KIO 3200/20 Sygn. akt: KIO 3200/20 WYROK dnia 28 grudnia 2020 r.

Sygn. akt: KIO 3200/20 

WYROK 

z dnia 28 grudnia 2020 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Renata Tubisz 

Protokolant:             Konrad Wyrzykowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w Warszawie  w  dniu  23  grudnia 

2020r. odwołania  wniesionego do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 3 grudnia 2020 r. przez odwołującego: Wrocławskie 

Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA  S.A.,  ul. Szczecińska 5,  54-517 Wrocław  w  postępowaniu 

prowadzonym 

przez zamawiającego: Gmina Miękinia, ul. Kościuszki 41, 55-330 Miękinia 

przy  udziale:  Chemeko  - 

System  Sp.  z  o.o.  Zakład  Zagospodarowania  Odpadów,  ul. 

Jerzmanowska 6 A, 54-

519 Wrocław po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie  

kosztami  postępowania obciąża Wrocławskie  Przedsiębiorstwo  Oczyszczania  ALBA  S.A., 

ul. Szczecińska 5, 54-517 Wrocław i:   

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15.000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Wrocławskie Przedsiębiorstwo 

Oczyszczania  ALBA  S.A.,  ul.  Szcz

ecińska  5,  54-517  Wrocław  tytułem  wpisu  od 

odwołania 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy  z dnia 29 stycznia 2004 r.  - 

Prawo zamówień publicznych 

(j.t.  Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1986  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu 

Okręgowego we Wrocławiu 

Przewodniczący:     ………………………………. 

Uzasadnienie 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  prowadzone  jest  przez  zamawiającego  w 

trybie przetargu nieograniczonego pn. „Odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych z 

nieruchomości zamieszkałych na terenie Gminy Miękinia" (ogłoszenie o zamówieniu opublikowane 

zostało  w  Dz.  Urz.  UE  w  dniu  7  października  2020  r.  pod  nr  2020/S  195-472155,  oznaczenie 

sprawy KRO.ZP.271.13.2020) 

Odwołanie z dnia 3 grudnia 2020 r. 

Odwołujący  na  podstawie  art.  179  ust.  1  p.z.p.  w  zw.  z  art.  180  ust.  1  p.z.p.  ustawy  z  dnia  29 

stycznia  2004  roku  - 

Prawo  zamówień  publicznych  (tekst  jednolity:  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843, 

dalej  jako:  „p.z.p."),  złożył  odwołanie  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

prowadzonego  przez  zamawiającego  wobec  niezgodnych  z  przepisami  ustawy  czynności 

Zamawi

ającego. 

Odwołanie wniesiono wobec czynności i zaniechań Zamawiającego polegających na: 

wyborze jako oferty najkorzystniejszej oferty złożonej przez przystępującego, 

zaniechaniu wykluczenia wykonawcy przystępującego wobec złożenia przez niego fałszywego 

oświadczenia o braku przynależności do jakiejkolwiek grupy kapitałowej, 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  przystępującego  jako  oferty 

zawierającej błąd w obliczeniu ceny, 

zaniechaniu  wezwania  wykonawcy  przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie 

zastosowania stawek VAT niezgodnych z ustawą o podatku od towarów i usług, 

zaniechanie wyboru jako oferty najkorzystniejszej oferty Odwołującego. 

Odwołujący zarzuca Zamawiającemu: 

1.  naruszenie art. 91 ust. 1 i 2 p.z.p. w zw. z art. 7 ust. 3 p.z.p. w zw. art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. 

przez  wybór  niezgodnie  z  przepisami  ustawy  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy 

przystępującego  pomimo,  że  oferta  tego  wykonawcy  zawierała  błędy  w  obliczeniu  ceny 

wynikające z doliczenia preferencyjnej stawki VAT sprzecznej z przepisami ustawy o podatku 

od  towarów  i  usług,  a  w  konsekwencji  sprzecznej  z  kryteriami  oceny  ofert  zawartymi  w 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ"); 

naruszenie art. 7 ust. 1 p.z.p. przez prowadzenie postępowania w sposób naruszający zasady 

uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia w sytuacji gdy Zamawiający porównał oferty nieporównywalne, 

ponieważ  sporządzone  przy  zastosowaniu  różnych  stawek  VAT  do  tych  samych  usług 

wch

odzących w skład zamówienia, przy czym tylko Odwołujący zastosował właściwe stawki VAT a 

wybrana  została  oferta  przystępującego  wskazująca  stawki  VAT  sprzeczne  z  powszechnie 

obowiązującymi przepisami prawa podatkowego; 

3.  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.  przez  zaniechanie  wykluczenia  Wykonawcy 

przystępującego  z  postępowania,  pomimo  tego,  że  przedstawił  informacje  wprowadzające  w 

błąd  Zamawiającego  co  do  braku  przynależności  do  grupy  kapitałowej,  mogące  mieć  istotny 

wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu. 

Podnosząc  powyższe  zarzuty,  Odwołujący  wnosi  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

Zamawiającemu dokonania następujących czynności: 

unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty, 

wykluczenia wykonawcy przystępującego z postępowania o udzielenie zamówienia, 

3.  odrzucenia oferty wykonawcy 

przystępującego, 

dokonania  ponownego  badania  i  oceny  ofert  złożonych  w  postępowaniu,  z  pominięciem 

oferty 

przystępującego jako podlegającej odrzuceniu, 

wyboru oferty Odwołującego jako oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący wnosi o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z następujących dokumentów: 

1.  Zbiorcze zestawienie ofert w przetargu 

2.  Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty 

Pismo Zamawiającego z dnia 3 listopada 2020 r. - wezwanie do złożenia wyjaśnień 

przez 

Odwołującego i przystępującego; 

4.  Oferta 

Odwołującego. 

5.  Formularz cenowy 

Odwołującego 

6.  Oferta 

przystępującego 

7.  Formularz cenowy 

przystępującego  

Wyjaśnienia Odwołującego dot. stawki VAT 

Wyjaśnienia przystępującego dot. stawki VAT 

Oświadczenie przystępującego o braku przynależności do grupy kapitałowej 

Skonsolidowane sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej CHS Holding sp. z 

o.o. 

Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia 

Wzór naklejek obowiązujący w Gminie Miękinia 

14. Odpis KRS 

przystępującego 

Ponadto Odwołujący wnosi o obciążenie Zamawiającego kosztami postępowania odwoławczego, 

w tym zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów zastępstwa procesowego 

przed Krajową Izbą Odwoławczą. 

Zachowanie terminu 

Termin do wniesienia odwołania został zachowany.  

Odwołujący  otrzymał  informację  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  w  dniu  23  listopada  2020 

roku.  Również  w  tym  dniu  Zamawiający  drogą  elektroniczną  przesłał  Odwołującemu  oferty 

pozostałych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia. W świetle przepisu art, 182 

ust. 1 pkt 1 p.z.p. odwołanie wnosi się w terminie 10 dni od dnia przesłania informacji o czynności 

Zamawiającego  stanowiącej  podstawę  jego  wniesienia,  jeżeli  zostały  przesłane  przy  użyciu 

środków komunikacji elektronicznej.  

Tym samym termin na wniesienie odwołania wypada w dniu 3 grudnia 2020 roku. 

Interes we wniesieniu odwołania 

Odwołujący  wskazuje, że w świetle przepisu art. 179 ust. 1 p.z.p. jest uprawniony do wniesienia 

odwołania. Odwołujący złożył niepodlegającą odrzuceniu ofertę w przedmiotowym postępowaniu o 

udzielenie zamówienia, która została sklasyfikowana na drugim miejscu w rankingu ofert według 

klasyfikacji  punktowej.  Naruszenie  przez  Zamawiającego  przepisów  przywołanych  w  niniejszym 

odwołaniu godzi w interes Odwołującego. Wykluczenie wykonawcy przystępującego i odrzucenie 

jego  oferty  umożliwiłoby  Odwołującemu  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia.  W  wyniku 

naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy Odwołujący może ponieść szkodę w postaci 

nieuzyskania przedmiotowego zamówienia, a tym samym nieosiągnięcia spodziewanego zysku z 

jego  realizacji.  W  związku  z  powyższym  uznać  należy,  że  Odwołujący  posiada  legitymację  do 

wniesienia niniejszego środka ochrony prawnej. 

Odwołujący  oświadczył,  że kopia  odwołania zgodnie z  dyspozycją przepisu art.  180  ust.  5  p.z.p. 

została przesłana Zamawiającemu, na dowód czego w załączeniu przedłożył potwierdzenie. 

Odwołujący  uiścił  wpis  od  niniejszego  odwołania  w  wymaganej  wysokości,  na  dowód  czego  w 

załączeniu przedłożył potwierdzenie dokonania przelewu. 

Odwołujący w uzasadnieniu odwołania przedstawił argumentację formalną i prawną.  

Gmina  Miękinia  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.  „Odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  z 

nieruchomości zamieszkałych na terenie Gminy Miękinia". Wartość zamówienia przekracza kwoty 

określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 p.z.p. W przetargu 

oferty  z

łożyło  dwóch  wykonawców,  to  jest  przystępujący  zwany  też  Chemeko-System  oraz 

odwołujący zwany też Alba. W dniu 3 lipca 2020 r. Zamawiający dokonał wyboru oferty złożonej 

przez wykonawcę Chemeko-System jako najkorzystniejszej oferty. 

Oferty  złożone  przez  obydwu  wykonawców  różniły  się  pod  względem  stawek  VAT  podanych  w 

formularzu cenowym: 

1.  pozycja nr 45 - 

wdrożenie i utrzymanie systemu RFID na terenie gminy Miękinia - stawka VAT 

według Chemeko-System wynosi 8% a według ALBA 23%, 

2.  pozycja  nr  48  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-  pojemników  w  naklejki 

określające rodzaj zbieranych odpadów- stawka VAT według Chemeko-System wynosi 8% a 

według ALBA 23%, 

3.  pozycja  nr  49  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-  pojemników  w  transpondery 

RFID (czipy) - stawka VAT 

według Chemeko-System wynosi 8% a według WPO ALBA 23% , 

4.  pozycja nr 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków- stawka VAT 

według Chemeko-System wynosi 8% a według ALBA 23%, 

5.  pozycja  nr  51  - 

wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych - stawka VAT według Chemeko-System wynosi 8% a według ALBA 23%. 

Przed  dokonaniem  wyboru  oferty  Zamawiający  pismem  z  dnia  3  listopada  2020  r.  wezwał  obu 

wykonawców  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  zastosowanej  stawki  VAT  w  powyższych  pięciu 

pozycjach zestawienia cenowego. 

Chemeko-

System  złożyło  swoje  wyjaśnienia  pismem  z  dnia  6  listopada  2020  r.,  w  którym 

uzasadniało  zastosowanie  preferencyjnej  stawki  VAT  wynoszącej  8%  dla  powyższych  pozycji 

formularza cenowego, n

atomiast ALBA złożyło swoje wyjaśnienia pismem z dnia 9 listopada 2020 

r.,  zgodnie  z  którym  powyższe  usługi  lub  dostawy  powinny  być  objęte  podstawową  stawką  VAT 

wynoszącą 23%. Mimo rozbieżności w stawkach VAT zaproponowanych przez obu wykonawców 

dla  poszcz

ególnych  pozycji  formularza  cenowego,  Zamawiający  nie  odrzucił  żadnej  z  ofert  i 

przystąpił do wyboru najkorzystniejszej oferty spośród dwóch nieporównywalnych ofert. 

Zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Chemeko-System  mimo  błędnego  obliczenia  ceny 

na skutek zastosowania stawki VAT niezgodnej z ustawą 

W przedmiotowym  postępowaniu obowiązkiem Wykonawcy  było podanie w  formularzu cenowym 

ceny poszczególnych usług lub towarów uwzględniając właściwą dla nich na dzień złożenia oferty 

stawkę  podatku  VAT.  Zamawiający  wskazał,  że  w  formularzu  cenowym  wykonawca  ma  wpisać, 

jaka stawka podatku VAT została uwzględniona przy obliczeniu łącznej ceny ofertowej brutto - dla 

każdej  pojedynczej  usługi  składowej  z  osobna.  Oznacza  to,  że  w  niniejszym  postępowaniu 

us

talenie i wskazanie prawidłowej stawki VAT było obowiązkiem wykonawcy składającego ofertę. 

Ponadto  wykonawca  miał  obowiązek  odnieść  się  do  każdej  pojedynczej  usługi  określonej  w 

formularzu cenowym, a nie podać stawkę VAT dla jednej obsługi kompleksowej. 

       Wykonawca Chemeko-

System zastosował do całości zamówienia stawkę preferencyjną 8% VAT 

podając  ją  w  formularzu  cenowym,  natomiast  Odwołujący  zróżnicował  zastosowane  stawki  VAT 

(8%  VAT  dla  usług  gospodarowania  odpadami  i  23%  VAT  dla  innych  usług  lub  dostaw 

określonych w pozycjach 45, 48, 49, 50, 51 formularza cenowego). 

Sąd  Najwyższy  w  dwóch  uchwałach  z  20  października  2011  r.  w  sprawach  o  sygn.  akt  III  CZP 

52/11 i III CZP 53/11 stwierdził, że określenie w treści oferty wykonawcy błędnej stawki podatku 

VAT oraz obliczenie w oparciu o tą stawkę podatku VAT, jako składnika ceny brutto, stanowi błąd 

w obliczeniu ceny, o którym mowa w przepisie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. Zamawiający na gruncie 

przywołanego przepisu ma obowiązek weryfikacji zaoferowanej ceny pod kątem ustalenia, czy nie 

zawiera ona błędu w obliczeniu ceny, w zakresie dotyczącym określenia właściwej stawki VAT.  

Na  Zamawiającym  spoczywa  obowiązek  prawidłowego  i  zgodnego  z  przepisami  przygotowania  i 

przeprowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  w  celu  dokonania  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej z zachowaniem zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców 

(art. 18 p.z.p.).  

W przywołanych wyżej uchwałach Sąd Najwyższy wskazał, że w świetle art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 

dnia 5 lipca 2001 roku o cenach (obecnie art. 3 ust. 2 ustawy o informowaniu o cenach towarów i 

usług) nie może budzić wątpliwości, że podatek VAT jest składnikiem ceny, stanowiącym element 

cenotwórczy, co już na etapie składania ofert nakłada obowiązek obliczenia określonej w ofercie 

ceny z uwzględnieniem właściwej stawki podatku VAT. 

Dokonanie należytej oceny ofert, w tym również badanie prawidłowości zastosowanej stawki VA T, 

jest obowiązkiem zamawiającego. Na ten obowiązek, jak również na konsekwencje, wynikające z 

zastosowania niewłaściwej stawki podatku VAT w ofercie, zwracała wielokrotnie uwagę w swoich 

orzeczeniach Krajowa Izba Odwoławcza (tak  np., w wyroku z 10 stycznia 2012 r, sygn. akt: KIO 

2794/11; wyroku z 16 kwietnia 2012 r., sygn. akt: KIO 639/12; wyroku z 10 kwietnia 2012 r. sygn. 

akt  KIO  588/12).  W  orzecznictwie  podkreślano  wielokrotnie,  że  cena  oferty  stanowi  jedno  z 

podstawowych kryteriów oceny ofert i w związku z tym nie może być żadnych wątpliwości co do jej 

wysokości czy też sposobu w jaki została ona obliczona. Jeżeli mówić o „ cenie" czy „ błędach w 

obliczaniu  ceny",  to  nie  sposób  przyjąć  cenę  -  skoro  ma  to  być  cena  brutto  -  z  nieprawidłową 

stawką  podatku  od  towarowi  usług,  gdyż  byłaby  to  ewidentnie  cena  błędnie  obliczona.  Trzeba 

mieć  na  uwadze  to,  że  o  porównywalności  ofert  w  zakresie  oferowanej  ceny  można  mówić 

wyłączne  w  tych  przypadkach,  w  których  porównywane  ceny  zostały  obliczone  według  tych 

samych  reguł.  Zgodnie  z  przepisem  art.  36  ust  1  pkt  12  ZamPubiU  to  na  zamawiającym  ciąży 

obowiązek  określenia  w  SIWZ  opisu  sposobu  obliczenia  ceny,  a  ten  jest  przecież  wiążący  dla 

wykonawców.  Tylko  zatem  oferty,  które  zawierają  cenę  obliczoną  zgodnie  ze  sposobem 

wskazanym w SIWZ, mogą być przedmiotem porównania przez zamawiającego w toku czynności 

wyboru najkorzystniejszej oferty (tak też w Wyroku Sądu Okręgowego w Nowym Sączu sygn. akt 

HI  Ca  215/19)  - 

tak:  Wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  29  czerwca  2020  r.  sygn.  KIO 

Stosownie do wyjaśnień złożonych Zamawiającemu przez Odwołującego należało ustalić stawkę 

VAT wynoszącą 23% dla następujących pozycji formularza cenowego: 

1.  pozycja nr 45 - 

wdrożenie i utrzymanie systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

2.  pozycja  nr  48  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-  pojemników  w  naklejki 

określające rodzaj zbieranych odpadów, 

3.  pozycja  nr  49  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-  pojemników  w  transpondery 

RFID (czipy), 

4.  pozycja nr 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

5.  pozycja  nr  51  - 

wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych, które to stawki wynikają z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów 

i usług (dalej: ustawa o VAT). 

Zgodnie  z  poz.  7.3  Zasad  Metodycznych  Polskiej  Klasyfikacji  Wyrobów  i  Usług  zawartych  w 

załączniku do rozporządzenia Rady  Ministrów  z  dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej 

Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU", zaliczanie danego produktu lub usługi do 

odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta czy usługodawcy. Usługodawca posiada 

wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania 

PKWiU,  tj.  informacje  dotyczące  rodzaju  użytego  surowca,  technologii  wytwarzania,  konstrukcji  i 

przeznaczenia  wyrobu  lub  charakter

u  usługi.  Dokonana  przez  producenta  usługodawcę 

klasyfikacja  nie  może  naruszać  zasad  budowy  i  logiki  struktury  PKWiU.  Z  zasad  budowy  i  logiki 

struktury PKWiU wynika jednoznacznie, że wcześniej wymienione usługi  określone w formularzu 

cenowym, tj.: 

1.  pozycja nr 45 - 

wdrożenie i utrzymanie systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

2.  pozycja  nr  48  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-  pojemników  w  naklejki 

określające rodzaj zbieranych odpadów, 

3.  pozycja  nr  49  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-  pojemników  w  transpondery 

RFID (czipy,) 

4.  pozycja nr 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

5.  pozycja  nr  51  - 

wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych  

nie  są  usługami  związanymi  ze  zbieraniem,  przetwarzaniem  i  unieszkodliwianiem  odpadów  (38. 

PKWiU),  bowiem  stanowią  zupełnie  odrębną  kategorię  usług,  do  wykonywania  których  nie  są 

wymagane żadne zezwolenia odpadowe - usługi te może wykonać każdy podmiot niezależnie od 

usług polegających na odbieraniu odpadów.  

Wdrożenie i utrzymanie systemu RFID stanowi czynność z dziedziny informatyki i techniki, a nie z 

dziedziny  gospodarowania  odpadami,  systemy  RFID  nie  są  systemami  dedykowanymi  dla  usług 

gospodarowania  odpadami,  bowiem  stosowane  są  one  przede  wszystkim  w  handlu.  Natomiast 

oklejanie  pojemników  wydrukowanymi  naklejkami  jest  usługą  o  charakterze  poligraficznym,  w 

szczególności że naklejki stosowane w gminie Miękinia nie zawierają nawet logo firmy zajmującej 

się zagospodarowaniem odpadów. Zatem odnośnie pozycji 45 i 49 (RFID) oraz 48 (wyposażenie 

urządzeń w naklejki) nie można uznać tych usług również za usługi pomocnicze względem usługi 

odbierania i zagospodarowania odpadów rozumianej jako usługa kompleksowa, gdyż: 

usługi te mogą zostać wykonywane niezależnie od odbioru odpadów, 

usługi  te  mogą  być  wykonywane  przez  każdy  inny  podmiot  niż  odbierający,  który  to  podmiot 

nie musi posiadać zezwoleń odpadowych, 

bezpośrednim celem tych usług nie jest odbiór i zagospodarowanie odpadów. 

Dowód: wzór naklejek na pojemniki na odpady wymagane przez Zamawiającego 

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 

2020  r.  poz.  106),  zwanej  dalej  „ustawą  o  VAT",  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług 

podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. 

      Zgodnie z art. 146 aa ust 1 w zw. z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT podstawowa stawka podatku, o 

której  mowa  w  art.  41  ust.  1  i  13,  art.  109  ust.  2  i  art.  110,  wynosi  23%,  natomiast  stawka  8% 

możliwa  jest  do  zastosowania  wyłącznie  w  stosunku  do  usług  wymienionych  w  załączniku  nr  3 

ustawy  o  VAT.  Usługi  i  dostawy  towarów  określone  w  punktach  45,  48,  49,  50,  51  formularza 

cenowego  nie  są  wymienione  w  Załączniku  nr  3  ustawy  o  VAT,  dlatego  nie  mogą  być 

opodatkowane według stawki 8% VAT. 

Usługi  wymienione  w  punktach  45,48,49,50,51  formularza  cenowego  nie  mogą  zostać 

opodatkowane  obniżoną  stawką  VAT  8%  również  dlatego,  że  nie  są  integralną  częścią 

świadczenia złożonego bez której świadczenie główne (odbiór i zagospodarowanie odpadów) nie 

mogłoby być wykonane. 

Zgodnie  z  obowiązującą  wykładnią  i  opiniami  wydawanymi  przez  Dyrektorów  Izb  Skarbowych 

świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności 

(świadczeń)  wykonywanych  na  rzecz  jednego  nabywcy  dzieli  je  na  świadczenie  podstawowe  i 

świadczenia  pomocnicze,  tzn.  takie,  które  umożliwiają  skorzystanie  ze  świadczenia 

podstawowego  lub  są  niezbędne  dla  możliwości  skorzystania  ze  świadczenia  podstawowego. 

Jeżeli  jednak  świadczenia te można  rozdzielić,  także nie zmieni  to ich charakteru ani  wartości  z 

punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako świadczenia 

niezależnie  opodatkowane.  Tym  samym  o  świadczeniu  złożonym  możemy  mówić,  jeśli  istnieje 

funkcjonalny  związek  pomiędzy  poszczególnymi  elementami  świadczenia  na  tyle  ścisły,  by  nie 

można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako 

świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość. Świadczenia określone w 

pozycjach  45,  48,  49,  50,  51  formularza  cenowego  powinny  być  traktowane  jako  świadczenia 

odrębne. 

      Potwierdza to: 

a)  wyrok  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  z  06,12.2013  r.,  sygn.  akt:  I  FSK  1758/12 

odnoszący  się  do  kwestii  możliwości  potraktowania  usług  ujętych  w  pakiecie  jako  jednej  usługi 

kompleksowej,  gdzie  wskazano,  że  w  świetle  orzecznictwa  Trybunału  Sprawiedliwości  UE 

pojedyncza  usługa  traktowana  jest  jak  element  usługi  kompleksowej  wówczas,  gdy  cel 

świadczenia  usługi  pomocniczej  jest  zdeterminowany  przez  usługę  główną  oraz  nie  można 

wykonać  lub  wykorzystać  usługi  głównej  bez  usługi  pomocniczej.  Co  do  zasady  zaś  każde 

świadczenie  powinno  być  traktowane  jako  odrębne  i  niezależne:  „Ocena,  czy  w  danych 

ok

olicznościach  mamy  do  czynienia  z  jedną  usługą  kompleksową,  czy  też  z  szeregiem 

jednostkowych usług winna odbywać się w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie 

w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze  sobą tak 

ścisłe  powiązanie,  że  w  sensie  gospodarczym  tworzą  jedną  całość,  której  rozdzielenie  miałoby 

sztuczny  charakter.  Sama  wola  stron  umowy,  że  celem  transakcji  jest  nabycie  usługi 

kompleksowej,  a  nie  poszczególnych  wyodrębnionych  świadczeń,  nie  decyduje  o  zakresie 

opodatkowania podatkiem od towarów i usług." 

b)  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  19  kwietnia  2016  r.  sygn.  KIO  503/16  „Jeżeli 

świadczenia można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia 

nabywcy

,  wówczas  świadczenia  takie  powinny  być  raczej  traktowane  jako  dwa  niezależnie 

opodatkowane  świadczenia.  (...)  W  sytuacji  gdy  na  rynku  istnieją  firmy  zajmujące  się  wyłącznie 

pracami  czerpalnymi,  jak  i  firmy  zajmujące  się  wyłącznie  usługami  z  zakresu  badań  gruntu,  to 

należy przyjąć, że świadczenia te, w aspekcie ekonomicznym, teoretycznie mogłyby być zlecone 

samodzielnie i mogłyby zostać zrealizowane niezależnie." 

Usługa  ujęta  w  pozycjach  45  i  49  dotycząca  systemu  RFID  oraz  w  pozycji  48  (wyposażenie 

po

jemników  w  naklejki)  nie  figuruje  w  załączniku  nr  3  do  ustawy  o  VAT,  oraz  nie  jest  usługą 

pomocniczą i częścią usługi kompleksowej tak więc nie ma do niej zastosowanie obniżonej stawki 

VAT. 

Co  do  pozycji  48  i  49  (ponownie)  oraz  50  i  51  dotyczą  one  de  facto  przekazania  towarów 

Zamawiającemu  (naklejek  na  pojemniki  już  ustawione  na  terenie  gminy),  pojemników  na 

przeterminowane  leki  i  zużyte  baterie  i  akumulatory  przenośne),  czyli  dostawy  towarów.  Zapis 

SIWZ  dotyczący  czujników  RFID  (czipów)  Rozdział  III  Opis  Przedmiotu  Zamówienia  pkt  12  w 

brzmieniu „Po dniu  31.12.2021 r.  wszystkie zamontowane znaczniki  RFID Wykonawca przekaże 

nieodpłatnie Zamawiającemu a jego koszt będzie uregulowany w miesięcznych ratach w terminie 

od  01.01.2021  do  31.12.2021  r.  jednozna

cznie  wskazuje,  iż  pozycja  49  dotyczy  sprzedaży  - 

dostawy  w  rozumieniu  ustawy  o  VAT.  Zgodnie  z  art.  7  ust.  2  ustawy  o  VAT  przez  dostawę 

towarów  rozumie  się  również  przekazanie  nieodpłatnie  przez  podatnika  towarów  należących  do 

jego przedsiębiorstwa. 

