KIO 271/19 WYROK dnia 7 marca 2019 r.

Sygn. akt: KIO 271/19 

WYROK 

 z dnia 7 marca 2019 r.    

Krajowa Izba Odwoławcza  -  w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Odrzywolska 

Protokolant:  

Marcin Jakóbczyk 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  4  marca  2019  r.  w Warszawie 

odwołania  wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  15  lutego  2019  r.  przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Multiconsult Polska Sp. z o.o. 00-203 

Warszawa,  ul.  Bonifraterska  17;  Ekocentrum 

–  Wrocławski  Ośrodek  Usług 

Ekologicznych Sp. z o.o. 54-

434 Wrocław, ul. Budziszyńska 35/1; JPL Project Sp. z o.o. 

626 Warszawa, Al. Niepodległości 58  

w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  

03-734 Warszawa, ul. Targowa 74 

przy udziale wykonawcy: MGGP S.A. 33-

100 Tarnów, ul. Kaczkowskiego 6, zgłaszającego 

swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  oraz 

powtórzenie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  w  tym 

wykluczenie  wykonawcy  MGGP  S.A.  33-

100  Tarnów,  ul.  Kaczkowskiego  6  

z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  i  w  konsekwencji  odrzucenie  oferty  tego  wykonawcy  

na  podstawie  art.  24  ust.  4  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  jako  złożonej  przez 

wykonawcę wykluczonego z udziału w postępowaniu; 

kosztami  postępowania  w  wysokości  18 600  zł.  00  gr  (słownie:  osiemnaście  tysięcy  

sześćset  złotych  i  zero  groszy)  obciąża  zamawiającego:  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe 

S.A. 03-734 Warszawa, ul. Targowa 74, i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15 000 zł. 00 gr (słownie: piętnaście 

tysięcy złotych i zero groszy) uiszczoną przez wykonawców wspólnie ubiegających 

się  o  udzielenie  zamówienia:  Multiconsult  Polska  Sp.  z  o.o.  00-203  Warszawa, 

ul. Bonifraterska 17; Ekocentrum 

– Wrocławski Ośrodek Usług Ekologicznych 

Sp. z o.o. 54-

434 Wrocław, ul. Budziszyńska 35/1; JPL Project Sp. z o.o. 02-626 

Warszawa, Al. Niepodległości 58, tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od zamawiającego: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. 03-734 Warszawa, 

ul.  Targowa  74  na  rzecz 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: Multiconsult Polska Sp. z o.o. 00-203 Warszawa, ul. Bonifraterska 

17; Ekocentrum 

– Wrocławski Ośrodek Usług Ekologicznych Sp. z o.o. 54-434 

Wrocław,  ul.  Budziszyńska  35/1;  JPL Project  Sp. z  o.o.  02-626  Warszawa,  Al. 

Niepodległości  58    kwotę  w  wysokości  18  600  zł.  00  gr  (słownie:  osiemnaście 

tysięcy sześćset złotych i zero groszy) tytułem zwrotu kosztów wpisu od odwołania 

oraz wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (tj. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie.  

Przewodniczący: 

………………………………. 

Sygn. akt: KIO 271/19 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  03-734  Warszawa,  

ul.  Targowa  74  prowadzi  po

stępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego 

przedmiotem jest zarządzanie i sprawowanie nadzoru nad realizacją zadania inwestycyjnego 

w  ramach  projektu  pn.  „Rewitalizacja  linii  kolejowej  nr  59  na  odcinku  granica  państwa  

–  Chryzanów  (S)”,  znak  sprawy  9090/IREZA1/14351/04362/18/P  -  dalej:  „Postępowanie”  

lub „Zamówienie”. 

Postępowanie  prowadzi:  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.  Centrum  Realizacji  Inwestycji 

Region  Centralny  04-506  Warszawa,  ul.  Minerska  16,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

o  wartości  powyżej  kwot  określonych  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8 

ustawy 

z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (tj.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz. 

1986 ze zm.) 

– dalej „ustawa Pzp”.  

W  dniu  18  lipca  2018 

r.  ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  suplemencie  

do Dz. U. UE pod numerem 2018/S 136-311758.  

Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Multiconsult  Polska 

Sp.  z  o.o.  00-203  Warszawa,  ul.  Bonifraterska  17;  Ekocentrum 

–  Wrocławski  Ośrodek 

Usług Ekologicznych Sp. z o.o. 54-434 Wrocław, ul. Budziszyńska 35/1; JPL Project Sp. 

z  o.o.  02-

626  Warszawa,  Al.  Niepodległości  58  (zwani  dalej  „odwołującym”),  działając  na 

podstawie  art  180  ust.  1  ustawy  Pzp, 

wnieśli  odwołanie  od  niezgodnych  z  przepisami 

czynności zamawiającego podjętych w Postępowaniu oraz zaniechania czynności do których 

był on zobowiązany na podstawie ustawy Pzp. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów: 

1.  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  jego 

niezastosowanie  i  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  MGGP  S.A.  33-

100  Tarnów,  

ul.  Kaczkowskiego  6 

(dalej  „MGGP”  lub  „przystępujący”),  z  postępowania  pomimo,  

iż  wykonawca  ten  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawianiu  informacji,  że  spełnia  warunek 

udziału  w  postępowaniu  lub  co  najmniej  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa 

przeds

tawił  informacje  wprowadzające  zamawiającego  w  błąd,  a  mające  istotny  wpływ 

na  podejmowane  przez  z

amawiającego  decyzje  w  zakresie  oceny  spełniania  przez 

wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  dotyczących  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej w zakresie dysponowania Inspektore

m nadzoru w specjalności inżynieryjnej 

kolejowej  w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych  wchodzącym  w  skład  Stałego 

Zespołu Inżyniera; 

oraz  

2.  art. 26 ust. 3 i ust. 4 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp poprzez: 

a) 

uznanie,  że  w  wyniku wezwania  z  dnia 8 października  2018 r.,  9 listopada  2018  r. 

oraz  4  grudnia  2018  r.  MGGP  było  uprawnione  do  zmiany  treści  części  A  wykazu 

osób,  którymi  dysponuje  wykonawca  i  które  zostały  skierowane  do  realizacji 

zamówienia  (dysponowanie  bezpośrednie)  poprzez  przedłożenie  nowego  wykazu 

osób zawierającego nową osobę wskazaną do pełnienia funkcji Inspektora nadzoru 

w specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych 

oraz złożenie przez MGGP wyjaśnień w tym zakresie, co w efekcie doprowadziło do 

niedopuszczalnego  konwalidowania  przedstawionych  przez  tego  wykonawcę 

informacji niezgodnych ze stanem faktycznym; 

b) 

uznanie  za  dopuszczalne  uzupełnienie  doświadczenia  Pana  A.  F.  dla  wykazania 

spełniania warunku udziału w postępowaniu w odpowiedzi na wezwanie do złożenia 

wyjaśnień  w  trybie  26  ust.  4  ustawy  Pzp  (z  dnia  4  grudnia  2018  r.)  pomimo 

wcześniejszego  wezwania  w  trybie  art.  26  ust.  3  i  ust.  4  ustawy  Pzp  (z  dnia  8 

października  2018  r.)  co  de  facto  doprowadziło  do  dwukrotnego  uzupełnienia 

informacji 

niezbędnych  dla  oceny  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  

w  tym  samym  zakresie,  a  tym  samym  naruszenie  zasady  jednokrotnej  możliwości 

stosowania art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. 

ewentualnie 

3.  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp  poprzez  jego 

niezastosowanie i zaniechanie wykluczenia wykonawcy MGGP, mimo iż wykonawca ten 

nie  wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  dotyczących  posiadania 

wymaganych zdolności technicznych lub zawodowych w  zakresie dysponowania osobą 

do  pełnienia  funkcji  Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej 

wchodzącą w skład Stałego Zespołu Inżyniera; 

Zarzucając  powyższe  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

z

amawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

dokonania  powtórnej  czynności  badania  i  oceny  ofert  z  uwzględnieniem  zarzutów 

postawionych w odwołaniu; 

wykluczenia MGGP z postępowania; 

dokonania wyboru oferty Odwołującego jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący podnosił, że 5 lutego 2019 r. zamawiający poinformował o wyborze oferty 

MGGP jako najkorzystniejszej w postępowaniu.  

Zamawiający  w  pkt  8.6.2 Tom  I  Specyfikacji  Istotnych Warunków  Zamówienia  (dalej 

„SIWZ”)  -  Instrukcja  dla  wykonawców  (dalej  „IDW”)  w  zakresie  warunku  określonego  

w  p

unkcie  8.2.3  IDW  (zdolność  techniczna  lub  zawodowa)  wskazał,  że  wymagane  jest 

wykazanie  przez  wykonawcę  dysponowaniem  osobami  wchodzącymi  w  skład  Stałego 

Zespołu  Inżyniera,  w  skład  którego  wchodzą  Inżynier  Projektu  oraz  Inspektor  nadzoru  

w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych  (dalej: 

„Inspektor  nadzoru”).  W  odniesieniu  do  Inspektora  nadzoru,  zamawiający  sformułował 

następujące wymagane minimalne kwalifikacje i doświadczenie:  

„-  uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi  lub  do  projektowania  i 

kierowania robotami budowlanymi odpowiadające nadzorowanemu zakresowi robót,  

w  ciągu  ostatnich  10  lat  liczonych  do  terminu  składania  Ofert  w  postępowaniu  zdobył  co 

najmniej  2  tata  doświadczenia  polegającego  na  pełnieniu  funkcji  Kierownika  budowy, 

Kierownika  robót  lub  Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 

kolejowych  obiektów  budowlanych  w  zakresie  minimum  1  inwestycji  infrastrukturalnej, 

realizowanej  w  oparciu  o  warunki  kontraktu  FIDIC  lub  inne  standardowe  warunki 

kontraktowe." 

