KIO 1370/16
Sygn. akt: KIO 1370/16
WYROK
z dnia 9 sierpnia 2016 r.
Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Klaudia Szczytowska-Maziarz
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 sierpnia 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 25 lipca 2016 r. przez wykonawcę
WASKO S.A. z siedzibą w Gliwicach w postępowaniu prowadzonym przez Instytut
Meteorologii i Gospodarki Wodnej Państwowy Instytut Badawczy z siedzibą
w Warszawie
przy udziale wykonawcy
NIVER Sp. z o.o. Sp.k. z siedzibą w Łodzi
orzeka:
1. oddala odwołanie,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawcę WASKO S.A. z siedzibą w Gliwicach
i zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę
WASKO S.A. z siedzibą w Gliwicach tytułem wpisu od odwołania.
KIO 1370/16
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w
Warszawie.
Przewodniczący: ………………………………………
KIO 1370/16
U z a s a d n i e n i e
W postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonym w trybie
przetargu nieograniczonego na „Świadczenie usługi wsparcia w utrzymaniu pracy
operacyjnej klastra obliczeniowego EUROS, przeznaczonego dla obliczeń numerycznego
modelu prognozy pogody ALADIN” (AZ/9/PN/U/NO/um/16) przez Instytut Meteorologii
i Gospodarki Wodnej Państwowy Instytut Badawczy z siedzibą w Warszawie
(dalej
„zamawiający”) wykonawca WASKO z siedzibą w Gliwicach (dalej „odwołujący”) wniósł
odwołanie, zarzucając zamawiającemu naruszenie następujących przepisów ustawy z dnia
29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.)
[dalej ustawa Pzp”]:
1. art. 7 ust. 1 w zw. art. 89 ust. 1 pkt 2, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty złożonej
przez wykonawcę Niver Sp. z o.o. Sp. k z siedzibą w Łodzi (dalej „Niver”), pomimo
faktu, że oświadczył, że wykona przedmiot zamówienia samodzielnie bez udziału
podwykonawców, co w przypadku tego wykonawcy jest niemożliwe z uwagi na fakt, iż
nie posiada on stosownych autoryzacji,
2. art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Niver,
pomimo że nie obejmuje całego zakresu przedmiotu zamówienia wymienionego
w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ),
3. art. 8 ust. 1-3 w zw. z art. 96 ust. 3, poprzez zaniechanie udostępnienia
odwołującemu wyjaśnień wykonawcy Niver składanych w odpowiedzi na wezwanie
zamawiającego z 28.06.2016 r. do złożenia wyjaśnień dotyczących elementów oferty
mających wpływ na cenę, pomimo faktu, że nie stanowią one tajemnicy
przedsiębiorstwa,
4. art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4, poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Niver,
pomimo faktu, że oferta ta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu
zamówienia,
5. art. 7 ust. 3 w zw. z art. 91 ust. 1, poprzez dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej
oferty złożonej przez wykonawcę Niver, pomimo że powinna zostać odrzucona,
6. z ostrożności art. 26 ust. 3, poprzez zaniechanie wezwania wykonawcy Niver do
uzupełnienia dokumentu potwierdzającego należyte wykonanie zamówienia z pozycji
nr 2 wykazu usług (wykaz usług – strona 9 oferty, referencja – strona 15 oferty Niver).
Odwołujący wniósł o nakazanie zamawiającemu:
1. unieważnienia czynności wyboru jako najkorzystniejszej oferty Niver,
2. powtórzenia czynności badania i oceny ofert,
3. odrzucenia oferty wykonawcy Niver,
4. wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez odwołującego,
KIO 1370/16
5. z ostrożności o nakazanie wezwania wykonawcy Niver dokumentu potwierdzającego
należyte wykonanie zamówienia z pozycji nr 2 wykazu usług.
W odniesieniu do zarzutu 1 i 2 odwołujący wskazał, że zamawiający we wzorze
umowy stanowiącym integralną część dokumentacji postępowania oraz w opisie przedmiotu
zamówienia zawarł wymagania dotyczące warunków realizacji przedmiotu zamówienia,
tj. zgodnie ze wzorem umowy § 1. Przedmiot Umowy:
„(...)
Wykonawca zobowiązuje się do zrealizowania przedmiotu Umowy z należytą
starannością, z uwzględnieniem zawodowego charakteru swojej działalności,
w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami, zasadami wiedzy technicznej oraz
postanowieniami Umowy.
Wykonawca oświadcza, że posiada odpowiednie kwalifikacje do świadczenia usług
serwisowych będących przedmiotem Umowy.
Wykonawca oświadcza, że posiada autoryzację producentów Sprzętu lub
autoryzowanych przedstawicieli producentów Sprzętu do wykonywania prac
serwisowych oraz konserwacyjnych i naprawczych.
(…)”
oraz zgodnie z SIWZ (fragment ze str. 2):
„ Przedmiot zamówienia obejmuje:
(...2) świadczenie usługi wsparcia serwisowego, zwanego dalej „ Wsparciem ”, Sprzętu
i upgrade oprogramowania będącego własnością Zamawiającego (dalej „ Oprogramowanie
”), w tym: a) serwis i naprawy awaryjne Sprzętu wymienionego w dokumentacji
powykonawczej, w szczególności:
i.
Obudowa kasetowa dla serwerów obliczeniowych (chassis HPC) - 6 szt.
ii.
Serwer obliczeniowy (NI-N97) - 96 szt.
iii.
Obudowa kasetowa dla serwerów zarządzających (chassis MGMT) -1 szt.
iv.
Węzły zarządzające i LUSTRE - MASTER1, MASTER2, OSS1, OSS2, MDS1, MDS2
v.
Przełącznik InfiniBand zewnętrzny (IB SWJ z okablowaniem
vi.
Macierz dyskowa Hitachi Unified Storage System HUS 110. ”
Odwołujący podkreślił, że przedmiot zamówienia obejmuje wykonanie prac
wstępnych – pkt 3.1 OPZ oraz usługę wsparcia – pkt 3.2 OPZ – świadczenie usługi wsparcia
serwisowego, a prace obejmować mają całość klastra obliczeniowego zbudowanego
z infrastruktury 2 producentów:
Elementy produkcji HPE (dawniej HP):
Obudowa kasetowa dla serwerów obliczeniowych (chassis HPC) - 6 szt.
Serwer obliczeniowy (N1-N97) - 96 szt.
KIO 1370/16
Obudowa kasetowa dla serwerów zarządzających (chassis MGMT) - 1 szt.
Węzły zarządzające i LUSTRE - MASTER1, MASTER2, OSS1, OSS2, MDS1, MDS2
Przełącznik InfiniBand zewnętrzny (IB SW) z okablowaniem
Przełączniki InfiniBand oraz FC firmy HPE (dawniej HP),
Elementy produkcji HDS (Hitachi Data Systems):
Macierz dyskowa Hitachi Unified Storage System HUS 110.
Odwołujący wskazał, że wykonawca Niver w swojej ofercie nie wskazał żadnych
podwykonawców dedykowanych do realizacji części zamówienia, co – zgodnie z pkt 2.9
SIWZ – oznacza to, że całość przedmiotu zamówienia będzie realizował samodzielnie.
Odwołujący podniósł, że bez udziału podwykonawców wykonawca Niver nie jest
w stanie wykonać przedmiotowego zamówienia. Stwierdził, że na dzień złożenia oferty
wykonawca Niver nie posiadał autoryzacji firmy HDS, jak również nie posiadał (i dalej nie
posiada) niezbędnych kompetencji do wykonywania przedmiotu zamówienia związanego
z serwisem macierzy dyskowej Hitachi Unified Storage System HUS 110 firmy HDS.
Wedle odwołującego uzyskanie odpowiedniej autoryzacji jest długotrwałe – wymaga
nawiązania współpracy handlowej z firmą HDS oraz przeszkolenia i certyfikowania
inżynierów w zakresie wspieranych grup produktowych w autoryzowanych przez HDS
ośrodkach szkoleniowych.
Oświadczył, że informację, że wykonawca Niver nie posiadał i nie posiada
stosownych uprawnień (autoryzacji firmy HDS) uzyskał bezpośrednio od firmy HDS będącej
producentem macierzy.
Podsumował, że z uwagi na to, że wykonawca Niver nie posiada autoryzacji, ani nie
wskazał podwykonawstwa w zakresie prac wymagających autoryzacji wykonawca ten nie
jest w stanie wykonać prac wstępnych jak również utrzymaniowych, gdyż takie prace może
wykonać jedynie autoryzowany partner firmy HDS.
Odwołujący dodatkowo podał, że zamawiający w OPZ (strona nr 23 SIWZ) umieścił
wymaganie:
„Aktualizacje, nowe wersje oraz poprawki oprogramowania nie mogą naruszać praw
własności intelektualnej producentów, w tym praw autorskich i praw pokrewnych ani żadnych
innych praw osób trzecich oraz nie mogą naruszać zasad określonych w licencjach
wydanych przez producentów na ich instalację i użytkowanie, zaś Wykonawca musi
posiadać prawo do ich instalacji na urządzeniach wchodzących w skład klastra Euros. ”
Podniósł, że jeżeli wykonawca Niver będzie podejmował samodzielną próbę
aktualizacji oprogramowania wbudowanego zainstalowanego na macierzy HDS i próbę
udostępniania nowych wersji tego oprogramowania, to takie działania stanowić będą
KIO 1370/16
naruszenie praw własności intelektualnej firmy HDS, w tym praw autorskich określonych
w licencjach wydanych przez HDS na ich instalację i użytkowanie.
Stwierdził, że zgodnie z zaleceniami firmy HDS, aktualizacje oprogramowania
wbudowanego należy wykonywać minimum 2 razy do roku.
