KIO 185/22 WYROK dnia 8 lutego 2022 roku

Sygn. akt: KIO 185/22 

WYROK 

z dnia 8 lutego 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Irmina Pawlik 

 Protokolant:   

Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na rozprawie  w  dniu  4  lutego  2022  r.  w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  24 stycznia  2022  r.  przez  wykonawcę  S.K. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Voltex  S.  K.  w  Łodzi  w postępowaniu 

prowadzonym przez zamawiającego Urząd Miasta Łodzi z siedzibą w Łodzi 

orzeka: 

oddala odwołanie; 

kosztami  postępowania  obciąża  odwołującego  –  S.  K.prowadzącego  działalność 

gospodarczą  pod  firmą Voltex  S.  K.  w  Łodzi    i  zalicza  w poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego kwotę 7 500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) 

uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art. 

579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………….……… 

Sygn. akt: KIO 185/22 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  Gmina  Wolbrom  prowadzi  postępowanie  o udzielenie  zamówienia 

publicznego  w trybie  podstawowym 

pn.  „Wykonanie  usługi  polegającej  na  bieżącym 

utrzymaniu zalicznikowych instalacji i urządzeń niskiego napięcia zlokalizowanych w rejonie 

obiektów  inżynierskich  na  terenie  miasta  Łodzi”  (nr  ref.  DSR-ZP-VII.271.34.2021). 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia 9 

grudnia  2021  r.  pod  numerem  2021/BZP  00308199

.  Do  ww.  postępowania  o udzielenie 

zamówienia  zastosowanie  znajdują  przepisy  ustawy  z dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm., dalej „ustawa Pzp”). Wartość 

szacunkowa  zamówienia  nie  przekracza  progów  unijnych,  o których  mowa  w art.  3  ustawy 

Pzp.   

W dniu 24 stycznia 2022 r. wykonawca S. K. 

prowadzący działalność gospodarczą pod 

firmą  Voltex  S.  K.w  Łodzi  (dalej  jako  „Odwołujący”)  wniósł  odwołanie  wobec  czynności 

poprawienia  ceny  oferty  Odwołującego  i  odrzucenia  jego  oferty  z uwagi  na  brak  udzielenia 

wyjaśnień odnośnie rażąco niskiej ceny. Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art. 223 ust. 1-

3 ustawy Pzp polegające na wadliwym uznaniu przez Zamawiającego, iż 

w 

ofercie  Odwołującego  zaistniał  oczywisty  błąd  rachunkowy  i  poprawienie  tego  błędu 

poprzez arbitralne obniżenie ceny całkowitej oferty Odwołującego; 

2.  art. 224 ust. 1-

6 ustawy Pzp polegające na tym, iż mimo że oferta Odwołującego, po jego 

wyjaśnieniach,  nie powinna budzić  wątpliwości  co do  rażąco niskiej  ceny,  Zamawiający 

wezwał Odwołującego do złożenia takich wyjaśnień, po bezpodstawnym przyjęciu, iż ich 

nie otrzymał, z tego powodu wadliwie odrzucił ofertę Odwołującego.  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

sprostowania  oczywistej  omyłki  oferty  Odwołującego  w  zakresie  ceny  jednostkowej  za  1 

miesiąc  utrzymania  z  kwoty  14 000,00  zł  brutto  na  kwotę  17 220,00  zł  brutto,  nakazanie 

Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  polegającej  na  poprawieniu  oferty  Odwołującego 

w 

zakresie  ceny  całkowitej  na  kwotę  168 000,00  zł  brutto  i  w  to  miejsce  przyjęcie,  iż 

całkowita  cena  z  oferty  Odwołującego  wynosi  206 604,00  zł  brutto,  nakazanie 

Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nakazanie 

Zamawiającemu  powtórzenia  czynności  ponownego  badania,  oceny  ofert  i  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej z 

udziałem oferty Odwołującego.  

Uzasadniając  zarzuty  Odwołujący  wskazał,  iż  Zamawiający  poprawiając  omyłkę 

rachunkową na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp powinien wyznaczyć wykonawcy 

zgodnie z art. 223 ust. 3 ustawy Pzp 

termin na wyrażenie zgody na poprawienie omyłki lub 

zakwestionowanie  jej  poprawienia. 

Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  nie  spełnił 

warunków  poprawienia  omyłki  rachunkowej,  gdyż  nie  wezwał  Odwołującego  do  wyrażenia 

zgody na poprawienie omyłki, a ponadto Odwołujący w piśmie z dnia 24 grudnia 2021 r. dał 

wyraz  temu,  iż  nie  akceptuje  zmiany  oferty  w  sposób,  w  jaki  dokonał  tego  Zamawiający, 

wyjaśniając  jednocześnie,  że  cena  usługi  jest  podana  prawidłowo  i  wynosi  206.640  zł.  A 

dodatkowo  wyjaśnił,  że  omyłka  wyniknęła  z  niewłaściwego  podania  ceny  dotyczącej 

poszczególnego  miesiąca  za  realizację  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający  w  ogóle  nie 

uwzględnił  w  tym  zakresie  oświadczeń  Odwołującego,  czym  dodatkowo  naruszył  art.  223 

ust.  1  ustawy  Pzp. 

Odwołujący  podkreślił,  że  Zamawiający  ma  obowiązek  poprawienia 

oczywistych  omyłek  rachunkowych  w  ofercie,  przy  czym  dotyczy  to  wyłącznie  oczywistych 

obliczeń  rachunkowych  i  matematycznych.  Istotne  jest,  iż  aby  to  zrobić  Zamawiający  musi 

mieć pewność w jaki sposób poprawić oczywistą omyłkę rachunkową. W omawianej sprawie 

Zamawiający  takiej  pewności  nie  mógł  mieć,  gdyż  charakter  omawianej  omyłki  nie  miał 

przymiotu  oczywistości.  W  rezultacie  Zamawiający  z  zachowaniem  należytej  staranności 

powinien  dokonać  oceny  czy  dysponuje  on  wszystkimi  niezbędnymi  informacjami  do 

poprawienia  omyłki  Odwołującego,  a  jeżeli  informacjami  tymi  nie  dysponował  lub  z 

okoliczności  wynikało,  że  mógł  mieć  wątpliwości  powinien  zażądać  informacji  od 

Odwołującego w tym zakresie. Zamawiający nie tylko nie podjął jakiejkolwiek inicjatywy, aby 

wyjaśnić  wątpliwości  odnośnie potencjalnej  omyłki  rachunkowej,  ale wręcz  zignorował takie 

wyjaśnienia, które złożył mu Odwołujący. 