Sugeruje to również odpowiedź Zamawiającego z dnia 19 października 2020 r. o treści: 

„  Odpowiedź  nr  1:  Zapłata  za  montaż  czipów  RFID  będzie  należna  wykonawcy  po  faktycznym 

wykonaniu zlecenia montażu czipów  RFID i  uregulowana będzie  w  miesięcznym  wynagrodzeniu 

Wykonawcy,  po  uwzględnieniu  ilości  zamontowanych  czipów  x  ceny  jednostkowej  wskazanej  w 

formularzu cenowym.  Na koniec umowy,  po  dniu 31.12.2021  r.  dane  czipy  zostaną „przekazane 

nieodpłatne,,  Zamawiającemu.  „Przekazanie  nieodpłatnie"  czyli  zinwentaryzowane  w  zakresie 

ilości faktycznie zamontowanych czipów w ciągu roku z uwzględnieniem ich faktycznego stanu na 

dzień 31.12.2020 r' 

Jeśli chodzi pozycje 50 i 51 formularza cenowego postanowienie Rozdziału VI pkt. 5 SIWZ Odbiór i 

zagospodarowanie  odpad

ów  zbieranych  selektywnie  z  miejsc  ogólnodostępnych  również 

jednoznacznie  wskazuje  na  dostawę  w  rozumieniu  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług:  „5. 

Pojemniki o których mowa w pkt 3 przekazane zostaną bezpłatnie na własność Gminy Miękinia w 

ostatnim dniu ob

owiązywania umowy w formie protokołu zdawczo-odbiorczego określającego ilość 

pojemników oraz ich stan techniczny." 

Mimo,  że  Zamawiający  zaznacza  nieodpłatny  charakter  przekazania  w  świetle  obowiązujących 

przepisów, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - co do zasady - podlega każde nawet 

nieodpłatne  przekazanie  towarów  należących  do  przedsiębiorstwa,  z  którym  wiąże  się 

przeniesienie  prawa  do  rozporządzania  towarami  jak  właściciel.  Powyższe  pozycje  należy  więc 

traktować  jako  dostawę  opodatkowaną  stawką  23%.  Jak  wynika  z  przepisów  ustawy  o  VAT 

zasadą  jest  opodatkowanie  odpłatnej  dostawy  i  odpłatnego  świadczenia  usług  według  stawki 

podstawowej.  

Wszelkie  obniżone  stawki  i  zwolnienia  od  podatku  należy  interpretować  ściśle  i  wyłącznie  w 

sytuacjach dokładnie określonych w przepisach. 

Zarzut  zastosowania  nieporównywalnych  cen  różniących  się  stawkami  VAT  naruszając  zasady 

uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców 

Zgodnie z wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. KIO 1248/17 oferty, 

dla  których  w  tych  samych  okolicznościach  faktycznych  i  prawnych  zastosowano  różne  stawki 

podatku VAT są nieporównywalne. Stąd ustalenie prawidłowej stawki podatku VAT jest istotne dla 

zachowania zasady równego traktowania wykonawców. 

      Obaj  wykonawcy  Chemeko-

System  i  Odwołujący  złożyli  odmienne  wyjaśnienia  w  kwestii 

zastosowania stawek VAT dla pozycji 45, 48, 49, 50, 51 formularza cenowego. Zamawiający nie 

zakwestionował podanych przez nich stawek, mimo że Chemeko-System wskazywało że pozycje 

45,  48,  49,  50,  51  formularza  cenowego  wchodzą  w  skład  kompleksowej  usługi  odbioru  i 

zagospodarowania  odpadów  podczas  gdy  ALBA  wyjaśniało,  że  usługi  te  nie  wchodzą  w  skład 

usługi  kompleksowej,  ponieważ  nie  są  na  tyle  blisko  związane  z  głównym  przedmiotem 

świadczenia, by podatnik mógł zastosować preferencyjną stawkę VAT, ani też nie są one wyraźnie 

wskazane  w  załączniku  nr  3  ustawy  o  VAT,  ani  też  nie  stanowią  usług  w  rozumieniu  ustawy  o 

VAT, lecz dostawę. Przy takiej rozbieżności stanowisk Zamawiający powinien zweryfikować, która 

ze  stawek  VAT  w  świetle  przepisów  powszechnie  obowiązującego  prawa  powinna  mieć 

zastosowanie.  Nie  jest  żadnym  novum,  że  zamawiający  weryfikują  we  własnym  zakresie 

stosowane  stawki  VAT,  ponieważ  zgodnie  z  art.  89  ust.  1  ustawy  o  VAT  obowiązkiem 

Zamawiającego jest odrzucenie oferty zawierającej błędy w obliczeniu ceny. 

Odwołujący ponownie przywoła orzecznictwo Sądu Najwyższego (sygn. akt III CZP 52/11 i III CZP 

53/11),  które  wielokrotnie  było  podstawą  orzekania  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą,  w  którym 

jasno przedstawiono podstawowe tezy związane z błędnym zastosowaniem stawek VAT; 

Jeżeli  zamawiający  opisując  w  SIWZ  sposób  obliczenia  ceny  nie  zawarł  żadnych  wskazań 

dotyczących stawki podatku VAT, wówczas oferta zawierająca stawkę podatku VAT niezgodną 

z obowiązującymi przepisami podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy. 

Oferty, dla których w tych samych okolicznościach faktycznych i prawnych zastosowano różne 

stawki podatku VAT są nieporównywalne. Stąd ustalenie prawidłowej stawki podatku VAT jest 

istotne 

dla 

zachowania 

zasady 

równego 

traktowania 

wykonawców.

Jak  stwierdził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  20.10.2011  r.  (sygn..  III  CZP  52/11)  o 

porównywalności  ofert,  w  zakresie  zaproponowanej  ceny,  można  mówić  dopiero  wówczas, 

gdy  określone  w  ofertach  ceny,  mające  być  przedmiotem  porównywania,  zostały  obliczone 

przez  wykonawców  zabiegających  o  uzyskanie  zamówienia  publicznego  z  zachowaniem 

tych  samych  reguł.  Stąd  -  w  ocenie  SN  -  „przy  wykonywaniu  przez  zamawiającego 

obo

wiązku zbadania, czy oferty wykonawców nie zawierają błędów w obliczeniu ceny, przy 

równoczesnym braku w ustawie przedmiotowych ograniczeń przy dokonywaniu przez niego 

takiej  kontroli,  ocenie  zamawiającego  musi  także  podlegać  przyjęcie  przez  wykonawcę 

praw

idłowej  stawki  podatku  VAT,  ponieważ  podatek  ten  jest  bez  wątpienia  elementem 

cenotwórczym." 

Natomiast  według  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  25  kwietnia  2017  r.,  sygn.. 

XXIII  Ga  365/17,  Legalis  tylko  oferty  zawierające  skalkulowane  przez  wykonawców  ceny 

netto  stają  się  porównywalne,  o  ile  ostateczną  wartość  (cenę  brutto)  uzyskano  przy 

zastosowaniu  jednolitej,  obiektywnie  sprawdzalnej,  bo  wynikającej  z  obowiązujących 

przepisów,  stawce  podatku  VAT.  Bez  znaczenia  przy  tym  pozostaje,  czy  zastosowanie 

błędnej  stawki  podatku  VAT  było  działaniem  intencjonalnym  wykonawcy,  czy  też  jedynie 

efektem błędu w dokonaniu interpretacji przepisów podatkowych. Wskazanie w ofercie przez 

wykonawcę  niższej,  niż  wynikająca  z  obowiązujących  przepisów,  stawki  podatku  VAT  i  w 

e

fekcie  uzyskanie  niższej  ceny  brutto,  może  doprowadzić  do  wyboru  oferty  takiego 

wykonawcy,  jako  oferty  najkorzystniejszej.  Nie  budzi  wątpliwości,  że  w  takiej  sytuacji 

doszłoby  do  naruszenia  wynikającego  z  art.  7  obowiązku  przestrzegania  zasad  uczciwej 

konk

urencji i równego traktowania wykonawców. 

Z  wyżej  opisaną  sytuacją  mamy  do  czynienia  w  niniejszym  postępowaniu,  bowiem 

Chemeko- 

System w sposób sprzeczny z ustawą o VAT zastosowało preferencyjną stawkę 

VAT  dla  usług  niepozostających  w  ścisłym  związku  z  usługą  odbioru  i  zagospodarowania 

odpadów,  a  Zamawiający  nie  odrzucił  tej  oferty,  mimo  sprzeczności  stawki  VAT  podanej 

przez Chemeko - 

System z ustawą VAT i dokonał wyboru spośród nieporównywalnych ofert 

(wyraźnie różniących się stawkami VAT). Zatem doszło do przeprowadzenia postępowania w 

sposób  naruszający  zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców 

ubiegających się o udzielenie zamówienia. 

Nawet  jeśli  obliczenie  w  ofercie  Chemeko-System  ceny  dokonane  z  zastosowaniem 

nieprawidłowej  stawki  podatku  VAT,  nie  było  elementem  świadomej  manipulacji  ze  strony 

tego  wykonawcy  zmierzającego  takim,  nagannym  sposobem,  do  uzyskania  zamówienia 

publicznego,  a  tylko  rezultatem  błędnej  interpretacji  przepisów  określających  stawki  tego 

podatku,  to  i  tak  nie  uch

yla  to  wystąpienia  błędu  w  obliczeniu  ceny.  Wskazanie  w  ofercie 

przez wykonawcę niższej, niż wynikająca z obowiązujących przepisów, stawki podatku VAT i 

w  efekcie  uzyskanie  niższej  ceny  brutto,  może  doprowadzić  do  wyboru  oferty  takiego 

wykonawcy,  jako  ofer

ty  najkorzystniejszej.  Nie  budzi  wątpliwości,  że  w  takiej  sytuacji 

doszłoby  do  naruszenia  wynikającego  z  art.  7  obowiązku  przestrzegania  zasad  uczciwej 

konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  (tak:  uchwała  Sądu  Najwyższego  Izba 

Cywilna  z  dnia  20  października  2011  r.,  sygn.  III  CZP  53/11  wyrok  Sądu  Okręgowego  w 

Warszawie z 25 kwietnia 2017 r., sygn. XXIII Ga 365/17). 

Zarzut  wprowadzenia  Zamawiającego  w  błąd  poprzez  złożenie  wprowadzającego  w  błąd 

oświadczenia o przynależności do grupy kapitałowej, która to informacja mogła mieć istotny 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia (art. 24 ust. 1 pkt. 17 p.z.p.) 

Oświadczenie  o  przynależności  do  grupy  kapitałowej  zostało  złożone  przez  Chemeko-

System  dnia  2  listopa

da  2020 r.  o godz.  14.58, czyli  po  otwarciu  ofert, które  miało miejsce 

tego  dnia  o  godz.  12.00.  W  chwili  składania  oświadczenia  Chemeko-System  miało 

świadomość,  że  ofertę  złożył  inny  oferent,  dlatego  Chemeko-System  powinno  zachować 

należytą  staranność  i  złożyć  oświadczenie  o  przynależności  do  grupy  kapitałowej  CHS 

Holding  zgodnie  ze  stanem  faktycznym.  Chemeko-

System  złożyło  jednak  oświadczenie  o 

treści: Niniejszym oświadczamy, że nie należymy do żadnej grupy kapitałowej. 

Oświadczenie to jest oczywiście nieprawdziwe, co potwierdza skonsolidowane sprawozdanie 

finansowe i skonsolidowane sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej CHS Holding sp. 

z  o.o.  sporządzone  na  dzień  31  grudnia  2019  r.,  zgodnie  z  którym  Chemeko-System  jest 

spółką  zależną  w  wyżej  wskazanej  grupie  kapitałowej.  Powyższe  poświadcza  chociażby 

fragment sprawozdania z działalności grupy kapitałowej w brzmieniu: Jednostka dominująca 

CHS  Holding  sp.  z  o.o.  (...)  Spółki  zależne,  wchodzące  w  skład  konsolidacji:  CHEMEKO 

SYSTEM  SP.  Z  O.O.,  J.KING  SP  Z  O.O.,  VIDA  VEIS  SP.  Z  O.O.,  CENTRUM 

NARCIARSTWA ZŁOTY GRON SP Z O.O." 

Dowód: sprawozdanie z działalności CHS Holding sp. z o.o. 

Skoro  ustawa  p.z.p.  nie  definiuje  pojęcia  grupy  kapitałowej,  pojęcie  to  należy  rozumieć  w 

sposób określony w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów. 

Zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt 14 powyższej ustawy przez grupę kapitałową należy 

rozumieć  wszystkich  przedsiębiorców,  którzy  są  kontrolowani  w  sposób  bezpośredni  lub 

pośredni przez jednego przedsiębiorcę, w tym również tego przedsiębiorcę, z czym mamy do 

czynienia w przypadku spółki Chemeko-System będącej spółką zależną CHS Holding sp. z 

o.o. 

Skoro  Zamawiający  przyjął  oświadczenie  wykonawcy  Chemeko-System  o  braku 

przynależności  do  jakiejkolwiek  grupy  kapitałowej  w  postępowaniu,  w  którym  ofertę  złożył 

więcej  niż  jeden  podmiot,  a  Zamawiający  nie  zgłosił  żadnych  uwag  do  treści  tego 

oświadczenia,  ani  nie  wykluczył  tego  wykonawcy,  oznacza  to,  że  Zamawiający  przyjął 

oświadczenie  Chemeko-System  jako  prawdziwe  i  oparł  się  o  nie  dokonując  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty.  Ewidentnym  jest,  że  fałszywe  oświadczenie  Chemeko-  System 

mogło mieć negatywny wpływ na decyzję Zamawiającego, który wprowadzony w błąd przez 

wykonawcę  nie  zweryfikował,  czy  oświadczenie  to  jest  prawdziwe.  Oświadczenie  to  jest 

weryfikowalne w bardzo łatwy i powszechnie dostępny sposób, a mianowicie poprzez dostęp 

do dokumentów finansowych spółek za pośrednictwem Portalu Ministerstwa Sprawiedliwości 

https://ekrs.ms.aov.pl/. jak również wynika z odpisu KRS spółki Chemeko-System. Fałszywe 

oświadczenie  Chemeko-System  mogło  choćby  potencjalnie  wywołać  skutek  w  postaci 

wybrania  przez  Zamawiającego  oferty  innego  podmiotu  z  grupy  kapitałowej,  do  której 

wykonawca  ten  należy,  co  ma  niewątpliwie  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Normy  prawne  obejmujące  obowiązek  złożenia  oświadczenia  o  przynależności  do  grupy 

kapitałowej  (art.  24  ust.  11  p.z.p.)  są  powiązane  z  procedurą  oceny  braku  podstaw  do 

wykluczenia, tj. mechanizmów mających na celu ochronę uczciwej konkurencji (art. 24 ust. 1 

pkt  23  p.z.p.)  - 

powinny  być  zatem  oceniane  i  wykładane  ze  względu  na  cel,  dla  jakiego 

zostały wprowadzone do systemu prawnego. 

Dla  rozważań  dotyczących  przesłanki  wykluczenia  z  art.  24  ust  1  pkt  17  ustawy  z  dnia  29 

stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych istotne jest jedynie zachowanie wykonawcy i 

treść  informacji  (mogącej  mieć  wpływ  na  decyzje  zamawiającego),  natomiast  stan  wiedzy 

czy  zachowanie  zamawiającego  nie  ma  żadnego  znaczenia.  W  szczególności  nie  ma 

znaczenia czy zamawiający został skutecznie wprowadzony  w błąd na skutek czego podjął 

jakiekolwiek  decyzje  czy  wykonał  jakiekolwiek  czynności.  Nawet  gdyby  zamawiający  w 

powołaniu  na  wypracowane  notorium  (uwzględniając  stan  wiedzy  posiadanej  przez 

zamawiającego)  zachowałby  ostrożność  w  podejmowaniu  decyzji,  to  samo  podanie 

informacji  nieprawdziwej  wypełnia  przesłankę  wykluczenia  z  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia. 

Przesłanki  z  art.  24  ust.  1  okt  16  i  17  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  są  przesłankami  obligatoryjnymi  wykluczenia  na  gruncie  ustawy  krajowej  co 

oznacza  że  zamawiający  nie  może  odstąpić  od  czynności  wykluczenia  wykonawcy,  który 

przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd.  Przy  czym  przy  niedbałym  przedstawieniu 

wprowadzających w błąd informacji ocena jego istotności jest uzależniona od tego czy mógł, 

a  nie  czy  miał  wpływ  na  decyzje  w  sprawie  udzielenia  zamówienia. Wystarczające  jest  dla 

wykluczenia  wykonawcy  to  aby  p

odana  informacja  mogła  jedynie  potencjalnie  wpłynąć  na 

decyzje  zamawiającego.  Przyjęcie  stanowiska,  że  ocena  istotnego  wpływu  jest  zależna  od 

stanu wiedzy zamawiającego rodzi niebezpieczne skutki, gdyż uzależnia ocenę kłamstwa od 

tego  czy  zamawiający  dał  się  okłamać,  czy  też  nie.  Każde  kłamstwo  świadczy  o 

nierzetelności  wykonawcy,  a  przyjęcie,  że  nie  można  wykluczyć  wykonawcy,  którego 

kłamstwo  wykrył  zamawiający,  prowadziłoby  do  przerzucania  na  zamawiających 

odpowiedzialności,  za  informacje  podawane  przez  wykonawców.  -  tak  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 3 lutego 2020 r., sygn. KIO 104/20. 

Składając fałszywe oświadczenie w omawianym zakresie Chemeko-System mogło mieć na 

celu wyeliminowanie obowiązku wyjaśnienia,  czy  relacje istniejące  pomiędzy  wykonawcami 

nie doprowadziły do naruszenia uczciwej konkurencji w postępowaniu. Dlatego informacje te 

mogły mieć istotny wpływ na decyzje Zamawiającego w postępowaniu, a zachowanie jakiego 

dopuściło się Chemeko-System nie daje rękojmi należytego wykonania zamówienia. 

W  świetle  powyższego  orzecznictwa  KIO  wykonawca  Chemeko-System,  który  złożył 

Zamawiającemu  wyraźnie  fałszywe  oświadczenie  o  braku  przynależności  do  grupy 

kapitałowej,  mimo  że  formularz  oświadczenia  przewidywał  inne  możliwości  odpowiedzi, 

powinien zost

ać wykluczony z postępowania, a jego oferta uważana za odrzuconą. 

Mając na uwadze powyżej przedstawione okoliczności Odwołujący wnosi jak na wstępie. 

Załączniki: 

Informacja odpowiadająca odpisowi  z rejestru przedsiębiorców KRS dla WPO ALBA 

S.A. 

Odpis 

pełnomocnictwa od WPO ALBA S.A. 

Dowód uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa 

Dowód uiszczenia wpisu 

Dowód przesłania kopii odwołania Zamawiającemu 

Zbiorcze zestawienie ofert w przetargu 

Zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty 

Pismo Zamawiającego z dnia 3 listopada 2020 r. 

Oferta Wrocławskiego Przedsiębiorstwa Oczyszczania ALBA S.A. 

Formularz cenowy WPO ALBA S.A. 

Oferta Chemeko-

System Sp. z o.o. Zakład Zagospodarowania Odpadów 

Formularz cenowy Chemeko-Syste

m Sp. z o.o. Zakład Zagospodarowania Odpadów 

Wyjaśnienia WPO ALBA S.A. 

Wyjaśnienia Chemeko-System 

Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia 

Odpis KRS Chemeko-System 

Oświadczenie Chemeko-System o braku przynależności do grupy kapitałowej 

Skonsolidowane  sprawozdanie  z  działalności  grupy  kapitałowej  CHS  Holding  sp.  z 

o.o. 

Wzór naklejek 

Stanowisko  Przystępującego  z  dnia  6  listopada  2020r.  na  wezwanie 

zamawiającego  

Chemeko-

System  stoi  na  stanowisku,  że  zasadne  jest  zastosowanie  stawki  8%  VAT  ze 

względu  na  kompleksowość  usługi  zagospodarowania  odpadów  świadczonej  na  rzecz 

Zamawiającego, na którą składają się wskazane czynności ujęte w zestawieniu cenowym. 

Przystępujący następująco wyjaśnił swoje stanowisko.  

Świadczenia kompleksowe 

Zgodnie  z  art.  5  ust.  1  pkt  1  Ustawy,  opodatkowaniu  ww.  podatkiem  podlegają  odpłatna 

dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. 

Kierując się wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej również jako: TSUE  

z  dnia  25  lutego  1999  r.  w  sprawie  C-

349/96  należy  przyjąć,  że  co  do  zasady  każde 

świadczenie  dla  celów  opodatkowania  podatkiem  od  towarów  i  usług  powinno  być 

traktowane jako odrębne i niezależne, jednak nierzadko zdarza się, że w ramach określonej 

trans

akcji  gospodarczej  należy  wykonać  szereg  świadczeń,  których  realizacja  prowadzi  do 

jednego,  wspólnego  celu,  aby  zrealizować  daną  usługę.  Takie  świadczenia  określa  się 

mianem świadczeń kompleksowych. 

Pomimo  faktu,  że  Ustawa  nie  wyróżniła  świadczeń  kompleksowych  jako  odrębnego 

przedmiotu  opodatkowania,  to  świadczenia  takie  rzeczywiście  funkcjonują  w  obrocie 

gospodarczym.  Brak  legalnej  definicji  świadczenia  kompleksowego  w  przepisach  Ustawy 

niejednokrotnie  powoduje  powstawanie  wątpliwości  co  do  ujmowania  takich  transakcji  na 

potrzeby podatku od towarów i usług, jednak nie wykluczenia uznania ich za takie. 

W tym miejscu pomocna okazuje się utrwalona linia orzecznicza Trybunału Sprawiedliwości 

Unii  Europejskiej,  która  definiuje  pojęcie  świadczenia  kompleksowego  oraz  formułuje 

przesłanki  rozpoznania  świadczeń  kompleksowych,  a  także  wskazuje  sposób  kwalifikacji 

takiego  świadczenia  na  potrzeby  podatku  od  towarów  i  usług.  Składają  się  na  nią  wyroki 

TSUE  wydawane  m.in.  w  przytoczonej  sprawie  C-349/96  Card  Protection  Plan  Ltd,  w 

sprawie C111/05 Aktiebolaget NN oraz w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien. 

Definicja świadczenia kompleksowego 

Jak  stanowi  wyrok  TSUE  z  27  października  2005  r.  w  sprawie  C-41/04  w  przypadku 

świadczenia  szeregu  usług  związanych  z  sobą,  tworzących  obiektywną  całość  w 

ramach  określonej  transakcji  gospodarczej,  nie  należy  sztucznie  ich  rozdzielać  dla 

celów podatkowych. Jeśli usługa nie stanowi celu samego w sobie, ale jest środkiem 

do  lepszego  wykorzystania  usługi  zasadniczej,  należy  ją  traktować,  jako  usługę 

pomocniczą, opodatkowując ją według zasad właściwych dla usługi zasadniczej. 

W  przytoczonym  wyroku,  TSUE  wskazuje  również,  że  istotne  jest  określenie  istoty 

świadczeń  z  uwzględnieniem  wszystkich  okoliczności  danej  sprawy.  Ważne  jest  więc 

ustalenie  czy 

świadczenia  są  ze  sobą  ściśle  związane  w  taki  sposób,  że  samodzielnie  nie 

przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia odbiorcy świadczenia. 

Tożsame stanowisko zaprezentowano w  wyroku TSUE z dnia. 21 lutego 2008 r. w sprawie 

C425/06  Ministero  dell'Economia  e  delle  Finanze  przeciwko  Part  Service  Srl,  w  którym 

sformułowano  kryteria  przesądzające  o  tym,  kiedy  występuje  świadczenie  złożone.  TSUE 

ponownie potwierdził, że ma ono miejsce w sytuacji, gdy:   

świadczenie  pomocnicze  nie  stanowi  celu  samego  w  sobie,  lecz  stanowi  środek  do 

korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, 

poszczególne  czynności  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  ich  rozdzielenie  miałoby 

charakter sztuczny. 

Powyższe poglądy  znajdują  również  potwierdzenie  w  wyrokach  w  sprawie C-88/09  Graphic 

Procede TSUE oraz w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter- (SDC). 

W  tym  miejscu  należy  zaznaczyć,  że  Trybunat  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  dokonuje 

interpretacji  przepisów  dotyczących podatku od  towarów  i  usług, który  to  podatek  powinien 

być  zharmonizowany  na  terytorium  wszystkich  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej. 

Sposób rozumienia pewnych pojęć zaprezentowany przez TSUE powinien być więc wspólny 

we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej. 

Usługa główna oraz usługi pomocnicze 

W  praktyce  wykształciło  się  założenie,  że  w  ramach  świadczenia  kompleksowego  można 

wyróżnić  usługę  główną,  która  ma  charakter  wiodący  oraz  usługi  pomocnicze,  które  mają 

charakter  wtórny  i  wspomagający  dla  usługi  głównej.  Potwierdzają  to  wyroki  TSUE 

wydawane na przestrzeni lat m.in. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2016 r. sprawie C-432/15 

oraz wyrok TSUE z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie C-88/09. 

      Jak  wskazuje  pierwszy  z  przytoczonyc

h  wyroków:  „Jedna  transakcja  występuje  w 

szczególności  wtedy,  gdy  dwa  lub  więcej  elementów  albo  dwie  lub  więcej  czynności, 

dokonane  przez  podatnika,  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko 

jedno  niepodzielne  świadczenie  gospodarcze,  którego  rozdzielenie  miałoby  charakter 

sztuczny.  Mamy  również  do  czynienia  z  jedną  usługą  w  przypadku,  gdy  kilka  elementów 

powinno  zostać  uznanych  za  konstytutywne  dla  usługi  głównej,  podczas  gdy,  przeciwnie, 

jedna lub więcej usług powinny być postrzegane jako jedna lub więcej usług pomocniczych, 

dzielących w zakresie opodatkowania los prawny usługi głównej". 

