KIO 3117/24 WYROK Warszawa, dnia 11 września 2024 r.

Sygn. akt: KIO 3117/24 

WYROK  

Warszawa, dnia 

11 września 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodnicząca:      Katarzyna Odrzywolska 

Protokolant:            

Mikołaj Kraska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie 

z  udziałem  stron  w  dniu  11  września  2024  r.  w  Warszawie 

odwołania  wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  27  sierpnia  2024  r. 

przez wykonawcę CELMAR Sp. z o.o. z siedzibą w Bytomiu 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego,  którym  jest:  Przedsiębiorstwo 

Techniczno Handlowo Usługowe INTERPROMEX Sp. z o.o. z siedzibą w Będzinie 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu:  unieważnienie  czynności 

unieważnienia postępowania oraz czynności korekty kwoty, jaką zamawiający zamierza 

przeznaczyć  na  sfinansowanie  przedmiotowego  zamówienia,  a  także  powtórzenie 

czynności badania i oceny ofert;  

kosztami postępowania obciąża zamawiającego Przedsiębiorstwo Techniczno Handlowo 

Usługowe INTERPROMEX Sp. z o.o. z siedzibą w Będzinie, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie: siedem tysięcy pięćset złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę 

CELMAR Sp. z o.o. z siedzibą w Bytomiu tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  zamawiającego  Przedsiębiorstwa Techniczno  Handlowo Usługowego 

INTERPROMEX  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Będzinie  na  rzecz  wykonawcy CELMAR  

Sp. z o.o. z siedzibą w Bytomiu kwotę 11 100 zł 00 gr (słownie: jedenaście tysięcy 

sto 

złotych  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wpisu od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.  

Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  

za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie  

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodnicząca: 

……………………………….……… 

Sygn. akt: KIO 3117/24 

U z a s a d n i e n i e 

Przedsiębiorstwo  Techniczno  Handlowo  Usługowe  INTERPROMEX  Sp.  z  o.o.  

z  siedzibą  w  Będzinie  (dalej:  „zamawiający”)  prowadzi,  na  podstawie  przepisów  ustawy  z 

dnia 11 września 2019 roku - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2024 r., poz. 1320) - 

dalej:  „ustawa  Pzp”  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  „Zimowe 

utrzymanie  chodników  i  wyznaczonych  miejsc  na  terenie  Miasta  Będzina  w  okresie  od  1 

listopada  2024  r.  do  31  marca  2025  r.”;  znak  sprawy  zamawiającego  ZP-4/2024  (dalej 

„postępowanie”  lub  „zamówienie”),  o  wartości  szacunkowej  poniżej  progów  unijnych,  o 

których mowa w art. 3 ustawy Pzp. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych 

pod numerem 2024/BZP 00440625/01 z dnia 1 sierpnia 2024 r. 

W  dniu  22  sierpnia 

2024  r.  zamawiający  poinformował  wykonawców  unieważnieniu 

postępowania na podstawie art. 255 pkt 3 i pkt 6 ustawy Pzp. 

W  dniu 

27  sierpnia  2024  r.  przez  wykonawcę  CELMAR  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w 

Bytomiu  (dalej  „odwołujący”  lub  „Celmar”)  zostało  wniesione  odwołanie  na  czynność 

zamawiającego polegającą na unieważnieniu postępowania. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  niżej  wymienionych  przepisów 

ustawy Pzp: 

art. 255 pkt 6 ustawy Pzp w związku z art. 457 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 16 pkt 1 i 2 

ustawy  Pzp  poprzez  unieważnienie  postępowania  przetargowego  pomimo  braku 

wystąpienia  przesłanek  oraz  zaniechanie  wskazania  wyczerpującego  uzasadnienia 

czynności unieważnienia postępowania; 

art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp  i  art.  222  ust.  4  ustawy  Pzp  w  związku  z  art.  16  pkt  1  i  2 

ustawy  Pzp  poprzez  niezasadne  i  bezpodstawne  dokonanie  korekty  kwoty,  jaką 

zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia  po  otwarciu  ofert  i 

późniejszego  unieważnienia  postępowania,  w  związku  z  niewystarczającą  kwotą  jaką 

zamawiający zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia; 

a także, z ostrożności procesowej, w razie nieuwzględnienia powyższych zarzutów: 

art. 260 ust. 1 ustawy Pzp w związku z art. 255 pkt 3 i 6 ustawy Pzp i art. 16 pkt 1 i 2 

ustawy  Pzp 

poprzez  zaniechanie  rzeczywistego  i  wyczerpującego  uzasadnienia 

faktycznego czynności unieważnienia postępowania. 

Zarzucając  powyższe  odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie 

zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  unieważnienia  postępowania  oraz  czynności 

korekty  kwoty,  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  przedmiotowego 

zamówienia, a także powtórzenie czynności badania i oceny ofert. 

Uzasadniając  podnoszone  w  odwołaniu  zarzuty,  odwołujący  w  pierwszej  kolejności 

wskazał,  że  zamawiający  wszczął  przedmiotowe  postępowanie  w  dniu  1  sierpnia  2024  r. 

wraz  z  publikacją  ogłoszenia  o  zamówieniu  w  Biuletynie  Zamówień  Publicznych  oraz 

spe

cyfikacją  warunków  zamówienia  (dalej  „SWZ”)  na  stronie  internetowej.  W  formularzu 

ofertowym  z

amawiający  wskazał  krotność  wykonywanych  prac.  Przed  terminem  składania 

ofert  

w  przedmiotowym  postępowaniu  zostało  złożone  odwołanie,  które  zostało  uwzględnione  

w  całości  przez  zamawiającego.  W  konsekwencji  zamawiający  dokonał  zmiany  treści  SWZ  

w zakresie krotności wykonywanej usługi. 

Odwołujący  przypomniał  także,  że  ostateczny  termin  składania  ofert  został 

wyznaczony  na  dzień  20  sierpnia  2024  r.  Przed  otwarciem  ofert  zamawiający  zamieścił  na 

stronie  interne

towej  informację  o  kwocie,  jaką  zamierza  przeznaczyć  na  przedmiotowe 

zamówienie. Zgodnie z przekazaną informacją kwota ta wynosiła 432 000 zł. brutto. Otwarcie 

ofert  nastąpiło  20  sierpnia  2024  r.  W  przedmiotowym  postępowaniu  została  złożona  tylko 

jedna oferta               tj. oferta o

dwołującego z ceną całkowitą 317 788,27 zł. brutto.  

Następnie, w dniu 22 sierpnia 2024 r. zamawiający na stronie internetowej zamieścił 

dokument  o  nazwie 

„sprostowanie  informacji”.  Zgodnie  z  treścią  tego  dokumentu, 

z

amawiający dokonał korekty kwoty, o której mowa w art. 222 ust. 4 ustawy Pzp z kwoty 432 

zł.  

na kwotę 281 099,97 zł. brutto. W piśmie tym opisał przyczynę, która spowodowała podjęcie 

przez zamawiającego tej decyzji. 

