Sygn. akt: KIO 2937/20
WYROK
z dnia 8 grudnia 2020 roku
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Irmina Pawlik
Protokolant:
Piotr Cegłowski
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2020 r. w
Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 9 listopada 2020 r. przez wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia BBF Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu,
IDOM Inżynieria, Architektura i Doradztwo Spółka z o.o. z siedzibą we Wrocławiu oraz IDOM
Consulting, Engineering, Architecture S.A.U. z siedzibą w Bilbao, Hiszpania w postępowaniu
prowadzonym przez zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą
w Warszawie
przy udziale:
A.
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Systra SA z siedzibą
w
Paryżu, Francja oraz S. B. i J. B. prowadzących działalność gospodarczą w formie
spółki cywilnej Biuro Projektowo - Konsultingowe BPK Mosty s.c. S. B., J. B. z głównym
miejscem pro
wadzenia działalności we Wrocławiu;
B. wykonawcy EGIS Poland Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie;
C. wykonawcy IVIA S.A.
z siedzibą w Katowicach;
D.
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Multiconsult Polska Sp.
z o.o.
z siedzibą w Warszawie, Transprojekt Gdański Sp. z o.o. z siedzibą w Gdańsku
oraz ARCADIS Sp. z o.o.
z siedzibą w Warszawie;
zgłaszających przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala
odwołanie;
kosztami postępowania obciąża odwołującego - wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia BBF Sp. z o.o. z siedzibą w Poznaniu, IDOM Inżynieria,
Architektura i Doradztwo Spółka z o.o. z siedzibą we Wrocławiu oraz IDOM Consulting,
Engineering, Architecture S.A.U. z siedzibą w Bilbao, Hiszpania i:
zalicza w
poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego
tytułem wpisu od odwołania;
zasądza od odwołującego na rzecz zamawiającego PKP Polskie Linie Kolejowe
S.A.
z siedzibą w Warszawie kwotę 2 880 zł 00 gr (słownie: dwa tysiące osiemset
osiemdziesiąt złotych zero groszy) stanowiącą należną część kosztów
postepowania odwoławczego poniesionych przez zamawiającego tytułem
wynagrodzenia pełnomocnika;
zasądza od odwołującego na rzecz wnoszącego sprzeciw - wykonawców
wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Systra SA z siedzibą
w
Paryżu, Francja oraz S. B. i J. B. prowadzących działalność gospodarczą w
formie spółki cywilnej Biuro Projektowo – Konsultingowe BPK Mosty s.c. S. B., J.
B.
z głównym miejscem prowadzenia działalności we Wrocławiu kwotę 720 zł 00
gr
(słownie: siedemset dwadzieścia złotych zero groszy) stanowiącą należną
część kosztów postepowania odwoławczego poniesionych przez wnoszącego
sprzeciw tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. -
Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1843 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………….………
Sygn. akt: KIO 2937/20
U z a s a d n i e n i e
Zamawiający PKP Polskie Linie Kolejowe Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie
(dalej jako „Zamawiający”), poprzez Centrum Realizacji Inwestycji Region Śląski, prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Opracowanie dokumentacji
projektowej wraz z pełnieniem nadzoru autorskiego w ramach projektu POIiŚ 5.1-14 pn.
„Prace na linii kolejowej C-E 65 na odc. Chorzów Batory – Tarnowskie Góry – Karszanice –
Inowrocław – Bydgoszcz – Maksymilianowo” dla zadania pn. LOT B – prace na linii kolejowej
131 na odcinku Nakło Śląskie (km 29,000) – Kalina (km 66,800) oraz zaprojektowanie
podstacji trakcyjnych i infrastruktury kolejowej na linii kolejowej nr 131 i 144” (nr ref.
IREZA4/1c-216-04/2020 -
POIiŚ 5.1-14). Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane
w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 11 sierpnia 2020 r. pod numerem 2020/S
Postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego na
podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004
r. Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. U. z 2019
r., poz. 1843 ze zm.
, dalej „ustawa Pzp”). Wartość szacunkowa zamówienia przekracza
kwoty
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
W dniu 9 listopada 2020 r. wykonaw
cy wspólnie ubiegający się o udzielenie
zamówienia BBF Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Poznaniu, IDOM
Inżynieria, Architektura i Doradztwo Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we
Wrocławiu oraz IDOM Consulting, Engineering, Architecture S.A.U. z siedzibą Bilbao,
Hiszpania (
dalej jako „Odwołujący”) wnieśli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej wobec czynności Zamawiającego polegających na:
nieprzyznaniu ofercie Odwołującego dodatkowych 4 punktów w kryterium
pozacenowym (doświadczenie osób wyznaczonych do realizacji zamówienia), tj. 2
dodat
kowe punkty za doświadczenie osoby wskazanej do pełnienia funkcji Głównego
Projektanta i 2 dodatkowe punkty za doświadczenie osoby wskazanej do pełnienia
funkcji Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych;
ewentualnie wobec pkt 1.1 zaniechaniu dokonania poprawienia w ofercie
Odwołującego oczywistej omyłki pisarskiej w oznaczeniu szlaku komunikacyjnego
„San Bernardo – Alameda”, podczas gdy szlak ten powinien być oznaczony: „San
Bernardo
– Buin Zoo” i to zarówno w odniesieniu do doświadczenia Głównego
Projektanta jak i Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych
obiektów budowlanych;
ewentualnie wobec pkt 1.1 i 1.2 zaniechaniu wezwania Odwołującego do złożenia
wyjaśnień w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp w zakresie doświadczenia osób
wskazanych do pełnienia funkcji Głównego Projektanta oraz Projektanta
Koordynatora w zakresie branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych;
zaniechaniu wykluczenia z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie Systra S.A., S. B. (Biuro
Projektowo
– Konsultingowe BPK Mosty s.c. S. B. J. B.) i J. B. (Biuro Projektowo –
Konsultingowe BPK Mosty s.c. S. B. J. B.
) (dalej jako „Konsorcjum Systra”) ze
względu na podanie przez nich informacji wprowadzających w błąd w zakresie
doświadczenia osoby wskazanej do pełnienia funkcji Projektanta Koordynatora w
branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych;
zaniechaniu wykluczenia z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie Multiconsult Polska sp.
z
o.o., Arcadis sp. z o.o. i Transprojekt Gdański sp. z o.o. (dalej jako „Konsorcjum
Multiconsult”) ze względu na podanie przez nich informacji wprowadzających w błąd
w
zakresie doświadczenia osoby wskazanej do pełnienia funkcji Projektanta
Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym;
zaniechaniu wykluczenia z po
stępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp wykonawcy IVIA S.A. (dalej jako „IVIA”) ze względu na podanie przez niego
informacji wprowadzających w błąd w zakresie doświadczenia osoby wskazanej do
pełnienia funkcji Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie
ruchem kolejowym;
zaniechaniu wykluczenia z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp wykonawcy Egis Poland sp. z o.o. (dalej jako „Egis”) ze względu na podanie
przez nich informacji wprowadzających w błąd w zakresie doświadczenia osoby
wskazanej do pełnienia funkcji Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w
zakresie kolejowych obiektów budowlanych i osoby wskazanej do pełnienia funkcji
Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym w
zakresie kolejowych obiektów budowlanych;
ewentualnie wobec pkt 1.7 błędnemu przyznaniu ofercie Egis dodatkowych 2
punktów w kryterium pozacenowym w zakresie doświadczenia osoby wskazanej na
stanowisko Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowalnych, podczas gdy w tym zakresie nie należało przyznać żadnych
dodatkowych punktów.
Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
w zakresie czynności, o której mowa w pkt 1.1 i 1.8 powyżej, art. 91 ust. 1 ustawy Pzp
oraz art. 7
ust. 1 ustawy Pzp poprzez odpowiednio błędne nieprzyznanie 4 dodatkowych
punktów ofercie Odwołującego w ramach pozacenowego kryterium oceny ofert
(doświadczenie osób wyznaczonych do realizacji zamówienia) oraz błędne przyznanie
ofercie Egis dodatkowych 2
punktów w kryterium pozacenowym w zakresie
doświadczenia osoby wskazanej na stanowisko Koordynatora w branży kolejowej w
zakresie kolejowych obiektów budowalnych;
w zakresie czynności, o której mowa w pkt 1.2 powyżej, art. 87 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp
poprze
z zaniechanie poprawienia w ofercie Odwołującego oczywistej omyłki pisarskiej
w
oznaczeniu szlaku komunikacyjnego „San Bernardo – Alameda”, podczas gdy szlak
ten powinien być oznaczony: „San Bernardo – Buin Zoo” i to zarówno w odniesieniu do
doświadczenia Głównego Projektanta jak i Projektanta Koordynatora w branży kolejowej
w zakresie kolejowych obiektów budowlanych;
w zakresie czynności, o której mowa w pkt 1.3 powyżej, art. 87 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie wezwania Odwołującego do złożenia wyjaśnień w trybie w zakresie
doświadczenia osób wskazanych do pełnienia funkcji Głównego projektanta oraz
Projektanta Koordynatora w zakresie branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych
4. w
zakresie czynności, o których mowa w pkt 1.4-1.7 powyżej, art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy
Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia ww. wykonawców z postępowania wskutek
podania przez nich odnośnie osób wskazanych przez tych wykonawców do pełnienia
określonych funkcji, informacji wprowadzających w błąd Zamawiającego, a mogących
mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu
unieważnienia czynności oceny ofert, nakazanie Zamawiającemu dokonania ponownej
czynności oceny ofert oraz przyznania ofercie Odwołującego 4 dodatkowych punktów
w ramach pozacenowego kryterium oceny ofert (po ewentualnym poprawieniu oczywistej
omyłki pisarskiej w ofercie Odwołującego w oznaczeniu szlaku „San Bernardo – Alameda”
lub po ewentualnym wezwaniu do złożenie wyjaśnień), nakazanie Zamawiającemu
wykluczenia z
postępowania wykonawców: Konsorcjum Systra, Konsorcjum Multiconsult,
IVIA, Egis, ewentualnie w razie
niewykluczenia Egis nakazanie Zamawiającemu ponownej
oceny oferty Egis i nieprzyznanie tej ofercie dodatko
wych punktów w kryterium
pozacenowym w
zakresie doświadczenia osoby wskazanej na stanowisko Koordynatora w
branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowalnych. Ponadto Odwołujący wniósł
o zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania, w tym
kosztów reprezentacji wg przedstawionych na rozprawie rachunków.
Uzasadniając zarzut dotyczący punktacji przyznanej ofercie Odwołującego,
Odwołujący zakwestionował przyczynę nieprzyznania punktów przez Zamawiającego za
jedną z usług wskazanych dla Głównego Projektanta i Projektanta Koordynatora w
specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych, tj.
dwukrotne podanie tego samego szlaku (Alameda
– San Bernardo, San Bernardo –
Alameda).
Odwołujący przyznał, że o ile oznaczenie pierwszego szlaku było w pełni
prawidłowe (szlak Alameda – San Bernardo), o tyle w przypadku drugiego ze szlaków
omyłkowo posłużono się nazwą stacji początkowej z pierwszego szlaku (San Bernardo –
Alameda) zamiast nazwą innej stacji: Buin Zoo. Odwołujący zacytował stosowny fragment
Wykazu osób złożonego na potrzeby weryfikacji kryteriów oceny ofert (z podkreśleniem
omyłkowego oznaczenia stacji końcowej drugiego ze szlaków kolejowych). Odwołujący
zauważył, że informacje zawarte w Wykazie osób na potrzeby weryfikacji kryteriów oceny
ofert stanowią treść oferty, stanowiącą integralną całość. Nie jest przy tym możliwa
fragmentaryczna interpretacja jednego z zapisów treści oferty w oderwaniu od pozostałych
informacji zawartych w dokumencie. Tymczasem interpretacja wszystkich informacji w
Wykazie nie pozostawia wątpliwości, że pierwszym szlakiem jest szlak Alameda – San
Bernardo, natomiast drugim jest szlak San Bernardo
– Buin Zoo. Odwołujący jednoznacznie
wskazał bowiem drugą stację drugiego szlaku, opisując ją nie tylko z nazwy (Stacja Buin
Zoo), ale i z położenia (km). Oczywiste jest przy tym, że po to wskazano zarówno nazwę jak i
położenie w km, aby wykazać, że jest to drugi szlak oraz że spełnia on wymóg odpowiedniej
długości. Zdaniem Odwołującego założenie racjonalności działań uczestników postępowania
wykluczałoby taką intencję wykonawcy, by w zakresie podania dwóch różnych szlaków
komunikacyjnych podać dwa razy jeden i ten sam szlak, tylko z zamianą punktu
początkowego i docelowego. Każdy oceniający tak sformułowany zapis treści oferty zdaje
sobie sprawę, że chodzi o jeden szlak kolejowy. Odwołujący zauważył także, że w przypadku
oferty złożonej przez Egis Zamawiający uznał doświadczenie Projektanta Koordynatora
w
branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych w zakresie dwóch szlaków
kolejowych tj. Nakhon Ratchasima
– Bua Yai i Bua Yai – Nong Khai. Tymczasem co najmniej
w drugim przypadku Egis wskazał nie szlak kolejowy, a linię kolejową (w tym drugim bowiem
przypadku jest jeszcze
pomiędzy tymi miejscowościami co najmniej 3 inne stacje
rozdzielające szlaki). Zamawiający mimo tej nieprecyzyjności (niepodania szlaku tylko linii
kolejowej) uznał to doświadczenie, podczas gdy z oferty Odwołującego choć jednoznacznie
wynika, jakie szlak
i wskazał jednego z nich nie uznał. To świadczy zdaniem Odwołującego o
braku równego traktowania ofert różnych wykonawców.
Odwołujący podniósł także, że Zamawiający mógł zidentyfikować podane informacje
jako oczywistą omyłkę pisarską, jako że wskazano również pozostałe informacje zawarte
w
Wykazie, z których jednoznacznie wynika, że punktem docelowym drugiego szlaku jest
stacja Buin Zoo. Zwrócił uwagę na zastosowany schemat opisu szlaku, gdzie każdy punkt
(stacja) jest bardzo dokładnie opisany poprzez podanie miejsca położenia (km). Stacja
początkowa: Alameda jako stacja początkowa (0 km), następnie stacja San Bernardo jako
stacja końcowa pierwszego z podawanych przez Odwołującego szlaku (miejsce położenia
na 16 km od stacji początkowej) oraz ostatni punkt – stacja Buin Zoo, (znajdująca się na 29
km od stacji początkowej), kończąca drugi z podawanych przez Odwołującego odcinków
komunikacyjnych. W kontekście powyższego - w świetle art. 14 ust. 1 w zw. z art. 65 §1 k.c. -
nie powinno budzić wątpliwości, że Odwołujący nie podał dwa razy tego samego szlaku, ale
dwa
zupełnie różne, a mianowicie: Alameda – San Bernardo oraz San Bernardo – Buin Zoo.
Odwołujący wskazał także na wyrok KIO z dnia 18 maja 2018 r., sygn. akt KIO 802/18.
Z ostrożności Odwołujący wskazał, że omyłkowe oznaczenie szlaku San Bernardo –
Alameda powinno było być przedmiotem wezwania ze strony Zamawiającego do złożenia
wyjaśnień treści oferty. W ocenie Odwołującego fakt pojawienia się w treści Wykazu
informacji o stacji Buin Zoo z jednoznacznym w
skazaniem jej położenia, co najmniej
powinien był wzbudzić wątpliwości Zamawiającego co do tego, czy oznaczenie stacji
Alameda
w zakresie drugiego z podawanych szlaków komunikacyjnych nie znalazło się
przypadkowo (omyłkowo) zamiast stacji Buin Zoo. Udzielenie wyjaśnień ze strony
Odwołującego umożliwiłoby Zamawiającemu wyprowadzenie prawidłowych wniosków co do
wystąpienia oznaczenia szlaku San Bernardo – Alameda i powstrzymałoby Zamawiającego
przed nieuprawnioną oceną co do dwukrotnego podania przez Odwołującego tego samego
szlaku.
