KIO 219/21 WYROK dnia 1 marca 2021 r.

Sygn. akt: KIO 219/21 

WYROK 

z dnia 1 marca 2021 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Luiza Łamejko 

Jan Kuzawiński 

Agata Mikołajczyk 

Protokolant:            

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2021 r. 

w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 18 stycznia 2021 r. przez wykonawcę D. D. 

prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą D. D. Usługi Leśne i Rolnicze, Nowe 

Krzywe 1, 19-330 Stare Juchy 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Skarb 

Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo Ełk, Mrozy 

Wielkie 21, 19-

300 Ełk 

przy  udziale 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  A.  K. 

prowadzący działalność gospodarczą pod firmą A. K. Zakład Usług Leśnych Fangorn, 

Siedliska 54, 19-

300 Ełk, W. A. Ch. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą W. 

A.  Ch. 

Zakład  Robót  Leśnych,  Regiel,  ul.  Leśna  2,  19-300  Ełk,  K.  S.  prowadzący 

działalność gospodarczą pod firmą K. S. Usługi Leśne, Długosze 15/1, 19-335 Prostki i 

J.  M. 

z  siedzibą  ul.  Mazurska  16,  19-314  Kalinowo  zgłaszających  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie; 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  D.  D.  prowadzący  działalność 

gospodarczą pod nazwą D. D. Usługi Leśne i Rolnicze, Nowe Krzywe 1, 19-330 

Stare Juchy  i zalicza  w 

poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 

zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

D.  D. 

prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  D.  D.  Usługi  Leśne  i 

Rolnicze, Nowe Krzywe 1, 19-330 Stare Juchy 

tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  d

nia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień  publicznych (Dz. U. poz. 2019 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodn

iczący:      ……………………………..   

……………………………..   

……………………………..   

Sygn. akt: KIO 219/21 

U z a s a d n i e n i e 

Skarb Państwa - Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo Ełk 

(dalej: 

„Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  

o udzielenie zamówienia publicznego pn. „Wykonywanie usług leśnych z zakresu gospodarki 

leśnej na terenie Nadleśnictwa Ełk w roku 2021”. Postępowanie zostało podzielone na osiem 

części. Postępowanie to prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 

2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  1843),  zwanej  dalej:  „ustawa 

Pzp”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej  

w dniu 

28 października 2020 r. pod numerem 2020/S 210-513650. 

W  dniu  18  stycznia  2021  r.  wykonawca  D.  D. 

prowadzący  działalność  gospodarczą 

pod nazwą D. D. Usługi Leśne i Rolnicze (dalej: „Odwołujący”) wniósł do Prezesa Krajowej 

Izby 

Odw

oławczej 

odwołanie 

wobec 

czynności 

Zamawiającego  

z dnia 8 stycznia 2021 r. polegających na: 

- w

yborze jako najkorzystniejszej oferty wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia:  A.  K.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  A.  K.  Zakład  Usług 

Leśnych  Fangorn,  W.  A.  Ch.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  W.  A.  Ch. 

Zakład  Robót  Leśnych,  K.  S.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą  K.  S.  Usługi 

Leśne i J. M. (dalej: „Konsorcjum”) złożonej w odniesieniu do pakietów: 1, 2, 3, 4, 5, 7 i 8; 

- z

aniechaniu odrzucenia oferty Konsorcjum we wszystkich ww. częściach zamówienia; 

- o

drzuceniu oferty Odwołującego w odniesieniu do pakietów 1, 2 i 3. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp 

poprzez  dokonanie  wyboru  oferty  Konsorcjum  jako  najkorzystniejszej,  pomimo  istnienia 

przesłanek  do  jej  odrzucenia  z  powodu  wniesienia  wadium  przez  Konsorcjum  w  sposób 

nieprawidłowy oraz odrzucenia oferty Odwołującego. 

Odwołujący  wniósł  o  unieważnienie  czynności  Zamawiającego  polegających  na 

wyborze oferty Konsorcjum w odniesieniu do pakietów: 1, 2, 3, 4, 5, 7 i 8 oraz unieważnienie 

czynności  Zamawiającego  polegających  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  w  odniesieniu 

do pakietów 1, 2 i 3. 

Odwołujący  wniósł  również  o  unieważnienie  zawartej  z  Konsorcjum  umowy  na 

realizację  pakietów  nr  4,  5,  7  i  8  lub  ewentualnie  o  wystąpienie  przez  Prezesa  Urzędu 

Zamówień  Publicznych  do  sądu  o  unieważnienie  umowy  w  przypadku  stwierdzenia 

dokonania  przez  Zamawiającego  czynności  lub  zaniechania  dokonania  czynności  z 

naruszeniem  przepisu  ustawy  Pzp,  które  miało  lub  mogło  mieć  wpływ  na  wynik 

postępowania.  

Odwołujący stwierdził, że oferta Konsorcjum powinna zostać odrzucona w częściach 

1,  2,  3,  4,  5,  7  i  8  postępowania  z  uwagi  na  wniesienie  wadium  w  sposób  nieprawidłowy. 

Odwołujący  wskazał,  że  Konsorcjum  do  oferty  na  wszystkie  pakiety  (1,  2,  3,  4,  5,  6,  7  i  8) 

załączyło  gwarancję  ubezpieczeniową  nr  280000181259  z  dnia  20  listopada  2020  r. 

wystawioną przez Sopockie Towarzystwo Ubezpieczeń ERGO Hestia S.A. podpisaną przez 

przedstawiciela  G.  G.-B.  bez  udokumentowania  umocowania  tej  osoby  do  dokonania  tej 

czynności prawnej. Odwołujący wskazał na postanowienie pkt 9.5 SIWZ. Podał, że w dniu 9 

grudnia  2020  r.,  tj.  po  terminie składania  ofert  (30  listopada  2020  r.),  Zamawiający  wezwał 

Konsorcjum 

do 

przesłania 

pełnomocnictwa 

osoby 

wystawiającej 

gwarancję 

ubezpieczeniową. 

Konsorcjum 

uzupełniło 

gwarancję 

ubezpieczeniową 

(wadium)  

o pełnomocnictwo osoby  wystawiającej  w  dniu 10  grudnia 2020  r., jednakże złożone przez 

Konsorcjum  wadium  (gwarancja  ubezpieczeniowa)  nie  jest  dokumentem  w  oryginale,  który 

został podpisany w formie oryginalnej tj. długopisem. 

