Sygn. akt KIO 386/23
WYROK
z dnia 27 lutego 2023 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Anna Osiecka-Baran
Członkowie:
Katarzyna Odrzywolska
Marzena Teresa
Ordysińska
Protokolant:
Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2023
r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 13 lutego 2023 r. przez wykonawcę SKB
Drive-
Tech Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie w postępowaniu prowadzonym przez
zamawiającego Tramwaje Warszawskie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w Warszawie
przy udziale wykonawcy Peter Renz S
półka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Grójcu, zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
Oddala odwołanie.
Kosztami postępowania odwoławczego obciąża wykonawcę SKB Drive-Tech Spółka
Akcyjna z siedzibą w Warszawie i:
zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę SKB
Drive-
Tech Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania,
zasądza od wykonawcy SKB Drive-Tech Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie
na rzecz zamawiającego - Tramwaje Warszawskie Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) tytułem zwrotu kosztów strony poniesionych
w związku z wynagrodzeniem pełnomocnika.
Stosownie do art. 579 i 580 ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 14 dni od
dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej
do
Sądu Okręgowego w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………………….
……………………………………….
……………………………………….
Sygn. akt KIO 386/23
U z a s a d n i e n i e
Tramwaje Warszawskie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Warszawie
, dalej „Zamawiający”, prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia
publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na W
ykonanie napraw głównych przekładni
napędowych typu GGT 292 EOY/589R i GGT 292 EOY/589L w tramwajach typu 128N i
134N.
Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 września
2019 r. -
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.), dalej „ustawa
Pzp” lub „PZP”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym
Unii Europejskiej w dniu 17
października 2022 r. pod numerem 2022/S 200-570321.
W dniu 13 lutego 2023 r. wykonawca SKB Drive-
Tech Spółka Akcyjna z siedzibą w
Warszawie
, dalej „Odwołujący”, wniósł odwołanie, zarzucając Zamawiającemu naruszenie:
1) art. 16 pkt 1 PZP w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r.
— o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1233., dalej „UZNK”) w zw. z art. 15 ust. 1 pkt
1 UZNK w zw. z art. 15c UZNK w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 7 PZP przez przeprowadzenie
postępowania w sposób, który nie zapewnił zachowania zasad uczciwej konkurencji oraz
równego traktowania wykonawców, z uwagi na czyny nieuczciwej konkurencji polegające na
wyeliminowaniu, ograniczeniu lub naruszeniu w inny sposób konkurencji na rynku
właściwym, w szczególności na ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio cen i innych
warunków zakupu lub sprzedaży towarów oraz na utrudnianiu innym wykonawcom dostępu
d
o rynku, w szczególności przez sprzedaż towarów poniżej kosztów ich wytworzenia lub
świadczenia w celu eliminacji innych wykonawców, a w konsekwencji brak odrzucenia oferty
jednego z wykonawców zawierającej rażąco niską cenę i koszt w stosunku do przedmiotu
z
amówienia;
art. 224 ust. 6 PZP w zw. z art. 224 ust. 1 PZP oraz w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 PZP
przez błędne przyjęcie, że wyjaśnienia złożone przez jednego z wykonawców uzasadniają
podaną w ofercie cenę istotnych części składowych, wobec czego nie zachodzą wątpliwości
co
do rażącego zaniżenia cen lub kosztów oraz co do możliwości wykonania zamówienia
zgodnie z wymaganiami określonymi w specyfikacji warunków zamówienia, podczas gdy
wyjaśnienia wykonawcy, którego oferta została przyjęta, nie zawierają analizy kluczowych
aspektów kosztotwórczych związanych z realizacją Zamówienia oraz opierają się one
wyłącznie na ogólnych deklaracjach i oświadczeniach;
art. 224 ust. 2 i 5, PZP w zw. z art. 16 pkt 1 i 2 PZP w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 2 PZP
przez zaniechanie wykluczenia
wykonawcy z postępowania, a w konsekwencji zaniechanie
odrzucenia oferty tegoż wykonawcy, pomimo że nie wykazał spełnienia warunków udziału w
ww. postępowaniu, względnie który w wyniku zamierzonego działania lub rażącego
niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że nie
podlega wykluczeniu, spełnia warunki udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji, co mogło
mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu o
ud
zielenie Zamówienia, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić
wymaganych podmiotowych środków dowodowych;
art. 17 ust. 1 i 2 PZP w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 2, 7 i 8 PZP przez przeprowadzenie
postępowania w sposób niezapewniający najlepszej jakości dostaw lub usług uzasadnionym
charakterem zamówienia oraz uzyskania najlepszych efektów zamówienia, a tym samym
naruszenie zasady legalizmu, co w konsekwencji doprowadziło do zaniechania odrzucenia
oferty wykonawcy zawierającej rażąco niską cenę i koszt w stosunku do przedmiotu
z
amówienia;
które to naruszenia miały istotny wpływ na wynik postępowania, jako że w ich wyniku
dokonano wyboru oferty wykonawcy z naruszeniem przepisów ustawy Pzp, w szczególności
z naruszeniem zasady uczciwej ko
nkurencji oraz zasady przejrzystości postępowania.
Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania w całości i nakazanie Zamawiającemu:
unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; odrzucenia oferty wykonawcy
Peter Renz Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Grójcu, dalej „Peter
Renz
”; powtórzenia czynności badania i oceny ofert z uwzględnieniem rozstrzygnięcia
Krajowej Izby
Odwoławczej w zakresie powyższych żądań.
Do postępowania odwoławczego w ustawowym terminie przystąpił po stronie
Zamawiającego wykonawca Peter Renz Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Grójcu, dalej również „Przystępujący”.
