KIO 2332/16 WYROK dnia 27 grudnia 2016 r.

KIO 2332/16 

Sygn. akt: KIO 2332/16 

WYROK 

z dnia 27 grudnia 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Klaudia Szczytowska-Maziarz 

Protokolant:             Adam Skowroński  

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 grudnia 2016 r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  12  grudnia  2016  r.  przez

  wykonawcę  

Sweco  Consulting  Sp.  z  o.o.,  ul.  Ziębicka  35,  60-164  Warszawa  w  postępowaniu 

prowadzonym przez

 Archiwum Narodowe w Krakowie, ul. Sienna 16, 30-960 Kraków 

przy  udziale  wykonawcy 

ECM  Group  Polska  S.A.,  ul.  Rondo  ONZ  1,  00-124  Warszawa, 

zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

1.  oddala odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża 

Sweco  Consulting  Sp.  z  o.o.,  ul.  Ziębicka  35,  

60-164  Warszawa    i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  

15  000  zł  00  gr  (słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Sweco 

Consulting Sp. z o.o., ul. Ziębicka 35, 60-164 Warszawa tytułem wpisu od odwołania. 

KIO 2332/16 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Krakowie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 

KIO 2332/16 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  „Świadczenie  usług 

Inwestora  Zastępczego  dla  Inwestycji  –  budowy  budynku  Archiwum  Narodowego  

w  Krakowie”  (znak  sprawy:  DN.21.1.34.2014),  prowadzonym  w  trybie  przetargu 

nieograniczonego (ogłoszenie o zamówieniu zostało zamieszczone w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej   z dnia 21 września 2016 r., Numer ogłoszenia: 2016/ S182 - 326543 PL) 

przez Archiwum Narodowe w Krakowie (dalej „zamawiający”) wykonawca Sweco Consulting 

Sp. z o.o. z Poznania (dalej „odwołujący”) złożył odwołanie wobec: 

1.  odrzucenia oferty odwołującego, 

2.  wyboru  jako  najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy  ECM  Group  Polska  S.A.  

z Warszawy, 

3.  zaniechania wyboru oferty odwołującego, jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący  zarzucił  zamawiającemu  naruszenie  następujących  przepisów  ustawy  

z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015,  poz.  2164  ze 

zm.) [dalej „ustawa Pzp”]: 

1.  art. 89 ust. 1 pkt 7b w związku z art. 45 ust. 1, 3 i 6 pkt 4 w związku z art. 14 ust. 1 

ustawy  Pzp  i  art.  65  §  1  i  2  Kodeksu  cywilnego,  polegające  na  bezpodstawnym 

uznaniu  przez  zamawiającego,  że  odwołujący  w  okresie  od  upływu  terminu  do 

składania ofert, tj. od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia 13 listopada 2016 r. nie wniósł 

w  prawidłowy  sposób  wadium,  skutkiem  czego  oferta  odwołującego  została 

odrzucona i nie podlegała dalszej ocenie w procesie oceny ofert, 

2.  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  związku  z  postanowieniem  punktu  10.1  Specyfikacji 

Istotnych  Warunków  Zamówienia  (dalej  „SIWZ”),  polegające  na  zaniechaniu  jego 

zastosowania,  w  wyniku  czego  zamawiający  przyjął,  że  oczywista  omyłka  w  treści 

gwarancji  ubezpieczeniowej  udzielonej  w  celu  wniesienia  przez  odwołującego 

wadium  w  postępowaniu  nie  może  podlegać  poprawieniu,  uzupełnieniu  ani 

wyjaśnieniu. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i: 

1.  nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru, jako najkorzystniejszej, 

oferty wykonawcy ECM Group Polska S.A. z Warszawy, 

2.  nakazanie 

zamawiającemu 

dokonania 

ponownej 

oceny 

złożonych 

ofert  

z uwzględnieniem oferty odwołującego, 

a w konsekwencji dokonania tej czynności: 

3.  nakazanie wyboru oferty odwołującego jako oferty najkorzystniejszej. 

KIO 2332/16 

Ponadto  wniósł  o  zasądzenie  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego według spisu kosztów, który zostanie przedłożony na rozprawie. 

Złożył  wniosek  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodów  z  przesłuchania 

ś

wiadków: 

• 

D. T. – wezwanie na adres odwołującego, 

• 

B. D. – wezwanie na adres odwołującego, 

• 

P. B. – wezwanie na adres odwołującego, 

• 

K.  F.  –  wezwanie  na  adres:  Towarzystwo  Ubezpieczeń  Wzajemnych  i 

Reasekuracji  WARTA  S.A.,  Centrum  Obsługi  Klientów  Korporacyjnych,  40-

083 Katowice, ul. Zabrska 10, 

na okoliczności: 

1.  przebiegu  i  ustaleń  pomiędzy  odwołującym  a  TUiR  WARTA  S.A.  odnośnie  do  celu  

i  warunków  przetargowej  gwarancji  ubezpieczeniowej  w  tym  okresu  jej  ważności,  

a  także  celu  i  warunków  sporządzenia  w  dniu  3  listopada  2016  r.  Aneksu  Nr  1  do 

gwarancji ubezpieczeniowej z dnia 18 października 2016 r., treści wystąpienia przez 

Odwołującego  do  TUiR  WARTA  S.A.  o  zmianę  wydanej  18  października  2016  r. 

gwarancji  ubezpieczeniowej,  zamiaru  stron  umowy  gwarancji  ubezpieczeniowej,  

tj.  Odwołującego  i  TUiR  WARTA  S.A.  co  do  zakresu  i  treści  zmiany  gwarancji 

ubezpieczeniowej, wystąpienia w Aneksie Nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. oczywistej 

omyłki  ubezpieczyciela  w  określeniu  okresu  ważności  gwarancji  ubezpieczeniowej, 

okoliczności wykrycia omyłki i zawiadomienia o jej wykryciu Odwołującego,  

2.  istnienia  obowiązywania  zobowiązania  gwaranta  TUiR  WARTA  S.A.  wynikającego  

z  udzielonej  gwarancji  ubezpieczeniowej  w  okresie  od  dnia  4  listopada  2016  r.  do 

dnia 3 stycznia 2017 r. 

Odwołujący  wskazał,  że  oczywista  omyłka  znalazła  się  w  treści  Aneksu  Nr  1                

z  3  listopada  2016  r.  do  gwarancji  ubezpieczeniowej  Nr  908207306087/KA/GP/WR19/2016  

z dnia 18 października 2016 r. 

Podał,  że  pierwotnie  wyznaczony  przez  zamawiającego  termin  składania  ofert 

upływał w dniu 24 października 2016 r. (o godz. 10.00); termin związania ofertami określony 

został na okres 60 dniu.  

Odwołujący  oświadczył,  że  podejmując  zamiar  złożenia  oferty  w  tym  postępowaniu,                

w  celu  uzyskania  możliwości  wniesienia  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej 

zawarł  stosowną  umowę  ubezpieczenia  z  Towarzystwem  Ubezpieczeń  Wzajemnych  

i Reasekuracji WARTA S.A., na potwierdzenie czego w dniu 18 października 2016 r. wydany 

KIO 2332/16 

został  dokument  ww.  gwarancji  ubezpieczeniowej  przetargowej  –  termin  ważności  wadium 

określony został od dnia 24 października 2016 r. do 23 grudnia 2016 r.  

Wyjaśnił, że wynagrodzenie ubezpieczyciela  z tytułu udzielenia powyższej gwarancji 

zapłacone  zostało  przez  odwołującego  w  dniu  19  października  2016  r.,  czego 

potwierdzeniem jest:  

• 

odpis 

dokumentu 

gwarancji 

ubezpieczeniowej 

przetargowej 

Nr 

908207306087/KA/GP/WR19/2016 z dnia 18 października 2016 r., 

• 

bankowe potwierdzenie przelewu z dnia 19 października 2016 r. 

Odwołujący  podał,  że  w  dniu  19  października  2016  r.  zamawiający  dokonał 

modyfikacji  treści  SIWZ,  wyznaczając  jednocześnie  termin  składania  ofert  na  dzień  

4 listopada 2016 r. (godz. 10.00), konsekwencją czego, przy uwzględnieniu obowiązującego 

60-dniowego  okresu  związania  ofertą,  była  konieczność  wydłużenia  okresu  ważności 

wadium, uzyskanego przez odwołującego na podstawie opisanej wyżej umowy. 

