KIO 2764/22 WYROK dnia 4 listopada 2022 r.

Sygn. akt KIO 2764/22 

WYROK 

z dnia 4 listopada 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  –  w składzie: 

Przewodniczący: 

Magdalena Rams  

Protokolant:   

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  z  udziałem  stron  w  dniu  2  listopada  2022  r.  w  Warszawie 

odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 20 października 2022 

r.

przez wykonawcę Wschodni Bank Spółdzielczy w Chełmie,  

w postępowaniu prowadzonym przez Gminę Wisznice,  

przy udziale wykonawcy Bank Gospodarstwa Krajowego, Warszawa 

zgłaszającego swoje 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  wykonawcę  Wschodni  Bank 

Spółdzielczy w Chełmie i: 

zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę

tytułem  wpisu  od 

odwołania; 

zasądza  od  wykonawcy  Wschodniego  Banku  Spółdzielczego  w  Chełmie  na  rzecz 

zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) 

tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i art. 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień  publicznych  (tj.:  Dz.  U.  z  2022  r.,  poz.  1710  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  w 

terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:  …………………..….... 

Sygn. akt: 

KIO 2764/22 

UZASADNIENIE  

W  dniu  20  października  2022  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  Warszawie 

wpłynęło  odwołanie  wykonawcy  Wschodni  Bank  Spółdzielczy  (dalej  „Odwołujący”) 

zarzuca

jąc zamawiającemu Gminie Wisznice (dalej „Zamawiający”) naruszenie: 

1)  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp 

poprzez  przeprowadzenie  postępowania  w  sposób 

nieprzejrzysty, 

a  w  konsekwencji  niezapewniający  zachowania  uczciwej 

konkurencji,  w  szczególności  wskutek arbitralnego  przyjęcia,  że  oferty  zawierają 

oczywiste  omyłki  rachunkowe,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do  faktycznej 

zmiany  treści  oferty  Banku  Gospodarstwa  Krajowego  z  siedzibą  w  Warszawie  i 

wyboru jej jako najkorzystniejszej;  

2)  art.  17  ust.  2  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie  wyboru  wykonawcy  niezgodnie  z 

przepisami  ustawy  Pzp 

w  szczególności  wskutek  zaniechania  uzyskania  od 

wykonawcy rzetelnych i kompleksowych wyjaśnień w sprawie zaoferowanej ceny 

realizacji  usługi,  a  tym  samym  oparcie  decyzji  w  sprawie  wyboru  oferty  na 

arbitralnej decyzji Zamawiającego, co doprowadziło do zmiany treści oferty;  

3)  art.  204  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie  wyboru  oferty  Banku  Gospodarstwa 

Krajowego  z  siedzibą  w  Warszawie,  pomimo,  iż  najkorzystniejsza  oferta  została 

złożona przez Odwołującego – Wschodni Bank Spółdzielczy w Chełmie;  

4)  art.  223  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie uzyskania  od  Banku Gospodarstwa 

Krajowego  z  siedzibą  w  Warszawie  i  pozostałych  Wykonawców  rzetelnych  i 

kompleksowych wyjaśnień w sprawie złożonej oferty, w szczególności w zakresie 

zaproponowanej marży w odniesieniu do ceny ofertowej;  

5)  art. 223 ust. 2 pkt 2) ustawy Pzp 

poprzez arbitralne przyjęcie przez Zamawiającego, 

że  w  ofercie  złożonej  przez  Bank  Gospodarstwa  Krajowego  z  siedzibą  w 

Warszawie doszło do oczywistej omyłki rachunkowej w zakresie obliczenia ceny, 

a  nie  oczywistej  omyłki  pisarskiej  w  zakresie  marży  wskazanej  w  formularzu 

ofertowym;  

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  w  całości,  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia decyzji o wyborze najkorzystniejszej oferty i powtórzenia czynności: badania i 

oceny ofert oraz wyboru oferty najkorzystniejszej. 

W  uzasadnieniu  przedstawionych  zarzutów  Odwołujący  wskazał,  że  w  dniu  10.10.2022  r. 