Podsumował, że powyższe oznacza, że:
1. treść oferty wykonawcy Niver jest niezgodna z treścią SIWZ – zamawiający wymagał
realizowania usług przez podmiot posiadający stosowne autoryzacje, a wykonawca
Niver takich autoryzacji nie posiada i nie wskazał również podwykonawstwa w tym
zakresie,
2. gdyby wykonawca Niver zajął stanowisko, że nie zamierza w ramach realizacji
przedmiotu zamówienia wykonywać prac, które wymagają autoryzacji producenta
HDS stwierdzić należy, że oferta powinna podlegać odrzuceniu z uwagi na fakt, że
wykonawca ten nie objął ofertą pełnego zakresu wymaganego przez zamawiającego.
Odwołujący uzupełnił, iż to, że zamawiający zrezygnował z wymogu, aby to
wykonawca posiadał autoryzację obydwu producentów sprzętu (HPE i HDS) nie oznacza, że
zrezygnował z wymogu, aby usługi świadczone były przez podmiot posiadający stosowne
kompetencje. Dodał, że wykonawca Niver pomimo, iż sam nie posada autoryzacji
producenta HDS mógł w tym zakresie skorzystać z usług podwykonawcy, który taką
autoryzację posiada, jednak brak informacji o podwykonawcach, przy braku posiadania
autoryzacji HDS przez wykonawcę Niver oznacza złożenie oferty niezgodnej z treścią SIWZ,
a wykonawca Niver nie jest w stanie samodzielnie wykonać przedmiotowego zamówienia.
W odniesieniu do zarzutu 3 odwołujący podał, że zwrócił się do zamawiającego
15.07.2016 r. z wnioskiem o udostępnienie pism kierowanych do wykonawców
z wezwaniami zamawiającego oraz wyjaśnieniami udzielanymi przez wykonawców, które
miały miejsce po otwarciu ofert, w wyniku czego 18.07.2016 r. otrzymał od zamawiającego
skan wezwania skierowanego w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp do wykonawcy Niver
w sprawie rażąco niskiej ceny, nie została mu jednak udostępniona odpowiedź na to
wezwanie udzielona przez wykonawcę Niver.
Oświadczył, że został poinformowany, że wykonawca Niver zastrzegł odpowiedź na
wezwanie jako stanowiącą tajemnicę jego przedsiębiorstwa.
Odwołujący podniósł, że objęcie tajemnicą przedsiębiorstwa danej informacji /
dokumentu jest możliwe jedynie w przypadku wykazania przez wykonawcę, który dokonuje
takiego zastrzeżenia, łącznego spełnienia przez tą informację / dokument przesłanek
określonych w art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, tj. informacja /
dokument może zostać zastrzeżony jeżeli:
KIO 1370/16
1. ma
charakter
techniczny,
technologiczny,
handlowy
lub
organizacyjny
przedsiębiorstwa,
2. nie została ujawniona do wiadomości publicznej,
3. podjęto w stosunku do niej niezbędne działania w celu zachowania poufności.
Zdaniem odwołującego w stosunku do zastrzeżonych przez Niver dokumentów w/w
przesłanki nie zostały spełnione.
Odwołujący, powołując się na brak dostępu do wyjaśnień wniósł o weryfikację, czy
zastrzeżone informacje spełniają legalną definicję tajemnicy przedsiębiorstwa.
Wskazał, że to na podmiocie zastrzegającym ciąży obowiązek wykazania, że
zastrzegane informacje / dokumenty spełniają przesłanki uznania za tajemnicę
przedsiębiorstwa.
Odwołujący stwierdził, że wykonawca Niver nie przedstawił żadnego merytorycznego
uzasadnienia dla słuszności zastrzeżenia tych wyjaśnień jako stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa, dodając, że takie uzasadnienie nie zostało mu udostępnione.
Podsumował,
ż
e
zastrzeżenie
tajemnicy
przedsiębiorstwa
w
zakresie
kwestionowanym przez odwołującego powinno zostać uznane za nieskuteczne z uwagi na
brak wykazania spełnienia przez zastrzeżone informacje wszystkich przesłanek określonych
w art. 14 ust. 1 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
W odniesieniu do zarzutu 4 odwołujący podał, że:
•
w postępowaniu złożono 3 oferty,
•
kwota jaką zamawiający zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia wynosi
1 906 500,00 zł brutto,
•
ceny brutto zaoferowane przez wykonawców za realizację zamówienia to:
1 306 260,00 zł, 1 088 225,28 zł, 1 672 185,00 zł.
Podał także, że w skład oferty, zgodnie z wymaganiami zamawiającego, wchodzą
następujące składniki:
1. Dostawa przełącznika FC do obudowy blade firmy HPE.
2. Serwis sprzętu firmy HPE.
3. Serwis macierzy firmy HDS.
4. Usługi serwisu klastra obliczeniowego oraz coroczne szkolenia.
Odwołujący
oświadczył,
ż
e
wykonał
instalację
przedmiotowego
klastra
obliczeniowego oraz prowadził serwis gwarancyjny przez ostatnie 3 lata, a nadto stwierdził,
ż
e posiada duże doświadczenie w dziedzinie instalacji, uruchamiania oraz serwisu klastrów
obliczeniowych (największa instalacja klastra obliczeniowego uruchomiona przez
KIO 1370/16
odwołującego zbudowana jest z ponad 700 węzłów obliczeniowych i zalicza się do grona
najbardziej wydajnych tego typu instalacji w Polsce).
Podał, że zamawiający posiada klaster obliczeniowy składający się z 96 węzłów
obliczeniowych.
Powołując się na swoje dotychczasowe doświadczenie stwierdził, że kwota
przedstawiona przez wykonawcę Niver za realizację zamówienie jest nierealna – odwołujący
oszacował koszty serwisu klastra obliczeniowego, bazując na ofertach serwisu producentów
sprzętu HPE i HDS, historii serwisu przedmiotowego klastra obliczeniowego oraz na
posiadanym doświadczeniu.
W odniesieniu do kosztów dostawy przełącznika FC do obudowy blade firmy HPE
odwołujący podał, że przełącznik FC służy do połączenia klastra obliczeniowego z macierzą
dyskową przechowującą dane obliczeniowe klastra. Stwierdził, że w chwili obecnej
zamawiający posiada zainstalowany jeden przełącznik FC i zakup drugiego przełącznika jest
uzasadniony, gdyż dobrą praktyką stosowaną w systemach informatycznych jest zasada
duplikowania elementów sprzętowych celem uniknięcia poważnej awarii (w przypadku
uszkodzenia jednego z elementów drugi przejmuje jego funkcje); wyjaśnił, że przedmiotowy
przełącznik posiada pełną nazwę „AJ821B HP B-series 8/24c BladeSystem SAN Switch”,
a jego cena na rynku polskim to minimum 34 000,00 zł netto (
http://www.thomas-
it.pl/produkt/40834/hp-storage-blade-system-seria-b-hp-b-series-824c-bladesystem-san-
switch.html?gclid=COXh067Jhs4CFYLFcgodRlgOMw
(załączył wydruk).
Uzupełnił, że wskazana cena nie zawiera niezbędnych modułów gbic służących do
podłączenia przełącznika do macierzy oraz konfiguracji przełącznika, co oznacza, że realna
cena uruchomienia przełącznika będzie wyższa.
W odniesieniu do kosztów serwisu sprzętu firmy HPE odwołujący podał, że serwery
tej firmy wchodzące w skład klastra służą przeprowadzaniu obliczeń numerycznych dla
modelu pogodowego eksploatowanego przez zamawiającego i są najważniejszą częścią
klastra obliczeniowego. Stwierdził, że serwisowanie serwerów tego typu wymaga podpisania
z firmą Hewlett Packard Enterprise Polska sp. z o.o. („HPE”) tak zwanego kontraktu
serwisowego, który umożliwia dostęp do części zamiennych oraz oprogramowania
wbudowanego, tzw. firmware; zdaniem odwołującego brak kontraktu serwisowego oznacza
w praktyce brak możliwości serwisowania serwerów HPE wchodzących w skład klastra
obliczeniowego. Oświadczył, że zgodnie z informacjami przez niego uzyskanymi HPE
zastosowała równe warunki finansowe w odniesieniu do wszystkich partnerów, którzy
zwrócili się do niej o wycenę w związku z prowadzonym przez zamawiającego
postępowaniem, toteż bazując na ofercie otrzymanej HPE odwołujący określił koszty
wykupienia kontraktu serwisowego na 855 900,00 zł netto za okres 4 lat.
KIO 1370/16
W odniesieniu do kosztów serwisu macierzy dyskowej firmy HDS odwołujący podał,
ż
e macierz firmy HDS wchodzi w skład klastra obliczeniowego i służy przechowywaniu
danych wejściowych dla modelu pogodowego eksploatowanego przez zamawiającego oraz
przechowuje wyniki obliczeń. Wskazał, odwołując się do wielu lat współpracy handlowej
i serwisowej firmy HDS, że w przypadku odwołującego serwis macierzy HDS wymaga
wykupienia u producenta, firmy HDS, prawa do dostępu do części zamiennych i odwołujący
jako partner serwisowy sam wykonuje naprawy sprzętu HDS, natomiast oferta firmy HDS,
obejmująca jedynie dostęp do części zamiennych, opiewa na kwotę 44 572,00 zł netto za
okres 4 lat. Uzupełnił, że w przypadku braku autoryzacji serwisowej HDS cena wsparcia
serwisowego dodatkowo powinna obejmować koszt usługi wymiany części przez firmę
posiadającą taką autoryzację.
W odniesieniu do kosztów usługi serwisu klastra obliczeniowego oraz corocznego
szkolenia odwołujący podał, że zamawiający wymaga przeprowadzenia prac inicjujących,
polegających na audycie klastra i przeprowadzeniu niezbędnych aktualizacji oraz
rekonfiguracji. W opinii odwołującego należy wykonać minimum następujące prace:
Czynność
Ilość osób
Ilość RBG/osoba
Zapoznanie się z projektem i dokumentacją
Audyt
Przegląd zainstalowanego klastra
Dokumentacja z wnioskami z przeglądu
Konserwacja wraz z usunięciem kurzu
Instalacja dodatkowego serwera master
Integracja dodatkowego serwera master z istniejącym
klastrem
Aktualizacja
oprogramowania
wbudowanego
(m.in.
