Sygn. akt:
KIO 2277/16
WYROK
z dnia 21 grudnia 2016 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Marek Szafraniec
Protokolant: Agata Dziuban
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego
do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 2 grudnia 2016 r. przez wykonawcę:
Gazomet sp. z o.o. w Rawiczu (63-900), ul. Sarnowska 2, które zostało złożone
w
postępowaniu
prowadzonym
przez
zamawiającego:
Operatora
Gazociągów
Przesyłowych Gaz-System S.A. w Warszawie (02-337), ul. Mszczonowska 4
przy udziale wykonawcy:
Broen Oil & Gas sp. z o.o. w Suchym Lesie (62-002), ul. Stara
Droga 8 zgłaszającego swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie
zamawiającego
orzeka:
uwzględnia odwołanie i nakazuje zamawiającemu: Operatorowi Gazociągów
Przesyłowych Gaz-System S.A. w Warszawie, unieważnienie czynności wyboru
oferty najkorzystniejszej w zakresie części nr 2 zamówienia, a następnie,
w ramach tej części zamówienia, powtórzenie czynności badania i oceny ofert
oraz odrzucenie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.)
oferty złożonej przez wykonawcę: Broen Oil & Gas sp. z o.o. w Suchym Lesie
z uwagi na fakt, że jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych
warunków zamówienia,
kosztami
postępowania
obciąża
zamawiającego:
Operatora
Gazociągów
Przesyłowych Gaz-System S.A. w Warszawie i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę
15 000 zł 00 gr
(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę:
Gazomet sp. z o.o. w Rawiczu tytułem wpisu od odwołania,
2.2. zasądza od zamawiającego:
Operatora Gazociągów Przesyłowych Gaz-
System S.A. w Warszawie na rzecz wykonawcy: Gazomet sp. z o.o. w Rawiczu
kwotę
18 600 zł 00 gr (słownie: osiemnaście tysięcy sześćset złotych zero groszy)
stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wpisu
od odwołania oraz wynagrodzenia pełnomocnika.
Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni
od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego
w Warszawie.
Przewodniczący: ……………………………
Sygn. akt:
KIO 2277/16
U z a s a d n i e n i e
Postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzone w wyniku zawartych umów ramowych
na realizację zadania: „Dostawa armatury wraz z napędami dla zadania inwestycyjnego
realizowanego przez GAZ-SYSTEM S.A. – Gazociąg DN 700 Hermanowice - Strachocina
(postępowanie wykonawcze nr 2)” zostało wszczęte przez Operatora Gazociągów
Przesyłowych Gaz-System S.A. w Warszawie, zwaną dalej Zamawiającym. Ustalona
przez Zamawiającego wartość zamówienia, zgodnie z informacją zawartą w doręczonym
przez Zamawiającego Prezesowi Izby piśmie z dnia 7 grudnia 2016 r., przekraczała kwoty
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), zwanej dalej
ustawą Pzp. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej (2016/S 127-234101) w dniu 4 lipca 2016 r.
W dniu 2 grudnia 2016 r. odwołanie wniósł wykonawca: Gazomet sp. z o.o. w Rawiczu,
zwany dalej Odwołującym.
Odwołanie zostało wniesione wobec zaniechania przez Zamawiającego czynności
odrzucenia oferty złożonej przez wykonawcę Broen Oil & Gas sp. z o.o. w Suchym Lesie na
część nr 2 zamówienia. Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie:
I.
„naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych
w zw. z ust. 20 SIWZ i Rozdziałem III pkt 7.5 i 7.6 Załącznika nr 1 do Umowy Ramowej,
poprzez nie odrzucenie oferty niezgodnej z pkt 7.5 i 7.6 Załącznikiem nr 1 do Umowy
Ramowej oraz z odpowiedzią na pytania złożone w postępowania przez wykonawców,
które wymagały, aby badanie pomiaru przecieku wykonano dla 1, 100 oraz 500 cykli
mechanicznych i dla ciśnienia 2,0 MPa oraz 10,0 MPa. podczas gdy wykonawca
przedstawił raport z badania, z którego wynika, że badanie wykonano dla 0, 5. 20 i
50 cykli przy 2.0 MPa i dla 100, 200, 500 i 1000 cykli przy 10 MPa,
II.