Zamawiający  dokonał  wyboru  oferty  Banku  Gospodarstwa  Krajowego  z  siedzibą  w 

Warszawie (zwanego dalej również „BGK”) w przetargu nieograniczonym pn. „Udzielenie dla 

Gminy Wisznice kredytu długoterminowego w wysokości 4.570.000,00 zł” oraz powiadomił o 

tej  czynności  Wykonawców.  Natomiast  w  dniu  23.09.2022  r.  dokonano  otwarcia  złożonych 

ofert.  W  informacji  z  otwarcia  ofert  wskazano,  że  oferta  Odwołującego  opiewała  na  kwotę 

2.070.777,12 PLN, natomiast oferta Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie na kwotę 

2.089.907,59  PLN.  Bazując  na  powyższych  kwotach  przyjąć  należało,  że  najkorzystniejszą 

ofertę  w  przedmiotowym  postępowaniu  złożył  Odwołujący.  Następnie  pismami  z  dnia 

6.10.2022 r. Zamawiający zawiadomił Wykonawców o poprawie omyłki powołując się na art. 

223  ust.  2  pkt  2)  Prawa  zamówień  publicznych,  a  w  wyniku  poprawy  rzekomej  omyłki 

rachunkowej  w  formularzu  ofertowym  za  najkorzystniejszą  ofertę  została  uznana  nie  oferta 

Odwołującego, a BGK.  

W  ocenie  Odwołującego,  Zamawiający  arbitralnie  przyjął,  że  w  formularzu  ofertowym  BGK 

doszło do błędu rachunkowego polegającego na wskazaniu błędnej ceny ofertowej w kwocie 

2.089.907,59  PLN,  podczas  gdy  w  przypadku  wskazanej  w  formularzu  ofertowym  marży 

zdaniem  Zamawiającego  kwota  ta  powinna  wynosić  2.061.068,68  PLN.  W  ocenie 

Odwołującego  nie sposób  się  z  tym  zgodzić,  a  Zamawiający  swoim  arbitralnym  działaniem 

doprowadził  do  zmiany  treści  oferty  i  w  konsekwencji  ceny,  co miało  decydujący  wpływ  na 

wybór  najkorzystniejszej  oferty.  Podkreślić  w  tym  miejscu  należy,  że  zgodnie  z 

ugruntowanym  orzecznictwem  i  piśmiennictwem  pod  pozorem  sprostowania  oczywistej 

omyłki  nie  można  doprowadzić  do  wytworzenia  nowej  treści  oświadczenia  lub  wprowadzić 

jakiejkolwiek  zmiany,  która  wpłynie  na  zmianę  treści  oświadczenia  woli.  Potwierdza  to 

również  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  10  grudnia  2002  r.,  sygn.  akt  V  Ca 

1514/02,  z  którego  wynika,  że  sprostowanie  oczywistej  omyłki  nie  może  prowadzić  do 

zmiany  treści  oferty,  w  szczególności  nie  może  polegać  na  zmianie  określonego  w  ofercie 

rozmiaru  świadczenia  oferenta  lub  ceny.  Z  drugiej  strony  w  orzecznictwie  i  doktrynie 

wskazuje się, że jak wynika z przepisu art. 223 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, 

w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert  oraz  przedmiotowych  środków  dowodowych  lub  innych 

składanych  dokumentów  lub  oświadczeń.  Jednak  wyjaśnienia  takie  ze  swojej  istoty  muszą 

dotyczyć  elementów,  które  budzą  wątpliwości  zamawiającego  i  są  dla  oferty  istotne.  –  por. 

wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  19  stycznia  2022  r.  sygn.  akt  KIO  10/22. 

Odwołujący  wskazał,  iż  biorąc  pod  uwagę  w  szczególności  treść  formularza  ofertowego, 

powyższy  przepis  powinien  znaleźć  zastosowanie  w  niniejszej  sprawie,  ponieważ  na 

podstawie  złożonych  dokumentów  nie  było  możliwie  ustalenie  dlaczego  oferent  –  BGK  w 

polu marża wskazał 0,74% podczas gdy prawidłową wartością powinno być 0,84%, a marża 

stała  i  niezmienna  w  całym  czasie  wykonania  umowy  stanowi  co  najmniej  accidnetalia 

negotii  zawieranej  umowy. 

Zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  nie  może  poprzestać  na 

własnej interpretacji treści oferty, a winien zadać wykonawcy jasne pytania w tym zakresie. 