Z dokumentacji postępowania wynika, że w odpowiedzi na wezwanie w trybie art. 26 

ust.  1 

ustawy  Pzp  MGGP  przedstawił  zamawiającemu  wykaz  osób,  który  nie  spełnia 

sformułowanego  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  osoby  wskazanej  na 

stanowisko Inspektora n

adzoru. W wykazie tym do pełnienia tej funkcji wskazany został Pan 

R.  B.

,  dla  którego  w  części  wykazu  zawierającej  opis  doświadczenia  wskazano  

3  inwestycje,  w  kolumnie  nazwa  i  adres  firmy  podając:  „PKP  PLK  S.A.  Zakład  Linii 

Kolejowych  w  Białymstoku”,  a  w  kolumnie  zajmowane  stanowisko  w  czasie  wykonywania 

usługi podano: „Inspektor nadzoru”. 

Zamawiający w dniu 8 października 2018 r. na podstawie art. 26 ust. 3 i ust. 4 ustawy 

Pzp skierował do MGGP wezwanie wskazując na poniższe braki oraz wątpliwości: 

z przedstawionego opisu doświadczenia nie wynika, w oparciu o jakie standardowe warunki 

kontraktowe były realizowane wskazane inwestycje infrastrukturalne; 

- z informacji pozyskanych przez z

amawiającego wynika, że w terminach wskazanych przez 

MGGP  Pan  R.  B. 

nie  pełnił  funkcji  Inspektora  nadzoru  w  Zakładzie  Unii  Kolejowych  w 

Białymstoku,  co  wykazuje  MGGP  w  Wykazie  osób,  zatem  nie  potwierdzono,  że  Pan  R.  B. 

pełnił  funkcję  Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 

kolejowych obiektów budowlanych. 

W związku z powyższym, zamawiający wezwał MGGP do uzupełnienia wykazu osób poprzez 

przedstawienie  informacji  na  potwierdzenie  spełniania  wszystkich  warunków  udziału  

w  postępowaniu  przez  Pana  R.  B.  albo  przedstawienie  nowej  osoby  na  stanowisko 

Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie  kolejowych  obiektów 

budowlanych. 

W odpowiedzi na powyższe wezwanie, w załączeniu do pisma z dnia 12 października 

2018  r.,  MGGP  uzupełniło  wykaz  osób,  w  którym  do  pełnienia  funkcji  Inspektora  nadzoru 

oprócz Pana R. B. wskazało dodatkową osobę - Pana A. F.. W zakresie Pana R. B. zamiast 

zadań 

dla 

których 

podano, 

że 

zostały 

one 

zrealizowane  

na  rzecz  PKP  PLK  S

.A.  Zakład  Linii  Kolejowych  w  Białymstoku,  w  uzupełnionym  wykazie 

podano  dwa  zadania.  Pierwsze  zadanie  Modernizacja  torowiska  kolejki  wąskotorowej 

Hajnówka  -Topiło,  które  było  wskazane  również  w  pierwotnym  wykazie,  w  odniesieniu  

do  którego  wykonawca  dokonał  zmiany  podmiotu  podanego  w  kolumnie  3  wykazu  z  PKP 

PLK  S.A.  Zakład  Linii  Kolejowych  w  Białymstoku  na  Nadleśnictwo  Hajnówka.  Drugie  nowe 

zadanie,  nie  wymienione  w  pierwotnym  wykazie: 

Projekt  „Wzrost  konkurencyjności  firmy 

Swedspan  Polska  sp.  z  o.o.  poprzez  inwestycję  w  produkcję  innowacyjności  ultra  cienkich 

płyt  HDF  (UTHDF)”  -  Swedspan  Polska  Sp.  z  o.o.  obecnie  Ikea  Industry  Poland  Sp.  z  o.o.  

W  odniesieniu  do  Pana  A.  F. 

wykonawca  podał  dwa  zadania.  Pierwsze  zadanie:  pełnienie 

nadzoru 

nad 

projektem 

i 

realizacją 

Robót 

oraz 

zarządzanie 

Kontraktami  

pn.: 1) Budowa obwodnicy Olsztyna w ciągu drogi krajowej nr 16: Zadanie nr 1: od początku 

opracowania  w  km  projektowym  0+000  (istn.  132+220)  do  km  ok.  10+000  (za  węzłem 

Olsztyn - 

Południe)” oraz 2) Budowa S51 Olsztyn-Olsztynek odc. Olsztyn Wschód - Olsztyn 

Południe (dawniej: Budowa obwodnicy Olsztyna w ciągu drogi krajowej nr 16: Zadanie nr 2: 

od km ok. 10 +000”do końca opracowania w km ok. 24 + 701 (za węzłem Olsztyn- Wschód). 

Drugie  zadanie:  Modernizacja  transportu  zbiorowego  i  budowa  linii  tramwajowych  

w  Olsztynie  (przy  ul.  Witosa,  przy  ul.  Tuwima,  ul.  Towarowa  -  Dworcowa  - 

Kościuszki  - 

Żołnierska, al. Piłsudskiego, ul. 11 listopada, Zajezdnia Tramwajowa przy ul. Towarowej”. 

Pismem  z  dnia  9  listopada  2018  r.,  z

amawiający  skierował  do  MGGP  wezwanie  

w  trybie  art.  26  ust.  4  ustawy 

Pzp,  w  którym  wskazał,  że  wykonawca  w  odpowiedzi  na 

wezwanie przedstawił dodatkowe informacje w zakresie Pana R. B. jak również jednocześnie 

uzupełniło wykaz o dodatkową osobę wskazaną również na stanowisko Inspektora nadzoru. 

W związku z faktem, że zgodnie z pkt 8.6.2 Tomu I SIWZ zamawiający żądał przedstawienia 

tylko  jednej  osoby,  poprosił  MGGP  o  jednoznaczne  wskazanie,  którą  osobę  wskazuje  na 

stanowisko Inspektora nadzoru. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  datowane  na 

dzień  14  listopada  2018  r.,  MGGP 

oświadczyło, że na stanowisko Inspektora nadzoru wskazuje osobę Pana A. F.. 

W dniu 4 grudnia 2018 r. z

amawiający, w trybie art. 26 ust. 4 ustawy Pzp, skierował 

do  MGGP  kolejne  wezwanie,  w  którym  wskazał,  że  z  treści  wykazu  osób  nie  wynika 

jednoznacznie  spełnienie  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  osoby  wskazanej  

do  pełnienia  funkcji  Inspektora  nadzoru.  Zamawiający  podniósł,  że  pierwsza  z  usług 

wskazanych  w  celu  wykazania  doświadczenia  Pana  A.  F.  tyczy  się  pełnienia  nadzoru  nad 

inwestycją dotyczącą infrastruktury drogowej, zaś druga tramwajowej. Zamawiający powziął 

również wątpliwość co do funkcji, jaką pełnił Pan A. F. podczas realizacji wskazanych usług, 

zwłaszcza że MGGP nie uszczegółowiło stanowiska zajmowanego przez Pana A. F. podając 

jedynie, że pełnił rolę Inspektora nadzoru bez wskazania specjalności.  

W  odpowiedzi  na  powyższe  wezwanie,  w  piśmie  z  dnia  6  grudnia  2018  r.,  MGGP 

przedstawiło  „uszczegółowiony  opis  doświadczenia  w  zakresie  zadań  wskazanych  

w  Wyka

zie  osób”  oraz  podało  jedno  z  zadań  realizowanych  przez  Pana  A.  F.,  które  nie 

zostało  wskazane  w  wykazie,  a  mianowicie  zadanie  Budowa  zachodniej  obwodnicy 

Mrągowa.  W  odniesieniu  do  zadania  z  poz.  1  wykazu  -  budowa  obwodnicy  Olsztyna, 

wykonawca  wyjaśnił,  że  doświadczenie  polegało  na  pełnieniu  funkcji  Inspektora  nadzoru  

w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych,  

a zadanie obejmowało: budowę wiaduktu kolejowego wraz z torem kolejowym nad budowaną 

obwodnicą  Olsztyna  oraz  budowę  ok.  700  metrów  tymczasowego  toru  kolejowego 

umożlwiającego  ruch  pociągów  w  trakcie  budowy  wiaduktu  oraz  budowę  dwóch  wiaduktów 

drogowych  nad  torami  kolejowymi.  W  zakresie  poz.  2  wykazu  -  zadania  budowa  linii 

tramwajowych  w  Olsztynie,  wykonawca  bar

dzo  lakonicznie  wyjaśnił,  że:  „Doświadczenie 

polegało  na  pełnieniu  funkcji  Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  

w  zakresie  kolejowych  obiektów  budowlanych  z  wykorzystaniem  wiedzy  i  umiejętności 

zdobytych na  zadaniach  związanych z  przebudową obiektów kolejowych. W tym  przypadku 

zadanie obejmowało budowę torowisk tramwajowych”. 

