KIO 2709/22 WYROK dnia 2 listopada 2022 r.

Stan prawny na dzień: 22.02.2023

Sygn. akt: KIO 2709/22

WYROK

z dnia 2 listopada 2022 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący:

Marek Bienias

Protokolant:

Oskar Oksiński

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu

28 października 2022 r. w Warszawie odwołania

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 14 października 2022 r. przez

wykonawcę FBSerwis S.A. z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez

Gmin

ę Miasta Gdańsk – Gdański Zarząd Dróg i Zieleni z siedzibą w Gdańsku,

orzeka:

Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu:

a) u

nieważnienie czynności wyboru oferty najkorzystniejszej,

b)

unieważnienie odrzucenia oferty wykonawcy FBSerwis S.A z siedzibą w

Warszawie,

c) p

owtórzenie czynności badania i oceny ofert.

Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego i:

Zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez Odwołującego

tytułem wpisu od odwołania.

Zasądza od Zamawiającego na rzecz Odwołującego kwotę 18 600 zł 00 gr

(słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy) stanowiącą wpis

od odwołania oraz koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu

wynagrodzenia pełnomocnika.

Stosownie do art. 579 ust. 1 i 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia

11 września 2019 r. − Prawo

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129) na niniejszy wyrok − w terminie 14 dni

od dnia

jego doręczenia − przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący: ………………………

Sygn. akt: KIO 2709/22

U z a s a d n i e n i e

Zamawiający – Gmina Miasta Gdańsk – Gdański Zarząd Dróg i Zieleni z siedzibą w Gdańsku

– prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na „Całoroczne utrzymanie

zieleni miejskiej na terenie pasa nadmorskiego w Gdańsku”, numer referencyjny:

27/B/IE/2022 w trybie p

rzetargu nieograniczonego. Ogłoszenie o zamówieniu zostało

opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dnia 24 maja 2022 r. nr 2020/S

W dniu

14 października 2022 r. wykonawca FBSerwis S.A. z siedzibą w Warszawie wniósł

odwołanie zarzucając Zamawiającemu

naruszenie poniższych przepisów:

1. art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy PZP

poprzez odrzucenie oferty Odwołującego jako

złożonej przez Odwołującego, który rzekomo nie spełnia warunku udziału w Postępowaniu w

zakresie wymaganego doświadczenia, tj. z uwagi na fakt, że wykazana przez Wykonawca

usługa pn. „Całoroczne kompleksowe utrzymanie dróg krajowych administrowanych przez

Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Gdańsku wraz ze wszystkimi

elementami

– Rejon w Gdańsku” rzekomo nie obejmowała wymaganego przez

Zamawiającego utrzymania terenów zieleni publicznej z uwagi na to, że:

a. utrzymywane przez Wykonawcę tereny zieleni nie spełniały definicji przewidzianej w art. 5

pkt 21 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2022 r. poz. 916, ze

zm.; dalej: „ustawa OP”), a nadto

b. nie spełniały definicji „obszaru przestrzeni publicznej” przewidzianej w art. 2 pkt 6

ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z

2022 r. poz. 503, ze zm.; dalej: „ustawa PiZP”),

c. nie zostały wskazane wprost i jednoznacznie w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego jako tereny zieleni,

w sytuacji, gdy przedmiotowa usługa wykonana przez Wykonawcę na rzecz GDDKiA spełnia

opisany warunek udziału w Postępowaniu, który został przez Zamawiającego opisany:

a. bez odesłania do którejkolwiek z przywołanych ustaw czy definicji ustawowych

b. bez wskazania na konieczność utrzymania takich terenów zieleni, które zostały

ustalone „wprost i jednoznacznie” w miejscowym planie zagospodarowania, a jednocześnie

c. przy zastosowaniu własnej definicji pojęcia terenów zieleni publicznej („terenów

zieleni publicznej (okres ciągły 12 miesięcy) tj: parki, zieleńce, tereny zieleni przy placówkach

użyteczności publicznej, przy placówkach oświatowych, tereny mieszkaniowe (osiedla

spółdzielcze, wspólnotowe i komunalne) oraz zieleń w pasach dróg publicznych w obrębie

granic administracyjnych miast”), które jest odmienna od definicji zapisanych w ww. ustawach,

a której wymagania wykazana przez Wykonawcę usługa spełnia,

co oznacza, że Zamawiający nie ocenił spełnienia przez Odwołującego warunku udziału w

postępowaniu zgodnie z zawartym w SWZ opisem, lecz dokonał nieuprawnionego

rozszerzenia wymagań objętych tym warunkiem ponad te, które w SWZ zostały zapisane, i

tym samy wadliwie odrzucił ofertę Odwołującego z powodu rzekomego niespełnienia tego

warunku,

przy czym Zamawiający zupełnie pominął, że utrzymywany przez Odwołującego obszar

zieleni na terenie Obwodu Utrzymania Drogi GDDKiA w Gdańsku – Matarni był publicznie

dostępny, bowiem na jego terenie znajdował się położony w plenerze i dostępny publiczności

bezpłatnie Skansen Maszyn Drogowych;

art. 65 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r.

poz. 1360, ze zm.;

dalej: „k.c.”) w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy PZP oraz w zw. z art. 16 ust. 1

pkt 1 i 2 ustawy PZP

poprzez dokonanie nieprawidłowej, rozszerzającej wykładni rozdziału

IV pkt 4 lit. a) SWZ i przyjęcie, że zapis ten obejmował wymagania, które nie zostały w nim

wprost przewidziane, tj. że nakazywał on, aby wykazywana na potwierdzenie spełnienia

warunku udziału w Postępowaniu usługa obejmowała tereny:

a. odpowiadające definicji zapisanej w art. 5 pkt 21 ustawy OP i publicznie dostępne, a

nadto

b. odpowiadające definicji „obszaru przestrzeni publicznej” zapisanej w art. 2 pkt 6

ustawy PiZP,

c. wskazane wprost i jednoznacznie w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego jako tereny zieleni,

podczas gdy ww. wymagania nie zostały w rozdziale IV pkt 4 lit. a) SWZ zapisane, zaś

mając na uwadze jednostronny charakter czynności Zamawiającego dotyczącej sporządzenia

SWZ i opisania warunku udziału w Postępowaniu, potrzebę ochrony interesu Wykonawcy jako

strony nieuczestniczącej w sporządzaniu SWZ oraz względy związane z obowiązkiem

zachowania uczciwej konkurencji, równego traktowania i przede wszystkim przejrzystości

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, niedopuszczalne jest rozszerzanie

w

ymagań dotyczących warunku udziału w postępowanie po terminie składania ofert i

wywodzenia z jego opisu takich wymagań, które wprost w nim nie zostały przewidziane,

zaś sankcyjny charakter regulacji dotyczącej odrzucania ofert i wykluczania wykonawców

sk

utkują nakazem zawężającego ich interpretowania,

a

nadto

zgodnie

z

ugruntowanym

w

orzecznictwie

stanowiskiem,

wszelkie

niejednoznaczności, niejasności i braki specyfikacji warunków zamówienia muszą być

interpretowane na korzyść wykonawcy, który swoją ofertę składa pozostając w zaufaniu do jej

treści,

3. art. 239 ust. 1 i 2 ustawy PZP poprzez dokonanie wyboru oferty WT BONSAI sp. z o.o. w

Gdańsku jako oferty najkorzystniejszej w Postępowaniu, podczas gdy ww. oferta nie

przewiduje najniższej ceny, gdyż oferta złożona przez Odwołującego jest tańsza, a została

przez Zamawiającego odrzucona bezpodstawnie.

