KIO 2765/20 POSTANOWIENIE dnia 17 listopada 2020 r.

Sygn. akt: KIO 2765/20 

POSTANOWIENIE 

z dnia 17 listopada 2020 r. 

 
Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Agata Mikołajczyk 

 Protokolant:            

Mikołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na 

posiedzeniu  z  udziałem  stron  w  dniu  17  listopada  2020r.  w  Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  26  października 

2020r. przez 

odwołującego: TPF Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (ul. Annopol 22, 03-236 

Warszawa) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego:  Skarb  Państwa  - 

Generalnego  Dyrektora  Dróg  Krajowych    i  Autostrad  -  Generalna  Dyrekcja  Dróg 

Krajowych  i  Autostrad 

z  siedzibą  w  Warszawie  (ul.  Wronia  53,  00-874  Warszawa) 

prowadzący  postępowanie  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  Oddział w 

Szczecinie (

al. Bohaterów Warszawy 33, 70-340 Szczecin), 

 
-  przy  udziale  wykonawcy 

Przedsiębiorstwo  Usług  Inwestycyjnych  EKO-INWEST  S.A.  z 

siedzibą  w  Szczecinie  (ul.  Jerzego  Zimowskiego  20,  71-281  Szczecin)  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

Odrzuca odwołanie;  

2.  K

osztami postępowania obciąża odwołującego: TPF Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

(ul. Annopol 22, 03-236 Warszawa)  i:    

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od 

o

dwołania; 

zasądza  od  odwołującego  na  rzecz  zamawiającego:  Skarb  Państwa  -  Generalnego 

Dyrektora  Dróg  Krajowych    i  Autostrad  -  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i 

Autostrad 

z  siedzibą  w  Warszawie  (ul.  Wronia  53,  00-874  Warszawa)  prowadzący 

postępowanie  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  Oddział  w 

Szczecinie 

(al.  Bohaterów  Warszawy  33,  70-340  Szczecin)  kwotę  3.600  zł  00  gr 

(słownie  złotych:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem  wynagrodzenia 

pełnomocnika.   

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 

2019 r. poz. 1843 z późn. zm.) na niniejsze postanowienie - w terminie 

7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. akt KIO 2765/20 

Uzasadnienie 

Odwołanie zostało wniesione przez wykonawcę: TPF Sp. z o.o. z Warszawy (Odwołujący) w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzonym  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 

ze zm.), [ustawa Pzp lub Pzp] przez zamawiającego: 

Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  Oddział  w  Szczecinie.  Przedmiotem 

zamówienia jest: „Pełnienie nadzoru nad projektowaniem i realizacją Robót oraz zarządzanie 

Kontraktami z podziałem na dwie części: Część 1: Pełnienie nadzoru nad projektowaniem i 

realizacją Robót oraz zarządzanie Kontraktem pn.: „Budowa drogi S3 Troszyn - Świnoujście; 

Odcinek  1  Świnoujście  ~  Dargobądz  (bez  węzła)".  Cześć  2:  Pełnienie  nadzoru  nad 

projektowaniem  i  realizacją  Robót  oraz  zarządzanie  Kontraktem  pn.:  „Budowa  drogi  S3 

Troszyn  - 

Świnoujście.  Odcinek  2.  Zarzuty  podnoszone  w  odwołaniu  dotyczą  Części  2.  

Zdaniem wykonawcy w zakresie tej części 2, Zamawiający dokonał czynności wyboru oferty 

wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Usług  Inwestycyjnych  EKO-INWEST  S.A.  (wykonawca  EKO-

INWEST), jako  najkorzystniejszej z naruszeniem przepisów ustawy Pzp: 

art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  z  uwagi  na  zaniechanie  wykluczenia  z  postępowania  wykonawcy 

Eko-

lnwest,  pomimo  iż  wykonawca  ten  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przedstawiając 

informacje  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego-w 

zakresie doświadczenia Technologa; 

art.  7  ust.  1  i  3  Pzp  z  uwagi  na  prowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający  zasadę 

uczciwej  konkurencji  i  r

ównego  traktowania  wykonawców  (w  związku  z  naruszeniem  w/w 

przepisów Ustawy). 

W  związku  z  powyższym  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

Zamawiającemu:  (1)  Unieważnienia  czynności  oceny  ofert  w  części  2  i  czynności  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  EKO-

INWEST;  (2)  Ponowną  ocenę  ofert  w  części  2;  (3) 

Wykluczenie z postępowania EKO-INWEST; (4) Odrzucenie oferty EKO-INWEST. 

Odwołujący stwierdził, że (…) ma interes w uzyskaniu zamówienia w rozumieniu art. 179 

ust  1  ustawy  Pzp  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodą  w  wyniku  naruszenia  przez 

Zamawiającego  wskazanych  przepisów  Ustawy.  Odwołujący  jest  wykonawcą  w  rozumieniu 

art.  2  pkt  11)  Ustawy  i  ubiega  się  o  udzielenie  zamówienia.  W  wyniku  bezprawnych 

czynności  Zamawiającego  wskazanych  powyżej  Odwołujący  został  pozbawiony  możliwości 

uzyskania  zamówienia.  Oferta  Odwołującego  jest  ofertą  najkorzystniejszą  spośród  ofert 

niepodlegających  odrzuceniu,  złożonych  przez  wykonawców  nie  podlegających 

wykluczeniu

.” 

W  uzasadnieniu  podnoszonych  w  odwołaniu  zarzutów  wskazał  w  szczególności  na 

następujące okoliczności:   

1.  Zamawiający  w  SWIZ  Tom  I  Instrukcja  dla  Wykonawców  w  pkt  7  „Warunki  udziału  w 

postępowaniu"  w  pkt  7.2.  ppkt  3)  dla  części  2  określił  następujące  warunki  udziału  w 

postępowaniu w odniesieniu do doświadczenia osoby wskazanej na stanowisko Technologa: 

„Minimum  12  miesięcy  doświadczenia  zawodowego  przy  realizacji  1  lub  2  zadań 

obejmujących  budowę  lub  przebudowę  dróg  lub  ulic  klasy  min.  GP  o  przekroju 

dwujezdniowym  o  wartości  robót  co  najmniej  190  min  PLN  netto  każde,  na 

stanowisku/stanowiskach:  Główny  Technolog  lub  Technolog  lub  Inspektor  Nadzoru  ds. 

materiałowych  lub  Główny  Specjalista  ds.  technologii  i  materiałów  lub  Kierownik 

Laboratorium lub Naczelnik Wydziału Technologii" 

2.W  odpowiedzi  na  wez

wanie  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  PZP  z  dnia 

08.07.2020  r.  Eko-

lnwest  pismem  z  dnia  17.07.2020  r.  złożył  na  potwierdzenie  spełnienia 

warunków  udziału  w  postępowaniu  wykaz  osób  zawierający  następujące  doświadczenie 

osoby wskazanej na stanowisko Technologa: 

Imię  i  nazwisko  / 
Funkcja 

Kwalifikacje 

zawodowe 

Doświadczenie zawodowe 

Podstawa 

dysponowania 

A. 
P. 
Technolog 

Wykształcenie 

wyższe 

09.2017 Inżynier budowy/Technolog 

„Budowa drugiej jezdni drogi ekspresowej S3 na 
o

dcinku  Sulechów-Nowa  Sól  -  pierwszy  odcinek 

Sulechów-Zielona  Góra  Północ  od  km  272+650  - 
286+043"  - 

budowa drogi klasy S Wartość robót: 

ponad 200 mln zł netto 

Dysponowanie 
bezpośrednie {umowa o 
pracę) 

Zamawiający w dniu 07.08.2020r. dokonał wyboru oferty najkorzystniejszej Eko-lnwest w 

zakresie  Części  2:  Pełnienie  nadzoru  nad  projektowaniem  i  realizacją  Robót  oraz 

zarządzanie Kontraktem pn.: „Budowa drogi S3 Troszyn - Świnoujście, Odcinek 2" 

