KIO 3730/21 KIO 3732/21 WYROK dnia 17 stycznia 2022 r.

Stan prawny na dzień: 13.06.2022

Sygn. akt:  

KIO 3730/21 

KIO 3732/21 

WYROK 

 z dnia 17 stycznia 2022 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  

−   w składzie: 

Przewodniczący:      Bartosz Stankiewicz 

Ryszard Tetzlaff 

Justyna Tomkowska 

 Protokolant:    

Adam Skowroński 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2022 r. w Warszawie 

odwołań wniesionych 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 24 grudnia 2021 r. przez: 

A) 

przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  ROKOM  

Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie przy ul. Karnickiej 22 (03-162 Warszawa), POL-DRÓG 

Warszawa  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  przy  ul.  Wólczyńskiej  133  (01-919 

Warszawa),  D.S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  D.S.  SZADEK  z 

siedzibą w Łodzi przy ul. Jana Karola Chodkiewicza 21 (94-028 Łódź), W.S. prowadzącą 

działalność gospodarczą pod nazwą WIBUD W.S. z siedzibą w Łodzi przy ul. Przełajowej 

044 Łódź) oraz G&P M.M., P.M. Sp. j. z siedzibą w Łodzi przy ul. Bolesława 13 (93-

492 Łódź) – sprawa o sygn. akt KIO 3730/21; 

B) 

wykonawcę FBSerwis S.A. z siedzibą w Warszawie przy ul. Siedmiogrodzkiej 9 (01-204 

Warszawa) 

– sprawa o sygn. akt KIO 3732/21; 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Generalną  Dyrekcją  Dróg  Krajowych  

i Autostrad Oddział w Łodzi z siedzibą w Łodzi przy ul. Irysowej 2 (91-857 Łódź) 

przy udziale: 

A)  wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo 

Robót Drogowych S.A. z siedzibą w Poddębicach przy ul. Łódzkiej 108 (99-200 Poddębice) 

oraz  Sandfield  Capital  S

p.  z  o.o.  z  siedzibą  w Warszawie przy  ul.  Puławskiej  111A  lok.  86 

(02-707  Warszawa), 

zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  

w sprawach o sygn. akt KIO 3730/21 i KIO 3732/21 po stronie 

zamawiającego; 


B)  wykonawcy  FBSerwis  S.A.  z  siedzibą  w Warszawie przy  ul.  Siedmiogrodzkiej  9 (01-204 

Warszawa), zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego w sprawie o sygn. 

akt KIO 3

730/21 po stronie zamawiającego; 

C) 

przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  ROKOM  

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  przy  ul.  Karnickiej  22  (03-162  Warszawa),  POL-DRÓG 

Warszawa Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie przy ul. Wólczyńskiej 133 (01-919 Warszawa), 

D.S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  D.S.  SZADEK  z  siedzibą  w  Łodzi 

przy  ul.  Jana  Karola  Chodkiewicza  21  (94-028 

Łódź),  W.S.  prowadzącą  działalność 

gospodarczą  pod  nazwą  WIBUD  W.S.  z  siedzibą  w  Łodzi  przy  ul.  Przełajowej  4  (94-044 

Łódź) oraz G&P M.M., P.M. Sp. j. z siedzibą w Łodzi przy ul. Bolesława 13 (93-492 Łódź), 

zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO 

732/21 po stronie odwołującego 

orzeka: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  sprawie  oznaczonej  sygn.  akt  KIO  3730/21  

w części dotyczącej zarzutów podniesionych wobec oferty wykonawcy Przedsiębiorstwo 

Robót  Drogowo-Mostowych  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą w  Piotrkowie Trybunalskim  w związku  

z cofnięciem zarzutów w tym zakresie. 

W pozostałym zakresie oddala odwołanie w sprawie o sygn. akt KIO 3730/21. 

3.  O

ddala odwołanie w sprawie o sygn. akt KIO 3732/21. 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia:  ROKOM  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  POL-DRÓG  Warszawa  Sp.  

z o.o. z siedzibą w Warszawie, D.S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą 

D.S. 

SZADEK z siedzibą w Łodzi, W.S. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą 

WIBUD 

W.S. 

siedzibą 

Łodzi 

oraz 

G&P 

M.M., 

P.M. 

Sp. 

j.  

z siedzibą w Łodzi oraz wykonawcę FBSerwis S.A. z siedzibą w Warszawie i: 

zalicza  na 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  30  000  zł  00  gr 

(słownie: trzydzieści tysięcy złotych zero groszy), uiszczoną przez ww. wykonawców 

tytułem wpisów od odwołań, w tym: 

A. 

kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną 

przez wykonawc

ów wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: ROKOM Sp. 

z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  POL-DRÓG  Warszawa  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Warszawie,  D.S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  D.S. 

SZADEK z siedzibą w Łodzi, W.S. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą 

WIBUD 

W.S. 

z  siedzibą  w  Łodzi  oraz  G&P  M.M.,  P.M.  Sp.  j.  

z siedzibą w Łodzi tytułem wpisu od odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 3730/21; 


B. 

kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną 

przez  wykonawc

ę  FBSerwis  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  tytułem  wpisu  od 

odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 3732/21; 

zasądza  od  ww.  wykonawców  na  rzecz  zamawiającego  –  Generalnej  Dyrekcji  Dróg 

Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Łodzi  z  siedzibą  w  Łodzi  kwotę  7  200  zł  00  gr 

(słownie:  siedem  tysięcy  dwieście  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  uzasadnione 

koszty strony, w tym: 

A. 

zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

ROKOM  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  POL-DRÓG  Warszawa  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Warszawie, D.S. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D.S. 

SZADEK z siedzibą w Łodzi, W.S. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą 

WIBUD  W.S. 

z  siedzibą  w  Łodzi oraz  G&P  M.M.,  P.M.  Sp.  j.  z siedzibą w  Łodzi  na 

rzecz 

zamawiającego 

Generalnej 

Dyrekcji 

Dróg 

Krajowych  

i  Autostrad  Oddział  w  Łodzi  z  siedzibą  w  Łodzi  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy 

tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty  strony  poniesione  z  tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika w sprawie o sygn. akt KIO 3730/21; 

B. 

zasądza  od  wykonawcy  FBSerwis  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  na  rzecz 

zamawiającego  Generalnej  Dyrekcji  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Łodzi  

z siedzibą w Łodzi kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy), 

stanowiącą  koszty  strony  poniesione  z  tytułu  wynagrodzenia  pełnomocnika  

w sprawie o sygn. akt KIO 3732/21. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

……………………………. 

……………………………. 


Sygn. akt: KIO 3730/21 

KIO 3732/21 

U z a s a d n i e n i e 

Generalna  Dyrekcja  Dróg Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Łodzi, prowadzi  w trybie 

przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na 

podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j. 

Dz.  U.  z  2021  r.,  poz.  1129  ze  zm.)

,  zwanej  dalej:  „Pzp”  pn.:  Całoroczne  utrzymanie  dróg 

krajowych  zarządzanych  przez  Generalną  Dyrekcję  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w 

Łodzi, Rejon Autostradowy w Łowiczu – autostrada A2, o numerze: O/Ł.D-32413.9.2021.vk, 

zwane dalej: „postępowaniem”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 4 sierpnia 2021 r. pod numerem 2021/S 149-397269.  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  usługi,  jest  wyższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 Pzp.  

Sygn. akt KIO 3730/21 

W  dniu  24  grudnia  2021  r.  wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie 

zamówienia:  ROKOM  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  POL-DRÓG  Warszawa  Sp.  

z o.o. z siedzibą w Warszawie,  D.S. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą D.S. 

SZADEK z siedzibą w Łodzi, W.S. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą WIBUD 

W.S. 

z  siedzibą  w  Łodzi  oraz  G&P  M.M.,  P.M.  Sp.  j.  z  siedzibą  w  Łodzi  (zwani  dalej: 

„odwołującym”)  wnieśli  odwołanie  wobec  czynności  i  zaniechań  zamawiającego 

polegających na: 

wyborze  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  konsorcjum:  Przedsiębiorstwo  Robót 

Drogowych  S.A.  z  siedzibą  w  Poddębicach  oraz  Sandfield  Capital  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie (zwanych dalej jako: „PRD”); 

zaniechaniu  odrzucenia  oferty  PRD  z  powodu  rażąco  niskiej  ceny  oraz  niewykazania 

wskutek wezwania do wyjaśnień ceny, że zaoferowana cena nie jest rażąco niska; 

- zaniechaniu 

udostępnienia odwołującemu treści wyjaśnień rażąco niskiej ceny PRD wraz z 

dowodami,  pomimo  że  odwołanie  PRD  do  KIO  w  sprawie  zamiaru  odtajnienia  przez 

zamawiającego  tych  wyjaśnień  zostało  przez  Izbę  oddalone,  a  w  konsekwencji  decyzja 

zamawiającego o zamiarze odtajnienia stała się ostateczna; 


zaniechaniu wezwania wykonawcy FBSerwis S.A. z siedzibą w Warszawie (zwanego dalej 

jako: „FBSerwis”) do złożenia wyjaśnień w zakresie wyliczenia ceny, w sytuacji, gdy istotne 

elementy  składowe  ceny  oferty  tego  wykonawcy  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia i budzą wątpliwości co do możliwości wykonania za nie przedmiotu 

zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  w  dokumentach 

zamówienia oraz obowiązującymi przepisami; 

-  zaniechaniu  odrzucenia  oferty  wykona

wców  PRD  oraz  Przedsiębiorstwo  Robót  Drogowo 

Mostowych  Sp. z  o.o.  z siedzibą  w  Piotrkowie Trybunalskim (zwanego dalej jako: „PRDM”) 

pomimo, że zostały złożone w warunkach czynu nieuczciwej konkurencji; 

odrzuceniu oferty odwołującego z powodu wniesienia wadium w sposób nieprawidłowy; 

co przy uwzględnieniu danych zawartych w ofercie odwołującego i postanowień SWZ miało 

bezpośredni wpływ na wybór oferty najkorzystniejszej w postępowaniu. 

Zaskarżonym 

czynności 

zamawiającego, 

odwołujący 

zarzucił 

naruszenie 

nas

tępujących przepisów Pzp: 

1)  art.  226  ust  1  pkt  8  Pzp  oraz  art.  224  ust  6  Pzp  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

wykonawcy  PRD  pomimo,  że  zawiera  rażąco  niską  cenę  oferty  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia  a  ponadto  złożone  przez  wykonawcę  wyjaśnienia  ceny  wraz  z  dowodami  nie 

uzasadniają podanej w ofercie ceny; 

2)  art. 

18  ust.  1,  2,  i  3 Pzp w  związku  z  art.  11  ust.  2  ustawy  z  dnia 16  kwietnia 1993  r.  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  (t.j.  Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  1913 

–  zwanej  dalej  jako 

„UZNK”),  przez  pozbawione  podstaw  faktycznych  i  prawnych  zaniechanie  uznania  za 

bezskuteczne  i  udostępnienia  treści  uzasadnienia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  złożonych 

przez PRD wyjaśnień ceny, a także informacji znajdujących się w wyjaśnieniach w zakresie 

rażąco niskiej ceny wraz z ew. dowodami; 

3)  art.  224  ust.  1  i  4  Pzp  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  2  Pzp 

–  przez  zaniechanie  wezwania 

wykonawcy  FBSerwis  do  udzielenia  wyjaśnień  zaoferowanej  ceny  pomimo,  że  istotne 

elementy  składowe  ceny  mają  charakter  rażąco  niskich  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia i budzą zasadnicze wątpliwości co do możliwości wykonania za nie przedmiotu 

zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  w  dokumentach 

zamówienia i obowiązującymi przepisami; 

4)  art.  226  ust  1  pkt  7  Pzp  w  związku  z  art.  3  ust  1  oraz  art.  15  ust.  1  pkt  1  UZNK,  przez 

zaniechanie odrzucenia ofert PRD oraz PRDM pomimo, że obydwie oferty zostały złożone w 

warunkach czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na manipulowaniu cenami istotnych 

elementów zamówienia, w oderwaniu od wartości rynkowej świadczeń; 

5) art. 226 ust 1 pkt 14 Pzp przez odrzucenie oferty odwołującego z postępowania pomimo, 

że wadium jakie wniósł w postępowaniu zostało wniesione w sposób prawidłowy; 


co skutkowało naruszeniem art. 239 ust 1 Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 Pzp oraz 17 ust 2 Pzp 

przez  wadliwy  wybór  oferty  najkorzystniejszej  w  postępowaniu  i  ma  bezpośredni  wpływ  na 

jego wynik. 

W oparciu o przedstawione wyżej zarzuty odwołujący, na podstawie art. 554 ust. 1 i 3 

Pzp,  wniósł  o  merytoryczne  rozpatrzenie  oraz  uwzględnienie  odwołania,  dopuszczenie  i 

przeprowadzenie  dowodu  z  dokumentacji  postępowania  –  na  okoliczności  wskazane 

odwołaniem oraz o nakazanie zamawiającemu: 

1)  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  jako  obarczonej  wadą  mającą 

wpływ na wynik postępowania; 

2) powtórzenie czynności oceny ofert w postępowaniu i w jej ramach o: 

odrzucenie  oferty  wykonawcy  PRD  z  powodu  zaoferowania  rażąco  niskiej  oferty  i 

niewykazania  w  złożonych  wyjaśnieniach,  że  cena  nie  jest  rażąco  niska,  a  także 

samodzielnie - 

zaniechania odrzucenia oferty PRD pomimo, że została złożona w warunkach 

czynu  nieuczciwej  konkurencji,  a  także  w  odniesieniu  do  oferty  tego  wykonawcy, 

udostępnienie treści złożonych przez PRD wyjaśnień ceny wraz z dowodami; 

-  wezwanie  w

ykonawcy  FBSerwis  do  złożenia  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  istotnych 

elementów składowych zamówienia zgodnie z uzasadnieniem odwołania; 

odrzucenie  oferty  PRD  oraz  PRDM  z  powodu  złożenia  ofert  w  warunkach  czynu 

nieuczciwej konkurencji;  

unieważnienie  odrzucenie  oferty  odwołującego  uznając,  że  wadium  złożone  w 

postępowaniu zostało wniesione prawidłowo. 

Odwołujący wskazał, że jego oferta zgodnie z rankingiem ofert (gdyby nie odrzucenie 

z  postępowania  kwestionowaną  odwołaniem  czynnością)  została  uplasowana  na  4  pozycji 

rankingowej. Przywrócenie odwołującego do postępowania przy odrzuceniu wybranej oferty 

oraz wezwanie do wyjaśnień ceny wykonawcy z pozycji 2 oraz odrzucenie oferty z pozycji 3 

skutkować  będzie  bezpośrednio  na  uzyskanie  zamówienia  przez  odwołującego.  W 

konsekwencji 

odwołujący  stwierdził,  że  nie  budziło  wątpliwości,  iż  jego  interes  prawny 

o

dwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  w  tym  postępowaniu  doznał  uszczerbku,  a  tym 

samym  odwołujący  może  ponieść szkodę  w  postaci  utraconych  zysków  z  realizacji  umowy 

zawartej z zamawiającym. 

W  uzasadnieniu  odwołania,  podsumowując  prezentację  przedmiotu  zamówienia, 

sposobu wyceny oraz sposobu rozliczenia, odwołujący wskazał, że w ramach postępowania 

mamy  do  czynienia  z  realizacją  usług  rozliczanych  w  zasadniczej  części  w  formule 

wynagrodzenia  obmiarowego  na  podstawie  cen  jednostkowych  zawartych  w  ofercie 

wykonawcy.  Specyfika  sposobu  realizacji  zamówienia  polega  na  braku  zagwarantowania 


przez  zamawiającego (poza  pozycjami  o  charakterze  ryczałtowym  –  utrzymanie MOP  oraz 

Zarządzanie  kontraktem)  jakichkolwiek  wolumenów  czynności.  Tym  bardziej  zatem  uznać 

należy,  że  poszczególne  wyceny  usług,  jako  stanowiące  podstawę  rozliczeń  muszą  mieć 

samodzielnie charakter rynkowy i realny. Dane odnośnie do ilości poszczególnych czynności 

zawarte w SWZ na podstawie których wykonawcy dokonywali wyliczeń poszczególnych cen 

elementów  składowych  i  łącznej  ceny  ofert  zostały  podane  przez  zamawiającego  w  celu 

oceny  i  porównania  ofert  bowiem  faktyczne  wynagrodzenie  wykonawcy  z  realizacji 

zamówienia  będzie  miało  źródło  w  rzeczywistych  ilościach  usług.  Należy  także  uwzględnić 

fakt,  że  mamy  do  czynienia  z  kontraktem  długoterminowym,  w  dodatku  w  bardzo 

niesprzyjającym otoczeniu makroekonomicznym – i niespotykanym rynkowo poziomie inflacji 

oraz  wzr

oście  cen  podstawowych  materiałów  niezbędnych  do  wykonania  zamówienia  jak 

ceny  paliw,  stali  i  rosnących  kosztów  pracy.  Dodatkowo  Umowa  przewiduje  całkowicie 

symboliczną  waloryzację  kontraktu  (do  5%),  co  powoduje,  że  wyceny  ofertowe  muszą 

uwzględniać  wysokie  ryzyko  kalkulacyjne  dla  zagwarantowania  minimalnej  rentowności 

kontraktu. 

W  dalszej  kolejności  odwołujący  zwrócił  uwagę  na  szacunkową  wartość  zamówienia  i 

wyjaśnił,  że wycena  zamawiającego  została dokonana według  cen  z  lipca  br.  podczas  gdy 

ofertowanie  n

astąpiło  20  września  br.  Ponadto  zwrócił  uwagę  na  fakt,  że  poprzednie 

zamówienie  dotyczące  utrzymania  tożsamego  odcinka  autostrady  było  realizowane  w 

formule „utrzymuj standard” przy rozliczeniu ryczałtowym kosztów całorocznego utrzymania 

co  powoduje,  że  zamawiający  nie  posiadał  szczegółowych  danych  poszczególnych  usług  i 

ich  wycen.  Odwołujący  wskazując  na  poziom  inflacji  (7,8%)  oraz  najwyższe  wzrosty  cen 

materiałów  budowlanych  w  ponad  30-letniej  historii  SEKOCENBUD  stwierdził,  że  wartość 

zamówienia  ustalona  przez  zamawiającego  na  koniec  lipca  br.  w  relacji  do  tempa  zmian 

inflacyjnych  oraz  kosztów  czynników  produkcji  z  czasu  złożenia  ofert  w  postępowaniu  nie 

może być w pełni wiarygodną podstawą ustalenia realności wycen ofertowych wykonawców. 

Pamiętać  przy  tym  należy,  że  szacunki  zamawiającego  pochodzą  z  lipca  br.  podczas  gdy 

sam  wzrost  inflacji  wyłącznie  na  listopad  to  wartość  ponad  7%.  Ceny  towarów  i  usług 

konsumpcyjnych  (CPI)  w  listopadzie  2021  r.  w  porównaniu  z  analogicznym  miesiącem 

ubiegłego  roku  wzrosły  o  7,7%  -  co  wynika  z  najnowszego  komunikatu  Głównego  Urzędu 

Statystycznego.  W  ostatnich  miesiącach  wzrost  inflacji  jest  wyjątkowo  szybki.  W 

październiku  osiągnął  blisko  7%,  we  wrześniu  inflacja  CPI  zbliżyła  się  do  6%,  w  sierpniu 

wynosiła 5,5% i po raz pierwszy od 2001 r. przekroczyła barierę 5%. Sierpniowy odczyt był 

też  wyraźnie  wyższy  niż  lipcowy  (5,0%)  oraz  zdecydowanie  wyższy  niż  i  tak  nieniskie 

odczyty  z  poprzednich  miesięcy:  4,4%  w  czerwcu  i  4,7%  w  maju.  Odwołujący  wskazał  na 

wysokie  i  nienotowane  w 

ostatnich  latach  zmiany  cen  samych  podstawowych  materiałów 

budowlanych jak stal czy beton.  


W  ocenie  odwołującego  obowiązkiem  wykonawców  była  rzecz  jasna  wycena  realna 

możliwości  wykonania  zamówienia  przy  uwzględnieniu  realiów  rynkowych  oraz  szacując  i 

ka

lkulując w cenie oferty ryzyka ekonomiczne w tym związane z zasadniczym wzrostem cen 

podstawowych  materiałów  budowlanych  ale  i  kosztów  pracy  –  wzrost  stawki  minimalnego 

wynagrodzenia  za  pracę  od  dnia  1  stycznia  2022  r.  przy  zastosowanej  w  postępowaniu 

klau

zuli  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę.  Za  sprawą  nowego  rozporządzenia  od 

stycznia  2022  r.  minimalne  pensje  osiągane  na  podstawie  umowy  o  pracę  wzrosną  do 

poziomu 3010 zł – to 210 zł więcej, niż aktualnie obowiązująca minimalna pensja (2800 zł), 

co 

oznacza wzrost o 7,5% w porównaniu do poprzedniego roku. 

Odwołujący  zwrócił  uwagę  na  wszystkie  oferty  złożone  w  postępowaniu  i  stwierdził,  że 

wycena ofertowa wykonawcy PRD była całkowicie oderwana tak od wartości zamówienia jak 

również  od  cen  pozostałych  ofert.  Wskazał  dodatkowo,  że  to  właśnie  wyceny  ofertowe 

konkurencyjnych  wykonawców  uznać  należy  za  najbardziej  wiarygodne  i  aktualne  źródło 

informacji nt. rynkowej wartości przedmiotu zamówienia. 

Odnosząc się do zarzutu rażąco niskiej ceny oferty i istotnych elementów składowych 

w  ofercie  PRD  odwołujący  wskazał,  że  zaprezentowane  zestawienie  cen  globalnych 

dowodzi, że oferta PRD była jako jedyna na poziomie tak znacząco zaniżonym w stosunku 

do  pozostałych  ofert,  ale  także  w  relacji  do  budżetu  zamawiającego  i  obowiązkiem 

z

amawiającego było wezwanie tego wykonawcy do wyjaśnień ceny. W ocenie odwołującego 

charakter  przedmiotu  zamówienia  i  zakres  rzeczowy  powodują,  że  poziom  wyceny  oferty 

PRD  zaprezentowany  w  złożonych  wraz  z  ofertą  szczegółowych  wycenach  elementów 

składowych – Tabele Elementów Rozliczeniowych uniemożliwia wykazanie, że wycena jest 

realna i umożliwiająca wykonanie zamówienia. Odnosząc się szczegółowo do wyceny oferty 

PRD  oferowana  cena  brutto  za  wykonanie  przedmiotu  zamówienia:  67  141  400,63  zł 

s

tanowiła jedynie 67,40% kwoty zamawiającego.  

Odwołujący  powołując  się  na  wymogi  SWZ  podkreślił,  że  wyceniając  Grupę  Prac  nr  11 

obejmującą JEDYNĄ pozycję kosztorysową (Zarządzanie kontraktem wraz z patrolowaniem 

dróg i podejmowaniem działań interwencyjnych), należało uwzględnić fakt, że jej wartość nie 

mogła przekroczyć 12% łącznej wartości robót dla Grup od 1 do 10 oraz 12. Wskazał przy 

tym,  że  procentowe  ograniczenie  kosztów  Zarządzania  Kontraktem  w  relacji  do  wartości 

wyceny  łącznej  powodowało,  że  im  mniejsza  wycena  ofertowa  tym  mniejsze  koszty 

Zarządzania.  Odwołujący  zauważył,  że  wykonawca  PRD  w  swojej  ofercie,  której  wartość 

netto  opiewała  na  54  586  504,58  zł,  wskazał  koszty  zarządzania  kontraktem  wraz  z 

patrolowaniem  i  podejmowaniem  działań  interwencyjnych  na  poziomie  4  900  000,00  PLN 

netto 

–  co  stanowiło  jedynie  9,86%  łącznej  wartości  robót  dla  Grup  od  1  do  10  oraz  12. 

Biorąc  pod  uwagę  długość  dróg  będących  przedmiotem  postępowania  SST  oraz  algorytm 

obliczenia całkowitego kosztu zarządzania kontraktem udostępniony przez zamawiającego w 


odpowiedzi  na  pytanie  33,  jest  to  kwota  nie  dająca  możliwości  wykonania  zakresu  prac 

zgodnie z SWZ oraz ich należytego wycenienia.  

Odnosząc  się  do  samych  kosztów  pracy  w  ramach  tej  pozycji  zgodnie  z  dokumentami 

zamówienia,  odwołujący  wskazał,  że  same  koszty  pracownicze  obliczone  wg  wskazań 

https://wynagrodzenia.pl/kalkulator-wvnagrodzen/wyniki

wynoszą: 

Minimalna liczba etatów zgodnie ze wskazaniami SWZ 

Ujednolicone wynagrodzenia dla 3 grup pracowniczych: 

- Pracownicy brygad patrolowych i interwencyjnych 

– minimalna pensja wg. Rozporządzenie 

w  sprawie  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  oraz  minimalnej  stawki 

godzinowej w 2022 r.; 

specjaliści zaszeregowanie wynagrodzeniowe – pensja 3000,00 PLN netto; 

- Kierownicy 

– pensja 5000,00 PLN netto 

W  ten  sposób  obliczone  minimum  kosztów  zatrudnienia  i  należytego  wyposażenia 

pracowników, których minimalna ilość etatów zapewniających realizację kontraktu wynosi: 

osób  

ilość 

zmian  

Minimalna 

ilość 

etatów 

Minimalne 

wynagrodzenie 

brutto 

Koszt 

jednostkowy 
pracodawcy 

Brygada patrolowa 

3010,00 PLN 

PLN 

Brygada interwencyjna 1 

3010,00 PLN 

PLN 

Brygada interwencyjna 2 

3010,00 PLN 

PLN 

Kierownik ds. Utrzymania Dróg 

7098,47 PLN 

PLN 

Z-ca Kierownik ds. 

Utrzymania Dróg 

7098,47 PLN 

PLN 

Specjalista ds. Utrzymania Dróg 

3 965,68 PLN 

PLN 

Kierownik Robót Drogowych 

7098,47 PLN 

PLN 

Specjalista ds. 
administracyjnofinansowych 

3 965,68 PLN 

PLN 


Łączna wartość kosztów pracodawcy związanych z wynagrodzeniami to: 

etaty 

Łączny koszt 

miesięczny 

Brygada patrolowa 

3626,46 zł 

76 155,66 zł 

Specjalista 

4777,86 zł 

19 111,44 zł 

Kierownik 

120 923,79 PLN 

Całkowity koszt 

miesięczny 

40 m-cy 

4 836 951,60 PLN 

koszt kontraktu 

Odwołujący  stwierdził,  że  wartość  wynagrodzeń  przy  uwzględnieniu  minimalnych  stawek 

ustawowych i rynkowych wynosi 4 836 951,60 PLN bez uwzględnienia dorocznego wzrostu 

płacy minimalnej. 

Ponadt

o do kosztów zatrudnienia w trakcie kontraktu należy doliczyć co najmniej: 

7  x  zapewnienie  specjalistycznej  odzieży  ochronnej  (Odzież  jak  i  elementy  odblaskowe 

powinny  spełniać  wymagania  PN-EN  ISO  20471:2013-07  „Odzież  ostrzegawcza  o 

intensywnej  widzialn

ości  do  użytku  profesjonalnego”)  (2  x  do  roku,  letnia  i  zimowa) 

Minimalna wartość jednego zestawu to 300,00 PLN 

7 x 300,00 PLN x 25 pracowników = 52 500,00 PLN  

koszty szkoleń bhp i szkoleń uprawniających do kierowania ruchem 

2 x 28 pracowników x 250,00 PLN = 14 000,00 PLN 

Tym samym łączny minimalny koszt pracy przy realizacji kontraktu jak jeszcze raz podkreślił 

odwołujący  przy  założeniu  minimalnej  wymaganej  liczby  pracowników  i  minimalnej  pensji 

krajowej  dla  pracowników  brygad,  minimalnych  nakładach  związanych  z  pracownikami 

wynosi 

wedle założeń odwołującego 4 903 451,60 PLN. 

W  podsumowaniu  tej  części  uzasadnienia  odwołujący  wskazał,  że 

minimalny  koszt 

zarządzania  kontraktem  oparty  jedynie  na  podstawowych  kosztach  wymienionych  w  SWZ 

SST przy minimalnych nakładach wskazanych powyżej wynosi: 

Minimalne koszty składające się na cenę jednostkową Zarządzanie kontraktem wraz z 

patrolowaniem dróg i podejmowaniem działań interwencyjnych 


Koszty pracy 

4 903 451,60 zł 

Koszt utrzymania POK 

2.a 

czynsz najmu 

251 635,60 zł 

2.b 

koszty mediów na POK 

zł 

2.c 

wyposażenie POK 

zł 

paliwo patrolu 

241 176,39 zł 

wyposażenie patrolu 

zł 

paliwo brygad interwencyjnych 

241 176,39 zł 

wyposażenie brygad interwencyjnych 

zł 

koszt zakupu niezbędnych pojazdów 

zł 

6 147 439,98 zł 

Podczas  gdy  wycena  ofertowa  PRD  dla  Zarządzania  Kontraktem  wynosi  jedynie  4  900 

000,00 PLN. 

W  przypadku  zarzutu  dotyczącego  czynu  nieuczciwej  konkurencji  odnośnie  oferty 

PRD 

odwołujący wskazał, że zgodnie z SWZ w zakresie sposobu zimowego utrzymania: 

SST D-66.01.OO 

v.l ZIMOWE UTRZYMANIE DRÓG KRAJOWYCH 

Podstawą działania w fazie gotowości ZUD jest: 

prowadzenie stałego monitoringu sytuacji pogodowej, 

prowadzenie dyżurów zimowego utrzymania dróg w systemie 24h/dobę, 7 dni w tygodniu, 

we wszystkich Obwodach Drogowych i Punktach ZUD,  

podtrzymywanie gotowości sprzętu ZUD. 

5.3.2. ALERT ŻÓŁTY - Faza działań profilaktycznych – zapobieganie śliskości 

W  sytuacji,  gdy  system  monito

rowania  stanu  zagrożeń,  służby  GDDKiA,  policji,  sztabów 

kryzysowych bądź służby własne wykonawcy wskażą możliwość wystąpienia zagrożenia na 

drogach,  w

ykonawca  winien  przystąpić  do  działań  profilaktycznych,  w  szczególności 

polegających na posypaniu całej powierzchni drogi solą drogową. 

Działania  profilaktyczne  winny  być  podejmowane  przez  służby  wykonawcy  w  sytuacjach, 

kiedy  pomimo  iż  w  momencie  podjęcia  decyzji  o  zadysponowaniu  sprzętu  ZUD  stan  drogi 

gwarantuje  bezpieczeństwo  to  w  związku  z  zapowiadanymi  niekorzystnymi  warunkami 

bezpieczeństwo takie nie może być zagwarantowane bez działań ZUD. 


Wykonawca  na  podstawie  pozyskanych  informacji,  samodzielnie  podejmować  będzie 

decyzję o podjęciu działań profilaktycznych z zastrzeżeniem, że obligatoryjnie winny być one 

podejmowane w sytuacjach: 

wystąpienia ostrzeżenia przed nagłym spadkiem temperatury, 

wystąpienia ostrzeżenia przed opadami śniegu, marznącego deszczu, wstąpienia gołoledzi. 

5.3.3.  ALERT  POMARAŃCZOWY  -  Faza  działań  właściwych  –  usuwanie  śliskości  oraz 

odśnieżanie 

Niezależnie  od  działań  profilaktycznych  wykonawca  winien  prowadzić  prace  również  w 

sytuacji  faktycznego  występowania  zjawiska  atmosferycznego  oraz  w  okresie  po  ustaniu 

zjawiska  atmosferycznego  z  zachowaniem  maksymalnych  czasów  usunięcia  czynnika 

zimowego przewidzianych standardami oraz w sposób określony SST. 

Za  moment  występowania  zjawiska  uznaje  się  moment  występowania  zjawiska,  w 

którymkolwiek punkcie drogi pozostającej w utrzymaniu danego Obwodu Drogowego, a nie 

w  miejscu  siedziby  Obwodu  (

na  stanowisku  dyżurnego  ZUD).  Wykonawca  winien 

wypracować  sposób  aktywnego  pozyskiwania  danych  o  sieci  tak  by  mieć  pogląd  na  stan 

pogody i stan nawierzchni na całym odcinku drogi. 

Działania  ZUD  powinny  być  prowadzone  w  sposób  gwarantujący  osiągnięcie  wymaganego 

standardem 

stanu nawierzchni z wykorzystaniem odpowiedniej ilości sprzętu i materiałów (z 

określonym  poziomem  minimalnym,  ale  bez  określonego  poziomu  maksymalnego 

uzależnionego od warunków na drodze). 

Przy wykonywaniu poszczególnych działań w ramach zimowego utrzymania należy wykonać 

szereg czynności zmierzających do celu jakim jest zapewnienie odpowiedniego stanu dróg w 

warunkach zimowych. 

