KIO 3722/21 WYROK dnia 10 stycznia 2022 r.

Sygn. akt KIO 3722/21 

WYROK 

z dnia 10 stycznia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

  Protokolant: 

Mikołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  10  stycznia  2022  r.  w  Warsz

awie  odwołania  wniesionego 

23 grudnia 2021 r. do Prezesa Krajowej 

Izby Odwoławczej  

przez 

wykonawcę: RPM S.A. z siedzibą w Lublińcu 

w  postępowaniu  pn.  Budowa  kanalizacji  sanitarnej  w  gminie  Szczerców:  Szczercowska 

Wieś-  Dubie,  ul.  Tenusa  i  ul.  Malinowa  w  Szczercowie,  Brzezie  (nr  postępowania 

RI.3.7013.20.2021) 

prowadzon

ym przez zamawiającego: Gmina Szczerców 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia  postępowania  i  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  a  przy 

powtarzaniu  czynności  w  prowadzonym  postępowaniu  –  dokonania  poprawienia 

w trybie art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy 

z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021  r.  poz.  1129  ze  zm.)  okresu  gwarancji  i 

rękojmi 

w 

ofercie Odwołującego ze 120-miesięcznego na 72-miesięczny. 

2.  K

osztami postępowania obciąża Zamawiającego i: 

1)  z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  13600  zł  00  gr 

(słownie:  trzynaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  –  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uiszczonego  wpisu  od  odwołania 

oraz kosztów wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

Sygn. akt KIO 3722/21 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021  r.  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

– w terminie 14 dni 

od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Sygn. akt KIO 3722/21 

U z a s a d n i e n i e 

Gmina  Szczerców  {dalej:  „Zamawiający”}  prowadzi  na  podstawie  ustawy  z  dnia  11 

września  2019  r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z 2021  r.  poz.  1129  ze  zm.) 

{dalej 

również:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w  trybie  podstawowym  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  na  roboty  budowlane  pn.  Budowa  kanalizacji  sanitarnej  w  gminie  Szczerców: 

Szczerco

wska  Wieś-  Dubie,  ul.  Tenusa  i  ul.  Malinowa  w  Szczercowie,  Brzezie 

(nr 

postępowania RI.3.7013.20.2021). 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  3  grudnia  2021  r.  zostało  zamieszczone  w  Biuletynie 

Zamówień Publicznych pod nr 00298514/01. 

Wartość tego zamówienia nie przekracza progów unijnych. 

23  grudnia  2021 

r.  Zamawiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  o  rozstrzygnięciu 

w zakresie 

części  1.  zamówienia  –  unieważnieniu  postępowania  oraz  odrzuceniu  oferty 

złożonej przez RPM S.A. z siedzibą w Lublińcu {dalej: „RPM”}. 

23  grudnia  2021  r.  RPM  {dalej 

również:  „Odwołujący”}  wniósł  do  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej odwołanie od powyższych czynności Zamawiającego. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art.  223  ust.  1  w  zw.  z  art.  226  ust.  1  pkt  5 

–  przez  zaniechanie  wezwania  RPM 

do 

złożenia  wyjaśnień  treści  oferty  w  zakresie  zaoferowanego  okresu  gwarancji 

i 

rękojmi,  choć  jeżeli  Zamawiający  powziął  wątpliwości  co  do  zgodności  treści  oferty 

z 

warunkami  zamówienia,  winien  był  przed  jej  odrzuceniem  wezwać  RPM  do 

wyjaśnienia tej kwestii. 

2.  Art. 223 ust. 2 pkt 3 w zw. z art. z art. 226 ust. 1 pkt 5 

– przez zaniechanie poprawienia 

w  ofercie  RPM 

niezgodności  z  warunkami  zamówienia,  polegającej  na zaoferowaniu 

miesięcznego  zamiast  mieszczącego  się  w  zakresie  od  24  do  72  miesięcy  okresu 

gwarancji  i  rękojmi,    dzięki  zastąpieniu  120-miesięcznego  okresu  72-miesięanym 

okresem, pom

imo że  gdy zgodnie z art. 223 ust. 2 pkt 3 Pzp Zamawiający w sytuacji, 

pomimo  że    nie  spowodowałoby  to  istotnych  zmian  treści  tej oferty,  która  od  samego 

początku obejmowała maksymalny przewidziany w SWZ okres gwarancji i rękojmi. 

3.  Art. 255 pkt 3 

– przez unieważnienie postępowania z uwagi na okoliczność, że cena lub 

koszt  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z  najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą 

Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  podczas  gdy  cena 

oferty Odwołującego nie przewyższa tej kwoty. 

4.  Art.  239  ust.  1 

–  przez  zaniechanie  wyboru  oferty  RPM,  pomimo  że  według 

Sygn. akt KIO 3722/21 

ustanowionych  w  post

ępowaniu  kryteriów  oceny  ofert  jest  najkorzystniejsza  spośród 

wszystkich  złożonych  ofert,  które  nie  podlegały  odrzuceniu  a  RPM  spełnia  warunki 

udziału w postępowaniu i nie podlega wykluczeniu z postępowania. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienie odrzucenia oferty RPM. 

2.  U

nieważnienia czynności unieważnienia postępowania. 

3.  P

owtórzenia badania i oceny ofert z uwzględnieniem oferty RPM. 

4.  Wezwania  RPM  d

o  złożenia  wyjaśnień  w  treści  oferty  oraz  poprawienia  niezgodności 

treści  tej  oferty  –  jako  innej  omyłki  polegającej  na  niezgodności  oferty  z  dokumentami 

zamówienia,  niepowodującej  istotnych  zmian  w  treści  oferty  –  dzięki  zastąpieniu 

miesięanego  okresu  gwarancji  i  rękojmi  72-miesięcznym  okresem  gwarancji 

i 

rękojmi. 

5.  Dokonania wyboru oferty RPM jako najkorzystniejszej 

Odwołujący  sprecyzował  powyższe  zarzuty  w  szczególności  przez  podanie 

nas

tępujących okoliczności faktycznych i prawnych dla uzasadnienia wniesienia odwołania. 

