KIO 199/20 WYROK dnia 13 lutego 2020 r.

Stan prawny na dzień: 15.04.2020

Sygn. akt: KIO 199/20 

WYROK 

 z dnia 13 lutego 2020 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  

w składzie: 

Przewodniczący:     

Bartosz Stankiewicz 

Członkowie: 

Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Monika Szymanowska 

Protokolant:    

Piotr Kur 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2020 r. w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  31  stycznia  2020  r.  przez  wykonawcę 

REMONDIS Bydgoszcz Sp. z o.o. 

z siedzibą w Bydgoszczy przy ul. Inwalidów 45 (85-749 

Bydgoszcz) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  –  Miasto  Bydgoszcz  

z siedzibą przy ul. Grudziądzkiej 9-15 bud. B (85-130 Bydgoszcz) 

przy  udziale  wykonawcy  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  we  Wrocławiu  przy  ul. 

Świętego  Jerzego  1a  (50-518  Wrocław),  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

Oddala odwołanie; 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  –  REMONDIS  Bydgoszcz  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Bydgoszczy i zalicza na poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

00  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  ww. 

wykonawcę tytułem wpisu od odwołania. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy.  

Przewodniczący:      ……………………………. 

Członkowie:   

……………………………. 

……………………………. 


Sygn. akt: KIO 199/20 

U z a s a d n i e n i e 

Miasto  Bydgoszcz  zwane 

dalej:  „zamawiającym”,  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  na  podstawie 

przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  -  Dz.  U.  z 

2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.) 

zwanej  dalej:  „Pzp”,  pn.:  Odbieranie  odpadów  komunalnych  od 

właścicieli nieruchomości  zamieszkałych i niezamieszkałych na terenie miasta Bydgoszczy, 

w sektorach od I do IX, w okresie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2023 r. (numer sprawy: 

WZP.271.2.2019.E)

, zwane dalej „postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 17 lipca 2019 r., pod numerem 2019/S 136-335227.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  usługi,  jest  wyższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

W dniu 31 stycznia 2020 r. wykonawca 

REMONDIS Bydgoszcz Sp. z o.o. z siedzibą 

w  Bydgoszczy  (zwany 

dalej:  „odwołującym”)  wniósł  odwołanie  wobec  czynności 

zamawiającego  polegających  na  zaniechaniu  wykluczenia  wykonawcy  PHU  KOMUNALNIK 

Sp.  z  o.o.  z  postępowania,  względnie  zaniechaniu  wezwania  wykonawcy  PHU 

KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  do  wyjaśnień  w  zakresie  istnienia  podstaw  do  wykluczenia  tego 

wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp oraz na wyborze najkorzystniejszej oferty 

wykonawcy PHU KOMUNALNIK Sp. z. o.o.  

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp przez zaniechanie wykluczenia PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. z 

postępowania,  pomimo  faktu  poważnego  naruszenia  przez  tego  wykonawcę  w  sposób 

zawiniony obowiązków zawodowych, co podważa jego uczciwość, w sytuacji gdy wraz z 

pismem  z  dnia  6  września  2019  r.  odwołujący  przedłożył  do  postępowania  szereg 

dowodów (decyzje administracyjne w sprawie naruszeń szeroko rozumianych przepisów 

prawa odpadowego) potwierdzających ww. naruszenie przez tego wykonawcę, w sposób 

zawiniony, obowiązków zawodowych, podważających jego uczciwość i rzetelność, które 

powinno  sk

utkować  wyłączeniem  tego  oferenta  z  postępowania  przetargowego, 

względnie wezwania tego wykonawcy do wyjaśnień w tym zakresie w trybie art. 26 ust. 4 

w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 2 i ust. 8 Pzp; 

2)  art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp przez zaniechanie wykluczenia PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. z 

postępowania,  pomimo  że  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  potwierdziło  w  wyniku 


zamierzonego działania w JEDNOLITYM EUROPEJSKIM DOKUMENCIE ZAMÓWIENIA 

Część  III.C,  na  str.  8  i  9  (dalej:  JEDZ),  że  nie  istnieją  podstawy  wykluczenia  tego 

wykonawcy 

z postępowania o udzielenie zamówienia w sytuacji, gdy PHU KOMUNALNIK 

Sp.  z  o.o.  zataił  informacje,  które  jednoznacznie  wskazują  na  wystąpienie  po  stronie 

w

ykonawcy podstaw wykluczenia o których mowa w art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp, ze względu 

na popełnione poważne wykroczenia zawodowe, a ww. okoliczności powinny skutkować 

wykluczeniem PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. z postępowania; 

3)  art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp przez zaniechanie wykluczenia PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. z 

postępowania, pomimo niewykazania przez tego wykonawcę, że spełnia warunki udziału 

w  postępowaniu  określone  w  pkt  V.2.2)  lit.  b)  SIWZ,  tj.  w  zakresie  wykazania,  że 

wykonawca dysponuje/będzie dysponował bazą magazynowo - transportową spełniającą 

wszystkie  wymagania  określone  w  rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  z  dnia  11 

stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów 

komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz.U. z 2013 r., poz. 122 ze zm., dalej jako 

„Rozporządzenie”); 

4)  art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp przez zaniechanie wykluczenia PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. z 

postępowania,  pomimo  przedstawienia  przez  tego  wykonawcę  w  wyniku  niedbalstwa 

informacji  wprowadzających  w  błąd  zamawiającego,  mogących  mieć  istotny  wpływ  na 

decyzje podejmowane przez  zamawiającego w  postępowaniu o udzielenie zamówienia, 

albowiem  przedkładając  dokumenty  wymagane  w  postępowaniu  celem  wykazania 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  określonych  w  pkt  V.2.2)  lit.  b)  SIWZ 

oświadczył,  że  dysonuje  bazą  magazynowo  -  transportową,  spełniającą  wymagania 

Rozporządzenia,  podczas  gdy  m.in.  z  wyjaśnień  tego  wykonawcy  z  dnia  15  stycznia 

2020 r. i innych dokumentów wynika, że wymagań tych nie spełnia. 

W  związku  z  podniesionymi  zarzutami  odwołujący  wniósł  o  nakazanie 

zamawiającemu:  

unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty wykonawcy PHU KOMUNALNIK 

Sp. z o.o.; 

wykluczenie  wykonawcy  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.,  względnie  wezwanie  PHU 

KOMUNALNIK Sp. z o.o. do wyjaśnień w zakresie przesłanek wykluczenia; 

powtórzenie czynności polegającej na dokonaniu badania i oceny ofert; 

- dokonanie wyboru oferty najkorzystniejszej 

Odwołujący  wniósł  ponadto  o  zasądzenie  od  zamawiającego  na  jego  rzecz  kosztów 

postępowania odwoławczego, w tym kosztów zastępstwa procesowego. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  gdyż  jest 

wykonawcą  zdolnym  do  jego  wykonania.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  w  postępowaniu  za 


najkorzystniejszą została uznana oferta wykonawcy PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. oraz, że 

domaga  się  nakazania  zamawiającemu  dokonania  czynności,  w  wyniku  których  oferta 

wadliwie  uznana  za  najkorzystniejszą,  w  zakresie  podnoszonych  okoliczności,  zostanie 

wykluczona  stosownie  do  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp,  względnie  zostanie  objęta  ponownie 

przedmiotem  badania  i  oceny.  W  konsekwencji,  pod  względem  kryteriów  oceny  ofert, 

zamawiający  powinien  ponownie  przeprowadzić  czynności  w  zakresie  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Powyższe  w  ocenie  odwołującego  oznacza,  że  w  wyniku  naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  Pzp,  może  on  ponieść  realną  szkodę  w  postaci  nie 

uzyskania zamówienia, które powinien uzyskać.  

Mając  na  uwadze  powyższe  odwołujący  stwierdził,  że  ma  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego przepisów Pzp. Zaniechanie prawidłowego badania i oceny ofert, pozbawia 

go  możliwości  uzyskania  i  realizacji  zamówienia.  Szkoda  jaką  może  ponieść  wyraża  się  w 

utracie  korzyści,  jakie  mógłby  on  uzyskać  w  razie  uzyskania  zamówienia  publicznego  i 

pozostaje  w  związku  z  zarzucanymi  zamawiającemu  naruszeniami  Pzp.  Wyczerpuje  to  w 

sposób  jednoznaczny materialnoprawną  przesłankę wniesienia odwołania,  określoną w  art. 

179 ust. 1 Pzp. 

W uzasadnieniu dla postawionych zarzutów oraz przy opisie okoliczności faktycznych 

i  prawnych  uzasadniających  wniesienie  odwołania,  odwołujący  na  wstępie  wskazał,  że  art. 

24 ust. 5 pkt 2 Pzp stanowi, że wykluczeniu z udziału w postępowaniu podlega wykonawca, 

jeżeli  w  sposób  zawiniony  poważnie  naruszył  obowiązki  zawodowe,  co  podważa  jego 

uczciwość, w szczególności gdy wykonawca w wyniku zamierzonego działania lub rażącego 

niedbalstwa nie wykonał lub nienależycie wykonał zamówienie, co zamawiający jest w stanie 

wykazać  za  pomocą  stosownych  środków  dowodowych.  Wykluczenie  wykonawcy  na 

podstawie  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp  może  nastąpić  w  przypadku  łącznego  spełnienia 

przesłanek określonych przez ustawodawcę w tym przepisie, tj. konieczne jest stwierdzenie, 

iż  dany  wykonawca  naruszył  obowiązki  zawodowe,  nastąpiło  to  z  jego  winy,  ma  charakter 

poważny i w konsekwencji podważa jego uczciwość. Jak wskazał ustawodawca w treści ww. 

unormowania,  w  szczególności  ma  to  miejsce  w  przypadku,  gdy  wykonawca  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał 

zamówienie. Stwierdzenie powyższego zamawiający musi być w stanie wykazać za pomocą 

stosownych  środków  dowodowych.  Przepis  art.  24  ust.  5  pkt  2  stanowi  transpozycję  do 

porządku  krajowego  regulacji  art.  57  ust.  4  akapit  pierwszy  lit.  c)  dyrektywy  Parlamentu 

Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie 

zamówień publicznych, 

uchylającej  dyrektywę  2004/18/WE.  Zgodnie  z  tą  regulacją  „Instytucje  zamawiające  mogą 

wykluczyć lub zostać zobowiązane przez państwa członkowskie do wykluczenia z udziału w 


postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  każdego  wykonawcy  znajdującego  się  w 

którejkolwiek z poniższych sytuacji, jeżeli instytucja zamawiająca może wykazać za pomocą 

stosownych środków, że wykonawca jest winny poważnego wykroczenia zawodowego, które 

podaje  w  wątpliwość  jego  uczciwość”.  Przepis  ten  stanowi  w  znacznym  zakresie 

odpowiednik  art.  45  ust.  2  akapit  pierwszy  lit.  d)  dyrektywy  2004/18/WE  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  z  31  marca  2004r.  w  sprawie  koordynacji  procedur  udzielania 

zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, zgodnie z którym „z udziału w 

zamówieniu  można  wykluczyć  każdego  wykonawcę,  który  jest  winny  poważnego 

wykroczenia  zawodowego,  udowodnionego  dowolnymi  środkami  przez  instytucje 

zamawiające”. 

Odnosząc  się  do  przesłanki  poważnego  naruszenia  obowiązków  zawodowych,  odwołujący 

powołał  się  na  stanowisko  Trybunału  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  przedstawione  w 

odniesieniu do pojęcia „poważnego wykroczenia” zawartego w art. 45 ust. 2 akapit pierwszy 

lit.  d)  dyrektywy  2004/18/WE  w  sprawie  koordynacji  procedur  udzielania  zamówień 

public

znych na roboty budowlane, dostawy i usługi, które ze względu na podobieństwo ww. 

regulacji zawartych w dyrektywie 2014/24/UE oraz 2004/18/WE może znaleźć zastosowanie 

w  obecnym  stanie  prawnym.  W  wyroku  z  dnia  13  grudnia  2012  roku  o  sygn.  C-465/11 

(Forpost

a) Trybunał orzekł że, pojęcie to „należy rozumieć w ten sposób, że odnosi się ono 

zwykle do zachowania danego wykonawcy wykazującego zamiar uchybienia lub stosunkowo 

poważne niedbalstwo z jego strony. Stwierdzenie istnienia poważnego wykroczenia wymaga 

co  do  zasady  przeprowadzenia  konkretnej  i  zindywidualizowanej  oceny  postawy  danego 

wykonawcy.  W  tym  względzie  pojęcia  „poważnego  wykroczenia”  nie  można  zastępować 

pojęciem „okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność” dany wykonawca”. 

Zdaniem  odwołującego  w  przepisie  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp  ustawodawca  wskazał,  iż  z 

przypadkiem  poważnego  naruszenia  obowiązków  zawodowych,  które  podważa  uczciwość 

wykonawcy,  mamy  do  czynienia  w  szczególności  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  w  wyniku 

zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał 

zamówienie.  Określenie  „nienależyte  wykonanie  zamówienia”  jest  tak  ogólne,  a  zarazem 

pojemne,  że  nie  sposób  wyczerpująco  wskazać  wszystkich  sytuacji,  w  których  takie 

wykonanie  ma  miejsce.  Może  bowiem  być  ich  tyle,  ile  zachodzi  rodzajów  indywidualnych 

świadczeń. Najogólniej rzecz ujmując, o nienależytym spełnieniu świadczenia można mówić 

w aspekcie zachowania terminu, miejsca i sposobu, czy też jakości w szerokim rozumieniu 

tego słowa. Przy czym odwołujący zaznaczył, że wzorzec należytej staranności ma charakter 

obiektywny.  Jego  zastosowanie  w  praktyce  polega  najpierw  na  dokonaniu  wyboru  modelu, 

ustalającego  optymalny  w  danych  warunkach  sposób  postępowania,  odpowiednio 

skonkretyzowanego i aprobowanego społecznie, a następnie na porównaniu zachowania się 


dłużnika z takim wzorcem postępowania. O tym, czy na tle konkretnych okoliczności można 

osobie  zobowiązanej  postawić  zarzut  braku  należytej  staranności  w  dopełnieniu 

obowiązków,  decyduje  nie  tylko  niezgodność  jego  postępowania  z  modelem,  lecz  także 

uwarunkowana  doświadczeniem  życiowym  możliwość  i  powinność  przewidywania 

odpowiednich następstw zachowania. 

