KIO 3638/24 WYROK Warszawa, dnia 28 października 2024 r.

Stan prawny na dzień: 04.02.2025

 Sygn. akt: KIO 3638/24 

WYROK 

Warszawa, dnia 28 

października 2024 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie: 

Przewodnicząca: 

Agnieszka Trojanowska 

Monika Banaszkiewicz 

Mateusz Paczkowski 

Protokolantka:  

Wiktoria Ceyrowska 

po rozpoznaniu na rozprawie 

odwołania wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

w  dniu 

4  października  2024  roku  przez  wykonawcę  RDF  Spółka  z  ograniczoną 

o

dpowiedzialnością z siedzibą w Ostrołęce, ul. Kołobrzeska 5 w postępowaniu prowadzonym 

przez zamawiającego Gminę Otwock z siedzibą w Otwocku, ul. Armii Krajowej 5 

orzeka: 

1a). uwzględnia odwołanie: 

- w zakresie zarzutu 5 nakazuje zamawiającemu wykreślenie sformułowań użytych w par. 17 

ust.  1  pkt  4  projektowanych  postanowień  umownych  to  jest:  "W  tym  zakresie  waloryzacja 

wynagrodzenia  wykonawcy  w  oparciu  o  wskaźnik  wskazany  w  poprzednim  ustępie  będzie 

następowała w okresach nie częściej niż 12 miesięcznych obliczanych od miesiąca, w którym 

zawarto umowę. Jeżeli na koniec 12-to miesięcznego okresu” i wprowadzenie początkowego 

terminu  ustalenia  zmiany  wynagrodzenia  umożliwiającego  wystąpienie  z  wnioskiem  o 

waloryzację w czasie obowiązywania umowy, zgodnie z art. 439 ust. 2 pkt 1 in fine ustawy, 

- w zakresie zarzutu 6 i nakazuje zamawiającemu usunięcie par. 11 ust. 1 - 3 i par. 14 ust. 1 

projektowanych postanowień umownych  

-  w  zakresie  zarzutu  7  nakazuje  zamawiającemu  wykreślenie  z  par.  18  ust.  5  słów  „nie 

wymagają wcześniejszego zawiadamiania Wykonawcy o zamiarze kontroli”,  

- w zakresie zarzutu 10.I nakazuje zamawiającemu uzupełnienie opisu przedmiotu zamówienia 

o ilość pojemników 1100l, dla których wykonawcy mają wykonać jednokrotną czynność mycia 

i dezynfekcji w miesiącach lipiec-sierpień, 

- w zakresie zarzutu 10.IV i 10.XVI nakazuje zamawiającemu sprecyzowanie w pkt 6.7 lit. a) 

OPZ  i  w  pkt.  6.34  OPZ  uzupełnienie  informacji  o  przewidywanych  kolorach  pojemników  i 

wskazanie ilości pojemników w danym kolorze,  

-  w  zakresie  zarzutu  10.IX  i  10.XXII  i  nakazuje  zamawiającemu  wprowadzenie  do  OPZ 

postanowień  zobowiązujących  zamawiającego  do  przekazania  wykonawcy  listy  miejsc 

trudnodostępnych  wraz  ze  zobowiązaniem  do  jej  aktualizacji  oraz  wskazania  możliwych 


sposobów  wykonania  usługi,  które  pozwolą  wykonawcy  na  wykonanie usługi  w  sposób  nie 

naruszający przepisów, 

-  w  zakresie  zarzutu  10.X  nakazuje  zamawiającemu  uzupełnienie  treści  OPZ  o  informacje, 

gdzie  będzie  wykonywane  kontrolne  ważenie  pojazdów  wykonawcy  i  w  jakich  godzinach 

wykonawca będzie zobowiązany udostępnić pojazdy do kontrolnego ważenia, 

- w zakresie zarzutu 10.XIV nakazuje zamawiającemu zmianę postanowienia pkt. 6.30 OPZ, 

w  ten  sposób  aby  objęty  rygorem  odstąpienia  od  umowy  obowiązek  zawarcia  umowy  z 

instalacją  powstawał  z  chwilą  rozwiązania/wygaśnięcia  umowy  z  dotychczasową  instalacją, 

której  rozwiązanie/wygaśniecie  powoduje  brak  możliwości  zagospodarowania  odpadów 

zgodnie z warunkami zamówienia, 

-  w  zakresie  zarzutu  10.XXI  nakazuje  zamawiającemu  usunięcie  postanowień 

zobowiązujących wykonawcę do dysponowania pojemnikami o pojemności 120l.  

-  w  zakresie  zarzutu  10.XXV  nakazuje  zamawiającemu  zmianę  czasu  na  wprowadzenie 

poprawek do harmonogramu przez wykonawcę z 1 dnia roboczego do dwóch dni roboczych, 

1b. umarza postępowanie na podstawie art. 568 pkt. 2 ustawy w zakresie zarzutów uznanych 

za bezprzedmiotowe z uwagi na zmianę postanowień umowy i są to zarzuty 8.I, 8.IV, 8.V, 8.VI, 

10.XVII, 10.XX, 10.XXIII, 10.XXVI, 

1c. oddala odwołanie w pozostałym zakresie, 

2. kosztami postępowania obciąża RDF Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą 

w Ostrołęce, ul. Kołobrzeska 5 i Gminę Otwock z siedzibą w Otwocku, ul. Armii Krajowej 5: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00 gr (piętnaście 

tysięcy  złotych  zero  groszy)  tytułem  wpisu  uiszczonego  przez  RDF  spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością,  3  600  zł  00  gr  (trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  tytułem 

wydatków  pełnomocnika  odwołującego  i   3  600 zł  00  gr  (trzy tysiące sześćset  złotych  zero 

groszy) tytułem wydatków pełnomocnika zamawiającego,  

2.2 zasądza od Gminy Otwock na rzecz RDF spółka z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 

6 000 zł 00 groszy (sześć tysięcy złotych zero groszy) tytułem stosunkowego zwrotu wpisu, 

2.3 zasądza od RDF spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz Gminy Otwock kwotę 

720  zł  00  gr  (siedemset  dwadzieścia  złotych  zero  groszy)  tytułem  stosunkowego  zwrotu 

wydatków pełnomocnika zamawiającego, w pozostałym zakresie znosi koszty. 


Na  orzeczenie  - 

w  terminie  14  dni  od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za 

pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby Odwoławczej  do  Sądu Okręgowego  w  Warszawie  – 

Sądu Zamówień Publicznych. 

Przewodnicząca: ……………………. 

…………………….. 

…………………….. 


Sygn. akt KIO 3638/24 

Uzasadnienie 

W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  pod  nazwą:  „Odbieranie    i  zagospodarowanie 

odpadów komunalnych z nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, położonych na 

terenie  Miasta  Otwocka”,  ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 27 września 2024 r. pod numerem: 581396-2024, Numer 

wydania: Dz.U. S: 189/2024  

4 października 2024 r. wykonawca RDF Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą 

w  Ostrołęce,  ul.  Kołobrzeska  5  wniósł  odwołanie  przez  pełnomocnika  działającego  na 

podstawie pełnomocnictwa z 2 października 2024 r. udzielonego przez prezesa zarządu. Od 

odwołania uiszczono wpis i dołączono dowód przekazania odwołania zamawiającemu.  

Zaskarżonym czynnościom i zaniechaniom zamawiającego odwołujący zarzucił:  

1) naruszenie art. 112 ust. 1 ustawy w zw. z art. 114 pkt 1 ustawy w zw. z art. 116 ust. 1 ustawy 

w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  3  ustawy  i  art.  17  ust.  1  ustawy  przez  zaniechanie  wprowadzenia  w 

Rozdziale VIII SWZ warunków udziału w postępowaniu, zgodnie z którymi wykonawca musi 

posiadać uprawnienia do prowadzenia określonej działalności gospodarczej w postaci wpisu 

do RDR, dysponować do realizacji zamówienia bazą magazynowo – transportową, spełniającą 

wszystkie wymagania określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 

roku  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od 

właścicieli nieruchomości (Dz. U z 2013 roku, poz. 122) oraz posiadać zezwolenie na zbieranie 

odpadów na terenie tej bazy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o 

odpadach (t.j. Dz. U z 2023 roku, poz. 1587), a także posiadać zdolność techniczną w postaci 

dysponowania flotą pojazdów przeznaczonych do realizacji zamówienia;  

2) naruszenie art. 240 ust. 1 i 2 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy 

przez 

ukształtowanie kryterium oceny ofert w rozdziale XIX pkt 2 SWZ w postaci ceny brutto 

za wykonanie zamówienia w rozbiciu na poszczególne frakcje odpadów i przyznanie punktacji 

w każdej frakcji odpadów odrębnie na podstawie nieadekwatnego wskaźnika punktowego, co 

w sposób nieuzasadniony umożliwi manipulację cenami za poszczególne frakcje odpadów, a 

w konsekwencji nieograniczoną możliwość wpływu wykonawców na wybór najkorzystniejszej 

oferty, podczas gdy z

amawiający ma obowiązek zapewnić we wszystkich stadiach procedury 

udzielania  zamówienia  publicznego  poszanowanie  zarówno  zasady  równego  traktowania 

potencjalnych oferentów, jak również przejrzystości kryteriów udzielania zamówień. Kryteria te 

powinny być sformułowane w sposób umożliwiający wszystkim odpowiednio poinformowanym 


i dochowującym należytej staranności oferentom zapoznanie się z ich dokładnym zakresem i 

zinterpretowanie ich w ten sam sposób;  

3) naruszenie przepisu art. 99 ust. 1 i 2 ustawy 

w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 353¹ k.c. w zw. 

z  art.  8  ust.  1  ustawy  przez 

wprowadzenie  w  §  12  Wzoru  umowy  nieograniczonego  prawa  

zamawiającego  do  wstrzymania  płatności  w  celu  weryfikowania  faktury,  protokołu  i  innych 

załączonych  do  nich  dokumentów,  co  stanowi  nadużycie  prawa  podmiotowego 

zamawiającego  do  kształtowania  warunków  umowy,  a  nadto  jest  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia  społecznego,  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia  ekwiwalentności 

świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane  np.  z  wielokrotnym 

występowaniem  zamawiającego  z  wątpliwościami,  z  nieuzasadnionym  przedłużaniem 

weryfikacji  dokumentów,  tym  samym  pozbawiając  wykonawcę  prawa  do  należnego  mu 

wynagrodzenia pomimo prawidłowego wykonania usługi;  

4) naruszenie art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 99 ust. 1 w zw. z art. 16 ustawy i art. 17 

ust. 1 ustawy przez zaniechanie wprowadzenia do Wzoru umowy 

postanowień określających 

zasady  wprowadzenia  zmian  do  umowy  w  związku  z  niemożliwymi  do  przewidzenia  w 

momencie składania oferty skutkami wejścia w życie ustawy 13 lipca 2023 r. o zmianie ustawy 

o gospodarce opakowaniami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 1852, dalej 

jako:  „Nowelizacja  u.g.o.”),  która  wprowadza  tzw.  system  kaucyjny  od  1  stycznia  2025  r. 

Pomimo  tego,  że  treść  aktu  prawnego  jest  znana  wykonawcom,  to  nie  są  jeszcze  znane 

konsekwencje wejścia w życie nowych przepisów np. co do wielkości i jakości strumienia, co 

ma wpływ na realizację zamówienia i jego koszty. Zamawiający nie zawarł we Wzorze umowy 

postanowień,  które  pozwalałyby  na  jej  dostosowanie  do  nowych  warunków,  w  których 

wykonawca  będzie  świadczył  usługę  (w  zakresie  co  najmniej  ilości  odbieranych  odpadów, 

harmonogramu odbioru odpadów, liczby pojazdów przeznaczonych do realizacji zamówienia 

oraz zmiany wynagrodzenia wykonawcy), co narusza równowagę stron umowy, nie zapewnia 

ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane  ze 

zmianą  warunków  realizacji  zamówienia,  których  wykonawca  (składając  ofertę)  nie  jest  w 

stanie  przewidzieć  –  powyższe  powoduje,  że  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia 

nastąpiło w sposób niejednoznaczny, niewyczerpujący i nieprecyzyjny, który narusza zasady 

efektywności, zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz równego traktowania 

wykonawców,  a  co  uniemożliwia  wykonawcom  prawidłowe  skalkulowanie  ryzyk 

kontraktowych;  

5) naruszenie art. 439 ust. 1 ustawy w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1 ustawy w zw. z art. 3531 k.c. 

w  zw.  z  art.  5  k.c.  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  ustawy  w  zw.  z  art.  16  pkt  1  i  3  ustawy  przez 

ukształtowanie warunków zamówienia w sposób, który narusza równowagę stron umowy, nie 

zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka 


związane ze zmianą kosztów wykonania przedmiotu zamówienia w ten sposób, że w §17 ust. 

1 pkt 4 Wzoru umowy:  

a) 

stronom  przyznane  zostało  uprawnienie  do  żądania  zmiany  wynagrodzenia  wykonawcy 

ograniczone  do  przypadku,  gdy  nastąpi  wzrost  wskaźnika  przeciętnego  miesięcznego 

wynagrodzenia  brutto  w  sektorze  przedsiębiorstw  publikowanego  przez  Główny  Urząd 

Statystyczny  o 

wartość  większą  niż  5%,  gdy  tymczasem  poziom  ten  jest  zbyt  wysoki,  aby 

waloryzacja  wynagrodzenia  w  rzeczywistości  wystąpiła,  była  skuteczna  i  realnie  chroniła 

strony przed skutkami zmian kosztów w sposób zgodny z celem klauzuli waloryzacyjnej,  

b) 

maksymalna zmiana wartości wynagrodzenia w wyniku dokonywanych waloryzacji została 

ograniczona do 10% całkowitej wartości przedmiotu umowy brutto, gdy tymczasem (z uwagi 

na  zakładany  czas  realizacji  zamówienia  i  niestabilną  sytuację  gospodarczą)  wysoce 

pra

wdopodobne  jest,  że  wzrost  kosztów  będzie  na  tyle  wysoki,  że  znacznie  przewyższy 

zakładany  przez  zamawiającego  próg,  a  tym  samym  wykonawca  zostanie  pozbawiony 

możliwości zwaloryzowania wynagrodzenia do rzeczywistego wzrostu kosztów,  

c) 

wykonawca uprawniony jest do waloryzacji wynagrodzenia tylko po upływie 12 miesięcy od 

daty zawarcia umowy, natomiast, aby waloryzacja realnie spełniała swoją funkcję, konieczne 

jest jej zagwarantowanie w postanowieniach umownych, w taki sposób, aby była dopuszczalna 

co kwartał, co powoduje, że postanowienia umowne zastosowane przez zamawiającego tylko 

iluzorycznie  realizują  obowiązek  wynikający  z  art.  439  ustawy,  zatem  są  użyte  przez 

zamawiającego  wadliwie  i  w  rzeczywistości  nie  gwarantują  realizacji  waloryzacji 

wynagrodzenia wykonawcy;  

6) naruszenie przepisu art. 134 ust. 1 pkt 20 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy w z art. 353(1) 

k.c. oraz art. 5 k.c. w zw. z art. 483 § 1 k.c. przez zastrzeżenie na rzecz zamawiającego kar 

umownych za nieosiągnięcie przez wykonawcę tzw. poziomów recyklingu (§ 14 ust. 1 Wzoru 

umowy

) w wysokości rażąco wygórowanej, nieuwzględniającej faktu, że na osiągnięcie tych 

poziomów mają wpływ nie tylko działania wykonawcy, ale także (a wręcz przede wszystkim) 

działania  zamawiającego,  jak  również  że  jest  to  uzależnione  od  jakości  zbiórki  odpadów  u 

„źródła”  (przez  właścicieli  nieruchomości),  a  także  od  uwarunkowań  rynkowych  (w 

szczególności  od  popytu  na  surowce)  i  realnych  możliwości  przekazania  do  recyklingu 

odebranych przez wykonawcę odpadów. W takich okolicznościach, nałożenie na wykonawcę 

kary  umownej  w  takiej  wysokości  jak  ta,  wskazana  w  §  14  ust.  1  Wzoru  umowy,  stanowi 

nadużycie prawa podmiotowego zamawiającego do kształtowania postanowień umownych i 

jest  sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego  z  uwagi  na  wpływ  zamawiającego  na 

poziomy  recyklingu,  przy  jednoczesnym  ograniczonym  wpływie  wykonawcy  na  osiągane 

poziomy recyklingu i odzysku;  

7) naruszenie art. 99 ust. 1 ustawy 

w zw. z art. 353¹ k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 

ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy przez 

ukształtowanie warunków zamówienia w sposób, 


który narusza równowagę stron umowy, w ten sposób, że w §18 zamawiającemu przyznane 

zostało  nieograniczone  prawo  do  kontroli  realizacji  usługi,  w  tym  prawo  sporządzania 

dokumentacji  fotograficznej  oraz  audiowizualnej  z  czynności  kontrolnych,  bez  konieczności 

wcześniejszego zawiadamiania wykonawcy o zamiarze kontroli, co stanowi nadużycie prawa 

podmiotowego 

zamawiającego do kształtowania warunków umowy, a nadto jest sprzeczne z 

zasadami współżycia społecznego, narusza równowagę stron umowy, nadto narusza prawo 

wykonawcy do prawidłowej i niezakłóconej realizacji usługi;  

8) naruszenie art. 99 ustawy 

w zw. z art. 353¹ k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy 

w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy przez 

ukształtowanie warunków zamówienia w sposób, który 

narusza równowagę stron umowy, w ten sposób, że we Wzorze umowy wprowadzono zapisy, 

które są nieprecyzyjne, sprzeczne z pozostałymi dokumentami zamówienia, nie pozwalają na 

zidentyfikowanie zobowiązań wykonawcy oraz ryzyka związanego ze złożeniem oferty - które 

to zarzuty szczegółowo przedstawiono w dalszej części tego odwołania;  

9) naruszenie art. 433 pkt 2 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy 

w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 3531 k.c. w zw. z art. 487 § 2 k.c. w zw. z art. 483 § 1 k.c. oraz 

w  zw.  z  art.  484  §  1  i  2  k.c.  przez  ukształtowanie  warunków  zamówienia  w  sposób,  który 

narusza  równowagę  stron  umowy  i  jest  sprzeczny  z  zasadami  współżycia  społecznego  w 

zakresie, w jakim z

amawiający formułuje kary umowne w § 14 Wzoru umowy (poszczególne 

kary wskazane w dalszej części odwołania) także za okoliczności niezależne od wykonawcy 

(niezależne  od  prawidłowego  wykonywania  przez  niego  umowy),  nieproporcjonalne  w 

stosunku do skali uchybienia wykonawcy lub w oderwaniu od celu, jakiemu służyć powinna 

kara  umowna,  co  w  konsekwencji  powoduje  powstanie  po  stronie 

wykonawcy  zbyt  dużego 

ryzyka kontraktowego;  

10) art. 99 ust. 1 w zw. z art. 16 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy przez wprowadzenie w OPZ 

obowiązków (zapisów) które są nieprecyzyjne, sprzeczne, nie pozwalają na zidentyfikowanie 

zobowiązań  wykonawcy  oraz  ryzyka  wiążącego  się  ze  złożeniem  oferty  –  które  to  zarzuty 

szczegółowo przedstawiono w dalszej części tego odwołania.  

Wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie zamawiającemu dokonania zmiany warunków 

zamówienia  w  sposób  uwzględniający  argumentację  zawartą  w  tym  odwołaniu,  w 

szczególności polegającą na dokonaniu:  

1) Ad. zarzut z pkt 1 - 

wprowadzenia w Rozdziale VIII SWZ warunków udziału w postępowaniu:  

a) 

w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  zgodnie  z  którym,  wykonawca  musi 

dysponować  do  realizacji  zamówienia  bazą  magazynowo  –  transportową,  spełniającą 

wszystkie wymagania określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 

roku  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od 

właścicieli nieruchomości (Dz. U z 2013 roku, poz. 122) oraz posiadać zezwolenie na zbieranie 


odpadów na terenie tej bazy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o 

odpadach (t.j. Dz. U z 2023 roku, poz. 1587);  

b) 

uprawnień do prowadzenia określonej działalności gospodarczej lub zawodowej, zgodnie z 

którym,  wykonawca  musi  posiadać  wpis  do  rejestru  działalności  regulowanej  w  zakresie 

odbioru odpadów komunalnych wskazanych w SWZ od właścicieli nieruchomości na terenie 

Miasta Otwock”;  

c) 

w  zakresie  zdolności  technicznej  lub  zawodowej,  zgodnie  z  którym,  wykonawca  musi 

dysponować  flotą  pojazdów  przeznaczonych  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  co 

najmniej:  

2 samochodami przystosowanymi do odbierania zmieszanych odpadów komunalnych, które 

spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 r. 

w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od 

właścicieli nieruchomości;  

2  samochodami  przystosowanymi  do  odbierania  selektywnie  zebranych  odpadów 

komunalnych, które spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 

11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów 

komunalnych od właścicieli nieruchomości;  

1 pojazdem  do  odbierania odpadów komunalnych bez funkcji kompaktującej,  który  spełnia 

wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 r. w sprawie 

szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości;  

2) Ad. zarzut z pkt 2 - zmiany w zakresie kryterium oceny ofert w rozdziale XIX pkt 2 SWZ w 

postaci  ceny  brutto  za  wykonanie  zamówienia,  przez  eliminację  rozbicia  punktacji  na 

poszczególne  frakcje  odpadów  i  przyznanie  punktacji  za  całkowitą  cenę  brutto  wykonania 

zamówienia;  

3) Ad. zarzut z pkt 3 

– wprowadzenia w § 12 Wzoru umowy dodatkowy zapis w brzmieniu:  

„Zamawiający  wezwie  wykonawcę  do  wyjaśnienia  lub  skorygowania  dokumentów 

jednokrotnie,  w  terminie  7  dni  kalendarzowych  od  przekazania  faktury,  protokołu  i  innych 

załączonych  do  nich  dokumentów.  Zamawiający  zweryfikuje  wyjaśnienia  i  dokumenty 

otrzymane  od  w

ykonawcy  w  ciągu  7  dni  kalendarzowych  i  wypłaci  mu  wynagrodzenie  nie 

później niż w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania faktury, chyba, że okres 7 dni 

kalendarzowych weryfikacji dokumentów wykracza poza te 30 dni kalendarzowych, wówczas 

wypłaci  wynagrodzenie  nie  później  niż  w  terminie  7  dni  kalendarzowych  od  otrzymania 

wyjaśnień i dokumentów otrzymanych od wykonawcy”;  

4)  Ad.  zarzut  z  pkt  4  -  wprowadzenia  do  Wzoru  umowy 

postanowień  określających  zasady 

wprowadzenia  zmian  do  umowy  w  związku  z  niemożliwymi  do  przewidzenia  w  momencie 

składania oferty  skutkami  wejścia w  życie Nowelizacji  u.g.o.,  która wprowadza tzw.  system 


kaucyjny od 1 stycznia 2025 r., które z pewnością wpłyną na realizowane zamówienie, a wpływ 

ten będzie wymagał merytorycznej zmiany umowy (w zakresie co najmniej ilości odbieranych 

odpadów,  harmonogramu  odbioru  odpadów,  liczby  pojazdów  przeznaczonych  do  realizacji 

zamówienia) oraz zmiany wynagrodzenia wykonawcy;  

5)  Ad.  zarzut  z  pkt  5  -  zmiany 

§  17  ust.  1  pkt  4  Wzoru  umowy  przez  zmianę  klauzuli 

waloryzacyjnej  i  mechanizmu  jej  wprowadzania  tak,  aby  urzeczywistniał  on  cel  klauzuli  i 

pozwalał na dostosowanie umowy do zmieniającej się sytuacji gospodarczej, tj.:  

a) 

obniżenie wysokości wzrostu wskaźnika przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto 

w  sektorze  przedsiębiorstw  publikowanego  przez  Główny  Urząd  Statystyczny  do  wartości 

większej niż 1%,  

b) 

zmianę  częstotliwości  wnioskowania  o  zmianę  wynagrodzenia  umownego,  do 

wprowadzenia  jej  w  okresach  nie  częściej  niż  3  miesięcznych,  obliczanych  od  miesiąca,  w 

którym zawarto umowę,  

c) 

zwiększenie  maksymalnego  limitu  zmiany  wysokości  wynagrodzenia  do  20% 

wynagrodzenia brutto;  

6)  Ad.  zarzut  z  pkt  6  -  zmiany 

§  14  ust.  1  Wzoru  umowy  na  następujący:  „w  przypadku 

nieosiągnięcia  wymaganych  poziomów  recyklingu,  przygotowania  do  ponownego  użycia  i 

odzysku  oraz  ograniczenia  masy  odpadów  komunalnych  ulegających  biodegradacji 

przekazywanych  do  składowania  w  danym  roku,  kara  umowna  będzie  równa  maksymalnie 

50%  wysokości  kary,  której  podlega Gmina Otwock za niewywiązywanie się z  obowiązków 

określonych  w  art.  9z  ustawy  z  13  września  1996r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w 

gminach (Dz. U. z 

2024 r. poz. 399 z późn. zm.). Kara zostanie nałożona jeżeli jej nałożenie 

miało związek z nieprawidłowym zawinionym wykonywaniem umowy przez wykonawcę, a  

wykonawca 

nie  był  w  stanie  wykazać,  że  podjął  niezbędne  czynności,  aby  te  poziomy 

uzyskać.”  

7)  Ad.  zarzut  z  pkt  7 

–  zmiany  §18  Wzoru  umowy  przez  wprowadzenie  każdorazowego 

obowiązku  pisemnego  informowania  wykonawcy  o  zamiarze  przeprowadzenia  czynności 

kontrolnych  w  zakresie  usługi  świadczonej  przez  wykonawcę  co  najmniej  2  dni  przed  jej 

rozpoczęciem  oraz  usunięcia  prawa  do  sporządzania  dokumentacji  fotograficznej  oraz 

audiowizualnej  z  czynności  kontrolnych  bez  uzyskania  wcześniejszej  pisemnej  zgody 

wykonawcy;  

8) Ad. zarzut z pkt 8 

–  

I. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 3 Wzoru umowy o połowę;  

II. 

usunięcia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 4 Wzoru umowy;  

III. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 5 Wzoru umowy do 100 zł;  

IV. 

usunięcia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 7 Wzoru umowy;  

V. 

zmiany kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 10 Wzoru umowy, tak aby wynosiła  


200  zł  za  niedostarczenie  każdym  50  zarządcom  nieruchomości  harmonogramów 

zaakceptowanych przez 

zamawiającego;  

VI. 

usunięcia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 13 Wzoru umowy;  

VII. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 14 Wzoru umowy do 100 zł;  

VIII. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 15 Wzoru umowy do 100 zł;  

IX. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 24 Wzoru umowy do 100 zł oraz 

wskazania,  że  zamawiający  powinien  kontaktować  się  w  każdej  dopuszczalnej  formie 

(telefonicznie, pocztą elektroniczną);  

X. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 26 Wzoru umowy do 500 zł;  

XI. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 27 Wzoru umowy do 500 zł;  

XII. 

zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 29 Wzoru umowy do 500 zł;  

XIII. zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 30 Wzoru umowy do 500 zł.  

9) Ad. zarzut z pkt 9 

–  

I. 

ujednolicenia projektu umowy dotyczącej odbioru odpadów z nieruchomości jednorodzinnej 

w zakresie zapisów odnoszących się do nieruchomości wielorodzinnych;  

II. 

doprecyzowania §1 wzoru umowy przez wprowadzenie definicji „miejsc trudno dostępnych”;  

III. 

doprecyzowania  §3  ust.  2  pkt  6  Wzoru  umowy  przez  wskazanie,  że  wykonawca 

zobowiązany  jest  do  dostarczania  worków  na  odpady,  o  których  mowa  w  §7  ust.  7  do 

wszystkich nieruchomości jednorodzinnych oraz do siedziby zamawiającego;  

IV. 

doprecyzowania  w  §13  ust.  6  Wzoru  umowy  terminu  zapłaty  należnego  wykonawcy 

dostosowanego do kryterium oceny ofert zgodnie z Rozdziałem XIX SWZ pkt 1 ppkt 2 – termin 

płatności faktury;  

V. 

wprowadzenia we Wzorze umowy możliwości przesyłania faktur w formie elektronicznej, ze 

wskazaniem adresu e-

mail na który wykonawca będzie przesyłał faktury do zamawiającego  

VI. 

ujednolicenia  we  Wzorze  umowy  w  §15  ust.  2  zapisu  dotyczącego  zabezpieczenia 

należytego  wykonania  umowy  w  zakresie  jego  wysokości,  zgodnej  z  postanowieniami 

rozdziału XXI SWZ;  

VII. 

doprecyzowania we Wzorze umowy w §20 ust. 2 pkt 1 jakich oświadczeń i dokumentów 

będzie  żądał  zamawiający  w  zakresie  potwierdzenia  spełniania  wymogów  zatrudnienia  na 

podstawie umowy o pracę i dokonywania ich oceny;  

VIII. 

wprowadzenia we Wzorze umowy w §1 definicji „mieszania odpadów”,  

IX. 

usunięcia zastrzeżenia we Wzorze umowy w §18 ust. 4 prawa do kontroli przebiegu trasy 

pojazdów wykonujących usługę (system GPS) po opuszczeniu terenu miasta.  

10) Ad. zarzut z pkt 10 -  

I. 

doprecyzowania w pkt 4.2.4 OPZ liczby pojemników które wykonawca będzie musiał umyć;  

II. 

wskazania  w  pkt  5.1.1  OPZ  wprost,  jakie  kody  odpadów  należy  posiadać  we  wpisie  do 

rejestru działalności regulowanej prowadzonego przez Prezydenta Miasta Otwocka;  


III. 

doprecyzowania  pkt  6.6  OPZ  odnoszącego  się  do  wykazu  pojazdów  realizujących 

odbiór/transport odpadów - w jakiej formie (elektronicznie, pisemnie) oraz komu składany ma 

być ten wykaz pojazdów;  

IV. 

wskazania w pkt 6.7 lit. a) OPZ informacji, ile pojemników na odpady oraz jakiej pojemności 

i  w  jakim  kolorze ma  dostarczyć  wykonawca,  a także  czy  dostarczenie  pojemników  będzie 

następowało na podstawie odrębnej umowy oraz w jaki sposób przekazanie pojemników ma 

być udokumentowane księgowo;  

V. 

doprecyzowania w pkt 6.7 lit. OPZ informacji o zasadach wymiany pojemników w przypadku 

uszkodzenia  ich  przez  podmiot  trzeci  względem  wykonawcy,  w  szczególności  o  zasady 

rozliczeń, aby wykonawca mógł na potrzeby przygotowania ustalić, jakie koszty uwzględnić w 

cenie oferty oraz jakie ryzyko ma wkalkulować, a także w jakim czasie od podpisania umowy 

pojemniki mają być przekazane zamawiającemu i gdzie mają być rozstawione;  

VI. 

wskazania w pkt 6.10, 7.1.3 oraz 7.2.3 OPZ wprost, że wykonawca jest zobowiązany do 

pozostawienia  PGO  w  takim  stanie,  w  jakim  je  zastał  (utrzymanie  PGO  w  czystości  jest 

obowiązkiem właściciela nieruchomości);  

VII. wskazania adresu e-

mail, na jaki należy przesyłać zgłoszenia, o których mowa w pkt 6.11, 

6.12, 6.14 OPZ;  

VIII. 

uszczegółowienia w pkt 6.15 OPZ czym są „zdarzenia podlegające Przedmiotowi umowy”, 

które  mają  być  ewentualnie  fotografowane  przez  wykonawcę  oraz  przedstawienia  wzoru 

„protokołu złej segregacji” oraz dokładnego sposobu dalszego postępowania.  

IX. 

usunięcia z pkt 6.20 OPZ obowiązku realizacji odbioru odpadów komunalnych niezależnie 

od szczególnych uwarunkowań związanych z obsługiwaną nieruchomością lub podania listy 

miejsc trudno dostępnych w dniu podpisania umowy;  

X. 

wskazania w pkt 6.22 OPZ dokładnej lokalizacji miejsca kontroli i dodatkowego ważenia 

pojazdów wykonawcy przez zamawiającego (na potrzeby wliczenia dodatkowych kosztów do 

ceny oferty) oraz dokładnej procedury ważenia i kontroli tych pojazdów, wraz ze wskazaniem 

godzin, w których możliwe będzie ważenie i kontrolowanie pojazdów;  

XI. 

zmiany w pkt 6.24 OPZ tak, aby wszystkie reklamacje były realizowane w terminie 2 dni 

roboczych  od  zgłoszenia  oraz  wprowadzenia  zastrzeżenia,  że  koszt  realizacji  reklamacji 

niezasadnych przez wykonawcę ponosi zamawiający; ponadto należy określić skutki sytuacji, 

kiedy odpady wystawione np. w workach zostaną rozniesione np. przez wiatr lub zwierzęta – 

kto  powinien  posprzątać  te  odpady;  ponadto,  zamawiający  powinien  przedstawić  wzór 

protokołu realizacji reklamacji;  

XII. 

usunięcia  pkt  6.24.2  OPZ,  ponieważ  stanowi  on  wyraz  nadużycia  pozycji  dominującej 

przez 

zamawiającego i rodzi dla wykonawcy w zasadzie nieograniczone ryzyko;  

XIII. 

usunięcia pkt 6.30 OPZ, ponieważ stanowi on wyraz nadużycia pozycji dominującej przez 

zamawiającego i rodzi dla wykonawcy w zasadzie nieograniczone ryzyko;  


XIV. 

usunięcia  z  pkt  6.32  OPZ  rygoru  odstąpienia  przez  zamawiającego  od  umowy  w 

przypadku  nieprzekazania  nowej  umowy  z  Instalacją,  gdy  umowa  z  Instalacją  przestanie 

obowiązywać.  

XV. 

doprecyzowania lub usunięcia ogólnikowego pkt 6.33 OPZ;  

XVI. 

doprecyzowania  pkt  6.34  OPZ  o  kolory  pojemników  na  odpady,  które  dostarczyć  ma 

wykonawca;  

XVII. 

uzupełnienia pkt 6 OPZ o obowiązki zamawiającego:  

− prawidłowe oznakowanie posesji,  

− obowiązek wystawiania pojemników na odpady w miejscach widocznych i łatwo dostępnych 

dla wykonawcy,  

− odpowiednie dostosowanie terenu dla przejazdu śmieciarki (usunięte drzewa, gałęzie itp.),  

− obowiązek edukowania mieszkańców o prawidłowej segregacji odpadów,  

− obowiązek współdziałania z wykonawcą w zakresie prawidłowej realizacji usługi,  

− dostarczenie wykonawcy wykazów nieruchomości,  

− aktualizowania na bieżąco wykazu nieruchomości,  

− przesyłanie reklamacji wraz z dowodami (zgłoszenie mieszkańca, zdjęcia, nagrania wideo) 

do wykonawcy,  

− terminowa zapłata wynagrodzenia wykonawcy.  

XVIII. doprecyzowania w pkt 7.1.1 OPZ przez 

określenie, że zabieranie worków odnosi się do 

worków o maksymalnej pojemności 120l oraz wystawionych przed posesję w miejscach łatwo 

dostępnych i widocznych dla wykonawcy;  

XIX. 

określenia wzoru naklejki, o której mowa w pkt 8.4 OPZ, która ma być umieszczona na 

pojemnikach (jej wymiarów, z jakiego materiału ma być wykonana itp.);  

XX. 

wskazania  w  pkt  8.11  OPZ,  że  zamawiający  przekaże  wykonawcy  listę  właścicieli 

nieruchomości,  od  których  należy  odbierać  bioodpady,  w  dniu  zawarcia  umowy,  a  lista  ta 

będzie na bieżąco uaktualniana przez zamawiającego w trakcie trwania umowy;  

XXI. 

doprecyzowania  zapisów  pkt  8.15  OPZ  oraz  w  konsekwencji  pkt  6.34  –  6.36  OPZ  o 

jednoznaczną  pojemność  dostarczanych  pojemników  (wewnętrzna  sprzeczność  w  zakresie 

pojemników o pojemności 120l) oraz liczby dostarczanych pojemników oraz ich kolorów;  

XXII. 

uzupełnienia pkt 9.1 OPZ o obowiązek przekazania przez zamawiającego wykonawcy  

także  wykazu  miejsc  trudnodostępnych  oraz  wykazu  posesji,  z  których  wykonawca 

zobowiązany jest odbierać bioodpady - aktualne na dzień zawarcia umowy;  

XXIII. 

uszczegółowienia w pkt 9.10 OPZ maksymalnego poziomu procentowego, o jaki może 

zmienić się liczba PGO, liczba nieruchomości, liczba mieszkańców oraz typ zabudowy – ma 

to bowiem istotny wpływ na kalkulację ceny oferty;  

XXIV. 

wskazania w pkt 12.4 OPZ ile dni upłynie od podpisania umowy do rozpoczęcia realizacji 

odbioru odpadów;  


XXV.  zmiany  pkt  12.9  OPZ  przez 

wydłużenie  terminu  na  wprowadzenie  poprawek  do 

harmonogramu do 3 dni;  

XXVI. 

wprowadzenia w pkt 14 OPZ „Raporty i sprawozdania”:  

− schematu przekazywania i weryfikacji raportu:  

i. wykonawca maksymalnie 

do 10go każdego miesiąca przekaże zamawiającemu raport wraz 

z kompletem wymaganych dokumentów za poprzedni miesiąc.  

ii.  Od 

przesłania  raportu  do  zamawiającego,  zamawiający  ma  7  dni  kalendarzowych  na 

zweryfikowanie  raportu  i  przekazanie  wykonawcy  uwag  do  raportu. 

Uwagi  muszą  być 

kompletne oraz podparte podstawą prawną i dowodami. Za usługi, do których zamawiający 

nie zgłosił uwag, wykonawca ma prawo do wystawienia faktury częściowej.  

iii.  W  terminie  7  dni  kalendarzowych  od  otrzymania  uwag  od 

zamawiającego  wykonawca 

odpowiada na uwagi i przekazuje je 

zamawiającemu.  

iv. 

Zamawiający  akceptuje  wyjaśnienia  wykonawcy  bądź  je  odrzuca  podając  podstawę 

prawną.  

v. W razie sporu, s

trony umowy kierują sprawę do arbitrażu.  

− przedstawienia informacji, jakie dane na kwicie wagowym będzie weryfikował zamawiający 

oraz dokładnych informacji, co powinno znajdować się na kwicie wagowym;  

−  przedstawienia  informacji,  które  kwity  wagowe  będzie  brał  pod  uwagę  zamawiający  -  w 

przypadku ważeń kontrolnych w miejscu wskazanym przez zamawiającego;  

− przedstawienia informacji, w jakiej formie zamawiający będzie przekazywał uwagi do raportu 

wykonawcy;  

− wyłączenia możliwości wielokrotnego kierowania (różnych) uwag co do tego samego raportu 

przez 

zamawiającego do wykonawcy.  

XXVII. 

ujednolicenia  pkt  6  i  17  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXVIII. 

ujednolicenia  pkt  5  i  16  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXIX. 

ujednolicenia  pkt  8  i  19  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXX. 

ujednolicenia  pkt  9  i  20  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXXI. 

ujednolicenia  pkt  11  i  21  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXXII. 

ujednolicenia  pkt  12  i  22  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXXIII. 

ujednolicenia  pkt  13  i  23  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  


XXXIV. 

ujednolicenia  pkt  14  i  25  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści;  

XXXV. 

zmiany w pkt 12 i 22 OPZ i dopuszczenie całodobowego odbioru odpadów.  

Opisane  powyżej  żądania  co  do  zakresu  zmian  SWZ  obejmują  także  zmiany  dokumentacji 

przetargowej  niewskazane  wprost  w  żądaniu,  ale  konieczne  do  wprowadzenia  z  uwagi  na 

zakres żądania odwołującego – tj. zmiany będące konsekwencją żądanych zmian.  

Odwołujący wskazał, że ma interes w uzyskaniu tego zamówienia. W wyniku naruszenia przez 

zamawiającego  powołanych  przepisów  ustawy  jego  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  może 

doznać  uszczerbku,  bowiem  naruszenie  zasad  uczciwej  konkurencji,  nieprawidłowy  opis 

przedmiotu  zamówienia,  powodują  niemożliwość  prawidłowego  skalkulowania  w  cenie 

ofertowej kosztów wykonania zamówienia (wycena ryzyka), jakie mogą się wiązać z realizacją 

zamówienia. Tymczasem odwołujący, jako podmiot działający w branży odbioru odpadów, jest 

bezpośrednio  zainteresowany  świadczeniem  usług  objętych  przedmiotem  zamówienia.  W 

wyniku  naruszenia  przez 

zamawiającego  przywołanych  wyżej  przepisów  ustawy  interes 

odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  doznaje  uszczerbku.  Odwołujący  może  ponieść 

szkodę w związku z ewentualnym naruszeniem przez zamawiającego przepisów ustawy, co 

wypełnia materialnoprawne przesłanki dopuszczalności odwołania, o których mowa w art. 513 

ustawy.  Na  etapie  formułowania  obowiązków  umownych,  w  tym  kar  umownych, 

ukształtowanie  treści  tych  dokumentów  w  taki  sposób,  który  narusza  uczciwą  konkurencję, 

uniemożliwia lub utrudnia wykonawcy złożenie oferty i uzyskanie zamówienia, czym godzi w 

interes  wykonawcy  w  uzyskaniu  danego  zamówienia.  Ponadto,  takie  postanowienia  SWZ, 

prowadzą do powstania szkody po stronie tego wykonawcy w postaci utraty korzyści, z jakimi 

wiązać się może uzyskanie zamówienia (tak np. KIO 1987/21).  

Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego 

przedmiotem jest odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych z nieruchomości, na 

których  zamieszkują  mieszkańcy,  położonych  na  terenie  miasta  Otwocka  (dalej  jako 

„postępowanie”).  

Zamawiający  przygotował  wzór  umowy  dla  nieruchomości  jednorodzinnych  oraz  dla 

nieruchomości  wielorodzinnej.  Wszelkie  zarzuty  odwołującego  dotyczą  postanowień 

określonych w obu wzorach umów.  

Opublikowane przez 

zamawiającego dokumenty zamówienia przygotowane zostały w sposób 

nieprawidłowy,  nieprecyzyjny  i  uniemożliwiający  prawidłowe  skalkulowanie  i  sporządzenie 

oferty  przez  wykonawców.  Ponadto  sposób  ukształtowania  przez  zamawiającego 

postanowień  umownych,  przenoszący  w  sposób  nadmierny  ryzyka  kontraktowe  na 

wykonawcę, przy jednoczesnym braku dostosowania Wzoru  umowy do niestabilnej sytuacji 

gospodarczej,  wskazuje  dodatkowo  na  niezgodność  działań  zamawiającego  z  zasadami 

współżycia społecznego, nadużycie przez niego pozycji dominującej w postępowaniu i wpływa 


zawężająco  na  konkurencję  w  postępowaniu.  W  świetle  powyższego  wniesienie  tego 

odwołania jest w konieczne i w pełni uzasadnione.  

Zarzut nr 1 

– warunki udziału w postępowaniu  

W Rozdziale VIII SWZ Warunki udziału w postępowaniu, zamawiający nie postawił warunku 

udziału  w  postępowaniu,  zarówno  w  odniesieniu  do  zdolności  do  występowania  w  obrocie 

gospodarczym,  uprawnień  do  prowadzenia  określonej  działalności  gospodarczej  lub 

zawodowej, sytuacji ekonomicznej lub finansowej, a także w zakresie zdolności technicznej 

lub zawodowej.  

Powoduje  to,  że  do  wykonania  zamówienia  może  zostać  wybrany  wykonawca  nie  dający 

rękojmi należytego wykonania zamówienia. W obecnym brzmieniu zapisy SWZ dopuszczają 

do udziału w postępowaniu wykonawców, którzy nie dysponują ani uprawnieniami do realizacji 

zamówienia  zgodnie  z  przepisami  prawa,  nie muszą  dysponować do  realizacji  zamówienia 

bazą  magazynowo  –  transportową,  spełniającą  wszystkie  wymagania  określone  w 

Rozporządzeniu  Ministra  Środowiska  z  11  stycznia  2013  roku  w  sprawie  szczegółowych 

wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości (Dz. U z 

2013 roku, poz. 122), nie muszą posiadać zezwolenia na zbieranie odpadów na terenie tej 

bazy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach (t.j. Dz. U z 2023 

roku,  poz.  1587),  a  także  nie  muszą  wykazać  się  posiadaniem  zdolności  technicznej  lub 

zawodowej.  

Odwołujący wniósł o wprowadzenie w Rozdziale VIII SWZ warunków udziału w postępowaniu, 

zgodnie z którymi wykonawca powinien:  

a)  dysponować  do  realizacji  zamówienia  bazą  magazynowo  –  transportową,  spełniającą 

wszystkie wymagania określone w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 

roku  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od 

właścicieli nieruchomości (Dz. U z 2013 roku, poz. 122) oraz posiadać zezwolenie na zbieranie 

odpadów na terenie tej bazy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o 

odpadach (t.j. Dz. U z 2023 roku, poz. 1587) oraz posiadać zezwolenie na zbieranie odpadów 

na terenie tej bazy,  

b) 

posiadać  wpis  do  rejestru  działalności  regulowanej  w  zakresie  odbioru  odpadów 

komunalnych wskazanych w SWZ od właścicieli nieruchomości na terenie Miasta Otwock,  

c) 

dysponować  flotą  pojazdów  przeznaczonych  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia,  w 

minimalnym zakresie:  

2 samochodami przystosowanymi do odbierania zmieszanych odpadów komunalnych, które 

spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 r. 

w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od 

właścicieli nieruchomości;  


2  samochodami  przystosowanymi  do  odbierania  selektywnie  zebranych  odpadów 

komunalnych, które spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 

11  stycznia  2013  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów 

komunalnych od właścicieli nieruchomości;  

1 pojazdem  do  odbierania odpadów komunalnych bez funkcji kompaktującej,  który  spełnia 

wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 11 stycznia 2013 r. w sprawie 

szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości.  

W

prowadzenie  powyższych  warunków  udziału  w  postępowaniu,  jest  uzasadnione  oceną 

uprawnień oraz zdolności technicznych niezbędnych do realizacji zamówienia, uzasadnione 

obiektywnymi  potrzebami 

zamawiającego  i  pozwala  na  rzetelną  weryfikację  wykonawców, 

którzy  mogą  złożyć  ofertę  w  postępowaniu,  z  zastosowaniem  zasady  równego  traktowania 

wykonawców i proporcjonalności.  

Odwołujący przytoczył treść art. 112 ust. 1 ustawy, art. 116 ust. 1 ustawy.  

Zamawiający powinien określać warunki udziału w postępowaniu w sposób proporcjonalny do 

przedmiotu  zamówienia,  w  zakresie  niezbędnym  do  jego  prawidłowej  realizacji.  Warunki,  o 

których wprowadzenie wniósł odwołujący - odpowiada tym wymogom.  

Z  pewnością  zamawiający  chce  zapewnić  realizację  zamówienia  przez  podmiot,  który  daje 

rękojmię  należytego  wykonania  zamówienia,  chce  również  prawidłowo  wykonać 

zobowiązania, które nałożył na niego ustawodawca na mocy przepisów ustawy z 14 grudnia 

2012  r.  o  odpadach  oraz  Rozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  11  stycznia  2013  roku  w 

sprawie szczegółowych wymagań w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli 

nieruchomości.  

Odwołujący przytoczył § 2 Rozporządzenia oraz § 2 ust. 3 Rozporządzenia, a także art. 41 

ust. 1 ustawy z 14 grudnia 2012 r. o odpadach. 

Wymogi określone przez zamawiającego w ramach warunków udziału w postępowaniu, mają 

służyć zapewnieniu, że dopuszczeni do udziału w postępowaniu wykonawcy będą zdolni do 

realizacji zamówienia na odpowiednim poziomie jakości. Zamawiający powinien zatem w tym 

celu  ocenić  czy  wykonawca  dysponuje  odpowiednim  sprzętem  niezbędnym  do  realizacji 

zamówienia. Zamawiający powinien zweryfikować zarówno fakt posiadania bazy magazynowo 

transportowej,  jak  i  posiadanie  zezwolenia  na  zbieranie  odpadów  na  tej  bazie,  zdolność 

techniczną  w  postaci  posiadania  minimalnej  floty  pojazdów  przeznaczonych  do  realizacji 

zamówienia,  a  także  wpis  do  rejestru  działalności  regulowanej,  gdyż  są  to  minimalne 

ustawowe  wymogi  do  realizowania  tego  typu  przedmiotu  zamówienia.  Stanowi  to  wyraz 

za

sady  proporcjonalności  oraz  zasady  efektywności,  zgodnie  z  którą  zamawiający  udziela 

zamówienia w sposób zapewniający najlepszą jakość dostaw, usług, oraz robót budowlanych, 

uzasadnioną  charakterem  zamówienia,  w  ramach  środków,  które  zamawiający  może 


przeznaczyć  na  jego  realizację.  Tymczasem  proporcjonalne  i  pozwalające  na  weryfikację 

wykonawców  warunki  udziału  w  postępowaniu  dają  rzeczywiste  narzędzia  do  weryfikacji 

wykonawców, którzy będą mogli złożyć oferty w postępowaniu.  

Zarzut nr 2 

– kryterium oceny ofert  

Zamawiający  w  pkt  XIX  ppkt  2.1  SWZ  określił:  „Zasady  oceny  ofert  w  poszczególnych 

kryteriach:  

1) Cena brutto za wykonanie zamówienia w rozbiciu na poszczególne frakcje odpadów wynosi 

– 60 %  

Sposób oceny:  

(cena minimalna za odbiór frakcji* / cena badana (danej frakcji) ) x ....... **pkt (punkty wskazano 

w poniżej w tabeli)  

* spośród wszystkich złożonych ofert niepodlegających odrzuceniu  

Frakcje odpadów **Punktacja (1 punkt = 1%) max 60  

Odpady Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne 30 pkt  

Odpady ulegające biodegradacji, w tym odpady zielone 17 pkt  

Odpady wielkogabarytowe 2pkt  

Szkło 3pkt  

Tworzywa sztuczne wraz z metalami i odpadami wielomateriałowymi 4pkt  

Papier i tektura 3pkt  

Zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne 1pkt  

Łączną ilość punktów oferty w tym kryterium stanowi suma przyznanych punktów w każdej 

frakcji.  

a) 

Podstawą przyznania punktów w kryterium „cena” będzie cena ofertowa brutto za odbiór i 

zagospodarowanie danej frakcji- podana przez 

wykonawcę w Formularzu Ofertowym.  

b) 

Cena  ofertowa  brutto  musi  uwzględniać  wszelkie  koszty  jakie  wykonawca  poniesie  w 

związku z realizacją przedmiotu zamówienia.”  

Według odwołującego kryterium mogłoby mieć sens tylko wtedy, gdyby udział poszczególnych 

punktów  każdej  frakcji  odpadów  odpowiadał  udziałowi  ilości  tej  frakcji  odpadów  w  całym 

strumieniu odpadów odbieranych w ramach zamówienia – a taki efekt otrzymamy, jeśli ocenie 

będzie podlegała cena ofertowa obliczona jako suma iloczynów cen jednostkowych za każdą 

frakcję odpadów i ilości tych odpadów – czyli gdyby oceniano cenę oferty jako całość.  