TORQUE)
Aktualizacja systemów i aplikacji
Instalacja i konfiguracja systemu monitoringu (nagios)
Aktualizacja dokumentacji technicznej
Przygotowanie do szkoleń (plan szkoleń i dokumentacja
szkoleniowa)
Przeprowadzenie szkoleń
Kierowanie Projektem
Podsumował, że:
•
ilość roboczogodzin prac inicjujących to 234 RBH i jest to czas, który nie obejmuje
dojazdów do siedziby zamawiającego,
•
koszt prowadzenia serwisu, szacowany na podstawie statystyk z raportów
KIO 1370/16
pracowników odwołującego, serwisującego przedmiotowy klaster, wynosi 150 RBH
rocznie.
Wskazał, że wszyscy wykonawcy zaproponowali przeprowadzenie corocznych
warsztatów dotyczących eksploatacji klastra obliczeniowego w ilości 126 RBH.
Stwierdził, że sumaryczna ilość RBH niezbędna do wykonania zadań określonych
przez zamawiającego w OPZ wynosi 1338 RBH.
Wskazał, że szacując koszt wykonania usługi serwisu klastra obliczeniowego oraz
corocznych szkoleń założył, że średnie wynagrodzenie wykwalifikowanego pracownika
branży
IT
to
zł
brutto
http://www.cm.pl/news/wydarzenia/badania-
rynku/2016/02/raport-kto-naj
lepiej-zarabia-w-branzy-it), jednak kwota ta jest w opinii
odwołującego zaniżona, gdyż serwis klastra obliczeniowego prowadzony jest przez wysoko
specjalizowaną kadrę, a rynek specjalistów IT zajmujących się klastrami obliczeniowymi jest
ograniczony, w związku z czym wynagrodzenia kształtują się na poziomie zdecydowanie
przewyższającym średnią w całej branży IT.
Podał, że koszty pracodawcy wypłacającego pensję w wysokości 5500 zł brutto to
około 6650 zł brutto, jednak zakładając, że średnio w miesiącu pracownik pracuje 160 godzin
i odliczając należny urlop 17 godzin miesięcznie otrzymuje się realnie przepracowane 143
godziny, co oznacza że koszt roboczogodziny wynosi około 45 zł; dokonując obliczeń
otrzymuje się koszt usługi serwisu klastra obliczeniowego oraz corocznych szkoleń na
poziomie 60 210 zł netto.
Podsumowując, odwołujący stwierdził, że wszystkie koszty, które należy ponieść
realizując wymagania zamawiającego zawarte w SIWZ to 994 682,00 zł netto,
1 223 458,86 zł brutto.
Wskazał, że kwota ta przewyższa o 135 233,58 zł brutto cenę oferty Niver w sytuacji,
gdy wyliczenia nie obejmują kosztów ogólnozakładowych i innych narzutów, jakie ponosi
dany wykonawca, ani zysku wykonawcy.
Zakończył, że biorąc pod uwagę powyższe założenia cena oferty wykonawcy Niver
jest ceną rażąco niską, czyli nie pozwala na prawidłowe wykonanie zamówienia.
Dodatkowo wskazał, że zgodnie z brzmieniem przepisu art. 90 ust. 2 ustawy Pzp
obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny spoczywa na wykonawcy,
a zatem to wykonawca do którego zostało skierowane wezwanie w trybie art. 90 ust. 1
ustawy Pzp musi sprostać obowiązkowi wykazania, że cena jego oferty nie jest ceną rażąco
niską, w szczególności, że jest realna i pozwala na rentowną realizację zamówienia, zgodnie
KIO 1370/16
z wymaganiami SIWZ. Wskazał także, że wyjaśnienia i dowody składane w odpowiedzi na
wezwanie z art. 90 ust. 1 ustawy Pzp muszą być szczegółowe, wyczerpujące
i przekonywujące.
Odwołujący, podkreślając, że nie ma dostępu do wyjaśnień złożonych przez
wykonawcę Niver stanął na stanowisku, że złożone zostały wyjaśnienia ogólnikowe, nie
wykazujące należycie, że zaoferowana cena nie stanowi ceny rażąco niskiej. Zarzucił
również, że zamawiający dokonał nieprawidłowej oceny wyjaśnień złożonych przez
wykonawcę Niver.
Wniósł o zweryfikowanie, czy wyjaśnienia złożone przez wykonawcę Niver są
wystarczające dla przyjęcia, że cena zaoferowana przez tego wykonawcę nie jest ceną
rażąco niską, podkreślając że dla wyjaśnienia elementów ceny mających wpływ na jej
wysokość istotne są konkretne okoliczności i wykazanie ich faktycznego wpływu na cenę
oferty – wykonawca składając wyjaśnienia nie może poprzestać na ogólnych
sformułowaniach, z których nie wynika realnie, w jaki sposób dane okoliczności wpłynęły na
możliwości obniżenia ceny. Dodał, że w zakresie wyjaśnień rażąco niskiej ceny nie chodzi
o złożenie jakichkolwiek wyjaśnień, ale o złożenie takich wyjaśnień, które w sposób nie
budzący wątpliwości pozwalają na stwierdzenie, że oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny.
Zwrócił uwagą na przepis art. 90 ust. 3 ustawy Pzp (dowody potwierdzające składane
wyjaśnienia) – wyjaśnienia powinny być nie tylko rzetelne i konkretne, ale również poparte
stosownymi dowodami.
W odniesieniu do zarzutu 5 odwołujący stwierdził, że w świetle podnoszonych
w odwołaniu zarzutów oferta wykonawcy Niver powinna zostać odrzucona, w związku z czym
zarzut naruszenia przepisu art. 7 ust. 3 ustawy Pzp w zw. z 91 ust. 1 ustawy Pzp jest
zasadny, ponieważ w postępowaniu nie została wybrana oferta najkorzystniejsza w świetle
kryteriów określonych w SIWZ; ofertą nie podlegającą odrzuceniu i przedstawiającą
najkorzystniejszy bilans kryteriów przyjętych do oceny ofert jest oferta odwołującego i to
oferta odwołującego powinna zostać uznana za najkorzystniejszą w przedmiotowym
postępowaniu.
W odniesieniu do zarzutu 6 odwołujący podniósł, że zamawiający niesłusznie uznał,
ż
e wykonawca Niver wykazał spełnienie warunków udziału w postępowaniu i zaniechał
wezwania tego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów potwierdzających posiadanie
wiedzy i doświadczenia na wymaganym poziomie.
Podał, że zamawiający w celu wykazania spełniania warunków udziału
w postępowaniu w zakresie wiedzy i doświadczenia wymagał:
„b) posiadania wiedzy i doświadczenia,
Wykonawcy powinni wykazać, że w okresie ostatnich trzech lat przed upływem
KIO 1370/16
terminu składania ofert, a jeżeli okres działalności jest krótszy – w tym okresie, wykonali lub
nadal wykonują, trwającą co najmniej 12 miesięcy, usługę wsparcia dla klastra
obliczeniowego, składającego się co najmniej z 50 węzłów obliczeniowych oraz przynajmniej
dwóch węzłów zarządzających i środowiska wirtualnego,,.
Zdaniem odwołującego istotą postawionego warunku było, aby świadczona
w przeszłości usługa / usługi dotyczyły klastra obliczeniowego.
Odwołujący podał, że klaster to grupa wzajemnie połączonych całych komputerów
dająca iluzję jednego komputera. W skład klastra wchodzą całe komputery – każdy komputer
może działać oddzielnie.
Podał także, że klastry pozwalają na osiągnięcie cech trudnych lub bardzo
kosztownych do osiągnięcia na pojedynczym komputerze. Są to:
1. Duża wydajność – można budować klastry składające się z nawet kilkuset
komputerów. Wydajność klastra przewyższa wydajność pojedynczego komputera.
2. Skalowalność – klastry buduje się tak, aby bez modyfikacji oprogramowania można
było dodawać kolejne komputery. Osiąga się płynne dostosowanie wydajności do
potrzeb.
3. Wysoka dostępność – awaria jednego węzła nie unieruchamia całego systemu.
4. Korzystny stosunek ceny do wydajności.
W dalszej kolejności stwierdził, że w informatyce rozróżnia się podstawowe typy
klastrów:
Klastry obliczeniowe HPC (ang. High Performance Computing) – służą do masowego
przetwarzania jednego rodzaju danych, często naukowych. Wymagają bibliotek
przetwarzania równoległego (PVM, MPI). Istotną rolę odgrywa aplikacja, która do
równoległości musi być dostosowana.
Klastry wysokiej dostępności HA (ang. high availability) – pewne usługi (np. bankowe)
wymagają, aby były świadczone nieprzerwanie. Klaster HA umożliwia eliminację
pojedynczego punktu awarii SPOF (ang. Single Point of Failure).
Klastry równoważenia obciążenia fang. Load Balancing Clusters) – ich celem jest
maksymalne wykorzystanie sprzętu.
Klastry serwerowe (ang. Server Clusters) – dostarczają wyspecjalizowanych usług
sieciowych np. serwer WWW lub serwer bazy danych.
Stwierdził nadto, że klaster składa się z następujących elementów:
Węzeł obliczeniowy – Komputer będący elementem składowym klastra pełniący
funkcje obliczeniowe.
Węzeł zarządzający – Komputer pełniący funkcję zarządzania, czasem wyposażony
KIO 1370/16
w monitor, klawiaturę.
Węzeł obsługujący system plików (jeden lub więcej). Węzeł zawiera pamięci masowe
wykorzystywane przez inne węzły.
Sieć – zapewnia przesyłanie komunikatów. Stosowane są sieci typowe jak Fast
Ethernet, Gigabit Ethernet lub sieci specjalne jak Myrinet, Infmiband. Często stosowane są
dwie sieci: przesyłania komunikatów (Infiniiband) i zarządzająca (Gigabit Ethernet).
Wskazał, że podobnie jak w komputerze stacjonarnym lub laptopie, klaster
obliczeniowy nie będzie działać bez oprogramowania. Ocenił, że bez znajomości technologii
wykorzystywanych w klastrach obliczeniowych rzetelny serwis klastra obliczeniowego jest
niemożliwy.