Ponadto, 

jak  zauważył  Odwołujący,  zgodnie  z  punktem  9.6.  SIWZ,  treść  gwarancji 

wadialnej musi zawierać m.in. nazwę dającego zlecenie (wykonawcy). Odwołujący podniósł, 

że  w  złożonej  gwarancji  ubezpieczeniowej  wskazany  jest  jeden  wykonawca  (Zakład  Usług 

Leśnych FANGORN A. K.), nie zaś konsorcjum czterech firm. Odwołujący podał, że zgodnie 

z  treścią  wydanego  przez  Urząd  Zamówień  Publicznych  dokumentu  „Zasady  wnoszenia 

niepieniężnych  form  wadium  przez  wykonawców  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówień 

publicznych  w  postępowaniach  wszczętych  po  dniu  17  października  2018  r.”,  ocena 

prawid

łowości wniesienia wadium jest doniosła szczególnie ze względu na fakt, że przepisy 

ustawy  Pzp 

nie  przewidują  narzędzi  pozwalających  na  konwalidację  wadliwie  wniesionego 

wadium. 

Odwołujący  zauważył,  że  Zamawiający  nie  ma  też  narzędzi,  aby  móc  wyjaśniać 

wątpliwości dotyczące np. treści dokumentów gwarancji - przekazywane przez wykonawców 

dokumenty  potwierdzające  udzielenie  gwarancji  (poręczenia)  nie  są  dokumentami 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  o  których  mowa  w  rozporządzeniu 

Ministra  Rozw

oju  z  dnia  26  lipca  2016  r.  w  sprawie  rodzajów  dokumentów,  jakich  może 

żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz. U. z 2020 

r.,  poz.  1282). 

Dokumenty  te  nie  potwierdzają  spełniania  warunków  udziału  w 

postępowaniu/kryteriów  kwalifikacji  ani  braku  podstaw  do  wykluczenia.  Jak  zauważył 

Odwołujący, konsekwencją powyższego jest niemożność uzupełniania ewentualnych braków 

we 

wniesieniu 

wadium  

w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp. 

Dokumenty  potwierdzające  udzielenie  gwarancji 

(poręczenia)  nie  stanowią  też  części  oferty,  rozumianej  jako  oświadczenie  woli  wykonawcy  

z wszelkimi doprecyzowującymi to oświadczenie dokumentami i informacjami co do zakresu  

i sposobu wykonania 

zobowiązania będącego przedmiotem zamówienia. Mając powyższe na 

uw

adze, Odwołujący wskazał, że czynność wniesienia wadium nie podlega konwalidacji, nie 

można dokonać jego wpłaty po upływie wskazanego terminu składania ofert, jak również nie 

można  uzupełnić  dokumentu  potwierdzającego wniesienie  wadium,  jeśli  wadium  wnoszone 

jest w innej formie niż pieniężna.  

Odwołujący  podkreślił,  że  czynność  wniesienia  wadium  nie  podlega  konwalidacji  

i  Zamawiający  nie  mógł  wezwać  Konsorcjum  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa.  Jak 

zaznaczył  Odwołujący,  ocena  prawidłowości  złożonego  wadium  następuje  wyłącznie  na 

podstawie  złożonej  gwarancji,  na  wstępnym  etapie,  po  upływie  terminu  składania  ofert. 

Odwołujący  zwrócił  przy  tym  uwagę,  że  kwestie  dotyczące  prawidłowości  wadium  nie  są 

objęte dyspozycją art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, nie ma również podstaw do poprawienia w treści 

dokumentu omyłki na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy Pzp. Wadliwy dokument gwarancji nie 

podlega uzupełnieniu po terminie składania ofert w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, nie jest 

to 

bowiem 

dokument,  

o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp.  

Odwołujący za wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej z 19 lipca 2018 r., sygn. akt KIO 

1353/18 stwierdził, że gwarancja wadialna może podlegać ocenie przez pryzmat zgodności  

z  SIWZ  jedynie  w  tych  aspektach,  w  których  ustawodawca  pozostawił  Zamawiającemu 

swobodę  decyzyjną,  natomiast  w  sytuacji,  gdy  ustawodawca  określone  kwestie  uregulował  

w ustawie, to nie mogą być one modyfikowane przez Zamawiającego. Przepis art. 89 ust. 1 

pkt  7b  ustawy  Pzp  nie  pozwala  na  konwalidowanie  wniesionego  dokumentu  gwarancji 

wadialnej.  Odwołujący  podkreślił,  że  w  przypadku  gwarancji  nie  mogą  istnieć  jakiekolwiek 

wątpliwości co do tego, w jakich okolicznościach, kto, wobec kogo, do jakiej wysokości i za 

kogo  odpowiada,  wadium  stanowi  bowiem  zabezpieczenie  Zamawiającego  i  musi  być 

skuteczne. 

Odwołujący zaznaczył, że zabezpieczenie Zamawiającego musi wynikać z treści 

gwarancji, a nie z odrębnych od samej gwarancji następczych zapewnień gwaranta.  

Odwołujący  przywołał  orzeczenia  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  24  sierpnia  2017  r., 

sygn. akt KIO 1634/17 oraz z 19 października 2011 r., sygn. akt KIO 2172/11 podnosząc, że 

w  odniesieniu  do  gwarancji  wadialnej  wykonawca  zobowiązany  jest  do  złożenia 

Zamawiającemu oryginału takiej gwarancji przed upływem terminu składania ofert, złożenie 

kserokopii gwarancji bankowej nie stanowi o skutecznym wniesieniu wadium ustanowionego 

w  tej  formie. 

