KIO 1570/16 KIO 1571/16 WYROK dnia 7 września 2016 r.

Sygn. akt: KIO 1570/16 

KIO 1571/16 

WYROK 

z dnia 7 września 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Daniel Konicz 

Członkowie:   

Izabela Kuciak 

Izabela Niedziałek-Bujak 

Protokolant:            

Łukasz Listkiewicz 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  7  września  2016  r.  odwołań  wniesionych  do 

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 sierpnia 2016 r. przez Odwołujących: 

1.  wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia – Szwalnia IMA Holding 

sp.  z  o.o.  sp.  k.  z  siedzibą  w  Limanowej,  Zakłady  Odzieżowe  WYBRZEŻE 

Spółdzielnia Inwalidów w Gdyni, Spółdzielnia Inwalidów „ELREMET” w Białej Podlaskiej – 

sygn. akt: KIO 1570/16, 

2.  wykonawcę  Szwalnia  IMA  Holding  sp.  z  o.o.  sp.  k.  z  siedzibą  w  Limanowej  –  sygn.  akt 

KIO 1571/16, 

w postępowaniach  prowadzonych  przez  Zamawiającego  –  2  Regionalną  Bazę  Logistyczną 

w Warszawie, 

orzeka: 

1.  oddala odwołania, 

2.  kosztami postępowania odwoławczego obciąża Odwołujących i: 

2.1. zalicza  w  poczet  jego  kosztów  kwotę  w  łącznej  wysokości  30.000,00 zł 

(słownie: trzydzieści tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołujących tytułem 

wpisów od odwołań, 

2.2. zasądza  od  Odwołujących  na  rzecz  Zamawiającego  kwoty  po  3.600,00  zł  

(słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  00/100)  tytułem  wynagrodzenia 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.2015.2164  j.t.)  na  niniejszy  wyrok  –  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie. 

Przewodniczący:  

………………………………………. 

Członkowie:   

………………………………………. 

………………………………………. 

Sygn. akt: KIO 1570/16 

KIO 1571/16 

Uzasadnienie 

Sygn. akt KIO 1570/16 

Zamawiający  –  2  Regionalna  Baza  Logistyczna  w Warszawie

  prowadzi  w  trybie 

przetargu nieograniczonego, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

Prawo 

zamówień 

publicznych 

(Dz.U.2015.2164 

j.t.), 

zwanej 

dalej 

„Pzp”,  

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  z  podziałem  na  części  pn.: 

„Dostawa przedmiotów  umundurowania  i  wyekwipowania  w  2016  roku  (mundury  polowe)”

(znak sprawy: 

D/260/2015

), zwane dalej: „Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii Europejskiej w dniu 26 grudnia 2015 r. pod nr 2015/S 250-457108. 

W  dniu 

22 sierpnia  2016  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło 

odwołanie wniesione przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia 

–  Szwalnia  IMA  Holding  sp.  z  o.o.  sp.  k.  z  siedzibą  w  Limanowej,  Zakłady  Odzieżowe 

WYBRZEŻE  Spółdzielnia Inwalidów  w  Gdyni,  Spółdzielnia  Inwalidów  „ELREMET”  w  Białej 

Podlaskiej (dalej „Odwołujący”), dotyczące części 2 i 3 zamówienia. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  niezachowanie  uczciwej  konkurencji,  polegające  na 

przewlekłym  prowadzeniu  Postępowania  i  niedokonaniu  czynności  badania  oraz 

oceny oferty i wyboru oferty najkorzystniejszej mimo biegnących i zbliżających się 

terminów realizacji zamówienia, 

2.  art.  15  ust.  1  i  art.  91  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  czynności,  do  której 

Zamawiający  był  zobowiązany  na  podstawie  przepisów  Pzp,  polegającej  na 

dokonaniu badania oraz oceny oferty i wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

dokonania czynności badania i oceny oferty oraz wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący podał, że ma interes we wniesieniu odwołania w rozumieniu art. 179 ust. 

1  Pzp.  Członkowie  odwołującego  się  konsorcjum  są  przedsiębiorcami  prowadzącymi 

działalność  w  zakresie  szycia  odzieży  służbowej  i  mundurowej,  a  tym  samym  podmiotami 

zdolnymi  do  wykonania  zamówienia  publicznego.  Ponadto  Odwołujący  złożył  ofertę 

w Postępowaniu, pierwotnie na wszystkie części zamówienia, a w skutek przedłużającej się 

procedury  pozostał  przy  częściach  nr  2  i  3.  W  wyniku  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów wskazanych w petitum odwołania, interes Odwołującego w uzyskaniu zamówienia 

doznał  uszczerbku,  gdyż  w  przypadku  prawidłowego  działania  Zamawiającego,  miałby  on 

możliwość  uzyskania  zamówienia  (oferta  Odwołującego  była  jedyna,  a  zaoferowana  cena 

mieściła  się  w  kwocie  jaką  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  realizację 

przedmiotowego  zamówienia).  Odwołujący  podkreślił  również,  że  spełnia  postawiony  przez 

Zamawiającego podmiotowy warunek udziału w Postępowaniu, zgodnie z którym ponad 50% 

zatrudnionych  pracowników  stanowią  osoby  niepełnosprawne  w  rozumieniu  przepisów 

o rehabilitacji  zawodowej  i  społecznej  oraz  zatrudnianiu  osób  niepełnosprawnych  lub 

właściwych  przepisów  państw  członkowskich  Unii  Europejskiej  lub  Europejskiego  Obszaru 

Gospodarczego (art. 22 ust. 2 Pzp). 