Odwołujący  argumentował  w  dalszej  części,  że  w  jego  ocenie  w  przedmiotowym 

postępowaniu  doszło  do  naruszenia  przepisu  art.  255  pkt  6  ustawy  Pzp,  który  

w  przedmiotowym  stanie  faktycznym  w  ogóle  nie  ma  zastosowania.  Zgodnie  z  tym 

przepisem  z

amawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia,  jeżeli  to 

obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Już z treści samego art. 255 pkt 6 

ustawy  Pzp  wynika, 

że  unieważnienie  postępowania  może  nastąpić  jedynie  w  przypadku 

łącznego wystąpienia trzech warunków, tj.: (1) postępowanie obarczone jest wadą; (2) wada 

ta  jest  niemożliwa  do  usunięcia;  (3)  wada  ta  uniemożliwia  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Zgodnie z art. 260 ust. 1 ustawy 

Pzp  

to  na  z

amawiającym  ciąży  ciężar  udowodnienia,  że  spełnione  zostały  wszystkie  konieczne 

przesłanki do unieważnienia postępowania.  

Zamawiający  w  uzasadnieniu  unieważnienia  postępowania  nie  wykazał  spełnienia 

wszystkich  trzech  warunków,  o  których  mowa  powyżej.  Zamawiający  z  jednej  strony 

poinformował,  że  postępowanie  obarczone  w  jego  ocenie  było  wadą  polegającą  na 

wskazaniu przed otwarciem ofert błędnej kwoty, o której mowa w art. 222 ust. 4 ustawy Pzp,  

a jednocześnie  w tym  samym  uzasadnieniu poinformował, że kwota  ta została przez  niego 

skorygowana. Gdyby nawet zgodzić się ze stanowiskiem zamawiającego, że przedmiotowe 

postępowanie  obarczone  jest  wadą,  z  czym  odwołujący  się  nie  zgadza,  to  poprzez 

dokonanie korekty, z

amawiający sam tę wadę usunął. Już tylko to uniemożliwia uznanie, że 

zostały  spełnione  wszystkie  trzy  warunki  konieczne  do  unieważnienia  postępowania  na 

podstawie  

art. 255 pkt 6 ustawy Pzp.  

Dodatkowo, 

w  uzasadnieniu  unieważnienia,  nie  zostało  w  żaden  sposób 

udowodnione  wystąpienie  wady  uniemożliwiającej  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu 

umowy. Katalog przesłanek unieważnienia umowy został wskazany w art. 457 ust. 1 ustawy 

Pzp.  Do 

uznawania uzasadnienia unieważnienia postępowania za skuteczne, na podstawie 

art.  255  pkt  6  ustawy  Pzp, 

konieczne  jest  wykazanie  związku  przyczynowo  -  skutkowego 

pomiędzy  stwierdzoną  wadą  postępowania  a  brakiem  możliwości  zawarcia  niepodlegającej 

unieważnieniu 

umowy,  

w tym wskazując spełnienie określonej przesłanki z art. 457 ust. 1 ustawy Pzp. Zamawiający 

w  uzasadnieniu 

całkowicie  pominął  wykazanie,  że  przyszła  umowa  podlegałaby 

unieważnieniu na podstawie art. 457 ust. 1 ustawy Pzp, a co za tym idzie należy uznać, że 

z

amawiający  nie  wykazał,  że  zachodzi  trzeci  warunek  konieczny  do  zastosowania  art.  255 

pkt 6 ustawy Pzp. 

Nawet  pomijając  fakt,  że  to  zamawiający  jest  zobowiązany  do  wykazania  związku 

przyczynowo skutkowego pomiędzy art. 457 ust. 1 ustawy Pzp, a art. 255 pkt 6 ustawy Pzp, 

należy  wskazać,  że  rzekome  wskazanie  błędnej  kwoty,  jaką  zamawiający  zamierza 

przeznaczyć  na  realizację  zamówienie,  nie  odpowiada  żadnej  przesłance,  o  której  mowa  

w art. 457 ust. 1 ustawy Pzp. 

Dalej  odwołujący  przypomniał,  że  jako  drugą  podstawę  prawną  unieważnienia 

postępowania,  zamawiający  wskazał  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp.  W  pierwszej  kolejności 

o

dwołujący  stwierdził,  że  zamawiający  w  jego  ocenie  działa  w  złej  wierze.  Przyczyną 

unieważnienia  postępowania  nie  jest  brak  środków  na  realizację  zamówienia,  a  chęć 

uniknięcia podpisania umowy z odwołującym, który spełnia warunki udziału w postępowaniu  

i, 

którego oferta jest zgodna z SWZ. W ocenie zamawiającego, wartość oferty odwołującego 

przekracza kwotę, jaką zamierza przeznaczyć na realizację zamówienia. 

Tymczasem  jak  już  odwołujący  wcześniej  wskazał,  jego  oferta  opiewała  na  kwotę  

317  788,27  zł.  brutto.  Przed  otwarciem  ofert  zamawiający  zamieścił  informację,  że  

na  przedmiotowe 

zamówienie  przeznacza  kwotę  432  000,00  zł.  Jak  widać  zaoferowana 

przez  o

dwołującego  cena  była  niższa  od  pierwotnie  wskazanej  kwoty  zamawiającego. 

Przedstawiona  przez  z

amawiającego  w  uzasadnieniu  unieważnienia  postępowania 

argumentacja,  że  cena  ofertowa  odwołującego  jest  nierynkowa,  a  zamawiający  nie 

dysponuje  środkami  niezbędnymi  do  podpisania  umowy  na  warunkach  przedstawionych  w 

ofercie o

dwołującego, jest nieprawdziwa.  

Po

lemizując  ze  stanowiskiem  zamawiającego  odwołujący  po  pierwsze  podkreślił,  

że zamawiający dysponuje niezbędną kwotą do zrealizowania przedmiotowego zamówienia. 

Po  drugie,  wartość  oferty,  jak  i  umowy  na  zamówienie  realizowane  w  poprzednim  sezonie 

zimowym  wyniosła  346  894,97  zł.  i  jest  wyższa  od  oferty  odwołującego  w  przedmiotowym 

postępowaniu.  Tak  więc  realizacja  zamówienia  na  warunkach  cenowych  z  oferty 

o

dwołującego oznacza, że zamawiający na przedmiotowe zamówienie wyda kwotę o 30 000 

zł. 

niższą 

niż  

w 

przypadku umowy z roku ubiegłego.  

Dodatkowo  o

dwołujący  wskazał,  że  zamawiający  dokonał  korekty  kwoty,  jaką 

zamierza 

przeznaczyć na realizację zamówienia w sposób błędny i oderwany od rynkowych 

wycen.  Zamawiający  założył,  że  zmniejszenie  krotności  nie  wpłynie  na  zmianę  cen 

jednostkowych  przy  konieczności  poniesienia  takich  samych  kosztów  stałych,  jak  w 

przypadku  realizacji  zamówienia,  przy  ilościach  pierwotnie  wskazanych  w  SWZ.  W  ocenie 

o

dwołującego, przy wyliczaniu skorygowanej kwoty, jaką zamawiający może przeznaczyć na 

zamówienie,  celowo  ustalił  zaniżoną  kwotę,  aby  uniknąć  udzielenia  zamówienia 

o

dwołującemu, którego oferta jest zgodna z SWZ. 

