KIO 3811/21 WYROK dnia 17 stycznia 2022 r.

Sygn. akt: KIO 3811/21 

WYROK 

z dnia 17 stycznia 2022 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Przemysław Dzierzędzki 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  13  stycznia  2022 

r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  31  grudnia  2021  r.  przez 

wykonawc

ów  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Kancelaria  Radców 

Prawnych  Ć.  i  Partnerzy  sp.  p.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  P.C.,  prowadzącego  w 

Toruniu 

działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria Prawna, P. C. 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  z  siedzibą  

w Gdańsku 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia postępowania, 

kosztami  postępowania  obciąża  Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  z  siedzibą  w 

Gdańsku i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15.000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnastu  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  Kancelaria  Radców 

Prawnych  Ć.  i  Partnerzy  sp.  p.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  P.  C., 

prowadzącego  w  Toruniu  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Kancelaria 

Prawna, P. C. 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Uniwersyteckiego  Centrum  Kliniczne  z  siedzibą  w  Gdańsku  na 

rzecz 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

Kancelaria Radców Prawnych Ć. i Partnerzy sp. p. z siedzibą w Warszawie 

oraz  P.  C.

,  prowadzącego  w  Toruniu  działalność  gospodarczą  pod  firmą 

Kancelaria  Prawna,  P.  C. 

kwotę  18.600  zł  00  gr  (słownie:  osiemnastu  tysięcy 

sześciuset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony 

poniesi

one z tytułu wpisu od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia 

11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1129 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………….… 

Sygn. akt: KIO 3811/21 

U z a s a d n i e n i e 

Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  z 

siedzibą  w  Gdańsku,  zwane  dalej 

„zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie o udzielenie zamówienia na  podstawie przepisów 

ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 

1129  ze  zm.)

, zwanej dalej „ustawą Pzp” lub „Pzp”, którego przedmiotem jest „świadczenie 

kompleksowej obsługi prawnej na rzecz Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego”. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej 17 sierpnia 2021 r. nr 2021/S 158-418371. 

Wobec czynności i zaniechań zamawiającego w ww. postępowaniu w dniu 31 grudnia 

r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wnieśli  odwołanie  wykonawcy  wspólnie 

ubiegających się o udzielenie zamówienia Kancelaria Radców Prawnych Ć. i Partnerzy sp. p. 

z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  P.  C.,  prowadzący  w  Toruniu  działalność  gospodarczą  pod 

firmą Kancelaria Prawna, P. C., zwani dalej „odwołującym”. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 255 pkt 3 w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 w 

zw. 554 

ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy Pzp wyrażające się w unieważnieniu postępowania, wobec 

zadeklarowania 

faktu,  że  cena  najkorzystniejszej  oferty  przewyższa  kwotę,  którą 

Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, pomimo że – jak wynika 

–  z  okoliczności  sprawy,  zwłaszcza  informacji  z otwarcia ofert  i  podstaw  ustalania wartości 

zamówienia,  kwota  podana  przez  Zamawiającego  jako  przeznaczona  na  sfinansowanie 

zamówienia  stanowiła  jedynie  wartość  pozorną,  a  ponadto,  Zamawiający  nie  zbadał 

obiektywnie  i  nie  wykazał,  aby  nie  mógł  zwiększyć  kwoty  „zadeklarowanej”  jako 

przeznaczoną na sfinansowanie zamówienia do ceny najkorzystniejszej oferty, co stanowiło 

dodatkowo  niewyko

nanie  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wydanego  w  sprawie  o sygn. 

akt. KIO 3004/21. 

Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności unieważnienia 

p

ostępowania, a także nakazanie dalszego badania i oceny ofert złożonych w postępowaniu. 

W  uza

sadnieniu  odwołania  odwołujący  wskazał,  że  składanie  ofert  w  postępowaniu, 

zostało finalnie wyznaczone na dzień 21.09.2021 r., na godzinę 9:30, a otwarcie ofert na ten 

sam  dzień  na  godzinę  10:00.  Informacja  z  otwarcia  ofert  została  opublikowana  dopiero  o 

godzinie  22:20.  W  przedmiotowej 

informacji  wskazano,  że  (cyt.):  Kwota  jaką  Zamawiający 

zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia  dla  części  Postępowanie:  1.771.200,00  zł 

brutto.  Ze  wspomnianej  informacji  wynika  też,  że  oferty  w  postępowaniu  złożyli  dwaj 

Wykonawcy: 

1) Odwołujący, na kwotę 4 132 681,92 zł brutto; 

2)  drugi  z  Wykonawców  (dotychczasowy  długoletni  wykonawca  usługi),  na  kwotę: 

880,00 zł brutto. 

Odwołujący  wskazał  także,  że  29.09.2021  r.  Zamawiający  opublikował  informację  o 

unieważnieniu  postępowania  na  podstawie  przepisu  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp,  zawierając 

jedynie  poniżej  przytoczone  uzasadnienie  tej  czynności:  W  przedmiotowym  postępowaniu 

złożono 2 oferty o następujących cenach: Oferta nr 1: 4 250 880,00 PLN i Oferta nr 2: 4 132 

681,92 PLN. Kwota jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia 

to:  1  771  200,00  zł  brutto.  Zaoferowane  ceny  przewyższają  kwotę  na  sfinansowanie 

zamówienia.  Tym  samym  zasadnym  jest  zastosowanie  art.  255  pkt  3)  ustawy  Pzp  jako 

podstawy  prawnej  do  unieważnienia  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia. 

Odwołujący  wskazał,  że  zakwestionował  ww.  czynność  wnosząc  odwołanie,  w  wyniku 

którego  Krajowa  Izba  Odwoławcza,  wyrokiem  z  dnia  8  listopada  2021  r.  (sygn.  akt  KIO 

3004/21)  nakazała  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  unieważnienia  Postępowania. 

Izba uznała okoliczności przytoczone przez Zamawiającego na uzasadnienie podania kwoty 

1.771.200,00  zł  jako  tej,  którą  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia, tj. ok. 1/3 szacunkowej wartości zamówienia, a tym samym mające uzasadniać 

unieważnienie postępowania, a więc: 

1) stan pandemii COVID-

19 i zwiększone wydatki na asortyment medyczny, 

2) oddanie do użytku nowego szpitala Centrum Medycyny Nieinwazyjnej Etap II, 

3) konieczność szukania oszczędności w celu zapewnienia płynności finansowej zagrożonej 

stanem epidemicznym, 

4) „nasycenie rynku” podmiotami świadczącymi usługi z zakresu obsługi prawnej podmiotów 

leczniczych, 

za  nieudowodnione  oraz 

takie, które nie mogły powstać dopiero pomiędzy szacowaniem, a 

otwarciem ofert. 

Odwołujący podniósł, że w ww. wyroku Izba wskazała, że Zamawiający zobowiązany 

jest  zbadać,  czy  istnieje  obiektywna  możliwość  zwiększenia  kwoty  jaką  zamierza 

przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia i tylko wówczas, gdy wynik tego badania okaże 

się negatywny, może podjąć decyzję o unieważnieniu postępowania. Izba za niezbędne dla 

skutecznego unieważnienia postępowania uznała ponadto konieczność wykazania, że cena 

złożonych  w  Postępowaniu  ofert  jest  zbyt  wysoka  –  chociażby  w  odniesieniu  do 

realizowanych  umów  we  wcześniejszym  okresie,  że  niezasadnym  byłoby  wydatkowanie 

zaoferowanych kwot, albo że popełniono błąd przy szacowaniu wartości zamówienia. 

Odwołujący  wskazał, że  zamawiający  zgodnie  z  ww.  wyrokiem  unieważnił  czynność 

unieważnienia  postępowania,  jednak  w  dniu  21.12.2021  r.  ponownie  je  unieważnił. 