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych
w zw. z ust. 20 SIWZ oraz z Rozdziałem III pkt 5 Załącznika nr 1 do Umowy Ramowej
poprzez nie odrzucenie oferty niezgodnej z pkt 5 Załącznika nr 1 do Umowy Ramowej,
w którym to Zamawiający wymaga, aby z ofertą złożono raport z przeprowadzonych
badań, który powinien zawierać informacje określone w pkt 7 normy PN-EN ISO 15848-
1, podczas gdy nie są ujęte w tym raporcie:
−
schemat urządzeń do badań (pkt 7 ppkt e) normy PN-EN ISO 15848-1),
−
dane dotyczące działania zaworu - moment lub siła na zaworze, skok/kąt obrotu
(pkt 7 ppkt m) normy PN-EN ISO 15848-1),
−
opis zastosowanego siłownika (pkt 7 ppkt n) normy PN-EN ISO 15848-1),
−
przebieg badania (pkt 7 ppkt o) normy PN-EN ISO 15848-1),
−
szczegółowe wyniki badania (pkt 7 ppkt p) normy PN-EN ISO 15848-1),
III.
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych
w zw. z ust. 20 SIWZ oraz z Rozdziałem III pkt 4 Załącznika nr 1 do Umowy Ramowej
poprzez nie odrzucenie oferty niezgodnej z pkt 4 Załącznika nr 1 do Umowy Ramowej,
w którym to Zamawiający wymaga, aby każdy wykonawca posiadał niezależne wyniki
badań potwierdzone certyfikatem spełniającym wymagania normy PN - EN ISO 15848-1,
a przedłożony certyfikat nie spełnia wymagań z pkt 6.5, 6.6 i 8 powołanej normy,
IV.
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych
w zw. z ust. 20 SIWZ poprzez nie odrzucenie oferty niezgodnej z treścią załącznika E
normy PN-EN 14141-2005.”
Uzasadniając tak sformułowane twierdzenia Odwołujący wskazywał na załącznik nr 1
do Umowy Ramowej, jako na dokument źródłowy, w którym Zamawiający określił swe
wymagania i warunki techniczne.
W kontekście zarzutu nr I Odwołujący twierdził, że Zamawiający wymagał, aby wykazane
zostało przez wykonawcę składającego ofertę dokonanie łącznie 12 pomiarów badania
szczelności trzpienia armatury, tj. przy ciśnieniu 2 MPa dla 1, 100 i 500 cykli oraz
przy ciśnieniu 10 MPa dla 1, 100 i 500 cykli. W kwestionowanej w odwołaniu ofercie miało
nie zostać wykazane przeprowadzenie odpowiedniej liczby badań dla każdego z ciśnień i
ilości cykli.
W kontekście zarzutu nr III Odwołujący twierdził, że w złożonym Zamawiającemu certyfikacie
brak miało być informacji o rozszerzeniu kwalifikacji zaworów na rozmiary nieobjęte
badaniem, odwoływał się przy tym do pkt 8 powoływanej przez siebie normy.
W kontekście zarzutu IV Odwołujący twierdził, że z kwestionowanej przez niego oferty
wynikać miało przedstawione Zamawiającemu wyniki badań zostały przeprowadzone
niezgodnie z wymaganiami określonymi w załączniku E do wskazanej przez Zamawiającego
normy – wymagane w niej miało być, aby badania przeprowadzić na zaworze o wielkości
co najmniej DN300, zaś z dokumentów złożonych wraz z ofertą wynikać miało, że badania,
na które powoływano się w tejże ofercie, miały zostać przeprowadzone na zaworze DN200.
Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o nakazanie Zamawiającemu:
−
„unieważnienia czynności wyboru oferty BROEN Oil & Gas Sp. z o. o. w części 2,
−
odrzucenia oferty wykonawcy BROEN Oil & Gas Sp. z o. o. w części 2,
−
dokonania czynności ponownej oceny ofert w części 2 zamówienia z pominięciem ofert,
które zostały odrzucone,
−
dokonania czynności wyboru oferty Odwołującego, jako najkorzystniejszej,”
W dniu 7 grudnia 2016 r. wykonawca: Broen Oil & Gas sp. z o.o. w Suchym Lesie, zwany
dalej Przystępującym lub uczestnikiem postępowania odwoławczego, doręczył Prezesowi
Izby zgłoszenie przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.
Skład orzekający Izby wykluczył to, aby spełniona została którakolwiek z przesłanek
odrzucenia odwołania ustanowionych w art. 189 ust. 2 ustawy Pzp.
