KIO 268/23 KIO 270/23 WYROK dnia 14 lutego 2023 r.

Sygn. akt KIO 268/23 KIO 270/23  

WYROK 

z dnia 14 lutego 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Danuta Dziubińska 

Protokolant:            

Aldona Karpińska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  14  lutego  2023  r.  odwołań  wniesionych  do  Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 30 stycznia 2023 r. przez wykonawców: 

A. 

Pixel  Technology  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Łodzi,  ul. 

Piękna 1, 93 - 558 Łódź (KIO 268/23) 

B. ........................................................................................................................................ Alt

eris Spółka Akcyjna z siedzibą w Katowicach, ul. Ceglana 35, 40 - 514 Katowice (KIO 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  im.  prof.  K. 

Gibińskiego  Śląskiego  Uniwersytetu  Medycznego  w  Katowicach,  ul.  Ceglana  35,  40  - 

514 Katowice   

przy udziale wykonawców: 

A. 

„Agfa”  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Warszawie,  ul. 

Jutrzenki  137A,  02  -  231  Warszawa 

zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania 

odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  w  sprawach  o  sygn.  akt:  KIO  268/23,  KIO 

B. 

Alteris  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w  Katowicach,  ul.  Ceglana  35,40-514  Katowice 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23 

C. 

Pixel  Technology  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Łodzi,  ul. 

Piękna 1, 93 - 558 Łódź zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po 

stronie odwołującego w sprawie o sygn. akt: KIO 270/23 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołania w sprawach sygn. akt KIO 268/23 i KIO 270/23;  

Kosztami  postępowania  w  sprawach  sygn.  akt  KIO  268/23  i  KIO  270/23  obciąża 

odwołujących, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  30  000  zł  00  gr 

(słownie:  trzydzieści  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  odwołujących 

tytułem wpisu od odwołań, 

2.2. ................................................................................................................................ w 

sprawie  KIO  268/23 

zasądza  od  Pixel  Technology  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Łodzi  na  rzecz  Uniwersyteckiego  Centrum 

Klinicznego im. prof. K. Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w 

Katowicach 

kwotę  4  184  zł  40  gr  (cztery  tysiące  sto  osiemdziesiąt  cztery  złote 

czt

erdzieści groszy) w tym kwotę 3 600 zł 00 gr (trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy)  tytułem  wynagrodzenia  pełnomocnika  strony,  68  zł  00  gr  (sześćdziesiąt 

osiem  złotych  zero  groszy)  tytułem  opłaty  skarbowej  od  złożonych  w  sprawie 

pełnomocnictw oraz  516 zł 40 gr (pięćset szesnaście złotych czterdzieści groszy) 

tytułem ½ kosztów dojazdu na posiedzenie i rozprawę, 

2.3. ................................................................................................................................ w 

sprawie  KIO  270/23 

zasądza  od  Alteris  Spółka  Akcyjna  z  siedzibą  w 

Katowicach  na  rzecz  Uniwersyteckiego  Centrum  Klinicznego  im.  prof.  K. 

Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach kwotę 4 184 

zł 40 gr (cztery tysiące sto osiemdziesiąt cztery złote czterdzieści groszy) w tym 

kwotę  3 600  zł  00  gr  (trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem 

wynagrodzenia  pełnomocnika  strony,  68  zł  00  gr  (sześćdziesiąt  osiem  złotych 

zero  groszy)  tytułem  opłaty  skarbowej  od  złożonych  w  sprawie  pełnomocnictw 

oraz    516  zł  40  gr  (pięćset  szesnaście  złotych  czterdzieści  groszy)  tytułem  ½ 

kosztów dojazdu na posiedzenie i rozprawę. 

Stosownie  do  art. 

579 ust.  1 i  art.  580  ust.  1  i  2  ustawy  z  dnia 11  września 2019  r.  Prawo 

zamówień publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok - 

w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia  - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa 

K

rajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 

Sygn. akt KIO 263/23 KIO 270/23  

U z a s a d n i e n i e 

Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  im.  prof.  K.  Gibińskiego  Śląskiego  Uniwersytetu 

Medycznego  w  Katowicach 

(dalej:  „Zamawiający”)  prowadzi  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego  na 

podstawie  ustawy  z  11  września  2019  roku  -  Prawo  zamówień 

publicznych  dalej:  „ustawa  Pzp”  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.: 

„Dostawa  licencji  systemu  do  zarządzania  badaniami  wraz  z  sprzętem  serwerowym, 

wdrożeniem  i  szkoleniami”,  numer  referencyjny:  DZP.381.86A.2022.  Ogłoszenie  o 

zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 18 listopada 

2022 r. pod nr 2022/S 223-641537.  

20  stycznia  2023 

r.  Zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wyborze 

najkorzystniejszej  oferty 

złożonej  przez  wykonawcę  Agfa  sp.  z  o.o.  i  odrzuceniu  oferty 

złożonej  przez  wykonawcę  Pixel  Technology  sp.  z  o.o.  Na  powyższą  czynność  złożył 

odwołanie  wykonawca  Pixel  Technology  sp.  z  o.o.  (dalej:  „Odwołujący  Pixel”)  w  sprawie 

sygn.  akt  KIO  268/23

.  Na  czynność  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  odwołanie  złożył 

wykonawca Alteris 

S.A. (dalej: „Odwołujący Alteris”) w sprawie KIO 270/23. 

Sygn. akt KIO 268/23 

Odwołujący Pixel zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów:   

1)  art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp poprzez odrzucenie jego 

oferty pomimo, iż treść jej oferty jest 

zgodna z warunkami zamówienia;  

ewentualnie,  w  przypadku  uznania,  iż  treść  oferty  jest  niezgodna  z  warunkami 

zamówienia,  zarzucam  Zamawiającemu  zaniechanie  zastosowania  art.  223  ust  2  pkt  3 

ustawy  Pzp  i  poprawienia  ewentualnej  omyłki  poprzez  wskazanie  modelu  właściwego 

procesora,  w  sytuacji, 

gdy  z  dokumentacji  postępowania  (załącznik  nr  10  do  SWZ) 

wy

nikał właściwy numer procesora,   

 2)  art.  16 ust 1 i 2 i art. 239 ust 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wyboru 

oferty złożonej 

przez 

Pixel  Technology  sp.  z  o.o.  pomimo,  iż  oferta  ta  spełnia  wszystkie  warunki 

zamówienia i jest ofertą najkorzystniejszą, a nadto poprzez wybór oferty wykonawcy Agfa 

sp. z o.o. pomimo tego, iż podlegała ona odrzuceniu;   

3)  art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy 

Agfa 

sp.  z  o.o.  z  uwagi  na  błąd  w  obliczeniu  ceny  –  zastosowanie  przez  Wykonawcę 

niewłaściwej stawki podatku VAT do produktów oferowanych w poz. 2 c i 2 d oraz 6 i w 

poz.  1  (w  zakresie  integracji  z  systemem  HIS)  załącznika  nr  7  do  SWZ  –  formularz 

asortymentowo 

– cenowy;   

4)  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Agfa 

sp.  z.  o.  o.  z  uwagi  na  sprzeczność  jej  treści  z  warunkami  zamówienia  w  zakresie 

opisanym w uzasadnieniu.   

W

skazując  na  powyższe  Odwołujący  Pixel  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i 

nakazanie Zamawiającemu:   

unieważnienie czynności wyboru najkorzystniejszych ofert,   

unieważnienie czynności odrzucenia oferty odwołującego,   

powtórzenie czynności badania i oceny ofert,   

wybór jego oferty jako najkorzystniejszej,    

5)  odrzucenie oferty wykonawcy Agfa sp. z o. o.  

W uzasadnieniu Odwołujący Pixel wskazał, że przedmiotem zamówienia jest dostawa 

licencji do systemu do zarządzania badaniami wraz z sprzętem serwerowym, wdrożeniem i 

szkoleniami.  W pkt XI.4.3, 

specyfikacji warunków zamówienia (SWZ) Zamawiający zażądał 

dołączenia  do  oferty  formularza  asortymentowo-cenowego  według  druku  stanowiącego 

załącznik  nr  7  do  SWZ.  Zamawiający  nakazał  wskazanie  w  tym  załączniku  informacji 

odnośnie producenta, nazwy/modelu/adresu witryny do weryfikacji stanu gwarancji. Zdaniem 

Odwołującego  wszystkie  wymagane  przez  Zamawiającego  dane  dotyczące  oferowanego 

sprzętu  zostały  prawidłowo  przez  niego  wskazane  oraz  spełniają  one  wymagania stawiane 

przez  Zamawiającego.  W  formularzu  asortymentowo-cenowym  został  bowiem  wskazany 

katalogowy  (bazowy)  model  serwera  Fujitsu  Primergy  RX2540  M6.  W  wersji  podanej  w 

ofercie  serwer  ten  posiada  standardowo  procesor  Intel  Xeon  Platinum  8380,  który  spełnia 

wymogi  Zamawiającego.  Powyższe  stanowisko  zostało  potwierdzone  u  producenta 

zaoferowanego  sprzętu  –  Fujitsu  Technology  Solution  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie, 

który  w  piśmie  z  3  stycznia  2023  r.    wskazał,  że  zaoferowany  sprzęt  spełnia  wymogi 

Zamawiającego.  Wynika  to  z  faktu,  że  podany  w  ofercie  procesor  jest  procesorem,  który 

znajduje  się  w  konfiguracji  bazowej  np.  o  p/n:  VFY:  R2546SC110IN.  Wskazany  w  ofercie 

serwer  jest  zawsze  dostarczany  z  procesorem  Intel  Xeon  Platinum  8380.  Fujitsu  w  swym 

piśmie podkreślił, że wynika to z dokumentu, jaki sam Zamawiający załączył do dokumentacji 

przetargowej  w  postaci  załącznika  nr  10  do  SWZ.    Wskazał  też,  że  procesor  określony  w 

ofercie  będzie  wchodził  w  skład  zestawu  jako  procesor  bazowy,  jednak  nie  będzie  on 

aktywny  i  będzie  stanowił  element  nadmiarowy,  do  wykorzystania  w  przypadku  usterki 

podstawowego, procesora.  

Zdaniem  Odwołującego  Pixel  z  treści  Załącznika  nr  10  do  SWZ  wynika,  że 

zaoferowany  przez  niego  model  serwera  Fujitsu  RX  2540  M6  zawiera  w  sobie  model 

procesora  Intel  Xeon  Platinum  8380.  Na  stronie  167  tegoż  załącznika  -  SPEC  CPU2017 

Floating  Point  Speed  Results 

–  Results  przy  tym  właśnie  serwerze  wskazano  bowiem  ten 

procesor.  D

okonana  przez  Zamawiającego  analiza  i  ocena  oferty  była  jedynie 

powierzchowna i nie dawała podstawy do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 

226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp.  W  szczególności  Zamawiający  nie  dokonał  analizy  treści 

wyjaśnień  złożonych  przez  Wykonawcę,  nie  odniósł  się  do  jego  argumentacji,  nie 

przeanalizował  dokumentów  złożonych  wraz  z  wyjaśnieniami.  Zamawiający  mając 

wątpliwości  odnośnie  treści  oferty  powinien  dokonać  takiej  wykładni  oświadczenia  woli 

Wykonawcy, 

aby  w  jak  najpełniejszym  stopniu  oddawała  jego  wolę.  W  przedmiotowej 

sprawie wolą Wykonawcy było złożenie oferty zgodnej z wymaganiami SWZ.  Odwołujący w 

formularzu ofertowym jednoznacznie oświadczył, że zapoznał się ze Specyfikacją Warunków 

Zamówienia  (dalej:  „SWZ”),  nie wnosi  do  niej  zastrzeżeń  oraz  zdobył  konieczne informacje 

do  przygotowania  ofert.  Ponadto  załącznik  numer  8  -  Opis  przedmiotu  zamówienia  został 

dołączony  do  oferty  wraz  z  podpisem  wykonawcy.  W  ten  sposób  Odwołujący  dodatkowo 

zobowiązał  się  do  wykonania  przedmiotu  umowy  zgodnie  z  warunkami  określonymi  przez 

Z

amawiającego w dokumentacji postępowania. Mając na uwadze powyższe - w przekonaniu 

Odwołującego  -  brak  jest  podstawy  do  przyjęcia,  że  złożona  oferta  jest  niezgodna  z 

warunkami  zamówienia.  Na  marginesie  Odwołujący  wskazał,  że  z  orzecznictwa  Krajowej 

Izby  Odwoławczej  wynika,  że  nie  zachodzi  niezgodność  treści  oferty  z  warunkami 

zamówienia  w  przypadku,  gdy  oferta  wykonawcy  zabezpiecza  interes  zamawiającego  w 

większym  stopniu,  niż  wymaga  się  tego  warunkami  zamówienia  (por.  np.  wyrok  z  29 

września 2017 r., sygn. akt 1936/17 i wyrok z 17 lutego 2021 r. sygn. akt KIO 237/21).  

W  uzasadnieniu  zarzutu  naruszenia  art.  223  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  poprzez 

zaniechanie  poprawienia  innej  omyłki  w  ofercie  polegającej  na  niezgodności  oferty  z 

dokumentami zamówienia, niepowodującej istotnych zmian w treści oferty, Odwołujący Pixel 

wskazał,  że  w  jego  ocenie  Zamawiający,  jeśli  doszedł  do  przekonania,  że  oferta  jest 

sprzeczna z warunkami zamówienia opisanymi w dokumentach zamówienia, winien dokonać 

poprawienia innej omyłki w treści jego oferty. Omyłka ta polegałaby na wpisaniu niewłaściwej 

nazwy  procesora,  w  sytuacji,  gdy  zgodn

ie  z  dokumentami  udostępnionymi  przez  samego 

Zamawiającego  (załącznik  nr  10  do  SWZ)  podany  przez  Wykonawcę  serwer  Fujitsu 

Primergy RX2540 M6 jest konfigurowany tylko z procesorem Intel Xeon Platinum 8380, 2.30 

GHz.    Zdaniem  Odwołującego  Zamawiający  miał  więc  możliwość  samodzielnego 

poprawienia  oferty  Odwołującego  przed  jej  odrzuceniem.  Zamawiający  mógł  się  w  tym 

zakresie  oprzeć  na  wskazanym  przez  siebie,  w  załączniku  nr  10  teście  SPEC  CPU2017 

Floating Point Speed Results. Poprawienie tego rodzaju omyłki nie stanowiłoby prowadzenia 

negocjacji z wykonawcą, gdyż właściwy numer procesora został wskazany w dokumentacji, 

którą Zamawiający dołączył do dokumentacji postępowania (SPEC CPU2017 Floating Point 

Speed Results)

. Zamawiający więc dysponuje odpowiednią wiedzą, która pozwala w sposób 

właściwy  dokonać  poprawienia  ewentualnej  omyłki.  Poprawienie  takiej  ewentualnej  omyłki 

nie  spowoduje  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Przedmiot  zamówienia  jest  niezwykle 

obszerny i złożony (sam opis przedmiotu zamówienia jest zawarty na 47 stronach). Składają 

się na niego liczne licencje, szkolenia i sprzęt komputerowy w różnorodnych konfiguracjach. 

Przedmiotowy  procesor  stanowi  niewielką  jego  część  zarówno  w  odniesieniu  do  ilości 

zamawianych  elementów,  jak  i  wartości  całości  oferty.  W  orzecznictwie  powszechnie 

przyjmuje się, że o istotności zmiany decydować będzie skala zmiany wielkości ceny, skala 

zmiany  zakresu  przedmiotu  świadczenia czy  warunków  jego realizacji.  Dla oceny istotnego 

charakteru wprowadzanych zmian kluczowe znaczenie ma bowiem ich zakres w stosunku do 

całości  treści  oferty  i  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  Pixel  stwierdził,  że  jeżeli  jakieś 

konkretne okoliczności nie wskazują co innego - należy przyjąć założenie, zgodnie z którym 

wykonawcy składają oferty w dobrej wierze i na serio, z zamiarem zaoferowania świadczenia 

we  wszystkich  elementach  zgo

dnego  z  wymaganiami  określonymi  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia  i  na  warunkach  określonych  w  specyfikacji.  Natomiast  jeżeli  dojdzie  do 

wystąpienia  niezgodności  treści  oświadczenia  woli  wyrażonego  w  ofercie  z  treścią 

specyfikacji,  wtedy  wpierw  zamawiający  ma  obowiązek  rzetelnego  rozważenia  możliwości 

zastosowania art. 223 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.  

W  uzasadnieniu  zarzutu  naruszenia  art.  225  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp 

Odwołujący 

Pixel przytoczył treść tego przepisu i wskazał, że jako błąd w obliczeniu ceny kwalifikowane 

jest  także  przyjęcie  do  wyliczenia  ceny  nieprawidłowej  stawki  podatku  od  towarów  i  usług, 

który jest  elementem  cenotwórczym. O  porównywalności  ofert,  w  zakresie zaproponowanej 

ceny,  można  mówić  dopiero  wówczas,  gdy  określone  w  ofertach  ceny,  mające  być 

przedmiotem  porównywania,  zostały  obliczone  z  zachowaniem  tych  samych  reguł.    W 

sytuacji, w której zamawiający nie określił w SWZ stawki podatku VAT – jak to ma miejsce w 

przypadku  przedmiotowego  postępowania  -  w  ogóle  nie  może  dojść  do  wystąpienia  innej 

omyłki  w  rozumieniu  Pzp.  Nie  ma  bowiem  wówczas  ustawowej  przesłanki  niezgodności 

oferty z SWZ.   

Odwołujący Pixel podał, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku 

od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: VATU), podstawowa stawka 

VAT w chwili obecnej wynosi 22% („tymczasowo” podwyższona do 23% VAT na podstawie 

art. 146aa ust. 1 VATU). 

Jednakże zgodnie z załącznikiem nr 3, w poz. 13 - wykaz towarów i 

usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% do ustawy   z dnia 11 marca 2004 r. 

o  podatku  od  towarów  i  usług  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.  poz.  931  z  późn.  zm.).    wskazano,  że 

obniżona  stawka  podatku  obowiązuje  na:  Wyroby  medyczne,  wyposażenie  wyrobów 

medycznych,  systemy  i  zestawy  zabiegowe,  w  rozumieniu  przepisów  rozporządzenia 

Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  2017/745  z  dnia  5  kwietnia  2017  r.  w  sprawie 

wyrobów  medycznych,  zmiany  dyrektywy  2001/83/WE,  rozporządzenia  (WE)  nr  178/2002  i 

rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG 

(Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), oraz wyroby medyczne do diagnostyki 

in vitro i wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, w rozumieniu przepisów 

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/746 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w 

sprawie wyrobów medycznych  do  diagnostyki  in vitro oraz uchylenia dyrektywy 98/79/WE i 

decyzji  Komisji  2010/227/UE  (Dz.  Urz.  UE  L  117  z  05.05.2017,  str

.  176,  z  późn.  zm.), 

dopuszczone  do  obrotu  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej.  Na  podstawie  art.  146  aa 

ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od 

towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z 

późn. zm.). tymczasowo podwyższono stawkę  podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 

120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, do 8%. Zgodnie z art. 2 rozporządzenie 

Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  2017/745  z  dnia  5  kwietnia  2017  r.  w  sprawie 

wyrobów  medycznych,  zmiany  dyrektywy  2001/83/WE,  rozporządzenia  (WE)  nr  178/2002  i 

rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG 

(Dz. U. UE. L. z 2017 r. Nr 117, str. 1 z późn. zm.) za wyrób medyczny uznaje się narzędzie, 

aparat,  urządzenie,  oprogramowanie,  implant,  odczynnik,  materiał  lub  inny  artykuł 

przewidziany  przez  producenta  do  stosowania  - 

pojedynczo  lub  łącznie  -  u  ludzi  do  co 

najmniej  jednego  z  następujących  szczególnych  zastosowań  medycznych:  diagnozowanie, 

profilaktyka,  monitorowanie,  przewidywanie,  p

rognozowanie,  leczenie  lub  łagodzenie 

choroby, diagnozowanie, monitorowanie, leczenie

, łagodzenie lub kompensowanie urazu lub 

n

iepełnosprawności,  badanie,  zastępowanie  lub  modyfikowanie  budowy  anatomicznej  lub 

procesu lub stanu fizjologicznego lub chorobowego, dostarczanie informacji poprzez badanie 

in  vitro  próbek  pobranych  z  organizmu  ludzkiego,  w  tym  pobranych  od  dawców  narządów, 

krwi  i  tkanek,  i  który  nie  osiąga  swojego  zasadniczego  przewidzianego  działania  środkami 

farmakologicznymi,  immunologicznymi  lub  metabolicznymi  w  ludzkim  ciele  lub  na  nim,  ale 

którego  działanie  może  być  wspomagane  takimi  środkami.  W  kontekście  przedmiotowego 

zamówienia  istotny  jest  motyw  19  wskazanego  wyżej  rozporządzenia  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  (UE)  2017/745.  Precyzuje  o

n pojęcie wyrób  medyczny w  odniesieniu 

do  oprogramowania  odrębnego.  W  jego  myśl  oprogramowanie  odrębne,  w  przypadku  gdy 

zostało  specjalnie  przewidziane  przez  producenta  do  co  najmniej  jednego  z  zastosowań 

medycznych  wyszczególnionych  w  definicji  wyrobu  medycznego,  kwalifikuje się jako  wyrób 

medyczny.  W  odmienny  sposób  kwalifikowane  jest  oprogramowanie  do  zastosowań 

ogólnych, nawet jeżeli jest używane w ochronie zdrowia lub oprogramowanie do zastosowań 

związanych  ze  stylem  życia  i  samopoczuciem.  Nie  są  one  wyrobami  medycznymi.  

Kwalifikacja  oprogramowania  - 

jako  wyrobu  albo  jako  wyposażenia  -  jest  niezależna  od 

lokalizacji tego oprogramowania i od typu połączenia między oprogramowaniem a wyrobem. 

W  myśl  motywu  16,  17  i  26  wyroku  Trybunału  Sprawiedliwości  z  7.12.2017  r.,  C-329/16, 

SYNDICAT  NATIONAL  DE  L'INDUSTRIE  DES  TECHNOLOGIES  MÉDICALES  (SNITEM)  I 

PHILIPS FRANCE v. PREMIER MINISTRE I MINISTRE DES AFFAIRES SOCIALES ET DE 

LA  SANTÉ,  ZOTSiS  2017,  nr  12,  poz.  I-947,  aby  oprogramowanie  było  objęte  zakresem 

stosowa

nia  rozporządzenia,  nie  wystarcza,  żeby  było  wykorzystywane  w  kontekście 

medycznym,  l

ecz  konieczne  jest  również,  aby  wytwórca  wskazał  jego  konkretne 

przeznaczenie  do  celów  medycznych.  Jednocześnie  podkreślono,  że  nie  jest  wyrobem 

medycznym  oprogramowanie, 

które  wprawdzie  może  być  wykorzystane  w  środowisku 

medycznym,  lecz  jego  jedynym  celem  jest  archiwizacja,  gromadzenie  i  przekazywanie 

danych, takiego jak oprogramowanie do przechowywania danych medycznych pacjenta.  W 

tym  kontekście  wskazana  w  ofercie  wykonawcy  Agfa  sp.  z  o.  o.    stawka  podatku  VAT  w 

wysokości  8  %  w  odniesieniu  do  takich  pozycji  jak  m.  in.    macierz  dyskowa  na  potrzeby 

archiwum  czy  macierz  dyskowa  na  potrzeby  backupu  nie  ma  uzasadnienia  prawnego  i 

stanowi  błąd  w  obliczeniu  ceny.  Analogiczna  sytuacja  ma  miejsce  w  przypadku 

oprogramowania 

RADCOM  służącego  do transkrypcji mowy  na  tekst  oraz  oprogramowania 

na  integrację  z  systemem  Asseco,  które  to  oprogramowanie  jej  systemem  szpitalnym  nie 

będącym wyrobem medycznym.  Z tego powodu oferta ta powinna podlegać odrzuceniu.  

Zdaniem  O

dwołującego  Pixel  oferta  wykonawcy  Agfa  sp.  z  o.  o.  powinna  podlegać 

odrzuceniu  również  ze  względu  na  jej  niezgodność  z  wymaganiami  Zamawiającego,  w 

szczególności:   

1)   w 

pozycji 2a załącznika nr 7 Wykonawca zaoferował serwer PowerEdge R7515. Zgodnie 

z  załącznikiem  nr  8  dla  tej  pozycji  wymagane  było,  aby  serwer  obsługiwał:  pamięć  w 

technologii  nieulotnej  montowaną  w  złączach  DIMM.  (definicja:  NVDIMM  -  Wikipedia 

<https://en.wikipedia.org/wiki/NVDIMM>  - 

pamięć  nieulotna  montowana  w  złączach 

DIMM  inaczej  NVDIMM).  Na  stronach  Dell  zawarto 

specyfikację,  (User  Guide  Dell 

dotyczący pamięci nieulotnej (NVDIMM): Dell EMC NVDIMM-N Persistent Memory User 

Guide  <https://dl.dell.com/topicspdf/nvdimm_n_user_guide_en-us.pdf>  (NVDIMM-Ns  are 

currently supported in the T640, R640,R740/R740XD, R840, R940, R940xa,MX740c and 

MX84

0c  PowerEdge)).z  której  wynika,  że  pamięć  RVDIMM  jest  wspierana  przez  tylko 

wskazane przez Dellla modele serwerów. Producent sprzętu – Dell zamieścił na swoich 

stronach  sp

ecyfikację  techniczną  serwera  R7515  zaoferowanego  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  

<https://www.dell.com/support/manuals/en-pl/poweredge- 

r7515/per7515_ts_pub/memoryspecifications?guid=guid-6bfb6a89-69b2-4365-921b-

98603fa1b0ba.  Z  tej  specyfikacji  nie  wynika,  że  wskazany  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  model 

obsługuje  pamięć  NVDIMM  (wsparcie  tylko  dla  RDIMM  oraz  3DS  LRDIMM),  .  Oznacza 

to, 

że  w  tym  zakresie  oferta  Agfa  sp.  z  o.  o.  nie  spełnia  warunków  zamówienia.    Z 

powyższych  informacji  nie  wynika,  aby  by  spełniony  wymóg  wsparciu  dla  pamięci 

NVDIMM (wsparcie tylko dla RDIMM oraz 3DS LRDIMM),   

Zamawiający postawił w SWZ wymóg, aby wszystkie krytyczne komponenty urządzenia 

takie jak: kontrolery dyskowe, pamięć cache, zasilacze i wentylatory były zdublowane tak, 

aby  awaria  poje

dynczego  elementu  nie  wpływała  na  funkcjonowanie  całego  systemu. 

