KIO 249/23 WYROK dnia 8 lutego 2023 r.

Sygn. akt: KIO 249/23 

WYROK 

z dnia 8 lutego 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Odrzywolska 

Protokolant:   

Oskar Oksiński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w Warszawie  w  dniu  8  lutego  2023 

r. odwołania wniesionego 

do  Preze

sa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  27  stycznia  2022  r.  przez  wykonawcę: 

Przedsiębiorstwo Usług Komunalnych Piaseczno Sp. z o.o. z siedzibą w Piasecznie 

w 

postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Urząd Miasta i Gminy Piaseczno  

przy udziale wykonawcy: AG-COMPLEX S

p. z o.o. z siedzibą w Warszawie zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  u

względnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu:  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty z dnia 19 stycznia 2023 r., 

unieważnienie czynności odrzucenia 

oferty 

odwołującego oraz powtórzenie czynności badania i oceny ofert; 

2.  k

osztami postępowania obciąża zamawiającego, i 

z

alicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołującego 

t

ytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kwotę  18  600  zł  00  gr 

(słownie:  osiemnaście  tysięcy  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą 

uzasadnione  koszty  strony 

poniesione  tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz 

wyna

grodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  579  ust.  1  i  580  ust.  1  i  2 

ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo 

zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 

14  dn

i  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej 

Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący: ………………………….. 

Sygn. akt: KIO 249/23 
 

Uzasadnienie 

Urząd  Miasta  i  Gminy  Piaseczno  (dalej  „zamawiający”)  prowadzi  postępowanie 

o 

udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie 

ustawy  z dnia  11 

września  2019  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2022  r.,  poz. 

1710  ze  zm.)  - 

dalej  „ustawa  Pzp”  pn.  „Utrzymanie  porządku  i  czystości  na  terenie  Gminy 

Piaseczno

” (dalej „postępowanie” lub „zamówienie”); znak sprawy zamawiającego: 23/2022. 

Ogłoszenie  o zamówieniu  opublikowane  zostało  w Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej 

w dniu 21 marca 2022 r., pod numerem 2022/S 056-146881. 

W dniu 27 stycznia 2023 r. do Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej, zostało wniesione 

odwołanie  przez  wykonawcę:  Przedsiębiorstwo  Usług  Komunalnych  Piaseczno  

Sp.  z  o.o. 

z  siedzibą  w  Piasecznie  (dalej  „odwołujący”  lub  „PUK”),  od  czynności  podjętej 

przez 

zamawiającego w postępowaniu, a polegającej na bezpodstawnym odrzuceniu oferty 

o

dwołującego. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów:  art.  226 

ust. 1 pkt 2 c oraz art. 226 ust. 1 pkt 13 ustawy Pzp. 

Odwołujący w oparciu o wyżej wskazane zarzuty wniósł o uwzględnienie odwołania, 

oraz  nakazanie  z

amawiającemu:  unieważnienia czynności  wyboru oferty  najkorzystniejszej;  

unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  odwołującego;  dokonania  oceny  ofert  

z u

względnieniem oferty odwołującego. 

Odwołujący  uzasadniając  zarzuty  odwołania  wskazał,  że  w  przedmiotowym 

postępowaniu,  w  odpowiedzi  na  ogłoszenie  o  zamówieniu,  wpłynęły  dwie  oferty. 

Z

amawiający  uznał  ofertę  PUK  za  najkorzystniejszą  i  na  podstawie  art.  126  ust.  1  ustawy 

Pzp,  wezwał  wykonawcę  pismem  z  23  maja  2022  r.  do  złożenia  podmiotowych  środków 

dowodowych.  Zgodnie  z  wezwaniem, 

odwołujący  złożył  wymagane  dokumenty  w  dniu  

2 czerwca 2022 r

. Następnie zamawiający ogłosił wybór oferty PUK, jako najkorzystniejszej 

w postępowaniu. 

Firma,  która  złożyła  konkurencyjną  ofertę  wniosła  odwołanie  na  wybór  oferty  PUK 

zarzucając, że zawiera ona rażąco niską cenę, a w konsekwencji powinna zostać odrzucona. 

Izba, wyrokiem w sprawie o sygn. akt: KIO 2372/

22, nakazała zamawiającemu powtórzenie 

czynności badania i oceny ofert, co miało związek z kwestią ceny.  

Następnie zamawiający, pismem z 7 października 2022 r. poinformował o wykonaniu 

wyroku  Izby

,  w  szczególności  o  unieważnieniu  wcześniej  dokonanego  wyboru  oferty 

najkor

zystniejszej  i  wezwał  PUK  do  złożenia  uzupełniającego  wyjaśnienia,  dotyczącego 

zaoferowanej  przez  wykonawcę  ceny,  co  uczynił  pismem  z  17  października  2022  r. 

Zamawiający  uznał  następnie,  że  powtarzając  czynność  badania  oferty  PUK  powinien 

we

zwać  odwołującego  do  ponownego  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych,  

co w ocenie 

odwołującego jest nieporozumieniem.  

Pismem  z  29  listopada  2022  r.