Uzasadniając tę czynność, Zamawiający podał, że: 

„W dniu 29.09.2021 roku Zamawiający unieważnił przedmiotowe postępowanie na podstawie 

art. 255 pkt 3) ustawy Pzp. Na czynność unieważnienia Wykonawcy wspólnie ubiegający się 

o udzielenie zamówienia Kancelaria Radców Prawnych Ć. i Partnerzy Sp. p. oraz Kancelaria 

Prawna  P.  C. 

złożyli  w  dniu  11.10.2021  roku  odwołanie  do  Krajowej  Izby  Odwoławczej 

zarzucając  Zamawiającemu  naruszenie  przepisu  art.  255  pkt  3  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  2 

ustawy Pzp wyrażające się w unieważnieniu Postępowania, wobec zadeklarowania faktu, że 

cena najkorzystniejszej (i najtańszej) oferty przewyższa  kwotę którą Zamawiający zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  pomimo,  że  jak  wynika  z  okoliczności  sprawy, 

zwłaszcza  informacji  z  otwarcia  ofert  i  podstaw  ustalania  wartości  zamówienia,  kwota 

podana  przez  Zamawiającego  jako  przeznaczona  na  sfinansowanie  zamówienia  stanowiła 

jedynie  wartość  pozorną,  a  ponadto,  Zamawiający  nie  wykazał,  aby  nie  mógł  zwiększyć 

kwoty  zadeklarowanej  jako  przeznaczoną  na  sfinansowanie  zamówienia  do  ceny 

najkorzystniejszej  oferty.  W  przedmiotowym  odwołaniu  zażądał  jego  uwzględnienia  i 

nakazania  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  unieważnienia  postępowania,  a  także 

nakazanie dalszego badania i oceny ofert złożonych w postępowaniu. W wyroku wydanym w 

dniu  08.11.2021  roku  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3004/21  Izba  nie  podzie

liła  stanowiska 

Zamawiającego i nakazała unieważnienie czynności unieważnienia postępowania. Stosując 

się  do  wyroku  wydanego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3004/21  Zamawiający  dokonał 

następujących czynności: 

1)  W  pierwszej  kolejności  unieważnił  czynność  unieważnienia  przedmiotowego 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, 

Następnie: 

2)  Sekretarz  Komisji  Przetargowej,  powołanej  do  przedmiotowego  postępowania,  skierował 

wniosek  do  Głównej  Księgowej  Szpitala,  w  którym  zwrócił  się z  prośba o zapoznanie się  z 

treścią  wyroku  i  przeanalizowanie  możliwości  budżetowych,  pod  kątem  ew.  zwiększenia 

kwoty na sfinansowanie przedmiotowego zamówienia; 

3)  Sekretarz  Komisji  Przetargowej  otrzymał  odpowiedź  od  Głównej  Księgowej  Szpitala, 

wskazującą  na  brak  możliwości  zwiększenia  kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia  do 

wartości najkorzystniejszej cenowo oferty; 

4)  W  związku  z  koniecznością zastosowania się  do  wyroku  KIO  a  także  biorąc  pod uwagę 

stanowisko  Głównej  Księgowej,  zebrała  się  komisja  przetargowa,  powołana  do 

przedmiot

owego  postępowania  zarządzeniem  nr  144/PN/2021.  Komisja  omówiła  tezy 

zawarte  w  wyroku  o  sygn.  KIO  3004/21,  przeanalizowała  wnikliwie  stanowisko  Głównej 

Księgowej  Szpitala  i  podjęła  decyzję  o  przedłożeniu  swojego  stanowiska  Dyrektorowi 

Naczelnemu,  Panu  J.  K

.  Ze  spotkania  komisji  została  sporządzona  notatka,  która  wraz  ze 

stanowiskiem  Głównej  Księgowej  oraz  rekomendacją  Komisji  Przetargowej,  została 

przekazana Dyrektorowi Naczelnemu; 

5) Na podstawie otrzymanych informacji, Kierownik Zamawiającego – J. K., podjął decyzję o 

ponownym  unieważnieniu  przedmiotowego  postępowania,  ze  względu  na  brak  możliwości 

zwiększenia kwoty na sfinansowanie do ceny najkorzystniejszej oferty (tj. na podstawie art. 

255 pkt 3) ustawy Pzp).

”. 

Odwołujący podniósł, że w dalszym ciągu kwestionuje poprawność dokonanej czynności 

unieważnienia postępowania identyfikując podaną przez zamawiającego przy otwarciu ofert 

kwotę,  jaką  ten  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  jako  pozorną. 

Odwołujący  wskazał,  że  powyższą  ocenę  pozorności  co  do  zadeklarowanej  kwoty 

przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia,  opiera  przede  wszystkim  na  faktycznej 

wartości  przedmiotu  zamówienia  ustalonej  przed  wszczęciem  postępowania,  na  którą 

wskazuje też ustawowy tryb, w jakim prowadzone jest postępowanie – art. 359 pkt 1 ustawy 

Pzp 

(postępowania,  których  wartość  przekracza  750.000,00  zł  euro  brutto  tj.  3.201.975  zł). 

Tym  samym,  przy 

tak  skonstruowanym  OPZ,  jak  w  przedmiotowym  Postępowaniu, 

zwłaszcza  wymaganiach  co  do  liczby  osób  niezbędnych  do  zaangażowania  w  realizację 

zamówienia (koniecznych także do wykazania w ramach warunku udziału w postępowaniu), 

jak  również  w  zakresie  obowiązków  tych  osób,  oraz  przy  4-letnim  terminie  realizacji 

zamówienia  jako  kompleksowej  obsługi  prawnej,  w  tym  z  zakresu  prowadzonych  badań 

klinicznych,  trudno  byłoby  w  jakikolwiek  racjonalny  sposób  przyjąć,  że  oferty  wykonawców 

złożone  w  przedmiotowym  postępowaniu,  chociażby  zbliżone  będą  do  kwoty,  jaką 

Zamawiający podał przy otwarciu ofert. 

W  ocenie  o

dwołującego,  zamawiający  zadeklarował  ww.  sumę  jako  przeznaczoną, 

zgodnie  z 

jego  zamiarem,  na  sfinansowanie  zamówienia  w  sposób  pozorny,  a  jej 

opublikowanie  w  tej  wysokości  miało  w  istocie  pozwolić  gospodarzowi  postępowania  na  w 

zasadzie dowolne i niczym nieograniczone 

unieważnienie postępowania, które – w wypadku 

potwierdzenia  wspomnianych  podejrzeń  –  byłoby  wadliwym  i  sprzecznym  z  zasadami 

przejrzystości  postępowania,  równego  traktowania  wykonawców,  czy  możliwą  do 

zinterpretowania 

na gruncie przepisu art. 255 ustawy Pzp, zasadą obowiązku rozstrzygnięcia 

postępowania  przez  wybór  oferty  najkorzystniejszej  (celem  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  jest  przecież  wybór  wykonawcy  który  złożył  ofertę  zgodną  z 

przepisami  ustawy  Pzp). 

Odwołujący  wskazywał,  że  pozorność  czynności  stanowi  jedną  z 

wad oświadczeń woli skutkującą ich nieważnością (art. 83 § 1 k.c.), a skoro opublikowanie 

przez z

amawiającego kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia mającej charakter 

pozorny,  służyć  miało  wypaczeniu  wyżej  przytoczonych  zasad  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego,  czynność  taka,  służąca  do  obejścia  przepisów  ustawy,  a  przede 

wszystkim samo unieważnienie postępowania, powinny być uznane za nieważne również w 

świetle  przepisu  art.  58  §  1  k.c.  Odwołujący  argumentował  także,  że  treść  uzasadnienia 

czynności  ponownego  unieważnienia  postępowania  w  żaden  sposób  nie  odnosi  się  do 

sposobu  ustalenia  kwoty  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia. Brak jest tam jakiejkolwiek próby wykazania, że kwota ta została określona na 

uprawnionych  i  rzeczywistych  podstawach  oraz  że  nie  prowadzi  to  do  obejścia  przepisów 

ustawy Pzp. 

Odwołujący podniósł także, że w opisanym stanie faktycznym, a zwłaszcza przy zupełnej 

nieporównywalności  kwoty  podanej  przy  otwarciu  ofert  z  ustaloną  przez  samego 

Zamawiającego wartością zamówienia (potwierdzoną zresztą kwotami zaoferowanymi przed 

dwóch  wykonawców  i  wysokością  poprzednio  ponoszonych  z  tego  tytułu  wydatków),  nadal 

aktualnym  jest  zarzut  zaniechania  przez  Zamawiającego  przedstawienia  odpowiedniego 

uzasadnienia dla czynności unieważnienia postępowania, a przez to niewykazania, iż nie ma 

możliwości  zwiększenia tej  kwoty  do ceny  najkorzystniejszej  oferty,  zwłaszcza,  iż  kształtuje 

się  ona  znacznie  poniżej  poziomu  ustalonej  obiektywnie  wartości  zamówienia,  w  tym 

poprzez wartości złożonych ofert. 

Odwołujący  podniósł,  że  analiza  uzasadnienia  kwestionowanej  niniejszym  odwołaniem 

czy

nności zamawiającego nie daje przede wszystkim podstaw do stwierdzenia, jakoby kwota 

jaką  zamawiający  podał  przed  otwarciem  ofert  była  kwotą  ustaloną  prawidłowo  i  w  sposób 

realnie  uwzględniającą  jego  możliwości  finansowe  (mierzone  też  skalą  związanego  z 

za

mówieniem wydatku, ponoszonego zresztą w przeszłości na o wiele wyższym i rynkowym 

poziome).  Co  więcej,  wbrew  orzeczeniu  wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3004/21, 

z

amawiający  nie  wykazał,  iż  nie  dysponuje  środkami  umożliwiającymi  wybór  oferty 

najkorzystni

ejszej.  Sama  treść  uzasadnienia  stanowi  w  przeważającej  mierze  przytoczenie 

stanu  faktycznego  do  wydania  przez  Izbę  wspomnianego  wyroku  i  ogólnikową  wręcz 

informację, że Główna Księgowa Szpitala zajęła stanowisko o braku możliwości zwiększenia 

kwoty  na  sfi

nansowanie  zamówienia  do  wartości  najkorzystniejszej  cenowo  oferty,  co  nie 

licuje z nakazami wyrażonymi w motywach rozstrzygnięcia Izby. 