Uzasadniając zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp w odniesieniu do
Konsorcjum Systra, Odwołujący podniósł, iż wskazane w ramach doświadczenia Projektanta
Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych
(p.
Grzegorza Wojciechowskiego) projekty związane z modernizacją linii kolejowej E59
i
aktualizacją dokumentacji projektowej na modernizację linii kolejowej E59, nie przewidywały
w zakresie ww. szlaków kolejowych projektowania szlaku kolejowego wyposażonego
w
samoczynną blokadą liniową (dalej jako „sbl”). Element ten został przewidziany (zarówno
w zakresie
obejmującym projektowanie, jak i wykonanie) w innym postępowaniu tj.
w
zamówieniu pn. „Projekt i zabudowa urządzeń sterowania ruchem kolejowym oraz
urządzeń kolejowych sieci telekomunikacyjnych na odcinku linii kolejowej E 59 odcinek
granica woj. Dolnośląskiego - Czempin” w ramach unijnego instrumentu finansowego
Connecting Europe Facility (CEF) „Prace na linii kolejowej E 59 na odcinku Wrocław –
Poznań, Etap IV, odcinek granica woj. Dolnośląskiego – Czempin”. W tym to właśnie
zamówieniu, obejmującym wymienione przez Konsorcjum Systra szlaki kolejowe wykonano
projekty pozwalające na przyznanie punktacji w ramach przywołanego kryterium
pozacenow
ego i zrobiła to osoba inna niż p. Wojciechowski, który nie pojawia się wśród
autorów dokumentacji projektowych w pozwoleniach na budowę. Objęcie zakresem wyżej
wskazanego zamówienia elementu wyposażenia sbl potwierdza dokumentacja PFU
sporządzona na potrzeby ww. postępowania, gdzie wskazano, gdzie jako zastaną
infrastrukturę podaje się:
„2.7.7. Szlak podg. Rydzyna – Leszno (L 10). Na szlaku zainstalowana jest półsamoczynna,
jednokierunkowa blokada liniowa,
szlak stanowi jeden odstęp blokowy.”
„2.7.9. Szlak Leszno – Stare Bojanowo (L 11). Obecnie szlak jest rozdzielony na: Leszno-
podg. Lipno Nowe i podg. Lipno Nowe
– Stare Bojanowo. Na szlaku zlokalizowany jest
posterunek odgałęźny (trapez), który po zakończeniu robót torowych zostanie zlikwidowany.
Na szla
ku zainstalowana jest półsamoczynna, jednokierunkowa blokada liniowa, szlak
stanowi dwa odstępy blokowe.”
Odwołujący podkreślił, że półsamoczynna jednokierunkowa blokada liniowa nie spełnia
wymogu samoczynnej blokady liniowej (sbl). Są to zupełnie różne systemy blokad, między
którymi istnieją tak daleko idące różnice, że nie sposób uznać, że doświadczenie
w
projektowaniu linii kolejowych wyposażonych w półsamoczynną blokadę liniową jest
równoznaczne z (wymaganym na gruncie niniejszego postępowania) doświadczeniem
w projektowaniu linii kolejowych
wyposażonych w blokadę liniową samoczynną. Biorąc pod
uwagę powyższe Odwołujący stoi na stanowisku, że ze strony Konsorcjum Systra doszło do
podania nieprawdziwych informacji,
wprowadzających w błąd co do zakresu doświadczenia
Projektanta Koordynatora
w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych,
które to doświadczenie (opisane w Wykazie osób) w rzeczywistości nie obejmuje
projektowania linii kolejowej wyposażonej w samoczynną blokadę liniową, czego wymagał
Zamawiający.
Uzasadniając zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp w odniesieniu do
Konsorcjum Multiconsult
, Odwołujący podniósł, iż w świetle ustaleń poczynionych przez
Zamawiającego co do braku spełnienia wymogu związanego z ilością krawędzi peronowych
w
zakresie usługi projektowej „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia
Osobowa
– Dorohusk na odcinku Otwock – Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja
projektowa i materiały przetargowe)”, należy stwierdzić, że ze strony Konsorcjum
Multiconsult doszło do podania w tym zakresie nieprawdziwych informacji, wprowadzających
Zamawiającego w błąd. Z treści złożonego przez Konsorcjum wykazu (usługa nr 1) wynika
bowiem wprost, że: „(…) Dokumentacja obejmuje w swym zakresie: Stację posiadającą co
najmniej (….) 3 krawędzie peronowe”. Skoro zatem z ustaleń Zamawiającego wynika co
innego (tj. brak spełnienia ww. wymogu), to stwierdzić należy, że Konsorcjum Multiconsult
posłużyło się nieprawdziwą informacją, mającą na celu wywołanie u Zamawiającego
mylnego wyobrażenia co do rzeczywistości, aby uzyskać wyższą ilość punktów w kryterium
związanym z doświadczeniem i tym samym przewagę konkurencyjną nad pozostałymi
wykonawcami. Odwołujący wskazał, iż jest oczywiste, że wykonawca biorący udział w
postępowaniu o udzielenie zamówienia winien dochować należytej staranności przy
sporządzaniu dokumentacji ofertowej, ze szczególnym uwzględnieniem treści oferty, która
podlega ocenie w ramach przyjętych kryteriów, jest to bowiem najbardziej wrażliwa część
oferty.
Sankcją za powyższe jest wykluczenia z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt
17 ustawy Pzp. Tymczasem na gruncie niniejszego postępowania Zamawiający sam dokonał
ustalenia w zakresie omawianej usługi co do braku spełnienia wymogu związanego z ilością
krawędzi peronowych i jedyną sankcją, jaką zastosował względem Konsorcjum Multiconsult
była odmowa przyznania punktów. Tymczasem zgodnie z przepisami Pzp należało
zastosować przepis art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Uzasadniając zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp w odniesieniu do
wykonawcy IVIA
, Odwołujący zauważył, że wykonawca ten nie podał nazwy projektu oraz
zakresu realizacji dla usługi Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie
ruchem kolejowym (p. J. D.
) dotyczącej węzła Pardubice, co zdaniem Odwołującego
powinno skutkować wykluczeniem wykonawcy IVIA z postępowania. Brak podania
wymaganego przez Zamawiającego szczegółowego zakresu informacji (np. odnośnie
uzyskania ostatecznej decyzji o zatwierdzeniu dokumentacji projektowej lub decyzji
o
pozwoleniu na budowę), ogólnikowość i lakoniczność opisu wymaganego doświadczenia -
w ocenie Odwołującego były to celowe zabiegi, mające na celu wywołanie mylnego
wyobrażenia Zamawiającego co do spełnienia wszystkich istotnych wymogów dot. kryterium
doświadczenia celem uzyskania dodatkowych punktów – bez rzeczywistego oparcia
podanych informacji w faktach. Odwołujący zauważył, że IVIA podała w wykazie powyższe
doświadczenie p. J. D. w ściśle określonym celu, tj. w celu uzyskania dodatkowych punktów
w ramach pozacenowego kryterium oceny ofert. Tym samym fakt niepodania pewnych
danych nie może tylko skutkować brakiem przyznania punktów, albowiem Zamawiający
powinien zweryfikować czy wykonawca ten podał informację wprowadzającą w błąd.
Zdaniem Odwołującego taki sposób podania tego doświadczenia świadczy o nierzetelności
wykonawcy, która powinna skutkować jego wykluczeniem z postępowania.
Uzasadniając zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp w odniesieniu do
wykonawcy Egis
, Odwołujący podniósł, iż Zamawiający bezzasadnie przyznał punkty
wykonawcy Egis za projekt linii szybkiej kolei Nakhon Ratchasima
– Nong Khai w Tajlandii
(doświadczenie Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych
obiektów budowlanych - p. V. A.). Wskazał, iż w przypadku kolei dużych prędkości, tj.
osiągających prędkość 250 – 350 km/h (a z taką koleją mamy do czynienia w przypadku
wskazanej w ofercie Egis linii kolejowej) nie występuje system samoczynnych blokad
liniowych (sbl). W takim przypadku stosowane są inne systemy zabezpieczeń niż sbl. Dla
przykładu Odwołujący wskazał, że zgodnie z informacjami zawartymi na stronie internetowej
www.utk.gov.pl/pl/interoperacyjnosc/ ertms/14871,Wymagania- ERTMS.html, w Europie,
w
przypadku szybkich kolei ruch pociągów sterowany jest zgodnie z system ERTMS (do
jazdy pociągu z prędkością powyżej 160 km/h), który to system jest alternatywny w stosunku
do systemu blokad liniowych i jego wdrożenie na linii kolejowej kolei dużych prędkości
wyklucza samoczynne blokady liniowe. Tego rodzaju rozwiązania są standardem
światowym, a więc obowiązującym także na pozaeuropejskich nowoczesnych liniach dla
kolei dużych prędkości. Nie jest zatem możliwe, aby w przypadku wskazany przez Egis było
spełnione kryterium w zakresie sbl. Tak samo bezzasadnie, zdaniem Odwołującego,
Zamawiający przyznał dodatkowe punkty w zakresie doświadczenia osoby wskazanej do
pełnienia funkcji Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym
(Francois Piednoir). Także w tym przypadku doświadczenie wskazane w poz. 1 („usługa
projektowania i nadzoru robót budowlanych na szybką linią Kenitra – Tanger”) dotyczy tzw.
kolei dużych szybkości co siłą, z przyczyn wyżej opisanych, rzeczy determinuje brak sbl. W
związku z powyższym w ocenie Odwołującego, w przypadku wykonawcy Egis doszło do
podania nieprawdziwych informacji w zakresie wymaganego wyposażenia sbl dla szlaków
kolejowych, będących przedmiotem projektowania (zgodnie z opisem pozacenowego
kryterium oceny). Oba ww. projekty nie spełniają wymogu wyposażenia w samoczynną
blokadę liniową.
Ponadto z ostrożności Odwołujący wskazał że w ofercie Egis doszło do
niepr
awidłowego oznaczenia szlaku Bua Yai – Nong Khai w Wykazie osób, gdzie zamiast
oznaczenia za pomocą obiektów między posterunkami zapowiadawczymi (stacjami,
przystankami odgałęźnymi) wskazano przebieg trasy kolejowej (zarzut naruszenia art. 91
ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp).
Odwołujący wskazał, iż przebieg całej trasy (zgodnie z
powszechnie dostępnymi informacjami zamieszczonymi w Internecie) wygląda następująco:
Nakhon Ratchasima
– Bua Yai – Ban Phai – Khon Kaen – Udon Thani – Nong Khai. Biorąc
pod uwag
ę powyższy przebieg trasy wyodrębnić można następujące szlaki: Nakhon
Ratachasima
– Bua Yai; Bua Yai – Ban Phai; Ban Phai – Khon Kaen; Khon Kaen – Udon
Thani; Udon Thani
– Nong Khai. W ocenie Odwołującego ocena spełnienia wymogów
zawartych w parametrach oc
eny może nastąpić wyłącznie w odniesieniu do poszczególnych
szlaków. Wobec powyższego zdaniem Odwołującego wykonawca Egis nie wykazał w
ramach
doświadczenia p. V. A. (Koordynator w branży kolejowej w zakresie kolejowych
obiektów budowalnych) dwóch szlaków kolejowych, a jedynie jeden: Nakhon Ratschasima –
Bua Yai (dł. 82 km). Tym samym Egis nie powinien było otrzymać w tym zakresie 2 pkt, a 0
pkt. Tym samym łączna punktacja dla Egis powinna wynosić 2 pkt (a nie 4).
Zamawiający w dniu 2 grudnia 2020 r. złożył pisemną odpowiedź na odwołanie, w
której wskazał, iż uwzględnia zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp (zarzut nr 4)
w zakresie
dotyczącym czynności z pkt 1.4 odwołania (zaniechania wykluczenia
z
postępowania Konsorcjum Systa). Uzasadniając powyższe Zamawiający wyjaśnił, iż
doświadczenie wskazane dla p. Wojciechowskiego w Wykazie osób co prawda zawiera
informację, że dla podanego projektu przewidziano szlaki wyposażone w samoczynną
blokadę liniową, jednak w momencie projektowania tego szlaku, szlak nie miał samoczynnej
blokady.
W pozostałym zakresie Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania.
W odniesieniu do punktacji przyznanej Odwołującemu, Zamawiający podniósł, iż usługi
podane w zakresie kryterium doświadczenia Głównego Projektanta, jak i w kryterium
Projektant Koordynator w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych,
nie odpowiadają kryteriom oceny ofert, bowiem w kryteriach wymagano, aby opracowana
dokumentacja projektowa obejmowała min. dwa szlaki: o długości co najmniej 10 km
(Główny projektant) lub co najmniej 8 km (Projektant Koordynator - kolejowe obiekty
budowlane), tymczasem Odwołujący podał w ramach każdej z pozycji dwa razy ten sam
szlak, ale w
odwróconej kolejności stacji. Zamawiający zakwestionował możliwość
potraktowania zaistniałej nieprawidłowości jako oczywistej omyłki, ponieważ nie ma
pewności czy doszło w ogóle do omyłki, czy miał miejsce błąd wynikający np. z
niezrozumienia kryteriów oceny ofert i polegający na innej, niewłaściwej interpretacji tych
kryteriów. Odwołujący nie powtórzył bowiem tej samej sekwencji dwukrotnie, ale odwrócił ją,
podając w treści wykazu najpierw: Szlak Alameda - San Bernardo, by następnie wskazać:
Szlak San Bernardo -
Alameda. Powyższe może oznaczać, że Odwołujący uznał, np. iż za
zaprojektowanie 2 szlaków, uznane będzie wykonanie projektu torów w obie strony (co jest
interpretacją błędną). Zamawiający dodał, iż nie był w stanie ustalić czy wykonawca miał w
istocie na myśli szlak San Bernardo – Buin Zoo bez przeprowadzenia szczegółowych
wyjaśnień, co wyklucza oczywisty charakter omyłki. Ponadto Zamawiający zakwestionował
możliwość wezwania Odwołującego w tym zakresie do wyjaśnień na podstawie art. 87 ust. 1
ustawy Pzp, podnosząc, że instytucję tę stosuje się, gdy treść oferty jest niejasna, a w tym
przypadku tak nie było. Podkreślił, że to wykonawca ma przekonać Zamawiającego, iż
powinien uzyskać punkty w danym kryterium. Być może szlak San Bernardo – Buin Zoo
zostałby uznany za prawidłowy, jednak jest to szlak inny niż pierwotny i taka zmiana w
ocenie Zamawiającego prowadziłaby do wskazania nowej, nie istniejącej dotąd w Wykazie
pozycji, stanowiąc niedozwoloną zmianę oferty. Zamawiający przywołał także poglądy
doktryny i orzecznictwa odnoszące się do poprawiania oczywistych omyłek pisarskich i
stosowania instytucji wezwania do wyjaśnień w przypadku kryteriów oceny ofert.
Odnosząc się do zarzutów dotyczących Konsorcjum Multiconsult Zamawiający
wskazał, iż w trakcie postępowania miał wiedzę, że doszło do omyłki w zakresie opisu
wskazan
ej usługi „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa -
Dorohusk na odcinku Otwock - Lublin Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i
materiały przetargowe)”, bowiem stacja Puławy Azoty, nie posiada 3 krawędzi peronowych, a
jedynie jedną krawędź peronową, co oznacza, że nie spełnia ona wymagań wskazanych w
kryteriach oceny ofert. W
związku z tym Zamawiający wezwał Konsorcjum Multiconsult do
złożenia wyjaśnień, w odpowiedzi na które ww. Konsorcjum poinformowało, że doszło do
wskazania błędnej nazwy stacji. Osoba wskazana w treści wykazu zaprojektowała bowiem,
w ramach tej samej inwestycji -
również stację kolejową Lublin, która znajduje się na tej
samej linii kolejowej i
spełnia wszystkie wymagania wyrażone w treści przedmiotowego
kryterium (w tym posiada 5 krawędzi peronowych). Zamawiający potwierdził prawdziwość
tych informacji i zdecydował, że nie wykluczy Konsorcjum Multiconsult, ponieważ w
rzeczywistości osoba wpisana do wykazu posiada doświadczenie odpowiadające treści
k
ryterium.
