KIO 3020/20 POSTANOWIENIE dnia 24 listopada 2020 r.

Stan prawny na dzień: 02.02.2021

Sygn. akt: KIO 3020/20 

POSTANOWIENIE 

z dnia 24 listopada 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Ryszard Tetzlaff 

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym be

z udziału stron oraz uczestników postępowania 

odwoławczego w dniu 24 listopada 2020 r. w Warszawie odwołania wniesionego do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  18  listopada  2020  r.  przez  wykonawcę  Gastro  Serwis 

Sp.  z  o.o.,  ul.  Przybyszewskiego  255/267,  92-

338  Łódź  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez 

Miasto Łódź- Urząd Miasta Łodzi, ul. Piotrkowska 104, 90-926 Łódź 

postanawia: 

odrzuca odwołanie, 

2.  k

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Gastro  Serwis  Sp.  z  o.o.,                                      

ul. Przybyszewskiego 255/267, 92-

338 Łódź i:    

2.1.  zalicza 

w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: 

siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy), uiszczoną przez wykonawcę Gastro Serwis Sp. 

z o.o., ul. Przybyszewskiego 255/267,  92-

338 Łódź tytułem wpisu od odwołania. 


Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  27  września  2019  r.  poz.  1843

z  późn.  zm.)  na  niniejsze 

postanowienie  - 

w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Łodzi. 

Przewodniczący: 

……………………………… 


Sygn. akt: KIO 3020/20 

UZASADNIENIE 

Postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  na  usługi  społeczne  o  wartości 

mniejszej  niż  750  000  euro,  którego  przedmiotem  jest:  „Usługi  restauracyjne  dla 

mieszkańców  Domu  Pomocy  Społecznej  w  Łodzi  w  Łodzi,  ul.  Spadkowa  4/6”,  prowadzone 

pod  numerem  ZP/US/1/2020

;  zostało  wszczęte  ogłoszeniem  opublikowanym  w  dniu 

19.10.2020  r.  w  Biuletynie  Informacji 

Publicznej  Urzędu  Miasta  Łodzi,  przez  Miasto  Łódź- 

Urząd Miasta Łodzi, ul. Piotrkowska 104, 90-926 Łódź zwane dalej: „Zamawiającym”.                      

W dniu 16.11.2020 r. (e-mailem

) Zamawiający przekazał informacje o wyborze oferty 

najkorzystniejszej oferty: A. S. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą BIG ANDY A. 

S.,

ul. Malczewskiego 37/43, 93-154 

Łodzi zwany dalej: „BIG ANDY A. S.” oraz odrzuceniu 

oferty  Gastro  Serwis  Sp.  z  o.o.,   ul.  Przybyszewskiego  255/267,  92-

338 Łódź zwanej dalej: 

„Gastro Serwis Sp. z o.o.” albo „Odwołującym”

W  dniu  18.11.2020  r. 

(wpływ  bezpośredni  do  Prezesa  KIO)  Gastro  Serwis  Sp.                        

z  o.o. 

wniosło  odwołanie  na  czynności  Zamawiającego  z  16.11.2020  r.  Kopie  odwołania 

Zamawiający  otrzymał  w  tym  samym  dniu  (e-mailem).  Odwołanie  zostało  podpisane  przez 

P.Z.  ujawnionego  w  załączonym  do  odwołania    KRS-ie  i  umocowanego  do  samodzielnej 

reprezentacji. 

Zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 138o ust. 2 ustaw

y z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. 

z 27 września 2019 r. poz. 1843 ze zm.) zwanej dalej: „Pzp” i art. 90 ust. 3 Pzp oraz w zw.                 

z art. 89 ust. 1 pkt 

4 Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego z uwagi na fakt, iż złożona 

przez  Odwołującego  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę,  w  sytuacji,  gdy  z  przedłożonych 

Zamawiającemu  wyjaśnień  wynika,  że  Odwołujący  w  sposób  wyczerpujący  i  kompleksowy 

wykazał,  że  zaoferowana  przez  niego  cena  nie  jest  rażąco  niska  i  pozwala  na  wykonanie 

zamówienia  zgodnie  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  w  szczególności  gdy  oferta 

nieznacznie różni się od oferty wybranej jako najkorzystniejsza (o ok. 2%) i od szacunkowej 

wartości zamówienia (o ok. 7%), 

2.  art.  138o  ust.  2  Pzp  w  zw.  z  art.  92  ust.  1  pkt  3  Pzp  poprzez  przeprowadzanie 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  niezapewniający  zachowania  uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego 

bez  ostatecznego  wyjaśnienia,  czy  złożona  oferta  posiada  rażąco  niską  cenę,                             

w szczególności gdy istniała możliwość wezwania Odwołującego do uzupełnienia złożonych 

przez  niego  wyjaśnień  i  kalkulacji  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  w  dalszym  ciągu  ma 


wątpliwości  co  do  ceny  w  ofercie  Odwołującego,  a  także  poprzez  sformułowanie 

zawiadomienia  o  odrzuceniu  oferty  z  uzasadnieniem  nadzwyczaj  ogólnikowym,  bez 

wszechstronnego  rozważenia  złożonych  przez  Odwołującego  wyjaśnień  i  kalkulacji                           

i  uniemożliwiających  odniesienie  się  przez  Odwołującego  do  tak  sformułowanego 

zawiadomienia o odrzuceniu oferty Odwołującego. Żądał nakazania Zamawiającemu: 

unieważnienia dokonania czynności odrzucenia oferty Odwołującego, następnie 

unieważnienia dokonania czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, następnie 

powtórzenia  dokonania  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  z  uwzględnieniem 

oferty  Odwołującego,  ewentualnie  w  przypadku  zawarcia  umowy  przez  Zamawiającego                           

z wybranym wykonawcą - żądam unieważnienia tej umowy. 

Odnośnie  dopuszczalności  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej  w  przypadku 

zamówień  publicznych  na  usługi  społeczne  o  wartości  poniżej  wyrażonej  z  złotych 

równowartości kwoty 750.000 EURO. 

Na  wstępie  podniósł,  że  Odwołujący  mają  prawo  w  niniejszej  sprawie  wnieść 

odwołanie na czynność odrzucenia złożonej przez niego oferty, w szczególności gdy w pkt. 

16.2  ogłoszenia  dodano,  co  następuje:  Zamawiający  informuje,  że  w  prowadzonym 

postępowaniu,  w  przypadku  uzasadnień  nieuregulowanych  w  Ogłoszeniu,  będą  miały 

zastosowanie  odpowiednio  przepisy  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U, z 2019 r. poz. 1843). 

Pzp przewiduje bowiem w dziale VI środki ochrony 

prawnej, które służą uczestnikom postępowań o udzielenie zamówienie publicznego wobec 

zamawiających,  którzy  naruszają  przepisy  ustawy.  W  art.  180  ust.  1  i  ust.  2  ustawodawca 

rozróżnił zakres czynności zamawiającego, na które przysługuje odwołanie, w zależności od 

wartości zamówienia - i jest to jedyne ograniczenie w stosowaniu środków ochrony prawnej 

przewidziane  w  Pzp. 

Proces  udzielania  zamówień  publicznych,  który  prowadzi  do 

wydatkowania  środków  publicznych  -  dla  zachowania  jego  przejrzystości,  prawidłowości                    

i  uczciwej  konkurencji  musi  być  poddany  kontroli  niezależnych  organów,  które  korygują 

czynności  zamawiających  w  toku  postępowania  i  czuwają  nad  prawidłowością  powierzania 

zamówień  publicznych.  Należy  podkreślić,  że  zamówienia  publiczne  są obszarem  na  styku 

władzy publicznej i interesów prywatnych, szczególnie narażonym na korupcję. Przepisy Pzp 

dotyczące  ochrony  prawnej  mają  znaczenie  pierwszorzędne  dla  procesu  udzielania 

zamówień publicznych i są wyrazem konstytucyjnej zasady prawa do sądu (art. 45, art. 78, 

art.  176  Konstytucji)  oraz  przejawem 

realizacji  przez  ustawodawcę  praw  człowieka                           

i  podstawowych  wolności  (art.  6  Konwencji  o  Ochronie  Praw  Człowieka  i  Podstawowych 

Wolności z dnia 4 listopada 1950 roku z protokołami dodatkowymi). Środki ochrony prawnej 

służą uczestnikom wszystkich postępowań o udzielenie zamówień publicznych, które zostały 

uregulowane  w  ustawie  - 

co  stanowi  jedną  z  naczelnych  zasad  prawa  zamówień 

publicznych. 