Po przeprowadzeniu rozprawy z udziałem stron oraz uczestnika postępowania
odwoławczego, na podstawie zebranego materiału dowodowego, z uwzględnieniem
stanowisk stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego, skład orzekający Izby ustalił i
zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że Odwołującemu, w świetle przepisu art. 179
ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo wniesienia odwołania w postępowaniu prowadzonym
przez Zamawiającego.
Izba postanowiła zaliczyć w poczet materiału dowodowego dokumenty przekazane
na wezwanie Prezesa Izby przez Zamawiającego w rozpoznawanej sprawie,
a także dokumenty złożone wraz z odwołaniem oraz w toku rozprawy przez Izbą
przez Przystępującego.
Mając na celu ocenę zasadności zarzutów podnoszonych w odwołaniu Izba ustaliła,
ż
e zamawiający prowadził postępowanie w celu zawarcia umów ramowych na dostawę
armatury wraz z napędami dla zadań inwestycyjnych przez siebie realizowanych.
W jego wyniku w dniu 16 grudnia 2015 r. z wybranymi przez siebie wykonawcami,
w tym również z Odwołującym i Przystępującym, zawarł umowy ramowe.
Załącznikiem nr 1 do Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ-UR)
w powołanym postępowaniu był Opis Przedmiotu Zamówienia (OPZ-UR), który następnie
stanowił załącznik nr 1 do Umowy Ramowej. Zamówienie w nim opisane podzielone zostało
na cztery części.
W pkt III.4 OPZ-UR Zamawiający wskazał, że wykonawcy powinni dla oferowanych zaworów
posiadać pozytywne wyniki badania szczelności trzpienia i korpusu armatury przy użyciu
helu (badanie typu) – potwierdzone Certyfikatem przez niezależną instytucję certyfikującą –
speniającym wymagania normy PN-EN ISO 15848-1 „Armatura przemysłowa – Procedury
pomiaru, badań i kwalifikacji dotyczące przecieków substancji szkodliwych – Część 1: Sytem
klasyfikacji i procedury kwalifikacji dla badań typu armatury”.
W pkt III.5 OPZ-UR Zamawiający stwierdził, że „wykonawca jest zobowiązany załączyć
Raport z przeprowadzonych badań będący podstawą wydania Certyfikatu, o którym mowa
w pkt 4. Raport z badań powinien zawierać informacje określone w pkt 7 PN-EN ISO 15848-
1 kwiecień 2006”.
W pkt III.6 OPZ-UR Zamawiający wymagał, aby „certyfikat, o którym mowa w pkt 4
wraz z Raportem z badań” został przedstawiony na etapie postępowania wykonawczego.
W pkt III.7 OPZ-UR Zamawiający postawił m.in. następujące wymagania dotyczące badania
szczelności helem oraz kryteria akceptacji:
„7.1 Badania szczelności powinny dotyczyć typu oferowanej armatury, a w szczególności
zastosowanego systemu uszczelnień trzpienia.
7.2 Badaniu należy poddać:
7.2.1 dwa zawory kulowe o średnicy nominalnej min. DN300 – dla zaworów kulowych
do DN450 włącznie,
7.2.2 dwa zawory kulowe o średnicy nominalnej DN500 – dla zaworów kulowych o średnicy
DN500 i powyżej. (...)
7.2.4 Spełnienie wymagań według pkt 7.2.2 jest jednoczesnym spełnieniem wymagań
pkt 7.2.1.
7.3 Badania szczelności należy przeprowadzić w temperaturze określonej w pkt 3.15 PN-EN
ISO 15848-1:2006.
7.4 Medium do badania: hel – zgodnie z pkt 5.1.2 PN-EN ISO 15848-1:2006
7.5 Pomiar przecieku przy badaniu szczelności trzpienia z zastosowaniem helu należy
wykonać dla ciśnień 2,0 MPa i 10,0 MPa.
7.6 Kryterium akceptacji – dopuszczalny wyciek helu na trzpieniu armatury nie większy
niż dla klasy BH zgodnie z tablicą 1 PN-EN ISO 15848-1:2006. Pomiar wycieku na trzpieniu
armatury należy wykonać dla 1, 100 i 500 cykli mechanicznych”, przy czym treść
pkt 7.6 ustalona została przez Zamawiającego pismem z dnia 23 lipca 20015 r.