W uzasadnieniu odwołania Odwołujący przytoczył treść przepisów art. 7 ust. 1, art. 15 

ust.  1,  art.  91  ust.  1  i  art.  2  pkt  7a  Pzp  i  stwierdził,  że  pierwszym  i  podstawowym  celem 

postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, którego realizacji mają służyć wszystkie 

czynności  podejmowane  przez  zamawiającego,  jest  wybór  oferty  najkorzystniejszej 

i zawarcie umowy. Konsekwencją powyższego jest również okoliczność, że Pzp przewiduje, 

ż

e do zakończenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego dochodzi wyłącznie 

przez wybór oferty najkorzystniejszej albo unieważnienie procedury. Niewątpliwie zatem Pzp 

obliguje  zamawiającego  do  tego,  aby  dokonał  badania  i  oceny  ofert  oraz  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. Wraz  z  wszczęciem  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

dochodzi  do  złożenia  przez  zamawiającego  swoistego  przyrzeczenia  publicznego  zawarcia 

umowy,  a  zamawiający  co  do  zasady  ma  obowiązek  dokonać  wyboru  najkorzystniejszej 

oferty i zawrzeć umowę, zgodnie z celem prowadzonego postępowania. 

Odwołujący  podał,  że  termin  składania  ofert  w  Postępowaniu  wyznaczony  został  na 

dzień  1  marca  2016  r.  W  wyznaczonym  terminie  ofertę  złożył  wyłącznie  Odwołujący, 

a oferowana  przez  niego  cena  mieściła  się  w  kwocie  jaką  Zamawiający  zamierzał 

przeznaczyć na realizację przedmiotowego zamówienia publicznego. 

Termin  związania  ofertą  został  określony  na  60  dni  (Rozdział  IX  pkt  1  SIWZ). 

W terminie  związania  ofertą  Zamawiający  nie  dokonał  oceny  oferty  i  nie  dokonał  wyboru 

oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący,  pismem  z  dnia  22  kwietnia  2016  r.,  przedłużył  po  raz  pierwszy  termin 

związania ofertą.  

W dniu 20 maja 2016 r. Zamawiający unieważnił Postępowanie w zakresie części 1-3 

zamówienia  na  podstawie  art.  93  ust.  1  pkt  6  Pzp,  powołując  się  na  zmiany  w zakresie 

finansowania  przetargów  realizowanych  przez  Zamawiającego  dotyczące  nie  tylko 

przedmiotowego  zamówienia,  ale  wszystkich  dostaw  umundurowania  i  wyekwipowania 

realizowanych na rzecz Zamawiającego w 2016 r. 

Od  powyższej  czynności  Odwołujący  wniósł  odwołanie,  a  pismem  z  dnia  31  maja 

2016 r. Zamawiający poinformował, że w związku z wniesionym odwołaniem zawiesza bieg 

terminu związania oferta do czasu ogłoszenia przez KIO. Izba wyrokiem z dnia 20 czerwca 

2016  r.  (sygn.  akt:  KIO  919/16,  KIO  937/16,  KIO  938/16,  KIO  939/16,  KIO  943/16, 

KIO 944/16,  KIO  946/16,  KIO  947/16,  KIO  949/16,  KIO  951/16)  uwzględniła  odwołanie 

i nakazała Zamawiającemu unieważnienie czynności unieważnienia Postępowania. 

Odwołujący  podkreślił,  że  po  upływie  ponad  miesiąca  od  dnia  ogłoszenia  wyroku, 

w dniu  21  lipca  2016  r.,  Zamawiający  wykonując  wyrok  zawiadomił  o  unieważnieniu 

czynności unieważnienia Postępowania. 

Pismem  z  dnia  28  lipca  2016  r.  Odwołujący  po  raz  kolejny  przedłużył  termin 

związania  ofertą  oraz  ważność  wadium,  jednak  z  uwagi  na  przedłużającą  się  procedurę 

zrezygnował z ubiegania się o część 1 zamówienia. 

Do  dnia  wniesienia  niniejszego  odwołania  Zamawiający  nie  dokonał  oceny  ofert 

i wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  a  unieważnienie  przez  niego  Postępowania  zostało 

skutecznie zanegowane w toku postępowania odwoławczego. 

Odwołujący  podkreślił,  że  Zamawiający  nadal  dysponuje  ważną  ofertą,  a  zatem 

Postępowanie  toczy  się  w  dalszym  ciągu.  Wskazał,  że  przepisy  Pzp  nie  przewidują 

maksymalnego  czasu,  w  jakim  ma  nastąpić  badanie  i  ocena  ofert,  niemniej  jednak  blisko 

sześć  miesięcy,  jakie  upłynęło  od  wyznaczonego  terminu  składania  ofert  jest  czasem 

zupełnie wystarczającym do dokonania czynności badania i oceny ofert oraz poinformowania 

o  wynikach  tej  oceny,  tym  bardziej,  że  chodzi  o  ocenę  wyłącznie  oferty  Odwołującego, 

a Postępowanie w zakresie rodzaju przedmiotu zamówienia i wymagań postawionych przez 

Zamawiającego 

jest 

bliźniaczo 

podobne 

do 

postępowań 

prowadzonych 

przez 

Zamawiającego w latach ubiegłych, w których Zamawiający również ogłaszał postępowania 

na  dostawę  elementów  umundurowania  i  wyekwipowania.  Oznacza  to,  że  w  zakresie 

procedury  nie  istnieją  żadne  nowatorskie  cechy,  które  utrudniałyby  lub  wręcz 

uniemożliwiałyby  Zamawiającemu  szybkie  i  sprawne  przeprowadzenie  procedury  badania 

i oceny ofert, a w jej konsekwencji dokonanie czynności wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Zdaniem  Odwołującego  zasadność  zarzutów  w  zakresie  zaniechania  przez 

Zamawiającego  dokonania  czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz  wybory  oferty 

najkorzystniejszej  potwierdzają  również  postanowienia  SIWZ,  których  autorem  jest  sam 

Zamawiający. 

