Sygn. akt: KIO 3086/24
WYROK
Warszawa, dnia 16
września 2024 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodnicząca: Joanna Stankiewicz-Baraniak
Protokolant:
Rafał Komoń
po rozpoznaniu na rozprawie odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej
w dniu 26 sierpnia 2024 r. przez
wykonawcę SOFTIQ spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach, przy ul. Chorzowskiej 50 (44-100 Gliwice),
w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki
Społecznej, przy ul. Nowogrodzkiej 1/3/5 w Warszawie (00-513 Warszawa)
przy udziale uczestnika po stronie
zamawiającego wykonawcy Alfavox Software spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Poznaniu, przy ul. Ziębickiej 35 (60-164
Poznań)
orzeka:
1. Oddala
odwołanie.
2. K
osztami postępowania obciąża wykonawcę SOFTIQ spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach i zalicza na poczet kosztów postępowania
odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy)
uiszczoną przez wykonawcę SOFTIQ spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Gliwicach tytułem wpisu od odwołania oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) stanowiącą koszty tego wykonawcy poniesione z
tytułu wynagrodzenia pełnomocnika.
Na orzeczenie
– w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie –
Sądu Zamówień Publicznych.
Przewodnicząca: …………………………….
Sygn. akt: KIO 3086/24
UZASADNIENIE
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w Warszawie (dalej zwane:
„zamawiającym”) prowadzi postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie
przetargu nieograniczonego pn.: „Usługi dotyczące Centralnego Systemu Informatycznego
Zabezpieczenia Społecznego (CSIZS)” - znak sprawy: BDG-V.2710.15.2024.JM (dalej
zwane: „postępowaniem”).
Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej w dniu 05 lipca 2024 r. pod numerem 400998-2024.
Wartość zamówienia przekracza progi unijne określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 11
września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych
(Dz.U. z 2023 r. poz. 1605 z późn. zm.) (dalej zwanej: „Pzp”).
W dniu 26 sierpnia 2024 r. wykonawca SOFTIQ
spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością z siedzibą w Gliwicach (dalej zwany: „odwołującym”) wniósł odwołanie
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wobec czynności podjętych przez zamawiającego
polegających na zaniechaniu odtajnienia w całości złożonych przez Alfavox Software sp. z
o.o. (zwany dalej:
„Alfavox”) dokumentów w postaci oferty wraz załącznikami (szczegółowo
opisanych w pkt 18 uzasadnienia odwołania).
Opisanym powyżej czynnościom zamawiającego odwołujący zarzucił naruszenie art. 18
ust. 3 Pzp w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (zwanej dalej:
„znku”) poprzez zaniechanie odtajnienia w całości złożonych przez Alfavox zastrzeżonych
d
okumentów,
W związku z powyższym, odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie
Zamawiającemu:
odtajnienia w całości złożonych przez Alfavox dokumentów w postaci oferty wraz
załącznikami (szczegółowo opisanych w pkt 18 uzasadnienia odwołania) oraz ich
udostępnienia odwołującemu;
zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania, w tym
kosztów reprezentacji wg przedstawionych na rozprawie rachunków.
Odwołujący wyjaśnił, iż posiada interes we wniesieniu niniejszego odwołania,
ponieważ w postępowaniu zostały złożone dwie oferty (odwołującego i Alfavox), a w
związku z tym, że kryteria oceny ofert dotyczą zarówno ceny, jak i pozacenowych
kryteriów, nie jest wiadome jak ostatecznie ukształtuje się klasyfikacja ofert. Możliwa jest
więc tego rodzaju sytuacja, że oferta odwołującego uplasuje się na drugiej pozycji. W
takiej sytuacji w interesie o
dwołującego leży weryfikacja oferty Alfavox (całej wraz z
załącznikami) celem sprawdzenia jej poprawności, albowiem może to doprowadzić do jej
odrzucenia i wyboru oferty
odwołującego. Tymczasem niewniesienie odwołania i
utrzymanie w mocy skuteczności zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa istotnie
ogranicza szanse
odwołującego na wybór jego oferty. Tym samym uniemożliwione może
być osiągnięcie przychodu i zysku z realizacji zamówienia, co stanowi potencjalną szkodę
o
dwołującego, uzasadniającą złożenie niniejszego odwołania.
Na wstępie odwołujący podkreślił, że zgodnie z art. 18 ust. 3 Pzp w celu skutecznego
zastrzeżenia informacji, stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, wykonawca zobowiązany
jest jednocześnie zastrzec i wykazać, że informacje te rzeczywiście stanowią tajemnicę
przedsiębiorstwa. Jak wskazał odwołujący, konieczność jednoczesnego zastrzeżenia i
wykazania przesłanek tajemnicy podkreśla się również w orzecznictwie Krajowej Izby
Odwoławczej. Dla przykładu odwołujący przywołał wyrok KIO z dnia 29 marca 2021 r. sygn.
akt. 720/21
W dalszej kolejności odwołujący wskazał, iż ze względu na fundamentalną i mającą
pierwszeństwo zasadę jawności postępowania (art. 18 ust. 1 Pzp) KIO stoi jednoznacznie na
stanowisku, że skuteczność zastrzeżenia informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa wymaga
nie tylko ogólnego uzasadnienia, ale także nie budzącego wątpliwości wykazania, że
zastrzeżona informacja jest w swej istocie tajemnicą przedsiębiorstwa. Na poparcie swojej
argumentacji
odwołujący również wskazał wyrok KIO.
Wykazanie przesłanek tajemnicy przedsiębiorstwa musi być zgodne z art. 11 ust. 2
znku: „Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne,
organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które
jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie
znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne
dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął,
przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności”.
Z powyższego, według odwołującego wynika, że dla skuteczności zastrzeżenia
tajemnicy przedsiębiorstwa istotne jest wykazanie statusu (rodzaju) informacji, objętych
tajemnicą przedsiębiorstwa, ich wartości gospodarczej, jak również ich poufnego charakteru.
Wykonawcy powinni zatem wykazać, że w celu zachowania poufności danych informacji
podjęli szereg działań, mających na celu zapewnienie odpowiedniej ochrony tym
informacjom
– zarówno o charakterze fizycznym jak i prawnym.
Tymczasem na gruncie niniejszego postępowania Alfavox nie podołał obowiązkowi
takiego wykazania, a tym samym należy stwierdzić nieskuteczność takiego zastrzeżenia. W
ocenie o
dwołującego Alfavox nie wykazało, aby podjęło stosowne środki ochrony informacji
zastrzeżonych jako tajemnica przedsiębiorstwa. Wprawdzie Alfavox powołuje się na
zarządzenie Prezesa Zarządu Alfavox Software sp. o.o. dotyczące ustanowienia i
wprowadzenia Regulaminu ws. Polityki Bezpieczeństwa i Tajemnicy Przedsiębiorstwa Spółki
z dnia 1.03.2019 r. Jednakże w ocenie odwołującego, brak przedstawienia treści tego
zarządzenia świadczy o jego pozorności i pozbawia zastrzeżenia cech wykazania
okoliczności podjęcia odpowiednich działań.