Zamawiający pismem z dnia 23 lutego 2023 r. złożył odpowiedź na odwołanie,
wnosząc o oddalenie odwołania w całości. Pismo procesowe złożył również Przystępujący,
także wnosząc o oddalenie odwołania w całości.
Uwzględniając dokumentację z przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i stanowiska
stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego, złożone w pismach procesowych,
jak też podczas rozprawy, Izba stwierdziła, iż odwołanie zasługuje na oddalenie.
Izba dopuściła w niniejszej sprawie dowody z dokumentacji postępowania,
w szczególności z: protokołu postępowania, ogłoszenia o zamówieniu, specyfikacji
warunków zamówienia, oferty Przystępującego, wyjaśnień złożonych przez Przystępującego
w zakresie rażąco niskiej ceny, informacji o wyborze oferty najkorzystniejszej. Izba wzięła
również pod uwagę stanowiska wyrażone w odwołaniu, odpowiedzi na odwołanie, piśmie
procesowym Przystępującego, a także oświadczenia i stanowiska stron oraz uczestnika
postępowania odwoławczego wyrażone ustnie do protokołu posiedzenia i rozprawy w dniu
24 lutego 2023 r.
Izba nie dopuściła i nie przeprowadziła wnioskowanego przez Odwołującego dowodu
z
zobowiązania Przystępującego do przedłożenia dokumentów potwierdzających należyte
wykonanie wykazywanej usługi, przykładowo poprzez przedłożenie stosownych faktur. Skład
orzekający nie dopuścił i nie przeprowadził również wnioskowanego przez Odwołującego
dowodu z
przesłuchania w charakterze świadków członków zarządu spółki GGT Gmeinder
GetriebeTechnik GmbH
, dalej „GGT”.
Izba uznała, że ww. wnioski dowodowe zostały powołane jedynie dla zwłoki i nie są
niezbędne do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Izba wskazuje również, iż w przypadku
domagania się przekazania przez Przystępującego dowodów w postaci faktur należy
zau
ważyć, że w sytuacji, kiedy Przystępujący zastrzegł, jako tajemnicę swojego
przedsiębiorstwa, dane dotyczące cen, a Odwołujący nie sformułował w treści odwołania
zarzutów, domagając się odtajnienia tych dokumentów - niniejsze żądanie należy uznać za
nieuzasadnione.
Uwzględniając powyższe, Izba ustaliła, co następuje.
Przedmiotem zamówienia jest wykonanie napraw głównych przekładni napędowych
typu GGT 292 EOY/589R i GGT 292 EOY/589L w tramwajach typu 128N i 134N.
Zgodnie z pkt
3.3 Rozdziału I specyfikacji warunków zamówienia, dalej „SWZ”,
p
rzedmiot zamówienia, w tym zakres podstawowy oraz zakres w ramach prawa opcji,
określono szczegółowo w rozdziale II SWZ.
Stosownie do pkt 5.1.2 Rozdziału I SWZ O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się
Wykonaw
cy, którzy spełniają warunki udziału w postępowaniu dotyczące zdolności
technicznej lub zawodowej, tj.
w okresie ostatnich 5 lat (liczonych wstecz od dnia, w którym
upływa termin składania ofert), a jeżeli okres prowadzenia działalności jest krótszy, to w tym
okresie, wykonali należycie naprawy co najmniej 36 przekładni napędowych,
zamontowanych w wózkach tramwajów niskopodłogowych, tj. takich, które spełniają warunek
nieprzekraczania w strefach nad tymi wózkami wysokości podłogi wynoszącej 480 mm
liczonej
od poziomu główki szyny.
Dalej, jak stanowi SWZ:
Zamawiający przed wyborem najkorzystniejszej oferty
wezwie Wykonawcę, którego oferta została najwyżej oceniona, do złożenia w wyznaczonym
terminie, nie krótszym niż 10 dni, aktualnych na dzień złożenia podmiotowych środków
dowodowych potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 124 ustawy Pzp, tj. w
zakresie spełniania warunków udziału w postępowaniu wykazu usług wykonanych w okresie
ostatnich 5 lat (liczonych wstecz od dnia, w którym upływa termin składania ofert), a jeżeli
okres prowadzenia działalności jest krótszy - w tym okresie, wraz z podaniem ich
przedmiotu, dat wykonania i podmiotów, na rzecz których usługi zostały wykonane, oraz
załączeniem dowodów określających czy te usługi zostały wykonane należycie, przy czym
dowodami, o których mowa, są referencje bądź inne dokumenty sporządzone przez podmiot,
na rzecz którego usługi były wykonywane, a jeżeli Wykonawca z przyczyn niezależnych od
niego nie jest w stanie uzyskać tych dokumentów - oświadczenie Wykonawcy; jeżeli
Wykonawca powołuje się na doświadczenie w realizacji usług, wykonywanych wspólnie z
innymi Wykonawcami, wykaz, o którym mowa powyżej, dotyczy usług, w których wykonaniu
Wykonawca ten bezpośrednio uczestniczył.
Izba ustaliła, że Zamawiający nie przewidział w dokumentach zamówienia przesłanki
wykluczenia wykonawcy określonej w art. 109 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp.