Z  Rozdziału  IV  pkt  1  SIWZ  wynika,  że  Zamawiający  wymagał,  aby  zamówienie 

publiczne zostało wykonane: 

−  zamówienie  gwarantowane  1  (pierwszej)  partii  w  roku  2016  w  terminie 

wynikającym  z  oferty  –  ilość  dni  kalendarzowych  liczonych  od  daty  zawarcia 

umowy;  sugerowany  (pożądany  przez  Zamawiającego  termin  realizacji  I  etapu 

zamówienia do dnia 30 czerwca 2015 r., 

−  zamówienie 

gwarantowane  2  (drugiej)  partii  w  terminie  wynikającym  

z  „Planu  dostaw  przedmiotów  umundurowania  i  wyekwipowania  w  2016  roku”; 

jak wynika  z  projektu  umowy  (załącznik  nr  5  do  SIWZ)  ma  to  nastąpić  do 

31 października 2016 r., 

−  zamówienie 

opcjonalne 

w 

terminie 

do 

dnia 

grudnia 

r.  

(zgodnie z postanowieniami zawartymi załączniku do SIWZ - „Wzór umowy”).  

Zgodnie  z  Rozdziałem  XIII  pkt  1  SIWZ,  oferty  miały  być  ocenione  odrębnie  dla 

każdego  z  zadań,  wedle  kryterium:  cena  –  90  %  oraz  termin  realizacji  1  partii  –  10% 

(przy czym  Zamawiający  pod  pojęciem  „1  (pierwszej)  partii”  rozumie  dostawę 

(ilości gwarantowanej)  przedmiotu  zamówienia  wynikającej  z  „Planu  dostaw  przedmiotów 

umundurowania  i  wyekwipowania  w  2016”  w  terminie  podanym  w  ofercie  –  ilości  dni 

kalendarzowych). 

Termin  składania  ofert  upłynął  w  dniu  1  marca  2016  r.  Uwzględniając, 

ż

e Zamawiający  przewidywał,  że  pierwsze  dostawy  będą  zrealizowane  do  końca  czerwca 

2016  r.,  przyjąć  należy,  że  sam  Zamawiający  uznawał,  że  rozstrzygnięcie  Postępowania 

nastąpi  w  terminie  maksymalnie  60  dni  od  terminu  składania  ofert,  w  tym  bowiem  terminie 

wykonawcy byli związani złożonymi przez siebie ofertami. 

Z  powyższego  wynika  również,  że  dla  Zamawiającego  istotnym  było  aby  jak 

najszybciej  otrzymać  mundury  połowę.  Aby  jednak  to  się  stało,  konieczne  jest  uprzednie 

dokonanie wybory oferty najkorzystniejszej i podpisanie umowy z wykonawcą. 

Z  postanowień  SIWZ,  które  ustalał  przecież  Zamawiający  ewidentnie  wynika, 

ż

e czynność  badania  i  oceny  oferty  i  poinformowanie  o  wynikach  tej  oceny  powinna  już 

dawno nastąpić, gdyż zrealizowane winny być już pierwsze dostawy. Nie istnieją też żadne 

formalne  przeszkody,  które  uniemożliwiałyby  Zamawiającemu  podjęcie  czynności  badania 

i oceny  ofert.  Ostatnią  czynnością  Zamawiającego  w  tym  zakresie  było  wezwanie  z  dnia 

5 maja 2016 r. w trybie art. 26 ust.3 Pzp do potwierdzenia certyfikatów, które zostało przez 

Odwołującego w terminie wykonane. Od tamtego momentu, Zamawiający nie podjął żadnej 

czynności,  która  zmierzałaby  do  oceny  oferty  złożonej  przez  wykonawcę  i  w  konsekwencji 

dokonania wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Taki  sposób  postępowania  naraża  też  Odwołującego  na  nieuzasadnione  koszty 

związane  np.  z  wydłużeniem  wadium,  nie  mówiąc  już  o  utrzymywaniu  pełnej  gotowości 

pracowników  do  realizacji  zamówienia.  Odwołujący  są  zakładami  pracy  chronionej 

i zatrudniają osoby niepełnosprawne. 

Pismem  z  dnia  21  lipca  2016  r.  Odwołujący  zwrócił  się  do  Zamawiającego 

z wnioskiem  o  przedłużenie  końcowego  terminu  dostaw  dla  każdego  z  zadań  do  dnia 

15 grudnia 2016 r., a to z uwagi na: znaczny upływ czasu liczony od terminu składania ofert 

bez  dokonania  ich  oceny;  wniesienie  odwołania  do  KIO  na  czynność  unieważnienia 

Postępowania; wielkość dostaw umundurowania polowego; proces technologiczny produkcji 

mundurów  polowych;  obowiązkowe  procedury  odbiorów  wojskowych  mundurów  polowych. 

Do  dnia  dzisiejszego  Zamawiający  pozostawił  powyższy  wniosek  bez  żadnej  odpowiedzi. 

Odwołujący  przytoczył  pogląd  o  możliwości  zmiany  terminu  wykonania  umowy  oraz  braku 

podstaw do unieważnienia postępowania z powodu jego upływu. 

Z  uwagi  na  wielkość  zamówienia  publicznego,  ostateczny  termin  dostaw 

(31 października  2016  r.)  oraz  zastrzeżone  kary  umowne  z  tytułu  nieterminowej  dostawy 

(§ 11  ust.  1  umowy  –  załącznik  nr  5  do  SIWZ)  Odwołujący  zmuszony  był  zrezygnować 

z realizacji  kolejnego  zadania,  tym  razem  nr  1  obejmującego  54.043  komplety  zamówienia 

gwarantowanego  oraz  10.957  zamówienia  opcjonalnego.  Jest  to  kolejna  negatywna 

konsekwencja  zaniechania  jakiego  dopuszcza  się  Zamawiający  nie  dokonując  badania 

i oceny ofert, którą ponosi Odwołujący. 

W poprzednich latach w dacie, w jakiej wnoszone jest niniejsze odwołanie odbywały 

się  już  procedury  odbiorów  i  dostarczane  były  już  przez  Odwołującego  pierwsze  partie 

dostaw  umundurowania  i  wyekwipowania  (Odwołujący  brał  udział  w  przetargach  w  latach 

ubiegłych  a  terminy  składania  ofert  były  podobne  jak  w  niniejszym  postępowaniu). 

