KIO 1342/16 WYROK dnia 9 sierpnia 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1342/16 

WYROK 

z dnia 9 sierpnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Emil Kuriata 

Protokolant:  

Wojciech Świdwa 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  4  sierpnia  2016  r.,  w  Warszawie,  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  21  lipca  2016  r.  przez 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:

  1.  VIAS  Y 

CONSTRUCCIONES  S.A.  (lider  konsorcjum)  C\Orense  11,  4

a

  Planta,  28020  Madryt, 

Hiszpania; 2. Tecsa Empresa Constructora S.A. (członek konsorcjum) Avda. Madariaga 

1, 48014 Bilbao, Hiszpania; 3. ELECTREN S.A. (członek konsorcjum) Avda. Del Brasil 6, 

a

  Planta  28020  Madryt,  Hiszpania,  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego 

PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  Centralne  Biuro  Zamówień,  ul.  Targowa  74;  03-734 

Warszawa, 

orzeka: 

Oddala odwołanie. 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża

  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie 

zamówienia: 

1.  VIAS  Y  CONSTRUCCIONES  S.A.  (lider  konsorcjum)  C\Orense  11,  4

a

Planta,  28020  Madryt,  Hiszpania;  2.  Tecsa  Empresa  Constructora  S.A.  (członek 

konsorcjum)

 Avda. Madariaga 1, 48014 Bilbao, Hiszpania; 3. ELECTREN S.A. (członek 

konsorcjum)

 Avda. Del Brasil 6, 2

a

 Planta 28020 Madryt, Hiszpania i: 

2.1.  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

20  000  zł  00  gr 

(słownie:  dwadzieścia  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie 

ubiegających 

się 

o 

udzielenie 

zamówienia:

VIAS 

Y 

CONSTRUCCIONES  S.A.  (lider  konsorcjum)  C\Orense  11,  4

a

  Planta,  28020 

Madryt,  Hiszpania;  2.  Tecsa  Empresa  Constructora  S.A.  (członek  konsorcjum) 

Avda.  Madariaga  1,  48014  Bilbao,  Hiszpania;  3.  ELECTREN  S.A.  (członek 

konsorcjum)

 Avda. Del Brasil 6, 2

a

 Planta 28020 Madryt, Hiszpania, tytułem wpisu 

od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:

1.  VIAS  Y  CONSTRUCCIONES  S.A.  (lider  konsorcjum)  C\Orense  11,  4

a

  Planta, 

28020  Madryt,  Hiszpania;  2.  Tecsa  Empresa  Constructora  S.A.  (członek 

konsorcjum)

  Avda.  Madariaga  1,  48014  Bilbao,  Hiszpania;  3.  ELECTREN  S.A. 

(członek  konsorcjum)

  Avda.  Del  Brasil  6,  2

a

  Planta  28020  Madryt,  Hiszpania  

na  rzecz 

PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  Centralne  Biuro  Zamówień,  

ul.  Targowa  74;  03-734  Warszawa,  kwotę  3  600  zł  00  gr  (słownie:  trzy  tysiące 

sześćset  złotych,  zero  groszy)  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego 

poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.,  poz.  2164)  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego 

Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący: 

…………………………

Sygn. akt: KIO 1342/16 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  PKP  Polskie  Linie  Kolejowe  S.A.,  Centralne  Biuro  Zamówień,  prowadzi 

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego, którego przedmiotem jest „Prace na linii 

kolejowej nr 7 Warszawa Wschodnia Osobowa - Dorohusk na odcinku Warszawa - Otwock - 

Dęblin - Lublin, odcinek Otwock - Lublin w km 26,050-175,850”. 

Dnia  11  lipca  2016  roku,  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wynikach  oceny 

spełniania warunków udziału w postępowaniu w zakresie zamówienia częściowego B. 

Dnia  21  lipca  2016  roku  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia:  

1.  VIAS  Y  CONSTRUCCIONES  S.A.  (lider  konsorcjum),  2.  Tecsa  Empresa  Constructora 

S.A.  (członek  konsorcjum),  3.  ELECTREN  S.A.  (członek  konsorcjum)  (dalej  „Odwołujący”) 

wnieśli odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 22 ust. 1 

pkt  2  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp,  poprzez  niezgodne  z  prawem  wykluczenie 

odwołującego z postępowania ze względu na: 

1)  nieuznanie  przez  zamawiającego  zgłoszonej  przez  odwołującego  roboty  pn. 

„Zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w ramach projektu „Polepszenie jakości 

usług przewozowych poprzez poprawę stanu technicznego linii kolejowej Nr 1 na odcinku 

Koluszki  -  Częstochowa”  za  wykonaną  należycie  ze  względu  na  fakt,  że  „zgodnie  

z ostatnim wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej dot. sygn. KIO 782/16 robota powyższa 

została  wykonana  nienależycie”,  podczas,  gdy  roboty  te  zostały  wykonane  przez 

odwołującego należycie, co bezsprzecznie potwierdza wystawione odwołującemu z tytułu 

wykonania  tego  zamówienia  Świadectwo  Przejęcia  z  18  grudnia  2015  roku  oraz 

nieprzerwana  eksploatacja  przez  zamawiającego  linii  kolejowej  nr  1  już  od  dwóch  lat 

przed  terminem  odbioru  końcowego  aż  do  dziś,  a  powołany  wyrok  Krajowej  Izby 

Odwoławczej  (KIO  782/16)  jest  nieprawomocny,  bowiem  został  zaskarżony  przez 

odwołującego  do  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie,  gdzie  sprawa  toczy  się  obecnie  pod 

sygn. akt XXIII Ga 976/16, a więc nie jest wiążący dla stron i nie może stanowić podstawy 

decyzji  o  wykluczeniu  odwołującego  z  postępowania,  zatem  powyższe  zamówienie 

należało  uznać  za  wykonane  należycie  a  warunek  dotyczący  wiedzy  i  doświadczenia  za 

spełniony,  a  więc  wykluczenie  odwołującego  z  postępowania  było  nieprawidłowe  

i niezgodne z prawem, 

2)  stwierdzenie przez zamawiającego, że odwołujący nie wykazał doświadczenia w zakresie 

wykonania budowy/przebudowy co najmniej 50 rozjazdów, podczas, gdy zarówno roboty 

pn.  „Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych  w  ramach  projektu  „Polepszenie 

jakości usług przewozowych poprzez poprawę stanu technicznego linii kolejowej Nr 1 na 

odcinku Koluszki - Częstochowa” jak i załączone do wniosku odwołującego referencje od 

hiszpańskiego przedsiębiorstwa państwowego ADIF z 22 grudnia 2012 roku potwierdzają 

spełnienie tego warunku przez odwołującego. 

W zakresie postępowania dowodowego odwołujący wniósł o: 

1)  dopuszczenie  dowodu  z  dokumentów  załączonych  do  odwołania  –  na  okoliczności 

wskazane każdorazowo w uzasadnieniu niniejszego odwołania, 

2)  dopuszczenie dowodu z zeznań świadków: 

a)  T.  S.  (wezwanie  na  adres:  T.  S.,  VIAS  Y  CONSTRUCCIONES  S.A.,  ul. 

Cybernetyki  19A,  02-677  Warszawa)  -  na  okoliczność  braku  współpracy 

zamawiającego  przy  realizacji  roboty  dotyczącej  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  - 

Częstochowa,  w  szczególności  poprzez  brak  aktualizacji  harmonogramu 

zamknięć 

torowych 

uwzględniającej 

opóźnienie  

w podpisaniu umowy oraz na okoliczność pojawienia się konieczności wykonania 

robót  dodatkowych  (m.in.  na  obiektach  nr  50  i  51)  powodujących  niezawinione 

przez  wykonawcę  opóźnienie  w  wykonaniu  zamówienia,  jak  również  na 

okoliczność  eksploatacji  przez  zamawiającego  linii  kolejowej  nr  1  już  od  2013 

roku, 

b)  R.  O.,  (wezwanie  na  adres:  R.  O.,  VIAS  Y  CONSTRUCCIONES  SA,  ul. 

Cybernetyki  19A,  02-677  Warszawa)  -  na  okoliczność  braku  współpracy 

zamawiającego  przy  realizacji  roboty  dotyczącej  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  - 

Częstochowa,  w  szczególności  w  zakresie  udzielenia  zamknięć  torowych  dla 

ostatniego  odcinka  Piotrków  Trybunalski  -  Rozprza,  skutkujące  opóźnieniem 

wykonania zamówienia niezawinionym przez wykonawcę, na okoliczność rodzaju 

wad  zgłoszonych  przy  wystawieniu  Świadectwa  Przejęcia  oraz  na  okoliczność 

eksploatacji przez zamawiającego linii kolejowej nr 1 do chwili obecnej, 

3)  dopuszczenie  dowodu  z  opinii  biegłego  z  zakresu  budownictwa,  specjalność: 

budownictwo  kolejowe,  ocena  poprawności  robót  budowlanych,  ocena  prawidłowości 

procesu  budowlanego  oraz  analizy  terminowe,  na  okoliczność:  potwierdzenia 

należytego  wykonania  przez  odwołującego  roboty  pn.  „Zaprojektowanie  i  wykonanie 

robót  budowlanych  w  ramach  projektu  „Polepszenie  jakości  usług  przewozowych 

poprzez  poprawę  stanu  technicznego  linii  kolejowej  Nr  1  na  odcinku  Koluszki  - 

Częstochowa”,  tj.  w  szczególności  poprzez  ustalenie,  że  wady  występujące  

w  momencie  odbioru  końcowego  ww.  zamówienia  miały  charakter  wad  nieistotnych,  

a powstałe opóźnienie wynikało z przyczyn niezależnych od odwołującego. 

W związku z powyższym odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania oraz o nakazanie 

zamawiającemu dokonania następujących czynności: 

1)  unieważnienia  oceny  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie 

zamówienia częściowego B z dnia 11 lipca 2016 roku, 

2)  unieważnienia  wykluczenia  odwołującego  z  postępowania  w  zakresie  zamówienia 

częściowego B, 

3)  przeprowadzenia  ponownej  oceny  spełniania  warunków  udziału  w  postępowaniu  

z  uwzględnieniem  przedstawionego  we  wniosku  odwołującego  zadania  pod  nazwą 

„Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych  w  ramach  projektu  „Polepszenie 

jakości usług przewozowych poprzez poprawę stanu technicznego Unii kolejowej Nr 1 

na odcinku Koluszki - Częstochowa” oraz referencji ADIF z 22 grudnia 2012 roku, 

4)   zaproszenia odwołującego do składania ofert w postępowaniu w zakresie zamówienia 

częściowego B, 

5)  zasądzenie  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego. 