Następnie, Izba ustaliła, że jak stanowi pkt 15.2 Rozdziału I SWZ cenę oferty należy
wyliczyć następująco:
15.2.1. w tabeli 1
należy:15.2.1.1. określić cenę jednostkową netto w PLN oraz stawkę
podatku VAT (w %) zgodną z obowiązującymi przepisami za wykonanie naprawy głównej 1
sztuki przekładni, 15.2.1.2. wyliczyć łączną cenę netto w PLN jako iloczyn ceny jednostkowej
netto w
PLN i liczby sztuk oraz wyliczyć łączną cenę brutto w PLN;
15.2.2. w tabeli 2 należy: 15.2.2.1. dla każdej pozycji w tabeli określić cenę jednostkową
netto w PLN oraz stawkę podatku VAT (w %) zgodną z obowiązującymi przepisami, 15.2.2.2.
dla każdej pozycji w tabeli wyliczyć cenę netto w PLN jako iloczyn ceny jednostkowej netto w
PLN i szacowanej liczby sztuk oraz wyliczyć cenę brutto w PLN, 15.2.2.3. wyliczyć łączną
cenę netto w PLN, sumując ceny netto w PLN wszystkich pozycji tabeli oraz wyliczyć łączną
ce
nę brutto w PLN; 15.2.3. nad tabelami należy podać cenę oferty netto i brutto w PLN jako
sumę łącznych cen netto i brutto z tabel 1 i 2.
Zamawiający oszacował wartość zamówienia w dniu 18 maja 2022 r., a następnie
zaktualizował tę wartość w dniu 30 września 2022 r. na kwotę 14 164 522,08 zł.
Zamawiający podał, że zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia kwotę
362,16 zł brutto.
W p
ostępowaniu wpłynęły trzy oferty, które złożyli:
1) JS Fabryka Przekładni sp. z o.o. sp. k. z ceną całkowitą brutto 15 483 680,34 zł oraz ceną
jednostkową za naprawę 1 przekładni w zakresie podstawowym 32 500,00 zł netto.
Odwołujący z ceną całkowitą brutto 14 456 590,98 zł oraz ceną jednostkową za naprawę
1 przekładni w zakresie podstawowym 29 390,00 zł netto.
Przystępujący z ceną całkowitą brutto 9 531 520,28 zł oraz ceną jednostkową za naprawę
1 przekładni w zakresie podstawowym 14 762,03 zł netto.
Średnia arytmetyczna cen wszystkich ofert wyniosła 13 157 263,87 zł brutto.
Natomiast cena całkowita brutto oferty Przystępującego stanowi 54,71% wartości
szacunkowej zamówienia oraz 72,44% średniej arytmetycznej cen wszystkich ofert.
W wyniku wezwania Przystępującego do złożenia podmiotowych środków
dowodowych, Zamawi
ający otrzymał Wykaz usług, w którym wskazano wykonanie napraw
przekładni ZF HSH L 8-175 (pozycja nr 1 Wykazu usług) i FLENDER ASZA 389 (pozycja nr
2 Wykazu usług) na rzecz GGT oraz referencje (zastrzeżone jako tajemnica
przedsiębiorstwa) wystawione przez ten podmiot, w których znajduje się oświadczenie, że
Przystępujący
naprawił
napędy
(przekładnie)
zestawów
kołowych
tramwajów
niskopodłogowych firm Flender, ZF i Voith. Referencje zawierały również oświadczenie, że
przekładnie są zabudowane w wózkach napędowych tramwajów niskopodłogowych, to
znaczy zachowana jest wysokość podłogi do 480 mm nad poziom główki szyny oraz tabelę z
wyszczególnionymi: typami przekładni, ich liczbą oraz klientem, dla którego były realizowane
naprawy
, gdzie prócz tych z Wykazu usług wskazano również przekładnie (80) zrealizowane
dla Zakładów Miejskich Augsburg.
Zamawiający w dniu 9 grudnia 2022 r. wezwał Peter Renz do udzielenia wyjaśnień,
na podstawie art. 224 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy Pzp, w tym złożenia dowodów dotyczących
wyliczenia ceny oferty,
wskazując, że cena istotnej części składowej oferty, tj. cena
jednostkowa za wykonanie
naprawy głównej przekładni w zakresie podstawowym, wydaje
się rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia oraz budzi wątpliwości
Zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu zamówienia zgodnie z
wymaganiami określonymi w SWZ, a dodatkowo cena oferty jest niższa o ponad 30% od
wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług.
W dniu 15 grudnia 2022 r. Peter Renz
przekazał Zamawiającemu odpowiedź w
sprawie wyliczenia ceny oferty.
Następnie, Zamawiający pismem z dnia 29 grudnia 2022 r. wezwał Peter Renz, na
podstawie art. 224 ust. 2 i 3 ustawy Pzp, w celu ustalenia, czy zaoferowana cena istotnej
części składowej oferty, tj. cena jednostkowa za wykonanie naprawy głównej przekładni w
zakresie
podstawowym, nie jest rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia, do
doprecyzowania
złożonych wyjaśnień dotyczących wyliczenia ceny, w szczególności przez
wyszczególnienie kosztów: 1) robocizny, 2) materiałów, 3) transportu.
W dniu 10 stycznia 2023 r. Peter Renz przekazał Zamawiającemu odpowiedź w
sprawie wyliczenia ceny oferty
, podając koszt robocizny, materiałów oraz transportu,
przekazując 6 załączników, których treść oraz samo pismo zastrzegł jako tajemnica
przedsiębiorstwa.
Zamawiający pismem z dnia 27 stycznia 2023 r. poinformował Przystępującego, że
będąc zobowiązanym do analizy skuteczności dokonanego przez wykonawcę zastrzeżenia
dotyczącego zakazu udostępniania informacji, zbadał, czy zastrzeżone informacje
znajdujące się w ww. dokumentach istotnie stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa uznał za
bezskuteczne
zastrzeżenie
informacji
zawartych
w
plikach
Referenzschreiben.pdf (oznaczone w ofercie jako Referencje w oryginale) oraz
Tłumaczenie
referencji.pdf (oznaczone
w ofercie jako Referencje tłumaczone).
