KIO 2301/16 WYROK dnia 19 grudnia 2016 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt: KIO 2301/16 

WYROK 

z dnia 19 grudnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Agnieszka Trojanowska 

Protokolant:   

Rafał Komoń 

po rozpoznaniu na rozprawie w Warszawie w dniu 19 grudnia 2016 r. odwołania wniesionego 
do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  5  grudnia  2016r.  przez  wykonawcę 

Kancelarię  Radców  Prawnych  Ć.  i  Partnerzy  spółka  partnerska  z  siedzibą  w 

Warszawie,  Al.  J.  Ch.  Szucha  8  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego 

Politechnikę Warszawską z siedzibą w Warszawie, Pl. Politechniki 1 

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie, 

2.  Kosztami  postępowania  obciąża  wykonawcę  Kancelarię  Radców  Prawnych  Ć.  i 

Partnerzy spółka partnerska z siedzibą w Warszawie, Al. J. Ch. Szucha 8 i  

2.1 Zalicza  na  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000zł.  00  gr. 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawcę 

Kancelarię Radców Prawnych Ć. i Partnerzy spółka partnerska z siedzibą w 

Warszawie, Al. J. Ch. Szucha 8 tytułem wpisu od odwołania 

 
Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm. z 2016r. poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 
1579) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za 
pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………… 


Sygn. akt KIO 2301/16 

Uzasadnienie 

 
Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie negocjacji z ogłoszeniem na 
obsługę prawną Politechniki Warszawskiej z wyłączeniem zastępstwa procesowego przez 
okres 3 lat od podpisania umowy zostało wszczęte ogłoszeniem w Dzienniku Urzędowym 
Unii Europejskiej z dnia 26 marca 2016r. za numerem 2016/S 061-104853.  
W dniu 25 listopada 2016r. zamawiający unieważnił postępowanie zgodnie z art. 93 ust.1 pkt 
6 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (t. j. Dz. U. z 2015 r, poz. 
2164),  zwanej  dalej  ustawą. W uzasadnieniu  wskazał,  że  w  okresie  pomiędzy  wszczęciem 
postępowania,  a  decyzją  o  unieważnieniu  postępowania  ujawniła  się  istotna  zmiana 
okoliczności w pełni odpowiadająca przesłance, o której mowa ww. przepisie. 
Rok 2016, na przełomie pierwszego i drugiego kwartału był rokiem wyborczym (dokonywano 
wyboru władz Uczelni zamawiającego), a miało to miejsce w okresie, w którym zewnętrzna 
obsługa prawna została wyłączona (dotychczasowa umowa w zakresie wewnętrznej obsługi 
prawnej  obowiązywała  do  dnia  16  stycznia  2016r.).  W  związku  z  tym,  co  zamawiający 
przewidział,  dla  zabezpieczenia  okresu  wyborczego  w  Biurze  Organizacyjno  Prawnym 
Politechniki  Warszawskiej  (dalej  Biuro)  na  pełen  etat  radcowski  zatrudniono  na  umowy 
okresowe dwóch radców prawnych (od dnia 20.01.2016 r. jedna osoba i od dnia 25.01.2016 
r. druga osoba). Nowi pracownicy - radcy prawni  za  zadanie mieli przejąć obsługę prawną 
Biura  Rektora,  która  dotychczas  była  wykonywana  przez  Kancelarię  zewnętrzną. 
Zamawiający  uważa,  że  nie  był  jednak  w  stanie  przewidzieć  liczby  spraw,  które  trafią  do 
wewnętrznej  obsługi  prawnej  jako  wpływ  do  Biura  (o  ilości  spraw  w  znaczącej  części  nie 
decyduje sam zamawiający, dlatego uważa, że nie jest w stanie tego przewidzieć, choćby z 
tego  powodu,  że  nie  można  określić  ile  razy  w  danym  roku  wystąpi  potrzeba  zawarcia 
umów/porozumień  lub  uzgodnienia  dokumentacji,  o  którą  wnioskować  będą  podmioty 
zewnętrzne  i  jednostki  wewnętrzne  zamawiającego)  i  jaka  z  tej  liczby  w  ramach  obsługi 
wewnętrznej  etatowej  będzie  możliwa  do  załatwienia.  W  całym  roku  2015  liczba  spraw 
wyniosła  2939  (wpływ  do  Biura)  i  w  tej  ilości  możliwa  była  do  załatwienia  jedynie  w  stanie 
etatowym radców prawnych, który miał miejsce w 2015 r., a także przy istniejącej obsłudze 
prawnej  realizowanej  przez  Kancelarią  zewnętrzną.  Przewidywano  przed  wszczęciem 
postępowania,  że  zapewnienie  wewnętrznej  obsługi  prawnej  jest  możliwe  jedynie  przy 
połączeniu niezbędnej obsługi prawnej etatowej i Kancelarii zewnętrznej. 
Jednakże  tok  prowadzonego  postępowania  w  jego  początkowej  fazie  ujawnił,  zdaniem 
zamawiającego, następującą okoliczność: pomimo większej ilość spraw stanowiących wpływ 
do Biura, niż to możliwe było do przewidzenia, możliwe jest zapewnienie prawidłowej obsługi 


przez  zespół  prawny  składający  się  z  dodatkowych  dwóch  osób  zatrudnionych  w  ramach 
etatu  radcowskiego,  co  też  zdaniem  zamawiającego  nie  było  możliwe  do  przewidzenia.  W 
ocenie zamawiającego prowadziło to do oczywistego wniosku,  iż upadł cel leżący u podstaw 
wszczętego postępowania w takim co najmniej zakresie, w jakim rozpisano zamówienie na 
cały opis przedmiotu zamówienia - należało w tej fazie skorygować przedmiot zamówienia, 
co  na  podstawie  Prawa  zamówień  publicznych  nie  było  już  możliwe.  Taki  stan  rzeczy 
nakazał  zamawiającemu  ponowną  ocenę  stanu  faktyczno-prawnego,  w  stosunku  do  tej, 
której  dokonał  przed  wszczęciem  postępowania  a  to  przez  pryzmat  treści  art.  44  ust.  2 
ustawy  o  finansach  publicznych,  zgodnie  z  którym  wydatki  publiczne  powinny  być 
dokonywane: 
1) 

w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad: 

a) 

uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów; 

b) 

optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów; 

w sposób umożliwiający terminową realizację zadań; 

w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań. 

Mając powyższe na względzie zamawiający wskazał, że na dzień 20.11.2016 r. wpływ spraw 
do Biura wyniósł 5613, co przy decyzji z dnia 24 października 2016 r. o zatrudnieniu trzech 
dodatkowych  radców  prawnych  (jeden  pełen  etat  radcowski  i  dwie  osoby  na  pół  etatu)  - 
dokonanej  po  analizie  sprawy  w  świetle  ww.  artykułu  ustawy  o  finansach  publicznych  – 
pozwala,  w  ocenie  zamawiającego,  bezspornie  ustalić,  iż  całkowicie  zaspokojono  potrzebę 
zamawiającego  do  zapewnienia  bieżącej  obsługi  prawnej.  Dalsze  zatem  prowadzenie 
postępowania stało się niecelowe i gdyby nie doszło do jego unieważnienia skutkowałoby to 
wprost  ugodzeniem  w  interes  publiczny.  Wykonanie  zamówienia  nie  leży  już  w  interesie 
publicznym,  gdyż  niecelowe  jest  zaciąganie  zobowiązań  finansowych  w  tym  samym 
przedmiocie  i  to  w  przypadku,  gdy  zamawiający  zapewnia  realizację  potrzeb  wewnątrz 
jednostki  lub  gdy  może  to  zrobić  bez  zlecenia  obsługi  prawnej  na  podmiot  zewnętrzny. 
Postępowanie zgodnie z interesem publicznym, w tym stanie faktycznym i prawnym, mając 
na  swej  wadze  niecelowość  wydatkowania  środków  publicznych  poza  Uczelnię,  a  zatem 
sfery  praw  i  obowiązków,  która  nie  tylko  dotyczy  zamawiającego  ale  wszystkich  obywateli, 
nakazuje  w  myśl  przywołanej  na  wstępie  normy  prawnej  postępowanie  to  unieważnić. 
Słuszność tej drogi jest także wyrażona w poglądzie, który zamawiający podziela, o prymacie 
stosunku  pracy  (w  tym  wypadku  z  prawnikami  zatrudnionymi  w  Biurze  w  2016  r.)  nad 
stosunkiem usług, czy umów zlecenia, który „zna" też Prawo zamówień publicznych. Nie bez 
znaczenia,  w  ocenie  zamawiającego,  jest  też  wymiar  ekonomiczny  tejże  decyzji,  gdyż 
ustalono,  że  zatrudnienie  etatowe  radców  prawnych  pozwalające  na  obsługę  prawną  jest 
kosztem  nieporównywalnie  niższym  od  szacunkowej  wartości  zamówienia.  Zamawiający 
podkreślił,  że  w  roku  2016  będąc  niejako  zmuszony  do  zapewnienia  obsługi  prawnej 


własnymi  siłami  wprowadził  zmiany  organizacyjne,  które  przyniosły  zamierzony  skutek  a 
ponadto,  w  tym  zakresie  skutkowały  lepszą  wydajnością  oraz  organizacją  pracy,  przez  co 
przyczyniły  się  do  znacznego  ograniczenia  spraw  wymagających  zewnętrznej  konsultacji 
prawnej.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe,  czyniąc  zadość  przepisom  prawa,  zamawiający 
postanowił,  że  nie  będzie  zlecał  usługi  objętej  postępowaniem  na  zewnątrz  i  stąd  też 
postanowił jak na wstępie. 
W  dniu  5  grudnia  2016r.  wykonawca  Kancelaria  Radców  Prawnych  Ć.  i  Partnerzy  spółka 
partnerska  z  siedzibą  w  Warszawie,  Al.  J.  Ch.  Szucha  8  –  dalej  odwołujący  wniósł 
odwołanie.  Odwołanie  zostało  podpisane  przez  pełnomocnika  działającego  na  podstawie 
pełnomocnictwa  z  dnia  5  grudnia  2016r.  udzielonego  przez  partnera  upoważnionego  do 
samodzielnej  reprezentacji,  zgodnie  z  odpisem  z  KRS  załączonym  do  odwołania.  Kopia 
odwołania została przekazana zamawiającemu w dniu 5 grudnia 2016r.  
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących przepisów art. 93 ust. 1 pkt 6 
ustawy przez bezpodstawne unieważnienie postępowania.  
Wniósł o uwzględnienie odwołania oraz nakazanie zamawiającemu: 
1) 

