KIO 418/16 WYROK dnia 4 kwietnia 2016 roku

Sygn. akt:  

KIO   418/16 

WYROK 

z dnia 4 kwietnia 2016  roku 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Katarzyna Prowadzisz 

 Protokolant:            Paweł Puchalski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie,  w  Warszawie,  w  dniu  31  marca  2016  roku  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  21  marca  2016  roku  przez 

wykonawcę Budimex S.A. z siedzibą w Warszawie 

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A  

z siedzibą w Warszawie  

przy udziale: 

−  wykonawcy  STRABAG  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Pruszkowie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego, 

−  wykonawcy  Swietelsky  Rail  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krakwie  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego  

orzeka: 

1.  Uwzględnia odwołanie wykonawcy Budimex S.A. z siedzibą w Warszawie. 

Nakazuje  Zamawiającemu  zmianę  postanowień  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia w zakresie terminu realizacji Zadania nr 2 przez określenie minimalnego 

terminu jako 9 miesięcy i maksymalnego terminu jako 14 miesięcy. 

Nakazuje  Zamawiającemu  w  zakresie  zadania  nr  2  wykreślenie  w  pkt  2.4  PFU 

akapitu:  Opóźnienie  w  dostawie  materiałów  do  wbudowania  zapewnianych  przez 

Zamawiającego są podstawą dla Wykonawcy do roszczeń terminowych i wydłużenia 

czasu  na  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie.  Nie  stanowią  natomiast 

podstawy  dla  Wykonawcy  do  jakichkolwiek  roszczeń  finansowych  w  stosunku  

do Zamawiającego oraz wykreślenie w pkt 2.5 PFU akapitu: Przerwy w pracy sprzętu 

zapewnianego  przez  Zamawiającego  są  podstawą  dla  Wykonawcy  do  roszczeń 

terminowych  i  wydłużenia  czasu  na  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie.  

Nie  stanowią  natomiast  podstawy  dla  Wykonawcy  do  jakichkolwiek  roszczeń 

finansowych w stosunku do Zamawiającego. 

Nakazuje Zamawiającemu w zakresie zadania nr 2 wprowadzenie do pkt 3 PFU, na 

końcu,  postanowienia:  Prace  związane  z  przywróceniem  ciągłości  nawierzchni  toru 

należą do zakresu robót zlecanych Wykonawcy zadania nr 1. 

Nakazuje  Zamawiającemu  w  zakresie  zadania  nr  2  w  pkt  6.7  PFU  zastąpienie 

postanowienia:  Zamawiający  poinformuje  Wykonawcę  o  wybranych  robotach  

z  zakresu  opcjonalnego  (zakres  B),  które  należy  wykonać  dla  każdego  z  obiektów,  

po  wykonaniu  przeglądów  specjalnych  następującym  postanowieniem:  Zamawiający 

może odmówić zlecenia wykonawcy robót opcjonalnych (zakres B) odnoszących się 

do  danego  obiektu  tylko  w  sytuacji,  gdy  konieczność  wykonania  robót  opcjonalnych 

nie będzie wynikała z zasad sztuki budowlanej. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  Zamawiającego  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A  

z siedzibą w Warszawie i: 

2.1 zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  20 000  zł  00  gr 

(słownie: dwadzieścia tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez: Budimex S.A. 

z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania, 

2.2 zasądza  od  Zamawiającego  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A  z  siedzibą  

w Warszawie na rzecz wykonawcy Budimex S.A. z siedzibą w Warszawie kwotę 

23  600  gr  00  (słownie:  dwadzieścia  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy) 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  tytułem  wpisu  

od odwołania i wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (tj. Dz. U. z 2010 r. 113, poz. 759 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:     

Sygn. akt:  

KIO   418/16 

U Z A S A D N I E N I E 

Zamawiający – PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. z siedzibą w Warszawie – prowadzi 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie  przetargu  nieograniczonego 

pod nazwą: Zaprojektowanie i wykonanie robót dla zadania pn.: Prace na linii kolejowej nr 30 

Łuków - Lublin Północny na odcinku Łuków-Parczew"  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  w  przedmiotowym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  opublikowane  zostało  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  w  dniu  

28 września 2015 roku pod numerem 2015-129149. 

Zmiana  ogłoszenia  o  zamówieniu  z  dnia  11marca  2016  roku  opublikowana  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej pod numerem 2016-032174  

21 marca 2016 roku na podstawie art. 180 ust. 1 ustawy  z dnia 29 stycznia 2004 r. 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  roku,  poz.  2164;  dalej:  „Pzp”    lub 

„ustawa”)  Odwołujący  wniósł  odwołanie  wobec  czynności  Zamawiającego  polegającej  na 

dokonaniu  nieprawidłowego  opisu  przedmiotu  zamówienia,  tj.  od  postanowień  zmienionej 

Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ zamieszczonej na stronie internetowej 

Zamawiającego  w  dniu  11.03.2016r.),  które  zostały  wskazane  w  części  wstępnej  oraz  w 

uzasadnieniu odwołania. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu  naruszenie  art.  29  ust.  1  i  ust.  2 w  zw.  z  art.  7  ust. 1 

ustawy oraz art. 353 (1) k.c. w zw. z art. 14 ustaw przez niejednoznaczne, niewyczerpujące i 

nieuwzględniające 

wszystkich 

wymagań 

i 

okoliczności 

mogących 

mieć 

wpływ  

na  sporządzenie  oferty  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia,  w  szczególności  

w zakresie: 

1)  określenia niemożliwego do dochowania terminu realizacji przedmiotu zamówienia, 

2)  wprowadzenie  sprzecznych  ze  sobą  postanowień  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia  (dalej:  SIWZ)  odnoszących  się  do  roszczeń,  jakie  będą  przysługiwały 

Wykonawcy  w  razie  opóźnienia  w  dostawie  materiałów  przez  Zamawiającego  

i przestojów sprzętu, 

3)  nieprecyzyjnego  rozdzielenia  zakresu  obowiązków  spoczywających  na  Wykonawcy 

zadania nr 1 i zadania nr 2, 

4)  przyznania Zamawiającemu całkowitej swobody w określeniu, jakie roboty opcjonalne 

przy  wykonaniu  obiektów  inżynieryjnych  zleci  Wykonawcy,  przy  jednoczesnym 

obarczeniem Wykonawcy obowiązkiem osiągnięcia określonych efektów, 

co jednocześnie wiąże się z przerzuceniem na wykonawców całości ryzyka gospodarczego 

związanego  m.  in.  z  określeniem  przez  Zamawiającego  zbyt  krótkiego  terminu  realizacji 

zamówienia, opóźnień  w dostawie materiałów przez Zamawiającego, czy nie powierzeniem 

Wykonawcy  wykonania  całości  robót  niezbędnych  do  osiągnięcia  zamierzonego  efektu,  

co z kolei zaprzecza zasadzie równości stron stosunku zobowiązaniowego, w szczególności 

w  świetle  kalkulacji  ceny  ofertowej  (wynagrodzenie  ryczałtowe)  i  postanowień  SIWZ 

ograniczających  prawo  wykonawcy  do  podnoszenia  w  pewnych  sytuacjach  wszystkich 

możliwych roszczeń. 

Taki  opis  przedmiotu  zamówienia  utrudnia  nadto  uczciwą  konkurencję,  prowadząc  

do złożenia w postępowaniu nieporównywalnych ofert. 

Odwołujący  wniósł  o:  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  stosownej  modyfikacji  SIWZ 

oraz odpowiednio ogłoszenia o zamówieniu przez: 

1)  określenie,  że  termin  realizacji  przedmiotu  zamówienia  zaoferowany  przez 

Wykonawcę nie może być dłuży niż 14 miesięcy i krótszy niż 9 miesięcy, 

2)  jednoznaczne  przyznanie  Wykonawcy  prawa  do  zgłaszania  roszczeń  terminowych, 

roszczeń  o  przedłużenie  czasu  na  ukończenie  i  roszczeń  finansowych  w  sytuacji,  

gdy  opóźnienie  w  dostawie  materiałów  przez  Zamawiającego  przekroczy  10  dni 

roboczych, 

3)  doprecyzowanie,  że  prace  związane  z  przywróceniem  ciągłości  nawierzchni  toru 

należą do zakresu robót zlecanych Wykonawcy zadania nr 1, 

4)  doprecyzowanie,  że  Zamawiający  może  odmówić  zlecenia  Wykonawcy  robót 

opcjonalnych  (zakres  B)  odnoszących  się  do  danego  obiektu  tylko  w  sytuacji,  

gdy  konieczność  wykonania  tych  robót  nie  będzie  wynikała  z  zasad  sztuki 

budowlanej. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  we  wniesieniu  odwołania.  Jak  wskazuje  się  

w  orzecznictwie  KIO  na  etapie  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  brak  jest 

możliwości  określenia  i  udowodnienia  konkretnej  szkody,  którą  wykonawca  może  ponieść, 

wystarczające  jest  zatem  wskazanie  na  naruszenie  przepisów  prowadzące  do  powstania 

hipotetycznej  szkody  w  postaci  utrudnienia  dostępu  do  zamówienia  (...).  (wyrok  KIO  z  dnia 

23 sierpnia 2012 r., sygn. akt KIO 1691/12; KIO 1704/12). Odwołujący wskazał, że w wyniku 

naruszenia  przez  Zamawiającego  powołanych  przepisów  ustawy  jego  interes  w  uzyskaniu 

zamówienia  może  doznać  uszczerbku,  bowiem  niejednoznaczny  opis  przedmiotu 

zamówienia  utrudnia  mu  dostęp  do  zamówienia,  w  szczególności  przez  niemożliwość 

skalkulowania  w  cenie  ofertowej  w  pełni  ryzyka,  jakie  może  się  wiązać  z  realizacją 

zamówienia. 

Odwołujący następująco uzasadniał 

W  dniu  11  marca  2016r.  Zamawiający  opublikował  na  swojej  stronie  internetowej 

modyfikację  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  dla  zamówienia  pn.: 

Zaprojektowanie i wykonanie robót dla zadania pn. „Prace na linii kolejowej nr 30 Łuków — 

Lublin Północny na odcinku Łuków - Parczew  

Podstawową  zmianą było dokonanie podziału  zamówienia na dwa zamówienia częściowe - 

Zamówienie  częściowe  nr  1:  Zaprojektowanie  i  zabudowa  urządzeń  sterowania  ruchem 

kolejowym  i  telekomunikacji  wraz  z  wykonaniem  dokumentacji  projektowej  i  uzyskaniem 

niezbędnych zezwoleń na linii kolejowej nr 30 od km 1.811 do km 52,578 oraz Zamówienie 

częściowe  nr  2:  Zaprojektowanie  i  wykonanie  wszystkich  robót  niezbędnych  do  wykonania 

zadania  (z  wyłączeniem  SRK,  telekomunikacji)  w  tym:  wykonanie  robót  branży  torowej, 

(nawierzchnia kolejowa, podtorze, odwodnienie), branży drogowej (skrzyżowania w poziomie 

szyn,  drogi  technologiczne),  sieci,  obiektów  inżynieryjnych,  robót  okołotorowych  wraz  z 

wykonaniem dokumentacji projektowej i uzyskaniem niezbędnych zezwoleń na linii kolejowej 

nr 30 od km 1.811 do km 52,578. 

Zamawiający,  dokonując  zmiany,  o  której  mowa  powyżej,  dokonał  także  innych, 

dodatkowych  zmian  w  zakresie  wymogów  związanych  z  realizacją  przedmiotu  zamówienia, 

przy czym zgodność części tych zmian z wymogami obowiązującego prawa budzi poważne 

wątpliwości. I tak: 

Termin realizacji zamówienia. 

Zgodnie  z  pierwotnymi  postanowieniami  SIWZ,  termin  realizacji  zamówienia  wynosił  14 

miesięcy (2 miesiące projektowania, 12 miesięcy robót). 