Zdaniem  odwołującego  opisany  wyżej  sposób  procedowania  przez  zamawiającego, 

godzi  przede  wszystkim  w  zasadę  jawności  i  przejrzystości  postępowania,  z  których,  poza 

obowiązkiem  czytelnego  komunikowania  podstaw  i  motywacji  swoich  decyzji,  wywodzić 

można  też  nakaz  działania  w  sposób  budzący  zaufanie  do  uczestników  rynku  zamówień 

publicznych. Z drugą ze wspomnianych powinności należy więc wiązać co do zasady prawo 

do  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  które  realnie  może  prowadzić  do 

zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  co  w  sytuacji  zadeklarowania  przez 

z

amawiającego posiadania kwoty na ww. poziomie, przy pełnej świadomości rzeczywistych 

kosztów związanych z wykonaniem tego zamówienia, jawi się wręcz jako niemożliwe i stawia 

pod 

znakiem  zapytania celowość  wszczynania  procedury  zakupowej  czy  też rzeczywistych 

intencji z

amawiającego związanych z tym postępowaniem. 

Zamawiający  wniósł  o  odrzucenie,  ewentualnie  o  oddalenie  odwołania.  W  trakcie 

rozprawy przedstawił uzasadnienie faktyczne i prawne swego stanowiska. 

Uwzględniając  całość  dokumentacji  z  przedmiotowego  postępowania,  w  tym  w 

szczególności:  ogłoszenie  o  zamówieniu,  postanowienia  specyfikacji  warunków 

zamówienia (SWZ), informację z otwarcia ofert, oferty wykonawców, zawiadomienie o 

unieważnieniu postępowania z 29 września 2021 r., wyrok Izby z dnia 8 listopada 2021 

r.  wydany  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3004/21, 

zawiadomienie  o  unieważnieniu 

postępowania z dnia 21 grudnia 2021 r., jak również biorąc pod uwagę oświadczenia, 

stanowiska  i  dokumenty  złożone  przez  strony  w  trakcie  posiedzenia  i  rozprawy, 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Art. 16 ustawy Pzp stanowi, że Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie 

o udzielenie zamówienia w sposób: 

1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 

2) przejrzysty; 

3) proporcjonalny. 

Art.  255  pkt  3 

ustawy  Pzp  stanowi,  że  Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o 

udzielenie zamówienia, jeżeli cena lub koszt najkorzystniejszej oferty lub oferta z najniższą 

ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia,  chyba  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny  lub  kosztu 

najkorzystniejszej oferty. 

Ustalono,  że  przedmiotem  zamówienia  jest  świadczenie  kompleksowej  obsługi 

prawnej na rzecz Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego. 

Ustalono  także,  że  zamawiający  oszacował  w  dniu  21  czerwca  2021  r.  wartość 

zamówienia na kwotę 75 tys. zł netto za miesiąc świadczenia usługi i 3.600.000 zł za okres 

48 miesięcy. 

Ustalono  ponadto

,  że  termin  składania  ofert  upływał  21.09.2021  r.,  o  9:30,  a  zaś 

otwarcie  ofert 

odbyło się w tym samym dniu o g.  10:00. Informacja z otwarcia ofert została 

opublikowana 

przez  zamawiającego  na  jego  stronie  internetowej  21  września  2021  r.  o 

godzinie 22:20. W  informacji  wskazano,  że  kwota jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć 

na  realizację  zamówienia  dla  części  Postępowanie  wynosi  1.771.200,00  zł  brutto.  Ze 

wspomnianej informacji wynika też, że oferty w postępowaniu złożyli dwaj wykonawcy: 

1) o

dwołujący, z ceną 4.132.681,92 zł brutto; 

wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  (Kancelaria  Radcy 

Prawnego  P.  S.,  Kancelaria  Radcy  Prawnego  M.K.,  Kancelaria  Radcy  Prawnego  M.A.-P., 

Kancelaria  Radcy  Prawnego  A.  B.,  Kancelaria  Prawnicza  Radca  Prawny  G.  S.-O., 

Kancelaria Adwokacka Adwokat K. S.) z c

eną brutto 4.250.880,00 zł brutto. 

Ustalono  także,  że  29  września  2021  r.  Zamawiający  zawiadomił  wykonawców 

unieważnieniu  postępowania  na  podstawie  przepisu  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp.  W 

uzasadnieniu  faktycznym  ww.  czynności  zamawiający  wskazał:  W  przedmiotowym 

postępowaniu  złożono  2  oferty  o  następujących  cenach:  Oferta  nr  1:  4  250  880,00  PLN  i 

Oferta  nr  2:  4  132  681,92  PLN.  Kwota  jaką  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na 

sfinansowanie zamówienia to: 1 771 200,00 zł brutto. Zaoferowane ceny przewyższają kwotę 

na  sfinansowanie  zamówienia.  Tym  samym  zasadnym  jest  zastosowanie  art.  255  pkt  3) 

ustawy  Pzp  jako  podstawy  prawnej  do  unieważnienia  przedmiotowego  postępowania  o 

udzielenie zamówienia. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  wobec  ww.  czynności  zamawiającego odwołujący 

wniósł  11  października  2021  r.  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej. 

Odwołujący w ww. odwołaniu zarzucił zamawiającemu naruszenie przepisu art. 255 pkt 3 w 

zw.  z  art. 

16  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp  wyrażające  się  w  unieważnieniu  postępowania,  wobec 

zadeklarowania faktu, że cena najkorzystniejszej (i najtańszej) oferty przewyższa kwotę którą 

Zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, pomimo, że jak wynika z 

o

koliczności  sprawy,  zwłaszcza  informacji  z  otwarcia  ofert  i  podstaw  ustalania  wartości 

zamówienia,  kwota  podana  przez  Zamawiającego  jako  przeznaczona  na  sfinansowanie 

zamówienia  stanowiła  jedynie  wartość  pozorną,  a  ponadto,  Zamawiający  nie  wykazał,  aby 

nie 

mógł zwiększyć kwoty zadeklarowanej jako przeznaczoną na sfinansowanie zamówienia 

do ceny najkorzystniejszej oferty. 

Następnie ustalono, że Krajowa Izba Odwoławcza, wyrokiem z dnia 8 listopada 2021 

r.,  wydanym  w  sprawie  o 

sygn.  akt  KIO  3004/21  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie 

czynności  unieważnienia  postępowania.  W  uzasadnieniu  ww.  orzeczenia  Izba  wskazała 

m.in. iż:  

„Izba  podkreśla,  że  przepisy  Pzp  nie  zawierają  obowiązku  zamawiającego  do 

podwyższenia  kwoty,  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

zamówienia do ceny najkorzystniejszej oferty. Nie wymaga także udawadniania faktu braku 

możliwości  zwiększenia  kwoty  podanej  na  etapie  otwarcia  ofert.  Jednakże  zdaniem  Izby  w 

sytuacji,  kiedy  brak  wystarczającej  kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia  skutkuje 

unieważnieniem  postępowania,  to  zamawiający  winien  wykazać,  że  albo  cena  złożonych 

ofert  jest  zbyt  wysoka  - 

chociażby  w  odniesieniu  do  realizowanych  podobnych  umów  we 

wcześniejszym  okresie,  że  niezasadnym  byłoby  wydatkowanie  tak  wysokiej  kwoty  na 

realizację  takiego  zamówienia,  albo  popełniono  błąd  w  szacowaniu  wartości  zamówienia. 