Zamawiający uznał również za bezskuteczne zastrzeżenie informacji zawartych w
dodatkowych wyjaśnieniach złożonych w dniu 10 stycznia 2023 r. w zakresie wyliczenia ceny
oferty, z wyjątkiem cen poszczególnych pozycji wskazanych odpowiednio w kolumnach
„Preis je Stück / price per piece” o numerach 1, 3, 5, 10, 20 lub „Cena za sztukę / price per
piece” o numerach 1, 3, 5, 10, 20 załączników nr 1-4 do wyjaśnień oraz dokumentu
potwierdzającego uzyskany rabat, stanowiącego załączniki nr 5 i 6 do wyjaśnień.
Zamawiający w dniu 3 lutego 2023 r. poinformował o wyborze oferty Peter Renz jako
najkorzystniejszej.
Uwzględniając powyższe, Izba zważyła, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba ustaliła, że nie zaszła żadna z przesłanek, o których
stanowi art. 528 ustawy Pzp, skutkujących odrzuceniem odwołania.
W drugiej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu przysługiwało prawo do
skorzystania ze środka ochrony prawnej, gdyż wypełniono materialnoprawną przesłankę
interesu w uzyskaniu zamówienia, określoną w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp, kwalifikowaną
możliwością poniesienia szkody, będącej konsekwencją zaskarżonych w odwołaniu
czynności.
Dalej, Izba, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w
szczególności zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu, doszła do przekonania, iż w
niniejszym postępowaniu nie doszło do naruszenia przez Zamawiającego przepisów ustawy,
które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, a tym samym, na podstawie art. 554 ust. 1 ustawy Pzp, rozpoznawane
odwołanie zasługiwało na oddalenie.
Odwołujący podnosił, że Peter Renz przy udziale GGT Gmeinder GetriebeTechnik
GmbH dopuścił się czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na wyeliminowaniu,
ograniczeniu lub naruszeniu w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, w
szczególności na ustalaniu bezpośrednio lub pośrednio cen i innych warunków zakupu
towarów oraz na utrudnianiu innym wykonawcom dostępu do rynku, w szczególności
poprzez sprzedaż towarów poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich
odsprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych wykonawców. Konsekwencją
powyższego działania wykonawcy, tj. Peter Renz powinno być odrzucenie jego oferty, z
uwagi na zawieranie przez nią rażąco niskiej ceny i kosztów w stosunku do przedmiotu
z
amówienia. Odwołujący stwierdzał także, że Peter Renz ma przewagę nad pozostałymi
oferentami, ponieważ posiada ułatwiony dostęp do oryginalnych części zamówienia. Dlatego
też Zamawiający był zobowiązany do odrzucenia oferty Peter Renz na podstawie art. 226
ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp w zw. z 15c UZNK.
W myśl art. 226 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli została
złożona w warunkach czynu nieuczciwej konkurencji w rozumieniu ustawy o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji. Stosownie do art. 15 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy czynem nieuczciwej
konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez
sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich
odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców. Jak stanowi art.
15c ww. ustawy czynem nieuczciwej konkurencji jest naruszenie zakazu praktyk
ograniczających konkurencję w rozumieniu art. 6 i art. 9 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o
ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2021 r. poz. 275), a także art. 101 i art. 102
Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Aby wykaz
ać zasadność tego zarzutu odwołujący powinien udowodnić, że działanie
przystępującego polegające na zaniżaniu cen jest działaniem celowym, ciągłym, a nie
jednorazowym. Po drugie,
powinien wykazać, że działanie to zostało podjęte z góry
powziętym zamiarem wyeliminowania innych przedsiębiorców z rynku. Wreszcie, powinien
także wykazać wpływ ewentualnego zaniżenia ceny w tym postępowaniu na sytuację na
rynku właściwym. Żadnej z tych okoliczności Odwołujący nawet nie spróbował udowodnić.
Odwołujący nie wykazał również, aby istniało porozumienie między przedsiębiorcami, które
doprowadziło do zakłócenia konkurencji na rynku wewnętrznym.
Jak słusznie wskazała Izba w wyroku z dnia 9 października 2017 r., sygn. akt KIO
Przepis art. 15 ust. 1 pkt 1 ZNKU wymaga, aby określony przedsiębiorca
podejmował szereg działań stwarzających innym uczestnikom obrotu przeszkody w
prowadzeniu działalności gospodarczej (tak bowiem należy tłumaczyć użyte sformułowanie
"utrudnianie”) oraz aby ich celem było wyeliminowanie konkurenta, co z kolei zakłada
działanie z powziętym z góry zamiarem. W konsekwencji za wątpliwe uznać należy jakoby
samo złożenie w określonym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego oferty
tańszej od innego przedsiębiorcy wyczerpywało ww. znamiona. W ocenie Izby, Odwołujący
stawiając zarzut sprzedaży towarów poniżej kosztów ich wytworzenia w żaden sposób nie
udowodnił ustawowych przesłanek, które muszą być spełnione kumulatywnie, tj. nie
udowodnił, że cena oferty jest poniżej kosztów własnych, a złożenie oferty stanowi zakazaną
praktykę utrudniania, mającą na celu eliminację innych przedsiębiorców. Izba w wyroku z
dnia 29 sierpnia 2019 r.