Odwołujący, zarzucając naruszenie przez zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 16 i pkt 17 ustawy 

Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie  i  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  MGGP  

z  postępowania  argumentował,  że  odnosząc  się  do  informacji  wskazanych  w  pierwotnym 

wykazie  osób  a  dotyczących  Pana  R.  B.  a  należy  w  pierwszej  kolejności  zauważyć,  że  jak 

wynika  z  treści  wezwania  zamawiającego,  wbrew  oświadczeniu  złożonemu  przez  MGGP  w 

wykazie, 

Pan 

R. 

B. 

nie 

pełnił 

dla 

podanych 

w 

wykazie 

inwestycji  

w  okresach  tam  wskazanych  funkcji  Inspektora  nadzoru  w  Zakładzie  Linii  Kolejowych  

w Białymstoku. Z informacji posiadanych przez odwołującego wynika, że co prawda Pan R. 

B. 

był  lub  nadal  jest  pracownikiem  PKP  PLK  S.A,  ale  na  stanowisku  naczelnika  Sekcji 

Eksploatacji  w  Hajnówce,  a  nie  na  stanowisku  Inspektora  nadzoru.  Ponadto  

z  uzupełnionego  przez  MGGP  wykazu  wynika,  że  przy  realizacji  zadania  Nadzór  nad 

modernizacją  torowiska  kolejki  wąskotorowej  Hajnówka  -  Topiło  (poz.  1  tabeli  zarówno  

w  pierwotnym  jak  i  w  uzupełnionym  wykazie)  Pan  R.  B.  pracował  na  rzecz  Nadleśnictwa 

Hajnówka, a nie jak podano w pierwotnym wykazie PKP PLK S.A. Zakładu Linii Kolejowych w 

Białymstoku (nie zgadza się zatem nie tylko stanowisko, które zajmował, ale również podmiot 

na rzecz którego realizował prace). Profesjonalny charakter działalności  wykonawcy  MGGP 

wskazuje  na  rażące  niedbalstwo,  o  ile  nie  celowe  działanie  wykonawcy,  zmierzające  do 

wprowadzenia 

z

amawiającego 

w 

błąd 

co 

do 

spełniania 

przez 

wskazaną  

w  wykazie  osobę  do  pełnienia  funkcji  Inspektora  nadzoru  wszystkich  wymaganych 

elementów  warunku  udziału  w  postępowaniu  (art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp).  Stwierdzić 

należy,  że  skoro  Pan  R.  B.  został  wskazany  w  części  A  wykazu  osób,  a  zatem  

w  części,  w  której  należało  wskazać  osoby,  którymi  wykonawca  dysponuje  w  sposób 

bezpośredni, to należy przyjąć, że wykonawca posiadał w odniesieniu do doświadczenia tej 

osoby pełne informacje. W tym przypadku, podanie w wykazie osób informacji niezgodnych 

ze stanem faktycznym powinno skutkować wykluczeniem MGGP z postępowania. Nawet jeśli 

uznać, że wykonawca opierał się na informacjach o zdobytym doświadczeniu przekazanych 

mu  przez  osobę  wpisaną  do  wykazu,  to  okoliczność  ta  nie  zwalnia  MGGP  z  obowiązku 

weryfikacji  rzetelności  przekazanych  mu  informacji.  Z  całą  pewnością  działanie  MGGP 

wypełnia  znamiona  co  najmniej  lekkomyślności  i  niedbalstwa  w  przedstawianiu  informacji 

z

amawiającemu,  które  miały  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  

w  postępowaniu.  Obowiązkiem  wykonawcy  jest  bowiem  upewnienie  się,  czy  informacje 

przekazane  z

amawiającemu  odpowiadają  rzeczywistości,  gdyż  informacje  składane  w  toku 

postępowania przetargowego zmierzają do udzielenia zamówienia właśnie temu wykonawcy, 

który je składa i w związku z tym mają wpływ na podejmowane przez zamawiającego decyzje 

(por.  również  wyrok  KIO  z  dnia  9  kwietnia  2018  r.;  KIO  531/18).  Powyższe  okoliczności 

wypełniają dyspozycję zarówno art. 24 ust. 1 pkt 16, jak i art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, 

powodując konieczność wykluczenia wykonawcy MGGP z postępowania. 

Ponadto, b

iorąc pod uwagę, że informacje przedstawione przez MGGP w odniesieniu 

do Pana R. B. 

są niezgodne ze stanem faktycznym, brak było możliwości zastosowania, na 

gruncie niniejszej sprawy, dyspozycji przepisu art. 26 ust. 3 i ust. 4 ustawy Pzp i podmiany w 

wyniku  dokonania  tych  czynności  Pana  R.  B.  na  Pana  A.  F.  na  stanowisku  Inspektora 

nadzoru. 

W  dalszym  ciągu  aktualne  pozostaje  bowiem  stanowisko  wypracowane  w 

orzecznictwie Izby, zgodnie z którym nie można zastąpić informacji nieprawdziwej informacją 

prawdziwą,  ponieważ  byłoby  to  sprzeczne  z  zasadą  zachowania  uczciwej  konkurencji  i 

równego traktowania wykonawców (tak m.in. w wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 20 

sierpnia  2018  r.; 

KIO  1432/18).  Byłoby  to  również  sprzeczne  z  przepisem  art.  26  ust.  3 

ustawy 

Pzp,  który  stanowi,  że  uzupełnieniu  podlega  oświadczenie  lub  dokument,  który  nie 

został  złożony,  jest  niekompletny  lub  budzi  wątpliwości  zamawiającego.  Dokument  lub 

oświadczenie  zawierające  informacje  niezgodne  ze  stanem  faktycznym  nie  zalicza  się  do 

żadnej z kategorii w/w dokumentów. 

Niezależnie  od  powyższego  odwołujący  podnosił,  że  niezgodne  ze  stanem 

faktycznym  są  również  informacje  podane przez MGGP  w  odniesieniu do osoby  wskazanej 

do  pełnienia  funkcji  Inspektora  nadzoru  w  uzupełnionym  wykazie  osób  -  Pana  A.  F..  W 

zakresie  zadania  z  poz.  1  wykazu  doświadczenia  tej  osoby  tj.  w  zakresie  zadania  budowa 

obwodnicy Olsztyna, MGGP podało bowiem że Pan A. F. pełnił funkcję Inspektora nadzoru w 

okresie  od  czerwca  2016  r.  do  lipca  2018  r.,  podczas  gdy  z  informacji  posiadanych  przez 

od

wołującego  wynika,  że  pełnił  tę  funkcję,  ale  od  dnia  18  października  2016  r.  Aktualna  w 

tym  zakresie  pozostaje  argumentacja  doty

cząca  konieczności  wykluczenia  w  tej  sytuacji 

MGGP  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  pkt  17  ustawy  Pzp  -  oznacza  

to  bowiem,  że  pełnił  on  funkcję  krócej  niż  wymagał  tego  zamawiający  w  treści  warunku 

udziału  w  postępowaniu.  Jest  to  tym  bardziej  znamienne,  że  jak  wynika  z  uzupełnionego 

wykazu  zadanie  budowa  obwodnicy  Olsztyna  Pan  A.  F. 

realizował  na  rzecz  MGGP,  

a  zatem  MGGP  jako  wykonawca  tego  zadania  posiadał  wszelkie  informacje  dotyczące 

okresu pełnienia przez Pana A. F. funkcji Inspektora nadzoru. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  wykluczenia  wykonawcy  MGGP  z  postępowania  

na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12 

ustawy  Pzp  odwołujący,  z  ostrożności  wskazywał,  

że  w  przypadku  braku  podzielenia  przez  Izbę  argumentacji  dotyczącej  zasadności 

wyklucz

enia  MGGP  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp,  

w  okolicznościach  opisanych  powyżej  konieczne  jest  wykluczenie  tego  wykonawcy  

z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp,  gdyż  MGGP  nie  wykazało 

spełniania  warunku  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zdolności  technicznej  i  zawodowej. 

Podkreślał,  że  gdyby  uznać,  że  dopuszczalne  było  skorzystanie  w  tej  sytuacji  przez 

z

amawiającego  z  dyspozycji  przepisu art.  26  ust.  3 i  ust.  4  ustawy  Pzp,  to należy  dojść  do 

wniosku, 

że MGGP uzupełniło wykaz osób w trybie art. 26 ust. ustawy Pzp, w odpowiedzi na 

wezwanie z dnia 8 października 2018 r. oraz wezwanie z dnia 9 listopada i w efekcie zmieniło 

pierwotnie wskazaną w wykazie osobę wyznaczoną do pełnienia funkcji Inspektora nadzoru  

z  Pana  R.  B.  na  Pana  A.  F.. 

Tym  samym,  MGGP  wykorzystało  szansę  na  uzupełnienie 

dokumentów i wykazanie, że spełnia sformułowany przez zamawiającego warunek udziału w 

postępowaniu. Z uwagi na jednokrotną możliwości stosowania art. 26 ust. 3 ustawy Pzp brak 

jest  podstaw  do  kierowania  w  tym  zakresie  kolejnego  wezwania  w  tym  samym  trybie  w 

odniesieniu  do  osoby  wskazanej  na  to  samo  stanowisko.  Działanie  takie  stanowiłoby 

naruszenie  zasady  równego  traktowania  wykonawców  oraz  uczciwej  konkurencji  i 

prowadzi

łoby do możliwości wielokrotnego uzupełniania dokumentów  w  odniesieniu do tych 

samych osób.  

