KIO 2994/24 WYROK Warszawa, dnia 4 września 2024 r.

Sygn. akt: KIO 2994/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 4 

września 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:  

Bartosz Stankiewicz 

Protokolant:   

Piotr Cegłowski 

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w  dniu  19  sierpnia  2024  r.  przez  wykonawc

ę  Computex  spółkę  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  spółkę komandytową  z  siedzibą  w Warszawie  przy ul.  Konopnej  9 (04-

707  Warszawa) 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Centrum  Informatyki  Resortu 

Finansów  

z siedzibą w Radomiu przy ul. Samorządowej 1 (26-601 Radom) 

przy udziale uczestnika 

po stronie zamawiającego – wykonawcy Axians IT Solutions Poland 

spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie przy ul. Postępu 21 D (02-

676 Warszawa) 

orzeka: 

Umarza  postępowanie  odwoławcze  w  zakresie  zarzutu  podniesionego  w  pkt.  2  petitum 

odwołania. 

Oddala odwołanie. 

Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Computex  spółkę  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  spółkę  komandytową  z  siedzibą  w  Warszawie  i  zalicza  na  poczet 

kosztów  postępowania  odwoławczego:  kwotę  15 000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy 

złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  ww.  wykonawcę  tytułem  wpisu  od  odwołania  oraz 

kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty 

ww. wykonawcy poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Na  orzeczenie 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej  do  Sądu Okręgowego  w  Warszawie  – 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodniczący:      ……………………………. 

Sygn. akt: KIO 2994/24 

U z a s a d n i e n i e 

Centrum  Informatyki  Resortu  Finansów  z  siedzibą  w  Radomiu

zwane  dalej 

„zamawiającym”,  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  na 

podstawie przepisów ustawy z dnia z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych 

(t.j.  Dz.  U.  z  2024  r.,  poz.  1320

)  zwanej  dalej:  „Pzp”,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego, 

pn.: 

Dostawa urządzeń i oprogramowania dla sieci LAN do gmachu Ministerstwa Finansów  

o numerze: PN/42/24/INHB

, zwane dalej „postępowaniem”.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 9 sierpnia 2024 r., pod numerem publikacji 481012-2024 (nr wydania Dz. 

U. S: 155/2024).  

Szacunkowa  wartość  zamówienia,  którego  przedmiotem  są  dostawy  jest  wyższa  od 

kwot wskazanych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 3 Pzp.  

W  dniu  19  sierpnia  2024  r.  wykonawca  Computex  Sp.  z  o.o.  Sp.  k. 

z  siedzibą  

w  Warszawie  (zwany 

dalej:  „odwołującym”)  wniósł  odwołanie,  w  którym  zarzucił 

zamawiającemu następujące naruszenia:  

1)  o

pisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny,  nieuwzględniający 

wszystkich wymagań i okoliczności mogących mieć wpływ na sporządzenie oferty, a ponadto 

mogący  utrudniać  uczciwą  konkurencję  z  uwagi  na  ograniczenie  oferowania  rozwiązań 

równoważnych dopuszczonych przez zamawiającego przez:  

a)  sformułowanie  wymagania,  aby  przełączniki  typ  A  –  D  posiadały  funkcjonalność 

UniDirectional  Link  Detection  (UDLD)  lub  Device  Link  Detection  Protocol  (DLDP)  lub 

równoważną  (załączniki  nr  1a  –  1d  do  opisu  przedmiotu  zamówienia),  a  jednocześnie 

zaniechanie  dopuszczenia  funkcjonalności  Bidirectional  Forwarding  Detection  (BFD)  oraz 

brak  podania  szczegółowych  wymagań  jakie  muszą  być  spełnione,  aby  warunek 

równoważności był spełniony,  

- co 

miało stanowić naruszenie art. 99 ust. 1 Pzp oraz art. 99 ust. 4 i art. 16 pkt 1 Pzp;  

2)  o

pisanie  przedmiotu  zamówienia  w  sposób  niejednoznaczny,  nieuwzględniający 

wszystkich  wymagań  i  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty  ze 

względu na:  

a) sformułowanie wymagania, aby wykonawca wykonał i dostarczył Plan migracji (pkt II opisu 

przedmiotu  zamówienia)  bez  podania  informacji  niezbędnych  dla  wykonawców  do 

przygotowania takiego planu obejmujących co najmniej:  

