KIO 2881/22 WYROK dnia 18 listopada 2022 r.

Sygn. akt: KIO 2881/22 

WYROK 

z dnia 18 listopada 2022 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący:   Małgorzata Matecka 

           Jolanta Markowska 

Agata Mikołajczyk 

Protokolant: 

Aldona Karpińska   

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  16  listopada  2022  r.  w  Warszawie 

odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  31  października  2022  r.  przez 

odwołującego:  wykonawcę P.  S.  prowadzący  działalność  gospodarczą  pod  firmą Savicon P. 

S. 

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty 

Lotnicze” z siedzibą w Warszawie 

przy udziale: 

A. 

wykonawcy  Nuctech  Warsaw  Company 

Limited  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie odwołującego, 

B. 

wyk

onawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Dimark Spółka 

Akcyjna  z  siedzibą  w  Złotkowie  oraz  Anglosec  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  zgłaszających  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

Odrzuca  odwołanie  w  zakresie  zarzutów  dotyczących  zaniechania  przez 

zamawiającego  odrzucenia  oferty  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o 

udzielenie  zamówienia:  Dimark  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Złotkowie  oraz 

Anglosec  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie, 

oznaczonych w odwołaniu nr 1 - 4. 

W zakresie 

pozostałych zarzutów oddala odwołanie. 

Kosztam

i  postępowania  obciąża  odwołującego:  wykonawcę  P.  S.  prowadzący 

działalność  gospodarczą  pod  firmą  Savicon  P.  S.  i  zalicza  w poczet  kosztów 

postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy 

złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1710, ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:     

……………………………… 

……………………………… 

……………………………… 

Sygn. akt: KIO 2881/22 

U z a s a d n i e n i e  

Zamawiający Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty Lotnicze” z siedzibą w Warszawie prowadzi 

w trybie przetargu nieograniczonego 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pod 

nazwą  „Zakup  i  instalacja  4  szt.  Urządzeń  EDS  (Explosive  Detection  System)  co  najmniej 

normy  3.1  do  Sortowni  1  (Strefa  AB)  wraz  z  integracją  z  systemem  BHS”,  nr  ref. 

134/PN/ZP/TLLZP/22 

(dalej  jako  „Postępowanie”).  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  w  dniu  25  lipca  2022  r.  w  Dzienniku 

Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  nr 

2022/S 141-404781.  

I. W dniu 

31 października 2022 r. wykonawca P. S. prowadzący działalność gospodarczą pod 

firmą Savicon P. S. wniósł do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie wobec: 

oceny  oferty  złożonej  przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  Dimark  S.A.  i  Anglosec  Sp.  z  o.  o.  (dalej  jako  „Konsorcjum”) 

w 

Postępowaniu, w zakresie:  

a)  zaniechania  od

rzucenia  oferty  Konsorcjum  i  uznania,  że  oferta  jest  zgodna 

z SWZ w zakresie:  

i. 

wymogu  zagwarantowania  dostępności  części  zamiennych  oraz 

złożenia przedmiotowych środków dowodowych zgodnie z wymogiem z 

pkt  6.24  Szczegółowego  Opisu  Przedmiotu  Zamówienia  (dalej: 

„SOPZ”),  

ii. 

wymogu  złożenia  dokumentacji  technicznej  w  postaci  projektu 

wstępnego  montażu  –  dokument  złożony  przez  Konsorcjum  nie  nosi 

znamion dokumentacji technicznej,  

iii. 

zaproponowane

go sposobu montażu i wyboru oferowanego urządzenia 

EDS,  podczas  gdy  zao

ferowany  projekt  montażu  jest  niemożliwy  do 

wykonania z uwagi na gabaryty urządzenia;   

iv. 

sposobu  realizacji  i  podmiotu  wykonującego  prace  montażowe 

urządzeń,   

b)  zaniechania odrzucenia ofe

rty Konsorcjum i uznania, że Konsorcjum wykazało, 

że  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  uprawnień  do 

prowadzenia  działalności  gospodarczej  lub  zawodowej  –  w  zakresie 

zezwolenia  Prezesa  Państwowej  Agencji  Atomistyki  dla  tego  partnera 

Konsorcj

um, który wykona prace związane z uruchomieniem maszyn EDS;  

2.  wyboru  ofe

rty  Konsorcjum  jako  oferty  najkorzystniejszej,  pomimo  iż  podlegała  ona 

odrzuceniu  jako  złożona  przez  podmiot  niespełniający  warunków  udziału 

w 

postępowaniu, oraz niespełniająca wymogów określonych w SWZ. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy  z  dnia 

września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1710, ze zm.), dalej 

jako „ustawa Pzp”: art. 362 pkt 1 ustawy Pzp w związku z:  

1.  art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. c)  ustawy Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 ustawy Pzp oraz pkt 6.24 

SOPZ,  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Konsorcjum,  pomimo 

iż  na  etapie 

składania  ofert  Konsorcjum  nie  złożyło  przedmiotowego  środka  dowodowego,  o 

którym  mowa  w  pkt  6.24  SOPZ  tj.  deklaracji  producenta  urządzeń  EDS 

potwierdzającego  dostępność  części  zamiennych  przez  minimum  10  lat  od  daty 

wykonania  zamówienia,  którego  możliwość  uzupełnienia  nie  została  przewidziana  w 

dokumentach zamówienia [dalej jako: zarzut oznaczony w odwołaniu nr 1];  

2.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp 

w  zw.  z  p.  6.24  Szczegółowego  Opisu  Przedmiotu 

Zamówienia - poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum w sytuacji, w której 

złożona  oferta  nie  obejmuje  deklaracji  producenta  urządzeń  EDS  ws.  dostępności 

części zamiennych przez minimum 10 lat od daty wykonania zamówienia [dalej jako: 

zarzut oznaczony w odwołaniu nr 2];  

3.  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

– poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum 

w sytuacji, w 

której oferta jest niezgodna z warunkami zamówienia, bowiem z uwagi na 

dostępną wysokość w rejonie EDS wykazaną w obmiarze geodezyjnym stanowiącym 

załącznik do SWZ nie jest możliwe wykonanie robót wykazanych we wstępnym planie 

montażu,  w  sposób  uwzględniający  uwarunkowania  przestrzenne  i  odpowiedzi 

udzielone  przez  Z

amawiającego  co  do  zakresu  ingerencji  w  istniejącą  infrastrukturę 

[dalej jako: 

zarzut oznaczony w odwołaniu nr 3];  

4.  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

– poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Konsorcjum 

w sytuacji,  w 

której  oferta  jest  niezgodna  z  warunkami  zamówienia,  bowiem 

K

onsorcjum  nie  zapewniło  wymaganego  światła  przejazdu  236  cm  określonej  w  pkt 

7.2 opisu przedmiotu zamówienia [dalej jako: zarzut oznaczony w odwołaniu nr 4];  

5.  art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy Pzp w zw. z rozdz. V pkt. 1 pkt 2 b) SWZ 

– poprzez 

zaniechanie  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  w  sytuacji,  w  której  lider  Konsorcjum 

wskazał,  że  jest  odpowiedzialny  za  cały  zakres  prac,  podczas  gdy  nie  posiada 

zezwolenia Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki na montaż oferowanych urządzeń 

EDS,  zaś  partner  konsorcjum  Anglosec  Sp.  z  o.  o.  został  wskazany  wyłącznie  jako 

dostawca  urządzeń,  a  ich  montaż  powierzono  innym  podmiotom  –  przez  co  nie 

wykazano spełnienia warunków udziału w postępowaniu [dalej jako: zarzut oznaczony 

w odwołaniu nr 5];  

6.  art.  226  ust.  1  pkt  5  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  ustawy  Pzp 

–  poprzez  nieuprawnione 

faworyzowanie Konsorcjum, polegające na bezkrytycznym uznaniu złożonej oferty za 

zgodną z SWZ, pomimo istniejących i sygnalizowanych Zamawiającemu wątpliwości w 

tym zakresie, p

odczas gdy w na podstawie gołosłownych zarzutów Konsorcjum, oferta 

Odwołującego  była  uznawana  za  wadliwą;  ujawnianiu  Konsorcjum  informacji  o 

decyzjach  podjętych  w postępowaniu  z  wyprzedzeniem  względem  Odwołującego; 

utrudnianiu Odwołującemu dostępu do dokumentacji postępowania [dalej jako: zarzut 

oznaczony w 

odwołaniu nr 6]. 

W  związku  z  podniesionymi  zarzutami  Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania 

i 

nakazanie zamawiającemu: 

unieważnienia czynności wyboru oferty Konsorcjum jako oferty najkorzystniejszej, 

odrzucenia 

oferty Konsorcjum jako niezgodnej z warunkami zamówienia oraz złożonej 

przez podmiot niespełniający warunków udziału w Postępowaniu,   

dokonania 

ponownej czynności badania i oceny ofert niepodlegających odrzuceniu. 

Dodatkowe  stanowisko  w  sprawie  O

dwołujący  przedstawił  w  piśmie  wniesionym  w  dniu 

15 listopada 2022 r. 

II.  Pismem  wniesionym  w  dniu  15  listopada  2022  r.  Z

amawiający  udzielił  odpowiedzi  na 

odwołanie.  Zamawiający  wniósł  o  odrzucenie  odwołania  zakresie  zarzutów  oznaczonych 

w 

odwołaniu nr 1 – 4 jako zarzutów podniesionych po upływie terminu określonego w ustawie, 

a w przypadku nieuwzględniania przez Izbę tego wniosku - wniósł o oddalenie tych zarzutów. 

Ponadto Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania w zakresie zarzutów oznaczonych nr 5 –

III. Przystąpienie do postępowania odwoławczego zgłosili następujący wykonawcy: 

wykonawca 

Nuctech 

Warsaw 

Company 

Limited  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie (po stronie odwołującego), 

wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Dimark Spółka Akcyjna 

z 

siedzibą  w  Złotkowie  oraz  Anglosec  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością 

z 

siedzibą w Warszawie - Konsorcjum (po stronie zamawiającego). 

W  piśmie  wniesionym  w  dniu  16  listopada  2022  r.  Konsorcjum  przedstawiło  stanowisko 

w sprawie. 

Konsorcjum wniosło o odrzucenie odwołania, wskazując na podniesienie zarzutów 

oznaczonych  nr  1 

–  4  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie,  względnie  –  o  oddalenie 

odwołania. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba uznała, że w zakresie zarzutów oznaczonych nr 1 – 4 odwołanie podlega odrzuceniu na 

podstawie art. 528 pkt 3 ustawy Pzp. 

Izba stwierdziła, że ww. zarzuty zostały podniesione po 

upływie terminu określonego w ustawie. 

Uzasadniając  zachowanie  terminu  do  wniesienia  odwołania  Odwołujący  wskazał: 

Zamawiający przekazał Odwołującemu informację o wyborze oferty najkorzystniejszej w dniu 

21 października 2022 r. Tym samym, odwołanie wniesione w dniu 31 października 2022 r. jest 

odwołaniem  wniesionym  z  zachowaniem  ustawowego  10-dniowego  terminu.  Jednocześnie 

Odwołujący  wyjaśnia,  że  na  wcześniejszych  etapach  Postępowania  dwukrotnie  składał  do 

Krajowej Izby Odwoławczej, podnosząc w nich zarzuty dotyczące złożonej przez Konsorcjum 

oferty.  W sprawie  obydwu 

wspomnianych  odwołań,  zarejestrowanych  pod  sygn.  akt  KIO 

2488/22  i 

2736/22,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  odmówiła  merytorycznego  rozpoznania 

zarzutów  objętych  zakresem  niniejszego  odwołania  –  wskazując,  że  dotyczą  one  czynności 

oceny  oferty  Konsorcjum,  które  nie  zostały  jeszcze  dokonane  lub  o  których  wyniku 

Zamaw

iający nie informował wykonawców na wcześniejszych etapach Postępowania. Mając 

na  uwadze  powyższe,  konieczne  jest  merytoryczne  rozstrzygnięcie  kwestii  podnoszonych  w 

niniejszym  odwołaniu,  z  uwagi  na  prawo  Odwołującego  do  skorzystania  ze  środków 

odwoławczych, gwarantowane zarówno w Dziale XI PZP, w Dyrektywie 2007/66/WE z dnia 11 

grudnia 2007 r. zmieniającej dyrektywę Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy 

skuteczności  procedur  odwoławczych  w  dziedzinie  udzielania  zamówień  publicznych 

(Dz.Urz.UE  L  335  z 20.12.2007,  s.  31),  jak  i  w  art.  45  w  zw.  z  art.  2  Konstytucji 

Rzeczypospolitej Polskiej.   