Stanowisko  prezentowane  przez  TSUE  wskazuje  na  to,  że  świadczenia  pomocnicze 

podlegają  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług  na  takich  samych  zasadach  jak 

świadczenie  główne,  natomiast  świadczeniem  pomocniczym  jest  takie  świadczenie,  które 

służy lepszemu wykorzystaniu świadczenia głównego (wyrok TSUE w sprawie C-349/96). 

Tożsamy  pogląd  wyraża  się  również  w  polskim  orzecznictwie. W  interpretacji  indywidualnej 

Dyrektora  Krajowej  Informacji  Skarbowej  z  dnia  5  lutego  2019  r.  o  sygn. 

0114KDlP4.4012.795.2018.2.RK,  organ  podatkowy  podkreślił,  że  z  ekonomicznego  punku 

widzenia  usługi  nie  powinny  być  dzielone  dla  celów  podatkowych  wówczas,  gdy  tworzyć 

będą  jedną  usługę  kompleksową,  obejmującą  kilka  świadczeń  pomocniczych:  Określił 

również przestanki do stwierdzenia czy dana usługa stanowi usługę złożoną: 

…)  stwierdzić  należy,  że  ze  świadczeniem  usługi  złożonej  (kompleksowej)  mamy  do 

czynienia  wówczas,  gdy  świadczenie  usługodawcy  jest  rozbudowane  i  obejmuje  dwie  lub 

więcej  pojedynczych  czynności  (świadczeń),  będących  elementami  częściowego 

zobowiązania  strony  transakcji,  Jednocześnie  usługa  taka,  jeśli  może  zostać  uznana  za 

usługę  o  charakterze  złożonym,  podlega  opodatkowaniu  jednolitą  stawką  podatku  od 

towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego. 

Przedmiotem  rozważań  organu  w  przedstawionej  interpretacji  indywidualnej  było 

zastosowanie  8%  stawki  VAT  dla  kompleksowej  usługi  w  zakresie  usuwania  i  obróbki 

odpadów.  Organ  podatkowy  zaznaczył,  że  w  ramach  zamówienia  Wnioskodawca  będzie 

wykonywał  szereg  czynności,  m.in.  oznaczenie  prób  odpadów,  transport  odpadów, 

unieszkodliwienie  odpadów  oraz  ochrona  terenu  prac.  Zaznaczył,  że  wszystkie  te 

czynności  prowadzą  do  wykonania  konkretnej  usługi,  która  w  tym  przypadku  jest 

usługą  unieszkodliwiania  odpadów  niebezpiecznych  lub  innych  niż  niebezpieczne. 

Czynności  te  tworzą  jedną  całość,  a  ich  podział  na  odrębne  usługi  miałby  charakter 

sztuczny

Pr

zesłanki uznania świadczenia za świadczenie kompleksowe 

Podsumowując,  na  podstawie  Dyrektyw  Unii  Europejskiej,  a  także  na  podstawie 

orzecznictwa  Trybunatu  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  oraz  orzecznictwa  krajowego 

można sformułować przesłanki, które wskazują kiedy dane świadczenie należy potraktować 

jako świadczenie kompleksowe: 

Transakcja składa się z wielu elementów składowych.  

Jak  bowiem  wskazuje  ugruntowana  linia  orzecznicza,  jedna  transakcja  występuje  w 

wypadku,  gdy  dwa  lub  więcej  elementów  albo  dwie  lub  więcej  czynności  dokonane  przez 

podatnika,  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko  jedno  niepodzielne 

świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyroki TSUE: z 

dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb. Orz. s. 

1-9433; z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, Zb. Orz. s. 1-2697). 

Jeden z elementów transakcji stanowi świadczenie główne  

Oprócz orzecznictwa Trybunatu Sprawiedliwości Unii Europejskiej, również w wyroku WSA w 

Gdańsku  z  dnia  6  lutego  2018  r.,  sygn.  akt  I  SA/Gd  1727/17  sąd  podkreślił,  iż  o 

kompleksowości świadczeń można mówić, gdy czynności są tak ściśle związane, że tworzą 

obiektywnie  tylko  jedno  nierozerwalne  świadczenie  gospodarcze,  którego  rozdzielenie 

miałoby  sztuczny  charakter,  albo  gdy  co  najwyżej  jeden  element  stanowi  świadczenie 

główne, podczas gdy przeciwnie, jedno lub więcej świadczeń jest postrzegane jako jedno lub 

więcej świadczeń pomocniczych dzielących los świadczenia głównego.  

Wyjaśnienie zastosowanej stawki VAT dla poszczególnych pozycji w zestawieniu cenowym 

Wyjaśnienie dotyczące pozycji 45, 48, 49 zestawienia cenowego na potrzeby Przetargu 

Wskazane  w  Wezwaniu  pozycje  45,  48  oraz  49  są  bezpośrednio  związane  z  systemem 

RFID,  który  wspiera  proces  zarządzania  gospodarowania  odpadami  oraz  dotyczą 

odpowiednio: 

poz. 45 - 

wdrożenia i utrzymania systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

poz.  48  - 

wyposażenia  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  naklejki  określające 

rodza

j zbieranych odpadów,    

poz.  49  - 

wyposażenia  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  transpondery  RFID 

(czipy). 

System RFID (ang. Radio-

Frequency Identification) to technika wykorzystująca fale radiowe 

do przesyłania danych oraz zasilania elektronicznego układu stanowiącego etykietę obiektu 

przez czytnik w celu identyfikacji obiektu. W gospodarowaniu odpadami funkcjonalność tego 

systemu  polega  przede  wszystkim  na  efektywnym  zarządzaniu  i  kontrolowaniu  gospodarki 

odpadami oraz procesu recyklingu. 

W  związku  z  Rozporządzeniem  Ministra  Środowiska  z  29  grudnia  2016  r.  w  sprawie 

szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji  odpadów,  po  stronie 

gmin powstała potrzeba identyfikowania oraz kontrolowania odpadów, a także ich wytwórców 

w  celu  zast

osowania  się  do  ujednoliconych  standardów  selektywnego  zbierania  odpadów. 

System RFPD stanowi więc narzędzie służące do monitorowania rodzajów odpadów, których 

pozbywają  się  mieszkańcy  nieruchomości,  zdefiniowania  poprawności  prowadzonej 

segregacji  odpadów  oraz  kontroli  poprawnego  wykonywania  usługi  odbioru  odpadów  przez 

wykonawców. 

W kontekście 8% stawki VAT zastosowanej dla pozycji 45, 48 oraz 49 należy  wskazać, że 

usługi  zawierające  się  w  wymienionych  pozycjach  stanowią  usługi  pomocnicze  dla  usługi 

głównej  polegającej  na  gospodarowaniu  odpadami,  która  zgodnie  z  poz.  27  i  nast. 

Załącznika  nr  3  do  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  została 

objęta  preferencyjną  stawką  8%.  Stanowią  one  swoiste  wsparcie  procesu  gospodarowania 

odpadami 

oraz służą optymalizacji tego procesu. 

Gmina Miękinia w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej również jako: SIWZ) 

określiła,  że  przetarg  przeprowadzony  jest  pn.  „Odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  z  nieruchomości  zamieszkałych  na  terenie  gminy  Miękinia  w  2021  roku”  co 

może  determinować  rozumienie  przedmiotu  Przetargu  właśnie  jako  „odbieranie  i 

zagospodarowanie  odpadów  komunalnych”.  Wdrożenie  oraz  korzystanie  z  systemu  RFID 

bynajmniej  nie  stanowi  celu  samego  w  sobie,  a  jedynie  służy  optymalizacji  oraz  wspiera 

zarządzanie procesem gospodarowania odpadów. 

W wyroku z dnia 13 stycznia 2015 r. w sprawie I FSK 1913/13 Naczelny Sąd Administracyjny 

wskazał,  że  w  szczególności  świadczenie  należy  uznać  za  dodatkowe  w  stosunku  do 

świadczenia  głównego,  jeżeli  nie  stanowi  ono  dla  klienta  celu  samo  w  sobie,  lecz  służy 

skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia  głównego. Przenosząc przedstawione 

stanowisko na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, że zarówno usługi wykazane w 

pozycji  4

5,  jak  i  w  pozycji  48  oraz  49  zestawienia  cenowego  stanowią  jedynie  usługi 

wspomagające  działania  związane  z  gospodarowaniem  odpadów,  a  nie  usługę  główną 

świadczoną  na  rzecz  gminy.  Wdrożenie  systemu  RFID  jedynie  na  potrzeby  samego  jego 

wdrożenia  nie  generowałoby  dla  odbiorcy  żadnej  wartości,  ponieważ  system  ten  służy 

zarządzaniu innymi procesami i ma w stosunku do nich charakter pomocniczy. 

Również  w  wyroku  Wojewódzkiego  Sądy  Administracyjnego  z  dnia  20  lutego  2019  r.  w 

sprawie III SA/Wa 1077/18 pojawiła się kwestia usługi głównej oraz pomocniczej, gdzie WSA 

zaznaczył, że dla poprawnego ich określenia pod uwagę należy wziąć podstawową potrzebę 

odbiorcy,  Uznanie  za  usługę  kompleksową  świadczenia  polegającego  na  termicznym 

przekształceniu odpadów wraz z innymi działaniami Sąd argumentował następująco: 

„Reasumując,  opis  zdarzenia  przyszłego  zdaniem  sądu  pierwszej  instancji  wskazuje,  że 

podstawową  potrzebą  odbiorcy  w  zakresie  inwestycji  a  tym  samym  najistotniejsza  z 

gospodarczego punktu widzenia nabywcy jest usługa termicznego przekształcania odpadów 

a  nie  usługa  obejmująca  serwisowanie  i  utrzymanie  instalacji.  Z  perspektywy 

Zamawiającego, 

celem 

wiodącym 

Przedsięwzięcia 

(świadczeniem 

zasadniczym, 

dominującym)  jest  termiczne  przetworzenie  odpadów  z  odzyskiem  energii.  Natomiast 

wykonanie przez partnera prywatnego pozostałych czynności wschodzących w skład Obsługi 

będzie  mieć  wartość  funkcjonalną  dla  Zamawiającego  wyłącznie  pod  takim  warunkiem,  że 

czynności te będą realizowane łącznie ze świadczeniem zasadniczym (dominującym), jakim 

jest  termiczne  przetwarzanie  odpadów.  Z  punktu  widzenia  Zamawiającego,  aktywności 

dodatkowe  (tj.  inne  niż  świadczenie  zasadnicze  w  postaci  termicznego  przetwarzania 

odpadów)  realizowane  przez  Wykonawcę  w  Okresie  Obsługi  albo  (jak  czynności 

utrzymania/zarządzania  i  konserwacji  Instalacji)  będą  środkiem  do  lepszego  wykonania 

usługi zasadniczej w postaci termicznego przetwarzania odpadów, albo (jak odzysk energii) 

podwyższą jakość, w szczególności, standard ekologiczny tej usługi. " 

Dodatkowo  W

SA  orzekł,  że  z  uwagi  na  to,  że  ww.  usługi  potraktowano  jako  usługę 

kompleksową  to  dla  wszystkich  z  nich  właściwe  będzie  zastosowanie  stawki  podatku  w 

wysokości 8%. 

Odnosząc argumentację wyrażoną w powyższym wyroku odpowiednio do pozycji 45, 48 oraz 

49  zes

tawienia  cenowego  wskazać  należy,  że  zarówno  wdrożenie  i  utrzymanie  systemu 

RFID,  wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  naklejki  określające 

rodzaj zbieranych odpadów oraz wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów-pojemników 

w transpondery 

RFID (czipy) nie będą mieć dla Zamawiającego wartości funkcjonalnej, jeśli 

nie  będą  służyć  usłudze  głównej. Wymienione  działania  pomocnicze  będą  tworzyć  wartość 

dla Zamawiającego jedynie w przypadku wspierania i połączenia z usługą główną, którą jest 

zago

spodarowanie odpadów. 

W orzeczeniu w sprawie C-

41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany 

z  dostarczeniem  nabywcy  typowego,  standardowego  oprogramowania  oraz  - 

jednocześnie 

usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od 

dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość 

czy takie świadczenie na rzecz podatnika miało charakter jednorodny. W celu określenia, czy 

mamy  do  czynienia  z  usługą  kompleksową  należy  -  wg  TSUE  poszukiwać  elementów 

charakterystycznych  dla  rozpatrywanej  usługi  celem  określenia,  czy  podatnik  dostarcza 

konsumentowi  kilka  odrębnych  świadczeń  głównych,  czy  też  jedno  świadczenie.  We 

wskazanym  orzeczeniu  TSUE  wskazał  na  konieczność  dokonania  analizy  charakteru 

transakcji także z punktu widzenia nabywcy. 

Zarówno  w  omawianym  wyroku,  jak  i  w  przedmiotowej  sprawie  to  właśnie  perspektywa 

nabywcy  powinna  być  podstawą  do  ustalenia,  jaki  jest  rzeczywisty  charakter  świadczenia. 

Trybunat  podkreślił  fakt,  iż  w  rozpatrywanej  przez  niego  sprawie:  nabycie  przez  klienta 

samego standardowego oprogramowania nie było w  żaden  sposób  użyteczne”,  Również  w 

kontekście Przetargu wdrażany przez Wykonawcę system RFlD-dla Zamawiającego będzie 

wartością dopiero po przystosowaniu systemu i jego infrastruktury (pojemniki, naklejki, chipy) 

do  potrzeb  Gminy  w  bezpośrednim  połączeniu  z  usługą  gospodarowania  odpadami  przez 

Wykonawcę,  a  nie  w  momencie  wdrożenia  systemu  samego  w  sobie.  System  RFID  bez 

powiązania  go  z  usługą  główną  nie  spełnia  swojego  celu,  którym  jest  optymalizacja  oraz 

zarządzanie procesem zagospodarowania odpadów. 

Potwierdzeniem  prawidłowości  stanowiska  Wykonawcy  jest  również  interpretacja 

indywidualna  wydana  przez  Dyrektora  Krajowej  Informacji  Skarbowej  dnia  7  marca  2019  r. 

sygn. 0115-KDlT1-

1.4012.923.2018.2.RH. O wydanie interpretacji indywidualnej zwróciła się 

Gmina, która zamierzała przeprowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego 

na  transport  i 

unieszkodliwienie  nielegalnie  zmagazynowanych  odpadów.  W  SIWZ 

wskazano,  że  przedmiot  zamówienia  będzie  obejmował  szereg  czynności  polegających  na 

oznaczaniu  próbek  odpadów  (określaniu  kodów  odpadów  oraz  ich  składu),  transporcie 

odpadów  z  miejsca  magazynowania  do  miejsca  unieszkodliwienia  oraz  przygotowaniu 

odpadów do transportu, unieszkodliwieniu odpadów płynnych (w tym niebezpiecznych) oraz 

na  zabezpieczeniu  miejsca  magazynowania.  Wątpliwości  Gminy  dotyczyły  ustalenia  czy 

wymienione usługi stanowić będą usługę kompleksową czy też każda z usług wchodzących 

w skład zamówienia powinna zostać opodatkowana odrębnie, właściwą dla niej stawką. 

W  niniejszej  interpretacji  organ  podatkowy  kierując  się  orzecznictwem  TSUE  prawidłowo 

ocenił  stanowisko  Gminy,  w  którym  Gmina  uznała,  że  będzie  miała  do  czynienia  z  usługą 

kompleks

ową  i  przychylił  się  do  opodatkowania  tej  usługi  jednolitą  stawką  VAT  wynoszącą 

8%.  Swoje  stanowisko  Gmina  argumentowała  tym,  że  „wszystkie  wymienione  w  umowie 

czynności,  które  będą  realizowane  przez  wyłonionego  w  drodze  przetargu  Wykonawcę  są 

niezbędne  i  wymagane  do  zakończenia  usługi.  Wnioskodawca  wskazuje,  iż  bez  zbadania 

próbek  i  sklasyfikowania  odpadów,  nie  można  dokonać  kolejnych  czynności  w  zakresie 

zagospodarowania  lub  unieszkodliwienia.  Następnie,  nie  ma  możliwości  wykonania 

przedmiotowej  usługi  bez  transportu  odpadów  do  wyspecjalizowanego  w  zakresie 

gospodarowania  odpadami  przedsiębiorstwa  wykonawcy.  Również  usługa  ochrony  całego 

procesu  likwidacji  składowiska  (m.in.  ochrona  przed  kradzieżą  sprzętu,  maszyn,  złomu, 

ochrona  przed  podpaleniem  czy  niek

ontrolowanym  wstępem  osób  nieupoważnionych)  jest 

niezbędnym i nierozłącznym elementem w procesie likwidacji nielegalnego składowiska. 

Na podstawie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, analizy dotyczącej 

świadczeń  kompleksowych  oraz  stanowisk  wyrażonych  w  orzeczeniach  Sądów 

Administracyjnych należy stwierdzić, że odpowiednio: 

• poz. 45 - wdrożenia i utrzymania systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

• poz. 48 - wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w naklejki określające 

rodzaj zbieranych odpadów,    

poz.  49  - 

wyposażenia  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  transpondery  RFID 

(czipy),  

stanowią usługi pomocnicze dla usługi głównej polegającej na gospodarowaniu odpadami, w 

związku z czym podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla usługi głównej tj. stawką 8% 

zgodnie z poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług. 

Wyjaśnienie dotyczące pozycji 50 i 51 zestawienia cenowego na potrzeby Przetargu 

W  myśl  art.  3  ust.  2  pkt  6  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i 

porządku  w  gminach  zadaniem  gminy  jest  zapewnienie  czystości  i  porządku  na  swoim 

terenie  oraz 

stworzenie  warunków  niezbędnych  do  ich  utrzymania,  a  w  szczególności 

tworzenie  punktów  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  w  sposób  zapewniający 

łatwy  dostęp  dla  wszystkich  mieszkańców  gminy,  które  zapewniają  przyjmowanie  co 

najmniej  takich  odpadów  komunalnych  jak  m.in.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i 

akumulatory. 

Wskazane w Wezwaniu pozycje 

50 oraz 51 dotyczą odpowiednio: 

• 

Poz. 50 - 

wyposażenia w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

• 

Poz.  51 

—  wyposażenia  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych. 

Powyższe  pozycje  odzwierciedlają  część  obowiązków  nałożonych  na  gminę  w  zakresie 

administrowania,  przechowywania,  gospodarowania  oraz  przygotowania  do  dalszego 

transportu  odpadów  zbieranych  selektywnie.  Stanowią  również  przedmiot  zamówienia  w 

Przetargu. 

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach przez gospodarowanie 

odpadami rozumie się zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie z nadzorem nad 

tego  rodzaju  działaniami,  jak  również  późniejsze  postępowanie  z  miejscami 

unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów 

tub  pośrednika  w  obrocie  odpadami,  natomiast  zgodnie  z  ust,  6  odpadami  są  wszystkie 

substancje  lub  przedmioty,  których  posiadacz  się  pozbywa,  zamierza  się  pozbyć  lub  do 

których pozbycia się jest obowiązany. 

W SIWZ wskazano, że przedmiot zamówienia obejmuje odpowiednio odbieranie, zbieranie, 

transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  powstałych  i  zebranych  nie  tylko  na 

wszystkich  nieruchomościach  położonych  w  granicach  administracyjnych  Gminy  Miękinia, 

ale  również  z  punktów  ogólnodostępnych  oraz  z  punktu  selektywnego  zabierania  odpadów 

komunalnych  (dalej  również  jako:  PSZOK),  czyli  punktów  w  których  składowane  są  m.in. 

odpady,  o  których  mowa  w  pozycji  50  oraz  51  tj.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i 

akumulatory przenośne. 

Maj

ąc  na  uwadze  obowiązki  jakie  nakłada  na  gminę  ustawa  o  odpadach,  ustawa  o 

utrzymaniu czystości i porządku, a także Rozporządzenie Ministra Środowiska z 29 grudnia 

2016  r.  w  sprawie  szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji 

odpadów,  wskazać  należy,  że  pozycje  50  oraz  51  zestawienia  cenowego  stanowią 

nieodłączne  elementy  usługi  związanej  z  gospodarowaniem  odpadami,  a  tym  samym 

bezpośrednio przekładają się na realizację obowiązków gminy i zapewniają kompletność ich 

wykonania. 

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2018 r. 

sygn.  0114-KDlP1-

1.4012.624.2017.2.KBR  wyraził  stanowisko  tożsame  ze  stanowiskami 

TSUE wcześniej prezentowanymi w niniejszym Wyjaśnieniu. Organ podatkowy wskazał, że: 

W konsek

wencji, jeżeli podatnik wykonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i są 

one ze sobą powiązane tak, że z ekonomicznego punktu widzenia tworzą jedną całość, którą 

jedynie sztucznie można byłoby podzielić to te elementy lub świadczenia - dla celów podatku 

od towarów i usług - stanowią jedną czynność O świadczeniu złożonym można więc mówić, 

jeśli istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle 

ścisły,  by  nie  można  było  wydzielić  z  tego  świadczenia  jego  poszczególnych  elementów  i 

potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość. 

Za potraktowaniem pozycji 50 i 51 jako usług pomocniczych dla gospodarowania odpadami 

może  przemawiać  również  fakt,  że  wykonywaniem  wszystkich  tych  czynności  zgodnie  z 

warunkami  Przetargu  zajmie  się  jeden  podmiot.  Odmienna  sytuacja  została  przedstawiona 

np. w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 sierpnia 2020 r. w sprawie KIO 1558/20  

gdzie  wskazano,  że  odbiorem  odpadów  z  punktów  selektywnego  zbierania  odpadów 

komunalnych  i  odbiorem  pozostałych  odpadów  zajmują  się  różne  podmioty  co  wyklucza 

uznanie,  że  usługa  transportu  odpadów  z  PSZOK  ma  charakter  służebny  w  stosunku  do 

usługi  odbioru  odpadów  od  mieszkańców. W związku z  tym  nie można  ich uznać  za jedną 

usługę o charakterze kompleksowym oraz zastosować jednolitej stawki podatku od towarów i 

usług. 

Mając  na  uwadze  przedstawione  przepisy  prawa,  orzecznictwo  Trybunału  Sprawiedliwości 

Unii  Europejskiej  oraz  stanowiska  organów  podatkowych  wyrażonych  w  wydawanych 

interpretacjach indywidualnych należy stwierdzić, że odpowiednio: 

• 

poz. 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

• 

poz.  51 

—  wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych, 

stanowią usługi pomocnicze dla usługi głównej polegającej na gospodarowaniu odpadami, w 

związku z czym podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla usługi głównej tj. stawką 8% 

zgodnie z poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towa

rów i usług. 

Podsumowanie 

Wszystkie  czynności  będące  przedmiotem  niniejszego  Wyjaśnienia  należy  traktować  jako 

element  jednego  świadczenia  kompleksowego  wykonywanego  na  rzecz  Zamawiającego, 

które służy osiągnięciu wspólnego celu oraz pomoc przy wypełnianiu obowiązków Gminy w 

zakresie  gospodarowania  odpadami.  Każda  ze  wskazanych  pozycji  służy  wykonaniu 

przedmiotu Przetargu oraz stanowi czynność pomocniczą, która służy wyłącznie wykonaniu 

czynności głównej. 

Zastosowanie  jednolitej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług  w  odniesieniu  do  czynności 

wskazanych  w  niniejszym  Wyjaśnieniu  jest  działaniem  prawidłowym  w  kontekście 

potraktowania  ich  jako  świadczenia  kompleksowego.  Odpowiednio  wdrożenie  i  utrzymanie 

systemu  RFID  na  terenie  gminy  Miękinia  (poz.  45),  wyposażenie  urządzeń  do  zbierania 

odpadów-pojemników  w  naklejki  określające  rodzaj  zbieranych  odpadów  (poz.  48), 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  transpondery  RFID  (czipy) 

(poz.  49),  wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  przeterminowanych  leków  (poz.  50)  oraz 

wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów  przenośnych  (poz. 

51)  stanowią  świadczenia  pomocnicze  dla  gospodarowania  odpadami  i  służą  jemu 

najlepszemu wykonaniu. 

Wymienione czynności  tworzą obiektywnie jedno  nierozerwalne  świadczenie gospodarcze i 

podzielają  los  świadczenia  głównego,  co  przesądza  o  opodatkowaniu  ich  jednolitą  stawką 

podatku  od  towarów  i  usług  odpowiednią  dla  usługi  gospodarowania  odpadami,  która 

zgodnie z poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług została opodatkowana preferencyjną stawką 8% VAT. 

Co  do  zarzutu  dotyczącego  przedstawienia  informacji  wprowadzających  w  błąd 

Zamawiającego 

Co  więcej,  zdaniem  Przystępującego,  formułowany  przez  Odwołującego  zarzut  naruszenia 

przez  Zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  jest  przejawem  skrajnego  formalizmu 

Odwołującego,  a  stawiany  zarzut  pozostaje  w  całkowitym  oderwaniu  od  celu  zarówno 

przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, jak i art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp. 

Celem 

przepisu  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  jest  bowiem  ochrona  zamawiającego  przed 

nieuczciwym,  nierzetelnym  i  nieprofesjonalnym  działaniem  wykonawców.  Takiego 

zachowania nie sposób jednak przypisać Przystępującemu. 

Jak wskazano w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 sierpnia 2019 r.: „Formalizm 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego nie jest zaś jego celem. Taki również nie 

jest cel art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. Służy on bowiem do eliminowania z postępowania 

wykonawców,  którzy  przekazali  informacje  wprowadzające  zamawiającego  w  błąd  co  do 

istotnych elementów postępowania przetargowego.” (zob. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej 

z dnia 27 sierpnia 2019 r., sygn. akt: KIO 1576/19, LEX nr 2738640). 