W ocenie odwołującego wykonawca PRD skonstruował swoją ofertę w sposób, który narazi 

z

amawiającego  na  wydatki  niewspółmierne  do  sytuacji  na  drodze  oraz  do  zaangażowania 

wykonawcy.  W  sposób  sztuczny  i  niewspółmierny  do  przedmiotu  zamówienia  wykonawca 

podni

ósł ceny za usługę zapobiegania śliskości. 

Przy założeniach zamawiającego częstotliwość poszczególnych działań: 

Średnie ilości dni występowania na 1 sezon zimowy 

Gotowość 

w okresie: 

1-19.10 oraz 

- szacunkowa 

ilość dni 

występowania 

Gotowość 

w okresie: 

20-31.10 oraz 

szacunkowa 

ilość dni 

występowania 

Gotowość 

w okresie: 

szacunkowa 

ilo

ść dni 

występowani

Zapobieganie 

śliskości 

- szacunkowa 

ilość dni 

występowania 

Występowani

śliskości 

szacunkowa 

ilość dni 

występowani

Występowani

e opadów 

śniegu oraz 

śliskości 

- szacunkowa 

ilość dni 

występowania 

k1 

k2 

k3 


Oferty 

wykonawców to: 

Poddębice 

Serwis 

PRDM 

ROKOM 

GRAWIL 

km 

cena netto 

za 

odcinek/dob

cena netto 

za 

odcinek/dob

cena netto 

za 

odcinek/dob

cena netto 

za 

odcinek/dob

cena netto 

za 

odcinek/dob

Gotowoś

ć do 

ZUD 

Zapobieg

anie 

śliskości 

Usuwani

śliskości 

Odśnież

anie 

wraz z 

usuwani

em 

śliskości 

wartość 

zadania 

za 

okres 

umowy 

W przypadku gdy w trakcie realizacji usług będziemy mieli do czynienia z tak zwaną „lekką 

zimą”  tj.  gdy  nie  będzie  opadów  śniegu,  marznącego  deszczu,  a  jedynie  częste  przejście 

temperatury  przez  0

O

C,  dochodzi  od  drastycznej  zmiany  cenowej. 

Wedle  wyliczeń 

odwołującego  w  przypadku  zwiększonej  ilości  dni  zapobiegania  śliskości  koszty 

zamawiającego  związane  z  obsługą  kontraktu  drastycznie  i  w  nieuzasadniony  rzeczowo 

sposób  wzrastają.  Odwołujący  wskazał,  że  skoro  dla  wykonawcy  PRD  koszty  samego 

zapobiegania  śliskości  faktycznie  wynoszą  aż  50  tys.  zł  to  oznacza,  że  wycena  usuwania 

śliskości  oraz  odśnieżania  z  usuwaniem  śliskości  na  poziomie  ok  15-22  tys.  zł  mają 

charakter 

rażąco  zaniżonych.  Nie  ulega  wątpliwości,  że  te  ostatnie  prace  generują  co 

najmniej porównywalne albo większe koszty a tymczasem wycena ofertowa dowodzi, że jest 

dokładnie  na  odwrót.  Wykonawca  PRD  sztucznie  zawyżając  pozycję  „Zapobieganie 

śliskości”  stara  się  pokryć  swoją  rażąco  niską  cenę,  czynem  nieuczciwej  konkurencji  i  w 

sposób ukryty zwiększyć koszty zamawiającego narażając na stratę Skarb Państwa gdyż jak 

należy podkreślić jest to pozycja gdzie zgodnie SST utrzymanie zimowe: 


. ALERT ŻÓŁTY - Faza działań profilaktycznych — zapobieganie śliskości [...] 

Wykonawca na podstawie pozyskanych informacji, samodzielne podejmować będzie decyzję 

o  podjęciu  działań  profilaktycznych  z  zastrzeżeniem,  że  obligatoryjnie  winny  być  one 

podejmowane w sytuacjach: 

wystąpienia  ostrzeżenia  przed  nagłym  spadkiem  temperatury,  o  wystąpienia  ostrzeżenia 

przed opadami śniegu, marznącego deszczu, wystąpienia gołoledzi

Zdaniem odwołującego w ofercie PRD „odpowiednio poprowadzona akcja zima” doprowadzi 

do  wy

czerpania środków  zamawiającego  przed  upływem  przewidywanego  okresu realizacji 

umowy pomimo pozornej niższej ceny całkowitej oferty. 

W  ocenie  odwołującego  powyższe  zabiegi  wykonawcy  PRD  stanowiły  naruszenie  art.  226 

ust 1 pkt 7 Pzp w związku z art. 3 ust 1 oraz art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 

1993 r. 

o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Jego zdaniem oferta tego wykonawcy została 

złożona  w  warunkach  czynu  nieuczciwej  konkurencji  polegającego  na  manipulowaniu 

cenami, w oderwaniu od realiów rynkowych. Zgodnie z art. 226 ust 1 pkt 7 Pzp zamawiający 

odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu 

przepisów  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji.  Zamawiający  dokonując  badania  i  oceny 

oferty obowiązany jest ustalić, czy jej złożenie nie stanowiło czynu nieuczciwej konkurencji w 

rozumieniu  ww.  przepisów.  Zgodnie  z  art.  3  ust.  1  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji  znamiona  czynu  nieuczciwej  konkurencji  wyczerpuje  takie  działanie 

przedsiębiorcy,  które  jest  sprzeczne  z  prawem  lub  dobrymi  obyczajami,  jeżeli  zagraża  lub 

narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Ustęp 2 tego przepisu wskazuje na otwarty 

katalog  przypadków,  w  których  działanie  danego  podmiotu  może  zostać  uznane  za  czyn 

nieuczciwej konkurenc

ji. Za czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu tej ustawy może być 

zatem uznane także działanie niewymienione wśród przypadków stypizowanych w art. 5-17d 

ZNKU,  jeżeli  tylko  odpowiada  wymaganiom  wskazanym  w  ogólnym  określeniu  czynu 

nieuczciwej konkurencji 

w art. 3 ust. 1 ZNKU (por.m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 

listopada 1998 r., I CKN 904/97). 

Odwołujący  uznał,  że  złożenie  oferty  przez  konkurenta  z  nierealną  wyceną  stanowiło  czyn 

nieuczciwej  konkurencji  niestypizowany  w  rozdziale  2  ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej 

konkurencji,  natomiast  odpowiadający  hipotezie  art.  3  ust.  1  tej  ustawy.  Działanie 

konkurentów,  polegające  na  manipulacji  cenami  –  sztuczne  zawyżenie  cen  za  wskazane 

usługi  –  było  działaniem  świadomym,  celowym  i  zamierzonym  i  sprzecznym  z  dobrymi 

obyczajami,  podjętym  w  celu  polepszenia  swojej  sytuacji  w  postępowaniu  przetargowym 

oraz  przy  realizacji  zamówienia,  co  w  konsekwencji  prowadziło  do  naruszenia  interesu 

z

amawiającego  i  publicznego  oraz  interesu  uczestnika  postępowania,  który  złożył  ofertę 

skalkulowaną w oparciu o ceny realne. 


Odwołujący  w  świetle  okoliczności  faktycznych  przyjął,  że  sztuczne  zawyżenie  cen 

wskazanych  usług  stanowi  manipulację cenową,  której  dokonanie pozwoliło wykonawcy  na 

złożenie oferty korzystnej cenowo i uzyskanie dodatkowego nienależnego zysku. Jakkolwiek 

należy mieć na uwadze obowiązującą w gospodarce rynkową zasadę swobodnego ustalania 

i różnicowania cen przez przedsiębiorców, to należy stwierdzić również, iż zasada ta doznaje 

ograniczeń  –  określonych  m.in.  właśnie  w  ustawie  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji. 

Wykonawca nie może swojej swobody wykorzystywać w sposób, który stałby w sprzeczności 

z dobrymi obyczajami, prawem i naruszałoby interesy innych przedsiębiorców. W niniejszej 

sprawie  możliwym  było  stwierdzenie  niedopuszczalnej  manipulacji,  inżynierii  cenowej. 

Ustawa  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  celowo  nie  zawiera  zamkniętego  katalogu 

takich  czynów,  a  wprowadza  ogólną  klauzulę  w  art.  3  ust.  1  –  właśnie  przewidując 

nieograniczoną  kreatywność  przedsiębiorców.  O  ile  oferowanie  ceny  rażąco  niskiej  –  tj. 

poniżej kosztów w celu eliminacji innych przedsiębiorców, stanowi czyn określony w art. 15 

ust.  1  pkt  1  uznk,  o  tyle  manipulacja  cenowa  polegająca  na  rażącym  zawyżeniu  części 

kosztów,  pozwalającym  na  obniżeniu  kosztów  pozostałych  oraz  uzyskanie  nienależnego 

zysku poprzez optymalizację niewątpliwie wypełnia znamiona określone w art. 3 ust. 1 uznk. 

Argumentacja  przeciwna 

– że niedozwoloną  manipulację cenową  można stwierdzić jedynie 

w  powiązaniu  z  ceną  rażąco  niską,  pozostawałaby  w  sprzeczności  z  celem  ustawy  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  a  pośrednio  również  z  art.  226  ust  1  pkt  7  Pzp  – 

uniemożliwiałoby bowiem eliminowanie ofert ze zmanipulowanymi – ale nie rażąco niskimi – 

cenami. 

Artykuł 3 ust. 1 uznk, jako czyn nieuczciwej konkurencji kwalifikuje każde działanie, 

które jest sprzeczne z prawem (a więc normami stanowionymi) oraz z dobrymi obyczajami, 

pod warunkiem, i

ż zagraża ono lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. 

W  ocenie  odwołującego  czyn  nieuczciwej  konkurencji  w  niniejszej  sprawie  polega  na 

celowym  działaniu  zmierzającym  do  zaburzenia  wyników  oceny  ofert  i  zapewnienia 

konkurentom  wyższej  rentowności  z  naruszeniem  zasad  tzw.  uczciwości  kupieckiej, 

odwołujących  się  do  rzetelnych  zasad  postępowania  i  dobrych  obyczajów  w  obrocie 

gospodarczym,  w konsekwencji  naruszając interes przede wszystkim  zamawiającego.  Przy 

czym  nie można  podzielić  poglądu,  iż  ww.  działanie  stanowiło  jedynie  wyraz  zastosowanej 

optymalizacji kosztów. 

Jak  wskazał  odwołujący  orzecznictwo  Izby  wskazuje,  iż  „działanie  polegające  na  tzw. 

"manipulowaniu ceną” jest działaniem polegającym na określaniu cen jednostkowych w taki 

sposób,  że  część  cen  określana  jest  na  poziomie  rażąco  niskim,  w  oderwaniu  od 

rzeczywistych  koszt

ów  i  nakładów  związanych  z  realizacją  zamówienia,  a  część  jest  bez 

uzasadnienia  zawyżona,  by  rekompensować  zaniżenie  innych  cen,  przy  czym  celem 

dokonywania takiej operacji jest zamierzona optymalizacja dokonanych wycen” (M. Jaworska 

(red.) Prawo zamówień publicznych. Komentarz, W. 2018). Manipulacja cenowa sprowadza 


się  zatem  do  przerzucania  kosztów  pomiędzy  poszczególnymi  elementami  cenotwórczymi. 

Celem takiej „optymalizacji” jest nic innego jak uzyskanie przewagi nad innymi wykonawcami 

wedle  przyjętych  przez  zamawiającego  kryteriów  oceny  ofert.  Wskazać  należy,  że  jest  to 

działanie, które prowadzi do wynaturzeń pozbawiających system zamówień publicznych jego 

ekonomicznego sensu, jak również narusza to interes innych przedsiębiorców. 

Zdaniem  odwołującego  nie  potrafiąc  realnie  wykazać  konkretnych  kosztów  zawyżonych 

usług  przy  jednoczesnym  zaniżeniu  w  relacji  do  nich  pozostałych,  wykonawca  PRD 

potwierdził,  że  wycena  nie  pokrywa  kosztów  wykonania  usług  a  jej  wyłącznym  celem  było 

zmanipulowanie  wyniku.  Na  kanwie 

walki  z  tym  zjawiskiem  ukształtowała  się  obszerna  i 

jednolita  linia  orzecznicza  Krajowej  Izby  Odwoławczej,  w  ramach  której  Izba  wskazuje,  że 

działanie  wykonawców  w  postaci  manipulowania  cenami  jednostkowymi  (przerzucanie 

kosztów) jest: 

a)  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  rozumianymi  jako  normy  moralne  i  obyczajowe  w 

stosunkach  gospodarczych,  a  więc  pozaprawnymi  normami  postępowania,  którymi  powinni 

kierować  się  przedsiębiorcy  (tzw.  uczciwość  kupiecka).  Istotne  znaczenie  mają  tu  oceny 

zorientowane na zapewnie

nie niezakłóconego funkcjonowania konkurencji poprzez rzetelne i 

niezafałszowane współzawodnictwo (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 

czerwca 2007 V AC 71/07); 

b) 

co  najmniej  zagraża  interesom  innych  przedsiębiorców  (wykonawców),  którzy  kalkulując 

cenę uczciwie nie mogą w ten sposób realnie konkurować z podmiotem, który dopuszcza się 

manipulowania ceną, a w konsekwencji ich dostęp do rynku jest ograniczany przez podmiot 

popełniający  delikt  uczciwej  konkurencji.  Działanie  takie  może  również  zagrażać  interesom 

samego zamawiającego, który w następstwie tego typu manipulacji cenowej byłby zmuszony 

niejednokrotnie  dokonać  wyboru  oferty  sumarycznie  droższej  (zawierającej  wyższą  cenę 

całkowitą). 

Tytułem  przykładu  odwołujący  odesłał  w  tym  zakresie  do  tez  Krajowej  Izby  Odwoławczej, 

zawartych  chociażby  w  następujących  orzeczeniach:  wyrok  z  dnia  5  kwietnia  2011  r.,  KIO 

640/11; wyrok KIO z dnia 26 września 2012 r., KIO 1934/12; wyrok KIO z dnia 18 stycznia 

2013 r., KIO 7/13; wyrok z dnia 19 lutego 2014 r., KIO 216/14; wyrok KIO z dnia z dnia 17 

września 2015 r., KIO 1945/15; wyrok z dnia 14 listopada 2016 r., KIO 2038/16; wyrok KIO z 

dnia 10 sierpnia 2017 r. KIO 1476/17; wyrok z dnia 28 marca 2017 r., KIO 473/17; wyrok z 

dnia 4 lipca 2018 r. KIO 1186/18; wyrok z dnia 16 sierpnia 2018 r. KIO 1578/18. 

Odwołujący stwierdził, że takie zachowanie wykonawcy, musi spotkać się ze zdecydowaną 

krytyką i musi podlegać negatywnej ocenie. W ocenie  odwołującego dokonując manipulacji 

cenowej,  mogącej  być  uznawaną  za  tzw.  "inżynierię  cenową"  czy  "kreatywną  politykę 

cenową", wykonawcy PRD dopuścił się naruszenia ww. przepisów Pzp oraz ustawy ZNK. 


Co  do  zarzutu  zaniechania  udostępnienia  nieskutecznie  zastrzeżonych  przez  PRD 

wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  wraz  z  dowodami  odwołujący  wyjaśnił,  że  udostępniona 

dokumentacja postępowania potwierdza, że zamawiający czynnością z dnia 19 listopada br. 

wydał  w  stosunku  do  PRD  postanowienie  o  odtajnieniu  wszystkich  dokumentów 

przekazanych przez odwołującego poprzez platformę eB2B w dniu 18 października 2021 r. w 

związku  z  wyjaśnieniami  rażąco  niskiej  ceny  wraz  z  załączonymi  do  nich  materiałami, 

wyjaśnieniami  i  uzasadnieniami.  Wobec  powyższej  czynności  PRD  wniósł  w  dniu  29 

listopada  br.  odwołanie  do  KIO  żądając  unieważnienia  czynności  odtajnienia  informacji 

zawartych  we  wszystkich  dokumentach  przekazanych  przez  o

dwołującego  poprzez 

platformę eB2B w dniu 18 października 2021 r. w ramach wyjaśnień rażąco niskiej ceny wraz 

z  załączonymi  do  nich  materiałami,  wyjaśnieniami  i  uzasadnieniami  oraz  uznania  za 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  odwołującego  i  nieujawniania  ww.  informacji.  W  konsekwencji 

czynność zamawiającego z dnia 19 listopada br. polegająca na odtajnieniu wyjaśnień ceny 

PRD  wraz  z  dowodami  stała  się  prawomocna  i  definitywna.  Tymczasem  zamawiający  nie 

udostępnił odwołującemu na jego wyraźny wniosek po rozstrzygnięciu przetargu powyższych 

dokumentów pomimo takiej prawomocnej decyzji. 

Jak wyjaśnił odwołujący, znajdująca się w aktach sprawy korespondencja zamawiającego z 

PRD  potwierdza,  że  faktycznie  doszło  do  oddalenia  odwołania  –  wskutek  uznania,  że 

odwołujący nie legitymuje się interesem (pismo PRD do zamawiającego z dnia 14 grudnia br. 

w  aktach  postępowania).  Pomimo  powyższego  orzeczenia  KIO  które  oddaliło  definitywnie 

odwołanie PRD (orzeczenie niezaskarżone do Sądu Okręgowego) zamawiający czynnością 

z dnia 21 grudnia br. (pismo adresowane do PRD udostępnione odwołującemu po wyborze 

oferty najkorzystniejszej) uznał, że nie będzie odtajniał wskazanych dokumentów. 

Odwołujący  w  całości  poparł  zarówno  samą  czynność  zamawiającego  polegającą  na 

odtajnieniu  wyjaśnień  ceny  wraz  z  dowodami  z  dnia  19  listopada  br.  jak  również  poparł 

argumentację w tym zakresie jaką prezentował zamawiający. W ocenie odwołującego PRD 

nie  wykazał  i  nie  udowodnił  podstaw  uznania  za  skuteczne  zastrzeżenia  wyjaśnień  ceny 

oferty. 

Odwołujący powołując się na orzecznictwo KIO wskazał, że: 

zasadą udzielania zamówień publicznych jest zasada jawności, 

wyłączenie jawności postępowania stanowi wyjątek od zasady jawności, 

uwzględniając wyjątkowy charakter ograniczenia jawności w kontekście przepisów ustawy 

o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji powołujący się na taką ochronę informacji składanych 

w  postępowaniu,  wykonawca  ma  obowiązek  udowodnić  i  wykazać  wszystkie  przesłanki 

przema

wiające  za  ochroną  takiej  informacji,  na  podstawie  przepisów  o  zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji, 


uzasadnienia tajemnicy przedsiębiorstwa wyjaśnień ceny, które mają charakter ogólnikowy, 

lakoniczny, nie dotyczący przedmiotowego postępowania, a w szczególności nie zawierające 

żadnych konkretnych uzasadnień, ani tym bardziej jakichkolwiek dowodów świadczących za 

zasadnością ochrony informacji – obligują zamawiającego do ich odtajnienia, 

uzasadnienie zawierające wyłącznie powielenie definicji tajemnicy przedsiębiorstwa czy też 

orzecznictwa KIO bądź SO w zakresie tajemnicy przedsiębiorstwa nie może być uznane za 

skuteczne wykazanie przyczyn ochrony informacji w rozumieniu art. 18 ust 3 Pzp, 

-  sama  wola  wykonawcy  ochrony  informacji  nie  stanowi  podstawy  do  od

mowy  dostępu  do 

informacji  o  ile  zastrzegający  nie  udowodnił,  że  konkretne  informacje  zastrzeżone  w 

konkretnym postępowaniu faktycznie zasługują na ochronę. 

Odwołujący  zauważył,  że  jak  wielokrotnie  podkreślano  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  jedną  z  podstawowych  zasad  udzielania  zamówień  publicznych,  wyrażoną  w 

art. 8 ust. 1 Pzp, jest jawność postępowania o udzielenie zamówienia. Zasada ta gwarantuje 

transparentność  prowadzonego  postępowania  i  pozwala  na  urzeczywistnienie  zasad 

uczciwej  konkurencj

i  i  równego  traktowania  wykonawców.  Odstępstwo  od  tej  zasady, 

zgodnie  z  art.  8  ust.  3  Pzp  (obecnie  18  ust  3),  może  mieć  miejsce  tylko  w  przypadkach 

określonych w ustawie (tak np. Izba w wyroku z dnia 20 stycznia 2020 r. KIO 2469/19, z dnia 

13  marca  2017  r.  KIO  385/17).  W  uzasadnieniu  do  poselskiego  projektu  ustawy  o  zmianie 

ustawy 

–  Prawo  zamówień  publicznych  (Sejm  RP  VII  kadencji,  nr  druku:  1653)  wskazano 

m.in.: 

„Wprowadzenie  obowiązku  ujawniania  informacji  stanowiących  podstawę  oceny 

wykonawców (zmiana art. 8 ust. 3). Przepisy o zamówieniach publicznych zawierają ochronę 

tajemnic  przedsiębiorstwa  wykonawcy  ubiegającego  się  o  udzielenie  zamówienia.  Mimo 

zasady jawności postępowania, informacje dotyczące przedsiębiorstwa nie są podawane do 

publicznej  wiadomo

ści.  Jednakże,  słuszny  w  swym  założeniu  przepis  jest  w  praktyce 

patologicznie  nadużywany  przez  wykonawców,  którzy  zastrzegając  informacje  będące 

podstawą do ich ocen, czynią to ze skutkiem naruszającym zasady uczciwej konkurencji, tj. 

wyłącznie  w  celu  uniemożliwienia  weryfikacji  przez  konkurentów  wypełniania  przez  nich 

wymagań  zamawiającego.  Realizacja  zadań  publicznych  wymaga  faktycznej  jawności 

wyboru  wykonawcy.  Stąd  te  dane,  które  są  podstawą  do  dopuszczenia  wykonawcy  do 

udziału w postępowaniu powinny być w pełni jawne.” Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 3 Pzp 

to  po  stronie  wykonawcy,  zastrzegającego  informacje  jako  tajemnicę  gospodarczą,  leży 

ciężar  dowodu  w  zakresie  wykazania,  że  zastrzeżone  informacje  .w  istocie  spełniają 

wszystkie elementy konieczne dl

a jej uznania za tajemnicę przedsiębiorcy w świetle art. 11 

ust.  2  uznk  (tak  np.  Izba  w  wyroku  z  dnia  30  grudnia  2019  r.  KIO  2537/19).  Ponadto  w 

orzecznictwie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  podkreśla  się,  że  to  na  wykonawcy  ciąży 

obowiązek  przekonywującego  i  terminowego  wykazania,  że  zastrzegane  przez  niego 


informacje  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Podkreśla  się,  że  „wykazać”  oznacza  coś 

więcej niż tylko „wyjaśnić”. 

podsumowaniu  dla  tego  zarzutu  odwołujący  stwierdził,  że  w  konsekwencji,  wobec 

niewykazani

a podstaw  ochrony  informacji  o  których mowa  w  art.  18  ust 3 Pzp  zaniechanie 

udostępnienia wskazanych informacji jest nieuprawnione a treść złożonych wyjaśnień wraz z 

dowodami winna być ujawniona. 

W zakresie zarzutu dotyczącego oferty wykonawcy FBSerwis odwołujący wyjaśnił, że 

oferta  ww.  wykonawcy  zawiera  rażąco  niskie  ceny  istotnych  elementów  składowych 

zamówienia i w jego ocenie winna podlegać odrzuceniu z powyższej przyczyny po wezwaniu 

przez  zamawiającego  do  udzielenia  wyjaśnień  przed  dokonaniem  tej  czynności.  Zgodnie  z 

art.  224  ust.  1  Pzp 

–  jeżeli  zaoferowana  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części  składowe, 

wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  lub  budzą  wątpliwości 

zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z 

wymaganiami  określonymi  w  dokumentach  zamówienia  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przepisów,  zamawiający  żąda  od  wykonawcy  wyjaśnień,  w  tym  złożenia  dowodów  w 

zakresie wyliczenia ceny lub kosztu, lub ich istotnych części składowych. Biorąc pod uwagę 

li

teralne brzmienie wyżej cytowanego przepisu art. 224 ust. 1 Pzp – stwierdzić należy, że po 

pierwsze  przepis  ten  wprost  odnosi  pojęcie  rażąco  niskiej  ceny  również  do  istotnych 

składowych  części  ceny,  po  drugie  zaś  –  że  warunkiem  uruchomienia  procedury 

wyjaśniającej  musi  być  budzący  wątpliwości  poziom  przedstawionej  przez  danego 

wykonawcę  ceny  lub  kosztu  (lub  ich  istotnej  części  składowej)  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia lub wątpliwości co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z 

wymaganiam

i  określonymi  w  dokumentach  zamówienia  za  zaoferowaną  cenę.  W  takiej 

sytuacji  zamawiający  powinien  wezwać  wykonawcę  do  złożenia  stosownych  wyjaśnień,  na 

co wskazuje użyty w przepisie zwrot „Zamawiający żąda od wykonawcy wyjaśnień”. 

W  ocenie  odwołującego  na  gruncie  niniejszej  sprawy  zaszły  przesłanki  zastosowania 

względem  FBSerwis  dyspozycji  przepisu  art.  224  ust.  1  Pzp.  Istotne  pozostaje,  że 

zastosowanie  procedury  z  art.  224  ust.  1  Pzp,  tworzy  de  facto  domniemanie,  że 

zaproponowana  w  ofercie  cena  nosi  znami

ona  ceny  rażąco  niskiej,  a  zatem  dowód  na 

twierdzenie przeciwne spoczywa na wykonawcy. Powstanie tego domniemania skutkuje tym, 

że wykonawca wezwany do złożenia wyjaśnień w trybie art. 224 ust. 1 Pzp – jeżeli chce je 

obalić – musi wykazać, że zaoferowana przez niego cena nie jest ceną rażąco niską. W tym 

też celu wykonawca musi złożyć takie wyjaśnienia, które jednoznacznie wykażą, że możliwe 

i  realne  jest  rzetelne  wykonanie  zamówienia  za  zaproponowaną  cenę  oraz  załączyć 

potwierdzające  to  dowody.  Stąd  też  w  orzecznictwie  utrwalił  się  jednolity  w  tym  zakresie 

pogląd, że owe wyjaśnienia muszą być konkretne, odpowiednio umotywowane i odnoszące 

się do danego zamówienia. Pogląd taki jest cały czas aktualny świetle nowo obowiązującej 


Pzp. Istotny charakter i znacze

nie kwestionowanych poniżej pozycji a także udział w wartości 

zamówienia oraz rażący poziom zaniżenia wyceny potwierdzają że wezwanie do wyjaśnień 

wskazanych istotnych elementów wyceny stał się obligatoryjny. 

W  pierwszej  kolejności  odwołujący  zwrócił  uwagę  na  wycenę  kosztów  drogowych  barier 

ochronnych.  W  tym  aspekcie  odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  zgodnie  z  SWZ  w  zakresie 

sposobu świadczenia usług dotyczących barier ochronnych: 

SST D-07.05.01 DROGOWE BARIERY OCHRONNE 

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 

9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności 

Ogólne  ustalenia  dotyczące  podstawy  płatności  podano  w  SST  DM-00.00.00  Wymagania 

ogólne [1] pkt 9. 

9.2. Cena jednostki obmiarowej 

Ogólne  ustalenia  dotyczące  ceny  jednostki  obmiarowej  podano  w  SST  DM-00.00.00 

Wymagania ogólne [1] pkt 9. 

Dla bariery ochronnej obejmuje: 

- prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,  

wykonanie robót w oparciu o opracowany, uzgodniony i zatwierdzony na koszt wykonawcy, 

projekt czasowej organizacji ruchu,  

zakup i dostarczenie materiałów, 

-  roboty 

rozbiórkowe  przy  demontażu  starych  elementów  nadających  się  do  ponownego 

wbudowania, wraz z odwozem w miejsce wskazane przez zamawiającego,  

w  przypadku  demontażu  uszkodzonych  elementów  nie  nadających  się  do  ponownego 

wbudowania,  materiał  z  demontażu  stanowi  własność  wykonawcy,  który  dokona  utylizacji 

odpadów.  Koszty  utylizacji, jak również zysk  ze sprzedaży złomu  wykonawca wkalkuluje w 

cenę oferty. 

osadzenie  słupków  bariery  (z  ew.  wykonaniem  dołów  i  fundamentów  betonowych,  lub 

bezpośrednie wbicie wzgl. wwibrowanie w grunt), 

montaż  bariery  (prowadnicy,  wysięgników,  przekładek,  obejm,  wsporników  itp.  z  pomocą 

właściwych  śrub  i  podkładek)  z  wykonaniem  niezbędnych  odcinków  początkowych  i 

końcowych,  odcinków  przejściowych  pomiędzy  różnymi  typami  barier,  przerw,  przejść  i 

przejazdów w barierze, umocowaniem elementów odblaskowych, przeciwolśnieniowych itp., 

przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej,  

uporządkowanie terenu - transport zdemontowanych elementów do Obwodu Drogowego. 

przygotowanie dokumentacji zdjęciowej przed i po montażu barier, 

przygotowanie  pełnej  dokumentacji  odbiorowej,  tj.  certyfikaty,  deklaracje,  kosztorys 

powykonawczy itp. 


W  ocenie  odwołującego  wykonawca  FBSerwis  zawarł  w  złożonym  z  ofertą  kosztorysie 

p

ozycie,  których  wartość  nie  wystarcza  na  pokrycie  nawet  samych  podstawowych  kosztów 

materiałów stalowych, na które składają się: 

- prowadnica 

słupek drogowy 

wysięgnik jednostronny  

wysięgnik dwustronny 

- wspornik 

przekładka 

Oczywiście  elementy  te  występują  w  kilku  wariantach  uzależnionych  od  rodzaju  bariery 

drogowej.  Odwołujący  wyjaśnił,  że  oparł  swoje  twierdzenia  odnośnie  zaniżenia  wyceny 

FBSerwis  na  rynkowych  kosztach  podstawowych,  najtańszych  rozwiązań  odpowiadających 

pozycjom  TER. 

Na  podkreślenie  zasługuje  fakt,  iż  w  tym  roku  mamy  do  czynienia  ze 

skokowym wzrostem cen materiałów stalowych. 

Odwołujący  złożył  w  załączeniu  przykładowe  zestawienie  wzrostu  cen  oparte  na  fakturach 

jakie firma Pol-

Dróg Warszawa Sp. z o.o. (członek konsorcjum odwołującego) płaciła w tym 

roku przy realizacji prac utrzymaniowy na drodze S3. 

W ocenie odwołującego należy przypuszczać, że zamawiający nie zdążył uaktualnić swojego 

szacunku  jednak  odpowiedzią  na  sytuację  rynkową  są  ceny  poszczególnych  ofert,  które  w 

większości  przypadków  znacznie  ceny  jednostkowe  znacznie  przewyższają  szacunki 

zamawiającego  i  to  one  mają  realną  wartość.  Odwołujący  podkreślał,  że  jedynie  oferta 

FBSerwis  zawiera  znacznie  niższe  ceny  jednostkowe  w  tym  zakresie  odbiegające  od  ofert 

innych wykonawców. Co więcej jeśli weźmiemy pod uwagę ceny 6 najtańszych ofert to ceny 

jednostkowe  FBSerwis  nie  stanowią  nawet  70%  średniej  arytmetycznej.  Wykaz  tych  cen 

stanowi załącznik pn. „Ceny FB Serwis rażąco niskie w stosunku do ofert konkurencji”. Mając 

na uwadze ce

ny stali i jej wyrobów we wrześniu 2021 r. w kilku pozycjach ceny jednostkowe 

wskazane  przez  FBSerwis  nie  wystarczają  na  pokrycie  kosztu  podstawowego  materiału. 

Wykaz  tych  cen  stanowił  załącznik  nr  5  pn.  „Wykaz  cen  FB  Serwis  poniżej  kosztów 

materiałów”.  Ponadto,  zdaniem  odwołującego,  o  wadliwości  wyceny  stanowi  fakt,  że 

wykonawca  FBSerwis  w  kolejnym  postepowaniu  na  rzecz  tego  samego  zamawiającego 

Całoroczne  utrzymanie  dróg  krajowych  zarządzanych  przez  Generalną  Dyrekcję  Dróg 

Krajowych i Autostrad Oddział w Łodzi w Łodzi, Rejon Autostradowy w Łowiczu – autostrada 

A1

,  znak  postępowania:  O/Ł.D-3.2413.5.2021.dpw,  termin  składania  ofert  28  października 

2021  r., 

złożył na tożsamy zakres prac całkowicie inną cenę, zawierającą znacznie wyższe 

ceny jednostkowe dla tego samego asortymentu. 