Te  wnioski  potwierdza  tabela  opracowana  na  podstawie  danych 

zamawiającego  na  str.  26 

OPZ  - 

szacowana  ilość  odpadów  komunalnych  do  odbioru  i  zagospodarowania  w  ramach 

Zadania nr 1:  

Frakcje odpadów Punktacja  

(max 60 pkt) Udział % punktacji Masa odpadów (łącznie 8492,03 Mg) Udział % masy odpadów  

Odpady Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne 30 pkt 50% 4220,19 49,6%  


Odpady ulegające biodegradacji, w tym odpady zielone 17 pkt 28,3% 2518,89 29,7%  

Odpady wielkogabarytowe 2pkt 3,3% 247,19 2,9%  

Szkło 3pkt 5% 456,06 5,4%  

Tworzywa sztuczne wraz z metalami i odpadami  

wielomateriałowymi 4pkt 6,7% 623,43 7,3%  

Papier i tektura 3pkt 5% 420,86 4,9%  

Zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne 1pkt 1,7% 5,41 0,01%  

W  każdej  wartości  powyżej  są  różnice.  Dla  ilustracji  możliwości  manipulacji,  nieuczciwy 

wykonawca  może  np.  zaoferować  wyższą  cenę  za  odbiór  zmieszanych  odpadów− 

komunalnych, ale równocześnie może zaoferować niższą cenę jednostkową za odbiór 1 Mg 

odpadów  elektrycznych,  ponieważ  dysproporcja  ustalonego  kryterium  powoduje,  że 

wykonawca  otrzyma  nieproporcjonalnie  więcej  punktów.  Każda  taka  różnica  pomiędzy 

realnymi kosztami usługi, a punktami w powyższym kryterium, daje pole do manipulacji.  

Tymczasem,  ocenie  powinna  podlegać  cena  oferty  jako  całość,  bo  w  ten  sposób  jest 

kalkulowana i tylko w taki sposób pokazuje realne koszty wykonania usługi. Nie ma żadnej 

korzyści z przyjętego przez zamawiającego kryterium, a rodzi ono nieskończenie wiele ryzyk 

co do badania i oceny ofert.  

Odwołujący przytoczył art. 240 ust. 1 i 2 ustawy. Kryterium w tym postępowaniu narusza też 

wymóg zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców oraz zasady 

przejrzystości  i  proporcjonalności,  ponieważ  w  tym  przetargu  nie  zwycięży  faktycznie 

najkorzystniejsza oferta, tylko wykonawca, który najlepiej zmanipuluje ceny jednostkowe pod 

wzór zamawiającego.  

Zarzut nr 3 

– uprawnienia zamawiającego w zakresie weryfikacji dokumentów  

Zgodnie z §12 Wzoru umowy:  

1. wykonawca 

sporządza Raport informujący o wywiązaniu się z przedmiotu umowy w formie 

elektronicznej lub pisemnej uzgodnionej z 

zamawiającym, do raportu należy dołączyć:  

a) 

kwity  wagowe  z  ilością (Mg)  każdej  frakcji  odpadów  odebranej  w  danym  miesiącu  przez 

wykonawcę;  

b) 

ilość wagową (Mg) każdej frakcji odpadów jaka została przekazana do zagospodarowania 

wraz ze wskazaniem adresu i nazwy instalacji, do której odpady zostały przekazane;  

c) 

numery  kart  przekazania  odpadów  komunalnych  wystawionych  w  BDO  za  dany miesiąc 

odbioru odpadów.  

2. Wykonawca 

zobowiązany jest dostarczyć Raport do zamawiającego w terminie 14 dni od 

zakończenia okresu, którego dotyczy.  

Zamawiający  w  terminie  14  dni,  od  otrzymania  Raportu  informującego  o  wywiązaniu  się 

wykonawcy 

z Przedmiotu umowy w formie pisemnej akceptuje Raport lub zgłasza uwagi.  


4.  Zaakceptowany  przez 

zamawiającego  Raport  jest  podstawą  do  wystawienia  faktury  za 

wykonaną usługę.  

Wzór wprowadza nieograniczone prawo dla zamawiającego do wstrzymania płatności w celu 

weryfikowania  Raportu  informującego  o  wywiązaniu  się  wykonawcy  z  Przedmiotu  umowy  i 

innych  załączonych  do  nich  dokumentów  wielokrotnie,  „w  nieskończoność”,  nawet  bez 

merytorycznego  uzasadnienia.  Powyższe  stanowi  nadużycie  prawa  podmiotowego 

zamawiającego  do  kształtowania  warunków  umowy,  a  nadto  jest  sprzeczne  z  zasadami 

współżycia  społecznego,  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie  zapewnia  ekwiwalentności 

świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka  związane  np.  z  wielokrotnym 

występowaniem  zamawiającego  z  wątpliwościami,  z  nieuzasadnionym  przedłużaniem 

weryfikacji  dokumentów,  tym  samym  pozbawiając  wykonawcę  prawa  do  należnego  mu 

wynagrodzenia  pomimo  prawidłowego  wykonania  usługi.  Dodatkowo,  wprowadza  istotne 

ryzyko  braku  płynności  finansowej  wykonawcy,  co  zagraża  także  możliwości  bieżącego 

wypłacania wynagrodzeń pracownikom, stąd konieczne są wnioskowane zmiany.  

Z art. 99 ust. 1 i 2 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy 

w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 353¹ 

k.c.  w  zw.  z  art.  8  ust.  1  ustawy 

wynika,  że  zamawiający  ma  obowiązek  opisać  przedmiot 

zamówienia  w  sposób  uwzględniający  wymagania  i  okoliczności  mogące  mieć  wpływ  na 

sporządzenie oferty i wykonanie umowy. Oferty składane przy OPZ o aktualnej treści będą 

nieporównywalne,  ponieważ  każdy  wykonawca  inaczej  wyceni  ryzyko.  Ponadto,  zasada 

proporcjonalności postępowania wymaga, aby, zamawiający był w stanie wykazać celowość i 

efektywność środków, które podejmuje w celu opisania przedmiotu zamówienia i aby osiągany 

w  ten  sposób  efekt  uzasadniał  ograniczenie  wykonawcom  sposobu  realizacji  zamówienia. 

Zasadom  tym  przeczy  sytuacja,  w  której  wykonawcy  muszą  wycenić  w  ofercie  ryzyka 

multiplikowane niepotrzebnie przez 

zamawiającego.  

Tym samym, sposób ukształtowania § 12 ust. 2 i 3 Wzoru umowy, abstrahujący od pozostałych 

postanowień  umowy  oraz  reguł  odpowiedzialności  obowiązującej  na  gruncie  kodeksu 

cywilnego, skutkuje przekroczeniem przez 

zamawiającego granicy swobody kontraktowej, o 

której mowa w art. 353¹ k.c. oraz art. 5 k.c. Powołał wyrok Izby z 28 lipca 2016 r., sygn. akt: 

KIO 1277/16.  

Sprzeczność czynności prawnej (a taką jest oświadczenie zamawiającego stanowiące SWZ) 

z  zasadami  współżycia  społecznego  oznacza,  że  w  świetle  reguł  powszechnie 

akceptowalnych  w  społeczeństwie,  jak  zasada  lojalności  i  uczciwości  kupieckiej,  czynność 

prawna  jest  negatywnie  oceniana. 

Z  całą  pewnością  należy  uznać,  że  w  tej  sprawie 

z

amawiający  naruszył  zasadę  uczciwości  kupieckiej,  będącą  jedną  z  podstawowych  zasad 

współżycia  społecznego,  bowiem  pozbawia  wykonawcy  możliwości  uzyskania  zapłaty  za 

prawidłowo wykonane usługi, wprowadzając nieograniczone możliwości tworzenia pretekstów 


do  wstrzymania  płatności  należnego  wykonawcy  wynagrodzenia  przez  np.  wielokrotne 

wezwania do wyjaśnień czy sztuczne przedłużanie weryfikacji dokumentów.  

W  te

j  sprawie  występują  okoliczności,  które  uzasadniają  powołanie  przez  odwołującego  w 

zarzucie  także  przepisu  art.  5  k.c.  Jak  podkreśla  się  w  orzecznictwie,  norma  zawarta  w 

przepisie  art.  5  k.c.  ma  charakter  wyjątkowy  i  może  być  stosowana  tylko  po  wykazaniu 

wyjątkowych  okoliczności,  w  sytuacji,  gdy  w  inny  sposób  nie  można  zabezpieczyć  interesu 

osoby zagrożonej wykonaniem prawa podmiotowego przez inną osobę (zob. orzeczenie Sądu 

Najwyższego z 17 października 1969 r., III CRN 310/69, OSNCP 1970, Nr 6, poz. 115) oraz w 

tych  szczególnych  przypadkach,  w  których  wykorzystywanie  uprawnień  wynikających  z 

przepisów prawa prowadziłoby do skutku nie aprobowanego w społeczeństwie ze względu na 

przyjętą w społeczeństwie zasadę współżycia społecznego. Zasady współżycia społecznego 

to pojęcie niedookreślone, nieostre, a powoływanie się na sprzeczność z zasadami współżycia 

społecznego  powinno  wiązać  się  z  konkretnym  wykazaniem,  o  jakie  zasady  współżycia 

społecznego  w  konkretnym  wypadku  chodzi,  oraz  na  czym  polega  sprzeczność  danego 

działania z tymi zasadami. Zamawiający dopuszcza się, jak już wyżej wskazano, naruszenia 

uczciwości, sprawiedliwości kupieckiej, lojalności.  

Odwołujący żądał wprowadzenia zapisu, który w jasny i precyzyjny sposób ureguluje kwestie 

związane  z  koniecznością  złożenia  wyjaśnień,  czy  też  skorygowania  dokumentów: 

„Zamawiający  wezwie  wykonawcę  do  wyjaśnienia  lub  skorygowania  dokumentów 

jednokrotnie, w terminie 7 dni 

od przekazania faktury, protokołu i innych załączonych do nich 

dokumentów. Zamawiający zweryfikuje wyjaśnienia i dokumenty otrzymane od wykonawcy w 

ciągu 7 dni i wypłaci mu wynagrodzenie nie później niż w terminie 30 dni od otrzymania faktury, 

chyba,  że  okres  7  dni  weryfikacji  dokumentów  wykracza  poza  te  30  dni,  wówczas  wypłaci 

wynagrodzenie  nie  później  niż  w  terminie  7  dni  od  otrzymania  wyjaśnień  i  dokumentów 

otrzymanych od wykonawcy”;  

Zarzut nr 4 

– dotyczący systemu kaucyjnego  

Odwołujący  żądał  wprowadzenia  do  Wzoru  umowy  postanowień  określających  zasady 

wprowadzenia  zmian  do  umowy  w  związku  z  niemożliwymi  do  przewidzenia  w  momencie 

składania oferty  skutkami  wejścia w  życie Nowelizacji  u.g.o.,  która wprowadza tzw.  system 

kaucyjny od 1 stycznia 2025 r. Na etapie składania ofert, wykonawcom znana jest treść aktu 

prawnego,  ale  nie  są  znane  ani  możliwe  do  przewidzenia  konsekwencje  wejścia  w  życie 

nowych przepisów. Przepisy te z pewnością wpłyną na realizowane zamówienie, a wpływ ten 

b

ędzie  wymagał  merytorycznej  zmiany  umowy  -  w  zakresie  co  najmniej  ilości  odbieranych 

odpadów,  harmonogramu  odbioru  odpadów,  liczby  pojazdów  przeznaczonych  do  realizacji 

zamówienia oraz zmiany wynagrodzenia wykonawcy.  

Nowelizacja  u.g.o.  wprowadziła  m.in.  nowe  przepisy  do  ustawy  z  13  czerwca  2013  r.  o 

gospodarce  opakowaniami  i  odpadami  opakowaniowymi  (Dz.U.  z  2023  r.  poz.  1658,  j.t.  ze 


zm.,  dalej  jako  „u.g.o.”),  przede  wszystkim  w  nowym  Rozdziale  6b  „System  kaucyjny”. 

Dodatkowo, obecnie trwają prace nad zmianą tych przepisów – jednak zmiany te nie znane 

wykonawcom.  

Nowelizacja  u.g.o.  dostosowuje  polskie  prawo  do  rozwiązań  obowiązujących  w  Unii 

Europejskiej. Od 1 stycznia 2025 r. wprowadzony zostanie system kaucyjny na jednorazowe 

butelki z tworzyw sztucznych do 3 litrów, szklane butelki wielorazowego użytku do 1,5 litra oraz 

metalowe  puszki  o  pojemności  do  1  litra.  Kluczowe  dla  nowego  systemu  kaucyjnego  jest 

wprowadzenie zasady, że sklep będzie naliczał mieszkańcowi kaucję za opakowanie (np. za 

butelkę PET), a kaucja ta będzie zwracana mieszkańcowi przy zwrocie opakowania do sklepu, 

czy tzw. butelkomatu. To jednostka handlowa będzie zbierała odpady komunalne PET – nie 

trafią  one  do  tzw.  żółtego  pojemnika  i  nie  zostaną  odebrane  i  zagospodarowane  przez 

wykonawcę.  

Jak wskazano na stronie internetowej Ministerstwa Klimatu i Środowiska: „Obecnie znaczna 

część  odpadów  powstających  z  opakowań,  które  planuje  się  objąć  systemem  kaucyjnym, 

zbierana jest razem z innymi odpadami komunalnymi w systemie gminnym. Nowe rozwiązanie 

zwiększy  poziom  selektywnego  zbierania,  a  w  efekcie  także  recyklingu  odpadów 

opakowaniowych i zmniejszy zaśmiecenie środowiska ”. Oznacza to, że strumień odpadów w 

ramach  nowego  systemu  kaucyjnego  pomniejszy  strumień  odpadów  wykonawcy  –  a  są  to 

odpady  n

adające  się  do  recyklingu  i  po  ich  odebraniu  oraz  wysegregowaniu,  wykonawca 

osiąga z  tytułu ich  sprzedaży  przychód.  W  uzasadnieniu projektu  ustawy  Nowelizacji  u.g.o. 

(Druk Sejmowy nr 3380, Sejm IX Kadencji, projekt z 

15 czerwca 2023 r.), czytamy m.in., że:  

−  Polska  ma  „obowiązek  zapewnienia  selektywnego  zbierania  odpadów  opakowaniowych 

powstałych z butelek jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje o pojemności do 

trzech litrów wraz z ich zakrętkami i wieczkami na poziomie 77% w 2025 r. oraz 90% w 2029 

r.”;  

− „Wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje oraz wprowadzający bezpośrednio 

produkty w opakowaniach na napoje, którzy będą tworzyć system kaucyjny, będą w ramach 

tego  systemu  obowiązani  do  (…)  selektywnego  zbierania  opakowań  i  odpadów 

opakowaniowych 

w celu osiągania wymaganych poziomów selektywnego zbierania opakowań 

i odpadów opakowaniowych”;  

− W związku z powyższym odpady zebrane w danej gminie z jednostek handlu detalicznego i 

hurtowego  oraz  innych  punktów  zbierających  opakowania  i  odpady  opakowaniowe  objęte 

systemem kaucyjnym, a następnie przekazane do recyklingu będą mogły zostać rozliczone w 

ramach sprawozdań gminnych”.  

Ustawodawca  ma  zatem  pełną  świadomość,  że  wprowadzenie  zachęty  finansowej  (kaucji) 

zwiększy poziom selektywnego zbierania odpadów z tworzyw sztucznych, a także że odpady 

te nie będą zbierane razem z innymi odpadami komunalnymi, ale uspokaja gminy, że będą 


mogły  wliczyć  sobie do swoich sprawozdań  dotyczących tzw.  poziomów recyklingu odpady 

odebrane w ramach systemu kaucyjnego.  

Zarówno  ustawodawca,  jak  i  zamawiający  w  tym  postępowaniu,  nie  przewidzieli  skutków 

owych przepisów dla trwającej umowy na odbiór i zagospodarowanie selektywnie zbieranych 

odpadów komunalnych. Nie ulega wątpliwości, że wykonawca, po wejściu w życie systemu 

kaucyjnego,  odbierze  mniej  odpadów  komunalnych  (mniej  odpadów  trafi  do  tzw.  żółtego 

pojemnika).  Dodatkowo,  ze  strumienia  odpadów  wyłączone  zostaną  odpady  o  wysokiej 

wartości,  nadające się do recyklingu (PET,  opakowania szklane). W  chwili  obecnej  nie jest 

jednak  możliwe  wykazanie,  udowodnienie,  czy  choćby  uprawomocnienie  wystąpienia 

konsekwencji  Nowelizacji  u.g.o.  dla  tego 

zamówienia,  dlatego  zamawiający  powinien 

wprowadzić  mechanizmy,  które  będą  umożliwiały  dostosowanie  treści  umowy  do  realiów 

prawnych i gospodarczych, które zaistnieją w okresie realizacji zamówienia.  

Wprowadzenie system kaucyjnego wywrze skutki nie tylko dla wykonawcy i 

zamawiającego, 

ale  dla  całego  systemu  naczyń  połączonych,  który  tworzy  gospodarkę  odpadami 

komunalnymi. Zdecydowana większość sortowni i instalacji w Polsce nie jest dostosowana do 

omawianych tu zmian 

– tj. do przetwarzania strumienia selektywnie zebranych odpadów bez 

butelek  PET,  metalowych  puszek  czy  też  szklanych  butelek  opakowaniowych  –  które  to  w 

znacznym  stopniu  zostaną  objęte  systemem  kaucyjnym.  Wszystko  to  generuje  ryzyko 

zwiększenia cen za zagospodarowanie odpadów z uwagi na zachwianie popytu i podaży na 

surowce  wtórne  oraz  koszty  wprowadzenia  zmian  technologicznych  w  sortowniach  czy 

instalacjach. Nowe rozwiązania mogą znacząco wpłynąć na cały rynek gospodarki odpadami, 

w tym na 

koszty realizacji zamówienia.  

Dodatkowo, należy wziąć pod uwagę, że zmiany nie zostaną wprowadzone „z dnia na dzień” 

w nocy z 31 grudnia 2024 r. na 1 stycznia 2025 r., ale że rozwiązania te będą wprowadzane 

od  teraz  sukcesywnie,  w  miarę  bieżących  możliwości  –  system  kaucyjny  od  2025  r.  jest 

obowiązkowy,  natomiast  już  teraz  jest  stosowany  fakultatywnie.  Zatem  system  kaucyjny 

wywrze wpływ na realizację umowy jeszcze przed 2025 r.  

Odwołujący  zauważył  także,  że  konsekwencje  systemu  kaucyjnego  mogą  przybrać  efekt 

zupełnie niespodziewany, niemożliwy do przewidzenia, pomimo tego, że akt prawny jest już 

znany.  Zamawiający  co  prawda  w  Załączniku  nr  5  do  SWZ  -  §  14  ust.  1  Wzoru  umowy 

przewidział  przesłanki  zmiany  umowy  odnoszące  się  do  „zmiany  przepisów  prawa 

powszechnie obowiązującego wpływających na sposób spełnienia świadczenia”, ale choć w 

czasie  realizacji  zamówienia  przepisy  mogą  się  nie  zmienić,  to  system  kaucyjny  istotnie 

wpłynie na sposób świadczenia usługi. Zamawiający natomiast zupełnie pomija tę okoliczność, 

co  powoduje,  że  wykonawca  musi  uwzględniać  dodatkowo  niepotrzebnie  kolejne  ryzyka  w 

cenie ofertowej, czego można byłoby uniknąć, gdyby zamawiający wprowadził omawiane tu 

przesłanki zmiany umowy do Wzoru umowy.  


Ponadto,  zasada  przejrzystości  postępowania  wymaga,  aby  wydatkując  środki  publiczne, 

z

amawiający  był  w  stanie  wykazać  ich  celowość  i  efektywność.  Zasadom  tym  przeczy 

sytuacja, w której wykonawcy muszą wycenić w ofercie ryzyka multiplikowane bezzasadnie 

przez 

zamawiającego.  

Zamawiający dokonał opisu przedmiotu zamówienia w sposób naruszający przepisy art. 99 

ust. 1 i ust. 4 w zw. z art. 16 ustawy i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy przez naruszenie zasad 

zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz równego traktowania wykonawców, 

a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i  prowadzenia  postępowania  z  należytą 

starannością,  w  szczególności  przez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich  okoliczności  mających 

wpływ na sporządzenie oferty.  

Odwołujący  podkreślił  również,  że  realizując  zasadę  przejrzystości,  zamawiający  ma 

obowiązek  jasnego formułowania  wymogów  i  przygotowania  dokumentacji  postępowania  w 

sposób  umożliwiający  rzetelne  przygotowanie  oferty.  Sprzecznym  z  Prawem  zamówień 

publicznych  jest  określenie  przez  zamawiającego  przedmiotu  zamówienia  w  sposób,  który 

znacząco  utrudnia  kalkulację  ceny  ofertowej.  Zasada  przejrzystości  w  kontekście  treści 

postanowień  SWZ,  interpretowana  jest  jako  obowiązek  zamawiającego  do  sformułowania 

dokumenta

cji  postępowania  z  uwzględnieniem  zawodowego,  profesjonalnego  charakteru 

działalności  prowadzonej  zarówno  przez  wykonawcę,  jak  i  zamawiającego.  Oznacza  to,  że 

wykonawca  powinien  uzyskać  w  SWZ  tyle  informacji,  ile  racjonalnie  jest  potrzebne 

profesjonalnemu 

wykonawcy do sporządzenia konkurencyjnej oferty.  

Z art. 99 ust. 1 ustawy w zw. z art. 16 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy 

wynika, że zamawiający 

ma  obowiązek  opisać  przedmiot  zamówienia  w  sposób  uwzględniający  wymagania  i 

okoliczności mogące mieć wpływ na sporządzenie oferty – a więc także uwzględniając system 

kaucyjny, który ma bardzo istotny wpływ na sporządzenie oferty i wykonanie umowy. Oferty 

składane  przy  Wzorze  umowy  o  aktualnej  treści  będą  nieporównywalne,  ponieważ  każdy 

wykonawca  inaczej  wyceni  ryzyko  wynikające  z  wejścia  w  życie  systemu  kaucyjnego. 

Dodatkowo, art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy art. 439 ust. 1 ustawy 

nakładają na zamawiającego 

obowiązek wprowadzenia przesłanek do zmiany umowy, które są precyzyjne, jednoznaczne, 

określają  rodzaj  i  zakres  zmian  oraz  warunki  wprowadzenia  zmian,  czego  zamawiający 

zaniechał.  

Zarzut nr 5 

– klauzula waloryzacyjna  

Zgodnie z § 17 ust. 1 pkt 4 Wzoru umowy:  

Zmiana  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy  jest  dopuszczalna  po  uprzednim 

przedstawieniu  przez  wykonawcę  szczegółowych  kalkulacji  obrazujących,  czy  i  w  jakim 

stopniu ww. zmiany wpłynęły na koszty realizacji umowy. Zamawiający oceni przedstawione 


uzasadnienie i podejmie decyzję o ewentualnej zmianie wysokości wynagrodzenia lub odmówi 

wprowadzania  zmiany  przedstawiając  swoje  stanowisko.  Zamawiający  dopuszcza,  że 

miernikiem zmiany kosztów może być przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze 

przedsiębiorstw publikowane przez Główny Urząd Statystyczny. W tym zakresie waloryzacja 

wynagrodzenia  wykonawcy  w  oparciu  o 

wskaźnik  wskazany  w  poprzednim  ustępie  będzie 

następowała w okresach nie częściej niż 12 miesięcznych obliczanych od miesiąca, w którym 

zawarto  umowę.  Jeżeli  na  koniec  12-to  miesięcznego  okresu  wskaźnik  wynagrodzenia,  o 

którym mowa powyżej wzrośnie powyżej 5% i będzie to miało przełożenie na koszt wykonania 

zamówienia co wykonawca wykaże szczegółową kalkulacją obrazującą, czy i w jakim stopniu 

zmiana  przyjętego  wskaźnika  wpłynęła  na  koszty  realizacji  umowy.  Zamawiający  oceni 

przedstawione  uzasadnienie  i  podejmie  decyzję  o  ewentualnej  zmianie  wysokości 

wynagrodzenia  lub 

odmówi  wprowadzania  zmiany  przedstawiając  swoje  stanowisko. 

Maksyma

lna  wartość  zmiany  wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza  zamawiający  w  efekcie 

zastosowania ww. postanowień o zasadach wprowadzania zmian wysokości wynagrodzenia, 

o  których  mowa  w  tej  umowie  nie  może  przekroczyć  kumulatywnie  10%  wysokości 

wynagrodzenia wykonawcy.  

W  ocenie 

odwołującego,  założenia  zamawiającego  nie  przystają  do  zmieniającej  się 

rzeczywistości gospodarczej. Zgodnie z komunikatami GUS z 2022 r. średnioroczny wskaźnik 

cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  dla  gospodarstw  domowych  emerytów  i  rencistów  w 

2022 r. w stosunku do 2021 r. wyniósł 114,8 (wzrost cen o 14,8%), a w roku 2023 wynosił 

11,4%.  Odwołujący  podkreślił,  że  inflacja  na  poziomie  nawet  6-10%  w  skali  roku,  to  nadal 

bardzo  wysoki  poziom  wzrostu  cen,  zwłaszcza  jeżeli  weźmie  się  pod  uwagę  czas  trwania 

przedmiotowego  zamówienia  –  z  założenia  opiewającym  na  12-15  miesięcy  świadczenia 

usługi.  Dokonując  waloryzacji  co  12  miesięcy,  jak  wskazał  zamawiający,  wykonawca  nie 

będzie  miał  szans  zwiększenia  wynagrodzenia  umownego,  kiedy  zamawiający  ograniczył 

globalną  wartość  zmiany  ceny  do  10%  ceny  oferty  brutto  –  a  każda  zmiana  będzie  np.  na 

poziome 5-10%.  

Poziom inflacji w poszczególnych miesiącach 2023 roku i pierwszych 7 miesiącach bieżącego 

roku, wygląda następująco:  

– 100,4, 02 – 100,7, 03-100,9, 04-102,1, 05 – 102,1, 06-102,2, 07- 103,7, 08- 103,8 

– 106,2 

Odwołujący wyjaśnił, że przywołuje dane zawarte w tabeli „Miesięczne wskaźniki cen towarów 

i usług konsumpcyjnych od 1982 roku” w części „Analogiczny miesiąc poprzedniego roku = 

100” prezentowanej na stronie GUS w zakładce „Obszary tematyczne” i dalej „Ceny. Handel” 

w tabeli 

„Wskaźniki cen” po to, aby zobrazować sytuację w roku 2024 r. pomimo braku danych 

dotyczących średniorocznego wzrostu cen w roku 2024 r.  


Dowód: 

strona 

internetowa 

GUS: 

https://stat.gov.pl/obszary-

tematyczne/cenyhandel/wskazniki-cen/wskazniki-cen-towarow-i-uslug-konsumpcyjnych-pot-

inflacja-/miesieczne-wskazniki-cen-towarow-i-uslug-konsumpcyjnych-od-1982-roku/  

Odwołujący  zwrócił  uwagę  na  niespójność  samego  zamawiającego,  który  z  jednej  strony 

warunkuje możliwość ubiegania się o waloryzację od zaistnienia sytuacji, w której nastąpiło 

już  5%  wzrostu  wskaźnika  przeciętnego  miesięcznego  wynagrodzenia  brutto  w  sektorze 

przedsiębiorstw,  a  z  drugiej  strony  ogranicza  maksymalny  (w  skali  co  najmniej  rocznego 

kontraktu)  poziom  waloryzacji  do  zaledwie  10%  wynagrodzenia  w  ujęciu  całkowitym. 

Zakładając więc, że w każdym półroczu ceny wzrastałyby np. o 6%, to w ostatnim półroczu 

wykonawca  nie  miałby  już  możliwości  w  pełnym  zakresie  dostosować  wysokości 

wynagrodzenia  do  wzrastających  cen.  W  ocenie  odwołującego,  zamawiający  powinien 

konsekwentnie przewidywać odpowiednio zwiększone maksymalne poziomy waloryzacji, tj. na 

poziomie ok. 20%. Tymczasem, sytuacja z jaką mamy do czynienia obecnie, powoduje, że 

klauzula  waloryzacyjna  ma  charakter  wręcz  pozorny,  tzn.  z  jednej  strony  wskaźnik  inflacji 

ustalony  jest  na  stosunkowo  niskim  poziomie,  a  z  drugiej  strony  mamy  zbyt  niskie  limity 

mak

symalnej  waloryzacji,  czyli  jeżeli  ceny  wzrastałyby  jednak  znacząco,  to  wykonawca,  w 

szczególności  z  obecną  częstotliwością  (co  12  miesięcy)  uprawnienia  do  żądania  zmiany 

wynagrodzenia  i  tak  nie  miałby  możliwości  uzyskania  pełnej  rekompensaty  związanej  z 

w

zrostem kosztów realizacji kontraktu.  

Wykonawca 

nie wie i obiektywnie nie ma możliwości pozyskania wiedzy co do tego, w jaki 

sposób, przez cały okres realizacji zamówienia, kształtować się będzie poziom cen, zwłaszcza 

że w  kraju doszło do  zmiany  władzy,  a nowy rząd  dopiero  krystalizuje swoją politykę,  więc 

wszelkie  rozważania  co  do  sytuacji  gospodarczej  w  kraju  w  najbliższych  latach  są  mocno 

niepewne. Mając na uwadze dynamicznie zmieniającą się sytuację gospodarczą, ale też okres 

realizacji zamówienia, odwołujący stoi na stanowisku, że zamawiający powinien był wziąć pod 

uwagę  powyższe  okoliczności  i  stworzyć  Wzór  umowy  w  taki  sposób,  aby  umowa  mogła 

zostać  elastycznie  dostosowana  do  aktualnej  rzeczywistości  gospodarczej.  W  ocenie 

odwołującego  reakcja  ta  powinna  być  „naturalna”,  tj.  odpowiadająca  faktycznym  wahaniom 

cen,  a  nie  sztucznie  uzależniona  od  przekroczenia  procentowego  progu  zmiany  ceny  i  w 

sposób  skrajnie  niekorzystny  dla  wykonawcy  limitowana  (stąd  postulat  podniesienia  limitu 

maksymalnej waloryzacji do poziomu 20%).  

Odwołujący  ma  świadomość,  że  zamawiający  musi  wskazać  we  Wzorze  umowy  poziom 

zmiany  ceny  materiałów  lub  kosztów,  uprawniający  strony  umowy  do  żądania  zmiany 

wynagrodzenia oraz maksymalny poziom waloryzacji, ale poziomy te muszą być adekwatne 

do  sytuacji  rynkowej,  a  nie  sztucznie  ukształtowane,  po  to,  aby  unicestwić  właściwą 

waloryzację, czyli zmianę wynagrodzenia umownego z uwagi na realny wzrost cen.  


Zdaniem 

odwołującego, ideą waloryzacji powinno być nie to, żeby ją maksymalnie utrudnić 

wykonawcy,  ale  żeby  uelastycznić  umowy  o  zamówienie  publiczne  i  dostosowywać  je  do 

zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej po to, żeby wykonawcy nie musieli (w momencie 

składania ofert) zawyżać cen jednostkowych na wypadek większych wzrostów cen. Nie chodzi 

więc o to, żeby maksymalnie zawyżać minimalne poziomy wzrostu cen, które będą umożliwiały 

ubieganie się przez  wykonawcę o  waloryzację, jak również  nie chodzi  o  to,  żeby  tę mocno 

limitować,  bowiem  takie  działania  ze  strony  zamawiających  tylko  zmuszają  wykonawcę  do 

tego, aby już na początku (w momencie składania ofert) zawyżał swoją cenę ofertową, mając 

świadomość tego, że zmiana tej ceny w trakcie realizacji umowy będzie bardzo trudna. Intencją 

klauzul waloryzacyjnych, o których mowa w przepisie art. 439 ustawy było to, żeby jej zapisy 

ułatwiały,  a  nie  utrudniały  dostosowanie  umów  do  zmieniającej  się  rzeczywistości 

gospodarczej.  Stąd,  minimalny  poziom  cen  wzrostu  cen  powinien  być  realny  (oparty  na 

aktualnie  dostępnych  wskaźnikach,  a  nie  na  historycznych),  a  maksymalne  poziomy 

waloryzacji muszą być na tyle wysokie, żeby wykonawca miał gwarancję, że nawet jeżeli w 

trakcie  realizacji  kontraktu  ceny  wzrosną  znacząco  (np.  w  przypadku  wyjątkowo 

pesymistycznego  scenariusza  wzrostu  cen  na  poziomie  np.  8-10%  rocznie),  to  strony 

dostosują umowę do aktualnej sytuacji gospodarczej.  

Powołał  komentarzu  do  ustawy  red.  H.  Nowak,  M.  Winiarz,  Prawo  zamówień  publicznych. 

Komentarz, Warszawa 2023, Wydanie II.  

Prawidłowo sformułowane  klauzule waloryzacyjne  pozwalają więc na  dostosowanie umowy 

do  zmieniającej  się  rzeczywistości  gospodarczej.  Nie  służą  one  jakiemukolwiek 

uprzywilejowaniu jednej ze stron umowy (zwłaszcza, że działają symetrycznie), a ich celem 

jest 

wyłącznie przywrócenie stosunku zobowiązaniowego do stanu pierwotnie uzgodnionego 

przez strony i zapobieżenie sytuacjom, gdzie wykonawcy zmuszeni są wręcz do zawyżania 

cen ofertowych (przez 

wkalkulowanie zbyt ryzyka wzrostu cen na zbyt dużym poziomie), co 

jest zjawiskiem niepożądanym z punktu widzenia finansów publicznych.  

Klauzula, o której mowa w art. 439 ustawy, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia ostatecznej 

wysokości wynagrodzenia wykonawcy zamówienia, zatem jej postanowienia powinny być nie 

tylko precyzyjne, ale też adekwatne do celu, jakiemu klauzula ma służyć. W  

tym kontekście aktualne brzmienie klauzuli waloryzacyjnej celowi takiemu nie służy i świadczy 

wręcz o zachwianiu równowagi stron.  

Powołał wyrok z 5 stycznia 2022 r. sygn. akt: KIO 3600/21.  

W  związku  z  tym,  że  projektowana  przez  zamawiającego  klauzula  waloryzacyjna  nie  jest 

dostosowana do realiów kontraktu i zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej, w ocenie 

odwołującego  nie  odpowiada  ona  tym  samym  wymogom  art.  439  ustawy,  jest  sprzeczna  z 

celem  tego  przepisu  i  stanowi  przejaw  uchylania  się  zamawiającego  od  obowiązków 

określonych w tymże przepisie, a co najmniej stanowi o pozornym ich wypełnianiu. Odwołujący 


podkreślił,  że  przywołany  przepis  zobowiązuje  także  zamawiającego  do  rzeczywistej  i 

racjonalnej  partycypacji  w  zwiększonych  kosztach  realizacji  zamówienia.  Formułowanie 

postanowień  umownych,  których  celem  jest  uniknięcie  przez  zamawiającego  ponoszenia 

ciężarów  wzrostu  kosztów,  a  co  najmniej  dążenie  do  maksymalnego  ograniczenia  takich 

sytuacji kosztem wykonawcy, stanowi nadużycie przysługującego mu prawa do formułowania 

postanowień  umownych,  co  jest  sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego  i  stanowi 

naruszenie  przepisu  art.  3531  k.c.  i  5  k.c. 

Powołał  Fuchs  Bernadetta  w:  Kodeks  cywilny. 

Komentarz. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna, art. 353-534, Wolters Kluwer Polska, 2018).  

Odwołujący  podkreśla,  że  poszanowanie  ustawowo  ustanowionej  zasady  waloryzacji 

wynagrodzeń  wykonawców  w  umowach  długoterminowych  wymaga,  by  wskaźniki  i  zasady 

aktualizacji były ustalane racjonalnie, z uwzględnieniem interesu zarówno wykonawcy, jak i 

zamawiającego  oraz  przy  uwzględnieniu  co  najmniej  znanych  i  przewidywalnych  zdarzeń 

gospodarczych,  które  już  dziś  pozwalają  na  przyjęcie  za  pewne,  że  inflacja  w  kolejnych 

miesiącach jest niemożliwa do przewidzenia.  

Powołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 27 lipca 2020 r., sygn. akt: KIO 1283/20, LEX nr 

Zamawiający  ma  obowiązek  prowadzić  postępowanie  z  zachowaniem  zasady 

proporcjonalności, efektywności oraz poszanowania uczciwej konkurencji. W tym kontekście 

naruszenie zasady proporcjonalności odwołujący wiąże z przerzuceniem na wykonawcę zbyt 

dużego ryzyka gospodarczego wzrostu cen materiałów i kosztów, co nie jest akceptowane na 

gruncie  aktualnej  ustawy  ani  k.c.  Odwołujący  zaznaczył  również,  że  bezpośrednią 

konsekwencją  omawianych naruszeń jest  także  naruszenie zasady poszanowania uczciwej 

konkurencji or

az zasady efektywności. Podkreślił, że istotą zasady efektywności jest osiąganie 

najlepszych efektów za jak najniższą cenę, tzw. best value for money. Czynności i zaniechania 

zamawiającego,  które  skutkują  podniesieniem  cen  przez  wykonawców  z  uwagi  na 

konieczność wycenienia ryzyka, z pewnością naruszają tę zasadę. Zamawiający, utrudniając 

wykonawcom  przygotowanie  ofert,  w  praktyce  utrudnia  im  również  uczciwe  konkurowanie, 

gdyż  przedmiotem  konkurowania  między  wykonawcami  staje  się  sposób  wyceny  ryzyka 

wzrostu 

kosztów realizacji umowy. W świetle powyższego za zasadny uznać należy postulat 

odwołującego  w  zakresie  dotyczącym  zmiany  projektowanej  przez  zamawiającego  klauzuli 

waloryzacyjnej.  

N

ieprawidłowe  ukształtowanie  przez  zamawiającego  warunków  zamówienia  w  zakresie 

dotyczącym przesłanek zmian umowy, który jest zapisem niekompletnym, tj. nie uwzględnia 

on  aktualnej  sytuacji  geopolitycznej  i  kluczowych  zdarzeń,  które  wpływają  na  realizację 

kontraktu,  jego  rentowność  i  ekwiwalentność  świadczeń  stron.  W  §17  Wzoru  umowy 

z

amawiający  zamieścił  zamknięty  katalog  okoliczności,  które  będą  umożliwiały  stronom 

dokonanie zmian umowy. 

Powołał wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie, sygn. akt: I ACa 


454/20, LEX nr 3189604, 

wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 5 listopada 2019 r., sygn. 

akt: I ACa 1106/18, LEX nr 3122714.  

Odwołujący  stoi  więc  na  stanowisku,  że  odmowa  wprowadzenia  realnej  i  odpowiadającej 

istniejącym warunkom rynkowym klauzuli waloryzacyjnej, stanowić będzie próbę przenoszenia 

na  wykonawcę  odpowiedzialności  za  niemożność  realizacji  umowy  lub  jej  nienależyte 

wykonanie  w  warunkach  siły  wyżej,  co  jest  działaniem  moralnie  nagannym  i  nieetycznym, 

całkowicie naruszającym zasadę równości stron postępowania, a w konsekwencji sprzecznym 

z zasadami współżycia społecznego.  

Odwołujący  podniósł  również,  że  zamawiający  ma  obowiązek  prowadzić  postępowanie  z 

zachowaniem zasady przejrzystości oraz poszanowania uczciwej konkurencji. Przejrzystość 

oznacza nie tylko jawność postępowania, ale przede wszystkim powinność ustalania jasnych, 

zrozumiałych  zasad  postępowania,  rozumianych  jako  jednoznaczny  opis  przedmiotu 

zamówienia i warunków zamówienia. Zasada przejrzystości, w kontekście treści postanowień 

SWZ,  interpretowana  jest  jako  obowiązek  zamawiającego  do  sformułowania  dokumentacji 

postępowania  z  uwzględnieniem  zawodowego,  profesjonalnego  charakteru  działalności 

prowadzonej  zarówno  przez  wykonawcę,  jak  i  zamawiającego.  Poszanowanie  uczciwej 

konkurencji  oznacza  nie  tylko  równe  traktowanie  różnych  wykonawców,  ale  również 

zapewnienie mo

żliwości konkurowania w ogóle, tj. działanie w taki sposób, by wykonawca miał 

rzeczywistą  możliwość  rzetelnego  skalkulowania,  przygotowania  i  złożenia  oferty  w 

postępowaniu oraz oszacowania kosztów realizacji ze świadomością zapewnienia ich pokrycia 

przez 

zamawiającego  w  przypadku  niezależnych  od  wykonawcy  wzrostów  poszczególnych 

istotnych kosztów realizacji umowy.  

Zarzut  nr  6 

–  kara  umowna  w  przypadku  nieosiągnięcia  poziomów  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych,  ograniczenia  masy  odpadów 

komunalnych  ulegających  biodegradacji  przekazywanych  do  składowania  oraz  poziomu 

składowania odpadów komunalnych  

W  §11  Wzoru  umowy  zamawiający  określił  obowiązki  wykonawcy  związane  z  osiąganiem 

poziomów recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych:  

1.  wykonawca 

zobowiązany  jest  do  osiągnięcia  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do 

ponownego  użycia  odpadów  komunalnych  wyliczanych  zgodnie  z  Ustawą  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach (Dz.U. 2024 r. poz. 399 ze zm.).  

Wymagane poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów, wynoszą 

w roku 2024 - 

co najmniej 45% wagi zebranych odpadów, w roku 2025 – co najmniej 55%.  

3.  Ustalenie,  czy  wykonawca 

osiągnął  wymagane  poziomy  recyklingu  i  przygotowania  do 

ponownego użycia nastąpi na podstawie sprawozdania.  

W §14 ust. 1 zamawiający zastrzegł kary umowne z tego tytułu:  


Wykonawca 

zobowiązany jest do zapłaty na rzecz zamawiającego kary umownej w przypadku 

nieosiągnięcia wymaganych zgodnie z § 11 umowy poziomów recyklingu i przygotowania do 

ponownego  użycia  odpadów(papier,  szkło,  tworzywa  sztuczne,  metale)  i/lub  nieuzyskania 

odpowiedniego poziomu ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji 

przekazywanych  do  składowania  –  w  wysokości  obliczonej  zgodnie  z  art.  9  Ustawy  o 

utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2024 r. poz. 399 ze zm.).  

Przytoczył art. 3b ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach 

(ucpg). 

Zamawiający  przewidział  nałożenie  na  wykonawcę  kar  umownych  „przenoszących”  na 

wykonawcę  karę  nałożoną  na  Gminę  za  nieosiągnięcie  przez  tego  wykonawcę  poziomu 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  na  poziomie 

wskazanym powyżej, w sytuacji, gdy w świetle okoliczności faktycznych i prawnych opisanych 

w odwołaniu spełnienie tych wymogów jest obiektywnie niemożliwe, zwłaszcza że odbieranie 

i zagospodarowanie odpadów komunalnych jest tylko jednym z elementów składających na 

możliwość uzyskania poziomów recyklingu.  

Odwołujący będzie się posługiwał pojęciem „poziomy recyklingu” zamiast pojęciem „poziomy 

przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych”, którymi posługują 

się właściwe przepisy prawa i SWZ, w szczególności że przygotowanie do ponownego użycia 

w praktyce gospodarowania odpadami komunalnymi nie ma w ogóle zastosowania.  

Pierwszą  kwestią,  na  którą  zwrócił  uwagę  jest  fakt,  że  wykonawca,  który  będzie  realizował 

przedmiotowe  zamówienia,  nie  ma  wpływu  na  to,  jaki  strumień  odpadów  zostanie  mu 

przekazany do odbioru i zagospodarowania. Z doświadczeń samego odwołującego wynika, że 

strumień  ten  jest  bardzo  zanieczyszczony,  co  jest  podstawowym  problemem  (zupełnie 

niezależnym  od  wykonawcy),  który  finalnie  determinuje  niemożność  osiągnięcia  poziomów 

recyklingu na poziomie wymaganym przez ustawodawcę.  

Odwołujący powołał się na wyrok KIO z 31 stycznia 2024 r., KIO 102/24. 

Po pierwsze, należy uwzględnić, że bardzo duży udział w całym strumieniu odpadów stanowią 

odpady  zmieszane  (ok.  48%  - 

wg  wyliczeń  odwołującego,  47,08%  -  wg  wyliczeń 

zamawiającego w "Analizie stanu gospodarki odpadami komunalnymi za 2022 r."), z których 

tylko  niewielka  część  (ok.  4%  -  wg  wyliczeń  odwołującego)  nadaje  się  do  recyklingu,  a 

dodatkowo z pozostałych odpadów selektywnie zbieranych również nie wszystkie kwalifikują 

się do recyklingu. Już tylko ten fakt powoduje, że wykonawca ponosi ryzyko, że wymaganych 

poziomów recyklingu nie uda się osiągnąć, a przecież nie ma on wpływu nie tylko na rzetelność 

segregacji  odpadów  "u  źródła",  ale  też  nie  ponosi  odpowiedzialności  za  edukowanie  i 

motywowanie  mieszkańców  gminy  w  tym  zakresie.  wykonawca  ma  wprawdzie  obowiązek 

zgłaszania  faktu  niedopełnienia  przez  właściciela  nieruchomości  obowiązku  selektywnego 

zbierania odpadów komunalnych (art. 6ka ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w 


gminach),  ale  powyższe  nie  zastąpi  konieczności  powszechnej  mobilizacji  wytwórców 

odpadów  do  ich  rzetelnej  segregacji,  o  co  powinni  zadbać  nie  tylko  oni  sami,  ale  także 

z

amawiający. Jak wynika z ww. "Analizy stanu gospodarki odpadami komunalnymi za 2022 

r.",  żadne  akcje  edukacyjne  podejmowane  przez  zamawiającego  w  2022  r.  nie  dotyczyły 

kwestii należytego segregowania odpadów.  

Po  drugie,  należy  uwzględnić  fakt  wejścia  w  życie  w  dniu  04.09.2021  r.  rozporządzenia 

Ministra  Klimatu  i  Środowiska  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów  przygotowania  do 

ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  (Dz.U.  z  2021  r.  poz.  1530),  które 

przewiduje nowe zasady obliczania poziomu recyklingu. W myśl ww. zasad za odpad poddany 

recyklingowi uznaje się odpad przetworzony na produkt, materiał lub substancję, które nie są 

odpadami, zaś masę takich odpadów oblicza się dopiero w chwili wprowadzenia odpadu do 

procesu  recyklingu.  W  praktyce  oznacza  to,  że  nie  można  zaliczyć  do  poziomu  recyklingu 

odpadów,  które  zostaną  odrzucone  przez  recyklerów  jako  nienadające  się  do  recyklingu. 

Zatem  nawet  strumień  odpadów  zbieranych  selektywnie  może  nie  zostać  w  całości 

zakwalifikowany  do  recyklingu,  jeżeli  okaże  się,  że  nie  spełnia  wymogów  koniecznych  do 

poddania go takiemu procesowi. Wprawdzie z

amawiający wskazuje, że w 2022 r. Odwołujący 

osiągnął  poziom  recyklingu  w  wysokości  44,75%,  ale  nie można  pominąć  coraz  większych 

wymagań  recyklerów  co  do  jakości  przekazywanych  im  do  recyklingu  odpadów,  których 

potwierdzeniem są dowody złożone przez odwołującego w postaci informacji od konkretnych 

recyklerów w zakresie ich wymagań dotyczących papieru, drewna, czy szkła oraz w postaci 

oświadczeń recyklerów o wielkości zanieczyszczeń w przekazywanych im odpadach (od 6% 

do 20%).  

Po trzecie,  nie można  pominąć faktu,  że  w  2025 r. zacznie obowiązywać  w  Polsce  system 

kaucyjny, który obejmie butelki z tworzyw sztucznych i szkła odpowiednio o pojemności do 3 

litrów i do 1,5 litra oraz metalowe puszki o pojemności do 1 litra, czyli ten rodzaj opadów, który 

jest  najbardziej  wartościowy  z  punktu  widzenia  recyklingu,  gdyż  w  największym  stopniu 

kwalifikuje  się  do  poddania  temu  procesowi.  W  myśl  projektowanych  reguł  funkcjonowania 

tego  systemu  ww.  butelki  i  puszki  będą  mogły  być  oddawane  m.in.  do  sklepów  wraz  ze 

zwrotem kaucji, co prawdopodobnie przyczyni się do popularności systemu kaucyjnego, ale 

jednocześnie zmniejszy dostępność wykonawców do ww. odpadów.  

Odwołujący w całości podtrzymuje wcześniejszą argumentację, gdyż ma ona zastosowanie w 

tej  sprawie. 

Osiągnięcie  poziomów  recyklingu  zależy  od  wielu  aspektów  organizacyjno-

rynkowych,  z  których  większość  znajduje  się  poza  kontrolą  wykonawcy  usług  odbioru  i 

zagospodarowania odpadów komunalnych. Do najważniejszych zalicza się przede wszystkim:  

a) 

ilość  zmieszanych  odpadów  komunalnych  i  poziom  selektywnej  zbiórki  odpadów  oraz 

jakość  selektywnie  zebranych  surowców,  który  z  kolei  zależy  od  dostępnej  infrastruktury, 


edukacji społeczeństwa, zachęt ekonomicznych i skutecznych mechanizmów kontroli – które 

wszystkie są zależne od gminy;  

b) 

sposób  obliczania  masy  odpadów  poddanych  recyklingowy  według  zasad  z 

Rozporządzenia  Ministra  Klimatu  i  Środowiska  z  3  sierpnia  2021  r.  w  sprawie  sposobu 

obliczania poziomów przygotowania do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych 

(Dz. U. poz. 1530), przez którego zapisy recyklerzy zmuszeni się wykazywać mniejsze ilości 

odpadów poddane recyklingowi;  

c) 

obecność rynków zbytu dla wszystkich surowców selektywnie zbieranych, w szczególności 

wymagania recyklerów;  

d) 

wejście w życie tzw. „systemu kaucyjnego”.  

Z powyższego wynika, że możliwość uzyskania określonych poziomów recyklingu odpadów 

komunalnych w systemie gospodarowania odpadami jest uzależniona od szeregu czynników, 

w  pierwszej  kolejności  jednakże  od  udziału  zmieszanych  (niesegregowanych)  odpadów 

komu

nalnych w całym strumieniu odpadów objętych przedmiotem zamówienia, którego udział 

w  odniesieniu do  strumienia odpadów,  który  będzie odbierany  przez  wykonawcę w  ramach 

tego 

zamówienia, jest bardzo duży.  

W  całym  łańcuchu  zdarzeń  prowadzących  do  recyklingu  odpadu,  udział  wykonawcy 

odbierającego  i  zagospodarowującego  odpady,  jest  obiektywnie  niewielki.  Trzeba  bowiem 

wyraźnie podkreślić, że w celu poddania odpadów recyklingowi, odpady trafiają do recyklerów, 

którzy  decydują  o  parametrach  jakościowych  surowców  nadających  się  do  recyklingu. 

Surowce wtórne odzyskane ze zmieszanych odpadów komunalnych do recyklingu zasadniczo 

nie nadają się ze względu na stopień ich zanieczyszczenia. Mało tego, jest faktem notoryjnym, 

że  skład  morfologiczny  zmieszanych  odpadów  komunalnych  jest  zmienny,  przy  czym  w 

odpadach  tych  jest  najwięcej  odpadów  organicznych  oraz  papieru,  co  determinuje 

zanieczyszczenia  odpadów  wydzielonych  do  odzysku  w  instalacji  MBP  i  w  konsekwencji 

uniemożliwia  ich  recykling.  Reasumując,  wpływ  przetwarzania  zmieszanych  odpadów 

komunalnych  na  osiągnięcie  poziomów  recyklingu  i  przygotowania  do  ponownego  użycia 

odpadów komunalnych jest marginalny. W konsekwencji poziomy recyklingu można osiągnąć 

jedynie  z  odpad

ów  zbieranych  selektywnie:  papier,  metale,  tworzywa  sztuczne,  szkło, 

bioodpady 

– a ten strumień jest zbyt mały, żeby osiągnąć poziom recyklingu na poziomie 45%, 

a w 2025 r. także 55%.  

Do  niemożności  osiągnięcia  wymaganych  przez  zamawiającego  poziomów  recyklingu 

przyczyniła się też niewątpliwie okoliczność, że w ostatnich latach nastąpiła radykalna zmiana 

przepisów prawa, nie tylko w zakresie samych procentowych poziomów recyklingu za rok 2022 

i kolejne lata (drastyczne wzrosty wymaganych pozi

omów recyklingu), ale przede wszystkich 

w zakresie sposobu obliczania poziomów recyklingu odpadów komunalnych.  


W  dniu  20  sierpnia  2021  r.  w  zostało  opublikowane  Rozporządzenie  Ministra  Klimatu  i 

Środowiska z 3 sierpnia 2021 r. w sprawie sposobu obliczania poziomów przygotowania do 

ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych (Dz. U. poz. 1530). Rozporządzenie w 

sprawie  recyklingu  weszło  w  życie  w  dniu  4  września  2021  r.  Wprowadziło  ono  nowy, 

niekorzystny 

dla gmin i przedsiębiorców (jak podkreślano w toku prac legislacyjnych), sposób 

obliczania  poziomu  recyklingu  w  odniesieniu  do  wszystkich  wytworzonych  odpadów 

komunalnych,  a  także  określa  nowy  sposób  obliczania  masy  odpadów  komunalnych 

poddanych recyklingowi:  

a) 

Zgodnie  z  §  4  ust.  3  Rozporządzenia  2021,  masę  odpadów  komunalnych  poddanych 

recyklingowi  oblicza  się  jako  masę  odpadów,  które  po  przejściu  wszystkich  niezbędnych 

czynności sprawdzania, sortowania i innych czynności wstępnych mających na celu usunięcie 

mat

eriałów  i  substancji,  które  nie  są  przedmiotem  dalszego  powtórnego  przetwarzania,  są 

wprowadzane do procesu recyklingu, w którego wyniku te odpady są powtórnie przetwarzane 

na produkty, materiały lub substancje, które nie są odpadami;  

b) 

W § 5 ust. 1 wskazanego aktu podkreśla się, że masę odpadów komunalnych poddanych 

recyklingowi oblicza się w momencie wprowadzenia do procesu recyklingu;  

c) 

Ustawodawca w § 5 ust. 2 Rozporządzenia 2021 wskazał, że „masę odpadów komunalnych 

poddanych recyklingowi można obliczać na wyjściu z procesu sortowania, jeżeli: odpady po 

sortowaniu  zostaną  następnie  poddane  recyklingowi  oraz  masa  materiałów  lub  substancji 

usuwanych  w  następujących  po  sortowaniu  procesach  poprzedzających  recykling  i 

niepoddawanych  następnie  recyklingowi  nie  zostanie  zaliczona  do  masy  odpadów 

komunalnych zgłaszanych jako poddane recyklingowi”;  

d) 

Natomiast zgodnie z § 7 ust. 1 „w masie odpadów komunalnych poddanych recyklingowi 

uwzględnia  się  masę  odpadów,  które  utraciły  status  odpadów,  pod  warunkiem  że  zostały 

przetworzone na produkty, materiały lub substancje, które nie są odpadami, używane do celów 

pierwotnych  lub  innych  celów”.  Natomiast  ust.  2  przytoczonego  przepisu  wskazuje,  że  „w 

masie  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi  nie  uwzględnia  się  odpadów,  które 

utraciły  status  odpadów,  i  zostały  użyte  jako  paliwa  lub  inne  środki  wytwarzania  energii, 

termicznie przekształcone, użyte do wypełniania wyrobisk lub składowane”.  

Z  zestawienia  przedstawionych  przepisów  Rozporządzenia  w  sprawie  recyklingu 

jednoznacznie wynika, że masę odpadów komunalnych poddanych recyklingowi oblicza się 

dopiero po wyjściu odpadu z instalacji dedykowanej do przygotowania odpadów do recyklingu 

–  ale  nie  wszystkie  procesy  przetwarzania  czy  odzysku  odpadów  stanowią  recykling. 

Przykładowo, dla zobrazowania sytuacji – w zakresie odpadów szklanych, po wyjściu stłuczki 

szklanej z instalacji przygotowującej stłuczkę dla potrzeb hut szkła. Idąc dalej tym przykładem, 

tylko  masa  stłuczki  szklanej,  przekazanej  do  hut  szkła,  może  być  wliczana  do  poziomów 

recyklingu,  bo  tylko  taka  stłuczka  jest  przetapiana  na  materiały,  substancje,  które  nie  są 


odpadami. Dla potrzeb obliczania poziomów recyklingu, istotne jest wprowadzenie odpadów 

nie  do  jakiegokolwiek  procesu  recyklingu,  ale  do  recyklingu,  w  wyniku  którego  odpady  są 

powtórnie przetwarzane na produkty, materiały lub substancje, które nie są odpadami. Takie 

procesy  recyklingu  prowadzone  są  –  w  odniesieniu  do  „przykładowej”  stłuczki  szklanej  w 

Polsce 

– w hutach szkła.  

Podsumowując,  uwzględniając  procesy  w  instalacjach,  które  polegają  na  szczegółowym 

sortowaniu  i  doczyszczeniu  materiału  wejściowego  (np.  stłuczki  szklanej,  papieru,  metali), 

należy  zauważyć,  że  wszelkie  zanieczyszczenia,  które  do  tej  pory  były  uwzględniane  jako 

masa odpadów komunalnych poddanych recyklingowi, od 2022 roku nie są zaliczane do tej 

masy.  Prowadzi  to  do  wniosku,  że  masa  odpadów  komunalnych  poddanych  recyklingowi 

zmniejsza  się  o  ilość  zanieczyszczeń  odrzuconych  w  instalacji  podczas  procesów 

prze

twarzania, a także o tzw. ubytki procesowe, które ze względu na wymagania jakościowe 

recyklerów  nie  mogą  zostać  przetworzone.  Potwierdzają  to  zresztą  uzyskiwane  przez 

odwołującego  dokumenty  potwierdzające  recykling,  które  uzyskuje  on  od  recyklerów. 

Recyklerzy potwierdzają dużo mniejszy recykling w odniesieniu do przekazanych im odpadów 

(od kilku do kilkunastu procent) od 

wejścia w życie nowych przepisów, powołując się na ubytki 

procesowe  i  inne  zanieczyszczenia,  których  nie  akceptują  finalni  recyklerzy  (np.  papiernie, 

huty szkła). Każdy recykler zobowiązany jest indywidualnie obliczyć procent zanieczyszczeń 

wyliczony zgodnie z właściwymi przepisami. Na to odwołujący nie ma jakiegokolwiek wpływu.  

Ponadto,  ustawa  13  lipca  2023  r.  o  zmianie  ustawy  o  gospodarce  opakowaniami  oraz 

niektórych  innych  ustaw  (Dz.  U.  z  2023  r.,  poz.  1852,  dalej  jako:  „Nowelizacja  u.g.o.”) 

wprowadziła  tzw.  „system  kaucyjny”  obowiązkowy  od  1  stycznia  2025  r.  (ale  Odwołujący 

wskazuje, że system kaucyjny na zasadach dobrowolnych i testowych będzie wprowadzony 

wcześniej).  W  tym  miejscu  odwołujący  powtórzył  argumentacją  dotyczącą  nowego  system 

omówioną już wcześniej.  

Odwołujący  wskazał,  że  podstawowym  problemem,  z  jakim  musi  się  zmierzyć  wykonawca 

(mającym  też  fundamentalne  znaczenie  dla  ostatecznie  osiągniętego  przez  wykonawcę 

poziomu recyklingu odpadów), jest jakość zbiórki „u źródła”, na którą zasadniczy wpływ ma 

Zamawiający, który po pierwsze tworzy system gospodarki w gminie, a następnie wyposażony 

jest  w  ustawowe  kompetencje,  aby  czuwać  nad  realizowaniem  jego  postulatów  przez 

właścicieli nieruchomości.  

Zamawiający (gmina) jest zobowiązany do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych 

od  właścicieli  nieruchomości,  na  których  zamieszkują  mieszkańcy.  Rada  gminy  uchwala 

regulamin utrzymania czystości i porządku na terenie gminy, który jest podstawowym aktem 

prawnym określającym sposób gospodarowania odpadami w gminie. Dalej w art. 4 u.c.p.g. 

ustawodawca wskazuje na elementy określane w regulaminie, m.in.:  


wymagania  w  zakresie  selektywnego  zbierania  i  odbierania  odpadów  komunalnych 

obejmującego co najmniej: papier, metale, tworzywa sztuczne, szkło, odpady opakowaniowe 

wielomateriałowe  oraz  bioodpady  (określenie  „co  najmniej”  wskazuje,  że  gmina  ma  pełną 

swobo

dę w ustaleniu większej liczby frakcji podlegających selektywnej zbiórce),  

wymagania  w  zakresie  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  prowadzonego 

przez  punkty  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych  (PSZOK),  które  zapewniają 

przyjmowanie także innych odpadów komunalnych,  

rodzaj  i  minimalną  pojemność  pojemników  lub  worków,  przeznaczonych  do  zbierania 

odpadów komunalnych na terenie nieruchomości, warunków rozmieszczania tych pojemników 

i worków, przy uwzględnieniu:  

średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w 

innych źródłach,  

liczby osób korzystających z tych pojemników lub worków;  

innych  wymagań  wynikających  z  wojewódzkiego  planu  gospodarki  odpadami  –  katalog 

otwarty.  

Odwołujący przytoczył art. 9u i art. 6k ust. 3 ucpg.  

Faktem jest, że to nie Zamawiający odbiera odpady, ale odbiór odpadów to prosta czynność 

faktyczna (w uproszczeniu zabranie worka spod drzwi, opróżnienie pojemnika stejącego na 

nieruchomości),  która  (wykonywana  profesjonalnie,  zgodnie  ze  sztuką,  z  poszanowaniem 

przepisów  ochrony  środowiska)  sama  w  sobie  nie  przełoży  się  na  osiągnięcie  poziomów 

recyklingu na poziomie 45%, a tym bardziej 55%, bowiem do tego niezbędna jest odpowiednia 

jakość surowców, które zostaną przyjęte przez recyklerów i poddane recyklingowi.  

Jak  zatem  wykonawca  może  realnie  wpłynąć  na  poprawę  selektywnej  zbiórki  odpadów  „u 

źródła”,  co  ma  decydujący  wpływ  na  poziomy  recyklingu,  jeżeli  obowiązki  (możliwości) 

wykonawcy  w  tym  zakresie  wynikające  z  SWZ  i  przepisów  prawa  ograniczone  są  do 

„informowania  zamawiającego”,  a  wszystkie  narzędzia  i  kompetencje  pozostają  w  rękach 

zamawiającego - Gminy?!  

To  z

amawiający  (gmina)  jest  podmiotem  pierwotnie  odpowiedzialnym  za  gospodarowanie 

odpadami na terenie gminy, tj. za zasady selektywnej zbiórki odpadów i ich egzekwowanie, i 

ma  w  tym  zakresie  kompetencje  prawodawcze.  Ponadto,  na 

zamawiającym  ciąży  również 

odpowiedzialność  wtórna  –  związana  ze  szczegółowym  określeniem  warunków  tego 

postępowania,  w  ramach  którego  wykonawca  wykonuje  usługę  w  ściśle  określony  przez 

zamawiającego  sposób.  Przytoczona  argumentacja  potwierdza  zasadność  zarzutów 

odwołującego, ponieważ wykonawca ma jedynie ograniczony wpływ na osiągnięcie poziomów 

odzysku, a decydujące w tym zakresie narzędzia są w rękach zamawiającego (gminy), m.in. 

utworzenie odpowiedniego systemu gospodarowania odpadami, sankcje związane z brakiem 


selektywnej zbiórki, narzędzia ekonomiczne (niższa opłata za gospodarowanie odpadów dla 

mieszkańców prowadzących selektywną zbiórkę odpadów).  

Zamawiający  określa  system  gospodarowania  odpadami  w  swojej  gminie,  który  stanowi 

system naczyń połączonych, gdzie od wykonawcy tego postępowania zależy tylko niewielki 

zakres okoliczności, od których zależą osiągnięte na końcu poziomy recyklingu. Kluczowe dla 

efektu końcowego są bowiem kształt systemu gospodarowania odpadami, ustalony w zgodzie 

z obowiązującymi przepisami przez zamawiającego oraz jakość selektywnej zbiórki odpadów 

prowadzonej przez mieszkańców, na którą wykonawca ma znikomy wpływ.  

Zamawiający  zamierza  sankcjonować  nieosiągnięcie  przez  wykonawcę  określonych  przez 

zamawiającego  poziomów  recyklingu  (początkowo  45%,  następnie  55%)  w  drodze  kar 

umownych, określonych w taki sposób, jakby to wykonawca odpowiadał w całości za system 

gospodarki odpadami w gminie, o czym świadczy sposób naliczania tej kary i jej wysokość. 

Nałożony na gminę przez ustawodawcę obowiązek osiągania rocznych poziomów recyklingu 

(zagrożony stosowną sankcją administracyjną), zamawiający w praktyce próbuje przenieść na 

wykonawcę w 100%, choć wykonawca i podejmowane przez niego działania, są tylko jednym 

z elementów, które prowadzą do osiągnięcia celu wskazanego przez ustawodawcę w u.c.p.g. 

Sposób  ukształtowania  przez  zamawiającego  Wzoru  umowy  i  zapisów  dotyczących  kar 

umownych  za  nieosiągnięcie  poziomów  recyklingu,  wskazuje  więc  na  to,  że  zamawiający 

układa stosunek prawny, jaki łączyć go będzie z wykonawcą w taki sposób, aby zabezpieczyć 

sobie możliwość pokrycia ewentualnych administracyjnych kar pieniężnych, jakie być może w 

przyszłości  zostaną  nałożone  na  gminę  za  nieosiągnięcie  przez  gminę  wymaganych 

poziomów recyklingu, przez naliczenie wykonawcy kar umownych wyliczonych w analogiczny 

sposób jak te, naliczane w trybie u.c.p.g. gminie (iloczyn brakującej masy odpadów i stawki 

opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  (zmieszanych)  odpadów  komunalnych  na 

składowisku,  określonej  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  290  ust.  2  ustawy  z  27 

kwietnia 2001 r. - 

Prawo ochrony środowiska). Takie działanie należy uznać za sprzeczne z 

zasadami  współżycia  społecznego,  a  kara  umowna  wyliczana  w  ten  sposób  powinna  być 

uznana  za  „rażąco  wygórowaną”,  w  szczególności  mając  na  uwadze  niewielki  wpływ 

wykonawcy na stworzenie podstaw do jej naliczenia (tu: niewielki wpływ wykonawcy na to, że 

poziomy recyklingu nie zostały osiągnięte).  

Zgodnie z uzasadnieniem do wprowadzenia regulacji dot. art. 433 ustawy Ustawodawca podał: 

„Skutkiem tego przepisu jest jasna dyrektywa dla zamawiających, aby postanowień umownych 

nie  kształtować  w  sposób  rażąco  nieproporcjonalny,  a  co  za  tym  idzie  nie  przerzucać 

wszystkich ryzyk realizacji zamówienia na wykonawcę . Wprowadzenie tej zasady nie ma na 

celu  uniemożliwienia  zamawiającym  takiego  ukształtowania  treści  umowy,  który  jest 

uzasadniony  specyfiką,  rodzajem,  wartością,  sprawną  realizacją  zamówienia,  a  jedynie 

eliminacje  postanowień  umowy  rażąco  naruszających  interesy  wykonawców.  wykonawcy 


mający  zastrzeżenia  do  zaproponowanych  postanowień  umownych  będą  mogli  je 

zweryfikować  przez  skorzystanie  z  odwołania  w  tym  zakresie”.  Odwołujący  wskazał,  że 

z

amawiający nie może przerzucać wszystkich ryzyk realizacji zamówienia na wykonawcę, w 

tym  także  ryzyka  nieosiągnięcia  przez  niego  poziomów  recyklingu  odpadów  –  zdaniem 

odwołującego ryzyko należy podzielić pomiędzy wykonawcę a zamawiającego.  

Opisywana powyżej rola gminy w systemie gospodarki odpadami i jej kompetencje, określone 

przez ustawodawcę, jednoznacznie potwierdzają, że odwołujący słusznie uznaje kary umowne 

za nieosiągnięcie przez wykonawcę tzw. poziomów recyklingu § 11 ust. 1 Wzoru umowy) za 

ustalone w wysokości rażąco wygórowanej, nieuwzględniającej faktu, że na osiągnięcie tych 

poziomów mają wpływ nie tylko działania wykonawcy, ale także (a wręcz przede wszystkim) 

działania  zamawiającego,  jak  również  że  jest  to  uzależnione  od  jakości  zbiórki  odpadów  u 

„źródła”  (przez  właścicieli  nieruchomości),  a  także  od  uwarunkowań  rynkowych  (w 

szczególności  od  popytu  na  surowce)  i  realnych  możliwości  przekazania  do  recyklingu 

odebranych przez wykonawcę odpadów. W takich okolicznościach, nałożenie na wykonawcę 

kary  umownej  w  takiej  wysokości  jak  ta,  wskazana  w  §  11  ust.  1  Wzoru  umowy  stanowi 

nadużycie prawa podmiotowego zamawiającego do kształtowania postanowień umownych i 

jest  sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego  z  uwagi  na  wpływ  zamawiającego  na 

poziomy  recyklingu  przy  jednoczesnym  ograniczonym  wpływie  wykonawcy  na  osiągane 

poziomy recyklingu i odzysku.  

Zarzut nr 7 

– kontrola realizacji usługi  

Zgodnie z §18 Wzoru umowy:  

1.Zamawiający w trakcie realizacji przedmiotu umowy zastrzega sobie prawo do kontrolowania 

jakości  świadczonych  usług  i  prawidłowości  realizacji  postanowień  umowy,  zarówno  na 

obszarze Miasta Otwocka, jak również na terenie bazy transportowej i instalacji należących do 

wykonawcy i/lub podwykonawcy.  

2.Kontrola będzie dokonywana przez:  

a) 

bezpośrednią obserwację w terenie sposobu realizacji usług przez wykonawcę,  

b) 

analizę  dokumentów,  które  wykonawca  jest  obowiązany  udostępnić  zamawiającemu  na 

jego żądanie,  

c) 

na podstawie monitoringu z systemów zamontowanych w pojazdach wykonawcy.  

Zamawiający zastrzega prawo kontroli pojazdów, w tym prawo sporządzania dokumentacji 

fotograficznej oraz audiowizualnej z czynności kontrolnych.  

Zamawiający zastrzega sobie prawo do kontroli przebiegu trasy pojazdów wykonujących 

usługę (system GPS) zarówno na terenie Miasta Otwocka jak również po opuszczeniu terenu 

miasta.  

Kontrole  prowadzone  na  obszarze  Miasta  Otwocka  nie  wymagają  wcześniejszego 

zawiadamiania wykonawcy o zamiarze kontroli.  


Zamawiający ma obowiązek poinformować  wykonawcę o zamiarze kontroli na terenie bazy 

transportowej lub instalacji należących do wykonawcy lub podwykonawcy, najpóźniej w dniu 

poprzedzającym kontrolę.  

Podczas  kontroli,  na  żądanie  zamawiającego,  wykonawca  ma  obowiązek  okazać 

dokumentację związaną z działalnością objętą przedmiotem umowy.  

7. Z przeprowadzonych kontroli z

amawiający sporządza pisemny protokół i przedstawia go do 

wglądu wykonawcy.  

U

stanowione zostało nieograniczone prawo zamawiającego do kontroli realizacji usługi, w tym 

prawo sporządzania dokumentacji fotograficznej oraz audiowizualnej z czynności kontrolnych, 

bez konieczności wcześniejszego zawiadamiania wykonawcy o zamiarze kontroli, co stanowi 

nadużycie prawa podmiotowego zamawiającego do kształtowania warunków umowy, a nadto 

jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i narusza równowagę stron umowy.  

Wskazał  na  obowiązki  zamawiającego  związane  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  oraz 

potencjalną możliwość złożenia nieporównywanych ofert.  

Przywołał wyrok Izby z 28 lipca 2016 r., sygn. akt: KIO 1277/16 

Zamawiający  nadużywa  pozycji  dominującej  w  postępowaniu  przez  rażące  naruszenie 

równości  stron  stosunku  cywilnoprawnego  oraz  znaczne  przekroczenie  zasady  swobody 

umów. Sprzeczność czynności prawnej (a taką jest oświadczenie zamawiającego stanowiące 

SWZ)  z  zasadami  współżycia  społecznego  oznacza,  że  w  świetle  reguł  powszechnie 

akceptowalnych  w  społeczeństwie,  jak  zasada  lojalności  i  uczciwości  kupieckiej,  czynność 

prawna  jest  negatywnie  oceniana. 

Z  całą  pewnością  należy  uznać,  że  w  tej  sprawie 

Zamawiający  naruszył  zasadę  uczciwości  kupieckiej,  będącą  jedną  z  podstawowych  zasad 

współżycia  społecznego,  bowiem  przyznał  sobie  prawo  do  nieograniczonej  kontroli 

świadczenia usługi, bez zawiadamiania o zamiarze kontroli, prawo kontroli pojazdów, w tym 

prawo sporządzania dokumentacji fotograficznej oraz audiowizualnej z czynności kontrolnych.  

Tymczasem,  ani  wykonawca,  ani  tym  bardziej  z

amawiający,  nie  mogą  wykorzystywać 

wizerunku zatrudnionej osoby tylko dlatego, że jest pracownikiem wykonawcy. Konieczna jest 

jej zgoda. W grę wchodzą bowiem nie tylko unijne przepisy o ochronie danych osobowych, ale 

i krajowe prawo autorskie, ze wskazaniem pól eksploatacji i celu wykorzystania. Na gruncie 

unijnym  chodzi  o  rozporządzenie  Parlamentu  Europejskiego  i  Rady  (UE)  2016/679  z  27 

kwietnia  2016  r.  w  sprawie  ochrony  osób  fizycznych  w  związku  z  przetwarzaniem  danych 

osobowych  i  w  sprawie  swobodnego  przepływu  takich  danych  oraz  uchylenia  dyrektywy 

95/46/WE  (ogólne  rozporządzenie  o  ochronie  danych,  dalej:  RODO)  RODO  przewiduje 

możliwość uregulowania w prawie wewnętrznym praw i wolności w przypadku przetwarzania 

danych  osobowych  pracowników  w  związku  z  zatrudnieniem.  Pracodawcy,  którzy  chcą 

nadzorować  pracowników,  muszą  wiedzieć,  w  jakich  przypadkach  i  w  jakich  celach  jest  to 

dozwolone, a w jakich zabronione.  


Powołał orzeczenie Sądu Najwyższego z 17 października 1969 r., III CRN 310/69, OSNCP 

1970, Nr 6, poz. 115 

Zamawiający dopuszcza się, jak już wyżej wskazano, naruszenia uczciwości, sprawiedliwości 

kupieckiej, lojalności.  

Zarzut  nr  8 

–  Wzór  umowy  (poniższe  uzasadnienie  opisane  jest  w  odniesieniu  do  Wzoru 

umowy 

na  odbiór  odpadów  z  zabudowy  jednorodzinnej  –  ale  analogicznie  znajduje 

uzasadnienie do drugiego projektu, który dotyczy zabudowy wielorodzinnej)  

Zarzut szczegółowy nr I  

Zamawiający w przygotowanym Wzorze umowy dla zabudowy jednorodzinnej zawarł zapisy 

odnoszące się do zabudowy wielorodzinnej.  

Odwołujący  wniósł  o  ujednolicenie  projektu  umowy  dotyczącej  odbioru  odpadów  z 

nieruchomości  jednorodzinnej  w  zakresie  zapisów  odnoszących  się  do  nieruchomości 

wielorodzinnych.  

Zarzut szczegółowy nr II  

Zamawiający posługuje się we Wzorach umowy terminem „miejsc trudno dostępnych”.  

Odwołujący wniósł o doprecyzowanie §1 wzoru umowy przez wprowadzenie definicji „miejsc 

trudno  dostępnych”,  aby  uniknąć  rozbieżności  interpretacyjnych  oraz  w  celu  oszacowania 

ryzyka i wyceny oferty.  

Zarzut szczegółowy nr III  

We  wzorze  umowy  brak  jest  doprecyzowania  w  §3  ust.  2  pkt  6  Wzoru  umowy,  przez 

wskazanie, że wykonawca zobowiązany jest do dostarczania worków na odpady, o których 

mowa  w  §7  ust.  7  do  wszystkich  nieruchomości  jednorodzinnych  oraz  do  siedziby 

zamawiającego.  

Z zapisu winno jasno wynikać, że obowiązek ten nie dotyczy zabudowy wielorodzinnej.  

Zarzut szczegółowy nr IV  

We  Wzorze  umowy  w  §13  ust.  6  brak  jest  doprecyzowania  terminu  zapłaty  należnego 

wykonawcy

,  który  byłby  dostosowany  do  oświadczenia  wykonawcy  złożonego  w  ofercie  w 

kryterium oceny ofert - 

termin płatności faktury, zgodnie z Rozdziałem XIX SWZ pkt 1 ppkt 2 

SWZ.  

Odwołujący wniósł o dostosowanie terminu umownego, jednolicie do zapisów SWZ.  

Zarzut szczegółowy nr V  

Odwołujący wniósł o wprowadzenie we Wzorze umowy możliwości przesyłania faktur w formie 

elektronicznej, ze wskazaniem adresu e-

mail na który wykonawca będzie przesyłał faktury do 

zamawiającego.  

Zarzut szczegółowy nr VI  

Wysokość  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy  została  niespójnie  określona  w 

dokumentach zamówienia. W SWZ jest to 5%, we Wzorze umowy wynosi 10%.  


Odwołujący  wniósł  o  ujednolicenie  we  Wzorze  umowy  w  §15  ust.  2  zapisu  dotyczącego 

zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy  w  zakresie  jego  wysokości,  zgodnej  z 

postanowieniami rozdziału XXI SWZ;  

Zarzut szczegółowy nr VII  

Zamawiający nie określił we Wzorze umowy jakiego rodzaju dokumentów i oświadczeń będzie 

żądał  w  zakresie  potwierdzenia  spełniania  wymogów  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o 

pracę i dokonywania ich oceny.  

Odwołujący wniósł o doprecyzowanie we Wzorze umowy w §20 ust. 2 pkt 1 jakie konkretnie 

będą to oświadczenia i dokumenty;  

Zarzut szczegółowy nr VIII  

Zamawiający  posługuje  się  terminem  „mieszania  odpadów”,  nie  definiując  go  we  w 

dokumentach zamówienia. Odwołujący żądał wprowadzenia we Wzorze umowy w §1 definicji 

„mieszania odpadów”. Jest to niezbędne do oszacowania ryzyka i prawidłowej wyceny oferty.  

Zarzut szczegółowy nr IX  

Odwołujący wniósł o usunięcie zastrzeżenia we Wzorze umowy w §18 ust. 4 prawa do kontroli 

przebiegu trasy pojazdów wykonujących usługę (system GPS) po opuszczeniu terenu miasta. 

Wykonawca  wska

zał,  że  może  udostępnić  zamawiającemu  jedynie  dane  z  obszaru  terenu 

miasta i gminy Otwock oraz trasę przejazdu z bazy do granic miasta. Po opuszczeniu terenu 

miasta,  wykonawca 

jest  związany  innymi  umowami  i  nie  jest  uprawniony  do  udostępnienia 

trasy pojazdów zamawiającemu.  

Podsumowanie  łączne  zarzutów  szczegółowych  z  pkt  8  uzasadnienia  tego  odwołania  – 

analogicznie jak dla zarzutów z pkt 10 poniżej  

Zarzut  nr  9 

–  Wzór  umowy  –  kary  umowne  w  § 14  (poniższe  uzasadnienie  opisane jest  w 

odniesieniu  do  Wzoru  umowy 

na  odbiór  odpadów  z  zabudowy  jednorodzinnej  –  ale 

analogicznie  znajduje  uzasadnienie  do  drugiego  projektu,  który  dotyczy  zabudowy 

wielorodzinnej)  

Zarzut szczegółowy nr I  

Zamawiający  w  §  14  ust.  2  pkt  3  Wzoru  umowy  określił:  wykonawca  jest  zobowiązany  do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)  w  wysokości  300,00  zł  za  każdy 

przypadek nieodebrania lub odebrania odpadów w terminie niezgodnym z harmonogramem, 

o którym mowa w § 10, z PGO nieruchomości wielolokalowej, objętej obowiązkiem odbierania 

odpadów; kara będzie naliczana jako iloczyn kwoty 300,00 zł oraz ilości PGO, od których nie 

odebrano odpadów lub odebrano odpady w terminie niezgodnym z harmonogramem”.  

Odwołujący  wskazał,  że  powyższa  kara  umowna  jest  zbyt  wysoka,  nawet  przy  minimalnej 

nieprawidłowości i krótkim opóźnieniu wykonawca jest karany za każdy przypadek (za każdą 

nieruchomość, z której nie odebrał odpadów), łącznie więc kara ta może wynieść wiele tysięcy 

złotych  nawet  gdy  jedna  śmieciarka  nie  wyjedzie  z  powodu  awarii.  Jest  to  kara  rażąco 


wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej 

określonej w § 14 ust. 2 pkt 3 Wzoru umowy o połowę.  

Zarzut szczegółowy nr II  

Zamawiający  w  §  14  ust.  2  pkt  4  Wzoru  umowy  określił:  wykonawca  jest  zobowiązany  do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)  za  brak  dokumentacji  fotograficznej 

potwierdzającej  brak  segregacji  przez  mieszkańców  -  w  wysokości  200  zł  za  każdy 

przypadek”.  

Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest nieprawidłowa. Przecież to wykonawca 

stwierdza, czy mieszkaniec prawidłowo segregował odpady, a więc jak będzie weryfikował to 

z

amawiający? Jest to kara rażąco wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący 

żądał usunięcia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 4 Wzoru umowy.  

Zarzut szczegółowy nr III  

Zamawiający  w  §  14  ust.  2  pkt  5  Wzoru  umowy  określił:  wykonawca  jest  zobowiązany  do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)za  odebranie  i  zagospodarowanie 

odpadów,  które  nie  zostały  wytworzone  przez  właścicieli  nieruchomości  zamieszkałych 

zlokalizowanych na terenie miasta Otwocka - 

w wysokości 10 000 zł za każde zdarzenie, bez 

względu na masę odebranych odpadów”.  

Odwołujący  wskazał,  że  powyższa  kara  umowna  jest  zbyt  wysoka,  nawet  przy  minimalnej 

masie (1 kg odpadów) wykonawca jest karany za każdy przypadek (który może być wynikiem 

prostego  błędu  pracownika.  Jest  to  kara  rażąco  wygórowana  i  nieproporcjonalna  do 

naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 5 Wzoru 

umowy 

do 100 zł.  

Zarzut szczegółowy nr IV  

Zamawiający  w  §  14  ust.  2  pkt  7  Wzoru  umowy  określił:  wykonawca  jest  zobowiązany  do 

zapłaty na rzecz zamawiającego kary umownej: (…) za dostarczenie do instalacji komunalnej 

odpadów o kodach innych niż określone w przedmiocie umowy - w wysokości 10 000 zł za 

każdy przypadek”  

Odwołujący  wskazuje,  że  powyższa  kara  umowna  jest  nieprawidłowa.  Zamawiający  chce 

karać wykonawcę za prawidłowe postępowanie. Dla przykładu, pracownicy wykonawcy mogą 

przekazać  do  instalacji  np.  pojemniki  po  farbach  czy  rozpuszczalnikach  albo  odpady 

medyczne (niebezpieczne 

– nie ma ich w przedmiocie zamówienia), których nie było widać 

przy  opróżnianiu  pojemników  u  mieszkańca.  Na  instalacji,  po  opróżnieniu  śmieciarki,  te 

odpady  będą  zauważone,  zostanie  i  nadany  nowy  kod  i  trafią  do  podmiotu,  który  ma 

uprawnienia do ich zagospodarowania 

– i za takie prawidłowe, rzetelne działanie wykonawca 

ma być karany w kwocie 10 000 zł. Odwołujący żądał usunięcia kary umownej określonej w § 

14 ust. 2 pkt 7 Wzoru umowy.  

Zarzut szczegółowy nr V  


Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 10 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)  w  wysokości  200,00  zł  za  każdy 

przypadek niedostarczenia zarządcy nieruchomości harmonogramów zaakceptowanych przez 

zamawiającego”.  

Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest nieprawidłowa i rażąco wygórowana – w 

przypadku  niedostarczenia  w  terminie  harmonogramu  np.  do  50  właścicieli  nieruchomości 

(jedna ulica), kara wyniesie 10 000 zł. Odwołujący żądał zmiany kary umownej określonej w § 

14  ust.  2  pkt  10  Wzoru  umowy

,  tak  aby  wynosiła  200  zł  za  niedostarczenie  każdym  50 

zarządcom nieruchomości harmonogramów zaakceptowanych przez zamawiającego.  

Zarzut szczegółowy nr VI  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 13 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty na rzecz zamawiającego kary umownej w wysokości 200,00 zł za każdy przypadek 

stwierdzenia, że pojazd wykonawcy nie jest czytelnie oznaczony nazwą frakcji, którą w danym 

dniu odbiera”.  

Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest zbyt nieprawidłowa, ponieważ odnosi się 

do  postępowania  wykonawcy,  które  nie  jest  nieprawidłowe.  Wykonawca  nie  ma  obowiązku 

oznaczenia pojazdu frakcją odpadów, co więcej, jeden pojazd może tego samego odbierać 

najpierw papier, a po opróżnieniu, szkło. Jakiekolwiek trwałe oznaczenie jest więc niemożliwe. 

Odwołujący żądał usunięcia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 13 Wzoru umowy.  

Zarzut szczegółowy nr VII  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 14 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty na rzecz zamawiającego kary umownej: (…)w wysokości 9 000,00 zł za rozpoczęcie 

realizacji odbioru i transportu odpadów pojazdem nieopróżnionym z odpadów”  

Odwołujący  wskazał,  że  powyższa  kara  umowna  jest  zbyt  wysoka,  nawet  przy  minimalnej 

pomyłce w numerze rejestracyjnym wykonawca jest karany za każdy przypadek (który może 

być wynikiem  prostego błędu pracownika).  Nadto,  zamawiający  nie przedstawia formularza 

wykazu  pojazdów.  Jest  to  kara  rażąco  wygórowana  i  nieproporcjonalna  do  naruszenia. 

Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej określonej w § 14 ust. 2 pkt 14 Wzoru umowy 

do 100 zł.  

Zarzut szczegółowy nr VIII  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 15 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty na rzecz zamawiającego kary umownej: (…) w wysokości 9 000,00 zł za rozpoczęcie 

realizacji odbioru i transportu odpadów pojazdem nieopróżnionym z odpadów”.  

Odwołujący  wskazał,  że  powyższa  kara  umowna  jest  zbyt  wysoka,  nawet  przy  minimalnej 

masie (1 kg odpadów) wykonawca jest karany za każdy przypadek (który może być wynikiem 

prostego  błędu  pracownika.  Jest  to  kara  rażąco  wygórowana  i  nieproporcjonalna  do 


naruszenia.  Odwołujący  żądał  zmniejszenia  kary  umownej  określonej  w  §  14  ust.  2  pkt  15 

Wzoru umowy 

do 100 zł.  

Zarzut szczegółowy nr IX  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 24 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty na rzecz zamawiającego kary umownej: (…) w wysokości 300,00 zł za każdy dzień, w 

którym  przedstawiciele  zamawiającego  nie  będą  mogli  skontaktować  się  z  Koordynatorem 

umowy”.  

Odwołujący  wskazał,  że  powyższa  kara  umowna  jest  zbyt  wysoka.  Jest  to  kara  rażąco 

wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej 

określonej  w  §  14  ust.  2  pkt  24  Wzoru  umowy  do  100  zł  oraz  wskazania,  że  zamawiający 

powinien kontaktować się w każdej dopuszczalnej formie (telefonicznie, pocztą elektroniczną).  

Zarzut szczegółowy nr X  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 26 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)  za  realizowanie  odbioru  i  transportu 

odpadów  pojazdem  nie  spełniającym  wszystkich  wymagań  technicznych,  w  tym  co  do 

wyposażenia w urządzenia monitorujące i rejestrujące przejazd i odbiór odpadów oraz system 

GPS - 

w wysokości 5 000 zł za każdy dzień realizacji usługi za pojazd,  

Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest zbyt wysoka, wykonawca jest karany za 

każdy przypadek, który może być wynikiem prostego błędu pracownika. Jest to kara rażąco 

wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej 

określonej w § 14 ust. 2 pkt 26 Wzoru umowy do 500 zł.  

Zarzut szczegółowy nr XI  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 27 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)  w  wysokości  10  000,00  zł  za  każdy 

przypadek nieudostępnienia zamawiającemu w terminie 7 dni od otrzymania wniosku danych 

rejestrowanych GPS  lub  zapisów  kamer,  bądź  nie udzielenie dostępu do  śledzenia danych 

GPS, o których mowa w §9.  

Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest zbyt wysoka, wykonawca jest karany za 

każdy przypadek, który może być wynikiem prostego błędu pracownika. Jest to kara rażąco 

wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej 

określonej w § 14 ust. 2 pkt 27 Wzoru umowy do 500 zł.  

Zarzut szczegółowy nr XII  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 29 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)w  wysokości  5  000,00  zł  za  każdy 

przypadek  w  którym  wykonawca  uniemożliwi  zamawiającemu  ważenie  na  terenie  Miasta 

Otwocka pojazdu odbierającego odpady.  


Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest zbyt wysoka, wykonawca jest karany za 

każdy przypadek, który może być wynikiem prostego błędu pracownika. Jest to kara rażąco 

wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej 

określonej w § 14 ust. 2 pkt 29 Wzoru umowy do 500 zł.  

Zarzut szczegółowy nr XIII  

Zamawiający w § 14 ust. 2 pkt 30 Wzoru  umowy określił: wykonawca jest zobowiązany do 

zapłaty  na  rzecz  zamawiającego  kary  umownej:  (…)w  wysokości  5  000,00  zł  za  każdy 

przypadek  w  którym  wykonawca  uniemożliwi  zamawiającemu  ważenie  na  terenie  Miasta 

Otwocka pojazdu odbierającego odpady.  

Odwołujący wskazał, że powyższa kara umowna jest zbyt wysoka, wykonawca jest karany za 

każdy przypadek, który może być wynikiem prostego błędu pracownika. Jest to kara rażąco 

wygórowana i nieproporcjonalna do naruszenia. Odwołujący żądał zmniejszenia kary umownej 

określonej w § 14 ust. 2 pkt 30 Wzoru umowy do 500 zł.  

Podsumowanie łączne zarzutów szczegółowych z pkt 9 uzasadnienia tego odwołania  

Z

amawiający  jako  wierzyciel  ma  obowiązek  lojalnego  współdziałania  z  wykonawcą  w  celu 

osiągnięcia  celu  umowy  –  tu:  zapewnienia  mieszkańcom  Otwocka  prawidłowego  odbioru 

odpadów  komunalnych.  Wynika  stąd,  że  już  na  etapie  przygotowania  wzoru  umowy  i 

dokumentacji 

postępowania zamawiający powinien działać zgodnie z zasadą lojalności, czyli 

tak,  aby  treść  przyszłego  stosunku  prawnego  respektowała  uzasadniony  interes  dłużnika 

(wykonawcy), w szczególności przez ukształtowanie kar umownych w sposób proporcjonalny 

i adekwatny.  

Zamawiający, nie tylko na podstawie obowiązków administracyjnych, ale też jako wierzyciel w 

rozumieniu art.  354  § 2 k.c.,  ma  obowiązek  podejmowania  działań  przyczyniających  się  do 

wykonania przedmiotu zamówienia. Powołał Fras Mariusz (red.), Habdas Magdalena (red.), 

Kodeks  cywilny.  Komentarz.  Tom  III.  Zobowiązania.  Część  ogólna,  LEX  2018,  wyrok  z  6 

czerwca  2018  r.  KIO  980/18,  KIO  983/18  oraz  stanowiska  prezentowanego  przez  Prezesa 

UZP, wyrok z 

29 października 2018 r. KIO 2085/18.  

Zamawiający  w  tej  sprawie  zdaje  się  zapominać,  że  świadczenie  usługi  odbioru  i 

zagospodarowania  odpadów  od  mieszkańców  Otwocka  jest  skomplikowane,  wymaga 

zaangażowania  ze  strony  wykonawcy,  mieszkańców  i  zamawiającego  oraz  podmiotów 

trzecich.  Automatyzm  w  formułowaniu  kar  w  obecnym  brzmieniu  wymusza  bezrefleksyjne, 

nadmierne karanie wykonawcy za okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności.  

Tym  samym,  sposób  ukształtowania  wskazanych  wyżej  postanowień  Wzoru  umowy 

abstrahując od reguł odpowiedzialności obowiązującej na gruncie kodeksu cywilnego, skutkuje 

przekroczeniem  przez 

zamawiającego  granicy  swobody  kontraktowej,  o  której  mowa  w  art. 

3531 k.c., z jednoczesnym naruszeniem przepisu art. 5 k.c., art. 487 § 2 k.c., art. 483 § 1 k.c.  

oraz art. 484 § 1 i 2 k.c.  


Zarzut nr 10 

– nieprecyzyjny i sprzeczny Załącznik A do SWZ - Opis przedmiotu zamówienia 

(OPZ)  

Zarzut szczegółowy nr I  

Zamawiający w pkt 4.2.4 OPZ określił: „Wykaz usług: (…) uwzględnienia w harmonogramie (w 

miesiącach  lipiec  -  sierpień)  jednorazowego  dokonania  mycia  i  dezynfekcji  pojemników  o 

objętości 1100 l.  

Zamawiający  nie  wskazał  liczby  pojemników  które  wykonawca  będzie  musiał  umyć, 

wykonawca 

nie jest w stanie wyliczyć kosztów realizacji usługi. Dlatego też Odwołujący żądał 

doprecyzowania w pkt 4.2.4 OPZ liczby pojemników które wykonawca będzie musiał umyć.  

Zarzut szczegółowy nr II  

Zamawiający  w  pkt  5.1.1  OPZ  określił:  „wykonawca  oświadcza,  że  posiada  niezbędne 

uprawnienia  oraz  potencjał  techniczny  i  osobowy,  w  celu  wykonania  przedmiotu  umowy,  w 

szczególności: wpis do rejestru działalności regulowanej, o której mowa w art. 9b ustawy z 13 

września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. 2024 r. poz. 399 ze zm.), 

prowadzonego przez Prezydenta Miasta Otwocka”.  

Zamawiający nie wskazał w pkt 5.1.1 OPZ wprost, jakie kody odpadów należy posiadać we 

wpisie  do  RDR.  Powoduje  to,  że  OPZ  w  obecnym  brzmieniu  dopuszcza  do  wykonywania 

umowy wykonawców, którzy nie dysponują uprawnieniami do realizacji zamówienia zgodnie z 

przepisami  prawa 

–  jest  bowiem  oczywiste,  że  wykonawca  odbierający  odpady  musi  mieć 

uprawnienie do odbioru każdego kodu odpadów objętego przedmiotem zamówienia.  

Powołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 21 września 2021 r., KIO 2602/21.  

Odwołujący żądał wskazania w pkt 5.1.1 OPZ wprost, jakie kody odpadów należy posiadać 

we  wpisie  do  rejestru  działalności  regulowanej  prowadzonego  przez  Prezydenta  Miasta 

Otwocka.  

Zarzut szczegółowy nr III  

Zamawiający  w  pkt  6.6  OPZ  określił:  „wykonawca  zobowiązany  jest  do  przekazywania 

zamawiającemu  wykazu  pojazdów  realizujących  odbiór/transport  odpadów  zawierającego 

informacje: lista pojazdów, numery rejestracyjne pojazdów, frakcja odpadów jaką odbiera dany 

pojazd.  Wykaz  pojazdów  wykonawca  przekazuje  zamawiającemu  najpóźniej  w  dniu 

poprzedzającym dzień odbioru którego dotyczy”.  

Zamawiający sformułował obowiązki w pkt 6.6 OPZ w sposób zbyt ogólny. Odwołujący żądał 

doprecyzowania  pkt  6.6  OPZ  odnoszącego  się  do  wykazu  pojazdów  realizujących 

odbiór/transport odpadów - w jakiej formie (elektronicznie, pisemnie) oraz komu składany ma 

być ten wykaz pojazdów.  

Zarzut szczegółowy nr IV  


Zamawiający w pkt 6.7 lit. a) OPZ określił: „wykonawca na czas realizacji Przedmiotu umowy 

zobowiązany jest przestrzegać następujących zasad postępowania odnośnie pojemników na 

odpady komunalne:  

a) dostarczyć pojemniki pod wskazaną przez zamawiającego nieruchomość.”  

Zamawiający nie wskazał w pkt 6.7 lit. a) OPZ informacji, ile pojemników na odpady oraz jakiej 

pojemności i w jakim kolorze ma dostarczyć wykonawca, a także jaka jest forma zapłaty za 

pojemniki  .  Nadto,  w  pkt  6.7  lit.  a)  OPZ  nie  ma  informacji,  czy  do  przek

azania pojemników 

konieczne będzie zawarcie odrębnej umowy oraz w jaki sposób księgowo dokonane ma być 

przekazanie  pojemników  na  odpady.  Odwołujący  żądał  wskazania  w  pkt  6.7  lit.  a)  OPZ 

informacji, ile pojemników na odpady oraz jakiej pojemności i w jakim kolorze ma dostarczyć 

wykonawca, a także czy dostarczenie pojemników będzie następowało na podstawie odrębnej 

umowy oraz w jaki sposób przekazanie pojemników ma być udokumentowane księgowo.  

Zarzut szczegółowy nr V  

Zamawiający  w  pkt  6.7  OPZ  określił:  „wykonawca  na  czas  realizacji  Przedmiotu  umowy 

zobowiązany jest przestrzegać następujących zasad postępowania odnośnie pojemników na 

odpady komunalne:  

a. 

dostarczyć pojemniki pod wskazaną przez zamawiającego nieruchomość,  

b. 

dokonać wymiany pojemników, które zostały uszkodzone przez firmę,  

c. 

dokonać wymiany pojemników według aktualnej potrzeby zamawiającego,  

d. 

powyższe  działania  z  punktów  a-c  muszą  być  udokumentowane  i  przedstawione 

zamawiającemu w terminie 7 dni od wykonania  

e. 

wykonawca zobowiązany jest zgłosić wszelkie uszkodzenia pojemników do zamawiającego. 

Zgłoszenie  powinno  zawierać  zdjęcie,  datę  zauważenia  uszkodzenia  pojemnika  i  adres 

nieruchomości,  

f. 

raz w roku (w miesiącach lipiec  - sierpień) dokonać mycia pojemników o objętości 1100l, 

według wcześniej opracowanego i dostarczonego zamawiającemu harmonogramu”.  

W pkt 6.7 OPZ brakuje informacji pozwalających na ustalenie, co w przypadku, gdy pojemnik 

nie  będzie  uszkodzony  przez  wykonawcę  tylko  np.  przez  mieszkańca.  Odwołujący  żądał 

doprecyzowania w pkt 6.7 lit. OPZ informacji o zasadach wymiany pojemników w przypadku 

uszkodzenia  ich  przez  podmiot  trzeci  względem  wykonawcy,  w  szczególności  o  zasady 

rozliczeń, aby wykonawca mógł na potrzeby przygotowania ustalić, jakie koszty uwzględnić w 

cenie oferty  oraz jakie ryzyko ma wkalkulować.  wykonawca  powinien  mieć wiedzę,  kto jest 

właścicielem  nowego  pojemnika  (wymienionego)  i  kto  jest  odpowiedzialny  za  pojemniki. 

Nadto, w pkt 6.7 OPZ brakuje informacji w jakim czasie od podpisania umowy poj

emniki mają 

być przekazane zamawiającemu, brak informacji gdzie pojemniki mają być rozstawione.  

Zarzut szczegółowy nr VI  


Zamawiający w pkt 6.10 OPZ określił: „wykonawca zobowiązany jest do utrzymywania PGO 

w odpowiednim stanie porządkowym i sanitarnym”. Analogiczne wymogi są w pkt 7.1.3 oraz 

7.2.3 OPZ.  

Odwołujący wskazał, że utrzymywanie PGO w odpowiednim stanie porządkowym i sanitarnym 

to raczej obowiązek właścicieli nieruchomości lub np. zarządcy spółdzielni, a nie wykonawcy 

odbierającego odpady. Wykonawca nie świadczy usług utrzymania czystości, tylko odbierania 

odpadów  –  jeśli  zamawiający  chciałby  rozszerzyć  przedmiot  zamówienia  o  te  dodatkowe 

usługi, powinien opisać to w SWZ i Wzorze umowy. Wykonawca nie ma wpływu na to, w jaki 

sposób mieszkańcy dbają o czystość PGO oraz czy odpady umieszczane są w odpowiednich 

pojemnikach. Wykonawca 

ma jedynie możliwość zostawienia porządku po wykonaniu usługi 

opróżniania pojemników – wykonawca usuwa „swoje” zanieczyszczenia, rozsypane odpady 

itp.  Ale  np.  zapewnienie  czystości  ścian  i  ogólnego  porządku  należy  do  właścicieli 

nieruchomości.  Odwołujący  żądał  wskazania  w  pkt  6.10,  7.1.3  oraz  7.2.3  OPZ  wprost,  że 

wykonawca  jest  zobowiązany  do  pozostawienia  PGO  w  takim  stanie,  w  jakim  je  zastał 

(utrzymanie PGO w czystości jest obowiązkiem właściciela nieruchomości).  

Zarzut szczegółowy nr VII  

Zamawiający  w  pkt  6.11  OPZ  określił:  „W  trakcie  odbioru  odpadów  wykonawca  jest 

zobowiązany  rejestrować  wszystkie  zdarzenia  uniemożliwiające  realizację  usług  i 

przekazywać zamawiającemu w formie pisemnej lub e-mailem”.  

Zamawiający w pkt 6.12 OPZ określił: „W przypadku stwierdzenia innych rodzajów odpadów 

zebranych przez właścicieli nieruchomości: odpadów budowlanych i rozbiórkowych, odpadów 

niebezpiecznych,  zużytych  opon  lub  odpadów  pochodzących  z  nieruchomości  lub  części 

nieruchomości niezamieszkałej, wykonawca nie odbiera odpadów i informuje zamawiającego 

pisemnie  /  e-

mailem,  ponadto  wykonuje  i  przesyła  do  zamawiającego  dokumentację 

fotograficzną”.  