Opierając się na przedstawionych zarzutach Odwołujący wniósł o:

1. uwzględnienie odwołania,

2. nakazanie Zamawiającemu unieważnienie decyzji o wyborze oferty najkorzystniejszej,

3. nakazanie Zamawiającemu unieważnienie odrzucenia oferty Odwołującego,

Ponadto wnosił o:

4. zasądzenie na rzecz Odwołującego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa

według spisu, który przedłożony zostanie na rozprawie (faktura).

Odwołujący wskazywał, że:

1. Uzasadnienie zarzutów odwołania

1.1. Stan faktyczny

Zgodnie z treścią rozdziału IV pkt 4 lit. a) SWZ, o zamówienie udzielane w Postępowaniu

mogli się ubiegać wykonawcy, którzy wykażą, że w okresie ostatnich 3 lat przed upływem

terminu

składania ofert a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy – w tym okresie,

wykonali lub wykonują co najmniej jedną usługę polegającą na ciągłym, minimum rocznym

utrzymaniu terenów zieleni publicznej (okres ciągły 12 miesięcy) tj: parki, zieleńce, tereny

zieleni przy placówkach użyteczności publicznej, przy placówkach oświatowych, tereny

mieszkaniowe (osiedla spółdzielcze, wspólnotowe i komunalne) oraz zieleń w pasach dróg

publicznych w obrębie granic administracyjnych miast, obejmujące: prace porządkowe

włącznie z utrzymaniem zimowym, prace ogrodnicze (zakładanie i pielęgnacja zieleni niskiej) i

konserwację elementów małej architektury, na powierzchni i o wartości BRUTTO nie

mniejszej niż odpowiednio 50 ha i 500 000,00 zł w skali roku.

Na potwierdzenie tego warunku nie mogły być jednak wykazane zamówienia związane z

pielęgnacją zieleni wyłącznie w pasach drogowych oraz usługi dotyczące wyłącznie

utrzymania czystości.

Odwołujący – który w Postępowaniu złożył ofertę najtańszą, na potwierdzenie spełnienia ww.

warunku powołał się na wykonanie usługi pn. „Całoroczne kompleksowe utrzymanie dróg

krajowych administrowanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w

Gdańsku wraz ze wszystkimi elementami – Rejon w Gdańsku” – bowiem usługa ta

obejmowała również pielęgnację zieleni w zakresie wymaganym przez Zamawiającego.

W dniu 21 lipca 2022 r. Zamawiający wezwał Odwołującego do uzupełnienia podmiotowych

środków dowodowych, w tym m.in. wykazu wykonanych zamówień wskazując, że złożone

przez Wykonawcę dokumenty potwierdzają wyłącznie wykonanie usługi polegającej na

utrzymaniu terenów zieleni w pasach dróg publicznych w obrębie granic administracyjnych

miast, obejmujące: prace porządkowe włącznie z utrzymaniem zimowym, prace ogrodnicze

(zakładanie i pielęgnacja zieleni niskiej) i konserwację elementów małej architektury.

W dniu 1 sierpnia 2022 r. Odwołujący udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie wyjaśniając, że

usługa realizowana przez niego na rzecz GDDKiA obejmowała swym zakresem nie tylko

utrzymanie zieleni w pasach dróg publicznych, ale również i terenów zieleni przy placówkach

użyteczności publicznej, tj. przy obiektach Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad

położonych na terenie Wejherowa oraz Gdańska (Matarni). Odwołujący przedstawił w tym

zakresie zaktualizowany wykaz wykonanych usług, wskazujący w sposób jednoznaczny ww.

okoliczność.

W dniu 22 sierpnia 2022 r. Zamawiający wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień

dotyczących:

• zakresu czynności podejmowanych w ramach utrzymania terenu zieleni zlokalizowanego

przy obiektach GDDKiA oraz

• funkcji użytkowej, jaką ten teren zieleni wykazany jako publiczny spełnia.

W odpowiedzi na to wezwanie Odwołujący, pismem z dnia 24 sierpnia 2022 r. wyjaśnił, że:

• w ramach świadczonej przez siebie usługi przy obiektach użyteczności publicznej:

dbał o estetykę ww. terenów (w szczególności wykonywał czynności porządkowe, związane

z

utrzymaniem ich w czystości),

pielęgnował zieleń (kosił trawę, pielęgnował krzewy i drzewa, dokonywał ich przycinki),

utrzymywał zlokalizowane na jej terenie obiekty takie jak płotki, murki i krawężniki,

zajmował się również utrzymaniem zimowym ww. terenów.

• zieleń zlokalizowana przy obiektach użyteczności publicznej pełni w ocenie

Wykonawcy funkcję estetyczną (wprowadza zieleń do zabudowy, czyniąc teren bardziej

przyjazny w

odbiorze użytkowników, osób odwiedzających obiekty, a także przechodniów i

mieszkańców), zdrowotną (zapewnia dla użytkowników i mieszkańców możliwość kontaktu z

naturą, redukując stres wywołany codziennymi obowiązkami, chroni od kurzu, dymu, a także

od silnych wiatrów, odpowiada również za tłumienie hałasu powstającego przy drodze,

polegające na rozpraszaniu lub pochłanianiu dźwięków; ponadto roślinność ma duże

znaczenie przy oczyszczaniu powietrza poprzez gromadzenie pyłów na powierzchni swoich

liści, a także jednoczesnym produkowaniu tlenu; dzięki swoim właściwościom wpływa na

modyfikowanie wilgotności gleby oraz powietrza, co wpływa również na mikroklimat miasta), a

także przeciwpożarowe (stanowi barierę dla rozprzestrzeniającego się ognia oraz spowalnia

jego przenoszenie na dalsze tereny); zaś zieleń położona na terenie Obwodu Utrzymania

Drogi w Gdańsku – Matarni dodatkowo pełniła funkcję kulturalno-oświatową i rekreacyjną

(zlokalizowany jest tam bowiem dostępny publicznie Skansen Maszyn Drogowych).

Ponadto Odwołujący zauważył, że z treści opisanego w SWZ warunku udziału w

postępowaniu nie wynikało, aby utrzymywane tereny zielone miały pełnić określoną funkcję,

zaś Zamawiający w treści ww. warunku nie powoływał się na jakąkolwiek definicję zieleni

publicznej

– czy to definicję legalną, czy też słownikową (według określonego słownika języka

polskiego), naukową, branżową czy też jakąkolwiek inną, stąd też brak było podstaw, aby na

etapie oceny ofert funkcję użytkową badać oraz aby wymagać od Odwołującego

precyzowania takiej funkcji.