W  dniu  17.08.2020r.  Odwołujący  odwołał  się  od  w/w  czynności  Zamawiającego 

zarzucając  między  innymi  naruszenie  art.  26  ust  4  Ustawy  poprzez  zaniechanie  wezwania 

wykonawcy  Eko-

lnwest  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  doświadczenia  osoby  wskazanej 

na stanowisko Technologa. Eko- 

lnwest wskazał dwa różne stanowiska tj.: Inżyniera Budowy 

oraz Technologa w ramach jednego zadania dla kandydata na stanowisko Technologa. Przy 

czym  jedno  z  w/w  stanowisk  nie  spełniało  wymogów  SIWZ  wyznaczonych  przez 

Zamawiającego. Tym samym treść złożonego wykazu była niejasna i w pierwszej kolejności 

należało wyjaśnić, jaką funkcję właściwie pełniła Pani A. P. . 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  wyrokiem  z  dnia  15.09.2020r.,  sygn.  akt:  KIO  1996/20 

uwzględniła odwołanie w w/w zakresie, nakazując Zamawiającemu unieważnienie czynności 

ocen

y ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej w części 2 oraz wezwanie Eko-lnwest w trybie 

art.  26  ust  4  Ustawy  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  wykazu  osób  -  doświadczenie 

Technologa. Jako uzasadnienie izba wskazała: „Jednocześnie podkreślając, że przejrzystość 

postępowania  i  zasad  równego  traktowania  oraz  uczciwej  konkurencji  warunkuje 

przeprowadzenie  postępowania  wyjaśniającego  przed  podjęciem  ostatecznej  decyzji  o 

eliminacji danego wykonawcy z postępowania. (...) Konieczne jest bowiem stwierdzenie, że 

hist

orycznie osoba wskazana przez Przystępującego w wykazie osób ma doświadczenie na 

określonym  stanowisku o określonej  nazwie,  co nie będzie w  jej  przypadku przekładało się 

na pełnienie funkcji Technologa na tym kontrakcie, izba bowiem uznała w kontekście pkt 7.2 

pokt  3  lit.c  - 

dotyczy  osób  cz.  2  pkt  3  Technolog,  że  Zamawiający  oczekiwał  jako  osobę 

proponowaną do pełnienia funkcji Technologa, osobę mająca doświadczenie na stanowisku 

Głównego  Technologa  lub  Technologa  lub  Inspektor  Nadzoru  ds.  materiałowych  lub 

Głównego  Specjalisty  ds.  technologii  1  materiałów  lub  Kierownika  Laboratorium  lub 

Naczelnika  Wydziału  Technologii  czyli  doświadczenie  Zamawiający  upatrywał  w  formalnie 

zajmowanym  stanowisku  określonym  z  nazwy  własnej  jako  „Technolog".  Inaczej  mówiąc 

wymag

ane  doświadczenie  zostało  przez  Zamawiającego  zdefiniowane  przez  nazwę 

zajmowanego  stanowiska,  a  nie  jak  twierdził  na  rozprawie  Przystępujący  i  Zamawiający 

przez zakres faktycznie wykonywanych czynności." 

6.  W  dniu  25.09.2020r.  Zamawiający  dokonał  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  i 

wezwał Eko- lnwest na podstawie art. 26 ust. 4 ustawy PZP do złożenia wyjaśnień poprzez 

odpowiedź  na  pytanie:  „Czy  osoba  wskazana  przez  Wykonawcę  w  wykazie  osób  posiada 

doświadczenie  na  stanowisku  Technologa?  Jeżeli  odpowiedź  będzie  twierdząca, 

Zamawiający  prosi  o  podanie  dat  w  jakim  okresie  Pani  A.  P.  zdobyła  doświadczenie  na 

stanowisku Technologa?" 

7. W dniu 02.10.2020r. Eko-

lnwest w odpowiedzi na powyższe wezwanie wskazał, „że Pani 

A. P. nie p

osiada doświadczenia na tak nazwanym stanowisku”, jednocześnie stwierdzając, 

że Eko-lnwest dysponuje szeregiem osób spełniających warunki określone w SIWZ. 

8.  W  dniu  07.10.2020r.  Zamawiający  wezwał  Eko-Inwest  do  podstawie  art.  26  ust  3  do 

złożenia wykazu osób skierowanych przez Wykonawcę do realizacji zamówienia publicznego 

w zakresie pełnienia funkcji Technologa, 

9.  W  dniu  12.10.2020  r.  Eko-

lnwest  złożyło  wykaz  osób  dokonując  zamiany  osoby 

proponowanej na stanowisko Technologa na Pana T. B. . 

10. W  dniu  16.10.2020  r.  Zamawiający  dokonał  ponownego  wyboru  oferty  Eko-lnwest  jako 

oferty najkorzystniejszej w zakresie Części 2. 

11. Zamawiający - po otrzymaniu takiej a nie innej odpowiedzi Eko-lnwest z dnia 2.10.2010r. 

w ogóle nie był uprawniony do zastosowania przepisu art. 26 ust. 3 ustawy PZP.  

Z  pisma  Eko-

lnwest  z  dnia  2.10.2010r.  wyraźnie  wynika,  że  Eko-lnwest  podał  w 

przedmiotowym  wykazie  niezgodne  z  rzeczywistością  informacje  dotyczące  Pani  A.  P.  .  Z 

kolei przepis art. 26 ust

. 3 ustawy PZP nie służy do zastępowania informacji nieprawdziwych 

informacjami  prawdziwymi.  Pogląd  taki  wielokrotnie  prezentowała  już  Krajowa  Izba 

Odwoławcza, przykładowo w wyrokach: 

 

KIO 905/20: W konsekwencji skład orzekający stwierdził, że nie sposób przyjąć - z uwagi na 

ujawnienie się nieprawdziwości  informacji  -  że Przystępujący  mógł  wykazać w  trybie art  26 

ust. 3 Pzp, że spełnia warunek udziału, gdyż godziłoby to w podstawowe zasady wynikające 

z  art.  7  ust.  1  Pzp,  który  nakazuje  Zamawiającemu  przygotowanie  i  przeprowadzenie 

postępowania w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji i równe traktowanie 

wykonawców  oraz  zgodnie  z  zasadami  proporcjonalności  i  przejrzystości.  Izba  podziela 

stanowisko  konsekwentnie  prezentowane  w  orzecznictwie,  że  nieprawdziwej  informacji 

mającej wpływ na wynik postępowania nie można zastępować informacją prawdziwą w trybie 

art. 26 ust. 3 Pzp.”;  

 

KIO 708/20: „Równocześnie Izba podziela pogląd, zgodnie z którym zastępowanie informacji 

nieprawdziwych  prawdziwymi  jest  niedopuszczalne.  W  sytuacji  stwierdzenia  przez 

Zamawiającego wprowadzenia w błąd przy przedstawieniu informacji, iż Odwołujący spełnia 

warunki  udziału  w  postępowaniu,  obowiązkiem  Zamawiającego  było  wykluczenie 

Odwołującego  z  postępowania.  Jeśli  wykonawca  jest  winny  wprowadzenia  w  błąd 

Zamawiającego  poprzez  podanie  nieprawdziwych  danych  w  złożonym  wykazie,  nie  można 

jednocześnie  twierdzić,  że  zawarte  tam  dane  zawierają  błędy  i  wzywać  wykonawcę  do 

uzupełnienia  dokumentów  w  tym  zakresie.  Zamiarem  wykonawcy  składającego  takie 

oświadczenie  jest  bowiem  chęć  potwierdzenia,  że  spełnił  on  warunki  udziału  w 

postępowaniu, co w takim przypadku dokonywane jest na podstawie tychże nieprawdziwych 

informacji (vide: wyrok KIO 531/18).  

Zresztą  w  niniejszym  stanie  faktycznym,  jak  wynika  z  zebranego  materiału  dowodowego, 

informacja nieprawdziwa została zastąpiona również informacją nieprawdziwą. 

✓  Wyrok  KIO  1036/19:  izba  podziela  stanowisko,  uprzednio  wyrażone  wielokrotnie  w 

orzecznictwie Izby jeszcze na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów, że w trybie art. 

26 ust 3 pzp czy art. 87 ust 1 pzp nieprawdziwej informacji nie można zastępować informacją 

prawdziwą pzp. Jeżeli wykonawca podał choćby lekkomyślnie informacje wprowadzające w 

błąd zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na podejmowane przez niego decyzje, nie 

można jednocześnie twierdzić, że takie oświadczenie lub dokument zawiera błędy odnośnie 

tego,  co  miało  zostać  wykazane  lub  ocenione.  W  takim  przypadku  oświadczenie  lub 

dokument  wręcz  potwierdzają  spełnianie  warunku  czy  zgodność  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  tyle że  za  pomocą  informacji, która  okazała się nieprawdziwa,  a nie niepełna. 