Wskazane  przez  MGGP  w  uzupełnionym  wykazie  inwestycje  zrealizowane  przez 

Pana  A.  F. 

nie  potwierdzają,  że  osoba  ta  posiada  doświadczenie  wymagane  przez 

z

amawiającego do pełnienia funkcji Inspektora nadzoru. Zadanie z poz. 1 wykazu tj. budowa 

obwodnicy  Olsztyna  - 

w  odniesieniu do  tej  inwestycji,  MGGP  wskazało,  że Pan  A.  F.  pełnił 

funkcję  Inspektora  nadzoru  w  okresie  od  czerwca  2016  r.  do  lipca  2018  r.  Jak  już  wyżej 

wskazywano, z informacji posiadanych przez o

dwołującego wynika natomiast, że pełnił on tę 

funkcję  od  dnia  18  października  2016  r.  Biorąc  pod  uwagę,  że  termin  składania  ofert  

w przedmiotowym postępowaniu upływał w dniu 22 sierpnia 2018 r., a wspominane zadanie 

jest  nadal  realizowane  to  na  dzień  składania  ofert  można  zaliczyć  Panu  A.  F.  

w  ramach  tej  inwestycji  22  miesiące  doświadczenia  polegającego  na  pełnieniu  funkcji 

Inspektora  nadzoru.  Zamawiający  w  celu  wykazania  spełniania  warunków  udziału  

w  postępowaniu  wymagał  natomiast,  aby  inspektor  nadzoru  posiadał,  co  najmniej  2  letnie 

doświadczenie.  Zadanie  z  poz.  2  wykazu  tj.  modernizacja  transportu  zbiorowego  i  budowa 

linii tramwajowych w Olsztynie - 

doświadczenie zdobyte przez Pana A. F. w ramach budowy 

linii  tramwajowych  nie  odpowiada  wymaganemu  przez  z

amawiającego  doświadczeniu  w 

pełnieniu  funkcji  Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 

kolejowych  obiektów  budowlanych.  Zgodnie  z  art.  4  pkt  4  ustawy  o  drogach  publicznych  z 

dnia 21 

marca 1985 r. (tj. z dnia 3 października 2018 r., Dz. U. z 2018 r., poz. 2068 z późn. 

zm.)  torowisko  tramwajowe  to  część  ulicy  między  skrajnymi  szynami  wraz  

z  zewnętrznymi  pasami  bezpieczeństwa  o  szerokości  0,5  m  każdy.  Ulica  została  z  kolei 

zdefiniowana  jako  droga  na  terenie  zabudowy  lub  przeznaczonym  do  zabudowy  zgodnie  

z  przepisami  o  planowaniu  i  zagospodarowaniu  przestrzennym,  w  której  ciągu  może  być 

zlokalizowane  torowisko  tramwajowe  (art.  4  pkt  3  ustawy  o  drogach  publicznych).  

Na podstawie przywołanych powyżej definicji należy  wnioskować, że torowisko tramwajowe 

to element ulicy podlegający regulacjom ustawy o drogach publicznych. Do dróg publicznych 

odwołuje się również obowiązujące obecnie rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju 

w  sprawie 

samodzielnych  funkcji  technicznych  w  budownictwie  z  dnia  11  września  2014  r. 

(Dz.U.  z  2014  r.  poz.  1278),  w  którym  w  §13  ust.  4  wskazano,  że  uprawnienia  budowlane  

w  specjalności  inżynieryjnej  drogowej  bez  ograniczeń  uprawniają  do  projektowania  obiektu 

bu

dowlanego  lub  kierowania  robotami  budowlanymi  związanymi  z  obiektem  budowlanym, 

takim jak: 

droga w rozumieniu przepisów o drogach publicznych, z wyłączeniem drogowych 

obiektów  inżynierskich  oprócz  przepustów;  droga  dla  ruchu  i  postoju  statków  powietrznych 

oraz przepust. 

Dodatkowo, należy również zwrócić uwagę na postanowienia Rozporządzenie 

Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny 

odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie z  dnia 2 marca 1999 r. (tj. z dnia  23 grudnia 

2015  r.,  Dz.U.  z  2016  r.  poz.  124  z  późn  zm.),  w  którym  dział  III,  rozdział  10  został 

poświęcony  torowiskom  tramwajowym.  Na  podstawie  przywołanych  powyżej  przepisów 

przyjmuje  się,  że  do  projektowania  i  nadzorowania  budowy  torowisk  tramwajowych  nie  są 

wymagane uprawnienia w specjalności kolejowej, lecz drogowej. Takie stanowisko znajduje 

potwierdzenie  w  przepisach  rozporządzenia  Ministra  Transportu  i  Gospodarki  Morskiej  

w  sprawie  warunków  technicznych,  jakim  powinny  odpowiadać  budowle  kolejowe  i  ich 

usytuowanie  z  dnia  10  września  1998  r.  (Dz.U.  Nr  151,  poz.  987),  które  w  §1  ust.  2  pkt  1 

wprost wskazuje, że przepisów rozporządzenia nie stosuje się do linii tramwajowych. Skoro 

do  budowy  torowisk  tramwajowych  wymagane  są  uprawnienia  w  specjalności  drogowej,  

to  osoba  realizująca  zadanie  polegające  na  budowie  torowiska  nabywa  doświadczenie  

w  specjalności  inżynieryjnej  drogowej,  a  nie  kolejowej.  Bez  znaczenia  pozostaje  w  tym 

przypadku  fakt  czy  posiada  ona  odpowiednie  uprawnienia  w  specjalności  kolejowej. 

Reasumując, wskazane w uzupełnionym wykazie osób odnośnie Pana A. F. zadanie nr 2 nie 

potwierdza 

posiadania 

przez 

tę 

osobę 

wymaganego 

doświadczenia  

w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej.  Z  kolei  zadanie  nr  1  potwierdza  posiadania  przez  

tę  osobę  jedynie  22  a  nie,  jak  wymagał  Zamawiający,  24  miesięcy  doświadczenia. 

Wykonawca  MGGP  nie  wykazał  zatem  spełniania  warunków  udziału  w  postępowania 

dotyczących zdolności technicznych lub zawodowych w zakresie dysponowania Inspektorem 

nadzoru. 

Oceniając  doświadczenie  posiadane  przez  Pana  A.  F.  pod  kątem  wykazania 

spełniania  przez  MGGP  warunku  udziału  w  postępowaniu  należy  pominąć  inwestycję 

wskazaną w  wyjaśnieniach MGGP z dnia 6 grudnia 2018 r. tj. zadanie: Budowa zachodniej 

obwodnicy  Mrągowa.  Zadanie  to  zostało  bowiem  wskazane  dopiero  w  odpowiedzi  na 

wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień,  nie  zostało  ono  uwzględnione  w  uzupełnionym  przez 

MGGP  wykazie.  Uwzględnienie  przedmiotowego  zadania  na  tym  etapie  postępowania 

prowadziłoby  do  przywrócenia  MGGP  szansy  na  uzupełnienie  wykazu,  w  sytuacji  gdy 

wykonawca 

ten  byt  już  wzywany  do  jego  uzupełnienia  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp. 

Takie  działanie  prowadziłoby  do  naruszenia  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  

i  równego  traktowania  wykonawców,  gdyż  umożliwiałoby  de  facto  wielokrotne  uzupełnienie 

wykazu  poprzez  wskazywanie  w  drodze  wyjaśnień  na  kolejne  zadania  realizowane  przez 

osobę podaną w wykazie. Pozostawałby ono również w sprzeczności z ugruntowaną w tym 

zakresie linią orzeczniczą KIO zgodnie z którą wezwanie w trybie  art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

ma charakter jednokrotny. 

Zamawiający,  w  dniu  15  lutego  2019  r.  poinformował  wykonawców,  zgodnie  

z  art.  185  ust.  1  ustawy  Pzp,  o  wniesieniu  odwołania,  wzywając  ich  do  przystąpienia  

do postępowania odwoławczego.  

Do  post

ępowania  odwoławczego  przystąpił,  w  dniu  18  lutego  2019  r.,  wykonawca  

MGGP  S.A.  33-

100  Tarnów,  ul.  Kaczkowskiego  6,  zgłaszając  swoje  przystąpienie  

do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego. 

W  dniu  4  marca  2019  r.  zamawiający,  działając  w  oparciu  o  art.  186  ust.  1  ustawy 

Pzp, 

złożył  odpowiedź  na  odwołanie  w  której  wniósł  o  jego  oddalenie  w  całości  jako 

bezzasadnego. Odnosząc się do zarzutów postawionych przez odwołującego wskazywał na 

treść norm art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp, zwracając uwagę, że w przepisach mowa 

jest  o  wprowadzeniu  zamawiającego  w  błąd.  Takie  wprowadzenie  w  błąd,  w  jego  ocenie, 

może  nastąpić  jedynie  w  sytuacji  w  której  zamawiający  pozostaje  w  błędnym  przekonaniu  

o  poprawności  złożonych  przez  wykonawcę  oświadczeń.  W  przedmiotowej  sprawie,  

w związku z posiadaną wiedzą zamawiający, dokonując oceny spełnienia warunków udziału 

w postępowaniu, powziął wątpliwości odnośnie prawdziwości złożonych oświadczeń. Zgodnie 

z przysługującym mu uprawnieniem próbował przedmiotową kwestię wyjaśnić. 