, sygn. akt KIO 1616/19 wskazała, iż „(...) nie wykazano zamiaru
wpływu na pozycję rynkową innych wykonawców przez zaoferowanie ceny dumpingowej.
Teza o zastosowaniu manipulacji cenowej podjętej w celu eliminacji z rynku lokalnego
konkurentów nie została również udowodniona. Jak wynika z oceny wskazanej na wstępie,
samo zaniżenie ceny oferty, jak i niedoszacowanie kosztów poszczególnych części
składowych zamówienia nie jest wystarczające do uznania popełnienia czynu nieuczciwej
konkurencji. W ocenie składu orzekającego w sprawie odwołujący nie wykazał, by zamiarem
wykonawcy oferującego cenę było doprowadzenie w celu uzyskania bardziej korzystnych
warunków wykonywania umowy w sprawie zamówienia publicznego do skutku mającego
znamiona czynu nieuczciwej konkurencji
. Powyższe musi prowadzić do wniosku, iż sama
okoliczność, że Peter Renz jest jedynym autoryzowanym serwisem GGT Gmeinder
GetriebeTechnik GmbH
nie może stanowić podstawy do uznania, iż złożenie przez niego
oferty stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Tym bardziej nie ma możliwości, aby stwierdzić,
że oferta została złożona w celu wyeliminowania konkurencji, albowiem w ocenie Izby,
stanowi jedynie o fakcie utrzymywania
stałej współpracy z GGT i uzyskania rabatu na
przedmiotowe zamówienie, co ma znaczenie dla skalkulowania ceny jednostkowej, a w
konsekwencji ceny całkowitej oferty Przystępującego.
Wobec powyższego zarzut naruszenia art. 16 pkt 1 ustawy Pzp w zw. z art. 3 ust. 1
UZNK w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 1 UZNK w zw. z art. 15c UZNK w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 7
ustawy Pzp
należało uznać za chybiony.
Odnosząc się do zarzutu, że złożone przez Peter Renz wyjaśnienia nie uzasadniają
podanej w ofercie ceny
istotnych części składowych, wobec czego zachodzą wątpliwości co
do rażącego zaniżenia cen lub kosztów oraz co do możliwości wykonania przedmiotu
z
amówienia zgodnie z wymaganiami określonymi w SWZ, a ponadto wyjaśnienia Peter Renz
nie zawierały analizy kluczowych aspektów kosztorysowych związanych z realizacją
z
amówienia i opierały się jedynie na ogólnych deklaracjach i oświadczeniach, należy
wskazać, co następuje.
Zgodnie z art. 534 ust. 1 ustawy Pzp
postępowanie odwoławcze jest postępowaniem
kontradyktoryjnym -
strony i uczestnicy postępowania odwoławczego obowiązani są
wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ciężar
dowodu, zgodnie z art. 6 Kodeksu Cywilnego w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy Pzp spoczywa na
osobie, która z danego faktu wywodzi skutki prawne. Ciężar dowodu rozumieć należy z
jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu (w tym
przypadku Krajowej Izby Odwoławczej), na podstawie wskazanych dowodów, o słuszności
swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku, lub
jego nieskuteczności, zaś tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla strony wynik
postępowania.
Z art. 537 ustawy Pzp
wynika, że w postępowaniu odwoławczym ciężar dowodu, że
oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny, spoczywa na wykonawcy, który złożył ofertę lub na
zamawiającym, jeżeli wykonawca, który złożył ofertę, nie jest uczestnikiem postępowania
odwoławczego. Ustalony w ten sposób ciężar dowodu nie zwalnia jednak odwołującego,
który podnosi okoliczności rażąco niskiej ceny, od obowiązku wykazania i udowodnienia
okoliczności, które czyni podstawą zarzutu rażąco niskiej ceny. Przepis art. 537 pkt 1 ustawy
Pzp
nie może być rozumiany w ten sposób, że odwołujący może poprzestać na samych
twierdzeniach i przerzucić na uczestnika postępowania ciężar dowodowy (wyrok z dnia 29
lutego 2016 r. sygn. akt KIO 198/16, podobnie w wyrokach: z dnia 15 kwietnia 2016 r. sygn.
akt 474/16, z dnia 18 lipca 2016 r. sygn. akt KIO 1170/16, KIO 1172/16, KIO 1173/16).
Izba wskazuje, że zgodnie z art. 555 ustawy Pzp nie może orzekać co do zarzutów,
które nie były zawarte w odwołaniu. Zatem, odwołanie rozpoznaje jedynie w granicach
podniesionych zarzut
ów. Tymczasem Odwołujący w niniejszym stanie faktycznym wskazuje
jedynie, że złożone przez Przystępującego wyjaśnienia są nieprecyzyjne i nienależycie
uzasadnione. Natomiast
w ogóle nie polemizuje z treścią przedłożonych wyjaśnień. W treści
odwołania próżno szukać argumentacji dotyczącej kalkulacji zawartej w wyjaśnieniach
Przystępującego. Pomimo że ciężar dowodu, że oferta nie zawiera ceny rażąco niskiej
spoczywa na wykonawcy, który ją złożył, zgodnie z art. 224 ust. 5 oraz art. 537 pkt 1 ustawy
Pzp, O
dwołujący nie może pozostawać bierny w postępowaniu dowodowym. Postępowanie
odwoławcze jest postępowaniem spornym, a z jego istoty wynika, że spór toczą strony
postępowania i to one mają obowiązek wskazywania dowodów na poparcie twierdzeń, z
których wywodzą określone skutki prawne. To oznacza, że wykonawca kwestionujący ofertę
konkurencyjnego wykonawcy, w tym przypadku co do ceny, nie może poprzestać - jak
wskazuje się w orzecznictwie KIO - na gołosłownym zanegowaniu prawidłowości ceny tej
oferty, bez choćby uprawdopodobnienia własnych twierdzeń czy poparcia ich szczegółowymi
danymi.