W ocenie odwołującego głównymi elementami systemu wyróżniającymi klastry
obliczeniowe są:
•
system składowania danych np. Lustre;
•
menadżer kolejkowania np. TORQUE,
zaś system składowania danych np. Lustre to klastrowy system plików, oparty na sieciach
skupiających do kilkudziesięciu tysięcy węzłów, udostępniających petabajty danych
z prędkością rzędu 100 GB/s. Lustre jest systemem plikowym, w którym przechowywane
dane traktowane są jak obiekty. Obiektami systemu plików są pliki i katalogi. Właściwości,
czyli metadane tych obiektów (rozmiar, czas utworzenia, wskaźniki dowiązań symbolicznych
czy flagi rezerwowe), przechowywane są na serwerach metadanych (MDS). Metadane
przechowywane są oddzielnie w stosunku do rzeczywistej zawartości obiektów.
Podał także, że serwery MDS odnotowują fakt tworzenia plików, zmiany ich
właściwości i są odpowiedzialne za obsługę obszaru nazw czyli za odnajdywanie
rzeczywistego położenia poszukiwanych danych; ścieżka wyszukiwania pliku: po znalezieniu
i otworzeniu odpowiednich kluczy MDS, wymianą danych zajmują się Object Storage Targets
(OST - adresaci przechowywania obiektów); ścieżka tworzenia i zapisywania pliku: serwer
MDS śledzi wymianę danych za pomocą rejestru. Tworzenie i zapisywanie pliku wymaga
utworzenia węzła na serwerze MDS, który następnie skontaktuje się z OST w celu
przydzielenia miejsca na dysku. W celu zwiększenia wydajności alokację można rozproszyć
na kilka OST.
Na powyższej podstawie stwierdził, że w systemie plików Lustre można wyróżnić trzy
podstawowe elementy:
•
Serwer metadanych MDS (metadata serwer), przechowywanie i zarządzanie
i-węzłami.
•
Magazyn obiektów OST (Object Storage Target), przechowywanie obiektów.
•
Klient systemu plików (Client FileSystem CFS), odczyt i modyfikacje metadanych
oraz odczyt i zapis danych z obiektu.
KIO 1370/16
Stwierdził, że:
•
menadżer kolejkowania (np. TORQUE) jest aplikacją komputerową służącą do
kontroli wykonywania programów komputerowych działających bez bezpośredniego
nadzoru użytkownika,
•
zwyczajowo taki tryb pracy nazywany jest trybem wsadowym lub przetwarzaniem
wsadowym,
•
zadaniem menadżera kolejkowania jest zarządzanie uruchamianiem zadań na
poszczególnych węzłach obliczeniowych,
•
zadania kontrolowane przez managera kolejkowania zorganizowane są w tak zwane
kolejki,
•
użytkownik klastra obliczeniowego nie posiada informacji na temat dostępności
poszczególnych węzłów, a jedynie kieruje swoje zadanie do odpowiedniej kolejki i to
menadżer kolejkowania decyduje, w którym momencie ma wystarczającą ilość
zasobów aby zadanie mogło być wykonane,
•
zastosowanie menadżera kolejkowania umożliwia lepsze wykorzystanie dostępnej
mocy obliczeniowej, gdyż użytkownicy nie muszę się ze sobą komunikować w celu
podziału dostępnych zasobów między sobą,
•
menadżer kolejkowania przydziela dostępne zasoby użytkownikowi, który ich
potrzebuje,
•
stosowanie
kolejek
umożliwia
priorytetyzowanie
zadań
poszczególnych
użytkowników.
Podał literaturę na której się oparł, podając powyższe, tj.
http://jedrzej.ulasiewicz.staff.iiar.pwr.wroc.pl/Komputery-i-Syst-ownolegle/wyklad/Klastry6.pdf
https://en.wikipedia.org/wiki/Supercomputer
http://maciejroszkowski.pl/wirtualizacja-klastry-komputerowe/
http://www.megatel.com.pl/powerblog/pl/tag/klaster-obliczeniowy/
http://insidehpc.com/hpc-basic-training/what-is-hpc/
https://en.wikipedia.org/wiki/Comparison_of_cluster_software
https://pl.wikipedia.org/wiki/Lustre_(system_plik%C3%B3w
https://en.wikipedia.org/wiki/Job_scheduler
Odwołujący wskazał, że zamawiający posiada i eksploatuje klaster obliczeniowy
w rozumieniu powyższej definicji i wymaga doświadczenia w serwisie takiego typu klastra –
posiada typowy klaster obliczeniowy składający się z węzłów obliczeniowych, węzłów
zarządzających
z
zainstalowanym
managerem
kolejkowania
TORQUE,
węzłów
obsługujących system plików Lustre oraz sieci przesyłania komunikatów (Infiniband)
i zarządzającej (Gigabit Ethernet); klaster używany jest do obliczeń numerycznego modelu
KIO 1370/16
prognozy pogody ALADIN. Podkreślił, że zamawiający określił, że wymaga doświadczenia
w serwisie takiego typu klastra, tj. klastra obliczeniowego.
Odwołujący wskazał, że wykonawca Niver złożył z ofertą wykaz usług składający się
z dwóch pozycji:
Zleceniodawca
Ilość węzłów
obliczeniowych klastra
Ilość węzłów
zarządzających
i środowiska
wirtualnego
Termin realizacji
zamówienia
Centrum Przetwarzania Danych
Ministerstwa Finansów z Warszawy
opartych o architekturę
Hewlett-Packard
w architekturze
Vmware
29.01.2013 r. - 28.01.2016 r.
QUMAK SA z Warszawy
opartych o architekturę
Hewlett-Packard
w architekturze
Vmware
18.06.2016 r. - 18.05.2016 r.
W odniesieniu do pozycji nr 1 wykazu odwołujący stwierdził, że zamówienie
zrealizowane dla Centrum Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów, zgodnie
z informacjami uzyskanymi przez odwołującego w drodze dostępu do informacji publicznej,
nie było usługą wsparcia dla klastra obliczeniowego, wobec czego zamówienie to nie może
być traktowane jako spełniające wymagania zamawiającego.
Podał, że zgodnie z udostępnioną mu umową nr PN/20/12/YBC zawartą
29.01.2013 r.: „§ 1 Przedmiot umowy 1. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług serwisu
technicznego pogwarancyjnego przez okres 36 miesięcy od daty zawarcia Umowy dla
sprzętu wymienionego w ust. 2, użytkowanego w Centrum Przetwarzania Danych
Ministerstwa Finansów w Warszawie ul. Świętokrzyska 12 oraz w Radomiu przy
ul. Samorządowej 1”.
Podał nadto, że w umowie wymienione zostały poszczególne urządzenia, które objęte
były usługą serwisową. Jako dowód odwołujący załączył wyciąg z umowy nr PN/20/12/VBC -
dwie pierwsze strony, które zawierają postanowienia określające przedmiot umowy.
Na podstawie ww. umowy odwołujący stwierdził, że wykonawca Niver wykonał usługi
w zakresie serwisu sprzętu serwerowego i oprogramowania systemowego producentów
sprzętu, a nie usługę wsparcia świadczoną dla klastra obliczeniowego – przedmiot umowy
nie obejmował oprogramowanie decydującego o tym, czy dany zestaw serwerów, jest czy
nie jest klastrem obliczeniowym.
Stwierdził również, że zrealizowane przez wykonawcę Niver na rzecz Qumak S.A.
KIO 1370/16
zamówienie jest zamówieniem zakończonym – z wykazu usług wynika, że jego realizacja
została zakończona 18.06.2016 r.
Podniósł, że jako dokument potwierdzający należyte wykonanie tego zamówienia,
wykonawca Niver złożył na stronie 15 swojej oferty referencję, która nie zawiera daty
wystawienia, ale z jej treści wynika, że pochodzi z okresu, kiedy zamówienie było jeszcze
w trakcie realizacji – z referencji wynika, że Niver „wykonuje” przedmiot umowy i że „całość
przedmiotu Umowy ma zostać wykonana w terminie do 18.06.2016 r.”
Uznał, że treść tego dokumentu jednoznacznie wskazuje, że został on wystawiony
w trakcie trwania realizacji zamówienia, co oznacza, że taka referencja nie stanowi
potwierdzenia, że zamówienie zostało zrealizowane należycie w całości – z takiej referencji
wynika jedynie, że do dnia jej wystawienia (nie wiadomo jednak jaki to dzień) realizacja
umowy przebiegała należycie.
Odwołujący podniósł, że przy zamówieniach zakończonych nie jest dopuszczalne
posługiwanie się referencjami wystawionymi w czasie trwania zamówienia – takie referencje
mogą potwierdzać wykonanie jakiegoś elementu zamówienia, czy prawidłowego
realizowania do określonego momentu, nie stanowią jednak potwierdzenia należytego
wykonania całości zamówienia, w związku z czym zamawiający nie mógł uznać, że
wykonawca Niver należycie wykazał prawidłową realizację zamówienia z pkt 2 wykazu usług.
Dodatkowo wskazał, że dokument referencji potwierdza, że 18.06.2015 r. została
zawarta umowa na świadczenie usług serwisowych w zakresie sprzętu serwerowego oraz
konfiguracji systemu operacyjnego, brak zaś informacji na temat oprogramowania do
zarządzania klastrem obliczeniowym (system składowania danych, menadżer kolejkowania).
