KIO 373/22 WYROK dnia 25 lutego 2022 roku

Sygn. akt: KIO 373/22 

WYROK 

z dnia 25 lutego 2022 roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:           Katarzyna Prowadzisz 

Członkowie:   

      Magdalena Rams 

      Ewa Sikorska 

Protokolant:                   

Piotr Cegłowski  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu  25  lutego  2022 

roku  odwołania 

wniesionego do Prezesa Kr

ajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 lutego 2022 roku wykonawcy 

Asseco Poland spółka akcyjna z siedzibą w Rzeszowie 

w postępowaniu prowadzonym przez Zamawiającego – Zakład Ubezpieczeń Społecznych z 

siedzibą w Warszawie  

przy udziale 

wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie Comarch Polska spółka 

akcyjna  z  siedzibą  w  Krakowie  oraz  Comarch  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Krakowie 

zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  373/22  

po stronie Zamawiającego  

orzeka: 

Odrzuca odwołanie w zakresie zarzutu 4.1. 

2.  Oddala 

odwołanie w pozostałej części. 

3.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Asseco  Poland  spółka  akcyjna  z 

siedzibą w Rzeszowie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Asseco  Poland  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Rzeszowie  tytułem  wpisu  od 

odwołania, 

zasądza  od  Odwołującego  Asseco  Poland  spółka  akcyjna  z  siedzibą  

w  Rzeszowie  na  rzecz  Zamawiającego  Zakład  Ubezpieczeń  Społecznych  

z siedzibą w Warszawie kwotę 3 600, 00 zł (słownie: trzy tysiące sześćset złotych 

zero groszy) 

tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.  

Sto

sownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2019  r.,  poz.  2019  z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  -  

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia  - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: ………………………………………. 

Członkowie:         ……………………………………… 

……………………………………… 

Sygn. akt: KIO 373/22 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający  -  Zakład  Ubezpieczeń  Społecznych  z  siedzibą  w  Warszawie  prowadzi 

na podstawie  ustawy z dnia  29  stycznia  2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. 

z 

2019  poz.  1843  ze  zm.)  {dalej  również:  „ustawa  pzp”  lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  usługi 

pn. 

Świadczenie  usług  wsparcia  eksploatacji  i  utrzymania  Kompleksowego  Systemu 

Informatycznego  Zakładu  Ubezpieczeń  Społecznych  (KSI  ZUS)  (nr  postępowania 

TZ/271/65/19).  

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  21  lutego  2020  r.  zostało  opublikowane  w Dzienniku 

Urzędowym  Unii  Europejskiej  nr  2020/S_037  pod  poz.  087769.  Wartość  tego  zamówienia 

przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

W  dniu  13  lutego  2022 

roku  wykonawca  Asseco  Poland  spółka  akcyjna  z  siedzibą  

w  Rzeszowie wniósł  odwołanie (sygn.  akt  KIO 373/22)  od  niezgodnej  z  przepisami  Ustawy 

oraz Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ”) czynności oceny i badania 

ofert oraz zaniechania wykluczenia z postępowania wykonawców wspólnie ubiegających się 

o udzielenie zamówienia Comarch  Polska SA  i Comarch SA  (dalej  „Konsorcjum  Comarch” 

lub 

„Comarch) na  podstawie wszystkich zaistniałych w  postępowaniu podstaw  faktycznych; 

zaniechania  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Konsorcjum  Comarch;  a  także  zaniechania 

odtajnienia  i  udostępnienia:  (a)  w  całości  załączników  do  pisma  Konsorcjum  Comarch 

„Wyjaśnienia  dotyczące  ceny  ofertowej”  z  16  grudnia  2020  r.  (dalej  „Wyjaśnienia  RNC”) 

(oprócz kopii umów o pracę pracowników Zespołów) i Wyjaśnień z 19 listopada 2021 roku; 

zaniechania wystąpienia do Comarch o złożenie uzupełnień i wyjaśnień złożonych wykazów. 

Odwo

łujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie:  

Zarzut 1 

– zarzuty związane z Wykazem usług: 

Zarzut 1.1. Naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 12 Ustawy 

PZP w związku z art. 26 ust. 3 i 4 Ustawy 

PZP  oraz  w  zw. 

z  §  2  ust.  4  pkt  2  i  w  zw.  z  §  14  ust.  2  i  ust.  4  (zdanie  pierwsze) 

Rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, 

jakich  może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

(dalej:  „Rozporządzenie  o  dokumentach”)  z  art.  7  ust.  1  Ustawy  PZP,  tj.  zaniechanie 

obligatoryjnego wykluczenia Konsorcjum Comarch z postępowania, pomimo iż: 

a) 

pierwotnie  złożone  Listy  referencyjne  nr  2,  3  i  4  nie  potwierdzają  wykazania 

spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  –  nie  stanowią  one  dowodów 

określających,  czy  usługi  wskazane  w  Wykazie  usług  zostały  wykonane  lub  są 

wykonywane należycie; 

b) 

z wyjaśnień Konsorcjum Comarch z 27 stycznia 2021 roku wynika, że nie ziściły się 

przesłanki  do  uzupełnienia  Listów  referencyjnych  nr  2,  3  i  4,  w  związku  z  czym  nie 

doszło  do  skutecznego  uzupełnienia  przez  Konsorcjum  Comarch  dokumentów  w 

postaci  listów  referencyjnych  udzielonych  przez  Comarch  Inc.,  Comarch  AG  i 

Comarch UK, 

c)  Kon

sorcjum Comarch nie zrealizowało treści wezwania Zamawiającego z 22 stycznia 

2021 roku o uzupełnienie dokumentów, 

d) 

Następujące usługi wskazane w Wykazie usług udostępnionym 8 października 2021 

roku: 

w tym miejscu w odwołaniu tabela – 

nie  potwierdzają  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu;  co  powoduje,  iż 

Zamawiający prowadzi postępowanie w sposób niezapewniający uczciwej konkurencji oraz 

równego traktowania wykonawców oraz przejrzystości. 

Zarzut  1.2.  Naruszenie art.  24  ust.  1 pkt  16  Ustawy  PZP  w  związku  z  art.  7  ust.  1 Ustawy 

PZP,  tj.  zaniechanie 

wykluczenia  Konsorcjum  Comarch  z  postępowania  na  podstawie 

wszystkich  zaistniałych  w  postępowaniu  podstaw  faktycznych,  pomimo  iż  Konsorcjum 

Comarch  w  wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa  wprowadziło 

Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji  o  spełnieniu  warunków  udziału  w 

postępowaniu,  co  powoduje,  iż  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  sposób 

niezapewniający  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

przejrzystości. 

Zarzut  1.3.  Naruszenie art.  24  ust.  1 pkt  17  Ustawy  PZP  w  związku  z  art.  7  ust.  1 Ustawy 

PZP,  tj.  zaniechanie 

wykluczenia  Konsorcjum  Comarch  z  postępowania  na  podstawie 

wszystkich  zaistniałych  w  postępowaniu  podstaw  faktycznych,  pomimo  iż  Konsorcjum 

Com

arch w wyniku lekkomyślności lub niedbalstwa przedstawiło informacje wprowadzające 

w  błąd  Zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje  podejmowane  przez 

Zamawiającego,  co  powoduje,  iż  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  sposób 

niezapewniający  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

przejrzystości. 

Zarzut  1.4.  Z  ostrożności  procesowej  –  naruszenie  przepisu  §  2  ust.  6  Rozporządzenia  o 

dokumentach  z  art.  7 

ust.  1  Ustawy  PZP,  tj.  zaniechanie  zwrócenia  się  bezpośrednio  do 

właściwego podmiotu, na rzecz którego 

przedmiotowa  usługa  była  wykonana  (Klient  końcowy)  o  dodatkowe  informacje  i/lub 

dokumenty, 

co 

powoduje,  iż  Zamawiający  prowadzi  postępowanie  w  sposób 

niezapewniający  uczciwej  konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

p

rzejrzystości. 

Zarzut  1.5.  Z  ostrożności  procesowej  –  naruszenie art.  26  ust.  3  Ustawy PZP  w związku z 

art.  7  ust.  1  Ustawy 

PZP,  tj.  zaniechanie  wezwania  Konsorcjum  Comarch  do  uzupełnienia 

Wykazu osób. 