Zamawiający  zdaje  sobie  bowiem  doskonale  sprawę,  że  wykonanie  dostaw  w  zakładanym 

terminie  (sugerowany  termin  realizacji  pierwszego  etapu  zamówienia  przewidziany  był 

przecież  na  30  czerwca  2016  r.,  a  ostateczny  to  dzień  31  października  2016  r.) 

rodzi konieczność jak najszybszego wyłonienia wykonawcy. To zaś nie może się odbyć bez 

badania  i  oceny  ofert  i  wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  Obecnie  Zamawiający 

powstrzymywał się kontynuowaniem procedury i na zapytanie Odwołującego o przedłużenie 

terminu dostaw nie udzielił żadnej odpowiedzi. 

W  chwili  obecnej  pozostało  niewiele  ponad  dwa  miesiące  na  uszycie  i  dostarczenie 

mundurów polowych objętego zadaniami nr 2 i 3, a więc 56.393 kompletów (oraz 11.607 kpl 

zamówienia  opcjonalnego).  Taka  ilość  asortymentu  mimo,  iż  ofertę  złożyło  konsorcjum 

składające się z 3 wykonawców, powoduje, że w przypadku dalszego powstrzymywania się 

z zakończeniem  procedury  przetargowej  przez  Zamawiającego  (bez  jednoczesnej  zmiany 

terminów  dostaw)  zamówienie  stanie  się  obiektywnie  niemożliwym  do  wykonania  przez 

jakiegokolwiek wykonawcę.  

Zachowanie Zamawiającego, który mimo prowadzenia Postępowania przez  znaczny 

czas, nie doprowadził do rozstrzygnięcia należy ocenić negatywnie i jako naruszający art. 7 

ust.  1  Pzp.  Odwołujący  przygotował  i  złożył  ofertę,  która  może  być  uznana  za 

najkorzystniejszą oraz cały czas pozostaje w gotowości do zawarcia umowy i rozpoczęcia jej 

wykonywania  ponosząc  związane  z  tym  koszty  obciążające  jego  działalność.  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Pzp to zamawiający przeprowadza postępowanie, w więc dokonuje 

w jego toku poszczególnych czynności, w tym zwłaszcza badania i oceny ofert oraz wyboru 

oferty najkorzystniejszej (art. 91 ust. 1 Pzp). 

Reasumując,  czas  jaki  upłynął  od  dnia  składania  ofert,  przy  jednoczesnym 

uwzględnieniu,  że  została  złożona  jedna  tylko  oferta,  jest  czasem  oczywiście 

wystarczającym  do  dokonania  badania  i  oceny  tej  jedynej  oferty  oraz  poinformowania 

o wynikach tej oceny, wobec czego zaniechanie tej czynności jest oczywistym naruszeniem 

art. 7, art. 15 ust. 1 i art. 91 ust. 1 Pzp. 

Sygn. akt KIO 1571/16 

Zamawiający  –  2  Regionalna  Baza  Logistyczna  w  Warszawie  prowadzi  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego,  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29 stycznia  2004  r. 

Prawo 

zamówień 

publicznych 

(Dz.U.2015.2164 

j.t.), 

zwanej 

dalej 

„Pzp”,  

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  z  podziałem  na  części  na  dostawę 

przedmiotów  umundurowania  i  wyekwipowania  w  2016  r.  (ubranie  czołgisty-warsztatowca, 

ubranie  zimowe  czołgisty-warsztatowca  z  podpinką  kombinezon  czołgisty),  znak  sprawy: 

D/259/2015), zwane dalej: „Postępowaniem”.  

Wartość  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.  

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym 

Unii Europejskiej w dniu 30 grudnia 2015 r. pod nr 2015/S 252-461381. 

W  dniu 

22 sierpnia  2016  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło 

odwołanie wniesione przez wykonawcę Szwalnia IMA Holding sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w 

Limanowej, dotyczące części 3 zamówienia. 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1.  art.  7  ust.  1  Pzp  przez  niezachowanie  uczciwej  konkurencji,  polegające  na 

przewlekłym  prowadzeniu  Postępowania  i  nie  dokonaniu  czynności  badania  oraz 

oceny oferty i wyboru oferty najkorzystniejszej mimo biegnących i zbliżających się 

terminów realizacji zamówienia, 

2.  art.  15  ust.  1  i  art.  91  ust.  1  Pzp  przez  zaniechanie  czynności,  do  której 

Zamawiający  był  zobowiązany  na  podstawie  przepisów  Pzp,  polegającej  na 

dokonaniu badania oraz oceny oferty i wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

dokonania czynności badania i oceny oferty oraz wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący  podał,  że  ma  interes  we  wniesieniu  odwołania  w  rozumieniu  

art.  179  ust.  1  Pzp.  Podkreślił,  że  jest  przedsiębiorcą  prowadzącym  działalność  w  zakresie 

szycia  odzieży  służbowej  i  mundurowej,  a  tym  samym  podmiotem  zdolnym  do  wykonania 

zamówienia  publicznego.  Ponadto  Odwołujący  złożył  ofertę  w  Postępowaniu  na  część  3 

zamówienia. W wyniku naruszenia przez Zamawiającego przepisów  wskazanych  w petitum 

odwołania,  interes  Odwołującego  w  uzyskaniu  zamówienia  doznał  uszczerbku,  

gdyż  w przypadku prawidłowego działania Zamawiającego, miałby on możliwość uzyskania 

zamówienia  (oferta  Odwołującego  była  jedyna,  a  zaoferowana  cena  mieściła  się  w  kwocie 

jaką Zamawiający zamierzał przeznaczyć na realizację przedmiotowego zamówienia).  

Uzasadniając  zarzuty  odwołania  Odwołujący  przytoczył  argumentację  z  odwołania 

w sprawie  o  sygn.  akt  KIO  1570/16,  wskazując  na  różnice  w  zakresie  dat  czynności 

dokonywanych  w  Postępowaniu,  terminów  realizacji  zamówienia  i  rodzaju  oraz  ilości 

zamawianego asortymentu. 

Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  24  sierpnia  2016  r.  wyjaśnił,  że  wykonał  wyrok  Izby 

z dnia  20  czerwca  2016  r.  (sygn.  akt:  KIO  919/16,  KIO  937/16,  KIO  938/16,  KIO  939/16, 

KIO 943/16, KIO 944/16, KIO 946/16, KIO 947/16, KIO 949/16, KIO 951/16) unieważniając, 

w dniu 21 lipca 2016 r., zaskarżoną odwołaniami w ww. sprawach decyzję o unieważnieniu 

postępowań  (w  tym  postępowań,  w  których  zostały  wniesione  odwołania  w  przedmiotowej 

sprawie).  

Podkreślił  również,  że  jako  dysponent  III-go  stopnia  budżetu  państwa  nie  posiada 

uprawnień do samodzielnego przenoszenia lub przesuwania środków finansowych z jednego 

zadania  na  inne,  w  związku  z  czym  –  pismem  z  dnia  21  czerwca  2016  r.  –  wystąpił  do 

Inspektoratu  Wsparcia  Sił  Zbrojnych  z  wnioskiem  o  przydzielenie  środków  finansowych  na 

realizację  zamówień,  jednak  nie  otrzymał  odpowiedzi.  W  związku  z  powyższym  stwierdził, 

ż

e podjęcie  czynności  zmierzających  do  udzielenia  zamówienia  publicznego  bez  pokrycia 

w planie finansowym mogłoby być uznane  za czyn o którym mowa w art. 15 ustawy  z dnia 

17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 

W odpowiedziach na odwołania Zamawiający wniósł o ich oddalenie stwierdzając co 

następuje.  

Zamawiający  przyznał,  że  jest  w  trakcie  badania  i  oceny  ofert  i  podejmowania 

czynności związanych z rozstrzygnięciem prowadzonych postępowań. 

Następnie  Zamawiający  stwierdził,  że  odwołania  nie  zasługują  na  uwzględnienie 

z uwagi  na  ich  (1)  przedwczesne  wniesienie  oraz  (2)  brak  merytorycznego  uzasadnienia 

postawionych zarzutów.  

Odnosząc się do przedwczesności odwołań Zamawiający podkreślił, że ustawodawca 

nie  określił  w  Pzp  żadnego  terminu  na  badanie  i  ocenę  ofert  oraz  dokonanie  czynności 

wyboru oferty najkorzystniejszej. W jego ocenie zarzut w odniesieniu do tej czynności można 

dopiero  po  faktycznym  dokonaniu  czynności  badania  i  oceny  ofert  oraz  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej.  Dopiero  wtedy  bowiem  odwołujący  zyskuje  informację  co  do  podjętych 

przez  zamawiających  czynności,  dopiero  wtedy  również  jest  w  stanie  stwierdzić  czy  doszło 

do jakichś zaniechań zamawiającego w ramach tych etapów postępowania. 

Nie  sposób  zarzucać  Zamawiającemu,  że  zaniechał  dokonania  czynności, 

na dokonanie  której  nie  przewidziano  w  Pzp  terminu.  Przepisy  określają  wprawdzie  jakich 

czynności zamawiający ma dokonać na etapie oceny i badania ofert, jednak w żaden sposób 

nie  określają  ani  kolejności  ani  terminów  w  jakich  zamawiający  ma  dokonywać 

poszczególnych  czynności.  Zamawiający  stoi  zatem  na  stanowisku,  że  tak  długo  jak  nie 

zakończył  on  etapu  badania  i  oceny  ofert,  tak  długo  nie  może  on  dokonać  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej. Nie można zarzucać Zamawiającemu zaniechania wykonania czynności, 

do  której  wykonania  nie  był  w  określonym  Pzp  terminie  zobowiązany  (co  dotyczy 

w szczególności badania i oceny ofert), a także, której nie jest w stanie dokonać (co dotyczy 

wyboru oferty najkorzystniejszej). 

Zamawiający  podkreślił,  że  zakończeniem  etapu  badania  i  oceny  ofert  jest 

zawiadomienie  wykonawców  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej,  bowiem  z  chwilą 

otrzymania tego dokumentu wykonawcy, którzy złożyli oferty, dowiadują się jakie czynności 

Zamawiający  podjął  w  postępowaniu,  jakich  czynności  zaniechał  i  w  jaki  sposób  zbadał 

i ocenił  oferty.  Zarzuty  dotyczące  zatem  etapów  (1)  badania  i  oceny  ofert  oraz  (2)  wyboru 

oferty  najkorzystniejszej (naturalna konsekwencja  badania  i  oceny  ofert), wykonawca  może 

podnieść  najwcześniej  po  dokonaniu  przez  Zamawiającego  tych  czynności.  Na  marginesie 

Zamawiający  stwierdził,  że  poza  wyborem  oferty  najkorzystniejszej,  może  być  też 

zobligowany  do  unieważnienia  postępowania  na  mocy  Pzp,  a  zatem  wybór  oferty 

najkorzystniejszej  nie  jest  jedynym  obowiązkiem  zamawiającego  po  dokonaniu  badania 

i oceny ofert. 

W nawiązaniu do powyższego Zamawiający podał, że zgodnie z art. 182 ust. 1 Pzp 

odwołanie  wnosi  się  w  terminie  10  dni  od  dnia  przesłania  informacji  o  czynności 

zamawiającego stanowiącej podstawę jego wniesienia (...). Jeżeli zatem Odwołujący zarzuca 

Zamawiającemu dokonanie zaniechania (tj. w rozumieniu  ww. przepisu  podjęcie czynności, 

wobec której przysługuje odwołanie), to powinien wskazać, iż taka czynność w istocie miała 

już  miejsce.  Zaniechaniem  jest  powstrzymanie  się  od  działania,  które  na  podstawie 

określonej normy prawnej powinno było nastąpić. Jak wskazano wyżej, żadna norma prawna 

nie  określa  w  jakim  momencie  Zamawiający  miałby  dokonać  badania  i  oceny  ofert  oraz 

wyboru oferty najkorzystniejszej. 

