Klaudyna Saja-Żwirkowska

Każda kolejna nowelizacja ustawy Pzp to rozwiązania, które mają na celu uproszczenie i przyspieszenie procedur zamówień publicznych. Mimo wielu zmian w przepisach wprowadzonych na przestrzeni ostatnich lat proces zawierania publicznych kontraktów jest jednak nadal problematyczny i skomplikowany. Dlatego proponuje się uchwalenie zupełnie nowego Prawa zamówień publicznych i co za tym idzie zrewolucjonizowanie prowadzenia postępowań zamówieniowych. Przedstawiamy założenia, na jakich bazują autorzy propozycji nowych rozwiązań ustawowych i 8 głównych zmian.     

Dopuszczalne jest, aby wykonawca wykazywał swoje doświadczenie, powołując się łącznie na dwie lub większą liczbę umów jako jedno zamówienie, chyba że instytucja zamawiająca wykluczyła taką możliwość na podstawie wymogów związanych z przedmiotem i celami danego zamówienia publicznego oraz proporcjonalnych względem nich. A zatem jeśli zamawiający nie przewidział wyraźnie w dokumentacji przetargowej możliwości powołania się przez oferenta na dwie lub większą liczbę umów jako na jedno zamówienie, ale też nie wyłączył takiej możliwości, to takie działanie jest dopuszczalne (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 15 stycznia 2018 r.; sygn. akt KIO 21/18).

Dopuszczalne jest, aby wykonawca wykazywał swoje doświadczenie, powołując się łącznie na dwie lub większą liczbę umów jako jedno zamówienie. Wyjątkiem jest sytuacja, w której instytucja zamawiająca wykluczyła taką możliwość na podstawie wymogów związanych z przedmiotem i celami danego zamówienia publicznego oraz proporcjonalnych względem nich (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 15 stycznia 2018 r.; sygn. akt KIO 21/18).

Jeśli zamawiający nie zaznaczył, że przedmiot zamówienia może nie w pełni odpowiadać normie, to po upływie terminu składania ofert podczas ich badania nie może zmieniać tego postanowienia specyfikacji. Zamawiający musi więc stosować się do pełnej treści normy, bo nie wyłączył w specyfikacji (ani w zmianach do specyfikacji) zakresu zamówienia, w którym wykonawcy mogliby dokonać odstępstw od pełnego brzmienia normy i tym samym do pierwotnego kształtu siwz (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 19 kwietnia 2016 r).

Teza Jeśli zamawiający nie zaznaczył, że przedmiot zamówienia może nie w pełni odpowiadać normie, to po upływie terminu składania ofert podczas czynności badania ofert nie może zmieniać tego postanowienia specyfikacji. Zamawiający musi więc stosować się do pełnej treści normy, bo nie wyłączył w specyfikacji (ani w zmianach do specyfikacji) zakresu zamówienia, w którym wykonawcy (a także zamawiający) mogliby dokonać odstępstw od pełnego brzmienia normy i tym samym do pierwotnego brzmienia specyfikacji (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 19 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 496/16) 

Niezgodność oferty z treścią siwz występuje w sytuacji, gdy treść zobowiązania ofertowego pozostaje merytorycznie sprzeczna z wyartykułowanymi przez zamawiającego wymaganiami w siwz. O błędzie w obliczeniu ceny można mówić, jeżeli cena oferty jest obliczona w sposób niezgodny z powszechnie obowiązującymi przepisami (jak np. zastosowanie niewłaściwej stawki podatku VAT) lub ze sposobem obliczenia ceny określonym przez zamawiającego w siwz (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 13 kwietnia 2016 r., sygn. akt KIO 460/16).

Rzeczą wykonawcy jest zadbanie o to, aby na dzień złożenia oferty dysponował dokumentem potwierdzającym niekaralność członków organu zarządzającego. Procedura uzupełniania dokumentów nie odnosi się do pozyskiwania przez wykonawcę nowych dokumentów wymaganych w przetargu, lecz do dołączenia dokumentów, które były w posiadaniu wykonawcy, ale jedynie przez przeoczenie nie zostały załączone w zbiorze oferty. (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 12 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 488/16, sygn. akt KIO 426/16).

Należy podkreślić, że art. 90 ust. 1 ustawy Pzp nie zobowiązuje wykonawcy do złożenia wyjaśnień dotyczących wszystkich elementów ceny. Przepis ten wskazuje na konieczność przedstawienia wyjaśnień w zakresie tych pozycji, które mają wpływ na wysokość zaoferowanej w ofercie kwoty. A zatem jeśli zamawiający nie wymagał od wykonawcy przedłożenia szczegółowego kosztorysu, nie może odrzucić oferty z powodu jego braku w wyjaśnieniach (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 20 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 499/16).

Oczywistą omyłką rachunkową jest błąd popełniony przez wykonawcę w dokonanych przez niego obliczeniach i polegający na otrzymaniu nieprawidłowego wyniku działania arytmetycznego, który można poprawić wyłącznie w jeden sposób. Jeśli wykonawca popełnił taki błąd (omyłkę w obliczeniach), który, mając na uwadze treść siwz (opis obliczenia ceny wskazany przez zamawiającego), da się poprawić, to zamawiający powinien go poprawić. Ponadto omyłka może być uznana za oczywistą, gdy jest bezsporna i niebudząca wątpliwości (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 25 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 542/16).

Okolicznością, która może mieć decydujący wpływ na stwierdzenie „istotności” omyłki jest to, jak jej poprawienie wpłynie na sytuację wykonawcy, którego oferta zawiera taką omyłkę, w rankingu ofert (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 7 kwietnia 2016 r.; sygn. akt KIO 425/16).