KIO 1946/16 WYROK dnia 28 października 2016 r.

WYROK 

z dnia 28 października 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Aleksandra Zielonka 

po rozpoznaniu na rozprawie 

28 października 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

14 października 2016 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej  

przez wykonawcę:

  Tronus Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie 

w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego pn. Dostawa wraz z montażem mebli 

dla jednostek Policji woj. małopolskiego (nr postępowania ZP-79/2016)  

prowadzonym przez zamawiającego: 

Komenda Wojewódzka Policji w Krakowie  

przy  udziale  wykonawcy: 

M.  M.  Euro-Meble,  Katowice  –  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  zamawiającemu,  Komendzie  Wojewódzkiej 

Policji  w  Krakowie,  w  zadaniu  nr  1:  po  pierwsze  –  unieważnienie  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty,  po  drugie  –  odrzucenie  w  ramach  ponowionych 

czynności  oferty  złożonej  przez  M.  M.  Euro-Meble  z  Katowic  z  uwagi  na 

zaoferowanie  w  poz.  2  krzesła  obrotowego  Intrata  O12  HRU  R20I  ST36CR,  które 

nie posiada wymaganego zagłówka regulowanego; w pozostałym zakresie oddala 

odwołanie.

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  zamawiającego  –  Komendę  Wojewódzką  Policji 

w Krakowie i: 

2.1.   zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez 

odwołującego – 

Tronus Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie tytułem wpisu od odwołania, 

2.2.  zasądza  od  zamawiającego  –  Komendy  Wojewódzkiej  Policji  w Krakowie 

na rzecz

  odwołującego  –  Tronus  Polska  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie 

kwotę 

15000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  – 

stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  z  tytułu  uiszczonego  wpisu  od 

odwołania.

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w 

Krakowie. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Komenda  Wojewódzka  Policji  w  Krakowie  –

  prowadzi  na podstawie 

ustawy  z dnia  29  stycznia  2004 r.  –  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z 2015  r.  poz. 

2164  ze  zm.)  {dalej  również:  „ustawa  pzp”,  „pzp”}  postępowanie  o udzielenie  zamówienia 

publicznego  na  dostawy  pn.  Dostawa  wraz  z  montażem  mebli  dla  jednostek  Policji  woj. 

małopolskiego (nr postępowania ZP-79/2016) 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  19  lipca  2016  r.  zostało  opublikowane  w  Dzienniku 

Urzędowym Unii Europejskiej 206/S_137-248268, z tym że 15 lipca Zamawiający przekazał 

ogłoszenie Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej, a także zamieścił ogłoszenie o zamówieniu 

w  swojej  siedzibie  na  tablicy  ogłoszeń  oraz  na  swojej  stronie  internetowej 

{http://malopolska.policja.gov.pl},  na  której  od  19  lipca  2016  r.  udostępnił  również 

specyfikację  istotnych  warunków  zamówienia  {dalej  również:  „specyfikacja”,  „SIWZ”  lub 

„s.i.w.z.”}. 

Wartość  tego  zamówienia  ustalona  przez  Zamawiającego  przekracza  kwoty 

określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp.

4  października  2016  r.  Zamawiający  przesłał  drogą  elektroniczną  oraz  faksem 

Odwołującemu – Tronus Polska sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie {dalej również: „Tronus”} – 

zawiadomienie  o wyborze  w  części  1.  zamówienia  {dalej  również:  „zadanie  nr  1”}  jako 

najkorzystniejszej  oferty  złożonej  przez  M.  M.  Euro-Meble  w  Katowicach  {dalej  również: 

„Euro-Meble”}. 

14  października  2016  r.  Odwołujący  wniósł  w  formie  pisemnej  do Prezesa  Krajowej 

Izby  Odwoławczej  odwołanie  (zachowując  wymóg  przekazania  jego  kopii  Zamawiającemu) 

od powyższej czynności oraz zaniechania odrzucenia oferty Euro-Meble.    

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów  ustawy pzp:  

1.  Art.  89  ust.  1  pkt  2  w  zw.  z  art.  91  ust.  1  –  przez  zaniechanie  odrzucenia  oferty 

Euro-Mebli,  pomimo  jej  niezgodności  z  warunkami  określonymi  w  specyfikacji, 

a w  konsekwencji wybór tej oferty, pomimo że winna ona zostać odrzucona.  

2.  Art.  7  ust.  1  i  3  –  przez  przeprowadzenie  postępowania  w  sposób  naruszający  zasadę 

zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  w  związku 

z powyższym naruszeniem przepisów ustawy pzp. 

3.  Art.  87  ust.  2  pkt  3  –  przez  poprawienie  omyłki  powodujące  istotną  zmianę  w  treści 

oferty.  

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu: 

1.  Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

2.  Powtórzenia badania i oceny ofert. 

3.  Odrzucenia oferty Euro-Mebli jako niezgodnej z treścią specyfikacji. 

4.  Wyboru oferty Tronus jako najkorzystniejszej.  

Odwołujący sprecyzował powyższe zarzuty przez podanie następujących okoliczności 

prawnych i faktycznych uzasadniających jego zdaniem wniesienie odwołania. 

{zarzut pierwszy} 

Odwołujący 

zrelacjonował 

następujące 

okoliczności 

dotyczące 

przebiegu 

postępowania: 

– Zamawiający w specyfikacji (w tym w formularzu ofertowym) zawarł wymóg przedstawienia 

certyfikatu  (atestu)  wytrzymałościowego  potwierdzającego  zgodność  oferowanych  foteli 

z normą PN-EN 1335-1, PN-EN 1335-2; 

 –  Euro-Meble  w  poz.  8  zaoferowały  dostarczenie  fotela  „Plus”  producenta  Grospol 

i załączyły atest, który nie dotyczy się tego produktu, a fotela „Plus R”; 

–  Zamawiający  w  związku  z  poprzednio  wniesionym  przez  Tronus  Odwołaniem  wezwał 

Euro--Meble  do  złożenia  wyjaśnień,  w  wyniku  których  dokonał  poprawienia  omyłki  w  trybie 

art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp przez zmianę oferowanego produktu na „Plus R”.  

