KIO 3086/24 WYROK Warszawa, dnia 16 września 2024 r.

Stan prawny na dzień: 22.10.2024

Sygn. akt: KIO 3086/24 

WYROK

Warszawa, dnia 16 

września 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodnicząca: Joanna Stankiewicz-Baraniak 

Protokolant:         

Rafał Komoń  

po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w  dniu  26  sierpnia  2024  r.  przez 

wykonawcę  SOFTIQ  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gliwicach,  przy  ul.  Chorzowskiej  50  (44-100  Gliwice),          

w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Ministerstwo Rodziny, Pracy  i Polityki 

Społecznej, przy ul. Nowogrodzkiej 1/3/5 w Warszawie (00-513 Warszawa) 

przy  udziale  uczestnika  po  stronie 

zamawiającego  wykonawcy  Alfavox  Software  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Poznaniu,  przy  ul.  Ziębickiej  35  (60-164 

Poznań) 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie. 

2.  K

osztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  SOFTIQ  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gliwicach  i  zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania 

odwoławczego  kwotę  15 000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy) 

uiszczoną  przez  wykonawcę  SOFTIQ  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Gliwicach tytułem wpisu od odwołania oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy 

tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty tego wykonawcy poniesione z 

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 


Na  orzeczenie 

–  w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej  do  Sądu Okręgowego  w  Warszawie  – 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodnicząca:      ……………………………. 


Sygn. akt: KIO 3086/24 

UZASADNIENIE  

Ministerstwo  Rodziny,  Pracy  i  Polityki  Społecznej  w  Warszawie  (dalej  zwane: 

„zamawiającym”)  prowadzi  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  pn.:  „Usługi  dotyczące  Centralnego  Systemu  Informatycznego 

Zabezpieczenia  Społecznego  (CSIZS)”  -  znak  sprawy:  BDG-V.2710.15.2024.JM  (dalej 

zwane: „postępowaniem”). 

Ogłoszenie  o zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii 

Europejskiej w dniu 05 lipca 2024 r. pod numerem 400998-2024. 

Wartość  zamówienia  przekracza  progi  unijne  określone  w  przepisach  wydanych  na 

podstawie  art.  3  ust.  3  ustawy  z dnia  11 

września  2019  r.  –  Prawo  zamówień  publicznych 

(Dz.U. z 2023 r. poz. 1605 z późn. zm.) (dalej zwanej: „Pzp”). 

W  dniu  26  sierpnia  2024  r.  wykonawca  SOFTIQ 

spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Gliwicach  (dalej  zwany:  odwołującym)  wniósł  odwołanie 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wobec  czynności  podjętych  przez  zamawiającego 

polegających  na  zaniechaniu  odtajnienia  w  całości  złożonych  przez  Alfavox  Software  sp.  z 

o.o. (zwany  dalej: 

„Alfavox”) dokumentów w postaci oferty wraz załącznikami (szczegółowo 

opisanych w pkt 18 uzasadnienia odwołania). 

Opisanym  powyżej  czynnościom  zamawiającego  odwołujący  zarzucił  naruszenie  art.  18 

ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (zwanej dalej: 

„znku”)  poprzez  zaniechanie  odtajnienia  w  całości  złożonych  przez  Alfavox  zastrzeżonych 

d

okumentów, 

W  związku  z  powyższym,  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

Zamawiającemu: 

odtajnienia  w  całości  złożonych  przez  Alfavox  dokumentów  w  postaci  oferty  wraz 

załącznikami  (szczegółowo  opisanych  w  pkt  18  uzasadnienia  odwołania)  oraz  ich 

udostępnienia odwołującemu; 

zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania, w tym 

kosztów reprezentacji wg przedstawionych na rozprawie rachunków. 


Odwołujący  wyjaśnił,  iż  posiada  interes  we  wniesieniu  niniejszego  odwołania, 

ponieważ  w  postępowaniu  zostały  złożone  dwie  oferty  (odwołującego  i  Alfavox),  a  w 

związku  z  tym,  że  kryteria  oceny  ofert  dotyczą  zarówno  ceny,  jak  i  pozacenowych 

kryteriów, nie jest wiadome jak ostatecznie ukształtuje się klasyfikacja ofert. Możliwa jest 

więc  tego  rodzaju  sytuacja,  że  oferta  odwołującego  uplasuje  się  na  drugiej  pozycji.  W 

takiej  sytuacji  w  interesie  o

dwołującego  leży  weryfikacja  oferty  Alfavox  (całej  wraz  z 

załącznikami) celem sprawdzenia jej poprawności, albowiem może to doprowadzić do jej 

odrzucenia  i  wyboru  oferty 

odwołującego.  Tymczasem  niewniesienie  odwołania  i 

utrzymanie  w  mocy  skuteczności  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa  istotnie 

ogranicza szanse 

odwołującego na wybór jego oferty. Tym samym uniemożliwione może 

być osiągnięcie przychodu i zysku z realizacji zamówienia, co stanowi potencjalną szkodę 

o

dwołującego, uzasadniającą złożenie niniejszego odwołania. 

Na wstępie odwołujący podkreślił, że zgodnie z art. 18 ust. 3 Pzp w celu skutecznego 

zastrzeżenia informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, wykonawca zobowiązany 

jest  jednocześnie  zastrzec  i  wykazać,  że  informacje  te  rzeczywiście  stanowią  tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  Jak  wskazał  odwołujący,  konieczność  jednoczesnego  zastrzeżenia  i 

wykazania  przesłanek  tajemnicy  podkreśla  się  również  w  orzecznictwie  Krajowej  Izby 

Odwoławczej. Dla przykładu odwołujący przywołał wyrok KIO z dnia 29 marca 2021 r. sygn. 

akt. 720/21 

W  dalszej  kolejności  odwołujący  wskazał,  iż  ze  względu  na  fundamentalną  i  mającą 

pierwszeństwo zasadę jawności postępowania (art. 18 ust. 1 Pzp) KIO stoi jednoznacznie na 

stanowisku, że skuteczność zastrzeżenia informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa wymaga 

nie  tylko  ogólnego  uzasadnienia,  ale  także  nie  budzącego  wątpliwości  wykazania,  że 

zastrzeżona  informacja  jest  w  swej  istocie  tajemnicą  przedsiębiorstwa.  Na  poparcie  swojej 

argumentacji  

odwołujący również wskazał wyrok KIO. 

Wykazanie  przesłanek tajemnicy  przedsiębiorstwa  musi  być  zgodne  z  art.  11  ust.  2 

znku: „Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, 

organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które 

jako  całość  lub  w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  są  powszechnie 

znane  osobom  zwykle zajmującym  się tym rodzajem  informacji  albo  nie  są łatwo  dostępne 

dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, 

przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności”.  

Z  powyższego,  według  odwołującego  wynika,  że  dla  skuteczności  zastrzeżenia 

tajemnicy  przedsiębiorstwa  istotne  jest  wykazanie  statusu  (rodzaju)  informacji,  objętych 

tajemnicą przedsiębiorstwa, ich wartości gospodarczej, jak również ich poufnego charakteru. 

Wykonawcy  powinni  zatem  wykazać,  że  w  celu  zachowania  poufności  danych  informacji 


podjęli  szereg  działań,  mających  na  celu  zapewnienie  odpowiedniej  ochrony  tym 

informacjom 

– zarówno o charakterze fizycznym jak i prawnym. 

Tymczasem  na  gruncie  niniejszego  postępowania  Alfavox  nie  podołał  obowiązkowi 

takiego wykazania, a tym samym należy stwierdzić nieskuteczność takiego zastrzeżenia. W 

ocenie o

dwołującego Alfavox nie wykazało, aby podjęło stosowne środki ochrony informacji 

zastrzeżonych  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa.  Wprawdzie  Alfavox  powołuje  się  na 

zarządzenie  Prezesa  Zarządu  Alfavox  Software  sp.  o.o.  dotyczące  ustanowienia  i 

wprowadzenia Regulaminu ws. Polityki Bezpieczeństwa i Tajemnicy Przedsiębiorstwa Spółki 

z  dnia  1.03.2019  r.  Jednakże  w  ocenie  odwołującego,  brak  przedstawienia  treści  tego 

zarządzenia  świadczy  o  jego  pozorności  i  pozbawia  zastrzeżenia  cech  wykazania 

okoliczności podjęcia odpowiednich działań. 