W  ww.  orzeczeniu  wskazano,  że  złożona  kserokopia  stanowi  jedynie 

potwierdze

nie  przyjęcia  zobowiązania  przez  gwaranta  spełnienia  świadczenia  na  rzecz 

podmiotu  uprawnionego,  wskazanego  w  treści  gwarancji,  nie  stanowi  jednak  o  wypełnieniu 

obowiązku  złożenia  (wniesienia)  wadium  Zamawiającemu.  Istnienie  jednostronnego 

zobowiązania  banku  stwierdzone  zostało  na  piśmie,  a  zatem  jedynie  oddanie 

Zamawiającemu  w  posiadanie  pisemnego  zobowiązania  stanowiłoby  o  skutecznym  jego 

wniesieniu.  Z  istoty  gwarancji  bankowej  wynika,  iż  jest  ona  wystawiana  na  rzecz 

beneficjenta,  w  celu  zabezpieczenia  je

go  roszczeń,  a  zatem  dokument  stwierdzający 

istnienie  zobowiązania  do  wypłaty  kwoty  wadium  powinien  być  w  dyspozycji  podmiotu 

uprawnionego w treści gwarancji do dochodzenia świadczenia od zobowiązanego. Złożenie 

kserokopii dokumentu nie stanowi dowodu wniesienia wadium w formie gwarancji bankowej 

potwierdzonej pismem, które w takiej sytuacji nadal pozostaje w dyspozycji wykonawcy, co 

może  utrudniać  dochodzenie  wypłaty  świadczenia  od  gwaranta  (np.  w  przypadku  zwrotu 

dokumentu gwarantowi). 

Jak  zaznaczył  Odwołujący,  przyjęcie  jako  właściwej  formy  wniesienia  wadium  - 

złożenie Zamawiającemu kserokopii gwarancji bankowej, pozostawiałoby niepewność co do 

istnienia zabezpieczenia oferty przez cały okres związania ofertą. Odwołujący zauważył, że 

Zamawiający musi mieć gwarancję stałości stanu zabezpieczenia oferty wadium, co wymaga 

dysponowania  przez  Zamawiającego  oryginałem  dokumentu.  Ponadto,  jak  wskazał 

Odwołujący,  taki  sposób  wniesienia  wadium  uniemożliwiałby  dokonanie  zwrotu  przez 

Za

mawiającego dokumentu wykonawcy pozostającego w jego dyspozycji. Odwołujący podał, 

że  okoliczność  ta  podnoszona  jest  jedynie  w  celu  wykazania  spójności  przepisów  ustawy 

dotyczących  wadium  -  skoro  wadium  ma  pozostawać  w  dyspozycji  Zamawiającego,  to 

zaprzeczeniem  tego  stanu  byłoby  dopuszczenie  składania  kopii  gwarancji  bankowej. 

Odwołujący  przywołał  orzeczenia  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  23  września  2014  r.,  sygn.  

akt KIO 1883/14, z 19 stycznia 2012 r., sygn. akt KIO 63/12, KIO 66/12, z 13 października 

2017 r., sygn. akt KIO 2023/17, oraz z 7 maja 2019 r., sygn. akt KIO 628/19.  

Odwołujący  podniósł,  że  istotą  wadium  jest  jego  funkcja  zabezpieczająca  -  ma  ono 

dawać  Zamawiającemu  możliwość  skutecznego  zrealizowania  jego  roszczeń  w  przypadku 

zaistnienia ustawowych okoliczności upoważniających do zatrzymania wadium. Wobec tego, 

kluczowe  znaczenie  ma  fakt,  czy  wadium  wniesione  w  formie  niepieniężnej  (gwarancji  czy 

poręczenia)  daje  Zamawiającemu  taki  sam  poziom  bezpieczeństwa,  jak  suma  pieniężna 

wpłacona  na  jego  rachunek  bankowy.  Na  podstawie  złożonego  wraz  z  ofertą  dokumentu 

gwarancji  ubezpieczeniowej  Zamawiający  powinien  mieć  pewność,  że,  gdy  zajdą  ku  temu 

przesłanki, gwarant dokona zapłaty wadium. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  w  orzecznictwie  konsekwentnie  wskazuje  się,  że  dla 

oceny  prawidłowości  wniesienia  wadium  decydująca  jest  skuteczność  zabezpieczenia 

Zamawiającego.  Ocena  tej  skuteczności  musi  być  dokonywana  w  sposób  rygorystyczny, 

ponieważ  zabezpieczenie  oferty  wadium  i  związana  z  tym  możliwość  zaspokojenia  się 

Zamawiającego  w  razie  wystąpienia  okoliczności  wskazanych  w  przepisach  ustawy  Pzp 

muszą pozostawać poza sferą domniemań.  

Odwołujący  stwierdził,  że  Zamawiający  na  podstawie  dokumentu,  który  nie  był 

oryginalny  i  nie  był  podpisany  przez  upoważnioną  osobę,  której  pełnomocnictwo  powinno 

b

yć załączone najpóźniej do upływu terminu składania ofert, nie mógł mieć pewności co do 

tego, od kogo dokument gwarancyjny pochodzi, a co z

a tym idzie, czy a jeśli tak, to kiedy i 

przez kogo zostało złożone oświadczenie woli. 

Odwołujący  wskazał,  że  wykonawca  zobowiązany  jest  do  dołożenia  należytej 

staranności,  aby  potwierdzić  prawidłowość  wadium  już  w  dniu  składania  ofert,  a  wszelkie 

błędy w tym zakresie obciążają wykonawcę (wyrok KIO z 13 października 2017 r., sygn. akt  

KIO 2023/17). 

Odnosząc się  do  wadium  złożonego przez  Odwołującego, Odwołujący  stwierdził,  że  

30  listopada  2020  r

.  o godz.  8.00  zlecił  przelew  natychmiastowy,  który  realizowany  jest  co 

najwyżej w ciągu kilku minut. Wskazał, że zgodnie z punktem 9.3. SIWZ „wniesienie wadium 

będzie  skuteczne,  jeżeli  w  podanym  terminie  zostanie  zaliczone  na  rachunku  bankowym 

Zamawiającego”.  Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że Zamawiający  2 grudnia  2020  r.  zwrócił  się 

do  BNP  Paribas  Bank  Polska  S.A.  o  informację  o  dokładnej  godzinie  i  minucie  wpływu 

(uznania) w

adium Odwołującego, bank zaś udzielił informacji o dacie i godzinie księgowania 

realizacji), przy czym ani Zamawiający nie domagał się informacji o „zaliczeniu na rachunku 

bankowym

” (zgodnie z SIWZ), jak też bank nie udzielił informacji o tym „zaliczeniu”. 

Odwołujący  stwierdził,  że  w  przypadku  unieważnienia  czynności  Zamawiającego  na 

wszystkie  części  (pakiety  -  1,  2,  3,  4,  5,  7  i  8),  z  uwagi  na  brak  ofert  niepodlegających 

odrzuceniu,  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  będzie  musiało  być 

prowa

dzone od początku, Odwołujący zaś będzie mógł w nim ponownie uczestniczyć.  