Odwołujący wskazał, że wykonawca Niver w swoim wykazie usług podał, że
ś
wiadczył serwis dla klastra obliczeniowego zbudowanego z 72 węzłów obliczeniowych
opartych o architekturę serwerów firmy Hewett-Packard (HP) na rzecz firmy Qumak, jednak
zgodnie z wiedzą odwołującego w ostatnim czasie firma Qumak nie realizowała żadnego
projektu w zakresu dostawy klastra obliczeniowego opartego o architekturę Hewett-Packard,
jak również innych usług, w tym serwisowych, korzystając z podwykonawstwa firmy Niver,
w związku z czym są podstawy by sądzić, że podobnie jak pierwsza pozycja wykazu usług,
tak samo druga dotyczy tylko usług w zakresie sprzętu serwerowego, a nie klastra
obliczeniowego.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, przedłożonej Izbie przez zamawiającego w kopii
potwierdzonej za zgodność z oryginałem przy piśmie z dnia 4 sierpnia 2016 r.,
złożonych na rozprawie: pisma odwołującego do HDS Polska z dnia 22 lipca 2016 r.
oraz odpowiedzi na nie z dnia 1 sierpnia 2016 r., pisma HPE do odwołującego z dnia
KIO 1370/16
19 lipca 2016 r., umowy Nr PN/20/12/VBC z dnia 29 stycznia 2013 r. zawartej pomiędzy
SP-Centrum Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów a Niver N. Sp. j.
z Łodzi, wniosku o udostępnienie informacji publicznej do Centrum Przetwarzania
Danych Ministerstwa Finansów z dnia 21 lipca 2016 r. i odpowiedzi z dnia
2 sierpnia 2016 r., Notatki dotyczącej szacowania wartości zamówienia z dnia
9 maja 2016 r., złożonej przez zamawiającego, Referencji Qumak S.A. z Warszawy
z dnia 19 czerwca 2016 r. złożonej przez przystępującego, a także stanowisk stron
i przystępującego zaprezentowanych w toku rozprawy skład orzekający Izby ustalił
i zważył, co następuje.
Zarzut zaniechania odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę Niver pomimo faktu,
ż
e
oświadczył,
ż
e
wykona
przedmiot
zamówienia
samodzielnie
bez
udziału
podwykonawców, co w przypadku tego wykonawcy jest niemożliwe z uwagi na fakt, iż nie
posiada on stosownych autoryzacji, czym zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 w zw. art. 89
ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
W Formularzu ofertowym w pkt. 3 wykonawca Niver oświadczył: „Usługi objęte
zamówieniem zamierzamy wykonać sami”.
Jak wskazał zamawiający w pkt. 2.2. SIWZ przedmiot umowy został przez niego
szczegółowo opisany w stanowiących integralną część SIWZ załącznikach: Załączniku nr 1
– Opis Przedmiotu Zamówienia) oraz w Załączniku nr 7 – wzór umowy.
Zgodnie z pkt. 3 Załącznika nr 1 do SIWZ na przedmiot zamówienia składają się:
Prace wstępne (opisane pod lit. a-g w tym: przegląd pracującego
u zamawiającego klastra, po którym wykonawca ma przedstawić raport, przegląd
i konserwacja sprzętu, aktualizacja dokumentacji technicznej, przeprowadzenie
warsztatów w siedzibie zamawiającego dla trzech osób, instalacja i konfiguracja
posiadanego przez zamawiającego serwera Master, rekonfiguracja serwerów
zarządzających
klastra,
dostarczenie
i
konfiguracja
przełącznika
FC
i niezbędnych modułów gbic).
Usługi wsparcia klastra obliczeniowego Euros (opisane pod. lit. a-g, w tym:
diagnozowanie awarii klastra i oprogramowania systemowego, wymiana
uszkodzonych podzespołów, konfiguracja sprzętu i oprogramowania, zmiany
w konfiguracji serwerów zarządzających, węzłów obliczeniowych i innych
elementów klastra, prowadzenie i aktualizacja dokumentacji usług serwisowych,
wsparcie telefoniczne dla prac związanych z administracją systemem, przegląd
i konserwacja sprzętu i oprogramowania klastra na trzy miesiące przed
zakończeniem każdego roku trwania umowy, dodatkowe warsztaty w każdym
KIO 1370/16
roku trwania umowy w siedzibie zamawiającego dla grupy nie przekraczającej
6 osób w wymiarze minimum 21 godzin).
Zgodnie z § 1 ust. 6 i 7 wzoru umowy:
•
„6. Wykonawca oświadcza, że posiada odpowiednie kwalifikacje do świadczenia
usług serwisowych będących przedmiotem Umowy.”
•
„7. Wykonawca oświadcza, że posiada autoryzację producentów Sprzętu lub
autoryzowanych przedstawicieli producentów Sprzętu do wykonywania prac
serwisowych oraz konserwacyjnych i naprawczych”.
Zgodnie z pkt. 2.1. ppkt 2 SIWZ:
„ Przedmiot zamówienia obejmuje (…):
2) świadczenie usługi wsparcia serwisowego (…), w tym: a) serwis i naprawy awaryjne
Sprzętu wymienionego w dokumentacji powykonawczej, w szczególności:
i. Obudowa kasetowa dla serwerów obliczeniowych (chassis HPC) – 6 szt.
ii. Serwer obliczeniowy (NI-N97) – 96 szt.
iii. Obudowa kasetowa dla serwerów zarządzających (chassis MGMT) – 1 szt.
iv. Węzły zarządzające i LUSTRE - MASTER1, MASTER2, OSS1, OSS2, MDS1, MDS2
v. Przełącznik InifniBand zewnętrzny (IB SW) z okablowaniem
vi. Macierz dyskowa Hitachi Unified Storage System HUS 110 ”.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Bezsporne było to, że wykonawca Niver samodzielnie zamierza zrealizować
przedmiot zamówienia oraz, że przedmiot zamówienia dotyczy klastra obliczeniowego
zbudowanego z infrastruktury 2 producentów: HPE (Hewlett Packard Enterprise) oraz HDS
(Hitachi Data Systems).
Żą
danie zamawiającego, zawarte w § 1 ust. 7 wzoru umowy, tj. posiadania
autoryzacji producentów sprzętu lub autoryzowanych przedstawicieli producentów sprzętu do
wykonywania prac serwisowych oraz konserwacyjnych i naprawczych, dotyczyło zatem
autoryzacji sprzętu HPE oraz HDS.
Co jednak istotne, zamawiający oczekiwał jedynie od wykonawcy wybranego, aby –
zawierając umowę – oświadczył, iż posiada autoryzacje producentów HPE oraz HDS lub
autoryzowanych przedstawicieli tych producentów do wykonywania prac serwisowych oraz
konserwacyjnych i naprawczych, ponieważ oświadczenie takie „składać ma się” dopiero na
treść umowy pomiędzy zamawiającym a wykonawcą. Zamawiający nie oczekiwał, aby
oświadczenie o posiadaniu autoryzacji zostało złożone wraz z ofertą.
Odwołujący oparł natomiast zarzut na twierdzeniu, że to na dzień składania ofert
wykonawca musi posiadać stosowne autoryzacje („Odwołujący wskazuje, że na dzień
KIO 1370/16
złożenia oferty Wykonawca Niver nie posiadał autoryzacji firmy HDS, jak również nie
posiadał (i dalej nie posiada) niezbędnych kompetencji do wykonywania przedmiotu
zamówienia związanego z serwisem macierzy dyskowej Hitachi Unified Storage System
HUS 110 firmy HDS” (str. 4 odwołania, akapit trzeci), a „Z uwagi na to, że Wykonawca
NIVER nie posiada autoryzacji, ani nie wskazał podwykonawstwa w zakresie prac
wymagających autoryzacji (…) Wykonawca NIVER nie jest w stanie wykonać prac
wstępnych jak również utrzymaniowych, gdyż takie prace może wykonać jedynie
autoryzowany partner firmy HDS” (str. 4 odwołania, ostatnie zdanie, str. 5 odwołania,
pierwsze zdanie).
Twierdzenie odwołującego nie znajduje oparcia w postanowieniach SIWZ.
Odwołujący nie wskazał postanowienia SIWZ, które nałożyło na wykonawców
obowiązek złożenia oświadczenie o posiadaniu autoryzacji wraz z ofertą.
W stanowiącym integralną część SIWZ wzorze umowy zamawiający przewidział
jedynie, iż oświadczenie o posiadaniu stosownych autoryzacji wykonawca będzie składał
dopiero, podpisując umowę.
Odwołujący twierdził także, że „Uzyskanie odpowiedniej autoryzacji jest długotrwałe –
wymaga nawiązania współpracy handlowej z firmą HDS oraz przeszkolenia i certyfikowania
inżynierów w zakresie wspieranych grup produktowych w autoryzowanych przez HDS
ośrodkach szkoleniowych. Informację, że Wykonawca Niver nie posiadał i nie posiada
stosownych uprawnień (autoryzacji firmy HDS) Odwołujący uzyskał bezpośrednio od firmy
HDS będącej producentem macierzy” (str. 4 odwołania, akapit trzeci).
Na rozprawie odwołujący złożył pismo z dnia 22 lipca 2016 r., jakie skierował do HDS
Polska Sp. z o.o. (do: J.R. Regional Channel Manager CEE) oraz odpowiedź na nie (pismo z
dnia 1 sierpnia 2016 r. od: J.R. Regional Channel Manager for Central Eastern Europe).
W ww. piśmie z dnia 1 sierpnia 2016 r. udzielono odpowiedzi, iż:
•
„Na dzień 1 sierpnia 2016 firma Niver nie wystąpiła z żadnym wnioskiem do firmy
HDS o uzyskanie autoryzacji handlowej oraz serwisowej”,
•
Uzyskanie przez firmę Niver autoryzacji serwisowej w ciągu 2 miesięcy jest
niemożliwe ze względu na a) konieczność posiadania przez taką firmę odpowiedniej
historii handlowej oraz b) konieczność uzyskania certyfikatów serwisowych
umożliwiających serwis macierzy HDS HUS 110, poprzedzonych szkoleniami dla firm
serwisowych. Szkolenia serwisowe są już niedostępne dla nowych firm starających
się o status partnera serwisowego (ASP)”.
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że złożone przez odwołującego ww.
pisma nie pozwalają uznać, że wykonawca Niver nie będzie w stanie, podpisując ofertę,
KIO 1370/16
złożyć (zgodnego z prawdą) oświadczenia, że posiada stosowne autoryzacje, ponieważ
odwołujący nie wykazał, że wykonawca Niver może jedynie od HDS Polska Sp. z o.o.
uzyskać autoryzację (nie może uzyskać autoryzacji od innych przedstawicieli producenta),
a nadto nie wykazał, że wykonawca Niver nie może uzyskać oczekiwanej autoryzacji od – co
dopuścił zamawiający w § 1 ust. 7 wzoru umowy – „autoryzowanych przedstawicieli
producentów Sprzętu”, pozostawiając swoje twierdzenia w tym zakresie prezentowane na
rozprawie gołosłownymi.
W ramach uzasadnienia zarzutu zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy Niver
z uwagi na fakt, że wykonawca ten nie posiada stosownych autoryzacji odwołujący podniósł,
ż
e „Jeżeli Wykonawca Niver będzie podejmował samodzielną próbę aktualizacji
oprogramowania wbudowanego zainstalowanego na macierzy HDS i próbę udostępniania
nowych wersji tego oprogramowania, to takie działania stanowić będą naruszenie praw
własności intelektualnej firmy HDS, w tym praw autorskich określonych w licencjach
wydanych przez HDS na ich instalację i użytkowanie”.
W złożonej przez odwołującego na rozprawie odpowiedzi z dnia 1 sierpnia 2016 r. (na
zapytanie odwołującego z dnia 22 lipca 2016 r., jakie skierował do HDS Polska Sp. z o.o.)
podano, że do „wykonania samodzielnej aktualizacji oprogramowania wbudowanego
w macierzy dyskowej HUS 110 w czasie trwania serwisu” (…) „wymagane jest posiadanie
aktywnego kontraktu serwisowego HDS, który zapewni dostęp do aktualnej wersji
oprogramowania”, a także, że „Na dzień 1 sierpnia 2016 Macierz nie posiada aktualnego
i aktywnego kontraktu serwisowego wykupionego u producenta macierzy”.
Dostrzeżenia dodatkowo wymaga, że pytanie odwołującego w piśmie z dnia
22 lipca 2016 r. o treści „Czy próba samodzielnej instalacji przez podmiot nie posiadający
autoryzacji HDS nowych wersji oprogramowania bez wykupienia kontraktu serwisowego
narusza prawa własności intelektualnej producenta macierzy HDS?” pozostawiono bez
odpowiedzi.
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że złożone przez odwołującego ww.
pisma nie pozwalają uznać, że wykonawca Niver nie będzie w stanie samodzielnie
aktualizować oprogramowania bez naruszenia praw własności intelektualnej producentów,
ponieważ, przyjmując nawet, że aktualizacja oprogramowania wymaga „posiadania
aktywnego kontraktu serwisowego HDS, który zapewni również dostęp do aktualnej wersji
oprogramowania”, odwołujący nie wykazał, że wykupienie kontraktu serwisowego po
1 sierpnia 2016 r. (a przed podpisaniem umowy) nie jest możliwe.
Uwzględniając powyższe, skład orzekający Izby uznał, że zarzut nie potwierdził się.
KIO 1370/16
Zarzut zaniechania odrzucenia oferty Niver, pomimo że nie obejmuje całego zakresu
przedmiotu zamówienia wymienionego w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia,
czym zamawiający naruszył art. 7 ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp nie
potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje.
Odwołujący wskazał, że „gdyby Wykonawca NIVER zajął stanowisko, że nie
zamierza w ramach realizacji przedmiotu zamówienia wykonać prac, które wymagają
autoryzacji producenta HDS stwierdzić należy, że oferta powinna podlegać odrzuceniu
z uwagi na fakt, że Wykonawca ten nie objął ofertą pełnego zakresu wymaganego przez
Zamawiającego” (str. 5 odwołania, trzeci akapit).
Odwołujący nie wykazał, aby w złożonej ofercie (abstrahując od adekwatności
sformułowania o „zajęciu stanowiska”) „Wykonawca NIVER zajął stanowisko, że nie
zamierza w ramach realizacji przedmiotu zamówienia wykonać prac, które wymagają
autoryzacji producenta HDS”, wobec czego skład orzekający Izby uznał, że zarzut, iż
wykonawca Niver nie objął całego zakresu przedmiotu zamówienia wymienionego
w SIWZ nie potwierdził się.
Zarzut zaniechania udostępnienia odwołującemu wyjaśnień wykonawcy Niver
dotyczących elementów oferty mających wpływ na cenę, pomimo faktu, że nie stanowią one
tajemnicy przedsiębiorstwa, czym zamawiający naruszył art. 8 ust. 1-3 w zw. z art. 96 ust. 3
ustawy Pzp potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
Pismem z dnia 28 czerwca 2016 r. zamawiający wezwał wykonawcę Niver,
z powołaniem się na przepis art. 90 ust. 1 ustawy Pzp, do złożenia wyjaśnień.
Wykonawca Niver złożył wyjaśnienia w piśmie z dnia 4 lipca 2016 r. (a dodatkowo
sprostowanie do wyjaśnień pismem z tego samego dnia), zastrzegając informacje podane
w wyjaśnieniach jako stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa.
Uzasadnienie zastrzeżenia zawarł w części III ww. pisma (akapit drugi – 17 wierszy).
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy Pzp „Nie ujawnia się informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli
wykonawca (…) zastrzegł, że nie mogą być udostępnione oraz wykazał, iż zastrzeżone
informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa”.
Poza sporem była dopuszczalność zastrzeżenia informacji udzielonych przez
KIO 1370/16
wykonawcę w ramach wyjaśnień składanych po terminie składania ofert na wezwanie
zamawiającego skierowane na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp.
Skuteczność zastrzeżenia zachowania informacji w poufności wymaga, co wynika
wprost z art. 8 ust. 3 ustawy Pzp, wykazania przez wykonawcę, że zastrzegane informacje
stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji.
Tajemnicą przedsiębiorstwa są „nieujawnione do wiadomości publicznej informacje
techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające
wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu
zachowania ich w poufności” (art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Powyższa definicja przesądza o tym, że aby dane informacje uznać za tajemnicę
przedsiębiorstwa niezbędne jest w szczególności podjęcie przez przedsiębiorcę działań
w celu zachowania ich w poufności.
Uwzględniając wynikający z przepisu art. 8 ust. 3 ustawy Pzp obowiązek wykazania
przez wykonawcę zastrzegającego informacje w ramach postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, że stanowią one tajemnicą przedsiębiorstwa oraz uwzględniając
definicję tajemnicy przedsiębiorstwa uznać należy, że wykonawca Niver był zobowiązany
wykazać zamawiającemu, że podjął niezbędne działania w celu zachowania ich w poufności.
Tymczasem wykonawca Niver poprzestał na oświadczeniu, że podjął w stosunku do
zastrzeganych informacji niezbędne działania w celu zachowania ich w poufności, nawet ich
nie wskazując.
Wobec powyższego można co najwyżej przyjąć, że wykonawca Niver jest
przekonany, że podjęte przez niego działania były niezbędne (zakładając, że rzeczywiście
zostały podjęte), co jednak nie jest wystarczające dla odstąpienia przez zamawiającego od
respektowania zasady jawności postępowania o udzielenie zamówienia, ponieważ
zamawiający nie miał żadnych podstaw do uznania, że wykonawca Niver podjął niezbędne
działania w celu zachowania zastrzeganych informacji w poufności.
Uwzględniając powyższe, skład orzekający Izby uznał, że zarzut zaniechania
udostępniania odwołującemu informacji zawartych w wyjaśnieniach składanych przez
wykonawcę Niver potwierdził się.
Zarzut zaniechania odrzucenia oferty Niver, pomimo faktu, że oferta ta zawiera
rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia, czym zamawiający naruszył art. 7
ust. 1 w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
KIO 1370/16
Zamawiający ustalił wartość szacunkową zamówienia na 1 550 000 zł netto (pkt 2
Protokołu postępowania w trybie przetargu nieograniczonego), co daje (stawka podatku VAT
23%) 1 906 500 zł brutto.
Jak oświadczył zamawiający w toku rozprawy wartość zamówienia (brutto) została
przez niego zweryfikowana przed terminem składania ofert do poziomu 1,6 mln zł („Notatka
dotycząca Szacowania Wartości Zamówienia” z dnia 9 maja 2016 r. złożona przez
zamawiającego na rozprawie – „można przyjąć, że oferty będą tańsze o 212 052 zł brutto”).
Zweryfikowana wartości brutto wynosiła zatem 1 694 448 zł (1 906 500 zł minus
212 052 zł). Cena ofertowa wykonawcy Niver w wysokości 1 088 225,28 zł stanowi 64 % tej
ubruttowionej, zweryfikowanej wartości szacunkowej zamówienia.
Pismem z dnia 28 czerwca 2016 r. zamawiający, powołując się na przepis art. 90
ust. 1 ustawy Pzp, wezwał wykonawcę Niver do złożenia wyjaśnień: „czy istnieją, a jeżeli tak
to jakie, indywidualne obiektywne czynniki, mające wpływ na zwiększenie potencjału
oszczędnościowego Państwa firmy i związaną z tym kalkulacją cenową przedłożonej oferty
dla jej części wycenionej w Tabeli 2 (Serwis i naprawy awaryjne sprzętu) oraz Tabeli 4
(przeprowadzenie warsztatów). Fakt występowania powyższych okoliczności proszę
potwierdzić odpowiednimi dokumentami. Ponadto zwracam się o dokonanie szczegółowej
kalkulacji cenowej (rozwiniętej), dotyczącej elementów oferty w części Tabela 2 (Serwis
i naprawy awaryjne sprzętu) i Tabela 4 (Przeprowadzenie warsztatów), mających wpływ na
wysokość ceny, ze szczególnym uwzględnieniem następujących pozycji kosztorysowych:
Tabela 2: (…) Tabela 4: (…)”.
Uzasadniając powód wezwania zamawiający podał: „Zamawiający ocenił, że cena
Państwa oferty znacząco odbiega od szacunkowej wartości zamówienia określonej zgodnie
z przepisem art. 32 ust. 1 ustawy Pzp, oraz od cen pozostałych ofert, złożonych
w przedmiotowym postępowaniu”.
Wykonawca Niver złożył wyjaśnienia w piśmie z dnia 4 lipca 2016 r. oraz
sprostowanie do tych wyjaśnień pismem z tego samego dnia. Część tych wyjaśnień
stanowiły informacje (cytaty) zaczerpnięte z powszechnie dostępnych źródeł (publikacji).
Przedstawił kalkulacje cenowe uwzględniające wszystkie wskazane przez
zamawiającego pozycje kosztorysowe tak w odniesieniu to Tabeli 2, jak i Tabeli 4 oraz podał
pozycje dodatkowe, w tym zysk (str. 1-3).
W odniesieniu do Tabeli 2 przedstawił w szczególności przyjęte przez siebie
założenia, w tym szacowaną liczbę roboczogodzin, szacowaną liczbę incydentów oraz podał
uwzględniony w kalkulacji koszt roboczogodziny.
Wskazał także okoliczności mające wpływ na kalkulację ceny.
Wykonawca Niver zaprezentował także informacje i ich źródła, które uzasadniały
KIO 1370/16
przyjęte koszty roboczogodzin (str. 3-4).
Wykonawca Niver zastrzegł, że wyjaśnienia stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa.
Formularz ofertowy wykonawcy Niver był jawny. Zamawiający udostępnił także
odwołującemu treść wezwania skierowanego do wykonawcy Niver w trybie art. 90 ust. 1
ustawy Pzp, tj. pismo z dnia 28 czerwca 2016 r. (odwołujący potwierdził ten fakt
w odwołaniu: „W dniu 18.07.2016r. otrzymał od Zamawiającego skan wezwania
skierowanego w trybie art. 90 ust. 1 ustawy Pzp do Wykonawcy NIVER w sprawie rażąco
niskiej ceny” (str. 4 odwołania zdanie ostatnie, str. 5 odwołania zdanie pierwsze).
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności dostrzeżenia wymaga, że zamawiający zażądał od
wykonawcy Niver wyjaśnień w odniesieniu do dwóch z czterech Tabel Formularza oferty,
w których ujęto składowe całkowitej ceny ofertowej, tj. Tabeli 2 i 4. Wątpliwości
zamawiającego nie dotyczyły zatem ceny dostawy przełącznika FC i niezbędnych modułów
gbic oraz konfiguracji (Tabela 1), a nadto ceny za wykonanie prac wstępnych (Tabela 3).
W toku postępowania o udzielenie przedmiotowego zamówienia publicznego
wykonawca Niver nie zajmował stanowiska co do elementów składowych ceny wskazanych
w Tabeli 1 i 3.
Uwagi powyższe skład orzekający Izby poczynił z tego względu, iż ocena, czy cena
ofertowa danego wykonawcy jest rażąco niska rażąco dotyczy całkowitej zaoferowanej przez
wykonawcę ceny.
Jak wynika z odwołania odwołujący oszacował minimalne koszty realizacji usługi,
bazując na ofertach serwisu producentów sprzętu HPE i HDS, historii serwisu
przedmiotowego klastra obliczeniowego oraz na posiadanym doświadczeniu.
Odwołujący podał, że cena przełącznika, którego dostawy wymaga zamawiający
wynosi minimum 34 000 zł i winna dodatkowo zostać powiększona o cenę niezbędnych
modułów gbic oraz konfiguracji przełącznika, nie wskazując o jaką wielkość cena 34 000 zł
netto winna zostać zwiększona (str. 7 odwołania ostatnie zdanie, str. 8 pierwsze zdanie).
Zauważyć należy, że wykonawca Niver zaoferował cenę netto przewyższającą
o 12 000 zł wskazaną przez odwołującego cenę 34 000 zł.
Odwołujący twierdził, że w ramach kosztów serwisu sprzętu HPE koniecznym było
podpisanie z firmą Hewlett Packard Enterprise Polska Sp. z o.o. tzw. kontraktu serwisowego,
którego koszty wykupienia wynoszą 855 900 zł netto za okres 4 lat (str. 8 odwołania drugi
akapit).
Skład orzekający Izby stanął na stanowisku, że konieczność uwzględnienia kosztów
KIO 1370/16
wykupienia tzw. kontraktu serwisowego (abstrahując od tego, czy winna to być wskazana
wartość) jako niezbędnego do realizacji przedmiotu zamówienia nie została przez
odwołującego udowodniona.
Odwołujący złożył pismo Hewlett Packard Enterprise z dnia 19 lipca 2016 r.
stanowiące (jak wynika z treści samego pisma) odpowiedź na zapytanie odwołującego
odnoszące się do informacji handlowej z dnia 20 czerwca 2016 r. otrzymanej przez
odwołującego (Informację handlową także odwołujący złożył, nie składając jednak samego
zapytania, na które odpowiedź została udzielono pismem z dnia 19 lipca 2016 r.).
Twierdzenia odwołującego złożone pismo nie potwierdza. Mowa w nim bowiem
jedynie o tym, iż stanowi ono odpowiedź na zapytanie odwołującego dotyczące otrzymanej
wcześniej informacji handlowej, przypomina się w nim, że informacja ta nie obejmuje całości
przedmiotu zamówienia oraz podkreśla, że „warunki określone w przekazanej (…) informacji
handlowej mają zastosowanie wyłącznie w przypadku zamówienia w całości świadczeń
wskazanych w tejże informacji handlowej na warunkach standardowych stosowanych przez
HPE”.
Ż
adna z tych kwestii nie referuje do kontraktu serwisowego niezbędnego do realizacji
przedmiotu zamówienia.
W odniesieniu do kosztów serwisu macierzy dyskowej HDS odwołujący podał, że
„Oferta firmy HDS, obejmująca jedynie dostęp do części zamiennych, opiewa na kwotę
44 572 zł netto za okres 4 lat” (str. 8 odwołania trzeci akapit) oraz stwierdził, że
„W przypadku braku autoryzacji serwisowej HDS cena wsparcia serwisowego dodatkowo
powinna obejmować koszt usługi wymiany części przez firmę posiadającą taką autoryzację”
(str. 8 odwołania trzeci akapit).
Skład orzekający Izby wskazuje, że fakt, iż odwołujący otrzymał (jak należy
domniemać) od firmy HDS ofertę opiewającą na wskazaną kwotę nie oznacza jeszcze, że
także wykonawca Niver musiał uwzględnić w swojej wycenie taką co najmniej kwotę,
ponieważ nie jest wiadomym, czego dokładnie (jakie części) dotyczyła ta kwota.
Odwołujący założył także, że „Sumaryczna ilość RBH niezbędna do wykonania zadań
określonych przez Zamawiającego w OPZ wynosi 1338 RBH” oraz, że „koszt
roboczogodziny wynosi około 45 zł”, w konsekwencji czego wskazał, kwotę 60 210 zł netto.
Podnieść jednak należy, że zamawiający nie podał w SIWZ choćby minimalnej ilości
roboczogodzin niezbędnych do realizacji przedmiotu zamówienia. Oszacowanie ilości
pozostawiono zatem samym wykonawcom (ryzyko wykonawcy), wobec czego przyjęcie
wskazanej przez odwołującego, jako minimalnej, ilości roboczogodzin dla wyceny oferty
wykonawcy Niver nie jest uzasadnione.
Sumując podane koszty (34 000 zł + 855 900 zł + 44 572 zł + 60 210 zł netto)
KIO 1370/16
odwołujący wskazał, że „należy ponieść realizując wymagania Zamawiającego zawarte
w SIWZ” koszty w wysokości 994 682 zł netto, 1 223 458,86 zł brutto, a kwota ta przewyższa
o 133 233,58 zł cenę brutto oferty Niver (str. 9 odwołania ostatni akapit).
Biorąc pod uwagę powyższe, przyjęcie kwoty 1 223 458,86 zł brutto jako minimalnej
kwoty realizacji przedmiotu zamówienia nie jest uzasadnione z tego choćby względu, że nie
wykazano, że do realizacji przedmiotu zamówienia konieczne jest wykupienia tzw. kontraktu
serwisowego, a nadto z tego względu, iż nie można przyjąć, że minimalna ilość
roboczogodzin wskazana przez odwołującego rzeczywiście taką jest.
Oceniając złożone przez wykonawcę Niver, zastrzeżone w piśmie z dnia
4 lipca 2016 r. wyjaśnienia, skład orzekający Izby uznał, że wyjaśnienia te – w świetle
wyartykułowanych przez zamawiającego żądań w piśmie z dnia 28 czerwca 2016 r. są
wystarczająco szczegółowe, kompletne, spójne i uzasadnione adekwatnymi informacjami,
uzasadniającymi przyjęty poziom wyceny roboczogodziny, przez co uzasadniają elementy
składowe ceny (dwie tabele budzące wątpliwości) zaoferowanej przez tego wykonawcę.
Wystarczająco szczegółowe i kompletne, ponieważ wykonawca Niver przedstawił
kalkulacje cenowe uwzględniające wszystkie wskazane przez zamawiającego pozycje
kosztorysowe tak w odniesieniu to Tabeli 2, jak i Tabeli 4 oraz podał pozycje dodatkowe,
w tym zysk, które składały się na wskazane w Tabeli 2 i 4 wartości, a także – zgodnie
z oczekiwaniem zamawiającego – wskazał „indywidualne, obiektywne czynniki, mające
wpływ na zwiększenie potencjału oszczędnościowego” (str. 3 tiret 2).
Biorąc także pod uwagę okoliczność, że wątpliwości zamawiającego dotyczyły
elementów składowych ceny, w których znaczenie podstawowe mają koszty roboczogodziny
specjalistów branży IT za adekwatne i uzasadniające przyjęte koszty należało uznać
zaprezentowane powszechnie dostępne informacje.
Uwzględniając powyższe, skład orzekający Izby ocenił, że poprzez złożone
wyjaśnienia wykonawca Niver wykazał, że jego oferta nie zawiera ceny rażąco niskiej, wobec
czego uznał, że zarzut nie potwierdził się.