W  przypadku  wyceny  kosztów  obsługi  MOP  w  ocenie  odwołującego  wykonawca  FBSerwis 

zaoferował w postępowaniu rażąco niskie ceny istotnych elementów składowych zamówienia 


dotyczące  GRUPY  PRAC  NR  8  –  Estetyka  pozycje  6.1,  6.2  i  6.3.  Zgodnie  z  SST  D-

IO.10.01.e Utrzymanie czystości na MOP-ach, parkingach (w tym parkingów przy SPO/PPO) 

obejmuje w szczególności: 

a)  stałe,  całodobowe  utrzymanie  czystości  w  budynkach  stacjonarnych  toalet  i  ich 

wyposażenie w środki higieniczne i eksploatacyjne; 

b

) systematyczne sprzątanie śmieci z terenów MOP, parkingów; 

c) systematyczne oczyszczanie nawierzchni i elementów odwodnienia; 

d) systematyczne mycie elementów wyposażenia zewnętrznego MOP, parkingów;  

e) 

coroczną  (pozimową)  konserwację  (malowanie,  impregnacja)  elementów  wyposażenia 

obiektów; 

f

) coroczne malowanie ścian wewnętrznych w budynku toalet; 

g

) doposażenie MOP, parkingów, SPO, PPO w kosze na śmieci; 

h

)  systematyczne  opróżnianie  śmieci  z  koszy  zlokalizowanych  w  budynkach  toalet  oraz  na 

terenie MOP-u, parkingu; 

i

) systematyczny wywóz zebranych śmieci i zanieczyszczeń;  

j) 

zapewnienie toalet zastępczych (przenośnych); 

k

) utrzymanie, konserwację i przeglądy urządzeń i instalacji; 

l

) monitoring parkingów i MOP-ów (w ramach patroli drogi). 

Wykonawca  zobow

iązany  jest  do  zakupu  odpornych  na  chemikalia  i  promieniowanie 

słoneczne  koszy  na  śmieci  o  pojemności  powyżej  601,  wykonanych  ze  stali  nierdzewnej, 

tworzywa sztucznego lub betonu, w ilości dostosowanej do zapotrzebowania i umożliwiającej 

utrzymanie czystości obiektu. Wykonawca zapewni również minimum dwa zestawy koszy do 

segregowania  odpadów  na  MOP,  zlokalizowane  z  sąsiedztwie  budynku  toalet  oraz  strefy 

wypoczynku. 

Wykonawca zobowiązany będzie do zapewnienie toalet zastępczych (przenośnych) oraz ich 

opróżnianie i utrzymanie w czystości w sytuacji długotrwałego (tj. przekraczającej 7 godzin) 

braku dostępności toalet stacjonarnych. 

W ocenie odwołującego analiza cen FBSerwis w porównaniu do wycen zamawiającego oraz 

innych  wykonawców  nie  pozostawia  wątpliwości  co  do  braku  możliwości  należytego 

wykonania wykazanych wyżej prac przy cenie zaproponowanej przez wykonawcę. W trakcie 

całego  kontraktu  różnica  ta  wynosi  aż  1  922  068.80  zł  netto  w  porównaniu  do  wyceny 

GDDKiA oraz 1 938 240,00 zł netto do oferty PRDM i 3 228 000.00 zł netto do oferty PRD 

czyli pozostałych dwóch najtańszych ofert złożonych w tym postepowaniu. 

W ocenie odwołującego zarówno istotny charakter wskazanych pozycji w całości zamówienia 

jak również skala i  poziom  niedoszacowania obligują do  wezwania  do wyjaśnień  ceny tych 

pozycji kosztorysu FBSerwis. 


W  przypadku  zarzutu  dotyczącego  podstawy  odrzucenia  oferty  w  związku  z  z 

wniesieniem  wadium  w  sposób  nieprawidłowy  odwołujący  wyjaśniał,  że  zamawiający 

czynnością  z  dnia  14  grudnia  br.  dokonał  odrzucenia  jego  oferty  uznając,  że  wadium  jakie 

złożył  w  postępowaniu  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy.  Tożsamy  zarzut  i 

podstawa  odrzucenia  dotyczą  oferty  PRDM  który  wniósł  analogicznej  treści  gwarancję 

wadialną  wystawioną  przez  tego  samego  gwaranta.  Odwołujący  wskazał,  że  złożył  wraz  z 

ofertą Gwarancję  przetargową  zapłaty  wadium  Nr  RW/GW/45/869/10262/2021  (stanowiącą 

część wadium) wystawioną na kwotę 250 000,00 zł przez Korporację Ubezpieczeń Kredytów 

Eksportowych Spółka Akcyjna, ul. Krucza 50, 00-025 Warszawa, ważną do dnia 20 stycznia 

2022 r., stanowiącą część wadium w postępowaniu. Zamawiający odrzucając ofertę odniósł 

się do wymagań SWZ dotyczących gwarancji wadialnej jako: 

pkt. 18.3 IDW (Tom I SWZ) m.in: „Gwarancja lub poręczenie musi zawierać w swojej treści 

nieodwołalne  i  bezwarunkowe  zobowiązanie  wystawcy  dokumentu  do  zapłaty  na  rzecz 

Zamawiającego  kwoty  wadium  płatne  na  pierwsze  pisemne  żądanie  Zamawiającego”  oraz 

„Wadium  wniesione  w  formie  gwarancji  (bankowej  czy  ubezpieczeniowej)  musi  mieć  taką 

sa

mą  płynność  jak  wadium  wniesione  w  pieniądzu  –  dochodzenie  roszczenia  z  tytułu 

wadium wniesionego w tej formie nie 

może być utrudnione”. 

Zdaniem  odwołującego  wniesione  wadium  posiada  wszystkie  wymagane  przez 

z

amawiającego  cechy,  w  szczególności  jest  bezwarunkowe,  nieodwołalne  i  posiada 

płynność taką samą jak wadium wnoszone w formie pieniężnej. 

Jak  wyjaśnił  odwołujący  w  ocenie  zamawiającego  kwestionowanie  gwarancji  jako  płatnej 

nieodwołalnie,  bezwarunkowo  i  na  pierwsze  żądanie  następuje  z  powodu  przypadków 

wskazanych w ust. 8 gwarancji (pkt 1-

4) tj. przypadków odnoszących się do jej wygaśnięcia. 

Podkreślenia wymaga, że stanowiące podstawę odrzucenia oferty postanowienia gwarancji, 

pozostają  bez  związku  z  bezwarunkowością  czy  też  nieodwołalnością  gwarancji,  co 

wyklucza podstawę odrzucenia oferty. 

W  ocenie  z

amawiającego  przedłożona  gwarancja  zapłaty  wadium  w  zakresie  pkt  8  nie 

spełnia  wymogu  określonego  w  art.  98  ust.  5  Pzp,  zgodnie z  którym  „zamawiający  zwraca 

wadium  wniesione  w  innej  formie 

niż  w  pieniądzu  poprzez  złożenie  gwarantowi  lub 

poręczycielowi  oświadczenia  o  zwolnieniu  wadium.”  Zatem  nie  ma  tutaj  automatyzmu  i 

gwarancja wadialna nie powinna wygasać automatycznie bez oświadczenia Zamawiającego 

(...)”. 

Odwołujący wskazał, że przyczyny wygaśnięcia gwarancji wadialnej wnikają wprost z art. 98 

ust. 3 Pzp 

3.  Złożenie  wniosku  o  zwrot  wadium,  o  którym  mowa  w  ust.  2,  powoduje  rozwiązanie 

stosunku  prawnego  z 

wykonawcą  wraz  z  utratą  przez  niego  prawa  do  korzystania  ze 

środków ochrony prawnej, o których mowa w dziale IX


Odwołujący  stwierdził,  że  zwrócić  należy  uwagę,  iż  w  treści  każdego  z  przypadków 

wymienionych  w  przepisie  to  w

ykonawca  jest  uprawniony  do  zgłoszenia  (wyłącznie 

z

amawiającemu) wniosku o zwrot wadium. Procedura wniosku wykonawcy o zwrot wadium 

rozpoc

zyna się od wniosku adresowanego do zamawiającego w ściśle określonych prawem 

przypadkach.  Bez  udziału  zamawiającego  nie  może  być  mowy  o  automatycznym 

wygaśnięciu  gwarancji,  ponieważ  wygaśnie  ona  tylko  wówczas  o  ile  wykonawca  złoży 

stosowny wniosek. 

W tej  sytuacji  wszelkie  twierdzenia  z

amawiającego, iż do wygaszenia roszczeń z gwarancji 

dochodzi  przedwcześnie  są  całkowicie  chybione,  jak  również,  chybione  jest,  że  właśnie  z 

tych  powodów  następuje  osłabienie  bezwarunkowości  tej  gwarancji.  Wskazane 

postanowien

ia  nie  mają  nic  wspólnego  z  bezwarunkowym  charakterem  gwarancji,  co 

oznacza,  iż  gdy  beneficjent  gwarancji  (zamawiający)  składa  żądanie  wypłaty  z  gwarancji, 

wypłata jest realizowana zgodnie z treścią tej gwarancji. Złożona gwarancja nie pozbawiłaby 

zamawiaj

ącego  możliwości  zaspokojenia  się  z  gwarancji,  gdyby  tylko  zostały  spełnione 

warunki formalne jej wypłaty. Wadium wniesione w innej formie niż w pieniądzu zamawiający 

zwraca poprzez złożenie gwarantowi lub poręczycielowi oświadczenia o zwolnieniu wadium. 

Z

łożenie  oświadczenia  nie  będzie  konieczne,  jeśli  upłynął  termin  ważności  wadium, 

określony w dokumencie wadialnym. 

Odwołujący zwrócił uwagę, że jak wskazano w uzasadnieniu projektu Pzp, charakter prawny 

oświadczenia o zwolnieniu wadium  będzie zależał  od  indywidualnego  ukształtowania treści 

stosunku gwarancji lub poręczenia. Co do zasady zwolnienie z wadium należy kwalifikować 

jako  zwolnienie  z  długu  (zob.  Uzasadnienie  do  rządowego  projektu  ustawy  —  Prawo 

zamówień publicznych, Sejm VIII kadencji, druk Nr 3624, s. 32). Zatem skoro przepisy Pzp 

wskazują wprost, iż złożenie wniosku o zwrot wadium, o którym mowa w ust. 2 art. 98 Pzp, 

powoduje 

rozwiązanie  z  mocy  prawa  stosunku  prawnego  pomiędzy  wykonawcą  a 

zamawiającym,  to także  skutkuje  przecież  w  konsekwencji  wygaśnięciem  takiej  gwarancji  i 

treść takiej gwarancji może regulować taką sytuację. Zdaniem odwołującego z pewnością nie 

występuje w tej sytuacji „osłabienie” gwarancji czy praw beneficjenta, bo nic nie odbywa się 

bez jego udziału.  

Ponadto powyższe jest także zgodne z art. 97. ust. 5 Pzp. Zgodnie z tym przepisem wadium 

wnosi się przed upływem terminu składania ofert i utrzymuje nieprzerwanie do dnia upływu 

terminu związania ofertą, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 98 ust. 1 pkt 2 i 3 

oraz  ust. 

2  i  to właśnie jest  taki  przypadek.  Przypadki  kiedy  beneficjent może  skorzystać z 

gwarancji określa ust. 3 złożonej gwarancji i jest on wiernym powtórzeniem art. 98 ust. 6 Pzp 

co jest z puntu widzenia beneficjenta kluczowe. 

Z

daniem  odwołującego,  zamawiający  tymczasem  pomimo  jednoznacznego  brzmienia 

gwarancji spekuluje: 


Jednocześnie  Zamawiający,  nie  znając  treści  umowy  zawartej  pomiędzy  Wykonawcą  a 

Gwarantem, nie może wiedzieć czy istnieją jakiekolwiek mechanizmy zabezpieczające przed 

potencjalnymi 

nadużyciami na niekorzyść Zamawiającego, czy to ze strony Wykonawcy, czy 

Gwaranta.  co  ma  pierwszorzędne  znaczenie  w  kontekście  ustalenia  ważności  i  płynności 

wadium.  Brak  tej  pewności  może  narazić  Zamawiającego  na  długotrwałą  i  zapewne 

bezskuteczną  procedurę  sądową  w  przypadku  złożenia  Gwarantowi  roszczenia  o 

zaspokojenie  z  gwarancji  w  sytuacji  ziszczenia  którejkolwiek  przesłanki  skutkującej 

zatrzymaniem  wadium.  W 

obowiązującym,  i  niezmienionym  w  tym  zakresie  od  początków 

systemu zamówień publicznych, stanie prawnym nie wymaga dowodzenia, że brak wadium 

lub  jego  niewłaściwe  wniesienie  nie  podlega  sanacji.  Tym  samym  w  przedmiotowym 

postepowaniu 

Zamawiający  nie  dysponuje  wiedza,  czy  oferta  Wykonawcy  została 

zabezpieczona  wadium,  czego 

wymagają  przepisy  ustawy  Pzp,  jeżeli  Zamawiający  żądał 

wniesienia wadium w postępowaniu

Odwołujący  za  całkowicie  pozbawione  znaczenia  dla  rozstrzygnięcia  sprawy  uznał 

argumenty  zamawiającego  dotyczące  gwarancji  dokumentowej,  czy  rozważania  na  temat 

wikłania  się  w  spory  w  związku  z  jej  treścią,  czy  powoływanie  się  na  orzeczenia  sądu  na 

podstawie  gwarancji  wydanych  na  Jednolitych  Reguł  dla  Gwarancji  Płatnych  na  Żądanie 

(złożona w postępowaniu gwarancja nie jest w oparciu o nie wydana). 

W  ocenie  odwołującego  w  orzecznictwie,  doktrynie  nie  budzi  żadnych  wątpliwości,  iż 

obowiązek  zapłaty  sumy  gwarancyjnej  aktualizuje  się  i  roszczenie  z  tego  tytułu  staje  się 

wymagalne  w  wyniku  wystąpienia  przesłanki  formalnej  określonej  w  gwarancji.  Jest  nią 

żądanie  zapłaty  oraz  ewentualnie  przedstawienie  wymaganych  dokumentów  i  oświadczeń, 

ale  wskazanych  w  treści  gwarancji.  Wystąpienie  tej  przesłanki  formalnej  zastępuje 

konieczność  dowodzenia,  że  dłużnik  stosunku  podstawowego  nie  wykonał  należycie 

zabezpieczonego zobowiązania. Gwarant może zgłaszać zarzuty oparte na samej gwarancji, 

mogą  się  one  odwoływać  do  jej  wadliwości  lub  braku  prawidłowej  przesłanki  formalnej 

zapłaty.  Wbrew  obawom  zamawiającego,  skoro  gwarant  nie  zawarł  w  treści  gwarancji  w 

warunkach  formalnych  dodatkowych  ograniczeń,  to  nie  może  się  na  nie  powoływać, 

analogicznie  w  odniesieniu  do  rozważań  zamawiającego  w  zakresie  rzekomego  osłabienia 

gwarancji poprzez postanowienia ust. 8 pkt 1-4. 

Odwołujący zwrócił uwagę, że najlepszym dowodem o pozorności zarzutów zamawiającego 

jest  fakt,  że  tożsamej  treści  gwarancje  wadialne  wystawione  przez  tego  samego 

ubezpieczyciela,  przy  analogicznych  postanowieniach  SWZ  w  zakresie  wadium  były 

uznawane przez GDDKiA za zgodne Pzp i bezwarunkowe i posiadające taką samą płynność 

jak wadium w postaci pieniężnej. Tytułem przykładu odwołujący wskazał na postępowanie nr 

GDDKiA.O.WA.D-3.2413.29.2021  na 

Całoroczne  utrzymanie  dróg  krajowych  zarządzanych 


przez GDDKiA Oddział w Warszawie, Rejon w Ożarowie Mazowieckim, drogi nr S2, S8, S17, 

S79, t

ermin składania ofert: 27 sierpnia 2021 r. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosili 

wykonawcy: 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Przedsiębiorstwo Robót Drogowych S.A. 

z siedzibą w Poddębicach oraz Sandfield Capital Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie; 

FBSerwis S.A. z siedzibą w Warszawie; 

Przedsiębiorstwo  Robót  Drogowo-Mostowych  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Piotrkowie 

Trybunalskim.  

W  dniu  10  stycznia  2022 

r.  zamawiający  złożył  do  akt  sprawy  odpowiedź  na 

odwołanie w ramach, której wniósł o: 

oddalenie  odwołania  w  całości  za  zasądzeniem  –  na  podstawie  faktury  VAT  – 

wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie 3.600 zł;  

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  treści  dokumentów  przywołanych  w 

odpowiedzi na odwołanie. 

Ponadto 

także  wykonawcy  zgłaszający  przystąpienie  po  stronie  zamawiającego  tj. 

wykonawcy 

wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  Przedsiębiorstwo  Robót 

Drogowych  S.A.  z  siedzibą  w  Poddębicach  oraz  Sandfield  Capital  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie

,  a  także  wykonawca  Przedsiębiorstwo  Robót  Drogowo-Mostowych  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Piotrkowie Trybunalskim, w dniu 10 stycznia 2022 r. złożyli do akt sprawy pisma 

procesowe  zawierające  argumentacje  dla  wniosków  o  oddalenie  odwołania  w  części 

dotyczącej zarzutów odnoszących się do ich ofert. 

Sygn. akt KIO 3732/21 

W dniu 24 grudnia 2021 r. wykonawca FBSerwis S.A. 

z siedzibą w Warszawie (zwany 

dalej: „odwołującym”) wniósł odwołanie wobec wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej 

przez  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie,  konsorcjum  w  składzie 

Przedsiębiorstwo  Robót  Drogowych  S.A.  oraz  Sandfield  Capital  Sp.  z  o.o.  (dalej:  zwanych 

jako:  „Konsorcjum”),  wobec  zaniechania  ujawnienia  informacji  nieskutecznie  zastrzeżonych 

przez  Konsorcjum  jako  tajemnica  przedsi

ębiorstwa  (tj.  wobec  decyzji  zamawiającego  o 

unieważnieniu  uprzedniej  czynności  odtajnienia)  wyjaśnień  dotyczących  wyliczenia  ceny 

wraz z dowodami oraz wobec zaniechania odrzucenia tej oferty. 

Zaskarżonym  czynności  zamawiającego,  odwołujący  zarzucił  obrazę  następujących 

przepisów prawa: 


1)  art.  18  ust.  1  i  3  Pzp 

–  przez  uznanie  za  skuteczne  zastrzeżenia  poufności  całości 

wyjaśnień dotyczących wyliczenia ceny dokonanego przez Konsorcjum (tj. całości wyjaśnień 

wraz z ewentualnymi załącznikami – o ile zostały one złożone) i tym samym zaniechanie ich 

ujawnienia  odwołującemu,  pomimo  iż  Konsorcjum  nie  wykazało  zasadności  uznania  tych 

informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa, w szczególności:  

a.  nie  wykazało  wartości  gospodarczej  zastrzeganych  informacji,  poprzestając  na  ogólnych 

twierdzeniach o możliwości wykorzystania informacji przez konkurentów oraz o ryzyku utraty 

możliwości uzyskiwania zamówień publicznych w przyszłości,  

b.  nie  wykazało,  aby  podjęło  konkretnie  działania  w  celu  zachowania  poufności 

przedmioto

wych  informacji,  poprzestało  bowiem  na  ogólnikowych  twierdzeniach  o  rzekomo 

podjętych działaniach, nie przedstawiając dowodów potwierdzających te działania,  

c.  dokonało zastrzeżenia  w  sposób  całościowy,  w  zakresie  całego  dokumentu  i  wszystkich 

zawartych t

am informacji, bez ich rozróżnienia na odrębne kategorie czy rodzaje informacji, a 

tym samym nie wykazało:  

i. jakie konkretne działania zapobiegające ujawnieniu podjęło w stosunku do poszczególnych 

informacji,  

ii.  jaką  wartość  mają  poszczególne  informacje  zawarte  w  Wyjaśnieniach,  a  nadto 

zastrzeżone  przez  Konsorcjum  informacje  w  znacznej  części  nie  spełniają  przesłanek 

pozwalających  na  uznanie  ich  za  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  bowiem  nie  mają  wartości 

gospodarczej  innej,  aniżeli  utrudnienie  konkurentom  Konsorcjum  weryfikację  prawidłowości 

wyliczenia ceny ofertowej; 

2)  art. 

109  ust.  1  pkt  8  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  z  postępowania, 

pomimo  iż  wykonawca  ten  w  wyniku  rażącego  niedbalstwa  lub  zamierzonego  działania 

wprowadził  w  błąd  zamawiającego  przy  przedstawieniu  informacji,  że  spełnia  on  warunek 

udziału  w  postępowaniu  dotyczący  dysponowania  osobą  dedykowaną  na  stanowisko 

Kierownika  ds.  Utrzymania,  gdyż  w  przekazanym  na  wezwanie  zamawiającego  wykazie 

osób powołał  się na dysponowanie osobą  pana A.P.,  który rzekomo w  latach  2012  –  2016 

pełnił  funkcję  kierownika  utrzymania  autostrady  w  ramach  zadania  „Całoroczne  utrzymanie 

autostrady  A2  na  odcinku  granica  województwo  wielkopolskiego/łódzkiego  –  węzeł  Łódź 

Północ (bez węzła) od km 303+145 do km 362+700 (59,555) w systemie utrzymaj standard”,  

w  sytuacji,  gdy  ww.  osoba  wskazanego  stanowiska  (ani  innego  stanowiska  związanego  z 

bezpośrednim  koordynowaniem,  kierowaniem  lub  nadzorowaniem  prac  w  zakresie 

utrzymania drogi nie pełniła,  

przy  czym  Konsor

cjum  będąc  profesjonalistą  ubiegającym  się  o  zamówienie  publiczne 

powinno zweryfikować doświadczenie posiadane przez  osobę  proponowaną na  stanowisko 

Kierownika ds. Utrzymania, stąd też podanie przez tego wykonawcę informacji niezgodnych 

z rzeczywistością musi być ocenione jako przejaw co najmniej rażącego niedbalstwa; 


3)  art. 

109  ust.  1  pkt  10  Pzp  przez  zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  z  postępowania, 

pomimo że wykonawca ten w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje 

wprowadzające  w  błąd  zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  w  zakresie 

tego,  że  spełnia  on  warunek  udziału  w  postępowaniu  dotyczący  dysponowania  osobą 

Kierownika  ds.  Utrzymania  posiadającą  doświadczenie  w  zakresie  opisanym  w  wykazie 

usług, gdy w rzeczywistości Konsorcjum tego warunku w takim zakresie nie spełniło, gdyż w 

przekazanym  na  wezwanie  zamawiającego  wykazie  osób  powołało  się  na  dysponowanie 

osobą pana A.P., który rzekomo w latach 2012 – 2016 pełnił funkcję kierownika utrzymania 

autostrady  w  ramach  zadania  „Całoroczne  utrzymanie  autostrady  A2  na  odcinku  granica 

województwo wielkopolskiego/łódzkiego – węzeł Łódź Północ (bez węzła) od km 303+145 do 

km 362+700 (59,555) w systemie utrzyma

j standard”,  

w  sytuacji,  gdy  ww.  osoba  wskazanego  stanowiska  (ani  innego  stanowiska  związanego  z 

bezpośrednim  koordynowaniem,  kierowaniem  lub  nadzorowaniem  prac  w  zakresie 

utrzymania drogi) nie pełniła,  

przy  czym  Konsorcjum  będąc  profesjonalistą  ubiegającym  się  o  zamówienie  publiczne 

powinno zweryfikować doświadczenie posiadane przez  osobę  proponowaną na  stanowisko 

Kierownika ds. Utrzymania 

stąd  też  podanie  przez  niego  informacji  niezgodnych  z  rzeczywistością  musi  być  ocenione 

jako przejaw co najmniej nie

dbalstwa (i to zdaniem odwołującego niedbalstwa rażącego); 

z ostrożności 

4) art. 128 ust. 1 Pzp 

przez zaniechanie wezwania Konsorcjum do uzupełnienia wykazu osób 

w  zakresie  doświadczenia  Kierownika  ds.  Utrzymania,  gdyż  w  przekazanym  na  wezwanie 

z

amawiającego wykazie osób Konsorcjum powołało się na dysponowanie osobą pana A.P., 

który  rzekomo  w  latach  2012  –  2016  pełnił  funkcję  kierownika  utrzymania  autostrady  w 

ramach  zadania  „Całoroczne  utrzymanie  autostrady  A2  na  odcinku  granica  województwo 

wielkopolskiego

/łódzkiego – węzeł Łódź Północ (bez węzła) od km 303+145 do km 362+700 

(59,555) w systemie utrzymaj standard”,  

w  sytuacji,  gdy  ww.  osoba  wskazanego  stanowiska  (ani  innego  stanowiska  związanego  z 

bezpośrednim  koordynowaniem,  kierowaniem  lub  nadzorowaniem  prac  w  zakresie 

utrzymania drogi nie pełniła. 

Podnosząc ww. zarzuty odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania,  

nakazanie zamawiającemu unieważnienie decyzji o wyborze oferty najkorzystniejszej,  

-  nakazanie  z

amawiającemu  ujawnienie  informacji  nieskutecznie  zastrzeżonych  przez 

Konsorcjum  jako  stanowiących  tajemnicę  jego  przedsiębiorstwa,  tj.:  całości  wyjaśnień 

dotyczących wyliczenia ceny wraz z załącznikami,  


-  nakazanie  z

amawiającemu  odrzucenie  oferty  Konsorcjum,  względnie,  na  wypadek 

nieuwzględnienia żądania podniesionego powyżej,  

- nakazanie z

amawiającemu wezwanie Konsorcjum do uzupełnienia wykazu osób.  

Ponadto 

odwołujący  wniósł  o  zasądzenie  na  jego  rzecz  kosztów  postępowania,  w  tym 

kosztów zastępstwa według spisu, który przedłożony zostanie na rozprawie (faktura).  

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania,  albowiem  jest 

zainteresowany  udziałem  w  postępowaniu  i  złożył  w  postępowaniu  niepodlegającą 

odrzuceniu ofertę, która została sklasyfikowana na drugim miejscu. Uwzględnienie odwołania 

doprowadzić  może  do  ujawnienia  informacji,  które  umożliwią  odwołującemu  skuteczne 

zakwestionowanie  prawidłowości  oferty  Konsorcjum  i  wyeliminowania  (w  oparciu  o  te 

informacje  lub  bezpośrednio  –  przy  uwzględnieniu  pozostałych  zarzutów  odwołania)  oferty 

Konsorcjum,  co  tym  samym  umożliwi  odwołującemu  uzyskanie  zamówienia  udzielanego  w 

postępowaniu. 

uzasadnieniu 

zarzutu  dotyczącego  zaniechania  ujawnienia  informacji 

zastrzeżonych  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  odwołujący  wskazał,  że  jak  wynika  z 

pr

zedłożonego  przez  Konsorcjum  dokumentu  uzasadniającego  zastrzeżenie  tajemnicy, 

zastrzegło ono poufność całości dokumentów związanych z wyliczeniem ceny, tj. wyjaśnień, 

załączonych  do  nich  dowodów  oraz  samego  uzasadnienia  zastrzeżenia.  Ostatecznie,  po 

kolej

nych  zmianach  decyzji  w  tym  zakresie,  zamawiający  ujawnił  wykonawcom  (w  tym 

odwołującemu)  jedynie  uzasadnienie  zastrzeżenia  tajemnicy  (bez  załączonych  do  tego 

dokumentu  „dowodów”)  –  pozostałe  dokumenty  uznając  za  poufne.  Taki  sposób 

zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, w ocenie odwołującego, nie sposób było uznać za 

prawidłowy – a tym samym za skuteczny.  

W  tym  zakresie  odwołujący  w  pierwszej  kolejności  zwrócił  uwagę  na  niedopuszczalność 

całościowego  zastrzeżenia  poufności  wyjaśnień.  Odwołujący  stwierdził,  że  w  najnowszym 

orzecznictwie  z  zakresu  zamówień  publicznych  (które  odwołujący  przyjął  do  wiadomości  i 

którym  obecnie  kieruje  się,  składając  w  toku  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego informacje zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa, a w konsekwencji uznaje za 

własne)  uznaje  się,  że  „całościowe”  zastrzeżenie  wszystkich  informacji  zawartych  w 

dokumencie  jako  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  jest  niedopuszczalne  i 

nieskuteczne. 

Odwołujący w tym miejscu szeroko zacytował wyrok z dnia 9 lipca 2021 r. w 

sprawie o sygn.  akt  KIO  1383/21  oraz zwrócił  uwagę na  orzeczenie Izby  z  dnia 1  czerwca 

2021 r. sygn. akt KIO 700/21; KIO 736/21; KIO 771/21; KIO 778/21; KIO 780/21; KIO 784/21 

i  KIO  836/21,  a  także  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  24  listopada  2021  r. 

sygn. akt XXIII Zs 87/21. 


Odwołujący  wskazał,  że  w  tych  okolicznościach,  skoro  Konsorcjum  zastrzegło  całość 

wyjaśnień  i  wszystkich  załączonych  do  nich  dokumentów,  prezentując  w  ramach 

uzasadnienia  bardzo  ogólne  twierdzenia  o  wartości  tych  wyjaśnień  jako  całości  oraz  o 

podjęciu w stosunku do zastrzeżonych informacji działań zapobiegających ujawnieniu, to nie 

sposób jest uznać, aby wykazało ono, że poszczególne informacje zawarte w wyjaśnieniach 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  stanowią.  Jest  bowiem  oczywiste,  że  wartość  poszczególnych 

informacji  zawartych  w  wyjaśnieniach  jest  różna  (np.  inna  będzie  wartość  informacji 

dotyczących  np.  wynagrodzeń  wypłacanych  pracownikom  –  o  ile  takie  w  wyjaśnieniach 

zostały zawarte, inna wartość warunków handlowych z dostawcami czy podwykonawcami, a 

jeszcze inna będzie wartość np. informacji o przyjętych przez Konsorcjum  nakładach pracy 

związanych z realizacją umowy). Dlatego też wartość poszczególnych rodzajów czy kategorii 

informacji  winna  być  omówiona  i  wykazana  odrębnie.  Podobnie  odrębnie  powinny  zostać 

wskazane działania podejmowane w celu zachowania poufności. Jest bowiem oczywiste, że 

do  zachowania  poufności  różnych  kategorii  informacji  stosowane  są  odmienne  środki  (np. 

inaczej są zabezpieczane informacje o charakterze kadrowym – znajdujące się co do zasady 

w  dyspozycji  wyspecjalizowanych  pracowników  czy  wręcz  działów,  inaczej  informacje 

handlowe,  dotyczące  warunków  współpracy  z  dostawcami,  a  inaczej  wreszcie  informacje 

dotyczące  organizacji  pracy  o  wykonawcy  czy  dostępnych  mu  zasobów  technicznych, 

technologicznych  czy 

organizacyjnych).  Konsorcjum  tymczasem  wskazało,  że  wszystkie 

informacje zawarte w wyjaśnieniach i załączonych do nich dowodach (których to informacji, z 

uwagi na kompleksowy charakter zamówienia  i niezbędną w związku z tym szczegółowość 

wyjaśnień  dotyczących  wyliczenia  ceny,  jest  zapewne  bardzo  dużo)  chroni  w  sposób 

jednakowy  (np.  nie  przechowuje  na  serwerach  czy  dyskach  komputerów,  lecz  w  sejfie  –  a 

przecież trudno jest zakładać, aby jakikolwiek racjonalny przedsiębiorca wszystkie informacje 

mające  dla  niego  wartość  gospodarczą  przechowywał  w  ten  sam,  bardzo  zresztą 

niepraktyczny  sposób,  uniemożliwiający  dostęp  pracownikom  w  sposób  zdalny  –  co  w 

warunkach  pandemii  COVID  ma  często  fundamentalne  znaczenie).  Ponadto,  jak  wskazuje 

praktyka,  w  składanych  standardowo  w  toku  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

wyjaśnieniach  dotyczących  wyliczenia  ceny,  obok  informacji,  które  potencjalnie  mogłyby 

posiadać  określoną  wartość  gospodarczą  (a  która  oczywiście  musi  zostać  każdorazowo  i 

konkretnie  przez  wykonawcę  zastrzegającego  poufność  wykazana,  czego  zabrakło  w 

niniejszej  sprawie),  często  znajdują  się  informacje,  które  żadnej  wartości  nie  posiadają.  Z 

wysokim  prawdopodobieństwem  można  stwierdzić,  że  sytuacja  taka  ma miejsce  również w 

przypadku  wyjaśnień  złożonych  przez  Konsorcjum  –  co  tym  bardziej  wskazuje,  że 

zastrzeżenie przez Konsorcjum całości wyjaśnień było działaniem nieprawidłowym.  