Tym  bardziej  nie  ma  możliwości  zmiany  treści  oferty  i  wyjaśnień  tej  treści  w  toku 

postępowania odwoławczego. (KIO 104/20, KIO 927/19). Tymczasem Eko-lnwest wprowadził 

Zamawiającego  w  błąd  poprzez  podanie  informacji  dotyczących  osoby  wskazanej  na 

stanowisko Technologa - 

a to poprzez podanie informacji, które nie znajdują potwierdzenia w 

rzeczywistości. Co więcej - jest to obecnie okoliczność niesporna: Eko-lnwest potwierdził to 

wprost w swoim piśmie z 2.10.2020r. Z kolei podanie informacji nie mających potwierdzenia 

w rzeczywistości, a które mogą wpływać na decyzje Zamawiającego lub zostały podane na 

potwierdzenie spełniania warunków udziału w postępowaniu, zawsze skutkuje obowiązkiem 

wykluczenia  takiego  wykonawcy.  Zamawiający  miał  świadomość,  że  informacje  wskazane 

przez  Eko-

lnwest  w  zakresie  osoby  wskazanej  na  stanowisko  Technologa  nie  mają 

potwierdzenia  w  rzeczywistości  -  wynika  to  wprost  z  treści  pisma  Eko-lnwest  z  dnia 

02.10.2020 r. Tym samym ziściła się przesłanka wykluczenia określona w art. 24 ust. 1 pkt 

17  ustawy  PZP  i  Zamawiający  w  ogóle  nie  powinien  zastosować  przepisu  art.  26  ust.  3 

ustawy PZP. 

12.  Dodatkowo  Odwołujący  -  na  wypadek,  gdyby  Zamawiający  podnosił,  że  nie  został 

wprowadzony w błąd – wskazuje, że zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą Krajowej Izby 

Odwoławczej  nie  jest  konieczne  zaistnienie  skutku  w  postaci  wprowadzenia  w  błąd 

zamawiającego, wystarczające jest samo potencjalne wprowadzenie w błąd poprzez podanie 

informacji  nieprawdziwych  - 

tak  w  sporze  pomiędzy  Odwołującym  a  Zamawiającym  PKP 

Polskie Linie Kolejowe SA orzekła Krajowa Izba Odwoławcza w wyroku KIO 1938/20: „Skład 

orzekający rozpoznając niniejszą sprawę podziela stanowisko, zgodnie z którym warunkiem 

uznania zaistnienia podstawy wykluczenia wykonawcy z postępowania wskazanej w art. 24 

ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp nie jest stwierdzenie, iż w danym przypadku faktycznie doszło do 

wprowadzenia  w  błąd  zamawiającego,  lecz  że  wystarczające  jest,  aby  ten  skutek  mógł 

zostać  wywołany  wskutek  przedstawienia  przez  wykonawcę  informacji  niezgodnych  z 

rzeczywistością.  Izba  nie  podziela  stanowiska  zamawiającego,  iż  stwierdzenie  zaistnienia 

ww.  podstawy  wykluczenia  wykonawcy 

z  postępowania  wyłączone  jest  w  przypadku 

posiadania przez  danego zamawiającego informacji,  na  podstawie których jest  on  w  stanie 

zweryfikować  prawdziwość  informacji  przekazanych  przez  wykonawcę.  W  orzecznictwie 

Krajowej  izby  Odwoławczej  prezentowane  jest  stanowisko,  iż  dla  stwierdzenia  przesłanki 

przedstawienia informacji wprowadzających w błąd zamawiającego bez znaczenia pozostaje 

okoliczność czy zamawiający opierając się na własnej wiedzy był w stanie zweryfikować, czy 

też nie określone informacje (tak np. Izba w wyroku KIO 1676/19)."  Takie samo stanowiska 

Izba zaprezentowała we wcześniejszych wyrokach: 

 

KIO 2351/19: „Dla zastosowania normy tego przepisu, w ocenie składu orzekającego, nie ma 

również znaczenia fakt, czy informacje które są przedmiotem składanego przez wykonawcę 

oświadczenia  dotyczą  okoliczności  znanych  zamawiającemu.  Nie  sposób  zgodzić  się  ze 

stanowiskiem,  że  w  takim  przypadku  norma  ta  nie  ma  zastosowania  albowiem  trudno  w 

takich  wypadkach  uznać,  że  są  to  informacje  mające  lub  mogące  mieć  wpływ  na  decyzje 

podejmowane  przez  zamawiającego.  Sama  możliwość  weryfikacji  przez  zamawiającego 

przedstawionych  przez  wykonawcę  informacji,  jak  też  łatwość  dokonania  takiej  weryfikacji 

np.  w  związku  z  tym  że  zamawiający  posiada  wiedzę  odnośnie  okoliczności  będących 

przedmiotem  składanego  przez  wykonawcę  oświadczenia,  nie  może  mieć  wpływu  na 

zastosowanie  sankcji  określonej  normą.  Gdyby  przyjąć  takie  jego  rozumienie,  każdy 

wykonawca,  prezentujący  nierzetelne  informacje,  zasłaniałby  się  zarzutem,  że  istniała 

m

ożliwość ich weryfikacji co w efekcie czyniłoby martwą instytucję ujętą w treści art. 24 ust. 1 

pkt 17 ustawy Pzp. Takie podejście do treści tego przepisu nie wynika, w ocenie Izby, ani z 

jej  literalnego  brzmienia,  ani  z  wykładni  celowościowej  tej  instytucji.  Istotą  nieprawdziwych 

informacji, tj. niezgodnych z faktami jest ich brak zgodności z istniejącym stanem rzeczy, a 

więc do ich stwierdzenia i weryfikacji konieczne jest wyjście poza te informacje i samodzielne 

poszukiwanie faktów, które im przeczą." 

  KI

O 104/20: Biorąc powyższe pod uwagę Izba doszła do przekonania, że stan świadomości 

zamawiającego  jest  irrelewantny  dla  oceny  zaistnienia  przesłanki  z  art.  24  ust.  1  pkt  17 

ustawy,  a  ocena  istotności  powinna  być  dokonywana  z  uwzględnieniem  tego,  czy  gdyby 

zamawiający podjął decyzje na podstawie nieprawdziwej informacji to ta decyzja była inna od 

decyzji którą podjąłby zamawiający na podstawie prawdziwej informacji. 

  Podobnie - por. KIO 271/19; KIO 830/19, KIO 1124/19. 

Także Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 20 lipca 2018 roku, sygn. akt XXIII Ga 

849/18 wskazuje na irrelewantność skutku w postaci wprowadzenia w błąd Zamawiającego - 

wystarczające  jest  samo  podanie  informacji  sprzecznych  z  rzeczywistością:  „Punktem 

wyjścia do rozważań  winny być bowiem przesłanki z powołanego i omówionego już art. 24 

ust  1  pkt  17  p.z.p.,  gdzie  relewantne  do  jego  zastosowania  jest  samo  zachowanie 

wykonawcy.  W  istocie  relewantne  są  tu  dwie  przesłanki  -  wina  (umyślna/nieumyślna) 

wykonawcy  oraz  treść  informacji  (mogąca  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia). Stan wiedzy, czy w ogóle 

zachowanie  zamawiającego,  nie  mają  tu  żadnego  znaczenia.  W  szczególności  nie  ma 

znaczenia  to,  czy  Zamawiający  został  skutecznie  wprowadzony  w  błąd,  na  skutek  czego 

podjął jakiekolwiek decyzje, czy wykonał jakiekolwiek czynności. Takie stanowisko znajduje 

uzasadnienie  nie  tylko  w  zaprezentowanej  wykładni  gramatycznej  i  celowościowej,  ale  jest 

również zgodne z teorią racjonalnego wykonawcy." 

