KIO 1884/23 WYROK dnia 14 lipca 2023 r.

Sygn. akt: KIO 1884/23 

WYROK 

z dnia 14 lipca 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:   Marzena Teresa Ordysińska  

Protokolant:           

Aldona Karpińska   

po  rozpoznaniu  na rozprawie  w  dniu  12  lipca  2023  r. 

w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  30 czerwca  2023  r.  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o udzielenie  zamówienia  BASMA  SECURITY  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie,  CERBER  OCHRONA  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Liwie  i  MW  SCORTA  spółka  z ograniczoną 

odpowiedzialnością  w Warszawie  w postępowaniu  prowadzonym  przez  Sąd Rejonowy 

dla Warszawy Pragi-

Południe w Warszawie 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Sądowi Rejonowemu  dla  Warszawy  Pragi-Południe 

w Warszawie 

unieważnienie  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  powtórzenie 

czynności badania i oceny ofert, w tym odrzucenie oferty złożonej przez Agencję Ochrony 

Osób  i  Mienia  D.S.  Fokus  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie  na 

podstawie art. 226 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 224 ust. 6 Prawa zamówień publicznych. 

Kosztami  postępowania  obciąża  Sąd Rejonowy  dla  Warszawy  Pragi-Południe 

w Warszawie i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  BASMA  SECURITY  spółka 

z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie,  CERBER  OCHRONA  spółka 

z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Liwie  i  MW  SCORTA  spółka  z ograniczoną 

odpowiedzialnością w Warszawie tytułem wpisu od odwołania; 

2.2. zasądza od Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie na rzecz 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  BASMA  SECURITY 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie,  CERBER  OCHRONA 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Liwie  i  MW  SCORTA  spółka 

z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych zero groszy), stanowiącą koszty postępowania odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 579 ust. 1 i 580 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo 

zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2022  r.,  poz.  1710  z  późń.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  – 

w 

terminie 14  dni  od  dnia jego doręczenia  -  przysługuje skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………….. 

Sygn. akt KIO 1884/23 

U z a s a d n i e n i e 

I. 

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie (dalej: Zamawiający), prowadzi 

na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych 

(Dz.  U.  z 

2021  r.  poz.  1129  ze  zm.;  dalej:  Prawo  zamówień  publicznych)  postępowanie 

o 

udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest świadczenie usług ochrony 

fizycznej gmachu Sądów przy ul. Terespolskiej 15A oraz ZKSS w obiekcie przy ul. Owsiana 

12 w Warszawie, numer referencyjny: ZP-Pd/G/2/2023. 

W  dniu  30  czerwca  2023  r.  w  tymże  postępowaniu,  przez  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  BASMA  ECURITY  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Warszawie,  CERBER  OCHRONA  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Liwie  i  MW  SCORTA  spółka  z ograniczoną  odpowiedzialnością 

w 

Warszawie (dalej: Odwołujący) zostało wniesione odwołanie. 

Odwołujący  zarzucał  Zamawiającemu naruszenie  art.  226  ust.  1  pkt  8  oraz  art.  224 

ust.  6  Prawa  zamówień  publicznych  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  D.S.  Fokus  z 

powodu rażąco niskiej ceny pomimo, że D.S. Fokus została wezwana przez Zamawiającego 

do  udzielenia  wyjaśnień  ceny  i  w  złożonych  wyjaśnieniach  nie  wykazała,  że  cena  nie  jest 

rażąco  niska,  a  wręcz  przeciwnie  -złożone  wyjaśnienia  dowodzą,  że  oferta  D.S.  Fokus 

zawiera rażąco niską cenę. 

W konsekwencji podniesionego zarzut, Odwołujący wnosił o: 

a)  unieważnienia  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  oraz  powtórzenia  czynności 

badania i oceny ofert, 

b) odrzucenie oferty D.S. Fokus 

c) ponownego dokonania czynności wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  na  rozprawie  wnosił  o  oddalenie 

odwołania. 