Dowód: pismo zamawiającego z dnia 19 października 2016 r.  

Odwołujący  oświadczył,  że  w  związku  z  powyższym  wystąpił  do  ubezpieczyciela 

TUiR  WARTA  S.A.  w  dniu  2  listopada  2016  r.  z  wnioskiem  o  zmianę  dotychczasowych 

warunków gwarancji ubezpieczeniowej, poprzez wydłużenie terminu ważności tej gwarancji.  

Podkreślił,  że  we  wniosku  wyraźnie  określił,  że  nowy  termin  ważności  gwarancji 

ubezpieczeniowej winien przypadać na okres od 4 listopada 2016 r. do 3 stycznia 2017 r.  

Oświadczył  następnie,  że  o  informacja  o  konieczności  zmiany  okresu  ważności 

gwarancji ubezpieczeniowej na okres od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia 3 stycznia 2017 r. 

przekazana została również ustnie w rozmowie telefonicznej przedstawiciela odwołującego –  

Pani P. B. przedstawicielowi ubezpieczyciela Pani K. F. . 

Dowód: 

• 

odpis wniosku odwołującego do TUiR WARTA S.A. z dnia 2 listopada 2016 r. 

• 

zeznania świadka P. B. 

• 

zeznania świadka D. T. 

• 

zeznania świadka B. D. 

• 

zeznania świadka K. F. . 

Podał,  że  wniosek  odwołującego  o  dokonanie  zmiany  okresu  ważności  gwarancji 

ubezpieczeniowej  został  rozpoznany  przez  ubezpieczyciela  w  dniu  3  listopada  2016  r,                         

w  wyniku  czego  w  tym  samym  dniu  sporządzony  został  Aneks  nr  1  do  gwarancji 

ubezpieczeniowej przetargowej z dnia 18 października 2016 r.  

KIO 2332/16 

Wskazał,  że  w  treści  Aneksu  odwołano  się  do  powodu  zmiany  okresu  ważności 

gwarancji  ubezpieczeniowej  (tj.  zmiana  terminu  składania  ofert  w  postępowaniu),  a  także 

ustalono, że wchodzi on w życie z dniem 3 listopada 2016 r., zaś w treści § 1 Aneksu Nr 1  

z  dnia  3  listopada  2016  r.  określono,  że  punkt  6.  gwarancji  ubezpieczeniowej  z  dnia  

18 października 2016 r. ulega zmianie w taki sposób, że termin ważności gwarancji przypada 

na okres „od dnia 14.11.2016 r. do dnia 13.01.2017 r.“. 

Dowód: 

odpis Aneksu Nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. do gwarancji ubezpieczeniowej 

przetargowej Nr 908207306087/KA/GP/WR19/2016 

Odwołujący wyjaśnił, że z uwagi na długoletnią dotychczasową współpracę pomiędzy 

z TUiR WARTA S.A. w zakresie udzielania gwarancji ubezpieczeniowych w postępowaniach 

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  i  wynikającym  z  niej  zaufaniem  do sposobu  działania 

ubezpieczyciela,  treść  przekazanego  Aneksu  Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r.  nie  została 

przez  odwołującego  poddana  dodatkowej  weryfikacji  i  dokument  ten,  wraz  z  dokumentem 

gwarancji ubezpieczeniowej z dnia 18 października 2016 r., ofertą i pozostałą dokumentacją 

ofertową, złożony został u zamawiającego przed upływem terminu składania ofert. 

Wskazał,  że  w  dniu  4  listopada  2016  r.  przedstawiciel  ubezpieczyciela  dostrzegł 

omyłkę  w  treści  Aneksu  Nr  1,  o  czym  natychmiast  zawiadomił  odwołującego,  po  czym 

niezwłocznie  przygotowane  zostało  pismo  odwołującego  do  zamawiającego,  wyjaśniające 

okoliczności  oczywistej  omyłki,  które  przekazane  zostało  zamawiającemu  wraz  

z  wyjaśnieniem ubezpieczyciela (pismo TUiR WARTA S.A. z dnia 4 listopada 2016 r.) oraz 

prawidłowo  wystawionym  Aneksem  Nr  1  do  gwarancji  ubezpieczeniowej  najbliższego  dnia 

roboczego, tj. w dniu 7 listopada 2016 r.  

Podał,  że  zarówno  on  i  ubezpieczyciel  zgodnie  wyjaśnili,  że  zapisanie  w  treści  §  1 

Aneksu Nr 1 do gwarancji ubezpieczeniowej okresu ważności gwarancji „od dnia 14.11.2016 

r. do dnia 13.01.2017 r." było wynikiem oczywistej omyłki przedstawiciela ubezpieczającego, 

przygotowującego  treść  aneksu  –  rzeczywistą  wolą  i  zamiarem  stron  umowy  gwarancji 

ubezpieczeniowej było ustalenie jej ważności w okresie od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia  

3 stycznia 2017 r. 

Dowód: 

• 

zeznania świadka – K. F. 

• 

zeznania świadka – D. T. 

• 

zeznania świadka – B. D. 

• 

zeznania świadka – P.B. 

• 

odpis pisma odwołującego z dnia 4 listopada 2016 r. 

• 

odpis pisma TUiR WARTA S.A. z dnia 4 listopada 2016 r. 

KIO 2332/16 

• 

odpis Aneksu Nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. ze skorygowaną omyłką 

Odwołujący  nadto  wskazał,  że  w  dniu  17  listopada  2016  r.  przedłożył  zamawiającemu 

kolejne pismo datowane na dzień 16 listopada 2016 r., przy którym przedłożył odpis wniosku 

złożonego w dniu 2 listopada 2016 r. do ubezpieczyciela w sprawie zmiany okresu ważności 

gwarancji,  wskazując,  że  wyraźnie  we  wniosku  tym  zwraca  się  o  zmianę  okresu  ważności 

gwarancji,  który  przypadać  winien  po  zmianie  od  dnia  4  listopada  2016  r.  do  dnia  

3  stycznia  2017  r.,  co  jednoznacznie  potwierdza  –  zdaniem  odwołującego  –  że  zamiarem 

odwołującego  i  ubezpieczyciela  była  zmiana  terminu  ważności  gwarancji  ubezpieczeniowej 

na okres od 4.11.2016 r. do dnia 3.01.2017 r., nie zaś od 14.11.2016 r. do 13.01.2017 r. 

Dowód: 

odpis pisma odwołującego z dnia 16 listopada 2016 r. wraz z załącznikiem 

W  ocenie  odwołującego  stanowisko  zamawiającego  jakoby  w  okresie  od  dnia  

4 listopada do dnia listopada 2016 r. oferta odwołującego nie została zabezpieczona wadium 

jest  całkowicie  błędne  oraz  pomija  złożone  oświadczenia  woli  odwołującego  oraz 

ubezpieczyciela (gwaranta). 

Wskazał,  że  przepisy  ustawy  Pzp  nie  zawierają  definicji  pojęcia  wadium,  jednak  na 

podstawie  odesłania,  zawartego  w  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp,  ustalając  znaczenie  tego 

pojęcia, należy odnosić się do przepisu art. 70

 Kodeksu cywilnego.  

Uzupełnił,  że  zarówno  doktryna,  jak  i  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej  oraz 

sądów  powszechnych,  stoją  na  stanowisku,  że  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówień 

publicznych,  wadium  jest  instrumentem  zabezpieczenia  interesów  zamawiających  przed 

nierzetelnymi  wykonawcami.  Za  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  

14 czerwca 2011 r. (sygn. KI01142/11) podał: „Celem ustanowienia wadium jest naprawienie 

szkody  zamawiającemu,  powstałej  w  skutek  nie  dojścia  do  skutku  umowy  z  wnoszącym 

wadium  wykonawcą.  W  każdym  przypadku  nie  dojścia  do  skutku  umowy  pomiędzy 

zamawiającym  a  wykonawcą  ten  pierwszy  ponosi  szkodę  majątkową,  a  więc  stratę.  Istotą 

instytucji  wadium  jest  to,  iż  zamawiający  zwolniony  jest  z  wykazywania  wysokości  szkody,  

a to z tego względu, iż  wysokość owej szkody przyjmowana jest w kwocie  zryczałtowanej - 

równej  kwocie  wniesionego  wadium.  Wysokość  owej  straty  zamawiającego  nie  podlega 

dalszemu dowodowi w którąkolwiek ze stron, a to z tego względu, iż jest ona ze swojej istoty 

przyjmowana  w  wysokości  zryczałtowanej  -  tożsamej  z  kwotą  ustalonego  wadium.  