Działając na podstawie zawartych Umów Ramowych Zamawiający przekazał Wykonawcom
Specyfikację Istotnych Warunków Zamówienia dla postępowania wykonawczego nr 2
(SIWZ-PW), w którym podzielił zamówienie na 3 części. Zgodnie z pkt IV.b) SIWZ-PW
Część nr 2 „stanowiła nawiązanie do zakresu części nr 3 wskazanej w Umowie Ramowej”.
Zgodnie z pkt XIII.20 SIWZ-PW, w przypadku części nr 2 zamówienia „W celu potwierdzenia,
ż
e
oferowany
typ
armatury
został
poddany
badaniom
odporności
kurków
na zanieczyszczenia przez niezależną instytucję, Zamawiający wymaga dostarczenia
wraz z ofertą aktualnych, na dzień w którym upłynął termin składania ofert, dokumentów
zaświadczających pozytywne wyniki badania odporności kurków na zanieczyszczenia,
potwierdzone przez niezależną instytucję, spełniające wymagania jednego z następujących
standardów: a) aneksu E PN-EN 14141/2005*, b) normy zakładowej Ruhrgasu nr KN250-
009*, c) procedury Gazpromu OTC-ZRA-98*, d) procedury Gazpromu 2-4.1-212-2008*
(*lub równoważne). Badania powinny dotyczyć rodzaju/typu armatury będącej przedmiotem
zamówienia, a wszczególności zastosowanego systemu uszczelnień.”
Zgodnie z pkt XIII.21 SIWZ-PW: „W celu potwierdzenia, że oferowane zawory kulowe i
zasuwy klinowane posiadają pozytywne wynik badań szczelności trzpienia i korpusu
armatury przy użyciu helu (badanie typu), Zamawiający wymaga dostarczenia wraz ofertą
aktualnych na dzień, w którym upłynął termin składania oferty, Certyfikatów wydanych
przez niezależną instytucję certyfikującą – zaświadczających o szczelności trzpienia i
korpusu armatury przy użyciu helu oraz spełniających wymagania normy PN-EN ISO 15848-
1 „Armatura przemysłowa – Procedury pomiaru, badań i kwalifikacji dotyczące przecieków
substancji szkodliwych – Część 1: System klasyfikacji i procedury kwalifikacji dla badań typu
armatury”. Wraz z Certyfikatami należy przedłożyć Raporty z przeprowadzonych badań
będących podstawą wydania Certyfikatów i potwierdzające spełnianie wymagań
Zamawiającego.”
Jak wynika z pisma Zamawiającego z dnia 24 listopada 2016 r. przed upływem terminu
składania ofert pięciu Wykonawców złożyło Zamawiającemu swoje oferty, z których oferta
złożona przez Przystępującego uznana została za najkorzystniejszą, zaś oferta złożona
przez Odwołującego została sklasyfikowana na drugim miejscu.
Wobec powyższego Odwołujący wniósł odwołanie.
Izba, kierując się przepisem art. 192 ust. 7 ustawy Pzp, odwołanie wniesione
przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku
postępowania odwoławczego.
Skład orzekający Izby, uwzględniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz
zakres zarzutów podniesionych w odwołaniu i podlegających kognicji Izby, doszedł
do przekonania, że część ze sformułowanych przez Odwołującego zarzutów znajduje
oparcie w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, a tym samym rozpoznawane odwołanie,
jako takie, zasługuje na uwzględnienie.
Nie było spornym między Stronami to, że sporne dokumenty (tj. dokumenty złożone
przez Przystępującego w odpowiedzi na żądanie Zamawiającego opisane w pkt XIII.20 i
21 SIWZ-PW i znajdujące się na stronach od 19 do 40 oferty złożonej przez tego
Wykonawcę) były dokumentami przedmiotowymi, a zatem takimi, które miały potwierdzać
spełnianie przez oferowane dostawy wymagań określonych przez zamawiającego,
w szczególności w OPZ-UR, a także w SIWZ-PW.
