KIO 496/23 WYROK dnia 9 marca 2023 r.

Sygn. akt KIO 496/23 

WYROK 

z dnia 9 marca 2023 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: 

Piotr Cegłowski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  7  marca  2023  r. 

w  Warszawie  odwołania  wniesionego 

do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 22 lutego 2023 r. 

przez 

wykonawcę:  Przedsiębiorstwo  Handlowo-Usługowe  ZIMEX  H.  Z.,  Leszcze 

[„Odwołujący”] 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Ciągnik komunalny o mocy do 120 

KM (nr DM.252.2.2023) 

prowadzonym  przez  zamawiającego:  Zarząd  Dróg  Powiatowych  w  Pasłęku 

[„Zamawiający”] 

przy  udziale  wykonawcy:  AGROMEX  K. 

sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Kurzętnikach  – 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  odwoławczego  obciąża  Odwołującego  i  zalicza  w  poczet 

tych kosztów kwotę 7500 zł 00 gr (słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) 

uiszczoną przez niego tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  579  i  580  ustawy  z  dnia  11  września  2019  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z  U. z 2022 r. poz. 1710 ze zm.) na niniejszy wyrok 

– w terminie 14 

dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do  Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Sygn. akt KIO 496/23 

U z a s a d n i e n i e 

Zarząd  Dróg  Powiatowych w  Pasłęku  {dalej: „Zamawiający”}  prowadzi  na  podstawie 

u

stawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z U. z 2022 r. 

poz.  1710  ze  zm.)  {dalej 

również:  „ustawa  pzp”,  „ustawa  Pzp”,  „pzp”  lub   „Pzp)  w  trybie 

podstawowym 

postępowanie o udzielenie zamówienia na dostawy pn. Ciągnik komunalny o  

mocy do 120 KM (nr DM.252.2.2023). 

Ogłoszenie o tym zamówieniu 12 stycznia 2023 r. zostało zamieszczone w Biuletynie 

Zamówień Publicznych pod nr 00026577. 

Wartość tego zamówienia jest poniżej progów unijnych. 

22  lutego  2023 

r.  Zamawiający  zawiadomił  drogą  elektroniczną  o  wyborze  jako 

najkorzystniejszej oferty złożonej przez AGROMEX K. sp. z o.o. z siedzibą w  Kurzętnikach 

{dalej:  „Agromex”  lub  „Przystępujący”}  oraz  o  odrzuceniu  oferty  złożonej  przez 

Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe ZIMEX H. Z. w Leszczach {dalej: „Zimex”}. 

22 lutego 2023 r Zimex {dalej 

również: „Odwołujący”} wniósł do Prezesa Krajowej Izby 

Odwo

ławczej odwołanie od powyższych czynności Zamawiającego. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów ustawy pzp: 

1.  Art.  226  ust.  1  pkt  5 

–  przez  wadliwe  odrzucenie  oferty  Zimexu,  choć  jej  przedmiotem 

jest ciągnik o parametrach zgodnych z SWZ, na skutek błędnego uznania, że oferta ta 

jest niezgodna z warunkami 

zamówienia. 

2.  Art. 16 

– przez naruszenie zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania polegające 

na  zmianie zasad  oceny  ofert  w trakcie postępowania,  ocenie oferty  Zimexu  w sposób 

dyskryminujący,  z  pominięciem  parametrów  określonych  w  SWZ  oraz  podważeniu 

wiarygodności  oświadczenia  co  do  parametrów  pompy  hydraulicznej  oferowanego 

ciągnika, pomimo braku dowodów w tym zakresie. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Unieważnienia odrzucenia oferty Zimexu. 

3.  Ponownej oceny ofert 

z uwzględnieniem oferty Zimexu. 

W ramach uzasadnienia powyższe zarzuty zostały sprecyzowane przez powołanie się 

na następujące okoliczności. 

{okoliczności faktyczne} 

Brzmienie 

postanowień SWZ: 

Sygn. akt KIO 496/23 

Opis przedmiotu zamówienia: 

Zamówienie  obejmuje  sprzedaż  i  dostarczenie  1  szt.  nowego  ciągnika  rolniczego, 

spełniającego  warunki  dopuszczenia do ruchu  drogowego o  niżej  określonych parametrach 

technicznych: 

rok  produkcji  nie  starszy  niż  z  2022  r. 

  fabrycznie  nowy,  bez  przebiegu 

eksploatacyjnego 

silnik  wysokoprężny,  turbodoładowany  o  pojemności  skokowej  min.  3 

500  cm3  i  mocy  min.  110  KM. 

napęd  na  cztery  koła  (4WD), 

skrzynia  biegów 

mechaniczna,  prędkość maksymalna  40  km/h, 

  biegi  pe

łzające 

ilość wyjść  hydrauliki  – 

min.  6  gniazd, 

zbiornik  paliwa  min.  100  l, 

pompa  hydrauliczna  o  wydajności  min.  60 

l/min., 

 kabina z  

klimatyzacją, homologacja na dwie osoby, 

fotel operatora wyposażony 

w  pas  bezpieczeństwa,  na  zawieszeniu  pneumatycznym, 

  radio, 

żółta  lampa 

ostrzegawcza, [r

ozdział IV pkt 4.3 lit. a)]. 

Oferta musi zawierać następujące oświadczenia i dokumenty: 

wypełniony formularz ofertowy 

2)  aktualne 

na  dzień  składania  ofert  oświadczenie  o  niepodleganiu  wykluczeniu  z  

postępowania i spełnianiu warunków udziału w postępowaniu – załącznik nr 2 do SWZ 

zobowiązanie innego podmiotu, o którym mowa w Rozdziale XIV pkt. 14.3 SWZ (jeżeli 

dotyczy) 

4)  Parametry techniczne 

– załącznik nr 4 do SWZ 

(…) [rozdział XVI pkt 16.16 SWZ]. 

Oferta  Zimexu 

zawierała  załącznik  nr  4,  w  którym  zaoferowano  ciągnik  rolniczy 

Farmtrac 9120 DTV, rok produkcji 2022, 

o wydajności pompy hydraulicznej na poziomie 79 

l/min. 