Zgodnie  z  tezą  nr  122  Dyrektywy  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  nr 


2014/24/UE  z  dnia  26  luteg

o  2014  roku  w  sprawie  zamówień  publicznych,  uchylającą 

dyrektywę  2004/18/WE:  "Dyrektywa  89/665/EWG  przewiduje  określone  procedury 

odwoławcze,  które  mają  być  dostępne  co  najmniej  dla  każdej  osoby,  która  ma  lub  miała 

interes w uzyskaniu konkretnego zamówienia, a która ucierpiała lub może ucierpieć wskutek 

domniemanego  naruszenia  unijnego  prawa  w  dziedzinie  zamówień  publicznych  lub 

przepisów  krajowych  przenoszących  to  prawo.  Niniejsza  dyrektywa  nie  powinna  mieć 

wpływu  na  te  procedury  odwoławcze.  Jednak  obywatele,  zainteresowane  podmioty,  bez 

względu  na  to,  czy  są  zorganizowane,  oraz  inne  osoby  lub  organy  niemające  dostępu  do 

procedur  odwoławczych  na  mocy  dyrektywy  89/665/EWG,  pomimo  to  mają,  jako  podatnicy 

uzasadniony  interes  w  tym,  by  procedury  zamówień  publicznych  były  należyte.  Powinni 

zatem mieć możliwość - w sposób inny niż poprzez system odwoławczy na mocy dyrektywy 

89/665/EWG  i  bez  konieczności  występowania  przed  sądem  lub  trybunałem  -  zgłaszania 

ewentualnych  naruszeń  niniejszej  dyrektywy  do  właściwego  organu  łub  struktury".  Z  treści 

dyrektywy  wynika  wprost,  że  przepisy  europejskie  nakazują  stosowanie  ochrony  prawnej                 

w  zamówieniach  publicznych  w  sposób  możliwie  najszerszy.  Przepisy  prawa  krajowego 

powinny  umożliwiać  weryfikację  czynności  zamawiających  nie  tylko  wykonawcom  w  toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  ale  wręcz  wszystkim  obywatelom,                     

z  uwagi  na  to,  że  w  drodze  udzielania  zamówień  publicznych  wydatkowane  są  środki 

publiczne. 

Wyłączenie  ochrony  prawnej  w  jakimkolwiek  rodzaju  postępowań  opisanych                         

w  ustawie  - 

a  tym  samym  pozbawienie  prawa  uczestników  postępowania  do  weryfikacji 

czynności  zamawiających  przez  niezależny  organ  oraz  pozostawienie  decyzji 

zamawiających, nawet stanowiących naruszenie przepisów Pzp - jako decyzji ostatecznych - 

jako  wyłączenie  jednej  z  naczelnych  zasad  prawa  zamówień  publicznych  -  bezwarunkowo 

musiałoby nastąpić na podstawie konkretnego przepisu ustawy (choć wątpliwości budziłaby 

konstytucyjność i zgodność z przepisami europejskimi takiego rozwiązania).  Pzp musiałaby 

wprost  wyłączać  prawo  do  ochrony  prawnej  w  określonych  rodzajach  postępowań.  Takich 

przepisów  prawa,  które  wyłączają  prawo  do  ochrony  prawnej  w  określonych  rodzajach 

postępowań - na ma w ustawie. 

W  szczególności  przepisem  wyłączającym  prawo  do  ochrony  prawnej  wobec 

niezgodnych z ustawą czynności zamawiających nie jest art. 138o Pzp, na który powołała się 

Izba. Powyższy przepis kształtuje pewne obowiązki zamawiających dotyczące zamówień na 

us

ługi  społeczne,  których  wartość  jest  mniejsza  niż  koty  określone  w  art.  138g  ust.  1  Pzp. 

Treść tego przepisu nie stanowi w żadnym z ustępów o wyłączeniu stosowania działu VI Pzp 

lub o nieprzysługiwaniu w tym postępowaniu jego uczestnikom środków ochrony prawnej. 

Skoro prawo do korzystania ze środków ochrony  prawnej jest naczelna zasada Pzp                 

i  środki  ochrony  prawnej  regulują  przepisy  ogólne  -  wspólne  dla  wszystkich  rodzajów 

postępowań, to pozbawienie tego prawa nie może być domniemywane. Jeśli ustawa wprost 


nie  wyłącza  prawa  do  ochrony  prawnej  -  taka  ochrona  wykonawcom  przysługuje.  Środki 

ochrony  prawnej  przysługują  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówienia  na  usługi 

społeczne  o  wartości  równej  lub  przekraczającej  wartość  750.000  euro  -  co  ustawodawca 

podkreślił  w  art.  1381  Pzp.  Środki  te  przysługują  również  w  postępowaniach  o  udzielenie 

zamówienia na usługi społeczne o wartości mniejszej niż 750.000 euro - ponieważ brak jest 

przepisu,  który  wyłączałby  takie  prawo  w  odniesieniu  do  tych  postępowań.  Gdyby 

ustawodawca  chciał  dokonać  takiego  wyłomu  w  stosowaniu  środków  ochrony  prawnej                     

i stworzyć rodzaj postępowania wyłączony spod kontroli - musiałby uczynić to wprost. 

Taką zasadę legislacyjną widać w samym Pzp: art. 198g Pzp:  "Od wyroku sądu lub 

postanowienia  kończącego  postępowanie  w  sprawie  nie  przysługuje  skarga  kasacyjna. 

Przepisu nie stosuje się do Prezesa Urzędu"

Podkreślam,  że  nie  można  zaakceptować  poglądu,  że  pozbawienie  wykonawców 

środków  ochrony  prawnej  w  zamówieniach  na  usługi  społeczne  -  miałoby  stanowić 

"uproszczenie  proceduralne"  w  tych  postępowaniach.  Uproszczenia  proceduralne  mogą 

dotyczyć  terminów,  wymogów  formalnych,  dokumentów,  komunikacji  z  zamawiającym  itp. 

Nie można traktować jako uproszczenia proceduralnego - pozbawienia wykonawców prawa 

do korzystania z ochrony prawnej. 

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 7 stycznia 1992 r., K 

8/91, OTK 1992 nr 1, poz. 5, wskazuje, że prawo do sądu ma tak istotna pozycję w prawie, 

że wykładnia zawężająca jest tu  niedopuszczalna, ponieważ  nie odpowiadałaby  ani  celowi, 

ani 

charakterowi  ustroju  RP.  Prawo  do  publicznego  wymiaru  sprawiedliwości  i  rzetelnego 

procesu  dotyczy  każdego  zakresu  prawa,  a  więc  karnego,  cywilnego,  jak  również 

administracyjnego". Podobnie wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 12 

marca 2002 roku, P 9/01, OTK-

A 2002, nr 2, poz. 14, stwierdzając, że prawo do publicznego 

wymiaru  sprawiedliwości  nie  stanowi  tylko  narzędzia  służącego  wykonywaniu  pozostałych 

wolności i praw. Jest samoistne oraz chronione bez względu na niedochowanie pozostałych 

praw podmiotowych. Konstytucyjnie określone prawo do sądu należy rozumieć jako zasadę 

prawa  konstytucyjnego  i  w  tym  znaczeniu  jest  to  dyrektywa  tworzenia  i  interpretacji  prawa. 

Prawo  do  sądu  posiada  fundamentalne  znaczenie  dla  demokratycznego  państwa  prawa. 

Prawem  tym  powinien  być  objęty  jak  najszerszy  zakres  spraw,  przy  czym  z  zasady 

demokratycznego  państwa  prawa  wynika  również  zakaz  zawężającej  wykładni  tego  prawa 

(por. wyrok z 9 czerwca 1998 roku, K 28/97, uzasadnienie wyroku z 16 marca 1999 roku, SK 

19/98, wyrok z 11 września 2001 roku, SK 17/00 i inne). Wykładnia przepisów Pzp nie może 

prowadzić do pozbawienie wykonawców’ środków ochrony prawnej. 

Podkreślić należy, iż owo zagadnienie zostało już rozstrzygnięte w orzecznictwie. SO 

w  Olsztynie,  w  uzasadnieniu  postanowienia  z  25.08.2017  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt  IX  Ca 

807/17 ze skargi Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych, w sposób niebudzący wątpliwości 

rozstrzygnął,  że:  „Przepis  ort.  138o  Pzp  nie  stanowi  przeszkody  do  wnoszenia  odwołania 


przez  wykonawców.  Dualizm  postępowań  o  udzielenie  zamówień  na  usługi  społeczne  (art. 

1381  Pzp  i  138o  Pzp)  nie  ingeruje  w  żaden  sposób  w  zakres  uprawnień  wykonawców 

związanych  z  wnoszeniem  odwołań  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  (...)  Prowadzenie 

postępowania w oparciu o przepis art. 1380 Ustawy Pzp, nie wyklucza wniesienia odwołania 

od  czynności  (bądź  zaniechania)  zamawiającego  sprzecznej  z  przepisami  Pzp,  omawiana 

regulacja wskazuje,  że do  zamówień społecznych o mniejszej wartości,  zastosowanie mają 

przepisy ust. 2-

4, kształtując przy tym pewne obowiązki zamawiającego w postępowaniu, nie 

zaś procedury ogólne - w tym dotyczące środków ochrony prawnej”

Sąd  Okręgowy  podkreślił,  że  inne  rozumowanie  stałoby  "w  całkowitej  sprzeczności                

z  powołanymi  wyżej  przepisami  Konstytucji  RP  i  prawa  międzynarodowego”  oraz                     

"w całkowitej sprzeczności z przepisem art. 180 ust. 1 Pzp, który - co do zasady - dopuszcza 

zaskarżalność  niezgodnych  z  przepisami  ustawy  czynności  (bądź  zaniechań) 

zamawiającego. Wyjątki w tym zakresie przewiduje jedynie ust. 2 tego przepisu.”. W ten sam 

sposób wypowiedział się Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w wyroku z dnia 8 czerwca 2018 

r. w sprawie sygn. akt IV Ca 361/18. 