unieważnienia czynności unieważnienia postępowania; 

przeprowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  zgodnie  z 

ogłoszeniem o zamówieniu oraz ustawą. 
Odwołujący  wskazał,  że  posiada  interes  w  uzyskaniu  przedmiotowego  zamówienia,  gdyż 
prowadzi  działalność  gospodarczą  w  zakresie  obsługi  prawnej  podmiotów  publicznych, 
wobec  czego  jest  potencjalnym  wykonawcą  zainteresowanym  uzyskaniem  zamówienia. 
Zasada  poszanowania  wolnej  konkurencji,  wyrażona  w  art.  7  ust.  1  ustawy,  nakazuje 
przygotowanie i prowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w sposób 
zgodny  z  prawem  i  proporcjonalny  do  jego  charakteru.  Naruszenie  obu  tych  elementów 
przełoży się na sytuacje wszystkich potencjalnych wykonawców. 
W  uzasadnieniu  odwołujący  podniósł,  że  zamawiający  wszczął  postępowanie  w  trybie 
negocjacji  z  ogłoszeniem  na  obsługę  prawną  Politechniki  Warszawskiej.  Następnie 
postępowanie zostało unieważnione z powołaniem się na spełnienie przesłanki wskazanej w 
przepisie  art.  93  ust.  1  pkt  6  ustawy,  która  zobowiązuje  zamawiającego  do  unieważnienia 
postępowania,  w  sytuacji  gdy  wystąpiła  istotna  zmiana  okoliczności  powodująca,  że 
prowadzenie  postępowania  lub  wykonanie  zamówienia  nie  leży  w  interesie  publicznym, 
czego nie można było wcześniej przewidzieć. Tym samym nie zamawiający nie kontynuował 
postępowania mimo, iż zostało wszczęte w celu wyboru oferty najkorzystniejszej i udzielenia 
zamówienia publicznego podmiotowi, którego oferta byłaby najkorzystniejszą. 
Odwołujący wskazał, że zgodnie dorobkiem orzeczniczym, w tym z wyrokiem KIO z dnia 10 
marca 2016 r. o sygn. akt KIO 251/16 możliwość zastosowania przepisu art. 93 ust. 1 pkt 6 
ustawy  zachodzi  jedynie  w  ściśle  określonych  warunkach  ustawowych.  Wynika  z  tego,  że 


podstawa  prawna  unieważnienia  postępowania  może  mieć  zastosowanie,  jedynie  w  razie 
spełnienia się określonych ustawą warunków. W szczególności, przepis art. 93 ust. 1 pkt 6 
ustawy nie stanowi uprawnienia do dowolnego unieważnienia postępowania, w sytuacji gdy 
nie  leży  to  w  dowolnie  interpretowanym  interesie  zamawiającego.  Jest  to  obowiązek 
zamawiającego, który  jednocześnie  został  obwarowany  licznymi  zastrzeżeniami  w  ustawie. 
W  ocenie  odwołującego  w  niniejszej  sprawie  zamawiający  nie  spełnił  zakreślonych  w  tym 
przepisie warunków, co odwołujący wykaże w kolejnych punktach odwołania. 
W wyroku z dnia 7 lipca 2016 r. o sygn. akt KIO 1093/16, Izba stwierdziła, że to zamawiający 
ma obowiązek wykazać w sposób nie budzący wątpliwości, w szczególności w sytuacji, gdy 
opiera się na okolicznościach wiadomych tylko i wyłącznie jemu, iż okoliczności te zaistniały i 
wpisują się one w hipotezę normy prawnej uregulowanej w treści art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy. 
Nie ulega wątpliwości, o czym świadczy treść zawiadomienia o unieważnieniu postępowania, 

ż

e przyczyny leżące u podstaw czynności unieważnienia zamawiającego leżą tylko po jego 

stronie, wobec czego to na nim spoczywał obowiązek wykazania zasadności i zgodności z 
prawem  swojego  działania.  W  przedmiotowej  sprawie  zamawiający  nie  wykazał  w  sposób 
nie budzący wątpliwości przesłanek do powołania się na przepis art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy, o 
czym odwołujący wspomni w dalszej części odwołania. 
Odwołujący  wskazał,  że  charakter  przyczyny  stanowiącej  podstawę  do  unieważnienia 
postępowania  był  niejednokrotnie  rozważany  przez  Krajową  Izbę  Odwoławczą.  Między 
innymi w wyroku z dnia 12 lutego 2016 r. o sygn. akt KIO 99/16; KIO 110/16 Izba wskazała, 
iż; istotna zmiana okoliczności - w rozumieniu art. 93 ust 1 pkt 6 ustawy - powodująca skutek 
w postaci unieważnienia postępowania, to pewne nadzwyczajne wydarzenia lub okoliczności 
mające  wpływ  na  prowadzone  postępowanie  lub  przedmiot  zamówienia.  [...]  Zmiana 
okoliczności,  o  której  mowa  w  art.  93  ust  1  pkt  6  ustawy  musi  mieć  charakter  zewnętrzny 
wobec  zamawiającego,  w  tym  znaczeniu,  że  jej  zaistnienie  jest  niezależne  od  samego 
zamawiającego.  W  ocenie  odwołującego  niniejszej  sprawie  zamawiający  wręcz  wprost 
zaznaczył,  że  przesłankę  do  podjęcia  przez  niego  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania 
była przyczyna wewnętrzna, leżąca w całości po jego stronie. Jest to oczywiste naruszenie 
powyższego  przepisu,  co  zamawiający  próbuje  uzasadnić  błędnie  interpretowanym 
interesem publicznym. 
Także w odniesieniu do wykładni wskazanej powyżej klauzuli generalnej, Izba wypowiedziała 
się  w  sposób  oczywiście  sprzeczny  z  twierdzeniami  zamawiającego,  konstatując,  że: 
publicznoprawny  charakter  regulacji  ustawy  nie  może  dawać  zamawiającemu  możliwości 
dowolności  działań  motywowanych  nieokreślonym  interesem  publicznym.  Publicznoprawny 
charakter przepisów ustawy oznacza, że  zawarte w niej normy cywilnoprawne stanowią, w 
zakresie  którego  dotyczą,  modyfikację  przepisów  k.  c.  i  zawierają  odstępstwo  od  zasady 
autonomii  stron,  na jakich  jest  oparta  swoboda kontraktowania.  Publicznoprawny  charakter 


postępowania o udzielenie zamówienia jest realizowany przez zamawiającego w granicach 
wyznaczonych przez przepisy prawa., (wyrok KIO z dnia 3 czerwca 2014 r. o sygn. akt KIO 
991/14;  KIO  1001/14).  W  tym  samym  orzeczeniu  Izba,  wskazała,  iż  jednoczesne 
prowadzenie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  i  podejmowanie  działań  niosących 
skutek  niewykonania  danego  zamówienia,  podważa  zaufanie  do  partnera  publicznego 
wykonawców,  którzy  w  związku  z  zamiarem  uzyskania  i  wykonania  zamówienia  czynią 
wysiłek  logistyczny  i  finansowy.  Takie  zachowanie  zamawiającego  nie  powinno  doznawać 
ochrony prawnej. W ten sposób dezaktualizuje się kolejna przesłanka zastosowania przepisu 
art.  93  ust.  1  pkt  6  ustawy,  gdyż  w  zawiadomieniu  o  unieważnieniu  postępowania 
zamawiający wskazał, że: (..) na dzień 20.11.2016 r. wpływ spraw do Biura wyniósł 5613, co 
przy  decyzji  z  dnia  24  października  2016  r.  o  zatrudnieniu  trzech  dodatkowych  radców 
prawnych (...) pozwala bezspornie ustalić, iż całkowicie zaspokojono potrzebę. 
Odwołujący podniósł, iż przytaczana przez zamawiającego w zawiadomieniu ustawa z dnia 
27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz.1870) (zwana dalej „ustawą 
o finansach publicznych) nie może stanowić podstawy do negowania przepisów ustawy. Są 
to  akty  prawne  tego  samego  rzędu  i  zgodnie  z  zasadami  wykładni  powinny  być 
interpretowane  zgodnie  ze  sobą,  w  taki  sposób  aby  uniknąć  ewentualnych  sprzeczności. 
Ponadto,  cele  obu  ustaw  są  w  zasadzie  zgodne,  gdyż  dotyczą  przede  wszystkim 
zapewnienia prawidłowości w wydatkowaniu środków publicznych. Pod tym względem obie 
także  się  uzupełniają,  ponieważ  ustawa  wprowadza  reguły  efektywnego  ich  wydawania. W 
niniejszej  sprawie  zamawiający  niesłusznie  próbuje  przedłożyć  moc  wiążącą  przepisów 
ustawy  o  finansach  publicznych  nad  przepisy  ustawy  i  tym  samym  ukryć  swoją 
niekonsekwencję  w  działaniu.  Zamawiający  podjął  decyzję  o  wszczęciu  postępowania  o 
zamówienie  publiczne  na  świadczenie  pomocy  prawnej  i  sam  fakt  innego  wyobrażenia  o 
organizacji  świadczone  pomocy  prawnej  nie  może  stanowić  przesłankę  do  unieważniania 
postępowania  o  zamówienie  publiczne.  W  żadnym  razie,  zdaniem  odwołującego,  nie 
usprawiedliwia  wskazany  przez  Zamawiającego  przepis  ustawy  o  finansach  publicznych 
czynności unieważnienia postępowania, o zamówienie publiczne. 
Mimo  obszernie  cytowanych  przepisów  ustawy  o  finansach  publicznych  w  uzasadnieniu 
unieważnienia,  w  szczególności  części  norm  art.  44  ww.  ustawy  –  w  ocenie  odwołującego 
uszło  uwadze  zamawiającego,  iż  zgodnie  z  przepisem  art.  44  ust.  4  ustawy  o  finansach 
publicznych  jednostki  sektora finansów  publicznych  (a  do  takiego  zalicza  się  zamawiający) 
zawierają  umowy,  których  przedmiotem  są  usługi,  dostawy  lub  roboty  budowlane,  na 
zasadach określonych w przepisach o zamówieniach publicznych, o ile odrębne przepisy nie 
stanowią  inaczej  -  jednocześnie  brak  przepisów  wyłączających  stosowanie  ustawy  przez 
Politechnikę Warszawską 