W  analizowanym  stanie  faktycznym  istotnym  elementem  dl

a  Postępowania  jest  zbadanie, 

czy Przystępujący podlega wykluczeniu z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 

pkt  23  Pzp.  Tymczasem  odpowiedź  na  to  pytanie  jest  jednoznaczna  Przystępujący  nie 

podlega  wykluczeniu  z  Post

ępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp,  co  dla 

Zamawiającego było wręcz oczywiste. 

Godzi  się  bowiem  przypomnieć,  że  zgodnie  z  art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp  z  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawców,  którzy  należąc  do  tej  samej  grupy 

kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  369,  1571  i  1667),  złożyli  odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  chyba  że  wykażą,  że 

istniejące między nimi powiązania nie prowadzą do zakłócenia konkurencji w postępowaniu 

o udzielenie zamówienia. 

A zatem podstawa wykluczenia, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp wystąpi wówczas, 

gdy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego odrębne oferty, oferty częściowe 

lub wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu złożyli  wykonawcy, należący do tej 

samej  grupy  kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie 

konkurencji i konsumentów. Tymczasem w postępowaniu  zostały złożone tylko dwie oferty. 

budziło  wątpliwości  Zamawiającego,  zwłaszcza  w  kontekście  innych  dokumentów,  jakie  w 

toku Postępowania zostały złożone przez tych wykonawców (np. KRS Przystępującego czy 

oświadczenie dotyczące przynależności do grupy kapitałowej, jakie złożył Odwołujący). 

Skoro  tak,  to  nie  można  mówić  o  spełnieniu  względem  Przystępującego  przesłanek,  o 

których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. Zamawiający nie mógł zostać wprowadzony przez 

Przystępującego  w  błąd  co  do  braku  podstaw  do  wykluczenia  go  z  Postępowania,  bowiem 

takich  podstaw  rzeczywiście  nie  ma  i  nie  budziło  to  wątpliwości  Zamawiającego.  Poza  tym 

okoliczność  pozostawania  przez  Przystępującego  w  grupie  kapitałowej  (nie  obejmującej 

Odwołującego) wynika wprost z dokumentu rejestrowego Przystępującego, który był przecież 

złożony  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp.  W  świetle  powyższego  złożona  przez 

Przystępującego  informacja  dotycząca  pozostawania  w  grupie  kapitałowej  pozostaje  bez 

znaczenia dla wyniku Postępowania. 

Mając powyższe na uwadze nie sposób stawianego przez Odwołującego zarzutu naruszenia 

art.  24  ust.  1 

pkt  17  Pzp  za  zasadny,  zwłaszcza  że  Odwołujący  nie  wykazał  spełnienia 

przesłanek tego artykułu, w szczególności możliwości wprowadzenia w błąd Zamawiającego 

i  istotnego  wpływu  tych  informacji  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiające  w 

Postępowaniu. 

Odpowiedź na odwołanie zamawiającego z dnia 22.12.2020 r.  

Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania  w  całości  uznając,  że  po  zapoznaniu  się  z 

odwołaniem  jak  i  dokumentacją  postępowania,  dokonał  prawidłowego  wyboru 

najkorzystniejszej oferty. 

Zamawiający  pokreślił,  że  nie  narzucił  w  SIWZ,  ani  też  nie  wskazał  w  udzielonych 

odpowiedziach, właściwej stawki podatku VAT, jaką winni przyjąć wykonawcy. W związku z 

tym wykonawcy winni byli ustalić stawkę podatku VAT i zastosować ją przy obliczeniu ceny 

oferty, wiedząc, że w razie błędnego jej określenia, Zamawiający nie dokona jej poprawy na 

podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz. U. z 2019 r., poz. 1843), zwana dalej pzp. 

W odniesieniu do zarzutu Odwołującego naruszenia przez Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 

6  ustawy  pzp  należy  w  pierwszej  kolejności  dokonać  analizy  problemu  świadczenia 

kompleksowego.  W  tym  zakresie  wskazać  należy,  że  aby  móc  sklasyfikować  daną  usługę 

jako  usługę  złożoną  (kompleksową)  na  gruncie  podatku  od  towarów  i  usług,  należy  ustalić 

czy  usługa  ta  składa  się  z  różnych  świadczeń,  których  wykonanie  prowadzi  do  realizacji 

jednego 

zamówienia. 

W tym miejscu należy podkreślić, że Zamawiający miał świadomość, że co do zasady każde 

świadczenie  dla  celów  opodatkowania  podatkiem  od  towarów  i  usług  powinno  być 

traktowane  jako  odrębne  i  niezależne.  Jednakże  w  sytuacji,  gdy  jedna  usługa  obejmuje  z 

ekonomicznego  punktu  widzenia  kilka  świadczeń,  usługa  ta  nie  powinna  być  sztucznie 

dzielona dla celów podatkowych. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy 

jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub 

inne  elementy  traktuje  się  jako  usługi  pomocnicze,  do  których  stosuje  się  te  same  zasady 

opodatkowania,  co  do  usługi  zasadniczej.  Stanowisko  takie  przedstawił  w  szczególności 

Trybunat Sprawiedliwości Unii Europejskiej - dalej: TSUE - w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. 

w  sprawie  C-349/96  Card  Protection  Plan 

Ltd (CPP), ECU:EU:C: 1999:93, stwierdzając, iż: 

"Pojedyncze  świadczenie  ma  miejsce  zwłaszcza  wtedy,  gdy  jedną  lub  więcej  części 

składowych  uznaje  się  za  usługę  zasadniczą,  podczas  gdy  inny  lub  inne  elementy  traktuje 

się  jako  usługi  pomocnicze,  do  których  stosuje  się  te  same  zasady  opodatkowania,  co  do 

usługi  zasadniczej.  Usługę  należy  uznać  za  usługę  pomocniczą  w  stosunku  do  usługi 

zasadniczej,  jeśli  nie  stanowi  ona  dla  klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  do 

lepszego wykorzystania usługi zasadniczej". 

Nie  sposób  zatem  nie  zwrócić  uwagi,  że  pozycje  nr  48  i  49  w  formularzu  ofertowym 

dotyczące wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów — pojemników - w naklejki 

określające  rodzaj  zbieranych  odpadów  oraz  wyposażenie  urządzeń  do  odpadów 

pojemników  w  transpondery  RAD  (czipy)  są nierozerwalnie związane z  czynnością odbioru 

odpadu.  Zapisy  w  Il  części  SIWZ  Opisu  Przedmiotu  Zamówienia  Rozdział  III  pkt  4,5 

jednoznacznie wskazują, że świadczenie jest integralną częścią usługi zasadniczej. 

"Przedmiot zamówienia obejmuje: wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów-pojemników 

w  transpondery  RFID  (czipy)  oraz  ich  geolokalizacja  w  terenie  poprzez  przypisanie 

pojemników do punktów wywozowych (...). Oklejanie urządzeń nowych odbywać się będzie 

podczas  wykonywanej 

usługi  oczipowania  pojemników  oraz  Wykonawca  będzie  prowadził 

bieżący  przegląd  pojemników  podczas  realizacji  odbioru  i  w  razie  konieczności  dokona 

naklejenia  nowych  Oklejanie  pojemników  naklejkami  na  zgłoszenie  od  Zamawiającego 

odbywać się będzie podczas najbliższego wywozu odpadów danej frakcji.” 

Zatem, za nietrafiony zarzut ze strony Odwołującego należy uznać, że usługa ta może być 

wykonywana  nawet  przez  każdy  podmiot  niezależnie  od  usług  polegających  na  odbieraniu 

odpadów i nie jest częścią świadczenia złożonego. Ponadto podkreślić należy, że w Il części 

SIWZ Opis Przedmiotu Zamówienia w pkt 2 Rozdziału V poświęconemu odbieraniu odpadów 

komunalnym  Zamawiający  wskazał,  że  wyposażenie  pojemników  w  transpandery  RFID 

(czipy)  jest  ściśle  połączone  z  odbiorem  odpadu,  a  nawet  stanowi  podstawę  do  jego 

dokonania. 

"W zakresie odbierania odpadów komunalnych Wykonawca zobowiązany jest do: odbierania 

— 0dpadów wyłącznie z „pojemników oczipowanych i - objętych gminnym systemem zbiórki” 

W ocenie Zamawiającego powyższe elementy pozycji 48 oraz 49 formularza ofertowego to 

jedne  z  materiałów  do  świadczenia  usługi  zasadniczej,  samodzielnie  nie  przynoszą 

wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia odbiorcy świadczenia. 

Z punktu widzenia dalszych rozważań na temat świadczenia kompleksowego pytanie brzmi, 

czy  wdrożenie  i  utrzymanie  systemu  RFID  na  terenie  gminy  Miękinia  (pozycja  nr  45 

określające  rodzaj  zbieranych  odpadów  oraz  wyposażenie  urządzeń  do  odpadów 

pojemników w transpondery RFID (czipy) są nierozerwalnie związane z czynnością odbioru 

odpadu.  Zapisy  w  Il  części  SIWZ  Opisu  Przedmiotu  Zamówienia  Rozdział  III  pkt  4,5 

jednoznacznie wskazują, że świadczenie jest integralną częścią usługi zasadniczej. 

"Przedmiot  zamówienia  obejmuje:  wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-

pojemników  w  transpondery  RFID  (czipy)  oraz  ich  geolokalizacja  w  terenie  poprzez 

przypisanie pojemników do punktów wywozowych (...). Oklejanie urządzeń nowych odbywać 

się  będzie  podczas  wykonywanej  usługi  oczipowania  pojemników  oraz  Wykonawca  będzie 

pro

wadził  bieżący  przegląd  pojemników  podczas  realizacji  odbioru  i  w  razie  konieczności 

dokona  naklejenia  nowych  Oklejanie 

pojemników  naklejkami  na  zgłoszenie  od 

Zamawiającego odbywać się będzie podczas najbliższego wywozu odpadów danej frakcji.” 

Zatem,  za  ni

etrafiony zarzut ze strony Odwołującego należy uznać, że usługa ta może być 

wykonywana  nawet  przez  każdy  podmiot  niezależnie  od  usług  polegających  na  odbieraniu 

odpadów i nie jest częścią świadczenia złożonego. Ponadto podkreślić należy, że w Il części 

SIW

Z Opis Przedmiotu Zamówienia w pkt 2 Rozdziału V poświęconemu odbieraniu odpadów 

komunalnym  Zamawiający  wskazał,  że  wyposażenie  pojemników  w  transpandery  RFID 

(czipy)  jest  ściśle  połączone  z  odbiorem  odpadu,  a  nawet  stanowi  podstawę  do  jego 

dokonania. 

"W  z

akresie  odbierania  odpadów  komunalnych  Wykonawca  zobowiązany  jest  do: 

odbierania

—0dpadów wyłącznie z pojemników oczipowanych i-objętych gminnym systemem 

zbiórki”  W  ocenie  Zamawiającego  powyższe  elementy  pozycji  48  oraz  49  formularza 

ofertowego  to  jedne  z  m

ateriałów  do  świadczenia  usługi  zasadniczej,  samodzielnie  nie 

przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia odbiorcy świadczenia. 

Z punktu widzenia dalszych rozważań na temat świadczenia kompleksowego pytanie brzmi, 

czy  wdrożenie  i  utrzymanie  systemu  RFID  na  terenie  gminy  Miękinia  (pozycja  nr  45 

zamówienia,  Zamawiający  zawarł  jednak  szereg  innych  świadczeń  składających  się  na 

przedmiot  zamówienia,  których  realizacja  ma  służyć  lepszemu  i  pełnemu  wykorzystaniu 

świadczenia głównego. Jednym  z  takich elementów  zapewnia system  RFID jako narzędzie 

do:  monitorowania  rodzajów  odpadów,  których  pozbywają  się  mieszkańcy  nieruchomości, 

zdefiniowania  poprawności  prowadzonej  segregacji  odpadów  oraz  kontroli  wykonywania 

usługi odbioru odpadów przez wykonawców. Zamawiający stoi na stanowisku, że wskazane 

w  poz.  45  formularza  ofertowego  wdrożenie  i  utrzymanie  systemu  RFID  stanowią  swoiste 

wsparcie procesu gospodarowania odpadami i służą optymalizacji tego procesu. 

W wyroku z dnia 13 stycznia 2015 r. w sprawie I FS

K 1913/13 Naczelny Sąd Administracyjny 

wskazał, że świadczenie należy uznać za dodatkowe w stosunku do świadczenia głównego, 

jeśli nie stanowi ono celu samego sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze 

świadczenia głównego. W ocenie Zamawiającego, realizacja świadczenia jednostkowego w 

postaci wdrożenia systemu RFID jedynie na potrzeby samego jego wdrożenia nie miałoby w 

omawianym  stanie  faktycznym  sensu  ze  względu  na  brak  wartości  funkcjonalnej.  W  jakim 

bowiem  innym  celu  niż  wykorzystanie  w  odbieraniu  i  zagospodarowaniu  odpadów 

komunalnych  Zamawiający  miałby  wdrożyć  i  utrzymywać  technikę  wykorzystującą  fale 

radiowe do przesyłania danych oraz zasilania elektronicznego układu stanowiącego etykietę 

obiektu  przez  czytnik  w  celu  jego  identyfikacji. 

Podział  tych  elementów  prowadziłby  do 

sztuczności i wypaczałby ekonomiczny i faktyczny cel zamówienia, 

W  myśl  art.  3  ust.  2  pkt  6  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i 

porządku  w  gminach  zadaniem  gminy  jest  zapewnienie  czystości  i  porządku  na  swoim 

terenie  oraz  stworzenie  warunków  niezbędnych  do  ich  utrzymania,  a  w  szczególności 

tworzenie  punktów  selektywnego  zbierana  odpadów  komunalnych  w  sposób  zapewniający 

łatwy  dostęp  dla  wszystkich  mieszkańców  gminy,  które  zapewniają  przyjmowanie  co 

najmniej  takich  odpadów  komunalnych,  jak  m.in.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i 

akumulatory.  W  SIWZ  wskazano,  że  przedmiot  zamówienia  obejmuje  odpowiednio 

odbieranie,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych,  powstałych  i 

zebran

ych  nie  tylko  na  wszystkich  nieruchomościach  położonych  w  granicach 

administracyjnych gminy Miękinia, ale również z punktów ogólnodostępnych, czyli punktów w 

których  składowane  są  m.in.  odpady,  o  których  mowa  w  pozycji  50  oraz  51  tj. 

przeterminowane leki, 

zużyte baterie i akumulatory przenośne. 

Mając  na  uwadze  obowiązki,  jakie  nakłada  na  gminę  ustawa  o  odpadach,  ustawa  o 

utrzymaniu czystości i porządku, a także Rozporządzenie Ministra Środowiska z 29 grudnia 

2016  r.  w  sprawie  szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji 

odpadów  wskazać  należy,  że  pozycje  50  oraz  51  zestawienia  cenowego  stanowią 

nieodłączne  elementy  usługi  związanej  z  gospodarowaniem  odpadami,  a  tym  samym 

bezpośrednio przekładają się na realizację obowiązków gminy i zapewniają kompletność ich 

wykonania. 

Enumeratywne  wskazanie  poszczególnych  świadczeń  w  formularzu  cenowym  sugeruje,  że 

Zamawiający  dokona  płatności  za  konkretnie  zrealizowane  świadczenie.  Zamawiający  w 

odpowiedzi  na  zapytanie  Wykonawcy  do  Specyfikacji  Istotnych  W

arunków  Zamówienia  w 

dniu 19 października br. doprecyzował, że „zapłata za montaż czipów RFID będzie należna 

Wykonawcy po faktycznym wykonaniu zlecenia montażu czipów RFID i uregulowana będzie 

w miesięcznym wynagrodzeniu Wykonawcy, po uwzględnieniu ilości zamontowanych czipów 

x ceny jednostkowej wykazanej w formularzy cenowym” . 

Samo  sformułowanie  „przekazanie  nieodpłatne"  pojawia  się  tylko  w  stosunku  do 

protokolarnego  przekazania  czyli  zinwentaryzowania  w  zakresie  ilości  faktycznie 

zamontowanych  czipów  w  ciągu  roku,  z  uwzględnieniem  ich  faktycznego  stanu  na  dzień 

31.12.2020 r. 

Podobna  sytuacja,  jak  opisana  powyżej  ma  mieć  miejsce  w  przypadku  wyposażenia  w 

pojemniki  do  zbierania  przeterminowanych  leków  oraz  wyposażenia  w  pojemniki  do 

zbierania zużytych baterii i akumulatorów przenośnych. 

W  wyroku  Krajowa  Izba  Odwoławcza  z  dnia  17  stycznia  2020  r.,  sygn.  KIO  2655/19,  KIO 

2656/19 zwróciła uwagę, "że analiza orzecznictwa pozwala na wskazanie m.in. 

następujących aspektów zagadnienia świadczeń kompleksowych: 

1)  potrz

eb konsumenta (nabywcy świadczenia) 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  podkreśla  się,  że  -  rozpatrując  problematykę  świadczeń 

złożonych  na daną sytuację należy spojrzeć z perspektywy nabywcy (konsumenta, odbiorcy 

świadczenia) i ocenić, czy w danym przypadku mamy do czynienia z zaspokojeniem jednej 

potrzeby  konsumenta,  czy  też  jest  ich  wiele  i  są  one  względnie  niezależne  od  siebie. 

Wskazuje się zatem, że jeżeli z punktu widzenia odbiorcy określonego świadczenia istnieje 

jeden  istotny  przedmiot  świadczenia,  a  pozostałe  mają  charakter  wtórny  lub  pomocniczy, 

mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, którego podział prowadziłby do sztuczności i 

wypaczałby ekonomiczny oraz faktyczny cel dokonywania transakcji. 

Istotne jest to, czy występuje jedno świadczenie złożone z punktu widzenia ekonomicznego. 

niepogorszenie jakości świadczeń cząstkowych 

Świadczenie  można  uznać  za  niezależne  i  stanowiące  odrębne  przedmioty  opodatkowania 

(a nie za świadczenia pozostające ze sobą w nierozerwalnym związku) wówczas, gdy każde 

z  tyc

h  świadczeń  -  jeśli  w  takich  samych  okolicznościach  było  dostarczane  odrębnie  - 

miałoby  taką  samą  jakość  i  charakter  dla  nabywcy.  Natomiast  jeśli  dostarczenie  części 

świadczeń  jednostkowych  ma  sens  i  zachowuje  swoją  wartość  dla  nabywcy  jedynie 

wówczas,  gdy  będą  one  dokonywane  wyłącznie  razem  ze  świadczeniem  głównym,  to 

należałoby uznać dostarczane w jednym czasie i przez tego samego dostawcę świadczenia 

za jedno świadczenie złożone (kompleksowe); 

(brak wartości) świadczeń dodatkowych 

Nierozerwalność  związku  między  świadczeniami  przejawia  się  w  tym,  że  w  przypadku  ich 

rozdzielenia  część  z  tych  świadczeń  nie  miałaby  dla  nabywcy  żadnej  wartości.  W  takiej 

sytuacji  świadczenia  dodatkowe  jako  takie  nie  zaspokajają  żadnej  potrzeby  nabywcy. 

Samodzielnie  nie  prz

edstawiają  one  wartości,  pomiędzy  poszczególnymi  usługami  istnieje 

związek  oraz  występuje komplementarności  poszczególnych  czynności,  tj.  czynności  są  ze 

sobą tak ściśle powiązane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.” 

jak  podkreślają  organy  administracji  skarbowej,  jest  kryterium  ekonomiczne.  Wynika  to  z 

faktu,  że  przedmiotem  VAT  są  określone stany  i  zdarzenia,  które  należy  postrzegać  raczej 

jako zjawiska o charakterze ekonomicznym, a nie czynności konwencjonalne. Podkreśla się, 

że  VAT  nie  jest  podatkiem  od  umów,  tylko  podatkiem  od  zdarzeń  ekonomicznych,  Przy 

kwalifikacji danego zdarzenia gospodarczego należy więc przeanalizować przede wszystkim 

ekonomiczną istotę transakcji, a nie wyłącznie jej ramy i charakter prawny. 

Przenosząc  przedstawione  stanowisko  na  grunt  rozpoznawanej  sprawy  o  wiarygodności 

tego  argumentu  przemawia  wielkość  spornych  świadczeń,  gdyż  jest  minimalna  w  stosunku 

do całości zamówienia. 

W  konsekwencji,  za  bezzasadny  należy  uznać  zarzut  Odwołującego  naruszenia  przez 

Zamawiającego również art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Prawo zamówień publicznych w zw. z art. 

7  ust.  1  pzp.  Wobec  braku  stwierdzenia  podstawy  do  odrzucenia  oferty  Wykonawcy 

przystepujacego, brak jest podstawy do uznania, że zachodzi podstawa do odrzucenia oferty 

tego  Wyko

nawcy  na  podstawie  ww.  artykułu.  Wykonawca  ten  składając  ofertę  z 

preferencyjną  stawką  podatku  VAT  dla  całego  przedmiotu  zamówienia  (w  sytuacji,  gdy  nie 

wykazano, że stawka ta nie jest prawidłowa) nie naruszył interesu Odwołującego. 

Zamawiający  w  toku  badania  i  oceny  ofert  dokonał  ustalenia  stawki  podatku  uznając,  że 

właściwą jest stawka obniżona 8%. W związku z tym, że zastosowanie stawki podstawowej 

jest  każdorazowo  dozwolone,  pomimo,  że  możliwe  było  zastosowanie  przepisów 

względniejszych  dla  Wykonawcy,  Zamawiający  w  toku  badania  i  oceny  ofert  uznał,  że  w 

kwestii  pozycji  45,  48,  49,  50,  51  w  formularzu  ofertowym  zarówno  Wykonawca,  który 

zastosował  stawkę  obniżoną,  jak  i  stosujący  stawkę  podstawową  złożyli  ważne  oferty,  nie 

obarczone błędami w cenie. Jak zauważyła Krajowa Izba Odwoławcza w  wyroku z dnia 31 

marca  2014  r.,  KIO  489/14,  „oceniając  zasadność  stanowiska  odwołującego  co  do 

wskazanej stawki VAT, wskazać należy, że skoro ustawa o podatku od towarów i usług oraz 

inne  ustawy  regulujące  odpowiedzialność  podatników  nie  wiążą  z  zastosowaniem  stawki 

podstawowej  żadnych  ujemnych  konsekwencji,  a  negatywny  skutek  dla  podatnika  ma 

wyłącznie podwyższenie ceny jego oferty poprzez niezastosowanie stawki preferencyjnej, to 

taka  sama  reguła  powinna  obowiązywać  również  przy  wykładni  przepisów  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych, w szczególności art. 89 ust. 1 pkt 6 PZP (por. wyrok z dnia 20 marca 

2014 r., KIO 430/14). 

W  ocenie  Zamawiającego  hipotetycznie  dopiero  podanie  w  cenie  oferty  nieprawidłowej 

stawki podatku od to

warów i usług godziłoby w uczciwą konkurencję zgodnie z art. 7 ust. 1 

pzp,  natomiast  zastosowanie  przez  Odwołującego  stawki  podstawowej  VAT  nie  może  być 

uznane za niekonkurencyjne w stosunku do innych wykonawców. Podanie w ofercie wyższej 

stawki podatku VA

T powoduje, że oferta tego wykonawcy staje się relatywnie droższa, a tym 

samym mniej konkurencyjna dla tego Wykonawcy. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  zgodziła  się  także  z  poglądem  wyrażonym  w  uzasadnieniu 

wyroku z dnia 6 listopada 2012 r., KIO 2294/12, „że w ratio legis art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp nie 

mieści  się  odrzucenie  oferty,  w  sytuacji  przyjęcia  podstawowej  stawki  podatku  VAT,  nawet 

jeśli zastosowanie mogłaby znaleźć stawka preferencyjna, 

Zamawiający stanął na stanowisku, że Wykonawca przystępujący prawidłowo określił stawkę 

VAT co do wszystkich świadczeń ujętych przez Zamawiającego w formularzu ofertowym na 

poziomie  8  proc.,  jako  świadczenie  kompleksowe,  w  ramach  którego  odbieranie  i 

zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych na terenie gminy 

Miękinia w 2021 roku jest świadczeniem głównym. Pozostałe świadczenia są pomocnicze. 

W  związku  z  powyższym  na  podstawie  art.  91  ust.  1  ustawy  pzp  oferta  złożona  przez 

przystępującego  została  wybrana  przez  Zamawiającego  Gminę  Miękinia  jako 

najkorzystn

iejsza w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. 

Wobec  trzeciego  zarzutu  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  17  pzp  przy 

zaniechaniu wykluczenia Wykonawcy przystępującego z postępowania Zamawiający zwraca  

uwagę,  że  na  podstawie  art.  24  ust.  11  Pzp  Wykonawca,  w  terminie  3  dni  od  dnia 

zamieszczenia  na  stronie  internetowej  informacji,  o  której  mowa  w  art.  86  ust.  5  Pzp,  jest 

obowiązany  przekazać  Zamawiającemu  oświadczenie  o  przynależności  lub  braku 

przynależności do tej samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp. 

W  przedmiotowym  postępowaniu  zarówno Wykonawca  przystępujący  w  dniu  02.11.2020  r. 

oraz Odwołujący w dniu 04.12.2020 r. złożyli pisemne oświadczenia o braku przynależności 

do tej samej grupy kapitałowej. Po analizie dokonanej przez Zamawiającego jednoznacznie 

wynika,  że  nie  mają  miejsca  określone  powiązania  kapitałowe  pomiędzy  wykonawcami 

rzeczywiście  konkurującymi  o  dane  zamówienie,  o  którym  mowa  w  art.  24  ust.  11  ustawy 

Pzp.  Tym  samym  nie  zachodzi  w  st

osunku  do  żadnego  z  wykonawców  przesłanka 

wykluczenia, określona w art. 24 ust. 1 pkt 23 ustawy Pzp, 

Zamawiający  wskazuje,  że  przepis  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp,  z  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  Wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub 

niedbalstwa  przedstawił  informacje  wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego,  mogące  mieć 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia.  Z  przepisu  wynika,  że  podstawą  wykluczenia  Wykonawcy  jest  wprowadzenie 

Zamawiającego  w  błąd,  przy  czym  nie  musi  być  ono  wynikiem  działania  umyślnego,  ale 

wystarczające  jest  dopuszczenie  się  przez  Wykonawcę  lekkomyślności  lub  niedbalstwa. 