O możliwości korzystania ze środków ochrony prawnej 

w  postępowaniach  prowadzonych  na  podstawie  art.  138o  Pzp  wypowiadają  się  też 

przedstawiciele doktryny i praktycy. Przykładowo: 

„Jednocześnie, pomimo braku wyraźnej regulacji dotyczącej możliwość skorzystania przez 

wykonawców  ze  środków  ochrony  prawnej,  zasadnym  wydaje  się  stwierdzenie,  iż 

uregulowania  dotyczące  zamówień  na  usługi  społeczne  o  wartości  mniejszej  niż  kwoty 

określone  w  art.  138g  ustawy  Pzp,  nie  ingerują  w  żaden  sposób  w  zakres  uprawnień 

wykonawców związanych z wnoszeniem odwołań do Izby. Przeciwnie, treść art. 138o ustawy 

Pzp  stanowi  jedynie,  iż  do  zamówień  społecznych  mniejszej  wartości,  zastosowanie  mają 

przepisy ust. 2-

4, kształtując przy tym pewne obowiązki zamawiającego w postępowaniu, nie 

zaś procedury ogólne. Zgodnie z powyższym przyjąć należy, iż w postępowaniach na usługi 

społeczne  o wartości mniejszej  niż  kwoty  określone w  art.  138g  ustawy Pzp,  ustawodawca 

nie 

zniósł 

prawa 

skorzystania 

możliwości 

wniesienia 

odwołania” 

(tekst: 

kancelariaPieróg&Partnerzy:http://www.pierog.pl/media/tms/catalog2/pages/page234/592553fde0d8fodwolanie_w

_przypadku_procedury_udzielenia_zamowienia_publicznego_na_ uslugi_spoleczne.pdf).  

„W postępowaniach na usługi społeczne o wartości mniejszej niż kwoty określone w art. 

13  8e  […]p.z.p..  ustawodawca  nie  zniósł  prawa  skorzystania  z  możliwości  wniesienia 

odwołania”.  (Nowicka  Paulina,  Odwołanie  w  przypadku  procedury  udzielenia  zamówienia 

publicznego na usługi społeczne, Opublikowano: „Zamawiający” 2017/23/28-29), 

„Wyłączenie stosowania ogólnych  reguł  do  nabywania  podprogowych  usług  społecznych 

nie  wyłącza  stosowania do  tych  usług  przepisu  o  umowach  i  o  środkach  ochrony  prawnej. 

Odnosi  się  bowiem  wyłącznie  do  "udzielania  zamówienia",  tj.  znosi  obowiązek  pewnych 

czynności  zamawiającego  przed  zawarciem  umowy  (przed  udzieleniem  zamówienia).  Nie 


znosi kompetencji organów - prawa Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych do kontroli oraz 

kognicji  Krajowej  Izby  Odwoławczej"  (W,  Dzierżanowski,  J.  Jerzykowski,  M.  Stachowiak 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, 7. Wydanie, Warszawa 2018, s. 1086). 

4.  „W  świetle  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Olsztynie,  jak  i  opinii  obecnych  w  doktrynie,                       

a ponadto brzmienia przepisów dotyczących udzielania zamówień na usługi społeczne i inne 

szczególne  usługi,  należy  stwierdzić  ponad  wszelką  wątpliwość,  że  w  postępowaniach                     

o  udzielenie  zamówienia  na  usługi  społeczne  poniżej  progu  750  tys.  euro  wykonawcom 

przysługuje odwołanie"  (M.  Kopacka „Czy  w  postępowaniu na  usługi  społeczne,  o  wartości 

poniżej progu, można wnieść odwołanie?” Lex, QA 995979). 

Zwrócił  uwagę  na  stanowisko  Ministerstwa  Rozwoju  w  tym  przedmiocie.                            

W  odpowiedzi  na  pytanie  Federacji  Przedsiębiorców  Polskich,  M.  Haładyj,  podsekretarz 

stanu 

w resorcie rozwoju stwierdził:  „Kluczowe 

dla 

rozstrzygnięcia 

kwestii 

odwołań                          

w przypadku  zamówień o wartości  niższej  niż  prom  unijne  jest treść  art, 180 ust,  2 ustawy 

Pzp.  który  określa  względem  jakich  czynności  przysługuje  odwołanie  (...).  Na  wyłączenie 

możliwości  wniesienia  odwołania  nie wskazuje  również  treść  art.  138o  ustawy.  Przepis  ten 

nie  zawiera  bowiem  wyłączenia  stosowania  art.  180  ust.2” 

(http://www.zamowienia-

publiczne.lex.pl/czvtai/-/artykul/mozna-skladac-odwolania-w-podprogowych-postepowaniach-na-uslugi-

spoleczne?refererPlid= 10141).  

Powyżej  przedstawione  stanowisko  Sądu  Okręgowego  w  Olsztynie  oraz 

przedstawicieli doktryny  nie powinno budzić  wątpliwości, zważywszy, że wartość zamówień 

na usługi społeczne, o których mowa w tym przepisie mieści się w przedziale od 30.000 euro 

do  750.000  euro.  Nie  można  uznawać,  że  w  sprawach  wydatkowania  tej  skali  środków 

publicznych  - 

uczestnicy  postępowań  pozbawieni  są  prawa  do  korzystania  ze  środków 

ochrony prawnej, a zamawiający zachowują pełną swobodę w procesie udzielania zamówień 

publicznych. 

W  świetle  przepisów  prawa  unijnego,  wobec  wagi  środków  ochrony  prawnej,                

w  procesie  udzielania  zamówień  publicznych  niedopuszczalna  jest  wykładnia  zawężająca 

przepisów Pzp dotyczących ochrony prawnej, która wyłączałaby prawo do ochrony prawnej. 

Byłoby  to  również  niezgodne  z  celem  ustawy,  którym  jest  doprowadzenie  do  udzielenia 

zamówienia  wykonawcy,  który  złożył  najkorzystniejszą,  ale  prawidłową  ofertę                                   

w  postępowaniu  przeprowadzonym  zgodnie  z  zasadą  przejrzystości,  równości, 

niedyskryminacji.  Powyższe  ma  gwarantować  prawidłowość  wydatkowania  środków 

publicznych.  Wykładnia  celowościowa  przepisów  Pzp  prowadzi  do  wniosku,  że  przepisów 

tyczących  się  ochrony  prawnej  nic  można  interpretować  w  sposób  zawężający:  wyrok  SO                

w  Szczecinie  z  22.12.2016  r.,  sygn.  akt:  II  Ca  1461/16,  wyrok  SO  w  Krakowie  w  wyroku                     

z  20.01.2017  r.

,  sygn.  akt XII Ga 1018/16,  w  którym  wskazano m.in.:  „Skoro  ustawodawca 

dopuścił  możliwość  wniesienia  odwołania  od  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,                    

a  zarazem  nie  wprowadził  jakiejkolwiek  regulacji  zawężającej  to  pojęcie,  to  Izba  nie  jest 


uprawniona do  dokonania swoistej wykładni  prawotwórczej,  a tak w  istocie uczyniła.  Nadto 

należy dodać, że w istocie Izba nie zawęziła samego pojęcia użytego w art. 180 ust. 2 pkt 6 

ustawy, Izba w sposób arbitralny i nieuzasadniony zawęziła stosowanie tej normy, zawężając 

same  podstawy  do  wniesienia 

odwołania  zgodnie  z  tym  przepisem,  co  wyraźnie  wynika                    

z  treści  prezentowanego  wyżej  stanowiska  Izby",  wyrok  SO  w  Rzeszowie  w  wyroku                           

z 21.03.2017 r., sygn. akt: VI Ga 60/17. 

Sam  Prezes  Urzędu  Zamówień  Publicznych  składając  skargi  na  wyroki  Izby,  które                   

w  sposób  wąski  traktowały  katalog  czynności  uprawniających  do  wniesienia  odwołania                           

w  zamówieniach  podprogowych,  wskazywał  m.in.,  że:  „zawężająca  wykładnia 

znowelizowanej  t

reści  ort.  180  ust  2  pkt  6  dokonana  przez  Izbę  jest  niezgodna  z  treścią 

ustawy Pzp; 

b) 

stanowisko  Izby  pozbawia  wykonawców  możliwości  weryfikacji  fazy  badania  i  wyboru 

oferty  przez  wyspecjalizowany  organ,  a  które  ostatecznie  doprowadziły  do  wyboru 

niezgodnego z przepisami ustawy Pzp; 

c) 

stanowisko  Izby  jest  nieuzasadnione  w  kontekście  zasady  celowego  i  racjonalnego 

wydatkowania środków publicznych; 

d) 

regulacje  ustawy  Pzp  niezmiennie  mają  służyć  wyłonieniu  wykonawcy,  który  złożył 

najkorzystniejsza ofertę, a stanowisko Izby podważa tę zasadę”

Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wskazywał również na „doniosłość praktyczną 

możliwości  wnoszenia  odwołań  w  postępowaniach  o  wartości  poniżej  progów  unijnych, 

bowiem  stanowią  te  postępowania  ok  85%  ogółu  wszczynanych  postępowań  o  udzielenie 

zamówienia". Podkreślił, że „niezasadne odrzucenie odwołania godzi także m.in. w cel jakim 

jest  implementacja  odpowiednich  regulacji  prawa  wspólnotowego  w  zakresie  poprawy 

skuteczności  krajowych  procedur  odwoławczych"  (vide:  wyrok  SO  w  Szczecinie  z  22.12. 