W  świetle  powyższego  stanowiska  Odwołującego  za  istotne  należy  uznać  następujące 

zagadnienia, tj. (1) zasad

y liczenia terminu na wniesienie odwołania wobec zaniechania przez 

zamawiającego  odrzucenia  oferty  innego  wykonawcy  w  przypadku  prowadzenia 

postępowania z  zastosowaniem  aukcji  elektronicznej, jak również (2)  zagadnienie związania 

orzeczeniami Izby wydanymi 

na wcześniejszym etapie postępowania oraz prawo wykonawcy 

do korzystania ze środków odwoławczych. 

W  odniesieniu  do  pierwszego  z  ww.  zagadnień  należy  wskazać,  że  jak  wynika  z  przepisów 

dotyczących  ustalania  terminów  na  wniesienie  odwołania  ustawodawca  kierował  się  w  tym 

zakresie  m.in. 

zasadą,  że  odwołanie  powinno  być  wnoszone  w  możliwie  najwcześniejszym 

terminie. 

Jak stwierdził Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 13 maja 2021 r. (XXIII 

Zs 28/21): 

celem zasady koncentracji środków ochrony prawnej jest zapewnienie sprawnego 

przebiegu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  co  sprzyja  terminowemu 

dokonywaniu wydatków publicznych. (…). 

Zgodnie  z  przepisem  art.  515  ust.  3  ustawy  Pzp  (odpowiednik  art.  182  ust.  3  ustawy  Pzp  z 

2004 r.) o

dwołanie w przypadkach innych niż określone w ust. 1 i 2 wnosi się w terminie: 1) 10 

dni  od  dnia,  w  którym  powzięto  lub  przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było 

powziąć wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę jego wniesienia, w przypadku 

zamówień, których wartość jest równa albo przekracza progi unijne; 2) 5 dni od dnia, w którym 

powzięto  lub  przy  zachowaniu  należytej  staranności  można  było  powziąć  wiadomość  o 

okolicznościach  stanowiących  podstawę  jego  wniesienia,  w przypadku  zamówień,  których 

wartość jest mniejsza niż progi unijne.  

Zgodnie  z  uchwałą  Sądu  Najwyższego  -  Izba  Cywilna  z  dnia  28  lutego  2013  r.  (III  CZP 

w  sytuacji  gdy  wykonawca  uczestniczący  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  poweźmie  wiadomość  o  okolicznościach 

stanowiących  podstawę  wniesienia  odwołania  przed  dniem  przesłania  mu  przez 

zamawiającego informacji o kwestionowanej czynności, bieg terminu do wniesienia odwołania 

liczy się według zasad określonych w art. 182 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2010  r.  Nr  113,  poz.  759  ze  zm.).  Jak  stwierdził  Sąd 

Najwyższy w uzasadnieniu ww. uchwały Termin do złożenia odwołania określony w art. 182 

ust. 3 ZamPublU rozpocznie zatem swój bieg w dniu, w którym wykonawca uzyskał lub przy 

zachowaniu  należytej  staranności  mógł  uzyskać  wiedzę  o  podjętych  przez  zamawiającego 

zaskarżalnych  czynnościach,  co  do  których  (uprzednio)  zamawiający  nie  przesłał  informacji 

(art. 182 ust. 1 ZamPublU). Bez znaczenia jes

t przy tym to, czy czynności, o których uzyskał 

informację  wykonawca  należą  do  kategorii  czynności  objętych  obowiązkiem  informacyjnym 

czy  też  nie.  Artykuł  182  ust.  3  ZamPublU  ma  zastosowanie  wobec  braku  aktywności 

informacyjnej  zamawiającego  w  toku  postępowania  o udzielenie  zamówienia  publicznego  w 

odniesieniu  do  wszystkich  czynności  zaskarżalnych podjętych  w  toku  postępowania 

przetargowego. 

Natomiast zgodnie z przepisem art. 232 ust. 1 ustawy Pzp 

zamawiający zaprasza do udziału 

w aukcji  elektronicznej  jedn

ocześnie  wszystkich  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty 

niepodlegające odrzuceniu, przy użyciu połączeń elektronicznych wskazanych w zaproszeniu. 

Zaproszenie  do  aukcji  elektronicznej  następuje  zatem  po  przeprowadzeniu  przez 

zamawiającego  czynności  badania  ofert  w zakresie  zaistnienia  podstaw  do  ich  odrzucenia. 

W 

związku  z tym  kluczowe  znaczenie  dla  ustalenia  terminu  na  wniesienie  odwołania  wobec 

czynności  zaniechania  odrzucenia  oferty  wykonawcy  i  w  konsekwencji  nieprawidłowego 

zaproszenia  tego  wykonawcy  do  ud

ziału  w  aukcji  elektronicznej  ma  czynność  aukcji 

elektronicznej.  Zgodnie  z przepisem  art.  232  ust.  2  ustawy  Pzp  w 

zaproszeniu  zamawiający 

obowiązany jest poinformować wykonawcę o wyniku badania i oceny oferty tego wykonawcy, 

do  którego  zaproszenie  jest  kierowane.  Wskazany  obowiązek  informacyjny  nie  dotyczy 

wyniku  badania  i oceny  ofert 

pozostałych wykonawców.  Jeżeli  zatem  informacja o wynikach 

badania  i oceny 

pozostałych  ofert  nie  została  wykonawcy  przekazana  na  etapie  pomiędzy 

zaproszeniem  do  udziału  w  aukcji  elektronicznej  a  przeprowadzeniem  aukcji,  informację  w 

tym  zakresie  wykonawca  uzyskuje 

wraz  z  rozpoczęciem  aukcji.  Termin  na  wniesienie 

odwołania wobec zaniechania odrzucenia oferty innego wykonawcy winien być zatem liczony 

najpóźniej  od  przeprowadzenia  aukcji  elektronicznej,  jeżeli  informacja  o  wynikach  badania  i 

oceny  ofert  innych 

wykonawców  nie  została  danemu  wykonawcy  przekazana  wcześniej,  a 

wykonawca dochował w tym względzie należytej staranności.  