W związku z tym odwołujący zwrócił uwagę, że w stanie faktycznym, do którego odnosi się 

odwołanie,  zamawiający  powinien  dokonać  wykluczenia  ww.  wykonawcę  z  postępowania 

m.in. na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp. Odwołujący zwrócił uwagę, że wraz z pismem z 

dnia  6  września  2019  r.  przedłożył  do  postępowania  przetargowego  szereg  dowodów,  tj. 

decyzje  administrac

yjne  w  sprawie  naruszeń  szeroko  rozumianych  przepisów  prawa 

odpadowego,  które  w  sposób  bezsprzeczny  podważyły  uczciwość  i  rzetelność  PHU 

KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  oraz  potwierdziły  naruszenie  przez  ww.  w  sposób  zawiniony 

obowiązków  zawodowych.  Odwołujący  wskazał,  że  wobec  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o. 

przeprowadzono  liczne  postępowania  administracyjne  w  sprawie  naruszeń  szeroko 

rozumianych  przepisów  prawa  odpadowego,  w  tym  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  roku  o 

odpadach  (dalej  „ustawa  o  odpadach”)  oraz  ustawy  z  dnia  13  września  1996  roku  o 

utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  (dalej  „u.c.p.g.”).  Na  potwierdzenie  tego 

stwierdzenia  odwołujący  powołał  się  na  szereg  decyzji  administracyjnych  wydanych  wobec 

PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o., których kopie zostały także załączone do odwołania. 

Jednocześnie odwołujący wskazał, że wedle jego najlepszej wiedzy: 

wobec  PHU  Komunalnik  w  2017  r.  Marszałek  Województwa  Opolskiego  prowadził 

postępowanie w przedmiocie cofnięcia, bez odszkodowania pozwolenia zintegrowanego dla 

instalacji 

do  składowania  odpadów  innych  niż  niebezpieczne  w  Okopach  gmina 

Łambinowice; 

Dolnośląski  Wojewódzki  Inspektor  Ochrony  Środowiska  dokonał  w  okresie  od  4  grudnia 

2018  r.  do  28  stycznia  2019  r.  kontroli  działalności  PHU  Komunalnik  w  instalacji  w 

miejscowości Boguszów Gorce, podczas której stwierdzono prowadzenie zbierania odpadów 

bez  wymaganego  zezwolenia,  nieprowadzenie  ewidencji  odpadowej  dla  wszystkich 

zbieranych  odpadów  oraz  prowadzenie  ewidencji  odpadów  niezgodnie  ze  stanem 

rzeczywistym; 

Dolnośląski  Wojewódzki  Inspektor  Ochrony  Środowiska  przeprowadził  w  dniach  8 - 2 0  

grudnia  2016  r.  kontrolę  bazy  transportowo-magazynowej  przy  ul.  Uczniowskiej  21  w 

Wałbrzychu,  w  czasie  której  (oprócz  prowadzenia  zbierania  odpadów  niezgodnie  z 

posiadanym zezwoleniem), po

twierdzono wykonanie niepełnego zakresu robót związanych z 

przygotowaniem  terenu  bazy  pod  prowadzoną  działalność  w  odniesieniu  do  wymagań 

wyposażenia  baz  magazynowo  -  transportowych  zawartych  w  rozporządzeniu  Ministra 


Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  roku  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  dla 

przedsiębiorców  odbierających  odpady  komunalne  od  właścicieli,  oraz  w  wyniku  której 

wszczęto  postępowanie  w  sprawie  wymierzenia  kary  pieniężnej  za  niedopełnienie 

obowiązków  nałożonych  na  zbierających  odpady  zużytego  sprzętu  elektrycznego  i 

elektronicznego, wynikających z obowiązującego w tym zakresie prawa; 

Dolnośląski  Wojewódzki  Inspektor  Ochrony  Środowiska  prowadzi  jeszcze  trzy 

postępowania  wobec  PHU  Komunalnik  o  sygnaturach:  WI.7062.29.2017.TB.BP,  DW-

DI.7062.4.2019.am,sl,  DW-DI.7062.7.2019.am,sI.,  przy  czym  nie  ma  wiedzy  o  tym  czego 

dotyczą te postępowania; 

Dolnośląski  Wojewódzki  Inspektor  Ochrony  Środowiska  prowadził  w  2018  r.  wobec  PHU 

Komunalnik postępowanie o sygnaturze WI.7062.1.2017.id, przy czym nie ma wiedzy o tym 

czego to postępowanie dotyczyło, ani czy zostało zakończone wydaniem decyzji; 

Dolnośląski  Wojewódzki  Inspektor  Ochrony  Środowiska  wydał  w  dniu  27  marca  2018  r. 

wobec  PHU  Komunalnik  nieostateczną  decyzję  w  sprawie  WI.7062.30.2017.TB.BP,  przy 

czym nie ma wiedzy o tym, czego ta decyzja dotyczy. 

Odwołujący  wskazał  także  na  pojawiające  się  publikacje  prasowe  dotyczące  działalności 

PHU 

Komunalnik, 

tym 

artykuł 

serwisu 

„dziennik.walbrzych.pl”: 

https://dziennik.walbrzvch.pl/nieiasne-  dziaIania-phu-komunalnik-wiemv-o-firmie-ktora-3-lata-

bedzie-dbala-o-wvwoz-smieci-walbrzvchu/

W kontekście powyższego odwołujący podkreślił, że zamawiający nie przeprowadził rzetelnej 

i kompleksowej analizy dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. W 

jego ocenie zamawiający nie dokonał żadnej samodzielnej analizy i badania okoliczności, na 

które  wskazał  w  piśmie  z  dnia  6  września  2019  r.  Zamawiający  wbrew  ciążącemu  na  nim 

obowiązkom  nie  dokonał  zindywidualizowanej  oceny  wystąpienia  ewentualnych  ryzyk  w 

realizacji  przedmiotu  zamówienia  przez  spółkę  Komunalnik,  pomimo  ciążącego  na  nim 

obowiązku  ustalenia,  czy  w  niniejszej  sprawie  nie  doszło  do  wystąpienia  przesłanek 

uzasadniających zastosowanie art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp. Zdaniem odwołującego, zamawiający 

dokonując  badania  kwalifikacji  podmiotowej  wykonawcy  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o. 

powinien  wyczerpać  wszystkie  przewidziane  przez  Pzp  mechanizmy,  w  tym  również 

powinien skorzystać z instytucji wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień w trybie art. 26 

ust. 4 w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 2 i ust. 8 Pzp. Jak wskazuje się w orzecznictwie Izby - istotą i 

celem  powołanej  przesłanki  wykluczenia  jest  umożliwienie  zamawiającym  wykluczenie  z 

postępowania wykonawców, którzy swoim wcześniejszym postępowaniem nie dają gwarancji 

uczciwego  i  rzetelnego  zachowania  przy  realizacji  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego. 


Jeśli chodzi o zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp odwołujący  wyjaśnił, że z 

przedmiotowego  przepisu  wynika,  iż  dla  zastosowania  przesłanki  wykluczenia  wykonawcy, 

łącznie  muszą  zostać  spełnione  następujące  przesłanki:  przedstawienie  przez  wykonawcę 

informacji niezg

odnej z rzeczywistością, która wprowadziła zamawiającego w błąd, błąd ten 

polegał  na  przyjęciu  przez  zamawiającego,  że  wykonawca  nie  podlega  wykluczeniu,  a 

przedstawienie  informacji  jest  wynikiem  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa. 

Istotne  zna

czenie  ma  przy  tym  charakter  informacji,  gdyż  w  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp 

ustawodawca  wskazał  wprost,  że  norma  ta  dotyczy  wprowadzenia  zamawiającego  w  błąd 

wyłącznie przy wykazywaniu braku podstaw do wykluczenia, spełnianiu warunków udziału w 

postępowaniu  lub  kryteriów  selekcji,  a  zatem  informacji  w  zakresie  sytuacji  podmiotowej 

wykonawcy,  których  ocena  decyduje  o  udziale  wykonawcy  w  postępowaniu.  Z  kolei  pod 

pojęciem  „informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego”,  o  których  mowa  w  ww. 

przepisie  należy  rozumieć  takie  informacje,  które  pozostają  w  sprzeczności  z  istniejącym 

stanem  faktycznym.  Innymi  słowy  są  to  informacje  nieprawdziwe,  niezgodne  z 

rzeczywistością,  a  których  podanie  przez  wykonawcę  skutkuje  mylnym  przekonaniem 

zamawiającego co do istniejącej rzeczywistości. Istotna jest zatem treść informacji podanych 

przez  wykonawcę,  jak  również  to  jaki  skutek  mogły  one  wywołać  w  świadomości  danego 

zamawiającego.  Jednocześnie  podkreślić  należy,  iż  w  świetle  ww.  przepisu  wykluczeniu 

podlega  wykonawca  za  podani

e  wprowadzających  w  błąd  informacji,  które  nie  muszą 

wpływać na działania zamawiającego, ale wystarczy, że mogą mieć istotny wpływ na decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu. Ponadto do informacji mogących mieć 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia,  co do  zasady,  można  zaliczyć  informacje stanowiące  podstawę  wyboru oferty 

najkorzystniejszej, wykluczenia wykonawcy, czy też odrzucenia jego oferty. 

Odwołujący wskazał, że PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o., zataił w JEDZ, że zostało wydanych 

przeciwko  niemu  wiele  decyzji  (w  tym  ostatecznych),  w  sprawie  naruszeń  szeroko 

rozumianych  przepisów  prawa  odpadowego  i  czynnościom  tym  można  przypisać  cechy 

zamierzonego działania,  a więc jego  działanie cechuje  wina  umyślna,  zarówno  w  zamiarze 

bezpośrednim,  jak  i  ewentualnym.  Zamiar  bezpośredni  występuje  wtedy,  gdy  wykonawca 

chce wprowadzić zamawiającego w błąd, natomiast zamiar ewentualny wtedy, gdy nie chce, 

ale przewidując możliwość wprowadzenia w błąd, godzi się na to. Wykonawca powinien mieć 

na  uwadze,  że  konsekwencją  braku  przyznania  się  do  występowania  wobec  niego 

przesłanek  wykluczenia,  co  na  późniejszym  etapie  postępowania  okaże  się  niezgodne  z 

rzeczywistością, jest narażenie się na zarzut wprowadzenia w błąd zamawiającego. To zaś z 

kolei może uzasadniać wykluczenie go z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 lub 

17  Pzp.  Zatem  wykonawca,  przed  złożeniem  oświadczenia  wstępnego  w  zakresie 


występowania  przesłanek  wykluczenia,  powinien  ustalić  z  całą  pewnością,  iż  nie  podlega 

wykluczeniu, a jeżeli tak, to w zakresie jakich przesłanek.  

Odnosząc  się  do  zarzutów  podniesionych  w  pkt  3  i  4  odwołania,  odwołujący  w 

pierwszej kolejności podkreślił, że § 2 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia wymaga by, w zakresie 

wy

posażenia  bazy  magazynowo  -  transportowej  zapewnić,  aby  teren  bazy  magazynowo  - 

transportowej  był  wyposażony  w  urządzenia  lub  systemy  zapewniające  zagospodarowanie 

wód  opadowych  i  ścieków  przemysłowych,  pochodzących  z  terenu  bazy  zgodnie  z 

wymaganiami okre

ślonymi przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. 

z  2012  r.  poz.  145,  951  i  1513  oraz  z  2013  r.  poz.  21).  Wymóg  zapewnienia  by  baza 

funkcjonowała zgodnie z przepisami prawa wodnego - oznacza konieczność dysponowania 

przez w

ykonawcę korzystającego z bazy stosownymi pozwoleniami wodnoprawnymi, w tym 

pozwoleniem  wodnoprawnym  na  odprowadzanie  ścieków  przemysłowych.  W  ocenie 

odwołującego  PHU  Komunalnik  Sp.  z  o.o.  nie  dysponuje  pozwoleniem  wodnoprawnym  na 

wprowadzanie ścieków  przemysłowych do wód  lub  do  ziemi,  w  tym  do urządzeń  wodnych, 

wymaganym zgodnie z art. 389 pkt 1 w zw. z art. 35 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 20 lipca 2017 

r.  Prawo  wodne  (tekst  jedn.  Dz.U.  z  2018  r.,  poz.  2268  ze  zm.),  co 

miały  potwierdzać 

załączone do odwołania: informacja z Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie 

z  20  grudnia  2019  r.  oraz  treść  wyjaśnień  PHU  KOMUNALNIK  z  15  stycznia  2020  r. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  według  PHU  Komunalnik  Sp.  z  o.o.  teren  bazy  jest 

utwardzony i wyposażony w zbiornik bezodpływowy, zatem ścieki przemysłowe nie powstają, 

powstają tylko nieczystości ciekłe w rozumieniu ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w 

gminach,  gromadzone  w  rzeczonym  zbiorniku  bezodpływowym.  Z  powyższym  odwołujący 

się  nie  zgodził.  Dysponowanie  zbiornikiem  bezodpływowym  nie  wyklucza  powstawania  na 

terenie  bazy  ścieków  przemysłowych.  Zgodnie  z  art.  16  pkt  61  lit.  a  i  c  p.w.,  przez  ścieki 

rozumie  się  wprowadzane  do  wód  lub  do  ziemi,  m.in.  wody  zużyte  na  cele  bytowe  lub 

gospodarcze,  wody  odciekowe  ze  składowisk  odpadów  oraz  miejsc  magazynowania, 

prowadzenia  odzysku  lub  unieszkodliwiania  odpadów,  zaś  zgodnie  z  pkt  64,  przez  ścieki 

przemysłowe rozumie się ścieki niebędące ściekami bytowymi albo wodami opadowymi lub 

roztopowymi,  powstałe  w  związku  z  prowadzoną  przez  zakład  działalnością  handlową, 

przemysłową,  składową,  transportową  lub  usługową,  a  także  będące  ich  mieszaniną  ze 

ściekami  innego  podmiotu,  odprowadzane  urządzeniami  kanalizacyjnymi  tego  zakładu.  Z 

uwagi  na  fakt,  że  baza,  zgodnie  z  Rozporządzeniem,  ma  służyć  przedsiębiorcy  do 

parkowania pojazdów do odbierania odpadów, magazynowania zebranych odpadów (§ 2 ust. 

2  pkt  2,  3  i  5  rozporządzenia),  a  ponadto,  na  terenie  bazy  powinny  znajdować  się  punkt 

bieżącej konserwacji i napraw pojazdów oraz miejsce do mycia i dezynfekcji pojazdów (§ 2 

ust.  3  rozporządzenia)  i  pomieszczenia  socjalne  dla  pracowników,  odpowiadające  liczbie 


pracowników - dla prowadzenia bazy magazynowo - transportowej wymagane jest uzyskanie 

pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków przemysłowych do wód lub do ziemi, 

w tym również do urządzeń wodnych. Wynika stąd, iż każdy przedsiębiorca, który korzysta z 

usług wodnych, tj. wprowadza ścieki do wód lub do ziemi, albo wprowadza je do urządzeń 

wodnych  musi  dysponować  pozwoleniem  wodnoprawnym  na  wprowadzanie  ścieków 

przemysłowych (art. 389 pkt 1 w zw. z art. 35 ust. 3 pkt 5 p.w.). Przy czym w rozumieniu art. 