13.  Zamawiający  na  podstawie  wyjaśnień  z  dnia  02.10.2020r.  uznał,  że  podanie 

nieprawdziwych informacji nie jest wynikiem zamierzonego działania Eko-lnwest (w zakresie 

czego Odwołujący ma wątpliwości), to i tak takie działanie jest co najmniej lekkomyślnością 

lub  niedbalstwem,  a  nawet  rażącym  niedbalstwem.  Eko-lnwest,  jako  podmiot  w  pełni 

profesjonalny,  niewątpliwie  przed  złożeniem  oferty  powinien  dokonać  dokładnej  weryfikacji 

składanych  przez  siebie  informacji  w  szczególności  kluczowych  z  punktu  weryfikacji  oferty 

przez  Zamawiającego  jak  informacje  składane  na  potwierdzenie  spełnienia  warunków 

udziału  w  postępowaniu  czy  też  kryteriów  selekcji.  Na  kluczowe  znacznie  oświadczeń 

składanych przez wykonawców zwróciła uwagę Izba w wyroku KIO 531/18: „Ustawa z dnia 

22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych 

ustaw  (Oz.  U.  z  2016  r.,  poz.  1020),  która  weszła  w  życie  z  dniem  28  lipca  2016  r. 

wprowadziła  liczne  zmiany,  między  innymi  w  zakresie  dokumentów  składanych  przez 

wykona

wców  oraz  formy  w  jakiej  te  dokumenty  mają  być  składane.  Ustawodawca  krajowy 

przewidział, za prawodawcą unijnym, że głównym źródłem wiedzy zamawiającego odnośnie 

spełniania warunków udziału w postępowaniu, elementów mogących mieć wpływ na ocenę w 

kryteriac

h oceny ofert, jak też elementów związanych z przedmiotem zamówienia, staną się 

oświadczenia  własne  wykonawcy.  Odzwierciedleniem  tego  podejścia  jest  przepis  art.  24aa 

ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym  zamawiający,  opierając  się  na  oświadczeniu  podmiotu 

składającego ofertę, dokonuje oceny złożonych ofert, ograniczając się następnie do badania 

oferty uznanej za najkorzystniejszą. Tym samym innego niż dotychczas znaczenia nabierają 

kwestie  prawdziwości  oświadczeń  składanych  przez  wykonawcę  w  toku  postępowania,  jak 

też  rzetelność  przekazywanych  informacji.  Skutkiem  bowiem  prezentowanych  przez 

wykonawcę  danych  jest  nie  tylko  kwestia  oceny  zgodności  oferowanego  przedmiotu 

zamówienia  z  SIWZ,  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu,  ale  też  uzyskanie 

określonej  pozycji  w  rankingu  ofert,  a  w  rezultacie  uznanie  oferty  tego  wykonawcy  za 

najkorzystniejszą. 

14.  Kwestia  wykluczania  wykonawców  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Ustawy  PZP  w 

przypadku  wskazania  dla  specjalistów  informacji  nie  mających  potwierdzenia  w 

rzeczywis

tości  była  w  ostatnim  okresie  badana  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  -  Izba 

uznawała  za  słuszne  wykluczenia  w  takich  sytuacjach,  co  znalazło  swoje  potwierdzenie  w 

następujących wyrokach: 

  KIO  185/18  - 

Izba  wskazała,  iż  wykonawca  zobowiązany  jest  do  dochowania  należytej 

staranności  pr2y  podawaniu  informacji  w  ofertach  „Akt  staranności  wykonawcy  przy 

weryfikacji informacji, przed jej przedstawieniem zamawiającemu, wymaga, aby wykonawca 

sprawdził  co  najmniej  te  elementy  informacji,  które  są  kluczowe  z  perspektywy  wymogu 

dotyczącego doświadczenia osoby, za które zamawiający przewidział przyznanie punktów." 

  KIO  380/18  - 

Izba  wskazała,  że  Zamawiający  jest  zobowiązany  wykluczyć  wykonawców  w 

każdym przypadku, gdy poweźmie wiedzę, że w ofertach podano informacje wprowadzające 

w błąd - „Warto w tym miejscu przypomnieć, że ciężar prowadzenia postępowania spoczywa 

na podmiocie zamawiającym, i w ramach tego obowiązku to ten podmiot jest zobligowany do 

wykluczenia wykonawcy w przypadku zmaterializowania się okoliczności a omawianego art. 

24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. (...) Jak słusznie wskazywał na etapie rozprawy Zamawiający i 

Przystępujący  "Działanie  postulowane  przez  Odwołującego  prowadziłoby  do  nierównego 

traktowania  wykonawców  i  premiowania  wykonawców  nierzetelnych.  Nie  powinien  zatem 

stosować  wskazanych  przez  Odwołującego  postanowień  SIWZ,  gdyż  miał  bezwzględny 

obowiązek wykluczenia wykonawcy". 

  KIO 531/18 - 

„Ponadto to obowiązkiem wykonawcy jest samodzielne ustalenie rzeczywistych 

danych prezentowanych w składanych oświadczeniach. Mając na uwadze wagę i charakter 

informacji  oraz  ich  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  to  jego  obciąża 

konieczność  zweryfikowania prawdziwości  przekazywanych informacji  przez  osoby,  którymi 

wykonawca  dysponuje.  (...)  W  tym  wypadku  w

zorzec  należytej  staranności  nakłada  na 

wykonawcę, który składa ofertę, dokumenty i oświadczenia we własnym imieniu, aby upewnił 

się,  czy  deklarowany  w  nich  stan  rzeczy  odpowiada  rzeczywistości  bowiem  te,  składane  w 

toku przetargu, zmierzają do udzielenia zamówienia publicznego temu właśnie wykonawcy i 

mają  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego.  Zatem  jeżeli  odwołujący 

przedstawił  w  złożonym  przez  siebie  oświadczeniu  informacje  odnośnie  osób  którymi 

dysponuje,  pozostające  w  sprzeczności  z  faktami,  zaś  podmiot  trzeci  dotarł  do  właściwych 

informacji  uznać  należy,  że  wykazał  się  on  co  najmniej  niedbalstwem  wpisującym  się  w 

hipotezę normy prawnej uregulowanej w treści art. 24 ust 1 pkt 17 ustawy Pzp." 

15. Mają na uwadze powyższe Wykonawca Eko-lnwest podlega wykluczeniu z postępowania 

na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  17  Ustawy.  Wykonawca  ten  wprowadził  Zamawiającego  w 

błąd przedstawiając informacje mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez 

Zamawiającego - w zakresie doświadczenia Technologa. Jakiekolwiek późniejsze czynności 

Eko-

lnwest  polegające  na  zmianie  treści  pierwotnie  złożonego  oświadczenia  w  postaci 

Wykazu  osób  są  irrelewantne  dla  oceny  oferty  Eko-lnwest.  W  szczególności  należy 

podkreślić,  że Eko-lnwest  nie może skutecznie podnosić,  że przysługiwało mu uprawnienie 

do  „wymiany"  Technologa  na  inną  osobę,  a  Zamawiający  -  że  był  uprawniony  do 

wystosowania wezwania w trybie art. 26 ust. 3 Ustawy PZP. Wskazał na wyrok KIO 1996/20, 

w  którym  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  dokonała  wykładni  postanowień  SIWZ,  która  jest 

wiążąca dla Zamawiającego i, którą Zamawiający ma obowiązek zastosować do całości do 

prowadzonego  postępowania  -  dla  oceny  spełnienia  wymogów  konieczne  jest,  aby  dana 

osoba zajmowała stanowisko określone z nazwy w warunkach SIWZ. Ani Zamawiający, ani 

Eko-

lnwest nie zaskarżyli przedmiotowego wyroku, a zatem należy uznać, że zgadzają się z 

przedstawioną  wykładnią.  Jednocześnie  wykładnia  ta  ma  zastosowanie  do  całego 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  także  do  pierwszego  Wykazu  osób 

złożonego przez Eko-lnwest. 

Do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosił przystąpienie 

wykonawca:  Przedsiębiorstwo Usług  Inwestycyjnych EKO-INWEST  S.A. (wykonawca EKO-

INWEST lub Przystępujący) podnosząc, że (…) Przystępujący ma interes w rozstrzygnięciu 

na  korzyść  strony,  do  której  przystępuje.  Jest  wykonawcą,  który  złożył  ofertę  w  niniejszym 

postępowaniu,  która  została  uznana  za  najkorzystniejszą.  Uwzględnienie  odwołania 

prowadząc  do  wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania  pozbawiłoby  wykonawcę 

szansy  na  uzyskania  zamówienia,  co  narazi  go  na  szkodę”.  Przystępujący  wniósł  o 

odrzu

cenie odwołania względnie jego oddalenie. 