Podnosił,  że  w  złożonym  odwołaniu  Odwołujący  arbitralnie  wskazał,  że  „w  okresie 

tylko jednego miesiąca DS. Fokus na wynagrodzenia pracowników musi przeznaczyć kwotę 

145.532,73  zł  brutto,  a  w  formularzu  ofertowym  zaproponował  kwotę  w  wysokości 

131.456,25  zł.”.  Dodatkowo  na  poparcie  tej  tezy  Odwołujący  przytoczył  własne  obliczenia 

mające  wskazywać,  że  Wykonawca  „nie  doszacował  kosztów  realizacji  umowy,  a  w 

konsekwencji  zaoferował  cenę  nierealną,  nie  gwarantującą  zachowania  minimalnego 

wynagrodzenia wynikającego z przepisów prawa.” Z wyliczeń tych wynikać ma, że ,faktyczne 

koszty  pracodawcy  wynoszą: (4.556,71  zł  +  361,63  zł  +  14,59 zł)  /168  h  =  29,36  zł  (brutto 

w 

rozumieniu  kosztów  brutto  wynagrodzenia  w  ramach  umowy  o  pracę)  co  stanowi  koszt 

netto  wykonawcy,  powiększony  zgodnie  z  art.  7  ustawy  o  podatku  od  towarów  i  usług  o 

podatek VAT w wysokości 23 %, tj. łącznie 29,36 zł + 23 % VAT = 36,11 zł brutto. Zgodnie 

z 

przedstawioną kalkulacją DSFokus skalkulował cenę oferty w oparciu o stawkę godzinową 

w  wysokości  35,05  zł  brutto,  co  potwierdza  niedoszacowanie  kosztów  związanych  z 

realizacją umowy zgodnie z wymaganiami zamówienia.” 

Analiza  cytowanej  wyżej  części  uzasadnienia  odwołania  wymaga  w  pierwszej 

kolejności stwierdzenia, że ustalona przez Odwołującego kwota za 1 roboczogodzinę usługi 

mającej  być realizowaną na  rzecz  Zamawiającego na  poziomie  36,11 zł brutto pomnożona 

przez miesięczną ilość godzin tej usługi na poziomie 3750 godzin daje kwotę 135 412,50 zł 

(wobec  ceny  ofertowej  Wykonawcy  na  poziomie  131  456,25  zł,  co  jest  kwotą  niższą  od 

wzorca pr

zedstawionego przez Odwołującego o kwotę 3 956,25 zł, tj. o jedynie 3 %), nie zaś 

„kwotę 145.532,73 zł brutto” podawaną przez Odwołującego na wstępie jako minimalny koszt 

wynagrodzenia pracowników. 

Po  drugie  wymaga  wskazania  że  kwestionowany  przez  Odwołującego  brak 

uwzględniania  w  kalkulacji  „kosztów  świadczenia  urlopowego  w  wysokości  361,63  zł  oraz 

kosztów  wynagrodzenia  chorobowego  w  wysokości  14,59  zF,  wynika  z  tego  że:  zgodnie  z 

art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 04 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych 

„świadczenie urlopowe, o którym mowa w ust. 4, wypłaca pracodawca raz w roku każdemu 

pracownikowi  korzystającemu  w  danym  roku  kalendarzowym  z  urlopu  wypoczynkowego 

w 

wymiarze  co  najmniej  14  kolejnych  dni  kalendarzowych.’’  Tym  samym  ,.pracownik  traci 

prawo  do  świadczenia  urlopowego  w  danym  roku,  jeśli  podzieli  urlop  w  tym  roku  tak,  że 

żadna  z  jego  części  nie  będzie  stanowiła  co  najmniej  14  kolejnych  dni  kalendarzowych.  W 

tym  przypadku  pracownik  nie  spełni  ustawowego  warunku,  od  którego  jest  uzależnione 

przyznanie  prawa  do  otrzymania  tego  świadczenia.’’'’  (Ł.  Chruściel,  Zakładowy  Fundusz 