W  pkt  21.1.  SWZ  Zamawiający  określił  dwa  kryteria  oceny  ofert  w  postępowaniu  tj. 

cenę oraz gwarancję i rękojmię. 

W ramach zawartego w pkt 21.2. SWZ 

opisu sposobu przyznawania punktów w tym 

drugim 

kryterium  Zamawiający  przewidział  wzór,  z  którego  wynikało,  że  możliwe  jest 

zaoferowanie  dowolnego 

okresu  gwarancji  i  rękojmi,  który  będzie  podstawą  do  wyliczenia 

punktacji. 

Dopiero  w  ramach  pkt  2  lit.  g)  wz

oru  formularza  ofertowego  (załącznika  do  SWZ) 

Za

mawiający  określił,  że  możliwe  jest  zaoferowanie  okresu  gwarancji  i  rękojmi  w  zakresie 

72 miesięcy. 

20  grudnia 

2021  r.  Zamawiający  opublikował  informację  z  otwarcia  złożonych  ofert, 

w 

której podał, że na realizację części 1. zamówienia zamierza przeznaczyć 4.400.000,00 zł, 

a  oferty  na  tę  część  zamówienia  złożyli:  1)  RPM  (cena  –  3.853.163,39  zł  gwarancja  i 

rękojmia  –  120  miesięcy),  2)  P.P.H.U.  „SANEL”  Z.  sp.  jawna  {dalej:  „Sanel”}  (cena  – 

165,49 zł, gwarancja i rękojmia – 72 miesiące). 

21 grudnia 20

21 r. Zamawiający poinformował o odrzuceniu oferty RPM na podstawie 

art. 226 ust. 1 pkt 5 p

zp, tj. z uwagi na niezgodność treści oferty z warunkami zamówienia. 

W  uzasadnieniu  Zamawiający  wskazał,  że  określił  okres  gwarancji  i  rękojmi, 

stanowiący jedno z kryteriów oceny ofert, w zakresie 24-72 miesięcy, zaś RPM zaoferowało 

miesięcy okres, który jest niezgodny z wymogami postawionymi przez Zamawiającego. 

Jednocześnie  21  grudnia  2021  r.  Zamawiający  poinformował  o  unieważnieniu 

Sygn. akt KIO 3722/21 

postepowania w zakresi

e części 1. zamówienia na podstawie art. 255 pkt 3 pzp, tj. z uwagi 

na  okoliczność,  że  cena  lub  koszt  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z  najniższą  ceną 

przewyższa kwotę, którą Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

W  uzasadnieniu  Zamawi

ający  wskazał,  że  oferta  RPM  podlega  odrzuceniu,  zaś  w 

cena  jego  oferty  Sanelu 

przewyższa  budżet  przewidziany  przez  Zamawiającego  na 

realizację tej części postępowania. 

Z

amawiający  w  toku  postepowania  nie  wzywał  RPM  go  do  złożenia  wyjaśnień 

zakresie 

treści oferty, ani nie informował RPM o zamiarze poprawienia treści jego oferty. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  kierował  się  zamiarem  zaoferowania  Zamawiającemu 

możliwe  najlepszych  warunków  realizacji  zamówienia  oraz  maksymalnego  zabezpieczenia 

interesu  Zamawiaj

ącego,  gdyż  kanalizacja  sanitarna  użytkowana  będzie  przez  okres 

kilkudziesięciu  lat,  a  producenci  układów  pompowych,  w  tym  zwłaszcza  pomp  oraz 

automatyki  związanej  z  ich  działaniem,  przewidują  krótkie  okresy  gwarancji.  Dzięki 

zaoferowaniu  120-

miesięcznego  okresu  gwarancji  Zamawiający  uzyskałby  pewność 

funkcjonowania  całej  instalacji  w  długim  okresie,  bez  konieczności  ponoszenia  kosztów 

związanych  z  użytkowaniem  instalacji  po  upływie  72  miesięcy.  Zamawiający  uzyskałby 

również  pewność  trwałości  robót  odtworzeniowych  związanych  z  nawierzchniami  dróg 

oraz 

nie musiałby dokonywać ich napraw we własnym zakresie. 

Odwołujący dodał, że jako wykonawca robót budowlanych, dzięki posiadanym wiedzy 

i  doświadczeniu  w  zakresie  realizacji  inwestycji,  niejednokrotnie  oferował  tożsamy  termin 

gwarancji  w  postępowaniach,  w  których  dopuszczano  zakres  np.  od  36  do  właśnie 

miesięcy. 

Według Odwołującego istotne jest, że zaoferowany przez niego 120-miesięczny okres 

gwarancji  i  rękojmi  obejmuje  wymagany  przez  Zamawiającego  przedział  24-72  miesięcy, 

a 

jednocześnie lepiej zabezpiecza interes Zamawiającego. 

Odwołujący  powołał  się  na  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  w  którym 

wskazuje  się,  że  nie  zachodzi  niezgodność  treści  oferty  z  warunkami  zamówienia 

w przypadku,  gdy  oferta  wykonawcy  z

abezpiecza  interes  zamawiającego  w  większym 

stopniu, niż wymaga się tego warunkami zamówienia {w uzasadnieniu odwołania wskazano 

na wyrok z 29 września 2017 r. sygn. akt 1936/17 i wyrok z 17 lutego 2021 r. sygn. akt KIO 

237/21 oraz przytoczono stosowne fra

gmenty ich uzasadnień}. 

Niezależnie od powyższego według Odwołującego, jeśli Zamawiający uznał, że treść 

oferty RPM pozostaje n

iegodna z warunkami zamówienia, winien był w pierwszej kolejności 

wezwać  go  do  złożenia  wyjaśnień  treści  oferty  w  trybie  art.  223  ust.  1  pzp,  a  następnie 

dokonać  poprawienia  przedmiotowej  niezgodności  z  warunkami  zamówienia  na  podstawie 

art. 223 ust. 2 pkt 3 pzp. 