Odwołujący w żaden sposób nie wykazał, dlaczego przyjęta przez Przystępującego
cena całkowita czy też cena jednostkowa za naprawę 1 przekładni w zakresie podstawowym
są zaniżone. Nie jest wiadome, na jakich wyliczeniach Odwołujący opiera swoje stanowisko
co do
poziomu zaproponowanych przez Przystępującego cen, a także jakie założenia
zostały przyjęte przy ich kalkulacji. W związku z tym twierdzenia Odwołującego w tym
zakresie należało uznać za gołosłowne. Odwołujący nie przedstawił żadnych wyliczeń
dotyczących kosztów robocizny, materiałów, czy też transportu. Natomiast mimo że
wyjaśnienia Przystępującego w zakresie rażąco niskiej ceny w części zostały zastrzeżone
jako zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa, to ogólnie rzecz ujmując odnoszą się one do
sposobu organizacji pracy przyjętego u tego wykonawcy. Z wyjaśnień tych wynika, że
wszelkie niezbędne koszty były uwzględnione przez wykonawcę przy sporządzaniu oferty.
Przystępujący w wyjaśnieniach przedstawił wysokość kosztów w zakresie robocizny i
liczby roboczogodzin. Ponadto,
określił możliwości zaopatrzeniowe dla części zamiennych
potrzebnych do wykonania zamówienia, poprzez załączenie do wyjaśnień cennika
oryginalnych części zamiennych od producenta przekładni. W wyjaśnieniach poinformował
także, że uzyskał rabat na oryginalne części zamienne (z wyłączeniem łożysk), co
potwierdził, załączając korespondencję elektroniczną między Przystępującym a producentem
przekładni. Wyżej wymieniona korespondencja, jak również cennik części zamiennych
zawierają informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. Dlatego też, jak słusznie
zauważył Zamawiający, Odwołujący nie posiadał pełnej wiedzy na temat przesłanek, które
skłoniły Zamawiającego do uznania, że Przystępujący wykazał, że oferta nie zawiera rażąco
niskiej ceny. Przystępujący zwrócił także uwagę na swoją przewagę na tle konkurencji,
polegającą na bliskiej lokalizacji jego siedziby względem Zamawiającego, co ma wpływ na
możliwości obniżenia kosztów i czasu transportu. Przystępujący wskazał też na zysk, który
osiągnie na poziomie 10%.
Dlatego też Izba uznała, że powyższy zarzut należało oddalić.
Dalej, Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie art. 224 ust. 2 i 5 w zw. z art.
16 pkt 1 i 2 w zw. z art. 226 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp przez zaniechanie wykluczenia
wykonawcy z postępowania, a w konsekwencji zaniechanie odrzucenia oferty tegoż
wykonawc
y, pomimo że nie wykazał on spełnienia warunków udziału w postępowaniu,
względnie który w wyniku zamierzonego działania lub rażącego niedbalstwa wprowadził
zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że nie podlega wykluczeniu, spełnia
warunki udz
iału w postępowaniu lub kryteria selekcji, co mogło mieć istotny wpływ na
decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia, lub
który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić wymaganych podmiotowych
środków dowodowych.
Odwołujący podnosił, że Przystępujący w Wykazie usług przedstawił naprawy
niespełniające wymogu wysokości podłogi nad wózkami. Przekładnie wymienione pod
numerem 1. Wykazu (ZF HSH L 8-
175) mają, wg pisma GGT, pracować w tramwajach
użytkowanych przez operatora Ruhrbahn GmbH, który to operator, zdaniem Odwołującego,
nie użytkuje żadnych tramwajów posiadających 100% niskiej podłogi. Przekładnie
wymienione pod numerem 2. Wykazu (Flender ASZA389 - remonty dla GVB Gera mbH i
HEAG Holding AG Darmstadt) pracują w tramwajach, w których wysokość podłogi nad
wózkiem wynosi, według Odwołującego, 585 mm - od główki szyny.
Odnosząc się do powyższego Izba uznała, że podnoszony zarzut nie mógł zostać
uwzględniony w szczególności z powodu niewykazania jego zasadności. Podkreślić należy,
że Odwołujący nie przedłożył dowodu, który potwierdzałby zasadność jego twierdzeń tj. że
Przystępujący postawionego warunku udziału nie spełnia. Zarzuty odwołującego opierały się
jedynie na gołosłownych oświadczeniach. Podnoszona przez Odwołującego argumentacja
stanowi, zdaniem Izby,
polemikę z dokumentami składanymi przez Przystępującego i
uznanymi za prawidłowe przez Zamawiającego.
Odnosząc się w tym zakresie do ciężaru dowodowego Izba wskazuje, że
niewątpliwym jest, ze wykonawca winien wykazać Zamawiającemu, że postawione warunki
udziału w postępowaniu spełnia. Jednakże w sytuacji, kiedy przedstawione przez
wykonawcę dokumenty dla wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu zostaną
uznane przez zamawiającego i następnie zakwestionowane przez innego wykonawcę, to na
tego wykonawcę w myśl art. 516 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 534 i art. 535 ustawy Pzp oraz art.