Ustawodawca  wyposażył  zamawiającego  w  instrument  wyjaśnienia  treści  oferty  po  to,  aby 

uniknąć  subiektywnych  założeń  i  niepotwierdzonych  dywagacji,  w  miejsce  obowiązku 

pozyskania faktycznej wiedzy co uwzględniono w ofercie, od podmiotu ją sporządzającą. Nie 

można  także  zapomnieć,  że  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  biorą 

udział podmioty profesjonalne - wykonawcy prowadzący działalność gospodarczą i jednostki 

zamawiające wydatkujące środki publiczne w ramach procedury określonej ustawą p.z.p. Nie 

tylko  od  wykonawców  należy  wymagać  zawodowej  staranności  w  przetargu,  tożsamy 

obowiązek  dotyczy  jednostek  zamawiających.  Przy  czym  dokonanie  rzetelnej  oceny 

z

łożonych  ofert  jest  także  przejawem  zachowania  zasady  uczciwej  konkurencji  w 

postępowaniu,  polegającej  również  na  w  sumiennym  wypełnieniu  obowiązków,  które  na 

zamawiającego  nakłada  ustawodawca  w  toku  przeprowadzenia  postępowania,  tak  aby 

właściwie  zabezpieczyć  interes  wszystkich  uczestników  procesu  udzielania  zamówień 

publicznych. 

– por. wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 marca 2022 r. sygn. akt KIO 

W  ocenie  Odwołującego,  analizując  sposób  sporządzania  oferty,  w  odniesieniu  do  treści 

SWZ ws

kazać należy, że jedynym i decydującym kryterium jakim przy wyborze kierował się 

Zamawiający  jest  cena,  a  zatem  parametr  ten  był  z  całą  pewnością  przez  oferenta  BGK 

wielokrotnie sprawdzany i weryfikowany, dlatego w ocenie Odwołującego to w marży a nie w 

ce

nie został przez Wykonawcę – BGK popełniony błąd i ewentualna korekta winna zmierzać 

jedynie do sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej poprzez wskazanie prawidłowej marży 

w  wysokości  0,84%.  Pomyłkę  BGK  w  zakresie  wysokości  marży  potwierdza  również 

wykon

anie  działania  matematycznego  polegające  na  przeliczeniu  terminarza.  Zakładając 

marżę  w  wysokości  0,84%  uzyskujemy  koszt  oferty  odpowiadający  wartości  pierwotnie 

wskazanej przez oferenta w formularzu ofertowym.  

Odwołujący  podkreślił,  że  marża  banku  stanowi  parametr  dowolny  ustalany  indywidualnie 

przez  dany  podmiot  i  w  przypadku  Odwołującego  wynosiła  0,77%,  natomiast  w  przypadku 

drugiego z oferentów Banku PKO BP S.A. z siedzibą w Warszawie wynosiła 0,86%. Zatem w 

przypadku  wskazania  przez  oferenta  BGK 

marża  ta  wynosiłaby  0,84%  i  mieściła  się 

pomiędzy  najniższą  marżą  zaproponowaną  przez  Odwołującego,  a  najwyższą 

zaproponowaną  przez  Bank  PKO  BP  S.A.  w  Warszawie.  Z  dokumentów  postępowania  w 

żaden  sposób  nie  wynika  dlaczego  Zamawiający,  przyjął  że  błąd  w  formularzu  ofertowym 

został popełniony w cenie, a nie w marży.  

W  tym  miejscu  zaznaczyć  należy  także,  że  w  innym  postępowaniu  w  którym  uczestniczył 

Odwołujący  w  analogicznej  sytuacji  Zamawiający  postępując  profesjonalnie  w  pierwszej 

kolejności  na  podstawie  art.  223  ust.  1  ustawy  Pzp  wezwał  wykonawców  do  złożenia 

wyjaśnień  treści  złożonej  oferty,  celem  ustalenia  sposobu  obliczenia  ceny  oferty,  według 

tabeli,  stanowiącej  załącznik  do  wezwania  i  dopiero  po  złożeniu  takich  wyjaśnień  dokonał 

wyboru  najkorzystniejszej 

oferty.  W  niniejszej  sprawie  Zamawiający  tego  nie  uczynił 

podejmując  arbitralną  decyzję  o  dokonaniu  sprostowania  rzekomej  oczywistej  omyłki 

rachunkowej,  podczas  gdy  w  rzeczywistości  oczywista  omyłka  musi  mieć  charakter 

proceduralno - techniczny, a nie mery

toryczny, a poprawienie oczywistej omyłki rachunkowej 

nie może prowadzić do wytworzenia nowej treści oświadczenia woli.   