Odwołujący zarzucił zamawiającemu działanie w złej wierze polegające na podjęciu decyzji o 
zatrudnieniu  trzech  dodatkowych  radców  prawnych  w  dniu  24  października  2016  r.  mimo 

ś

wiadomości  o  trwającym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  które 

przewidywało  zlecenie  wykonywania  ich  zadań  podmiotowi  zewnętrznemu.  Z  informacji 
podanych na stronie internetowej zamawiającego wynika, że postępowanie zostało wszczęte 
w  dniu  12  kwietnia  2016  r.,  z  czego  zdaniem  odwołującego  daje  się  wysnuć  gruntowna 
niekonsekwencja  w  działaniu.  Jeżeli  podjęto  decyzję  o  zleceniu  obsługi  prawnej  w  drodze 
zamówienia  publicznego,  to  zatrudnienie  kolejnych  pracowników  do  realizacji  tego  zadania 
jawi  się  jako  działanie  nie  zasługujące  na  ochronę  prawną  w  świetle  cytowanego  już 
orzeczenia  KIO  z  dnia  3  czerwca  2014  r.  W  szczególności  nie  stanowi  to  podstawy  do 
unieważnienia postępowania z powołaniem się na przepis art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy Pzp. 
Odwołujący  nie  zgodził  się  z  twierdzeniem  zamawiającego  o  prymacie  stosunku  pracy  (w 
tym wypadku z pracownikami zatrudnionymi w Biurze w 2016 r.) nad stosunkiem usług, czy 
umów  zlecenia,  który  „zna  też  Prawo  zamówień  publicznych  (zawiadomienie  o 
unieważnieniu  postępowania).  Co  prawda,  art.  29  ust.  3a  znowelizowanej  ustawy,  która 
weszła w życie 28 lipca 2016 r. zobowiązuje zamawiających do wskazania czynności w toku 
realizacji zamówienia, do których wymagane jest zatrudnienie osób na podstawie umowy o 
pracę, z czego zamawiający wysuwa cytowany wniosek. Jest to błędne rozumowanie, gdyż 
ani prawodawca krajowy, ani unijny nie wskazali w sposób wyraźny o prymacie zatrudnienia 
pracowników  wewnątrz  jednostki  względem  zlecenia  wykonywania  tych  zadań  podmiotowi 
trzeciemu, który również zatrudnią pracowników na podstawie umowy o pracę. 
Zdaniem  odwołującego  nie  można  pominąć,  że  decyzja  o  zatrudnieniu  została  podjęta  w 
październiku  br.  a  postępowanie  o  zamówienie  publiczne  zostało  wszczęte  w  kwietniu  br. 
tym  samym  tłumaczenia  zamawiającego  o  różnej  od  jego  wyobrażeń  liczbie  spraw  w 
rzeczywistości  pozostają  bez  wpływu  na  ziszczenie  przesłanki  do  unieważnienia. 
Prezentowana  argumentacja  w  informacji  o  unieważnieniu  jest,  w  ocenie  odwołującego, 
chybioną tym bardziej, że postępowanie prowadzone było w trybie negocjacji z ogłoszeniem i 
ostatnią z czynności podjętych, o których odwołujący wie - to spotkania negocjacyjne, w tym 
jedno  z  odwołującym  -  mające  na  celu  doprecyzowanie  lub  uzupełnienie  opisu  przedmiotu 
zamówienia lub warunków umowy w sprawie zamówienia publicznego. Podkreślił, iż miało to 
miejsce na wiele tygodni przed zatrudnieniem osób w stosunku pracy, a ostateczny kształt 
OPZ  nie  został  odwołującemu  przesłany  -  więc  jak  można  domniemywać  nie 
zrekapitulowano  ostatecznego  wymiaru  pomocy  prawnej  świadczonej  z  wykorzystaniem 
umowy o zamówienie publiczne. 
Odwołujący  przechodząc  do  rozważań  nad  ostatnim  argumentem  wskazanym  w 
zawiadomieniu  o  unieważnieniu  postępowania,  w  którym  zamawiający  twierdzi,  iż  dla 
podjęcia  decyzji  o  umorzeniu  postępowaniu  miał  znaczenie  także  wymiar  ekonomiczny 


sytuacji,  w  której  się  znalazł.  Twierdzenie  to,  w  ocenie  odwołującego,  nie  zasługuje  na 
uwzględnienie,  gdyż  różnica  między  zatrudnieniem  pracowników,  a  zleceniem  zadania 
podmiotowi  zewnętrznemu  jest  zbyt  duża,  aby  móc ją  ocenić  w  sposób  tak  prosty.  Przede 
wszystkim  jednak  to  zamawiający  decyduje  o  warunkach,  na  których  będzie  realizowane 
zamówienie, a więc tym samym zgadza się na ich szacunkowy koszt. 
Również  chronologia  prezentowanych  zdarzeń  wskazuje  zdaniem  odwołującego  na 
możliwość przypisania zamawiającemu działania w złej wierze i świadomego oddziaływania 
na  decyzje  o  unieważnieniu  postępowaniu,  którego  podstawa  prawna  wymaga  jednak 
zaistnienia nadzwyczajnych i zewnętrznych okoliczności. Istnieje możliwość, iż zamawiający 
po weryfikacji ofert wstępnych stwierdził, że nie zostały złożone przez podmioty oczekiwane 
przez zamawiającego, a nawet mogło dojść do sytuacji, w której zamawiający liczył na wybór 
konkretnego wykonawcy, a te wyobrażenia w jego ocenie się nie urzeczywistniały. 
W  dniu  16  grudnia  2016r.  zamawiający  wniósł  odpowiedź  na  odwołanie  żądając  jego 
oddalenia i obciążenia kosztami postępowania odwołującego. W uzasadnieniu podniósł, że z 
zarzutem odwołania się nie zgadza, gdyż zarzut ten nie może się ostać w związku z treścią 
uzasadnienia odwołującego się, które odbiega od stanu faktycznego zaistniałego w sprawie i 
nie prowadzi do interpretacji przepisów prawa z punktu widzenia ratio legis w miejscu gdy: 
I. 

odwołujący  nie  akceptuje  informacji  zawartej  w  treści  decyzji  o  unieważnieniu 

postępowania, które zostało wyrażone w zdaniu kończącym to pismo, iż zamawiający podjął 
decyzję  w  oparciu  o  art.  93  ust.  1  pkt  6  ustawy  o  tym,  iż  nie  będzie  zlecał  usługi  objętej 
postępowaniem  na  zewnątrz,  którą  to  decyzję  zamawiający  podjął  działając  w  zakresie 
swojej autonomii gwarantowanej przez prawo materialne w związku ze zdarzeniami, których 
nie  mógł  przewidzieć  a  występujących  w  związku  przyczynowo  skutkowym,  który  to 
kumulatywnie spełnił przesłanki zapisane ww. przepisie, 
Ponadto  odwołujący  ignoruje  niewygodne  dla  siebie  interpretacje  przepisów  prawa,  na 
których zamawiający musi się oprzeć prowadząc postępowanie czy też podejmując decyzje 
o  wydatkach  publicznych  wyrażając  przy  tym  poglądy,  które  nie  są  do  zaakceptowania  z 
punktu widzenia podmiotu, który ma za nie wziąć odpowiedzialność np. 
1) 

tłumacząc,  że  w  zaistniałej  sytuacji  zamawiający  mógł  „zrekapitulować  ostateczny 

wymiar czasu pracy" w drodze negocjacji przy zastosowaniu art. 58 ust. 2 ustawy; 
2) 

wykluczając  konieczność  stosowania  przez  zamawiającego  przy  wydatkowaniu 

ś

rodków art. 44 ustawy o finansach publicznych; 

błędnie  interpretując  interes  publiczny,  w  którym  stawia  znak  równości  z  własnym 

interesem  (dla  wykonawcy  interes  publiczny  =  interes  wykonawcy  )  zamiast  patrzeć  na 
sprawę  obiektywnie  z  perspektywy  jakiej  pojęcie  interpretacji  „interesu  publicznego"  tego 
wymaga, 


Odwołujący  ignoruje  fakty  zatrudnienia  radców  prawnych  (2  etaty)  w  styczniu  2016  r. 
próbując  wywrzeć  wrażenie,  że  miało  to  miejsce  jedynie  w  październiku  2016r.  ,  a  więc 
wbrew  stanu  faktycznemu  i  temu  co  zostało  w  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania 
napisane,  oraz  odwołujący  powołuje  na  obronę  swojego  stanowiska  wyroki,  które  są 
nieadekwatne w zakresie stanu faktycznego tej sprawy. 
Na wstępie zamawiający zauważył, iż odwołujący mając w tym indywidualny interes prawny, 
poprzez zastosowanie środków ochrony prawnej (Dział VI Prawa zamówień publicznych); nie 
tyle  żąda  zmiany  decyzji  zamawiającego,  która  w  swej  istocie  nie  dotyczy  w  rzeczy  samej 
unieważnienia czynności zamawiającego o unieważnieniu postępowania, co chce ugodzić w 
prawo  zamawiającego  do  samostanowienia  w  zakresie  rozdysponowania  środków 
finansowych,  a  zatem  w  sferę  zarezerwowaną  dla  wewnętrznej  autonomii  zamawiającego, 
jako uczelni publicznej i gwarantowanej mu przez Konstytucję RP i ustawę właściwą tj.: 
-  art.  70  ust.  5  Konstytucji  RP  w  brzmieniu:  „Zapewnia  się  autonomię  szkół  wyższych  na 
zasadach określonych w ustawie", 

art. 4 ust. 1 Prawo o szkolnictwie wyższym w brzmieniu: „Uczelnia jest autonomiczna 

we wszystkich obszarach swojego działania na zasadach określonych w ustawie". 