Następnie  odwołujący  wskazywał,  iż  jego  zdaniem  o  pozorności  zrządzenia świadczy 

jego data tj. 1.03.2019 r. w powiązaniu z tytułem tego zarządzenia wskazanego poniżej: 

Tymczasem  w  tym  dniu,  według  twierdzeń  odwołującego,  zgodnie  z  informacjami  z 

KRS  dla  Spółki  Alfavox  miała  ona  siedzibę  w  Bielsku  Białej,  a  nie  w  Poznaniu.  Na  dowód 

tego 

odwołujący  przedstawił  odpis  pełny  z  KRS  dla  Alfavox,  co  zdaniem  odwołującego 

świadczy o pozorności tej uchwały i jej antydatowaniu. Odwołujący zwrócił uwagę również na 

to, 

iż  z  tytułu  widać  inny  rodzaj  czcionki  dla  tytułu  i  rzekomej  daty  tej  uchwały.  Ponadto 

zdaniem 

odwołującego  podpis  prezesa  zarządu  Spółki  Alfavox  jest  sztucznie  wklejony,  co 

odwołujący wykazywał w uzasadnieniu odwołaniu. 

Te  wszystkie  elementy, 

wedle  twierdzeń  odwołującego  świadczą  o  pozorności  tej 

uchwały,  a  w  konsekwencji  o  pozorności  środków  zabezpieczających,  o  których  mowa  w 

zastrzeżeniu  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Także  opis  środków  rzekomego  zabezpieczenia 

nie potwierdza, aby 

przedsięwzięto jakieś środki odnośnie informacji stanowiących tajemnicę 

przedsiębiorstwa.  Cały  opis  środków  zawarty  na  ss.  9-10  zastrzeżenia  tajemnicy  dla 

odwołującego  to  opis,    zwykłych  zabezpieczeń,  stosowanych  przez  każdego,  nie  dla 

informacji  stanowiących  tajemnicę  przedsiębiorstwa,  a  dla  wszystkich  zbiorów  danych. 

Odwołujący podkreślił, iż każdy zamyka i stosuje zamki albo elektroniczne systemu dostępu, 

aby  nie  dostały  się  do  pomieszczeń  osoby  trzecie.  W  tym  działaniu  nie  ma  nic 

nadzwyczajnego. 

Odwołujący  wskazywał,  iż  środki  bezpieczeństwa  opisane  wyżej  nie  mają  żadnego 

powiązania  z  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  a  są  najzwyklejszymi  środkami  i  podstawowymi 

środkami, aby nie utracić danych. Cały ten opis zmierza do wywarcia wrażenia podjęcia nie 


wiadomo  jak  wyszukanych  środków  zabezpieczających,  a  rzeczywistości  to  najzwyklejszy 

standard  dla  każdego,  nie  mający  związku  z  tajemnicą  przedsiębiorstwa.  Także  owe 

przykładowe  umowy  o  poufności  nic  nie  wnoszą  do  sprawy,  albowiem  sam  fakt  zawarcia 

takich  umów  nie  powoduje  jeszcze,  że  określone  informacje  stają  się  informacjami 

zawierającymi  tajemnicę  przedsiębiorstwa  i  spełniają  wszystkie  przesłanki  dla  zastrzeżenia 

takich informacji. 

Do  sprawy  nie  wnosi  nic  także  przywołanie  przez  Alfavox  orzeczeń  KIO  oraz  sądów 

powszechnych szczególnie, że są to orzeczenia sprzed 10, a nawet i więcej lat. Oczywiste 

jest, jak podkreślił odwołujący, dla każdego zajmującego się zamówieniami publicznymi, że 

aktualna  linia  orzecznicza  jest  całkowicie  przeciwna,  do  „starego”  orzecznictwa  i  przyznaje 

całkowity  prym  jawności  postępowania.  Aktualnie  tylko  w  wyjątkowych,  szczególnie 

uzasadnionych i wykazanych przez wykonawców przypadkach może dojść do skutecznego 

zastrzeżenia tajemnicy. W tym przypadku Alfavox takich okoliczności nie wykazał. 

kwestii 

zaniechania 

odtajnienia 

informacji 

dotyczących 

danych 

podwykonawców/dostawców  zauważanie  przede  wszystkim  wymaga  to,  że  zakres 

zastrzeżonych informacji nie obejmuje tego rodzaju danych. Zdaniem odwołującego, zgodnie 

bowiem  z  zastrzeżeniem  Alfavox, zastrzeżenie  dotyczy  danych  podmiotu  udostępniającego 

zasób, to już nie podwykonawców i dostawców. 

Odnosząc się natomiast do danych dotyczących podmiotu udostępniającego zasoby to 

nie  wykazano,  ani  potrzeby  utajnienia  tych  danych,  ani  ich  wartości  gospodarczej.  W 

odniesieniu  do  tych  informacji  cała  argumentacja  sprowadza  się  do  dwóch  zasadniczych 

argumentów.  Po  pierwsze  w  tym,  że Alfavox zidentyfikowało na rynku IT podmiot,  który  ze 

względu na swe doświadczenie i zasoby, udzielając ich umożliwił Alfavox ubieganie się o to 

zamówienie.  Jednocześnie  było  to  „zadanie  niełatwe  i  czasochłonne”.  Z  powyższego 

uzasadnienia nie wynika żadna wartość gospodarcza, albowiem sam fakt (wątpliwy zresztą) 

niełatwości  i  czasochłonności  nie  determinuje  wartości  gospodarczej.  Podmioty  ubiegające 

się  o  zamówienia  niejednokrotnie  podejmuje  szereg  „zadań  niełatwych  i  czasochłonnych”, 

aby  móc  złożyć  ofertę,  niemniej  nie  powoduje to  owiania  ich  działalności  jakąś  szczególną 

tajemnicą. 

Skoro  Alfavox  już  taki  podmiot  znalazł  i  korzysta  z  jego  pomocy  to  nie  ma  powodu 

utajniania  tego  rodzaju  informacji.  Zasadniczo  bowiem  powzięcie  o  niej  wiedzy  przez  inne 

podmioty, nie powoduje ani utraty tego podmiotu, ani utraty konkurencyjności przez Alfavox. 

Powyższe  odnosi  się  szczególnie  do  odwołującego,  który  już  ma  wszystkie  zasoby  do 

pozyskania  zamówienia.  Jedynym  skutkiem  udostępnienia  tej  informacji  będzie  możliwość 

zweryfikowania  przez 

odwołującego,  czy  faktycznie  podmiot  udostępniający  swe  zasoby 

posiada je w wymaganym zakresie. 


Drugim  z  argumentów  przywołanym  przez  Alfavox  jest  umowa  o  zachowaniu 

poufności z zastrzeżoną karą umowną. Jak już wcześniej wskazano sam fakt zawarcia takiej 

umowy, nawet z zastrzeżeniem kary umownej, nie przesądza o wartości gospodarczej tego 

rodzaju  informacji. 

Co  więcej,  tego  rodzaju  umowa  nie  ma  żadnego  sensu,  szczególnie  z 

punktu 

widzenia podmiotu udostępniającego zasób, trudno sobie wyobrazić, aby podmiot o 

tak  szczególnych  zasobach,  chciał  się  ukrywać  przed  innymi  przedsiębiorcami.  Posiadanie 

szczególnego doświadczenia i zasobów jest raczej powodem do publicznego prezentowania 

i reklamowania tego rodzaju kompetencji. Świadczy o tym choćby postawa samego Alfavox, 

który aktywnie reklamuje się chociażby na swojej stronie internetowej. 

Z  tego  powodu 

nie  wydaje  się  nadmiernym  stwierdzenie,  że  owa  umowa  o 

zachowaniu 

poufności,  jest  pozorna,  a  jej  celem  (najpewniej  wspólnym  wykonawcy  i 

podmiotu  udostępniającego  zasób)  jest  uniemożliwienie  weryfikacji  prawidłowości 

udostępnienia  zasobów.  Dodatkowo  z  zastrzeżonych  informacji  nie  wynikają  żadnego  tego 

typu informacje, które byłyby wrażliwe. W praktyce jedyne co z tego wynika to fakt podjęcia 

współpracy  z  określonym  podmiotem.  Ponadto  podkreślenia  wymaga,  że  utajnione 

częściowo  oświadczenie  o  udostępnianiu  zasobów  zostało  złożone  zgodnie  z 

funkcjonującymi  na  rynku  zamówień  publicznych  wzorze  i  z  doświadczenia  odwołującego 

wynika, że nie ma tam miejsca na wskazywanie szczególnie poufnych informacji. Informacje 

przedstawione w udostępnieniu są informacjami ogólnymi (z ogólnie nakreślonym zakresem 

współpracy,  bez  podania warunków  prawnych  i finansowych tej  współpracy).  Potwierdza  to 

zresztą fakt braku większego uzasadnienia tej części zastrzeżenia. 