Niewątpliwym  jest,  że  ustalenie  wartości  zamówienia  poprzez  dokonanie  jego  szacowania, 

jest  bezpośrednią  informacja  dla  zamawiającego,  jaką  w  przybliżeniu  kwotę  należy 

zarezerwować w  budżecie,  aby móc realizować tego typu zamówienia. Oczywiście kwestie 

te  są  indywidualne  dla  każdego  zamówienia,  odstępstwa  od  wartości  szacunkowej  w 

granicach kilku, czy nawet do 30 % cen złożonych ofert jest normalną sytuacją rynkową – nie 

wiąże się z obligatoryjna potrzebą wyjaśniania zaoferowanej ceny. Natomiast sytuacja, kiedy 

zamawiający  przeznacza  na  sfinansowanie  zamówienia  kwotę  stanowiącą  niewiele  ponad 

1/3 kwoty szacunkowej, musi budzić uzasadnione wątpliwości w tym zakresie.”. (…) 

„Pomimo  powyższych  okoliczności  zamawiający  przeznaczył  na  sfinansowanie 

zamówienia to 1 771 200,00 zł brutto, czyli około 1/3 wartości szacunkowej powiększonej o 

podatek VAT. Zamawiający uzasadniając tak drastyczne zmniejszenie kwoty przeznaczonej 

dla sfinansowania zamówienia w porównaniu z kwotą, jaką oszacował wartość zamówienia 

podał,  że  wpływ  na  ten  fakt  miał  między  innymi:  stan  pandemii  Covid-19  i  zwiększone 

wydatki  na  asortyment  niezbędny  do  prawidłowego  funkcjonowania  szpitala,  oddanie  do 

użytku  nowego  szpitala  Centrum  Medycyny  Nieinwazyjnej  Etap  II,  konieczność  szukania 

oszczędności  w  celu  zapewnienia  płynności  finansowej  zagrożonej  stanem  epidemicznym 

oraz  „Nasycenie  rynku”  podmiotami  świadczącymi  usługi  z  zakresu  obsługi  prawnej 

podmiotów  leczniczych.  Izba  oceniając  powyższe  uznaje,  że  żadna  ze  wskazanych 

okoliczności nie powstała dopiero pomiędzy szacowaniem wartości zamówienia, a terminem 

otwarcia ofert.  Żadna  z tych okoliczności  nie została poparta jakimkolwiek dowodem,  są  to 

tylko  ogólnikowe  stwierdzenia  zamawiającego,  a  do  tego  częściowo  nieprawdziwe,  co 

wywodził  dowodowo  odwołujący.  Za  takim  stanowiskiem  Izby  przemawia  chociażby 

okoliczność  ostatnia,  gdzie  zamawiający  podaje,  że  na  rynku  występuje  nasycenie 

podmiotami świadczącymi usługi z zakresu obsługi prawnej. Gdyby tak było, to nie zostałyby 

złożone tylko dwie oferty w postępowaniu. Podać należy, że nie została złożona jakakolwiek 

oferta  z  terenu  trójmiasta  czy  nawet  województwa  pomorskiego.  Niewątpliwym  jest,  że 

wymienione  powyżej  przez  zamawiającego  okoliczności  już  występują  na  rynku,  w 

szczególności stan epidemii Covid -19 i nie zostało w żaden sposób wykazane, że nastąpiło 

pogorszenie  sytuacji  finansowej  szpitala  UCK  w  sposób  zmuszający  do  ograniczenia 

realizacji określonych usług, czy też renegocjacji zawartych już umów. Na pewno nic takiego 

nie  miało  miejsca  w  zakresie  realizacji  umowy  obejmującej  usługi  prawne  dotychczas 

świadczone przez podmiot składający ofertę w postepowaniu.”. (…) 

„Reasumując  powyższe  Izba  uznaje,  że  zamawiający  nie  ma  obowiązku 

podwyższania kwoty na sfinansowanie zamówienia, jest to jego prawo, ale w sytuacji – jak w 

tym  postępowaniu,  kiedy  zamawiający  przeznacza  na  sfinansowanie  zamówienia  kwotę 

trzykrotnie  niższą  niż  kwota  wynikająca  oszacowania  zamówienia  to  zamawiający 

zobowiązany jest do wykazania, jakie szczególne okoliczności zaistniały, które zmusiły go do 

tak  radykalnej  zmiany, 

a  w  konsekwencji  do  anulowania  postępowania  poprzez  jego 

unieważnienie.  W  innym  przypadku  mogą  wystąpić  uzasadnione  obawy,  co  do 

przestrzegania  zasady  uczciwej  konkurencji  i  przejrzystości  przewidzianej  w  art.  16  ust.1 

Pzp.

”. 

W  dalszej  kolejności  ustalono,  że  1  grudnia  2021  r.,  zamawiający  unieważnił 

czynność  unieważnienia  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  z 

29.09.2021 r. 

Następnie  ustalono,  że 21  grudnia  2021  r.  zamawiający  zawiadomił  wykonawców  o 

unieważnieniu  postępowania  na  podstawie  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp.  W  uzasadnieniu 

faktycznym czynności zamawiający wskazał, co następuje: 

Zamawiający,  w  dniu  12.08.2021  roku  wszczął  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  na  Świadczenie  kompleksowej  obsługi  prawnej  na  rzecz 

Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku. Do upływu terminu składania ofert, tj. do 

dnia 21.09.2021 roku (godzina 09:30) oferty złożyło dwóch Wykonawców: 

Wartość  obydwu  ofert,  złożonych  w  przedmiotowym  postępowaniu  znacznie 

przekraczała  kwotę  jaką  zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

przedmiotowego zamówienia, która wynosi 1.771.200,00zł. 

W  dniu 29.09.2021 roku  Zamawiający unieważnił  przedmiotowe postępowanie nana 

podstawie  art.  255  pkt  3)  ustawy  Pzp.  Na  czynność  unieważnienia  Wykonawcy  wspólnie 

ubiegający się o udzielenie zamówienia Kancelaria Radców Prawnych Ć. i Partnerzy Sp. p. 

oraz  Kancelaria  Prawna  P.  C. 

złożyli  w  dniu  11.10.2021  roku  odwołanie  do  Krajowej  Izby 

Odwoławczej zarzucając Zamawiającemu naruszenie przepisu art. 255  pkt 3 w zw. z art. 16 

pkt 1 i 2 ustawy Pzp 

wyrażające się w unieważnieniu Postępowania, wobec zadeklarowania 

faktu, 

że  cena  najkorzystniejszej  (i  najtańszej)  oferty  przewyższa  kwotę którą  Zamawiający 

zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, pomimo że jak wynika z okoliczności 

sprawy, 

zwłaszcza  informacji  z  otwarcia  ofert  i  podstaw  ustalania  wartości  zamówienia, 

kwota  podana  przez  Zamawiającego  jako  przeznaczona  na  sfinansowanie  zamówienia 

stanowiła  jedynie  wartość  pozorną,  a  ponadto  Zamawiający  nie  wykazał,  aby  nie  mógł 

zwiększyć kwoty zadeklarowanej jako przeznaczoną na sfinansowanie zamówienia do ceny 

najkorzystniejszej  oferty. 

W  przedmiotowym  odwołaniu  zażądał  jego  uwzględnienia  i 

nakazania 

Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  unieważnienia  postępowania,  a  także 

nakazanie dalszego badania i oceny ofert 

złożonych w postępowaniu. 

W wyroku wydanym w dniu 08.11.2021 roku w sprawie o sygn. akt KIO 3004/21 Izba 

nie podzieliła stanowiska Zamawiającego i nakazała unieważnienie czynności unieważnienia 

postępowania.  

Stosując się do wyroku wydanego w sprawie o sygn. akt KIO 3004/21 Zamawiający 

dokonał następujących czynności: 

W  pierwszej  kolejności  unieważnił  czynność  unieważnienia  przedmiotowego 

post

ępowania o udzielenie zamówienia publicznego 

Następnie: 

Sekretarz Komisji Przetargowej, powołanej do przedmiotowego postępowania, skierował 

wniosek do Głównej Księgowej Szpitala, w którym zwrócił się z prośba o zapoznanie się 

z  treścią  wyroku  i  przeanalizowanie  możliwości  budżetowych,  pod  kątem  ew. 

zwiększenia kwoty na sfinansowanie przedmiotowego zamówienia 

Sekretarz  Komisji  Przetargowej  otrzymał  odpowiedź  od  Głównej  Księgowej  Szpitala, 

wskazującą  na  brak  możliwości  zwiększenia  kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia  do 

wartości najkorzystniejszej cenowo oferty 

W związku z koniecznością zastosowania się do wyroku KIO a także biorąc pod uwagę 

stanowisko  Głównej  Księgowej,  zebrała  się  komisja  przetargowa,  powołana  do 

przedmiotowego 

postępowania  zarządzeniem  nr  144/PN/2021.  Komisja  omówiła  tezy 

zawarte  w  wyroku  o  sygn.  KIO  3004/21,  przeanalizowała  wnikliwie  stanowisko  Głównej 

Księgowej  Szpitala  i  podjęła  decyzję  o  przedłożeniu  swojego  stanowiska  Dyrektorowi 

Naczelnemu, Panu J. K. Ze s

potkania komisji została sporządzona notatka, która wraz ze 

stanowiskiem  Głównej  Księgowej  oraz  rekomendacją  Komisji  Przetargowej,  została 

przekazana Dyrektorowi Naczelnemu  

Na podstawie otrzymanych informacji, Kierownik Zamawiającego J. K., podjął decyzję o 

ponownym  unieważnieniu  przedmiotowego  postępowania,  ze  względu  na  brak 

możliwości  zwiększenia  kwoty  na  sfinansowanie  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty  (na 

podstawie art. 255 pkt 3) ustawy Pzp. 