art.  100  ust.  4  Prawo  o  szkolnictwie  wyższym  w  brzmieniu:  „Uczelnia  publiczna 

prowadzi  samodzielną  gospodarkę  finansową  na  podstawie  planu  rzeczowo-finansowego, 
zgodnie z przepisami o finansach publicznych". 
W  ocenie  zamawiającego  odwołujący  się  swym  działaniem  próbuje  wywołać  negatywne 
skutki  dla  zamawiającego  stanowiące  o  pogwałceniu  art.  44  ust.  3  ustawy  o  finansach 
publicznych w brzmieniu: 
„Wydatki publiczne powinny być dokonywane: 
1) 

w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad: 

a) 

uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów, 

b) 

optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów; 

w sposób umożliwiający terminową realizację zadań; 

w  wysokości  i  terminach  wynikających  z  wcześniej  zaciągniętych  zobowiązań",  o 

czym będzie mowa poniżej. 
Zamawiający  wywodził,  że  na  gruncie  tej  sprawy,  że  odwołujący  chcąc  się  posłużyć 
merytorycznym  rozstrzygnięciem  Izby,  próbuje  przedłożyć  własny  interes  jako  wykonawcy 
nad ważnym interesem publicznym, którego ochrona przejawiona w decyzji zamawiającego 
o unieważnieniu postępowania jest w obecnej chwili zagrożona właśnie wyłącznie w skutek 
działania  wykonawcy, albowiem wykonawca próbuje zmusić zamawiającego do naruszenia 
przepisów ustawy art. 44 ust. 3 ustawy o finansach publicznych. 
Stąd  też  zamawiający  uważa,  że  konieczna  jest  obrona  praw  zamawiającego,  który 
wchodząc  w  spór  wszczęty  przez  odwołującego  się,  działa  w  imieniu  i  na  rzecz  interesu 


publicznego,  chroniąc  jednocześnie  prawo  zamawiającego  do  racjonalnego  i  celowego 
sposobu wydatkowania środków publicznych. 
W tym stanie faktycznym i prawnym, w ocenie zamawiającego, tylko rozstrzygnięcie Izby o 
oddaleniu odwołania może unicestwić niebezpieczeństwo naruszenia przepisów prawa, które 
pojawiło się wraz z odwołaniem wykonawcy. To właśnie decyzja Izby o oddaleniu odwołania 
uczyni, zdaniem zamawiającego, zadość wymogom prawa, które nakłada na zamawiającego 
ustawa, ustawa o finansach publicznych oraz ustawa właściwa. 
1.    REWIZJA PODSTAW ZAMÓWIENIA PUBLICZNEGO NA OBSŁUGĘ PRAWNĄ 
Zamawiający podkreślił, że po wszczęciu postępowania w skutek wystąpienia okoliczności, 
których nie mógł przewidzieć przed wszczęciem postępowania dokonał samokontroli i uznał, 

ż

e w sprawie ziściły się przesłanki, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy. 

Wskazał,  iż  w  zakresie  obsługi  prawnej  zewnętrznej  posiada  wieloletnie  doświadczenie 
bezpośrednio  poprzedzające  okres,  w  którym  zostało  wszczęte  postępowanie. 
Doświadczenie  to  sięga  7  lat  wstecz,  gdzie  nieprzerwanie  w  ramach  umów  o  zamówienia 
publicznie do dnia 16 stycznia 2016 r. prowadzona była zewnętrzna obsługa prawna. 
A zatem w okresie poprzedzającym toczące się postępowania zamawiający znał tylko takie 
status quo, które w zakresie obsługi prawnej obejmowało; 
1) 

obsługę  prawną  w  ramach  kancelarii  zewnętrznej  odpowiadającą  przedmiotowi 

zamówienia określonym w postępowaniu wraz z jednoczesną 
2) 

obsługę prawną w ramach Biura Organizacyjno-Prawnego realizowaną przez radców 

prawnych (2 etaty radcowskie od 2007). 
Tym samym wraz z dniem 17 stycznia 2016 r. zamawiający znalazł się w sytuacji dotyczącej 
zagadnienia  obsługi  prawnej,  w  której  nie  był  przez  okres  wielu  lat  wstecz.  Stąd  też 
przewidując konieczność zapewnienia obsługi prawnej dla największej uczelni technicznej w 
Polsce  i  to  w  okresie  poprzedzającym  okres  wyborczy  (fakty  notoryjne),  zamawiający 
zdecydował o zatrudnieniu w styczniu 2016 r. dwóch radców prawnych. 
Zamawiający stoi na stanowisku, że nie mógł przewidzieć efektu czasowej zmiany sposobu 
obsługi prawnej w stosunku do tej, która mu znana była od wielu lat (por. pkt 1.2.) oraz ilości 
spraw  wymagających  załatwienia  przez  radcę  prawnego  tzw.  wpływu.  Efekt  ten  był 
zaskakujący i prowadził do odmiennego niż możliwego do wyciągnięcia przed wystąpieniem 
tych  okoliczności  wniosku,  że  przy  zwiększonej  ilości  spraw,  co  zamawiający  porównał  do 
roku  poprzedzającego,  a  także  przy  zwiększonej  etatowo  obsłudze  prawnej  na  stanowisku 
radców  prawnych  stało  się  niecelowe  zlecenie  zewnętrznej  obsługi  prawnej,  co  najmniej  w 
zakresie odpowiadającym przedmiotowi zamówienia opisanemu w postępowaniu, w związku 
z  faktem  że  obsługa  prawna  wewnętrzna  była  prowadzona  przy  zabezpieczeniu  potrzeb 
zamawiającego  w  tym  zakresie.  Zamawiający  podkreślił,  że  nie  mógł  przewidzieć,  że  już 
zwiększenie  etatowe  radców  prawnych  o  dwie  osoby  będzie  tak  doniosłe  dla  obsługi 


wszystkich  spraw  prawnych  wymagających  uzgodnień  wewnętrznych  zamawiającego, 
których liczba nadspodziewanie wzrosła w 2016 r. 
Taki  stan  rzeczy  spowodował,  iż  zamawiający  zobowiązany  był  dokonać  ponownej  oceny 
stanu  faktyczno-prawnego  w  związku  z  ujawnionymi  okolicznościami,  co  było  jego 
zewnętrznym przymusem i to w świetle obowiązków zamawiającego wynikających z art. 44 
ustawy  o  finansach  publicznych,  a  zatem  ustawy,  która  stanowi  ograniczenie  uczelni  w  jej 
autonomii  przy  wydatkowani  środków  finansowych.  Nie  mógł  tego  zaniechać,  a  skoro  nie 
mógł zaniechać, to ocenę tą uczynił. 
Wskazał,  że  w  pierwszej  kolejności  na  bazie  zmiany  okoliczności  zaczął  rozważać  drogę 
zmiany w przedmiocie zamówienia (zmniejszenie zakresu zamówienia). Jednakże analiza ta 
nie  była  dla  zamawiającego  korzystna.  Ze  względu  na  tryb  postępowania  -  negocjacje  z 
ogłoszeniem i w takim ruchu ograniczył zamawiającego przepis art. 58 ust. 2 ustawy, gdzie 
negocjacje z Wykonawcami są możliwe jedynie w zakresie doprecyzowania lub uzupełnienia 
przedmiotu zamówienia. Zmiana zakresu przedmiotu zamówienia nie była tu zatem możliwa, 
o czym także napisał zamawiający w decyzji o unieważnieniu postępowania. 
Na  pewnym  etapie  podejmowania  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania  zamawiający 
rozważał inną alternatywę tj. zmianę w zakresie charakteru wynagrodzenia wykonawców w 
tym postępowaniu z ryczałtowego na takie, w którym wynagrodzenie jest należne jedynie za 
wykonanie  zleconych  czynności  (wtedy  miałby  wpływ  w  okresie  trwania  umowy  na 
wydatkowanie  pieniędzy  publicznych). To jednak  również  musiałoby  być  uznane  za  istotną 
zmianę  przedmiotu  zamówienia,  stąd  też  pomysł  okazał  się  niemożliwy  do  realizacji  w 
zgodzie z prawem. 
Tryb  negocjacji  z  ogłoszeniem  z  założenia  zapewnia  możliwość  wprowadzenia  zmian  do 
opisu przedmiotu zamówienia i warunków przyszłej umowy, gdyż temu celowi, jak to wynika 
z  art.  58  ust.  2  ustawy,  mają  służyć  rokowania  prowadzone  z  wykonawcami, którzy  złożyli 
oferty wstępne. Granice doprecyzowania i uzupełniania zostały określone relatywnie szeroko 
w  art.  59  ust.  2  ustawy  przez  odwołanie  się  do  kryterium  istotności  zmian  w  stosunku  do 
pierwotnego  opisu  przedmiotu  czy  warunków.  W  ten  sposób  z  mocy  ustawy  zakres 
negocjacji  jest  ograniczony  dokonanym  przez  zamawiającego  w  wyjściowej  siwz  opisem 
przedmiotu zamówienia i sformułowanymi tam warunkami umowy, gdyż nie jest możliwa ich 
zasadnicza  zmiana  (por.  wyrok  KIO  nr  1315/12;  1330/12  z  dnia  6  lipca  2012).  Wyniki  tej 
analizy  skierowały  zamawiającego  na  drogę  konieczności  oceny  celowości  całego 
postępowania. 
Zamawiający  wskazał,  że  w  orzecznictwie  przyjmuje  się  powszechnie  rozumienie  pojęcia 
interesu  publicznego  wynikające  z  uchwały  Trybunału  Konstytucyjnego  z  dnia  12  marca 
1997  r.  (W  8/96),  w  której  uznano,  że  za  interes  publiczny  należy  uznawać  korzyści 
uzyskiwane  w  wyniku  realizacji  przedsięwzięć  służących  ogółowi  w  zakresie  zadań 