Mając powyższe na uwadze, odwołujący stwierdził, że już chociażby z tego tylko powodu, że 

zarówno  zastrzeżenie  tajemnicy,  jak  i  uzasadnienie  tej  decyzji  (wykazanie  zasadności 


zastrzeżenia  tajemnicy)  zostało  dokonane  w  sposób  ogólny  i  całościowy,  bez 

zindywidualizowania  zastrzeganych  informacji,  ich  wartości  i  działań  podjętych  w  celu 

zachowania  ich  w  pojemności,  uznać  należy,  że  Konsorcjum  nie  wykazało  w  sposób 

prawidłowy zasadności uznania zastrzeżonych informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa. 

W dalszej kolejności odwołujący zwrócił uwagę na niewykazanie przez Konsorcjum działań, 

które zostały podjęte w celu zachowania poufności zastrzeganych informacji i w tym zakresie 

wyjaśnił,  że  zastrzegając  treść  wyjaśnień  i  załączonych  do  nich  dokumentów  Konsorcjum 

oświadczyło, że stosuje następujące metody służące zachowaniu poufności:  

Strony Konsorcjum zawarły umowę o zachowaniu poufności, zobowiązującą każdą z nich 

do  nieujawniania,  pod  określonymi  konsekwencjami,  jakichkolwiek  informacji  (za  wyjątkiem 

takich,  które  z  natury  swej  lub  z  przyczyn  formalnoprawnych  nie  mogą  być  zastrzegane) 

związanych  ze  wspólnym  ubieganiem  się  o  zamówienie  –  załączył  do  uzasadnienia  treść 

umowy o zachowaniu poufności, 

pracownicy  konsorcjantów  złożyli  pisemne  zobowiązania  do  zachowania  poufności  –  na 

dowód  czego  przedstawił  wyciąg  z  umowy  z  kierownikiem  utrzymania.  Odwołujący  zwrócił 

uwagę, że jedynie w ww. zakresie Konsorcjum przedstawiło jakiekolwiek dowody.  

Ponadto 

odwołujący  wskazał,  że  w  uzasadnieniu  Konsorcjum  zawarło  ogólnikowe 

twierdzenia o tym, że: 

polityka bezpieczeństwa, obowiązująca u każdego z konsorcjantów ustanawia odpowiednie 

środki  techniczne  ochrony  danych,  do  których  należą  środki  ochrony  fizycznej  i 

informatycznej; 

oprócz  tradycyjnych,  powszechnie  wykorzystywanych  form,  takich  jak  ochrona  obiektu, 

spersonalizowane karty wejściowe (magnetyczne), alarm, zamki (wszystkie stosują obydwie 

spółki  z  Konsorcjum)  dodatkowo,  ze  względu  na  wyjątkowo  newralgiczny  charakter 

Wyjaśnień, materiały są przechowywane w certyfikowanych sejfach;  

- j

akkolwiek obydwie firmy posiadają chronione serwery, to zdecydowano nie przechowywać 

na nich Wyjaśnień i danych z nimi związanych, lecz umieścić je w sejfie; 

Strony  nie  korzystają  ze  skrzynek  portali  internetowych,  lecz  z  usług  profesjonalnych 

dostawców poczty elektronicznej. W rezultacie stosowane są środki kryptograficznej ochrony 

danych dla danych przekazywanych drogą teletransmisji.  

Odwołujący  stwierdził,  że  dla  powyższych  twierdzeń  nie  przedstawiono  jakichkolwiek 

dowodów. W tych okolicznościach odwołujący skonstatował, że Konsorcjum nie wykazało w 

spos

ób  dostateczny,  aby  rzeczywiście  podjęło  działania  zapobiegające  ujawnieniu 

zastrzeżonych  informacji.  Aby  można  było  mówić  w  tym  zakresie  o  wykazaniu,  konieczne 

byłoby  przedstawienie  przez  Konsorcjum  dowodów  potwierdzających  podjęcie  działań 

wskazanych  w  s

posób  ogólny  w  „uzasadnieniu”  zastrzeżenia  tajemnicy.  Tymczasem 

większość  wskazanych  przez  Konsorcjum  „działań”  służących  zachowaniu  poufności,  nie 


dość,  że  opisana  została  w  sposób  bardzo  lakoniczny  (ochrona  obiektu,  spersonalizowane 

karty  wejściowe  (magnetyczne),  alarm,  zamki,  przechowywanie  informacji  w  sejfach, 

korzystanie  z  profesjonalnych  dostawców  poczty  elektronicznej,  kierowanie  się  polityką 

bezpieczeństwa), to ma taki charakter, że mogła zostać z łatwością wykazana przy pomocy 

odpowiednich  środków  dowodowych.  Nic  nie  stało  przecież  na  przeszkodzie  temu,  aby 

Konsorcjum  przedstawiło:  owe  polityki  bezpieczeństwa,  zdjęcia  sejfów,  alarmów,  zamków 

czy  też  innych  zabezpieczeń  –  które  przecież  wynikają  w  istocie  z  posiadania  urządzeń 

technicznych.  Konsorcj

um  z  niewiadomych  przyczyn  żadnych  dowodów  w  tym  zakresie 

jednak  nie  przedstawiło  –  nie  sposób  zatem  uznać,  aby  sprostało  ono  ciążącemu  na  nim 

obowiązkowi  dowodowemu.  Tymczasem  pogląd  o  istnieniu  takiego  obowiązku  jest  w 

orzecznictwie  z  zakresu  zamówień  publicznych  ugruntowany.  I  tak,  zgodnie  z  wyrokiem  z 

dnia 13 marca 2018 r., sygn. akt: KIO 315/18, zasadność dokonania zastrzeżenia powinna 

być  dokonywana  na  podstawie  podanych  przez  danego  wykonawcę  argumentów,  a  nie 

samego  charakteru  zastrzeżonych  informacji.  Taka  argumentacja  winna  być  poparta 

dowodami,  gdyż  wykazanie  z  tym  się  niewątpliwie  wiąże.  A  przynajmniej  jeśli  istnieją 

określone  ograniczenia  co  do  możliwości  dowodowych  w  tym  zakresie,  winny  być  one,  tj. 

określone  dowody  także  przywołane  z  nazwy  w  uzasadnieniu  -  np.  dany  dokument, 

regulacja,  zarządzenie,  polityka  bezpieczeństwa  -  w  sposób  pozwalający  na  uznanie  że  ta 

informacja  jest  wiarygodna,  a  dany  dokument  rzeczywiście  istnieje.  Z  kolei  w  wyroku  z  10 

marca 2016 r., sygn. akt: KIO 223/16, KIO 224/

16, KIO 225/16, KIO 228/16 Izba wskazała, 

że  dla  prawidłowego  wykazania,  o  którym  mowa  przepisie  art.  8  ust.  3  ustawy  P.z.p.,  nie 

wystarczą jedynie gołosłowne i ogólnikowe twierdzenia, bez odniesienia się do konkretnych 

faktów, działań itd. 

W  ocenie  odwołującego  brak  wykazania  (udowodnienia)  działań  podjętych  w  celu 

zachowania poufności zastrzeganych informacji sam w sobie jest wystarczający do uznania 

zastrzeżenia tajemnicy za nieskuteczne. 

Kolejny  argument  podniesiony  przez  odwołującego  w  ramach  przedmiotowego  zarzutu 

dotyczył  niewykazania  wartości  gospodarczej  zastrzeganych  informacji.  Odwołujący  w  tym 

aspekcie wyjaśnił, że wykazując wartość gospodarczą zastrzeganych informacji Konsorcjum 

posłużyło się jedynie ogólnymi twierdzeniami o tym, że:  

-  zastrzeg

ane  informacje  mają  „oczywistą  wartość  organizacyjną”  przedsiębiorstwa,  a  w 

konsekwencji  „niewątpliwy  wymiar  gospodarczy”  i  stanowią  „oczywiste  know-how”,  zaś 

„zważywszy na prowadzone równolegle przez Zamawiającego (utrzymanie A1), jak również 

planowane w 

najbliższej przyszłości postępowania na podobne usługi, zachowanie poufności 

informacji  (w  szczególności  Wyjaśnień)  jest  jednym  z  czynników  istotnie  rzutujących  na 

możliwość  zaistnienia  i  rozwoju  konsorcjantów  na  rynku  przedmiotowych  usług”  –  które  to 


twie

rdzenie jest na tyle ogólnikowe i abstrakcyjne, że nie sposób jest je uznać za wskazanie 

realnej wartości gospodarczej;  

wycenił  wartość  zastrzeganych  informacji  na  12  000  000  zł  –  tj.  sumę  wyliczoną  jako 

potencjalny  zysk  z  trzech  zamówień,  o  które  Konsorcjum  się  planowało  ubiegać)  –  bez 

jednoczesnego  wskazania,  dlaczego  w  przypadku  ujawnienia  informacji  miałby  on  ów  zysk 

utracić, w szczególności z jakich powodów jego konkurenci, w razie poznania kosztów przez 

Konsorcjum, mogliby uniemożliwić mu uzyskanie zamówienia,  

ujawnienie  informacji  dotyczących  kalkulacji  ceny  przedstawionej  w  ofercie  Konsorcjum 

pozwoliłoby  na  zapoznanie  się  innych  firm  ze  szczegółowymi  zasadami  ustalani  cen  u 

Wykonawcy,  a  ponadto  otworzyłoby  to  drogę  do  optymalizowania  wydatków  przez 

konkurencję  i  stanowiło  asumpt  do  presji  rabatowej  na  ich  kontrahentów  –  nie  wyjaśnił 

jednak,  z  czego  ww.  stanowisko  wywodzi  ani  w  jaki  sposób  konkurenci  mieliby 

„optymalizować” wydatki znając tylko koszty ponoszone przez Konsorcjum czy zastosowane 

pr

zezeń metody kalkulacji (które – jak z wysokim prawdopodobieństwem można stwierdzić, 

nie  będą  przystawały  do  realiów,  w  jakich  funkcjonują  inni  przedsiębiorcy  i  nie  będą  mogły 

być  w  prosty  sposób  skopiowane  –  bowiem  koszty  ponoszone  przez  poszczególnych 

wy

konawców i metody wyceny są odmienne i każdorazowo wynikają nie z „podpatrywania” 

kalkulacji  konkurencji,  lecz  z  własnego,  bogatego  doświadczenia  każdego  z 

przedsiębiorców);  

zastrzeżone  dane  są  danymi  bardzo  wrażliwymi  dla  działalności  Wykonawcy  oraz 

mo

żliwości  zachowania  konkurencyjności  na  rynku  –  co  znów  ma  charakter  niepopartego 

żadną  merytoryczną  argumentacją,  wyłącznie  subiektywnego  przekonania  Konsorcjum,  nie 

świadczy zaś w żaden sposób o wartości zastrzeganych informacji.  

W  tym  zakresie  odwołujący  zasygnalizował,  że  przy  ocenie  skuteczności  zastrzeżenia 

tajemnicy  przedsiębiorstwa  mogą  być  brane  pod  uwagę  tylko  argumenty  powołane  przez 

Konsorcjum  jednocześnie  z  dokonaniem  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Na 

obecnym  etapie  nie  jest  możliwe  rozszerzenie  argumentacji  w  tym  zakresie  (rozwinięcie 

uzasadnienia zastrzeżenia poufności i podania innych niż uprzednio wskazane okoliczności 

świadczących o wartości gospodarczej zastrzeganych informacji) – bowiem zamawiający nie 

może zastępować wykonawcy przy wskazaniu podstaw zastrzeżenia tajemnicy. 

W  dalszej  kolejności  odwołujący  wyjaśnił,  że  nie  kwestionuje  tego,  iż  informacje,  które 

typowo  są  wskazywane  w  wyjaśnieniach  dotyczących  wyliczenia  ceny  w  pewnych 

okolicznościach  mogą  posiadać  wartość  gospodarczą.  Jednak  Konsorcjum  w  swoich 

wyjaśnieniach (uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy) nie wykazało, aby takie okoliczności w 

stanie  faktycznym  sprawy  rzeczywiście  zaistniały.  Lakoniczne  powołanie  się  na  możliwość 

utraty  zysku  z  realizacji  przyszłych  zamówień (czy  nawet  tego  zamówienia),  wykorzystania 

przez  innych  wykonawców  do  zastosowania  optymalizacji  wydatków  czy  wywołania  presji 


rabatowej na kontrahentów z całą pewnością wykazania wartości gospodarczej nie stanowi. 

Twierdzenie to mogłoby wskazywać, że Konsorcjum obawia się, że jego konkurenci, zamiast 

samodzielnie szacować koszty realizacji zamówień i ceny ofertowe, kopiowaliby jedynie jego 

kalkulację,  względnie uzupełnialiby ją jedynie o własne założenia co do zysku,  cen  zakupu 

materiałów  czy  stawek  wynagrodzenia  pracowników.  Twierdzenie  takie  jest  absurdalne  – 

sprowadzałoby  się  ono  bowiem  do  twierdzenia,  że  Konsorcjum  jako  jeden  z  niewielu 

podmiotów  działających  na  rynku  posiada  tak  znakomitą  wiedzę  w  przedmiocie  kalkulacji 

kosztów  prac  związanych  z  utrzymaniem  infrastruktury  drogowej,  jakiej  nie  posiadają  jego 

konkurenci.  W konsekwencji, konkurenci  Konsorcjum  „czyhaliby” tylko na skopiowanie jego 

założeń  kalkulacyjnych,  zamiast  samodzielnie  oszacować  koszty,  jakie  będą  ponosili  przy 

realizacji  zamówienia.  Konsorcjum  jednak  takiej  unikalności  swojej  wiedzy  czy  metody 

szacowania  ceny  nie  wykazało  (nie  przedstawiło  w  tym  zakresie  żadnych  argumentów  w 

uzasadnieniu  zastrzeżenia  tajemnicy).  Tymczasem,  w  ocenie  odwołującego,  z  punktu 

widzenia  konkurentów  Konsorcjum,  dla  kalkulacji  przez  nich  własnej  ceny  ofertowej 

irrelewantne  jest  to,  jakie  koszty  ponosi  Konsorcjum,  jakie  rabaty  uzyskuje  czy  też  jakie 

założenia  kalkulacyjne  (np.  co  do  nakładu  pracy)  Konsorcjum  przyjmuje.  Dane  te  dotyczą 

przecież  jedynie  własnych  szacunków  Konsorcjum,  a  nie  są  jakąś  wielkością  czy  normą 

obiektywną,  a  przy  tym  nieznaną  konkurentom  zawodowo  zajmującym  się  realizacją  usług 

stanowiących  przedmiot  zamówienia.  Wskazać  należy,  że  każdy  z  wykonawców 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  samodzielnie  szacuje  koszty  jego  realizacji  w 

oparciu  o  dostępne  mu  zasoby  materiałów,  sprzętu  czy  pracowników,  przy  czym  nie  jest 

informacją  poufną,  że  również  każdy  z  wykonawców  dąży  do  obniżenia  ceny,  aby 

ostatecznie  uzyskać  zamówienie.  To  naturalna  aspekt  działalności  gospodarczej.  Trudno 

zatem  uznać  za  racjonalne,  że  poprzez  ujawnienie  szacowanych  kosztów  poszczególnych 

pozycji  wyceny  zamówienia,  inni  wykonawcy  zaczną  obniżać  swoje  ceny,  w  oderwaniu  od 

swoich indywidualnych uwarunkowań i zasobów. 

Wątpliwym było również dla odwołującego zawarte w uzasadnieniu zastrzeżenia twierdzenie, 

jakoby  treść  złożonych  wyjaśnień  w  zakresie  wyliczenia  ceny  miała  mieć  charakter 

uniwersalny,  zaś  wycena  cen  ofertowych  w  innych  postępowaniach  na  utrzymanie 

infrastruktu

ry  drogowej  miała  być  dokonywana  według  podobnych  („niemal  identycznych”) 

zasad.  W  praktyce  bowiem  kalkulacja  ceny  ofertowej  składanej  w  ramach  zamówień  na 

utrzymanie  dróg  i  autostrad  odbywa  się  zawsze  na  potrzeby  konkretnego  postępowania,  z 

uwzględnieniem  wymogów  określonych  w  konkretnym  OPZ.  Konsorcjum,  jeśliby  chciało 

wywodzić wartość gospodarczą zastrzeżonych wyjaśnień z faktu ww. uniwersalności, winno 

ową  uniwersalność  i  unikalność  swej  metody  kalkulacji  wykazać  –  a  tego  nie  zrobiło, 

poprzestając w tym zakresie na ogólnym oświadczeniu (które prezentuje co najwyżej na jego 

własne subiektywne stanowisko, nie zaś obiektywną wartość zastrzeganych informacji).  


Odwołujący  nie  zgodził  się  również  z  twierdzeniem  Konsorcjum,  jakoby  ujawnienie  treści 

wyjaśnień  groziłoby  możliwością  wywierania  przez  jego  konkurentów  „presji  rabatowej”  na 

kontrahentów.  Abstrahując  od  absurdalności  takiego  stwierdzenia  (zdaniem  odwołującego 

żaden  rozsądny  przedsiębiorca  w  toku  prowadzonych  negocjacji  nie  obniży  ceny  za  swoje 

usługi czy dostawy z tego tylko powodu, że ktoś inny wynegocjował korzystne warunki  – te 

bowiem  zależą  przede  wszystkim  od  sytuacji  rynkowej  w  danym  momencie  –  a  ta  jest 

zmienna,  od  wiarygodności  przedsiębiorcy  i  wolumenu  zakupów,  nie  zaś  wiedzy,  że  ktoś 

inny  otr

zymał  korzystniejszą  ofertę),  to  twierdzenie  to  pozostaje  gołosłowne  i  zupełnie 

abstrakcyjne. Nie zostało bowiem w uzasadnieniu zastrzeżenia wyjaśnione, w jaki konkretnie 

sposób  konkurenci  Konsorcjum  mieliby  wykorzystać  znajomość  zaoferowanych  im  cen  do 

żądania analogicznych warunków. Konsorcjum poprzestało w tym zakresie na sformułowaniu 

ogólnikowej  tezy,  pozostawiając  zamawiającemu  pole  do  domysłów,  w  jaki  sposób  owa 

„presja rabatowa” miałaby zostać przeprowadzona, a ponownie podkreślić należy, że nie jest 

rolą  zamawiającego  poszukiwanie  argumentów  potwierdzających  zasadność  zastrzeżenia 

ceny 

– te bowiem winny być w sposób konkretny i precyzyjny wskazane przez wykonawcę 

zastrzegającego poufność informacji.  

Na  marginesie  powyższych  rozważań  odwołujący  wskazał,  że  argumentacja  zawarta  w 

przekazanym przez Konsorcjum uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy ma w istocie charakter 

sztampowy,  szablonowy,  powszechnie  stosowany  niemal  przez  każdego  przedsiębiorcę 

składającego  wyjaśnienia  dotyczące  wyliczenia  ceny.  Nie  sposób  jest  uznać,  aby  odnosiła 

się ona do konkretnych informacji, zaoferowanych konkretnie przez tego wykonawcę w tym 

specyficznym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  Wydaje  się  wręcz,  że  Konsorcjum 

powołuje  tożsamą  argumentację  rutynowo  w  każdym  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia,  w  którym  składa  jakiekolwiek  wyjaśnienia  dotyczące  ceny  –  nie  dostosowując 

jej  nawet  w  żaden  sposób  do  tego,  jakie  w  danym  przypadku  informacje  dotyczące 

wyliczenia  ceny  przekazuje.  W  istocie  każdy  wykonawca  składający  wyjaśnienia  ceny, 

niezależnie  od  tego,  czego  te  wyjaśnienia  dotyczą  (jakich  dostaw,  usług  czy  robót 

budowlanych),  mógłby  dokładnie  w  ten  sam  sposób  argumentować  wartość  gospodarczą 

zastrzeganych informacji.  

W  tych  okolicznościach,  zdaniem  odwołującego,  nie  sposób  było  nie  odnieść  wrażenia,  że 

jedyna  wartość  zastrzeżonych  przez  Konsorcjum  informacji  sprowadza  się  do 

uniemożliwienia  zweryfikowania  (i  zakwestionowania)  przez  konkurentów  Konsorcjum 

kalkulacji ceny ofertowej.  

Powyższe  prowadziło  odwołującego  do  wniosku,  iż  Konsorcjum  nie  wykazało,  aby 

zastrzeżone  przez  nie  informacje  miały  obiektywną  wartość  gospodarczą,  co  skutkuje 

nieskutecznością  zastrzeżenia  poufności  i  w  konsekwencji  koniecznością  ujawnienia 

przedmiotowych informacji. 


W  uzasadnieniu  zarzutu  dot

yczącego  niespełnienia  przez  Konsorcjum  warunku 

udziału w postępowaniu odwołujący w pierwszej kolejności zwrócił uwagę, że niezależnie od 

powyższego  zauważyć  należy,  że  Konsorcjum  nie  wykazało  spełnienia  warunku  udziału  w 

postępowaniu określonego w pkt 8.2.4. ppkt 2 lit. a SWZ. Odwołujący wyjaśnił, że zgodnie z 

tymi  postanowieniami  z

amawiający wymagał, aby wykonawcy ubiegający się o zamówienie 

wykazali się osobami, które będą uczestniczyć w wykonywaniu zamówienia, legitymującymi 

się doświadczeniem zawodowym i wykształceniem odpowiednimi do funkcji, jaka zostanie im 

powierzona, w tym m.in. osobą proponowaną do pełnienia funkcji Kierownika ds. Utrzymania 

Dróg. Osoba ta winna była posiadać  

minimum 24 miesiące doświadczenia, w tym m.in. 2 sezony zimowe, przy realizacji 1 lub 2 

zadań polegających na bieżącym i zimowym utrzymaniu dróg obejmujących co najmniej 26 

km  dróg  klasy  min.  GP  na  stanowisku/stanowiskach  związanych  z  realizacją  czynności 

polegających na bezpośredniej koordynacji/nadzorowaniu/kierowaniu pracami związanymi z 

utrzymaniem dróg  

lub  

minimum  10  miesięcy  doświadczenia  przy  realizacji  1  lub  2  zadań  polegających  na 

zimowym  utrzymaniu  dróg,  obejmujących  co  najmniej  26  km  dróg  klasy  min  GP  na 

stanowisku/stanowiskach związanych z realizacją czynności polegających na bezpośredniej 

koordynacji/nadzorowaniu/kierowaniu  pracami  związanymi  z  utrzymaniem  dróg  oraz 

minimum  14  miesięcy  doświadczenia  przy  realizacji:  1  lub  2  zadań  polegających  na 

bieżącym  utrzymaniu  dróg  obejmujących  co  najmniej  26  km  dróg  klasy  min  GP  na 

stanowisku/stanowiskach związanych z realizacją czynności polegających na bezpośredniej 

koordynacji/ nadzorowaniu/kierowaniu pracami związanymi z utrzymaniem dróg.  

Odwołujący wskazał, ze celem wykazania spełnienia tego warunku Konsorcjum powołało się 

na  dysponowania  osobą  pana  A.P.  dedykowanego  do  pełnienia  funkcji  Kierownika  ds. 

Utrzymania  Dróg.  Celem  potwierdzenia  posiadania  przez  ww.  osobę  wymaganych 

kwalifikacji  zawodowych,  doświadczenia  i  wykształcenia,  w  przedłożonym  na  wezwanie 

zamawiaj

ącego skierowane w trybie art. 126 ust. 1 Pzp wykazie osób Konsorcjum wskazało, 

że pan A.P. pełnił funkcję kierownika utrzymania autostrady A2 w okresie od 1 lipca 2012 r. 

do 30 czerwca 2016 r. w ramach zadania „Całoroczne utrzymanie autostrady A2 na odcinku 

granica  województwo  wielkopolskiego/łódzkiego  –  węzeł  Łódź  Północ  (bez  węzła)  od  km 

303+145  do  km  362+700  (59,555)  w  systemie  utrzymaj  standard”.  Tymczasem,  zgodnie  z 

informacjami  posiadanymi  przez  odwołującego,  pan  A.P.  nie  pełnił  funkcji  kierownika 

ut

rzymania (ani jakiejkolwiek innej funkcji związanej z kierowaniem lub koordynowaniem prac 

w  zakresie  utrzymania)  w  ramach  wskazanego  zadania  na  autostradzie  A2.  Nie  był  on 

pracownikiem  zgłoszonym  zamawiającemu  ani  nawet  faktycznie  nie  realizował  zdań 

wymag

anych  przez  zamawiającego.  W ramach przedmiotowego zadania,  zgodnie z treścią 


umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  wykonawca  świadczący  usługę  utrzymania  był 

zobowiązany  wyznaczyć  (zgłosić  zamawiającemu)  jedynie  osobę  „koordynatora  umowy”  – 

zaś  pan  A.P.  jako  ww.  koordynator  zgłaszany  nie  był.  Z  informacji  posiadanych  przez 

Odwołującego  wynikało,  że  osoby  pełniące  ww.  funkcję  w  ogóle  z  panem  A.P.  nie 

współpracowały  –  co  podważa  zawarte  w  oświadczeniu  Konsorcjum  (wykazie  osób) 

twierdzenie o zaangażowaniu ww.  osoby w  kierowanie w  tym  zakresie pracami utrzymania 

dróg.  

Mając  na  uwadze  powyższe  odwołujący  stwierdził,  że  Konsorcjum  nie wykazało  spełnienia 

warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego  zdolności  zawodowej  w  zakresie 

dysponowania osobami zdolnymi do 

wykonania zamówienia. 

Niezależnie  od  tego  odwołujący  wskazał,  że  oferta  Konsorcjum  winna  zostać 

odrzucona  z  uwagi  na  podanie  przez  tego  wykonawcę  nieprawdziwych  informacji 

odnoszących  się  do  kwalifikacji  pana  A.P..  Zgodnie  z  art.  109  ust.  1  pkt  8  Pzp  z 

pos

tępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego można  wykluczyć  wykonawcę,  który  w 

wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd 

przy  przedstawieniu  informacji,  że  nie  podlega  wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w 

po

stępowaniu  lub  kryteria  selekcji,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane 

przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub który zataił te informacje 

lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych  podmiotowych  środków  dowodowych. 

St

osownie  zaś  do  art.  109  ust.  1  pkt  10  Pzp,  z  postępowania  wyklucza  się  również 

wykonawcę,  który  w  wyniku  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawił  informacje 

wprowadzające  w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia.  

Zgodnie  z  postanowieniami  pkt  9.2.  ppkt  8  i  10  SWZ  z

amawiający  przewidział  stosowanie 

ww. przesłanek wykluczenia w Postępowaniu.  

Odwołujący  zwrócił  uwagę,  że  przedmiotowe  uregulowania  nakazują  wykluczyć  takich 

wykonawc

ów, którzy:  

1)  odpowiednio:  wprowadzają  w  błąd  zamawiającego  (tj.  wywołują  skutek  w  postaci 

błędnego przeświadczenia zamawiającego o rzeczywistości) lub przekazują informacje, które 

zamawiającego w błąd wprowadzić mogą;  

2)  odpowiednio:  w  zakresie  okolicz

ności  dotyczących  m.in.  spełniania  warunku  udziału  w 

postępowaniu  lub  niepodlegania  wykluczeniu  albo  w  zakresie  mającym  wpływ  na  decyzje 

zamawiającego, zaś  

3)  podanie  przez  nich  nieprawdziwych  informacji  ma  charakter  zawiniony,  przy  czym  wina 

może  mieć  charakter  odpowiednio:  winy  umyślnej  lub  z  rażącego  niedbalstwa  albo  z 

lekkomyślności lub zwykłego (nie rażącego) niedbalstwa.  


W  ocenie  odwołującego  stanie  faktycznym  sprawy  wszystkie  ww.  okoliczności  zostały 

spełnione. 

Ad. 1) Co do zasady wprowadzenie zama

wiającego w błąd następuje (bądź może nastąpić) 

poprzez przekazanie informacji nieprawdziwych. Informacja nieprawdziwa to taka informacja, 

które jest niezgodna z istniejącym stanem rzeczy. Jest to zatem informacja wprowadzająca 

jej adresata w błąd z uwagi na fakt, że wywołuje u niego mylne postrzeganie rzeczywistości. 

Niewątpliwie powołanie się przez Konsorcjum na posiadanie przez pana A.P.  doświadczenia 

w zakresie kierowania pracami w zakresie utrzymania dróg w ramach określonego zadania w 

sytuacji,  gdy  f

aktyczny  udział  ww.  osoby  w  ww.  pracach  miejsca  nie  miał,  jest  informacją 

nieprawdziwą.  Jej  podanie  przez  Konsorcjum  wywołało  lub  co  najmniej  mogło  wywołać 

błędne  przekonanie,  że  wykonawca  ten  spełnia  warunek  udziału  w  postępowaniu  i  że 

wskazana  przez  nieg

o  osoba  posiada  doświadczenie  inne  niż  to,  która  posiada  ona  w 

rzeczywistości.  

Ad.  2)  Informacja  powyższa  odnosi  się  do  warunku  udziału  w  postępowaniu  dotyczącego 

posiadania  zdolności  zawodowej.  Informacja  ta  miała  bezpośredni  wpływ  na  decyzję 

z

amawiającego  o  nieodrzuceniu  oferty  Konsorcjum  (względnie:  o  niewezwaniu  tego 

wykonawcy go do uzupełnienia dokumentów) i w konsekwencji do dokonania wyboru oferty 

tego wykonawcy.  

Ad. 3) Podanie ww. informacji nastąpiło co najmniej w wyniku niedbalstwa, i to niedbalstwa 

rażącego. Odwołujący w tym kontekście wyjaśnił, że jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy w 

uzasadnieniu wyroku z dnia 10 marca 2004 r. sygn. akt IV CK 151/03, przypisanie określonej 

osobie  niedbalstwa  jest  uzasadnione  wtedy,  gdy  osoba  ta  zachowała  się  w  określonym 

miejscu  i  czasie  w  sposób  odbiegający  od  właściwego  dla  niej  miernika  staranności.  Ów 

wzorzec  staranności  ma  charakter  obiektywny  i  abstrakcyjny,  jest  ustalany  niezależnie  od 

osobistych  przymiotów  i  cech  konkretnej  osoby,  a  jednocześnie  na  poziomie  obowiązków 

dających się wyegzekwować w świetle ogólnego doświadczenia życiowego oraz konkretnych 

okoliczności (tak w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2003 r. 

sygn.  akt  V  CK  311/02).  W  stosunku  do  profesjonalistów  (do  których  z  pewnością  należą 

wykonawcy  oferujący  swoje  usługi  na  rynku  zamówień  publicznych)  miernik  należytej 

staranności  należy  ustalać  przy  zastosowaniu  przepisu  art.  355  §  2  k.c.  Zgodnie  z  jego 

treścią,  należytą  staranność  dłużnika  w  zakresie  prowadzonej  przez  niego  działalności 

gospodarczej określa się z uwzględnieniem zawodowego charakteru tej działalności. Jak się 

wskazuje  w  orzecznictwie,  prowadzenie  działalności  profesjonalnej  uzasadnia  zwiększone 

oczekiwania  co  do  umiejętności,  wiedzy,  skrupulatności  i  rzetelności,  zapobiegliwości  i 

zdolności przewidywania (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 

22  stycznia  2015  r.  sygn.  akt  I  ACa  347/15).  Od  podmiotu takiego  wymaga  się  posiadania 

niezbędnej  wiedzy  fachowej,  która  obejmuje  nie  tylko  formalne  kwalifikacje,  ale  również 


ustalone standardy wymagań (tak w uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 

7  maja  2015  r.  sygn.  akt  I  ACa  1666/14).  Należyta  staranność  dłużnika,  określona  z 

uwzględnieniem  zawodowego  charakteru  prowadzonej  przez  niego  działalności 

gospodarczej,  obejmuje  także  znajomość  obowiązującego  prawa  oraz  następstw  z  niego 

wynikających w zakresie prowadzonej działalności  gospodarczej (por. uzasadnienie wyroku 

Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2012 r. sygn. akt I CSK 330/11).  

Pojęcie  „rażącego  niedbalstwa”  jest  nieostre  i  nie  zawsze  łatwe  do  oddzielenia  od 

niedbalstwa  zwykłego.  W  polskim  orzecznictwie  podkreśla  się  jednak  konieczność 

obiektywizacji tego pojęcia, oceniając je w oderwaniu od elementów subiektywnych (jak np. 

stan psychiczny sprawcy). 

Ponadto, 

odwołujący  wskazał,  że  jak  się  wskazuje  w  piśmiennictwie  w  przypadku,  gdy 

wykonanie  zobowiązania  wymaga  specjalnych  wiadomości  lub  umiejętności,  za  rażące 

niedbalstwo  należy  uznać  także  jego  postępowanie  poniżej  minimalnego,  elementarnego 

poziomu tych wiadomości lub umiejętności (tak m.in. J. Dąbrowa, System Prawa Cywilnego, 

Tom  III,  Część  1,  Prawo  zobowiązań  –  część  ogólna  (red.  Z.  Radwański)  oraz  M. 