Komponenty te muszą być wymienialne w trakcie pracy macierzy Dokument  producenta 

macierzy  wskazanej  prze

z  Agfę  opisujący  możliwości  instalacyjne  Storage  Adapters 

(kontrolerów RAID)  PowerVault NX3240 Network Attached Storage System Installation 

and  Service  Manual  |  Dell  Poland  <https://www.dell.com/support/manuals/en-

pl/storagenx3240/nx3240_ism_pub/expansion-card-installation-guidelines?guid=guid-

6d5ca40a-3d0f4ef2-9d2f-49e2e2076637&lang=en-us>  W  dokumencie  tym  zawarto 

adnotację  “NOTE  The  expansion  card  slots  are  not  hot-swappable.”  –  oznacza  to,  że 

wszystkie karty rozszerzeń włączając w to kontrolery raid nie są wymienialne na gorąco, 

co oznacza, że nie mogą być wymieniane w trakcie pracy.  

W  pozycji  nr  5 

załącznika  7  Agfa  sp.  z  o.  o.  zaoferowała:  Producent:  VMware  Nazwa: 

vSph

ere  7  Standard  Jednocześnie  potwierdziła  spełnianie  określonej  w  załączniku  16 

pozycji  pkt  32  SOPZ  przez  to  oprogramowanie 

funkcjonalności  do  wirtualizacji 

posiadające  mechanizm  równomiernego  obciążenia  zasobów  obliczeniowych  z 

automatyczną  migracją  maszyn  wirtualnych  pomiędzy  hostami  w  ramach  klastra.  Do 

działania tej funkcjonalności konieczne jest oprogramowania vCenter Server 7, które nie 

zostało  zaoferowane.    Na  marginesie,  w  przypadku  oferty  Agfa  Zamawiający  uznał,  że 

ten  dodatkowy  moduł,  który  nie  jest  standardową  częścią  VSphere  zawarty  jest  w 

oferowanym  produkcie.  Z  kolei  Uniwersyteckie  Centrum  Kliniczne  analogicznych 

wyjaśnień Odwołującego nie uznało.    

5)  Agfa  sp. 

z  o.  o.  zgodnie  z  załącznikiem  nr  7  zaoferowała  jako  macierz  główną  Dell 

ME5024.  Wg 

zapisów  SOPZ  macierz  miała  obsługiwać  replikację  synchroniczną  i 

asynchroniczną. 

Zgodnie 

z 

specyfikacją 

producenta 

sprzętu 

https://www.delltechnologies.com/asset/en-us/products/storage/technical-

support/dellpowervault-me5-ss.pdf 

macierz spełnia wyłącznie replikację asynchroniczną.   

W  z

ałączeniu  do  odwołania  zostały  przekazane:  wyciąg  z  specyfikacji  DELL 

dotyczących  pamięci nieulotnej, tłumaczenie specyfikacji z pkt 4, wyciąg z specyfikacji DELL  

serwera  R7515,  t

łumaczenie  specyfikacji  z  pkt  6,  wydruk  ze  strony  producenta 

oprogramowania  Vmware  Site  Recovery,  t

łumaczenie  specyfikacji  z  pkt  8,  wyciąg  z 

specyfikacji  Dell  NX3240dotyczący  kontrolerów  RAID,  tłumaczenie  specyfikacji  z  pkt  10, 

wyciąg  z  specyfikacji  oprogramowania  wirtualizacyjnego  na  potrzeby  nowego  systemu  do 

zarządzania badaniami, tłumaczenie specyfikacji z pkt 12, wyciąg z specyfikacji  dotyczący 

macierzy  głównej  Dell  ME5024,  tłumaczenie  specyfikacji  z  pkt  14,  wiadomość  e-mail  z 

odpowiedzią od inżyniera firmy Ingram Micro Sp. z o.o. autoryzowanego dystrybutora firmy 

Dell, 

wiadomość  e-mail  z  odpowiedzią  od  inżyniera  firmy  ALSO  Polska  Sp.  z  o.o. 

autoryzowanego dystrybutora firmy Dell.  

W odpowiedzi na odwołanie Zamawiający wniósł o jego oddalenie.  

Zamawiający  zgłosił  również  opozycję  przeciwko  przystąpieniu  do  postępowania 

odwoławczego  po  jego  stronie  wykonawcy  Alteris  S.A.  z  siedzibą  w  Katowicach, 

stwierdzając,  że  wykonawca  ten  sam  złożył  Odwołanie  od  czynności  wyboru  oferty  Spółki 

Agfa zarzucając Zamawiającemu niedokonanie odrzucenia tej oferty jako zawierające błąd w 

obliczeniu ceny z uwagi na zastosowanie 8 %  stawki 

podatku VAT dla całości zamówienia. 

Zatem  w  tej  części  zarzuty  Przystępującego  są  zgodne  z  zarzutami  Odwołującego.  W  tej 

sytuacji nie wydaje się, aby oddalenie odwołania zgodnie z wnioskiem Zamawiającego było 

zgodne z interesem Przystępującego nawet szeroko rozumianym.  

W uzasadnieniu swojego stanowiska 

odnośnie do pierwszego z zarzutów odwołania 

Zamawiający m.in. wskazał, że odrzucenie oferty Odwołującego było prawidłowe i zgodne z 

obowiązującymi  przepisami,  pomimo  że  oferta  ta  zawierała  najniższą  cenę  i  najdłuższy 

deklarowany 

okres  gwarancji  na  system  Zarządzania  badaniami  i  sprzęt  serwerowy.    Opis 

przedmiotu  zamówienia  został  przez  Zamawiającego  bardzo  szczegółowo  określony  w 

załączniku  nr  8  do  SWZ,  gdzie  określono  w  sposób  wyczerpujący,  opisowy  i  bardzo 

konkretny wymagania od

nośnie systemu, jego modułów i sprzętu serwerowego składającego 

się  na  przedmiot  zamówienia.  Zgodnie  z  SWZ  Zamawiający  wymagał  złożenia  przez 

Wykonawcę wraz z Formularzem ofertowym załącznika nr 7 do SWZ w postaci Formularza 

asortymentowo-cenowego.  Formula

rz  ten  stanowił  zgodnie  z  pkt  XI  pkt.  4.  3  SWZ  część 

oferty  Wykonawcy.  W  Załączniku  nr  7  Zamawiający  oczekiwał  uszczegółowienia  przez 

Wykonawcę  treści  oferty  poprzez  podanie  szczegółowych  informacji  odnośnie 

poszczególnych modułów i elementów składających  się na system Zarządzania badaniami. 

W  poz.  2a  Zamawiający  oczekiwał  wskazania  informacji  odnośnie  producenta, 

nazwy/modelu/adresu witryny do weryfikacji stanu gwarancji 

dla serwera składającego się na 

system.  Wykonawca w 

poz. 2a wskazał, iż ofertuje 3 szt. Serwerów produkcji Fujitsu, Model 

serwera  RX  2540  M6,  z  procesorem  Intel  Model  Xeon  Sliver  4310,  liczba 

procesorów  1, 

podano  również  stronę,  na  której  można  zweryfikować  stan  gwarancji  dla  sprzętu 

serwerowego.  Zgodnie  z 

załącznikiem nr 8 do SWZ tj. w Opisie Przedmiotu Zamówienia w 

pkt VI MINIMALNE WYMAGANIA 

FUNKCJONALNE DLA SPRZĘTU SERWEROWEGO NA 

POTRZEBY SYSTEMU ZARZĄDZANIA BADANIAMI DIAGNOSTYCZNYMI dla Serwera pkt 

3 Procesor Zamawiający zawarł następujący wymóg:  

Zains

talowany  minimum  jeden  procesor  (osiągający  w  testach  CPU2017  Floating  Point 

Speed wynik minimum 170 punktów dla konfiguracji oferowanego serwera,  

Zamawiający dopuszcza model procesora uzyskujący oczekiwane wyniki testu w konfiguracji 

dwuprocesorowej  

Wyn

iki  dla  oferowanego  modelu  serwera  muszą  być  dostępne  na  stronie 

https

://www.spec.org/cgibin/osgresults  na  dzień  publikacji  ogłoszenia  o  zamówieniu  w 

Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  (wg  załączonego  wydruku  stanowiącego  załącznik 

nr 10 do SWZ.  

Podcza

s  weryfikacji  oferty  Zamawiający  sprawdzał  czy  zaoferowany  serwer  wraz 

procesorem występują w wykazie stanowiącym załącznik nr 10. W wyniku weryfikacji ustalił, 

iż w wykazie nie ma takiej konfiguracji. W tej sytuacji Zamawiający zwrócił się do Wykonawcy 

w dniu 2.01.2023 r. o 

wyjaśnienia i wskazanie zaoferowanego w formularzu asortymentowo-

cenowym modelu serwera.  

W  odpowiedzi  Wykonawca 

wyjaśnił,  że  „w  formularzu  asortymentowo-  cenowym 

wskazał zaoferowany Zamawiającemu katalogowy (bazowy) model serwera Fujitsu Primergy 

RX2540  M6  i  standardowo  ma  on  procesor  Xeon  Platinum  8380, 

który  spełnia  wymagania 

Zamawiającego.  W takiej wersji serwer ten posiada standardowo procesor Intel Xeon Silver. 

Podany  serwer  zgodnie  z  informacjami  od  producenta  konfigurowalny  i  zaoferowane 

rozwiązanie  po  modyfikacji  spełnia  wymagania  SWZ”.  Dodatkowo  dołączył  oświadczenie 

firmy  Fujitsu  z  którego  wynika,  że  firma  ta  zaoferowała  Odwołującemu  Model  serwera  RX 

2540  M6  dostosowany  do  potrzeb  Zamawiającego  z  aktywnym  procesorem  Xeon  Platinum 

8380. „Procesor  wskazany w  ofercie tj.  Xeon  Sliver  4310  będzie  wchodził  w  skład  zestawu 

jako  procesor  bazowy  ale  nie  będzie  aktywny  i  będzie  stanowił  element  nadmiarowy.” 

Odwołujący  zastrzegł  wyjaśnienia  jako  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  jednak  Zamawiający 

uznał,  iż  w/w  dokumenty  nie spełniają warunków  niezbędnych  do  uznania,  iż  stanowią one 

tajemnicę  przedsiębiorstwa  Odwołującego  i  je  odtajnił.  Odwołujący  nie  uzasadnił  ani  nie 

udokumentował,  iż  dane  zawarte  w  wyjaśnieniach  spełniają  wymogi  do  uznania  ich  za 

tajemnicę przedsiębiorstwa.   

Zamawiający stwierdził, że nie dał wiary wyjaśnieniom Odwołującego, gdyż były one 

całkowicie  sprzeczne  wewnętrznie  i  sprzeczne  z  treścią  złożonej  przez  niego  oferty. 

Odwołujący wyraźnie wskazał w ofercie model procesora w oferowanym serwerze.  Podany 

został  model  procesora  zupełnie  inny  niż  model  wskazany  następnie  w  wyjaśnieniach. 

Modele  te  oraz  ich  oznaczenia   

nie  są w  żadnym  zakresie  zbieżne ani podobne,  co  więcej 

konfiguracja z modelem 

wskazanym przez Odwołującego faktycznie występuje w serwerach 

firmy Fujitsu. Po drugie w ofercie Odwołujący wyraźnie wskazał, że oferuje Serwer z jednym 

procesorem,  zaś  z  wyjaśnień  oraz  pisma  Fujitsu  wynikało,  że  Odwołujący  rzekomo  oferuje 

serwer  z  dwoma 

procesorami.  Zatem  wyjaśnienia  wyraźnie  wskazywały,  że  Odwołujący 

zmierzał  do  sanowania  oferty,  która  w  swoim  pierwotnym  kształcie  i  treści  nie  spełniała 

warunków specyfikacji, a przez to oferta jest niezgodna z SWZ i wymogami Zamawiającego. 

Niezgodność  Oferty  nie  może  być,  jak  domaga  się  Odwołujący,  sanowana  w  drodze 

poprawienia  innej  oczywistej  omyłki.  Zamawiający  nie  dysponuje  bowiem  żadnymi 

wskazaniami,  poza  w

olą  Odwołującego  do  przyjęcia,  że  zamiast  serwera  RX  2540  M6  z 

procesorem Intel Xeon Silver 4310 

chciał on zaoferować serwer RX 2540 M6 z procesorem 

Xeon Platinum 

8380 albo też, że zamierzał zaoferować serwer z dwoma procesorami. Taka 

poprawa  Oferty  stanowiłaby  nieuprawnioną  ingerencję  Zamawiającego  w  treść  oferty 

sprzeczną  z  wyraźną  treścią  oświadczenia  Wykonawcy.  Dodatkowo  Zamawiający  wskazał, 

że  na  stronie  dedykowanej  Fujitsu  w  opisie  technicznym  oferowanego  serwera  jest  wiele 

procesorów,  które  można  wybrać  do  konfiguracji  serwera,  nie  ma  tak,  że  wpisany  do 

formularza procesor jest bazowym podstawowym procesorem, każdy może wybrać procesor 

z  listy  procesorów  dostępnych  dla  tego  serwera.  Z  tych  względów  Zamawiający  nie  mógł 

potraktować  podania  przez  Odwołującego  niewłaściwego  numeru  procesora  jako  omyłki 

pisarskiej, 

ponieważ  nie  doszło  tutaj  do  podania  błędnego  oznaczenia  modelu/numeru 

procesora. 

  W  tej  sytuacji  Zamawi

ający  nie  miał  podstaw  do  dokonania  wyboru  oferty 

Odwołującego, skoro jego oferta została odrzucona jako niezgodna z SWZ. 

Następnie  Zamawiający  zauważył,  że 

Odwołujący  kwestionuje  zastosowanie  przez 

wybranego  Wykonawcę  stawki  podatku  od  towarów  i  usług  w  wysokości  8  %  dla  całości 

prze

dmiotu zamówienia, wskazując, że w jego ocenie stawka ta pozostaje niezgodna z art. 

41 ust. 1 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od 

towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze 

zm.;  dalej:  VATU), 

załączniki  nr  3,  w  poz.  13  -  wykaz  towarów  i  usług  opodatkowanych 

stawką  podatku w wysokości 7% do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i 

usług (t.j.  Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.). W jego ocenie na przedmiot zamówienia 

składa się szereg różnorodnych świadczeń, które winny być traktowane samodzielnie i które 

w zakresie poz. 1 formularza sortymentowo cenowego winny być częściowo objęte stawką 8 

% zaś w pozostałym zakresie stawką 23 %.   

Zama

wiający  podniósł,  że  określając  przedmiot  zamówienia  i  opisując  go  w 

Załączniku  nr  8  wskazał  wyraźnie,  iż  przedmiotem  zamówienia  jest  „Dostawa  licencji 

systemu  do  zarządzania  badaniami  wraz  z  sprzętem  serwerowym,  wdrożeniem  i 

szkoleniami

”.  Odwołując  się  do  definicji  zawartych  w  art.  2  rozporządzenia  Parlamentu 

Europejskiego  i  Rady  (UE)  2017/745  z  dnia  5  kwietnia 

2017  r.  w  sprawie  wyrobów 

medycznych,  zmiany  dyrektywy  2001/83/WE,  rozporządzenia  (WE)  nr  178/2002  i 

rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG 

(Dz. U. UE. L. z 2017 r. Nr 117, str. 1 z późn. zm.) wskazał, iż przedmiotem zamówienia jest 

system  w  rozumieniu  tej  ustawy  tj. 

połączenie  produktów,  pakowanych  razem  lub  osobno, 

które  są  przeznaczone  do  wzajemnego  połączenia  lub  zestawienia  w  celu  osiągnięcia 

konkretnego  zastosowania  medycznego

.  Na  system  składa  się  przede  wszystkim 

opro

gramowanie  spełniające  definicję  wyrobu  medycznego  oraz  moduły  i  produkty,  których 

zastosowanie  jest  niezbędne,  aby  oprogramowanie  mogło  znaleźć  określone  zastosowanie 

medyczne.  Należy  dodatkowo  wskazać,  iż  zgodnie  z  definicjami  zawartymi  w  art.  2 

Rozporządzenia  oprogramowanie  uznawane  jest  za  wyrób  aktywny,  tj.  wyrób,  którego 

funkcjonowanie zależy od źródła energii innego niż energia generowana przez ciało ludzkie 

do tego celu lub przez siłę grawitacji i który działa poprzez zmianę gęstości lub przetwarzanie 

tej  energii.  Ta  cecha  oprogramowania  jest  niezwykle  istotna  z  punktu  widzenia  oceny 

zarzutów  Odwołującego,  ponieważ  wskazuje  na  wyraźną  konieczność  powiązania 

oprogramowania z nośnikiem, na którym ma być ono zainstalowane i za pomocą którego ma 

być wykorzystane.   Zatem intencją Zamawiającego było zamówienie kompletnego systemu 

w rozumieniu Rozporządzenia o wyrobach medycznych ujmowanego całościowo jako jedno 

świadczenie kompleksowe, na które składa się szereg elementów, które jednak samodzielnie 

nie  mają  dla  Zamawiającego  żadnego  znaczenia.  Co  istotne  system  ten  stanowi  jeden  z 

produktów  zamawianych  przez  Zamawiającego  w  ramach  realizacji  globalnego  zadania 

„Śląska Platforma Medyczna e CereMed – Telemedycyna i eksploracja danych medycznych 

–  Telemendycyna  i  eksploracja  danych  medycznych  z  zdaniem  pn.  włączenie  usług 

teleonkologii  UCK  do  Śląskiej  Platformy  Medycznej  eCerMed.  Mając  na  uwadze  cele  i 

założenia  tego  projektu,  Zamawiający  nie  zamawia  zwykłego  systemu  do  archiwizacji 

danych,  ale  kompleksowe  wielozadaniowe 

narzędzie  informatyczne  w  postaci  systemu 

umożliwiającego  integrację  z  wszystkimi  urządzeniami  obrazowymi  Zamawiającego, 

z

apewniającego  możliwość  przechowywania  i  selekcji  danych  obrazowych  oraz  ich 

wykorzystywania  w  diagnostyce  pacjenta  i  celach  medycznyc

h.  Aby  narzędzie  to  pozwoliło 

na 

realizacje celów projektu oraz założeń opisu przedmiotu zamówienia, a tym samym mogło 

być  sfinansowane  ze  środków  programu  musi  być  kompleksowym  rozwiązaniem  i 

kompletnym.  Tym  samym  musi  ono 

spełniać  również  wymogi  przewidziane  i  zdefiniowane 

Rozporządzeniem o wyrobach medycznych w zakresie kompatybilności, tj. zdolności wyrobu, 

w  tym  oprogramowania, 

stosowanego  łącznie  z  co  najmniej  jednym  innym  wyrobem  i 

zgodnie  z  jego  przewidzianym  zastosowaniem,  do 

działania  bez  utraty  lub  osłabienia 

zdolności  do  działania  zgodnego  z  przeznaczeniem;  lub  integracji  lub  funkcjonowania  bez 

potrzeby modyfikacji lub dostosowania 

jakiejkolwiek części połączonych wyrobów lub  bycia 

stosowanym łącznie bez konfliktów/interferencji lub działań niepożądanych. Proces integracji 

z  systemem  wszystkich  wyrobów  medycznych  do  obrazowania  posiadanych  przez 

Zamawiającego oraz migracji do systemu danych z dotychczasowych systemów i urządzeń 

spełniał te wymogi w całości i jest niezbędnym warunkiem realizacji projektu. W tym zakresie 

system  musi  też  spełniać  wymóg  „interoperacyjności”  oznaczającej  zdolność  co  najmniej 

dwóch wyrobów, w tym oprogramowania, pochodzących od tego samego producenta lub od 

różnych producentów, do wymiany informacji i stosowania informacji, które były przedmiotem 

wymiany, do prawidłowego wykonania konkretnej funkcji bez zmiany zawartości tych danych; 

komunikowania  się  między  sobą;  współpracy  zgodnie  z  przeznaczeniem.  Oba  te  wymogi 

powodują,  że  nie  ma  możliwości  z  punktu  widzenia  założeń  projektu  oraz  wymagań  i 

oczekiwań Zamawiającego rozdzielenia poszczególnych elementów tego systemu.  Mając na 

uwadze 

powyższe system stanowiący przedmiot zamówienia nie jest zwykłym systemem do 

archiwizacji  i  przechowywania  danych  medyc

znych  pacjenta,  o  którym  mowa  w  wyroku 

Trybunału Sprawiedliwości z 7.12.2017 r., C-329/16, cytowanym przez Odwołującego.  

O 

powyższej 

kwalifikacji 

systemu 

świadczy 

konsekwentne 

stanowisko 

Zamawiającego od ustalenia wartości zamówienia po odpowiedzi na pytania wykonawców w 

toku  pos

tępowania.  We  wniosku  o  wszczęcie  postępowania  z  dnia  10.11.2022  r.  nr 

EIN/381/PL/A/12/2022  Zamawiający  określił  szacunkową  wartość  zamówienia  na  kwotę 

5.037.037,04  zł  netto  i  5.440.000,00  zł  brutto,  co  oznacza,  że  już  na  tym  etapie  traktował 

przedmiot  zamówienia  jako  świadczenie  kompleksowe  objęte  8  %  stawka  podatku  VAT 

właściwą  dla  wyrobu  medycznego.  W  odpowiedziach  na  pytania  Wykonawców  z  dnia 

8.12.2022  r. 

Zamawiający  negatywnie  odniósł  się  w  odpowiedzi  na  pytanie  98  do  wniosku 

Wykonawców  o  wydzielenie  w  formularzu  asortymentowym  kosztów  szkoleń,  dostawy  i 

usług.  W  pytaniu  107  wskazał  również  na  brak  możliwości  odbiorów  częściowych,  jasno 

wskazując,  iż  częściowa  realizacja  przedmiotu  zamówienia  nie  ma  dla  niego  znaczenia  z 

punktu  widzenia  celu  udzielenia  zamówienia,  gdyż  brak  kompletnego  wdrożenia  systemu 

uniemożliwi mu realizację założeń warunkujących pozyskanie finansowania dla tego zadania. 

Zarówno  wzór  umowy,  jak  i  protokoły  odbioru  również  jednoznacznie  precyzowały,  że 

odbiorowi  podlega  wyłącznie  cały  i  kompletny  system.    W  toku  postępowania  żaden  z 

Wykonawców  nie  zadał  Zamawiającemu  pytania  odnośnie  kwestii  wyceny  czy 

przewidywanych  stawek  podatku  VAT,  ani  też  możliwości  zmiany  formularza  ponad 

wskazane  pytanie  98.  P

odział  formularza  na  pozycje  miał  znaczenie  czysto  techniczne 

umożliwiające weryfikacje zaoferowanych modułów i elementów składających się na system, 

weryfikacj

ę ich zgodności z wymogami SWZ.  

Zamawiający stwierdził, że mając na uwadze orzecznictwo TSUE oraz orzecznictwo 

KIO  oraz  WSA  i  NSA,  dokonując  oceny  ofert  nie  miał  podstaw  do  kwestionowania 

stanowiska  wybranego  Wykonawcy  w  zakresie  zakwalifikowania  systemu  jako 

świadczenia 

kompleksowego  ze  stawką  VAT  8  %  właściwą  dla  wyrobu  medycznego  w  postaci 

opr

ogramowania,  które  jest  najważniejszym  elementem  systemu,  ale  które  nie  spełni 

oczekiwan

ej  roli  i  założeń  Zamawiającego  bez  pozostałych  elementów  składających  się  na 

ten system. Zamawiający ma świadomość, iż zarówno TSUE, jak i polskie organy podatkowe 

pod

kreślają,  że  co  do  zasady  każde  świadczenie  dla  celów  opodatkowania  podatkiem  od 

towarów  i  usług  powinno być  traktowane jako  odrębne  i  niezależne, jednak  w  sytuacji,  gdy 

jedna  usługa  obejmuje  z  ekonomicznego  punktu  widzenia  kilka  świadczeń,  usługa  ta  nie 

p

owinna  być  sztucznie  dzielona  dla  celów  podatkowych,  by  nie  pogarszać  funkcjonalności 

systemu podatku VAT , jednak nie dotyczy to 

przypadków jak w niniejszym postępowaniu. W 

sprawie  C-

349/96  Card  Protection  Plan  Ltd,  Trybunał  uznał,  że  w  przypadku,  gdy  dwa  lub 

więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są 

tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której 

rozdzielenie  miałoby  sztuczny  charakter,  wszystkie  te  świadczenia  lub  czynności  stanowią 

jednolite  świadczenie  dla  celów  podatku  od  wartości  dodanej.  Z  kolei  w  wyroku  z  11  maja 

2017  r.  sygn.  I  FSK  1389/15  Naczelny  Sąd  Administracyjny  (NSA)  stwierdził,  iż:  „Jedno 

świadczenie  występuje  w  przypadku,  gdy  co  najmniej  dwa  elementy  albo  co  najmniej  dwie 

czynności  dokonane  przez  podatnika  na  rzecz  klienta  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że 

t

worzą obiektywnie tylko jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie 

miałoby charakter sztuczny".  Z orzecznictwa TSUE wynika, że w przypadku jednej, złożonej 

transakcji,  dane  świadczenie  musi  być  uznane  za  pomocnicze  względem  świadczenia 

głównego,  jeżeli  nie  stanowi  dla  klientów  celu  samego  w  sobie,  lecz  środek  służący  jak 

najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego (zob. wyrok z 22 października 1998 r. w 

sprawach  połączonych  C-308/96  i  C-94/97  Madgetti  Baldwin  oraz  ww.  wyrok  w  sprawie 

CPP).  Innymi  słowy  czynności  o  charakterze  pomocniczym,  których  samoistne  wykonanie 

nie  przyniosłoby  klientowi  praktycznej  korzyści,  na  gruncie  podatku  VAT  nie  powinny  być 

traktowane jako oddzielne usługi, w oderwaniu od świadczenia zasadniczego.   