W konsekwencji, kwota rzeczywistej straty zamawiającego poniesionej w skutek nie dojścia 

do skutku umowy z wykonawcą w każdym przypadku jest równa kwocie ustalonego wadium, 

przeciwna interpretacja nie jest przy tym prawnie dopuszczalna’’. 

Podniósł, że w przypadku, gdy w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego 

wadium  wnoszone  jest  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej,  zamawiający  nie  jest  stroną 

KIO 2332/16 

l

stosunku  prawnego  (umowy),  na  podstawie  której gwarancja  została  przez  ubezpieczyciela 

udzielona, jest jedynie jej beneficjentem. W ocenie odwołującego nie oznacza to jednak, że 

treść  oświadczeń  woli  stron  powyższego  stosunku  prawnego,  to  jest  wykonawcy,  który  

w formie gwarancji ubezpieczeniowej wnosi wadium oraz ubezpieczyciela, który tej gwarancji 

udzielił, nie podlega wykładni.  

Stanął na stanowisku, że ze względu na to, że udzielenie gwarancji ubezpieczeniowej 

następuje  w  ramach  stosunku  prawnego  nawiązanego  na  podstawie  złożonych  przez  jego 

strony  oświadczeń  woli,  treść  tych  oświadczeń  podlega  wykładni  w  sposób  odpowiedni  dla 

wykładni  oświadczeń  woli  w  prawie  cywilnym,  której  reguły  określa  art  65  Kodeksu 

cywilnego. Na tej podstawie stwierdził, że oświadczenia  woli należy tłumaczyć tak, jak tego 

wymagają  ze  względu  na  okoliczności,  w  których  zostały  złożone,  zasady  współżycia 

społecznego  i  ustalone  zwyczaje,  przy  czym  w  umowach  należy  raczej  badać,  jaki  był 

zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. 

Powołał  się  na  wyrok  z  dnia  10  listopada  2011  r.  (sygn.  KIO  2334/11),  zgodnie  

z  którym  „Wadium  może  podlegać  wykładni  jak  każde  oświadczenie  woli,  niemniej  jednak 

podstawy do interpretacji muszą być nie budzące wątpliwości” oraz na wyrok z dnia 9 lutego 

2012  r.  (sygn.  KIO  150/12),  w  którym  –  zdaniem  odwołującego  –  Izba  podkreśliła,  że 

zamawiający,  prowadząc  postępowanie  z  zachowaniem  należytej  staranności,  dążąc  do 

wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  jest  zobowiązany  do  wyjaśnienia  wszelkich  wątpliwości 

pojawiających  się  w  toku  postępowania,  a  dotyczących  składanych  przez  wykonawców 

dokumentów o niebagatelnym znaczeniu dla ich statusu w postępowaniu.  

Przywołał  stanowisko  Sądu  Okręgowego  w  Gliwicach  wyrażone  w  wyroku  z  dnia  

23  lutego  2007  r.  (sygn.  akt  X  Ga  23/07),  iż  „formalizm  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, nie jest celem samym w sobie, a ma na celu realizację zasad Pzp. 

Stąd przy wykładni i stosowaniu przepisów ustawy należy brać pod uwagę cel ustawy”.  

Odwołał  się  do  wyroku  KIO,  w  którym  Izba  uznała  za  oczywistą  omyłkę  pisarską 

podanie  w  treści  gwarancji  w  nazwie  przedmiotu  zamówienia,  obejmującego  bieżące 

utrzymanie i pielęgnację zieleni na terenie miasta Kalisza w latach 2012 - 2013 - rejon I, jako 

końcowej  daty  świadczenia  usług  roku  2913  (zamiast  2013),  a  także  podanie,  jako  daty 

końcowej okresu obowiązywania gwarancji wadialnej, na co wskazuje użycie słów „do”, dnia 

13.02.2011 r. (zamiast 13.02.2012).  

Wskazał,  że  z  treści  pisma  zamawiającego  z  dnia  1  grudnia  2016  r.,  zawierającego 

informację  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty  oraz  o  odrzuceniu  oferty  odwołującego 

wynika,  że  dokonując  analizy,  czy  oferta  odwołującego  została  prawidłowo  zabezpieczona 

wadium  zamawiający  oparł  się  wyłącznie  na  literalnym  brzmieniu  Aneksu  Nr  1  z  dnia  

KIO 2332/16 

3  listopada  2016  r.  w  treści  przedłożonej  zamawiającemu  w  dniu  4  listopada  2016  r.  wraz  

z ofertą oraz przetargową gwarancją ubezpieczeniową z dnia 18 października 2016 r. 

Podniósł, że w wyroku z dnia 10 maja 2011 r. (sygn. KIO 883/11) KIO stwierdziła, że 

„(...) odkodowanie sensu gwarancji ubezpieczeniowej nie może się opierać wyłącznie na jej 

literalnym brzmieniu, a konieczne jest odwołanie się do metody wykładni oświadczeń woli". 

W  ocenie  odwołującego  lakoniczna  treść  uzasadnienia  prawnego  odrzucenia  oferty 

odwołującego  nakazuje  uznać,  że  w  żadnym  zakresie  zamawiający  nie  wziął  pod  uwagę 

wyjaśnień  oraz  oświadczeń  złożonych  przez  odwołującego  oraz  TUiR  WARTA  S.A., 

przedłożonych  w  pismach  odwołującego,  przekazanych  zamawiającemu  w  dniach  

7 i 17 listopada 2016 r., w tym w szczególności wyjaśnienia, że określenie w § 1 Aneksu Nr 1 

z  dnia  3  listopada  2016  r.  w  brzmieniu  przedłożonym  wraz  z  ofertą  okresu  ważności 

gwarancji  ubezpieczeniowej,  przypadającego  od  14.11.2016  r.  do  13.01.2017  r,  było 

wynikiem  oczywistej  omyłki.  Podkreślił,  że  przede  wszystkim  zamawiający  nie  wziął  pod 

uwagę  i  nie  uwzględnił  stanowiska  stron  umowy  ubezpieczenia,  na  podstawie  której 

udzielona  została  gwarancja  ubezpieczeniowa,  które  jednoznacznie  potwierdziły,  że  przy 

sporządzaniu  Aneksu  Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r.  ich  zgodnym  i  pierwotnym  zamiarem 

była  zmiana okresu ważności gwarancji ubezpieczeniowej  w taki sposób, aby przypadał on 

od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia 3 stycznia 2017 r.,  co potwierdzone zostało dokumentem 

w postaci Aneksu Nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. do gwarancji ubezpieczeniowej, wydanym 

przez TUiR WARTA S.A., z którego jednoznacznie wynika, że gwarancja ubezpieczeniowa, 

zabezpieczająca wadium w postępowaniu, obowiązuje w okresie od dnia 4 listopada 2016 r. 

do dnia 3 stycznia 2017 r. 

Stwierdził, że dokumentacja postępowania wykazuje bezspornie, iż: 

1.  w celu złożenia oferty odwołujący zawarł z TUiR WARTA S.A. umowę, na podstawie 

której ubezpieczyciel wystawił w dniu 18 października 2016 r. przetargową gwarancję 

ubezpieczeniową  Nr  908207306087/KA/GP/WR19/2016,  w  której  treści,  jako 

beneficjent 

zobowiązania 

ubezpieczyciela 

wskazany 

został 

zamawiający,  

a gwarancja udzielona została jako wadium w tym postępowaniu, 

2.  w  wystawionej  w dniu 18 października 2016 r. gwarancji ubezpieczeniowej okres jej 

ważności  określony  został  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  w  SIWZ  przez 

zamawiającego,  to  jest  na  okres  od  24  października  2016  r.  do  23  grudnia  2016  r., 

czyli na okres związania ofertą, 

3.  zamawiający dokonał modyfikacji SIWZ, a w związku z tym wydłużył termin składania 

ofert  do  dnia  4  listopada  2016  r.,  co  spowodowało  konieczność  wydłużenia  okresu 