Dalej  Odwołujący  podniósł,  iż  w  SWZ  Zamawiający  nie  wskazał  jakimi 

zasadami/algorytmem będzie się kierował przy stwierdzeniu omyłek w treści złożonych ofert. 

W  pkt.  23  SWZ  Zamawiający  określił  jedynie,  iż  cena  oferty  jest  ryczałtowa  i  powinna  być 

wyliczona  zgodnie  z  pkt.  5  Formularza  Oferty.  W  rezultacie  Zamawiający  całkowicie 

arbitralny  i  dowolny  u

znał,  nie  mając  ku  temu  podstaw  w  SWZ,  uznał  że  omawiany  błąd 

stanowi  omyłkę  rachunkową  Odwołującego.  Odwołujący  powołał  się  w  tym  zakresie  na 

wyrok  KIO  z  dnia  14  marca  2011  r.,  sygn.  akt  KIO  433/11.  Wskazał  również,  że  z  pkt  23 

SWZ nie wynika w sposób jasny i jednoznaczny, że cenę za realizację całości zamówienia 

należało obliczyć jako sumę cen ryczałtowych za poszczególne miesiące realizacji usługi. Z 

punktu  tego  wynika,  wyłącznie,  iż  cena  ofertowa  ma  mieć  charakter  ryczałtowy  brutto  (z 

VAT) i ma być wskazana w pkt 5 Formularza ofertowego. W konsekwencji z postanowienia 

tego  wynika,  iż  Zamawiający  powinien  brać  pod  uwagę  -  nie  ceny  jednostkowe  -  ale 

wyłącznie  całkowitą  cenę  brutto  Zamówienia.  Zamawiający  był  więc  związany  ostateczną 

ceną  brutto,  a  nie  cenami  jednostkowymi,  nie  powinien  więc  ceny  tej  dowolnie  zmieniać, 

uzasadniając  to  rzekomym  błędem  rachunkowym.  Zamiast  bowiem  poprawienia  oczywistej 

omyłki  rachunkowej  doszło  w ten  sposób  do  dokonania  istotnej  zmiany  treści  oferty 

Odwołującego.  Wskazał,  iż  w  ww.  wyroku  Izba  zanegowała  praktykę,  polegającą  na 

arbitralnym  dokonaniu  „korekty”  ceny  oferty,  zobowiązując  jednocześnie  Odwołującego  do 

wykazania, że po dokonaniu, w ten sposób, znaczącym obniżeniu ceny, nie ma ona znamion 

ceny  rażąco  niskiej.  W  takim  przypadku,  jeśli  Zamawiający miałby  jakiekolwiek  wątpliwości 

zakresie ceny mógł skorzystać z dodatkowych wyjaśnień odnośnie sposobu wyliczenia ceny. 

Odwołujący podniósł, że Zamawiający nie tylko zaniechał z własnej inicjatywy żądania tych 

wyjaśnień,  ale  mając takie wyjaśnienia  od  Odwołującego  nadal  podtrzymywał  samodzielnie 

skorygowaną cenę ofertową Odwołującego. Odwołujący powołał się w tym zakresie także na 

opinię UZP dotyczącą omyłek i błędów w ofertach wykonawców. 

Odwołujący  wskazał,  iż  w  omawianym  przypadku  gdyby  przyjąć,  że  zaszła  omyłka 

rachunkowa, Zamawiający nie był uprawniony do jej arbitralnego poprawienia, uwzględniając 

stanowisko  Odwołującego  odnośnie  braku  zgody  na  jej  zmianę  i  dodatkowe  wyjaśnienia 

z pism

a  Odwołującego  z  dnia  24  grudnia  2021  r.  Gdyby  natomiast  przyjąć,  iż  błąd 

Odwołującego stanowi oczywistą omyłkę, inną niż rachunkowa, omyłka ta również powinna 

być  sprostowana  przez  Zamawiającego,  w  oparciu  o  wyjaśnienia  Odwołującego  z  tego 

samego  pisma.  W 

jednej  i  drugiej  sytuacji  Zamawiający  postąpił  wadliwie  nie  korygując  tej 

pomyłki adekwatnie do wyjaśnień Odwołującego czym naruszył art. 223 ust. 1, ust. 2 pkt. 1 i 

2  oraz  ust.  3  ustawy  Pzp  oraz  art.  224  ust.  6  ustawy  Pzp.  Odwołujący  oświadczył,  iż  

podt

rzymuje swoje wyjaśnienia złożone w piśmie z dnia 24 grudnia 2021 r. wskazując, iż nie 

wyraża zgody na poprawkę omawianej omyłki w ten sposób, aby w pkt. 5 Formularza Oferty, 

zmienić  cenę  całkowitą  zamówienia,  z  kwoty  206.640,00  zł  brutto,  na  kwotę  168.000,00  zł 

brutto. Jednocześnie Odwołujący wyjaśnił, iż w Formularzu omyłkowo wskazał w lp. 2 kwotę 

jednomiesięcznego  utrzymania  w  wysokości  14.000  zł  brutto,  gdy  tymczasem  prawidłowa 

jednomiesięczna  kwota  powinna  wynieść  17.220,00  zł  brutto.  Odwołujący  załączył  do 

odwołania  wypełniony  Formularz  Oferty,  ze  wskazaniem  właściwej  wartości  pozycji 

odnoszącej się do jednomiesięcznego utrzymania oraz właściwej ceny całości oferty. 

Odwołujący podniósł ponadto, iż Zamawiający wadliwie odrzucił ofertę Odwołującego, 

powo

łując  się  na  to,  iż  nie  złożył  wyjaśnień  odnośnie  rażąco  niskiej  ceny.  Wskazał,  iż 

bezpodstawne  było  żądanie  złożenia  wyjaśnień,  odnośnie  rażąco  niskiej  ceny,  w  sytuacji, 

jeżeli  cenę  tą  Zamawiający  samodzielnie  obniżył  do  poziomu  potencjalnie  rażąco  niskiej, 

mimo nie budzących wątpliwości wyjaśnień Odwołującego, z których wynikało, iż cena ta nie 

powinna być obniżona. W tej sytuacji samo w sobie obniżenie tej ceny przez Zamawiającego 

było  niedozwoloną  ingerencją  w  ofertę  Odwołującego,  którą  Zamawiający  był  związany. 