Sygn. akt KIO 3722/21 

Zamawi

ający  uzyskałby  w  takim  przypadku  od  RPM:  po  pierwsze,  wyjaśnienia 

odnośnie  powodów  wskazania  takiego  okresu  gwarancji  i  rękojmi,  jak  wyżej  w  odwołaniu, 

po drugie 

–  informację,  że  powinien  poprawić  przedmiotową  niezgodność  treści  oferty 

z 

warunkami  zamówienia  dzięki  zastąpieniu  120-miesięcznego  okresu  72-miesięcznym 

okresem gwarancji i rękojmi. 

Odwołujący  powołał  się  na  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  z  którego 

wynika, że z uwagi na nieoczywisty charakter innych omyłek, o których mowa w art. 223 ust. 

2  pkt  3  p

zp,  wezwanie  do  wyjaśnień  treści  oferty  jest  uzasadnione,  gdyż  może  służyć 

zarówno ustaleniu, czy i gdzie zostały one popełnione, jak i temu, czy i w jaki sposób mogą 

zostać poprawione {w uzasadnieniu odwołania wskazano wyrok z 13 czerwca 2017 r. sygn. 

akt KIO 1088/17 oraz przytoczono stosowny fragment z jego uzasadnienia}. 

W  odpowiedzi  na  odwołanie  z  4  stycznia  2022  r.  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie 

odwo

łania, w szczególności przedstawiając następujące okoliczności i argumentację. 

Nie  ma  znaczenia,  jak  zostały  ustalone  analogiczne  kryteria  oceny  ofert  w  innych 

postępowaniach,  gdyż  jest  to  autonomiczna  decyzja  każdego  zamawiającego  na  potrzeby 

danego postępowania. 

Nie ma  sprzeczności  w dokumentach zamówienia co  do  okresu  gwarancji  i  rękojmi, 

jaki  może  wskazać  wykonawca,  gdyż  wyłącznie  w  formularzu  oferty  określono,  że  okres 

gwarancji i 

rękojmi, jaki może wskazać wykonawca, ma zawierać się w przedziale pomiędzy 

minimum 24 miesiącami a maksimum 72. miesiącami. Określenie okresu gwarancji i rękojmi 

w  sposób  zgodny  z  SWZ  i  formularzem  oferty  było  obowiązkiem  wykonawcy  składającego 

ofertę.  

Art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp 

odnosi  się  do  merytorycznego  aspektu 

zaoferowanego  prz

ez  wykonawcę  świadczenia,  a  także  wymagań  postawionych 

przez 

zamawiającego w dokumentacji postępowania, w szczególności co do zakresu, ilości, 

jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla wykonania zamówienia. 

Jak  wynika  z  treści  SWZ  zobowiązanie  z  tytułu  gwarancji  i  rękojmi  stanowi  istotny 

element 

zarówno oferty, jak również umowy określającej wzajemne prawa i obowiązki stron. 

W  konsekwencji 

każda oferta,  w  której  wskazano  okres  krótszy  lub  dłuższy  nie  jest 

zgodna  z  warunkami  zamówienia.  W  szczególności  zadeklarowanie  120-miesięcznego 

okresu  gwarancji  i  rękojmi  nie  zobowiązywało  Zamawiającego  do  uznania  oferty  RPM 

za praw

idłową  i  zastosowanie  tego  okresu  przy  ocenie  ofert  z  wykorzystanie  wzoru 

wskazanego w SWZ. 

Jak  wskazuje  się  w  doktrynie  inne  omyłki  muszą  mieć  charakter  przypadkowych, 

niezamierzonych  błędów,  natomiast  nie  mogą  być  wynikiem  świadomego  i  celowego 

Sygn. akt KIO 3722/21 

działania wykonawcy. 

Drugim  warunkiem  poprawienia  takiej  omy

łki  jest  nieistotność  zmian  treści  oferty, 

jakie  pociąga  za  sobą  dokonanie  poprawy.  Zasadniczo  w  orzecznictwie  przyjmuje  się, 

że znaczenie ma tu nie tyle, czy omyłka dotyczy istotnych elementów zamówienia, ale to, czy 

w  istotny  sposób  zmienia  się  oświadczenie  woli  wykonawcy  zawarte  w  ofercie. 

W konsekwencji 

możliwe  jest  poprawienie  omyłek  skutkujących  zmianą  ceny  oferty 

czy 

wpływających  bezpośrednio  na  wybór  oferty  najkorzystniejszej,  jeśli  tylko  czynność 

ta przywraca 

zamierzoną przez wykonawcę treść oświadczenia woli. 

Według  Zamawiającego  treść  odwołania  potwierdza  jego  wcześniejsze  ustalenia, 

że RPM  nie  pomylił  się  wpisując  120-miesięczny  okres  rękojmi  i  gwarancji,  a  uczynił  to 

świadomie i celowo, skoro jego intencją było zabezpieczenie w najwyższym stopniu interesu 

Zamawiającego. W takim przypadku nie  ma możliwości zmiany długości tego okresu, gdyż 

stanow

iłoby  to  niedopuszczalną  ingerencję  w  treść  oferty,  mającą  na  celu  zmianę jej  treści 

w e

lementach pierwotnie świadomie inaczej wskazanych przez Odwołującego w ofercie. 