16  pkt  65  lit.  a  p.w.  urządzeniem  wodnym  są  również  rowy,  a  wg  wyjaśnień  PHU 

KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  z  dnia  15  stycznia  2020  r,  wody  opadowe  w  tym  wszelkie 

zanieczyszczenia  z  terenu  utwardzonego  (w  tym  powstające  w  związku  z  parkowaniem 

pojazdów  do  odbierania  odpadów),  są  odprowadzane  do  rowu  melioracyjnego.  Co  więcej, 

o

dwołujący  wraz  z  niniejszym  pismem  przedłożył  również  mapę  uzbrojenia  terenu,  która 

została  wydana  28  stycznia  2020  r.  przez  Starostwo  Powiatowe  w  Inowrocławiu.  Z 

przedłożonej  mapy  w  sposób  bezsprzeczny  miało  wynika,  że  na  działce  nr  100/2  nie  ma 

poprowadzonej  żadnej  kanalizacji  deszczowej,  ani  separatora  substancji  ropopochodnych, 

który  według  obowiązujących  wymagań  -  musi  być  włączony  w  system  kanalizacji 

deszczowej. 

Odwołujący  wskazał,  że  na  działce  istnieje  jedynie  kanalizacja  sanitarna 

podłączona  do  poszczególnych  budynków  zlokalizowanych  na  tej  działce,  ale  nie  ma 

żadnego zbiornika bezodpływowego (szamba), na  który  powołuje się spółka Komunalnik  w 

złożonych wyjaśnieniach. Zatem również  w  wyjaśnieniach z dnia 15 stycznia 2020 r., które 

zostały  skierowane  do  Urzędu  Miasta  Bydgoszczy  wykonawca  ten  podał  nieprawdziwe 

informacje.  Pod

noszone  okoliczności  dodatkowo  potwierdzają  zarzuty  nierzetelnej  postawy 

w

ykonawcy PHU Komunalnik Sp. z o.o., które zostały podniesione we wcześniejszej części 

odwołania.  W  ocenie  odwołującego  w  sytuacji  rozbieżnych  stanowisk  stron  niniejszego 

postępowania,  to  aktualna  mapa  uzbrojenia  terenu  (która  została  przedłożona  wraz  z 

odwołaniem), stanowi jedyny wiarygodny środek dowodowy. Tym bardziej takiej konfrontacji 

nie wytrzymują faktury wystawione na usługi budowlane (zarówno przedmiot ich wykonania, 

miejsce, 

jak i termin realizacji w efekcie finalnym nie musi odnosić się do przedmiotowej bazy 

magazynowo-

transportowej),  czy  też  usługa  czyszczenia  ciśnieniowego.  W  ocenie 

o

dwołującego podnoszenie przez wykonawcę, iż zlecił wykonanie takich usług nie świadczy 

o  s

pełnieniu warunków  udziału w  postępowaniu, które zostały  określone  w  pkt  V.2.2)  lit.  b) 

SIWZ. Z tego punktu widzenia istotne jest posiadanie instalacji deszczowej, separatora. 

Jak  wynika  z  wyjaśnień  zawartych  w  piśmie  z  15  stycznia  2020  r.  (również  dołączone  do 

odwołania),  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  nie  ma  obowiązku  wyznaczenia  miejsc  do 

magazynowania  selektywnie  zbieranych  odpadów  komunalnych,  gdyż  takowe  nie  będzie 

następowało  na  terenie  tej  bazy.  Z  powyższym  odwołujący  się  nie  zgodził,  skoro 

magazynowanie 

może być konieczne np. z powodu awarii instalacji komunalnej. Poza tym, 


odwołujący  stwierdził,  że  Rozporządzenie  w  §  2  ust.  2  pkt  5  lit.  c)  wymaga  by  baza 

magazynowo-

transportowa  była  wyposażona  m.in.  w  miejsca  do  magazynowania 

selektywnie  zebranych  odpad

ów  z  grupy  odpadów  komunalnych  i  nie  warunkuje  tego 

wymogu  potrzebą  wykonawcy  w  tym  zakresie,  lecz  literalnie,  bezwarunkowo  przewiduje 

konieczność wyposażenia bazy w takie miejsce. Baza powinna być również wyposażona w 

legalizowaną  samochodową  wagę  najazdową,  której  nie  posiada  PHU  KOMUNALNIK 

(zgodnie  z  wyjaśnieniami  dopiero  aktualizuje  legalizację  dla  wagi).  Dodatkowo,  w  ocenie 

odwołującego,  zdjęcia  potwierdzają  fakt,  że  waga  nie  jest  zamontowana  (ważenie  ma  się 

odbywać każdorazowo  przy  wyjeździe pojazdów  z  bazy,  w  celu  odbioru odpadów  z  terenu 

Bydgoszczy).  Odwołujący  podniósł  także,  że  baza  musi  obejmować  miejsca  przeznaczone 

do parkowania pojazdów, które muszą być zabezpieczone przed emisją zanieczyszczeń do 

gruntu  (

§  2  ust.  2  pkt  5  lit.  a  w  zw.  z  ust.  2  pkt  2  Rozporządzenia).  Przedłożona 

dokumentacja  zdjęciowa  potwierdziła  w  opinii  odwołującego,  że  nie  cały  teren  bazy  jest 

utwardzony, a zatem teren nie jest w pełni zabezpieczony przed emisją zanieczyszczeń do 

gruntu. 

Fakt istnienia ww. nieprawidłowości potwierdza  zdaniem odwołującego okoliczność, 

że  Prezydent  Miasta  Bydgoszczy  pismem  z  dnia  27  stycznia  2020  r.  poinformował  o 

wszczęciu wobec PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. kontroli w trybie rozdziału 4c ustawy z dnia 

13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz.U. z 2019 

r., poz. 2020 ze zm.). 

Konkludując, odwołujący stwierdził, iż doszło także do naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 

Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  z  postępowania. 

Wykonawca  ten  przedstawił  bowiem  informacje  wprowadzające  w  błąd  zamawiającego, 

które  mogły  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  albowiem  przedkładając  dokumenty  wymagane  w 

postępowaniu celem wykazania spełnienia warunków udziału w postępowaniu określonych w 

pkt  V.2.2)  lit.  b)  SIWZ  oświadczył,  że  dysonuje  bazą  magazynowo  -  transportową, 

spełniającą wymagania Rozporządzenia, podczas gdy m.in. z wyjaśnień tego wykonawcy z 

dnia 15 stycznia 2020 r. i innych dokumentów wynika, że wymagań tych nie spełnia. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca PHU KOMUNALNIK Sp. z o.o. 

z siedzibą we Wrocławiu.  

Zamawiający  w  dniu  11  lutego  2020  r.  złożył  oryginał  odpowiedzi  na  odwołanie,  w 

której wniósł o oddalenie odwołania w całości.  

W zakresie zarzutu podniesionego w pkt 1 petitum odwołania zamawiający wskazał, 

że  w  postepowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  zasadą  jest,  iż  weryfikacja 

wykonawcy następuje w oparciu o oświadczenia i dokument. Zamawiający, celem weryfikacji 


fakultatywnej  podstawy  wykluczenia  wskazanej  w  art:  24  ust.  5  pkt  2  Pzp  skazany  jest  na 

oświadczenie  wykonawcy  zawarte  w  formularzu  JEDZ.  Ten  niedostatek  legislacyjny.  nie 

może  procentować  koniecznością  śledczego  dociekania  przez  zamawiającego  istnienia 

podstaw wykluczenia wykonawca w sytuacji, gdy nawet self-

cleaning aktualizuje się dopiero, 

wobec wykonawcy w stosunku do którego zachodzi podstawa wykluczenia, ale wykonawca 

zamierza  wykazać,  że  mimo  to  jest  podmiotem  rzetelnym  i  wiarygodnym.  Zamawiający 

wyjaśnił,  że  z  informacji  uzyskanych  od  odwołującego,  poczynając  od  pisma  z  6  września 

2019  r.,  wynikać  ma  fakt  wydania  szeregu  decyzji  administracyjnych,  prowadzonych 

postępowań i nałożonych kar. 

W  ocenie  zamawiającego  przedstawione  przez  odwołującego  dokumenty  nie  stanowiły 

stosownych  środków  dowodowych,  potwierdzających  kumulatywne  spełnienie  przesłanek 

opisanych w art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp. Za wyrokiem KIO 

422/18, zamawiający przypomniał, że 

nie  każde  nienależyte  wykonanie  zamówienia,  można  automatyczne  kwalifikować,  jako 

podstawę  wykluczenia  z  tej  podstawy  prawnej,  ale  jedynie  takie,  które  było  skutkiem 

zawinionego  działania,  w  szczególności  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa, 

oraz  ma  charakter  poważny.  W  odniesieniu  do  osób  prawnych  szczególne  komplikacje 

sprawia możliwość przypisania winy (i to jej kwalifikowanej postaci: zamierzonego działania 

lub rażącego niedbalstwa) osobie prawnej spółce prawa handlowego. Wina jest przymiotem 

osób  fizycznych  przejawia  się  na  płaszczyźnie  ocen  osób  pełniących  funkcji  organu  osoby 

prawnej.  Zamawiający  wyjaśnił,  że  nie  miał  możliwości  udowodnienia,  że  czyny  spółki 

Komunalnik 

stojące u podstaw wydanych decyzji administracyjnych są wynikiem winy osób 

wchodzących w skład jej zarządu. 

Zdaniem  zamawiającego,  odwołujący  zasadniczo  upatrywał  wystąpienia  podstaw  do 

wy

kluczenia  w  poważnym  naruszeniu  obowiązków  zawodowych,  co  podważa  jego 

uczciwość.  Postępek  ten  jednak  musi  być  zawiniony  czego  zamawiający  nie  mógł  ustalić 

dokonując oceny oferty wykonawcy.  

Zamawiający  zwrócił  uwagę,  że  nieprawdą  jest,  iż  cyt.  za  odwołującym  nie  przeprowadził 

rzetelnej  i  kompleksowej  analizy  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego.  Zamawiający  nie  dokonał  żadnej  samodzielnej  analizy  i  badania  okoliczności, 

na które wskazał Odwołujący w piśmie z dnia 6 września 2019 r. Zamawiający wyjaśnił, że 

zapoznał  się  z  przedłożonymi  przez  odwołującego  dnia  6  września  2019  r.  informacjami  i 

dokumentami dotyczącymi spółki Komunalnik, jak również informacjami przekazanymi dnia 9 

września  2019  r.  przez  Fundację  Eko-Patrol.  Zamawiający  wskazał,  że  dokonał  analizy 

zgromadzonego  materiału,  ale  w  jego  ocenie  nie  było  podstaw  do  wykluczenia  spółki 

Komunalnik,  jak  również  dokumenty  te  nie  przesądzały  o  konieczności  wezwania  do 

wyjaśnień.  Zamawiający  stwierdził,  że  miał  do  tego  prawo,  sformułowanie  zawarte  w 


przepisie  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp 

co  podważa  jego  uczciwość,  jest  ewidentnym  wyrazem 

okoliczności  subiektywnych  (tak  jak  i  wina)  oceniającego  (tu  zamawiającego).  Mimo 

wszystko  zamawiający  wskazał,  ze  wystosował  w  dniu  13  września  2019  r.  zapytania 

dotyczące  realizacji  umów  w  sprawie  zamówienia  publicznego  do:  Urzędu  Gminy 

Kobierzyce,  Urzędu  Gminy  Żórawina,  Urzędu  Miasta  i  Gminy  w  Krapkowicach,  Urzędu 

Miejskiego w Niemodlinie, Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu, Urzędu Miasta i Gminy Wiązów. 

Zamawiający  wyjaśnił,  ze  spółka  Komunalnik  w  ramach  swoistych  aktów  zapobiegliwości 

wyjaśniła  mu  charakter,  historię  i  obraz  swojej  działalności,  przestrzegając  przed 

jakimkolwiek  pochopnymi  wnioskami,  wyciąganymi  na  skutek  działań  konkurencji  (pismo 

spółki Komunalnik z 16 lipca 2018 r. – błąd w dacie, otrzymano w 2019). 

Zamawiający zwrócił uwagę, że żadna z otrzymanych odpowiedzi nie potwierdziła, że spółka 

Komunalnik 

poważnie  naruszyła  obowiązki  zawodowe,  czy  nie  wykonała  lub  nienależycie 

wykonała  zamówienie  publiczne,  wskutek  zamierzonego  działania  albo  rażącego 

niedbalstwa. W  dokumentach  uzyskanych  od  poszczególnych  zamawiających  zawarte  były 

co  prawda  informacje,  n

p.  o  naliczonych  spółce  Komunalnik  karach  umownych,  ale  w 

wysokości  stosunkowo  niewielkiej  w  stosunku  do  zakresu  zamówienia  (Niemodlin  —  1 

zł,  Krapkowice  —  500,00  zł, Wałbrzych  1  780,00  zł),  jak  również  o  trudnościach  w 

realizacji  zamówień,  ale  raczej  w  początkowym  okresie  realizacji.  Z  pozyskanych 

dokumentów  wynika,  że  w  przypadku  naliczenia  kary  w  wysokości  np.  211  600,00  zł 

podlegała ona zwrotowi zgodnie z wyrokiem Sądu. Nadto, dotyczyła ona zagospodarowania 

odpadów, które nie jest przedmiotem postępowania prowadzonego przez Miasto Bydgoszcz. 

Również zagospodarowania odpadów dotyczyło postępowanie administracyjne prowadzone 

przez  Burmistrza  Miasta  i  Gm

iny  Wiązów,  ale  i  ono  zostało  umorzone,  co  podtrzymało  po 

zaskarżeniu decyzji SKO.  

Kolejne  wątpliwości  w  ocenie  zamawiającego  generowała  wysoce  nieprecyzyjna  prawnie 

przesłanka  naruszenia  obowiązków  zawodowych,  do  tego  spotęgowana  poważnością  oraz 

wątpliwościami, co do uczciwości wykonawcy. 

Zamawiający  uznał,  że  podnoszona  przez  odwołującego  wielokrotnie  w  treści  odwołania 

kwestia  dopuszczenia  się  przez  spółkę  Komunalnik  naruszeń  szeroko  rozumianych 

przepisów  prawa  odpadowego,  musi  być  konfrontowana  z  istotą  i  przedmiotem 

prowadzonego  postępowania.  Zamawiający  przypomniał,  że  prowadzi  postępowanie  w 

fo

rmule  przetargu  na  odbieranie  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości. 

Ryzyk

a, błędy i zagrożenia prawne w takim przetargu są całkowicie inne, niż w przetargu na 

odbieranie 

i zagospodarowanie tych odpadów – dystynkcja zawarta w art. 6d ust. 1 ustawy z 

dnia 13 w

rześnia 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2019 r. poz. 

2010). Tymczasem przedstawione przez odwołującego dokumenty, mające stanowić dowód 


naruszeń  przez  spółkę  prawa,  pochodzą  właśnie  z  etapu  realizacji  umów  zawartych  w 

wy

niku  rozstrzygnięcia  przetargu  na  odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  a  nie  z 

przetargów na odbieranie odpadów. Podobnie wygląda kwestia zbierania odpadów (czego w 

części dotyczą przedstawione przez odwołującego decyzje). Pojęcie to jest zasadniczo obce 

reżimowi  ustawy  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  (poza  podmiotem 

prowadzącym  PSZOK,  a  czego  nie  zamawiał  w  tym  przetargu  zamawiający).  Zbieranie 

od

padów, jako instytucja wynikająca z ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. 