Po dokonanych zmianach, termin realizacji zamówienia wynosi nie mniej niż 6 miesięcy i nie 

więcej niż 9 miesięcy (pkt 20.8.2 SIWZ- IDW), przy czym termin ten jest jednym z kryteriów 

oceny  ofert,  a  co  za  tym  idzie  to  wykonawcy  biorący  udział  w  postępowaniu  w  swoich 

ofertach  deklarują  termin,  w  jakim  mają  zamiar wykonać  przedmiot  zamówienia  (termin  ten 

musi mieścić się w podanym przedziale czasu).  

W  ocenie  Odwołującego,  terminy  realizacji  zamówienia  podane  przez  Zamawiającego  w 

SIWZ są nierealne, niemożliwe do dotrzymania. 

Po  pierwsze,  zakres  robót  objętych  zmodyfikowanym  opisem  przedmiotem  zamówienia  nie 

uległ  istotnej  zmianie  w  stosunku  do  opisu  przedmiotu  zamówienia  objętego  pierwotnymi 

postanowieniami SIWZ. Faktem jest, że prace mają być wykonywanie obecnie przez dwóch 

Wykonawców,  niemniej  uwzględniając  technologię  wykonywania  robót  oraz  zakres  robót 

możliwych  do  wykonania  równolegle  przez  obu  wykonawców,  zmiana  ta  nie  będzie 

decydująca dla terminu wykonania zadania. 

Po drugie, sam Zamawiający przesądza, że w ramach przedmiotu zamówienia Wykonawca 

ma  wykonać  dokumentację  projektową  -  w  tym  projekty  budowlane  i  wykonawcze  oraz 

uzyskać  zgody  i  stosowne  pozwolenia  administracyjne  (str.  15-16  PFU,  pkt  I.2.2.PFU). 

Biorąc pod uwagę chociażby zakres robót, jaki może zostać zlecony Wykonawcy w związku 

z  modernizacją/przebudową  obiektów  inżynieryjnych,  na  etapie  realizacji  zamówienia 

konieczne może okazać się uzyskanie pozwolenia na budowę. Co prawda na stronie 78 PFU 

Zamawiający  wskazuje,  że  w  jego  ocenie  prace  objęte  zamówieniem  nie  wymagają 

uzyskania pozwolenia na budowę, niemniej jednocześnie Zamawiający podkreśla, że wybór 

procedury  zezwalającej  na wykonanie niezbędnych robót pozostaje po stronie Wykonawcy. 

Mając  na  uwadze,  że  dopiero  specjalne  przeglądy  pozwolą  na  dokonanie  oceny,  jakie 

ostatecznie roboty będą do wykonania przy obiektach inżynieryjnych, nie sposób wykluczyć, 

ż

e  pozwolenie  na  budowę  będzie  jednak  wymagane,  przy  czym  z  przepisu  art.  35  prawa 

budowlanego  wynika  wprost,  że  właściwy  organ  ma  65  dni  na  wydanie  pozwolenia  na 

budowę. Konieczność uzyskania pozwolenia na budowę, czy nawet dokonanie zgłoszenia, o 

którym  mowa  w  przepisach  prawa  budowlanego  spowoduje,  że  termin  wykonania 

zamówienia, w tym wykonania dokumentacji projektowej nie będzie możliwy do dochowania, 

przy  czym  wobec  postanowień  SIWZ,  Wykonawcy  nie  będzie  w  razie  konieczności 

uzyskania  wymaganych  prawem  zezwoleń  służyło  roszczenie  o  przedłużenie  Czasu  na 

ukończenie. 

Po  trzecie,  zgodnie  z  pkt  1.2.4  „Materiały”  PFU  (Tom  III  Specyfikacji  Istotnych  Warunków 

Zamówienia)  w  zakresie  Zamawiającego  pozostaje  dostarczenie  Wykonawcy  poniższych 

materiałów, których pozyskanie objęte jest osobnym postępowaniem przetargowym: 

•  Szyny  wraz  z  dostawą  (...),  która  odbywać  się  będzie  w  cyklach  tygodniowych 

(planowana  odstawa  w  ilości  ok.  9600  mb/tydzień  na  podstawie  obustronnych 

uzgodnień i jest uzależniona od postępu innych robót realizowanych na tym odcinku 

linii.  Roboty  będą  trwały  od  czerwca  do  listopada  br.  Powiadomienie  Dostawcy  o 

terminie dostawy odbędzie się z wyprzedzeniem 10 dni roboczych

.  Rozładunek  szyn 

odbywać  się  przez  Dostawcę  na  zewnątrz  toków  szynowych,  podłoże  musi  zostać 

przygotowane  przez  Wykonawcę  zadania  2,  którego  zakres  robót  opisuje  niniejszej 

PFU. 

•  Podkłady  wraz  z  dostawą  (...)  która  odbywać  się  będzie  na  podstawie  obustronnych 

uzgodnień  jest  uzależniona  od  postępu  innych  robót  realizowanych  na  tym  odcinku 

linii.  Powiadomienie  Dostawcy  o  terminie  dostawy  musi  odbyć  się  z  wyprzedzeniem 

10  dni  roboczych.  Dostawa  podkładów  wraz  z  akcesoriami  odbywać  się  będzie  w 

ilości 25 tys. sztuk na miesiąc. (...). 

•  Tłuczeń wraz z dostawą (...) w wagonach samowyładowczych (...). Realizacja dostaw 

odbywać  się  będzie  w  ilości  3  wahadła  na  tydzień

  na  podstawie  obustronnych 

uzgodnień i jest uzależniona od postępu innych robót realizowanych na tym odcinku 

linii.  Powiadomienie  Dostawcy  o  terminie  dostawy  musi  odbyć  się  z  wyprzedzeniem 

10 dni roboczych. (...) 

•  Rozjazdy wraz z dostawą, która odbywać się będzie do 15 sierpnia na stację Radzyń 

Podlaski 7 sztuk rozjazdów, w terminie do 30 września pozostałe 7 sztuk rozjazdów 

na  stację  Bezwola.  Powiadomienie  Dostawcy  o  terminie  dostawy  musi  odbyć  się  z 

wyprzedzeniem  10  dni  roboczych.  W  zakresie  Dostawcy  rozjazdów  brak  jest 

podrozjezdnic długich poza KR, jak i tez krótkich przed PR, których zapewnienie jest 

w zakresie Wykonawcy zadania 2.” 

Jak  wynika  z  powyższego,  Wykonawca  musi  dostosować  harmonogram  swoich  robót  do 

zasad  dokonywania  przez  Zamawiającego  dostaw  materiałów,  co  oznacza,  iż  -  nawet,  jeśli 

dostawy  będą  dokonywane  terminowo  -  nie  będzie  on  mógł  w  pełni  wykorzystać  czasu 

zarezerwowanego na realizację kontraktu (wydajność PUN pozwalałaby na realizacje robót z 

wykorzystaniem  większej  ilości  materiałów  niż  Zamawiający  zamierza  Wykonawcy 

dostarczać  w  wyznaczonych  okresach).  Nadto,  Wykonawca  -  bez  dodatkowych  roszczeń 

„terminowych” - ma założyć w harmonogramie możliwość opóźnień każdej z dostaw o 10 dni 

roboczych. Powyższe oznacza, że Wykonawca tylko pozornie może skrócić termin realizacji 

przedmiotu  zamówienia  i  otrzymać  dodatkowe  punkty  w  kryterium  pozacenowym.  

W  rzeczywistości,  termin  realizacji  zamówienia  określony  przez  Zamawiającego  jest 

niemożliwy  do  zachowania  przy  uwzględnieniu  wszystkich  wymogów  SIWZ,  przy  czym 

dotyczy to zarówno terminu minimalnego i maksymalnego podanego w SIWZ - IDW. 

Zamawiający  zapowiedział  przedstawienie  zmodyfikowanego  wzoru  umowy,  który  -  

jak  można  zakładać  -  będzie  analogicznie,  jaki  pierwotny  wzór  zakładał  kary  umowne  

za niedochowanie terminów wykonania zamówienia. 

Sprzeczność  postanowień  SIWZ  odnoszących  się  do  roszczeń  związanych  

z opóźnieniem w dostawie materiałów. 

Jak  wskazano  powyżej,  zgodnie  z  pkt  1.2.4  PFU  w  zakresie  Zamawiającego  pozostaje 

dostarczenie Wykonawcy zadania 2 kluczowych materiałów do realizacji zamówienia (szyn, 

podkładów, tłucznia, rozjazdów). 

W  tym  samym  punkcie  PFU  czytamy:

  Opóźnienie  w  dostawie  materiałów  do  wbudowania 

zapewnianych przez Zamawiającego są podstawą dla Wykonawcy do roszczeń terminowych 

i  wydłużenia  czasu  na  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie.  Nie  stanowią  natomiast 

podstawy  dla  Wykonawcy  do  jakichkolwiek  roszczeń  finansowych  w  stosunku  do 

Zamawiającego. 

Natomiast  trzy  akapity  niżej,  Zamawiający  stwierdza:  „Wykonawca  robót  będących  w 

zakresie  niniejszego  PFU  w  pierwszym,  miesiącu  od  podpisania  umowy  wraz  z 

dokumentacją  projektu  budowlanego  przedstawi  szczegółowy  harmonogram  robót  wraz  z 

określeniem terminów planowanych dostaw materiałów i pracy sprzętu zapewnionego przez 

Zamawiającego.  Roboty  powinny  być  tak  zorganizowane,  aby  uwzględniać  możliwość 

opóźnień w dostawie materiału i pracy sprzętu do 10 dni roboczych (poza 10 dni wskazanych 

w  warunkach  dostawy),  za  które  nie  przysługuje  Wykonawcy  prawo  do  jakichkolwiek 

roszczeń.  Kolejne  opóźnienia  w  dostawie  materiału  i  prac  sprzętu  uprawniają  do  roszczeń 

terminowych i finansowych.

Z  kolei  w  pkt  2.5  PFU  znajduje  się  stwierdzenie:  „przerwy  w  pracy  sprzętu  zapewnianego 

przez  Zamawiającego  są  podstawą  dla  Wykonawcy  do  roszczeń  terminowych  i  wydłużenia 

czasu  pa  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie.  Nie  stanowią  natomiast  podstawy  dla 

Wykonawcy do jakichkolwiek roszczeń finansowych w stosunku do Zamawiającego.  

Zestawienie  powyższych  postanowień  PFU,  prowadzi  do  wniosku,  że  postanowienia  te  są 

wewnętrznie  niespójne.  Zamawiający  bowiem  z  jednej  strony  gwarantuje  Wykonawcy 

możliwość podnoszenia roszczeń finansowych, jeśli opóźnienie w dostawie materiałów, a co 

za  tym  idzie  i  pracy  sprzętu  przekroczy  10  dni  roboczych  (poza  10  dni  wskazanych  w 

warunkach  dostawy),  gdy  jednocześnie  w  innych  postanowieniach  Zamawiający  wyklucza 

jakiekolwiek roszczenia finansowe Wykonawcy w tym zakresie.  

Na wypadek przyjęcia, że Wykonawcy nie przysługują roszczenia finansowe - po 10 dniach 

opóźnienia  w  dostawie  materiałów  -  Odwołujący  wskazuje,  że  takie  rozwiązanie 

wskazywałoby  na  rażące  pokrzywdzenie  Wykonawcy  robót.  Roszczenie  „terminowe”  lub 

roszczenie  o  „wydłużenie  czasu  na  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie”  nie 

zabezpiecza  w  pełni  interesu  Wykonawcy,  skoro  w  okresie  opóźnienia  w  dostawie 

materiałów,  które  może  być  dłuższe  niż  10  dni  roboczych  i  nie  sposób  ustalić  w  chwili 

obecnej,  ile  może  ono  wynieść  maksymalnie,  Wykonawca  będzie  pozostawał  w  gotowości 

do  wykonania  robót,  ponosząc  z  tego  tytułu  wymierne  koszty  -  koszty  zatrudnienia 

pracowników,  zapewnienia  innych  sprzętów,  koszty  zaplecza  budowy.  O  ile  koszty  z  tym 

związane  oraz  ryzyko  samego  wystąpienia  opóźnienia  w  dostawie  materiałów  do  10  dni 

roboczych,  Wykonawca  jest  w  stanie  przewidzieć  i  ująć  w  cenie  ofertowej,  o  tyle  koszty 

wykraczające  poza  wskazany  okres  nie  są  możliwe  do  oszacowania,  a  co  za  tym  idzie 

Wykonawca  musi  mieć  w  tym  zakresie  możliwość  podnoszenia  roszczeń  względem 

podmiotu dostarczającego materiał - tu: Zamawiającego. 

