KIO 3537/22 WYROK dnia 16 stycznia 2023 r.

Sygn. akt: KIO 3537/22 

WYROK 

z dnia 16 stycznia 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: Robert Skrzeszewski 

                                                                                             Magdalena Rams 

                                                                                             Ewa Sikorska 

Protokolant:  Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  16  stycznia  2023  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prez

esa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  31  grudnia  2022  r.  przez  - 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: H. i P. Opole sp. z o.o. z 
siedzibą  w  Opolu,  Adac-Lewar  sp.  z  o.o.,  ul.  Słoneczna  11,  42-141  Przystajń  w 
postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego: Miejski Zarząd Dróg w Opolu  

przy udziale  

A. 

wykonawcy  WASBUD  R.  W. 

z  siedzibą  w  Grodkowie  zgłaszającego  swoje 

przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  o  sygn.  akt  KIO  3537/22  po  stronie 
zamawiającego, 

B. 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Zakład 

Instalacji Sanitarnych i Robót Inżynieryjnych SANEL sp. z o.o. z siedzibą w Rudzie Śląskiej, 

ZRD 

I 

TZ 

„ROMUS” 

J. 

M., 

M. 

R. 

Sp. 

J. 

z siedzibą w Katowicach zgłaszających swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego 

o sygn. akt KIO 3537

/22 po stronie odwołującego 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o 

udzielenie zamówienia: H. i P. Opole sp. z o.o. z siedzibą w Opolu, Adac-Lewar sp. z o.o., ul. 
Słoneczna 11, 42-141 Przystajń i:    

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców  wspólnie 
ubiegających się o udzielenie zamówienia: H. i P. Opole sp. z o.o. z siedzibą w Opolu, Adac-
Lewar sp. z o.o., ul. Słoneczna 11, 42-141 Przystajń tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie do art. 579 ust.1 i 580 ust.1 i 2 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo 

zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 wraz ze zm.) na niniejszy wyrok - w 
terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa 
Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący…………………….. 

…………………….. 

…………………….. 

Sygn. akt: KIO 3537/22 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający:  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Opolu  wszczął  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia publicznego pod nazwą „Budowa i rozbudowa infrastruktury drogowej w Opolu” 
w  zakresie:  CZĘŚĆ  III  „Rozbudowa  drogi  publicznej  –  ul.  Krapkowickiej  w  rejonie 
skrzyżowania z linią kolejową”.  

Przedmiotowe zamówienie zostało ogłoszone w dniu 7 listopada 2022 r. w Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem 2022/S 214-613048.  

W  dniu  22  grudnia  2022  r. 

Odwołujący  -  Wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o 

udzielenie zamówienia: H. i P. Opole sp. z o.o. z siedzibą Opolu, Adac-Lewar sp. z o.o., ul. 
Słoneczna 11, 42-141 Przystajń dowiedział o czynności dokonaniu wyboru najkorzystniejszej 

oferty.  

Nie  zgadzając  się  z  powyższą  czynnością  Zamawiającego  Odwołujący  w  dniu  31 

grudnia  2022  r.  wniósł  odwołanie  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wobec 
następujących czynności i zaniechań Zamawiającego:  

czynności  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  R.  W. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  Wasbud,  ul.  Wrocławska  51,  49-200 
Grodków, zwanego dalej: Wasbud lub Przystępującym,  

zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez Wasbud wobec wniesienia przez 

niego wadium w sposób nieprawidłowy. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów prawa:  

art.  226  ust.  1  pkt  14 

ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1710), zwanej dalej ustawą Pzp lub  PZP w zw. z art. 

16 pkt 1 i 2 PZP, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Wasbud wobec wniesienia wadium 

w formie niepieniężnej w sposób nie spełniający wymogów określonych w rozdziale 13 ust. 6 
SWZ, tj. wniesienia go w sposób nieprawidłowy;  

art.  239  ust.  1  PZP  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  2  PZP,  poprzez  bezpodstawne 

dokonanie wyboru oferty Wasbud mimo, iż oferta ta podlegała odrzuceniu. 