Następnie odwołujący wskazywał, iż jego zdaniem o pozorności zrządzenia świadczy
jego data tj. 1.03.2019 r. w powiązaniu z tytułem tego zarządzenia wskazanego poniżej:
Tymczasem w tym dniu, według twierdzeń odwołującego, zgodnie z informacjami z
KRS dla Spółki Alfavox miała ona siedzibę w Bielsku Białej, a nie w Poznaniu. Na dowód
tego
odwołujący przedstawił odpis pełny z KRS dla Alfavox, co zdaniem odwołującego
świadczy o pozorności tej uchwały i jej antydatowaniu. Odwołujący zwrócił uwagę również na
to,
iż z tytułu widać inny rodzaj czcionki dla tytułu i rzekomej daty tej uchwały. Ponadto
zdaniem
odwołującego podpis prezesa zarządu Spółki Alfavox jest sztucznie wklejony, co
odwołujący wykazywał w uzasadnieniu odwołaniu.
Te wszystkie elementy,
wedle twierdzeń odwołującego świadczą o pozorności tej
uchwały, a w konsekwencji o pozorności środków zabezpieczających, o których mowa w
zastrzeżeniu tajemnicy przedsiębiorstwa. Także opis środków rzekomego zabezpieczenia
nie potwierdza, aby
przedsięwzięto jakieś środki odnośnie informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa. Cały opis środków zawarty na ss. 9-10 zastrzeżenia tajemnicy dla
odwołującego to opis, zwykłych zabezpieczeń, stosowanych przez każdego, nie dla
informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, a dla wszystkich zbiorów danych.
Odwołujący podkreślił, iż każdy zamyka i stosuje zamki albo elektroniczne systemu dostępu,
aby nie dostały się do pomieszczeń osoby trzecie. W tym działaniu nie ma nic
nadzwyczajnego.
Odwołujący wskazywał, iż środki bezpieczeństwa opisane wyżej nie mają żadnego
powiązania z tajemnicą przedsiębiorstwa, a są najzwyklejszymi środkami i podstawowymi
środkami, aby nie utracić danych. Cały ten opis zmierza do wywarcia wrażenia podjęcia nie
wiadomo jak wyszukanych środków zabezpieczających, a rzeczywistości to najzwyklejszy
standard dla każdego, nie mający związku z tajemnicą przedsiębiorstwa. Także owe
przykładowe umowy o poufności nic nie wnoszą do sprawy, albowiem sam fakt zawarcia
takich umów nie powoduje jeszcze, że określone informacje stają się informacjami
zawierającymi tajemnicę przedsiębiorstwa i spełniają wszystkie przesłanki dla zastrzeżenia
takich informacji.
Do sprawy nie wnosi nic także przywołanie przez Alfavox orzeczeń KIO oraz sądów
powszechnych szczególnie, że są to orzeczenia sprzed 10, a nawet i więcej lat. Oczywiste
jest, jak podkreślił odwołujący, dla każdego zajmującego się zamówieniami publicznymi, że
aktualna linia orzecznicza jest całkowicie przeciwna, do „starego” orzecznictwa i przyznaje
całkowity prym jawności postępowania. Aktualnie tylko w wyjątkowych, szczególnie
uzasadnionych i wykazanych przez wykonawców przypadkach może dojść do skutecznego
zastrzeżenia tajemnicy. W tym przypadku Alfavox takich okoliczności nie wykazał.
W
kwestii
zaniechania
odtajnienia
informacji
dotyczących
danych
podwykonawców/dostawców zauważanie przede wszystkim wymaga to, że zakres
zastrzeżonych informacji nie obejmuje tego rodzaju danych. Zdaniem odwołującego, zgodnie
bowiem z zastrzeżeniem Alfavox, zastrzeżenie dotyczy danych podmiotu udostępniającego
zasób, to już nie podwykonawców i dostawców.
Odnosząc się natomiast do danych dotyczących podmiotu udostępniającego zasoby to
nie wykazano, ani potrzeby utajnienia tych danych, ani ich wartości gospodarczej. W
odniesieniu do tych informacji cała argumentacja sprowadza się do dwóch zasadniczych
argumentów. Po pierwsze w tym, że Alfavox zidentyfikowało na rynku IT podmiot, który ze
względu na swe doświadczenie i zasoby, udzielając ich umożliwił Alfavox ubieganie się o to
zamówienie. Jednocześnie było to „zadanie niełatwe i czasochłonne”. Z powyższego
uzasadnienia nie wynika żadna wartość gospodarcza, albowiem sam fakt (wątpliwy zresztą)
niełatwości i czasochłonności nie determinuje wartości gospodarczej. Podmioty ubiegające
się o zamówienia niejednokrotnie podejmuje szereg „zadań niełatwych i czasochłonnych”,
aby móc złożyć ofertę, niemniej nie powoduje to owiania ich działalności jakąś szczególną
tajemnicą.
Skoro Alfavox już taki podmiot znalazł i korzysta z jego pomocy to nie ma powodu
utajniania tego rodzaju informacji. Zasadniczo bowiem powzięcie o niej wiedzy przez inne
podmioty, nie powoduje ani utraty tego podmiotu, ani utraty konkurencyjności przez Alfavox.
Powyższe odnosi się szczególnie do odwołującego, który już ma wszystkie zasoby do
pozyskania zamówienia. Jedynym skutkiem udostępnienia tej informacji będzie możliwość
zweryfikowania przez
odwołującego, czy faktycznie podmiot udostępniający swe zasoby
posiada je w wymaganym zakresie.
Drugim z argumentów przywołanym przez Alfavox jest umowa o zachowaniu
poufności z zastrzeżoną karą umowną. Jak już wcześniej wskazano sam fakt zawarcia takiej
umowy, nawet z zastrzeżeniem kary umownej, nie przesądza o wartości gospodarczej tego
rodzaju informacji.
Co więcej, tego rodzaju umowa nie ma żadnego sensu, szczególnie z
punktu
widzenia podmiotu udostępniającego zasób, trudno sobie wyobrazić, aby podmiot o
tak szczególnych zasobach, chciał się ukrywać przed innymi przedsiębiorcami. Posiadanie
szczególnego doświadczenia i zasobów jest raczej powodem do publicznego prezentowania
i reklamowania tego rodzaju kompetencji. Świadczy o tym choćby postawa samego Alfavox,
który aktywnie reklamuje się chociażby na swojej stronie internetowej.
Z tego powodu
nie wydaje się nadmiernym stwierdzenie, że owa umowa o
zachowaniu
poufności, jest pozorna, a jej celem (najpewniej wspólnym wykonawcy i
podmiotu udostępniającego zasób) jest uniemożliwienie weryfikacji prawidłowości
udostępnienia zasobów. Dodatkowo z zastrzeżonych informacji nie wynikają żadnego tego
typu informacje, które byłyby wrażliwe. W praktyce jedyne co z tego wynika to fakt podjęcia
współpracy z określonym podmiotem. Ponadto podkreślenia wymaga, że utajnione
częściowo oświadczenie o udostępnianiu zasobów zostało złożone zgodnie z
funkcjonującymi na rynku zamówień publicznych wzorze i z doświadczenia odwołującego
wynika, że nie ma tam miejsca na wskazywanie szczególnie poufnych informacji. Informacje
przedstawione w udostępnieniu są informacjami ogólnymi (z ogólnie nakreślonym zakresem
współpracy, bez podania warunków prawnych i finansowych tej współpracy). Potwierdza to
zresztą fakt braku większego uzasadnienia tej części zastrzeżenia.