Odnosząc się w dalszej części bezpośrednio do drugiej podstawy prawnej wskazanej 

przez  z

amawiającego  tj.  art.  222  ust.  4  ustawy  Pzp  zaznaczył,  że  już  treść  samego 

cytowanego 

przepisu  wskazuje,  że  kwotę  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  podaje  się  przed  otwarciem  ofert.  Katalog  podstaw  do 

unieważnienia postępowania, wskazanych w art. 255 ustawy Pzp, ma charakter zamknięty. 

Możliwość  zmniejszenia  kwoty  przeznaczonej  na  realizację  zamówienia,  mogłaby 

doprowadzić  

do dowolnego rozszerzania faktycznych podstaw unieważniania postępowań. Zamawiający, 

niezależnie od faktycznego przebiegu postępowania, w każdej sytuacji mógłby je unieważnić 

na  podstawie  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp  i  odpowiednio 

obniżyć  przedmiotową  kwotę.  W 

ocenie  o

dwołującego,  taka  sytuacja  ma  miejsce  w  przedmiotowym  postępowaniu. 

O

dwołujący przypomniał w tym miejscu wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 grudnia 

2017  r.,  sygn.  akt:  KIO  2678/17

,  z  treści  którego  wynika,  że  podana  przez  zamawiającego 

kwota 

jest informacją dla wykonawców i jako taka nie podlega zmianie.  

Zgodnie  z  art.  222  ust.  4  ustawy  Pzp,  z

amawiający ma  obowiązek  publikacji  kwoty, 

jaką  zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia  przed  otwarciem  ofert.  Jednocześnie 

żaden  inny  przepis  nie  daje  zamawiającemu  prawa  do  dokonywania  korekty  wysokości  tej 

kwoty,  

a  dopuszczenie  możliwości  korekty  ww.  kwoty  po  terminie  składania  ofert,  naruszałoby 

podstawowe zasady ustawy Pzp 

tj. zasadę jawności i przejrzystości postępowania. Podobne 

stanowisko zostało przedstawione przez Krajową Izbę Odwoławczą w wyroku z dnia 6 lipca 

2023 r., sygn. akt: KIO 1790/23. 

Odwołujący  w  dalszej  części  podnosił,  że  w  toku  postępowania  przetargowego, 

zarówno  wykonawcę  jak  i  zamawiającego  uznaje  się  za  profesjonalistę.  Zamawiający  jako 

gospodarz  postępowania  zobligowany  jest  do  zachowania  należytej  staranności  przy 

przygotowywaniu  i  prowadzeniu  postępowania  przetargowego.  Jednym  z  obowiązków 

za

mawiającego jest prawidłowe oszacowanie i wskazanie kwoty, jaką zamierza przeznaczyć 

na  sfinansowanie  zamówienia.  Gdyby  nawet  uznać,  jak  twierdzi  zamawiający,  że  

w  przedmiotowym  postępowaniu doszło do  omyłkowego wskazania  błędnej  kwoty,  jaką  ten 

zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  to  wykonawca  nie  może  ponosić 

negatywnych 

konsekwencji wynikających z błędów zamawiającego. W związku z powyższym 

ustalenia,  czy  wskazana  przed  otwarciem  kwota  jest  prawidłowa,  czy  błędna,  nie  mają 

znaczenia w przedmiotowej sprawie. Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyroku z dnia 

z dnia 24 stycznia 2020 r., sygn. akt KIO 83/20.  

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zdaniem odwołującego uznać, że zamawiający 

nie  miał  prawa  dokonać  korekty  i  zmiany  kwoty,  jaką  zamierza  przeznaczyć  na  realizację 

zamówienia bez  względu na  to,  czy  pierwotna  kwota  wskazana  przed  otwarciem  ofert  była 

błędna  czy  też  prawidłowa,  a  czynność  unieważnienia  postępowania  należy  uznać  

za bezpodstawną. 

Ponadto,  z

amawiający  dokonując  czynności  unieważnienia  postępowania  nie 

przedstawił uzasadnienia ani wyjaśnienia dotyczącego braku możliwości zwiększenia kwoty 

przeznaczonej  na  realizację  zamówienia.  Zamiast  tego,  ograniczono  się  do  lakonicznej 

wzmianki  o  podstawie  prawnej  unieważnienia  i  odniesienia  się  do  kwot  widniejących  

w  protokole  postępowania.  Zgodnie  z  art.  260  ust.  1  ustawy  Pzp,  zamawiający  ma 

obowiązek nie tylko podać podstawę prawną, ale również szczegółowo uzasadnić faktyczne 

okoliczności, które były podstawą do podjęcia takiej decyzji. Zamawiający zobowiązany jest  

do 

precyzyjnego poinformowania o wszystkich faktach, które wypełniają przesłanki określone 

w  powołanym  przepisie.  Zamawiający  prowadząc  postępowanie  przetargowe,  nie  ma 

swobody decyzyjnej w kwestii unieważnienia postępowania, a jego działania muszą opierać 

się  na  jasno  określonych  przesłankach  wynikających  wprost  z  art.  255  ustawy  Pzp. 

Interpretacja  tych  przesłanek  powinna  być  dokładna,  a  zamawiający  musi  udowodnić,  że 

unieważnienie  postępowania  miało  faktyczne  i  prawne  podstawy.  Fakty,  na  które  się 

powołuje,  powinny  być  przedstawione  w  sposób  klarowny  i  nie  budzić  wątpliwości. 

Uzasadnienie  powinno  być  na  tyle  szczegółowe,  aby  umożliwić  wykonawcom  pełne 

zrozumienie  podstaw  unieważnienia  oraz  ewentualne  zaskarżenie  tej  decyzji. 

Przedstawienie uzasadnienia faktycznego jest 

konieczne do uznania skuteczności czynności 

unieważnienia  postępowania.  W  związku  z  tym,  brak  odpowiedniego  uzasadnienia  przez 

z

amawiającego, 

narusza 

zasady 

przygotowania  

i  prowadzenia  postępowania  określone  w  art.  16  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp.  W  tym  przypadku 

z

amawiający  nie  spełnił  obowiązku  podania  uzasadnienia  faktycznego  w  sposób  zgodny  

z  przepisami,  nie  przedstawiając  precyzyjnie  okoliczności  uzasadniających  unieważnienie 

postępowania, co utrudnia możliwość skutecznej weryfikacji tej decyzji przez odwołującego. 

W  odniesieniu  do 

podstawy  unieważnienia  postępowania  opisanej  w  art.  255  pkt  6 

ustawy  Pzp,  z

amawiający  w  informacji  o unieważnieniu postępowania w  ogóle nie wskazał  

z  jakiego  powodu 

uznaje,  że  wskazana  przez  niego  wada  postępowania  jest  nieusuwalna. 

Zamawiający  nie  podjął  również  próby  udowodnienia,  że  zawarta  w  przedmiotowym  stanie 

umowa 

podlegałaby unieważnieniu. Z kolei w odniesieniu do zarzutu naruszenia art. 255 pkt 

3  ustawy  P

zp  zwrócił  uwagę,  że  przepis  ten  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek 

sprawdzenia 

możliwości  zwiększenia  kwoty,  którą  można  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

z

amówienia  publicznego  do  wysokości  najniższej  oferty  złożonej  w  postępowaniu. 