Powyższe oznacza, że Zamawiający nie dopuścił się zaniechania, które zarzuca mu 

Odwołujący,  gdyż  zgodnie  z  Pzp  nie  mógł  się  go  dopuścić.  O  ewentualnym  zaniechaniu 

Zamawiającego  w  tym  zakresie  można  byłoby  mówić  dopiero  gdyby  w  chwili  przekazania 

Odwołującemu zawiadomienia o wyborze oferty najkorzystniejszej, Zamawiający jednak nie 

dokonał tej czynności i jest to kwestią bezsporną. Tym samym wątpliwości budzić nie może, 

ż

e zarzuty Odwołującego są przedwczesne. 

Na  marginesie  Zamawiający  podał,  że  od  czasu  wydania  wyroku  KIO,  do  którego 

wykonania  zobowiązany  był  Zamawiający,  do  dnia  wniesienia  odwołania,  minęły  ledwie 

63 dni  (co  odpowiada  dwóm  miesiącom),  zaś  od  wykonania  wyroku  do  dnia  wniesienia 

odwołania  minął  ledwie  miesiąc.  Odwołujący,  jako  strona  poprzedniego  postępowania 

odwoławczego,  ma  wystarczającą  świadomość  co  do  tego  ile  postępowań  prowadzi 

i prowadził Zamawiający, a jednocześnie oczekuje, że proces badania i oceny ofert i wybór 

oferty  najkorzystniejszej  winien  nastąpić  w  terminie,  który  jego  zdaniem  jest  najbardziej 

stosowny.  Odwołujący  nie  ma  uprawnienia  do  żądania  podjęcia  czynności,  o  które  wnosi 

w odwołaniu,  w  terminie  wybranym  przez  siebie  w  sposób  niczym  nieuzasadniony. 

Co istotniejsze,  nie  posiada  takiego  uprawnienia  na  gruncie  przepisów  obowiązującego 

prawa. 

W  zakresie  stwierdzonej  przez  Zamawiającego  bezzasadności  zarzutów  odwołań 

Zamawiający  wyjaśnił,  że  nie  widzi  jakiegokolwiek  związku  przyczynowo-skutkowego 

pomiędzy wyrażoną w art. 7 ust. 1 Pzp zasadą zachowania uczciwej konkurencji, a długością 

prowadzonego postępowania. 

Z  daleko  idącej  ostrożności  procesowej  Zamawiający  nadmienił,  że  przepis  

art.  7  ust.  1  Pzp  nie  może  stanowić  samoistnej  podstawy  zarzutów  odwołania,  a  zawsze 

winien odnosić się do czynności lub zaniechania wynikającego z przepisów Pzp.  

Odnosząc się następnie do zarzutu naruszenia art. 15 ust. 1 oraz art. 91 ust. 1 Pzp 

Zamawiający stwierdził, że z treści przywołanych przepisów wynika jedynie, że zamawiający, 

przygotowuje oraz przeprowadza postępowanie, a także, że wybiera ofertę najkorzystniejszą 

na podstawie kryteriów oceny ofert określonych. 

Zamawiający podkreślił, że nie kwestionuje tych okoliczności oraz nie uchyla się i nie 

zamierza się uchylać od przeprowadzenia postępowań i dokonania czynności zgodnie z Pzp. 

Co  jednak  zostało  już  wcześniej  wskazane,  nie  można  mu  czynić  zarzutu  z  zaniechania 

czynności, na wykonanie której ustawodawca nie określił żadnego terminu. 

Należy  bowiem  zwrócić  uwagę,  że  zgodnie  z  art.  180  ust.  1  Pzp  odwołanie 

przysługuje  wyłącznie  od  niezgodnej  z  przepisami  czynności  zamawiającego  podjętej 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub zaniechania czynności, do której zamawiający 

jest  zobowiązany  na  podstawie  ustawy.  W  niniejszej  sprawie  Zamawiający  nie  jest 

zobligowany,  do  dokonywania  czynności  w  zakreślonych  przez  Odwołującego  terminach. 

Nie można  zatem  mówić,  że  Zamawiający  dokonał  w  tym  zakresie  jakiegokolwiek 

zaniechania. 

Odnosząc  się  zaś  do  twierdzeń  odwołujących,  jakoby  Zamawiający  narażał 

Odwołującego  na  „nieuzasadnione”  koszty  związane  z  przedłużaniem  wadium  oraz 

utrzymywaniem 

pełnej 

gotowości 

pracowników 

do 

realizacji 

zamówienia, 

Zamawiający wskaza, że wykonawca jako profesjonalista ponosi ryzyko związane ze swoimi 

decyzjami  biznesowymi  i  gospodarczymi.  Zamawiający  nie  zmusza  w  żaden  sposób 

odwołujących  do  udziału  w  postępowaniach,  do  przedłużania  wadium  i  pozostawiania 

pracowników  w  gotowości.  Zamawiający  oczywiście  ma  te  kwestie  na  uwadze,  jednak  nie 

sposób przerzucać odpowiedzialność za decyzje odwołujących na Zamawiającego, jak zdaje 

się czynić Odwołujący. Odnosząc się zaś do terminów umownych, Zamawiający analizuje tę 

kwestię i szuka rozwiązań zaistniałej sytuacji.  