Nieprecyzyjne  rozdzielenie  zakresu  obowiązków  spoczywających  na  Wykonawcy 

zadania nr 1 i zadania nr 2. 

W  pkt  I  PFU  (str.  10),  Zamawiający  podkreśla  konieczność  współpracy  i  koordynacji  prac 

projektowych i robót pomiędzy Wykonawcami obu zadań, w szczególności określając zasady 

koordynacji  robót  nawierzchniowych  (zadanie  2)  z  robotami  związanymi  z  budową 

przepustów  kablowych  i  rur  ochronnych  w  miejscach,  które  stanowią  miejsca  ulegające 

zakryciu  (zadanie  nr  1),  tj.  terminy  wzajemnych  powiadomień,  maksymalne  terminy 

wykonania robót przez Wykonawcę zadania nr 1. 

Zamawiający nie dookreśla jednak, czy Wykonawca zadania nr 1, poza wykonaniem samych 

przepustów  kablowych  i  rur  ochronnych  w  miejscach,  które  stanowią  miejsca  ulegające 

zakryciu,  ma  wykonać  także  prace  związane  z  przywróceniem  ciągłości  nawierzchni  toru. 

Przywrócenie  ciągłości  nawierzchni  toru  jest  tymczasem  niezbędne,  skoro  Zamawiający 

założył wykonanie robót przy użyciu pociągu do potokowej wymiany nawierzchni (PUN). 

Okoliczność,  który  z  wykonawców  ma  odpowiadać  za  przywrócenie  ciągłości  nawierzchni 

toru  (i  co  oczywiste  ponieść  koszty  z  tym  związane)  jest  niezbędna  dla  ustalenia  zakresu 

ś

wiadczeń poszczególnych Wykonawców. 

Prawo opcji. 

Jak  wynika  z  postanowień  SIWZ  -  IDW,  Zamawiający  przewidział  w  postępowaniu  prawo 

opcji  w  rozumieniu  art.  34  ust.  5  ustawy  (pkt  2.2.2.  IDW),  przy  czym  zasady  zastosowania 

tego prawa zostały zawarte w PFU. 

W  pkt  I.  6.7  Obiekty  inżynieryjne  PFU  czytamy:  „Zamawiający  przewiduje  zakres  robót  na 

każdym  z  obiektów  wskazanych  w  tabeli  powyżej.  Dla  części  obiektów  inżynieryjnych 

określono  roboty  konieczne  do  wykonania  z  podziałem  na  roboty  podstawowe  (zakres  A)  i 

opcjonalne  (zakres  B),  których  wykaz  przedstawiono  poniżę.  Zamawiający  poinformuje 

Wykonawcę  o  wybranych  robotach  z  zakresu  opcjonalnego  (zakres), które  należy  wykonać 

dla  każdego  z  obiektów,  po  wykonaniu  przeglądów  specjalnych.  Oferent  musi  wycenić 

osobno każdą ze wskazanych robót, zarówno w zakresie A i B. Cena dla każdej z robót jest 

ceną ryczałtową odpowiadającą zakresowi roboty na danym obiekcie.” 

W  ślad  za  powyższymi  postanowieniami,  w  PFU  zostały  podane  roboty  przypisane  do 

każdego  z  zakresów  (zakres  A  i  B).  Natomiast w  Rozbiciu  ceny  ofertowej, Wykonawca  ma 

podać  cenę  łączną  za  każdy  z  obiektów,  a  w  załączniku  do  Rozbicia  cent  ofertowej  cenę 

ryczałtową za każdy zakres robót dla każdego z obiektów. W świetle SIWZ, Zamawiający ma 

całkowitą swobodę w wyborze, które roboty z zakresu opcjonalnego (B) zleci Wykonawcy do 

realizacji.  Może  więc  zlecić  wykonawcy  wykonanie  wszystkich  robót  opcjonalnych  lub  tylko 

niektórych  względem  danego  obiektu,  przy  czym  decyzja  odnośnie  zakresu  robót,  jakie 

zostaną ostatecznie zlecone nie musi być - wobec braku dodatkowych postanowień w SIWZ 

w  tym  zakresie  -  podyktowana  względami  technicznymi.  Wobec  braku  stosownych 

postanowień  SIWZ,  Zmawiający  może  zlecić  Wykonawcy  wykonanie  tylko  niektórych  robót 

opcjonalnych,  kierując  się  przykładowo  kosztami  ich  wykonania  zaoferowanymi  przez 

Wykonawcę. 

Rozwiązanie  to  nie  jest  możliwe  do  akceptacji,  skoro  to  Wykonawca  ponosi 

odpowiedzialność  za  doprowadzenie  linii  do  parametrów  i  funkcjonalności  wymaganych 

przez Zamawiającego. W tej sytuacji, Wykonawca powinien mieć zagwarantowane SIWZ, że 

Zamawiający  zleci  mu  cały  zakres  robót  opcjonalnych  (zakres  B)  przewidziany  dla  danego 

obiektu, jeśli ich  wykonanie okaże się niezbędne w świetle ustaleń przeglądów specjalnych 

oraz  zasad  sztuki  budowlanej  lub  zwolni  go  z  odpowiedzialności  za  osiągnięcie  wymogów 

PFU odnoszących się do danego obiektu i linii jako takiej.  

Brak  takiej  gwarancji  powoduje,  że  opis  przedmiotu  zamówienia  jest  nieprecyzyjny,  tj.  nie 

uwzględnia  wszystkich  elementów  niezbędnych  do  wykonania  zamówienia,  a  Zamawiający 

oczekuje przyjęcie przez Wykonawcę odpowiedzialności za okoliczności  nie leżące po jego 

stronie, co prowadzi do rażącego pokrzywdzenia tej strony umowy. 

Reasumując powyższe wskazać należy, że opis przedmiotu zamówienia stanowiący jeden z 

głównych elementów dokumentacji w sprawie zamówienia publicznego, stał się przedmiotem 

orzecznictwa  Krajowej  Izby  Odwoławczej.  W  chwili  obecnej  orzecznictwo  to  ma  już 

ugruntowany  charakter  i  w  sposób  jasny  wskazuje,  jak  powinien  zostać  sporządzony  opis 

przedmiotu zamówienia. Warto w tym miejscu wskazać przykładowo wyrok KIO z dnia z dnia 

27  marca  2015  r.  o  sygnaturze  KIO  496/15,  w  którym  czytamy:  Przechodząc  do  oceny 

zasadności  podniesionego  zarzutu  naruszenia  przez  Zamawiającego  ort.  29  ust.  1  i  2  Pzp 

poprzez  wprowadzenie  do  dokumentacji  postępowania  wymagań  niejednoznacznych, 

niedokładnych i niedostatecznie zrozumiałych utrudniających konkurencję i nie znajdujących 

odzwierciedlenia  w  obiektywnie  uzasadnionych  potrzebach

Zamawiającego  stwierdzić 

należy,  że  podniesiony  zarzut  jest  zasadny.  Jak  wynika

  z  literalnej  wykładni  art.  29  ust.  2 

ustawy użyty w treści tego przepisu zwrot "mógłby utrudniać uczciwą konkurencję"

 wskazuje, 

iż  dla  uznania  naruszenia  ustanowionego  w  powyższej  normie  prawnej  zakazu 

wystarczające  jest  jedynie  takie  działanie  Zamawiającego,  które  mogłoby  sprzyjać 

naruszeniu  zasady  uczciwej  konkurencji,  niekoniecznie  zaś  godzić  w  nią  bezpośrednio.  Do 

stwierdzenia nieprawidłowości w opisie przedmiotu zamówienia, a tym samym sprzeczności 

z  prawem,  wystarczy  jedynie  zaistnienie  możliwości  utrudniania  uczciwej  konkurencji 

poprzez  zastosowanie  określonych  zwrotów  opisujących  sposób  realizacji  zamówienia.  W 

ocenie  Izby  miejsce  realizacji  przedmiotu  zamówienia  mieści  się  w  zakresie  dotyczącym 

opisu  przedmiotu  zamówienia,  a  więc  podlega  m.  in.  dyspozycji  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp, 

który wyraża normę prawną stanowiącą doprecyzowanie i uszczegółowienie norm prawnych 

wyrażonych  w  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp  -  jednakże  tylko  w  odniesieniu  do  czynności 

zamawiającego  obejmujących  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia.  Norma  prawna 

wyrażona  w  art.  29  ust.  2  ustawy  Pzp  zawiera  się  niejako  w  wyrażonych  w  art.  7  ust.  1 

ustawy Pzp zasadach udzielania zamówień publicznych. Natomiast stosownie do dyspozycji 

art. 29 ust. 1 ustawy Pzp podstawowym obowiązkiem Zamawiającego jest dokonanie opisu 

w sposób jednoznaczny i wyczerpujący, a więc taki, który zapewnia, że wykonawcy będą w 

stanie,  bez  dokonywania  dodatkowych  interpretacji,  zidentyfikować,  co  jest  przedmiotem 

zamówienia  i  że  wszystkie  elementy  istotne  dla  wykonania  zamówienia  będą  w  nim 

uwzględnione.

Opis  przedmiotu  zamówienia  powinien  pozwolić  wykonawcom  na 

przygotowanie  oferty  i  obliczenie  ceny  z  uwzględnieniem  wszystkich  czynników 

wpływających  na  nią.  Ustawa  podaje  także,  że  opisu  należy  dokonać  za  pomocą 

dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń oraz uwzględniając wszystkie wymagania i 

okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na  sporządzenie  oferty.

  Zgodnie  z  wyrokiem  Sądu 

Okręgowego  w  Gdańsku  z  dnia  27  listopada  2006  r.,  sygn.  akt  III  Ca  1019/06  opis 

przedmiotu  zamówienia  powinien  być  na  tyle  jasny,  aby  pozwalał  na  identyfikację 

zamówienia.  Zwroty  użyte  do  określenia  przedmiotu  zamówienia  winny  być  dokładnie 

określone  i  niebudzące  wątpliwości,  a  zagadnienie  winno  być  przedstawione 

wszechstronnie,  dogłębnie  i  szczegółowo.  Przenosząc  powyższe  na  grunt  przedmiotowej 

sprawy  stwierdzić  za  wyrokiem  Sadu  Najwyższego  z  dnia  5  czerwca  2014  roku  svsn.  akt 

CSK  626/13,  że  w  przepisach  P

ZP

.  ustanowiono  wymóg  rzetelnego  określenia  przedmiotu 

zamówienia  w  SIWZ.

  W  przedmiotowym  postępowaniu  Zamawiający  dokonując  drugiej 

zmiany  treści  SIWZ  w  zakresie  ustalenia,  gdzie  ma  się  znajdować  biuro  w  którym  będą 

wykonywane czynności związane z realizacja tego zamówienia ustalił parametr graniczny iż 

lokal  przeznaczony  na  biuro  ma  znajdować  się  w  promieniu  1200  m  od  siedziby  Straży 

Miejskiej  w  Częstochowie.  Zamawiający  na  rozprawie  stwierdził,  że  za  takim  ustaleniem 

przemawiał  ważny  uzasadniony  argument.  Wynikał  przede  wszystkim  z  tego,  że  odległość 

1200  m  jest  odległością,  którą  pracownik  Straży  Miejskiej  może  pokonać  do  tego  biura 

pieszo  (nie  korzystając  z  dodatkowych  środków  komunikacji).  Odnosząc  się  do  tej  kwestii 

Izba  stwierdza,  że  w  SIWZ  nie  mogą  być  postawione  wymogi  tylko  po  to  aby  ograniczyć 

dostępy  do  zamówienia  większej  liczbie  odbiorców,

lecz  muszą  zawsze  wynikać  z 

obiektywnie  uzasadnionych  potrzeb  Zamawiającego

  zmierzających  do  umożliwienia  mu 

wyboru wykonawcy który najlepiej i najpewniej wykona zamówienie. 