Zdaniem
Zamawiającego
Konsorcjum
Multiconsult
nie
wprowadziło
Zamawiającego w błąd (i nie mogło wprowadzić) ponieważ, co do zasady, oświadczenie
które złożyło w ramach wykazu, potwierdzające, że osoba wskazana jako Projektant -
Koordynator branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym posiada doświadczenie,
które pozwala na przyznanie punktów w ramach przedmiotowego kryterium, jest
oświadczeniem prawdziwym. W dodatku doświadczenie to nabyła w trakcie realizacji
inwestycji podanej w wykazie,
a błąd polegał jedynie na wpisaniu nieprawidłowej nazwy
stacji. Idąc tropem argumentacji przedstawionej przez Odwołującego, należałoby wykluczyć
z postępowania każdego wykonawcę, który popełni jakikolwiek błąd w treści dokumentów
przedłożonych w celu uzyskania punktów w danym kryterium. Przy uwzględnieniu takiego
stanowiska, należałoby wykluczyć również Odwołującego, jako podmiot, który popełnił
podobny błąd w wykazie.
W kontekście zarzutu dotyczącego wykonawcy IVIA Zamawiający wyjaśnił, iż
wykonawca ten n
ie otrzymał punktów w zakresie doświadczenia Projektanta Koordynatora
branży zabezpieczenia i sterowania ruchem kolejowym, bowiem usługa, którą wskazał
została opisana w sposób niepełny, tj. nie podano nazwy projektu oraz zakresu jego
realizacji. Jeśli wykonawca IVIA podałby informację nieprawdziwe, które wprowadziłyby
Zamawiającego w błąd, to zostałby wykluczony z postępowania. Natomiast jeśli Wykonawca
rzetelnie podałby wszystkie niezbędne informacje i w drodze weryfikacji zostałyby one
potwierdzone to ot
rzymałby punkty w ramach przedmiotowego kryterium. Natomiast na
gruncie niniejszej sprawy nie miała miejsca żadna z tych sytuacji, wykonawca IVIA nie podał
wszystkich wymaganych informacji, przez co Zamawiający nie przyznał mu punktów w
ramach kryterium, b
owiem co do zasady informacje podane w ramach kryteriów oceny ofert
są nieuzupełnialne. Niepodanie danych informacji nie może być zdaniem Zamawiającego
oceniane jako wprowadzenie w błąd w świetle literalnego brzmienia art. 24 ust. 1 pkt 17
ustawy Pzp.
W odniesieniu do zarzutu naruszenia ww. przepisu poprzez zaniechanie wykluczenia
wykonawcy Egis, Zamawiający wskazał, iż zwrócił się, z prośbą o opinię do jednostki
eksperckiej w tym zakresie tj. do Biura Automatyki i Telekomunikacji PKP PLK S.A. z
pytaniem o
możliwość jednoczesnego działania systemu sbl i ERTMS – opinię tę przedstawił
jako dowód (wydruk korespondencji mailowej). Zamawiający podniósł, iż wyjaśniono w niej,
że system ERTMS/ETCS jest jednym z urządzeń srk - urządzeniem kontroli prowadzenia
pociągów i realizuje odmienne funkcje niż są realizowane przez urządzenia liniowe srk w
rozumieniu instrukcji le-4 CWTB-
EIO). W instrukcji tej w § 3 określone są rodzaje urządzeń
srk i warunki ich stosowania -
i tak punkt 8 dotyczy urządzeń linowych srk, zaś punkt 11
urządzeń kontroli prowadzenia a pociągu w tym ETCS. Tym samym urządzenia kontroli
prowadzenia pociągów (w tym ERTMS/ETCS) pobierają niezbędne informacje z urządzeń
srk (warstwy podstawowej) stacyjnych i liniowych. Systemy ERTMS/ETCS poziom 1 i poziom
2 nie mogą funkcjonować autonomicznie bez wymienionych urządzeń warstwy podstawowej.
Nawet w przypadku systemów ERTMS Regional (Szwecja), Hybrid ERTMS/ETCS Level 3
(Anglia i Holandia) oraz teoretycznego rozwiązania ERTMS/ETCS poziom 3 występuje
integracj
a funkcji realizowanych przez urządzenia srk (stacyjne, liniowe, ETCS, zdalnego
sterowania i ATO -
funkcji nie występującej w Polsce) w jednym urządzeniu technicznym.
Również w tym przypadku funkcje te są wyraźnie rozdzielone, co widać wyraźnie na
przykładzie projektu EULYNX. Stwierdzenie Odwołującego, że w przypadku linii kolei dużych
prędkości (KDP) nie występuje system sbl jest nieuargumentowane i nieuzasadnione. Należy
podkreślić, że system ERTMS nie zastępuje funkcjonalności urządzeń liniowych i przywołana
przez Odwołującego publikacja również nie zawiera takich tez. W treści wskazanego artykułu
zaznaczone jest jedynie, że system ERTMS/ETCS umożliwia prowadzenia jazd z prędkością
powyżej 160 km/h w warunkach polskich. Zamawiający stoi na stanowisku, że w pełni
możliwe i prawidłowe jest zastosowanie jednoczesne urządzeń sterowania ruchem
kolejowym w postaci Samoczynnej blokady liniowej oraz systemu ERTMS. Takie
zastosowania mają miejsce obecnie w wielu miejscach w Polsce, w związku z czym nie ma
podstaw,
aby przypuszczać że w projekcie dotyczącym linii szybkiej kolei w Tajlandii nie było
projektowane właśnie takie rozwiązanie. Z tego względu nie mogło dojść do wprowadzenia w
błąd Zamawiającego, przez wykonawcę Egis, bowiem przedstawione informacje są
prawdziwe.
W odniesieniu do kwestii nieprawidłowego oznaczenia szlaku Bua Yai – Nong Khai,
Zamawiający podniósł, iż fakt, że trasa przebiega przez kilka miejscowości nie oznacza, że
nie może stanowić ona jednego szlaku. Według wiedzy Zamawiającego, w projekcie na który
powołuje się Egis projektowane są długie szlaki ze względu na fakt, iż jest to projekt linii
szybkiej. Zamawiający wskazał także, iż to na Odwołującym spoczywał w tym zakresie ciężar
dowodu.
Wraz ze zgłoszeniem przystąpienia stanowisko procesowe przedstawił wykonawca
IVIA, wnosząc o oddalenie odwołania w zakresie dotyczącym punktacji przyznanej
Odwołującemu oraz jego oferty. Wskazał m.in., iż to wykonawców obciąża obowiązek
działania z należytą starannością ocenianą – jak wskazano w odwołaniu - według wyższego
miernika staranności zawodowej, której przejawem jest w szczególności podanie w ofercie i
dokumentach podmiotowych prawdziwych i rzetelnych informacji. Jednocześnie zauważył,
że w pkt 19 ppkt 19.4 IDW Zamawiający zastrzegł, iż ocena zgodności ofert z wymaganiami
Zamawiającego przeprowadzona zostanie wyłącznie na podstawie analizy dokumentów,
jakie Wykonawca zawarł w swej ofercie. Zatem Zamawiający ani na podstawie art. 87 ust. 1
ustawy Pzp, ani też na podstawie SIWZ nie był zobowiązany do wzywania Odwołującego do
złożenia wyjaśnień w zakresie doświadczenia personelu wskazanego w ramach kryterium:
„Doświadczenie osób wyznaczonych do realizacji zamówienia”, a tym bardziej nie miał
podstaw do dokonania poprawy przedmiotowych błędów, traktując je jako oczywiste omyłki
pisarskie. Takie omyłki polegają bowiem na niezamierzonej niedokładności nasuwającej się
każdemu, bez przeprowadzania dodatkowych ustaleń .Natomiast omyłka w oznaczeniu
miejsca końcowego szlaku nie jest oczywista dla każdego, tym bardziej traci ona charakter
oczywistej wobec konieczności uprzedniego złożenia przez Odwołującego wyjaśnień w trybie
art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, a jej poprawa niewątpliwie prowadzi do zmiany merytorycznej
oświadczenia woli Odwołującego. Odnosząc się natomiast do zarzutu zaniechania
wykluczenia Przystępującego z postępowania na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp,
Przystępujący zaprzeczył, jakoby w przedmiotowym postępowaniu podał jakiekolwiek
informacje wprowadzające w błąd Zamawiającego, w tym także w zakresie danych
personelu ocenianego w kryterium.
Nie świadczy o tym brak podania szczegółowych
informacji w przedmiocie nazwy projektu oraz zakresu jego realizacji. Niemniej jednak
niepełne informacje nie zmieniają faktu, że doświadczenie J. D. potwierdza wymagania
Zamawiającego postawione w ramach kryterium pozacenowego. Pełna nazwa tego projektu
brzmi: „Modernizacja węzła kolejowego Pardubice”, a obejmował on: 2 szlaki wyposażone w
blokadę liniową (Pardubice hl. n. - Pardubice-Rosice nad Labem oraz Pardubice hl. n. -
Pardubice-Rosice nad Labem);
stację kolejową Pardubice hl.n., posiadającą dwa tory
główne zasadnicze umożliwiające przejazd przez stację 160 km/h oraz docelowo pięć
peronów (cztery wyspowe i jeden jednokrawędziowy), stacja posiada komputerowe systemy
srk dla 100 zwrotnic włączonych do LCS; stacja jest dostosowana do ETCS wyposażona w
balisy i semafory, co IVIA S.A. wyjaśniła Zamawiającemu w odrębnym piśmie.
W dniu 2 grudnia 2020 r. pismo w sprawie złożyło Konsorcjum Multiconsult wskazując,
iż brak jest podstaw do wykluczenia Konsorcjum z postępowania. Oferta przygotowana
została z należytą starannością i bez jakiegokolwiek zamiaru wprowadzenia Zamawiającego
w błąd. Konsorcjum Multiconsult wskazało w wykazie, na podstawie informacji przekazanych
przez podmiot trzeci udostepniający zasoby, błędną stację, natomiast w ramach tej samej
dokumentacji dla tej samej linii kolejowej zaprojektowanych zostało szereg obiektów, które
potwierdzają adekwatność doświadczenia p. P. B. . Jak było wskazane w treści wyjaśnień z
dnia 19 października 2020 r. dokumentacja powołana w poz. 1 wykazu dla p. P. B.
obejmowała stację Lublin, która spełnia wymogi opisane w pkt 19.7.2 SIWZ w stopniu
znacznie wyższym niż minimalny. Powyższe potwierdza, że intencją Konsorcjum
Multiconsult było wskazanie konkretnego doświadczenia (zdobytego na konkretnym
kontrakcie) dla Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem
kolejowym spełniającego wymagania SIWZ, bez zamiaru wprowadzenia Zamawiającego
w
błąd. Informacja. że ww. dokumentacja projektowa wykonana przez p. P. B. spełnia
wymagania minimalne jest zgodna z rzeczywistością. Innymi słowy, podane informacje nie
byty nieprawdzie w tym sensie, że dana osoba na wskazanym kontrakcie nie zdobyła
w
ogóle punktowanego doświadczenia, a jedynie, że omyłkowo została wskazana jedna ze
stacji zamiast innej spełniającej wymagania. Odwołujący w żaden sposób nie kwestionuje
tego, że w ramach wykonanej przez Pana P. B. dokumentacji zaprojektowana została stacja
spełniająca wszystkie wymagania SIWZ. W związku z tym, wykluczenie Konsorcjum
Multiconsult byłoby nadmierne w stosunku do zaistniałego przewinienia, a tym samym
naruszałoby art. 24 ust. 1 pkt 17 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Konsorcjum Multiconsult
podkreśliło, że nie każda omyłka w informacjach przekazanych w ofercie powinna być
kwalifikowana jako informacja wprowadzająca w błąd skutkująca koniecznością
zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Wykluczeni
e Konsorcjum za omyłkowe
wskazanie stacji Puławy Azoty zamiast stacji Lublin w sytuacji, gdy faktycznie usługa
opisana w poz. 1 wykazu doświadczenia Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie i
sterowanie ruchem kolejowym spełnia wymagania opisane w kryteriach w stopniu wyższym
niż minimalny stanowiłoby naruszenie zasady proporcjonalności. Wykonawca powołał się w
tym kontekście na poglądy doktryny i orzecznictwo.
Konsorcjum Multiconsult odniosło się także do zarzutów dotyczących punktacji
przyznanej of
ercie Odwołującego, wskazując, iż Zamawiający prawidłowo nie przyznał
Odwołującemu punktów z uwagi na błędne oznaczenie szlaku. Obowiązkiem wykonawcy jest
wykazać spełnianie wymagań opisanych w SIWZ. Zamawiający nie ma obowiązku
domniemywać, że to stacja Buin Zoo powinna być wskazana jako element nazwy drugiego
szlaku podlegającego punktacji. Informacje wskazane przez Odwołującego w wykazie są nie
tyle niejednoznaczne, co wykonawca wprost wskazał ten sam szlak Alameda - San Bernardo
i San Bernardo - Alameda
. Nie sposób uznać, że Zamawiający miał obowiązek domyślania
się, że drugi ze szlaków powinien być oznaczony jako San Bernardo - Buin Zoo. Zdaniem
Konsorcjum Multiconsult
nie mamy do czynienia w tym zakresie z oczywistą omyłką
pisarską, omyłka popełniona przez Odwołującego nie jest ani oczywista, ani widoczna na
pierwszy rzut oka. W szczególności, wbrew twierdzeniom Odwołującego nie jest oczywiste,
w jaki sposób Zamawiający miałby oznaczyć drugi ze szlaków. Dokonanie poprawienia
omyłki w ofercie Odwołującego stanowiłoby wytworzenie nowego oświadczenia woli poprzez
wskazanie nowego szlaku podlegającego dodatkowej punktacji, co z kolei naruszyłoby
zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. W ocenie Konsorcjum
Multiconsult nie
sposób uznać, że omyłka popełniona przez Odwołującego w zakresie
błędnego podania dwa razy tego samego szlaku powinna zostać konwalidowana i ofercie
Odwołującego powinna zostać przyznana dodatkowa punktacja, a jednocześnie omyłka
popełniona przez Konsorcjum Multiconsult powinna skutkować nie tylko nieprzyznaniem
punktów, ale wykluczeniem go z postepowania. Takie działanie stanowiłoby naruszenie
zasady równego traktowania wykonawców (art. 7 ust. 1 ustawy Pzp). W piśmie zauważono
także, że argumentacja powoływana przez Odwołującego jest niespójna, gdyż z jednej
strony wskazuje, że w ofercie doszło do popełnienia oczywistej omyłki pisarskiej (art. 87 ust.
2 pkt 1 Pzp), a z drugiej strony wskazuje, że Zamawiający mógł wezwać Odwołującego do
udzielenia wyjaśnień na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Fakt, że Zamawiający miałby
wyjaśniać wątpliwości na podstawie procedury opisanej w art. 87 ust. 1 ustawy Pzp
zaprzecza twierdzeniu Odwołującego, że mamy do czynienia z oczywistą omyłką pisarską.