Zamawiający w pkt 6.14 OPZ określił: „W przypadku stwierdzenia w pojemnikach lub workach 

przeznaczonych  do  selektywnego  zbierania  odpadów  komunalnych,  frakcji  odpadów 

niezgodnej z przeznaczeniem w ilości przekraczającej 10% objętości, wykonawca nie odbiera 

odpadów i informuje zamawiającego pisemnie lub e-mailem, ponadto wykonuje i przesyła do 

zamawiającego dokumentację fotograficzną oraz zostawia oznaczenie na workach (naklejkę) 

świadczącą o braku właściwej segregacji”.  

Odwołujący  żądał  wskazania  adresu  e-mail,  na  jaki  należy  przesyłać  zgłoszenia,  o  których 

mowa w pkt 6.11, 6.12, 6.14 OPZ.  

Z

arzut szczegółowy nr VIII  

Zamawiający w pkt 6.15 OPZ określił: „Zamawiający w każdym momencie realizacji umowy 

może zażądać od wykonawcy prowadzenia dodatkowej dokumentacji fotograficznej zdarzeń 

podlegających Przedmiotowi umowy. Zdjęcia w postaci cyfrowej muszą być wykonane w taki 


sposób, aby nie budząc wątpliwości pozwalały na skuteczne udokumentowanie zdarzenia oraz 

przypisanie go do właściciela nieruchomości”.  

Zamawiający  sformułował  zapis  w  pkt  6.15  OPZ  w  sposób,  który  nie  pozwala  na  ustalenie 

obowiązków wykonawcy. Wykonawca nie wie czym są „zdarzenia podlegające Przedmiotowi 

umowy” – czy będzie miał wykonywać fotografie przy odbiorze każdego pojemnika lub worka? 

Ile takich fotografii miałoby powstać przy 8-godzinnym dniu pracy?  

Zamawiający  powinien  przedstawić  wzór  „protokołu  złej  segregacji”  oraz  dokładny  sposób 

dalszego  postępowania.  Odwołujący  żądał  uszczegółowienia  w  pkt  6.15  OPZ  czym  są 

„zdarzenia  podlegające  Przedmiotowi  umowy”,  które  mają  być  ewentualnie  fotografowane 

przez  wykonawcę  oraz  przedstawienia  wzoru  „protokołu  złej  segregacji”  oraz  dokładnego 

sposobu dalszego postępowania.  

Zarzut szczegółowy nr IX  

Zamawiający w pkt 6.20 OPZ określił: „wykonawca jest zobowiązany do odbioru odpadów z 

nieruchomości  we  wszystkich  przypadkach,  również  w  przypadkach,  kiedy  dojazd  do 

nieruchomości  jest  utrudniony,  w  szczególności:  złych  warunków  atmosferycznych, 

prowadzonych remontów dróg, objazdów, uroczystości, wąskich dojazdów do nieruchomości, 

przez 

m.in.  ręczne  wytaczanie  pojemników  do  pojazdu  lub  zastosowanie  pojazdów  o 

mniejszych wymiarach”.  

Zamawiający  nałożył  na  wykonawcę  obowiązek  realizacji  odbioru  odpadów  komunalnych 

niezależnie od szczególnych uwarunkowań związanych z obsługiwaną nieruchomością, w tym 

również w sytuacji utrudnionego lub ograniczonego dojazdu, czy też problemów z dostępem 

do PGO. Odwołujący wskazuje, że zgodnie z przepisami powszechnie obowiązującego prawa, 

w tym także aktami prawa miejscowego, wykonawca nie może dokonać wtargnięcia na teren 

nieruchomości, z której właściciel nie wystawił pojemników zgodnie z Regulaminem, w celu 

wyciągnięcia  i  opróżnienia  pojemników  na  odpady  komunalne  –  a  taki  obowiązek  stara  się 

narzucić wykonawcom zamawiający.  

Wykonawca 

naraziłby siebie i swoich pracowników na zarzuty karne w przypadku realizacji 

umowy  w  sposób  wymagany  przez  zamawiającego.  Zamawiający  wprowadził  ogólnikowy 

obowiązek, który nie przystaje do realiów świadczenia usługi odbioru odpadów komunalnych. 

Dla  przykładu,  wykonawca  nie  może  zostać  obciążony  obowiązkiem  wykonania  usługi  w 

przypadku utrudnień takich jak np. roboty budowlane, gdzie zamawiający wyobraża sobie, że 

wykonawca  po  prostu  odbierze  odpady  „we  wszystkich  przypadkach”,  choć  może  to  być 

o

biektywnie niemożliwe.  

Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 14 marca 2000 r. (Dz. U. z 2018 r. 

poz. 1139) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych 

oraz innych pracach związanych z wysiłkiem fizycznym, wynika m.in.:  


− Niedopuszczalne jest ręczne przemieszczanie ładunków na wózkach po terenie o nachyleniu 

większym niż 8% oraz na odległość większą niż 200 m (§ 21 ust. 3 Rozporządzenia),  

− Dopuszczalna masa ładunku przemieszczanego na wózku po terenie płaskim o twardej i 

gładkiej  nawierzchni,  łącznie z  masą wózka,  przy  przemieszczaniu po  terenie o nachyleniu 

większym niż 5%, nie może przekraczać 250 kg w przypadku wózków 2kołowych oraz 350 kg 

w przypadku wózków 3- i więcej kołowych (dla kobiet normy te są jeszcze niższe) (§ 21 ust. 1 

Rozporządzenia),  

−  Organizując  ręczne  prace  transportowe,  należy  brać  pod  uwagę  konieczność  unikania 

ręcznego przemieszczania przedmiotów, gdy przedmiot jest zbyt ciężki, za duży, nieporęczny 

lub  trudny  do  utrzymania,  przedmiot  jest  niestabilny  lub  jego  zawartość  może  się 

przemieszczać, powierzchnia jest nierówna, stwarzająca zagrożenie przy poruszaniu się lub 

jest śliska (§ 7 Rozporządzenia),  

− Powierzchnia, po której są przemieszczane ręcznie przedmioty, powinna być równa, stabilna 

i nieśliska. (§ 9 ust. 1 Rozporządzenia).  

Zamawiający  pomija  kwestie  bezpieczeństwa  pracy  pracowników  wykonawcy  i  nakłada 

obowiązek  ręcznego  wyciągnięcia  pojemników  w  pkt  6.20  OPZ  niezależnie  od  warunków 

zewnętrznych, tj. np. oblodzenia, opadów śniegu, remontu, który powoduje, że powierzchnia 

jest  nierówna  i  śliska.  Dodatkowo,  zamawiający  wymaga  „wytoczenia  pojemników”  nie 

precyzując np. maksymalnej odległości, przez jaką pracownik wykonawcy miałby przeciągać 

pojemniki  z  odpadami  komunalnymi.  W  ten  sposób  zamawiający  wprowadził  obowiązki, 

których realizacja będzie się wiązała z naruszeniem przez wykonawcę przepisów dotyczących 

bezpieczeństwa  pracy  i  narażenia  zdrowia  pracowników.  Odwołujący  żądał  usunięcia  z  pkt 

6.20 OPZ 

obowiązku realizacji odbioru odpadów komunalnych niezależnie od szczególnych 

uwarunkowań związanych z obsługiwaną nieruchomością.  

Zarzut szczegółowy nr X  

Zamawiający  w  pkt  6.22  OPZ  określił:  „wykonawca  jest  zobowiązany  udostępnić  pojazdy 

celem kontroli, w tym ważenia, przedstawicielom zamawiającego. wykonawca zobowiązuje się 

do umożliwienia zamawiającemu ważenia na terenie Miasta Otwocka pojazdów odbierających 

odpady, w terminie wskazanym przez 

zamawiającego”.  

W  pkt  6.22  OPZ  brakuje  wskazanego  miejsca  gdzie  pojazdy  będą  ważone  na  prośbę 

zamawiającego (wykonawca musi wliczyć do ceny oferty koszty dojazdu do wagi kontrolnej 

zamawiającego),  oraz  brak  informacji  czy  znajduje  się  tam  legalizowana  waga,  brak  także 

informacji  w  jakich  godzinach  jest  możliwość  ważenia.  Zamawiający  dopuszcza  odbieranie 

odpadów do 22:00 więc pytanie czy po 22:00 będzie można dokonać zamawiający nie podał 

też informacji o procedurze ważenia odpadów w miejscu wskazanym przez zamawiającego, 

c

o  oznacza  „ważenie  pojazdu  kontrolne”?  Odwołujący  żądał  wskazania  w  pkt  6.22  OPZ 

dokładnej  lokalizacji  miejsca  kontroli  i  dodatkowego  ważenia  pojazdów  wykonawcy  przez 


zamawiającego (na potrzeby wliczenia dodatkowych kosztów do ceny oferty) oraz dokładnej 

procedury ważenia i kontroli tych pojazdów, wraz ze wskazaniem godzin, w których możliwe 

będzie ważenie i kontrolowanie pojazdów.  

Zarzut szczegółowy nr XI  

Zamawiający w pkt 6.24 OPZ określił: „Reklamacje dotyczące sposobu realizacji przedmiotu 

umowy, zgłaszane przez zamawiającego drogą mailową, będą realizowane przez wykonawcę 

na  następny  dzień  roboczy  od  ich  zgłoszenia.  Status  zgłoszonych  przez  zamawiającego 

reklamacji  wykonawca 

niezwłocznie  potwierdzi  na  adres  e-mail:  [email protected].  W 

uzasadnionych  przez 

wykonawcę  przypadkach  Zamawiający  może  wyrazić  zgodę  na 

realizację reklamacji w terminie 2 dni roboczych.  

Odwołujący wskazuje, że np. w przypadku, gdy zamawiający zgłosi reklamację o godz. 20:00, 

a ma już  zaplanowane wykorzystanie wszystkich pojazdów  w  kolejnym dniu,  żeby  odebrać 

odpady  zgodnie  z  harmonogramem  (także  w  innych  Gminach),  tak  szybka  realizacja 

reklamacji może być drastycznie utrudniona lub wręcz niemożliwa. Odwołujący żądał zmiany 

w pkt 6.24 OPZ tak, aby wszystkie reklamacje były realizowane w terminie 2 dni roboczych od 

zgłoszenia.  

Ponadto,  Odwołujący  żądał  wprowadzenia  zastrzeżenia,  że  koszt  realizacji  reklamacji 

niezasadnych  przez  wykonawcę  ponosi  zamawiający.  W  chwili  obecnej  pkt  6.24  OPZ  nie 

określa  skutków  sytuacji,  gdy  wykonawca  wysyła  pojazd  po  odbiór  odpadów  w  trybie 

reklamacji,  a  na  miejscu  okazuje  się,  że  reklamacja  była  niezasadna.  Koszty  takich 

dodatkowych, a niezasadnych reklamacji powinien ponosić zamawiający.  

Odwołujący wskazał, że w praktyce mają miejsca sytuacje, kiedy odpady wystawione np. w 

workach zostaną rozniesione np. przez wiatr lub zwierzęta. Zamawiający w pkt 6.24 OPZ nie 

określa, kto w takiej sytuacji powinien uprzątnąć odpady.  

Zamawiający powinien przedstawić wzór protokołu realizacji reklamacji, aby dla wykonawcy 

było  jasne,  jakie  czynności  ma  wykonać  oraz  jakich  czynności  spodziewać  się  ze  strony 

zamawiającego.  

Zarzut szczegółowy nr XII  

Zamawiający w pkt 6.24.2 OPZ określił: „W przypadku opóźnienia w wykonaniu lub niepodjęcia 

wykonania  reklamacji  z

amawiający  może  powierzyć  jej  wykonanie  innemu  podmiotowi  lub 

wykonać  ją  własnymi  siłami,  a  kosztami  tych  usług  obciążyć  wykonawcę  bez  konieczności 

uzyskiwania zgody sądu na wykonanie zastępcze – koszty usług zostaną potrącone z faktury 

wystawionej  przez 

wykonawcę,  na  co  wykonawca  wyraża  zgodę.  O  każdym  zamiarze 

powierzenia  wykonania  reklamacji  innemu  podmiotowi  z

amawiający  będzie  informował 

wyko

nawcę w formie pisemnej”.  

Wykonawca wskaz

ał, że powyższy zapis jest sformułowany w taki sposób, że zamawiający 

jako  podmiot  silniejszy  w  relacji  z  wykonawcą  (ponieważ  to  on  określa  treść  zobowiązań 


umownych) przyznaje sobie prawo do zlecenia wykonania reklamacji podmiotowi trzeciemu 

za nieograniczone wynagrodzenie, aby potem obciążyć tymi kosztami wykonawcę.  

Zamawiający celowo może np. wysłać reklamacje mieszkańców z całego miesiąca jednego o 

godz. 23:59, a w przypadku opóźnienia w ich realizacji (do końca roboczego), zamawiający 

zawrze umowę z podmiotem trzecim. Odwołujący żądał usunięcia pkt 6.24.2 OPZ, ponieważ 

stanowi on wyraz nadużycia pozycji dominującej przez zamawiającego i rodzi dla wykonawcy 

w zasadzie nieograniczone ryzyko.  

Zarzut szczegółowy nr XIII  

Zamawiający  w  pkt  6.30  OPZ  określił:  „wykonawca  zobowiązuje  się  do  posiadania 

ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej 

na kwotę nie niższą niż 2 000 000,00 zł przez cały okres obowiązywania umowy. W terminie 

7 dni od zawarcia tej umowy wykonawca 

przedłoży zamawiającemu kopię opłaconej umowy 

ubezpieczenia lub polisy. W przypadku, gdy umowa ubezpieczenia lub polisa obejmuje okres 

krótszy  od  okresu  tej  umowy  wykonawca  obowiązany  jest  do  zachowania  ciągłości 

ube

zpieczenia na wymaganą kwotę oraz przedkładania kopii kolejnych umów ubezpieczenia 

lub polis w terminie 3 dni od utraty ważności poprzedniej umowy ubezpieczenia lub polisy. W 

przypadku  nieprzedłożenia  aktualnej  umowy  ubezpieczenia  lub  polisy,  Zamawiający 

u

prawniony jest do zawarcia umowy ubezpieczenia lub polisy na kwotę nie niższą niż 3 000 

000,00 zł na koszt wykonawcy.  

A

nalogicznie  jak  powyżej  –  powyższe  uprawnienie  do  „zastępczego”  zawarcia  umowy 

ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej 

przez 

zamawiającego. Odwołujący żądał usunięcia pkt 6.30 OPZ, ponieważ stanowi on wyraz 

nadużycia  pozycji  dominującej  przez  zamawiającego  i  rodzi  dla  wykonawcy  w  zasadzie 

nieograniczone ryzyko.  

Zarzut szczegółowy nr XIV  

Zamawiający w pkt 6.32 OPZ określił: „W przypadku, gdy umowa, z daną Instalacją przestanie 

obowiązywać,  wykonawca  zobowiązany  jest  do  zawarcia  nowej/ych  umów  a  następnie 

przekazania ich kopii 

zamawiającemu w terminie 7 dni od wygaśnięcia przedmiotowej umowy, 

pod rygorem odstąpienia przez zamawiającego od umowy.  

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  dopuszcza,  aby  wykonawca  realizujący  zamówienie 

miał zawarte umowy z Instalacjami na zagospodarowanie odpadów. Wykonawca wskazał, że 

ma zawarte kilkanaście umów z takimi Instalacjami i korzysta z nich w zależności od cen na 

poszczególne kody odpadów oraz mocy przerobowych tych instalacji. W sytuacji, gdyby jedna 

z  tych  umów  przestała  obowiązywać,  wykonawca  wciąż  ma  zawarte  umowy  z  innymi 

Instalacjami,  a  więc  zagospodarowanie odpadów  odebranych  od  zamawiającego  nie  jest w 

żaden sposób zagrożone. Niezrozumiały jest więc wymóg, aby przedstawić „nową” umowę, 


skoro  wykonawca  korzysta  z  innych  „starych”  umów.  Tym  bardziej  niezrozumiałe  jest 

przewidzenie rygoru odstąpienia od umowy w takiej sytuacji  

Odwołujący  żądał  usunięcia  z  pkt  6.32  OPZ  rygoru  odstąpienia  przez  zamawiającego  od 

umowy  w  przypadku  nieprzekazania  nowej  umowy  z  Instalacją,  gdy  umowa  z  Instalacją 

przestanie obowiązywać.  

Zarzut szczegółowy nr XV  

Zamawiający w pkt 6.33 OPZ określił: „wykonawca zobowiązuje się do wykonania wszelkich 

innych prac i czynności koniecznych do należytego wykonania przedmiotu umowy”.  

Zamawiający  sformułował  powyższy  zapis  w  sposób  nadmiernie  ogólnikowy,  na  podstawie 

treści  pkt  6.33  OPZ  nie  można  ustalić  jakiegokolwiek  obowiązku  wykonawcy.  Odwołujący 

żądał doprecyzowania lub usunięcia ogólnikowego pkt 6.33 OPZ.  

Zarzut szczegółowy nr XVI  

Zamawiający  w  pkt  6.34  OPZ  określił:  „wykonawca  na  czas  realizacji  Przedmiotu  umowy 

zobowiązany jest dokupić i nieodpłatnie przekazać 30 pojemników o pojemności 1100l oraz 

30 pojemników o pojemności 240l na wniosek i na rzecz zamawiającego w liczbie, kolorze i 

pojemności  wskazanej  przez  zamawiającego,  które  po  przekazaniu  przejdą  na  własność 

gminy”.  

Zamawiający  sformułował  powyższy  zapis  w  sposób  nadmiernie  ogólnikowy.  Odwołujący 

żądał  doprecyzowania  pkt  6.34  OPZ  o  kolory  pojemników  na  odpady,  które  dostarczyć  ma 

wykonawca.  

Zarzut szczegółowy nr XVII  

Zamawiający  w  pkt  6  OPZ  określił  wyłącznie  obowiązki  wykonawcy  dotyczące  odbioru 

odpadów. Tymczasem, odwołujący żądał uzupełnienia pkt 6 OPZ o obowiązki zamawiającego:  

− prawidłowe oznakowanie posesji,  

− obowiązek wystawiania pojemników na odpady w miejscach widocznych i łatwo dostępnych 

dla wykonawcy,  

− odpowiednie dostosowanie terenu dla przejazdu śmieciarki (usunięte drzewa, gałęzie itp.),  

− obowiązek edukowania mieszkańców o prawidłowej segregacji odpadów,  

− obowiązek współdziałania z wykonawcą w zakresie prawidłowej realizacji usługi,  

− dostarczenie wykonawcy wykazów nieruchomości,  

− aktualizowania na bieżąco wykazu nieruchomości,  

− przesyłanie reklamacji wraz z dowodami (zgłoszenie mieszkańca, zdjęcia, nagrania wideo) 

do wykonawcy,  

− terminowa zapłata wynagrodzenia wykonawcy.  

Zarzut szczegółowy nr XVIII  

Zamawiający  w  pkt  7.1.1  OPZ  określił:  „Zasady  odbioru  odpadów  niesegregowanych 

(zmieszanych) i pozostałości po sortowaniu oraz odpadów ulegających biodegradacji w tym 


odpadów  zielonych  i  ich  transportu  do  IPOK:  odbywać  się  będzie  przez  opróżnianie 

pojemników lub zabieranie worków ustawionych w PGO lub wystawionych przed ogrodzenie 

posesji”.  

Odwołujący żądał doprecyzowania w pkt 7.1.1 OPZ przez określenie, że zabieranie worków 

odnosi się do worków o maksymalnej pojemności 120l oraz wystawionych przed posesję w 

miejscach łatwo dostępnych i widocznych dla wykonawcy.  

Zarzut szczegółowy nr XIX  

Zamawiający w pkt 8.4 OPZ określił: „Wszystkie dostarczane przez wykonawcę pojemniki na 

selektywną zbiórkę  zostaną opatrzone instrukcją  segregowania odpadów  w  formie naklejki, 

której  treść,  układ  i  powierzchnia  nadruku  zostaną  przekazane  wykonawcy  przez 

zamawiającego po zawarciu umowy”.  

Odwołujący  żądał  określenia  wzoru  naklejki,  o  której  mowa  w  pkt  8.4  OPZ,  która  ma  być 

umieszczona na pojemnikach (jej wymiarów, z jakiego materiału ma być wykonana itp.). Jest 

to niezbędne do prawidłowego skalkulowania oferty (musi być przekazane przed złożeniem 

oferty, a 

nie po zawarciu umowy), wzór naklejki powinien być załącznikiem do SWZ.  

Z

arzut szczegółowy nr XX  

Zamawiający  w  pkt  8.11  OPZ  określił:  „wykonawca  odbiera  od  właścicieli  nieruchomości 

zamieszkałych każdą ilość bioodpadów – zgodnie z listą przekazaną przez zamawiającego w 

trakcie realizacji zamówienia”.  

Odwołujący  żądał  wskazania  w  pkt  8.11  OPZ,  że  zamawiający  przekaże  wykonawcy  listę 

właścicieli nieruchomości, od których należy odbierać bioodpady, w dniu zawarcia umowy, a 

lista ta będzie na bieżąco uaktualniana przez zamawiającego w trakcie trwania umowy.  

Zarzut szczegółowy nr XXI  

Zamawiający w pkt 8.15 OPZ określił: „wykonawca realizując zapisy o których mowa w 6.34. 

– 6.36. musi dysponować pojemnikami o pojemnościach 120 l, 240 l, 1100 l”.   

Odwołujący żądał doprecyzowania zapisów pkt 8.15 OPZ oraz w konsekwencji pkt 6.34 – 6.36 

OPZ  o  jednoznaczną  pojemność  dostarczanych  pojemników  (wewnętrzna  sprzeczność  w 

zakresie  pojemników  o  pojemności  120l)  oraz  liczby  dostarczanych  pojemników  oraz  ich 

kolorów.  

Zarzut szczegółowy nr XXII  

Z

amawiający  w  pkt  9.1  OPZ  określił:  „wykonawca  w  dniu  zawarcia  umowy  otrzyma  od 

zamawiającego w formie elektronicznej lub pisemnej informacje o nieruchomościach:  

adres nieruchomości,  

typ zabudowy (jednorodzinna albo wielolokalowa)”.  

Odwołujący żądał uzupełnienia pkt 9.1 OPZ o obowiązek przekazania przez zamawiającego 

wykonawcy  także  wykazu  miejsc  trudnodostępnych  oraz  wykazu  posesji,  z  których 

wykonawca zobowiązany jest odbierać bioodpady - aktualne na dzień zawarcia umowy.  


Zarzut szczegółowy nr XXIII  

Zamawiający w pkt 9.10 OPZ określił: „Podczas wykonywania zadań wynikających z realizacji 

tej  umowy,  wykonawca 

powinien  uwzględnić  możliwe  zmiany:  liczby  PGO,  liczby 

nieruchomości, liczby mieszkańców oraz typu zabudowy”.  

Odwołujący żądał uszczegółowienia w pkt 9.10 OPZ maksymalnego poziomu procentowego, 

o  jaki  może  zmienić  się  liczba  PGO,  liczba  nieruchomości,  liczba  mieszkańców  oraz  typ 

zabudowy 

– ma to bowiem istotny wpływ na kalkulację ceny oferty.  

Zarzut szczegółowy nr XXIV  

Zamawiający w pkt 12.4 OPZ określił: „Harmonogram obejmujący okres od zawarcia umowy 

do 31.12.2025 r. powinien zostać opracowany i przedłożony zamawiającemu w terminie 7 dni 

roboczych przed rozpoczęciem odbiorów”.  

Pkt 12.4 OPZ wprowadza wątpliwości, ponieważ nie określono ile dni upłynie od podpisania 

umowy do 

rozpoczęcia realizacji odbioru odpadów. Powyższy zapis można rozumieć tak, że 

w ciągu 7 dni po podpisaniu umowy wykonawca nie będzie odbierał odpadów (jest to czas na 

przekazanie harmonogramów), a dodatkowo zamawiający ma 5 dni na wniesienie poprawek 

do  harmonogramu  (pkt  12.9  OPZ),  więc  odpady  mogą  nie  być  odbierane  od  mieszkańców 

przez  ok.  2  tygodnie.  Odwołujący  żądał  wskazania  w  pkt  12.4  OPZ  ile  dni  upłynie  od 

podpisania umowy do 

rozpoczęcia realizacji odbioru odpadów.  

Zarzut szczegółowy nr XXV  

Zamawiający  w  pkt  12.9  OPZ  określił:  „Harmonogram  co  do  treści  i  formy  wymaga 

zatwierdzenia  przez 

zamawiającego.  wykonawca  przekazuje  zamawiającemu  projekt 

harmonogramu w formie elektronicznej lub pisemnej. Zamawiający zaakceptuje harmonogram 

lub przedstawi uwagi w terminie 5 dni od jego otrzymania. wykonawca w terminie 1 roboczego 

wprowadzi poprawki oraz przedstawi go do ponownej akceptacji”.  

Odwołujący wskazał, że określony przez zamawiającego termin 1 roboczego jest za krótki i 

żądał  zmiany  pkt  12.9  OPZ  przez  wydłużenie  terminu  na  wprowadzenie  poprawek  do 

harmonogramu do 3 dni.  

Zarzut szczegółowy nr XXVI  

Zamawiający w pkt 14 OPZ „Raporty i sprawozdania” określił w sposób ogólnikowy procedurę 

informowania  o  wywiązaniu  się  wykonawcy  z  przedmiotu  umowy,  wnoszenia  uwag  do 

raportów przez zamawiającego oraz ostatecznej akceptacji raportów i wypłaty wynagrodzenia. 

Rodzi  to  ryzyko  bezzasadnego  wstrzymywania  wypłacania  wynagrodzenia  należnego 

wykonawcy 

– a odwołujący, który aktualnie realizuje analogiczną usługę dla zamawiającego, 

doświadcza  takich  bezpodstawnych  działań.  Obecna  treść  pkt  14  OPZ  wprowadza  istotne 

ry

zyko  braku  płynności  finansowej  wykonawcy,  co  zagraża  także  możliwości  bieżącego 

wypłacania wynagrodzeń pracownikom, stąd konieczne są poniższe zmiany.  

Odwołujący żądał wprowadzenia w pkt 14 OPZ „Raporty i sprawozdania”:  


− schematu przekazywania i weryfikacji raportu:  

vi. wykonawca maksymalnie 

do 10go każdego miesiąca przekaże zamawiającemu raport wraz 

z kompletem wymaganych dokumentów za poprzedni miesiąc.  

vii.  Od 

przesłania  raportu  do  zamawiającego,  zamawiający  ma  7  dni  kalendarzowych  na 

zweryfikowanie  raportu  i  przekazanie  wykonawcy  uwag  do  raportu. 

Uwagi  muszą  być 

kompletne oraz podparte podstawą prawną i dowodami. Za usługi, do których zamawiający 

nie zgłosił uwag, wykonawca ma prawo do wystawienia faktury częściowej.  

viii.  W  terminie  7  dni  kalendarzowych  od  otrzymania  uwag  od 

zamawiającego  wykonawca 

odpowiada na uwagi i przekazuje je 

zamawiającemu.  

ix. 

Zamawiający  akceptuje  wyjaśnienia  wykonawcy  bądź  je  odrzuca  podając  podstawę 

prawną.  

x. W razie sporu, s

trony umowy kierują sprawę do arbitrażu.  

− przedstawienia informacji, jakie dane na kwicie wagowym będzie weryfikował zamawiający 

oraz dokładnych informacji, co powinno znajdować się na kwicie wagowym;  

−  przedstawienia  informacji,  które  kwity  wagowe  będzie  brał  pod  uwagę  zamawiający  -  w 

przypadku ważeń kontrolnych w miejscu wskazanym przez zamawiającego;  

− przedstawienia informacji, w jakiej formie zamawiający będzie przekazywał uwagi do raportu 

wykonawcy;  

−  wyłączenia możliwości wielokrotnego kierowania (różnych) uwag co do tego samego raportu 

przez 

zamawiającego do wykonawcy.  

Zarzut szczegółowy nr XXVII  

Zamawiający  w  pkt  6  i  17  OPZ  określił:  „Obowiązki  wykonawcy”.  Te  zapisy  OPZ  powinny 

zostać  ujednolicone  w  jednym  punkcie  –  w  chwili  obecnej  różnią  się  od  siebie,  występują 

między nimi sprzeczności i zapisy w aktualnym brzmieniu budzą wątpliwości.  

Odwołujący  żądał  ujednolicenia  pkt  6  i  17  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy 

wprowadzonymi zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXVIII  

Zamawiający w pkt 5 i 16 OPZ określił: „Oświadczenia wykonawcy”. Te zapisy OPZ powinny 

zostać  ujednolicone  w  jednym  punkcie  –  w  chwili  obecnej  różnią  się  od  siebie,  występują 

między  nimi  sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu  budzą  wątpliwości.  Odwołujący 

żądał  ujednolicenia  pkt  5  i  16  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXIX  

Zamawiający  w  pkt  8  i  19  OPZ  opisuje  wymogi  dotyczące  worków,  jakie  ma  dostarczyć 

wykonawca. Te zapisy OPZ powinny zostać ujednolicone w jednym punkcie – w chwili obecnej 

różnią  się  od  siebie,  występują  między  nimi  sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu 


budzą  wątpliwości. Odwołujący żądał  ujednolicenia pkt  8  i  19 OPZ,  usunięcia sprzeczności 

pomiędzy wprowadzonymi zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXX  

Z

amawiający w pkt 9 i 20 OPZ określił „Aktualizację danych o PGO” . Te zapisy OPZ powinny 

zostać  ujednolicone  w  jednym  punkcie  –  w  chwili  obecnej  różnią  się  od  siebie,  występują 

między  nimi  sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu  budzą  wątpliwości.  Odwołujący 

żądał  ujednolicenia  pkt  9  i  20  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXXI  

Zamawiający w pkt 11 i 21 OPZ określił „Wyposażenie pojazdów” . Te zapisy OPZ powinny 

zostać  ujednolicone  w  jednym  punkcie  –  w  chwili  obecnej  różnią  się  od  siebie,  występują 

między  nimi  sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu  budzą  wątpliwości.  Odwołujący 

żądał  ujednolicenia  pkt  11  i  21  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXXII  

Zamawiający  w  pkt  12  i  22  OPZ  określił  „Harmonogram”  .  Te  zapisy  OPZ  powinny  zostać 

ujednolicone w jednym punkcie 

– w chwili obecnej różnią się od siebie, występują między nimi 

sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu  budzą  wątpliwości.  Odwołujący  żądał 

ujednolicenia pkt 12 i 22 OPZ, usunięcia sprzeczności pomiędzy wprowadzonymi zasadami i 

wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXXIII  

Zamawiający w pkt 13 i 23 OPZ określił „Poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego 

użycia  odpadów  komunalnych”  .  Te  zapisy  OPZ  powinny  zostać  ujednolicone  w  jednym 

punkcie 

– w chwili obecnej różnią się od siebie, występują między nimi sprzeczności i zapisy 

w aktualnym brzmieniu budzą wątpliwości. Odwołujący żądał ujednolicenia pkt 13 i 23 OPZ, 

usunięcia sprzeczności pomiędzy wprowadzonymi zasadami i wprowadzenia obowiązków o 

zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXXIV  

Zamawiający w pkt 14 i 25 OPZ określił „Raporty i sprawozdania” . Te zapisy OPZ powinny 

zostać  ujednolicone  w  jednym  punkcie  –  w  chwili  obecnej  różnią  się  od  siebie,  występują 

między  nimi  sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu  budzą  wątpliwości.  Odwołujący 

żądał  ujednolicenia  pkt  14  i  25  OPZ,  usunięcia  sprzeczności  pomiędzy  wprowadzonymi 

zasadami i wprowadzenia obowiązków o zrozumiałej treści.  

Zarzut szczegółowy nr XXXV  

Zamawiający w pkt 12 i 22 OPZ określił, że wykonawca ma zapewnić odbiór odpadów w stałym 

harmonogramie: od poniedziałku do piątku w godz. 06:00 – 22:00, a w soboty w godz. 08:00 

– 20:00.  


Odwołujący żądał zmiany w pkt 12 i 22 OPZ i dopuszczenia całodobowego odbioru odpadów. 

Powyższe wynika z konieczności zapewnienia odpowiednich warunków pracy pracownikom 

wykonawcy. Chodzi o sytuacje, gdy np. latem, przy temperaturze ok. 35 

℃ (lub wyższej) starsi, 

schorowani  pracownicy  ładują  odpady  w pełnej odzieży ochronnej -  wymaganej  przepisami 

Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 14 marca 2000 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 

1139) w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy ręcznych pracach transportowych oraz 

innych  pracach  związanych  z  wysiłkiem  fizycznym.  Pośród  pracowników  dochodzi  do 

zasłabnięć, wykonawca obawia się o zdrowie, a nawet życie pracowników.  

Tymczasem, dopuszczenie pracy całodobowej rozwiązałoby ten problem. Wykonawca wyraża 

gotowość negocjacji z zamawiającym co do szczegółowych warunków pracy nocnej – np. w 

celu  zachowania  warunków  ciszy  nocnej  –  można  np.  dopuścić  pracę  w  nocy  tylko  co  do 

niektórych frakcji odpadów (np. papier, bioodpady – ale nie szkło), co do niektórych rodzajów 

nieruchomości  (np.  zabudowa  jednorodzinna),  można  także  ograniczyć  hałas  generowany 

przez  pojazdy  odbierające  odpady  (np.  wyłączyć  w  nocy  sygnały  ostrzegawcze  pojazdów, 

pozostawiając ostrzeżenia świetlne).  

Podsumowanie łączne zarzutów szczegółowych z pkt 10 uzasadnienia tego odwołania  

Powołał wyrok Izby z 22 września 2020 r. w sprawie o sygnaturze KIO 2065/20  

Zamawiający  zaniechał  takiego  opisu  przedmiotu  zamówienia,  które  wyeliminowałby 

niepewność  po  stronie  wykonawców  w  zakresie  kluczowym  do  wyceny  kosztów  realizacji 

umowy.  Wprawdzie  wyrok  zapadł  na  gruncie  poprzednio  obowiązującej  ustawy,  niemniej 

argumentacja w nim zawarta pozostaje aktualna i ma odniesienie do tej sprawy.  

Zamawiający dokonał opisu przedmiotu zamówienia w sposób naruszający przepisy art. 99 

ust. 1 i ust. 4 w zw. z art. 16 ustawy i art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy przez naruszenie zasad 

zachowania uczciwej konkurencji, proporcjonalności oraz równego traktowania wykonawców, 

a  tym  samym  zaniechanie  przygotowania  i  prowadzenia  postępowania  z  należytą 

starannością,  w  szczególności  przez  dokonanie  opisu  przedmiotu  zamówienia  w  sposób 

niejednoznaczny  i  niewyczerpujący,  bez  uwzględnienia  wszystkich  okoliczności  mających 

wpływ na sporządzenie oferty.  

Odwołujący wskazał również na obowiązek rzeczywistego zastosowania zasady efektywności. 

Zamawiający powinien wziąć pod uwagę, że wskutek niejednoznacznego i niewyczerpującego 

opisania przedmiotu zamówienia, rzetelny wykonawca musi kalkulować w ofercie wystąpienie 

dodatkoweg

o  ryzyka,  co  oczywiście  znacząco  zwiększa  cenę  oferty.  Uwzględnienie 

przedstawionych tu zarzutów pozwoli zatem na obniżenie poziomu cen w składanych ofertach. 

18 października 2024 r. zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie. Nie uwzględnił żadnego 

z zarzutów odwołania i wniósł o oddalenie odwołania w całości.  

Przytoczył zarzuty i żądania odwołania.  


Zamawiający wskazał, że odwołanie jest wnoszone w sytuacji, w której odwołujący wykonuje 

na rzecz z

amawiającego usługi stanowiące przedmiot postępowania, analiza podniesionych 

zarzutów prowadzi do przekonania, że odwołanie nawet jeśli odwołujący deklaruje, że zmierza 

do usunięcia wadliwych prawnie treści dokumentacji postępowania, to jego realnym skutkiem 

jest  przedłużenie  umowy  zawartej  z  zamawiającym.  Zamawiający  bowiem  chce  udzielić 

zamówienia w ramach wszczętej procedury konkurencyjnej.   

Odwołanie  jest  niezasadne  w  całości.  Skarżone  przez  odwołującego  postanowienia 

dokumentów  zamówienia  nie  naruszają  przepisów  ustawy,  zmierzają  natomiast  do 

przewlekania postępowania oraz zapewnienia potencjalnemu wykonawcy warunków realizacji 

korzystnych wyłącznie dla niego, z naruszeniem zasady równości stron umowy ze szkodą dla 

z

amawiającego, a w konsekwencji również mieszkańców Miasta Otwocka. Zamawiający nie 

naruszył przepisów ustawy, co powoduje, że odwołanie nie może zostać uwzględnione.  

Odwołujący nie wykazał, że zaprojektowane przez zamawiającego postanowienia umowy nie 

są zgodne z wymaganiami wynikającymi z przepisów ustawy.  

To  z

amawiający  jest  gospodarzem  postępowania,  tymczasem  z  uzasadnienia  odwołania 

wynika, że to odwołujący chce przejąć tę rolę, kształtując postanowienia SWZ i wzorów umów 

w założony przez siebie, korzystny dla niego sposób. Żaden inny wykonawca nie przystąpił do 

postępowania  odwoławczego,  co  potwierdza,  że  odwołujący  dąży  do  wykreowania 

postanowień dokumentów zamówienia korzystnych jedynie dla siebie.  

Ad. 1. Zarzut naruszenia art. 112 ust. 1 ustawy w zw. z art. 114 pkt 1 ustawy w zw. z art. 116 

ust. 1 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy.   

W  ocenie  z

amawiającego,  zarzut  ten  jest  oczywiście  bezzasadny.  Postawienie  warunków 

udziału w danym postępowaniu o udzielenie zamówienia ma charakter fakultatywny – z art. 57 

pkt 2 ustawy 

wynika, że zamawiający może, ale nie musi określać warunków zamówienia dla 

danego postępowania.   

Konsekwencją swobody w kształtowaniu oczekiwań zamawiającego w tym zakresie jest, że 

nie  można  domagać  się  w  drodze  środków  ochrony  prawnej  ani  określenia  przez 

zamawiającego  warunków  udziału  w  postępowaniu,  ani  domagać  się  ich  zawyżenia, 

prowadzącego  do  dalszego,  ponad  wymagania  zamawiającego,  ograniczenia  kręgu 

wykonawców. Zamawiający, który nie opisuje postulowanych przez odwołującego w odwołaniu 

warunków udziału w postępowaniu, nie narusza przepisów ustawy, ponieważ ma prawo, a nie 

obowiązek, ich sformułowania. Powołał wyrok KIO z 3 września 2021 r, sygn. akt: KIO 2293/21, 

wyrok KIO z 4 sierpnia 2022 r., sygn. akt: KIO 1890/22.   

Postawienie warunków udziału w postepowaniu ma zawsze charakter fakultatywny, i zależy 

wyłącznie od decyzji zamawiającego.   

Zamawiający  uznał,  że  nie  ma  potrzeby  stawiania  warunków  udziału  w  postępowaniu  - 

przedmiot zamówienia ma określoną specyfikę i zamawiający przyjmuje za oczywiste, że w 


p

ostępowaniu  udział  wezmą  wykonawcy  profesjonalni,  którzy  wiedzą,  jakiego  rodzaju 

uprawnienia są wymagane przepisami prawa do jego realizacji. Podstawowe znaczenie ma 

prawidłowe  wykonanie  przedmiotu  zamówienia,  a  ten  został  zabezpieczony  w 

postanowieniach  w

zoru  umowy.  Potwierdzają  to  liczne  postulaty  zmiany  zgłaszane  przez 

odwołującego.  

Skoro ustalenie warunków udziału w postępowaniu ma charakter fakultatywny, odwołujący nie 

ma  żadnej  podstawy,  aby  domagać  się  ich  wprowadzenia  do  dokumentów  zamówienia, 

ponieważ brak ich określenia nie narusza przepisów ustawy.   

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad. 2. Zarzut naruszenia art. 240 ust. 1 i 2 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 

1 ustawy.  

Odwołujący skarży naruszenie art. 240 ust. 1 i 2 ustawy, jednak nie uzasadnia, dlaczego jego 

zdaniem  do  takiego  naruszenia  doszło  przez  określenie  przez  zamawiającego  kryteriów 

warunku udziału w postępowaniu.   

Zamawiający przytoczył treść art. 240 ust. 1 ustawy i podniósł, że odwołujący nie wykazywał, 

że  kryteria  oceny  ofert  ustalone  przez  zamawiającego  w  tym  postępowaniu  są 

niejednoznaczne i niezrozumiałe. Z argumentacji odwołującego wynika, że kryteria te są dla 

niego  jasne,  jednak  mu  nie  odpowiadają.  Kwestionuje  jedynie  „sens”  (pkt  18  na  str.  18 

odwołania) i „korzyści” dla zamawiającego objętego zarzutem kryterium (pkt 21 na stronie 18 

odwołania)  i  przyjmuje  hipotetyczne  założenie,  że  inni  wykonawcy  biorący  udział  w 

p

ostępowaniu będą „nieuczciwi” (pkt 20 na stronie 18 odwołania), jednak brak w odwołaniu 

jakiegokolwiek uzasadnienia wskazującego, że doszło do naruszenia art. 240 ust. 1 i 2 ustawy 

w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy.  

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ponadto  wskaz

ał,  że  kryteria  oceny  ofert  ukształtował  w  sposób  odpowiadający  jego 

wymaganiom wynikającym z doświadczenia nabytego podczas nadzoru nad wykonywanymi 

umowami.  

Zdaniem  z

amawiającego  projektowane  kryteria  zapobiegają  możliwości  ich  nadużywanie 

przez takich wykonawców, którzy w sposób niezrozumiały dla zamawiającego stosują jedną 

lub zbliżoną cenę jednostkową w odniesieniu do wszystkich frakcji odpadów.  

Dowody: formularze ofertowe złożone w postępowaniu prowadzonym przez zamawiającego w 

roku 2023  

Ad.  3-

9.  Zarzuty  odwołania  nr  3-9  dotyczą  Wzoru  Umowy.  Zdaniem  zamawiającego  już  z 

samych podstaw faktycznych tych zarzutów, wskazanych w odwołaniu, wynika, że we wzorze 

u

mowy  nie  wystąpiła  żadna  „niezgodność  projektowanego  postanowienia  umowy  z 

wymaganiami  wynikającymi  z  przepisów  ustawy”.  Nie  doszło też  do  „naruszenia  przepisów 

ustawy, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie 


zamówienia,  konkursu  lub  systemu  kwalifikowania  wykonawców”.  Zatem  z  odwołania  nie 

wynikają  żadne  okoliczności,  które  mogłyby  prowadzić  do  uwzględnienia  odwołania  na 

podstawie art. 554 ust. 1 ustawy.  

Ad. 3. Zarzut naruszenia przepisu art. 99 ust. 1 i 2 ustawy 

w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 353¹ 

k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.  

Odwołujący, zdaniem Zamawiającego zmierza jedynie do odmówienia Zamawiającemu prawa 

do weryfikacji rzetelności wykonania umowy.  

W toku wykonywania umowy przez o

dwołującego dochodziło do zawyżenia ilości odbieranych 

odpadów nie tylko w stosunku do analogicznego miesiąca w roku poprzednim, a też ponad to, 

co miało miejsce w czasie udzielania przez zamawiającego pomocy osobom, które opuściły 

teren  Ukrainy  z  powodu  wojny.  Te  doświadczenie  skłania  zamawiającego  do  szczególnej 

dbałości o możliwość weryfikacji umowy.  

Dowody: dokumenty i korespondencja z o

dwołującym  

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad.  4.  Zarzut  naruszenia  art.  455  ust.  1  pkt  1  ustawy  w zw.  z  art.  99  ust.  1  w  zw.  z  art.  16 

ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy.  

Odwołujący formułując w taki sposób podstawę faktyczną zarzutu, przyznaje, że skutki wejścia 

w życie nowych przepisów są „niemożliwymi do przewidzenia w momencieskładania oferty”. 

W takich okolicznościach podnoszenie w odwołaniu, że brak wprowadzenia do umowy zmian 

postulowanych przez Odwołującego narusza przepisy ustawy jest bezzasadne.  

Ze względu na powyższe Zamawiający wnosi o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad. 5. Zarzut naruszenia naruszenie art. 439 ust. 1 ustawy w zw. z art. 439 ust. 2 pkt 1 ustawy 

w zw. z art. 3531 k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 

ustawy.  

Zdaniem  z

amawiającego  odwołujący  podając  podstawę  faktyczną  zarzutu,  nie  wykazuje  w 

żaden  sposób,  że  przez  wprowadzenie  przez  zamawiającego  do  wzoru  umowy  klauzuli 

waloryzacyjnej doszło do naruszenia przepisów ustawy. Postulaty odwołującego w zakresie 

waloryzacji są oderwane zarówno od rzeczywistości (sytuacja gospodarcza obecnie nie jest 

niestabilna), jak i od praktyki (postulat o

dwołującego zagwarantowania waloryzacji co kwartał).  

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad. 6. Zarzut naruszenia przepisu art. 134 ust. 1 pkt 20 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy w 

z art. 3531 k.c. oraz art. 5 k.c. w zw. z art. 483 § 1 k.c.   

Zamawiający powołał wyrok Izby z dnia 31 stycznia 2024 r. (sygn. akt KIO 102/24). 

W  konsekwencji  nie  może  też  być  uznane  za  zasadne  żądanie  przez  odwołującego,  aby 

z

amawiający  przewidział  kary  umowne  wyłącznie  za  zawinione  działanie    wykonawcy. 

Zamawiający realizujący zadania publiczne i działający w interesie publicznym nie może wikłać 

się  w  spory  z  wykonawcą  w  zakresie  egzekwowania  wykonania  umowy  zgodnie  z 


obowiązującymi przepisami prawa, w tym w zakresie tychże poziomów recyklingu. Wymagania 

w zakresie poziomów recyklingu są możliwe do spełnienia, a w efekcie odpowiadają zasadom 

współżycia społecznego i swobody umów.  

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad. 7. Zarzut naruszenia art. 99 ust. 1 ustawy 

w zw. z art. 353¹ k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z 

art. 8 ust. 1 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy.  

W  odniesieniu  do  tego  zarzutu,  podobnie  jak  do  zarzutu  nr  3,  z

amawiający  zauważył,  że 

o

dwołujący  chce  go  pozbawić  (a  przynajmniej  –  ograniczyć)  prawa  weryfikacji  i  kontroli 

prawidłowości  realizacji  przedmiotu  zamówienia.  Postulat  prowadzenia  kontroli  wyłącznie 

zapowiedzianych  mija  się  z  celem  funkcji  kontroli  –  zamawiający  ma  nie  tylko  prawo,  ale  i 

obowiązek  wynikający  z  przepisów  szczególnych,  czuwania  nad  prawidłowością  realizacji 

umowy w zakresie przedmiotu zamówienia niniejszego postępowania. Trudno dopatrzeć się, 

zdaniem z

amawiającego, jakichkolwiek przesłanek za tym, aby wykonywanie kontroli realizacji 

przedmiotu zamówienia i dokumentowanie tej kontroli naruszało przepisy ustawy.  

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad. 8. Zarzut naruszenia art. 99 ustawy 

w zw. z art. 353¹ k.c. w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 8 

ust. 1 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy.  

Zdaniem za

mawiającego wskazane przez odwołującego postanowienie umowy nie naruszają 

przepisów, ani nie umożliwiają złożenia zgodnej z przepisami, konkurencyjnej oferty.  

Zamawiający dokona jednak analizy zarzutów, którą planuje zakończyć do dnia rozprawy.  

Ad. 9. Zarzut naruszenia art. 433 pkt 2 ustawy w zw. z art. 16 pkt 1 i 3 ustawy w zw. z art. 8 

ust. 1 ustawy 

w zw. z art. 5 k.c. w zw. z art. 3531 k.c. w zw. z art. 487 § 2 k.c. w zw. z art. 483 

§ 1 k.c. oraz w zw. z art. 484 § 1 i 2 k.c.  

Odwołujący przez wskazanie podstawy prawnej zarzutu zdaje się twierdzić, że wysokość kar 

umownych, jak również podstawy ich naliczania określone przez zamawiającego we wzorze 

umowy naruszają zasady określone w art. 3531 kodeksu cywilnego. Odwołujący jednak nie 

wykazał  naruszenia  właściwości  (natury)  stosunku  zobowiązaniowego,  nie  wykazał 

naruszenia ustawy ani zasad współżycia społecznego. Stanowisko odwołującego sprowadza 

się do przytoczenia postanowień ze wzoru umowy, a w ramach uzasadnienia stwierdzenia, że 

wysokość kar umownych jest wygórowana, co uzasadnia przytoczeniem treści uzasadnień z 

kilku wyroków Izby, komentarza do k.c. i poglądu Prezesa UZP. Zdaniem zamawiającego, nie 

stanowi to prawidłowego uzasadnienia zarzutów podniesionych przez wykonawcę. Podkreślił 

specyfikę umów zawieranych w trybie ustawy, w przypadku których zamawiający wyposażony 

został  w  większą  możliwość  określania  zasad  realizacji  umowy.  Zamawiający  zobowiązany 

jest podać w specyfikacji warunków zamówienia istotne dla stron postanowienia, które zostaną 

wprowadzone do treści zawieranej umowy w sprawie zamówienia publicznego, ogólne warunki 

umowy  albo  wzór  umowy,  jeżeli  zamawiający  wymaga  od  wykonawcy,  aby  zawarł  z  nim 


umowę  w  sprawie  zamówienia  publicznego  na  takich  warunkach.  Ustawa  przyznaje  więc 

zamawiającym  prawo  określenia istotnych  postanowień  przyszłej  umowy  (a  za takie  należy 

uznać  m.in.  postanowienia  określające  odpowiedzialności  kontraktowej)  i  podania  ich  do 

wiadomości  wykonawców,  którzy  akceptują  te  postanowienia  przystępując  do  udziału  w 

postępowaniu. Fakt skorzystania przez zamawiającego z przyznanego ustawowo uprawnienia 

kształtowania treści umowy nie stanowi sam w sobie o naruszeniu zasady swobody umów (art. 

353(1)kc).  

Nadto  o

dwołujący  nie  wykazał  sprzeczności  zaskarżonych  postanowień  z  właściwością 

(naturą stosunku) stosunku zobowiązaniowego. Przywołał wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 

kwietnia 2021 r. I NSNc 35/20 Sens gospodarczy umowy zawieranej w trybie postępowania 

przetargowego to wybór rzetelnego wykonawcy, który daje należytą rękojmię prawidłowego 

wykonania zamówienia publicznego. Ustawodawca przewidział w ustawie szereg narzędzi, z 

których  podmiotu  publiczny  może  skorzystać  w  celu  realizacji  w/w  celu.  W  przypadku  

niepr

awidłowego  wykonania  zamówienia  przez  wykonawcę  przez  instytucję  kar  umownych 

zamawiający  zabezpiecza  interes  publiczny  na  etapie  realizacji  zamówienia.  Zatem  samo 

wprowadzenia  kar  umownych  nie  wypacza  istocie  stosunku  zobowiązaniowego. 