2016 r., sygn. akt: II Ca 1461/16, wyrok SO w Rzeszowie z 21.03.2017 r,, sygn. akt: VI Ga 

60/17, wyrok SO w Krakowie z 20.01.2017 r., sygn. akt: XII Ga 1018/16). 

Podniósł  również,  że  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  wysokości                 

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu ich rozliczania,  regulują  wysokości  wpisu od  odwołania  w  sprawie 

zamówienia  na  usługi  społeczne  poniżej  progów:  Zgodnie  z  §  1  ust.  1  pkt  1)  tego 

rozporządzenia:  wysokość  wpisu  od  odwołania  wnoszonego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego na dostawy lub usługi, którego wartość jest: 

1) mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust 8 ustawy               

z dnia 29 stycznia 2004 r. - 

Prawo zamówień publicznych, zwanej dalej "ustawą", od których 

jest  uzależniony  obowiązek  przekazywania  Urzędowi  Publikacji  Unii  Europejskiej  ogłoszeń                  

o zamówieniach na dostawy lub usługi, wynosi 7.500 zł. 


Zgodnie zaś z przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp (Rozporządzenie 

Ministra Rozwoju i Finansów  z dnia 22 grudnia 2017 r. w sprawie kwot wartości zamówień 

oraz  konkursów,  od  których  jest  uzależniony  obowiązek  przekazywania  ogłoszeń  Urzędowi 

Publikacji  Unii  Europejskiej):  Ogłoszenia  dotyczące  zamówień  publicznych  przekazuje  się 

Urzędowi  Publikacji  Unii  Europejskiej,  jeżeli  wartość  zamówień:  na  usługi  społeczne  i  inne 

szczególne  usługi  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną  w  złotych  równowartość  kwoty:                        

a) 750. 000 euro - 

w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia 

w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa (§ 1 ust. 5 lit. a) w/w rozporządzenia). 

W  przypadku  zatem  odwołania  wnoszonego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  na  usługi  społeczne,  którego  wartość  jest  mniejsza  niż  równowartość  kwoty 

750.000 euro, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich rozliczania  -  wpis  wynosi  7.500 złotych.  Powyższe stanowisko 

po

dzieliła KIO w wyrokach z 27.09.2018 r., sygn. KIO 1835/18, czy też z 15.11.2019 r., sygn. 

akt:  KIO  2204/19. 

Jak  widać  już  na  przykładzie  postępowania,  którego  dotyczy  niniejsze 

odwołanie - może to rodzić poważne nieprawidłowości w przeprowadzaniu przetargów.  

Odnośnie dopuszczalność wniesienia odwołania na podstawie art. 180 ust. 2 pkt 4 i 6 

Pzp. 

Zgodnie z art. 180 ust. 2 pkt 4 Pzp: Jeżeli wartość zamówienia jest mniejsza niż kwoty 

określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8, odwołanie przysługuje m.in. 

wobec czynności odrzucenia oferty odwołującego i wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Przedmiotem  odwołania  jest  czynność  Zamawiającego  polegająca  na  odrzuceniu 

oferty  złożonej  w  przedmiotowym  postępowaniu  przez  Odwołującego.  A  zatem  biorąc  pod 

uwagę  wartość  zamówienia  (poniżej  750.000  euro)  i  przedmiot  odwołania  (wadliwe 

odrzucenie oferty Odwołującego przez Zamawiającego i w jego konsekwencji wadliwy wybór 

oferty najkorzystniejszej) - 

odwołanie jest dopuszczalne na podstawie art. 180 ust. 2 pkt 4 i 6 

Pzp. 

Powyższe potwierdza uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2017 r. III CZP 

58/17,  zgodnie  z  którą  zarzuty  odwołania  od  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  o  którym 

mowa  w  art.  180  ust.  2  pkt  6  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych  (jedn.  tekst:  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164  ze  zm.)  mogą  obejmować  także 

zaniechanie wykluczenia wykonawcy, który złożył ofertę wybraną, przez zamawiającego lub 

zaniechanie  odrzucenia  oferty,  która  powinna  podlegać  odrzuceniu.  Uchwała  Sądu 

Najwyższego  ostatecznie  potwierdziła,  że  w  postępowaniach  podprogowych  możliwe  jest 

składanie odwołań na czynność Zamawiającego polegającą na odrzuceniu oferty. 

Uzasadnienie zarzutów odwołania 

W dniu 19.10.2020 r. 

w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Miasta Łodzi zostało 

opublikowane ogłoszenie o zamówieniu oraz SIWZ dotyczące przedmiotowego zamówienia. 

Zamówienie  będzie  realizowane  w  okresie  od  01.01.2021  r.  do  31.12.2022  r.  W  dniu 


2020  r.  Zamawiający  odrzucił  ofertę  Odwołującego  z  uwagi  na  fakt,  iż  zdaniem 

Zamawiającego  przedmiotowa  oferta  zawierała  rażąco  niską  cenę.  Dopiero  3  dni  później  -                          

w  dniu  16.11.2020  r.  Odwo

łujący  został  powiadomiony  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej. 

Za  najkorzystniejszą  uznana  została  oferta  BIG  ANDY  A.  S.    z  siedzibą  w  Łodzi  (kod:  93-

154) przy ul. Malczewskiego 37/43. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że dokonał wyboru 

oferty  najkorzystni

ejszej  z  naruszeniem  przepisów  Pzp.  Pismem  z  04.11.2020  r., 

Zamawiający,  wezwał  Odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  dotyczących  elementów  oferty 

maj

ących  wpływ  na  wysokość  zaoferowanej  ceny. W  dniu  10  listopada  2020  r.  odwołujący 

przedstawił  Zamawiającemu  szczegółowe  wyjaśnienia,  których  Zamawiający  żądał.  Zwrócił 

uwagę na fakt, że Zamawiający w sposób nieprawidłowy wezwał Odwołującego do złożenia 

wyjaśnień  dotyczących  podejrzenia  rażąco  niskiej  oferty.  Zgodnie  z  pkt.  16.1  ogłoszenia  o 

zamówieniu,  Zamawiający  zastrzega  sobie  prawo  do  występowania  do  Wykonawców  z 

wezwaniami do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty  lub  dokumentów  składanych wraz  z  ofertą, 

W  pkt.  16.2  ogłoszenia  dodano,  co  następuje:  Zamawiający  informuje,  że  w  prowadzonym 

postępowaniu,  w  przypadku  zagadnień  nieuregulowanych  w  Ogłoszeniu,  będą  miały 

zastosowanie  odpowiednio  przepisy  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843). 

Z powyższego wynika, że Zamawiający przewidział 

w  postępowaniu  prowadzonym  na  podstawie  art.  138o  Pzp  procedurę  wyjaśnienia  (w  tym 

można domniemać, że chodzi także o procedurę wyjaśnienia rażąco niskiej oferty). 

W  związku  z  powyższym,  należy  podnieść,  iż  treść  wezwania  odwołującego  do 

wyjaśnienia  podejrzeń  dotyczących  rażąco  niskiej  oferty  nie  spełnia  wymogów  Pzp                            

i  postanowień  ogłoszenia  o  zamówieniu.  Zamawiający  w  piśmie  z  04.11.2020  r.  wezwał 

Odwołującego  do  złożenia  wykazu  produktów  [...],  kosztów  pracy  [...]bez  wyraźnego 

domagania się szczegółowej  kalkulacji  zaoferowanej  ceny jednostkowej za dobową stawkę 

żywieniową  netto,  z  podaniem  wszystkich  jej  składników  oraz  informacji  o  sposobie 

k

alkulowania tej ceny. Trudno uznać to za wezwanie do wyjaśnień zgodne z art 90 Pzp czy 

choćby podobne. Tymczasem mając na uwadze, że ze względu na dyspozycję art. 90 ust. 3 

Pzp  konsekwencją  skorzystania  z  tej  procedury  jest  odrzucenie  oferty  wykonawcy, 

Zam

awiający powinien był zawrzeć w wezwaniu ponadto następujące informacje: 

okoliczności stanowiące faktyczną podstawę do skierowania wezwania; 

elementy,  w  odniesieniu  do  których  oczekuje  dostatecznie  szczegółowych  wyjaśnień  lub 

kalkulacji; 

3.  wskazanie 

okoliczności  przewidzianych  w  art.  90  ust  2  Pzp,  które  zamawiający  jest 

obowiązany badać w zakresie domniemania rażąco niskiej ceny; 

możliwość  dostarczenia  przez  wykonawcę  wraz  z  wyjaśnieniami  dowodów 

umożliwiających dokonanie poprawnej oceny wskazanej w ofercie ceny - art. 90 ust. 3 Pzp; 


termin,  do  którego  wykonawca  zobowiązany  jest  złożyć  wyjaśnienia.  (Janusz  Dolecki, 

Cena  rażąco  niska,  artykuł  w  czasopiśmie  Zamówienia  Publiczne  Doradca,  2013,  nr  11,                   

s.  36-45  /Aby  wezwanie  kierowa

ne  do  wykonawcy  w  trybie  art.  90  ust.  1  [p  z  p.]  stało  się 

domniemaniem,  zamawiający  powinien  wskazać  przesłanki  i  okoliczności,  na  bazie których 

powziął  uzasadnione  wątpliwości,  iż  zaoferowana  cena  jest  ceną  rażąco  niską.  Tylko                     

w  następstwie  tak  ukształtowanego  domniemania  następuje,  przeniesienie  ciężaru 

dowodowego na wykonawcę, który swoimi wyjaśnieniami powinien to domniemanie obalić, to 

znaczy skutecznie zaprzeczyć tezie postawionej przez zamawiającego./). 