Ponadto 

Zamawiający stwierdził, że w celu poprawienia treści oferty RPM  zmuszony 

byłby  do  samodzielnego  określenia  długości  okresu  rękojmi  i  gwarancji,  co  jego  zdaniem 

prowad

ziłoby  to  do  niedopuszczalnych  w  świetle  przepisów  ustawy  pzp  negocjacji  

prowadzonych 

w  toku  czynności  badania  i  oceny  ofert  i  de  facto  do  złożenia  przez 

Odwołującego nowego oświadczenia woli w tym zakresie. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego,  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący  podtrzymał  dotychczasowe  stanowisko  i  argumentację,  a  w  imieniu 

Zamawiającego, pomimo prawidłowego zawiadomienia, nikt się nie stawił na rozprawę. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy

,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie 

na rozprawie i 

odnotowane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z  art.  505  ust.  1 

pzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawc

y,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia, gdyż złożył ofertę w tym postępowaniu o udzielenie zamówienia. Jednocześnie 

Odwołujący może ponieść szkodę w związku z zarzucanymi Zamawiającemu naruszeniami 

przepisów  ustawy  pzp,  gdyż  odrzucenie  jego  oferty  i  unieważnienie  postępowania 

Sygn. akt KIO 3722/21 

uniemożliwia mu uzyskanie przedmiotowego zamówienia, na co mógłby w przeciwnym razie 

liczyć. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Biorąc  pod  uwagę  przywołane  powyżej  za  odwołaniem,  potwierdzone  w  odpowiedzi 

na  odwołanie,  a  przede  wszystkim  odpowiadające  rzeczywistemu  stanowi  rzeczy 

okoliczności co do treści dokumentów zamówienia i oferty RPM odnośnie okresu gwarancji 

i 

rękojmi,  przy  dołożeniu  należytej  staranności  można  było  ustalić  bez  zwracania  się 

o 

wyjaśnienia do drugiego podmiotu:  

w  przypadku  RPM,  że  oferowany  okres  ma  się  zawierać  w  przedziale  od  24  do  72 

miesięcy; 

w  przypadku  Zamawiającego,  że  zaoferowany  przez  RPM  120-miesięczny  okres  należy 

poczytać  za  dostatecznie  ujawniający  wolę  zaoferowania  co  najmniej  72-miesięcznego 

okresu. 

Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach odwołanie jest zasadne. 

Izba  stwierdziła,  że  Zamawiający  bezpodstawnie  odrzucił  ofertę  złożoną  przez 

Konsorcjum. 

 Art. 226 ust. 1 pkt 5 

pzp nakazuje zamawiającemu odrzucenie oferty, jeżeli jej treść 

jest niezgodna z warunkami zamówienia, przez które – według definicji zawartej w art. 7 pkt 

29  pzp 

–  należy  rozumieć  warunki  dotyczące  zamówienia  lub  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  wynikające  w  szczególności  z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  wymagań 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  kryteriów  oceny  ofert,  wymagań  proceduralnych 

lub 

projektowanych  postanowień  umowy  w  sprawie zamówienia publicznego.  Jednocześnie 

art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy pzp obliguje zamawiającego do poprawienia w ofercie innych (niż 

oczywiste omyłki pisarskie i rachunkowe) polegające na niezgodności oferty z dokumentami 

zamówienia, niepowodujące istotnych zmian treści oferty, niezwłocznie zawiadamiając o tym 

wykonawcę, którego oferta została poprawiona.  

Ponieważ  poprzednio  obowiązująca  ustawa  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo 

zamówień 

publicznych 

{dalej: 

„popzp”} 

zawierała 

analogiczne 

uregulowania, 

w 

przeważającej  mierze  zachowuje  aktualność  dorobek  doktryny  i  orzecznictwa 

wypracowany  na  tle  stosowania  art.  89  ust.  1  pkt  2  popzp 

[zgodnie  z  którym  zamawiający 

odrzuca  ofe

rtę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia (poniżej zwanej w skrócie: „SIWZ”)] w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 popz [przepis ten  

Sygn. akt KIO 3722/21 

miał  niemal  identyczne  brzmienie  jak  obecnie  obowiązujący  art.  223  ust.  1  pkt  3  pzp]. 

Wystarc

zy tylko odnotować nieistotne w okolicznościach tej sprawy różnice terminologiczne 

wynikające  z  uczynienia  obecnie  punktem  odniesienia  „dokumentów  zamówienia”  zamiast, 

jak  poprzednio,  „SIWZ”,  która  z  kolei  obecnie  nazywana  jest  „SWZ”.  Innymi  słowy 

na potrzeby  dalszego  wywodu 

„SWZ”  i  „SIWZ”  to  synonimiczne  określenia  specyfikacji 

(istotnych)  warunków  zamówienia  {dalej:  „specyfikacja”}  jako  zasadniczego  dokumentu 

zamówienia opracowanego przez zamawiającego. 

Za utrwalone w doktrynie i orzecznictwie nale

ży uznać stanowisko, że zarówno treść 

specyfikacji

,  jak  i  treść  oferty  stanowią  merytoryczne  postanowienia  oświadczeń  woli 

odpowiednio:  zamawiającego,  który  w  szczególności  przez  opis  przedmiotu  zamówienia 

precyzuje,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza o tym, czy treść złożonej oferty odpowiada treści specyfikacji – jest z nią zgodna.  

Aby  zapewnić  możliwość  sprawdzenia  zgodności  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji, 

ustawa  pzp  z  jednej  strony  obliguje  zamawiającego,  aby  prowadził  całe  postępowanie 

o 

udzielenie  zamówienia  w  formie  pisemnej,  w  tym  udostępnił  specyfikację  (art.  133  ust.  1 

pzp; art. 37 ust. 2 po

pzp), która ma zawierać w szczególności opis przedmiotu zamówienia, 

określenie  terminu  wykonania  zamówienia,  opis  sposobu  przygotowania  oferty,  opis 

kryteriów  oceny  ofert  wraz  z  podaniem  wag  tych  kryteriów  i  sposobu  oceny  ofert, 

projektowane  postanowienia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  istotne  warunki 

umowy w sprawie zamówienia publicznego oraz opis sposobu przygotowania ofert (art. 134 

ust. 1 pkt 4, 6, 14, 18, 20; art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 10, 13 i 16 popzp). Z drugiej strony przepisy 

zastrzegają  pod  rygorem  nieważności  dla  oferty  składanej  przez  wykonawcę 

w 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  o  wartości  zamówienia  powyżej  progów  unijnych 

formę  elektroniczną  (art.  63  ust.  1  pzp;  art.  10a  ust.  5  popzp),    przy  czym  w  jeszcze 

dawniejszym  stanie 

prawnym  była  to  forma  pisemna  pod  rygorem  nieważności),  a  treść 

takiej oferty musi odpowiadać treści specyfikacji (art. 218 ust. 2 pzp; art. 82 ust. 3 popzp). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjmuje  się  również,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy  opierać  na  art.  66  §  1  Kodeksu  cywilnego,  zgodnie  z  którym  jest  nią  oświadczenie 

drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. Z uwagi 

na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem treści oferty będzie 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  specyfikacji  wymagany 

Sygn. akt KIO 3722/21 

od 

wykonawcy  zakres  i sposób konkretyzacji  oświadczenia woli,  który  będzie podstawą dla 

oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z  merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu 

zamówienia.  

