KIO 2541/22 WYROK dnia 14 października 2022 r.

Stan prawny na dzień: 17.02.2023

Sygn. akt:  

KIO 2541/22 

WYROK

z dnia 14 października 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący:   Rafał Malinowski 

Protokolant:   

Klaudia Kwadrans 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  11  października  2022  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  26  września  2022  r.  przez 

wykonawcę  POLLIGHT Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  w postępowaniu  prowadzonym 

przez zamawiającego Gminę Miejską Kłodzko 

orzeka: 

Oddala odwołanie w całości. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  odwołującego  i  zalicza  w  poczet 

kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  (słownie:  dziesięć  tysięcy 

złotych, zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 

Zasądza  od  odwołującego  POLLIGHT  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz 

zamawiającego Gminy Miejskiej Kłodzko kwotę 3600 zł (słownie: trzy tysiące sześćset 

złotych, zero groszy). 

Stosownie do  art.  579 ust.  1 i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1129) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………… 


Sygn. akt:  

KIO 2541/22 

Uzasadnienie 

Zamawiający – Gmina Miejska Kłodzko, dalej jako: „Zamawiający”, prowadzi postępowanie o 

udzielenie zamówienia publicznego na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 

r. Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1710), którego przedmiotem jest 

„Energooszczędne  oświetlenie  uliczne  i  drogowe  przy  drogach  publicznych  gmin  obszaru 

Ziemi Kłodzkiej” numer postępowania: ZP.271.10.2022.MG. 

Ogłoszenie o zamówieniu opublikowanie zostało w Biuletynie Zamówień Publicznych z dnia 

25 kwietnia 2022 r. pod numerem 2022/BZP 00132735/01. 

W  dniu  26  września  2022  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy  POLLIGHT  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  dalej  jako:  „Odwołujący”,  w 

którym  zakwestionował  on  czynność  unieważnienia  czynności  oceny  i  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej i zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

art.  264  ust.  1  ustawy  PZP  poprzez  zaniechanie  zawarcia  umowy  z  Odwołującym 

poprzez  unieważnienie dokonania wyboru  oferty  Odwołującego jako  najkorzystniejszej 

mimo złożenia przez Odwołującego oferty w pełni zgodnej z wymaganiami SWZ, oferty 

niepodlegającej  odrzuceniu  w  Postępowaniu,  przy  jednoczesnym  podejmowaniu 

pozornych czynności odsuwających w czasie zawarcie umowy i upływu 3 miesięcy od 

dokonania tego wyboru, 

2.  art. 16 pkt 1) i 2) w zw. z art. 17 ust. 1, 2 i 3, w zw. z art. 275 pkt 1 ust. 1 ustawy PZP -

poprzez  prowadzenie  postępowania  z  naruszeniem  wynikających  z  tych  przepisów 

zasad  prowadzenia  postępowania,  w  tym  poprzez  unieważnienie  czynności  wyboru 

oferty najkorzystniejszej, wobec faktu, że wybór ten był dokonany prawidłowo, a oferta 

Odwołującego, 

pierwotnie 

uznana 

za 

najkorzystniejszą, 

rzeczywistości 

najkorzystniejszą  pozostaje,  a  w  ich  efekcie  także  naruszenia  innych  przepisów 

wskazanych w uzasadnieniu Odwołania, 

poprzez prowadzenie postępowania w trybie i przy użyciu instytucji nieznanej ustawie 

PZP, tj. poprzez dokonanie dodatkowej oceny ofert, w zakresie zgodności treści oferty 

co  do  zaoferowanego  przedm

iotu  zamówienia,  na  etapie  po  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  (a  więc  również  po  dokonaniu  oceny/weryfikacji  ofert  złożonych  w 

postępowaniu), a przed zawarciem umowy, 

3.  art.  284  ust.  1  ustawy  PZP  w  zw.  z  art.  286  ust.  1  ustawy  PZP  poprzez  dokonanie 

wykładni  SWZ,  w  ramach  procedury  wyjaśnień  SWZ,  w  sposób  który  zmienił 

wymagania  co  do  spełniania  przez  oferowany  przedmiot  zamówienia  normy  PN  EN 