W  ocenie  Odwołującego,  w  przedmiotowej  sprawie  doszło  zatem  do  sytuacji,  w  której 

Zamawiający  z  jednej  strony  niejako  „narzucił”  Wykonawcy  –  BGK  sposób  interpretacji 

złożonego  przez  Wykonawcę  oświadczenia  woli  dokonując  modyfikacji  ceny  na  cenę 

bardziej  korzystną  dla  siebie,  z  drugiej  strony  arbitralne  obniżenie  ceny  przez 

Zamawiającego  jest  dla  Wykonawcy  korzystne  gdyż,  prowadzi  do  wyboru  jego  oferty  jako 

najkorzystniejszej.  W  ocenie  Odwołującego  przyjęcie  takiej  praktyki  za  prawidłową 

prowadziłoby  do  świadomego  wskazywania  przez  oferentów  zaniżonej  marży  w  celu 

zwiększenia  szans  uzyskania  korzystnego  rozstrzygnięcia  przetargu,  co  prowadziłoby  do 

naruszenia zasad uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców. Odwołujący 

wskazał, że istotą oczywistej omyłki rachunkowej jest to, że nie budzi wątpliwości, na czym 

polegała  i  w  jaki  sposób  należy  ją  poprawić,  natomiast  w  omawianej  sprawie  biorąc  pod 

uwagę  treść  złożonego  formularza  ofertowego  przez  oferenta  BGK  zachodzi  co  najmniej 

wątpliwość  gdzie  został  popełniony  błąd  tj.  czy  w  cenie  ofertowej  czy  we  wskazanej  w 

formularzu  oferty  marży,  a  zatem  nie  mamy  tutaj  do  czynienia  z  oczywistą  omyłką 

rachunkową lub  pisarską.  W  doktrynie wskazuje  się,  że  oczywistość  omyłek rachunkowych 

związana  jest  z  popełnianiem  błędów  w  działaniach  matematycznych,  jednak  nie  można 

mówić  o  oczywistości  w  przypadku  podania  wadliwych  stawek  lub  ilości  (J.  Pieróg,  Prawo 

zamówień  publicznych,  Legalis  2021,  kom.  do  art.  223)  –  por.  M.  Sieradzka,    Prawo 

zamówień publicznych. Komentarz, C. H. Beck 2022. W orzecznictwie podkreśla się także, 

że  zamawiający  nie  może  automatycznie  przyjmować  każdej  rozbieżności  za  oczywistą 

omyłkę  rachunkową,  gdyż  powinien  ocenić,  czy  istotą  stwierdzonej  rozbieżności  stanowi 

rzeczywiście  niezamierzony  błąd  w  działaniach  na  liczbach  –  por.  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  z  dnia  12  lutego  2016  r.  sygn.  akt  KIO  124/16.  W  okolicznościach  niniejszej 

sprawy  w  ocenie  Odwołującego  nie  mamy  zatem  do  czynienia  z  oczywistą  omyłką 

rachunkową, tak jak przyjął Zamawiający.  

Izba ustaliła co następuje: 

Izba ustaliła, że Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego 

pn.:  „Udzielenie  dla  Gminy Wisznice  kredytu  długoterminowego  w  wysokości  4  570  000,00 

zł”. 

Izba  ustaliła,  że  w  Rozdziale  XVIII  Zamawiający  określił  sposób  obliczenia  ceny. 

Zamawiający wskazał: 

Cenę oferty stanowi koszt obsługi kredytu wyliczony dla okresu kredytowania. 

Całkowity  koszt  obsługi  kredytu  dla  okresu  kredytowania  stanowi  jego 

opro

centowanie  (wysokość  odsetek  od  kredytu  w  okresie  kredytowania  )  na 

które składają się: 

•  WIBOR 1M (dla celów oceny ofert przyjmuje się, że WIBOR 1M wynosi 6,80 %) 

marża wykonawcy niezmienna w całym okresie kredytowania. 

•  Stawka oprocentowania podawana jest i liczona w skali roku. 