W  konsekwencji  nie  tylko  treść  wynikająca  explicite  ze  złożonej  oferty,  ale  również 

nieskonkretyzowanie jej treści przez wykonawcę w sposób lub w zakresie wymaganym przez 

zamawiającego,  może  być  podstawą  do  stwierdzenia  niezgodności  oferty  z  treścią 

specyfikacji,  

gdyż – co do zasady – niedopuszczalne jest precyzowanie i poprawianie treści 

złożonej  oferty,  w  szczególności  z  uwagi  za  naczelne  zasady  równego  traktowania 

wykonawców i zachowania uczciwej konkurencji.  

W  zakresie 

zastosowania  przesłanki  odrzucenia  oferty  z  art.  89  ust.  1  pkt  2  popzp 

[obecnie art. 226 ust. 1 pkt 5] 

mieści się bowiem również sporządzenie oferty w inny sposób, 

niż  żądał  tego  zamawiający,  o  ile  niezgodność  taka  dotyczy  elementów  treści  oferty 

w aspekc

ie  formalnym  i  materialnym,  choć  nie  może  tu  chodzić  wyłącznie  o  niezgodność 

sp

osobu  spełnienia  tych  aspektów  [por.  J.  Pieróg  w:  Prawo  zamówień  Publicznych. 

Komentarz,  wyd.  C.H.  Beck,  Warszawa  2009]

.  Innymi  słowy  niezgodność  treści  oferty 

z 

treścią  specyfikacji  może  polegać  na  sporządzeniu  i  przedstawieniu  oferty  w  sposób 

niezgodny  z  wymaganiami  specyfikacji,  z  zaznaczeniem, 

że  chodzi  tu  o  wymagania 

specyfikacji 

dotyczące  sposobu  wyrażenia,  opisania  i  potwierdzenia  zobowiązania 

(świadczenia) ofertowego, a więc wymagania co do treści oferty, a nie wymagania co do jej 

formy, które również zamieszczane są w specyfikacji [por. np. uzasadnienie wyroku Izby z 13 

listopada 2013 r. sygn. akt KIO 2478/13]. 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z art. 89 ust. 1 pkt 2 popzp [obecnie art. 226 ust. 1 pkt 5 pzp] 

musi być możliwe uchwycenie 

na  czym  konkretnie  taka  niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest 

zgodne  z  konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jednoznacznie 

postanowieniami specyfikacji. 

Z  art.  223  ust.  1  pzp  [poprzednio  87  ust.  1  pzp

]  wynika,  że  w  toku  badania i  oceny 

ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień  dotyczących  treści  złożonych 

ofert.  Niedopuszczalne  jest  prowadzeni

e  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji 

dotyczących  złożonej  oferty  oraz  z  zastrzeżeniem  ust.  2  (oraz  dialogu  konkurencyjnego), 

dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej tre

ści. Zmiany te sprowadzają się to do wspominanej 

powyżej instytucji poprawienia omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją, 

co nie może jednak powodować istotnej zmiany treści oferty.  

Jednakże, co ma kluczowe znaczenie w tej sprawie, wystąpienie stanu niezgodności 

t

reści oferty z treścią specyfikacji nie zawsze może być podstawą odrzucenia oferty, z uwagi 

na  art.  223  ust.  2  pkt  3  pzp  [poprzednio  art.  87  ust.  2  pkt  3  popzp].  Odrzuceniu  podlega 

Sygn. akt KIO 3722/21 

zatem  wyłącznie  oferta,  której  treść  jest  niezgodna  z  treścią  specyfikacji  w  sposób 

zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie  w  złożonej 

ofercie niezgodności niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uc

zestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  ze  specyfikacją 

[tak  m.in. 

w  uzasadnieniach  wyroków  Izby  wydanych:  3  kwietnia  2012  r.  sygn.  akt  KIO 

556/12, 9 listopada 2012 r. sygn. akt: KIO 2343/12, KIO 2346/12, 22 listopada 2012 r. sygn. 

akt: KIO 2396/12, KIO 2416/13, 10 czerwca 2013 r. sygn. akt KIO 1266/13] 

– o tyle kluczową 

sprawą jest, czy w konkretnym stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia 

woli  wykonawcy  w  sposób  nienaruszający  nadrzędnej  zasady  zachowania  uczciwej 

konkurencji  pomiędzy  wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje 

instrumenty  służące  odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono 

niejednoznaczne 

–  w  postaci  instytucji  wyjaśnień  treści  oferty,  a także  służące poprawieniu 

oferty 

–  jeśli  wprost  nie  odpowiada  ona  treści  specyfikacji  –  instytucja  poprawiania  tzw. 

innych  om

yłek,  a  ponadto  obliguje  zamawiającego  do  poprawienia  w  ofercie  oczywistych 

omyłek pisarskich oraz oczywistych omyłek rachunkowych, z uwzględnieniem konsekwencji 

rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została 

wyłączona  bowiem  ogólna,  charakterystyczna  dla  prawa  cywilnego  zasada  ustalania  treści 

złożonego  oświadczenia  woli  w  sposób  odzwierciedlający  zamiar  strony  i  cel  złożenia 

oświadczenia.  W  realiach  konkretnej  sprawy,  zanim  zamawiający  podejmie  decyzję 

o odrzuceniu ofert

y jako niezgodnej z treścią specyfikacji, zobowiązany jest wszechstronnie 

ją  zbadać  bacząc,  by  wyjaśnić  stwierdzone  nieprawidłowości  i  dokonać  poprawy  omyłek. 