Co szczególnie istotne, art. 101 ust. 4 ustawy Pzp w brzmieniu znajdującym zastosowanie
do postępowania prowadzonego przez Zamawiającego stanowi, że do zamówień,
których przedmiot jest objęty umową ramową (a takim jest postępowanie wykonawcze nr 2
prowadzone przez Zamawiającego), nie stosuje się przepisu art. 26. Tym samym,
w przypadku, gdy dokumenty przedmiotowe przedstawione przez Przystępującego
nie potwierdzałyby spełniania przez oferowane dostawy wymagań określonych
przez Zamawiającego nie istniała możliwość uzupełnienia tych dokumentów na drodze
procedury opisanej przepisem art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Podobnie Izba w sprawach
KIO 1122/12, KIO 1228/14 czy KIO 2714/14. Mając to na uwadze przyjąć należało,
ż
e podejmowanie w toku postępowania odwoławczego przez Przystępującego prób
przedstawienia innych, nowych w postępowaniu, dokumentów, które nie zostały złożone
wraz z ofertą przedstawioną Zamawiającemu, było działaniem spóźnionym, które nie mogło
zostać uznane za skuteczne wykazanie spełniania wymagań Zamawiającego.
Tym samym wykazanie przez Odwołującego, że przedstawione przez Przystępującego
dokumenty przedmiotowe nie odpowiadają wymaganiom Zamawiającego i tych wymagań
nie potwierdzają, musiało zostać uznane za jednoczesne wykazanie przez niego,
ż
e
oferowany
przez
Przystępującego
asortyment
nie
odpowiada
wymaganiom
Zamawiającego, a co za tym idzie, że treść oferty złożonej przez tego Wykonawcę
nie odpowiada treści specyfikacji, a tym samym, że oferta ta powinna zostać
przez Zamawiającego odrzucona na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp.
Mając powyższe na uwadze Izba rozstrzygnęła o zasadności zarzutów zawartych
w rozpoznawanym odwołaniu.
W ocenie Izby zarzut nr I postawiony został zasadnie. W pkt III.7 OPZ-UR Zamawiający
opisał szereg wymagań dotyczących badań szczelności helem. Zostały one zawarte
w kolejnych jednostkach redakcyjnych powołanego pkt III.7 – w kolejnych podpunktach
wymagano: przeprowadzenia badania helem (7.3), dokonania tego w określonej
temperaturze (7.4), przy zachowaniu odpowiedniej wielkości ciśnienia (7.5), oraz ilości cykli
mechanicznych (7.6). Izba nie znalazła podstaw do tego, aby przyjąć, że każdy z wymogów
postawionych przez Zamawiającego opisanym badaniom można było potwierdzić
niezależnie od pozostałych warunków tym badaniom przypisanym. Tak jak nie było spornym
w rozpoznawanej sprawie to, że wszystkie próby winny być przeprowadzone z użyciem helu,
czy też w określonej temperaturze, tak nie powinna być sporna wielkość ciśnienia, czy ilość
cykli mechanicznych. Należało mieć przy tym na uwadze to, że tak w pkt III.7.5,
jak i pkt III.7.6 OPZ-UR użyty został spójnik „i”, który ze swej istotny wykluczał możliwość
przyjęcia, że czy to zapisy określające wartość ciśnienia (dwie różne wartości: 2,0 MPa i
10,0 MPa), czy to zapisy określające ilość cykli mechanicznych (1, 50 i 100), pozwalały
na wybiórcze potwierdzenie wymagań opisanych przez Zamawiającego, za czym w toku
postępowania odwoławczego opowiadali się Zamawiający z Przystępującym. Tym samym,
zdaniem Izby, zasadnie twierdził Odwołujący, że w świetle opisanych przez Zamawiającego
wymagań
odnoszących
się
do
badania
szczelności
helem
koniecznym
było
udokumentowanie Zamawiającemu dokonania pomiaru przecieku dla obu wartości ciśnienia,
przy czym dla każdej z tych wartości koniecznym było dokonanie pomiaru dla każdej
z określonej przez Zamawiającego ilości cykli mechanicznych. Co ważne, de facto nie było
między Stronami sporne to, że w zawartej na stronach 32 (oryginał) i 38 (tłumaczenie) tabeli
nie zostały ujawnione wyniki pomiarów dla każdej z ilości cykli opisanych