Wykonawca Egis w dniu 2 grudnia 20
20 r. złożył pismo, wskazując na bezzasadność
zarzutów dotyczących jego oferty. Podniósł m.in., iż urządzenia srk służą do zapewnienia
bezpieczeństwa i sprawności ruchu kolejowego, a bezpieczeństwo to odnośnie do urządzeń
srk uzyskuje się m.in. poprzez kontrolę prowadzenia pociągów z wykorzystaniem urządzeń
liniowych (sbl) lub urządzeń bezpiecznej kontroli jazdy pociągu (ERTMS/ETCS). Urządzenia
srk pod względem spełnianych funkcji dzielą się m.in. na urządzenia liniowe (np. sbl)
i
urządzenia zdalnego sterowania. Wybór rodzaju i typu urządzeń srk zależy m.in. od
kategorii linii kolejowej i maksymalnej prędkości pociągów na tej linii lub ustanowionych dla
niej standardów wyposażenia technicznego. Niemniej nie jest prawdą twierdzeniem
Odwołującego, że na liniach dużych prędkości stosuje się tylko i wyłącznie system ERTMS,
który wyklucza stosowanie urządzeń liniowych, tym sbl. Chociażby już przykład linii
kolejowych w Polsce wskazuje na to, że możliwe jest (a nawet konieczne) stosowanie
łącznie obu tych systemów także w przypadku linii kolejowej powyżej 160 km/h. Urządzenia
liniowe (w tym sbl) są urządzeniami tzw. „warstwy podstawowej”, bez których system
ERTMS nie mógłby funkcjonować. Taka sytuacja występuje zarówno w przypadku projektu
dotyczącego kolei w Tajlandii, jak i w Maroku. Przedstawione w ofercie Egis informacje są
prawdziwe, tym samym, nie doszło do wprowadzenia Zamawiający w błąd.
W kontekście zarzutu dotyczącego nieprawidłowego oznaczenia szlaku, wykonawca
Egis przyznał, że w zakresie doświadczenia Koordynatora w branży kolejowej w zakresie
kolejowych obiektów budowlanych wskazał szlak Nakhon Ratachasima – Bua Yai oraz
odcinek linii Bua Yai
– Nong Khai, na który faktycznie składają się cztery szlaki, przy czym
każdy z tych szlaków jest długości powyżej 40 km (Nakhon Ratachasima – Bua Yai 82,3 km;
Bua Yai
– Ban Phai 61,9 km; Ban Phai – Khon Kaen 42 km; Khon Kaen – Udon Thani 116,4
km; Udon Thani
– Nong Kai 52,1 km). Zdaniem wykonawcy Egis nieprecyzyjność ta nie
może stanowić podstawy do nieprzyznania punktów, a ewentualnie do wezwania Egis w
trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do złożenia wyjaśnień. Pozyskanie informacji w tym trybie nie
spowoduje zamiany dotychczas wskazanego w ofercie Egis doświadczenia ani nie będzie
prowadzić do negocjacji treści oferty.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron i Uczestników postępowania, na
podstawie zgromadzonego w sprawie
materiału dowodowego oraz oświadczeń
i stanowisk Stron
i Uczestników postępowania, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła
i
zważyła, co następuje:
I
zba stwierdziła, iż nie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących
odrzuceniem odwołania na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Izba dopuściła do udziału w postępowaniu w charakterze Uczestników wykonawców,
którzy zgłosili przystąpienie po stronie Zamawiającego, tj.:
1) wy
konawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Systra SA z siedzibą
w
Paryżu, Francja oraz S. B. i J. B. prowadzących działalność gospodarczą w formie
spółki cywilnej Biuro Projektowo – Konsultingowe BPK Mosty s.c. S. B., J. B. z głównym
miejscem prowadzenia działalności we Wrocławiu – w zakresie zarzutów dotyczących
Konsorcjum Systra;
wykonawcę EGIS Poland Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w Warszawie - w zakre
sie zarzutów dotyczących wykonawcy Egis;
wykonawcę IVIA Spółka Akcyjna z siedzibą w Katowicach – w zakresie zarzutów
dotyczących wykonawcy IVIA oraz punktacji przyznanej Odwołującemu;
wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Multiconsult Polska
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, Transprojekt Gdański
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Gdańsku oraz ARCADIS Spółka
z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie - w zakresie zarzutów
do
tyczących Konsorcjum Multiconsult oraz punktacji przyznanej Odwołującemu.
Konsorcjum Systr
a na posiedzeniu złożyło do protokołu oświadczenie o wniesieniu
sprzeciwu wobec czynności uwzględnienia przez Zamawiającego odwołania w części
dotyczącej zarzutów skierowanych przeciwko Konsorcjum Systra.
Izba uznała, iż Odwołujący, który wnosząc odwołanie dążył do wyeliminowania
z
postępowania wykonawców mających uczestniczyć w aukcji elektronicznej, ewentualnie do
zmiany przyznanej punktacji w taki sposób, który wpływałby na sytuację wykonawców i
dawał Odwołującemu przewagę konkurencyjną, zwiększając szanse na uzyskanie
zamówienia, wykazał interes w uzyskaniu zamówienia oraz możliwość poniesienia szkody w
związku z ewentualnym naruszeniem przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp, czym
wypełnił materialnoprawne przesłanki dopuszczalności odwołania, o których mowa w art. 179
ust. 1 ustawy Pzp.
Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z dokumentacji postępowania o udzielenie
zamówienia przekazanej przez Zamawiającego, w szczególności specyfikacji istotnych
warunków zamówienia, ofert Odwołującego, Konsorcjum Systra, Egis, IVIA oraz Konsorcjum
Multiconsult, informacji o punktacji przyznanej ofertom przed aukcją elektroniczną. Izba
wzięła pod uwagę również stanowiska i oświadczenia Stron i Uczestników postępowania
złożone w pismach (odwołanie, odpowiedź Zamawiającego na odwołanie, zgłoszenia
przystąpień, pismo Konsorcjum Multiconsult, pismo Egis) oraz ustnie do protokołu
posiedzenia i rozprawy w dniu 3 grudnia 2020 roku. Ponad
to Izba dopuściła i przeprowadziła
dowody z
następujących dokumentów:
wydruk korespondencji e-mail Zamawiającego z ekspertem z Biura Automatyki
i
Komunikacji PKP PLK S.A. (dowód załączony przez Zamawiającego do odpowiedzi na
odwołanie);
Instrukcja Ie-4 (WTB-E10) Wytyczne techniczne budowy urządzeń sterowania ruchem
kolejowym (dowód załączony przez Zamawiającego do odpowiedzi na odwołanie);
wyciąg z dokumentacji projektowej dla stacji Lublin z zaznaczeniem ilości krawędzi
peronowych oraz wyciąg z projektu budowlanego, (strona tytułowa) wskazujący p. P. B.
jako autora dokumentacji projektowej w części: Urządzenia sterowania ruchem
kolejowym
(dowody załączone do pisma Konsorcjum Multiconsult);
PFU dla zadania „Projekt i zabudowa urządzeń sterowania ruchem kolejowym oraz
urządzeń kolejowych sieci telekomunikacyjnych” (opatrzony datą maj 2011, luty 2014)
realizowanego w ramach projektu „Prace na linii kolejowej E59 na odcinku Wrocław –
Poznań, Etap IV, odcinek granica województwa dolnośląskiego – Czempin (dowód
złożony przez Odwołującego na rozprawie);
wyciąg z opisu przedmiotu zamówienia dla wykonania dokumentacji projektowej,
dokumentacji przetargowej oraz wniosku o dofinansowanie robót budowlanych z
Funduszu Spójności w ramach projektu modernizacji linii kolejowej E 59 na odcinku
granica Województwa Dolnośląskiego – Poznań od km 59,693 do km 163,400, Projekt
„Modernizacja linii kolejowej E 59 odcinek Wrocław – Poznań, etap I” – strona tytułowa
oraz strona 42
(dowód złożony przez Zamawiającego na rozprawie);
Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (dowód złożony przez Zamawiającego na
rozprawie);
opis przedmiotu zamówienia dla wykonania dokumentacji projektowej, dokumentacji
przetargowej oraz wniosku o dofinansowanie robót budowlanych z Funduszu Spójności
w
ramach projektu modernizacji linii kolejowej E 59 na odcinku granica Województwa
Dolnośląskiego – Poznań od km 59,693 do km 163,400, Projekt „Modernizacja linii
kolejowej E 59 odcinek Wrocław – Poznań, etap I” (dowód złożony przez Konsorcjum
Systra na rozprawie);
umowa z dnia 23 lipca 2008 r. nr 2004/PL/16/C/PT/005/B/C dotyczącą przygotowania
dokumentacji projektowej, dokumentacji przetargowej w zakresie pozwalającym wykonać
roboty budowlane związane z modernizacją linii E59 na odcinku Wrocław – Poznań: dla
Lotu B
– na obszarze LCS z siedzibą w Lesznie, tj. linii kolejowej nr 271 Wrocław –
Poznań od km 59,693 do km 132,000 oraz dla Lotu C – na obszarze LCS z siedzibą w
Poznaniu, tj. linii kolejowej nr 271 Wrocław – Poznań od km 132,00 do km 163,400 oraz
wniosków o dofinansowanie tych robót z Funduszu Spójności (dowód złożony przez
Konsorcjum Systra na rozprawie);
projekty budowlane (część: Projekt architektoniczno - budowlany, branża: urządzenia
SRK) dla zadań: „Przebudowa szlaku Rydzyna – Leszno od km 86,350 do km 94,750”
oraz „Przebudowa szlaku Leszno – Stare Bojanowo od ok 97,675 do km 111,250”
(dowód złożony przez Konsorcjum Systra na rozprawie).
Izba nie włączyła w poczet materiału dowodowego przedstawianych przez Konsorcjum
Systra protokołów odbioru dokumentacji projektowej z uwagi na brak ich złożenia w sposób
wynikający z § 24 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 marca 2020 r.
w
sprawie regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz.
Ponadto jedynie za uzupełnienie stanowiska procesowego Odwołującego Izba uznała
treści okazywane przez niego podczas wypowiedzi na ekranie komputera.
Izba ustaliła, co następuje:
Na podstawie dokumentacji postępowania przekazanej przez Zamawiającego Izba
ustaliła, iż wybór najkorzystniejszej oferty nastąpić miał z zastosowaniem aukcji
elektronicznej (pkt 20.1 SIWZ
– Tom I Instrukcja dla Wykonawców „IDW”). Sposób oceny
ofert w toku aukcji elektronicznej będzie obejmował przeliczanie postąpień na punktową
ocenę oferty w kryterium licytowanym, z uwzględnieniem punktacji otrzymanej przed
otwarciem aukcji w kryteriach niepodlegających licytacji oraz wag poszczególnych kryteriów
(pkt 20.11 IDW). Kryterium licytowanym będzie cena (pkt. 20.12 IDW).
Zamawiający określił w postępowaniu dwa kryteria oceny ofert: kryterium ceny
(kryterium licytowane) o wadze 80% oraz kryterium pozacenowe
– doświadczenie osób
wyznaczonych do realizacji zamówienia o wadze 20% (pkt 19.7 IDW). W tym celu do
formularza ofertowego należało załączyć wykaz osób na potrzeby weryfikacji kryterium
„Dodatkowe doświadczenie osób wyznaczonych do realizacji zamówienia” sporządzony
zgodnie ze wzorem zawartym w
załączniku nr 9 do IDW (pkt 15.1 lit. e IDW). W ramach
kryterium pozacenowego oceniane było dodatkowe doświadczenie Głównego projektanta,
Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych,
Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym. Zgodnie z
pkt 19. 4 IDW Ocena zgodności ofert z wymaganiami Zamawiającego przeprowadzona
zostanie wyłącznie na podstawie analizy dokumentów, jakie Wykonawca zawarł w swej
ofercie. Parametry oceny, zgodnie z postanowieniami pkt 19.7.2 IDW
Zamawiający określił
następująco (brzmienie po modyfikacji treści SIWZ):
Główny projektant - Doświadczenie w kierowaniu zespołem projektowym, który w okresie
ostatnich dziesięciu [10] lat przed upływem terminu składania ofert opracował
wielobranżową dokumentację projektową obejmującą co najmniej projekt budowlany
w
zakresie minimum w pięciu [5] branżach: torowej, kubaturowej, mostowej, urządzeń
srk, kolejowych sieci trakcyjnych, oraz projekt wykonawczy w zakresie w/w branż za
wyjątkiem branży srk i teletechniki - dla budowy lub przebudowy linii kolejowej, w oparciu
o którą to dokumentację projektową uzyskano ostateczną decyzje o zatwierdzeniu
dokumentacji projektowej lub decyzje o pozwoleniu na budowę wydane przez właściwy
organ administracyjny. Przedmiotem projektowania winny być:
dwa [2] szlaki o długości co najmniej 10 km każdy na zelektryfikowanej dwutorowej
linii kolejowej;
jedna [1] stacja kolejowa położona na zelektryfikowanej, dwutorowej linii kolejowej
posiadająca przynajmniej dwa [2] tory główne zasadnicze, dwa tory główne
dodatkowe i trzy [3] krawędzie peronowe.
Zamawiający przyzna 2 podpunkty za każdą wykazaną dodatkową dokumentację
projektową o w/w parametrach ponad doświadczenie wykazane w ramach wymaganego
warunku udziału w postępowaniu. Maksymalnie Zamawiający przyzna 8 podpunktów za
dodatkowe opraco
wanie projektowe Głównego projektanta.
Projektant Koordynator w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych
– w okresie ostatnich dziesięciu [10] lat przed upływem terminu składania ofert opracował
w charakterze projektanta branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych dokumentację projektową obejmującą projekt budowlany i projekt
wykonawczy (Projekt wykonawczy za wyjątkiem branży srk i teletechniki) dla budowy lub
przebudowy linii kolejowej, w oparciu o którą to dokumentację projektową uzyskano
ostateczną decyzje o zatwierdzeniu dokumentacji projektowej lub decyzje o pozwoleniu
na budowę wydane przez właściwy organ administracyjny. Przedmiotem projektowania
winny być:
dwa [2] szlaki o długości co najmniej 8 km każdy na zelektryfikowanej dwutorowej linii
kolejowej wyposażonej w samoczynną blokadę liniową;
jedna [1] stacja kolejowa wyposażona w systemy urządzeń stacyjnych srk
(sterowania ruchem kolejowym), obejmująca przynajmniej dwa [2] tory główne
zasadnicze, jeden tor główny dodatkowy i trzy [3] krawędzie peronowe.
Zamawiający przyzna 2 podpunkty za każdą wykazaną dodatkową dokumentację
projektową o w/w parametrach ponad doświadczenie wykazane w ramach wymaganego
warunku udziału w postępowaniu. Maksymalnie Zamawiający przyzna 6 podpunktów za
dodatkowe opracowanie projektowe Projektanta Koordynatora w branży kolejowej
w
zakresie kolejowych obiektów budowlanych.
Projektant Koordynator w branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym –
w
okresie ostatnich dziesięciu [10] lat przed upływem terminu składania ofert opracował
w
charakterze projektanta branży sterowanie ruchem kolejowym dokumentację
projektową obejmującą projekt budowlany dla budowy lub przebudowy zelektryfikowanej
dwutorowej linii kolejowej w zakresie urządzeń zabezpieczenia i sterowania ruchem, w
oparciu o którą to dokumentację projektową uzyskano ostateczną decyzje o
zatwierdzeniu dokumentacji projektowej lub decyzje o pozwoleniu na budowę wydane
przez właściwy organ administracyjny. Przedmiotem projektowania winny być:
dwa [2] szlaki wyposażone w samoczynną blokadę liniową każdy
jedna [1] stacja kolejowa, posiadająca przynajmniej dwa tory główne zasadnicze i trzy
krawędzie peronowe i min. 50 zwrotnic , wyposażona w komputerowe systemy
urządzeń stacyjnych srk (sterowania ruchem kolejowym) włączone do Lokalnego
Centrum Sterowania (LCS).
Zamawiający przyzna 2 podpunkty za każdą wykazaną dodatkową dokumentację
projektową o w/w parametrach ponad doświadczenie wykazane w ramach wymaganego
warunku udziału w postępowaniu. Maksymalnie Zamawiający przyzna 6 podpunktów za
dodatkowe opracowanie pro
jektowe Projektanta Koordynatora branży zabezpieczenie
i sterowanie ruchem kolejowym.