Tego  rodzaju  ogólnych  informacji  (de  facto  o  samej  współpracy),  według 

odwołującego,  nie  sposób  uznać  za  informacje  techniczne,  technologiczne,  organizacyjne 

przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub 

w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  są  powszechnie  znane  osobom 

zwykle  zajmującym  się  tym  rodzajem  informacji  albo  nie  są  dostępne  dla  takich  osób.  W 

konsekwencji  należy  uznać,  że  powyższe  informacje  nie  stanowią  tajemnicy 

przedsiębiorstwa Alfavox i tym samym zasadnym jest wniosek odwołującego o odtajnienie i 

udostępnienie  zobowiązania  podmiotu  trzeciego  i  wszelkich  innych  złożonych  przez 

Wykonawcę dokumentów zawierających informacje o podmiocie udostępniającym zasoby. 

W  następnej  kolejności  odwołujący  wskazał,  iż  jego  zdaniem  bezpodstawne  jest 

także zastrzeżenie tajemnicy w odniesieniu do obu złożonych koncepcji. Wskazał, iż w całym 

uzasadnieniu  przedstawionym  przez  Alfavox  w  odniesieniu  do  owych  koncepcji  trudno 

znaleźć  cokolwiek  o  wartości  gospodarczej  tych  informacji  i  jakiś  negatywnych  skutkach 

ujawnienia  tych  koncepcji  innym  podmiotom.  Alfavox, 

zdaniem  odwołującego,  zdaje  się  tę 

wartość  wywodzić  z  tego,  że  owe  koncepcje  są  emanacją  i  wynikiem  „doświadczeń 

Wykonawcy z prawie 20-letniego funkcjonowania na 

rynku IT”. Tyle, że to stwierdzenie jest 


sprzeczne  z  faktami. 

Po  pierwsze,  jak  wynika  z  odpisu  pełnego  z  KRS,  choć  sama  spółka 

powstała  w  grudniu  2008  roku  (a  więc  niecałe  16  lat  temu,  a  nie  20),  to  dopiero  w  marcu 

2019  r.  wprowadzono  jako  przedmiot  przeważającej  działalności  związany  z  działalnością 

związaną  z  oprogramowaniem.  Wcześniej  spółka  jak  podkreślił,  odwołujący,  wg  odpisu  z 

KRS prowadziła działalność wszelaką na 52 różnych polach, w których jako jedna z pozycji 

była  działalnością  związaną  z  oprogramowaniem,  obok  np.  pośrednictwa  w  obrocie 

nieruchomościami. Na dowód czego odwołujący przedstawił odpis pełny z KRS dla Alfavox. 

Po  drugie,  jak  wskazał  odwołujący,  przeczy  stanowisku  Alfavox  także  to,  że  mimo 

rzekomego ogromnego doświadczenia, którego emanacją są owe koncepcje (tak niebywale 

unikalne, przynajmniej wg twierdzeń Alfavox), Alfavox sam nie spełnia warunków ubiegania 

się  o  to  konkretne  zamówienie,  korzystając  z  doświadczenia  podmiotu  trzeciego.  W 

konsekwencji argumentacja o tym niesamowitym know-

how Alfavox, jego metodologii (choć 

najpewniej chodzi tu raczej o metodykę) i zagrożeniu poznania ich przez pozostałe podmioty 

jest  bez  znaczenia.  Nic  do  sprawy  nie  wnosi  także  kwestia  tego,  że  owe  koncepcje  są 

efektem  „wnikliwej  analizy  dokumentów  zamówienia”,  albowiem  taka  analiza  jest 

podstawowym aktem staranności każdego kto ubiega się o dane zamówienie. 

Następnie odwołujący odniósł się do stwierdzeń Alfavox dotyczących koncepcji. Skoro 

jak twierdzi Alfavox rozwiązania są unikalne i niepowtarzalne, a odnoszą się do unikalnego 

systemu (CSIZS), to ich ujawnienie nie może spowodować szkody dla Wykonawcy. W takim 

bowiem  przypadku  owo  unikalne  i  niepowtarzalne  know-

how  i  „metodologia”  są  niemożliwe 

do  wykorzystania  przez 

konkurentów  na  szerszej  niwie.  Tymczasem  w  tym  postępowaniu 

koncepcje 

zostały złożone już przez wszystkich zainteresowanych. 

Odwołujący dalej podkreślił, iż nie wiadomo też z jakiego powodu Alfavox identyfikuje 

powstanie szkody (a zgodnie z KC jest uszczerbkiem w majątku) z samym faktem ujawnienia 

innym podmiotom owych unikalnych „metodologii”. Samo ich poznanie nie powoduje żadnej 

szkody.  Zresztą  Alfavox  nawet  nie  podjął  najmniejszej  próby  opisu  z  jakiego  to  powodu 

ujawnienie mogłoby wyrządzić jego uszczerbek majątkowy, w jakiej sferze, i w jakiej choćby 

potencjalnie  wysokości.  Co  więcej  obserwowanie  i  nawet  naśladownictwo  jest  zwyczajnym 

sposobem 

(oczywiście  jednym  z)  prowadzenia  działalności  i  rozwoju  wszystkich 

przedsiębiorstw.  Każdy  może  naśladować  i  być  naśladowanym  i  nie  jest  to  powód  do 

utajniania  informacji  w  zamówieniach  publicznych,  które  co  do  zasady  są  jawne.  Jeżeli 

Alfavox tak bardzo chce chronić swe rzekome tajemnice to nikt go nie zmusza do udziału w 

tego rodzaju  postępowaniach.  Ponadto  owe koncepcje  nie  są  oceną  20 letniego know-how 

Wykonawcy  i  jego  „metodologii”,  a  jedynie  weryfikacją  umiejętności  rozumienia  i 

zastosowania  powszechnych  metod  projektowych  realizacji  tego  typu  umów  jak  w  tym 

przypadku. 

Dlatego też   według  odwołującego  przy takim  ujęciu  uzasadnienia zastrzeżenia 

obu koncepcji, zastrzeżenie to jest bezskuteczne. 


Odwołujący  w  dalszej  części  uzasadnienia  wskazał,  iż  kolejnym  rodzajem 

zastrzeżonych  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa  informacji  są  te  dotyczących  osób 

skierowanych  do  realizacji  zamówienia.  W  tym  przypadku  zasadniczym  (i  w  praktyce 

jedynym)  argumentem  Alfavox,  jest  rzekome  podkupowanie  pracowników  („kłusownictwo 

pracownicze”)  i  jego  konsekwencje.  Odwołujący  podkreślił,  iż  argumentacja  przytoczona 

przez Alfavox nie zasługuje na uwzględnienie. 

W  pierwszej  kolejności,  odnosząc  się  do  ryzyka  „podkupienia”  pracowników  przez 

konkurencję,  to  stwierdzić  należy,  że  każdy  przedsiębiorca  dysponuje  odpowiednimi 

instrumentami  (płacowymi,  organizacyjnymi  i  innymi),  mającymi  na  celu  utrzymanie 

stworzonego  przez  siebie  zespołu  eksperckiego  w  niezmienionym  składzie.  Sama  obawa 

przed  zmianami  kadrowymi  w  tym  zespole, 

nie  może  przesądzać  o  istnieniu  tajemnicy 

przedsiębiorstwa  w  kontekście  składu  osobowego  tegoż  zespołu  oraz  w  kontekście 

posiadanego przez poszcz

ególne osoby doświadczenia. 

Wykonawca  w  żaden  sposób  nie  dowiódł  również  zjawiska  przejmowania 

pracowników jako bezpośredniego następstwa ujawnienia w postępowaniach przetargowych 

informacji nt. osób skierowanych do realizacji zamówienia oraz nt. ich doświadczenia. W tym 

zakresie  nie  został  przywołany  choćby  jeden  taki  przypadek  z  doświadczenia  własnego 

Alfavox, czy też innego podmiotu. Wykonawca nie pokusił się nawet o próbę hipotetycznego 

wyjaśnienia jak ujawnienie wykazu osób miałoby doprowadzić do „podebrania” wskazanych 

w tym wykazie osób. 