• informacje o istniejącym środowisku sieciowym zamawiającego,  

• zakres i formę informacji, które zamawiający udzieli,  

•  termin,  w  jakim  zamawiający  przekaże  powyższe  informacje  i  ewentualne  odpowiedzi  na 

zadane przez wykonawcę pytania dotyczące istniejącej sieci,  

b)  wyznaczenie  zbyt  krótkiego  czasu  na  wykonanie  Planu  Migracji  nie  uwzględniającego 

szerokiego  zakres  prac  wymaganych  do  stworzenia  Planu  Migracji  przy  jednoczesnym 

zaniechaniu  podania  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  jakichkolwiek  informacji  odnośnie 

środowiska sieciowego zamawiającego, które są niezbędne go wykonania Planu Migracji,  

- co 

miało stanowić naruszenie art. 99 ust. 1 Pzp. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu dokonania 

modyfikacji treści dokumentów zamówienia poprzez:  

- z

mianę wymagań opisanych w załącznikach nr 1a – 1d do opisu przedmiotu zamówienia na 

następujące: 

Zamawiający  wymaga,  aby  przełącznik  posiadał  funkcjonalność  Uni-Directional  Link 

Detection  (UDLD)  lub  Device  Link  Detection  Protocol  (DLDP)  lub  Bidirectional  Forwarding 

Detection (BFD) lub równoważną.  

lub  

Zamawiający  wymaga,  aby  przełącznik  posiadał  funkcjonalność  Uni-Directional  Link 

Detection  (UDLD)  lub  Device  Link  Detection  Protocol  (DLDP)  lub  równoważną  (np. 

Bidirectional Forwarding Detection (BFD));  

-  u

zupełnienie  dokumentów  postępowania  –  wzoru  umowy  i  /  lub  opisu  przedmiotu 

zamówienia o:  

a) zobowiązanie zamawiającego do przekazania wykonawcom albo na etapie postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  albo  w  ciągu  10  dni  kalendarzowych  od  podpisania 

umowy  w  formie  elektronicznej  szczegółowych  informacji  na  temat  sieci  zamawiającego 

zawierających  przynajmniej:  topologię  sieci,  adresację  urządzeń  aktywnych  podlegających 

modernizacji oraz innych urządzeń komunikujących się z siecią (np. Serwer DHCP, serwer 

TACACS+, kontroler domeny itp.), szczegółowe schematy połączeń fizycznych, szczegółowe 

schematy połączeń logicznych, nomenklaturę nazewniczą; oraz  

b)  zobowiązanie  zamawiającego,  że  w  przypadku  zadania  dodatkowych  pytań  przez 

w

ykonawcę  dotyczących  sieci  zamawiającego  (na  których  brak  odpowiedzi  uniemożliwia 

stworzenie  Planu  Migracji),  z

amawiający  udzieli  odpowiedzi  niezwłocznie,  nie  później  niż  

w ciągu 5 dni roboczych oraz, że do momentu udzielenia odpowiedzi przez zamawiającego 

czas na realizację Planu Migracji zostaje wstrzymany (lub zostanie odpowiednio wydłużony);  

- z

mianę terminu na przygotowanie Planu Migracji z 30 do 75 dni. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  jako  wykonawca  posiada  interes  w  uzyskaniu  zamówienia,  

a jednocześnie może ponieść szkodę na skutek naruszenia przez zamawiającego przepisów 

ustawy.  Sporządzenie  przez  zamawiającego  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

niejednoznaczny,  nieuwzględniający  wszystkich  okoliczności  mogących  mieć  wpływ  na 

sporządzenie oferty, a także sporządzenie opisu przedmiotu zamówienia w sposób mogący 

utrudniać  uczciwą  konkurencję,  utrudnia  odwołującemu  złożenie  oferty  w  postępowaniu  

i  uzyskanie  przedmiotowego  zamówienia.  Uwzględnienie  odwołania  doprowadzi  do 

zgodności  opisu  przedmiotu  zamówienia  z  wymaganiami  ustawowymi,  co  umożliwi 

o

dwołującemu złożenie oferty w postępowaniu i uzyskanie zamówienia. 

W  uzasadnieniu  odwołania,  odwołujący  przedstawił  stanowisko  odnoszące  się  do 

podniesionych zarzutów. 

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosili 

wykonawcy:  Axians  IT  Solutions  Poland 

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie  oraz  MBA 

System Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie.  