P

rzystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  zgłosiło 

Konsorcjum. 

Na  posiedzeniu 

Zamawiający  oświadczył,  że  umowa  na  części  4,  5,  7  i  8 

postępowania  nie  została  zawarta.  Odwołujący  wycofał  żądanie  unieważnienia  zawartej  z 

Konsorcjum umowy na realizację pakietów nr 4, 5, 7 i 8.    

Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając odwołanie na rozprawie i uwzględniając 

zgromadzony  materiał  dowodowy  wymieniony  w  treści  uzasadnienia,  jak  również 

stanowiska  stron  i  uczestnika 

postępowania  zaprezentowane  na  piśmie  i  ustnie  do 

protokołu posiedzenia i rozprawy, ustaliła i zważyła co następuje. 

Mając  na  uwadze  treść  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  poz.  2020),  zgodnie 

z 

którym do postępowań odwoławczych oraz postępowań toczących się wskutek wniesienia 

skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w art.  89,  wszczętych  po  dniu  31 

grudnia 2020 r., dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed dniem 

1 styczni

a 2021 r., stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, Izba do postępowania 

odwoławczego  w  przedmiotowej  sprawie  zastosowała  przepisy  ustawy  z  dnia  11  września 

2019  r.  - 

Prawo  zamówień    publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  ze  zm.,  dalej  jako 

„ustawa nPzp”).  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  interesem  we  wniesieniu  środka 

ochrony  prawnej,  o  którym  mowa  w  art.  505  ust.  1  ustawy  nPzp  na  czynności 

Zamawiającego  dokonane  w  ramach  części  1,  2  i  3  postępowania,  tj.  w  tych  częściach,  o 

kt

óre ubiega się Odwołujący. Zakres zarzutów, w sytuacji ich potwierdzenia się, wskazuje na 

pozbawienie Odwołującego możliwości uzyskania zamówienia i jego realizacji, narażając tym 

samym Odwołującego na poniesienie w tym zakresie wymiernej szkody.  

Odwołujący  nie  wykazał  legitymacji  do  wniesienia  odwołania  w  zakresie  czynności 

Zamawiającego  wykonanych  w  częściach  4,  5,  7  i  8  postępowania.  Wskazać  należy,  że 

zgodnie z art. 505 ust. 1 nPzp, środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy, uczestnikowi 

konkursu, o

raz innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu zamówienia oraz 

poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów 

ustawy.  Art.  7  pkt  32  nPzp  definiuje  pojęcie  „zamówienia”  jako  umowę  odpłatną  zawieraną 

między zamawiającym a wykonawcą, której przedmiotem jest nabycie przez zamawiającego 

od wybranego wykonawcy robót budowlanych, dostaw lub usług”.  

Mając  na  względzie  powyższe  regulacje  stwierdzić  należy,  że  każda  z  części,  na 

które  prowadzone  jest  postępowanie,  stanowi  odrębne  zamówienie  –  postępowanie 

prowadzone  jest  odrębnie  dla  każdej  z  części  (za  wyjątkiem  ogłoszenia/zaproszenia  do 

składania ofert), odrębnie składane są oferty, odrębnie dla każdej części toczą się też dalsze 

czynności  zamawiającego,  podpisanie  umowy  następuje  zazwyczaj  na  każdą  część 

postępowania osobno. Każda z części stanowi zatem zamówienie, o którym mowa w art. 7 

pkt 32 nPzp.   

Na skutek powyższego, wykonawca składając środek ochrony prawnej zobowiązany 

jest wykazać, że posiada interes w uzyskaniu zamówienia w rozumieniu zgodnym z definicją 

ustawową oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego 

pr

zepisów ustawy.  

Postępowanie  odwoławcze  ma  na  celu  ochronę  interesów  osoby  wnoszącej  środki 

ochrony  prawnej.  Konstatacja  taka  płynie  nie  tylko  z  treści  przywołanego  przepisu,  gdzie 

mowa  wyraźnie  o  „interesie  w  uzyskaniu  zamówienia"  oraz  o  „szkodzie",  ale  z  konstrukcji 

całego  postępowania  odwoławczego.  Postępowanie  odwoławcze  nakierowane  jest  na 

ochronę interesów uczestników i potencjalnych uczestników procedury wyboru kontrahenta, 

nie zaś na ochronę interesu publicznego (wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 7 grudnia 

2011 r., sygn. akt V Ca 1973/11). 

Odwołanie jest środkiem ochrony prawnej skierowanym na 

zmianę  sytuacji  wykonawcy,  polegającej  na  możliwości  uzyskania  zamówienia,  tj.  wyboru 

oferty złożonej przez wykonawcę odwołującego się. Wobec faktu, że Odwołujący nie ubiegał 

się  

o pozyskanie zamówienia w częściach 4, 5, 7 i 8 postępowania (Informacja z otwarcia ofert  

z  dnia  30  listopada  2020  r.,  Protokół  postępowania),  nie  wykazał  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia w tych częściach. 

W zakresie części 4, 5, 7 i 8 postępowania Odwołujący nie wykazał także, że poniósł 

lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  

Z treści art. 505 ust. 1 nPzp wynika, że możliwość skorzystania ze środka ochrony prawnej 

uwarunkowana  jest  nie  tylko  posiadaniem  interesu 

w  uzyskaniu  zamówienia,  ale  interesu 

kwalifikowanego  poniesieniem  lub  możliwością  poniesienia  szkody  z  powodu  działań  lub 

zaniechań  zamawiającego.  Szkoda,  o  której  mowa  w  przedmiotowej  regulacji  obejmuje 

us

zczerbek  majątkowy,  jako  że  utrata  możliwości  uzyskania  zamówienia  ma  głównie 

charakter ekonomiczny. 

Izba stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie Odwołujący, który nie 

ubiegał  się  o  zamówienie  w  częściach  4,  5,  7  i  8  postępowania,  nie  wykazał  poniesienia 

s

zkody  czy  nawet  możliwości  poniesienia  szkody  w  zakresie  czynności  Zamawiającego 

dokonanych w tych częściach.   