Odwołujący wskazał, iż kwestia „podkupywania” pracowników przez konkurencję nie 

zasługuje  na  ochronę  w  świetle  aktualnego  orzecznictwa  KIO  na  co  odwołujący  przywołał 

wyrok  z  dnia  06  lutego  2017  r.  (KIO  sygn.  akt 

102/17,  KIO  110/17).  Co więcej  argument  o 

podkupywaniu pracowników godzi wręcz w interes publiczny, ponieważ ogranicza rotację na 

rynku osób z wymaganymi kwalifikacjami i doświadczeniem. Podkreślić należy, że rotacja w 

zatrudnieniu  osób  wpisuje  się  z  jednej  strony  w  podnoszenie  poziomu  świadczenia  usług 

przez poszczególnych wykonawców, a z drugiej strony stanowi normalny element swobody 

pracowniczej do zmiany pracodawcy. O

dwołujący na poparcie swojej argumentacji przywołał 

wyrok KIO z dnia 08 lipca 2021 r. (sygn. akt KIO 1602/21).   

Odwołujący  wskazał,  iż  Alfavox  na  potwierdzenie  swej  tezy  przywołuje  jedynie 

argumenty z artykułów opublikowanych w Internecie, co według odwołującego trudno uznać 

te artykuły za przydatne. Po pierwsze, dobór publikatorów trudno uznać za trafny, albowiem 

nie  jest  to 

specjalistyczna  prasa  dotycząca  branży  informatycznej,  ani  uznane  publikatory 

gospodarczej. 

Po  drugie,  wszystkie  te  artykuły  są  sprzed  wielu  lat,  i  tak  pierwszy  z  nich 

pochodzi najpewniej z lat ok 2018-

2019 (a przynajmniej na dane z tych lat się powołuje), o 

czym świadczy poniższy jego fragment (używający wobec lat 2019 i 2020 czasu przyszłego)


Tymczasem  zdaniem 

odwołującego,  każdy  zajmujący  się  choć  trochę  branżą 

informatyczną wie, że boom na pracę w IT, w tym przede wszystkim programistów, jest już 

przeszłością.  Według  odwołującego,  świadczy  choćby  o  tym  szereg,  aktualnych  publikacji, 

które również odwołujący przywołuje w uzasadnieniu odwołania.   

Ponadto  zwrócić  należy  również  uwagę  na  bardzo  lakoniczne,  wręcz  szczątkowe 

uzasadnienie  drugiej  przesłanki  tajemnicy  przedsiębiorstwa  tj.  wartości  gospodarczej 

informacji.  W  dwóch  miejscach  uzasadnienia  Alfavox  wskazuje,  że  wykaz  osób  stanowi 

istotną wartość gospodarczą, ponieważ stanowi informacje o zespole posiadającym fachową 

wiedzę  /  unikatowe  zdolności.  Po  raz  kolejny  odwołujący  wskazał  na  poparcie  swojej 

argumentacji wyrok KIO z dnia 13 marca 2017 r., (KIO sygn. akt 385/17).  

Tymczasem 

jak  wskazywał  odwołujący,  cały  utajniony  wykaz  osób  dotyczy  ledwie 

dwóch  osób.  Trudno  uznać,  że  cała  przyszłość  Alfavox  leży  w  rękach  ledwie  tych  dwóch 

specjalistów,  a  odtajnienie  ich  danych  będzie  miało  tak  dramatyczne  konsekwencje,  jak  je 

opisuje  Alfavox.  Zresztą  jeżeli  tak  miałoby  być  znaczyłoby  to,  że  wykonawca  ten  nie  jest 

zdolny  do  wykonan

ia  zamówienia.  Dodatkowo  wskazać  należy,  że  pracownicy  Alfavox,  w 

tym programiści publikują woje dane np. na portalu LinkedIn. 

Działając  w  imieniu  i  na  rzecz  zamawiającego,  odpowiedź  na  odwołanie  w  formie 

pisemnej wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania 

w  całości  –  zgodnie  z  uzasadnieniem  wskazanym  w  odpowiedzi  na  odwołanie  z  dnia  10 

września 2024 r.  

Przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  zamawiającego  zgłosił 

wykonawca  Alfavox  Software 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Poznaniu (zwany 

dalej: „przystępującym”).  

W  dniu  11 

września  2024  r.  przystępujący  złożył  pismo  procesowe,  w  którym 

przedstawił  swoje  stanowisko  i  stosunkował  się  do  zarzutów  podniesionych  przez 

odwołującego  oraz  wniósł  o  oddalenie  odwołania.  W  pierwszej  kolejności  przystępujący 

jednak 

podniósł  brak  istnienia  interesu  prawnego  po  stronie  odwołującego  we  wniesieniu 

przez niego odwołania, wskazując iż na obecnym etapie postępowania interes w uzyskaniu 

zamówienia  nie  jest  w  ogóle  zagrożony.  Przystępujący  wskazał,  iż  aktualnie  zamawiający 

jest  w  trakci

e  procedury  badania  rażąco  niskiej  ceny  i  dopiero  po  jej  zakończeniu 

z

amawiający  przejdzie  do  oceny  ofert  w  obowiązujących  w  postępowaniu  kryteriach.  Tym 

samym  o

dwołujący  ma realną  szansę  uzyskania  zamówienia,  czemu  nie  przeczy  taka,  czy 

inna  ocena  zasadności  zastrzeżenia  informacji  zawartych  w  ofercie  przystępującego.  Stąd 


nie zasługują na aprobatę twierdzenia zawarte w pkt. 10 i 11 odwołania, stanowiące w istocie 

jedynie  projekcję  hipotetycznego,  niekorzystnego  dla  odwołującego  stanu  przyszłego, 

którego  prawdopodobieństwo  wystąpienia  na  moment  wniesienia  odwołania  trudno  jest 

nawet ocenić. 

Kolejnego  argumentu  przemawiającego  ad  casum  za  brakiem  po  stronie 

o

dwołującego interesu w rozumieniu przepisu art. 505 ust. 1 Pzp, zdaniem przystępującego 

dostarcza  lektura  dalszej  części  uzasadnienia  odwołania,  w  którym  odwołujący  podważa 

(przywołując  niejednokrotnie  niedorzeczne  wręcz  argumenty)  zasadność  objęcia  tajemnicą 

przedsiębiorstwa  informacji  rodzajowo  identycznych  z  objętymi  poufnością  przez  samego 

o

dwołującego.  Nie  wspomina  on  bowiem,  że  on  również  tajemnicą  przedsiębiorstwa 

oznaczył  informacje  dokumentach  podlegających  ocenie  w  kryteriach  pozacenowych 

(koncepcjach  i  wykazie  osób).    Co  więcej,  jak  podkreślił  przystępujący  odwołujący  we 

własnym  uzasadnieniu  zastrzeżenia  przywołuje  analogiczną  do  przystępującego 

argumentację. 

Kolejno,  w  świetle  powyższych  wywodów  wątpliwa  jest  również  druga  z  przesłanek 

materialnoprawnych  konstytuujących  uprawnienie  do  wniesienia  odwołania,  a  to  szkoda 

mająca – zgodnie z art. 505 ust. 1 in fine Pzp – wynikać z naruszenia przez zamawiającego 

przepisów  tej  ustawy.  Przystępujący  podkreślił,  iż  w  sytuacji,  w  której  zamawiający  nie 

dokonał  jeszcze  oceny  ofert  w  kryteriach  poza  cenowych,  bowiem  jest  „dopiero”  na  etapie 

badania 

rażąco niskiej ceny nie sposób wykazać jakiejkolwiek szkody, nawet hipotetycznej, a 

tym  bardziej  adekwatnego  związku  przyczynowego  pomiędzy  zarzucanym  zamawiającemu 

naruszeniem, 

a  możliwością  uzyskania  przez  odwołującego  przedmiotowego  zamówienia  i 

zysku z jego realizacji.  

W  konsekwencji 

–  w  braku  spełniania  przez  odwołującego  przesłanek 

uzasadniających  skorzystanie  przez  odwołującego  ze  środka  ochrony  prawnej  –  odwołanie 

powinno zostać oddalone bez konieczności merytorycznego rozstrzygania o postawionych w 

nim zarzutach.  