13201,  w  ten  sposób,  że  usunął  ograniczenie  znajdujące  się  w  tej  normie  dot.  górnej 


wartości parametrów (z wyłączeniem współczynnika TI oraz EIR) – a następnie ocenę 

zaoferowanego  przez  Odwołującego  przedmiotu  zamówienia  z  pominięciem  tak 

przyjętej wykładni, 

a  w  ich  wyniku  także  naruszenie  art.  239  ust.  1  ustawy  PZP  poprzez  zaniechanie 

wyboru 

jako 

najkorzystniejszej 

ofe

rty  Odwołującego,  które  to  zaniechanie 

zaktualizowało  się  z  uwagi  na  unieważnienie  wyboru  jako  oferty  najkorzystniejszej 

oferty Odwołującego, pomimo, że oferta Odwołującego jest ofertą najkorzystniejszą na 

podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  dokumentach  zamówienia,  nie 

podlegającą  odrzuceniu,  a  Odwołujący  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  – 

czego Zamawiający w żaden sposób nie zakwestionował w toku Postępowania, 

z  ostrożności  procesowej,  także  naruszenie  art.  263  ustawy  PZP,  w  sytuacji  w  której 

Zamawiający  w  wyniku  unieważnienia  czynności  oceny  i  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej lub niezależnie od tej czynności dokonywałby kolejnej oceny i wyboru 

oferty  najkorzystniejszej  powołując  się  jakoby  na  odmowę  zawarcia  przez 

Odwołującego  umowy  w  postępowaniu  z  Zamawiającym  (w  treści  uzasadnienia 

Zamawiający  wskazuje,  że  Wykonawca  uchyla  się  od  zawarcia  umowy,  jednocześnie 

nie dokonując czynności zgodnie z art. 263 PZP ani nie powołując się na ten przepis), 

a w ich efekcie także innych przepisów wskazanych w uzasadnieniu Odwołania. 

Wobec  postawionych  zarzutów  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  oraz 

nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  z  dnia  20  września  2022  r.  – 

unieważnienia czynności oceny i wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Stanow

isko Odwołującego: 

Argumentując  postawione  zarzuty  Odwołujący  wskazywał,  że  po  wyborze  oferty 

Odwołującego w dniu 20 czerwca 2022 r. jako najkorzystniejszej, Zamawiający przez okres 3 

miesięcy  unika  zawarcia  umowy,  kwestionując  poprawność  przedstawienia  przez 

Odwołującego  dokumentów,  których  ocena  wykracza  poza  zakres  postępowania,  jak  też 

zarzucając Odwołującemu, że odmawia zawarcia umowy. 

Zdaniem Odwołującego, dokonał on wszelkich wynikających z przepisów ustawy oraz treści 

dokumentacji  postępowania  czynności  prowadzących  do  zawarcia  umowy  i  warunkujących 

jej  zawarcie,  a  przede  wszystkim  przedłożył  projekt  oświetleniowy  zawierający  wszystkie 

elementy  wraz  z  plikiem  źródłowym  zapisanym  w  odpowiednim  formacie.  Natomiast 

Zamawiający  stoi  na  stanowisku,  że  przedłożona  dokumentacja,  w  postaci  projektu 

oświetleniowego  zawierającego  obliczenia  fotometryczne  nie  potwierdza  spełnienia 

wymagań co do przedmiotu zamówienia wynikających z SWZ. 


Zdaniem  Odwołującego  zakwestionowanie  tych  dokumentów  jest  irrelewantne  dla 

p

oprawności oferty i w żaden sposób nie może uniemożliwiać zawarcia umowy. Dokumenty 

te  nie  były  bowiem  oceniane  w  toku  oceny  ofert.  Nie  stanowiły  elementu  przedkładanej 

oferty, ale co najbardziej istotne - 

są interpretowane w oderwaniu od treści SWZ. Nie można 

również uznać, iż Odwołujący uchyla się od zawarcia umowy. Na gruncie niniejszej sprawy, 
Odwołujący  w  sposób  ewidentny,  dąży  do  zawarcia  umowy.  Oczywistym  przykładem 

dążenia do zawarcia umowy jest również wniesienie przedmiotowego Odwołania. 

Następnie  Odwołujący  przedstawił  argumentację  dla  odparcia  tezy  Zamawiającego,  jakoby 

oferowany przez niego przedmiot zamówienia nie spełniał wymagań SWZ. Przede wszystkim 

Odwołujący zwrócił uwagę na treść wyjaśnień do SWZ z dnia 16 maja 2022 r., w których  – 

jego  z

daniem,  Zamawiający  wykluczył  ograniczenie  górnej  wartości  wyników  podanych 

parametrów  z  wyłączeniem  współczynnika  Tl  oraz  EIR,  zgodnie  z  wyjaśnieniami 

Zamawiającego do SWZ. Zamawiający wprowadzając odmienne wymagania dla parametrów 

oświetleniowych  poprzez  określenie  jedynie  ich  minimalnych  poziomów  w  referencyjnych 

obliczeniach fotometrycznych , jednocześnie wskazując , że oczekuje lepszych parametrów 

od  tych  przyjętych  w  normie  de  facto  wyeliminował  możliwość  i  konieczność  spełnienia 

minimalnych parametrów wskazanych przez normę, na która się obecnie powołuje. 