W  związku  z  powyższym,  w  stanie  faktycznym  zaistniałym  w  niniejszej  sprawie  Izba 

stwierdziła,  że  Odwołujący  nie  wykazał  posiadania  legitymacji  uprawniającej  do  wniesienia 

odwołania  na  czynności  i  zaniechania  Zamawiającego  wykonane  w  częściach  4,  5,  7  i  8 

p

ostępowania, wymaganej zgodnie z art. 505 ust. 1 nPzp. 

Nie  potwierdził  się  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  87  ust.  1  pkt  7b 

ustawy Pzp przez odrzucenie oferty złożonej przez Odwołującego.  

Art.  45  ust.  3  ustawy  Pzp  stanowi,  że  wadium  wnosi  się  przed  upływem  terminu 

składania ofert. Termin składania ofert został ustalony na 30 listopada 2020 r. godz. 9:00 (pkt 

IV.2.2) Ogłoszenia o zamówieniu).  

Zamawiający  w  pkt  9.1  SIWZ  wskazał,  że  „Wadium  należy  wnieść  przed  upływem 

terminu składania ofert”.  Zgodnie z pkt 9.3 SIWZ, „Wniesienie wadium w pieniądzu będzie 

skuteczne,  jeżeli  w  podanym  terminie  zostanie  zaliczone  na  rachunku  bankowym 

Zamawiającego”.  

Pkt 9.5 SIWZ stanowi: „Wadium wnoszone w formie innej niż pieniądz należy złożyć 

wraz  z  Ofertą  w  oryginale  w  postaci  elektronicznej  tj.  opatrzonej  kwalifikowanym  podpisem 

elektronicznym  osób  upoważnionych  do  jego  wystawienia.  Wadium  musi  zabezpieczać 

ofertę  na  daną  część  zamówienia  przez  cały  okres  związania  ofertą.  Oferta  Wykonawcy, 

który nie wniesie wadium lub wniesie wadium w sposób nieprawidłowy, zostanie odrzucona  

z postępowania na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b PZP.”. 

Izba  ustaliła,  że  w  dniu  2  grudnia  2020  r.  Zamawiający  zwrócił  się  do  BNP  Paribas 

Bank  Polski  S.A.  z  prośbą  o  podanie  dokładnej  godziny  i  minuty  wpływu  (uznania)  na 

rachunek  Zamawiającego  kwoty  28 000  zł  tytułem  wadium  wpłaconej  w  dniu  30  listopada 

2020 r. przez Odwołującego.  

W  dniu  3  grudnia  2020  r.  BNP  Paribas  Bank  Polski  S.A.  udzielił  informacji,  że  data  

i godzina księgowania (realizacji) wpłaty wadium to 30 listopada 2020 r., godz. 9:37. 

W  informacji  z  dnia  8  stycznia  2021  r.  o  odrzuceniu  oferty  złożonej  przez 

Odwołującego  Zamawiający  argumentował,  że  żądał  wniesienia  wadium  na  każdy  pakiet 

zamówienia.  Wadium  Odwołującego  wpłynęło  na  konto  Zamawiającego  po  terminie 

składania ofert, co wynika jednoznacznie z zaświadczenia banku BNP Paribas Bank Polski 

S.A.  z  3  grudnia  2020  r.,  a  więc  niezgodnie  z  art.  45  ust.  3  ustawy  Pzp.  Z  uwagi  na  ww. 

okoliczności Zamawiający odrzucił ofertę Odwołującego przyjmując za podstawę art. 89 ust. 

1 pkt 7b ustawy Pzp. 

W przedmiotowej sprawie bezsporne jest, że kwota wadium nie wpłynęła na rachunek 

bankowy  Zamawiającego,  nie  została  zaliczona  na  tym  rachunku  przed  upływem  terminu 

składania  ofert.  Odwołujący  nie  podjął  inicjatywy  dowodowej  przeczącej  twierdzeniom 

Zamawiającego. Odwołujący złożył pismo mBank S.A. z 28 stycznia 2021 r. na okoliczność, 

że przelew został zlecony 30 listopada 2020 r. o godz. 8:01, oraz potwierdzenie wykonania 

operacji  ob

ciążeniowej  na  okoliczność,  że  opłacił  przelew  natychmiastowy.  Przedmiotowe 

dokumenty  dowodzą  jedynie,  że  przelew  środków  z  tytułu  wadium  został  zlecony  przed 

upływem terminu składania ofert, w żadnym razie nie dowodzą jednak, że wpływ środków na 

konto Zam

awiającego nastąpił w terminie zakreślonym przez Zamawiającego. 

Podkreślenia wymaga istotna rola wadium w postępowaniu o udzielenie zamówienia 

publicznego 

–  wadium  stanowi  zabezpieczenie  przed  uchylaniem  się  przez  wykonawcę  od 

zawarcia  umowy,  a  także  stanowi  finansowe  zabezpieczenie  interesów  zamawiającego 

przed  nierzetelnym  wykonawcą,  który  przez  określone  działania  lub  zaniechania  mógłby 

chcieć wpłynąć na wynik postępowania (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 11 marca 

2015  r.,  sygn.  akt  KIO  368/15). W

adium ma zabezpieczać ofertę  oraz  prawidłowy  przebieg 

postępowania,  dyscyplinując  wykonawców  i  zapewniając  ich  lojalne  współdziałanie  

z  zamawiającym  (wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  13  października  2017  r.,  sygn.  akt  

KIO  2023/17). 

Wadium  powinno  być  zatem  wniesione  w  sposób  prawidłowy  i  powinno 

zabezpieczać cały okres związania ofertą.    

W  przedmiotowym  postępowaniu  wpłata  wadium  przez  Odwołującego  nastąpiła  

w  pieniądzu  z  zastosowaniem  rozliczenia  bezgotówkowego  -  polecenia  przelewu,  o którym 

stanowi art. 63 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 

r.,  poz.  1896  ze  zm.).  Stosownie  do  art.  63  c  ustawy 

Prawo bankowe: „Polecenie przelewu 

stanowi  udzieloną  bankowi  dyspozycję  dłużnika  obciążenia  jego  rachunku  określoną kwotą  

i  uznania  tą  kwotą  rachunku  wierzyciela.  Bank  wykonuje  dyspozycję  dłużnika  w  sposób 

przewidziany  w  umowie  rachunku  bankowego”.  Przy  dokonywaniu  zatem  płatności  

w przedmiotowej formie 

należy odróżnić trzy etapy, tj. złożenie w banku dyspozycji przelania 

środków  na rachunek  wierzyciela  (złożenie  polecenia  przelewu),  obciążenie  rachunku 

wierzyciela 

kwotą  wskazaną  w poleceniu  przelewu,  który  nie  jest  równoznaczny  z 

pojawieniem 

się środków na rachunku wierzyciela, oraz etap uznania rachunku bankowego 

wierzyciela 

kwotą wskazaną w poleceniu przelewu, od którego to momentu wierzyciel może 

dysponować pieniędzmi. 