W 

niniejszej  sprawie  wystosowane  przez  zamawiającego  zaproszenia  do  udziału  w  aukcji 

elektronicznej 

zawierały,  zgodnie  z  przepisem  art.  232  ust.  2  ustawy  Pzp,  informacje 

wyłącznie  o  indywidualnym  wyniku  badania  i  oceny  oferty  danego  wykonawcy.  Natomiast 

aukcja elektroniczna została przeprowadzona w dniu 27 września 2022 r., a zatem najpóźniej 

od tej daty należało liczyć termin na wniesienie odwołania w zakresie zarzutów dotyczących 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  z  uwagi  na  niespełnienie  wymagań 

przedmiotowych 

(wobec zastosowania w postępowaniu procedury określonej w art. 139 ust. 1 

ustawy  Pzp).  Niemniej  jednak,  w 

treści  odwołania  wniesionego  w sprawie  o  sygn.  akt  KIO 

Odwołujący  sam  wskazał,  że  informację  o  zaniechaniu  przez  Zamawiającego 

odrzucenia  oferty  Konsorcjum  po

wziął  jeszcze  na  etapie  poprzedzającym  przeprowadzenie 

aukcji, tj. z 

zaproszenia do udziału w aukcji z dnia 21 września 2022 r. W świetle powyższych 

okoliczności  nie  powinno  budzić  wątpliwości,  że  podniesienie  zarzutów  dotyczących 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  z  uwag

i  na  niespełnienie  wymagań 

przedmiotowych  (zarzuty  oznaczone  nr  1 

–  4) w  dniu 31  października 2022  r.,  podczas  gdy 

zaproszenie do udziału w aukcji miało miejsce w dniu 21 września 2022 r. , a aukcja została 

przeprowadzona w dniu 27 września 2022 r. – należy uznać za spóźnione. W odniesieniu do 

zarzutów  oznaczonych  w  odwołaniu  nr  3  –  4  Konsorcjum  w  piśmie  wniesionym  w  dniu  16 

listopada 2022 r. 

przedstawiło stanowisko, że pomimo udostępnienia Odwołującemu projektu 

wstępnego  Konsorcjum  w  dniu  5  października  2022  r.  podniesienie  ww.  zarzutów  było 

możliwe na wcześniejszym etapie postępowania, tj. w terminie liczonym od pozyskania przez 

Odwołującego  informacji  o  wyniku  badania  i  oceny  oferty  Konsorcjum.  W  piśmie  tym 

Konsorcjum wskazało, że „cała retoryka Odwołującego sprowadza się do tezy, że urządzenie 

EDS  produkcji  SMITHS  DETECTION  model  HI-SCAN  10080  XCT  o  standardowych 

wymiarach, nie zmieści się ze względu na jego wysokość, w istniejącej aktualnie przestrzeni 

sortowni, tj. na istniejącej antresoli (podeście technicznym). (…) Warto bowiem uwypuklić, że 

w 

treści  odwołania  z  dnia  17  października  2022  roku  (sygn.  akt  KIO  2736/22),  Odwołujący 

wskazał,  że  wymiary  standardowego  urządzenia  produkcji  SMITHS  DETECTION  model  HI-

SCAN 10080 XCT są ogólnodostępne, a do pisma procesowego z dnia 24 października 2022 

roku  (sygn.  akt  KIO  2736/22)  dołączył  pobraną  z  Internetu  informację  techniczną 

standardowego  urządzenia  produkcji  SMITHS  DETECTION  model  HI-SCAN  10080  XCT 

zawierającą  jej  wymiary.  (…)  Łącząc  tę  okoliczność,  z  faktem,  że  część  SWZ  był  operat 

geodezyjny oraz rzut antresoli (podestu technicznego), stanowiące odpowiednio załącznik nr 

7 i 8 

do SWZ, zawierające rzędne przestrzeni, w której mają zostać zamontowane urządzenia 

EDS,  zarzut  ewentualnego  niezmieszczenia  się  urządzenia  EDS  produkcji  SMITHS 

DETECTION model HI-

SCAN 10080 XCT o standardowych wymiarach w istniejącej aktualnie 

przestrzeni  sortowni,  tj.  na  istniejącej  antresoli  (podeście  technicznym)  należało  podnieść 

w 

odwołaniu  wniesionym  najpóźniej  do  dnia  03  października  2022  r.”.  Odwołujący  nie 

przestawił  w  tym  zakresie  stanowiska  przeciwnego.  Nawet  jeżeliby  uznać,  że  termin  na 

podniesienie 

zarzutów  oznaczonych  w odwołaniu  nr  3-4  winien  być  liczony  od  daty 

udostępnienia  Odwołującemu  projektu  wstępnego  (5  października  2022  r.),  to  i  tak  nie 

zmienia

łoby  to  oceny,  że  podniesienie  ww.  zarzutów  w  dniu  31  października  2022  r.  należy 

uznać  za  spóźnione.  Trzeba  dodać,  że  termin  do  wniesienia  odwołania  (podniesienia 

zarzutów)  jest  terminem  zawitym.  Przepisy  ustawy  Pzp  nie  regulują  instytucji  przywrócenia 

tego t

erminu czy „przesunięcia” go na inny etap postępowania o udzielenie zamówienia. 

Należy  również  dodać,  że  ww.  stanowisko  dotyczące  zasad  liczenia  terminu  na  wniesienie 

odwołania  wobec  czynności  zaniechania  odrzucenia  oferty  innego  wykonawcy  w  przypadku 

prowadzenia  postępowania  z  zastosowaniem  aukcji  elektronicznej  było  już  wielokrotnie 

przedstawiane w orzecznictwie Izby, tak 

jak miało to miejsce m.in. w sprawie o sygn. akt KIO 

Wymaga  jednak 

podkreślenia,  że  prawo  do  rozpoznania  ww.  zarzutów  w  ramach  obecnego 

postępowania  odwoławczego  odwołujący  wywodził  przede  wszystkim  z  faktu  odmowy  przez 

Izbę  merytorycznego  rozpatrzenia  tych  zarzutów  w  ramach  wcześniejszych  postępowań 

odwoławczych  (oddalenie  zarzutów  wyrokiem  z  dnia  10  października  2022  r.,  KIO  2488/22, 

oraz umorzenie postępowania odwoławczego postanowieniem z dnia 26 października 2022 r. 

KIO  2736/22).  W  ramach  stanowiska  ustnego  przedstawionego  na  posiedzeniu  O

dwołujący 

powołał  się  na  prawo  wykonawcy  do  skorzystania  ze  środków  odwoławczych,  wynikające 

zarówno  z przepisów  ustawy  Pzp,  prawa  unijnego,  jak  i  Konstytucji  RP.  Wskazał,  że 

Zamawiający  na  wcześniejszych  etapach  postępowania  nie  informował  o  dokonaniu  oceny 

Konsorcjum. 