W  dniu  30  sierpnia 

2024  r.  zamawiający  złożył  do  akt  sprawy  odpowiedź  na 

odwołanie,  

w której w zakresie zarzutu nr 1 wniósł o oddalenie odwołania, natomiast w zakresie zarzutu 

nr  2 

– zamawiający oświadczył, że uwzględnia częściowo  przedmiotowy zarzut tj. w części 

opisanej w pkt 2 lit. a) odwołania. W pozostałym zakresie wniósł o oddalenie zarzutu. 

Na  podstawie  dokumentacji  przedmiotowego  postępowania,  złożonych 

dowodów  oraz  biorąc  pod  uwagę  stanowiska  stron  i  uczestnika  postępowania 

odwoławczego, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Wobec  spełnienia  przesłanek  określonych  w  art.  525  Pzp,  Izba  stwierdziła 

skuteczność przystąpienia zgłoszonego przez wykonawcę Axians IT Solutions Poland Sp. z 

o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie 

zamawiającego.  

W związku z tym ww. wykonawca stał się uczestnikiem postępowania odwoławczego. 

Wykonawca MBA System Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie w dniu 1 września 2024 

r. złożył do akt sprawy pismo zawierające oświadczenie o cofnięciu przystąpienia po stronie 

zamawiającego.  Izba  uznała,  że  w  okolicznościach  przedmiotowej  sprawy  przystąpienie 

zgłoszone przez ww. wykonawcę należało potraktować jako niegłoszone. 

Izba 

stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących 

odrzuceniem 

odwołania na podstawie art. 528 Pzp i skierowała odwołanie na rozprawę. 

Izba  uznała,  że  odwołujący  posiadał  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  mógł 

ponieść szkodę w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy, czym wypełnił 

materialnoprawne  przesłanki  dopuszczalności  odwołania,  o których mowa  w  art.  505  ust.  1 

Pzp.  

Izba zaliczyła na poczet materiału dowodowego: 

1) dokumentację przekazaną w postaci elektronicznej, zapisaną na płycie CD, przesłaną do 

akt sprawy przez zamawiającego w dniu 29 sierpnia 2024 r. w tym w szczególności: 

specyfikację warunków zamówienia (zwaną dalej nadal jako: „SWZ”) wraz z załącznikami; 

informacje  oraz  materiały  przesłane  podczas  rozprawy  przez  odwołującego  

i zamawiającego za pośrednictwem poczty elektronicznej. 

Ponadto odpowiedź odwołującego w zakresie stanowiska zamawiającego  odnośnie zarzutu 

nr 1, złożoną na piśmie podczas posiedzenia niejawnego z udziałem stron, Izba potraktowała 

jako  stanowisko  procesowe  odwołującego.  Odwołujący  w  przedmiotowej  odpowiedzi 

przedstawił  informacje  w  podobny  sposób  jak  zamawiający  w  odpowiedzi  na  odwołanie  tj. 

wskazując  adresy  stron  internetowych,  z  których  miał  czerpać  podane  w  treści  pisma 

argumenty. 

Tym samym przedmiotowe pismo, podobnie jak odpowiedź na odwołanie, miało 

charakter stanowiska procesowego strony. 

Odwołujący na posiedzeniu w dniu 2 sierpnia 2024 r. oświadczył, że cofa odwołanie 

w zakresie  zarzutu  oznaczonego  w  petitum 

odwołania  nr  2.  Zgodnie  z  art.  520  ust.  1  Pzp 

odwołujący  może  cofnąć  odwołanie  do  czasu  zamknięcia  rozprawy,  zaś  stosownie  do  art. 

568  pkt  1)  Pzp, 

Izba  umarza  postępowanie  odwoławcze,  w formie  postanowienia,  w 

przypadku  cofnięcia  odwołania.  Skoro  dyspozycja  zawarta  w  art.  520  ust. 1  Pzp  uprawnia 

odwołującego  do  cofnięcia  odwołania  w  całości,  wnioskowanie  na  zasadzie  a  maiori  ad 

minus 

uzasadnia  przyjęcie,  że  odwołujący  może  cofnąć  odwołanie  jedynie  w  części  tj.  w 

zakresie  niektórych  zarzutów.  Potwierdza  to  art.  522  ust.  3  Pzp,  w  którym  jest  mowa  o 

wycofaniu  pozostałych  zarzutów  (nieuwzględnionych  przez  zamawiającego)  –  co  również 

stanowi wycofanie odwołania w części. Z treści art. 568 pkt 1) Pzp wynika, że Izba związana 

jest oświadczeniem odwołującego o cofnięciu odwołania. W związku z powyższym Izba była 

zobowiązana  do  umorzenia  postępowania  odwoławczego  w  zakresie,  w  jakim  odwołujący 

cofnął odwołanie. 