Wezwanie skierowane w dniu 04.11.

2020 r. przez Zamawiającego do Odwołującego 

nie  spełnia  powyższych  przesłanek;  w  szczególności  nie  wskazuje  żadnych  okoliczności 

stanowiących  faktyczną  podstawę  do  skierowania  wezwania,  okoliczności  przewidzianych                

w  art.  90  ust.  2  Pzp

,  które  Zamawiający  jest  obowiązany  badać  w  zakresie  domniemania 

rażąco  niskiej  ceny  (aby  wykonawca  wiedział  jakie  okoliczności  mogą  konwalidować 

parametry  jego  oferty),  a  ponadto  w  ogóle  nie  wskazał  na  możliwość  dostarczenia  przez 

wykonawcę  wraz  z  wyjaśnieniami  dowodów  umożliwiających  dokonanie  poprawnej  oceny 

wskazanej w ofercie ceny. Konsekwencje takiego działania opisane zostały w orzecznictwie 

KIO,  z  którego  wynika,  iż  „Z  fundamentalnych  zasad  ustawy  wynika  reguła,  którą  można 

sprowadzić do stwierdzenia jakie wezwanie. takie wyjaśnienia. Zasada równego traktowania 

i  uczciwej  konkurencji  stoją  na  straży  gwarancji  braku  ryzyka  faworyzowania  jednego                          

z  wykonawców  kosztem  innych  i  arbitralnego  traktowania  wykonawców  przez 

zamawiającego.  Kolejno,  zasady  jawności  i  pisemności  postępowania,  składające  się  na 

obowiązek  przejrzystości  działań  zamawiającego,  domagają  się,  aby  ocena  oświadczeń 

wykonawców  oparta  była  na  jasnych  i  jednoznacznych  wymaganiach.  Zatem  zakres 

oczekiwań  zamawiającego co do wyjaśnień  powinien  być określony  w  wezwaniu w  sposób 

jasny,  precyzyjny  i  jednoznaczny,  tak  aby  pozwolić  wszystkim  wykonawcom  wykazującym 

staranność oczekiwaną od uczestnika rynku zamówień publicznych na zrozumienie zakresu 

wymagań zamawiającego. W ocenie Izby. Zamawiający, który odrzuca ofertę wykonawcy na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  na  podstawie  oczekiwań,  których  rozsądnie  działający 

wykonawca nie może wywieść z treści wyjaśnień, narusza prawo." (wyrok KIO z 06.11.2014 

r., sygn. akt: KIO 22

24/14, KIO 2228/14). Co więcej, w wezwaniu Zamawiający nie wskazał, 

iż  cena  zawarta  w  ofercie Odwołującego  zawiera  cenę,  która  wzbudza  jego  wątpliwości  co 

do  możliwości  rentownej  realizacji  zamówienia.  Odwołujący  musiał  zatem  domyślić  się, 

czego właściwie oczekuje Zamawiający. 

Kontynuując  powyższą  myśl,  zwrócił  uwagę  także  na  treść  pisma  Zamawiającego                 

z 13.11.

2020 r. pt. Zawiadomienie o odrzuceniu oferty. W treści owego pisma wskazano, że 

odrzucono  ofertę  Odwołującego  gdyż,  zdaniem  Zamawiającego,  zaoferowana  cena  oferty                    

i związana z nią cena jednostkowa za dobową stawkę żywieniową uznano za rażąco niską. 


Zdaniem  Zamawiającego,  przedstawione  przez  Odwołującego  uwzględnia  wszystkie 

wymagania  Zamawiającego  określone  w  ogłoszeniu  o  zamówieniu,  obejmuje  wszystkie 

koszty  jakie  Wykonawca  może  ponieść  z  tytułu  należytego  oraz  zgodnego  z  umową                      

i  obowiązującymi  przepisami  wykonania  przedmiotu  zamówienia.  Takie  stanowisko 

Zamawiającego  także  stanowi  naruszenie  przepisów  Pzp.  Zawiadomienie  wykonawcy                    

o odrzuceniu oferty wykonawcy na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp winno zawierać: 

przypomnienie  tych  elementów  istotnych  dla  kalkulacji  ceny  oferty,  które  stanowiły 

podstawę wezwania wykonawcy do wyjaśnień; 

krótkie  wskazanie  dokumentów  (oświadczeń  i  dowodów),  które  przedstawił  wykonawca                

w ramach wyjaśnień; 

odniesienie  się do  treści  tych  dokumentów  i  ocenę  ich konkretności  (tj.  czy  były  ogólne, 

iluzoryczne albo czy były wyczerpujące, precyzyjne i przekonujące), 

wskazanie  czy  zawierały  dowody,  ocenę  czy  przedstawione  dowody  umożliwiają 

potwierdzenie wartości rynkowej poszczególnych elementów wyjaśnień; 

wskazanie,  których  informacji  wymaganych  przez  zamawiającego  wykonawca  nie 

przedstawił; 

wskazanie w podsumowaniu, które wyjaśnienia nie dają podstaw do przyjęcia i dlaczego, 

że  cena  została  skalkulowana  prawidłowo,  w  sposób  zapewniający  należyte  wykonanie 

przedmiotu  zamówienia,  a które  elementy  wyjaśnień  i  jakie  okoliczności  podniesione  przez 

wykonawcę  w  wyjaśnieniach  zostały  przez  wykonawcę  dowiedzione  /Ewa  Wiktorowska, 

Zawiadomienia  związane  z  badaniem  rażąco  niskiej  eony,  artykuł  w  Buduj  z  Głową  - 

kwartalnik kosztorysanta, nr 3, 2015/. 

Pismo  Za

mawiającego  z  13.11.2020  r.  nie  spełnia  powyższych  przesłanek. 

Zamawiający  zarzucił  Odwołującemu  przedstawienie  ogólnikowych  wyjaśnień,  co 

skomentował  w  wyjątkowo  ogólnikowych  wyjaśnieniach,  dlaczego  nie  były  one 

wystarczające.  Należy  odeprzeć  zarzuty  Zamawiającego  i  wskazać,  że  to  działanie 

Zamawiającego nosi znamiona naruszenia zasad uczciwej konkurencji, albowiem w sposób 

wybitnie  arbitralny  Zamawiający  podszedł  do  skrupulatnych  i  wyczerpujących  wyjaśnień 

Odwołującego, popartych przedstawionymi wyliczeniami. Brak szczegółowego uzasadnienia 

odrzucenia  oferty  należy  kwalifikować  zatem  w  kategoriach  naruszenia  praw  wykonawców 

do  r

zetelnej  oceny  złożonych  ofert.  Zdaniem  Odwołującego,  przedłożone  przez  niego 

wyjaśnienia  spełniają  wymogi  określone  w  art.  90  ust.  1  Pzp,  tj.  pozwalają  na  uznanie,  że 

Odwołujący w sposób niebudzący wątpliwości wykazał, że zaoferowana cena nie jest rażąco 

niska  w  stosunku  do  ofert  złożonych  przez  innych  oferentów  (w  tym  w  szczególności                        

w  stosunku  do  wygranej  oferty).  Odwołujący  w  sposób  wyczerpujący  oraz  kompleksowy 

wykazał,  że jest  w  stanie wykonać w  sposób  prawidłowy  przedmiot  zamówienia.  Brzmienie 

w/w przepisu wskazuje, że procedura wyjaśniania musi prowadzić do bezsprzecznego oraz 


ostatecznego rozstrzygnięcia w przedmiocie, czy zaoferowana cena jest rażąco niska i dana 

oferta podlega odrzuceniu, czy też wyjaśnienia Wykonawcy są wyczerpujące i prowadzą do 

uznania,  że  zaoferowana  cena  nie  jest  rażąco  niska  i  Wykonawca  jest  w  stanie  wykonać 

przedmiot  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego.  Ocena 

winna  opierać  się  na  zgromadzonych  w  toku  postępowania  materiałach  oraz  przede 

wszystkim  na  wyjaśnieniach  Wykonawcy  oraz  przedłożonej  dokumentacji.  Odwołujący 

wskazał,  że  przedłożone  wyjaśnienia  zostały  opracowane  w  oparciu  o  treść  pisma                            

z 04.11.2020 r.

, które zawierało jedynie ogólnikowe sformułowania przedstawiające żądania 

Zamawiającego. 