Na 

odrębne wezwanie Zamawiającego Zimex przedłożył ponadto  

•  oświadczenie  z  9.02.2023  r.,  w  którym  potwierdził  wydajność  pompy  na  poziomie 

większym niż wymagane 60 l/min; 

•  pismo  Farmtrac  Tractors  Europe  sp.  z  o.o.  z  9.02.2023  r.,  w  którym  producent 

zaoferowanego  ciągnika  potwierdził  wydajność  pompy  na  poziomie  większym  niż 

wymagane  60  l/min  [

Ciągnik  Farmtrac  9120  DT  V  posiada  pompę  zębatą  podwójną, 

która stanowi jedną integralną część, składającą się z dwóch sekcji tłoczących. Łączna 

ich  wartość  jaką  deklarujemy  jako  producent  nie  może  być  mniejsza  niż  79  L/min. 

Zaoferowany ciągnik model Farmtrac 9120 DT V spełnia parametry techniczne opisane 

w  

Państwa postępowaniu]. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  Zimexu  na  podstawie  art.  226  ust.1  pkt  5  ustawy  pzp, 

podważając  wiarygodność  powyższych  oświadczeń  w  oparciu  o  stronę  internetową  tegoż 

Sygn. akt KIO 496/23 

p

roducenta, z której wynika, że oferowany ciągnik Farmtrac 9120 DT V wyposażony jest w  

pompę hydrauliczną o wydajności 55 l/min. 

Producent ten 

zamieścił na swojej stronie internetowej następujące zastrzeżenie:  

Wszelkie informacje podane w tej specyfikacji, w szczególności zaprezentowane fotografie, 

wykresy,  specyfikacje,  opisy,  rysunki  lub  parametry  techniczne  nie  stanowią  oferty  w  

rozumieniu Kodeksu cywilnego.  

W  wypadku  sprzedaży  konsumenckiej  w  rozumieniu  Ustawy  z  dnia  27  lipca  2002  r.  o  

szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (dalej 

zwane: Ustawą), zawarte tu informacje nie stanowią zapewnienia w rozumieniu art. 4 ust. 3 

Ustawy, jak również nie stanowią opisu towaru w rozumieniu art. 4 ust. 2 Ustawy. Wiążące 

ustalenie  ceny,  wyposażenia  i  specyfikacji  pojazdu  następuje  w  umowie  jego  sprzedaży,  a 

określenie parametrów technicznych zawiera świadectwo odpowiednie homologacji. 

{okoliczności prawne} 

Zarówno  Zamawiający  jak  i  Wykonawca  są  związani  treścią  specyfikacji  warunków 

zamówienia, która po terminie składania ofert nie może być zmieniana, natomiast powstałe 

wątpliwości  w  zakresie  interpretacji  jej  postanowień,  w  tym  zawierających  określenie 

warunków  udziału  w  postepowaniu,  nie  mogą  być  rozstrzygane  na  niekorzyść  wykonawcy, 

bowiem  to  Zamawiający  jej  autorem  tego  dokumentu  i  to  jego  obciążają  ewentualne 

negatywne konsekwencje braku jednoznaczności postanowień SWZ [z uzasadnienia wyroku 

Izby z 12.04.2022 r. sygn. akt KIO 845/22; podobnie w uzasadnieniu wyroku z 14.01.2022 r. 

sygn. akt KIO 3787/21]. 

{subsumpcja} 

W  tych okolicznościach Odwołujący zarzucił  Zamawiającemu naruszenie przepisów, 

jak  na  wstępie  odwołania,  wywodząc,  że  decyzja  Zamawiającego  o  odrzuceniu  oferty  na  

podstawie strony internetowej p

roducenta ciągników, która co do zasady ma charakter raczej 

poglądowy  niż  dowodowy,  w  świetle  oświadczenia  producenta  wyjaśniającego  rodzaj 

zastosowanej pompy jest wadliwa. 

Z

amawiający nie określił bowiem w SWZ, jakiego rodzaju pompy wymaga – czy ma to 

być  pompa  składająca  się  z  jednej  czy  z  dwóch  sekcji  tłoczących,  co  oznacza,  że  winien 

uznać za zgodne z SWZ oba rodzaje pomp. 

Zamawiający wymagał w SWZ ogólnie, aby pompa hydrauliczna posiadała wydajność 

minimum  60l/min, 

nie  wskazując  przy  tym,  jaka  ma  być  minimalna  wydajność  pompy 

podwójnej,  odrębnie  dla  sekcji  pompy  odpowiadającej  za  pracę  hydrauliki  siłowej 

obsługującej  pracę  narzędzi  i  dla  sekcji  odpowiadającej  za  pracę  wspomagania  układu 

kierowniczego. 

Sygn. akt KIO 496/23 

Ani  na  stronie  internetowej, 

ani  w  piśmie  z  9.02.2023  r.  producent  Farmtrac  nie 

okre

ślił, jak kształtuje się wydajność pompy w poszczególnych sekcjach. Nie uczynił również 

tego Odwołujący w swojej ofercie. 

Nie  wiadomo  zatem, 

jak Zamawiający, nie mając żadnych szczegółowych informacji 

w tym zakresie, 

ustalił, że Odwołujący zaoferował ciągnik wyposażony w pompę podwójną o  

wydajności dla jednej sekcji 55 l/min, a dla drugiej 24 l/min. 

Przy  czym  dopiero  z  informacji  o  odrzuceniu  oferty 

można  było  dowiedzieć  się,  że  

intencją  Zamawiającego  (nieodzwierciedloną  w  SWZ)  było,  aby  w  przypadku  zaoferowania 

pompy  składającej  się  z  dwóch  sekcji  tłoczących  minimalna  wydajność  pompy  60  l/min 

odnosi

ła się do sekcji pompy odpowiadającej za pracę hydrauliki siłowej obsługującej pracę 

narzędzi. 

Zamawiający w odpowiedzi na odwołanie z 3 marca 2023 r. wniósł o jego oddalenie, 

następująco uzasadniając zajęcie takiego stanowiska. 

Powodem  odrzucenia  oferty  jest  niespełnienie  jednego  z  parametrów  technicznych, 

określającego  minimalną  wydajność  pompy  hydraulicznej  na  poziomie  60  l/  min. 

Zamawiający miał przy tym również na uwadze obowiązek równego traktowania wszystkich 

uczestników postępowania. 

W  konstrukcji  układu  hydraulicznego  ciągników stosowane  są  rozwiązania z  dwoma 

oddzielnymi pompami, gdzie jedna z nich odpowiada za pracę hydrauliki siłowej, a druga za  

wspomaganie  kierownicy  lub  z  jedną  pompą  dwusekcyjną,  gdzie  za  pracę  każdego  z  tych 

układów  odpowiadają  poszczególne  sekcje.  Zamawiający  nie  narzucał  określonego 

rozwiązania. 