Biorąc powyższe pod uwagę Zamawiający wskazuje, iż zaoferowane ceny przewyższają 

kwotę na sfinansowanie zamówienia. Tym samym zasadnym jest zastosowanie art. 255 pkt 

3)  ustawy  Pzp  jako  podstawy  prawnej  do  unieważnienia  przedmiotowego  postępowania  o 

udzielenie zamówienia. 

Izba  postanowiła  oddalić  wnioski  zamawiającego  o  odrzucenie  odwołania  na 

podstawie art. 528 pkt 3, art. 528 pkt 4 oraz art. 528 pkt 5 ustawy Pzp.  

Stosownie do art. 528 

Izba odrzuca odwołanie, jeżeli stwierdzi, że: 

3) odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie; 

odwołujący  powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania,  dotyczącego  tego  samego 

postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego; 

5)  odwołanie dotyczy  czynności,  którą  zamawiający wykonał  zgodnie z  treścią wyroku  Izby 

lub  sądu  lub,  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  którą 

wykonał zgodnie z żądaniem zawartym w odwołaniu; 

Uzasadniając  wniosek  o  odrzucenie  odwołania  na  podstawie  art.  528  pkt  3  ustawy 

Pzp, zamawiający w trakcie posiedzenia 13 stycznia 2022 r. podniósł, że odwołujący powziął 

informację  o  wysokości  kwoty  przeznaczonej  przez  zamawiającego  na  sfinansowanie 

zamówienia  we  wrześniu  2021  r.  Wskazał,  że  jeśli  odwołujący  uważał,  iż  kwota  ta  jest 

zaniżona, to powinien wnieść odwołanie w terminie liczonym od daty powzięcia informacji o 

tej  okoliczności.  Wniosek  zamawiającego  okazał  się  niezasadny.  Wbrew  stanowisku 

zamawia

jącego odwołanie nie zostało skierowane wobec czynności polegającej na ustaleniu 

kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia,  ale  wobec  czynności  unieważnienia 

postępowania z dnia 21 grudnia 2021 r.  

Uzasadniając  wniosek  o  odrzucenie  odwołania  na  podstawie  art.  528  pkt  4  ustawy 

Pzp, zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z 12 stycznia 2022 r. podniósł, że odwołujący 

powołał  się  w  odwołaniu  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygnięcia Izby zawartego w wyroku z dnia 8 listopada 2021 r. wydanego w sprawie o 

sygn.  akt  KIO  3004/21.  Wniosek 

zamawiającego  okazał  się  oczywiście  niezasadny. 

Przedmiotem 

obecnego  odwołania  była  czynność  unieważnienia  postepowania  z  dnia  21 

grudnia 2021 r. co do 

której odwołujący sformułował obecnie zarzuty, iż nie uwzględnia ona 

wskazówek wynikających z wyroku Izby z dnia 8 listopada 2021 r. Oczywistym jest, że Izba 

w wyroku z dnia 8 listopada 2021 r. nie mogła wypowiadać się o zgodności z tym wyrokiem 

czynności  podjętej  przez  zamawiającego  dopiero  w  dniu  21  grudnia  2021  r.  Wobec 

powyższego wniosek oddalono.  

Uzasadniając  wniosek  o  odrzucenie  odwołania  na  podstawie  art.  528  pkt  5  ustawy 

Pzp, zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z 12 stycznia 2022 r. podniósł, że odwołanie 

dotyczy  czynności,  którą  zamawiający  wykonał  zgodnie  z  treścią  wyroku  Izby  z  dnia  8 

listopada  2021  r.  wydanego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3004/21.  Wniosek 

zamawiającego 

okazał  się  oczywiście  niezasadny.  Jak  wynikało  z  sentencji  ww.  wyroku  Izba  nakazała 

zamawiającemu  „unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania.”.  Realizując  ww. 

wyrok  zam

awiający  unieważnił  czynność  unieważnienia  postępowania  pismem  z  dnia  1 

grudnia  2021  r. 

Obecne  odwołanie  nie  zostało  zatem  wniesione  wobec  ww.  czynności 

wykonanej zgodnie z wyrokiem Izby. 

Wobec powyższego wniosek podlegał oddaleniu. 

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie. 

Skład  orzekający  Izby  w  analizowanej  sprawie  stwierdził,  że  rację  ma  odwołujący 

podnosząc w odwołaniu, że zamawiający nie zastosował się do wskazówek wynikających z 

uzasadnienia  wyroku  Izby  z  8  listopada  2021  r.,  wydanego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO 

Na  wstępie  podkreślenia  wymagało,  że  skoro  zamawiający  nie  skorzystał  z 

uprawnienia 

do zaskarżenia ww. wyroku, to jego obowiązkiem było zastosować się do  jego 

treści. 

Przypomnieć należało, że Krajowa Izba Odwoławcza, wyrokiem z 8 listopada 2021 r., 

wydanym  w  sprawie  o 

sygn.  akt  KIO  3004/21  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie 

czynności  unieważnienia  postępowania.  W  uzasadnieniu  ww.  orzeczenia  Izba  wskazała 

m.in. iż:  

„Izba podkreśla, że przepisy Pzp nie zawierają obowiązku zamawiającego do podwyższenia 

kwoty,  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  do  ceny 

najkorzystniejszej  oferty.  Nie  wymaga  także  udawadniania  faktu  braku  możliwości 

zwiększenia  kwoty  podanej  na  etapie  otwarcia  ofert.  Jednakże  zdaniem  Izby  w  sytuacji, 

kiedy  brak  wystarczającej  kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia  skutkuje  unieważnieniem 

postępowania,  to  zamawiający  winien  wykazać,  że  albo  cena  złożonych  ofert  jest  zbyt 

wysoka  - 

chociażby  w  odniesieniu  do  realizowanych  podobnych  umów  we  wcześniejszym 

okresie,  że  niezasadnym  byłoby  wydatkowanie  tak  wysokiej  kwoty  na  realizację  takiego 

zamówienia, albo popełniono błąd w szacowaniu wartości zamówienia. Niewątpliwym jest, że 

ustalenie  wartości  zamówienia  poprzez  dokonanie  jego  szacowania,  jest  bezpośrednią 

informacja dla zamawiającego, jaką w przybliżeniu kwotę należy zarezerwować w budżecie, 

aby  móc  realizować  tego  typu  zamówienia.  Oczywiście  kwestie  te  są  indywidualne  dla 

każdego zamówienia, odstępstwa od wartości szacunkowej w granicach kilku, czy nawet do 

30  %  cen  złożonych  ofert  jest  normalną  sytuacją  rynkową  –  nie  wiąże  się  z  obligatoryjna 

potrzebą  wyjaśniania  zaoferowanej  ceny.  Natomiast  sytuacja,  kiedy  zamawiający 

przeznacza  na  sfinansowanie  zamówienia  kwotę  stanowiącą  niewiele  ponad  1/3  kwoty 

szacunkowej, musi budzić uzasadnione wątpliwości w tym zakresie.”. (…) 

„Pomimo  powyższych  okoliczności  zamawiający  przeznaczył  na  sfinansowanie 

zamówienia to 1 771 200,00 zł brutto, czyli około 1/3 wartości szacunkowej powiększonej o 

podatek VAT. Zamawiaj

ący uzasadniając tak drastyczne zmniejszenie kwoty przeznaczonej 

dla sfinansowania zamówienia w porównaniu z kwotą, jaką oszacował wartość zamówienia 

podał,  że  wpływ  na  ten  fakt  miał  między  innymi:  stan  pandemii  Covid-19  i  zwiększone 

wydatki  na  asortyment 

niezbędny  do  prawidłowego  funkcjonowania  szpitala,  oddanie  do 

użytku  nowego  szpitala  Centrum  Medycyny  Nieinwazyjnej  Etap  II,  konieczność  szukania 

oszczędności  w  celu  zapewnienia  płynności  finansowej  zagrożonej  stanem  epidemicznym 

oraz  „Nasycenie  rynku”  podmiotami  świadczącymi  usługi  z  zakresu  obsługi  prawnej 

podmiotów  leczniczych.  Izba  oceniając  powyższe  uznaje,  że  żadna  ze  wskazanych 

okoliczności nie powstała dopiero pomiędzy szacowaniem wartości zamówienia, a terminem 

otwarcia ofert.  Żadna  z tych okoliczności  nie została poparta jakimkolwiek dowodem,  są  to 

tylko  ogólnikowe  stwierdzenia  zamawiającego,  a  do  tego  częściowo  nieprawdziwe,  co 

wywodził  dowodowo  odwołujący.  Za  takim  stanowiskiem  Izby  przemawia  chociażby 

okoliczność  ostatnia,  gdzie  zamawiający  podaje,  że  na  rynku  występuje  nasycenie 

podmiotami świadczącymi usługi z zakresu obsługi prawnej. Gdyby tak było, to nie zostałyby 

złożone tylko dwie oferty w postępowaniu. Podać należy, że nie została złożona jakakolwiek 

oferta  z  terenu  trójmiasta  czy  nawet  województwa  pomorskiego.  Niewątpliwym  jest,  że 

wymienione  powyżej  przez  zamawiającego  okoliczności  już  występują  na  rynku,  w 

szczególności stan epidemii Covid -19 i nie zostało w żaden sposób wykazane, że nastąpiło 

pogorszenie  sytuacji  finansowej  szpitala  U

CK  w  sposób  zmuszający  do  ograniczenia 

realizacji określonych usług, czy też renegocjacji zawartych już umów. Na pewno nic takiego 

nie  miało  miejsca  w  zakresie  realizacji  umowy  obejmującej  usługi  prawne  dotychczas 