Zarzut 2 

‐ Zarzut dotyczący Wykazu osób: 

Zarzut  2.1.  N

aruszenie art.  24  ust.  1  pkt  16  i/lub 17  Ustawy  PZP  w  związku  z  art.  7  ust.  1 

Ustawy  PZP,  tj. 

zaniechanie  wykluczenia  Konsorcjum  Comarch  z  postępowania  na 

podstawie  wszystkich  zaistniałych  w  postępowaniu  podstaw  faktycznych,  pomimo  iż 

Konsorcjum  Comarch  w 

wyniku  zamierzonego  działania  lub  rażącego  niedbalstwa 

wprowadziło  Zamawiającego  w  błąd  przy  przedstawieniu  informacji  o  spełnieniu  warunków 

udziału  w  postępowaniu  i  /  lub  lekkomyślności  lub  niedbalstwa  przedstawiło  informacje 

wprowadzające  w  błąd  Zamawiającego,  mogące  mieć  istotny  wpływ  na  decyzje 

podejmowane przez 

Zamawiającego, co powoduje, iż Zamawiający prowadzi postępowanie 

w  sposób  niezapewniający  uczciwej  konkurencji,  równego  traktowania  wykonawców  oraz 

przejrzystości. 

Zarzut 2.2. Z ostrożności procesowej – naruszenie art. 26 ust. 3 i 4 Ustawy PZP w związku z 

art. 7 ust. 1 

Ustawy, tj. zaniechanie wezwania Konsorcjum Comarch do złożenia wyjaśnień w 

zakresie Wykazu osób oraz uzupełnienia Wykazu osób. 

Zarzut  3:  Naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt.  4  Ustawy  PZ

P  w  związku  z  art.  90  ust.  3  Ustawy 

poprzez  nieprawidłową  ocenę  Wyjaśnień  RNC,  podczas  gdy  z  treści  złożonych  wyjaśnień 

wynika,  że  oferta  zawiera  cenę  rażąco  niską  oraz  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Konsorcjum  Comarch,  pomimo  iż  oferta  ta  zawiera  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do 

przedmiotu  zamówienia,  zaś  Konsorcjum  Comarch  nie  złożyło  wyjaśnień  spełniających 

wymagania określone w art. 90 ust. 1 – 3 Ustawy. 

Zarzut 4. Naruszenie art. 8 ust. 1 

– 3 w związku z art. 7 ust. 1 Ustawy PZP w związku z art. 

11  ust.  2  Ustawy  o  zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  w  zw.  z  art.  47  Karty  Praw 

Podstawowych poprzez zaniechanie 

odtajnienia (ujawnienia) i udostępnienia Odwołującemu 

zastrzeżonych przez Comarch jako tajemnica przedsiębiorstwa: 

a) Zarzut 4.1. 

– załączników do pisma Comarch „Wyjaśnienia dotyczące ceny ofertowej” z 16 

grudnia 

2020 roku (oprócz kopii umów o pracę pracowników Zespołów), 

b) Zarzut 4.2. 

– Wyjaśnień z 19 listopada 2021 roku. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie niniejszego odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienie czynności oceny i badania ofert; 

Powtórzenie  czynności  oceny  i  badania  ofert,  zgodnie  z  przepisami  Ustawy  oraz 

Specyfikacji 

Istotnych Warunków Zamówienia; 

Odtajnienie i udostępnienie w całości złożonych przez Comarch: 

a) 

załączników do pisma z wyjaśnieniami rażąco niskiej ceny z 16 grudnia 2020, 

b) 

Wyjaśnień  z  19  listopada  2021  roku  –  w  zakresie  szczegółowo  wskazanym  w 

uzasadnieniu; 

Wystąpienia do Comarch o złożenie uzupełnień i wyjaśnień złożonych wykazów; 

5.  Wykluczenie wykonawcy Konsorcjum 

Comarch na podstawie wszystkich zaistniałych 

w 

postępowaniu podstaw faktycznych; 

6.  Odrzucenie oferty Comarch. 

Odwołujący  podał,  że  Odwołujący  oświadcza,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego zamówienia publicznego  oraz może  ponieść  szkodę w  wyniku  naruszenia 

przez 

Zamawiającego  przepisów  Ustawy  PZP.  Odwołujący  ma  interes  w  skorzystaniu  

ze środków ochrony prawnej z uwagi na to, że Zamawiający zaniechał istotnych czynności  

z  naruszeniem  przepisów  Ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  na  skutek  czego 

Od

wołujący  może  utracić  szansę  na  uzyskanie  zamówienia.  Zamawiający  wykluczył 

Konsorcjum  Comarch  z  postępowania,  jednakże  nie  na  podstawie  wszystkich  okoliczności 

faktycznych. Ponadto Zamawiający zaniechał odrzucenia oferty Konsorcjum Comarch.  

Konsorcjum  Co

march  może  wnieść  odwołanie  od  czynności  wykluczenia  z  dnia  2  lutego 

2022  roku  i 

czynność ta  może zostać  unieważniona wyrokiem  Krajowej  Izby Odwoławczej.  

Z kolei termin na 

wniesienie odwołania na zaniechania Zamawiającego mija w dniu 14 lutego 

2022  roku  i 

Odwołujący  nie  mógłby  później  podnosić  zarzutów  objętych  niniejszym 

odwołaniem. 

Po  przeprowadzeniu  posiedzenia  i  rozprawy 

z  udziałem  Stron  na  podstawie 

zebranego  materiału  w  sprawie  Krajowa  Izba  Odwoławcza  ustaliła  i  zważyła,  

co następuje: 

Izba  wskazu

je,  że  postępowanie  o  udzielnie  zamówienia  publicznego  prowadzone 

jest  na  podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004 

roku Prawo zamówień publicznych. Izba 

wskazuje,  że  zgodnie  z  treścią  art.  92  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  Przepisy 

wprowadzające  ustawę  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.U.  z  2019  r.  poz.  2020,  dalej: 

ustawy  wprowadzającej),  do  postępowań  odwoławczych  i  postępowań  toczących  się 

wskutek  wniesienia  skargi  do  sądu,  o  których  mowa  w  ustawie  uchylanej  w  art.  89, 

wszczętych  po  dniu  31  grudnia  2020  r.,  dotyczących  postępowań  o  udzielenie  zamówienia 

wszczętych przed dniem 1 stycznia 2021 r. stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 

czyli ustawy z dnia 11 września 2019 roku Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 

poz.  2019  ze  zm

.).  Oznacza  to,  że  dla  rozpoznania  w  procedurze  odwoławczej 

przedmiotowego odwołania właściwe są przepisy ustawy dnia 11 września 2019 roku Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2021 poz. 1129 ze zm.), natomiast w zakresie procedury o 

udziele

nie zamówienia publicznego właściwe są przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.; dalej „ustawy”).   

I. 

Izba  ustaliła,  że  w  zakresie  zarzut  4.1  odwołania  zaistniały  przesłanki 

odrzucenia z art. 528 pkt 4 i 5 ustawy.  

Izba ustaliła na podstawie wyroku z dnia 1 kwietnia 2021 roku (sygn. akt KIO 500/21), 

że w  zakresie odwołania w  sprawie odwoławczej  o sygnaturze akt  KIO  500/21 Odwołujący 

Asseco Poland spółka akcyjna z siedzibą w Rzeszowie postawił zarzut 4 naruszenia „art. 8 

ust.  1 

–  3  w  związku  z  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  11  ust.  4  ustawy  o 

zwalczaniu  nieuczciwej  konkurencji  poprzez  zaniechania  odtajnienia  (ujawnienia)  i 

udostępnienia  odwołującemu  zastrzeżonych  przez  Konsorcjum  Comarch  jako  tajemnica 

przedsiębiorstwa:  Wyjaśnień  RNC  wraz  z  uzasadnieniem  zastrzeżenia,  Wykazu  osób, 

Wykazu  usług  –  Tajemnica  przedsiębiorstwa  wraz  z  dokumentami  potwierdzającymi  ich 

należyte  wykonanie  oraz  wezwania  Zamawiającego  z  22  stycznia  2021  r.  wraz  z 

odpowie

dzią Konsorcjum Comarch z 27 stycznia 2021 r., pomimo że informacje zawarte w 

tych  dokumentach  nie  zostały  skutecznie  zastrzeżone  i/lub  nie  stanowią  tajemnicy 

przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji” oraz wniósł 

o  „odtajnienie  i  udostępnienie  w  całości  złożonych  przez  Konsorcjum  Comarch  wyjaśnień 

rażąco  niskiej  ceny  wraz  z  uzasadnieniem  zastrzeżenia  informacji,  wykazu  osób,  wykazu 

usług  –  Tajemnica  przedsiębiorstwa  wraz  z  dokumentami  potwierdzającymi  ich  należyte 

wykonan

ie,  pisma  z  27  stycznia  2021  r.  oraz  pisma  zamawiającego  z  22  stycznia  2021  r. 