2019 poz. 701), nie przekłada się wprost na odbieranie odpadów komunalnych. Już z tej to 

tylko przyczyny próba oceny możliwości doświadczenia i uczciwości spółki Komunalnik, jaką 

dokon

ał odwołujący, tj. z perspektywy szeroko rozumianych przepisów prawa odpadowego, 

nie zasługiwała na uznanie. 

Zamawiający  wskazał,  że  nie  sposób  nie  zauważyć,  że  większość  informacji  uzyskanych 

przez  odwołującego  i  przekazanych  zamawiającemu,  nie  była  wiedzą  powszechnie 

dostępną.  Zamawiajacyu  zauważył,  że  odwołujący  zadał  sobie  trud  kwerendy  gmin  w  całej 

Polsce i to w 

trybie dostępu do informacji publicznej. Natomiast oczekiwań aż takich starań 

nie 

można mieć względem zamawiających,  prowadzących postępowanie w zgodzie z art. 7 

Pzp. Z oczywisty

ch też względów dokonując określonej czynności prawnej, zamawiający nie 

może  polegać  na  doniesieniach  prasowych  z  lokalnego  dziennika  internetowego  (tu: 

dziennik.walbrzych.pl). 

W odniesieniu do zarzutu wskazanego w pkt 2 odwołania, zamawiający wyjaśnił, że 

zarzut  ten 

jako  bezpośrednia  konsekwencja  przyjęcia  przez  odwołującego  zaistnienia 

podstawy  do  wykluczenia  wykonawcy  w  oparciu  o  przepis  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp,  w 

momencie odpadnięcia tej podstawy nie może się ostać. 

Jeśli  chodzi  o  zarzut  zawarty  w  pkt  3  odwołania,  zamawiający  wskazał,  że  co  do 

problemu zaniechania wykluczenia spółki Komunalnik pomimo (jakoby) niewykazania przez 

tego wykonawcę,  że  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu określone  w  pkt  V.2.2)  lit.  b) 

SIWZ,  tj.  w  zakresie  wykazania,  że  wykonawca  dysponuje/będzie  dysponował  bazą 

magazynowo-

transportową  spełniającą  wszystkie  wymagania  określone  w  rozporządzeniu 

Ministra  Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w 

zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  (Dz.  U.  z  2013  r., 

poz.  122  ze 

zm.),  to  dopóki  spółka  Komunalnik  jest  wpisana  w  rejestrze  działalności 

regulowanej w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (art. 

9b ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach), 

dopóty  ani  Izba,  ani  odwołujący,  ani  zamawiający  nie  może  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  skutecznie  kwestionować  zgodności  posiadanej  przez 

spółkę  Komunalnik  bazy  magazynowo-transportowej  z  wymogami  prawa.  Ewentualne 


naru

szenia w tym zakresie mogą być podnoszone (z najpoważniejszym skutkiem w postaci 

wydania  decyzji  o  zakazie  wykonywania przez  przedsiębiorcę  działalności  objętej  wpisem), 

jedynie  w  toku  postępowania  administracyjnego,  prowadzonego  w  oparciu  o  przepis  art.  9j 

ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Jest to bowiem sfera imperium gminy, 

której nie można utożsamiać z dominium, w ramach którego prowadzone są postępowania o 

udzielenie  zamówienia  publicznego.  Zamawiający  wyjaśnił,  że  nie  może  nadużywać  swojej 

pozycji,  wykorzystując  środki  jakie  posiada  w  ramach  władztwa  organu,  w  relacjach 

mających  charakter  cywilnoprawny  (art.  14  ust.  1  Pzp).  Nie  może  być  inaczej,  gdyż  co 

prawda w sferze odbioru odpadów obszary dominium i imperium gminny zachodzą na siebie, 

ale  już  w  obszarze  gospodarki  wodno-ściekowej,  czego  szczególnie  docieka  odwołujący  w 

swoim odwołaniu, gmina miasto Bydgoszcz nie ma żadnych uprawnień władczych i do czasu 

rozstrzygnięcia  sprawy  we  właściwym  postępowaniu  administracyjnym,  przed  właściwym 

organem  (innym,  niż  Prezydenta  Miasta  Bydgoszczy),  jakiekolwiek  wywody  podmiotów 

spoza  kręgu  stron  postępowania  administracyjnego,  mają  jedynie  charakter  publicystyki 

prawnej. Dopełniając tego wątku zamawiający podniósł, że jak sam to odwołujący przyznał – 

prowadzi względem spółki Komunalnik kontrolę przestrzegania i stosowania ustawy w trybie 

rozdziału 4c ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Zamawiający wskazał, że 

kontrola ta w dacie sporządzania odwołania nie została zakończona. 

Co  do 

ostatniego  z  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów  zamawiający  wskazał,  że 

zarzut  ten  jako  bezpośrednia  konsekwencja  przyjęcia  przez  odwołującego  niewykazania 

przez wykonawcę spółkę Komunalnik, że spełnia warunki udziału w postępowaniu określone 

w  pkt  V.2.2) 

lit.  b)  SIWZ.  tj.  w  zakresie  wykazania,  że  wykonawca  dysponuje/będzie 

dysponował  bazą magazynowo-transportową,  w  momencie odpadnięcia  tej  podstawy  ostać 

się nie może. 

Wykonawca 

zgłaszający  przystąpienie  po  stronie  zamawiającego  w  piśmie 

przesłanym  za  pośrednictwem  poczty  elektronicznej  w  dniu  10  lutego  2020  r.  wniósł  o 

oddalenie odwołania. 

Zgłaszający przystąpienie w zakresie zarzutu zawartego w pkt 1 odwołania wyjaśnił, 

że  wobec  niewykluczenia  go  z  postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  5.  pkt  2  Pzp  –  w 

s

ytuacji, gdy przedłożone przez odwołującego decyzje administracyjne dotyczące naruszenia 

szeroko rozumianych przepisów prawa ochrony środowiska nie mogą być kwalifikowane jako 

przejaw naruszenia obowiązków zawodowych (art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp), lecz są elementem 

innej fakultatywnej przesłanki wykluczenia, tj. nałożenia ostatecznej decyzji administracyjnej 

za  naruszenie  przepisów  prawa  ochrony  środowiska  (art.  24  ust.  5  pkt  7  Pzp),  której  to 

przesłanki  zamawiający  w  przedmiotowym  postępowaniu nie przewidział.  Co  więcej,  nawet 

gdyby  hipotetycznie  uznać,  że  decyzje  administracyjne  mogą  świadczyć  o  naruszeniu 


obowiązków  zawodowych,  to  na  pewno  w  przedmiotowym  przypadku  decyzje,  które 

przedłożył  odwołujący  nie  potwierdzają  poważnego  i  zawinionego  naruszenia 

podwa

żającego  uczciwość  przystępującego  gdyż  skala  decyzji  jest  znikoma  (nie  wszystkie 

decyzje przedłożone przez odwołującego są aktualne), a nadto rodzaj zarzucanych naruszeń 

nie  przekłada  się  wprost  na  przedmiot  niniejszego  zamówienia  publicznego.  Już  tylko  na 

marginesie 

zgłaszający  przystąpienie  wskazał,  że  wbrew  przekonaniu  odwołującego, 

zamawiający zbadał rzeczoną przesłankę wykluczenia, dopytując się innych zamawiających 

na rzecz których przystępujący świadczył usługę odbioru odpadów komunalnych, czy ten nie 

wykonał  lub  wykonał  nienależycie  którąś  z  wiążących  go  wcześniej  umów.  Zarzuty  te  nie 

potwierdziły  się,  zaś  sam  zgłaszający  przystąpienie  przedstawił  referencje  świadczące  o 

należytym  wykonaniu  przez  niego  wcześniejszych  umów  na  realizację  zamówienia 

publicznego. 

Jeśli chodzi o zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 Pzp, zgłaszający przystąpienie 

wyjaśnił,  że  wszystkie  oświadczenia  złożone  przez  niego  w  JEDZ  były  zgodne  z 

rzeczywistością, w szczególności zaś prawdziwe jest jego oświadczenie potwierdzające, że 

nie jest on winny poważnego wykroczenia zawodowego. 

W  przypadku  zarzutu  podniesionego  w  pkt  3  odwołania,  zgłaszający  przystąpienie 

wskazał,  że  z  dokumentacji  przetargowej  wprost  wynikało,  iż  zgłaszający  przystąpienie  nie 

musiał  dysponować  bazą  magazynowo-transportową  spełniającą  wszystkie  wymagania 

przetargowe,  lecz  ma  nią  dysponować  w  przyszłości,  tj.  w  czasie  realizacji  zamówienia,  a 

nadto  gdy  baza  magazynowo-

transportowa,  którą  dysponuje  już  przystępujący  spełniania 

wszystkie wymagania przewidziane przepisami prawa, 

w szczególności zaś:  

(i)  wyposażona  jest  w  system  kanalizacji  wewnętrznej  odprowadzającej  wody  opadowe  i 

roztopowe  do  rowu,  co  jest  usankcjonowane  w  ramach  pozwolenia  wodnoprawnego 

posiadanego przez właściciela nieruchomości, na której baza ta się znajduje;  

(ii)  wszystkie  „ścieki”  powstające  na  nieruchomości  zagospodarowywane  są  zgodnie  z 

właściwymi  przepisami,  przy  czym  w  ich  przypadku  zastosowania  nie  znajduje  w  ogóle 

ustawa prawo wodne;  

(iii)  miejsca  przeznaczone  do  parkowania  poj

azdów  są  wyznaczone  na  trwałej, 

nieprzepuszczalnej nawierzchni;  

(iv)  na  terenie  bazy  nie  są  i  nie  będą  magazynowane  odpady,  co  wyłącza  szereg 

obowiązków z tym związanych.  

Co  więcej,  zgłaszający  przystąpienie  wyjaśnił,  że  Prezydent  Miasta  Bydgoszcz  (działający 

jako organ administracji publicznej) skontrolował już jego bazę magazynowo-transportową i 

nie  zgłosił  uwag  co  do  jej  stanu,  przede  wszystkim  zaś  nie  wydał  decyzji  o  zakazie 

wykonywania  przez  ni

ego  działalności  regulowanej  w  zakresie  odbierania  odpadów 


komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  (którą  powinien  wydać,  gdyby  stwierdził  rażące 

naruszenia). 

Co  do  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp,  zgłaszający  przystąpienie 

wyjaśnił, że wszystkie informacje przekazywane zamawiającemu przez niego, odnoszące się 

spełniania przez bazę w Kłopocie wymagań statuowanych przepisami prawa dlatego rodzaju 

obiektu, były prawdziwe. 

Na podstawie dokument

acji przedmiotowego postępowania, dowodów załączonych do 

pism procesowych, a także złożonych na rozprawie oraz biorąc pod uwagę stanowiska 

stron i uczestnika 

postępowania, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  Pzp 

przesłanki korzystania ze środków ochrony prawnej, tj. ma interes w uzyskaniu zamówienia, 

a  naruszenie  przez  z

amawiającego  przepisów  Pzp  może  spowodować  poniesienie  przez 

niego 

szkody  polegającej  na  utracie  możliwości  uzyskania  zamówienia.  Nie  została 

wypełniona  także  żadna  z  przesłanek  ustawowych  wynikających  z  art.  189  ust.  2  Pzp 

skutkujących odrzuceniem odwołania.  

Wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 185 ust. 2 i 3 Pzp, Izba dopuściła do 

udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie  zamawiającego,  jako  uczestnika 

wykonawc

ę  –  PHU  KOMUNALNIK  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  (zwanego  dalej: 

„przystępującym”). 

Izba dopuściła w przedmiotowej sprawie dowody z: 

1)  dokumentacji  przekazanej  w  postaci  elektronicznej  zapisanej  na 

płycie  CD,  nadesłanej 

do  akt  sprawy  w  dniu  6  lutego  2020 

r.  przez  zamawiającego,  w  tym  w  szczególności  z 

treści: 

ogłoszenia o zamówieniu;  

SIWZ wraz z załącznikami; 

oferty złożonej przez przystępującego; 

pisma odwołującego z dnia 6 września 2019 r. przesłanego do zamawiającego; 

pisma  zamawiającego  z  dnia  13  września  2019  r.  skierowanego  do  Urzędu  Gminy  w 

Kobierzycach; 

pisma  zamawiającego  z  dnia  13  września  2019  r.  skierowanego  do  Urzędu  Gminy  w 

Żórawinie; 

pisma zamawiającego z  dnia 13  września 2019 r.  skierowanego do  Urzędu  Miejskiego w 

Niemodlinie wraz z odpowiedzią z dnia 19 września 2019 r.; 


pisma  zamawiającego  z  dnia  13  września  2019  r.  skierowanego  do  Urzędu  Gminy  w 

Krapkowicach wraz z odpowiedzią z dnia 23 września 2019 r.; 

pisma zamawiającego z  dnia 13  września 2019 r.  skierowanego do  Urzędu  Miejskiego  w 

Wałbrzychu wraz z odpowiedzią z dnia 23 września 2019 r.; 

pisma zamawiającego z dnia 13 września 2019 r. skierowanego do Urzędu Miasta i Gminy 

Wiązów wraz z odpowiedzią z dnia 4 października 2019 r.; 

pisma z dnia 2 września 2019 r. skierowanego do zamawiającego z fundacji Eko Patrol; 

wezwania  do  złożenia  dokumentów  z  dnia  6  grudnia  2019  r.,  skierowanego  do 

przystępującego przez zamawiającego w trybie art. 26 ust. 1 Pzp; 

złożonego  przez  przystępującego  wykazu  narzędzi,  wyposażenia  zakładu  lub  urządzeń 

technicznych  dostępnych  wykonawcy  w  celu  wykonania  zamówienia  publicznego  wraz  z 

informacją o podstawie dysponowania tymi zasobami; 

wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów/oświadczeń  potwierdzających  spełnianie 

warunków 

udziału 

postępowaniu, 

złożenia 

wyjaśnień 

dotyczących 

oświadczeń/dokumentów z dnia 13 stycznia 2020 r., skierowanego do przystępującego przez 

zamawiającego w trybie art. 26 ust. 2f, ust. 3 oraz ust. 4 Pzp; 

wyjaśnień  przystępujacego  z  dnia  15  stycznia  2020  r.  złożonych  w  odpowiedzi  na 

powyższe wezwanie wraz załącznikami; 

- informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej w zakresie sektora II, sektora Iv i sektora V z 

dnia 21 stycznia 2020 r.; 

załączonych do odwołania: 

kopii decyzji Starosty Strzelińskiego z 23 sierpnia 2017 r.; 

kopii  pisma  Wojewódzkiego  Inspektoratu  Ochrony  Środowiska  we  Wrocławiu  z  28  maja 