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu, że doszło do istotnej zmiany treści oferty, gdyż 

Grospol produkuje również inne niż „Plus R” produkty mające w swojej nazwie słowo „Plus”, 

co  oznacza,  że  na  podstawie  złożonej  oferty  nie  można  jednoznacznie  stwierdzić,  jaki 

produkt został zaoferowany przez Euro-Meble. 

{zarzut drugi} 

Odwołujący 

zrelacjonował 

następujące 

okoliczności 

dotyczące 

przebiegu 

postępowania: 

–  Zamawiający  w  specyfikacji  (w  tym  w  formularzu  ofertowym)  zawarł  wymóg,  aby 

zaoferowane w poz. 2  krzesła obrotowe z zagłówkiem posiadały zagłówek regulowany; 

–  Euro-Meble  w  poz.  2  zaoferowały  krzesło  obrotowe  „Intrata  012  HRU  R20I  ST  36  CR 

producenta  Nowy  Styl  z  zagłówkiem  stałym,  co  Odwołujący  ustalił  na  podstawie  katalogu 

producenta {do odwołania załączono str. 34 „Intrara-Elementy”}. 

Odwołujący  zarzucił,  że  oferta  Euro-Mebli  podlega  odrzuceniu,  gdyż  nie  spełnia 

powyższego wymagania specyfikacji. 

Odwołujący podsumował, że oferta Euro-Meble podlega odrzuceniu na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  2  pzp  ze  względu  na  złamanie  art.  82  ust.  3  pzp,  tj.  treść  tej  oferty  nie 

odpowiada treści specyfikacji. 

Pismem  z  18  października  2016  r.  Zamawiający  poinformował  Izbę,  że  14 

października 

r. 

przesłał 

kopię 

odwołania 

wykonawcom 

uczestniczącym 

w postępowaniu.  

17  października  2016  r.  wpłynęło  do  Prezesa  Izby  w  formie  pisemnej  zgłoszenie 

przez Euro-Meble przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.  

Ponieważ  powyższe  przystąpienie  zostało  zgłoszone  w  odpowiedniej  formie, 

z zachowaniem 3-dniowego terminu (od przekazania kopii odwołania przez Zamawiającego) 

i wymogu przekazania jego kopii Stronom, a także nie zgłoszono, co do niego opozycji, Izba 

nie miała podstaw do stwierdzenia jego nieskuteczności. 

Przystępujący wniósł o oddalenie odwołania. 

27 października 2016 r. wpłynęła do Izby odpowiedź na odwołanie {datowana na 26 

października 2016 r.}, w której Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania, w szczególności 

następująco uzasadniając swoje stanowisko.   

Na  skutek  poprzedniego  odwołania  Tronus  w  ramach  powtórzonych  czynności 

Zamawiający zwrócił się w trybie art. 87 ust. 1 pzp do Euro-Mebli o wyjaśnienie rozbieżności 

pomiędzy  nazwą  produktu  wskazaną  w  formularzu  ofertowym  a  dołączonym  dla  niego 

atestem. 

Z  udzielonych  wyjaśnień  wynika,  iż  zaoferowano  „Fotel  obrotowy  Plus  R”,  a  brak 

wskazania  w  formularzu  cenowym  litery  „R”  wynika  wyłącznie  z  omyłki  Wykonawcy, 

polegającej na wpisaniu nazwy potocznej zamiast pełnej nazwy handlowej. 

Biorąc pod uwagę powyższe dokonano w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp poprawienia 

treści  oferty  przez  odpowiednie  doprecyzowanie  nazwy  produktu  z  poz.  8  formularza 

ofertowego na „fotel obrotowy plus R”. 

 W ocenie  Zamawiającego  dokonanie  tej  poprawy  nie  spowodowało  istotnych  zmian 

w  treści  oferty,  a  przede  wszystkim  nie  spowodowało  zmiany  pierwotnie  oferowanego 

produktu. 

Odnośnie  zarzucanej  niejednoznaczności  oferty,  Zamawiający  podniósł,  że 

wyjaśnienia  rozwiały  wszelkie  wątpliwości.  Zamawiający  dodał,    że  z  przystąpienia  wynika, 

ż

e jedynym fotelem o nazwie własnej „Plus R” w ofercie Grospolu jest fotel „Plus R” z kolekcji 

ekonomicznej, a pozostałe to fotele „Ergouhman” o nazwie własnej „Ergohuman Plus”. 

W  zakresie  drugiego  zarzutu  Zamawiający  podał,  że  również  w  tym  przypadku 

Euro-Meble złożyły wyjaśnienia, z których jasno wynika, że oferowany w poz. 2 fotel spełnia 

wszystkie  wymagania  opisane  w  SIWZ,  w  tym  posiada  regulowany  zagłówek.  Załączono 

również  oświadczenie  producenta  Nowy  Styl,  z  którego  wynika,  że  ten  fotel  posiada  opcję 

zagłówka regulowanego.   

W  toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp i nie zgłaszano w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  brak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  postępowania 

odwoławczego,  sprawa  została  skierowane  do  rozpoznania  na  rozprawie,  podczas  której 

Odwołujący,  Zamawiający  podtrzymali  dotychczasowe  stanowiska.  Przystępujący  nie  stawił 

się na wyznaczone posiedzenie, pomimo otrzymania zawiadomienia o jego terminie. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  Odwołującego  i  Zamawiającego, 

uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia  i stanowiska  zawarte  w odwołaniu,  odpowiedzi  na  odwołanie,  a  także 

wyrażone  ustnie  na  rozprawie  i odnotowane  w protokole,  Izba  ustaliła  i zważyła,  co 

następuje: 

Odwołanie jest zasadne. 