W  przedmiotowej  sprawie  bezsporna  jest  okoliczność,  że  dyspozycja  przelania 

środków na konto Zamawiającego została wydana przez Odwołującego 30 listopada 2020 r.  

o godz. 8:01, jednak, jak wykazał Zamawiający i czemu Odwołujący nie zaprzeczył, uznanie 

rachunku  Zamawiającego  (księgowanie,  realizacja)  nastąpiło  30  listopada  2020  r.  o  godz. 

Od  tego  momentu  Zamawiający  miał  możliwość  dysponowania  kwotą  wadium. 

Powyższe oznacza, że w momencie upływu terminu składania ofert, tj. w dniu 30 listopada 

2020 r., godz. 9:00, Zamawiający nie posiadał w dyspozycji kwoty należnej tytułem wadium 

Odwołującego,  a  tym  samym,  oferta  Odwołującego  nie  była  zabezpieczona  wadium  w 

terminie określonym w art. 45 ust. 3 ustawy Pzp. 

Bez  wpływu  na  rozpoznanie  przedmiotowego  zarzutu  pozostaje  okoliczność,  że  

w  specyfikacji  Zamawiający  użył  sformułowania  „zaliczone  na  rachunku  bankowym 

Zamawiającego”  (pkt  9.3  SIWZ).  Nie  ulega  wątpliwości,  że  sformułowanie  to  jest 

jednoznaczne  z  uznaniem  rachunku  Zamawiającego,  czy  jak  to  ujął  BNP  Paribas  Bank 

Polski  S.A.  w  piśmie  z  dnia  3  grudnia  2020  r.,  księgowaniem  (realizacją).  Odwołujący 

dokonując  przelewu  środków  finansowych  nie  uwzględnił  ryzyka  związanego  z  czasem 

trwania  rozliczeń  międzybankowych,  nie  dołożył  należytej  staranności  w  zabezpieczeniu 

swojej  oferty. 

Na  skutek  powyższego,  oferta  Odwołującego  podlegała  odrzuceniu  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp. 

Izba  nie  dopatrzyła  się  także  podstaw  do  uwzględnienia  zarzutu  naruszenia  przez 

Zamawiającego  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  przez  dokonanie  wyboru  jako 

najkorzystniejszej oferty Konsorcjum.  

Izba nie stwierdziła uchybień w formie wniesienia wadium przez Konsorcjum. Zgodnie 

z pkt 9.6 SIWZ 

„Wadium wnoszone w formie innej niż pieniądz należy złożyć wraz z Ofertą  

w oryginale w postaci elektronicznej tj. opatrzone kwalifikowanym podpisem  elektronicznym 

osób upoważnionych do jego wystawienia.”.    

Konsorcjum 

przekazało 

Zamawiającemu 

wadium 

w 

formie 

gwarancji 

ubezpieczeniowej  nr  280000181259  z  20  listopada  2020  r.  wystawionej  przez  Sopockie 

Towarzystwo Ubezpieczeń ERGO Hestia S.A. z siedzibą w Sopocie.  

Izba  ustaliła,  że  przedmiotowa  gwarancja  została  opatrzona  kwalifikowanym 

podpisem  elektronicznym  przez  G. G.-B  - 

osobę uprawnioną i przekazana Zamawiającemu 

w  postaci  elektronicznej. 

Takie  rozwiązanie  –  z  uwagi  na  zrównanie  formy  elektronicznej  z 

pisemną (art. 78¹ § 2 KC) – wyczerpuje wymóg formy pisemnej, właściwej dla tego rodzaju 

dokumentów,  a  jednocześnie  wymóg  komunikacji  elektronicznej.  W  doktrynie  

i  orzecznictwie  utrwalony  jest 

pogląd,  że  skoro  wyrażony  w art.  10a  ustawy  Pzp  wymóg 

użycia  środków  komunikacji  elektronicznej  dotyczy  przekazywania  wszelkich  oświadczeń  

i dokumentów w trakcie postępowania o udzielenie zamówienia (poza wyjątkami określonymi 

w  art.  10c  ust.  1  ustawy  Pz

p),  to  również  wadium,  jako  jeden  z  takich  dokumentów 

niezbędnych  do  złożenia  skutecznej  i  ważnej  oferty,  również  powinno  być  wniesione  w 

postaci  elektronicznej. 

Dopuszczenie  takiego  rozwiązania  wydaje  się  też  być  zgodne  z 

zasadą  proporcjonalności  ustanawiania  wymogów  w  postępowaniu,  a  także  realizuje, 

wyrażony  w  52  motywie  dyrektywy  2014/24/UE  cel  stosowania  środków  komunikacji 

elektronicznej,  jakim  jest  ułatwienie  komunikacji,  zwiększenie  skuteczności  i  przejrzystości 

procesu udzielania zamówień, a także możliwości udziału wykonawców w postępowaniach o 

udzielanie  zamówień.  Stanowisko takie  wyrażone  zostało  także  w  opinii  Urzędu  Zamówień 

publicznych  pt.  „Zasady  wnoszenia  niepieniężnych  form  wadium  przez  wykonawców 

ubiegających 

się  

o udzielenie zamówień publicznych w postępowaniach wszczętych po dniu 17 października 

2018 r.

”.  

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  forma  wniesienia  wadium  przez 

Konsorcjum była zgodna z ustawą Pzp i wymogami Zamawiającego.  