2018 r.; 

- kopii 

pisma Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska we Wrocławiu z 6 maja 2019 

r.; 

- kopii 

decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z 24 czerwca 

2017 r.; 

- kopia decyz

ji Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 17 kwietnia 2018 r.; 

-  kopii 

decyzji  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  z  16  maja 

2019 r.; 

- kopii 

decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z 17 czerwca 

2019 r.; 

-  kopii  decyzji 

Opolskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  z  25  kwietnia 

2016 r.; 

- kopii 

decyzji Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z 16 listopada 2017 r.; 


kopii 

decyzji 

Wójta 

Gminy 

Kobierzyce 

sierpnia 

r., 

nr 

RINIŚ.OŚiGO.315.0003.2016.003.16; 

kopii 

decyzji 

Wójta 

Gminy 

Kobierzyce 

sierpnia 

r., 

nr 

RINIŚ.OŚiGO.315.004.2016.003.16; 

- kopii 

decyzji Wójta Gminy Kobierzyce z 19 grudnia 2016 r.; 

- kopii 

decyzji Wójta Gminy Kobierzyce z 31 maja 2017 r.; 

- kopii 

decyzji Wójta Gminy Kobierzyce z 16 czerwca 2017 r.; 

- kopii 

pisma Marszałka Województwa Opolskiego z 23 listopada 2017 r.; 

- kopii 

pisma Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z 17 stycznia 

2017 r.; 

- kopii 

pisma Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z 13 kwietnia 

2017 r.; 

- wydruku 

artykułu: 

https://dziennik.walbrzych.pl/nieiasne-dzialania-phu-komunalnik-wiemy-o-

firmie-ktora-3- lata-bedzie-dbala-o-wywoz-smieci-walbrzychu/

- kopii pisma o

dwołującego z dnia 28 stycznia 2020 r.; 

- kopii 

pisma Zastępcy Prezydenta Bydgoszczy z dnia 27 stycznia 2020 r.; 

-  kopii  JEDNOLITEGO  EUROPEJSKIEGO  DOKUM

ENTU  ZAMÓWIENIA  złożonego  przez 

przystępującego; 

- odpisu 

wyroku WSA z dnia 25 września 2019 r., sygn. akt: II SA/Łd 514/19; 

- kopii 

decyzji Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 4 czerwca 2019 r., nr: 2/KW/2019; 

- kopii 

decyzji Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 4 lutego 2019 r., nr: 1/KW/2019,; 

- kopii decyzji SKO z dnia 10 kwietnia 2019 r., nr SKO.4131.3.2019; 

- kopii 

decyzji Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 11 października 2018, nr: 2/KT/2018; 

- kopii 

decyzji Prezydenta Miasta Łodzi z dnia lutego 2019 r., nr: 1/KT/2019; 

- wydruku 

rejestru działalności regulowanej w zakresie odbierania odpadów komunalnych od 

właścicieli nieruchomości prowadzony przez Urząd Miasta Łodzi; 

- korespondencji e-mail z dnia 18 grudnia 2019 r.; 

- wniosku 

o wpis działalności regulowanej; 

- dokumentacji 

zdjęciowej; 

- kopii 

pisma Państwowego Gospodarstwa Wodnego z dnia 20 grudnia 2019 r.; 

-  mapy  uzbrojenia  terenu  wydana  28  stycznia  2020  r.  przez  Starostwo  Powiatowe  w 

Inowrocławiu; 

załączonych do odpowiedzi na odwołanie m. in.: 

- pisma z dnia 16 l

ipca 2019 r. skierowanego przez przystępującego do zamawiającego; 

certyfikatów dotyczących norm: ISO 14001:2015 oraz ISO 9001:2015; 

złożonych na rozprawie przez odwołującego: 


pisma z dnia 10 lutego 2020 r. od Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie; 

opinii naukowej dotyczącej właściwości fizyko-chemicznych, odpadów komunalnych z dnia 

8 lutego 2020 r.; 

opracowania pod nazwą Badania morfologiczne odpadów komunalnych wytwarzanych na 

terenie Gminy Miasto Szczecin 2015-2016; 

- pisma z dnia 10 luteg

o 2020 r. od spółki PRONATURA; 

- dokumentacji fotograficznej; 

-  wydruku  mapki  uzbrojenia  terenu  z  28  stycznia  2020  r.  uzyskanej  ze  starostwa 

inowrocławskiego; 

analizy  możliwości  lokalizacji  bazy  transportowej  w  zakresie  zdolności  technicznej  na 

terenie  d

ziałki  numer  100/2  w  miejscowości  Kłopot,  gmina  Inowrocław,  województwo 

kujawsko-pomorskie; 

wypisu z rejestru gruntów dla działki 100/2; 

pisma  procesowego  zawierającego  argumentacje  dotyczącą  zarzutu  obejmującego  bazy 

magazynowo-transportowej; 

złożonych na rozprawie przez przystępującego: 

postanowień  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  z  dnia  9 

października 2019 r. oraz 21 października 2019 r.; 

protokołu  kontroli  podmiotu  wpisanego  do  rejestru  działalności  regulowanej  w  zakresie 

odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości z dnia 24 września 2019 r.; 

pisma  z  dnia  23  września  2019  r.  skierowanego  z  Ministerstwa  Środowiska  do 

przystępującego. 

I

zba ustaliła co następuje 

W  rozdziale  VA  SIWZ  zamawiający  wskazał  podstawy  wykluczenia  wykonawców  z 

postępowania, w tym także te wymienione w art. 24 ust. 5 Pzp. W ust. 2 pkt 2 ww. rozdziału 

zamawiający  na  podstawie  art.  24  ust.  5  Pzp  przewidział  wykluczenie  wykonawcy,  który  w 

sposób zawiniony poważnie naruszył obowiązki zawodowe, co podważa jego uczciwość, w 

szczególności  gdy  wykonawca  w  wyniku zamierzonego działania lub  rażącego  niedbalstwa 

nie wykonał lub nienależycie wykonał zamówienie, co zamawiający jest w stanie wykazać za 

pomocą stosownych środków dowodowych. 

W  rozd

ziale V  SIWZ  zamawiający  opisał  warunki  udziału w  postepowaniu. W ust.  2 

pkt  2  ww.  rozdziału  zamawiający  opisał  warunki  dotyczące  zdolności  technicznej  i 

zawodowej. Szczególne znaczenie na potrzeby postępowania odwoławczego miały warunki 

wskazane w lit. b) i c) tego punktu, tj.: 


b)  Wykonawca  musi  wykazać,  że  dysponuje/będzie  dysponował  bazą  magazynowo-

transportową,  spełniającą  wszystkie  wymagania  określone  w  Rozporządzeniu  Ministra 

Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  roku  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie 

odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  (Dz.  U  z  2013  roku,  poz. 

122), wyposażoną w wagę najazdową. 

W przypadku składania oferty na więcej niż jeden Sektor, Wykonawca może wykazać jedną 

bazę dla wszystkich Sektorów. 

W przypadku w

ykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia ww. warunek 

udziału w postępowaniu musi spełnić co najmniej jeden z wykonawców

c)  Wykonawca  musi  wykazać,  że  dysponuje/będzie  dysponował  pojazdami  –  w  zakresie 

każdego Sektora, na który wykonawca składa ofertę: 

• 

co  najmniej  dwoma  pojazdami  przystosowanymi  do  odbierania  zmieszanych  odpadów 

komunalnych, 

• 

co  najmniej  dwoma  pojazdami  przystosowanymi  do  odbierania  selektywnie  zebranych 

odpadów komunalnych; 

• 

co  najmniej  jednym  pojazdem  do  odbierania  odpadów  bez  funkcji  kompaktującej; 

Pojazdy  jw.  muszą  być  trwale  i  czytelnie  oznakowane,  w  widocznym  miejscu,  nazwą 

firmy  oraz  danymi  adresowymi  i  numerem  telefonu  podmiotu  odbierającego  odpady 

komunalne od właścicieli nieruchomości; 

Pojazdy jw. muszą być wyposażone w system: 

• 

monitoringu bazującego na systemie pozycjonowania satelitarnego (GPS), umożliwiający 

trwałe  zapisywanie,  przechowywanie  i  odczytywanie  danych  o  położeniu  pojazdu  i 

miejscach postojów, 

• 

czujników zapisujących dane o miejscach wyładunku odpadów, • rejestracji zdjęć. 

umożliwiający weryfikację tych danych. 

W przypadku wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia ww. warunek 

udziału w postępowaniu może zostać spełniony łącznie. 

Zgodnie z rozdziałem VII ust. 19 i 20 opisu przedmiotu zamówienia: 

Wykonawca w ramach realizacji  usługi  odbierania odpadów  komunalnych  zobowiązany 

jest do: 

1)  przekazywania  odebranych  od  właścicieli  nieruchomości  zmieszanych  odpadów 

komunalnych  do  RIPOK,  tj.  Zakładu  Termicznego  Przekształcania  Odpadów  Komunalnych 

dla Bydgosko 

–Toruńskiego Obszaru Metropolitarnego w Bydgoszczy, znajdującego się przy 

ulicy Ernsta Petersona 22; 


2)  przekazywania  odebranych  od  właścicieli  nieruchomości  bioodpadów  do  RIPOK,  tj. 

Międzygminnego  Kompleksu  Unieszkodliwiania  Odpadów  ProNatura  Sp.  z  o.o.  w 

Bydgoszczy znajdującej się przy ulicy Prądocińskiej 28; 

3) przekazywania odebranych  od właścicieli nieruchomości selektywnie zebranych odpadów 

komunalnych  do  RIPOK,  tj.  Międzygminnego  Kompleksu  Unieszkodliwiania  Odpadów 

ProNatura Sp. 

z o.o. w Bydgoszczy znajdującego się przy ulicy Prądocińskiej 28; 

20.  W  przypadku  braku  możliwości  przekazywania  odpadów  komunalnych  zmieszanych, 

bioodpadów  i  odebranych  od  właścicieli  nieruchomości  selektywnie  zebranych  odpadów 

komunalnych, do instalacji 

wymienionych w rozdziale VII ust. 19, Wykonawca zobowiązany 

jest  przewieźć  te  odpady  do  wskazanych  przez    RIPOK,  tj.    Międzygminny  Kompleks 

Unieszkodliwiania  Odpadów  ProNatura  Sp.  z  o.o.  w  Bydgoszczy,  instalacji  zastępczych 

określonych  w  aktualnym  Planie  Gospodarki  Odpadami  Województwa  Kujawsko-

Pomorskiego. 

Zamawiający zastrzega, wskazywane przez RIPOK instalacje zastępcze będą znajdować się 

na  terenie  Miasta  Bydgoszczy  lub  w  przypadku  kiedy  będą  to  instalacje  po  za  granicami 

Miasta,  zostanie  wskazana  stac

ja  przeładunkowa  znajdująca  się  na  terenie  Miasta 

Bydgoszczy

Otwarcie ofert w postępowaniu nastąpiło 27 sierpnia 2019 r. o godz. 11.30. 

złożonym  w  postępowaniu  JEDZ  przystępujący  zaznaczył,  że  nie  jest  winien 

poważnego wykroczenia zawodowego (część III, sekcja C, str. 8). 

Odwołujący  przekazał  zamawiającemu  pismo  z  dnia  6  września  2019  r.  wraz  z 

załącznikami,  dotyczące  możliwości  powstania  przesłanek  do  wykluczenia  z  postępowania 

PHU Komunalnik, w oparciu o przepis art. 24 ust. 5 pkt 2) Pzp oraz punkt VA.2.2) SIWZ.  

Pismami  z  dnia  13  września  2019  r.  zamawiający  zwrócił  się  do  sześciu  jednostek 

samorządu  terytorialnego  w  pytaniem  dotyczącym  ich  współpracy  z  przystępującym. 

Odpowiedzi  otrzymał  od  czterech  z  nich  tj.  Gminy  Krapkowice,  Gminy  Niemodlin,  Miasta 

Wałbrzycha oraz Gminy Wiązów. 

Pismem  z  dnia  6  grudnia  2019  r. 

zamawiający  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp,  wezwał 

przystępującego do złożenia dokumentów i oświadczeń. 

W odpowiedzi na ww. pismo przystępujący złożył m. in. wykaz narzędzi, wyposażenia 

zakładu  lub  urządzeń  technicznych  dostępnych  wykonawcy  w  celu  wykonania  zamówienia 

publicznego 

wraz  z  informacją  o  podstawie  dysponowania  tymi  zasobami  (z  podziałem  na 

sektory).  Pkt  1-

4  przedmiotowego  wykazu  dotyczyły  pojazdów  dla  sektorów  II,  IV  i  V. 

Przystępujący wskazał w nich łącznie 22 pojazdy: 6 pojazdów w ramach sektora II (w tym 1 

dodatkowy),  8  pojazdów  w  ramach  sektora  IV  (w  tym  3  dodatkowe)  oraz  8  pojazdów  w 

ramach sektora V (w tym 3 dodatkowe). 


W pkt 5 wykazu przystępujący podał informacje dotyczące bazy magazynowo-transportowej. 

Wskazał  tam  m.  in.:,  że  Baza  spełnia  wszystkie  wymagania  określone  w  Rozporządzeniu 

Ministra 

Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  roku  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w 

zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz. U. z 2013 roku, 

poz.122), wyposażona w wagę najazdową

Pismem z dnia 13 stycznia 2020 r. zamawiający na podstawie art. 26 ust. 2f i ust. 3 

Pzp 

oraz 

art. 

ust. 

Pzp, 

wezwał  przystępującego  do  uzupełnienia 

dokumentów/oświadczeń,  złożenia  wyjaśnień,  w  zakresie  złożonego  oświadczenia  (jego 

aktualności), w szczególności w zakresie zapewnienia czy (zgodnie z treścią §2 ust. 2 pkt 4 

Rozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  dnia  11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych 

wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości) teren 

bazy  magazynowo-

transportowej  jest  wyposażony  w  urządzenia  lub  systemy  zapewniające 

zagospodarowanie wód opadowych i ścieków przemysłowych, pochodzących z terenu bazy 

zgodnie z wymaganiami określonymi przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne 

(Dz. U. z 2012 r. poz. 145, 951 i 1513 oraz z 2013 r. poz. 21). 

Przystępujący odpowiedział na powyższe wezwanie pismem z dnia 15 stycznia 2020 

r., które zostało opatrzone załącznikami. 

W dniu 21 stycznia 2020 r. 

zamawiający dokonał wyboru najkorzystniejszej oferty w 

ramach sektorów II, IV i V i jako najkorzystniejsza w tych sektorach została wybrana oferta 

przystępującego.  

