Szacowanie robót budowlanych poniżej 130.000 zł – czy stosować kosztorys inwestorki?

W postępowaniach o wartości poniżej 130.000 zł, zamawiający nie musi szacować wartości zamówienia na roboty budowlane na podstawie kosztorysu inwestorskiego. Nie ma także obowiązku opisywać przedmiotu zamówienia w sposób określony w art. 102–103 ustawy Pzp.

Wskazany w art. 102–103 ustawy Pzp sposób opisu przedmiotu zamówienia na roboty budowlane ma zastosowanie jedynie do postępowań prowadzonych na podstawie przepisów tej ustawy. Artykuł 2 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp stanowi natomiast, że przepisy ustawy stosuje się do udzielania zamówień klasycznych oraz organizowania konkursów, których wartość jest równa 130.000 zł lub wyższa niż ta kwota, przez zamawiających publicznych. Skoro wartość zamówienia jest poniżej 130.000 zł, to nie obowiązują tu ustawowe rozwiązania dotyczące sposobu opisu przedmiotu zamówienia.

Z uwagi na to, że do zamówienia nie stosuje się przepisów ustawy Pzp, to jego wartości nie trzeba szacować na podstawie kosztorysu inwestorskiego, o którym mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp.

Podstawę sporządzenia takiego kosztorysu stanowią m.in. dokumentacja projektowa oraz specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych (§ 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kosztorysu inwestorskiego).

Zarówno dokumentację projektową, jak i STWiORB sporządza się obligatoryjnie jedynie dla zamówień udzielanych w trybach określonych ustawą Pzp. W konsekwencji kosztorys inwestorski powinien być przygotowany również jedynie na potrzeby postępowań o wartości szacunkowej równej lub przekraczającej 130.000 zł.

Pomimo braku obowiązku posiadania kosztorysu inwestorskiego, uważam, że zamawiający powinien przestrzegać generalnej zasady wynikającej z art. 28 ustawy Pzp. Przepis ten mówi, że podstawą ustalenia wartości zamówienia jest całkowite szacunkowe wynagrodzenie wykonawcy bez podatku od towarów i usług, ustalone z należytą starannością.

Obejrzyj także szkolenie Portalu ZP: Szacowanie wartości zamówienia zgodnie z nowym Pzp