Izba  ustaliła,  że  w  z  załączeniu  nr  1  do  SWZ  –  Formularz  ofert,  Zamawiający  wymagał 

złożenia  następującego  oświadczenia  przez  wykonawców:  „Oferujemy  udzielenie  kredytu 

długoterminowego na zasadach określonych w specyfikacji warunków zamówienia przetargu 

nieograniczonego: 

za 

następującą 

cenę 

(całkowity 

koszt 

obsługi 

kredytu): 

........................................................zł,  słownie:  ………………  złotych,  marża  wykonawcy 

wynosi:  …………………….…..  %.  Oświadczam/my,  że  marża  wykonawcy  przyjęta  do 

wyliczenia  ceny  naszej  oferty,  jest  wielkością  stałą  i  nie  ulegnie  zmianie  przez  cały  czas 

trwania umowy.

” 

Izba ustaliła, że w postępowaniu zostały złożone następujące oferty: 

Udzielenie dla Gminy Wisznice kredytu długoterminowego w wysokości 4 570 000,00 zł. 

Nr 

Nazwa (firma) i adres Wykonawcy 

Nazwa kryterium 

Wartość 

BANK GOSPODARSTWA 

Cena 

2 089 907,59 PLN 

KRAJOWEGO, Aleje Jerozolimskie 7,  
00-955 Warszawa 

Region Lubelski 

Ul. Spokojna 2, 20-074 Lublin 
NIP: PL 5250012372 

WSCHODNI BANK SP

ÓŁDZIELCZY 

W CHEŁMIE, ul. 1 Pułku 
Szwoleżerów 9, 22-100 Chełm 
NIP: PL 5631094361 

Cena 

2 070 777,12 PLN 

POWSZECHNA KASA 
OSZCZĘDNOŚCI BANK POLSKI S.A  
Północno – Wschodni Regionalny 
Oddział Korporacyjny w Białymstoku 
Regionalne Centrum Korporacyjne w 
Siedlcach 
ul. Piłsudskiego 74,  08-110 Siedlce 
NIP: PL 5250007738 

Cena 

2 096 895,09 PLN 

Izba ustaliła, że kwota jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na realizację zamówienia to 

000 zł.  

Izba  ustaliła,  że  pismem  z  dnia  6  października  2022  r.  Zamawiający  zawiadomił 

Przystępującego  BGK  o  poprawie  omyłki  powołując  się  na  art.  223  ust.  2  pkt  2  Prawa 

zamówień  publicznych.  Zamawiający  wskazał,  że  zgodnie  z  art.  223  ust.  2  pkt  2  PZP  w 

ofercie  została  poprawiona  oczywista  omyłka  rachunkowa  w  zakresie  podanej  ceny 

(całkowitego  kosztu  obsługi  kredytu),  polegająca  na  błędnym  obliczeniu  ceny  przy 

określonym w SWZ  zapisach sposobu obliczenia ceny i wskaźniku WIBOR1M (w wysokości 

6,80 %) i podanej w formularzu oferty marży:  

W formularzu ofertowym było: Oferujemy udzielenie kredytu długoterminowego na zasadach 

określonych  w  specyfikacji  warunków  zamówienia  przetargu  nieograniczonego:    za 

następującą  cenę  (całkowity  koszt  obsługi  kredytu):  2 089 907,59  zł,    słownie:  dwa  miliony 

osiemdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięć siedem złotych 59/100 ,  

marża wykonawcy wynosi: 0,74 %,  

Po poprawieniu przez 

Zamawiającego: 

W formularzu ofertowym jest: 

Oferujemy udzielenie kredytu długoterminowego na zasadach 

określonych  w  specyfikacji  warunków  zamówienia  przetargu  nieograniczonego:  za 

następującą  cenę  (całkowity  koszt  obsługi  kredytu):  2 061 068,68  zł,  słownie:  dwa  miliony 

sześćdziesiąt  jeden tysięcy sześćdziesiąt  osiem   złotych 68/100,  

marża wykonawcy wynosi: 0,74 %. 

Izba ustaliła, że Zamawiający w dniu 10 października 2022 r. poinformował wykonawców o 

wynikach postępowania. Za najkorzystniejszą została uznana oferta Przystępującego BGK.  

Izba zważyła co następuje: 

W  ocenie  Izby  zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  okazały  się  niezasadne,  co  skutkowało 

oddaleniem odwołania.  

W

skazać należy na wstępie, że zgodnie z art. 223 ust. 2 ustawy Pzp, Zamawiający poprawia 

w ofercie: (1) oczywiste omyłki pisarki; (2) oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem 

konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek;  (3)  inne  omyłki  polegające  na 

niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia,  niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści 

oferty, 

niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona. 