ciążących na administracji rządowej oraz samorządowej realizowanych w drodze świadczeń 
powszechnie dostępnych. 
Dalsza  ocena  stanu  sprawy  zbiegła  się  w  czasie  z  zapytaniem  Ministra  do  spraw  Nauki 
Szkolnictwa Wyższego, a zatem z czynnikiem zewnętrznym niezależnym do zamawiającego, 
o  koszty  dotychczas  ponoszone  przez  zamawiającego  w  ramach  obsługi  prawnej 
zewnętrznej  w  porównaniu  do  kosztów  obsługi  prawnej  prowadzonej  przez  Biuro 
Organizacyjno  Prawne  PW.  Wnioski  z  tego  porównania  zostały  zawarte  w  udzielonymi 
Ministrowi  sprawozdaniu  i  stanowiły  dodatkową  przyczynę  do  decyzji  zamawiającego 
podjętej  na  późniejszym  etapie  albowiem  z  uwagi  na  wymiar  ekonomiczny  zamówienia 
publicznego przy ujawnieniu nowej okoliczności, iż prawidłowa obsługa prawna jest możliwa 
bez zlecenia zamówienia na obsługę prawną na zewnątrz. 
A  zatem  w  takim  stanie  faktycznym  zdaniem  zamawiającego  bezspornie  ujawniła  się 
okoliczność,  iż  to  właśnie  interes  publiczny  objawia  się  w  zahamowaniu  wydatków  na 
ewentualną obsługę prawną świadczoną przez kancelarię zewnętrzną w ramach zamówienia 
publicznego. 
Wniosek  zawarty  w  decyzji  o  unieważnieniu  postępowania  dotyczący  wymiaru 
ekonomicznego  decyzji  na  korzyść  obsługi  prawnej  wewnętrznej  potwierdziła  także 
symulacja poczyniona już po zatrudnieniu nowych radców prawnych w październiku 2016 r. 
porównując  przybliżony  koszt  pracodawcy  dla  wynagrodzenia  dla  dodatkowych  3  etatów 
radcowskich. 
Szacunkowa  wartość  zamówienia  to  kwota  1  328  400,  00  zł  (w  skali  trzech  lat  przy 
zaangażowaniu 25 h tygodniowo), przy czym odpowiada to jednemu etatowi radcowskiemu 
ze względu na zaangażowanie godzinowe określone w postępowaniu. 
Przy założeniu, że przy zamówieniu publicznym, w oparciu o procedury zapisane w ustawie, 
na  obsługę  prawną  uczelni  istnieje  interes  publiczny  to  należy  dowodzić,  iż  ma  to  miejsce 
jedynie pod warunkiem, że tej obsługi brakuje, co też należy ocenić, że tego interesu nie ma 
w  prowadzonym  postępowaniu  w  sytuacji  gdy  warunek  braku  obsługi  prawnej  nie  jest 
ziszczony  w  związku  z  zapewnieniem  prawidłowej  obsługi  prawnej  w  ramach  własnych 
zasobów kadrowych i bez umowy o zamówienie publiczne lub też gdy taką obsługę można 
zapewnić  w  ramach  wydatkowania  środków  publicznych  w  wielokrotnie  niższej  kwocie 
wybierając pomiędzy obsługą prawną etatową a w ramach zamówienia publicznego. 
Przy dokonywaniu wydatków publicznych zamawiającego obowiązują następujące zasady: 
celowości,  oszczędności,  efektywności,  terminowości,  zgodności  z  zaciągniętymi 
zobowiązaniami. 
To  właśnie  ustęp  3  artykułu  44  ustawy  o  finansach  publicznych  przewiduje  następujące 
zasady ponoszenia wydatków publicznych, które powinny zostać spełnione łącznie: 


celowość - powiązana z zasadą słuszności - wydatek będzie traktowany jako celowy, 

jeżeli jego poniesienie jest niezbędne do wykonania zadania publicznego, 
2) 

oszczędność  -  obniżenie  w  możliwym  stopniu  wydatków  koniecznych  na  realizację 

zadania z zastrzeżeniem granicy, w której przełożyłoby się to na spadek jakości działalności, 
3) 

skuteczność - optymalny dobór środków i metod do realizacji konkretnego celu, 

efektywność - uzyskanie najlepszych wyników w związku z ponoszonymi nakładami, 

terminowość  -  ponoszenie  wydatków  w  określonych  terminach, (patrz  Dzwonkowski 

Henryk  (red.),  Gołębiowski  Grzegorz  (red.),  Ustawa  o  finansach  publicznych.  Komentarz 
prawno-finansowy,  Wyd.  Sejmowe  2014,  LEX  wydanie  elektroniczne  pod  art.  44  ustawy  o 
finansach publicznych) 
Przestrzeganie  ww.  zasad  jest  też  przedmiotem  kontroli  instytucji  zewnętrznych,  w  tym 
Najwyższej Izby Kontroli, której historyczne motto głosi: 
„Ktokolwiek  grosz  publiczny  do  swego  rozporządzenia  odbiera,  wydatek  onegoż 
usprawiedliwić  winien",  a  także  może  rodzić  odpowiedzialność  w  zakresie  naruszenia 
dyscypliny finansów publicznych. 
Podkreślił,  że  zamawiającemu,  tak  jak  każdemu  innemu  podmiotowi,  w  granicach  prawa 
przysługuje swoboda kształtowania umów w zakresie optymalnego doboru środków i metod 
do realizacji celu jakim jest zapewnienie obsługi prawnej własnej instytucji. 
W  przypadku  wyboru  przez  zamawiającego  stosunku  umowy  o  pracę  zamiast  umów 
cywilnoprawnych,  polega  to  na  niczym  innym  jak  na  ograniczeniu  własnej  swobody  -  do 
umów o zamówienie publiczne mają przecież zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego, w 
tym art. 353(1) k.c. w zw. z art. 300 kodeku pracy. 
Jest  też  według  niego  jasne,  że  ratio  decidendi  decyzji  zamawiającego  o  zatrudnieniu 
radców prawnych i w oparciu o zatrudnienie prowadzenie obsługi prawnej własnej instytucji 
służy  także  wsparciu  tej  formy  angażowania  personelu  do  wykonywania  własnych  zadań. 
Chodzi  tu  przede  wszystkim  o  konieczność  realizacji  własnych  czynności  w  sferze  praw  i 
obowiązków  a  także  zaciąganiu  zobowiązań  (czynności  zamawiającego),  przy  niezbędnym 
udziale profesjonalnej obsługi prawnej. 
Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeks pracy stosunek pracy charakteryzuje się wykonywaniem pracy 
określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie 
wyznaczonym przez pracodawcę. Umowa zlecenia w zasadzie nie może jednak podlegać na 
pozostawaniu  w  dyspozycji  zlecającego  i  wykonywaniu  zlecającego  i  wykonywaniu  jego 
poleceń  na  bieżąco.  Te  wytyczne  wskazują,  że  zamówienia,  których  realizacja  polega  na 
obecności  personelu  w  wyznaczonym  czasie  i  miejscu  najczęściej  powinny  się  wiązać  z 
umową o pracę. Ocena wymiaru ekonomicznego nakazuje, zdaniem zamawiającego, także 
patrzeć  pod  kątem  czasowego  zaangażowania  w  proces  obsługi  zamówień  publicznych, 
gdzie przy postępowaniu to zaangażowanie wyznaczono zgodnie z rozdziałem III pkt 2 na: 


„w  siedzibie  JM  Rektora  PW  we  wszystkie  dni  robocze  -  od  poniedziałku  do  piątku  w 
godzinach  10:00-15:00.  W  ramach  realizacji  umowy  wykonawca  będzie  zobowiązany  do 
udziału  w  spotkaniach  z  Rektorem  i  Kanclerzem  także  poza  ww.  terminami  dyżurów,  w 
zależności  od  potrzeb  zamawiającego/'  czyli  25  h  tygodniowo,  czego  w  ocenie 
zamawiającego  nie  można  porównać  z  wymiarem  czasu  pracy  radców  prawnych  przy 
zatrudnieniu etatowym (od października 2016 r. i w dacie  wydania decyzji o unieważnieniu 
postępowania dodatkowo pracę wykonywało 3 radców prawnych (1 etat i 2 x 0,5 etatu). 4.7. 
Zamawiający  uważa,  że  musiał  zapewnić  obsługę  prawną  w  związku  z  faktem  upływu 
terminu  realizacji  umowy  na  obsługę  prawną  zewnętrzną  z  dniem  16  stycznia  2016  r.  i 
czyniąc  to  wybrał  stosunek  pracy,  który  zaciążył  w  konsekwencji  na  ostatecznej  decyzji 
zamawiającego. 
Zamawiający  widząc  niecelowość  niniejszego  postępowania  postanowił  wybrać  spośród 
zapisów  ustawy  ten,  który  pozwoli  na  jego  zakończenie,  a  także,  który  jednocześnie 
przewiduje brak uzasadnienia dla przyszłej realizacji zamówienia. Zdaniem zamawiającego 
art.  93  ust.  1  pkt  6  ustawy  jest  odpowiednikiem  zapisów  o  bezprzedmiotowości 
postępowania,  które  stosuje  się  w  innych  znanych  w  polskim  prawie  procedurach.  W  tym 
stanie faktycznym sprawy dla zamawiającego zastosowanie tego przepisu stało się jedynym 
możliwym  wyjściem,  dlatego  też  pogłębiona  ocena  Izby  przy  wydaniu  nie  może  tego  faktu 
przeoczyć.  Zadaniem  zamawiającego  jest  unieważnienie  postępowania  w  każdym  jego 
momencie  -  tu  przed  zaproszeniem  do  złożenia  ofert,  gdy  tylko  zauważy,  że  ziściła  się 
przesłanka. 
Zamawiający  wskazał,  że  zmiana  okoliczności  rzeczywiście  wystąpiła  tj.  poprzez  fakt 
zatrudnienia  radców  prawnych,  pozytywna  ocena  zadań  zamawiającego  w  obszarze 
governance przy zmianie okoliczności, których zamawiający nie mógł przewidzieć. 
Po drugie zamawiający wykazał, iż jest to zmiana istotna - albowiem zapewniono już obsługę 
prawną dla zamawiającego, co udowadnia, że chroniony teraz przez zamawiającego interes 
publiczny - „Wykonanie zamówienia nie leży już w interesie publicznym, gdyż niecelowe jest 
zaciąganie  zobowiązań  finansowych  w  tym  samym  przedmiocie  i  to  w  przypadku  gdy 
zamawiający  zapewnia  realizację  potrzeb  wewnątrz  jednostki"  jak  napisano  w  decyzji  o 
unieważnieniu postępowania. 
A zatem zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 
10  lipca  2002  r.  (VCa  960/02),  zamawiający  wykazał,  że  wykonanie  zamówienia  będzie 
godzić w interes publiczny i może powodować, iż środki nań przeznaczone nie powinny być 
wydane,  a  zamówienie  nie  powinno  być  udzielone.  Podkreślił,  że  jego  stanowisko  jest 
zgodne  z  tezę  zawartą  w  wyroku  KIO/UZP  628/10,  gdzie  jest  mowa,  iż  „(...)  powyższa 
przesłanka  unieważnienia  postępowania  rozumiana  jest  jako  przejaw  ochrony  interesu 
publicznego,  utożsamianego  z  celowym,  gospodarnym  i  efektywnym  wydatkowaniem 