„Wezwanie do uzupełnienia dokumentów oraz do złożenia wyjaśnień””.  

Izba w sentencji orzeczenia 

z dnia 1 kwietnia 2021 roku wyrzekła między innymi, że: 

3.  uwzględnia  częściowo  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  nr  4  odwołania  i  nakazuje 

zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenie 

czynności badania i oceny ofert, w tym uznanie za bezskuteczne zastrzeżenia jako tajemnicy 

przedsiębiorstwa informacji znajdujących się w następujących dokumentach: 

a) 

wyjaśnieniach  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

Comarch  Polska  S.A.  w  Krakowie  i  Comarch  S.A.  w  Krakowie  dotyczących  ceny 

ofertowej z dnia 16 grudnia 2020 r. (bez załączników), 

U u

zasadnieniu podała Izba między innymi, że  

Wyjaśnienia dotyczące ceny ofertowej konsorcjum Comarch z dnia 16 grudnia 2020 r. 

Odwołujący Asseco wskazał w odwołaniu, że nie obejmuje żądaniem zarzutu udostępnienia 

załączonych do wyjaśnień z dnia 16 grudnia 2020 r. umów specjalistów. Co do pozostałych 

dowodów wskazał, że nie wie, jakie są to dowody, bo nie udostępniono mu nawet ich listy. W 

związku  z  powyższym  spór  pomiędzy  stronami  dotyczył  jedynie  nieodtajnienia  części 

opisowej wyjaśnień.  

Analiza  uzasadnieni

a  zastrzeżenia  wyjaśnień  z  dnia  16  grudnia  2020  r.  prowadziła  do 

wniosku,  że  przystępujący  Comarch  skonkretyzował  powody  zastrzeżenia  jedynie  dla 

wskazanych  w  uzasadnieniu  dowodów  załączonych  do  wyjaśnień.  Dokładna  analiza 

uzasadnienia  zastrzeżenia  prowadziła  do  wniosku,  że  –  w  odniesieniu  do  części  opisowej 

wyjaśnień  z  dnia  16  grudnia  2020  r.  -  uzasadnienie  jest  ogólnikowe,  nieodnoszące  się  do 

konkretnej zastrzeganej informacji. 

Analiza  uzasadnienia  zastrzeżenia  sporządzonego  przez  Comarch  prowadziła  do  wniosku, 

że na stronach 3-5 znajdowały się cytaty z orzeczeń, niestanowiące elementu wykazania. Na 

stronach  5-

7  znalazło  się  uzasadnienie  dla  zastrzeżenia  wskazanych  tam  kategorii 

dokumentów źródłowych załączonych do wyjaśnień, a nie części opisowej wyjaśnień. Na str. 

7  uzasadnienia,  w  przedostatnim  akapicie  przedstawiono  uzasadnienie  dla  zastrzeżenia 

jawności samego uzasadnienia. W ostatnim akapicie na str. 7 oraz na str. 8 przedstawiono 

informacje  dotyczące  stosowanych  przez  wykonawcę  działań  w  celu  utrzymania 

zastrzeganych 

informacji  w  poufności,  a  więc kolejnego  znamienia definicji  legalnej  pojęcia 

„tajemnica przedsiębiorstwa”.” 

Powyższy  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  został  zaskarżony  przez  konsorcjum 

Comarch  - 

ta  skarga  została  w  Sądzie  Okręgowym  w  Warszawie  zarejestrowana  pod 

sygnaturą  XXIII  Zs  53/21  oraz  przez  Asseco  —  ta  skarga  została  w  Sądzie  Okręgowym  w 

Warszawie  zarejestrowana  pod  sygnaturą  XXIII  Zs  61/21.  Ta  druga  sprawa  została 

połączona z pierwszą do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. 

Skarga  wniesiona 

do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających się o zamówienie Comarch Polska spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie oraz 

Comarch spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie - dotyczyła wyroku Izby w części objętej pkt 

3  wyrok

u,  uwzględniającej  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  nr  4  odwołania  oraz  w  części 

oddalającej  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  nr  5  odwołania,  dotyczącego  zarzucanego 

zaniechania  odrzucenia  oferty  Konsorcjum  Comarch  pomimo,  iż  w  ocenie  odwołującego 

oferta ta zawier

ała rażąco niską cenę i pozostawiającej ten zarzut bez rozpoznania, z uwagi 

na jego przedwczesność.  

Skarga  wykonawcy 

Asseco  Poland  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  

w Rzeszowie sygn. akt XXIII Zs 61/21

 „

dotyczyła pkt 1 wyroku KIO (oraz w konsekwencji też 

kosztów postępowania) i została złożona w z związku z odrzuceniem przez KIO zarzutu nr 1 

odwołania Asseco.” 

Wyrok  został  wydany  w  dniu  1  października  2021  roku  w  połączonych  do  rozpoznania 

sprawach pod sygn. akt XXIII Zs 53/21 i sygn. akt XXIII Zs 61/21 

Sąd Okręgowy w sprawie sygn. akt XXIII Zs 53/21 uznał:  

W ocenie Sądu Okręgowego skarga nie była zasadna. 

(…) 

Sąd  oddalając  skargę  uznał,  że  orzeczenie  KIO  (w  zakażonym  zakresie)  było  prawidłowe. 

Oznacza to, że nadal nie ma podstaw do orzekania w przedmiocie zarzutu nr 5 odwołania, 

bowiem był to tylko zarzut ewentualny względem zarzutu nr 4. 

Co  do  zaś  sporu  w  zakresie  zarzutu  nr  4  Sąd  w  całości  podziela  stanowisko  KIO,  

iż  zamawiający niezasadnie uwzględnił  bardzo  szeroki  zakres zastrzeżenia przez  Comarch 

informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa doprowadzając w ten sposób do sytuacji, w której 

Asseco  mogło  zostać  pozbawione  realnej  możliwości  sformułowania  rzetelnego  odwołania  

w przedmiocie rażąco niskiej ceny (RNC). 

W tym zakresie KIO słusznie wskazała, iż zgodnie z przepisem art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy 

nPzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza  uwzględnia  odwołanie  w  całości  lub  w  części,  jeżeli 

stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy, które miało wpływ  lub może  mieć  istotny  wpływ  na 

wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  konkursu  lub  systemu  kwalifikowania 

wykonawców. 

Sąd zgadza się z KIO, co do tego, że w niniejszej sprawie stwierdzone przez KIO naruszenia 

przepisów art. 8 ust. 1, art. 8 ust. 3 i art. 7 ust. 1 ustawy sPzp mogą mieć istotny wpływ na 

wynik postępowania. Zamawiający z naruszeniem przepisów ustawy sPzp zaniechał bowiem 

czynności odtajnienia i udostępnienia odwołującemu Asseco wskazanych w sentencji wyroku 

KIO  dokumentów  i  oświadczeń  złożonych  przez  konsorcjum  Comarch.  Odtajnienie  tych 

dokumentów  może  mieć  wpływ  na  wynik  postępowania,  gdyż  po  ich  lekturze  odwołujący 

Asseco  będzie  mógł  ewentualnie  sformułować  zarzuty,  których  skutkiem  może  być 

wykluczenie Konsorcjum Comarch z udziału w postępowaniu lub odrzucenie oferty złożonej 

przez t

ego wykonawcę. Wynik postępowania może zatem ulec jeszcze zmianie. 

Sąd  w  tym  zakresie  pragnie  uwypuklić  wagę  oceny  wiadomości  specjalistycznych 

przedstawianych  w  wyjaśnianiach  RNC.  Zdaniem  Sądu  słusznie  argumentuje  Asseco,  

iż  powinien  on  mieć  realną  możliwość  samodzielnej  oceny  argumentów  używanych  przez 

jego  konkurenta  w  ramach  wyjaśnień  RNC,  w  szczególności  w  tym  zakresie  w  jakim 

argumentacja  ta  dotyczy  właśnie  pojęć  z  zakresu  wiedzy  specjalistycznej,  bo  to  dopiero 

warunkuje możliwość ewentualnego złożenia rzetelnego odwołania w opisywanym zakresie. 

Oczywiście jest zrozumiałe, że są takie informacje w każdym przedsiębiorstwie, które mogą  

i w sposób prawnie uzasadniony powinny być traktowane jako poufne. Nie może to jednak 

prowadzić  do  nadużyć,  które  wypaczają  sens  środków  ochrony  prawnej  przewidzianych  

w  sPzp.  Zdaniem  Sądu  tak  profesjonalny  i  znaczący  na  rynku  zamówień  publicznych 

podmiot  jak  konsorcjum  Comarch  z  pewnością  ma  wystarczającą  wiedzę,  umiejętności  i 

doświadczenie,  ażeby  przy  składaniu  wyjaśnień  RNC  sformułować  je  w  sensie 

metodologicznym  w  taki  sposób,  ażeby  zachowując  prymat  zasady  jawności  umieć 

skutecznie zastrzec tylko te informacje, które rzeczywiście powinny pozostać poufne. 