Zamawiający  w  swoim  uzasadnieniu  unieważnienia  postępowania  zawarł  jedynie 

wyjaśnienia  pozorne,  stwarzające  wrażenie  spełnienia  tego  obowiązku.  Takie  działanie 

z

amawiającego  narusza  art.  260  ust.  1  ustawy  Pzp,  co  z  kolei  prowadzi  do  naruszenia 

podstawowych zasad opisanych w art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp. Uzasadnienie 

unieważnienia 

postępowania  powinno  być  na  tyle  wyczerpujące,  aby  pozwoliło  wykonawcy  na  pełne 

zrozumienie  decyzji  z

amawiającego  i  ich  analizę  w  celu  ustalenia,  czy  czynność 

z

amawiającego została podjęta zgodnie z przepisami ustawy Pzp. 

Zamawiający  poinformował  wykonawców,  zgodnie  z  art.  185  ust.  1  ustawy  Pzp,                 

o  wniesieniu  odwołania,  wzywając  uczestników  postępowania  do  złożenia  przystąpienia.  

W  terminie  określonym  w  art.  525  ust.  1  ustawy  Pzp,  żaden  wykonawca  nie  przystąpił  

do 

toczącego się postępowania odwoławczego. 

Zamawiający złożył do akt sprawy pismo procesowe z 9 września 2024 r. - odpowiedź 

na odwołanie, wnosząc o jego oddalenie w całości jako niezasadnego. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza,  po  przeprowadzeniu  rozprawy  w  przedmiotowej 

sprawie,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  po  zapoznaniu  się                          

z dokumentacją postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, przesłaną przez 

zamawiającego  w  formie  elektronicznej,  po  zapoznaniu  się  z  treścią  odwołania, 

odpowiedzią  na  nie,  a  także  po  wysłuchaniu  oświadczeń,  jak  też  stanowiska 

odwołującego,  złożonego  ustnie  do  protokołu  w  toku  rozprawy  ustaliła  i  zważyła,  

co następuje 

Izba 

ustaliła,  że  nie  zaszła  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  art.  528  ustawy 

Pzp, s

kutkujących odrzuceniem odwołania.  

Izba  dokonała  również  badania  spełnienia  przez  odwołującego  przesłanek 

określonych  w  art.  505  ustawy  Pzp,  to  jest  kwestii  posiadania  przez  niego  legitymacji  do 

wniesienia  odwołania  uznając,  że  jego  interes  we  wniesieniu  odwołania  przejawia  się  w 

następujący sposób.  

Odwołujący  złożył  swoją  ofertę  w  postępowaniu  i  ubiega  się  o  zamówienie,  jego 

oferta 

jest  jedyną  ofertą  złożoną  w  postępowaniu  i  nie  podlega  odrzuceniu.  W  przypadku 

uwzględnienia  odwołania  przez  Izbę  jego  oferta  miałaby  szansę  zostać  wybrana  jako 

najkorzystniejsza,  gdyby  bowiem  Izba  uznała,  że  zamawiający  niezasadnie  podjął  decyzję  

o 

unieważnieniu  postępowania,  to  odwołujący  miałby  możliwość  uzyskania  zamówienia. 

Odwołujący  może  zatem  ponieść  szkodę  w  wyniku  naruszenia  przez  zamawiającego 

przepisów  ustawy  Pzp,  możliwość  uzyskania  zamówienia  została  bowiem  odwołującemu 

odebrana,  a  co  za  tym  idzie  utracił  szansę  na  osiągnięcie  zysku,  który  planował  osiągnąć  

w wyniku jego 

realizacji. Powyższe stanowi wystarczającą przesłankę do skorzystania przez 

odwołującego ze środków ochrony prawnej przewidzianych w art. 505 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba  dopuściła  i  oceniła  dowody  przedłożone  przez  odwołującego,  złożone  

na  rozprawie

,  inne  niż  stanowiące  element  dokumentacji  postępowania,  na  okoliczności 

przez niego wskazane.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje 

Izba  ustaliła,  że przedmiotem zamówienia,  zgodnie z  SWZ jest:  Zimowe utrzymanie 

chodników i wyznaczonych miejsc na terenie Miasta Będzina w okresie od 1 listopada 2024 

r. do 31 marca 2025 r.  

T

ermin składania ofert w przedmiotowym postępowaniu został wyznaczony na dzień 

20  sierpnia  2024  r.  Przed  otwarciem  ofert  z

amawiający  zamieścił  na  stronie  internatowej 

informację  o  kwocie,  jaką  zamierza  przeznaczyć  na  przedmiotowe  zamówienie.  Zgodnie  

z 

przekazaną informacją kwota ta wynosiła 432 000 zł. brutto.  

Otwarcie  ofert  nastąpiło  20  sierpnia  2024  r.  W  postępowaniu  została  złożona  tylko 

jedna oferta tj. oferta o

dwołującego z ceną całkowitą 317 788,27 zł. brutto.  

W dniu 22 sierpnia 2024 r. z

amawiający na stronie internetowej zamieścił dokument  

o nazwi

e „Sprostowanie informacji”, zgodnie z treścią którego dokonał korekty kwoty, o której 

mowa w art. 222 ust. 4 ustawy Pzp 

z kwoty 432 000 zł. na kwotę 281 099,97 zł. brutto. Jako 

przyczynę tej decyzji wskazał: „Zamawiający podczas otwarcia ofert, nie uwzględnił istotnej 

zmiany wprowadzonej do SWZ oraz załączników z dnia 08.08.2024 r. Istotnej zmianie uległ 

formularz  ofertowy - 

Załącznik nr 2 do SWZ w którym skorygowano krotności wykonywania 

czynności ręcznego i mechanicznego usuwania śniegu z chodników i miejsc wyznaczonych. 

Po  dokonaniu  korekty,  kwota 

jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  realizację 

zamówienia wynosi 260 277,75 zł netto + VAT, brutto 281 099,97 zł”.  

Tego  samego  dnia  z

amawiający  unieważnił  postępowanie o udzielenie zamówienia, 

podając  jako  podstawę  prawną  art.  255  ust.  3  i  ust.  6  ustawy  Pzp.  Uzasadniając  swoją 

decyzję  stwierdził  co  następuje:  „zgodnie  z  art.  255  ust  6  oraz  art.  255  ust  3  ustawy  pzp, 

Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jeżeli 

postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do  usunięcia  wadą  uniemożliwiającą  zawarcie 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego  lub  w  sytuacji, 

gdy  cena  lub 

koszt  najkorzystniejszej  oferty  lub  ofert  z  najniższą  cena  przewyższa  kwotę, 

która  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia.  Zamawiający, 

udzielając 

informacji  

o  sprostowaniu  kwoty  jaką  zamierza  przeznaczyć  na  realizacji  zamówienia  i  dokonaniu 

analizy  złożonych  ofert  w  postepowaniu  nie  może  podpisać  umowy  z  Wykonawca,  który 

zaoferował  ceny  znacznie  przewyższające  ceny  z  roku  ubiegłego,  obowiązujące  w 

zrealizowanej  umowie  na  usługi  odśnieżania  chodników.  Brak  jest  możliwości  zwiększenia 

kwoty  jaką  zamierzał  przeznaczyć  Zamawiający  na  zamówienie  do  kwoty  zaproponowanej 

przez  Wykonawcę  z  punktu  widzenia  uzasadnienia  ekonomicznego.  Podpisanie  przez 

Zamawiającego umowy na warunkach  cenowych wskazanych w ofercie Wykonawcy byłoby 

ekonomicznie  nieracjonalne, 

znacząco  zwiększałoby  koszty  realizacji  zamówienia  i 

nieuzasadnione  ekonomicznie 

wydatkowania  środków  publicznych.  Po  uzasadnionej 

korekcie  kwoty,  wartość  oferty  przewyższa  kwotę  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć 

na realizację niemniejszego zadania. W tych okolicznościach zawarcie umowy na warunkach 

wskazanych  w  ofercie 

Wykonawcy  narażałoby  Zamawiającego  na  uszczuplenie  środków 

publicznych.” 