W dniu 4 października 2022 r. Zamawiający poinformował Odwołującego o odrzuceniu jego

oferty oraz o wyborze oferty WT BONSAI sp. z o.o. w Gdańsku jako oferty najkorzystniejszej.

Zamawiający wskazał, że nie uznał wykazanej przez wykonawcę usługi na rzecz GDDKiA

jako obejmującą swoim zakresem utrzymanie terenów zieleni publicznej, bowiem jego

zdaniem za tereny zielone mogły być uznane tylko tereny spełniające cele określone w art. 5

pkt 21 ustawy OP, tj. tereny urządzone wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami

funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, pełniące funkcje publiczne, a w

szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne,

j

ordanowskie i zabytkowe, cmentarze, zieleń towarzyszącą drogom na terenie zabudowy,

placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom, dworcom

kolejowym.

Ponadto Zamawiający:

wskazał, że okolicznością pozwalającą na uznanie terenu za teren zieleni jest jego publiczna

dostępność

powołał się na definicję „obszaru przestrzeni publicznej”,

podniósł, że o terenach zieleni w pojęciu prawnym można mówić tylko wówczas, gdy

miejsc

owy plan zagospodarowania wprost i jednoznacznie tworzy takie tereny, zaś obszary

utrzymywane przez Odwołującego w miejscowym planie zagospodarowania mają inne

przeznaczenie.

Z taką oceną Odwołujący zgodzić się nie może z przyczyn szczegółowo opisanych poniżej.

Treść warunku udziału w Postępowaniu

Uzasadniając zarzuty Odwołania wskazać należy przede wszystkim, że wskazane przez

Zamawiającego w decyzji o odrzuceniu powody uznania, że usługa świadczona na rzecz

GDDKiA nie spełnia ustalonego warunku udziału w postępowaniu, są zupełnie oderwane od

treści tego warunku.

Mianowicie, opisując warunek udziału w Postępowaniu zamawiający wskazał, że wykazywana

usługa miała polegać na „ciągłym, minimum rocznym utrzymaniu terenów zieleni publicznej

(okres ciągły 12 miesięcy) tj: parki, zieleńce, tereny zieleni przy placówkach użyteczności

publicznej, przy placówkach oświatowych, tereny mieszkaniowe (osiedla spółdzielcze,

wspólnotowe i komunalne) oraz zieleń w pasach dróg publicznych w obrębie granic

administra

cyjnych miast”.

Odwołujący wykazał się wykonaniem usługi odpowiadającej temu opisowi – obejmującej

utrzymanie zieleni zarówno w pasach dróg publicznych w obrębie granic administracyjnych

miast, jak i zieleni przy placówkach użyteczności publicznej. Okoliczności tych Zamawiający

nie zakwestionował – jednak odrzucił ofertę Odwołującego powołując się na jej niezgodność z

innymi wymaganiami

– które w opisie warunku udziału w postępowaniu w ogóle nie zostały

wskazane.

Próżno bowiem szukać w przedmiotowym opisie warunku udziału w Postępowaniu odesłania

do jakichkolwiek definicji ustawowych (w szczególności zawartych w ustawie OP czy ustawie

PiZP), wymagania, aby utrzymywany przez Wykonawcę teren miał pełnić określoną funkcję

użytkową, miał być dostępny dla wszystkich czy też aby został przeznaczony w miejscowym

planie zagospodarowania na tereny zielone.

Co więcej, Odwołujący szczegółowo przeanalizował całość dokumentacji Postępowania i

ustalił, że w żadnym jej fragmencie Zamawiający nie odesłał nawet do żadnej z ww. ustaw,

nie przywołał nawet ich tytułu czy publikatora, nie wspominają już nawet o jakichkolwiek

przepisach tych ustaw. Na konieczność stosowania się do przepisów ustawy o ochronie

przyrody oraz o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym powołał się po raz pierwszy

dopiero w decyzji o odrzuceniu oferty Odwołującego.

Zupełnie niezrozumiałym jest zatem, dlaczego Zamawiający ocenił doświadczenie wykazane

przez Odwołującego pod kątem jego zgodności z definicją zawartą w art. 5 pkt 21 ustawy OP,

skor

o wcześniej (na etapie poprzedzającym składania ofert) w ogóle się do tej definicji czy

nawet szerzej do tej ustawy nie odnosił.

Zauważyć przy tym należy, że Zamawiający w opisie przedmiotowego warunku dokładnie

opisał, co rozumie przez użyte w jego treści pojęcie terenów zieleni publicznej – mianowicie

wyspecyfikował w sposób enumeratywny (w katalogu zamkniętym, a nie jedynie

przyk

ładowym), konkretne kategorie terenów, których utrzymywanie mało świadczyć o

spełnieniu warunku udziału w postępowaniu.

Tym samym, Zamawiający przedstawił w opisie warunku własną definicję terenów zieleni

publicznej. Co istotne, definicja ta różni się w sposób istotny od tej definicji, na którą powołał

się odrzucając ofertę Odwołującego, tj. od definicji zapisanej w art. 5 pkt 21 ustawy OP.

Różnice w tym zakresie obrazuje poniższa tabela:

Definicja zapisana w SWZ

Definicja z art. 5 pkt 21 ustawy OP

Definiowane
pojęcie

Tereny zieleni publicznej

Tereny zieleni

Treść
definicji

parki, zieleńce, tereny zieleni przy
placówkach

użyteczności

publicznej,

przy

placówkach

oświatowych, tereny mieszkaniowe
(osiedla spółdzielcze, wspólnotowe i
komunalne) oraz zieleń w pasach

tereny  urządzone  wraz  z  infrastrukturą
techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi
związanymi,  pokryte  roślinnością,  pełniące
funkcje  publiczne,  a  w  szczególności
parki,        zieleńce,
promenady, bulwary, ogrody botaniczne,

dróg publicznych w obrębie granic
administracyjnych miast

zoologiczne,  jordanowskie  i  zabytkowe,
cmentarze,  zieleń  towarzysząca  drogom  na
terenie  zabudowy,  placom,  zabytkowym
fortyfikacjom,  budynkom,  składowiskom,
lotniskom,

dworcom

kolejowym

oraz

obiektom przemysłowym

Przykładowe
różnice

nie tylko tereny urządzone (również
nieurządzone)

tylko tereny urządzone wraz z infrastrukturą
techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi
związanymi

brak wskazania na konieczność
pełnienia funkcji publicznej

wskazanie

na konieczność

pełnienia

funkcji publicznej

tereny zieleni

tereny urządzone pokryte roślinnością

Zamknięty

katalog

terenów

mieszczących się w definiowanym
pojęciu

Otwarty katalog terenów mieszczących się
w definiowanym pojęciu („w szczególności”)