Tym  samym  Izba  w  punkcie  1  sentencji  orzeczenia,  na  podstawie  art.  568  pkt  1)  Pzp, 

umorzyła postępowanie w zakresie powyżej opisanego zarzutu. 

Izba ustaliła co następuje 

Zamawiający  w  załącznikach  1a  -  1d  do  opisu  przedmiotu  zamówienia  (zwanego 

dalej jako

: OPZ) w odniesieniu do wszystkich typów przełączników sformułował wymaganie, 

aby  przełącznik  posiadał  funkcjonalność  Uni-Directional  Link  Detection  (UDLD)  lub  Device 

Link Detection Protocol (DLDP) lub równoważną. 

Treść przepisów dotyczących zarzutów:  

- art. 99 ust. 1 pkt 1 i 4 Pzp 

– 1. Przedmiot zamówienia opisuje się w sposób jednoznaczny  

i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń, uwzględniając 

wymagania i 

okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

(…) 

4.  Przedmiotu  zamówienia  nie można  opisywać  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą 

konkurencję,  w  szczególności  przez  wskazanie  znaków  towarowych,  patentów  lub 

pochodzenia,  źródła  lub  szczególnego  procesu,  który  charakteryzuje  produkty  lub  usługi 

dostarczane  przez  konkretnego  wykonawcę,  jeżeli  mogłoby  to  doprowadzić  do 

uprzywilejowania lub wyeliminowania niektórych wykonawców lub produktów.; 

-  art.  16  pkt  Pzp 

–  Zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia w sposób:  

1) zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. 

Izba zważyła co następuje. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i  uczestnika 

postępowania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  odwołanie  nie  zasługiwało  na 

uwzględnienie.  

W  związku  z  oświadczeniem  złożonym  na  posiedzeniu  przez  odwołującego  o 

cofnięciu zarzutu nr 2, rozpoznaniu podlegał tylko jeden zarzut, oznaczony nr 1. Izba uznała, 

że zarzut nr 1, a tym samym całe odwołanie należało oddalić, a powodem tego stwierdzenia 

była przede wszystkim niekonsekwencja oraz niejednolitość argumentacji  odwołującego.  W 

tym 

kontekście  należało  wskazać,  że  stanowisko  odwołującego  zawarte  w  uzasadnieniu 

odwołania  opierało  się  na  de  facto  dwóch  stwierdzeniach.  Po  pierwsze  odwołujący 

wskazywa

ł, że funkcjonalność protokołu BFD jest tożsama z UDLD i DLDP, oznaczało to, że 

protokół  BFD  jako  tożsamy  do  UDLD  i  DLDP  powinien  być  dopuszczony  przez 

z

amawiającego na tych samych zasadach. Po drugie odwołujący stwierdził, że zamawiający 

nie  opisał  w  sposób  jednoznaczny  jakie  wymagania  muszą  być  spełnione,  aby  warunek 

równoważności  dotyczący  wymaganej  funkcjonalności  przełącznika  był  spełniony  i 

generalnie  z

amawiający  formułując  kwestionowane  postanowienia  w  ramach  opisu 

przedmiotu zamówienia nie wypełnił obowiązków wynikających z art. 99 ust. 1, ust. 4 i ust. 6 

Pzp.  

Odnosząc się do pierwszego z powyżej określonych  stwierdzeń odwołującego skład 

orzekający  doszedł  do  przekonania,  że  stanowisko  odwołującego  w  tym  zakresie  było 

niekonsekwentne  i  zmieniało  się  w  trakcie  trwania  postępowania  odwoławczego.  W 

uzasadnieniu 

odwołania, tak jak to opisano powyżej, odwołujący wskazywał, że protokół BFD 

jako tożsamy do protokołów UDLD i DLDP powinien być dopuszczony przez zamawiającego 

na  tych  samych  zasadach. 