Świadczeń  Socjalnych.  Komentarz,  Warszawa  2015).  W  tej  sytuacji  świadczenie  urlopowe 

nie  jest  elementem  koniecznym  kalkulacji  wynagrodzeniowej,  na  co  wskazuje  orzecznictwo 

powołujące  regułę  optymalizacji  kosztów  związanych  z  urlopami  pracowników,  czego  nie 

dopuszcza  Odwołujący  w  swoich  wyliczeniach.  Tymczasem  „Izba  uznała  za  wiarygodne 

założenie,  że  nie  wszyscy  pracownicy  w  danym  roku  kalendarzowym  będą  mieli  do 

wyk

orzystania pełen wymiar urlopu wypoczynkowego. Bez szczegółowej wiedzy o tym w jaki 

sposób  pracownicy  będą  korzystali  z  urlopów  nie  można  stwierdzić,  iż  optymalizacja  przy 

wyliczaniu  kosztów  nie  jest  dopuszczalna.  ”  (Wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia 

czerwca  2021  r.,  KIO  1305/21).  Tylko  na  marginesie  należy  wskazać,  że  taka 

optymalizacja nie narusza przepisów prawa pracy bowiem , jeżeli jednak pracownik wystąpi 

z  kolejnymi  wnioskami,  które  w  efekcie  doprowadzą  do  podzielenia  należnego  mu  urlopu 

wypo

czynkowego  na  części,  z  których  żadna  nie  obejmuje  przynajmniej  14  kolejnych  dni 

kalendarzowych,  brak  jest  podstaw  do  zastosowania  jakiejkolwiek  sankcji  w  stosunku  do 

pracodawcy, który nie stosuje się do wymagań określonych w art. 162 KP. Pod warunkiem 

zgłoszenia  przez  pracownika  odpowiedniego  wniosku  pracodawca  ma  prawo  bez  obawy 

przed  odpowiedzialnością  karnoadministracyjną  oraz  karną  dzielić  pracownikowi  urlop 

wypoczynkowy  na  tyle  części,  w  ilu  chce  należny  urlop  wykorzystać  zainteresowany 

pracownik.’’’’  {Kodeks  pracy.  Komentarz  prof.  dr  hab.  Andrzej  Marian  Świątkowski,  2018). 

W 

kontekście  powyższego  za  niemającą  znaczenia  dla  sprawy  należy  uznać  argumentację 

Odwołującego  o  prawie  do  26  dniowego  urlopu  pracowników,  albowiem  ten  argument  na 

gruncie  art.  3 

ust.  5  w/w  ustawy  nie  jest  brany  pod  uwagę;  „koszt  wynagrodzenia 

chorobowego  (...)  co  do  zasady  jest  to  pewien  element  ryzyka  wykonawcy,  oparty  na 

prowadzonej  obserwacji  absencji  pracowników,  niemożliwy  do  jednoznacznego 

przewidzenia.” (Wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 grudnia 2021 r., KIO 3594/22). 

Tym  samym  ustalenie  braku  takiego  ryzyka  jest  tak  samo  prawidłowe  jak  i  ustalenie  tego 

ryzyka na wyższym stopniu, co pozostaje pod ochroną własnej obserwowalności oferentów 

w  zakresie  zachorowalności  ich  pracowników  w  danym  przedsiębiorstwie.  Tym  samym  nie 

można  uznać  poczynionego  założenia  Wykonawcy  za  błędne  tym  bardziej,  że  sam 

Odwołujący  nie  wyjaśnił,  jaki  przyjęty  w Ofercie  poziom  absencji  byłby  jego  zdaniem 

odpowiedni  w  realiach  przedmiotowego  zamówienia  i  dlaczego,  a  jedynie  poprzestał  na 

stwierdzeniu, że jakiś poziom tych kosztów należy uwzględnić w cenie Oferty. 

Po  trzecie  wreszcie  odnosząc  się  do  dowodu  Odwołującego  z  Faktury  Nr 

00040/05/23  z  dnia  22  maja  2023  r.  dokumentującej  „Sprzedaż  Umundurowania  -  Obiekt 

Terespolska  I5d\ 

to  nie  wynika  z  niej,  że  umundurowanie  to  służyć  ma  celom  realizacji 

zamówienia  przez  Wykonawcę.  Takiego  dowodu  nie  przeprowadził  Odwołujący,  który 

wskazał  tylko,  że  sprzedający  zbył  do  kupującego  (Wykonawca)  umundurowanie 

pochodzące z obiektu Terespolska 15a. Należy sprostować również opinię Odwołującego iż 