ś

rodków  publicznych.  Zmiana  okoliczności  może  dotyczyć  sytuacji  gdy  na  skutek 

nadzwyczajnych  okoliczności  już  po  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  realizacja  danego 
zamówienia  byłaby  niecelowa  lub  w  skrajnych  wypadkach  wiązałaby  się  z  wyrządzeniem 
szkody  w  mieniu  publicznym.  W  takiej  sytuacji  zamawiający,  mając  na  uwadze  interes 
publiczny, posiada możliwość unieważnienia postępowania". Stanowisko zamawiającego jest 
także zgodne z wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie  z dnia 1 grudnia 2003 r. (V Ca 
2224/03),  jak  również  z  wyrokiem  Krajowej  Izby  odwoławczej  z  dnia  8  kwietnia  2008  r. 
(KIO/UZP  262/08),  wyrokiem  Sądu  Okręgowego  w  Warszawie  z  7  lipca  2009  r.  (V  Ca 
1187/09).  

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Izba  dopuściła  dowody  z  dokumentacji  postępowania  oraz  z  dowodów  przedłożonych  na 
rozprawie przez zamawiającego 
W ocenie Izby stan faktyczny w niniejszej sprawie jest bezsporny.  
W  Biurze  Organizacyjno  Prawny  od  2007r.  na  czas  nieokreślony  zatrudnieni  są  K.  A.  na 
jeden etat i O. – K. J. na jeden etat (zaświadczenie).  
Z  zestawienia  dotyczącego  umów  na  obsługę  prawną  wynika,  że  od  2009r.  zamawiający 
zlecał  obsługę  prawną  firmom  zewnętrznym,  przy  czym  mimo  wskazania,  że  zakres 
przedmiotowy  był  tożsamy  z  niniejszym  postępowanie,  to  z  umów  za  2012  i  2013-2015 
wynika,  że  umowy  te  obejmowały  także  zastępstwo  procesowe,  co  nie  jest  przedmiotem 
niniejszego postępowania.  
W okresie od 16 stycznia 2012r. do 31 grudnia 2012r. zamawiający miał zawartą umowę o 
obsługę  prawną  obejmującą  zastępstwo  procesowe  oraz  zakres  bieżącej  obsługi 
zamawiającego  odpowiadający  opisowi  przedmiotu  niniejszego  zamówienia  ustalonego 
poniżej za cenę 62 000zł. miesięcznie zawartą w trybie zamówienia z wolnej ręki (umowa z 
dnia 16 stycznia 2012r.) 
W okresie 3 lat od 16 stycznia 2013r. zamawiający miał zawartą umowę o obsługę prawną 
obejmującą  zastępstwo  procesowe  oraz  zakres  bieżącej  obsługi  zamawiającego 
odpowiadający  opisowi  przedmiotu  niniejszego  zamówienia  ustalonego  poniżej  za  cenę 
62 000zł. miesięcznie zawartą w trybie zamówienia z wolnej ręki (umowa z dnia 16 stycznia 
2013r.).  
Z zarządzeń okólnych nr 1/2013, 5/2013 wynika, że wówczas istniał wyraźny podział zadań 
pomiędzy  kancelarię  zewnętrzną,  a  Biuro  Organizacyjno  Prawne,  natomiast  z  zarządzeń 
okólnych  nr  1/2016  i  9/2016  wynika,  że  od  18  stycznia  2016r.  obsługę  prawną 
zamawiającego  wykonuje  Biuro  Organizacyjno-Prawne,  a  w  zakresie  zastępstwa 
procesowego i związanych z tym porad i konsultacji adw. A. B..  
Z Dziennika spraw zarejestrowanych w Biurze Organizacyjno Prawnym w 2015r. wynika, że 
w okresie od 7 stycznia do 23 grudnia 2015r. wpłynęły 2941 pisma i były one rozpatrywane w 


przeważającej  mierze  przez  K.  A.  i  Odwołujący  –  K.  J.  Sporadycznie  pojawiają  się  inne 
nazwiska np. K., S., S., ale nie są to także osoby wskazane jako świadczące obsługę prawną 
zewnętrzną  w  wyżej opisanej umowie. Izba na  podstawie tego dowodu  wnioskuje, że ilość 
spraw objęta wpływem dotyczy wyłącznie spraw rozpoznawanych przez Biuro Organizacyjno 
Prawne  i  nie  dotyczy  spraw  bieżącej  zewnętrznej  obsługi  zamawiającego  w  tym  zakresie 
przez adw. A. B..  
Z Dziennika spraw zarejestrowanych  w Biurze Organizacyjno Prawnym  w 2016  wynika, że 
Biuro  do  16  grudnia  2016r.  obsłużyło  6292  wnioski,  a  w  informacjach  o  osobie  referenta 
pojawiają  się  osoby  zgodnie  z  chwilą  ich  zatrudniania  takie  jak  Ś.  A.,  B.  M.,  Z.  –  S.  W. 
Pojawiają się także osoby nie wskazane w zaświadczeniu, które Izba wskazywała opisując 
poprzedni  Dziennik.  Z  tego  dowodu  Izba  ustala,  że  faktycznie  zamawiający  zatrudnił 
dodatkowe osoby w Biurze Organizacyjno Prawnym, te które wskazał w zaświadczeniu i że 

ś

wiadczą one pracę na jego rzecz. Z zestawienia tego również Izba ustaliła, że brak obsługi 

prawnej  zamawiającego  w  tym  okresie  spowodował  ponad  dwukrotny  wzrost  liczby  spraw 
rozpoznawanych przez Biuro Organizacyjno Prawne.  
Z wniosku o udzielenie zamówienia publicznego z 17 grudnia 2015r. wynika, że zamawiający 
ustalił wartość szacunkową przedmiotowego zamówienia na kwotę 1 328 400zł, co przy 36 
miesięcznym okresie trwania umowy daje kwotę 36 900zł. 
W styczniu 2016r. zamawiający zatrudnił w Biurze Organizacyjno Prawnym 2 osoby B. M. z 
1  etat  na  okres  20.01.2016-19.04.2016  przy  czym  zakres  obowiązków  określa  kierownik 
Biura  Organizacyjno-Prawnego  i  ten  zakres  nie  został  złożony  i  Ś.  A.  od  25.01.2016r.  do 
24.04.2017r.  na  1  etat  co  do  zakresu  obowiązków  tak  jak  u  pierwszej  osoby.  (dowód: 
zaświadczenie i anonimizowane umowy o prace zidentyfikowane na podstawie okresów ich 
zawarcia). W dniu 26 marca 2016r. wszczął postępowanie w trybie negocjacji z ogłoszeniem 
na obsługę prawną zamawiającego z wyłączeniem zastępstwa procesowego na okres 3 lat. 
(ogłoszenie o zamówieniu).  
Od dnia 18 stycznia 2016r. do 17 stycznia 2019r. zamawiający zawarł w trybie zamówienia z 
wolnej  ręki  umowę  o  zastępstwo  procesowe  z  adw.  A.  B.  na  kwotę  32 000zł.  miesięcznie 
(umowa z dnia 8 stycznia 2016r.) 
W dniu 16 marca 2016r. nastąpił wybór J. S. na Rektora Politechniki Warszawskiej od dnia 1 
września 2016r. do 31 sierpnia 2020r.  
W specyfikacji istotnych warunków zamówienia zamawiający określił, że: 
1.  Przedmiotem  zamówienia  jest  świadczenie  dla  zamawiającego  usług  w  zakresie  stałej 
obsługi prawnej zamawiającego, z wyłączeniem wykonywania zastępstwa procesowego. W 
ramach  wykonywania  stałej  obsługi  prawnej  wykonawca  będzie  zobowiązany  do 

ś

wiadczenia  na  rzecz  zamawiającego  usług  doradztwa  prawnego,  polegającego  w 

szczególności na: 


wydawaniu opinii prawnych; 

przygotowywaniu,  opiniowaniu  i  udziale  w  opracowywaniu  wskazanych  przez 

zamawiającego projektów \ wewnętrznych aktów prawnych PW; 
1.3. 

opiniowaniu  i  opracowywaniu  projektów  umów  oraz  udziale  w  negocjacjach  przy 

zawieraniu przez PW umów z krajowymi i zagranicznymi podmiotami; 
1.4. 

pełnieniu  stałego  dyżuru  prawnego  w  siedzibie  JM  Rektora  PW  we  wszystkie  dni 

robocze od poniedziałku do piątku w godzinach 10:00-15:00; 
1.5. 

przygotowywaniu projektów pełnomocnictw; 

uczestniczeniu i asyście prawnej - na życzenie Rektora lub Kanclerza - w spotkaniach 

z podmiotami krajowymi i zagranicznymi; 
1.7. 

uczestniczeniu w posiedzeniach Senatu oraz - na życzenie Rektora lub Kanclerza - w 

posiedzeniach kolegium rektorskiego i innych ciał kolegialnych PW, komisji dyscyplinarnych 
oraz Rzecznika Dyscypliny; 
1.8. 

informowaniu  na  bieżąco  Rektora,  Kanclerza  i  Kwestora  o  zmianach  w 

obowiązującym  stanie  prawnym  dotyczącym  działalności  uczelni  i  konieczności 
dostosowania wewnętrznych aktów prawnych do zmieniającego się stanu prawnego; 
1.9. 