Wydaje się, że w sensie technicznym zawsze jest to możliwe poprzez zachowywanie pełnej 

jawności  zasadniczego  wywodu  w  danym  piśmie,  zaś  obejmowanie  tajemnicą 

przedsiębiorstwa jedynie wyjątkowo wrażliwych danych powoływanych np. jako załączniki do 

konkretnego  pisma  i  zastrzeganie  informacji  zawartych  wyłącznie  w  tych  załącznikach. 

Powyższa  sugestia  z  pewnością  nie  jest  niczym  odkrywczym,  takie  rozwiązanie  zostało 

przecież  częściowo  zastosowane  przez  Comarch  i  co  ważne  w  tym  zakresie  nie  zostało  

w  ogóle  zaskarżone  przez  Asseco,  co  też  znalazło  wprost  odzwierciedlenie  w  pkt.  3.a. 

wyroku KIO, gdzie wyraźnie zastrzeżono iż nie dotyczy on załączników „(bez załączników)". 

Nikt  więc  :  ani  Asseco,  ani  KIO,  ani  Sąd  nie  podważają  uprawnienia  Comarch  

do obejmowania tajemnicą przedsiębiorstwa szczególnie wrażliwych danych tego podmiotu, 

jednakże  w  realiach  niniejszej  sprawy  to  zastrzeżenie  dokonane  przez  Comarch  (i  błędnie 

zaakceptowane przez ZUS) znacznie wykraczało ponad ustawowe granice z art. 8 sPzp. 

W  ocenie  Izby,  mając  na  uwadze  powyższe  ustalenia  oraz  treść  podniesionego 

zarzutu  odwołania  wniosek  o  odrzucenie  odwołania  z  dnia  13  lutego  2022  roku  zawarty  

w  piśmie  procesowym  Zamawiającego  „Odpowiedź  na  odwołanie”  z  dnia  24  lutego  2022 

roku, w zakresie zarzutu 4.1 jest w pełni uzasadniony.  

W  ocenie  Izby,  mając  na  uwadze  treść  odwołania  w  sprawie  KIO  500/21  oraz  wyrok  

i jego uzasadnienie w tamtej sprawie 

zasadnym jest odrzucenie odwołania w przedmiotowej 

sprawie 

odwoławczej na podstawie art. 528 pkt 4 i 5 ustawy.

Art. 528 Izba odrzuca odwo

łanie, jeżeli stwierdzi, że: 

3) odwo

łanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie; 

4)  odwo

łujący  powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygni

ęcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania,  dotyczącego  tego  samego 

post

ępowania wniesionego przez tego samego odwołującego; 

5)  odwo

łanie dotyczy  czynności,  którą  zamawiający  wykonał  zgodnie z  treścią  wyroku  Izby 

lub  s

ądu  lub,  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  którą 

wykona

ł zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu; 

W  zakresie  podstawy  odrzucenia  odwołania  w  oparciu  o  art.  528  pkt  4  ustawy  stwierdzić 

należy,  że  odwołanie  zostało  wniesione  przez  ten  sam  podmiot  tj.  Asseco  Poland  spółka 

akcyjna  z  siedzibą  w  Rzeszowie  w  zakresie  tego  samego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  co  w  sprawie  sygn.  akt  KIO  500/21.  W  orzecznictwie  które 

pozostaje  aktualne  na  podstawie  obowiązujących  przepisów  wskazuje  się,  że  niezależnie  

od  literalnego  sformułowania  zarzutów,  kluczowa  dla  oceny  zaistnienia  tej  przesłanki 

odrz

ucenia odwołania jest istota kwestionowanych czynności lub zaniechań zamawiającego i 

nie  zmienia,  nie  tworzy  nowego  zarzutu  jedynie  kolejne,  nowe  sformułowanie  zarzutów,  

a  w  rzeczywistości  odnoszące  się  do  tych  samych  okoliczności,  które  były  kwestionowane  

w  poprzednim  odwołaniu  (tak  np.:  Postanowienie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  13 

października 2016 roku sygn. akt KIO 1863/16; Postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej z 

dnia 10 kwietnia 2017 roku sygn. akt KIO 610/17; Postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej 

z dnia 13 lutego 2017 roku sygn. akt KIO 230/17). Wymieniona w art. 528 pkt 5 

przesłanka 

odrzucenia  odwołania  aktualizuje  się  w  sytuacji,  gdy  zamawiający  wykonał  nakazane 

czynności  zgodnie  z  zapadłym  wyrokiem,  bądź  postąpił  zgodnie  z  żądaniami  zawartymi  w 

odwołaniu  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu.  Hipoteza 

normy  z  ww.  przepisu 

obejmuje  czynności  wykonane  przez  Zamawiającego  na  skutek 

wyroku  Izby,  aby  uniemożliwić  wystąpienie  w  obrocie  sytuacji  ponownego  orzekania  w  tej 

samej instancji o tym samym, a w przypadku uwzględnienia zarzutów odwołania w całości i 

umorzenia  postępowania  odwoławczego  przy  braku  sprzeciwu  ze  strony  uczestnika 

postępowania odwoławczego, odpowiadających żądaniu zawartemu w uwzględnionym przez 

Zamawia

jącego  odwołaniu.  Jeżeli  czynność  Zamawiającego  stanowi  wykonanie  orzeczenia 

Izby,  wykonawca  nie  może  jej  już  zakwestionować  przed  Izbą.  Przepis  ten  stanowi 

urzeczywistnienie  w  postępowaniu  odwoławczym  wywodzącej  się  z  procedury  cywilnej 

zasady powagi rzec

zy osądzonej (res iudicata), która ma zapobiegać ponownemu orzekaniu 

przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą  w  tej  samej  sprawie.  Wymaga  wskazania,  że  przepisy 

ustawy Pzp przewidują korzystanie przez wykonawcę ze środków ochrony prawnej w trybie 

instancyjnym.  Jeżeli  czynność  Zamawiającego  stanowi  wykonanie  orzeczenia  Izby, 

prawidłowość tej  czynności  może  zostać  podważona wyłącznie w  drodze wniesienia skargi 

na to orzeczenie do sądu przez któregokolwiek z uczestników postępowania odwoławczego. 

Wyłącznie  sądowi  działającemu  jako  instancja  odwoławcza  przysługuje  kognicja  do 

orzekania  co  do  istoty  sprawy  dotyczącej  kwestionowania  czynności  Zamawiającego 

wykonanych  zgodnie  z  orzeczeniem  Izby  (tak 

Postanowienie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z 

dnia 21 marca 2017 roku sygn. akt KIO 451/17).  

Dodać  należy,  że  zgodnie  z  art.  579  ust.  1  ustawy  na  orzeczenie  Izby  stronom  oraz 

uczestnikom  post

ępowania  odwoławczego  przysługuje  skarga  do  sądu.  Oznacza  to,  że 

stronom 

i  uczestnikom  postępowania  odwoławczego  przysługiwała  skarga  na  orzeczenie 

wydane przez Izbę.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  powołał  się  na  te  same  okoliczności  w  zakresie 

podniesionego zarzutu

, które już zostały rozpoznane przez skład orzekający w sprawie sygn. 

akt  KIO  500/21

,  co  aktualizuje  przesłankę  odrzucenia  z  art.  528  pkt  4  ustawy.  Wymaga 

bowiem  jednoznaczne  podkreślenia,  że  w  ramach  tego  orzeczenia  Izba  w  sposób 

jednoznaczny  wskazała  w  sentencji  wyroku  (punkt  3),  że  uznała  „za  bezskuteczne 

zastrzeżenia  jako  tajemnicy  przedsiębiorstwa  informacji  znajdujących  się  w  następujących 

dokumentach  (a)  wyjaśnieniach  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia Comarch Polska S.A. w Krakowie i Comarch S.A. w Krakowie dotyczących ceny 

ofertowej  z  dnia  16  grudnia  2020  r.  (bez  załączników).”  Izba  orzekła  zatem  również  o 

za

łącznikach do złożonych wyjaśnień i jednoznacznie zaznaczyła, że nie będą one podlegać 

ujawnieniu.  Niedopuszczalnym  jest  zatem  orzekanie  w  tym  miejscu  na  temat  okoliczności 

jakie  stanowiły  już  przedmiot  orzeczenia Izby.  Niedopuszczalne  również jest  na  tym  etapie 

jakiekolwiek  dokonywanie  wykładni  orzeczenia  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  500/21  i 

wyprowadzenie  z  niego  wniosków  jakie  są  niezgodne  z  treścią  samej  sentencji  tego 

orzeczenia. 