Stwierdził  również,  że  wyrok  wydany  w  sprawie  sygn.  akt:  KIO  2488/22  jest 

prawomocny  i 

obowiązuje  wszystkich.  Ponadto  przystępujący  po  stronie  odwołującego 

wykonawca Nuctech Warsaw Company Limited Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie powołał się 

na przepis art. 365 

§ 1 Kodeksu postępowania cywilnego („KPC”), który w jego ocenie, mimo 

braku  odesłania  w ustawie  Pzp  do  stosowania  przepisów  KPC,  winien  mieć  w  sprawie 

zastosowanie z uwagi na re

gulację art. 562 ustawy Pzp. 

Odnosząc się do powyższego stanowiska należy wskazać, co następuje: 

Prawo  wyko

nawcy  do  rozpatrzenia  zarzutów  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego 

gwarantowane  jest  nie  tylko  przepisami  dotyczącymi  wnoszenia  odwołań  podlegających 

rozpoznaniu  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  lecz  również  przepisami  regulującymi  prawo 

wniesienia  skargi 

na  orzeczenie  Izby  do  Sądu  Okręgowego  –  sądu  zamówień  publicznych. 

Jak  wynika  z  treści  odwołań  wniesionych  przez  Odwołującego  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO 

2488/22 oraz KIO 2736/22 

odwołujący przedstawiał odmienne – od zajętego w tych sprawach 

przez  Izbę  -  stanowisko  w zakresie  sposobu  liczenia  terminów  na  podniesienie  zarzutów 

przedstawionych  w  odwołaniu.  Nie  zgadzając  się  z  zapadłymi  w  tych  sprawach 

rozstrzygnięciami Odwołujący powinien był je zaskarżyć do Sądu Okręgowego. Jak była już o 

tym mowa powyżej, przepisy ustawy Pzp nie regulują instytucji przywrócenia tego terminu czy 

„przesunięcia”  go  na  inny  etap  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  W  ocenie  składu 

orzekającego  Izby  nieskorzystanie  przez  Odwołującego  z  wszystkich  przysługujących  mu 

środków  ochrony  prawnej  w  ramach  poprzednich  postępowań  odwoławczych  stoi  na 

przeszkodzie uznaniu, że postanowienie o odrzucenie zarzutów oznaczonych w odwołaniu nr 

–  4  w  ramach  obecnego  postępowania  odwoławczego  oznacza  pozbawienie  wykonawcy 

prawa do wniesienia odwołania. 

Kwestia  prawomocności  orzeczenia  Izby  została  w  ustawie  Pzp  uregulowana  wyłącznie 

w odniesieniu  do  orzeczenia  Izby  wydanego  na  podstawie  art.  554  ust.  3  pkt  2  lit.  b  albo  c 

tejże  ustawy.  Zgodnie  z  przepisem  art.  565  ust.  1  ustawy  Pzp  orzeczenie  Izby,  wydane  na 

podstawie art. 554 ust. 3 pkt 2 lit. b albo c, staje się prawomocne odpowiednio z dniem upływu 

terminu do wniesienia skargi lub z dniem wydania przez sąd w wyniku rozpatrzenia skargi na 

orzeczenie  Izby  wyroku  oddalającego  skargę.  Natomiast  ogólną  regulacją  dotyczącą 

wszystkich  orzeczeń  Izby  jest  przepis  art.  562  ustawy  Pzp  normujący  kwestię  stwierdzenia 

wykonalności orzeczenia Izby. Zgodnie z tym przepisem: 1. Orzeczenie Izby, po stwierdzeniu 

przez sąd jego wykonalności, ma moc prawną na równi z wyrokiem sądu. Przepis art. 781 § 2 

ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - 

Kodeks postępowania cywilnego stosuje się odpowiednio. 

2.  O 

stwierdzeniu  wykonalności  orzeczenia  Izby  sąd  orzeka  na  wniosek  strony.  Strona  jest 

obowiązana  załączyć  do  wniosku  oryginał  lub  poświadczony  przez  Prezesa  Izby  odpis 

orzeczenia Izby. 

3. Sąd stwierdza wykonalność orzeczenia Izby nadającego się do wykonania 

w drodze egzekucji, nadając orzeczeniu klauzulę wykonalności. 

Upływ terminu do wniesienia skargi na orzeczenie Izby oznacza, że mamy w takim przypadku 

do  czynienia  z  orzeczeniem,  na  które  nie  przysługuje  środek  odwoławczy  (orzeczenie 

niezaskarżalne).  Niezaskarżalność  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  odpowiada  pojęciu 

tzw.  prawomocności  formalnej  orzeczenia  sądu  cywilnego,  uregulowanej  przepisem  art.  363 

KPC. P

rzepisy ustawy Pzp nie zawierają odesłania do stosowania przepisów KPC. Wymaga 

jednak  zauważenia,  że  przepisy  KPC  regulują  nie  tylko  instytucję  tzw.  prawomocności 

formalnej  orzeczeń  sądu,  ale  również  instytucję  prawomocności  materialnej  (art.  365  KPC 

oraz art. 366 KPC regulujący tzw. powagę rzeczy osądzonej). Zgodnie z przepisem art. 365 § 

1 KPC o

rzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne 

sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie 

przewidzianych  także  inne  osoby.  Natomiast  zgodnie  z  przepisem  art.  366  KPC  wyrok 

prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu 

stanowiło  przedmiot  rozstrzygnięcia,  a  ponadto  tylko  między  tymi  samymi  stronami. 

Ww. przepisy 

określające zakres przedmiotowy i podmiotowy mocy wiążącej orzeczenia sądu 

ma

ją  niezwykle  istotne  znaczenie  praktyczne  i  nie  mogą  być  w  drodze  analogii,  przy  braku 

wyraźnego  odesłania  w  ustawie  Pzp,  stosowane  do  orzeczeń  Krajowej  Izby  Odwoławczej. 

Ustawa  Pzp  zawiera  własne  regulacje,  uwzgledniające  specyfikę  postępowania 

odwoławczego przed Krajową Izbą Odwoławczą, tj. m.in. przepisy art. 528 pkt 4 oraz 5 ustawy 

Pzp. 