udziale  w  regulacji  stanu  prawnego  nieruchomości  należących  do  PW  (w 

szczególności, ustalania statusu prawnego nieruchomości); 
1.10.  przygotowywaniu projektów aktów notarialnych; 
1.11.  obsłudze  prawnej  transakcji  związanych  z  nabywaniem,  zbywaniem  i  obciążaniem 
nieruchomości przez PW; 
1.12.  wykonywaniu innych zleceń związanych z obsługą prawną nieruchomości oraz zadań 
inwestycyjnych planowanych i realizowanych przez PW 
1.13.  pełnieniu  nadzoru  nad  prawidłową  realizacją  wszystkich  kluczowych  dla  PW  umów 
zawartych z podmiotami krajowymi i zagranicznymi; 
1.14.  obsłudze  prawnej  wskazanych  przez  zamawiającego  postępowań  o  udzielenie 
zamówień publicznych; 
1.15.  obsłudze  prawnej  zamówień  usług  i  dostaw  o  charakterze  IT,  w  tym  procesu 
wdrażania  i  eksploatacji  zintegrowanego  systemu  informatycznego  do  wspomagania 
zarządzania uczelnią, w szczególności opartego o system SAP; 
1.16.  obsłudze  prawnej  kwestii  podatkowo-finansowych,  celnych,  egzekucyjnych  oraz 
pomocy publicznej; 
1.17.  obsłudze  prawnej  wskazanych  przez  zamawiającego  zagadnień  dot.  własności 
intelektualnej oraz komercjalizacji wyników badań; 
1.18.  obsłudze  prawnej  wskazanych  przez  zamawiającego  zagadnień  dot.  nadzoru 
właścicielskiego w spółkach prawa handlowego, w których PW ma swoje udziały; 


1.19.  obsłudze  prawnej  zagadnień  związanych  z  procesem  kształcenia,  studiów, 
wskazanych przez zamawiającego spraw studenckich oraz postępowań dyscyplinarnych; 
1.20.  obsłudze prawnej wskazanych przez zamawiającego spraw pracowniczych; 
1.21.  obsłudze prawnej spraw dot. dostępu do informacji publicznej; 
1.22.  wykonywaniu  innych,  wskazanych  przez  zamawiającego  zadań  związanych  z 
przedmiotem zamówienia. 
2. 

Wszystkie usługi wymienione powyżej w punktach od 1.1 do 1.22 będą świadczone 

zgodnie  z  zapotrzebowaniem  zamawiającego  w  formie  konsultacji  bezpośrednich, 
sporządzania  pism,  opinii  prawnych,  opracowań  i  analiz,  przygotowywania  projektów 
dokumentów, wyjaśnień przepisów prawa, udziału w negocjacjach z podmiotami krajowymi i 
zagranicznymi, itp. W ramach wykonywania zamówienia, zapewniona będzie asysta prawna 
i  doradztwo  prawne  w  formie  dyżurów,  zgodnie  z  pkt  1.4.,  w  siedzibie  JM  Rektora  PW  we 
wszystkie  dni  robocze  -od  poniedziałku  do  piątku  w  godzinach  10:00-15:00.  W  ramach 
realizacji  umowy  wykonawca  będzie  zobowiązany  do  udziału  w  spotkaniach  z  Rektorem  i 
Kanclerzem także poza ww. terminami dyżurów, w zależności od potrzeb zamawiającego. 
3. 

W  ramach  bieżącej  obsługi  prawnej  oprócz  osobistych  konsultacji,  zamawiający 

będzie miał zapewnioną możliwość pozyskiwania porad i informacji prawnych, jak też opinii 
prawnych z wykorzystaniem poczty elektronicznej (o ile zakres sprawy nie będzie wymagał 
osobistego  spotkania);  ponadto,  w  sprawach  mniejszej  wagi  (nie  wymagających  opinii 
pisemnych)  dopuszczalne  będą  konsultacje  telefoniczne  pod  wskazanymi  numerami 
telefonów. 
4. 

Wykonawca  będzie  na  bieżąco  sporządzał  ewidencję  prowadzonych  spraw  wraz  z 

rejestracją przyjmowania i wydawania dokumentacji. 
5. 

Wykonawca będzie sporządzał roczne sprawozdania z przeprowadzonej działalności, 

w tym listy i zakresu prowadzonych spraw. 
6. 

Wspólny słownik zamówień (CPV): 79100000-5 (usługi prawnicze). 

Zamawiający nie przewiduje udzielenia zamówień uzupełniających, o których mowa w 

art. 67 ust. 1 pkt 6 ustawy. 
8. 

Zamawiający zastrzega, że kluczowe części zamówienia nie mogą zostać powierzone 

podwykonawcy.  W  przypadku  korzystania  z  podwykonawcy/podwykonawców  wykonawca 
musi 

wskazać 

ofercie 

część 

zamówienia, 

której 

wykonanie 

powierzy 

podwykonawcy/podwykonawcom.  Za  kluczowe  części  zamówienia  zamawiający  przyjmuje 
zakres określony powyżej w punktach od 1.1 do 1.22 z wyłączeniem podpunktu 1.3 w części 
dot. umów w innym języku obcym niż język angielski oraz punktu 1.10 w całości. 
W  postępowaniu  wzięli  udział  adw.  A.  B.  i  Ć.  i  Partnerzy  Kancelaria  Radców  Prawnych 
składając  wnioski  o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu  i  oferty  wstępne.  Ostatnią 


czynnością poprzedzającą informację o unieważnieniu postępowania było przeprowadzenie 
negocjacji w dniu 30 maja 2016r. (dokumentacja postępowania o udzielenie zamówienia). 
Z  pism  kierowanych  do  Ministerstwa  Nauki  i  Szkolnictwa  Wyższego  wynika,  że  roczne 
wydatki na obsługę prawną wynosiły: 
Wewnętrzne: 2013r. – 480 326,70zł., 2014r. – 508 746,60zł., 2015r. – 573 949,60zł. i 2016r. 
do 1 lipca 2016r. – 409 711,40zł. 
Zewnętrzne: 2013r. – 1 712 900zł. w tym koszty obsługi procesowej – 372 000zł., 2014r. – 
1 403 500zł. w tym koszty obsługi procesowej – 372 000zł., w 2015r. – 1 396 700zł. w tym 
koszty  obsługi  procesowej  372 000zł.  i  w  2016r.  do  1  lipca  2016r.  –  423 629,80zł.,  w  tym 
koszty obsługi procesowej 160 000zł.  
Z informacji NIK z 8 września 2016r. o zlecaniu usług prawniczych przez samorządy wynika, 

ż

e tendencją jest zlecanie całkowicie lub częściowo obsługi prawnej na zewnętrz, tylko jeden 

kontrolowany samorząd polegał na obsłudze własnej. W ocenie NIKu niemal 60% środków 
finansowych  przeznaczonych  na  zewnętrzne  usługi  prawnicze  wydanych  zostało  z 
naruszeniem  prawa  lub  zasad  należytego  zarządzania  finansami,  a  uchybienia  dotyczyły 
zlecania  usług  prawniczych  poza  ustawą  Prawo  zamówień  publicznych,  nieuzasadnionego 
podziału zamówienia na części w celu uniknięcia obowiązku stosowania ustawy, wadliwego 
ustalania wartości szacunkowej zamówienia, publikacji w Biuletynie Zamówień Publicznych 
informacji  o  udzieleniu  zamówienia  z  opóźnieniem,  nieprzestrzeganiu  regulacji 
wewnętrznych  urzędów  dot.  zlecania  usług  prawniczych.  Izba  ustaliła,  że  NIK  w  ramach 
oceny wyników kontroli w tym zakresie negatywnie oceniła zlecanie obsługi prawnej firmom 
zewnętrznym z pominięciem ustawy lub w trybie z wolnej ręki.  
W  październiku  2016r.  zamawiający  zatrudnił  w  Biurze  Organizacyjno-Prawnym  trzech 
dodatkowych radców w wymiarze 1 etat i 2 połowy etatu: 
D. M. na okres od 24.10.2016r. do 23.01.2017r. na pół etatu na okres próbny, Z. – S. W. na 
okres  24.10.2016r.  do  23.01.2017r.  na  pół  etatu  na  okres  próbny,  G.-S.  Przystępujący  na 
okres 25.10.2016r. – 24.01.2017r. na jeden etat (zaświadczenie oraz anonimizowane umowy 
o  pracę).  W  listopadzie  2016r.  zamawiający  unieważnił  postępowanie  o  zamówienie  na 
podstawie art. 93 ust. 1 pkt. 6 ustawy.  
Według  zamawiającego  roczny  koszt  wynagrodzenia  radców  prawnych  zatrudnionych  w 
Biurze Organizacyjno Prawnym wynosi ok. 530 000zł., w tym szacunkowy koszt zatrudnienia 
radców prawnych zatrudnionych w roku 2016r. na trzech etatach wynosi około 315 000zł.  
 
 

Izba zważyła, co następuje: 

Izba stwierdziła, że odwołanie nie podlega odrzuceniu na podstawie art. 189 ust. 2 ustawy.  


Izba  oceniła,  że  odwołujący  wykazał  istnienie  po  jego  stronie  interesu  w  uzyskaniu 
zamówienia  oraz  możliwość  poniesienia  szkody  w  związku  z  ewentualnym  naruszeniem 
przez  zamawiającego  przepisów  ustawy,  co  wypełnia  przesłanki  z  art.  179  ust.  1  ustawy 
dopuszczalności materialnoprawnej odwołania.  
 
Zarzut  naruszenia  przez  zamawiającego  art.  93  ust.  1  pkt.  6  ustawy  przez  jego  błędne 
zastosowanie i unieważnienie postępowania.  
 