Nestorowicz, System Prawa Prywatnego, Tom VII, Prawo zobowiązań – część szczegółowa 

(red.  J.  Rajski),  str.  1009 

–  1010).  W  tym  zakresie  odwołujący  dostrzegł,  że  pewnym 

minimum staranności, której należy wymagać od wykonawcy ubiegającego się o zamówienia 

publiczne,  jest  oczekiwanie,  aby  przekazywane  przez  niego  informacje  były  informacjami 

prawdziwymi.  Wykonawca,  jeśli  tylko  posiada  możliwość  ich  sprawdzenia  (np.  poprzez 

uzyskanie  informacji  od  odpowiednio  poinformowanych  pracown

ików  lub  podmiotów,  z 

którymi  zamierza  współpracować  przy  realizacji  zamówienia  publicznego)  winien  takiego 

sprawdzenia dokonać.  Konsorcjum  winno sobie bowiem  zdawać sprawę,  że przekazywane 

informację  stanowią  podstawę  wydatkowania  istotnych  środków  publicznych,  zaś 

odpowiedzialność  wykonawcy  za  podanie  informacji  fałszywych  jest  w  prawie  polskim 

szczególnie  rygorystyczna.  W  tych  okolicznościach,  w  ocenie  odwołującego,  nie  mogło 

budzić  wątpliwości,  że  Konsorcjum  powinno  co  najmniej  mieć  świadomość,  że  osoba 

wskazanego w wykazie osób pana A.P. wymagań określonych w IWZ nie spełnia. Skoro tak, 

to  złożenie  przez  niego  w  owym  wykazie  oświadczenia  o  spełnieniu  wszystkich  tych 

wymagań  nastąpiło  bez  zachowania  podstawowej  (fundamentalnej)  staranności,  która  jest 

oczekiwana od profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego.  

Powyższe,  zdaniem  odwołującego,  winno  prowadzić  do  wykluczenia  ww.  wykonawcy  z 

postępowania na zasadzie art. 109 ust. 1 pkt 8 i 10 Pzp i odrzucenia jego oferty – zgodnie z 

art. 226 ust. 1 pkt 2 lit. a Pzp. 

Ponadto  odwołujący  z  ostrożności  wskazał,  że  skoro  Konsorcjum  (żaden  z  jego 

konsorcjantów)  nie  wykazało  się  posiadaniem  doświadczenia  w  zakresie  określonym  w  pkt 

8.2.4.  ppkt  2  lit.  a  SWZ,  nie  wykazało  ono  spełnienia  warunków  udziału  w  postępowaniu. 


Dlatego  w  wypadku,  gdyby  Izba  nie  uwzględniła  pozostałych  zarzutów,  implikujących 

konieczność  odrzucenia  oferty  Konsorcjum,  celowe  byłoby  nakazanie  zamawiającemu 

wezwanie  Konsorcjum  do  uzupełnienia  dokumentu  potwierdzającego  spełnienie  tego 

warunku (a 

więc w istocie poprawionego wykazu usług) oraz odrzucenie oferty Konsorcjum 

w sytuacji, gdyby takie dokumenty nie zostały przedstawione. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  odwołującego  zgłosił 

wykonawcy 

wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: ROKOM Sp. z o.o. z siedzibą 

w  Warszawie,  POL-

DRÓG  Warszawa  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  Dariusz 

Szadkowski prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Dariusz Szadkowski SZADEK 

z siedzibą w Łodzi, Wiesława Szadkowska prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą 

WIBUD  Wiesława  Szadkowska  z  siedzibą  w  Łodzi  oraz  G&P  Małgorzata  Majtczak,  Paweł 

Majtczak  Sp.  j.  z  siedzibą  w  Łodzi,  a  po  stronie  zamawiającego  wykonawcy  wspólnie 

ubiegający się o udzielenie zamówienia: Przedsiębiorstwo Robót Drogowych S.A. z siedzibą 

w Poddębicach oraz Sandfield Capital Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie. 

W  dniu  11  stycznia  2022 

r.  zamawiający  złożył  do  akt  sprawy  odpowiedź  na 

odwołanie w ramach, której wniósł o: 

oddalenie  odwołania  w  całości  za  zasądzeniem  –  na  podstawie  faktury  VAT  – 

wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie 3.600 zł;  

dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  treści  dokumentów  przywołanych  w 

odpowiedzi na odwołanie. 

Ponadto  w  dniu  10 

stycznia  2022  r.  także  wykonawca  zgłaszający  przystąpienie  do 

udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie zamawiającego złożył do akt sprawy pismo 

procesowe zawierające argumentacje dla wniosku o oddalenie odwołania  

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego 

postępowania, złożonych dowodów oraz 

biorąc pod uwagę stanowiska stron i uczestników postępowania odwoławczego, Izba 

ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  uznała,  że  odwołujący  w  obu  sprawach  posiadali  interes  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  mogli  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego 

przepisów  ustawy,  czym  wypełnili  materialnoprawne  przesłanki  dopuszczalności  odwołań, 

których  mowa  w  art.  505  ust.  1  Pzp.  Ponadto Izba  stwierdziła,  że  nie została wypełniona 

żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem  któregokolwiek  z  odwołań  na  podstawie art. 

Pzp i skierowała oba odwołania na rozprawę. 


Na  posiedzeniu  niejawnym  z  udziałem  stron  i  uczestników  postępowania 

odwoławczego  w  dniu  11  stycznia  2022  r.,  odwołujący  w  sprawie  o sygn.  akt  KIO  3730/21 

oświadczył,  że  wycofuje  odwołanie  w  części  dotyczącej  zarzutów  odnoszących  się  do 

wykonawcy 

Przedsiębiorstwa Robót Drogowo-Mostowych Sp. z o.o. z siedzibą w Piotrkowie 

Trybunalskim 

w związku z prawomocnością odrzucenia oferty tego wykonawcy.  

W  związku  z  powyższym  Izba  umorzyła  postępowanie  odwoławcze  w  ramach  sprawy 

oznaczonej sygn. akt KIO 3730/21 w części cofniętej przez odwołującego. 

Wobec  spełnienia  przesłanek  określonych  w  art.  525  ust.  1-3  Pzp,  Izba  stwierdziła 

skuteczność zgłoszonych przystąpień przez: 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Przedsiębiorstwo Robót 

Drogowych  S.A.  z  siedzibą  w  Poddębicach  oraz  Sandfield  Capital  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Warszawie  (zwanego  dalej:  „PRD”  lub  „Konsorcjum”),  do  udziału  w  postępowaniu 

odwoławczym po stronie zamawiającego w obu sprawach; 

wykonawcę  FBSerwis  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  do  udziału  w  postępowaniu 

odwoławczym po stronie zamawiającego w sprawie o sygn. akt KIO 3730/21; 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  ROKOM  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Warszawie, POL-DRÓG Warszawa Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, Dariusza 

Szadkowskiego  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  nazwą  Dariusz  Szadkowski 

SZADEK z siedzibą w Łodzi, Wiesławy Szadkowskiej prowadzącej działalność gospodarczą 

pod  nazwą  WIBUD  Wiesława  Szadkowska  z  siedzibą  w  Łodzi  oraz  G&P  Małgorzata 

Majtczak,  Paweł  Majtczak  Sp.  j.  z  siedzibą  w  Łodzi,  do  udziału  w  postępowaniu 

odwoławczym po stronie odwołującego w sprawie o sygn. akt KIO 3732/21.  

W związku z tym ww. wykonawcy stali się uczestnikami postępowania odwoławczego. 

Izba  stwierdziła  nieskuteczność  zgłoszonego  przystąpienia  przez  wykonawcę 

Przedsiębiorstwo  Robót  Drogowo-Mostowych  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Piotrkowie 

Trybunalskim. 

Ww.  wykonawca  zgłosił  przystąpienie  do  udziału  w  postępowaniu 

odwoławczym  po  stronie  zamawiającego  w  spawie  o  sygn.  akt  KIO  3730/21.  Jak  ustaliła 

Izba, 

oferta przedmiotowego wykonawcy w dniu 14 grudnia 2021 r. została odrzucona przez 

zamawiającego.  Wykonawca  Przedsiębiorstwo  Robót  Drogowo-Mostowych  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Piotrkowie  Trybunalskim  nie  kwestionował  czynności  odrzucenia  swojej  oferty 

przez wniesienie odwołania do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, tym samym już na dzień 

zgłoszenia  przystąpienia  tj.  30  grudnia  2021  r.,  oferta  tego  wykonawcy  została  skutecznie 

wyel

iminowana  z  postępowania.  Ponadto  odwołujący  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3730/21 

cofnął odwołanie w części dotyczącej zarzutów odnoszących się do oferty ww. wykonawcy. 

W związku z tym Izba uznała, że wykonawca Przedsiębiorstwo Robót Drogowo-Mostowych 

Sp.  z  o

.o.  z  siedzibą  w  Piotrkowie  Trybunalskim  nie  miał  interesu  w  tym,  aby  odwołanie 


zostało  rozstrzygnięte  na  korzyść  zamawiającego,  przez  co  nie  wypełnił  przesłanki 

skutecznego  przystąpienia  do  udziału  w  postepowaniu  odwoławczym  określonej  w  art.  525 

ust.  3  P

zp.  Tym  samym  przedmiotowy  wykonawca  nie  mógł  zostać  uznany  za  uczestnika 

postępowania odwoławczego. 

Izba zaliczyła na poczet materiału dowodowego: 

dokumentację przekazaną w obu sprawach w postaci elektronicznej, zapisaną na płytach 

DVD, przesłaną do akt sprawy przez zamawiającego w dniu 4 stycznia 2022 r., w tym w 

szczególności: 

-  specyfikacj

ę  warunków  zamówienia  (zwaną  dalej  nadal:  „SWZ”)  Tom  I,  II,  III  i  IV  wraz 

modyfikacjami; 

oferty  złożone  w  postępowaniu  przez  PRD,  FBSerwis  oraz  odwołującego  w  sprawie  KIO 

wezwanie z dnia 7 października 2021 r. skierowane do wykonawcy PRD na podstawie art. 

224 ust. 1 pkt 1 Pzp; 

wyjaśnienia  wykonawcy  PRD  z  dnia  18  października  2021  r.  złożone  w  odpowiedzi  na 

powyżej wskazane wezwanie zamawiającego wraz z załącznikami; 

pismo  z  dnia  26  października  2021  r.  skierowane  do  wykonawcy  PRD,  a  dotyczące 

odtajnienia  informacji  zawartych  we  wszystkich  dokumentach  przekazanych  w  dniu  18 

października 2021 r. w ramach wyjaśnień rażąco niskiej ceny; 

-  pismo  z  dnia  10  lis

topada 2021  r.  w sprawie unieważnienia dokonanej  w  przedmiotowym 

postępowaniu w dniu 26 października 2021 r. czynności odtajnienia wszystkich dokumentów 

przekazanych  przez  wykonawcę  PRD  w  dniu  18  października  2021  r.  w  ramach  wyjaśnień 

rażąco niskiej ceny; 

pismo z dnia 19 listopada 2021 r. skierowane do wykonawcy PRD, a dotyczące odtajnienia 

wszystkich dokumentów przekazanych przez tego wykonawcę w dniu 18 października 2021 

r.  w  związku  z  wyjaśnieniami  rażąco  niskiej  ceny  wraz  z  załączonymi  do  nich  materiałami, 

wyjaśnieniami i uzasadnieniami; 

wykaz  osób  złożony  przez  wykonawcę  PRD  w  odpowiedzi  na  wezwanie  skierowane  na 

podstawie art. 126 ust. 1 Pzp; 

zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty w postępowaniu z dnia 14 grudnia 2021 

r.; 

- pismo z dn

ia 14 grudnia 2021 r. w sprawie tajemnicy skierowane przez wykonawcę PRD do 

zamawiającego; 

-  pismo  z  dnia  21  grudnia 

2021  r.  w  sprawie  unieważnienia  dokonanej  w  przedmiotowym 

postępowaniu  w  dniu  19  listopada  2021  r.  czynności  odtajnienia  wszystkich  dokumentów 


przekazanych  przez  wykonawcę  PRD  w  dniu  18  października  2021  r.  w  ramach  wyjaśnień 

rażąco niskiej ceny 

2)  dokumenty 

załączone do odwołania w sprawie o sygn. akt KIO 3730/21: 

- TER Grupa Prac 10b.; 

- TER Grupa Prac 10b. wersja 2; 

- faktury Stalprodukt; 

- zestawienie pn. 

Ceny FB Serwis rażąco niskie w stosunku do ofert konkurencji w GRUPA 

PRAC NR 7 

– Urządzenia BRD

- zestawienie pn. 

Wykaz cen FB Serwis poniżej kosztów materiałów

- Gwarancja 

przetargowa zapłaty wadium nr RW/GW/45/1020/10167/2021 z dnia 26 sierpnia 

2021  r. 

złożona  przez  PRDM  Sp.  z  o.o.  w  postępowaniu  nr  GDDKiA.O.WA.D-

- zawiadomienie o wyborze najkorzystniejszej oferty 

z dnia 4 października 2021 r. dotyczące 

postępowania nr GDDKiA.O.WA.D-3.2413.29.2021; 

złączone  do  odpowiedzi  na  odwołanie  w  sprawie  KIO  3730/21  opracowanie  pn. 

szczegółowa analiza wyjaśnienia rażąco niskiej ceny z dnia 18 października 2021 r. wraz 

z załącznikami – załącznik nr 1 do odpowiedzi na odwołanie (dokument zastrzeżony jako 

zawierający tajemnicę przedsiębiorstwa); 

oświadczenie  KUKE  S.A.  z  dnia  10  stycznia  2022  r.  złożone  do  akt  sprawy  przez 

odwołującego w sprawie o sygn. akt KIO 3730/21 tego samego dnia za pośrednictwem 

poczty elektronicznej; 

dokumenty złożone na rozprawie przez odwołującego w sprawie KIO 3730/21: 

opracowaną przez odwołującego informację o wynikach z otwarcia ofert, który wymieniała 

oferentów  oraz  prezentowała  w  ujęciu  tabelarycznym  wartość  ofert  brutto,  różnice  do 

pierwszego miejsca, procent różnicy w stosunku do pierwszej oferty oraz procent budżetu; 

opracowanie  mające  prezentować  zbiorcze  zestawienie  kosztów  dotyczących  rejonu 

autostradowego  w  Łowiczu  w  rozbiciu  na  trzy  tabele  obejmujące:  wartości  poszczególnych 

grup robót (1-12), 70% wartości cen GDDKiA oraz ceny wykonawcy PRD; 

- odpis wyroku z dnia 14 grudnia 2021 r. w sprawie o sygn. akt KIO 3469/21; 

zestawienie  ujęte  w  formie tabelarycznej  dotyczące  porównania  wartości  pozycji  6.1,  6.2, 

6.3. TER Grupa prac nr 8 

– Estetyka (Utrzymanie MOP/parking); 

pakiet  dokumentów,  na  które  składają  się:  wykres  opatrzony  nagłówkiem  Ceny  stali  w 

Polsce  w  2021r.

,  wydruk  czterech  wykresów  dotyczących  cen  materiałów  mających 

obrazować  zmiany  cen  materiałów  budowlanych  według  firmy  Budimex  (aktualizacja  za 

pierwsze  półrocze  2021  r.),  wydruk  z  platformy  analitycznej  GUS  dotyczący  danych  do 

waloryzacji drogowych kontraktów infrastrukturalnych miesięcznie, artykuł pt.: „Waloryzacja a 

zmiany cen na rynku 

– nowe dane” z dnia 7 września 2021 r. publikowany przez GDDKiA; 


zestawienie  ujęte  w  formie  tabelarycznej  dotyczące  porównania  wartości  pozycji  TER 

Grupa prac nr 7 

– Urządzenia BRD (Wymiana/zamontowanie barier ochronnych); 

tabelaryczne  zestawienie  wartości  cen  FBSerwis  wskazanych,  jako  rażąco  niskie  w 

stosunku do cen konkurencji; 

plik  dokumentów  w  postaci  zawiadomień  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  w  trzech 

postępowaniach wraz ze złożonymi gwarancjami; 

dokumenty  złożone  przez  odwołującego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3732/21  wraz 

pismem z dnia 10 stycznia 2022 r. zawierającym wnioski dowodowe: 

wzór umowy, zgodnie z którym została sporządzona umowa z dnia 26 czerwca 2012 r. nr 

4/06/U/2012 w sprawie zamówienia publicznego na Całoroczne utrzymanie autostrady A2 na 

odcinku  granica  województwo  wielkopolskiego/łódzkiego  –  węzeł  Łódź  Północ  (bez  węzła) 

od km 303+145 do km 362+700 (59,555) w systemie utrzymaj standard

kopie  aneksów  do  umowy  nr  4/06/U/2012  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na 

Całoroczne 

utrzymanie 

autostrady 

A2 

na 

odcinku 

granica 

województwo 

wielkopolskiego/łódzkiego – węzeł Łódź Północ (bez węzła) od km 303+145 do km 362+700 

(59,555) w systemie utrzymaj standard

wydruk  korespondencji  elektronicznej  z  Generalną  Dyrekcją  Dróg  Krajowych  i  Autostrad 

dotyczącej  osób  pełniących  funkcję  koordynatorów  w  ramach  umowy  nr  4/06/U/2012  w 

sprawie  zamówienia  publicznego  na  Całoroczne  utrzymanie  autostrady  A2  na  odcinku 

granica  województwo  wielkopolskiego/łódzkiego  –  węzeł  Łódź  Północ  (bez  węzła)  od  km 

303+145 do km 362+700 (59,555) w systemie utrzymaj standard

oświadczenie  z  dnia  5  stycznia  2022  r.  złożone  przez  pana  M.M.,  tj.  osoby  która  według 

odwołującego miała pełnić funkcję koordynatora w ramach umowy nr 4/06/U/2012 w sprawie 

zamówienia  publicznego  na  Całoroczne  utrzymanie  autostrady  A2  na  odcinku  granica 

województwo wielkopolskiego/łódzkiego – węzeł Łódź Północ (bez węzła) od km 303+145 do 

km 362+700 (59,555) w systemie utrzymaj standard w okresie od 5 sierpnia do 25 stycznia 

2016 r.; 

dokumenty załączone do pisma procesowego wykonawcy PRD z dnia 10 stycznia 2022 

r., złożonego w sprawie KIO 3732/21: 

zdjęcia;  

wyjaśnienia FBSerwis z 31 maja 2021 r.;  

oświadczenie  z  dnia  31  sierpnia  2016  r.  podpisane  przez  pana  M.T.  p.o.  Dyrektora 

Oddziału GDDKiA w Łodzi; 

oświadczenie  z  dnia  7  stycznia  2022  r.  podpisane  przez  pana  B.J.  –  prezesa  zarządu 

Markbud Sp. z o.o.; 


oświadczenie  z  dnia  10  stycznia  2022  r.  podpisane  przez  pana  P.P.,  przesłane  do  akt 

sprawy przez wykonawcę PRD za pomocą poczty elektronicznej w dniu 10 stycznia 2022 

r., złożone w sprawie o sygn. akt KIO 3732/21; 

dokumenty złożone na rozprawie przez zamawiającego odnośnie sprawy o sygn. akt KIO 

protokół przekazania autostrady odcinek od km 303+145 do km 362+700 z dnia 29 czerwca 

2012 r. wraz z załącznikami; 

protokół  usunięcia  usterek  stwierdzonych  podczas  przejęcia/przekazania  autostrady  A2 

odcinek od km 303+145 do km 362+700 z dnia 29 czerwca 2016 r.; 

oświadczenie  z  dnia  31  sierpnia  2016  r.  podpisane  przez  pana  M.T.  p.o.  Dyrektora 

Oddziału GDDKiA w Łodzi. 

Izba  oddaliła  wnioski  dowodowe  złożone  przez  odwołującego  i  zamawiającego  w 

sprawie o sygn. akt KIO 3732/21, a dotyczące: 

dopuszczenia dowodu z przesłuchania świadka pana M.M. – wniosek odwołującego; 

dopuszczenia dowodu z zeznań świadka pana A.P. – wniosek zamawiającego. 

Powyżej wskazany wniosek dowodowy złożony przez odwołującego został zawarty w piśmie 

przygotowawczym z dnia 10 stycznia 2022 r. zawierającym wnioski dowodowe. Odwołujący 

podniósł ww. wniosek dowodowy na okoliczność tego, że pan A.P. w latach 2013 – 2016 nie 

pełnił  żadnej  funkcji  spełniającej  wymagania  zamawiającego  odnoszącej  się  do 

zakwestionowanego  w  odwołaniu  warunku  udziału  w  postępowaniu.  Wniosek  dowodowy 

dotyczący  dopuszczenia  dowodu  z  zeznań  świadka  złożony  przez  zamawiającego  został 

podniesiony  na  rozprawie 

w  związku  z  wnioskiem  dowodowym  zgłoszonym  przez 

odwołującego.  

Roz

strzygając o powyżej wskazanych wnioskach dowodowych Izba doszła do przekonania, 

że  zebrany  w  sprawie  materiał  dowodowy  dotyczący  zarzutu  spełnienia  przez  wykonawcę 

PRD warunku udziału w postępowaniu określonego w pkt 8.2.4. ppkt 2 lit. a SWZ zawartego 

w  odwołaniu  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3732/21  był  w  zupełności  wystarczający,  co 

umożliwiło  jego  merytoryczne  rozpoznanie.  W  związku  z  tym  Izba  kierując  się  dyspozycją 

zawartą w art. 541 Pzp odmówiła przeprowadzenia ww. wniosków dowodowych uznając, że 

fakty  będące  ich  przedmiotem  zostały  stwierdzone  innymi  dowodami,  a  ponadto  ich 

przeprowadzenie 

doprowadziłoby  jedynie  do  nieuzasadnionego  wydłużenia  postępowania 

przetargowego.  

I

zba ustaliła co następuje 


Zamawiający pismem z dnia 7 października 2021 r., na podstawie art. 224 ust. 1 pkt 1 

Pzp w celu ustalenia, czy oferta wykonawcy PRD zawiera rażąco nisko cenę w stosunku do 

przedmiotu zamówienia, zwraca się do tego wykonawcy o udzielenie wyjaśnień dotyczących 

jej  elementów  mających  wpływ  na  wysokość  ceny  oferty.  W  treści  wezwania  zamawiający 

stwierdził  m.  in.,  że  powziął  podejrzenie rażącego zaniżenia ceny  w  oparciu art.  224  ust.  2 

ust. 1 ustawy Pzp - 

całkowita cena oferty złożonej w terminie jest niższa o co najmniej 30% 

od wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług, ustalonej przed 

wszczęciem  postępowania,  która  stanowi  kwotę  99  613  224,13  zł.  Cena  Państwa  oferty 

wynosi 67 141 400,63 zł brutto.  

W wyniku badania Państwa oferty wątpliwości Zamawiającego wzbudza zarówno cena oferty 

ogółem,  jak  i  wymienione  poniżej  grupy  robót  mające  wpływ  na  wysokość  całkowitej  ceny 

oferty, które odbiegają od wartości szacunkowej zamówienia dla tych grup.  

W  związku  z  powyższym,  Zamawiający  wzywa  do  złożenia  przez  Wykonawcę 

szczeg

ółowych wyjaśnień elementów, jakie Wykonawca wziął pod uwagę przy kalkulacji cen 

podanych  w  Formularzu  cenowym  (Tabel  Elementów  Rozliczeniowych  –  TER)  dla 

zamówienia, a także wyliczeń lub kalkulacji cenowych przedstawiających sposób obliczenia 

zaproponowan

ej  ceny  ofertowej,  co  umożliwi  zbadanie  oraz  weryfikację  dokonanych 

wyliczeń pod kątem rażąco niskiej ceny

Ponadto zamawiający wezwał wykonawcę PRD do wyjaśnienia wymienionych TER dla grupy 

prac nr 3, 4, 5 10 c, 11 i 12. Przy czym TER GRUPA PRAC NR 11 

– Zarządzanie kontraktem 

dotyczyła  zarządzania  kontraktem  wraz  z  patrolowaniem  dróg  i  podejmowaniem  działań 

interwencyjnych.  

Konsorcjum  w  dniu  18  października  2021  r.  złożyło  wyjaśnienia  w  odpowiedzi  na 

wezwanie  zamawiającego.  Wyjaśnienia  ceny  składały  się  z  części  jawnej  oraz  poufnej. 

Uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy stanowił załącznik do wyjaśnień. Cześć wyłączona do 

oddzielnego pliku (tajemnica) nie podlegała udostępnieniu. 

Pismem z dnia 26 października 2021 r. zamawiający poinformował wykonawcę PRD 

o  odtajnieniu  informacji  zawartych  we  wszystkich  dokumentach  przekazanych  przez  tego 

wykonawcę  poprzez  platformę  eB2B  w  dniu  18  października  2021  r.  w  ramach  wyjaśnień 

rażąco  niskiej  ceny.  W  treści  ww.  pisma  zamawiający  wskazał  m.  in.,  że  w  przesłanych 

mate

riałach  Zamawiający  nie  zidentyfikował  części  wyjaśnień  poświęconej  uzasadnieniu 

objęcia  informacji  zawartych  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny  tajemnicą 

przedsiębiorstwa, ergo nie sposób uznać takiego zastrzeżenia za skuteczne

Pismem  z  dnia  10  listopa

da  2021  r.  zamawiający  zawiadomił  Konsorcjum  o 

unieważnieniu  dokonanej  w  przedmiotowym  postępowaniu  w  dniu  26  października  2021  r. 

czynności odtajnienia wszystkich dokumentów przekazanych w dniu 18 października 2021 r. 

w ramach wyjaśnień rażąco niskiej ceny. W treści ww. pisma zamawiający wskazał m. in., że 


szczegółowo prześledził na platformie zakupowej wszystkie przekazane przez wykonawców 

przez cały okres trwania procedury o udzielenie zamówienia dokumenty oraz odpowiedzi na 

pytania lub wezwania Zamawiaj

ącego. Przeprowadzona analiza wykazała, że Wykonawca w 

dniu 18.10.2021 r. w odpowiedzi na inne (niż wezwanie do złożenia wyjaśnień RNC) pismo 

Zamawiającego  przekazał  plik  o  nazwie  „tajemnica_uzasadnienie”,  zawierający  faktycznie 

uzasadnienie  zastrzeżenia  wyjaśnień  RNC  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Tym  samym 

zamawiający  stwierdził,  że  dokona  ponownego  badania  zasadności  zastrzeżenia  ww. 

wyjaśnień  i  dokumentów  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  z  uwzględnieniem  przekazanego 

uzasadnienia

Kolejnym  pismem  opat

rzonym  datą  19  listopada  2021  r.  zamawiający poinformował 

wykonawcę  PRD,  że  dokonał  badania  i  oceny  skuteczności  zastrzeżenia,  jako  tajemnicy 

przedsiębiorstwa,  informacji  i  dokumentów  przedstawionych  przez  tego  wykonawcę  w 

ramach  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny.  W  związku  z  powyższym,  zamawiający  postanowił 

odtajnić  wszystkie  dokumenty  przekazane  przez  Konsorcjum  przez  platformę  eB2B  w  dniu 

października 2021 r. w związku z wyjaśnieniami rażąco niskiej ceny wraz z załączonymi 

do  nich  materiałami,  wyjaśnieniami  i  uzasadnieniami.  W  treści  ww.  pisma  zostało  podane 

uzasadnienie dla tej czynności. 

W  dniu  29  listopada  2021  r.  wykonawca  PRD  wniósł  odwołanie  na  czynność 

odtajnienia  dokonaną  w  dniu  19  listopada  2021  r.  Odwołanie  zostało  zarejestrowaną  pod 

sygn.  akt 

KIO  3469/21.  Wyrok  w  przedmiotowej  sprawie  został  wydany  w  dniu  14  grudnia 

2021 r. Odwołanie w sprawie o sygn. akt KIO 3469/21 zostało oddalone. Skład orzekający w 

uzasadnieniu  stwierdził  m.  in.,  że  odwołujący  (czyli  w  tamtym  postępowaniu  odwoławczym 

wykon

awca PRD) nie spełnia materialnoprawnych przesłanek skorzystania z odwołania jako 

środka ochrony prawnej z art. 505 ust. 1 Pzp toteż wniesione odwołanie podlegało oddaleniu 

bez konieczności merytorycznego rozpoznawania zarzutów podniesionych w odwołaniu. 

Konsorcjum  pismem  z  dnia  14  grudnia  2021  r.  zwróciło  się  do  zamawiającego  z 

następującą informacją: 

uprzejmie  informuje,  że  w  dniu  14  grudnia  2021  r.  Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła 

odwołanie  Konsorcjum  na  odtajnienie  informacji  stanowiących  jego  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  (sygn.  KIO  3469/21)  bez  merytorycznego  rozpoznania  zarzutów  (uznając 

zasadniczo, że Wykonawca nie legitymuje się interesem w rozumieniu art. 505 ust. 1 Pzp). 

W  związku  z  powyższym  oświadczamy,  że  podtrzymujemy  swoją  ocenę  bezpodstawności 

odtajnienia  i  zastrzegamy  skutki  prawne  udostępnienia  zastrzeżonych  dokumentów,  za 

wyjątkiem  treści  uzasadnienia  zastrzeżenia  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  wyjaśnień 

dotyczących ceny (bez załączników - nie zezwalamy na udostępnienie złożonych dowodów)

Zamawiający  pismem  z  dnia  21  grudnia  2021  r.  zawiadomił  wykonawcę  PRD,  że 

unieważnia  dokonaną  w  przedmiotowym  postępowaniu  w  dniu  19.11.2021  r.  czynność 


odtajnienia  dokumentów  przekazanych  przez  Państwa  poprzez  platformę  eB2B  w  dniu 

18.10.2021  r.  w  ramach 

wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny,  z  wyjątkiem  treści  uzasadnienia 

zastrzeżenia jako tajemnicy przedsiębiorstwa wyjaśnień dotyczących ceny

Zgodnie 

z warunkiem udziału w postępowaniu zawartym w pkt 8.2.4.2 lit. a) 1) SWZ 

z

amawiający wymagał, aby wykonawcy ubiegający się o zamówienie wykazali się osobami, 

które  będą  uczestniczyć  w  wykonywaniu  zamówienia,  legitymującymi  się  doświadczeniem 

zawodowym i wykształceniem odpowiednimi do funkcji, jaka zostanie im powierzona, w tym 

osobą  proponowaną  do  pełnienia  funkcji  Kierownika  ds.  Utrzymania  Dróg.  Osoba ta  winna 

była posiadać  

minimum 24 miesiące doświadczenia, w tym m.in. 2 sezony zimowe, przy realizacji 1 lub 2 

zadań polegających na bieżącym i zimowym utrzymaniu dróg obejmujących co najmniej 26 

km  dróg  klasy  min.  GP  na  stanowisku/stanowiskach  związanych  z  realizacją  czynności 

polegających na bezpośredniej koordynacji/nadzorowaniu/kierowaniu pracami związanymi z 

utrzymaniem dróg  

lub  

minimum  10  miesięcy  doświadczenia  przy  realizacji  1  lub  2  zadań  polegających  na 

zimowym  utrzymaniu  dróg,  obejmujących  co  najmniej  26  km  dróg  klasy  min  GP  na 

stanowisku/stanowiskach związanych z realizacją czynności polegających na bezpośredniej 

koordynacji/nadzorowaniu/kierowaniu  pracami  związanymi  z  utrzymaniem  dróg  oraz 

minimum  14 

miesięcy  doświadczenia  przy  realizacji:  1  lub  2  zadań  polegających  na 

bieżącym  utrzymaniu  dróg  obejmujących  co  najmniej  26  km  dróg  klasy  min  GP  na 

stanowisku/stanowiskach związanych z realizacją czynności polegających na bezpośredniej 

koordynacji/ nadzorow

aniu/kierowaniu pracami związanymi z utrzymaniem dróg. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  wystosowane  w  trybie  art.  126  ust.  1  Pzp  wykonawca  PRD 

złożył  wykaz  osób,  w  którym  na  potwierdzenie  warunku  podanego  w  pkt  8.2.4.2  lit.  a)  1) 

SWZ  wskazał  pana  A.P..  W  kolumnie  wykazu  osób  obejmującej  kwalifikacje  zawodowe, 

doświadczenie i wykształcenie potwierdzające spełnianie wymagań Konsorcjum wskazało: 

Ponad  24  miesiące  doświadczenia,  w  tym  min  2  sezony  zimowe,  przy  realizacji  zadania 

polegającego  na  bieżącym  i  zimowym  utrzymaniu dróg  obejmujących  59  km autostrady  A2 

na  stanowisku  związanym  z  realizacją  czynności  polegających  na  bezpośredniej 

koordynacji/nadzorowaniu/kierowaniu pracami związanymi z utrzymaniem dróg:  

Kierownik  utrzymania  autostrady  A2  w  okresie  01.07.2012r.  do  30.06.2016  r.  w  ramach 

zadania  „Całoroczne  utrzymanie  autostrady  A2  na  odcinku  granica  województwo 

wielkopolskiego/łódzkiego – węzeł Łódź Północ (bez węzła) od km 303+145 do km 362+700 

(59,555) w systemie utrzymaj standard”

Zawiadomieniem  z  dnia  14  gru

dnia  2021  r.  zamawiający  przekazał  wykonawcom 

informację  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  w  postępowaniu.  Jako  najkorzystniejsza 


została wybrana oferta wykonawcy PRD. Na drugiej pozycji w rankingu ofert uplasowała się 

oferta odwołującego w sprawie o sygn. akt KIO 3732/21. Oferta odwołującego w sprawie o 

sygn. akt KIO 3730/21 została odrzucona na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 14) Pzp. 