Dodatkowo  ustawodawca  wymaga,  aby  wprowadzenie  w  błąd  Zamawiającego  mogło  mieć 

istotn

y wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia,  co  oznacza,  że  wprowadzenie  w  błąd  musi  dotyczyć  takich  czynności 

Zamawiającego,  które  wpływają  na  sytuację  Wykonawcy  w  postępowaniu,  tj.  na  jego 

wykluczenie  z  postępowania,  odrzucenie  jego  oferty  bądź  na  jego  szansę  w  uzyskaniu 

zamówienia  (pozycję  w  rankingu  ofert).  Wszystkie  ww.  przesłanki  muszą  być  spełnione 

łącznie, aby możliwe było wykluczenie Wykonawcy na podstawie ww. przepisu. 

Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp zawiera w swojej treści kilka elementów, 

których  spełnienie  jest  wymagane  do  stwierdzenia  jego  naruszenia.  Po  pierwsze  należy 

wykazać, iż Wykonawca miał wprowadzić Zamawiającego w błąd; po drugie wprowadzenie 

Zamawiającego  w  błąd  było  wynikiem  podania  nieprawdziwych  informacji  związanych  z 

przesłankami  wykluczenia  Wykonawcy  z  postępowania,  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu lub w wyniku zatajenia określonych informacji; po trzecie należy wykazać, że 

działanie Wykonawcy było wynikiem zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa. 

Podstawa wykluczenia określona w art. 24 ust. 1 pkt 16 ustawy Pzp może być zastosowana 

wtedy, gdy Wykonawca zamierza wprowadzić Zamawiającego w błąd, a więc jego działanie 

cechuje wina umyślna, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym, 

W analizowanym stanie faktycznym Zamawiający uznał, że skoro wykonawcy nie należą do 

tej  samej  grupy  kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie 

konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667) to brak jest podstaw do 

stwierdzenia  zasadności  wykluczenia  wykonawcy  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  23.  Tym 

samym nie została spełniona przesłanka konieczna do zastosowania art. 24 ust. 1 pkt 16 czy 

Wykonawca  nie  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji,  że 

nie podlega wykluczeniu, ani też nie przekazał Zamawiającemu informacji mających istotny 

wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia.  Tym  samym  brak  jest  również  podstaw  do  uznania,  iż  przystępujący  podlega 

wykluczeniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 16 czy 17 ustawy pzp. 

Mając na uwadze powyżej przedstawione okoliczności Zamawiający wnosi jak we wstępie. 

Pismo procesowe przystępującego po stronie zamawiającego z dnia 22 grudnia 

2020r. 

Działając  w  imieniu  Przystępującego  do  postępowania,  w  oparciu  o  udzielone 

pełnomocnictwo (w aktach sprawy), odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu z 

dnia 3 grudnia 2020 r. niniejszym wnoszę o jego oddalenie jako oczywiście bezzasadnego, 

wskazując, jak poniżej. 

I. Zarzuty dotyczące błędu w obliczeniu ceny 

1.  Zgodnie  z  zapisami  rozdz

iału VI  ust.  1  i  2 Specyfikacji Istotnych Warunków  Zamówienia 

(dalej  jako  „SIWZ”)  przedmiotem  niniejszego  zamówienia  jest  usługa  odbierania  i 

zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych na terenie gminy 

Miękinia w 2021 roku. 

W  części  II  SIWZ,  Zamawiając  zawarł  Opis  przedmiotu  zamówienia  (dalej  jako 

„OPZ”), który wskazuje na zakres przedmiotowej usługi. I tak, zgodnie z zapisami pkt III OPZ 

przedmiot niniejszego zamówienia obejmuje: 

1. Odbieranie, zbieranie, transport i zagospodarow

anie odpadów komunalnych powstałych i 

zebranych: 

na  wszystkich  nieruchomościach,  na  których  zamieszkują  mieszkańcy,  położonych  w 

granicach administracyjnych Gminy Miękinia, objętych gminnym systemem zbiórki odpadów, 

zgodnie z art. 6c ust. 1 ustawy z dni

a 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku 

w gminach (tj. Dz. U. 2020 r., poz. 1439); 

z punktów ogólnodostępnych — Zał. 3; 

z punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych tzw. PSZOK. 

Wyposażenie  właścicieli  nieruchomości,  na  których  zamieszkują mieszkańcy  w  worki  do 

selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  frakcji:  „Papier"  —szacunkowa  ilość  w 

okresie  realizacji  zamówienia  wyniesie  144.000  szt.  i  „Metale  i  tworzywa  sztuczne”  — 

szacunkowa ilość w okresie realizacji zamówienia wyniesie 360.000 szt. 

Wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów —pojemników w transpondery RFID (czipy) 

oraz ich geolokalizacja na terenie poprzez przypisanie pojemników do punktów wywozowych 

— szacunkowa ilość w okresie realizacji zamówienia wyniesie 600 sztuk. 

Wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów (pojemników) w naklejki określające rodzaj 

zbieranych odpadów. Projekt nadruku musi zostać zaakceptowanych przez Zamawiającego. 

Oklejenie  urządzeń  nowych  odbywać  się  będzie  podczas  wykonywanej  usługi  oczipowania 

pojemników  oraz  Wykonawca  będzie  prowadził  bieżący  przegląd  pojemników  podczas 

realizacji odbioru i w razie konieczności dokonania naklejenia nowych. Szacunkowa ilość w 

okresie realizacji zamówienia wyniesie 700 sztuk. 

Oklejenie  pojemników  naklejkami  na  zgłoszenie  od  Zamawiającego  odbywać  się  będzie 

podczas najbliższego wywozu odpadów danej frakcji. 

Wykonawca  w  okresie  zamówienia  dokonywać  będzie  geolokalizacji  (parowania) 

urządzeń do zbierania odpadów w Punktach wywozowych. 

7. Poprzez geolokal

izację urządzeń do zbierania odpadów w punktach wywozowych należy 

rozumieć  przyporządkowanie  ich  do  poszczególnych  punktów  wywozowych  z  określeniem 

współrzędnych  geograficznych  punktów  wywozowych  w  oparciu  o  współrzędne 

poszczególnych  pojemników  do  nich  przypisanych.  Geolokalizacja  obejmuje  również 

przesyłanie w  czasie rzeczywistym  zaktualizowanych danych do  systemu,  poprzez  interfejs 

wymiany danych. 

8. Wykonawca 

jest zobowiązany do weryfikowania i uzupełniania listy punktów gromadzenia 

odpadów  w  trakcie  procesu  geolokalizacji  oraz  do  przekazywania  zweryfikowanych  danych 

do wdrożonego systemu. 

Dane rejestrowane z systemu monitoringu GPS muszą być w pełni zintegrowane w skład 

wdrożonego oprogramowania komputerowego. 

Przesył danych z urządzeń pokładowych do wdrożonego oprogramowania musi odbywać 

się online w czasie rzeczywistym z jednoczesnym przesyłem danych z systemu monitoringu 

GPS.  Wszystkie  zarejestrowane  zdarzenia  (załadunek,  wyładunek,  identyfikacja,  ważenie, 

rejestracja  i  inne)  muszą  być  rozszerzone  o  dokładną  datę  i  czas  zgodny  z  uniwersalnym 

czasem koordynowanym UTC (PL)/ oraz współrzędne geograficzne zdarzeń wyznaczone na 

podstawie systemu GPS. 

Rejestrowanie,  w  trakcie  realizacji  usługi,  danych  pochodzących  z  systemów  ważenia  i 

identyfikacj

i  pojemników  oraz  przesyłanie  tych  danych  do  wdrożonego  oprogramowania, 

poprzez  interfejs  wymiany  danych  służącego  do  gromadzenia  i  analizy  danych  i  informacji 

pozyskiwanych z systemów monitoringu Wykonawcy. 

12.  Po  dniu  31.12.2021  r.  wszystkie  zamontowane  znaczniki  RF

ID  Wykonawca  przekaże 

nieodpłatnie  Zamawiającemu  a  jego  koszt  będzie  uregulowany  w  mięsięcznych  ratach  w 

terminie od 01.01.2021 r. do 31.12.2021 r. 

Świadczenie  usługi  odbierania  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych 

pochodzących od  właścicieli  nieruchomości  na terenie gminy  Miękinia  winno rozpocząć się 

od 1 

stycznia 2021 r. i zakończyć do 31 grudnia 2021 r. 

Ilość  wytwarzanych  na  terenie  gminy  odpadów  jest  w  przeciągu  roku  nierównomierna. 

Ostateczna rzeczywista ilość odpadów będzie znana w wyniku realizacji zadania. Zapłata za 

wykonanie  zamówienia  będzie  odbywać  się  na  podstawie  rzeczywistych  odebranych  i 

zagospodarowanych ton odpadów komunalnych przekazanych do instalacji przetwarzania. 

Wykonawca jest zobowiązany do uwzględnienia w kosztach wykonania usługi wpływu z 

tytułu uzyskanych zysków ze sprzedaży zebranych surowców wtórnych. 

16.W  razie  zmian  w  systemie  informatycznym  gminy  wykonawca  dostosuje  się  w  ciągu  14 

dni do rozszerzonych / zmienionych metod wymiany danych. 

17. Zbierane p

rzez Wykonawcę dane informatyczne stanowią własność Zamawiającego. 

3. W ocenie Przystępującego już sam opis przedmiotu zamówienia wskazuje jednoznacznie, 

że  wszystkie  powyższe  obowiązki,  jakie  spoczywać  będą  na  wykonawcy,  składają  się  na 

jedną  usługę  —  odbierania  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  z  terenu 

nieruchomości zamieszkałych na terenie Gminy Miękinia, tworząc usługę kompleksową. To z 

kolei  uzasadniało  zastosowanie  8%-owej  stawki  podatku  VAT  na  wszystkich  pozycjach 

ujętych  w  formularzu  cenowym,  stanowiącym  załącznik  do  oferty  Przystępującego,  w  tym 

również w odniesieniu do następujących pozycji: 

1) Poz. 45 - 

wdrożenie i utrzymanie systemu RFID na terenie gminy Miękinia; 

2)  Poz.  48  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  naklejki 

określające rodzaj zbieranych odpadów; 

3) Poz. 49 - 

wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w transpondery RFID 

(czipy); 

4) Poz. 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków; 

5)  Poz.  51 

—  wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych. 

4.  Zdaniem  Przystępującego,  argumentacja  Odwołującego,  stanowi  próbę  sztucznego  i 

nieuzasadnionego  podzielenia  jednej  kompleksowej  usługi  na  kilka  pomniejszych,  choć 

oczywistym  jest,  że  wszystkie  kwestionowane  przez  Odwołującego  pozycje  cenowe 

(obowiązki  spoczywające  na  wykonawcy),  składają  się  na  jedną  usługę  i  stanowią 

świadczenia  pomocnicze  względem  czynności  głównej,  jaką  w  tym  przypadku  jest  odbiór  i 

zagospodarowanie odpadów komunalnych. 

5.  Jak  przy  tym  p

odkreśla  się  w  oficjalnych  interpretacjach  wydawanych  przez  Krajową 

Informację Skarbową, których ogólne założenie można odnieść również do niniejszej sprawy. 

I tak,:  „co do  zasady każde  świadczenie dla celów  opodatkowania podatkiem  od  towarów  i 

usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa 

obejmuje  z  ekonomicznego  punktu  widzenia  kilka  świadczeń,  usługa  ta  nie  powinna  być 

sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi 

nie 

powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę 

kompleksową,  obejmującą  kilka  świadczeń  pomocniczych.  Jeżeli  jednak  w  skład 

świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności 

głównej,  zasadniczej,  lecz  mogą  mieć  również  charakter  samoistny,  to  wówczas  nie  ma 

podstaw  dla  traktowania  ich  jako  elementu  usługi  kompleksowej.  Nie  ma  znaczenia 

subiektywny  punkt  widzenia  dostawcy  lub  odbiorcy  świadczenia.  Istnienie  jednego 

świadczenia  złożonego  nie  wyklucza  zastosowania  do  poszczególnych  jego  elementów 

odrębnych  cen.  Jeżeli  dwa  lub  więcej  niż  dwa  świadczenia  (czynności)  dokonane  przez 

podatnika  na  rzecz  konsumenta  są  tak  ściśle  związane,  że  obiektywnie  tworzą  w  aspekcie 

gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te 

świadczenia  lub  czynności  stanowią  jednolite  świadczenie  do  celów  stosowania  przepisów 

ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług.  Jeżeli  jednak  w  skład  świadczonej  usługi  wchodzić 

będą  czynności,  które  nie  służą  wyłącznie  wykonaniu  czynności  głównej,  zasadniczej,  lecz 

mogą  mieć  również  charakter  samoistny,  to  wówczas  nie  ma  podstaw  dla  traktowania  ich 

jako  elementu  czynności  kompleksowej.”  (zob.  pismo  z  dnia  7  marca  2019  r.  Dyrektora 

Krajowej  Informacji  Skarbowej  0115-KDITl-

l.4012.923.2018.2.RH,  Stawka  VAT  dla  usług 

związanych z realizacją zadania publicznego, LEX nr 489483). 

Wbrew  twierdzeniom  pozycji  45,48,49,  50  i  51  formularza  cenowego  nie  należy 

wyodrębniać i  oceniać indywidualnie. 

7.  Pozy

cje  45,  48  oraz  49  są  bezpośrednio  związane  z  systemem  RFID,  który  wspiera 

przecież proces zarządzania gospodarowania odpadami. Pozycje te dotyczą odpowiednio: 

1) poz. 45 - 

wdrożenia i utrzymania systemu RFID na terenie gminy Miękinia; 

2) poz. 48 - 

wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w naklejki określające 

rodzaj zbieranych odpadów; 

3) poz. 49 - 

wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w transpondery RFID 

(czipy). 

W  związku  z  Rozporządzeniem  Ministra  Środowiska  z  29  grudnia  2016  r.  w  sprawie 

szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji  odpadów,  po  stronie 

gmin powstała potrzeba identyfikowania oraz kontrolowania odpadów, a także ich wytwórców 

w  celu  zastosowania  się  do  ujednoliconych  standardów  selektywnego  zbierania  odpadów. 

System  RFID  (technika  wykorzystująca  fale  radiowe  do  przesyłania  danych  oraz  zasilania 

elektronicznego  układu  stanowiącego  etykietę  obiektu  przez  czytnik  w  celu  identyfikacji 

obiektu)  stanowi  więc  narzędzie  służące  do  monitorowania  rodzajów  odpadów,  których 

pozbywają  się  mieszkańcy  nieruchomości,  zdefiniowania  poprawności  prowadzonej 

segregacji  odpadów  oraz  kontroli  poprawnego  wykonywania  usługi  odbioru  odpadów  przez 

wykonawców. 

W kontekście 8% stawki VAT zastosowanej dla pozycji 45, 48 oraz 49 należy wskazać, że 

usługi  zawierające  się  w  wymienionych  pozycjach  stanowią  usługi  pomocnicze  dla  usługi 

głównej  polegającej  na  gospodarowaniu  odpadami,  która  zgodnie  z  poz.  27  i  nast. 

Załącznika  nr  3  do  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  została 

objęta  preferencyjną  stawką  8%.  Stanowią  one  swoiste  wsparcie  procesu  gospodarowania 

odpadami  oraz  służą  optymalizacji  tego  procesu.  Wdrożenie  oraz  korzystanie  z  systemu 

RFID  bynajmniej  nie  stanowi  celu  samego  w  sobie,  a  jedynie  służy  optymalizacji  oraz 

wspiera zarządzanie procesem gospodarowania odpadów. Nie może być zatem oceniane w 

oderwaniu od usługi głównej. 

W  wyroku  z  dnia  13  stycznia  2015  r.  w  sprawie  I  FSK  1913/13  Naczelny  Sąd 

Administracyjny  wskazał,  że  w  szczególności  świadczenie  należy  uznać  za  dodatkowe  w 

stosunku  do  świadczenia  głównego,  jeżeli  nie  stanowi  ono  dla  klienta  celu  samo  w  sobie, 

lecz  służy  skorzystaniu  w  jak  najlepszy  sposób  ze  świadczenia  głównego.  Przenosząc 

przedstawione  stanowisko  na  grunt  rozpoznawan

ej  sprawy  należy  wskazać,  że  zarówno 

usługi  wykazane  w  pozycji  45,  jak  i  w  pozycji  48  oraz  49  formularza  cenowego  stanowią 

jedynie usługi wspomagające działania związane z gospodarowaniem odpadów, a nie usługę 

główną świadczoną na rzecz gminy. Wdrożenie systemu RFID jedynie na potrzeby samego 

jego wdrożenia nie generowałoby dla odbiorcy  żadnej wartości, ponieważ system ten służy 

zarządzaniu  innymi  procesami  i  ma  w  stosunku  do  nich  charakter  pomocniczy.  Wdrażany 

przez  wykonawcę  system  RFID  dla  Zamawiającego  będzie  wartością  dopiero  po 

przystosowaniu  systemu  i  jego  infrastruktury  (pojemniki,  naklejki,  chipy)  do  potrzeb 

Zamawiającego  w  bezpośrednim  połączeniu  z  usługą  gospodarowania  odpadami  przez 

wykonawcę,  a  nie  w  momencie  wdrożenia  systemu  samego  w  sobie.  System  RFID  bez 

powiązania  go  z  usługą  główną  nie  spełnia  swojego  celu,  którym  jest  optymalizacja  oraz 

zarządzanie procesem zagospodarowania odpadów. 

. Podobnie, w przypadku dwóch kolejnych pozycji formularza cenowego. W myśl art. 3 ust. 

2  pkt  6  ustawy  z  d

nia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach 

zadaniem  gminy  jest  zapewnienie  czystości  i  porządku  na  swoim  terenie  oraz  stworzenie 

warunków  niezbędnych  do  ich  utrzymania,  a  w  szczególności  tworzenie  punktów 

selektywnego  zbierania  odp

adów  komunalnych  w  sposób  zapewniający  łatwy  dostęp  dla 

wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej takich odpadów 

komunalnych  jak  m.in.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i  akumulatory.  Kwestionowane 

przez Odwołującego pozycje nr 50 i 51 formularza cenowego dotyczą odpowiednio: 

1) Poz. 50 - 

wyposażenia w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków; 

2)  Poz.  51 

—  wyposażenia  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych 

12. Pozycje 50 i 51 formularza ce

nowego odzwierciedlają część obowiązków nałożonych na 

gminę  w  zakresie  administrowania,  przechowywania,  gospodarowania  oraz  przygotowania 

do  dalszego  transportu  odpadów  zbieranych  selektywnie.  Wchodzą  również  w  zakres 

niniejszego zamówienia. 

13.  Zgodnie  z  art.  3  ust.  2  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  przez 

gospodarowanie odpadami rozumie się zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie 

z nadzorem nad tego rodzaju działaniami, jak również późniejsze postępowanie z miejscami 

unieszkodliwia

nia odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów 

lub  pośrednika  w  obrocie  odpadami,  natomiast  zgodnie  z  ust.  6  odpadami  są  wszystkie 

substancje  lub  przedmioty,  których  posiadacz  się  pozbywa,  zamierza  się  pozbyć  lub  do 

których  pozbycia  się  jest  obowiązany.  W  SIWZ  wskazano,  że  przedmiot  zamówienia 

obejmuje  odpowiednio  odbieranie,  zbieranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych powstałych i zebranych nie tylko na wszystkich nieruchomościach położonych 

w  granicach  administracyj

nych  Gminy  Miękinia,  ale  również  z  PSZOK,  czyli  punktów  w 

których  składowane  są  m.in.  odpady,  o  których  mowa  w  pozycji  50  oraz  51  tj. 

przeterminowane leki, zużyte baterie i akumulatory przenośne. 

Mając  na  uwadze  obowiązki  jakie  nakłada  na  gminę  ustawa  o  odpadach,  ustawa  o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a także Rozporządzenie Ministra Środowiska z 

29  grudnia  2016  r.  w  sprawie  szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych 

frakcji  odpadów,  wskazać  należy,  że  pozycje  50  oraz  51  zestawienia  cenowego  stanowią 

nieodłączne  elementy  usługi  związanej  z  gospodarowaniem  odpadami,  a  tym  samym 

bezpośrednio przekładają się na realizację obowiązków gminy i zapewniają kompletność ich 

wykonania. Wymienione świadczenia stanowią czynności  pomocnicze dla  usługi głównej  tj. 

gospodarowania  odpadami  i  wskazują  na  spójny,  zintegrowany  charakter  całego  systemu 

gospodarowania odpadami.  Zgodnie dominującym  stanowiskiem  organów  podatkowych nie 

należy  wymienionych  czynności  poddawać  sztucznym  podziałom,  gdyż  w  istocie  są 

wykonywane  w  jednym,  wspólnym  celu  zapewnieniu  kompleksowości  wykonania  zlecenia 

polegającego na gospodarce odpadami. 

15.  Poza  tym,  czynności  te  wykonuje  jeden  podmiot  —  wykonawca,  nie  są  zlecane  do 

wykonania w odrębnym postępowaniu, co tym bardzie przemawia za uznaniem pozycji 50 i 

51 jako usług pomocniczych dla gospodarowania odpadami. 

16.  Dodatkowo  o  pomocniczym  charakterze  tych  czynności  świadczy  ich  wartość  w 

odniesieniu do całego przedmiotu zamówienia, która jest minimalna. 

Dowód:  symulacja  wykonana  przez  Odwołującego  obrazująca,  jaki  wplyw  na  ostateczną 

cenę  usługi  miałoby  zastosowanie  w  kwestionowanych  pozycjach  23%  stawki  podatku  na 

okoliczność  minimalnego  znaczenia  pozycji  dla  całego  zamówienia,  potwierdzenia  ich 

pomocniczego charakteru. 

Mając na  uwadze powyższe wyjaśnienia należy dojść  do  przekonania, że wszystkie 

czynności  wchodzące  w  zakres  pozycji  45,  48,  49,  50  i  51  winny  być  traktowane  jako 

element  jednego  świadczenia  kompleksowego  wykonywanego  na  rzecz  Zamawiającego. 

Czynności  te  służą  bowiem  osiągnięciu  wspólnego  celu  oraz  umożliwiają  Zamawiającemu 

wypełnianie  spoczywających  na  niej  obowiązków  w  zakresie  gospodarki  odpadami.  Każda 

ze  wskazanych  pozycji  służy  wykonaniu  przedmiotu  Przetargu  oraz  stanowi  czynność 

pomocniczą, która służy wyłącznie wykonaniu czynności głównej. 

Skoro  tak,  to  zastosowanie  przez  Przystępującego  jednolitej  stawki  podatku  VAT  w 

odniesieniu  do  pozycji  45,  48,  49,  50  i  51  było  działaniem  prawidłowym  w  kontekście 

potraktowania  ich  jako  świadczenia  kompleksowego.  Wymienione  czynności  tworzą 

obiektywnie jedno świadczenie gospodarcze, są z nim bezpośrednio związane, co przesądza 

o  opodatkowaniu  ich  jednolitą  stawką  podatku  od  towarów  i  usług  odpowiednią  dla  usługi 

gospodarowania odpadami, która zgodnie z poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 

1 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług została opodatkowana preferencyjną stawką 

8% VAT. 

19.  Powyższe  potwierdza  zresztą  treść  opinii  doradców  podatkowych,  o  którą  wystąpił 

Przystępujący, która potwierdza poprawność działań Przystępującego. 

Dowód: opinia doradców podatkowych z TAXAdvisors Group Sp. z o. o. z dnia 5 listopada 

2020  r.  na  okoliczność  prawidłowości  zastosowanej  przez  Przystępującego  stawki  podatku 

VAT i możliwości uznania usługi za świadczenie kompleksowe. 

20. W związku z powyższym za niezasadny należy uznać podniesiony przez Odwołującego 

zarzut naruszenia art. 91 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 3 Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 6 

Pzp, bowiem oferta Przystępującego nie zawiera błędu w obliczeniu ceny. 

21. Jak podkreśla się w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej: „Błąd w obliczeniu ceny 

zachodzi, jeśli cena oferty została obliczona w sposób niezgodny ze sposobem jej obliczenia 

podanym  w  dokumentacji  przetargowej  lub  np.  w  cenie  oferty  uwzględniono  niewłaściwą 

stawkę podatku VAT.” (zob.  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia 17 września 2020  r., 

sygn. akt: KIO 1885/20, LEX nr 3071543). 

Tymczasem oferta Przystępującego spełnia wymogi postawione przez Zamawiającego w 

rozdziale  XVI  SIWZ  (Opis  sp

osobu  obliczenia  ceny  ofertowej),  a  Przystępujący,  co  zostało 

wykazane we wcześniejszych punktach niniejszego pisma procesowego, był uprawniony do 

zastosowania preferencyjną stawki - 8% VAT. 

W  tych  warunkach  Zamawiający  słusznie  uznał  ofertę  Przystępującego  za 

najkorzystniejszą. 

Wobec powyższego, stawiany przez Odwołującego zarzut naruszenia art. art. 91 ust. 1 i 

2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 3 Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 

pkt 6 Pzp nie potwierdził się. 

II. 

Zarzuty dotyczące przeprowadzenia postępowania w sposób naruszający zasady uczciwej 

konkurencji 

Nie zasługuje również na uwzględnienie stawiany przez Odwołującego zarzut naruszenia 

przez Zamawiającego art. 7 ust. 1 Pzp. 

W  myśl  art.  7  ust.  1  Pzp:  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  i  równe 

traktowanie wykonawców oraz zgodnie z zasadami proporcjonalności i przejrzystości. 