Kwestionowana  zaś  wysokość  kar  umownych  również,  nie  stoi  w  sprzeczności  z  naturą 

stosunku  zobowiązaniowego.  Pogląd  Odwołującego  sprowadza  się  w  zasadzie  do 

twierdzenia,  że  kary  są  rażąco  wygórowane.  Ta  ocena  pozostaje  wyłącznie  subiektywną 

oceną  danego  wykonawcy,  który  z  natury  pozycji  kontraktowej  będzie  zawsze  dążył  do 

eliminowanie  kar  umownych  lub  minimalizowania  ich  wysokości.  Leży  to  bowiem  w  jego 

interesie. Obiektywna zaś ocena wysokości kar umownych wymaga odniesienia wartości kary 

umownej do konkretnego zobowiązania, relacji do całości świadczenia jakie ma być wykonane 

przez  wykonawcę  w  ramach  umowy  i  wysokości  wynagrodzenia  przewidzianego  za  jego 

realizację.  Właściwość  stosunku  zobowiązaniowego  nawiązana  w  wyniku  postępowania 

przetargowego ma swoją specyfikę wyrażającą się chociażby w tym, że stroną takiej umowy 

jest  podmiot  publiczny  dysponujący  środkami  publicznymi,  nie  zaś  własnymi,  prywatnymi. 

Zatem,  obowiązkiem  takiego podmiotu jest  podjęcie wszelkich możliwych czynności  w celu 

zapewnienia,  że  wykonawca  wykona  zamówienie  prawidłowo.  Takim  narzędziem  są  kary 

umowne,  które  pełnią  funkcję  mobilizującą  i  zniechęcającą  wykonawcę  do  nienależytego 

wykonania zamówienia. Ich wysokość musi być na tyle wysoka, aby wykonawcy po prostu nie 

opłacało się zapłacić kar umownej jako substytut prawidłowego wykonania zamówienia.   

Wniósł o oddalenie przedmiotowego zarzutu.  

Ad. 10. Zarzut naruszenia art. 99 ust. 1 w zw. z art. 16 ustawy i art. 17 ust. 1 ustawy.  

Zdaniem z

amawiającego wskazane przez odwołującego postanowienie umowy nie naruszają 

przepisów, ani nie umożliwiają złożenia zgodnej z przepisami, konkurencyjnej oferty.  

Zamawiający dokona jednak analizy zarzutów, którą planuje zakończyć do dnia rozprawy.  


Podsumowując,  odwołujący  w  odwołaniu  nie  wykazał,  że  w  postępowaniu  doszło  do 

jakichkolwiek  naruszeń  przepisów  ustawy,  dlatego  zasadny  jest  wniosek  o  oddalenie 

odwołania w całości. 

W  dniu  23  października  2024  r.  zamawiający  złożył  dodatkowe  stanowisko  pisemne 

oświadczając, że co do zarzutów Ad. 8 oraz Ad. 10, to zamawiający wprowadził następujących 

zmian w projektach umów:  

1. § 4 ust. 1 pkt 2) otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„2)  

zezwolenie na zbieranie odpadów, o którym mowa w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia  

2012 r. o odpadach (Dz.U. 2023 r.  poz. 1587 ze zm.) 

– o ile dotyczy;”  

§ 4 ust. 1 pkt 4) otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„4) wpis do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach,  

prowadzonego  przez  Marszałka  Województwa  w  zakresie  zbierania  zużytego  sprzętu 

elektrycznego  i  elektronicznego,  o  ile  zezwolenie,  o  którym  mowa  w  pkt.  2)  nie  obejmuje 

zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego – o ile dotyczy;”  

2a.  W  §  4  ust.  2  dodaje  się  zdanie  drugie  w  brzmieniu:  Na  żądanie  Zamawiającego 

Wykonawca przedłoży dokumenty wskazane w ust. 1 powyżej w terminie do 2 dni roboczych 

od skierowania żądania.  

§ 5 ust. 9 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„9. Wykonawca zobowiązany jest do przekazywania Zamawiającemu, w formie elektronicznej 

na  adres:  [email protected],  wykazu  pojazdów  realizujących  odbiór/transport  odpadów 

zawierającego  informacje:  lista  pojazdów,  numery  rejestracyjne  pojazdów,  frakcja  odpadów 

jaką odbiera dany pojazd. Wykaz pojazdów Wykonawca przekaże Zamawiającemu najpóźniej 

przed  rozpoczęciem  realizacji  usług  określonych  w  umowie  oraz  jest  zobowiązany  do 

informowania o każdej jego zmianie. W przypadku gdy w każdym dniu usługę będą realizowały 

inne pojazdy, Wykonawca ma obowiązek każdorazowo przekazywać wykaz  

Zamawiającemu.”  

§ 5 ust. 26 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„ 26. Wykonawca zobowiązuje się do posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej 

z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na kwotę nie niższą niż 2 000 000,00 zł przez 

cały  okres  obowiązywania  umowy.  W  terminie  7  dni  od  dnia  zawarcia  niniejszej  umowy 

Wykonawca przedłoży Zamawiającemu kopię opłaconej umowy ubezpieczenia lub polisy. W 

przypadku, gdy umowa ubezpieczenia lub polisa obejmuje okres krótszy od okresu niniejszej 

umowy Wykonawca obowiązany jest do zachowania ciągłości ubezpieczenia na wymaganą 

kwotę oraz przedkładania kopii kolejnych umów ubezpieczenia lub polis w terminie 3 dni od 

utraty ważności poprzedniej umowy ubezpieczenia lub polisy. W przypadku nieprzedłożenia 

aktualnej  umowy  ubezpieczenia  lub  polisy,  Zamawiający  wezwie  Wykonawcę  i  wyznaczy 


Wykonawcy dodatkowy termin na przedłożenie dowodu posiadania polisy nie krótszy niż 3 dni 

robocze. Po tym terminie Zamawiający uprawniony jest do zawarcia umowy ubezpieczenia lub 

polisy na kwotę nie niższą niż 2 000 000,00 zł na koszt Wykonawcy”.  

§ 5 ust. 32 lit. b) otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„b) W przypadku zwłoki w wykonaniu lub niepodjęcia wykonania reklamacji Zamawiający może 

powierzyć jej wykonanie innemu podmiotowi lub wykonać ją własnymi siłami, a kosztami tych 

usług  obciążyć  Wykonawcę  bez  konieczności  uzyskiwania  zgody  sądu  na  wykonanie 

zastępcze – koszty usług zostaną potrącone z faktury wystawionej przez Wykonawcę, na co 

Wykonawca wyraża zgodę.  

O  każdym  zamiarze  powierzenia  wykonania  reklamacji  innemu  podmiotowi  Zamawiający 

będzie informował Wykonawcę w formie pisemnej.  

§ 10 ust. 9 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„9.  Harmonogram  co  do  treści  i  formy  wymaga  zatwierdzenia  przez  Zamawiającego. 

Wykonawca przekazuje Zamawiającemu projekt harmonogramu w formie elektronicznej lub 

pisemnej. Zamawiający zaakceptuje harmonogram lub przedstawi uwagi w terminie 3 dni od 

jego otrzymania. Wykonawca w terminie 2 dni roboczych wprowadzi poprawki oraz przedstawi 

go do ponownej akceptacji.”  

§ 13 ust. 5 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„5. Wynagrodzenie Wykonawcy płatne będzie po zakończeniu danego miesiąca świadczenia 

usługi,  na  podstawie prawidłowo wystawionej faktury  VAT,  wystawionej  po zaakceptowaniu 

przez  Zamawiającego  Raportu,  o  którym  mowa  w  §  12  ust.  1-6.,  z  zastrzeżeniem,  że 

zak

westionowanie przez Zamawiającego Raportu w części nie uchyla możliwości wystawienia 

faktury VAT w pozostałej części niezakwestionowanej przez Zamawiającego.”  

§ 13 ust. 6 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„6. Wynagrodzenie, należne Wykonawcy z tytułu realizacji umowy, płatne będzie przelewem  

na  rachunek Wykonawcy  wskazany  w fakturze VAT,  w terminie ….  dni od  dnia otrzymania 

faktury  VAT  przez  Zamawiającego,  wystawionej  zgodnie  z  §13  umowy.  Za  dzień  zapłaty 

uważa się dzień obciążenia rachunku Zamawiającego.”  

W § 13 dodaje się ust. 11 o następującym brzmieniu:  

„11. Zamawiający dopuszcza możliwość przesyłania wystawionych przez Wykonawcę faktur               

w formie elektronicznej na adres: 

[email protected]

.”  

Zamawiający dokonuje ujednolicenia § 15 Umowy dla Zadania 1, Zadania 2 i 

Zadania  3,  i  określa  wysokość  zabezpieczenia  należytego  wykonania  umowy  na  5%, 

dokonuje zmiany ust. 1.  § 15 otrzymuje brzmienie:  

„§ 15  

Zabezpieczenie  


Wykonawca  zobowiązany  jest  do  złożenia  zabezpieczenia  należytego  wykonania 

umowy  najpóźniej  do  dnia  podpisania  umowy.  Zabezpieczenie  to  zabezpiecza  w 

szczególności  terminowe  wykonywanie  obowiązków  umownych  oraz  roszczenia  o 

szkodę powstałe na skutek niewykonywania lub nienależytego wykonania umowy.   

Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 5 % wartości umowy,  

o której mowa w § 13 ust. 1.   

Zabezpieczenie wnosi się w formach określonych w art. 450 ust. 1 ustawy z dnia 11 

września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1320.).  

Zabezpieczenie  w  formie  gwarancji  bankowej,  ubezpieczeniowej  lub  w  formie 

poręczenia  powinno  być  ustanowione  jako  bezwarunkowe  i  nieodwołalne. 

Zabezpieczenia wynikające  z poręczenia lub gwarancji powinny podlegać wyłącznie 

prawu  polskiemu  oraz  zgodnie    z 

wyborem  Zamawiającego  wskazywać  jako  sąd 

właściwy,  sąd  miejsca  spełnienia  świadczenia    lub  sąd  właściwy  miejscowo  dla 

Zamawiającego.   

Koszty wystawienia zabezpieczenia ponosi Wykonawca.  

11. Zamawiający dokonuje ujednolicenia § 17 Umowy dla Zadania 1, Zadania 2 i Zadania 

3, który otrzymuje brzmienie:  

„§ 17  

Zmiana umowy  

1.  Zmiana  postanowień  niniejszej  umowy  w  stosunku  do  treści  oferty  Wykonawcy 

dopuszczalna jest w przypadku:  

wystąpienia  okoliczności,  których  strony  nie  były  w  stanie  przewidzieć,  pomimo 

zachowania należytej staranności,  

zmiany  przepisów  prawa  powszechnie  obowiązującego  wpływających  na  sposób 

spełnienia świadczeń  

jeżeli  następujące  okoliczności  będą  miały  wpływ  na  koszty  wykonania  zamówienia 

przez wykonawcę tj zmiana:  

a) 

stawki podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego,  

b) 

wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo  wysokości  minimalnej  stawki 

godzinowej, ustalonych na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym 

wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. 2020 poz. 2207);  

c) 

zasad  podlegania  ubezpieczeniom  społecznym  lub  ubezpieczeniu  zdrowotnemu  lub 

wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne,  

d) 

zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których 

mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. 

U. z 2023 r. poz. 46 t.j.)  


e) 

w przypadku zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia.  

Zmiana  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy  jest  dopuszczalna  po  uprzednim 

przedstawieniu  przez  wykonawcę  szczegółowych  kalkulacji  obrazujących,  czy  i  w  jakim 

stopniu ww. zmiany wpłynęły na koszty realizacji umowy. Zamawiający oceni przedstawione 

uzasadnienie 

i  podejmie  decyzję  o  ewentualnej  zmianie  wysokości  wynagrodzenia  lub  

odmówi wprowadzania zmiany przedstawiając swoje stanowisko. Zamawiający dopuszcza, iż 

miernikiem zmiany kosztów może być przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze 

przedsiębiorstw publikowane przez Główny Urząd Statystyczny. W tym zakresie waloryzacja 

wynagrodzenia wykonawcy  w  oparciu  o   wskaźnik  wskazany  w  poprzednim  ustępie będzie 

następowała w okresach  nie częściej niż 12 miesięcznych obliczanych od  miesiąca, w którym  

za

warto  umowę.  Jeżeli  na  koniec  12-to    miesięcznego  okresu  wskaźnik  wynagrodzenia,  o 

którym mowa powyżej wzrośnie powyżej 5% i będzie to miało przełożenie na koszt wykonania 

zamówienia co wykonawca wykaże szczegółową kalkulacją obrazującą, czy i w jakim stopniu 

zmiana  przyjętego  wskaźnika  wpłynęła  na  koszty  realizacji  umowy.  Zamawiający  oceni 

przedstawione  uzasadnienie  i  podejmie  decyzję  o  ewentualnej  zmianie  wysokości 

wynagrodzenia  lub    odmówi  wprowadzania  zmiany  przedstawiając  swoje  stanowisko. 

Maksymalna  w

artość  zmiany  wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza  zamawiający  w  efekcie 

zastosowania ww. postanowień o zasadach wprowadzania zmian wysokości  wynagrodzenia, 

o  których    mowa  w  niniejszej  umowie  nie  może  przekroczyć  kumulatywnie  10%  wysokości 

wynagrodzenia wykonawcy.   

pojawią się nowe rozwiązania organizacyjne, których wykorzystanie będzie korzystne 

dla Zamawiającego;  

zmiany zakresu usług poprzez wprowadzenie nowych gospodarstw domowych, bądź 

zmniejszeniu  się  ilości  gospodarstw  domowych,  wynikająca  z  potrzeb  Zamawiającego, 

wyłącznie  w  przypadku,  jeżeli  liczba  nowowprowadzonych  gospodarstw  domowych 

przekroczy 15% ogólnej liczby właścicieli nieruchomości objętych niniejszym zamówieniem;  

ulegną  zmianie  przepisy  ogólnie  obowiązujące  oraz  przepisy  prawa  miejscowego 

wpływające na sposób realizacji umowy, w tym częstotliwość odbioru odpadów komunalnych;  

Wszelkie  zmiany  do  niniejszej  umowy  wymagają  formy  pisemnej  pod  rygorem 

nieważności.  

W trakcie trwania umowy Wykonawca zobowiązuje się do pisemnego powiadamiania 

Zamawiającego, w terminie 7 dni o:  

zmianie siedziby lub nazwy firmy,  

zmianie osób reprezentujących,  

ogłoszeniu upadłości,  

ogłoszeniu likwidacji,  


zawieszeniu działalności,  

wszczęciu postępowania układowego, w którym uczestniczy Wykonawca.”  

§ 16 ust. 3 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„3. „Warunkiem odstąpienia przez Zamawiającego od umowy w przypadkach opisanych w ust. 

2  pkt  1)-4)  oraz  pkt  8)  jest  uprzednie  wezwanie  Wykonawcy  do  wykonywania  swoich 

obowiązków oraz wyznaczenie w tym celu dodatkowego odpowiedniego terminu minimum 3 

dni ro

boczych.”  

W § 19 dodaje się ust. 5 o następującym brzmieniu:  

„5.  Zamawiający  zobowiązuje  się  do  współdziałania  z  Wykonawcą  w  zakresie  prawidłowej 

realizacji usługi, a w szczególności do:  

a) 

edukowania mieszkańców o prawidłowej segregacji odpadów,  

b) 

Informowania mieszkańców o konieczności prawidłowego oznakowania posesji,  

c) 

dostarczenie  Wykonawcy  wykazów  nieruchomości  oraz  bieżącej  aktualizacji  tych 

wykazów.”  

W  pozostałym  zakresie  odnoszącym  się  do  ww.  punktów  odpowiedzi  tj.  Ad.  8  i  Ad.  10, 

z

amawiający nie uwzględnił zarzutów.  

Stan faktyczny: 

W  SWZ,  Opisie  przedmiotu  zamówienia  oraz  projektach  umów  zamawiający  zawarł 

następujące sporne postanowienia: 

SWZ: 

VIII. 

Warunki udziału w postępowaniu 

O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy nie podlegają wykluczeniu  

na  zasadach  określonych  w  Rozdziale  IX  SWZ,  oraz  spełniają  określone  przez 

Zamawiającego warunki udziału w postępowaniu. 

O  udzielenie  zamówienia  mogą  ubiegać  się  Wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki 

dotyczące: 

zdolności do występowania w obrocie gospodarczym: 

Zamawiający nie stawia warunku w powyższym zakresie. 

uprawnień  do  prowadzenia  określonej  działalności  gospodarczej  lub  zawodowej,  o  ile 

wynika to z odrębnych przepisów: 

Zamawiający nie stawia warunku w powyższym zakresie. 

3) sytuacji ekonomicznej lub finansowej: 

Zamawiający nie stawia warunku w powyższym zakresie. 

zdolności technicznej lub zawodowej:  


Zamawiający nie stawia warunku w powyższym zakresie. 

XIX. 

Opis kryteriów oceny ofert, wraz z podaniem wag tych kryteriów i sposobu oceny ofert 

Zasady oceny ofert w poszczególnych kryteriach: 

Cena brutto za wykonanie zamówienia w rozbiciu na poszczególne frakcje odpadów wynosi 

– 60 %  

Sposób oceny: 

Frakcje odpadów Punktacja (1 punkt = 1%) max 60 

Odpady Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne 30 pkt 

Odpady ulegające biodegradacji, w tym odpady zielone 17 pkt 

Odpady wielkogabarytowe 2pkt 

Szkło 3pkt 

Tworzywa sztuczne wraz z metalami i odpadami wielomateriałowymi 4pkt 

Papier i tektura 3pkt 

Zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne 1pkt 

Łączną ilość punktów oferty w tym kryterium stanowi suma przyznanych punktów w każdej 

frakcji. 

a) 

Podstawą przyznania punktów w kryterium „cena” będzie cena ofertowa brutto za odbiór i 

zagospodarowanie danej frakcji- 

podana przez Wykonawcę w Formularzu Ofertowym. 

b) 

Cena  ofertowa  brutto  musi  uwzględniać  wszelkie  koszty  jakie  Wykonawca  poniesie  w 

związku z realizacją przedmiotu zamówienia. 

Termin płatności faktury – 40 %,  

Opis:  Termin płatności faktury  nie może  krótszy  niż  21  dni  i  nie  dłuższy  niż  30  dni  od  dnia 

dostarczenia prawidłowo wystawionej faktury. 

Sposób oceny: 

oceniany okres płatności faktury wyrażony w dniach* 

T = ----------------------------------------------------------------------- x 100 pkt x 40% 

najdłuższy okres płatności faktury wyrażony w dniach * 

XXI. 

Wymagania dotyczące zabezpieczenia należytego wykonania umowy 

Zamawiający wymaga wniesienia zabezpieczenia należytego wykonania umowy w wysokości 

5% ceny całkowitej podanej w ofercie. 

Za

łącznik A Opis przedmiotu zamówienia 

4.2.4  uwzględnienia  w  harmonogramie  (w  miesiącach  lipiec-sierpień)  jednorazowego 

dokonania mycia i dezynfekcji pojemników o objętości 1100 l 

Oświadczenia wykonawcy 

Wykonawca  oświadcza,  że  posiada  niezbędne  uprawnienia  oraz  potencjał  techniczny  i 

osobowy, w celu wykonania przedmiotu umowy, w szczególności: 


wpis do rejestru działalności regulowanej, o której mowa w art. 9b ustawy z dnia 13 września 

1996  r.  o  utrzymaniu  czystości  i  porządku  w  gminach  (Dz.U.  2024  r.  poz.  399  ze  zm.), 

prowadzonego przez Prezydenta Miasta Otwocka; 

Obowiązki Wykonawcy 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  przekazywania  Zamawiającemu  wykazu  pojazdów 

realizujących  odbiór/transport  odpadów  zawierającego  informacje:  lista  pojazdów,  numery 

rejestracyjne  pojazdów,  frakcja  odpadów  jaką  odbiera  dany  pojazd.  Wykaz  pojazdów 

Wykonawca  prz

ekazuje  Zamawiającemu  najpóźniej  w  dniu  poprzedzającym  dzień  odbioru 

którego dotyczy. 

Wykonawca  na  czas  realizacji  Przedmiotu  umowy  zobowiązany  jest  przestrzegać 

następujących zasad postępowania odnośnie pojemników na odpady komunalne: 

a) 

dostarczyć pojemniki pod wskazaną przez Zamawiającego nieruchomość, 

b) 

dokonać wymiany pojemników, które zostały uszkodzone przez firmę, 

c) 

dokonać wymiany pojemników według aktualnej potrzeby Zamawiającego, 

f) 

raz w roku (w miesiącach lipiec - sierpień) dokonać mycia pojemników o objętości 1100l, 

według wcześniej opracowanego i dostarczonego zamawiającemu harmonogramu. 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  utrzymywania  PGO  w  odpowiednim  stanie 

porządkowym  

i sanitarnym. 

W  trakcie  odbioru  odpadów  Wykonawca  jest  zobowiązany  rejestrować  wszystkie 

zdarzenia 

uniemożliwiające realizację usług i przekazywać Zamawiającemu w formie pisemnej 

lub e-mailem. 

6.12.  W  przypadku 

stwierdzenia  innych  rodzajów  odpadów  zebranych  przez  właścicieli 

nieruchomości: odpadów budowlanych i rozbiórkowych, odpadów niebezpiecznych, zużytych 

opon lub odpadów pochodzących z nieruchomości lub części nieruchomości niezamieszkałej, 

Wykonawca nie odbiera odpadów i informuje Zamawiającego pisemnie / e-mailem, ponadto 

wykonuje i przesyła do Zamawiającego dokumentację fotograficzną. 

6.14. W przypadku stwierdzenia w pojemnikach lub workach przeznaczonych do selektywnego 

zbierania  odpadów  komunalnych,  frakcji  odpadów  niezgodnej  z  przeznaczeniem  w  ilości 

przekraczającej 10% objętości, Wykonawca nie odbiera odpadów i informuje Zamawiającego 

pisemnie  lub  e-

mailem,  ponadto  wykonuje  i  przesyła  do  Zamawiającego  dokumentację 

fotograficzną oraz zostawia oznaczenie na workach (naklejkę) świadczącą o braku właściwej 

segregacji. 

Zamawiający  w  każdym  momencie  realizacji  umowy  może  zażądać  od  Wykonawcy 

prowadzenia  dodatkowej  dokumentacji  fotograficznej  zdarzeń  podlegających  Przedmiotowi 

umowy.  Zdjęcia  w  postaci  cyfrowej  muszą  być  wykonane  w  taki  sposób,  aby  nie  budząc 


wątpliwości  pozwalały  na  skuteczne  udokumentowanie  zdarzenia  oraz  przypisanie  go  do 

właściciela nieruchomości. 

Wykonawca  jest  zobowiązany  do  odbioru  odpadów  z  nieruchomości  we  wszystkich 

przypadkach, również w przypadkach, kiedy dojazd do nieruchomości jest utrudniony, 

w szczególności: złych warunków atmosferycznych, prowadzonych remontów dróg, objazdów, 

uroczystości,  wąskich  dojazdów  do  nieruchomości,  poprzez  m.in.  ręczne  wytaczanie 

pojemników do pojazdu lub zastosowanie pojazdów o mniejszych wymiarach. 

Wykonawca  jest  zobowiązany  udostępnić  pojazdy  celem  kontroli,  w  tym  ważenia, 

przedstawicielom  Zamawiającego.  Wykonawca  zobowiązuje  się  do  umożliwienia 

Zamawiającemu  ważenia  na  terenie  Miasta  Otwocka  pojazdów  odbierających  odpady,  w 

terminie wskazanym przez 

Zamawiającego. 

Zamawiający  zastrzega,  że  może  żądać  każdorazowego  ważenia  pojazdów  odbierających 

odpady zarówno przed rozpoczęciem odbioru odpadów w danym dniu oraz po zakończeniu 

odbioru w danym dniu. 

Reklamacje  dotyczące  sposobu  realizacji  przedmiotu  umowy,  zgłaszane  przez 

Zamawiającego  drogą  mailową,  będą  realizowane  przez  Wykonawcę  na  następny  dzień 

roboczy  od  dnia  ich  zgłoszenia.  Status  zgłoszonych  przez  Zamawiającego  reklamacji 

Wykonawca niezwłocznie potwierdzi na adres e-mail: [email protected]. W uzasadnionych 

przez Wykonawcę przypadkach Zamawiający może wyrazić zgodę na realizację reklamacji w 

terminie 2 dni roboczych. 

Wykonawca  zobowiązuje  się  do  posiadania  ubezpieczenia  od  odpowiedzialności 

cywilnej  

z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na kwotę nie niższą niż 2 000 000,00 zł przez 

cały  okres  obowiązywania  umowy.  W  terminie  7  dni  od  dnia  zawarcia  niniejszej  umowy 

Wykonawca przedłoży Zamawiającemu kopię opłaconej umowy ubezpieczenia lub polisy. W 

przypadku, gdy umowa ubezpieczenia lub polisa obejmuje okres krótszy od okresu niniejszej 

umowy Wykonawca obowiązany jest do zachowania ciągłości ubezpieczenia na wymaganą 

kwotę oraz przedkładania kopii kolejnych umów ubezpieczenia lub polis w terminie 3 dni od 

utraty ważności poprzedniej umowy ubezpieczenia lub polisy. W przypadku nieprzedłożenia 

aktualnej umowy ubezpieczenia lub polisy, Zamawiający uprawniony jest do zawarcia umowy 

ubezpieczenia lub polisy na kwotę nie niższą niż 3 000 000,00 zł na koszt Wykonawcy.  

W  przypadku,  gdy  umowa,  z  daną  Instalacją  przestanie  obowiązywać,  Wykonawca 

zobowiązany  jest  do  zawarcia  nowej/ych  umów  a  następnie  przekazania  ich  kopii 

Zamawiającemu w terminie 7 dni od dnia wygaśnięcia przedmiotowej umowy, pod rygorem 

odstąpienia przez Zamawiającego od umowy. 

Wykonawca  zobowiązuje  się  do  wykonania  wszelkich  innych  prac  i  czynności 

koniecznych do należytego wykonania przedmiotu umowy. 


Wykonawca  na  czas  realizacji  Przedmiotu  umowy  zobowiązany  jest  dokupić  i 

nieodpłatnie przekazać 30 pojemników o pojemności 1100l oraz 30 pojemników o pojemności 

240l na wniosek i na rzecz Zamawiającego w liczbie, kolorze i pojemności wskazanej przez 

Zamawi

ającego, które po przekazaniu przejdą na własność gminy; 

Pojemniki, o których mowa w 6.34. będą wydawane Zamawiającemu każdorazowo po 

otrzymaniu od Zamawiającego informacji o zapotrzebowaniu 

Wykonawca  po  otrzymaniu  zgłoszenia  zapotrzebowania,  o  którym  mowa  w  6.35. 

zobowiązany jest do dostarczenia pojemników, o których mowa w 6.34. na adres wskazany 

przez Zamawiającego w terminie maksymalnie 7 dni roboczych 

Odbiór i transport odpadów 

Zasady odbioru odpadów niesegregowanych (zmieszanych) i pozostałości po sortowaniu  

oraz odpadów ulegających biodegradacji w tym odpadów zielonych i ich transportu do IPOK: 

każdorazowo  po  odebraniu  odpadów  uprzątnięciu  podlega  również  PGO  oraz  jego 

bezpośrednie otoczenie, 

Zasady odbioru surowców wtórnych (tworzyw sztucznych, szkła, papieru oraz tektury) i ich 

transportu do instalacji odzysku i unieszkodliwiania odpadów: 

każdorazowo  po  odebraniu  odpadów  uprzątnięciu  podlega  również  PGO  oraz  jego 

bezpośrednie otoczenie, 

8. Worki i Pojemniki 

Wszystkie  dostarczane  przez  wykonawcę  pojemniki  na  selektywną  zbiórkę  zostaną 

opatrzone  instrukcją  segregowania  odpadów  w  formie  naklejki,  której  treść,  układ  i 

powierzchnia  nadruku  zostaną  przekazane  Wykonawcy  przez  Zamawiającego  po  zawarciu 

umowy. 

Wykonawca  odbiera  od  właścicieli  nieruchomości  zamieszkałych  każdą  ilość 

bioodpadów  –  zgodnie  z  listą  przekazaną  przez  Zamawiającego  w  trakcie  realizacji 

zamówienia. 

Wykonawca  realizując  zapisy  o  których  mowa  w  6.34.  –  6.36.  musi  dysponować 

pojemnikami o pojemnościach 120 l, 240 l, 1100 l. 

9. Aktualizacja danych o PGO  

Wykonawca w dniu zawarcia umowy otrzyma od Zamawiającego w formie elektronicznej  

lub pisemnej informacje o nieruchomościach: 

adres nieruchomości, 

2) typ zabudowy (jednorodzinna albo wielolokalowa) 

Podczas  wykonywania  zadań  wynikających  z  realizacji  niniejszej  umowy,  Wykonawca 

powinien 

uwzględnić możliwe zmiany: liczby PGO, liczby nieruchomości, liczby mieszkańców 

oraz typu zabudowy 

Wyposażenie pojazdów 


12. Harmonogram 

Harmonogram  obejmujący  okres  od  dnia  zawarcia  umowy  do  31.12.2025  r.  powinien 

zostać  opracowany  i  przedłożony  Zamawiającemu  w  terminie  7  dni  roboczych  przed 

rozpoczęciem odbiorów.  

Harmonogram  co  do  treści  i  formy  wymaga  zatwierdzenia  przez  Zamawiającego. 

Wykonawca przekazuje Zamawiającemu projekt harmonogramu w formie elektronicznej lub 

pisemnej. Zamawiający zaakceptuje harmonogram lub przedstawi uwagi w terminie 5 dni od 

jego  otrzymania.  Wykonawca  w  terminie  1  dnia  roboczego  wprowadzi  poprawki  oraz 

przedstawi go do ponownej akceptacji. 

Poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych 

Wykonawca zobowiązany jest do osiągnięcia poziomów recyklingu i przygotowania do 

ponownego  użycia  odpadów  komunalnych  wyliczanych  zgodnie  z  Ustawą  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminach (Dz.U. 2024 poz. 399). 

Wymagane poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów,  

o których mowa wynoszą w roku 2024 – 45%, a w 2025 – 55% wagi zebranych odpadów. 

Dla potrzeb umowy przyjmuje się, że: 

wartość współczynnika Lm rozumianego jako liczba mieszkańców, którzy wykazani są  

w systemie rejestrującym deklaracje – 39 570, 

wartość współczynnika Umpmts wynosi 0,364.  

Ustalenie, czy Wykonawca osiągnął wymagane poziomy recyklingu i przygotowania  

do ponownego użycia nastąpi na podstawie sprawozdania. 

14. Raporty i sprawozdania  

Wykonawca sporządza Raport informujący o wywiązaniu się Wykonawcy z przedmiotu 

umowy, 

w formie elektronicznej lub pisemnej uzgodnionej z Zamawiającym, do raportu należy 

dołączyć  

a) 

kwity  wagowe  z  ilością (Mg)  każdej  frakcji  odpadów  odebranej  w  danym  miesiącu  przez 

Wykonawcę; 

b) 

ilość wagową (Mg) każdej frakcji odpadów jaka została przekazana do zagospodarowania 

wraz ze wskazaniem adresu i nazwy instalacji, do której odpady zostały przekazane; 

c) 

numery  kart  przekazania  odpadów  komunalnych  wystawionych  w  BDO  za  dany miesiąc 

odbioru odpadów. 

Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć Raport do Zamawiającego w terminie 14 dni 

od zakończenia okresu (miesiąca kalendarzowego), którego dotyczy.  

Zamawiający w terminie 14 dni od otrzymania Raportu informującego o wywiązaniu się 

Wykonawcy z przedmiotu umowy w formie pisemnej akceptuje Raport lub zgłasza uwagi.  

Zaakceptowany przez Zamawiającego Raport jest podstawą do wystawienia faktury  

za wykonaną usługę.  


Na  podstawie  danych  o  ilościach  odebranych  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości  zamieszkałych,  Wykonawca  sporządza  i  przekazuje  Zamawiającemu  w 

terminie 30 dni od zakończenia kwartału kwartalne sprawozdania 

15. Zakres i opis przedmiotu zamówienia dla zadań 2 i 3 

Oświadczenia wykonawcy 

Wykonawca  oświadcza,  że  posiada  niezbędne  uprawnienia  oraz  potencjał  techniczny  i 

osobowy, w celu wykonania przedmiotu umowy, w szczególności: 

wpis do rejestru działalności regulowanej, o której mowa w art. 9b ustawy z dnia  

13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. 2024 r. poz. 399 ze 

zm.), prowadzonego przez Prezydenta Miasta Otwocka; 

zezwolenie na zbieranie odpadów, o którym mowa w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 

r. o odpadach (Dz.U. 2023 r. poz. 1587 ze zm.) 

wpis do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.  

o odpadach, prowadzonego przez Marszałka województwa w zakresie transportu odpadów;  

wpis do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, 

prowadzonego  przez  Marszałka  województwa  w  zakresie  zbierania  zużytego  sprzętu 

elektrycznego  i  elektronicznego,  o  ile  zezwolenie,  o  którym  mowa  w  pkt.  2)  nie  obejmuje 

zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego;  

zawartą umowę z Instalacją do Przetwarzania Odpadów Komunalnych  

na  przyjmowanie  odebranych  od 

właścicieli  nieruchomości,  na  których  zamieszkują 

mieszkańcy,  zmieszanych  odpadów  komunalnych,  pozostałości  po  sortowaniu,  odpadów 

ulegających biodegradacji w tym odpadów zielonych, o ile nie jest właścicielem przedmiotowej 

instalacji. 

Obowiązki Wykonawcy 

19. Worki 

20. Aktualizacja danych o PGO  

21. Aktualizacja danych o PGO  

Poziomy recyklingu i przygotowania do ponownego użycia odpadów komunalnych 

Oferent  na  potrzeby  prawidłowego  skalkulowania  ceny  ofertowej  posłuży  się 

charakterystyką Miasta Otwocka opisaną w niniejszym punkcie. 

Tab. 5 Szacunkowa liczba i pojemność pojemników do gromadzenia odpadów komunalnych 

funkcjonujących na terenie Miasta Otwocka w 2024 według pojemności i rodzaju frakcji  

Załącznik nr 7 Projekt umowy odpady - zabudowa wielorodzinna 

12 Raporty i sprawozdania 

Wykonawca sporządza Raport informujący o wywiązaniu się z przedmiotu umowy w formie 

elektronicznej lub pisemnej uzgodnionej z Zamawiającym, do raportu należy dołączyć: 


a) 

kwity  wagowe  z  ilością (Mg)  każdej  frakcji  odpadów  odebranej  w  danym  miesiącu  przez 

Wykonawcę; 

b) 

ilość wagową (Mg) każdej frakcji odpadów jaka została przekazana do zagospodarowania 

wraz ze wskazaniem adresu i nazwy instalacji, do której odpady zostały przekazane; 

c) 

numery  kart  przekazania  odpadów  komunalnych  wystawionych  w  BDO  za  dany miesiąc 

odbioru odpadów. 

Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć Raport do Zamawiającego w terminie 14 dni od 

zakończenia okresu, którego dotyczy.  

Zamawiający  w  terminie  14  dni,  od  otrzymania  Raportu  informującego  o  wywiązaniu  się 

Wykonawcy z Przedmiotu umowy w formie pisemnej akceptuje Raport lub zgłasza uwagi.  

Zaakceptowany  przez  Zamawiającego  Raport  jest  podstawą  do  wystawienia  faktury  za 

wykonaną usługę.  

Na  podstawie  danych  o  ilościach  odebranych  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości zamieszkałych, Wykonawca sporządza półroczne sprawozdania o masie: 

poszczególnych rodzajów odebranych odpadów komunalnych, w tym odpadów ulegających 

biodegradacji,  oraz  sposobie  ich  zagospodarowania,  wraz  ze  wskazaniem  instalacji,  do 

których zostały przekazane odpady komunalne odebrane od właścicieli nieruchomości; 

pozostałości  z  sortowania  i  pozostałości  z  mechaniczno-biologicznego  przetwarzania, 

przeznaczonych  do  składowania  powstałych  z  odebranych  przez  podmiot  odpadów 

komunalnych; 

odpadów papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła przygotowanych do ponownego użycia 

i poddanych recyklingowi; 

odpadów budowlanych i rozbiórkowych będących odpadami komunalnymi, przygotowanych 

do ponownego użycia, poddanych recyklingowi i innym procesom odzysku.  

Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć sprawozdania do Zamawiającego w terminie do 

31  stycznia  za  poprzedni  rok,  zgodnie  z  art.  9nb.  o  obowiązku  sporządzania  rocznych 

sprawozdań przez podmioty zbierające odpady komunalne, Ustawy o utrzymaniu czystości i 

porządku w gminach (Dz. U. z 2024 r. poz. 399 ze zm.). 

Projektowane postanowienia umowne: 

Par. 2 Podstawowe pojęcia – zamawiający nie zawarł definicji miejsc trudno dostępnych oraz 

mieszania odpadów,  

Par. 3 ust. 2 pkt 6 Do obowiązków wykonawcy należy dostarczanie harmonogramów odbioru 

odpadów komunalnych do siedziby Zamawiającego.  

Par.  7  ust.  7  Worki  i  pojemniki    - 

Wykonawca  odbiera  od  właścicieli  nieruchomości 

zamieszkałych każdą ilość bioodpadów. 

Par. 12 Raporty i sprawozdania 


Wykonawca sporządza Raport informujący o wywiązaniu się z przedmiotu umowy w formie 

elektronicznej lub pisemnej uzgodnionej z Zamawiającym, do raportu należy dołączyć: 

a)  kwity wagowe z ilością (Mg) każdej frakcji odpadów odebranej w danym miesiącu przez 

Wykonawcę; 

b)    ilość  wagową  (Mg)  każdej  frakcji  odpadów  jaka  została  przekazana  do 

zagospodarowania wraz ze wskazaniem adresu i nazwy instalacji, do której odpady zostały 

przekazane; 

c)  numery kart przekazania odpadów komunalnych wystawionych w BDO za dany miesiąc 

odbioru odpadów. 

Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć Raport do Zamawiającego w terminie 14 dni od 

zakończenia okresu, którego dotyczy.    

Zamawiający w terminie 14 dni, od otrzymania Raportu informującego o wywiązaniu się 

Wykonawcy z Przedmiotu umowy w formie pisemnej akceptuje Raport lub zgłasza uwagi.  

Zaakceptowany  przez  Zamawiającego  Raport  jest  podstawą  do  wystawienia  faktury  za 

wykonaną usługę.  

Na  podstawie  danych  o  ilościach  odebranych  odpadów  komunalnych  od  właścicieli 

nieruchomości zamieszkałych, Wykonawca sporządza półroczne sprawozdania o masie: 

poszczególnych  rodzajów  odebranych  odpadów  komunalnych,  w  tym  odpadów 

ulegających biodegradacji, oraz sposobie ich zagospodarowania, wraz ze wskazaniem 

instalacji, do których zostały przekazane odpady komunalne odebrane od właścicieli 

nieruchomości; 

pozostałości z sortowania i pozostałości z mechaniczno-biologicznego przetwarzania, 

przeznaczonych  do  składowania  powstałych  z  odebranych  przez  podmiot  odpadów 

komunalnych; 

odpadów papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła przygotowanych do ponownego 

użycia i poddanych recyklingowi; 

odpadów  budowlanych  i  rozbiórkowych  będących  odpadami  komunalnymi, 

przygotowanych  do  ponownego  użycia,  poddanych  recyklingowi  i  innym  procesom 

odzysku.  

Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć sprawozdania do Zamawiającego w terminie do  

31  stycznia  za  poprzedni  rok,  zgodnie  z  art.  9nb.  o  obowiązku  sporządzania  rocznych 

sprawozdań przez podmioty zbierające odpady komunalne, Ustawy o utrzymaniu czystości                

i porządku w  gminach (Dz. U. z 2024 r. poz. 399 ze zm.). 

§ 14 Kary umowne 

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  zapłaty  na  rzecz  Zamawiającego  kary  umownej  w 

przypadku  nieosiągnięcia  wymaganych  zgodnie  z  §  11  umowy  poziomów  recyklingu  i 

przygotowania do ponownego użycia odpadów(papier, szkło, tworzywa sztuczne, metale) i/lub 


nieuzyskania odpowiedniego poziomu ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających 

biodegradacji  przekazywanych  do  składowania  –  w  wysokości  obliczonej  zgodnie  z  art.  9 

Ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2024 r. poz. 399 ze zm.). 

Wykonawca jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Zamawiającego kary umownej: 

w wysokości 300,00 zł za każdy przypadek nieodebrania lub odebrania odpadów w terminie 

niezgodnym z harmonogramem, o którym mowa w § 10, z PGO nieruchomości wielolokalowej, 

objętej obowiązkiem odbierania odpadów; kara będzie naliczana jako iloczyn kwoty 300,00 zł 

oraz  ilości  PGO,  od  których  nie  odebrano  odpadów  lub  odebrano  odpady  w  terminie 

niezgodnym z harmonogramem, 

za brak dokumentacji fotograficznej potwierdzającej brak segregacji przez mieszkańców - 

w wysokości 200 zł za każdy przypadek; 

za odebranie i zagospodarowanie odpadów, które nie zostały wytworzone przez właścicieli 

nieruchomości zamieszkałych zlokalizowanych na terenie miasta Otwocka - w wysokości 10 

000 zł za każde zdarzenie, bez względu na masę odebranych odpadów, 

za  dostarczenie  do  instalacji  komunalnej  odpadów  o  kodach  innych  niż  określone  w 

przedmiocie Umowy - 

w wysokości 10 000 zł za każdy przypadek, 

w  wysokości  200,00  zł  za  każdy  przypadek  niedostarczenia  zarządcy  nieruchomości 

harmonogramów zaakceptowanych przez Zamawiającego;  

w wysokości 200,00 zł za każdy przypadek stwierdzenia, że pojazd Wykonawcy nie jest 

czytelnie oznaczony nazwą frakcji, którą w danym dniu odbiera, 

za  nierzetelny  (błędne  nr  rejestracyjne,  niekompletna  lista  pojazdów,  brak  wskazania 

frakcji odpadów) wykaz pojazdów realizujących odbiór/transport odpadów w danym dniu – w 

wysokości 500 zł za każdy przypadek, 

w wysokości 9 000,00 zł za rozpoczęcie realizacji odbioru i transportu odpadów pojazdem 

w wysokości 300,00 zł za każdy dzień, w którym przedstawiciele Zamawiającego nie będą 

mogli skontaktować się z Koordynatorem umowy,  

za  realizowanie  odbioru  i  transportu  odpadów  pojazdem  nie  spełniającym  wszystkich 

wymagań technicznych, w tym co do wyposażenia w urządzenia monitorujące i rejestrujące 

przejazd i odbiór odpadów oraz system GPS - w wysokości 5 000 zł za każdy dzień realizacji 

usługi za pojazd, 

w  wysokości  10  000,00  zł  za  każdy  przypadek  nieudostępnienia  Zamawiającemu  w 

terminie 7 dni od otrzymania wniosku danych rejestrowanych GPS lub zapisów kamer, bądź 

nie udzielenie dostępu do śledzenia danych GPS, o których mowa w §9. 

Nieczytelne zapisy kamer tzn. brak obrazu zarejestrowanego przejazdu i odbioru odpadów lub 

błędne dane GPS, udostępnione przez Wykonawcę na wniosek Zamawiającego, traktowane 

będą tak samo jak nieudostępnienie danych. 


w  wysokości  5  000,00  zł  za  każdy  przypadek  w  którym  Wykonawca  uniemożliwi 

Zamawiającemu ważenie na terenie Miasta Otwocka pojazdu odbierającego odpady. 

30) W wysokości 2 000,00 zł za każdy przypadek odebrania odpadów z nieruchomości nie 

ujętych  w  spisie  nieruchomości  przekazanym  Wykonawcy,  o  którym  mowa  w  §8  ust  .1 

niniejszej umowy 

§ 17 Zmiana umowy 

Zmiana  postanowień  niniejszej  umowy  w  stosunku  do  treści  oferty  Wykonawcy 

dopuszczalna jest w przypadku: 

8)wystąpienia okoliczności, których strony nie były w stanie przewidzieć, pomimo zachowania 

należytej staranności, 

9)zmiany przepisów prawa powszechnie obowiązującego wpływających na sposób spełnienia 

świadczenia 

§ 18 Kontrola realizacji przedmiotu umowy 

Zamawiający  w  trakcie  realizacji  przedmiotu  umowy  zastrzega  sobie  prawo  do 

kontrolowania  jakości  świadczonych  usług  i  prawidłowości  realizacji  postanowień  Umowy, 

zarówno na obszarze Miasta Otwocka, jak również na terenie bazy transportowej i instalacji 

nal

eżących do Wykonawcy i/lub podwykonawcy. 

2. K

ontrola będzie dokonywana poprzez: 

a) bezpośrednią obserwację w terenie sposobu realizacji usług przez Wykonawcę, 

b)  analizę  dokumentów,  które  Wykonawca  jest  obowiązany  udostępnić  Zamawiającemu  na 

jego żądanie, 

c) na podstawie monitoringu z systemów zamontowanych w pojazdach Wykonawcy. 

3. Zamawiający zastrzega prawo kontroli pojazdów, w tym prawo sporządzania dokumentacji 

fotograficznej oraz audiowizualnej z czynności kontrolnych. 

4. Zamawiający zastrzega sobie prawo do kontroli przebiegu trasy pojazdów wykonujących 

usługę (system GPS) zarówno na terenie Miasta Otwocka jak również po opuszczeniu terenu 

miasta.  

5.  Kontrole  prowadzone  na  obszarze  Miasta  Otwocka  nie  wymagają  wcześniejszego 

zawiadamiania  Wykonawcy  o zamiarze  kontroli. 

Zamawiający ma obowiązek poinformować 

Wykonawcę  o  zamiarze  kontroli  na  terenie  bazy  transportowej  lub  instalacji  należących  do 

Wykonawcy lub podwykonawcy, najpóźniej w dniu poprzedzającym kontrolę. 

6.  Podczas  kontroli,  na  żądanie  Zamawiającego,  Wykonawca  ma  obowiązek  okazać 

dokumentację związaną z działalnością objętą przedmiotem umowy. 

7. Z przeprowadzonych kontroli Zamawiający sporządza pisemny protokół i przedstawia go do 

wglądu Wykonawcy. 

Załącznik nr 8 Projekt umowy odpady - zabudowa jednorodzinna 

§ 1 


Przedmiot umowy 

Przedmiotem umowy jest odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych  

z nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, położonych na terenie miasta Otwocka: 

Zadanie nr ….  

§ 7 

Worki i pojemniki 

Wykonawca odbiera od właścicieli nieruchomości zamieszkałych każdą ilość bioodpadów. 

§ 13 

Wynagrodzenie 

Wynagrodzenie, należne Wykonawcy z tytułu realizacji umowy, płatne będzie przelewem  

na  rachunek  Wykonawcy  wskazany  w  fakturze  VAT,  w  terminie  30  dni  od  dnia  otrzymania 

faktury  VAT  przez  Zamawiającego,  wystawionej  zgodnie  z  §13  umowy.  Za  dzień  zapłaty 

uważa się dzień obciążenia rachunku Zamawiającego. 

§ 15 

Zabezpieczenie 

Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 10 % wartości umowy,  

o której mowa w § 13 ust. 1.  

§ 18 

Kontrola realizacji przedmiotu umowy 

Zamawiający  zastrzega  sobie  prawo  do  kontroli  przebiegu  trasy  pojazdów  wykonujących 

usługę (system GPS) zarówno na terenie Miasta Otwocka jak również po opuszczeniu terenu 

miasta.  

§ 20 

Wymagania dotyczące zatrudnienia 

W  trakcie  realizacji  Przedmiotu  umowy  zamawiający  uprawniony  jest  do  wykonywania 

czynności  kontrolnych  wobec  wykonawcy  odnośnie  spełniania  przez  wykonawcę  lub 

podwykonawcę  wymogu  zatrudnienia  na  podstawie  umowy  o  pracę  osób  wykonujących 

wskazane w ust. 1 c

zynności. Zamawiający uprawniony jest w szczególności do:  

żądania oświadczeń i dokumentów w zakresie potwierdzenia spełniania ww. wymogów  

i dokonywania ich oceny, 

Zamawiający w dniu rozprawy poinformował o dokonaniu następujący zmian projektowanych 

postanowień umowy: 

‘zmian w projektach umów:  

§ 4 ust. 1 pkt 2) otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„2)  

zezwolenie na zbieranie odpadów, o którym mowa w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia  

2012 r. o odpadach (Dz.U. 2023 r.  poz. 1587 ze zm.) 

– o ile dotyczy;”  


§ 4 ust. 1 pkt 4) otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„4) wpis do rejestru, o którym mowa w art. 49 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach,  

prowadzonego  przez  Marszałka  Województwa  w  zakresie  zbierania  zużytego  sprzętu 

elektrycznego  i  elektronicznego,  o  ile  zezwolenie,  o  którym  mowa  w  pkt.  2)  nie  obejmuje 

zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego – o ile dotyczy;”  

2a. W § 4 ust. 2 dodaje się zdanie drugie w brzmieniu: Na żądanie Zamawiającego Wykonawca 

przedłoży dokumenty wskazane w ust. 1 powyżej w terminie do 2 dni roboczych od skierowania 

żądania.  

§ 5 ust. 9 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„9. Wykonawca zobowiązany jest do przekazywania Zamawiającemu, w formie elektronicznej 

na  adres:  [email protected],  wykazu  pojazdów  realizujących  odbiór/transport  odpadów 

zawierającego  informacje:  lista  pojazdów,  numery  rejestracyjne  pojazdów,  frakcja  odpadów 

jaką odbiera dany pojazd. Wykaz pojazdów Wykonawca przekaże Zamawiającemu najpóźniej 

przed  rozpoczęciem  realizacji  usług  określonych  w  umowie  oraz  jest  zobowiązany  do 

informowania o każdej jego zmianie. W przypadku gdy w każdym dniu usługę będą realizowały 

inne pojazdy, Wykonawca ma obowiązek każdorazowo przekazywać wykaz  

Zamawiającemu.”  

§ 5 ust. 26 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„ 26. Wykonawca zobowiązuje się do posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej 

z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na kwotę nie niższą niż 2 000 000,00 zł przez 

cały  okres  obowiązywania  umowy.  W  terminie  7  dni  od  dnia  zawarcia  niniejszej  umowy 

Wykonawca przedłoży Zamawiającemu kopię opłaconej umowy ubezpieczenia lub polisy. W 

przypadku, gdy umowa ubezpieczenia lub polisa obejmuje okres krótszy od okresu niniejszej 

umowy Wykonawca obowiązany jest do zachowania ciągłości ubezpieczenia na wymaganą 

kwotę oraz przedkładania kopii kolejnych umów ubezpieczenia lub polis w terminie 3 dni od 

utraty ważności poprzedniej umowy ubezpieczenia lub polisy. W przypadku nieprzedłożenia 

aktualnej  umowy  ubezpieczenia  lub  polisy,  Zamawiający  wezwie  Wykonawcę  i  wyznaczy 

Wykonawcy dodatkowy termin na przedłożenie dowodu posiadania polisy nie krótszy niż 3 dni 

robocze. Po tym terminie Zamawiający uprawniony jest do zawarcia umowy ubezpieczenia lub 

polisy na kwotę nie niższą niż 2 000 000,00 zł na koszt Wykonawcy”.  

§ 5 ust. 32 lit. b) otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„b) W przypadku zwłoki w wykonaniu lub niepodjęcia wykonania reklamacji Zamawiający może 

powierzyć jej wykonanie innemu podmiotowi lub wykonać ją własnymi siłami, a kosztami tych 

usług  obciążyć  Wykonawcę  bez  konieczności  uzyskiwania  zgody  sądu  na  wykonanie 

zastępcze – koszty usług zostaną potrącone z faktury wystawionej przez Wykonawcę, na co 

Wykonawca wyraża zgodę.  