,  a  więc  ponad  miesiąc  po  wyjaśnieniu  przez 

o

dwołującego  kwestii  rażąco  niskiej  ceny,  zamawiający  wezwał  odwołującego  do  złożenia 

podmiotowych  środków  dowodowych.  Jako  podstawę  żądania  wskazano  art.  126  ust.  1 

ustawy Pzp. W odpowiedzi na to wezwanie o

dwołujący, pismem z 9 grudnia 2022 r. wskazał, 

że złożył już w dniu 2 czerwca 2022 r. wszystkie wymagane dokumenty podmiotowe i wnosił 

o ich uwzględnienie.  

W dniu 20 grudnia 2022 r. z

amawiający ponownie wezwał odwołującego do złożenia 

podmiotowych środków dowodowych, wskazując tym razem jako podstawę prawną art. 128 

ust. 1 ustawy Pzp. 

Odwołujący zauważył, że przepis ten dotyczy uzupełniania dokumentów  

i  ma  zastosowanie  „jeżeli  wykonawca  nie  złożył  (…)  podmiotowych  środków  dowodowych 

(…) lub są one niekompletne lub zawierają błędy (…)”. Żadna z tych okoliczności w niniejszej 

sprawie 

nie występuje. Podmiotowe środki dowodowe złożone w dniu 2 czerwca 2022 r. były 

już przedmiotem badania zamawiającego przed ogłoszeniem wyniku postępowania i zostały 

uznane za komple

tne oraz potwierdzające brak podstaw wykluczenia i spełnianie warunków 

udziału  w  postępowaniu.  Powyższe  nie  zostało  zakwestionowane  w  trakcie  postępowań 

odwoławczych.  Oznacza  to,  że  decyzja  zamawiającego  w  zakresie  kwalifikacji  PUK,  jest 

poprawna, wiążąca i nie wymagająca powtarzania. 

Odwołujący zwrócił uwagę, że przepisy ustawy Pzp nie rozróżniają różnych aspektów 

badania 

ofert, ani różnych podstaw ich odrzucania, stąd wyrok Izby nakazujący powtórzenie 

czynności  badania  ofert.  Jednak  wykonując  wyrok  należy  uwzględnić  fakt,  iż  odwołanie 

kwestionuje  konk

retne  decyzje  podjęte  przez  zamawiającego,  a  KIO  orzeka  w  zakresie 

objętym  odwołaniem.  W  analizowanym  przypadku  Izba  rozważała  zarzuty  dotyczące 

wyjaśniania rażąco niskiej ceny oferty PUK, i tego tylko dotyczył wyrok.  

W  konsekwencji,  odwołujący  podkreślił,  że  w  niniejszej  sprawie  nie  ma  żadnych 

powodów  do  powtarzania  kwalifikacji  wykonawców,  czyli  czynności  badania  podstaw 

wykluczenia i spełniania warunków udziału w postępowaniu na podstawie ponownej analizy 

podmiotowych  środków  dowodowych.  Gdyby  nawet  przyjąć,  że  zamawiający  w  wykonaniu 

wyroku KIO powinien powtórzyć wszystkie czynności składające się na badanie ofert, a więc 

również kwalifikację wykonawców, nie ma podstaw do żądania od odwołującego ponownego 

składania  podmiotowych  środków  dowodowych.  Dokumenty  te  zostały  już  złożone  

i  z

amawiający  może, jeśli  uważa  to za  stosowne,  ponownie  je  przeanalizować.  Dokumenty  

te  były  i  nadal  pozostają  zgodne  z  przepisami,  aktualne  na  dzień  ich  złożenia  i  jako  takie 

powinny  z

ostać  zweryfikowane.  Ustawa  Pzp  nie  wymaga,  aby  dokumenty  były  aktualne  

na  dzień  ich  badania,  lecz  na  dzień  ich  złożenia.  Oznacza  to,  że  nawet  w  przypadku 

powtórzenia  kwalifikacji  wykonawców,  po  kilku  miesiącach  od  złożenia  dokumentów 

podmiotowych  ustawa  Pzp 

ani  nie  zmusza,  ani  nie  upoważnia  zamawiającego  

do ponownego ich żądania. Również Izba w wydanym wyroku nie wspomina o konieczności 

wezwania  P

UK  do  ponownego  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych.  Fakt,  iż  

w  międzyczasie  upłynął  okres  czasu  powodujący,  że  z  dzisiejszego  punktu  widzenia  

np. zaświadczenie z urzędu skarbowego czy ZUS było wystawione wcześniej niż 3 miesiące, 

niczego  nie 

zmienia.  Odwołujący  wykazał,  że  nie  zachodzą  wobec  niego  podstawy 

wykluczenia  i  nadal  spełnia  warunki  udziału  w  postępowaniu.  Złożone  wcześniej,  

na wezwanie zamawiającego, dokumenty podmiotowe pozostają zatem aktualne.  

Odwołujący  wskazał  następnie,  że  pismem  z  30  grudnia  2022  r.  odwołujący  raz 

jeszcze  wyjaśnił,  że  nie  ma  podstaw  żądania  ponownego  złożenia  podmiotowych  środków 

dowodowych, 

zwłaszcza  na  podstawie  art.  128  ust.  1  ustawy  Pzp.  Pomimo  powyższego, 

z

amawiający  pismem  z  19  stycznia  2023  r.  poinformował  odwołującego  o  odrzuceniu  jego 

oferty i wyborze oferty konkurencyjnej, co o

dwołujący kwestionuje w niniejszym odwołaniu.  