„w wyjaśnieniach DS. Fokuspo dacie zakupu umundurowania tj. z dnia 16 i 20 czerwca 2023 

r .brak jest jakiejkolwiek wzmianki nt. poniesionych kosztów o których mowa wyżej. Uwagę 

zwraca fakt, iż DS. Fokus w złożonych wyjaśnieniach (kalkulacji) nigdzie nie odniósł się do 

realnie  poniesionych  kosztów  związanych  z  zakupem  umundurowania.”  Powyższe  nie  jest 

zgodne  z  prawdą  albowiem  w złożonej  Ofercie  Wykonawca  wskazał,  że  „Spółka  mogła 

zaproponować  niższe  stawki  z uwagi  na  fakt,  iż  w  wyniku  innych  postępowań  w  dziedzinie 

ochrony aktualnie posiada zamortyzowane wszystkie niezbędne do wykonania materiały, np. 

umundurowanie  pracowników,  samochody,  środki  łączności,  itp.”  Tą  część  Oferty 

Wykonawcy  Odwołujący  niesłusznie  pominął,  jak  również  nie  obalił  jej  żadnym 

przeciwdowodem. 

Ponieważ  stawka  28,50  zł  netto  (35,05  zł  brutto)  została  w  toku  badania  rażąco 

niskiej  ceny  obroniona  przez  Wykonawcę,  a  dodatkowo  nie  została  przez  Odwołującego 

skutecznie podważona jako nierealna, Zamawiający uznał iż cena Oferty Wykonawcy nie jest 

ceną rażąco niską. Odwołujący nie zdołał również w postępowaniu 1884 przekonać, iż cena 

Oferty  Odwołującego  powinna  wzbudzić  wątpliwość,  a  to  w  tym  elemencie  ewentualnie 

można  byłoby  dopatrywać  się  podstawy  do  wzruszenia  wyniku  postępowania.  Sam  zarzut 

zaniechania  odrzucenia  Oferty  Wykonawcy  mógłby  co  najwyżej  prowadzić  do  nakazania 

Zamawiającemu  wezwania  Wykonawcy  do  złożenia  powtórnych  wyjaśnień  w  trybie 

przewidzia

nym  przepisami  art.  224  ustawy.  Ponieważ  jednak  sam  Odwołujący  uznał,  że 

wzorcem dla skarżonego postępowania jest stawka 36,11 zł brutto - która jest różna od ceny 

Oferty  Wykonawcy  jedynie  o  3  %  co  pozwala  uznać  ceny  oferty  wzorcowej  podanej  przez 

Odwołującego  i  ceny  Wykonawcy  za  zbliżone  co  do  wysokości,  a  także  z  uwagi  na  to,  że 

Odwołujący  nie  wykazał,  aby  poziom  ceny  przyjętej  w  Ofercie  Wykonawcy  był  poniżej 

poziomu,  który  czyniłby niemożliwym  wykonanie  świadczenia,  to  w  rezultacie  Zamawiający 

stwierdza, 

iż  podjęte  przez niego  czynności  w toku postępowania nie  naruszały  ustawy,  co 

nakazuje oddalić w całości zarzuty Odwołania oparte o rzekome „naruszenie art. 226 ust. 1 

pkt 8   oraz art. 224 ust. 6  ustawy’'. 

Do postępowania odwoławczego nikt nie zgłosił przystąpienia.  

Izba 

ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art.  528  Prawa 

zamówień  publicznych,  skutkujących  odrzuceniem  odwołania.  Zamawiający  wnosił 

o 

„odrzucenie  Odwołania  w  całości  jako  niezasadnego  na  podstawie  osobno  art.  528  pkt  5 

ustawy  w  zw.  z  art.  527  oraz  art.  528  pkt  6  Prawa  zamówień  publicznych,  jednak  Izba  nie 

znalazła ku temu podstaw. 

W tym zakresie Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z  art.  527  Prawa  zamówień  publicznych  odwołanie  podlega  odrzuceniu, 

je

żeli dotyczy czynności, którą zamawiający wykonał zgodnie z treścią wyroku Izby lub sądu 

lub,  w 

przypadku  uwzględnienia  zarzutów  przedstawionych  w  odwołaniu,  którą  wykonał 

zgodnie z 

żądaniem zawartym w odwołaniu.  