Tego rodzaju ogólnych informacji (de facto o samej współpracy), według
odwołującego, nie sposób uznać za informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne
przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub
w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom
zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są dostępne dla takich osób. W
konsekwencji należy uznać, że powyższe informacje nie stanowią tajemnicy
przedsiębiorstwa Alfavox i tym samym zasadnym jest wniosek odwołującego o odtajnienie i
udostępnienie zobowiązania podmiotu trzeciego i wszelkich innych złożonych przez
Wykonawcę dokumentów zawierających informacje o podmiocie udostępniającym zasoby.
W następnej kolejności odwołujący wskazał, iż jego zdaniem bezpodstawne jest
także zastrzeżenie tajemnicy w odniesieniu do obu złożonych koncepcji. Wskazał, iż w całym
uzasadnieniu przedstawionym przez Alfavox w odniesieniu do owych koncepcji trudno
znaleźć cokolwiek o wartości gospodarczej tych informacji i jakiś negatywnych skutkach
ujawnienia tych koncepcji innym podmiotom. Alfavox,
zdaniem odwołującego, zdaje się tę
wartość wywodzić z tego, że owe koncepcje są emanacją i wynikiem „doświadczeń
Wykonawcy z prawie 20-letniego funkcjonowania na
rynku IT”. Tyle, że to stwierdzenie jest
sprzeczne z faktami.
Po pierwsze, jak wynika z odpisu pełnego z KRS, choć sama spółka
powstała w grudniu 2008 roku (a więc niecałe 16 lat temu, a nie 20), to dopiero w marcu
2019 r. wprowadzono jako przedmiot przeważającej działalności związany z działalnością
związaną z oprogramowaniem. Wcześniej spółka jak podkreślił, odwołujący, wg odpisu z
KRS prowadziła działalność wszelaką na 52 różnych polach, w których jako jedna z pozycji
była działalnością związaną z oprogramowaniem, obok np. pośrednictwa w obrocie
nieruchomościami. Na dowód czego odwołujący przedstawił odpis pełny z KRS dla Alfavox.
Po drugie, jak wskazał odwołujący, przeczy stanowisku Alfavox także to, że mimo
rzekomego ogromnego doświadczenia, którego emanacją są owe koncepcje (tak niebywale
unikalne, przynajmniej wg twierdzeń Alfavox), Alfavox sam nie spełnia warunków ubiegania
się o to konkretne zamówienie, korzystając z doświadczenia podmiotu trzeciego. W
konsekwencji argumentacja o tym niesamowitym know-
how Alfavox, jego metodologii (choć
najpewniej chodzi tu raczej o metodykę) i zagrożeniu poznania ich przez pozostałe podmioty
jest bez znaczenia. Nic do sprawy nie wnosi także kwestia tego, że owe koncepcje są
efektem „wnikliwej analizy dokumentów zamówienia”, albowiem taka analiza jest
podstawowym aktem staranności każdego kto ubiega się o dane zamówienie.
Następnie odwołujący odniósł się do stwierdzeń Alfavox dotyczących koncepcji. Skoro
jak twierdzi Alfavox rozwiązania są unikalne i niepowtarzalne, a odnoszą się do unikalnego
systemu (CSIZS), to ich ujawnienie nie może spowodować szkody dla Wykonawcy. W takim
bowiem przypadku owo unikalne i niepowtarzalne know-
how i „metodologia” są niemożliwe
do wykorzystania przez
konkurentów na szerszej niwie. Tymczasem w tym postępowaniu
koncepcje
zostały złożone już przez wszystkich zainteresowanych.
Odwołujący dalej podkreślił, iż nie wiadomo też z jakiego powodu Alfavox identyfikuje
powstanie szkody (a zgodnie z KC jest uszczerbkiem w majątku) z samym faktem ujawnienia
innym podmiotom owych unikalnych „metodologii”. Samo ich poznanie nie powoduje żadnej
szkody. Zresztą Alfavox nawet nie podjął najmniejszej próby opisu z jakiego to powodu
ujawnienie mogłoby wyrządzić jego uszczerbek majątkowy, w jakiej sferze, i w jakiej choćby
potencjalnie wysokości. Co więcej obserwowanie i nawet naśladownictwo jest zwyczajnym
sposobem
(oczywiście jednym z) prowadzenia działalności i rozwoju wszystkich
przedsiębiorstw. Każdy może naśladować i być naśladowanym i nie jest to powód do
utajniania informacji w zamówieniach publicznych, które co do zasady są jawne. Jeżeli
Alfavox tak bardzo chce chronić swe rzekome tajemnice to nikt go nie zmusza do udziału w
tego rodzaju postępowaniach. Ponadto owe koncepcje nie są oceną 20 letniego know-how
Wykonawcy i jego „metodologii”, a jedynie weryfikacją umiejętności rozumienia i
zastosowania powszechnych metod projektowych realizacji tego typu umów jak w tym
przypadku.
Dlatego też według odwołującego przy takim ujęciu uzasadnienia zastrzeżenia
obu koncepcji, zastrzeżenie to jest bezskuteczne.
Odwołujący w dalszej części uzasadnienia wskazał, iż kolejnym rodzajem
zastrzeżonych jako tajemnica przedsiębiorstwa informacji są te dotyczących osób
skierowanych do realizacji zamówienia. W tym przypadku zasadniczym (i w praktyce
jedynym) argumentem Alfavox, jest rzekome podkupowanie pracowników („kłusownictwo
pracownicze”) i jego konsekwencje. Odwołujący podkreślił, iż argumentacja przytoczona
przez Alfavox nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności, odnosząc się do ryzyka „podkupienia” pracowników przez
konkurencję, to stwierdzić należy, że każdy przedsiębiorca dysponuje odpowiednimi
instrumentami (płacowymi, organizacyjnymi i innymi), mającymi na celu utrzymanie
stworzonego przez siebie zespołu eksperckiego w niezmienionym składzie. Sama obawa
przed zmianami kadrowymi w tym zespole,
nie może przesądzać o istnieniu tajemnicy
przedsiębiorstwa w kontekście składu osobowego tegoż zespołu oraz w kontekście
posiadanego przez poszcz
ególne osoby doświadczenia.
Wykonawca w żaden sposób nie dowiódł również zjawiska przejmowania
pracowników jako bezpośredniego następstwa ujawnienia w postępowaniach przetargowych
informacji nt. osób skierowanych do realizacji zamówienia oraz nt. ich doświadczenia. W tym
zakresie nie został przywołany choćby jeden taki przypadek z doświadczenia własnego
Alfavox, czy też innego podmiotu. Wykonawca nie pokusił się nawet o próbę hipotetycznego
wyjaśnienia jak ujawnienie wykazu osób miałoby doprowadzić do „podebrania” wskazanych
w tym wykazie osób.