Ponadto  przystępujący,  w  piśmie  z  6  grudnia  2018  r.  doprecyzował  informacje 

przedstawione  przez  niego  w  wykazie.  Co  więcej  zamawiający  zwrócił  się  do  GDDKiA  

z prośbą o potwierdzenie przedmiotowych informacji i uzyskał odpowiedź, że Pan A. F. pełnił 

swoją  funkcję  od  1  czerwca  2016  r.  na  zadaniu  1,  zaś  na  zadaniu  2  

od  18  października  2016  r.  do  chwili  obecnej,  a  zatem  na  tych  kontraktach  zdobył 

doświadczenie  wymagane  przez  zamawiającego  w  SIWZ.  W  związku  z  tym,  że  z  dowodu 

(pismo z GDDKiA z 27 

lutego 2019 r.) wynika, że Pan A. F. pełnił funkcję Inspektora nadzoru 

specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  przez  wymagany  okres,  zamawiający  nie  miał  podstaw 

do zastosowania normy art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp. 

Odnosząc się do zarzutu naruszenia przez zamawiającego art. 26 ust. 3 ustawy Pzp 

zwrócił  uwagę,  że  zamawiający  nie  zastosował  podwójnego  wezwania,  a  jedynie  po 

jednokrotnym wezwaniu dążył do wyjaśniania przedstawionych mu oświadczeń na podstawie 

art. 26 ust. 4 ustawy Pzp. 

Krajowa  Izba  Odw

oławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

zebra

nego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  w  tym  

w szcz

ególności z postanowieniami ogłoszenia o zamówieniu, postanowieniami SIWZ, 

treścią oferty przystępującego, korespondencją prowadzoną pomiędzy zamawiającym 

a przystępującym,  po zapoznaniu się z  odwołaniem,  po wysłuchaniu oświadczeń,  jak 

też stanowisk stron i uczestnika postępowania, złożonych ustnie do protokołu w toku 

rozprawy ustaliła i zważyła, co następuje.  

Izba 

ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art.  189  ust.  2 

ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.  

Jed

nocześnie  Izba  stwierdziła,  że  odwołujący,  wnosząc  przedmiotowe  odwołanie,  

w  dostateczny  sposób  wykazał  interes  w  złożeniu  środka  ochrony  prawnej  -  odwołania,  

w  rozumieniu  przepisu  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Odwołujący i przystępujący złożyli ofertę  

w przedmiotowym postępowaniu. W przypadku, gdyby zarzuty odwołującego potwierdziły się, 

przystępujący  zostałby  wykluczony  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  a  oferta 

odwołującego uznana zostałaby za najkorzystniejszą.  

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  

o  zamówienie  publiczne,  nadesłanej  przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  w  kopii 

potwierdzonej  za  zgodność  z  oryginałem,  w  tym  w  szczególności  z  treści  ogłoszenia  

o  zamówieniu,  treści  SIWZ,  treści  oferty  przystępującego,  korespondencji  prowadzonej 

pomiędzy  zamawiającym  a  przystępującym,  dowodów  złożonych  przez  odwołującego  

na rozprawie, odpowiedzi zamawiającego na odwołanie oraz pisma procesowego złożonego 

na posiedzeniu przez przystępującego.  

Izba oddaliła wniosek odwołującego o przeprowadzenie dowodów: z zeznań świadka 

Pani  A.  W.  lub  Pana  R.  M. 

tj.  osób  które  podpisały  odpowiedź  udzieloną  na  wniosek 

zamawiającego  (informacja  GDDKiA  -  pismo  z  27  lutego  2019  r.)  na  okoliczność  w  jakim 

zakresie  i  przez  jaki  okres  Pan  A.  F. 

pełnił  funkcję  Inspektora  nadzoru  specjalności 

i

nżynieryjnej kolejowej dla zadania: pełnienie nadzoru nad projektem i realizacją Robót oraz 

zarządzanie Kontraktami  pn.:  1)  Budowa obwodnicy  Olsztyna  w  ciągu  drogi krajowej  nr  16: 

Zadanie nr 1: od początku opracowania w km projektowym 0+000 (istn. 132+220) do km ok. 

10+000 (za węzłem Olsztyn - Południe)” oraz 2) Budowa S51 Olsztyn-Olsztynek odc. Olsztyn 

Wschód - Olsztyn Południe (dawniej: Budowa obwodnicy Olsztyna w ciągu drogi krajowej nr 

16: Zadanie nr 2: od km ok. 10 +000”do końca opracowania w km ok. 24 + 701 (za węzłem 

Olsztyn- 

Wschód) uznając, że tezy objęte wnioskami dowodowymi zostały  przedstawione  w 

piśmie,  zebrany  materiał  dowodowy  i  wyjaśnienia  stron  są  wystarczające  do  wydania 

orzeczenia, 

a  przeprowadzenie  wnioskowanych  dowodów  przyczyniłoby  się  jedynie  do 

przewlekłości prowadzonego postępowania. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje. 

Izba,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  w  szczególności 

powyższe  ustalenia  oraz  zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszła  

do 

przekonania,  iż  sformułowane  przez  odwołującego  zarzuty  znajdują  oparcie  

w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie zasługuje 

na uwzględnienie. 

W 

pierwszej kolejności Izba rozpoznała, podnoszony przez odwołującego, zarzut naruszenia 

art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp przez zaniechanie 

wykluczenia przystępującego z postępowania 

Mając  na  uwadze  charakter  sporu  między  stronami  na  wstępie  Izba  pragnie 

sformułować kilka uwag natury ogólnej. Należy nadmienić, na co Krajowa Izba Odwoławcza 

zwracała  już  uwagę  w  wydawanych  wyrokach,  iż  w  związku  z  wejściem  w  życie  z  dniem  

28  lipca  2016  r.  ustawy  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2016  r.,  poz.  1020),  w  zakresie 

dotyczącym dokumentów składanych przez wykonawców oraz formy w jakiej te dokumenty 

mają być składane, zaszły liczne zmiany. Ustawodawca krajowy przewidział, za prawodawcą 

unijnym, że głównym źródłem wiedzy zamawiającego odnośnie spełniania warunków udziału 

w  postępowaniu,  elementów  mogących mieć  wpływ  na  ocenę  w  kryteriach  oceny  ofert, jak 

też  związanych  z  przedmiotem  zamówienia,  staną  się  oświadczenia  własne  wykonawcy. 

Odzwierciedleniem  tego  podejścia  jest  przepis  art.  24  aa  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym 

zamawiający, opierając się na oświadczeniu podmiotu składającego ofertę, dokonuje oceny 

złożonych ofert, ograniczając się następnie do badania oferty uznanej za najkorzystniejszą. 

Tym  samym  innego  niż  dotychczas  znaczenia  nabierają kwestie  prawdziwości  oświadczeń 

składanych  przez  wykonawcę  w  toku  postępowania,  jak  też  rzetelność  przekazywanych 

informacji.  Skutkiem  bowiem  prezentowanych  przez  wykonawcę  danych  jest  nie  tylko 

kwestia  oceny  zgodności  oferowanego  przedmiotu  zamówienia  z  SIWZ,  ale  też  spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  a  nawet  uzyskanie  określonej  pozycji  w  rankingu  ofert,  

a w rezultacie uznanie oferty tego wykonawcy za najkorzystniejszą. 

W  nowelizacji  ustawy  Pzp  z  2016  r.  przewidziano  również  sankcje  dla  wykonawcy, 

który  składając  powyższe  oświadczenia  przedstawił  informacje  nieprawdziwe.  Zgodnie  

z  normą  art.  24  ust.  1  pkt  16  z  postępowania  wyklucza  się  wykonawcę,  który  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy 

przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  

w  postępowaniu  lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane  dalej  „kryteriami 

selekcji”, lub zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych dokumentów, 

z  kolei  art.  24  ust.  1  pkt  17  stanowi

,  że  z  postępowania  wyklucza  się  wykonawcę,  który  

w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na jego decyzje podejmowane w postępowaniu. 

O  ile  w  przepisie  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp  jednoznacznie  wskaz

ano,  że  może  być 

zastosowany 

wyłącznie  jeśli  podanie  nieprawdziwych  informacji  było  celowym 

(zamierzonym)  działaniem  wykonawcy  lub  jest  skutkiem  rażącego  niedbalstwa  to  w  art.  

24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp odpowiedzialność wykonawcy ukształtowana została w sposób 

odmienny.  Przepis  ten  dopuszcza  zatem  wykluczenie  wykonawcy  w  sytuacji  wprowadzenia 

w błąd zamawiającego w wyniku zachowań nieumyślnych wykonawcy tj. lekkomyślności lub 

niedbalstwa. 