Izba w sposób jednoznaczny i precyzyjny podała jaki jest zakres udostępnienia 

tj. 

wyjaśnieniach wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia Comarch 

Polska S.A. w Krakowie i Comarch S.A. w Krakowie dotyczących ceny ofertowej z dnia 16 

grudnia  2020  r 

oraz  co  nie  podlega  temu  udostępnieniu  tj.  (bez  załączników).  Izba  

w  sentencji  orzeczenia  co  do  merytorycznego  zakresu  rozpoznania  zarzutów  odwołania 

wyrzeka o tym co było poddane ocenie w ramach tych zarzutów, tym samym w  orzeczeniu 

merytorycznym  nie  mogą  i  nie  są  zawierane  informacje  na  temat  elementów  

nie  poddawanych  ocenie  merytorycznej  (np.  zarzutów  wycofanych  czy  też  ograniczonych  

w  jakimś  stopniu).  Odwołującemu  w  sprawie  KIO  500/21  przysługiwała  skarga  na  to 

orzeczenie o ile się z nim nie zgadzał, natomiast w przedmiotowym przypadku, choć Asseco 

Poland  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Rzeszowie  złożyło  skargę  (sygn.  akt  XXIII  Zs  61/21 

„dotyczyła  pkt  1  wyroku  KIO  (oraz  w  konsekwencji  też  kosztów  postępowania)  i  została 

złożona  w  z  związku  z  odrzuceniem  przez  KIO  zarzutu  nr  1  odwołania  Asseco.”)  

nie 

obejmowała ona swoim zakresem wyroku Izby w zakresie rozpoznania zarzutu 4.  

W ocenie Izby zasadna jest również podstawa odrzucenia odwołania z art. 528 pkt 5 ustawy, 

bowiem  Zamawiający  w  dniu  8  października  2021  roku  wykonał  wyrok  Izby  utrzymany 

wyrokiem 

Sądu  Okręgowego  z  dnia  1  października  2021  roku  sygn.  akt  XXIII  Zs  53/21 

(wydany 

w połączonych do rozpoznania sprawach pod sygn. akt XXIII Zs 53/21 i sygn. akt 

XXIII Zs 61/21

) z odwołania wykonawców wspólnie ubiegających się o zamówienie Comarch 

Polska  sp

ółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Krakowie  oraz  Comarch  spółka  akcyjna  z  siedzibą  

w Krakowie

, w którym to wyroku Sąd Okręgowy skargę oddalił.  

II. 

W  pozostałym  zakresie  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów  (poza  zarzutem  4.1) 

Izba 

stwierdziła,  że  nie została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art.  528 

nowej ustawy 

skutkujących odrzuceniem odwołania. Odwołanie zostało złożone do Prezesa 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  13  lutego  2022  roku  od  czynności  Zamawiającego  z  dnia  2 

lutego  2022  roku. 

Kopia  odwołania  została  przekazana  w  ustawowym  terminie 

Zamawiającemu, co zostało potwierdzone przez Odwołującego na posiedzeniu oraz wynika 

z akt sprawy odwoławczej.  

Skład  orzekający  Izby  rozpoznając  sprawę  uwzględnił  akta  sprawy  odwoławczej,  które 

zgodnie  z  par.  8  rozp

orządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  roku  w 

sprawie postępowania przy rozpoznawaniu odwołań przez Krajową Izbę Odwoławczą (Dz. U. 

z  2020  r.  poz.  2453)  stanowią  odwołanie  wraz  z  załącznikami  oraz  dokumentację 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  postaci  elektronicznej  lub  kopię  dokumentacji,  

o której mowa w § 7 ust. 2, a także inne pisma składane w sprawie oraz pisma kierowane 

przez Izbę lub Prezesa Izby w związku z wniesionym odwołaniem. 

Izba uwzględniła stanowiska prezentowane na rozprawie przez Strony postępowania 

odwoławczego oraz uczestnika postępowania odwoławczego.  

Izba  uwzględniła  stanowisko  prezentowane  przez  Zamawiającego  w  piśmie 

procesowym  z  dnia  24  lutego  2022 

roku  „Odpowiedź  na  odwołanie”,  gdzie  Zamawiający 

uwzględnił zarzut 1.2 i 1.3 oraz wniósł o oddalenie odwołania w pozostałym zakresie. 

W  sprawie  został  wniesiony  sprzeciw  wobec  uwzględnienia  przez  Zamawiającego  

w  części  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  co  zostało  wniesione  do  protokołu  

na posiedzeniu z udziałem stron i uczestnika postępowania odwoławczego tj.  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  Comarch  Polska  spółka  akcyjna  z  siedzibą  

w Krakowie oraz Comarch spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie, 

Izba ustaliła: 

Na podstawie art. 552 ust. 1 ustawy z 2019 

Izba wydając wyrok bierze za podstawę 

stan rzeczy ustalony w toku postępowania odwoławczego.  

Izba  ustaliła,  że  Zamawiający  pismem  z  dnia  2  lutego  2022  r.  powiadomił  wykonawców  

o  dokonaniu  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  tj.  oferty  wykonawcy  As

seco  Poland  spółka 

akcyjna z siedzibą w Rzeszowie oraz o wykluczeniu wykonawców wspólnie ubiegających się 

o zamówienia Comarch Polska spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie oraz Comarch spółka 

akcyjna  z  siedzibą  w  Krakowie.  Pismem  z  dnia  2  lutego  2022  roku  została  również 

przekazana  informacja  o  podstawach  wykluczenia  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o zamówienia Comarch Polska spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie oraz Comarch spółka 

akcyjna z siedzibą w Krakowie. 

Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  zgodnie  z  treścią  swojego  odwołania  posiadał  wiedzę  

w tym zakresie, podał on bowiem, że: Odwołujący ma świadomość, że na dzień wnoszenia 

niniejszego  odwołania  Comarch  jest  wykonawcą  wykluczonym  z  postępowania.  Niemniej 

jednak  Odwołujący  uważa,  że  istnieje  szereg  innych  okoliczności  faktycznych  i  prawnych, 

które  powinny  być  podstawą  wykluczenia  Konsorcjum  Comarch  i  odrzucenia  oferty 

Konsorcjum  Comarch 

–  a  które  zostały  pominięte  przez  Zamawiającego.  Mając  ponadto  

na  uwadze 

fakt,  że  Konsorcjum  Comarch  może  wnieść  odwołanie  od  czynności  z  dnia  

2  lutego  2022  roku 

–  Asseco  działając  z  daleko  idącej  ostrożności  procesowej  wnosi 

niniejsze odwołanie. 

Izba  ustaliła  również,  że  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  wnoszone  były  już  wielokrotnie  odwołania,  w  tym  w  sprawie  pod 

sygnaturą akt KIO 498/21, która to sprawa odwoławcza została rozpoznana w wyroku z dnia 

26 marca 2021 roku w połączonych sprawach sygn. akt KIO 306/21 i KIO 498/21.  

W  tym  orzeczeniu  w  sprawie 

KIO  498/21  z  odwołania  wykonawców  wspólnie ubiegających 

się  o  zamówienia  Comarch  Polska  spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Krakowie  oraz  Comarch 

spółka  akcyjna  z  siedzibą  w  Krakowie  Izba  orzekła  oddalenie  odwołania.  W  uzasadnieniu 

wyroku podano: 

W  dalszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  ze  odwołujący  Comarch  nie  wykazał  przesłanek  do 

wniesienia odwołania wynikających z art. 505 ust. 1 ustawy NPzp. Stosownie do art. 505 ust. 

1  ustawy  NPzp,  środki  ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu  oraz 

innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w 

uzyskaniu  zamówienia  lub  nagrody  w  konkursie  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

Ustalono,  że  4  lutego  2021  r.  zamawiający  zawiadomił  odwołującego  Comarch  o  wyborze 

jego  oferty  jako  najkorzystniejszej,  zaś  oferta  przystępującego  Asseco  została 

sklasyfikowana na miejscu drugim, za ofertą odwołującego Comarch. W odwołaniu z dnia 15 

lutego 2021 r. wniesionym w sprawie o sygn. akt KIO 498/21 odwołujący Comarch domagał 

się  unieważnienia  czynności  wyboru  swej  oferty  jako  najkorzystniejszej,  przeprowadzenia 

ponownej oceny ofert, skorygowania punktacji mu przyznanej przez dodanie punktu za jedno 

z zadań testowych i dokonania ponownego wyboru swej oferty jako najkorzystniejszej. 