Nie  jest  prawdą,  że  odwołujący  nie  złożył  w  przewidzianym  terminie  oświadczenia,  

o  którym  mowa  w  art.  125  ust.  1  ustawy  Pzp,  lub  podmiotowych  środków  dowodowych, 

potwierdzających  brak  podstaw  wykluczenia  lub  spełnianie  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  przedmiotowego  środka  dowodowego,  lub  innych  dokumentów  czy 

oświadczeń,  co  zostało  wskazane  jako  podstawa  odrzucenia  oferty.  Wszystkie  wymagane 

dokumenty zostały bowiem złożone dnia 2 czerwca 2022 r.  

W dalszej 

części odwołujący wskazał również, że kolejną podstawą odrzucenia oferty 

o

dwołującego,  wskazaną  w  piśmie  zamawiającego,  jest  art.  226  ust.  1 pkt  13  ustawy  Pzp, 

zgodnie z którym odrzuca się ofertę, jeśli wykonawca nie wyraził pisemnej zgody na wybór 

jego  oferty  po  upływie  terminu  związania  ofertą.  Odwołujący  przypomniał,  że  przepis  ten 

odnosi  się  do  procedury  opisanej  w  art.  252  ust.  2  ustawy  Pzp,  a  zatem  jeżeli  termin 

związania  ofertą  upłynął  przed  wyborem  najkorzystniejszej  oferty,  zamawiający  wzywa 

wykonawcę,  którego  oferta  otrzymała  najwyższą  ocenę,  do  wyrażenia,  w  wyznaczonym 

przez zamawiającego terminie, pisemnej zgody na wybór jego oferty.  

Zama

wiający  wezwał  pismem  z  22  listopada  2022  r.  odwołującego  do  przedłużenia 

związania ofertą. Zamawiający nie wskazał terminu przedłużenia. Odwołujący w odpowiedzi 

przedłużył  termin  związania  ofertą  do  dnia  28  grudnia  2022  r.  uznając,  że  jest  to  czas 

pozwala

jący  zamawiającemu  na  zawarcie  umowy.  Czas  ten  upłynął,  a  zamawiający  nie 

dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  w  terminie  związania  ofertą.  Odwołujący 

przypomniał, że w takiej sytuacji, zgodnie z art. 252 ust. 2  ustawy Pzp, zamawiający przed 

wyborem najkorzystniejszej oferty powinien wezwa

ć PUK do wyrażenia zgody na wybór jego 

oferty.  Dopiero  w  sytuacji,  gdyby  o

dwołujący  nie  wyraził  takiej  zgody,  jego  oferta  powinna 

zostać odrzucona. Jednak zamawiający nigdy nie wezwał odwołującego do wyrażenia zgody 

na 

wybór  jego  oferty.  Odwołujący  nie  miał  nawet  możliwości  wyrażenia,  bądź  nie,  takiej 

zgody. Nie ma więc podstaw do odrzucenia oferty odwołującego.  

Podsumowując,  odwołujący  podkreślił,  że  nie  zachodzi  żadna  podstawa  odrzucenia 

jego oferty

, w szczególności ani wskazana w art. 226 ust. 1 pkt 2 c, ani w art. 226 ust. 1 pkt 

13 ustawy Pzp. 

Zamawiający  poinformował  wykonawców,  zgodnie  z  art.  185  ust.  1  ustawy  Pzp,  

o  wniesieniu  odwołania,  wzywając  uczestników  postępowania  do  złożenia  przystąpienia.  

W  terminie  ok

reślonym  w  art.  525  ust.  1  ustawy  Pzp,  do  postępowania  odwoławczego  

po  stronie  z

amawiającego,  przystąpił  wykonawca:  AG-COMPLEX  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą 

w Warszawie (dalej 

„przystępujący” lub „AG-COMPLEX”). 

Zama

wiający  w  dniu  7  lutego  2023  r.,  działając  w  oparciu  o  art.  521  ust.  1  ustawy 

Pzp, złożył do akt sprawy odpowiedź na odwołanie, wnosząc o jego oddalenie w całości jako 

bezzasadnego. 

Krajowa 

Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie, 

na 

podstawie 

z

ebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  

się  z  dokumentacją  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  przekazaną 

przez  zamawiającego  do  akt  sprawy  w  formie  elektronicznej,  po  zapoznaniu  się  

z 

treścią  odwołania,  odpowiedzią  zamawiającego  na  nie,  a  także  po  wysłuchaniu 

oświadczeń, jak też stanowisk stron, złożonych ustnie do protokołu w toku rozprawy 

ustaliła i zważyła, co następuje 

Izba 

ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art.  528  ustawy  

Pzp, s

kutkujących odrzuceniem odwołania.  

I

zba  dokonała  również  badania  spełnienia  przez  odwołującego  przesłanek 

określonych  w  art.  505  ustawy  Pzp,  to  jest  kwestii  posiadania  przez  niego  legitymacji  

do 

wniesienia  odwołania  uznając,  że  jego  interes  we  wniesieniu  odwołania  przejawia  się  

w na

stępujący sposób.  