Dopiero wyczerpanie tej procedury uprawnia zamawiającego do ustalenia, że treść oferty nie 

odpowiada  treści  specyfikacji,  a  w  konsekwencji  odrzucenia  oferty  [vide  wyrok  Izby  z  5 

stycznia 2012 r. sygn. akt KIO 2743/11 oraz wyrok Izby z 29 lipca 2011 r. sygn. akt 1514/11}. 

Jak 

to powyżej ustalono, RPM zaoferowało 120-miesięczny okres gwarancji i rękojmi 

w  sytuacji,  gdy  Zamawiający  określił  w  specyfikacji,  że  dopuszcza  maksymalnie 

zaoferowanie 72-

miesięcznej rękojmi i gwarancji. 

Pozostaje  zatem  ocen

a,  czy  i  w  jaki  sposób  Zamawiający  powinien  dokonać 

skorygowania powyższej niezgodności.  

Na wstępie należy zauważyć, że intencją ustawodawcy towarzyszącą wprowadzeniu 

art.  87  ust.  2  popzp 

[odpowiednika  obowiązującego  art.  223  ust.  2  pzp]  było  zniwelowanie 

formalizmu  występującego  na  gruncie  ustawy  popzp,  aby  umożliwić  branie  pod  uwagę 

w 

postępowaniach  o  udzielenie  zamówień  publicznych  ofert  obarczonych  nieistotnymi 

wadami,  będącymi  wynikiem  różnego  rodzaju  błędów  i  omyłek,  których  skorygowanie  nie 

Sygn. akt KIO 3722/21 

prowadzi 

do  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Wynika  to  wprost  z uzasadnienia  do  ustawy  z 

dnia  4  września  2008  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych 

innych  ustaw: 

W  projekcie  wprowadza  się  istotne  zmiany  dotyczące  sposobu  poprawiania 

oczy

wistych omyłek pisarskich rachunkowych (art. 87 ust. 2). Rezygnuje się z zamkniętego 

katalogu  sposobu  poprawiania  omyłek  rachunkowych,  pozostawiając  jednocześnie 

zamawiającemu uprawnienie do poprawiania oczywistych omyłek pisarskich, rachunkowych 

oraz inny

ch omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków 

zamówienia. Proponowane rozwiązanie przyczyni się do usprawnienia procedury udzielania 

zamówienia  publicznego  oraz  do  zmniejszenia  liczby  odrzucanych  ofert  i  unieważnianych 

po

stępowań. Ogranicza się sytuacje, w których oferty uznane za najkorzystniejsze podlegają 

odrzuceniu  ze  względu  na  błędy  rachunkowe  w obliczeniu  ceny,  które  nie  są  możliwe  do 

poprawienia  w  myśl  ustawowo  określonych  reguł.  Jest  to  szczególnie  istotne  w  kontekście 

zamówień  na  roboty  budowlane,  w  których  oferty  wykonawców,  niezwykle  obszerne  i 

szczegółowe,  liczące  nieraz  po    kilkadziesiąt  tomów,  często  podlegają  odrzuceniu  ze 

względu  na  drobne  błędy  w  ich  treści.  Proponowany  przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3  w 

szcze

gólności  ma  na  celu  umożliwienie  poprawiania  tego  rodzaju  błędów,  które  mogą 

pojawić  się  w  trakcie  sporządzania  kosztorysu  ofertowego.  Należy  również  podkreślić,  że 

proponowane  rozwiązanie  nie  stoi  na  przeszkodzie  temu,  aby  zamawiający  samodzielnie 

precyzo

wał  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  przykładowe  okoliczności,  w 

których  będzie  dokonywał  poprawy    omyłek  w  ofertach  w  trybie  art.  87  ust.  2.  Powyższe 

prowadzi  do  przejrzystości  postępowania,  ogranicza  kazuistykę  ustawy  i  może  ograniczyć 

ewentualne spory z wykonawcami.  

W orzecznictwie Izby wielokrotnie 

podkreślono, że celem postępowania o udzielenie 

zamówienia  publicznego  nie  jest  dokonanie  wyboru  oferty  najbardziej  poprawnej  formalnie, 

lecz dokonanie wyboru oferty z najniższą ceną lub oferty przedstawiającej najkorzystniejszy 

bilans  ceny  i  innych  kryteriów  odnoszących  się  do  przedmiotu  namówienia  (oferty 

najkorzystniejszej  ekonomicznie)  [vide  uzasadnienie  wyroku Izby  z  23 marca  2011  r.   sygn. 

akt  KIO  522/11]

.  Jednocześnie  czynność  poprawienia  oferty  ma  charakter  obligatoryjny 

i 

zamawiający  nie  może  uchylić  się  od  jej  wykonania.  Zaniechanie  takiej  czynności  należy 

uznać należy za działanie sprzeczne nie tylko z prawem, ale i nieracjonalne, gdyż prowadzi 

do  niesłusznego  odrzucenia  najkorzystniejszej  oferty,  które  nie  zapewnia  wyboru  oferty 

zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.  

Izba  podziela  również  stanowisko  [wyrażone  już  w  uzasadnieniu  wyroku  Izby  z  5 

sierpnia 2009 r. sygn. akt. 