tereny przy placówkach użyteczności

publicznej,

placówkach

oświatowych

(zawężony charakter placówek, przy
których mają być położone tereny
zielone)

zieleń

towarzysząca

budynkom

(bez

zawężenia

budynków

do

placówek

użyteczności

publicznej

czy

oświatowych)

zieleń w pasach dróg publicznych w
obrębie granic administracyjnych miast

Zieleń  towarzysząca  drogom  (nie  tylko
znajdująca się w pasach dróg publicznych –
pojęcie  szersze)  na  terenie  zabudowy  (nie
tylko  w  obrębie  miast,  ale  również  w
zabudowie wiejskiej), a nadto towarzysząca
również  drogom  niepublicznym  (brak
zawężenia do dróg publicznych)

tereny

mieszkaniowe

(osiedla

spółdzielcze,

wspólnotowe

i

komunalne)

brak

odniesienia

do

terenów

mieszkaniowych czy osiedli

wymienione tylko parki i zieleńce (wąski
katalog terenów pokrytych roślinnością)

parki,

zieleńce,

promenady,

bulwary,

ogrody

botaniczne,

zoologiczne,

jordanowskie i zabytkowe (szerszy katalog
terenów pokrytych roślinnością)

brak odniesienia do cmentarzy

cmentarze

brak odniesienia do zieleni przy placach,

zabytkowych

fortyfikacjach,

składowiskach,

lotniskach, dworcach kolejowych i
obiektach przemysłowych

zieleń towarzysząca placom, zabytkowym

fortyfikacjom,

składowiskom,

lotniskom,

dworcom

kolejowym oraz obiektom przemysłowym

Tak daleko idące różnice w sformułowaniach użytych obu przywołanych definicji (poczynając

od różnicy w oznaczeniu definiowanych pojęć) nie dawały Odwołującemu podstaw ku temu

aby przyjąć, że treść rozdziału IV pkt 4 lit. a) SWZ chociażby pośrednio miała wskazywać na

obowiązek wykazania się usługą odpowiadającą definicji zapisanej w art. 5 pkt 21 ustawy OP.

Wręcz przeciwnie, skoro Zamawiający przedstawił w SWZ własną i kompletną definicję

terenów zieleni publicznej, różniącą się od definicji zawartej w ustawie OP i nie wprowadzając

w tym zakresie żadnych wymogów czy odesłań do definicji zapisanej w ustawie OP, to

jedynym racjonalnym wnioskiem musi być przyjęcie, że oczekiwał on od wykonawców

wykazania się usługą odpowiadającą li tylko wymogom określonym w SWZ.

W świetle opisanego w treści SWZ warunku udziału w Postępowaniu zupełnie niezrozumiałym

dla Odwołującego jest również to, dlaczego Zamawiający obecnie utrzymuje, że warunkiem

koniecznym uznania wykazywanej usługi za spełniającą wymogi Zamawiającego jest to, aby

obejmowała ona tereny oznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

jako tereny zieleni.

Abstrahując nawet od tego, że taki wymóg wprost w opisie warunku nie został przewidziany

(co samo w sobie uniemożliwia Zamawiającemu wymaganie tego na obecnym etapie), to

wręcz byłby on nie do pogodzenia z jego treścią. Jest bowiem oczywiste, że niektóre

kategorie terenów, które w SWZ zostały przez Zamawiającego określone jako tereny zieleni

publicznej, w planie zagospodarowania będą miały inne przeznaczenie (np. zieleń w pasach

drogowych w planie zagospodarowania będzie oznaczona jako tereny dróg publicznych – nie

zaś tereny zieleni, podobnie przeznaczenie osiedli mieszkaniowych będzie raczej wskazane

jako tereny mieszkaniowe).

W tych okoli

cznościach stanowisko Zamawiającego dotyczące niewykazania przez

Odwołującego spełnienia warunku udziału, dokonane w oparciu o wymogi, które nie zostały

przedstawione w SWZ, musi być uznane za nieprawidłowe.

W tych okolicznościach jedynie na marginesie należy zauważyć, że wywodzona przez

Zamawiającego okoliczność, jakoby utrzymywane przez Wykonawcę w ramach usługi

świadczonej na rzecz GDDKiA tereny zielone nie były publicznie dostępne (przy czym jeszcze

raz należy podkreślić, że wymóg publicznej dostępności nie został w SWZ przewidziany)

również jest nieprawidłowa. Jak wykonawca bowiem informował Zamawiającego, na terenie

zieleni położonym przy placówce GDDKiA w Gdańsku – Matarni zlokalizowany jest Skansen

Maszyn Drogowych, który jest dostępny dla zwiedzających (wszystkich zainteresowanych)

bezpłatnie. Okoliczność ta znajduje potwierdzenie m.in. na stronie internetowej Generalnej

Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad oraz w artykułach publikowanych przez GDDKiA:

https://www.gov.pl/web/gddkia/warto-zobaczyc

http://www.nbi.com.pl/oko-w-oko-z-zabytkami-drogownictwa/

Nie dość zatem, że Zamawiający błędnie przyjął, że nieopisany w SWZ wymóg publicznej

dostępności terenu zieleni stanowi element warunku udziału w postępowaniu, to jeszcze

błędnie uznał, że tego wymogu usługa zrealizowana przez Odwołującego nie spełnia.

W tych okolicznościach decyzja Zamawiającego jest nieprawidłowa i powinna być

unieważniona.

Wykładnia opisu warunku udziału w Postępowaniu

W

tym miejscu należy zaznaczyć, że postanowienia specyfikacji istotnych warunków

zamówienia stanowią wyraz woli zamawiającego i jako takie podlegają wykładni tak, jak każde

oświadczenie woli, przy zachowaniu reguł określonych w art. 65 k.c.

W orzecznictwie

sądowym przyjmuje się tzw. kombinowaną metodę wykładni oświadczeń

woli. Kombinowana metoda wykładni oświadczenia woli (zgodnie z uchwałą siedmiu Sędziów

Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 1995 roku, III CZP 66/95, OSNC 1995, z. 12, poz. 168)

przyznaje pie

rwszeństwo kryterium subiektywnemu, nakazując tłumaczyć sens oświadczenia

woli tak, jak rozumiała je osoba składająca i odbierająca oświadczenie. Dopiero w przypadku,

gdy kryterium to zawodzi, ustalenie sensu oświadczenia woli następuje na podstawie

przypi

sania normatywnego, czyli tak jak adresat sens powinien rozumieć. W pierwszej fazie

sens oświadczenia woli ustala się mając na uwadze rzeczywiste ukonstytuowanie się

znaczenia między stronami; uznaje się za wiążący sens oświadczenia woli, w jakim

zrozumiała go zarówno osoba składająca, jak i odbierająca to oświadczenie. Jeżeli okaże się,

tak jak w niniejszej sprawie, że strony nie przyjmowały tego samego znaczenia oświadczenia

woli, konieczne jest przejście do drugiej, obiektywnej fazy wykładni, w której właściwy dla

prawa sens oświadczenia woli ustala się na podstawie przypisania normatywnego, czyli tak,

jak adresat sens ten powinien rozumieć. Powinność rozumienia oceniana być musi przy tym w

odniesieniu do modelu adresata zachowującego należytą staranność. Decydujący jest

normatywny punkt widzenia odbiorcy, który z należytą starannością dokonuje wykładni

zmierzającej do odtworzenia treści myślowych osoby składającej oświadczenie woli.