Z art. 179 ust. 1 pzp wynika, że odwołującemu przysługuje legitymacja do wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  wykazał,  że  ma  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego 

zamówienia,  w którym  złożył  ofertę.  Odwołujący  tym  samym  może  ponieść  szkodę 

w związku  z zarzucanymi  Zamawiającemu  naruszeniami  przepisów  ustawy  pzp,  które 

pozbawiają Tronus możliwości uzyskania przedmiotowego zamówienia. 

{zarzut pierwszy} 

Izba ustaliła,  jako istotne dla rozstrzygnięcia poniższe okoliczności. 

Zamawiający zażądał w specyfikacji złożenia w ofercie wypełnionego załącznika nr 2 

do  s.i.w.z.  –  formularza  cenowego,  wymagając  jego  uzupełnienia  w  rubryce  „Nazwa 

oferowanego asortymentu” w celu należytej identyfikacji wyrobów {rozdział XIV Opis sposobu 

przygotowania oferty pkt 2}. 

Załącznik  nr  2  do  s.i.w.z.  stanowił  jednocześnie  szczegółowy  opis  przedmiotu 

zamówienia określający rodzaj, wymiary, materiałów, wymogi dot. Konstrukcji, kolorystyki itp. 

{rozdział  III  Opis  przedmiotu  zamówienia  pkt  2}.  W  szczególności  dla  poz.  2  Krzesło 

obrotowe  np.  Intrata  z  zagłówkiem  pogrubiono  parametr  „Tapicerowany,  regulowany 

zagłówek” {załącznik nr 2 do s.i.w.z. dla zadania nr 1 – dostawa krzeseł}. 

W treści oferty złożonej przez Euro-Meble w rubryce tej sprecyzowano, że w zadaniu 

nr  1  w  poz.  przedmiotem  oferty  jest  krzesło  obrotowe  „Intrata  O12  HRU  R20I  ST36CR” 

{formularz oferty, str. 4 dokumentów oferty}. 

Powyższe  oznaczenie  producenta  Nowy  Styl  identyfikuje  dokładnie  konkretną 

konfigurację  modelu  krzesła  Intrata,  w  szczególności  litera  „O”  oznacza  oparcie  w  wersji 

„Operative”,  a  oznaczenie  „12  HRU”  oznacza  „oparcie  Operative  tapicerowane  wysokie 

z zagłówkiem  tapicerowanym  stałym”  {„Intrata-Elementy”  str.  14  katalogu  „Biuro  Kawiarnia” 

(edycja  1  05/2014)  lub  str.  34  wyciąg  z  nieznanego  katalogu  producenta  Nowy  Styl; 

oświadczenie Nowy Styl sp. z o.o. z siedzibą w Krośnie z 14 października 2016 r. } 

Krzesło  Intrata  z  regulowanym  zagłówkiem  tapicerowanym  ma  symbol  „22  HRU”, 

które  występuje  dla  oparcia  w  wersji  „Manager”  (wyższej  niż  wersja  Manager) 

{„Intrata-Elementy” str. 14 katalogu „Biuro Kawiarnia” (edycja 1 05/2014) lub str. 34 wyciągu 

z innego katalogu producenta Nowy Styl}   

Izba  stwierdziła  natomiast,  że  nie  mają  znaczenia  dla  sprawy  następujące 

okoliczności:  

–  producent  Nowy  Styl  jest  w  stanie  wyprodukować  również  krzesło  Intrata  w  wersji 

Operative  z zagłówkiem  regulowanym,  choć  takiej  opcji  konfiguracji  nie  przewidział 

w katalogu  {oświadczenie  Nowy  Styl  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Krośnie  z  14  października 

2016 r.}; 

–  Euro-Meble  po  upływie  terminu  składania  ofert  zadeklarowały,  że  pomimo  wpisania 

w ofercie  oznaczenia  wskazującego  na  nieregulowany  zagłówek,  dostarczy  krzesło,  które 

będzie  posiadało  zagłówek  regulowany  {wyjaśnienia  Euro-Mebli,  które  wpłynęły 

do Zamawiającego 18 października 2016 r.}   

Izba  rozważyła,  z  uwzględnieniem  okoliczności  dotyczących  postępowania 

prowadzonego  przez  Zamawiającego,  zakres  zastosowania  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp,  który 

stanowi,  że  zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jej  treść  nie odpowiada  treści  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Skład  orzekający  Izby  podziela  utrwalony  w  doktrynie  i  orzecznictwie  pogląd, 

ż

e zarówno treść s.i.w.z., jak i treść oferty stanowią merytoryczne postanowienia oświadczeń 

woli odpowiednio: zamawiającego, który w szczególności przez opis przedmiotu zamówienia 

oświadcza,  jakiego  świadczenia  oczekuje  po  zawarciu  umowy  w  sprawie  zamówienia 

publicznego, oraz wykonawcy, który zobowiązuje się do wykonania tego świadczenia w razie 

wyboru  złożonej  przez  niego  oferty  jako  najkorzystniejszej.  Wobec  tego  –  co  do  zasady  – 

porównanie  zaoferowanego  przez  wykonawcę  świadczenia  z  opisem  przedmiotu 

zamówienia,  sposobem  i  terminem  jego  realizacji  wymaganymi  przez  zamawiającego, 

przesądza  o tym,  czy  treść  złożonej  oferty  odpowiada  treści  s.i.w.z.  –  jest  z nią  zgodna. 

Art. 82  ust.  3  pzp  zastrzega  przy  tym  dla  oferty  składanej  w postępowaniu 

o udzielenie  zamówienia  publicznego  formę  pisemną  pod  rygorem  nieważności,  natomiast 

samo  rozumienie  terminu  oferta  należy  przede  wszystkim  wywodzić  z  art.  66  §  1  Kodeksu 

cywilnego, zgodnie z którym jest nią oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy, jeżeli 

określa  istotne  postanowienia  tej  umowy.  Nie  budzi  przy  tym  wątpliwości,  że z uwagi 

na odpłatny  charakter  zamówień  publicznych,  nieodzownym  elementem  treści  oferty  jest 

zawsze  określenie  ceny  za  jaką  wykonawca  zobowiązuje  się  wykonać  zamawiane 

ś

wiadczenie.  

W  pozostałym  zakresie  zamawiający  określa  w  s.i.w.z.  wymagany  od wykonawcy 

zakres i sposób konkretyzacji oświadczenia woli, który będzie podstawą dla oceny zgodności 

treści  złożonej  oferty  z  merytorycznymi  wymaganiami  opisu  przedmiotu  zamówienia. 

W szczególności  jeżeli  zamawiający  wymaga  od  wykonawców  składających  oferty  –  poza 

potwierdzenia  ogólnym  oświadczeniem  o  zgodności  z  opisem  przedmiotu  zamówienia  – 

podania konkretnych parametrów, nazwy, modelu, typu etc., pozwalających na jednoznaczną 

identyfikację  przedmiotu  oferty  –  porównanie  tak  skonkretyzowanej  treści  oferty  z  treścią 

wymagań opisu przedmiotu zamówienia zawartego w s.i.w.z. jest podstawą do stwierdzenia 

ich wzajemnej zgodności albo niezgodności.   

Nie  ulega  również  wątpliwości,  że  niezależnie  od  charakteru  stwierdzonej 

niezgodności, aby zastosować podstawę odrzucenia oferty z art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp musi być 

możliwe  uchwycenie  na  czym konkretnie taka  niezgodność  polega,  czyli  co  i  w  jaki  sposób 

w ofercie  nie  jest  zgodne  z konkretnie  wskazanymi,  skwantyfikowanymi  i ustalonymi 

postanowieniami  s.i.w.z.  (z  uwzględnieniem  wyjaśnień  ich  treści,  których  zamawiający 

udzielał w odpowiedzi na pytania wykonawców). 

Wystąpienie stanu niezgodności treści oferty z treścią s.i.w.z. nie zawsze będzie to podstawą 

do odrzucenia oferty, gdyż art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp wprost odsyła do art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. 

Odrzuceniu  podlega  zatem  wyłącznie  oferta,  której  treść  jest  niezgodna  z treścią  s.i.w.z. 

w sposób  zasadniczy  i  nieusuwalny,  gdyż  obowiązkiem  zamawiającego  jest  poprawienie 

w złożonej ofercie niezgodności z s.i.w.z. niemających istotnego charakteru.  

O  ile  każdorazowo  treść  oświadczenia  woli  składanego  w  postępowaniu  w  ramach 

oferty  należy  rozpatrywać  przez  pryzmat  zamiaru  wykonawcy,  wyrażającego  się  wolą 

uczestnictwa  w  postępowaniu,  a  w  konsekwencji  –  złożenia  oferty  zgodnej  z  s.i.w.z.  {tak 

m.in. wyroki Izby z: 3 kwietnia 2012 r. (sygn. akt KIO 556/12), 9 listopada 2012 r. (sygn. akt: 

KIO  2343/12,  KIO  2346/12),  22  listopada  2012  r.  (sygn.  akt:  KIO  2396/12,  KIO  2416/13), 

10 czerwca 2013 r. (sygn. akt KIO 1266/13) – o tyle kluczową sprawą jest, czy w konkretnym 

stanie faktycznym możliwe jest ustalenie treści oświadczenia, co do oferowanego przedmiotu 

w sposób  nie  naruszający  nadrzędnej  zasady  zachowania  uczciwej  konkurencji  pomiędzy 

wykonawcami.  Ustawa  Prawo  zamówień  publicznych  przewiduje  instrumenty  służące 

odczytaniu  treści  złożonego  oświadczenia  woli  –  jeśli  jest  ono  niejednoznaczne  {instytucja 

wyjaśnień  z  art.  87  ust.  1  pzp},  a  także  służące  poprawieniu  oferty  –  jeśli  wprost  nie 

odpowiada ona treści s.i.w.z. {instytucja poprawiania omyłek z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp}. Art.87 

ust. 2 pkt 1 i 2 pzp obliguje natomiast zamawiającego do poprawienia w ofercie oczywistych 

omyłek pisarskich oraz oczywistych omyłek rachunkowych, z uwzględnieniem konsekwencji 

rachunkowych dokonanych poprawek. W postępowaniu o zamówienie publiczne nie została 

bowiem  wyłączona  ogólna,  charakterystyczna  dla  prawa  cywilnego  zasada  ustalania  treści 

złożonego  oświadczenia  woli  w  sposób  odzwierciedlający  zamiar  strony  i  cel  złożenia 

oświadczenia.  