Odwołujący  podniósł,  iż  nie  zgadza  się  z  oceną  zamawiającego  i  wskazał,  że  spełnia 

warunek dotyczący posiadania wiedzy i doświadczenia. W ocenie odwołującego, prawidłowe 

wykonanie  zamówienia  dot.  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  -  Częstochowa  potwierdza  wydane 

odwołującemu  18  grudnia  2015  roku  Świadectwo  Przejęcia  (dowód:  Świadectwo  Przejęcia  

z 18 grudnia 2015 roku wraz z załącznikami), a także okoliczność nieprzerwanej eksploatacji 

tej  linii  kolejowej  przez  zamawiającego.  Roboty  wchodzące  w  zakres  tego  zamówienia 

potwierdzają  oba  warunki  dla  robót  torowych,  tj.  zarówno  wymagany  kilometraż  robót 

torowych jak i liczbę wykonanych rozjazdów. 

Odwołujący  podniósł,  że  jako  uzasadnienie  dla  nieuznania  przez  zamawiającego 

doświadczenia  odwołującego  w  postaci  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  -  Częstochowa,  

a w konsekwencji wykluczenia odwołującego z postępowania, zamawiający wskazał jedynie 

na  istnienie  wyroku  KIO  782/16.  Na  stronie  5  pisma  z  11  lipca  2016  roku,  zamawiający 

stwierdził: „(...) Wykonawca wykazał spełnianie w/w warunku określonego w lit a) w ramach 

zamówienia  pn.  Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych  w  ramach  projektu 

„Polepszenie  jakości  usług  przewozowych  poprzez  poprawę  stanu  technicznego  linii 

kolejowej Nr 1 na odcinku Koluszki - Częstochowa” jednakże, ze względu na fakt, iż zgodnie 

z  ostatnim  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  dot.  sygn.  KIO  782/16  robota  powyższa 

została wykonana nienależycie. Zamawiający nie uznał w/w doświadczenia”. 

Z  powyższego  wynika,  że  jedynym  argumentem  zamawiającego  dla  nieuznania 

doświadczenia  odwołującego  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  -  Częstochowa  była  okoliczność 

wydania  wyroku  KIO  782/16.  Żadne  inne  uzasadnienie  dla  tej  czynności  nie  zostało  przez 

zamawiającego  przytoczone.  Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  odwołujący  wskazał,  że 

powołany  przez  zamawiającego  wyrok  KIO  782/16  jest  nieprawomocny.  Odwołujący 

podniósł,  że  17  czerwca  2016  roku  wniósł  skargę  na  wyrok  KIO  782/16  do  Sądu 

Okręgowego w Warszawie, gdzie obecnie sprawa toczy się pod sygn. akt: XXIII Ga 976/16. 

W  związku  z  powyższym,  postępowanie  nie  zostało  zakończone,  a  sprawa  nie  została 

ostatecznie  rozstrzygnięta.  Zatem  wyrok  KIO  782/16,  na  który  powołuje  się  zamawiający  

w  swoim  piśmie  z  11  lipca  2016  roku,  może  zostać  zmieniony.  Niestałość  i  niepewność 

rozstrzygnięcia  w  tamtej  sprawie  pociąga  za  sobą  brak  związania  jego  ustaleniami. 

Związanie  stron,  sądów,  innych  organów  państwowych  i  innych  organów  administracji 

publicznej  (ewentualnie  innych  podmiotów)  oznacza  obowiązek  respektowania  zawartej  

w  orzeczeniu  sądu  skonkretyzowanej,  indywidualnej  normy  prawnej  i  ma  ono  znaczenie 

prejudycjalne  przy  rozstrzyganiu  spraw  przez  inne  sądy,  organy  państwowe  i  inne  organy 

administracji publicznej (zob. Manowska Małgorzata (red.), Kodeks postępowania cywilnego. 

Komentarz. Tom I. Art. 1-505(38), wyd. III, 2015). Orzeczenia nieprawomocne, chociaż mogą 

wywierać pewne skutki oraz być  wykonalne, nie mają mocy wiążącej (zob. K. Piasecki (w:) 

Kodeks postępowania cywilnego..., t. 1, red. K. Piasecki, s. 1639). 

Zgodnie  z  art.  197  ust.  1  ustawy  Pzp,  orzeczenie  Krajowej  Izby  Odwoławczej  ma  moc 

prawną  na  równi  z  wyrokiem  sądu.  Stosownie  do  art.  365  §  1  k.p.c.,  jedynie  wyroki 

prawomocne  wiążą  zarówno  strony  i  sąd,  który  je  wydał  i  to  tylko  w  odniesieniu  do  tych 

samych  okoliczności  i  zarzutów,  które  były  przedmiotem  rozpoznania  (por.  wyrok  Sądu 

Apelacyjnego  w  Warszawie  VI  Wydział  Cywilny  z  14  marca  2014  roku,  sygn.  akt  VI  ACa 

977/13). W konsekwencji,  w  związku  z  brakiem prawomocności,  wyrok KIO  782/16  nie jest 

wiążący  dla  stron  oraz  innych  podmiotów.  Powyższe  oznacza  m.in.,  że  zamawiający  nie 

mógł  na  jego  podstawie  przyjąć,  że  zamówienie  dotyczące  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  - 

Częstochowa  zostało  wykonane  przez  odwołującego  nienależycie  (a  w  konsekwencji 

wykluczyć  odwołującego  z  postępowania).  Podkreślenia  wymaga  również  okoliczność,  

ż

e zamawiający poprzestał jedynie na powołaniu się na nieprawomocny wyrok KIO 782/16, 

nie  próbując  nawet  podać  żadnych  innych  argumentów  dla  swojej  decyzji,  w  szczególności 

związanych  merytorycznie  z  kwestią  wykonania  zamówienia.  Takie  działanie  prowadzi  do 

wniosku,  że  zamawiający  nie  miał  innych  argumentów  na  poparcie  swojego  stanowiska, 

ponieważ  tamto  zamówienie  zostało  wykonane  przez  odwołującego  należycie.  

W przeciwnym bowiem razie, zamawiający wskazałby także inne argumenty w uzasadnieniu 

decyzji  o  wykluczeniu  odwołującego.  Zdaniem  odwołującego  okoliczność  podjęcia  przez 

zamawiającego zaskarżonej czynności w postępowaniu w oparciu jedynie o nieprawomocny 

wyrok  KIO  782/16  stanowi  wystarczającą  podstawę  do  uwzględnienia  przedmiotowego 

odwołania w całości. 

Odwołujący  podniósł,  że  prawidłowo  wykonał  zamówienie  dotyczące  linii  kolejowej  nr  1 

Koluszki - Częstochowa i zamierza tego dowieść w ramach odrębnego postępowania przed 

właściwym  sądem  powszechnym.  Ocena  należytego  lub  nienależytego  wykonania  robót 

należy  bowiem  do  właściwości  sądów  powszechnych.  Jednakże,  na  potrzeby 

przedmiotowego  postępowania,  odwołujący  wskazał  na  okoliczności  jednoznacznie 

wskazujące  na  należyte  wykonanie  zamówienia  dotyczącego  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  - 

Częstochowa. Są to m.in.: 

-  otrzymanie  od  zamawiającego  Świadectwa  Przejęcia  (dowód:  Świadectwo  Przejęcia  z 

18  grudnia  2015  roku  wraz  z  załącznikami),  które  zgodnie  z  utrwalonym  orzecznictwem 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  potwierdza  należyte  wykonanie  robót,  nawet,  gdy  świadectwo 

przejęcia zawiera załącznik z listą wad nieistotnych, 

-  okoliczność  występowania  w  momencie  odbioru  końcowego  jedynie  wad  nieistotnych 

inwestycji,  tj.  nieczyniących  niezdatnym  do  zwykłego  użytku  ani  niesprzeciwiających  się 

wyraźnie umowie (por. wyrok SN z 14 lutego 2007 roku, sygn. akt II CNP 70/06 oraz wyrok 

Sądu  Apelacyjnego  w  Poznaniu  -  I  Wydział  Cywilny  z  dnia  29  maja  2013  roku,  sygn.  akt  

I ACa 368/13), 

-  okoliczność  występowania  w  momencie  odbioru  końcowego  opóźnienia,  za  które 

odpowiedzialności  nie  ponosi  wykonawca  (w  części  dotyczącej  98  dni  mającej  charakter 

niesporny), 

-  sukcesywna  i  nieprzerwana  od  2013  roku  (tj.  na  dwa  lata  przed  odbiorem  końcowym 

inwestycji) eksploatacja robót budowlanych przez zamawiającego. 

Odwołujący  podniósł,  iż  w  celu  wykazania  spełniania  warunków  określonych  

w  postępowaniu,  przedstawił  zamówienie  dotyczące  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  – 

Częstochowa. Odwołujący - działając w konsorcjum - był głównym wykonawcą tej inwestycji. 

Było to zamówienie realizowane w formule „zaprojektuj i wybuduj”, do którego zastosowanie 

miały  „Warunki  Kontraktu  na  urządzenia  i  budowę  z  projektowaniem  dla  urządzeń 

elektrycznych u mechanicznych oraz dla robót budowlanych i inżynieryjnych projektowanych 

przez  wykonawcę”  -  tzw.  żółty  FIDIC  („FIDIC”)  (dowód:  Umowa  Zamawiającego  i 

Odwołującego  na  realizacje  zadania  pod  nazwą:  „Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót 

budowlanych w ramach projektu „Polepszenie jakości usług przewozowych poprzez poprawę 

stanu  technicznego  linii  kolejowej  Nr  1  na  odcinku  Koluszki  -  Częstochowa").  Odwołujący 

wykonał opisane powyżej zamówienie, na dowód czego dnia 18 grudnia 2015 roku otrzymał 

Ś

wiadectwo  Przejęcia  (dowód:  Świadectwo  Przejęcia  z  18  grudnia  2016  roku  wraz  z 

załącznikami). 

Odwołujący  wskazał,  iż  zgodnie  z  treścią  Świadectwa  Przejęcia,  odwołujący  ukończył 

roboty  objęte  zamówieniem  w  sposób  umożliwiający  ich  eksploatację  dnia  4  grudnia  2015 

roku.  Roboty  niedokończone  oraz  wady  niemające  wpływu  na  możliwość  eksploatacji 

inwestycji  miały  zostać  wykonane  przez  odwołującego  w  terminie  późniejszym  (m.in.  do  30 

lipca  2016  roku).  W  ocenie  odwołującego,  otrzymanie  Świadectwa  Przejęcia 

potwierdzającego  możliwość  eksploatacji  zamówienia  jest  równoznaczne  z  potwierdzeniem 

jego należytego wykonania. Istotne dla niniejszej sprawy jest zawarcie przez strony umowy 

w oparciu o tzw. Warunki Kontraktu FIDIC, tj. standardowe warunki kontraktu zalecane przez 

Międzynarodową  Federację  Inżynierów  Konsultantów  dla  danych  typów  umów  (m.in.  

o roboty budowlane). W przypadku przyjęcia dla realizacji umowy warunków ogólnych FIDIC 

i  warunków  szczegółowych,  stają  się  one  integralną  częścią  umowy,  a  ich  postanowienia 

stają  się  wiążące  dla  zamawiającego,  Inżyniera  Kontraktu  oraz  dla  wykonawcy.  Kontrakt 

FIDIC  przewiduje  swoiste  dokumentowanie  zrealizowanych  prac,  m.in.  w  przypadku 

gotowości robót budowlanych do odbioru wystawiane jest tzw. Świadectwo Przejęcia. FIDIC 

przewiduje  w  tym  zakresie  częściowe  Świadectwo  Przejęcia  oraz  końcowe  Świadectwo 

Przejęcia, w zależności czy odbierana jest część robót czy całość. 

Oprócz argumentacji dotyczącej czynności odbiorowych na gruncie Warunków Kontraktu 

FIDIC,  odwołujący  wskazał  na  akceptujący  charakter  prawny  samego  odbioru  końcowego. 

Odbiorem  jest  jednostronna  czynność  zamawiającego  z  dorozumianym  przejawem  woli 

przyjęcia  dzieła  (obiektu)  i  uznania  świadczenia  za  wykonane  (por.  W.  Siuda,  Glosa  do 

wyroku SN z dnia 12 maja 1981 roku, II CR 136/81 oraz S. Buczkowski (w:) System prawa 

cywilnego, t. III, cz. 2, Prawo zobowiązań, część szczegółowa). Dodatkowo w piśmiennictwie 

prawniczym  wymienia  się  następujące  funkcje  odbioru  świadczenia  rzeczowego  (dare): 

tradycyjną,  dokumentacyjną  i  aprobacyjną.  Ta  ostatnia  tkwi  w  akcie  woli  zamawiającego, 

który stwierdza, że świadczenie odpowiada wymogom umowy, godzi się je przyjąć i uznać za 

wykonane.  Istotę  tej  czynności  oddaje  w  sposób  obrazowy  stwierdzenie  o  „skwitowaniu” 

wykonawcy  ze  spełnionego  świadczenia,  którego  używa  również  Sąd  Najwyższy  w  tezie 

wyroku  z  dnia  5  marca  1997  roku,  podkreślając,  że  protokół  z  czynności  odbioru  stanowi 

pokwitowanie  spełnienia  świadczenia  (por.  Jerzy  Naworski,  Wpływ  istnienia  wad  na 

obowiązek  odbioru  robót  budowlanych  przez  inwestora,  Przegląd  Prawa  Handlowego, 

8/1998). Jeżeli chodzi o znaczenie i charakter prawny odbioru przedmiotu świadczenia przy 

umowach  rezultatu,  do  jakich  należy  zaliczyć  umowy  o  roboty  budowlane,  to  opowiedzieć 

należy się za poglądem, który traktuje odbiór, jako czynność prawną aprobującą, a nie tylko 

jako  czynność  o  charakterze  faktycznym,  polegającą  z  reguły  na  objęciu  bezpośredniego 

władztwa  nad  rzeczą  albo  na  uzyskaniu  możliwości  dysponowania  nią  przez  nabywcę 

(zamawiającego). Przyjęcie odrębnej instytucji prawnej odbioru przedmiotu świadczenia ma 

istotne  znaczenie  przede  wszystkim  dla  sprawy  odpowiedzialności  wykonawcy  robót 

budowlanych z tytułu rękojmi za wady. W akcie odbioru zamawiający przyjmuje świadczenie 

(odbiór we właściwym rozumieniu), aprobując w ten sposób, że wykonane jest ono zgodnie  

z  umową  i  zwalnia  wykonawcę  z  wykonanego  świadczenia  (J.  Strzępka,  „Z  problematyki 

prawnej umowy o roboty budowlane”, Przegląd Prawa Handlowego 12/2002). 

Odwołujący wskazał, że wystawienie przez Inżyniera Kontraktu Świadectwa Przejęcia ma, 

podobnie  jak  protokół  odbioru,  charakter  akceptujący.  Inżynier  Kontraktu  nie  ma  bowiem 

obowiązku  wystawienia  takiego  dokumentu,  pomimo  złożenia  stosownego  wniosku  przez 

wykonawcę,  jeżeli  stan  realizacji  robót  uniemożliwia  jego  odbiór  i  użytkowanie.  W  takim 

bowiem  przypadku  Inżynierowi  Kontraktu  przysługuje  prawo  do  odrzucenia  wniosku  

o wydanie tego dokumentu połączone ze wskazaniem przyczyn i określeniem robót, których 

wykonanie przez wykonawcę jest wymagane do wystawienia Świadectwa Przejęcia. 

Ponadto,  wydanie  Świadectwa  Przejęcia  poprzedza  przeprowadzenie  udanych  prób 

końcowych,  które  obejmują  próby  przed-odbiorowe,  próby  odbiorowe,  oraz  eksploatację 

próbną  włącznie  z  próbami  wydajności  w  celu  zademonstrowania,  że  roboty  odpowiadają 

kryteriom  sprecyzowanym  w  wymaganiach  zamawiającego  i  w  wykazie  gwarancji  (klauzula 

9.1  FIDIC).  Wydanie  Świadectwa  Przejęcia  poprzedza  przekazanie  Inżynierowi  Kontraktu 

dokumentacji  powykonawczej  (klauzula  5.6  FIDIC).  Na  uwagę  zasługuje  również 

okoliczność, że wystawienie Świadectwa Przejęcia kończy okres Czasu na Ukończenie robót 

w rozumieniu klauzuli 8.2 FIDIC. Ponadto Świadectwo Przejęcia pozwala zamawiającemu na 

przejęcie  przedmiotu  odbioru  w  posiadanie  i  umożliwia  mu  ich  używanie,  zgodnie  

z  założonym  celem.  Istotne  znaczenie  ma  również  ranga  podmiotu,  który  w  niniejszej 

sprawie  wystawił  odwołującemu  Świadectwo  Przejęcia.  Mianowicie,  Świadectwo  Przejęcia, 

będące  dokumentem  o  doniosłym  znaczeniu  prawnym  dla  umów  o  roboty  budowlane 

wykonywanych  w  oparciu  o  Warunki  Kontraktu  FIDIC,  zostało  wystawione  przez  inżyniera 

Kontraktu.  Wskazać  należy,  że  Inżynier  Kontraktu  jest  to  podmiot  reprezentujący 

zamawiającego w umowach typu FIDIC, stanowiący zespół  wykwalifikowanych specjalistów 

sprawujących  nadzór  techniczny  nad  robotami  budowlanymi  i  jakością  ich  wykonywania 

(powołanie  Inżyniera  Kontraktu  ma  na  celu  zapewnienie,  iż  dana  inwestycja  zostanie 

ukończona zgodnie z zasadami sztuki budowlanej i wiążącą strony umową). Skoro podmiot 

ten  wystawił  odwołującemu  Świadectwo  Przejęcia  to  okoliczność  ta  bezsprzecznie 

potwierdza należyte wykonanie inwestycji. 

W  związku  z  powyższym  odwołujący  stwierdził,  że  okoliczność  wystawienia  Świadectwa 

Przejęcia potwierdza, że roboty zostały wykonane należycie. 

Z  ostrożności  procesowej  odwołujący  wskazał  również,  że  wady  ukończonej  inwestycji, 

wskazane  w  załącznikach  do  Świadectwa  Przejęcia,  miały  charakter  nieistotny.  Potwierdza 

to bowiem wprost treść Świadectwa Przejęcia, zgodnie z którą: „Wady oraz niedokończone 

roboty  nie  mające wpływu  na  użycie  Robót  wymienione  zostały  w  załączonych  protokołach 

branżowych  Odbioru  Końcowego  Robót  oraz  notatkach  służbowych  -  załączniki  od  nr  2  do 

nr21”.  

Odwołujący  odwołał  się  również  do  akceptowanego  powszechnie  w  orzecznictwie  

i  doktrynie  podziału  wad  na  tzw.  wady  istotne  i  nieistotne.  Zgodnie  z  ugruntowanym 

poglądem,  wadą  istotną  dzieła  jest  wada  czyniąca  je  niezdatnym  do  zwykłego  użytku,  albo 

taka,  która  sprzeciwia  się  wyraźnie  umowie.  Pozostałe  wady  stanowią  wady  nieistotne.  

Z  powyższego  wynika  m.in.,  że  wada,  która  nie  ma  wpływu  na  eksploatację  dzieła  stanowi 

wadę  nieistotną  (por.  wyrok  SN  z  14  lutego  2007  roku,  sygn.  akt  II  CNP  70/06,  wyrok  SN  

z 26 lutego 1998 roku, sygn. akt CKN 520/97, wyrok SN z 8 stycznia 1999 roku, sygn. akt I 

CKN 975/97). Za prawidłowością powyższego przemawia także wykształcona praktyka, która 

uznaje za zrealizowane poprawnie dzieło takie, które nadaje się do korzystania (nie zawiera 

wad  istotnych).  Jest  bowiem  oczywiste,  że  przy  realizacji  skomplikowanych  inwestycji 

infrastrukturalnych  o  dużej  wartości,  w  momencie  ich  odbioru  mogą  istnieć  drobne  wady  

i  usterki,  które  są  następnie  usuwane  w  ramach  okresu  rękojmi  i  gwarancji.  Powyższe  nie 

narusza  interesów  zamawiającego,  gdyż  w  tym  okresie  zamawiający  posiada  gwarancję 

bankową dotyczącą właśnie pokrycia kosztów usuwania takich usterek i wad. Taki standard 

postępowania  jest  zwyczajowo  akceptowany  przez  uczestników  rynku.  Dodatkowo 

odwołujący  podniósł,  że  odbiór  robót  budowlanych  z  wadami  nieistotnymi  jest  powszechną 

praktyką  przy  dużych  inwestycjach  (także  w  oparciu  o  kontrakty  typu  FIDIC,  skoro  nie 

zawierają  one  wymogu,  aby  ukończone  roboty  były  bezusterkowe).  Ewentualne  wady  

i  usterki  wskazane  w  załącznikach  do  Świadectwa  Przejęcia  nie  mogą  mieć  charakteru 

istotnego,  skoro  zamawiający  rozpoczął  pełną  eksploatację  tej  linii.  Zamawiający,  jako 

zarządca  sieci,  nie  ryzykowałby  bowiem  ponoszenia  odpowiedzialności  za  ewentualną 

katastrofę w ruchu kolejowym, gdyby rzeczywiście przejął i świadomie eksploatował odcinki 

linii kolejowej nr 1 wykonane niepoprawnie, niezgodnie z przepisami prawa i zasadami sztuki 

budowlanej.  To  na  nim  bowiem  spoczywa  obecnie  obowiązek  zapewnienia  bezpiecznego 

ruchu pociągów na zarządzanej przez niego sieci kolejowej. 