Wymagany  parametr  jest  bardzo  istotny  dla  optymalnego  wykorzystania 

zamawianego ciągnika, gdyż przesądza o efektywności pracy osprzętu użytkowego. Dlatego 

też większość producentów ciągników rolniczych w swoich materiałach reklamowych podaje 

ten parametr, 

jako jeden z podstawowych, który jest przez kupujących brany pod uwagę. 

Równocześnie prawie żaden producent nie podaje wydajności pompy wspomagania 

układu  kierowniczego,  gdyż  bez  tego  układu  jazda  ciągnikiem  byłaby  niemożliwa. 

Zamawiający  nie  określił  wydajności  pompy  (sekcji  pompy)  odpowiadającej  za  pracę 

wspo

magania  układu  kierowniczego,  gdyż  przyjął  założenie,  że  jest  ona  dostosowana  do  

indywidualnych  cech  konstrukcyjnych  każdego  ciągnika  i  gwarantuje  prawidłowe  warunki 

pracy operatora. 

Jeżeli  któryś  z  Wykonawców  miał  wątpliwości,  który  parametr  podać  (wydajność 

pompy  hydrauliki  siłowej  czy  wydajność  pompy  wspomagania  kierownicy),  powinien  na 

Sygn. akt KIO 496/23 

etapie  postępowania  wystąpić  do  Zamawiającego  z  pytaniem  lub  podać  oddzielnie 

wydajności  obu  pomp.  Natomiast  na  pewno  nie  powinien  sumować  ich  wydajności  i  taką 

wartość  wpisywać  do   oferty,  ponieważ  każda  z  pomp  niezależnych  lub  każda  sekcja  w 

pompach  dwusekcyjnych  zasila  różne  układy  ciągnika,  odpowiedzialne  za  niezależne  od 

siebie obszary działania (hydraulika siłowa lub wspomaganie kierownicy). 

W  toku  badania  ofert  Zam

awiający  zauważył,  że  podana  przez  Zimex  wydajność 

pompy  hydraulicznej, 

wynosząca  79  l/min,  rażąco  odbiega  od  wartości  tego  parametru 

podanej  na  oficjalne  stronie  producenta  ciągnika  Farmtrac  9120  DT  V,  Farmtrac  Tractors 

Europe  sp.  z  o.o.,  gdzie  wynosi  ona  55  l/min.  Po  sprawdzeniu  danych  technicznych 

wszystkich opisanych na tej stronie 

modeli ciągników o mocy od 50 do 122 KM okazało się, 

że  w  żadnym  z  nich  nie  są  montowane  pompy  o  deklarowanej  wydajności  większej  niż  55 

l/min. 

W  związku  z  tym  pismem  z  8.02.2023  r.  Zamawiający  wezwał  Zimex  do  złożenia 

wyjaśnień.  W  odpowiedzi  Zimex  złożył  dwa  oświadczenia  z  9.02.2023  r.  Z  oświadczenia 

Zimexu 

wynika  jedynie,  że  wydatek  pompy  jest  większy  niż  60  l/min,  natomiast  producent 

potwierdza,  że  ciągnik  posiada  pompę  dwusekcyjną,  której  łączna  wydajność  obu  sekcji 

tłoczących wynosi nie mniej niż 79 l/min. 

Skoro 

całkowita wydajność pompy dwusekcyjnej wynosi 79 l/min, różnica wydajności 

wynosząca 24 l/min dotyczy drugiej sekcji. Zamawiający założył równocześnie, że sekcja o  

większej wydajności zasila hydraulikę siłową, a sekcja o mniejszej wydajności wspomaganie 

układu kierowniczego,  gdyż zgodnie z  deklaracjami innych  producentów  ciągników  obsługa 

hydrauliki siłowej wymaga większej wydajności pompy niż obsługa wspomagania kierownicy. 

Odwołujący  nie  przedstawił  jednoznacznych  i  wiarygodnych  informacji  na  temat 

rzeczywistej  minimalnej  wydajności  sekcji  pompy  zasilającej  układ  hydrauliki  siłowej.  Oparł 

się  na  oświadczeniu  producenta  ciągnika,  w  którym  w  ogóle  nie  zostaje  podany  ten 

parametr. Trudno się temu dziwić, gdyż każda inna deklaracja niż 55 l /min byłaby sprzeczna 

z  wartością  podaną  w  danych technicznych  na oficjalnej  stronie  producenta. Gdyby  pompa 

hydrauliczna  stosowana  do  ciągników  Farmtrac  miała  większą  wydajność,  ze  względów 

marketingowych fakt ten na pewno byłby uwidoczniony przez producenta. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę. 

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 528 ustawy 

pzp i nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Sygn. akt KIO 496/23 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia 

odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego  sprawa  została  skierowana  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Zamawiający  podtrzymał  dotychczasowe  stanowisko,  natomiast  Odwołujący  zajął 

stanowisko, 

jak piśmie procesowym z 6 marca 2023 r. W imieniu Przystępującego nikt się nie 

stawił. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy, 

jak 

również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  wyrażone  ustnie  na 

rozprawie i odnotow

ane w protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Z  art.  505  ust.  1 

pzp  wynika,  że  legitymacja  do  wniesienia  odwołania  przysługuje 

wykonawcy,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. 

W  ocenie 

Izby  Odwołujący,  który  złożył  ofertę  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez 

Zamawiającego,  wykazał,  że  ma  taki  interes,  a  ponadto,  że  w  związku  z  objętym 

zarzutami  odrzucenia  odrzuceniem  jego  oferty 

może  ponieść  szkodę,  gdyż  w  przeciwnym 

razie mógłby liczyć na uzyskanie przedmiotowego zamówienia. 

Izba ustaliła następujące okoliczności jako istotne: 

Brzmienie opisu przedmiotu zamówienia zawartego w rozdziale IV pkt 4.3 lit. a) SWZ 

zostało adekwatnie przytoczone w odwołaniu, więc nie ma potrzeby jego powtarzania. 

Odnośnie wymaganego zakresu sprecyzowania treści oferty – jak to wynika z również 

adekwatnie  przytoczonego  w 

odwołaniu postanowienia – w rozdziale XVI pkt 16.16 ppkt 4) 

SWZ 

odesłano do załącznika nr 4 do SWZ pn. „Parametry techniczne”. 