Odwołujący wnosił o uwzględnienie Odwołania oraz:   

nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia  czynności  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej,   

nakazanie Zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert,  

nakazanie Zamawiającemu odrzucenie oferty Wasbud, a także:  

zasądzenie  od  Zamawiającego  zwrotu  kosztów  postępowania  odwoławczego,  w 

tym  zwrotu  kosztów  wynagrodzenia  pełnomocnika  oraz  kosztów  dojazdu  (wg  rachunków, 
które zostaną przedłożone na posiedzeniu bądź rozprawie).  

Przedstawiając swoje uzasadnienie do zarzutu dotyczącego naruszenia art. 226 ust. 

1 pkt 14 PZP w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 PZP Odwołujący zwrócił uwagę, że postępowanie o 
udzielenie zamówienia publicznego prowadzone jest przez Zamawiającego – Miejski Zarząd 
Dróg w Opolu, który nie posiada osobowości prawnej, ani nawet samodzielnej zdolności do 
czynności prawnych (zamawiający wymieniony w art. 4 pkt 1 PZP).  

Zauważył  również,  że  zgodnie  bowiem  z  §  1  Statutu  Miejskiego  Zarządu  Dróg  w 

Opolu nadanym uchwałą nr VIII/96/11 Rady Miasta Opola z dnia 31 marca 2011 r. (Dz. Urz. 
Woj.  Op.  nr  67  z  2011  r.,  poz.  840), Miejski  Zarząd  Dróg  w  Opolu zwany  w  dalszej  części 

stat

utu  "Zarządem  Dróg"  jest  jednostką  organizacyjną  Miasta  Opola  nieposiadającą 

osobowości prawnej, działającą jako jednostka budżetowa.  

Wskazał  przy  tym,  że  zgodnie  z  §  4  ust.  1  ww.  Statutu,  Zarząd  Dróg  sprawuje,  z 

upoważnienia  Prezydenta  Miasta  Opola,  zarząd  nad  drogami  publicznymi  położonymi  w 
granicach  administracyjnych  Miasta  Opola  i  drogami  wewnętrznymi  zlokalizowanymi  na 
gruncie będącym własnością Gminy Opole.  

Zgodnie zaś z § 7 ust. 1 i 3 ww. Statutu, Zarządem Dróg kieruje Dyrektor.  
(…)  Dyrektor  upoważniony  jest  do  dokonania  czynności  prawnych  w  imieniu 

Prezydenta Miasta Opola w granicach udzielonych mu pełnomocnictw.  

Mając  na  względzie  powyższe,  Odwołujący  zaznaczył,  że  Zamawiający  w  rozdziale 

13 ust. 6 SWZ wprost wskazał, że: „Wadium wnoszone w innej formie niż pieniężna należy 
wystawić  na:  Miasto  Opole  z  siedzibą  w  Opolu,  Rynek  1A,  45-015  Opole  reprezentowane 
przez Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w Opolu, ul. Firmowa 1, 45-594 Opole”. 

W  ocenie  Odwołującego  -  z  powyższego  postanowienia  SWZ  (oraz  analogicznego 

dot. wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy w formie niepieniężnej – por. 
rozdział  14  ust.  3  pkt  6  SWZ)  jednoznacznie  wynika,  iż  Zamawiający,  będąc  jednostką 
budżetową,  ma  pełną  świadomość,  iż  nie  może  samodzielnie  funkcjonować  w  obrocie 
prawnym, a jedynie w ramach osobowości prawnej gminy Miasta Opola. Wynika to także z 

oznaczenia podmiotu zawierającego umowę w sprawie zamówienia publicznego, której wzór 

stanowi cz. II SWZ:  

„umowa nr ...(projekt)  

zawarta w dniu………………. w Opolu pomiędzy:  

Miastem  Opole 

z  siedzibą  w  Opolu,  ul.  Rynek  1A,  45-015  Opole,  NIP  7543009977, 

reprezentowanym przez:  

Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg w Opolu, ul. Firmowa 1, 45-594 Opole                       
w  osobie  …………………………………………………………………..…,  działającego 

na podstawie właściwego pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta Opola,  

zwanym dalej w treści „Zamawiającym”.  