świadczone przez podmiot składający ofertę w postepowaniu.”. (…) 

„Reasumując  powyższe  Izba  uznaje,  że  zamawiający  nie  ma  obowiązku 

podwyższania kwoty na sfinansowanie zamówienia, jest to jego prawo, ale w sytuacji – jak w 

tym  postępowaniu,  kiedy  zamawiający  przeznacza  na  sfinansowanie  zamówienia  kwotę 

trzykrotnie  niższą  niż  kwota  wynikająca  oszacowania  zamówienia  to  zamawiający 

zobowiązany jest do wykazania, jakie szczególne okoliczności zaistniały, które zmusiły go do 

tak  radykalnej  zmiany,  a  w  konsekwencji  do  anulowania  postępowania  poprzez  jego 

unieważnienie.  W  innym  przypadku  mogą  wystąpić  uzasadnione  obawy,  co  do 

przestrzegania  zasady  uczciwej  konkurencji  i  przejrzystości  przewidzianej  w  art.  16  ust.1 

Pzp.

”. 

Jak wynika

ło z przytoczonych powyżej fragmentów uzasadnienia wyroku Izby z dnia 8 

list

opada  2021  r.,  zamawiający  –  w  specyficznych  okolicznościach  analizowanej  sprawy, 

jakimi 

było  przeznaczenie  na  sfinansowanie  zamówienia  kwoty  stanowiącej  zaledwie  1/3 

wartości szacunkowej zamówienia - zobowiązany został do wykonania zaleceń szczegółowo 

opisanych 

przez Izbę. 

Po  pierwsze,  Izba  w  poprzednim  orzeczeniu  wyt

knęła  zamawiającemu,  że 

powoływane  przez  niego  ówcześnie  okoliczności  mające  uzasadniać  zmniejszenie  kwoty 

przeznaczonej na sfinansowanie 

zamówienia do wartości 1/3 wartości szacunkowej (to jest: 

stan  pandemii  Covid-

19  i  zwiększone  wydatki  na  asortyment  niezbędny  do  prawidłowego 

funkcjonowania  szpitala,  oddanie  do  użytku  nowego  szpitala  Centrum  Medycyny 

Nieinwazyjnej  Etap  II,  konieczność  szukania  oszczędności  w  celu  zapewnienia  płynności 

finansowej  zagrożonej  stanem  epidemicznym  oraz  „Nasycenie  rynku”  podmiotami 

świadczącymi usługi z zakresu obsługi prawnej podmiotów leczniczych) nie powstały dopiero 

w  okresie 

pomiędzy  szacowaniem  wartości  zamówienia,  a  terminem  otwarcia  ofert.  Innymi 

słowy  Izba  w  wyroku  z  dnia  8  listopada  2021  r.  uznała,  że  zamawiający  mógł  się  powołać 

tylko  na  takie 

okoliczności,  które  zaistniały  między  datą  szacowania  wartości  zamówienia, 

przypad

ającą w czerwcu 2021 r. a datą otwarcia ofert, to jest 21 września 2021 r. Powyższe 

I

zba wywiodła z treści art. 83 Pzp, który stanowi, że: 

Zamawiający  publiczny,  przed  wszczęciem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia, 

dokonuje analizy potrzeb i wymagań, uwzględniając rodzaj i wartość zamówienia. 

2. Analiza, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności: 

1) badanie możliwości zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb z wykorzystaniem zasobów 

własnych; 

2) rozeznanie rynku: 

a) w aspekcie alternatywnych środków zaspokojenia zidentyfikowanych potrzeb, 

b) w aspekcie możliwych wariantów realizacji zamówienia albo wskazuje, że jest wyłącznie 

jedna możliwość wykonania zamówienia. 

3. Analiza, o której mowa w ust. 1, wskazuje: 

1) orientacyjną wartość zamówienia dla każdego ze wskazanych wariantów, o których mowa 

w ust. 2 pkt 2 lit. b; 

2) możliwość podziału zamówienia na części; 

3) przewidywany tryb udzielenia zamówienia; 

4)  możliwość  uwzględnienia  aspektów  społecznych,  środowiskowych  lub  innowacyjnych 

zamówienia; 

5) ryzyka związane z postępowaniem o udzielenie i realizacją zamówienia. 

Izba w tej sprawie stwierdziła, że pełnomocnik zamawiającego w trakcie rozprawy w 

dniu  13  stycznia 

2022  r.  oświadczył  wyraźnie  do  protokołu:  „Zamawiający oświadcza,  że  w 

momencie  wszczęcia  postępowania  posiadał  wiedzę,  że  usługa  zamawiana  jest  mu 

potr

zebna, natomiast wszczynając postępowanie miał zabezpieczone środki na kwotę 1 mln 

700  zł”.  Powyższe  oświadczenie  pełnomocnika  zamawiającego  dowodziło,  że  żadna  z 

okoliczności,  na  jakie  powoływał  się  zamawiający  ówcześnie  jak  i  na  rozprawie  w  dniu  13 

stycznia  2022  r., 

nie  powstały  dopiero  pomiędzy  szacowaniem  wartości  zamówienia,  a 

terminem  otwarcia  ofert  i  to  nie  one 

były  powodem  ustalenia  kwoty  przeznaczonej  na 

sfinansowanie 

zamówienia na poziomie równym 30% wartości szacunkowej zamówienia. W 

związku  z  powyższym  Izba  w  analizowanej  sprawie  stwierdziła,  że  zamawiający  nie 

zastosował  się  do.  ww.  wskazówek  i  nakazów  wynikających  z  uzasadnienia  wyroku  Izby 

wydanego w sprawie sygn. akt KIO 3004/21.  

Po  drugie,  z  mocy  ww.  wyroku  z  8  listopada  2021  r.  z

amawiający  zobowiązany  był 

kolejno do ustalenia, jednej 

z dwóch następujących okoliczności. Zamawiający zobowiązany 

został  do  stwierdzenia,  że  albo  cena  złożonych  ofert  jest  zbyt  wysoka  -  chociażby  w 

odniesieniu do realizowanych podobnych umów we wcześniejszym okresie, że niezasadnym 

byłoby wydatkowanie tak wysokiej kwoty na realizację takiego zamówienia, albo popełniono 

błąd w szacowaniu wartości zamówienia. 

Jak wynikało z uzasadnienia faktycznego czynności unieważnienia z 21 grudnia 2021 

r.,  jak  i  z  notatki  z  posiedzenia  komisji  przetargowej,  opinii 

głównej  księgowej  i  innych 

dokumentów  wewnętrznych  zamawiającego,  zalegających  w  dokumentacji  postępowania, 

zamawiający  nie  ustalił,  aby  ceny  ofertowe  uzyskane  w  postępowaniu  odbiegały  od  cen 

realizowanych 

umów we wcześniejszym okresie, tak że niezasadnym byłoby wydatkowanie 

kwoty  na  rea

lizację  zamówienia.  W  uzasadnieniu  faktycznym  czynności,  jak  i  w 

dokumentach  przekazanych  przez 

zamawiającego  próżno  było  szukać  tego  typu  ustaleń. 

Wobec 

powyższego uznano, że zamawiający nie ustalił ww. faktu, pomimo nakazu Izby. 

Z

amawiający alternatywnie zobowiązany był do zbadania, czy wobec tak drastycznej 

różnicy między wartością szacunkową zamówienia a kwotą przeznaczoną na sfinansowanie 

zamówienia,  nie  popełniono  błędu  przy  określeniu  wartości  szacunkowej  zamówienia.  Izba 

stwierdziła,  że  tego  typu  ustaleń  również  brak  było  w  uzasadnieniu  faktycznym  czynności 

unieważnienia, notatkach z posiedzenia komisji i opinii głównego księgowego. Co więcej, w 

trakcie rozprawy w dniu 13 stycznia 2022 r. pełnomocnik zamawiającego przyznał wyraźnie, 

że wartość szacunkowa zamówienia została ustalona przez zamawiającego w czerwcu 2021 

r.  na  kwotę  aż  3.600.000  zł  netto  z  należytą  starannością.  Wobec  powyższego  należało 

dojść  do  wniosku,  że  zamawiający  nie  zastosował  się  do  ww.  wskazówek  wynikających 

wyraźnie z uzasadnienia wyroku Izby z dnia 8 listopada 2021 r.  