Wykonawca PUK 

złożył ofertę w postępowaniu i ubiega się o udzielenie zamówienia. 

Zamawiający  dokonał  czynności  polegającej  na  odrzuceniu  oferty  odwołującego  pomimo,  

że  w  ocenie  odwołującego  nie  zaistniała żadna  z  podstaw  odrzucenia,  wskazana  w  piśmie 

info

rmującym o dokonaniu tej czynności, wskazana w ustawie Pzp. Gdyby zarzuty odwołania 

potwierdziły  się,  oferta  odwołującego  zostałaby  uznana  za  najkorzystniejszą,  a  on  sam 

miałby szansę na wykonanie zamówienia i osiągnięcie zysku z tytułu jego realizacji. 

Iz

ba  dokonała  ustaleń  faktycznych  w  oparciu  o  dokumentację  postępowania  

o udzielenie zamówienia, przekazaną przez zamawiającego w formie elektronicznej. 

Krajowa Izba Odwo

ławcza ustaliła i zważyła, co następuje 

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  stanowiska  stron 

oraz  z

akres  zarzutów  podnoszonych  w  odwołaniu  Izba  uznała,  że  odwołanie  zasługiwało  

na 

uwzględnienie w całości. 

W  zakresie  podnoszonych  przez 

odwołującego  zarzutów  Izba  ustaliła  następujący 

stan faktyczny.  

W  dniu  19  stycznia  2023  r.  z

amawiający  dokonał  wyboru,  jako  najkorzystniejszej, 

oferty 

złożonej  przez  przystępującego.  W  tym  samym  piśmie  zamawiający  poinformował,  

że  oferta  PUK  została  odrzucona,  zaś  jako  podstawę  prawną  odrzucenia  wskazał  przepisy 

art.  226  ust.  1  pkt  13  ustawy  Pzp  oraz  art.  226  ust.  1  pkt  2  c  ustawy  Pzp.  W  zakresie 

pierwszej 

z  podstaw  wskazał,  że  PUK  nie  wyraził  pisemnej  zgody  na  wybór  jego  oferty  

p

o  upływie  terminu  związania  ofertą.  Wykonawca  wyraził  zgodę  na  wybór  oferty  do  dnia  

28  grudnia  2022  r.  Z  kolei  w  zakresie  drugie

j  przesłanki  odrzucenia  oferty  odwołującego, 

zamawiający wskazał, że pismem z 29 listopada 2022 r. wezwał wykonawcę do uzupełnienia 

dokumentów  podmiotowych,  w  odpowiedzi  na  co  wykonawca  przesłał  jedynie  pismo 

wyjaśniające. W konsekwencji zamawiający ponownie wezwał PUK do złożenia dokumentów 

w  piśmie  z  20  grudnia  2022  r.  Wykonawca  nie  przesłał  żądanych  dokumentów,  ponownie 

składając jedynie wyjaśnienia. 

Izba,  na  podstawie  akt  sprawy 

ustaliła  ponadto,  że  zamawiający  wezwał  PUK  

do złożenia podmiotowych środków dowodowych, pismem z 23 maja 2022 r., w odpowiedzi 

na co wykonawca ten złożył wymagane dokumenty w piśmie z 2 czerwca 2022 r. 

Zamawiaj

ący dokonał następnie wyboru oferty PUK w dniu 9 czerwca 2022 r., którą 

to czynno

ść zaskarżył AG-COMPLEX, zarzucając zamawiającemu, że ten naruszył przepisy: 

(1)  art.  239  ustawy  Pzp, 

poprzez  dokonanie  wyboru  oferty  złożonej  przez  PUK  w sytuacji, 

gdy z

amawiający nie wykonał orzeczenia KIO 1640/22 z dnia 11 lipca 2022 r. i nie dokonał 

czynności  unieważnienia  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  i  bez  ww.  unieważnienia  wyboru, 

dokonał  ponownego  wyboru  oferty  PUK,  która  nie  jest  ofertą  najkorzystniejszą;  (2)  art.  18 

ust.  3  ustawy  Pzp, 

poprzez  zaniechanie  odtajnienia  złożonych  przez  PUK  uzupełniających 

wyjaśnień  w zakresie  rażąco  niskiej  ceny,  w  sytuacji  gdy  wykonawca  nie  poczynił  takiego 

zastrzeżenia wraz ze złożonymi wyjaśnieniami  i  załącznikami  przy  piśmie z  dnia  1  sierpnia 

2022 r.; (3) art. 226 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie odrzucenia 

oferty złożonej 

przez  PUK 

z  uwagi  na  to,  że  zawiera  rażącą  niską  cenę.  Krajowa  Izba  Odwoławcza, 

wyrokiem  z 

dnia  26  września  2022  r.,  wydanym  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  2372/22 

u

względniła odwołanie w zakresie zarzutu pierwszego odwołania i nakazała zamawiającemu: 

unieważnienie  czynności  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  z  dnia  31  sierpnia  2022  r., 

unieważnienie  czynności  badania  i  oceny  ofert,  dokonanych  po  wyborze  najkorzystniejszej 

oferty  z  dnia  9  czerwca  2022  r.  oraz  wykonanie  wyroku  KIO  1640/22: 

unieważnienie 

cz

ynności wyboru oferty najkorzystniejszej z dnia 9 czerwca 2022 r. i powtórzenie czynności 

badania  ofert,  w  tym  wezwanie  PUK  w  trybie  art.  224  ust.  1  ustawy  Pzp 

do  złożenia 

uzupełniających  wyjaśnień  wraz  z  dowodami,  dotyczących  zaoferowanej  ceny  ofertowej  

we  wskazanym  w  sentencji  zakresie. 