KIO 2332/16 

ważności gwarancji ubezpieczeniowej udzielonej przez TUiR WARTA S.A. z wniosku 

odwołującego w dniu 18 października 2016 r., 

4.  w związku ze zmianą terminu składania ofert odwołujący, w dniu 2 listopada 2016 r., 

wystąpił  z  pisemnym  wnioskiem  do  TUiR  WARTA  S.A.  o  sporządzenie  aneksu  do 

wystawionej  gwarancji  ubezpieczeniowej,  zgodnie  z  którym  okres  ważności  tej 

gwarancji określony zostanie od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia 3 stycznia 2017 r., 

5.  Aneks  Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r.  w  brzmieniu  przedłożonym  zamawiającemu 

wraz  z  ofertą  odwołującego  w  dniu  4  listopada  2016  r.,  wystawiony  został  przez 

ubezpieczyciela  w  związku  z  powyższym  wnioskiem,  a  jednocześnie  z  jego  treści 

wynika  wyraźnie,  że  ma  on  doprowadzić  do  zmiany  gwarancji  ubezpieczeniowej  

Nr  908207306087/KA/GP/WR19/2016  z  dnia  18  października  2016  r,  a  więc  że 

dotyczy tego postępowania, 

6.  w  treści  Aneksu  Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r.  w  brzmieniu  przedłożonym 

zamawiającemu  wraz  z  ofertą  w  istocie  określono  termin  ważności  gwarancji  

w okresie od 14.11.2016 r. do 13.01.2017 r., jednakże w § 4 wyraźnie postanowiono, 

ż

e Aneks ten wchodzi w życie z dniem 3.11.2016 r., 

7.  odwołujący  oraz  TUiR  WARTA  S.A.  wyraźnie  i  zgodnie  oświadczyli,  że  w  Aneksie  

Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r.  w  brzmieniu  przedłożonym  zamawiającemu  wraz  

z  ofertą  okres  ważności  gwarancji  ubezpieczeniowej  określony  został  omyłkowo  

i winien być to okres od 4.11.2016 r. do 03.01.2017 r., na dodatkowe potwierdzenie 

czego przedłożono Aneks Nr 1 ze skorygowaną omyłką. 

W  ocenie  odwołującego  powyższe  okoliczności,  w  tym  także  wyjaśnienia  

i  oświadczenia  złożone  przez  odwołującego  oraz  TUiR  WARTA  S.A.,  nie  pozostawiają 

wątpliwości,  że  w  istocie  zobowiązanie  gwarancyjne  TUiR  WARTA  S.A.  wobec 

zamawiającego,  jako  beneficjenta  gwarancji,  istnieje  i  obowiązuje  nadal  od  dnia  

4  listopada  2016  r.  do  dnia  3  stycznia  2017  r.,  w  konsekwencji  czego  bezpodstawnie  

i  błędnie  uznał  zamawiający,  że  w  okresie  od  dnia  4  do  13  listopada  2016  r.  oferta 

odwołującego nie była zabezpieczona wadium, a wobec tego winna zostać odrzucona. 

Podniósł, że jakkolwiek dokument gwarancji ubezpieczeniowej stanowi powszechnie 

stosowaną  w  postępowaniach  o  udzielenie  zamówień  publicznych  formę  potwierdzenia 

wniesienia  przez  oferenta  wymaganego  przez  zamawiającego  wadium,  to  treść  tego 

dokumentu  nie  może  w  każdym  przypadku  bezwzględnie  przesądzać  o  tym,  czy 

zobowiązanie gwarancyjne istnieje. 

Zdaniem odwołującego kluczowe winno być wyjaśnienie, czy interes zamawiającego 

został  należycie  zabezpieczony,  to  jest  czy  na  wypadek  uchylenia  się  przez  wybranego 

KIO 2332/16 

wykonawcę  od  zawarcia  umowy  zamawiający  będzie  miał  możliwość  zaspokojenia  się  

z  wniesionego  wadium.  Stanął  na  stanowisku,  że  w  tym  zakresie  zamawiający  nie  może 

mieć  wątpliwości,  a  jeśli  one  występują,  to  ma  możliwość  podjęcia  działań  w  celu  ich 

wyeliminowania. 

Powołał się na  wyrok KIO z dnia 1 kwietnia 2011 r. (sygn. KIO 609/11), w którym – 

wedle  odwołującego  –  wyraźnie  podkreślono,  że  przepisy  ustawy  Pzp  nie  zawierają 

podstawy  prawnej  dokonywania  oceny,  czy  gwarancja  ubezpieczeniowa  jest  nieważna; 

podstawę  tę  stanowić  mogą  natomiast  przepisy  Kodeksu  cywilnego;  jednak  z  przepisów 

tych,  ani  przepisów  ustawy  o  działalności  ubezpieczeniowej  nie  wynika  obowiązek 

zachowania  formy  pisemnej  gwarancji  ubezpieczeniowej  pod  rygorem  nieważności,  

w  konsekwencji  czego  przedłożenie  przez  wykonawcę  przy  ofercie  jako  wadium  gwarancji 

ubezpieczeniowej,  która  nie  została  przez  żadną  osobę  podpisana,  nie  jest  równoznaczne  

z  nieważnością  tej  gwarancji.  W  związku  z  tym  –  podał  odwołujący  –  Izba  przyjęła,  że  

w  przypadku,  w  którym  po  upływie  terminu  składania  ofert,  w  odpowiedzi  na  wystąpienie 

zamawiającego,  ubezpieczyciel  pisemnie  potwierdził,  że  niepodpisana  gwarancja 

ubezpieczeniowa,  która  złożona  została  przez  wykonawcę  wraz  z  ofertą,  jest  ważna  

i skuteczna, nie można mówić o braku wniesienia wadium.  

Podał,  że  z  kolei  w  wyroku  z  dnia  9  lutego  2012  r.  (sygn.  KIO  150/12)  KIO 

wypowiedziała  się,  że  błędne  oznaczenie  daty  wystawienia  gwarancji  należy  uznać  za 

omyłkę pisarską nierzutującą na prawidłowość wniesienia wadium. 

W ocenie odwołującego przyjąć należy, że skoro przedłożenie jako wadium gwarancji 

ubezpieczeniowej,  która  nie  została  podpisana  przez 

ż

adnego  przedstawiciela 

ubezpieczyciela,  nie  może  być  uznane  za  brak  wniesienia  lub  nieprawidłowe  wniesienie 

wadium  w  sytuacji,  gdy  następnie  ubezpieczyciel  potwierdzi  ważność  i  skuteczność  tej 

gwarancji,  to  tym  bardziej  za  prawidłowe  wniesienie  wadium  w  formie  gwarancji 

ubezpieczeniowej  winien  być  uznany  przypadek,  w  którym  w  treści  gwarancji 

ubezpieczeniowej  zawarta  została  oczywista  omyłka  co  do  okresu  jej  ważności,  jednakże 

niezwłocznie  ubezpieczyciel  potwierdził,  że  jest  to  błąd  wynikający  z  oczywistej  omyłki,  

a  nadto,  że  potwierdza  ważność  i  skuteczność  gwarancji  ubezpieczeniowej  od  dnia  

4 listopada 2016 r. do dnia 3 stycznia 2017 r. (przedkładając Aneks Nr 1 z dnia 3 listopada 

2016 r. ze skorygowaną omyłką). 

Stanął  na  stanowisku,  że  przedstawione  okoliczności  uzyskania  i  złożenia 

dokumentów  gwarancji ubezpieczeniowej  z  dnia  18  października  2016  r.  oraz  Aneksu  Nr  1  

z  dnia  3  listopada  2016  r.  stanowią  niebudzące  wątpliwości  podstawy  do  dokonania 

interpretacji  treści  tych  dokumentów,  w  wyniku  której  uznane  zostanie,  że  w  istocie 

gwarancja  ubezpieczeniowa  na  rzecz  zamawiającego  udzielona  została  od  dnia  

KIO 2332/16 

4  listopada  2016 r.  do  dnia  3  stycznia  2017  r.  wobec  czego  należy  uznać,  że  zamawiający 

błędnie i bezpodstawnie przyjął, że oferta odwołującego nie została zabezpieczona wadium 

w okresie od dnia 4 do dnia 13 listopada 2016 r., a zatem, że wadium nie zostało prawidłowo 

wniesione,  skutkiem  czego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  oferta 

odwołującego winna zostać odrzucona bez dokonywania jej dalszej oceny. 