Odwołujący wskazał, iż kwestia „podkupywania” pracowników przez konkurencję nie
zasługuje na ochronę w świetle aktualnego orzecznictwa KIO na co odwołujący przywołał
wyrok z dnia 06 lutego 2017 r. (KIO sygn. akt
102/17, KIO 110/17). Co więcej argument o
podkupywaniu pracowników godzi wręcz w interes publiczny, ponieważ ogranicza rotację na
rynku osób z wymaganymi kwalifikacjami i doświadczeniem. Podkreślić należy, że rotacja w
zatrudnieniu osób wpisuje się z jednej strony w podnoszenie poziomu świadczenia usług
przez poszczególnych wykonawców, a z drugiej strony stanowi normalny element swobody
pracowniczej do zmiany pracodawcy. O
dwołujący na poparcie swojej argumentacji przywołał
wyrok KIO z dnia 08 lipca 2021 r. (sygn. akt KIO 1602/21).
Odwołujący wskazał, iż Alfavox na potwierdzenie swej tezy przywołuje jedynie
argumenty z artykułów opublikowanych w Internecie, co według odwołującego trudno uznać
te artykuły za przydatne. Po pierwsze, dobór publikatorów trudno uznać za trafny, albowiem
nie jest to
specjalistyczna prasa dotycząca branży informatycznej, ani uznane publikatory
gospodarczej.
Po drugie, wszystkie te artykuły są sprzed wielu lat, i tak pierwszy z nich
pochodzi najpewniej z lat ok 2018-
2019 (a przynajmniej na dane z tych lat się powołuje), o
czym świadczy poniższy jego fragment (używający wobec lat 2019 i 2020 czasu przyszłego)
Tymczasem zdaniem
odwołującego, każdy zajmujący się choć trochę branżą
informatyczną wie, że boom na pracę w IT, w tym przede wszystkim programistów, jest już
przeszłością. Według odwołującego, świadczy choćby o tym szereg, aktualnych publikacji,
które również odwołujący przywołuje w uzasadnieniu odwołania.
Ponadto zwrócić należy również uwagę na bardzo lakoniczne, wręcz szczątkowe
uzasadnienie drugiej przesłanki tajemnicy przedsiębiorstwa tj. wartości gospodarczej
informacji. W dwóch miejscach uzasadnienia Alfavox wskazuje, że wykaz osób stanowi
istotną wartość gospodarczą, ponieważ stanowi informacje o zespole posiadającym fachową
wiedzę / unikatowe zdolności. Po raz kolejny odwołujący wskazał na poparcie swojej
argumentacji wyrok KIO z dnia 13 marca 2017 r., (KIO sygn. akt 385/17).
Tymczasem
jak wskazywał odwołujący, cały utajniony wykaz osób dotyczy ledwie
dwóch osób. Trudno uznać, że cała przyszłość Alfavox leży w rękach ledwie tych dwóch
specjalistów, a odtajnienie ich danych będzie miało tak dramatyczne konsekwencje, jak je
opisuje Alfavox. Zresztą jeżeli tak miałoby być znaczyłoby to, że wykonawca ten nie jest
zdolny do wykonan
ia zamówienia. Dodatkowo wskazać należy, że pracownicy Alfavox, w
tym programiści publikują woje dane np. na portalu LinkedIn.
Działając w imieniu i na rzecz zamawiającego, odpowiedź na odwołanie w formie
pisemnej wniósł pełnomocnik strony wskazując, iż zamawiający wnosi o oddalenie odwołania
w całości – zgodnie z uzasadnieniem wskazanym w odpowiedzi na odwołanie z dnia 10
września 2024 r.
Przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego zgłosił
wykonawca Alfavox Software
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w
Poznaniu (zwany
dalej: „przystępującym”).
W dniu 11
września 2024 r. przystępujący złożył pismo procesowe, w którym
przedstawił swoje stanowisko i stosunkował się do zarzutów podniesionych przez
odwołującego oraz wniósł o oddalenie odwołania. W pierwszej kolejności przystępujący
jednak
podniósł brak istnienia interesu prawnego po stronie odwołującego we wniesieniu
przez niego odwołania, wskazując iż na obecnym etapie postępowania interes w uzyskaniu
zamówienia nie jest w ogóle zagrożony. Przystępujący wskazał, iż aktualnie zamawiający
jest w trakci
e procedury badania rażąco niskiej ceny i dopiero po jej zakończeniu
z
amawiający przejdzie do oceny ofert w obowiązujących w postępowaniu kryteriach. Tym
samym o
dwołujący ma realną szansę uzyskania zamówienia, czemu nie przeczy taka, czy
inna ocena zasadności zastrzeżenia informacji zawartych w ofercie przystępującego. Stąd
nie zasługują na aprobatę twierdzenia zawarte w pkt. 10 i 11 odwołania, stanowiące w istocie
jedynie projekcję hipotetycznego, niekorzystnego dla odwołującego stanu przyszłego,
którego prawdopodobieństwo wystąpienia na moment wniesienia odwołania trudno jest
nawet ocenić.
Kolejnego argumentu przemawiającego ad casum za brakiem po stronie
o
dwołującego interesu w rozumieniu przepisu art. 505 ust. 1 Pzp, zdaniem przystępującego
dostarcza lektura dalszej części uzasadnienia odwołania, w którym odwołujący podważa
(przywołując niejednokrotnie niedorzeczne wręcz argumenty) zasadność objęcia tajemnicą
przedsiębiorstwa informacji rodzajowo identycznych z objętymi poufnością przez samego
o
dwołującego. Nie wspomina on bowiem, że on również tajemnicą przedsiębiorstwa
oznaczył informacje dokumentach podlegających ocenie w kryteriach pozacenowych
(koncepcjach i wykazie osób). Co więcej, jak podkreślił przystępujący odwołujący we
własnym uzasadnieniu zastrzeżenia przywołuje analogiczną do przystępującego
argumentację.
Kolejno, w świetle powyższych wywodów wątpliwa jest również druga z przesłanek
materialnoprawnych konstytuujących uprawnienie do wniesienia odwołania, a to szkoda
mająca – zgodnie z art. 505 ust. 1 in fine Pzp – wynikać z naruszenia przez zamawiającego
przepisów tej ustawy. Przystępujący podkreślił, iż w sytuacji, w której zamawiający nie
dokonał jeszcze oceny ofert w kryteriach poza cenowych, bowiem jest „dopiero” na etapie
badania
rażąco niskiej ceny nie sposób wykazać jakiejkolwiek szkody, nawet hipotetycznej, a
tym bardziej adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy zarzucanym zamawiającemu
naruszeniem,
a możliwością uzyskania przez odwołującego przedmiotowego zamówienia i
zysku z jego realizacji.
W konsekwencji
– w braku spełniania przez odwołującego przesłanek
uzasadniających skorzystanie przez odwołującego ze środka ochrony prawnej – odwołanie
powinno zostać oddalone bez konieczności merytorycznego rozstrzygania o postawionych w
nim zarzutach.