Co do podstaw odrzucenia odwołania wskazał na następujące okoliczności: 

„Odwołanie  dotyczy  ponownej  oceny  ofert  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

wskazanym  na  wstępie.  Pierwotna  czynność  oceny  ofert  miała  miejsce  w  dniu  6  sierpnia 

2020r. Odwołujący - TPF sp. z o.o., wniósł wówczas odwołanie od tej czynności, a odwołanie 

to  dotyczyło  m  in.  kwalifikacji  osoby  wskazanej  do  pełnienia  funkcji  Technologa  -  tak  jak 

odwołanie  obecne. W  tym  poprzednim  odwołaniu,  Odwołujący  negował  już  fakt  posiadania 

przez  osobę  wówczas  wskazaną  do  wypełniania  tej  funkcji  Panią  A.  P.  odpowiedniego 

doświadczenia. Sformułował zarzut w taki sposób, że Pani A. P. „pełniła 2 funkcje Inżyniera 

Budowy i Technologa

”, a zamawiający nie ustalił w jakim zakresie „pełniła funkcję inżyniera 

Budowy,  a  w  jakim  Technologa”  i  wnioskował  o  nakazanie  zamawiającemu  dokonanie 

wyjaśnień,  w  tym  zakresie.  Nie  twierdził  jednak,  że  „pełnienie  funkcji  Technologa”  jest 

niewystarczające  dla  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu.  W  toku  rozprawy  przed 

KIO  w  sprawie  KIO  1996/20  rozszerzył  argumentację  wskazując,  że  zgodnie  z  SIWZ 

doświadczenie  takiej  osoby  musiało  być  nabyte  „na  stanowisku”  Technologa,  a  nie  przy 

wypełnianiu „funkcji” technologa. KIO tę argumentację podzieliła i nakazała Zamawiającemu 

uzyskanie  wyjaśnień  w  trybie  art.  26  ust.  4.  Obecnie  w  złożonym  odwołaniu  Odwołujący 

formułuje  zarzut  zaniechania  wykluczenia  Przystępującego  ze  względu  na  wprowadzenie 

Zamawiającego  w  błąd,  co  do  doświadczenia  Pani  P.  .  Zarzut  ten  jest  spóźniony. 

Przystępujący nigdy, tj. od momentu złożenia dokumentów dotyczących Pani P. (wykaz osób 

podpisany  w  dniu  17  lipca  2020  r.)  nie  wskazywał,  że  pracowała  ona  „na  stanowisku” 

Techno

loga,  uznając,  że  wykonywanie  „funkcji  technologa”  jest  prawidłowym  spełnieniem 

warunku. Próbę negowania prawdziwości tego oświadczenia należało podnosić w odwołaniu 

obejmującym pierwotną ocenę ofert. Od czasu złożenia informacji o doświadczeniu Pani P. w 

dniu  17  lipca  2020  r.  (wykaz  osób)  Przystępujący  nie  złożył  żadnej  nowej  informacji  w  tym 

zakresie. W swych pismach z dnia 2 października 2020 r. oraz w uzupełnieniu Wykazu osób 

z  dnia  12  października  2020  r.  wskazał  jedynie,  czego  nigdy  nie  ukrywał,  że  Pani  P.  nie 

posiada  doświadczenia  „na  stanowisku"  Technologa  (a  takim  wg  orzeczenia  KIO  1996/20 

winna  się  legitymować).  Nie  powstały  więc  jakiekolwiek  nowe  oświadczenia  co  do  zakresu 

doświadczenia Pani P. . O ile Odwołujący uważa,  że oświadczenie Przystępującego z dnia 

17  lipca  2020  r.,  iż  Pani  P.  była Technologiem jest  nieprawdziwe  -  powinien  podnieść  to  w 

odwołaniu z dnia 17 sierpnia 2020 r. wobec pierwotnego wyboru oferty i udowodnić, iż fakt 

taki nie miał miejsca lub już wówczas podnosić, że konieczne było aby doświadczenie było 

zdobyte „na stanowisku Technologa”, a takiego stanowiska Pani P. nie zajmowała. 

Przystępujący  stwierdził,  że  odwołanie  powinno  zostać  odrzucone  ze  względu  na 

normę  art.  189  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp.  Dowody  istotne  w  sprawie  tj.  treść  pierwotnego 

odwołania  TPF,  wyrok  KIO  oraz  treść  dokumentów  i  oświadczeń  składanych  przez 

Przystępującego  P.U.I.  EKOINWEST  S.A.  znajdują  się  w  aktach  sprawy  odwoławczej  KIO 

1996/20  i  Przystępujący  wnosi  o  ich  rozpatrzenie  przy  ocenie  zasadności  wniosku  o 

odrzucenie odwołania”. 

Co do podstaw oddalenia odwołania wskazał na następujące okoliczności: 

„Po  pierwsze  -  Odwołujący  sformułował  zarzuty  naruszenia  przepisów  ustawy  PZP  przy 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  tj.  zarzut  naruszenia  art.  24  ust  1  pkt  17),  a  w 

konsekwencji  naruszenie  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp.  Zaniechaniem  zarzucanym 

Zamawiającemu  jest  brak  wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania.  W  ocenie 

Przystępującego  art.  24  ust  1  pkt  17  nie  znajduje  zastosowania  do  informacji  dotyczących 

wykluczenia z postępowania. Nieprawdziwości informacji dotyczących tej czynności dotyczy 

bowiem  art.  24  ust  1  pkt  16.  Przyjęcie,  że  dotyczy  jej  również  przepis  punktu  17  czyniłby 

przepis  z  punktu  16  zbędnym.  Nie  jest  bowiem  możliwe  by  zachowanie  objęte  sankcją 

zgodnie z pkt 16 nie zmieściło się w sankcji z pkt 17, której zakres jest szerszy. Tym samym 

stosowanie pkt 17 do informacji dotyczących podstaw do wykluczenia przeczyłoby zasadzie 

racjonalnego  ustawodawcy.  Już  z  tej  przyczyny  odwołanie  TPF  w  ocenie  Przystępującego 

powinno  zostać  odrzucone,  gdyż  nie  doszło  i  nie  mogło  dojść  do  naruszenia  przepisu 

wskazanego w odwołaniu. 

Po drugie - 

Przystępujący nigdy nie przedstawił nieprawdziwych informacji co do kwalifikacji 

Pani  A.  P. 

.  Przystępujący  odczytał  warunek  udziału  w  postępowaniu  sformułowany  w  pkt 

7.2.3  ppkt  3  lit  c)  SIWZ  dotyczący  osoby  do  pełnienia  funkcji  Głównego  Technologa,  jako 

wymóg  posiadania  doświadczenia  w  pełnieniu  takiej  funkcji  bez  względu  na  to  jaką  nazwą 

została  ona  określona  w  poprzednim  (będącym  podstawą  nabycia  doświadczenia) 

kontrakcie.  W  złożonym,  wykazie  osób  wskazał,  że  osoba  ta  posiada  doświadczenie  jako 

Technolog,  jednak  nigdy  nie  wskazywał  że  było  ono  zdobyte  „na  stanowisku”  tak 

nazywanym.  Uważał  bowiem,  że  to  faktyczne  doświadczenie,  a  nie  nazwa  stanowiska  jest 

przesądzające. KIO w wyroku KIO 1996/20 stanęła na stanowisku, że nazwa stanowiska, na 

którym zdobywano doświadczenie jest istotna i że może to być wyłącznie doświadczenie „na 

stanowisku  określonym  jako  Technolog”.  Szanując  orzeczenie  KIO,  Przystępujący  zwraca 

uwagę,  że  jak  wynikało  z  rozprawy  w  sprawie  1996/20,  nie  tylko  Przystępujący,  ale  także 

sam  Zamawiający  odczytywał  ten  warunek  inaczej  (dowód  -  protokół  z  rozprawy  w  ww. 