Kryterium subiektywne oczywiście zawodzi przy ustalaniu sensu umowy, aktualność

zachowuje jednak przypisanie normatywne, przy jednoczesnym uwzględnieniu, że wątpliwe

zapisy powinny być interpretowane na niekorzyść autora tekstu umowy wywołującego

wątpliwości.

W stanie faktycznym sprawy niewątpliwie brak jest zgodności rozumienia zapisów SWZ przez

Zamawiającego i Odwołującego. Rozstrzygniecie wątpliwości w tym zakresie wymaga zatem

ustalenia, jak adresat SWZ (Odwołujący) winien był postanowienia SWZ zrozumieć.

Jednocześnie wskazać należy, że w orzecznictwie z zakresu zamówień publicznych słusznie

przyjmuje się, że przy dokonywaniu wykładni postanowień SWZ, a w szczególności przy

ocenie i badaniu zgodności oferty czy doświadczenia wykonawcy z wymogami w SWZ

określonymi, podstawowe znaczenie ma wykładnia językowa. Jest to konieczne z uwagi na

formalizm postępowania o udzielenie zamówienia publicznego oraz potrzebę

zagwarantowania równego traktowania wykonawców. Co za tym idzie istotna jest przede

wszystkim treść SIWZ. Wyprowadzanie dalej idących wniosków na podstawie dość

uproszc

zonego rozumowania, iż "to co nie jest zabronione, jest dozwolone", jest

nieuprawnione (por. w szczególności uzasadnienie wyroku Izby z dnia 9 stycznia 2018 r.

sygn. akt KIO 2712/17).

Jak słusznie zauważyła Krajowa Izba Odwoławcza w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 maja

2021 r. sygn. akt KIO 1164/21; KIO 1187/21, „postanowienia SIWZ dotyczące warunku

udziału w postępowaniu oraz wymaganych dokumentów potwierdzających spełnienie

warunków należy interpretować zgodnie z wykładnia gramatyczną. Regulacje odnoszące się

do warunku udziału w postępowaniu czytane zatem muszą być tak jak zostały napisane,

literalnie, tak aby nie pozostawiać marginesu na interpretacje i domysły. Tak więc wymagania,

które określa zamawiający, wynikają wprost z literalnego brzmienia ogłoszenia i SIWZ. Ocena

spełnienia wymagań winna zostać dokonana w oparciu o literalne brzmienie ukształtowanych

przez zamawiającego wymagań co zapobiega jakiejkolwiek uznaniowości na etapie oceny

wykazania spełnienia warunków udziału w postępowaniu. Nie jest więc dopuszczona

rozszerzająca, niewyartykułowana interpretacja warunku udziału w postępowaniu oraz

dokonana w oparciu o nią ocena spełnienia warunku udziału w postępowaniu. Należy

odrzucić interpretacje oparte na intencjach, dorozumianym znaczeniu w obliczu danej

sprawy o udzielenie zamówienia publicznego czy założeniach czynionych na potrzeby

oceny

(tak: wyrok KIO z dnia 30 września 2020 r., KIO 1927/20).

Podobne stanowisko zaprezentował Sąd Okręgowy w Warszawie, wskazując w uzasadnieniu

wyroku z dnia 7 p

aździernika 2008 r. wydanym w sprawie o sygn. akt XXIII Ga 446/08, że

„postanowienia w zakresie warunków udziału (jak i przedmiotu zamówienia) należy

interpretować zgodnie z wykładnią gramatyczną właśnie z uwagi na konieczność zapewnienia

ewentualnym ofere

ntom pełnej oceny własnych możliwości udziału w przetargu. Nie jest

zatem właściwe stosowanie, w omawianym zakresie, innej wykładni wymogów

zamawiającego niż wykładnia językowa i tylko takie wymagania powinni spełnić oferenci

jakie wynikają wprost z literalnego brzmienia ogłoszenia i SIWZ. Dlatego też Sąd

Okręgowy nie aprobuje wywodu skarżącego sprowadzającego się w istocie do twierdzenia, że

o wymogach doświadczenia zawodowego decyduje przedmiot zamówienia, a nie ścisła

redakcja tych wymogów przez Zamawiającego. Sąd Okręgowy podziela natomiast wywód

KIO, że skoro Zamawiający jednoznacznie nie określił, że dokumentacja ma obejmować

zarówno projekt budowlany jak i wykonawczy to brak jest takiego wymogu w zakresie

doświadczenia zawodowego.”

Obowiązek ścisłego interpretowania wymogów zamawiającego na podstawie jej literalnego

brzmienia wynika również z obowiązujących na gruncie zamówień publicznych zasad

przejrzystości i równego traktowania wykonawców.

Jak bowiem wielokrotnie wskazywał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (por. w

szczególności z dnia 17 czerwca 2021 w sprawie C-23/20 Simonsen & Weel e.a., pkt 61)

zarówno zasady równości traktowania i niedyskryminacji, jak i zasada przejrzystości, która z

nich wynika, oznaczają, że wszystkie warunki i zasady postępowania o udzielenie zamówienia

powinny być określone w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny w ogłoszeniu o

zamówieniu lub w specyfikacji warunków zamówienia, tak by, po pierwsze, pozwolić

wszystkim rozsądnie poinformowanym i wykazującym zwykłą staranność oferentom na

zrozumienie ich dokładnego zakresu i dokonanie ich wykładni w taki sam sposób, a po drugie,

umożliwić instytucji zamawiającej rzeczywistą weryfikację, czy oferty złożone przez oferentów

odpowiadają kryteriom wyznaczonym dla danego zamówienia (zob. podobnie wyrok z dnia 19

grudnia 2018 r., Autorità Garante della Concorrenza e del Mercato – Antitrust i Coopservice

(C-

216/17, EU:C:2018:1034, pkt 63). Trybunał w swoich orzeczeniach wielokrotnie

wskazywał, że z zasady przejrzystości wynika jednoznacznie, że instytucja zamawiająca musi

ściśle przestrzegać wymogów, które same ustanowiła w dokumentach zamówienia (patrz:

wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej: z dnia 10 października 2013 r., Manova,

C-336/12, pkt 40; z dnia 6 listopada 2014 r., Cartiera dell'Adda, C-

42/13, pkt 42; a także z dnia

2 czerwca 2016 r., Pizzo, C-27/15, pkt 39, podobnie w postanowieniu TSUE z dnia 13 lipca

2017 r. Saferoad et Kabex, C-35/17).