W świetle przepisu art. 554 ust. 1 pkt 1 Pzp, Izba uwzględnia odwołanie jeżeli
stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na
wynik postępowania o udzielenie zamówienia. Zdaniem przystępującego, odwołanie
wnoszone na tym etapie z pewnością nie dotyczy naruszeń, które (o ile w ogóle zostałyby
stwierdzone) mają istotny wpływ na wynik postępowania, bowiem aktualnie nie istnieją
przeszkody w uzyskaniu przez o
dwołującego przedmiotowego zamówienia. Co zaś dotyczy
potencjalnego istotnego wpływu stwierdzonych ewentualnie naruszeń na wynik
p
ostępowania – możliwość wyboru oferty odwołującego, to należy zwrócić uwagę, że jest
ona uzależniona nie tyle od możliwości zweryfikowania przez niego oferty przystępującego,
ile od oceny oferty samego o
dwołującego i uzyskania przez tę ofertę najwyższej liczby
punktów. Stawiane przez odwołującego w pkt. 10 i 11 daleko idące hipotezy odnośnie
dalszego przebiegu p
ostępowania każą raczej postrzegać wpływ na wynik postępowania w
kategoriach nie tyle możliwego, co zupełnie abstrakcyjnego. W konsekwencji przytsepuajcy
podsumował, iż odwołanie podlega oddaleniu z uwagi na brak istotnego wpływu zarzuconych
z
amawiającemu naruszeń na wynik postępowania.
Krajowa Izba Odwoławcza po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron i
Uczestnika postępowania odwoławczego, uwzględniając dokumentację postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego, jak również biorąc pod uwagę oświadczenia i
stanowiska Stron oraz Uczestnika postępowania wyrażone odpowiednio w odwołaniu,
odpowiedzi na odwołanie oraz piśmie procesowym, a także wyrażone ustnie na
rozprawie i
odnotowane w protokole, ustaliła i zważyła, co następuje:
Izba stwierdziła, że nie została wypełniona żadna z przesłanek ustawowych
skutkujących odrzuceniem odwołania, wynikających z art. 528 ustawy Pzp. i skierowała
odwołanie na rozprawę.
Przystępując do rozpoznania odwołania, Izba stwierdziła spełnienie przesłanek art.
505 ust. 1 ustawy Pzp, tj. istnienie po stronie o
dwołującego interesu w uzyskaniu
zamówienia oraz możliwości poniesienia przez niego szkody w wyniku naruszenia przez
z
amawiającego wskazanych w odwołaniu przepisów ustawy Pzp.
Izba nie uwzględniała wniosku przystępującego o oddalenie odwołania z uwagi na
brak wykazania przez odwołującego przesłanki materialnoprawnej dopuszczalności
odwołania, o której mowa w art. 505 ust. 1 ustawy. Przepis art. 505 ust. 1 ustawy Prawo
zamówień publicznych stanowi, że środki ochrony prawnej przysługują wykonawcy,
uczestnikowi konkursu oraz innemu podmiotowi, jeżeli ma lub miał interes w uzyskaniu
zamówienia lub nagrody w konkursie oraz poniósł lub może ponieść szkodę w wyniku
naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy (ustawy Pzp).
Sam fakt,
podnoszony przez przystępującego, iż aktualnie zamawiający jest w trakcie
procedury badania rażąco niskiej ceny i dopiero po jej zakończeniu zamawiający przejdzie
do oceny ofert w obowiązujących w postępowaniu kryteriach i tym samym odwołujący ma
nadal
realną szansę uzyskania zamówienia, czemu nie przeczy taka, czy inna ocena
zasadności zastrzeżenia informacji zawartych w ofercie przystępującego, nie pozbawia
jeszcze odwołującego interesu w kwestionowaniu czynności zamawiającego w niniejszym
postępowaniu pod względem ich prawnej poprawności. Dlatego też w ocenie Izby
odwołujący w sposób prawidłowy uzasadnił interes przejawiający się w tym, iż kryteria oceny
ofert dotyczą zarówno ceny, jak i pozacenowych kryteriów i nie jest wiadome jak ostatecznie
ukształtuje się klasyfikacja ofert, a w interesie odwołującego leży weryfikacja ofert
przystępującego w celu sprawdzenia jej poprawności. Ponadto odwołujący zaskarżył
czynność zamawiającego polegającą na ocenie zastrzeżenia objęcia tajemnicą
przedsiębiorstwa informacji zwartych w ofercie przystępującego. Odwołujący słusznie
podnosił na posiedzeniu, iż gdyby nie zaskarżył tej czynności na obecnym etapie
post
ępowania, pozbawiłby się możliwości zaskarżenia jej później.
Ponadto zamawiający na posiedzeniu również wskazał, iż odwołujący na tym etapie
posiada interes we wniesieniu
odwołania, ponieważ skarży on czynność zamawiającego
dotyczącą oceny uzasadnienia objęcia tajemnicą przedsiębiorstwa informacji zawartych w
ofercie
przystępującego.
Izba postanowiła dopuścić do udziału w postępowaniu odwoławczym po stronie
zamawiającego wykonawcę Alfavox Software spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z
siedzibą w Poznaniu, wobec spełnienia przesłanek określonych w art. 525 Pzp, W związku z
tym ww. wykonawca stał się uczestnikiem postępowania odwoławczego.
Izba postanowiła dopuścić dowody z: dokumentacji postępowania, odwołania wraz
z
załącznikami, odpowiedzi na odwołanie wraz z załącznikami, zgłoszenia przystąpienia po
stronie zamawiającego oraz złożonego w sprawie pisma procesowego przystępującego wraz
z załącznikami oraz dowód z dokumentu złożony na rozprawie przez przystępującego.
Izba ustaliła następujący stan faktyczny:
Zamawiający prowadzi postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego
prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego pn
.: „Usługi dotyczące Centralnego
Systemu Informatycznego Zabezpieczenia Społecznego (CSIZS)” - znak sprawy: BDG-
V.2710.15.2024.JM.
W pkt 13 ppkt 13.1
SWZ zamawiający zawarł: „
W p
ostępowaniu wpłynęły 2 oferty tj. odwołującego i przystępującego.
Odwołujący i przystępujący złożyli wraz z ofertą uzasadnienie zastrzeżenia tajemnicy
przedsiębiorstwa informacji zawartych w ofercie wraz z załącznikami, jak również załączyli
do oferty jawne wersje dokumentów zastrzeżonych jako tajemnica.
Do z
amawiającego zostały złożone wnioski o udostępnienie dokumentów:
1) wniosek
przystępującego z dnia 09.08.2024 r. o udostępnienie oferty odwołującego;
2) wniosek
odwołującego z dnia 09.08.2024 r. o udostępnienie ofert złożonych w
postępowaniu (ponowny wniosek złożony w dniu 13.08.2024 r.);
Zamawiający w dniu 14.08.2024 r. przekazał wykonawcom jawną część złożonych
ofert.
W dniu 19.08.2024 r.
odwołujący, zwrócił się do zamawiającego z wnioskiem o
odtajnienie i udostępnienie wykazu osób (Załącznik nr 6A do SWZ), który został załączony
do oferty
przystępującego, w takim zakresie aby strony trzecie mogły zweryfikować
spełnienie warunków zamówienia polegających na uzyskaniu dodatkowych punktów
(zgodnie z kryterium nr 4).