Jednakże istotne elementy tego oświadczenia  woli – jak skonkretyzowany w sposób 

wymagany przez Zamawiającego przedmiot oferowanego świadczenia – powinny się jednak 

w ofercie znaleźć, w przeciwnym razie nie sposób ustalić treści tego oświadczenia bez jego 

istotnej zmiany lub prowadzenia ustaleń z wykonawcą już po terminie składania ofert, co jest 

niedopuszczalne na mocy klauzuli zawartej w art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp. Zgodnie z art. 87 ust. 1 

pzp  w  toku  badania  i  oceny  ofert  zamawiający  może  żądać  od  wykonawców  wyjaśnień 

dotyczących  treści  złożonych  ofert,  jednakże  niedopuszczalne  jest  prowadzenie  między 

zamawiającym  a  wykonawcą  negocjacji  dotyczących  złożonej  oferty  oraz,  z  zastrzeżeniem 

ust.  2,  dokonywanie  jakiejkolwiek  zmiany  w  jej  treści.    Przywołane  powyżej  instytucje  służą 

jak najwierniejszemu odtworzeniu intencji wykonawcy w zakresie złożonego zamawiającemu 

oświadczenia  woli,  odczytaniu  jego  treści.  Zastosowanie  tych  instrumentów  jest  jednak 

możliwe wtedy, gdy wykonawca w swojej ofercie wyartykułował oświadczenie woli w sposób 

umożliwiający  takie  odczytanie  bezpośrednio  lub  pośrednio,  choćby  przez  pryzmat 

załączonych  do oferty  dokumentów  składanych  na  potwierdzenie,  że  przedmiot  oferty 

odpowiada wymaganiom zamawiającego.  

Zamawiający  w  prowadzonym  przez  siebie  postępowaniu  dla  poszczególnych 

zamawianych  rodzajów  krzeseł  biurowych  biurowych  {zwanych  dalej  również  „wyrobami} 

określił  wymagane  parametry  techniczne  lub  cechy  w  formularzu  cenowym.  Jednocześnie 

oczekiwał  sprecyzowania  przedmiotu  oferty  przez  podanie  danych  identyfikujących 

oferowany  wyrób.  Oferta  Wykonawcy  Euro-Meble  zawiera  jednoznaczne  oświadczenie,  co 

do oferowanego krzesła, gdyż wpisano precyzyjne oznaczenie, które – co było niesporne – 

wskazuje  na  konfigurację  krzesła  z  zagłówkiem  tapicerowanym  stałym.  Skoro  w  tej  poz. 

wymagane  było  zaoferowanie  krzesła  z  zagłówkiem  tapicerowanym  regulowanym,  w  tym 

zakresie oferta ta jest wprost niezgodna z treścią specyfikacji. 

Zdaniem Izby złożone przez Euro-Meble dopiero po wpłynięciu odwołania wyjaśnienia 

nie  mogą  być  wzięte  pod  uwagę,  gdyż  stanowią  przejaw  niedopuszczalnej  po  upływie 

terminu składania ofert zmiany treści oferty lub negocjacji z Zamawiającym, że za taką samą 

cenę  i  pod  oznaczeniem  wskazującym  na  co  innego  zostanie  dostarczony  wyrób  zgodny 

z wymaganiami  specyfikacji.  Jednocześnie  nie  ma  pola  na  zastosowanie  instytucji  z  art.  87 

ust.  2  pkt  3  pzp,  gdyż  nawet  Przystępujący  nie  twierdzi,  że  doszło  do  jakiejkolwiek  omyłki, 

również  Zamawiający  jej  nie  stwierdził  (odmiennie  niż  przy  drugim  zarzucie).  Przede 

wszystkim  w  dokumentach  oferty  brak  jest  jakiegokolwiek  punktu  zaczepienia,  który 

pozwalałby na odczytanie woli zaoferowania krzesła z zagłówkiem regulowanym. W sytuacji 

gdy  wpisane  oznaczenie  jednoznacznie  identyfikuje  krzesło  z  zagłówkiem  stałym, 

Przystępujący mógł i powinien już przy składaniu oferty zasygnalizować, że dostarczy wyrób 

spełniający  wymagania  opisu  przedmiotu  zamówienia,  gdyż  złożenie  takiego  oświadczenia 

dopiero  w  wyjaśnieniach  jest  spóźnione,  a  jego  akceptacja  przez  Zamawiającego  wprost 

narusza zakaz z art. 87 ust. 1 zd. 2 pzp.  

Ponieważ  uwzględnienie  powyższego  zarzutu  jest  wystarczające  dla  stwierdzenia, 

ż

e oferta Przystępującego podlega odrzuceniu, nie ma znaczenia dla wyniku sprawy, że nie 

znalazł potwierdzenia drugi (wg systematyki odwołania pierwszy) zarzut niezgodności treści 

oferty Euro-Mebli ze specyfikacją, odnoszący się do poz. 8 formularza cenowego. 

W  tym  zakresie  Izba  uznała  za  istotne  okoliczności  adekwatnie  zrelacjonowane 

w odpowiedzi  na  odwołanie,  które  uzupełniają  wybiórcze  zaprezentowane  okoliczności 

w odwołaniu  {wezwanie  i  wyjaśnienia  z  30  września  2016  r}.  W  szczególności  podkreślić 

należy,  że  nie  nastręczało  żadnej  trudności  przyporządkowanie  atestu  (sprawozdania)  nr 

260/14/W  (str.  36  do  39)  dla  fotela  obrotowego  Plus  R  jako  złożonego  na  potwierdzenie 

spełniania wymagań norm opisanych w s.i.w.z. przez fotel zaoferowany w poz. 8 formularza 

ofertowego oferty Euro-Mebli, pomimo zawarcia w nim oznaczenia z pominięciem litery „R”. 

Za  nieprzekonujące  i  niewiarygodne  należy  uznać  twierdzenia  Odwołującego  jakoby 

do  oferty  załączono  atest  niedotyczący  przedmiotu  oferty,  względnie  przedmiotem  oferty 

mogło  być  inne  krzesło  producenta  Grospol,  które  przy  zupełnie  innej  nazwie  również 

posiada dodatkowe oznaczenie literą „R”.    