Izba z Urzędu dopuściła jako dowód w sprawie akta postępowania odwoławczego w sprawie 

o sygn. akt: KIO 1430/23.  

Izba  w  tym  zakresie  ustaliła,  że  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia,  w  którym 

wniesiono odwołanie, Zamawiający poinformował o wyborze oferty najkorzystniejszej w dniu 

15 maja 

2023  r.  W  związku  z  wyborem  oferty  najkorzystniejszej  Odwołujący  wniósł 

odwołanie oznaczone  sygn.  akt:  KIO  1430/23.  W  tym  odwołaniu skarżył naruszenie art.  16 

pkt  1  i  2  w 

związku  z  naruszeniem  art.  224  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych  poprzez 

zaniechanie  wezwania  wykonawcy  Fokus  do  złożenia  wyjaśnień  w  zakresie  wyliczenia 

istotnych  części  składowych  zaoferowanej  ceny  oferty.  Po  wniesieniu  odwołania 

Zamawiający  dwukrotnie  wezwał  wykonawcę  Fokus  do  złożenia  wyjaśnień  i  uznał  te 

wyjaśnienia za satysfakcjonujące, dlatego w dniu 20 czerwca 2023 r. ponownie uznał ofertę 

Fokus  za  najkorzystniejszą.  W związku  z  tą  czynnością  Zamawiającego,  Odwołujący  złożył 

odwołanie oznaczone  sygn.  akt:  KIO  1884/23.  W  odwołaniu Odwołujący skarży  naruszenie 

art.  226  ust.  1  pkt  8  oraz  art.  224  ust.  6  Prawa  zamówień  publicznych  przez  zaniechanie 

odrzucenia  oferty  Fokus  z  powodu  rażąco  niskiej  ceny.  Jego  zdaniem  wyjaśnienia  rażąco 

niskiej ceny nie potwierdzają, że cena nie jest rażąco niska.  

Wobec  p

owyższego  Izba  stwierdziła,  że  drugi  wybór  oferty  najkorzystniejszej 

z 20 

czerwca 2023 r. jest nową czynnością Zamawiającego, na którą przysługuje odwołanie. 

Poprzednio Odwołujący podnosił zaniechanie wezwania do wyjaśnienia rażąco niskiej ceny, 

a obecnie 

skarży uznanie tych wyjaśnień za wystarczające. 

W odniesieniu do wniosku Zamawiającego o odrzucenie odwołania na podstawie art. 

528  pkt  6  Prawa  zamówień  publicznych,  zgodnie  z  którym  odrzuca  się  odwołanie,  którego 

kopii  nie  przekazano  zamawiającemu  w  terminie  wniesienia  odwołania  (Zamawiający 

twierdził,  że  Odwołujący  nie  przekazał  Zamawiającemu  w  odpowiednim  terminie  kopii 

odwołania), Izba stwierdziła, że przekazanie kopii odwołania w wiadomości e-mail w dniu, w 

którym  upływa  termin  do  złożenia  odwołania  jest  wystarczające  do  stwierdzenia,  że  kopię 

odwołania  przekazano  w  terminie.  Nie  przeczą  temu  domniemaniu  dowody  złożone  przez 

Zamawiającego w związku, z którymi twardzi on, że w określonych godzinach nie pracuje i 

nie  odbiera  wiadomości  e-mail.  Przesłanie  kopii  odwołania  po  godzinach  pracy 

Zamawiającego  nie  ma  znaczenia  –  kopia  została  przekazana  w  terminie  do  wniesienia 

odwołania,  a jest to termin oznaczony  w  dniach;  odwołanie można  było wnieść do  północy 

tego dnia. 

Dlatego Izba oddaliła oba wnioski Zamawiającego o oddalenie odwołania. 

II. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy,  ustaliła  i  zważyła,  co 

następuje: odwołanie należy uwzględnić 

Ustaleń  okoliczności,  stanowiących  podstawę  rozstrzygnięcia,  Izba  dokonała  na  podstawie 

kopii 

dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  przekazanej  przez 

Zamawiającego  do  akt  sprawy,  w  tym  w szczególności  informacji  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej,  wezwania  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  i  odpowiedzi  na  to 

wezwania. 