Zamawiającego następnie uznał, iż przystępujący nie uzasadnił, dlaczego wszystkie
informacje zawarte w ww. wykazie osób, miałyby zostać uznane za tajemnicę
przedsiębiorstwa. Zamawiający uznał, że utajnienie przez wykonawcę wszystkich informacji
dotyczących osób skierowanych do realizacji zamówienia, a więc całego dokumentu, jest
nadmiarowe. W szczególności zastrzeżenie zamawiającego budziło utajnienie liczby lat
doświadczenia danego eksperta (co stanowi podstawę do przyznania punktów w kryterium
nr 4), a także opisu wykonywanych obowiązków (w tym pełnionej roli) oraz okresu
wykonywania obowiązków (od-do).
Zamawiający pismem z dnia 02.09.2024 r. wezwał przystępującego do nadesłania
jawnej wersji wykazu osób do oceny w ramach kryterium oceny ofert, spełniającej
wymagania SWZ oraz Pzp
– w terminie do dnia 05.09.2024 r.
W odpowiedzi na wezwanie przystępujący złożył zmodyfikowaną jawną wersję
wykazu osób. Zamawiający dokonał analizy dokumentu i uznał, że zakres informacji
zawartych w tym dokumencie nie budzi zastrzeżeń i spełnia wymagania wynikające z zasady
jawności postępowania. Dokument ten niezwłocznie, w dniu 05.09.2024 r., został przekazany
przez zamawiającego odwołującemu za pomocą platformy zakupowej.
Ponadto Izba ustalił, iż na dzień złożenia przez odwołującego odwołania zamawiający
jest w trakcie czynności badania ofert złożonych w postępowaniu.
Izba zważyła co następuje.
Na wstępie Izba wskazuje, że rozpoznając zarzuty podniesione w odwołaniu ocenia
czynności podjęte przez zamawiającego, odpowiadając na pytanie, czy zamawiający przez
wykonanie konkretnych czynności w postępowaniu lub przez zaniechanie czynności,
do których wykonania był zobowiązany na podstawie ustawy, naruszył przepisy Prawa
zamówień publicznych. W analizowanym stanie faktycznym w ocenie Izby, zamawiający
nie naruszył przepisów Prawa zamówień publicznych w zakresie wskazanym w odwołaniu.
Biorąc pod uwagę zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz stanowiska stron
i uczestnika postępowania odwoławczego Izba uznała, że odwołanie nie zasługiwało na
uwzględnienie.
Podkreślić należy, zgodnie również z tym co wskazywał odwołujący, że jedną z
naczelnych zasad postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest zasada jawności.
Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 3 Pzp: „Nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji, jeżeli wykonawca, z przekazaniem takich informacji, zastrzegł, że
nie mogą być one udostępniane oraz wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę
przedsiębiorstwa.”. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2 uznk przez tajemnicę
przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne
przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub
w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom
zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o
ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu
należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności.” Jak wynika z art. 11 ust.
2 uznk na wykonawcę nałożono obowiązek wykazania zamawiającemu przesłanek
zastrzeżenia informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa. W konsekwencji rolą
z
amawiającego w toku badania ofert jest ustalenie, czy wykonawca temu obowiązkowi
sprostał udowadniając, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa.
Podkreślić należy, że sformułowanie użyte w art. 11 ust. 2 uznk, w którym akcentuje się
obowiązek „wykazania” oznacza coś więcej aniżeli wyjaśnienie (uzasadnienie) przyczyn co
do objęcia tajemnicą przedsiębiorstwa. Za wykazanie nie może być uznane ogólne
uzasadnienie, sprowadzając się de facto do przytoczenia jedynie elementów definicji legalnej
tajemnicy przedsiębiorstwa, wynikającej z przepisu art. 11 ust. 2 uznk.
Wykonawca musi bowiem zastrzec wraz z przekazaniem informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa, że informacje te nie mogą być udostępniane, jak również
wykazać, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa. Powinien więc
wykazać, że „zastrzeżone zostały informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne
przedsiębiorstwa lub inne posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub
w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom
zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób,
a wykonawca jako uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął
działania mające na celu zachowanie ich poufności.”
Wyraźnie podkreślić należy, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą badaniu przez
Izbę podlega czynność zamawiającego polegająca na ocenie przedstawionego przez
wykonawcę uzasadnienia zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, Izba nie docieka
natomiast, czy zastrzeżone informacje obiektywnie stanowią lub mogą stanowić informacje
podlegające ochronie. Rozstrzygnięcie zarzutów przez Izbę polega na odpowiedzi na
pytanie, czy z
amawiający prawidłowo uznał, że wykonawca w ustawowym terminie uzasadnił
w sposób wystarczający dokonane zastrzeżenie. Do zamawiającego nie należy również
ocena, czy określone informacje mogą potencjalnie stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa,
zadaniem z
amawiającego jest natomiast zbadanie, czy wykonawca należycie uzasadnił
zastrzeżenie informacji, gdyż to jakość tego uzasadnienia decyduje o tym, czy w jawnym
postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego określone informacje mogą pozostać
niejawne.
Mając na uwadze powyższe Izba doszła do przekonania iż zamawiający działał
prawidłowo wskazując, iż przystępujący dokonał właściwego zastrzeżenia tajemnicy. W
ocenie Izby uzasadnienie zastrzeżenia przedłożone przez przystępującego potwierdza
zasadności utrzymania tajemnicy przedsiębiorstwa. Przystępujący sprostał ciężarowi
wykazania wartości gospodarczej zastrzeganych informacji. Przedstawione przez niego
uzasadnienie zastrzeżenia nie jest ogólnikowe wbrew twierdzeniom odwołującego i odnosi
się szczegółowo do poszczególnych kwestii, które podlegały zastrzeżeniu jako tajemnica
przedsiębiorstwa.
Należy również mieć na uwadze, iż ocena zasadności zastrzeżenia tajemnicy zawsze
ma charakter indywidualny, z uwzględnieniem m. in. realiów funkcjonowania danego
podmiotu czy
warunków i specyfiki danego postępowania.
Przystępujący wyjaśnił, iż zastrzegane informacje mają dla niego wartość
gospodarczą co oznacza, że informacje są dla niego przydatne do prowadzenia działalności,
czy budowania przewagi konkurencyjnej. Wskazał, on iż tajemnicą objął informacje o
charakterze technologicznym i organizacyjnemu. Te o charakterze technologicznym
obejmują m.in metodologię służącą analizie poruszonych w koncepcji zagadnień, czy
informacje o sposobie realizacji zamówienia. Zastrzeżone informacje stanowią dla
przystępującego wynik wieloletniego budowania pozycji wykonawcy na rynku – know how
będący niematerialnym składnikiem przedsiębiorstwa wyrażający się zarówno w
umiejętności doboru specjalistów i partnera jego realizacji oraz zdolność przygotowania
zindywidualizowanych koncepcji.