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

-  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może 

wykluczyć wykonawcę, który w sposób zawiniony poważnie naruszył obowiązki  zawodowe, 

co  podważa  jego  uczciwość,  w  szczególności  gdy  wykonawca  w  wyniku  zamierzonego 

działania  lub  rażącego  niedbalstwa  nie  wykonał  lub  nienależycie  wykonał  zamówienie,  co 

zamawiający jest w stanie wykazać za pomocą stosownych środków dowodowych

-  art.  24  ust.  1  pkt  16  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadził 

zamawiającego w błąd  przy przedstawieniu informacji,  że nie podlega wykluczeniu, spełnia 

warunki  udziału w  postępowaniu lub  obiektywne  i  niedyskryminacyjne  kryteria,  zwane dalej 

„kryteriami  selekcji”,  lub  który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić 

wymaganych dokumentów

-  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  nie wykazał  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  lub  nie  został 

zaproszony  do  negocjacji  lu

b  złożenia  ofert  wstępnych  albo  ofert,  lub  nie  wykazał  braku 

podstaw wykluczenia


-  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  wyklucza  się 

wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia

Izba zważyła co następuje. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i  uczestnika  post

ępowania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  odwołanie  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Izba  w  pierwszej  kolejności  odniosła  do  zarzutów  wskazanych  w  pkt  1  i  2  petitum 

odwołania,  dotyczących  zagadnienia  wykluczenia  przystępującego  w  związku  z  przesłanką 

zawartą w art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp, a następnie do zarzutów podniesionych w pkt 3 i 4 petitum 

odwołania  odnoszących  się  do  kwestii  spełnienia  warunku  udziału  w  postepowaniu  w 

zakresie zdolności technicznej i zawodowej, dotyczącego bazy magazynowo-transportowej. 

Je

śli chodzi o pierwszą grupę zarzutów należy wskazać, że  Ustawodawca w art. 24 

ust.  5  Pzp  uregulował  fakultatywne  przesłanki  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego, pozostawiając tym samym zamawiającym decyzję co do 

możliwości ich zastosowania w konkretnym postępowaniu. 

Zamawiający  w  postępowaniu  spośród  fakultatywnych  przesłanek  wykluczenia  wykonawcy 

wskazał m.in. przesłankę określoną w art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp (rozdział VA ust. 2 SIWZ). W 

dokumentacji  przetargowej  nie  zost

ała wskazana przesłanka zawarta w  art. 24 ust. 5 pkt 7 

Pzp

, która dotyczy, wykonawcy, wobec którego wydano ostateczną decyzje administracyjną 

o  naruszeniu  obowiązków  wynikających  z  przepisów  prawa  pracy,  prawa  ochrony 

środowiska lub przepisów o zabezpieczeniu społecznym, jeżeli wymierzono tą decyzją karę 

pieniężną nie niższą niż 3000 złotych.  

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  cała  argumentacja  odwołującego  dotycząca  zarzutu 

naruszenia art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp została zbudowana wokół decyzji administracyjnych oraz 

wyroku WSA odnoszącego się do jednej z tych decyzji, załączonych do odwołania, których 

materialnoprawnymi  podstawami  wydania  były  przepisy  ustawy  z  14  grudnia  2012  r.  o 

odpadach 

bądź ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. 

Izba za przystępującym uznała, że na gruncie Pzp przepisy dotyczące gospodarki odpadami 

statuowane  w  ustawie  o  odpadach  oraz  ustawie  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 

gminach (a więc także i decyzje administracyjne wydane na ich podstawie, które przedłożył 

odwołujący) traktować należy jako przepisy z zakresu prawa ochrony środowiska i jako takie 


znajdują swoje odzwierciedlenie w fakultatywnej przesłance wykluczenia zawartej w art. 24 

ust. 5 pkt 7 Pzp, z której – jak wskazano powyżej – zamawiający nie skorzystał.  

W rezultacie ustanowienia art. 24 ust. 5 Pzp Ustawodawca dał swobodę zamawiającym do 

podania  dodatkowych  przesłanek  wykluczenia  wykonawców  z  postepowania  i  to  od  ich 

decyzji zależy czy skorzystają z tych fakultatywnych przesłanek czy nie. Zamawiający mogą 

przy tym skorzystać z jednej, kilku bądź wszystkich przesłanek zawartych w  ww. przepisie. 

Przy czym mając na uwadze doniosłość czynności wykluczenia wykonawcy z postępowania 

nie  można  przyjąć  założenia,  że  skorzystanie  przez  zamawiającego  z  chociaż  jednej 

fakultatywnej  przesłanki  powoduje  de  facto  możliwość  odwołania  się  do  innych 

wymienionych  w  art.  24  ust.  5  Pzp 

przesłanek,  które  nie  zostały  przez  zamawiającego 

zastosowane.  

Warto przy  tym  zwrócić  uwagę na  motyw  101 dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady 

2014/24/UE  z  26  lutego  2014  r.  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającej  dyrektywę 

2004/18/WE,  w  którym  wskazano,  że  zamawiający  winien  mieć  możliwość  (fakultatywną) 

wykluczenia  wykonawców,  którzy  okazali  się  nierzetelni,  na  przykład  z  powodu  naruszeń 

obowiązków  środowiskowych  lub  społecznych,  w  tym  przepisów  dotyczących  dostępności 

dla osób niepełnosprawnych, lub innych form poważnych wykroczeń zawodowych, takich jak 

naruszenie  reguł  konkurencji  lub  praw  własności  intelektualnej.  Stąd  też  w  art.  57  ust.  4 

akapicie  pierwszym  ww.  dyrektywy  przewidziano  lit.  a  dla  naruszeń  obowiązków 

środowiskowych, zaś dla naruszeń w innym zakresie – naruszeń obowiązków zawodowych 

lit. c).  

Z  powyższego  wynika,  że  okoliczność  która  winna  być  rozpatrywana  w  zakresie  jednej  z 

przesłanek  wykluczenia  (w  tym  wypadku  odnoszącej  się  do  art.  24  ust.  5  pkt  7  Pzp),  nie 

może  być  równocześnie  rozpatrywana  jako  powód  ziszczenia  się  innej  przesłanki 

wykluczenia wykonawcy (w tym wypadku dotyczącej art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp). W związku z 

tym  Izba  rozpoznała  zarzut  podniesiony  w  pkt  1  odwołania  wyłącznie  przez  pryzmat 

dyspozycji art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp odnoszącej się do  zawinionego, poważnego naruszenia 

obowiązków  zawodowych,  co  podważyło  uczciwość  przystępującego,  w  szczególności  gdy 

wykonawca ten w wyniku zamierzonego 

działania lub rażącego niedbalstwa nie wykonał lub 

nienależycie  wykonał  zamówienie,  co  zamawiający  był  w  stanie  wykazać  za  pomocą 

stosownych środków dowodowych. 

Biorąc pod uwagę wymagania zawarte w art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp Izba uznała, że naruszenia 

objęte  przedłożonymi  przez  odwołującego  decyzjami  administracyjnymi  nie  mogą  być 

uznane za zawinione oraz poważne, a zarazem podważające uczciwość przystępującego. 

Podstawą wykluczenia w związku z ww. przepisem jest stwierdzenie przez zamawiającego, 

że  wykonawca  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  w  określonym  czasie  przed 


wszczęciem postępowania naruszył w sposób zawiniony obowiązki zawodowe. W pierwszej 

kolejności  w  ocenie  Izby  odwołujący  nie  wykazał,  że  naruszenia  czy  też  okoliczności 

dotyczące  przystępujacego,  a  wynikające  z  przytoczonych  przez  odwołującego  decyzji 

administracyjnych 

wynikały  z  winy  przystępującego.  Odwołujący  nie  był  w  stanie  w 

postępowaniu odwoławczym wykazać zawinienia przystępującego w ramach podniesionego 

zarzutu, ponieważ w tym zakresie nie podniósł argumentacji ani w odwołaniu, ani w piśmie 

procesowym złożonym na rozprawie. Wskazał jedynie, że kwestia zawinienia wynika z treści 

załączonych  do  odwołania  decyzji  administracyjnych.  W  związku  z  tym  twierdzenia 

odwołującego  w  tym  aspekcie  nie  miały  charakteru  konkretnego  i  Izba  uznała  je  za 

nieudowodnione. 

Ponadto jak  okazało się w  trakcie postępowania odwoławczego nie  wszystkie wskazane w 

odwołaniu  decyzje  administracyjne  były  prawomocne.  Dotyczyło  to  zwłaszcza  decyzji 

wymierzającej  najwyższą  z  kar  administracyjnych  podniesionych  w  odwołaniu,  tj.  decyzji 

Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony  Środowiska  z  17  czerwca  2019  r. 

wymierzającej  karę  w  wysokości  388  957,50  zł  za  zbieranie  odpadów  bez  zezwolenia  w 

Boguszowie  Gorcach.  Jak  wynika  z  przedłożonych  na  rozprawie  przez  przystępującego 

postanowień  ww.  organu  z  9  i  21  października  2019  r.,  w  tej  sprawie  wznowiono 

postępowanie administracyjne i wstrzymano wykonanie wcześniejszej decyzji.  

Odwołujący nie określił przy tym, które  z decyzji administracyjnych, na które się powoływał 

były  prawomocne.  W  ocenie  Izby  ewentualnie  tylko  takie  decyzje  mogły  być  brane  pod 

uwagę przy spełnieniu przesłanki wykluczenia wykonawcy określonej w art. 24 ust. 5 pkt 2 

Pzp,  gdyż  przepis  ten  w  odróżnieniu  od  art.  24  ust.  5  pkt  7  Pzp,  nie  określa  statusu 

prawnego 

decyzji  administracyjnej  będącej  podstawą  jej  zastosowania,  zatem  należy 

przyjąć,  że  powinna  to  być  decyzja,  co  do  której  podważenia  zamknięta  jest  także  droga 

sądowa. 

Powyżej  wskazany  przykład  decyzji  Dolnośląskiego  Wojewódzkiego  Inspektora  Ochrony 

Środowiska z 17 czerwca 2019 r. wymierzającej karę za zbieranie odpadów bez zezwolenia 

łączy  się  z  kolejnym  argumentem  przesądzającym  o  oddaleniu  przedmiotowego  zarzutu, 

który  dotyczył  tego,  że  zdecydowana  większość  przywołanych  przez  odwołującego  decyzji 

administracyjnych 

odnosiła się do działalności zbierania lub odbierania i zagospodarowania 

odpadów.  Wykonawcy  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  nie  byli  zobowiązani  do 

zbierania,  czy  też  przetwarzania  odpadów  komunalnych,  ale  wyłącznie  do  odbierania 

odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości.  Zdaniem  Izby  podnoszona  przez 

odwołującego  kwestia  dopuszczenia  się  przez  przystępującego  naruszeń  szeroko 

roz

umianych  przepisów  prawa  odpadowego  powinna  zostać  skonfrontowana  z  istotą  i 

przedmiotem  niniejszego  postepowania,  natomiast  jak  wskazano  powyżej  argumentacja 


odwołującego  odnosiła  się  do  usług  mających  innych  charakter  od  tych  objętych 

przedmiotem zamówienia. Odwołujący przy tym nie wykazał przełożenia powołanych decyzji 

administracyjnych  na  przedmiot  niniejszej 

sprawy,  a  tylko  w  takim  kontekście  można  było 

rozważyć jego argumentację. 

Przystępujący w swoim piśmie procesowym zwrócił także uwagę na treść art. 24 ust. 7 pkt 3 

Pzp 

i  wyjaśnił,  że  część  decyzji  administracyjnych  wymienionych  przez  odwołującego  nie 

może być  brana w  ogóle pod uwagę, gdyż  minęły  już  3 lata  od  dnia zaistnienia zdarzenia, 

które  legło  u  podstaw  wydania  tych  decyzji.  Odwołujący  zupełnie  nie  odniósł  się  do  tego 

twierdzenia, zatem także z tego powodu nie dał podstaw do uwzględnienia przedmiotowego 

zarzutu.  

Wykluczenie wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp może nastąpić w przypadku 

łącznego  spełnienia  przesłanek  określonych  przez  Ustawodawcę  w  tym  przepisie,  tj. 

konieczne jest stwierdzenie, iż dany wykonawca naruszył obowiązki zawodowe, nastąpiło to 

z  jego  winy,  ma  charakter  poważny  i  w  konsekwencji  podważa  jego  uczciwość. 

Niewykazanie  chociaż  jednej  z  nich  powoduje,  że  nie  ma  ona  zastosowania.  Jak  wynika  z 

powyżej  podanej  argumentacji  Izba  uznała,  że  odwołujący  nie  wykazał,  iż  naruszenia 

obowiązków  zawodowych  ze  strony  przystępującego  miały  zawiniony  charakter,  zatem 

rozstrzyganie i przes

ądzanie o kolejnych przesłankach składających się na ww. przepis nie 

miało  znaczenia  dla  rozpoznania  zarzutu.  Odwołujący  w  swojej  argumentacji  właściwie 

pominął przesłankę zawinienia i skupił się na ilości przywołanych decyzji administracyjnych 

zupełnie  pomijając  okoliczności  ich  wydania,  kontekst  oraz  powiązanie  z  przedmiotem 

postępowania. W związku z tym Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp 

należy oddalić.  

W odniesieniu do  zarzutu  naruszenia art.  24  ust.  1 pkt  16  Pzp,  należy  wskazać,  że 

zarzut ten został podniesiony jako bezpośrednia konsekwencja przyjęcia przez odwołującego 

zaistnienia podstawy do wykluczenia wykonawcy w oparciu o przepis art. 24 ust. 5 pkt 2 Pzp 

i przez samego odwołującego został co do meritum powiązany z tym zarzutem. Tym samym 

wobec  niepotwierdzenia  się  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  5  pkt  2  Pzp,  Izba  nie  miała 

żadnych podstaw do uwzględnienia zarzutu wskazanego w pkt 2 petitum odwołania.  

Przechodząc do rozpoznania zarzutów podniesionych w pkt 3 i 4 petitum odwołania w 

pierwszej  kolejności  Izba  zauważyła,  że zasadnicze stanowisko odwołującego w  tej kwestii 

zostało  zaprezentowane  na  rozprawie  oraz  w  piśmie  procesowym  złożonym  przez 

odwołującego podczas jej trwania.  