Izb

a  stwierdziła,  że  Odwołującemu  przysługiwało  prawo  do  skorzystania  

ze  środka  ochrony  prawnej,  gdyż  wypełniono  materialnoprawną  przesłankę  interesu  

w  uzyskaniu  zamówienia,  określoną  w  art.  505  ust.  1  Prawa  zamówień  publicznych, 

kwalifikowaną  możliwością  poniesienia  szkody,  będącej  konsekwencją  zaskarżonej 

w 

odwołaniu  czynności.  Odwołujący  ma  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  i  może  ponieść 

szkodę  w  związku  z  naruszeniem  przez  zamawiającego  przepisów  Prawa  zamówień 

publicznych.   

Izba  dopuściła  w  niniejszej  sprawie  dowody  z  dokumentacji  postępowania  

o zamówienie publiczne, nadesłanej przez Zamawiającego do akt sprawy.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła co następuje. 

W  dniu  07.06.2023  r.  Zamawiający  wezwał  DS  Fokus  do  złożenia  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonej  oferty  w  zakresie  uwzględnienia  w  niej  wymagań 

Rozporządzenia  Rady  Ministrów  z  dnia  13  września  2022  r.  w  sprawie  wysokości 

minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2023 

r. 

Zamawiający  pismem  z  dnia  16.06.2023  r.  po  raz  kolejny  wezwał  DS.  Fokus  do 

złożenia  wyjaśnień    dotyczących  treści  udzielonej  odpowiedzi  na  wezwanie  z  dnia 

07.06.2023r. 

Wykonawca Fokus złożył wyjaśnienia, jednak nie załączył do nich żadnych dowodów. 

W piśmie z dnia 12 czerwca 2023 r. wskazał, że koszt brutto ustalony od dnia 01 lipca 2023 

r.  na  poziomie  32,38  zł  brutto  jest  możliwy  do  poniesienia  przez  Wykonawcę,  który  w 

kalkulacji  ofertowej  założył  rezerwę  finansową  (na  poziomie  brutto  0,51  zł)  oraz 

przewidywany zysk (na poziomie brutto (1,66 zł). W rezultacie kalkulacja ofertowa zarówno 

do  daty  01  lipca  2023  r.  (31,39  zł  brutto),  jak  i  po  tej  dacie  (32,38  zł  brutto)  jest  w  stanie 

obsłużyć zamówienie i wymaganie prawne w/w Rozporządzenia, które w § 3 ustala od dnia 

01  lipca  2023  r.  minimalne  wynag

rodzenie  za  pracę  w  wysokości  3600,00  zł,  albowiem 

kalkulacja ofertowa Wykonawcy przewiduje w okresie realizacji zamówienia stawkę brutto za 

1  rbg  na  poziomie  35,05  zł;  przedstawiona  kalkulacja  cenowa  jest  zgodna  z  przepisami 

dotyczącymi kosztów pracy (wynagrodzenia osobowe, wydatki na doskonalenia zawodowe, 

kształcenie  i przekwalifikowanie  kadr,  składki  na  ubezpieczenia  emerytalne,  rentowne  i 

wypadkowe  opłacane  przez  pracodawcę,  składki  na  Fundusz  Pracy,  Fundusz 

Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, wydatki związane z bezpieczeństwem i higieny 

pracy, Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych); łączne wynagrodzenie netto uwzględnia 

realizację  wszystkich  obowiązków  umownych,  o  których  mowa  w  Specyfikacji  Warunków 

Zamówienia wraz z załącznikami tj. całodobową i bezpośrednią, stałą ochroną fizyczna osób 

i mienia w 

gmachu położonego przy ul. Terespolskiej 15A w Warszawie, w którym siedzibę 

ma  Sąd  Rejonowy  dla  Warszawy  Pragi-Południe  w  Warszawie  i  Sąd  Rejonowy  dla 

Warszawy  Pragi-

Północ  w  Warszawie,  wraz  z  przyległym  terenem,  ochronę  pracowników 

Zespołów Kuratorskiej Służby Sądowej Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Południe w 

Warszawie urzędujących na  parterze  i  I  piętrze  gmachu  przy  ul. Owsiana  12  w  Warszawie 

oraz  ochronę  mienia  powierzonego  na  przechowanie  w  szatni  znajdującej  się  w  gmachu 

Sądów  przy  ul.  Terespolskiej  15A  w  Warszawie;  łączne  wynagrodzenie  netto  uwzględnia 

realizację wszystkich wymagań, o których mowa w Specyfikacji Warunków Zamówienia. 