O  każdym  zamiarze  powierzenia  wykonania  reklamacji  innemu  podmiotowi  Zamawiający 

będzie informował Wykonawcę w formie pisemnej.  

§ 10 ust. 9 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„9.  Harmonogram  co  do  treści  i  formy  wymaga  zatwierdzenia  przez  Zamawiającego. 

Wykonawca przekazuje Zamawiającemu projekt harmonogramu w formie elektronicznej lub 

pisemnej. Zamawiający zaakceptuje harmonogram lub przedstawi uwagi w terminie 3 dni od 

jego otrzymania. Wykonawca w terminie 2 dni roboczych wprowadzi poprawki oraz przedstawi 

go do ponownej akceptacji.”  

§ 13 ust. 5 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„5. Wynagrodzenie Wykonawcy płatne będzie po zakończeniu danego miesiąca świadczenia 

usługi,  na  podstawie prawidłowo wystawionej faktury  VAT,  wystawionej  po zaakceptowaniu 

przez  Zamawiającego  Raportu,  o  którym  mowa  w  §  12  ust.  1-6.,  z  zastrzeżeniem,  że 

zak

westionowanie przez Zamawiającego Raportu w części nie uchyla możliwości wystawienia 

faktury VAT w pozostałej części niezakwestionowanej przez Zamawiającego.”  

§ 13 ust. 6 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„6. Wynagrodzenie, należne Wykonawcy z tytułu realizacji umowy, płatne będzie przelewem  

na  rachunek Wykonawcy  wskazany  w fakturze VAT,  w terminie ….  dni od  dnia otrzymania 

faktury  VAT  przez  Zamawiającego,  wystawionej  zgodnie  z  §13  umowy.  Za  dzień  zapłaty 

uważa się dzień obciążenia rachunku Zamawiającego.”  

W § 13 dodaje się ust. 11 o następującym brzmieniu:  

„11. Zamawiający dopuszcza możliwość przesyłania wystawionych przez Wykonawcę faktur               

w formie elektronicznej na adres: 

[email protected]

.”  

Zamawiający  dokonuje  ujednolicenia  §  15  Umowy  dla  Zadania  1,  Zadania  2  i  Zadania  3,  i 

określa wysokość zabezpieczenia należytego wykonania umowy na 5%, dokonuje zmiany ust. 

§ 15 otrzymuje brzmienie:  

„§ 15  

Zabezpieczenie  

Wykonawca  zobowiązany  jest  do  złożenia  zabezpieczenia  należytego  wykonania 

umowy  najpóźniej  do  dnia  podpisania  umowy.  Zabezpieczenie  to  zabezpiecza  w 

szczególności  terminowe  wykonywanie  obowiązków  umownych  oraz  roszczenia  o 

szkodę powstałe na skutek niewykonywania lub nienależytego wykonania umowy.   

2.  Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 5 % wartości umowy,  

o której mowa w § 13 ust. 1.   

3.  Zabezpieczenie wnosi się w formach określonych w art. 450 ust. 1 ustawy z dnia 11 

września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1320.).  


4.  Zabezpieczenie  w  formie  gwarancji  bankowej,  ubezpieczeniowej  lub  w  formie 

poręczenia  powinno  być  ustanowione  jako  bezwarunkowe  i  nieodwołalne. 

Zabezpieczenia wynikające  z poręczenia lub gwarancji powinny podlegać wyłącznie 

prawu  polskiemu  oraz  zgodnie    z  wyborem  Zamawiającego  wskazywać  jako  sąd 

właściwy,  sąd  miejsca  spełnienia  świadczenia    lub  sąd  właściwy  miejscowo  dla 

Zamawiającego.   

5.  Koszty wystawienia zabezpieczenia ponosi Wykonawca.  

„§ 17  

Zmiana umowy  

1.  Zmiana  postanowień  niniejszej  umowy  w  stosunku  do  treści  oferty  Wykonawcy 

dopuszczalna jest w przypadku:  

1)  wystąpienia  okoliczności,  których  strony  nie  były  w  stanie  przewidzieć,  pomimo 

zachowania należytej staranności,  

2)  zmiany  przepisów  prawa  powszechnie  obowiązującego  wpływających  na  sposób 

spełnienia świadczeń  

3)  jeżeli następujące okoliczności będą miały wpływ na koszty wykonania zamówienia przez 

wykonawcę tj zmiana:  

a)  stawki podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego,  

b)  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo  wysokości  minimalnej  stawki 

godzinowej,  ustalonych  na  podstawie  ustawy  z  dnia  10  października  2002  r.  o 

minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. 2020 poz. 2207);  

c)  zasad  podlegania  ubezpieczeniom  społecznym  lub  ubezpieczeniu  zdrowotnemu  lub 

wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne,  

d)  zasad  gromadzenia  i  wysokości  wpłat  do  pracowniczych  planów  kapitałowych,  o 

których  mowa  w  ustawie  z  dnia  4  października  2018  r.  o  pracowniczych  planach 

kapitałowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 46 t.j.)  

e)  w przypadku zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia.  

4)  Zmiana  wysokości  wynagrodzenia  wykonawcy  jest  dopuszczalna  po  uprzednim 

przedstawieniu  przez  wykonawcę  szczegółowych  kalkulacji  obrazujących,  czy  i  w  jakim 

stopniu  ww.  zmiany  wpłynęły  na  koszty  realizacji  umowy.  Zamawiający  oceni 

przedstawione  uzasadnienie  i  podejmie  decyzję  o  ewentualnej  zmianie  wysokości 

wynagrodzenia  lub    odmówi  wprowadzania  zmiany  przedstawiając  swoje  stanowisko. 

Zamawiający dopuszcza, iż miernikiem zmiany kosztów może być przeciętne miesięczne 

wynagrodzenie  brutto  w  sektorze  przedsiębiorstw  publikowane  przez  Główny  Urząd 

Statystyczny.  W  tym  zakresie  waloryzacja  wynagrodzenia  wykonawcy  w  oparciu  o  

wskaźnik wskazany w poprzednim ustępie będzie następowała w okresach  nie częściej 

niż 12 miesięcznych obliczanych od  miesiąca, w którym  zawarto umowę. Jeżeli na koniec 


12-to  miesięcznego okresu wskaźnik wynagrodzenia, o którym mowa powyżej wzrośnie 

powyżej 5% i będzie to miało przełożenie na koszt wykonania zamówienia co wykonawca 

wykaże  szczegółową  kalkulacją  obrazującą,  czy  i  w  jakim  stopniu  zmiana  przyjętego 

wskaźnika  wpłynęła  na  koszty  realizacji  umowy.  Zamawiający  oceni  przedstawione 

uzasadnienie  i  podejmie  decyzję  o  ewentualnej  zmianie  wysokości  wynagrodzenia  lub  

odmówi  wprowadzania  zmiany  przedstawiając  swoje  stanowisko.  Maksymalna  wartość 

zmiany  wynagrodzenia,  jaką  dopuszcza  zamawiający  w  efekcie  zastosowania  ww. 

postanowień  o  zasadach  wprowadzania  zmian  wysokości    wynagrodzenia,  o  których  

mowa  w  niniejszej  umowie  nie  może  przekroczyć  kumulatywnie  10%  wysokości 

wynagrodzenia wykonawcy.   

5)  pojawią się nowe rozwiązania organizacyjne, których wykorzystanie będzie korzystne dla 

Zamawiającego;  

6)  zmiany  zakresu  usług  poprzez  wprowadzenie  nowych  gospodarstw  domowych,  bądź 

zmniejszeniu  się  ilości  gospodarstw  domowych,  wynikająca  z  potrzeb  Zamawiającego, 

wyłącznie  w  przypadku,  jeżeli  liczba  nowowprowadzonych  gospodarstw  domowych 

przekroczy  15%  ogólnej  liczby  właścicieli  nieruchomości  objętych  niniejszym 

zamówieniem;  

7)  ulegną  zmianie  przepisy  ogólnie  obowiązujące  oraz  przepisy  prawa  miejscowego 

wpływające  na  sposób  realizacji  umowy,  w  tym  częstotliwość  odbioru  odpadów 

komunalnych;  

8)  Wszelkie  zmiany  do  niniejszej  umowy  wymagają  formy  pisemnej  pod  rygorem 

nieważności.  

9)  W  trakcie  trwania  umowy  Wykonawca  zobowiązuje  się  do  pisemnego  powiadamiania 

Zamawiającego, w terminie 7 dni o:  

f)  zmianie siedziby lub nazwy firmy,  

g) 

zmianie osób reprezentujących,  

h) 

ogłoszeniu upadłości,  

i) 

ogłoszeniu likwidacji,  

j) 

zawieszeniu działalności,  

k) 

wszczęciu postępowania układowego, w którym uczestniczy Wykonawca.”  

§ 16 ust. 3 otrzymuje nowe następujące brzmienie:  

„3. „Warunkiem odstąpienia przez Zamawiającego od umowy w przypadkach opisanych w ust. 

2  pkt  1)-4)  oraz  pkt  8)  jest  uprzednie  wezwanie  Wykonawcy  do  wykonywania  swoich 

obowiązków oraz wyznaczenie w tym celu dodatkowego odpowiedniego terminu minimum 3 

dni ro

boczych.”  

W § 19 dodaje się ust. 5 o następującym brzmieniu:  


„5.  Zamawiający  zobowiązuje  się  do  współdziałania  z  Wykonawcą  w  zakresie  prawidłowej 

realizacji usługi, a w szczególności do:  

a)  edukowania mieszkańców o prawidłowej segregacji odpadów,  

b)  Informowania mieszkańców o konieczności prawidłowego oznakowania posesji,  

c)  dostarczenie Wykonawcy wykazów nieruchomości oraz bieżącej aktualizacji tych 

wykazów.”  

Dow

ody odwołującego: 

Przykładowa kalkulacja dwóch cen ofertowych – z dowodu tego wynika, że oferta, w której 

cena całkowita wynosiła 9 329 253,00 przy czym w ramach cen jednostkowych cena odpadów 

zmieszanych wskazana została na 400 zł, a odpadów zbieranych selektywnie poza odpadem 

biodegradowalnym wynosiła od 1000 do 9000 zł za tonę w przyjętych przez zamawiającego 

kryteriach oceny ofert może uzyskać 49, 85556 pkt, a oferta z ceną całkowitą 6 263 443, 00, 

gdzie odpady zmieszane wskazano jako najdroższe 1 050 zł, a pozostałe od 350 do 800zł. 

otrzyma 44, 2629 pkt., a więc będzie miała mniej punktów od oferty droższej, a której ceny za 

poszczególne  frakcje  nie  kształtują  się  według  tłumaczenia  odwołującego,  w  sposób 

odpowiadający  rzeczywistym  kosztom.  KIO  oceniła  ten  dowód  jako  stanowisko  własne 

odwołującego,  które  nie  zostało  poparte  dowodami  świadczącymi  o  rynkowych  kosztach 

odbioru i zagospodarowania odpadów określonych frakcji, z tego względu KIO nie dysponując 

materiałem  źródłowym  nie  mogła  ocenić,  czy  i  która  z  przedstawionych  cen  jest  ceną  nie 

mającą odzwierciedlenia w rzeczywistych kosztach odbioru i zagospodarowania danej frakcji 

odpadu.  

Umowa  WOŚGK.271.7.2024z  19  kwietnia  2024  r.  –  wynika  z  niej,  że  zawarta  na  okres  6 

miesięcy  z  odwołującym  i  MPK  Pure  Home  w  zakresie  odbierania  i  zagospodarowania 

odpadów  z  nieruchomości  zamieszkałych  w  Otwocku.  W  par.  2  nie  zdefiniowano  pojęć 

„miejsca  trudno  dostępne”  i  „mieszanie  odpadów”.  Wykonawca  był  obowiązany  do 

uwzględnienia  jednokrotnego  mycia  pojemników  1100l  –  par.  3  ust.  2  pkt  4,  dostarczenia 

harmonogramu do wszystkich nieruchomości, w tym wielolokalowych, dostarczania worów do 

wszystkich nieruc

homości jednorodzinnych i zamawiającego. Wykonawca był zobowiązany do 

odbioru  odpadów  z  nieruchomości,  zgodnie  z  zatwierdzonymi  harmonogramami, 

każdorazowej  kontroli  rodzaju  odpadu  pod  względem  zgodności  z  przeznaczonym 

pojemnikiem  lub  workiem,  obowiązywał  go  zakaz  mieszania  ze  sobą  poszczególnych 

rodzajów  odpadów.  Zamawiający  mógł  żądać  prowadzenia  dodatkowej  dokumentacji 

fotograficznej.  Wykonawca był  obowiązany  do  odbioru  odpadów  także w  przypadkach,  gdy 

dojazd  do  nieruchomości  jest  utrudniony,  w  tym  remonty,  objazdy,  uroczystości,  wąskie 

dojazdy  przez  np.  ręczne  wytaczanie  pojemników  lub  zastosowanie  mniejszych  pojazdów, 

było obowiązany udostępniać pojazdy celem kontroli przedstawicielom zamawiającego, w tym 


w celu ważenia. Zamawiający zawarł analogiczne postanowienia, co aktualnie projektowane, 

odnośnie  polisy,  rozwiązania  umowy  z  instalacją,  odbioru  odpadów  poziomu  recyclingu  z 

uwzględnieniem  tego,  że  umowa  dotyczyła  2024,  przy  czym  zamawiający  podał  konkretne 

kwoty kar umownych z zależności od tego jak duże procentowo będzie nieosiągnięcie poziomu 

recyclingu w stosunku do wymagań wynikających z ustawy o utrzymaniu porządku i czynności 

w gminach. 

Zamawiający obecnie znacząco rozszerzył katalog kar umownych w stosunku do 

umowy łączącej go z odwołującym. Katalog zmian umowy była analogiczny jak projektowany 

w tym postępowaniu w SWZ przed modyfikacją, par. 18 nie był tożsamy z obecnie przyjętym.  

Aneks  nr  1  do  umowy  WOŚGK.271.7.2024  wprowadził  definicję  miejsc  trudno  dostępnych 

oraz  reklamację  zasadną  i  niezasadną.  Przewidziano  rozbudową  regulacją  związaną  ze 

składaniem raportów i sprawozdań i ich reklamacją oraz wypłatą wynagrodzenia, dodano par. 

23 zawierający obowiązki zamawiającego.  

Z pisma zamawiającego do odwołującego z 16 lipca 2024 r. wynika, że występowały różnice 

pomiędzy masą odpadów odebranych względem ważenia wykonywanego na wadze OPWiK, 

oraz w czasach ważenia.  

Z pisma odwołującego do zamawiającego z 14 sierpnia 2024 r. wynika, że strony pozostawały 

w sporze, co do możliwości wykonania ważenia w czasie krótszym niż 6 minut.  

Z pisma odwołującego do zamawiającego z dnia 24 września 2024 r. wynika, że odwołującemu 

nie są wiadome powody rozbieżności w odczytach pomiędzy wagami w instalacji Remondis i 

instalacji OPWiK, nadal osią sporu jest rozładunek krótszy niż 6 minut, odwołujący wyjaśnił 

kwoty  wagowe  dotyczące  jednego  z  pojazdów,  oraz  dosłał  brakujące  kwity  wagowe, 

odwołujący oczekiwał wyjaśnienia dlaczego zamawiający nie akceptuje kwitów wagowych z 

OPWiK.  

Z  pisma  zamawiającego  do  odwołującego  z  26  lipca  2024  r.  wynika,  że  zamawiający  nie 

akceptuje  wszystkich  kwitów  wagowych,  których  różnica  pomiędzy  1  i  2  ważeniem  jest 

mniejsza niż 6 minut. Wykonawca zobowiązywał się do bezwzględnego ważenia odpadów na 

terenie PSZOK w Otwocku. 

Z  fra  FRD2024050063  wynika,  że  za  usługę  z  31  maja  2024  odwołujący  wystawił 

zamawiającemu fakturę na 580 729, 69zł. 13 sierpnia 2024,  

Z  fra 

FRD2024060068  wynika,  że  za  usługę  z  30  czerwca  2024  odwołujący  wystawił 

zamawiającemu fakturę na 349 318,50zł. 13 sierpnia 2024,  

Z  fra  FRD2024070073  wynika,  że  za  usługę  z  31  lipca  2024  odwołujący  wystawił 

zamawiającemu fakturę na 34 833m 40zł. 15 października 2024,  

Z  fra 

FRD2024080059  wynika,  że  za  usługę  z  31  sierpnia  2024  odwołujący  wystawił 

zamawiającemu fakturę na 15 października 2024 r. zł. 13 sierpnia 2024,  

Z  korespondencji  mejlowej  dla  adresu  Piękna  2  wynika,  że  pracownicy  odwołującego  mają 

wejść na posesję właściciela i odebrać pojemniki,  


Z korespondencji mejlowej dotyczącej adresu Orla 1A wynika, że dojeżdża się do niej przez 

parking przy PKP,  

Z korespondencji mejlowej dla adresu Spartańska 20B wynika, że dojazd do niej jest od lewej 

strony ul. Wspaniałej od Szosy Lubelskiej, pracownicy dostali zalecenie dopisania do trasówki, 

byli, ale nie było odpadów 

Z korespondencji sms wynika, że nieruchomości na Prądzyńskiego, Andriollego i Laskowej nie 

były odebrane w terminie, ale odebrane innym pojazdem, bo Laskowa jest trudno dostępna i 

Kołobrzeska podobnie, na dowód czego wykonano zdjęcia.  

Z projektu, według stanu na 11 października 2024 r., ustawy o szczególnych rozwiązaniach 

związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz niektórych innych ustaw wynika, że w art. 3 

zaprojektowano, że kary pieniężne w ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w  gminach 

dotyczące  osiągnięcia  poziomów  recyclingu  oblicza  się  jako  połowę  iloczynu  jednostkowej 

stawki  opłaty  za  umieszczenie  niesegregowanych  odpadów  komunalnych  na  składowisku  i 

brakującej  masy  odpadów  komunalnych  wyrażonej  w  Mg,  wymaganej  do  osiągnięcia 

odpowiedniego poziomu przygotowania do ponownego użycia i recyclingu lub  ograniczenia 

masy odpadów biodegradowalnych, 

Z projektu, według stanu na 7 października 2024 r. ustawy o zmianie ustawy o odpadach i 

niektórych  innych  ustaw  wynika,  że  termin  wejścia  w  życie  systemu  kaucyjnego  może  być 

przesunięty.  

Z analizy stanu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie Miasta Otwocka za rok 2023 

pkt. 12 wynika, że poziom przygotowania do ponownego użycia i recyclingu odpadów wyniósł 

Z  warunków  i  zasad  przyjęcia  makulatury  przez  Stora  Enso  wynika,  że  przyjmuje  ona 

makulaturę,  mocną,  poprodukcyjna,  mieszaną,  odpady  selektywnie  zbierane  z  papieru  i 

tektury  pochodzenia  komunalnego  z  wyłączeniem  m.  in.  papierów  wodotrwałych  i 

wodoodpornych 

oraz  zawierających  dane  osobowe,  gumowanych,  asfaltowanych, 

natłuszczanych, powlekanych woskami i żywicami, zbutwiałych,  

Ze specyfikacji stłuczki szklanej wynika, jakie elementy recykler bierze pod uwagę przy ocenie 

możliwości przyjęcia stłuczki do recyclingu.  

Ze  standardowych  warunków  zakupów  AKPOL  Adam  Kuś  nie  wynikają  jakiekolwiek 

postanowienia  odnoszące  się  do  wymagań  recyclerów  w  zakresie  przyjmowanych  do 

recyclingu odpadów.  

Z artykułu w Przeglądzie Komunalnym „Karalny poziom recyclingu” wynika, że przedstawiciele 

Zakładu  Zagospodarowania  Odpadów  w  Marszowie  wskazali,  że  odzysk  odpadów  z  tzn. 

żółtego worka osiągają na poziomie 44, 5% i obliczyli, że w przypadku wejścia w życie systemu 

kaucyjnego do recyclingu w instalacjach nie trafi 17,5%, a więc odzysk spadnie do 27%, co 

przełoży się na 255 tys. zł kar nałożonych na gminy z powodu nieosiągnięcia wymaganych 


poziomów recyclingu, a w przypadku szkła recyclerzy potwierdzają poddanie odzyskowi ok. 

80% odpadów i ta ilość w całości zniknie z systemu gminnego i przełoży się na 240 tys. zł. kar. 

Zwrócili uwagę na najbardziej dochodowy odzysk puszek z denkami aluminiowymi, które też 

nie zostaną przekazane instalacjom.  

Z artykułu naukowego Emilii den Boer i Ryszarda Szpadt „Wyzwania związane z Gospodarką 

Obiegu  Zamkniętego  na  przykładzie  Wrocławia”  sporządzonego  we  Wrocławiu  w  2021  

wynika,  że  w  2019  udział  odpadów  zmieszanych  w  2019  wyniósł  65%  i  choć  zbiórka 

selektywna 

prawidłowo prowadzona uległa zwiększeniu od 2013 z 17,4% do 37,4% w 2019. 

Mimo przyjętego założenia, że do roku 2025 poziom selektywnego zbierania wszystkich frakcji 

wzrośnie  o  50%  w  stosunku  do  2019,  to  nie  jest  to  wystarczające,  aby  w  2025  spełnić 

wymag

any poziom recyclingu (55% całkowitej masy odpadów komunalnych. 

Dowody zamawiającego: 

Z formularzy ofert PreZero, RDF, Remondis, Progres wynika, że jedynie RDF zaoferował za 

wszystkie odpady zbierane selektywnie niezależnie od frakcji stawkę 805zł.  

Z zestawienia ilości odebranych odpadów z okresu 2019 – 2024 w ujęciu miesięcznym wynika, 

że w miesiącach kwiecień, maj i czerwiec 2024 ilość odpadów zmieszanych zamiast maleć, 

co  było  trendem  lat  poprzednich  wzrosła  znacząco,  a  w  miesiącach  kwiecień  i  maj  była 

najwyższa w całym okresie prezentowanych pomiarów przekraczając 1000 Mg. 

Z raportu odwołującego z dnia 31 maja 2024 r. wynika, że odebrał on 1050,06 Mg odpadów 

komunalnych zmieszanych. 

Załączył nr kart BDO i kod odpadu.  

Z pisma zamawiającego z 19 czerwca 2024 r. wynika, że zakwestionował on wiarygodność 

raportu z 31 maja 2024 i oczekiwał kwitów wagowych, numerów kart przekazania odpadów, 

wskazania  procedury  ważenia  pojazdów  wjeżdżających  i  wyjeżdżających  z  ternu  gminy, 

dlaczego  część  KPOK  była wystawiona  2 tygodnie po  przyjęciu odpadów  na  instalację, jak 

prawidłowo dokonano pomiarów wagi, skoro odstęp czasowy wynosił 1- 5 minut, dlaczego te 

ilości ręcznie wpisywano, dlaczego konkretny pojazd po wykonaniu usługi dla zamawiającego 

bezpośrednio realizował usługę i poruszał się po miejscowości Marki.  

20 czerwca 2024 r. odwołujący wyjaśnił, że ilość odpadów jest prawidłowa opisał procedurę 

ważenia i miejsca, gdzie zlokalizowano wagi, odnośnie czasów ważenia wyjaśnił, że jest to 

związane  z  wadliwym  i  wymagającym  częstego  restartu  systemem  wagowym,  to  jest 

przyczyna, że czasy mogą nie znacznie różnić się od siebie, albo, że pracownik wpisze dane 

ręcznie. Wskazał, że usługa jest świadczona w systemie zmianowym, zatem pracownik może 

rano świadczyć usługę dla innego miasta, potem zjechać do miejsca przeładunku starować 

się  i  pojechać  następnie  świadczyć  usługę  dla  zamawiającego,  KPOK  nr 

06479/2024/KPOK/0001/000002137 i KPOK nr 07750/2024/KPOK/0001/000002137, wydruk 

trasówki pojazdu WE2G961 z 20 maja 2024  


W dniu 15 lipca 2024 r. zamawiający zaakceptował raport odwołującego jedynie częściowo, w 

tym w zakresie kwitów wagowych z czasem ponownego ważenia poniżej 6 minut. Wskazał, że 

za  system  wagowy  i  sprawność  jego  działania  odpowiada  odwołujący,  który  nie  powinien 

dopuścić do badania pojazdu na niesprawnym systemie z uwagi na możliwość niekorzystnych 

skutków dla zamawiającego. Stwierdził, że wykonawca często korzysta z bazy w Zamienie i 

tak były parkowane pojazdy nieopróżnione. Dodatkowo screeny z 9 i 10 maja 2024 r. pokazują, 

że odpady zamawiającego i z Mińska Mazowieckiego były transportowane jednym pojazdem, 

co jest niedopuszczalne. Zamawiający nie ma możliwości wygenerowania trasy pojazdu poza 

granicami Otwocka. 

Z wydruku z BDO wynika, że zamawiający korzystając z publicznych rejestrów jest w stanie 

ustalić czy dany wykonawca posiada uprawnienia do wykonywania usługi.  

Z  informacji  GUS  za marzec  2024  i  sierpień  2024  wynika,  że  przeciętne  wynagrodzenie  w 

sektorze  przedsiębiorstw  wyrosło  odpowiednio  o  12,0%  i  11,1%,  w  porównaniu  z 

analogicznymi miesiącami 2023 r. 

Rozważania KIO: 

Krajowa Izba Odwoławcza (dalej KIO) uznała za: 

zasługujące na uwzględnienie w części zarzuty określone zgodnie z treścią odwołania jako 

5, 6, 7, 10.I, 10.IV, 10.XIV, 10.XVI, 10.XXI, 10.XXII, 10.XXV,  

- bezprzedmiotowe z uwagi na 

zmianę postanowień umowy zarzuty 8.I, 8.IV, 8.V, 8.VI, 10.XVII, 

10.XX, 10.XXIII, 10.XXIV 

pozostałe za zasługujące na oddalenie.  

KIO  dostrzega,  że  zarzuty  od  1-7  zostały  postawione  w  sposób  w  pełni  odpowiadający 

wymogom ustawowym odnoszącym się do konstrukcji zarzutu, przez to w pełni nadawały się 

do  rozstrzygnięcia.  Natomiast  zarzuty  opisane  w  pkt.  8,  9  i  10  w  znacznej  części  poza 

przywołaniem  spornej  treści  SWZ,  albo  wyłącznie  wskazaniem  punktu  Opisu  Przedmiotu 

Zamówienia  (OPZ)  nie  zawierały  wskazania  stanu  faktycznego,  który  wskazywałby  na 

naruszenie  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy.  Sąd  Zamówień  Publicznych  –  Sąd 

Okręgowy w Warszawie wielokrotnie wskazywał na potrzebę konkretyzacji zarzutu w zakresie 

podstawy faktycznej. Podkreślał, że ten element wyznacza granice rozpoznania przez KIO, 

poza  którą  KIO  nie  może  wykroczyć  (art.  555  ustawy).  Określił  także  konsekwencje  braku 

poda

nia  podstawy  faktycznej  zarzutu  wskazując,  że  taki  zarzut  nie  nadaje  się  do 

merytorycznego  rozpoznania,  a  to  prowadzi  do  oddalenia  zarzutu.  Ocenił  jako 

niedopuszczalne  uwzględnienie  przez  KIO  argumentacji  podanej  po  wniesieniu  odwołania 

wykraczającej poza granice wynikające z treści zarzutu zawartego w odwołaniu. Jako dobitny 

przykład tego ugruntowanego stanowiska Sądu można podać wyrok z 9 maja 2024 r. sygn. 

akt XXIII Zs 16/24

, w którym stwierdzono: 


„Izba jest związana zarzutami odwołania i nie może wyjść poza ich zakres. Jednoznacznie 

wskazuje  to  zatem  na  konieczność  ich  przemyślanego  i  precyzyjnego  formułowania  przez 

odwołującego.  Możliwość  stawiania  zarzutów  upływa  z  terminem  na  wniesienie  odwołania. 

Jeżeli  więc  odwołujący  na  późniejszym  etapie  postępowania  odwoławczego  podnosi 

okoliczności, które nie zostały ,wyraźnie i wprost ujęte w treści wniesionego odwołania, to ich 

spóźnione wskazywanie nie może być brane przez Izbę pod uwagę. Nawet jeżeli odwołujący 

próbowałby  powiązać  nowe  zarzuty  z  ogólnie  zakreślonymi  okolicznościami  faktycznymi 

wskazanymi w odwołaniu. Brak precyzyjnego przywołania podstawy prawnej i uzasadnienia 

zarzutu prowadzi do braku możliwości rozpatrzenia tego zarzutu przez Izbę (P. Wójcik [w:] A. 

Gawrońska-Baran, E. Wiktorowska, A. Wiktorowski, P. Wójcik, Prawo zamówień publicznych. 

Komentarz  aktualizowany,  LEX/  el.  2024,  art.  555;  Wyro

k  Krajowej  Izby  Odwoławczej  15 

kwietnia 2022 roku

, sygn. akt KIO 835/22, KIO 846/22; P. Wiśniewski [w:] J. E. Nowicki, P. 

Wiśniewski, Prawo zamówień publicznych. Komentarz, wyd. V, Warszawa 2023, art. 555). 

Co do zasady możliwa jest modyfikacja zarzutu odwołania/ skargi poprzez „ograniczenie” 

zakresu  żądania.  Jeśli  bowiem  przedmiotem  orzekania  Krajowej  Izby  Odwoławczej  były 

różne zarzuty to nasuwa się oczywista i jedyna logicznie konstatacja, iż każdy z nich osobno 

był przedmiotem orzekania Izby, a tym samym podtrzymanie jednego z zarzutów odwołania 

w skardze oznacza orzekanie przez Sąd co do zarzutu, który był przedmiotem odwołania. 

Nie można jednak skutecznie dokonać modyfikacji poprzez rozszerzenie dotychczasowych 

żądań. 

Stosownie zaś do treści art. 535 ustawy PZP odwołujący może przedstawiać dowody aż do 

zamknięcia  rozprawy,  natomiast  okoliczności  faktyczne,  z  których  chce  wywodzić  skutki 

prawne,  musi  uprzednio  przedstawić  precyzyjnie  w  odwołaniu,  pod  rygorem  ich 

nieuwzgl

ędnienia .przez Krajową Izbę Odwoławczą z uwagi na treść wspomnianego już art. 

555 ustawy PZP. Rozgraniczenia wymagają bowiem okoliczności faktyczne konstytuujące 

zarzut, czyli określone twierdzenia o faktach, z których wywodzone są skutki prawne, od 

dowod

ów  na  ich poparcie.  W  pierwszej kolejności  w  postępowaniu odwoławczym  muszą 

zosta

ć wskazane fakty, z których wywodzone są przez odwołującego skutki prawne. (…) 

Nie  jest  natom

iast  rolą  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wyręczanie  strony  w  formułowaniu 

podstawy faktycznej podniesionych zarzut

ów. Ustawodawca w sposób jasny przesądził, że 

postępowanie  odwoławcze  prowadzone  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  jest 

postępowaniem  kontradyktoryjnym,  a  Izba  pozostaje  związana  zarzutami  odwołania 

określonymi  przez  podmiot  wnioskujący  o  udzielenie  mu  ochrony  prawnej.  Każde 

wykroczenie przez Izb

ę poza . zakres podstawy faktycznej zarzutu przy wyrokowaniu należy 

zatem poczytywać jako działanie podjęte przez Izbę z urzędu i stanowiące naruszenie art. 

555 ustawy PZP. 

(…) 


Sąd  Okręgowy  stoi  na  stanowisku,  że  wymogi  konstrukcyjne  odwołania  przesądzają,  że 

treść zarzutu nie jest ograniczona wyłącznie do twierdzeń zawartych we wstępnej części 

odwołania  (petitum),  a  dotyczy  również  okoliczności  faktycznych  zawartych  w 

sformułowanej przez odwołującego argumentacji — uzasadnieniu odwołania.  

Odwołanie  powinno  wyrażać  zastrzeżenia  wobec  dokonanych  przez  zamawiającego 

czynności lub zaniechań, co oznacza obowiązek zaprezentowania przez odwołującego nie 

tylko  podstawy  prawnej  formułowanych  zastrzeżeń,  ale  przede  wszystkim  argumentacji 

odnoszącej sic do postulowanej oceny. Oznacza to zatem konieczność odniesienia się do 

elementów  stanu  faktycznego,  jak  również  podjętych  czynności  lub  zaniechań 

zamawiającego w taki sposób, który pozwoli na uznanie, że podniesione zostały konkretne 

zarzuty  wobec  tych 

czynności  lub  zaniechań  przypisanych zamawiającemu.  Poza  treścią 

samego  odwołania  wykonawca  nie  ma  możliwości  doprecyzowywania  zawartych  w  nim 

zarzut

ów  przez  wskazywanie  na  właściwe  im  okoliczności  faktyczne  w  stanowisku 

prezentowanym po wniesieniu odwołania (wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 stycznia 

2020 r., sygn. akt KIO 9/20, wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 31 marca 2022 r., sygn. akt 

KIO  700/22,  wyro

k  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  26  czerwca  2017  r.,  sygn.  akt  KIO 

(…) dowody stanowią jedynie instrument ustalenia czy w istocie zaistniały fakty, z których 

str

ona  wywodzi  korzystne  dla  siebie  skutki  prawne.  W  stosunku  jednakże  do  podstawy 

faktycznej  zarzutu  mają  one  jedynie  funkcję  służebną,  gdyż  podstawa  faktyczna  zarzutu 

obejmuje określenie takiej okoliczności. Dowody zaś mają służyć jedynie udowodnieniu, że 

istocie  miała  ona  miejsce.  Tym  bardziej  bez  znaczenia  pozostają  wywody  dotyczące 

dopuszczania  dowodów  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą.  Kwestia  ciężaru  dowodu  oraz 

możliwości  działania przez  Krajową Izbę Odwoławczą ex officio w  ramach postępowania 

dowodowego jest bez znaczenia dla podstawowej kwestii obowiązku wskazania zarzutu (w 

tym jego podstawy faktycznej) już w odwołaniu. (…) 

Izba  nie  ma  bowiem  kompetencji  do  usuwania  wątpliwości  Odwołującego,  natomiast 

obowiązkiem  Izby  jest  ustalenie,  czy  w  danym  stanie  faktycznym  zamawiający  swoim 

zachowaniem naruszył przepisy ustawy. Fakty, których ustalenia Odwołujący się domagał 

nie zostały przez niego jednoznacznie sprecyzowane, ani udowodnione.” 

To dość obszernie przytoczone orzeczenie Sądu - KIO w całości podziela i przyjmuje za 

własne.  Powołane  w  nim  wywody  prawne  w  całości  będą  miały  zastosowanie  do  tych 

oddalonych 

zarzutów odwołania, dla których KIO wskaże, że w treści petitum odwołania, jak 

i  w  treści  uzasadnienia  zarzutu  odwołujący  nie  skonkretyzował  stanu  faktycznego,  który 

mógłby  być  badane  pod  kątem  naruszenia  przez  zamawiającego  wskazanych  przez 

odwołującego przepisów ustawy.  


Co  do  zgromadzonego  materiału  dowodowego,  to  KIO  zauważa,  że  poza  dokumentacją 

postępowania  przekazaną  przez  zamawiającego,  raportem,  artykułem  prasowym  i 

naukowym przedstawionymi przez odwołującego, informacjami od recyclerów, wydrukiem z 

BDO,  wysokością  wzrostu  przeciętnego  wynagrodzenia  w  sektorze  przedsiębiorstw, 

pozostałe dowody przedstawione tak przez odwołującego jak i zamawiającego wskazują na 

łączący strony stosunek umowny i trudną współpracę w zakresie realizacji tej umowy, która 

z jednej strony p

rzełożyła się na zaostrzenie projektowanych postanowień umownych przez 

zamawiającego,  a  z  drugiej  spowodowała  po  stronie  odwołującego  ponadprzeciętną 

potrzebę ochrony swoich interesów w przypadku pozyskania tego zamówienia. Jednak te 

dowody  w  ocenie  KIO  ni

e  służą  wykazaniu  okoliczności  mających  istotne  znaczenie  dla 

rozstrzygnięcia tego postępowania. Ani fakt wprowadzenia określonych definicji w aneksie 

do  umowy,  czy  skonkretyzowania  obowiązków  zamawiającego,  ani  fakt  pojawienia  się  u 

zamawiającego  wątpliwości,  co  do  prawidłowego  wykonywania  obowiązków  umownych 

przez  odwołującego  nie  służy  udowodnieniu  tego,  czy  dane  postanowienie  w  tym 

postępowaniu zawarte w SWZ, OPZ i projektowanych postanowieniach umowy jest zgodne 

z ustawą, czy nie. W tym zakresie KIO oceniła zgromadzony materiał dowodowy jako nie 

mający znaczenia dla udowodnienia istotnych dla sprawy faktów.  

Przechodząc do poszczególnych zarzutów: 

Zarzut  1 

dotyczył  zaniechania  określenia  przez  zamawiającego  warunków  udziału  w 

postępowaniu  w  zakresie  wymogu  posiadania  określonych  uprawnień  do  prowadzenia 

działalności, dysponowania bazą magazynowo-transportową i określonym sprzętem. Zarzut 

nie zasługiwał na uwzględnienie. Ustawodawca w zakresie stanowienia warunków udziału 

w postępowaniu, w odróżnieniu od obligatoryjnych przesłanek wykluczenia z postępowania, o 

których  mowa  w  art.  108  ustawy  nie  nałożył  na  zamawiających  obowiązku  określania 

warunków  udziału  w  postępowaniu.  Posłużył  się  pojęciem  „mogą”,  które  pozostawia 

zamawiającym  swobodę  tak  w  określeniu  warunków  w  ogóle  jak  i  co  do  doboru,  z  którego 

rodzaju  warunków  zamawiający  chce  skorzystać.  Konsekwentnie  przy  każdym  z  rodzajów 

warunków ustawodawca powtarza to słowo wskazując, że „zamawiający może”. 

Natomiast jeśli zamawiający zdecyduje się skorzystać z możliwości postawienia warunków, 

wówczas jego swoboda przestaje być nieograniczona, bo warunek musi spełniać następujące 

wymagania: 

być proporcjonalny do przedmiotu zamówienia, 

niezbędny do należytego wykonania zamówienia,  

odnosić do zasobów, zdolności lub uprawnień, z których zamawiający zamierza skorzystać.  

Co  do  konsekwencji  ustawodawcy  związanej  z  użyciem  słowa  „może”  jako  uprawnienia 

zamawiającego, to można wskazać choćby na art. 109 ust. 1 ustawy, dotyczący możliwości 

zastosowania przez zamawiającego fakultatywnych podstaw wykluczenia, czy też udzielania 


zamówienia  w  częściach,  dopuszczenia  składania  oferty  wariantowej,  zamówień 

zastrzeżonych, określenia aspektów społecznych czy środowiskowych, ustanawiania wadium. 

W każdym tym przypadku wprowadzenie do SWZ postanowień do nich się odnoszących jest 

prawem zamawiającego, a nie jego obowiązkiem. 

Skoro wprowadzenie warunków jest uprawnieniem zamawiającego, to KIO nie może nakazać 

zamawiającemu  określenia  warunków  udziału  w  postępowaniu,  bo  kroczyłaby  w  ustawową 

swobodę zamawiającego. Nadto zamawiający przedstawiając wydruk z BDO wskazał, że jest 

stanie na podstawie dostępnych powszechnie publicznych rejestrów, a także na podstawie 

wiedzy  posiadanej  z  urzędu  (z  uwagi  na  prowadzenie  Rejestru  Działalności  Regulowanej) 

ustalić, czy dany podmiot posiada niezbędne uprawnienia, czy nie. Co do podkreślanej przez 

odwołującego bazy magazynowo-transportowej, to z samego faktu posiadania zezwolenia na 

prowadzenie  działalności  wynika,  że  dany  podmiot  taką  bazą  dysponuje,  bowiem  jej 

posiadanie  jest  elementem  niezbędnym  do  wydania  zezwolenia.  Tym  samym  dodatkowa 

weryfikacja tego faktu nie jest niezbędna, zwłaszcza, że takiej oceny dokonuje już uprawniony 

do tego organ administracyjny. Co do wskazanego w żądaniu sprzętu, to ani w petitum, ani w 

uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  nawet  nie  podjął  próby  wykazania,  dlaczego  pojazdy 

opisane  przez  niego  w  żądaniu  ich  rodzaj  i  ilość  stanowi  minimalny  poziom  zdolności 

niezbędny dla prawidłowego wykonania zamówienia. Z tego też względu w tej części zarzut 

nie został skonkretyzowany w sferze faktycznej.  

Zarzut nr 2 

dotyczy wadliwego skonstruowania kryteriów oceny ofert przez rozbicie ceny na 

cena  za  poszczególne  frakcje  i  przypisanie  im  określonych  wag  cząstkowych.  Zarzut  nie 

zasługuje na uwzględnienie. Odwołujący nie wykazał, że tak określone kryteria nie spełniają 

wymagań ustawowych określonych w art. 240 i 241 ustawy.  

Z tych przepisów wynika, że kryteria muszą być związane z przedmiotem zamówienia.  

W  tym  postępowaniu  zamawiający  zdecydował  się  badać  ceny  za  poszczególne  frakcje 

odpadów.  Nie  było  okolicznością  sporną  pomiędzy  stronami,  że  koszty  związane  z 

wykonaniem  zamówienia  w  odniesieniu  do  równych  frakcji  są  różne.  Potwierdzają  to  także 

przedstaw

ione  przez  zamawiającego  oferty  złożone  przy  odpowiedzi  na  odwołanie.  Tym 

samym w ocenie Izby są to kryteria związane z przedmiotem zamówienia. Kryteria musza być 

opisane  w  sposób  jednoznaczny  i  zrozumiały  –  w  ocenie  KIO  postawione  przez 

zamawiającego kryteria są jednoznaczne i zrozumiałe. Każdy z wykonawców zna wskazane 

przez  zamawiającego  frakcje,  potrafi  wycenić  koszty  związane  z  ich  odbiorem  i 

zagospodarowaniem  i  ocenić,  jaka  marża  w  przypadku  danej  frakcji  jest  uzasadniona  tak 

poziomem ryzyka związanego z wykonaniem zamówienia jak i poziomem godziwego zysku. 

Kryteria  mają  nie  pozwalać  zamawiającemu  na  swobodną  ocenę  ofert  –  czyli  każdego  z 

wykonawców na podstawie informacji podanych w ofertach zamawiający w świetle przyjętych 

kryteriów  musi  ocenić  tak  samo.  Przyjęte  przez  zamawiającego  kryteria  są  kryteriami 


opisanymi jednoznaczną matematyczną regułą, tym samym nie pozostawiają zamawiającemu 

nieograniczonej swobody wyboru. Ostatnim wymaganiem stawianym kryteriom jest możliwość 

weryfikacji  i  porównanie  poziomu  oferowanego  wykonania  zamówienia  na  podstawie 

przed

stawionych  informacji.  Wydaje  się,  że  w  tym  ostatnim  aspekcie  postawione  kryteria 

budzą  wątpliwości  odwołującego,  bowiem  uważa  on,  że  mogą  prowadzić  do  manipulacji 

cenami  ofertowymi  w  celu  uzyskania  zamówienia.  Na  dowód  takiej  możliwości  odwołujący 

przedst

awił  przykładowe  ceny  ofertowe,  z  których  wynika,  że  gdyby  doszło  do  takiego 

rozłożenia  cen,  to  oferta  z  wyższą  ceną  całkowitą  uzyskałaby  więcej  punktów  niż  oferta 

całościowo  tańsza.  KIO  uważa,  że  taka  kalkulacja  nie  stanowi  dowodu,  a  jedynie  cyfrowe 

zobra

zowanie  argumentacji  odwołującego.  Co  oznacza,  że  zarzut  nie  został  udowodniony. 

Nadto  w  ocenie  KIO  nie  jest  to  argument  przemawiający  za  uwzględnieniem  odwołania. 

Potencjalnie  nieuczciwe  zachowanie  wykonawców  nie  powoduje,  że  określone  kryterium 

oceny ofe

rt jest nieweryfikowalne, czy nie nadaje się do porównania.  

Przeciwnie na podstawie ofert złożonych przez zamawiającego KIO ustaliła, że podanie cen 

za  poszczególne  frakcje  jest  możliwe  i  praktykowane  na  rynku.  Z  ofert  tych  wynika,  że 

kalkulacja cen za poszczególne frakcje jest dokonywana przez wykonawców w różny sposób 

i  nie  można  ustalić  jednolitego  wzorca,  jaki  procent  cena  danej  frakcji  stanowi  w  cenie 

całkowitej  oferty.  Tym  samym  oczekiwanie  odwołującego  przedstawione  na  rozprawie,  aby 

wagę  poszczególnych  kryteriów  odnieść  do  rzeczywistych  kosztów  odbioru  i 

zag

ospodarowania danej frakcji (abstrahując, że jest to oczekiwanie wykraczające poza treść 

odwołania,  gdzie  odwołujący  oczekiwał  zmiany  kryteriów  w  ten  sposób,  aby  przedmiotem 

kryterium  była  wyłącznie  cena  całkowita),  nie  znajduje  odzwierciedlenia  w  materiale 

dowodowym, jakim  dysponowała w  tej  sprawie. Z kolei  przypisanie wagi  z  uwzględnieniem 

rozkładu  mas  odpadów  za  poszczególne  frakcje  w  stosunku  do  masy  całkowitej,  które 

zaprezentował odwołujący na str. 19 odwołania, w ocenie KIO potwierdza, że zamawiający 

prawidłowo ustalił wagi poszczególnych kryteriów, przyjmując obiektywny miernik. KIO w tym 

zakresie  wzięła  pod  uwagę  także  przestawione  w  ujęciu  tabelarycznym  zestawienia  ilości 

odpadów poszczególnych frakcji odpadów z lat 2019-2025 jak również Raport – Analiza stanu 

gospodarki  odpadami  komunalnymi  gminy  Otwocka  za  2023  rok,  które  w  jej  ocenie 

potwierdzają, że procentowy udział mas poszczególnych frakcji w masie całkowitej odpadów 

rozkłada się stale w  podobny sposób  do  wag  przypisanych poszczególnym  kryteriom.  Tym 

samym KIO uważa, że zamawiający dobrał obiektywnie weryfikowalne i porównywalne kryteria 

oceny  ofert.  Skoro  zamawiający  przypisał  cenom  za  poszczególne  frakcje  odpadów  rangę 

kryteriów oceny ofert, to nadał tym cenom istotne znaczenie, a zatem obawy odwołującego o 

możliwość manipulacji ceną ofertową, zamawiający będzie miał możliwość rozwiać, stosując 

inne instrumenty ustawowe pozwalające na eliminację wykonawców nieuczciwych jak badanie 

ceny pod kątem ceny rażąco niskiej, czy badanie ceny wskazującej na złożenie oferty w czynie 


nieuczciwej konkurencji. Zaoferowanie bowiem, jak w symulacji odwołującego bardzo niskiej 

ceny  za  odpady  zmieszane,  a  niespotykanie  wysokich  cen  za  frakcje  odpadów  zbieranych 

selektywnie,  będzie  obligowało  zamawiającego  do  ustalenia,  czy  zaoferowane  ceny 

u

możliwiają wykonania zamówienia i czy wykonawca nie zmanipulował ceny w celu uzyskania 

zamówienia kosztem innych wykonawców i samego zamawiającego. To jednak nie zmienia 

faktu, że kryteria, które ustanowił zamawiający spełniają wymagania ustawowe i jako takie są 

kryteriami  prawidłowymi  i  zgodnymi  z  ustawą.  Odwołujący  nie  udowodnił  okoliczności 

przeciwnej.  

Zarzut nr 3 

dotyczy par. 12 projektowanych postanowień umowy (PPU) i odwołujący zarzucił 

zamawiającemu nadużycie pozycji dominującej przez umożliwienie sobie nieograniczonego w 

czasie weryfikowania raportu i wstrzymywania należnej wykonawcy wypłaty wynagrodzenia.  

Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Odwołujący podkreślał, że postanowienia par. 12 są 

sprzeczne  z  zasadami  współżycia  społecznego,  narusza  równowagę  stron  umowy,  nie 

zapewnia  ekwiwalentności  świadczeń  stron  umowy  i  przerzuca  na  wykonawcę  ryzyka 

związane  np.  z  wielokrotnym  występowaniem  zamawiającego  z  wątpliwościami,  z 

nieuzasadnionym  przedłużaniem  weryfikacji  dokumentów,  tym  samym  pozbawiając 

wykonawcę prawa do należnego mu wynagrodzenia pomimo prawidłowego wykonania usługi. 

Dodatkowo,  wprowadza  istotn

e  ryzyko  braku  płynności  finansowej  wykonawcy,  co  zagraża 

także  możliwości  bieżącego  wypłacania  wynagrodzeń  pracownikom,  stąd  konieczne  są 

wnioskowane  zmiany. 

To  oznacza,  że  odwołujący  nadużycia  prawa  przez  zamawiającego 

upatruje  w  braku  wypłaty  wynagrodzenia.  W  ocenie  KIO  zarzut  w  tym  zakresie  stał  się 

bezprzedmiotowy, bo zamawiający nadał nowe brzmienie par. 13 ust. 5 PPU w ten sposób, że 

„5. Wynagrodzenie Wykonawcy płatne będzie po zakończeniu danego miesiąca świadczenia 

usługi,  na  podstawie prawidłowo wystawionej  faktury  VAT,  wystawionej  po  zaakceptowaniu 

przez  Zamawiającego  Raportu,  o  którym  mowa  w  §  12  ust.  1-6.,  z  zastrzeżeniem,  że 

zakwestionowanie przez Zamawiającego Raportu w części nie uchyla możliwości wystawienia 

faktury VAT w pozostałej części niezakwestionowanej przez Zamawiającego.” 

W ocenie KIO, to powoduje, że zamawiający obecnie nie może już wstrzymać się z wypłatą 

wynagrodzenia, w tej części, która nie budzi jego wątpliwości. Zdaniem KIO zamawiający jako 

podmiot  odpowiedzialny  za  gospodarkę  odpadami  w  gminie  z  mocy  ustawy  o  utrzymaniu 

czystości i porządku w gminie musi mieć możliwość weryfikacji informacji przekazywanych mu 

przez  wykonawcę.  Zgodnie  z  art.  6f  ucpg  zamawiający  musi  określić  standard  sanitarny 

wykonywania usług i ochrony środowiska, obowiązek prowadzenia dokumentacji związanej z 

działalnością  objętą  zamówieniem,  szczegółowe  wymagania  stawiane  przedsiębiorcom 

odbierającym odpady, sposób postępowania w przypadku stwierdzenia nieselektywnej zbiórki 

odpadów.  Te  obowiązki  powinien  zamawiający  w  ocenie  KIO  nie  tylko  określić,  ale  także 

weryfikować w toku wykonywania usługi, a przeciwnym wypadku mógłby dopuścić do tego, że 


odpady trafiłyby zamiast do instalacji, to na nielegalne składowiska, których koszt utylizacji jest 

bardzo  duży  i  obciąża  budżet  gminy.  Zamawiający  jest  odpowiedzialny  za  osiągnięcie 

poziomów recyclingów, zatem ma prawo kontrolować, czy wykonawca prawidłowo wykonuje 

swoje  obowiązki  związane  z  zakazem  mieszania  odpadów  zbieranych  selektywnie,  których 

ilość  ma  znaczący  wpływ  na  osiągnięcie  tych  poziomów  recyclingu.  Ma  też  interes 

ekonomiczny w tym, żeby nie płacić za odpady, których nie wytworzono na jego terenie. Nadto 

takie odpady, jeśli są to odpady zmieszane mogą powodować, że poziom recyclingu będzie 

jeszcze  niższy  niż  w  latach  ubiegłych.  To  oznacza,  że  mimo  uciążliwości  dla  wykonawcy, 

zamawiający  powinien  wnikliwie  i  skrupulatnie  weryfikować  informacje  składane  mu  w 

raportach. KIO ocenia wprowadzenie par. 13 ust. 5 PPU w aktualnym brzmieniu jako rozsądny 

kompromis  pomiędzy  potrzebą  kontroli  przez  zamawiającego  aspektów  działalności 

wykonawcy  związanych  z  wykonaniem  zamówienia,  a  prawem  wykonawcy  do  wypłaty 

wynagrodzenia  w  realnym  terminie.  Z  tego  względu  KIO  uznała,  że  zarzut  z  chwilą 

wprowadzenia par. 13 ust. 5 PPU stał się bezprzedmiotowy.  