W  orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  podkreśla  się,  że:  „Naruszenie  zasady 

równego  traktowania  wykonawców  będzie  miało  miejsce,  gdy  działania  podejmowane  w 

stosunku  do  wykonawcy  będą  powodowały  inną,  nierówną  w  postępowaniu  sytuację 

pozostałych wykonawców lub wykonawcy. Granicą dopuszczalności działań Zamawiającego 

odnośnie  danego  wykonawcy  zawsze  będzie  naruszenie  zasady  /  zasad  w  odniesieniu  do 

innego  wykonawcy.  Zasady  Prawa  zamówień  publicznych  -  w  tym  wypadku  równego 

traktowania 

wykonawców - nie są dane tylko jednemu wykonawcy, a ich ocena dokonywana 

w  danym  postępowaniu  oraz  podejmowane  przez  Zamawiającego  czynności  bądź 

zaniechania  czynności  oceniane  w  kontekście  zasad  muszą  być  dokonywane  z 

uwzględnieniem  interesów  wszystkich  wykonawców.”  (zob.  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. akt: KIO 1286/20, LEX nr 3051323). 

28. Z taką sytuacją nie mamy do czynienia na gruncie przedmiotowej sprawy. Zamawiający, 

dostrzegając  różnice  w  zakresie  stawki  VAT  podanych  w  kilku  pozycjach  formularza 

cenowego,  pismem  z  dnia  3  listopada  2020  r.  wezwał  obu  wykonawców  do  wyjaśnień  w 

zakresie  zastosowanej  stawki  VAT  co  do  pięciu  pozycji  zestawienia  cenowego.  Jest  to 

okoliczność bezsporna, potwierdzoną w treści samego odwołania. 

29.  Zarówno  Odwołujący,  jak  i  Przystępujący  odpowiedzieli  na  wezwanie  Zamawiającego  i 

przedstawili 

stosowne  wyjaśnienia.  Nie  doszło  więc  tutaj  do  jakiegokolwiek  różnicowania 

sytuacji  dwóch  wykonawców.  To,  że  ostatecznie  Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty 

Przystępującego  jako  oferty  najkorzystniejszej,  świadczy  wyłącznie  o  tym,  że  Zamawiający 

podzielił stanowisko Przystępującego w zakresie zastosowanej stawki podatku VAT, zgodził 

się  z  przedstawioną  argumentacją,  a  wyjaśnienia  Odwołującego  okazały  się 

nieprzekonujące.  W  tych  warunkach  trudno  więc  mówić  o  prowadzeniu  przez 

Zamawiającego Postępowania w sposób naruszający zasady uczciwej konkurencji. 

30.  Przystępujący  zwraca  również  uwagę,  na  błędną  konstrukcję  stawianego  przez 

Odwołującego zarzutu. Jak bowiem podkreśla się w orzecznictwie: „Z naruszeniem art. 7 ust. 

1  p.z.p.  mamy  do  czynienia  wówczas,  gdy  dochodzi  do  zróżnicowania  przez  podmiot 

zamawiający  działań  wobec  wykonawców  znajdujących  się  w  identycznej  sytuacji  prawnej 

lub  faktycznej.  W  przypadku  opisu  przedmiotu  zamówienia  nie  zawsze  dochodzi  do 

naruszenia  art.  7  ust.  1  p.z.p.  Taka  sytuacja  ma  bowiem 

miejsce  wówczas,  gdy  określona 

konstrukcja  tego  opisu  stawia  w  uprzywilejowanej  sytuacji  poszczególnych  wykonawców 

kosztem  innych  (dyskryminacja  podmiotowa  bezpośrednia)  lub  określone  produkty  lub 

rozwiązania  technicznej  (dyskryminacja  przedmiotowa  -  pośrednia).  Jest  to  konsekwencją 

tego, że co do zasady art. 7 ust. 1 p.z.p. nie może stanowić samodzielnego zarzutu i winien 

być  on  dopełniony  treścią  innego  -  szczegółowego  przepisu  z  jednoczesnym  wykazaniem 

zróżnicowania  sytuacji  poszczególnych  wykonawców  znajdujących  się  w  tożsamej  sytuacji 

podmiotowej.” (zob. np. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 września 2017 r., sygn. 

akt: KIO 1790/17, LEX nr 2398347). 

31.  Pomimo  niekwestionowanego  znaczenia  dla  całego  systemu  zamówień  publicznych 

zasad udzielania 

zamówień publicznych, ze względu na ich ogólny charakter nie mogą one 

stanowić  samodzielnej  podstawy  zarzutów  kierowanych  względem  zamawiającego. 

Tymczasem Odwołujący formułuje wyłącznie zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 7 

ust. 1 Pzp. Przypomnieć przy tym należy, że Izba jest związana zarzutami podniesionymi w 

odwołaniu, co wynika wprost z przepisu art. 192 ust. 7 Pzp. 

32. Przystępujący zaznacza również, że Izba uwzględnia odwołanie wyłącznie w sytuacji, w 

której ewentualne naruszenie przepisów ustawy miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na 

wynik 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Z  taką  sytuacją  nie  mamy  do  czynienia  w 

niniejszej sprawie, bowiem to oferta Przystępującego winna być uznana za najkorzystniejszą 

w Postępowaniu. 

III. 

Zarzuty 

dotyc

zące 

przedstawienia 

informacji 

wprowadzających 

w 

błąd 

Zamawiającego 

Co  więcej,  zdaniem  Przystępującego,  formułowany  przez  Odwołującego  zarzut 

naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  jest  przejawem  skrajnego 

formalizmu  Odwołującego,  a  stawiany  zarzut  pozostaje  w  całkowitym  oderwaniu  od  celu 

zarówno przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, jak i art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp. 

Celem przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp jest bowiem ochrona zamawiającego przed 

nieuczciwym,  nierzetelnym  i  nieprofesj

onalnym  działaniem  wykonawców.  Takiego 

zachowania nie sposób jednak przypisać Przystępującemu. 

Jak  wskazano  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  27  sierpnia  2019  r.: 

„Formalizm postępowania o udzielenie zamówienia publicznego nie jest zaś celem samym w 

sobie.  Taki  również  nie  jest  cel  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp.  Służy  on  bowiem  do 

eliminowania  z  postępowania  wykonawców,  którzy  przekazali  informacje  wprowadzające 

zamawiającego  w  błąd  co  do  istotnych  elementów  postępowania  przetargowego.”  (zob. 

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 sierpnia 2019 r., sygn. akt: KIO 1576/19, LEX nr 

36.  W  analizowanym  stanie  faktycznym  istotnym  elementem  dla  Postępowania  jest 

zbadanie,  czy  Przystępujący  podlega  wykluczeniu  z  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie 

art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp.  Tymczasem  odpowiedź  na  to  pytanie  jest  jednoznaczna 

Przystępujący  nie  podlega  wykluczeniu  z  Postepowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  23 

Pzp, co dla 

Zamawiającego było wręcz oczywiste. 

Godzi się bowiem przypomnieć, że zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp z postępowania o 

udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawców,  którzy  należąc  do  tej  samej  grupy 

kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  369,  1571  i  1667),  złożyli  odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  chyba  że  wykażą,  że 

istniejące między nimi powiązania nie prowadzą do zakłócenia konkurencji w postępowaniu 

o udzielenie zamówienia. 

38.  A  z

atem  podstawa  wykluczenia,  o  której  mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp  wystąpi 

wywczas, gdy  w  postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  złożyli  wykonawcy, 

należący  do  tej  samej  grupy  kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o 

ochronie  konkurencji  i  konsumentów.  Tymczasem  w  Postepowaniu  zostały  złożone  tylko 

dwie  oferty.

budziło  wątpliwości  Zamawiającego,  zwłaszcza  w  kontekście  innych 

dokumentów, jakie w toku Postępowania zostały złożone przez tych wykonawców (np. KRS 

Przystępującego  czy  oświadczenie  dotyczące  przynależności  do  grupy  kapitałowej,  jakie 

złożył Odwołujący). 

Skoro  tak,  to  nie  można  mówić  o  spełnieniu  względem  Przystępującego  przesłanek,  o 

których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. Zamawiający nie mógł zostać wprowadzony przez 

Przystępującego  w  błąd  co  do  braku  podstaw  do  wykluczenia  go  z  Postępowania,  bowiem 

takich  podstaw  rzeczywiście  nie  ma  i  nie  budziło  to  wątpliwości  Zamawiającego.  Poza  tym 

okoliczność  pozostawania  przez  Przystępującego  w  grupie  kapitałowej  (nie  obejmującej 

Odwołującego) wynika wprost z dokumentu rejestrowego Przystępującego, który był przecież 

złożony  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp.  W  świetle  powyższego  złożona  przez 

Przystępującego  informacja  dotycząca  pozostawania  w  grupie  kapitałowej  pozostaje  bez 

znaczenia dla wyniku Postępowania. 

Mając  powyższe  na  uwadze  nie  sposób  stawianego  przez  Odwołującego  zarzutu 

naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  za  zasadny

,  zwłaszcza  że  Odwołujący  nie  wykazał 

spełnienia  przesłanek  tego  artykułu,  w  szczególności  możliwości  wprowadzenia  w  błąd 

Zamawiającego  i  istotnego  wpływu  tych  informacji  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiające w Postępowaniu. 

IV Podsumowanie 

W  świetle  powyższych  twierdzeń  i  argumentów  uznać  należy,  że  Zamawiający 

słusznie uznał ofertę Przystępującego za najkorzystniejszą w Postępowaniu. 

Zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  nie  potwierdziły  się,  w  związku  z  czym 

przystępujący wnosi o jego oddalenie. 

K

rajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła co następuje 

Izba  rozważając  zarzuty  odwołania,  na  podstawie  zgromadzonego  materiału 

dowodowego w sprawie oraz argumentacji formalnej i prawnej 

odwołania, odpowiedzi 

na 

odwołanie  oraz  pisma  procesowego  przystępującego i wyjaśnień  złożonych  przez 

przystępującego w dniu 6 listopada 2020r. na wezwanie zamawiającego,  nie znalazła 

podstaw  do  ich  uwzględnienia,  zarówno  co  do  naruszenia  art.89  ust.1  pkt  6  ustawy 

(zastosowanie stawki podstawowej vat 

– 8 % do całości zadania) jak i art. 24 ust.1 pkt 

17  ustawy 

(co  do  oświadczenia  o  przynależności  do  grupy  kapitałowej  w  sytuacji 

dwóch ofert w postępowaniu to jest oferty odwołującego i przystępującego po stronie 

zamawiającego) w związku z art.7 ust.1 i ust.3 ustawy jak i art.91 ust.1 i ust.2 ustawy.  

Izba  w  pełni  podziela  stanowisko  zamawiającego  i  przystępującego  po  jego  stronie, 

zaprezentowane powyżej w uzasadnieniu (odpowiedź na odwołanie i pismo procesowe 

przystępującego, obydwa pisma z dnia 22 grudnia 2020r. jak i argumentację wyjaśnień 

przystępującego z dnia 6 listopada 2020r.   

W tym stanie rzeczy odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  przyjmuje  za  własną  argumentację  formalną  i  prawną  

zamawiającego i przystępującego przedstawioną powyżej.    

W postępowaniu złożono dwie oferty: 

wykonawca  wybrany/przystępujący  po  stronie  zamawiającego  z  ceną  oferty  w  kwocie 

490,56 złotych. 

odwołujący  z ceną oferty w kwocie 4 748 772,30 złoych. 

W  dniu 

3.11.  2020r.  Zamawiający  wezwał  w  trybie  art.  87  ust.  1  Pzp  obu  wykonawców  do 

złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  zastosowanej  stawki  VAT  w  pięciu  pozycjach  zestawienia 

cenowego: 

pozycja nr 45 - 

wdrożenie i utrzymanie systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

pozycja nr 48 - 

wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów- pojemników w naklejki 

określające rodzaj zbieranych odpadów 

pozycja  nr  49  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów  -  pojemników  w 

transpondery RFID (czipy)  

pozycja nr 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

pozycja nr 51 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania zużytych baterii i akumulatorów 

przenośnych. 

W  dniu  23.11.  2020  Zamawiający  poinformował  o  wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty 

przystępującego po stronie zamawiającego.  

W  piśmie  z  dnia  6.11.2020r.  przystępujący  po  stronie  zamawiającego  wyjaśnił,  że  stoi  na 

stanowisku  iż  zasadne  jest  zastosowanie  stawki  8%  Vat  ze  względu  na  kompleksowość 

usługi zagospodarowania odpadów świadczonej na rzecz zamawiającego, na którą składają 

się wskazane czynności w zestawieniu cenowym.  

Zarzuty odwołania dotyczyły 

Odwołanie wniesiono wobec czynności i zaniechań zamawiającego polegających na: 

wyborze jako oferty najkorzystniejszej oferty złożonej przez przystępującego, 

zaniechaniu  wykluczenia  wykonawcy  przystępującego  wobec  złożenia  przez  niego 

fałszywego oświadczenia o braku przynależności do jakiejkolwiek grupy kapitałowej, 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  przystępującego  jako  oferty 

zawierającej błąd w obliczeniu ceny, 

zaniechaniu  wezwania  wykonawcy  przystępującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie 

zastosowania stawek VAT niezgodnych z ustawą o podatku od towarów i usług, 

zaniechanie wyboru jako oferty najkorzystniejszej oferty Odwołującego. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu: 

4.  naruszenie  art.  91  ust.  1  i  2  p.z.p.  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  p.z.p.  w  zw.  art. 89  ust.  1  pkt  6 

p.z.p.  przez  wybór  niezgodnie  z  przepisami  ustawy  jako  najkorzystniejszej  oferty 

wykonawcy  przystępującego  pomimo,  że  oferta  tego  wykonawcy  zawierała  błędy  w 

obliczeniu  ceny  wynikające  z  doliczenia  preferencyjnej  stawki  VAT  sprzecznej  z 

przepisami  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług,  a  w  konsekwencji  sprzecznej  z 

kryteriami  oceny  ofert  zawartymi  w  Specyfikacji  Istotnych Warunków  Zamówienia  (dalej 

„SIWZ"); 

5.  naruszenie  art.  7  ust.  1  p.z.p.  przez  prowa

dzenie  postępowania  w  sposób  naruszający 

zasady  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia w sytuacji gdy Zamawiający porównał oferty nieporównywalne, 

ponieważ  sporządzone  przy  zastosowaniu  różnych  stawek  VAT  do  tych  samych  usług 

wchodzących w skład zamówienia, przy czym tylko odwołujący zastosował właściwe stawki 

VAT  a  wybrana  została  oferta  przystępującego  wskazująca  stawki  VAT  sprzeczne  z 

powszechnie obowiązującymi przepisami prawa podatkowego; 

6.  naruszenie  art.  24  ust.  1  pkt  17  p.z.p.  przez  zaniechanie  wykluczenia  wykonawcy 

przystępującego  z  postępowania,  pomimo  tego,  że  przedstawił  informacje 

wprowadzające w błąd zamawiającego co do braku przynależności do grupy kapitałowej, 

mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w 

postępowaniu. 

Podnosząc  powyższe  zarzuty,  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

zamawiającemu dokonania następujących czynności: 

unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty, 

7.  wykluczenia wykonaw

cy przystępującego z postępowania o udzielenie zamówienia, 

odrzucenia oferty wykonawcy przystępującego, 

dokonania  ponownego  badania  i  oceny  ofert  złożonych  w  postępowaniu,  z 

pominięciem oferty przystępującego jako podlegającej odrzuceniu, 

10. wyboru oferty odw

ołującego jako oferty najkorzystniejszej. 

Jak powyżej Izba zaznaczyła, nie podziela argumentacji odwołującego, przyznając za własne 

stanowisko  zamawiającego  i  przystępującego  zaprezentowane  powyżej.  W  szczególności 

przywołuje następującą argumentację.  

Pismo procesowe przystępującego po stronie zamawiającego z dnia 22 grudnia 

2020r. 

I. Zarzuty dotyczące błędu w obliczeniu ceny 

1.  Zgodnie z  zapisami rozdziału VI  ust.  1  i  2 Specyfikacji Istotnych Warunków  Zamówienia 

(dalej  jako  „SIWZ”)  przedmiotem  niniejszego  zamówienia  jest  usługa  odbierania  i 

zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości zamieszkałych na terenie gminy 

Miękinia w 2021 roku. 

W  części  II  SIWZ,  Zamawiając  zawarł  Opis  przedmiotu  zamówienia  (dalej  jako 

„OPZ”), który wskazuje na zakres przedmiotowej usługi. I tak, zgodnie z zapisami pkt III OPZ 

przedmiot niniejszego zamówienia obejmuje: 

1. Odbieranie, zbieranie, transport i zagospodarowanie odpadów komunalnych powstałych i 

zebranych: 

1)  na  wszystkich  nieruchomościach,  na  których  zamieszkują  mieszkańcy,  położonych  w 

granicach administracyjnych Gminy Miękinia, objętych gminnym systemem zbiórki odpadów, 

zgodnie z art. 6c ust. 1 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku 

w gminach (tj. Dz. U. 2020 r., poz. 1439); 

) z punktów ogólnodostępnych — Zał. 3; 

3) z punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych tzw. PSZOK. 

2. Wyposażenie  właścicieli  nieruchomości,  na  których  zamieszkują mieszkańcy  w  worki  do 

selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  frakcji:  „Papier"  —szacunkowa  ilość  w 

okresie  realizacji  zamówienia  wyniesie  144.000  szt.  i  „Metale  i  tworzywa  sztuczne”  — 

szacunkowa ilość w okresie realizacji zamówienia wyniesie 360.000 szt. 

3. Wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów —pojemników w transpondery RFID (czipy) 

oraz ich geolokalizacja na terenie poprzez przypisanie pojemników do punktów wywozowych 

— szacunkowa ilość w okresie realizacji zamówienia wyniesie 600 sztuk. 

4. Wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów (pojemników) w naklejki określające rodzaj 

zbiera

nych odpadów. Projekt nadruku musi zostać zaakceptowanych przez Zamawiającego. 

Oklejenie  urządzeń  nowych  odbywać  się  będzie  podczas  wykonywanej  usługi  oczipowania 

pojemników  oraz  Wykonawca  będzie  prowadził  bieżący  przegląd  pojemników  podczas 

realizacji odb

ioru i w razie konieczności dokonania naklejenia nowych. Szacunkowa ilość w 

okresie realizacji zamówienia wyniesie 700 sztuk. 

5.  Oklejenie  pojemników  naklejkami  na  zgłoszenie  od  Zamawiającego  odbywać  się  będzie 

podczas najbliższego wywozu odpadów danej frakcji. 

6.  Wykonawca  w  okresie  zamówienia  dokonywać  będzie  geolokalizacji  (parowania) 

urządzeń do zbierania odpadów w Punktach wywozowych. 

7. Poprzez geolokalizację urządzeń do zbierania odpadów w punktach wywozowych należy 

rozumieć  przyporządkowanie  ich  do  poszczególnych  punktów  wywozowych  z  określeniem 

współrzędnych  geograficznych  punktów  wywozowych  w  oparciu  o  współrzędne 

poszczególnych  pojemników  do  nich  przypisanych.  Geolokalizacja  obejmuje  również 

przesyłanie w  czasie rzeczywistym  zaktualizowanych danych do  systemu,  poprzez  interfejs 

wymiany danych. 

8. Wykonawca jest zobowiązany do weryfikowania i uzupełniania listy punktów gromadzenia 

odpadów  w  trakcie  procesu  geolokalizacji  oraz  do  przekazywania  zweryfikowanych  danych 

do wdrożonego systemu. 

9. Dane rej

estrowane z systemu monitoringu GPS muszą być w pełni zintegrowane w skład 

wdrożonego oprogramowania komputerowego. 

10. Przesył danych z urządzeń pokładowych do wdrożonego oprogramowania musi odbywać 

się online w czasie rzeczywistym z jednoczesnym przesyłem danych z systemu monitoringu 

GPS.  Wszystkie  zarejestrowane  zdarzenia  (załadunek,  wyładunek,  identyfikacja,  ważenie, 

rejestracja  i  inne)  muszą  być  rozszerzone  o  dokładną  datę  i  czas  zgodny  z  uniwersalnym 

czasem koordynowanym UTC (PL)/ oraz współrzędne geograficzne zdarzeń wyznaczone na 

podstawie systemu GPS. 

11.  Rejestrowanie,  w  trakcie  realizacji  usługi,  danych  pochodzących  z  systemów  ważenia  i 

identyfikacji  pojemników  oraz  przesyłanie  tych  danych  do  wdrożonego  oprogramowania, 

poprzez  interfejs  wymiany  da

nych  służącego  do  gromadzenia  i  analizy  danych  i  informacji 

pozyskiwanych z systemów monitoringu Wykonawcy. 

12.  Po  dniu  31.12.2021  r.  wszystkie  zamontowane  znaczniki  RFID  Wykonawca  przekaże 

nieodpłatnie  Zamawiającemu  a  jego  koszt  będzie  uregulowany  w  mięsięcznych  ratach  w 

terminie od 01.01.2021 r. do 31.12.2021 r. 

13.  Świadczenie  usługi  odbierania  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych 

pochodzących od  właścicieli  nieruchomości  na terenie gminy  Miękinia  winno rozpocząć się 

od 1 stycznia 2021 r. i zakończyć do 31 grudnia 2021 r. 

14.  Ilość  wytwarzanych  na  terenie  gminy  odpadów  jest  w  przeciągu  roku  nierównomierna. 

Ostateczna rzeczywista ilość odpadów będzie znana w wyniku realizacji zadania. Zapłata za 

wykonanie  zamówienia  będzie  odbywać  się  na  podstawie  rzeczywistych  odebranych  i 

zagospodarowanych ton odpadów komunalnych przekazanych do instalacji przetwarzania. 

15. Wykonawca jest zobowiązany do uwzględnienia w kosztach wykonania usługi wpływu z 

tytułu uzyskanych zysków ze sprzedaży zebranych surowców wtórnych. 

16.W  razie  zmian  w  systemie  informatycznym  gminy  wykonawca  dostosuje  się  w  ciągu  14 

dni do rozszerzonych / zmienionych metod wymiany danych. 

17. Zbierane przez Wykonawcę dane informatyczne stanowią własność Zamawiającego. 

3. W ocenie Przystępującego już sam opis przedmiotu zamówienia wskazuje jednoznacznie, 

że  wszystkie  powyższe  obowiązki,  jakie  spoczywać  będą  na  wykonawcy,  składają  się  na 

jedną  usługę  —  odbierania  i  zagospodarowania  odpadów  komunalnych  z  terenu 

nieruchomości zamieszkałych na terenie Gminy Miękinia, tworząc usługę kompleksową. To z 

kolei  uzasadniało  zastosowanie  8%-owej  stawki  podatku  VAT  na  wszystkich  pozycjach 

ujętych  w  formularzu  cenowym,  stanowiącym  załącznik  do  oferty  Przystępującego,  w  tym 

również w odniesieniu do następujących pozycji: 

1) Poz. 45 - 

wdrożenie i utrzymanie systemu RFID na terenie gminy Miękinia; 

2)  Poz.  48  - 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  naklejki 

określające rodzaj zbieranych odpadów; 

3) Poz. 49 - 

wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w transpondery RFID 

(czipy); 

4) Poz. 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków; 

5)  Poz.  51 

—  wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych. 

4.  Zdaniem  Przystępującego,  argumentacja  Odwołującego,  stanowi  próbę  sztucznego  i 

nieuzasadnionego  podzielenia  jednej  kompleksowej  usługi  na  kilka  pomniejszych,  choć 

oczywistym  jest,  że  wszystkie  kwestionowane  przez  Odwołującego  pozycje  cenowe 

(obowiązki  spoczywające  na  wykonawcy),  składają  się  na  jedną  usługę  i  stanowią 

świadczenia  pomocnicze  względem  czynności  głównej,  jaką  w  tym  przypadku  jest  odbiór  i 

zagospodarowanie odpadów komunalnych. 

5.  Jak  przy  tym  podkreśla  się  w  oficjalnych  interpretacjach  wydawanych  przez  Krajową 

Informację Skarbową, których ogólne założenie można odnieść również do niniejszej sprawy. 

I tak,:  „co do  zasady każde  świadczenie dla celów  opodatkowania podatkiem  od  towarów  i 

usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa 

obejmuje  z  ekonomicz

nego  punktu  widzenia  kilka  świadczeń,  usługa  ta  nie  powinna  być 

sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi 

nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę 

kompleksową,  obejmującą  kilka  świadczeń  pomocniczych.  Jeżeli  jednak  w  skład 

świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności 

głównej,  zasadniczej,  lecz  mogą  mieć  również  charakter  samoistny,  to  wówczas  nie  ma 

podstaw  dla  traktowania 

ich  jako  elementu  usługi  kompleksowej.  Nie  ma  znaczenia 

subiektywny  punkt  widzenia  dostawcy  lub  odbiorcy  świadczenia.  Istnienie  jednego 

świadczenia  złożonego  nie  wyklucza  zastosowania  do  poszczególnych  jego  elementów 

odrębnych  cen.  Jeżeli  dwa  lub  więcej  niż  dwa  świadczenia  (czynności)  dokonane  przez 

podatnika  na  rzecz  konsumenta  są  tak  ściśle  związane,  że  obiektywnie  tworzą  w  aspekcie 

gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te 

świadczenia  lub  czynności  stanowią  jednolite  świadczenie  do  celów  stosowania  przepisów 

ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług.  Jeżeli  jednak  w  skład  świadczonej  usługi  wchodzić 

będą  czynności,  które  nie  służą  wyłącznie  wykonaniu  czynności  głównej,  zasadniczej,  lecz 

mogą  mieć  również  charakter  samoistny,  to  wówczas  nie  ma  podstaw  dla  traktowania  ich 

jako  elementu  czynności  kompleksowej.”  (zob.  pismo  z  dnia  7  marca  2019  r.  Dyrektora 

Krajowej  Informacji  Skarbowej  0115-KDITl-

l.4012.923.2018.2.RH,  Stawka  VAT  dla  usług 

związanych z realizacją zadania publicznego, LEX nr 489483). 

6.  Wbrew  twierdzeniom  pozycji  45,48,49,  50  i  51  formularza  cenowego  nie  należy 

wyodrębniać i  oceniać indywidualnie. 