W  świetle  przepisu  art.  554  ust.  1  pkt  1  Pzp,  Izba  uwzględnia  odwołanie  jeżeli 

stwierdzi  naruszenie przepisów  ustawy, które miało wpływ  lub może  mieć  istotny  wpływ  na 

wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Zdaniem  przystępującego,  odwołanie 

wnoszone  na  tym  etapie  z  pewnością  nie  dotyczy  naruszeń,  które  (o  ile  w  ogóle  zostałyby 

stwierdzone)  mają  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania,  bowiem  aktualnie  nie  istnieją 

przeszkody w uzyskaniu przez  o

dwołującego przedmiotowego zamówienia. Co zaś dotyczy 

potencjalnego  istotnego  wpływu  stwierdzonych  ewentualnie  naruszeń  na  wynik 

p

ostępowania  –  możliwość  wyboru  oferty  odwołującego,  to  należy  zwrócić  uwagę,  że  jest 

ona uzależniona nie tyle od możliwości zweryfikowania przez niego oferty przystępującego, 

ile  od  oceny  oferty  samego  o

dwołującego  i  uzyskania  przez  tę  ofertę  najwyższej  liczby 


punktów.  Stawiane  przez  odwołującego  w  pkt.  10  i  11  daleko  idące  hipotezy  odnośnie 

dalszego  przebiegu  p

ostępowania każą raczej postrzegać wpływ na wynik  postępowania w 

kategoriach nie tyle możliwego, co zupełnie abstrakcyjnego. W konsekwencji  przytsepuajcy 

podsumował, iż odwołanie podlega oddaleniu z uwagi na brak istotnego wpływu zarzuconych 

z

amawiającemu naruszeń na wynik postępowania.

Krajowa  Izba  Odwoławcza  po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Stron  i 

Uczestnika postępowania odwoławczego, uwzględniając dokumentację postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i 

stanowiska Stron oraz Uczestnika postępowania wyrażone odpowiednio w odwołaniu, 

odpowiedzi  na  odwołanie  oraz  piśmie  procesowym,  a  także  wyrażone  ustnie  na 

rozprawie i  

odnotowane w protokole, ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  stwierdziła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  ustawowych 

skutkujących  odrzuceniem  odwołania,  wynikających  z  art.  528  ustawy  Pzp.  i  skierowała 

odwołanie na rozprawę. 

Przystępując  do  rozpoznania  odwołania,  Izba  stwierdziła  spełnienie  przesłanek  art. 

505 ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  istnienie  po  stronie  o

dwołującego  interesu  w  uzyskaniu 

zamówienia  oraz  możliwości  poniesienia  przez  niego  szkody  w  wyniku  naruszenia  przez 

z

amawiającego wskazanych w odwołaniu przepisów ustawy Pzp. 

Izba  nie  uwzględniała  wniosku  przystępującego  o  oddalenie  odwołania  z  uwagi  na 

brak  wykazania  przez  odwołującego  przesłanki  materialnoprawnej  dopuszczalności 

odwołania,  o  której  mowa  w  art.  505  ust.  1  ustawy.  Przepis  art.  505  ust.  1  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  stanowi,  że  środki  ochrony  prawnej  przysługują  wykonawcy, 

uczestnikowi  konkursu  oraz  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  w  uzyskaniu 

zamówienia  lub  nagrody  w  konkursie  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy (ustawy Pzp). 

Sam  fakt, 

podnoszony  przez  przystępującego,  iż  aktualnie  zamawiający  jest  w  trakcie 

procedury  badania rażąco  niskiej  ceny  i  dopiero  po  jej  zakończeniu  zamawiający  przejdzie 

do  oceny  ofert  w  obowiązujących  w  postępowaniu  kryteriach  i  tym  samym  odwołujący  ma 

nadal 

realną  szansę  uzyskania  zamówienia,  czemu  nie  przeczy  taka,  czy  inna  ocena 

zasadności  zastrzeżenia  informacji  zawartych  w  ofercie  przystępującego,  nie  pozbawia 

jeszcze  odwołującego  interesu  w  kwestionowaniu  czynności  zamawiającego  w  niniejszym 

postępowaniu  pod  względem  ich  prawnej  poprawności.  Dlatego  też  w  ocenie  Izby 


odwołujący w sposób prawidłowy uzasadnił interes przejawiający się w tym, iż kryteria oceny 

ofert dotyczą zarówno ceny, jak i pozacenowych kryteriów i nie jest wiadome jak ostatecznie 

ukształtuje  się  klasyfikacja  ofert,  a  w  interesie  odwołującego  leży  weryfikacja  ofert 

przystępującego  w  celu  sprawdzenia  jej  poprawności.  Ponadto  odwołujący  zaskarżył 

czynność  zamawiającego  polegającą  na  ocenie  zastrzeżenia  objęcia  tajemnicą 

przedsiębiorstwa  informacji  zwartych  w  ofercie  przystępującego.  Odwołujący  słusznie 

podnosił  na  posiedzeniu,  iż  gdyby  nie  zaskarżył  tej  czynności  na  obecnym  etapie 

post

ępowania, pozbawiłby się możliwości zaskarżenia jej później. 

Ponadto  zamawiający  na  posiedzeniu  również  wskazał,  iż  odwołujący  na  tym  etapie 

posiada  interes  we  wniesieniu 

odwołania,  ponieważ  skarży  on  czynność  zamawiającego 

dotyczącą  oceny  uzasadnienia  objęcia  tajemnicą  przedsiębiorstwa  informacji  zawartych  w 

ofercie 

przystępującego. 

Izba  postanowiła  dopuścić  do  udziału  w  postępowaniu  odwoławczym  po  stronie 

zamawiającego  wykonawcę  Alfavox  Software  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Poznaniu, wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 525 Pzp, W związku z 

tym ww. wykonawca stał się uczestnikiem postępowania odwoławczego. 

Izba  postanowiła  dopuścić  dowody  z:  dokumentacji  postępowania,  odwołania  wraz 

załącznikami,  odpowiedzi  na  odwołanie  wraz z  załącznikami,  zgłoszenia przystąpienia po 

stronie zamawiającego oraz złożonego w sprawie pisma procesowego przystępującego wraz 

z załącznikami oraz dowód z dokumentu złożony na rozprawie przez przystępującego. 

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

prowadzonego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  pn

.:  „Usługi  dotyczące  Centralnego 

Systemu  Informatycznego  Zabezpieczenia  Społecznego  (CSIZS)”  -  znak  sprawy:  BDG-

V.2710.15.2024.JM. 

 
W pkt 13 ppkt 13.1 

SWZ zamawiający zawarł: „ 


W p

ostępowaniu wpłynęły 2 oferty tj. odwołującego i przystępującego.  

Odwołujący i przystępujący złożyli wraz z ofertą uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy 

przedsiębiorstwa  informacji  zawartych  w  ofercie  wraz  z  załącznikami,  jak  również  załączyli 

do oferty jawne wersje dokumentów zastrzeżonych jako tajemnica. 

Do z

amawiającego zostały złożone wnioski o udostępnienie dokumentów: 

1) wniosek 

przystępującego  z dnia 09.08.2024 r. o udostępnienie oferty odwołującego; 

2)  wniosek 

odwołującego  z  dnia  09.08.2024  r.  o  udostępnienie  ofert  złożonych  w 

postępowaniu (ponowny wniosek złożony w dniu 13.08.2024 r.); 

Zamawiający  w  dniu  14.08.2024  r.  przekazał  wykonawcom  jawną  część  złożonych 

ofert. 

W  dniu  19.08.2024  r. 

odwołujący,  zwrócił  się  do  zamawiającego  z  wnioskiem  o 

odtajnienie i  udostępnienie wykazu  osób  (Załącznik  nr  6A  do  SWZ),  który został  załączony 

do  oferty 

przystępującego,  w  takim  zakresie  aby  strony  trzecie  mogły  zweryfikować 

spełnienie  warunków  zamówienia  polegających  na  uzyskaniu  dodatkowych  punktów 

(zgodnie z kryterium nr 4). 


Zamawiającego  następnie uznał,  iż  przystępujący  nie  uzasadnił,  dlaczego  wszystkie 

informacje  zawarte  w  ww.  wykazie  osób,  miałyby  zostać  uznane  za  tajemnicę 

przedsiębiorstwa. Zamawiający uznał, że utajnienie przez wykonawcę wszystkich informacji 

dotyczących  osób  skierowanych  do  realizacji  zamówienia,  a  więc  całego  dokumentu,  jest 

nadmiarowe.  W  szczególności  zastrzeżenie  zamawiającego  budziło  utajnienie  liczby  lat 

doświadczenia  danego  eksperta  (co  stanowi  podstawę  do  przyznania  punktów  w  kryterium 

nr  4),  a  także  opisu  wykonywanych  obowiązków  (w  tym  pełnionej  roli)  oraz  okresu 

wykonywania obowiązków (od-do). 