Odwołujący  w  pierwszej  kolejności  wskazał,  że  przystępujący  w  ofercie  oświadczył,  że 

dysp

onuje,  a  nie  dopiero  będzie  dysponować  bazą  magazynowo-transportową  spełniającą 

wszystkie wymagania określone w Rozporządzeniu. Zgodnie zaś z art. 26 ust. 1 Pzp złożone 


przez  wykonawcę  dokumenty  i  oświadczenia  muszą  być  aktualne  na  dzień  złożenia.  W 

ocenie 

odwołującego  złożone  w  wykazie  narzędzi  przez  przystępującego  oświadczenie  o 

dysponowaniu  bazą  było  nieaktualne  na  dzień  złożenia  (niezgodne  z  prawdą),  toteż  nie 

potwierdzało  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  był 

świadomy brzmienia pkt V.2.2) lit. b) SIWZ, zgodnie z którym: Wykonawca musi wykazać, że 

dysponuje/będzie  dysponował  bazą  magazynowo-transportową,  spełniającą  wszystkie 

wymagania określone w Rozporządzeniu (...), wyposażoną w wagę najazdową, co oznacza, 

że  zamawiający  dopuszczał  możliwość,  że  wykonawca  na  dzień  upływu  terminu  składania 

ofert  nie  będzie  jeszcze  dysponował  taką  bazą.  Niemniej,  w  wykazie  narzędzi  z  dnia  16 

grudnia 2019 r., złożonym w trybie art. 26 ust. 1 Pzp przystępujący wskazał,  że dysponuje 

bazą  magazynowo-transportową  położoną  w  Kłopocie,  ozn.  nr  geodez.  100/2  i  że  baza 

spełnia  wszystkie  wymagania  określone  w  rozporządzeniu  (...),  wyposażona  w  wagę 

najazdową. Zatem – zdaniem odwołującego – przystępujący, oświadczył że dysponuje bazą 

magazynowo-tra

nsportową spełniającą  wszystkie wymagania określone w  Rozporządzeniu, 

a nie że dopiero będzie nią dysponować. Tym samym, baza ta powinna spełniać wszystkie 

wymagania  SIWZ  i  Rozporządzenia  co  najmniej  na  dzień  złożenia  ww.  oświadczenia 

zawartego w wykazie. 

W dalszej kolejności odwołujący wyjaśnił, że przystępujący nie spełnił ww. warunku udziału 

w postępowaniu, a jego argumentacja w tej kwestii odnosiła się do tego iż: 

przystępujący  nie  wyznaczył  miejsc  magazynowania  odpadów  na  terenie  bazy 

magazynowo-transportowej; 

przystępujący  nie  dysponował  wymaganym  wg  Rozporządzenia  dla  przedmiotowej  bazy 

magazynowo-

transportowej  pozwoleniem  wodnoprawnym  na  wprowadzanie  ścieków 

przemysłowych; 

przystępujący  nie  dysponował  wymaganą  dla  przedmiotowej  bazy  magazynowo-

transportowej,  wg  pkt  V.2.2)  lit.  b)  SIWZ  oraz  Rozporządzenia,  legalizowaną  wagą 

najazdową; 

przystępujący  nie  wyznaczył  i  obiektywnie  nie  da  się  wyznaczyć  –  miejsc  do  parkowania 

pojazdów; 

na  terenie  bazy  nie  da  się  wyznaczyć  miejsc  do  parkowania  pojazdów  zabezpieczonych 

przed emisją zanieczyszczeń do gruntu; 

teren  bazy  nie  jest  zabezpieczony  przed  wstępem  osób  nieupoważnionych,  zgodnie  z 

wymaganiami  Rozporządzenia,  skoro  ogrodzenie  bazy  w  niektórych  miejscach  jest 

uszkodzone. 

Zgodnie z § 2 ust. 2 Rozporządzenia: 

2. W zakresie wyposażenia bazy magazynowo-transportowej należy zapewnić, aby:  


1)  teren  bazy  magazynowo-

transportowej  był  zabezpieczony  w  sposób  uniemożliwiający 

wstęp osobom nieupoważnionym;  

2)  miejsca  przeznaczone  do  parkowania  pojazdów  były  zabezpieczone  przed  emisją 

zanieczyszczeń do gruntu;  

3)  miejsca  magazynowania  selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych  były 

zabezpieczone  przed  emisją  zanieczyszczeń  do  gruntu  oraz  zabezpieczone  przed 

działaniem czynników atmosferycznych; 

4)  teren  bazy  magazynowo-

transportowej  był  wyposażony  w  urządzenia  lub  systemy 

zapewniające zagospodarowanie wód opadowych i ścieków przemysłowych, pochodzących 

z terenu bazy zgodnie z wymaganiami określonymi przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. 

– Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145, 951 i 1513 oraz z 2013 r. poz. 21);  

5) baza magazynowo-

transportowa była wyposażona w:  

a) miejsca przeznaczone do parkowania pojazdów,  

b) pomieszczenie socjalne dla pracowników odpowiadające liczbie zatrudnionych osób,  

c)  miejsca 

do  magazynowania  selektywnie  zebranych  odpadów  z  grupy  odpadów 

komunalnych,  

d)  legalizowaną  samochodową  wagę  najazdową  –  w  przypadku  gdy  na  terenie  bazy 

następuje magazynowanie odpadów

W zakresie okoliczności podniesionych przez odwołującego Izba wyszła  z  założenia,  że co 

prawda  badanie  spełniania  przez  bazę  magazynowo-transportową  powyżej  wskazanych 

wymogów  Rozporządzenia  jest  dokonywane  przez  uprawniony  do  tego  podmiot  w 

procedurze niezwiązanej z procedurą przetargową, to jednak zamawiający nie może pomijać 

treści warunków udziału w postępowaniu. Warunek określony w rozdziale V ust. 2 pkt 2 lit. b) 

SIWZ  wyraźnie  odnosił  się  do  tego,  że  wskazana  baza  magazynowo-transportowa  miała 

spełniać wszystkie wymagania określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 11 

stycznia  2013  r. 

w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów 

komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości  (Dz.  U  z  2013  roku,  poz.  122),  zwanym  dalej 

nadal: 

„Rozporządzeniem” oraz ma być wyposażona  w  wagę najazdową. W związku z tym 

zamawiający nie mógł zaniechać badania spełnienia tego warunku, poprzestając wyłącznie 

na  przyjęciu,  iż  aktualny  wpis  do  rejestru  działalności  regulowanej  nie  może  pozostawić 

żadnych  wątpliwości  co  do  spełnienia  wymagania  zamawiającego.  Jednakże  po  analizie 

dokumentacji zebranej w sprawie oraz mając na uwadze stanowiska stron i przystępującego, 

Izba  doszła  do  przekonania,  że  zarzut  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp  nie  potwierdził 

się. 


Powyżej  zaprezentowano  podane  przez  odwołującego  przyczyny  niespełnienia 

przedmiotowego  warunku  w  kolejności  przyjętej  w  piśmie  procesowym  złożonym  na 

rozprawie przez 

odwołującego i w tej kolejności Izba poniżej odniosła się do tych przyczyn. 

W pierwszej kolejności odwołujący wskazywał, że przystępujący nie wyznaczył miejsc 

magazynowania  odpadów  na  terenie  bazy  magazynowo-transportowej.  Do  tej  okoliczności 

odnosi się § 2 ust. 2 pkt 3 oraz pkt 5 lit. c Rozporządzenia.  

Izba  uznała  argumentację  odwołującego  odnoszącą  się  do  przedmiotowej  kwestii  za 

chybioną,  ponieważ  przedmiotem  postępowania  jest  wyłącznie  odbiór  odpadów 

komunalnych od właścicieli nieruchomości. Dobitnie wynika to z cytowanych powyżej ust. 19 

i 20 zawartych w rozdziale VII opisu przedmiotu zamówienia. Przedmiotowe postanowienia 

wyraźnie  wskazują,  że  wykonawca  w  ramach  realizacji  usługi  odbierania  odpadów 

komunalnych zobowiązany jest do przekazywania odebranych od właścicieli nieruchomości, 

konkretnych  rodzajów  odpadów  do  wyraźnie  wskazanych  Regionalnych  Instalacji 

Przetwarzania  Odpadów  Komunalnych  (rozdział  VII  ust.  19  OPZ),  a  w  przypadku  braku 

możliwości  przekazywania  odpadów  komunalnych  zmieszanych,  bioodpadów  i  odebranych 

od  właścicieli  nieruchomości  selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych,  do  instalacji 

wymienionych w rozdziale VII ust. 19, wykonawca zobow

iązany jest przewieźć te odpady do 

wskazanych  przez  RIPOK,  instalacji  zastępczych  określonych  w  aktualnym  Planie 

Gospodarki Odpadami Województwa Kujawsko-Pomorskiego (rozdział VII ust. 20 OPZ). 

Tym samym zamawiający nie nakładał na wykonawców żadnych obowiązków związanych z 

magazynowaniem  odpadów,  nawet  w  sytuacji  wykorzystania  bazy  magazynowo-

transportowej  jako  instalacji  zastępczej.  W  związku  z  tym  wykonawcy  nie  musieli  przy 

sporządzaniu oferty uwzględniać okoliczności związanych z magazynowaniem odpadów.  

Nie stało to w sprzeczności z brzmieniem § 2 ust. 2 pkt 3 oraz pkt 5 lit. c Rozporządzenia, 

ponieważ  z  treści  postanowienia  wynikającego  z  §  2  ust.  2  pkt  5  lit.  d,  a  contrario  można 

wywieść, iż nie ma konieczności magazynowania odpadów na terenie bazy.  

Ponadto  Izba 

stwierdziła,  że  dowód  złożony  przez  odwołującego  w  postaci  informacji 

Międzygminnego Kompleksu Unieszkodliwiania  Odpadów  ProNatura Sp.  z  o.o.  z  10  lutego 

2020  r., 

dotyczącej  nadmiaru  odpadów  powstających  w  instalacji  komunalnej  wskutek  jej 

ods

tawień w okresie przeprowadzonych postojów przeglądowo-remontowych w latach 2017-

2019  oraz  postoju  planowanego  w  2020  r., 

jest nieprzydatny  dla rozstrzygnięcia,  ponieważ 

jak wynika z cytowanego powyżej rozdziału VII ust. 20 OPZ to właściwa RIPOK ma wskazać 

wykonawcy instalację zastępczą do odbioru odpadów, zatem należy uznać, że ciężar w tym 

aspekcie wziął na siebie zamawiający. 

Następnie  odwołujący  podnosił,  że  przystępujący  nie  dysponował  wymaganym  wg 

Rozporządzenia  dla  przedmiotowej  bazy  magazynowo-transportowej  pozwoleniem 


wodnoprawnym na wprowadzanie ścieków przemysłowych. Do tej okoliczności odnosi się § 

2 ust. 2 pkt 4 R

ozporządzenia. 

Izba  stwierdziła,  że  przedmiotowej  okoliczności  w  dużej  mierze  dotyczyły:  wezwanie  do 

wyjaśnień z dnia 13 stycznia 2020 r. skierowane przez zamawiającego do przystępujacego, 

odpowiedź  jaką  udzielił  przystępujący  pismem  z  dnia  15  stycznia  2020  r.  oraz  część 

załączników do tej odpowiedzi.  

W  stanie  przedmiotowej  sprawy  Izba  uznała,  że  twierdzenia  odwołującego  nie  znalazły 

po

twierdzenia  oraz  nie  znalazła  powodów,  aby  kwestionować  stanowisko  przystępującego 

zawarte w piśmie z dnia 15 stycznia 2020 r. oraz piśmie procesowym, a odnoszące się do tej 

kwestii.  

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania 

okoliczności wskazane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 14 

września  2016  r.  (sygn.  II  SA/Gd  118/16)  przytoczonym  przez  odwołującego  w  piśmie 

procesowym  złożonym  na  rozprawie.  Z  treści  zacytowanych  fragmentów  ww.  orzeczenia 

wynika,  że  dotyczyło  ono  zaliczenia  jako  ścieków  przemysłowych,  wód  odciekowych 

pochodzących z miejsc magazynowania odpadów, a jak kategorycznie stwierdzono powyżej 

w  przedmiotowym  postępowaniu  nie  zostało  przewidziane  magazynowanie  odpadów,  a 

jed

ynie ich odbiór.  

W dalszej kolejności Izba przyjęła za własną argumentację przystępującego i stwierdziła, że 

dla  nieruchomości,  na  której  zlokalizowana  jest  baza  magazynowo-transportowa 

przystępującego,  wydane  zostało  pozwolenie  wodno-prawne  na  usługi  wodne  w  zakresie 

odprowadzania  wód  opadowych  i  roztopowych.  Pozwolenie  to  dotyczyło  co  prawda  wód 

opadowych 

i  roztopowych,  niemniej  treść  §  2  ust.  2  pkt  4  Rozporządzenia  nie  określa 

dokładnie charakteru czy też rodzaju takiego pozwolenia w związku z tym należy uznać, że 

uzależnione jest ono od konkretnych i indywidulanych okoliczności danej sprawy i nie można 

przez  to  przyjąć,  iż  zawsze,  bezwarunkowo  dla  tego  typu  usług  będzie  wymagane 

pozwolenie  dla  usług  wodnych  dotyczących  ścieków  przemysłowych.  Przystępujący 

wyraźnie  wskazał,  że  do  rowu  (urządzenia  wodnego)  odprowadzane  są  wyłącznie  wody 

opadowe i roztopowe (dla których to obowiązuje stosowne pozwolenie wodno-prawne). 

Zgodnie  art.  16  pkt  64  ustawy  z  dnia  20  lipca  2017  r.  Prawo  wodne  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz. 

170)  przez  ścieki  przemysłowe  rozumie  się  przez  to  ścieki  niebędące  ściekami  bytowymi 

albo wodami opadowymi lub roztopowymi, powstałe w związku z prowadzoną przez  zakład 

działalnością handlową, przemysłową, składową, transportową lub usługową, a także będące 

ich mieszaniną  ze ściekami innego podmiotu, odprowadzane urządzeniami kanalizacyjnymi 

tego zakładu


Odwołujący w ocenie Izby nie udowodnił, że w przedmiotowej sprawie dojdzie do powstania 

ścieków  przemysłowych.  Powyższa  definicja  kładzie  nacisk  na  działalności  prowadzone 

przez  zakład  (w  tym  wypadku  przystępującego).  Jak  wskazano  powyżej  przedmiot 

zamówienia  dotyczył  wyłącznie  odbioru  odpadów  komunalnych,  zatem  odpady  nie  będą 

magazynowane  na  terenie  bazy  co  oznacza,  że  powstanie  ścieków  przemysłowych  może 

wyniknąć z innych okoliczności. Niemniej Izba przyjęła, że ścieki jakie tam powstaną można 

zaliczyć  jedynie  do  ścieków  bytowych  (będących  efektem  bytowania  ludzi  w 

pomieszczeniach socjalnych i budynku biurowym) lub wód opadowych lub roztopowych (co 

do  kt

órych  przystępujący  może  wylegitymować  się  stosownym  pozwoleniem),  które  nie 

mieszczą się w pojęciu ścieków przemysłowych.  

Warto  przy  tym  wskazać,  że  na  terenie  bazy  nie  będzie  znajdował  się  punkt  mycia  i 

dezynfekcji  pojazdów  lub  punkt  napraw  i  konserwacji  pojazdów,  z  których  woda 

wykorzystywana  dla 

potrzeb  przeprowadzenia  tych  czynności  byłaby  odprowadzana 

bezpośrednio do rowu (ewentualnie wody lub ziemi), co oznacza, że także w tym aspekcie 

nie  dojdzie  do  wystąpienia  wody  zużytej  na  cele  gospodarcze.  Przedmiotowa  okoliczność 

została także podniesiona przez przystępujacego w wyjaśnieniach z dnia 15 stycznia 2020 r. 