przez Zamawiającego – dla ciśnienia 20 MPa brak było pomiarów dla 1, 100 i 500 cykli,
zaś dla ciśnienia 10 MPa brak było pomiarów dla 1 cyklu. Tym samym Przystępujący
nie wykazał spełnienia wymagań Zamawiającego odnoszących się do zamawianego
asortymentu, a opisanych w OPZ-UR w pkt III.7.5 i 7.6. Ważnym przy tym było to,
ż
e tak dla Stron, jak i Przystępującego, oczywistym było to, że wymagania Zamawiającego,
których spełnienie potwierdzać miały dokumenty składane zgodnie z pkt XIII.21 SIWZ-PW,
opisane zostały m.in. w OPZ-UR właśnie. Tak Strony, jak i Przystępujący, odwoływali się
do treści pkt III.7 OPZ-UR, jako do wyznacznika zakresu badań, do których odnosić miał się
odpowiedni Certyfikat i Raport z przeprowadzonych badań. Spór opierał się jedynie
na odmiennej interpretacji zapisów pkt III.7.5 i 7.6 OPZ-UR. Wobec powyższego, Izba uznała
zarzut za zasadny. Dostrzeżenia wymagało również to, że nawet gdyby przyjąć, jak chciał
tego Zamawiający, że z technicznego punktu widzenia różnica szczelności dla cyklu „0”
(dla którego Przystępujący przedstawił wyniki pomiarów dla ciśnienia 20 MPa) i cyklu „1”
(wymagany przez Zamawiającego), nawet jeżeli występuje, to jest całkowicie pomijalna,
to i tak niemożliwym byłoby uznanie, że przestawione zostały wyniki pomiarów
przeprowadzone we wszystkich warunkach opisanych ściśle w pkt III.7.5 i 7.6 OPZ-UR.
Co do zarzutu nr II dostrzeżenia w pierwszej kolejności wymagało to, że zasadnie
Odwołujący oceniał przedstawiony przez Przystępującego Raport z przeprowadzonych
badań przez pryzmat wymagań opisanych w pkt 7 normy PN-EN ISO 15848-1:2006.
Do tego właśnie punktu tejże normy odwoływał się wprost Zamawiający w pkt III.5 OPZ-UR.
Zestawiając treść poszczególnych zapisów pkt 7 powołanej normy przytoczonych
przez Odwołującego w rozpoznawanym odwołaniu z treścią tej normy (jej kopia złożona
została wraz z odwołaniem, a jej rzetelność nie była w postępowaniu odwoławczym
kwestionowana), uznać należało, że Odwołujący w wierny sposób przytoczył fragmenty
poszczególnych zapisów normy, które uznał za istotne w kontekście stawianego przez siebie
zarzutu.
Co do wymaganego zgodnie z lit. e) rzeczonego pkt 7 normy schematu urządzenia
do badań, zasadnym wydało się twierdzenie, że w przedstawionym przez Przystępującego
Raporcie z przeprowadzonych badań (strony od 29 do 40 oferty złożonej
przez Przystępującego) brak takiego schematu. Zdaniem Przystępującego za wystarczające
winno zostać uznane zdjęcie znajdujące się na stronach 31 (oryginał) i 37 (tłumaczenie)
oferty przez niego złożonej. Izba nie podzieliła tego przekonania – czym innym jest bowiem
schemat urządzenia, czym innym poglądowe zdjęcie. Zasadnym były zatem twierdzenia
Odwołującego w tym elemencie rozpoznawanego zarzutu.
Co do pozostałych wymogów, opisanych w pkt 7 powołanej normy, do których odwoływał się
Odwołujący, wobec twierdzeń Przystępującego, że przytoczone zapisy lit. m) i n)
odnoszą się do innego, niż zamawiany przez Zamawiającego, rodzaju zaworów, zaś
wymagania opisane w lit. o) i p) miały znaleźć potwierdzenie na stronach 30 (oryginał) i
(tłumaczenie)
oferty
przez
niego
złożonej,
wobec
niezakwestionowania
przez Odwołującego tych twierdzeń, Izba uznała postawione w tym zakresie zarzuty
za nieudowodnione w sposób, który pozwalałby uznać je za zasługujące na uwzględnienie.
Co do zarzutu nr III Izba za zasadny uznała jedynie ten jego element, w którym Odwołujący
odnosił się do pkt 6.5 normy PN-EN ISO 15848-1:2006. W punkcie tym zaprezentowane
zostały sposoby oznaczania poszczególnych klas, do których przypisać można było zgodnie
z tą normą badaną armaturę. Przystępujący nie wskazał na zapis w złożonym przez siebie
Certyfikacie, w którym znajdowałoby się określenie poszczególnych klas.