Odwołujący w kwestii argumentacji dotyczącej bezpodstawnego zastrzeżenia
tajemnicy w odniesieniu do koncepcji wskazał, iż przystępujący swoją argumentację budując
na ponad 20 doświadczeniu funkcjonowania na rynku mija się z faktami, gdyż z KRS według
odwołującego wynika coś innego, a po drugie temu stanowisku przeczy to, iż przystępujący
skoro ma takie doświadczenie to dlaczego sam nie sprostał warunkom udziału. Izba w tym
zakresie uznała, iż te twierdzenia są głosowane i nie świadczą o tym, iż zastrzegając jako
tajemnice
przedsiębiorstwa koncepcje przystępujący działał nieprawidłowo. Ponadto jest to
irrelewantne do
argumentacji związanej ze skutecznością zastrzeżenia informacji jako
tajemnicy
przedsiębiorstwa. Odwołujący podnosił, iż w uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy
odnoszącym się do obu złożonych koncepcji trudno znaleźć cokolwiek o wartości
gospodarczej tych informacji i jakiś negatywnych skutkach ujawnienia tych koncepcji
podmiotom trzecim.
Jednakże przystępujący wskazał, iż ujawnienie tych koncepcji
spowodowałoby powstanie po jego stronie szkody wyrażającej się chociażby w tym, że
powstałaby możliwość poznania przez konkurentów stosowanej przez niego metodologii
służącej analizie poruszonych w koncepcji zagadnień. Dlatego też dokonując oceny wartości
gospodarczej argument
ten należy wziąć pod uwagę i w tym przypadku uznać, że przesłanka
ta została wykazana. Informacje objęte tajemnicą przedsiębiorstwa mają bowiem „wartość
gospodarczą dla przedsiębiorcy, który podjął kroki w celu utajnienia tych danych.” (NSA z
dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt II GSK/WA 3487/15), a
przystępujący takie działania
podjął.
W odniesieniu do argumentacji o ryzyku przejęcia personelu przez innych
wykonawców stwierdzić należy, że przystępujący wskazał, że przy tego rodzaju projektach
takie ryzyko istnieje co może utrudniać realizacje przedsięwzięcia, zwłaszcza w początkowej
jego fazie, a wykonawca przedstawiał z czym to się może wiązać na etapie np. już realizacji
takiego projektu. Oczywistym jest,
iż to w gestii przedsiębiorcy leży to, aby wykorzystać
wszelkie instrumenty,
aby utrzymać stworzony zespół do realizacji projektu, jednakże,
zważywszy na obecnie panującą sytuację na rynku pracy oraz istniejące mniejsze lub
większe ryzyko polegające na możliwości „podkupienia” współpracujących z wykonawcą
specjalistów, część objęta tajemnicą przedsiębiorstwa, stanowiąca informacje o osobach
skierowanych do realizacji zamówienia stanowi istotną informację gospodarczą, której
tajemnicy
przystępujący ma prawo strzec. W tym przypadku należy wskazać iż wartość
gospodarcza nie zawsze ma charakter wymierny, tj. dający wyrazić się określoną kwotą. Już
sama chęć uniknięcia straty, nawet hipotetycznej może zostać uznana za taką wartość
gospodarczą. Przystępujący w uzasadnieniu zastrzeżenia tajemnicy wskazał, iż zmiana
kadry może nie jest jakimś nadzwyczajnym zjawiskiem, jednak w przypadku kumulacji takiej
sytuacji
w krótkim okresie czasu, a w szczególności przed rozpoczęciem wykonywania lub w
początkowej fazie zamówienia może być dużym problem dla wykonawcy. W tym
postępowaniu Izba uznała, że argumentacja przystępującego była wystarczająca na etapie
jej oceny przez z
amawiającego. Przeciwne twierdzenia odwołujących Izba uznała za
niezasadne. Co za tym idzie
Izba stoi na stanowisku, iż argumentacja przystępującego
mieściła się w zakresie pojęcia „wykazania” w rozumieniu art. 18 ust. 3 Pzp. Biorąc pod
uwagę charakter utajnionych informacji zamawiający miał podstawy uznać za wystarczające
informacje i wyjaśnienia zawarte w uzasadnieniu zastrzeżenia, mimo, że przystępujący tak
naprawdę w tym zakresie nie złożył na poparcie uzasadnienia żadnych dokumentów. Izba
wskazuje w tym miejscu, że „wykazanie” to czynność o charakterze faktycznym,
sprowadzająca się do przekonania zamawiającego o wiarygodności określonych twierdzeń i
informacji. Okolicznością mniej istotną przy tym jest to, czy dochodzi do tego na skutek
złożenia wraz z uzasadnieniem dodatkowych dowodów czy dokumentów. „Wykazanie” to
również przedstawienie spójnych i wiarygodnych informacji. Nie jednokrotnie w tego rodzaju
sytuacjach zamawiającemu są przedstawiane dokumenty o charakterze formalnym,
pozbawionymi rzeczywistej wartości i znaczenia (por. wyrok KIO z dnia 03 lipca 2024 r. sygn.
akt: KIO 2029/24, 2034/24).
Odnosząc się zaś do zastrzeżonych informacji związanych z podmiotem trzecim, Izba
stoi na stanowisku, iż przystępujący uzasadnił, iż wartość gospodarcza przejawiała się w
samym fakcie zlokalizowania takiego podmiotu
– który ze względu na posiadane zasoby jest
je w stanie udostępnić przystępującymi w celu wykazania się spełnieniem warunku. W
ocenie Izby dla przystępującego jest to wartość gospodarcza, gdyż udostępnione w ten
sposób zasoby przystępującemu pozwalają mu spełniać warunki udziału w postępowaniu, a
tym samym stwarzają realną szanse na pozyskanie takiego zamówienia. Również
argumentacja dotycząca oceny wartości gospodarczej z punktu widzenia tego, iż ujawnienie
informacji o podmiocie trzecim obarczone zostało sankcją w postaci kary umownej
wskazanej w treści porozumienia ma znaczenie. Jednakże w głównej mierze istotne jest to,
iż to sam podmiot trzeci wyraził wole zachowania w poufności samego faktu nawiązania
współpracy z przystępującym, ze względu na ciążące na nim względem jego kontrahentów
zobowiązania, co w konsekwencji skutkowało obowiązkiem przystępującego zastrzeżenia tej
informacji jako tajemnicy.
Izba ponadto wskazuje,
iż analiza zastrzeżonej tajemnicy przedsiębiorstwa
potwierdza również że przystępujący wykazał, jakie podjął działania celem zachowania
zastrzeżonych informacji w poufności. W uzasadnieniu objęcia tajemnicą przystępujący
wskazał, iż: „Niezależnie jednak od tego wszyscy pracownicy Wykonawcy, nie wyłączając
osób wskazanych w treści zastrzeżonego wykazu, jak również osoby prowadzące
działalność gospodarczą i współpracujące z Wykonawcą, podpisują odrębne zobowiązanie
do zachowania poufności” Na dowód czego przystępujący przedstawił przykładowe
oświadczenie o poufności podpisywane przez pracowników oraz współpracowników
przystępującego. Dalej przystępujący wyjaśnił, że: „w konsekwencji zastrzeżenia jako
tajemnicy przedsiębiorstwa treści wykazu osób konieczne stało się również objęcie
poufnością złożonych przez te osoby oświadczeń – w przeciwny razie ochrona wykazu
byłaby iluzoryczna z uwagi na możliwość zidentyfikowania tożsamości tych osób po samej
treści oświadczeń. Nie sposób nie zauważyć przy tym, że zobowiązanie tych członków
personelu kluczowego do zachowania poufności stanowi gwarancję, że informacje o ich
zaangażowaniu w przedmiotowe zamówienie nie trafią do domeny publicznej, czyli
informacje o tym nie będą dostępne, przykładowo, na portalach społecznościowych.