Odwołujący  podkreślił,  że  wyłącznym  celem  wadium  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia 

publicznego 

jest 

zabezpieczenie 

zamawiającego 

przed 

niesolidnym  

i  nierzetelnym  wykonawcą,  który  uchyla  się  od  zawarcia  umowy  po  tym,  jak  jego  oferta 

wybrana została przez zamawiającego jako najkorzystniejsza; w takich przypadkach wadium 

ma rekompensować szkodę poniesioną przez zamawiającego, który nie jest zobowiązany do 

wykazywania wysokości poniesionej przez niego straty. 

Ocenił  że  w  postępowaniu  interesy  zamawiającego  nie  zostały  w  najmniejszym 

stopniu  zagrożone  także  wówczas,  gdyby  uznać  za  zamawiającym,  że  przedłożona  przez 

odwołującego  gwarancja  ubezpieczeniowa  obowiązywała  od  dnia  14  listopada  2016  r.  do 

dnia  13  stycznia  2016  r.,  ponieważ  zgodnie  z  art.  94  ust.  1  pkt  1  ustawy  Pzp  zamawiający 

uprawniony był do zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego nie wcześniej niż 10 

dni od dnia przesłania wykonawcom zawiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty.  

Oznacza to, że roszczenie zamawiającego o przystąpienie do zawarcia umowy przez 

wykonawcę,  którego  oferta  oceniona  została,  jako  najkorzystniejsza,  staje  się  wymagalne 

najwcześniej  dziesiątego  dnia  po  dniu  zawiadomienia  wykonawców  o  wyborze 

najkorzystniejszej oferty. 

Nawet  więc  w przypadku, gdyby  zamawiający niezwłocznie po otwarciu ofert w dniu  

4 listopada 2016 r. dokonał ich natychmiastowej oceny oraz wyboru oferty najkorzystniejszej 

i  w  tym  samym  dniu  powiadomił  wszystkich  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia 

wykonawców o wyborze najkorzystniejszej oferty, to– wywodził odwołujący –  mógłby żądać 

zawarcia umowy nie wcześniej niż w dniu 14 listopada 2016 r.  

Przy  założeniu  zatem,  że  jako  najkorzystniejsza  wybrana  zostałaby  oferta 

odwołującego,  umowa  z  zamawiającym  mogłaby  zostać  zawarta  najwcześniej  w  dniu  

14 listopada 2016 r. i dopiero wówczas mogłyby  ziścić się przesłanki do zatrzymania przez 

zamawiającego wadium.  

Tymczasem, podniósł odwołujący, zgodnie z Aneksem Nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. 

w  brzmieniu  przedłożonym  przez  odwołującego  wraz  z  ofertą  w  dniu  4  listopada  2016  r., 

gwarancja ubezpieczeniowa była ważna od dnia 14 listopada 2016 r. 

Wskazał,  że  z  treści  protokołu  posiedzenia  Komisji  Przetargowej  powołanej  przez 

kierownika zamawiającego z dnia 4 listopada 2016 r. wynika, że nie zakończyła ona  w tym 

dniu  dokonywania  oceny  złożonych  ofert  –  postanowiono  wówczas,  że  dalsza  ocena  ofert  

KIO 2332/16 

w  zakresie  kryterium  „Organizacja  i  metodologia  zarządzania”  przeprowadzona  zostanie  

w dniach od 7 do 10 listopada 2016 r. Uzupełnił, że dokumentacja postępowania  wykazuje 

również,  że  w  dniu  7  listopada  2016  r.  zamawiającemu  złożony  został  Aneks  Nr  1  z  dnia  

3  listopada  2016  r.  prawidłowo  wystawiony  przez  ubezpieczyciela,  w  którego  treści  okres 

ważności gwarancji określono od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia 3 stycznia 2017 r., a nadto 

pismo  TUiR  WARTA  S.A.,  z  którego  wynika,  że  zobowiązanie  gwarancyjne  wobec 

zamawiającego istniało i obowiązywało od dnia 4 listopada 2016 r.  

Wskazał,  że  dokumentacja  postępowania  wykazuje  także,  że  kolejne  posiedzenie 

Komisji Przetargowej odbyło się w dniu 10 listopada 2016 r. – Komisja Przetargowa podjęła 

wówczas  decyzję  o  podtrzymaniu  stanowiska  co  do  zasadności  odrzucenia  oferty 

odwołującego;  ostatnie  posiedzenie  Komisji  Przetargowej,  na  którym  ostatecznie 

postanowiono  o  wyborze  oferty  ECM  Group  Polska  S.A.  jako  najkorzystniejszej,  odbyło  się 

dopiero w dniu 1 grudnia 2016 r. 

Dowód: 

• 

Protokół  posiedzenia  Komisji  Przetargowej  z  dnia  4  listopada  2016  r.  –  w  aktach 

postępowania 

• 

odpis pisma Sweco z dnia 4 listopada 2016 r. 

• 

odpis pisma TUiR Warta S.A. z dnia 4 listopada 2016 r. 

• 

odpis  Aneksu  Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r.  przedłożony  Zamawiającemu  w  dniu  

7 listopada 2016 r. 

• 

Protokół  posiedzenia  Komisji  Przetargowej  z  dnia  10  listopada  2016  r.  –  w  aktach 

postępowania  

• 

Protokół  posiedzenia  Komisji  Przetargowej  z  dnia  1  grudnia  2016  r.  –  w  aktach 

Postępowania 

W  konsekwencji  odwołujący  stwierdził  trzeba,  że  interesy  zamawiającego,  które 

zabezpieczone  miały  zostać  wadium,  nie  były  w  postępowaniu  w  najmniejszym  stopniu 

zagrożone  również  w  przypadku  uznania,  że  wykładnia  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej  

z  dnia  18  października  2016  r.,  zmienionej  Aneksem  Nr  1  z  dnia  3  listopada  2016  r., 

wskazywała,  że  w  istocie  gwarancja  ta  obowiązuje  jest  ważna  w  okresie  od  dnia  

14  listopada  2016  r.  do  dnia  13  stycznia  2017  r.  –  termin  13  stycznia  2017  r.  przypada 

bowiem po 60-dniowym terminie związania ofertą, liczonym od dnia 4 listopada 2016 r.  

Podsumował,  że  w  postępowaniu  nie  powstało  takie  zagrożenie  interesów 

zamawiającego,  że  w  przypadku,  gdyby  jako  najkorzystniejsza  została  wybrana  oferta 

odwołującego,  który  następnie  uchyliłby  się  od  zawarcia  umowy,  zamawiający  nie  miałby 

możliwości  zaspokojenia  się  z  wniesionego  wadium,  gdyż  gwarant  zobowiązany  był  do 

spełnienia świadczenia gwarancyjnego począwszy od dnia 14 listopada 2016 r. 

KIO 2332/16 

W  odniesieniu  do  zarzutu  naruszenie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  związku  

z  postanowieniem  punktu  10.1  SIWZ  odwołujący  podał,  że  z  protokołów  posiedzeń  Komisji 

Przetargowej powołanej  przez kierownika zamawiającego wynika, iż zamawiający uznał, że 

dokumenty  obejmujące  potwierdzenie  wniesienia  przez  wykonawcę  wymaganego  wadium 

nie podlegają uzupełnieniu, poprawieniu ani wyjaśnieniu.  

Stanął  na  stanowisko,  że  jest  to  wysoce  wątpliwe  na  gruncie  przepisu  art.  26  ust.  3 

ustawy  Pzp  w  brzmieniu  obowiązującym  od  dnia  28  lipca  2016  r.,  wprowadzonym  ustawą  

z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych 

innych ustaw (Dz. U. z 2016 r„ poz. 1020).  

Wskazał,  że  przepis  ten  stanowi  obecnie,  że  jeżeli  wykonawca  nie  złożył 

oświadczenia,  o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1  ustawy  Pzp,  oświadczeń  lub  dokumentów 

potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp,  lub  innych 

dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, oświadczenia lub dokumenty 

są  niekompletne,  zawierają  błędy  lub  budzą  wskazane  przez  zamawiającego  wątpliwości, 

zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub  do  udzielania 

wyjaśnień w terminie przez siebie wskazanym, chyba że mimo ich złożenia, uzupełnienia lub 

poprawienia lub udzielenia wyjaśnień oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne 

byłoby unieważnienie postępowania.  