Wskazać  należy  dalej,  że  poprawienie  przez  Zamawiającego  oczywistych  omyłek 

rachunk

owych, z uwzględnieniem konsekwencji dokonanych poprawek to możliwość korekty 

nie

prawidłowych działań matematycznych wykonanych przez wykonawcę. Chodzi tu między 

innymi o poprawienie wyniku błędnego pomnożenia określonych składników wskazanych w 

ofercie.  O

myłka  rachunkowa  musi  mieć  charakter  oczywisty  i  nie  budzący  wątpliwości,  a 

możliwość jej ustalenia widoczna jest bez możliwości wystąpienia innej opcji.  

W ocenie Izby, w analizowanym stanie faktycznym mamy do czynienia właśnie z oczywistą 

omyłką  rachunkową  Przystępującego  BGK.  Zamawiający  poprawnie  dokonał  korekty  w 

ofercie wykonawcy.  

Zdaniem  Izby  okolicznością  bezsporną  w  sprawie  jest  to,  że  w  SWZ  Zamawiający  określił 

sposób  obliczenia  ceny  za  realizację  zamówienia.  Zamawiający  wskazał,  że  cenę  stanowi 

koszt  obsługi  kredytu  wyliczony  dla  okresu  kredytowania.  Jednocześnie  Zamawiający  w 

sposób jednoznaczny    zdefiniował  całkowity  koszt  obsługi  kredytu  dla okresu  kredytowania 

wskazując, że składają się na niego dwa stałe elementy: oprocentowanie (wysokość odsetek 

od  kredytu  w  okresie  kredytowania) 

WIBOR  określony  sztywno  przez  Zamawiającego  w 

SWZ 

oraz  marża  wskazana  przez  wykonawcę  w  formularzu  oferty,  która  pozostaje 

niezmienna  w  całym  okresie  kredytowania.  Tym  samym,  aby  określić  końcową  cenę  za 

realizacj

ę zamówienia w formularzu oferty wykonawca musiał obliczyć koszt obsługi kredytu 

w okresie kredytowania w oparciu o dwa elementy jednoznacznie wskazane w SWZ/ofercie 

wykonawcy. 

Okolicznością  bezsporną  jest    to,  że  Przystępujący  BGK  w  formularzu  oferty 

okre

ślił wysokość marży na poziomie 0,74%. Dokonując obliczeń, zdaniem Izby, wykonawca 

popełnił  błąd  rachunkowy,  wskazany  przez  Zmawiającego  w  piśmie  z  dnia  6  października 

2022  r. 

i    wykazany  przez  Zamawiającego  w  szczegółowym  harmonogramie  spłat  rat 

kredytu.  

Izba 

podkreśla,  że  ustawodawca  w  art.  223  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp  wprost  upoważnił 

zamawiających  do  uwzględnienia  w  ofercie  skutków  korekty  błędów  rachunkowych 

popełnionych  przez  wykonawców.  W  analizowanym  stanie  faktyczny,  czynność 

Zamawiającego  dokonana  w  dniu  6  października  2022  r.  stanowiła  właśnie  realizację 

uprawienia  Zamawiającego  z  art.  223  ust.  2  pkt  2  ustawy  Pzp.  Jak  Izba  wskazał  powyżej, 

cena 

za realizację zamówienia została określona przez Zamawiającego jako całkowity koszt 

obsługi  kredyty,  na  który  składały  się  dwa  elementy  wskazane  w  Rozdziale  XVIII  SWZ  tj. 

WIBOR  1M  i  stawka  marży.  W  pkt  13  Zamawiający  wyraźnie  wskazał,  że  „wyklucza  się 

pobieranie przez wykonawcę jakichkolwiek dodatkowych prowizji i opłat z tytułu rozpatrzenia, 

uruchomienia i 

obsługi kredytu, jedyny koszt stanowi jego oprocentowanie oraz prowizja od 

udzielonego  kredytu”.  Stawka  WIBOR  była  sztywno  określona  przez  Zamawiającego. 

Stawka marży była określona przez każdego wykonawcy w formularzu oferty. Sposób więc w 

jaki  Zamawiający  określił  metodę  obliczenia  ceny  skutkował  tym,  że  istniał  tylko  jeden 

możliwy  wynik  działania  arytmetycznego  stanowiący  wartość  końcowa  jaką  wykonawca 

winien wskazać w formularzu oferty jako cena za realizację zamówienia.  