Dodać  należy,  że  załącznik  ten  zawiera  tabelę,  w  której  ponownie  wyszczególniono 

parametry  opisu  przedmiotu  zamówienia,  jednocześnie  pozostawiając  miejsce  na  wpisanie 

parametrów oferowanego ciągnika rolniczego {dalej również: „ciągnik”, „traktor” lub „pojazd”}, 

który  należało  wpierw  sprecyzować  przez  podanie  marki  i  modelu.  Ponadto  z  dopisku 

zamieszczonego 

pod  tabelą  wynika  zażądanie  złożenia  zdjęć  oferowanego  ciągnika,  co  

wskazuje,  że  przedmiotem  oferty  mógł  być  tylko  pojazd  seryjnie  produkowany,  a  nie  taki, 

który zostanie dopiero dostosowany na potrzeby tego zamówienia. 

Zamawiający,  poza  zażądaniem  tych  zdjęć  –  jak  należy  przyjąć,  właśnie  w  celu 

wykazania,  że  oferowany  model  ciągnika  już  istnieje  –  nie  zażądał  innych  przedmiotowych 

środków  dowodowych  na  potwierdzenie  spełniania  wszystkich  czy  choćby  niektórych 

Sygn. akt KIO 496/23 

parametrów  opisu  przedmiotu  zamówienia,  a  tym  samym  udowodnienia  prawdziwości 

oświadczenia woli wykonawcy wynikającego z wypełnionego załącznika nr 4 do SWZ. 

Jednocześnie ponieważ spośród fakultatywnych podstaw wykluczenia z art. 109 ust. 

1 ustawy pzp Zamawiający przewidział tylko tę z pkt 4 [patrz pkt 12.1 rozdziału XII SWZ], w 

razie ewentualnego stwierdzenia, że zadeklarowane przez wykonawcę w ofercie parametry 

oferowanego ciągnika nie odpowiadają rzeczywistemu stanowi rzeczy, konsekwencją mogło 

być  wyłącznie  odrzucenie  oferty  na  podstawie  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp  jako 

niezgodnej z warunkami zamówienia. 

Lapidarny  opis 

przedmiotu  zamówienia  sprowadza  się  do  dwunastu  cech  stricte  

technicznych 

(czyli  nie  biorąc  pod  uwagę  roku  produkcji  i  cechy  fabrycznej  nowości),  więc 

oczywiste jest

, że są to parametry najistotniejsze – obiektywnie traktora jako takiego lub  co 

najmniej dla 

zaspokojenia potrzeb Zamawiającego. Spośród tych parametrów dwa odnoszą 

się  do  –  jak  to  skrótowo  określono  –  „hydrauliki”:  po  pierwsze  –  ma  ona  mieć co   najmniej 

sześć wyjść (gniazd), po drugie – wydajność jej pompy wynosić ma co najmniej 60 l/min. 

J

ak  podkreślał  Zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  i  na  rozprawie,  parametry 

układu  hydrauliki  siłowej  zasilającego  m.in.  osprzęt  zewnętrzny  mają  kluczowe  znaczenie 

dla 

każdego  użytkownika  traktora.  W  przeciwieństwie  do  hydraulicznego  wspomagania 

układu  kierowniczego,  w  które  współczesne  traktory  są  wyposażane  standardowo,  a 

jedn

ocześnie nie ma ani potrzeby, ani zwyczaju określania jego parametrów, w tym siły jego 

działania,  gdyż zakłada  się,  że  producent  dobrał  je  tak,  aby  możliwe  było  sprawne 

kierowanie pojazdem. 

P

onieważ układ hydrauliki siłowej i układ kierowniczy służą odrębnym funkcjom, sumowanie 

ich wydajności nie ma żadnego praktycznego znaczenia. 

Paradoksalnie  potwierdzają  to  nie  tylko  dowody  zgłoszone  przez  Zamawiającego 

[oznaczone  w  aktach  sprawy  i  protokole  rozprawy 

literą  „Z”  z  kolejnym  nr],  ale  i  przez 

Odwołującego [oznaczone w aktach sprawy i protokole rozprawy literą „O” z kolejnym nr]. 

Jak  wynika  z  wyciągów  z  trzech  różnych  SWZ  na  dostawę traktora,  przy  znaczenie 

bardziej  rozbudowanym  opisie 

przedmiotu  zamówienia,  w  każdej  z  nich  została  określona 

min

imalna  wydajność  hydrauliki  siłowej  oraz  minimalna  liczba  gniazd  do  podłączania 

dodatkowego 

osprzętu  [O1-O3],  a  w  dwóch  z  nich  co  prawda  wymieniono  również 

wspomaganie  układu  kierowniczego,  ale  bez  określania  dla  niego  jakichkolwiek 

szczegółowych parametrów [O1, O2]. 

Podobnie  w  ramach  specyfikacji  technicznych  udostępnianych  przez  producentów 

traktorów zawsze podawane są parametry układu hydrauliki siłowej, w tym jego wydajność i  

liczba  wyprowadzonych 

złącz  (gniazd)  [Z1-Z7,  O5,  O7-O9],  a  co  prawda  w  ramach  pełniej 

Sygn. akt KIO 496/23 

specyfikacji 

wymienia  się  wspomaganie  układu  kierowniczego  [Z1-Z3],  ale  już  wyjątkowo 

podaje się wydajność pompy hydraulicznej wspomagania układu kierowniczego [Z1]. 

Również w ramach artykułu pt. „Przegląd ciągników o mocy 65-70 KM. Opis o ceny”, 

w  którym  opisano  charakterystykę  techniczną  sześciu  traktorów  tej  klasy,  w  każdym 

przypadku stosowny fragment (

zwykle cały akapit) poświęcono wydajności układu hydrauliki 

siłowej.  Natomiast  tylko  dla  jednego  ciągnika  podano  zsumowaną  wydajność  pomp 

hydrauliki  zewnętrznej  i  układu  kierowniczego,  co  jednak  razi  oczywistym  brakiem 

profesjonalizmu,  gdyż  autor  zachwala  uzyskaną  w  ten  sposób  wartość  jako  jedną  z 

najlepszych  spośród  omawianych  pojazdów,  choć  w  tym  przypadku  nie wiadomo,  jaka  jest 

wydajność  hydrauliki  siłowej,  aby   można  było  ją  zestawić  z  wartościami  tego  parametru 

podanymi dla pozostałych ciągników [O4].  