Pozostałe  zarzuty  odwołania  Izba  pozostawiła  bez 

rozpoznania. 

Wykon

ując  powyższy  wyrok  KIO,  zamawiający  pismem  z  7  października  2022  r. 

poinformował  o  unieważnieniu  wcześniej  dokonanego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

i  wezwał  odwołującego  do  złożenia  wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej  ceny. 

Odwołujący złożył takie wyjaśnienia w piśmie z 17 października 2022 r. 

Ponadto, 

powołując się na przepis art. 126 ust. 1 ustawy Pzp, zamawiający wezwał 

PUK  pismem  z  29  listopad

a  2022  r.  do  złożenia  podmiotowych  środków  dowodowych, 

aktualnych  na  dzień  złożenia,  w  zakresie  wskazanym  w  Części  III  ust.  2  A  specyfikacji 

istotnyc

h  warunków  zamówienia,  wyznaczając  wykonawcy  termin  do  9  grudnia  2022  r.  

W  odpowiedzi  na 

powyższe  PUK  wskazał,  że  dokumenty  wymienione  w  wezwaniu  zostały 

j

uż wcześniej przez niego złożone w piśmie z 2 czerwca 2022 r. Zauważył, że przedmiotowe 

postępowanie, pomimo dwukrotnego złożenia odwołania przez innego uczestnika, pozostaje 

tym  samym  postepowaniem,  a  tym  s

amym  uznane  powinny  być  dokumenty,  składane 

wcze

śniej na wezwanie zamawiającego.  

Z

amawiający  ponownie  wezwał  PUK  do  złożenia  dokumentów  podmiotowych  

w piśmie z 20 grudnia 2022 r., wskazując jako podstawę prawną art. 128 ust. 1 ustawy Pzp. 

Argumentował, że dokumenty złożone przez niego w dniu 2 czerwca 2022 r. są nieaktualne 

na  dzień  składania  oświadczenia  tj.  pisma  z  29  listopada  2022  r.,  które  to  zamawiający 

przesłał  do  wykonawcy.  Stwierdził  ponadto,  że  nie  może  uznać  dokumentów  złożonych 

uprzednio  jako 

spełniających  wezwanie  zamawiającego,  gdyż  zgodnie  z  wyrokiem  KIO  

w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  2373/22  zos

tał  zobowiązany  do  unieważnienia  poprzednich 

czynno

ści oraz do powtórzenia czynności badania i oceny ofert. PUK z tą argumentacją się 

nie zgodził, w piśmie z 30 grudnia 2022 r. poinformował, że wskazana przez zamawiającego 

podstawa  prawna  wezwania  jest  nieprawidłowa,  gdyż  wskazywany  przepis  nie  stanowi 

podstawy  do  ponownego  wezwania  wykonawcy  do  przedłożenia  podmiotowych  środków 

dowodowych, jeśli te już zostały wcześniej złożone w postępowaniu. Zwrócił też uwagę, że 

Izba w swoim wyroku nie 

nakazała zamawiającemu wystąpienia do wykonawcy o ponowne 

złożenie  przedmiotowych  dokumentów,  a  jedynie  wezwanie  do  wyjaśnień  w  przedmiocie 

rażąco  niskiej  ceny.  Z  kolei  dokumenty  podmiotowe,  którymi  zamawiający  dysponuje,  są 

aktualne na dzień ich złożenia i na ich podstawie zamawiający może dokonać wyboru oferty 

najkorzystniejszej. 

Izba  ustaliła,  że  pomimo  złożonych  wyjaśnień,  zamawiający  podjął  decyzję  

o odrzuceniu oferty PUK

, o czym poinformował wykonawcę w piśmie z 19 stycznia 2023 r. 

W  ocen

ie  Izby  zarzuty  odwołania  potwierdziły  się.  Trafnie  odwołujący  zarzucił 

zamawiającemu, że odrzucając jego ofertę, dopuścił się naruszenia przepisów wskazanych 

w treści wniesionego odwołania. 

Odnosząc  się  do  przesłanki  odrzucenia  oferty,  opisanej  w  art.  226  ust.  1  pkt  2  c 

ustawy  Pzp  w  pierwszej  kolejności  przypomnieć  należy,  że  ten  stanowi,  że  zamawiający 

odrzuca  ofertę,  jeżeli  została  złożona  przez  wykonawcę,  który  nie  złożył  w  przewidzianym  

terminie  podmiotowego  środka  dowodowego,  potwierdzającego  brak  podstaw  wykluczenia 

lub spełnienie warunków udziału w postępowaniu, przedmiotowego środka dowodowego lub 

innych  dokumentów  lub  oświadczeń.  Nie  budzi  w  niniejszej  sprawie  wątpliwości,  

że  odwołujący  został  dwukrotnie  wezwany  przez  zamawiającego  do  złożenia  dokumentów 

podmiotowych, których ten nie przedłożył, powołując się jednocześnie na dokumenty złożone 

przez niego w odpowi

edzi na wcześniejsze, analogiczne wezwanie w czerwcu 2022 r.  