Ponadto  odwołujący  nie  zakwestionował  skutecznie  argumentacji  zawartej  w  piśmie 

przystępującego  z  dnia  15  stycznia  2020  r.  potwierdzonej  załączonymi  do  niego 

dokumentami 

w postaci specyfikacji technicznej separatora, faktury dotyczącej montażu tego 

separatora 

na  nieruchomości,  na  której  zlokalizowana  jest  baza  oraz  faktury  dotyczącej 

czyszczenia  kanalizacji, 

przez  co  należy  uznać,  że  system  kanalizacji  dostępny  w  bazie, 

wyposażony jest w separator tłuszczy (substancji ropopochodnych), a usługami dotyczącymi 

nieczystości ciekłych pochodzących z terenu bazy zajmuje się profesjonalny podmiot. 

W zakresie przedmiotowej okoliczności odwołujący przedstawił następujące dowody: 

pismo z dnia 10 lutego 2020 r. od Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie; 

opinię naukową dotyczącą właściwości fizyko-chemicznych odpadów komunalnych z dnia 8 

lutego 2020 r.; 

opracowanie pod nazwą Badania morfologiczne odpadów komunalnych wytwarzanych na 

terenie Gminy Miasto Szczecin 2015-2016. 

Izba 

stwierdziła,  że  powyższe  dowody  nie  są  nawet  w  sposób  luźny  związane  z 

rozpoznawanym  sporem.  Odwołujący  budował  swoją  argumentację  na  okolicznościach, 

które daleko wykraczają poza przedmiot zamówienia objęty postępowaniem i w tym zakresie 

składano dowody, zatem trudno uznać aby tak postawione zarzuty i związane z nimi środki 

dowodowe  mogły  stanowić  o  wadliwej  czynności  zamawiającego  w  postępowaniu, 

polegającej  na  zaniechaniu  wykluczenia  przystępującego  z  przetargu,  skoro  nie  są  one  w 

żaden  sposób  z  przetargiem  związane.  Pismo  z  10  lutego  2020  r.  uzyskane  przez 


odwołującego  od  Państwowego  Gospodarstwa  Wodnego  Wody  Polskie  dotyczyło 

stwierdzenia,  że  wody  odciekowe  z  miejsc  magazynowania  odpadów  stanowią  ścieki 

przemysłowe.  Jak  już  kilkukrotnie  wskazywano  w  treści  uzasadnienia  w  ramach 

przedmiotowego  zamówienia  magazynowanie  odpadów  nie  zostało  przewidziane,  zatem 

cała  argumentacja  w  nim  zawarta  nie  ma  znaczenia,  ponieważ  dotyczy  usługi 

nieodpowiadającej opisowi przedmiotu zamówienia. Opinia z dnia 8 lutego 2020 r. dotyczyła 

właściwości  fizyko-chemicznych  odpadów  komunalnych,  przy  czym  podobnie  jak  w 

odniesieniu do wcześniejszego dowodu należy wskazać, że postępowanie dotyczyło jedynie 

odbioru  odpadów  komunalnych,  zatem  właściwości  fizyko-chemiczne  odpadów  nie  mogły 

mieć istotnego znaczenia dla tych usług w odróżnieniu od usługi magazynowania odpadów, 

która  nie  została  objęta  postępowaniem.  Jeśli  chodzi  o  złożone  opracowanie  to  należy 

wskazać, że dotyczyło ono Gminy Miasta Szczecina, zatem w żaden sposób nie można było 

przyjąć,  że  wprost  odnosiło  się  ono  do  realiów  czy  też  warunków  mających  miejsce  w 

Bydgoszczy

, przy czym odwołujący nie wykazał takiego przełożenia. 

W  dalszej  kolejności  odwołujący  wskazał,  że  przystępujący  nie  dysponował 

wymaganą  dla  bazy  magazynowo-transportowej,  wg  pkt  V.2.2)  lit.  b)  SIWZ  oraz 

Rozporządzenia, legalizowaną wagą najazdową.  

W  ocenie  Izby  odwołujący  w  sposób  nieuzasadniony  utożsamił  przepisy  Rozporządzenia 

oraz postanowienia SIWZ. Zgodnie z § 2 ust. 2 pkt 5 lit d Rozporządzenia w przypadku gdy 

na  terenie  bazy  następuje  magazynowanie  odpadów  powinna  ona  być  wyposażona  w 

legalizowaną samochodową wagę najazdową. Natomiast zgodnie z treścią rozdziału V ust. 2 

pkt 2 lit. b in fine 

baza powinna być wyposażona w wagę najazdową. Jak ustalono powyżej 

na  terenie  bazy  nie  będzie  następowało  magazynowanie  odpadów,  zatem  zgodnie  z  ww. 

przepisem Rozporządzenia nie musiała ona być wyposażona w legalizowaną samochodową 

wa

gę  najazdową,  jednakże  wymóg  wyposażenia  w  wagę  najazdową  wynikał  z  treści  ww. 

warunku zawartego w SIWZ. 

W związku z powyższym Izba uznała, że na moment składania wykazu przystępujący nie był 

zobowiązany  do  posiadania  legalizowanej  samochodowej  wagi  najazdowej.  Ponadto 

przystępujący  nie  oświadczył  w  wykazie,  że  dokładnie  takową  wagą  dysponuje. 

Przystępujący  wskazał,  że  baza  jest  wyposażona  w  wagę  najazdową.  To,  że  waga 

znajdowała  się  na  terenie  bazy  było  okolicznością  bezsporną,  wynikało  to  także  z 

dokument

acji fotograficznej złożonej przez odwołującego. W związku z tym można uznać, że 

baza  była  wyposażona  w  wagę  najazdową,  zatem  wymaganie  dokumentacji  postępowania 

zostało spełnione.  

Do tej kwestii odniósł się także przystępujący w swoim piśmie z dnia 15 stycznia 2020 r., w 

którym  wskazał,  że  W  przedmiotowym  przypadku  nie  ma  zastosowania  obowiązek 


wyznaczenia  miejsc  do  magazynowania  selektywnie  zbieranych  odpadów  komunalnych, 

gdyż  takowe  nie  będzie  następowało  na  terenie  tej  bazy.  Tym  samym,  zwolnieni  jesteśmy 

także z posiadania legalizowanej samochodowej wagi najazdowej, przy czym zdajemy sobie 

oczywiście sprawę z wymogu stawianego w tym zakresie w SIWZ. Na terenie bazy znajduje 

się waga samochodowa, dla której aktualizujemy obecnie cechę legalizacyjną, tak abyśmy w 

przewidzianych  kontraktowo  terminach  mogli  być  gotowi  do  świadczenia  usługi  odbioru 

odpadów z terenu miasta Bydgoszcz

Wyjaśnienia  przystępującego  w  ocenie  Izby  nie  stały  w  sprzeczności  z  postanowieniami 

Rozporządzenia  oraz  SIWZ  w  zakresie  wagi  najazdowej,  zatem  także  z  tego  powodu 

argumentacja odwołującego w tym zakresie nie mogła zostać uznana za zasadną. 

Następnie odwołujący podnosił, że przystępujący nie wyznaczył i obiektywnie nie da 

się wyznaczyć – miejsc do parkowania pojazdów. Do tej okoliczności odnosi się § 2 ust. 2 

pkt 5 lit a Rozporządzenia. 

Odwołujący twierdził w tym zakresie, że jak wynika ze złożonych przez niego dowodów takie 

miejsca na terenie bazy 

przystępującego nie zostały wyznaczone oraz obiektywnie nie da się 

ich  wyznaczyć  dla  22  pojazdów,  które  przystępujący  zamierza  wykorzystywać  do  realizacji 

zamówienia.  Na  potwierdzenie  swoich  twierdzeń  odwołujący  złożył  mapkę,  na  której 

zaznaczył, że na terenie bazy jest miejsce do zaparkowania co najwyżej dla 16 pojazdów.  

Przystępujący  w  odpowiedzi  wyjaśnił,  że  na  terenie  bazy  zlokalizowane  są  również  wiaty 

(zaznaczone  zostały  na  mapce)  pod  którymi  można  zaparkować  niektóre  z  pojazdów. 

Odwołujący nie zakwestionował, ani nie podważył twierdzenia przystępującego w związku z 

tym Izba nie zna

lazła powodów, aby nie przyjąć wyjaśnienia przystępującego.  

Ponadto zgodnie z  warunkiem określonym  w  rozdziale V  ust.  2 pkt  2 lit c  wykonawca miał 

dysponować  co  najmniej  pięcioma  pojazdami  dla  każdego  sektora.  Przestępujący  złożył 

ofertę  na  trzy  sektory,  zatem  powinien  przedstawić  co  najmniej  15  pojazdów.  W  wykazie 

narzędzi  przystępujący  wskazał  łącznie  22  pojazdy  z  czego  7  zostało  wskazanych  jako 

pojazdy  dodatkowe.  Przystępujący  nie  opisał  sposobu  wykorzystywania  pojazdów 

dodatkowych na potrzeby realizacj

i zamówienia, a także zamawiający nie określił jak należy 

traktować te dodatkowe pojazdy. W ocenie Izby należało wyjść z założenia, że baza powinna 

przede  wszystkim  przewidywać  miejsca  parkingowe  dla  koniecznej  –  określonej  przez 

zamawiającego w SIWZ – liczby pojazdów. Z mapki złożonej przez odwołującego wynika, że 

można wyodrębnić miejsca parkingowe dla 16 pojazdów, zatem ilość miejsc dla koniecznej 

liczby pojazdów dla realizacji zamówienia może zostać wyodrębniona. 

Z  powyższych  względów  Izba  uznała,  że  dowód  złożony  przez  odwołującego  w  postaci 

mapki  terenu  bazy  nie  potwierdził  zarzutu  zawartego  w  odwołaniu.  Podobnie  dwa  kolejne 

dowody złożone przez odwołującego tj.: 


analiza  możliwości  lokalizacji  bazy  transportowej  w  zakresie  zdolności  technicznej  na 

te

renie działki nr 100/2 w miejscowości Kłopot gmina Inowrocław woj. Kujawsko-pomorskie; 

wypis z rejestru gruntów dla lokalizacji bazy; 

nie mogły zostać uznane za potwierdzające stanowisko odwołującego. 

W dalszej kolejności  odwołujący  podnosił,  że  na terenie bazy  nie da  się wyznaczyć 

miejsc  do  parkowania  pojazdów  zabezpieczonych  przed  emisją  zanieczyszczeń  do  gruntu. 

Do tej okoliczności odnosi się § 2 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia.  

W tym zakresie odwołujący wyjaśniał, że część terenu bazy nie jest w ogóle utwardzona, a 

na części gruntu beton jest spękany – co miały dokumentować zdjęcia bazy. 

Izba  stwierdziła,  że  w  dokumentacji  fotograficznej  przedstawionej  przez  odwołującego 

znajduje  się  jedno  zdjęcie  (zdjęcia  nie  zostały  ponumerowane),  które  odnosi  się  do  tej 

okoliczności. Na zdjęciu widać nieutwardzony teren, niemniej w ocenie Izby nie można mieć 

pewności,  że  dotyczył  ono  terenu  bazy.  Przystępujący  wyjaśnił,  że  dzierżawi  na  potrzeby 

bazy część nieruchomości, zatem nie wiadomo czy zdjęcie dotyczyło części nieruchomości 

wydzierżawionej pod bazę, zaś wykazanie tej okoliczności obciążało odwołującego. Ponadto 

na  zdjęciu  został  ujęty  jedynie  fragment  nieruchomości  (część  terenu),  który  nie  można 

uznać za reprezentatywny dla całego terenu bazy. Odwołujący nie przedstawił też żadnego 

dowodu, który potwierdziłby, że beton, który zalega na części terenu jest spękany. 

Jako  ostatnią  kwestię  odwołujący  podnosił,  że  teren  bazy  nie  jest  zabezpieczony 

przed wstępem osób nieupoważnionych, ponieważ ogrodzenie bazy w niektórych miejscach 

jest uszkodzone

. Do tej okoliczności odnosi się § 2 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia. 

Izba  stwierdziła,  że  w  dokumentacji  fotograficznej  przedstawionej  przez  odwołującego 

znajdują się dwa zdjęcia (zdjęcia nie zostały ponumerowane), które mogłyby odnosić się do 

tej okoliczności. Na zdjęciach widoczne jest ogrodzenie (siatka).  

W ocenie Izby z przedłożonych zdjęć nie można jednoznacznie stwierdzić stanu ogrodzenia, 

a tym bardziej nie można kategorycznie przyjąć, że w związku ze stanem ogrodzenia teren 

bazy  magazynowo-

transportowej  nie  był  zabezpieczony  w  sposób  uniemożliwiający  wstęp 

osobom  nieupoważnionym.  Przystępujący  wyjaśnił,  że  dzierżawi  na  potrzeby  bazy  część 
nieruchomości,  zatem  nie  wiadomo  czy  zdjęcia  dotyczyły  części  nieruchomości 

wydzierżawionej pod bazę. Ponadto z informacji zawartej na str. 7 w pkt 9, protokołu kontroli 

podmiotu  wpisanego  do  rejestru  działalności  regulowanej  w  zakresie  odbierania  odpadów 

komunalnych od  właścicieli nieruchomości z dnia 24  września 2019 r., który został  złożony 

przez  przystępującego  na  rozprawie  wynika,  że  teren  bazy  był  ogrodzony  i  nie  było 

formułowanych zastrzeżeń co do tego wymogu.  

W związku z powyższymi ustaleniami Izba uznała, że zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 12 

Pzp nie znalazł potwierdzenia, zatem należało go oddalić. 


W  odniesieniu  do  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  17 

Pzp,  należy  wskazać,  że 

zarzut ten został podniesiony jako bezpośrednia konsekwencja przyjęcia przez odwołującego 

zaistnienia  podstawy  do  wykluczenia  wykonawcy  w  oparciu  o  przepis  art.  24  ust.  1  pkt  12 

Pzp  i  przez  samego  odwołującego  został  co  do  meritum  powiązany  z  tym  zarzutem.  Tym 

samym  wobec  niepotwierdzenia  się  zarzutu  naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  12  Pzp,  Izba  nie 

miała żadnych podstaw do uwzględnienia zarzutu wskazanego w pkt 4 petitum odwołania.  

Mając  na  uwadze  powyższe,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  Pzp  orzeczono  jak 

w sentencji.  

Wobec braku 

potwierdzenia zarzutów podniesionych w odwołaniu, w przedmiotowym 

stanie faktycznym nie została wypełniona hipoteza normy prawnej wyrażonej w art. 192 ust. 

2 Pzp, 

zatem odwołanie zostało przez Izbę oddalone. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  tj. 

stosownie  do  wynik

u  sprawy  oraz  zgodnie  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972), zaliczając na poczet niniejszego postępowania odwoławczego 

koszt wpisu o

d odwołania uiszczony przez odwołującego. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Członkowie:   

……………………………. 

…………………………….