Zamawiający  pismem  z  dnia  02.09.2024  r.  wezwał  przystępującego  do  nadesłania 

jawnej  wersji  wykazu  osób  do  oceny  w  ramach  kryterium  oceny  ofert,  spełniającej 

wymagania SWZ oraz Pzp 

– w terminie do dnia 05.09.2024 r.  

W  odpowiedzi  na  wezwanie  przystępujący  złożył  zmodyfikowaną  jawną  wersję 

wykazu  osób.  Zamawiający  dokonał  analizy  dokumentu  i  uznał,  że  zakres  informacji 

zawartych w tym dokumencie nie budzi zastrzeżeń i spełnia wymagania wynikające z zasady 

jawności postępowania. Dokument ten niezwłocznie, w dniu 05.09.2024 r., został przekazany 

przez zamawiającego odwołującemu za pomocą platformy zakupowej. 

Ponadto Izba ustalił, iż na dzień złożenia przez odwołującego odwołania zamawiający 

jest w trakcie czynności badania ofert złożonych w postępowaniu. 

Izba zważyła co następuje. 

Na  wstępie  Izba  wskazuje,  że  rozpoznając  zarzuty  podniesione  w  odwołaniu  ocenia 

czynności  podjęte  przez  zamawiającego,  odpowiadając  na  pytanie,  czy  zamawiający  przez 

wykonanie  konkretnych  czynności  w  postępowaniu  lub  przez  zaniechanie  czynności,  

do  których  wykonania  był  zobowiązany  na  podstawie  ustawy,  naruszył  przepisy  Prawa 

zamówień  publicznych.  W  analizowanym  stanie  faktycznym  w  ocenie  Izby,  zamawiający  

nie naruszył przepisów Prawa zamówień publicznych w zakresie wskazanym w odwołaniu. 

Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron 

i  uczestnika  postępowania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  odwołanie  nie  zasługiwało  na 

uwzględnienie.  

Podkreślić  należy,  zgodnie  również  z  tym  co  wskazywał  odwołujący,  że  jedną  z 

naczelnych zasad postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest zasada jawności. 

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 3 Pzp: „Nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę 

przedsiębiorstwa  w  rozumieniu  przepisów  ustawy  z  dnia  16  kwietnia  1993  r.  o  zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji,  jeżeli  wykonawca,  z  przekazaniem  takich  informacji,  zastrzegł,  że 


nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę 

przedsiębiorstwa.”.  Zgodnie  natomiast  z  art.    11  ust.  2  uznk  przez  tajemnicę 

przedsiębiorstwa  rozumie  się  informacje  techniczne,  technologiczne,  organizacyjne 

przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub 

w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  są  powszechnie  znane  osobom 

zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o 

ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu 

należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.” Jak wynika z art. 11 ust. 

2  uznk  na  wykonawcę  nałożono  obowiązek  wykazania  zamawiającemu  przesłanek 

zastrzeżenia  informacji  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa.  W  konsekwencji  rolą 

z

amawiającego  w  toku  badania  ofert  jest  ustalenie,  czy  wykonawca  temu  obowiązkowi 

sprostał  udowadniając,  że  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa. 

Podkreślić  należy,  że  sformułowanie  użyte  w  art.  11  ust.  2  uznk,  w  którym  akcentuje  się 

obowiązek  „wykazania”  oznacza  coś  więcej  aniżeli  wyjaśnienie (uzasadnienie)  przyczyn  co 

do  objęcia  tajemnicą  przedsiębiorstwa.  Za  wykazanie  nie  może  być  uznane  ogólne 

uzasadnienie, sprowadzając się de facto do przytoczenia jedynie elementów definicji legalnej 

tajemnicy przedsiębiorstwa, wynikającej z przepisu art. 11 ust. 2 uznk.  

Wykonawca  musi  bowiem  zastrzec  wraz  z  przekazaniem  informacji  stanowiących 

tajemnicę  przedsiębiorstwa,  że  informacje  te  nie  mogą  być  udostępniane,  jak  również 

wykazać,  że  zastrzeżone  informacje  stanowią  tajemnicę  przedsiębiorstwa.  Powinien  więc 

wykazać,  że  „zastrzeżone  zostały  informacje  techniczne,  technologiczne,  organizacyjne 

przedsiębiorstwa  lub  inne  posiadające  wartość  gospodarczą,  które  jako  całość  lub 

w  szczególnym  zestawieniu  i  zbiorze  ich  elementów  nie  są  powszechnie  znane  osobom 

zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, 

a  wykonawca  jako  uprawniony  do  korzystania  z  informacji  lub  rozporządzania  nimi  podjął 

działania mające na celu zachowanie ich poufności.” 

Wyraźnie podkreślić należy, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą badaniu przez 

Izbę  podlega  czynność  zamawiającego  polegająca  na  ocenie  przedstawionego  przez 

wykonawcę  uzasadnienia  zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa,  Izba  nie  docieka 

natomiast,  czy  zastrzeżone  informacje  obiektywnie  stanowią  lub  mogą stanowić  informacje 

podlegające  ochronie.  Rozstrzygnięcie  zarzutów  przez  Izbę  polega  na  odpowiedzi  na 

pytanie, czy z

amawiający prawidłowo uznał, że wykonawca w ustawowym terminie uzasadnił 

w  sposób  wystarczający  dokonane  zastrzeżenie.  Do  zamawiającego  nie  należy  również 

ocena,  czy  określone  informacje  mogą  potencjalnie  stanowić  tajemnicę  przedsiębiorstwa, 

zadaniem  z

amawiającego  jest  natomiast  zbadanie,  czy  wykonawca  należycie  uzasadnił 

zastrzeżenie  informacji,  gdyż  to  jakość  tego  uzasadnienia  decyduje  o  tym,  czy  w  jawnym 


postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  określone  informacje  mogą  pozostać 

niejawne.  

Mając  na  uwadze  powyższe  Izba  doszła  do  przekonania  iż  zamawiający  działał 

prawidłowo  wskazując,  iż  przystępujący  dokonał  właściwego  zastrzeżenia  tajemnicy.  W 

ocenie  Izby  uzasadnienie  zastrzeżenia  przedłożone  przez  przystępującego  potwierdza 

zasadności  utrzymania  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Przystępujący  sprostał  ciężarowi 

wykazania  wartości  gospodarczej  zastrzeganych  informacji.  Przedstawione  przez  niego 

uzasadnienie  zastrzeżenia  nie  jest  ogólnikowe  wbrew  twierdzeniom  odwołującego  i  odnosi 

się  szczegółowo  do  poszczególnych  kwestii,  które  podlegały  zastrzeżeniu  jako  tajemnica 

przedsiębiorstwa. 

Należy również mieć na uwadze, iż ocena zasadności zastrzeżenia tajemnicy zawsze 

ma  charakter  indywidualny,  z  uwzględnieniem  m.  in.  realiów  funkcjonowania  danego 

podmiotu czy 

warunków i specyfiki danego postępowania. 

Przystępujący  wyjaśnił,  iż  zastrzegane  informacje  mają  dla  niego  wartość 

gospodarczą co oznacza, że informacje są dla niego przydatne do prowadzenia działalności, 

czy  budowania  przewagi  konkurencyjnej.    Wskazał,  on  iż  tajemnicą  objął  informacje  o 

charakterze  technologicznym  i  organizacyjnemu.  Te  o  charakterze  technologicznym 

obejmują  m.in  metodologię  służącą  analizie  poruszonych  w  koncepcji  zagadnień,  czy 

informacje  o  sposobie  realizacji  zamówienia.  Zastrzeżone  informacje  stanowią  dla 

przystępującego  wynik  wieloletniego  budowania  pozycji  wykonawcy  na  rynku  –  know  how 

będący  niematerialnym  składnikiem  przedsiębiorstwa  wyrażający  się  zarówno  w  

umiejętności  doboru  specjalistów  i  partnera  jego  realizacji  oraz  zdolność  przygotowania 

zindywidualizowanych koncepcji. 