KIO/UZP 959/09}, że rozumienie „innej omyłki” z art. 87 ust. 2 pkt 

3  popzp  [obecnie  art.  223  ust.  2  pkt  3  pzp] 

nie  powinno  być  interpretowane  zawężająco, 

tj. 

jedynie  jako  techniczny  błąd  w  sposobie  sporządzenia  oferty,  pominięcie  lub  pomylenie 

Sygn. akt KIO 3722/21 

określonych wyrażeń lub wartości czy wszelkich innych przeoczeń i braków, które powstały 

bez  świadomości  ich  wystąpienia  po  stronie  wykonawcy.  Słownikowe  rozumienie  słowa 

„omyłka”  oznacza  spostrzeżenie,  sąd  niezgodny  z  rzeczywistością,  błąd  w  postępowaniu, 

rozumowaniu  itp.  [tak  w 

Słowniku  języka  polskiego  pod  red.  Witolda  Doroszewskiego, 

Wydawnictwo Naukowe PWN, dostępnym na stronie http://sjpd.pwn.pl]. Omyłka wykonawcy 

w  przygotowaniu  oferty  może  zatem  również  wynikać  z  jego  błędnego  przekonania  co  do 

wymaganego  sposobu  wykonania  zamówienia  i  wyrażenia  powyższego  w  ofercie. 

Wykonawca może więc sporządzić ofertę z pełną świadomością co do celowości i kształtu jej 

poszczególnych zapisów, jednakże mylnie nie zdaje sobie sprawy ze stanu jej niezgodności 

z treścią specyfikacji. Tego typu błędy wykonawcy, pod warunkiem ich nieistotności, również 

podlegają  poprawie.  Ostatecznym  momentem  weryfikacji  omyłki,  w  tym  przypadku  zmiany 

przekonania  wykonawcy  co  do  poprawności  jego  oferty,  jest  wywołujące  określone  skutki 

prawne 

zawiadomienie 

o 

dokonanym 

poprawieniu 

omy

łki  i  ewentualne  jego 

zakwestionowanie przez wykonawcę (art. 226 ust. 1 pkt 11 pzp; poprzednio w art. 89 ust. 1 

pkt 7 popz mowa była o braku zgody na poprawienie), niezależnie od wcześniej składanych 

deklaracji w tym przedmiocie.  

Resumując,  jeżeli  jakieś  konkretne  okoliczności  nie  wskazują  co  innego  –  należy 

przyjąć  założenie,  zgodnie z  którym  wykonawcy  składają oferty  w  dobrej  wierze  i  na  serio, 

z 

zamiarem zaoferowania świadczenia we wszystkich elementach zgodnego z wymaganiami 

określonymi  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  i  na  warunkach  określonych  w  specyfikacji. 

Natomiast nie zawsze im się to udaje, choćby z powodu niedołożenia należytej staranności, 

i  

wtedy  obowiązkiem  zamawiającego  jest  rzetelne  rozważnie  możliwości  zastosowania 

art. 223 ust. 2 pkt 3 pzp. 

Wprost z niego 

wynika, że taka poprawa nie może prowadzić do istotnej zmiany treści 

oferty.  Oczywiste  jest  zatem,  że  przypadku  zastosowania  tego  przepisu  każdorazowo 

następuje  zmiana  treści  oferty.  Natomiast  granicą  dopuszczalności  takiej  zmiany  jest  to, 

aby nie 

miała istotnego charakteru. Przy czym o istotności zmiany treści oferty każdorazowo 

decydują  okoliczności  konkretnej  sprawy:  na  ile  zmiana  oddaje  pierwotny  sens  i  znaczenie 

treści  oferty,  a  na  ile  stanowi  wytworzenie  całkowicie  nowego  oświadczenia,  odmiennego 

od 

złożonego  przez  wykonawcę w  stopniu nakazującym  uznać,  że  wykonawca nie  złożyłby 

takiego  oświadczenia,  gdyż  nie  odzwierciedla  ono  jego  intencji  wyrażonych  w  poddawanej 

poprawie  ofercie.  O  istotności  takiej  może  zatem  decydować  skala  zmiany  wielkości  ceny, 

skala  zmiany  zakresu  przedmiotu  świadczenia  czy  warunków  jego  realizacji.  Dla  oceny 

istotnego  charakteru  wprowadzanych  zmian  kluczowe  znaczenie  ma  bowiem  ich  zakres 

w 

stosunku  do całości treści  oferty  i  przedmiotu zamówienia.  Na  powyższe uwarunkowania 

zwrócił uwagę Sąd Okręgowy w Krakowie w uzasadnieniu wyroku z 23 kwietnia 2009 r. sygn. 

Sygn. akt KIO 3722/21 

akt  XII  Ga  102/09: 

W  ocenie  Sądu  Okręgowego  nie  ulega  jednak  kwestii,  iż  ocena,  czy 

poprawienie  innej  omyłki  przez  zamawiającego  powoduje  (lub  nie)  istotną  zmianę  w  treści 

oferty musi być dokonywana na tle konkretnego stanu faktycznego. To co w ramach danego 

zamówienia może prowadzić do istotnej zmiany w treści oferty nie musi rodzić takiego efektu 

przy  ocenie ofert  innego  podobnego zamówienia.  Nadto  należy zaznaczyć, że poprawienie 

przez  zamawiającego  innej  omyłki  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt.  3  Pzp  nie  może  powodować 

istotnych  zmian  w  treści  całej  oferty,  a  nie  jej  fragmentu.  Innymi  słowy  kwantyfikator 

„istotnych zmian” należy w ocenie sądu odnosić do całości treści oferty i konsekwencję tych 

zmian należy oceniać, biorąc pod uwagę przedmiot zamówienia i całość oferty. 

Tymcz

asem  Zamawiający  w  tej  sprawie  [vide  uzasadnienie  odrzucenia  oferty 

i 

odpowiedź  na  odwołanie]  nie  był  w  stanie  podać  żadnego  istotnego  i  adekwatnego 

do 

zaistniałych  okoliczności  argumentu  przemawiającego  za  brakiem  możliwości 

poprawienia  stwierdzonej  przez  siebie  w  ofercie  Odwołującego  niezgodności, 

która w oczywisty  sposób nie ma  istotnego znaczenia biorąc  pod  uwagę   całokształt  oferty. 