W ocenie Zamawiającego przedmiot zamówienia składający się na kompletny system 

stanowiący  przedmiot  zamówienia  powoduje,  że  powiązany  byt  świadczeń  ma  znaczenie 

obiektywne, 

mamy  więc  do  czynienia  z  sytuacją,  iż  nie  może  to  w  ogóle  dojść  do 

wyodrębnienia  świadczenia  ubocznego  (pomocniczego)  a  Zamawiający  w  żadnych 

okolicznościach nie jest zainteresowany do nabycia świadczenia ubocznego bez świadczenia 

głównego  i  odwrotnie,  co  wyraźnie  podkreślił  w  toku  postępowania  i  nadal  podtrzymuje.  

P

ojęcie  świadczeń  złożonych  nie  jest  zdefiniowane  ani  w  VATU,  ani  przepisach 

wykonawczych  czy  Dyrektywie  2006/112/WE  w  sprawie  wspólnego  systemu  podatku  od 

wartości  dodanej  (Dz.Urz.UE.L  z  2006  r.  Nr  347,  poz.  1  ze  zm.).  Jednak  koncepcja  ta  jest 

powszechnie 

uznawana  przez  organy  podatkowe,  sądy  administracyjne,  Trybunał 

Sprawiedliwości 

Unii 

Europejskiej 

(TSUE). 

Koncepcja 

świadczeń 

złożonych 

(kompleksowych) zakłada, że dla celów VAT należy wiązkę świadczeń postrzegać jako jedno 

świadczenie, gdy jeden z elementów takiego świadczenia ma charakter dominujący (główny), 

zaś  pozostałe  świadczenia  mają  charakter  pomocniczy  i  są  ze  świadczeniem  głównym  na 

tyle  związane,  że  ich  rozdzielenie  miałoby  charakter  sztuczny  i  z  tego  względu  łącznie 

stanowią  jedno  kompleksowe  świadczenie.  Powyższe  stanowisko  znajduje  potwierdzenie 

zarówno w orzecznictwie Trybunału, jak i polskich sądów administracyjnych. W wyroku TSUE 

z  2  maja  1996  r.,  C-231/94  w  sprawie  FaaborgGelting  Linien  A

/S,  Trybunał  wskazał,  że  w 

przypadku, gdy kilka świadczeń dokonywanych przez podatnika na rzecz klienta jest ze sobą 

tak  ściśle  związanych,  że  tworzą  obiektywnie  jedno  świadczenie  z  ekonomicznego  i 

gospodarczego  punktu  widz

enia,  to  nie  należy  dla  celów  podatkowych  sztucznie  dzielić 

takiego  świadczenia.  Z  kolei  w  wyroku  TSUE  z  29  marca  2007  r.  w  sprawie  C-111/05  w 

sprawie  Aktiebolaget  Trybunał  uznał,  iż  w  przypadku  świadczeń  złożonych  w  pierwszej 

kolejności  należy  poszukiwać  elementów  charakterystycznych  dla  rozpatrywanej  transakcji 

celem  określenia,  czy  podatnik  zapewnia  klientowi  kilka  odrębnych  świadczeń,  czy  jedno 

świadczenie. Jedno świadczenie występuje w przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo 

co najmniej dwie czynn

ości dokonane przez podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle 

związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko  jedno  nierozerwalne  świadczenie  gospodarcze, 

którego  rozdzielenie  miałoby  charakter  sztuczny.W  wyroku  w  sprawie  C-276/09  Everything 

Everywhere  Ltd.  T

rybunał  zwrócił  uwagę  na  to,  że  świadczenie  usług,  z  których  klienci  nie 

mogliby korzystać niezależnie od korzystania z usługi telefonii komórkowej, nie stanowi z ich 

punktu widzenia żadnej samodzielnej wartości w stosunku do tej usługi (problem powstał na 

tle świadczenia usługi telefonii komórkowej wraz z usługą udostępniania klientom tej telefonii 

infrastruktury pozwalającej na płacenie faktur z tego tytułu np. kartą kredytową, czekiem). Z 

rozstrzygnięcia  tego  wynika,  jak  bliski  i  ewidentny  pozostaje  związek  ekonomiczny  obu 

świadczeń, które Trybunał uznał za jedno świadczenie złożone. W wyroku z 25 lutego 1999 r. 

w  sprawie  C-349/96  Card  Protection  Plan  Ltd  (CPP),  ECLI:EU:C:1999:93, 

Trybunał 

stwierdził, że: "Pojedyncze świadczenie  ma miejsce zwłaszcza wtedy,  gdy jedną  lub  więcej 

części  składowych  uznaje  się  za  usługę  zasadniczą,  podczas  gdy  inny  lub  inne  elementy 

traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, 

co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi 

zasadniczej,  jeśli  nie  stanowi  ona  dla  klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  do 

lepszego  wykorzystania  usługi  zasadniczej".  W  orzeczeniu  WSA  w  Gliwicach  z  dnia  24 

czerwca  2021  r.,  sygn.  akt.  I  SA/Gl  686/21,  s

ąd  podkreślił,  że  w  odniesieniu  do  niniejszej 

sprawy należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, iż użycie słowa "zwłaszcza" oznacza, że z 

pojedynczym  świadczeniem  złożonym  możemy  mieć  również  do  czynienia  w  sytuacji,  gdy 

żadnej  z  części  składowych  usługi  nie można  uznać  za  usługę  główną,  np.  w  sytuacji,  gdy 

wszystkie 

czynności  będące  elementami  składowymi  (lub  przynajmniej  część  z  nich)  są 

równie  istotne  dla  wykonania  całego  świadczenia  złożonego  (usługi  kompleksowej),  a 

jednocześnie  brak  pomiędzy  tymi  elementami  związku,  wskazującego  na  istnienie  relacji 

usługa  główna  -  usługa  pomocnicza.  W  nawiązaniu  do  zagadnienia  dotyczącego  tego,  czy 

możliwe  jest  uznanie,  że  wykonywanie  danych  czynności  na  podstawie  jednej  umowy 

stanowi jedno świadczenie - usługę kompleksową, wskazać również należy,  że w wyroku z 

27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen, ECLI:EU:C:2005:649, pkt 

20  i  22  wyroku,  TSUE wskazał, że po  pierwsze  z  art.  2  ust.  1  szóstej  dyrektywy  wynika,  iż 

każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność 

złożona  z  jednego  świadczenia  w  sensie  ekonomicznym  nie  powinna  być  sztucznie 

rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy 

mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów 

charakterysty

cznych  dla  rozpatrywanej  czynności  celem  ustalenia,  czy  podatnik  dostarcza 

konsumentowi  kilka  odrębnych  świadczeń  głównych,  czy  też  jedno  świadczenie.  Podobnie 

jest w przypadku, jeśli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika 

na  rzecz 

konsumenta,  rozumianego jako  przeciętny  konsument,  są tak  ściśle  związane,  że 

stanowią  one  obiektywnie  jedno  tylko  nierozerwalne  świadczenie  gospodarcze,  którego 

rozdzielenie  miałoby  charakter  sztuczny.  Zatem  z  orzecznictwa  TSUE  wynika,  że  każda 

czynn

ość powinna być rozpatrywana jako odrębna i niezależna, ale równocześnie Trybunał 

podkreśla,  że  świadczenie  obejmujące  z  ekonomicznego  punktu  widzenia  jedną  usługę  nie 

powinno być sztucznie dzielone i tym samym powinno być jednolicie opodatkowane (wyrok z 

25  lutego  1999  r.,  C-349/96  Card  Protection  Plan 

Ltd.).  W  Polsce,  już  pod  rządami 

poprzedniej ustawy o podatku od towarów i usług (ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku 

od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym – Dz.U. poz. 50, ze zm.) w podobnym tonie 

wypowiadał się wielokrotnie Sąd Najwyższy, który sformułował tezę, że podział jednorodnej, 

kompleksowej  usługi  na  odrębne  rodzaje  jest  podziałem  sztucznym  i  nie  może  stanowić 

podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na części, z czego każda jest objęta inną 

stawką VAT  (przykładowo w  wyroku z  21  maja  2002 r.,  III  RN  66/01,  publ.  LEX  nr  55863). 

Takie zapatrywanie obecne jest również w orzecznictwie sądów administracyjnych.  

Jak wynika także z orzeczeń TSUE w połączonych sprawach C-308/96 i C-349/96 dla 

potrzeb 

oceny  określonego  działania  jako  świadczenia  jednolitego  i  kompleksowego 

najistotniejsze jest jego zbadanie z perspektywy nabywcy. Jeżeli z punktu widzenia odbiorcy 

określonego  świadczenia  istnieje  jeden  istotny  przedmiot  świadczenia,  a  pozostałe  mają 

charakter  wtórny  lub  pomocniczy,  mamy  do  czynienia  ze  świadczeniem  złożonym,  którego 

podział  prowadziłby do sztuczności  i  wypaczałby  ekonomiczny  i faktyczny cel  dokonywania 

transakcji. Istotne 

wydaje się także orzeczenie TSUE sprawie Faaborg-Gelting Linien, gdzie 

Trybunał orzekł, że w przypadku czynności stanowiącej zespół świadczeń należy wziąć pod 

uwagę wszystkie okoliczności, w których czynność ta jest dokonywana. Jeżeli poszczególne 

element

y zespołu świadczeń również nie są w stosunku do siebie świadczeniami głównymi i 

pomocniczymi,  należy  mimo  to  zbadać,  czy  punkt  ciężkości  świadczeń  stanowią  dostawy, 

czy świadczenie usług. W sprawie Levob gdzie przedmiotem była dostawa oprogramowania, 

dostosowanego  pod  potrzeby  klienta,  a 

więc  nie  standardowego,  analogicznie  jak  w 

przypadku  niniejszego  postępowania,  Zamawiający  nie  miał  zatem  głównie  na  względzie 

nabycia standardowego oprogramowania, lecz oprogramowania specjalnie przystosowanego 

do swoich potrzeb. 

Podobnie również jak tam w tym przypadku przystosowanie i instalacja, a 

także  migracja  danych  były  procesami  wymagającymi  bardzo  dużych  nakładów  i 

stanowiącymi  znaczące  pozycje  w  koszcie  zamówienia.  Świadczenie  w  postacie  dostawy 

systemu  stanowiącego  przedmiot  zamówienia  wymaga  od  Wykonawcy  świadczenia 

całościowego  „kompletnej  obsługi”,  wykraczającej  dalece  poza  dostarczenie  programu 

bazowego.    

Zamawiający podniósł, że w orzecznictwie przyjmuje się, iż różnorodne świadczenia 

serwisowe stanowią jedno  świadczenie  kompleksowe.  Na  gruncie zagadnienia świadczenia 

usługi utrzymania określonego standardu autostrady, NSA w wyroku z 17 kwietnia 2019 r., I 

FSK  494/17  stwierdził,  że  świadczenie  złożone  stanowi  całościowy  kompleks  czynności 

usługowych,  przy  czym  różnorodnych,  lecz  składających  się  w  sumie  na  wymagany  efekt 

jakościowy.  Zdaniem  NSA  specyfika  tej  usługi  wskazuje,  iż  z  punktu  widzenia  jej 

funkcjonalności i użyteczności dla klienta końcowego (zamawiającego) nie należy jej dzielić, 

gdyż  nie  jest  to  uzasadnione  z  ekonomicznego  punktu  widzenia.  Brak  bowiem  wykonania 

chociażby  jednego  z  elementów  (czynności)  składających  się  na  tę  usługę,  czyni  ją 

niekompletną, skoro przez jej brak wykonawca nie osiągnie wymaganego standardu usługi. 

Tym  samym  zaakceptow

ać  należy  stanowisko,  że  świadczenia  składające  się  na  sporną 

usługę wykazują - mimo różnorodności - ścisłe powiązanie ze sobą w sensie gospodarczym i 

w  konsekwencji  tworzą  jedną  całość,  której  rozdzielenie  miałoby  sztuczny  charakter.  NSA 

wskazał, że celem gospodarczym tej usługi jest jej całościowe, a nie częściowe, wykonanie, 

co  oznacza,  że  wprawdzie  poszczególne  czynności  wykonywane  w  jej  ramach  mogą  mieć 

charakter samoistny, lecz same w sobie, bez wykonania w całości pozostałych elementów tej 

usługi,  nie  zaspokajają  celu  ekonomicznego  zamawiającego  (zamawiający  nie  jest 

zainteresowany pojedynczymi czynnościami tej usługi, lecz jej całościową realizacją, w celu 

stałego  utrzymania  określonego  standardu  autostrady).  Innymi  słowy:  wykonywanie 

poszczególnych czynności nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem służącym do 

wykonania  usługi  jako  całości  i  osiągnięcia  jej  celu  (por.  też  wyrok  NSA  z  28  października 

2016 r., sygn. akt I FSK 344/15).  W tym znaczeniu w niniejszej sprawie wszystkie elementy 

składające  się  na  system  zgodnie  z  jego  opisem  przez  Zamawiającego  i  przedmiot 

zamówienia, które Wykonawca realizuje w ramach postępowania, służą generalnemu celowi 

–  sprawnemu  funkcjonowaniu  wyrobu  medycznego,  począwszy  od  jego  instalacji,  poprzez 

umożliwienie  realizacji  jego  funkcjonalności  i  celu  dla  wprowadzenia  rozwiązania 

informatycznego  do  praktycznego  zastosowania.  Potwierdzeniem 

powyższego  jest 

szczegółowy opis wymogów odnośnie systemu i jego modułów zawarta w załączniku n r 8 do 

SWZ.  

Zamawiający  podał,  że w  toku  oceny  ofert  zwrócił  się  do  Wykonawcy  o  wyjaśnienie 

zastosowanej  stawki  VAT  i  otrzymał  obszerne  uzasadnienie  przyjętego  stanowiska.  Wobec 

zgodności tych danych ze swoimi założeniami z momentu przygotowania postępowania, nie 

miał  podstawy  do  zakwestionowania  tego  stanowiska.  W  konsekwencji  wbrew  zarzutom 

Odwołującego, Zamawiając nie miał podstaw do uznania, że oferta wybranego Wykonawcy 

zawiera błąd w obliczeniu ceny i do jej odrzucenia. Zdaniem Zamawiającego w postępowaniu 

występuje  na  tyle  silne  powiązanie  poszczególnych  świadczeń  tak  ze  względów 

gospodarczych,  funkcjonalnych  jak  i 

technicznych,  że  uprawnione  jest  przyjęcie,  że 

występuje świadczenie kompleksowe.   

Jednocześnie  Zamawiający  wskazał,  iż  w  związku  z  przyjęciem  zasadności  i 

praw

idłowości zastosowania przez wybranego Wykonawcę stawki 8 % nie miał podstaw do 

odrzucenia  ofert  Odwołującego  oraz  Alteris  S.A.,  gdyż  zgodnie  z  obowiązującym 

orzecznictwem  obj

ęcie  przedmiotu  świadczenia  stawką  preferencyjną,  dopuszczalną  na 

gruncie podatko

wym, jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem. Podatnik może bowiem zawsze 

zastosować do dostawy czy usługi stawkę podstawową w wysokości 23 % i nie korzystać z 

możliwości objęcia zamówienia stawką preferencyjną.  

Odnosząc  się  do  zarzutu  niezgodności  oferty  z  wymogami  SWZ,  Zamawiający 

wskazał,  że  Odwołujący  zarzucił  ofercie  wybranego  Wykonawcy  szereg  nieprawidłowości, 

opierając  się  na  dostępnych  materiałach  ze  stron  internetowych  oraz  korespondencji 

mailowej.  W  ocenie 

Zamawiającego  zarzuty  te  są  chybione.  Zamawiający  nie  żądał  w 

przedmiotowym  postępowaniu  przedmiotowych  środków  dowodowych,  a  jedyne  parametry 

dotyczące  urządzeń  znajdowały  się  w  formularzu  asortymentowo  –  cenowym.  W  oparciu  o 

zawarte tam dane 

Zamawiający dokonał oceny i weryfikacji wymogów SWZ, a w zakresie w 

jakim  miał  wątpliwości  zwrócił  się  o  wyjaśnienia  do  Wykonawców.  Mając  na  uwadze 

obowiązujące przepisy i środki działania, Zamawiający nie mógł na etapie oceny ofert żądać 

od Wykonawców dodatkowych środków przedmiotowych nie przewidzianych w SWZ. Musiał 

zatem dokonać krytycznej oceny złożonych wyjaśnień i uznać oświadczenia Wykonawców o 

zaoferowaniu  przedmiotu  zamówienia  zgodnego  z  SWZ  za  prawdziwie.  Zgodnie  z 

ugruntowaną  linią  orzeczniczą  oraz  argumentacją,  która  została  przywołana  na  wstępie 

istnieje  możliwość,  że  Producent  dostarczy  sprzęt  na  indywidualne  zamówienia 

Zamawiającego, który będzie odbiegał od standardowego, co czyni informacje pozyskane z 

katalogów czy stron internetowych bezużytecznymi.   

W  ocenie 

Zamawiającego  Odwołujący  nie  wykazał  w  sposób  przekonujący 

niezgodności  wybranej  oferty  z  SWZ.  Należy  bowiem  zauważyć,  iż  materiały  dostępne  na 

stronach  internetowych 

często  są  nieaktualne  lub  niekompletne,  a  często  też  przewidują 

pewne  rozwiązania  standardowe,  które  mogą  podlegać  modyfikacjom  na  specjalne 

zamówienie albo zawierają opcje nieopisane na stronach. Ponadto sami Wykonawcy mogą 

w różny sposób osiągnąć cele założone przez Zamawiającego, tak jak np. sam proponował 

Odwołujący poprzez montaż dodatkowego procesora do wersji bazowej.  Skoro Zamawiający 

nie  żądał  przedmiotowych  środków  dowodowych  a  Wykonawca  w  odpowiedzi  na  zadane 

pytania  odnośnie  zgodności  oferowanego  przedmiotu  zamówienia  zapewnił,  że  spełnia 

wymogi  SWZ,  Zamawiający  nie  ma  podstaw  do  odrzucenia  jego  oferty  w  oparciu  o 

niepotwierdzone  informacje. 

W  wyniku  tego  zobowiązany  jest  do  zawarcia  umowy  i 

zweryfikowania  przedmiotu  zamówienia  na  etapie  odbioru,  jeżeli  wówczas  będzie  on 

niezgodny  z  SWZ  ma 

możliwość  odmowy  jego  przyjęcia  i  wyciagnięcia  konsekwencji  w 

postaci 

nałożenia kar umownych.  

Sygn. akt KIO 270/23 

Odwołujący Alteris zarzucił Zamawiającemu naruszenie przepisów: 

1)  art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp w zw. z art. 146ea pkt 2 ustawy o podatku od towarów i 

usług  oraz  w  związku  z  poz.  13  i  poz.  73  załącznika  nr  3  do  ustawy  o  podatku  od 

towarów  i  usług,  poprzez  zaniechanie  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Agfa  sp.  z  o.o., 

pomimo, iż zawiera ona błędy w obliczeniu ceny w zakresie określenia właściwej stawki 

podatku VAT na 8% w odniesieniu do poz. 1-

8 „formularza asortymentowo – cenowego” 

(załącznik nr 7 do SWZ),  

2)  art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp poprzez zaniechanie odrzucenia oferty wykonawcy Agfa 

sp.  z  o.o.  z  postępowania,  pomimo  tego,  iż  jej  treść  jest  niezgodna  z  warunkami 

zamówienia w zakresie opisu przedmiotu zamówienia (załącznik nr 8 do SWZ),  

3)  art.  239  ust.  1  ustawy  Pzp  poprzez  dokonanie  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty 

wykonawcy Agfa sp. z o.o., w sytuacji, 

w której powinna ona ulec odrzuceniu.  

Mając na uwadze powyższe, Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i 

nakazanie Zamawiającemu, aby unieważnił czynność wyboru najkorzystniejszej oferty Agfa 

sp. z o.o. i odrzucił ofertę ww. Wykonawcy.  

W uzasadnieniu zarzutu dotyczącego stawki podatku VAT Odwołujący Alteris podał, 

że  jak  wynika  z  oferty  cenowej  wykonawcy  Agfa  sp.  z  o.o.,  zastosował  on  stawkę  8% 

podatku  VAT  dla  całości  przedmiotu  dostawy,  tj.  do  wszystkich  składników  przedmiotu 

zamówienia wskazanych w pozycjach od 1 do 8 formularza asortymentowo – cenowego.  W 

ocenie  Odwołującego  Wykonawca  ten  zastosował  niewłaściwą,  preferencyjną  stawkę 

podatku  VAT  na  dostarczany  przez  siebie towar,  co  powinno  skutkować  odrzuceniem  jego 

oferty na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp.   

W 

poz. 13 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i 

usług  wśród  towarów  i  usług  (dalej:  uptu),  do  których  zgodnie  z  art.  146ea  pkt  2  uptu 

właściwa  jest  stawka  obniżona  8%,  wymienione  zostały  „Wyroby  medyczne,  wyposażenie 

wyrobów  medycznych,  systemy  i  zestawy  zabiegowe,  w  rozumieniu  przepisów 

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w 

sprawie  wyrobów  medycznych,  zmiany  dyrektywy  2001/83/WE,  rozporządzenia  (WE)  nr 

178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 

93/42/EWG (Dz

. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.), dopuszczone do obrotu na 

terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej.  Zgodnie  natomiast  z  poz. 

73  załącznika  nr  3  do  ww. 

ustawy stawkę podatku 8% stosuje się także do usług „udzielenia licencji lub innych usługi o 

podobnym  charakterze  w  stosun

ku  do  wyrobów,  o  których  mowa  w  poz.  13”.    Analiza 

powyższych przepisów uzasadnia zastosowanie stawki 8% wobec przedmiot zamówienia w 

postaci  udzielania  licencji  systemu  zarządzania  badaniami  (pierwsza  część  zadania 

wskazanego w poz. 1 formularza asortymentowo 

– cenowego).   

Wyklucza  to  jednak  stosowanie  obniżanej  stawki  8%  w  odniesieniu  do  wszystkich 

innych  składników  zamówienia  tj.  integracji  z  systemem  HIS  oraz  migracją  danych  z 

posiadanego 

systemu  RIS/PACS  (druga  część  zadania  wskazanego  w  poz.  1  formularza 

asortymentowo 

– cenowego), sprzętu serwerowego (serwera i macierzy dyskowych) wraz z 

oprogramowaniem  systemowym  na  potrzeby  systemu  do  zarządzania  badaniami  (poz.  2), 

sprzętu do dyktowania opisów badan diagnostycznych na potrzeby badań diagnostycznych 

(poz. 3), licencji oprogramowania bazodanowego na potrzeby badań diagnostycznych (poz. 

4), licencji oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu (poz. 5), licencji 

oprogramowan

ia  do  transkrypcji  opisów  głosowych  na  tekst  z  integracją  z  dostarczonym 

systemem do zarządzania badaniami (poz. 6), szkleniami i obsługi dostarczonego systemu 

(poz. 7), oraz szkoleniami z obsługi oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych (poz. 

Powyższe  składniki  zamówienia  nie  są  bowiem  ani  „wyrobem  medycznym”  ani 

„wyposażeniem  medycznym”  jak  wymagają  tego  przepisy  o  podatku  od  towarów  i  usług.  

Wykonawca Agfa sp. z o.o. w swoich wyjaśnianiach z dnia 11 stycznia 2023 r. (część Ad. 2 

b  wyjaśnień),  uzasadniając  zastosowanie  stawki  preferencyjnej  8%  na  całość  zamówienia, 

powołuje się na tzw. koncepcję świadczenia kompleksowego, wskazując na element główny 

z pozycji 1 formularza, 

do którego zastosowanie ma stawka 8%, oraz elementy pomocnicze 

z  pozycji  2-

8  formularza,  które  w  jego  ocenie  nie  mają  charakteru  samodzielnego,  a  ich 

oddzielenie  od  elementu  głównego  byłoby  sztuczne.    Zdaniem  Odwołującego  nie  można 

jednak  uznać,  by  twierdzenia  te,  dotyczące  kompleksowości  świadczenia,  znalazły 

zastosowanie  do 

przedmiotowego  zamówienia.  Stanowisko  Wykonawcy  zawarte  w 

powyższych  wyjaśnieniach  stanowi  nadinterpretację  poglądów  organów  podatkowych  oraz 

orzecznictwa  dotyczących  świadczeń  kompleksowych  i  nie  odnosi  się  wprost  do  specyfiki 

dostawy wyrobów medycznych.   

Odwołujący Alteris wskazał, że jak wynika z jednolitego obecnie orzecznictwa sądów 

administracyjnych  oraz  stanowisk  organów  podatkowych,  dostawa  wyrobu  medycznego 

wraz z dodatkowymi towarami, które nie stanowią jego wyposażenia, a jedynie umożliwiają 

używanie  go  zgodnie  z  przeznaczeniem,  nie  stanowi  świadczenia  kompleksowego 

podlegającego  opodatkowaniu  jedną  stawką  VAT  (por.  m.  in.  wyrok  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego  z  4  grudnia  2014  r.,  sygn.  akt  I  FSK  1761/13,  wyrok  NSA  z  17  grudnia 

2013  r.,  sygn.  akt  I  FSK  122/13, 

stanowisko Ministerstwa  Finansów  zawarte  w  odpowiedzi 

na 

interpelację  poselską  nr  1658  z  marca  2016  r.  znak  PT1.054.12.2016.ALX.175).    W 

wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r., I FSK 

122/13,  LEX  nr  1528619  zo

stało  wskazane:  „Okoliczność,  że  wyposażenie  dodatkowe jest 

niezbędne  do  prawidłowego  działania  wyrobu  medycznego  nie  jest  wystarczającym 

uzasadnieniem  do  objęcia  preferencyjną  stawką  podatku  towaru,  który  nie  posiada 

specjalnego przeznaczenia wytwórcy do stosowania z wyrobem medycznym  i ma charakter 

standardowego  towaru  dostępnego  w  obrocie".  Z  kolei  w  wyroku  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2014 r., I FSK 1761/13, LEX nr 1640316: 

wskazano „Gdy komputer nie posiada specyficznych cech, od których zależy funkcjonowanie 

na  nim  oprogramo

wania  danego  rodzaju,  nie  można  przyjąć,  że  zrealizowana  dostawa 

sprzętu  i  software'u  jest  świadczeniem  złożonym".  Wyrok  Naczelnego  Sądu 

Administracyjnego  w  Warszawie  z  dnia  30  października  2014  r.,  I  FSK  1578/13,  LEX  nr 

1590701 stanowi, iż „Za świadczenie odrębne należy uznać świadczenia wykonywane przez 

jednego  podatnika  na  rzecz  jedneg

o  nabywcy,  które  nawet  jeżeli  są  w  pewien  sposób 

powiązane,  to  mogą  być  traktowane  rozłącznie,  a  traktowanie  to  nie  wpłynie  na  charakter 

żadnego  z  nich,  ani  też  nie  sprawi,  że  wartość  świadczenia  z  punktu  widzenia  nabywcy 

będzie  inna,  niż  gdyby  świadczenie  te  byłyby  uznane  za  świadczenia  złożone.  Natomiast 

towary, które zalicza skarżąca do wyposażenia dodatkowego, tj. sprzęt komputerowy (stacja, 

moni

tory,  UPS,  czytniki,  oprogramowanie)  są  potrzebne  do  właściwego  działania  wyrobu 

medycznego,  ale  nic  nie  stoi 

na  przeszkodzie  aby  dostawa  tych  towarów  odbyła  się 

niezależnie  (samodzielnie)  od  wyrobu  medycznego  (…)"  Skoro  nie  można  uznać,  że 

preferencyjnej  stawki  właściwej  dla  dostawy  wyrobów  medycznych  nie  stosuje  się  do 

dostawy  sprzętu  komputerowego  to  tym  bardziej  nie  znajduje  ona  zastosowania  do  usługi 

doprowadzenia  rozprowadzenia  sieci  informatycznej,  która  zasadniczo  wspomaga 

korzysta

nie ze sprzętu komputerowego a nie z wyrobów medycznych".  Analogiczne zasady 

dotyczące tzw. świadczeń kompleksowych w odniesieniu wyrobów medycznych dotyczą np. 

usług  i  dostaw  związanych  z  adaptacją  pomieszczeń,  w  których  instaluje  się  wyroby 

medyczne. Pr

zykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 

6  czerwca  2012  r.,  I  FSK  1374/11, 

LEX  nr  1216465  wskazano,  że  „dostawa  sprzętu 

medycznego  oraz  wykonanie  towarzyszących  tej  dostawie  robót  adaptacyjnych 

pomieszczeń stanowią dwa odrębne świadczenia". Odnosząc się natomiast do szkoleń dla 

pracowników  –  zgodnie z  dominującym  stanowiskiem  organów  podatkowych  stanowią  one 

świadczenia  odrębne  od  świadczenia  głównego.  Przykładowo,  jak  wskazał  Naczelnik  Izby 

Skarbowej  w  Warszawie  z  dnia  6  sierpnia  2012  r.  nr  IPPP3/443-479/12-4/LK,  publ.  LEX, 

„odnosząc  się  do  zastosowania  preferencyjnej  stawki  podatku  dla  dostawy  wyrobu 

medycznego wraz z dostawą literatury naukowej, lub organizacją szkolenia dla pracowników 

kontrahenta związane z tematyką medyczną (np. w zakresie radiologii) wskazać należy, że 

zarówno  prowadzone  szkolenia  jak  i  dostawa  literatury  naukowej  nie  stanowią  integralnej 

części  związanej  z  dostawą  wyrobu  medycznego  jako  jeden  z  elementów  świadczenia 

złożonego,  bowiem  nie  są  na  tyle  ściśle  powiązane  z  dostawą  wyrobu  medycznego,  jako 

świadczenia  głównego,  aby  nie  mogły  być  świadczone  odrębnie”.  Stanowisko  takie 

podzielane jest także w orzecznictwie KIO (por. m. in. wyrok KIO z dnia 5 października 2020 

r., sygn. akt 2057/20).   

Odnosząc powyższe orzeczenia do przedmiotu zamówienia:  

•  W  pozycji  2  formularza  zawarto  dostawę  serwera  i  macierzy  wraz  z  oprogramowaniem 

systemowym,  czyli  sprzęt  IT,  na  który  jest  stawka  podstawowa  23%.    Nie  są  to jednak 

towary „o specjalnym przeznaczeniu wytwórcy do stosowania z wyrobem medycznym” – 

mogą one znaleźć powszechne zastosowanie;   

•  Pozycja nr 3: sprzęt do dyktowania opisów badań stanowi specjalny mikrofon, ale nie jest 

on  dedykowany  do  wyrobu  medycznego;  można  go  normalnie  kupić  w  większości 

skl

epów ze sprzętem komputerowym i ma różne zastosowanie;  

•  Pozycja  nr  4:  licencje  na  oprogramowanie  tzw.  bazodanowe:  oprogramowanie  to  jest 

przeznaczone  do  zastosowań  ogólnych,  tj.  do  gromadzenia  danych,  ale  niekoniecznie 

danych medycznych (np. danych sklepów internetowych, kontrahentów, itp.); nie posiada 

specjalnego przeznaczenia do stosowania z wyrobem medycznym;  

•  Pozycja  nr  5:  licencje  oprogramowania  do  wirtualizacji:  analogicznie  jak  wskazano 

powyżej,  oprogramowanie  jest  również  przeznaczone  do  zastosowań  ogólnych,  nie 

posiada specjalnego przeznaczenia do stosowania z wyrobem medycznym;  

•  Pozycja  nr  6:  licencje  oprogramowanie  do  transkrypcji  opisów  głosowych  ma  również 

zastosowanie  ogólne,  transkrypcje  opisów  głosowych  mogą  dotyczyć  materii  zupełnie 

innych 

niż medyczna;  

•  Pozycja nr 7: szkolenia z obsługi dostarczanego systemu – szkolenia stanowią zgodnie z 

poglądami organów podatkowych odrębne usługi, ponadto szkolenie by móc teoretycznie 

zastosować  stawkę  preferencyjną,  musiałoby  dotyczyć  wyłącznie  samego  wyrobu 

medycznego, a tego Wykonawca nie wykazał w żaden sposób.;  

•  Pozycja nr 8: Szkolenia z transkrypcji: szkolenia takie stanowią odrębną usługę, ponadto 

nie mają żadnego związku z wyrobami medycznymi.   

Także  w  zakresie  pozycji  1,  zdaniem  Odwołującego  należy  wydzielić  ze  stawki 

preferencyjnej  8%  VAT  „integrację  z  systemem  HIS  oraz  migracją  danych  z  posiadanego 

systemu  RI

S/PACS”  jako  usługę  nie  związaną  bezpośrednio  z  wyrobem  medycznym  i 

opodatkować  tą  część  zamówienia  stawką  podstawową.  Również  w  tym  przypadku 

zastosowanie koncepcji świadczenia kompleksowego jest bowiem wysoce wątpliwe.   

Zdaniem  Odwołującego  Alteris  składniki  zamówienia  określone  powyższej  nie 

stanowią  ani  „wyrobu  medycznego”  ani  „wyposażenia  medycznego”.  Jednocześnie  mogą 

funkcjonować  samodzielnie  w  obrocie  i  nie  zostały  one  specjalnie  przeznaczone  przez 

wytwórcę  do  stosowania  łącznie  z  wyrobem  medycznym  –  w  konsekwencji  brak  było 

podstaw  do  zastosowania  w  stosunku  do  nich  tzw.  koncepcji  świadczenia  złożonego. 

Powyższe  składniki  zamówienia  powinny  zostać  opodatkowane  stawką  podstawową  23%.  

Stanowisko Odwołującego potwierdza także fakt, iż stawkę podstawową 23% w stosunku do 

poz.  2-8  formularza  asortymentowo 

–  cenowego  zastosował  trzeci  wykonawca  Pixel 

Technology  sp.  z  o.o.    T

o  na  zamawiającym  spoczywa  obowiązek  każdorazowego 

weryfikowania poprawności stosowanych w ofertach stawek podatkowych.  Jak wskazał Sąd 

Najwyższy w uchwale z dnia 20 października 2011 r. (III CZP 53/11, publ. LEX nr 1022576): 

„Jeżeli  zamawiający,  opisując  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  sposób 

obliczania  ceny,  nie  zawarł  żadnych  wskazań  dotyczących  stawki  podatku  VAT  (a  z  taką 

właśnie  sytuacją  mamy  do  czynienia  obecnie  –  przyp.  Odwołujący),  wówczas  oferta 

zawierająca  stawkę  niezgodną  o  zobowiązującymi  przepisami  podlega  odrzuceniu  na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  6  p.z.p.,  (aktualnie  art.  226  ust.  1  pkt  10  upzp  -

–  przyp. 

Od

wołujący)  o  porównywalności  ofert  bowiem  można  mówić  dopiero  wówczas,  gdy 

określone  w  ofertach  ceny,  mające  być  przedmiotem  porównania,  zostały  obliczone  z 

zachowaniem  tych  samych  reguł.  Oferta  zawierająca  niezgodną  z  obowiązującymi 

przepisami  stawkę  podatku  VAT,  wpływającego  na  wysokość  ceny  brutto,  niewątpliwie 

zaburza  proces  porównywania  cen  i  musi  być  kwalifikowana  jako  zawierająca  błąd  w 

obliczeniu ceny”.  W prawie podatkowym ugruntowany jest pogląd, że preferencyjne stawki 

podatku  VAT  można  stosować  wyłącznie  w  sytuacji,  gdy  nie  ma  wątpliwości  co  do 

możliwości ich zastosowania. „Stosowanie stawki podstawowej ma charakter reguły ogólnej. 

W  razie  jakichkolwiek  wątpliwości  co  do  wysokości  opodatkowania,  także  powinna  być 

stosowana ta stawka” (por.  „VAT.  Komentarz”  A.  Bartosiewicz,  R.  Kubacki,  publ.  Lex  2010 

r.).   

W uzasadnieniu zarzut

u dotyczącego niezgodności oferty wykonawcy Agfa sp. z o.o. 

na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt.  5  ustawy  Pzp 

Odwołujący  Alteris  wskazał,  że  dokumenty 

które  przedłożył  Agfa  sp.  z  o.o.  nie  pozwalają  na  przyjęcie  niebudzącego  wątpliwości 

wniosku, że oferowany sprzęt w postaci macierzy DellEMC nie spełnia wymagań załącznika 

nr 8 do SWZ „Opis Przedmiotu Zamówienia” w zakresie pkt VI „MINIMALNE WYMAGANIA 

FUNKCJONALNE  DLA  SPRZĘTU  SERWEROWEGO  NA  POTRZEBY  SYSTEMU 

ZARZĄDZANIA BADANIAMI DIAGNOSTYCZNYMI”.   

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent 

„Tabela Macierz Dyskowa główna (min. 80TB)”   

Ilość portów  

Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w 

pełni obsadzone 

modułami SFP+ 16 Gb/s  

Minimum 1 port Ethernet 1 Gb/s BaseT do zdalnego zarządzania 

kontrolerami  

Minimum 2 lub 4 porty SAS 12Gb/s do podłączenia półek 

dyskowych Porty przeznaczone do podłączenia hostów nie 

mogą być wykorzystane do połączeń wewnątrz macierzy 

(np. pomiędzy kontrolerami)  

Musi być możliwość rozbudowy online macierzy o 

dodatkowe porty jedynie poprzez instalację dodatkowych 

kart rozszerzeń bez konieczności instalacji dodatkowych 

kontrolerów.  

Zdaniem Odwołującego Alteris macierz DellEMC ME5024, przy konfiguracji może mieć tylko 

jeden typ interfejsów bez możliwość późniejszej rozbudowy oraz zamiany interfejsów bez 

wymiany kontrolerów. Wynika to z informacji zawartych na stronie internetowej producenta – 

zrzut poniżej (w załączeniu wydruk ze strony internetowej – zał. nr 1 do odwołania).   

https://www.dell.com/support/manuals/pl-pl/powervault-me5024/me5_series_sm/supported- 

dataprotocols?guid=guid-ec646e4d-fb33-4d0f-abd0-30a055c34db6&lang=en-us)  

Zamawiający  wymagał  zgodnie  ze  zmodyfikowanym  załącznikiem  nr  8  pkt  VI:  komponent 

„Tabela Macierz Dyskowa główna (min. 80TB)”   

Replikacja  

Macierz musi umożliwiać replikację synchroniczną i 

asynchroniczną danych na inną identyczną do oferowanej 

mac

ierz. Zasoby źródłowe kopii zdalnej oraz docelowe kopii 

zdalnej 

mogą być zabezpieczone różnymi poziomami RAID i 

egzystować na różnych technologicznie dyskach stałych (SAS, 

SSD, NLSAS).   

Replikacja musi być realizowana zarówno przy użyciu interfejsów 

Fibre Channel (FC) jak i 

protokołu IP na łączach 10GbE.   

Licencja na tą funkcjonalność nie jest wymagana w ramach tego 

postępowania.    

Macierz musi wspierać program VMware Site Recovery Manager.  

Replikacja nie może być realizowana przez oprogramowanie lub 

urządzenie zewnętrzne.   

Ma

cierz DellEMC ma możliwość replikacji jedynie asynchronicznej. Przy wyborze 

kontrolerów FC nie ma możliwości replikacji po protokole IP na łączach 10GbE. Wynika to z 

informacji zawartych na stronie producenta (w załączeniu wydruk ze strony internetowej z 

t

łumaczeniem – zał. nr 2 do odwołania).   

https://infohub.delltechnologies.com/l/dell-powervault-me5-series-microsoft-hyper-v-best-

practices/dellpowervault-me5-overview  

Zamawiający  wymagał  zgodnie  ze  zmodyfikowanym  załącznikiem  nr  8  pkt  VI:  komponent 

„macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Ilość portów  

Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w pełni obsadzone 

modułami SFP+ 16 Gb/s  

Minimum 

1 port Ethernet 1 Gb/s BaseT do zdalnego zarządzania 

kontrolerami Minimum 2 lub 4 porty SAS 12Gb/s do podłączenia 

półek dyskowych  

Porty przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być 

wykorzystane do połączeń wewnątrz macierzy (np. pomiędzy 

kontrolerami)  

Musi być możliwość rozbudowy online macierzy o minimum 8 

portów (FC 16Gb lub 10Gb SFP+ jedynie poprzez instalację 

dodatkowych kart rozszerzeń bez konieczności instalacji 

dodatkowych kontrolerów.  

Odwołujący  poinformował,  iż  macierz  DellEMC  NX3240  nie  obsługuje  protokołu  FC 

(kart  Fiber  Chanel),  tylko  iSCSI  (Network  Interface  Controller  (NIC)),  jest  to  dedykowany 

serwer  na  bazie  DellEMC  R740xd  z  zainstalowanym  oprogramowaniem  Windows  Server 

Storage  2016.  Wynika  to  z  informacji  zawartych  na  stronie  internetowej  producenta.   

https://dl.dell.com/topicspdf/storage-nx3240_owners-manual_en-us.pdf,   

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent  

„macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Replikacja  

Macierz musi umożliwiać replikację synchroniczną lub  

asynchroniczną danych na inną identyczną do oferowanej 

macierz. Zasoby źródłowe kopii zdalnej oraz docelowe kopii 

zdal

nej mogą być zabezpieczone różnymi poziomami RAID i 

egzystować na różnych technologicznie dyskach stałych 

(SAS, SSD, NL-SAS).   

Replikacja musi być realizowana zarówno przy użyciu interfejsów 

Fibre Channel (FC) jak i 

protokołu IP na łączach 10GbE.   

Licencja na tą funkcjonalność nie jest wymagana w ramach tego 

postępowania.    

Macierz m

usi wspierać program VMware Site Recovery Manager.  

Replikacja nie może być realizowana przez oprogramowanie lub 

urządzenie zewnętrzne.   

Odwołujący wskazał, że zaoferowana przez Agfa Sp. z o.o. macierz nie obsługuje 

żadnych replikacji.  

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: 

komponent „macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Obsługa dysków  Macierz musi obsługiwać dyski: SAS 2,5” o prędkości 10k rpm;   

NLSAS 2,5” o prędkości 7.2k rpm lub NLSAS 3,5” o prędkości 

7.2k rpm.; SSD SAS 2,5”  

Kontrolery macierzy dyskowej muszą obsługiwać minimum 

250 dyskóworaz pojemność surową minimum 2PB.  

Macierz musi obsługiwać poziomy RAID 0,1,10,5,6 lub RAID 

1,5,6 w trybie dystrybuowanym.  

Macierz musi obsługiwać różne poziomy RAID równocześnie.  

Natomiast w dokumentacji producenta dla sprzętu NX3240 opisane jest ze wspiera tylko 18 

dy

sków. Wynika to jednoznacznie z informacji zawartych na stronie internetowej producenta. 

Poniżej zrzut ze strony internetowej producenta. https://dl.dell.com/topicspdf/storage-

nx3240_owners-manual_en-us.pdf   

Zamawiający  wymagał  zgodnie  ze  zmodyfikowanym  załącznikiem  nr  8  pkt  VI: 

komponent „macierz dyskowa na archiwum (min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Ilość portów  

Minimum 4 porty Fibre Channel 16Gb/s w pełni obsadzone modułami 

SFP+ 16 Gb/s  

Minimum 

1 port Ethernet 1 Gb/s BaseT do zdalnego zarządzania 

kontrolerami  

Minimum 2 lub 4 porty SAS 12Gb/s do podłączenia półek dyskowych 

Porty przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być 

wykorzystane do 

połączeń wewnątrz macierzy (np. pomiędzy 

kontrolerami)  

Musi być możliwość rozbudowy online macierzy o minimum 8 portów (FC 

16Gb lub 10Gb SFP+  jedynie poprzez instalację dodatkowych kart 

rozszerzeń bez konieczności instalacji dodatkowych kontrolerów.  

W ocenie Odwołującego wg. dokumentacji producenta zaoferowana macierz NX3240 

nie  obsługuje  kart  FC.  W  dokumentacji  są  tylko  karty  Ethernet.  Poniżej  zrzut  ze  strony 

internetowej producenta.   

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent 

„macierz dyskowa na archiwum ( min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Wymaganie ogólne   Macierz musi mieć możliwość aktualizacji oprogramowania macierzy 

(firmware) w trybie Online.  

W  ocenie  Odwołującego  Alters  zaoferowany  przez  wykonawcę  Agfa  NX3240  jest 

systemem serwerowym z zainstalowanym oprogramowanie Windows Server Storage, co nie 

pozwala  na  a

ktualizację  bez  restartu  urządzenia.  Restart  powoduje  brak  dostępu  do 

zasobów wystawionych z NAS.  

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: 

komponent „macierz dyskowa na archiwum ( min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Funkcje 

niezawodnościowe  

Wszystkie krytyczne komponenty urządzenia takie jak: 

kontrolery dyskowe, pamięć cache, zasilacze i wentylatory 

muszą być zdublowane tak, aby awaria pojedynczego elementu 

nie wpływała na funkcjonowanie całego systemu.  

Komponenty 

te muszą być wymienialne w trakcie pracy 

macierzy.  

Urządzenie musi cechować brak pojedynczego punktu awarii.  

Wsparcie dla zasilania z dwóch niezależnych źródeł prądu 

poprzez nadmiarowe zasilacze typu Hot-Swap. Wentylatory 

typu Hot-Swap. Wbudowane co najmniej dwa kontrolery RAID.   

Podtrzymanie pamięci cache kontrolerów macierzowych przez 

minimum 90h lub czas potr

zebny do zapisu zawartości cache 

na nośnik nieulotny  

Odwołujący  stwierdził,  że  zaoferowany  NX3240  jest  systemem  serwerowym  i 

wymiana  kontroler

ów  dyskowych  nie  jest  możliwa  w  trakcie  pracy  systemu 

(https://dl.dell.com/topicspdf/storage-nx3240_owners-manual_en-us.pdf 

).  Poniżej  zrzut  ze 

strony internetowej producenta.   

W dokumentacji producenta jest opisane, że przed demontażem i montażem kontrolera 

dyskowego należy wykonać poniższe czynności:  

Zamawiający wymagał zgodnie ze zmodyfikowanym załącznikiem nr 8 pkt VI: komponent 

„macierz dyskowa na archiwum  min. 210TB) i backup (min. 240 TB)”   

Wymaganie ogólne   Macierz musi zapewnić możliwość wymiany uszkodzonych 

dysków podczas pracy systemu (Hot-Swap).  

Info

rmujemy, że zaoferowany NX3240 nie umożliwia wymiany wszystkich dysków na gorąco. 

Nie ma takiej możliwości dla dysków umieszczonych w mid drive tray.  

https://dl.dell.com/topicspdf/storage-nx3240_owners-

manual_en-us.pdf  

Poniżej zrzut ze strony 

internetowej producenta.   

W  pisemnej  odpowiedzi  na  odwołanie  Zamawiający  wniósł  o  jego  oddalenie  w 

całości.  

W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  co  do  pierwszego  zarzutu  Zamawiający 

wskazał,  że  określając  przedmiot  zamówienia  i  opisując  go  w  Załączniku  nr  8  wskazał 

wyraźnie,  iż  przedmiotem  zamówienia  jest  „Dostawa  licencji  systemu  do  zarządzania 

badaniami  wraz  z  sp

rzętem  serwerowym,  wdrożeniem  i  szkoleniami”.  Zatem  odwołując  się 

do  definicji  zawartych  w  art.  2  rozporządzenie  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE) 

2017/745  z  dnia  5  kwietnia  2017 

r.  w  sprawie  wyrobów  medycznych,  zmiany  dyrektywy 

2001/83/WE,  rozporządzenia  (WE)  nr  178/2002  i  rozporządzenia  (WE)  nr  1223/2009  oraz 

uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. U. UE. L. z 2017 r. Nr 117, str. 1 z 

późn.  zm.)  wskazał,  iż  przedmiotem  zamówienia  jest  system  w  rozumieniu  tej  ustawy  tj. 

połączenie  produktów,  pakowanych  razem  lub  osobno,  które  są  przeznaczone  do 

wzajemnego  połączenia  lub  zestawienia  w  celu  osiągnięcia  konkretnego  zastosowania 

medycznego. Na system składa się przede wszystkim oprogramowanie spełniające definicję 

wyrobu  medycznego  oraz  moduły  i  produkty,  których  zastosowanie  jest  niezbędne,  aby 

oprogramowanie  mogło  znaleźć  określone  zastosowanie  medyczne.  Zgodnie  z  definicjami 

zawartymi  w  art.  2  Rozporządzenia  oprogramowanie  uznawane  jest  za  wyrób  aktywny,  tj. 

w

yrób,  którego  funkcjonowanie  zależy  od  źródła  energii  innego  niż  energia  generowana 

przez  ciało  ludzkie  do  tego  celu  lub  przez  siłę  grawitacji  i  który  działa  poprzez  zmianę 

gęstości  lub  przetwarzanie  tej  energii.  Ta  cecha  oprogramowania  jest  niezwykle  istotna  z 

punktu  widzenia  oceny  zarzutów  Odwołującego,  ponieważ  wskazuje  na  wyraźną 

konieczność powiązania oprogramowania z nośnikiem, na którym ma być ono zainstalowane 

i  za  pomocą  którego  ma  być  wykorzystane.    intencją  Zamawiającego  było  zamówienie 

kompletne

go systemu w rozumieniu Rozporządzenia o wyrobach medycznych ujmowanego 

całościowo  jako  jedno  świadczenie  kompleksowe,  na  które  składa  się  szereg  elementów, 

które  jednak  samodzielnie  nie  mają  dla  Zamawiającego  żadnego  znaczenia.  Co  istotne 

system  ten  stanowi  jednej  z  produktów  zamawianych  przez  Zamawiającego  w  ramach 

realizacji  globalnego  zadania  „Śląska  Platforma  Medyczna  e  CereMed  –  Telemedycyna  i 

eksploracja  danych  medycznych 

–  Telemendycyna  i  eksploracja  danych  medycznych  z 

zdaniem pn. włączenie usług teleonkologii UCK do Śląskiej Platformy Medycznej eCerMed. 

Mając  na  uwadze  cele  i  założenia  tego  projektu,  Zamawiający  nie  zamawia  zwykłego 

systemu do archiwizacji danych, ale kompleksowe wielozadaniowe narzędzie informatyczne 

w  postaci  systemu  umożliwiającego  integrację  z  wszystkimi  urządzeniami  obrazowymi 

Zamawiającego,  zapewniającego możliwość przechowywania i  selekcji  danych obrazowych 

oraz  ich  wykorzystywania  w  diagnostyce  pacjenta  i  celach  medycznych.  Aby  narzędzie  to 

pozwoliło  na  realizacje  celów  projektu  oraz  założeń  opisu  przedmiotu  zamówienia,  a  tym 

samym  mogło  być  sfinansowane  ze  środków  programu  musi  być  kompleksowym 

rozwiązaniem i kompletnym. Tym samym musi ono spełniać również wymogi przewidziane i 

zdefiniowane  Rozporządzeniem  o  wyrobach  medycznych  w  zakresie  kompatybilności,  tj. 

zdolności wyrobu, w tym oprogramowania, stosowanego łącznie z co najmniej jednym innym 

wyrobem  i  zgodnie  z  jego  przewidzianym  zastosowaniem,  do  działania  bez  utraty  lub 

osłabienia  zdolności  do  działania  zgodnego  z  przeznaczeniem;  lub  integracji  lub 

funkcj

onowania bez potrzeby modyfikacji lub dostosowania jakiejkolwiek części połączonych 

wyrobów  lub  bycia  stosowanym  łącznie  bez  konfliktów/interferencji  lub  działań 

niepożądanych.  Proces  integracji  z  system  wszystkich  wyrobów  medycznych  do 

obrazowania  posiada

nych  przez  Zamawiającego  oraz  migracji  do  systemu  danych  z 

dotychczasowych  systemów  i  urządzeń  spełniał  te  wymogi  w  całości  i  jest  niezbędnym 

warunkiem  realizacji  projektu.  W  tym  zakresie  system  musi  też  spełniać  wymóg 

„interoperacyjność”  oznaczającej  zdolność  co  najmniej  dwóch  wyrobów,  w  tym 

oprogramowania,  pochodzących  od  tego  samego  producenta  lub  od  różnych  producentów, 

do  wymiany  informacji  i  stosowania  informacji,  które  były  przedmiotem  wymiany,  do 

prawidłowego  wykonania  konkretnej  funkcji  bez  zmiany  zawartości  tych  danych; 

komunikowania  się  między  sobą;  współpracy  zgodnie  z  przeznaczeniem.  Oba  te  wymogi 

powodują,  że  nie  ma  możliwości  z  punktu  widzenia  założeń  projektu  oraz  wymagań  i 

oczekiwań  Zamawiającego  rozdzielenia  poszczególnych  elementów  tego  systemu.    O 

powyższej  kwalifikacji  systemu  świadczy  konsekwentne  stanowisko  Zamawiającego  od 

ustalenia wartości zamówienia po odpowiedzi na pytania wykonawców w toku postępowania.   

We  wniosku  o  wszczęcie  postępowania  z  dnia  10.11.2022  r.  nr  EIN/381/PL/A/12/2022 

Zamawiający  określił  szacunkową  wartość  zamówienia  na  kwotę  5.037.037,04  zł  netto  i 

5.440.000,00  zł  brutto,  co  oznacza,  że  już  na  tym  etapie  traktował  przedmiot  zamówienia 

jako  świadczeni  kompleksowe  objęte  8  %  stawka  podatku  VAT  właściwą  dla  wyrobu 

m

edycznego.  Konsekwentnie w odpowiedziach na pytania Wykonawców z dnia 8.12.2022 r. 

negatywnie odniósł  się w  pytaniu 98  do  wniosku Wykonawców  o  wydzielenie w  formularzu 

asortymentowym kosztów szkoleń, dostawy i usług. W pytaniu 107 wskazał również na brak 

możliwości  odbiorów  częściowych  jasno  wskazując,  iż  częściowa  realizacja  przedmiotu 

zamówienia nie ma dla niego znaczenia z punktu widzenia celu udzielenia zamówienia, gdyż 

brak  kompletnego  wdrożenia  systemu  uniemożliwi  mu  realizację  założeń  warunkujących 

pozyskanie  finansowania  dla  tego  zadania.  Zarówno  wzór  umowy,  jak  i  protokoły  odbioru 

również  jednoznacznie  precyzowały,  że  odbiorowi  podlega  wyłącznie  cały  i  kompletny 

system.    W 

toku  postępowania  żaden  z  Wykonawców  nie  zadał  Zamawiającemu  pytania 

odnośnie  kwestii  wyceny  czy  przewidywanych  stawek  podatku  VAT,  ani  też  możliwości 

zmiany formularza ponad wskazane pytanie 98. Zresztą podział formularza na pozycje miał 

znaczenie  czysto  techniczne  umożliwiające  weryfikacje  zaoferowanych  modułów  i 

elementów składających się na system. Weryfikacje ich zgodności z wymogami SWZ. Mając 

na uwadze orzecznictwo TSUE, ale także orzecznictwo KIO oraz WSA i NSA Zamawiający 

dokonując  oceny  ofert  nie  miał  podstaw  do  kwestionowania  stanowiska  wybranego 

Wykonawcy  w  zakresie  zak

walifikowania  systemu  jako  świadczenia  kompleksowego  ze 

stawką  VAT  8  %  właściwą  dla  wyrobu  medycznego  w  postaci  oprogramowania,  które  jest 

najważniejszym  elementem  systemu,  ale  które  nie  spełni  oczekiwanej  roli  i  założeń 

Zamawiającego bez pozostałych elementów składających się na ten system.   

Zamawiający  stwierdził,  że  ma  świadomość,  iż  zarówno  TSUE,  jak  i  polskie  organy 

podatkowe  podkreślają,  że  co  do  zasady  każde  świadczenie  dla  celów  opodatkowania 

podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w 

sytuacji,  gdy  jedna  usługa  obejmuje  z  ekonomicznego  punktu  widzenia  kilka  świadczeń, 

usługa  ta  nie  powinna  być  sztucznie  dzielona  dla  celów  podatkowych,  by  nie  pogarszać 

funkcjonalności  systemu  podatku  VAT,  jednak  nie  dotyczy  to  przypadków  jak  w  niniejszym 

postępowaniu.  W  sprawie  C-349/96  Card  Protection  Plan  Ltd,  Trybunał  uznał,  że  w 

przypadku, gdy dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika 

na  rzecz  konsumenta  są  tak  ściśle  powiązane,  że  obiektywnie  tworzą  w  aspekcie 

gospodarczym  jedną  całość,  której  rozdzielenie  miałoby  sztuczny  charakter,  wszystkie  te 

świadczenia  lub  czynności  stanowią  jednolite  świadczenie  dla  celów  podatku  od  wartości 

dodanej.  Z  kolei  w  wyroku  z  11  maja  2017  r.  sygn.  I  FSK  138

9/15  Naczelny  Sąd 

Administracyjny  (NSA)  stwierdził,  iż:  „Jedno  świadczenie  występuje  w  przypadku,  gdy  co 

najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez podatnika na rzecz 

klienta  są  ze  sobą  tak  ściśle  związane,  że  tworzą  obiektywnie  tylko  jedno  nierozerwalne 

świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny".  Z orzecznictwa 

TSUE  wynika,  że  w  przypadku  jednej,  złożonej  transakcji,  dane  świadczenie  musi  być 

uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu 

samego  w  sobie,  lecz  środek  służący  jak  najlepszemu  skorzystaniu  ze  świadczenia 

głównego (zob. wyrok z 22 października 1998 r. w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 

Madgetti  Baldwin  oraz  ww.  wyrok  w  sprawie  CPP).  Innymi 

słowy  czynności  o  charakterze 

pomocniczym, których samoistne wykonanie nie przyniosłoby klientowi praktycznej korzyści, 

na gruncie podatku VAT nie powinny być traktowane jako oddzielne usługi, w oderwaniu od 

świadczenia zasadniczego.   

W oce

nie Zamawiającego przedmiot zamówienia składający się na kompletny system 

stanowiący  przedmiot  zamówienia  powoduje,  że  powiązany  byt  świadczeń  ma  znaczenie 

obiektywne,  mamy  więc  do  czynienia  z  sytuację,  iż  nie  może  to  w  ogóle  dojść  do 

wyodrębnienia  świadczenia  ubocznego  (pomocniczego)  a  Zamawiający  w  żadnych 

okolicznościach nie jest zainteresowany do nabycia świadczenia ubocznego bez świadczenia 

głównego  i  odwrotnie,  co  wyraźnie  podkreślił  w  toku  postepowania  i  nadal  podtrzymuje.  

P

ojęcie  świadczeń  złożonych  nie  jest  zdefiniowane  ani  w  VATU,  ani  przepisach 

wykonawczych  czy  Dyrektywie  2006/112/WE  w  sprawie  wspólnego  systemu  podatku  od 

wartości  dodanej  (Dz.Urz.UE.L  z  2006  r.  Nr  347,  poz.  1  ze  zm.).  Jednak  koncepcja  ta  jest 

powszechnie  uznawana  przez  organy  pod

atkowe,  sądy  administracyjne,  Trybunał 

Sprawiedliwości 

Unii 

Europejskiej 

(TSUE). 

Koncepcja 

świadczeń 

złożonych 

(kompleksowych) zakłada, że dla celów VAT należy wiązkę świadczeń postrzegać jako jedno 

świadczenie, gdy jeden z elementów takiego świadczenia ma charakter dominujący (główny), 

zaś  pozostałe  świadczenia  mają  charakter  pomocniczy  i  są  ze  świadczeniem  głównym  na 

tyle  związane,  że  ich  rozdzielenie  miałoby  charakter  sztuczny  i  z  tego  względu  łącznie 

stanowią jedno kompleksowe świadczenie.  

Powyższe  stanowisko  znajduje  potwierdzenie  zarówno  w  orzecznictwie  Trybunału, 

jak  i  polskich  sądów  administracyjnych.  W  wyroku  TSUE  z  2  maja  1996  r.,  C-231/94  w 

sprawie FaaborgGelting Linien A/S, Trybunał wskazał, że w przypadku, gdy kilka świadczeń 

dokonywanych  przez  podatnika  na  r

zecz  klienta  jest  ze  sobą  tak  ściśle  związanych,  że 

tworzą  obiektywnie jedno świadczenie z  ekonomicznego  i  gospodarczego  punktu  widzenia, 

to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić takiego świadczenia. Z kolei w wyroku 

TSUE z 29 marca 2007 r. w  sprawie C-

111/05 w sprawie Aktiebolaget Trybunał uznał, iż w 

przypadku  świadczeń  złożonych  w  pierwszej  kolejności  należy  poszukiwać  elementów 

charakterystycznych  dla  rozpatrywanej  transakcji  celem  określenia,  czy  podatnik  zapewnia 

klientowi 

kilka odrębnych świadczeń, czy jedno świadczenie. Jedno świadczenie występuje w 

przypadku, gdy co najmniej dwa elementy albo co najmniej dwie czynności dokonane przez 

podatnika na rzecz klienta są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno 

nierozerwal

ne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W 

wyroku  w  sprawie  C-

276/09  Everything  Everywhere  Ltd.  Trybunał  zwrócił  uwagę  na  to,  że 

świadczenie usług, z których klienci nie mogliby korzystać niezależnie od korzystania z usługi 

telefonii  komórkowej,  nie  stanowi  z  ich  punktu  widzenia  żadnej  samodzielnej  wartości  w 

stosunku do tej usługi (problem powstał na tle świadczenia usługi telefonii komórkowej wraz 

z usługą udostępniania klientom tej telefonii infrastruktury pozwalającej na płacenie faktur z 

tego  tytułu  np.  kartą  kredytową,  czekiem).  Z  rozstrzygnięcia  tego  wynika,  jak  bliski  i 

ewidentny  pozostaje  związek  ekonomiczny  obu  świadczeń,  które  Trybunał  uznał  za  jedno 

świadczenie złożone. W wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan 

Ltd  (CPP),  ECLI:EU:C:1999:93,  Trybunał  stwierdził,  że:  "Pojedyncze  świadczenie  ma 

miejsce  zwłaszcza  wtedy,  gdy  jedną  lub  więcej  części  składowych  uznaje  się  za  usługę 

zasadniczą,  podczas  gdy  inny  lub  inne  elementy  traktuje  się  jako  usługi  pomocnicze,  do 

których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy 

uznać  za  usługę  pomocniczą  w  stosunku  do  usługi  zasadniczej,  jeśli  nie  stanowi  ona  dla 

klienta  celu  samego  w  sobie,  lecz  jest 

środkiem  do  lepszego  wykorzystania  usługi 

zasadniczej".  

W orzeczeniu WSA w Gliwicach z dnia 24 czerwca 2021 r., sygn. akt. I SA/Gl 686/21, 

sąd  podkreślił,  że  w  odniesieniu do  niniejszej  sprawy  należy zwrócić  szczególną  uwagę na 

fakt,  iż  użycie  słowa  "zwłaszcza"  oznacza,  że  z  pojedynczym  świadczeniem  złożonym 

możemy  mieć  również  do  czynienia  w  sytuacji,  gdy  żadnej  z  części  składowych  usługi  nie 

można uznać za usługę główną, np. w sytuacji, gdy wszystkie czynności będące elementami 

składowymi  (lub  przynajmniej  część  z  nich)  są  równie  istotne  dla  wykonania  całego 

świadczenia  złożonego  (usługi  kompleksowej),  a  jednocześnie  brak  pomiędzy  tymi 

elementami związku, wskazującego na istnienie relacji usługa główna - usługa pomocnicza. 

W nawiązaniu do zagadnienia dotyczącego tego, czy możliwe jest uznanie, że wykonywanie 

danych  czynności  na  podstawie  jednej  umowy  stanowi  jedno  świadczenie  -  usługę 

kompleksową, wskazać również należy, że w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-

41/04 Levob Verzekeringen, ECLI:EU:C:2005:649, pkt 

20 i 22 wyroku, TSUE wskazał, że po 

pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, iż każda transakcja powinna być uznawana 

za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie 

ekonomicznym  nie  powinn

a  być  sztucznie  rozdzielana,  by  nie  zakłócać  funkcjonowania 

podatku VAT. W ocenie TSUE, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, 

należy  przede  wszystkim  poszukać  elementów  charakterystycznych  dla  rozpatrywanej 

czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń 

głównych,  czy  też  jedno  świadczenie.  Podobnie  jest  w  przypadku,  jeśli  dwa  lub  więcej 

świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego 

jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko 

nierozerwalne  świadczenie  gospodarcze,  którego  rozdzielenie  miałoby  charakter  sztuczny. 

Zatem  z  orzecznictwa  TSUE  wynika,  że  każda  czynność  powinna  być  rozpatrywana  jako 

odrębna  i  niezależna,  ale  równocześnie  Trybunał  podkreśla,  że  świadczenie  obejmujące  z 

ekonomicznego  punktu  widzenia  jedną  usługę  nie  powinno  być  sztucznie  dzielone  i  tym 

samym  powinno  być  jednolicie  opodatkowane  (wyrok  z  25  lutego  1999  r.,  C-349/96  Card 

Protection Plan Ltd.). W Polsce, ju

ż pod rządami poprzedniej ustawy o podatku od towarów i 

usług  (ustawy  z  dnia  8  stycznia  1993  r.  o  podatku  od  towarów  i  usług  oraz  o  podatku 

akcyzowym 

–  Dz.U.  poz.  50,  ze  zm.)  w  podobnym  tonie  wypowiadał  się  wielokrotnie  Sąd 

Najwyższy, który sformułował tezę, że podział jednorodnej, kompleksowej usługi na odrębne 

rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej 

za tę usługę na części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT (przykładowo w wyroku z 

21 maja 2002 r., II

I RN 66/01, publ. LEX nr 55863). Takie zapatrywanie obecne jest również 

w orzecznictwie sądów administracyjnych.  

Jak wynika także z orzeczeń TSUE w połączonych sprawach C-308/96 i C-349/96 dla 

potrzeb  oceny  określonego  działania  jako  świadczenia  jednolitego  i  kompleksowego 

najistotniejsze jest jego zbadanie z perspektywy nabywcy. Jeżeli z punktu widzenia odbiorcy 

określonego  świadczenia  istnieje  jeden  istotny  przedmiot  świadczenia,  a  pozostałe  mają 

charakter  wtórny  lub  pomocniczy,  mamy  do  czynienia  ze  świadczeniem  złożonym,  którego 

podział  prowadziłby do sztuczności  i  wypaczałby ekonomiczny  i faktyczny cel  dokonywania 

transakcji. Istotne wydaje się także orzeczenie TSUE sprawie Faaborg-Gelting Linien, gdzie 

Trybunał orzekł, że w przypadku czynności stanowiącej zespół świadczeń należy wziąć pod 

uwagę wszystkie okoliczności, w których czynność ta jest dokonywana. Jeżeli poszczególne 

elementy zespołu świadczeń również nie są w stosunku do siebie świadczeniami głównymi i 

pomocniczymi,  należy  mimo  to  zbadać,  czy  punkt  ciężkości  świadczeń  stanowią  dostawy, 

czy świadczenie usług. W sprawie Levob gdzie przedmiotem była dostawa oprogramowania, 

dostosowanego  pod  potrzeby  klienta,  a  więc  nie  standardowego,  analogicznie  jak  w 

przypadku  niniejszego  postępowania,  Zamawiający  nie  miał  zatem  głównie  na  względzie 

nabycia standardowego oprogramowania, lecz oprogramowania specjalnie przystosowanego 

do swoich potrzeb. Podobnie również jak tam w tym przypadku przystosowanie i instalacja, a 

także  migracja  danych  były  procesami  wymagającymi  bardzo  dużych  nakładów  i 

stanowiącymi  znaczące  pozycje  w  koszcie  zamówienia.  Świadczenie  w  postacie  dostawy 

systemu  stanowiącego  przedmiot  zamówienia  wymaga  od  Wykonawcy  świadczenia 

całościowego  „kompletnej  obsługi”,  wykraczającej  dalece  poza  dostarczenie  programu 

bazowego.    

W orzecznictwie przyjmuje się, iż różnorodne świadczenia serwisowe stanowią jedno 

świadczenie  kompleksowe.  Na  gruncie  zagadnienia  świadczenia  usługi  utrzymania 

określonego  standardu  autostrady,  NSA  w  wyroku  z  17  kwietnia  2019  r.,  I  FSK  494/17 

stwierdził, że świadczenie złożone stanowi całościowy kompleks czynności usługowych, przy 

czym różnorodnych, lecz składających się w sumie na wymagany efekt jakościowy. Zdaniem 

NSA specyfika tej usługi wskazuje, iż z punktu widzenia jej funkcjonalności i użyteczności dla 

klienta  końcowego  (zamawiającego)  nie  należy  jej  dzielić,  gdyż  nie  jest  to  uzasadnione  z 

ekonomicznego  punktu  widzenia.  Brak  bowiem  wykonania  chociażby  jednego  z  elementów 

(czynności)  składających  się  na  tę  usługę,  czyni  ją  niekompletną,  skoro  przez  jej  brak 

wykonawca nie osiągnie wymaganego standardu usługi. Tym samym zaakceptować należy 

stanowisko, że świadczenia składające się na sporną usługę wykazują - mimo różnorodności 

ścisłe powiązanie ze sobą w sensie gospodarczym i w konsekwencji tworzą jedną całość, 

której  rozdzielenie  miałoby  sztuczny  charakter.  NSA  wskazał,  że  celem  gospodarczym  tej 

usługi  jest  jej  całościowe,  a  nie  częściowe,  wykonanie,  co  oznacza,  że  wprawdzie 

poszczególne  czynności  wykonywane  w  jej  ramach  mogą  mieć  charakter  samoistny,  lecz 

same  w  sobie,  bez  wykonania w  całości  pozostałych elementów tej  usługi,  nie zaspokajają 

celu  ekonomicznego  zamawiającego  (zamawiający  nie  jest  zainteresowany  pojedynczymi 

czynnościami tej usługi, lecz jej całościową realizacją, w celu stałego utrzymania określonego 

standardu  autostrady).  Innymi  słowy:  wykonywanie  poszczególnych  czynności  nie  stanowi 

celu  samego  w  sobie,  lecz  jest  środkiem  służącym  do  wykonania  usługi  jako  całości  i 

osiągnięcia jej celu (por. też wyrok NSA z 28 października 2016 r., sygn. akt I FSK 344/15).   

W tym znaczeniu w niniejszej sprawie wszystkie elementy składające się na system 

zgodnie  z  jego  opisem  przez  Zamawiającego  i  przedmiot  zamówienia,  które  Wykonawca 

realizuje w  ramach  postępowania,  służą  generalnemu celowi  –  sprawnemu funkcjonowaniu 

wyrobu  medycznego,  począwszy  od  jego  instalacji,  poprzez  umożliwienie  realizacji  jego 

funkcjonalności  i  celu  dla  wprowadzenia  rozwiązania  informatycznego  do  praktycznego 

zastosowania.  Potwierdzen

iem  powyższego  jest  szczegółowy  opis  wymogów  odnośnie 

systemu i jego modułów zawarta w załączniku n r 8 do SWZ.  

Zamawiający  w  toku  oceny  ofert  zwrócił  się  do  Wykonawcy  o  wyjaśnienie 

zastosowanej  stawki  VAT  i  otrzymał  obszerne  uzasadnienie  przyjętego  stanowiska.  Wobec 

zg

odności tych danych ze swoimi założeniami z momentu przygotowania postępowania nie 

miał  podstawy  do  zakwestionowania  tego  stanowiska.  W  konsekwencji  wbrew  zarzutom 

Odwołującego, Zamawiając nie miał podstaw do uznania, że oferta wybranego Wykonawcy 

zawiera 

błąd w obliczeniu ceny i do jej odrzucenia. Zdaniem Zamawiającego w postępowaniu 

występuje  na  tyle  silne  powiązanie  poszczególnych  świadczeń  tak  ze  względów 

gospodarczych,  funkcjonalnych  jak  i  technicznych,  że  uprawnione  jest  przyjęcie,  że 

w

ystępuje świadczenie kompleksowe.   Jednocześnie Zamawiający wskazał, iż w związku z 

przyjęciem zasadności i prawidłowości zastosowania przez wybranego Wykonawcę stawki 8 

% nie miał podstaw do odrzucenia ofert Odwołującego oraz firmy PIXEL Technolohgy., gdyż 

zgodnie  z  ob

owiązującym  orzecznictwem  objecie  przedmiotu  świadczenia  stawką 

preferencyjną, dopuszczalną na gruncie podatkowym, jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem. 

Podatnik  może  bowiem  zawsze  zastosować  do  dostawy  czy  usługi  stawkę  podstawową  w 

wysokości 23 % i nie korzystać z możliwości objęcia zamówienia stawką preferencyjną.  

W  odniesieniu  do  zarzutu  n

iezgodności  oferty  z  wymogami  SWZ  Zamawiający 

wskazał,  że      Odwołujący  zarzucił  ofercie  wybranego  Wykonawcy  szereg  nieprawidłowości 

opierając się na  dostępnych  materiałach  ze  stron  internetowych.  W  ocenie Zamawiającego 

zarzuty  te  są  chybione.  Zamawiający  nie  żądał  w  przedmiotowym  postępowaniu 

przedmiotowych środków dowodowych, a jedyne parametry dotyczące urządzeń znajdowały 

się w  formularzu  asortymentowo  –  cenowym. W  oparciu o zawarte tam  dane  Zamawiający 

dokonał oceny i weryfikacji wymogów SWZ, a w zakresie w jakim miał wątpliwości zwrócił się 

o wyjaśnienia do Wykonawców. Mając na uwadze obowiązujące przepisy i środki działania, 

Zamawiający nie mógł na etapie oceny ofert żądać od Wykonawców dodatkowych środków 

przedmiotowych  nie  przewidzianych  w  SWZ.  Musiał  zatem  dokonać  krytycznej  oceny 

złożonych  wyjaśnień,  które  szczegółowo  przedstawi  na  posiedzeniu  Izby  i  uznać 

oświadczenia  Wykonawców  o  zaoferowaniu  przedmiotu  zamówienia  zgodnego  z  SWZ  za 

prawdziwie.  W 

ocenie  Zamawiającego  Odwołujący  nie  wykazał  w  sposób  przekonujący 

niezgodności  wybranej  oferty  z  SWZ.  Należy  bowiem  zauważyć,  iż  materiały  dostępne  na 

stronach  internetowych  często  są  nieaktualne  lub  niekompletne,  a  często  też  przewidują 

pewne  rozwiązania  standardowe,  które  mogą  podlegać  modyfikacjom  na  specjalne 

zamówienie albo zawierają opcje nieopisane na stronach. Ponadto sami Wykonawcy mogą 

w  różny  sposób  osiągnąć  cele  założone  przez  Zamawiającego.    W  części  zarzutów 

natomiast Odwołujący stawia tezy niepokrywające się z wymogami SWZ, jak np.  w zakresie 

macierzy  dyskowej 

–  Zamawiający  podał  wymóg,  aby  dostarczona  macierz  dawała 

możliwość  rozbudowy  online  macierzy  o  dodatkowe  porty  jedynie  poprzez  instalację 

doda

tkowych  kart  rozszerzeń  bez  konieczności  instalacji  dodatkowych  kontrolerów,  ale  nie 

zabronił  wymiany  kontrolerów  celem  osiągnięcia  wymaganej  funkcjonalności;  również  w 

zakresie  wymogu  replikacji  synchronicznej  dla  macierzy  głównej  wybrany  Wykonawca 

zapewn

ia  ją  poprzez  moduł  dodatkowy,  co  wynika  z  złożonego  wyjaśnienia.  Jeżeli 

Zamawiający nie żądał przedmiotowych środków dowodowych, a Wykonawca w odpowiedzi 

na  zadane  pytania  w  toku  wyjaśnień  odnośnie  zgodności  oferowanego  przedmiotu 

zamówienia zapewnił, że spełnia wymogi SWZ, Zamawiający nie ma podstaw do odrzucenia 

jego  oferty  w  oparciu  o  niepotwierdzone  informacje.  W  wyniku  tego  zobowiązany  jest  do 

zawarci

a umowy i zweryfikowania przedmiotu zamówienia na etapie odbioru, jeżeli wówczas 

będzie  on  niezgodny  z  SWZ  ma  możliwość  odmowy  jego  przyjęcia  i  wyciagnięcia 

konsekwencji w postaci nałożenia kar umownych.  

Wypełniając wymogi ustawowe swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego 

zgłosili wykonawcy:  

„Agfa”  sp.  z  o.o.  -  po  stronie  Zamawiającego  w  sprawach  o  sygn.  akt:  KIO  268/23,  KIO 

- Pixel Technology sp. z o.o. - po stronie O

dwołującego w sprawie o sygn. akt: KIO 270/23 

- Alteris S.A. - 

po stronie Zamawiającego w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23 

Izba 

postanowiła  o  oddaleniu  opozycji  Zamawiającego  i  Odwołującego  Pixel 

Technology  sp.  z  o.o. 

wobec  zgłoszenia  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie  Zamawiającego  w  sprawie  o  sygn.  akt:  KIO  268/23  wykonawcy  Alteris  S.A.    po 

stronie Zamawiającego w sprawie o sygn. akt: KIO 268/23.  

W oce

nie Izby Zamawiający i Odwołujący Pixel nie uprawdopodobnili braku interesu 

zgłaszającego  przystąpienie  Alteris  S.A.  w  uzyskaniu  rozstrzygnięcia  na  korzyść 

Zamawiającego.  Sam  fakt  częściowej  zbieżności  zarzutów  odwołań  nie  jest  wykraczającą 

okolicznością przemawiającą za brakiem takiego interesu.  

Przystępujący Agfa złożył pisma procesowe w których wniósł o oddalenie odwołań i 

przedstawił swoje stanowisko co do zarzutów postawionych w odwołaniach.  

W sprawie KIO 268/23 

w odniesieniu do zarzutu dotyczącego odrzucenia jego oferty 

na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

Przystępujący Agfa wskazał:   

„3. 

Odnośnie zarzutu dotyczącego braku odrzucenia oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. 

ze względu na rzekomą sprzeczność z warunkami zamówienia 

Odwołujący  zarzucił  także  naruszenie  art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia oferty Uczestnika 

— Agfa sp. z o.o. z uwagi na rzekomą sprzeczność jej treści z 

warunkami zamówienia. 

Zarzut ten jest bezzasadny, z poniżej opisanych względów. 

3.1. Odnośnie rzekomego braku spełniania warunków zamówienia przez serwer PowerEdge 

R7515 

Odwołujący zarzuca, że serwer PowerEdge R7515 zaoferowany w pozycji 2a załącznika nr 7 

przez Uczestnika 

— Agfa sp. z o.o. rzekomo nie spełnia wymogu „Serwer musi obsługiwać 

pamięć w technologii nieulotnej montowaną w złączach DIMM” z załącznika nr 8 do SWZ. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

Zamawiający  nie sprecyzował,  jaka  konkretnie  pamięć  DIMM  powinna być  obsługiwana 

przez serwer; 

z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załączniki  5-7,  załącznik  16  do 

odwołania) nie wynika, że serwer PowerEdge R7515 nie obsługuje pamięci w technologii 

nieulotnej NVDDV'IM; 

z  wyciągu ze  specyfikacji  technicznej  serwera PowerEdge  R7515  wraz z  tłumaczeniem 

(załącznik  1)  wynika,  że  nie  wskazano  w  tej  specyfikacji,  iż  pamięć  w  technologii 

nieulotnej NVDIMM 

nie jest przez ten serwer obsługiwana; 

tymczasem  w  przypadku  innego  serwera  Dell (R750xa  i  R750),  wyraźnie  wskazano,  że 

pamięć w technologii nieulotnej NVDIMM nie jest obsługiwana, co potwierdza wyciąg ze 

specyfikacji technicznej R750xa i R750 z tłumaczeniem (załącznik 2); 

co  więcej,  z  wyciągu  ze  specyfikacji  technicznej  serwera  PowerEdge  R7515  wraz  z 

tłumaczeniem  (załącznik  1)  wynika  np.  wprost,  że  serwer  ten  obsługuje  np.  pamięć 

RDIMM; 

6)  tymczasem 

istnieją na rynku rodzaje pamięci rejestrowanej (RDIMM) w wersji nieulotnej 

(NV) - nonvolatile registered DIMM (NVRDIMM) czyli 

pamięć rejestrowana w technologii 

nieulotnej  montowana  w  złączach  DIMM,  co  potwierdza  wyciąg  ze  specyfikacji  z 

tłumaczeniem pamięci NVRDIMM firmy Micron - model MTA18ASF2G72PF IZ (załącznik 

jednocześnie  Single  Rank  x4  cechujący  DDR4  SDRAM  VNRDIMM  jest  kompatybilny  z 

serwerem  R7515  co  potwierdza  załącznik  z  wykazem  pamięci  RAM  działających  z 

serwerem 

R7515 wraz z tłumaczeniem (załącznik 4). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o. 

z warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.2.  Odnośnie  rzekomego  braku  spełniania  warunków  zamówienia  przez  macierz  Dell 

NX3240 

Odwołujący  zarzuca,  że  macierz  Dell  NX3240  rzekomo  nie  spełnia  wymogu,  aby  macierz 

wspierała program VMware Site Recovery Manager. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załączniki  8-9,  załącznik  16  do 

odwołania)  wynika,  że  macierz  Dell  NX3240  nie  spełnia  wymogu  wspierania  program 

VMware Site Recovery Manager; 

w  rzeczywistości,  macierz  ta  wspiera  program  VMware  Site  Recovery  Manager  wersja 

8.1,  który  jest  kompatybilny  z  oprogramowaniem  VMware  vSphere  Standard, 

zaoferowane przez Uczestnika - 

Agfa Sp. z o.o. w poz. 5 załącznika nr 7; potwierdza to 

informacja ze strony producenta oprogramowania wraz z tłumaczeniem oraz informacja o 

wsparciu macierzy firmy Dell (załącznik 5). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o. 

z warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

0dnośnie  rzekomego  braku  spełniania  warunków  zamówienia  w  zakresie  zdublowania 

krytycznych komponentów 

Odwołujący zarzuca, że ze względu na to, iż kontrolery RAII) w rozwiązaniu zaoferowanym 

przez Agfa sp. z o.o. nie mogą być wymieniane w trakcie pracy, rozwiązanie to rzekomo nie 

spełnia wymogu w zakresie zdublowania krytycznych komponentów. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załączniki  10-11,  załącznik  16  do 

odwołania) powyższe nie wynika; 

zamawiający  wymaga  dostarczenia  dwóch  macierzy;  przy  awarii  kontrolera  dyskowego 

druga  macierz  przejmuje  zadania  pierwszej  i  daje  możliwość  wymiany  uszkodzonego 

elementu bez wpływu na funkcjonowanie całego systemu; 

dokumentacja  macierzy  Dell  NX3240  wskazuje  na  spełnienie  wyraźnie  postawionych 

wymagań poprzez wbudowane dwa kontrolery RAD (PERC H730P oraz PERC H840) do 

każdej  z  oferowanych  macierzy  tj.  w  sumie  4  sztuki  kontrolerów  RAD  dla  całego 

urządzenia, co potwierdza wyciąg z dokumentacji technicznej z tłumaczeniem (załącznik 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.4.  Odnośnie  rzekomego  braku  spełniania  warunków  zamówienia  w  zakresie 

oprogramowania  do  wirtualizacji  posiadającego  mechanizm  równomiernego  obciążenia 

zasobów obliczeniowych z automatyczną migracją maszyn wirtualnych pomiędzy hostami w 

ramach klastra 

Od

wołujący  zarzuca,  że  Agfh  sp.  z  o.o.  rzekomo  nie  zaoferowała  oprogramowania  do 

wirtualizacji posiadającego mechanizm równomiernego obciążenia zasobów obliczeniowych 

z automatyczną migracją maszyn wirtualnych pomiędzy hostami w ramach klastra. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załączniki  12-13  do  odwołania) 

powyższe nie wynika; 

dla  potwierdzenia  zaoferowania  ww.  rozwiązania  (punktowanego)  wystarczające  było 

zaznaczenie w załączniku 16 do SWZ odpowiedzi TAK, co zostało spełnione. 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.5.  Odnośnie  rzekomego  braku  spełniania  warunków  zamówienia  w  zakresie  replikacji 

synchronicznej 

Odwołujący zarzuca, że rozwiązanie zaoferowane przez Agfa sp. z o.o. rzekomo nie spełnia 

wymogu  umożliwiania  zarówno  replikacji  synchronicznej  jak  i  asynchronicznej  (rzekomo 

umożliwia tylko replikację asynchroniczną). 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

)  z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załączniki  14-17  do  odwołania) 

powyższe nie wynika; 

replikacja  synchroniczna  jest  zapewniana  przez  moduł  Dell  Metro  Node,  który  nie  jest 

urządzeniem  zewnętrznym,  a  jedynie  elementem  składowym  macierzy;  replikacja  jest 

realizowana  na  łączach  IOGbE;  powyższe  potwierdzają  wyciągi  z  dokumentacji 

technicznej z tłumaczeniem (załącznik 7); 

trzeba  przy  tym  zaznaczyć,  że  zgodnie  z  punktem  17  str.  30  załącznika  nr  8  do  SWZ 

licencja  na  tę  funkcjonalność  (replikacji)  nie  jest  wymagana,  jednak  Agfa  Sp.  z  o.o. 

dostarczy niewymaganą licencję na replikację.” 

W sprawie KIO 270/23 w odniesieniu do zarzutu dotyczącego odrzucenia jego oferty 

na podstawie art. 226 ust. 1 pkt 5 ustawy Pzp 

Przystępujący Agfa wskazał:   

„2.  Odnośnie  zarzutu  dotyczącego  braku  odrzucenia  oferty  Uczestnika  -  Agfa  sp.  z  o.o.  ze 

względu na rzekomą sprzeczność z warunkami zamówienia 

Odwołujący  zarzucił  także  naruszenie  art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp  poprzez  zaniechanie 

odrzucenia oferty Uczestnika - 

Agfa sp. z o.o. z uwagi na rzekomą sprzeczność jej treści z 

warunkami zamówienia. 

Zarzut ten jest bezzasadny, z poniżej opisanych względów. 

3.1. Odnośnie punktu 2 podpunkt 1 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący  zarzuca,  że  zaoferowana  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  macierz  ME5024  rzekomo  nie 

spełnia wymogów co do funkcjonalności portów. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załącznik  nr  1  do  odwołania) 

powyższe nie wynika; 

2)  Agfa  Sp.  z  o.o.  dostarczy  macierze  z  il

ością  portów  zgodną  z  wymaganiami  oraz 

funkcjonalnością  zgodną  z  wymaganiami  tj.  wymogiem  przewidującym,  że  porty 

przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być wykorzystane do połączeń wewnątrz 

macierzy  (np.  pomiędzy  kontrolerami)  oraz  musi  być  możliwość  rozbudowy  online 

macierzy o dodatkowe porty jedynie poprzez instalację dodatkowych kart rozszerzeń bez 

konieczności  instalacji  dodatkowych  kontrolerów  (jest  to  konfigurowalne  pod  dane 

zamówienie). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.2. Odnośnie punktu 2 podpunkt 2 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący zarzuca, że rozwiązanie zaoferowane przez Agfa sp. z o.o. rzekomo nie spełnia 

wymogu  umożliwiania  zarówno  replikacji  synchronicznej  jak  i  asynchronicznej  (rzekomo 

umożliwia tylko replikację asynchroniczną). 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

z  materiałów  przedstawionych  przez  Odwołującego  (załącznik  nr  2  do  odwołania) 

powyższe nie wynika; 

2)  replikacja  synch

roniczna  jest  zapewniana  przez  moduł  Dell  Metro  Node,  który  nie  jest 

urządzeniem  zewnętrznym,  a  jedynie  elementem  składowym  macierzy;  replikacja  jest 

realizowana  na  łączach  IOGbE;  powyższe  potwierdzają  wyciągi  z  dokumentacji 

technicznej z tłumaczeniem (załącznik 1); 

trzeba  przy  tym  zaznaczyć;  że  zgodnie  z  punktem  17  str.  30  załącznika  nr  8  do  SWZ 

licencja  na  tę  funkcjonalność  (replikacji)  nie  jest  wymagana,  jednak  Agfa  Sp.  z  o.o. 

dostarczy niewymaganą licencję na replikację. 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.3. Odnośnie punktu 2 podpunkt 3 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący  zarzuca,  że  zaoferowana  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  macierz  dyskowa  główna 

NX3240  rzekomo  nie 

spełnia  wymogów  co  do  funkcjonalności  i  możliwości  rozbudowy  o 

dodatkowe porty. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

Odwołujący powyższego nie wykazał; 

Agfa  Sp.  z  o.o.  dostarczy  macierze  z  ilością  portów  zgodną  z  wymaganiami  oraz 

funkcjonal

nością  zgodną  z  wymaganiami  tj.  wymogiem  przewidującym,  że  porty 

przeznaczone do podłączenia hostów nie mogą być wykorzystane do połączeń wewnątrz 

macierzy  (np.  pomiędzy  kontrolerami)  oraz  musi  być  możliwość  rozbudowy  online 

macierzy o dodatkowe porty jedynie p

oprzez instalację dodatkowych kart rozszerzeń bez 

konieczności  instalacji  dodatkowych  kontrolerów  (jest  to  konfigurowalne  pod  dane 

zamówienie); 

model  karty  FC  zapewniający  spełnienie  powyższych  wymogów,  która  zostanie 

dostarczona  oraz  potwierdzenie  prod

ucenta,  że  jest  zgodna  z  zaoferowaną  macierzą 

przedstawia załączony wydruk (załącznik 2). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.4. Odnośnie punktu 2 podpunkt 4 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący zarzuca, że zaoferowana przez Agfa sp. z o.o. macierz rzekomo nie obsługuje 

żadnych replikacji. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

Odwołujący powyższego nie wykazał; 

oferowana  macierz  wspiera  replikację  zgodnie  ze  specyfikacją  dostępną  na  stronie 

producenta; 

potwierdzają to wyciągi ze specyfikacji technicznych z tłumaczeniami (załącznik 3). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.5. Odnośnie punktu 2 podpunkt 5 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący  zarzuca,  że  zaoferowany  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  produkt  NX3240  rzekomo 

wspiera tylko 18 dysków, podczas gdy minimalna wymagana ilość to 250. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

Odwołujący powyższego nie wykazał; 

w  rzeczywistości  kontrolery  (kontroler  PERC  H840  oraz  kontroler  PERC  H730P) 

macierzy dyskowej obsługują łącznie 447 dysków dla oferowanej macierzy na archiwum 

oraz  dla  oferowanej  macierzy  na  backup;  kontrolery  ob

sługują  ponad  wymagane  2PB 

(maksymalnie 447 x 20TB = 8,94 PB); 

potwierdzają to wyciągi ze specyfikacji technicznych z tłumaczeniami (załącznik 4). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o. 

z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.6. Odnośnie punktu 2 podpunkt 6 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący  zarzuca,  że  zaoferowany  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  produkt  NX3240  rzekomo  nie 

obsługuje kart FC. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

Odwołujący powyższego nie wykazał; 

w rzeczywistości Agfa dostarczy macierze z ilością portów zgodną z wymaganiami oraz 

funkcjonalnością  zgodną  z  wymaganiami  tj.  Minimum  4  porty  Fibre  Channel  16Gb/s  w 

pełni  obsadzone  modułami  SFP+  16  Gb/s,  porty  przeznaczone  do  podłączenia  hostów 

nie mog

ą być wykorzystane do połączeń wewnątrz macierzy (np. pomiędzy kontrolerami) 

(jest to konfigurowalne pod dane zamówienie); 

potwierdzają to wyciągi ze specyfikacji technicznych z tłumaczeniami (załącznik 5). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika — Agfa sp. z o.o. 

z warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.7. Odnośnie punktu 2 podpunkt 7 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący  zarzuca,  że  zaoferowany  przez  Agfa  sp.  z  o.o.  produkt  NX3240  rzekomo  nie 

spełnia  wymogu  aktualizacji  oprogramowania  macierzy  (firmware)  w  trybie  online, 

wskazując,  że  zaoferowany  NX3240  jest  systemem  serwerowym,  co  nie  pozwala  na 

aktualizację bez restartu urządzenia. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

) Odwołujący powyższego nie wykazał; 

2) w rzeczywis

tości urządzenie (2x Dell NX3240 - macierz na archiwum i backup) umożliwia 

aktualizację  oprogramowania  (firmware)  w  trybie  online;  Zamawiający  wymaga 

dostarczenia  dwóch  identycznych  macierzy  tworzących  spójną  całość;  przy  aktualizacji 

oprogramowania  druga 

macierz  przejmuje  zadania  pierwszej  i  daje  możliwość 

aktualizacji  bez  wpływu  na  funkcjonowanie  całego  systemu;  co  za  tym  idzie  zgodnie  z 

wymaganiami  urządzenie  (czyli  dwie  macierze  tworzące  archiwum/backup)  cechuje 

możliwość aktualizacji oprogramowania macierzy (firmware) w trybie online. 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.8. Odnośnie punktu 2 podpunkt 8 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący zarzuca, że w zaoferowanym przez Agfa sp. z o.o. produkcie NX3240 wymiana 

kontrolerów dyskowych nie jest możliwa w trakcie pracy systemu. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

Odwołujący powyższego nie wykazał; 

wymaga dostarczenia dwóch macierzy; przy awarii kontrolera dyskowego druga macierz 

przejmuje  zadania  pierwszej  i  daje  możliwość  wymiany  uszkodzonego  elementu  bez 

wpływu na funkcjonowanie całego systemu; 

powyższe  potwierdzają  wyciągi  z  dokumentacji  technicznej  systemu  z  tłumaczeniami 

(załącznik 6). 

Odwołujący nie wykazał więc rzeczywistej niezgodności oferty Uczestnika - Agfa sp. z o.o. z 

warunkami zamówienia w ww. zakresie. 

3.9.0dnośnie punktu 2 podpunkt 9 uzasadnienia odwołania 

Odwołujący zarzuca, że w zaoferowanym przez Agfa sp. z o.o. produkcie NX3240 wymiana 

d

ysków  nie  jest  możliwa  w  trakcie  pracy  systemu  -  nie  ma  takiej  możliwości  dla  dysków 

umieszczonych w mid drive tray. 

Odnośnie powyższego, trzeba wskazać, że: 

mid  drive  tray  w  NX3240  nie  będzie  wykorzystywany  przez  dyski  twarde  co  wystarczy 

aby spełnić wymagania postawione przez Zamawiającego; 

2)  wykonawca  Agfa  Sp.  z  o.o.  dostarczy  poza  wymaganymi  macierzami  na  archiwum  i 

backup  również  półki  do  macierzy  aby  wszystkie  dostarczone  dyski  w  przyszłości 

dokładane przez Zamawiającego mogły być wymieniane na gorąco; 

powyższe  potwierdza  zdjęcie  przodu  macierzy  z  miejscem,  które  będzie  wykorzystane 

przez  dyski  twarde  hot-

swap  oraz  wyciąg  dokumentacji  technicznej  potwierdzającej 

możliwość wymieniania dysków podczas prac z tłumaczeniem (załącznik 7).” 

Do ww. pism 

zostały dołączone dowody wraz z tłumaczeniem na język polski, w tym 

Specyfikacja  techniczna  serwera  PowerEdge  R7515,  Specyfikacja  serwera  Dell  R750xa  i 

R750, 

wyciąg  ze  specyfikacji  pamięci  NVRDIMM  producenta  Micron,  wykaz  pamięci  RAM 

działających z serwerem R7515, informacja ze strony producenta oprogramowania Vmware 

Site  Recovery  Manager  8.1

,  wyciąg  z  dokumentacji  technicznej  macierzy  Dell  NX3240, 

wyciągi z dokumentacji technicznej Dell Metro node, wydruk dotyczący karty FC, wyciągi ze 

specyfikacji  techni

cznych  zaoferowanej  macierzy,  wyciągi  ze  specyfikacji  technicznych 

produktu NX3240, wyciągi z dokumentacji technicznej zaoferowanego systemu. 

Izba  dopuściła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  przekazanej  przez 

Zamawiającego oraz dowody załączone do złożonych w sprawie pism oraz dowody złożone 

na rozprawie 

przez Odwołujących Pixel i Alteris. 

Krajowa Izba Odwoławcza rozpoznając odwołanie, uwzględniając dokumentację 

postępowania oraz stanowiska Stron i Przystępujących, a także zgromadzone dowody, 

ustaliła i zważyła co następuje: 

Odwołania nie zawierają braków formalnych. Wpisy w prawidłowej wysokości zostały 

wniesiono w ustawowym terminie. N

ie została wypełniona żadna z przesłanek skutkujących 

odrzuceniem odwołań, o których mowa w art. 528 ustawy Pzp.  

 W  oc

enie  Izby  Odwołujący  Pixel  i  Alteris  legitymują  się  uprawnieniem  do 

skorzystania w przedmiotowym postępowaniu ze środków ochrony prawnej. Zostały bowiem 

wypełnione przesłanki, o których mowa w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp. 

Następnie Izba ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem  zamówienia  jest  dostawa  licencji  systemu  do  zarządzania  badaniami 

wraz  z  sprzętem  serwerowym,  wdrożeniem  i  szkoleniami.  Zgodnie  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia zawartym w załączniku nr 8 do SWZ: Dostawa obejmuje następujące elementy:  

1   Lic

encje systemu do zarządzania badaniami diagnostycznymi wraz z integracją z 

systemem HIS oraz migracją danych z posiadanego systemu RIS/PACS (1 komplet):  

A.   

Moduł do zarządzania badaniami w Zakładzie Radiologii wraz z integracjami  

Otwarta  

B.   Modu

ł  archiwum obrazowe  

Otwarta  

C.   

Moduł przeglądarki referencyjnej   

Otwarta  

Szkolenia z obsługi dostarczonego systemu    42 os.  

Sprzęt serwerowy wraz z oprogramowaniem systemowym na potrzeby systemu do 

zarządzania badaniami 1 komplet w skład, którego wchodzi:  

A.   Serwer  

3 szt.  

B.  

Macierz dyskowa główna  

1 szt.  

C.  Macierz dyskowa (1 szt. na potrzeby na archiwum, 1 szt. na potrzeby backupu)  

2 szt.  

Licencje oprogramowania bazodanowego na potrzeby nowego systemu do zarządzania 

badaniami   

1 kpl.  

5.   Licencje oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu do 

zarządzania badaniami   1 kpl.  

Sprzęt do dyktowania opisów badań diagnostycznych   

7 szt.  

Licencje oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych na tekst z integracją z 

dostarczonym systemem do zarządzania badaniami i wdrożeniem   1 komplet na (21 

stan.)  

Szkolenia z obsługi oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych  

20 os.  

W ramach realizacji zamówienia, Zamawiający wymaga od Wykonawcy:  

1.  dostarczenia 

przedmiotu zamówienia do obu lokalizacji Zamawiającego na własny koszt  

konfiguracji  oraz  pełnej  integracji  dostarczonego  oprogramowania  z  systemem  HIS 

Zamawiaj

ącego  oraz  systemami  dodatkowymi  wykorzystywanymi  przez Zamawiającego 

w Zakładzie Radiologii oraz uruchomienia całego systemu;  

przeprowadzenia  pełnej  migracji  danych  opisowych  oraz  obrazowych  z  posiadanego 

obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.  

instalacji i konfiguracji dostarczonego sprzętu i oprogramowania  

I.  

WYM

AGANIA OGÓLNE  

Dostarczone  rozwiązanie  musi  być  fabrycznie  nowe.  Nie  dopuszcza  się  egzemplarzy 

powystawowych, rekondycjonowanych (refurbished), po demonstracyjnych, itp.  

(…) 

Dostarczony system musi zostać zintegrowany z następującymi systemami:  

a) 

system HIS Zamawiającego -AMMS Asseco Poland  

b) 

system EDM Zamawiającego -EDM Asseco Poland  

c)  system teleradiologiczny Prowega  

d) 

system  Syngo.Via  Siemens  produkcji  Siemens  (Zamawiający  posiada  3  instalacje  tego 

systemu )  

e)  System Osirix MD - Kryterium oceny ofert (parametr punktowany zgodnie z wykazem do 

oceny parametrów technicznych)   

(…) 

Moduł  do  zarządzania  badaniami  musi  być  zarejestrowany/zgłoszony  w  Polsce  jako 

wyrób medyczny w klasie co najmniej IIa lub musi posiadać w terminie składania oferty 

certyfikat CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej 

IIa stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.  

System  dystrybucji  obrazów  musi  być  zarejestrowany/zgłoszony  w  Polsce  jako  wyrób 

medyczny w klasie co najmniej I

Ia lub posiadający w terminie składania oferty certyfikat 

CE  właściwy  dla  urządzeń/oprogramowania  medycznego  w  klasie  co  najmniej  IIa 

stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.  