Kontynuując  wywód  poczyniony  przy  poprzednim  zarzucie,  zauważyć  należy, 

ż

e w ramach  wymaganego  od  wykonawcy  sposobu  potwierdzenia  treści  oferty  mieści  się 

również  oparte  na  art.  25  ust.  1  pkt  2  pzp  żądanie  przez  zamawiającego  oświadczeń  lub 

dokumentów  potwierdzających  spełnianie  jego  wymagań  (określonych  w  s.i.w.z.)  przez 

oferowane  dostawy,  usługi  lub  roboty  budowlane.  Niezamknięty  katalog    tych  dokumentów 

został  określony  w  §  6  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  19  lutego  2013  r. 

w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy, oraz form, 

w jakich te dokumenty mogą  być składane (Dz. U. poz. 231; dalej również: „rozporządzenie 

o dokumentach”). Dokumenty te należy rozpatrywać jako kwalifikowaną formę potwierdzenia 

zgodności  oferowanego  świadczenia  z wymaganym  przez  zamawiającego.  Zadeklarowana 

przez wykonawcę treść oferty ma bowiem dodatkowo znaleźć potwierdzenie w dokumentach 

co  do  zasady  pochodzących  od niezależnego  od  wykonawcy  podmiotu  zewnętrznego 

(co wprost wskazano przy określeniu rodzaju dokumentów wyliczonych w § 6 ust. 1 pkt 2 - 4 

rozporządzenia), względnie w próbkach, opisach lub fotografiach produktów, które mają być 

dostarczone,  których  autentyczność  musi  być  poświadczona  przez  wykonawcę  na  żądanie 

zamawiającego  (rodzaje  środków  dowodowych  wymienione  w  §  6  ust.  1  pkt  1 

rozporządzenia). 

 W konsekwencji  brak takiego kwalifikowanego  potwierdzenia  również  jest  podstawą 

do odrzucenia oferty jako niezgodnej z treścią s.i.w.z., co przejawia się zarówno w aspekcie 

formalnym  –  niezgodności  z  postanowieniem  formułującym  żądanie  złożenia  takich 

dokumentów,  jak  i  przede  wszystkim materialnym  –  niewykazaniu  zgodności  oferowanych 

produktów  z wymaganiami  zamawiającego  w  zakresie  parametrów,  które  miały  znaleźć 

potwierdzenie  w  tych  dokumentach.  Resumując,  jak  trafnie  zauważono  w  uzasadnieniu 

wyroku  Izby  z  16  października  2012  r.  (sygn.  akt  KIO  2162/12),  konsekwencją 

nieuzupełnienia  dokumentu  przedmiotowego  (innego  niż  potwierdzającego  spełnienie 

warunku  udziału  w  postępowaniu)  jest  konieczność  odrzucenia  oferty  na  podstawie  art.  89 

ust. 1 pkt 2 ustawy pzp jako nieodpowiadającej treści specyfikacji. 

Zamawiający  zażądał  na  potwierdzenie  spełniania  przez  oferowane  produkty 

wymagań  norm  wskazanych  w  opisie  przedmiotu  zamówienia  przez  zażądanie  certyfikatów 

zgodności  (atestów  wytrzymałościowych)  wystawionych  przez  niezależną  jednostkę 

certyfikującą. Dokument taki został złożony przez Euro-Meble, a jego merytoryczna treść nie 

była przedmiotem zarzutu.   

Natomiast  Izba  zważyła,  że  w  okolicznościach  tej  sprawy  Zamawiający  prawidłowo  

dokonał w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp. poprawienia oznaczenia fotela wpisanego w poz. 2, 

zgodnie  z  oznaczeniem  wynikającym  ze  złożonego  wraz  z  ofertą  dokumentu. 

W szczególności  dokonana  korekta  nie  powodowała  istotnej  zmiany  treści  złożone  oferty, 

gdyż  z  całości  złożonych  dokumentów  dało  się  odczytać,  że  wolą  Wykonawcy  Euro-Meble 

jest  zaoferowanie  fotela  „Plus  R”  producenta  Grospol.  Niedokładność  oświadczenia 

zawartego w formularzu ofertowym podlegała ona obligatoryjnemu poprawieniu w trybie art. 

87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Należy zauważyć, że intencją ustawodawcy towarzyszącą wprowadzeniu aktualnego 

brzmienia art. 87 ust. 2 pzp było zniwelowanie formalizmu występującego na gruncie ustawy 

pzp, aby umożliwić branie pod uwagę w postępowaniach o udzielenie zamówień publicznych 

ofert  obarczonych  nieistotnymi  wadami,  będącymi  wynikiem  różnego  rodzaju  błędów 

i omyłek,  których  skorygowanie  nie  prowadzi  do  istotnych  zmian  w  treści  oferty.  Wynika  to 

z uzasadnienia  do  ustawy  z  dnia  4  września  2008  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień 

publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw:  Proponowany  przepis  art.  87  ust.  2  pkt  3 

w szczególności  ma  na  celu  umożliwienie  poprawiania  tego  rodzaju  błędów,  które  mogą 

pojawić  się  w  trakcie  sporządzania  kosztorysu  ofertowego.  Należy  również  podkreślić, 

ż

e proponowane rozwiązanie nie stoi na  przeszkodzie temu, aby zamawiający samodzielnie 

precyzował  w specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  przykładowe  okoliczności, 

w których  będzie  dokonywał  poprawy  omyłek  w  ofertach  w  trybie  art.  87  ust.  2.  Powyższe 

prowadzi  do przejrzystości    postępowania,  ogranicza  kazuistykę  ustawy  i  może  ograniczyć 

ewentualne spory  z wykonawcami.  