Zarzut  nr  4 

dotyczy  systemu  kaucyjnego  i  braku  przewidzenia  przez  zamawiającego 

możliwości zmiany umowy w przypadku jego wejścia w życie od 1 stycznia 2025 r.  

Zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Pomiędzy  stronami  nie  jest  sporne,  że 

wprowadzono do ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami 

opakowaniowymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1658, j.t. ze zm.), przede wszystkim w nowy Rozdzia

ł 

6b „System kaucyjny”. Nie jest też sporne, że nie wiadomo, czy ten system wejdzie w życie i 

w jakim kształcie. Niesporne było również to, że będzie miał on bezpośredni wpływ na strumień 

odpadów,  jakie  będzie  odbierał  wykonawca.  W  ocenie  KIO  sporne  jest  natomiast  to,  czy 

zamawia

jący  ma  obowiązek  ustanowić  dodatkową,  nie  jako  dedykowaną,  wyłącznie  pod 

system kaucyjny przesłankę umożliwiającą zmianę umowy.  

W  ocenie  KIO  tak  postawiony  zarzut  nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Przede  wszystkim 

zamawiający  ma  prawo  określić  sytuacje,  w  których  dopuszcza  możliwość  zmiany  umowy. 

Zamawiający zrobił to w par. 17 PPU przewidując możliwość zmiany w przypadku: 

1) wystąpienia okoliczności, których strony nie były w stanie przewidzieć, pomimo zachowania 

należytej staranności, 

2) zmiany przepisów prawa powszechnie obowiązującego wpływających na sposób spełnienia 

świadczeń 

3) jeżeli następujące okoliczności będą miały wpływ na koszty wykonania zamówienia przez 

wykonawcę tj zmiana: 

a) stawki podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, 

b)  wysokości  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę  albo  wysokości  minimalnej  stawki 

godzinowej,  ustalonych na  podstawie ustawy z dnia 10  października  2002  r.  o  minimalnym 

wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. 2020 poz. 2207); 


c)  zasad  podlegania  ubezpieczeniom  społecznym  lub  ubezpieczeniu  zdrowotnemu  lub 

wysokości stawki składki na ubezpieczenia społeczne lub ubezpieczenie zdrowotne, 

d) zasad gromadzenia i wysokości wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których 

mowa w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. 

z 2023 r. poz. 46 t.j.) 

e) w przypadku zmiany ceny materiałów lub kosztów związanych z realizacją zamówienia. 

Niewątpliwie  wejście  w  życie  systemu  kaucyjnego  będzie  zmianą  przepisów  prawa 

powszechnie 

obowiązującego  wpływającą  na  sposób  spełnienia  świadczenia  –  są  to 

okoliczności  podnoszone  przez  odwołującego  zmniejszenie  strumienia  odpadów 

opakowaniowych nadających się do recyclingu, które będzie odbierał wykonawca. Odwołujący 

podnosił, że przepisy o systemie kaucyjnym nie są nowe, bo już zostały uchwalone i mogą nie 

być zmienione, jako argument przemawiający za tym, że par. 17 ust. 1 pkt 2 PPU nie znajdzie 

zastosowania. Odwołujący przy tym samym sobie w odwołaniu zaprzecza, bo z jednej strony 

mówi przepisy już są, a więc nie ma zmiany prawa, a z drugiej podnosi, że trwają prace nad 

ich zmianą i przedstawia dwa projekty ustaw. W ocenie KIO dopóki przepis nie wejdzie w życie, 

to nie obowiązuje, a faktem jest, że system kaucyjny ma wejść jako obowiązek powszechny 

od 1 stycznia 2025 r., co więcej trwają prace nad jego ostatecznym kształtem i termin wejścia 

w życie może ulec przesunięciu, na co wskazywał sam odwołujący. Co więcej wejście w życie 

tego  systemu  może  wymagać  zmiany  innych  przepisów  prawa,  w  tym  w  zakresie  ucpg  i 

wysokości kar za nieosiągnięcie wymaganych poziomów recyclingu – projekt ustawy o zmianie 

ustawy  o  szczególnych  rozwiązaniach  związanych  z  usuwaniem  skutków  powodzi  oraz 

niektórych  innych  ustaw.  W  ocenie  KIO  zatem  odwołujący  wbrew  stanowisku  zajętemu  w 

odwołaniu wskazywał, że możliwa jest zmiana prawa, która uzasadniałaby zastosowanie par. 

17 ust. 1 pkt 2 PPU.  

Zatem  zamawiający  przewidział  przesłankę  zmiany  umowy,  co  więcej  jest  ona  na  tyle 

pojemna,  że  nie  została  ograniczona  wyłącznie  do  zmiany  wynagrodzenia,  czy  czasu 

wykonania zamówienia, ale może dotyczyć wszystkich aspektów zamówienia na jakie wpłynie 

syste

m  kaucyjny.  Odwołujący  nie  podjął  się  próby  wykazania,  że  taka  zmiana  jest  zmianą 

istotną  w  rozumieniu  art.  454  ust.  2  ustawy,  która  wymagałaby  przeprowadzenia  nowego 

postępowania. Jak również nie odniósł się do tego postanowienia umownego wskazując na 

jeg

o wadliwą regulację w świetle wymagań art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odwołujący kwituje 

wymagania art. 455 ust. 1 pkt 1 ustawy jednym zdaniem „Dodatkowo, art. 455 ust. 1 pkt 1 Pzp 

art.  439  ust.  1  Pzp  nakładają  na  Zamawiającego  obowiązek  wprowadzenia  przesłanek  do 

zmiany  umowy,  które  są  precyzyjne,  jednoznaczne,  określają  rodzaj  i  zakres  zmian  oraz 

warunki  wprowadzenia  zmian,  czego  Zamawiający  zaniechał.”.  Natomiast  nie  odnosi  się  w 

żaden sposób do tego czego brakuje par. 17 ust. 1 pk t 2 PPU, aby uznać go za prawidłowy 

na gruncie ustawy. Tym samym zarzut w tym zakresie nie został skonkretyzowany w sferze 


faktów, co powoduje, że nie nadawał się do rozpoznania. Nadto zarzut ten stał się dodatkowo 

bezprzedmiotowy, bo zamawiający dodał kolejną przesłankę zmiany umowy, która może mieć 

zastosowanie w przypadku wejścia w życie systemu kaucyjnego, bo wskazał w par. 17 ust. 1 

pkt  7  PPU  że  zmiana  będzie  możliwa  w  przypadku  gdy  ulegną  zmianie  przepisy  ogólnie 

obowiązujące oraz przepisy prawa miejscowego wpływające na sposób realizacji umowy, w 

tym częstotliwość odbioru odpadów komunalnych. Jest to dodatkowy argument za oddaleniem 

tego zarzutu.  

Zarzut  nr  5  dotyczy  waloryzacji  umowy. 

Zarzut  zasługuje  na  uwzględnienie  częściowo

Odwołujący,  co  słusznie  wytknął  mu  zamawiający,  skupił  swoją  argumentację  na  poziomie 

inflacji  i  wzroście  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych,  podczas  gdy  zamawiający  nie 

uzależnił  możliwości  wystąpienia  z  wnioskiem  o  waloryzację  od  zmian  tego  wskaźnika. 

Przeciwnie z

amawiający wskaźnikiem uczynił wzrost przeciętnego wynagrodzenia w sektorze 

przedsiębiorstw i na rozprawie wykazał, że ten wzrost w marcu i sierpnia 2024 uprawniałby 

wykonawcę  do  takiego  wystąpienia.  Tym  samym  zarzut  w  zakresie  braku  możliwości 

elastycznego dostosowania umowy do zmieniającej się rzeczywistości rynkowej był nietrafny 

i  to  zarówno  w  odniesieniu  do  wskaźnika,  jak  i  co  do  maksymalnej  wysokości  zmiany 

w

ynagrodzenia, bowiem odwołujący w żaden sposób nie wykazał, że możliwe jest, aby koszty 

świadczonej przez niego usługi w okresie realizacji świadczonej usługi wzrosły o więcej niż 10 

%  całkowitej  wartości  zamówienia.  W  tym  zakresie  dla  twierdzeń  odwołującego  nie 

przedstawiono  jakiegokolwiek  dowodu,  a  przecież  odwołujący  świadcząc  tę  usługę  mógłby 

wykazać, że przykładowo w roku 2023 pomiędzy styczniem, a grudniem koszty świadczenia 

przez  niego  usługi,  choćby  ze  względu  na  wzrost  wynagrodzeń,  cen  paliwa,  kosztów 

zagospodarowania wzrosły o ponad 10 %. Wówczas KIO dysponując materiałem dowodowym 

mogłaby ocenić racjonalność żądań odwołującego. Zarzut jednak był całkowicie gołosłowny i 

nieudowodniony. Co do zarzutu braku możliwości wystąpienia z wnioskiem o waloryzację pod 

12 miesiącach i żądaniem waloryzacji kwartalnej, to zarzut w części jest zasadny. Jak wynika 

z postanowień SWZ zamówieniem ma być świadczone do 31 grudnia 2025 r., a jak wynika z 

przedstawionego  przez  odwołującego  na  rozprawie  aneksu  nr  1  do  umowy 

WOŚGK.271.7.2024 umowa ta ma być wykonywana do dnia rozpoczęcia świadczenia przez 

wykonawcę  wyłonionego  w  wyniku  przeprowadzenia  procedury  przetargowej  przez 

zamawiającego lub do dnia 17 stycznia 2025 r. 

Biorąc pod uwagę, że na datę rozpoznania odwołania, a więc na dzień 23 października 2024 

r. zamawiający jest na etapie rozpoznawania pytań i udzielania wyjaśnień do treści SWZ, a w 

SWZ przewidział termin związania ofertą 90 dni, to twierdzenie odwołującego, że wykonanie 

umowy będzie krótsze niż 12 miesięcy, KIO uznała za wiarygodne.  

Zgodnie  z  art.  439  ustawy  u

mowa,  której  przedmiotem  są  roboty  budowlane,  dostawy  lub 

usługi,  zawarta  na  okres  dłuższy  niż  6  miesięcy,  zawiera  postanowienia  dotyczące  zasad 


wprowadzania zmian wysokości wynagrodzenia należnego wykonawcy w przypadku zmiany 

ceny  materiałów  lub  kosztów  związanych  z  realizacją  zamówienia.  Umowa  będzie 

wykonywana  dłużej  niż  6  miesięcy,  zatem  ten  przepis  niewątpliwie  ma  zastosowanie. 

Zamawiający  określając  termin  możliwości  wystąpienia  z  wnioskiem  o  waloryzację  jako 

następujący w okresach nie częściej niż 12 miesięcznych obliczanych od miesiąca

w którym 

zawarto  umowę,  spowodował,  że  realne  uzyskanie  waloryzacji  przez  wykonawcę  będzie 

niemożliwe. Na rozprawie zamawiający wskazywał na możliwość zmiany tego postanowienia 

w ten sposób, aby dopuścić możliwość wystąpienia z wnioskiem po upływie 6 miesięcy. W 

ocenie KIO taka potencjalna modyfikacja par. 17 ust. 1 pkt 4 PPU jest racjonalna i gwarantuje 

wykon

awcy rzeczywistą możliwość uzyskania waloryzacji. Z tego też względu KIO uwzględniła 

zarzut w tej części i nakazała zamawiającemu wykreślenie z postanowienia par. 17 ust. 1 pkt 

4 sformułowań „W tym zakresie waloryzacja wynagrodzenia wykonawcy w oparciu o wskaźnik 

wskazany  w  poprzednim 

ustępie  będzie  następowała  w  okresach  nie  częściej  niż  12 

miesięcznych  obliczanych  od  miesiąca,  w  którym  zawarto  umowę.  Jeżeli  na  koniec  12-to 

miesięcznego  okresu”  i  wprowadzenie  początkowego  terminu  ustalenia  zmiany 

wynagrodzenia 

umożliwiającego  wystąpienie  z  wnioskiem  o  waloryzację  w  czasie 

obowiązywania umowy, zgodnie z art. 439 ust. 2 pkt 1 in fine ustawy. Zgodnie z art. 554 ust. 

‘6 ustawy  KIO  nie może  nakazać zamawiającemu wprowadzenia do  umowy  postanowienia 

określonej  treści,  z  tego  względu  KIO  nakazała  wykreślenie  spornego  postanowienia  i 

doprowadzenie jego do zgodności z art. 439 ust. 2 pkt 1 in fine ustawy.  

KIO  nie  podziela  natomiast  żądania  odwołania  odnoszącego  się  do  częstotliwości 

występowania z wnioskiem o waloryzację. Odwołujący nie podjął nawet próby wykazania, że 

znacząco  istotne  wzrosty  kosztów  realizacji  usługi  następują  w  okresach  kwartalnych. 

Twie

rdzenie to jest niczym niepoparte i jako nieudowodnione nie zasługuje na uwzględnienie.  

Zarzut  6  dotyczy  par.  11  ust.  1 

– 2 PPU oraz par. 14 ust. 1 PPU, czyli wymaganych przez 

zamawiającego  do  osiągnięcia poziomów  recyclingu i  przygotowania  do ponownego  użycia 

odpadów  komunalnych  oraz  skorelowanej  z  nimi  kary  umownej.  W  ocenie  KIO  zarzut 

zasługuje na uwzględnienie i został przez odwołującego udowodniony. Za rozstrzygający w 

tym zakresie KIO uznała dowód z Raportu Analiza stanu gospodarki odpadami komunalnymi 

na  terenie  gminy  Otwock  za  2023  rok.  Z  dowodu  tego  wprost  wynika,  że  zamawiający  za 

ub

iegły  rok  osiągnął  poziom  18,9%  w  zakresie  recyclingu  i  przygotowania  do  ponownego 

użycia odpadów komunalnych. Zamawiający danej tej nie kwestionował, ale mimo wskazania 

na nią przez odwołującego uważał, że przeniesienie obowiązku osiągnięcia poziomu 55% za 

rok  2025  (który  z  dużym  prawdopodobieństwem  będzie  wyłącznym  okresem  świadczenia 

usługi) nie narusza przepisów ustawy. Zamawiający wprawdzie zobowiązał się w par. 19 ust. 

5  zmienionych  PPU  do 

„do  współdziałania  z  Wykonawcą  w  zakresie  prawidłowej  realizacji 

usługi, a w szczególności do: 


a) edukowania mieszkańców o prawidłowej segregacji odpadów, 

b) Informowania mieszkańców o konieczności prawidłowego oznakowania posesji, 

c) dostarczenie Wykonawcy wykazów nieruchomości oraz bieżącej aktualizacji tych wykazów.” 

Niemniej 

jednak  z  raportu  wynika,  że mimo prowadzenia  PSZOK,  jego  rozwoju  w  zakresie 

możliwości  przyjmowania  odpadów,  prowadzonych  przez  gminę  akcji  edukacyjnych  np. 

warsztaty „Moda na recycling” czy akcje „Świder uRzeka – Bądź eko nad rzeką!”, sprzątania 

świata,  organizacji „jadłodzielni”, te działania nie przekładają  się  znacząco na  zmniejszenie 

ilości  odpadów  zmieszanych.  Tezę  o  niemożliwości  osiągnięcia  poziomu  55%  potwierdza 

również  artykuł  „Karalny  poziom  recyclingu”,  który  opisuje  z  punktu  widzenia  IPOK  skutki 

wprowadzenia  systemu  kaucyjnego,  a  także  artykuł  naukowy  „Wyzwania  związane  z 

Gospodarką  Obiegu  Zamkniętego  na  przykładzie  Wrocławia”.  W  tym  stanie  rzeczy,  skoro 

zamawiający nie osiągnął poziomu wymaganego dla 2023 r, który wynosił 35% wagowo, to 

nie ma dowodów na to, że w roku 2025 będzie możliwe osiągnięcie przez wykonawcę poziomu 

55%.  KIO  nie  odnosi  się  w  tym  zakresie  do  rozważań  odwołującego  dotyczących  skutków 

systemu  kaucyjnego,  bo  choć  podnoszona  argumentacja  jest  logiczna,  to  jednak  nie  jest 

pewn

e czy zamówienie będzie realizowane w okresie funkcjonowania systemu kaucyjnego, 

ani na dzień dzisiejszy nie jest możliwe przewidzenie jego skutków dla strumienia odpadów 

odbieranego  przez  wykonawców  w  tym  zamówieniu.  KIO  wzięła  także  pod  uwagę,  że 

zamawiający  miał  świadomość  braku  możliwości  osiągnięcia  ustawowych  poziomów 

recyclingu  i  w  przeszłości  znajdował  sposoby  na  ustalenie  warunków  umownych  w  sposób 

uwzględniający obowiązek współdziałania wynikający z art. 431 ustawy. Zamawiający bowiem 

w  umowie  WOŚGK.271.7.2024  w  par.  11  nałożył  na  wykonawcę  obowiązek  osiągnięcia 

ustawowych poziomów recyclingu, to jednak w par. 14 ust. 1 ustawy dostosował poziom kar 

umownych  w  zależności  od  procentu  o  jaki  osiągnięty  poziom  recyclingu  będzie  niższy  od 

wynikającego  z  ustawy  UCPG.  Odwołujący  jako  podstawy  prawne  tego  zarzutu  wskazał 

naruszenie przepisu art. 134 ust. 1 pkt 20 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy w z art. 353(1) 

k.c. oraz art. 5 k.c. w zw. z art. 483 § 1 k.c. jednak w ocenie KIO żaden z tych przepisów nie 

odnosi się do stanu faktycznego tej sprawy.  

W ocenie KIO zgromadzony materiał dowodowy wskazuje, że zamawiający samodzielnie nie 

jest w stanie osiągnąć wymaganych ustawowo poziomów, a oczekuje, że taki poziom osiągnie 

wykonawca,  któremu  to  zadanie  powierza.  O  ile  KIO  nie  neguje  możliwości  nałożenia  na 

wykonawców  obowiązku  osiągnięcia  poziomów  recyclingu  wynikających  z  ustawy,  bo 

zamawiający ma prawo powierzyć zadanie publiczne innemu podmiotowi, a w tym zakresie 

przenieść  na  ten  podmiot  ciążące  na  nim  obowiązki,  to  jednak  zamawiający  ma  szerszy 

wachl

arz odpadów, które pozwalają mu osiągać poziomy recyclingu co wynika z par. 3 ust. 5 

Rozporządzenia  Ministra  Klimatu  i  Środowiska  w  sprawie  sposobu  obliczania  poziomów 

przygotowania  do  ponownego  użycia  i  recyklingu  odpadów  komunalnych  z  dnia  3  sierpnia 


2021 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 1530), bowiem w 

przypadku obliczania poziomów przygotowania 

do ponownego użycia i recyklingu odpadów komunalnych przez gminy uwzględnia się odpady 

komunalne: 

odebrane z terenu danej gminy zarówno przez gminę, jak i przez podmiot, o którym mowa 

w art. 9g ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach; 

zebrane z terenu danej gminy zarówno przez gminę, jak i przez innych zbierających odpady 

komunalne. 

Co  więcej  jak  słusznie  podnosił  odwołujący  zamawiający  ma  szerszą  niż  wykonawca 

możliwość  wpływu  na  podniesienie  jakości  segregacji  przez  mieszkańców,  czy  to  przez 

nakładania mandatów za nieprawidłową segregację, czy prowadzenie akcji edukacyjnych. A 

mimo 

to  nie  był  w  stanie  osiągnąć  nawet  poziomu  35%,  a  chce  aby  poziom  55%  osiągnął 

wykonawca.  Oczywiście  w  umowie  zamawiający  może  zawrzeć  postanowienia  służące 

dyscyplinowaniu wykonawcy do wykonywania usługi na jak najwyższym poziomie jakości, w 

tym dążenia do osiągnięcia celów ustawowych. Natomiast w tej sprawie materiał dowodowy 

pokazuje, że to zobowiązanie nie jest możliwe do wykonania, co w ocenie KIO bardziej niż 

przywołane przez odwołującego przepisy wskazuje na pierwotną niemożność świadczenia na 

oczeki

wanym przez zamawiającego poziomie jakości, czego ma świadomość zamawiający. 

W ocenie KIO zatem jeśli dokonać odesłania przez art. 8 ust. 1 ustawy do przepisów kodeksu 

cywilnego to ten stan faktyczny nadaje się do subsumpcji pod normę art. 387 par. 1 kc. Z tego 

względu  KIO  nakazała  zamawiającemu  usunięcie  par.  11  ust.  1  -  3  i  par.  14  ust.  1  PPU. 

Zamawiający  obowiązek  dążenia  do  osiągnięcia  poziomów  recyclingu  powinien  albo 

dostosować  do  faktycznie  realnego  poziomu,  albo  dostosować  poziom  kar  nakładanych  na 

wykonawcę,  w  taki  sposób,  aby  dyscyplinowały  wykonawcę  i  zachęcały  do  prawidłowej 

realizac

ji zamówienia, a nie karały za coś, co jest obiektywnie niemożliwe do osiągnięcia. KIO 

na podstawie art. 554 ust. 6 ustawy może wyłącznie nakazać wykreślenie tych postanowień 

umownych, pozostawiając zamawiającemu decyzję o tym, w jakim kierunku będzie dążył do 

umożliwienia wykonawcy realizacji tej umowy na realnym poziomie jakości.  

Odnosząc się do wskazanych podstaw prawnych przez odwołującego – art. 134 ust. 1 pkt 20 

ustawy nie mógł zostać naruszony przez zamawiającego, bo określił on w SWZ projektowane 

postanowienia  umowne.  Art.  8  ust.  1  ustawy  jest  przepisem  odsyłającym  do  przepisów 

kodeksu  cywilnego.  Art.  353(1)  kc 

stanowi  o  swobodzie  kontraktowania,  która  nie  może 

sprzeciwiać  się  właściwości  (naturze)  stosunku,  ustawie  ani  zasadom  współżycia 

społecznego. Niewątpliwie nałożenie na wykonawcę poziomów recyclingu samo w sobie nie 

spr

zeciwia się ustawie, bowiem choćby z art. 9 g ucpg wynika, że wykonawcy jeśli zbierają 

odpady  na  podstawie  umów  indywidualnych  z  właścicielami  też  są  obowiązani  osiągać 

poziomy  recyclingu,  tym  samym  ustawodawca  przewidział  taki  obowiązek,  zatem  jego 

przeni

esienie  nie  sprzeciwia  się  ustawie.  Właściwością  tego  stosunku  jest  odbiór  i 


zagospodarowanie  odpadów  w  sposób  zmierzający  do  ograniczenia  strumienia  odpadów 

niepoddających się odzyskowi i składowanych, zatem nakładanie obowiązków związanych z 

jak najwyższym poziomem odzysku w ocenie KIO nie sprzeciwia się naturze tego stosunku. 

Od

wołujący zaś nie wskazał w jakie zasady współżycia społecznego sporne postanowienia 

godzą. Art. 5 kc także odnosi się do społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa i zasad 

współżycia  społecznego  i  w  ocenie  KIO  nie  mógł  być  naruszony  przez  zamawiającego. 

W

reszcie  art.  483  par.  1  stanowi  jedynie  o  tym,  że  naprawienie  szkody  wyrządzonej  nie 

wykonaniem lub nienależytym wykonanie może nastąpić przez przewidzianą w umowie karę 

umowną. Niewątpliwie osiągnięcie poziomu recyclingu znacząco poniżej poziomu osiąganego 

przez  samego  zamawiającego  mogłoby  wynikać  z  nienależytego  wykonania  umowy  przez 

wykonawcę, zatem mogłoby być podstawą zastrzeganej kary umownej. Z tego też względu 

podstawy  prawne  zarzutu  odwołania  w  tej  sprawie  okazałby  się  nietrafne  i  KIO  dokonała 

własnej subsumpcji podanego przez odwołującego stanu faktycznego.  

Zarzut 7 dotyczy par. 18 PPU i nieograniczonej 

kontroli przez zamawiającego realizacji usługi, 

w  tym  prawo  sporządzania  dokumentacji  fotograficznej  oraz  audiowizualnej  z  czynności 

kontrolnych,  bez  konieczności  wcześniejszego  zawiadamiania  Wykonawcy  o  zamiarze 

kontroli

. Odwołujący skupił się w zarzucie na potrzebie ochrony wizerunku pracownika oraz na 

braku  powiadomienia  o  zamiarze  kontroli. 

W  toku  rozprawy  odwołujący  podnosił  też 

niezasadność  prowadzenia  kontroli  u  podmiotów,  u  których  będzie  dokonywał 

zagospodarowania  odpadów,  oraz  kontroli  poza  granicami  miasta  Otwocka,  jednak  w  tym 

zakresie argumentacja odwołującego wykraczała poza stron faktyczny zakreślony w zarzutach 

i  z  tego  w

zględu  nie  stała  się  przedmiotem  rozpoznania  przez  Izbę.  Zarzut  zasługuje  na 

uwzględnienie jedynie częściowo. Co do utrwalania fotograficznego i audiowizualnego, to 

w par. 18 ust. 3 PPU wyraźnie jest mowa, że dotyczy on wyłącznie pojazdów, zatem słusznie 

zamawiający  podnosił,  że  nie  obejmuje  on  prawa  do  utrwalania  przez  zamawiającego 

wizerunku pracownika, z tego 

względu zarzut jest niezasadny. Zamawiający wskazywał też na 

to, że jeżeli pracownik będzie chciał uczestniczyć w czynnościach kontrolnych związanych z 

pojazdem, to zamawiający ma możliwość zanonimizowania jego wizerunku przez odpowiednie 

funkcje rozmycia. Natomiast 

zarzut dotyczący postanowienia par. 18 ust. 5 PPU jest w ocenie 

KIO zasadny. Wprawdzie odwołujący nie odwołał się do standardów kontroli, to jednak należy 

zauważyć, że art. 48 ust. 1 i 2 prawa przedsiębiorców z 6 marca 2018 r. (t.j. z 9 lutego 2024 r. 

poz. 

236 ze zm.) wskazuje na istnienie jako standardu kontroli powiadamiania o wszczęciu 

kontroli,  jak  i  wyznaczania  terminu,  w  którym  zostanie  ona  przeprowadzona.  Podobny 

standard w zakresie powiadamiania zawiera przepis art. 607 ust. 5 ustawy (w zakresie kontroli 

doraźnej  Prezesa  UZP),  a  co  do  odpowiedniego  uprzedzenia  o  zamiarze  kontroli  można 

wskaza

ć art. 7a ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych z 7 października 1992 r. (t.j. z 

16.czerwca 2023 poz. 1325 ze zm.). Oczywiście nie są to kontrole wynikające ze stosunków 


umownych,  ale  kontrole  ustawowe,  niemniej 

jednak  stanowią  pryzmat  przez,  jaki  można 

ocenić  istnienie  dobrych  obyczajów  kontrolnych,  których  naruszenie  zarzucił  odwołujący 

podnosząc zarzut naruszenia art. 353 (1) kc i 5 kc. W ocenie KIO takim dobrym standardem 

jest zatem zawiadomienie o wszczęciu kontroli i wskazanie terminu przeprowadzenia kontroli. 

Par. 18 ust. 5 PPU tym obyczajom nie odpowiada i z tego względu KIO częściowo uwzględniła 

zarzut nakazując zamawiającemu wykreślenie z ust. 5 słów „nie wymagają wcześniejszego 

zawiadamiania  Wykonawcy  o  zamiarze  kontroli

”.  Zamawiający  wskazywał  na rozprawie,  że 

rozważa  możliwość  uprzedzania  wykonawcy  z  2  dniowym  wyprzedzeniem.  KIO  ocenia  ten 

pomysł jako racjonalny i wychodzący naprzeciw oczekiwaniom wykonawcy. Z uwagi na treść 

art. 554 ust. 6 ustawy KIO może jedynie nakazać zamawiającemu wykreślenie spornej treści 

pozostawiając zamawiającemu ukształtowania postanowienia umownego.  

Zarzut 8 

dotyczy PPU i został podzielony na podzarzuty szczegółowe: 

Pomiędzy stronami nie było sporne, że w skutek zmiany PPU dokonanej przez zamawiającego 

bezprzedmiotowe  stało  się  rozpoznanie  zarzutów  oznaczonych  przez  odwołującego 

liczbami  rzymskimi  I,  IV,  V  i  VI

.  W  tym  zakresie  KIO  uznała,  że  skoro  strony  zgodnie 

oświadczają,  że  spór  pomiędzy  nimi  wygasł,  to  orzekanie  o  nim  stało  się  zbędne.  W 

konsekwencji  zaistniała  potrzeba  zastosowania  art.  568  pkt.  2  i  umorzenia  postępowania 

odwoławczego w tym zakresie.  

Zarzut  szczegółowy  nr  II  brak  definicji  „miejsc  trudno  dostępnych”.  Zarzut  nie  został 

skonkretyzowany tak co do podstawy faktycznej jak i prawnej. Odwołujący ograniczył się do 

stwierdzenia,  że  zamawiający  posługuje  się  takim  pojęciem,  ale  go  nie  zdefiniował. 

Odwołujący  w  odwołaniu  nie  podjął  nawet  próby  wykazania  dlaczego  akurat  ten  termin 

powinien uzyskać swoją definicję. Dopiero na rozprawie odwołujący wskazał, że wykonawca 

ma odebrać odpady ze wszystkich miejsc, w tym trudnodostępnych, a był przymuszany przez 

zamawiającego do wkraczania na posesje właścicieli nieruchomości, czy transportu ręcznego 

pojemników  na  duże  odległości,  co  było  niezgodne  z  przepisami  BHP,  a  także  przedstawił 

wyciąg  z  reklamacji  zgłaszanych zamawiającemu i  komunikacji  sms-owej  z zamawiający  w 

zakresie  odb

ioru  odpadów  z  miejsc,  do  których  utrudniony  jest  dostęp  standardowym 

pojazdem  zbierającym  odpady.  Niestety  cała  ta  argumentacja  znajduje  się  poza  granicami 

postawionego zarzutu w odwołaniu, z tego względu nie mogła być wzięta pod uwagę i stać się 

podstawą  rozstrzygnięcia.  Oceniając  zarzut  tak  jak  został  on  postawiony  KIO  doszła  do 

wniosku, że żaden przepis ustawy nie nakazuje zamawiającemu definiowania pojęć, których 

używa.  Nadto  przy  tak  nieskonkretyzowanym  zarzucie  można  by  dojść  do  wniosku,  że 

odwołujący  oczekuje  od  zamawiającego  definiowania  pojęć  przez  niego  używanych,  nawet 

jeśli  mają ustalone znaczenie pojęciowe, czy  nie  budzą  wątpliwości  co do ich znaczenia w 

przeciętnego odbiorcy. Takie oczekiwanie należałoby ocenić jako niezasadne i nadmiarowe. 

tego względu zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.  


KIO jako racjonalną i zmierzającą do usunięcia sporu pomiędzy stronami ocenia deklarację 

zamawiającego do opracowania listy miejsc trudnodostępnych i jej dostarczenia wykonawcom 

oraz  jej  aktualizacji  w  trakcie  trwania  zamówienia,  co  niewątpliwie  przyczyni  się  także  do 

zmniejszenia ilości ewentualnych sporów przy wykonywaniu umowy.  

Niemniej jednak wobec braku skonkretyzowania zarzutu KIO nie była władna rozstrzygnąć o 

takim  zobowiązaniu  zamawiającego.  Nadto  nawet  gdyby  odwołujący  zmienił  żądanie 

odwołania w ten sposób, że w miejsce definicji domagałby się wprowadzenia zobowiązania 

um

ownego  wiążącego  zamawiającego  do  przekazania  listy  miejsc  trudnodostępnych  i  jej 

bieżącej  aktualizacji,  to  z  mocy  art.  554  ust.  6  ustawy  Izba  nie  byłą  władna  do  nakazania 

zamawiającemu wprowadzenia do PPU postanowień o takiej treści.  

Zarzut  szczegółowy  nr  III  dotyczył  braku  doprecyzowania  w  par.  3  ust.  2  pkt  6  PPU,  że 

wykonawca  jest  zobowiązany  do  dostarczania  worków  na  odpady  do  nieruchomości 

jednorodzinnych  i  siedziby  zamawiającego,  z  wyłączeniem  zabudowy  wielorodzinnej.  

ocenie KIO ten zarzut jest niezasadny

. PPU do której odnosi się zarzut, jak wynika z nazwy 

pliku jest to projekt umowy odpady 

– zabudowa jednorodzinna, zatem jest to projekt odnoszący 

się  wyłącznie  do  części  2  i  3  zamówienia.  To  oznacza,  że  par.  3  ust.  2  pkt  6  stanowiący 

zobowiązanie  do  dostarczania  worków  na  odpady  do  wszystkich  nieruchomości  oraz  do 

siedziby zamawiającego, nie sposób rozumieć inaczej, jak tylko do wszystkich nieruchomości 

objętych  tą  umową,  ergo  jednorodzinnych.  Z  tego  względu  zarzut  nie  zasługiwał  na 

uwzględnienie.  

Zarzut  szczegółowy  nr  VII  dotyczył  braku  wskazania  rodzaju  dokumentów  i  oświadczeń  na 

potwierdzenie faktu zatrudniania pracownika. 

Zarzut ten jak słusznie podniósł zamawiający 

była  niezasadny,  bowiem  w  obu  wzorach  PPU  zamawiający  przedstawił  katalog  takich 

dokumentów w par. 20 ust. 3 PPU. Z tego względu zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  VIII  ogranicza  się  do  zarzutu  braku  definicji  mieszania  odpadów  i 

żądania jej wprowadzenia. W tym zakresie KIO w całości podtrzymuje rozstrzygnięcie zajęte 

w odniesieniu do zarzutu szczegółowego nr II i oddala zarzut.  

Zarzut szczegółowy nr IX dotyczył par. 18 ust. 4 PPU i kontroli przebiegu tras pojazdu także 

poza granicami miasta Otwocka. W uzasadnieniu tego zarzutu odwołujący wskazał jedynie, 

że  po  opuszczeniu  terenu  miasta,  wykonawca  jest  związany  innymi  umowami  i  nie  jest 

uprawniony  do  udostępnienia  trasy  pojazdów  zamawiającemu.  Okoliczność  ta  nie  została 

udowodniona tak co to tego, że odwołujący faktycznie wykonuje inne umowy, jak i tego, że z 

umów  tych  wykona  zakaz  udostępniania  „trasówek”  na  potrzeby  realizacji  innych  zleceń. 

Ponadto nie zostało w żaden sposób wykazane, że taki zakaz jest standardem umownym na 

rynku odpadów, a więc, że zarzut nie służy wyłącznie interesom odwołującego. Zamawiający 

podnosił  fakt,  że  w  trakcie  realizacji  zamówień  powziął  wątpliwości  co  do  tego,  czy 

przedmiotem  świadczonych  dla  niego  usług  jest  zagospodarowanie  odpadów  zebranych 


wyłącznie z terenu jego gminy. Oczekiwanie zamawiającego, aby było zobowiązany do zapłaty 

wyłącznie za odpady pochodzące z jego terenu jest oczekiwaniem racjonalnym ekonomicznie 

i niewątpliwie zbieżnym z interesem mieszkańców, którzy ponoszą koszty odbioru odpadów 

wnosząc obowiązkowe opłaty. Również z tego powodu zarzut należało oddalić.  

Zarzut  9 

dotyczy  projektowanych  przez  zamawiającego  kar  umownych  w  par.14.  Do  tego 

zarzutu odwołujący podniósł szereg zarzutów szczegółowych: 

Zarzut  szczegółowy  nr  I  dotyczy  par.  14  ust.  2  pkt  3  PPU  i  nieodebrania  lub  odebrania 

niezgodnie z harmonogramem odpadów z zabudowy wielolokalowej. Odwołujący zarzucał jej 

nadmierność  w  stosunku  do  przewinienia.  W  ocenie  KIO  zarzut  nie  został  nawet 

uprawdopodobniony i już samo to uprawniało KIO do jego oddalenia. Ponadto w ocenie 

KIO ta kara nie dotyczy minimalnej nieprawidłowości i krótkiego opóźnienia, bowiem odnosi 

się do nieodebrania odpadu w dniu i w godzinach, w których odbiór miał nastąpić, co może 

p

rowadzić do gromadzenia się nadmiernych ilości odpadów, ich wysypywania. Podkreślenia 

wymaga,  że  kara  dotyczy  zabudowy  wielolokalowej,  a  więc  takiej,  w  której  szybkość 

gromadzenia  się  odpadów  jest  dużo  większa  niż  w  przypadku  zabudowy  jednorodzinnej. 

Drugi

m elementem tej kary jest odbiór odpadu w terminie niezgodnym z harmonogramem, a 

więc chodzi tu o sytuację odbioru przykładowo szkła w dniu odbioru papieru. Taka sytuacja 

powoduje, że mieszkańcy nie mogą przygotować w sposób racjonalny i prawidłowy odpadów, 

a w konsekwencji może dochodzić do sytuacji, albo nadmiernego nagromadzenia odpadów 

danego  typu,  których  niezgodnie  z  harmonogramem  nie  odebrano,  albo  do  powstania  po 

stronie zamawiającego obowiązku zapłaty za kurs pojazdu, który nie miał co zebrać, bo odpad 

nie  był  przygotowany  lub  był  odebrany  z  większą  niż  przewidziana  w  harmonogramie 

częstotliwością. W ocenie KIO nie można zatem uznać, że jest to klauzula abuzywna, bo nie 

jest  kara  za  opóźnienie,  ale  za  niewykonanie  obowiązków  umownych,  nie  jest  to  kara  za 

zachowanie wykonawcy nie związane bezpośrednio lub pośrednio z przedmiotem umowy lub 

jej prawidłowym wykonaniem. Przeciwnie kara wiąże się ściśle z prawidłowym wykonaniem 

umowy.  Nie  jest  to  także  kara  za  odpowiedzialność  zamawiającego.  Tym  samym  zarzut 

abuzywności kary należy uznać za nietrafny.  

Zarzut szczegółowy nr II dotyczy par. 14 ust. 2 pkt 4 PPU i kary umownej za brak dokumentacji 

fotograficznej  potwierdzającej  brak  segregacji  przez  mieszkańca.  Zarzut  sprowadza  się  do 

tego,  że  odwołujący  ma  wątpliwość,  kto  będzie  sprawdzał,  czy  mieszkaniec  prawidłowo 

dokonał segregacji. KIO wskazuje, że wykonawca zgodnie z pkt. 6.4 OPZ jest obowiązany do 

kontroli  rodzaju  odpadu  pod  względem  ich  zgodności  z  przeznaczonym  pojemnikiem  lub 

workiem. Zgodnie z pkt. 6.14 w przypadku stwierdzenia innych rodzajów odpadów w odpadach 

zbieranych  selektywnie,  wykonawca  ma  nie  odbierać  takich  odpadów  i  informować 

zamawiającego  pisemnie  lub  mejlem  oraz  przesłać  zamawiającemu  dokumentację 

fotograficzną i pozostawić naklejkę świadczącą o braku prawidłowej segregacji. Zatem o tym, 


że wykonawca nie sporządził dokumentacji fotograficznej zamawiający dowie się z pisma lub 

me

jla samego wykonawcy, który jej nie dołączy, albo zamawiający dowie się od mieszkańca 

reklamującego brak odbioru odpadu, o czym zamawiającego nie poinformował wykonawca, 

bo  nie  zgłosił  nieprawidłowej  segregacji.  Tym  samym  w  ocenie  KIO  kwestionowane 

postanowienie  umowne  nie  rodzi  wątpliwości  wskazanych  przez  odwołującego  i  na  pewno 

odnosi  się  do  obowiązku  wynikającego  bezpośrednio  z  OPZ.  Zarzut  zatem  podlega 

oddaleniu. 

Zarzut  szczegółowy  nr  III  dotyczy  par.  14  ust.  2  pkt  5  PPU    i  kary  za  odebranie  i 

zagospodarowanie odpadów, które nie zostały wytworzone przez  właścicieli nieruchomości 

zamieszkałych  zlokalizowanych  na  terenie  miasta  Otwocka  niezależnie  od  masy  tych 

odpadów.  Odwołujący  zarzucał  karze  nadmiarowość  i  podnosił  prosty  błąd  pracownika.  

ocenie KIO zarzut nie został nawet uprawdopodobniony i już tylko z tego względu nie 

zasługuje  na  uwzględnienie.  Nadto  KIO  już  wskazywała,  że  nie  jest  w  interesie 

ekonomicznym, 

ani  zamawiającego,  ani  mieszkańców  Otwocka  konieczność  zapłaty  za 

odpady innych gmin, czy odpady zbierane indywidualnie. Błąd pracownika wykonawcy stanowi 

jego ryzyko, jako odpowiedzialność zwierzchnika. Z tych względów KIO oddaliła zarzut.  

Zarzut  szczegółowy  nr  IV  dotyczy  par.  14  ust.  2  pkt  7  PPU  i  kary  za  oddanie  do  instalacji 

odpadów o innych kodach niż objęte umową. W ocenie KIO kara jest związana z przedmiotem 

zamówienia, bowiem zgodnie z pkt. 6.4 OPZ, to wykonawca ma obowiązek do każdorazowej 

kontroli  rodzaju 

odpadów  pod  względem  ich  zgodności  z  przeznaczonym  pojemnikiem  lub 

workiem.  Nadto  z  pkt.  6.12  OPZ  w  przypadku  stwierdzenia  innych  rodzajów  odpadów: 

budowalnych i rozbiórkowych, niebezpiecznych, zużytych opon, lub odpadów z nieruchomości 

niezamieszkałej  lub jej  części,  wykonawca  ma  nie odbierać takich odpadów,  a powiadomić 

zamawiającego pisemnie lub mejlem i załączyć dokumentację zdjęciową. To oznacza, że w 

przypadku  stwierdzenia  odpadów  o  innych  kodach  niż  objęte  zamówieniem  nie  jest 

prawidłowym działaniem wykonawcy oddanie ich do zagospodarowania z określeniem kodu, 

ale wykonawca ma zakaz odbioru takich odpadów. Tym samym kara jest ściśle związana z 

zamówieniem i nie jest karaniem za prawidłowe działanie wykonawcy. Tym samym zarzut 

n

ie zasługuje na uwzględnienie.  

Zarzut  szczegółowy  nr  V  dotyczy  kary  z  par.  14  ust.  2  pkt  10  PPU  odnoszącej  się  do 

niedostarczenia  zarządcom  nieruchomości  zaakceptowanych  harmonogramów.  Zarzut  jest 

niezasadny,  nadto  argumentacja  odwołania  rozmija  się  z  brzmieniem  ustanowionej  kary. 

Zarzut  nie  został  też  nawet  uprawdopodobniony.  Odwołujący  podał  błędny  przykład  50 

właścicieli nieruchomości przy jednej ulicy. Kara umowna nie dotyczy wszystkich właścicieli 

nieruchomości,  w  tym  właścicieli  nieruchomości  jednorodzinnych.  Kara  dotyczy  wyłącznie 

zabudowy wielorodzinnej. Odwołujący nawet nie uprawdopodobnił, że są w Otwocku miejsca 

tak zurbanizowane, że zabudowa wielorodzinna jest ich wyłączną domeną i taka zabudowa 


występuje w podanej ilości sztuk (50). Sam odwołujący na rozprawie podnosił, że Otwock jest 

miejscowością leśną, a więc tym bardziej niewiarygodne wydają się twierdzenia odwołującego, 

że  wzdłuż  danej  ulicy  w  Otwocku  będzie  zlokalizowanych  50  bloków  mieszkalnych  lub 

kamienic.  W  ocenie  KIO  dostarczenie  harmonogramów  w  zabudowie  wielorodzinnej  jest 

szczególnie  istotne.  Po  pierwsze  wykonawca  nie  doręcza  harmonogramów  wszystkim 

mieszkańcom takiej zabudowy, a jedynie zarządcy w ilości 30 sztuk. To oznacza, że zarządca 

musi mieć czas na to, aby przygotować kopie harmonogramów dla wszystkich mieszkańców. 

Gdyby  przyjąć  niską  zabudowę  to  w  przypadku  bloku  czteroklatkowego  trzypiętrowego  w 

standardowej zabudowie 3 mieszkań na piętro, zarządca będzie musiał powielić harmonogram 

dla 6 mieszkańców (4 klatki razy 3 mieszkania na piętro razy 4 piętra (w tym parter daje łącznie 

36 mieszkań), a im większy blok dłuższy lub wyższy tym tego powielenia więcej. Nie mając 

harmonogramu mieszkańcy nie mogą prawidłowo przygotować się do segregacji, bo nie znają 

momentu  wywozu  z  ich  nieruchomości  poszczególnych  frakcji,  a  to  jak  podnosił  sam 

odwołujący jest jednym z warunków osiągania poziomów recyclingów. Tym samym terminowe 

dostarczenie  harmonogramów  ma  istotne  znaczenie  dla  prawidłowej  realizacji  świadczonej 

usługi.  Jest  to  zatem  kara  bezpośrednio  związana  z  przedmiotem  zamówienia  i  zależna 

wyłącznie od prawidłowej realizacji przez wykonawcę zamówienia. Z tych względów zarzut 

zasługuje na oddalenie. 

Zarzut szczegółowy nr VI dotyczy par. 14 ust.2 pkt 13 i kary za pojazd nie oznaczony czytelnie 

nazwą frakcji. Zarzut poza argumentem, że nie ma prawnego wymogu oznaczania frakcją nie 

został skonkretyzowany, co więcej odwołujący nie zanegował istnienia obowiązku oznaczenia 

pojazdu n

azwą frakcji, która jest odbierana przez dany pojazd. Zamawiający w pkt. 11.1 lit. b 

OPZ określił taki wymóg. W tym podał, że plakietka z nazwą frakcji powinna być czytelna i 

umieszczona w widocznym miejscu np. za szybą przednią pojazdu.  Odwołujący nie podważał 

tego wymogu, nie żądał jego wykreślenia, zatem godził się na istnienie obowiązku, co w ocenie 

KIO  oznacza,  że  niezasadnie  kwestionuje  karę  za jego  nieprzestrzeganie.  Z  pkt.  11.1  lit.  b 

wprost wynika, że to nie musi być trwałe oznakowanie pojazdu, ale wymienna plakietka, co 

dodatkowo  podważa  argumentację  odwołującego  o  utrudnieniu  mu  przez  ten  wymóg 

prawidłowej  realizacji  umowy,  w  tym  możliwości  wykorzystania  tego  samego  pojazdu  od 

odbioru  różnych  frakcji  w  ciągu  jednego  dnia.  Z  tych  względów  zarzut  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie. 

Zarzut szczegółowy nr VII dotyczy par. 14 ust. 2 pkt 14 PPU i dotyczy kary za rozpoczęcie 

realizacji odbioru pojazdem nieopróżnionym z odpadów. Zarzut nie dotyczy w ogóle treści par. 

14 ust. 2 pkt 14, bo to postanowienie dotyczy nierzetelnego wykazu pojazdów, zatem zarówno 

zarzut,  jego  podstawa  faktyczna  i  uzasadnienie  nie  odnoszą  się  do  treści  PPU.  Z  tego 

względu zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie.  


Zarzut szczegółowy nr VIII dotyczy par. 14 ust. 2 pkt 15 PPU  i kary za rozpoczęcie realizacji 

odbioru  odpadów  pojazdem  nieopróżnionym  z  odpadów.  Odwołujący  podniósł  możliwość 

błędu  w  numerze  rejestracyjnym  pojazdu  i  błąd  pracownika.  Co  do  możliwości  błędu  w 

numerze  rejestracyjnym, 

to  nie  wydaje  się  on  KIO  możliwy,  skoro  tak  zamawiający  jak  i 

odwołujący monitorują przejazd pojazdu po trasie, to odwołujący powinien móc bez problemu 

się przed karą uchylić, jeśli okazałoby się, że wykonał usługę prawidłowo, a jedynie doszło do 

podania  numeru  pojazdu,  który  w  tym  momencie  nie  był  jeszcze  opróżniony.  Co  do  błędu 

pracownika, to po pierwsze nie wiadomo, jak miałby być on popełniony, skoro znana jest masa 

opróżnionego  pojazdu,  a  pojazd  ma  wykonywać  ważenie  przed  rozpoczęciem  trasy.  To 

pracownik  dokonując  ważenia  przed  rozpoczęciem  trasy  i  odczytując  tę  wartość  z  wagi 

niewątpliwie wie czy jego pojazd jest opróżniony, czy nie. Sam odwołujący wyjaśniał, że wagi 

mają tolerancję do 20 kg, co oznacza, że nie chodzi tu o nie doczyszczenie wnętrza pojazdu, 

ale  znacząco  wyższe  ilości  odpadów.  To,  że  zamawiający  chce  się  chronić  przed 

przywożeniem  na  jego  teren  cudzych  odpadów  lub  obciążaniem  go  kosztami  odbioru  i 

zagospodarowania  odpadów  zbieranych  indywidulanie,  nie  może  być  ocenione  przez  KIO 

negatywnie.  Odwołujący  nie  uprawdopodobnił  nadmiarowości  kary,  a  za  zachowanie 

pracownika odpowiada jak za własne. Z tych względów zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  IX  dotyczy  par.  14  ust.  2  pkt  24  PPU  i  kary  za  brak  możliwości 

skontaktowania się z koordynatorem. W ocenie KIO koordynator zgodnie z pkt. 6.28 jest osobą 

odpowiedzialną  za  nadzorowanie  wykonywania  umowy  ze  strony  wykonawcy.  Ma  być  do 

dyspozycji  zamawiającego  w  dni  robocze  od  6  do  18.  W  ocenie  KIO  nie  są  to  wymagania 

nadmiarowe, podobnie jak określona kara, jeśli zamawiający nie może przez cały dzień, bo 

kary są liczone za każdy dzień braku kontaktu, skontaktować z koordynatorem, to nadzór nie 

jest  wykonywany  prawidłowo.  Zwłaszcza,  że  jeśli  brak  kontaktu  zachodzi  w  piątek,  to 

zamawiający  nie  może  podjąć  skutecznej  interwencji  u  koordynatora  aż  do  poniedziałku. 

Odwołujący poza kwestionowaniem wysokości kary nie wykazał, że jest ona niezwiązana z 

przedmiotem zamówienia, czy nadmiarowa. Zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  X  zarzut  dotyczy  par.  14  ust  2  pkt  26  PPU  i  kary  za  realizowanie 

przejazdu pojazdem nie spełniający wymagań technicznych, w tym wyposażenia w urządzenia 

monitorujące i rejestrujące przejazd i odbiór odpadów oraz system GPS. Odwołujący po raz 

kolejny podniósł błąd pracownika, co nadal nie zwalnia go w ocenie KIO z odpowiedzialności. 