Istota sporu w niniejszej sprawie 

sprowadzała się zatem do oceny, czy zamawiający 

kierując  do  wykonawcy  PUK  kolejne  wezwanie  do  złożenia  dokumentów  podmiotowych, 

powołując się w pierwszym piśmie na przepis art. 126 ust. 1 ustawy Pzp, w kolejnym na art. 

128  ust.  1  ustawy  Pzp,  miał  podstawę  żądać,  aby  ten  ponownie  wszystkie  przedłożone 

wcześniej  w  tym  postępowaniu  dokumenty  przedstawił,  a  co  za  tym  idzie  czy  brak  ich 

przedłożenia  winien  skutkować  sankcją  w  postaci  odrzucenia  oferty  odwołującego.  Na  tak 

zadane pytanie 

należy odpowiedzieć przecząco z przyczyn opisanych poniżej. 

W  pierwsz

ej  kolejności  zauważyć  należy,  że  zamawiający  konieczność  skierowania 

powtórnego  wezwania  upatrywał  w  orzeczeniach,  wydanych  przez  Krajową  Izbę 

Odwoławczą  z  dnia  11  lipca  2022  r.,  sygn.  KIO  1640/22,  jak  też  w  związku  z  wyrokiem 

Krajowej  Iz

by  Odwoławczej  z  dnia  26  września  2022  r.  sygn.  KIO  2373/22,  który  to  jak 

twierdził, wyraźnie nakazywał zamawiającemu unieważnienie wszystkich czynności badania  

i  oceny  ofert,  dokonanych  po  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  z  dnia  31  sierpnia  2022  r.  

i  z  dnia  9  czerwca  2022  r.  W  konsekwencji  z

amawiający  twierdził,  że  był  on  zobowiązany 

dokonać  ponownie  wszystkich  czynności  badania  i  oceny  ofert,  a  nie  dokonywać  ich  

w  sposób  częściowy.  Z  taką  argumentacją  nie  sposób  się  zgodzić.  Izba,  w  wydanych 

orzeczeniach 

istotnie nakazała  powtórzenie  czynności  badania i  oceny złożonych  ofert, ale 

powyższe dotyczyło wyłącznie tych czynności, które zamawiający wykonał wadliwie, a zatem 

czynności  badania  oferty  PUK  pod  kątem  występowania  rażąco  niskiej  ceny.  Podkreślić 

należy,  że  zarzuty  podnoszone  w  odwołaniach  nie  dotyczyły  i  nie  kwestionowały  w  żaden 

sposób  przeprowadzonej  przez  zamawiającego  oceny  w  zakresie  czy  to  spełnienia  przez 

PUK  warunków  udziału  w  postępowaniu,  czy  też  przesłanek  wykluczenia  tego  wykonawcy  

z  postępowania.  Powyższe  oznacza,  że  pomimo  konieczności  dokonania  przez 

zamawiającego  dodatkowych  czynności  w  postaci  wezwania  odwołującego  do  złożenia 

wyjaśnień  w  przedmiocie  rażąco  niskiej  ceny,  pozostałe  czynności  są  ważne  i  pozostają  

w mocy pomim

o, że zgodnie z sentencją wyroku KIO zamawiającemu nakazano powtórzenie 

czynności  w  postępowaniu.  Innymi  słowy,  dokonana  przez  zamawiającego  wcześniej 

kwalifikacja  PUK  pozostaje  poprawna,  w

iążąca,  a  zatem  nie  wymagała  powtarzania  jako,  

że zarzuty stawiane przez AG-COMPLEX do tej kwalifikacji się nie odnosiły. 

Nie 

sposób  także  podzielić  argumentacji  zamawiającego,  który  zauważył,  

że  w  związku  z  unieważnieniem  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  dokonując 

kolejnej  oceny  złożonych  ofert  stwierdził,  że  dokumenty  te  straciły  ważność  w  związku  

z  treścią  przepisów  rozporządzenia  w  sprawie  podmiotowych  środków  dowodowych,  

a w konsekwencji konieczne było skierowanie do odwołującego wezwania w trybie  art. 126 

ust.  1  ustawy  Pzp  pomimo, 

co  sam  przyznał,  odwołujący  powyższe  dokumenty  złożył 

wcześniej  w  dniu  2  czerwca  2022  r.  W  tym  miejscu  należy  wyraźnie  podkreślić,  że  choć 

trafnie 

wskazał zamawiający, iż cytowane rozporządzenie określa ściśle terminy, określające 

wa

żność  składanych  dokumentów,  nie  oznacza  to  jednak,  że  po  upływie  tych  terminów 

zamawiający  zobligowany  jest  ponownie  wzywać  wykonawców  do  ich  złożenia  z  tego 

powodu, 

że te straciły swoją ważność.  