W  tym  miejscu  Izba  wskazuje,  że  zgodnie  z  art.  14  ustawy  Pzp  do  oceny 

czynności  dokonywanych  przez  wykonawcę  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

stosuje  się  przepisy  Kodeksu  cywilnego  -  dalej  kc,  a  zgodnie  z  art.  355  §  1  kc  dłużnik 

obowiązany jest do staranności ogólnie wymaganej w stosunkach danego rodzaju (należyta 

staranność). Przez należytą staranność rozumie się określony sposób postępowania, mający 

prowadzić  do  spełnienia  świadczenia,  pewien  model  czy  wzorzec  skonstruowany  z  reguł 

postępowania  (Kodeks  cywilny  -  komentarz;  red.  E.  Gniewek,  p.  Machnikowski  CH  BECK 

Warszawa 2017 r.) Przypisanie określonej osobie niedbalstwa jest uzasadnione tylko wtedy, 

gdy  osoba  ta  zachowała  się  w  określonym  miejscu  i  czasie  w  sposób  odbiegający  

od  właściwego  dla  niej  miernika  należytej  staranności  (tak  w  Wyroku  Sądu  Najwyższego  

z  10  marca  2004  r.,  sygn.  akt  IV  CK  151/03).  Przy  czym  wzorzec  należytej  staranności  

ma charakter obiektywny i abstrakcyjny, jest ustalany niezależnie od osobistych przymiotów  

i  cech  konkretnej  osoby,  a  jednocześnie  na  poziomie  obowiązków  dających  

się  wyegzekwować  w  świetle  ogólnego  doświadczenia  życiowego  oraz  konkretnych 

okoliczności  (tak  w Wyroku  Sądu  Najwyższego  z  23  października  2003  r.,  sygn.  akt  V  CK 

. Dodatkowo, w stosunku do profesjonalistów, miernik ten ulega podwyższeniu, gdyż 

zgodnie z art. 355 §2 kc należytą staranność dłużnika w zakresie prowadzonej przez niego 

działalności  gospodarczej  określa  się  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  tej 

dz

iałalności,  a  zatem  konstruując  wzorzec  należytej  staranności  przedsiębiorcy  

w stosunkach jednostronnie i obustronnie profesjonalnych należy brać pod uwagę to, że jego 

działalność  ma  charakter  profesjonalny  (zawodowy),  co  oznacza  między  innymi,  

że  prowadzona  jest  stale  i  przynajmniej  w  założeniu,  oparta  na  szczególnej  wiedzy  

i  umiejętnościach.  Prowadzenie  działalności  profesjonalnej  uzasadnia  zwiększone 

oczekiwania  otoczenia  co  do  wiedzy,  skrupulatności  i  rzetelności  podmiotu  prowadzącego 

taką działalność (Kodeks cywilny - komentarz; red. E. Gniewek, P. Machnikowski CH BECK 

Warszawa  2017  r.).  Za  takiego  profesjonalistę  należy  również  uznać,  co  do  zasady, 

wykonawcę  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  W  tym  wypadku 

wzorzec  należytej  staranności  nakłada  na  wykonawcę,  który  składa  ofertę,  dokumenty  

i  oświadczenia  we  własnym  imieniu,  aby  upewnił  się,  czy  deklarowany  w  nich  stan  rzeczy 

odpowiada  rzeczywistości  bowiem  te,  składane  w  toku  przetargu,  zmierzają  do  udzielenia 

zamówienia  publicznego  temu  właśnie  wykonawcy  i  mają  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiającego.  

Ponadto,  dla  zastosowania  normy  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp  konieczne  jest 

wystąpienie dwóch innych elementów a zatem: przedstawiane informacje mogą mieć wpływ 

na  decyzj

e  podejmowane  przez  zamawiającego  w  prowadzonym  postępowaniu  oraz 

przedstawiane przez wykonawcę informacje wprowadzają w błąd zamawiającego. W kwestii 

wpływu  na  decyzje  zamawiającego  podejmowane  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  w  tym  miejscu  jedynie  zauważyć  należy,  że  wystarczającym  dla 

zastosowania sankcji jest, 

aby zaistniała możliwość takiego wpływu, o czym świadczy użycie 

sformułowania  „mogące  mieć  wpływ”,  który  taką  możliwość,  a  nie  skutek  wyraża.  Tym 

samym nawet w sytuacji, gdy 

w wyniku weryfikacji zamawiającego, nawet jeśli ta weryfikacja 

nie  wymaga  podejmowania  dodatkowych  czynności  np.  w  postaci  zwracania  się  do  innych 

podmiotów o potwierdzenie czy przedstawione dane są zgodne z rzeczywistością okaże się, 

że  wykonawca  podał  dane  nieprawdziwe  –  zamawiający  stosuje  ten  przepis.  Ponadto 

przepis  nie  ogranicza  zakresu  podawanych  przez  wykonawcę  informacji,  albowiem  nie 

precyzuje (odmiennie niż w przypadku przesłanki wynikającej z art. 24 ust.1  pkt 16 ustawy 

Pzp)  o  jakie  informacje 

chodzi.  Wystarczającym  jest,  aby  miały  one  wpływ  na  decyzje 

zamawiającego.  Z  pewnością  jednak  obejmuje  on  swoją  hipotezą  także  informacje 

wymienione  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  ustawy  Pzp  a  zatem  informacje,  że  wykonawca:  nie 

podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu,  spełnia  obiektywne  

i niedyskryminacyjne kryteria selekcji. 

Odnosząc  się  z  kolei  do  kwestii  wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego  Izba  zwraca 

uwagę,  że  jako  takie  należy  bez  wątpienia  zakwalifikować  wszystkie  informacje 

nieprawdziwe

,  czyli  niemające  odzwierciedlenia  w  rzeczywistości.  W  kwestii  rozumienia  

co powinno być traktowane jako informacja nieprawdziwa, odwołać się należy do wytycznych 

dotyczących  rozumienia  tej  kategorii  zawartych  w  wyroku  Sądu  Najwyższego  

z  5  kwietnia  2002  r.  II  CKN  1095/99  (OSNC  2003/3  poz.  42). 

W  orzeczeniu  tym  Sąd 

Najwyższy  stwierdził  (za  sądem  apelacyjnym),  iż  pojęcie  „prawda",  „prawdziwy",  bądź  ich 

zaprzeczenie 

występują  wielokrotnie  w  aktach  normatywnych,  a  wśród  nich  w  kodeksie 

cywilnym  (np.  art.  780 

§  1,  art.  834,  art.  815  §  3),  w  kodeksie  postępowania  cywilnego  

(np. art. 3, art. 103 § 2, art. 252, 253, 254 § 1 i 2), w kodeksie karnym (np. art. 132, 213 § 1, 

2 i 3, art. 297 § 1, art. 313 §) oraz w kodeksie postępowania karnego (np. art. 2 § 2, art. 188 

§  1  i  art.  312).  Zdaniem  Sądu  Najwyższego,  we  wszystkich  tych  przypadkach  pojęcie 

„prawda" rozumiane jest tak, jak w języku potocznym, a więc jako zgodność (adekwatność) 

myśli  (wypowiedzi  –  w  znaczeniu  logicznym)  z  rzeczywistością  (z  „faktami"  i  „danymi"),  

co odpowiada - na gruncie filozoficznym - tzw. klasycznej koncepcji prawdy i w tym sensie - 

zdaniem  Sądu  Najwyższego  -  wypowiedź  o  rzeczywistości  jest  prawdziwa  tylko  wtedy,  

gdy  głosi  tak,  jak  jest  w  rzeczywistości. Izba  podziela  stanowisko    wyrażone  w  wyroku  

z  15  marca  2018  r.  (sygn.  akt  KIO  380/18) 

w  którym  skład  orzekający  stwierdził,  

że  zamawiający,  oceniając  czy  informacje  podane  przez  wykonawcę  wprowadzają  

go  w  błąd,  powinien  się  ograniczyć  wyłącznie  do  jednoznacznego  ustalenia,  czy  dana 

informacja  jest  prawdziwa,  czy  nieprawdziwa. 

Aby  uznać  informację  za  wprowadzającą  

w  błąd  nie  jest  istotne  ustalenie,  jaka  przyczyna  spowodowała,  że  wykonawca  taką 

informację przedstawił.  

Dla  zastosowania  normy  tego  przepisu,  w  ocenie  składu  orzekającego,  nie  ma 

również znaczenia fakt, czy informacje które są przedmiotem składanego przez wykonawcę 

oświadczenia  dotyczą  okoliczności  znanych  zamawiającemu.  Nie  sposób  zgodzić  się  

ze  stanowiskiem,  że  w  takim  przypadku  norma  ta  nie  ma  zastosowania  albowiem  trudno  

w takich wypadkach 

uznać, że są to informacje mające lub mogące mieć wpływ na decyzje 

podejmowane  przez  zamawiającego.  Sama  możliwość  weryfikacji  przez  zamawiającego 

przedstawionych  przez  wykonawcę  informacji,  jak  też  łatwość  dokonania  takiej  weryfikacji 

np.  w  związku  z  tym  że  zamawiający  posiada  wiedzę  odnośnie  okoliczności  będących 

przedmiotem  składanego  przez  wykonawcę  oświadczenia,  nie  może  mieć  wpływu  

na  zastosowanie  sankcji  określonej  normą.  Gdyby  przyjąć  takie  jego  rozumienie  każdy 

wykonawca,  preze

ntujący  nierzetelne  informacje,  zasłaniałby  się  zarzutem,  że  istniała 

możliwość ich weryfikacji co w efekcie czyniłoby martwą instytucję ujętą w treści art. 24 ust. 

1  pkt  17  ustawy  Pzp. 

Takie  podejście  do  treści  tego  przepisu  nie  wynika,  w  ocenie  Izby,  

an

i  z  jej  literalnego  brzmienia,  ani  z  wykładni  celowościowej  tej  instytucji.  Istotą 

nieprawdziwych  informacji,  tj.  ni

ezgodnych  z  faktami  jest  ich  brak  zgodności  z  istniejącym 

stanem  rzeczy,  a  więc  do  ich  stwierdzenia  i  weryfikacji  konieczne  jest  wyjście  poza  

te informacje i samodzielne poszukiwanie faktów, które im przeczą. 