Odnosząc się natomiast do współpracy z podmiotem trzecim, Wykonawca
przedstawia w załączeniu poufną treść umowy zawartej na tę okoliczność, która – jak
wspomniano
– przewiduje obowiązek zapłaty przez Wykonawcę kary umownej za
naruszenie jej postanowień”.
Izba doszła do przekonania, iż spełniona została i kolejna przesłanka prawidłowego
zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Informacje zastrzeżone przez przystępującego w
takim zbiorze, są ze sobą powiązane i wzajemnie od siebie zależne, nie są powszechnie
znane i nie można ich uzyskać. Nie są bowiem znane podmiotom, które ze względu na
prowadzoną działalność są zainteresowane ich posiadaniem. Informacje te dostępne są
wyłącznie dla określonych pracowników jak również podmiotów współpracujących z
przystępującym. Oznacza to, że podjęto działania w celu zachowania ich poufności a
ustalenie czy wykonawca podjął odpowiednie działania mające na celu utrzymanie
określonych informacji w poufności, powinna być dokonywana przez pryzmat wymaganej od
niego należytej staranności. „Odpowiedni poziom tej staranności powinien być oceniany z
uwzględnieniem przede wszystkim sytuacji określonego wykonawcy, w szczególności formy i
skali prowadzonej przez niego działalności, specyfiki rynku i przedmiotu zamówienia oraz
charakteru zastrzeganych tajemnicą przedsiębiorstwa informacji” (Prawo zamówień
publicznych, komentarz, M. Jaworska, Warszawa 2021).
Tak więc mając na uwadze
powyższe należy uznać, że okoliczność tę przystępujący wykazał.
Podkreślenia wymaga, iż ustawodawca nie określił katalogu poczynań jakich
powinien dokonać wykonawca w celu zachowania poufności działań. Podobnie rzecz się ma
w odniesieniu do koniecznych
środków, które mogłyby zapewnić skuteczną ochronę
tajemnicy
przedsiębiorstwa.
Przystępujący wskazał, w uzasadnieniu objęcia tajemnicą iż: „zastrzeżone informacje
przechowywane są w siedzibie Wykonawcy z zachowaniem procedur bezpieczeństwa.
Dostęp do materiałów mają tylko upoważnieni pracownicy Wykonawcy, biorący udział w
opracowywaniu oferty na potrzeby Postępowania. Archiwum z materiałami w wersji
elektronicznej jest przechowywane w zaszyfrowanym katalogu sieciowym z ograniczonym
dostępem wyłącznie dla upoważnionych pracowników. U Wykonawcy obowiązują
odpowiednie zasady, co do postępowania z taką poufną informacją (dokumentacją), która
jest przechowywana w zabezpieczonych (zarówno elektronicznymi systemami dozoru, jak i
tradycyjnym zamkiem) miejscach, do których dostęp mają tylko ww. osoby. Natomiast
dokumentacja zawierająca informacje dotyczące sposobu kalkulacji ceny w postaci
elektronicznej zapisana jest na szyfrowanych dyskach
”. U jednego wykonawcy tak podjęte
działania zmierzają w celu zachowania poufności działań, jednakże u innego wykonawcy
takie działania mogą być zupełnie niewystarczające. Wobec powyższego należy mieć na
uwadze iż podjęte przez wykonawcę działania, powinny być adekwatne do jego sytuacji
organizacyjno - prawnej.
Warto tu odwołać się do przywołanego przez przystępującego
wyroku WSA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 1544/19, w którym
wskazano, że „każdy sposób działania, który wskazuje, że określone informacje są
traktowane jako poufne, będzie stanowić realizację zalecenia ustawowego. Z tego względu
ustawowe wymaganie podjęcia niezbędnych działań spełni także podjęcie pewnych
czynności konkludentnych, jak np. dopuszczenie do informacji jedynie określonego kręgu
pracowników”.
Reasumując przystępujący w uzasadnieniu wskazał na poufny charakter
zastrzeżonych informacji jak również przedstawił działania jakie podejmuje on w celu
zachowania poufnego charakteru informacji
, na potwierdzenie czego załączył dowody:
zarządzenia Prezesa zarządu Alfavox Software Sp. z o. o. dotyczącego
ustanowienia
i wprowadzenia Regulaminu ws. polityki bezpieczeństwa i
tajemnicy
przedsiębiorstwa Spółki;
porozumienia o zachowaniu w poufności zawartego między wykonawcą i
podmiotem udostępniającym zasoby;
oświadczeń pracowników/współpracowników do zachowania tajemnicy w
poufności.
Odwołujący w odwołaniu wskazywał, na elementy które jakoby świadczą o pozorności
uchwały wprowadzającej w przedsiębiorstwie przystępującego Regulamin w sprawie polityki
bezpieczeństwa i tajemnicy przedsiębiorstwa Spółki. Izba nie dała wiary twierdzeniem
odwołującego uznając je za gołosłowne i niewiarygodne. Odwołujący nie przedstawił
żadnych przekonywujących dowodów mogących przemawiać za takim stwierdzeniem, a
argumentacje swoją oparł jedynie na domysłach.
Zgodnie z przedstawionym dowodem przez przystępującego w postaci odpisu pełnego
KRS wynika, iż przed wydaniem przedmiotowego zarządzenia nastąpiła zmiana siedziby
spółki z Bielska-Białej na Poznań. Ponadto w kwestii podpisu prezesa zarządu Alfavox pod
zarządzeniem i podnoszoną przez odwołującego argumentacją związaną z tym, iż podpis ten
jest sztucznie wklejony co również miałoby świadczyć o pozorności uchwały, Izba nie
przychylił się do argumentacji odwołującego. Stanowisko przystępującego zaprezentowane
w piśmie procesowym i na rozprawie, iż zarządzenie zostało sporządzone w postaci
elektronicznej (plik .pdf) oraz opatrzone tzw. faksymile
– dokładną kopią (reprodukcją)
podpisu Pana Michała Góry mającym również postać elektroniczną (skanu podpisu
odręcznego), w tym zakresie były spójne i logiczne i jemu Izba dała wiarę, wobec
nieprzedstawienia przez odwołującego przekonującej kontrargumentacji.
Biorąc pod uwagę wszystko powyższe Izba stwierdziła, że odwołanie podlega
oddaleniu w całości i na podstawie art. 553 ustawy Pzp orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosownie do jego wyniku, na
podstawie art. 557 i 575 Pzp oraz
§ 5 pkt 1 i 2 lit. b) w zw. z § 8 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 r. w sprawie szczegółowych rodzajów
kosztów postępowania odwoławczego, ich rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania
wpisu od odwołania z dnia 30 grudnia 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 2437), zaliczając na
poczet kosztów postępowania odwoławczego koszt wpisu od odwołania i koszt
wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego z ograniczeniem do kwoty maksymalnej
dopuszczonej przez ww. rozporządzenie
Przewodnicząca: ……………………………………