W postępowaniu wpłynęło sześć ofert, w tym Odwołującego i Przystępujących.
Wykonawcy w załączniku nr 9 - Wykaz osób na potrzeby weryfikacji kryteriów oceny ofert
„Doświadczenie osób wyznaczonych do realizacji zamówienia” (dalej jako „Wykaz osób”)
wskazali m.in.:
Odwołujący
Dla Głównego Projektanta – p. E. R. I. wskazano jedną usługę:
„Posiada doświadczenie zdobyte w okresie ostatnich 10 lat w kierowaniu zespołem
projektowym, który opracował wielobranżową dokumentację projektową, obejmującą co
najmniej projekt budowlany w zakresie minimum pięciu branż: torowej, kubaturowej,
mostowej, urządzeń srk, kolejowych sieci trakcyjnych, oraz projekt wykonawczy w zakresie
w/w branż za wyjątkiem branży srk i teletechniki - dla budowy lub przebudowy linii kolejowej,
w oparciu o
którą to dokumentację projektową uzyskano ostateczną decyzję o zatwierdzeniu
dokumentacji projektowej lub decyzję o pozwoleniu na budowę wydane przez właściwy
organ administracyjny, którego przedmiotem projektowania były co najmniej dwa szlaki o
długości co najmniej 10 km każdy na zelektryfikowanej dwutorowej linii kolejowej oraz jedna
stacja kolejowa (stacja Alameda i stacja San Bernardo) położona na zelektryfikowanej,
dwutorowej linii kolejowej posiadająca przynajmniej dwa tory główne zasadnicze, dwa tory
główne dodatkowe i trzy krawędzie peronowe, w ramach projektu pod nazwą: „Desarrollo y
de la ingenieria de detale de las obtas civile y sistemas ferroviarios para el mejoramiento
integral de la infrastructura ferroviaria. Tramo Santiago
– Rancagua (Chie)” (tłumaczenie:
„Dokumentacja inżynieryjna oraz wykonawcza dla wykonania robót i zabudowy systemów
SRK w ramach integralnej modernizacji infrastruktury kolejowej. Odcinek: Santiago -
Rancagua (Chile) wykonanego dla Empresa de los Ferrocarriles del Estado (EFE) [Zarządca
infrastruktury kolejowej w Chile]. Dokumentacja obejmowała swoim zakresie:
Stacja Alameda: 5 peronów i 8 krawędzi peronowych, 4 tory główne zasadnicze i 2
dodatkowe.
Stacja San Bernardo: 3 perony i 4 krawędzie peronowe, 2 tory główne zasadnicze i dwa
dodatkowe.
Dwa szlaki o długości co najmniej 10 km każdy:
Stacja Alameda znajduje się na 0+000
Szlak Alameda
– San Bernardo
Stacja Sa
n Bernardo znajduje się na 16+000
Szlak San Bernardo - Alameda
Stacja Buin Zoo znajduje się na 29+700
Realizacja 2014
– 2017”.
W
odniesieniu do doświadczenia Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w zakresie
kolejowych obiektów budowlanych – p. E. M. S. wskazano:
„W okresie ostatnich 10 lat opracował w charakterze projektanta branży kolejowej w zakresie
kolejowych obiektów budowlanych dokumentację projektową obejmującą projekt budowlany
i
projekt wykonawczy (Projekt wykonawczy za wyjątkiem branży srk i teletechniki) dla
budowy lub przebudowy linii kolejowej, w oparciu o którą to dokumentację projektową
uzyskano ostateczną decyzję o zatwierdzeniu dokumentacji projektowej lub decyzję o
pozwoleniu na budowę wydane przez właściwy organ administracyjny, który obejmował
przedmiotem dwa szlaki o długości co najmniej 8 km każdy na zelektryfikowanej dwutorowej
linii kolejowej wyposażonej w samoczynną blokadę liniową oraz jedną stację kolejową (stacja
Alameda i
stacja San Bernardo) wyposażona w systemy urządzeń stacyjnych srk
(sterowania ruchem kolejowym), obejmującą przynajmniej dwa tory główne zasadnicze,
jeden tor główny dodatkowy i trzy krawędzie peronowe, w ramach projektu pod nazwą:
„Desarrollo y de la ingenieria de detale de las obtas civile y sistemas ferroviarios para el
mejoramiento integral de la infrastructura ferroviaria. Tramo Santiago
– Rancagua (Chie)”
(tłumaczenie: „Dokumentacja inżynieryjna oraz wykonawcza dla wykonania robót i zabudowy
systemów SRK w ramach integralnej modernizacji infrastruktury kolejowej. Odcinek:
Santiago - Rancagua (Chile) wykonanego dla Empresa de los Ferrocarriles del Estado (EFE)
[Zarządca infrastruktury kolejowej w Chile].
Dokumentacja obejmowała swoim zakresie:
Stacja Alameda: 5 peronów i 8 krawędzi peronowych, 4 tory główne zasadnicze i 2
dodatkowe w systemach urządzeń stacyjnych srk.
Dwa szlaki o długości co najmniej 8 km każdy:
Stacja Alameda znajduje się na 0+000
Szlak Alameda
– San Bernardo
Stacja San Bernardo znajduje się na 16+000
Szlak San Bernardo - Alameda
Stacja Buin Zoo znajduje się na 29+700
Realizacja 2014
– 2017.”
Konsorcjum Systra
Dla Projektanta Koordynatora
w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych
– p. G. W. wskazano jedną usługę:
„Opracował w charakterze projektanta w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych dokumentację projektową (obejmującą projekt budowlany i wykonawczy) dla
przebudowy zelektryfikowanej linii kolejowej w ramach projektu: Modernizacja linii kolejowej
E59 na odcinku gr. Woj. Dolnośląskiego – Leszno od km 94,750 do km 111,250 oraz
Aktualizacja dokumentacji projektowej na modernizację linii kolejowej E 59 na odcinku
granica województwa dolnośląskiego – Czempiń po wejściu w życie w dniu 23 października
12 roku Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów
hałasu w środowisku na odcinku Korzeńsko (bez stacji) – Stare Bojanowo (bez stacji), w tym:
szlaki na zelektryfikowanej dwutorowej linii kolejowej wyposażone w samoczynną
blokadę liniową: Rydzyna - Leszno o długości 8,4 km; Leszno - Stare Bojanowo o
długości 13,575 km,
stacja Leszno wyposażona w systemy urządzeń stacyjnych srk (sterowania ruchem
kolejowym), obejmująca 2 tory główne zasadnicze, 2 tory główne dodatkowe i 3
krawędzie peronowe.
Termin wykonania: 07.2008 -
10.2015. W oparciu o powyższą dokumentację, uzyskano
decyzje o pozwoleniu na budowę wydane przez właściwy organ administracyjny.”
Konsorcjum Multiconsult
Dla Projektanta Koordynatora w branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym –
p. P. B.
wskazano trzy usługi, w tym pod pozycją 1:
„Opracował w charakterze projektanta w swojej branży dokumentację projektową obejmującą
projekt budowlany dla przebudowy zelektryfikowanej, dwutorowej linii kolejowej nr 7 w
ramach projektu: Umowa nr 90/101/0036/15/Z/I; Inwestor: PKP PLK S.A.; „Modernizacja linii
kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa
– Dorohusk na odcinku Otwock – Lublin –
Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały przetargowe)” odcinek Dęblin
– Lublin w km 107,2+83 – 175,8+50. Okres trwania usługi: 10.2014 – 07.2015.
Dokumentacja obejmuje w swym zakresie: Stację posiadającą co najmniej 2 tory główne
zasadnicze, 3 krawędzie peronowe oraz co najmniej 50 zwrotnic: - stacja Puławy Azoty (52
zwrotnice). Szlaki: - Zarzeka -
Puławy Azoty, Puławy Azoty – Puławy, Puławy –
Klementowice, Klementowice
– Nałęczów. Stacja wyposażona będzie w komputerowe
systemy urządzeń stacyjnych włączone do Lokalnego Centrum Sterowania (LCS). Każdy
szlak wyposażony będzie w komputerową samoczynną blokadę liniową po dwóch torach.
Dla projektów uzyskano ostateczne pozwolenia na budowę przed terminem składania ofert.”
IVIA
Dla Projektanta Koordynatora w branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym –
p. J. D. wskazano
jedną usługę:
„Węzeł Pardubice. Obejmuje projekt budowlany dla dwu szlaków wyposażonych
w
samoczynną blokadę i stację pięć peronów oraz 100 zwrotnic oraz wymiany 24 km toru,
wyposażony w komputerowe systemy urządzeń stacyjnych srk (sterowania ruchem
kolejowym) włączone do Lokalnego Centrum Sterowania (LCS) .”
Egis
Dla Projektanta Koordynatora
w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych
– p. V. A. wskazano jedną usługę:
„Projekt linii szybkiej kolei Nakhon Ratchasima-Nong Khai w Tajlandii (355 km)” Stanowisko:
Projektant. Data pełnienia funkcji: 2014- 2015. Zakres opracowania: projekt obejmował
między innymi studium wykonalności, projekt budowlany i projekt wykonawczy. W oparciu
o
dokumentację uzyskano decyzje o pozwoleniu na budowę. Zelektryfikowana dwutorowa
linia kolejowa wyposażona w samoczynną blokadę liniową, obejmująca między innymi:
Szlaki: 1) Nakhon Ratchasima - Bua Yai (82km); 2) Bua Yai - Nong Khai (273km). Stacja:
Nong Khai -
stacja kolejowa wyposażona w systemy urządzeń stacyjnych srk. Stacja posiada
między innymi: dwa tory główne zasadnicze, jeden tor główny dodatkowy, trzy krawędzie
peronowe.”
Dla Projektanta Koordynatora w branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem kolejowym –
p. F. P.
wskazano dwie usługi, w tym pod poz. 1:
„Usługa projektowania i nadzoru robót budowlanych nad szybką linią Kenitra - Tanger”
Stanowisko: Projektant. Data pełnienia funkcji: 2017- 2017. Zakres opracowania: projekt
obejmował między innymi projekt budowlany i projekt wykonawczy. W oparciu
o
dokumentację uzyskano decyzje o pozwoleniu na budowę. Zelektryfikowana dwutorowa
linia kolejowa w zakresie której były między innymi urządzenia zabezpieczenia i sterowania
ruchem.
Szlaki wyposażone w samoczynną blokadę liniową: Tanger – Magazyn
konserwacji, Tanger
– Tanger Medyna. Stacja Tanger Ville - posiadająca między innymi:
dwa tory główne zasadnicze – 8 torów; trzy krawędzie peronowe – 8 krawędzi; 58 zwrotnic;
wyposażona w komputerowe systemy urządzeń stacyjnych srk (sterowania ruchem
kolejowym) włączone do Lokalnego Centrum Sterowania (LCS).
Zamawiający w dniu 15 października 2020 r. wezwał Konsorcjum Multiconsult na
podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do złożenia wyjaśnień w odniesieniu do doświadczenia
p. P. B.
dotyczącego zadania pn. „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia
Osobowa
– Dorohusk na odcinku Otwock – Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja
projektowa i materiały przetargowe)” odcinek Dęblin – Lublin w km 107,2+83 - 175,8+50 w
kontekście wskazanej w opisie tego doświadczenia stacji Puławy - Azoty. W odpowiedzi
Konsorcjum Multicons
ult w piśmie z dnia 19 października 2020 r. wyjaśniło, iż stacja Puławy
Azoty została wskazana omyłkowo, ale p. Baliński spełnia wymagania dotyczące
dodatkowego doświadczenia w ramach kryterium oceny ofert, gdyż w zakresie przywołanego
zadania
zaprojektował również stację kolejową Lublin, która spełnia podane przez
Zamawiającego wymagania, tj. stacja Lublin, która posiada 5 krawędzi peronowych, 129
zwrotnic oraz 4
tory główne zasadnicze.
W dniu 30
października 2020 r. Zamawiający przekazał wykonawcom informację
o
punktacji przyznanej ofertom przed aukcją elektroniczną. Kolejność ofert w rankingu po
przyznanej punktacji przedstawiała się następująco: 1. Konsorcjum Multiconsult,
Odwołujący, 3. Konsorcjum Systra, 4. IVIA, 5. Egis. W ramach uzasadnienia przyznania
punktów w kryterium pozacenowym Zamawiający wskazał m.in.:
w odniesieniu do oferty Konsorcjum Systra – uznano jedną usługę dla Projektanta
Koordynatora w specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych;
w odniesieniu do oferty Konsorcjum Multiconsult – uznano dwie z trzech usług
wskazanych dla Projektanta Koordynatora w specjalności inżynieryjnej kolejowej w
zakresie sterowania ruchem kolejowym. Nie uznano usługi 1 – wskazana w wykazie
stacja nie posiadała trzech krawędzi peronowych;
w odniesieniu do oferty IVIA – nie uznano jedynej usługi wskazanej dla Projektanta
Koordynatora w specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie sterowania ruchem
kolejowym
– wykonawca nie wskazał nazwy projektu oraz zakresu jego realizacji;
w odniesieniu do oferty Egis – Zamawiający uznał jedną usługę wskazaną dla
Projektanta Koordynatora w specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie kolejowych
obiektów budowlanych oraz jedną z dwóch usług (usługę nr 1) wskazaną dla Projektanta
Koordynatora w specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie sterowania ruchem
kolejowym;
w odniesieniu do oferty Odwołującego – nie uznano usługi wskazanej dla Głównego
Projektanta, podnosząc, iż wymagano, aby opracowana dokumentacja projektowa
obejmowała m.in. minimum dwa szlaki o długości co najmniej 10km każdy. We
wskazanym zadaniu wykonawca dwukrotnie wskazał ten sam szlak, tj. Alameda – San
Bernardo (San Bernardo
– Alameda). Nie uznano usługi wskazanej dla Projektanta
Koordynatora w
specjalności inżynieryjnej kolejowej w zakresie kolejowych obiektów
budowlanych
– Zamawiający podniósł, iż wymagano, aby opracowana dokumentacja
projektowa obejmowa
ła m.in. minimum dwa szlaki o długości co najmniej 8km każdy. We
wskazanym zadaniu wykonawca dwukrotnie wskazał ten sam szlak, tj. Alameda – San
Bernardo (San Bernardo
– Alameda).
W dniu 5 listopada 2020 r. wykonawca IVIA skierował do Zamawiającego pismo
w
skazujące na nieprawidłowość czynności nieprzyznania punktów za usługę wskazaną w
poz. 1 dla p. J. D.
. W piśmie tym podano szczegółowe dane dotyczące zadania
„Modernizacja węzła kolejowego Pardubice”. W odpowiedzi Zamawiający w piśmie z dnia 10
listopada 2020 r.
podtrzymał stanowisko wyrażone w informacji o punktacji przyznanej
ofertom przed aukcją elektroniczną wskazując, że wykonawca nie podał nazwy projektu oraz
zakresu jego realizacji.
Izba zważyła, co następuje:
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia
faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba uznała, iż
odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zarzuty dotyczące oferty Odwołującego
Izba nie dostrzegła nieprawidłowości w działaniu Zamawiającego, który nie przyznał
ofercie Odwołującego dwóch dodatkowych punktów za doświadczenie osoby wskazanej do
pełnienia funkcji Głównego Projektanta i dwóch dodatkowych punktów za doświadczenie
osoby wskazanej do pełnienia funkcji Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w
zakresie kolejowych obiektów budowlanych. Tym samym za niepotwierdzone Izba uznała
zarzuty naruszenia art. 91 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, a także zarzuty
ewentualne naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp oraz art. 87 ust. 1 ustawy Pzp.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
zamawiający przygotowuje i przeprowadza
postępowanie o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej
konkurencji i równe traktowanie wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności
i
przejrzystości, zaś w myśl art. 91 ust. 1 ustawy Pzp Zamawiający wybiera ofertę
najkorzystniejszą na podstawie kryteriów oceny ofert określonych w specyfikacji istotnych
warunków zamówienia. Ponadto, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp w toku badania
i
oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści
złożonych ofert. Niedopuszczalne jest prowadzenie między zamawiającym a wykonawcą
negocjacji dotyczących złożonej oferty oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, dokonywanie
jakiejkolwiek zmiany w jej treści. Z kolei zgodnie z art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp
zamawiający poprawia w ofercie oczywiste omyłki pisarskie - niezwłocznie zawiadamiając o
tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona.