J

ak wynikało z treści uzasadniania faktycznego wyroku Izby z dnia 8 listopada 2021 r, 

wydanego  w  sprawie  o  sygn.  akt  KIO  3004/21  kolejnym  powodem 

uwzględnienia 

poprzedniego 

odwołania  było  to,  że  zamawiający  ówcześnie  nie  sporządził  prawidłowego 

uzasadnienia 

faktycznego  czynności  unieważnienia.  Izba  w  ww.  wyroku  wskazała,  że 

zamawiający  nie  przeprowadził  i  nie  utrwalił  na  piśmie,  jakie  działania  podjął  celem 

zwiększenia  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia,  w  nietypowych 

okolicznościach danej sprawy. 

Odwołujący  w  uzasadnieniu  zarzutów  obecnego  odwołania  podniósł,  że  również 

uzasadnienie 

faktyczne kolejnej, czyli zaskarżonej czynności unieważnienia postępowania z 

dnia  21  grudnia  2021  r.,  nie  odpowiada

ło  ww.  wskazówkom  Izby.  Odnosząc  się  do  tego 

zarzutu  Izba  w  analizowanej  sprawie 

stwierdziła,  że  uzasadnienie  faktyczne  obecnej 

czynności  unieważnienia  postępowania  okazało  się  szczątkowe,  lakoniczne  i  nie 

odpowiadało nakazom Izby wynikającym z wyroku z dnia 8 listopada 2021 r. 

Już w poprzednim wyroku z dnia 8 listopada 2021 r. wydanym w sprawie o sygn. akt 

KIO  3004/21  Izba,  odnosząc  się  do  uzasadnienia  faktycznego  pierwszej  czynności 

unieważnienia  postępowania,  wskazała,  że  wykonawcy  winni  mieć  możliwość  zapoznania 

się z wszelkimi okolicznościami, mającymi wpływ na tego rodzaju czynność zamawiającego. 

Izba wytknęła zamawiającemu, że Brak wykazania, jakie czynności zamawiający podjął, aby 

móc zwiększyć kwotę na sfinansowanie zamówienia, ale okazały się one nieskuteczne, jest 

podstawą  do  uznania  przez  Izbę  także  zasadności  zarzutu  o  braku  właściwego  podania 

uzasadnienia faktycznego i prawnego w informacji o unieważnieniu postępowania. Powyższe 

spostrzeżenia  Izby  powinny  stanowić  dla  zamawiającego  jasną  wskazówkę,  jak  –  w 

okol

icznościach  danej  sprawy  –  powinno  wyglądać  uzasadnienie  faktyczne  czynności 

unieważnienia postępowania. 

Izba  stwierdziła,  że  sporządzone  przez  zamawiającego  uzasadnienie  czynności 

unieważnienia  postępowania  z  21  grudnia  2021  r.,  nie  odpowiadało  ww.  zaleceniom  Izby. 

Wywody  zawarte  w  uzasadnieniu  sprowadz

ały  się  de  facto  jedynie  do  przytoczenia  stanu 

faktycznego  do  wydania  przez  Izbę  wspomnianego  wyroku  i  zawierały  ogólnikową 

informację, że główna księgowa szpitala zajęła stanowisko o braku możliwości zwiększenia 

kwoty  na  sfinansowanie  zamówienia  do  wartości  oferty  najkorzystniejszej  cenowo.  W 

szczególności  w  uzasadnieniu  faktycznym  czynności  unieważnienia  postępowania  próżno 

było szukać jakiejkolwiek informacji na temat tego, jakie powody skłoniły główną księgową do 

zajęcia takiego stanowiska. Na ten temat w uzasadnieniu nie podano jakichkolwiek danych. 

W tym 

kontekście należało zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 260 ust. 1 ustawy Pzp, o 

u

nieważnieniu  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zamawiający  zawiadamia 

równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  lub  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w 

postępowaniu  lub  zostali  zaproszeni  do  negocjacji  –  podając  uzasadnienie    faktyczne  i 

prawne.  Jak  wynika 

z  przywołanego  przepisu  Pzp,  na  zamawiającego  został  nałożony 

obowiązek  nie  tylko  poinformowania  wykonawcy  o  czynności  unieważnienia,  ale  także 

sporządzenia  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  takiej  czynności.  Sporządzenie 

uzasadnienia  faktyczneg

o  czynności  unieważniania  ma  doniosłe  znacznie.  To  bowiem  w 

oparciu  o  ten  dokument  wykonawcy 

dowiadują  się  o  motywach,  jakie  legły  u  podstaw 

czynności  zamawiającego.  Na  podstawie  argumentacji  w  nim  zawartej  wykonawcy 

podejmują  decyzję  o  skorzystaniu  lub  nie  ze  środków  ochrony  prawnej  przysługujących  im 

wobec tej czynności.  

Izba  podziela  w  całej  rozciągłości  stanowisko  o  doniosłości  instytucji  uzasadnienia 

czynności  zamawiającego,  wyrażone  w  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  15 

lipca 2011 r., XXIII Wydział Gospodarczy Odwoławczy, sygn. akt sygn. akt XXIII Ga 416/11, 

iż  „(…)  Z  punktu  widzenia  Zamawiającego,  oznacza  to  że  nie  może  on  zmienić  ani 

rozszerzać  podstawy  faktycznej  decyzji  o  wykluczeniu  wykonawcy  z  postępowania  po 

wniesieniu  przez  tego  drugiego  odwołania.  W  świetle  związania  KIO,  Sądu  Okręgowego  i 

Odwołującego  zarzutami  podniesionymi  w  odwołaniu,  sprzeczne  z  naczelną  zasadą 

postępowania cywilnego, jaką jest zasada równouprawnienia stron, byłoby dopuszczenie do 

rozszerzenia  podstawy  faktycznej  decyzji  o  wykluczeniu  Odwołującego.  Wobec  związania 

swoimi  zarzutami,  Odwołujący  nie  mógłby  bowiem  odnieść  się  do  nowych  okoliczności 

przedstawionych  przez  Zamawiającego,  po  wniesieniu  odwołania.  Z  tych  względów 

postępowanie  Zamawiającego,  polegającego  na  przedstawieniu  nowych  dowodów  w 

odpowiedzi  na  odwołanie  i  skardze,  nie  można  traktować  jedynie  jako  rozszerzenia 

argumentacji  zawartej  w  decyzji  o  wykluczeniu.  Powyższej  wykładni  nie  podważa  zasada 

ekonomiki  procesowej  ani  zasada  dyspozycyjności  formalnej  czyli  rozporządzania  przez 

stronę czynnościami procesowymi. Zasady te aczkolwiek ważne, nie mogą mieć charakteru 

dominującego.  Z  punktu  widzenia  naczelnych  zasad  postępowania  cywilnego  z  pewnością 

ważniejszą  rolę  odgrywa  zasada  równouprawnienia  stron  a  dokładniej  zasada  równości 

środków procesowych. Podsumowując, skoro Odwołujący – wykonawca był związany swoimi 

zarzutami zawartymi w odwołaniu to również Zamawiający był związany podstawą faktyczną 

decyzji od której to odwołanie wniesiono. Dopuszczenie do rozszerzenia podstawy faktycznej 

decyzji  przez  Zamawiającego  uniemożliwiłoby  jednocześnie  Odwołującemu  –  wykonawcy 

przedstawienie  zarzutów,  co  do  tych  nowych  okoliczności.  Wobec  tego  dowody  zgłoszone 

przez  Zamawiającego  jako  dotyczące  okoliczności  związanych  z  rozszerzoną  podstawą 

faktyczną decyzji o wykluczeniu, nie mogły zostać uwzględnione (…)”.  