Powyższe  podejście  oznaczałoby,  że  w  przypadku  postępowań  trwających  dłużej, 

każdorazowo  w  przypadku  upływu  terminu  ważności  złożonych  dokumentów,  zamawiający 

ponownie 

byłby  zmuszony  wzywać  wykonawcę  do  ich  ponownego  przedłożenia. 

P

owodowałoby  to  kolejne  przedłużanie  się  trwającej  procedury  udzielenia  zamówienia  

i  byłoby  nieuzasadnione.  Podkreślić  należy  także,  że  zamawiający  bada  poprawność  

i aktualność dokumentów podmiotowych na dzień ich złożenia, przy czym jako 

oświadczenia 

lub dokumenty „aktualne” należy rozumieć takie, które oddają rzeczywistość w momencie ich 

złożenia.  Innymi  słowy dokumenty  aktualne  potwierdzają  okoliczność,  co  do  której 

wykonawca  wcześniej  złożył  wstępne  oświadczenie,  i  która  obecnie  (w  czasie  ich 

przedłożenia) występuje. 

W  tym  miejscu  należy  także  odnieść  się  do  argumentacji  zamawiającego,  który  

na  rozprawie 

zwracał  uwagę,  że  z  treści  innej  oferty  przedłożonej  przez  PUK 

zamawiającemu,  w  innym  postepowaniu  wynika,  że  wykonawca  ten  nie  opłaca  terminowo 

składek  na  ubezpieczenia  społeczne,  a  powstała  zaległość  wynosi  ponad  600  tys.  zł.  Tym 

samym,  jak 

stwierdził,  zaległość  ta  musiała  już  istnieć  wcześniej,  także  w  dacie  kiedy 

odwołujący odmówił ponownego przedłożenia dokumentów. Odnosząc się do tych twierdzeń 

w  pierwszej  kolejności  należy  zwrócić  uwagę,  że  wezwania  kierowane  do  PUK  datowane 

były na 29 listopada 2022 r. i 20 grudnia 2022 r., a więc w czasie kiedy zamawiający nie miał 

wiedzy o tym

, że taka sytuacja ma miejsce (jak sam stwierdził wiedzę taką powziął z treści 

oferty złożonej w lutym br.). Jeśli jednak nawet w dacie, kiedy kierował stosowne wezwanie, 

posiadałby informacje dotyczące istniejących zaległości, to należy zauważyć, że przesłanką, 

którą  winien  wskazać  zamawiający  byłby  art.  126  ust.  3  ustawy  Pzp.  Ten  właśnie  przepis 

wprowadził  ustawodawca,  dając  uprawnienie  zamawiającemu,  aby  ten 

j

eżeli  zachodzą 

uzasadnione podstawy do uznania, że złożone uprzednio podmiotowe środki dowodowe nie 

są  już  aktualne,  w  każdym  czasie  mógł  wezwać  wykonawcę  lub  wykonawców  do  złożenia 

wszystkich, 

lub  niektórych,  podmiotowych  środków  dowodowych  aktualnych  na  dzień  ich 

złożenia.

Przepis  ten  umożliwia  więc  weryfikację  rzetelności  wykonawcy  na  każdym  etapie 

postępowania  przy  czym,  co  należy  zaznaczyć,  nie  może  być  jednak  postrzegany  jako 

narzędzie do mnożenia dokumentów w postępowaniu. Zamawiający kierując do wykonawcy 

wniosek  o  potwierdzenie  aktualności  oświadczeń  i  dokumentów  musi  mieć  uzasadnione 

podst

awy, że złożone dokumenty są już nieaktualne. I nie chodzi tu, w ocenie Izby, o datę 

ich wystawienia, ale o aktualność informacji zawartych w tych dokumentach. Odnosząc to do 

informacji 

zawartych  w  zaświadczeniu  wystawionym  przez  ZUS  zamawiający  może  żądać 

nowych  informacji  (nowego  dokumentu), 

jeśli  ma  uzasadnione  podstawy  do  przyjęcia,  

że takie zaległości występują. Jednakże zamawiający winien to w treści wezwania wyraźnie 

wyartyk

ułować, wskazując prawidłową podstawę prawną wezwania, jak też precyzując jakie 

wątpliwości  i  odnośnie  jakich  dokumentów  ma,  oraz  wezwać  wykonawcę  do  przedłożenia 

tych konkretnych, wskazanych 

dokumentów. 

Taka  sytuacja  jednak  nie 

miała  miejsca  w  okolicznościach  rozpoznawanej  sprawy, 

należało  zatem  uznać,  że  wezwanie  odwołującego  do  złożenia  oświadczeń  i  dokumentów, 

wystosowane  dwukrotnie  przez 

zamawiającego,  nie  miało  podstawy  prawnej.  Wykonawca 

PUK wszystkie dokumenty podmiotowe, wymagane postanowieniami 

specyfikacji warunków 

zamówienia przedłożył już wcześniej, w odpowiedzi na wezwanie, w dniu 2 czerwca 2022 r. 

W  konsekwencji  nie 

zaistniały  też  podstawy  do  odrzucenia  oferty  tego  wykonawcy  

na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 2 c ustawy Pzp. 