Określenie  tożsamy,  należało  rozumieć  jako  niczym  się 

nieróżniący lub taki sam. Tym samym protokół BFD miał niczym nie różnić się od protokołów 

UDLD  i  DLDP 

lub  mówiąc  jeszcze  jaśniej  protokół  ten  miał  być  taki  sam  jak  protokoły 

wskazane przez zamawiającego w opisie przedmiotu zamówienia. Tymczasem zamawiający 

w  odpowiedzi  na  odwołanie  znaczną  część  swojej  argumentacji  poświęcił  na  wyjaśnienie  i 

wykazanie,  że  istnieją  zasadnicze  różnice  w  sposobie  działania  tych  protokołów,  które 

wpływają  bezpośrednio na  cel  i  sposób  ich  wykorzystywania.  Zamawiający  w  tym  zakresie 

argumentował,  że  protokoły  UDLD  i  DLDP  działają  w  warstwie  2,  zwanej  dalej  jako:  „L2” 

(warstwa ta odpowiada za utrzymanie połączenia fizycznego pomiędzy urządzeniami w sieci 

i  przesyłanie  danych)  i  są  zaprojektowane  do  wykrywania  niepożądanych  jednostronnych 

połączeń  na  poziomie  warstwy  2  w  sieci  Ethernet  między  urządzeniami  sieciowymi.  W 

praktyce  oznacza  to,  że  protokoły  te  są  właściwe  do  monitorowania  połączeń  między 

przełącznikami  i  urządzeniami  w  ramach  tej  samej  sieci  VLAN.  Oba  protokoły  pomagają  w 

ochronie  przed  pętlami  sieciowymi,  które  mogą  powstać,  gdy  jedno  z  urządzeń  przestaje 

prawidłowo  przekazywać  ruch,  co  jest  kluczowe  w  sieciach  z  dużą  ilością  przełączników, 

czyli  taką  jaka  funkcjonować  będzie  u  zamawiającego.  Jeżeli  nawet  problem  wystąpi  w 

warstwie  1,  to  jego  skutki  są  widoczne  w  warstwie  2,  gdzie  protokoły  UDLD  i  DLDP 

podejmują działania w  celu zapobiegania problemom.  Zarówno  protokół UDLD,  jak  i  DLDP 

są protokołami, które nie obciążają znacząco urządzeń sieciowych, co jest korzystne w sieci 

jaką posiada zamawiający. Protokół BFD działa z kolei na poziomie warstwy 3 (zwanej dalej 

jako

: „L3”) oznacza to, że monitoruje dostępność ścieżek sieciowych między urządzeniami, 

które  komunikują  się  na  poziomie  IP  i  jest  odpowiedni  do  monitorowania  połączeń  między 

różnymi segmentami sieci lub routingu między urządzeniami. W sieci LAN składającej się z 

dużej  ilości  przełączników  i  punktów  dostępowych  WLAN  (taka  jak  u  zamawiającego),  nie 

wszystkie  połączenia  będą  wymagały  monitorowania  na  poziomie  L3,  szczególnie  w 

przypadku  połączeń  lokalnych.  Protokół  BFD  jest  wykorzystywany  głównie  do  szybkiego 

wykrywania  awarii  między  routerami  lub  innymi  urządzeniami  routującymi  w  sieci,  co 

pozwala  na  szybkie  przełączenie  na  alternatywną  ścieżkę  routingu  w  przypadku  awarii.  W 

przedmiotowym  postępowaniu  nie  było  to  wymagane  przez  zamawiającego.  Ponadto 

w

skazany  powyżej  opis  działania  poszczególnych  protokołów  zestawić,  w  ocenie 

zamawiającego,  należało  z  przedmiotem  zamówienia,  którym  jest  dostawa  urządzeń  i 

oprogramowania  dla  sieci  LAN  do  gmachu  Ministerstwa  Finansów.  W  lokalizacji  tej  nie  ma 

alternatywnych  ścieżek  w  warstwie  3  i  z  tego  też  względu  zamawiający  nie  wymagał  dla 

protokołu funkcjonalności, która jest mu zbędna. Zamawiający nie zgodził się z odwołującym, 

że  uzasadnione  jest  dodanie  protokołu  BFD,  jako  spełniającego  oczekiwania 

z

amawiającego.  Miała  to  być  jedynie  narracja  odwołującego  próbującego  wymusić 

wprowadzenie  warunków  zamówienia  korzystnych  z  punktu  widzenia  możliwości 

zaoferowania  przez  niego 

konkretnego  rozwiązania,  nieposiadającego  wymaganej  przez 

z

amawiającego funkcjonalności. Dalej zamawiający wyjaśnił, że oba protokoły UDLD i DLDP 

są  dopasowane  do  monitorowania  połączeń  między  przełącznikami,  co  jest  kluczowe  w 

sieciach  LAN  z  dużą  liczbą  tych  urządzeń.  Są  one  zdolne  do  szybkiego  wykrywania 

problemów na poziomie L2, zanim problemy te wpłyną na działanie wyższych warstw sieci. 