W ocenie Izby z postanowień SWZ w sposób jednoznaczny wynikał sposób obliczenia ceny. 

Zamawiający  prawidłowo  skorygował  więc  omyłkę  rachunkową  Przystępującego  BGK. 

Korekta  ta  była  dokonana  na  podstawie  informacji  zwartych  w  ofercie  wykonawcy  i  SWZ. 

Izba  nie  podziela  stanowiska  Odwołującego,  że  Zamawiający  dokonał  arbitralnej  i 

nieuprawnionej  zmian

y  treści  oferty  Przystępującego.  Działanie  Zamawiającego  jest 

sankcjonowane w art. 223 ust. 2 pkt 2 

ustawy Pzp. Należy również wskazać, że możliwość 

poprawienia  omyłek  rachunkowych  nie  jest  uzależniona  od  oceny  ich    wpływu  na  ofertę 

wykonawcy.  W  przywołanej  regulacji,  ustawodawca  umocowuje  zamawiających  do 

dokonania korekty omyłek rachunkowych i nie wymaga w tym zakresie oceny czy mają one 

istotny czy nieistotny wpływ na ofertę wykonawcy.  

Niezasadne 

zdaniem  Izby  jest  stanowisko  Odwołującego  o  możliwości  poprawienia 

wysokości marży tak, aby dostosować jej wysokość do ceny wskazanej w formularzu oferty. 

Zgodzić się należy z Zamawiającym, że marża była jedyną wartością, którą wykonawca miał 

podać  samodzielnie.  Wysokość  marży  nie  była  wynikiem  matematycznego  działania,  tylko 

stanowiła  element  oświadczenia  woli  wykonawcy.  W  przeciwieństwie  do  marży,  cena  w 

ofercie stanowiła wynik obliczeń według metodologii określonej w SWZ. W istocie to WIBOR 

określony  sztywno  przez  Zamawiającego  oraz  marża  określona  autonomicznie  przez 

wykonawcę stanowiły  kryteria  obliczenia ceny. Na podstawie zasad określonych w  SWZ to 

wysokość  marży  stanowiła  element  różnicujący  oferty  i  sama  w  sobie  pozwalała  na  ich 

porównanie.  Cena  w  tym  wypadku  miała  charakter  wtórny  (wynikowy).  Tym  samym 

Zamawiający  nie  mógł  korygować  marży  na  podstawie  ceny,  bo  właśnie  takie  działanie 

prowadziłoby do zmiany treści oświadczenia woli wykonawcy. 

Zdaniem  Izby  brak  jest  również  podstaw  do  wzywania  Przystępującego  BGK  to  składania 

wyjaśnień  w  zakresie  sposobu  wyliczenia  ceny.  Wykonawca  wskazał  w  formularzu  oferty 

wysokość marży, która wraz z stawką WIBOR umożliwiła wykonanie poprawnego działania 

matematycznego.  Wyjaśnienia  potwierdzałyby  wyłącznie  poprawność  stanowiska 

Zamawiającego.  Nie  ma  również  podstaw  do  żądania  od  Przystępującego  BGK  składania 

decyzji kredytowej, która zawierałaby informację co do przyjętej przez bank wyceny kosztów 

udzielenia  kredytu.  Zamawiający  nie  wymagał  od  wykonawców  przygotowywania  takich 

dokumentów  na  potrzeby  składania  oferty,  a  wewnętrzne  regulacje  banku  nie  mają 

znaczenia  na  etapie  badania  i  oceny  ofert.  Taką  wewnętrzną  regulacją  jest  SWZ  i  jej 

postanowieniami ma obowiązek kierować się Zamawiający.  

Wobec braku stwierdzeni

a naruszenia przez Zamawiającego art. 223 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2 

ustawy Pzp, za bezpodstawny uznać należy zarzut naruszenia art. 204 ustawy Pzp, art. 16 

pkt 1 i art. 17 ust. 2 ustawy Pzp.  

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekła jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku,  na  podstawie  art.  574  ustawy 

Prawo  zamówień  publicznych  (tj.:  Dz.  U.  z  2022  r.,  poz.  1710)  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

§  8  ust.  2  rozporządzenia  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania 

od

woławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. 

U. z 2020 r., poz. 2437).  

                                                                                 Prz

ewodniczący:  …………………..…....