Jednocześnie Odwołujący podkreślił, że w ramach zaoferowanego przez niego rozwiązania 

nie doszło do przekroczenia dopuszczalnych maksymalnych wartości dla klas P, co miało by 

stanowić domniemaną zmianę klasy oświetleniowej. Odwołujący nie dokonał zmian klas P i 

przyjęte wyniki obliczeń natężenia oświetlenia Em danej klasy spełniają wymaganie żądanej 

klasy, w tym nie przekraczają wymaganego poziomu oświetlenia klasy wyższej (kolejnej) niż 

wymagana. 

Odw

ołujący  podkreślił  również,  że  po  złożeniu  ofert  następuje  faza  badania  tychże  ofert  w 

zakresie  regulacji  rozdziału  7  ustawy  PZP  w  zakresie  ich  zgodności  z  SWZ.  Badanie  to 

finalizowane  jest  w  myśl  art.  253  informowaniem  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  o 

wyborze  oferty  najkorzystniejszej 

–  co  wskazuje  na  zakończenie  etapu  oceny  ofert  w 

Postępowaniu.  Dla  oceny  zaś  zgodności  oferty  z  wymaganiami  SWZ  nie  wymagał 

przedstawienia  przez  wykonawców  specyfikacji  sprzętu,  obliczeń  fotometrycznych  czy  tym 

podobnych. 

Zakresu  tego  nie  określił  tak  w  SWZ  jak  też  samej  umowie.  Badanie  zaś  tych 

dokumentów  na  etapie  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  jest  rozważaniem  ułomnym  i 

pozostającym formalnie niezleżenie od zaistniałego stanu faktycznego bez wpływu na wynik 

postępowania. W sporządzonej SWZ z badania takiego na etapie oceny ofert Zamawiający 

po  prostu  zrezygnował.  Tym  samym  wykonywana  procedura  jest  ułomna  nie  tylko 

merytorycznie 

–  o  czym  powyżej,  poprzez  niewłaściwe  odczytywanie  przedstawionych 


obliczeń  ze  sporządzoną  SWZ,  ale  też  formalnie  bo  nie  może  odnieść  żadnego  skutku 

wobec oferty już zbadanej pod względem zgodności oferty z SWZ. 

Powyższe  okoliczności  zdaniem  Odwołującego  powinny  skutkować  uwzględnieniem 

odwołania. 

Stanowisko Zamawiającego: 

Pismem z dnia 10 

października 2022 r. Zamawiający przedłożył odpowiedź na odwołanie, w 

której wniósł o jego oddalenie w całości. 

Zdaniem  Zamawiającego,  w  odniesieniu  do  wyjaśnień  treści  SWZ  z  dnia  16  maja  2022  r., 

Odwołujący  w  zadanym  pytaniu  w  istocie  zwrócił  się  o  akceptację  zastosowania  opraw,  w 

odniesieniu do których w obliczeniach będą spełnione warunki Polskiej Normy PN-EN 13201, 

a  nie  o  to,  aby  Zamawiający  zrezygnował  z  wymogu  spełniania  Polskiej  Normy  PN-EN 

W  sformułowaniach  Zamawiającego  w  żadnym  miejscu  nie  ma  mowy  o  rezygnacji  z 

wymogów  Polskiej  Normy  PN-EN  13201,  a mowa  jest  o  wykluczeniu jedynie  i  co  najwyżej 

ograniczenia górnej 10%-owej wartości wyników podanych parametrów oraz o dopuszczeniu 

opraw, o akceptację których zwrócił się Odwołujący. 

Tok sformu

łowań Zamawiającego jasno wskazuje, że zrezygnował on jedynie z ograniczenia 

górnej wartości dopuszczalnej 10%-owej tolerancji, ale bynajmniej z minimalnych wymogów 

wynikających z Polskiej Normy PN-EN 13201. Mało tego, konieczność spełnienia wymagań 

Polskiej Normy PN-

EN 13201 wynika również z innych dokumentów związanych z realizacją 

przedmiotu  zamówienia,  w  tym  w  szczególności  z  dokumentacji  projektowej,  stanowiącej 

załączniki nr VII do SWZ – w dokumentach tych wielokrotnie i notorycznie podkreślana jest 

k

onieczność dostosowania warunków oświetleniowych do Polskiej Normy PN-EN 13201. 