KIO może dostrzec potencjalność sporu na tym tle, bowiem zamawiający wskazał, że kara jest 

za brak wyposażenia, a nie za brak działania urządzeń, w które pojazd musi być wyposażony. 

Tej  argumentacji  jednak  odwołujący  nie  podniósł  w  odwołaniu.  Niewątpliwie  zamawiający 

określił  wymagania  techniczne  dotyczące  wyposażenia  pojazdu,  których  odwołujący  nie 

kwestionuje.  Tym  samym  realizacja  usługi  powinna  następować  takimi  pojazdami,  a  nie 

wykonywanie  jej  w  ten  sposób  stanowi  naruszenie  sposobu  wykonania  umowy.  Kara  jest 


zatem związana z przedmiotem zamówienia, a odwołujący nie udowodnił jej nadmiarowości. 

Zarzut podlegał oddaleniu. 

Zarzut szczegółowy nr XI dotyczy par. 14 ust. 2 pkt 27 PPU i kary za nieudostępnienie danych 

zarejestrowanych, zapisów kamer lub dostępu do śledzenia danych GPS, której odwołujący 

zarzuca nadmierne wygórowanie i odwołuje się do prostego błędu pracownika. Co do błędu 

pracownika KIO podtrzymuje swoje stanowisko, że za pracownika odpowiada pracodawca. Co 

do nadmiernego wygórowania kary, to odwołujący nie uprawdopodobnił tej okoliczności z tego 

względu zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XII  dotyczy  par.  14  ust.  2  pkt  29  PPU  i  kary  za  uniemożliwienie 

zamawiającemu ważenia na  terenie miasta Otwocka,  której  odwołujący zarzuca nadmierne 

wygórowanie  i  odwołuje  się  do  prostego  błędu  pracownika.  Co  do  błędu  pracownika  KIO 

podtrzymuje swoje stanowisk

o, że za pracownika odpowiada pracodawca. Co do nadmiernego 

wygórowania kary, to odwołujący nie uprawdopodobnił tej okoliczności z tego względu zarzut 

należało  oddalić.  KIO  dostrzega,  że  w  dotychczasowej  współpracy  stron  część  sporów 

dotyczyła  prawidłowości  odczytów  wskazań  wagi.  Wskazania  te  mają  wpływ  nie  tylko  na 

wynagrodzenie należne wykonawcy, ale także na ustalenie danych do wyliczenia osiągniętych 

poziomów  recyklingu.  To  oznacza,  że  kontrolne  ważenie  i  sprawdzenie  poprawności 

przekazywanych przez odwołującego danych ma istotne znaczenie dla prawidłowej realizacji 

umowy.  

Zarzut szczegółowy nr XIII dotyczy par. 14 ust. 2 pkt 30, który dotyczy kary za każdy przypadek 

odebrania odpadów z nieruchomości  nie objętej spisem przekazanym wykonawcy, natomiast 

odwołujący wskazał, że ta kara dotyczy uniemożliwienia ważenia. To oznacza, że odwołujący 

podniósł  zarzut  i  argumentację  nieadekwatną  do  treści  postanowienia  umownego.  Z  tego 

względu zarzut należało oddalić.  

W  zbiorczym  uzasadnieniu  tego  zarzutu  odwołujący,  poza  przedstawieniem  stanowisk 

orzecznictwa z doktryny, 

wskazał, że zamawiający uchybia obowiązkom współdziałania oraz 

przewiduje kary za okoliczności, za które wykonawca nie ponosi odpowiedzialności. W ocenie 

KIO  analiza  postawionych  zarzutów  i  kwestionowanych  treści  par.  14  nie  wskazuje,  aby 

zamawiający  ustanowił  kary  umowne,  za  obowiązki,  których  wykonanie  wymaga 

współdziałania  zamawiającego.  Nie  są  to  także  okoliczności,  za  które  nie  odpowiada 

wykonawca, 

chyba,  że  wykonawca  swojego  braku  odpowiedzialności  upatruje  w 

odpowiedzialności  własnego  pracownika,  na  co  wielokrotnie  się  powoływał  i  co  KIO 

jednoznacznie oceniła jako wadliwe.  

Wobec  niepotwierdzania  się  któregokolwiek  z  zarzutów  szczegółowych  zarzut  z  pkt  9 

odwołania w całości należało oddalić. 


Zarzut 10 dotyczy wprowadzenia 

w OPZ obowiązków, które są nieprecyzyjne, sprzeczne, nie 

pozwalają  na  zidentyfikowanie  zobowiązań  wykonawcy  oraz  ryzyka  wiążącego  się  ze 

złożeniem oferty  

Zarzut szczegółowy nr I dotyczy braku określenia ilości pojemników, które należy jednokrotnie 

umyć z zdezynfekować. Zarzut zasługuje na uwzględnienie. Wprawdzie zamawiający w pkt. 

25.4 określił szacunkowe liczby pojemników, w tym pojemników o pojemności 1100 l, to jednak 

w  toku  rozprawy 

zamawiający  przyznał,  że  nie  zna  dokładnej  liczby  tych  pojemników. 

Pojemniki  są  bowiem  własnością  mieszkańców.  W  ocenie  KIO  zamawiający  dysponuje 

narzędziami  umożliwiającymi  mu  ustalenie  dokładnej  liczby  pojemników  i  danę  tę  powinien 

przekazać  wykonawcy.  Niewątpliwie  z  pkt.  25.4  wynika,  że  ilość  pojemników  1100  l  jest 

znaczna, bo szacunkowo 

wskazał, że jest to łącznie 2043 pojemniki, jednak rzeczywista liczba 

pojemników może się od tej danej różnić, a to przekłada się na koszt wykonania usługi, a w 

konsekwencji na cenę oferty. Zamawiający nie wskazał, że tej danej z obiektywnych przyczyn 

ustalić się nie da. W ocenie KIO jest to możliwe przez zobowiązanie właścicieli nieruchomości 

do przekazania tych danych lub przez 

wykonawców aktualnie wykonujących tę usługę, którzy 

dokonując odbioru mogą ustalić ile, jakich pojemności pojemników obsługują. Z tego względu 

KIO  zarzut  uwzględniło  i  nakazało  zamawiającemu  uzupełnienie  opisu  przedmiotu 

zamówienia  o  ilość  pojemników  1100l,  dla  których  wykonawcy  mają  wykonać  jednokrotną 

czynność mycia i dezynfekcji w miesiącach lipiec-sierpień.  

Zarzut szczegółowy nr II dotyczy zaniechania wskazania w pkt. 5.1.1. OPZ kodów odpadów, 

które powinny być ujawnione w RDR. Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie. Te kody nie 

muszą  być  wskazane  w  tym  punkcie  OPZ  wystarczy,  że  zamawiający określi  w  OPZ  kody 

odpadów,  których  odbioru  oczekuje,  wykonawca  powinien  posiadać  wpis  obejmujący 

wszystkie  kody,  które  są  objęte  przedmiotem  zamówienia  na  moment  podejmowania 

świadczenia usługi.  Wymóg  5.1.1. OPZ,  to nie warunek udziału w  postępowaniu,  w  którym 

zamawiający  może  postawić  niższe  niż  wymagane  do  realizacji  zamówienia  warunki.  Dla 

realizacji  zamówienia  w  sposób  zgodny  z  przepisami  wykonawca  musi  posiadać  wpis  dla 

wszystkich kodów odpadów, które będzie odbierał Te kody wynikają zarówno z pkt. 4.2.1 OPZ, 

15.2.1 OPZ jak i par. 3 ust. 2 

PPU dla każdej z części zamówienia. Z tych względów zarzut 

nie zasługiwał na uwzględnienie.  

Zarzut szczegółowy nr III dotyczy pkt. 6.6. OPZ i braku doprecyzowania w jakiej formie i komu 

ma być przekazany wykaz pojazdów. W ocenie KIO odwołujący nie wykazał w jaki sposób taki 

brak uniemożliwia lub utrudnia odwołującemu złożenie lub skalkulowanie oferty. KIO uważa, 

że  jest  to  dana  techniczna,  która  może  być  pomiędzy  stronami  doprecyzowana  w  dniu 

podpisania  umowy.  Ponadto  par.  19  ust.  1  PPU  wskazuje,  że  wszelkie  zawiadomienia, 

zapytania lub informacje odnoszące się do realizacji umowy lub wynikające z realizacji umowy 

wymagają  formy  pisemnej  lub  elektronicznej.  Wykaz  pojazdów  jest  niewątpliwie  informacją 


odnoszącą się do realizacji umowy, bowiem wskazującą, które pojazdy (numery rejestracyjne) 

będą danego dnia świadczyły usługę i w zakresie jakich frakcji odpadów. Zatem informacja ta 

służy realizacji uprawnienia zamawiającego do monitoringu pojazdów. W par. 19 ust. 3 pkt. 1 

podano adres dla wymiany informacji w formie pisemnej i mejl dla wymiany korespondencji w 

formie elektronicznej. 

Z tych względów zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  IV  dotyczy  pkt.  6.7  OPZ  i  wymogu  dostarczenia  pojemników  pod 

wskazaną  nieruchomość.  W  ocenie  KIO  zarzut  zasługuje  na  uwzględnienie  jedynie 

częściowo.  Pkt.  6.34  jednoznacznie  określa  ilość  i  pojemność  pojemników  jakie  w  trakcie 

trwania umowy będzie zobowiązany dokupić wykonawca. Te pojemniki z chwilą przekazania 

zamawiającemu  przejdą  na  jego  własność.  Zgodnie  z  pkt.  6.36  te  właśnie  pojemniki 

wykonawca ma dostarczyć pod adres wskazany przez zamawiającego. Z tych postanowień 

wynika,  że  zakup  tych  pojemników  stanowi  koszt  wykonawcy  i  powinien  być  ujęty  w  cenie 

oferty. Tym samym zamawiający określił jednoznacznie tak ilość jak i rodzaj pojemników, oraz 

fakt,  że  są  one  elementem  zakresu  świadczenia  wykonawcy  objętym  przedmiotem 

zamówienia. Natomiast odwołujący słusznie zwrócił uwagę na to, że kolor pojemnika wpływa 

na koszt wykonawcy. Taka dana przez zamawiającego nie została ujawniona. na podstawie 

pkt.  25.4  można  ustalić,  że  najwięcej  pojemników  240  l  i  1100l  w  zasobie  objętym 

zamówieniem to pojemniki w kolorze czarnym. Przy czym w przypadku pojemników 1100 l w 

kolorze czarnym jest 2 a nawet 3 krotnie więcej, od pojemników w pozostałych kolorach, w 

przypadku pojemników 240l pojemników w kolorze czarnym jest nawet 13sto krotnie więcej 

niż pozostałych kolorów. Odwołujący powoływał się na istotne różnice cenowe pojemników w 

różnych kolorach. W ocenie KIO fakt ten może mieć wpływ na kalkulacje ceny ofertowej, zatem 

zamawiający  powinien  doprecyzować  informację  o  kolorach  pojemników,  których  dostawy 

będzie żądał w toku świadczenia usługi. Z tego względu KIO zarzut uwzględniła częściowo i 

nakazała  sprecyzowanie  OPZ  o  uzupełnienie  informacji  co  do  przewidywanych  kolorów 

pojemników i ilości pojemników w danym kolorze.  

Zarzut szczegółowy nr V dotyczy pkt. 6.7 OPZ i braku doprecyzowania sytuacji gdy pojemnik 

zostanie uszkodzony przez inny podmiot niż wykonawca. KIO uważa zarzut za niezasadny

Zestawiając postanowienia lit. b i e spornego punktu OPZ jednoznacznie można ustalić, że 

wykonawca  jest  zobowiązany  wymienić  wyłącznie  te  pojemniki,  które  sam  uszkodził. 

Natomiast wszystkie uszkodzenia niezależnie od okoliczności, w jakich doszło do uszkodzenia 

ma dokumentować i przedstawiać zamawiającemu w zgłoszeniu zawierającym zdjęcie, datę 

zauważenia  uszkodzenia  pojemnika  i  adres  nieruchomości.  To  oznacza,  że  w  przypadku 

uszkodzeń, których źródłem nie jest działanie wykonawcy, wykonawca nie dokonuje wymiany 

pojemnika, ale zgłasza fakt uszkodzenia zamawiającemu. Postanowienia te są w ocenie KIO 

czytelne i pozwalają ustalić zakres zobowiązania wykonawcy. Co do wymiany pojemników z 

powodu uszkodzenia przez wykonawcę, to termin tej wymiany wynika z litery d pkt. 6.7 OPZ i 


też jest jednoznacznie określony. W ocenie KIO jest oczywiste, że skoro wykonawca uszkodził 

cudzy pojemnik, to wymiana jest sposobem naprawienia wyrządzonej szkody, zatem pojemnik 

po jego przekazaniu  pod adres  nieruchomości, na  której  doszło do  uszkodzenia,  stanie się 

własnością  właściciela  tej  nieruchomości,  a  jeśli  na  danej  nieruchomości  właścicielem 

pojemników była gmina, to własnością gminy.  Z tego względu nie zasługują na uwzględnienie.  

Zarzut szczegółowy nr VI dotyczy 6.10, 7.1.3 i 7.2.3 OPZ i wymogu uprzątnięcia PGO i jego 

bezpośredniego otoczenia. W ocenie KIO pkt. 7 dotyczy odbioru odpadów. To oznacza, że 

zamawiający nie zamawia dodatkowej usługi sprzątania PGO i jego otoczenia. Wykonawca 

ma  odebrać  odpady,  w  tym  także  odpady,  które  nie  zmieściły  się  do  pojemników  i  po 

opróżnieniu pojemników powinien zebrać te odpady, które się wysypały w trakcie odbioru oraz 

odstawić pojemniki na miejsce. Sam wykonawca doskonale rozumie swój zakres obowiązków, 

bo  w  odwołaniu  wskazał  "Wykonawca  ma  jedynie  możliwość  zostawienia  porządku  po 

wykonaniu  usługi  opróżniania  pojemników  –  wykonawca  usuwa  „swoje”  zanieczyszczenia, 

rozsypane  odpady  itp.".  Tak  też  rozumiał  ten  obowiązek  zamawiający  w  toku  rozprawy.  W 

ocenie  KIO  kwestionowane  postanowienie  należy  odczytywać  przez  pryzmat  usługi,  której 

wykonaniu  ma  służyć.  Z  tego  względu  zarzut  nie  zasługiwał  na  uwzględnienie.  Jeśli 

wykonawca  ma  obawy  co  do  tego,  że  będzie  pomawiany  o  niezachowanie  porządku  przy 

świadczeniu  usługi,  to  ma  możliwość  wykonania  dokumentacji  zdjęciowej  przed  i  po 

wykonaniu  usługi,  aby  uniknąć  ewentualnych  sytuacji  spornych.  Natomiast  obawy 

odwołującego nie mogą być usuwane w drodze postępowania odwoławczego, w sytuacji, gdy 

postanowienia OPZ nie naruszają przepisów ustawy. Argumentacja odwołującego z rozprawy 

o  nakazie  sprzątnięcia  terenu  w  otoczeniu  20  m  od  PGO  nie  została  wyartykułowana  w 

odwołaniu,  a  odwołujący  nie  żądał  doprecyzowania  pojęcia  bezpośrednie  otoczenie.  Tym 

samym ten elemen

t argumentacji jako nie mieszczący się w granicach zarzutów nie mógł być 

przedmiotem odwołania.  

Zarzut szczegółowy nr VII dotyczy pkt. 6.11, 6.12, 6.14 OPZ braku wskazania adresu, na który 

powinien  przekazać  informacje  dotyczące  wykonania  obowiązków  z  tych  punktów  OPZ 

wynikających.  Zarzut  nie  dotyczy  czynności  zamawiającego,  która  wpływa  w  jakikolwiek 

sposób na możliwość złożenia czy skalkulowania ofert, a to powoduje, że zarzutu nie można 

uwzględnić. Zarzut ten jest niezasadny także z tego względu, że zamawiający w par. 19 ust. 

3 podał zarówno adres korespondencyjny dla formy pisemnej jak i adres mejlowy dla formy 

elektronicznej. Z tego względu zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  VIII  dotyczy  pkt.  6.15  OPZ  i  oczekiwania  doprecyzowania  zdarzeń 

podlegających  przedmiotowi  umowy.  Odwołujący  nie  wyjaśnił  z  jakich  powodów  ten  zarzut 

wiąże z brakiem wzoru protokołu złej segregacji, ponieważ do złej segregacji odnosi się pkt 

6.14 OPZ i to jest 

osobny obowiązek fotograficzny od tego, który jest pisany w pkt 6.15 OPZ. 

W ocenie KIO dotyczy on sytuacji, w których wykonawca nie ma już nałożonego obowiązku 


wykonania fotografii, jak np. określony w pkt. 6.11, 6.12, czy 6.14, ale także 6.7 lit. d i e OPZ. 

Dodatkowa dokumentacja może właśnie dotyczyć wyżej omawianego stanu sanitarnego PGO, 

dla  którego  zamawiający  nie  ustanowił  obowiązku  fotografowania,  ale  w  przypadku  sporu 

pomiędzy  stronami,  co  do  tego  kiedy  kończy  granica  pomiędzy  uprzątnięciem  po  odbiorze 

odpadu, a sprzątaniem PGO zastosowanie może znaleźć 6.15 i OPZ i nakazanie wykonania 

takiej dokumentacji zdjęciowej prawidłowej realizacji usługi. W ocenie KIO nie chodzi tu zatem 

o złą segregację, a żądanie postawione przez odwołującego nie referuje do skarżonego punktu 

OPZ. 

Zarzut należało oddalić.  

Zarzut szczegółowy nr IX dotyczy pkt. 6.20 OPZ i nakazu odbioru odpadów niezależnie od 

warunków danej nieruchomości. Zarzut jest zasadny. Zamawiający powinien określić sposób 

postępowania wykonawcy w sytuacji, gdy dana nieruchomość ma utrudniony dojazd. Przede 

wszystkim  zamawiający  powinien  opracować  listę  nieruchomości  trudno  dostępnych  i 

przekazać ją wykonawcy, w celu umożliwienia spełnienia usługi np. przy użyciu mniejszych 

niż standardowo stosowane pojazdów lub określenia możliwego dojazdu do nieruchomości z 

uwzględnieniem  aktualnie  prowadzonych  prac  remontowych,  czy  zdarzeń  atmosferycznych 

powodujących  okresowe  trudności  w  dostępnie  do  nieruchomości.  Lista  ta  powinna  być 

aktualizowana.  Odwołujący  słusznie  wskazywał,  że  zgodnie  z  przepisami  powszechnie 

o

bowiązującego  prawa,  w  tym  także  aktami  prawa  miejscowego,  wykonawca  nie  może 

dokonać  wtargnięcia  na  teren  nieruchomości,  z  której  właściciel  nie  wystawił  pojemników 

zgodnie z Regulaminem, w celu wyciągnięcia i opróżnienia pojemników na odpady komunalne. 

Zasadne  jest  także  odwołanie  się  do  przepisów  Rozporządzenia  Ministra  Pracy  i  Polityki 

Społecznej z dnia 14 marca 2000 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1139) w sprawie bezpieczeństwa i 

higieny  pracy  przy  ręcznych  pracach  transportowych  oraz  innych  pracach  związanych  z 

wysiłkiem  fizycznym.  Zamawiający  nie  może  oczekiwać,  że  wykonawca  naruszy  przepisy 

obowiązującego  prawa  w  celu  wykonania  usługi.  Oznacza  to,  tyle,  że  jeśli  zamawiający 

oczekuje  odbioru  odpadów  ze  wszystkich  nieruchomości,  to  powinien  współpracować  z 

wykonawcą  w  celu  umożliwienia  mu  prawidłowego  wykonania  usługi.  Wykonawca  ma 

obowiązek z pkt. 6.11 OPZ udokumentować niemożność wykonania usługi, przez co należy 

rozumieć także brak możliwości dostępu do nieruchomości, a zamawiający powinien określić 

w  jaki  sposób  wykonawca  ma  tę  usługę  wykonać.  Z  tego  względu  zarzut  należało 

uwzględnić i nakazać zamawiającemu wprowadzenie do OPZ postanowień zobowiązujących 

zamawiającego  do  przekazania  wykonawcy  listy  miejsc  trudnodostępnych  wraz  ze 

zobowiązaniem  do  jej  aktualizacji  oraz  wskazania  możliwych  sposobów  wykonania  usługi, 

które pozwolą wykonawcy na wykonanie usługi w sposób nie naruszający przepisów.  

Zarzut szczegółowy nr X dotyczy pkt. 6.22 OPZ i braku określenia miejsca czasu i procedury 

dodatkowego  ważenia.  Zarzut  zasługuje  na  częściowe  uwzględnienie.  Zamawiający  na 

rozprawie podał adres lokalizacji wagi – PSZOK przy ul. Kraszewskiego 1 i wyjaśnił, że będzie 


wykonywał ważenie kontrolne w godzinach pracy wykonawcy. Odwołujący na rozprawie nie 

kwestionował legalizacji tej wagi. W ocenie KIO informacja o lokalizacji wagi oraz godzinach 

w  jakich  dokonywane  będzie  ważenie  zasługują  na  uwzględnienie,  gdyż  doprecyzowują 

obowiązki  wykonawcy  w  zakresie  poddania  się  kontroli.  Niewątpliwie  informacja  o  miejscu 

zlokalizowania wagi  ma istotne  znaczenie dla oceny  kosztów  takiego kontrolnego  ważenia. 

Pozwala  szacować  koszty  w  przypadku  otrzymania  polecenia  kontrolnego  ważenia.  Dla 

oszacowania  tych  kosztów  w  ocenie  KIO  wystarczające  jest  przyjęcie  kosztów  dojazdu  z 

najdalszych rejonów  obszaru  objętego  odbiorem do  miejsca lokalizacji  wagi.  W ten sposób 

można  ustalić  szacunkowy  koszt  takiego  kontrolnego  ważenia.  Wskazanie,  że  ważenie 

odbywać się będzie w godzinach pracy wykonawcy, także jest cenną informacją, bo oznacza, 

że  zamawiający  nie  będzie  oczekiwał  stawienia  się  do  ważenia  po  godzinach  pracy 

wykonawcy, a więc po wskazanej w zarzucie godzinie 22:00. W tym zatem zakresie zarzut i 

żądanie odwołania są zasadne. Natomiast KIO nie podzieliła stanowiska odwołującego, że do 

oszacowania kosztów oferty potrzebne jest przedstawienie przez zamawiającego procedury 

ważenia. Przede wszystkim odwołujący nie wyjaśnił, w jaki sposób podanie procedury ważenia 

przekłada się na możliwość skalkulowania oferty. Poza tym procedura ta, według wyjaśnień 

zamawiającego nie ma być elementem regularnym świadczonej usługi, a ma być wdrażana 

j

edynie  w  sytuacji  wątpliwości,  co  do  informacji  podawanych  przez  samego  wykonawcę  w 

związku  z  wykonywanym  przez  niego  ważeniem  pojazdów.  Co  oznacza,  że  w  przypadku 

przedstawiania  dokumentów  nie  powodujących  wątpliwości,  co  do  ich  zgodności  z 

rzeczywistym stanem faktycznym może nie być wdrożona wcale, lub jedynie incydentalnie. Co 

więcej  odwołujący  nie  sprecyzował  co  zamawiający  w  takiej  procedurze  powinien  zawrzeć. 

Nadto w ocenie Izby brak takiej procedury nie narusza żadnego z przepisów ustawy. Z tych 

względów w tej części zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XI  dot.  pkt  6.24  OPZ  i  terminu  reklamacji  oraz  braku  określenia  kto 

ponosi koszty niezasadnej reklamacji, braku wzoru reklamacji i określenia kto odbiera odpady 

rozniesione przez wiatr i zwierzęta. Odwołujący nie wykazał, że brak tych informacji wpływa 

na mo

żliwość złożenia przez niego oferty lub jej prawidłowego skalkulowania. W ocenie KIO 

reklamacje odbioru odpadów powinny być wykonywane niezwłocznie, bo biorąc pod uwagę 

częstotliwość  odpadów  (raz  na  tydzień,  raz  na  dwa  tygodnie  raz  na  dwa  miesiące  a  w 

zabudowie jednorodzinnej dwa razy do roku), brak odbioru odpadu w terminie wynikającym z 

harmonogramu powoduje, że te odpady zalegają i nie tylko powstaje przepełnienie miejsc ich 

składowania,  ale  rośnie  ryzyko  ich  rozwiania,  rozwleczenia  przez  zwierzęta,  czy  ryzyko 

epidemiologiczne. Z tego względu również w interesie wykonawcy jest terminowe usuwanie 

odpadów.  Zamawiający  w  ocenie  KIO  racjonalnie  określił  termin  reklamacji  jako  zasadę 

ustanawiając  obowiązek  wykonania  jej  następnego  dnia,  ale  dopuszczając  możliwość 

udzielenia zgody na wykonanie reklamacji w terminie dwóch dni. Tym samym w przypadku 


zlecenia  reklamacji  pod  koniec  dnia  roboczego  wykonawca  ma  prawo  wystąpić  do 

zamawiającego o zastosowanie wyjątku, jeśli wykaże że zmiana organizacji pracy dla obsługi 

reklamacji, z uwagi na porę jej zgłoszenia nie jest możliwa. Co do braku wzoru reklamacji, to 

taki  brak  nie  wpływa  na  możliwość  skalkulowania  oferty  i  jej  złożenia.  Co  do  odpadów 

rozwianych  lub  rozwleczonych,  to  KIO  podziela  stanowisko  zamawiającego,  że  ich  odbiór 

należy do wykonawcy, trudno bowiem sobie wyobrazić, że zamawiający do takich odpadów 

będzie  organizował  osobne  odbioru  lub  zlecał  taką  usługę  dodatkowo.  Odnośnie  kosztów 

reklamacji niezasadnych, to odwołujący nie udowodnił faktu ponoszenia takich kosztów, ani 

częstotliwości  takich  zdarzeń,  które  są  na  tyle  istotne,  że  nie  mogą  być  ujęte  w  ryzyku 

wykonawcy. Nie próbował nawet wykazać w oparciu o własne doświadczenie, jaki odsetek w 

ogólnej grupie realizowanych przez niego reklamacji mają reklamacje nieuzasadnione. Z tych 

wszystkich  względów  zarzut  nie  zasługiwał  na  uwzględnienie.  Podkreślić  należy,  że 

postępowanie odwoławcze nie służy ukształtowaniu stosunku umownego stron, ale usunięciu 

naruszeń zamawiającego w stosowaniu ustawy.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XII  dotyczy  pkt.  6.24.2  OPZ  i  możliwości  zlecenia  wykonania 

zastępczego  w  przypadku  opóźnienia  w  wykonaniu  lub  niepodjęcia  wykonania  reklamacji. 

Odwołujący  żąda  wykreślenia  całości  postanowienia.  W  ocenie  KIO  możliwość  wykonania 

zastępczego  w  sytuacji,  gdy  wykonawca  nie  wykonuje  lub  spóźnia  się  z  wykonaniem 

reklamacji nie narusza przepisów ustawy. Zauważyć należy, że odwołujący w tym zarzucie nie 

podniósł  naruszenia  art.  431  ustawy,  ani  przepisów  kodeksu  cywilnego.  Zarzut  oparty  jest 

w

yłącznie na naruszeniu art. 99 ust. 1 ustawy i zasad wynikających z art. 16 i 17 ustawy. Zarzut 

nadużycia prawa nie mieści się we wskazanych podstawach prawnych. Ponadto odwołujący 

nie  oczekuje  zagwarantowania  mu  możliwości  naprawy  przed  zleceniem  wykonania 

zastępczego, ani nie oczekuje, że prawo do zlecenia takiego wykonania będzie przysługiwało 

zamawiającemu jedynie w przypadku zawinionym przez wykonawcę. Przeciwnie odwołujący 

oczekuje wykreślenia postanowienia w całości. W ocenie KIO takie żądanie jest nadmiarowe i 

nie  zasługuje  na  uwzględnienie.  Zamawiający  nie  chce  zlecać  wykonania  zastępczego  w 

przypadku prawidłowego działania wykonawcy, ale w przypadku, gdy już nie odebrał odpadów 

i nie naprawił tego braku w drodze wykonania reklamacji lub spóźnił się z takim wykonaniem. 

KIO wzięła pod uwagę częstotliwość odbioru odpadów i argumentację przedstawioną przez 

KIO w rozstrzygnięciu zarzutu nr XII. Wykonanie zastępcze ma więc służyć usunięciu braku 

świadczenia  usługi,  co  do  którego  wykonawca  miał  już  szansę  się  poprawić,  ale  z  niej  nie 

skorzystał. Zamawiający zaś zobowiązał się do każdorazowego poinformowania wykonawcy 

o  zamiarze  zlecenia  zastępczego,  co  stwarza  dla  wykonawcy  dodatkową  szansę  na 

wyjaśnienie  zamawiającemu  powodów  braku  wykonania  reklamacji  przed  zleceniem 

wykonania zastępczego. Z tych względów KIO zarzut oddaliła.  


Zarzut szczegółowy nr XIII dotyczy pkt. 6.30 OPZ i możliwości zawarcia ubezpieczenia przez 

zamawiającego  na  koszt  wykonawcy.  Odwołujący  domagał  się  usunięcia  całego  spornego 

punktu. Zarzut jest niezasadny

. W ocenie KIO podobnie jak zarzut nr XII nie mieści się w 

zakreślonych  dla  zarzutu  podstawach  prawnych.  Nadto  żądanie  wykreślenia  pkt.  6.30  w 

całości  jest  nadmiarowe  i  nieuzasadnione.  Biorąc  pod  uwagę  znaczenie  usługi  odbioru 

odpadów  dla  zamawiającego  i  mieszkańców,  możliwe  ryzyka  związane  z  odbiorem  i 

tra

nsportem odpadów, posiadanie ubezpieczenia oc z tytułu prowadzonej działalności jest jak 

najbardziej  żądaniem  racjonalnym  i  uzasadnionym.  Co  więcej  chroni  to  także  samego 

wykonawcę  umożliwiając  mu  zaspokojenie  ewentualnych  roszczeń  odszkodowawczych  np. 

właścicieli nieruchomości, z posiadanej polisy. Tym bardziej zatem, żądanie wykreślenia pkt. 

6.30  w  całości  należy  ocenić  jako  niezasadne.  Równie  racjonalne  i  uzasadnione  jest 

oczekiwanie,  że  ubezpieczenie  zachowa  ciągłość  w  okresie  świadczenia  usługi.  Skoro 

potrzebna jest ciągłość ubezpieczenia, to w ocenie KIO racjonalne jest założenie, że skoro o 

tę ciągłość nie zadba sam wykonawca, to zamawiający będzie mógł dążyć do jej zachowania 

dysponując możliwością zawarcia umowy w imieniu i na koszt wykonawcy. Z tych względów 

zarzut należało oddalić.  

Zarzut szczegółowy nr XIV dotyczy pkt. 6.32 OPZ i obowiązku zawarcia nowej umowy w każdej 

sytuacji wygaśnięcia umowy z instalacją. Zarzut należało ocenić jako zasadny. Oczekiwanie 

zamawiającego każdorazowego zawierania umów z instalacją w sytuacji, gdy jedna z umów 

wygaśnie, a wykonawca ma zawarte umowy, które umożliwiają mu należyte wykonanie umowy 

jest nadmiarowe i zwiększa bez uzasadnionej potrzeby koszty wykonawcy. W takiej sytuacji 

brak  jest  podstaw  do  odstąpienia  od  umowy  przez  zamawiającego,  skoro  wykonawca  jest 

zdolny  do  jej  prawidłowego  wykonania.  W  ocenie  KIO  w  tym  zakresie  OPZ  nie  jest 

sformułowany w sposób jednoznaczny i precyzyjny. Kalkulacja oferty z uwzględnieniem ryzyka 

możliwości  odstąpienia  zamawiającego  od  umowy  mimo  możliwości  prawidłowego  jego 

wykonania  przez  wykonawcę,  w  ocenie  KIO  jest  znacząco  utrudniona.  KIO  uważa,  że 

obowiązek zawarcia nowej umowy z Instalacją i przedłożenia jej zamawiającemu pod rygorem 

odstąpienia,  powinien  dotyczyć  wyłącznie  takich  sytuacji,  gdy  rozwiązanie/wygaśnięcie 

umowy z instalacją uniemożliwia wykonawcy wykonywanie zamówienia. Z tych względów KIO 

uwzględniła zarzut na nakazała zamawiającemu zmianę postanowienia pkt. 6.30 OPZ, w ten 

sposób aby objęty rygorem odstąpienia od umowy obowiązek zawarcia umowy z instalacją 

powstawał  z  chwilą  rozwiązania/wygaśnięcia  umowy  z  dotychczasową  instalacją,  której 

rozwiązanie/wygaśniecie powoduje brak  możliwości  zagospodarowania odpadów  zgodnie z 

warunkami zamówienia.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XV  dotyczy  pkt.  6.33.  OPZ  i  niesprecyzowania  pojęć  wykonania 

wszelkich  innych  prac  i  czynności  niezbędnych  do  prawidłowego  wykonania  zamówienia. 

Zarzut  nie  został  skonkretyzowany  od  strony  faktycznej.  W  zasadzie  poza  zarzutem 


ogólnikowości  i  żądaniem  wykreślenia.  Zarzut  nie  zawiera  żądnej  treści.  Niewątpliwie  na 

usługę  odbioru  składa  się  szereg  czynności  i  prac,  które  nie  zostały  ujęte  w  OPZ,  a  służą 

wykonaniu  usługi,  jak  choćby  wyposażenie  pracowników  w  ubrania  służbowe,  zapewnienie 

obsługi  monitoringu  wizyjnego,  wykonywanie  napraw  pojazdów,  wykonywanie  czynności 

związanych z przekazaniem odpadów do zagospodarowania, wystawienie kwitów wagowych, 

kart, przygotowywanie raportów. Są to w ocenie KIO czynności i prace, które służą realizacji 

umowy,  a  które  albo  wynikają  z  przepisów  prawa,  zasad  wynikających  z  procedur 

obowiązujących w danej instalacji, czy związanych z bieżącą obsługą umowy. Szczegółowe 

ich  wyszczególnienie  w  ocenie  KIO  nie  jest  ani  niezbędne,  ani  celowe,  a  odwołujący  nie 

wykazał,  że  to  postanowienie  OPZ  utrudnia  mu  lub  uniemożliwia  skalkulowanie  oferty  i  jej 

złożenie. Z tego względu zarzut należało oddalić.  

Zarzut szczegółowy nr XVI dotyczy pkt. 6.34 OPZ i braku określenia kolorów pojemników o 

pojemności 240 i 1100l, których dostarczenia oczekuje zamawiający w ramach umowy. KIO 

uwzględniło już ten zarzut podniesiony we wcześniejszych zarzutach, zatem i w tym zakresie 

uważa, że zarzut zasługuje na uwzględnienie.  

Zarzut  szczegółowy  nr XVII  pkt  6 OPZ i  oczekiwania odwołującego  określenia obowiązków 

ciążących  na  zamawiającym.  Zarzut  jest  bezprzedmiotowy.  Zamawiający  zmienił 

postanowienia PPU wprowadzając w par. 19 ust. 5 PPU zobowiązanie do współdziałania z 

wykonawcą w zakresie prawidłowej realizacji usługi, a w szczególności do: 

a) edukowania mieszkańców o prawidłowej segregacji odpadów, 

b) Informowania mieszkańców o konieczności prawidłowego oznakowania posesji, 

c) dostarczenie Wykonawcy wykazów nieruchomości oraz bieżącej aktualizacji tych wykazów.  

Tu KIO dostrzega, że w toku rozprawy zamawiający konsekwentnie wskazywał, że obowiązek 

współdziałania wprowadził w par. 15 ust. 6 PPU, co jednak KIO zweryfikowała i traktuje jako 

lapsus  językowy,  bowiem  par.  15  kończy  się  ustępem  5  i  nie  ma  ust.  6,  nadto  dotyczy 

zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Ponadto część oczekiwań kierowanych przez 

odwołującego  do  zamawiającego  nie  dotyczy  obowiązków  zamawiającego,  jak  prawidłowe 

oznakowanie  posesji,  obowiązek  wystawiania  pojemników  w  miejscach  widocznych  i  łatwo 

dostępnych. W ocenie KIO wobec zmienionej treści PPU zarzut stał się bezprzedmiotowy.  

Zarzut szczegółowy nr XVIII dotyczy pkt 7.1.1. OPZ, przy czym zarzut poza wskazaniem pkt. 

OPZ  i  przedstawieniem  żądania  nie  został  skonkretyzowany  w  podstawie  faktycznej. 

Odwołujący w żaden sposób nie wskazał w jaki sposób sporne postanowienie SWZ utrudnia 

lub  uniemożliwia  mu  skalkulowanie  i  złożenie  oferty.  KIO  ponowienie  podkreśla,  że 

postępowanie  odwoławcze  nie  służy  wynegocjowaniu  warunków  umownych,  ale  usunięciu 

naruszeń  zamawiającego  w  stosowaniu  ustawy.  Odwołujący  nawet  nie  pojął  się  próby 

wyjaśnienia z jakim przepisem postanowienie OPZ jest niezgodne.  Z tego względu zarzut 

należało oddalić.  


Zarzut  szczegółowy  nr  XIX  dotyczy  pkt.  8.4  OPZ  i  braku  wzoru  naklejki  na  pojemniki  do 

selektywnej  zbiórki  odpadów.  Zarzut  nie  został  skonkretyzowany  w  podstawie  faktycznej. 

Odwołujący poza przytoczeniem postanowienia i określeniem żądania wskazał jedynie, że nie 

może prawidłowo skalkulować oferty. Przy czym przyczyn braku możliwości tej kalkulacji nie 

przedstawił. W ocenie KIO oszacowanie tego kosztu jest możliwe. Koszt dotyczy pojemników 

dostarczanych  przez  wykonawcę, a więc  30  pojemników  240l  i  30  pojemników  1100  l.  KIO 

nakazała  już  zamawiającemu  doprecyzowanie  w  jakich  kolorach  będzie  te  pojemniki 

zamawiał, zatem ustalenie ilu pojemników będzie wymóg dotyczył jest możliwe, co oznacza, 

że ilość naklejek jest możliwa do oszacowania, podobnie jak wielkość pojemnika, a tym samym 

miejsca, na którym może być wymagana naklejka z instrukcją segregacji. Wykonawca może 

zatem  przyjąć  założenia  do  kalkulacji  takiego  kosztu.  Co  więcej  odwołujący  nawet  nie 

argumentował, że żaden z dotychczasowych zamawiających takiego wymogu nie stawiał, a 

zatem  stosowanie  naklejki  jest  unikatem  na  rynku.  Nie  wykazywał  różnic  w  cenach  takich 

naklejek, które wskazywałyby na to, że koszt wykonania takich naklejek jest na tyle istotny, że 

wpływa na poprawność kalkulacji oferty. Z tych względów zarzut należało oddalić. 

Zarzut szczegółowy nr XX dotyczy pkt. 8.11 i odbioru odpadów według listy przekazanej przez 

zamawiającego. Zarzut stał się bezprzedmiotowy w skutek wprowadzenia par.19 ust. 5 pkt 

3  PPU,  w  którym  zamawiający  zobowiązał  się  do  dostarczenia  wykonawcy  wykazów 

nieruchomości i ich bieżącej aktualizacji. W postanowieniu zamawiający użył liczby mnogiej 

"wykazów",  a  więc  postanowienie  to  dotyczy  wszystkich  wykazów  nieruchomości,  które 

zgodnie  z  OPZ  i  umową  ma  przekazać  wykonawcy.  Takim  wykazem  jest  właśnie  lista 

nieruchomości, z których wykonawca ma odbierać bioodpady.  

Zarzut szczegółowy nr XXI dotyczy pkt. 8.15 OPZ i obowiązku dysponowania pojemnikami o 

pojemności 120 l. Zarzut zasługuje na uwzględnienie. Zamawiający przyznał na rozprawie, 

że  wymaganie  dysponowania  pojemnikami  o  pojemności  120l  zostało  wprowadzone 

omyłkowo. Wskazał,  że wiążący  jest  w tym  zakresie pkt.  6.34  OPZ,  w  którym jest  mowa  o 

pojemnikach 240 i 1100l. Tym samym zarzut nieprecyzyjności OPZ okazał się zasadny. KIO 

uwzględniła  zarzut  i  nakazała  zamawiającemu  usunięcie  postanowień  zobowiązujących 

wykona

wcę do dysponowania pojemnikami o pojemności 120l.  

Zarzut szczegółowy nr XXII dotyczy pkt. 9.1 OPZ i uzupełnienia o obowiązek udostępnienia 

wykazu  miejsc  trudnodostępnych  i  wykazu  miejsc  odbioru  bioodpadów.  KIO  w  pkt  10.IX 

uwzględniła  zarzut  dotyczący  miejsc  trudnodostępnych  i  nakazała  zamawiającemu 

opracowanie takiej listy, przeka

zanie jej wykonawcy i jej aktualizację, zatem w tym zakresie 

zarzut uwzględnia. Natomiast zarzut w zakresie dotyczący wykazu nieruchomości, z których 

należy odbierać bioodpady KIO w pkt. 10.XX oceniła jako bezprzedmiotowy i w tym miejscu to 

stanowisko podtrzymuje. Dodatkowo wskazuje, że do sporządzenia wykazu - listy miejsc do 

odbioru bioodpadów zamawiający zobowiązał się w pkt. 8.11 OPZ, a więc nie było potrzeby 


ponownie go zobowiązywać w pkt. 9.1 OPZ, a dodatkowo par. 19 ust. 5 pkt 3 PPU reguluje 

kwestię  aktualizacji  wykazu.  Z  tych  względów  zarzut  został  uwzględniony  częściowo. 

Argumentacja o potrzebie uzyskania informacji o ilości punktów odbioru odpadów w przypadku 

zabudowy  jednorodzinnej  nie  został  podniesiona  w  odwołaniu,  stąd  nie  mogła  stać  się 

przedmiotem rozpoznania.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XXIII  dotyczy  pkt.  9.10  OPZ  i  braku  określenia  maksymalnego 

procentowego zakresu zmian. 

Zarzut stał się bezprzedmiotowy wobec wprowadzenia przez 

zamawiającego par. 17 ust. 1 pkt 6 PPU, który stanowi, że zmiana umowy jest dopuszczalna, 

gdy  zmiany  zakresu  usług  poprzez  wprowadzenie  nowych  gospodarstw  domowych,  bądź 

zmniejszeniu  się  ilości  gospodarstw  domowych,  wynikająca  z  potrzeb  zamawiającego, 

wyłącznie  w  przypadku,  jeżeli  liczba  nowowprowadzonych  gospodarstw  domowych 

przekroczy  15%  og

ólnej  liczby  właścicieli  nieruchomości  objętych  zamówieniem.  Zatem  to 

15% stanowi określenie przez zamawiającego maksymalnego poziomu procentowego zmian.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XXIV  dotyczy  pkt.  12.4  OPZ  i  wątpliwości  odwołującego  czy 

harmonogram  ma  być  sporządzony  w  okresie  przed  rozpoczęciem  świadczenia  usługi,  w 

czasie  na  jej  przygotowanie,  czy  ma  świadczyć  usługę  bez  harmonogramu.  W  ocenie  KIO 

zarzut nie został skonkretyzowany w podstawie faktycznej, odwołujący wyraża jedynie swoje 

wątpliwości,  co  do  możliwego  sposobu  rozumienia  treści  postanowienia.  Natomiast  nie 

wskazuje w jaki sposób te wątpliwości utrudniają mu lub uniemożliwiając skalkulowanie oferty 

i jej złożenie. Z tego względu zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XXV  dotyczy  pkt.  12.9  OPZ  i  czasu  na  wprowadzenie  poprawek. 

Zamawiający na rozprawie przychylił się do możliwości częściowego uznania tego zarzutu i 

wskazał, że może przystać na wydłużenie wykonawcy terminu do dwóch dni roboczych. W 

ocenie KIO mimo braku wyka

zania przez odwołującego, że zakreślony termin jest zbyt krótki, 

oświadczenie  zamawiającego  wskazuje  na  konieczność  częściowego  uwzględnienia 

zarzutu

, w sposób zgodny z deklaracją zamawiającego złożoną na rozprawie. Odwołujący nie 

uzasadnił,  ani  nie  udowodnił  uzasadnionej  potrzeby  wydłużenia  terminu  do  3  dni,  więc  w 

pozostałym zakresie zarzut oddalono.  

Zarzut szczegółowy nr XXVI dotyczy pkt. 14 OPZ i ogólnikowego sformułowania procedury 

informowania o wywiązaniu się wykonawcy z przedmiotu umowy. Odwołujący zarzucił ryzyko 

bezpodstawnego  wstrzymywania  wypłacania  wynagrodzenia  należnego  wykonawcy. 

Odwołujący  przedstawił  w  ramach  żądania  własną  alternatywną  wersję  tych  postanowień 

OPZ.  

KIO dostrzega, że jedynym argumentem podanym w odwołaniu jest wstrzymywanie płatności 

wynagrodzenia.  Przy  tak  określonej  podstawie  faktycznej  zarzutu  należy uznać,  że  zarzut 

jest bezprzedmiotowy 

w związku w wprowadzoną przez zamawiającego zmianą par. 13 ust. 

5 PPU i nadaniu mu treści "Wynagrodzenie Wykonawcy płatne będzie po zakończeniu danego 


miesiąca świadczenia usługi, na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT, wystawionej 

po 

zaakceptowaniu  przez  Zamawiającego  Raportu,  o  którym  mowa  w  §  12  ust.  1-6.,  z 

zastrzeżeniem,  że  zakwestionowanie  przez  Zamawiającego  Raportu  w  części  nie  uchyla 

możliwości  wystawienia  faktury  VAT  w  pozostałej  części  niezakwestionowanej  przez 

Zamawiającego" 

To  odpowiada  oczekiwaniu  odwołującego  zawartym  w  żądaniu  -  "Za  usługi,  do  których 

Zamawiający nie zgłosił uwag, Wykonawca ma prawo do wystawienia faktury częściowej." W 

pozostałym zakresie zarzut nie został skonkretyzowany w postawie faktycznej. Nie wskazano 

z  jakiego  powodu  i  na  podstawie  jakich  przepisów  ustawy  Izba  miałaby  nakazać 

zamawiającemu prowadzenie alternatywnej procedury akceptowania raportów i sprawozdań. 

Z tego względu zarzut należało oddalić.  

Zarzut  szczegółowy  nr  XXVII  dotyczący  pkt.  6  i  17  OPZ,  Zarzut  szczegółowy  nr  XXVIII 

dotyczący  pkt  5  i  16  OPZ,  Zarzut  szczegółowy  nr  XXIX  dotyczący  pkt  8  i  19  OPZ,  Zarzut 

szczegółowy nr XXX dotyczący pkt 9 i 20 OPZ, Zarzut szczegółowy nr XXXI dotyczący pkt 11 

i 21 OPZ, Zarzut szczegółowy nr XXXII dotyczący pkt 12 i 22 OPZ, Zarzut szczegółowy nr 

XXXIII dotyczący w pkt 13 i 23 OPZ, Zarzut szczegółowy nr XXXIV dotyczący pkt 14 i 25 OPZ 

KIO rozpoznała łącznie, bowiem im wszystkim odwołujący postawił tożsamy zarzut, że zapisy 

OPZ powinny zostać ujednolicone w jednym punkcie – w chwili obecnej różnią się od siebie, 

występują  między  nimi  sprzeczności  i  zapisy  w  aktualnym  brzmieniu  budzą  wątpliwości. 

Zarzuty nie zostały skonkretyzowane w postawie faktycznej. Odwołujący nie wskazał na czym 

polegają  zarzucane  sprzeczności,  dlaczego  to  źle,  że  postanowienia  różnią  się  od  siebie  i 

dlaczego  odwołujący  ma  wątpliwości.  KIO  nie  może  dokonać  porównania  tych  spornych 

postanowień i ustalenia, czy występują różnice, sprzeczności i wątpliwości, jeśli wykonawca 

nie  określił  na  czym  polega  jego  zarzut.  Samodzielna  próba  odtworzenia  przez  KIO  treści 

zarzutu  jest  niedopuszczalna,  a  nadto  mogłaby  prowadzić  do  wniosków  niezgodnych  z 

rzeczywistą  wolą  odwołującego.  Z  tych  względów  zarzuty  należało  oddalić,  jako 

nienadające się do merytorycznego rozstrzygnięcia.  

Zarzut 

szczegółowy nr XXXV dotyczy pkt 12 i 22 OPZ i podanych w tym postanowieniu pór 

odbioru  odpadów.  Odwołujący  oczekiwał  jego  zmiany  przez  dopuszczenie  całodobowego 

odbioru odpadów, choć sam przyznał na rozprawie, że takie sposób odbioru odpadów byłby 

sprzeczny  z  Regulaminami  ob

owiązującymi  w  gminie  Otwock.  Z  tego  względu  zarzut  nie 

zasługiwał na uwzględnienie. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 574 i 575 ustawy, tj. 

stosownie do wyniku postępowania, z uwzględnieniem postanowień Rozporządzenia Prezesa 

Rady  Ministrów  w  sprawie  szczegółowych  rodzajów  kosztów  postępowania  odwoławczego, 

ich rozliczania oraz  wysokości  i  sposobu pobierania wpisu od  odwołania z  dnia 30  grudnia 

2020  r.  (Dz.U.  z  2020  r.  poz.  2437)  na  podstawie  par.  7  ust.  2  pkt  1  cyt.  rozporządzenia 


obciążając kosztami  uiszczonego  wpisu  odwołującego,  nadto  na  podstawie  par.  5  ust.  2  w 

związku z par. 7 ust. 2 pkt. 1 i w związku z par. 7 ust. 3 pkt. 1 i 2 rozporządzenia KIO stwierdziła, 

że  odwołujący  postawił  10  zarzutów,  przy  czym  w  zarzutach  8,  9  i  10  postawił  szereg 

podzarzutów, które należało traktować jako równorzędne. To w ocenie KIO oznaczało, że jeśli 

potwierdził  się  choćby  jeden  z  zarzutów  szczegółowych,  cały  zarzut  podstawowy  należało 

uznać za uwzględniony, bez względu na ilość uwzględnionych w nim zarzutów szczegółowych.  

KIO uwzględniło zarzuty, 5, 6, 7, oraz zarzut 10, w podzarzutach I, IV, IX, XIV, XVI, XXI, XXII, 

XXV,  co  oznacza,  że  uwzględniono  4  na  10  zarzutów  podstawowych.  W  konsekwencji 

odwołujący  wygrał  postępowanie  w  40%.  Zgodnie  z  par.  7  ust.  3  KIO  osobno  oblicza 

stosunkowe rozdzielenie wpisu i pozostałych kosztów postępowania, co oznacza, że zgodnie 

z par. 7 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia odwołującemu należał się zwrot 40% uiszczonego wpisu, 

czyli 6 

000zł.  

Natomiast  na  koszty  określone  w  par.  5  ust.  2  rozporządzenia  składały  się  koszty 

pełnomocników obu stron w wysokości po 3 600zł. Odwołującemu należało się 40% z kwoty 

600zł.  czyli  1440zł.,  a  zamawiającemu  60%  z  3 600zł.,  a  więc  2 160zł.  Zatem  różnicą  tej 

wartości należało obciążyć odwołującego i nakazać mu zwrot na rzecz zamawiającego kwoty 

720zł., a w pozostałym zakresie znieść koszty pomiędzy stronami.  

Przewodnicząca:…………………………… 

…………………………… 

……………………………