R

ównież  opis  pod  nagłówkiem  „Przemyślany  i  wydajny  układ  hydrauliczny” 

potwierdza, że sumowanie wydajności hydraulicznego wspomagania układu kierowniczego i 

układu hydrauliki siłowej nie ma żadnego praktycznego znaczenia. Co prawda na początku 

podano  sumę  ich  wydajności,  ale  następnie  odróżniono  jako  istotną  wydajność  pompy 

wysokiego ciśnienia zasilającej hydraulikę siłową od wydajności pompy niskiego ciśnienia na 

potrzeby układu kierowniczego. Przede wszystkim w ramach omówienia opcjonalnej, lepszej 

wersji  układu  hydraulicznego,  jedynie  wspomniano  o  istnieniu  pompy  niskiego  ciśnienia 

układów  wewnętrznych,  natomiast  wskazywana  jako  istotna  zaleta  wydajność  sumaryczna 

dwóch  i   każdej  z  osobna  dotyczy  wyłącznie  pomp  wysokiego  ciśnienia  hydrauliki  siłowej 

[O5]. 

Przede  wszystkim  Zimex 

jako  profesjonalny  przedsiębiorca  trudniący  się  sprzedażą 

ciągników rolniczych, który – jak to zostało oświadczone do protokołu posiedzenia i rozprawy 

– stale współpracuje z Farmtrac Tractors Europe sp. z o.o. z siedzibą w Mrągowie, nie mógł 

mieć wątpliwości, że istotny i miarodajny jest parametr wydajności układu hydrauliki siłowej, 

a  jej sumowanie z 

wydajnością pompy układu wspomagania kierowniczego, nie ma żadnego 

technicznego  znaczenia.  Jak  wynika  ze 

złożonych  dowodów  –  zarówno  przez 

Zamawiającego,  jaki  i  Odwołującego  –  również  producent  zaoferowanego  przez  Zimex 

ciągnika Farmtrac  9120 DT V  przez  sformułowanie  „układ  hydrauliczny”,  bez  potrzeby jego 

dookreślenia,  rozumie  hydraulikę  siłową,  dla  której  podaje  m.in.  wydajność  pompy  na 

poziomie 55 l/min i liczbę dostępnych złączy dla osprzętu [Z4, O7-O9]. 

Z  uwagi  na  z

apoczątkowane  złożeniem  pisma  procesowego  z  6  marca  2023  r. 

stanowisko  Odwołującego  na  rozprawie,  konieczne  stało  się  zaznaczenie,  że  zostało  ono 

wz

ięte  pod  uwagę  wyłącznie  w  takim  zakresie,  w  jakim  mieściło  się  w  granicach  zarzutów 

Sygn. akt KIO 496/23 

zawartych w odwołaniu. 

Przy  czym  podkreślić  należy,  że  sprecyzowany  w  odwołaniu  zarzut  sprowadzał  się 

do   wywodzenia 

spełnienia  parametru  w  brzmieniu  „pompa  hydrauliczna  o  wydajności  min. 

60  l/min.

”  z  faktu  występowania  w  zaoferowanym  traktorze  jednej  pompy,  której  łączna 

wydajność  sekcji  odpowiadającej  za  hydraulikę  siłową  i  sekcji  wspomagania  układu 

kierowniczego  wynosi  zadeklarowane  w  ofercie  79  l/min. 

Wyłącznie  potwierdzeniu  takiej 

okoliczności służyło też powołanie się na pisma z 9 lutego 2023 r. 

Innymi  słowy  w  odwołaniu  nie  ma  ani  słowa  o  tym,  jakoby  sama  sekcja  pompy 

zasilająca  układ  hydrauliki  siłowej  miała  wydajność  przekraczającą  60  l/min,  co  zostało 

podniesione  już  po  upływie  5-dniowego  terminu  na  odwołanie  się  od  decyzji  o  odrzuceniu 

oferty Zimexu z uwagi na ustalenie przez Zamawiającego, że dla modelu ciągnika Farmtrac 

9120 DT V 

wydajność ta faktycznie wynosi 55/min. 

Z  kolei 

adekwatność  powyższego  ustalenia  nie  została  podważona  w  toku 

postępowania  odwoławczego.  Wręcz  przeciwnie,  w  szczególności  nawet  po  poprawieniu 

informacji  na  stronie  internetowej  przez  producenta 

–  oczywiście  zainteresowanego  tym, 

aby 

sprawę wygrał Odwołujący – zmiana ma de facto charakter kosmetyczny, gdyż dodanie 

przedrostka  „od”  wskazuje  co  najwyżej  na  zadeklarowanie,  że  wydajność  pompy  układu 

hydrauliki siłowej wynosi co najmniej 55 l/min, czyli wciąż może być niższa o całe 5 litrów od  

wymaganego poziomu. 

Natomiast  dalej  idące  deklaracje  producenta  –  perswazyjnie  zaprezentowane  jako 

wyliczenia,  oparte  jednak  na  nieweryfikowalnych  założeniach,  czy  zdjęcia  z  rzekomych 

pomiarów, choć nie sposób stwierdzić, w jakich warunkach i jakiego urządzenia, nie mówiąc 

o 

dokładności  widniejącego  na  zdjęciach  przyrządu  –  złożone  specjalnie  na  potrzeby 

poparcia  nowej  argumentacji  Odwołującego,  abstrahując  od  ich  bezprzedmiotowości  dla 

rozpoznania tej sprawy w granicach zarzutów zawartych w odwołaniu, za niewiarygodne. 

Co  więcej,  o  ile  nie  mogą  być  przedmiotem  rozpoznania  zarzuty  sprecyzowane 

dopiero  we  wspomnianym 

piśmie procesowym z 6 marca 2023 r., o tyle spóźniona zmiana 

stanowiska Odwołującego i zgłoszone w związku z nim dowody dodatkowo potwierdzają, że 

Zimex  miał  świadomość,  że  w  rubryce  formularza  załącznika  nr  4  do  SWZ  „Pompa 

hydrauliczna o 

wydajności min. 60 l/min.”, winien wpisać wydajność pompy układu hydrauliki 

siłowej oferowanego traktora. Znamienne jest przy tym, że załączone zdjęcia licznika [O6] i 

obliczenia [O10] odnoszą się już tylko do wydajności pompy na potrzeby układu hydrauliki, o 

którym mowa na stronie producenta oferowanego traktora, czyli wydajności pompy hydrauliki 

siłowej. 

Sygn. akt KIO 496/23 

Izba stwierdziła, że w tych okolicznościach odwołanie jest niezasadne. 