Protokoły UDLD i DLDP są szczególnie skuteczne w wykrywaniu problemów z pojedynczymi 

włóknami optycznymi (światłowodami) w linkach dwuwłóknowych, które mogą prowadzić do 

niepożądanej jednostronnej komunikacji. W praktyce oznacza to, że w sytuacji gdy z dwóch 

par  pracujących  światłowodów,  jedna  para  przestanie  działać  wymagane  przez 

z

amawiającego  protokoły  UDLD  i  DLDP  poinformują  administratora  o  usterce  na  jednym  z 

światłowodów.  Protokół BFD,  działając na  L3,  takiego zdarzenia nie wykryje  i  powiadomi o 

awarii dopiero wtedy, gdy obie pary światłowodów przestaną działać. Protokół UDLD i DLDP 

umożliwią więc zamawiającemu podjęcie działań naprawczych zanim dojdzie do całkowitego 

uruchomienia połączeń, co rodzić może dalsze niepożądane skutki dla całej sieci. Protokoły 

UDLD i DLDP działają na przełącznikach będących przedmiotem zamówienia i nie wymagają 

integracji  z  urządzeniami  zewnętrznymi.  W  przypadku  protokołu  BFD  konieczna  jest 

integracja  z  protokołami  routingu  (L3)  na  urządzeniach  nie  będących  przedmiotem 

zamówienia,  co  wymusza  poziom  złożoności,  który  nie  jest  konieczny  w  prostych 

połączeniach  L2.  Wprawdzie  wszystkie  omawiane  protokoły  UDLD/DLDP  i  BFD  wykrywają 

usterki, jednak na tym podobieństwo pomiędzy mini się kończy. Funkcjonalność ta spełniana 

jest  w  sposób  zupełnie  odmienny.  Protokoły  UDLD/DLDP  wykrywają  m.in.  usterki  o 

niewiel

kim poziomie skomplikowania, które często nie mają znaczącego wpływu na działanie 

urządzeń sieciowych i umożliwiają proaktywne działanie w przypadku wystąpienia problemu 

jeszcze  przed  wystąpieniem  awarii.  Protokół  BFD  natomiast  wykryje  tylko  całkowity  brak 

transmisji  i  tylko  w  przypadku  komunikacji  pomiędzy  urządzeniami  w  różnych  segmentach 

sieci.  BFD  nie  zadziała  w  przypadku  problemów  połączeń  zagregowanych  pomiędzy 

przełącznikami,  a  tego  wymagał  zamawiający  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  (vide,  Port 

Aggre

gation  Protocol,  Załącznik  1a  do  OPZ,  Tabela,  pkt  17).  W  przypadku  wystąpienia 

awarii  protokół  BFD  zareaguje  poprzez  przełączenie  ruchu  na  inne  trasy  routingu,  nie 

wskaże  jednak  miejsca  usterki  (np.  bezpośrednie  połączenia  pomiędzy  przełącznikami),  co 

realizuje protokół UDLD/DLDP. Wysłanie logu z awarią interfejsu przez protokół UDLD/DLDP 

jest  cenną  informacją  dla  administratora  o  miejscu  wystąpienia  problemu  np.  w  łączu 

zagregowanym  (redundantnym).  Jest  to  informacja  o  konieczności  podjęcia  działań  w  celu 

usunięcia usterki (jeszcze nie awarii dzięki redundancji). 

Jak  wynika

ło  z  powyższego  zamawiający  przedstawił  szczegółową  oraz  obszerną 

argumentację  podkreślającą  różnice  pomiędzy  protokołami  BFD  a  UDLD/DLDP. 

Argumentacja  ta  w  ocenie  składu  orzekającego  podważyła  stanowisko  odwołującego 

zawarte  w  uzasadnieniu  odwołania,  które  wskazywało  na  tożsamość  ww.  protokołów. 