Z kolei w wyjaśnieniach z dnia 20 czerwca 2023 r wskazał, że 

rzeczywista wielkość 

założonej w ofercie rezerwy finansowej wynosi 

0,69 zł netto x 23% = 0,84 zł brutto; 

w ofercie 

został  uwzględniony  obowiązek  podatkowy  w  zakresie  podatku  od  towarów  i  usług  VAT, 

w 

wysokości 23% 

Na tej podstawie Izba zważyła, co następuje. 

Stosownie  do  art.  226  ust.  1  pkt  8  Prawa  zamówień  publicznych,  Zamawiający 

odrzuca  ofertę  zawierającą  rażąco  niską  cenę  lub  koszt  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia, z kolei zgodnie z art. 224 ust. 6 Prawa zamówień publicznych, Odrzuceniu, jako 

oferta  z  r

ażąco  niską  ceną  lub  kosztem,  podlega  oferta  wykonawcy,  który  nie  udzielił 

wyjaśnień  w  wyznaczonym  terminie,  lub  jeżeli  złożone  wyjaśnienia  wraz  z  dowodami  nie 

uzasadniają podanej w ofercie ceny lub kosztu.  

Ciężar dowodu, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na  wykonawcy, 

który  ją  złożył,  jeżeli  jest  stroną  albo  uczestnikiem  postępowania  odwoławczego  albo  na 

zamawiającym,  jeżeli  wykonawca,  który  złożył  ofertę,  nie  jest  uczestnikiem  postępowania 

odwoławczego (art. 537 Prawa zamówień publicznych). 

W  niniejszym  postępowaniu  odwoławczym  wykonawca 

Agencję  Ochrony  Osób  i 

Mienia  D.S.  Fokus  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Warszawie  (który  złożył 

ofertę  uznaną  przez  Zamawiającego  za  najkorzystniejszą)  nie  był  uczestnikiem 

postępowania odwoławczego (nie zgłosił przystąpienia). Wobec powyższego, zgodnie z art. 

537  pkt  2  Prawa  zamówień  publicznych,  ciężar  dowodu,  że  oferta  wykonawcy  Fokus  nie 

zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywał na Zamawiającym. 

Po zapoznaniu się ze stanowiskami stron, zarówno pisemnymi, jaki zgłoszonymi ustnie 

do protokołu, po przeprowadzeniu rozprawy, skład orzekający stwierdził, że Zamawiający nie 

udowodnił,  że  oferta  wykonawcy  Fokus  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny.  Zamawiający  do 

odpowiedzi  na  odwołanie  ani  na  rozprawie  nie  załączył  żadnych  dowodów.  Dopiero  po 

zamknięciu rozprawy  przesłał  pocztą  elektroniczną  do  Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej 

pismo z dnia 13 lipca 2023 r., zatytułowane „Załącznik do protokołu rozprawy z dnia 12 lipca 

2023  r.”,  w  którym,  powołując  się  na  art.  161  ustawy  z  dnia  17  listopada  1964  r  ‒  Kodeks 

postępowania  cywilnego,  złożył  załącznik  do  protokołu  „w  postaci  Faktury  VAT 

nr 

0102/07.2023/FVS za świadczenie na rzecz Zamawiającego usług ochrony przez Agencję 

Ochrony Osób i Mienia DS Focus Spółka z o.o. w okresie od 01 do 30 czerwca 2023 r. na 

okoliczność  realności  ceny  tego  Wykonawcy  zaoferowanej  na  poziomie  stawki  35,05  zł 

brutto  oraz  możliwości  realizacji  zamówienia  w  tej  cenie  również  od  daty  01  lipca  2023  r. 

zgodnie  z 

aktualną  umową  SRPPd/12/2023  łączącą  Zamawiającego  i  Agencję  Ochrony 

Osób  i  Mienia  DS  Focus  Spółka  z  o.o.”.  Zgodnie  z  art.  535  Prawa  zamówień  publicznych, 

dowody  na  poparcie  swoich  twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i 

uczestnicy  postępowania  odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy, 

dlatego dowód ten był spóźniony i Izba nie oceniała wartości dowodowej załączonej faktury 

VAT. 