Przenosząc  powyższe  rozważania  na  realia  rozpoznawanej  sprawy  Izba  doszła  

do  przekonania,  że  zostały  wypełnione  przesłanki  określone  normą  art.  24  ust.  1  pkt  17 

ustawy  Pzp,  obligujące  zamawiającego  do  wykluczenia  przystępującego  z  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Wykonawca,  w  odpowiedzi  na  wezwanie 

zamawiającego skierowane w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp, przedstawił zamawiającemu 

wykaz osób, który miał potwierdzać spełnienie warunków udziału w postępowaniu opisanych 

w  pkt  8.6.2  Tom  I  SIWZ 

–  Instrukcja  dla  wykonawców  w  zakresie  warunku  określonego  

w pkt 8.2.3 

– zdolność techniczna lub zawodowa. Miał zatem wykazać, że dysponuje osobą, 

która  będzie  wchodziła  w  skład  Stałego  Zespołu  Inżyniera,  przewidzianą  na  stanowisko 

Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie  kolejowych  obiektów 

budowlanych,  posiadającą  dodatkowo  następujące  minimalne  doświadczenie  i  kwalifikacje: 

uprawnienia  budowlane  do  kierowania  robotami  budowlanymi  lub  do  projektowania  

i  kierowania  robotami  budowlanymi  odpowiadające  nadzorowanemu  zakresowi  robót  

oraz w 

ciągu ostatnich 10 lat, liczonych do terminu składania Ofert w postępowaniu, zdobył 

co  najmniej  2  tata  doświadczenia  polegającego  na  pełnieniu  funkcji  Kierownika  budowy, 

Kierownika  robót  lub  Inspektora  nadzoru  w  specjalności  inżynieryjnej  kolejowej  w  zakresie 

kolejowych  obiektów  budowlanych  w  zakresie  minimum  1  inwestycji  infrastrukturalnej, 

realizowanej  w  oparciu  o  warunki  kontraktu  FIDIC  lub  inne  standardowe  warunki 

kontraktowe. W przedmiotowym wykazie, do 

pełnienia funkcji Inspektora nadzoru wskazany 

został Pan R. B., dla którego w części wykazu zawierającej opis doświadczenia wymieniono 

3  inwestycje,  w  kolumnie  nazwa  i 

adres  firmy  podając:  „PKP  PLK  S.A.  Zakład  Linii 

Kolejowych  w  Białymstoku”,  a  w  kolumnie  zajmowane  stanowisko  w  czasie  wykonywania 

usługi  podano:  „Inspektor  nadzoru”.  Nie  ulega  wątpliwości,  że  zamawiający  nabrał 

wątpliwości  co  do  rzetelności  przekazanych  przez  przystępującego  informacji,  

w wezwaniu z 

8 października 2018 r. kierowanym do przystępującego na podstawie art. 26 

ust.  3  i  ust.  4  ustawy  Pzp 

podniósł  bowiem,  że  „z  informacji  pozyskanych  przez 

zamawiającego  wynika,  że  w  terminach  wskazanych  przez  MGGP  Pan  R.  B.  nie  pełnił 

funkcji Inspektora nadzoru w Zakładzie Unii Kolejowych w Białymstoku, co wykazuje MGGP 

w  Wykazie  osób”.  Ponadto  wezwał  przystępującego  do  doprecyzowania  w  oparciu  

o  jakie  standardowe  warunki  kontraktowe  były  realizowane  wskazane  inwestycje 

infrastrukturalne,  albowiem  nie  wynikało  to  z  treści  złożonego  oświadczenia.  Bezspornym 

jest  również,  że  przystępujący,  w  odpowiedzi  na  wezwanie,  zastąpił  pierwotnie  złożony 

wykaz osób innym dokumentem. W odniesieniu do Pana  R. B. w miejsce trzech wcześniej 

wymienionych  zadań  podano  dwa,  przy  czym  dla  zadania:  Modernizacja  torowiska  kolejki 

wąskotorowej Hajnówka – Topiło, które wcześniej miało być realizowane na rzecz PKP PLK 

Zakład Linii Kolejowych w Białymstoku wpisano: Nadleśnictwo Hajnówka. Doszło zatem do 

zmiany treści oświadczenia złożonego przez wykonawcę, albowiem zadanie które miało być 

realizowane  na  rzecz  danego  podmiotu, 

faktycznie  było  wykonywane  na  rzecz  innego 

zlecającego.  Przy  tym  zauważenia  wymaga,  że  wykonawca  oświadczył  również  

w 

odniesieniu  do  tej  osoby,  że  zajmowała  ona  na  wskazanym  kontrakcie  stanowisko 

inspektora  nadzoru  a  w  kolumnie  podstawa  dysponowania  wpisano:  dysponowanie 

bezpośrednie (umowa cywilno-prawna). Świadczy to o tym, że wypełniając powyższą tabelę 

wpisał wszystkie dane niezbędne do stwierdzenia, że wypełnione zostały warunki stawiane 

osobie  dedykowanej  na  stanowisko  Inspektora  nadzoru.  W  oparciu  o  te  informacje 

zamawiający podjąć miał decyzję o wyborze oferty przystępującego jako najkorzystniejszej. 

Tym  samym  uzn

ać  należy,  że  przystępujący,  składając  wykaz  osób,  wprowadził 

zamawiającego w błąd co do przedstawionych tam danych w odniesieniu do osoby Pana R. 

B.

a. W ocenie Izby dla oceny czy doszło do wprowadzenia w błąd nie ma znaczenia fakt, że 

w  kolumnie  firma  wpisano  PKP  PLK  S.A., 

a  zatem  zamawiający  miał  możliwość 

zweryfikowania  tych  informacji  na  podstawie  posiadanych  przez  siebie  danych.  Wprawdzie 

taki  argument 

zamawiający  podnosił  podkreślając,  że  w  sposób  łatwy  mógł  dokonać 

sprawdzenia

,  że  są  to  dane/  informacje  nieprawdziwe,  jednakże  ocena  taka  nie  może 

znaleźć 

aprobaty. 

Jak 

już 

wcześniej 

Izba 

zwracała 

uwagę 

okoliczność,  

że  zamawiający  zna  zadania  realizowane  na  jego  rzecz,  a  zatem  ma

możliwość 

samodzielnego ustalenia i wykrycia rzeczywistych danych nie ma znaczenia. Nadal bowiem 

mamy do czynienia z przekazaniem  danych niezg

odnych z rzeczywistością, 

Wprowadzenie 

z

amawiającego w błąd w rozumieniu art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp nie może być bowiem 

rozumiane  w  ten  sposób,  że  zamawiający  nie  dostrzegł  nieprawdziwości  przedstawionych 

mu  informacji  i  pozostał  niezmiennie  w  błędnym  przekonaniu  co  do  spełniania  warunku 

udziału w postępowaniu, gdyby bowiem tak było,  zamawiający nie miałby nigdy możliwości 

wykluczenia wykonawcy na pods

tawie wskazanego wyżej przepisu. Prowadzi to do wniosku, 

że  aby  przyjąć,  że  zamawiający  został  wprowadzony  w  błąd  wystarczające  jest,  że  sama 

treść  przedstawionych  informacji,  bez  ich  szczególnego  badania  i  weryfikacji,  prowadziła  

go do wniosku, że warunek udziału w postępowaniu został spełniony.  

Nie zasługują również na aprobatę twierdzenia przystępującego, który w tym zakresie 

przyznaje,  że  podał  informacje  niezgodne  z  rzeczywistością,  uczynił  to  „omyłkowo”,  lecz 

omyłka  ta  nie  miała  wpływu  na  ocenę  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu, 

albowiem  zamawiający  nie  wymagał  aby  prace  wykonywane  były  na  rzecz  określonego 

podmiotu. Tym samym 

bez znaczenia pozostaje na rzecz jakiego zlecającego prace zostały 

wykonane.  Izba  zwraca  uwagę,  że  zamawiający  w  wykazie  osób  zażądał  podania  danych, 

które  łącznie  miały  potwierdzać,  że  warunek  w  odniesieniu  do  osoby  Inspektora  nadzoru 

został  spełniony.  Wszystkie  one  (razem)  miały  znaczenie  dla  oceny  czy  spełnione  zostały 

wymagania opisywane w SIWZ 

i tylko ich analiza w pełnym zakresie pozwala na dokonanie 

właściwej,  albowiem  pełnej  oceny  przez  zamawiającego.  Jakie  bowiem  znaczenie  miałoby 

wskazanie  nazwy  realizowanego  projektu, 

jeśli  zamawiający  nie  ma  możliwości  weryfikacji 

dla  jakiego  podmiotu  wykonywane  były  prace,  a  tym  samym  jakie  stanowisko  zajmowała 

dana  osoba  na 

określonym  kontrakcie.  Nie  można  zatem  zgodzić  się  ze  stanowiskiem 

przystępującego, że nazwa podmiotu zlecającego pozostaje bez znaczenia i nie jest istotna 

z  punktu  widzenia  wpływu  jaki  wywiera  na  wynik  danego  postępowania.  Ocena  spełnienia 

warunku  następuje  bowiem  z  uwzględnieniem  wszystkich  informacji  zawartych  

w  oświadczeniu  a  więc:  podmiotu  dla  którego  zamówienie  zostało  zrealizowane,  nazwy 

zadania,  okresu  i  pełnionej  funkcji  przy  realizacji  danego  zadania  i  na  rzecz  określonego 

zle

cającego.   