Zarzut zaniechania wezwania wykonawcy Niver do uzupełnienia dokumentu
potwierdzającego należyte wykonanie zamówienia z pozycji nr 2 wykazu usług, czym
zamawiający naruszył art. 26 ust. 3 ustawy Pzp oraz, że zamawiający niesłusznie uznał, że
wykonawca Niver wykazał prawidłowo spełnienie warunków udziału w postępowaniu
i zaniechał wezwania tego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów potwierdzających
posiadanie wiedzy i doświadczenia na wymaganym poziomie nie potwierdził się.
Skład orzekający Izby ustalił, co następuje.
KIO 1370/16
Zamawiający w pkt. 5 SIWZ – „Warunki udziału w postępowaniu oraz opis sposobu
oceny spełniania tych warunków, Poleganie na potencjale innych podmiotów” wskazał, że
„O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy: 5.1.1 spełniają określone
w art. 22 ust. 1 pkt 1-4 Pzp warunki udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienie
dotyczące: (…) b) posiadania wiedzy i doświadczenia, Wykonawcy powinni wykazać, że
w okresie ostatnich trzech lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres
działalności jest krótszy – w tym okresie, wykonali lub nadal wykonują, trwającą co najmniej
12 miesięcy, usługę wsparcia dla klastra obliczeniowego, składającego się co najmniej z 50
węzłów obliczeniowych oraz przynajmniej dwóch węzłów zarządzających i środowiska
wirtualnego”.
W celu potwierdzenia spełniania warunku w zakresie wiedzy i doświadczenia
wykonawcy zostali zobowiązani do złożenia wykazu zrealizowanych zamówień wg wzoru
stanowiącego Załącznik nr 8 do SIWZ (pkt 6.1.2. SIWZ).
Wykonawca Niver złożył wykaz (str. 9 oferty), sporządzony zgodnie z opracowanym
przez zamawiającego wzorem, wskazując dwie pozycje:
•
w pozycji pierwszej usługę zrealizowaną dla Centrum Przetwarzania Danych
Ministerstwa Finansów – ilość węzłów obliczeniowych klastra: 64, ilość węzłów
zarządzających i środowiska wirtualnego: 4,
•
w pozycji drugiej usługę zrealizowaną dla Qumak S.A. z Warszawy – ilość węzłów
obliczeniowych klastra: 72, ilość węzłów zarządzających i środowiska wirtualnego: 8.
W odniesieniu do pozycji 2 złożył (str. 15 oferty) referencję, która nie została
opatrzona datą.
Skład orzekający Izby zważył, co następuje.
Odwołujący postawił zarzut zaniechania wezwania wykonawcy Niver do uzupełnienia
dokumentu potwierdzającego należyte wykonanie zamówienia z pozycji nr 2 wykazu (zarzut
6 na str. 2 odwołania) oraz żądał nakazania zamawiającemu wezwania wykonawcy Niver do
złożenia dokumentu potwierdzającego należyte wykonanie zamówienia z pozycji 2 wykazu,
jednocześnie w uzasadnieniu odwołania zarzucając, że zamawiający niesłusznie uznał, że
wykonawca Niver wykazał prawidłowo spełnienie warunków udziału w postępowaniu
i zaniechał wezwania tego wykonawcy do uzupełnienia dokumentów potwierdzających
posiadanie wiedzy i doświadczenia na wymaganym poziomie (str. 11 odwołania zdanie
pierwsze), podnosząc, że zamówienie z pozycji 1 wykazu „nie było usługą wsparcia dla
klastra obliczeniowego” (str.14 odwołania akapit bezpośrednio pod tabelą).
Odwołujący zakwestionował, że usługa z pozycji 1 wykazu była usługą wsparcia dla
klastra obliczeniowego w rozumieniu zaprezentowanej przez siebie „definicji” (sposób
rozumienia „klastra obliczeniowego” odwołujący zawarł na str. 11-13 odwołania), twierdząc,
KIO 1370/16
ż
e zamawiający „posiada typowy klaster obliczeniowy” oraz twierdząc, że „Zamawiający
jasno określił, że wymaga doświadczenia w serwisie takiego typu klastra, tj. klastra
obliczeniowego” (str. 14 odwołania drugi akapit).
O ile należy zgodzić się z odwołującym co do tego, że zamawiający żądał wykazania
się doświadczeniem w zakresie usługi wsparcia dla klastra obliczeniowego (wynika to wprost
z brzmienia pkt. 5.1.1. lit. b) SIWZ), to nie sposób zgodzić się z tym, że wszystkie opisane
przez odwołującego cechy i elementy klastra (zaprezentowany przez odwołującego sposób
rozumienia klastra obliczeniowego) winny stanowić wzorzec dla porównania cech
i elementów klastrów, których dotyczyły usługi wskazywane w wykazie przez wykonawcę
Niver, ponieważ takiego sposobu rozumienia klastra obliczeniowego zamawiający nie
zastrzegł w postanowieniach SIWZ, a nadto odwołujący nie wykazał twierdzenia z rozprawy,
ż
e prezentowany przez niego sposób rozumienia klastra obliczeniowego odpowiada
powszechnemu rozumieniu w branży IT.
Istotne dla zamawiającego, przy ocenie niezbędnego doświadczenia, co wskazał
wprost w pkt. 5.1.1. lit, b) SIWZ były: węzły obliczeniowe klastra (minimum 50) oraz węzły
zarządzające i środowiska wirtualnego (minimum 2). Węzły takie w przewyższającej
minimalną ilość wykonawca Niver wykazał. Ilości tych odwołujący nie kwestionował.
Skład orzekający Izby uznał, że złożone przez odwołującego pismo Centrum
Przetwarzania Danych Ministerstwa Finansów z dnia 2 sierpnia 2016 r. nie pozwala na
przyjęcie, że w ramach umowy z tym podmiotem wykonawca Niver (Niver N. Sp. j.) nie
ś
wiadczył usług wsparcia klastra obliczeniowego, ponieważ nie jest pewnym, jak w istocie
odbiorca usługi rozumienie pojęcia „klaster obliczeniowy”.
Materiał „Elementy składowe klastrów obliczeniowych zajmujących pięć pierwszych
pozycji na liście TOP500, stanowiącej ranking pięciuset najszybszych komputerów” złożony
przez odwołującego „na potwierdzenie, iż definicja klastra obliczeniowego zaprezentowana
w odwołaniu odnosi się do elementów przyjmowanych jako składających się na definicje
klastra obliczeniowego” (str. 8 „Protokołu posiedzenia i rozprawy”) skład orzekający Izby
uznał jako stanowisko odwołującego.
Skład orzekający Izby uznał, że „Ogólne warunki świadczenia usług HDS” złożone
przez odwołującego są bezprzedmiotowe, ponieważ zamawiający nie twierdził, że serwis
może być świadczony przez podmiot, który nie posiada autoryzacji. Zamawiający w § 1
ust. 7 wzoru umowy wskazał, że oczekuje oświadczenia co do posiadania autoryzacji.
Skład orzekający Izby nie podzielił także zapatrywania odwołującego, iż „postawione
przez zamawiającego warunki udziału w postępowaniu należy odczytywać przez pryzmat
opisu przedmiotu zamówienia” (str. 8 Protokołu posiedzenia i rozprawy), stając na
stanowisku, że opisany przez zamawiającego sposób spełniania warunków udziału
KIO 1370/16
nie może być doprecyzowywany na etapie badania i oceny ofert, poprzez sięganie do opisu
przedmiotu zamówienia, a to z uwagi na obowiązującą w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców
oraz dotkliwe konsekwencje (eliminacja z udziału w postępowaniu) w przypadku, gdy
wykonawca nie wykaże posiadania wymaganego doświadczenia.
Uwzględniając powyższe skład orzekający Izby uznał, że wykonawca Niver wykazał,
ż
e posiada niezbędne doświadczenie, tj. wykazał wykonanie jednej usługi wsparcia dla
klastra obliczeniowego o opisanych w wymogu elementach (ilości węzłów) – pozycja 1
wykazu, wobec czego wzywanie do uzupełnienia dokumentu potwierdzającego należyte
wykonanie usługi z pozycji 2 wykazu jest zbędne.
Zarzut dokonania wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez wykonawcę
Niver pomimo, że powinna zostać odrzucona, czym zamawiający naruszył art. 7 ust. 3
w zw. z art. 91 ust. 1 ustawy Pzp nie potwierdził się.
W konsekwencji uznania, że oferta wykonawcy Niver nie podlega, z przyczyn
wskazanych przez odwołującego, odrzuceniu, skład orzekający Izby uznał, że zarzut wyboru
oferty tego wykonawcy jako najkorzystniejszej nie potwierdził się.
Pomimo potwierdzenia się zarzutu zaniechania udostępnienia odwołującemu
wyjaśnień wykonawcy Niver dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość,
czym zamawiający naruszył art. 8 ust. 1-3 w zw. z art. 96 ust. 3 ustawy Pzp (w konsekwencji
nie nakazując udostępnienia tych wyjaśnień) skład orzekający Izby nie uwzględnił odwołania,
uznając że naruszenia te nie miały i nie mogą mieć istotnego wpływu na wynik
postępowania.
Pomimo, iż zamawiający nie udostępnił odwołującemu ww. wyjaśnień odwołujący
sformułował zarzut zaniechania odrzucenia oferty wykonawcy Niver z powodu zaoferowania
ceny rażąco niskiej oraz zaprezentował w tym zakresie szczegółową argumentację i złożył
dowody na poparcie postawionego zarzutu. Zarzut ten skład orzekający rozpoznał, uznając
jednak, że się nie potwierdził.
KIO 1370/16
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy Pzp
oraz § 3 pkt 1) lit. a) rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r.
w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów
w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41 poz. 238).
Przewodniczący: ……………………………………….
Otrzymuj raz w tygodniu aktualne informacje
o zmianach w prawie oraz komentarzach ekspertów
Otrzymasz darmowy e-book w prezencie!
„6 pytań o znowelizowane przepisy Pzp"