W orzecznictwie  Izby  podkreślono,  że  celem  postępowania  o udzielenie  zamówienia 

publicznego  nie  jest  dokonanie  wyboru  oferty  najbardziej  poprawnej  formalnie,  lecz 

dokonanie  wyboru  oferty  z najniższą  ceną  lub  oferty  przedstawiającej  najkorzystniejszy 

bilans  ceny  i  innych  kryteriów  odnoszących  się  do  przedmiotu  namówienia  (oferty 

najkorzystniejszej  ekonomicznie).  {vide  wyrok  Izby  z  23  marca  2011  r.  (sygn.  akt  KIO 

522/11)}  Jednocześnie  czynność  poprawienia  oferty  ma  charakter  obligatoryjny 

i  zamawiający  nie  może  uchylić  się  od  jej  wykonania.  Zaniechanie  takiej  czynności  należy 

uznać należy za działanie sprzeczne nie tylko z prawem, ale i nieracjonalne, gdyż prowadzi 

do  niesłusznego  odrzucenia  najkorzystniejszej  oferty,  które  nie  zapewnia  wyboru  oferty 

zgodnie z zasadami uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.  

W odniesieniu do poprawek dokonywanych na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp, czyli 

dotyczących  niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia, 

a niepowodujących  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  z  przepisu  wprost  wynika,  że  taka 

poprawa  nie  może  prowadzić  do  istotnej  zmiany  treści  oferty.  Oczywiste  jest  zatem, 

ż

e przypadku  zastosowania  tego  przepisu  każdorazowo  następuje  zmiana  treści  oferty. 

Natomiast  granicą  dopuszczalności  takiej  zmiany  jest  to,  aby  miała  istotnego  charakteru. 

Przy  czym  o  istotności  zmiany  treści  oferty  każdorazowo  decydują  okoliczności  konkretnej 

sprawy:  na  ile  zmiana  oddaje  pierwotny  sens  i  znaczenie  treści  oferty,  a  na  ile  stanowi 

wytworzenie całkowicie nowego oświadczenia, odmiennego od złożonego przez wykonawcę 

w  stopniu  nakazującym  uznać,  że  wykonawca  nie  złożyłby  takiego  oświadczenia,  gdyż  nie 

odzwierciedla  ono  jego  intencji  wyrażonych  w  poddawanej  poprawie  ofercie.  O  istotności 

takiej  zmiany  może  zatem  decydować  zmiana  wielkości  ceny,  zmiana  zakresu  przedmiotu 

ś

wiadczenia  lub  obie  te  sytuacje  występujące  jednocześnie.  Decydujące  znaczenie  dla 

oceny  istotnego  charakteru  wprowadzanych  zmian  ma  ich  zakres  w  stosunku  do  całości 

treści  oferty  i  przedmiotu  zamówienia.  Na  powyższe  uwarunkowania  zwrócił  uwagę  Sąd 

Okręgowy  w  Krakowie  w  uzasadnieniu  wyroku  z  23  kwietnia  2009  r.  (sygn.  akt  XII  Ga 

102/09):  W  ocenie  Sądu  Okręgowego  nie  ulega  jednak  kwestii,  iż  ocena,  czy  poprawienie 

innej omyłki przez zamawiającego powoduje (lub nie) istotną zmianę w treści oferty musi być 

dokonywana  na  tle  konkretnego  stanu  faktycznego.  To  co  w  ramach  danego  zamówienia 

może prowadzić do istotnej zmiany w treści oferty nie musi rodzić takiego efektu przy ocenie 

ofert  innego  podobnego  zamówienia.  Nadto  należy  zaznaczyć,  że  poprawienie  przez 

zamawiającego innej omyłki w trybie art. 87 ust. 2 pkt. 3 Pzp nie może powodować istotnych 

zmian w treści całej oferty, a nie jej fragmentu. Innymi słowy kwantyfikator „istotnych zmian” 

należy  w  ocenie  sądu  odnosić  do  całości  treści  oferty  i  konsekwencję  tych  zmian  należy 

oceniać, biorąc pod uwagę przedmiot zamówienia i całość oferty. 

Należy zauważyć, że często jako regułę przesądzającą o zastosowaniu art. 87 ust. 2 

pkt  3  pzp  wskazuje  się  możliwość  samodzielnego,  bez  udziału  wykonawcy,  poprawienia 

przez zamawiającego omyłki. Tymczasem jest to wypracowana w orzecznictwie wskazówka 

zmierzająca do wytyczenia bezpiecznej granicy zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp, który 

to  przepis  wprost  takiej  przesłanki  nie  formułuje.  Niewątpliwie  stosowanie  jej  w  praktyce 

przez zamawiających eliminuje ryzyko naruszenia wynikającego z art. 87 ust. 1 pzp zakazu 

prowadzenia jakichkolwiek negocjacji z wykonawcą na temat złożonej oferty oraz gwarantuje 

zachowanie  podstawowych  zasad  równego  traktowania  wykonawców  i  przestrzegania 

uczciwej konkurencji pomiędzy nimi. W ocenie Izby nie oznacza to jednak braku możliwości 

uprzedniego  zastosowania  instytucji  wezwania  wykonawcy  do  wyjaśnienia  treści  złożonej 

oferty. Wręcz  przeciwnie,  skorzystanie  przez  zamawiającego  z  art.  87  ust.  1  pzp  może  być 

wręcz  nieodzowne  nie  tylko  dla  oceny,  czy  doszło  w  ogóle  do  pomyłki,  lecz  również  dla 

ustalenia w jaki sposób należałoby ją poprawić. Zdaniem składu orzekającego Izby należy tu 

odróżnić  dopuszczalne  skorzystanie  z  treści  udzielonych  przez  wykonawcę  wyjaśnień 

od niedopuszczalnej  ingerencji  wykonawcy.  Skoro  dopuszczalne  jest  wyjaśnienie  treści 

złożonej  oferty,  dysponowanie  przez  zamawiającego  wszystkimi  niezbędnymi  danymi 

do dokonania 

poprawienia 

omyłek 

bez 

ingerencji 

wykonawcy 

należy 

oceniać 

z uwzględnieniem informacji uzyskanych w wyniku wyjaśnień.  