Dalej  Odwołujący  wywodził,  że  pomimo  jednoznacznych  wymogów  określonych  w 

SWZ,  wykonawca  WASBUD  załączył  jednak  do  swojej  oferty  ubezpieczeniową  gwarancję 
zapłaty  wadium  nr  02GG10/0330/22/0080  wystawioną  w  dniu  2.12.2022  r.  przez  InterRisk 
Towarzystwo  Ubezpieczeń  Spółka  Akcyjna  Vienna  Insurance  Group,  z  siedzibą  w 

Warszawie, gdzie jako jej Beneficjenta wskazano:  

„Miejski Zarząd Dróg w Opolu ul. Firmowa 1, 45-594 Opole”.  

Dodatkowo,  Odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  ust.  4  ww.  gwarancji  wadialnej 

„Zapłata  przez  InterRisk  TU  S.A.  Vienna  Insurance  Group  kwoty,  o  której  mowa  w  ust.  1, 
nastąpi  w  terminie  do  30  dni  od  dnia  doręczenia  do  InterRisk  TU  S.A.  Vienna  Insurance 

Group  p

rzez  Beneficjenta  gwarancji  pisemnego  żądania  wypłaty  wraz  z  pisemnym 

oświadczeniem,  że  kwota  roszczenia  jest  należna  w  związku  z  zaistnieniem  jednego  z 
przypadków zatrzymania wadium określonych w ust.1.”.  

 Z kolei, zgodnie z ust. 5 pkt 1 ww. gwarancji w

adialnej, „Żądanie zapłaty powinno:   

1) być podpisane przez Beneficjenta gwarancji lub osoby przez niego umocowane, ze 

wskazaniem podstawy umocowania”.  

Podkreślił  również,  że  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Opolu,  nie  posiada  osobowości 

prawnej,  zatem  nie  może  samodzielnie  –  jako  Beneficjent  –  złożyć  pisemnego  żądania 
wypłaty  z  ww.  gwarancji,  a  tym  bardziej  nie  może  zgodnie  z  wymogami  formalnymi 
określonymi w ww. gwarancji, takiego zobowiązania podpisać. Miejski Zarząd Dróg w Opolu 
– jako wskazany w treści gwarancji beneficjent - nie może też nikogo do podpisania takiego 
żądania upoważnić, albowiem Dyrektor, który kieruje tą jednostką, sam dokonuje czynności 

prawnych  w  imieniu  oraz  Prezydenta  Miasta  Opola  w  granicach  udzielonych  mu 

pełnomocnictw.  

Według Odwołującego - oznacza to, iż nie jest możliwe złożenie prawnie skutecznego 

żądania wypłaty z przedmiotowej gwarancji wadialnej, spełniającego wymogi formalne w niej 
określone,  przez  wskazanego  w  niej  beneficjenta.  Z  kolei,  brak  spełnienia  któregokolwiek 
warunków  formalnych  określonych  w  ust.  5  ww.  gwarancji  wadialnej,  może  stanowić 
skuteczną podstawę odmowy zapłaty żądanej kwoty przez gwaranta.  

Wskazał również, że w judykaturze oraz w orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej 

utrwalony  jest  pogląd,  zgodnie  z  którym,  ze  względu  na  abstrakcyjny  charakter  gwarancji 

oraz  samoistny  (nieakcesoryjny)  w  odniesieniu  do  stosunku  przetargowego,  dokument 

gwara

ncyjny  powinien  być  sformułowany  jasno  i  nie  budzić  wątpliwości  interpretacyjnych 

(por.    m.in.:  wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  18  września  2017  r.  w  sprawie  KIO 

1824/17,  wyrok 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  30  listopada  2016  r.  w  sprawie  KIO 

wyrok  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  30  kwietnia  2019  r.  w  sprawie  KIO 