Podsumowując,  Zamawiający  nie  może  dokonywać  czynności  w  postępowaniach 

zgodnie z subiektywnymi odczuciami poszczególnych wykonawców co do terminu, w jakich 

Zamawiający  powinien  czynności  tych  dokonać.  Tym  bardziej  nie  można  twierdzić, 

ż

e Zamawiający  w  jakikolwiek  sposób  uchybia  swoim  obowiązkom  nie  dotrzymując  takich 

subiektywnie ustalonych terminów. Zamawiający nie wprowadza również i nie ma możliwości 

wprowadzenia  żadnych  środków  przymusu  i  stosowania  ich  wobec  wykonawców, 

które miałyby  prowadzić  do  zmuszenia  ich  do  udziału  w  postępowaniu,  a  tym  samym, 

jeżeli wykonawca  uważa,  że  ponosi  zbyt  wysokie  koszty  w  związku  z  liczeniem  na 

otrzymanie  zamówienia,  po  prostu  nie  powinien  ich  ponosić.  Ryzyko  gospodarcze  w  tym 

zakresie  leży  po  stronie  odwołujących,  tak  jak  każdego  innego  wykonawcy,  w  każdym 

postępowaniu.  Zamawiający  musi  natomiast  dokonywać  badania  i  oceny  ofert  oraz  wyboru 

oferty najkorzystniejszej tak długo, jak jest to Zamawiającemu potrzebne, mając na uwadze 

cel  publiczny,  realizację  zadania  publicznego  oraz  racjonalne  wydatkowanie  środków 

publicznych. 

Należy  również  pamiętać,  że  wbrew  twierdzeniom  odwołujących,  od  czasu  wydania 

wyroku  w  sprawie  unieważnienia  czynności  unieważnienia  postępowań  upłynęło  relatywnie 

niewiele czasu. Przede wszystkim Zamawiający nie może dokonać czynności zgodnie z ich 

żą

daniami,  gdyż  prowadziłoby  to  do  wypaczenia  zasad  zamówień  publicznych, 

przez dopuszczenie do  sytuacji, w której wobec Zamawiającego, stosuje się swego rodzaju 

ś

rodki przymusu, mające ewidentnie doprowadzić do wyboru określonej oferty. 

Na  marginesie  już  tylko  Zamawiający  zaznaczył,  że  wdawanie  się  w  spór  na  tym 

etapie  postępowań  i  podnoszenie  przedwczesnych  zarzutów,  prowadzi  pośrednio  do  ich 

wydłużenia, gdyż w pewnym sensie, w sposób oczywisty spór tego rodzaju konsumuje czas 

i zwiększa 

koszty 

ponoszone 

tak 

przez 

odwołujących, 

jak 

i 

Zamawiającego. 

Odwołujący oczekują  szybkich  i  odpowiednich  (według  subiektywnych  kryteriów)  reakcji  od 

Zamawiającego,  jednocześnie  wdając  się  z  Zamawiającym  w  bezzasadny  spór,  który – 

zdaniem  Zamawiającego  –  jest  niczym  innym,  jak  próbą  pospieszenia  Zamawiającego. 

Co istotniejsze,  Zamawiający  dokonuje  czynności  dotyczących  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia w ramach przewidzianych ustawą PZP. 

Zamawiający  zasygnalizował,  że  odwołujący  niejako  sami  traktują  siebie  jako 

adresatów normy z art. 15 ust. 1 oraz 91 ust. 1 Pzp wskazując, iż przygotowali i złożyli oferty, 

które  mogą  być  uznane  za  najkorzystniejsze.  Zamawiający  podkreślił,  że  to  on  jest 

organizatorem postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, a zatem to Zamawiający 

bada i ocenia oferty i nie może pod żadnym pozorem kierować się w tym zakresie sugestiami 

pozostałych wykonawców, w tym odwołujących. 

Do postępowania odwoławczego nie zostały zgłoszone przystąpienia. 

Na rozprawie strony podtrzymały streszczone powyżej stanowiska. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i  stanowiska  stron  zawarte  w  odwołaniach  i  odpowiedziach  na 

odwołania,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i  odnotowane  w  protokole,  

ustaliła i zważyła, co następuje. 

Skład  orzekający  stwierdził,  że  przedstawiony  w  odwołaniach  stan  faktyczny  nie  był 

sporny.  Do  dnia  wyrokowania  Zamawiający  nie  dokonał  wyboru  ofert  najkorzystniejszych, 

ani też nie zakończył postępowań przez ich unieważnienie. 

W  powyższych  okolicznościach,  w  ocenie  Izby,  odwołania  podlegały  oddaleniu 

z uwagi  na  treść  art.  179  ust.  1  Pzp.  Przepis  ten  konstytuuje  materialnoprawne  przesłanki 

skuteczności odwołania wskazując, że przysługuje ono wykonawcy, który ma lub miał interes 

w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia  przez  zamawiającego  przepisów  Pzp.  Trzeba  mieć  na  względzie,  że  wskazane 

przesłanki muszą zachodzić łącznie, a ciężar ich wykazania spoczywa zawsze na podmiocie 

korzystającym ze środka ochrony prawnej. 

Interes,  o  którym  mowa  w  przepisie  art.  179  ust.  1  Pzp  nie  musi  mieć  charakteru 

prawnego  (tj.  wynikać  z  obowiązujących  przepisów  prawa).  Wystarczające  jest 

legitymowanie  się  przez  wykonawcę  interesem  faktycznym,  który  zachodzi  wówczas, 

gdy wykonawca  zainteresowany  jest  uzyskaniem  zamówienia,  lecz  nie  może  tego  poprzeć 

przepisami  prawa.  Interes  musi  mieć  charakter  konkretny,  tj.  nakierowany  na  uzyskanie 

zamówienia publicznego oraz dotyczyć postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, 

w  związku  z  którym  wykonawca  korzysta  ze  środka  ochrony  prawnej  (innymi słowy 

odwołanie  ma  stwarzać  możliwość  uzyskania  zamówienia  w  prowadzonym  postępowaniu, 

a nie w jakimkolwiek innym, które może zostać przez zamawiającego wszczęte). 

Szkoda  stanowiąca  kolejny  warunek  sine  qua  non  zasadności  środka  ochrony 

prawnej  powinna  być  rozumiana  w  sposób  cywilistyczny.  Pod  jej  pojęciem  kryje  się  zatem 

uszczerbek  polegający  zarówno  na  stracie,  rzeczywistej  szkodzie  (damnum  emergens),  

jak  i  utraconych  korzyściach  (lucrum  cessans),  przy  czym  nie  musi  mieć  ona  koniecznie 

wymiaru majątkowego. Zauważyć należy, że przepis art. 179 ust. 1 Pzp referuje zarówno do 

szkody wyrządzonej, jak i grożącej. 