Odwołujący  podniósł,  że  kwestia  terminu  realizacji  przedmiotu  zamówienia  stanowi  jeden  z 

elementów  składowych  opisu  przedmiotu  zamówienia  i  w  związku  z  tym  podlega  powyżej 

wskazanych  zasadom  odnoszącym  się  do  sposobu  sporządzania  opisu  przedmiotu 

zamówienia. Zatem postanowienia dotyczące terminu realizacji powinny, podobnie jak całość 

opisu  przedmiotu  zamówienia,  być  dokonywane  w  sposób  jednoznaczny  i  wyczerpujący, 

odzwierciedlający  obiektywnie  uzasadnione  potrzeby  zamawiającego  dokonane  za  pomocą 

dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń oraz uwzględniając wszystkie wymagania i 

okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty. 

Element terminu realizacji zamówienia ma istotny  wpływ na cenę ofertową i może stanowić 

znaczący  składnik  decydujący  o  końcowej  wysokości  ceny  ofertowej,  które  to  stwierdzenie 

wydaje  się  być  dość  oczywistym.  Określenie  terminu  realizacji  zamówienia  może  zostać 

zatem dokonane w sposób sprzeczny z zasadami wskazanymi powyżej i niezgodny z art. 29 

ustawy.  Ma to miejsce w sytuacji, gdy wskazany termin realizacji zamówienia ma charakter 

nierealny, czyli nieadekwatny do przedmiotu zamówienia. 

Naruszenie  zasady  swobody  umów  wyrażonej  w  art.  353(1)  k.c.  w  zw.  z  art.  139  ust.  1 

ustawy. 

Postanowienia umowy, których cel lub treść narusza zasady współżycia społecznego, będą 

nieważne w całości lub w części zgodnie z art. 58 § 1 i 3 k.c. wskutek przekroczenia granic 

swobody  umów  wskazanych  w  art.  353

  k.c.  W  wyroku  z  dnia  25  maja  2011  r.,  II  CSK 

528/10,  Sądu  Najwyższego  wskazuje,  że  moralnie  negatywnie  należy  ocenić  niekorzystną 

dla  jednej  ze  stron  treść  umowy,  jeżeli  do  krzywdzącego  ukształtowania  stosunków 

umownych  doszło  przy  świadomym  lub  tylko  spowodowanym  niedbalstwem  wykorzystaniu 

przez  drugą  stronę  swojej  silniejszej  pozycji. W takim  wypadku  umowa  będzie  sprzeczna  z 

zasadami  współżycia  społecznego.  Z  taką  właśnie  sytuacją  mamy  do  czynienia  w  tej 

sprawie, o czym była mowa powyżej.  

Odwołujący  jest  świadomy,  że  w  orzecznictwie  KIO  dominuje  pogląd,  zgodnie  z  którym 

wykonawca  w  proponowanym  przez  Zamawiającego  projekcie  obciążony  ryzykiem  w 

większym  stopniu  niż  druga  strona  umowy,  powinien  skalkulować  swoją  ofertę,  wyceniając 

ryzyka i uwzględnić związany z nimi koszt w cenie oferty. W tym przypadku kwestionowane 

postanowienia  SIWZ  nie  pozwalają  jednak  na  skalkulowanie  ryzyk  wynikających  z  tych 

postanowień.  

Natomiast  oczywiście  błędne  będą,  są  takie  postanowienia  SIWZ,  które  przenoszą  na 

wykonawcę  ryzyka  normalnie  będące  po  stronie  Zamawiającego,  jeśli  jednocześnie 

postanowienia umowne nie pozwalają na wycenę i oszacowanie konsekwencji ich przejęcia, 

co podkreśla KIO w wyroku z dnia 14 sierpnia 2012r., KIO 1529/12, KIO 1535/12, 1546/12. 

Ryzyka  takiego  nie  da  się  bowiem  skalkulować.  Podobnie:  wyrok  KIO  z  dnia  14  sierpnia 

2012r., KIO 1529/12, 1535/12, 1546/12, wyrok KIO z dnia 19 września 201 lr., KIO 1918/11. 

W ocenie KIO (vide: przywołane wyżej wyroki) błędne są również klauzule, które przenoszą 

całkowicie  na  wykonawcę  ryzyko  nieprzewidywalnych  warunków  w  zakresie,  w  którym 

wykonawca nie jest w stanie ich wykryć, ocenić, mimo zachowania należytej staranności. 

W tym miejscu żądania odwołania znajdują szczególne uzasadnienie w wyroku KIO z dnia 2 

marca 2010 r., KIO/UZP 184/10, gdzie stwierdza się m.in.: Skład orzekający Izby w niniejszej 

sprawie,  podziela  pogląd  wyrażony  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  14  lipca  

2009  r.:  "...obwarowanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  zdarzeniami  przyszłymi  i 

niezdefiniowanymi,  które  jednak  z  dużym  prawdopodobieństwem  wystąpią  w  trakcie 

wykonywania  przedmiotu  zamówienia  powoduje,  że  w  rzeczywistości  opis  przedmiotu 

zamówienia  staje  się  dalece  niewyczerpujący  i  nie  pozwala  na  sporządzenie  rzetelnej, 

profesjonalnej  oferty"  (wyrok  KIO  z  14  lipca  2009r.  sygn.  akt  KIO/UZP  812/09,  KIO/UZP 

833/09).(...)  Kwestionowane  postanowienia  SIWZ  narzucają  takie  warunki,  iż

  każdy  z 

wykonawców  będzie  mógł  inaczej  identyfikować  poszczególne  ryzyka,  co  może  prowadzić 

do złożenia nieporównywalnych ofert, a tym samym naruszenia art. 7 Pzp, zgodnie z którym 

zamawiający  ma  obowiązek  przeprowadzić  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe 

traktowanie wykonawców w zgodności z przepisami ustawy Pzp. (...) Postanowienia § 1 ust. 

6 wzoru umowy, Izba uznaje za naruszające art. 29 ust. 1 i 2 art. 31 ust. 1 oraz art. 140 ust. 

1 i 3 ustawy Pzp, w zakresie, w jakim wymagają od wykonawcy realizacji na jego koszt prac 

w  wyniku  zaleceń  organów  uprawnionych,  a  nie  ujętych  w  dokumentacji  ani  nie  podanych 

wyrost w specyfikacji istotnych warunków zamówienia, chyba, iż zalecenia te zostały wydane 

wskutek  stwierdzenia  wadliwości  prowadzenia  robót,  czy  innych  przyczyn  leżących  po 

stronie  wykonawcy.  (...)  Izba  nie  podziela  poglądu  zamawiającego,  iż  wykonawca 

dobrowolnie  może  przejąć  wszelkie  obowiązki  ustawowe,  spoczywające  na  drugiej  stronie 

umowy,  a  więc  i  odpowiedzialność.  Skrajnie  prowadziłoby  to  do  zawarcia  umowy 

jednostronnie  zobowiązującej.

  Przepis  art.  473  §  1  K.c.  odnosi  się  do  rozszerzenia 

odpowiedzialności  strony  umowy  za  nienależyte  wykonanie  własnego  zobowiązania. 

Natomiast nie dotyczy to przejęcia odpowiedzialności za projektanta i za wady opracowanej 

przez  projektanta  dokumentacji  (w  sytuacji,  gdy projektant  nie  jest  stroną  danej  umowy)  i  z 

wykonawcą  robót  nie  wiąże  go  żaden  stosunek  umowny,  w  oparciu  o  który  wykonawca 

mógłby poszukiwać rekompensaty,  z tytułu przyjętej wobec inwestora odpowiedzialności  za 

skutki wad projektu. Izba w pełni podziela stanowisko odwołującego, iż nie może on ponosić 

odpowiedzialności,  nawet  rozszerzonej,  zwalniając  zamawiającego  od  wypełnienia  je20 

obowiązków  wzajemnych  i  współdziałania  przy  realizacji  umowy.  Umowne  rozszerzenie 

odpowiedzialności  dopuszczalne  jest  w  granicach  zasady  swobody  umów,  jednakże  Izba 

uznaje,  iż  żądanie  rozszerzenia  umownej  odpowiedzialności  wykonawcy  na  przypadki 

nieujawnionych  wad  i  luk  projektów  technicznych,  w  odniesieniu  do  których  służą 

zamawiającemu  roszczenia  względem  projektanta  o  ich  naprawienie,  narusza  przepisy  i 

stanowi nadużycie przez zamawiającego prawa do kształtowania wzoru umowy oraz stanowi 

przejaw  czynienia  ze  swego  prawa  użytku  sprzecznego  ze  społeczno-gospodarczym 

przeznaczeniem tego prawa. ” 

W świetle powyżej poczynionych uwag, nie sposób przyjąć, ze Wykonawca może i powinien 

w  tej  sprawie  brać  na  siebie  odpowiedzialność  (ryzyko)  dodatkowych  opóźnień  w  dostawie 

przez Zamawiającego materiałów, nie zlecenia mu robót niezbędnych do wykonania w celu 

osiągnięcia  zakładanych  efektów,  czy  niemożliwości  wykonania  umowy  w  zakładanym 

terminie, co w pełni zasadnym czyni niniejsze odwołanie. 

Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem Stron postępowania oraz uczestnika 

postępowania  odwoławczego  na  podstawie  zebranego  materiału  w  sprawie  oraz 

oświadczeń  i  stanowisk  Stron  oraz  uczestnika  postępowania  odwoławczego  Krajowa 

Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba  ustaliła,  że  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek,  o  których  stanowi  

art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych  (Dz. U. z 2015 roku, poz. 2164; dalej: 

„Pzp”  lub  „ustawa”),  skutkujących  odrzuceniem  odwołania.  Odwołanie  zostało  złożone  

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  21  marca  2016  roku  oraz  została  przekazana  

w  ustawowym  terminie  kopia  odwołania  Zamawiającemu,  co  Strony  potwierdziły  

na posiedzeniu z ich udziałem.  

Izba ustaliła, że zostały wypełnione łącznie przesłanki z art. 179 ust 1 ustawy Prawo 

zamówień publicznych – Środki ochrony prawnej określone w niniejszym dziale przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi  jeżeli  ma  lub  miał  interes  

w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  niniejszej  ustawy  -  to  jest  posiadania  interesu  

w uzyskaniu danego zamówienia oraz możliwości poniesienia szkody. 

Izba  dopuściła  do  udziału  w  postępowaniu  zgłaszającego  przystąpienie  

do postępowania odwoławczego po stronie Odwołującego wykonawcę STRABAG Sp. z o.o. 

z  siedzibą  w  Pruszkowie  oraz  wykonawcę  Swietelsky  Rail  Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  

w  Krakwie  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

Odwołującego.   

Przy  rozpoznawaniu  przedmiotowej  sprawy  skład  orzekający  Izby  wziął  pod  uwagę 

dokumentację  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  w  przedmiotowej  sprawie  a  także 

stanowiska  i  oświadczenia  Stron  i  uczestnika  postępowania  odwoławczego  złożone  ustnie 

do protokołu.  

Zamawiający,  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  w  dniu  31  marca  2016  roku  złożył 

pismo „Odpowiedź na odwołanie” wnosząc o oddalenie odwołania w całości.    

Zgodnie  z  brzmieniem  przepisu  art.  192  ust  2  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

Izba uwzględnia odwołanie, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów ustawy, które miało wpływ 

lub  może  mieć  istotny  wpływ  na  wynik  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Izba 

dokonawszy  oceny  podniesionych  w  odwołaniu  zarzutów  biorąc  pod  uwagę  stanowiska 

Stron przedstawione na rozprawie stwierdziła, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.  

Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Izba ustaliła, że Zamawiający dokonał w dniu 11 marca 2016 roku podziału zamówienia na 

części,  Zamawiający  w  punkcie  4  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  Tom  I 

Instrukcja dla Wykonawców  dopuścił składanie ofert częściowych.  

Odwołanie  wykonawcy  Budimex  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  zostało  złożone  w  zakresie 

Zmówienie nr 2 - Zaprojektowanie i wykonanie wszystkich robót niezbędnych do wykonania 

zadania  (z  wyłączeniem  SRK,  telekomunikacji)  w  tym:  wykonanie  robót  branży  torowej 

(nawierzchnia kolejowa, podtorze, odwodnienie), branży drogowej (skrzyżowania w poziomie 

szyn,  drogi  technologiczne),  sieci,  obiektów  inżynieryjnych,  robót  okołotorowych  wraz  z 

wykonaniem dokumentacji projektowej i uzyskaniem niezbędnych zezwoleń na linii kolejowej 

nr 30 od km 1,811 do km 52,578. 

Na podstawie art. 186 ust. 4 ustawy Izba wskazuje:  

- art. 29 ust. 2 ustawy - Przedmiotu zamówienia nie można opisywać w sposób, który mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję, 

- art. 7 ust. 1 ustawy - Zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie 

zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej  konkurencji  oraz  równe 

traktowanie wykonawców, 

-  art.  14  ustawy    -  Do  czynności  podejmowanych  przez  zamawiającego  i  wykonawców  w 

postępowaniu o udzielnie zamówienia stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. 

Kodeks  Cywilny  (Dz.  U.  nr  16  poz.  93,  z  późn.  zm.),  jeżeli  przepisy  ustawy  nie  stanowią 

inaczej, 

-  art.  353¹  Kodeksu  cywilnego  –  Strony  zawierające  umowę  mogą  ułożyć  stosunek  prawny 

według  swego  uznania,  byleby  jego  treść  lub  cel  nie  sprzeciwiały  się  właściwości  (naturze) 

stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.      

Izba wskazuje, że określone w ustawie zasady, w tym zasady uczciwej konkurencji i 

równego  traktowania  wykonawców  to  „szkielet”  każdego  z  postępowań  o  udzielnie 

zamówienia publicznego jak również całego systemu zamówień publicznych. Sąd Okręgowy 

w  Bydgoszczy  w  wyrok  z  dnia  27  maja  2009  roku  sygn.  akt:  II  Ca  158/09  wskazał  -    Z 

przepisu  art.  7  ust.  1  pzp  wynika,  że  zamawiający  przygotowuje  i  przeprowadza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  w  sposób  zapewniający  zachowanie  uczciwej 

konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. Zatem należy uznać, że fundamentalnymi 

zasadami  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  są  zasady  uczciwej 

konkurencji  oraz  równego  traktowania  wykonawców.  Stosowanie  tych  zasad  prowadzi  do 

realizacji  celu  określonego  w  pzp  jakim  jest  wybranie  najkorzystniejszej  oferty  spełniającej 

potrzeby  zamawiającego. Przepis art. 29 ust. 2 pzp  z kolei wprowadza  zakaz dokonywania 

opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który  mógłby  utrudniać  uczciwą  konkurencję. 

Jednakże  zakaz ten nie oznacza konieczności nabycia przez  zamawiającego dostaw, usług 

czy  robót  budowlanych  nie  odpowiadających  jego  potrzebom,  zarówno  co  do  jakości, 

funkcjonalności  czy  wymaganych  parametrów  technicznych,  jedynie  nakazuje  dopuścić 

konkurencję  między  wykonawcami  mogącymi  spełnić  postawione  wymogi  w  odniesieniu  do 

przedmiotu  zamówienia  bez  ograniczenia  dostępu  do  zamówienia  (tak  Małgorzata 

Stachowiak  w  M.  Stachowiak,  J.  Jerzykowski,  W.  Dzierżanowski,  Prawo  zamówień 

publicznych.  Komentarz,  LEX  2007,  wyd.  II.).(…).  Natomiast  w  oparciu  o  art.  29  ust.  2 

ustawy  przedmiotu  zamówienia  Zamawiający  nie  możne  opisywać  w  sposób,  który  mógłby 

utrudniać uczciwą konkurencję.  

Izba  poddała  analizie  stanowiska  prezentowane  przez  Strony  i  uczestnika 

postępowania  odwoławczego  w  zakresie    podniesionych  przez  Odwołującego  zarzutów 

odwołania i uznała, że odwołanie podlega uwzględnieniu 

Podstawową  zmianą było dokonanie podziału  zamówienia na dwa zamówienia częściowe - 

Zamówienie  częściowe  nr  1:  Zaprojektowanie  i  zabudowa  urządzeń  sterowania  ruchem 

kolejowym  i  telekomunikacji  wraz  z  wykonaniem  dokumentacji  projektowej  i  uzyskaniem 

niezbędnych zezwoleń na linii kolejowej nr 30 od km 1.811 do km 52,578 oraz Zamówienie 

częściowe  nr  2:  Zaprojektowanie  i  wykonanie  wszystkich  robót  niezbędnych  do  wykonania 

zadania  (z  wyłączeniem  SRK,  telekomunikacji)  w  tym:  wykonanie  robót  branży  torowej, 

(nawierzchnia kolejowa, podtorze, odwodnienie), branży drogowej (skrzyżowania w poziomie 

szyn,  drogi  technologiczne),  sieci,  obiektów  inżynieryjnych,  robót  okołotorowych  wraz  z 

wykonaniem dokumentacji projektowej i uzyskaniem niezbędnych zezwoleń na linii kolejowej 

nr 30 od km 1.811 do km 52,578. 

Zamawiający,  dokonując  zmiany,  o  której  mowa  powyżej,  dokonał  także  innych, 

dodatkowych zmian w zakresie wymogów związanych z realizacją przedmiotu zamówienia. 

1.  W zakresie wskazywanego zarzutu dotyczącego terminu realizacji zamówienia. 

Odwołujący  podniósł,  że  zgodnie  z  pierwotnymi  postanowieniami  Specyfikacji  Istotnych 

Warunków  Zamówienia  (dalej:  SIWZ),  termin  realizacji  zamówienia  wynosił  14  miesięcy  (2 

miesiące projektowania, 12 miesięcy robót). 

Izba ustaliła, że w następstwie podziału zamówienia na części, dokonanej zmiany z dnia 11 

marca 2016 roku, Zamawiający  zmienił termin realizacji zamówienia i zgodnie z pkt. 20.8.2 

SIWZ  Tom  I  Instrukcje  dla  wykonawców  (dalej:  IDW)  określił  termin  realizacji  zamówienia 

jako  kryterium  oceny  ofert  oraz  podał,  że  w  przypadku,  gdy  Wykonawca  zaproponuje  w 

formularzu  ofertowym  termin  realizacji  powyżej  9  miesięcy  lub  poniżej  6  miesięcy  -  oferta 

zostanie odrzucona. Tym samym termin realizacji zamówienia po zmianach SWIZ wynosi od 

6  do  9  miesięcy,  a  wykonawca  zobowiązany  jest  zadeklarować  w  formularzu  oferowany 

termin realizacji zamówienia. 

Odwołujący  poza  argumentacją  przedstawioną  w  odwołaniu  podkreślając,  że  zakres  robót 

objętych zmodyfikowanym zamówieniem nie uległ istotnej zmianie wskazywał na rozprawie, 

ż

e utrudnieniem jest fakt, że wykonawca realizujący zamówienie według postanowień SWIZ 

musi  bazować  na  materiałach  dostarczanych  przez  Zamawiającego,  co  w  ocenie 

Odwołującego  ma  znaczenie  dla  określenia  terminów  realizacji  zamówienia  i  w  ocenie 

Odwołującego  nie  przyczyni  się  to  do  skrócenia  terminu.  Odwołujący  wskazał,  

ż

e konieczność bazowania w trakcie realizacji zadania na materiałach dostarczanych przez 

Zamawiającego  w  zasadzie  stanowi  utrudnienie  po  stronie  wykonawcy  realizującego 

zamówienie, które może prowadzić do opóźnień w trakcie realizacji zamówienia. Odwołujący 

i uczestnik postępoania odwoławczego STRABAG Sp. z o.o. z siedzibą w Pruszkowie (dalej: 

uczestnik  postępoania  odwoławczego)  argumentowali  w  zakresie  materiałów  jakie  ma 

dostarczać  Zamawiający  a  niezbędnych  do  realizacji  przedmiotowego  zamówienia,  

ż

e  istnieje  realne  zagrożenie  niedotrzymania  terminów  realizacji  przedmiotowej  inwestycji  z 

uwagi na określone przez Zamawiającego ilości materiałów oraz czasu ich dostawy. W tym 

miejscu  należy  wskazać,  że  Zamawiający  przewidział  dostawę  9600  mb  szyny  na  tydzień 

czyli    4,8  km  toru  na  tydzień,  co  miesięcznie  daje  20  km  toru,  jednocześnie  Zamawiający 

określił w SWIZ, że dostarczać będzie 25 000 sztuk podkładów na miesiąc, a uwzględniając 

co  wskazał  uczestnik  postępoania  odwoławczego,  na  wykonanie  1  km  toru  potrzebny  jest 

1700  szt.  podkładów,  co  w  efekcie,  biorąc  pod  uwagę  dostawy  jakie  przewidział 

Zamawiający dla realizacji tego zadania pozwala w miesiącu wykonać 14,5 km torów. W tym 

miejscu Izba zaznacza, że Zamawiający w trakcie rozprawy potwierdził, że jest niezgodność 

w  ilości  materiałów.  Dodatkowo  Odwołujący  wskazał,  że  zgodnie  z  pkt  24  Programu 

Funkcjonalno-Użytkowego  Tom  III  SIWZ  (dalej:  PFU)  Zamawiający  przewidział,  że  tłuczeń 

będzie  dostarczany  przez  23  tygodnie  (6  miesięcy).  Powyższe  w  ocenie  Izby  w  sposób 

jednoznaczny  wskazuje,  że  realizacja  dostaw  materiałów  niezbędnych  do  realizacji 

zamówienia  przez  Zamawiającego,  w  sposób  i  ilościach  jakie  przewidział,  ma  realne 

znaczenie  dla  określonego  terminu  realizacji  zamówienia.  W  zasadzie  termin  ten,  

jak  wskazywał  podczas  rozprawy  Zamawiający  jest  jedynie  realny  w  górnej  jego  granicy  

(9  miesięcy)  ponieważ  sam  fakt  dostarczania  tłucznia  przez  6  miesięcy,  uwzględniając 

zakres  zadania  nr  2  wyklucza  możliwość  zaoferowania  terminu  6  miesięcy  na  realizacje 

zamówienia, którego zakres jest o wiele szerszy niż realizacja prac, w której wykorzystywany 

jest  tłuczeń.  Tym  samym,  określony  przez  Zamawiającego  na  realizację  zamówienia 

minimalny termin 6 miesięcy staje się nierealny. Izba wskazuje, że nierealność określonego 

terminu  realizacji  zamówienia  podkreśla  również  –  wskazywane  jako  atut  przez 

Zamawiającego,  pozwalający  na  skrócenie  terminów  –  a  w  efekcie  potwierdzające 

stanowisko  Odwołującego  i  uczestnika  postępoania  odwoławczego  postawienie  przez 

Zamawiającego  do  dyspozycji  wykonawcy  w  trakcie  realizacji  przedmiotu  zamówienia 

pociągu do potokowego układania nawietrzni torowej (dalej: PUN). Wskazać bowiem należy, 

ż

e PUN może być wykorzystywany do realizacji prac jedynie w dni robocze (od poniedziałku 

do  piątku),  co  argumentował  Odwołujący  a  Zamawiający  nie  kwestionował.    Zamawiający 

podczas rozprawy argumentował, że przy użyciu pociągu PUN wykonuje się średnio około 1 

km pracy na zmianę (gdzie zmiana to 8h / 1 dzień pracy); zaznaczyć należy, że zamówienie 

obejmuje  około  50  km  linii.  Izba  w  tym  miejscu  wskazuje,  że  uwzględniając  powyższe  jak 

również  sposób  realizacji  dostaw,  jak  również  ilości  dostarczanych  materiałów,  możliwości 

wykorzystania pociągu PUN oscyluje praktycznie w terminie 15 dni roboczych w miesiącu – 

na  co  wskazywał  Odwołujący.  Jednocześnie  nie  należy  zapominać  o  pracach,  które 

wykonywane  są  bez  użycia  pociągu  PUN  to  znaczy  wszystkie  prace  przygotowawcze  jak 

również prace na obiektach inżynieryjnych.  