6 KC przechodzi ciężar dowodowy wykazania zasadności podnoszonych zarzutów. Sąd
Okręgowy we Wrocławiu w wyroku z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. akt XI Ga 692/17,
jednoznacznie stwierdził, iż Aby Izba mogła oprzeć orzeczenie na złożonych dowodach to
dowody te muszą być pewne i kategoryczne. Zgodnie z art. 552 ust. 1 ustawy Pzp, wydając
wyrok, Izba bierze za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Według art. 534
ust. 1 ustawy Pzp
strony i uczestnicy postępowania odwoławczego są obowiązani
wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne - w tym
wypadku niewątpliwie jest to Odwołujący.
Izba uznała, że wyłączne oświadczenie strony nie może stanowić podstawy uznania
jej zarzutów za skuteczne. Strona winna bowiem przedstawić dowody na poparcie swych
twierdzeń. Odnosząc się do treści art. 6 KC, w zw. art. 8 ust. 1 ustawy Pzp, statuującego
ciężar udowodnienia faktu, podkreślić należy, że powyższe należy rozumieć nie tylko jako
obarczenie strony postępowania obowiązkiem przekonania Izby dowodami o słuszności
swoich twierdzeń, ale także jako nakaz obciążenia jej konsekwencjami poniechania realizacji
tego obowiązku lub jego nieskuteczności. Tą konsekwencją jest zazwyczaj niekorzystny dla
strony wynik postępowania odwoławczego (vide: teza z uzasadnienia wyroku SN z 7
listopada 2007 r. wydanego w sprawie o sygn. akt II CSK 293/07).
Izba stwierdza, że Odwołujący podnosząc przedmiotowe zarzuty nie przytoczył
żadnych wiarygodnych argumentów uzasadniających swoje stanowisko i nie przedstawił
dowodów na ich poparcie. Nadto wskazać należy, że postępowanie odwoławcze służy do
zbadania poprawności czynności i zaniechań Zamawiającego w zakresie wyznaczonym
podniesionymi zarzutami, ocenianymi przez pryzmat wymagań stawianych w postępowaniu
o zamówienie publiczne i z uwzględnieniem instrumentów, jakie zamawiający przewidział w
nim dla zbadania ofert.
Odwołujący podnosił również, że referencje dołączone do pisma z dnia 2 lutego 2023
r. zostały podpisane niezgodnie z reprezentacją GGT Gmeinder GetriebeTechnik GmbH.
Izba podziela prezentowany w
orzecznictwie pogląd, że referencje stanowią
oświadczenie wiedzy, nie zaś oświadczenie woli, a więc mogą być wystawione przez
przedstawiciela zamawiającego, niekoniecznie będącego uprawnionym np. zgodnie z KRS
do podpisywania dokumentów w imieniu podmiotu, który taką referencję wystawił.
Przykładowo, w wyroku o sygn. akt KIO 695/14 Izba wskazała Podpisanie dokumentu
referencji przez osobę nieuprawnioną do reprezentacji AEROEKSPRESS Rosja – co
nie zostało przy tym udowodnione przez Odwołującego – nie mogło w istocie
spowodować odmowy uznania tego pisma, za dowód potwierdzający należyte
wykonanie zamówienia. W tym zakresie należy bowiem odróżnić oświadczenia woli, dla
których skuteczności konieczne jest zachowanie zasad reprezentacji, od oświadczeń
wiedzy. Referencje natomiast to oświadczenie wiedzy podmiotu posiadającego w
dyspozycji informacje z zakresu objętego ich przedmiotem, może je zatem wystawić każdy,
kto ma wystarczający zasób wiedzy pozwalający uznać o należytej jakości wykonanych
robót czy dostaw (por. wyrok KIO z dnia 11 kwietnia 2013 r., sygn. akt KIO ).
Kwestionowany przez Odwołującego dokument został podpisany przez prokurenta
spółki. Izba nie miała podstaw do uznania, by osoba ta nie dysponowała dostateczną
wiedzą dla potwierdzenia należytego wykonania przedmiotu umowy. Odwołujący
bynajmniej nie przedstawił dowodów na wykazanie przedmiotowej okoliczności. Wobec
powyższego bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje przedstawiony przez
Odwołującego dowód w postaci odpisu z rejestru dla GGT Gmeinder GetriebeTechnik
GmbH
. Okoliczność ta nie jest między stronami sporna, a ponadto nie przesądza ona
o nieuprawnionym wystawieniu referencji.
Odnosząc się zaś do zarzutu, że Przystępujący w wyniku zamierzonego działania lub
rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że
nie podlega wykluczeniu, spełnia warunki udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji, co
mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez Zamawiającego w postępowaniu o
udzielenie z
amówienia, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić
wymaganych podmiotowych środków dowodowych, należy wskazać, że nie potwierdził się
on.
Zgodnie z art. 109 ust. 1 pkt 8) ustawy Pzp z postępowania o udzielenie zamówienia
zamawiający może wykluczyć wykonawcę, który w wyniku zamierzonego działania lub
rażącego niedbalstwa wprowadził zamawiającego w błąd przy przedstawianiu informacji, że
nie podlega wykluczeniu, spełnia warunki udziału w postępowaniu lub kryteria selekcji, co
mogło mieć istotny wpływ na decyzje podejmowane przez zamawiającego w postępowaniu o
udzielenie zamówienia, lub który zataił te informacje lub nie jest w stanie przedstawić
wymaganych podmiotowych środków dowodowych.