Nadto

,  zdaniem  Odwołującego,  nie  do  pogodzenia  z  logiką  postępowania  jest  żądanie 

wyjaśniania  przez  wykonawcę  rażąco  niskiej  ceny,  która  pierwotnie  była  ceną  wskazaną 

przez w

ykonawcę, ale została obniżona przez Zamawiającego. W jaki sposób Zamawiający 

oczekiwałby,  że  wykonawca  będzie  merytorycznie  bronił  tak  „skorygowanej”  ceny.  Istota 

wyjaśnień  dotyczących  rażąco  niskiej  ceny  opiera  się  bowiem  na  założeniu,  że  to 

w

ykonawca,  jako  autor  oferty,  jest  w  stanie  merytorycznie  jej  bronić,  uwzględniając 

założenia, które sam mógł przyjąć. Wykonawca nie ma natomiast możliwości obrony rażąco 

niskiej  ceny,  której  nie  jest  autorem,  a  która  została  wskazana  przez  Zamawiającego. 

Zdaniem  Odwołującego  błąd  Zamawiającego  polegał  na  tym,  iż  mimo  uzyskanego 

jednoznac

znego  stanowiska  Odwołującego,  odnoszącego  się  do  wyjaśnienia  ceny  oferty, 

Zamawiający  nie  uwzględnił  tych  wyjaśnień  (podtrzymując  poprawność  własnej  korekty 

omyłki  rachunkowej)  i  niejako  automatycznie  przeszedł  do  zobligowania  Odwołującego  do 

żądania  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny.  W konsekwencji  błąd  Zamawiającego  na  jednym 

etapie  postępowania  (etapie  poprawienia  omyłki),  spowodował  kolejny  błąd  na  dalszym 

etapie tj. niezasadne żądanie wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej ceny. Mając na względzie 

powyższe  nie  można  przyjąć,  iż  Zamawiający  miał  podstawy  do  odrzucenia  oferty 

Odwołującego,  z  uwagi  na  nie  złożenie  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny. 

Odwołujący adekwatnie do sytuacji odniósł się bowiem do takiego żądania Zamawiającego, 

tzn. nie zlekceważył go, odpowiedział na takie żądanie, z tym iż wyraźnie i logicznie wskazał, 

że  wyjaśnienia,  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  są  bezcelowe  skoro  nie  zaistniała 

okoliczność  ujawnienia  rażąco  niskiej  ceny  w  jego  ofercie.  Przyjmując  bowiem  pierwotną 

cenę Odwołującego nie była ona o co najmniej 30% niższa od przyjętej wartości zamówienia 

i nie spełniała kryteriów z art. 224 ust. 2 ustawy Pzp. Z tych względów Zamawiający naruszył 

art. 224 ust. 6 ustawy Pzp 

bezpodstawnie przyjmując, iż Odwołujący nie złożył wyjaśnień w 

zakresie rażąco niskiej ceny, czego skutkiem było odrzucenie oferty Odwołującego. 

Zamawiający  w  dniu  3  lutego  2022  r.  złożył  pisemną  odpowiedź  na  odwołanie, 

wnosząc  o  jego  oddalenie  w  całości.  Zamawiający  podniósł  w  szczególności,  iż 

formułowanie  zarzutów  co  do  sposobu  poprawienia  omyłki  w  ofercie  Odwołującego  jest  na 

tym  etapie  postępowania  spóźnione,  ponieważ  Odwołujący  dowiedział  się  o  poprawieniu 

oczywistej  omyłki  rachunkowej  w  jego  ofercie  w  dniu  21  grudnia  2021  r.  Odwołujący  nie 

skorzystał  wówczas  ze  środków  ochrony  prawnej,  a  złożył  tylko  w  dniu  3  stycznia  2022  r. 

wniosek o anulow

anie czynności poprawienia omyłki rachunkowej, do którego uwzględnienia 

Zamawiający  nie  był  zobowiązany.  Czynność  poprawienia  omyłki  w  ofercie  Odwołującego 

nie została zatem skutecznie zakwestionowana. Zamawiający powołał się w tym zakresie na 

orzecznictwo 

Izby. Zdaniem Zamawiającego złożone przez Odwołującego w dniu 24 grudnia 

2022  r.  pismo  ograniczające  się  do  stwierdzenia,  że  cena  brutto  wynosi  206 640  zł,  a 

Odwołujący popełnił błąd przy wpisaniu ceny brutto za jeden miesiąc świadczenia usługi, nie 

może zostać uznane za zawierające wystarczające wyjaśnienia rażąco niskiej ceny. 

Zamawiający  wskazał,  iż  dokonał  poprawienia  oferty  Odwołującego  w  sposób 

prawidłowy.  Podniósł,  iż  pkt  23  SWZ  „Sposób  obliczenia  ceny”  referuje  do  punktu  5 

Formularza ofertowego, w 

którym określono sposób obliczenia ceny – zgodnie z opisem kol. 

3 „Cena brutto świadczenia usługi za 12 m-cy (kol. 1 x kol. 2) winna być obliczona zgodnie z 

logiką matematyczną, tj. kol. 1 „Ilość miesięcy świadczenia usługi” przemnożona przez kol. 2 

„Cena  brutto  za  1  miesiąc  utrzymania.”  Zamawiający  zatem  dokładnie  określił  sposób 

obliczenia ceny w kolumnie 3 wskazując, że w tym celu należy pomnożyć wartość kolumny 1 

i 2. Dokonując poprawy oczywistej omyłki rachunkowej Zamawiający wykonał dokładnie taką 

ope

rację,  jaka  została  określona  w  opisie  kolumny  3  Formularza  ofertowego,  tj.  pomnożył 

liczbę 12 miesięcy z kol. 1 przez wskazaną przez Odwołującego w kol. 2 cenę za 1 miesiąc 

utrzymania 14 

000 zł brutto, a uzyskany wynik (168 000 zł) przyjął jako prawidłową wartość, 

która powinna znaleźć się w kol.3. Zamawiający przywołał także w piśmie orzecznictwo Izby 

odnoszące się do oczywistej omyłki rachunkowej. Podkreślił, że w przedmiotowej sprawie dla 

ustalenia  wystąpienia  omyłki  rachunkowej  wystarczającym  było  sprawdzenie  prostych 

obliczeń  polegających  na  przemnożeniu  dwóch  wartości  liczbowych  i  nie  budziła  jego 

wątpliwości  oczywistość  tej  omyłki.  Dodał,  że  był  to  jedyny  sposób  poprawienia  oferty 

Odwołującego  samodzielnie,  bez  wyjaśnień  ze  strony  Odwołującego.  SWZ  zawierała  jasne 

wytyczne  dotyczące  sposobu  obliczenia  ceny  oferty,  odsyłając  do  formularza  ofertowego. 