Podkreślenia  również  wymaga,  że  informacje  podawane  w  postępowaniu  

o  zamówienie  są  oświadczeniami  wiedzy  składanymi  w  sposób  celowy,  w  odpowiedzi  

na  warunki  określone  przez  zamawiającego,  zatem  ich  podanie  winno  być  rozpatrywane  

w  kategorii 

staranności  wymaganej  w  danych  okolicznościach,  z  uwzględnieniem 

profesjonalnego,  zawodowego  charakteru  powadzonej 

przez  wykonawców  działalności.  

W  orzecznictwie, 

które  ukształtowało  się  nie  tylko  w  odniesieniu  do  poruszanej  tu  kwestii 

podstaw  wykluczenia 

wykonawcy  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  należyta 

staranność  dłużnika  określana  przy  uwzględnieniu  zawodowego  charakteru  prowadzonej 

działalności  gospodarczej  uzasadnia  zwiększone  oczekiwanie,  co  do  umiejętności,  wiedzy, 

skrupulatności  i  rzetelności,  zapobiegliwości  i  zdolności  przewidywania.  Obejmuje  także 

znajomość  obowiązującego  prawa  oraz  następstw  z  niego  wynikających  w  zakresie 

prowadzonej  działalności.  Tym  samym  podnoszenie,  że  jakieś  dane  zostały  wpisane  

w  sposób  omyłkowy,  lub  też  pozostają  bez  znaczenia  dla  danego  postępowania,  należy 

uznać za niezachowanie elementarnych zasad działania profesjonalisty. 

Odwołujący  wskazał  dwie  podstawy  wykluczenia  przystępującego  z  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  tj.  art.  24  ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp.  Izba  doszła 

jednak do przekonania, że w niniejszym stanie faktycznym nie wykazano, że przedstawienie 

powyższych  informacji  nastąpiło  z  winy  umyślnej.  Na  marginesie  należy  zaznaczyć,  

że  dowodzenie  takie  byłoby  niezwykle  trudne,  wymagało  dowodów  nie  znajdujących  

się  w  dokumentacji  niniejszego  postępowania,  z  których  to  jednoznacznie  wynikałoby,  

że przystępujący miał zamiar wprowadzenia w błąd zamawiającego, czyli że wyobrażał sobie 

taki 

skutek i tego chciał, ewentualnie na to się godził. Zazwyczaj uzyskanie takich dowodów, 

czy  to  przez 

zamawiającego,  czy  też  innego  wykonawcę  formułującego  taki  zarzut  jest 

utrudnione, gdyż wymaga dostępu do wewnętrznych dokumentów wykonawcy, ewentualnie 

uzyskania zeznań  świadków. Wypełniona została  jednak  przesłanka z  art.  24  ust.  1 pkt  17 

ustawy  Pzp,  bowiem  dla  wykluczenia  wykonawcy  w  oparciu  o  ten  przepis  ustawy  Pzp 

wystarczające  jest  to,  by  podanie  obiektywnie  niezgodnych  ze  stanem  rzeczywistym 

informacji (a więc informacji  nieprawdziwych)  wynikało z  niedbalstwa  wykonawcy,  co miało 

miejsce  w  niniejszym  postepowaniu, 

w  odniesieniu  do  oświadczeń  składanych  przez 

przystępującego.  

Izba rozpoznała zarzuty naruszenia przez zamawiającego art. 26 ust. 3 i ust. 4 ustawy Pzp  

w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp 

w zakresie podnoszonym przez odwołującego 

Odwołujący  formułował  przedmiotowy  zarzut  podnosząc,  że  w  wyniku  wezwania 

przystępującego do uzupełnienia dokumentów i złożenia wyjaśnień w zakresie w jakim złożył 

on  oświadczenie  o  dysponowania  osobami  skierowanymi  do  realizacji  zamówienia,  doszło  

w  rezultacie  do  niedopuszczalnego  konwalidowania  przedstawionych  w  wykazie  informacji, 

niezgodnych  ze  stanem  faktycznym.  Izba  podzieliła  tak  sformułowany  zarzut  przez 

odwołującego.  Należy  zauważyć,  że  przepisy  ustawy  Pzp  nie  przewidują  możliwości 

sanowania  nieprawdziwej  informacji  i  nie  statuują  obowiązku  zamawiającego  do  wzywania 

wykonawcy,  który  przedstawił  informacje  nieprawdziwe  do  złożenia  informacji  niewadliwych 

lub poprawienia informacji złożonych na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Nie pozostawia 

wątpliwości  redakcja  przepisu  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp,  gdyż  norma  ta  stanowi,  

że  w  przypadku,  gdy  wykonawca  złożył  w  ofercie  informacje  wprowadzające  w  błąd 

zamawiającego  mające  wpływ  na  wynik,  zamawiający  ma  bezwzględny  obowiązek 

wykluczenia tego wykonawcy 

z postępowania o udzielenie zamówienia. 

Jednolita  jest  również  w  tym  zakresie  linia  orzecznicza  Krajowej  Izby  Odwoławczej, 

która  w  swoich  wyrokach  podkreśla,  że  możliwość  uzupełnienia  dokumentów  lub  złożenia 

wyjaśnień  w  tym  trybie  w  przypadku  złożenia  nieprawdziwych  informacji  jest  wyłączona  

(tak  między  innymi  w  wyroku  z  dnia  20  marca  2017  r.,  sygn.  akt  KIO  382/17).  Również  

w 

doktrynie przyjmuje się, że podanie przez wykonawcę nieprawdziwych informacji w ofercie 

nie można uznać za „błąd” podlegający uzupełnieniu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. 

Tym  samym  należy  przyznać  rację  odwołującemu,  który  twierdził,  że  wobec 

przystępującego należało zastosować sankcję wynikającą z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp, 

a nie wzywać go do uzupełnienia dokumentów lub złożenia wyjaśnień, co z wyżej opisanych 

przyczyn  było  niedopuszczalne,  doszło  tym  samym  do  naruszenia  przepisów  art.  26  ust.  3  

i ust 4 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Pzp. 

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy 

Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie  i  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy  MGGP,  mimo  

iż wykonawca ten nie wykazał spełniania warunków udziału w postępowaniu 

Zarzut  ten  sformułowany  został  z  ostrożności,  w  przypadku  braku  podzielenia  przez 

Izbę  argumentacji  odnoszącej  się  do  zasadności  wykluczenia  przystępującego  

z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp. Tym samym, w związku  

z uwzględnieniem zarzutu dotyczącego zaniechania wykluczenia przystępującego w oparciu 

o  jedną  z  wyżej  wymienionych  przesłanek,  Izba  odstąpiła  od  merytorycznego  rozpoznania 

zarzutu zaniechania wykluczenia z tej podstawy prawnej.  

Izba  stwierdza,  że  wobec  uwzględnienia  zarzutu  głównego  zarzut  ewentualny  

nie  podlegał  rozpoznaniu.  W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  ugruntowany  jest 

pogląd,  że  to  odwołujący  decyduje  o konstrukcji  podnoszonych  w  odwołaniu  zarzutów  oraz  

o tym 

w jaki sposób je formułuje. Żaden przepis ustawy Pzp nie stoi na przeszkodzie temu, 

aby w odwołaniu podnieść zarzuty główny oraz - na wypadek jego nieuwzględnienia - zarzut 

ewentualny.  Co  więcej,  w  tym  konkretnym  przypadku,  sformułowanie  zarzutu  zaniechania 

wykluczenia wykonawcy z postępowania na podstawie przepisu art. 24 ust. 1 pkt 12 ustawy 

Pzp,  jako  ewentualnego, 

było  działaniem  racjonalnym  i  uzasadnionym.  Skoro  bowiem 

odwołujący  twierdził,  że  zamawiający  winien  zastosować  wobec  przystępującego  sankcję  

w  postaci  wykluczenia  go  z  postępowania  już  w  momencie,  gdy  stwierdził  przesłankę 

wykluczenia  z  powodu  podania  przez  tego  wykonawcę  nieprawdziwych  informacji  (art.  24 

ust.  1  pkt  16  i  17  ustawy  Pzp)

,  kolejne  wezwania  a  tym  bardziej  ocena  dokumentów  

i  składanych  wyjaśnień  w  odniesieniu  do  dokumentów  i  oświadczeń,  mających  potwierdzać 

spełnienie warunków udziału w postępowaniu, była nieuprawniona. 

W  związku  z  powyższym,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  ustawy  Pzp,  orzeczono  jak  

w  sentencji. 

Zgodnie  bowiem  z  treścią  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp  Izba  uwzględnia  odwołanie, 

jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ 

na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Potwierdzenia  zarzutów  wskazanych  

w odwołaniu powoduje, iż w przedmiotowym stanie faktycznym została wypełniona hipoteza 

normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 2 ustawy Pzp.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp,  tj.  stosownie  do  wyniku  postępowania,  z  uwzględnieniem  postanowień 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (tj. z dnia 7 maja 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 972), 

w tym w szczególności § 5 ust. 2 pkt 1.  

Przewodniczący: 

………………………………….