Uzasadniając  swoją  legitymację  do  wniesienia  odwołania  odwołujący  Comarch  wskazał  na 

str. 2-

3 odwołania, że uzyskana przez Odwołującego łączna punktacja w ramach ustalonych 

kryteriów  oceny  ofert,  co  prawda  pozwoliła  Odwołującemu  zająć  pierwsze  miejsce  w 

rankingu ofert, lecz została niesłusznie zaniżona poprzez nieprzyznanie punktu za zadanie, 

objęte zarzutem odwołania. Z uwagi na fakt, iż termin na wniesienie odwołania od czynności 

oceny ofert i wyboru oferty Odwołującego nie upłynął, ocena ta nie jest jeszcze ostateczna i 

może  ulec  zmianie.  Pomimo,  że  Zamawiający  wybrał  ofertę  Odwołującego  jako 

najkorzystniejszą,  może  bowiem  dojść  do  sytuacji,  w  której  drugi  z  wykonawców  biorących 

udział  w  postępowaniu  –  Asseco  Poland  S.A.,  którego  ofertę  sklasyfikowano  na  drugiej 

pozycji  w  rankingu  ofert,  wniesie  odwołanie  na  wynik  oceny  ofert,  w  tym  na  wynik  oceny 

oferty  Odwołującego  w  kryterium  „Test  kompetencji  technicznych”,  w  efekcie  czego  może 

dojść do obniżenia oceny punktowej przyznanej pierwotnie w tym kryterium Odwołującemu i 

w  konsekwencji  wykonawca  ten  wyprzedzi  Odwołującego  w  rankingu,  a  Odwołujący  nie 

uzyska  zamówienia.  W  tej  sytuacji  w  interesie  Odwołującego  leży  –  pomimo  tego,  że 

aktualnie jest on Wykonawcom wybranym 

– uzyskanie wszystkich punktów w ww. kryterium, 

które zgodnie z SIWZ powinny być mu przyznane, a przyznane mu nie zostały  – w celu do 

uzyskania jak największej liczby punktów w kryterium „Test kompetencji technicznych”.  

Jak  wskazał  odwołujący  Comarch,  możliwości  poniesienia  szkody  polegającej  na  utracie 

zamówienia  publicznego  upatrywał  w  ewentualnym  wniesieniu  i  hipotetycznym 

uwzględnieniu  odwołania  na  wybór  jego  własnej  oferty  jako  najkorzystniejszej  złożonego 

przez  przystępującego  Asseco.  A  więc  to  nie  zarzucane  zamawiającemu  w  odwołaniu 

naruszenia ustawy Pzp pozostawały w związku ze szkodą polegającą na utracie zamówienia 

publicznego  grożącą  odwołującemu  Comarch,  ale  działania  innego  wykonawcy, 

sklasyfikowanego na drugim miejscu, który wniósłby ewentualne skuteczne odwołanie wobec 

czynności wyboru oferty odwołującego Comarch jako najkorzystniejszej. 

Uszło  uwadze  odwołującego  Comarch,  że  środkiem  prawnym  służącym  wykonawcy  do 

obrony przed odwołaniem innego wykonawcy jest zgłoszenie przystąpienia do postępowania 

odwoławczego,  o  którym  mowa  w  art.  525  ustawy  NPzp.  Wykonawca  może  przystąpić  do 

postępowania  odwoławczego  toczącego  się  w  wyniku  wniesienia  odwołania  przez  innego 

wykonawcę  po  stronie  zamawiającego  i  w  postępowaniu  odwoławczym  jako  uczestnik 

postępowania bronić swej oferty z którego to prawa zresztą odwołujący Comarch skorzystał, 

przystępując  do  postępowań  odwoławczych  w  sprawach  o  sygn.  akt  KIO  306/21  i  KIO 

Wystąpienie  szkody,  o  której  mowa  w  art.  505  ust.  1  ustawy  NPzp,  nie  może  być 

rozpatrywane  hipotetycznie,  w 

zależności  od  tego,  czy  inny  wykonawca  uczestniczący  w 

postępowaniu złożył odwołanie, które może podważyć dotychczasowy wynik postępowania. 

Dopiero jeżeli w wyniku rozpatrzenia takiego odwołania wynik ten uległby zmianie na skutek 

nowej  czynności  zamawiającego,  po  stronie  wykonawcy,  którego  wybór  oferty  został 

unieważniony,  występuje  realna  szkoda.  Skład  orzekający  Izby  stoi  na  stanowisku,  że 

legitymacja  do  wnoszenia  środków  ochrony  prawnej  rodzi  się  dopiero  w  chwili,  gdy 

wykonawca  jest  w  pozycji  zagrożonej,  a  nie  zwycięskiej.  W  przypadku,  gdy  oferta 

wykonawcy  została  wybrana,  nie  jest  on  w  stanie  wykazać  przesłanki  poniesienia  szkody. 

Jakakolwiek  szkoda  mogłaby  powstać  wyłącznie  w  przypadku  przyszłych  czynności 

zamawiającego, które mają charakter czysto hipotetyczny i o których nie było wiadomo, czy 

w ogóle nastąpią. Szkodę, o której mowa w art. 505 ust. 1 ustawy NPzp, zarówno zaistniałą 

jak  i  potencjalną,  należy  odnosić  do  sytuacji  w  postępowaniu,  jaka  ma  miejsce  w  dacie 

wnoszenia  odwołania.  Przez  możliwość  poniesienia  szkody  nie  można  natomiast  rozumieć 

możliwości, która dopiero mogłaby powstać w hipotetycznym przypadku dokonania nowych 

czynności,  czy  to  na  mocy  wyroku  Izby,  czy  też  z  inicjatywy  własnej  zamawiającego. 

Przyjęcie  stanowiska  przeciwnego  nie  dałoby  się  pogodzić  z  racjonalnością  i  ekonomiką 

postępowania,  prowadziłoby  bowiem  do  przyznania  legitymacji  do  wnoszenia  odwołań 

każdemu wykonawcy w każdej sytuacji (zawsze wykonawca mógłby się bowiem powołać na 

choćby  teoretyczną  możliwość  wystąpienia  zdarzeń,  które  będą  godzić  w  jego  interesy),  a 

wówczas  przepis  art.  505  ust.  1  ustawy  NPzp  nie  znajdowałby  w  praktyce  zastosowania. 

Dopuszczenie  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej  przez  wykonawcę,  którego  oferta 

została  wybrana  i  podnoszenia  zarzutów  przeciwko  wykonawcom,  których  oferty  zostały 

odrzucone lub są mniej korzystne, stałoby w sprzeczności z ratio legis przywołanego wyżej 

przepisu.  Ponadto przyjęcie tego poglądu niejako  zmuszałoby  każdorazowego wykonawcę, 

którego  oferta  została  wybrana  jako  najkorzystniejsza,  do  składania  odwołań  wobec  oceny 

ofert  sklasyfikowanych  na  miejscach  dalszych  niejako  z  ostrożności,  pod  rygorem  uznania 

ewentualnego  późniejszego  odwołania,  składanego  wobec  nowej  czynności  wyboru  oferty 

innego  wykonawcy,  jako  spóźnionego.  Takiej  praktyki  nie  da  się  pogodzić  z  zasadą 

ekonomiki  postępowania  odwoławczego,  racjonalności  systemu  zamówień  publicznych  i 

systemu środków ochrony prawnej.  

Zdaniem Izby, dopiero w sytuacji gdyby w wyniku ewentualnej, powtórnej czynności wyboru 

oferty  n

ajkorzystniejszej  oferta  odwołującego  Comarch  utraciła  status  najkorzystniejszej, 

odwołującemu  Comarch  przysługiwać  będzie  legitymacja  do  wnoszenia  środków  ochrony 

prawnej,  gdyż  będzie  mógł  powoływać  się  na  grożącą  mu  realnie  szkodę  w  wyniku 

naruszenia prz

ez zamawiającego przepisów ustawy Pzp. 

Skutkiem stwierdzenia braku legitymacji odwołującego Comarch do wniesienia odwołania, o 

której  mowa  w  art.  505  ust.  1  ustawy  NPzp,  jest  konieczność  oddalenia  odwołania,  bez 

merytorycznego rozpoznania zarzutów przedstawionych w odwołaniu.  