Tymczasem w stanie faktycznym sprawy Zamawi

ający dokonał takiej interpretacji

postanowienia SWZ, który nie wynika wprost z jego literalnej treści. Dokonał on w istocie

rozszerzenia wymogów zapisanych w rozdziale IV pkt 4 lit. a) SWZ wywodząc z jego treści to,

co wprost nie zostało tam zapisane.

T

akie stanowisko Zamawiającego i podjęta w oparciu o nie decyzja o odrzuceniu oferty

Odwołującego są nieprawidłowe.

Brak zawarcia w SWZ wymogów odnoszących się do doświadczenia dotyczących

utrzymywania terenów zielonych w rozumieniu ustawy OP czy ustawy PiZP, ich publicznej

dostępności czy przeznaczenia ich na tereny zieleni w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego jest w ocenie Odwołującego oczywisty i żadnych wątpliwości budzić nie

powinien.

Tym niemniej z ostrożności wskazuję, że w wypadku gdyby uznać istnienie takich wątpliwości,

to powinny one być interpretowane na korzyść stanowiska Odwołującego.

Zgodnie bowiem z bogatym dorobkiem orzecznictwa Krajowej Izby Odwoławczej (por. np.

wyrok KIO z 11 października 2019 roku, KIO 1905/19) „obowiązuje swoista "święta" zasada,

że wszelkie niejasności, dwuznaczności, niezgodności postanowień SIWZ należy rozpatrywać

na korzyść wykonawców. Reguła ta wynika z prawniczej paremii in dubio contra proferentem

znaczącej w języku polskim "wątpliwości należy tłumaczyć przeciw autorowi". Zapisy w SIWZ

[uw. aut.

– obecnie SWZ] muszą mieć charakter precyzyjny i jednoznaczny, a wątpliwości

powstałe na tym tle muszą być rozstrzygane na korzyść wykonawcy. Obowiązek takiego

formułowania i tłumaczenia ma na celu realizację zasady uczciwej konkurencji i równego

traktowania wszystkich wykonawców przystępujących do przetargu. Wyrażona w art. 7 ust. 1

ustawy PZP zasada, obecnie formułowana jako zasada przejrzystości, oznacza również

zakaz wyciągania negatywnych konsekwencji wobec wykonawcy wskutek niedopełnienia

przez niego obowiązku, który nie wynika wyraźnie z dokumentacji przetargowej lub

obowiązujących przepisów prawa krajowego, lecz jedynie z wykładni tych przepisów lub

dokumentacji, a także z uzupełniania przez krajowe organy lub sądownictwo występujących w

tej dokumentacji luk". Również Sąd Najwyższy w wyroku z 4 lipca 2019 roku (sygn.. akt: IV

CSK 363/18), zauważył: „Jeżeli powstają wątpliwości co do jednoznaczności postanowień

SIWZ (a szerzej: dokumentacji zamawiającego, w oparciu o którą wykonawcy składają oferty),

muszą być one rozstrzygane na korzyść wykonawcy. Przeciwny wniosek byłby sprzeczny z

art. 29 ust. 1 p.z.p. W konsekwencji, jeżeli dokumentacja sporządzona przez zamawiającego

zawiera nieścisłości, nie jest jednoznaczna, nie można negatywnymi skutkami obciążać

oferentów (a więc potencjalnych wykonawców), ale zamawiającego – jako autora tej

dokumentacji”.

Stąd też nawet gdyby na podstawie opisanego przez zamawiającego warunku udziału w

postępowaniu mogły powstać wątpliwości, czy usługa wykazywana na potwierdzenie

spełnienia warunku udziału w postępowaniu miała spełniać jakiekolwiek inne niż wprost

wymienione w rozdziale IV pkt 4 lit. a) SWZ, to takie wątpliwości należałoby rozstrzygnąć na

korzyść Odwołującego.

Konsekwencją powyższego musi być nakazanie Zamawiającemu unieważnienia decyzji o

odrzuceniu oferty Odwołującego.

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie z dnia 21 października 2022 r. wnosił o

oddalenie odwołania w całości.

Zamawiający wskazał, że:

Zarzuty zawarte w treści odwołania pozostają nieuzasadnione, stąd odwołanie powinno

zostać oddalone.

Odnosząc się do podniesionego przez Odwołującego zarzutu w postaci naruszenia art. 226

ust. 1 pkt 2 lit b Pzp poprzez

wadliwe odrzucenie oferty Odwołującego, z uwagi na to iż nie

obejmowała wymaganego przez Zamawiającego utrzymania zieleni publicznej - w sytuacji

gdy, zdaniem Odwołującego, jego oferta spełniała warunek udziału w postępowaniu opisany

przez Zamawiającego - bez odesłania do jakiejkolwiek ustawy czy definicji ustawowych, bez

wskazania

na konieczność utrzymania takich terenów zieleni, które zostały wprost i

jednoznacznie ustalone w MPZP, a jednocześnie przy zastosowaniu własnej definicji pojęcia

terenów zieleni publicznej, która jest odmienna od definicji ustawowych, a której wymagania

wykazana przez Wykonawca usługa spełnia, co oznacza że (zdaniem Odwołującego)

Zamawiający nie ocenił spełnienia przez niego warunku udziału w postępowaniu zgodnie z

opisem zawart

ym w SWZ, lecz dokonał nieuprawnionego rozszerzenia wymagań objętych tym

warunkiem ponad zapisane w SWZ, Zamawiający podnosi co następuje.

Zamawiający odrzucił ofertę FBSerwis S.A., ponieważ nie spełniła ona warunku udziału w

postępowaniu w zakresie wymaganego doświadczenia polegającego na ciągłym, minimum

rocznym, utrzymaniu

terenów zieleni publicznej, tj. parków, zieleńców, terenów zieleni przy

placówkach użyteczności publicznej, przy placówkach oświatowych, na terenach

mieszkaniowych. Zamawiający nie uznał wykazanej przez Wykonawcę usługi polegającej na

całorocznym kompleksowym utrzymanie dróg krajowych administrowanych przez Generalną

Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Gdańsku wraz ze wszystkimi elementami –

Rejon w Gdańsku, gdyż dla wykazania wymaganego przez Zamawiającego doświadczenia w

utrzymaniu terenów zieleni publicznej Wykonawca wykazywał usługi w zakresie pielęgnacji

zieleni świadczone na terenie obiektów zaplecza Obwodu drogowego GDDKiA

zlokalizowanych w Gdańsku-Matarni i w Wejherowie, które zdaniem Zamawiającego nie

stanowią terenów zieleni publicznej w rozumieniu pojęcia „terenów zieleni publicznej”

zawartego w pkt. 4 lit. a rozdziału IV SWZ.