W  ocenie  Izby  nie  wyst

ąpiła  również  przesłanka  odrzucenia  oferty  PUK  z  przyczyn 

opisanych w art. 226 ust. 1 pkt 13 ustawy Pzp. 

Przepis ten stanowi, że 

zamawiający odrzuca 

ofertę,  jeżeli  wykonawca  nie  wyraził  pisemnej  zgody  na  wybór  jego  oferty  po  terminie 

zw

iązania  ofertą.  Zamawiający  nie  wykazał,  że  takie  okoliczności  w  przedmiotowym 

postępowaniu miały miejsce. 

Jak  usta

lił  skład  orzekający  na  podstawie  akt  sprawy,  zamawiający  pismem  

z 

22 listopada 

2022 r. wystąpił do odwołującego o wyrażenie zgody na przedłużenie terminu 

związania ofertą, nie wskazując żadnego terminu do kiedy wykonawca powinien ten termin 

przedłużyć.  Odwołujący  wyraził  taką  zgodę  do  dnia  28  grudnia  2022  r.,  co  jak  trafnie 

zauważył  powinno  być  terminem  wystarczającym  na  zawarcie  umowy  w  prowadzonym 

postępowaniu.  

N

astępnie  zamawiający  odrzucił  ofertę  PUK  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  13 

ustawy  Pzp  stwierdzając,  że  odwołujący  wyraził  zgodę  na  wybór  swojej  oferty  do  dnia  

28  grudnia  2022  r.,  a  do  tego  terminu 

wybór  ten  nie nastąpił.  Z  treści  pisma odwołującego 

wywiódł, że ten był zainteresowany wyborem jego oferty, jako najkorzystniejszej, wyłącznie 

do  dnia  28  grudnia  2022  r.

, gdyż sam ten termin zadeklarował. Zamawiający w odpowiedzi 

na 

odwołanie  wyjaśniał  także,  że  nie  wystąpił  do  PUK  o  przedłużenie  tego  terminu,  

na  podstawie  art.  252  ust.  2  ustawy  Pzp

,  ponieważ  po  dniu  28  grudnia  2022  roku,  oferta 

o

dwołującego  straciła  status  oferty  najkorzystniejszej,  z  uwagi  na  to,  że  ten  nie  przedłożył  

na wezwanie 

zamawiającego podmiotowych środków dowodowych. 

Z 

powyższym nie sposób się zgodzić. W pierwszej kolejności p

odkreślenia wymaga, 

że  upływ  terminu  związania  ofertą  nie  oznacza  automatycznego  odrzucenia  oferty 

wykonawcy.  W  myśl  art.  226  ust.  1  pkt  12  ustawy  Pzp  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

wykonawca  nie  wyraził  pisemnej  zgody  na  przedłużenie  terminu  związania  ofertą. 

Zamawiający  wezwał  wprawdzie  do  przedłużenia  tego  terminu  pismem  z  22  listopada  

2 r., jednakże nie wskazał żadnej daty, do kiedy odwołujący winien ten termin przedłużyć. 

Nie 

może  zatem  wyciągać  negatywnych  konsekwencji  w  stosunku  do  wykonawcy,  który 

samodzielnie 

ocenił, że wystarczającym terminem na zakończenie postępowania i zawarcie 

umowy będzie 28 grudnia 2022 r.  

Ponadto,  przepisy  znowelizowanej  ustawy  Pzp,  n

ie  zakazują  zamawiającemu 

zawarcia umowy z wykonawcą nawet w przypadku, kiedy termin związania ofertą już upłynął. 

W 

myśl  art.  252  ust.  2  ustawy  Pzp  zamawiający  wzywa  w  takim  wypadku  wykonawcę, 

którego  oferta  została  oceniona  najwyżej,  do  wyrażenia  przez  niego  zgody  na  wybór  jego 

oferty, we wskazanym przez 

zamawiającego terminie. Dopiero w przypadku braku wyrażenia 

takiej  zgody,  ustawodawca 

przewidział  sankcję  w  postaci  odrzucenia  oferty,  w  oparciu  

o przywołany przez zamawiającego przepis. 

Skoro  zatem 

zamawiający  nie  wystąpił  do  odwołującego  z  wnioskiem  o  wyrażenie 

zgody na zawarcie umowy, nie dał mu możliwości wypowiedzenia się czy wolę taką wyraża, 

czy te

ż nie - nie zaszły też przesłanki do odrzucenia jego oferty. 

Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  

na podstawie art. 574 oraz art. 575 ustawy P

zp, a także w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 b 

oraz  § 7  ust.  1  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r. 

w 

sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania 

ora

z  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  (Dz.  U.  z  2020  r.,  poz.  2437  

ze zm.) zaliczając w poczet kosztów wpis od odwołania uiszczony przez odwołującego oraz 

zasądzając od zamawiającego na rzecz odwołującego koszty postępowania odwoławczego 

poniesione  z  tytułu  wpisu  od  odwołania  w  wysokości  15 000,00  zł.  i  wynagrodzenia 

pełnomocnika w wysokości 3 600,00 zł., na podstawie faktury złożonej przez odwołującego 

na rozprawie. 

Przewodniczący: ………………………………