Również formularz ofertowy był opisany w sposób przejrzysty i zrozumiały.  

Zamawiający  wskazał  także,  iż  sugerowanemu  przez  Odwołującemu  sposobowi 

poprawienia  omyłki  w  jego  ofercie  sprzeciwia  się  treść  art.  223  ust.  1  ustawy  Pzp 

interpretowana  przez  pryzmat  zasady  równego  traktowania  wykonawców.  Zamawiający  nie 

dysponował  żadnymi  danymi  pozwalającymi  na  stwierdzenie,  że  podana  przez 

Odwołującego  cena  brutto  1  miesiąca  świadczenia  usługi  została  wpisana  tam  błędnie. 

Odwołujący nie wyjaśnił, z jakiego powodu Zamawiający miałby dokonywać obliczeń w inny 

sposób, niż określony przez niego w SWZ sposób obliczenia ceny. Dopuszczenie do takiego 

sposobu poprawienia omyłki mogłoby pozwolić Odwołującemu na korzystne ukształtowanie 

ceny  za  1  miesiąc  świadczenia  usługi  po  otwarciu  ofert,  a  więc  w  sytuacji,  w  której  już 

zapoznał się z cenami proponowanymi przez innych oferentów. Zamawiający, powołując się 

na  §  6  projektu  umowy,  wskazał  także,  że  cena  jednostkowa  brutto  za  jeden  miesiąc  ma 

istotne  znaczenie  dla  wartości  całej  oferty,  ponieważ  stanowi  podstawę  rozliczenia 

Zamawiającego  z  wykonawcą.  Poprawienie  tego  elementu  wynagrodzenia  Wykonawcy 

mogłoby  zatem  mieć  miejsce  wyłącznie  wówczas,  gdyby  jego  oferta  dawała  ku  temu 

wyraźne podstawy. W przedmiotowym przypadku takich podstaw nie było.  

Zamawiający  zauważył  ponadto,  iż  nawet  gdyby  Zamawiający  uznał,  że  omyłka  w 

ofercie  Odwołującego  jest  omyłką  z  art.  223  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp,  to  sposób  jej 

poprawienia mógłby być wyłącznie taki sam, jak dokonany przez Zamawiającego. Powołując 

się na poglądy doktryny, Zamawiający wskazał, iż nie dysponował żadnymi wynikającymi z 

oferty  informacjami,  które  mogłyby  wskazywać  na  popełnienie  przez  wykonawcę  błędu 

w 

wypełnieniu kolumny 2 Formularza ofertowego. Co więcej, nawet w odwołaniu nie zostały 

określone  te  elementy  oferty,  które  miałyby,  przynajmniej  w  ocenie  Odwołującego, 

wskazywać  na  tego typu  błąd.  Argumentacja Odwołującego  w  tym  zakresie  sprowadza się 

wyłącznie  do  przedstawiania  własnego  stanowiska  w  tym  względzie,  które jednak  w  żaden 

sposób nie wynika z treści oferty. Zamawiający poprawiłby zatem omyłkę w taki sam sposób, 

sposób obliczenia ceny został bowiem określony w formularzu ofertowym. Z treści odwołania 

wprost  wynika,  że  Odwołujący  nie  wyraża  zgody  na  tak  ustaloną  cenę  całkowitą,  a  wobec 

braku  zgody 

oferta Odwołującego  podlegałaby  odrzuceniu na  podstawie art.  226 ust.  1  pkt 

11 ustawy Pzp.  

Zamawiający  wskazał  też,  że  do  wystosowania  do  Odwołującego  wezwania  do 

wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  zobowiązywały  go  przepisy  (art.  224  ust.  2  pkt  1  ustawy 

Pzp). Odwołujący nie złożył wyjaśnień w zakresie ceny oferty, nie przedstawił także żadnych 

dowodów, na których podstawie Zamawiający mógłby powziąć informację, iż de facto omyłka 

faktycznie wystąpiła i jest  działaniem  niezamierzonym  a  nie podjętą  próbą  negocjacji  ceny, 

która  to  czynność  zgodnie z  art.  223 ust.  1 ustawy  Pzp jest  niedozwolona. Odwołujący nie 

uwiarygodnił  także  w  żaden  sposób  swojego  oświadczenia  o  pomyłce.  Zamawiający 

podkreślił,  iż  obowiązek  wykazania,  że  oferta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  lub  kosztu 

spoczywa  na  wykonawcy.  Wobec  stanowiska  Zamawiającego  co  do  poprawności  jego 

czynności polegającej na poprawieniu oczywistej omyłki rachunkowej i jednoczesnego braku 

jakichkolwiek  wyjaśnień  Odwołującego  co  do  rażąco  niskiej  ceny,  odrzucenie  oferty 

Odwołującego  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  8  ustawy  Pzp  stanowiło  obowiązek 

Zamawiającego.  

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  postępowania,  na  podstawie 

zgromadzonego w sprawie 

materiału dowodowego, Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła 

i 

zważyła, co następuje: 

Izba ustaliła, iż w terminie wynikającym z art. 525 ust. 1 ustawy Pzp do postępowania 

odwoławczego nie zgłosił przystąpienia żaden wykonawca.  

Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem odwołania w całości na podstawie art. 528 ustawy Pzp. 

Izba  uznała,  iż  Odwołujący,  którego  oferta  mogłaby  zostać  wybrana  jako 

najkorzystniejsza  w  przypadku  potwierdzenia  się  zarzutów  odwołania  i  nakazania 

Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  unieważnienia 

czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  wykazał,  iż  posiada  interes  w uzyskaniu 

zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów  ustawy,  czym  wypełnił  materialnoprawne  przesłanki  dopuszczalności  odwołania, 

o 

których mowa w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba 

dokonała  ustaleń  faktycznych  w  oparciu  o  dokumentację  postępowania  o 

udzielenie zamówienia przekazaną przez Zamawiającego, w szczególności SWZ, informację 

z  otwarcia  ofert, 

ofertę  Odwołującego,  pismo  Zamawiającego  z  dnia  21  grudnia  2021  r.  o 

poprawieniu omyłki w ofercie Odwołującego i wezwanie do wyjaśnienia rażąco niskiej ceny, 

pisma  Odwołującego  z  dnia  24  grudnia  2021  r.  oraz  3  stycznia  2022  r.,  pismo 

Zamawiającego z dnia 13 stycznia 2022 r., informację z dnia 18 stycznia 2022 r. o wyborze 

oferty najkorzystniejszej oraz odrzuceniu oferty Odwołującego.  