Zarzut nie zasługuje na uwzględnienie.  
Spór  w  niniejszej  sprawie  sprowadza  się  do  sporu  prawnego,  czy  w  powyższych 
okolicznościach  faktycznych  zaistniały  przesłanki  unieważnienia  postępowania  opisane  w 
art. 93 ust. 1 pkt 6 ustawy tj.  
Zamawiający unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli: 
wystąpiła  istotna  zmiana  okoliczności  powodująca,  że  prowadzenie  postępowania  lub 
wykonanie  zamówienia  nie  leży  w  interesie  publicznym,  czego  nie  można  było  wcześniej 
przewidzieć.  
W  pierwszej  kolejności  Izba  ustaliła,  na  czym  w  niniejszym  postępowaniu  polega  interes 
publiczny i przyznała rację zamawiającemu, że należy określić cel działania zamawiającego i 
jego zadania, które wynikają z ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym  
Dz.U.2016.1842  j.t.  ze  zm.,  zgodnie  z  art.  4  ust.  3  tej  ustawy  uczelnie,  pełniąc  misję 
odkrywania  i  przekazywania  prawdy  poprzez  prowadzenie  badań  i  kształcenie  studentów, 
stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki. 
Natomiast  w  myśl,  art.  13  ust.  1  cyt.  ustawy  podstawowymi  zadaniami  uczelni,  z 
zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są: 
1)  kształcenie  studentów  w  celu  zdobywania  i  uzupełniania  wiedzy  oraz  umiejętności 
niezbędnych w pracy zawodowej; 
2)  wychowywanie  studentów  w  poczuciu  odpowiedzialności  za  państwo  polskie,  za 
umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka; 
3) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz 
transfer technologii do gospodarki; 
4) kształcenie i promowanie kadr naukowych; 
5)  upowszechnianie  i  pomnażanie  osiągnięć  nauki,  kultury  narodowej  i  techniki,  w  tym 
poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych; 
6)  prowadzenie  studiów  podyplomowych,  kursów  i  szkoleń  w  celu  kształcenia  nowych 
umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie; 
7) stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów; 
8) działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych; 


9) stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w: 
a)  procesie kształcenia, 
b)  badaniach naukowych. 
Z  powyższego  wynika,  że  uczelnia  zawiera  umowy  ze  studentami,  podmiotami 
gospodarczymi  np.  w  zakresie  wdrażania  efektów  prac  badawczych  i  rozwojowych,  może 
prowadzić  działalność  gospodarczą,  może  nabywać,  remontować,  przystosowywać  np.  dla 
osób  niepełnosprawnych  posiadany  przez  siebie  potencjał  nieruchomości,  zatrudnia 
pracowników.  Niewątpliwie  zatem  w  tym  zakresie  dochodzi  do  prowadzenia  negocjacji, 
zawierania umów, rozwiązywania umów, powstawania sporów, rozwiązywania ich w drodze 
pozasądowej jak i sądowej. W ocenie Izby aby ten proces przebiegał w sposób prawidłowy i 
umożliwiał prawidłowe i zgodne z prawem wykonywanie zadań uczelni potrzebna jest kadra 
osób  należycie  wykształconych  zapewniających  obsługę  prawną  zamawiającego  i  jej 
zapewnienie  leży  zatem  w  interesie  publicznym.  Zapewnienie  tej  obsługi  jest  możliwe  jak 
wynika z toku rozprawy w różny sposób:  
- własnymi zasobami kadrowymi,  
- własnymi zasobami kadrowymi i podmiotami zewnętrznymi,  
- podmiotami zewnętrznymi.  
W niniejszej  sprawie  przed  26  marca  2016r.  zamawiający  otrzymywał  usługę  w  jednym  ze 
wskazanych modeli tj.  
-  od  co  najmniej  2012r.  przez  obsługę  własną  Biura  Organizacyjno  Prawnego  w  osobach 
dwóch  radców  prawnych  zatrudnionych  na  czas  nieokreślony  (od  połowy  stycznia  2016r. 
powiększonego o dodatkowych dwóch radców prawnych zatrudnionych na czas określony) i 
w drodze umowy zawartej w trybie zamówienia z wolnej ręki z Kancelarią Adwokacką adw. 
A. B. (od 18 stycznia 2016r. z ograniczeniem do zastępstwa procesowego). 
Zamawiający  wszczął  postępowanie  zamierzając  zlecić  obsługę  prawną  w  części  nie 
obejmującej  zastępstwa  prawnego,  jednocześnie  nie  dokonując  zmian  w  organizacji  Biura 
Organizacyjno-Prawnego.  Z  uwagi  na  toczące  się  przedmiotowe  postępowanie  Biuro 
Organizacyjno  Prawne  świadczyło  na  rzecz  zamawiającego  dotychczasową  pracę  jak  i 
przejęło usługi bieżącej obsługi prawnej, świadczone do tej pory przez podmiot zewnętrzny. 
Zamawiający  we  wrześniu  2016r.  zapoznał  się  z  raportem  NIKu  dotyczącym 
nieprawidłowości  przy  zlecaniu  obsługi  prawnej  w  samorządach  i  jednocześnie  funkcję 
Rektora objął Pan J. S. Jednocześnie w dniu 28 lipca 2016r. weszła w życie zmiana ustawy 
Prawo zamówień publicznych po nowelizacji z dnia 22 czerwca 2016r., która uchyliła art. 5 
ust.1  i  1  b  ustawy  dotychczas  stanowiące  podstawę  do  stosowania  trybu  zamówienia  z 
wolnej  ręki  i  negocjacji  bez  ogłoszenia,  jednocześnie  wprowadzając  wyłącznie  stosowania 
ustawy na usługi prawne w zakresie zastępstwa procesowego, doradztwa prawnego z tymi 
lub  potencjalnym  procesem  związanego,  notarialnego  poświadczania  i  uwierzytelniania 


dokumentów,  świadczenia  usług  prawniczych  z  urzędu  i  związanych  z  wykonywaniem 
władzy publicznej (art. 4 pkt. 3 lit. ea ustawy), przepisy te wprawdzie nie mają zastosowania 
do  postępowań  wszczętych  przed  wejściem  w  życie  noweli,  jednak  mogą  mieć  znaczenie 
przy  ocenie,  czy  nastąpiła  istotna  zmiana  powodująca,  że  zamówienie  nie  leży  w  interesie 
publicznym.  
W  ocenie  Izby  o  tym  czy  dana  usługa  leży  czy  nie  w  interesie  publicznym,  nie  decyduje 
wyłącznie  to  czy  zamawiający  uzyska  większą  efektywność  tańszą  metodą,  stąd  w  ocenie 
Izby  wskazywanie  przez  odwołującego  na  fakt,  że  zamawiający  nie  wykazał,  że  na 
przekazaniu  obsługi  bieżącej  wyłącznie  Biuru  Organizacyjno  Prawnemu  uzyska 
oszczędności nie jest wystarczające do uwzględnienia odwołania. Przepis art. 93 ust. 1 pkt. 
6  ustawy  nie  odnosi  się  bowiem  do  konieczności  osiągnięcia  lepszego  efektu  choćby 
finansowego w drodze zmiany okoliczności. Przepis wymaga jedynie, aby nastąpiła zmiana 
okoliczności,  przez  którą  odpadnie  interes  publiczny  w  wykonaniu  zamówienia  i  aby  ta 
zmiana  nie  była  możliwa  do  przewidzenia.  W  ocenie  Izby  kluczowe  są  kwestie,  na  które 
zwrócił  uwagę  NIK  w  swojej  informacji,  wskazując  na  to,  że  przy  obsłudze  zewnętrznej 
zamawiający  nie  ma  pełnej  kontroli  nad  realizacją  obsługi  prawnej.  NIK  wskazywał,  że 
nadzór nad przebiegiem tych umów i ich rozliczeniem przebiegał nierzetelnie i następowały 
wypłaty wynagrodzeń za świadczenia, których obsługujący nie wykonali, jednym z zarzutów 
podnoszonych przez NIK był brak zastrzeżenia  kar umownych, a zamawiający w niniejszej 
sprawie  wskazywał,  że  taki  brak  zastrzeżenia  kar  umownych  występował  także  w 
opracowanym  przez  niego  wzorze  umownym  i  rzeczywiście  jedyną  karą  jaką  przewidział 
zamawiający  było  zastrzeżenia  kary  za  odstąpienie  od  umowy  z  przyczyn  leżących  po 
stronie  wykonawcy,  również  w  tym  wzorze  umownym  nie  były  opracowane  postanowienia 
dotyczące  sposobu  informowania  zamawiającego  o  stanie  powierzanych  spraw,  nie  było 
podstawień  określających  skutki  uchybień  np.  z  tytułu  nieterminowego  wydania  opinii 
prawnej,  nie  stawienia  się  na  dyżur,  czy  odmowę  uczestniczenia  w  konsultacjach.  Tym 
samym zamawiający zapoznając się z przedmiotowym raportem NIK mógł powziąć wiedzę, 
o okolicznościach uzasadniających zmianę modelu realizacji obsługi prawnej. Zamawiający 
mógł  bowiem  ustalić  na  podstawie  tegoż  raportu,  że  jeśli  dojdzie  do  zawarcia  umowy  na 
wskazanych  w  niej  warunkach  może  być  pociągnięty  do  odpowiedzialności  z  tytułu 
dyscypliny  finansów  publicznych.  W  ocenie  Izby  to  właśnie  raport  NIKu  stał  się  przyczyną 
zewnętrzną przez zamawiającego nieprzewidzianą, która skutkowała zmianą okoliczności w 
postaci decyzji o zatrudnieniu dodatkowej ilości radców prawnych, a to z kolei spowodowało 
odpadnięcie interesu publicznego  w prowadzeniu zamówienia publicznego, gdyż ten został 
zaspokojony w ramach zasobów własnych zamawiającego. W podobny sposób wypowiadała 
się Izba w sprawach sygn. akt KIO 2104/13, KIO 428/16 i KIO 506/16.  


Izba  oceniła  zatem,  że  zamawiający  wykazał  przesłanki  dopuszczalności  unieważnienia 
postępowania,  o  których  mowa  w  art.  93  ust.  1  pkt.  6  ustawy,  co  powodowało,  że  nie 
możliwe  było  stwierdzenia,  że  zamawiający  dopuścił  się  naruszenia  tegoż  przepisu.  W 
konsekwencji Izba była zmuszona odwołanie oddalić na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy.  
 
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy stosownie do 
wyniku spraw oraz zgodnie z § 3 pkt. 1 i § 5 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 
dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 
rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 
poz.  238)  obciążając  odwołującego  kosztami  postępowania  w  postaci  uiszczonego  przez 
odwołującego wpisu od odwołania. 

Przewodniczący:……………………..