Za  niezasadne  Izba  uznała  także  twierdzenia  Odwołującego  dotyczące 

nieprawidłowości  wadium  wniesionego  przez  Konsorcjum  z  uwagi  na  nie  załączenie  do 

gwarancji  pełnomocnictwa  dla  osoby,  która  podpisała  gwarancję.  Brak  jest  podstaw  do 

wymagania,  aby  wykonawc

a  złożył  wraz  z  wadium  dokument,  z  którego  będzie  wynikało 

umocowanie  danej  osoby  do  podpisania  dokumentu  wadium.  Taki  wymóg  nie  wynika  

z  przepisów  ustawy  Pzp,  ani  z  postanowień  SIWZ. W przedmiotowej sprawie Zamawiający 

postanowił  jednak  zweryfikować  okoliczność,  czy  osoba,  która  złożyła  podpis  na  gwarancji 

jest  osobą  do  tego  uprawnioną.  Pismem  z  9  grudnia  2020  r.  Zamawiający  wezwał 

Konsorcjum  na  podstawie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  do  przesłania  pełnomocnictwa  osoby, 

która  wystawiła  gwarancję.  Konsorcjum  odpowiedziało  na  wezwanie  Zamawiającego 

przesyłając pełnomocnictwo szczególne z 23 kwietnia 2018 r. udzielone  G. G.-B. – osobie, 

która podpisała gwarancję. Zgodnie z §1 ust. 1 ww. pełnomocnictwa, Sopockie Towarzystwo 

Ubezpieczeń  ERGO  Hestia  S.A.  udzieliło  G.  G.-B.  pracownikowi  Przedstawicielstwa 

Korporacyjnego Spółki w Warszawie pełnomocnictwa do zawierania w imieniu Spółki umów 

o  gwarancje  ubezpieczeniowe  oraz  do  wystawiania  gwarancji  oferowanych  przez  Spółkę. 

Rozpoznając przedmiotowy zarzut Izba miała ponadto na uwadze, że Odwołujący nie podjął 

próby wykazania, że gwarancję złożoną przez Konsorcjum podpisała osoba nieuprawniona. 

Za niemającą znaczenia Izba uznała okoliczność, że na druku gwarancji w miejscu na podpis 

osoby uprawnionej znajduje się treść „podpis Przedstawiciela Gwaranta”. Istotne jest jedynie 

to, czy osoba, która wystawiła gwarancję jest osobą uprawnioną.  

Nie potwierdził się także zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 89 ust. 1 pkt 7b 

ustawy  Pzp  z  uwagi  na  okoliczność,  że  w  treści  gwarancji  złożonej  przez  Konsorcjum 

wskazany  został  Zakład  Usług  Leśnych  Fangorn  A.  K.,  nie  zaś  wszyscy  członkowie 

Konsorcjum.  

W  pkt  9.6  SIWZ  Zamawiający  sformułował  wymagania  wobec  treści  wadium.  Treść 

gwarancji musiała zawierać: 

„1)  nazwę  dającego  zlecenie  (Wykonawcy),  beneficjenta  gwarancji/poręczenia 

(Zamawiającego,  gwaranta  (banku  lub  instytucji  ubezpieczeniowej  udzielających 

gwarancji/poręczenia), oraz wskazanie ich siedzib, 

2)  określenie  wierzytelności,  która  ma  być  zabezpieczona  gwarancją/poręczeniem  – 

określenie przedmiotu zamówienia 

3) kwotę gwarancji/poręczenia, 

4) zobowiązanie gwaranta/poręczyciela do zapłacenia bezwarunkowo i nieodwołalnie kwoty 

gwarancji/poręczenia  na  pierwsze  pisemne  żądanie  Zamawiającego  w  okolicznościach 

określonych w art. 46 ust. 4a PZP oraz art. 46 ust. 5 PZP.”.  

SIWZ 

nie zawierała żadnych szczegółowych uregulowań dotyczących wadium wnoszonego 

przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia.  

Gwarancja  ubezpieczeniowa  z  20  listopada  2020  r.  złożona  przez  Konsorcjum, 

oprócz  wskazania  Zakładu  Usług  Leśnych  Fangorn  A.  K.  jako  wykonawcy,  zawierała 

określenie  przedmiotu  zamówienia  z  podziałem  na  części,  oraz  zobowiązanie  Sopockiego 

Towarzystwa  Ubezpieczeń  ERGO  Hestia  S.A.  wobec  Skarbu  Państwa  –  Państwowego 

Gospodarstwa  Leśnego  Lasy  Państwowe  Nadleśnictwo  Ełk  w  kwocie  71 000  zł,  którą 

Gwarant  zobowiązał  się  wypłacić  Zamawiającemu.  Gwarant  podjął  się  „bezwarunkowo  i 

nieodwołalnie  wypłacenia  Zamawiającemu  kwoty  do  wysokości  określonej  powyżej  po 

otrzymaniu  pierwszego  pisemnego  żądania,  bez  konieczności  jego  uzasadniania,  o  ile 

Za

mawiający stwierdzi w swoim żądaniu, że kwota roszczenia jest mu należna w związku z 

zaistnieniem,  co  najmniej jednego  z  warunków  zatrzymania wadium,  określonego  w  art.  46 

ust. 4a i ust. 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych”.  

W 

świetle  tak  ukształtowanych  okoliczności  faktycznych,  w  szczególności  treści 

SIWZ, do przedmiotowej 

sprawy można odnieść ustalenia Sądu Najwyższego w sprawie IV 

CSK 86/

17, zakończonej wyrokiem z 15 lutego 2018 r. Sąd Najwyższy w powołanym wyroku 

stwierdził,  że  wskazanie  w  treści  gwarancji  jedynie  lidera  konsorcjum  i  pominięcie 

pozostałych  wykonawców  wchodzących  w  skład  konsorcjum  pozostaje  bez  wpływu  na 

skuteczność  zobowiązania  gwaranta  –  przy  zastrzeżeniu  braku  szczególnych  obostrzeń  w 

tym 

zakresie  

w  treści  SIWZ.  Jak  wskazano  powyżej,  w  niniejszej  sprawie  specyfikacja  nie  zawierała 

szczególnych  uregulowań  w  przedmiocie  tzw.  wadium  konsorcjalnego.  Przytaczając  za 

Sądem  Najwyższym:  „Jeżeli  wadium  wniesione  zostało  w  formie  gwarancji 

ubezpieczeniowej, o 

przesłankach jego realizacji decyduje - jak wyjaśniono - treść gwarancji. 

W  sytuacji,  w  której  jako  dłużnika  (zleceniodawcę,  dostawcę,  wykonawcę,  oferenta) 

zobowiązanego  do  zaspokojenia  zabezpieczanego  roszczenia  wskazano  w  gwarancji 

jedynie 

jednego  

z  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  o  udzielenie  zamówienia,    a    wskazane  w 

gwarancji 

przyczyny uzasadniające żądanie zapłaty pokrywają się z wymienionymi w art. 46 

ust.  4a  i  5  p.z.p.,  decydujące  znaczenie  dla  oceny,  czy  wadium  wniesiono  prawidłowo, 

powinna mieć wykładnia zastrzeżenia „z przyczyn leżących po jego stronie” (por. art. 46 ust. 