Zamawiający  zdaje  się  w  ten  sposób  negować  możliwość  zmiany  treści  oferty  nawet 

w 

przypadku, gdy zaoferowano mu warunki lepsze niż wymagał. Jednakże art. 223 ust. 2 pkt 

3  pzp  (art.  87  ust.  2  pkt  3  popzp) 

nie  ogranicza  możliwości  dokonywania  zmian  z  punktu 

widzenia  tego,  czy  dotyczą  przedmiotowo  lub  podmiotowo  istotnych  albo  nieistotnych 

elementów oferty, gdyż granicą dopuszczalności zmian jest to, nie stanowiła ona znaczącej 

ingerencji  w treść  oferty,  która  spowodowałaby wytworzenie przez  zamawiającego zupełnie 

nowej  treści  oświadczenia  woli  w  stosunku  do  złożonego  przez  wykonawcę  w  powyżej 

przedstawionym rozumieniu. Jak to słusznie wskazano w uzasadnieniu wyroku z 13 stycznia 

2012  r.  sygn.  akt  KIO  2810/11:  [w] 

orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  i  sądów 

okręgowych  przyjmuje  się  np.  możliwość  poprawiania  treści  oferty  odnoszących  się 

bezpośrednio  do  ich  essentialia  negotii  (np.  w  celu  uniknięcia  tzw.  „kazusu  lamp  na 

obwodnicy  Wrocławia”,  czyli  odrzucania  ofert  z  powodu  drobnych  błędów  w  ich  treści). 

Podo

bne stanowisko Izba zajęła w uzasadnieniach wyroków z: 24 listopada 2010 r. sygn. akt 

KIO 2490/10 i 

z 28 września 2010 r. sygn. akt KIO1978/10. 

Co  do  możliwości  samodzielnego  poprawienia  przez  zamawiającego  omyłkowej 

niezgodności,  bez  udziału  wykonawcy,  w  pierwszej  kolejności  należy  zauważyć,  że  jest  to 

wypracowana  w  orzecznictwie  wskazówka  zmierzająca  do  wytyczenia  bezpiecznej  granicy 

zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 popzp [art. 223 ust. 2 pkt 3 pzp]

, gdyż przepis wprost takiej 

przesłanki  nie  formułuje.  Niewątpliwie  stosowanie  jej  w  praktyce  przez  zamawiających 

eliminuje  ryzyko  naruszenia  zakazu  prowadzenia  jakichkolwiek  negocjacji  z  wykonawcą 

na 

temat  złożonej  oferty  oraz  gwarantuje  zachowanie  podstawowych  zasad  równego 

traktowania  wykonawców  i  przestrzegania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy  nimi.  W  ocenie 

Sygn. akt KIO 3722/21 

Izby nie oznacza to jednak braku możliwości uprzedniego zastosowania instytucji wezwania 

wykonawcy  do  wyjaśnienia  treści  złożonej  oferty.  Wręcz  przeciwnie,  skorzystanie  przez 

zamawiającego  z  wyjaśnień  wykonawcy  może  być  wręcz  nieodzowne  nie  tylko  dla  oceny, 

czy  doszło  w  ogóle  do  pomyłki,  lecz  również  dla  ustalenia  w  jaki  sposób  należałoby  ją 

poprawić. Zdaniem składu orzekającego Izby należy tu odróżnić dopuszczalne skorzystanie 

z treści udzielonych przez wykonawcę wyjaśnień od niedopuszczalnej ingerencji wykonawcy. 

Skoro  dopuszczalne  jest  wyjaśnienie  treści  złożonej  oferty,  dysponowanie  przez 

zamawiającego  wszystkimi  niezbędnymi  danymi  do  dokonania  poprawienia  omyłek  bez 

ingerencji  wykonawcy  należy  oceniać  z  uwzględnieniem  informacji  uzyskanych  w  wyniku 

wyjaśnień.  Należy  podkreślić,  że z  uwagi  na  nieoczywisty  charakter  tzw.  innych  omyłek,  o, 

wezwanie do wyjaśnień może służyć zarówno ustaleniu, czy i gdzie zostały one popełnione, 

a także czy i w jaki sposób mogą zostać poprawione. 

W  okolicznościach  rozstrzyganej  sprawy  Zamawiający,  nawet  bez  kierowania 

wezwania  do  wyjaśnień,  był  w  stanie  zarówno  stwierdzić  na  czym  polega  omyłkowa 

niezgodność,  co  uczynił,  jak  i  w  jaki  sposób  ją  poprawić,  czego  bezpodstawnie  zaniechał, 

pomimo że nie wezwał Odwołującego do złożenia wyjaśnień. 

Resumując, w ocenie Izby z całokształtu okoliczności towarzyszących złożeniu oferty 

przez  RPM  wynika  wola  zaoferowania  realizacji  tego 

zamówienia  na  warunkach 

wynikających  ze  specyfikacji,  w  tym  zaoferowania  jak  najdłuższego  okresu  gwarancji 

i 

rękojmi,  a  zatem  obowiązkiem  Zamawiającego  było  odpowiednie  poprawienie  tej  oferty 

w 

sposób, który powinien być oczywisty dla Zamawiającego. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  naruszenie  przez  Zamawiającego 

art.  226  ust.  1  pkt  5  w  zw.  z  art. 

223 ust. 2 pkt 3, a w konsekwencji również art. 255 pkt 3 

ustawy  pzp  miało  wpływ  na  wynik  prowadzonego  przez  niego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia – wobec czego – działając na podstawie art. 554 ust. 1 pkt 1, ust. 3 pkt 1 lit. a 

oraz b ustawy pzp 

– orzekła, jak w pkt 1. sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego w tej sprawie, na które złożył się uiszczony 

wpis  od  odwołania  oraz  uzasadnione  koszty  Odwołującego  w  postaci  wynagrodzenia 

pełnomocnika,  orzeczono  –  w  pkt  2.  sentencji  –  stosownie  do  jej  wyniku  na  podstawie  art. 

557 nowej ustawy p

zp w zw. z § 5 pkt 1 i 2 lit. b oraz § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

post

ępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu 

od 

odwołania (Dz. U. poz. 2437) – obciążając nimi Zamawiającego.