7.  Pozycje  45,  48  oraz  49  są  bezpośrednio  związane  z  systemem  RFID,  który  wspiera 

przecież proces zarządzania gospodarowania odpadami. Pozycje te dotyczą odpowiednio: 

1) poz. 45 - 

wdrożenia i utrzymania systemu RFID na terenie gminy Miękinia; 

2) poz. 48 - 

wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w naklejki określające 

rodzaj zbieranych odpadów; 

3) poz. 49 - 

wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w transpondery RFID 

(czipy). 

8.  W  związku  z  Rozporządzeniem  Ministra  Środowiska  z  29  grudnia  2016  r.  w  sprawie 

szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji  odpadów,  po  stronie 

gmin powstała potrzeba identyfikowania oraz kontrolowania odpadów, a także ich wytwórców 

w  celu  zastosowania  się  do  ujednoliconych  standardów  selektywnego  zbierania  odpadów. 

System  RFID  (technika  wykorzystująca  fale  radiowe  do  przesyłania  danych  oraz  zasilania 

elektronicznego  układu  stanowiącego  etykietę  obiektu  przez  czytnik  w  celu  identyfikacji 

obiektu)  stanowi  więc  narzędzie  służące  do  monitorowania  rodzajów  odpadów,  których 

pozbywają  się  mieszkańcy  nieruchomości,  zdefiniowania  poprawności  prowadzonej 

se

gregacji  odpadów  oraz  kontroli  poprawnego  wykonywania  usługi  odbioru  odpadów  przez 

wykonawców. 

9. W kontekście 8% stawki VAT zastosowanej dla pozycji 45, 48 oraz 49 należy wskazać, że 

usługi  zawierające  się  w  wymienionych  pozycjach  stanowią  usługi  pomocnicze  dla  usługi 

głównej  polegającej  na  gospodarowaniu  odpadami,  która  zgodnie  z  poz.  27  i  nast. 

Załącznika  nr  3  do  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  została 

objęta  preferencyjną  stawką  8%.  Stanowią  one  swoiste  wsparcie  procesu  gospodarowania 

odpadami  oraz  służą  optymalizacji  tego  procesu.  Wdrożenie  oraz  korzystanie  z  systemu 

RFID  bynajmniej  nie  stanowi  celu  samego  w  sobie,  a  jedynie  służy  optymalizacji  oraz 

wspiera zarządzanie procesem gospodarowania odpadów. Nie może być zatem oceniane w 

oderwaniu od usługi głównej. 

10.  W  wyroku  z  dnia  13  stycznia  2015  r.  w  sprawie  I  FSK  1913/13  Naczelny  Sąd 

Administracyjny  wskazał,  że  w  szczególności  świadczenie  należy  uznać  za  dodatkowe  w 

stosunku  do  świadczenia  głównego,  jeżeli  nie  stanowi  ono  dla  klienta  celu  samo  w  sobie, 

lecz  służy  skorzystaniu  w  jak  najlepszy  sposób  ze  świadczenia  głównego.  Przenosząc 

przedstawione  stanowisko  na  grunt  rozpoznawanej  sprawy  należy  wskazać,  że  zarówno 

usługi  wykazane  w  pozycji  45,  jak  i  w  pozycji  48  oraz  49  formularza  cenowego  stanowią 

jedynie usługi wspomagające działania związane z gospodarowaniem odpadów, a nie usługę 

główną świadczoną na rzecz gminy. Wdrożenie systemu RFID jedynie na potrzeby samego 

jego wdrożenia nie generowałoby dla odbiorcy  żadnej wartości,  ponieważ system ten służy 

zarządzaniu  innymi  procesami  i  ma  w  stosunku  do  nich  charakter  pomocniczy.  Wdrażany 

przez  wykonawcę  system  RFID  dla  Zamawiającego  będzie  wartością  dopiero  po 

przystosowaniu  systemu  i  jego  infrastruktury  (pojemniki,  naklejki,  chipy)  do  potrzeb 

Zamawiającego  w  bezpośrednim  połączeniu  z  usługą  gospodarowania  odpadami  przez 

wykonawcę,  a  nie  w  momencie  wdrożenia  systemu  samego  w  sobie.  System  RFID  bez 

powiązania  go  z  usługą  główną  nie  spełnia  swojego  celu,  którym  jest  optymalizacja  oraz 

zarządzanie procesem zagospodarowania odpadów. 

11. Podobnie, w przypadku dwóch kolejnych pozycji formularza cenowego. W myśl art. 3 ust. 

2  pkt  6  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach 

zadaniem  gminy  jest  zapewnienie 

czystości  i  porządku  na  swoim  terenie  oraz  stworzenie 

warunków  niezbędnych  do  ich  utrzymania,  a  w  szczególności  tworzenie  punktów 

selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  w  sposób  zapewniający  łatwy  dostęp  dla 

wszystkich mieszkańców gminy, które zapewniają przyjmowanie co najmniej takich odpadów 

komunalnych  jak  m.in.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i  akumulatory.  Kwestionowane 

przez Odwołującego pozycje nr 50 i 51 formularza cenowego dotyczą odpowiednio: 

1) Poz. 50 - 

wyposażenia w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków; 

2)  Poz.  51 

—  wyposażenia  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych 

12. Pozycje 50 i 51 formularza cenowego odzwierciedlają część obowiązków nałożonych na 

gminę  w  zakresie  administrowania,  przechowywania,  gospodarowania  oraz  przygotowania 

do  dalszego  transportu  odpadów  zbieranych  selektywnie.  Wchodzą  również  w  zakres 

niniejszego zamówienia. 

13.  Zgodnie  z  art.  3  ust.  2  ustawy  z  dnia  14  grudnia  2012  r.  o  odpadach  przez 

gospodarowanie odpadami rozumie się zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie 

z nadzorem nad tego rodzaju działaniami, jak również późniejsze postępowanie z miejscami 

unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów 

lub  pośrednika  w  obrocie  odpadami,  natomiast  zgodnie  z  ust.  6  odpadami  są  wszystkie 

substancje  lub  przedmioty,  których  posiadacz  się  pozbywa,  zamierza  się  pozbyć  lub  do 

których  pozbycia  się  jest  obowiązany.  W  SIWZ  wskazano,  że  przedmiot  zamówienia 

obejmuje  odpowiednio  odbieranie,  zbie

ranie,  transport  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych powstałych i zebranych nie tylko na wszystkich nieruchomościach położonych 

w  granicach  administracyjnych  Gminy  Miękinia,  ale  również  z  PSZOK,  czyli  punktów  w 

których  składowane  są  m.in.  odpady,  o  których  mowa  w  pozycji  50  oraz  51  tj. 

przeterminowane leki, zużyte baterie i akumulatory przenośne. 

14.  Mając  na  uwadze  obowiązki  jakie  nakłada  na  gminę  ustawa  o  odpadach,  ustawa  o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach, a także Rozporządzenie Ministra Środowiska z 

29  grudnia  2016  r.  w  sprawie  szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych 

frakcji  odpadów,  wskazać  należy,  że  pozycje  50  oraz  51  zestawienia  cenowego  stanowią 

nieodłączne  elementy  usługi  związanej  z  gospodarowaniem  odpadami,  a  tym  samym 

bezpośrednio przekładają się na realizację obowiązków gminy i zapewniają kompletność ich 

wykonania. Wymienione świadczenia stanowią czynności  pomocnicze dla usługi głównej  tj. 

gospodarowania  odpadami  i  wskazują  na  spójny,  zintegrowany  charakter  całego  systemu 

gospodarowania odpadami.  Zgodnie dominującym  stanowiskiem  organów  podatkowych nie 

należy  wymienionych  czynności  poddawać  sztucznym  podziałom,  gdyż  w  istocie  są 

wykonywane  w  jednym,  wspólnym  celu  zapewnieniu  kompleksowości  wykonania  zlecenia 

polegającego na gospodarce odpadami. 

15.  Poza  tym,  czynności  te  wykonuje  jeden  podmiot  —  wykonawca,  nie  są  zlecane  do 

wykonania w odrębnym postępowaniu, co tym bardzie przemawia za uznaniem pozycji 50 i 

51 jako usług pomocniczych dla gospodarowania odpadami. 

Mając  na  uwadze powyższe wyjaśnienia należy dojść  do  przekonania, że wszystkie 

czynności  wchodzące  w  zakres  pozycji  45,  48,  49,  50  i  51  winny  być  traktowane  jako 

element  jednego  świadczenia  kompleksowego  wykonywanego  na  rzecz  Zamawiającego. 

Czynności  te  służą  bowiem  osiągnięciu  wspólnego  celu  oraz  umożliwiają  Zamawiającemu 

wypełnianie  spoczywających  na  niej  obowiązków  w  zakresie  gospodarki  odpadami.  Każda 

ze  wskazanych  pozycji  służy  wykonaniu  przedmiotu  Przetargu  oraz  stanowi  czynność 

pomocniczą, która służy wyłącznie wykonaniu czynności głównej. 

20. W związku z powyższym za niezasadny należy uznać podniesiony przez Odwołującego 

zarzut naruszenia art. 91 ust. 1 i 2 Pzp w zw. z art. 7 ust. 3 Pzp w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 6 

Pzp, bowiem oferta Przystępującego nie zawiera błędu w obliczeniu ceny. 

22. Tymczasem oferta Przystępującego spełnia wymogi postawione przez Zamawiającego w 

rozdziale  XVI  SIWZ  (Opis  sposobu  obliczenia  ceny  ofertowej),  a  Przystępujący,  co  zostało 

wykazane we wcześniejszych punktach niniejszego pisma procesowego, był uprawniony do 

zastosowania preferencyjną stawki - 8% VAT. 

23.  W  tych  warunkach  Zamawiający  słusznie  uznał  ofertę  Przystępującego  za 

najkorzystniejszą. 

28. Z taką sytuacją nie mamy do czynienia na gruncie przedmiotowej sprawy. Zamawiający, 

dostrzegając  różnice  w  zakresie  stawki  VAT  podanych  w  kilku  pozycjach  formularza 

cenowego,  pismem  z  dnia  3  listopada  2020  r.  wezwał  obu  wykonawców  do  wyjaśnień  w 

zakresie  zastosowanej  stawki  VAT  co  do  pięciu  pozycji  zestawienia  cenowego.  Jest  to 

okoli

czność bezsporna, potwierdzoną w treści samego odwołania. 

29.  Zarówno  Odwołujący,  jak  i  Przystępujący  odpowiedzieli  na  wezwanie  Zamawiającego  i 

przedstawili  stosowne  wyjaśnienia.  Nie  doszło  więc  tutaj  do  jakiegokolwiek  różnicowania 

sytuacji  dwóch  wykonawców.  To,  że  ostatecznie  Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty 

Przystępującego  jako  oferty  najkorzystniejszej,  świadczy  wyłącznie  o  tym,  że  Zamawiający 

podzielił stanowisko Przystępującego w zakresie zastosowanej stawki podatku VAT, zgodził 

się  z  przedstawioną  argumentacją,  a  wyjaśnienia  Odwołującego  okazały  się 

nieprzekonujące.  W  tych  warunkach  trudno  więc  mówić  o  prowadzeniu  przez 

Zamawiającego Postępowania w sposób naruszający zasady uczciwej konkurencji. 

III. 

Zarzuty 

dotyczące 

przedstawienia 

informacji 

wprowadzających 

w 

błąd 

Zamawiającego 

Co  więcej,  zdaniem  Przystępującego,  formułowany  przez  Odwołującego  zarzut 

naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  jest  przejawem  skrajnego 

formalizmu  Odwołującego,  a  stawiany  zarzut  pozostaje  w  całkowitym  oderwaniu  od  celu 

zarówno przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, jak i art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp. 

Celem przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp jest bowiem ochrona zamawiającego przed 

nieuczciwym,  nierzetelnym  i  nieprofesjonalnym  działaniem  wykonawców.  Takiego 

zachowania nie sposób jednak przypisać Przystępującemu. 

Jak  wskazano  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  27  sierpnia  2019  r.: 

„Formalizm postępowania o udzielenie zamówienia publicznego nie jest zaś celem samym w 

sobie.  Taki  również  nie  jest  cel  art.  24  ust.  1  pkt  17  ustawy  Pzp.  Służy  on  bowiem  do 

eliminowania  z  postępowania  wykonawców,  którzy  przekazali  informacje  wprowadzające 

zamawiającego  w  błąd  co  do  istotnych  elementów  postępowania  przetargowego.”  (zob. 

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 sierpnia 2019 r., sygn. akt: KIO 1576/19, LEX nr 

36.  W  analizowanym  stanie  faktycznym  istotnym  elementem  dla  Postępowania  jest 

zbadanie,  czy  Przystępujący  podlega  wykluczeniu  z  udziału  w  postępowaniu  na  podstawie 

art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp.  T

ymczasem  odpowiedź  na  to  pytanie  jest  jednoznaczna 

Przystępujący  nie  podlega  wykluczeniu  z  Postepowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  23 

Pzp, co dla Zamawiającego było wręcz oczywiste. 

37. Godzi się bowiem przypomnieć, że zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp z postępowania o 

udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawców,  którzy  należąc  do  tej  samej  grupy 

kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  369,  1571  i  1667),  złożyli  odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  chyba  że  wykażą,  że 

istniejące między nimi powiązania nie prowadzą do zakłócenia konkurencji w postępowaniu 

o udzielenie zamówienia. 

38.  A  zatem  podstawa  wykluczenia,  o  której  mowa  w  art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp  wystąpi 

wywczas, gdy  w  postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  złożyli  wykonawcy, 

należący  do  tej  samej  grupy  kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o 

ochronie  konkurencji  i  konsumentów.  Tymczasem  w  Postepowaniu  zostały  złożone  tylko 

dwie  oferty.budziło  wątpliwości  Zamawiającego,  zwłaszcza  w  kontekście  innych 

dokumentów, jakie w toku Postępowania zostały złożone przez tych wykonawców (np. KRS 

Przystępującego  czy  oświadczenie  dotyczące  przynależności  do  grupy  kapitałowej,  jakie 

złożył Odwołujący). 

39.  Skoro  tak,  to  nie  można  mówić  o  spełnieniu  względem  Przystępującego  przesłanek,  o 

których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. Zamawiający nie mógł zostać wprowadzony przez 

Przystępującego  w  błąd  co  do  braku  podstaw  do  wykluczenia  go  z  Postępowania,  bowiem 

takich  podstaw  rzeczywiście  nie  ma  i  nie  budziło  to  wątpliwości  Zamawiającego.  Poza  tym 

okoliczność  pozostawania  przez  Przystępującego  w  grupie  kapitałowej  (nie  obejmującej 

Odwołującego) wynika wprost z dokumentu rejestrowego Przystępującego, który był przecież 

złożony  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp.  W  świetle  powyższego  złożona  przez 

Przystępującego  informacja  dotycząca  pozostawania  w  grupie  kapitałowej  pozostaje  bez 

znaczenia dla wyniku Postępowania. 

Mając  powyższe  na  uwadze  nie  sposób  stawianego  przez  Odwołującego  zarzutu 

naruszenia  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  za  zasadny,  zwłaszcza  że  Odwołujący  nie  wykazał 

spełnienia  przesłanek  tego  artykułu,  w  szczególności  możliwości  wprowadzenia  w  błąd 

Zamawiającego  i  istotnego  wpływu  tych  informacji  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiające w Postępowaniu. 

Stanowisko  Przystępującego  z  dnia  6  listopada  2020r.  na  wezwanie 

zamawiającego  

Chemeko-

System  stoi  na  stanowisku,  że  zasadne  jest  zastosowanie  stawki  8%  VAT  ze 

względu  na  kompleksowość  usługi  zagospodarowania  odpadów  świadczonej  na  rzecz 

Zamawiającego, na którą składają się wskazane czynności ujęte w zestawieniu cenowym. 

Przystępujący następująco wyjaśnił swoje stanowisko.  

Świadczenia kompleksowe 

Zgodnie  z  art.  5  ust.  1  pkt  1  Ustawy,  opodatkowaniu  ww.  podatkiem  podlegają  odpłatna 

dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. 

Kierując się wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej również jako: TSUE  

z  dnia  25  lutego  1999  r.  w  sprawie  C-

349/96  należy  przyjąć,  że  co  do  zasady  każde 

świadczenie  dla  celów  opodatkowania  podatkiem  od  towarów  i  usług  powinno  być 

traktowane 

jako odrębne i niezależne, jednak nierzadko zdarza się, że w ramach określonej 

transakcji  gospodarczej  należy  wykonać  szereg  świadczeń,  których  realizacja  prowadzi  do 

jednego,  wspólnego  celu,  aby  zrealizować  daną  usługę.  Takie  świadczenia  określa  się 

miane

m świadczeń kompleksowych. 

Pomimo  faktu,  że  Ustawa  nie  wyróżniła  świadczeń  kompleksowych  jako  odrębnego 

przedmiotu  opodatkowania,  to  świadczenia  takie  rzeczywiście  funkcjonują  w  obrocie 

gospodarczym.  Brak  legalnej  definicji  świadczenia  kompleksowego  w  przepisach  Ustawy 

niejednokrotnie  powoduje  powstawanie  wątpliwości  co  do  ujmowania  takich  transakcji  na 

potrzeby podatku od towarów i usług, jednak nie wykluczenia uznania ich za takie. 

W tym miejscu pomocna okazuje się utrwalona linia orzecznicza Trybunału Sprawiedliwości 

Unii  Europejskiej,  która  definiuje  pojęcie  świadczenia  kompleksowego  oraz  formułuje 

przesłanki  rozpoznania  świadczeń  kompleksowych,  a  także  wskazuje  sposób  kwalifikacji 

takiego  świadczenia  na  potrzeby  podatku  od  towarów  i  usług.  Składają  się  na  nią  wyroki 

TSUE  wydawane  m.in.  w  przytoczonej  sprawie  C-349/96  Card  Protection  Plan  Ltd,  w 

sprawie C111/05 Aktiebolaget NN oraz w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien. 

Definicja świadczenia kompleksowego 

     Jak  stanowi  wyrok  TSUE  z  27  p

aździernika  2005  r.  w  sprawie  C-41/04  w  przypadku 

świadczenia  szeregu  usług  związanych  z  sobą,  tworzących  obiektywną  całość  w 

ramach  określonej  transakcji  gospodarczej,  nie  należy  sztucznie  ich  rozdzielać  dla 

celów podatkowych. Jeśli usługa nie stanowi celu samego w sobie, ale jest środkiem 

do  lepszego  wykorzystania  usługi  zasadniczej,  należy  ją  traktować,  jako  usługę 

pomocniczą, opodatkowując ją według zasad właściwych dla usługi zasadniczej. 

W  przytoczonym  wyroku,  TSUE  wskazuje  również,  że  istotne  jest  określenie  istoty 

świadczeń  z  uwzględnieniem  wszystkich  okoliczności  danej  sprawy.  Ważne  jest  więc 

ustalenie  czy  świadczenia  są  ze  sobą  ściśle  związane  w  taki  sposób,  że  samodzielnie  nie 

przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia odbiorcy świadczenia. 

Tożsame stanowisko zaprezentowano w  wyroku TSUE z dnia. 21 lutego 2008 r. w sprawie 

C425/06  Ministero  dell'Economia  e  delle  Finanze  przeciwko  Part  Service  Srl,  w  którym 

sformułowano  kryteria  przesądzające  o  tym,  kiedy  występuje  świadczenie  złożone.  TSUE 

ponownie potwierdził, że ma ono miejsce w sytuacji, gdy:   

świadczenie  pomocnicze  nie  stanowi  celu  samego  w  sobie,  lecz  stanowi  środek  do 

korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, 

poszczególne  czynności  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  ich  rozdzielenie  miałoby 

charakter sztuczny. 

Powyższe poglądy  znajdują  również  potwierdzenie  w  wyrokach  w  sprawie C-88/09  Graphic 

Procede TSUE oraz w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter- (SDC). 

W  tym  miejscu  należy  zaznaczyć,  że  Trybunat  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  dokonuje 

interpretacji  przepisów  dotyczących podatku od  towarów  i  usług, który  to  podatek  powinien 

być  zharmonizowany  na  terytorium  wszystkich  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej. 

Sposób rozumienia pewnych pojęć zaprezentowany przez TSUE powinien być więc wspólny 

we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej. 

Usługa główna oraz usługi pomocnicze 

W  praktyce  wykształciło  się  założenie,  że  w  ramach  świadczenia  kompleksowego  można 

wyróżnić  usługę  główną,  która  ma  charakter  wiodący  oraz  usługi  pomocnicze,  które  mają 

charakter  wtórny  i  wspomagający  dla  usługi  głównej.  Potwierdzają  to  wyroki  TSUE 

wydawane na przestrzeni lat m.in. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2016 r. sprawie C-432/15 

oraz wyrok TSUE z dnia 11 lutego 2010 r. w sprawie C-88/09. 

Jak  wskazuje  pierwszy  z  przytoczonych  wyroków:  „Jedna  transakcja  występuje  w 

szczególności  wtedy,  gdy  dwa  lub  więcej  elementów  albo  dwie  lub  więcej  czynności, 

dokonane  przez  podatnika,  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko 

jedno  niepodzielne  świadczenie  gospodarcze,  którego  rozdzielenie  miałoby  charakter 

sztuczny.  Mamy  również  do  czynienia  z  jedną  usługą  w  przypadku,  gdy  kilka  elementów 

powinno  zostać  uznanych  za  konstytutywne  dla  usługi  głównej,  podczas  gdy,  przeciwnie, 

jedna lub więcej usług powinny być postrzegane jako jedna lub więcej usług pomocniczych, 

dzielących w zakresie opodatkowania los prawny usługi głównej". 

Stanowisko  prezentowane  przez  TSUE  wskazuje  na  to,  że  świadczenia  pomocnicze 

podlegają  opodatkowaniu  podatkiem  od  towarów  i  usług  na  takich  samych  zasadach  jak 

świadczenie  główne,  natomiast  świadczeniem  pomocniczym  jest  takie  świadczenie,  które 

służy lepszemu wykorzystaniu świadczenia głównego (wyrok TSUE w sprawie C-349/96). 

Tożsamy  pogląd  wyraża  się  również  w  polskim  orzecznictwie. W  interpretacji  indywidualnej 

Dyrektora  Krajowej  Informacji  Skarbowej  z  dnia  5  lutego  2019  r.  o  sygn. 

0114KDlP4.4012.795.2018.2.RK,  organ  podatkowy  podkreślił,  że  z  ekonomicznego  punku 

widzenia  usługi  nie  powinny  być  dzielone  dla  celów  podatkowych  wówczas,  gdy  tworzyć 

będą  jedną  usługę  kompleksową,  obejmującą  kilka  świadczeń  pomocniczych:  Określił 

również przestanki do stwierdzenia czy dana usługa stanowi usługę złożoną: 

(…)  stwierdzić  należy,  że  ze  świadczeniem  usługi  złożonej  (kompleksowej)  mamy  do 

czynienia  wówczas,  gdy  świadczenie  usługodawcy  jest  rozbudowane  i  obejmuje  dwie  lub 

więcej  pojedynczych  czynności  (świadczeń),  będących  elementami  częściowego 

zobowiązania  strony  transakcji,  Jednocześnie  usługa  taka,  jeśli  może  zostać  uznana  za 

usługę  o  charakterze  złożonym,  podlega  opodatkowaniu  jednolitą  stawką  podatku  od 

towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego. 

Przedmiotem  rozważań  organu  w  przedstawionej  interpretacji  indywidualnej  było 

zastosowanie  8%  stawki  VAT  dla  kompleksowej  usługi  w  zakresie  usuwania  i  obróbki 

odpadów.  Organ  podatkowy  zaznaczył,  że  w  ramach  zamówienia  Wnioskodawca  będzie 

wykonywał  szereg  czynności,  m.in.  oznaczenie  prób  odpadów,  transport  odpadów, 

unieszkodliwienie  odpadów  oraz  ochrona  terenu  prac.  Zaznaczył,  że  wszystkie  te 

czynności  prowadzą  do  wykonania  konkretnej  usługi,  która  w  tym  przypadku  jest 

usługą  unieszkodliwiania  odpadów  niebezpiecznych  lub  innych  niż  niebezpieczne. 

Czynności  te  tworzą  jedną  całość,  a  ich  podział  na  odrębne  usługi  miałby  charakter 

sztuczny

Przesłanki uznania świadczenia za świadczenie kompleksowe 

Podsumowując,  na  podstawie  Dyrektyw  Unii  Europejskiej,  a  także  na  podstawie 

orzecznictwa  Trybunatu  Sprawiedliwości  Unii  Europejskiej  oraz  orzecznictwa  krajowego 

można sformułować przesłanki, które wskazują kiedy dane świadczenie należy potraktować 

jako świadczenie kompleksowe: 

Transakcja składa się z wielu elementów składowych.  

Jak  bowiem  wskazuje  ugruntowana  linia  orz

ecznicza,  jedna  transakcja  występuje  w 

wypadku,  gdy  dwa  lub  więcej  elementów  albo  dwie  lub  więcej  czynności  dokonane  przez 

podatnika,  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko  jedno  niepodzielne 

świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (wyroki TSUE: z 

dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank, Zb. Orz. s. 

1-9433; z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 Aktiebolaget NN, Zb. Orz. s. 1-2697). 

Jeden z elementów transakcji stanowi świadczenie główne  

Oprócz orzecznictwa Trybunatu Sprawiedliwości Unii Europejskiej, również w wyroku WSA w 

Gdańsku  z  dnia  6  lutego  2018  r.,  sygn.  akt  I  SA/Gd  1727/17  sąd  podkreślił,  iż  o 

kompleksowości świadczeń można mówić, gdy czynności są tak ściśle związane, że tworzą 

obiektywnie  tylko  jedno  nierozerwalne  świadczenie  gospodarcze,  którego  rozdzielenie 

miałoby  sztuczny  charakter,  albo  gdy  co  najwyżej  jeden  element  stanowi  świadczenie 

główne, podczas gdy przeciwnie, jedno lub więcej świadczeń jest postrzegane jako jedno lub 

więcej świadczeń pomocniczych dzielących los świadczenia głównego.  