Kolejnym  elementem  mającym  niewątpliwie  wpływ  na  termin  realizacji  inwestycji  

są wspomniane wyżej prace na obiektach inżynieryjnych.   

Zgodnie z przedmiotem zamówienia pociąg po oddaniu szlaku ma jeździć z prędkością 120 

km/h a nacisk na jedną oś ma wynosić 22,5 tony; dlatego też w zakresie prac jakie określił 

Zamawiający w tym postępowaniu wymaga m. in. grubszej warstwy tłucznia, cięższych szyn, 

obiektów  o  większej  wytrzymałości.  Jednocześnie  Zamawiający  w  trakcie  rozprawy 

potwierdził,  że  ten  szlak  kolejowy  nie  był  używany  od  co  najmniej  15  lat,  a  Odwołujący 

wskazał,  że  niektóre  z  obiektów  inżynieryjnych  na  tym  szlaku  kolejowym  pochodzą  z  XIX 

wieku  natomiast  (pkt  4.4  PFU  –  Badania  infrastruktury)  obowiązek  analizy  stanu 

technicznego  obiektów  pozostaje  po  stronie  wykonawcy  realizującego  zamówienie.  Tym 

samym,  jak  argumentował  Odwołujący,  może  powstać  konieczność  realizacji  zadań 

określonych  przez  Zamawiającego  (pkt  6.7  PFU  –  Obiekty  inżynieryjne)  jako  prace 

opcjonalne  (Zakres  B),  który  może  prowadzić  do  koniczności  uzyskania  pozwolenia  na 

budowę.  Fakt  tego,  że  realnie  zostało  przewidziane  w  dokumentacji  postępowania  przez 

Zamawiającego, że taka okoliczność może mieć miejsce wynika z postanowień PFU (pkt 4.5 

– Dokumentacja projektowa oraz pkt. 7.1 – Obowiązki i odpowiedzialność wykonawcy, 2.2 – 

Dokumentacja  projektowa),  tym  samym  zakres  prac  jakie  będą  winne  do  wykonania  z 

Zakresu  B  determinuje  konieczność  sporządzenia  odpowiednich  dokumentów  i  uzyskania 

stosownych  pozwoleń.  Nie  sposób  nie  zgodzić  się  z  Odwołującym,  że  ma  to  realne 

znaczenie  dla  określenia  terminu  realizacji  zamówienia,  a  Zamawiający  określający  dane 

zamierzenia  do  wykonania  również  powinien  ten  niezbędny,  choćby  minimalny  termin 

uzyskania odpowiednich pozwoleń brać pod uwagę.  

Izba  wskazuje,  że  na  podstawie  art.  191  ust.  2  ustawy  wydając  wyrok,  Izba  bierze  

za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania. Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy 

–  Strony  i  uczestnicy  postępowania  odwoławczego  są  obowiązani  wskazywać  dowody  

do  stwierdzenia  faktów,  z  których  wywodzą  skutki  prawne.  Dowody  na  poparcie  swych 

twierdzeń  lub  odparcie  twierdzeń  strony  przeciwnej  strony  i  uczestnicy  postępowania 

odwoławczego  mogą  przedstawiać  aż  do  zamknięcia  rozprawy.  Powołując  w  tym  miejscu 

regulację  art.  14  ustawy  oraz  przechodząc  do  art.  6  Kodeksu  cywilnego  stanowiącego,  

ż

e ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne 

a  stanowiącego  źródło  regulacji  z  art.  190  ust  1  ustawy,  należy  wskazać,  że  przepis  art.  6 

Kodeksu  cywilnego  wyraża  dwie  ogólne  reguły,  a  mianowicie  wymaganie  udowodnienia 

powoływanego przez stronę faktu, powodującego powstanie określonych skutków prawnych 

oraz usytuowanie ciężaru dowodu danego faktu po stronie osoby, która z faktu tego wywodzi 

skutki prawne; ei incubit probatio qui dicit non qui negat (na tym ciąży dowód kto twierdzi a 

nie  na  tym  kto  zaprzecza).  Uwzględniając  stanowiska  przedstawione  przez  Strony  

i  uczestnika  postępoania  odwoławczego  Izba  uznała,  że  Odwołujacy  wykazał  nierealność 

określonego  przez  Zamawiającego  przedziału  terminu  realizacji  zamówienia  w  zadaniu  2.  

W ocenie Izby niewątpliwe dla rozpoznania tego zarzutu ma znaczenie fakt, że Zamawiający 

sam  przyznał  niespójność  w  zakresie  ilości  materiałów,  które  mają  być  dostarczone  przez 

Zamawiającego  w  ramach  przedmiotowego  postępowania  a  których  dostawa  jest 

realizowana w odrębnym postępowaniu oraz przyznał Zamawiający, że ilość dostarczanych 

podkładów  nie  jest  zgodna  z  ilością  dostarczanych  szyn.  Jednakże,  co  należy  zauważyć 

poza  wskazaną  wcześniej    rozbieżnością  na  nierealność  określenia  terminu  realizacji 

zamówienia i jego fikcyjność wskazuje fakt, że sposób wykonania prac przy użyciu pociągu 

PUN  również  nie  pozwala  na  przyspieszenie  prac  z  uwagi  na  sposób  jego  wykorzystania 

oraz  możliwość  użycia  materiałów,  które  będą  dostarczana  w  określonych  terminach  przez 

Zamawiającego  (tłuczeń  –  6  miesięcy)  oraz  z  założeniami  opóźnień  w  dostawach,  które 

wykonawcy  muszą  przewidywać  zgodnie  z  decyzją  Zamawiającego,  a  co  również  ma 

niewątpliwie  wpływ  na  określenie  terminu  realizacji  zamówienia.  Również  nie  można 

pominąć  przy  rozpatrywaniu  tego  zarzutu,  że  konieczność  wykonania  prac  na  obiektach 

inżynieryjnych  może  prowadzić  do  konieczności  uzyskania  odpowiednich  pozwoleń,  co  w 

efekcie może mieć wpływ na ukształtowanie terminu realizacji zamówienia. Fakt, że prace na 

obiektach inżynieryjnych mogą wymagać uzyskania stosowanych pozwoleń nie może zostać 

pominięta  dlatego  tylko,  że  tak  może  a  nie  musi  być.  Jest  to  jeden  z  elementów  opisu 

przedmiotu zamówienia, który został określony przez Zamawiającego i nie można go pomijać 

z  uwagi  na  to,  że  jest  to  warunkowy  element  oraz  biorąc  pod  uwagę,  że  prace  mają  być 

wykonywane na obiektach inżynieryjnych, które od wielu lat nie są użytkowane, co wskazał 

sam  Zamawiający,  a  w  niektórych  przypadkach  zostały  wybudowane  w  XIX  wieku 

niewątpliwie  pozwala  na  przypuszczenie,  że  w  celu  osiągnięcia  wymagań  Zamawiającego 

dla tego szlaku kolejowego, który ma być główną trasą przejazdu pociągów towarowych na 

czas  remontu  linii  nr  7  w  zestawieniu  z  przewidzianymi  pracami  w  „Zakresie  B”  wymagać 

może uzyskania stosownych pozwoleń, co niewątpliwie będzie miało realny wpływ na  okres 

realizacji  zamówienia.  Jednocześnie  podnoszona  na  rozprawie  argumentacja  przez 

Zamawiającego,  że  określony  w  poprzednim  wzorze  umowy  okres  etapowania  realizacji 

zamówienia  w  czasie  projektowania  przewidywał  również  dokonanie  ekspertyz  obiektów 

powoduje  skrócenie  terminu  czasu  projektowania  o  około  1  do  1,5  miesiąca  przy  czym  na 

dzień rozpoznania odwołania nie  zostały  zamieszczone przez Zamawiającego wzory umów 

do  zadania  nr  1  i  zadania  nr  2  (informacja  Zamawiającego  z  dnia  11  marca  2016  roku 

Jednocześnie  Zamawiający  informuje,  że  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia, 

Tom II SIWZ Warunki Umowy dla Zamówienia Częściowego nr 1 i Zamówienia Częściowego 

nr  2  oraz  odpowiedzi  na  pytania  złożone  w  przedmiotowym  postępowaniu  zostaną 

udostępnione  

w  terminie  późniejszym),  tym  samym  brak  jest  w  dokumentacji  postępoania  informacji  

o  skróceniu  okresu  projektowania  o  podnoszony  przez  Zamawiającego  okres,  jak  również 

brak  jest  w  obliczu  postanowień  dokumentacji  pewności,  że  prace  na  obiektach 

inżynieryjnych  będą  jedynie  remontem  a  nie  przebudową  wymagającą  uzyskania 

stosownych  pozwoleń.  Dodatkowymi  argumentami  przemawiającymi  za  wydłużeniem 

przedziału terminów realizacji  zamówienia jest podnoszony przez Odwołującego (pkt 10.12 

PFU)  obowiązek  przeprowadzenia  szkolenia  personelu  Zamawiającego  w  tym  szkolenie 

maszynistów umożliwiające im zapoznanie się ze szlakiem w terminie co najmniej miesiąca 

od  planowanego  zakończenia  robót  i  prowadzenia  ruchu  objazdowego  na  linii,  jak  również 

uwzględnienie  w  terminie  realizacji  zamówienia  opóźnień  w  dostawach  materiałów,  których 

to uwzględnienia wymaga Zamawiający w postanowienia PFU (pkt 2.4 PFU).  

W  obliczu  powyższego  Izba  nakazała  zmianę  w  zakresie  terminu  realizacji  Zadania  nr  2 

przez  określenie  minimalnego  terminu  jako  9  miesięcy  i  maksymalnego  terminu  jako  

14 miesięcy co w konsekwencji prowadzi do zmodyfikowania wszystkich postanowień SWIZ 

odnoszących się do terminu realizacji zamówienia.  

2.  W  zakresie  wskazywanego  zarzutu  dotyczącego  sprzeczności  postanowień  SIWZ 

odnoszących się do roszczeń związanych z opóźnieniem w dostawie materiałów. 

Izba ustaliła, że zgodnie z pkt 2.4 PFU  

Opóźnienie w dostawie materiałów do wbudowania zapewnianych przez Zamawiającego są 

podstawą dla Wykonawcy do roszczeń terminowych i wydłużenia czasu na ukończenie robót 

zawartego w kontrakcie. Nie stanowią natomiast podstawy dla Wykonawcy do jakichkolwiek 

roszczeń finansowych w stosunku do Zamawiającego. (…) 

Wykonawca  robót  będących  w  zakresie  niniejszego  PFU  w  pierwszym,  miesiącu  od 

podpisania  umowy  wraz  z  dokumentacją  projektu  budowlanego  przedstawi  szczegółowy 

harmonogram  robót  wraz  z  określeniem  terminów  planowanych  dostaw  materiałów  i  pracy 

sprzętu  zapewnionego  przez  Zamawiającego.  Roboty  powinny  być  tak  zorganizowane,  aby 

uwzględniać możliwość opóźnień w dostawie materiału i pracy sprzętu do 10 dni roboczych 

(poza  10  dni  wskazanych  w  warunkach  dostawy),  za  które  nie  przysługuje  Wykonawcy 

prawo  do  jakichkolwiek  roszczeń.  Kolejne  opóźnienia  w  dostawie  materiału  i  prac  sprzętu 

uprawniają do roszczeń terminowych i finansowych.