Należy wskazać, że przesłanki wykluczenia wykonawcy wynikające z art. 109 ust. 1
ustawy Pzp są fakultatywnymi przesłankami wykluczenia. Na powyższe wskazuje użyty
przez ustawodawcę zwrot „może”. Obowiązek wykluczenia wykonawcy z powodu zaistnienia
fakultatywnych przesłanek wykluczenia pojawia się wyłącznie wtedy, gdy zamawiający w
danym postępowaniu zdecyduje się na ich wprowadzenie. O tym, w jaki sposób taka decyzja
ma zostać wyrażona w postępowaniu decyduje art. 109 ust. 2 ustawy Pzp, zgodnie z którym
jeżeli zamawiający przewiduje wykluczenie wykonawcy na podstawie ust. 1, wskazuje
podstawy wykluczenia w ogłoszeniu o zamówieniu lub dokumentach zamówienia.
Izba stwierdziła, że w przedmiotowej sprawie wymóg wynikający z art. 109 ust. 2
ustawy Pzp nie został przez Zamawiającego spełniony wobec przesłanki z art. 109 ust. 1 pkt
ustawy Pzp, gdyż Zamawiający zastrzegł w postępowaniu jedynie następującą
fakultatywn
ą przesłankę wykluczenia: art. 109 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp. Powyższe podstawy
wykluczenia z postępowania zostały wskazane zarówno w ogłoszeniu o zamówieniu w pkt
III.1.3)
, jak również w SWZ w Rozdziale 1 pkt 6.1.2. W treści dokumentów zamówienia
próżno szukać wzmianki o przesłance wykluczenia z postępowania z art. 109 ust. 1 pkt 8
ustawy Pzp.
Podkreślenia wymaga, że analizowane postępowanie zamawiający prowadzi w trybie
przetargu nieograniczonego
. Zgodnie z przepisami regulującymi ten tryb, podstawy
wykluczenia wykonawcy z udziału w postępowaniu musiały być określone zarówno w
ogłoszeniu o zamówieniu, jak i w specyfikacji warunków zamówienia. Zgodnie bowiem z art.
134 ust
. 2 pkt 1 ustawy Pzp, specyfikacja warunków zamówienia zawiera podstawy
wykluczenia, o których mowa w art. 109 ust. 1, jeżeli zamawiający je przewiduje. Ponadto,
zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy Pzp w przypadku zamówień których szacunkowa wartość
przekracza progi unijne
określone w art. 3 ustawy Pzp, Zamawiający przygotowuje
ogłoszenia zgodnie z wzorami standardowych formularzy, określonymi w rozporządzeniu
wykonawczym Komisji (UE) 2015/1986 z dnia 11 listopada 2015 r. ustanawiającym
standardowe formularze d
o publikacji ogłoszeń w dziedzinie zamówień publicznych i
uchylającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 842/2011 (Dz.Urz. UE L 296 z
12.11.2015, str. 1, z późn. zm.12)), gdzie również winien zamieścić informację o
przewidzianych fakultatywnych przesłankach wykluczenia wykonawcy z postępowania.
Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest to, że Zamawiający nie miał prawa w tym
postępowaniu badać spełniania przez Przystępującego podstawy wykluczenia z art. 109 ust.
1 pkt 8 ustawy Pzp. W tej sytuacji
okoliczność, czy Przestępujący złożył prawdziwe czy
fałszywe oświadczenie o spełnieniu warunków udziału w postępowaniu okazało się być
pozbawione jakiejkolwiek doniosłości prawnej. Zatem, oświadczenie Przystępującego o
spełnieniu warunków udziału w postępowaniu nie mogło mieć jakiegokolwiek wpływu na
decyzje podejmowane przez zamawiającego, gdyż dotyczyło niezastrzeżonej w tym
postępowaniu fakultatywnej podstawy wykluczenia, której Zamawiający nie miał prawa
badać.
Skoro Zamawiający nie przewidział wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 109
ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp przed upływem terminu składania ofert, to konsekwentnie nie może
tego zrobić po upływie terminu składania ofert. Wobec powyższego Izba stwierdziła, że
Zamawiający nie naruszył wskazywanego przez Odwołującego art. 109 ust. 1 pkt 8 ustawy
Pzp.
W
ocenie Izby, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, zasadnym jest też
przedstawienie uwag odnoszących się do wymogów formalnych odwołania, określonych
przepisami ustawy Pzp. Izba wskazuje, że stosownie do treści art. 516 ust. 1 ustawy Pzp
odwołanie powinno wskazywać czynność lub zaniechanie czynności zamawiającego, której
zarzuca się niezgodność z przepisami ustawy, zawierać zwięzłe przedstawienie zarzutów,
określać żądanie oraz wskazywać okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające wniesienie
odwołania. Tym samym należy podkreślić, że właśnie określone w ww. przepisie wymogi
konstrukcyjne odwołania przesądzają, że treść zarzutu nie jest ograniczona wyłącznie do
twierdzeń zawartych we wstępnej części odwołania (petitum), a dotyczy również okoliczności
faktycznych zawartych w sformułowanej przez odwołującego argumentacji. Biorąc pod
uwagę powyższe, Izba wskazuje, że w zakresie zarzutu naruszenia art. 17 ust. 1 i 2 ustawy
Pzp
Odwołujący ograniczył się do przywołania ww. przepisu jedynie w petitum odwołania.
Pozostałe zarzuty odwołania Izba uznała za niezasadne stwierdzając, iż zamawiający
prawidłowo dokonał czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, a postępowanie prowadzone
j
est z zachowaniem zasad wynikających z przepisu art. 16 ustawy Pzp.
Biorąc pod uwagę powyższe, orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do wyniku sprawy
na podstawie art. 575 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy rozporządzenia Prezesa Rady
Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów kosztów
postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od
odwołania
(Dz. U. z 2020 r. poz. 2437).
Przewodniczący: ……………………………………….
……………………………………….
……………………………………….