Z kolei, Sąd Okręgowy we Wrocławiu w wyroku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (sygn. akt  X 

Ga  81/09) 

wskazał,  że  gwarancja  przetargowa  jest  zobowiązaniem  abstrakcyjnym  i 

samoistnym w odniesieniu do stosunku przetargowego (podstawowego), a wobec tego treść 
zobowiązania  do  wypłaty  określonej  kwoty  wadium  musi  wynikać  wprost  z  brzmienia 
gwarancji. Sąd Okręgowy w Gdańsku w wyroku z dnia 27.02.2019 w sprawie XII Ga 555/18 
przesądził,  że  gwarant  zobowiązany  będzie  do  wypłaty  sumy  gwarancyjnej  wyłącznie  w 

pr

zypadkach  zaistnienia  zdarzeń  objętych  samą  treścią  gwarancji,  tak  w  granicach  jej 

przedmiotowego jaki i podmiotowego zakresu.  

Sąd  Najwyższy  w  wyroku  z  dnia  7  stycznia  1997  r.  w  sprawie  o  sygn.  akt    I  CKN 

wyraźnie  zaznaczył,  że  istota  gwarancji  przejawiająca  się  w  odrębności  przedmiotu 

zobowiązania  gwaranta  od  długu  głównego,  przesądza,  że  wyłącznie  rozstrzygającym  o 
odpowiedzialności  gwaranta  są  postanowienia  zawarte  w  treści  oświadczenia  (listu 
gwarancyjnego)  skierowanego  do  beneficjenta  gwarancji  (zob.  także  wyrok  Sądu 
Najwyższego  z  21  sierpnia  2014  r.  IV  CSK  683/13).  Skuteczność  wniesienia  wadium  musi 
zatem  pozostać  poza  sferą  domniemań  (tak  KIO  w  wyroku  z  dnia  6  czerwca  2019  r.  w 

sprawie KIO 830/19).   

Nadto,  zwrócił  uwagę,  że  Izba  w  wyroku  z  dnia  30  stycznia  2019  r.  w  sprawie  KIO 

44/19  wyraziła  pogląd,  że  treść  gwarancji  wadialnej  powinna  być  na  tyle  precyzyjna  i 
wyczerpująca, czytelna oraz jasna, by zapewnić, że jej realizacja nie będzie uzależniona od 

wyniku  dokonanej  przez  gwaranta  wykładni,  ponieważ  konieczność  dokonania  takiej 
wykładni nie daje zamawiającemu pewności co do skuteczności wypłaty wadium. Co więcej, 
wobec  jasnej  treści  gwarancji  nie  wolno  stosować  wykładni  celowościowej.  Wykładnia 
oświadczeń  woli  nie  może  służyć  uzupełnieniu  dokumentu  gwarancji  o  elementy,  których 
gwarant  w  niej  nie  zawarł  (por.  także  wyrok  Izby  z  30  listopada  2016  r.,  sygn.  akt  KIO 

Z kolei, w wyroku z dnia 18 września 2017 r. w sprawie KIO 1824/17, Izba wskazała 

także,  że  wątpliwości  co  do  braku  pewności  w  zakresie  zabezpieczenia  roszczeń 
zamawiającego  wynikających  z  prawa  zatrzymania  wadium,  nie  dające  się  usunąć, 
przesądzają  o  braku  skutecznego  zabezpieczenia  ofert  wadium,  a  tym  samym  o 
nieprawidłowości wniesienia wadium. Wadium nie podlega wyjaśnieniu ani uzupełnieniu.  

W  świetle  powyższego  orzecznictwa  Izby  oraz  judykatury,  nie  ulegało  dla 

Odwołującego  wątpliwości,  iż  nieprawidłowość  wadium  wniesionego  w  formie  niepieniężnej 
przez  Wasbud  ma  charakter  fundamentalny,  albowiem  Zamawiający  nie  może  mieć 
absolutnie  żadnej  pewności,  iż  jego  roszczenia  wynikające  z  potencjalnego  prawa  do 
zatrzymania  wadium  są  skutecznie  zabezpieczone.  Tylko  gwarancja  wadialna  wystawiona 
na  beneficjenta  opisanego  w  sposób  wyraźnie  wskazany  w  rozdziale  13  ust.  6  SWZ  daje 
Zamawiającemu  takową  pewność.  Odwołujący,  w  przeciwieństwie  do  WASBUD  przedłożył 
poprawnie sformułowaną gwarancję wadialną.  