Odwołujący  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3730/21  złożył  ofertę  nr  1  wraz  ofertą  przekazał 

poprzez  platformę  zakupową,  na  której  prowadzone  jest  przedmiotowe  postępowanie 

Gwarancję  przetargową  zapłaty  wadium  Nr  RW/GW/45/869/10262/2021  (stanowiącą  część 

wadium) wystawioną na kwotę 250 000,00 zł, ważną do dnia 20 stycznia 2022 r., stanowiącą 

część  wadium  w  postępowaniu.  W  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  ww.  wykonawcy 

zamawiający wskazał m. in.: 

Zgodnie  z  zapisami  pkt.  18.3  IDW  (Tom  I  SWZ)  m.in:  „Gwarancja  lub  poręczenie  musi 

zawierać w swojej treści nieodwołalne i bezwarunkowe zobowiązanie wystawcy dokumentu 

do  zapłaty  na  rzecz  Zamawiającego  kwoty  wadium  płatne  na  pierwsze  pisemne  żądanie 

Zamawiającego”  oraz  „Wadium  wniesione  w  formie  gwarancji  (bankowej  czy 

ubezpieczeniowej)  musi  mieć  taką  samą  płynność  jak  wadium  wniesione  w  pieniądzu  – 

dochodzenie roszczenia z tytułu wadium wniesionego w tej formie nie może być utrudnione”. 

Gwarant  zamieścił  w  pkt.  1  Gwarancji  zapis,  że  zobowiązuje  się  nieodwołalnie  i 

bezwarunkowo  do  zapłacenia  kwoty  wadium,  jednakże  w  pkt.  8  dokumentu  wskazał 

okoliczności  wygaśnięcia  gwarancji,  które  poddają  w  wątpliwość  nieodwołalność  i 

bezwarunkowość  zobowiązania  Gwaranta,  a także  płynność  przedstawionej  gwarancji  taką 

samą jak w przypadku wadium wniesionego w pieniądzu.  

Gwarant  jako  okoliczności  wygaśnięcia  wadium  wskazał  m.in.  przesłanki  z  art.  98  ust.  2 

ustawy 

Pzp, przewidziane dla zwrotu wadium przez Zamawiającego na wniosek wykonawcy: 

„8. Niniejsza Gwarancja wygasa również w przypadku, gdy:  

1) Wykonawca wycofał ofertę przed upływem terminu przewidzianego na składanie ofert, a 

Wykonawca zgłosił wniosek o zwrot wadium,  

2) oferta Wykonawcy została odrzucona, a Wykonawca zgłosił wniosek o zwrot wadium,  

3)  dokonano  wyboru  jako  najkorzystniejszej  innej  oferty  niż  Oferta  Wykonawcy,  a 

Wykonawca zgłosił wniosek o zwrot wadium,  

4)  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  zostało  unieważnione,  a  postępowania 

odwoławcze zostały prawomocnie zakończone lub upłynął termin przewidziany na wniesienie 

odwołania […]”.  

W  pierwszej  kolejności  wskazać  trzeba,  że  przedłożona  gwarancja  zapłaty  wadium  w 

zakresie  pkt  8  nie  spełnia  wymogu  określonego  w  art.  98  ust.  5.  Pzp,  zgodnie  z  którym 

„zamawiający  zwraca  wadium  wniesione  w  innej  formie  niż  w  pieniądzu  poprzez  złożenie 

gwarantowi  lub  poręczycielowi  oświadczenia  o  zwolnieniu  wadium.”  Zatem  nie  ma  tutaj 

automatyzmu  i  gwarancja  wadialna 

nie powinna wygasać automatycznie bez  oświadczenia 

Zamawiającego.  Zapisy  pkt.  8  ppkt.  1-4  gwarancji  prowadzą  do  wygaszenia  ważności 


wadium  przedwcześnie,  a  więc  jeszcze  przed  dokonaniem  jego  zwrotu  przez 

Zamawiającego regulowanego przepisami art. 98 ust. 2 Pzp., a poprzez to do zwolnienia się 

przez  Gwaranta  z  odpowiedzialności  z  tytułu  gwarancji.  Szczególnie  regulacja  zawarta  w 

ppkt. 1) podważa pewność Zamawiającego, co do dysponowania wadium bez dodatkowych, 

i  jednocześnie  nie  posiadających  umocowania  w  przepisach,  czynności  Zamawiającego, 

jakimi  byłyby  wezwania,  kierowane  do  Wykonawcy  czy  Gwaranta,  do  wyjaśnienia  czy 

Wykonawca nie poinformował Gwaranta o wycofaniu oferty i skierowaniu do Zamawiającego 

wniosku o zwrot wadium, doprowadzając tym samym do wygaśnięcia wadium, a tym samym 

do  jego  faktycznego  braku,  mimo  przekazania  Zamawiającemu  elektronicznego  oryginału 

gwarancji wraz z ofertą.  

Jednocześnie  Zamawiający,  nie  znając  treści  umowy  zawartej  pomiędzy  Wykonawcą  a 

Gwarantem, nie może wiedzieć czy istnieją jakiekolwiek mechanizmy zabezpieczające przed 

potencjalnymi nadużyciami na niekorzyść Zamawiającego, czy to ze strony Wykonawcy, czy 

Gwaranta,  co  ma  pierwszorzędne  znaczenie  w  kontekście  ustalenia  ważności  i  płynności 

wadium.  Brak  tej  pewności  może  narazić  Zamawiającego  na  długotrwałą  i  zapewne 

bezskuteczną  procedurę  sadową  w  przypadku  złożenia  Gwarantowi  roszczenia  o 

zaspokojenie  z  gwarancji  w  sytuacji  ziszczenia  którejkolwiek  przesłanki  skutkującej 

zatrzymaniem  wadium.  W  obowiązującym,  i  niezmienionym  w  tym  zakresie  od  początków 

systemu zamówień publicznych, stanie prawnym nie wymaga dowodzenia, że brak wadium 

lub  jego  niewłaściwe  wniesienie  nie  podlega  sanacji.  Tym  samym  w  przedmiotowym 

postępowaniu  Zamawiający  nie  dysponuje  wiedzą,  czy  oferta  Wykonawcy  została 

zabezpieczona  wadium,  czego  wymagają  przepisy  ustawy  Pzp,  jeżeli  Zamawiający  żądał 

wniesienia  wadium  w  postępowaniu.  Jednoznaczna  wola  Zamawiającego  w  powyższym 

zakresie została wyrażona poprzez zapisy zamieszczone w SWZ i ogłoszeniu o zamówieniu.  

Analizując  kwestie  przedstawionych  przez  Gwaranta  zapisów  należy  odnieść  się  do 

piśmiennictwa 

orzecznictwa 

dotyczącego 

instytucji 

wadialnych 

gwarancji 

ubezpieczeniowych i, subsydiarnie, do szerzej uregulowanych gwarancji bankowych. „Zakres 

i treść zobowiązania gwaranta zależą więc w głównej mierze od brzmienia konkretnej umowy 

gwarancji (gwarancja jest bowiem umową, a nie jednostronnym oświadczeniem woli, nawet 

jeśli  dokument  gwarancji  jest  z  reguły  podpisywany  jednostronnie  przez  ubezpieczyciela). 

Ni

czego  nie  przesądza  jednak  nawet  użycie  wspomnianych  już,  standardowych  zwrotów 

„nieodwołalnie”, „bezwarunkowo” i „na pierwsze żądanie”. Można bowiem odnieść wrażenie, 

że są one niekiedy używane bez głębszej refleksji. W praktyce obrotu nieraz towarzyszą im 

inne 

klauzule, 

osłabiające 

wymowę 

tych 

sformułowań 

[…]”. 

https://wkb.pl/aktualnosci/gwarancja-ubezpieczeniowa-a-naruszenie-zobowiazania-w-

stosunku-podstawowym-artykuly-jakuba-pokrzywniaka-w-dzienniku-ubezpieczeniowym/

Autor opracowania powołuje Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15.02.2018 r., IV CSK 86/17, 


który  szerzej  omawia  sygnalizowane  zagadnienia  (cytat  Zamawiającego):  „Ze  względu  na 

brak  odrębnej  regulacji  ustawowej  -  ustawa  z  dnia  11  września  2015  r.  o  działalności 

ubezpieczeniowej  i  reasekuracyjnej  (ówcześnie  tekst  jedn.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  1844  ze 

zm.)  poprzestaje  w  zasad

zie  na  uwzględnieniu  umowy  gwarancji  ubezpieczeniowej  w 

katalogu  czynności  ubezpieczeniowych  (art.  4  ust.  7  pkt  1  i  2)  -  należy  uznać,  że  w  tym 

względzie co do zasady miarodajne są reguły dotyczące ustawowo uregulowanej gwarancji 

bankowej (por. też wyroki Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2010 r., V CSK 233/09, OSNC 

2010,  nr  11,  poz.  146;  z  dnia  14  kwietnia  2016  r.,  II  CSK  388/15,  nie  publ.).  Nawiązując 

zatem do dorobku powstałego na gruncie art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo 

bankowe (ówcześnie tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.; dalej także: p.b.), można 

wskazać, 

że 

gwarancja 

ubezpieczeniowa 

jest 

jednostronnym 

zobowiązaniem 

ubezpieczyciela-

gwaranta, że po ziszczeniu się określonych w nim „warunków”, które mogą 

być  stwierdzone  określonymi  dokumentami,  jakie  beneficjent  gwarancji  załączy  do 

sporządzonego we wskazanej formie żądania zapłaty, ubezpieczyciel ten spełni świadczenie 

pieniężne  na  rzecz  beneficjenta  gwarancji.  Tak  ukształtowane  zobowiązanie  gwaranta  ma 

charakter  nieakcesoryj

ny,  co  oznacza,  że  gwarant  nie  może  powołać  się  na  zarzuty 

wynikające  z  innego  stosunku  prawnego  niż  gwarancyjny,  a  więc  np.  przysługujące 

dłużnikowi  względem  wierzyciela  (beneficjenta  gwarancji)  lub  przysługujące  gwarantowi 

względem  zleceniodawcy  udzielenia  gwarancji  (por.  wyroki  Sądu  Najwyższego:  z  dnia  10 

lutego 2010 r., V CSK 233/09, OSNC 2010, nr 11, poz. 146, z dnia 27 marca 2013 r., I CSK 

630/12, nie publ., z dnia 6 marca 2015 r., III CSK 155/14, OSNC 2016, nr 3, poz. 33, z dnia 

14 kwietnia 2016 r., 

II CSK 388/15). Wynika to już z zasady względności zobowiązania (por. 

wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2010 r., V CSK 233/09), znajduje potwierdzenie w 

art.  87  p.b.  i  legło  u  podstaw  nowelizacji  art.  82  p.b.  z  dnia  1  kwietnia  2004  r.  o  zmianie 

ustawy  -  Prawo  bankowe  oraz  o  zmianie  innych  ustaw  (Dz.  U.  Nr  91,  poz.  870;  por. 

uzasadnienie  projektu  nowelizacji  Sejm  IV  kadencji,  druk  nr  2116;  por.  też  art.  5a  zd.  1 

Jednolitych  Reguł  dla  Gwarancji  Płatnych  na  Żądanie  -  Uniform  Rules  for  Demand 

Guarantees  - 

przyjętych  przez  Międzynarodową  Izbę  Handlową  w  dniu  3  grudnia  2009  r., 

Publikacja MIH nr 758). Tym niemniej, korzystając ze swobody umów (art. 3531 k.c.) strony 

mogą  ukształtować  przesłanki  powstania  zobowiązania  gwaranta  na  różne  sposoby  (por. 

wyroki  Sądu  Najwyższego  z  dnia  10  lutego  2010  r.,  V  CSK  233/09  oraz  z  dnia  27  marca 

2013 r., I CSK 630/12). Mogą zatem postanowić, że zobowiązanie gwaranta aktualizować się 

będzie tylko w razie spełnienia materialnych „warunków” zapłaty - rzeczywistego wystąpienia 

wypadku gwarancyjnego - 

np. niewykonania lub nienależytego wykonania zabezpieczanego 

zobowiązania, co podlega dowodzeniu na zasadach ogólnych i zakłada, iż zobowiązanie to 

istniało,  zaktualizowały  się  przesłanki  jego  wymagalności  oraz  nie  zostało  wykonane  (por. 

wyroki  Sądu  Najwyższego  z  dnia  10  lutego  2010  r.,  V  CSK  233/09  oraz  z  dnia  27  marca 


2013 r., I CSK 630/12). Strony mogą też postanowić, że zobowiązanie gwaranta zaktualizuje 

się  już  w  razie  przedstawienia  gwarantowi  dokumentów  -  ściśle  określonych  w  treści 

gwarancji - 

„stwierdzających” spełnienie „warunków” zapłaty (tzw. gwarancja dokumentowa). 

Nie  zależy  ono  wówczas  bezpośrednio  od  ziszczenia  się  jakichkolwiek  przesłanek 

(„warunków”)  materialnoprawnych,  leżących  poza  stosunkiem  gwarancji.  W  przypadku  zaś 

cieszącej się szczególną popularnością w obrocie gwarancji „bezwarunkowej” i „na pierwsze 

żądanie”  strony  uzależniają  zazwyczaj  ciążący  na  gwarancie  obowiązek  zapłaty  jedynie  od 

skierowania  doń  przez  beneficjenta  żądania  zapłaty  ewentualnie  połączonego  z  jego 

oświadczeniem, że zabezpieczane zobowiązanie nie zostało wykonane przez dłużnika.  

Ustalenie  wynikającego  z  treści  gwarancji  stopnia  zależności  między  zobowiązaniem 

gwaranta  a  istnieniem  (ważnością),  treścią  i  zdarzeniami  (zwłaszcza  niewykonaniem 

zobowiązania)  dotyczącymi  zabezpieczanego  zobowiązania  jest  kwestią  wykładni 

oświadczeń  woli  stron  umowy  gwarancji  (art.  65  k.c.),  uwzględniającej  cały  ich  kontekst  w 

aspekcie treści, jak i okoliczności, w których zostały złożone (por. wyroki Sądu Najwyższego 

z  dnia  12  kwietnia  2013  r.,  IV  CSK  569/12,  nie  publ.,  z  dnia  29  listopada  2013  r.,  I  CSK 

90/13,  OSNC-

ZD 2015, nr 1, poz. 12). Samo posłużenie się zwyczajową formułą gwarancji 

„bezwarunkowej” i „na pierwsze żądanie” - jakkolwiek stanowiące bardzo ważną wskazówkę 

co do woli stron (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2010 r., V CSK 233/09) - nie 

ma  jeszcze  znaczenia  przesądzającego  (por.  wyrok  Sądu  Najwyższego  z  dnia  27  marca 

2013  r.,  I  CSK  630/12).  Z  drugiej  strony,  samo  nawiązanie  w  treści  gwarancji  -  co  jest 

sytuacją  typową  -  do  stosunku  prawnego,  z  którego  ma  wynikać  zabezpieczane 

zobowiązanie,  nie  przesądza  o  pośredniej  (za  pośrednictwem  zarzutów  opartych  na  treści 

gwarancji) „akcesoryjności” zobowiązania gwaranta (por. art. 5.A zd. 2 Jednolitych Reguł dla 

Gwarancji  Płatnych na  Żądanie;  art. IV.G.  -  3:101 (1)  Draft  Common  Frame of  Reference). 

Cel gwarancji, którym jest udzielenie zabezpieczenia wierzycielowi (beneficjentowi gwarancji 

por. art. 82 p.b.) na wypadek, gdyby dłużnik nie wykonał określonego obowiązku, może być 

realizowany  zarówno  przez  zabezpieczenia  akcesoryjne  (np.  poręczenie),  jak  i 

nieakcesoryjne.  W  przypadku  nieakcesoryjnej  gwarancji  sama  przez  się  okoliczność,  że 

świadczenie gwaranta nie zrealizuje celu zabezpieczenia (np. zabezpieczane zobowiązanie 

było  nieważne  albo  jego  podstawa  odpadła)  nie  dezaktualizuje  jego  zobowiązania  (por. 

wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 marca 2015 r., III CSK 155/14) i ma w zasadzie tylko to 

znaczenie,  że  czyni  zapłatę  nienależną  w  relacji  między  dłużnikiem,  a  beneficjentem 

gwarancji  (por.  wyroki  Sądu  Najwyższego  z  dnia  10  lutego  2010  r.,  V  CSK  233/09  oraz  z 

dnia  14  kwietnia  2016  r.,  II  CSK  307/15,  nie  publ.).  Gwarancja  ma  zwykle  stwarzać 

zabezpieczenie pewne i szybkie w realizacji, a celowi temu sprz

eciwiałoby się wikłanie stron 

stosunku  gwarancji  w  spór  co  do  istnienia,  ważności  i  kwestii  niewykonania 

zabezpieczanego zobowiązania.”  


Wskazać należy, że w obecnym stanie prawnym „Analogicznie, jak w przypadku poprzedniej 

przesłanki,  zasadnym  jest  przywołanie  orzecznictwa  zapadłego  na  gruncie  dawnego 

przepisu  art.  24  ust.  2  pkt  4  PrZamPubl2004  [uw.  aut. 

–  obecnie  przepisy  uchylone],  które 

stanowić  powinno  istotną  wskazówkę  przy  interpretacji  przepisu  art.  226  ust.  1  pkt  14 

PrZamPubl”  („Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz,  2021”  Paweł  Granecki,  Iga 

Granecka, Wydawnictwo Beck). 

Dodatkowo w treści uzasadnienia odrzucenia oferty zamawiający przytoczył orzeczenia Izby 

z dnia 27 sierpnia 2013 r. o sygn. akt KIO 1988/13 oraz z dnia 26 sierpnia 2013 r. o sygn. akt 

KIO 1926/13. 

Treść przepisów dotyczących zarzutów: 

-  art.  226  ust.  1  pkt  8  Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli zawiera rażąco niską cenę 

lub koszt w stosunku do przedmiotu zamówienia

-  art.  224  ust.  6  Pzp 

–  Odrzuceniu,  jako  oferta  z  rażąco  niską  ceną  lub  kosztem,  podlega 

oferta  wykonawcy,  który  nie  udzielił  wyjaśnień  w  wyznaczonym  terminie,  lub  jeżeli  złożone 

wyjaśnienia wraz z dowodami nie uzasadniają podanej w ofercie ceny lub koszt

- art. 18 ust. 1, 2, 3 Pzp 

– 1. Postępowanie o udzielenie zamówienia jest jawne.  

2.  Zamawiający  może  ograniczyć  dostęp  do  informacji  związanych  z  postępowaniem  o 

udzielenie zamówienia tylko w przypadkach określonych w ustawie. 

3.  Nie  ujawnia  się  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  w  rozumieniu 

przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 

2020  r.  poz.  1913),  jeżeli  wykonawca,  wraz  z  przekazaniem  takich  informacji, zastrzegł,  że 

nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę 

przedsiębiorstwa. Wykonawca nie może zastrzec informacji, o których mowa w art. 222 ust. 

- art. 11 ust. 2 UZNK 

– Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, 

technologiczne,  organizacyjne  przedsiębiorstwa  lub  inne  informacje  posiadające  wartość 

gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie 

są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są 

łatwo  dostępne  dla  takich  osób,  o  ile  uprawniony  do  korzystania  z  informacji  lub 

rozporządzania  nimi  podjął,  przy  zachowaniu  należytej  staranności,  działania  w  celu 

utrzymania ich w poufności.

-  art.  224  ust.  1  i  4  Pzp 

–  1.  Jeżeli  zaoferowana  cena  lub  koszt,  lub  ich  istotne  części 

składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia  lub  budzą 

wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z 

wymaganiami  określonymi  w  dokumentach  zamówienia  lub  wynikającymi  z  odrębnych 


przepisów,  zamawiający  żąda  od  wykonawcy  wyjaśnień,  w  tym  złożenia  dowodów  w 

zakresie wyliczenia ceny lub kosztu, lub ich istotnych części składowych. 

4.  W  przypadku  zamówień  na  roboty  budowlane  lub  usługi,  zamawiający  jest  obowiązany 

żądać wyjaśnień, o których mowa w ust. 1, co najmniej w zakresie określonym w ust. 3 pkt 4 

i 6.; 

- art. 226 ust. 1 pkt 7 Pzp 

– Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została złożona w warunkach 

czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu 

nieuczciwej konkurencji

-  art.  3  ust.  1  UZNK 

–  Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  działanie sprzeczne  z  prawem 

lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.; 

-  art.  15  ust.  1  pkt  1  UZNK 

–  Czynem  nieuczciwej  konkurencji  jest  utrudnianie  innym 

prze

dsiębiorcom  dostępu  do  rynku,  w  szczególności  przez  sprzedaż  towarów  lub  usług 

poniżej  kosztów  ich  wytworzenia  lub  świadczenia  albo  ich  odprzedaż  poniżej  kosztów 

zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców

-  art.  226  ust.  1  pkt  14  Pzp 

–  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  wykonawca  nie  wniósł 

wadium,  lub  wniósł  w  sposób  nieprawidłowy  lub  nie  utrzymywał  wadium  nieprzerwanie  do 

upływu terminu związania ofertą lub złożył wniosek o zwrot wadium w przypadku, o którym 

mowa w art. 98 ust. 2 pkt 3

- art. 239 ust. 1 Pzp 

– Zamawiający wybiera najkorzystniejszą ofertę na podstawie kryteriów 

oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia

-  art.  16  pkt  1  i  2  Pzp 

–  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia w sposób:  

1) zapewniaj

ący zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców

2) przejrzysty

- art. 17 ust. 2 Pzp 

– Zamówienia udziela się wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami 

ustawy.; 

-  art.  109  ust.  1  pkt  8  Pzp 

–  Z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  może 

wykluczyć  wykonawcę  który  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawianiu  informacji,  że  nie  podlega 

wykluczeniu,  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu  lub  kryteria  selekcji,  co  mogło  mieć 

istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia,  lub  który  zataił  te  informacje  lub  nie  jest  w  stanie  przedstawić  wymaganych 

podmiotowych środków dowodowych

-  art.  109  ust.  1  pkt 10 Pzp 

– Z postępowania o udzielenie zamówienia zamawiający może 

wykluczyć wykonawcę który w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawił informacje 

wprowadzające  w  błąd,  co  mogło  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia


- art. 128 ust. 1 Pzp 

– Jeżeli wykonawca nie złożył oświadczenia, o którym mowa w art. 125 

ust.  1,  podmiotowych  środków  dowodowych,  innych  dokumentów  lub  oświadczeń 

składanych  w  postępowaniu  lub  są  one  niekompletne  lub  zawierają  błędy,  zamawiający 

wzywa  wykonawcę  odpowiednio  do  ich  złożenia,  poprawienia  lub  uzupełnienia  w 

wyznaczonym terminie, chyba że:  

1)  wniosek  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  albo  oferta  wykonawcy  podlegają 

odrzuceniu bez względu na ich złożenie, uzupełnienie lub poprawienie lub  

2) zachodzą przesłanki unieważnienia postępowania

Izba zważyła co następuje. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i  uczestników  postępowania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  oba  odwołania  nie  zasługiwały 

na uwzględnienie. 

Sygn. akt KIO 3730/21 

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego rażąco niskiej ceny oferty wykonawcy PRD w 

pierwszej  kolejności  skład  orzekający  stwierdził,  że  zamawiający  wystąpił  do  tego 

wykonawcy z wezwaniem z dnia 7 października 2021 r. do złożenia wyjaśnień zaoferowanej 

ceny,  ponieważ  całkowita  cena  jego  oferty  była  niższa  o  co  najmniej  30%  od  wartości 

zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług  ustalonej  przed 

wszczęciem  postępowania.  Wątpliwości  zamawiającego  wzbudziły  zarówno  cena  oferty 

ogółem, jak i  wymienione poszczególne  grupy robót mające  wpływ  na wysokość  całkowitej 

ceny oferty.  

W  odpowiedzi  na  wezwanie  Konsorcjum  w  zakreślonym  terminie  złożyło  wyjaśnienia  o 

bardzo wysokim stopniu szczegółowości wraz z licznymi dowodami na poparcie zasadności 

twierdzeń w nich zawartych i na tej podstawie zamawiający – jak wyjaśnił w odpowiedzi na 

odwołanie – uznał, że cena zaoferowana przez tego wykonawcę jest niska, ale nie w sposób 

rażący  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia,  a  jej  obniżenie  względem  pozostałych  cen 

uzasadniają  szczególnie  korzystne  warunki  realizacji  zamówienia  przypisane  wykonawcy 

PRD. 

Izba  mając  na  uwadze  przede  wszystkim  treść  wezwania  oraz  wyjaśnień  doszła  do 

przekonania,  że  zarzut  rażąco  niskiej  ceny  w  okolicznościach  przedstawionych  przez 

odwołującego należało oddalić.  

Przechodząc  do  szczegółowego  zaprezentowania  powodów  oddalenia  przedmiotowego 

zarzutu  Izba  jako  punkt  wyjścia  wskazała,  że  znaczna  część  wyjaśnień  wykonawcy  PRD  z 

18  października  2021  r.,  czyli  tzw.  „tajemnica”  wraz  z  załącznikami  nie  była  znana 


odwołującemu,  ponieważ nie została odtajniona  przez  zamawiającego. W  wyniku tego,  siłą 

rzeczy  odwołujący  przedstawił  argumentację  dla  poparcia  tego  zarzutu  w  oderwaniu  od 

wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  złożonych  przez  Konsorcjum,  próbując  racjonalizować  tą 

argumentację w oparciu o ogólne spostrzeżenia nawiązujące do aktualnie panującej sytuacji 

makroekonomicznej 

oraz  wskazując  w  zasadzie  na  jedną  grupę  wydatków  objętych 

zamówieniem,  wycenioną  przez  wykonawcę  PRD,  a  dotyczącą  Zarządzania  kontraktem. 

P

rzy  czym  stanowisko  co  tej  grupy  wydatków  także  zostało  skonstruowane  mimo 

nieznajomości zasadniczej części wyjaśnień Konsorcjum. 

W  dalszej  kolejności  skład  orzekający  zwrócił  uwagę  na  argumentację  wykonawcy  PRD, 

który wskazywał, że realia rynkowe pokazują, iż ceny ofertowe na utrzymanie infrastruktury 

drogowej  są  niższe  od  szacunków  GDDKiA.  Przegląd  tych  danych  Konsorcjum  zawarło  w 

jawnej części swoich wyjaśnień (str. 2 części jawnej wyjaśnień z dnia 18 października 2021 

r.).  Wykonawca  PRD  uzupełnił  je  o  najnowsze  wyniki  postępowań,  ograniczając  się 

wyłącznie do rynku łódzkiego. Tytułem przykładu wskazał, że:  

w postępowaniu na Całoroczne utrzymanie dróg krajowych zarządzanych przez Generalną 

Dyrekcję  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Łodzi,  Rejon  w  Sieradzu  –  droga 

ekspresowa  S8

, z budżetem 87 091 359,78 PLN (brutto), oferta z najniższą ceną opiewała 

na 56 622 080,66 PLN, a dwie kolejne odpowiednio na 62 685 379,63 PLN i 63 391 701,72 

PLN;  

w postępowaniu na Całoroczne utrzymanie dróg krajowych zarządzanych przez Generalną 

Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Łodzi, Rejon w Wieluniu – droga ekspresowa 

S8

,  z  budżetem  93  027 700,87  PLN  (brutto)  oferta z  najniższą  ceną  była  jeszcze  tańsza  – 

opiewała na 53 909 657,36 zł, a kolejna na 62 573 054,60 zł.  

Jak widać z powyższego, ceny ofert na analogiczne usługi oscylują wokół 60-70% wartości 

zamówienia. 

Izba  nie  znalazła  powodów  do  zakwestionowania  powyżej  zaprezentowanego  stanowiska 

wykonawcy  PRD  szczeg

ólnie,  że  odwołujący  w  ogóle  się  do  niego  nie  odniósł.  W  tych 

okolicznościach  skład  orzekający  przyjął,  że  nawet  znaczne  odbieganie  ceny  oferty  od 

wartości  zamówienia,  sięgające  ok.  30-40%  ma  swoje  oparcie  w  praktyce  rynkowej  w 

zamówieniach dotyczących analogicznego przedmiotu zamówienia.  

Kolejną kwestią godną podkreślenia było to, że na gruncie art. 226 ust. 1 pkt 8 czy art. 224 

ust.  6  Pzp  konieczne  jest  wykazanie,  że  cena  oferty  (jako  całość,  a  nie  poszczególne  jej 

elementy) jest rażąco niska. Skoncentrowanie się na jednej pozycji kosztowej i wykazywanie, 

że została ona zaniżona względem potencjalnych kosztów jest niewystarczające. Owszem, z 

przepisu art. 224 ust. 1 Pzp wynika, że weryfikacja ceny może nastąpić także wówczas gdy 

jej  istotna  część  składowa  wydaje się rażąco  niska. W takich okolicznościach  zamawiający 

może  wezwać  wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień.  Jednakże  nie  oznacza  to  bynajmniej,  że 


zamawiający  może  ograniczyć  się  do  weryfikacji,  czy  owa  część  jest  niedoszacowana.  Z 

perspektywy art. 226 ust

. 1 pkt 8 Pzp decydująca jest zależność między tym jednostkowym 

zaniżeniem,  a  ceną  całej  oferty.  Jeśli  mimo  niskiej  wyceny  jednego  elementu  całe 

zamówienie  pozostaje  opłacalne  dla  wykonawcy,  to  nie  może  być  mowy  o  rażąco  niskiej 

cenie.  

Jak  wskazano  powyżej  w  realiach  przedmiotowej  sprawy  odwołujący  kwestionował  cenę 

wyłącznie  jednej  pozycji  spośród  setek  składających  się  na  12  grup  prac.  Zarządzanie 

kontraktem  stanowiło  niespełna  10%  wartości  całej  oferty  Konsorcjum.  Co  więcej, 

odwołujący  nie  przedstawił  możliwych  do  zaakceptowania  twierdzeń,  ani  wyliczeń,  które 

świadczyłyby,  że  oferta  Konsorcjum,  z  powodu  zaniżenia  wyceny  Zarządzania  kontraktem, 

była rażąco niska. 

Wykonawca  PRD  słusznie,  w  ocenie  składu  orzekającego,  zwrócił  uwagę  na  pewną 

nie

precyzyjność  postanowień  SWZ  w  zakresie  treści  pkt  17.5  IDW,  który  wskazywał,  że 

każda cena jednostkowa zawarta w ofercie powinna obejmować całkowity koszt wykonania 

danej  pozycji  w  przyjętej  jednostce  czasu/ilości  rozliczenia  w  formularzu  cenowym,  a 

formularzem wyceny 

dla wykonawców (Grupa Prac 11 – Zarządzanie kontraktem). Ponadto 

w Zbiorczym Zestawieniu Kosztów (ZZK) znalazła się adnotacja: * Wartość "Razem netto" ≤ 

X  %  (procentowy  udział  kosztów  Zarządzania  Kontraktem  w  kosztach  Grup  1  -  10  +  12  w 

trakcie  trwania  um

owy)  obliczone  wg  odrębnego  algorytmu.  W  pytaniu  nr  33  (pismo 

z

amawiającego  z  dnia  8  września  2021  r.)  jeden  z  wykonawców  zwrócił  się  o  załączenie 

algorytmu  na  jaki  powoływał  się  zamawiający  w  ww.  uwadze.  W  odpowiedzi  zamawiający 

zamieścił  wzór,  gdzie  w  liczniku  znalazł  się  całkowity  koszt  zarządzania  kontraktem 

obliczany  wg  odrębnego  algorytmu,  który  mógł  powodować  problemy  dotyczące 

jednoznacznego  zrozumienia  postanowienia  w  zakresie  maksymalnej 

wartości  zarządzania 

kontraktem.  

Tym  samym  Konsorcjum 

wyjaśniło,  że  dla  grupy  prac  nr  11  –  Zarządzanie  kontraktem 

przeniesienie kosztów do innych pozycji było wymuszone 12% limitem. Wykonawca PRD na 

rozprawie  wyjaśnił,  że  już  w  wyjaśnieniach  rażąco  niskiej  ceny  przedstawił  stanowisko  w 

zakresie  przeniesienia  koszt

ów  związanych  z  zarządzaniem  do  innych grup.  Stanowisko to 

znalazło  swoje  potwierdzenie  w  piśmie  procesowym  ww.  wykonawcy,  zatem  Konsorcjum 

pozostawało  konsekwentne  w  swojej  argumentacji  i  nie  można  było  uznać,  że  była  to 

argumentacja przygotowana na potrz

eby postępowania przed Izbą.  