Art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp 

nakazuje zamawiającemu odrzucenie oferty, jeżeli jej treść 

jest niezgodna z warunkami zamówienia, przez które – według definicji zawartej w art. 7 pkt 

29  pzp 

–  należy  rozumieć  warunki  dotyczące  zamówienia  lub  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia,  wynikające  w  szczególności  z  opisu  przedmiotu  zamówienia,  wymagań 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  kryteriów  oceny  ofert,  wymagań  proceduralnych  lub 

projektowanych  postanowień  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego.  Ponieważ 

poprzednio obowiązująca ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych 

(t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.) {dalej: „popzp”} zawierała analogiczne uregulowania, 

w  

przeważającej  mierze  zachowuje  aktualność  dorobek  doktryny  i  orzecznictwa 

wypracowany  na  tle  stosowania  art.  89  ust.  1  pkt  2  popzp.  Zgodnie  z  tym  przepisem 

zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków  zamówienia,  z   zastrzeżeniem  art.  87  ust.  2  pkt  3  popzp.  Przy  czym  ten  ostatni 

przepis miał niemal identyczne brzmienie jak obecnie obowiązujący art. 223 ust. 1 pkt 3 pzp. 

Różnice  sprowadzają  się  do  nieistotnych  w  okolicznościach  tej  sprawy  zmian  terminologii, 

wynikających  z  uczynienia obecnie  punktem  odniesienia dokumentów  zamówienia zamiast, 

jak  poprzednio,  same

j  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  {w  skrócie:  „SIWZ”}, 

która z kolei obecnie nazywana jest specyfikacją warunków zamówienia {w skrócie: „SWZ”}. 

Innymi  słowy  na   potrzeby  dalszego  wywodu  „SWZ”  i  „SIWZ”  należy  poczytać  za 

synonimiczne  określenia  specyfikacji  (istotnych)  warunków  zamówienia  {inaczej  w  skrócie: 

„specyfikacji”}  jako  zasadniczego  dokumentu  zamówienia  opracowywanego  przez 

zamawiających na potrzeby prowadzonego postępowania. 

Zarówno  w  obecnym,  jak  i  poprzednim  stanie  prawnym  co  do  zasady  odrzuceniu 

podlega  oferta,  której  treść  –  rozumiana  jako  oświadczenie  woli  wykonawcy  (zawartość 

merytoryczna  oferty) 

–  nie  odpowiada  warunkom  zamówienia  w  odniesieniu  do  zakresu, 

rodzaju  lub  sposobu realizacji  przedmiotu  zamówienia.  Innymi słowy  zachodzi  niezgodność 

treści oferty z warunkami zamówienia polegająca na niezgodności zobowiązania wykonawcy 

wyrażonego  w  jego  ofercie  ze  świadczeniem,  którego  zaoferowania  wymagał  zamawiający 

w  

dokumentach zamówienia. Stąd zamawiający powinien zweryfikować, czy oferowane mu 

roboty budowlane, dostawy lub usługi odpowiadają tym wymaganiom co do rodzaju, zakresu, 

ilości,  jakości,  warunków  realizacji  i  innych  elementów,  jakie  uznał  za  istotne  dla 

zaspokojenia  jego  potrzeb,  jeżeli  znalazło  to  odzwierciedlenie  w  ramach  opisu  przedmiotu 

zamówienia. 

Aby  zapewnić  możliwość  zweryfikowania  zgodności  treści  oferty  z  warunkami 

Sygn. akt KIO 496/23 

zamówienia, z jednej strony art. 20 ust. 1 pzp (art. 9 ust. 1 popzp) obliguje zamawiającego, 

aby prowadził całe postępowanie o udzielenie zamówienia w formie pisemnej, w tym art. 133 

ust. 1 pzp nakazuje udostępnienie specyfikacji (art. 37 ust. 2 popzp), która ma zawierać w  

szczególności opis przedmiotu zamówienia, określenie terminu wykonania zamówienia, opis 

sposobu  przygotowania  oferty,  sposób  obliczenia  ceny  oferty,  opis  kryteriów  oceny  ofert 

wraz  z  podaniem  wag  tych  kryteriów  i  sposobu  oceny  ofert,  projektowane  postanowienia 

umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  istotne  warunki  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego oraz opis sposobu przygotowania ofert (art. 134 ust. 1 pkt 4, 6, 14, 17, 18, 20; 

art. 36 ust. 1 pkt 3, 4, 10, 12 13 i 16 popzp). Z drugiej strony art. 63 ust. 1 pzp zastrzega pod 

rygorem  nieważności  dla  oferty  składanej  przez  wykonawcę  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  o  wartości  zamówienia  powyżej  progów  unijnych  formę  elektroniczną  (art.  10a 

ust. 5 popzp, przy czym w jeszcze dawniejszym stanie prawnym była to forma pisemna pod 

rygorem  nieważności),  a  według  art.  218  ust.  2  pzp  treść  takiej  oferty  musi  być  zgodna  z  

wymaganiami  zamawia

jącego  określonymi  w  dokumentach  zamówienia  (w  art.  82  ust.  3 

popzp mowa była o zgodności treści oferty z treścią specyfikacji). 

W  doktrynie  i  orzecznictwie  przyjęło  się  stanowisko,  że  rozumienie  terminu  oferta 

należy opierać na art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego {dalej również: „kc”}, zgodnie z którym jest 

nią  oświadczenie  drugiej  stronie  woli  zawarcia  umowy,  jeżeli  określa  istotne  postanowienia 

tej umowy. Z uwagi na odpłatny charakter zamówień publicznych, nieodzownym elementem 

treści  oferty  będzie  zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać 

zamawiane  świadczenie.  W  pozostałym  zakresie  to  zamawiający  określa  w  specyfikacji 

wymagany  od  wykonawcy  zakres  i  sposób  konkretyzacji  oświadczenia  woli,  który  będzie 

podstawą dla oceny  zgodności  treści  złożonej  oferty  z merytorycznymi  wymaganiami opisu 

przedmiotu  zamówienia.  W  szczególności  nie  budzi  wątpliwości  a  jest  istotne  dla  

rozpoznawanej  sprawy,  że  zamawiający  może  wymagać  skonkretyzowania  producenta  i  

oznaczenia indywidualizującego przedmiot oferty np. przez wymaganie podania producenta, 

marki,  typu  modelu  itp.  oferowanego  urządzenia.  W  takim  przypadku  należy  uznać  te 

informacje za stanowiące elementy treści umowy podmiotowo istotne (accidentalia negotii). 

Niezależnie od charakteru niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty 

z  art.  226  ust.  1  pkt  5  pzp  musi  być  możliwe  uchwycenie  na  czym  konkretnie  taka 

niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie 

wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i  ustalonymi  jedno

znacznie  warunkami  zamówienia.  Przy 

czym o ile art.  