Przy wykładni zawartego w SWZ pojęcia „zieleń publiczna” sporne wydaje się pomiędzy

Stronami rozumienie pojęcia „publiczna” w odniesieniu do terenu zieleni. Za tereny zieleni

„publicznej” mogą być uznane tereny parków, zieleńców, terenów zieleni przy placówkach

użyteczności publicznej, terenach mieszkaniowych (osiedlach spółdzielczych, wspólnotowych

i komunalnych), przy czym istotne jest aby pełniły one funkcje publiczne na co wskazuje użyty

w SWZ zwrot „publiczna”. Podobnie określone zostało pojęcie „terenu zieleni” w art. 5 pkt 21

ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. z 2022 r. poz.916), który

to przepis za „tereny zieleni” uznaje tereny urządzone wraz z infrastrukturą techniczną i

budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, pełniące funkcje publiczne,

a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne,

jordanowskie i zabytkowe, cmentarze, zieleń towarzysząca drogom na terenie zabudowy,

placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom, dworcom kolejowym

oraz obiektom przemysłowym.

Zaznaczenia przy tym wymaga, że zmiana definicji pojęcia "tereny zieleni" w ustawie z dnia

16 kwietnia 2004 r. ustawy o ochr

onie przyrody została dokonana ustawą z dnia 25 czerwca

2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z

2015 r.

poz. 1045). z uwagi na potrzebę zawężenia pojęcia "tereny zieleni". Zgodnie z

poprzednią definicją terenów zieleni (tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami

funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w granicach wsi o

zwartej zabudowie lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub

osłonowe, a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne,

zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz

cmentarze, a także zieleń towarzyszącą ulicom,

placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom oraz obiektom

kolejowym i przemysłowym) każde drzewo i krzew rosnące na terenie miasta lub zwartej

zabudowy wsi mogło być uznane za teren zieleni.

Po zmianie definicji

ww. pojęcia okolicznością pozwalającą za uznanie terenu za teren zieleni

jest pełnienie funkcji publicznej i co wiąże się z tym - jego publiczna dostępność. Zadaniu

zdefiniowania pojęcia „pełnienie funkcji publicznej” przez teren zieleni usiłowało sprostać

orzecznictwo sądów administracyjnych. Punkt wyjścia stanowiło pojęcie pokrewne, a

mianowicie „obszar przestrzeni publicznej” zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca

2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945).

Zgodnie z cytowanym

przepisem przez obszar przestrzeni publicznej należy rozumieć obszar

o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i

sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz cechy

funkcjonalno-przestrzenne. W

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie

z dnia 27 czerwca 2019 r., VIII SA/Wa 358/19 uznano, iż przez pojęcie pełnienia funkcji

publicznej przez dany teren należy rozumieć, iż teren dotyczy ogółu, służy ogółowi ludzi,

przeznaczony i dostępny dla wszystkich, ogólny, powszechny, społeczny, nieprywatny.

Podobnie

WSA w Poznaniu (por. wyrok z dnia 19 maja 2022 r., II SA/Po 51/22) uznał, iż przez

pełnienie funkcji publicznej przez dany teren należy rozumieć sytuację, gdy określony teren

służy ogółowi ludzi, jest przeznaczony i dostępny dla wszystkich, i w takim celu został

odpowiednio urządzony i zorganizowany. Istotna jest też jego funkcja - służyć ma

zaspokajaniu określonych potrzeb w zakresie wypoczynku, relaksu. Należy to rozumieć jako

obszar o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich

życia i sprzyjający nawiązywaniu kontaktów społecznych ze względu na jego położenie oraz

cechy funkcjonalno-

przestrzenne określony w studium uwarunkowań i zagospodarowania

przestrzennego gminy (

por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z

dnia 27 czerwca 2019 r., VIII SA/Wa 358/19).

O terenach zieleni w pojęciu prawnym można ponadto mówić wówczas, gdy miejscowy plan

zagospodarowania przestrzennego wprost i jednoznacznie tworzy takie tereny (por. Naczelny

Sąd Administracyjny (wyrok NSA z dnia 27 marca 2003 r., SA/Bd 516/03, OSP 2004, z. 2,

poz. 15).

Wbrew temu co usiłuje wykazać Odwołujący w swoim odwołaniu, sam fakt istnienia zespołu

zieleni na terenie Obwodów Drogowych GDDKiA zlokalizowanych w Gdańsku-Matarni i w

Wejherowie nie uprawnia do przypisania tej formie zieleni status

u „terenu zieleni publicznej” w

rozumieniu pojęcia „terenów zieleni publicznej” zawartego w pkt. 4 lit. a rozdziału IV SWZ z

tego powodu, że istniejąca na tym terenie roślinność (trawnik) nie jest przeznaczona do

pełnienia żadnych publicznych funkcji. Tereny te nie służą ogółowi ludzi, nie są przeznaczone

i dostępne dla wszystkich, nie służą zaspokajaniu określonych potrzeb w zakresie

wypoczynku, relaksu. Nie stanowią również obszarów o szczególnym znaczeniu dla

zaspokajania potrzeb mieszkańców, poprawy jakości ich życia i sprzyjający nawiązywaniu

kontaktów społecznych.

Obwody drogowe w Gdańsku-Matarni i w Wejherowie stanowią siedzibę tzw. Rejonów –

jednostek administracyjnych funkcjonujących w strukturze Oddziału GDDKiA w Gdańsku. Na

tych terenach

znajdują się obiekty typu biurowego, wykorzystywane na potrzeby pracy

GDDKiA lub dzierżawcy tego obiektu, magazynowego, użytkowego (warsztaty, baza

sprzętowa i parking). Tereny te są ogrodzone i wjazd na nie zagrodzony jest szlabanem lub

bramą. Istnienie na terenie Obwodu Drogowego GDDKiA w Gdańsku-Matarni „skansenu”

maszyn drogowych, na ogrodzonym terenie, zagrodzonego szlabanem, dostępnego dopiero

po wcześniejszym umówieniu u kierownika Rejonu Oddziału GDDKiA w Gdańsku, nie

świadczy o tym, iż teren ten stanowi obszar przestrzeni publicznej, a to ze względu na jego

ograniczoną, a nie powszechną dostępność.

Dowód :

mapa

w

Google

Maps

Obwodu

drogowego

w

Gdańsku-Matarni

https://www.google.com/maps/place/Generalna+Dyrekcja+Dr%C3%B3g+Krajowych+i+Aut

ostrad/@54.375295,18.5074407,476m/data=!3m1!1e3!4m6!3m5!1s0x0:0xf0ef9e019738ca

e2!4b1!8m2!3d54.3747428!4d18.5080872

mapa

w

Google

Maps

Obwodu

drogowego

w

Wejherowie

https://www.google.pl/maps/@54.6128104,18.2179419,3a,75y,247.99h,90t/data=!3m7!1e1

!3m5!1se12DNtI3CERdYFacwFWFfA!2e0!6shttps:%2F%2Fstreetviewpixels-

pa.googleapis.com%2Fv1%2Fthumbnail%3Fpanoid%3De12DNtI3CERdYFacwFWFfA%26

cb_client%3Dmaps_sv.tactile.gps%26w%3D203%26h%3D100%26yaw%3D235.08237%2

6pitch%3D0%26thumbfov%3D100!7i13312!8i6656

Ponadto zgodnie z miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego -

Obwód

Dr

ogowy GDDKiA zlokalizowany w Gdańsku- Matarni jest przeznaczony pod strefę

produkcyjną- usługową, (nr strefy 41 , karta terenu numer 001 - § 5 uchwały Nr XXII/625/04