4a i ust. 5 pkt 3 p.z.p.). Rozważenia wymaga  – w świetle czynników  wskazanych w art. 65 

k.c.  (zwłaszcza  ustalonych  zwyczajów,  praktyki  ubezpieczeniowej)  -  czy  określenie  to 

obejmuje 

sytuacje,  

w  których  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium  tkwi  wprawdzie  bezpośrednio  

w  zaniechaniu  wykonawcy  pominiętego  w  gwarancji,  jednakże  wykonawca  w  niej 

wymieniony  również  ponosi  za  to  zaniechanie  odpowiedzialność.  Inaczej  mówiąc,  wymaga 

rozstrzygnięcia, czy pojęcie „z przyczyn leżących po jego stronie” może być utożsamione z 

pojęciem  

„z przyczyn, za które odpowiada”. Ma to także znaczenie dla dopuszczalności złożenia przez 

beneficjenta  stosownego  oświadczenia  o  tym,  że  zaistniały  przyczyny  aktualizujące 

zobowiązanie  gwaranta  -  także  wtedy,  gdy  przyczyna  uzasadniająca  zatrzymanie  wadium 

tkwi  bezpośrednio  w  zaniechaniu  wykonawcy  pominiętego  w  gwarancji  –  a  tym  samym 

spełnienia  formalnej  przesłanki  zapłaty.  W  razie  odpowiedzi  pozytywnej  –  z  zastrzeżeniem 

ewentualnych,  odmiennych  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  - 

wniesienie 

wadium  

w  formie  takiej  gwarancji  ubezpieczeniowej  należałoby  uznać  za  prawidłowe  i  skuteczne. 

Ewentualne skutki niepoinformowania gwaranta o tym, że wykonawca wskazany w gwarancji 

jako  dłużnik  (zleceniodawca,  oferent  itp.)  był  jedynie  liderem  konsorcjum  (jednym  

z  wykonawców  ubiegających  się  wspólnie  o  udzielenie  zamówienia),  a  nie  wyłącznym 

wykonawcą,  mogłyby  wpływać  tylko  na  stosunek  zlecenia  gwarancji  i  w  żaden  sposób  nie 

oddziaływałyby na skuteczność nieakcesoryjnego zobowiązania gwaranta”. 

W  stanie  faktycznym  przedmiotowej  sprawy  p

odkreślenia  wymaga,  że  zgodnie  

z  pełnomocnictwem  załączonym  do  oferty  Konsorcjum,  wszyscy  członkowie  Konsorcjum 

upoważnili  A.  K.  do  reprezentowania  wszystkich  członków  Konsorcjum  na  wszystkich 

etapach  prowadzonego  przez  Nadleśnictwo  Ełk  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego w przedmiocie wykonywania usług z zakresu gospodarki leśnej w roku 2021 na 

terenie  Nadleśnictwa  Ełk  w  części  oznaczonej  jako  Pakiet/-y  1,  2,  3,  4,  5,  6,  7,  8,  

w szczególności lecz nie wyłącznie do:  

a)  z

łożenia  i  podpisania  oferty  oraz  wszelkich  innych  dokumentów  i  oświadczeń 

niezbędnych  do  skutecznego  złożenia  oferty  oraz  prowadzenia  i  zakończenia  ww. 

p

ostępowania (…) 

c) 

zawarcia  umowy  na  skutek  przeprowadzenia  ww.  postępowania  oraz  podpisania 

wszelkich innych oświadczeń niezbędnych do zawarcia umowy (…)”.  

Wskazane  postanowienia  mają  doniosłe  znaczenie  wobec  warunku,  jaki  postawił  Sąd 

Najwyższy,  zgodnie  z  którym  wadium  należy  uznać  za  prawidłowo  wniesione,  jeżeli 

zmaterializowanie  się  przesłanki  zatrzymania  wadium  wynika  z  zaniechania  wykonawcy 

pomini

ętego  w  gwarancji,  ale  podmiot  w  niej  wymieniony  również  ponosi  za  to 

odpowiedzialność. W ocenie Izby, ww. pełnomocnictwo pozwala na jednoznaczne ustalenie, 

że  Zakład  Usług  Leśnych  Fangorn  A.  K.,  jako  lider  Konsorcjum  upoważniony  

i zobowiązany do pełnej reprezentacji Konsorcjum w postępowaniu o udzielenie zamówienia, 

będzie  odpowiadał  za  wystąpienie  przesłanek  zatrzymania  wadium  określonych  w  treści 

gwarancji i art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp, 

nawet jeśli przyczyna ich zmaterializowania będzie 

tkwiła bezpośrednio w zaniechaniu wykonawcy pominiętego w gwarancji.  

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  z  uwagi  na  treść  gwarancji  oraz 

treść specyfikacji istotnych warunków zamówienia, Konsorcjum prawidłowo wniosło wadium, 

wobec czego zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp nie potwierdził się. 

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie  art.  557  i  575  ustawy  nPzp  oraz 

§  8  ust.  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania  

(Dz. U. z 2020 r. poz. 2437, dale

j jako „rozporządzenie”). 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  nPzp 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego, z kolei 

w myśl art. 575 ustawy nPzp strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący 

sprzeciw  ponoszą  koszty  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  jego  wyniku.  Zgodnie  

z § 5 rozporządzenia, do kosztów postępowania odwoławczego zalicza się m.in. wpis (pkt 1), 

uzasadnione  koszty  stron  postępowania  odwoławczego  w  wysokości  określonej  na 

podstawie  rachunków  lub  spisu  kosztów,  złożonych  do  akt  sprawy,  obejmujące 

wynagrodzenie  i  wydatki  jednego  pełnomocnika,  jednak  nieprzekraczające  łącznie  kwoty 

3600 złotych (pkt 2 lit. b). 

Jak  stanowi 

§ 8 ust. 2 rozporządzenia,  w  przypadku oddalenia odwołania przez Izbę  

w 

całości, koszty ponosi odwołujący.  

Przewodniczący:      ……………………………..   

……………………………..   

……………………………..