223 ust. 1 pzp (87 ust. 1 popzp) uprawnia zamawiającego w toku badania i 

oceny ofert do  

zażądania od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert, o 

tyle  zabrania  prowadzenia  między  zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących 

Sygn. akt KIO 496/23 

złożonej  oferty  oraz  –  z  zastrzeżeniem  ust.  2  (oraz  szczególnego  trybu  dialogu 

konkurencyjnego) 

– dokonywanie jakiejkolwiek zmiany w jej treści. Jednocześnie z art. 223 

ust.  2  pkt  1-3  pzp  (art.  87  ust.  2  pkt  1-3  popzp)  wynika  nakaz  poprawienia  przez 

zamawiającego  w  ofercie  zarówno  oczywistych  omyłek  pisarskich  czy  rachunkowych,  jak  i 

innych  omyłek,  polegających  na  niezgodności  oferty  z  dokumentami  zamówienia,  jeżeli 

poprawienie  tych  nieoczywistych  omyłek  nie  powoduje  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  W 

konsekwencji  nawet  wystąpienie  stanu  niezgodności  treści  oferty  z  treścią  specyfikacji  nie 

zawsze  może  być  podstawą  odrzucenia  oferty,  gdyż  odrzuceniu  podlega  wyłącznie  oferta, 

której treść jest niezgodna z treścią specyfikacji w sposób zasadniczy i nieusuwalny. 

Omówione  powyżej  instytucje  poprawienia  omyłek  właściwe  dla  Prawa  zamówień 

publicznych  nie  wyłączają  konieczności  dokonywania  wykładni  oświadczenia  woli,  jakim  są 

zarówno specyfikacja, jak i oferta zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego, gdyż 

przez  odesłanie  wynikające  z  art.  8  ust.  1  ustawy  pzp  znajduje  tu  zastosowanie  art.  65 

Kodeksu  cywilnego.  Zgodnie  z  przepisem  art.  65  §  1  kc  oświadczenie  woli  należy  tak 

tłumaczyć,  jak   tego  wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których  złożone  zostało, 

zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. Natomiast według przepisu art. 65 

§  2  kc  w  umowach  należy  raczej  badać,  jaki  był  zgodny  zamiar  stron  i  cel  umowy,  aniżeli 

opierać  się  na  jej  dosłownym  brzmieniu.  Innymi  słowy  wynikające  z  przepisów  art.  65 

Kodeksu  cywilnego  dyrektywy  interpretacyjne  jednoznacznie  potwierdzają  konieczność 

uwzględnienia  kontekstu  sytuacyjnego  składanego  oświadczenia  woli,  a  zatem 

uwzględnienia  wszystkich  elementów  istotnych  dla  odkodowania  faktycznego  zamiaru 

składającego oświadczenie woli. Jak to trafnie uchwycono w uzasadnieniu wyroku Izby z 10 

maja 2011 r. sygn. akt KIO 883/11, art. 65 kc daje podstawy do przyjęcia tzw. kombinowanej 

metody  wykładni  oświadczeń  woli,  zmierzającej  do  uwzględnienia  w  odpowiednim  zakresie 

zarówno  rzeczywistej  woli  podmiotu  składającego  oświadczenie  woli,  jak  i  wzbudzonego 

przez  to  oświadczenie  zaufania  innych  osób.  Z  jednej  więc  strony  określone  znaczenie 

przypisuje  się  woli  podmiotu  składającego  oświadczenie,  z  drugiej  zaś  strony  dąży  się  do 

ochrony  interesów  osoby,  która  działa  w   zaufaniu  do  ustalonego  przez  siebie  sensu 

otrzymanego oświadczenia woli, jeżeli przy jego interpretacji dołożyła należytej staranności. 

Zakresem  normy  prawnej  wynikającej  z  art.  226  ust.  1  pkt  5  ustawy  pzp  objęta  jest 

również sytuacja, w której pomimo zadeklarowania przez wykonawcę w ofercie, że jej treść 

odnośnie  przedmiotu  świadczenia  jest  zgodna  z  opisem  przedmiotu  zamówienia,  nie 

znajduje  to  potwierdzenia  w  zażądanych  –  na  zasadzie  art.  104  (etykiety),  art.  105 

(certyfikaty)  lub  art.  106  (inne  dokumenty)  ustawy  pzp  (przy  czym  ten  ostatni  art.  jest 

odpowiednikiem  regulacji  zawartej  w  art.  25  ust.  2  pkt  2  popzp) 

–  przez  zamawiającego  i 

Sygn. akt KIO 496/23 

składanych przez wykonawcę – co do zasady wraz z ofertą (o czym z kolei stanowi art. 107 

ust. 1 pzp) 

– przedmiotowych środkach dowodowych. Stąd zostały one zdefiniowane w art. 6 

pkt 20 ustawy pzp jako środki służące potwierdzeniu zgodności oferowanych dostaw, usług 

lub  robót  budowlanych  z   wymaganiami,  cechami  lub  kryteriami  określonymi  w  opisie 

przedmiotu zamówienia lub  kryteriów oceny ofert, lub wymaganiami związanymi z realizacją 

zamówienia. 

Dokumenty zaliczane do  przedmiotowych  środków  dowodowych  należy  rozpatrywać 

jako kwalifikowaną formę potwierdzenia zgodności oferowanego świadczenia z wymaganym 

przez  zamawiającego.  Innymi  słowy  zadeklarowana  przez  wykonawcę  treść  oferty  musi 

w 

takim  przypadku  dodatkowo  znaleźć  odzwierciedlenie  w  dokumentach  co  do  zasady 

pochodzących  od  niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu.  W  konsekwencji  brak  takiego 

kwalifikowanego potwierdzenia również jest podstawą do odrzucenia oferty jako niezgodnej 

z  

warunkami  zamówienia,  co  przejawiać  się  może  w  aspekcie  zarówno  formalnym  –

niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich  dokumentów, 

jak i przede  wszystkim  materialnym 

–  niewykazaniu  zgodności  oferowanego  przedmiotu 

świadczenia z  opisem  przedmiotu  zamówienia w  zakresie wymagań, cech lub  parametrów, 

które miały znaleźć potwierdzenie w tych dokumentach. 

Podk

reślić  należy,  niezażądanie  przez  zamawiającego  –  jak  w  tej  sprawie  –

przedmiotowych  środków  dowodowych,  nie  oznacza,  że  nie  jest  on  uprawniony  i  

zobligowany 

do  badania  zgodności  przedmiotu  oferty  z  przedmiotowymi  warunkami 

zamówienia,  ale  jedynie,  że  wykazanie  ewentualnej  niezgodności  będzie  utrudnione  i 

wymaga  dodatkowej  aktywności  w  pozyskaniu  we  własnym  zakresie  stosownych  środków 

dowodowych. 