Moduł  przeglądarki  referencyjnej  zarejestrowany/zgłoszony  w  Polsce  jako  wyrób 

medyczny w klasie co najmniej IIa lub posiadające w terminie składania oferty certyfikat 

CE  właściwy  dla  urządzeń/oprogramowania  medycznego  w  klasie  co  najmniej  IIa 

stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.  

System musi zapewniać komunikację (wymianę danych) z innymi systemami klasy VNA, 

z zachowaniem istniejących standardów komunikacji (min. HL7, DICOM),   

13. System  musi 

posiadać  środowisko  testowe  będące  odwzorowaniem  środowiska 

produkcyjnego, z zachowaniem tych samych parametrów ilości przechowywanych badań 

oraz liczby jednoczesnych dostępów użytkowników   

(…) 

Dostarczony  system  musi  zostać  zintegrowany  w  posiadanym  przez  Zamawiającego 

środowiskiem   

Do  dostarczonego  systemu  Wykonawca  podłączy  aparaturę  medyczną  wymienioną 

poniżej  oraz  skonfiguruje  system  tak  aby  dane  z  aparatów  zapisywały  się  w  systemie 

oraz skonfiguruje worklisty aparatów  

17. Wykonawca  przepro

wadzi  migrację  danych  obrazowych  i  opisowych  z  posiadanego 

obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.  

(…) 

Izba zważyła, co następuje:  

Odwołania  w  sprawach  KIO  268/23  i  KIO  270/23  podlegają  oddaleniu.  Nie 

potwierdziły się bowiem zarzuty w nich postawione, w granicach których Izba orzeka. 

Sygn. akt KIO 268/23 

Ad zarzut dotyczący odrzucenia oferty Odwołującego Pixel  

Zgodnie  z  art.  16  ustawy  Pzp 

Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób:  1)  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców; 2) przejrzysty; 3) proporcjonalny. 

Stosownie  do  art.  226  ust.  1  pkt  5  Pzp: 

Zamawiający odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść 

jest niezgodna z warunkami zamówienia. 

Zgodnie z art. 7 pkt 29 Pzp przez warunki zamówienia należy rozumieć m.in. warunki 

wynikające  z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  co  oznacza,  że  do  wymogów  postawionych 

przez z

amawiającego należy porównywać treść złożonych przez wykonawców ofert. Chodzi 

przy  tym  o  merytoryczne  wymagania,  w  tym  co  do 

zakresu,  ilości,  jakości,  warunków 

realizacji  i  innych  elementów,  które  są  istotne  dla  wykonania  zamówienia  w  stopniu 

zaspokajającym  opisane  przez  zamawiającego  oczekiwania  oraz  o  merytoryczny  aspekt 

zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia.    Z  tych  względów  dla  zastosowania  tego 

przepisu powinno być możliwe wykazanie, jaki merytoryczny element oferty jest niezgodny z 

opisanymi  przez 

zamawiającego  wymaganiami  i  na  czym  ta  niezgodność  polega.  Dla 

odrzucenia  oferty  na  podstawie  ww.  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy 

Pzp,  niezbędne  jest 

stwierdzenie  i  wykazanie  niezgodności  treści  oferty  z  określonymi  w  SWZ,  przy  czym 

podnoszona  rozbieżność  nie  może  budzić  wątpliwości.  Zachowuje  aktualność  zasada,  że 

specyfikacja  warunków  zamówienia,  zawierająca  m.in.  opis  przedmiotu  zamówienia  oraz 

opis  spełnienia  postawionych  przez  Zamawiającego  wymogów  nie  może  być  zmieniana  po 

te

rminie składania ofert.

W  an

alizowanej  sprawie  rozstrzygnięcia  w  tym  zakresie  wymaga,  czy  Zamawiający 

zasadnie  uznał,  iż  oferta  Odwołującego  Pixel  podlega  odrzuceniu  jako  niespełniająca 

warunków zamówienia z powodów podanych w informacji o tej czynności. 

W 

związku z tym zauważenia wymaga, że pismem z 20 stycznia 2023 r. Zamawiający 

poinformował o odrzuceniu oferty wykonawcy Pixel Technology Sp. z o.o. na podstawie art. 

226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  z  uwagi  na  to,  że  treść  oferty  jest  niezgodna  z  warunkami 

zam

ówienia.  W  uzasadnieniu  Zamawiający  wskazał:  Zamawiający  zgodnie  z  punktem  VI  - 

Specyfikacja  techniczna  -  3.  Procesor  Opisu  Przedmiotu 

Zamówienia  (dalej  w  treści:  OPZ) 

wymagał  zaoferowania  minimum  jednego  procesora  osiągającego  w  testach  CPU2017 

Floating  Point  Speed  wynik 

minimum  170  punktów  dla  konfiguracji  oferowanego  serwera 

(Zamawiający dopuścił model  procesora  uzyskujący oczekiwane  wyniki testu  w konfiguracji 

dwuprocesorowej).  Wyniki  dla  oferowanego  modelu  serwera  musiały  być  dostępne  na 

stronie  https://www.spec.org/cgi-

bin/osgresults na dzień publikacji ogłoszenia o zamówieniu 

w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  (wg  załączonego  wydruku  stanowiącego 

załącznik nr 10 do SWZ.). Wykonawca w formularzu asortymentowo-cenowym zaoferował: 

model  serwera  RX2540  M6  producent  serwera  Fujitsu  producent  procesora  Intel  model 

procesora Xeon Silver 4310 liczba procesorów 1. 

Model  serwera  w  zaoferowanej  przez  Wykonawcę konfiguracji  nie  znajduje się w  wynikach 

dostępnych na stronie https://www.spec.org/cgi-bin/osgresults na dzień publikacji ogłoszenia 

o  zamówieniu  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  (wg  załączonego  wydruku 

stanowiącego załącznik nr 10 do SWZ.) w związku z powyższym treść oferty jest niezgodna 

z warunkami zamówienia i podlega odrzuceniu. 

W  spawie  nie  ma  sporu  co  do 

tego,  że  wskazany  przez  Odwołującego  Pixel  w 

stanowiącym część oferty Formularzu asortymentowo – cenowym (załącznik nr 7 do SWZ): 

model serwera RX2540 M6 producenta Fujitsu, producent procesora Intel, model procesora 

Xeon Silver 4310, lic

zba procesorów 1, w takiej konfiguracji nie występuje w załączniku nr 10 

do SWZ, tj. nie spełnia wymogu, aby znajdował się w wynikach testów tam wymienionych.  

W  związku  z  tym  należy  uznać,  że  Zamawiający  zasadnie  uznał,  że  oferta  tego 

wykonawcy nie spełnia warunków zamówienia. 

W  ocenie  Izby  w

brew  stanowisku zaprezentowanemu  przez Odwołującego  Pixel  nie 

wystąpiły  podstawy  do  poprawienia  na  podstawie  art.  223  ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  omyłki 

poprzez  wskazanie  modelu  procesora  wymienionego  w 

załączniku  nr  10  do  SWZ, 

opracowanym 

przez Zamawiającego.  

W szczególności stwierdzenia wymaga, że po pierwsze, załącznik nr 10 do SWZ nie 

służył  do  zastępowania  złożonego  przez  wykonawcę  oświadczenia  woli  innym 

oświadczeniem,  lecz  do  weryfikacji  czy  model  serwera  w  zaoferowanej  przez  wykonawcę 

konfiguracji  spełnia  wymóg  dotyczący  wyników  testów  dostępnych  na  stronie 

https://www.spec.org/cgi-

bin/osgresults  na  dzień  publikacji  ogłoszenia  o  zamówieniu  w 

Dzienniku Urzędowym Unii  Europejskiej.  Zatem  rolą wykonawcy  było zaoferowanie takiego 

serwera, który w zestawie z zaoferowanym procesorem spełnia wymogi SWZ co do testów, 

tj. w sposób pozwalający na pozytywną weryfikację jego oferty w tym zakresie. Po drugie, nie 

zostało wykazane, aby wystąpiła omyłka, a nie świadome działanie wykonawcy. Nie zostało 

np. wykazane, aby zaoferowany procesor producenta Intel we wskazanym w ofercie modelu 

Xeon  Silver  o  numerze  4310 

nie  występował  aktualnie  w  obrocie,  a  w  jego  miejsce 

występował  procesor  o  tych  samych  parametrach  Xeon  Platinum  8380.  Przeciwnie,  ze 

stanowisk 

stron  przedstawionych  na  rozprawie  wynika,  że  oba  procesory  występują  w 

obrocie  niezależnie  od  siebie.  Skoro  zatem  wykonawca  dokonał  wyboru  jednego  z 

procesor

ów  występujących  na  rynku  i  zaoferował  go  Zamawiającemu,  to  w  sytuacji,  gdy 

zostało dostrzeżone przez Zamawiającego, że nie spełnia on w konfiguracji z zaoferowanym 

serwerem  wymogów  SWZ  co  do  testów,  nie  może  skutecznie  zarzucać  Zamawiającemu 

zaniechania  zastąpienia  tego  procesora  innym.  Tym  bardziej,  że  nie  wykazał,  że  z  treści 

o

ferty  wynika  jeden  możliwy  sposób  zmiany  oferty  w  tym  zakresie.  Nadto  nie  zostało 

wykazane

,  aby  było  oczywiste,  że  zmiana  miałaby  dotyczyć  procesora  a  nie  serwera. 

Załącznik nr 10 wskazuje wyniki w testach CPU2017 Floating Point Speed dla wielu różnych 

ser

werów,  w  konfiguracjach  z  różnymi  procesorami.  Jak  zauważył  w  złożonym  piśmie 

Przystępujący  Agfa,  czemu  Odwołujący  Pixel  nie  zaprzeczył,  procesor  Intel  Xeon  Platinum 

8380  w  załączniku  nr  10  do  SWZ  występuje  w  konfiguracji  także  z  innymi  serwerami,  np. 

Cisco UCS B200 M6, czy R620 G40 - 

Odwołujący mógłby więc równie dobrze twierdzić, że 

pomylił się co do modelu serwera, a nie co do modelu procesora. Po trzecie, ze stanowiska 

Odwołującego Pixel wynika, że poprawa jego oferty miałaby znajdować oparcie nie z treści 

jego  oferty,  lecz 

w jednym z dokumentów zamówienia opracowanym przez Zamawiającego 

tj. załączniku nr 10.    

Zwraca  przy  tym  uwagę,  że  stanowisko  Odwołującego  Pixel  jest  niespójne.  W 

odwołaniu, Odwołujący Pixel podał, że w formularzu asortymentowo - cenowym zaoferował 

serwer Fujitsu Primergy RX2540 IT, 

a tymczasem jak wyżej wskazano zaoferowany serwer 

to:  Fujitsu  RX2540  M6.  Nadto  w 

odwołaniu,  Odwołujący  stwierdził,  że  zaoferowany  przez 

niego  serwer  „posiada  standardowo  procesor  Intel  Xeon  Platinum  8380”,  a  jednocześnie 

powołał się na stanowisko Fujitsu Technology Solutions Sp. z o.o. z dnia 3 stycznia 2023 r., 

z którego wynika, że procesor ten jest dostarczany w ramach konfiguracji na potrzeby tego 

zamówienia.      W  piśmie  tym  zostało  wskazane:  Działając  w  imieniu  Fujitsu  Technology 

Solutions  Sp.  z  o.o. 

z siedzibą  w Warszawie  (02-255)  przy  ul.  Krakowiaków  36,  niniejszym 

informujemy,  iż  zaoferowaliśmy  serwer  Fujitsu Primergy  RX2540  M6,  który  znajduje  się  na 

liście wydruku stanowiącego załącznik nr 10. Serwer ten spełnia wymogi Zamawiającego, a 

podany w ofercie procesor jest procesorem, który znajduje się w konfiguracji bazowej np. o 

p/n:  VFY:R2546SC110IN.  Oferowany  model  serwera,  to  serwer  dostosowany  do  potrzeb 

Zamawiającego,  będzie  on  dostarczony  z  aktywnym  procesorem  znajdującym  się  w  teście 

zawartym w załączniku 10 tj. Intel Xeon Platinum 8380. Procesor wskazany w ofercie będzie 

wchodził  w  skład  zestawu  jako  procesor  bazowy,  jednak  nie  będzie  on  aktywny  i  będzie 

stanowił element nadmiarowy. 

Oznacza to zatem

, że procesor Intel Xeon Platinum 8380 miałby być dostarczony w 

efekcie  dostosowania  zestawu 

do potrzeb Zamawiającego, a nie jak twierdzi Odwołujący w 

odwołaniu.  Zwraca  również  w  tym  zakresie  uwagę  treść  złożonego  na  rozprawie  przez 

Odwołującego Pixel oświadczenia dostawcy INGRAM, gdzie zostało wskazane: „Działając w 

imieniu Ingram Micro sp. z o.o. oficjalnego dystrybutora marki Fujitsu w Polsce informujemy, 

iż do niniejszego postępowania został zaoferowany serwer zgodnie z treścią oświadczenia (z 

dnia  3  stycznia  2023r 

pochodzącego  od  firmy  Fujitsu),  t.j.  serwer  Fujitsu  RX  2540  M6  w 

konfiguracji  z  procesorem  bazowym  Intel  Xeon  Silver  4310.  Zaoferowany  model  serwera 

został dostosowany do wymogów postępowania, z aktywnym procesorem znajdującym się w 

teście wydajności zawarty w załączniku 10 do SWZ, tj. Intel Xeon Platinum 8380.  

Nadto  w  świetle  ww.  pism  Odwołującemu  został  przez  producenta  zaoferowany 

serwer  z  dwoma  procesorami  -  jednym  aktywnym  a  drugim  nieaktywnym.  Tymczasem  w 

ofercie  Odwołujący  wyraźnie  wskazał,  że  oferuje  jeden  procesor.    Wskazuje  to,  że  jest 

różnica  pomiędzy  tym  co  oferuje  producent  Odwołującemu  Pixel  a  tym  co  zaoferował 

Odwołujący Pixel Zamawiającemu.  

Zamawiający  zasadnie  zatem  uznał,  że  nie  wystąpiła  podstawa  do  poprawy  oferty 

Odwołującego  Pixel  zgodnie  z  jego  oczekiwaniami  przedstawionymi  w  odwołaniu.  Z  treści 

oferty  nie  wynika,  że  intencją  Odwołującego  nie  było  zaoferowanie  procesora  Intel  Xeon 

Silver 4310, który został przez niego wskazany w ofercie i który, jak stwierdził Odwołujący w 

wyjaśnieniach  z  5  stycznia  2023  r.,  występuje  standardowo  w  modelu  serwera  Fujitsu 

RX2540  M6,  lecz  procesora  Intel  Xeon  Platinum  8380

,  który  jak  wynika  z  oświadczenia 

producenta, 

miałby być dostarczony w ramach dostosowania do potrzeb Zamawiającego, tj. 

dla 

spełnienia w zestawie z serwerem wymogu co do testów, określonych w załączniku nr 10 

do  SWZ. 

Nie  istnieje  jeden  możliwy  sposób  poprawy,  który  miałby  wynikać  z  oferty. 

Wnioskowana  przez 

Odwołującego  zmiana  procesora  z  zaoferowanego  Intel  Xeon  Silver 

4310 na podany przez niego 

w wyjaśnieniach oferty procesor Intel Xeon Platinum 8380 nie 

prowadziłaby  do  poprawy  omyłki,  lecz  wprowadzałaby  istotną  zmianę  treści  oferty, 

polegającą  na  zastąpieniu  zaoferowanego  procesora  innym  procesorem,  o  którym  mowa 

dopiero w 

złożonych przez wykonawcę wyjaśnieniach, po to, aby doprowadzić do spełnienia 

przez Odwołującego Pixel wymogów SWZ co do wymaganego wyniku testu. 

Sygn. akt KIO 268/23 i KIO 270/23 

Z uwagi na 

zbieżność w istotnym zakresie pozostałych zarzutów odwołania w sprawie 

KIO 268/23 z zarzutami odwołania w sprawie KIO 270/23 zostają one omówione wspólnie. 

Ad zarzuty naruszenia art. 226 ust. 1 pkt 10 ustawy Pzp  z uwagi na brak  odrzucenia oferty 

Agfa sp. z o.o. z 

uwagi na podnoszony przez Odwołujących Pixel i Alteris błąd w obliczeniu 

ceny 

 Art.  226  ust.  1  pkt  10  ustawy  Pzp  stanowi: 

Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu; 

Odwołujący  Pixel  i  Alteris  zarzucają  Zamawiającemu  naruszenie  ww.  przepisu 

twierdząc, że wykonawca Agfa niezasadnie zastosował stawkę podatku VAT w wysokości 8 

%  do  wszystkich  elementów  zamówienia  wymienionych  w  Formularzu  asortymentowo  – 

cenowym (

załącznik nr 7 do SWZ). 

W tym zakresie zauważenia wymaga, że różnica stanowisk stron wiąże się z tym, iż 

Zamawiający  oraz  wykonawca Agfa  uznają,  że przedmiot zamówienia stanowi  świadczenie 

kompleksowe  i  w  związku  z  tym  do  wszystkich  pozycji  wymienionych  w  Formularzu 

asortymentowo-

cenowym  stosuje  się  jednolitą  stawkę  VAT  właściwą  dla  świadczenia 

głównego  tj.  stawkę  preferencyjną  8%,  zaś  Odwołujący  rozdzielają  te  pozycje  na  te 

opodatkowane podstawową stawką VAT tj. 23% (poz. 2-8) oraz tę opodatkowaną stawką w 

wysokości  8  %  (poz.  1),  przy  czym  Odwołujący  Alteris  w  swojej  argumentacji  idzie  dalej  w 

kierunku wyodrębniania, bowiem także z poz. 1 wyodrębnia część świadczenia i twierdzi, że 

ujął ją w pozycji opodatkowanej stawką VAT wynoszącą 23%. 

W  sprawie  nie  jest  sporne,  że  świadczeniem  głównym  jest  wymienione  w  poz.  1 

formularza  asortymentowo  -  cenowego  oprogramowanie,  jak  te

ż  to,  że  stanowi  ono  wyrób 

medyczny. Nie jest te

ż sporne, że jako wyrób medyczny podlega ono opodatkowaniu stawką 

podatku VAT 

w wysokości 8 %.  

W  związku  z  tym  rozstrzygnięcia  wymaga,  czy  w  sprawie  zostało  wykazane,  aby 

przedmiot zamówienia stanowił świadczenie kompleksowe i w związku z tym uprawnione jest 

opodatkowane  go 

jednolitą  stawką  VAT,  właściwą  dla  świadczenia  głównego,  czy  nie  jest 

takim świadczeniem i w związku z tym poszczególne jego elementy winny zostać odrębnie 

kwalifikowane dla potrzeb VAT. 

Na  wstępie  zauważenia  wymaga,  że  sposób  rozumienia  zagadnienia  świadczenia 

kompleksowe

go  opiera  się  na  orzecznictwie  krajowym  oraz  unijnym.    Każdy  przypadek  w 

tym  zakresie  jest  rozpatrywany  indywidualnie.  Chodzi  o  ustalenie,  czy  w  danym  przypadku 

świadczenie  złożone  z  dających  się  wyodrębnić  elementów  winno  zostać  opodatkowane 

jednolicie  według  stawki  właściwej  dla  świadczenia  głównego,  czy  też  bez  popadania  w 

sztuczność,  poszczególne  jego  elementy  składowe  powinny  zostać  odrębnie  potraktowane 

dla potrzeb VAT. 

Przedmiotem  zamówienia  jest  dostawa  licencji  systemu  do  zarządzania  badaniami 

wraz  z  sprzętem  serwerowym,  wdrożeniem  i  szkoleniami.  Zgodnie  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia zawartym w załączniku nr 8 do SWZ: Dostawa obejmuje następujące elementy:  

1   Licencj

e  systemu  do  zarządzania  badaniami  diagnostycznymi  wraz  z  integracją  z 

systemem HIS oraz migracją danych z posiadanego systemu RIS/PACS (1 komplet):  

A.   

Moduł  do  zarządzania  badaniami  w  Zakładzie  Radiologii  wraz  z  integracjami  

Otwarta  

B.   

Moduł  archiwum obrazowe  

Otwarta  

C.   

Moduł przeglądarki referencyjnej   

Otwarta  

Szkolenia z obsługi dostarczonego systemu    42 os.  

Sprzęt  serwerowy  wraz  z  oprogramowaniem  systemowym  na  potrzeby  systemu  do 

zarządzania badaniami 1 komplet w skład, którego wchodzi:  

A.   Serwer  

3 szt.  

B.  

Macierz dyskowa główna  

1 szt.  

C.  Macierz dyskowa (1 szt. na potrzeby na archiwum, 1 szt. na potrzeby backupu)  

2 szt.  

Licencje oprogramowania bazodanowego na potrzeby nowego systemu do zarządzania 

badaniami  

1 kpl.  

5.   Licencje oprogramowania wirtualizacyjnego na potrzeby nowego systemu do 

zarządzania badaniami   1 kpl.  

Sprzęt do dyktowania opisów badań diagnostycznych  7 szt.  

Licencje  oprogramowania  do  transkrypcji  opisów  głosowych  na  tekst  z  integracją  z 

dostarczonym systemem 

do zarządzania badaniami i wdrożeniem   1  komplet  na  (21 

stan.)  

Szkolenia z obsługi oprogramowania do transkrypcji opisów głosowych  

20 os.  

W ramach realizacji zamówienia, Zamawiający wymaga od Wykonawcy:  

1.  dostarczenia 

przedmiotu zamówienia do obu lokalizacji Zamawiającego na własny koszt  

konfiguracji  oraz  pełnej  integracji  dostarczonego  oprogramowania  z  systemem  HIS 

Zamawiającego  oraz  systemami  dodatkowymi  wykorzystywanymi  przez Zamawiającego 

w Zakładzie Radiologii oraz uruchomienia całego systemu;  

przeprowadzenia  pełnej  migracji  danych  opisowych  oraz  obrazowych  z  posiadanego 

obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.  

instalacji i konfiguracji dostarczonego sprzętu i oprogramowania  

I.  

WYM

AGANIA OGÓLNE  

Dostarczone  rozwiązanie  musi  być  fabrycznie  nowe.  Nie  dopuszcza  się  egzemplarzy 

powystawowych, rekondycjonowanych (refurbished), po demonstracyjnych, itp.  

(…) 

Dostarczony system musi zostać zintegrowany z następującymi systemami:  

a)  system HIS Zamawia

jącego -AMMS Asseco Poland  

b) 

system EDM Zamawiającego -EDM Asseco Poland  

c)  system teleradiologiczny Prowega  

d)  system  Syngo.Via  Siemens  produkcji  Siemens 

(Zamawiający  posiada  3  instalacje  tego 

systemu)  

e)  System Osirix MD - Kryterium oceny ofert (parametr punktowany zgodnie z wykazem do 

oceny parametrów technicznych)   

(…) 

Moduł  do  zarządzania  badaniami  musi  być  zarejestrowany/zgłoszony  w  Polsce  jako 

wyrób medyczny w klasie co najmniej IIa lub musi posiadać w terminie składania oferty 

certyfikat CE właściwy dla urządzeń/oprogramowania medycznego w klasie co najmniej 

IIa stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.  

System  dystrybucji  obrazów  musi  być  zarejestrowany/zgłoszony  w  Polsce  jako  wyrób 

medyczny w klasie co najmniej II

a lub posiadający w terminie składania oferty certyfikat 

CE  właściwy  dla  urządzeń/oprogramowania  medycznego  w  klasie  co  najmniej  IIa 

stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.  

Moduł  przeglądarki  referencyjnej  zarejestrowany/zgłoszony  w  Polsce  jako  wyrób 

medyczny w klasie co najmniej IIa lub posiadające w terminie składania oferty certyfikat 

CE  właściwy  dla  urządzeń/oprogramowania  medycznego  w  klasie  co  najmniej  IIa 

stwierdzający zgodność z dyrektywą 93/42/EEC.  

12. System 

musi zapewniać komunikację (wymianę danych) z innymi systemami klasy VNA, 

z zachowaniem istniejących standardów komunikacji (min. HL7, DICOM),   

System  musi  posiadać  środowisko  testowe  będące  odwzorowaniem  środowiska 

produkcyjnego, z zachowaniem tych s

amych parametrów ilości przechowywanych badań 

oraz liczby jednoczesnych dostępów użytkowników   

(…) 

Dostarczony  system  musi  zostać  zintegrowany  w  posiadanym  przez  Zamawiającego 

środowiskiem   

Do  dostarczonego  systemu  Wykonawca  podłączy  aparaturę  medyczną  wymienioną 

poniżej  oraz  skonfiguruje  system  tak  aby  dane  z  aparatów  zapisywały  się  w  systemie 

oraz skonfiguruje worklisty aparatów  

Wykonawca  przeprowadzi  migrację  danych  obrazowych  i  opisowych  z  posiadanego 

obecnie systemu RIS/PACS ALTERIS II produkcji Alteris S.A.  

(…) 

Jak wynika z 

powyżej przedstawionej odpowiedzi na odwołanie, Zamawiający mając 

na  uwadze  wskazane  tam 

orzecznictwo  TSUE  i  krajowe,  od  początku  uznawał,  że 

zamawiany  przez  niego  przedmiot  stanowi  świadczenie  kompleksowe.  Już  we  wniosku  o 

wszczęcie postępowania określił szacunkową wartość zamówienia na kwotę 5.037.037,04 zł 

netto  i  5.440.000,00  zł  brutto.  Wskazuje  to,  że  traktował  przedmiot  zamówienia  jako 

świadczenie  kompleksowe  objęte  jednolitą  stawką  podatku  VAT  8%  właściwą  dla  wyrobu 

medycznego, 

stanowiącego główny przedmiot zamówienia. Zamawiający był konsekwentny 

w takim rozumieniu przedmiotu zamówienia, czemu dał wyraz w dokumentach zamówienia, 

m.in., nie dopuszczając odbiorów częściowych oraz w odpowiedzi na pytania wykonawców. 