Jedynie  zatem  na marginesie  przedstawio

nego powyżej stanowiska należy poczynić uwagę, 

że zgodnie z przeważającym stanowiskiem Sądu Najwyższego uregulowana w art. 365 KPC 

m

oc wiążąca prawomocnego orzeczenia dotyczy tylko samej treści sentencji orzeczenia, a nie 

poglądów  prawnych  i  ustaleń  faktycznych  wyrażonych  w  jego  uzasadnieniu  (wyr.  SN 

z 13.3.2008  r.,  III  CSK  284/07,  Legalis,  wyr.  SN:  z  15.11.2007  r.,  II  CSK  347/07,  Legalis; 

z 5.7.2011 r., I PK 198/10, Legalis; z 12.5.2011 r., I PK 193/10, Legalis; z 3.10.2012 r., II CSK 

312/12,  Legalis;  z  19.10.2012  r.,  V  CSK  485/11,  Legalis.  wyr.  z  12.5.2011  r.,  I  PK  214/10, 

Legalis;  w  wyr.  z  11.5.2011  r.,  I  PK  194/10,  Legalis). 

Jak  wskazał  Sąd  Najwyższy 

w postanowieniu  z  dnia  3  czerwca  2009  r.  (IV  CSK  511/08): 

Moc  wiążąca  prawomocnego 

orzeczenia  (tzw.  prawo

mocność  materialna  w  sensie  pozytywnym)  zabezpiecza 

poszanowanie  dla  rozstrzygnięcia  sądu  ustalającego  i  regulującego  stosunek  prawny 

stanowiący  przedmiot  rozstrzygnięcia.  Wynikający  z  niej  stan  związania  ograniczony  jest 

jednak co do zasady - zgodnie z po

glądem utrwalonym w orzecznictwie Sądu Najwyższego - 

tylko do rozstrzygnięcia zawartego w sentencji orzeczenia i nie obejmuje jego motywów (zob. 

m.in.  wyroki  SN:  z  dnia  13.1.2000  r.,  II  CKN  655/98,  nie  publ.;  z  dnia  23.5.2002  r.,  IV  CKN 

1073/00,  nie  publ.;  z  dnia  15.11.2007  r.,  II  CSK  347/07,  nie  publ.).  Przedmiotem 

prawomocności  materialnej  jest  jedynie ostateczny rezultat  rozstrzygnięcia,  a nie  przesłanki, 

które  do  niego  doprowadziły.  Sąd  nie  jest  więc  związany  zarówno  ustaleniami  faktycznymi 

poczynionymi 

w  innej  sprawie,  jak  i  poglądami  prawnymi  wyrażonymi  w  uzasadnieniu 

zapadłego  wyroku.  Mając  na  uwadze  powyższe  należy  stwierdzić,  że  nawet  w  sytuacji,  w 

której  przepisy  ustawy  Pzp  przewidywałyby  odesłanie  do  stosowania  do  orzeczeń  Izby 

przepisów art. 365 i art. 365 KPC, Izba nie byłaby związana poglądami prawnymi dotyczącymi 

zasad  liczenia  terminu  na  podniesienie  z

arzutów  wobec  zaniechania  przez  zamawiającego 

odrzucenia oferty Konsorcjum, jak i ustaleniami faktycznymi w tym zakresie, przedstawionymi 

w uzas

adnieniach uprzednio wydanych orzeczeń.  

Biorąc pod uwagę powyższe, Izba orzekła, jak w punkcie pierwszym sentencji, na podstawie 

art. 5

28 pkt 3 w związku z art. 553 ustawy Pzp. 

Izba  uznała,  że  odwołanie w  zakresie  zarzutów oznaczonych  w  odwołaniu nr  5  –  6  podlega 

oddaleniu. 

W  ramach zarzutu oznaczonego w odwołaniu nr 5 Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że 

zaniec

hał  on  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  w  sytuacji  niespełniania  warunku  udziału 

w P

ostępowaniu,  co  Odwołujący  wywiódł  z  dwóch  okoliczności:  1)  że  odpowiedzialnym  za 

cały  zakres  prac jest  Lider  Konsorcjum (Dimark S.A.),  który  nie  posiada wymaganego  przez 

zamawiającego zezwolenia Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki na montaż oferowanych 

urządzeń  EDS,  zaś  2)  Partner  Konsorcjum  Anglosec  Sp.  z  o.  o.  został  wskazany  wyłącznie 

jako  dostawca  urządzeń.  Odwołujący  wskazał,  że  w  złożonej  ofercie  Konsorcjum  wprost 

wskaz

ało,  że  zakresem  prac  Anglosec  Sp.  z  o.o.  jest  jedynie  dostawa  i  szkolenia,  a  reszta 

prac wykonywana jest przez  Lidera Konsorcjum oraz podwykona

wcę Dimark Group Sp. z o. 

o.  (pkt  9  formularza  ofertowego). 

Odwołujący  zauważył,  że  w  oświadczeniu  Wykonawców 

wspólnie ubiegających się o zamówienie (wg. załącznika nr 4 do SWZ), Konsorcjum również 

wskazało,  że  Anlgosec  Sp.  z  o.  o.  nie  będzie  prowadziło  żadnych  prac  poza  dostawą 

urządzeń  i szkoleniami.  W  ocenie  Odwołującego  wszelkie  inne  prace  zostały  przypisane 

domyślnie  spółce  Dimark  S.A.,  względnie  podwykonawcy  Dimark  Group  Sp.  z  o.  o.  O  ile 

bowiem 

zakres obowiązków Anglosec Sp. z o.o. jest ściśle ograniczony, precyzyjny (dostawa i 

szkolenia), o 

tyle zobowiązania Dimark S.A. są określone w sposób szeroki, otwarty – zatem, 

zdaniem  Odwołującego,  zasadne  jest  przyjęcie  domniemania,  że  wszystkie  prace 

niezastrzeżone wprost dla Anglosec Sp. z o.o. obciążają Dimark. W ocenie Odwołującego, z 

uwagi  na  fak

t,  że  umowa  (Załącznik  nr  3  do  SWZ)  odróżnia  pojęcia  dostawy,  montażu  i 

uruchomienia urządzeń EDS (§ 1 ust. 2 podp. e), h)) nie sposób uznać, że pojęcie dostawy i 

uruchomienia urządzeń EDS są pojęciami tożsamymi. Obydwa te zdarzenia są przewidziane 

do wyko

nania w ramach Etapu 3, jednak traktowane są jako niezależne czynności, odmienne 

rodzaje  prac  do  wykonania. 