sprawie z  wypowiedziami  Zamawiającego  w  zakresie tego zarzutu).  Co  więcej  -  także sam 

Odwołujący w swoim poprzednim odwołaniu wskazywał, że to „pełniona funkcja” technologa 

a nie „zajmowane stanowisko” technologa  przesądza o doświadczeniu (str.  13  odwołania z 

dnia 17 sierpnia 2020 r w aktach sprawy odwoławczej KIO 1996/20). Nie sposób więc uznać, 

informację  o  posiadanym  doświadczeniu  Pani  P.  za  nieprawdziwą,  a  także  za  podaną 

wskutek  niedbalstwa  lub  lekkomyślności,  skoro  zarówno  Przystępujący  jak  i  Zamawiający 

oraz Odwołujący aż do czasu poprzedniej rozprawy uznali, że wypełnianie funkcji technologa 

i  zajmowanie  stanowiska  technologa  to  sytuacje  tożsame.  Na  różnicę  w  tym  zakresie 

zwróciła  uwagę  dopiero  KIO.  Działanie  Przystępującego  nie  nosił  więc  znamion 

lekkomyślności  lub  niedbalstwa  w  działaniu  (wymagane  art.  24  ust.  1  pkt  17,  którego 

naruszenie  Zamawiającemu  zarzucono),  a  orzecznictwo  KIO  przytaczane  w  odwołaniu 

dotyczy całkowicie innych stanów faktycznych. 

Po  trzecie  - 

nie  można  przyjąć,  że  informacje  składane  przez  Przystępującego  mogły 

wprowadzić  Zamawiającego  w  błąd  przy  podejmowaniu  decyzji.  Doświadczenie  Pani  P.  to 

doświadczenie nabywane w  toku wykonywania  umowy  z  tym  samym  Zamawiającym  i  jego 

zakres  jest  z  łatwością  weryfikowalny  przez  Zamawiającego.  Zamawiający  nie  dokonując 

wykluczenia Przystępującego w pierwszym badaniu i ocenie ofert oraz podtrzymując pogląd 

o  zasadności  takiego  działania  przed  KIO  w  sprawie  1996/20  wskazywał,  że  po 

zweryfikowaniu  zakresu  doświadczenia  z  dokumentów  dotyczących  wykonywania 

poprzedniej umowy doszedł do wniosku, że są to doświadczenia prawidłowe. Nie może być 

więc mowy, o wprowadzeniu lub choćby możliwości wprowadzenia w błąd zamawiającego, w 

sytuacji, w której wykonawca podaje informacje zamawiającemu znane. 

Po  czwarte  - 

w  odwołaniu  brak  jest  zarzutu  naruszenia  art.  26  ust.  3,  co  oznacza,  że 

Odwołujący  nie  neguje  zgodności  z  prawem  wezwania  Przystępującego  do  uzupełnienia 

wykazu  osób,  dokonywanej  po  uprzednim  wyjaśnieniu  składanym  na  wezwanie 

Zamawiającego,  iż  Pani  P.  doświadczenia  „na  stanowisku”  Technologa  nie  posiada.  Brak 

tego  zarzutu  sprawia  iż  czynność  uzupełnienia  została  oceniona  jako  zgodna  z  prawem  i 

wywołuje skutek dla oceny czy warunek jest spełniony”. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wniósł  o  odrzucenie  odwołania,  a  na 

wypadek  stwierdzenia  ku  temu  braku  podstaw  o  jego  oddalenie.  Także  o  obciążenie 

odwołującego kosztami postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu wskazując na zarzuty 

podnoszone w odwołaniu i naruszone przepisy ustawy Pzp w szczególności podał: 

Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, 

że  odwołanie  zostało  wniesione  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie,  Powyżej 

powołany przepis stanowi o odrzuceniu odwołania w całości, w przypadku, gdy zostało ono 

wniesione z uchybieniem ustawowego terminu. Jednocześnie w orzecznictwie Krajowej Izby 

Odwoławczej  wskazuje  się,  że  zarzuty,  co  do  których  zachodzą  przesłanki  dla  których 

samodzielnie  złożone  odwołanie  podlegałoby  odrzuceniu,  nie  podlegają  rozpatrzeniu  przez 

Izbę  (por.  wyrok  KIO  1718/13).  Oznacza  to,  że  sam  zarzut  również  może  być  spóźniony, 

mimo, że samo odwołanie formalnie wpłynęło w terminie. Zamawiający podziela stanowisko 

Przystępującego  wyrażone  w  przystąpieniu  z  dnia  28  października  2020  r.  o  spóźnionym 

charakterze przywołanego w odwołaniu zarzutu. 

Zamawiający nie podzielił również merytorycznej warstwy zarzutów Odwołującego i w 

razie stwierdzenia braku podstaw do odrzucenia odwołania wnosi o jego oddalenie. Wskazał, 

że w świetle art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się 

wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

pod

ejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Złożenie 

nieprawdziwych informacji jest stanem faktycznym i polega na rozbieżności pomiędzy treścią 

dokumentu  złożonego  przez  wykonawcę  a  rzeczywistym  stanem  rzeczy,  Dla  uznania,  że 

informacja jest nieprawdziwa, nie ma znaczenia, czy pochodzi ona od wykonawcy. Krajowa 

Izba  Odwoławcza  w  wyroku  KIO  2575/13  wskazała,  że:  „stwierdzenie  nieprawdziwości 

informacji  musi  mieć  postać  uzyskania  pewności,  że  informacje  nie  odzwierciedlają 

rzeczywisto

ści.  Nie  jest  wystarczającym  zaistnienie  pewnego  stanu  niepewności  czy 

wywołanie pewnych wątpliwości, że być może informacje są nieścisłe czy nie w pełni oddają 

rzeczywistość,  Przesłanka  wykluczenia,  o  której  mowa  w  art.  24  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp, 

wymaga 

uzyskania ponad wszelką wątpliwość pewności, że wykonawca podał nieprawdziwe 

informacje.  Jest  to  szczególna  przesłanka,  wymagająca  każdorazowo  jednoznacznego 

przesądzenia  nieprawdziwości  zawartych  w  ofercie  wykonawcy  twierdzeń  o rzeczywistości. 

Ustalenie, 

czy  też  potwierdzenie  nieprawdziwości  informacji  musi  mieć  zatem  charakter 

definitywnego  i  kategorycznego,  nie  pozostawiającego  żadnych  wątpliwości  stwierdzenia".  

W wyroku z 11.04.2013 r., XIX Ga 179/131 LEX nr 1315894, Sąd Okręgowy w Katowicach 

zwrócił  uwagę,  że:  „wykluczenie  wykonawcy  z  powodu  złożenia  nieprawdziwych  informacji 

może  nastąpić  jedynie  wówczas,  gdy  zamawiający  jest  w  stanie  dokonać  weryfikacji 

nieprawdziwości podanych przez wykonawcę informacji, a także w sytuacji wi ni i r w ziwoŚ i. 

Dla  o

ceny  podstaw  wykluczenia  istotne  znaczenie  ma  okoliczność,  że  informacja  mająca 

rzeczywisty, realny wpływ na wynik postępowania jest obiektywnie niezgodną z rzeczywistą  

w sposób niebudzący wątpliwości". 

Przenosząc powyższe uwagi na realia niniejszego postępowania stwierdził, że EKO-

INWEST w odpowiedzi na wezwanie Zamawiającego w trybie art. 26 ust. 1 Pzp złożył wykaz 

osób  zawierający  wskazanie  p.  A.  P.  na  stanowisko  Technologa,  której  doświadczenie 

zawodowe  zostało  określone  w  następujący  sposób:  „042015-092017  Inżynier 

budowy/Technolog „Budowa drugiej jezdni drogi ekspresowej s# na odcinku Sulechów-Nowa 

Sól - pierwszy odcinek Sulechów Zielona Góra Północ od km 272+650 - 286+043" - budowa 

drogi klasy S Wartość robót ponad 200 mln zł netto”. 