Z powyższą decyzją nie zgodził się odwołujący, składając w dniu 27 sierpnia 2024 r. 

swoje odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje 

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  stanowiska  stron 

prezentowane  na  rozprawie  i  w  pismach  procesowych

,  a  także  zakres  zarzutów 

podnoszonych                        w odwołaniu Izba uznała, że odwołanie zasługiwało w całości 

na uwzględnienie. 

Na  wstępie  konieczne  jest  przypomnienie  treści  przepisów,  które  znajdą 

zastosowanie w niniejszej sprawie.  

I  tak,  zgodnie  z  art.  16  pkt  1  i  2  ustawy  Pzp,  za

mawiający  przygotowuje  i 

przeprowadza  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie 

uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców oraz przejrzysty.  

W  myśl  przepisu  art.  222  ust.  4  ustawy  Pzp,  zamawiający  zobowiązany  jest 

udostępnić  na  stronie  internetowej  prowadzonego  postępowania  informacji  o  kwocie  jaką 

zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Stosownie  do  art.  255  ustawy  Pzp 

Zamawiający  unieważnia  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia,  jeżeli  (pkt  3)  cena  lub  koszt  najkorzystniejszej  oferty  lub  oferta  z 

najniższą  ceną  przewyższa  kwotę,  którą  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na 

sfinansowanie  zamówienia,  chyba  że  zamawiający  może  zwiększyć  tę  kwotę  do  ceny  lub 

kosztu  najkorzystniejszej  oferty;  (pkt  6) 

postępowanie  obarczone  jest  niemożliwą  do 

usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie 

zamówienia publicznego. 

W  myśl  art.  260  ust.  1  ustawy  Pzp  o  unieważnieniu  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  zamawiający  zawiadamia  równocześnie  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  lub 

wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  lub  zostali  zaproszeni  do  negocjacji  - 

podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 

Zgodnie  z  art.  457  ust.  1  ustawy  Pzp  u

mowa  podlega  unieważnieniu,  jeżeli 

zamawiający:  (1)  z  naruszeniem  ustawy  udzielił  zamówienia,  zawarł  umowę  ramową  lub 

ustanowił  dynamiczny  system  zakupów  bez  uprzedniego  zamieszczenia  w  Biuletynie 

Zamówień  Publicznych  albo  przekazania  Urzędowi  Publikacji  Unii  Europejskiej  ogłoszenia 

w

szczynającego  postępowanie  lub  bez  wymaganego  ogłoszenia  zmieniającego  ogłoszenie 

wszczynające  postępowanie,  jeżeli  zmiany  miały  znaczenie  dla  sporządzenia  wniosków  o 

d

opuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  albo  ofert;  (2)  zawarł  umowę  z  naruszeniem art. 

264 lub art.  308  ust.  2  lub  3 lub art.  421  ust.  1  lub  2 albo art.  577

,  jeżeli  uniemożliwiło  to 

Krajowej  Izbie  Odwoławczej  uwzględnienie  odwołania  przed  zawarciem  umowy;  (3)  zawarł 

umowę przed upływem terminu, o którym mowa w art. 216 ust. 2; (4) z naruszeniem art. 314 

ust. 1 pkt 3, ust. 3 i 4, art. 315 lub art. 422 ust. 2 lub 3 

udzielił zamówienia objętego umową 

ramową;  (5)  z  naruszeniem art.  323, art.  324 lub art.  391  ust.  4  lub  5 udzielił  zamówienia 

objętego dynamicznym systemem zakupów. 

Na wstępie przypomnienia wymaga, że Izba ocenia prawidłowość dokonanych przez 

zamawiającego  czynności  w oparciu  o uzasadnienie  prawne  i faktyczne  tych  czynności, 

dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  jak  też  dowody 

zgromadzone  w  sprawie. 

W  tym  przypadku  istotna  jest  argumentacja  zamawiającego 

wskazana  w  piśmie  z  22  sierpnia  2024  r.,  w  którym  poinformował  odwołującego  

o 

unieważnieniu  prowadzonego  postępowania,  jak  też  dokumentacja  prowadzonego 

postępowania,  z  treści  której  wynika w jakiej  dacie zamawiający  podejmował  poszczególne 

decyzje,  prowadzące  do  zmniejszenia  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia  

a w konsekwencji do 

unieważnienia prowadzonego postępowania. 

Na wstępie izba zwraca uwagę, że obowiązkiem zamawiającego, w myśl cytowanego 

art. 260 ust. 1 ustawy Pzp jest zawiadomienie 

wykonawców o podjętej decyzji unieważnienia 

postępowania,  wraz  z  podaniem  uzasadnienia  prawnego  i  faktycznego  tej  czynności. 

Przypomnieć  należy,  że  przywołany  przepis,  stanowiący  realizację  zasad  postępowania  

o udzielenie zamówienia publicznego, takich jak jawność  postępowania, równe  traktowanie 

wykonawców  i  zachowanie  uczciwej  konkurencji,  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek 

zakomunikowania wykonawcom, dlaczego 

zamiast dokonać wyboru oferty najkorzystniejszej 

i  zawrzeć  umowę,  zdecydował  się  na  zakończenie  go  w  taki  sposób.  Z  kolei  po  stronie 

wykonawcy  kształtuje  on  prawo  do  uzyskania  pełnej  i  rzetelnej  wiedzy  na  temat  przyczyn 

takiej decyzji. 

Przypomnienia wymaga także, że unieważnienie postępowania nie jest celem 

dla  którego  jest  ono  wszczynane,  celem  tym  jest  wybór  oferty  i  zawarcie  umowy. 

Wykonawcy,  angażując  swój  czas  i  środki  finansowe,  składając  ofertę  w  danej  procedurze 

liczą na zawarcie umowy i osiągnięcie zysku z jego realizacji.  

Z  tych  powodów  ustawodawca  wskazał  określone  przypadki  i  sytuacje  oraz  opisał 

przesłanki,  w  których  możliwe  jest  zakończenie  przez  zamawiającego  postępowania  jego 

unieważnieniem.  Jest  to  zatem  sytuacja  wyjątkowa,  a  na  czynność  zamawiającego 

przysługuje wykonawcy środek ochrony prawnej tj. prawo wniesienia odwołania do Prezesa 

Krajowej Izby Odwoławczej. Stąd tak istotne jest, aby zamawiający w sposób wyczerpujący 

poinformował  danego  wykonawcę  o  przyczynach  podjętej  decyzji  unieważnienia 

postępowania  i  wskazał  która  z  przesłanek  ustawy  Pzp  zaszła  w  danych  okolicznościach.  