Odwołujący  w  kwestii  argumentacji  dotyczącej  bezpodstawnego  zastrzeżenia 

tajemnicy w odniesieniu do koncepcji wskazał, iż przystępujący swoją argumentację budując 

na ponad 20 doświadczeniu  funkcjonowania na rynku mija się z faktami, gdyż z KRS według 

odwołującego wynika coś innego, a po drugie temu stanowisku przeczy to, iż przystępujący 

skoro ma takie doświadczenie to dlaczego sam nie sprostał warunkom udziału. Izba w tym 

zakresie  uznała,  iż  te  twierdzenia  są  głosowane  i  nie  świadczą  o  tym,  iż  zastrzegając  jako 

tajemnice 

przedsiębiorstwa  koncepcje  przystępujący  działał  nieprawidłowo.  Ponadto  jest  to 

irrelewantne  do 

argumentacji  związanej  ze  skutecznością  zastrzeżenia  informacji  jako 

tajemnicy 

przedsiębiorstwa. Odwołujący podnosił, iż w uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy 

odnoszącym  się  do  obu  złożonych  koncepcji  trudno  znaleźć  cokolwiek  o  wartości 

gospodarczej  tych  informacji  i  jakiś  negatywnych  skutkach  ujawnienia  tych  koncepcji 

podmiotom  trzecim. 

Jednakże  przystępujący  wskazał,  iż  ujawnienie  tych  koncepcji 

spowodowałoby  powstanie  po  jego  stronie  szkody  wyrażającej  się  chociażby  w  tym,  że 

powstałaby  możliwość  poznania  przez  konkurentów  stosowanej  przez  niego  metodologii 


służącej analizie poruszonych w koncepcji zagadnień. Dlatego też dokonując oceny wartości 

gospodarczej argument 

ten należy wziąć pod uwagę i w tym przypadku uznać, że przesłanka 

ta  została  wykazana.  Informacje  objęte  tajemnicą  przedsiębiorstwa  mają  bowiem  „wartość 

gospodarczą  dla  przedsiębiorcy,  który  podjął  kroki  w  celu  utajnienia  tych  danych.”  (NSA  z 

dnia  11  stycznia  2017  r.,  sygn.  akt  II  GSK/WA  3487/15),  a 

przystępujący  takie  działania 

podjął. 

W  odniesieniu  do  argumentacji  o  ryzyku  przejęcia  personelu  przez  innych 

wykonawców  stwierdzić  należy,  że  przystępujący  wskazał,  że  przy  tego  rodzaju  projektach 

takie ryzyko istnieje co może utrudniać realizacje przedsięwzięcia, zwłaszcza w początkowej 

jego fazie, a wykonawca przedstawiał z czym to się może wiązać na etapie np. już realizacji 

takiego  projektu.  Oczywistym  jest, 

iż  to  w  gestii  przedsiębiorcy  leży  to,  aby  wykorzystać 

wszelkie  instrumenty, 

aby  utrzymać  stworzony  zespół  do  realizacji  projektu,  jednakże, 

zważywszy  na  obecnie  panującą  sytuację  na  rynku  pracy  oraz  istniejące  mniejsze  lub 

większe  ryzyko  polegające  na  możliwości  „podkupienia”  współpracujących  z  wykonawcą 

specjalistów,  część  objęta  tajemnicą  przedsiębiorstwa,  stanowiąca  informacje  o  osobach 

skierowanych  do  realizacji  zamówienia  stanowi  istotną  informację  gospodarczą,  której 

tajemnicy 

przystępujący  ma  prawo  strzec.  W  tym  przypadku  należy  wskazać  iż  wartość 

gospodarcza nie zawsze ma charakter wymierny, tj. dający wyrazić się określoną kwotą. Już 

sama  chęć  uniknięcia  straty,  nawet  hipotetycznej  może  zostać  uznana  za  taką  wartość 

gospodarczą.  Przystępujący  w  uzasadnieniu  zastrzeżenia  tajemnicy  wskazał,  iż  zmiana 

kadry może nie jest jakimś nadzwyczajnym zjawiskiem, jednak w przypadku kumulacji takiej 

sytuacji 

w krótkim okresie czasu, a w szczególności przed rozpoczęciem wykonywania lub w 

początkowej  fazie  zamówienia  może  być  dużym  problem  dla  wykonawcy.  W  tym 

postępowaniu  Izba  uznała,  że  argumentacja  przystępującego  była  wystarczająca  na  etapie 

jej  oceny  przez  z

amawiającego.    Przeciwne  twierdzenia  odwołujących  Izba  uznała  za 

niezasadne.  Co  za  tym  idzie 

Izba  stoi  na  stanowisku,  iż  argumentacja  przystępującego 

mieściła  się  w  zakresie  pojęcia  „wykazania”  w  rozumieniu  art.  18  ust.  3  Pzp.  Biorąc  pod 

uwagę charakter utajnionych informacji zamawiający miał podstawy uznać za wystarczające 

informacje  i  wyjaśnienia  zawarte  w  uzasadnieniu  zastrzeżenia,  mimo,  że  przystępujący tak 

naprawdę  w  tym  zakresie  nie  złożył  na  poparcie  uzasadnienia  żadnych  dokumentów.  Izba 

wskazuje  w  tym  miejscu,  że  „wykazanie”  to  czynność  o  charakterze  faktycznym, 

sprowadzająca się do przekonania zamawiającego o wiarygodności określonych twierdzeń i 

informacji.  Okolicznością  mniej  istotną  przy  tym  jest  to,  czy  dochodzi  do  tego  na  skutek 

złożenia  wraz  z  uzasadnieniem  dodatkowych  dowodów  czy  dokumentów.  „Wykazanie”  to 

również przedstawienie spójnych i wiarygodnych informacji. Nie jednokrotnie w tego rodzaju 

sytuacjach  zamawiającemu  są  przedstawiane  dokumenty  o  charakterze  formalnym, 


pozbawionymi rzeczywistej wartości i znaczenia (por. wyrok KIO z dnia 03 lipca 2024 r. sygn. 

akt: KIO 2029/24, 2034/24). 

Odnosząc się zaś do zastrzeżonych informacji związanych z podmiotem trzecim, Izba 

stoi  na  stanowisku,  iż  przystępujący  uzasadnił,  iż  wartość  gospodarcza  przejawiała  się  w 

samym fakcie zlokalizowania takiego podmiotu 

– który ze względu na posiadane  zasoby jest 

je  w  stanie  udostępnić  przystępującymi  w  celu  wykazania  się  spełnieniem  warunku.  W 

ocenie  Izby  dla  przystępującego  jest  to  wartość  gospodarcza,  gdyż  udostępnione  w  ten 

sposób zasoby przystępującemu pozwalają mu spełniać warunki udziału w postępowaniu, a 

tym  samym  stwarzają  realną  szanse  na  pozyskanie  takiego  zamówienia.  Również 

argumentacja dotycząca oceny wartości gospodarczej z punktu widzenia tego, iż ujawnienie 

informacji  o  podmiocie  trzecim  obarczone  zostało  sankcją  w  postaci  kary  umownej 

wskazanej w treści porozumienia ma znaczenie. Jednakże w głównej mierze istotne jest to, 

iż  to  sam  podmiot  trzeci  wyraził  wole  zachowania  w  poufności  samego  faktu  nawiązania 

współpracy z przystępującym, ze względu na ciążące na nim względem jego kontrahentów 

zobowiązania, co w konsekwencji skutkowało obowiązkiem przystępującego zastrzeżenia tej 

informacji jako tajemnicy.  

Izba  ponadto  wskazuje, 

iż  analiza  zastrzeżonej  tajemnicy  przedsiębiorstwa 

potwierdza  również  że  przystępujący  wykazał,  jakie  podjął  działania  celem  zachowania 

zastrzeżonych  informacji  w  poufności.    W  uzasadnieniu  objęcia  tajemnicą  przystępujący 

wskazał,  iż:  „Niezależnie  jednak  od  tego  wszyscy  pracownicy  Wykonawcy,  nie  wyłączając 

osób  wskazanych  w  treści  zastrzeżonego  wykazu,  jak  również  osoby  prowadzące 

działalność  gospodarczą  i  współpracujące  z  Wykonawcą,  podpisują  odrębne  zobowiązanie 

do  zachowania  poufności”  Na  dowód  czego  przystępujący  przedstawił  przykładowe 

oświadczenie  o  poufności  podpisywane  przez  pracowników  oraz  współpracowników 

przystępującego.  Dalej  przystępujący  wyjaśnił,  że:  „w  konsekwencji  zastrzeżenia  jako 

tajemnicy  przedsiębiorstwa  treści  wykazu  osób  konieczne  stało  się  również  objęcie 

poufnością  złożonych  przez  te  osoby  oświadczeń  –  w  przeciwny  razie  ochrona  wykazu 

byłaby  iluzoryczna  z  uwagi  na  możliwość  zidentyfikowania  tożsamości  tych  osób  po  samej 

treści  oświadczeń.  Nie  sposób  nie  zauważyć  przy  tym,  że  zobowiązanie  tych  członków 

personelu  kluczowego  do  zachowania  poufności  stanowi  gwarancję,  że  informacje  o  ich 

zaangażowaniu  w  przedmiotowe  zamówienie  nie  trafią  do  domeny  publicznej,  czyli 

informacje o tym nie będą dostępne, przykładowo, na portalach społecznościowych.  