W  tym  zakresie  podzielono  stanowisko  wyrażane  już  wcześniej  w  orzecznictwie  Izby  (por. 

przykładowo  wyrok  KIO  sygn.  akt  1374/19,  wyrok  KIO  sygn.  akt  KIO  737/16,  KIO  739/16, 

wyrok KIO 183/16, wyrok KIO sygn. akt: KIO 245/15, wyrok KIO sygn. akt KIO 305/15, wyrok 

KIO  sygn.  akt  KIO  2777/13,  wyrok  KIO  sygn.  akt  KIO  2295/12,  KIO  2297/12,  KIO  2301/12, 

KIO  2303/12,  KIO  2305/12,  KIO  2307/12,  KIO  2310/12,  wyrok  KIO  sygn.  akt:  KIO  2396/12, 

KIO 2416/12, wyrok KIO sygn. akt KIO 1256/20 i KIO 1260/20). 

Stanowisko  to  jest  prezentowane  także  w  orzecznictwie  sądów  okręgowych  sprawujących 

nadzór  instancyjny  nad  orzecznictwem  Izby.  Jak  wskazał  Sad  Okręgowy  w  Gliwicach  w 

uzasadnieniu wyroku z 9 stycznia 2015 r. (sygn. akt X Ga 343/14; niepubl.) dopóki w ramach 

dokonanej  oceny ofert  oferta wykonawcy  jest  uznana  za najkorzystniejsza,  dopóty  żadna  z 

niżej  sklasyfikowanych  ofert  nie  może  wyrządzić  szkody.  Odnosząc  się  do  argumentacji 

Odwołującego,  uzupełniająco  wskazać  należy,  że  w  razie  niekorzystnego  dla  niego  wyniku 

powtórnej oceny ofert, nie ma podstaw, aby jego odwołanie zostało odrzucone na podstawie 

art. 189 ust 2 pkt 3 pzp jako wniesione po upływie terminu określonego w art. 182 ust. 3 pkt 1 

pzp, gdyż o zaniechaniu odrzucenia oferty C. wiedział już uprzednio. Przesłanki odrzucenia 

odwołania  nie  mogą  być  rozpatrywane  w  oderwaniu  od  tego  czy  wykonawca,  który  nawet 

powziął  informację  o  okolicznościach  mogących  stanowić  o  odstawę  wniesienia  odwołania, 

mógł skutecznie wnieść takie odwołanie z uwagi na art. 179 ust. 1 pzp. Odwołanie nie może 

zostać  uznane  za  spóźnione,  jeżeli  uprzednio  wykonawca  nie  był  legitymowany  do  jego 

wniesienia,  choćby  z  uwagi  na  brak  po  jego  stronie  szkody,  gdyż  jego  oferta  była  wtedy 

uznana  za  najkorzystniejszą.  W  przypadku  A.,  którego  oferta  została  uznana  za 

najkorzystniejszą, szkoda ta realnie wystąpi dopiero jeżeli w wyniku powtórzonych czynności 

wybrana zostanie oferta C". 

Izba zważyła: 

Izba ustaliła, Odwołujący nie wykazał wypełnienia łącznie przesłanek z art. 505 ust 1 

nowej  ustawy 

–  Środki  ochrony  prawnej  określone  w  niniejszym  dziale  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu  oraz  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  

w  uzyskaniu  zamówienia  lub  nagrody  w  konkursie  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  

w  wyniku  narusz

enia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  

w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody.  

Odwołujący  w  uzasadnieniu  posiadania  interesu  we  wniesieniu  odwołania  podaje,  że  ma 

interes w skorzystaniu ze środków ochrony prawnej z uwagi na to, że Zamawiający zaniechał 

istotnych  czynności  z  naruszeniem  przepisów  Ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  na 

skutek  czego  Odwołujący  może  utracić  szansę  na  uzyskanie  zamówienia.  Zamawiający 

wykluczył  Konsorcjum  Comarch  z  postępowania,  jednakże  nie  na  podstawie  wszystkich 

okoliczności  faktycznych.  Ponadto  Zamawiający  zaniechał  odrzucenia  oferty  Konsorcjum 

Comarch.  

Konsorcjum  Comarch  może  wnieść  odwołanie  od  czynności  wykluczenia  z  dnia  2  lutego 

2022  roku  i  czynność  ta  może  zostać  unieważniona  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  

Z kolei termin na wniesienie odwołania na zaniechania Zamawiającego mija w dniu 14 lutego 

2022  roku  i  Odwołujący  nie  mógłby  później  podnosić  zarzutów  objętych  niniejszym 

odwołaniem. 

Izba  dostrzega  nat

omiast,  że  Odwołujący  skrupulatnie  pomija  fakt,  że  jego  oferta 

została sklasyfikowana na pierwszej pozycji oraz że została wybrana przez Zamawiającego 

w dniu 2 lutego 2022 roku, co wynika wprost z pisma datowanego na ten dzień.  

Zakład  Ubezpieczeń  Społecznych,  dokonał  ponownego  badania  i  oceny  ofert.  W  wyniku 

dokonanej oceny Zakład Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 

29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2019  r.  poz.  1843),  dalej 

„ustawa Pzp”, informuje, że w ww. Postępowaniu wybrał ofertę najkorzystniejszą i zgodnie z 

ww. regulacją prawną przedstawia następujące informacje:  

1.  Zawiadomienie o wyborze oferty najkorzystniejszej wraz z uzasadnieniem jej wyboru:  

Wybrano ofertę nr 2 złożoną przez Wykonawcę:  

Asseco Poland S.A.  

ul. Olchowa 14  

322 Rzeszów  

Z 

ceną brutto (z podatkiem VAT) – 288 930 858,44 zł  

Oferta  najkorzystniejsza  jest  zgodna  z  ustawą  Pzp  oraz  Specyfikacją  istotnych  warunków 

zamówienia.  Oferta  otrzymała  najwyższą  liczbę  punktów  spośród  ofert  nie  odrzuconych  – 

89,00 pkt w kryteriach oceny ofert: 

(…)  

Jednocześnie  w  tym  samym  piśmie  Zamawiający  poinformował  o  wykluczeniu  z 

postępowania  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  zamówienie  Comarch  Polska 

spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie oraz Comarch spółka akcyjna z siedzibą w Krakowie: 

Informacja o Wykonawcach, których oferty zostały odrzucone i Wykonawcach, którzy 

zostali  wykluczeni  z  Postępowania  Wykluczono  Wykonawcę  Konsorcjum  Comarch 

Polska S.A., Al. Jana Pawła II 39A, 31-864 Kraków i Comarch S.A., Al. Jana Pawła II 

39A, 31-

864 Kraków. 

Izba  mając  na  uwadze  całość  okoliczności  w  przedmiotowej  sprawie  objętych  tym 

odwołaniem  stwierdziła,  że  Odwołujący  nie  wykazał  legitymacji  do  wnoszenia  odwołania. 

U

gruntowanym  w  orzecznictwie  Izby  jest,  że  legitymacja  do  wnoszenia  środków  ochrony 

prawnej  aktualizuje  się  w  chwili,  gdy  wykonawca  składający  odwołania  jest  faktycznie 

zagrożony co do swojej pozycji, a nie w przypadku gdy jego oferta została w postępowaniu 

wybrana.  W  okolicznościach  rozpoznawanej  sprawy  odwoławczej  Odwołujący  nie  był  w 

stanie  wykazać  obligatoryjnej  przesłanki  poniesienia  szkody,  bowiem  jest  on  wykonawcą 

zwycięskim,  wybranym  przez  Zamawiającego,  co  też  zostało  Odwołującemu  jasno 

przedstawione w piśmie z dnia 2 lutego 2022 roku. Odwołujący jednakże pomija ten fakt w 

swoim stanowisku uzasadniającym wypełnienie obligatoryjnych przesłanek z art. 505 ust. 1 

ustawy

, które warunkują skuteczność wniesienia i możliwość rozpoznania odwołania.  

Izba  podkreśla,  że  obowiązek  wykazania  poniesienia  lub  możliwości  poniesienia  szkody  w 

wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy został wprowadzony do ustawy 

z  dnia  29  stycznia  2004  roku  Prawo  zamówień  publicznych  wraz  z  jedną  z  kolejnych 

nowelizacji 

tejże  ustawy  dokonaną  dnia  2  grudnia  2009  roku,  na  mocy  ustawy  o  zmianie 

ustawy Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r. nr 223 

poz.1778) 

która  weszła  w  życie  w  dniu  29  stycznia  2010  roku.  Na  mocy  tej  nowelizacji 

ustawodawca  przyznał  prawo  do  skutecznego  wniesienia  środków  ochrony  prawnej 

określonych  w  dziale  VI  ustawy  wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu 

podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub 

może ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. Zmiany 

jakie  zostały  wprowadzone  miały  na  celu  w  zakresie  środków  ochrony  prawnej,  między 

innymi,  implementację do prawa krajowego  postanowień  dyrektywy  200/66/WE Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  z  dnia  11  grudnia  2007  roku  zmieniającej  dyrektywę  Rady 

89/665/WEG  i  92/13/EWG  w  zakresie  poprawy  skuteczności  procedur  odwoławczych  

w  dziedzinie  udzielania  zamówień  publicznych  (DzUrz  UE  L  335  z  20  grudnia  2007  roku).  