Powołał  się  na  art.  226  ust.  1  pkt  14  PZP  zgodnie  z  którym, 

Zamawiający  odrzuca 

ofertę, jeżeli wykonawca nie wniósł wadium, lub wniósł w sposób nieprawidłowy (…).  

W  ocenie  Odwołującego  -  z  przepisu  tego  wynika  jednoznaczny  obowiązek 

odrzu

cenia  oferty  WASBUD  przez  Zamawiającego.  Nieprawidłowe  wniesienie  wadium  nie 

podlega bowiem poprawieniu lub uzupełnieniu. 

Przedmiotowe zaniechanie miało istotny wpływ na wynik postępowania, albowiem, w 

przypadku 

odrzucenia 

oferty 

WASBUD 

ostateczna 

klasyfikacja 

wykonawców 

przedstawiałaby się zupełnie odmiennie.  

Podając  uzasadnienie  do  zarzutu  dotyczącego  naruszenia  art. 

239  ust.  1  PZP 

w 

związku  z  art.  16  pkt  1  i  2  PZP  Odwołujący  zauważył,  że  zgodnie  z  art.  239  ust.  1  PZP, 
Zamawiający  wybiera  najkorzystniejszą  ofertę  na  podstawie  kryteriów  oceny  ofert 
określonych  w  dokumentach  zamówienia.  Oczywistym  jest,  iż  oceniane  powinny  wyłącznie 
oferty, które nie podlegają odrzuceniu.  

Podkreślił,  że  fundamentalnymi  zasadami  udzielania  zamówień  są  zasady  uczciwej 

konkurencji oraz równego traktowania Wykonawców, co wynika wprost z treści art. 16 pkt 1 i 
2 PZP: Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postepowanie o udzielenie zamówienia w 
sposób:  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe  traktowanie 
wykonawców, przejrzysty. Z powyższego przepisu wynika, że w postępowaniu o udzielenie 
zamówienia  publicznego  Zamawiający  ma  obowiązek  równego  traktowania  wszystkich 
Wykonawców.  Zamawiający  nie  jest  uprawniony,  aby  postanowienia  SIWZ  zmieniać,  czy 
interpretować  w  sposób  dowolny  i  nierówny  wobec  pozostałych  wykonawców  na  etapie 

badania i oceny ofert.  

Podsumowując,  Odwołujący  wskazał,  że  jeżeli  Zamawiający  określił  w  rozdziale  13 

ust.  6  SWZ  jasny  i  precyzyjny  wymóg  co  do  wskazania  beneficjenta  wadium  w  formie 
niepieniężnej,  nie  powinien  był  dokonywać  wyboru  oferty  Wasbud,  która  nie  była 
zabezpieczona  w  sposób  prawidłowy.  Oferta  podlegająca  odrzuceniu  nie  powinna  była 
zostać wybrana jako najkorzystniejsza i Zamawiający naruszył przepis ustawy Pzp w sposób 
mogący mieć istotny wpływ na wynik postępowania.  

Pismem  z  dnia  13  stycznia  2023  r.  Zamawiający  udzielił  odpowiedzi  na  odwołanie 

wnosząc o jego oddalenie w całości. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje. 

Na  podstawie  zebranego  w  sprawie  materiału  dowodowego,  a  w  szczególności 

w 

oparciu o treść akt sprawy odwoławczej, w tym treść Specyfikacji Warunków Zamówienia, 

zwanej dalej SWZ, odwołania, złożonego przez Przystępującego wadium w formie gwarancji 

ubezpieczeniowej

,  odpowiedzi  Zamawiającego  na  odwołanie  z  dnia  13  stycznia  2023  r., 

pisma  procesowego 

Odwołującego  z  dnia  15  stycznia  2023  r.,  jak  również  na  podstawie 

złożonych przez strony wyjaśnień Izba postanowiła odwołanie oddalić. 

Odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  wpis  został  przez  Odwołującego 

uiszczony, zatem odwołanie podlegało rozpoznaniu. Izba nie stwierdziła przesłanek do jego 

odrzucenia.  

Po  przeprowadzeniu  postępowania  odwoławczego  Izba  nie  doszukała  się  w 

działaniach  Zamawiającego  naruszenia  przepisów  art.  226  ust.  1  pkt  14  ustawy  Pzp  w 
związku z  art. 16 ust.1 i 2 ustawy Pzp, art. 239 ust.1 ustawy Pzp w związku z  art. 16 ust.1 i 

2 ustawy Pzp.  

Rozpoznając  meritum  przedmiotowej  sprawy  należy  wskazać,  że  podstawowym, 

istotnym zagadnieniem wymagającym rozstrzygnięcia była kwestia oceny czy Przystępujący 
wniósł wadium w sposób nieprawidłowy. 

Według  zapatrywania  Izby  –  przedmiotowe  wadium  w  postaci  gwarancji 

ubezpieczeniowej  wystawionej  na  Miejski  Zarząd  Dróg  w  Opolu  będącym  jednostką 
organizacyjną  Miasta  Opola  należało  uznać  za  prawidłowo  wniesione,  pomimo  informacji  z 
rozdziału 13 ust.6 SWZ o wystawieniu wadium na Miasto Opole. 

W  rozpoznawanej  sprawie  Izba 

reprezentuje  pogląd  odpowiadający  tezie  wyrażonej 

w wyroku 

Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2018 r., w sprawie o sygn. akt IV CSK 86/17, 

gdzie 

wskazano,  że  „…decydujące  znaczenie  dla  określenia  zakresu  zobowiązania 

Gwaranta  ma  całościowa  wykładnia  Gwarancji  (art.  65  k.c.),  w  tym  zwłaszcza  wykładnia 
określonych w niej „warunków” i formalnych przesłanek zapłaty.”. 

Stosownie  do  powołanego  wyżej  art.  65  §  1  kodeksu  cywilnego,  oświadczenie  woli 

należy  tak  tłumaczyć,  jak  tego  wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których  złożone 
zostało,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone  zwyczaje,  zaś  w  myśl  §  2  tego 
przepisu w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli 
opierać się na jej dosłownym brzmieniu. 

Nie podlega kwestii, że Miejski Zarząd Dróg w Opolu jest wykonawcą w rozumieniu 

przepisu  art.7  pkt  30  ustawy  Pzp, 

zgodnie  z  którym  to  przepisem 

wykonawc

ą  jest  osoba 

fizyczna,  osoba  prawna  albo  jednostka  organizacyjna 

nieposiadająca  osobowości  prawnej, 

która  oferuje  na  rynku  wykonanie  robót  budowlanych  lub  obiektu  budowlanego,  dostawę 
produktów lub świadczenie usług lub ubiega się o udzielenie zamówienia, złożyła ofertę lub 
zawarła umowę w sprawie zamówienia publicznego. 

W rozpoznawanej sprawie 

Miejski Zarząd Dróg w Opolu jest 

jednostk

ą organizacyjną 

Miasta Opola 

nieposiadającą osobowości prawnej, działającą jako jednostka budżetowa, co 

potwierdził sam Odwołujący powołując się na postanowienie § 1 Statutu Miejskiego Zarządu 
Dróg  w  Opolu  nadanym  uchwałą  nr  VIII/96/11  Rady  Miasta  Opola  z  dnia  31  marca  2011 
r.(vide: str.3 odwołania). 