Odwołujący  przedstawił  wykładnię  ww.  oświadczenia 

Wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie o podziale zadań (wg. załącznika nr 4 

do  SWZ),  s

twierdzając,  że  na  gruncie  oferty  Konsorcjum  i  użytych  w  niej  sformułowań, 

czynność  uruchomienia  urządzeń  EDS  wchodzi  w zakres  montażu,  a  nie  dostawy.  Ponadto 

Odwołujący  przedstawił  pogląd  prawny,  zgodnie  z którym  dokumenty  dotyczące  podziału 

zadań, których treść jednoznacznie wskazuje, iż członek Konsorcjum posiadający pozwolenie 

nie  wykona  prac, 

do  realizacji  których  jest  zobowiązany,  nie  mogą  być  uzupełniane.  Są  to 

bowiem  istotne  elementy  oferty, 

od  których  zależy  weryfikacja  zdolności  wykonawcy  do 

należytego  wykonania  zamówienia.  W  ramach  stanowiska  ustnego  przedstawionego  na 

rozprawie  Odwołujący  stwierdził,  że  treść  oświadczenia  o  podziale  zadań  jest  również 

oświadczeniem  co do sposobu wykonania zamówienia,  a zatem  treścią  oferty. W  związku  z 

tym 

–  wyjaśnił  -  nie  postawił  w  tym  zakresie  zarzutu  zaniechania  wezwania  Konsorcjum  do 

uzupełnienia tego dokumentu. 

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, co następuje. 

W  pkt  V.1.  2)  lit.  b) 

Zamawiający  określił  warunek  udziału  w  postępowaniu  wymagając,  aby 

wykonawcy  posiadali  zezwolenie  Prezesa  Państwowej  Agencji  Atomistyki  na  uruchomienie 

urządzeń wytwarzających promieniowanie jonizujące.  

Z

ezwolenie  Prezesa  Państwowej  Agencji  Atomistyki  na  uruchomienie  urządzeń 

wytwa

rzających  promieniowanie  jonizujące  stanowiło  wymagany  przez  Zamawiającego 

podmiotowy  środek  dowodowy  -  pkt.  VII.2.3  SWZ,  z uwzględnieniem  zmiany  wprowadzonej 

odpowiedzią na pytanie nr 55.  

Natomiast  o

dpowiedzią  na  pytanie  nr  7  Zamawiający  wyjaśnił,  iż    ww.  zezwolenie  w 

przypadku  wykonawców  wspólnie ubiegających  się o zamówienie,  ma posiadać wykonawca 

realizujący część zamówienia, do którego wymagane jest posiadanie zezwolenia.

W ramach oferty Konsorcjum złożyło m.in. następujące dokumenty:  

−  oświadczenie  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  (na  podstawie 

art.117 ust. 4 ustawy Pzp),  

−  formularz oferty - wskazując jako podwykonawcę w pkt 9 Dimark Group sp. z o.o., 
−  zobowiązanie  podmiotu  trzeciego  w sprawie  udostępnienia  zasobów  przez  Dimark 

Group sp. z o.o.  

Ponadto  w  toku  postępowania  jako  podmiotowy  środek  dowodowy  Konsorcjum  złożyło 

zezwolenie  Prezesa 

Państwowej Agencji Atomistyki na uruchomienie oferowanych urządzeń 

EDS, wystawione dla Anglosec sp. z o.o. 

Okoliczność,  że  odpowiedzialnym  za  cały  zakres  prac  jest  Lider  Konsorcjum  nie  wynika 

z 

żadnych dokumentów, które zostały złożone w postępowaniu, a wręcz przeciwnie, przeczy 

temu  treść  ww.  oświadczenia  o  podziale  zadań,  złożonego  na  podstawie  art.  117  ust.  4 

ustawy  Pzp. 

W  oświadczeniu  tym  wskazano,  że  Dimark  S.A.  zrealizuje  następujące  prace: 

Zarządzanie  projektem,  prace  projektowe,  prace  montażowe  i  instalacyjne,  nadzór  autorski, 

natomiast  Anglosec  sp.  z  o.o.  zrealizuje  następuje  prace:  Dostawa  urządzeń  EDS,  dostawa 

stacji  roboczych,  szkolenia.  Natomiast  w  pkt  9  formularza  oferty  Konsorcjum  wskaza

ło  jako 

podwykonawcę  w  zakresie  prac  montażowych:  Dimark  Group  Sp.  z  o.o.  Istotnie,  w  ww. 

oświadczeniu  o  podziale  zadań  nie  zostało  wskazane,  że  prace  w zakresie  uruchomienia 

urządzeń  EDS  zostaną  zrealizowane  przez  wykonawcę  Anglosec  Sp.  z  o.o.  Jednakże  nie 

zostało również wskazane, że prace te zostaną wykonane przez inny podmiot. Inaczej rzecz 

ujmując,  w  ww.  oświadczeniu  nie  zawarto  wprost  informacji,  który  podmiot  zrealizuje  prace 

z zakresu  uruchomienia 

urządzeń  EDS,  do  czego  wymagane  jest  posiadanie  zezwolenia 

Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki. 

Zgodnie  z  ustalonymi  na  gruncie  przepisu  art.  65  Kodeksu  cywilnego  regułami  wykładni 

oświadczeń  woli  należy  jej  dokonywać  z  uwzględnieniem  tzw.  kontekstu  sytuacyjnego,  tj. 

należy  je tłumaczyć  stosownie  do  okoliczności,  w  których  zostały  złożone.  W  ocenie  składu 

orzekającego  Izby  okoliczności  faktyczne  złożenia  ww.  oświadczenia  woli,  w  tym 

w 

szczególności  fakt  złożenia  zezwolenia  Prezesa  Agencji  Państwowej  Agencji  Atomistyki 

wystawionego dla Anglosec Sp. z o.o.

, nie pozwalają na przyjęcie wykładni ww. oświadczenia 

o podziale zadań, jaka została zaprezentowana w  treści  odwołania  przez  Odwołującego.  Za 

całkowicie  nieracjonalny  należałoby  uznać  zamiar  powierzenia  prac  polegających  na 

uruchomieniu  urządzeń EDS  innemu  podmiotowi  niż  Anglosec  Sp.  o.o., skoro  wyłącznie ten 

podmiot  posiada  zezwolenie  wymagane  do  wykonania  tych 

prac.  Jeszcze  raz  należy 

podkreślić,  że  ani  w  oświadczeniu  o podziale  zadań,  ani  w  formularzu  ofertowym,  nie 

w

skazano wprost, aby ww. prace miały zostać wykonane przez inny podmiot niż Anglosec Sp. 

z  o.o.  Natomiast  jak  wskazał  sam  Odwołujący,  sporządzony  przez  Zamawiającego  projekt 

umowy 

odróżnia pojęcia dostawy, montażu i uruchomienia. Takie rozróżnienie stosowane jest 

również  przez  Konsorcjum,  o  czym  świadczy  treść  złożonej  przez  Przystępującego  Nuctech 

umowy podwykonawczej pomiędzy Dimark S.A. a Anglosec sp. z o.o. 