Odwołujący wskazał także, że nie ponosi odpowiedzialności (winy) za powstałe w trakcie 

realizacji  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki  -  Częstochowa  opóźnienie.  Tylko  zaś  zawinione 

opóźnienie, a więc wynikające z okoliczności, za które odpowiedzialność ponosi wykonawca, 

mogłoby stanowić podstawę uznania, że roboty zostały wykonane w sposób nienależyty.  

Opóźnienie  w  zawarciu  umowy  i  w  konsekwencji  brak  aktualizacji  harmonogramu 

zamknięć  torowych,  stanowi  okoliczność,  za  którą  nie  ponosi  odpowiedzialności.  Zgodnie  

z dokumentacją przetargową założono, że umowa zostanie zawarta do dnia 8 stycznia 2013 

roku, gdyż tylko rozpoczęcie realizacji umowy w tej dacie dawało możliwość realizacji robót 

budowlanych  zgodnie  z  harmonogramem  zamknięć  torowych  załączonym  do  Programu 

Funkcjonalno-Użytkowego. Zawarcie umowy dopiero 16 kwietnia 2013 roku (98 dni później) 

sprawiło, iż odwołujący nie był w stanie rozpocząć ani prowadzić robót zgodnie z pierwotnym 

harmonogramem  zamknięć  torowych  (pierwsze  zamknięcia  torowe  przewidziane  były  już  9 

czerwca  2013  roku,  podczas,  gdy  odwołujący  miał  zgodnie  z  umową  150  dni  na 

przygotowanie  projektu  od  dnia  zawarcia  umowy).  W  konsekwencji  przesunięcia  terminu 

zawarcia umowy  zamawiający, mimo wyraźnego obowiązku kontraktowego, nie przedstawił 

odwołującemu  zaktualizowanego  harmonogramu  zamknięć  torowych,  który  uwzględniałby 

późniejsze zawarcie umowy. Zgodnie z § 5 ust. 6 umowy w przypadku zawarcia umowy po 8 

stycznia  2013  roku  terminy  ujęte  w  harmonogramie  zamknięć  torowych  powinny  zostać 

skorygowane  przez  zamawiającego  o  ilość  dni  potrzebną  wykonawcy  na  opracowanie 

dokumentacji projektowej niezbędnej do rozpoczęcia robót. Inną konsekwencją późniejszego 

terminu  zawarcia  umowy  było  wejście  dodatkowego  okresu  zimowego  w  okres  realizacji 

robót budowlanych. 

Tytułem wyjaśnienia istotnej okoliczności związanej z przyznaniem wykonawcy zamknięć 

torowych  przy  realizacji  robót  budowlanych  w  kolejnictwie,  odwołujący  wskazał,  że 

wykonawca  może  prowadzić  takie  roboty  jedynie  przy  wyłączeniu  toru  kolejowego  z  ruchu 

(zamknięcia torowe). Wynika to przede wszystkim z konieczności zapewnienia bezpiecznych 

warunków  pracy  wykonawcy,  a  także  z  techniki  prac  budowlanych  w  tym  zakresie  (np. 

potrzeba demontażu nawierzchni torowej w postaci szyn i podkładów celem wykonania prac 

w podtorzu). Z prawnego punktu widzenia przyznanie wykonawcy zamknięcia torowego jest 

równoznaczne z przekazaniem mu terenu budowy. Zgodnie z art. 647 k.c., jest to obowiązek 

zamawiającego.  W  celu  realizacji  swojego  obowiązku  zamawiający  opracowuje 

harmonogram  zamknięć  torowych,  w  oparciu  o  który  wykonawca  dopiero  planuje  sposób 

prac,  poprzez  m.in.  sporządzenie  harmonogramu  robót.  Kolejną  okolicznością  wymagającą 

komentarza  jest  kwestia  pierwotnego  harmonogramu  zamknięć  torowych.  Został  on 

sporządzony  na  etapie  przygotowania  dokumentacji  przetargowej  i  stanowił  załącznik  do 

PFU.  Inwestycja,  obejmująca  zarówno  prace  projektowe  jak  i  budowlane,  odbywała  się  na 

podstawie umowy terminowej przewidującej 730 dni na jej realizację. Przy czym wykonawca 

miał  150  dni  (tj.  ok.  5  miesięcy)  po  podpisaniu  umowy  na  sporządzenie  w  pierwszej 

kolejności  dokumentacji  projektowej,  i  po  tym  okresie,  począwszy  od  dnia  9  czerwca  2013 

roku miał przystąpić do robót budowlanych. W początkowych założeniach umowa miała być 

zawarta w styczniu 2013 roku i kończyć się w grudniu 2014 roku, czyli toczyć się w czasie,  

w  którym  występuje  tylko  jeden  okres  zimowy.  Do  tych  dat  dostosowany  został  pierwotny 

harmonogram  zamknięć  torowych.  Jednakże,  na  skutek  przedłużającego  się  postępowania 

zamówieniowego,  do  podpisania  umowy  doszło  dopiero  16  kwietnia  2013  roku.  Zgodnie  

z  §  5  ust.  6  umowy,  w  przypadku  zwarcia  umowy  po  8  stycznia  2013  roku,  zamawiający 

zobowiązany  był  do  sporządzenia  korekty  harmonogramu  zamknięć  torowych.  W  związku  

z powstałym opóźnieniem w zawarciu umowy, jej okres obowiązywania uległ zmianie na od 

16  kwietnia  2013  roku  do  15  kwietnia  2015  roku,  czyli  na  okres  obejmujący  dwie 

kalendarzowe  zimy.  W  tej  sytuacji  oczywistym  jest,  że  korekta  harmonogramu  zamknięć 

torowych powinna uwzględniać nowe terminy obowiązywania umowy. Jest to z oczywistych 

względów  uzasadnione  koniecznością  zapewnienia  wykonawcy  dostępu  do  terenu  budowy  

w całym okresie obowiązywania umowy (również w roku 2015). 

Tymczasem  Zamawiający,  pomimo  wielu  wniosków  i  propozycji  aneksów  w  tej  sprawie 

przedłożonych  przez  wykonawcę,  kategorycznie  odmówił  udzielenia  zamknięć  torowych  

w 2015 roku. 

Dodatkowo,  odwołujący  podniósł,  że  podejmował  czynności  zmierzające  do  uniknięcia 

opóźnienia,  jeszcze  przed  podpisaniem  umowy.  Tymi  czynnościami,  były  m.in.  wystąpienie  

z  wnioskiem  do  zamawiającego  o  korektę  harmonogramu  zamknięć  torowych  w  kwietniu 

2013  roku,  przedłożenie  projektu  aneksu  nr  1  w  sprawie  korekty  harmonogramu, 

przystąpienie  we  wcześniejszym  terminie,  niż  był  do  tego  zobowiązany  postanowieniami 

umowy, do realizacji robót budowlanych. Te okoliczności powinny doprowadzić do wniosku, 

ż

e  umowa  była  wykonywana  przez  odwołującego  od  samego  początku  w  sposób  należyty, 

jakiego  oczekuje  się  od  wykonawcy  mającego  dawać  rękojmię  prawidłowego  wykonania 

zamówienia. 

Ponadto, odwołujący wskazał, iż w trakcie realizacji umowy miał miejsce szereg zdarzeń 

niezależnych  od  odwołującego,  które  spowodowały  konieczność  wykonania  prac  nie 

przewidzianych  jej  zakresem  (roboty  dodatkowe).  Przykładem  takiego  zdarzenia  jest 

wykrycie  przez  odwołującego  rozwarstwienia  spoin  na  obiektach  nr  50  i  51  już  na  samym 

początku  realizacji  umowy,  co  poważnie  zakłóciło  przebieg  prac.  Z  uwagi  na  konieczność 

wykonania robót naprawczych konstrukcji stalowej obiektów nr 50 i 51 (naprawa pękniętych 

spoin  konstrukcyjnych  i  wykonanie  zabezpieczenia  antykorozyjnego),  nieprzewidzianych  

w  umowie  i  w  ofercie  odwołującego,  odwołujący  doznał  opóźnień  w  zakończeniu  prac  na 

obiektach  nr  50  i  51.  Wykonanie  przedmiotowych  robót  naprawczych  nastąpiło  w  trakcie 

kolejnych  zamknięć  torowych,  udzielonych  w  okresie  od  01.06.2014  r.  do  2.10.2014  r.,  co 

zdezorganizowało  prace  odwołującemu  i  uniemożliwiło  mu  ukończenie  robót  zgodnie  

z terminami kontraktowymi. 

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  nie  wypełniał  ciążącego  na  nim  obowiązku 

współdziałania  przy  wykonywaniu  umowy.  Przede  wszystkim  bezzasadnie  odmówił 

aktualizacji  harmonogramu  zamknięć  torowych,  odmawiając  tym  samym  odwołującemu 

dostępu  do  terenu  budowy.  Zamawiający  nieprzychylnie  odnosił  się  do  składanych  przez 

odwołującego  wniosków  jak  i  odmawiał  wydania  odwołującemu  częściowego  Świadectwa 

Przejęcia  pomimo  systematycznego  częściowego  przejmowania  poszczególnych  odcinków 

inwestycji do użytkowania. 

Odwołujący wskazał, że na dzień umownego zakończenia robót, tj. 15 kwietnia 2015 roku, 

ukończone  zostało  ok.  90  %  inwestycji  i  była  ona  nieprzerwanie  eksploatowana  przez 

zamawiającego.  Dodatkowo,  bardzo  często  dochodziło  również  do  rozpoczynania  przez 

zamawiającego  faktycznego  korzystania  z  części  robót  (przejęcia  do  eksploatacji)  bez 

wydania  odwołującemu  częściowego  Świadectwa  Przejęcia.  Tego  rodzaju  działania 

zamawiającego należy uznać za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego i zasadami 

lojalności  kontraktowej,  i  nie  powinny  one  obciążać  odwołującego.  Gdyby  zamawiający 

sporządził Świadectwo Przejęcia dla części robót, które użytkował od 2013 r. pozbawiłby się 

możliwości naliczania odszkodowania umownego (kar umownych). Z kolei, gdy zamawiający 

współdziałał z odwołującym w wykonaniu zobowiązania w sposób, w jaki określa to art. 354 

§  2  k.c.  powinien  wystawić  Świadectwo  Przejęcia  w  takim  zakresie,  w  jakim  faktycznie 

przejął wykonywane przez odwołującego roboty. 

Odwołujący  podniósł  również,  że  spełnił  także  wymóg  posiadania  doświadczenia  

w  zakresie  wykonania  50  rozjazdów.  Zgodnie  z  wykazem  wykonanych  robót  odwołujący 

przedstawił dwie roboty na potwierdzenie tego warunku. Pierwszą robotą była linia kolejowa 

nr 1 Koluszki - Częstochowa, w ramach której odwołujący wykonał budowy/przebudowy 135 

rozjazdów  oraz  zabudowy  6  nowych  rozjazdów.  W  związku  z  czym,  pozytywne 

rozstrzygnięcie  w  sprawie  pierwszego  zarzutu  niniejszego  odwołania  spowoduje  spełnienie 

warunku udziału w postępowaniu również w tym zakresie. 

Odwołujący powołał również robotę dotyczącą linii Valladolid - Burgos, która także spełnia 

postawiony przez zamawiającego warunek. Zgodnie bowiem z otrzymanymi referencjami od 

hiszpańskiego  przedsiębiorstwa  państwowego  ADIF  z  22  grudnia  2012  roku,  robota  ta 

obejmowała  m.in.  „30  rozjazdów  i  10  przejść  trapezowych”  (dowód:  referencje  od  ADIF  w 

języku hiszpańskim wraz z tłumaczeniem na język polski - wniosek str. 527-533). 

Zgodnie  z  utrwalona  definicją  rozjazdu  kolejowego  jest  to  konstrukcja  z  szyn 

umożliwiająca  przejazd  pojazdów  szynowych,  z  toru  zasadniczego  na  inny  tor  zwrotny 

(odgałęźny)  lub  odwrotnie  bez  konieczności  przerwania  jazdy.  Definicja  ta  obejmuje  także 

tzw.  „przejścia  trapezowe”.  W  hiszpańskiej  wersji  referencji  od  ADIF  zastosowane  zostało 

słowo  „escape”,  które  w  języku  polskim  oznacza  tzw.  przejścia  trapezowe  pojedyncze 

(zwane  także  „półtrapezowe”).  „Półtrapez”  jest  urządzeniem  torowym  umożliwiającym 

komunikację  pomiędzy  dwoma  torami,  zasadniczo  równoległymi,  poprzez  2  rozjazdy  

o identycznym skosie i ich połączone tory zwrotne. Terminologia odwołująca się do trapezu  

i  półtrapezu  stosowana  jest  również  w  literaturze  przedmiotu,  m.in.  w  znanej  pozycji 

literackiej na temat projektowania linii i stacji kolejowych autorstwa dr inż. Andrzeja Massela 

(Instytut  Kolejnictwa,  wcześniej  wiceminister  transportu  ds.  kolejnictwa).  Książka  ta  została 

wydana  przez  zamawiającego,  z  czego  wynika,  że  zastosowana  w  referencji  terminologia 

{„trapez”  i  „półtrapez”)  była  i  jest  znana  zamawiającemu  (dowód:  wyciąg  z  książki  pt 

„Projektowanie linii i stacji kolejowych” autorstwa Andrzeja Massela). 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  należy  wskazać,  że  na  każdy  „półtrapez”  przypadają  2 

rozjazdy.  

Podsumowując, 

odwołujący 

wykazał 

spełnianie 

warunku 

posiadania 

wiedzy  

i doświadczenia referencją od ADIF, z której wynika, że wykonał: 30 rozjazdów (wpisanych 

wprost  w  referencji)  i  10  przejść  trapezowych  (10x2  rozjazdy),  które  daje  20  rozjazdów,  

w sumie 50 rozjazdów (30 + 20). Tak więc, zdaniem odwołującego, spełnił on także warunek 

w postaci wykonania 50 rozjazdów. 

Interes odwołującego. 

Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia  

w rozumieniu art. 179 ust.1 ustawy Pzp. Po prekwalifikacji wykonawców, odwołujący  został 

wykluczony  z  postępowania  w  zakresie  zamówienia  częściowego  B,  co  pozbawia  go 

jednocześnie  możliwości  otrzymania  zaproszenia  od  zamawiającego  do  złożenia  oferty  

i  uzyskania  zamówienia.  Takie  zagrożenie  dla  interesu  odwołującego  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia  nie  powstałoby,  gdyby  zamawiający  dokonał  prawidłowej 

oceny  spełniania  warunków  udziału  przez  odwołującego  i  zakwalifikował  go  do  dalszego 

etapu  postępowania.  W  związku  z  tym,  odwołującemu  może  grozić  szkoda  na  skutek 

niezgodnych z prawem czynności zamawiającego i wniesienie odwołania może doprowadzić 

do zmiany decyzji zamawiającego i umożliwienia odwołującemu złożenia oferty. 

Zamawiający, pismem z dnia 3 sierpnia 2016 roku (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) złożył 

pisemną  odpowiedź  na  odwołanie,  w  której  wniósł  o  odrzucenie  odwołania,  ewentualnie  

o  oddalanie  odwołania,  jako  bezzasadnego.  Zamawiający  podniósł,  iż  już  w  ramach 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  była  „Realizacja 

robót budowlanych w ramach Przetargu nr 1 - Modernizacja odcinka Jaworzno Szczakowa - 

Trzebinia (km 1,150 - 0,000 linii nr 134, km 15,810 - 29,110 linii nr 133)" wskazywał, że nie 

zgadza się z odwołującym, jakoby wykonane przez niego roboty dotyczące linii kolejowej nr 

1  na  odcinku  Koluszki  -  Częstochowa  były  wykonane  należycie,  co  znalazło  jedynie 

potwierdzenie w sentencji i uzasadnieniu wyroku KIO z dnia 24 maja 2016 r., sygn. akt: KIO 

782/16.  W  powyższym  orzeczeniu  Izba  przyznała  rację  zamawiającemu,  stwierdzając,  

ż

e  odwołujący  nie  wykonał  przedmiotowych  robót  należycie.  Przesądziła  przy  tym, 

okoliczność, że skoro w 6 miejscach na trasie Koluszki - Częstochowa pociągi zmuszane są 

-  z  powodu  zaniechań  odwołującego  -  zwalniać  do  60  km/h,  a  nawet  30  km/h,  to  jest  to 

jednoznaczne z tym, że cel umowy nie został osiągnięty. Co istotne, Izba nie tylko odmówiła 

przyznania  wiarygodności  dowodom  powoływanym  przez  odwołującego  na  potwierdzenie 

należytego wykonania robót, ale doszła do przekonania, że potwierdzają one nienależyte ich 

wykonanie.  Zamawiający  podkreślił,  że  odwołujący  opiera  się  na  tych  samym  dowodach  

w ramach niniejszego postępowania odwoławczego. 

Wnioski  podzielone  przez  Izbę  w  uzasadnieniu  wyroku  KIO  782/16  były  wnioskami 

własnymi zamawiającego i to one stanowiły podstawę wykluczenia. Zamawiający nie widział 

potrzeby i celowości powtarzania ich w wezwaniu kierowanym do odwołującego w trybie art. 

26  ust.  3  Pzp  (powyższe  okoliczności  nie  były  podstawą  uzasadnienia  wykluczenia 

odwołującego  z  postępowania)  w  sytuacji,  gdy  odwołujący  dysponuje  wyrokiem,  a  zatem 

jego treść jest mu doskonale znana. Takie działanie zamawiającego usprawnia i przyśpiesza 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  przez  co  powinno  zasługiwać  na 

aprobatę. Co więcej, podstawą wezwania odwołującego do uzupełnienia wniosku w zakresie 

wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu było także niewykazanie spełniania 

warunku  określonego  postanowieniu  sekcji  III.2.3)  pkt  III.  1.  1.2.  A)  lit.  b  z  uwagi  na 

powołanie  się  przez  odwołującego  na  roboty  dotyczące  linii  Valladolid-Burgos.  Tymczasem 

zamawiający  w  ramach  wyjaśnień  udzielonych  „w  odpowiedzi"  na  wezwanie  zupełnie 

„przemilczał"  powyższą  kwestię,  czym  potwierdził  jedynie  brak  wykazania  spełniania  ww. 

warunku udziału w postępowaniu. 

Podtrzymując  stanowisko  zamawiającego  w  zakresie  nienależytego  wykonania 

przywołanej w wykazie pod pozycją nr 1 roboty budowlanej realizowanej w ramach projektu 

„Polepszenie  jakości  usług  przewozowych  poprzez  poprawę  stanu  technicznego  linii 

kolejowej  nr  1  na  odcinku  Koluszki  -  Częstochowa",  rzutującego  na  brak  spełnienia 

wskazanego  powyżej  warunku  udziału  w  postępowaniu,  zamawiający  wniósł  o  załączenie  

w poczet materiału dowodowego akt sprawy KIO 782/16, wraz z przedstawionymi dowodami, 

jak też przesłuchanie w charakterze świadka: Pana K. P. - Dyrektora Projektu „Polepszenie 

jakości  usług  przewozowych  poprzez  poprawę  stanu  technicznego  linii  kolejowej  nr  1  na 

odcinku 

Koluszki 

Częstochowa", 

na 

okoliczność 

ustalenia 

rangi 

wad  

w  wykonawstwie  przejętych  robót  na  które  powołuje  się  odwołujący,  jak  też  przyczyn  ich 

powstania  i  ich  nieusunięcia  przez  zobowiązanego  (wezwanie  na  adres  Zamawiającego) 

oraz Pana B. B. - pełniącego funkcję Inżyniera Rezydenta na ww. kontrakcie, na okoliczność 

jak wyżej - na adres Eko Centrum Wrocław, ul. Budziszyńska 35/1, 54-434 Wrocław. 

Izba ustaliła i zważyła, co następuje. 

Izba stwierdziła, że nie zachodzą przesłanki do odrzucenia odwołania, o których stanowi 

przepis art. 189 ust. 2 ustawy - Prawo zamówień publicznych. 

Zamawiający 

prowadzi 

postępowanie 

o 

udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

z  zastosowaniem  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  wymaganych  przy 

procedurze,  której  wartość  szacunkowa  zamówienia  przekracza  kwoty  określone 

w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  stwierdziła,  że  odwołujący  posiada  interes  w  uzyskaniu 

przedmiotowego  zamówienia,  kwalifikowanego  możliwością  poniesienia  szkody  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  o  których  mowa  w  art.  179  ust.  1 

ustawy - Prawo zamówień publicznych, co uprawniało go do złożenia odwołania. 

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  jak  również  biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  stron,  złożone  

w  pismach  procesowych,  jak  też  podczas  rozprawy  Izba  stwierdziła,  iż  odwołanie  nie 

zasługuje na uwzględnienie. 

W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej zarzuty odwołującego są bezzasadne. 

Zgodnie  z  postanowieniami  ogłoszenia  o  zamówieniu,  wykonawcy  ubiegający  się  

o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  w  zakresie  zamówienia  częściowego  B 

zobowiązani  byli  wykazać  m.in.  spełnianie  warunku  dotyczącego  posiadania  wiedzy  

i doświadczenia. Zgodnie z pkt 111.2.3) ppkt 111.1. 1.2. A) „O udzielenie zamówienia mogą 

ubiegać  się  Wykonawcy,  którzy  spełniają  warunki  dotyczące  posiadania  wiedzy  

i  doświadczenia.  Wymagane  jest  wykazanie  przez  Wykonawcę  wykonania,  w  okresie 

ostatnich pięciu lat przed upływem terminu składania wniosków, a jeżeli okres prowadzenia 

działalności  jest  krótszy  -  w  tym  okresie,  w  ramach  jednego  lub  więcej  Zamówień  co 

najmniej:  A)  ROBOTY  TOROWE:  Roboty  budowlane  odpowiadające  swoim  rodzajem 

robocie  budowlanej  stanowiącej  przedmiot  zamówienia  tj.  roboty  budowlane,  wykonane  

w ramach jednej lub więcej umów, na zakres których składają się: 

a)  budowa lub przebudowa (w rozumieniu ustawy Prawo budowlane) lub modernizacja, 

co najmniej 50 (pięćdziesięciu) kilometrów nawierzchni torowej pojedynczego toru na 

linii dwutorowej zelektryfikowanej o wartości co najmniej 70 000 000,00 PLN (słownie: 

siedemdziesiąt 

milionów 

złotych) 

brutto, 

obejmującej 

podtorze, 

torowisko  

i  odwodnienie,  przy  czym  co  najmniej  10  (dziesięć)  kilometrów  nawierzchni  torowej 

wykonana była przy prowadzonym ruchu po torze sąsiednim (...), 

b)  budowa  lub  przebudowa  (w  rozumieniu  ustawy  Prawo  budowlane)  co  najmniej  50 

rozjazdów (…). 

Dla  wykazania  spełniania  powyższego  warunku  odwołujący  przedstawił  zamawiającemu 

następujące roboty (dowód: Wykaz wykonanych robót: wniosek odwołującego str. 445-457), 

tj.: 

1)  „Zaprojektowanie  i  wykonanie  robót  budowlanych  w  ramach  projektu  „Polepszenie 

jakości usług przewozowych poprzez poprawę stanu technicznego linii kolejowej Nr 1 

na  odcinku  Koluszki  -  Częstochowa”  („linia  kolejowa  nr  1  Koluszki  -  Częstochowa”) 

odnośnie lit. a) i b), oraz 

2)  „Korytarz Północ - Północny Wschód. Valladolid - Burgos I Venta de Banos - Palencia. 

Pododcinek:  Węzeł  Venta  de  Baños.  Połączenie  Valladolid  -  Palencia  -  Leon 

stanowiące  część  połączenia  kolejowego  dużych  prędkości  Valladolid  -  Palencia  - 

Leon/Nudo Venta de Banos” („linia Valladolid - Burgos") odnośnie lit. b). 

Dnia 6 czerwca 2016 roku, zamawiający  wezwał odwołującego do uzupełnienia  wniosku 

w zakresie wykazania spełniania warunków udziału w postępowaniu dotyczących posiadania 

wiedzy  i  doświadczenia  -  w  zakresie  zamówienia  częściowego  B.  Zamawiający  wskazał,  

ż

e nie może uznać doświadczenia dotyczącego linii kolejowej nr 1 Koluszki - Częstochowa 

„ze względu na fakt, iż  zgodnie  z ostatnim wyrokiem Krajowej Izby Odwoławczej dot. sygn. 

KIO  782/16  robota  powyższa  została  wykonana  nienależycie".  Zamawiający  wskazał 

również, że z referencji dot. linii Valladolid - Burgos wynika, jego zdaniem, wykonanie jedynie 

30 rozjazdów, podczas, gdy wymóg określony w lit. b) dotyczył 50 rozjazdów. 

Na  to  wezwanie  odwołujący  odpowiedział  pismem  z  dnia  10  czerwca  2016  roku. 

Odwołujący wskazał w nim, że wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z 24 maja 2016 roku, sygn. 

akt  KIO  782/16  („wyrok  KIO  782/16”),  nie  jest  prawomocny  i  nie  jest  wiążący  dla  stron,  

a przedmiotowe zamówienie wykonał należycie.  

Pismem  z  dnia  11  lipca  2016  roku  zamawiający  poinformował  wykonawców  o  wynikach 

oceny spełniania warunków udziału w postępowaniu w zakresie zamówienia częściowego B. 

Zgodnie z przekazaną informacją, odwołujący został wykluczony z postępowania w zakresie 

zamówienia  częściowego  B  z  uwagi  na  niewykazanie  spełniania  warunku  dotyczącego 

posiadania  wiedzy  i  doświadczenia.  Zamawiający  stwierdził,  że  zamówienie  dotyczące  linii 

kolejowej  nr  1  Koluszki  -  Częstochowa  nie  zostało  wykonane  należycie  i  w  konsekwencji 

zamawiający  nie  uznał  tej  roboty.  Nienależyte  wykonanie  wspomnianego  zamówienia 

zamawiający  ustalił  w  oparciu  o  wyrok  KIO  782/16.  Zamawiający  stwierdził  także,  że 

odwołujący nie wykazał spełnienia warunku wykonania budowy/przebudowy, co najmniej 50 

rozjazdów.  

Co do potwierdzenia spełnienia warunku udziału w postępowaniu dotyczącego wykonania 

budowy  lub  przebudowy  (w  rozumieniu  ustawy  Prawo  budowlane)  lub  modernizacji,  co 

najmniej  50  (pięćdziesięciu)  kilometrów  nawierzchni  torowej  pojedynczego  toru  na  linii 

dwutorowej  zelektryfikowanej  o  wartości  co  najmniej  70 000 000,00  PLN  (słownie: 

siedemdziesiąt milionów złotych) brutto, obejmującej podtorze, torowisko i odwodnienie, przy 

czym  co  najmniej  10  (dziesięć)  kilometrów  nawierzchni  torowej  wykonana  była  przy 

prowadzonym  ruchu  po  torze  sąsiednim  (...),  Izba  w  całości  popiera  argumentację 

zaprezentowaną w wyroku oraz uzasadnieniu wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 24 

maja 2016 roku, sygn. akt KIO 782/16, oraz wnioski wynikające ze wskazanego orzeczenia, 

przyjmując  przeprowadzone  dowody  za  prawidłowe,  jednocześnie  przyjmując  powyższe 

ustalenia  i  wnioski  za  własne. Wskazać  bowiem  należy,  iż  Izba  we  wskazanym  orzeczeniu 

prawidłowo  ustaliła,  w  oparciu  o  przeprowadzone  dowody,  iż  odwołujący  rzeczoną  robotę 

wykonał  nienależycie.  Izba  wskazała,  że  „(…)  przedłożonemu  do  sprawy  Świadectwu 

Przejęcia  Robót  z  dnia  18.12.2015  roku  zaprzecza  w  szczególności  Protokół  odbioru 

końcowego 

inwestycji  

z tej samej daty oraz zeznania świadka K. P. Dyrektora Projektu ze strony zamawiającego. 

Znaczenia 

w 

sprawie 

nabiera 

również 

okoliczność, 

ż

e 

zamawiającym  

w  postępowaniu  odwoławczym  jak  i  w  postępowaniu,  z  którego  odwołujący  posługuje  się 

Ś

wiadectwem Przejęcia Robót, jest ten sam zamawiający. W zawisłej sprawie zamawiający 

zaprzecza  prawidłowemu  wykonaniu  robót,  a  odwołujący  wręcz  przeciwnie  twierdzi  o  ich 

należytym  wykonaniu.  Izba  w  celu  ustalenia  rzeczywistego  stanu  faktycznego  w  sprawie 

posłużyła  się  szeregiem  dokumentów  przedłożonych  przez  strony  jak  i  posłużyła  się 

zeznaniem  świadka.  Przy  czym  wszystkie  środki  dowodowe  Izba  uznaje  za  równorzędne  

i  służące  ustaleniu  rzeczywistego  stanu  rzeczy.  Izba  na  podstawie  ustaleń,  wynikających  

z przeprowadzonych na rozprawie dowodów opisanych powyżej, zważyła jak poniżej. 