W  przedmiotowej  sprawie  Zamawiający  winien  przyjąć  złożone  wyjaśnienia  jako  

wystarczające,  w  szczególności  gdy  odrzucona  oferta  nieznacznie  różni  się  od  oferty 

wybranej  jako  najkorzystniejsza  (o  ok.  2%)  i  od  szacunkowej  wartości  zamówienia  (o  ok. 

7%),  bądź  powinien  wezwać  ponownie  Odwołującego  do  przedłożenia  konkretyzujących 

wyjaśnień,  jednakże  pismo  zawierające  owe  wezwanie  winno  być  sformułowane  w  sposób 

konkretny, gdyż wezwanie nie może być sformułowane w sposób ogólnikowy. 

Wezwanie  nie  może  być  ogólnikowe  zwłaszcza  w  sytuacji,  gdy  zamawiający 

dysponuje  kosztorysem,  a  nie  tylko  sam

ym  formularzem  cenowym.  Jeżeli  Zamawiający                    

w wezwaniu nie wskaże, o jakie konkretnie elementy ceny lub kosztu, lub ich istotnych części 

składowych  chodzi  wykonawca  ma  prawo  dokonać  wyjaśnienia  w  zakresie  elementów 

wybranych  przez  siebie  i  które  sam  uważa  za  istotne.  W  takim  przypadku  zarzut  iż 

wykonawca  nie  udzielił  wyjaśnień,  będzie  nieuzasadniony.  (słusznie  J.  Nowicki,  Prawo 

zamówień publicznych. Komentarz, wyd III, WKP 2018). 

W  ocenie  Sądu  Okręgowego  aktualnie  nie  istnieją  w  obowiązującym  porządku 

prawnym (w szczeg

ólności w regulacji Pzp) sztywne kryteria, jakie winny być spełnione, aby 

wyjaśnienia  udzielone  przez  wykonawców  na  zapylanie  zamawiającego  uznane  zostały  za 

wystarczające.  Stad  oczywistym  jest,  że  ich  ocena  dokonywana  będzie  w  każdym 

konkretnym  przypadku 

przez,  zamawiającego,  a  treść  takich  wyjaśnień  musi  być 

postrzegana  przez 

pryzmat  treści  zapytania.  (wyrok  SO  w  Krakowie  z  13.03.2012  r.,  sygn. 

akt:  XII  Ga  73/12). 

Jeśli  zamawiający  powziął  wątpliwości,  co  do  prawidłowości  obliczenia 

zysku, to zamiast odrz

ucać ofertę odwołującego, mógł i powinien był wystąpić o dodatkowe 

wyjaśnienia.  Izba  w  tym  składzie  orzekającym  wyraża  pogląd,  że  jest  dopuszczalne 

uzyskanie  przez  zamawiającego  dodatkowych  informacji  w  granicach  zakreślonych 

wyjaśnieniami udzielonymi w wyniku wezwania. (Wyrok KIO z 06.11.2014 r., sygn. akt: KIO 

2224/14, KIO 2228/14). 

Z  uwagi  na  powyższe,  Zamawiający  w  sposób  wadliwy  dokonał  odrzucenia  oferty 

Odwołującego,  który  udzielił  wyjaśnień  w  oparciu  o  treść  pisma  Zamawiającego  z  dnia 

04.11.2020  r.  W 

konsekwencji,  wadliwa  była  także  czynność  wyboru  oferty 


najkorzystniejszej,  gdyż  pominięto  przy  tej  czynności  ofertę  Odwołującego,  niezasadnie 

odrzuconą.  Stopień  szczegółowości  wyjaśnień  powiązany  jest  ściśle  ze  stopniem 

szczegółowości żądania w przedmiocie udzielenia wyjaśnień i Wykonawcy nie mogą ponosić 

konsekwencji  zbyt  ogólnikowego  sformułowania  żądania  przedłożenia  wyjaśnień.  To 

Zamawiający  powinien  precyzyjnie  wskazać  w  jakim  zakresie  przedłożona  oferta  budzi 

wątpliwości,  gdyż  jedynie  Zamawiający  wie,  w  jakim  zakresie  złożona  oferta  budzi 

wątpliwości. 

Podkreślił,  że  zakaz  formułowania  ceny  rażąco  niskiej  wynika  z  art.  90  Pzp  jest 

wynikiem  uzasadnionego  podejrzenia  ustawodawcy,  iż  wykonawca  w  celu  uzyskania 

zamówienia  zaproponuje  cenę,  która  nie  będzie  gwarantowała  wykonania  zamówienia  lub 

spowoduje jego wykonanie w nienależyty sposób, np. kosztem jakości czy też terminowości 

wykonania  przedmiotu  zamówienia.  Obowiązkiem  Zamawiającego  jest  przeprowadzenie 

procedury  wyjaśniającej  w  sposób  rzetelny.  Obowiązek  ten  wpisuje  się  w  podstawową 

zasadę  z  art.  138o,  w  postaci  zapewnienia  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania 

wykonawców (porównaj: KIO w wyroku z 11.03.2016 r, sygn.. akt: KIO 263/16). 

Odwołujący  wskazuje,  że  w  przedmiotowej  sprawie  procedura  oceny  ofert  została 

przeprowadzona  w  sposób  nieobiektywny,  niekompleksowy,  co  spowodowało  błędne 

przyjęcie,  że  oferta  Odwołującego  zawiera  rażąco  niską  cenę,  w  sytuacji,  gdy  w  świetle 

przedstawionych  wyjaśnień  oraz  specyfiki  branży,  Zamawiający  powinien  albo  uznać 

wyjaśnienia  Odwołującego  za  wystarczające  albo  powinien  wezwać  Odwołującego  do 

przedstawienia szczegółowych wyjaśnień, z tym że owo wezwanie winno być sformułowanie 

w sposób konkretny, umożliwiający jednoznaczną ocenę, czy dana oferta jest rażąco niska, 

czy  też  nie.  Odwołujący  wykazał  także,  że  zaoferowana  cena  pozwoli  realizować  usługę                   

z  zyskiem,  zapewniającym  rentowność,  co  jest  także  jednym  z  celów  stawianym 

postępowaniom  przetargowym  realizowanym  w  oparciu  o  ustawę  prawo  zamówień 

publicznych.  Zamawiający  posiada  szereg  innych  instrumentów  zabezpieczających  jego 

interesy,  w  tym  kary  umowne  za  wadliwą  realizację  przedmiotu  zamówienia,                              

w  przedmiotowej  sprawie  brak  jest  podstaw  do  przyjęcia  a  priori  przez  Zamawiającego,  że 

Odwołujący  nie  jest  w  stanie  realizować  prawidłowo  realizować  przedmiotu  zamówienia  za 

cenę przedstawioną w ofercie. W tym miejscu jeszcze raz podkreślił, iż oferta Odwołującego 

była  najkorzystniejsza  (2.231.069,80  zł),  natomiast  wybrana  oferta  wynosiła  (2.273.950,00 

zł).  Różnica  między  ofertą  wybraną  a  ofertą  odrzuconą  jest  na  tyle  znikoma,  że  czynność 

odrzucenia  oferty  Odwołującego  nie  może  zostać  uznana  za  usprawiedliwioną  czy  też 

obiektywną.  Wskazał,  ze  w  analogicznej  sprawie,  z  udziałem  Skarżącego,  analogiczne                     

w  swej  treści  odwołanie,  KIO  wydała  wyrok  uwzględniający  to  odwołanie  z  27.09.2018  r., 

sygn. akt: KIO 1835/18. 


Jednocześnie,  Zamawiający  poinformował  w  piśmie  z  20.11.2020  r.  (e-mailem),  że 

nie  przekazał  Wykonawcom  kopii  odwołania,  gdyż  przeprowadził  postępowanie  w  oparciu                        

o przepisy art. 138 o Pzp

, które to przepisy nie przewidują ochrony prawnej. 

K

rajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje: 

Izba uznała, że złożone odwołanie podlega odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 

pkt 1 Pzp, bowiem w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy. 

Izba zauważa, że uregulowania dotyczące udzielania zamówień na usługi społeczne 

inne szczególne usługi zostały wyodrębniony w ustawie Pzp w dziale III rozdziale 6 ustawy. 

Przedmiotem  zamówienia  na  usługi  społeczne  są  usługi  wymienione  w  załączniku  XIV  do 

dyrektywy 2014/24/UE oraz załączniku XVII do dyrektywy 2014/25/UE, zgodnie z dyspozycją 

art.  138h  ustawy  pzp. W  ramach tego rodzaju  zamówień  Ustawodawca przewidział  niejako 

dwie procedury w zależności od wartości udzielanego zamówienia.  

Mianowicie,  przepisy  rozdziału  6  ustawy  stosuje  się  do  zamówień  na  usługi 

społeczne,  których  wartość  jest  równa  lub  przekracza  wyrażoną  w  złotych  równowartość 

kwoty:  1)  750 000  euro 

–  w  przypadku  zamówień  innych  niż  zamówienia  sektorowe  lub 

zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa, 2) 1 000 000 euro – w przypadkach 

zamówień  sektorowych.  Zgodnie  z  art.  138l  ustawy  Pzp  postępowanie  o udzielenie 

za

mówienia  na  usługi  społeczne  jest  prowadzone  z  zastosowaniem  przepisów  działu  I 

rozdział 2a, działu 2a, działu II rozdziału 5, działu V rozdziału 3 oraz działu VI, a przepisy art. 