Natomiast w punkcie 2.5 PFU:  

Przerwy w pracy sprzętu zapewnianego przez Zamawiającego są podstawą dla Wykonawcy 

do roszczeń terminowych i wydłużenia czasu na ukończenie robót  zawartego w kontrakcie. 

Nie  stanowią  natomiast  podstawy  dla  Wykonawcy  do  jakichkolwiek  roszczeń  finansowych  

w stosunku do Zamawiającego.  

Zamawiający  w  piśmie  procesowym  złożonym  na  posiedzeniu  wskazał:  Zamawiający  

nie  odnajduje  niespójności  w  zapisach  SWIZ  w  kwestii  poruszonej  przez  Zamawiającego.  

W  opinii  Zamawiającego  klarowne  jest,  iż  zgodnie  z  postanowieniami  PFU  w  zakresie 

dostaw materiałów, za które odpowiedzialność ponosi Zamawiający, wykonawca nie będzie 

miał  żadnych  innych  roszczeń  poza  terminowymi  w  przypadku  opóźnienia  do  10  dni 

roboczych.  Natomiast  w  przypadku,  gdy  opóźnienia  te  przekroczą  10  dni  roboczych, 

wykonawca  uzyskuje  uprawnienia  do  wnoszenia  pozostałych  roszczeń,  poza  terminowymi. 

Powyższe  wynika  z  przytoczonych  przez  Odwołującego  zapisów  PFU,  a  w  szczególności 

„Kolejne  opóźnienia  w  dostawie  materiału  i  prac  sprzętu  uprawniają  do  roszczeń 

terminowych i finansowych.””   

Zamawiający  na  rozprawie  argumentował,  że  jeżeli  realizacja  przekroczy  10  dni  to  przy 

pierwszym  opóźnieniu  wykonawca  ma  prawo  wnosić  o  wydłużenie  terminu  realizacji  robót, 

natomiast  przy  kolejnym  opóźnieniu  prawem  wykonawcy  jest  wnoszenie  o  wydłużenie 

terminu  realizacji,  jak  i  roszczeń  finansowych.  (…)  zgodnie  z  pkt  2.5  PFU  roszczenia 

finansowe  po  stronie  wykonawcy  przysługują  również  w  przypadku  nieterminowego 

postawienia do dyspozycji wykonawcy sprzętu, którym dysponuje zamawiający.  

Izba  wskazuje,  że  taka  argumentacja  Zamawiającego  nie  koreluje  z  postanowieniami  PFU, 

bowiem  tam  Zamawiający  w  sposób  jednoznaczny  podał,  że  Roboty  powinny  być  tak 

zorganizowane, aby uwzględniać możliwość opóźnień w dostawie materiału i pracy sprzętu 

do  10  dni  roboczych  (poza  10  dni  wskazanych  w  warunkach  dostawy),  za  które  nie 

przysługuje Wykonawcy prawo do jakichkolwiek roszczeń. - czyli  za opóźnienie  w dostawie 

materiału  czy  też  opóźnienie  pracy  sprzętu  do  10  dni,  liczonych  ponad  to  co  określone  w 

warunkach  dostawy,  wykonawcy  nie  będą  przysługiwały  żadne  roszczenia,  czyli  ani 

roszczenia  finansowe  ani  terminowe.  Tym  samym  nie  sposób  wyczytać  z  tego 

postanowienia, co wskazywał Zamawiający w trakcie rozprawy, że w okresie opóźnienia do 

10 dni ponad to co zostało określone w warunkach dostawy, wykonawcy będą przysługiwały 

roszczenia  terminowe.  Jednocześnie  ww.  postanowienie  PFU  jest  niespójne  z  regulacją 

Zamawiającego, że Opóźnienie w dostawie materiałów do wbudowania zapewnianych przez 

Zamawiającego są podstawą dla Wykonawcy do roszczeń terminowych i wydłużenia czasu 

na  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie.  Raz  bowiem  Zamawiający  nie  przyznaje 

wykonawcy  jakichkolwiek  roszczeń  przy  opóźnieniu  do  10  dni  ponad  to  co  określone  

w  warunkach  dostawy  a  w  innym  miejscu  przyznaje  wykonawcy  prawno  do  roszczeń 

terminowych i wydłużenie czasu na ukończenie robót zawartych w kontrakcie, niezależnie od 

terminu  w  jakim  nastąpi  opóźnienie  w  realizacji  dostaw,  jak  również  w  odniesieniu  do 

postanowienia  z pkt 2.5 PFU, gdzie Zamawiający  wskazał,  że  przerwy  w pracy sprzętu są 

podstawą  do  roszczeń  terminowych  i  wydłużenie  czasu  na  ukończenie  robót  zawartego  w 

kontrakcie.  Do  tego  dochodzą  również  roszczenia  finansowe  wykonawcy,  które  zgodnie  z 

ww.  postanowieniem  pkt  2.4  PFU  nie  przysługują  wykonawcy  za  opóźnienie  w  dostawie 

materiału  czy  też  opóźnienie  pracy  sprzętu  do  10  dni,  liczonych  ponad  to  co  określone  

w  warunkach  dostawy  natomiast  Kolejne  opóźnienia  w  dostawie  materiału  i  prac  sprzętu 

uprawniają do roszczeń terminowych i finansowych. Przy czym w innym miejscu PFU pkt 2.4 

Zamawiający  wskazał,  że  opóźnienia  w  dostawie  materiałów  nie  stanowią  dla  wykonawcy 

podstaw  do  jakichkolwiek  roszczeń  finansowych  w  stosunku  do  Zamawiającego  oraz  w  pkt 

2.5  PFU  wskazał,  że  przerwy  w  pracy  sprzętu  zapewnionego  przez  Zamawiającego  nie 

stanowią  podstaw  dla  wykonawcy  do  jakichkolwiek  roszczeń  finansowych  w  stosunku  do 

Zamawiającego.  

Uczestnik  postępoania  odwoławczego  w  trakcie  rozprawy  wskazywał,  popierając 

argumentację  Odwołującego,  że  dla  osiągnięcia  rozstrzygnięcia  tego  zarzutu  właściwa 

byłaby  korekta  postanowień  PFU  przez  wykreślenie  w  pkt  2.4  PFU  akapitu  Opóźnienie  w 

dostawie materiałów do wbudowania  zapewnianych przez Zamawiającego są podstawą dla 

Wykonawcy do roszczeń terminowych i wydłużenia czasu na ukończenie robót zawartego w 

kontrakcie.  Nie  stanowią  natomiast  podstawy  dla  Wykonawcy  do  jakichkolwiek  roszczeń 

finansowych w stosunku do Zamawiającego. 

W  ocenie  Izby  Odwołujący  zasadnie  wskazał  na  brak  spójności  powyżej  określonych 

postanowień  PFU  –  co  też  Izba  wykazała  we  wcześniejszym  akapicie  uzasadnienia  –  

i Izba uznała zarzut za zasadny. W obliczu powyższego Izba nakazała zmianę postanowień 

PFU przez wykreślenie:  

- w pkt 2.4 PFU akapitu: Opóźnienie w dostawie materiałów do wbudowania  zapewnianych 

przez  Zamawiającego  są  podstawą  dla  Wykonawcy  do  roszczeń  terminowych  i  wydłużenia 

czasu  na  ukończenie  robót  zawartego  w  kontrakcie.  Nie  stanowią  natomiast  podstawy  dla 

Wykonawcy do jakichkolwiek roszczeń finansowych w stosunku do Zamawiającego oraz 

-  w  pkt  2.5  PFU  akapitu:  Przerwy w  pracy  sprzętu  zapewnianego  przez  Zamawiającego  są 

podstawą dla Wykonawcy do roszczeń terminowych i wydłużenia czasu na ukończenie robót 

zawartego w kontrakcie. Nie stanowią natomiast podstawy dla Wykonawcy do jakichkolwiek 

roszczeń finansowych w stosunku do Zamawiającego. 

Izby  wskazuje,  że  postanowienie  z  pkt  2.4  PFU  (Wykonawca  robót  będących  w  zakresie 

niniejszego  PFU  w  pierwszym,  miesiącu  od  podpisania  umowy  wraz  z  dokumentacją 

projektu  budowlanego  przedstawi  szczegółowy  harmonogram  robót  wraz  z  określeniem 

terminów  planowanych  dostaw  materiałów  i  pracy  sprzętu  zapewnionego  przez 

Zamawiającego.  Roboty  powinny  być  tak  zorganizowane,  aby  uwzględniać  możliwość 

opóźnień w dostawie materiału i pracy sprzętu do 10 dni roboczych (poza 10 dni wskazanych 

w  warunkach  dostawy),  za  które  nie  przysługuje  Wykonawcy  prawo  do  jakichkolwiek 

roszczeń.  Kolejne  opóźnienia  w  dostawie  materiału  i  prac  sprzętu  uprawniają  do  roszczeń 

terminowych  i  finansowych.)  odnosi  się  zarówno  do  roszczeń  terminowych  i  finansowych 

dotyczących  zarówno  opóźnień  w  dostawie  materiałów  jak  również  pracy  sprzętu 

postawionego  przez  Zamawiającego  względem  harmonogramu,  który  ma  przedstawić 

wykonawca  prac.  Wskazać  należy  również,  że  taka  konstrukcja  uprawniająca  wykonawcę  

do zgłaszania roszczeń finansowych w zakresie opóźnień, czyli po upływie 10 dni roboczych 

(poza 10 dni wskazanych w warunkach dostawy), które mają być zgodnie z postanowieniami 

PFU przedstawionymi w PFU uwzględnione przy organizacji pracy pozwalają wykonawcy na 

skalkulowanie  wszelkiego  rodzaju  kosztów,  jakie  będzie  musiał  ponosić  w  czasie  przestoju 

spowodowanego  opóźnieniem  ze  strony  Zamawiającego.  W  zasadzie  takie  ukształtowanie 

wymagania, co do uwzględnienia w zakresie prac możliwości określonych opóźnień stanowi 

także  argument  w  zakresie  pierwszego  z  zarzutów  a  dotyczącego  terminów  realizacji 

zamówienia.  

3.  W  zakresie  wskazywanego  zarzutu  dotyczącego  nieprecyzyjnego  rozdzielenie 

zakresu obowiązków spoczywających na Wykonawcy zadania nr 1 i zadania nr 2. 

Izba  ustaliła,  że  w  PFU  w  pkt  3  Zamawiający  wskazał:  Wykonawca  zadania  1  przed 

wykonaniem  robót  nawierzchniowych  przez  Wykonawcę  zadania  2,  terminie  nie  dłuższym 

niż  14  dni  roboczych,  ułoży  wszystkie  możliwe  przepusty  kablowe  i  rury  ochronne  

w  miejscach,  które  stanowią  miejsca  ulegającego  zakryciu,  tak  aby  po  wykonaniu  robót 

nawierzchniowych  przez  Wykonawcę  zadania  2  nie  zachodziła  konieczność  ingerencji  

w wykonany zakres prac torowych. Wykonawca zadania 2 poinformuje Wykonawcę zadania 

1  o  konieczności  wykonania  powyższych  robót  i  przedstawi  harmonogram    wykonywanych 

prac. W przypadku gdy Wykonawca zadania 1 nie wykona powyższych prac w ww. terminie, 

musi  zastosować  inne  niż  odkrywkowe  metody  wykonania  przepustów  kablowych  i  rur 

ochronnych  lub  liczyć  się  z  poniesieniem  kosztów  wbudowania  kolidujących  kabli  

w wykonaną już przez Wykonawcę zadania 2 nawierzchnię.  

W  piśmie  Zamawiający  wskazując  na  powyższą  regulację  wyjaśniał,  że  nie  można  zgodzić 

się  z  twierdzeniem  Odwołującego,  że  Zamawiający  nie  zapisał  w  PFU,  że  wykonawca 

zadania  1  nie  jest  odpowiedzialny  za  przywrócenie  ciągłości  nawierzchni  toru,  jak  i  za 

związane z takim przywróceniem koszty.  