Ponadto  pośrednim  potwierdzeniem  powyżej  poczynionej  konstatacji  było  stanowisko 

odwołującego  przedstawione  w  odpowiedzi  złożonej  na  posiedzeniu  niejawnym.  Z 

odpowiedzi tej wynikało, że protokół BFD może być skonfigurowany zarówno do warstwy L2, 

jak  i  warstwy  L3. 

W  celu  poparcia  tego  stanowiska  odwołujący  wskazał  na  informacje 

pochodzące od trzech producentów. Argumentacja zaprezentowana przez odwołującego na 

posiedzeniu i rozprawie

, w ocenie składu orzekającego, różniła się od argumentacji zawartej 

w  uzasadnieniu  odwołania.  Argumentacja  podniesiona  w  uzasadnieniu  odwołania 

wskazywała  jednoznacznie  na  tożsamość  protokołu  BFD  z  protokołami  UDLD/DLDP, 

natomiast  argumentacja 

zaprezentowana  na  rozprawie  pozwalała  uznać,  że  protokoły  BFD 

nie s

ą tożsame z protokołami UDLD/DLDP. Brak tożsamości wynikał z tego, że protokół BFD 

wymaga  skonfigurowania 

dla  warstwy  L2.  Konieczność  skonfigurowania  należało 

potraktować jako zakwestionowanie argumentu o tożsamości obu protokołów, ponieważ jeśli 

protok

ół BFD w celu działania w warstwie L2 musi zostać skonfigurowany, to nie mógł być 

tożsamy  do  protokołów  UDLD/DLDP.  Tym  samym  stanowisko  wynikające  z  uzasadnienia 

odwołania  zostało  skutecznie  podważone  przez  zamawiającego,  a  argumentacja 

przedstawiona  przez  odwołującego  na  rozprawie  została  potraktowana  jako  próba  zmiany 

dotychczasowej  argumentacji  w  celu  obrony  przed  wynikowym 

i  spójnym  stanowiskiem 

zamawiającego.  

Co  istotne  zamawiający  jeszcze  trakcie  rozprawy  złożył  dowód  oraz  przedstawił 

argumentacj

ę,  powołując  się  na  informacje  pochodzące  od  jednego  z  producentów,  że 

protokół  BFD  nie  realizuje  funkcjonalności  UDLD  lub  DLDP  w  zakresie  połączeń 

zagregowanych (redundantnych). Dodatkowo protokół ten miał nie działać z protokołem IP w 

wersji  6

.  Oba  te  wymagania  wynikały  z  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Odwołujący  był  w 

stanie 

również  na  rozprawie  złożyć  dowód  oraz  przedstawić  wyjaśnienie  wskazujące,  że 

implementacja  protokołu  BFD  umożliwia  współpracę  z  plikami IP  w  wersji  6.  Argumentacja 

odwołującego  nie  odnosiła  się  natomiast  do  zagregowanych  połączeń  sieciowych.  Ten 

szc

zegół  podobnie  jak  brak  konsekwencji  w  argumentacji  odwołującego  przekonał  Izbę,  że 

stanowisko  odwołującego  nie  zasługiwało  na  uwzględnienie.  Ponadto  sam  odwołujący  w 

swojej argumentacji 

zawartej w uzasadnieniu odwołania (pkt 3 str. 4) wyraźnie stwierdził, że 

protokół  BFD  nie  jest  protokołem  równoważnym  dla  protokołów  UDLD  i  DLDP,  co  tak 

naprawdę  przesądzało  o  tym,  że  argumentacja  przedstawiona  przez  zamawiającego  w 

odpowiedzi  na  odwołanie  była  prawidłowa.  Gdyby  rzeczywiście  protokół  BFD  był 

alternatywną  dla  protokołów  UDLD  i  DLDP,  to  odwołujący  skorzystałby  z  możliwości 

zaoferowania  protokołu  równoważnego  i  nie  skarżyłby  przedmiotowych  postanowień  jako 

niezgodnych z przepisami Pzp.  

W  zakresie  drugiej  grupy  stwierdzeń  odwołującego  wskazanych  w  uzasadnieniu 

odwołania  Izba  stwierdziła  po  pierwsze,  że  kwestionowany  wymóg  nie  naruszał  dyspozycji 

wynikającej  z  art.  99  ust.  1  Pzp.  Analizując  stanowisko  odwołującego  Izba  nie  miała 

wątpliwości  co  do  tego,  że  odwołujący  nie  miał  problemów  ze  zrozumieniem  treści 

kwestionowanego wymogu. 