Podniósł,  że  przepisy  ustawy  Pzp,  jak  również  Rozporządzenia  Ministra  Rozwoju  

z dnia 28 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od 

wykonawcy  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  (Dz.  U.  z  2016  r.,  poz.  1126)  nie 

określają,  co  należy  rozumieć  przez  „inne  dokumenty  niezbędne  do  przeprowadzenia 

postępowania”.  

Stanął  na  stanowisku,  że  w  stosunku  do  treści  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  

w  brzmieniu  sprzed  nowelizacji  zakres  zastosowania  tego  przepisu  został  rozszerzony 

właśnie  na  „inne  dokumenty”  niezbędne  do  przeprowadzenia  postępowania  oraz  

o możliwość żądania przez zamawiającego złożenia wyjaśnień do nich.  

Analizując  treść  art.  26  ust.1,  ust.  3  i  ust.  4  ustawy  Pzp  odwołujący  doszedł  do 

wniosku,  że  „innymi  dokumentami  niezbędnymi  do  przeprowadzenia  postępowania”  nie  są 

dokumenty, które mają potwierdzać brak podstaw do  wykluczenia  wykonawcy, gdyż art. 26 

ust.  3  ustawy  Pzp  wyraźnie  i  odrębnie  stanowi  o  dokumentach  potwierdzających 

okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp,  a  więc  między  innymi  brak 

podstaw  do  wykluczenia  wykonawcy.  Z  kolei,  skoro  w  art.  26  ust.  4  ustawy  Pzp  mowa  jest  

o  wyjaśnieniach  dokumentów  lub  oświadczeń,  określonych  w  art.  25  ust.  1  ustawy  Pzp, 

przeto,  wywodził  odwołujący,  przy  uwzględnieniu  interpretacyjnej  dyrektywy  racjonalnego 

ustawodawcy  wątpliwości  zamawiającego  i  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień,  o  których 

KIO 2332/16 

mowa w art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, nie mogą odnosić się do tych samych dokumentów, gdyż 

stanowiłoby to tzw. superfluum prawne. 

Wskazał,  że  w  treści  uzasadniania  projektu  powołanej  wyżej  ustawy  nowelizacyjnej 

podano, iż jednym z jej podstawowych celów jest usprawnienie postępowań i uelastycznienie 

procedur sanacyjnych w odniesieniu do czynności podejmowanych w toku postępowań przez 

wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia.  

Na  powyższej  podstawie  uznał,  że  uzasadnione  wydaje  się  twierdzenie,  że  przez 

„inne  dokumenty  niezbędne  do  przeprowadzenia  postępowania”  rozumieć  należy  wszelkie 

dokumenty,  które  stosownie  do  wymagań  określonych  przez  zamawiającego  winny  zostać 

przedłożone  przez  wykonawcę,  aby  jego  oferta  mogła  zostać  w  należyty  sposób  zbadana  

i  oceniona  –  jeśli  zatem  zamawiający  w  danym  postępowaniu  wymaga  wniesienia  przez 

wykonawców  wadium,  to  dokument  potwierdzający  jego  wniesienie,  a  więc  między  innymi 

dokument  gwarancji  ubezpieczeniowej,  uznać  można  za  dokument  niezbędny  do 

przeprowadzenia postępowania.  

W  ocenie  odwołującego  trudno  znaleźć  uzasadnienie  dla  odrzucenia  oferty 

wykonawcy,  który  wyłącznie  przez  nieuwagę  nie  dołączył  do  dokumentacji  składanej  wraz 

ofertą dokumentu gwarancji ubezpieczeniowej lub bankowej, która w rzeczywistości została 

wystawiona zgodnie z wymaganiami SIWZ.  

Stwierdził,  że  właśnie  przepis  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  aktualnie  obowiązującym 

brzmieniu  ma  zapobiegać  konieczności  odrzucenia  takiej  oferty  przez  zamawiającego  bez 

umożliwienia  wykonawcy  usunięcia  tego  braku,  a  tym  samym  poddania  oferty  tego 

wykonawcy ocenie. 

Podkreślił  szeroki  zakres  czynności,  które  zamawiający  powinien  podjąć  w  celu 

sanowania braków oferty i dokumentacji z nią złożonej, które obejmują: 

• 

złożenie brakujących dokumentów, 

• 

uzupełnienie dokumentów, 

• 

poprawienie dokumentów, 

• 

udzielenie wyjaśnień odnośnie do dokumentów. 

Zdaniem  odwołującego  analiza  treści  przedłożonych  przez  niego:  gwarancji 

ubezpieczeniowej z dnia 18 października 2016 r. oraz Aneksu nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. 

w  brzmieniu  przedłożonym  zamawiającemu  wraz  z  ofertą  z  dnia  4  listopada  2016  r.,  winna 

była  spowodować  u  zamawiającego  wątpliwości  co  do  treści  tych  dokumentów  oraz 

okoliczności,  czy  wadium  zostało  w  prawidłowy  sposób  wniesione,  a  w  konsekwencji 

zamawiający  powinien  był  w  trybie  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  wezwać  odwołującego  do 

złożenia  wyjaśnień  i  ewentualnego  poprawienia  lub  uzupełnienia  dokumentów,  czego 

KIO 2332/16 

zamawiający zaniechał, błędnie przyjmując, że dokument potwierdzający wniesienie wadium 

nie podlega w aktualnym stanie prawnym uzupełnieniu, poprawie lub wyjaśnieniu. 

Podkreślił  aktywność,  jaką  przejawił  odwołujący,  tj.  iż  niezwłocznie  po  tym,  jak 

wykryta  została  oczywista  omyłka  odwołujący  uzyskał  od  ubezpieczyciela  stosowne 

oświadczenie,  że  błędnie  wskazany  okres  ważności  jest  wynikiem  oczywistej  omyłki,  jak 

również prawidłowo wystawiony dokument Aneksu Nr 1.  

Dokumenty  te  odwołujący  przedłożył  zamawiającemu  w  dniu  7  listopada  2016  r.,  

a  uzupełniająco,  w  celu  uchylenia  wszelkich  wątpliwości  zamawiającego,  złożył  w  dniu  

17  listopada  2016  r.  odpis  wniosku  złożonego  w  dniu  2  listopada  2016  r.  do  TUiR WARTA 

S.A. o sporządzenie Aneksu do gwarancji ubezpieczeniowej, w którym wyraźnie wskazał na 

zmianę okresu ważności gwarancji na termin od 4 listopada 2016 r. do 3 stycznia 2017 r., co 

potwierdza,  w  ocenie  odwołującego,  pierwotny  i  rzeczywisty  zamiar  zakresu  zmiany 

gwarancji. 

Zwrócił  uwagę,  że  zgodnie  z  punktem  10.1  SIWZ  w  postępowaniu  skuteczne 

wniesienie  wadium  w  wysokości  30.000  zł  zamawiający  określił  jako  warunek  udziału  

w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Dowód: 

Specyfikacja  Istotnych  Warunków  Zamówienia,  pkt  10.1  –  w  aktach 

postępowania 

Jakkolwiek,  stosownie  do  art  89  ust  1  pkt  7b  ustawy  Pzp,  brak  wniesienia  wadium 

albo  jego  nieprawidłowe  wniesienie  skutkują  odrzuceniem  oferty,  to  jednak  –  wywodził 

odwołujący  –  wskazane  postanowienie  SIWZ  wyraźnie  statuuje  wniesienie  wadium  jako 

warunek  udziału  w  postępowaniu,  zgodnie  zaś  z  ugruntowanym  orzecznictwem  KIO  

wątpliwości  i  niejasności  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  winny  być 

interpretowane na korzyść wykonawcy.  

Zasadą  jest  natomiast,  że  dokumenty  lub  oświadczenia  potwierdzające  spełnianie 

przez  wykonawcę  warunków  udziału  w  postępowaniu  wykonawca  może  uzupełniać, 

poprawiać lub wyjaśniać. 

Podsumował, że uznać należy, że zamawiający dopuścił się naruszenia art. 26 ust. 3 

ustawy Pzp w związku z postanowieniem punktu 10.1 SIWZ, błędnie przyjmując, że omyłki, 

braki  lub  wątpliwości  dotyczące  dokumentu  potwierdzającego  wniesienie  przez  wykonawcę 

wadium  nie  podlegają  uzupełnieniu,  poprawie  lub  wyjaśnieniom  –  z  tych  też  względów 

pominął  i  nie  uwzględnił  wyjaśnień  i  oświadczeń  złożonych  w  dniu  7  i  17  listopada  2016  r. 

przez  odwołującego,  TUiR  WARTA  S.A.,  które  jakkolwiek  złożone  z  własnej  inicjatywy 

odwołującego,  nie  zaś  na  żądanie  Zamawiającego,  wypełniały  dyspozycję  art.  26  ust.  3 

ustawy Pzp w brzmieniu obowiązującym od dnia 28 lipca 2016 r. 