Izba ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem 

zamówienia  jest  wykonanie  usługi  polegającej  na  bieżącym  utrzymaniu 

zalicznikowych  instalacji  i  urządzeń  niskiego  napięcia  zlokalizowanych  w  rejonie  obiektów 

inżynierskich na terenie miasta Łodzi.  

Zgodnie  z  pkt  21.12.1  SWZ  na  ofertę  składał  się  m.in.  Formularz  ofertowy 

przygotowany według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do SWZ. W pkt 23 SWZ określono 

sposób  obliczenia  ceny,  wskazując  m.in.,  iż  ceną  ofertową  wymienioną  w  Formularzu 

ofertowym  jest  wyrażona  w  złotych  polskich  (PLN)  ryczałtowa  cena  oferty  brutto  (VAT)  za 

wykonanie  przedmiotu  zamówienia,  wskazana  w  pkt  5  Formularza  ofertowego  (pkt  23.1 

SWZ).  Zgodnie  z 

pkt  23.2  SWZ  cena  ofertowa  winna  zostać  obliczona  zgodnie  z 

przygotowanym przez Zamawiającego Formularzem ofertowym – załącznik nr 2 do SWZ. W 

pkt 5.3 formularza ofertowego zawarta została tabela, w której wskazano w kolumnie 1 ilość 

miesięcy  świadczenia  usługi  określoną  w  poz.  1  tabeli  na  12  miesięcy.  Wykonawcy  mieli 

uzupełnić  tabelę  wpisując  w  poz.  1  w  kolumnie  2  „cenę  brutto  (PLN)  za  1  miesiąc 

utrzymania

” a w kolumnie 3 „cenę brutto świadczenia usługi za 12 m-cy (PLN) (kol. 1 x kol. 

”.  

W  postępowaniu  wpłynęły  trzy  oferty.  Odwołujący  w  formularzu  ofertowym  w  pkt  5.3 

wskazał  w  kol.  2  cenę  brutto  (PLN)  za  1  miesiąc  utrzymania  -  14 000,00,  a  w  kol.  3  cenę 

brutto świadczenia usługi za 12 m-cy (PLN) (kol. 1 x kol. 2) – 206 640,00.  

Zamawiający  w  dniu  21  grudnia  2021  r.  powiadomił  Odwołującego  o  poprawieniu  w 

jego  ofercie  oczywistej  omyłki  rachunkowej.  Zamawiający  wskazał,  iż  poprawił  w  ofercie 

Od

wołującego oczywistą omyłkę rachunkową z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych 

dokonanej  poprawki, 

polegającą  na  nieprawidłowym  wyliczeniu  końcowej  ceny  brutto 

w formularzu ofertowym w pkt 5.3

, poprawiając w kolumnie 3 kwotę 206 640,00 zł brutto na 

000 zł brutto.  

Jednocześnie  w  dniu  21  grudnia  2021  r.  Zamawiający  wezwał  Odwołującego  na 

podstawie art. 224 ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp do udzielenia wyjaśnień, w tym złożenia dowodów 

dotyczących  elementów  oferty  mających  wpływ  na  wysokość  ceny,  w  celu  ustalenia,  czy 

oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w stosunku  do  przedmiotu  zamówienia.  Zamawiający 

wskazał,  iż  odbiega  ona  o  35,96%  od  wartości  zamówienia  i  o  31,6%  od  średniej 

arytmetycznej cen wszystki

ch złożonych ofert, a zatem wydaje się rażąco niska w stosunku 

do przedmiotu zamówienia i budzi wątpliwości Zamawiającego, co do możliwości wykonania 

przedmiotu zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez Zamawiającego w SWZ.  

Zamawiający  poinformował,  że  wyjaśnienia  wykonawcy,  aby  mogły  zostać  uwzględnione 

muszą  mieć  charakter  wyczerpujący,  konkretny,  sprawdzalny,  nadający  się  do  weryfikacji, 

wskazujący na okoliczności, które wpłynęły na wysokość zaoferowanej ceny. Załączone na 

poparcie  wyjaśnień  dowody  winny  potwierdzać  realność  wykonania,  zgodnie  z  SWZ 

przedmiotu  zamówienia  za  zaoferowaną  cenę.  Zamawiający  wskazał,  iż  dokonując  oceny 

przedstawionych  przez  w

ykonawcę  wyjaśnień,  będzie  miał  na  względzie,  czy  zaoferowana 

przez  w

ykonawcę  cena  brutto  oferty  nie  została  ustalona  na  zaniżonym  poziomie,  co 

powodowałoby,  że  zamówienie  nie  jest  możliwe  do  wykonania  za  oferowaną  cenę,  bez 

ryzyka  poniesienia  straty  przez  w

ykonawcę,  a  także  czy  zaproponowana  w  Formularzu 

ofertowym cena jest realna oraz czy znajduje oparcie w danych warunkach gospodarczych i 

daje możliwość wykonania przez Wykonawcę zamówienia. Poinformował także wykonawcę 

o treści art. 224 ust. 5 i 6 ustawy Pzp.  

Odwołujący  w  piśmie  z  dnia  24  grudnia  2021  r.  wskazał,  iż  cena  brutto  świadczenia 

usługi za 12 miesięcy podana jest prawidłowo i wynosi 206 640 zł. Natomiast cena brutto za 

jeden  miesiąc  utrzymania  została  omyłkowo  wskazana  na  kwotę  14 000  zł  (kwota  netto), 

podczas  gdy  prawidłowo  powinno  być  17 220  zł  brutto.  W  związku  z  powstałą  oczywistą 

omyłką Odwołujący wskazał, iż zamiast 14 000 zł w rubryce „Cena brutto (PLN) za 1 miesiąc 

utrzymania” powinna być kwota 17 220 zł i że nieaktualne staje się złożenie wyjaśnień co do 

rażąco niskiej ceny.  