To  na  podstawie  informacji,  przekazanej  zgodnie  z 

wskazywanym  wyżej  przepisem, 

wykonawca po pierwsze 

dowiaduje się czy decyzja zamawiającego była prawidłowa, a jeśli 

nie  - 

podejmuje  decyzję,  czy  skorzystać  ze  środków  ochrony  prawnej,  jakie  zarzuty 

sformułować w odwołaniu i w jaki sposób polemizować ze stanowiskiem zamawiającego.  

Izba  podziela  w  całej  rozciągłości  stanowisko  o  doniosłości  instytucji  uzasadnienia 

czynności  zamawiającego,  wyrażone  w  wyroku  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  dnia  

15  lipca  2011 

r.,  XXIII  Wydział  Gospodarczy  Odwoławczy,  sygn.  akt XXIII  Ga  416/11,  w 

którym  zwrócono  uwagę:  „Z  punktu  widzenia  Zamawiającego,  oznacza  to  że  nie  może  on 

zmienić  ani  rozszerzać  podstawy  faktycznej  decyzji  o  wykluczeniu  wykonawcy  z 

postępowania  

po wniesieniu przez tego drugiego odwołania. W świetle związania KIO, Sądu Okręgowego  

i  Odwołującego  zarzutami  podniesionymi  w  odwołaniu,  sprzeczne  z  naczelną  zasadą 

postępowania  cywilnego,  jaką  jest  zasada  równouprawnienia  stron,  byłoby  dopuszczenie  

do rozszerzenia podstawy faktycznej decyzji o wykluczeniu Odwołującego. Wobec związania 

swoimi  zarzutami,  Odwołujący  nie  mógłby  bowiem  odnieść  się  do  nowych  okoliczności 

przedstawionych  przez  Zamawiającego,  po  wniesieniu  odwołania  (…).  Dopuszczenie  do 

rozszerzenia  podstawy  faktycznej  decyzji  przez  Zamawiającego  uniemożliwiłoby 

jednocześnie  Odwołującemu  -  wykonawcy  przedstawienie  zarzutów,  co  do  tych  nowych 

okoliczności.  Wobec  tego  dowody  zgłoszone  przez  Zamawiającego  jako  dotyczące 

okoliczności związanych z rozszerzoną podstawą faktyczną decyzji o wykluczeniu, nie mogły 

zostać  uwzględnione”.  Choć  przywołane  powyżej  orzeczenie  dotyczyło  uzasadnienia 

czynności  wykluczenia  wykonawcy  z  postępowania,  poglądy  tam  wyrażone  znajdują, 

zdaniem Izby, także zastosowanie do uzasadnienia czynności unieważnienia postępowania, 

co do której ustawodawca analogicznie przewidział obowiązek jej uzasadnienia.  

Mając  na  uwadze  powyższe  rozważania,  zasadność  zarzutów  odwołania 

kwestionujących czynność unieważnienia postępowania jest przez Izbę oceniana w zakresie 

tych  okoliczności,  które  zostały  przez  zamawiającego  przedstawione  jako  uzasadniające  

tą czynność. Ocena dokonywana przez Izbę w tym zakresie nie może więc wykraczać poza 

uzasadnienie  przedstawione  przez  zamawiającego  i  polegać  na  badaniu  istnienia  podstaw  

do 

unieważnienia w szerszym aspekcie. 

Izba 

kierując  się  uzasadnieniem  decyzji  wyrażonej  przez  zamawiającego  w  piśmie  

z  22  sierpnia  2024  r. 

uznała,  że  trafne  są  zarzuty  odwołującego,  który  kwestionuje  podjęte 

czynności,  gdyż  zamawiający  nie  wykazał,  aby  zaszły  przesłanki  uprawniające  go  

do unieważnienia postępowania na podstawie wskazywanych przez niego przepisów art. 255 

pkt 3 lub pkt 6 ustawy Pzp. 

W  odniesieniu  do  pierwszej  z  przesłanek,  opisanej  w  art.  255  pkt  3  ustawy  Pzp,  

w  pierwszej  kolejności  przypomnieć  należy,  że  wskazywany  przepis  art.  222  ust.  4  ustawy 

Pzp,  zobowiązuje  zamawiającego  do  udostępnienia  na  stronie  internetowej  prowadzonego 

postępowania informacji o kwocie jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia. 

Przy czym 

należy podkreślić, że instytucja informowania wykonawców przed otwarciem ofert 

o  wysokości  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia,  została  wprowadzona 

przez  ustawodawcę  w  konkretnym  celu,  jakim  było  zapobieganie  bezpodstawnemu 

unieważnianiu  postępowań.  W  związku  bowiem  z  dopuszczalnością  unieważnienia 

postępowania  z  powodu  tego,  że  cena  najkorzystniejszej  oferty  przewyższa  kwotę 

przeznaczoną  na  sfinansowanie  zamówienia,  istniało  ryzyko,  że  przesłanka  ta  będzie 

wykorzystywana 

jako 

pretekst  

do  unieważniania  postępowań  w  sytuacji,  gdy  najkorzystniejszą  ofertę  złoży  „niechciany” 

przez  zamawiającego  wykonawca.  Aby  nie  dopuścić  do  takiego  procederu,  ustawodawca 

wprowadził  zatem  obowiązek  informowania  o  wysokości  kwoty  przeznaczonej  

na  sfinansowanie  zamówienia,  przy  czym  istotny  jest  moment  w  którym  zamawiający  taką 

informację  przekazuje  tj.  przed  upływem  terminu  otwarcia  ofert,  czyli  przed  momentem 

poznania cen, jakie zaoferowali  wykonawcy 

ubiegający się  o zamówienie. Istotne przy tym 

jest  to,  że  podawana  w  tych  warunkach  kwota  jest  dla  zamawiającego  wiążąca  (w  tym 

znaczeniu, że nie może być zmniejszona), co w konsekwencji ma zapobiegać arbitralnemu 

decydowaniu przez zamawiających o podstawach unieważnienia postępowania.  

Biorąc  pod  uwagę  wyżej  wskazane  uwarunkowania  nie  sposób  nie  zauważyć,  

że  omawiana  instytucja  ma  walor  nie  tylko  informacyjny,  ale  stanowi  także  narzędzie 

przyczyniające się do przestrzegania przez zamawiających podstawowych zasad udzielania 

zamówień publicznych. Skoro bowiem zastosowanie ww. instytucji ma na celu zapobieganie 

nieuprawnionemu  unieważnianiu  postępowań  z  powodu  złożenia  najkorzystniejszej  oferty 

przez  określonego  wykonawcę  (choć  powody  mogą  też  być  inne,  np.  zmiana  koncepcji 

realizacji zamówienia przez zamawiającego), to nie ulega wątpliwości, że cel taki wpisuje się 

w  zasadę  równego  traktowania  wykonawców,  zapewnienia  uczciwej  konkurencji  

i  przejrzystości  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Potencjalne  zatem 

odstąpienie  od  obowiązku  traktowania  informacji  o  kwocie  na  sfinansowanie  zamówienia 

jako  wiążącej  i  pozwolenie  na  to,  by  po  otwarciu  ofert  zamawiający  mogli  doprecyzować 

podaną informację, np. w zakresie tego, jaka część zamówienia miała w ich zamyśle zostać 

z  tej  kwoty  sfinansowana,  prowadziłoby  do  wypaczenia celu ustanowienia tej  instytucji  i  do 

łamania zasad, o których mowa w art. 16 pkt 1 i 2 ustawy Pzp.  