W dalszej kolejności wykonawca PRD, słusznie w ocenie składu orzekającego stwierdził, że 

na stronach 15-

22 odwołania znajdowała się estymacja kosztów wykonania poszczególnych 

czynności,  które  są  realizowane  w  ramach  Zarządzania  kontraktem.  Odwołujący  policzył 

koszty pracy i utrzymania Punktu Obsługi Kontraktu, koszty wyposażenia brygad, pojazdów 

(i  ich  eksploatacji)  oraz  paliwa.  W  podsumowaniu  na  stronie  23  przedstawił  tabele  z  10 


pozycjami  sumującą  się  do  kwoty  6  147  439,98  zł,  będącymi  minimalnymi  kosztami 

zarządzania  kontraktem.  Końcowo  zestawił  to  z  wyceną  Konsorcjum  (4  900  000  zł).  W 

ramach  pierwszego  zarzutu  nie  było  więc  żadnego  uzasadnienia  w  zakresie  rażąco  niskiej 

ceny  oferty  wykonawcy  PRD

,  opiewającej  na  ponad  67  mln  zł  brutto,  a  zarzut  dotyczył 

wyłącznie  jednej  pozycji.  Odwołujący  nie  wyjaśnił  w  jaki  sposób  brakujący,  wedle  jego 

wyliczeń, ok. jeden milion zł w grupie prac nr 11 – Zarządzanie kontraktem (w skali całego 40 

miesięcznego  okresu  realizacji  zamówienia)  powodował,  że  cała  oferta  Konsorcjum  była 

rażąco  niska.  W  świetle  powyższego  nie  mógł  być  uzasadniony  zarzut  naruszenia  art.  226 

ust. 1 pkt 8 Pzp

, nie mówiąc o art. 224 ust. 6 Pzp, który został całkowicie zmarginalizowany 

przez o

dwołującego.  

Wykonawca PRD odn

osząc się do udzielonych wyjaśnień rażąco niskiej ceny zwrócił uwagę, 

że:  

uzasadnienie  ceny  jednostkowej  za  Zarządzanie  kontraktem  znajdowało  się  w  VI  części 

wyjaśnień rażąco niskiej ceny (plik TAJEMNICA), strona 10;  

na  stronie  11  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  przedstawiono  koszty  osobowe  w  wymiarze 

miesięcznym;  

-  na  stronie  12 

ww.  wyjaśnień  uwzględniono  koszty  materiałowe  (POK,  pojazdy, 

wyposażenie  itd.)  oraz  paliwa,  a  w  ostatnim  akapicie  na  samym  dole  sumę  miesięcznych 

kosztów zarządzania kontraktem.  

Dla 

porównania  –  odwołujący  wyliczył  je  na  poziomie  153  686  zł  (6  147  439,98  zł  :  40). 

Porównanie  kosztów  Konsorcjum  zawartych  na  stronie  12  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  i 

kosztów  odwołującego  zawartych  na  stronie  23  odwołania  nie  pozostawiało  wątpliwości  co 

do  tego,  że  Konsorcjum  uwzględniło  w  ofercie  wszystkie  konieczne  koszty  Zarządzania 

kontraktem. Kolejno zaś na stronach 13-16 wyjaśnień rażąco niskiej ceny wykonawca PRD 

precyzyjnie  objaśnił  gdzie  i  w  jaki  sposób  uwzględnił  różnicę  między  ceną  ofertową  grupy 

p

rac nr 11 (Zarządzanie kontraktem), a faktycznymi kosztami wykonania tego elementu. Przy 

czym  dokonał  tego  w  taki  sposób,  że  na  każdej  grupie  prac  osiąga  zysk,  a  przychody 

niwelują brak w pozycji Zarządzanie kontraktem. 

Izba przyjęła za własne powyżej opisane stanowisko Konsorcjum. Ponadto w odwołaniu nie 

został  sformułowany  zarzut  odnoszący  się  do  kwestii  przeniesienia  przez  wykonawcę  PRD 

kosztów  związanych  z  zarządzaniem  do  innych  grup  kosztów,  czy  to  w  kontekście 

niezgodności  treści  oferty  tego  wykonawcy  z  warunkami  zamówienia  czy  też  w  kontekście 

czynu nieuczciwej konkurencji. W związku z tym Izba, w świetle dyspozycji art. 555 Pzp, nie 

mogła  orzec  w  zakresie  czynności  zamawiającego  dotyczącej  zaakceptowania  tej  części 

wyjaśnień rażąco niskiej ceny złożonych przez Konsorcjum. 

Dodatkowo  zarzutu  rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do  oferty  wykonawcy  PRD  nie 

potwierdziły  dowody  złożone  przez  odwołującego  w  tym  zakresie.  Opracowanie  opatrzone 


nagłówkiem  pn.  informacja  o  wynikach  z  otwarcia  ofert,  mogło  co  najwyżej  potwierdzić 

słuszność  czynności  zamawiającego  polegającej  na  wezwaniu  Konsorcjum  do  złożenia 

wyjaśnień rażąco niskiej ceny, ale w żadnym wypadku nie mogło uzasadniać rażąco niskiej 

ceny  w  ofercie  wykonawcy  PRD.  O

pracowanie  mające  prezentować  zbiorcze  zestawienie 

kosztów  dotyczących  rejonu  autostradowego  w  Łowiczu  w  rozbiciu  na  trzy  tabele 

obejmujące:  wartości  poszczególnych  grup  robót  (1-12),  70%  wartości  cen  GDDKiA  oraz 

ceny  wykonawcy  PRD 

potwierdzało,  że  w  części  grup  kosztów  tj.  3,  4,  5,  10c,  11  i  12  w 

ramach  ceny  zaoferowanej  przez  K

onsorcjum  były  niższe  od  70%  wartości  kosztów 

oszacowanych przez zamawiającego, natomiast w pozostałych grupach kosztów tj. 1, 2, 6, 7, 

8, 9, 10a i 10b ceny wykonawcy PRD 

były wyższe od 70% wartości kosztów oszacowanych 

przez  zamawiającego  (w  niektórych  pozycjach  znacznie  wyższe).  Tytułem  przypomnienia 

należało  wskazać,  że  grupy  kosztów  nr  3,  4,  5  10  c,  11  i  12  z  oferty  Konsorcjum  były 

przedmiotem  wezwania  do  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  z  dnia  7  października  2021  r.  W 

świetle  argumentacji  odwołującego  Izba  nie  znalazła  powodów  do  zakwestionowania 

wyjaśnień wykonawcy PRD złożonych pismem z dnia 18 października 2021 r. 

W odniesieniu do zarzutu 

czynu nieuczciwej konkurencji związanego w ramach ceny 

Zimowego  Utrzym

ania Dróg (zwanego dalej „ZUD”)  w ofercie Konsorcjum, Izba stwierdziła, 

że istota tego zarzutu sprowadzała się do stwierdzenia, że cena jednej z pozycji ZUD (usługi 

zapobiegania śliskości) została zawyżona w stosunku do pozostałych pozycji ZUD co miało 

pro

wadzić do manipulowania cenami przez wykonawcę PRD. 

W  kontekście  przedmiotowego  zarzutu  skład  orzekający  przyznał  rację  zamawiającemu, 

który stwierdził, że warunki zimowe, w szczególności w perspektywie kilkuletniej i wynikające 

z  nich  koszty  zimowego  utrz

ymania,  są  jednymi  z  bardziej  nieprzewidywalnych  elementów 

przedmiotowego  zamówienia.  W  obliczu  niezależnych  od  wykonawcy  zjawisk 

atmosferycznych (temperatura, deszcz, śnieg, grad) trudno mówić o jakiejkolwiek manipulacji 

i  możliwości  sterowania  swymi  działaniami  w  celu  likwidacji  wywołanych  przez  te  zjawiska 

skutków.  Tym  bardziej,  że  to  właśnie  na  wykonawcy  spoczywa  odpowiedzialność  za 

zapewnienie  należytego  i  właściwego  ZUD,  które  ma  ewidentne  przełożenie  na 

bezpieczeństwo  ruchu  i  których  zaniechanie  niesie  za  sobą  bardzo  dolegliwe  sankcje 

wskazane § 17 ust. 1 lit. h, k, l, m, r Projektowanych Postanowień Umowy. 

W  dalszej  kolejności  zamawiający  wskazał,  że  w  celu  urealnienia  kosztów  ZUD,  dokonał 

analizy  kilku  ostatnich  sezonów  zimowych  i  na  ich  podstawie  wskazał  wykonawcom 

przedmiar  usług,  tj.  uśrednione  ilości  dni,  w  których  występowała  faktyczna  potrzeba 

określonych działań w zakresie ZUD (gotowość, zapobieganie śliskości, zwalczanie śliskości 

czy odśnieżanie wraz z usuwaniem śliskości). Ponadto, zamawiający umożliwił wykonawcom 

zróżnicowanie cen jednostkowych poszczególnych działań ZUD. 


Idąc  tropem  argumentacji  odwołującego  istniałaby  niemal  identyczna  możliwość 

odpowiedniego  prowadzenia  akcji  zima,  aby  przez  zaproponowanie  wysokiej  stawki 

jednostkowej w pozycji:  

„zwalczanie śliskości” i przez powtórzenie posypu całej drogi lub jej fragmentu, lub  

„odśnieżanie wraz z  usuwaniem  śliskości”  i  przez posyp i odśnieżanie nawet  nieznacznej 

warstwy śniegu,  

uzyskać uprawnienie do rozliczenia usługi z tych stawek i w sposób istotny zwiększyć swoje 

wynagrodzenie za zimowe utrzymanie autostrady. 

W  ocenie  składu  orzekającego  zamawiający  miał  rację  wskazując,  że  w  praktyce  taka 

manipulacja wydaję się mało prawdopodobna, ponieważ zamawiający ma co najmniej kilka 

met

od  i  narzędzi  kontroli  nad  pracą  wykonawców,  tj.  bezpośredni  nadzór  i  kontrole  drogi 

realizowane w różnych porach doby (siedziba Rejonu i Obwodu zamawiającego znajduje się 

bezpośrednio  przy  niniejszym  odcinku  autostrady),  profesjonalne  prognozy  pogody,  stacje 

pogodowe  w  sąsiedztwie  niniejszego  odcinka  autostrady,  system  GPS  służący  do 

monitorowania pracy sprzętu wykonawcy z odczytem lokalizacji, posypu, płużenia, prędkości 

jaz

dy,  postojów  itp.),  a  w  nieodległej  perspektywie  również  podgląd  drogi  poprzez  kamery. 

Ponadto w zdaniem 

składu orzekającego pkt 7 tiret 3 SST dla ZUD, należało interpretować w 

ten  sposób,  że  wykonawca  otrzyma  wynagrodzenie  w  sytuacji  użycia  środków  do 

zapobiegania  śliskości  na  całym  odcinku  utrzymywanej  drogi,  a  nie  na  krótszych,  dowolnie 

wybranych 

przez wykonawcę odcinkach. 

W dalszej kolejności skład orzekający zwrócił uwagę na stanowisko Konsorcjum i ustalił, że 

z

godnie ze szczegółową specyfikacją techniczną ZUD (dokument nr D-66.01.00 v.1 będący 

załącznikiem do SWZ) wykonawca ma obowiązek zabezpieczyć minimalne ilości materiałów 

soli  drogowej  NaCl  i  piasku.  Ponadto,  wykonawca  zobowiązany  jest  do  dysponowania 

sprzętem  zimowego  utrzymania  dróg,  zgodnie  z  załącznikiem  nr  6  do  OPZ  -  27  różnego 

rodzaju jednostek, w tym 14 pługosolarek. Zgodnie z pkt 3.3. ww. SST terminy osiągnięcia 

gotowości sprzętowej ZUD wyglądają następująco:  

20 % podstawowego sprzętu w terminie od 1 października do 19 października oraz od 16 

kwietnia  do  30  kwietnia  w  poszczególnych  sezonach  zimowych  obowiązującej  umowy  – 

jednak nie mniej niż 1 pługosolarka na Obwód Drogowy;  

50 % podstawowego sprzętu w terminie od 20 października do 31 października oraz od 1 

kwietnia  do  15  kwietnia  w  poszczególnych  sezonach  zimowych  obowiązującej  umowy  – 

jednak nie mniej niż 2 pługosolarki na Obwód Drogowy;  

100 %  podstawowego sprzętu  w  terminie  od  1  listopada  do  31  marca w  poszczególnych 

sezonach zimowych obowiązującej umowy.  

Niespełnienie  powyższego  warunku  będzie  podstawą  do  obciążenia  wykonawcy  karą 

finansową  zgodną  z  postanowieniami  umowy.  Warunki  zamówienia  przewidują 


utrzymywanie  określonych  poziomów  gotowości  do  prowadzenia  ZUD  niezależnie  od 

warunków  atmosferycznych.  Od  1  listopada  do  31  marca  musi  to  być  pełna  gotowość, 

równoznaczna  z  zabezpieczeniem  wszystkich 27  pojazdów  do realizacji ZUD,  bez  względu 

na prognozy pogody i bieżącą temperaturę powietrza (np. pow. 10ºC). Zarazem wykonawcy 

nie mają żadnej gwarancji świadczenia odpłatnych usług ZUD. W sytuacji braku przesłanek 

do  podjęcia  akcji  koszty  zabezpieczenia  sprzętowo-materiałowego  nie  mają  pokrycia  w 

przychodach.  Wypada  nadmienić,  że  SWZ,  wzorem  Zarządzania  kontraktem,  również  w 

przypadku  ZUD  zakładała  ograniczenie  udziału  kosztów  gotowości  do  ZUD  w  następujący 

sposób:  

Ʃ (g x k) ≤ 21 % (procentowy udział kosztów usługi gotowości w kosztach świadczonej usługi 

ZUD ) x Ʃ o 

Ponadto skład orzekający uznał za słuszne stanowisko wykonawcy PRD, który wyjaśnił, że 

uwzględnił  w  każdej  pozycji  ZUD  wszystkie  niezbędne  koszty  związane  z  poszczególnymi 

usługami.  Nierównomiernie  rozłożył  marżę.  Minimalny  poziom  został  uwzględniony  za 

usuwanie  śliskości  i  odśnieżanie,  istotnie  wyższą  cenę  przyporządkowano  do  zabiegania 

śliskości. Nie wynikało to bynajmniej z chęci osiągnięcia ponadprzeciętnego zarobku (oferta 

Konsorcjum  była  przecież  najtańsza,  a  w  odniesieniu  do  ZUD  zawierała  trzecią  cenę  na 

osiem  ofert),  ale  z  przewidywań,  iż  osiągnięcie  jakiejkolwiek  rentowności  w  omawianym 

elemencie  (ZUD)  może  nastąpić  wyłącznie  poprzez  działania  z  zakresu  zapobiegania 

śliskości.  W  przypadku  skrajnie  łagodnej  zimy  potencjalne  usługi  mogą  bowiem  być 

ograniczone  wyłącznie  do  nielicznych  wyjazdów  mających  zapobiec  śliskości.  Niemniej, 

wszelkie symulacje przebiegu zimy (łagodna, surowa itp.) mają wymiar czysto spekulacyjny 

(zwłaszcza dla tak skrajnego scenariusza jaki nakreślił odwołujący, z brakiem opadów, za to 

z  wyjątkowo  częstą  potrzebą zapobiegania  śliskości).  Nie można  przewidzieć jakie warunki 

będą  panowały  w  danym  sezonie.  W  efekcie,  wyliczenia  odwołującego  nie  miały  żadnego 

waloru dowodowego. Je

st oczywistym, że w przypadku częstszej liczby wyjazdów mających 

zapobiegać śliskości (bacząc na stawkę) – wykonawca PRD zrealizuje wyższy zarobek. Jeśli 

więcej  będzie  akcji  odśnieżania,  to  skorzystałby  oferent,  który  wycenił  wysoko  ten  rodzaj 

usług  (np.  FBSerwis).  Globalny  bilans  podlega  ocenie  wyłącznie  przez  pryzmat  założeń 

przetargowych,  co  do  ilości  dni  występowania  poszczególnych  zjawisk  wymuszających 

określone działania (zapobieganie, usuwanie, odśnieżanie). Na tym tle wycena Konsorcjum 

była podobna (lub niższa) do większości innych wykonawców.  

Odwołujący  podniósł,  że  sztuczne  zawyżenie  cen  miało  na  celu  „polepszenie  sytuacji 

wykonawcy  w  postępowaniu  przetargowym.”  W  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy 

trudno było zakładać w jaki sposób zawyżenie ceny, tym bardziej w zakresie jednej pozycji 

kosztowej, 

mogłoby  przybliżyć  wykonawcę  do  uzyskania  zamówienia  w  sytuacji,  gdy 

kryterium  ceny  m

iało  dominujące  znaczenie  (w  okolicznościach  przedmiotowego  stanu 


faktycznego  de  facto 

rozstrzygające).  Gdyby  Konsorcjum  ustaliło  cenę  zapobiegania 

śliskości  na  poziomie  podobnym  do  odwołującego  to  w  żaden  sposób  nie  zwiększyłoby  to 

jego szansy, ani innego wykonawcy

, na wybór oferty.  

Biorąc  pod  uwagę  powyższe  Izba  nie  dopatrzyła  się  w  działaniach  wykonawcy  PRD 

manipulac

ji  cenowej  mającej  znamiona  czynu  nieuczciwej  konkurencji  w  rozumieniu 

przepisów UZNK wskazanych w odwołaniu. Tym samym Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 

226 ust. 1 pkt 7 Pzp w zw. z art. 3 ust. 1 oraz 15 ust. 1 pkt 1 UZNK. 

W  zakresie  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  ujawnienia  informacji  zastrzeżonych 

jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  przez  Konsorcjum,  Izba  stwierdziła,  że  analiza  treści 

odwołania  (str.  33-39)  doprowadziła  do  wniosku,  że  w  odniesieniu  do  powyższej  kwestii 

trudno  było  mówić  o  sformułowaniu  przez  odwołującego  jakiegokolwiek  zarzutu  naruszenia 

przez  zamawiającego  przepisów  Pzp.  Zgodnie  bowiem  z  utrwalonym  orzecznictwem  Izby  i 

sądów  okręgowych  zarzut  składa  się  z  podstawy  faktycznej,  tj.  opisu  działań/zaniechań 

zamawiającego  oraz  podstawy  prawnej  –  przytoczenia  przepisów  prawa,  które  owe 

działania/zaniechania  naruszają.  Tymczasem  odwołujący,  poza  zrelacjonowaniem 

okoliczności  stanu  faktycznego  (str.  33-  35  odwołania)  przytoczył  w  sposób  ogólny  szereg 

orzeczeń  Izby.  Odwołujący  nie  powołał  się,  ani  nie  przytoczył  jakiegokolwiek  stwierdzenia 

zawartego  w  przedstawionym  przez 

wykonawcę  PRD  uzasadnieniu  zastrzeżeniu  tajemnicy 

przedsiębiorstwa, które miałoby zostać przez zamawiającego ocenione wadliwie. 

Taka  konstrukcja  zarzutu  uniemożliwiła  jego  rozpoznanie,  bowiem  nie  wiadomo  dlaczego 

zastrzeżenie  tajemnicy  przez  Konsorcjum  było  nieskuteczne.  Podkreślić  należy,  że 

zamawiający udostępnił wykonawcom uzasadnienie tego zastrzeżenia. Jak zasygnalizowano 

powyżej, przedstawiona tam argumentacja nie była przez odwołującego kwestionowana. W 

odwołaniu  nie  wykazano,  iż  jest  niewystarczająca  dla  wiarygodnego  wykazania  przesłanek 

utajnienia  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny.  Zamawiający  ani  pozostali  uczestnicy 

postępowania odwoławczego nie mogą domyślać się istoty zarzutów na podstawie wyciągu z 

orzecznictwa (którego adekwatności nie sposób było również sprawdzić, skoro zarzut został 

postawiony lakonicznie). 

W konsekwencji Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 18 ust. 1, 2, i 3 Pzp w związku z art. 11 

ust. 2 UZNK. 

W  zakresie  zarzutu  skierowanego  wobec  oferty  FBSerwis, 

Izba  stwierdziła,  że 

regulacja  zawarta  w  art.  224  ust.  1  Pzp  uzależnia  żądanie  wyjaśnień  od  wykonawcy  od 

wystąpienia po stronie zamawiającego wątpliwości lub, gdy zaoferowana cena lub koszt, lub 

ich istotn

e części składowe, wydają się rażąco niskie w stosunku do przedmiotu zamówienia. 

Wobec tego obowiązek badania, czy cena lub koszt nie zostały zaniżone, powstaje zawsze, 

gdy  zamawiający  nabierze  wobec  ich  wysokości  uzasadnionych  wątpliwości.  W 

szczególności należy mieć na uwadze, że bezpodstawne żądanie wyjaśnień – w przypadku 


braku  uzasadnienia  znajdującego  oparcie  w  okolicznościach  stanu  faktycznego  lub 

przepisach  prawa 

–  należy  traktować  jako  naruszenie  prawa.  Ponadto  skład  orzekający 

zwrócił  uwagę,  że  oprócz  tego  wezwanie  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  w  aspekcie 

podejrzenia  występowania  w  złożonej  przez  niego  ofercie  rażąco  niskiej  ceny  wywołuje 

doniosłe  i  daleko  idące  konsekwencje  po  stronie  wykonawcy,  który  do  złożenia  takich 

wyjaśnień  został  wezwany.  Przepis  art.  224  ust.  5  Pzp  nakłada  bowiem  na  wezwanego 

wykonawcę obowiązek wykazania, że jego oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny. Zgodnie z 

ugruntowaną  linią  orzeczniczą  Izby  z  przytoczonych  powyżej  powodów  stosowanie  tego 

instrumentu powinno być stosowane przez zamawiających w uzasadnionych przypadkach. 

Jak  ustaliła  Izba  zamawiający  nie  znalazł  podstaw  do  tego,  aby  skorzystać  względem 

wykonawcy FBSerwis z instytucji opisanej w art. 224 ust. 1 Pzp polegającej na wezwaniu do 

złożenia  wyjaśnień  zaoferowanej  ceny.  Podkreślenia  wymaga,  że  cena  całkowita  oferty 

wykonawcy  FBSerwis  nie  była  niższa  o  co  najmniej  30%  od  wartości  zamówienia 

powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług,  ustalonej  przed  wszczęciem 

postępowania  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert  niepodlegających 

odrzuceniu na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 1 i 10 Pzp.  

W dalszej kolejności skład orzekający stwierdził, że argumentacja odwołującego w zakresie 

przedmiotowego zarzutu koncentrowała się na cenach podanych przez FBSerwis w zakresie 

utrzymania 

Miejsc  Obsługi  Podróżnych  (zwanych  dalej:  „MOP”)  i  urządzeń  BRD  (barier 

drogowych), 

szczególnie  w  kontekście  porównania  tych  cen  z  analogicznymi  pozycjami 

zawartymi w ofertach 

innych wykonawców. 

Jeśli chodziło o pierwszą z ww. pozycji odwołujący kwestionował wycenę utrzymania MOP-

ów i parkingów zawartą w ofercie złożonej przez FBSerwis, który wycenił koszty związane z 

miesięcznym utrzymaniem MOP w Bolimowie i Mogiłach – każdy z nich na kwotę 12.100,00 

zł.  Zamawiający  stwierdził,  że  z  jego  doświadczenia  wynika,  iż  podane  kwoty  są 

wystarczające  (z  zachowaniem  również  kwoty  zysku  po  stronie  wykonawcy).  Zamawiający 

wskazał, że w tym przypadku istotne jest położenie tych dwóch obiektów. Co prawda dzieli je 

autostrada,  ale  zatrudnion

e  osoby  mogą  bez  najmniejszych  problemów  przemieszczać  się 

pomiędzy  nimi,  gdyż  jest  do  nich  możliwy  dostęp  tylną  bramą  wjazdową,  a  w  bliskiej 

odległości  znajduje  się  wiadukt  nad  autostradą.  Zdaniem  zamawiającego  bliskie  położenie 

MOP-

ów Bolimów i Mogiły pozwala na zatrudnienie trzech osób do sprzątania obu obiektów. 

W związku z powyższym koszty takiego utrzymania miesięcznego kształtują się następująco: 

a) zatrudnienie trzech 

osób do obsługi MOP Bolimów i MOP Mogiły przy min. wynagrodzeniu 

3.010,00 zł powiększonym o koszt pracodawcy ok. 20,5%, tj. kwota 10.881,15 zł;  

b) koszty środków czystości – max. 4.000,00 zł;  

c) koszt wywozu śmieci – ok. 6.000,00 zł.  


Zamawiający  dodał,  że  koszt  związany  z  koszeniem  lub  odśnieżaniem  rozliczany  jest  z 

innych  pozycji  ko

sztorysowych.  Tym  samym  łączny  koszt  utrzymania  MOP-ów  Mogiły  i 

Bolimów  wynosi  w  granicach  21.000,00  zł,  zatem  przyjęta  przez  FBSerwis  wartość  po 

00,00 zł za obiekt nie budziła po stronie zamawiającego żadnych wątpliwości.  

Izba  nie  znalazła  powodów  do  kwestionowania  powyżej  zaprezentowanego  stanowiska 

zamawiającego  szczególnie,  że  odwołujący  nie  próbował  podważać  zaprezentowanych 

przez zamawiającego wyliczeń, a w swojej argumentacji poprzestał na porównywaniu ceny z 

oferty  FBSerwis  z  pozycji  6.1.,  6.2.,  i  6.3.  TER  grupa  prac  nr  8 

–  Estetyka  w  stosunku  do 

wartości  oszacowanej  przez  zamawiającego  oraz  wycenionej  przez  innych  wykonawców. 

Jak  wynikało  z  dowodu  złożonego  przez  odwołującego  na  rozprawie  udział  wartości  ww. 

pozycji w ofercie FBSerwis kształtował się na poziomie 2,24%, w wycenie zamawiającego na 

poziomie  4,17%,  a  w  ofertach 

pięciu  innych  wykonawców  od  4,78%  do  9,43%. 

Przedmiotowe  relacje  procentowe  wskazywały,  że  koszt  utrzymania  MOP-ów  wraz  z 

parkingami nie stanowił istotnej części składowej zaoferowanej ceny lub kosztu.  

W  przypadku  urządzeń BRD  odwołujący podważał  poziom  zastosowanych przez  FBSerwis 

cen  jednostkowych  dla  grupy  prac  n

r  7  w  zakresie  elementów  stalowych  (pas  profilowy, 

prowadnica,  słupek,  wysięgnik).  Odwołanie  (str.  42)  zawierało  tabelę  obrazująca  wysokość 

kosztów zakupu ww. elementów w 2020 roku i 2021 r.  

Jak  wyjaśnił  zamawiający  suma  całego  kosztorysu  FBSerwis  dla  Urządzeń  BRD  wynosiła 

12.845.764,82  zł,  podczas  gdy  wartość  kosztorysu  inwestorskiego  dla  tej  pozycji  wyniosła 

51.433,80  zł (co  stanowiło ok.  77% jego wartości).  Zamawiający  podkreślił,  że  wartość 

zamówienia  została  oszacowana  na  podstawie  średnich  cen  jednostkowych  uzyskanych  w 

postępowaniach przetargowych przeprowadzonych w innych Oddziałach GDDKiA w 2021 r., 

tj.:  

-  w  Oddziale  w  Warszawie  na 

Całoroczne  utrzymanie  dróg  krajowych  zarządzanych  przez 

GDDKiA Oddział w Warszawie, Rejon w Garwolinie;  

 oraz 

w  Oddziale  w  Gdańsku  na  Całoroczne  utrzymanie  dróg  krajowych  zarządzanych  przez 

Generalną  Dyrekcję  Dróg  Krajowych  i  Autostrad  Oddział  w  Gdańsku  z  podziałem  na  4 

części.  

Ponadto,  ceny jednostkowe,  które  nie  zostały  ujęte w  kosztorysach  w  ww.  postepowaniach 

zostały zaczerpnięte z obecnie obowiązujących umów na utrzymanie w GDDKiA Oddział w 

Łodzi.  Zamawiający  wskazał  także,  że  co  istotne,  wykonawca  FBSerwis  wchodzi  w  skład 

Grupy  Budimex  i  realizuje  aktualnie  umowę  na  utrzymanie  drogi  ekspresowej  S8  dla 

Oddziału GDDKiA w Łodzi, co niewątpliwie miało korzystny wpływ na sposób ustalania cen 

jednostkowych  do  oferty.  Wykona

wca  musi  przy  tego  typu  kontraktach  mieć  przygotowane 

zapasy  materiałowe  do  szybkiej  reakcji  w  razie  zdarzeń  drogowych  lub  też  ma  przyznane 


znaczne  rabaty  i  opusty  dla  tak  dużego  odbiorcy  materiałów.  Odwołujący  –  w  ocenie 

zamawiającego – wydawał się nie dostrzegać, że wykonawcy FBSerwis mogą być dostępne 

inne  warunki  cenowe  i  rabaty  niż  te,  które  posiada  odwołujący.  Tego  rodzaju  warunki  są 

uzależnione od indywidualnej sytuacji każdego przedsiębiorcy funkcjonującego w określonej 

branży.  Za  chybioną  należy  uznać  także  argumentację,  że  w  innym  postępowaniu 

wykonawca  FBSerwis  złożył  ofertę  z  cenami  wyższymi  niż  w  tym  obecnie  prowadzonym. 

Kwestia  ukształtowania  ceny  ofertowej  w  ramach  danego  postępowania  jest  uprawnieniem 

przysługującym wyłącznie wykonawcy, który na dany moment ocenia swoją własna sytuację 

i przyjmuje określoną strategię działania.  

Izba  uznała  powyżej  zaprezentowaną  argumentację  za  godną  zaaprobowania.  W  tym 

kontekście  stanowisko  odwołującego  okazało  się  niewystarczające.  Podobnie  dowody 

złożone przez odwołującego dla tej części zarzutu, w ocenie składu orzekającego, nie mogły 

zadecydować  o  uwzględnieniu  stanowiska  odwołującego.  Jak  słusznie  zauważył  na 

rozprawie  pełnomocnik  wykonawcy  FBSerwis  wyliczenia  odwołującego  w  zakresie  cen 

materiałów  w  tym  przede  wszystkim  stali  odzwierciedlały  i  koncentrowały  się  według  stanu 

na  wrzesień  2021  r.  Z  dowodu  złożonego  przez  samego  odwołującego  tj.  z  wydruku 

informacji z GUS wynika

ło, że cena za stal, żeliwo i żelazostopy była największa właśnie w 

sierpniu  i  w

rześniu  2021  r.  Zdaniem  składu  orzekającego  budowanie  zasadniczej  części 

argumentacji w oparciu o poziom cen za stal jaki przypadał w szczytowym okresie wzrostów 

cen za ten materiał obarczone było wątpliwościami co do jej obiektywizmu szczególnie, że z 

ww. 

dokumentu  wynikało,  że  od  października  2021  r.  cena  za  stal,  żeliwo  i  żelazostopy 

wykazywała  tendencje  spadkową  w  stosunku  do  wskaźników  z  sierpnia  i  września  2021  r. 

Ponadto  jak  wynikało  z  dowodu  w  postaci  zestawienia  ujętego  w  formie  tabelarycznej 

dotyc

zącego  porównania  wartości  pozycji  TER  grupa  prac  nr  7  –  Urządzenia  BRD 

(Wymiana/zamontowanie  barier  ochronnych)  złożonego  przez  odwołującego  na  rozprawie 

udział  wartości  ww.  pozycji  w  ofercie  FBSerwis  kształtował  się  na  poziomie  12,58%,  a  w 

ofertach 

sześciu  innych  wykonawców  od  14,02%  do  21,64%.  Odwołujący  nie  przekonał 

składu  orzekającego,  że  wartość  tej  grupy  prac  stanowiła  istotny  składnik  ceny  oferty. 

Dodatkowo  Izba  zauważyła,  że  odwołujący  kwestionował  ww.  pozycję  cenową  w  ofercie 

FBSerwis, która stanowiła 12,52% globalnej ceny oferty tego wykonawcy, a nie kwestionował 

tej  pozycji  kosztowej  w  ofercie  wykonawcy  PRD,  która  stanowiła  niewiele  większą  część 

oferty  tego  wykonawcy  (14,02%)

.  Okoliczność  ta  pośrednio  potwierdzała,  że  odwołujący 

opracował  argumentację  w  ramach  tej  części  zarzutu  przede  wszystkim  w  celu 

wyeliminowania 

oferty wykonawcy FBSerwis z postępowania. 