W powyższym kontekście istotne jest jednak, że szkoda (zaistniała, bądź potencjalna) 

stanowić musi skutek naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy. Przyczyn szkody 

należy  zatem  upatrywać  w  dokonaniu  przez  zamawiającego  czynności  niezgodnie 

z przepisami  Pzp  albo  zaniechaniu  czynności  pomimo  obowiązku  jej  dokonania. 

Z powyższego  wynika,  że  pomiędzy  naruszeniem  przepisów  a  szkodą  istnieć  musi 

adekwatny związek przyczynowy, który zachodzi wówczas gdy w danym układzie stosunków 

i  warunków  oraz  w  zwyczajnym  biegu  rzeczy,  bez  zaistnienia  szczególnych  okoliczności, 

szkoda jest zwykle następstwem określonego zdarzenia. 

Ad  casum  skład  orzekający  nie  stwierdził  zaistnienia  ostatniej  z  okoliczności 

wskazanych  w  treści  przepisu  art.  179  ust.  1  Pzp,  a  to  naruszenia  przez  Zamawiającego 

przepisów Pzp. 

Mając na uwadze fakt, że zgodnie z art. 192 ust. 7 Pzp Izba może orzekać wyłącznie 

o  zarzutach  wskazanych  w  odwołaniu,  zaś  sam  zarzut  składać  musi  się  z  przytoczenia 

przepisu  Pzp  i  wskazania  okoliczności  (faktycznych  i  prawnych),  w  których  odwołujący 

upatruje jego naruszenia, należało poddać ocenie zarzuty sformułowane w petitum każdego 

z odwołań. 

Chybiony  był  zarzut  naruszenia  przepisu  art.  7 ust.  1  Pzp,  po  pierwsze,  ze  względu 

na  fakt,  że  nie  może  on  stanowić  samodzielnej  podstawy  zarzutu  odwołania. 

Sformułowano w  nim  bowiem  zasady  rządzące  postępowaniem  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  które  ulegają  konkretyzacji  na  gruncie  dalszych  przepisów  Pzp, 

odnoszących się  do  konkretnych  uprawnień  i  obowiązków  zamawiającego.  Po  drugie  – 

w sytuacji,  w  której  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  bierze  udział 

wyłącznie  jeden  wykonawca  należy  podać  w  wątpliwość  możliwość  naruszenia  przez 

zamawiającego  zasad  wyrażonych  w  art.  7  ust.  1  Pzp.  Nakazują  one  bowiem  prowadzić 

postępowanie  w  taki  sposób,  aby  uczestniczący  w  nim  wykonawcy  mogli  uczciwie 

konkurować na równych zasadach, co nie będzie mogło zostać zrealizowane  w  warunkach 

ubiegania się o udzielenie zamówienia wyłącznie przez jeden podmiot. 

Izba  nie  dopatrzyła  się  również  podstaw  do  uwzględnienia  drugiego  z  zarzutów 

sformułowanych  w  odwołaniach.  Odnosząc  się  do  ich  konstrukcji  stwierdzenia  wymaga, 

ż

e nie  było  uzasadnione  przywoływanie  przez  odwołujących  przepisu  art.  15  ust.  1  Pzp, 

zgodnie  z  którym  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  przygotowuje 

i przeprowadza  zamawiający.  Zdaniem  składu  orzekającego  w  sytuacji,  w  której 

zamawiający nie dokonuje wyboru oferty najkorzystniejszej nie można niejako automatycznie 

twierdzić, że nie prowadzi postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Z przepisów 

Pzp  wynika  bowiem,  że  postępowanie  może  zakończyć  się  bądź  udzieleniem  zamówienia 

(następującym  z  chwilą  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego),  bądź  jego 

unieważnieniem.  W  konsekwencji  stwierdzić  można,  że  o  ile  żadna  ze  wspomnianych 

okoliczności nie miała w postępowaniach miejsca (co nie było sporne), to są one w dalszym 

ciągu prowadzone. 

Nie  mógł  się  wreszcie  ostać  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  przepisu  

art. 91 ust. 1 Pzp. Odwołujący skupili się na tej jego części, która stanowi, że zamawiający 

wybiera  ofertę  pomijając  przy  tym,  że  ustawodawca  nie  przewidział  dla  dokonania  tej 

czynności  żadnego  definitywnego  terminu.  W  konsekwencji  twierdzenia  odwołujących, 

jakoby zamawiający był zobligowany dokonać wyborów w określonym czasie uznane zostały 

przez skład orzekający za nieuzasadnione. 

Niezależnie  od  powyższego  i  jedynie  na  marginesie  Izba  wskazuje,  że  przeszkód 

w ewentualnym  uwzględnieniu  odwołań  należałoby  również  upatrywać  w  przepisie  art.  192 

ust.  2  Pzp,  w  świetle  którego  odwołanie  jest  uwzględniane  jeżeli  stwierdzone  zostanie 

naruszenie przepisów Pzp, które miało lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego.  Abstrahując  od  omówionej  wcześniej  kwestii 

naruszenia przepisów Pzp zauważenia wymaga, że nie sposób przewidywać w jaki sposób 

przedłużająca się procedura badania i oceny ofert oddziałuje (lub mogłaby oddziaływać) na 

wynik postępowań w opisanym powyżej rozumieniu. 

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w pkt 1 sentencji orzeczenia, 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  (pkt  2  sentencji  wyroku)  orzeczono 

stosownie do jego wyniku, na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz  w  oparciu o przepisy 

§ 5 ust. 3 pkt 1 w zw. z § 3 pkt 2 lit. b i § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 

15 marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów 

kosztów 

w 

postępowaniu 

odwoławczym 

i sposobu 

ich 

rozliczania 

(Dz.U.2010.41.238).  

Przewodniczący:  

………………………………………. 

Członkowie:   

………………………………………. 

……………………………………….