Ponadto Odwołujący w piśmie z dnia 3 stycznia 2022 r. wniósł o anulowanie czynności 

Zamawiającego  polegającej  na  poprawieniu  oczywistej  omyłki  rachunkowej  z  dnia 

21.12.2021 r., uznanie wyjaśnień wykonawcy w zakresie bezprzedmiotowości wezwania do 

wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny,  wezwanie  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie 

obliczenia ceny oferty i zastosowanie art 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp w zakresie dokonania 

poprawienia innej omyłki niepowodującej istotnej zmiany w treści złożonej oferty. Odwołujący 

wskazał,  iż  stwierdzenie  przez  Zamawiającego,  że  oferta  zawiera  oczywistą  omyłkę 

rachunkową jest naruszeniem zasady określonej w art. 17 ust. 2  ustawy Pzp. Zamawiający 

ma  obowiązek  poprawienia  oczywistych  omyłek  rachunkowych  w  ofercie,  które  wynikają  z 

dokonania  błędnych  obliczeń  rachunkowych,  matematycznych.  Ważne  jest  jednak  to,  że 

Z

amawiający musi mieć pewność w jaki sposób poprawić oczywistą omyłkę rachunkowa. W 

rozpatrywanym przypadku, Zamawiający takiej pewności nie miał, gdyż charakter tej omyłki 

nie  ma  przymiotu  oczywistości.  Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  winien  najpierw 

dokonać oceny czy dysponuje on wszystkimi niezbędnymi danymi do dokonania poprawienia 

omyłki bez ingerencji wykonawcy, a jeśli takimi danymi nie dysponował lub miał wątpliwości 

co do zakresu tej omyłki zobowiązany był do zastosowania instytucji określonej art. 223 ust. 

1 ustawy Pzp, 

tj. wezwania wykonawcy do udzielenia wyjaśnień w tym zakresie. Wykonawca 

podniósł  ponadto,  iż  w  treści  SWZ  Zamawiający  nie  wskazał  jakimi  zasadami/algorytmem 

będzie się kierował po stwierdzeniu omyłek w treściach złożonych ofert. Zamawiający określił 

jedynie  w  pkt  23  SWZ,  że  cena  oferty  jest  ceną  ryczałtową  i  winna  być  określona  w  pkt  5 

Formularza oferty. 

Zamawiający przy ocenie złożonej oferty winien uwzględnić art. 223 ust. 2 

pkt  3  ustawy 

Pzp,  który  zobowiązuje  Zamawiającego  do  poprawienia  w  ofercie  innych 

omyłek  polegających  na  niezgodności  treści  oferty  z  dokumentami  zamówienia, 

niepowodujących  istotnych  zmian  w treści  oferty.  Istotną  innej  omyłki  określonej  w  art.  223 

ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  jest  o

bowiązek  jest  poprawienia  i  jej  charakter  czyli  przypadkowy, 

niezamierzony błąd i że nie jest on spowodowany świadomym i celowym działaniem. Dlatego 

zdaniem wykonawcy działanie Zamawiającego polegające na stwierdzeniu oczywistej omyłki 

rachunkowej i dokonaniu jej poprawienia 

było przedwczesne. Obowiązkiem Zamawiającego 

było najpierw stwierdzenie charakteru zaistniałej omyłki a później dokonanie jej poprawienia 

zgodnie z zasadami określonymi w SWZ a jeśli ich nie ma z zasadami logiki. Instytucja „innej 

omyłki”  znalazła  się  w  przepisach  Pzp  właśnie  dlatego  by  uniknąć  przypadków  odrzucania 

ofert z powodu takich pomyłek dopuszcza poprawienie błahych omyłek, niedopatrzeń czy też 

błędów  niezamierzonych  -  jak  w  rozpatrywanym  przypadku.  Odnosząc  się  da  nieistotności 

stwierdzonej  omyłki  wykonawca  wskazał,  że  nawet  dokonanie  przez  Zamawiającego 

czynności poprawienia innej omyłki, nie zmienia „rankingu złożonych ofert”. Nie ulega także 

wątpliwości, że złożona oferta odpowiada zakresem  wymaganiom określonym w SWZ.  Ten 

fakt  powoduje,  Że  Zamawiający  powinien  dokonać  ustaleń  w  zakresie  charakteru 

stwierdzonej  omyłki  i  dopiero  po  tym  uzyskaniu wyjaśnień,  ocenić  jaki  przepis  zastosować. 

Tym bardziej, 

że składając wyjaśnienia w zakresie „rzekomo rażąco niskiej ceny" Odwołujący 

wyjaśnił Zamawiającemu jaki charakter ma moja omyłka i że nie jest to omyłka rachunkowa. 

Niezamierzonym  i  przypadkowym 

błędem  było  określenie  ceny  jednostkowej  bez  VAT. 

Jednakże  cena  ofert  określona  w  kolumnie  3  w  pkt  5.3  Formularza  oferty  ją  zawiera. 

Działając  zgodnie  z  zapisami  pkt  23  SWZ  wykonawca  wskazał  prawidłową  cenę  za 

wykonanie całości zamówienia i jest ona określona w kwocie 206 640 zł brutto. 

Zamawiający  pismem  z  dnia  13  stycznia  2022  r.  odpowiedział  na  ww.  wniosek 

wykonawcy, wskazując ponownie sposób, w jaki poprawił ofertę Odwołującego (jak w piśmie 

z  dnia  21  grudnia  2021  r.).  Wskazał,  iż  zgodnie  z  informacją  zawartą  w  formularzu 

ofertowym

,  w  kolumnie  3  winno  być  pomnożone  kolumna  1  i  kolumna  2.  Zamawiający 

zwrócił  uwagę,  iż  cena  jednostkowa  oferty  brutto  ma  istotne  znaczenie  dla  wartości  całej 

oferty  ponieważ  umowa  rozliczana  jest  co  miesiąc  za  wykonane  zadania.  Zamawiający 

wskazał także, że nie może na wniosek wykonawcy zastosować art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy 

Pzp,  gdyż  poprawiona  omyłka  jest  oczywistą  omyłką  rachunkową  wynikającą  z  obliczeń 

matematycznych. Zamawiający w jasny i precyzyjny sposób określił w formularzu cenowym 

sposób wyliczenia ceny oferty.  

Zamawiający  w  dniu  18  stycznia  2022  r.  zawiadomił  wykonawców  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej oraz m.in. o odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 224 ust. 6 

ustawy Pzp z uwagi na nie udzielenie wyjaśnień odnośnie rażąco niskiej ceny w ofercie, co 

skutkuje jej odrzuceniem. Zamawiający wskazał, iż pismem z dnia 21 grudnia 2021 r. wezwał 

wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny.  W  wyznaczonym  przez 

Zamawiającego  terminie  wykonawca  nie  złożył  wymaganych  wyjaśnień.  Udzielił  jedynie 

informacji o pomyłce w ofercie.  