W  okolicznościach  rozstrzyganej  sprawy  Zamawiający  nie  musiał  nawet  wzywać 

do wyjaśnień,  gdyż  był  w  stanie  zidentyfikować  zarówno  samą  omyłkę,  jak  i  sposób  jej 

poprawienia. 

Należy zauważyć, że ponieważ omyłki z art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp nie mają oczywistego 

charakteru,  a  z  uwagi  na  to,  że powodują  zmianę  treści  oferty,  wyłącznie  w  ich  przypadku 

wykonawca  może  doprowadzić  do  zniweczenia  ich  poprawienia  w  sposób  zaproponowany 

przez zamawiającego, nie wyrażając na to zgody, gdyby nie odpowiadało to jego intencjom.  

Izba  podziela  również  stanowisko  {wyrażone  już  w  wyroku  Izby  z  5  sierpnia  2009  r. 

w sprawie  o  sygn.  akt  KIO/UZP  959/09},  że  rozumienie  „innej  omyłki”  z  art.  87  ust.  2  pkt  3 

pzp nie powinno być interpretowane zawężająco, tj. jedynie jako techniczny błąd w sposobie 

sporządzenia  oferty,  pominięcie  lub  pomylenie  określonych  wyrażeń  lub  wartości  czy 

wszelkich  innych  przeoczeń  i  braków,  które  powstały  bez  świadomości  ich  wystąpienia  po 

stronie  wykonawcy.  Omyłka  wykonawcy  w  przygotowaniu  oferty  może  wynikać  z  jego 

błędnego  przekonania  co  do  wymaganego  sposobu  wykonania  zamówienia  i  wyrażenia 

powyższego  w  ofercie.  Wykonawca  może  więc  sporządzić  ofertę  z  pełną  świadomością 

co do  celowości  i  kształtu  jej  poszczególnych  zapisów,  jednakże  mylnie  nie  zdaje  sobie 

sprawy  ze  stanu  jej  niezgodności  z  treścią  s.i.w.z.  Tego  typu  błędy  wykonawcy,  pod 

warunkiem  ich  nieistotności,  również  podlegają  poprawie  w  trybie  art.  87  ust.  2  pkt  3  pzp. 

Ostatecznym  momentem  weryfikacji  omyłki,  w  tym  przypadku  zmiany  przekonania 

wykonawcy  co  do  poprawności  jego  oferty,  jest  wywołujące  określone  skutki  prawne 

zawiadomienie  o  dokonanym  poprawieniu  omyłki  i  ewentualny  brak  wyrażenie  zgody, 

o którym  mowa  w  art.  89  ust.  1  pkt  7  pzp,  niezależnie  od  wcześniej  składanych  deklaracji 

w tym przedmiocie. 

Należy zauważyć, że słownikowe rozumienie słowa „omyłka” oznacza spostrzeżenie, 

sąd  niezgodny  z  rzeczywistością,  błąd  w  postępowaniu,  rozumowaniu  itp.  {Słownik  języka 

polskiego  pod  red.  Witolda  Doroszewskiego,  Wydawnictwo  Naukowe  PWN,  dostępny 

na stronie  http://sjpd.pwn.pl}.  W  oczywisty  sposób  znaczenie  tego  słowa  nie  wykazuje 

niczego  na  korzyść  twierdzeń  Przystępującego.  Izba  zważyła,  że  –  jeżeli  jakieś  konkretne 

okoliczności  nie  wskazują  co  innego  –  należy  przyjąć  założenie,  zgodnie  z  którym 

wykonawcy składają oferty w dobrej wierze i na serio, z zamiarem zaoferowania świadczenia 

we wszystkich  elementach  zgodnego  z  wymaganiami  określonymi  w  opisie  przedmiotu 

zamówienia. Natomiast nie zawsze im się to udaje i wtedy obowiązkiem zamawiającego jest 

rzetelne rozważnie możliwości zastosowania art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp.  

Reasumując,  w  ocenie  składu  orzekającego  Izby  z  całokształtu  okoliczności 

dotyczącej  złożonej  przez  Przystępującego  oferty,  wynikała  wola  dostarczenia  konkretnego 

krzesła,  które  spełnia  wymagania  Zamawiającego,  co  zostało  potwierdzone  złożonym 

atestem. Nie było zatem przeszkód do poprawienia tej oferty w trybie art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp 

w sposób, który był wręcz oczywisty. 

Mając  powyższe  na  uwadze,  Izba  stwierdziła,  że  odwołanie  podlega  uwzględnieniu, 

gdyż Zmawiający naruszył art. 89 ust. 1 pkt 2 pzp , co miało wpływ na wynik prowadzonego 

przez niego postępowania o udzielenie zamówienia, wobec czego na podstawie art. 192 ust. 

1, 2 i 3 pkt 1 ustawy pzp orzeczono, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku, 

na podstawie  art. 192  ust.  9  i  10  pzp,.  W pierwszej  kolejności  zaliczono  do  tych  kosztów 

uiszczony  przez  Odwołującego  wpis  –  zgodnie  z  §  3  pkt  1  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu 

od odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238).  Ponadto  kosztami  postępowania  odwoławczego 

obciążono  Zamawiającego,  od  którego  –  zgodnie  z § 5  ust.  2  pkt  1  wspomnianego 

rozporządzenia – zasądzono na rzecz Odwołującego poniesione przez niego koszty z tytułu 

uiszczonego  wpisu  od  odwołania.  Nie  uwzględniono  jednak  zgłoszonego  w  odwołaniu 

wniosku  o  zasądzenie  kosztów  wynagrodzenia  pełnomocników,  gdyż  do  zamknięcia 

rozprawy nie przedłożono w tym zakresie rachunków, co jest wymagane na mocy § 3 pkt 2 

rozporządzenia. 

Przewodniczący: 

………………………………