Jak słuszne zwrócił uwagę sam Odwołujący (formułując zarzuty względem Konsorcjum
Multiconsult)
wykonawca biorący udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia winien
dochować należytej staranności przy sporządzaniu dokumentacji ofertowej, ze szczególnym
uwzględnieniem treści oferty, która podlega ocenie w ramach przyjętych kryteriów, jest to
bowiem najbardziej wrażliwa część oferty. Wynikający z profesjonalnego charakteru
prowadzonej działalności podwyższony wymóg dochowania należytej staranności wymaga
od Wykonawcy, by
składając oświadczenia i dokumenty mające służyć ocenie ofert w ra-
mach okre
ślonych kryteriów oceny ofert, uczynił to w sposób prawidłowy, tj. w taki, jaki
zgodnie z
treścią SIWZ warunkuje przyznanie punktów w danym kryterium. Konsekwencje
niedochowania
należytej staranności podczas przedstawiania informacji na potrzeby
kryteriów oceny ofert obciążają wykonawcę, ponieważ braki lub niejasności w przedstawieniu
wymaganych informacji
stanowią co do zasady przeszkodę dla przyznania ofercie
dodatkowych
punktów.
Mając powyższe na względzie, należy zauważyć, że podstawą braku przyznania
Odwołującemu punktów w kwestionowanym zakresie było wyłącznie jego zaniedbanie -
nieprecyzyjność w oznaczeniu szlaków objętych dokumentacją projektową, której
opracowanie wskazano na potrzeby wykazania doświadczenia Głównego Projektanta
i
jednego z Projektantów Koordynatorów, Odwołujący bowiem dwukrotnie wskazał ten sam
szlak
w odwróconej kolejności, tj. Alameda – San Bernardo oraz San Bernardo – Alameda.
Odwołujący przyznał, że pierwszy szlak (Alameda – San Bernardo) oznaczył prawidłowo,
natomiast popełnił błąd w oznaczeniu drugiego szlaku posługując się nazwą stacji
z
pierwszego szlaku (Alameda) zamiast nazwą innej stacji (Buin Zoo). Izba nie podzieliła
stanowiska Odwołującego, jakoby interpretacja wszystkich informacji podanych w Wykazie
osób nie pozostawiała wątpliwości, iż drugim ze szlaków miał być szlak San Bernardo – Buin
Zoo. Co prawda informacja
o nazwie stacji Buin Zoo i jej położeniu została wskazana w
treści Wykazu osób, niemniej sama ta okoliczność nie eliminuje mogących powstać na tle
opisu dokumentacji projektowej wątpliwości. Co więcej, tylko na tej podstawie można
przypuszczać, że to właśnie podanie szlaku San Bernardo – Buin Zoo, a nie San Bernardo –
Alameda było rzeczywistą intencją Odwołującego, gdyż pozostała część opisu
doświadczenia temu przeczy. Na istnienie wątpliwości na gruncie przedstawionego opisu
doświadczenia zwracał uwagę Zamawiający, wskazując, iż brak jest pewności, czy
wykonawca prawidłowo zrozumiał wymogi wynikające z opisu kryterium, których nie
spełniało wykonanie projektu torów w obie strony (Alameda – San Bernardo, San Bernardo –
Alameda).
Nawet uznając, że takie założenie jest mało prawdopodobne z uwagi na
profesjonalizm wykonawcy,
na co wskazywał Odwołujący, to ewentualnych wątpliwości
istniejących na gruncie nieprecyzyjnego opisu doświadczenia Projektantów nie sposób
wyeliminować całkowicie. Nie można zaś zapominać, że zgodnie z pkt 19.4 IDW oceny
spełnienia wymagań miała zostać przeprowadzona wyłącznie na podstawie dokumentów
załączonych do oferty, czyli w tym wypadku oświadczeń zawartych w Wykazie osób
sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do IDW. Powoduje te, że opis
doświadczenia przedstawiony w tym Wykazie powinien być dokonany w sposób precyzyjny
i
nie powodujący wątpliwości, tylko bowiem tak dokonany opis warunkował otrzymanie
punktów w pozacenowym kryterium oceny ofert.
W ocenie Izby Odwołujący nie wykazał, aby już na podstawie samej treści opisu
doświadczenia Głównego Projektanta i Projektanta Koordynatora możliwe było stwierdzenie,
że oznaczenie szlaku San Bernardo – Alameda stanowiło omyłkę i aby treść tego opisu była
na tyle precyzyjna, by móc bez żadnych wątpliwości przesądzić, że zamiarem Odwołującego
było podanie szlaku San Bernardo – Buin Zoo. Zdaniem składu orzekającego ustalenie
powyższej okoliczności wymagałoby podjęcia przez Zamawiającego dalszych czynności
służących weryfikacji przedstawionych informacji, takich jak uzyskanie od wykonawcy
wyjaśnień, co do jego faktycznego zamiaru oraz zakresu opracowanej dokumentacji czy
weryfikacji w oparciu o powszechnie dostępne informacji przebiegu wskazanej w Wykazie
osób linii kolejowej w Chile, co na gruncie instytucji kryteriów oceny ofert, jak i pkt 19.4 IDW,
uznać należałoby za działanie nieuprawnione. Sam Odwołujący na rozprawie potwierdził, że
weryfikacja tej kwestii
– jakkolwiek w jego ocenie byłaby prosta i sprowadzałaby się do
spojrzenia na plany tej linii
– to jednak musiałaby nastąpić w oparciu o inne źródło niż
oświadczenie wykonawcy zawarte w Wykazie osób.
Powyższe eliminuje zasadność wezwania Odwołującego do wyjaśnień na podstawie
art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Wezwanie takie
zmierzałoby w istocie do pozyskania od
wykonawcy d
odatkowych informacji mających wpływ na ocenę oferty w ustalonych kryteriach
oceny ofert, co w ocenie Izby
w okolicznościach przedmiotowego przypadku byłoby nie do
pogodzenia z
zasadą równego traktowania wykonawców. To obowiązkiem wykonawcy jest
wykazać już na etapie składania ofert za pomocą precyzyjnych deklaracji składanych na
potrzeby kryteriów oceny ofert, że spełnione zostały wszystkie wymagane parametry oceny.
Nie jest rolą Zamawiającego domyślanie się jaka była intencja Odwołującego i jak
prawidłowo powinien zostać oznaczony drugi ze szlaków, w sytuacji gdy podane przez
wykonawcę dane nie były jednoznaczne, jak również nie jest obowiązkiem Zamawiającego
podjęcie czynności zmierzających do wyjaśnienia błędów w ofercie Odwołującego w celu
przyznania mu
dodatkowych punktów w kryteriach oceny ofert. Jak wskazano już powyżej,
ocena ofert w pozacenowym kryterium
następowała wyłącznie w oparciu o oświadczenia
wykonawców składane w Wykazie osób sporządzonym według wzoru stanowiącego
załącznik nr 9 do IDW, dlatego oświadczenia te pełniły doniosłą rolę, wymuszającą
jednoznaczność, precyzyjność i klarowność składanych informacji.
Powyższe ustalenia wykluczają także możliwość uznania, że Zamawiający powinien
był poprawić omyłkę w oświadczeniu Odwołującego jako oczywistą omyłkę pisarską na
podstawie art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp. J
uż samo ustalenie czy w ofercie Odwołującego
mamy do czynienia z omyłką wymagałoby wyjaśnień, nie można uznać bowiem z założenia,
że każda nieprecyzyjność w składanych oświadczeniach stanowi efekt omyłki, czyli
niezamierzonego błędu wykonawcy. Wręcz odwrotnie, jako zasadę powinno się przyjąć, iż
wykonawca, składając ofertę, działa z zachowaniem należytej staranności wymaganej na
gruncie profesjonalnego charakteru jego działalności. Nawet jednak uznając, że faktycznie
doszło tutaj do omyłki, to nie sposób uznać, aby na gruncie przedmiotowego przypadku
miała ona charakter oczywisty, czyli niebudzący wątpliwości, widoczny „na pierwszy rzut
oka”, nie wymagający dokonywania dodatkowych ustaleń. Sam Odwołujący pośrednio
podważa tę okoliczność domagając się z ostrożności wezwania go do wyjaśnień na
podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp
, podczas gdy konieczność wystosowania takiego
wezwania przeczy oczywistemu charakterowi omyłki. Ewentualne poprawienie omyłki, jak
wskazano już powyżej, wymagałoby od Zamawiającego podjęcia dodatkowych działań w
celu sprawdzenia przebiegu
trasa linii kolejowej objętej zakresem projektowania, co
wyklucza oczywistość tej omyłki. Za w pełni adekwatne w tym zakresie Izba uznała
orzecznictwo przywołane przez Zamawiającego w odpowiedzi na odwołanie.
Za niewykazany i nieuzasadniony Izba uznała ponadto zarzut naruszenia art. 91 ust. 1
ustawy Pzp oraz art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez
nierówne traktowanie Odwołującego
i wykonawcy Egis
przez Zamawiającego. Podstawa faktyczna tego zarzutu oparta została na
okoliczności, że Zamawiający mimo podania przez wykonawcę Egis linii kolejowej zamiast
szlaku
uznał doświadczenie Projektanta i przyznał temu wykonawcy dodatkowe punkty,
natomia
st w sytuacji gdy z oferty Odwołującego jednoznacznie wynikało, jakie szlaki
wskazano,
Zamawiający jednego z nich nie uznał i punktów nie przyznał.
Zauważyć należy, iż zgodnie z zasadą równego traktowania wykonawców
Zamawiający zobowiązany jest egzekwować obowiązki od wykonawców w ten sam sposób,
na tych samych zasadach, a przy ocenie ofert stosować te same kryteria w taki sam sposób
w stosunku do wszystkich podmiotów ubiegających się o udzielenie zamówienia. W
orzecznictwie TSUE wskazuje się, że zasada równego traktowania wymaga jednakowego
traktowania
przez instytucję zamawiającą oferentów pod względem stawianych im w
postępowaniu wymagań oraz stosowania jednakowych zasad na etapie późniejszej
weryfikacji ich spełniania. (por. m.in. wyrok TSUE w sprawie C-324/14 Partner A. D.).
Oznacza to, że na zamawiających spoczywa obowiązek zagwarantowania wykonawcom
takich samych szans na etapie składania ofert oraz na etapie ich badania i oceny. Zasada
równego traktowania nakłada na zamawiających także obowiązek stosowania jednej miary
do wszystkich wykonawców znajdujących się w tej samej lub podobnej sytuacji, co jednak
nie musi być równoznaczne z dokonaniem takiej samej oceny ofert wszystkich wykonawców.
Powyższe ma kluczowe znaczenie w przedmiotowym przypadku, ponieważ sytuację
konkretnego wykonawcy należy oceniać w sposób zindywidualizowany przez pryzmat treści
informacji przedstawionych w opisie kryterium,
w zestawieniu z wymaganiami wynikającymi
z
opisu parametrów oceny. Na gruncie okoliczności stanu faktycznego nie sposób uznać,
aby nieprawidłowości w ofercie Odwołującego i ofercie Przystępującego Egis były podobne
(przypadek dotyczący Przystępującego Egis został omówiono szczegółowo w dalszej części
uzasadnienia).
Podkreślenia także wymaga, że Odwołujący nawet nie próbował wykazać, że
on i wykonawca Egis znajdowali się w takiej samej czy podobnej sytuacji faktycznej. Błędnie
również podnosił Odwołujący, jakoby z jego oferty w sposób jednoznaczny wynikać miało
jakie szlaki wskazał – jak zwrócono uwagę powyżej treść opisu doświadczenia projektantów
nie była w tym zakresie dostatecznie precyzyjna. Izba dostrzegła także niespójność
w
argumentacji Odwołującego, który z jednej strony domagał się podjęcia przez
Zamawiającego wszelkich działań, które umożliwiłyby przyznanie mu dodatkowych punktów
(jak wezwanie do wyjaśnień, poprawienie omyłki), wskazując na nierówne potraktowanie
jego oferty w stosunku do oferty Przystępującego Egis, podczas gdy z drugiej strony, w
relacji do oferty
innego Przystępującego (Konsorcjum Multiconsult) domagał się
zastosowania dalej idącej sankcji niż brak przyznania punktów, tj. wykluczenia ww.
wykonawcy z postępowania.
Zarzuty dotyczące zaniechania wykluczenia z postępowania Przystępujących – uwagi ogólne
Przed przejściem do omówienia dalszych zarzutów dotyczących naruszenia przez
Zamawiającego art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia
z
postępowania Przystępujących, wskazać należy kilka uwag natury ogólnej. Zgodnie z tym
przepisem z
postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza się wykonawcę, który w
wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd
zamawiającego, mogące mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego
w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Podstawa wykluczenia, o której mowa w art. 24
ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp ma charakter obligatoryjny wobec czego
zamawiający nie może
odstąpić od dokonania takiej czynności w sytuacji spełnienia się przesłanek, o których mowa
w tym przepisie. Art. 24 ust. 1 pkt 17 u
stawy Pzp wymaga łącznego zaistnienia poniższych
przesłanek: 1) przedstawienie informacji wprowadzającej zamawiającego w błąd; 2)
przedstawienie informacji jest wynikiem lekkomyślności lub niedbalstwa; 3) informacja ma
lub może mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w
postępowaniu.
Przepis ten dopuszcza wykluczenie wykonawcy w sytuacji wprowadzenia w błąd
zamawiającego w wyniku zachowań nieumyślnych wykonawcy, tj. lekkomyślności lub
niedbalstwa, a jego zakres przedmiotowy jest stosunkowo
szeroki. Powyższe powoduje, że
mając na względzie profesjonalny charakter podmiotów biorących udział w przetargach,
który zobowiązuje do weryfikowania każdej informacji składanej w postępowaniu, błędy
w
składanych oświadczeniach mogą w konsekwencji nieść za sobą konieczność wykluczenia
wykonawcy z postępowania. Wykluczenie z postępowania nie może jednak następować
w
sposób automatyczny – tj. każdorazowo, gdy w treści składanych oświadczeń znalazły się
błędy. Dla zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp niezbędnym jest spełnienie w
sposób kumulatywny wszystkich przesłanek wskazanych w jego treści, a przesłanki te nie
mogą być interpretowane w sposób rozszerzający, ponieważ omawiana regulacja ma
charakter sankcyjny. Ponadto przy jego wykładni nie można pominąć zasad ogólnych
rządzących systemem zamówień publicznych, wyrażonych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.
Odwołujący decydując się na postawienie zarzutu naruszenia przez Zamawiającego
art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia Przy
stępujących
z
postępowania, zobowiązany był w stosunku do każdego z tych wykonawców wykazać
spełnienie wszystkich przesłanek, o których mowa w tym przepisie. Okoliczności faktyczne,
w
oparciu o które podniesiono ww. zarzut, były odmienne w stosunku do każdego
z
Przystępujących, a zatem odrębna powinna być także ocena każdego z tych przypadków.
Tymczasem stanowisko Odwołującego częściowo sprowadzało się do konstatacji, że skoro
Zamawiający nie przyznał danemu wykonawcy punktów za doświadczenie osoby wskazanej
w Wykazie osób składanym na potrzeby weryfikacji kryterium „Dodatkowe doświadczenie
osób wyznaczonych do realizacji zamówienia”, to wykonawca ten powinien zostać
wykluczony z postępowania. Taki automatyzm nie jest uzasadniony na gruncie ustawy Pzp.