Odwołujący  na  rozprawie  podniósł,  że  istota  zarzutu  sprowadza  się  do  tego,  że  brak  jest 

określenia  przez  Zamawiającego  w  PFU  informacji  na  temat  tego,  do  jakiego  zakresu 

wykonawca  zadania  1  ma  odtworzyć  nawierzchnię  w  taki  sposób,  aby  możliwa  była 

realizacja  zadania  2  z  użyciem  pociągu  PUN.  Odwołujący  argumentował  tym,  że  koszty 

przygotowania  frontu  robót  do  użycia  pociągu  PUN  muszą  obciążyć  któregoś  z 

wykonawców,  a  z  dokumentacji  postępowania  nie  wynika,  kto  je  będzie  ponosił  i  kto 

powinien  je  skalkulować. W  odpowiedzi  Zamawiający  na  rozprawie  wyjaśnił,  że  zgodnie  ze 

sztuką budowlaną realizacja zadania pierwszego nie będzie następowała w taki sposób, że 

będzie  konieczne  „cięcie”  torów,  tym  samym  nie  istnieje  problem  odtworzenia  warstwy 

torowiska.  Odwołujący  argumentował,  że  usuniecie  torów  z  torowiska  jest  jedną  z  metod  

i może być wykorzystana przez wykonawcę zadania 1. 

Izba  wskazuje,  że  choć  mało  prawdopodobna  -  co  twierdził  Zamawiający  -  jest  realizacja 

zadania  1  w  taki  sposób,  że  tory  zostaną  pocięte  i  usunięte,  to  zgodnie  z  wyjaśnieniami  

z rozprawy nie można takiego sposobu wykluczyć, tym bardziej, że nie został on wyłączony 

w dokumentacji przez Zamawiającego. Izba wskazuje również,  że  z postanowień SWIZ, do 

których  odwoływał  się  Zamawiający  w  ocenie  Izby  nie  wynika,  kto  jest  zobowiązany  do 

odtworzenia  nawierzchni  (w  przypadku  jej  naruszenia)  tak  aby  możliwe  było  wykorzystanie 

przy  realizacji  zadania  nr  2  pociągu  PUN,  a  co  za  tym  idzie  nie  zostało  przewidziane,  

który z wykonawców ma uwzględnić koszty. Dlatego też Izba zarzut uwzględniła i nakazała 

Zamawiającemu  w  zakresie  zadania  nr  2  wprowadzenie  do  pkt  3  PFU,  na  końcu, 

postanowienia:  Prace  związane  z  przywróceniem  ciągłości  nawierzchni  toru  należą  do 

zakresu robót zlecanych Wykonawcy zadania nr 1” . 

4.  W zakresie wskazywanego zarzutu dotyczącego prawa opcji. 

Izba ustaliła, że zgodnie z IDW pkt 2.2.2 Zamawiający wskazał: 

Zamawiający  przewiduje  PRAWO  OPCJI  w  rozumieniu  art.  34  ust.  5  Ustawy,  w  zakresie 

wykonania  robót  zgodnie  z  opisem  zawartym  w  Tomie  III  SIWZ  Program  Funkcjonalno  - 

Użytkowy dla:  

- Obiektów inżynieryjnych  

 Skrzyżowań w poziomie szyn  

Wszelkie informacje na temat zakresu Opcji zawiera Tom III SIWZ Program Funkcjonalno – 

Użytkowy. 

W pkt 6.7 PFU Zamawiający podał:  

„Zamawiający przewiduje  zakres robót na każdym  z obiektów wskazanych w tabeli poniżej. 

Dla części obiektów inżynieryjnych określono roboty konieczne do wykonania z podziałem na 

roboty podstawowe (zakres A) i opcjonalne (zakres B), których wykaz przedstawiono poniżej. 

Zamawiający  poinformuje  Wykonawcę  o  wybranych  robotach  z  zakresu  opcjonalnego 

(zakres  B),  które  należy  wykonać  dla  każdego  z  obiektów,  po  wykonaniu  przeglądów 

specjalnych. Oferent musi wycenić osobno każdą ze wskazanych robót, zarówno w zakresie 

A  i  B.  Cena  dla  każdej  z  robót  jest  ceną  ryczałtową  odpowiadającą  zakresowi  roboty  na 

danym  obiekcie.  Wykonawca  potwierdzi,  że  wskazany  zakres  robót  jest  zgodny  z  PN  EN 

15528,  a  jego  wykonanie  spełnia  wymagania  niniejszego  PFU  w  zakresie  maksymalnej 

prędkości pociągów, maksymalnego nacisku osi, dopuszczalnego nacisku liniowego, skrajni 

budowli. ” 

Zgodnie  z  SWIZ  to  Zamawiający  decyduje  o  wyborze  robót  z  zakresu  robót  opcjonalnych 

określonych w zakresie B, które zostaną zlecone do wykonania wykonawcy zadania 2. Przy 

czym podkreślić należy w tym miejscu, że to po stronie wykonawcy pozostawił Zamawiający 

obowiązek  doprowadzenia  linii  kolejowej  do  parametrów  i  funkcjonalności  wymaganych 

przez Zamawiającego; pociąg po oddaniu szlaku ma jeździć z prędkością 120 km/h a nacisk 

na jedną oś ma wynosić 22,5 tony, na co  wskazywał Odwołujący i uczestnik postępowania 

odwoławczego.  

Odwołujący 

wskazywał, 

ż

e 

wykonawca 

realizujący 

zamówienie 

powinien 

mieć 

zagwarantowane  w  dokumentacji  postępowania,  że  Zamawiający  zleci  mu  zakres  robót 

opcjonalnych  (zakres  B)  przewidziany  dla  danego  obiektu,  jeśli  ich  wykonanie  okaże  się 

niezbędne  w  świetle  ustaleń  przeglądów  specjalnych  oraz  zasad  sztuki  budowlanej  lub  też 

Zamawiający  zwolni  wykonawcę  z  odpowiedzialności  za  osiągnięcie  wymogów  PFU 

odnoszących się do danego obiektu i w konsekwencji linii kolejowej. Odwołujący wyjaśnił, że 

brak takiej regulacji stanowi niepełny, nieprecyzyjny  opis przedmiotu zamówienia,  natomiast 

Zamawiający  oczekuje  przyjęcia  przez  wykonawcę  odpowiedzialności  za  okoliczności  nie 

leżące po jego stronie, w tym również uzyskania odpowiednich certyfikatów (pkt 10.9 PFU).  

Izba ponownie podkreśla, że na podstawie art. 191 ust. 2 ustawy wydając wyrok, Izba bierze 

za podstawę stan rzeczy ustalony w toku postępowania, na co wskazywała w argumentacji 

poczynionej  na  okoliczność  rozpoznania  zarzutu  nr  1),  a  która  to  argumentacja  pozostaje 

niezmiennie  aktualna  przy  rozpoznaniu  każdego  z  zarzutów.  Izba  wskazuje  również,  

ż

e podstawą, w oparciu o którą rozpoznawane są zarzuty odwołania jest dokumentacja tego 

odwołania  przedstawiona  przez  Zamawiającego,  której  brzmienie  aktualne  jest  w  toku 

postępoania.  Tym  samym  na  dzień  rozpoznania  odwołania,  nie  znajduje  uzasadnienia  

w  zakresie  rozpoznania  zarzutów  odwołania  fakt,  że  Zamawiający  zlecił  ekspertyzy  stanu 

technicznego  istniejących  przepustów,  bowiem  tych  ekspertyz  nie  ma  w  dokumentacji 

postępowania.  Zamawiający  wskazał,  że  założył,  że  nie  chce  on  podnosić  standardów 

przepustów  (obiektów  inżynieryjnych)  ale  chce  doprowadzić  do  odtworzenia  parametrów 

podstawowych,  czyli  chce  zrobić  jedynie  remont  tych  przepustów,  dlatego  też  prace  

z    zakresu  B  są  opcjonalne.  W  ocenie  Izby  nie  sposób  zgodzić  się  z  tą  argumentacją 

Zamawiającego, a wręcz Zamawiający sam sobie przeczy, bowiem jak wskazywał uczestnik 

postępowania  odwoławczego  w  czasie  rozprawy,  a  Zamawiający  przyznał,  linia  kolejowa, 

która  jest  przedmiotem  tego  postępoania  o  udzielnie  zamówienia  publicznego 

dotychczasowo była linią kolejową średnią, czyli taką gdzie nacisk na jedną oś wynosił 20 lub 

21  ton.  Natomiast  w  wyniku  wykonanych  prac  nacisk  na  jedną  oś  ma  wynosić  22,5  tony  a 

zgodnie z przedmiotem zamówienia pociąg po oddaniu szlaku ma jeździć z prędkością 120 

km/h,  dlatego  też  w  zakresie  prac jakie  określił  Zamawiający  w  tym  postępowaniu  wymaga 

m. in. grubszej warstwy tłucznia, cięższych szyn, obiektów o większej wytrzymałości, bowiem 

jak oświadczył Zamawiający szlak ten ma być główną trasą przejazdu pociągów towarowych 

na  czas  remontu  linii  nr  7.  Podkreślić  również  należy,  że  wykonanie  robót  opcjonalnych 

dotyczy  12  obiektów  inżynieryjnych  z  21  na  tym  szlaku  kolejowym  objętym  zamówieniem. 

 W  efekcie  prace,  które  mają  być  wykonane  w  celu  uzyskania  określonych  przez 

Zamawiającego  założeń  mogą  wymagań  w  przypadku  obiektów  inżynieryjnych  wykonania 

prac z zakresu B, tym samym pozostawienie jedynie decyzji co do zlecenia wykonania tych 

prac  Zamawiającemu,  w  zasadzie  na  podstawie  uznania  Zamawiającego  jest  niezasadne. 

Uwzględniając  stanowiska  przedstawione  przez  Strony  uczestnika  postępowania 

odwoławczego  Izba  uznała,  że  Odwołujący  wykazał,  że  opis  ten  nie  jest  precyzyjny  

i  wskazuje  na  uznaniowość  działań  Zamawiającego,  która  nie  jest  w  żądnym  stopniu 

powiązana  z  ewentualną  realnością  potrzeb  realizacji  określonych  prac (zakres  B).  Dlatego 

też  Izba  zarzut  uwzględniła  i  nakazała  Zamawiającemu  w  zakresie  zadania  nr  2  w  pkt  6.7 

PFU  zastąpienie  postanowienia:  Zamawiający  poinformuje  Wykonawcę  o  wybranych 

robotach z zakresu opcjonalnego (zakres B), które należy wykonać dla każdego z obiektów, 

po  wykonaniu  przeglądów  specjalnych  następującym  postanowieniem:  Zamawiający  może 

odmówić  zlecenia  wykonawcy  robót  opcjonalnych  (zakres  B)  odnoszących  się  do  danego 

obiektu tylko w sytuacji, gdy konieczność wykonania robót opcjonalnych nie będzie wynikała 

z zasad sztuki budowlanej. W wyniku takiej zmiany nadal decyzja o wykonaniu danych robót 

z  zakresu  robót  opcjonalnych  pozostaje  po  stronie  Zamawiającego  i  to  nadal  Zamawiający 

musi  zlecić  wykonanie  takich  robót,  jednakże  Zamawiający  może  odmówić  zlecenia  ich 

wykonania tylko w przypadku, gdy w efekcie przeprowadzonych przeglądów i sporządzenia 

stosownych  ekspertyz  zasadność  prowadzenia  danych  prac  nie  będzie  wynikała  z  zasad 

sztuki budowlanej. 

Reasumując,  Izba  uznała,  że  wyniku  czynności  dokonanej  przez  Zamawiającego 

doszło  do  naruszenia  przepisów  wskazanych  na  wstępie  odwołania  przez  Odwołującego, 

dlatego też Izba nakazała zmiany postanowień zawartych w dokumentacji postępoania.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 186 ust. 

6,  art.  192  ust.  9  oraz  art.  192  ust.  10  Prawa  zamówień  publicznych  oraz  w  oparciu  

o przepisy § 3 i § 5 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.  

w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.  

Przewodniczący: