KIO 266/22 WYROK dnia 16 lutego 2022 r.

Sygn. akt: KIO 266/22 

WYROK 

z dnia 16 lutego 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:      Rafał Malinowski 

Protokolant:            

Mikołaj Kraska 

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 14 lutego 2022 r. w 

Warszawie odwołania wniesionego do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  dnia  31  stycznia  2022  r.  przez  wykonawcę  CONEKS 

Sp.  z  o.o.  Sp.  K.    z  siedzibą  w  Warszawie,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego Gminę Ogrodzieniec, 

przy  udziale  wykonawcy  R.  W.

,  prowadzącej  działalność  gospodarczą  pod  firmą:  Firma 

Produkcyjno-Handlowo-

Usługowa  W.  R.,  Chechło  ul.  Kluczewska  120A,  32-310  Klucze, 

zgłaszającej przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  oznaczonego  w  odwołaniu  numerem  3  i 

nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej 

oraz odrzucenie oferty wykonawcy R. W. prowadzącej działalność gospodarczą pod 

firmą: Firma Produkcyjno-Handlowo-Usługowa W. R. w części nr 1 i 3 postępowania 

na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo zamówień publicznych z uwagi na 

błąd w obliczeniu ceny. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie. 

3.  Zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  (słownie: 

dzi

esięć  tysięcy  złotych,  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego  tytułem  wpisu 

od  odwołania,  kwotę  3  600  zł  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych,  zero  groszy), 

stanowiącą  koszt  poniesiony  przez  Odwołującego  z  tytułu  wynagrodzenia 

pełnomocnika  oraz  kwotę  17  zł  (słownie:  siedemnaście  złotych,  zero  groszy) 

poniesioną przez Odwołującego z tytułu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  stosownie  do  wyniku  postępowania 

odwoławczego  w  1/4  Zamawiającego  oraz  w  3/4  Odwołującego  i  zasądza  od 

Zamawiającego Gminy Ogrodzieniec na rzecz Odwołującego CONEKS Sp. z o.o. Sp. 

K.    z  siedzibą  w  Warszawie  kwotę  3 404  zł  (słownie:  trzy  tysiące  czterysta  cztery 

złote, zero groszy). 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 

2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1129) na niniejszy wyrok  - w terminie 14 

dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.  

Przewodniczący:      ……………………..… 

Sygn. akt: KIO 266/22 

UZASADNIENIE 

Zamawiający Gmina Ogrodzieniec prowadzi na podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. 

Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129,  dalej:  „PZP”)  postępowanie  w 

trybie  podstawowym,  którego  przedmiotem  jest  „Kompleksowe  unieszkodliwienie  odpadów 

zawierających  azbest  z  budynków  mieszkalnych  i  gospodarczych  na  terenie  Gminy 

Ogrodzieniec (Etap I) 

– 3 części”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych w dniu 

26 listopada 2021 r. pod numerem 2021/BZP 00286508/01.  

W  dniu  31  stycznia  2022  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wykonawcy  CONEKS  Sp.  z  o.o.  Sp.  K.    z  siedzibą  w  Warszawie,  w  którym  zarzucił  on 

Zamawiającemu: 

1) mające istotny wpływ na wynik postępowania, naruszenie przepisu art. 226 ust. 1 pkt 5) 

ustawy  PZP  - 

poprzez  odrzucenie  oferty  Coneks  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością 

sp. k. z siedzibą w Warszawie w Części nr 1 i nr 3 Postępowania z uwagi na jej niezgodność 

z  warunkami  zamówienia,  w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  winien  był  poprawić  omyłki 

powodujące  niezgodność  oferty  z  dokumentami  zamówienia  jako  niepowodujące  istotnych 

zmian w treści oferty, w trybie art. 223 ust. 2 pkt 3) ustawy PZP; 

2) mające istotny wpływ na wynik postępowania, naruszenie przepisu art. 223 ust. 2 pkt 3) 

ustawy  PZP  - 

poprzez  zaniechanie  poprawienia  przez  Zamawiającego  w  ofercie 

Odwołującego  omyłek  polegających  na  niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia 

niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  mimo,  że  w  stanie  faktycznym  sprawy 

Zamawiający był do tego zobowiązany, a niedokonanie tej czynności i brak poprawienia ww. 

omyłek doprowadził do odrzucenia oferty Odwołującego; 

3) mające istotny wpływ na wynik postępowania, naruszenie przepisu art. 226 ust. 1 pkt 10) 

ustawy PZP - 

przez brak odrzucenia oferty wykonawcy R. W., prowadzącej działalność pod 

firmą: Firma Produkcyjno-Handlowo-Usługowa W. R., Chechło, ul. Kluczewska 120a, 32-310 

Klucze, 

w  Części  nr  1  i  nr  3  Postępowania,  w  sytuacji,  gdy  oferta  ta  zawiera  błąd  w 

obliczeniu ceny; 

4) mające istotny wpływ na wynik postępowania, naruszenie przepisu art. 239 ust. 1 ustawy 

PZP  - 

przez  brak  wyboru  oferty  Coneks  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  sp.  k.  z 

siedzibą  w  Warszawie  w  Części  nr  1  i  nr  3  Postępowania,  w  sytuacji  gdy  była  to 

najkorzystniejsza oferta złożona w Postępowaniu. 

W związku z postawionymi zarzutami Odwołujący wniósł o: 

1) nakazanie unieważnienia przez Zamawiającego czynności z dnia 24 stycznia 2022 roku, 

polegającej na wyborze jako oferty najkorzystniejszej oferty złożonej przez R. W., działającą 

pod  firmą:  Firma  Produkcyjno-  Handlowo-Usługowa  W.  R.,  Chechło,  ul.  Kluczewska  120a, 

32-310 Klucze, NIP: 6371088185 - 

w Części nr 1 i nr 3 Postępowania;  

2) nakazanie unieważnienia przez Zamawiającego czynności z dnia 24 stycznia 2022 roku, 

polegającej  na  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  -  Spółki  CONEKS  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością sp. k. z siedzibą w Warszawie - w Części nr 1 i nr 3 Postępowania:  

3)  nakazanie  Zamawiającemu  ponownej  czynności  badania  i  oceny  oferty  Odwołującego  z 

uwzględnieniem  argumentacji  zawartej  w  niniejszym  odwołaniu;  ewentualnie  o  nakazanie 

Zamawiającemu  ponownej  czynności  badania  i  oceny  oferty  Odwołującego  z 

uwzględnieniem argumentacji zawartej w niniejszym odwołaniu i nakazanie Zamawiającemu 

wezwania Odwołującego do wyjaśnienia oferty w trybie art. 223 ust. 1 ustawy PZP;  

4) nakazanie Zamawiającemu poprawienia, na podstawie art. 223 ust. 2 pkt 3) PZP, innych 

omyłek polegających na niezgodności treści oferty z SWZ niepowodujących istotnych zmian 

w treści oferty poprzez przeliczenie cen jednostkowych na wymagane przez siebie jednostki 

miary;  

5)  nakazanie  wyboru  przez  Zamawiającego  oferty  Odwołującego  jako  najkorzystniejszej  w 

przedmiotowym Postępowaniu - w Części nr 1 i nr 3 Postępowania;  

6)  nakazanie odrzucenia  przez  Zamawiającego oferty  złożonej  przez  R. W.,  działającą  pod 

firmą: Firma Produkcyjno-Handlowo-Usługowa W. R., Chechło, ul. Kluczewska 120a, 32-310 

Klucze, NIP: 6371088185 - 

w części nr 1 i nr 3 Postępowania;  

7)  zasądzenie  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kosztów  postępowania,  w  tym 

kosztów wpisu - wg norm przepisanych. 

Jak  argumentował  Odwołujący,  odrzucenie  oferty  Coneks  było  bezpodstawne  i  jako  takie 

narusza przepis art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP. Należy podkreślić, że w treści Specyfikacji 

Warunków  Zamówienia  nie  określono  jednoznacznie,  iż  ceny  jednostkowe  w  stosunku  do 

wszystkich rodzajów robót objętych zamówieniem mają zostać przeliczone w odniesieniu do 

jednego metra kwadratowego.  

W  programie  funkcjonalno-

użytkowym  oraz  Inwentaryzacji  (zestawieniu  pomocniczym), 

stanowiących  załączniki  do  SWZ  i  zawierających  podstawy  do  obliczenia  wynagrodzenia  i 

kosztów wykonania robót, użyto natomiast dokładnie takich samych jednostek miar jakich w 

ofercie, w stosunku do poszczególnych robót, użyła spółka Coneks. Określenie „cena netto 

za 1 m2”, jako właściwe dla wszystkich rodzajów robót, znalazło się tylko w tabeli „Założenia 

w

artości jednostkowych (dla wszystkich części) - TYP I” i zostało przez Spółkę potraktowane 

jedynie jako jednostka przykładowa -  przystawała ona  bowiem  wyłącznie do  kilku rodzajów 

robót wyszczególnionych w tej tabeli. 

Jak  dalej  wskazuje  Odwołujący  w  treści  odwołania,  w  praktyce  nie  przelicza  się  bowiem 

robót polegających np. na montażu anten i innych urządzeń, montażu instalacji odgromowej, 

lejów  i  rur  spustowych,  czy  też  sporządzaniu  dokumentacji  robót  -  na  metry  kwadratowe. 

Dlatego też, w pozycjach: „Wywóz i transport odpadów na składowisko”, „Ponowny montaż 

zdemontowanych  okien  połaciowych  (jeżeli  były  demontowane)”,  „Montaż  nowych  rynien  w 

rozmiarze  odpowiednim  do  powierzchni  dachu  z  materiału  blacha  powlekana  -  tylko  w 

przypadku  gdy  budynek  był  w  nie  wcześniej  wyposażony”,  „Montaż  nowych  lejów 

spustowych i rur spustowych z materiału blacha powlekana - tylko w przypadku gdy budynek 

był w nie wcześniej wyposażony”, „Montaż nowej instalacji odgromowej - tylko w przypadku 

gdy  budynek  był  w  nią wcześniej  wyposażony”,  „Montaż anten  i  innych urządzeń  (podesty, 

ławy kominiarskie, kolektory, śniegołapy, drabinki), które były na dachu zamocowane przed 
przystąpieniem  do  prac”,  „Uprzątnięcie  placu  budowy,  wywóz  pozostałych  odpadów”,  
„Sporządzenie stosownej dokumentacji i jej zgłoszenie”, Wykonawca Coneks użył jednostek 

miar powszechnie używanych do tego rodzaju robót i użytych w dokumentacji Postępowania. 

Przeliczenie  wartości  ww.  robót  na  metry  kwadratowe  w  oparciu  o  nieprecyzyjne  warunki 

zamówienia  przedstawione  przez  Zamawiającego  było  niemożliwe  -  w  żadnym  z 

dokumentów  postępowania  nie  określono  bowiem,  w  stosunku  do  „jakiego”  metra 

kwadratowego należało te wartości przeliczać. 

Mając  to  na  uwadze,  Spółka  dookreśliła  jednostki  miar  niektórych  prac  do  takich,  jakie  w 

praktyce  obrotu  gospodarczego  są  przyporządkowane  do  danego  typu  robót.  Reasumując, 

warunki  zamówienia  określone  przez  Zamawiającego  były  na  tyle  nieprecyzyjne,  że 

Wykonawca miał prawo do złożenia oferty zgodnej z zasadami sztuki budowlanej. Skoro nie 

wpływa  to  ostatecznie  na  wartość  wynagrodzenia,  nie  mogło  to  stanowić  przesłanki  do 

odrzucenia oferty. 

Zdaniem  Odwołującego  użyte  przez  Coneks  jednostki  miar  nie  wpływają  na  ostateczne 

wynagrodzenie zaproponowane w ofercie. Przeliczenie zaproponowanych przez 

Wykonawcę 

cen jednostkowych na metry kwadratowe jest możliwe, bowiem ilości poszczególnych robót 

zostały  wyszczególnione  w  Inwentaryzacji  (zestawieniu  pomocniczym)  w  takich  samych 

jednostkach,  jakich  użyła  Spółka.  Możliwe  jest  zatem  łatwe  przeliczenie  przez 
Zamawiającego  zaproponowanych  przez  Coneks  cen  jednostkowych  w  wymagany  przez 

siebie sposób.  

O  ile  Zamawiający  miałby  jakiekolwiek  wątpliwości  dotyczące  sposobu  przeliczenia 

jednostek  użytych  przez  Odwołującego  na  metry  kwadratowe,  winien  on  wezwać 

Odw

ołującego do wyjaśnienia oferty w trybie art. 223 ust. 1 PZP. 

Przechodząc  do  zarzutu  błędu  w  obliczeniu  ceny,  Odwołujący  podkreślił,  że  pozostaje  w 

przekonaniu,  że  wykonawca  R.  W.,  działająca  pod  firmą:  Firma  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowa  W.  R.,  w  swojej  ofercie  wskazała  stawkę  VAT  23%  i  wg  takiej  stawki  obliczyła 

ceny  jednostkowe  pozycji:  „Usunięcie  płyt  azbestowo-cementowych  z  poszycia  dachu  przy 

zastosowaniu  odpowiednich  zabezpieczeń”,  „Wywóz  i  transport  odpadów  na  składowisko” 

oraz pozycji „Zdeponowanie na składowisku” - w stosunku do budynków gospodarczych. Jak 

wskazano powyżej, stawka ta jest nieprawidłowa i winna wynieść 8%.  

Jak kontynuował  Odwołujący  zastosowanie stawki  23%  powoduje,  że  oferta wykonawcy  R. 

W. zawiera merytoryczny błąd zarówno w cenach jednostkowych,  jak też w łącznej wartości 

oferowanego  wynagrodzenia.  Tego  rodzaju  błędu  nie  da  się  natomiast  usunąć  bez  zmiany 

wynagrodzenia,  tj.  bez  zmiany  oferty.  W  rozdziale  XVII.  „Sposób  obliczenia  ceny”  SWZ, 

określono: „Wykonawca poda w Formularzu Ofertowym stawkę podatku od towarów i usług 

(VAT) właściwą dla przedmiotu zamówienia, obowiązującą według stanu prawnego na dzień 

składania ofert.  Określenie ceny  ofertowej  z  zastosowaniem  nieprawidłowej  stawki  podatku 

od  towarów  i  usług  (VAT)  potraktowane  będzie,  jako  błąd  w  obliczeniu  ceny  i  spowoduje 

odrzucenie oferty, jeżeli nie ziszczą się ustawowe przesłanki omyłki (na podstawie art. 226 

ust. 1 pkt 10 pzp w związku z art. 223 ust. 2 pkt 3 pzp).” 

Powyższy  zarzut  spółka  Coneks  opiera  o  fakt,  iż  -  jak  wyżej  wskazano  -  sama  została 

wezwana  przez  Zamawiającego  o  wyjaśnienie  zastosowania  8%  stawki  VAT  w  przypadku 

budynków  gospodarczych.  Skoro  Zamawiający  żądał  wyjaśnienia  tej  pozycji  od  Coneks, 

zasadnym jest założenie, że drugi z oferentów zastosował stawkę w wysokości 23%, co nie 

wzbudziło  wątpliwości  Zamawiającego.  W  celu  potwierdzenia  wymienionego  zarzutu 

Odwołujący  pismem  z  dnia  25  stycznia  2022  r.,  doręczonym  w  tym  samym  dniu 

Zamawiającemu,  wezwał  Zamawiającego  do  udostępnienia  protokołu  postępowania  oraz 

oferty wykonawcy R. W., wraz z całą korespondencją wymienioną przez tego wykonawcę z 

zamawiającym  w  ramach  postępowania  (np.  wezwania  zamawiającego,  informacje  o 

poprawieniu  omyłek,  odpowiedzi  wykonawcy  i  inne  składane  pisma)  powstałą  do  dnia 

udostępnienia dokumentów. 

Niestety,  mimo  iż  wszystkie  dokumenty  w  postępowaniu  mają  postać  zdigitalizowaną  i  nie 

wymagają  żadnej  obróbki  przed  udostępnieniem,  zaś  od  dnia  złożenia  przedmiotowego 

wniosku  do  chwili  składania  niniejszego  odwołania  upłynęło  już  6  dni,  Zamawiający  aż  do 

ostatniego  dnia  terminu  na  złożenie  niniejszego  odwołania,  tj.  31.01.2022  r.,  nie  przesłał 

spółce  Coneks  zawnioskowanych  dokumentów.  Mając  na  uwadze  powyższe,  Zamawiający 

winien  był  odrzucić  ofertę  R.  W.,  działającej  pod  firmą:  Firma  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowa  W.  R.,  co  przy  jednoczesnym  unieważnieniu  odrzucenia  oferty  Coneks 

skutkowałoby  koniecznością  wyboru  oferty  tej  Spółki  w  części  1  i  3  zamówienia,  zaś  przy 

utrzymaniu  odrzucenia  oferty  Coneks  w  mocy  - 

koniecznością  unieważnienia  całego 

postępowania. W obu tych przypadkach Coneks ma zatem interes prawny w domaganiu się 

odrzucenia oferty R. W.. 

W  dniu  3  lutego  2022  r.  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Zamawiającego  zgłosił  wykonawca  R.  W.,  prowadząca  działalność  gospodarczą  pod  firmą: 

Firma  Produkcyjno-Handlowo-

Usługowa R. W.. Następnie pismem z dnia 12 lutego 2022 r. 

przedstawił  on  swoje stanowisko w  sprawie. Wniósł  o zwrot  odwołania,  jako  nieprawidłowo 

opłaconego, ewentualnie o oddalenie odwołania w całości.  

W tre

ści pisma Przystępujący wyrażał wątpliwości co do prawidłowego opłacenia odwołania 

przez Odwołującego z uwagi na zawarcie w treści odwołania sformułowania, że „wpis został 

uiszczony przelewem na rachunek bankowy Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy”. 

W razie 

nieuwzględnienia powyższego wniosku, przedstawił także argumentacją na odparcie 

twierdzeń  Odwołującego.  Podkreślił,  że  niezgodność  oferty  Odwołującego  z  SWZ  ma 

charakter  merytoryczny  i  istotny.  Zgodnie  z  postanowieniami  umowy  wynagrodzenie  ma 

charakter  ko

sztorysowy  i  ma  być  ono  rozliczane  w  taki  sposób  (por.  §  9  projektowanych 

postanowień umowy – załącznika nr 1 do SWZ). Co więcej, zgodnie z pkt XIX.6 SWZ przed 

podpisaniem  umowy  wybrany  wykonawca  jest  zobowiązany  przedłożyć  kosztorys 

szczegółowy  opiewający  na  cenę  oferty  z  podziałem  na  branże.  Do  wykonania  tego 

obowiązku  konieczne  było sformułowanie oferty w  sposób  zgodny  z  wymaganiami SWZ,  w 

tym  jasnymi  i  precyzyjnymi  postanowieniami  wzoru  formularza  oferty  (załącznik  nr  2  do 

SWZ). Powyższe oznacza, że ceny jednostkowe wskazane w ofercie mają następnie istotne 

znaczenie  dla  rozliczenia  przedmiotowego  zadania  zarówno  w  relacji  Zamawiający-

Wykonawca,  jak  i  w  relacji  Zamawiającego  z  Instytucją  Zarządzającą,  celem  rozliczania 

dofinansowania  przedmiotowego  zamówienia  uzyskanego  ze  środków  Unii  Europejskiej. 

Samowolne  wprowadzenie  przez  Odwołującego  wyceny  w  stosunku  do  innych  jednostek 

miary powoduje, że Zamawiający nie będzie w stanie w oparciu o dane wskazane w ofercie 

Odwołującego prawidłowo realizować tych rozliczeń. Prawidłowe podanie cen jednostkowych 

w  formularzu  oferty  ma  więc  istotne  znaczenie  zarówno  dla  badania  i  oceny  ofert  (ze 

względu  na  konieczność  zachowania  ich  porównywalności),  jak  i  dla  procesu  realizacji  i 

rozliczenia umowy. 

Jak  dodał,  w  sytuacji  przedstawienia  ceny  w  sposób  niezgodny  z  założeniami  SWZ  nie 

będzie  możliwe  zgodne  z  wymaganiami  tego  dokumentu  rozliczanie  umowy.  Powyższe 

świadczy  o  merytorycznej  i  istotnej  niezgodności  oferty  Odwołującego  z  warunkami 

zamówienia  –  przy  wynagrodzeniu  kosztorysowym,  którego  istotą  jest  rozliczanie  prac 

według  faktycznie  zrealizowanych  robót  w  oparciu  o  stawki  ujęte  w  kosztorysie  ofertowym 

wykonawcy,  rzetelna  wycena  poszczególnych  pozycji  kosztorysowych  ma  doniosłe 

znaczenie  (por.  np.  wyroki  KIO:  z  dnia  9  czerwca  2016  r.,  KIO  897/16,  z  dnia  30  listopada 

2017 r., KIO 2407/17, z dnia 27 kwietnia 2017 r., KIO 693/17). 

W  postępowaniach,  w  których  przewidziane  było  rozliczenie  kosztorysowe  nie  ma 

przyzwolenia  na  odstępstwa  od  postanowień  ustalonego  przez  Zamawiającego  przedmiaru 

(por. wyrok KIO z dnia 14 sierpnia 2020 r., KIO 1492/20). 

Niezgodność oferty Odwołującego z SWZ polega na sporządzeniu i przedstawieniu oferty w 

sposób  niezgodny  z  wymaganiami  dokumentów  postępowania  dotyczącymi  sposobu 

wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia  zobowiązania  ofertowego  (por.  wyrok  KIO:  z  dnia  18 

lutego 2020 r., KIO 222/20). 

Nie  ma  przy  tym  znaczenia  fakt,  że  niezgodne  z  SWZ  są  tylko  niektóre  elementy  ujęte  w 

kosztorysie  - 

oferta  wykonawcy  ma  w  pełni,  a  nie  tylko  w  części,  odpowiadać  wymogom  i 

treści SWZ (por. np. wyroki KIO: z dnia 10 sierpnia 2020 r., KIO 1458/20). 

Podsumowując, zarzut naruszenia przez Zamawiającego art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy pzp nie 

jest zasadny. Uwzględniając okoliczności sprawy należy wskazać, że oferta Odwołującego w 

częściach 1 i 3 została odrzucona słusznie. 

Jak  podkreśla  Przystępujący  dokonana  przez  Odwołującego  samowolnie  zmiana  pozycji 
kosztorysowych  w  ofercie  spowodowała  niezgodność  tej  oferty  w  częściach  nr  1  i  3  z 

warunkami  zamówienia.  Niezgodność  ta  ma  charakter  permanentny  i  nie  nadaje  się  do 

sanowania w żadnej przewidzianej w ustawie pzp formule. 

Co więcej, Odwołujący stawia zarzut naruszenia art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy pzp pomimo, iż 

z odwołania wynika jednoznacznie, że sposób ukształtowania przez Odwołującego oferty nie 

jest  omyłkowy.  Odwołujący  bowiem  wskazuje  wyraźnie  i  wprost,  że  świadomie  i  celowo 

zmienił  zastosowane  jednostki  miary.  Świadczy  o  tym  choćby  następujące  sformułowanie 

„Mając  to  na  uwadze,  Spółka  dookreśliła  jednostki  miar  niektórych  prac  do  takich,  jakie  w 

praktyce  obrotu  gospodarczego  są  przyporządkowane  do  danego  typu  robót.”  (por. 

odwołanie, str. 4). 

Zgodnie  z  orzecznictwem  KIO  nie  można  w  tym  przypadku  mówić  o  omyłce  w  działaniu 

Odwołującego.  Wpisanie  wskazanych  w  kosztorysie  wartości  było  działaniem  celowym,  co 

wyklucza dokonywanie poprawy na podstawie art. 223 ust. 2 pzp (por. np. wyroki KIO: z dnia 

9 czerwca 2016 r., KIO 897/16, z dnia 27 maja 2021 r., KIO 1225/21, z dnia 14 maja 2021 r., 

KIO 865/21). 

Skoro  więc  Odwołujący  świadomie  i  celowo  dokonał  zmiany  założonych  przez 

Zamawiającego do kosztorysowania jednostek miary, to nie może skutecznie powoływać się 

na  konieczność  poprawiania  tak  sformułowanej  oferty  w  trybie  art.  223  ust.  2  pkt  3  ustawy 

pzp.  Prowadziłoby  to  do  zaprzeczenia  charakteru  instytucji  poprawy  omyłek,  która  –  ze 

swojej natury 

– dotyczy sytuacji nie objętych zamierzeniem wykonawcy. 

Zdaniem  Przystępującego,  jeśli  Odwołujący  miał  wątpliwości  związane  ze  sposobem 

ukształtowania treści formularza oferty lub też planowanego sposobu dokonywania rozliczeń 

przez Zamawiającego, to mógł i powinien zadać w tym zakresie pytania do SWZ w trybie art. 

135  pzp.  Takiego  zachowania  należy  wymagać  od  profesjonalnego  podmiotu,  który 

przystępuje  do  przetargu  objętego  zamówieniem  publicznym  (por.  np.  wyrok  Sądu 

Najwyższego  z  dnia  5  czerwca  2014  r.,  IV  CSK  626/13,  wyrok  Sądu  Apelacyjnego  w 

Szczecinie z dnia 24 czerwca 2021 r., I ACa 234/20, wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie 

z dnia 5 października 2018 r., VI Ga 452/18, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 

28 lutego 2018 r., I AGa 44/18). 

Nie  może  Odwołujący  dokonywać  zmian  w  tym  zakresie  uzurpując  sobie  rolę  gospodarza 

postępowania, która to rola w sposób jednoznaczny przyznana jest Zamawiającemu (art. 37 

ust.  1  ustawy  p

zp).  To  Zamawiający  zna  cele  i  uwarunkowania,  z  którymi  wiąże  się  dane 

zamówienie  i  on  dobiera  w  SWZ  właściwe  w  tym  obszarze  środki.  W  niniejszej  sprawie  w 

postanowieniach  SWZ  (załącznik  nr  2  do  SWZ  –  Formularz  oferty)  w  sposób  jasny  i 

precyzyjny  wymagały  aby  ceny  jednostkowe1  były  określone  dla  jednostki,  którą  był  metr 

kwadratowy. Jest to wpisane wprost, z użyciem powszechnie zrozumiałych określeń. 

Nie są w tym zakresie zasadne wywody Odwołującego o tym, iż rzekomo jednostki takie, jak 

wskazał  on  w  swojej  ofercie  miały  wynikać  z  PFU.  PFU  był  dokumentem  opisującym 

przedmiot  zamówienia,  a  nie  sposób  kalkulacji  ceny  oferty.  Żadne  jego  postanowienie  nie 

narzucało  odmiennego  sposobu  wyceny  czy  rozliczeń,  niż  wynikający  z  formularza  oferty 

(załącznik  nr  2  do  SWZ)  czy  projektowanych  postanowieniach  umowy  (załącznik  nr  1  do 

SWZ). 

Podobnie  ma  się  rzecz  z  inwentaryzacją.  Przede  wszystkim  dotyczy  ona  obiektów  z  listy 

rezerwowej, co powoduje, że nie wiadomo nawet, czy któryś z obiektów z tej inwentaryzacji 

zostanie obj

ęty realizacją zamówienia. Ponadto, podobnie jak PFU, nie zawiera ona żadnych 

wytycznych w zakresie

 kształtowania cen w ofercie. A już na pewno nie stanowi lex specialis 

w  stosunku  do  formularza  oferty  (załącznik  nr  2  do  SWZ).  Co  więcej,  jak  wskazuje  nawet 

sama nazwa inwentaryzacji, dokument ten miał charakter pomocniczy. 

Dokonując  zmiany  formularza  w  sposób  samowolny  Odwołujący  przyjął  na  siebie  ryzyko 

związane  z  dokonaną  w  nieautoryzowany  sposób  zmianą.  W  tym  przypadku  doprowadziło 

go  to do  złożenia oferty  niezgodnej  z  warunkami  zamówienia w  zakresie części  nr  1 i  3,  a 

przez to 

– oferty podlegającej odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy pzp. 

Jak  dodał  Przystępujący,  Odwołujący  w  odwołaniu  przedstawia  de  facto zarzuty  dotyczące 

treści  SWZ.  Tego  rodzaju  zarzuty  są  spóźnione  na  obecnym  etapie  postępowania  o 

udzielenie zamówienia publicznego i nie powinny być brane pod uwagę przez Izbę. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  błędu  w  obliczeniu  ceny  Przystępujący  wskazał,  że 

zastosował w przedmiotowej ofercie prawidłową, zgodną z przepisami stawkę podatku VAT. 

Wynika to w szczególności z przedstawionych przez Przystępującą wyjaśnień treści oferty i 

przedstawionego  w  nich  orzecznictwa.  Wyjaśnienia  te  zostały  prawidłowo  ocenione  przez 

Zamawiającego,  który  uznał  je  za  potwierdzające  prawidłowe  skalkulowanie  oferty  w 

częściach nr 1 i 3 przez Przystępującą. 

Z ostrożności Przystępująca wskazuje także, że posłużenie się podstawową stawką podatku 

VAT w sytuacji, gdy nawet zastosowanie mogłaby znaleźć stawka preferencyjna, nie mieści 

się  w  zakresie  zastosowania  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  pzp  (art.  89  ust.  1  pkt  6 

poprzedniej  ustawy  pzp).  Stanowisko takie jest  ugruntowane  w  orzecznictwie  Izby (por.  np. 

wyroki KIO: z dnia 6 listopada 2012 r., KIO 2294/12, z dnia 20 marca 2014 r., KIO 430/14, z 

dnia  31  marca  2014  r.,  KIO  489/14,  z  dnia  23  listopada  2015  r.,  KIO  2390/15,  z  dnia  12 

stycznia 2016 r., KIO 2831/15, z dnia 10 kwietnia 2013 r., KIO 735/13, z dnia 24 marca 2016 

r.,  KIO  349/16,  z  dnia  15  listopada  2018  r.,  KIO  2242/18,  z  dnia  8  kwietnia  2019  r.,  KIO 

Powyższe  stanowisko  wynika  między  innymi  z  uwzględnienia  celu  prowadzenia 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jakim  jest  wybór  oferty 

najkorzystniejszej.  Za  nieracjonalne  i  nie  znajdujące  podstawy  w  przepisach  Izba  uznała 

odrzucanie  ofert,  które  są  obliczone  przy  zastosowaniu  podstawowej  stawki  podatkowej,  a 

które pomimo to są najkorzystniejsze w postępowaniu. 

Izba  wielokrotnie  wskazywała  także  na  fakt,  że  zgodnie  z  przepisami  ustawy  o  podatku  od 

towarów i usług stawka podstawowa stanowi zasadę, a jej stosowanie ma charakter reguły. 

W  konsekwencji  stosowanie  stawek  preferencyjnych  i  zwolnień  nie  jest  obowiązkiem 

wykonawców, jako podatników, lecz ich uprawnieniem. Nie można wobec wykonawcy czynić 

zarzutu z zastosowania stawki podstawowej, do czego ma on zawsze prawo. Zwłaszcza w 

sytuacji,  w  której  mogłyby  występować  wątpliwości  co  do  uprawnienia  do  zastosowania 

stawki  preferencyjnej.  Także  przepisy  prawa  podatkowego  nie  wiążą  z  zastosowaniem 

stawk

i  podstawowej  VAT  żadnych  negatywnych  konsekwencji  dla  wykonawcy  (por.  np. 

wyroki KIO: z dnia 12 stycznia 2016 r., KIO 2831/15, z dnia 2 marca 2018 r., KIO 292/18, z 

dnia 28 maja 2020 r. KIO 782/20). 

Zdaniem Przystępującego, należy także wskazać, że sposób, w jakim Przystępująca przyjęła 

do  kalkulacji  ceny  oferty  stawki  VAT  nie  ma  żadnego  negatywnego  wpływu  na  przebieg 

niniejszego  postępowania.  Nie  ma  wątpliwości  co  do  tego,  co  jest  przedmiotem  oferty 

Przystępującej,  a  w  szczególności,  że  przedmiotem  oferty  Przystępującej  jest  pełne  i 

kompletne wykonanie przedmiotu zamówienia określonego w SWZ dla części nr 1 i 3. 

Nie  wynika  też  z  tego  żadnego  rodzaju  uprzywilejowanie  Przystępującej.  Przeciwnie, 

przyjmując  dla  prac  objętych  zarzutami  podstawową  stawkę  podatku  VAT  Przystępująca 

miała, od strony ekonomicznej, trudniejsze zadanie od Odwołującego. Pomimo zastosowania 

dla  tych  prac  podstawowej  stawki  podatku  VAT  (wyższej  o  15%)  Przystępująca  złożyła  w 

postępowaniu w częściach nr 1 i 3 konkurencyjne oferty. Widać to szczególnie w części nr 1, 

gdzie cena oferty Przystępującej jest niższa, niż cena oferty Odwołującego. 

Swoje  stanowisko  wyraził  również  Zamawiający,  składając  w  dniu  rozprawy,  odpowiedź  na 

odwołanie. Wniósł on o oddalenie odwołania i przedstawił argumentację dla poparcia swoich 

twierdzeń. Jak podkreślał, złożona przez Odwołującego oferta zawierała inne jednostki miary 

i  w  konsekwencji  inne  wartości  cen  cząstkowych,  składające  się  na  ustalenie  wartości 

zamówienia,  niż  żądał  tego  Zamawiający.  W  formularzy  oferty  Zamawiający  wyraźnie 

wskazał,  że  niektóre  pozycje  robót  składające  się  na  przedmiot  zamówienia  winny  być 

wyrażone w wartości ceny netto za 1 metr kwadratowy. Tymczasem Odwołujący zastąpił w 

formularzu  oferty  wartość  1  metra  kwadratowego  własnymi  jednostkami  miary  i  podał  w 

ofercie cenę za tonę, sztukę, metr bieżący i komplet. 

Jak  wskazywał  Zamawiający,  specyfika  prowadzonego  postępowania,  realizowanego  przy 

współfinansowaniu  środkami  zewnętrznymi  i  udziale  finansowym  osób  fizycznych,  wymaga 

od Zamawia

jącego stworzenia mechanizmu rozliczenia prowadzonych robót nie tylko w skali 

ogólnej jako całości zamówienia ale również rozliczenia jednostkowej wymiany dachu. Z tego 

też  względu  wymagał  przedstawienia  przez  wykonawców  ceny  za  1  metr  kwadratowy.  Jak 

doda

ł,  zgodnie  z  projektowanymi  postanowieniami  umowy,  wynagrodzenie  wykonawcy  ma 

charakter  kosztorysowy,  co  oznacza,  że  kryterium  wartości  metra  kwadratowego  robót  ma 

istotne i praktyczne znaczenie dla realizacji planowanego zadania. 

Podkreślił, że oczekiwanie Odwołującego poprawienia przez Zamawiającego jego oferty jest 

całkowicie  chybione.  Jego  zdaniem  nie  jest  możliwym  przeliczenie  przyjętych  przez 

Odwołującego  jednostek  miary,  gdyż  w  przeliczeniu  takim  mieści  się  polityka  cenowa 

Odwołującego,  jego  intencje  i  czynniki  cenotwórcze  znane  wyłącznie  jemu.  Prawidłowe  i 

zgodne z intencjami Odwołującego przeliczenie wymagałoby współpracy, wyjaśnień, wiedzy i 

konsultacji stron 

– co nosiłoby znamiona negocjacji dotyczących treści złożonej oferty, co na 

gruncie  ustawy 

PZP  jest  niedopuszczalne.  W  związku  z  powyższym  uchybienia 

Odwołującego nie dało się naprawić w drodze dopuszczalnych ustawą PZP środków. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  błędu  w  obliczeniu  ceny  Przystępującego  wskazał,  że 

żądanie  to  opiera  Odwołujący  nie  na  analizie  konkurencyjnej  oferty,  a  na  własnym 

przekonaniu o możliwych błędach w zastosowanej stawce. W rzeczywistości Przystępujący 

zastosował w ofercie stawki tego podatku w wysokości 8% i 23% oraz w trybie wyjaśnienia 

oferty  złożył  wyjaśnienie  w  zakresie  podstaw  zastosowanej  stawki,  wskazując  że 

zróżnicowanie  stawek  wynika  z  zastosowanie  stawki  preferencyjnej  w  robotach 

prowadzonych  w  budynkach  mieszkalnych  i  podstawowej  stawki  w  pozostałych  pracach. 

Wyjaśnienie to Zamawiający uznał za zasadne i odpowiadające prawu. 

W związku z powyższą argumentacją wniósł o oddalenie odwołania w całości. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny sprawy. 

Izba dopuściła dowody z dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, 

tj. treści  SWZ  wraz  z  załącznikami, treści  ofert Odwołującego  i  Przystępującego,  wyjaśnień 

zastosowania stawek VAT składanych przez Odwołującego  i  Przystępującego  odpowiednio 

pismami  z  dnia  29.12.2021  r.  oraz  z  dnia  03.01.2022  r.  wraz  załącznikami.  Na  podstawie 

tych dowodów Izba ustaliła, że: 

Zamawiający  Gmina  Ogrodzieniec  prowadzi  w  trybie  podstawowym  postępowanie,  którego 

przedmiotem  jest 

„Kompleksowe  unieszkodliwienie  odpadów  zawierających  azbest  z 

budynków  mieszkalnych  i  gospodarczych  na  terenie  Gminy  Ogrodzieniec  (Etap  I)  –  3 

części”. 

Zgodnie z §9 ust. 1 załącznika nr 1 do SWZ „Projektowane postanowienia umowy w sprawie 

zamówienia publicznego”: 

„1. 

Za  wykonanie  przedmiotu  umowy  (za  daną  część)  ustala  się  wynagrodzenie 

kosztorysowe  w  wysokości  ........................  zł  netto,  .......%  podatku  VAT  w  kwocie 

......................... zł, tj. ……………… zł brutto (słownie: .......................................), zgodnie ze 

złożoną  ofertą  przetargową.  Rozliczenie  robót  nastąpi  w  oparciu  o  kosztorys 

powykonawczy.” 

Zgodnie  z  sekcją  XIX  pkt  6  SWZ  „Przed  podpisaniem  umowy  Wykonawca  zobowiązany 

będzie  przedłożyć  kosztorys  szczegółowy  opiewający  na  cenę  oferty  z  podziałem  na 

branże”. 

Według treści załącznika nr 2 do SWZ „Formularz ofertowy”, w zakresie kryterium cenowego, 

dla  każdego  typu  robót  (Typ  I  i  II)  należało  wskazać  oddzielnie  cenę  netto  i  brutto  wraz  z 

określeniem  kwoty  podatku  VAT  dla  robót  objętych  stawką  podatku  8%  oraz  cenę  netto  i 

brutto wraz z określeniem kwoty podatku VAT dla robót objętych stawką podatku 23%.  

Dodatkowo,  w  tabeli  oznaczonej  jako:  „Założenia  wartości  jednostkowych  (dla 

wszystkich  części)  –  TYP  I”  oraz  w  tożsamej  tabeli  dla  TYP  II  –  należało  dla  każdej  z 

pozycji  oznaczonej  jako  „Zakres  pracy”,  wskazać  cenę  netto  za  1m

oraz  stawkę  podatku 

VA

T (%) dla budynków mieszkalnych oraz budynków gospodarczych. 

Zgodnie  z  ofertą  Odwołującego  w  tabeli  „Założenia  wartości  jednostkowych  (dla 

wszystkich  części)  –  TYP  I”,  dla  pozycji  „Usunięcie  płyt  azbestowo  –  cementowych  z 

poszycia dachu przy zastosowaniu o

dpowiednich zabezpieczeń” wskazał on stawkę VAT dla 

budynków  mieszkalnych  jak  i  budynków  gospodarczych  w  wysokości  8%.  W  pozostałych 

pozycjach  dla  budynków  mieszkalnych  wskazana  została  stawka  8%  natomiast  dla 

budynków  gospodarczych  stawka  23%.  Wyjątkiem  była  pozycja  „Sporządzenie  stosownej 

dokumentacji i jej zgłoszenie” gdzie w obu miejscach zastosowano stawkę 23%. 

Dodatkowo  dla  pozycji  „Wywóz  i  transport  odpadów  na  składowisko”,  „Ponowny  montaż 

zdemontowanych  okien  połaciowych  (jeżeli  były  demontowane)”,  „Montaż  nowych  rynien  w 

rozmiarze  odpowiednim  do  powierzchni  dachu  z  materiału  blacha  powlekana  –  tylko  w 

przypadku  gdy  budynek  był  w  nie  wcześniej  wyposażony”,  „Montaż  nowych  lejów 

spustowych i rur spustowych z materiału blacha powlekana – tylko w przypadku gdy budynek 

był w nie wcześniej wyposażony”, „Montaż nowej instalacji odgromowej - tylko w przypadku 

gdy  budynek  był  w  nią wcześniej  wyposażony”,  „Montaż anten  i  innych urządzeń  (podesty, 

ławy kominiarskie, kolektory, śniegołapy, drabinki), które były na dachu zamocowane przed 

przystąpieniem  do  prac”,  „Uprzątnięcie  placu  budowy,  wywóz  pozostałych  odpadów”  w 

rubryce  „Cena  netto  za  1m

”  użył  on  innych  jednostek  miar,  tj.  wskazał  cenę  za  tonę,  za 

sztukę, za metr oraz za komplet. 

Zgodnie z treścią oferty Przystępującego w tabeli „Założenia wartości jednostkowych (dla 

wszystkich  części)  –  TYP  I”,  dla  wszystkich  pozycji  tabeli  stawka  VAT  dla  budynków 

mieszkalnych  została  określona  w  wysokości  8%,  a  dla  budynków  gospodarczych  w 

wysokości  23%.  W  kolumnie  „Cena  netto  za  1m

”  zostały  podane  odpowiednie  stawki  bez 

stosowania innych jednostek miar.

Zamawiający  pismem  z  dnia  28  grudnia  2021  r.  oraz  z  dnia  30  grudnia  2021  r.  wezwał 

odpowiednio  Odwołującego  i  Przystępującego  do  wyjaśnień  w  zakresie  zastosowania  w 

tabeli 

stawek  podatku  VAT.  Zgodnie  z  treścią  pisma  skierowanego  do  Odwołującego  „… 

prosi o wyjaśnienie treści tabeli pt.: „Założenia wartości jednostkowych (dla 1 części) – TYP 

I, w pozycji pierwszej pt.: „Usunięcie płyt azbestowo – cementowych z poszycia dachu przy 

zastosowaniu odpowiednich zabezpieczeń”. Zamawiający prosi o podanie podstawy prawnej 

zastosowania  obniżonej,  tj.  8%  -  owej  stawki  podatku  VAT  dla  budynków  gospodarczych 

oraz  wskazanie  odpowiedniego  numeru  PKWiU  dla  tej  pozycji.  Wyjaśnień  prosimy  udzielić 

do dnia 30.12.2012 r. do godz. 12:00 na adres: 

[email protected]

.”  

Natomiast  zgodnie  z  wezwaniem  skierowanym  do  Przystępującego  „…  prosi  o  wyjaśnienie 

zastosowania  stawki  podatku  VAT  w  wysokości  23%  dla  budynków  gospodarczych  dla 

wszystkich czynności, łącznie z tymi, które są bezpośrednio związane z likwidacją azbestu. 

W  opinii  Zamawiającego,  czynności  w  zakresie demontażu  wyrobów  azbestowych powinny 

być opodatkowane stawką w wysokości 8%, o ile są zakwalifikowane do PKWiU 39.00.14.0 

bez  względu  na  to,  czy  budynek  jest  mieszkalny  czy  gospodarczy.  Zamawiający  prosi  o 

podanie  podstawy  prawnej  zastosowania  podstawowej,  23%  stawki  podatku  VAT  dla 

wszystkich rodzajów robót w budynkach gospodarczych. Wyjaśnień prosimy udzielić do dnia 

04.01.2022 r. do godz. 10:00 na adres: 

[email protected]

.” 

Jak  wskazał  w  swojej  odpowiedzi  Odwołujący:  „…informujemy,  że  podstawą  prawną  dla 

zastosowanej stawki podatku VAT w wysokości 8% jest art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 

2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2021.685 t.j.).  

Zakres prac obejmujący kompleksową usługę demontażu płyt azbestowo-cementowych wraz 

z  transportem  i  utylizacją  jest  sklasyfikowany  w  grupowaniu  PKWiU  pod  numerem 

39.00.14.0. "Usługi związane z odkażaniem budynków". Dla celów podatkowych ww. usługi 

mieszczą się w grupowaniu PKWiU 39.00.1 „Usługi związane z odkażaniem i czyszczeniem” 

pozycja nr  36  załącznika nr  3  do  ustawy  o  VAT (por.  np.:  Pismo z  dnia 13  maja 2020 r., 

Dyrektor  Krajowej  Informacji  Skarbowej,  0113-KDIPT1-

1.4012.248.2020.1.MH:  „Rozliczanie 

VAT przez gminę w związku z usuwaniem wyrobów azbestowych”, Pismo z dnia 6 sierpnia 

2021  r.,  Dyrektor  Krajowej  Informacji  Skarbowej,  0112-KDIL1-1.4012.347.2021.2.JKU: 

„Rozliczanie  VAT  przez  gminę  w  związku  z  usuwaniem  wyrobów  azbestowych”,  Wyrok 

Wojewódzkiego  Sądu  Administracyjnego  w  Bydgoszczy  z  dnia  7  maja  2019  r.  I  SA/Bd 

Ponadto  pragniemy  poinformować,  że  zastosowana  8%  stawka  VAT  dotyczy  wszystkich 

pozycji obejmujących kompleksowe usługi polegające na demontażu, zbieraniu, transporcie 

oraz  unieszkodliwianiu  wyrobów  zawierających  azbest  z  nieruchomości  stanowiących 

własność  osób  fizycznych,  zarówno  dla  budynków  mieszkalnych  jak  i  gospodarczych.  Tak 

więc  w  pozycji  drugiej  -  Wywóz  i  transport  odpadów  na  składowisko  oraz  pozycji  trzeciej  - 

Zdeponowanie na składowisku, w kalkulacji ceny obu wariantów zastosowaliśmy prawidłową 

stawkę podatku VAT w wysokości 8%, o czym informujemy w niniejszym piśmie i prosimy o 

uznanie  powyższych  pozycji  tabeli  pt.  „Założenia  wartości  jednostkowych  (dla  wszystkich 

części)  –  TYP  I”,  w  odniesieniu  do  budynków  gospodarczych.  jako  oczywistej  omyłki 

pisarskiej. Omyłka ta nie ma znaczenia dla oferty, ponieważ nie powoduje istotnej zmiany jej 

treści,  tj.  nie  powoduje  zmiany  zaoferowanej  ceny.”  Do  pisma  załączone  zostały  także 

interpretacje 

Dyrektora 

KIS 

0113-KDIPT1-1.4012.248.2020.1.MH, 

0112-KDIL1-

1.4012.347.2021.2.JKU  oraz  Wyrok  WSA  w  Bydgoszczy  z  dnia  7  maja  2019  r.  I  SA/Bd 

Zgodnie z odpowiedzią Przystępującego: „W związku z art. 41 ust. 12 z preferencyjnej stawki 

VAT  w  wysokości  8%  można  skorzystać  dla  robót  budowlanych  dla  budynków  objętych 

społecznym  programem  mieszkaniowym.  Budynki  gospodarcze  nie  są  objęte  tym 

programem,  a  więc  nie  można  skorzystać  z  preferencyjnej  stawki  VAT.  Budynki 

gospodarcze- 

garaże  nie  są  wykorzystywane  do  celów  mieszkaniowych,  ponad  to  są  to 

budynki  wolnostojące  poza  bryłą  budynku,  nie  dają  więc  podstaw  do  zastosowania 

preferencyjnej stawki podatkowej (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 

18.05.2017  r.,  sygn.  akt  I  SA/Po  1091/16),  są  objęte  23%  stawką  VAT.  W  związku  z  tym 

nasza firma zastosowała 23% stawkę VAT”. 

Następnie  Zamawiający  pismem  z  dnia  11.01.2022  r.  powiadomił  wykonawców  biorących 

udział w postępowaniu o unieważnieniu  Części nr 2 postępowania na podstawie art. 255 pkt 

3 ustawy PZP. 

Z kolei pismem z dnia 24.01.2022 r. Zamawiający poinformował, że: 

„a)  jako  najkorzystniejsza  w  Części  nr  1  została  wybrana  oferta  Wykonawcy:  Firma 

Produkcyjno-Handlowo-

Usługowa W. R. 

b)  jako  najkorzystniejsza  w  Części  nr  3  została  wybrana  oferta  Wykonawcy  Firma 

Produkcyjno-Handlowo-

Usługowa W. R.” 

Dodatkowo 

Zamawiający poinformował, że „na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP 

odrzucił ofertę Wykonawcy CONEKS Sp. z o. o. Sp. K. w części nr 1 i 3 z uwagi na fakt, że 

treść oferty jest niezgodna z warunkami zamówienia. Zamawiający w formularzu ofertowym 

w  t

abeli  dot.  założeń  wartości  jednostkowych  dla  Typu  I  wymagał  podania  cen  netto  za 

zakres wymienionych w niej prac, każdej pozycji za 1m

. Do upływu terminu składania ofert 

Wykonawca  nie  kwestionował  jednostki  miary,  w  której  Zamawiający  wymagał 

zwymiarowan

ia  i  wyceny  poszczególnych  pozycji.  Dopiero  składając  ofertę,  Wykonawca  w 

tabeli  zastosował  inne  niż  wymagane  przez  Zamawiającego  jednostki  miary,  np.  za  tonę, 

sztukę,  metr  czy  komplet,  co  spowodowało  niezgodność  oferty  z  warunkami  zamówienia  i 

obowiązek odrzucenia oferty Wykonawcy. Zamawiający informuje, że przyjął taką jednostkę 

miary  (m

),  aby  móc  się  rozliczyć  z  każdym  mieszkańcem  oraz  rozliczyć  dofinansowanie  z 

Instytucją Zarządzającą”. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie  i 

uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  stanowiska  stron złożone  na  piśmie  i  podane  do  protokołu 

rozprawy, a także złożone dowody ustaliła, co następuje: 

odwołanie  podlegało  uwzględnieniu  w  zakresie  jednego  z  zarzutów,  w  pozostałym 

zakresie podlegało oddaleniu. 

Izba  stwierdziła,  iż  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

odwołania na podstawie art. 528 ustawy PZP i skierowała sprawę na rozprawę. Ponadto Izba 

ustaliła,  że  Odwołujący  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania  wynikający  z  art.  505 

ustawy PZP. 

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  wykonawcę  R.  W.,  prowadzącą 

działalność gospodarczą pod firmą Firma Produkcyjno-Handlowo-Usługowa W. R.  ustalając, 
że przystąpienie wpłynęło w terminie określonym w art. 525 ust. 1 ustawy PZP. 

Wniosek  Przystępującego  dotyczący  zwrotu  odwołania  z  uwagi  na  jego  nieprawidłowe 

opłacenie podlegał oddaleniu. Po weryfikacji Izba stwierdziła, że opłata została uiszczona w 

prawidłowy  sposób,  a  Odwołujący  jedynie  w  treści  odwołania  mylnie  wskazał,  że  opłata 

uiszczona została na rachunek Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy. 

Uzasadnienie prawne 

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zarzutu oddalonego, dotyczącego odrzucenia oferty 

Odwołującego  w  oparciu  o  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  PZP,  w  sytuacji  gdy,  zdaniem 
Odwołującego,  Zamawiający  winien  był  poprawić  omyłki  powodujące  niezgodność  oferty  z 

dokumentami  zamówienia jako  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  w  trybie  art. 

223 ust. 2 pkt 3 ustawy PZP.

Zgodnie z art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy PZP Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść jest 

niezgodna z warunkami zamówienia. Definicja warunków zamówienia zawarta jest z kolei w 

art. 7 pkt 29 ustawy PZP, zgodnie z którym, należy przez to pojęcie rozumieć warunki, które 

dotyczą zamówienia lub postępowania o udzielenie zamówienia, wynikające w szczególności 

z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  wymagań  związanych  z  realizacją  zamówienia,  kryteriów 

oceny  ofert,  wymagań  proceduralnych  lub  projektowanych  postanowień  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego. 

Dla  zastosowania  podstawy  odrzucenia  oferty  z ust.  1  pkt  5  konieczne jest  uchwycenie,  na 

czym konkretnie niezgodność pomiędzy ofertą wykonawcy a warunkami zamówienia polega, 

czyli  co  i  w 

jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi  i  jednoznacznie  ustalonymi  warunkami  zamówienia  (tak  np.:  Wyrok  z 

dnia 12 lipca 2021 r., KIO 1387/21). 

Zgodnie z treścią formularza ofertowego, stanowiącego załącznik nr 2 do SWZ, Zamawiający 

w  tabeli 

„Założenia  wartości  jednostkowych  (dla  wszystkich  części)  –  TYP  I”  oraz  w 

tożsamej  tabeli  dla  Typu  II,  wymagał  podania  cen  netto  za  zakres  wymienionych  w  niej 

pracy, w każdej pozycji za 1 m

. Jak wskazywał Zamawiający, przeliczenie cen za 1 m

było 

mu  niezbędne  by  prawidłowo  rozliczyć  się  z  mieszkańcami  oraz  w  celu  prawidłowego 

rozliczenia  projektu  finansowanego  ze  środków  zewnętrznych.  Istnienie  obowiązku 

wskazania  w  formularzu  ofertowym  takiego  przeliczenia  nie  było  kwestionowane  na  etapie 

zgłaszania pytań do specyfikacji. Co prawda Zamawiający nie wskazał konkretnego sposobu 

przeliczenia  cen,  jednak  niewątpliwym  jest,  że  taki  obowiązek  obciążał  wykonawców 

składających oferty, bowiem załączniki do SWZ są jej elementami konstytutywnymi. 

Odwołujący  nie  zrealizował  jednak  ciążącego  na  nim  obowiązku  i  w  niektórych  pozycjach 

zaniechał  przeliczenia  cen  za  1  m

,  używając  innych  jednostek  miary.  Jak  wskazywał  na 

rozprawie Odwołujący, nie był on w stanie przeliczyć stawek, które były proponowane w kilku 

pozycjach  wartości  jednostkowych,  na  metry  kwadratowe,  z  uwagi  na  to,  że  nie  wiadomo 

było w stosunku do czego należy podawane ceny przeliczać czy też, że niektórych robót nie 

da się przeliczyć bezpośrednio w sposób wymagany przez Zamawiającego.  

Co  wymaga  podkreślenia,  podobnych  problemów  nie  miał  jednak  Przystępujący,  który 

przeliczył proponowane ceny jednostkowe na cenę netto za 1 m

Uznać  zatem  należy,  co  było  bezsporne,  że  istniała  niezgodność  treści  oferty  z  warstwą 

merytoryczną  SIWZ.  Odwołujący  przyznał,  że  świadomie  wpisał  do  tabeli  inne  jednostki 

miary.  Kwestionował  on  jedynie zasadność  postawienia  takiego  warunku,  ewentualnie jego 

nieprecyzyjność. 

Jak  wynika  z  definicji  warunków  zamówienia,  należy  przez  to  rozumieć  także  wymagania 

związane  z  realizacją  zamówienia  oraz  wymagania  proceduralne  narzucone  przez 

Zamawiającego. Zdaniem Izby obowiązek przeliczenia cen jednostkowych na cenę netto za 

1  m

jest  właśnie  takim  wymaganiem  o  charakterze  formalnym  i  związanym  z  realizacją 

zamówienia,  który  był  jasno  postawiony  przez  Zamawiającego.  Dodatkowo,  co  zostanie 

uwypuklone  w  dalszej  części  uzasadnienia,  takie  wymaganie  przy  wynagrodzeniu 

kosztorysowym urasta do rangi istotnego elementu oferty.

Odnosząc  się  do  twierdzeń  Odwołującego,  jakoby  brak  przeliczenia  przez  niego  cen 

niektórych  pozycji  na  ceny  netto  za  1  m

,  był  skutkiem  nieprecyzyjnych  postanowień 

dokumentacji,  należy  stwierdzić,  iż  po  pierwsze:  zapisy  SWZ  nie  były  przez  niego 

kwestionowane  na  etapie  kiedy  było  to  możliwe,  po  drugie:  skutkiem  przyjęcia 

nieprecyzyjności dokumentacji w tym zakresie, byłoby stwierdzenie, że Odwołujący nie może 

ponosić  negatywnych  konsekwencji  zastosowania  się  do  takich  nieprecyzyjnych  zapisów, 

gdyby  wykonał  obowiązek  narzucony  przez  Zamawiającego,  nie  do  końca  w  ten  sam 

sposób,  w  jaki  żądał  tego  Zamawiający,  jednak  w  sposób  jaki  był  możliwy  do 

wyinterpretowania  z  nieprecyzyjnych  zapisów.  Natomiast  w  rozpatrywanej  sprawie 

Odwołujący w ogóle nie wykonał obowiązku przeliczenia cen jednostkowych (w odniesieniu 

do  kilku  pozycji)  na  cenę  netto  za  1  m

.  Zastosował  on  inne  jednostki  miary.  Nie  można 

zatem mówić, że zrealizował on obowiązek narzucony mu przez Zamawiającego w sposób 

jaki był możliwy do wyinterpretowania z dokumentacji zamówienia.  

Co  istotne  w  roz

patrywanej  sprawie,  wynagrodzenie  za  wykonanie  przedmiotu  zamówienia 

ma  charakter  kosztorysowy.  Potwierdzają  to  zapisy  projektowanych  postanowień  umowy, 

stanowiących  załącznik  nr  1  do  SWZ.  Przy  wynagrodzeniu  kosztorysowym,  którego  istotą 

jest  rozliczanie  p

rac  wg  faktycznie  zrealizowanych  robót  w  oparciu  o  stawki  ujęte  w 

kosztorysie ofertowym wykonawcy, rzetelna wycena poszczególnych pozycji kosztorysowych 

ma  doniosłe  znaczenie  (tak  np.:  wyrok  z  dnia  27  kwietnia  2017  r.,  KIO  687/17).  Z  tego 

względu,  o  czym  wspomniane  było  wcześniej,  zaniechania  Odwołującego  w  tym  zakresie 

należy uznać za istotne braki jego oferty. 

Odnosząc  się  natomiast  do  drugiej  części  zarzutu  nr  1  oraz  zarzutu  nr  2,  tj.  zaniechania 

poprawienia  przez  Zamawiającego  w  ofercie  Odwołującego  omyłek  polegających  na 

niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia,  niepowodujących  istotnych zmian  w treści 

oferty, mimo, że zdaniem Odwołującego, Zamawiający był do tego zobowiązany, stwierdzić 

należy, że także ten zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Z

godnie  z  treścią  art.  223  ust.  2  pkt  3  ustawy  PZP  Zamawiający  poprawia  w  ofercie  inne 

omyłki  polegające  na  niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia,  niepowodujące 

istotnych  zmian  w  treści  oferty  -  niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę,  którego 

ofe

rta  została  poprawiona.  Pierwszym  warunkiem  umożliwiającym  dokonanie  poprawy  jest 

zatem  stwierdzenie,  że  niezgodność  oferty  z  wymaganiami  zamawiającego  nastąpiła  w 

sposób  niezamierzony  przez  wykonawcę  (tak  np.:  wyrok  z  dnia  20  lipca  2021  r.,  KIO 

Już ten pierwszy warunek nie został spełniony, gdyż Odwołujący zarówno w treści 

odwołania  jak  i  przedstawiając  swoje  stanowisko  na  rozprawie  przyznał,  że  świadomie 

wprowadził do tabeli dane w innych jednostkach niż wymagane przez Zamawiającego.  

Nie  występują  zatem  w  przedmiotowej  sprawie  przesłanki  do  tego,  by mówić  o  możliwości 

korekty  elementów  oferty  Odwołującego  przy  pomocy  instytucji  poprawy  omyłki.  Co 

dodatkowo  popiera  argumentację  w  tym  zakresie,  w  sytuacji  gdy  zastosowanie  ma 

wynagrodzenie kosztory

sowe, brak wyceny którejś z pozycji kosztorysu ofertowego, nie jest 

omyłką, lecz istotnym brakiem oświadczenia woli, nie mieszczącym się w pojęciu art. 87 ust. 

2  pkt  3  ustawy  PZP  (tak  w  odniesieniu  do  poprzedniego  stanu  prawnego  wyrok  z  dnia  11 

lutego 2010 r., KIO 1833/09). 

Nie  ma  przy  tym  znaczenia  fakt,  że  niezgodne  z  SWZ  są  tylko  niektóre  elementy  ujęte  w 

kosztorysie  - 

oferta  wykonawcy  ma  w  pełni,  a  nie  tylko  w  części,  odpowiadać  wymogom  i 

treści SWZ (por. np. wyroki KIO: z dnia 10 sierpnia 2020 r., KIO 1458/20). 

W związku z powyższym zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Przechodząc  do  zarzutu  nr  3,  tj.  naruszenia  przepisu  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  PZP  - 

przez  brak  odrzucenia  oferty  wykonawcy  R.  W.,  w  sytuacji  gdy,  zdaniem  Odwołującego, 

oferta ta z

awiera błąd w obliczeniu ceny. Izba uznała, że ww. zarzut potwierdził się. 

Zgodnie  z  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  PZP  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  zawiera 

błędy w obliczeniu ceny lub kosztu. Jak wskazuje się jednolicie w doktrynie i orzecznictwie, 

n

ieuwzględnienie  w  cenie  oferty  prawidłowej  stawki  podatku  VAT  stanowi,  co  do  zasady, 

błąd w obliczeniu ceny, o którym mowa w art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp. W tym miejscu 

zauważyć  należy,  że  w  przedmiotowym  postępowaniu  Zamawiający  nie  określił  w 

dokume

ntach  zamówienia  stawki  VAT,  która  powinna  zostać  uwzględniona  przez 

wykonawców  w  składanych  ofertach.  Zamawiający  wymagał  złożenia  formularza  oferty, 

gdzie  w  tabeli  dla  każdego  wyszczególnionego  tam  elementu  zamówienia  należało  podać 

cenę  jednostkową  netto  za  1  m

oraz  przyjętą  stawkę  podatku  VAT  (%)  dla  budynków 

mieszkalnych  i  gospodarczych.

  Wykonawcy  w  zakresie  podatku  od  towarów  i  usług  sami 

wypełniali  dane  w  kolumnie  „Stawka  VAT  (%)”.  Wynika  z  tego,  że  ciężar  ustalenia 

prawidłowej  stawki  podatku  został  przerzucony  na  wykonawców.  Brak  wskazania  stawki 

podatku VAT w dokumentach zamówienia powoduje, że ewentualne zastosowanie wadliwej 

stawki podatku VAT nie mogło być konwalidowane w toku oceny i badania ofert jako omyłka 

podlegająca poprawieniu w trybie określonym w art. 223 ust. 2 ustawy Pzp, a stwierdzenie 

nieprawidłowości w tym zakresie winno skutkować odrzuceniem oferty jako zawierającej błąd 

w  obliczeniu  ceny.  Obowiązkiem  Zamawiającego  było  poddanie  ocenie,  czy  wykonawcy 

przyjęli prawidłowe stawki podatku VAT, wysokość podatku VAT stanowi bowiem zasadniczy 

element  cenotwórczy  (na  co  wskazano  m.in.  w  uchwale  Sądu  Najwyższego  z  20 

października 2011 r., sygn. akt III CZP 52/11). 

Właściwe ustalenie przez oferenta w swojej ofercie prawidłowej stawki VAT, odnoszącej się 

do  określonego  przedmiotu  zamówienia,  podlega  weryfikacji  w  toku  postępowania  o 

udzielenie  zamówienia  przez  Zamawiającego.  Zamawiający  dokonując  weryfikacji  w  tym 

zakresie,  powinien  mieć  przede  wszystkim  na  uwadze  porównywalność  ofert  złożonych  w 

danym  postępowaniu.  Skoro  obowiązek  wskazania  stawki  podatku  VAT  wynikał  z 
postanowień SWZ, to wykonawca nie może podać dowolnej stawki podatku VAT, lecz winien 

podać  stawkę  właściwą  tj.  taką  jaka  winna  być  zastosowana  adekwatnie  do  przedmiotu 

zamówienia (tak np.: wyrok z dnia 26 lipca 2017 r., KIO 1462/17). 

W rozpatrywanym stanie faktycznym Zamawiający wystosował pisma dotyczące wyjaśnień w 

zakresie  zastosowanej  stawki  VAT  zarówno  do  Odwołującego  jak  i  Przystępującego.  Co 

istotne,  w  piśmie  skierowanym  do  Przystępującego  Zamawiający  wskazał,  że  „w  opinii 

Zamawiającego,  czynności  w  zakresie  demontażu  wyrobów  azbestowych  powinny  być 

opodatkowane stawką w wysokości 8%, o ile są zakwalifikowane do PKWiU 39.00.14.0 bez 

względu  na  to,  czy  budynek  jest  mieszkalny  czy  gospodarczy”.  Powyższe  potwierdza,  że 

Zamawiający  pomimo  przerzucenia  ciężaru  wskazania  odpowiedniej  stawki  VAT  na 

wykonawców,  miał  wiedzę  jaka  stawka  powinna  być  zastosowana  do  pozycji  odnoszących 

się  do  czynności  w  zakresie  demontażu  wyrobów  azbestowych.  Powinien  zatem  tę  wiedzę 

wykorzystać w procesie badania i oceny ofert. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  Zamawiającego  dotyczące  wyjaśnienia  zastosowanych  stawek 

VAT,  Odwołujący  przedstawił  Zamawiającemu  stanowisko  tożsame  z  tym,  które 

Zamawiający  przedstawił  w  wezwaniu  skierowanym  do  Przystępującego,  tj.,  że stawka  8% 

dotyczy  wszystkich  pozycji  obejmujących  kompleksowe  usługi  polegające  na  demontażu, 

zbieraniu,  transporcie  oraz  unieszkodliwianiu  wyrobów  zawierających  azbest  z 

nieruchomości  stanowiących  własność  osób  fizycznych,  zarówno  dla  budynków 

mieszkalnych  jak  i  gospodarczych.  Dla  poparcia  swojego  stanowiska  przedstawił 

indywidualne interpretacje podatkowe, które potwierdzały jego stanowisko. 

Z kolei Przystępujący ograniczył się do wskazania podstawy prawnej i przytoczenia wyroku 

WSA  w  Poznaniu,  który  to  wyrok  dotyczył  całkowicie  innego  stanu  faktycznego  niż  ten 

rozpatrywany w niniejszej sprawie. 

Zdaniem Izby, w niniejszej sprawie Zamawiający nie mógł utrzymać w postępowaniu dwóch 

ofert,  które  w  odniesieniu  do  niektórych  pozycji  kosztorysowych,  stosowały  różne  stawki 

podatku VAT. Co prawda oferta Odwołującego została odrzucona – jednak z zupełnie innych 

względów,  co  przy  rozpatrywaniu  niniejszego  zagadnienia  pozostaje  bez  znaczenia.  Skoro 

więc Zamawiający ciężar  określenia prawidłowej  stawki  VAT  przerzucił  na wykonawców, to 

złożone  oferty  powinien  on  zbadać  także  pod  tym  względem.  Natomiast  decyzja  o 

utrzymaniu  konkretnej  oferty  w  postępowaniu  powinna  być  poprzedzona  jej  analizą  co  do 

zastosowania 

prawidłowej stawki VAT. 

W  niniejszym  stanie  faktycznym  Odwołujący  przedstawił  Zamawiającemu  szeroki  materiał 

dowodowy,  który  świadczył  o  prawidłowości  jego  stanowiska.  Co  prawda  indywidualne 
interpretacje podatkowe uzyskiwane przez wykonawców stanowić mogą dla zamawiającego 

jedynie  wskazówkę  co  do  sposobu  interpretacji  i  stosowania  określonych  przepisów 

podatkowych,  jednak  w  tym  przypadku  potwierdzały  one  stanowisko  Zamawiającego, 

któremu  dał  on  wyraz  w  piśmie  skierowanym  do  Przystępującego.  W  związku  z  tym 

Zamawiający  powinien  powziąć  wątpliwości  co  do  przedstawionych  przez  Przystępującego 

wyjaśnień odnośnie zastosowanej stawki VAT. 

Skład orzekający Izby wskazuje, że cena błędnie obliczona to taka cena, która byłaby inna 

gdyby  wykonawca  zastosował  stawkę  właściwą.  Izba  w  pełni  podziela  zapatrywania 

prezentowane w wyrokach Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 26 lipca 2017 r. i z dnia 8 lipca 

2019  r.,  zapadłych  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  1462/17  oraz  KIO  1046/20  i  1065/20, 

zgodnie  z  którymi:  "W  celu  prawidłowego  porównania  cen  ofert,  złożonych  w  trybie 

zamówień  publicznych,  zamawiający  powinien  szczegółowo  badać  stawkę  VAT  wskazaną 

przez wykonawcę i to nie tylko ze względu na ewentualny obowiązek rozliczenia podatku w 

ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT, ale również z uwagi na odpowiedzialność 

zamawiającego za prawidłowe przygotowanie i przeprowadzenie postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego.  Wskazanie  zamawiającemu  niewłaściwej  stawki  podatku  VAT 

stanowi błąd w obliczeniu ceny i zobowiązuje zamawiającego do odrzucenia oferty w oparciu 

o przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 (...)" oraz "zgodnie z literalnym brzmieniem art. 89 ust. 1 pkt 6 

ustawy PZP zamawiający ma obowiązek odrzucenia oferty zawsze, jeżeli stwierdzi błędy w 

obliczeniu  ceny  lub  kosztu.  Usta

wodawca  w  żaden  sposób  nie  dookreślił,  jakie  błędy 

skutkują  odrzuceniem  oferty,  nie  dokonał  w  tym  zakresie  żadnego  zróżnicowania.  Przyjąć 

zatem  należy,  że  chodzi  tutaj  o  każdy  błąd  polegający  na  zastosowaniu  nieprawidłowej 

stawki  VAT,  i  to  niezależnie  od  tego,  czy  wykonawca  zastosował  stawkę  niższą  czy  też 

wyższą od prawidłowej". 

Stanowisko  Przystępującego,  iż  wykonawca  zawsze  ma  prawo  zastosować  podstawową 

stawkę podatku VAT, zaś możliwość zastosowania stawki VAT 8% to uprawnienie, nie zaś 

obowiązek  wykonawcy,  nie  znajduje  również  potwierdzenia  w  przepisach  ustawy  o  VAT. 

Ustawodawca  w  art.  41  ustawy  o  VAT  wprowadza  regulację  dotyczącą  stawek  VAT. 

Obowiązkiem  zaś  podatnika  jest  przyporządkowanie  sprzedaży  towarów  czy  usług  do 

określnej, właściwej stawki. Oznacza to, że określając wysokość stawki VAT podatnik musi 

przede  wszystkim  ustalić,  czy  sprzedawany  przez  niego  towar  lub  świadczona  usługa  nie 

korzystają  z  obniżonej  stawki  lub  ze  zwolnienia  z  VAT.  Jeśli  tak,  to  powinien  zastosować 

taką stawkę, jaka wynika z przepisów ustawy o VAT (tak też: wyrok z dnia 26 listopada 2020 

r., KIO 2933/20). 

Zdaniem  Izby  materiał  dowodowy  zebrany  w  niniejszej  sprawie  jednoznacznie  potwierdzał, 

że  prawidłową  stawką  podatku  VAT  przy  pozycjach  obejmujących  kompleksowe  usługi 

pole

gające  na  demontażu,  zbieraniu,  transporcie  oraz  unieszkodliwianiu  wyrobów 

zawierających azbest z nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych, jest stawka 

w  wysokości  8%.  Niezasadnie  zatem  Zamawiający  zaniechał  odrzucenia  oferty 

Przystępującego. 

Z 

tego względu zarzut ten zasługiwał na uwzględnienie.  

Nie potwierdził się jednak zarzut nr 4, co jest konsekwencją oddalenia odwołania w zakresie 

zarzutu nr 1 i 2. 

W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji. 

W zakresie kosztów zastosowanie znalazł art. 557 w zw. z art. 574 ustawy PZP w zw. z §7 

ust. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  (Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  2437).  Izba 

ustaliła,  że  odpowiedzialność  za  wynik  postępowania  odwoławczego  ponosi  w  1/4 

Zamawiający  oraz  w  3/4  Odwołujący.  Powyższe  można  ustalić  na  podstawie  treści 

odwołania, w którym postawione zostały 4 zarzuty, z których potwierdził się jeden. Należało 

więc  poniesione  koszty  podzielić  stosownie  do  wskazanych  proporcji.  W  związku  z 

powyższym, zasadnym było zasądzenie kosztów w wysokości jak w sentencji. 

Przewodniczący: 

………………………