W  niniejszej  sprawie  z

amawiający  dopełnił  obowiązku  informacyjnego  i  wskazał,  że 

na przedmiotowe zamówienie zamierza przeznaczyć kwotę 432 000 zł. Z kolei cena złożonej 

przez  odwołującego  oferty  opiewała  na  kwotę  317 788,27  zł.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę 

nie budzi wątpliwości, że kwota zaoferowana w postępowaniu przez wykonawcę mieściła się  

w tej, którą zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie tego zadania.  

Nie zasługuje na uwzględnienie argumentacja zamawiającego, który opisuje przebieg 

postępowania, powołuje się na fakt dokonania zmian w opisie przedmiotu zamówienia, które 

to w rezultacie 

miały doprowadzić do zmniejszenia zakresu realizowanych usług, by finalnie 

stwierdzić, że wskutek błędu ludzkiego kwota przeznaczona na jego sfinansowanie, podana 

na  stronie  internetowej, 

była  nieprawidłowa.  Powyższe  nie  może  stanowić  argumentu  dla 

unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  gdyż  jak  wyżej 

wskazano 

zamawiający  związany  jest  kwotą  opublikowaną  przez  siebie  na  stronie 

internetowej  przed  otwarciem  ofert  i  nie  może  jej  zmienić  po  dokonaniu  tej  czynności. 

Powtórzyć 

należy,  

że  podanie  tej  kwoty  przed  terminem  otwarcia  ofert  stanowi  gwarancję  dla  wykonawcy,  

że zamawiający nie będzie w sposób arbitralny decydował czy zamierza udzielić zamówienia 

danemu  wykonawcy,  czy  też  nie.  Będąc  związany  tą  kwotą  nie  może  w  sposób  dowolny 

manipulować  postępowaniem,  powołując  się  na  ewentualne  błędy  ludzkie  czy  dokonywane  

w  toku  postępowania  zmiany  opisu  przedmiotu  zamówienia,  w  tym  zmniejszenie  zakresu 

zadań do wykonania.  

Dodatkowo,  w niniejszej sprawie, 

trafnie zauważa odwołujący, że wbrew stanowisku 

zamawiającego,  który  to  twierdzi,  że  zmniejszenie  kwoty  miało  być  wynikiem  dokonania 

zmian  w  treści  SWZ  (jak  wskazał  zamawiający  nastąpiło  zmniejszenie  krotności 

wykonywanych  czynności,  i  nastąpiło  to  wskutek  uwzględnienia  pierwszego  odwołania  w 

dniu  8 

sierpnia  2024  r.),  zamawiający  pierwsze  czynności  zmierzające  do  zmniejszenia 

kwoty przeznaczonej na sfinansowanie zamówienia podjął dopiero po terminie otwarcia ofert 

(otwarcie  miało  miejsce  w  dniu  20  sierpnia  2024  r.).  Wynika  to  z  treści  załącznika  nr  1,  w 

którym znajduje się adnotacja z dnia 21 sierpnia 2024 r. o treści: „Wnoszę o zmianę wartości 

zamówienia  po  korekcie  krotności  wykonania  przedmiotu  zamówienia”.  Z  kolei  zgoda  na 

powyższą  modyfikację  została  udzielona  w  dniu  następnym.  Dopiero  wskutek  tej  decyzji 

podjętej,  co  jeszcze  raz  należy  podkreślić,  już  po  otwarciu  złożonych  ofert  a  zatem  kiedy 

zamawiający  dowiedział  się  o  tym  jakie  podmioty  ubiegają  się  o  zamówienie  zdecydował 

arbitralnie,  że  kwota  którą  opublikował  na  stronie  internetowej  przed  ich  otwarciem,  jest 

zawyżona. 

W 

konsekwencji 

zamawiający,  

w dniu 22 sierpnia 2024 r. dokonał czynności, do której nie był uprawniony w myśl przepisów 

ustawy  Pzp  tj. 

skorygował  kwotę jaką  zamierza przeznaczyć  na  sfinansowanie zamówienia  

do  kwoty  281 099,

97  zł.,  co  w  konsekwencji  spowodowało,  że  zaproponowana  przez 

odwołującego w ofercie cena przewyższała kwotę przeznaczoną na jego sfinansowanie.  

W świetle przepisu art. 222 ust. 4 ustawy Pzp działanie takie jest niedopuszczalne i 

nie  uzasadniają  go  żadne  względy  czy  okoliczności,  na  które  zamawiający  się  powołuje. 

Przepisy  ustawy  Pzp  nie  przewidują  możliwości  dokonania  takiej  czynności,  jaką  jest 

„sprostowanie informacji”, a takie działanie godzi w zasady udzielania zamówień publicznych 

wyrażone w art. 16 ustawy Pzp. 

Ponownie należy powtórzyć w tym miejscu, że jeśli zamawiający zamieści stosowną 

informację  na  stronie  internetowej  prowadzonego  postępowania  o  kwocie,  jaką  zamierza 

przeznaczyć  na  realizację  zamówienia,  to  tym  samym  zobowiązuje  się  do  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, w której zaoferowana cena lub koszt nie przekroczą podanej przez niego 

wartości. Wielokrotnie w orzecznictwie Krajowej Izby odwoławczej znaleźć można wytyczne 

dotyczące tego, jak traktować oświadczenie złożone przez zamawiającego, a odnoszące się 

do  deklaracji  w  zakresie  kwoty  przeznaczonej  na  sfinansowanie  zamówienia.  Tak  między 

innymi w Wyroku z dnia 11 grudnia 2023 r., sygn. akt KIO 3551/23  trafnie 

Izba zaznaczyła, 

że: „podanie informacji o kwocie jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie 

zamówienia  nie  jest  celem  samym  w  sobie,  ale  stanowi  wyraz  realizacji  przede  wszystkim 

zasady  przejrzystości  postępowania.  Nie  ulega  wątpliwości,  że  kwota  podana  

na sfinansowanie zamówienia jest kwotą minimalną, którą zamawiający może przeznaczyć, 

a 

którą uprawniony będzie zwiększyć do ceny najkorzystniejszej oferty. Określona i podana 

do publicznej wiadomości kwota stanowi gwarancję dla wykonawców, że w przypadku, gdy 

cena  oferty  najkorzystniejszej  będzie  niższa  to  zamawiający  zawrze  z  wykonawcą  umowę. 