Co  do  Świadectwa  Przejęcia  Robót  to  jest  dokument  ze  swej  natury  mający  na  celu 

potwierdzenie przedmiotu odbioru robót w takim stanie, że nawet przy istnieniu usterek i wad 

nadaje się ten przedmiot do użytku. Czyli przedmiot objęty Świadectwem Odbioru Robót jest 

w  stanie  spełnić  zakładane  dla  danego  przedmiotu  funkcje.  Co  do  zasady  uważa  się,  

ż

e  wymienione  w  świadectwie  przejęcia  odbioru  robót,  usterki  i  niedoróbki  nie  niweczą 

skutku  jakim  jest  odbiór  roboty.  Bowiem  gdyby  robota  nie  spełniała  zakładanej  funkcji  to 

odbiór  nie  miałby  znaczenia  jaki  mu  się  przypisuje.  Zamawiający  dokonując  odbioru  robót 

przejmuje na swoje ryzyko przedmiot tracąc roszczenia do przedmiotu, których nie zgłosił na 

etapie odbioru oraz te, które mógł dostrzec przy należytej staranności. Faktem bezspornym 

jest,  że  zamawiający  wystawił  Świadectwo  Przejęcia  w  dniu  18.12.2015  roku  i  użył  w  nim 

sformułowanie w rodzaju nadaje się do użytku („wady oraz niedokończone roboty nie mające 

wpływu  na  użycie  Robót  wymienione  zostały  w  załączonych  protokołach  branżowych 

Odbioru  Końcowego  Robót”).  Należy  również  wskazać,  że  do  Świadectw  Przejęcia 

wystawiono  ponad  dwadzieścia  protokółów  w  tym  branżowych  gdzie  nie  tylko  opisano 

przedmiot  odbioru  ale  również  usterki  i  rożnego  rodzaju  wady.  Z  samego  Świadectwa 

Przejęcia wynika, że  zamawiający  wyznacza generalnie na usunięcie  wad termin niespełna 

ośmiu  miesięcy  to  jest  do  dnia  31.07.2016  roku  zważywszy,  że  protokół  został  podpisany 

dnia  18.12.2015  roku.  Niemniej  odwołujący,  który  chce  wykazać  swoje  racje,  co  do 

prawidłowego  wykonania  robót,  nie  przedkłada  załączników  wymienionych  w  Świadectwie 

Przejęcia. Takie postępowanie  odwołującego powoduje, że Izbie brak podstaw do przyjęcia 

za  wiarygodne  twierdzenia  odwołującego  o  nieistotności  wymienionych  tam  usterek  i  wad. 

Izba ewentualnie mogłaby przyjąć takie twierdzenia za wiarygodne, ale w sytuacji gdyby nie 

zeznania  świadka  K.  P..  Świadek  ten  oświadczył  o  wystąpieniu  usterek  i  wad 

dyskwalifikujących  użycie  wykonanych  robót  zgodnie  z  ich  przeznaczeniem.  Jak  nazwa 

zamówienia  wskazuje  roboty  torowe  na  trasie  kolejowej  Koluszki-Częstochowa  miały 

polepszyć komunikację kolejową. Pociągi mają poruszać się z prędkością do 120 km/h. Tym 

okolicznościom żadna ze stron nie zaprzeczyła. Natomiast świadek dwukrotnie na rozprawie 

zeznał, że drezyna pomiarowa w miesiącu marcu 2016 roku stwierdziła na odcinku 6 miejsc, 

w  których  są  odchylenia  od  wymaganych  parametrów  technicznych  dla  torów.  Z  tego 

powstała  konieczność  ograniczenia  prędkości  przez  Polskie  Linie  Kolejowe  PKP  w  Łodzi  

i  w  Częstochowie  w  niektórych  miejscach  do  60  a  nawet  do  30  km/h.  Tym  zeznaniom 

odwołujący  nie  zaprzecza.  Ta  powstała  sytuacja  powoduje,  że  nie  można  przypisać 

wykonanej  robocie  znamion  „prawidłowo  wykonane”  jak  również  nie  można  przypisać 

znamion „wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną”. Chyba, że wykolejanie się pociągów na 

niesparametryzowanych  torach  kolejowych  miałoby  być  zgodne  ze  sztuką  budowlaną. 

Reasumując Świadectwo Przejęcia Robót, w kontekście nie ujawnionych ponad dwudziestu 

załączników  ujmujących  usterki  i  wady  oraz  biorąc  pod  uwagę  zeznania  K.  P.,  nie  ma  w 

niniejszej  sprawie  waloru  jaki  przypisuje  się  temu  dokumentowi  w  praktyce  budowlanej. 

Miarodajnym  do  oceny  znaczenia  w  niniejszej  sprawie  Świadectwa  Przejęcia  Robót  jest 

odpowiedź świadka na pytanie uczestnika czy roboty są wykonane prawidłowo. Świadek na 

to 

pytanie 

udzielił 

odpowiedzi 

„będą 

dopiero 

prawidłowo 

wykonane” 

jak  

i  poprzednie  stwierdzenie  świadka  „te  roboty  w  końcu  trzeba  było  odebrać”.  Zresztą 

cytowane  przez  odwołującego  orzecznictwo  Sądu  Najwyższego  i  sądów  powszechnych 

wskazuje  na  obowiązek  zamawiającego  w  związku  z  treści  art.  647  k.c.  odbioru  robót  

i ewentualnego dochodzenia praw w ramach gwarancji. Podsumowując, co do zasady odbiór 

robót  jest  dowodem  na  wykonanie  robót  z  domniemaniem  należytego  ich  wykonania. 

Domniemanie  to  zostało  w  toku  postępowania  odwoławczego  obalone  zarówno  przez 

zeznania  świadka  jak  przez  nie  przedstawienie  całości  dokumentu  jakim  jest  Świadectwo 

Przejęcia wraz z załącznikami. Dopiero ocena informacji zawartych również w załącznikach 

do  Świadectwa  Przejęcia  mogłaby  stanowić  dowód  na  prawidłowe  zgodne  ze  sztuką 

wykonanie robót budowlanych.  

Twierdzeniom  odwołującego  co  do  prawidłowego  wykonania  zamówienia  przeczy  treść 

Protokółu  końcowego  wykonania  robót  również  z  dnia  18.12.2015  roku.  Na  podstawie 

powyżej  dokonanych  ustaleń  Izby  wynika  okoliczność  przekroczenia  terminu  wykonania 

robót  o  230  dni  w  stosunku  do  terminu  umownego.  W  protokole  tym  stwierdza  się,  

ż

e  przyczyny  opóźnienia  robót  leżą  w  niewłaściwej  organizacji  robót,  w  braku  potencjału 

wykonawczego.  Stwierdza  się  także,  że  liczba  podwykonawców  około  siedemdziesięciu 

powodowała,  że  na  zgłaszanych  odbiorach  przez  jednych  podwykonawców,  inni 

podwykonawcy  zdążyli  zepsuć,  zniszczyć  wykonane  prace,  co  wymagało  ponownego  ich 

wykonania  czy  konieczności  naprawienia.  Następnym  mankamentem  organizacji 

wykonywania  robót  było  niedotrzymywanie  wyznaczonych  terminów  zamknięć  torowych. 

Powyższe  okoliczności  zostały  przyznane  podpisem  przedstawiciela  wykonawcy  na 

Protokole  Końcowego  Odbioru  Robót.  Ponadto  stawiane  pytania  świadkowi  na  rozprawie 

wskazują  na  ustępstwa  w  zakresie  uzgadniania  harmonogramu  zamknięć  torowych.  Przy 

czym uwzględniając obowiązujące procedury zmiany rozkładów jazdy nie zawsze z przyczyn 

obiektywnych można było spełnić wszystkie oczekiwania wykonawcy. Niemniej należy mieć 

na  uwadze,  że  zmiany  zamknięć  torowych  wymuszały  opóźnienia  wykonawcy.  Izba  wzięła 

pod uwagę również okoliczność, że umowa została zawarta nie w styczniu tylko w kwietniu 

2013  roku  jak  i  okoliczność,  że  do  miesiąca  czerwca  według  pierwotnego  harmonogramu 

miały być sporządzane dokumentacje projektowe. Jak również Izba uwzględniła okoliczność, 

ż

e  w  styczniu  2014  roku  ustalono  z  wykonawcą  i  uzgodniono  w  Inżynierem  Kontraktu 

zaktualizowany  harmonogram.  Podsumowując  treść  Protokołu  Końcowego  Odbioru  Robót 

nie  potwierdza  on  prawidłowego  wykonania  robót,  ponieważ  roboty  zostały  wykonane  

z przekroczeniem  terminu wynoszącym 230 dni ( umowa przewidywała m-c kwiecień 2015  

a protokoły potwierdzają grudzień 2015 rok). 

Przedłożone  w  poczet  dowodów  umowa  nr  90/114/13  jak  i  opinia  SIDIR  z  racji  swych 

treści nie mogą stanowić dowodu na należyte wykonanie umowy przez  co należy rozumieć 

prawidłowe  w  tym  mieści  się  terminowe  jak  i  zgodne  ze  sztuką  budowlaną  ich  wykonanie. 

Również  przedłożone  protokoły  częściowe  nie  stanowią  z  racji  swojego  przeznaczenia 

należytego wykonania przedmiotu umowy jakim jest linia kolejowa Nr 1 na odcinku Koluszki 

– Częstochowa tylko ich częściowe wykonanie.  

Pomimo,  iż  to  zamawiający  wydaje  referencje  czyli  poświadczenia  a  w  niniejszym 

przypadku  takie  referencje  nie  są  wymagane,  z  uwagi  na  tożsamość  po  stronie 

zamawiającego  i  wystawiającego  referencje,  to  nie  zwalnia  Izby  z  oceny  wiarygodności 

twierdzeń  stron.  To  jest  zarówno  odwołującego  o  należytym  wykonaniu  umowy  jak  

i  twierdzeń  zamawiającego  o  nienależytym  wykonaniu  umowy.  Przy  czym  bez  względu  na 

formę  dokumentu  (Świadectwo  Przejęcia,  Protokół  Końcowy  czy  też  nawet  faktura  

z  dowodem  zapłaty)  w  każdym  przypadku  Izba  ocenia  wykonanie  roboty  budowlanej  

w kontekście prawidłowości jej wykonania (ukończenia) jak i wykonania zgodnie z zasadami 

sztuki budowlanej. Powyższe znajduje uzasadnienie w treści § 1 ust.1pkt 2 Rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 lutego 2013 roku w sprawie rodzajów dokumentów, jakich 

może  żądać  zamawiający  od  wykonawcy,  oraz  form,  w  jakich  te  dokumenty  mogą  być 

składane (Dz. U. 2013 rok poz. 231). W tym wypadku istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia 

sporu  ma  okoliczność,  że  na  dzień  rozpoznania  sprawy  w  6  (sześciu)  miejscach  na  trasie 

Koluszki  –  Częstochowa  pociągi  muszą  zwalniać  do  60  km/h  a  nawet  do  30  km/h.  Tym 

samym cel umowy nie został osiągnięty.”. 