Reasumując  Izba  uznała,  że  w  przypadku  ceny  oferty  wykonawcy  FBSerwis  nie  zaistniały 

okoliczności  uprawniające  zamawiającego  do  wystąpienia  do  żądania  wyjaśnień  względem 

ceny  ofertowej  w  aspekcie  podejrzenia  występowania  rażąco  niskiej  w  kontekście  pozycji 


kosztowych 

wskazywanych przez odwołującego. W związku z tym zarzut naruszenia art. 224 

ust. 1 i 4 Pzp w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 Pzp został oddalony. 

W odniesieniu do zarzutu 

dotyczącego wadliwego uznania przez zamawiającego, że 

oferta odwołującego podlega odrzuceniu w związku z nieprawidłowym wniesieniem wadium, 

Izba  w  całej  rozciągłości  przyjęła  i  uznała  za  zasadną  argumentację  podaną  przez 

zamawiającego  w  ramach  uzasadnienia  odrzucenia  oferty  odwołującego,  zawartą  w 

zawiadomieniu  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  z  dnia  14  grudnia  2021  r,  która  została 

szeroko zacytowana powyżej na str. 50-54. 

Ponadto jeśli chodzi stricte o stanowisko zawarte w odwołaniu Izba doszła do przekonania, 

że  nie  zasługiwało  ono  na  uwzględnienie,  szczególnie  mając  na  uwadze  argumentację 

zamawiającego  podaną  w  odpowiedzi  na  odwołanie.  Zamawiający  słusznie  stwierdził,  że 

stanowisko  odwołującego  prowadzące  do  zrównania  sytuację  wygaśnięcia  gwarancji 

wadialnej  z  sytuacją  opisaną  w  art.  98  ust.  3  Pzp  dotyczącą  złożenia  wniosku  o  zwrot 

wadium, o której mowa w ust. 2 powołanego przepisu, należy uznać za chybione. Zgodnie z 

art. 98 ust. 2 Pzp zamawiający, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 7 dni od dnia 

złożenia wniosku zwraca wadium wykonawcy:  

1) który wycofał ofertę przed upływem terminu składania ofert;  

2) którego oferta została odrzucona;  

3)  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  z  wyjątkiem  wykonawcy,  którego  oferta  została 

wybrana jako najkorzystniejsza; 

4) po unieważnieniu postępowania, w przypadku gdy nie zostało rozstrzygnięte odwołanie na 

czynność unieważnienia albo nie upłynął termin do jego wniesienia.  

Według ust. 3 powołanego wyżej przepisu złożenie wniosku o zwrot wadium, o którym mowa 

w ust. 2, powoduje rozwiązanie stosunku prawnego z wykonawcą wraz z utratą przez niego 

prawa  do  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  o  których  mowa  w  dziale  IX. 

Dostrzeżenia  wymaga,  że  przepis  art.  98  ust.  2  Pzp  nie  reguluje  kwestii  wygaśnięcia 

gwarancji wadialnej a zupełnie inną materię – zwrotu wadium. Są to dwa różne zagadnienia, 

które  nie  mogą  być  utożsamiane.  Przepis  art.  98  ust.  2  Pzp  enumeratywnie  wymienia 

przypadki 

zwrotu  wadium  na  wniosek  i  zakreśla  maksymalny  termin  na  jego  zwrot. 

Odwołujący  błędnie  utożsamił  zwrot  wadium  z  wygaśnięciem  gwarancji  wadialnej.  Istotnym 

jest,  że  są  to  dwie  różne  i  odrębne  od  siebie  instytucje.  Powyższego  zapatrywania  nie 

zmienia  również  przepis  art.  98  ust.  3  Pzp,  który  wiąże  ze  złożeniem  wniosku  skutek  w 

postaci rozwiązania stosunku prawnego pomiędzy zamawiającym a wykonawcą. Stanowi to 

o  swoistym  zakończeniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  stosunku  wykonawca  – 

zamawiający.  Podkreślenia  wymaga,  że  czymś  innym  od  wygaśnięcia  gwarancji  wadialnej 

jest rozwiązanie stosunku prawnego pomiędzy zamawiającym a wykonawcą.  


W aspekcie omawianego zagadnienia niezwykle istotne znaczenia ma również treść art. 98 

ust.  5  Pzp,  który  stanowi,  że  zamawiający  zwraca  wadium  wniesione  w  innej  formie  niż  w 

pieniądzu  poprzez  złożenie  gwarantowi  lub  poręczycielowi  oświadczenia  o  zwolnieniu  z 

wadium.  Bazując  na  treści  gwarancji  złożonej  przez  odwołującego  należało  stwierdzić,  że 

przepis ten pozostałby „martwy” z uwagi na to, że każdorazowo w sytuacji, gdy wykonawca 

złożyłby wniosek to gwarancja wygasałaby samoistnie. Tym samym żadnego znaczenia nie 

miałoby  oświadczenie  zamawiającego  składane  gwarantowi  o  zwolnieniu  z  wadium.  Biorąc 

pod  uwagę  powyższe  zamawiający  prawidłowo  uznał,  że  złożona  przez  odwołującego 

gwarancja zapłaty wadium w zakresie pkt 8 nie spełniała wymogu określonego w art. 98 ust. 

5  Pzp,  zgodnie  z  którym  zamawiający  zwraca  wadium  wniesione  w  innej  formie  niż  w 

pieniądzu  poprzez  złożenie  gwarantowi  lub  poręczycielowi  oświadczenia  o  zwolnieniu 

wadium.  Zatem  nie  ma  tutaj  automatyzmu  i  gwarancja  wadialna  nie  powinna  wygasać 

automatycznie  bez  oświadczenia  zamawiającego.  Natomiast  pkt  8  ppkt  1-4  gwarancji 

prowadz

iły  do  wygaszenia  ważności  wadium  przedwcześnie,  a  więc  jeszcze  przed 

dokonaniem jego zwrotu przez z

amawiającego regulowanego przepisami art. 98 ust. 2 Pzp, 

a poprzez to do zwolnienia się przez gwaranta z odpowiedzialności z tytułu gwarancji.  

Powyższa  argumentacja  może  mieć  swoje  przełożenie  w  praktyce,  ponieważ  nie  trudno 

wyobr

azić  sobie  sytuację,  w  której  zamawiający  w  związku  ze  spełnieniem  ustawowych 

przesłanek  zdecydowałby  się  uruchomić  wadium,  a  wykonawca  legitymujący się  gwarancją 

wadialną zawierającą tożsame postanowienia, które w przedmiotowym postępowaniu zostały 

zakwes

tionowane  przez  zamawiającego  mógłby  niejako  ubiec  czynność  zamawiającego  i 

wnieść  o  zwrot  wadium,  co  skutkowałoby  wygaśnięciem  wadium,  a  przez  to 

niezabezpieczeniem interesu z

amawiającego.  

Stanowiska  odwołującego  nie  potwierdziły  przy  tym  złożone  przez  niego  dowody. 

Oświadczenie złożone przez odwołującego w dniu 10 stycznia 2022 r. zawierało interpretację 

treści  gwarancji  przetargowej  zapłaty  wadium  Nr  RW/GW/45/869/10262/2021,  co 

potwierdzało,  że  jej  treści  była  niejednoznaczna.  Natomiast  dokumenty  załączone  do 

odwołania oraz przedstawione na rozprawie, które zostały złożone w innych postępowaniach 

nie  mogą  być  probierzem  prawidłowości  złożonej  przez  odwołującego  gwarancji  wadialnej 

przez co nie mogły potwierdzić zasadności podniesionego zarzutu. 

Mając powyższe na uwadze Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 14 Pzp. 

W  konsekwencji  oddalenia  wszystkich  powyżej  wskazanych  zarzutów  potwierdzenia 

nie  mógł  znaleźć  także  ostatni  zarzut  podniesiony  w  odwołaniu  dotyczący  naruszenia  art. 

239  ust  1  Pzp 

w  zw.  z art.  16  pkt  1  Pzp  oraz  17 ust  2  Pzp,  który miał charakter  wynikowy 

wobec  pozostałych  zarzutów.  Ponadto  Izba  stwierdziła,  że  postawiony  zarzut  powinien 

podlegać  oddaleniu  także  z  uwagi  na  to,  że  kwestionowana  przez  odwołującego  czynność 

zamawiającego  dotyczyła  błędnego  wyboru  najkorzystniejszej  oferty,  a  nie  czynności 


nieprawidłowo  zastosowanych  przez  zamawiającego  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w 

dokumentach zamówienia, ponieważ do tego właśnie referuje przepis art. 239 ust. 1 Pzp.  

Sygn. akt KIO 3732/21 

W  zakresie  zarzutu 

dotyczącego  zaniechania  ujawnienia  informacji  zastrzeżonych 

jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  odwołujący  zwrócił  uwagę  na  trzy  kwestie,  które  jego 

zdaniem powodowały, że zachowanie zamawiającego było nieprawidłowe: 

1) niedopuszc

zalność całościowego zastrzeżenia poufności wyjaśnień; 

2)  niewykazanie  przez  Konsorcjum  działań,  które  zostały  podjęte  w  celu  zachowania 

poufności zastrzeganych informacji; 

3) niewykazanie wartości gospodarczej zastrzeganych informacji. 

Przechodząc  oddzielnie  do  każdej  z  powyżej  wymienionych  kwestii  Izba  przyjmując  w 

znacznej mierze stanowisko Konsorcjum 

uznała, że: 

Ad. 1) Wykonawca PRD w odpowiedzi na wezwanie z dnia 7 października 2021 r. przesłał 

zamawiającemu  trzy  spakowane  pliki  dokumentów  (datowane  na  18  października  2021  r.): 

„WYJAŚNIENIE  ELEMENTÓW  OFERTY  MAJĄCYCH  WPŁYW  NA  CENĘ  (część  jawna)”, 

„WYJAŚNIENIE ELEMENTÓW OFERTY MAJĄCYCH WPŁYW NA CENĘ (tajemnica)” oraz 

„UZASADNIENIE ZASTRZEŻENIA JAKO TAJEMNICY PRZEDSIĘBIORSTWA WYJAŚNIEŃ 

DOTYCZĄCYCH CENY”. W każdym znajdowały się pisma ze stanowiskiem wykonawcy oraz 

dowody.  

W  odwołaniu  nie  zostało  sprecyzowane  jakie  konkretnie  informacje  zostały  nieskutecznie 

zastrzeżone.  Próba  indywidualnego  podejścia  do  poszczególnych  informacji  pojawiła  się  w 

odwołaniu  wyłącznie  w  kontekście  ich  zróżnicowanej  wartości.  Brakuje  natomiast  wywodu 

kwestionującego  potraktowanie  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  jako  materiału  stanowiącego 

całość  (zbiór  elementów)  o  poufnym  charakterze.  W  szczególności,  w  pkt  2.1.  odwołania, 

który  miał  się  odnosić  do  kwestii  niedopuszczalności  całościowego  zastrzeżenia  poufności 

wyjaśnień,  odwołujący  ograniczył  się  do  zacytowania  orzecznictwa  i  powtórzenia,  że 

Konsorcjum  zastrzegło  całość  wyjaśnień.  Nic  więcej  w  tym  zakresie  nie zostało  wskazane. 

Kolejno  bowiem  w  ramach  tego  punktu  o

dwołujący  podniósł  już  twierdzenia  dotyczące 

działań podejmowanych w celu zachowania poufności i wartości gospodarczej tajemnicy (co 

następnie  rozwinął  w  pkt.  2.1.2  i  2.1.3).  Zarzut  całościowego  utajnienia  wyjaśnień  został 

przedstawiony  hasłowo,  bez  odniesienia  do  choćby  generalnie  zarysowanych  zagadnień 

będących  elementem  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny.  Odwołujący  nie  podniósł,  że  inne 

informacje  niż  przedstawione  w  części  jawnej  wyjaśnień  z  18  października  2021  r.  nie 

zasługują na utajnienie. W takiej sytuacji zarzut całościowego utajnienia informacji nie mógł 

się ostać. 


Ad. 2. Przechodząc do omówienia starań jakie wykonawca PRD poczynił w celu utrzymania 

w tajemnicy newralgicznych danych na wstępie należało stwierdzić, że odwołujący w istocie 

zarzucił brak dowodów na okoliczność przedsięwziętych działań.  

W  ocenie  składu  orzekającego,  na  gruncie  art.  18  ust.  3  Pzp,  istotne  jest  wykazanie,  że 

zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Nie  można  przy  tym 

utożsamiać  „wykazania”  z  „udowodnieniem”,  zwłaszcza  w  sytuacji,  gdy  Pzp  zawiera 

regulacje  o  charakterze  materialnoprawnym,  które  literalnie  formułują  obowiązek 

udowadniania  określonych  okoliczności.  W  art.  110  ust.  2  Pzp  przewidziano  udowodnienie 

zamawiającemu  braku  podstaw  wykluczenia  w  warunkach  tzw.  samooczyszczenia. 

Wykonawca, w odniesieniu do którego zachodzą niektóre przesłanki wykluczenia, może się 

uchylić od tej konsekwencji podejmując czynności potwierdzające jego rzetelność. Podobne 

regulacje zawiera 

art. 224 ust. 2 Pzp wskazujący na konieczność żądania złożenia dowodów 

w  zakresie wyliczenia ceny  lub kosztu.  Analogicznych  postanowień  nie ma w  art.  18  ust.  3 

Pzp, który wymaga wykazania tajemnicy.  

Niewątpliwie „wykazanie” jest pojęciem szerszym od „udowodnienia”, jednakże w ocenie Izby 

w

ykazanie  polega  na  wiarygodnym  przedstawieniu  okoliczności  uzasadniających  określone 

stanowisko

,  które  dla  potwierdzenia  jego  zasadności  powinno  opierać  się  o  weryfikowalne 

założenia, które najczęściej znajdują oparcie w załączonych dokumentach. W związku z tym 

z  jednej  strony  w  zdecydowanej  większości  przypadków  przy  wykazywaniu  zasadności 

zastrzeżenia  informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa  nie  sposób  uciec  od 

dokumentów,  które  mają  potwierdzić  prawidłowość  takowego  uzasadnienia,  z  drugiej 

natomiast  strony  dokumenty  czy  też  dowody  nie  są  konieczne  dla  wykazania  każdej 

okoliczności  przywołanej  w  uzasadnieniu  zastrzeżenia.  W  związku  z  tym  ocena 

prawidłowości  skutecznego  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  zależy  od 

indywidualnego  stanu  danej  sprawy  i  powinna  uwzględniać  przede  wszystkim  charakter  i 

rodzaj zastrzeganych informacji, adekwatność uzasadnienia zastrzeżenia oraz podane przez 

zastrzegającego środki służące weryfikacji argumentów zawartych w tym uzasadnieniu.   

W  kontekście  zakresu  inicjatywy  dowodowej  należy  zwrócić  uwagę,  że  uzasadnienie 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  nie  podlega  utajnieniu.  Tak  więc  musi  być 

sporządzone w sposób z jednej strony umożliwiający weryfikację zastrzeżenia, ale zarazem 

taki, aby nie ujawniało metod chroniących poufne dane. W rezultacie nie można oczekiwać 

aby  przedsiębiorca  dokładnie  scharakteryzował  narządzenia  wykorzystywane  do 

zabezpieczenia  danych,  albowiem  stwarzało  by  to  ryzyko  ich  sforsowania.  To  zaś 

niweczy

łoby wszystkie starania w celu ich ukrycia.  

Odwołujący stwierdził, że należało przedstawić polityki bezpieczeństwa oraz zdjęcia „sejfów, 

alarmów,  zamków”  itd.  W  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  walor  dowodowy  zdjęć 

należało  uznać  za  znikomy.  Aby  były  wiarygodne  musiałyby  zostać  wykonane  w 


odpowiednim  ujęciu.  Na  tle  elementów  pozwalających  ustalić  lokalizację  sejfu  w  siedzibie 

spółki. Tymczasem doświadczenie życiowe podpowiada, iż sejfy są z reguły maskowane, tak 

aby nie były widoczne po wtargnięciu do pomieszczenia osób nieuprawnionych. Nie sposób 

oczekiwać aby takie dokładne informacje musiały być składane zamawiającemu.  

Przede  wszystkim  jednak  najważniejszym  zabezpieczeniem  wrażliwych  informacji 

przedsiębiorstw  jest  ograniczenie  liczby  osób,  które  je  posiadają.  Odwołujący  całkowicie 

pomi

nął  okoliczność,  iż  podejmowane  działania  chroniące  informacje  poufne  powinny  być 

adekwatne  do  jej  charakteru  oraz  struktury  podmiotu,  które  chce  je  zabezpieczyć. 

Tymczasem  art.  11  ust.  2  UZNK 

referuje  do  należytej  staranności.  Ustawodawca  nie 

wymaga  żadnych  konkretnych  działań  od  podmiotu  uprawnionego  do  rozporządzania 

tajemnicą,  a  jedynie  ogólnej  staranności  w  tym  zakresie.  Sensem  tej  regulacji  jest 

wyeliminowanie  zarzutów  naruszenia  tajemnicy  w  odniesieniu  do  informacji,  której  sam 

zainteresowany  nie  osłaniał.  Aby  domagać  się  ochrony  uprawniony  musi  najpierw  sam 

odpowiednio  się  zachować  (w  sposób  świadczący  o  woli  zabezpieczenia  danych).  Nie 

można  tego  zrównywać  z  obowiązkiem  wdrożenia  najnowszych  i  najlepszych  rozwiązań 

mechanicznych,  czy  systemowych.  O  adekwatności  użytych  narzędzi  decyduje 

przedsiębiorca,  bacząc  na  wagę  określonych  informacji,  ich  podatność  na  działania 

konkurencji,  własne  możliwości  i  prawdopodobieństwo  złamania  (sforsowania) 

zabezpieczeń.  Reasumując  –  nie  można  generalizować  oczekiwań  w  zakresie  czynności 

asekurujących aktywa przedsiębiorców. 

Konsorcjum  słusznie  wskazało,  że  jak  to  zostało  szczegółowo  opisane  w  uzasadnieniu 

zastrzeżenia  tajemnicy,  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  zostały  przygotowywane  przez 

zamknięty  krąg  osób:  trzy  osoby  ze  strony  Sandfield  (kierownictwo  będące  zarazem 

udziałowcami oraz pracownik przewidywany na stanowisko Kierownika utrzymania) oraz trzy 

osoby ze strony PRD (Zarząd, pracownik i jeden z członków rady nadzorczej).  

W dalszej kolejności Konsorcjum wyjaśniło, że taka formuła nie była przypadkowa. Z jednej 

strony, spółki wyszły z przekonania, że wtajemniczanie większej liczby osób wiązałoby się z 

ryzykiem  ujawnienia  informacji  wrażliwych,  a  ponadto,  samego  zamiaru  ubiegania  się  o 

przedmiotowe  zamówienie  po  wielu  latach  nieobecności  na  rynku.  Z  drugiej  strony, 

konsorcjanci  mieli  baz

ować  na  wzajemnym  zaufaniu  wynikającym  ze  zbieżnych  interesów 

nie  tylko  w  ramach  omawianego  zadania  publicznego.  Sandfield  jest  mniejszościowym 

akcjonariuszem  PRD.  Wspólne  wysiłki  podejmowane  w  ramach  postępowania  (zwłaszcza 

związane  z  kalkulacją  ceny)  zostały  zatem  podwójnie  zabezpieczone:  (a)  poprzez 

wspomniane relacje właścicielskie; (b) umowę o zachowaniu poufności. Finalne wyjaśnienia 

rażąco  niskiej  ceny  pozostały  znane  wyłącznie  kilku  osobom  –  zarządom  spółek, 

prokurentowi  Sandfield  i  członkowi  rady  nadzorczej  PRD.  Zawężenie  kręgu  osób 

posiadających  określone  dane  ułatwia  identyfikacje  źródła  ich  wycieku,  co  skutecznie 


mobilizuje  przed  nief

rasobliwością,  nie  mówiąc  o  działaniu  intencjonalnym.  Jednocześnie 

odpowiedzialność  osób  działających  w  oparciu  o  stosunek  korporacyjny  za  naruszenie 

obowiązków  w  zakresie  ujawnienia  informacji  poufnych  wynika  z  powszechnie 

obowiązujących przepisów. Osoby wchodzące w skład organów spółek kapitałowych z mocy 

ustawy zobowiązane są do nieujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa. Konsorcjum wskazało 

ponadto,  że  zasadniczo  ograniczając  dostęp  do  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  osobom 

spoza ww. grona podjęło zatem najdalej idące środki staranności, aby zabezpieczyć je przed 

rozpowszechnianiem. Zarazem jedyna osoba spoza „władz”, która uczestniczyła w procesie 

ofertowania,  zobowiązała  się  do  zachowania  w  poufności  informacji,  które  uzyskała  w 

związku z jej zaangażowaniem przez Konsorcjum.  

Mając  powyższe  na  uwadze  Izba  doszła  do  przekonania,  że  Konsorcjum  opisało  w 

uzasadnieniu  tajemnicy  w  jaki  sposób  zamierza  ją  chronić  i  przedstawiło  odpowiednie 

dowody  na  tę  okoliczność.  Aspekty  działalności,  w  odniesieniu  do  których  odwołujący 

oczekiwał  większej  szczegółowości  oraz  dodatkowych  dowodów  (zdjęć  sejfów,  zamków, 

alarmów)  nie  były  kluczowe  z  perspektywy  modelu  i  struktury  wdrożonych  w  Konsorcjum 

mechanizmów  ochronnych.  Zamki,  alarmy,  ochrona,  karty  dostępu  są  niewątpliwie 

st

andardowymi  zabezpieczeniami  stosowanymi  przez  większość  przedsiębiorców.  Zostały 

wymienione dla dalszego uwiarygodnienia wyjaśnień,  a  ich  dostępność nie powinna budzić 

wątpliwości.  Tym  samym  należało  stwierdzić,  że  Konsorcjum  przedstawiło  procedurę  i 

dowo

dy,  które  w  sposób  adekwatny  i  bezpośredni  odnosiły  się  do  działalności  z  zakresu 

kalkulacji ofert na potrzeby przedmiotowego postępowania 

Ad. 3) 

Na wstępie należało stwierdzić, że odwołujący nie kwestionował faktu, iż wyjaśnienia 

rażąco niskiej ceny obiektywnie miały wartość gospodarczą. Podniósł jedynie, że może być 

ona 

różna  w  odniesieniu  do  poszczególnych  informacji  (jego  zdaniem  inna  jest  wartość 

gospodarcza  wynagrodzeń,  a  inna  warunków  handlowych  umów  z  kontrahentami).  Na 

gruncie art. 18 ust. 3 Pzp,  czy art. 11 ust. 2 UZNK 

– nie jest istotne czy wartość informacji 

jest wysoka, czy niska. Nie ma znaczenia, czy wynosi 1000 zł, czy 1 000 000 zł. Warunkiem 

jest  możliwość  przypisania  określonej  informacji  jakiejkolwiek  wartości  gospodarczej.  

contrario,  ni

e  podlegają  ochronie  jedynie  informacje  bezwartościowe.  W  żadnym  zarzucie 

odwołania nie ma twierdzenia o braku wartości gospodarczej wyjaśnień rażąco niskiej ceny. 

Były  jedynie  oczekiwania  aby  dokonać  wyceny  każdej  indywidualnie  oznaczonej  informacji 

zawar

tej w tych wyjaśnieniach. 

Wartość  tajemnicy  przedsiębiorstwa  została  wyszczególniona  w  części  C  uzasadnienia. 

Wykonawca PRD nie tylko dokonał wyceny tego aktywa na 12 mln zł, ale również zreferował 

z czego ona wynika.  

Tymczasem o

dwołujący utożsamił wartość gospodarczą tajemnicy z wartością wynagrodzeń 

pracowników,  czy  warunkami  umów  handlowych  z  podwykonawcami.  W  ocenie  składu 


orzekającego wartość ta może mieć większy wymiar. Zastrzeżenie tajemnicy ma bowiem na 

celu ochronę danych kluczowych z punktu widzenia przygotowania najkorzystniejszej oferty 

w takich postępowaniach jakie prowadzi zamawiający. Uzyskanie dostępu do warunków na 

jakich jeden wykonawca 

nabywa niezbędne towary i usługi na potrzeby realizacji zamówienia 

może spowodować, że w przyszłości nie będą one dla niego dostępne lub też będą dostępne 

również  dla  jego  konkurentów.  W  rezultacie  spowodują,  że  wykonawca  nie  będzie 

konkurencyjny  w  kolejnych  przetargach.  Dlatego 

też  Konsorcjum  słusznie  wartość  tę 

upatr

ywało  w  przybliżonym  zysku  z  przedmiotowego  zadania,  w  oparciu  o  wyliczenia 

zawarte  w  zastrzeżonych  wyjaśnieniach.  Jeśli  przyjąć  model  odwołującego,  to  wartość 

tajemnicy byłaby niższa, nadal jednak by występowała. Skoro bowiem są nią wynagrodzenia 

jakie  wynikają  z  ofert  i  umów,  to  trudno  zakładać,  aby  ktoś  realizował  usługi  nieodpłatnie. 

Zarazem  można  było  tę  wartość  ustalić  po  prostu  sięgając  do  załączników  do  wyjaśnienia 

rażąco niskiej ceny.  

Podsumowując,  w  ocenie  składu  orzekającego,  w  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy 

żadna  z  trzech  powyżej  wymienionych  kwestii  podniesionych  przez  odwołującego  nie 

znalazła swojego potwierdzenia. Tym samym Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 18 ust. 1 i 

3 Pzp. 

Kolejna  i  zarazem  ostatnia  grupa  zarzutów  odnosiła  się  do  okoliczności  spełnienia 

przez wykonawc

ę PRD warunku udziału w postępowaniu określonego w pkt 8.2.4.2 lit. a) 1) 

SWZ

,  a  dotyczącego  pełnienia  funkcji  Kierownika  ds.  Utrzymania  Dróg.  Jak  wskazano 

powyżej wykonawca PRD złożył wykaz osób, w którym na potwierdzenie warunku podanego 

w  pkt  8.2.4.2  li

t.  a)  1)  SWZ  wskazał  pana  A.P..  Co  istotne,  doświadczenie  wskazane  w 

wykazie  osób,  którym  legitymował  się  pan  A.P.  zostało  przez  niego  nabyte  na  zadaniu 

realizowanym  na  rzecz  zamawiającego.  Z  tego  względu  to  właśnie  zamawiający,  spośród 

uczestników postępowania odwoławczego, miał najbardziej wszechstronną i pełną wiedzę na 

temat  tego  zadania  oraz  osób,  które  uczestniczyły  w  jego  realizacji.  Nie  umknęło  także 

uwadze  składu  orzekającego,  że  zarówno  zamawiający  jak  i  wykonawca  PRD  złożyli  na 

rozprawie  tożsamy  dowód  w  postaci  pisma  zamawiającego  z  dnia  31  sierpnia  2016  r. 

podpisanego 

przez  pana  Macieja  Tomaszewskiego  p.o.  Dyrektora  Oddziału  GDDKiA  w 

Łodzi, czyli kierownika zamawiającego, w którym wprost stwierdzono, że: 

Odpowiadając na pismo L.dz. 331/2016 z dnia 22.07.2016 roku (data wpływu 27.07.2016r.) 

w sprawie uznania kwalifikacji Pana A.P. na stanowisko koordynatora utrzymania autostrady 

A2,  Generalna  Dyrekcja  Dróg  Krajowych  i  Autostrad,  Oddział  w  Łodzi  informuje,  iż  po 

analizie  i  sprawdzeniu  zadań  wykonywanych  przez  Pana  A.P.  w  ramach  realizowanego  w 

latach  2012  - 

2016  kontraktu  pn.  „Całoroczne  utrzymanie  autostrady  A2  odcinek  granica 

województw wielkopolskiego/łódzkiego - węzeł Łódź Północ (bez węzła) od km 303+145 do 

km  362+700  (59,555  km)  w  systemie  „utrzymaj  standard"",  pomimo  braku  formalnego 


zgłoszenia  jego  osoby  na  stanowisko  koordynatora  utrzymania,  uznajemy  posiadane  przez 

niego  kwalifikacje  oraz  potwierdzamy  pełnienie  przez  Pana  A.P.  funkcji  Kierownika 

(Koordynatora) Utrzymania autostrady A2

Mając na uwadze treść powyżej zacytowanego pisma, zdaniem składu orzekającego, trudno 

o  bardziej  jednoznaczne  potwierdzenie  spełnienia  kwestionowanego  warunku  udziału  w 

postępowaniu przez osobę wskazaną przez Konsorcjum.  

Ponadto zamawiający na rozprawie złożył: 

protokół przekazania autostrady odcinek od km 303+145 do km 362+700 z dnia 29 czerwca 

2012 r. wraz z załącznikami; 

protokół  usunięcia  usterek  stwierdzonych  podczas  przejęcia/przekazania  autostrady  A2 

odcinek od km 303+145 do km 362+700 z dnia 29 czerwca 2016 r. 

Powyżej  wymienione  protokoły  w  swojej  treści  wymieniały  osobę  pana  A.P.,  a  daty  ich 

sporządzenia  odpowiadały  okresowi,  pełnienia  funkcji  kierownika  utrzymania  autostrady 

przez pana A.P., 

wskazanemu w treści wykazu osób złożonego przez Konsorcjum. 

Tymczasem  dowody  złożone przez  odwołującego nie mogły  potwierdzić jego argumentacji. 

Wzór umowy,  zgodnie z  którym  została sporządzona umowa z  dnia 26 czerwca  2012  r.  nr 

4/06/U/2012 w sprawie zamówienia publicznego na Całoroczne utrzymanie autostrady A2 na 

odcinku  granica  województwo  wielkopolskiego/łódzkiego  –  węzeł  Łódź  Północ  (bez  węzła) 

od km 303+145 do km 362+700 (59,555) w systemie utrzymaj standard

, kopie aneksów do 

niej,  wydruk  korespondencji  elektronicznej 

oraz  oświadczenie  pana  M.M.,  zostały 

prz

edłożone przez odwołującego na okoliczność tego, że w ramach ww. umowy wykonawcy 

w  § 5 ust.  3 byli  zobowiązani  do  wskazania osoby pełniącej  funkcję koordynatora,  która  to 

osoba  pełniła  funkcje  związane  z  koordynowaniem  prac  w  zakresie  utrzymania  oraz,  że 

wskazany  w  ofercie  Konsorcjum  pan  A.P. 

nie  był  oficjalnie  zgłoszony  zamawiającemu jako 

osoba koordynująca prace utrzymaniowe w ramach ww. umowy. Po pierwsze pismo z dnia 

30  sierpnia  2016  r., 

pochodzące  od  zamawiającego,  zniweczyło  wartość  dowodową  ww. 

dokum

entów.  Po  drugie  zamawiający  nie  wymagał  w  specyfikacji,  aby  osoba  pełniąca 

funkcję  Kierownika  ds.  Utrzymania  Dróg  była  oficjalnie  zgłoszona  i  wskazana  we 

wcześniejszej umowie. Po trzecie brak formalnego zgłoszenia pozostaje bez jakiegokolwiek 

wpływu na fakt nabycia realnego doświadczenia w wykonywaniu obowiązków kierownika ds. 

utrzymania na kontrakcie.  

Jak  wynikało  z  powyższego  nie  potwierdziły  się  zarzuty  niewykazania  przez  Konsorcjum 

spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  oraz  zaniechania  wezwania  Konsorcjum  do 

uzupełnienia  dokumentów  mających  potwierdzać  spełnienie  ww.  warunku.  Tym  samym  nie 

sposób  było  stwierdzić,  że  wykonawca  PRD  w  wyniku  celowego  działania  lub  rażącego 

niedbalstwa  wprowadził  zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawianiu  informacji  na  temat 

spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu  czy  też  w  wyniku  lekkomyślności  lub 


niedbalstwa przedstawił informacje wprowadzające w błąd, co mogło mieć istotny wpływ na 

decyzje  podejmowane  przez  zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia.  W 

kon

sekwencji Izba oddaliła zarzuty naruszenia art. 109 ust. 1 pkt 8 i 10 Pzp oraz art. 128 ust. 

1 Pzp. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  oba  odwołania  podlegały  oddaleniu  i  na 

podstawie art. 553 zdanie pierwsze Pzp orzekła jak w sentencji. 

Ponadto  Izba 

wskazała,  że  podstawą  wydania  orzeczenia  łącznego  w  sprawach 

sygn. akt KIO 3730/21 i KIO 3732/21, był art. 556 Pzp. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku,  na 

podstawie art. 557 i 575 Pzp oraz 

§ 5 pkt 1 i 2 lit. b) w zw. z § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437),  zaliczając  na 

poczet kosztów postępowania odwoławczego koszt wpisów od obu odwołań oraz zasądzając 

od  odwołujących  na  rzecz  zamawiającego  uzasadnione  koszty  strony  obejmujące 

wynagrodzenie pełnomocnika – na podstawie złożonych na rozprawie rachunków. 


Przewodniczący:      ……………………………. 

……………………………. 

…………………………….