22-22d, art. 24, art. 29-30b oraz art. 32-

35 stosuje się odpowiednio. 

Jednoc

ześnie,  w  przypadku  gdy  wartość  zamówienia  na  usługi  społeczne  jest 

mniejsza  od  wymienionych  wyżej  kwot,  zamawiający  może  udzielić  zamówienia  stosując 

przepisy art. 138o ust. 2-4 Pzp. W takim przypadku  z

amawiający jest zobowiązany udzielić 

zamówienia  w  sposób  przejrzysty,  obiektywny  i  niedyskryminujący  (art.  138o  ust.  2  ustawy 

P

zp). Ponadto, zamieszcza na swojej stronie Biuletynu Informacji Publicznej, a jeżeli nie ma 

strony  podmiotowej  Biuletynu  Informacji  Publicznej,  na  stronie  internetowej,  ogłoszenie                  

o zamówieniu,  które  zawiera  informacje  niezbędne z  uwagi  na  okoliczności  jego  udzielenia  

w szczególności: 1) termin składania ofert uwzględniający czas niezbędny do przygotowania 

i  złożenia  oferty,  2)  opis  przedmiotu  zamówienia  oraz  określenie  wielkości  lub  zakresu 

zamówienia,  3)  kryteria  oceny  ofert  (ust.  3  art.  138o  ustawy  Pzp).  Niezwłocznie  

po  udzieleniu zamówienia  zamawiający  jest  zobligowany  zamieścić  na  stronie podmiotowej 

Biuletynu  Informacji  Publicznej,  a  jeżeli  nie  ma  strony  podmiotowej  Biuletynu  Informacji 

Publicznej na stronie internetowej, informację o udzieleniu zamówienia, podając nazwę albo 


imię  i  nazwisko  podmiotu,  z  którym  zawarł  umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego. 

razie  nieudzielenia  zamówienia  zamawiający  niezwłocznie  zamieszcza  na  stronie 

podmiotowej  Biuletynu  Informacji  Publicznej,  a  jeżeli  nie  ma  strony  podmiotowej  Biuletynu 

Informacji  Publicznej  na  stornie  internetowej,  informację  o  nieudzieleniu  zamówienia  

(ust. 4 art. 138o Pzp). 

W  ocenie  Izby  uregulowania  zawarte  w  art.  138o  P

zp  stanowią  odrębną  procedurę 

udzielania zamówienia na usługi społeczne, na co wskazuje analiza treści oraz chronologia 

przywołanych przepisów.  

Zamawiający  jest  uprawniony  do  samodzielnego  ustalenia  i  opisania  szczegółowej 

procedury, w ram

ach której udzieli zamówienia na usługi społeczne o wartości mniejszej niż 

wskazana  w  art.  138g  ust.  1  P

zp,  mając  na  względzie  co  najmniej  minimalne  wymagania 

opisane  w  art.  138o  ust.  2-4  Pzp

,  to  jest  zachowanie  zasad  przejrzystości,  obiektywności                   

i niedyskryminacji wykonawców.  

Zauważenia  również  wymaga,  że  procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na 

usługi  społeczne  w  oparciu  o  art.  138o  Pzp,  tworzona  jest  przez  samego  zamawiającego, 

tym  samym  nie  jest  procedurą  opartą  na  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych,  choć 

z

amawiający 

uprawniony 

jest 

do 

zastosowania 

instytucji 

przewidzianych  

w  ustawie,  jednak  owa  procedura  stosowana  przez  z

amawiającego  nie  będzie  procedurą 

określoną ustawą - a jedynie procedurą własną zamawiającego. Tym samym zamawiającego 

nie wiążą inne przepisy ustawy, w tym również przepisy odnoszące się do środków ochrony 

prawnej. Zauważenia wymaga, że Ustawodawca nie odsyła w art. 138o Pzp do stosowania 

przepisów  działu  VI  Pzp,  tak  jak  ma  to  miejsce  w  przypadku  zamówień  

o war

tości równej lub przekraczającej wyrażoną w złotych równowartość kwoty 750 000 euro 

–  w  przypadku zamówień  innych niż  zamówienia  sektorowe lub  zamówienia w  dziedzinach 

obronności  i  bezpieczeństwa  oraz  1  000  000  euro  –  w  przypadku  zamówień  sektorowych 

(w ty

ch  przypadkach  odwołanie  przysługuje,  zgodnie  z  art.  138l  Pzp).  Ustawodawca  nie 

odsyła  także  do  treści  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp,  zakreślającego  katalog  czynności,  od 

których przysługuje odwołanie w postępowaniach poniżej progów.  

Zgodnie  z  dy

spozycją  art.  180  ust.  1  Pzp  Izba  rozstrzyga  spory  dokonując  oceny 

czynności,  do  których  zamawiający  był  zobowiązany  na  podstawie  ustawy,  nie  zaś  

w  oparciu  o  postanowienia  ogłoszenia  stanowiącego  uregulowania  własne  zamawiającego, 

nawet jeśli stanowią pośrednio odzwierciedlenie instytucji przewidzianych ustawą. Zauważyć 

należy, że Krajowa Izba Odwoławcza może rozstrzygać spory pomiędzy stronami wyłącznie 

w  granicach  art.  180  ust.  1  Pzp

,  zatem Izba  nie posiada kognicji  w  zakresie czynności  czy 

zaniechań  zamawiającego  w  sytuacji,  gdy  te  czynności  nie  mają  oparcia  w  ustawie.  


Tym  samym  Izba  nie  może  rozpoznawać  odwołań  opartych  na  wzorcu  stworzonym 

wyłącznie  przez  Zamawiającego.  Pzp  zawiera  bowiem  wzorce  uniwersalne,  które  muszą 

znaleźć odzwierciedlenie w każdym postępowaniu, podczas gdy zamawiający związany jest 

jedynie  trzema  podstawowymi  zasadami,  a  pozostałe  elementy  postępowania  może 

ukształtować  w  sposób  dowolny.  Można  sobie  wyobrazić  sytuację,  w  której  zamawiający                  

w  sposób  odmienny  niż  zakłada  ustawa  Pzp  ureguluje  sposób  rozstrzygania  sporów               

w postępowaniu.  

Izba  podkreśla  również, że przepisy  rozporządzenia Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia 

marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (t.j.  Dz.  U.                    

z  2018  r.,  poz.  972

), nie regulują wysokości wpisu od odwołania w postępowaniu na usługi 

społeczne  o  wartości  poniżej  progów,  co  potwierdza  intencje  Ustawodawcy,  że  w takich 

przypadkach odwołanie nie przysługuje. 

Izba  stwierdziła,  że  przedmiotowe  odwołanie  podlega  zatem  odrzuceniu  w  oparciu 

o art. 189 ust. 2 pkt 1 

Pzp, jako że w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy. Skład 

orzekający w tym zakresie podziela przeważające i większościowe stanowisko Krajowej Izby 

Odwoławczej  prezentowane m.in.  w  postanowieniach:  z  dnia 9 listopada 2017  r.,  sygn.  akt 

KIO  2283/17,  z dnia  13  listopada  2017  r.,  KIO  2339/17,  z  dnia  4  stycznia  2018r.,  sygn.  akt 

KIO 2697/17, z dnia 5 lutego 2018 r., sygn. akt KIO 168/18, z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. akt 

KIO 169/18, z dnia 12 kwietnia 2018 r., sygn. akt KIO 638/18, z dnia 25 maja 2018 r., sygn. 

akt  KIO  973/18,  z  dnia  12  czerwca  2018  r.  sygn.  akt  KIO  1051/18;  z  dnia  3  października 

2018 r., sygn. 

akt KIO 1933/18, z dnia 9 października 2018 r. sygn. akt KIO 1917/18; z dnia 

29  października  2018r.,  sygn.  akt  KIO  1917/18;  z  dnia  6  listopada  2018  r.  sygn.  akt  KIO 

2249/18, z dnia 21 listopada 2018 r. sygn. akt KIO 2356/18, z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. akt 

KIO  159/19,  z  dnia  6  lutego  2019  r., sygn.  akt  KIO  160/19;  z  dnia  15.05.2019  r., sygn.  akt: 

KIO 868/19, z dnia 7 czerwca 2019 roku, sygn. akt KIO 998/19; z dnia 10.06.2019 r., sygn. 

akt:  KIO  1008/19,  z  dnia  21  sierpnia  2019  roku,  sygn.  akt  KIO  1582/19,  z  dnia  22  maja                 

2020 r., sygn. akt: KIO 1009/20, z dnia 1 czerwca 2020 r., sygn. akt: KIO 1102/20. 

Dodatkowo 

wskazać należy i podkreślić, że ustawodawca nie odsyła w artykule 138o  

Pzp do stoso

wania przepisów działu VI Pzp (środki ochrony prawnej) w przypadku zamówień 

na  usługi  społeczne  o  wartości  mniejszej  niż  określona  w art.  138g  Pzp,  tak  jak  ma  to 

miejsce w przypadku zamówień o wartości równej lub przekraczającej kwoty wskazane w art. 