Co do wymagań opisanych w pkt 6.6 normy PN-EN ISO 15848-1:2006, dostrzeżenia
wymagało to, że w punkcie tym znalazło się stwierdzenie, że zawory mogą być znakowane
w opisany tam sposób. Z takiego sformułowania powołanej jednostki redakcyjnej nie byłoby
właściwym wywodzenie obowiązku zastosowania opisanego w niej znakowania. Opisano
tam bowiem jedynie fakultatywną możliwość. Tym samym ewentualne niedochowanie
wymogów
w
niej
określonych
nie
mogło
rodzić
negatywnych
konsekwencji
dla Przystępującego.
Co do wymagań opisanych w pkt 8 powołanej normy (opisującym zasady rozszerzania
kwalifikacji do zaworów niesprawdzonych), jak zasadnie podnosił to Przystępujący
w toku rozprawy przed Izbą, Zamawiający poprzez zapis pkt III.7.2.4 OZP-UR jednoznacznie
uznał, że wykazanie spełniania wymagań opisanych w pkt III.7.2.2 OPZ-UR uznane
przez niego zostanie za spełnianie wymagań opisanych w pkt III.7.2.1 OPZ-UR.
Tym samym dopuścił on aby przedstawiony mu został jeden dokument, w którym nie będą
musiały zostać zawarte informacje wymagane w pkt 8 normy PN-EN ISO 15848-1:2006.
W kontekście zarzutu nr IV dostrzeżenia wymagało to, że zgodnie z pkt XIII.20 SIWZ-PW
Zamawiający wymagał, aby wykonawcy przedstawili mu dokumenty zaświadczające
pozytywne wyniki badania odporności kurków na zanieczyszczenia, potwierdzone
przez
niezależną
instytucję,
spełniające
wymagania
jednego
z
określonych
przez Zamawiającego standardów. Jednym z czterech przywołanych przez Zamawiającego
standardów był aneks E PN-EN 14141/2005. Kopia normy EN 14141:2003 została
przedstawiona przez Odwołującego wraz z odwołaniem, a jej rzetelność nie była
w postępowaniu odwoławczym kwestionowana. Do tego właśnie standardu (normy
EN 14141:2003) odwoływały się też dokumenty złożone wraz z ofertą Przystępującego
(strony od 19 do 26 oferty). Jak wynika z pkt E.2 kontrolę opisaną w powołanym standardzie
należało przeprowadzić na armaturze z przynajmniej DN300. Faktu istnienia wymogu
kontrolowania zgodnie z aneksem E PN-EN 14141/2005 armatury z przynajmniej DN300
nie kwestionowała żadna ze Stron. Zamawiający z Przystępującym twierdzili jedynie,
ż
e w rozpoznawanym przypadku wymóg ten nie powinien znajdować zastosowania.
Pozwoliło to Izbie przyjąć, że wymóg taki w aneksie E PN-EN 14141/2005 został zawarty.
Skoro zaś takie wymagania w tym standardzie określono, a przedstawione Zamawiającemu
wyniki badań miały potwierdzać spełnianie wymagań w tym standardzie określonych,
to przeprowadzenie kontroli na armaturze mniejszej niż DN300 (w przypadku dokumentu
złożonego przez Przystępującego potwierdza on przeprowadzenie kontroli na armaturze
DN200 – strona 19, oryginał i 23, tłumaczenie), tych wymagań nie potwierdzało.
Tym samym postawiony przez Odwołującego zarzut uznać należało za zasadny.
Biorąc powyższe pod uwagę, Izba, działając na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp,
orzekła jak w sentencji.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9
i 10 ustawy Pzp, stosownie do wyniku postępowania, oraz w oparciu o przepisy
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości
i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu
odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). Izba wzięła w szczególności
pod uwagę przepis § 3 pkt 2) lit. a) i b) powołanego rozporządzenia,
zgodnie z którym uzasadnione koszty strony postępowania odwoławczego ustala się
na podstawie rachunków przedłożonych do akt sprawy, przy czym wynagrodzenie
pełnomocnika nie może być wyższe niż 3 600 zł. Mając na uwadze fakt, iż Odwołujący
przedłożył odpowiedni rachunek, Izba uwzględniła zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1) powołanego
rozporządzenia jego wniosek o obciążenie Zamawiającego poniesionymi przez niego
kosztami wynagrodzenia pełnomocnika (3 600 zł) oraz wpisu (15 000 zł).
Przewodniczący: ……………………………