Rozpoznając sprawę KIO 1996/20 Izba wskazała, że dla oceny spełnienia wymogów 

określonych  w  siwz  Tom  I  Instrukcja  dla  Wykonawców  w  pkt.  7  „warunki  udziału  w 

postępowaniu” w pkt. 7.2. ppkt 3) dla części 2 „konieczne jest stwierdzenie, że historycznie 

osoba  wskazana  […]  w  wykazie  osób  ma  doświadczenie  na  określonym  stanowisku  o 

określonej  nazwie,  co  nie  będzie  w  jej  przypadku  przekładało  się  na  pełnienie  funkcji 

Technologa  na  tym  kontrakcje  […]".    Z  tego  też  powodu  Izba  nakazała  unieważnienie 

czynności  oceny  ofert  w  części  2,  jak  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  części  2  z 

07.08.2020 r. oraz nakazała przeprowadzenie ponownego badania i oceny ofert w części 2, i 

w jej ramach nakazała do złożenia wyjaśnień w zakresie wykazu osób. 

W  wezwaniu  z  dnia  08.07.2020  r,  (znak  GDDKiA  O.Sz.D-3.2410.16/17/2020,35.wb) 

Zamawiający  wezwał  EKO-INWEST  (pkt  1  lit.  d)  do  złożenia  wykazu  osób  skierowanych 

przez Wykonawcę do realizacja zamówienia publicznego, w szczególności odpowiedzialnych 

za  świadczenie  usług,  kontrolę  jakości  lub  kierowanie  robotami  budowlanymi,  wraz  z 

informacjami  na  temat  ich  kwalifikacji    zawodowych,  uprawnień,  doświadczenia  j 

wykształcenia  niezbędnych  do  wykonania  zamówienia  publicznego,  a  także  zakresu 

wykonywanych  przez  nie  czynności  oraz  informacją  o  podstawie  dysponowania  tymi 

osobami. 

W  odpowiedzi  na  to  pismo  Wykonawca  złożył  m.in.  oświadczenie  dot.  p.  R.  P. 

wskazując:  „04.2015  -09.2017  Inżynier  budowy/Technolog  „Budowa  drugiej  jezdni  drogi 

ekspresowej s# na odcinku Sulechów-Nowa Sól - pierwszy odcinek Sulechów Zielona Góra 

Północ od km 272+650 - 286+043" - budowa drogi klasy S Wartość robót ponad 200 mln zł 

netto jako  jej doświadczenie zawodowe, a nie jako zajmowane przez nią stanowisko. Wyrok 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  KIO  1996/20  wskazał  na  konieczność  doprecyzowania  tych 

informacji  poprzez  uzyskanie  od  EKO-

INWEST nazwy  stanowiska jakie zajmowała p.  A.  P.  

Wykonując nakazane przez Krajową Izbę Odwoławczą zalecenia pismem z dnia 25.09.2020 

r.  (znak:  GDDKiA  O.Sz.D-

3.2410.16/17.2020.66.wb)  Zamawiający  zwrócił  się  do  EKO-

INWE

ST,  na  podstawie  art.  26  ust.  4  Pzp  o  złożenie  wyjaśnień  czy  p.  A.  P.  posiada 

doświadczenie  na  stanowisku  Technologa.  W  odpowiedzi  na  to  wezwanie  EKO-INWEST 

odpowiedziało,  że  p.  A.P.  nie  ma  doświadczenia  na  tak  nazwanym  stanowisku,  przedłożył 

jednocześnie nowy wykaz osób, w zakresie osoby Technologa wskazując na to stanowisko 

p.  T.B.  Po  powzięciu  takiej  informacji  Zamawiający,  pismem  z  dnia  07.10.2020  r.  (znak 

GDDKiA  O.Sz.D-

3.2410.16/17.2020.67.wb)  wezwał,  w  trybie  art.  26  ust.  3  Pzp  do  złożenia 

Wykazu  osób  w  zakresie  pełnienia  funkcji  Technologa.  W  odpowiedzi  na  to  wezwanie, 

pismem z dnia 12.10.2020 r. EKO-

INWEST, w terminie wyznaczonym przez Zamawiającego, 

złożył poprawiony wykaz osób w zakresie pełnienia funkcji Technologa. Stosownie do art. 26 

ust.  3  Pzp, 

jeżeli  wykonawca  nie  złożył  oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1, 

oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1, 

lub  innych  dokumentów  niezbędnych  do  przeprowadzenia  postępowania,  oświadczenia  lub 

dokumen

ty  są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego 

wątpliwości,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do 

udzielania  wyjaśnień  w  terminie  przez  siebie  wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia, 

uzupełnienia lub poprawienia lub udzielenia wyjaśnień oferta wykonawcy podlega odrzuceniu 

albo  konieczne  byłoby  unieważnienie  postępowania.  Podkreślił,  że  wezwanie  do 

uzupełnienia dokumentów nie jest prawem zamawiającego, tylko jego obowiązkiem, którego 

nie  może  pominąć  (wyrok  KIO  526/16).    Zwrócił  uwagę,  że  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  wykształciły  się  dwa  przeciwstawne  stanowiska  dotyczące  możliwości 

„samouzupełnienia”  przedłożonych  dokumentów.  I  tak:  zgodnie  z  wyrokiem  KIO  1009/15 

„wykonawca  uprawniony  jest  do  tzw.  „samouzupełnienia”  bez  wezwania  zamawiającego, 

jednak  powinien  przyjąć  na  siebie  ryzyko  skutków,  jakie  wiążą  się  ze  złożeniem 

nieprawidłowych  dokumentów  lub  oświadczeń,  Powyższe  wynika  z  tego,  że  to  na 

zamawiającym ciąży obowiązek określenia wadliwości lub braków dokumentów w wezwaniu 

kierowanym  do  wykonawcy.  Jeżeli  ten  decyduje  się  na  ich  samodzielne  złożenie  z 

pominięciem  wezwania  zamawiającego,  może  jedynie  domniemywać/  na  czym  błędy  lub 

braki polegają”. Z kolei, zgodnie z wyrokiem KIO 2007/17 „przepisy art. 26 ust. 3 i 4 Pzp nie 

regulują  sytuacji  samodzielnego  uzupełnienia  dokumentów  lub  oświadczeń  przez 

wykonawcę,  Zamawiający  powinien  stosować  się  do  literalnego  brzmienia  powyższych 

przepisów,  gdyż  tylko  w  taki  sposób  zapewni  realizację  zasady  równego  traktowania 

wykonawców  wyrażonej  w  art.  7  ust.  1  Pzp.  Zatem  w  sytuacji  gdy  wykonawca  z  własnej 

inicjatywy  dokona  uzupełnienia  oświadczeń  łub  dokumentów,  zamawiający  powinien  je 

pominąć i wezwać wykonawcę na podstawie art. 26 ust. 3 Pzp. Wykonując zatem ustawowy 

obowiązek  Zamawiający  wezwał  EKO-INWEST  jak  w  piśmie.  Podsumowując  stanowisko 

Zamawiającego  uznać  należy,  że  zarzut  naruszenia  art.  24  pkt  17  Pzp,  a  co  za  tym  idzie 

również art. 7 ust. 1 i 3 Pzp nie jest uzasadniony. Szczególnie o zasadności odwołania nie 

może  świadczyć  treść  wyroku  KIO  531/18,  który  to  wyrok  powołał  Odwołujący.  W  realiach 

tamtego  postępowania  doszło  do  sytuacji,  w  której  złożona  oferta  zawierała  informacje 

dotyczące wiedzy i doświadczenia personelu niezgodne ze stanem rzeczywistym, do czego 

w niniejszej sprawie jak wskazano wyżej nie doszło. Wskazał jednocześnie, że Odwołujący 

nie zakwestionował czynności wezwania EKO-INWEST w trybie art. 26 ust. 3 Pzp, które to 

wezwanie  doprowadziło  do  poprawienia  dokumentu,  w  świetle  wyroku  KIO  1996/20, 

nieprawidłowego. 

Rozpoznając odwołanie Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Odwołanie  podlega  odrzuceniu  na  podstawie  przesłanki,  o  której  mowa  w  art.  189 

ust.2 pkt 3 ustawy Pzp.   

W  myśl  wskazanego  art.  189  ust.2  pkt  3  Pzp:  „2.  Izba  odrzuca  odwołanie  jeżeli 

stwierdzi,  że:  3)  odwołanie  zostało  wniesione  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie; 

(…).   