Rady Miasta Gdańska z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego

Matarni), a Obwód Drogowy GDDKiA zlokalizowany w

Wejherowie stanowi teren zabudowy produkcyjno-

usługowej, co wynika z Karty terenów

055.PU

(§ 4 ust. 15 uchwały Nr VIIK/XXXIV/387/2017 Rady Miasta Wejherowa Gdańska z

dnia 27 czerwc

a 2017 r.). Z Karty terenu wynika ponadto, iż na tym terenie nie występują i nie

będą występowały obszary przestrzeni publicznej w rozumieniu ustawy o planowaniu

przestrzennym (§ 4 ust. 15 pkt 8 uchwały Nr VIIK/XXXIV/387/2017 Rady Miasta Wejherowa

Gdańska z dnia 27 czerwca 2017 r.).

Dowód :

uchwała Nr XXII/625/04 Rady Miasta Gdańska z dnia 25 marca 2004 r. w sprawie

uchwalenia

miejscowego

planu

zagospodarowania

przestrzennego

Matarni

https://baw.bip.gdansk.pl/UrzadMiejskiwGdansku/document/508223/Uchwa%C5%82a-

XXII_625_04

rysunek planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu dla obszaru 001-41

–

załącznik do n/n odpowiedzi

uchwała Nr VIIK/XXXIV/387/2017 Rady Miasta Wejherowa Gdańska z dnia 27

czerwca 2017 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania

przestrzennego fragmentu miasta

Wejherowa położonego na wschód od linii kolejowej w

rejonie ulicy Przemysłowej do ulicy Ofiar Piaśnicy (Dz. Urz. Woj. Pom z 2017 r. poz. 2885)

http://edziennik.gdansk.uw.gov.pl/WDU_G/2017/2885/akt.pdf;

rysunek planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu miasta Wejherowa

położonego na wschód od linii kolejowej w rejonie ulicy Przemysłowej do ulicy Ofiar Piaśnicy

https://wejherowski.e-mapa.net/

Odnosząc się do podniesionego przez Odwołującego zarzutu w postaci naruszenia art. 65 § 1

Kodeksu cywilnego w związku z art. 8 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt. 1 i 2 Pzp poprzez dokonanie

przez Zamawiającego nieprawidłowej interpretacji punktu 4 lit. a rozdziału IV SWZ, które nie

wynikają wprost z jego literalnego brzmienia, a w istocie dokonanie rozszerzającej wykładni

tego punktu, Zamawiający podnosi iż jest to zarzut nieuprawniony z poniższych przyczyn.

Z ogólnych zasad stosowania wykładni wynika, że przepisy prawa powinny być

interpretowane literalnie, a zatem, że w pierwszej kolejności należy przepisom prawa nadać

sens wynikający z ich dosłownego brzmienia. Wykładnia językowa

(zwanej inaczej:

gramatyczną, literalną)

polega na ustaleniu znaczenia słów, wyrażeń i zwrotów użytych w

tekście przepisu prawnego, a w szczególności tych, które są nieostre lub wieloznaczne,

pomocne jest tu sięgnięcie do definicji legalnych, tj. wyjaśnienia danych pojęć, których

dokonuje

sam

ustawodawca.

Do dokonania prawidłowej wykładni przepisów prawa niezbędne jest zastosowanie się do

dyrektyw interpretacyjnych

, które pozwolą na odpowiednie odczytanie przepisów.

Dyrektywy interpretacyjne stanowią wskazówki i zalecenie dotyczące sposobów ustalania

znaczenia i zakresu zwrotów języka prawnego.

Wykładnia językowa opiera się na takich

dyrektywach wykładni jak: dyrektywa języka potocznego, dyrektywa języka specjalistycznego,

dyrektywa języka prawniczego i dyrektywa języka prawnego. Zgodnie z dyrektywą języka

potocznego wyrazy i ich związki użyte w tekście prawnym należy rozumieć tak, jak są one

pojmowane w języku potocznym. Oznacza to, że w wykładni językowej należy kierować się

takimi regułami semantycznymi (znaczeniowymi), syntaktycznymi (składniowymi) i

gramatycznymi, jakie są charakterystyczne dla tego języka. Zgodnie z dyrektywą języka

specjalistycznego wyrazy i ich związki użyte w tekście prawnym należy rozumieć tak, jak są

one pojmowane w języku specjalistycznym. Zgodnie z dyrektywą języka prawniczego wyrazy i

ich związki użyte w tekście prawnym należy rozumieć tak, jak są one pojmowane w języku

prawniczym.

Zgodnie z dyrektywą języka prawnego wyrazy i ich związki użyte w tekście prawnym należy

rozumieć tak, jak nakazuje je rozumieć samo prawo (tj. zwłaszcza tak, jak wynika to z ich

definicji zamieszczonych w takim tekście). Dyrektywa języka prawnego ma tu zawsze

pierwszeństwo. Ogólnie dyrektywa języka potocznego jest domyślną, a za skorzystaniem z

dyrektywy języka prawniczego lub specjalistycznego będzie przemawiać to, że dane słowo lub

zwrot nie występuje w języku potocznym lub jest w tym języku bardzo niejasne/niejasny,

podczas gdy posiada ono/on ustalone i precyzyjne znaczenie w języku prawniczym lub

specjalistycznym.

W dążeniu do ustalenia właściwego znaczenia interpretowanego pojęcia „terenów zieleni

publicznej” zawartego w SWZ Zamawiający dokonał jego wykładni językowej w oparciu o

dyrektywę języka prawnego wykorzystując definicję terenów zieleni zawartą w

art. 5 pkt 21

ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. ustawy o ochronie przyrody (Dz. U. z 2022 r. poz.916)

oraz

definicję „obszaru

przestrzeni publicznej” zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 27 marca 2003

r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1945).

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, iż FB Serwis nie wykazał spełnienia warunku

określonego w punkcie 4 lit. a rozdziału IV SWZ w zakresie udziału w postępowaniu.

W świetle powyższych okoliczności należy uznać, że czynność odrzucenia oferty Odwołującego

i wyboru ofer

ty WT Bonsai Sp. z o.o. w Gdańsku jako oferty najkorzystniejszej została przez

Zamawiającego podjęta zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy – Prawo zamówień

publicznych.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Z

przytoczonych powodów Zamawiający stwierdza, że nie zaistniały przesłanki do uwzględnienia

odwołania określone w art. 554 Pzp, dlatego Zamawiający wnioskuje o oddalenie odwołania

zgodnie z art. 553 Pzp.

Stan faktyczny

ustalony przez Izbę:

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z

dnia 24 maja 2022 r. nr 2020/S 252-636774.