W odpowiedzi na pytanie nr  98 

z dnia 8 grudnia 2022 r. Zamawiający nie dał przyzwolenia 

na  wydzielenie  w  formularzu 

asortymentowym  kosztów  szkoleń,  dostawy  i  usług.  Ze 

stanowiska  Zamawiającego  wynika,  że  interesuje  go  nabycie  kompletnego  systemu,  że 

powiązanie  objętych  zamówieniem  świadczeń  jest  na  tyle  silne,  że  nie  można  mówić  o  ich 

wyodrębnieniu, ponieważ nie jest zainteresowany nabyciem tych świadczeń bez świadczenia 

głównego i odwrotnie.  

J

ak  wskazał  Zamawiający,  czemu  Odwołujący  nie  zaprzeczyli,  głównym 

świadczeniem  jest  oprogramowanie,  które  jest  aktywnym  wyrobem  medycznym 

wymagającym  powiązania  z  nośnikiem,  a  wszystkie  wymagane  elementy,  w  tym  serwery, 

macierze  są  niezbędne,  aby  to  oprogramowanie  funkcjonowało  zgodnie  oczekiwaniami.  W 

opisie  przedmiotu  zamówienia  jest  wskazanie  na  zarejestrowany  wyrób  medyczny. 

Stanowiący  przedmiot  zamówienia  system  jest  elementem  przedsięwzięcia  dotyczącego 

Śląskiej  Platformy  Medycznej  e  CereMed  –  Telemedycyna.  Cele  i  założenia  tego  projektu 

wskazują,  że  Zamawiający  nie  zamawia  zwykłego  systemu  do  archiwizacji  danych,  ale 

kompleksowe wielozadaniowe narzędzie informatyczne w postaci systemu umożliwiającego 

integrację  z  wszystkimi  urządzeniami  obrazowymi  Zamawiającego,  zapewniającego 

możliwość  przechowywania  i  selekcji  danych  obrazowych  oraz  ich  wykorzystywania  w 

diagnostyce  pacjenta  i  celach  medycznych.  Aby  nar

zędzie to  pozwoliło na  realizacje  celów 

projektu oraz założeń opisu przedmiotu zamówienia, a tym samym mogło być sfinansowane 

ze  środków  programu,  musi  być  kompleksowym  rozwiązaniem  i  kompletnym.  Tym  samym 

musi  ono  spełniać  również  wymogi  przewidziane  i  zdefiniowane  w  rozporządzeniu  o 

wyrobach  medycznych  w  zakresie  kompatybilności,  tj.  zdolności  wyrobu,  w  tym 

oprogramowania,  stosowanego  łącznie  z  co  najmniej  jednym  innym  wyrobem  i  zgodnie  z 

jego  przewidzianym  zastosowaniem,  do  działania  bez  utraty  lub  osłabienia  zdolności  do 

działania  zgodnego  z  przeznaczeniem  lub  integracji  lub  funkcjonowania  bez  potrzeby 

modyfikacji  lub  dostosowania  jakiejkolwiek  części  połączonych  wyrobów  lub  bycia 

stos

owanym  łącznie  bez  konfliktów/interferencji  lub  działań  niepożądanych.  Niezbędnym 

warunkiem  realizacji  projektu  jest,  aby  p

roces  integracji  z  system  wszystkich  wyrobów 

medycznych do obrazowania, 

posiadanych przez Zamawiającego oraz migracji do systemu 

dany

ch  z  dotychczasowych  systemów  i  urządzeń  spełniał  te  wymogi  w  całości.  W  tym 

zakresie  system  musi  też  spełniać  wymóg  „interoperacyjność”,  oznaczającej  zdolność  co 

najmniej  dwóch  wyrobów,  w  tym  oprogramowania,  pochodzących  od  tego  samego 

producenta  lub  od  r

óżnych  producentów,  do  wymiany  informacji  i  stosowania  informacji, 

które były przedmiotem wymiany, do prawidłowego wykonania konkretnej funkcji bez zmiany 

zawartości  tych  danych,  komunikowania  się  między  sobą,  współpracy  zgodnie  z 

przeznaczeniem.  

Jak zauw

ażył w tym zakresie Przystępujący Agfa w swoim piśmie z 14 lutego 2023 r. 

w  orzecznictwie  wprost  odnoszącym  się  do  złożonych  świadczeń  dotyczących  wyrobów 

medycznych przyjmuje się, że koncepcja świadczeń złożonych (kompleksowych) zakłada, iż 

dla  celów  VAT  należy  wiązkę  świadczeń  postrzegać  jako  jedno  świadczenie,  gdy  jeden  z 

elementów  takiego  świadczenia  ma  charakter  dominujący  (główny).  zaś  pozostałe 

świadczenia mają charakter pomocniczy i są ze świadczeniem głównym na tyle związane, że 

ich  rozdzielenie  mi

ałoby  charakter  sztuczny  i  z  tego  względu  łącznie  stanowią  jedno 

kompleksowe świadczenie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 24 

czerwca 2021 r. I SA/GI 686/21). Przystępujący Agfa podniósł, że powyższe podejście: 

-     ma  ugruntowane  oparcie  w  orzecznictwie  unijnym  (wyrok  TSUE  z  2  maja  1996  r.,  C-

231/94, wyrok TSUE z 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05, wyrok w sprawie C-276/09, 

wyroku  z  27  października 2005  r.  w sprawie C-41/04,  orzeczenie  TSUE w  połączonych 

sprawach  C-308/96  i  C:  349/

96  w  którym  podkreśla  się,  że  dla  potrzeb  oceny 

określonego działania jako świadczenia jednolitego i kompleksowego najistotniejsze jest 

jego  zbadanie  z  perspektywy  nabywcy;  jeżeli  z  punktu  widzenia  odbiorcy  określonego 

świadczenia  istnieje  jeden  istotny  przedmiot  świadczenia,  a  pozostałe  mają  charakter 

wtórny lub pomocniczy, mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym, którego podział 

prowadziłby  do  sztuczności  i  wypaczałby  ekonomiczny  i  faktyczny  cel  dokonywania 

transakcji; 

-    wypracowane  w  orzecznictwie  un

ijnym,  jest  stosowane  także  w  praktyce  sądów 

administracyjn

ych,  w  tym  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  (tak  np.  wyrok 

Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2019 r. I FSK 494/17, podobnie 

np.  wyrok  Naczelnego  Sądu  Administracyjnego  z  dnia  28  października  2016  r.  I  FSK 

344/15,  wyrok  Wojewódzkiego  Sądu  Administracyjnego  w  Warszawie  z  dnia  20  lutego 

2019 r. III SA/Wa 1077/18, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie 

z dnia I I czerwca 2013 r. III SA/Wa 3196/12); 

-    oparte  na  koncep

cji  świadczenia  kompleksowego  w  przypadku  złożonych  świadczeń 

dotyczących  wyrobów  medycznych  przyjmowane  jest  także  w  aktualnej  praktyce 

wydawania  tzw.  wiążących  informacji  stawkowych  (patrz  np.  Pismo  z  dnia  24  czerwca 

2022  r.  Dyrektor  Krajowej  Informacji  Skarbowej  Ol  15-KDST2-2.440.162.2021.12.RS, 

pismo  z  dnia  30  sierpnia  2021  r.  Dyrektor  Krajowej  Informacji  Skarbowej  0115-KDST2-

2.440.83.2021.2.KK). 

Dodatkowo, odnosząc się do stanowiska Odwołującego Pixel wyrażonego w piśmie z 

dnia 13 lutego 2023 r. Przyst

ępujący Agfa zaznaczył, że: 

„1)  Odwołujący powołuje się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 7 grudnia 2017 r. C-

329/16,  który  nie  odnosi  się  w  ogóle  do  problematyki  świadczenia  kompleksowego  na 

potrzeby  ustalenia  stawki  VAT,  lecz  do  definicji  wyrobu  medycznego  na  potrzeby 

certyfikacji; 

twierdzenie  Odwołującego,  „że  jeżeli  zamawiający  uważa,  że  stawka  podatku  (8%) 

określona  w  ofercie  Agfa  sp.  z  o.  o.  jest  prawidłowa,  to  powinien  on  odrzucić  oferty 

pozostałych  wykonawców”  nie  może  w  żaden  sposób  podważać  zasadności  braku 

odrzucenia  oferty  Agfa  sp.  z  o.o.;  br

ak  odrzucenia  ofert  pozostałych  wykonawców  z 

uwagi  na  błędną  stawkę  VAT  nie  ma  nie  może  mieć  wpływu  na  wynik  postępowania, 

gdyż  ostatecznie  i  tak  to  oferta  Agfa  sp.  z  o.o.  musiałby  zostać  wybrana  jako 

najkorzystniejsza; 

Odwołujący. próbuje dyskredytować przytoczone przez Zamawiającego (oraz przez Agfa 

sp.  z  o.o.  w  wyjaśnieniach)  orzecznictwo  dotyczące  tzw.  świadczenia  kompleksowego, 

wskazując  jedynie,  że  powoływane  judykaty  dotyczyły  odmiennych  stanów  faktycznych; 

Odwołujący pomija jednak ogólną zasadę płynącą z ww. wyroków, która niezależnie od 

indywidualnego  stanu  faktycznego  polega  na  tym,  że  dla  celów  VAT  należy  wiązkę 

świadczeń  postrzegać  jako  jedno  świadczenie,  gdy  jeden  z  elementów  takiego 

świadczenia  ma  charakter  dominujący  (główny),  zaś  pozostałe  świadczenia  mają 

charakter  pomocniczy  i  są  ze  świadczeniem  głównym  na  tyle  związane,  że  ich 

rozdzielenie miałoby charakter sztuczny; ewidentnie, z taką sytuacją mamy do czynienia 

w przedmiotowym p

rzypadku. czego Odwołujący w żaden sposób nie podważył; 

tymczasem,  w  ślad za  orzecznictwem  w sprawach podatkowych,  także w  orzecznictwie 

Krajowej  Izby Odwoławczej  przyjmuje  się,  iż  jeśli  mamy  do  czynienia  ze  świadczeniem 

kompleksowym, uzasadnia to zastosowanie jednolitej 

stawki VAT dla całego świadczenia 

(patrz 

np.  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  21  stycznia  2022  r.  KIO  3761/21, 

wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 21 lipca 2021 r. KIO 1918/21, por. także wyrok 

Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 2 listopada 2021 r. KIO 2963/21, KIO 2998/21).” 

Zauważenia wymaga, że Odwołujący Pixel i Alteris zgodzili się, iż objęte przedmiotem 

zamówienia  oprogramowanie  stanowi  wyrób  medyczny  i  jest  opodatkowane  VAT  według 

stawki  8%.  Nie 

negowali  przy  tym,  iż  oprogramowanie  to  jest  świadczeniem  głównym,  z 

którym  powiązane  są  elementy  pomocnicze  w  postaci  np.  macierzy.  Odwołujący  nie 

wykazali, 

że Zamawiający mógłby zakupić odrębnie poszczególne elementy zamówienia od 

różnych  podmiotów  i  osiągnąć  zamierzony  cel,  jak  też,  że  nie  było  potrzeby  ich 

dostosowywania  do  potrzeb  Zamawiającego.  Przeciwnie,  w  sprawie  zostało  wykazane,  że 

przedmiot świadczenia wymaga skonfigurowania na potrzeby przedmiotowego zamówienia. 

 W  ocenie  Izby 

Odwołujący  nie  przedstawili  przekonujących  argumentów 

wskazujących,  iż  odrębne  traktowanie  dla  opodatkowania  VAT  poszczególnych  elementów 

zam

ówienia  nie  będzie  miało  charakteru  sztucznego.    Nie  wykazali,  że  nie  ma  powiązania 

pomiędzy poszczególnymi elementami zamawianego systemu, że mogą  one zostać nabyte 

przez  Zamawiającego  rozłącznie,  w  tym  od  różnych  osób  trzecich  i  będą  w  stanie  spełnić 

jeg

o  wymogi,  że  traktowane  rozłącznie  mają  wartość  dla  Zamawiającego.  Odwołujący  nie 

wykazali,  że  elementy  z  poz.  2-8  formularza  asortymentowo-cenowego  mają  charakter 

równorzędny,  a  rezygnacja  z  niektórych  z  nich  pozostaje  bez  wpływu  na  prawidłowe 

wykonanie  p

ozostałych, że ich rozdzielenie nie zmieni ich charakteru ani wartości z punktu 

widzenia  nabywcy. 

W  odwołaniach  skupili  się  na  analizie  poszczególnych  elementów 

zamówienia w oderwaniu od samego systemu, który jest przedmiotem zamówienia, także w 

oderwaniu od świadczenia głównego. Również argumentacja Odwołujących na rozprawie nie 

stanowi podstawy do uznania, iż Zamawiający niezasadnie uznał, że przedmiot zamówienia 

stanowi  świadczenie  kompleksowe.  Za  przekonujący  argument  nie  może  być  bowiem 

uznane to

, że Zamawiający nie narzucił wykonawcom w SWZ stawki VAT, jak też to, że nie 

odrzucił ofert zawierających stawkę VAT w wysokości 8% dla pierwszej pozycji Formularza 

asortymentowo-

cenowego  oraz  23%  dla  pozostałych  pozycji  od  2-8  tego  formularza, 

uznając, że stawka preferencyjna jest uprawnieniem wykonawcy, z którego może skorzystać, 

ale  nie  musi. 

Za obalające twierdzenie Zamawiającego co do kompleksowości świadczenia 

n

ie  może  być  także  uznana  podnoszona  na  rozprawie  kwestia  różnych  okresów  gwarancji 

prz

ewidzianych  przez  wykonawcę  Agfa.  Gwarancja  znajduje  bowiem  zastosowanie  już  po 

wykonaniu przedmiotu zamówienia.  

W  ocenie  Izby  Zamawiający  i  Przystępujący  Agfa  wykazali  natomiast,  iż  przedmiot 

zamówienia  stanowi  świadczenie  kompleksowe.  W  sytuacji,  gdy  poszczególne  wymienione 

w  nim  elementy  muszą  być  ściśle  zintegrowane  ze  świadczeniem  głównym,  stanowiąc 

system,  który  nie  ma  charakteru  standardowego  towaru  dostępnego  w  obrocie  i  tylko  jako 

całość  leży  w  sferze  zainteresowania  Zamawiającego,  należy  uznać,  że  rozdzielanie 

elementów tego systemu dla potrzeb opodatkowania VAT ma charakter sztuczny. Jakkolwiek 

uregulowanie  przez  Zamawiającego,  że  odbiór  dotyczy  całego  przedmiotu  zamówienia,  że 

nie  jest  zainteresowany  odbiorem  częściowym,  nie  może  być  uznane  za  definitywne 

przesądzenie  o  braku  odrębności  świadczeń,  to  jednak  niewątpliwie  wskazuje,  że  dla 

Zamawiającego  zamawiane  oprogramowanie  ma  znaczenie  tylko  wraz  np.  z  nośnikami,  a 

zatem  wskazuje,  że  jeden  element  składowy  zamówienia  nie  może  być  wykonany  bez 

p

ozostałych.  

N

ie  chodzi  zatem  o  nabycie  przez  Zamawiającego  odrębnych,  samodzielnych  i 

niezależnych świadczeń, lecz o nabycie oprogramowania, które stanowi świadczenie główne 

oraz  elementów  pomocniczych,  które  są  przewidziane  w  celu  wykonania  świadczenia 

głównego, są niezbędne dla skorzystania ze świadczenia głównego i w konsekwencji dzielą 

los  prawny  tego 

świadczenia  podstawowego.  W  związku  z  tym  należy  uznać,  że  dla 

zach

owania  istoty  i  celu  przedsięwzięcia  stanowiącego  przedmiot  zamówienia,  bez 

popadania  w  sztuczność,  nie  jest  możliwe  wydzielenie  poszczególnych  elementów 

składowych  tego  zamówienia  w  celu  odrębnego  opodatkowania  VAT,  a  przynajmniej  nie 

zostało wykazane przez Odwołujących, że taka możliwość istnieje.  

Rodzi  to  skutki  w  zakresie  VAT.  Skoro  nie  ma  sporu, 

że  dla  wyrobu  medycznego 

stanowiącego  świadczenie  główne  właściwą  jest  stawka  VAT  w  wysokości  8  %,  to  w 

konsekwencji Zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty wykonawcy Agfa, który dla 

całego  świadczenia  zastosował  jednolitą  stawkę  VAT  w  tej  wysokości,  uznając,  iż  stanowi 

ono świadczenie kompleksowe.  

W 

okolicznościach  danej  sprawy  należy  uznać,  że  Przystępujący  Agfa  był  do  tego 

uprawniony.  W  sytuacji  bowiem,  jak  w  analizowanej  sprawie,  gdy 

przedmiot  zamówienia 

obejmuje kilka 

świadczeń na rzecz tego samego podmiotu, które są ze sobą powiązane tak, 

że  z  ekonomicznego  punktu  widzenia  tworzą  jedną  całość,  którą  jedynie  sztucznie  można 

byłoby  podzielić  na  poszczególne  elementy  dla  celów  VAT,  to  występuje  tzw.  świadczenie 

kompleksowe. (por. m.in. wyrok 

TSUE w sprawie z 27 października 2005 r., C-41/04 (Levob 

Verzekeringen BV, OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financiën). Z uzasadnienia 

tego  orzeczenia 

wynika,  że  jakkolwiek  istotne  jest,  aby  każda  czynność  była  zwykle 

uznawana  za  odrębną  i  niezależną,  to  jednak  jednocześnie  trzeba  mieć  na  względzie,  że 

czynność  złożona  z  jednego  świadczenia  w  sensie  ekonomicznym  nie  powinna  być 

sztucznie rozdzielana, by 

nie zakłócać funkcjonowania systemu podatku VAT.

W związku z tym zarzut nie potwierdził się.  

Ad  zarzuty 

dotyczącego  braku  odrzucenia  oferty  wykonawcy  Agfa  jako  niespełniającej 

warunków zamówienia  

Jak  wyżej  wskazano  odnośnie  do  zarzutu  dotyczącego  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  Pixel,  warunki  zamówienia  należy  rozumieć  w  sposób  zgodny  z  definicją 

z

awartą  w  art.  7  pkt  29  ustawy  Pzp.  Przepis  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  Pzp  znajduje 

zastosowanie,  gdy  jest  możliwe  wykazanie  w  sposób  niebudzący  wątpliwości,  że  w 

aspektach  merytorycznych 

treść  świadczenia  wykonawcy  wynikającego  z  oferty  nie 

odpowiada wym

ogom postawionym w dokumentach zamówienia.  

W tym zakresie zwraca uwagę, że nie ma sporu co do tego, że w odniesieniu do tych 

elementów czy funkcjonalności, które zostały zaskarżone przez Odwołujących, Zamawiający 

nie  wymagał  w  SWZ  przedłożenia  przedmiotowych  środków  dowodowych.  Oznacza  to,  że 

wbrew stanowisku Odwołującego Alteris, po otwarciu ofert Zamawiający nie może domagać 

się takich dokumentów. SWZ nie może być zmieniana po terminie składania ofert, zarówno 

Zamawiający  jak  i  Wykonawcy  są  związani  jej  postanowieniami.  Skoro  wykonawcy  w 

terminie ustawowym nie zakwestionowali postanowień SWZ, z których wynika przewidziany 

przez  Zamawiającego  sposób  oceny  ofert,  to  nie  mogą  skutecznie  się  domagać,  aby  po 

otwarciu  ofert  uległ  on  zmianie.  Z  tych  względów  Odwołujący  nie  mogą  skutecznie  czynić 

Zamawiającemu  zarzutu,  że  nie  wystąpił  on  do  wykonawcy  Agfa  o  przekazanie 

przedmiotowych środków dowodowych.  

N

ależy  podzielić  stanowisko  Zamawiającego,  że  w  sytuacji,  gdy  nie  żądał 

przedmiotowych środków dowodowych, to winien dokonać oceny oferty wykonawcy Agfa w 

oparciu o 

podane na ten użytek parametry w Formularzu asortymentowo – cenowym oraz w 

oparciu o 

oświadczenie wykonawcy. W sytuacji zatem, gdy Zamawiający powziął określone 

wątpliwości  lub  otrzymał  sygnał  od  konkurencyjnych wykonawców,  a  wątpliwości  te zostały 

rozwiane  przez  wykonawcę  w  wyjaśnieniach  udzielonych  po  otrzymaniu  wezwania 

Zamawiającego,  to  nie  miał  podstaw  do  stwierdzenia  na  etapie  badania  i  oceny  ofert 

niezgodności oferty tego wykonawcy z warunkami zamówienia.  

W ocenie Izby 

Odwołujący nie wykazali w sposób niebudzący wątpliwości, że złożone 

przez  wykonawcę  Agfa  wyjaśnienia  nie  odpowiadają  rzeczywistości,  że zaoferowany  przez 

tego wykonawcę przedmiot zamówienia nie odpowiada wymogom SWZ. 

Zarzuty  odwołań  zostały  postawione  i  podtrzymywane  z  powołaniem  się  na 

wskazywane przez Odwołujących materiały dostępne w Internecie, również korespondencja 

mailowa, 

załączona do odwołania w sprawie KIO 268/23, nawiązuje do takich dokumentów, 

a 

te, jak zauważył Zamawiający, często są nieaktualne lub niekompletne, jak też przewidują 

rozwiązania  standardowe,  które  mogą  podlegać  dostosowaniu  do  potrzeb  konkretnego 

zamówienia.  Istnieje  bowiem  możliwość,  że  producent  dostarczy  sprzęt  na  indywidualne 

zamówienia  Zamawiającego,  który  będzie  odbiegał  od  standardowego,  co  czyni  informacje 

pozyskane  z  katalogów  czy  stron  internetowych  bezużytecznymi.    Nie  zostało  wykazane 

przez  Odwołujących,  aby  w  okolicznościach  analizowanej  sprawy  takie  dostosowanie  w 

poszczególnych przypadkach nie może mieć miejsca. 

Zauważenia wymaga, że Przystępujący Agfa również z powołaniem się na załączone 

wydruki, w tym specyfikacje technic

zne, w swoim ww. piśmie wykazuje, że zarzuty odwołań 

są  chybione.  Nadto  np.  co  do  macierzy  potwierdza,  że  jest  to  przedmiot  konfigurowalny  i 

został  przez  niego  zaoferowany  taki,  który  spełnia  wymogi  SWZ,  bowiem  zostanie 

dostosowany do potrzeb Zamawiającego.  

Nadto,  jak  zauważył  Zamawiający,  w  części,  np.  w  zakresie  macierzy  dyskowej 

zarzuty  zostały  postawione  wbrew  treści  SWZ,  gdzie  został  określony  wymóg,  aby 

dostarczona  macierz  dawała  możliwość  rozbudowy  online  macierzy  o  dodatkowe  porty 

jedynie  poprzez  instalację  dodatkowych  kart  rozszerzeń  bez  konieczności  instalacji 

dodatkowych  kontrolerów,  ale  nie  została  zabroniona  wymiana  kontrolerów  celem 

os

iągnięcia wymaganej funkcjonalności.   

W 

związku  z  tym  również  zarzuty  odwołań  w  tym  zakresie  należy  uznać  za 

niewykazane.  

Art.  239  ust.  1  i  2  ustawy  Pzp  stanowi: 

1.  Zamawiający  wybiera  najkorzystniejszą 

ofertę  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  dokumentach  zamówienia.  2. 

Najkorzystniejsza  oferta  to  oferta  przedstawiająca  najkorzystniejszy  stosunek  jakości  do 

ceny lub kosz

tu lub oferta z najniższą ceną lub kosztem. 

Odwołujący nie podnieśli i nie wykazali, że najkorzystniejsza oferta została wybrana w 

oparciu  o  inne  kryteria  niż  określone  w  SWZ.  Zarzut  naruszenia  w  całości  zawarty  w 

odwołaniu w sprawie KIO 268/23 i co do ust. 1 tego przepisu zawarty w odwołaniu w sprawie 

KIO  270/23 

został  postawiony  w  odwołaniach,  jako  konsekwencja  zarzutów  zaniechania 

odrzucenia oferty wykonawcy Agfa. Zarzuty te nie potwierdziły się. W związku z tym również 

ten zarzut należy uznać za niepotwierdzony. 

Zgodnie z przepisem art. 554 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp, 

Izba uwzględnia odwołanie w 

całości  lub  w  części,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub 

może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  konkursu  lub 

systemu  kwalifikowania  wykonawców.  W  analizowanej  sprawie  nie  stwierdzono  naruszenia 

przepisów Pzp, mającego wpływ na wynik postępowania, co musiało skutkować oddaleniem 

odwołań w sprawach KIO 268/23 i KIO 270/23.  

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 553 zdanie pierwsze Pzp, orzeczono 

jak w pkt 1 sentencji. 

Zgodnie  z  art.  557  Pzp, 

w  wyroku  oraz  w  postanowieniu  kończącym  postępowanie 

odwoławcze  Izba  rozstrzyga  o  kosztach  postępowania  odwoławczego.  Izba  oddaliła 

odwołania. W związku z tym odpowiedzialność za wynik postępowania ponoszą Odwołujący 

Pixel i Alteris. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku 

postępowania - na podstawie art. 557 i art. 575 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 pkt 1 i 2 lit. 

a,  b,  d 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie 

szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 

wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437). 

Przewodniczący:      ………………….………..