Zamawiający  nie  przedstawił  żadnych  dowodów  potwierdzających  okoliczność,  że 

zaoferowana  cena  w  ofercie  wykonawcy  Fokus 

nie jest rażąco niska. Na rozprawie jedynie 

powtarzał  stanowisko  z  odpowiedzi  na  odwołanie,  w  której  podejmował  polemikę  z 

niektórymi  argumentami  zawartymi  w  uzasadnieniu  odwołania.  Wskazywał,  że  „Analiza 

cytowanej  wyżej  części  Uzasadnienia  Odwołania  wymaga  w  pierwszej  kolejności 

stwierdzenia,  że  ustalona  przez  Odwołującego  kwota  za  1  roboczogodzinę  usługi  mającej 

być  realizowaną  na  rzecz  Zamawiającego  na  poziomie  36,11  zł  brutto  pomnożona  przez 

miesięczną ilość godzin tej usługi na poziomie 3750 godzin daje kwotę 135 412,50 zł (wobec 

ceny  ofertowej  Wykonawcy  na  poziomie  131  456,25  zł,  co  jest  kwotą  niższą  od  wzorca 

przedstawionego przez Odwołującego o kwotę 3 956,25 zł, tj. o jedynie 3 %), nie zaś „kwotę 

145.532,73  zł  brutto”  podawaną  przez  Odwołującego  na  wstępie  jako  minimalny  koszt 

wynagrodzenia pracowników.”. A zatem, jak trafnie zauważał Odwołujący, Zamawiający sam 

potwierdzał,  że  przy  uwzględnieniu  stawki  minimalnej  za  roboczogodzinę  cena  ofertowa 

powinna być wyższa, niż podana w ofercie Fokus. Nie ma przy tym znaczenia na tym etapie 

postępowania,  czy  cena  ta  jest  niższa  o  niewielki  procent  od  ceny  oferty  Odwołującego. 

Zamawiający  w  ogóle  nie  polemizował  z  niektórymi  argumentami  Odwołującego  – 

przykładowo, ze złymi założeniami przyjętymi przez wykonawcę Fokus do obliczenia czasu 

pracy w porze nocnej. 

Dodatkowo  Zamawiający  usprawiedliwiał  cenę  oferty  Fokus,  powołując  się  na  wyjątki  od 

zasad  określonych  przepisami,  mimo  że  takie  wyjątkowe  założenia  w  ogóle  nie  wynikały 

z 

wyjaśnień  Fokus.  Przykładowo,  z  art.  162  Kodeksu  pracy  wynika,  że  na  wniosek 

pracownika  urlop  może  być  podzielony  na  części,  w  takim  jednak  przypadku  co  najmniej 

jedna  część  wypoczynku  powinna  trwać  nie  mniej  niż  14  kolejnych  dni  kalendarzowych. 

Zamawiający  wskazywał,  że  jak  wykonawca  nie  udzieli  urlopu  w  wymiarze  co  najmniej  14 

dni,  nie  będzie  musiał  wypłacać  świadczenia  urlopowego,  a  więc  „zoptymalizuje  koszty 

pracy”. W odpowiedzi na pytanie Przewodniczącej, czy wykonawca wskazał na tego rodzaju 

założenie w wyjaśnieniach Zamawiający odpowiedział, że nie, że sam do tego doszedł.  

Tak prezentowanego stanowiska Zamawiającego nie można uznać za przekonujące. 

Zamawiający nie sprostał ciężarowi dowodu ‒  nie udowodnił, że cena oferty Fokus nie była 

rażąco niska. 

Ze względu na powyższe, Izba orzekła, jak w sentencji.

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku 

postępowania,  na  podstawie  art.  557  oraz  art.  575  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  

oraz w 

oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. 

w 

sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ………………….……