KIO 2332/16 

Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania o udzielenie zamówienia 

publicznego,  przekazanej  Izbie  przez  zamawiającego  w  kopii  potwierdzonej  za  zgodność  

z oryginałem przy piśmie z dnia 16 grudnia 2016 r., dokumentów załączonych do odwołania, 

Pisma  procesowego  przystępującego  z  dnia  27  grudnia  2016  r.,  a  także  stanowisk  stron  

i przystępującego zaprezentowanych w toku rozprawy skład orzekający Izby ustalił i zważyła, 

co następuje. 

Do  prowadzonego  przez  zamawiającego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  i  postępowania  odwoławczego  stosuje  się  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  z  uwzględnieniem  zmian  wprowadzonych  ustawą  z  dnia  22  czerwca  2016  r.  

o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych  innych  ustaw, 

opublikowanej  w  dniu  13  lipca  2016  r.  w  Dzienniku  Ustaw  Rzeczypospolitej  Polskiej  pod 

pozycją 1020 (wejście w życie – 28 lipca 2016 roku). 

Zarzut  bezpodstawnego  uznania  przez  zamawiającego,  że  odwołujący  w  okresie  od 

upływu terminu do składania ofert, tj. od dnia 4 listopada 2016 r. do dnia 13 listopada 2016 r. 

nie  wniósł  w  prawidłowy  sposób  wadium,  skutkiem  czego  oferta  odwołującego  została 

odrzucona i nie podlegała dalszej ocenie w procesie oceny ofert, czym zamawiający naruszył 

przepis art. 89 ust. 1 pkt 7b w związku z art. 45 ust. 1, 3 i 6 pkt 4 w związku z art. 14 ust. 1 

ustawy Pzp i art. 65 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego nie potwierdził się. 

Skład  orzekający  Izby  ustalił  następuje,  istotne  dla  rozstrzygnięcia  okoliczności 

faktyczne. 

1.  Zamawiający wyznaczył pierwotnie termin składania ofert na 24 października 2016 r. 

2.  Termin składania ofert został przesunięty na dzień 4 listopada 2016 r. 

3.  Termin związania ofertą został określony na 60 dni. 

4.  Odwołujący  wraz  z  ofertą  złożył  przetargową  gwarancję  ubezpieczeniową  

Nr 

908207306087/KA/GP/WR19/2016 

z 

okresem 

ważności 

od 

dnia  

24  października  2016  r.  do  dnia  23  grudnia  2016  r.  oraz  Aneks  Nr  1  z  dnia  

3  listopada  2016  r.  z  okresem  ważności  od  dnia  14  listopada  2016  r.  do  dnia 

13.01.2017 r.  

5.  Informacja o wyborze oferty najkorzystniejszej oraz o odrzuceniu oferty odwołującego 

została skierowana do odwołującego pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. Zamawiający 

w  uzasadnieniu  wskazał,  że  oferta  odwołującego  „(…)  w  okresie  od  dnia  otwarcia 

ofert,  tj.  04.11.2016  r.  do  dnia  13.11.2016  r.  włącznie  nie  została  zabezpieczona 

wadium.  Biorąc  pod  uwagę  powyższe  nie  sposób  przyjąć,  iż  Wykonawca  wniósł 

KIO 2332/16 

wadium  w  sposób  prawidłowy.  Okoliczność  ta  skutkuje  odrzuceniem  oferty 

Wykonawcy na podstawie przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp”. 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Zamawiający  zasadnie  odrzucił  ofertę  odwołującego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt 

7b  ustawy  Pzp  z  tego  powodu,  że  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej  zostało 

wniesione w sposób nieprawidłowy, tj. ze zbyt krótkim okresem ważności.  

Podnieść  przede  wszystkim  należy,  na  co  zwracał  uwagę  przystępujący  w  swoim 

piśmie  z  dnia  27  grudnia  2016  r.,  że  „Dokument  gwarancji  obejmuje  jednostronne 

oświadczenie  woli  Gwaranta,  które  dotyczy  abstrakcyjnego  zobowiązania  niezależnego  od 

umowy  łączącej  Gwaranta  z  podmiotem,  który  wnioskował  o  wystawienie  gwarancji.  Tym 

samym,  (…),  nie  mają  znaczenia  i  Zamawiający  nie  może  badać  okoliczności  zawarcia 

umowy  pomiędzy  Gwarantem  a  podmiotem  wnioskującym  na  podstawie,  której  później 

Gwarant  składa  zobowiązanie  do  zapłaty  gwarancji.  Ponadto  (…)  w  celu  ustalenia 

rzeczywistej  woli  Gwaranta,  która  w  przedmiotowej  sprawie  stałaby  w  oczywistej 

sprzeczności  z  treścią  Gwarancji,  niezbędnym  byłoby  jej  ustalenie  w  sposób  zgodny  

z przepisami ustawy Pzp, a ustawa Pzp nie przewiduje takiego trybu”. 

Z  tego  względu,  iż  w  przypadku  wadium  wnoszonego  w  formie  gwarancji 

ubezpieczeniowej  mamy  do  czynienia,  jak  wskazano  powyżej,  z  „jednostronnym 

oświadczeniem woli Gwaranta, które dotyczy abstrakcyjnego zobowiązania niezależnego od 

umowy  łączącej  Gwaranta  z  podmiotem,  który  wnioskował  o  wystawienie  gwarancji”  to 

właśnie  wyłącznie  oświadczenie  woli  Gwaranta  zawarte  w  dokumencie  gwarancji    winno 

podlegać wykładni dla oceny skuteczności wadium wniesionego w tej formie.  

W złożonym przez odwołującego wraz z ofertą Aneksie Nr 1 gwarant wskazał okres 

ważności gwarancji, który nie obejmował całego okresu związania ofertą – wskazano okres 

ważności  gwarancji:  „od  dnia  14.11.2016  r.  do  dnia  13.01.2017  r.  (termin  ważności 

gwarancji)”. 

Zdaniem  składu  orzekającego  Izby  wskazanie  innego  (krótszego)  niż  wymagany 

przez zamawiającego okresu ważności gwarancji nie można zakwalifikować jako oczywistej 

omyłki  pisarskiej  (jak  twierdził  odwołujący  w  piśmie  do  zamawiającego  z  dnia  

4 listopada 2016 r.), ponieważ wskazanie okresu ważności gwarancji: „od dnia 14.11.2016r. 

do dnia 13.01.2017r. (termin ważności gwarancji)” jest jak najbardziej zrozumiałe i poprawne. 

KIO 2332/16 

Zupełnie  odrębną  kwestią  jest  natomiast  to,  że  poprawnie  określony  w  złożonym 

przez  odwołującego  Aneksie  Nr  1  okres  ważności  gwarancji  jest  niezgodny  

z wymogiem zamawiającego, co skutkować musi odrzuceniem oferty.   

Odwołujący  oczekiwał  tymczasem  zbadania  przez  zamawiającego  nie  tylko  treści 

dokumentu,  ale  także  okoliczności,  w  których  oświadczenie  gwaranta  zostało  złożone. 

Odwołujący  obowiązek  zastosowania  przez  zamawiającego  w  toku  postępowania                                

o udzielenie zamówienia publicznego do wykładni oświadczenia woli ubezpieczyciela  art. 65 

§ 1 k.c. wyprowadził z art. 14 ust. 1 ustawy Pzp.  

Stanowiska tego skład orzekający Izby nie podzielił. 

Wskazać  należy,  że  zgodnie  z  art.  14  ust.  1  ustawy  Pzp  „Do  czynności 

podejmowanych  przez  zamawiającego  i  wykonawców  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia  stosuje  się  przepisy  ustawy  z  dnia  23  kwietnia  1964  r.  –  Kodeks  cywilny  

(Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej”. 