Sam f
akt nieprzyznania punktów w pozacenowym kryterium oceny ofert z uwagi na pewne
błędy czy przedstawienie niepełnych danych, nie może być z założenia równoważony z
zaistnieniem podstawy wykluczenia z postępowania, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17
ustawy
Pzp. Jeżeli Odwołujący uważał, że okoliczności faktyczne będące podstawą odmowy
przyznania punktów, powinny nieść za sobą dalej idącą sankcję – tj. wykluczenie
wykonawców z postępowania – to jego zadaniem było wykazać w postępowaniu
odwoławczym za pomocą stosownej argumentacji i dowodów, że w odniesieniu do każdego
z Przystępujących zostały spełnione w sposób łączny wszystkie przesłanki wskazane w ww.
przepisie
. W ocenie Izby Odwołujący powyższemu obowiązkowi nie sprostał, co skutkowało
oddaleniem zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Zarzut dotyczący Konsorcjum Systra
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia
z
postępowania Konsorcjum Systra Izba uznała za nieudowodniony.
Wskazaną w odwołaniu podstawą faktyczną, na której oparto zarzut przedstawienia
przez Konsorcjum Systra informacji wprowadzających w błąd, była okoliczność, że podane
przez Konsorcjum Systra w ramach doświadczenia p. G. W. projekty związane z
modernizacją linii kolejowej E 59 i aktualizacją dokumentacji projektowej na modernizację tej
linii nie przewidywały projektowania szlaku wyposażonego w samoczynną blokadę liniową.
Tylko w tym zakresie Izba
dokonała weryfikacji prawidłowości czynności Zamawiającego
polegającej na przyznaniu Konsorcjum Systra punktów za ww. doświadczenie i zaniechaniu
wykluczenia tego wykonawcy z postepowania, zgodnie bowiem z art. 192 ust. 7 ustawy Pzp
Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu.
W ocenie Izby ww.
okoliczność stanowiąca podstawę omawianego zarzutu nie została
przez Odwołującego udowodniona. Stawiając przedmiotowy zarzut zadaniem Odwołującego
było wykazanie, że dokumentacja projektowa opracowana przez p. W. nie obejmowała
swoim zakrese
m projektowania szlaku wyposażonego w samoczynną blokadę liniową.
Tymczasem Odwołujący w ogóle nie referował do faktycznego zakresu dokumentacji
projektowej opracowanej przez p. W., a
brak objęcia zakresem tej dokumentacji
projektowania szlak
u wyposażonego w samoczynną blokadę liniową wywodził jedynie w
sposób pośredni z dokumentu PFU dla zadania „Projekt i zabudowa urządzeń sterowania
ruchem kolejowym oraz urządzeń kolejowych sieci telekomunikacyjnych” (opatrzony datą
maj 2011, luty 2014) rea
lizowanego w ramach projektu „Prace na linii kolejowej E59 na
odcinku Wrocław – Poznań, Etap IV, odcinek granica województwa dolnośląskiego –
Czempin” , z którego treści wynikało, iż na szlaku Leszno – Stare Bojanowo oraz Rydzyna –
Leszno zainstalowana jes
t półsamoczynna, jednokierunkowa blokada liniowa. Był to jedyny
złożony przez Odwołującego dowód w sprawie na potwierdzenie zarzutów kierowanych
względem Konsorcjum Systra, który jednak w ocenie Izby dowodzi wyłącznie tego, że na
moment jego sporządzania (bliżej nieokreślony) ww. szlaki nie były wyposażone w
samoczynną blokadę liniową. Przedmiotowy dokument nie dowodzi okoliczności, że
dokumentacja projektowa, na której opracowanie Konsorcjum Systra powołało się w zakresie
doświadczenia Projektanta Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych
obiektów budowlanych, nie obejmowała swym zakresem zaprojektowania szlaków
wyposażonych w samoczynną blokadę liniową.
Konsorcjum Systra przedstawiło na rozprawie umowę z dnia 23 lipca 2008 r. dotyczącą
przygoto
wania m.in. dokumentacji projektowej związanej z modernizacją linii E59 na odcinku
Wrocław – Poznań: dla Lotu B – na obszarze LCS z siedzibą w Lesznie, tj. linii kolejowej nr
271 Wrocław – Poznań od km 59,693 do km 132,000 oraz dla Lotu C – na obszarze LCS
z
siedzibą w Poznaniu, tj. linii kolejowej nr 271 Wrocław – Poznań od km 132,00 do km
163,400, a także opis przedmiotu zamówienia dla tego zadania, z którego wynikało, iż jego
celem jest uzyskanie dla linii określonych podstawowych parametrów technicznych, w tym
szlaków wyposażonych w samoczynną dwukierunkową czterostawną elektroniczną blokadę
liniową. Powyższe uprawdopodabniało, że zakresem dokumentacji projektowej opracowanej
w ramach tej umowy miał być objęty także projekt szlaków wyposażonych w SBL. Ponadto
Konsorcjum Systra przedstawiło opracowane na podstawie tej umowy projekty budowlane
(część: Projekt architektoniczno – budowlany, branża: urządzenia SRK) dla zadań:
„Przebudowa szlaku Rydzyna – Leszno od km 86,350 do km 94,750” oraz „Przebudowa
szlaku Leszno
– Stare Bojanowo od ok 97,675 do km 111,250”, obejmujące przebudowę
urządzeń zainstalowanych na szlaku, w tym budowę samoczynnej czterostawnej blokady
liniowej. Wiarygodność i merytoryczna treść tych dokumentów nie była kwestionowana ani
przez Odw
ołującego, ani przez Zamawiającego (Odwołujący wskazywał jedynie na kwestie
związane ze zanonimizowaniem danych osobowych).
W konsekwencji należy stwierdzić, iż w materiale dowodowym zgromadzonym w
sprawie znajdują się dokumenty, które potwierdzają opracowanie projektów budowlanych
obejmujących swym zakresem przedstawione w opisie doświadczenia p. W. dwa szlaki o
długości co najmniej 8 km każdy na zelektryfikowanej dwutorowej linii kolejowej wyposażonej
w samoczynną blokadę liniową, tj. Rydzyna – Leszno oraz Leszno – Stare Bojanowo, brak
jest zaś dowodów wskazujących na okoliczności przeciwne, które potwierdzałyby tezę
odwołania. Przy tym dodać należy, że nie jest zasadne powoływanie się przez Odwołującego
na rozprawie na okoliczność, iż inna osoba niż p. W. sporządziła projekt wykonawczy dla
urządzeń SRK, bowiem jak wynika jednoznacznie z opisu parametrów oceny dokumentacja
projektowa wymagana w ramach doświadczenia Projektanta Koordynatora w branży
kolejowej w zakresie kolejowych o
biektów budowlanych obejmować miała projekt
wykonawczy za wyjątkiem branży srk i teletechniki. Powyższe potwierdził także Zamawiający
na rozprawie.
Z powyższych względów Izba uznała, że Odwołujący nie sprostał spoczywającemu na
nim
ciężarowi dowodu w zakresie wykazania zasadniczej tezy odwołania – tj. okoliczności,
że podane przez Konsorcjum Systra w ramach doświadczenia p. G. W. projekty związane z
modernizacją linii kolejowej E59 i aktualizacją dokumentacji projektowej na modernizację tej
linii nie przewidywały projektowania szlaku wyposażonego w samoczynną blokadę liniową.
Uzupełniająco Izba wskazuje, iż nie było objęte zakresem odwołania poruszone na
rozprawie zagadnienie, czy
projekt powołany przez Konsorcjum Systra został odebrany i był
realizowany, czy
został wykonany. Wobec tego za bezzasadne Izba uznała stanowisko
Zamawiającego, jakoby w celu wykazania swoich twierdzenia Konsorcjum Systra powinno
było przedstawić dowód, że projekt został wykonany, że był realizowany, tym bardziej, że ani
Odwołujący, ani Zamawiający okoliczności tej na rozprawie nie podważali. Podobnie zarzuty
odwołania nie odnosiły się do tego, czy w oparciu o dokumentację projektową wskazaną
w
Wykazie osób uzyskano decyzję o zatwierdzeniu dokumentacji projektowej lub decyzję
o
pozwoleniu na budowę. W odwołaniu nie podważano także okoliczności, że dokumentację
projektową wskazaną w Wykazie osób wykonał p. G. W., a jedynie fakt, że w ramach tej
dokumentacji nie projektowano szlaków wyposażonych w SBL. Tym samym przedstawiane
w tym zakresie twierdzenia -
jako wykraczające poza zakres zarzutów odwołania -
pozostawały bez wpływu na rozstrzygnięcie. Kwestie te winny być co do zasady
przedmiotem analizy przez Zamawiającego na etapie oceny ofert. Izba będąc związana
granicami zarzutów, nie może ich poddać weryfikacji w przedmiotowym postępowaniu
odwoławczym.
Zarzut dotyczący Konsorcjum Multiconsult
Izba nie uwzględniła zarzutu naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez
zaniechanie wykluczenia z
postępowania Konsorcjum Multiconsult.
Bezsporna była okoliczność, iż stacja Puławy – Azoty wskazana w opisie podanej w
poz. 1 Wykazu osób dla p. P. B. usługi opracowania dokumentacji projektowej w ramach
projektu: „Modernizacja linii kolejowej Nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa – Dorohusk na
odcinku Otwock
– Lublin – Prace Przygotowawcze (dokumentacja projektowa i materiały
przetargowe)” odcinek Dęblin – Lublin w km 107,2+83 – 175,8+50, nie posiadała trzech
krawędzi peronowych. W postępowaniu odwoławczym nie była kwestionowana również
okoliczność, że wykonana w ramach ww. usługi dokumentacja projektowa obejmowała inną
stację (stację Lublin) spełniającą parametry oceny ustalone w kryterium, w tym posiadającą
przynajmniej trzy krawędzie peronowe. Tym samym w przedmiotowym przypadku zaistniała
sytuacja, w której wykonawca powołał się na doświadczenie Projektanta Koordynatora
w
opracowaniu dokumentacji projektowej, która obiektywnie spełniała wymagania ustalone
w
opisie parametrów oceny, niemniej z uwagi na błąd wykonawcy w ramach opisu tej usługi
wskazana została nie ta stacja, która powinna zostać podana.
W ocenie Izby przypadek taki nie kwalifikuje się pod dyspozycję art. 24 ust. 1 pkt 17
ustawy Pzp.
Odwołujący zarzut naruszenia tego przepisu wywodził wyłącznie z faktu, że
podana w
Wykazie osób stacja Puławy - Azoty nie posiada wymaganych trzech krawędzi
peronowych,
całkowicie pomijając wyżej opisany kontekst faktyczny. Zgromadzony
w
sprawie materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, że Konsorcjum Multiconsult
powołało się na doświadczenie p. B. w opracowaniu konkretnej dokumentacji projektowej,
która spełniała wszystkie wymagane parametry oceny. Fakt opracowania przez p. B.
dokumentacji projektowej wskazanej w
Wykazie osób nie był kwestionowany, podobnie jak
okoliczność, że dokumentacja ta spełniała wymogi kryterium, w tym obejmowała swoim
zakresem stację spełniającą wymagania określone w opisie parametrów oceny. Okoliczność
spełnienia wymagań wynikających z opisu parametrów oceny przez wskazaną usługę
została pozytywnie zweryfikowana także przez Zamawiającego, który był odbiorcą tej usługi.
Nie budzi zatem wątpliwości Izby, że p. P. B. na moment składania ofert posiadał
doświadczenie wymagane w świetle przyjętego kryterium oceny, a co kluczowe -
doświadczenie to uzyskał opracowując tę konkretną dokumentację projektową, którą podano
w Wykazie osób i jedynie z uwagi na omyłkę wykonawcy w treści oświadczenia zawartego w
Wykazie osób podana została nie ta stacja, która powinna zostać podana. Mając to na
uwadze należy stwierdzić, że podana w Wykazie osób informacja o tym, że Pan B. posiada
doświadczenie w opracowaniu dokumentacji projektowej spełniającej wszystkie wymagane
parametry oceny była informacją obiektywnie zgodną z rzeczywistością i nie stanowiła
informacji wprowadzającej Zamawiającego w błąd.
Za bezzasadne
Izba uznała twierdzenia Odwołującego, iż skoro z ustaleń
Zamawiającego wynika brak spełnienia wymogu co do ilości krawędzi peronowych przez
stację Puławy - Azoty, to należy stwierdzić, że Konsorcjum Multiconsult posłużyło się
nieprawdziwą informacją mającą na celu wywołanie u Zamawiającego mylnego wyobrażenia
co do rzeczywistości, aby uzyskać wyższa ilość punktów w kryterium. W ocenie Izby nie
sposób przypisać Konsorcjum Multiconsult zamiaru wywołania u Zamawiającego mylnego
wyobrażenia o rzeczywistości w celu zwiększenia przewagi konkurencyjnej nad pozostałymi
wykonawcami w sytuacji, gdy
wskazane w Wykazie osób doświadczenie p. B. obejmujące
dokumentacj
ę projektową opracowaną w ramach projektu: „Modernizacja linii kolejowej Nr 7
Warszawa Wschodnia Osobowa
– Dorohusk na odcinku Otwock – Lublin – Prace
Przygotowawcze” od początku obiektywnie spełniało wymagania wynikające z opisu
parametru oceny. Gdyby Prz
ystępujący nie pomylił się w nazwie stacji to powinien był
uzyskać wyższą ilość punktów w kryterium pozacenowym. Nie mamy tu zatem do czynienia
z sytuacją wskazywaną przez Odwołującego, tj., że wykonawca powołał się na fakt
opracowania przez Projektanta Koordynatora danej dokumentacji projektowej po to, by
uzyskać wyższą liczbę punktów pomimo, że osoba ta nie posiada wymaganego
doświadczenia, lecz z sytuacją odwrotną, a mianowicie taką, w której Projektant Koordynator
posiada doświadczenie odpowiadające wymaganym parametrom oceny, ale z uwagi na błąd
w opisie tej dokumentacji nie mógł otrzymać za to doświadczenie punktów.
Zdaniem składu orzekającego w tak ustalonym stanie faktycznym wykluczenie
Konsorcjum Multiconsult na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 usta
wy Pzp tylko z tego względu,
że omyłkowo w treści opisu doświadczenia w opracowaniu dokumentacji projektowej
wskazano stację Puławy - Azoty zamiast stacji Lublin, podczas gdy doświadczenie p. B. w
opracowaniu tej konkretnej dokumentacji projektow
ej wskazanej w Wykazie osób
obiektywnie spełniało wymagania wynikające z opisu parametrów oceny, co nie było
podważane, nie jest uzasadnione ani w świetle ww. przepisu, ani na gruncie zasad ogólnych
wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Izba zgodziła się z Zamawiającym, iż idąc tokiem
rozumowania Odwołującego należałoby wykluczyć z postępowania każdego wykonawcę,
który popełni jakikolwiek błąd w treści oświadczeń przedstawianych na potrzeby kryteriów
oceny ofert, nawet w sytuacji gdy wskazane doświadczenie obiektywnie spełniało
wymagania kryterium.
Słusznie także podnosił Przystępujący Konsorcjum Multiconsult, iż
inaczej należy oceniać sytuację wykonawcy, który powołuje się na doświadczenie, jakiego
nie posiada od sytuacji wykonawcy, który wskazał dokumentację spełniającą wymagania, a
pomylił się co do nazwy stacji.
Niezależnie od powyższego podkreślić należy, iż aby można było w ogóle uznać, że
taka sytuacja wyczerpuje dyspozycję ww. przepisu, koniecznym byłoby wykazanie przez
Odwołującego, że spełnione zostały w sposób kumulatywny wszystkie przesłanki wynikające
z art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp
. Odwołujący nie przedstawił w tym zakresie szerszych
wywodów, a jednocześnie w żaden sposób nie kwestionował twierdzeń przeciwników
procesowych o tym, że informacja o doświadczeniu p. B. w opracowaniu dokumentacji
projektowej wskazanej w poz. 1 Wykazu osób była informacją prawdziwą, skupiając się
jedynie
w sposób formalny na błędzie w oznaczeniu nazwy stacji, abstrahując od stanu
faktycznego.