Odwołanie z dnia 26 października 2020 r. zostało wniesione przez wykonawcę TPF w 

związku z ponowną oceny ofert w przedmiotowym postępowaniu o udzielenie zamówienia w 

zakresie części 2, która to ocena została nakazana wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej  z 

dnia  17  września  2020  r.  sygn.  akt:    KIO  1966/20.  Pierwotna  czynność  oceny  ofert  miała 

miejsce  w  dniu  6  sierpnia  2020  r.  od  której  to  czynności  zostało  wniesione  także  przez 

wykonawcę TPF odwołanie w dniu 17 sierpnia 2020 r. rozstrzygnięte wskazanym wyrokiem 

przez Krajową Izbę Odwoławczą.  

W  odwołaniu  z  dnia  26  października  2020  r.  wykonawca  TPF  stwierdził,  że 

Zamawiający  dokonał  czynności  wyboru  oferty  wykonawcy  Przedsiębiorstwo  Usług 

Inwestycyjnych  EKO-INWEST  S.A.  (wykonawca  EKO-INWEST),  jako    najkorzystniejszej 

niezgodnie z  przepisami ustawy Pzp wskazując na: 

(…)  

„2.  naruszenie art.  24  ust.  1  pkt  17  Ustawy  poprzez  zaniechanie  wykluczenia  z  postępowania 

wykonawcy  Eko-

lnwest,  pomimo  iż  wykonawca  ten  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd 

przedstawiając  informacje  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiającego-w zakresie doświadczenia Technologa; 

3.  naruszenie  art.  7  ust. 

1  i  3  Ustawy  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób 

naruszający zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców (w związku z 

naruszeniem w/w przepisów Ustawy).” 

To  oznacza,  że  kluczowy  zarzut  podniesiony  w  odwołaniu  de  facto  dotyczy 

naruszenia wskazanego art. 24 ust.1 pkt 17 Pzp, albowiem wskazany art. 7 ust.1 i 3 ustawy 

Pzp  został  powiązany  ze  wskazanym  kluczowym  zarzutem,  a  nie  odrębnie.  Zatem 

podstawowe  zasady  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  m.in.  zasada 

przejrzystości  i  uczciwej  konkurencji,  mogłyby    zostać  naruszone  tylko  wobec  stwierdzenia 

istnienia  obligatoryjnych  przesłanek  wykluczenia  Przystępującego  z  postępowania  z  uwagi 

na przedstawienie przez niego nieprawdziwych informacji skutkującymi wskazaną podstawą 

wykluczenia wykonawcy EKO-

INWEST z przedmiotowego postępowania. 

W  odwołaniu  z  dnia  17  sierpnia  2020  r.  wykonawca  TPF  wskazał  na  naruszenie 

(numeracja wg odwołania i uzasadnienia z wyroku  KIO 1996/20):  

(…)  

2.  art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Eko-

Inwest, pomimo że treść 

w/w ofert jest sprzeczna z treścią Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia zwanej dalej: 

„SIWZ”,  

art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia z postępowania wykonawcy Eko-

Inwest,  pomimo  iż  wykonawca  ten  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przedstawiając 

informacje mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego oraz 

wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawianiu  informacji,  że  spełnia  warunki 

udziału w postępowaniu;  

4.  art. 24 ust. 1 pkt 12 Pzp, przez zaniechanie wykluczenia Eko-

Inwest z postępowania pomimo 

niewykazania  spełniania  przez  tego  wykonawcę  warunku  udziału                                      w 

postępowaniu;  

5.  art.  26  ust.  3  Pzp,  przez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy  Eko-

Inwest do  uzupełnienia 

wykazu  usług  wraz  z  dowodami  potwierdzającymi  ich  należyte  wykonanie  (zarzut 

ewentualny);  

6.  art.  26  ust.  4  Pzp,  przez  zaniechanie  wezwania  wykonawcy  Eko-

Inwest  do  złożenia 

wyjaśnień w zakresie złożonego wykazu osób – doświadczenie Technologa;  

7.  art.  7  ust

.  1  i  3  Pzp  poprzez  prowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający  zasadę 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców (w związku z naruszeniem w/w 

przepisów Pzp).   

Zarzut  naruszenia  art.  24  ust.1  pkt  17  Ustawy  Pzp  wskazany  w  odwołaniu  z  dnia 

10.20  r.  związany  jest  z  informacjami  podanymi  przez  wykonawcę  EKO-INWEST  w 

Wykazie 

osób  w  części  dotyczącej  kandydata  (p.  A.  P.)  do  pełnienia  funkcji  technologa,  o 

którym to warunku stanowi w pkt I. 7.2.3) Instrukcja (Tom 1 SIWZ) dla Wykonawców.    

Odwołujący  TPF  w  odwołaniu  z  dnia  17  sierpnia  2020  r.    –  jego  uzasadnieniu  -    (jak 

wskazywał  Zamawiający  i  Przystępujący)  kwestionował  (podobnie  jak  w  rozpoznawanym 

odwołaniu z dnia 26 października 2020 r.) kwalifikacje osoby wskazanej do „pełnienia funkcji 

Technologa” W tym odwołaniu wykonawca TPF negował bowiem fakt posiadania kwalifikacji 

przez  osobę  (p.  A.P)  wskazaną  w  Wykazie  osób  do  wypełniania  tej  funkcji  podnosząc,  że 

kandydatka „pełniła 2 funkcje Inżyniera Budowy i Technologa”, a Zamawiający nie ustalił w 

jakim  zakresie  „pełniła  funkcję  inżyniera  Budowy,  a  w  jakim  Technologa”  i  wnioskował  o 

nakazanie  Z

amawiającemu  dokonanie  wyjaśnień,  w  tym  zakresie.  Jednocześnie  (jak 

wskazywał  Przystępujący)  nie  twierdził,  że  „pełnienie  funkcji  Technologa”  jest 

niewystarczające  dla  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Odwołujący  w 

rozpoznawanym  odwołaniu  formułuje  zarzut  zaniechania  wykluczenia  Przystępującego  ze 

względu  na  wprowadzenie  Zamawiającego  w  błąd  co  do  doświadczenia  p.  A.P.,  a  to 

oznacza, że zarzut ten jest spóźniony. Z dokumentów złożonych przez EKO-INWEST (w tym 

Wykazu  z  17.07.20)  nie  wynika  (t

ak  jak  podnosił  Zamawiający  i  Przystępujący  i  czego  nie 

kwestionował Odwołujący), aby wykonawca ten  twierdził, że kandydatka A.P.  pracowała „na 

stanowis

ku”  Technologa.  Według  wykonawcy  wykonywanie  „funkcji  technologa”  było  (jest) 

prawidłowym  spełnieniem  warunku.  Natomiast  KIO  w  wyroku  1996/20  dokonała  przeciwnej 

wykładni. Tym samym próbę negowania prawdziwości tego oświadczenia należało podnosić 

w odwołaniu obejmującym pierwotną ocenę ofert i ustalenia w takim kierunku powodowałyby 

możliwe  inne  rozstrzygnięcie  w  tej  sprawie.  Należy  zwrócić  uwagę,  że  Krajowo  Izba 

Odwoławcza w wyroku KIO 1996/20 nie uwzględniając  zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 

17  Pz

p (w związku ze złożonym w ofercie Wykazem usług) zauważyła, że spór dotyczący de 

facto 

odmiennego  rozumienia  wymogu,  (przyjęcie  odrębnego  rozumienia  SIWZ  i  podanie 

informacji  nawiązującej  do  tej  wykładni)  nie stanowi  wprowadzenia  w  błąd Zamawiającego. 

Tym samym przedmiotowy zarzut  nawet  w przypadku jego merytorycznego rozpoznania na 

tle  podobnego  stanu  faktycznego  nie  podlegałby  uwzględnieniu.    Niemniej  jednak  w 

niniejszej sprawie Izba uznała, że odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie  art. 189 ust.2 

pkt  3  ustawy  Pzp, 

o  co  wnioskował  Przystępujący  jak  i  Zamawiający  w  odpowiedzi  na 

odwołanie.  

Mając powyższe na względzie postanowiono jak w sentencji.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 

192 ust. 9 i 10  Pzp 

uwzględniając przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2018 r. 

poz. 972).  

Prze

wodniczący: 

………………………………