W wyniku tej zmiany wykonawca składając odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej winien 

był wykazać, że posiada lub posiadał interesu w uzyskaniu zamówienia, jak również przepisy 

znowelizowanej  ustawy  wprowadziły  konieczność  wykazania  przez  wykonawcę,  że  poniósł 

lub  może  podnieść  szkodę  w  wyniku  naruszeń  przepisów  ustawy.  Powyższe  regulacje 

prawne znajdują swoją szeroką wykładnię w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej oraz 

są  niezmienne  od  2010  roku,  gdy  zaczęły  obowiązywać  w  porządku  prawnym  zamówień 

publicznych. 

W  ocenie  Izby  dopuszczenie  w  ramach  postępowania  odwoławczego  do 

korzysta

nia  ze  środków  ochrony  prawnej  przez  wykonawcę,  którego  oferta  została  uznana 

za  najkorzystniejszą  w  danym  postępowaniu  i  wybrana,  i  podnoszenie  zarzutów  przeciwko 

wykonawcom,  których  oferta  została  w  ramach  czynności  zamawiającego  odrzucona  z 

postępowania (lub jest mniej korzystna) jest sprzeczne z ratio legis przepisu art. 505 ust. 1 

ustawy.  W  zasadzie  uznanie  zasadności  takiego  odwołania  jak  w  przedmiotowej  sprawie 

prowadziłoby w efekcie do wypaczenia regulacji ww. przepisu. Przesłankę szkody bada się 

na 

dzień  wnoszenia  odwołania  w  odniesieniu  do  czynności  Zamawiającego  jakie  zostały 

upublicznione.  Przesłanka szkody,  w  rozumieniu tego przepisu  nie może być rozpatrywana 

jako okoliczność hipotetyczna, jaka może zaistnieć dopiero w wyniku kolejnych następnych 

działań  Zamawiającego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Gdyby 

chcieć  rozumieć  przesłankę  szkody  w  sposób  jaki  stara  się  to  forować  Odwołujący,  to  w 

zasadzie  regulacja  art.  505  ust.  1  w  tej  części  byłaby  „martwa”  i  zbyteczna.  Tak  też 

pro

wadziłoby to do nieracjonalności postępowania odwoławczego. Tym samym jest to nie do 

pogodzenia  z  racjonalnością  systemu  zamówień  publicznych  i  systemu  środków  ochrony 

prawnej.  Wprowadzone  regulacje  w  roku  2010  określiły  zakres  legitymacji  do  wnoszenia 

środków  ochrony  prawnej  oraz  tym  samym  jednoznacznie  zakreślając  jakie  przesłanki 

muszą  zostać  w  postępowaniu  wykazane  aby  można  było  odwołanie  uznać  za  skutecznie 

wniesione. 

Odwoływanie  się  przez  Zamawiającego  na  rozprawie  do  zasady  koncentracji  w 

ramach  środków  ochrony  prawnej  nie  może  być  postrzegane  jako  niezauważanie  braku 

legitymacji Odwołującego do skutecznego wniesienia odwołania. Bowiem zgodnie z zasadą 

koncentracji  środków  ochrony  prawnej  wykonawcy  powinni  dokonywać  określonych 

czynności (składać odwołania), a których dokonanie jest możliwe na danym etapie i mieści 

się  w  granicach  art.  505  ust.  1  ustawy.  Tym  samym  stanowiska  Zamawiającego  co  do 

rozpoznania  odwołania,  mimo  braku  legitymacji  do  jego  wniesienia,  które  dyktowane  jest 

chęcią  zakończenia  procedury  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  należy  uznać  za 

nie

prawidłowe.  Wymaga  podkreślenia,  że  szkoda  o  jakiej  mowa  w  art.  505  ust.  1  ustawy 

nierozerwalnie  związana  jest  z  możliwością  uzyskania  danego  zamówienia,  a  skoro 

Odwołujący  został  wybrany  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego to po jego stronie taka szkoda na dzień wniesienia odwołania nie występuje.  

W ocenie Izby w odniesieniu do przesłanki poniesienia szkody lub jej możliwości Odwołujący 

nie  przedstawił  stosownego  uzasadnienia.  Odnoszenie  do  hipotetycznych,  przyszłych 

zdarzeń  nie  stanowi  uzasadnienia  poniesienia  szkody  bądź  możliwości  jej  poniesienia  

w wyniku czynności Zamawiającego z dnia 2 lutego 2022 roku, zgodnie z którą Zamawiający 

wybrał  ofertę  najkorzystniejszą  tj.  ofertę  Odwołującego.  Co  do  ewentualnego  odwołania 

wykonawcy,  którego  oferta  został  odrzucona  w  postępowaniu  i  wniesienia  przez  niego 

odwołania to po stronie Odwołującego pozostaje prawo wniesienia zgłoszenia przystąpienia 

do  postępowania  odwoławczego  i  w  tym  zakresie  popierania  stanowiska  Zamawiającego  i 

prezentowania argumentacji.  

Izba w całej rozciągłości popiera stanowisko zaprezentowane w orzeczeniu z dnia 26 marca 

2021  roku  w  połączonych  sprawach  sygn.  akt  KIO  306/21  i  KIO  498/21,  w  zakresie 

rozpoznania  sprawy 

sygn.  akt  KIO  498/21  i  przyjmuje  za  własne wraz  z przytoczonym tam 

orzecznictwem.  

W  okolicznościach  tej  sprawy  Izba  powołuje  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Lublinie  z  dnia  

5 maja 2008 roku sygn. akt IX Ga 44/08, który mimo wydania w obowiązującym wtedy stanie 

prawnym  pozostaje  aktualny  również  obecnie  –  co  potwierdzają  odwołania  do  tego 

orzeczenia 

–  a  który  w  sposób  jednoznaczny  potwierdza,  że  przesłanki  materialnoprawne 

dopuszczenia  od

wołania  muszą  być  wykazane  w  odwołaniu.  Brak  wykazania  przesłanek 

materialnoprawnych uzasadnia oddalenie odwołania. Oddalenie odwołania z uwagi na brak 

wykazania 

–  w  tym  przypadku  w  ogóle  brak  podania  –  przesłanek  materialnoprawnych 

dopuszczalności 

odwołania 

uzasadnia 

niepoddawanie 

rozpoznaniu 

zarzutów 

merytoryczn

ych  podnoszonych w  odwołaniu,  z uwagi  na  stwierdzony  brak dopuszczalności 

tego  od

wołania.  Potwierdza  to  również  wyrok  Sądu  Okręgowego  w  Gdańsku  z  dnia  17 

października  2008  roku  sygn.  akt  XII  Ga  308/08  wskazujący  na  konieczność  w  pierwszej 

kolejności  oceny  przesłanek  materialnoprawnych  dopuszczalności  wniesienia  odwołania 

(skargi)  aby  uznać,  że w  konkretnej  sprawie określonemu  podmiotowi wnoszącemu środek 

ochrony  prawnej  w  ogóle  przysługuje  (tak  też  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  26 

października 2020 roku sygn. akt KIO 2193/20, KIO 2196/20, KIO 2198/20).   

Izba wskazuje, 

że zgodnie z art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy Izba uwzględnia odwołanie 

w  całości  lub  w  części,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  

lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  konkursu  

lub  systemu  kwalifikowania  wykonawców.  Zgodnie  z  art.  557  ustawy  w  wyroku  oraz  

w  postanowieniu  kończącym  postępowanie  odwoławcze  Izba  rozstrzyga  o  kosztach 

postępowania odwoławczego. 

W  rozpoznawanej  sprawie 

odwołanie  w  zakresie  zarzutu  4.1  podlegało  odrzuceniu,  

a  w  zakresie  pozostałym  okazało  się  niezasadne  z  przyczyn  wskazanych  przez  Izbę  

w uzasadnieniu wyroku. 

O  kosztach  postępowania odwoławczego orzeczono na  podstawie art.  557,  art.  574  

ust

awy z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 

1 oraz 

§ 8 ust. 1 i 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. 

w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437), 

stosownie do wyniku postępowania. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji wyroku. 

                                                            Pr

zewodniczący:      …………………………………… 

Członkowie:   

…………………………………….. 

…………………………………….