138g (w tych przypadkach odwołanie przysługuje, zgodnie z art. 138l Pzp). Ustawodawca nie 

odsyła  także  do  treści  art.  180  ust.  2  Pzp,  zakreślającego  katalog  czynności,  od  których 

przysługuje  odwołanie  w  postępowaniach  poniżej  progów.  Co  więcej  postępowania  poniżej 

określonych  progów  prowadzone  są  na  podstawie  ogólnych  zasad  i  przepisów  Pzp,                          


z  zawężeniem  jedynie  katalogu  czynności,  od  których  przysługuje  odwołanie,  podczas  gdy   

w art. 138o i następnych ustawy Ustawodawca wprost określa, że przy postępowaniach na 

usługi społeczne stosuje się jedynie wybrane regulacje ustawy Pzp, ściśle określając zakres  

i nie ma wśród nich odesłania do przepisów o środkach ochrony prawnej.  

O  braku  możliwości  korzystania  ze  środka  ochrony  prawnej  jakim  jest  odwołanie                 

w  postępowaniach  prowadzonych  na  podstawie  art.  138  o  ustawy  Pzp  wypowiedzieli  się 

także  Prezes  Urzędu  Zamówień  Publicznych  a  także  przedstawiciele  doktryny                                  

i piśmiennictwa.  

1.  opinia  prawna 

Prezesa  Urzędu  Zamówień  Publicznych  zamieszczona  na  stronie 

internetowej 

https://www.uzp.gov.pl/baza-wiedzy/interpretacja-przepisow/pytania-i-

odpowiedzi-dotyczace-nowelizacji-ustawy-prawo-zamowien-publicznych/uslugi-spoleczne-i-

inne-szczegolne-uslugi 

Procedura  udzielania  zamówień  publicznych  na  usługi  społeczne  w  oparciu  o  art.  138o 

ustawy  Pzp,  tj.  zamówień,  których  wartość  nie  przekracza  750  000  euro  –  w  przypadku 

zamówień  innych  niż  zamówienia  sektorowe  lub  zamówienia  w  dziedzinach  obronności                     

i bezpieczeństwa lub 1 000 000 euro – w przypadku zamówień sektorowych, tworzona jest 

przez samego zamawiającego. 

Zamawiający  zobowiązany  jest  w  tym  zakresie  jedynie  do  uwzględnienia  norm  zawartych               

w art. 138o ust. 2

–4 znowelizowanej ustawy Pzp, które to przepisy nie przewidują odesłania 

do  stosowania  przepisów  działu  VI  ustawy  Pzp,  tak  jak  to  jest  w  przypadku  zamówień  na 

usługi  społeczne  i  inne szczególne  usługi  o wartościach  przekraczających kwoty,  o  których 

mowa  w  art.  138g  ustawy  Pzp.  Uwzględniając  powyższe,  uznać  należy,  że  wykonawcy 

uczestniczącemu  w  takim  postępowaniu  nie  przysługuje  odwołanie  do  Krajowej  Izby 

Odwoławczej.  W  przypadku  postępowań  prowadzonych  w  oparciu  o  art.  138o  ustawy  Pzp 

zamawiającego  nie  wiążą  przepisy  ustawy  Pzp,  z  wyjątkiem  reguł  wskazanych  w  ust.  2-4 

po

wyższego artykułu, a co za tym idzie zasadnym wydaje się twierdzenie, że wykonawca nie 

ma możliwości  skorzystania  ze  środków  odwoławczych  przewidzianych  w  dziale  VI  ustawy 

Pzp. 

Dopuszczalność  odwołań.  Przedmiotowa  kwestia  może  budzić  spore  wątpliwości,  choć 

zdaniem  autorki  interpretacja  przepisów  PrZamPubl  nie  pozwala  na  przyjęcie  tezy                   

o  dopuszczalności  odwołań  w  postępowaniach  na  usługi  społeczne  o  wartości  poniżej 

progów  unijnych.  Argumenty  wskazujące  na  zasadność  dopuszczalności  odwołań,  choć                    

w  dużej  mierze  zasadne,  nie  powinny  prowadzić  do  wykładni  przepisów  contra  legem,                   

a raczej skutkować odpowiednimi zmianami w prawie. (Marzena Jaworska, Prawo Zamówień 

Publicznych.  Komentarz,  Wydawnictwo  C.H.  Beck  wydanie  1,  Warszawa  2018,  Komentarz 

do art. 138o PZP 

za pośrednictwem Legalis 11187289). 


3.  Z

e względu na ograniczony zakres stosowania przepisów pzp w ramach postępowań na 

usługi społeczne o wartości poniżej kwot wskazanych w przepisach art. 138g ust. 1 i 2 pzp 

podjęcie  przez  KIO  kontroli  czynności  podmiotu  zamawiającego  byłoby  utrudnione  a  wręcz 

niemożliwe.  Izba  ocenia  bowiem  czynności  i  zaniechania  podmiotu  zamawiającego                       

w  odniesieniu  do  skonkretyzowanych  w  przepisach  nakazów  i  zakazów  –  nie  ma  przy  tym 

uprawnień  do  wypełniania  zasad  prawa  (jak  Trybunał  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej) 

określonymi i nowymi treściami. Izba jest sądem faktów i ocenia te fakty przez pryzmat norm 

o  charakterze  ius  cogens,  które  to  normy  muszą  oznaczać  ściśle  określone  wzorce 

postępowania.  Tym  samym  analiza  przepisów  rozdziału  6  zawartego  w  dziale  III  pzp 

(zatytułowanym  „Przepisy  szczególne")  wraz  z  przepisami  odnoszącymi  się  do  środków 

ochrony  prawnej  nakazuje  przyjąć,  że  w  postępowaniach  dotyczących  usług  społecznych              

o wartości mniejszej niż kwoty wskazane w treści art. 138g ust. 1 pkt 1 i 2 pzp wykonawcom 

nie przysługują środki ochrony prawnej(Paweł Trojan, Zamówienia społeczne a odwołanie, 

Przetargi Publiczne 2017, Nr 10, s. 54) 

Środki ochrony prawnej. W postępowaniu na usługi społeczne o wartości niższej niż kwoty 

określone  w  art.138g  ust.  1  ZamPublU  wykonawca  nie  ma  możliwości  skorzystania  ze 

środków  odwoławczych  przewidzianych  w  Dziale  VI  ZamPublU  (dr  hab.  Małgorzata 

Sieradzka, 

Prawo  Zamówień  Publicznych.  Komentarz, Wydawnictwo C.H.  Beck wydanie 1, 

Warszawa 2018, Komentarz do art. 138o PZP 

za pośrednictwem Legalis 11187289). 

Artykuł  138o  Pzp  wprowadza  wyjątek  od  stosowania  przepisów  rozdziału  VI  ustawy, 

ponieważ  określa  procedury  dla  zamówień  poniżej  ww.  progów  kwotowych.  Skoro  więc  do 

„dużych”  zamówień  na  usługi  społeczne  na  mocy  art.  138l  Pzp  stosuje  się  przepisy                        

o  środkach  ochrony  prawnej,  to  a  contrario  wobec  zamówień,  o  których  mowa  w  art.  138o 

Pzp, 

trzeba  uznać,  że  środki  ochrony  prawnej  nie  znajdą  zastosowania.  (Piotr  Wiśniewski, 

Spór o możliwość wnoszenia odwołań – opinia praktyka, Monitor Zamówień Publicznych, nr 

158, grudzień 2017 r.). 

Zasady udzielania podprogowych zamówień na usługi społeczne (…). Do zamówień tych 

nie ma obowiązku stosowania innych przepisów pzp (przy tym nie przysługują wykonawcom 

środki odwoławcze określone w dziale VI pzp) (…) Joanna Filipiak, Praktyczne spojrzenie na 

usługi społeczne, Przetargi Publiczne, grudzień 2016, s. 10). 

Mając powyższe na  uwadze,  na  podstawie art. 189 ust.  2 pkt  1 Pzp,  Izba  odrzuciła 

odwołanie,  orzekając  w  formie  postanowienia,  na  podstawie  art.  192  ust.  1  zdanie  drugie 

Pzp. 


Postanowienie  wydano  na  posiedzeniu  niejawnym  na  podstawie  art.  189  ust.  3 

zdanie pierwsze Pzp. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  Pzp  oraz  

w  oparciu  o  przepi

sy  § 5 ust.  4  w  zw.  z  § 3  pkt  1  rozporządzenia Prezesa  Rady  Ministrów                     

z dnia 15 marca 2010 

r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  

(t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 972). 

W myśl powołanych przepisów, a także zgodnie z poglądem 

jednolicie  prezentowanym  w  orzecznictwie  tak  Izby, 

jak i Sądów Okręgowych, w przypadku 

odrzucenia  odwołania  Odwołującego  obciąża  się  całością  wniesionego  wpisu,  zgodnie  

z  zasadą  odpowiedzialności  za  wynik  postępowania  wynikającą  z  art.  192  ust.  10  Pzp 

(przykładowo wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie z 22 listopada 2012 r., sygn. akt XII Ga 

Przewodniczący: 

………………………………