Biorąc powyższe pod uwagę, bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje kwestia 

związana  z  opóźnieniami  przy  wykonaniu  inwestycji,  albowiem  nie  sposób  uznać,  iż 

zamówienie  zrealizowane  przez  odwołującego,  nawet  przyjmując  opcję  niezawinionego 

opóźnienia  wynikłego  z  przyczyn  nieleżących  po  stronie  odwołującego,  w  sytuacji  gdy 

zamówienie  zrealizowane  przez  odwołującego  nie  osiągnęło  wymaganego  przez 

zamawiającego rezultatu, gdyż w sześciu miejscach na trasie Koluszki-Częstochowa pociągi 

muszą  zwalniać  do  60  km/h  a  nawet  do  30  km/h.  Tym  samym  cel  umowy  nie  został 

osiągnięty. 

Powyższą  argumentację  dodatkowo  wzmacnia  również  dowód  zgłoszony  przez 

zamawiającego, tj. „Raport Miesięczny Nr 24” wydany dnia 14 kwietnia 2016 roku (który Izba 

dopuściła w sprawie), w którym wówczas nadzorujący Inżynier Kontraktu wskazał w pkt 1.4., 

m.in.  ppkt  1,  6  i  10  „Cele  i  spodziewane  rezultaty  podjętych  działań”,  do  których  należało 

„Osiągniecie  wymaganych  parametrów  technicznych  linii  poprzez  utrzymanie  obecnych 

nacisków na oś wynoszących 221 kN oraz przywrócenie prędkości rozkładowej V=120 km/h 

dla  pociągów  pasażerskich  i  100  km/h  dla  pociągów  towarowych”,  „Zmniejszenie  kosztów 

eksploatacyjnych wynikających z utrzymania infrastruktury, z tytułu zastosowania elementów 

o  wysokiej  niezawodności  i  trwałości  oraz  w  wyniku  likwidacji  zbędnej  infrastruktury  i 

stanowisk  pracy”,  „Przyszły  zrewitalizowany  odcinek  linii  kolejowej  będzie  spełniał 

wymagania  i  warunki  określone  w  obowiązujących  aktach  prawnych  prawa  krajowego, 

standardach i przepisach PKP PLK S.A.”. 

We  wnioskach  na  stronach  32-34  rzeczonego  raportu,  Inżynier  Kontraktu  wskazał,  iż 

„Niewykonanie  lub  niekompletne  wykonanie  elementów  robót  kontraktowych  w  odniesieniu 

do  założonego  planu  na  miesiąc  marzec  2015  r.,  wynika  z  nienależytej  mobilizacji  sił  i 

ś

rodków  Wykonawcy,  niewłaściwej  organizacji  i  koordynacji  robót  oraz  nieprzestrzegania 

przez  Wykonawcę  warunku  umownego  dotyczącego  wykonywania  robót  w  systemie 

dwuzmianowym. Wykonawca z powodu niestarannego planowania i nienależytej koordynacji 

prac  Podwykonawców  wykorzystał  w  okresie  sprawozdawczym  jedynie  74,3%  domknięć 

torów na wyładunki materiałów i roboty kontraktowe wymagające domknięć torów zgodnie z 

Regulaminami  Technicznymi  prowadzenia  ruchu  pociągów.  Powyższe  świadczy  nie  tylko  o 

niewłaściwej  organizacji  ale  o  braku  odpowiedzialności  i  wiarygodności  Wykonawcy  za 

składane  wnioski  o  takie  domknięcia  (…).  Inżynier  negatywnie  ocenia  działalność 

Wykonawcy  co  do  jakości  robót  i  przygotowania  obiektów  bądź  elementów  robót  do 

odbiorów eksploatacyjnych, czego dowodem jest wielość wad, usterek i uwag stwierdzanych 

podczas odbiorów eksploatacyjnych. Inżynier po zgłoszeniu przez Wykonawcę gotowości do 

odbioru  wielokrotnie,  w  wyniku  prowadzonego  monitoringu  prac,  informował  o  braku 

przygotowania  robót  do  odbioru  i  stwierdzonych  usterkach.  (…).  W  związku  z  licznymi 

zaniedbaniami  po  stronie  Wykonawcy,  pomimo  wcześniej  składanych  deklaracji  przez 

Wykonawcę,  sytuacja  na  Kontrakcie  nie  ulega  poprawie.  (…).  Inżynier  podtrzymuje  uwagi 

dotyczące  złej  jakości  robót  na  przejazdach  kolejowych,  o  czym  wielokrotnie  informował 

Wykonawcę 

polecając 

wyeliminowanie 

nieprawidłowości 

mogących 

zagrażać 

bezpieczeństwu ruchu kolejowego oraz użytkownikom przejazdów.”. 

Krajowa Izba Odwoławcza dała  wiarę stanowisku Inżyniera Kontraktu wyrażonym  w  ww. 

dowodzie,  który  w  sposób  jasny  i  precyzyjny  wskazał  na  okoliczność  nieprawidłowego 

wykonania przedmiotu kontraktu. Tym samym zamawiający, mając na względzie powyższe, 

ale nie jedyne, wnioski z realizacji umowy nie miał podstaw do stwierdzenia, że odwołujący 

wykonał referencyjną robotę w sposób prawidłowy, co z kolei musiało prowadzić do wniosku, 

ż

e  odwołujący  nie  potwierdził  spełnienia  warunku  udziału  w  postępowaniu,  dlatego  też 

odwołujący podlegał wykluczeniu z postępowania, Izba uznała czynność zamawiającego za 

prawidłową. 

Co  do  zarzutu  odnoszącego  się  do  potwierdzenia  spełnienia  warunku  udziału  

w  postępowaniu  dotyczącego  budowy  lub  przebudowy  (w  rozumieniu  ustawy  Prawo 

budowlane) co najmniej 50 rozjazdów, Izba stwierdziła, co następuje. 

Pierwszą  robotą,  którą  wykazywał  odwołujący,  było  zamówienie  pn.  linia  kolejowa  nr  1 

Koluszki-Częstochowa,  w  ramach  której  odwołujący  wykonał  przebudowę  135  rozjazdów 

oraz  zabudowę  6  nowych  rozjazdów  (dowód:  Wykaz  wykonanych  robót  -  wniosek 

Odwołującego str. 445 - 457). Kolejną robotą było zamówienie pn. linia Valladolid - Burgos w 

zakresie której  odwołujący  podnosił,  że  wykonał  50  rozjazdów  (dowód:  Wykaz  wykonanych 

robót - wniosek Odwołującego str. 445-457). 

W zakresie pierwszej z wykazanych robót, w związku z uznaniem, iż cała robota związana 

z  przebudową  linii  kolejowej  nr  1  Koluszki-Częstochowa,  nie  została  wykonana  należycie, 

Izba uznała, iż  zakres prac związany  z przebudową 135 rozjazdów również należało uznać 

za niewykazany.  

W  zakresie  zaś  drugiej  ze  wskazanych  robót  -  robota  wykonana  na  linii  Valladolid  – 

Burgos, Izba wskazuje, że odwołujący na wezwanie zamawiającego nie uzupełnił żądanego 

przez  zamawiającego  wykazu  o  robotę  potwierdzającą  spełnienie  warunku  udziału  

w postępowaniu. Odwołujący nie odniósł się również w zakresie wykazywanej roboty, co do 

zastrzeżeń zamawiającego, co uczynił dopiero na etapie wnoszonego odwołania. Powyższe 

pozwala  zatem  na  przyjęcie  stanowiska,  iż  odwołujący  nie  wykazał  zamawiającemu 

spełnienie omawianego warunku, co z kolei oznacza, że odwołujący podlega wykluczeniu na 

podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp, albowiem argumentację odwołującego w zakresie 

rzeczonego warunku uznać należało za spóźnioną. 

Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  mając  na  względzie  przepis  art.  192  ust.  2  ustawy  Pzp, 

orzeczono jak w sentencji.  

Krajowa  Izba  Odwoławcza  oddaliła  wnioski  dowodowe  zgłoszone  przez  odwołującego,  

tj.  o  dopuszczenie  dowodu  z  zeznań  świadków  oraz  o  dopuszczenie  dowodu  z  opinii 

biegłego, stwierdzając, iż dowody te zostały powołane jedynie dla zwłoki postępowania (art. 

190 ust. 6 ustawy Pzp). Ponadto dowody powołane przez odwołującego miałyby potwierdzać 

fakty stwierdzone już innymi dowodami, mianowicie dowodami przeprowadzonymi w sprawie 

o  sygn.  akt  KIO  782/16.  Tym  samym  Izba  oddaliła  również  wnioski  dowodowe  zgłoszone 

przez zamawiającego, tj. o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków. 

Krajowa Izba Odwoławcza przyjęła w poczet materiału dowodowego akta sprawy o sygn. 

akt KIO 782/16 wraz z dopuszczonymi i przeprowadzonymi dowodami. 

Izba  dopuściła  dowód  z  dokumentacji  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  tj.  wniosku  odwołującego  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu, 

wezwania  odwołującego  przez  zamawiającego  do  uzupełnienia  dokumentów  i  oświadczeń  

w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  odpowiedzi  odwołującego  na  wezwanie  zamawiającego  

w  zakresie uzupełnienia dokumentów i oświadczeń w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Izba 

dopuściła  również  dowód  w  postaci  dokumentu  –  Świadectwa  Przejęcia  Robót  z  dnia  18 

grudnia  2015  roku  wraz  z  załącznikami,  tj.  protokołami  branżowymi  Odbioru  Końcowego 

Robót  (załączniki  od  2  do  21),  protokoły  branżowe  dotyczące  usunięcia  lub  też  braku 

usunięcia  zgłoszonych  wad  i  usterek,  wg.  stanu  na  dzień  2  sierpnia  2016  roku,  pisma 

odwołującego  z  dnia  1  sierpnia  2016  roku  oraz  odpowiedzi  Inżyniera  Kontraktu  z  dnia  2 

sierpnia 2016 roku. 

W  pozostałym  zakresie  Izba  oddaliła  wnioski  dowodowe  stwierdzając,  iż  nie  mają  one 

istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku  -  na  podstawie  art.  192 

ust. 9 i 10 ustawy Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 w zw. z § 3 pkt 2 rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238), uwzględniając koszty poniesione przez zamawiającego 

związane z wynagrodzeniem pełnomocnika. 

Przewodniczący: 

…………………………