Zarzut dotyc
zący wykonawcy IVIA
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia
wykonawcy IVIA
na tej podstawie z postępowania Izba uznała za bezzasadny.
Przedmiotowy zarzut
został oparty wyłącznie o okoliczność, że Przystępujący IVIA nie
otrzymał punktów w pozacenowym kryterium oceny ofert za wskazane dodatkowe
doświadczenie p. J. D., ponieważ nie podał nazwy projektu oraz zakresu jego realizacji. W
ocenie Izby jednak sam fakt niepodania wszystkich wymaganych przez Zama
wiającego
informacji niezbędnych do pozytywnej weryfikacji dodatkowego doświadczenia wskazanego
na potrzeby pozacenowego kryterium oceny ofert nie powoduje per se zaistnienia podstawy
do wykluczenia wykonawcy z
postępowania w oparciu o art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp.
Domagając się wykluczenia wykonawcy IVIA z postępowania w oparciu o ten przepis
Odwołujący powinien był wykazać, że przedstawione w Wykazie osób informacje, stanowiły
informacje wprowadzające Zamawiającego w błąd, tymczasem Odwołujący nie podjął nawet
próby wykazania tej okoliczności. Jak wskazuje się w orzecznictwie zasadność wykluczenia
z
postępowania wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp wymaga
wykazania ponad wszelką wątpliwość, że wykonawca złożył informacje nieprawdziwe,
błędne (por. m.in. wyrok z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. akt KIO 2381/19). Takich
okoliczności Odwołujący nawet nie uprawdopodobnił. Z samego faktu, że Przystępujący IVIA
wskazał informacje dotyczące doświadczenia p. D. w sposób niepełny, niepozwalający
pozytywnie
zweryfikować podanej usługi pod kątem spełnienia wymagań przyjętych na
potrzeby oceny ofert, nie można w sposób automatyczny wywodzić, że informacje
przedstawione w tym zakresie
stanowią informacje wprowadzające w błąd. Podnoszona
przez
Odwołującego argumentacja, iż takie działanie miało na celu wywołanie mylnego
wyobrażenia co do spełnienia wszystkich wymogów kryterium bez rzeczywistego oparcia
podanych informacji w faktach
, nie została niczym poparta. Odwołujący przyjął tezę, że
Przyst
ępującego IVIA cechował zamiar wprowadzenia Zamawiającego w błąd co do
posiadania przez p. J. D.
doświadczenia w zakresie usługi projektowej dotyczącej węzła
Pardubice, a jednocześnie nie przedstawił żadnych argumentów, które świadczyć miałyby o
nierzetelności informacji przedstawionych w zakresie tej usługi. Słusznie zatem zwracał
uwagę Zamawiający, że Odwołujący zaniechał jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej w tym
zakresie.
Przy czym wskazać należy, że Odwołujący powziął szerszą wiedzę o zakresie
projektu „Modernizacja węzła kolejowego Pardubice” z pisma wykonawcy IVIA
zawierającego zgłoszenie przystąpienia, a pomimo tego na rozprawie nie zwracał uwagi na
jakiekolwiek
okoliczności, które miałyby świadczyć o nieprawdziwości wskazanych
w Wykazie o
sób informacji. Mając powyższe na względzie, w ocenie Izby przedmiotowy
zarzut nie został nie tyle udowodniony, co nawet uprawdopodobniony przez Odwołującego.
Ponadto Izba wskazuje, iż podnoszona przez Odwołującego na rozprawie
argumentacja, iż Zamawiający nie zbadał oferty wykonawcy IVIA pod kątem przedstawienia
informacji wprowadzających w błąd, czym naruszył zasadę równego traktowania
wykonawców, nie została objęta zakresem zarzutów odwołania, wobec czego zgodnie z art.
192 ust. 7 ustawy Pzp, nie mogła stanowić przedmiotu rozstrzygnięcia Izby.
Zarzuty dotyczące wykonawcy Egis
Zarzut naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia
na tej podstawie z postępowania wykonawcy Egis Izba uznała za nieudowodniony.
Podstawa faktyczna
omawianego zarzutu oparta została na stwierdzeniu, że
w
przypadku kolei dużych prędkości, tj. osiągających prędkość 250 – 350 km/h, nie
występuje system samoczynnych blokad liniowych, wobec czego doszło do podania
nieprawdziwych informacji przez wykonawcę Egis w zakresie wymaganego wyposażenia
SBL
dla szlaków kolejowych, będących przedmiotem projektowania przez Projektanta
Koordynatora w branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowlanych p. V. A.
(szybka kolej w Tajlandii) oraz Koordynato
ra branży zabezpieczenie i sterowanie ruchem
kolejowym p. F. P. (szybka kolej w Maroku).
Obowiązkiem Odwołującego stawiającego powyższą tezę, w oparciu o którą wywodził
daleko idący skutek w postaci konieczności wyeliminowania z postępowania
k
onkurencyjnego wykonawcy, zgodnie z wynikającą z art. 190 ust. 1 ustawy Pzp zasadą
rozkładu ciężaru dowodu w postępowaniu odwoławczym, było wykazanie, iż ww. dwie usługi,
które wykonawca Egis wskazał w Wykazie osób, nie obejmowały projektowania szlaków
wyp
osażonych w samoczynną blokadę liniową. Odwołujący jednak nie tylko nie złożył na
poparcie swojej tezy jakichkolwiek dowodów, ale nie przedstawił także w tym zakresie
konstruktywnej argumentacji. Twierdzenia zawarte w odwołaniu ograniczały się do
lakonicznego wskazania,
że w przypadku szybkich kolei stosowane są inne systemy
zabezpieczeń niż SBL, czego jednak Odwołujący szerzej nie wyjaśnił, a na rozprawie nie
przedstawił na tę okoliczność żadnych dowodów.
Natomiast Zamawiający przedstawił dowód - wydruk korespondencji prowadzonej
z ekspertem Biura Automatyki i Telekomunikacji PKP PLK S.A. -
potwierdzający, że praca
systemu ERTMS i systemu samoczynnych blokad liniowych nie tylko nie wykluczają się
wzajemnie, ale ich funkcje wzajemnie się uzupełniają. Odwołujący nie przedstawił żadnych
twierdzeń mogących poddać w wątpliwość wnioski zaprezentowane przez eksperta Biura
Automatyki i Telekomunikacji czy
ich wiarygodność. Kwestionowanie tego dowodu wyłącznie
z
uwagi na fakt, że korespondencja z ww. ekspertem była prowadzona już po ocenie ofert,
jest chybione
z tego względu, że korespondencja ta służyła weryfikacji prawidłowości
dokonanej przez
Zamawiającego oceny ofert z perspektywy twierdzeń podniesionych w
odwołaniu (co wynika wprost z treści dokumentu) i została złożona jako dowód na odparcie
twierdzeń Odwołującego. Nie jest zaś wystarczające do przesądzenia o zasadności zarzutu
powołanie się przez Odwołującego na fakt, że stanowisko eksperta nie potwierdza
jednoznacznie
prawdziwości informacji. Odwołujący pomija okoliczność, iż to jego
obowiązkiem było wykazać, że Przystępujący Egis przedstawił informacje wprowadzające w
błąd i złożyć na tę okoliczność stosowne dowody. Odwołujący nie zauważa także, iż zdaniem
eksperta spełnienie wymagań w zakresie doświadczenia przez Egis zostało
uprawdopodobnione. D
owód ten jednoznacznie przeczy ponadto zerojedynkowej tezie
odwołania, jakoby w przypadku szybkich kolei nie stosowało się SBL.
Odwołujący nie odniósł się ponadto do twierdzeń Zamawiającego i Przystępującego,
że system ERTMS nie zastępuje funkcjonalności urządzeń liniowych (jak SBL) a łączenie
obu systemów jest stosowane w praktyce, także w Polsce, również w przypadku szybkich
kolei, nie
przedstawił żadnych argumentów ani dowodów wskazujących, że w przypadku
kolei w Tajlandii i Maroku
sytuacja taka nie ma miejsca. Odwołujący nie przedstawił także
wywodu
co
do
sposobu
rozumienia
pojęcia samoczynnych blokad liniowych,
a w
szczególności, że jego interpretację należy zawężać do rozwiązań popularnych
w Polsce. Tymczasem Prz
ystępujący Egis wskazywał, iż stosowane są blokady różnego
typu, o różnej technologii, co potwierdza także stanowisko eksperta Biura Automatyki
i
Telekomunikacji, w którym omówiono kwestię wielodostępowych (samoczynnych) blokad
liniowych, zwracając jednocześnie uwagę na konieczność interpretacji tego pojęcia zgodnie
z Instrukcją Ie-4 (załączoną do odpowiedzi na odwołanie). W konsekwencji nie miała
znaczenia dla rozstrzygnięcia prezentowana przez Odwołującego na rozprawie
argumentacja, iż na danym odcinku szybkich kolei w Maroku, zgodnie ze zdjęciami
satelitarnymi dostępnymi w Internecie, nie znajdują się żadne widoczne urządzenia mające
zdaniem Odwołującego stanowić SBL, skoro Odwołujący nie wykazał, ze takie widoczne
urządzenia miałyby się tam znajdować.
I
zba nie uwzględniła także zarzutu naruszenia art. 91 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez przyznanie wykonawcy Egis punktów za doświadczenie p. V. A. (Koordynator w
branży kolejowej w zakresie kolejowych obiektów budowalnych) pomimo nieprawidłowego
oznaczenia szlaku Bua Yai
– Nong Khai.
Bezsporna w postępowaniu odwoławczym była okoliczność, że Przystępujący Egis
opisując doświadczenie ww. osoby w zakresie usługi „Projekt linii szybkiej kolei Nakhon
Ratchasima-
Nong Khai w Tajlandii (355 km)” prawidłowo oznaczył szlak Nakhon Ratchasima
– Bua Yai (82 km), natomiast nieprawidłowo wskazał jako szlak fragment linii kolejowej od
stacji Bua Yai do stacji
Nong Khai (273km), który w istocie nie był szlakiem, lecz odcinkiem
składającym się z czterech szlaków. Ponadto nie była kwestionowana okoliczność
podnoszona przez Przystępującego Egis, że każdy z czterech szlaków składających się na
odcinek Bua Yai - Nong Khai
spełniał wymagany parametr oceny (długość co najmniej 8 km
każdy).
Jak wskazano w Instrukc
ji o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (dowód złożony przez
Zamawiającego) linie kolejowe dzielą się na odcinki, szlaki i odstępy. Odcinek jest to część
linii kolejowej zawarta między sąsiednimi stacjami węzłowymi albo między punktem
początkowym lub końcowym linii kolejowej i najbliższą stacją węzłową. Z kolei szlak jest to
część linii kolejowej między: 1) dwoma sąsiednimi posterunkami zapowiadawczymi, 2)
ostatnim posterunkiem zapowiadawczym i końcowym punktem linii. Z powyższego wynika, iż
odcinek jest częścią linii kolejowej, składającą się co do zasady ze szlaków.
Mając to na uwadze, ponieważ wymogiem w zakresie doświadczenia Koordynatora
branży zabezpieczenia i srk objęte było opracowanie dokumentacji obejmującej dwa szlaki
o
długości co najmniej 8km, to nie sposób uznać, że osoba, która opracowała dokumentację
obejmującą jeden szlak o długości 82km (niekwestionowany) oraz cały odcinek o długości
273km
, składający się z czterech szlaków, z których każdy miał długość przekraczającą 8km,
wymogu tego nie spełnia. Interpretacja prezentowana przez Odwołującego prowadziłaby do
wniosku, że wykonawca, który wykazał się doświadczeniem większym niż wymagane
w
świetle parametrów oceny nie otrzymałby za to doświadczenie punktów, tylko z tego
względu, że podał szerszy zakres zrealizowanej dokumentacji projektowej niż wynikający
z
opisu kryterium. Odwołujący nie przedstawiał argumentacji mającej wskazywać, że wymóg
podania szlaku był istotny z perspektywy oceny doświadczenia Projektanta – Koordynatora
w
jakimś innym, szerszym kontekście niż to, aby pokazać, że osoba wskazana na to
stanowisko opracowała dokumentację projektową obejmującą szlak o wymaganej długości
(co najmniej 8km)
. Odwołujący nie kwestionował także, że każdy z czterech szlaków, które
obejmował odcinek Bua Yai - Nong Khai, był dłuższy niż wymagane 8km. W świetle
powyższych ustaleń stanowisko Odwołującego, iż Przystępujący Egis nie powinien otrzymać
punktów w pozacenowym kryterium oceny ofert za doświadczenie p. V. A., nie znajduje
uzasadnienia.
W tym stanie rzeczy
Izba uznała, że odwołanie podlega oddaleniu w całości i na
podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na
podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz
§ 5 ust. 4 Rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania
(t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972).
Stosownie
do wyniku postępowania kosztami postępowania obciążono Odwołującego
w
całości. Natomiast mając na uwadze konfigurację procesową, jaka miała miejsce
w
przedmiotowym postępowaniu oraz okoliczność, że przepisy § 5 ust. 1-3 ww.
Rozporządzenia do takiej sytuacji wprost się nie odnoszą, Izba działając w oparciu o § 5 ust.
zasądziła zwrot kosztów postępowania z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika na rzecz
Zamawiającego i Konsorcjum Systra (Uczestnika postępowania który wniósł sprzeciw wobec
częściowego uwzględnienia odwołania) proporcjonalnie do odpartych zarzutów.
Odwołaniem objęto pięć grup zarzutów: odpowiednio dotyczących oferty Odwołującego,
Konsorcjum Systra, Konsorcjum Multiconsult, IVIA oraz Egis. Zamawiający uwzględnił
odwołanie w zakresie zarzutu dotyczącego Konsorcjum Systra, tj. w zakresie jednej z pięciu
grup zarzutów, w pozostałej zaś części wniósł o oddalenie odwołania i bronił własnej decyzji
podjętej w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Mając na uwadze, iż Izba oddaliła
odwołanie w całości, należy stwierdzić, że Zamawiający w części, w jakiej uwzględnił
zarzuty, tj. w stosunku 1/5, był stroną przegrywającą, natomiast wygrał postępowanie
odwoławcze w stosunku 4/5. Tym samym Izba zasądzając od Odwołującego na rzecz
Zamawiającego zwrot kosztów poniesionych przez Zamawiającego z tytułu wynagrodzenia
pełnomocnika ograniczyła należne Zamawiającemu koszty do wysokości 4/5 wnioskowanej
kwoty (tj. kwoty 2
880 zł, stanowiącej 4/5 z 3600 zł).
Analogiczny mechanizm zastosowano w odniesieniu do Konsorcjum Sys
tra, które
wniosło sprzeciw wobec czynności uwzględnienia odwołania w zakresie zarzutów
dotyczących Konsorcjum Systra, czyli jednej z pięciu grup zarzutów. Tylko w tym zakresie
Konsorcjum Sytra
przystąpiło do postępowania odwoławczego i tylko w tym zakresie
podejmowało działania w postępowaniu, które miały wpływ na rozstrzygnięcie Izby,
a p
rawidłowości czynności Zamawiającego w stosunku do czterech pozostałych
wykonawców bronił sam Zamawiający. Tym samym Izba zasądzając od Odwołującego na
rzecz Konsorcjum Systra
zwrot kosztów poniesionych przez wnoszącego sprzeciw z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika ograniczyła należne Konsorcjum Systra koszty do wysokości
1/5 wnioskowanej kwoty (tj. kwoty
720 zł, stanowiącej 1/5 z 3600 zł).
Przewodniczący: ……………………………….………
Otrzymuj raz w tygodniu aktualne informacje
o zmianach w prawie oraz komentarzach ekspertów
Otrzymasz darmowy e-book w prezencie!
„6 pytań o znowelizowane przepisy Pzp"