Ponadto,  skład  orzekający  Izby  nie  podziela  stanowiska  Odwołującego,  że  oświadczenie 

składane na podstawie art. 117 ust. 4 ustawy Pzp stanowi treść oferty i w związku z tym nie 

podlega  uzupełnieniu.  Zgodnie  z  poglądami  wyrażanymi  w  orzecznictwie  Izby  oświadczenie 

składane  na  podstawie  art.  117  ust.  4  ustawy  Pzp  uznawane  jest  za  podmiotowy  środek 

dowodowy. Takie stanowisko 

zostało przedstawione np. w wyroku z dnia 18 stycznia 2022 r. 

(KIO  3795/21).  W 

opinii  Urzędu  Zamówień  Publicznych  zatytułowanej  „Oświadczenie,  o 

którym mowa w art. 117 ust. 4 ustawy Pzp, jako podmiotowy środek dowodowy”

 stwierdzono: 

W 

przypadku  polegania  przez  członków  konsorcjum  na  uprawieniach,  doświadczeniu, 

kwalifikacjach  lub  wykształceniu  członka  takiego  konsorcjum,  łączenie  zdolności  członków 

konsorcjum  w  celu  potwierdzenia  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  nie  może 

następować  w  sposób  dowolny.  Liczy  się  rola,  jaką  członek  grupy  odegra  przy  realizacji 

zamówienia. Wymagane zdolności powinien posiadać co najmniej ten z konsorcjantów, który 

w 

ramach  przyjętego  wewnętrznie  podziału  zadań,  wyznaczony  zostanie  do  realizowania 

danej  części  zamówienia,  z  którą  wiąże  się  obowiązek  posiadania  konkretnych  uprawnień, 

doświadczenia, kwalifikacji lub wykształcenia. W celu potwierdzenia spełnienia tych warunków 

wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia mają obowiązek złożenia wraz 

z 

wnioskiem o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo ofertą oświadczenia, z którego 

wynika, które roboty budowlane, dostawy lub usługi wykonają poszczególni współwykonawcy. 

Ratio  legis  art.  117  ust.  4  usta

wy  Pzp  jest  umożliwienie  weryfikacji,  czy  planowany  podział 

zadań  pomiędzy  członków  konsorcjum  zapewnia realne  wykorzystanie deklarowanych przez 

nich  zasobów  w  celu  potwierdzenia  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu.  Należy 

 https://www.gov.pl/web/uzp/oswiadczenie-o-ktorym-mowa-w-art-117-ust-4-ustawy-pzp-jako-

podmiotowy-srodek-dowodowystwierdzono 

w 

związku z tym wyjaśnić, że w świetle art. 7 pkt 17 ustawy Pzp, środki służące potwierdzeniu 

spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu  zaliczają  się  do  podmiotowych  środków 

dowodowych.  Tym  samym  oświadczenie  o  podziale  zadań  pomiędzy  współwykonawców, 

o 

którym mowa w art. 117 ust. 4 ustawy Pzp, stanowi podmiotowy środek dowodowy. 

Wobec  braku  wyraźnego  wskazania  w  treści  ww.  oświadczenia  o  podziale  zadań,  który 

podmiot  ma  zrealizować  prace  polegające  na  uruchomieniu  urządzeń  EDS,  zastosowanie 

mogła  znaleźć  procedura  wezwania  do  uzupełnienia,  uregulowana  w  art.  128  ust.  1  ustawy 

Pzp. Zarzut zaniechania 

wezwania do uzupełnienia lub wyjaśnienia ww. dokumentu nie został 

postawiony  w 

odwołaniu.  Niezależnie  od  tego,  w  obecnym  stanie  faktycznym  sprawy 

nakazywanie  Z

amawiającemu  wystosowania  do  Konsorcjum  wezwania  do  uzupełnienia  ww. 

oświadczenia  należałoby  uznać  za  zbędne.  Oświadczenie  w  tym  zakresie  zostało  już 

przedstawione  w  treści  pisma  z  dnia  27  września  2022  r.  ,  jak  również  wyjaśnienia  w  tym 

zakresie  zostały  złożone  w toku  niniejszego  postępowania  odwoławczego.  Okoliczność,  że 

podmiotem  realizującym  prace polegające  na  uruchomieniu  urządzeń  EDS  będzie  Anglosec 

Sp.  z  o.o.

, potwierdza również treść umowy  Konsorcjum  z  2  września 2022  r.  Nakazywanie 

zamawiającego  unieważnienia czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  wyłączenie w  celu 

powtórzenia przez Konsorcjum oświadczenia, które w toku postępowania zostało już złożone, 

należałoby uznać za przejaw nieuzasadnionego formalizmu. 

Zarzut  oznaczony  nr  6  podlegał  oddaleniu  jak  zarzut  nieskonkretyzowany  w  sposób 

d

ostateczny. W ramach uzasadnienia tego zarzutu odwołujący wyraził bardziej swoją refleksję 

na  temat  sposobu  prowadzenia  postępowania  przez  zamawiającego,  niż  wskazał  na 

konkre

tne  naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  Pzp.  Nie  przedstawiając 

konkretnego  opisu 

czynności  zamawiającego,  które  mogłyby  zostać  ocenione  pod  kątem 

wskazanych  przepisów  ustawy  Pzp,  Odwołujący  uczynił  rozpoznane  tego  zarzutu 

niemożliwym. 

Biorąc pod uwagę powyższe, Izba orzekła, jak w punkcie drugim sentencji, na podstawie art. 

553 oraz art. 554 ust. 1 pkt 1 a contrario ustawy Pzp. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  Izba  orzekła  na  podstawie  art.  557,  574  i  575 

ustawy Pzp oraz § 8 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 

grudnia  2020  r.  w sp

rawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego, 

ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 

Mając na uwadze powyższe, Izba orzekła jak w sentencji. 

Przewodniczący:    

….…………………………... 

……………………………… 

………………………………