Odnośnie  poprawności  oferty  Odwołującego  Zamawiający  wskazał,  że  nabrał  poważnych 

wątpliwości  co  do  tego,  czy  oferta  Odwołującego  spełnia  wymogi  wyartykułowane  w  SWZ 

oraz  w  dok

umentacji  Postępowania.  Zamawiający  zwrócił  uwagę  na  zapisy  Działu IV  pkt  6 

SWZ, zgodnie z którym „(…) Na wykonawcy ciąży obowiązek udokumentowania spełnienia 

wymagań  poprzez  wykonanie  i  załączenie  przed  podpisaniem  umowy  projektu 

oświetleniowego zawierającego wszystkie elementy wraz z plikiem źródłowym zapisanym w 

formacie  .dlx  lub  równoważnym  (…)”.  W  wykonaniu  powyższego  Odwołujący  złożył  co 

prawda  projekt  oświetleniowy,  jednak  Zamawiający  wykrył  w  nim  nieprawidłowości  w 

wynikach obliczeń fotometrycznych. W toku korespondencji Stron na ten temat Odwołujący – 

nie  kwestionując  wymogu  spełnienia  Polskiej  Normy  PN-EN  13201  –  nie  był  skłonny 

przedstawić obliczeń fotometrycznych, z których wynikałoby, że jego oferta spełnia wymogi 

ww. Normy. 


Następnie  Zamawiający  przedstawił  argumentację  dla  poparcia  tezy,  iż  uprawniony  był  do 

unieważnienia    czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  w  sytuacji,  w  której  powziął 

wątpliwości  co  do  prawidłowości  dokonania  tejże  czynności.  Dodatkowo  wskazał,  że 

niniejsza  sprawa  doty

czy  oceny,  czy  też  weryfikacji  przez  tutejszą  Izbę  czynności 

Zamawiającego  polegającej  na  unieważnieniu  czynności  oceny  i  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Zasadniczo  więc  sprowadza  się  do  weryfikacji,  czy  Zamawiający  – 

powziąwszy wątpliwości co do zgodności z SWZ i dokumentacją Postępowania oferty, którą 

wybrał  jako  najkorzystniejszą,  był  uprawniony  unieważnić  swoją  czynność  oceny  i  wyboru 

najkorzystniejszej oferty. 

Jak podkreślił Zamawiający, zarówno w orzecznictwie jak i doktrynie jednolicie dopuszczalne 

jest,  a  wręcz  nakazane  –  i  to  mimo  jednoznacznego  przepisu  w  tym  zakresie  –  aby 

zamawiający,  powziąwszy  wiedzę,  iż  dokonane  uprzednio  czynności  są  obarczone 

jakąkolwiek wadą lub zachodzą inne okoliczności uzasadniające ich unieważnienie, dokonał 

tzw.  auto

kontroli,  a  w  szczególności  unieważnił  swoją  wcześniejszą  czynność  w  celu  jej 

powtórzenia. 

Odnośnie zarzutu naruszenia art. 263 ustawy PZP, Zamawiający wskazał, że aby przepis ten 

mógł  być  przedmiotem  jakiegokolwiek  skutecznego  zarzutu  Odwołującego,  musiałby 

najpierw  być  przez  Zamawiającego  zastosowany.  Tymczasem  w  realiach  niniejszej  sprawy 

Zamawiający go nie zastosował, w szczególności ani nie dokonał ponownego badania ofert 

spośród ofert pozostałych, ani nie unieważnił postępowania. 

P

owyższe argumenty zdaniem Zamawiającego powinny prowadzić do oddalenia odwołania. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i  uczestników  postępowania,  na 

podstawie  zgromadzonego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania na podstawie art. 528 ustawy PZP. Ponadto Izba ustaliła, że Odwołujący posiada 

interes we wniesieniu odwołania wynikający z art. 505 ustawy PZP. 

Izba dokonała ustaleń faktycznych w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, 

tj. przede wszystkim w oparciu o dokumentację przedmiotowego postępowania, której treść 

była kluczowa dla rozstrzygnięcia sprawy.  

W ramach postępowania odwoławczego zostały również złożone następujące dowody: 

Odwołującego: 


a)  wniosek  Odwołującego  z  dnia  21  września  2022  r.  o  udostępnienie  opinii  powołanej  w 

czynności unieważnienia wyboru oferty najkorzystniejszej, 

b)  pismo  Zamawiającego  z  dnia  22  września  2022  r.  stanowiące  odpowiedź  na  wniosek 

Odwołującego o udostępnienie mu opinii wydanej przez Inspektora Nadzoru Inwestorskiego, 

zespołu  projektowego,  Komitetu  Technicznego  nr  4  ds.  Techniki  Świetlnej,  działającego  na 

zlecenie Polskiego Komitetu Normalizacyjnego, 

c) 

potwierdzenia  przelewów  (x2)  o  tytule  płatności:  „Zabezpieczenie  –  Energooszczędne 

oświetlenie 

uliczne 

drogowe 

ZP.271.10.2022.MG” 

oraz 

„Zabezpieczenie 

– 

Energooszczędne oświetlenie uliczne i drogowe ZP.271.10.2022.MG część druga”. 

Izba wydając rozstrzygnięcie oparła się jednak tylko na niektórych dowodach. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny sprawy: 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego 

przedmiotem jest „Energooszczędne oświetlenie uliczne i drogowe przy drogach publicznych 

gmin obszaru Ziemi Kłodzkiej” numer postępowania: ZP.271.10.2022.MG. 

Zgodnie z treścią informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej z dnia 20 czerwca 2022 r., za 

taką  wybrana  została  oferta  wykonawcy  POLLIGHT  Sp.  z  o.  o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

uzyskując 100 punktów. 

Zgodnie  z  treścią  SWZ,  tj.  Rozdział  IV  punkt  6:  „(…)Na  wykonawcy  ciąży  obowiązek 

udokumentowania spełnienia wymagań poprzez wykonanie i załączenie przed podpisaniem 

umowy  projektu  oświetleniowego  zawierającego  wszystkie  elementy  wraz  z  plikiem 

źródłowym  zapisanym  w  formacie.  dlx  lub  równoważnym.  Obliczenia  oraz  prezentacja 

wyników  obliczeń  musi  być  w  pełni  zgodna  z  przyjętymi.”  Zgodnie  z  punktem  8: 

„Zamawiający  wymaga  aby  przed  podpisaniem  umowy  dostarczyć  karty  katalogowe, 

deklaracje zgodności, certyfikat ENEC.” 

Tożsame  pouczenia  znalazły  się  również  w  treści  informacji  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej z zastrzeżeniem, że wyłącza się z konieczności przedstawienia certyfikatu 

ENEC dla opraw O-1 i O-5 przed podpisaniem umowy, pod warunkiem przedstawienia takich 

certyfikatów  na  etapie  realizacji  zamówienia  przy  odbiorach  częściowych  obejmujących 

swym zakresem oprawy O-1 i O-5. 

Zgodnie z treścią SWZ, tj. Rozdział IV punkt 6: (przed udzieleniem wyjaśnień z dnia 16 maja 

2022  r.) 

„Dopuszczalne  jest  odstępstwo  od  parametrów  referencyjnych  wyników 

fotometrycznych  pod  warunkiem  spełnienia  wymagań  Polskiej  Normy  PN-EN  13201  z 

wyłączeniem  luminancji  natężenia  oświetlenia  na  jezdniach,  tzn.  tolerancja  dla  parametrów 

Lm,  Em  i 

Emin  dla  jezdni  na  poziomie  10%  w  stosunku  do  referencyjnych  obliczeń 


fotometrycznych  pod  warunkiem  spełnienia  wymagań  ww.  Normy  przy  założeniu  tych 

samych  parametrów  (szerokość  drogi,  szerokość  modułu,  współczynnik  konserwacji, 

wysokość  montażu,  kąt  nachylenia,  nawierzchnia  itp.)  Zakłada  się  spełnienie  tych 

parametrów  na  poziomie  nie  gorszym  niż  w  wyliczeniach  referencyjnych  z  dopuszczalnym 

odstępstwem.” 

Zgodnie z treścią wyjaśnień treści SWZ z dnia 16 maja 2022 r., pytanie nr 24: 

„Zamawiający  wymaga  aby  oprawy  oświetleniowe  spełniały  warunki  normy  Polskiej  Normy 

PN-

EN  13201  i  bez  żadnych  podstaw  prawnych  ani  technicznych  wymaga  także  10% 

tolerancji  wyników  oferowanych  opraw  względem  wyników  obliczeń  referencyjnych 

luminancji natężenia oświetlenia na jezdniach, tzn. tolerancji dla parametrów Lm, Em i Emin 

dla  jezdni.  Pragnę  zwrócić  uwagę,  że  obliczenia  referencyjne  wykonane  są  na  konkretnym 

produkcie  jednego  producenta  i  żaden  inny  nie  będzie  miał  identycznych  wyników. 

Narzucenie niezrozumiałej 10% tolerancji dla ww parametrów preferuje produkt, który został 

użyty w obliczeniach i dyskryminuje dostawców opraw, które osiągają wyniki zgodne z normą 

oświetleniową  ale  choćby  w  jednej  z  licznych  sytuacji  drogowych  mocno  różnią  się  od 

produktu z obliczeń referencyjnych.   

Mając  na  uwadze  równe  traktowanie  oferentów  proszę  o  akceptację  zastosowania  opraw, 

dla  których  wykonano  obliczenia  fotometryczne  wg  warunków  podanych  w  obliczeniach 

referencyjnych i wszystkie wyniki spełniają warunki Polskiej Normy PN-EN 13201.” 

Odpowiedź Zamawiającego: 

„Dokumentacja  zawiera  wszystkie  niezbędne  informacje  do  przygotowania  równoważnych 

obliczeń  fotometrycznych.  Ponadto  Zamawiający  nie  narzuca  konkretnego  programu 

obliczeniowego  i  dopuszcza  obliczenia  fotometryczne  wykonane  w  programach  np.  Dialux, 

Relux  lub  innym  równoważnym.  Z  uwagi  na  niepowtarzalność  charakterystyki  świetlnej 

opraw oświetlenia ulicznego Zamawiający wprowadził zapis dotyczący tolerancji w stosunku 

do parametrów oświetleniowych wymaganych dokumentacją techniczną. Zaznaczyć należy, 

że  norma  PN  EN  13201  określa  minimalne  parametry  jakie  należy  spełnić  co  nie  zmienia 

faktu, iż zamawiający mając na względzie efektywność energetyczną oraz jakość oświetlenia 

może  wymagać  wyższych  parametrów  od  potencjalnych  oferentów.  Zamawiający  wyklucza 

ograniczenie górnej  wartości  wyników  podanych parametrów  z wyłączeniem współczynnika 

TI  oraz  EIR.  Dodatkowo  dopuszcza  użycia opraw  o strumieniu mniejszym,  większym  niż  w 

obliczeniach  bazowych  pod  warunkiem  spełnienia  parametrów  oświetleniowych  zgodnie  z 

dopuszczalną tolerancją.” 


W dniu 1 lipca 2022 r. Odwołujący zwrócił się do Zamawiającego z wnioskiem o zaliczenie 

kwoty  150 

000,00  zł  wpłaconego  wadium  w  poczet  zabezpieczenia  należytego  wykonania 

umowy. 

W  dniu  4  lipca  Odwołujący  przekazał  Zamawiającemu  dokumenty  wymagane  przed 

podpisaniem umowy. 

Następnie  w  okresie  od  lipca  do  września  2022  r.  Odwołujący  i  Zamawiający  prowadzili 

korespondencję dotyczącą prawidłowości przedkładanych dokumentów. 

Pismem  z  dnia  20  września  Zamawiający  poinformował  wykonawców  biorących  udział  w 

postępowaniu  o  unieważnieniu  czynności  oceny  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  oferty, 

przedstawiając uzasadnienie prawne i faktyczne. 

Na  dzień  wyrokowania  w  przedmiotowej  sprawie  Zamawiający  nie  dokonał  dalszych 

czynności w postępowaniu.  

Izba zważyła, co następuje: 

Po  pierwsze  Izba  pragnie  podkreślić,  że  ocenie  w  ramach  postępowania  odwoławczego 

podlegają czynności zamawiającego już dokonane. Nie podlegają ocenie Izby przewidywane 

przez  wykonawców  działania  zamawiającego.  Jak  bowiem  stanowi  art.  513  pkt  1  ustawy 

PZP  odwołanie  przysługuje  na  niezgodną  z  przepisami  ustawy  czynność  zamawiającego, 

podjętą  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  o  zawarcie  umowy  ramowej, 

dynamicznym systemie zakupów, systemie kwalifikowania wykonawców lub konkursie, w tym 

na  projektowane  postanowienie  umowy.  Zatem  przedmiotem  odwołania  może  być  m.  in. 

dokonana przez Zamawiającego czynność lub zaniechanie określonej czynności (pkt 2). 

Z  uwagi  na  powyższe,  w  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  Izba  nie  miała  podstaw 

dokonywać oceny, czy oferta Odwołującego podlega odrzuceniu z powodu jej niezgodności z 

warunkami  zamówienia  czy  też  brak  jest  podstaw  do  jej  odrzucenia,  a  tym  samym  czy 

pierwotnie  dokonany  wybór  był  prawidłowy  (zarzut  nr  1).  Badaniu  nie  podlegała  również 

kwestia  uchylania  się  przez  Odwołującego  od  podpisania  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego,  gdyż  Zamawiający  nie  dokonał  ponownej  oceny  ofert  ani  nie  unieważnił 

postępowania  z  tego  powodu  (zarzut  nr  5).  Jeśli  wskazane  wyżej  czynności  zostaną  przez 

Zamawiającego dokonane, wykonawcy będzie przysługiwać prawo skorzystania ze środków 

ochrony prawnej. 

W  związku  z  tym  ocenie  Izby  podlegała  wyłącznie  kwestia  tego,  czy  Zamawiający  mógł 

unieważnić czynność wyboru najkorzystniejszej oferty. Skład orzekający w niniejszej sprawie 

stoi  na  stanowisku,  że  zamawiający  jest  uprawniony  do  powtórzenia  z  własnej  inicjatywy 

czynności,  jeśli  dopatrzy  się  w  swoim  działaniu  nieprawidłowości.  Zamawiający  ma 


każdorazowo  prawo  do  samoistnego  podjęcia  decyzji  o  powtórzeniu  dokonanych  przez 

siebie  czynności  w  toku  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  o  ile  uzna,  iż 

dokonane  uprzednio  czynności  są  obarczone  wadą  lub  zachodzą  inne  okoliczności 

uzasadniające  ich  unieważnienie.  Jeśli  zatem  Zamawiający  dostrzeże  nieprawidłowości 
danej  oferty  (przykładowo  jej  niezgodność  z  SIWZ)  później,  nie  może  przejść  nad  tym  do 

porządku,  choćby  wcześniej  traktował  w  tym  zakresie  ofertę  za  poprawną,  niezależnie  czy 

dostrzeżenie  tych  niedoskonałości  jest  wynikiem  rozstrzygnięcia  odwołania,  uwzględnienia 

zarzutów  przez  zamawiającego,  czy  też  własnego  dostrzeżenia  ich  przez  zamawiającego. 

Biorąc  pod  uwagę,  że  celem  postępowania  przetargowego  jest  dokonanie  zgodnego  z 

przepisami wyboru oferty i udzielenia zamówienia, to w sytuacji, gdy ujawniają się przesłanki, 

które budzą jakąkolwiek wątpliwość, autoweryfikacja czynności zamawiającego jest nie tylko 

dopuszczalna,  ale  i  uzasadniona.  Zamawiający  obowiązany  jest  bowiem  traktować 

wszystkich  wykonawców  równo,  zaś  postawione  przez  siebie  w  SIWZ  wymagania 

konsekwentnie egzekwować (tak: wyrok KIO z dnia 19 grudnia 2014 r., KIO 2605/14). 

Zamawiający  stwierdzając  istnienie  wątpliwości  odnośnie  prawidłowości  dokonanej 

czynności  nie  może  ich  pomijać.  W  przeciwnym  wypadku  mogłoby  dojść  do  sytuacji,  iż 

pomimo  wiedzy  Zamawiającego  o  określonych  faktach,  umowa  w  sprawie  zamówienia 

publicznego  zostałaby  podpisana  z  wykonawcą,  którego  oferta  może  być  obarczona 

oczywistą wadliwością. Nie można  więc stwierdzić,  że  w  takim  przypadku Zamawiający  był 

bezwzględnie zobowiązany do podpisania umowy w sprawie zamówienia publicznego. 

Co  jednak  istotne,  Zamawiający  na  dzień  wyrokowania  nie  podjął  dalszych  czynności  w 

postępowaniu. Ostatnią czynnością przez niego podjętą jest unieważnienie czynności oceny 

i  wyboru oferty  najkorzystniejszej.  Nie wiadomo zatem  jaki  będzie rezultat  ponownej  oceny 

ofert.  Nie  można  stwierdzić  na  obecnym  etapie  jakie  czynności,  jeśli  jakiekolwiek, 

Zamawiający  podejmie  wobec  oferty  Odwołującego  czy  też  o  podstawie  prawnej  takich 

czynności.  Nie  jest  zatem  możliwa  ocena  przez  Izbę  związanej  z  tym  argumentacji 

przedstawianej przez Odwołującego. Wywód Odwołującego w zakresie zgodności jego oferty 

z  warunkami  zamówienia  w  kontekście  prezentowanej  wykładni  SWZ  jest  więc 

przedwczesny i 

nie podlegał ocenie Izby. 

Wobec  powyższego,  zdaniem  Izby  nie  można  stwierdzić,  że  Zamawiający  dokonał 

unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  z  naruszeniem  przepisów  biorąc 

pod uwagę, że czynność taka umożliwia jedynie ponowne zbadanie złożonych ofert, a efekt 

tego badania jest obecnie nieznany. Z powyższych względów nie można również zgodzić się 

z zarzutem odwołania, jakoby Zamawiający dokonał dodatkowej, nieuprawnionej oceny ofert 

(zarzut  nr  2)  czy  też  ocenił  zaoferowany  przez  Odwołującego  przedmiot  zamówienia  z 

pominięciem określonej wykładni SWZ (zarzut nr 3). Zamawiający nie dokonał bowiem tych 


czynności, a jedynie unieważnił czynność wyboru oferty najkorzystniejszej nie przesądzając 

o dalszym losie oferty Odwołującego. 

Również teza leżąca u podstaw zarzutu nr 4 jest nieuprawniona. Zgodnie bowiem z definicją 

postępowania o udzielenie zamówienia, zawartą w art. 7 pkt 18 ustawy PZP należy przez to 

rozumieć  postępowanie  wszczynane  przez  przekazanie  albo  zamieszczenie  ogłoszenia, 

przekazani

e  zaproszenia  do  negocjacji  albo  zaproszenia  do  składania  ofert,  prowadzone 

jako  uporządkowany  ciąg  czynności,  których  podstawą  są  warunki  zamówienia  ustalone 

przez zamawiającego, prowadzące do wyboru najkorzystniejszej oferty lub wynegocjowania 

postanowie

ń umowy w sprawie zamówienia publicznego, kończące się zawarciem umowy w 

sprawie  zamówienia  publicznego  albo  jego  unieważnieniem,  z  tym  że  zawarcie  umowy  w 

sprawie zamówienia publicznego nie stanowi czynności w tym postępowaniu. Wynika zatem 

z  powyższego  przepisu,  że  postępowanie  kończy  się  zawarciem  umowy  w  sprawie 

zamówienia  publicznego.  Do  tego  więc  momentu  Zamawiający  uprawniony  jest  do 

korygowania  swoich  czynności,  jeśli  uzna,  że  istnieje  ryzyko  ich  wadliwości.  Taka  sytuacja 

ma  też  miejsce  w  niniejszej  sprawie.  Zamawiający  dopiero  po  ponownej  ocenie  złożonych 

ofert podejmie określone czynności i wskaże ich podstawę prawną, przy czym wszystkie te 

czynności wykonywane są w ramach postępowania o udzielenie zamówienia. 

W  związku  z  powyższym  odwołanie  nie  zasługiwało  na  uwzględnienie,  gdyż  zdaniem  Izby 

przepisy  powoływane  przez  Odwołującego  w  treści  zarzutów  nie  zostały  przez 

Zamawiającego naruszone. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy  na 

podstawie  art.  575  ustawy  PZP 

oraz  w  oparciu o  §  8  ust.  2  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).   

Izba odstąpiła od zasądzenia na rzecz Zamawiającego kosztów związanych z dojazdem na 

posiedzenie  i  rozprawę  oraz  kosztów  poniesionych  w  związku  z  uiszczeniem  opłaty 

skarbowej  od  pełnomocnictwa.  W  odniesieniu  do  pierwszej  z  ww.  kategorii,  Zamawiający 

nawet nie uprawdopodobnił, że koszty ujawnione przez niego w nocie obciążeniowej zostały 

faktycznie poniesione, brak było zatem podstaw do ich zasądzenia. Natomiast w odniesieniu 

do drugiego z poniesionych kosztów wskazać należy, że zgodnie z art. 7 pkt 3 ustawy z dnia 

16  listopada  2006  r.  o  opłacie  skarbowej  (t.  j.  Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1923)  jednostki 

samorządu  terytorialnego,  którą  jest  również  Zamawiający,  zwolnione  są  od  opłaty 

skarbowej.  Nie  można  zatem  poniesionego  przez  Zamawiającego  kosztu  uznać  za 

uzasadniony. 


Przewodniczący: 

………………………