Wyjaśnienie zastosowanej stawki VAT dla poszczególnych pozycji w zestawieniu cenowym 

Wyjaśnienie dotyczące pozycji 45, 48, 49 zestawienia cenowego na potrzeby Przetargu 

Wskazane  w  Wezwaniu  pozycje  45,  48  oraz  49  są  bezpośrednio  związane  z  systemem 

RFID,  który  wspiera  proces  zarządzania  gospodarowania  odpadami  oraz  dotyczą 

odpowiednio: 

poz. 45 - 

wdrożenia i utrzymania systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

poz.  48  - 

wyposażenia  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  naklejki  określające 

rodzaj zbieranych odpadów,    

poz.  49  - 

wyposażenia  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  transpondery  RFID 

(czipy). 

System RFID (ang. Radio-Frequency Identification) to te

chnika wykorzystująca fale radiowe 

do przesyłania danych oraz zasilania elektronicznego układu stanowiącego etykietę obiektu 

przez czytnik w celu identyfikacji obiektu. W gospodarowaniu odpadami funkcjonalność tego 

systemu  polega  przede  wszystkim  na  efekty

wnym  zarządzaniu  i  kontrolowaniu  gospodarki 

odpadami oraz procesu recyklingu. 

W  związku  z  Rozporządzeniem  Ministra  Środowiska  z  29  grudnia  2016  r.  w  sprawie 

szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji  odpadów,  po  stronie 

gmin powstała potrzeba identyfikowania oraz kontrolowania odpadów, a także ich wytwórców 

w  celu  zastosowania  się  do  ujednoliconych  standardów  selektywnego  zbierania  odpadów. 

System RFPD stanowi więc narzędzie służące do monitorowania rodzajów odpadów, których 

pozbywają  się  mieszkańcy  nieruchomości,  zdefiniowania  poprawności  prowadzonej 

segregacji  odpadów  oraz  kontroli  poprawnego  wykonywania  usługi  odbioru  odpadów  przez 

wykonawców. 

W kontekście 8% stawki VAT zastosowanej dla pozycji 45, 48 oraz 49 należy  wskazać, że 

usługi  zawierające  się  w  wymienionych  pozycjach  stanowią  usługi  pomocnicze  dla  usługi 

głównej  polegającej  na  gospodarowaniu  odpadami,  która  zgodnie  z  poz.  27  i  nast. 

Załącznika  nr  3  do  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  została 

objęta  preferencyjną  stawką  8%.  Stanowią  one  swoiste  wsparcie  procesu  gospodarowania 

odpadami oraz służą optymalizacji tego procesu. 

Gmina Miękinia w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej również jako: SIWZ) 

określiła,  że  przetarg  przeprowadzony  jest  pn.  „Odbieranie  i  zagospodarowanie  odpadów 

komunalnych  z  nieruchomości  zamieszkałych  na  terenie  gminy  Miękinia  w  2021  roku”  co 

może  determinować  rozumienie  przedmiotu  Przetargu  właśnie  jako  „odbieranie  i 

zagospodarowanie  odpadów  komunalnych”.  Wdrożenie  oraz  korzystanie  z  systemu  RFID 

bynajmniej  nie  stanowi  celu  samego  w  sobie,  a  jedynie  służy  optymalizacji  oraz  wspiera 

zarządzanie procesem gospodarowania odpadów. 

W wyroku z dnia 13 stycznia 2015 r. w sprawie I FSK 1913/13 Naczelny Sąd Administracyjny 

wskazał,  że  w  szczególności  świadczenie  należy  uznać  za  dodatkowe  w  stosunku  do 

świadczenia  głównego,  jeżeli  nie  stanowi  ono  dla  klienta  celu  samo  w  sobie,  lecz  służy 

skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia  głównego. Przenosząc przedstawione 

stanowisko 

na grunt rozpoznawanej sprawy należy wskazać, że zarówno usługi wykazane w 

pozycji  45,  jak  i  w  pozycji  48  oraz  49  zestawienia  cenowego  stanowią  jedynie  usługi 

wspomagające  działania  związane  z  gospodarowaniem  odpadów,  a  nie  usługę  główną 

świadczoną  na  rzecz  gminy.  Wdrożenie  systemu  RFID  jedynie  na  potrzeby  samego  jego 

wdrożenia  nie  generowałoby  dla  odbiorcy  żadnej  wartości,  ponieważ  system  ten  służy 

zarządzaniu innymi procesami i ma w stosunku do nich charakter pomocniczy. 

Również  w  wyroku  Wojewódzkiego  Sądy  Administracyjnego  z  dnia  20  lutego  2019  r.  w 

sprawie III SA/Wa 1077/18 pojawiła się kwestia usługi głównej oraz pomocniczej, gdzie WSA 

zaznaczył, że dla poprawnego ich określenia pod uwagę należy wziąć podstawową potrzebę 

odbiorcy,  Uznanie  za  usługę  kompleksową  świadczenia  polegającego  na  termicznym 

przekształceniu odpadów wraz z innymi działaniami Sąd argumentował następująco: 

„Reasumując,  opis  zdarzenia  przyszłego  zdaniem  sądu  pierwszej  instancji  wskazuje,  że 

podstawową  potrzebą  odbiorcy  w  zakresie  inwestycji  a  tym  samym  najistotniejsza  z 

gospodarczego punktu widzenia nabywcy jest usługa termicznego przekształcania odpadów 

a  nie  usługa  obejmująca  serwisowanie  i  utrzymanie  instalacji.  Z  perspektywy 

Zamawiającego, 

celem 

wiodącym 

Przedsięwzięcia 

(świadczeniem 

zasadniczym, 

dominującym)  jest  termiczne  przetworzenie  odpadów  z  odzyskiem  energii.  Natomiast 

wykonanie przez partnera prywatnego pozostałych czynności wschodzących w skład Obsługi 

będzie  mieć  wartość  funkcjonalną  dla  Zamawiającego  wyłącznie  pod  takim  warunkiem,  że 

czynności te będą realizowane łącznie ze świadczeniem zasadniczym (dominującym), jakim 

jest  termiczne  przetwarzanie  odpadów.  Z  punktu  widzenia  Zamawiającego,  aktywności 

dodatkowe  (tj.  inne  niż  świadczenie  zasadnicze  w  postaci  termicznego  przetwarzania 

odpadów)  realizowane  przez  Wykonawcę  w  Okresie  Obsługi  albo  (jak  czynności 

utrzymania/zarządzania  i  konserwacji  Instalacji)  będą  środkiem  do  lepszego  wykonania 

usługi zasadniczej w postaci termicznego przetwarzania odpadów, albo (jak odzysk energii) 

podwyższą jakość, w szczególności, standard ekologiczny tej usługi. " 

Dodatkowo  WSA  orzekł,  że  z  uwagi  na  to,  że  ww.  usługi  potraktowano  jako  usługę 

kompleksową  to  dla  wszystkich  z  nich  właściwe  będzie  zastosowanie  stawki  podatku  w 

wysokości 8%. 

Odnosząc argumentację wyrażoną w powyższym wyroku odpowiednio do pozycji 45, 48 oraz 

49  zestawienia  cenowego  wskazać  należy,  że  zarówno  wdrożenie  i  utrzymanie  systemu 

RFID,  wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  naklejki  określające 

rodzaj zbieran

ych odpadów oraz wyposażenie urządzeń do zbierania odpadów-pojemników 

w transpondery RFID (czipy) nie będą mieć dla Zamawiającego wartości funkcjonalnej, jeśli 

nie  będą  służyć  usłudze  głównej. Wymienione  działania  pomocnicze  będą  tworzyć  wartość 

dla Zamawi

ającego jedynie w przypadku wspierania i połączenia z usługą główną, którą jest 

zagospodarowanie odpadów. 

W orzeczeniu w sprawie C-

41/04 Levob Verzekeringen, TSUE analizował problem związany 

z  dostarczeniem  nabywcy  typowego,  standardowego  oprogramowania  oraz  - 

jednocześnie 

usługi jego dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta, przy czym klient otrzymywał od 

dostawcy od razu oprogramowanie dostosowane do jego potrzeb. Powstała więc wątpliwość 

czy takie świadczenie na rzecz podatnika miało charakter jednorodny. W celu określenia, czy 

mamy  do  czynienia  z  usługą  kompleksową  należy  -  wg  TSUE  poszukiwać  elementów 

charakterystycznych  dla  rozpatrywanej  usługi  celem  określenia,  czy  podatnik  dostarcza 

konsumentowi  kilka  odrębnych  świadczeń  głównych,  czy  też  jedno  świadczenie.  We 

wskazanym  orzeczeniu  TSUE  wskazał  na  konieczność  dokonania  analizy  charakteru 

transakcji także z punktu widzenia nabywcy. 

Zarówno  w  omawianym  wyroku,  jak  i  w  przedmiotowej  sprawie  to  właśnie  perspektywa 

nabywcy  powinna  być  podstawą  do  ustalenia,  jaki  jest  rzeczywisty  charakter  świadczenia. 

Trybunat  podkreślił  fakt,  iż  w  rozpatrywanej  przez  niego  sprawie:  nabycie  przez  klienta 

samego standardowego oprogramowania nie było w  żaden  sposób  użyteczne”,  Również  w 

kontekście Przetargu wdrażany przez Wykonawcę system RFlD-dla Zamawiającego będzie 

wartością dopiero po przystosowaniu systemu i jego infrastruktury (pojemniki, naklejki, chipy) 

do  potrzeb  Gminy  w  bezpośrednim  połączeniu  z  usługą  gospodarowania  odpadami  przez 

Wykonawcę,  a  nie  w  momencie  wdrożenia  systemu  samego  w  sobie.  System  RFID  bez 

powiązania  go  z  usługą  główną  nie  spełnia  swojego  celu,  którym  jest  optymalizacja  oraz 

zarządzanie procesem zagospodarowania odpadów. 

Potwierdzeniem  prawidłowości  stanowiska  Wykonawcy  jest  również  interpretacja 

indywidualna  wydana  przez  Dyrektora  Krajowej  Informacji  Skarbowej  dnia  7  marca  2019  r. 

sygn. 0115-KDlT1-

1.4012.923.2018.2.RH. O wydanie interpretacji indywidualnej zwróciła się 

Gmina, która zamierzała przeprowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego 

na  transport  i  unieszkodliwienie  nielegalnie  zmagazynowanych  odpadów.  W  SIWZ 

wskazano,  że  przedmiot  zamówienia  będzie  obejmował  szereg  czynności  polegających  na 

oznaczaniu  próbek  odpadów  (określaniu  kodów  odpadów  oraz  ich  składu),  transporcie 

od

padów  z  miejsca  magazynowania  do  miejsca  unieszkodliwienia  oraz  przygotowaniu 

odpadów do transportu, unieszkodliwieniu odpadów płynnych (w tym niebezpiecznych) oraz 

na  zabezpieczeniu  miejsca  magazynowania.  Wątpliwości  Gminy  dotyczyły  ustalenia  czy 

wymienio

ne usługi stanowić będą usługę kompleksową czy też każda z usług wchodzących 

w skład zamówienia powinna zostać opodatkowana odrębnie, właściwą dla niej stawką. 

W  niniejszej  interpretacji  organ  podatkowy  kierując  się  orzecznictwem  TSUE  prawidłowo 

ocenił  stanowisko  Gminy,  w  którym  Gmina  uznała,  że  będzie  miała  do  czynienia  z  usługą 

kompleksową  i  przychylił  się  do  opodatkowania  tej  usługi  jednolitą  stawką  VAT  wynoszącą 

8%.  Swoje  stanowisko  Gmina  argumentowała  tym,  że  „wszystkie  wymienione  w  umowie 

czynności,  które  będą  realizowane  przez  wyłonionego  w  drodze  przetargu  Wykonawcę  są 

niezbędne  i  wymagane  do  zakończenia  usługi.  Wnioskodawca  wskazuje,  iż  bez  zbadania 

próbek  i  sklasyfikowania  odpadów,  nie  można  dokonać  kolejnych  czynności  w  zakresie 

zagospodarowania  l

ub  unieszkodliwienia.  Następnie,  nie  ma  możliwości  wykonania 

przedmiotowej  usługi  bez  transportu  odpadów  do  wyspecjalizowanego  w  zakresie 

gospodarowania  odpadami  przedsiębiorstwa  wykonawcy.  Również  usługa  ochrony  całego 

procesu  likwidacji  składowiska  (m.in.  ochrona  przed  kradzieżą  sprzętu,  maszyn,  złomu, 

ochrona  przed  podpaleniem  czy  niekontrolowanym  wstępem  osób  nieupoważnionych)  jest 

niezbędnym i nierozłącznym elementem w procesie likwidacji nielegalnego składowiska. 

Na podstawie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, analizy dotyczącej 

świadczeń  kompleksowych  oraz  stanowisk  wyrażonych  w  orzeczeniach  Sądów 

Administracyjnych należy stwierdzić, że odpowiednio: 

• poz. 45 - wdrożenia i utrzymania systemu RFID na terenie gminy Miękinia, 

• poz. 48 - wyposażenia urządzeń do zbierania odpadów-pojemników w naklejki określające 

rodzaj zbieranych odpadów,    

poz.  49  - 

wyposażenia  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  transpondery  RFID 

(czipy),  

stanowią usługi pomocnicze dla usługi głównej polegającej na gospodarowaniu odpadami, w 

związku z czym podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla usługi głównej tj. stawką 8% 

zgodnie z poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług. 

Wyjaśnienie dotyczące pozycji 50 i 51 zestawienia cenowego na potrzeby Przetargu 

W  myśl  art.  3  ust.  2  pkt  6  ustawy  z  dnia  13  września  1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i 

porządku  w  gminach  zadaniem  gminy  jest  zapewnienie  czystości  i  porządku  na  swoim 

terenie  oraz  stworzenie  warunków  niezbędnych  do  ich  utrzymania,  a  w  szczególności 

tworzenie  punktów  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  w  sposób  zapewniający 

łatwy  dostęp  dla  wszystkich  mieszkańców  gminy,  które  zapewniają  przyjmowanie  co 

najmniej  takich  odpadów  komunalnych  jak  m.in.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i 

akumulatory. 

Wskazane w Wezwaniu pozycje 50 oraz 51 dotyczą odpowiednio: 

• 

Poz. 50 - 

wyposażenia w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

• 

Poz.  51 

—  wyposażenia  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych. 

Powyższe  pozycje  odzwierciedlają  część  obowiązków  nałożonych  na  gminę  w  zakresie 

administrowania,  przechowywania,  gospodarowania  oraz  przygotowania  do  dalszego 

transportu  odpadów  zbieranych  selektywnie.  Stanowią  również  przedmiot  zamówienia  w 

Przetargu. 

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach przez gospodarowanie 

odpadami rozumie się zbieranie, transport, przetwarzanie odpadów, łącznie z nadzorem nad 

tego  rodzaju  działaniami,  jak  również  późniejsze  postępowanie  z  miejscami 

unieszkodliwiania odpadów oraz działania wykonywane w charakterze sprzedawcy odpadów 

tub  pośrednika  w  obrocie  odpadami,  natomiast  zgodnie  z  ust,  6  odpadami  są  wszystkie 

substancje  lub  przedmioty,  których  posiadacz  się  pozbywa,  zamierza  się  pozbyć  lub  do 

których pozbycia się jest obowiązany. 

W SIWZ wskazano, że przedmiot zamówienia obejmuje odpowiednio odbieranie, zbieranie, 

transport  i  zagospodarowanie  odpadów  komunalnych  powstałych  i  zebranych  nie  tylko  na 

wszystkich  nieruchomościach  położonych  w  granicach  administracyjnych  Gminy  Miękinia, 

ale  również  z  punktów  ogólnodostępnych  oraz  z  punktu  selektywnego  zabierania  odpadów 

komunalnych  (dalej  również  jako:  PSZOK),  czyli  punktów  w  których  składowane  są  m.in. 

odpady,  o  których  mowa  w  pozycji  50  oraz  51  tj.  przeterminowane  leki,  zużyte  baterie  i 

akumulatory przenośne. 

Mając  na  uwadze  obowiązki  jakie  nakłada  na  gminę  ustawa  o  odpadach,  ustawa  o 

utrzymaniu czystości i porządku, a także Rozporządzenie Ministra Środowiska z 29 grudnia 

2016  r.  w 

sprawie  szczegółowego  sposobu  selektywnego  zbierania  wybranych  frakcji 

odpadów,  wskazać  należy,  że  pozycje  50  oraz  51  zestawienia  cenowego  stanowią 

nieodłączne  elementy  usługi  związanej  z  gospodarowaniem  odpadami,  a  tym  samym 

bezpośrednio przekładają się na realizację obowiązków gminy i zapewniają kompletność ich 

wykonania. 

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2018 r. 

sygn.  0114-KDlP1-

1.4012.624.2017.2.KBR  wyraził  stanowisko  tożsame  ze  stanowiskami 

TSUE wcze

śniej prezentowanymi w niniejszym Wyjaśnieniu. Organ podatkowy wskazał, że: 

W konsekwencji, jeżeli podatnik wykonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i są 

one ze sobą powiązane tak, że z ekonomicznego punktu widzenia tworzą jedną całość, którą 

jedynie sztucznie można byłoby podzielić to te elementy lub świadczenia - dla celów podatku 

od towarów i usług - stanowią jedną czynność O świadczeniu złożonym można więc mówić, 

jeśli istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle 

ścisły,  by  nie  można  było  wydzielić  z  tego  świadczenia  jego  poszczególnych  elementów  i 

potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość. 

Za potraktowaniem pozycji 50 i 51 jako usług pomocniczych dla gospodarowania odpadami 

może  przemawiać  również  fakt,  że  wykonywaniem  wszystkich  tych  czynności  zgodnie  z 

warunkami  Przetargu  zajmie  się  jeden  podmiot.  Odmienna  sytuacja  została  przedstawiona 

np. w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 6 sierpnia 2020 r. w sprawie KIO 1558/20  

gdzie  wskazano,  że  odbiorem  odpadów  z  punktów  selektywnego  zbierania  odpadów 

komunalnych  i  odbiorem  pozostałych  odpadów  zajmują  się  różne  podmioty  co  wyklucza 

uznanie,  że  usługa  transportu  odpadów  z  PSZOK  ma  charakter  służebny  w  stosunku  do 

usługi  odbioru  odpadów  od  mieszkańców. W związku z  tym  nie można  ich uznać  za jedną 

usługę o charakterze kompleksowym oraz zastosować jednolitej stawki podatku od towarów i 

usług. 

Mając  na  uwadze  przedstawione  przepisy  prawa,  orzecznictwo  Trybunału  Sprawiedliwości 

Unii  Europejskiej  oraz  stanowiska  organów  podatkowych  wyrażonych  w  wydawanych 

interpretacjach indywidualnych należy stwierdzić, że odpowiednio: 

• 

poz. 50 - 

wyposażenie w pojemniki do zbierania przeterminowanych leków, 

• 

poz.  51 

—  wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów 

przenośnych, 

stanowią usługi pomocnicze dla usługi głównej polegającej na gospodarowaniu odpadami, w 

związku z czym podlegają opodatkowaniu stawką właściwą dla usługi głównej tj. stawką 8% 

zgodnie  z 

poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług. 

Podsumowanie 

Wszystkie  czynności  będące  przedmiotem  niniejszego  Wyjaśnienia  należy  traktować  jako 

element  jednego  świadczenia  kompleksowego  wykonywanego  na  rzecz  Zamawiającego, 

które służy osiągnięciu wspólnego celu oraz pomoc przy wypełnianiu obowiązków Gminy w 

zakresie  gospodarowania  odpadami.  Każda  ze  wskazanych  pozycji  służy  wykonaniu 

przedmiotu Przetargu oraz stanowi czynność pomocniczą, która służy wyłącznie wykonaniu 

czynności głównej. 

Zastosowanie  jednolitej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług  w  odniesieniu  do  czynności 

wskazanych  w  niniejszym  Wyjaśnieniu  jest  działaniem  prawidłowym  w  kontekście 

potraktowania  ich  jako  świadczenia  kompleksowego.  Odpowiednio  wdrożenie  i  utrzymanie 

systemu  RFID  na  terenie  gminy  Miękinia  (poz.  45),  wyposażenie  urządzeń  do  zbierania 

odpadów-pojemników  w  naklejki  określające  rodzaj  zbieranych  odpadów  (poz.  48), 

wyposażenie  urządzeń  do  zbierania  odpadów-pojemników  w  transpondery  RFID  (czipy) 

(poz.  49),  wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  przeterminowanych  leków  (poz.  50)  oraz 

wyposażenie  w  pojemniki  do  zbierania  zużytych  baterii  i  akumulatorów  przenośnych  (poz. 

51)  stanowią  świadczenia  pomocnicze  dla  gospodarowania  odpadami  i  służą  jemu 

najlepszemu wykonaniu. 

Wymienione czynności  tworzą obiektywnie jedno  nierozerwalne  świadczenie gospodarcze i 

podzielają  los  świadczenia  głównego,  co  przesądza  o  opodatkowaniu  ich  jednolitą  stawką 

podatku  od  towarów  i  usług  odpowiednią  dla  usługi  gospodarowania  odpadami,  która 

zgodnie z poz. 27 i nast. Załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług została opodatkowana preferencyjną stawką 8% VAT. 

Co  do  zarzutu  dotyczącego  przedstawienia  informacji  wprowadzających  w  błąd 

Zamawiającego 

Co  więcej,  zdaniem  Przystępującego,  formułowany  przez  Odwołującego  zarzut  naruszenia 

przez  Zamawiającego  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  jest  przejawem  skrajnego  formalizmu 

Odwołującego,  a  stawiany  zarzut  pozostaje  w  całkowitym  oderwaniu  od  celu  zarówno 

przepisu art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp, jak i art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp. 

Celem  przepisu  art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  jest  bowiem  ochrona  zamawiającego  przed 

nieuczciwym,  nierzetelnym  i  nieprofesjonalnym  działaniem  wykonawców.  Takiego 

zachowania nie sposób jednak przypisać Przystępującemu. 

Jak wskazano w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 sierpnia 2019 r.: „Formalizm 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego nie jest zaś jego celem. Taki również nie 

jest cel art. 24 ust. 1 pkt 17 ustawy Pzp. 

Służy on bowiem do eliminowania z postępowania 

wykonawców,  którzy  przekazali  informacje  wprowadzające  zamawiającego  w  błąd  co  do 

istotnych elementów postępowania przetargowego.” (zob. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej 

z dnia 27 sierpnia 2019 r., sygn. akt: KIO 1576/19, LEX nr 2738640). 

W  analizowanym  stanie  faktycznym  istotnym  elementem  dla  Postępowania  jest  zbadanie, 

czy Przystępujący podlega wykluczeniu z udziału w postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 

pkt  23  Pzp.  Tymczasem  odpowiedź  na  to  pytanie  jest  jednoznaczna  Przystępujący  nie 

podlega  wykluczeniu  z  Postępowania  na  podstawie  art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp,  co  dla 

Zamawiającego było wręcz oczywiste. 

Godzi  się  bowiem  przypomnieć,  że  zgodnie  z  art.  24  ust.  1  pkt  23  Pzp  z  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  wyklucza  się  wykonawców,  którzy  należąc  do  tej  samej  grupy 

kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie  konkurencji  i 

konsumentów  (Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  369,  1571  i  1667),  złożyli  odrębne  oferty,  oferty 

częściowe  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  chyba  że  wykażą,  że 

istniejące między nimi powiązania nie prowadzą do zakłócenia konkurencji w postępowaniu 

o udzielenie zamówienia. 

A zatem podstawa wykluczenia, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 23 Pzp wystąpi wówczas, 

gdy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego odrębne oferty, oferty częściowe 

lub wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu złożyli  wykonawcy, należący do tej 

samej  grupy  kapitałowej,  w  rozumieniu  ustawy  z  dnia  16  lutego  2007  r.  o  ochronie 

konkurencji i konsumentów. Tymczasem w postępowaniu  zostały złożone tylko dwie oferty. 

budziło  wątpliwości  Zamawiającego,  zwłaszcza  w  kontekście  innych  dokumentów,  jakie  w 

toku Postępowania zostały złożone przez tych wykonawców (np. KRS Przystępującego czy 

oświadczenie dotyczące przynależności do grupy kapitałowej, jakie złożył Odwołujący). 

Skoro  tak,  to  nie  można  mówić  o  spełnieniu  względem  Przystępującego  przesłanek,  o 

których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 17 Pzp. Zamawiający nie mógł zostać wprowadzony przez 

Przystępującego  w  błąd  co  do  braku  podstaw  do  wykluczenia  go  z  Postępowania,  bowiem 

takich  podstaw  rzeczywiście  nie  ma  i  nie  budziło  to  wątpliwości  Zamawiającego.  Poza  tym 

okoliczność  pozostawania  przez  Przystępującego  w  grupie  kapitałowej  (nie  obejmującej 

Odwołującego) wynika wprost z dokumentu rejestrowego Przystępującego, który był przecież 

złożony  Zamawiającego  w  trybie  art.  26  ust.  1  Pzp.  W  świetle  powyższego  złożona  przez 

Przystępującego  informacja  dotycząca  pozostawania  w  grupie  kapitałowej  pozostaje  bez 

znaczenia dla wyniku Postępowania. 

Mając powyższe na uwadze nie sposób stawianego przez Odwołującego zarzutu naruszenia 

art.  24  ust.  1  pkt  17  Pzp  za  zasadny,  zwłaszcza  że  Odwołujący  nie  wykazał  spełnienia 

przesłanek tego artykułu, w szczególności możliwości wprowadzenia w błąd Zamawiającego 

i  istotnego  wpływu  tych  informacji  na  decyzje  podejmowane  przez  Zamawiające  w 

Postępowaniu. 

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji wyroku. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku na podstawie 

art. 192 ust. 9 i 10 ustawy, a także w oparciu o przepisy § 3 rozporządzenia Prezesa Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. z 2018 r. poz. 972) zaliczając w poczet postępowania odwoławczego koszt wpisu od 

odwołania, uiszczony przez odwołującego w kwocie 15.000,00 zł.  

Przewodniczący:     

………………………………