Przepis  służy  więc  realizacji  zasad  zamówień  publicznych,  jest  gwarancją  jawności, 

przejrzystości  i  uczciwej  konkurencji  w  postępowaniu  oraz  równości.  Kwota  ujawniona  w 

trybie art. 222 ust. 4 ustawy pzp wiąże więc zamawiającego w tym sensie, że zamawiający 

nie  będzie  uprawniony  unieważnić  postępowania  w  sytuacji,  gdy  cena  oferty 

najkorzystniejszej mieści się w podanej kwocie”.  

Podobnie  w  rozpoznawanej  sprawie 

należy  stwierdzić,  że  zamawiający  nie  był 

uprawniony  do  podjęcia  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania  w  sytuacji,  gdy  cena  oferty 

najkorzystniejszej  mieściła  się  w  budżecie  zamawiającego.  Podejmując  ją,  zamawiający 

naruszył  zatem  zasady  udzielania  zamówień  publicznych,  co  skutkowało  uznaniem,  że  nie 

zaistniała  w  sprawie  przesłanka  unieważnienia  postępowania  opisana  w  art.  255  pkt  3 

ustawy Pzp.  

Mając  również  na  uwadze,  że  dokonana  czynność  w  postaci  zamieszczenia  na 

stronie  internetowej  w  dniu  22  sierpnia  2024  r.  pn.  „Sprostowanie  informacji”  została 

dokonana  

z  naruszeniem  zasad  udzielania  zamówień  publicznych,  Izba  nakazała  unieważnienie 

czynności  korekty  kwoty,  jaką  zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  sfinansowanie 

przedmiotowego zamówienia. 

Odnosząc  się  do  drugiej  z  wymienionych  przez  zamawiającego  przesłanek 

unieważnienia  postępowania,  opisanej  w  art.  255  pkt  6  ustawy  Pzp,  w  ocenie  Izby 

zamawiający  nie  wykazał,  aby  zaszły  okoliczności  wymienione  w  tym  przepisie, 

uprawniające go do podjęcia takiej decyzji. 

W tym miejscu po raz kolejny należy przypomnieć, że granicę rozpoznania przez Izbę 

zarzutów  dotyczących  zasadności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego, 

wyznaczają  wyłącznie  te  podstawy  i  okoliczności,  które  zostały  przez 

zamawiającego  przedstawione  jako  uzasadniające  tę  czynność.  W  okolicznościach 

rozpoznawanej sprawy 

zamawiający w piśmie z 22 sierpnia 2024 r. wskazywał jedynie sam 

przepis, nie 

podejmując nawet próby wykazania, że wystąpiły przesłanki w nim wymienione. 

Podkreślić należy, że unieważnienie postępowania w oparciu o art. 255 pkt 6 ustawy 

Pzp może  mieć miejsce  jedynie w  przypadku, jeżeli  łącznie zostaną  spełnione następujące 

okoliczności:  po  pierwsze,  postępowanie  musi  być  obarczone  wadą  o  nieusuwalnym 

charakterze;  po  drugie  wada  taka,  musi  uniemożliwić  zawarcie  niepodlegającej 

unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. 

Podstawą  do  unieważnienia  postępowania  jest  zatem  obarczenie  postępowania 

wadą, przez którą należy rozumieć wyłącznie takie uchybienia proceduralne, które nie mogą 

być  skorygowane  przez  zamawiającego  w  toku  postępowania  poprzez  unieważnienie  lub 

powtórzenie  nieprawidłowej  czynności.  Ponadto,  wada  taka  musi  uniemożliwić  zawarcie 

niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. W konsekwencji 

takie 

błędy  w  postępowaniu,  które  pozostają  bez  wpływu  na  możliwość  zawarcia 

niepodlegającej  unieważnieniu  umowy,  nie  są  wystarczającą  podstawą  do  unieważnienia 

postępowania.  Powyższe  wskazuje,  iż  konieczne  jest  ustalenie  związku  przyczynowo                    

skutkowego  pomiędzy  wystąpieniem  wady  postępowania  a  brakiem  możliwości  zawarcia 

umowy niepodlegającej unieważnieniu.  

Ustalenie,  czy  w  danym  postępowaniu  wystąpiła  wada  uniemożliwiająca  zawarcie 

niepodlegającej unieważnieniu umowy, powinno być dokonywane przede wszystkim poprzez 

odniesienie określonego naruszenia przepisów Pzp do przyczyn, z powodu których zawarta 

umowa podlega unieważnieniu, określonych w art. 457 ust. 1 ustawy Pzp. Wady te stanowią 

konsekwencję  znaczących  uchybień,  w  stosowaniu  przepisów  odnoszących  się  do 

prowadzenia postępowania, spowodowanych przez zamawiającego. 

W  niniejszej  sprawie,  co  wynika 

z  treści  przekazanego  wykonawcy  uzasadnienia  

o  unie

ważnieniu  postępowania  z  dnia  22  sierpnia  2024  r.,  zamawiający  nie  wskazuje  na 

żaden  błąd  w  postępowaniu,  ale  twierdzi,  że  podpisanie  umowy  na  warunkach 

zaproponowanych  

w  ofercie  odwołującego,  byłoby  nieuzasadnione  ekonomicznie.  Przy  tym  zamawiający  

w  żaden  sposób  swojego  stanowiska  w  tym  zakresie  nie  uzasadnia.  Niezależnie  od 

powyższego, że nie jest to wada postępowania, o której mowa w tym przepisie, zamawiający 

w  żaden  sposób  nie  wykazuje  w  jaki  to  sposób  owa  „wada”  miałaby  uniemożliwić 

zamawiającemu zawarcie umowy niepodlegającej unieważnieniu. 

Mając  na  względzie  powyższe,  Izba  doszła  do  przekonania,  że  zamawiający 

podejmując  decyzję  o  unieważnieniu  postępowania,  naruszył  wszystkie  wskazywane  przez 

odwołującego przepisy ustawy Pzp. Z treści uzasadnienia faktycznego, zawartego w piśmie  

z  22  sierpnia 

2024  r.  nie  wynika,  że  zaistniały  podstawy  do  unieważnienia  postępowania,  

co stanowi samodzielną przesłankę do uwzględniania odwołania.  

Z  kolei  analiza  akt 

prowadzonego  postępowania,  dokonana  przez skład  orzekający, 

prowadzi  do  wniosku,  że  powyższe  przesłanki  w  niniejszej  sprawie  nie  zaistniały. 

Zamawiający  opublikował  przed  otwarciem  ofert  informację  o  kwocie,  którą  zamierzał 

przeznaczyć  

na  sfinansowanie  zamówienia,  cena  oferty  mieści  się  we  wskazanej  kwocie,  zaś  sama 

okoliczność,  że  zamawiający  zapomniał  dokonać  stosownej  korekty,  nie  upoważnia  

do twierdzenia, że mamy w niniejszej sprawie do czynienia z jakąkolwiek wadą, tym bardziej 

taką,  która  uniemożliwia  zawarcie  niepodlegającej  unieważnieniu  umowy  w  sprawie 

zamówienia publicznego. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  wyniku 

postępowania -  na  podstawie art.  557  i  art.  575 ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu o  przepisy  §  7 

ust. 1 pkt 1 

w związku z § 5 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 

2020  r.  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego,  ich 

rozliczania oraz wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania (Dz. U. z 2020 r., poz. 

Przewodnicząca: 

……………………………….………