Nie można było przy tym stwierdzić, że postanowienie SWZ, do 

którego  odnosił  się  zarzut  było  niejednoznaczne  lub  niewyczerpujące.  Po  drugie  nie 

potwierdził  się  zarzut  naruszenia  art.  99  ust.  4  Pzp.  Z  okoliczności  przedmiotowej  sprawy 

wynikało, że nie ma konieczności konfigurowania protokołu BFD do warstwy L2 ponieważ z 

informacje przedstawione 

w odpowiedzi na odwołanie wskazywały, że inni producenci, w tym 

między  innymi  trzej  producenci  wymienieni  w  odpowiedzi  odwołującego  złożonej  na 

posiedzeniu, 

posiadają w swojej ofercie rozwiązania funkcjonujące w oparciu o warstwę L2. 

Informacje  przedstawione  w  odpowiedzi  na  odwołanie  wskazywały,  że  funkcjonalności 

protokołu UDLD i DLDP nie charakteryzują sprzętu jednego producenta, zatem wymagania 

wobec  nich  nie mog

ły zostać zakwalifikowane jako naruszające art. 99 ust. 4  Pzp. Izba nie 

znalazła  powodów  do  zakwestionowania  argumentacji  zamawiającego  stwierdzającej,  że 

p

rotokoły  UDLD  i  DLDP  nie  są  nazwami  własnymi  charakteryzującymi  konkretne  produkty 

danego  producenta  ani  też  znakami  towarowymi  i  patentami.  Nazwy  te  nie  charakteryzują 

pochodzenia  ani  źródła  zamawianego  sprzętu  ani  też  nie  odnoszą  się  do  procesu  ich 

wytwarzania.  Użycie  tych  nazw  nie  prowadziło  także  do  zawężenia  kręgu  potencjalnych 

wykonawców,  bo  co  najmniej  kilku producentów  oferuje sprzęt  spełniający  te  wymagania a 

ich  sprzęt  oferuje  co  najmniej  kilkunastu  wykonawców.  Tym  samym  w  stosunku  do  opisu 

wymagań  w  zakresie  protokołów  UDLD  jak  i  DLDP  nie  zmaterializowała  się  zatem 

konieczność zastosowania art. 99 ust. 5 Pzp (zwrot „lub równoważny”), a w konsekwencji art. 

99 ust. 6 Pzp 

(opis kryteriów równoważności).  

Dodatkowo  Izba  uznała  za  zasadne  podnieść,  że  w  przypadku  zarzutów  dotyczących 

postanowień opisu przedmiotu zamówienia, duże znaczenie dla  rozstrzygnięcia zarzutu ma 

żądanie sformułowane przez odwołującego. W zakresie przedmiotowego zarzutu odwołujący 

sformułował  alternatywne  żądania.  W  pierwszej  wersji  żądania  odwołujący  wskazał,  że 

protokół  BFD  powinien  zostać  niejako  dopisany  w  treści  kwestionowanego  postępowania, 

natomiast w drugiej wersji 

protokół BFD miał stanowić przykład rozwiązania równoważnego. 

W  ocenie  składu  orzekającego  wykonanie  ww.  żądań  nie  mogło  zostać  nakazane.  Jak 

wskazano  powyżej  protokół  BFD  nie  był,  ani  tożsamy  (co  wynikało  z  okoliczności  sprawy), 

ani  równoważny  (co  przyznał  sam  odwołujący)  dla  protokołów  UDLD  i  DLDP.  Tym  samym 

również z tego powodu przedmiotowy zarzut nie znalazł potwierdzenia. 

W konsekwencji Izba oddaliła zarzut naruszenia art. 99 ust. 1 Pzp oraz art. 99 ust. 4  

i art. 16 pkt 1 Pzp, podniesiony w pkt 1 petitum 

odwołania. 

W  związku  z  powyższym  Izba  uznała,  że  odwołanie  podlegało  oddaleniu  i  na 

podstawie art. 553 zdanie pierwsze Pzp orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku,  na 

podstawie art. 557 i 575 Pzp oraz 

§ 5 pkt 1 i 2 lit. b) w zw. z § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 

kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), zaliczając na poczet kosztów postępowania 

odwoławczego koszt wpisu od odwołania oraz koszty poniesione przez odwołującego z tytułu 

wynagrodzenia pełnomocnika.  

Przewodniczący:      …………………………….