Izba zważyła, co następuje: 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, poczynione ustalenia 

faktyczne oraz orzekając w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, Izba stwierdziła, iż 

odwołanie podlega oddaleniu.  

W  odwołaniu  wskazano  dwa  zarzuty  –  po  pierwsze  zarzucono  naruszenie  przez 

Zamawiającego  art.  223  ust.  1-3  ustawy  Pzp  poprzez  wadliwe  uznanie  przez 

Zamawiającego,  iż  w ofercie  Odwołującego  zaistniał  oczywisty  błąd  rachunkowy  i 

poprawienie tego błędu przez arbitralne obniżenie ceny całkowitej oferty Odwołującego, a po 

drugie  naruszenie  art.  224  ust.  1-

6  ustawy  Pzp  polegające  na  tym,  iż  mimo  że  oferta 

Odwołującego, po jego wyjaśnieniach, nie powinna budzić wątpliwości co do rażąco niskiej 

ceny, Zamawiający wezwał Odwołującego do złożenia takich wyjaśnień, po bezpodstawnym 

przyjęciu, iż ich nie otrzymał, z tego powodu wadliwie odrzucił ofertę Odwołującego.  

Izba stwierdziła, że zasadnicza część tych zarzutów została wniesiona z uchybieniem 

ustawowego terminu, co 

miało kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia. Dotyczy to w całości 

zarzutu pierwszego, tj. zarzutu dotyczącego poprawienia omyłki w ofercie Odwołującego, jak 

i 

zarzutu  drugiego  w  części,  w  jakiej  Odwołujący  wskazuje  na  niezasadne  wezwanie 

Odwołującego do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny. 

Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 513 ust. 1 ustawy Pzp odwołanie przysługuje m.in. 

na: 

1)  niezgodną  z  przepisami  ustawy  czynność  zamawiającego,  podjętą  w  postępowaniu 

o 

udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie  umowy  ramowej,  dynamicznym  systemie  zakupów, 

systemie kwalifikowania wykonawców lub konkursie, w tym na projektowane postanowienie 

umowy;  2)  zaniechanie  czynności  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie 

umowy  ra

mowej,  dynamicznym  systemie  zakupów,  systemie  kwalifikowania  wykonawców 

lub  konkursie,  do  której  zamawiający  był  obowiązany  na  podstawie  ustawy.  W 

przeciwieństwie do stanu prawnego obowiązującego na gruncie ustawy Pzp z 2004 r., kiedy 

to  dla  postępowań  o wartości  mniejszej  niż  progi  unijne  określono  zamknięty  katalog 

przypadków,  w  których  wykonawca  był  uprawniony  do  wniesienia  odwołania,  aktualnie  w 

tego  rodzaju 

postępowaniach  odwołanie  przysługuje  co  do  zasady  na  każdą  niezgodną  z 

przepisami  ustawy  czynność  zamawiającego  i  na  każde  zaniechanie  czynności,  do  której 

zamawiający był obowiązany na podstawie ustawy.  

Jedynym  z  warunków  formalnych,  od  których  uzależnione  jest  merytoryczne 

rozpoznanie odwołania przez Izbę, jest wniesienie go w określonym w ustawie Pzp terminie. 

Zgodnie  z 

wyrażoną  w  art.  515  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  ustawy  Pzp  zasadą  dla  postępowań 

o 

udzielenie  zamówienia  o wartości  mniejszej  niż  progi  unijne,  odwołanie  wnosi  się  w 

terminie 

5  dni  od  dnia  przekazania  informacji  o  czynności  zamawiającego  stanowiącej 

podstawę  jego  wniesienia,  jeżeli  informacja  została  przekazana  przy  użyciu  środków 

komunikacji  elektronicznej. 

Termin  na  wniesienie  odwołania  jest  terminem  zawitym, 

niepodlegającym  przywróceniu,  a  uchybienie  temu  terminowi  powoduje  wygaśnięcie  prawa 

do  skorzystania  ze  środka  ochrony  prawnej.  W  świetle  omawianej  regulacji,  pięciodniowy 

termin  na  wniesienie  odwołania  należy  liczyć  od  dnia  przekazania  wykonawcy  informacji  o 

czynności zamawiającego, która stanowi podstawę zaskarżenia. Należy w tym miejscu także 

zauważyć, że ustawodawca w art. 223 ust. 2 in fine ustawy Pzp nałożył na zamawiających 

obowiązek  niezwłocznego  zawiadomienia  wykonawcy  o  poprawieniu  jego  oferty. 

Wspomniany  obowiązek  informacyjny  służy  temu,  aby  zachowana  została  transparentność 

postępowania,  a  więc  również  temu,  by  wykonawca  miał  wiedzę  o  podejmowanych  przez 

zamawiającego czynnościach i mógł wnieść wobec nich środki ochrony prawnej, aby poddać 

weryfikacji przez Izbę zgodność działania zamawiającego z prawem. 

Nie  było  okolicznością  sporną,  że  Zamawiający  przekazał  Odwołującemu  informację 

o 

poprawieniu omyłki w ofercie Odwołującego w dniu 21 grudnia 2021 r. Odwołujący zatem 

już w  dniu 21  grudnia 2021 r.  powziął  wiedzę  o  tym,  że  Zamawiający  uznał  błąd  w  pkt  5.3 

formularza ofertowego Odwołującego za oczywistą omyłkę rachunkową, jak i dowiedział się 

o sposobie  poprawienia  przez  Z

amawiającego  tej  omyłki,  tj.  o  zmianie  wysokości  łącznej 

ceny brutto wskazanej w kol. 3 tabeli, a nie o zmianie ceny brutto za 1 miesiąc świadczenia 

usługi.  Również  w  tym  samym  dniu  Odwołujący  powziął  wiedzę  o  kolejnej  objętej 

odwołaniem  czynności  Zamawiającego  –  tj.  o  wezwaniu  go  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej 

ceny. 

Skoro  więc  informacja  o  obu  tych  czynnościach  została  Odwołującemu  przekazana 

drogą  elektroniczną  w dniu  21  grudnia  2021  r.,  to  termin  na  ich  zaskarżenie  zgodnie  z  art. 

515 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy Pzp 

upływał 27 grudnia 2021 r. Jeżeli Odwołujący nie zgadzał 

się  z  czynnościami  Zamawiającego  i  uważał  je  za  dokonane  z  naruszeniem  przepisów 

ustawy Pzp, to powinien zaskarżyć je w ww. terminie, czego jednak nie uczynił, poprzestając 

na  przekazaniu  Zamawiającemu  pisma  z  wyjaśnieniem,  że  omyłka  miała  miejsce  w  cenie 

jednostkowej za miesiąc świadczenia usług.  