Jeżeli  zatem  podmiot  ten  jest  jednostką  organizacyjną  Miasta  Opole  i  działa  on  w 

imieniu i na rzecz miasta, 

co potwierdza między innymi pełnomocnictwo z dnia 1 marca 2019 

r.  wystawione  przez  Prezydenta  Miasta  Opola  dla  Dyrektora 

Miejskiego 

Zarząd  Dróg  w 

Opolu

,  to 

zdaniem  Izby  zasadne  jest  przyjęcie,  że  interes  Zamawiającego  jest  należycie 

zabezpieczony  tj.  w  prz

ypadku  wystąpienia  zdarzeń  opisanych  w  treści  gwarancji 

Zamawiający  będzie  uprawniony  do  podjęcia  działań  w  celu  wypłaty  sumy  gwarancyjnej. 
Sposób  zaś  rozliczenia  pomiędzy  Zamawiającym,  jako  jednostką  organizacyjną  Miasta,  a 
Miastem jest kwestią wtórną dla oceny prawidłowości wniesienia wadium. 

Z powyższych względów, biorąc pod uwagę, że Miasto Opole wyznaczyło Miejskiemu 

Zarządowi  Dróg  w  Opolu  (Zamawiającemu  w  tym  postępowaniu)  samodzielne  zadania 
należące do Miasta, i zważywszy na cel wadium zabezpieczającego ofertę w tym przetargu 

w formie gwarancji ubezpieczeniowej, 

należało przyjąć, że takie zabezpieczenie wystawione 

na  rzecz 

Zamawiającego  zostało  wniesione  w  sposób  prawidłowy  i  nie stanowi  naruszenia 

art.  226  pkt  14  ustawy  Pzp.    Ewentualna 

dystrybucja  pozyskanych  środków  pieniężnych  w 

przypadku podjęcia przez Zamawiającego decyzji o zaspokojeniu swoich roszczeń objętych 
gwarancją    pozostaje  w  sferze  wewnętrznych  rozliczeń  pomiędzy  Miastem  Opole,  a  jego 

jednost

ką organizacyjną.  

Jednocześnie  Izba  podkreśla,  że  zgodnie  z  przywołaną  powyżej  uchwałą  SN, 

oceniając 

prawidłowość 

gwarancji 

ubezpieczeniowej 

należy 

ocenić 

praktykę 

ubezpieczeniową  funkcjonującą  na  rynku.  W  tym  zakresie,  Odwołujący  nie  dowiódł,  że 

dochodzenie 

roszczeń  z  gwarancji  ubezpieczeniowej  przy takim  układzie podmiotowym  nie 

będzie  możliwe,  mając  na  względzie  dotychczasową  praktykę  ubezpieczyciela 
wystawiającego przedmiotową gwarancję wadialną. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisu  art. 

226  ust.1  pkt  1

4  ustawy  Pzp,  zgodnie  z  którym  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli 

wykonawca  nie  wniósł  wadium,  lub  wniósł  w  sposób  nieprawidłowy  lub  nie  utrzymywał 
wadium  nieprzerwanie  do  upływu  terminu  związania  ofertą  lub  złożył  wniosek  o  zwrot 

wadium w 

przypadku, o którym mowa w art. 98 ust. 2 pkt 3, należało uznać za chybiony. 

Jednocześnie,  zarzut  naruszenia  art.  239  ust.1  ustawy  Pzp  –  w  ocenie  Izby  -  jest 

również  bezzasadny,  jako,  że  Zamawiający  dokonał  wyboru  najkorzystniejszej  oferty  na 
podstawie kryteriów oceny ofert określonych w dokumentach zamówienia, a Odwołujący nie 
wykazał, że w grę wchodziły jakieś inne nieznane wykonawcom kryteria oceny ofert. 

W tym stanie rzeczy Izba na podstawie art. 553 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - 

Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2022  r.,  poz.  1710  wraz  ze  zm.),  postanowiła 
oddalić odwołanie.  

O  kosztach  postępowania odwoławczego orzeczono na  podstawie art.  574  i  art.576 

ustawy Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem 
przepisów  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.   w  sprawie 
szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich  rozliczania  oraz 
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz.U. z 2020 r. poz. 2437).

Przewodniczący:………………………… 

…………………………. 

………………………….