Orzeczenie 

Sądu  to  dotyczyło  wprawdzie  instytucji  uzasadnienia  czynności 

wykluczenia  wykonawcy

,  jednakże  poglądy  tam  wyrażone  znajdują  także  zastosowanie  do 

uzasadnienia 

czynności  unieważnienia  postępowania.  Zasadnym  wydaje  w  tym  miejscu 

przywołanie również wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 stycznia 

2010  r.  w  sprawie  C-

406/08  Uniplex,  który  wskazuje,  iż:  „W  tym  względzie  należy 

przypomnieć,  że  zgodnie  z  art.  1  ust.  1  dyrektywy  89/665  państwa  członkowskie  są 

zobowiązane  do  zapewnienia,  iż  sprzeczne  z  prawem  decyzje  instytucji  zamawiających 

mogą skutecznie i możliwie szybko  podlegać odwołaniu.  Tymczasem fakt,  że kandydat  lub 

oferent dowiaduje się, że jego kandydatura lub oferta zostały odrzucone nie pozwala mu na 

skuteczne  wniesienie  odwołania.  Takie  informacje  nie  są  wystarczające,  aby  umożliwić 

kandydatom  lub  ofere

ntom  wykrycie  wystąpienia  naruszenia  prawa,  które  może  być 

przedmiotem  odwołania.  Wyłącznie  po  poinformowaniu  zainteresowanego  kandydata  lub 

oferenta  o  motywach  wykluczenia  go  z  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  może  on 

nabrać  wyraźnego  przekonania  co  do  występowania  ewentualnego  naruszenia 

obowiązujących przepisów, jak też co do możliwości wniesienia odwołania. Wynika  z tego, 

że  cel  założony  w  art.  1  ust.  1  dyrektywy  89/665,  jakim  jest  zagwarantowanie  skutecznych 

środków odwoławczych w razie naruszenia przepisów obowiązujących w zakresie zamówień 

publicznych,  może  zostać  osiągnięty,  wyłącznie  jeśli  bieg  terminów  wyznaczonych  do 

wniesienia  takich  środków  odwoławczych  rozpoczyna  się  od  dnia,  w  którym  skarżący 

dowiedział  się  lub  powinien  był  dowiedzieć  się  o  podnoszonym  naruszeniu  rzeczonych 

przepisów”.  

Przenosząc  powyższe  rozważania  na  grunt  przedmiotowej  sprawy  Izba  stwierdziła, 

że  odwołujący  dopiero  na  rozprawie  dowiedział  się  od  zamawiającego  o  rzeczywistych, 

konkretnych  motywach 

zaskarżonej  czynności.  Dopiero  w  trakcie  rozprawy  zamawiający 

poinformował  odwołującego,  dlaczego  jego  zdaniem  niemożliwe  było  zwiększenie  kwoty 

finansowania  do  ceny  oferty  najkorzystniejszej.  Dopiero  w  trakc

ie  rozprawy  zamawiający 

ujawnił  bowiem,  że  na  przeszkodzie  zwiększeniu  finansowania  stanęły  następujące 

okoliczności: 

a) 

stan zaległości ze strony NFZ na nadwykonania usług medycznych,  

b)  wydanie  decyzji  przez  W

ojewodę  Pomorskiego  co  do  konieczności  utworzenia  i 

utrzymania 

przez zamawiającego tzw. „łóżek covidowych”, 

c)  ujemne saldo na rachunku 

zysków i strat zamawiającego w okresie październik-listopad 

2021r., 

d) 

wzrost cen za podstawowe wyroby medyczne jednorazowego użytku tj. maski, rękawice i 

fartuchy w okresie styczeń-grudzień 2021 r. 

e)  wzrost cen zakupu energii elektrycznej i gazu ziemnego,  

f) 

konieczność  zakupu  towarów  i  usług  niezbędnych  po  pożarze  w  niektórych 

pomieszczeniach z

amawiającego. 

Izba stwierdziła, że ujawnienie ww. rzeczywistych powodów unieważnienia postępowania 

odwołującemu  dopiero  w  trakcie  rozprawy  należało  uznać  za  spóźnione,  z  przyczyn 

omówionych wcześniej. 

Wobec  powyższego  Izba,  działając  na  podstawie  art.  541  Pzp,  postanowiła  oddalić 

wnioski  zarówno  zamawiającego  jak  i  odwołującego  o  przeprowadzenie  dowodów  z 

dokumentów,  dotyczących  ww.  okoliczności,  jako  powołanych  dla  zwłoki.  Izba  stwierdziła 

bowiem, 

że  dokumenty  te  służyły  wykazaniu  faktów,  niemających  znaczenia  dla 

rozstrzygnięcia  sprawy,  w  kontekście  sporządzonego  przez  zamawiającego  uzasadnienia 

faktycznego 

zaskarżonej czynności. Podkreślenia wymaga także, że zgodnie z art. 555 Pzp, 

Izba nie może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu. 

Kierując  się  powyższymi  rozważaniami,  Izba  stwierdziła,  że  zamawiający  naruszył  art. 

255 pkt 3 i art. 16 Pzp. 

Stosownie  do  art.  553  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.  jedn.  Dz.  U.  z  2021  r.  poz.  1129  ze  zm.), 

o  oddaleniu  odwołania  lub  jego 

uwzględnieniu  Izba  orzeka  w  wyroku.  W  pozostałych  przypadkach  Izba  wydaje 

postanowienie

.  Orzeczenie  Izby,  o  którym  mowa  w  pkt  1  sentencji,  miało  charakter 

merytoryczny,  gdyż  odnosiło  się  do  uwzględnienia  odwołania.  Z  kolei  orzeczenie  Izby 

zawarte w pkt 2 sentencji miało charakter formalny, gdyż dotyczyło kosztów postępowania, a 

zatem  było  postanowieniem.  O  tym,  że  orzeczenie  o  kosztach  zawarte  w  wyroku  Izby  jest 

postanowieniem  przesądził  Sąd  Najwyższy  w  uchwale  z  8  grudnia  2005  r.  III  CZP  109/05 

(OSN  2006/11/182).  Z  powołanego  przepisu  art.  553  ust.  1  ustawy  Pzp  wynika  zakaz 

wydawania przez Izbę orzeczenia o charakterze merytorycznym w innej formie aniżeli wyrok. 

Z  uwagi  zatem  na  zbieg  w  jednym  orzeczeniu 

rozstrzygnięć  o  charakterze  merytorycznym 

(pkt  1  sentencji)  i  formalnym  (pkt  2  sentencji),  całe  orzeczenie  musiało  przybrać  postać 

wyroku.  

Zgodnie  z  przepisem  art.  554  ust.  1  pkt  1  ustawy 

Pzp,  Krajowa  Izba  Odwoławcza 

uwzględnia odwołanie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, 

które  miało  wpływ  lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  konkursu  lub  systemu  kwalifikowania  wykonawców.  W  analizowanej  sprawie 

stwierdzone naruszenia ustawy Pzp, 

mogą mieć istotny wpływ na wynik postępowania. 

W świetle art. 554 ust. 3 pkt 1 ustawy Pzp, uwzględniając odwołanie, Izba może jeżeli 

umowa nie została zawarta: 

a) nakazać wykonanie lub powtórzenie czynności zamawiającego albo 

b) nakazać unieważnienie czynności zamawiającego, albo 

c)  nakazać  zmianę  projektowanego  postanowienia  umowy  albo  jego  usunięcie,  jeżeli  jest 

niezgodne z przepisami ustawy. 

W  konsekwencji  Izba  nakazała  zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

unieważnienia postępowania, w sposób opisany w pkt 1 sentencji. 

Wobec powyższego, na podstawie art. 554 ust. 1 pkt 1 i art. 554 ust. 3 pkt 1 ustawy 

Pzp, orzeczono jak w pkt 1 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  557  ustawy  Pzp,  w  wyroku  oraz  w 

postanowieniu  kończącym 

postępowanie odwoławcze Izba rozstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei 

w świetle art. 575 ustawy Pzp, strony oraz uczestnik postępowania odwoławczego wnoszący 

sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. 

Jak  wskazuje  się  w  piśmiennictwie,  reguła  ponoszenia  przez  strony  kosztów 

postępowania odwoławczego stosownie do wyników postępowania odwoławczego oznacza, 

że  „obowiązuje  w  nim,  analogicznie  do  procesu  cywilnego,  zasada  odpowiedzialności  za 

wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają  ostatecznie  stronę 

„przegrywającą” sprawę (por. art. 98 § 1 k.p.c.)” Jarosław Jerzykowski, Komentarz do art.192 

ustawy - 

Prawo zamówień publicznych, w: Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M. 

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, LEX, 2014, wydanie VI.  

W  analizowanej  sprawie  Izba 

uwzględniła  odwołanie.  Odpowiedzialność  za  wynik 

postępowania  ponosił  zatem  zamawiający.  Na  koszty  postępowania  składał  się  wpis  od 

odwołania  uiszczony  przez  odwołującego  w  kwocie  15.000  zł  oraz  wynagrodzenie 

pełnomocnika odwołującego w kwocie 3.600 zł, ustalone na podstawie rachunku złożonego 

do akt sprawy. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  o  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono 

stosownie do wyniku postępowania - na podstawie art. 557 oraz art. 575 ustawy Pzp oraz w 

oparciu  o  przepisy  §  7  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  §  5  pkt  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów 

postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od 

odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ………………….…