Nie usprawiedliwia w tym zakresie 

Odwołującego podnoszony podczas rozprawy fakt, 

iż  zarzuty  nie  są  spóźnione,  ponieważ  Odwołujący  odpowiedział  na  wezwania 

Zamawiającego,  nie  zgadzając  się  z  dokonaną  korektą  ceny  i  liczył,  że  Zamawiający  po 

udzielonych  przez  niego 

wyjaśnieniach  zmieni  swoje  stanowisko.  Odwołujący  jest 

podmiotem  profesjonalnym,  wobec  którego  wymaga  się  należytej  staranności  w zakresie 

prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a miernik tej należytej staranności jest w 

świetle art. 355 § 2 k.c. określany z uwzględnieniem zawodowego charakteru tej działalności, 

jest to więc miernik  podwyższony.  Ustawa  Pzp w  sposób  jednoznaczny  określa terminy na 

wniesienie odwołania, które w tym przypadku należało liczyć od przekazania Odwołującemu 

informacji  o  czynności  Zamawiającego  polegającej  na  poprawieniu  omyłki  w  ofercie 

Odwołującego i wezwaniu go do wyjaśnień rażąco niskiej ceny. Odwołujący licząc na zmianę 

stanowiska  przez  Zamawiającego  i  decydując  się  nie  wnieść  odwołania  w  zakreślonym  w 

ustawie terminie, 

działał na własne ryzyko. Co więcej, Odwołujący nie zdecydował się wnieść 

odwołania  nawet  w  sytuacji,  gdy  w odpowiedzi  na  jego  wniosek  z dnia  3  stycznia  2022  r. 

otrzymał  od  Zamawiającego  kolejne  pismo,  podtrzymujące  dotychczasowe  stanowisko 

Zamawiającego.  

Nie  jest  t

akże  zasadna  argumentacja  Odwołującego,  iż  Zamawiający  powinien  był 

wyznaczyć  Odwołującemu  termin  na  wyrażenie  zgody  na  poprawienie  omyłki  lub 

zakwestionowanie  jej  poprawienia.  Zauważyć  należy,  że  art.  223  ust.  3  ustawy  Pzp 

nakładający  na  Zamawiającego  taki  obowiązek  odnosi  się  w  swojej  treści  wyłącznie  do 

przypadku, o którym mowa w art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp, a zatem do poprawienia innej 

omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia,  niepowodującej 

istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Zamawiający  poprawił  w  ofercie  Odwołującego  oczywistą 

omyłkę rachunkową działając na podstawie art. 223 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, a zatem przepis 

art. 223 ust. 3 ustawy Pzp nie miał tu zastosowania.  

Mając powyższe na względzie zarzuty odwołania w ww. zakresie nie mogły podlegać 

rozpoznaniu  przez  Izbę,  prowadziłoby  to  bowiem  do  obejścia  przepisów  zakreślających 

zawity  termin  na  wniesienie  odwołania.  Ocenie  Izby  nie  podlegała  zatem  kwestia 

prawidłowości  czynności  Zamawiającego  z  dnia  21  grudnia  2021  r.  polegających  na 

poprawieniu  omyłki  w ofercie  Odwołującego  i  wezwaniu  Odwołującego  do  wyjaśnienia 

rażąco niskiej ceny.  

W 

konsekwencji  ocenie  Izby  mogła  podlegać  wyłącznie  czynność  Zamawiającego  z 

dnia  18  stycznia  2022  r. 

polegająca  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na 

niezłożenie wyjaśnień rażąco niskiej ceny. Zgodnie z art. 224 ust. 6 ustawy Pzp odrzuceniu, 

jako  oferta  z 

rażąco  niską  ceną  lub  kosztem,  podlega  oferta  wykonawcy,  który  nie  udzielił 

wyjaśnień  w wyznaczonym  terminie,  lub  jeżeli  złożone  wyjaśnienia  wraz  z  dowodami  nie 

uzasadniają  podanej  w  ofercie  ceny  lub  kosztu.  W  przedmiotowej  sprawie  bezsporna  była 

okoliczność,  że  Odwołujący  nie  złożył  żądanych  przez  Zamawiającego  wyjaśnień  w 

wyznaczonym  przez  Zamawiającego  terminie,  co  wyczerpywało  dyspozycję  ww.  przepisu. 

Przyczyny 

niezłożenia  wyjaśnień  leżały  w  przyjęciu  przez  Odwołującego  założenia,  że 

skierowane  przez  Zamawiającego  wezwanie  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  było 

nieprawidłowe,  co  było  z kolei  konsekwencją  nieprawidłowego  (w  ocenie  Odwołującego) 

sposobu  poprawienia  omyłki  w  ofercie  Odwołującego  przez  Zamawiającego.  Odwołujący 

jednak 

–  jak  wskazano  powyżej  –  żadnej  z  tych  czynności  nie  zaskarżył  w  terminie 

wynikającym  z  art.  515  ust.  1  pkt  2  lit.  a)  ustawy  Pzp,  co  powodowało,  że  stały  się  one 

wiążące.  Trudno  w  takiej  sytuacji  przypisać  Zamawiającemu  wadliwość  w  działaniu 

polegającym  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  na  podstawie  art.  224  ust.  6  ustawy  Pzp, 

skoro  Odwołujący  nie  wniósł  odwołania  na  czynność  poprawienia  jego  oferty  ani  na 

czynność  wezwania  go  do  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny,  licząc,  że  Zamawiający  przyzna 

mu  rację  i  sam  skoryguje  swoje  działania.  Rozpoznawanie  na  obecnym  etapie  przez  Izbę 

zasadności  zwrócenia  się  przez  Zamawiającego  do  Odwołującego  z  wezwaniem  do 

wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny,  a  siłą  rzeczy  w  tym  przypadku  również  prawidłowości 

poprawienia  omyłki  w  ofercie  Odwołującego,  prowadziłoby  do  nieuprawnionej  oceny 

zarzutów postawionych z uchybieniem ustawowego terminu na wniesienie odwołania.  

Mając  na  uwadze  wszystko  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  podlega 

oddaleniu 

i na podstawie art. 553 ustawy Pzp orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  na 

podstawie art. 557 i 575 ustawy Pzp oraz 

§  8 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 5 pkt 1 Rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  z 

dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ……………………………….………