W  rozpoznawanej  sprawie  Zamawiającemu  sprostał  temu  ciężarowi  dowodu,  gdyż 

udało się wykazać, że w rzeczywistości przedmiot oferty Odwołującego nie spełnia jednego 

z   wymaganych 

parametrów  technicznych  opisu  przedmiotu  zamówienia,  czego  z  kolei  nie 

udało się podważyć w postępowaniu odwoławczym Odwołującemu. 

Konieczne  stało  się  zaznaczenie,  że  niniejsza  sprawa  została  rozpoznana  w 

granicach  zarzutów  zawartych  w  odwołaniu.  Zgodnie  z  art.  555  ustawy  pzp  Izba  nie  może 

bowiem  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu.  Oznacza  to,  że 

niezależnie  od   wskazania  w  odwołaniu  przepisu,  którego  naruszenie  jest  zarzucane 

zamawiającemu, Izba jest uprawniona do oceny prawidłowości zachowania zamawiającego 

(podjętych czynności lub  zaniechania czynności), jedynie przez pryzmat sprecyzowanych w 

odwołaniu okoliczności, przede wszystkim faktycznych, ale i prawnych. Mają one decydujące 

Sygn. akt KIO 496/23 

znaczenie  dla  ustalenia  granic  kognicji  Izby  przy  rozpoznaniu  sprawy,  gdyż  konstytuują 

zarzut podlegający rozpoznaniu. Krajowa Izba Odwoławcza wielokrotnie wypowiadała się w 

tym przedmiocie. Przykładowo w uzasadnieniu wyroku z 1 grudnia 2009 r. sygn. akt KIO/UZP 

1633/09  Izba  wskazała,  że  zarzut  odwołania  stanowi  wskazanie  czynności  lub  zaniechanej 

czynności  zamawiającego  (arg.  z  art.  180  ust.  1  popzp)  oraz  okoliczności  faktycznych  i  

prawnych  uzasadniających  jego  wniesienie.  Trafność  takiego  stanowiska  została 

potwierdzona  w  orzecznictwie  sądów  okręgowych,  w  szczególności  w  uzasadnieniu  w 

wyroku z 25 maja 2012 r. sygn. akt XII Ga 92/12 Sąd Okręgowy w Gdańsku trafnie wywiódł, 

że  Izba  nie  może  orzekać  co  do  zarzutów,  które  nie  były  zawarte  w  odwołaniu,  przy  czym 

stawianego  przez  wykonawcę  zarzutu  nie  należy  rozpoznawać  wyłącznie  pod  kątem 

wskazanego  przepisu  prawa,  ale  również  jako  wskazane  okoliczności  faktyczne,  które 

podważają prawidłowość czynności zamawiającego i mają wpływ na sytuację wykonawcy. 

W 

konsekwencji  o ile dowody  na  mocy  art.  535 pzp  odwołujący może  przedstawiać 

aż  do zamknięcia rozprawy, o tyle okoliczności, z których chce wywodzić skutki prawne musi 

uprzednio  zawrzeć  w  odwołaniu,  pod  rygorem  ich  nieuwzględnienia  przez  Izbę  z  uwagi  na 

art. 

555 pzp. Należy rozgraniczyć bowiem okoliczności faktyczne konstytuujące zarzut, czyli 

określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od dowodów na ich 

poparcie.  W

pierw  muszą  zaistnieć  bowiem  w  postępowaniu  odwoławczym  fakty,  z  których 

wywodzone  są  skutki  prawne.  Stąd  odwołanie,  które  inicjuje  postępowanie  odwoławcze, 

zawsze  musi  zawierać  okoliczności  uzasadniające  zarzucenie  zamawiającemu  naruszenia 

przepisów  ustawy  pzp,  Przy  czym  nie  może  się  to  sprowadzać  do  samego  zanegowania 

prawidłowości  działania  zamawiającego,  a  wymaga  skonkretyzować  okoliczności 

faktycznych

, które w danej sprawie pozwalają na wyprowadzenie takiego wniosku. 

Niezależnie  od  powyższego,  jeżeli  Odwołujący  na  etapie  przed  upływem  składania 

ofert 

miał  jakiekolwiek wątpliwości  co do  rozumienia  spornego  parametru opisu przedmiotu 

zamówienia, powinien zwrócić się w tym zakresie w trybie art. 138 ustawy pzp [art. 38 popzp] 

o  

wyjaśnienie  ich  treści  przez  Zamawiającego.  Jak  trafnie  wskazał  Sąd  Najwyższy 

w uzasadnieniu  wyroku  z  5  czerwca  2014  r.  sygn.  akt  IV  CSK  626/2013,  w  danych 

okolicznościach  składanego  i  przyjmowanego  zamówienia  publicznego  oraz  wobec 

wątpliwości występujących po stronie wykonawcy art. 38 popzp stanowi w związku z art. 354 

§  2  kc  nie  tylko  uprawnienie,  ale  także  obowiązek  wykonawcy,  aby  zwrócić  się  do  

zamawiającego  o  wyjaśnienie  treści  SWZ;  zaniechanie  tej  powinności  może  być  podstawą 

do  zarzucenia  wykonawcy  niedochowania  należytej  staranności  wymaganej  od 

przedsiębiorcy przez art. 355 § 2 kc. 

Sygn. akt KIO 496/23 

W  okolicznościach  tej  sprawy  oczywiste  jest  jednak,  że  Odwołujący  nie  był  tym 

zainteresowany,  gdyż  zdawał  sobie  sprawę,  że  żaden  z  ciągników  producenta  Farmtrac, 

z 

którym stale współpracuje, nie spełnia parametru, co stało się przyczynkiem do złożenia w  

tym zakresie w treści oferty oświadczenia niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy. 

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 553 zd. 1 ustawy pzp 

– orzekła, jak w pkt 1. sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono – w pkt 2. sentencji – stosownie 

do  jego  wyniku,  na  podstawie  art.  575  pzp  w  zw.  z 

§  8  ust.  2  pkt  1  zd.  1  rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu  od 

odwołania  (Dz.  U.  poz.  2437)  –  obciążając  Odwołującego  kosztami  tego 

postępowania,  na które złożył  się,  na  zasadzie  §  5  ust.  1  rozporządzenia,  uiszczony  przez 

niego wpis.