Odnosząc  się  natomiast  do  współpracy  z  podmiotem  trzecim,  Wykonawca 

przedstawia  w  załączeniu  poufną  treść  umowy  zawartej  na  tę  okoliczność,  która  –  jak 

wspomniano 

–  przewiduje  obowiązek  zapłaty  przez  Wykonawcę  kary  umownej  za 

naruszenie jej postanowień”. 


Izba  doszła do  przekonania,  iż  spełniona  została i  kolejna  przesłanka  prawidłowego 

zastrzeżenia  tajemnicy  przedsiębiorstwa.  Informacje  zastrzeżone  przez  przystępującego  w 

takim  zbiorze,  są  ze  sobą  powiązane  i  wzajemnie  od  siebie  zależne,  nie  są  powszechnie 

znane  i  nie  można  ich  uzyskać.  Nie  są  bowiem  znane  podmiotom,  które  ze  względu  na 

prowadzoną  działalność  są  zainteresowane  ich  posiadaniem.  Informacje  te  dostępne  są 

wyłącznie  dla  określonych  pracowników  jak  również  podmiotów  współpracujących  z 

przystępującym.  Oznacza  to,  że  podjęto  działania  w  celu  zachowania  ich  poufności  a 

ustalenie  czy  wykonawca  podjął  odpowiednie  działania  mające  na  celu  utrzymanie 

określonych informacji w poufności, powinna być dokonywana przez pryzmat wymaganej od 

niego  należytej  staranności.  „Odpowiedni  poziom  tej  staranności  powinien  być  oceniany  z 

uwzględnieniem przede wszystkim sytuacji określonego wykonawcy, w szczególności formy i 

skali  prowadzonej  przez  niego  działalności,  specyfiki  rynku  i  przedmiotu  zamówienia  oraz 

charakteru  zastrzeganych  tajemnicą  przedsiębiorstwa  informacji”  (Prawo  zamówień 

publicznych,  komentarz,  M.  Jaworska,  Warszawa  2021).

Tak  więc  mając  na  uwadze 

powyższe należy uznać, że okoliczność tę przystępujący wykazał.  

Podkreślenia  wymaga,  iż  ustawodawca  nie  określił  katalogu  poczynań  jakich 

powinien dokonać wykonawca w celu zachowania poufności działań. Podobnie rzecz się ma 

w  odniesieniu  do  koniecznych 

środków,  które  mogłyby  zapewnić  skuteczną  ochronę 

tajemnicy 

przedsiębiorstwa.  

Przystępujący wskazał, w uzasadnieniu objęcia tajemnicą iż: „zastrzeżone informacje 

przechowywane  są  w  siedzibie  Wykonawcy  z  zachowaniem  procedur  bezpieczeństwa. 

Dostęp  do  materiałów  mają  tylko  upoważnieni  pracownicy  Wykonawcy,  biorący  udział  w 

opracowywaniu  oferty  na  potrzeby  Postępowania.  Archiwum  z  materiałami  w  wersji 

elektronicznej  jest  przechowywane  w  zaszyfrowanym  katalogu  sieciowym  z  ograniczonym 

dostępem  wyłącznie  dla  upoważnionych  pracowników.  U  Wykonawcy  obowiązują 

odpowiednie  zasady,  co  do  postępowania  z  taką  poufną  informacją  (dokumentacją),  która 

jest  przechowywana w  zabezpieczonych  (zarówno elektronicznymi  systemami dozoru,  jak i 

tradycyjnym  zamkiem)  miejscach,  do  których  dostęp  mają  tylko  ww.  osoby.  Natomiast 

dokumentacja  zawierająca  informacje  dotyczące  sposobu  kalkulacji  ceny  w  postaci 

elektronicznej  zapisana  jest  na  szyfrowanych  dyskach

”.  U  jednego  wykonawcy  tak  podjęte 

działania  zmierzają  w  celu  zachowania  poufności  działań,  jednakże  u  innego  wykonawcy 

takie  działania  mogą  być  zupełnie  niewystarczające.  Wobec  powyższego  należy  mieć  na 

uwadze  iż  podjęte  przez  wykonawcę  działania,  powinny  być  adekwatne  do  jego  sytuacji 

organizacyjno  -  prawnej.   

Warto  tu  odwołać  się  do  przywołanego  przez  przystępującego 

wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 1544/19, w którym 

wskazano,  że  „każdy  sposób  działania,  który  wskazuje,  że  określone  informacje  są 

traktowane  jako  poufne,  będzie  stanowić  realizację  zalecenia ustawowego.  Z tego  względu 


ustawowe  wymaganie  podjęcia  niezbędnych  działań  spełni  także  podjęcie  pewnych 

czynności  konkludentnych,  jak  np.  dopuszczenie  do  informacji  jedynie  określonego  kręgu 

pracowników”. 

Reasumując  przystępujący  w  uzasadnieniu  wskazał  na  poufny  charakter 

zastrzeżonych  informacji  jak  również  przedstawił  działania  jakie  podejmuje  on  w  celu 

zachowania poufnego charakteru informacji

, na potwierdzenie czego załączył dowody: 

zarządzenia  Prezesa  zarządu  Alfavox  Software  Sp.  z  o.  o.  dotyczącego 

ustanowienia 

i  wprowadzenia  Regulaminu  ws.  polityki  bezpieczeństwa  i 

tajemnicy 

przedsiębiorstwa Spółki; 

porozumienia  o  zachowaniu  w  poufności  zawartego  między  wykonawcą  i 

podmiotem udostępniającym zasoby; 

oświadczeń  pracowników/współpracowników  do  zachowania  tajemnicy  w 

poufności. 

Odwołujący w odwołaniu wskazywał, na elementy które jakoby świadczą o pozorności 

uchwały wprowadzającej w przedsiębiorstwie przystępującego Regulamin w sprawie polityki 

bezpieczeństwa  i  tajemnicy  przedsiębiorstwa  Spółki.  Izba  nie  dała  wiary  twierdzeniem 

odwołującego  uznając  je  za  gołosłowne  i  niewiarygodne.  Odwołujący  nie  przedstawił 

żadnych  przekonywujących  dowodów  mogących  przemawiać  za  takim  stwierdzeniem,  a 

argumentacje swoją oparł jedynie na domysłach.  

Zgodnie z przedstawionym dowodem przez przystępującego w postaci odpisu pełnego 

KRS  wynika,  iż  przed  wydaniem  przedmiotowego  zarządzenia  nastąpiła  zmiana  siedziby 

spółki z Bielska-Białej na Poznań. Ponadto w kwestii podpisu prezesa zarządu Alfavox pod 

zarządzeniem i podnoszoną przez odwołującego argumentacją związaną z tym, iż podpis ten 

jest  sztucznie  wklejony  co  również  miałoby  świadczyć  o  pozorności  uchwały,  Izba  nie 

przychylił  się  do  argumentacji  odwołującego.  Stanowisko  przystępującego  zaprezentowane 

w  piśmie  procesowym  i  na  rozprawie,  iż  zarządzenie  zostało  sporządzone  w  postaci 

elektronicznej  (plik  .pdf)  oraz  opatrzone  tzw.  faksymile 

–  dokładną  kopią  (reprodukcją) 

podpisu  Pana  Michała  Góry  mającym  również  postać  elektroniczną  (skanu  podpisu 

odręcznego),  w  tym  zakresie  były  spójne  i  logiczne  i  jemu  Izba  dała  wiarę,  wobec 

nieprzedstawienia przez odwołującego przekonującej kontrargumentacji.  

Biorąc  pod  uwagę  wszystko  powyższe  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  podlega 

oddaleniu w całości i na podstawie art. 553 ustawy Pzp orzekła jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku,  na 

podstawie art. 557 i 575 Pzp oraz 

§ 5 pkt 1 i 2 lit. b) w zw. z § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia 

Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów 


kosztów  postępowania odwoławczego,  ich  rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  z  dnia  30  grudnia  2020  r.  (Dz.  U.  z  2020  r.  poz.  2437),  zaliczając  na 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  koszt  wpisu  od  odwołania  i  koszt 

wynagrodzenia  pełnomocnika  odwołującego  z  ograniczeniem  do  kwoty  maksymalnej 

dopuszczonej przez ww. rozporządzenie 

Przewodnicząca: ……………………………………