Stosowanie  przepisów  kodeksu  cywilnego  w  toku  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  ustawodawca  przewiduje  zatem  „jedynie”  w  przypadku  czynności 

podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców. Nie jest więc możliwe ich stosowanie 

(w  tym    art.  65  §  1)  w  przypadku  czynności  (oświadczeń)  innych  podmiotów,  np.  gwaranta 

(ubezpieczyciela).  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  oparcie  się  przez  zamawiającego,  przy  ocenie 

skuteczności  złożonego  przez  odwołującego  wadium,  wyłącznie  na  treści  dokumentów, 

którymi  zamawiający  dysponował  przed  upływem  terminu  składania  ofert  –  na  dokumencie 

gwarancji ubezpieczeniowej Nr 908207306087/KA/GP/WR19/2016 oraz Aneksie Nr 1 z dnia  

3  listopada  2016  r.  złożonym  wraz  z  ofertą,  w  szczególności  z  pominięciem  wyjaśnień 

ubezpieczyciela z dnia 4 listopada 2016 r., skład orzekający Izby uznał za prawidłowe.  

Skład  orzekający  Izby  uznał  także,  że  złożony  po  upływie  terminu  składania  ofert 

Aneks nr 1 z dnia 3 listopada 2016 r. stanowi nowy dokument, który nie mógł zostać przez 

zamawiającego  uwzględniony,  ponieważ  –  o  czym  mowa  poniżej  (drugi  zarzut)  – 

uzupełnienie dokumentu wadialnego nie jest dopuszczalne. 

Skład orzekający Izby zaważa nadto, że prowadzenie przez zamawiającego kilku czy 

wielodniowych  ustaleń  (wymiana  korespondencji,  składanie  oświadczeń  w  tym                             

np.  z  podmiotami  zagranicznymi)  co  do tego, jakie  były  okoliczności  złożenia  oświadczenia 

budzi sprzeciw z dwóch co najmniej powodów. 

KIO 2332/16 

Po  pierwsze,  w  kontekście  pewności  zamawiającego  co  do  zabezpieczenia  jego 

interesów od momentu upływu terminu składania ofert (nie zaś po kilku dniach).  

Po  drugie,  w  kontekście  potencjalnych  zachowań  wykonawcy,  który  po  terminie 

składania  ofert  i  zapoznaniu  się  z  cenami,  terminami  wykonania  zamówienia,  okresami 

gwarancji, czy warunkami płatności (art. 86 ust. 4 ustawy Pzp) ofert konkurencyjnych może 

odstąpić  od  „sanowania”  wadium,  zależnie  od  własnej  oceny  swoich  szans  w  uzyskaniu 

zamówienia. 

Bez  znaczenia  pozostaje  stanowisko  odwołującego,  że  w  przedmiotowym 

postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego,  z  uwagi  na  czas  podejmowania 

czynności  w  toku  tego  postępowania  przez  zamawiającego  (komisja  przetargowa  nie 

zakończyła  oceny  ofert  do  dnia  14  listopada  2016  r.),    interesy  zamawiającego  nie  były 

zagrożone. 

Po  pierwsze,  brak  zagrożenia  interesu  zamawiającego  odwołujący  wiązał  wyłącznie  

z przypadkiem odmowy podpisania umowy przez odwołującego, co jest niewystarczające ze 

względu na szerszy katalog przesłanek zatrzymania wadium.  

Wskazać  bowiem  należy  na  przepis  art.  46  ust.  4a  zgodnie  z  którym  „Zamawiający 

zatrzymuje  wadium  (…)  jeżeli  wykonawca  w  odpowiedzi  na  wezwanie,  o  którym  mowa  

w  art.  26  ust.  3  i  3a,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń  lub 

dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1, oświadczenia, 

o  którym  mowa  w  art.  25a  ust.  1,  pełnomocnictw  lub  nie  wyraził  zgody  na  poprawienia 

omyłki,  o  której  mowa    w  art.  87  ust.  2  pkt  3,  co  spowodowało  brak  możliwości  wybrania 

oferty złożonej przez wykonawcę jako najkorzystniejszej„.  

Po  drugie,  ocena  skuteczności  wniesienia    wadium  nie  może  być  uzależniona  od 

tego,  jak  szybko  w  danym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  swoje 

czynności wykonuje zamawiający. To nie różne dla różnych zamawiających uwarunkowania 

techniczno-organizacyjne prowadzonych postępowań, ale przepis art. 45 ust. 3 ustawy Pzp 

przesądza o  tym, kiedy wadium musi być wniesione. W każdym przypadku musi to nastąpić 

– niezależnie w szczególności od podmiotu zamawiającego i jego możliwości organizacyjno-

technicznych,  przedmiotu  zamówienia,  czy  formy  wadium  –  przed  upływem  terminu 

składania ofert. 

Skład  orzekający  Izby  oddalił  wnioski  dowodowe  odwołującego  o  dopuszczenie 

dowodów  z  przesłuchań  świadków  oraz  z  oświadczenia  K.  F.  złożonego  na  rozprawie, 

KIO 2332/16 

ponieważ  ich  celem  było  ustalenie  okoliczności,  które  nie  mogły  zostać  uwzględnione  przy 

rozstrzygnięciu sprawy. 

W  świetle  zaprezentowanych  rozważań  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  zarzut 

bezpodstawnego  odrzucenia  oferty  odwołującego  z  zastosowaniem  art.  89  ust.  1  pkt  7b 

ustawy Pzp nie potwierdził się. 

Zarzut  zaniechania  zastosowania  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  związku  

z  postanowieniem  punktu  10.1  SIWZ  w  wyniku  czego  zamawiający  przyjął,  że  oczywista 

omyłka  w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej  udzielonej  w  celu  wniesienia  przez 

odwołującego  wadium  w  postępowaniu  nie  może  podlegać  poprawieniu,  uzupełnieniu  ani 

wyjaśnieniu nie potwierdził się. 

Skład  orzekający  Izby  oparł  się  na  ustaleniach  faktycznych  poczynionych  powyżej 

(dla zarzutu pierwszego).  

Dodatkowo skład orzekający Izby ustalił, że w rozdziale 10 Wadium, zabezpieczenie 

należytego  wykonania  umowy  pkt  10.1.  SIWZ  zamawiający  zawarł  postanowienie: 

„Warunkiem  udziału  w  Postępowaniu  jest  skuteczne  wniesienie  wadium  w  wysokości 

30.000,00 zł (słownie: trzydzieści tysięcy złotych 00/100)”. 

Skład orzekający Izby zważył, co następuje. 

Art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  ma  obecnie,  po  nowelizacji  z  22  czerwca  2016  r., 

następujące brzmienie: „Jeżeli wykonawca nie złożył oświadczeń, o których mowa w art. 25a 

ust. 1, oświadczeń lub dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 

ust. , lub innych dokumentów niezbędnych do przeprowadzenia postępowania, oświadczenia 

lub dokumenty są niekompletne, zawierają błędy lub budzą wskazane przez zamawiającego 

wątpliwości,  zamawiający  wzywa  do  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  w  terminie 

przez  siebie  wskazanym,  chyba  że  mimo  ich  złożenia,  uzupełnienia  lub  poprawienia  lub 

udzielenia  wyjaśnień  oferta  wykonawcy  podlega  odrzuceniu  albo  konieczne  byłoby 

unieważnienie postępowania”. 

Odwołujący postawił zarzut zaniechania przez zamawiającego zastosowania przepisu 

art. 26 ust. 3 ustawy Pzp, a to w związku z postanowieniem 10.1. SIWZ. 

Odwołujący  sformułował  zarzut  w  następujący  sposób:  „Zamawiającemu  zarzucam 

naruszenie  następujących  przepisów:  (…)  art.  26  ust.  3  ustawy  PZP  w  związku  

KIO 2332/16 

z postanowieniem punktu 10.1 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, polegające na 

zaniechaniu jego  zastosowania, w wyniku czego Zamawiający przyjął,  że oczywista omyłka 

w  treści  gwarancji  ubezpieczeniowej  udzielonej  w  celu  wniesienia  przez  Odwołującego 

wadium  w  Postępowaniu  nie  może  podlegać  poprawieniu,  uzupełnieniu  ani  wyjaśnieniu”  

(str. 2 odwołania). 

Innymi  słowy,  obowiązek  zastosowania  przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  miał, 

zdaniem odwołującego, wynikać z postanowienie pkt. 10.1. SIWZ. 

Stanowisko odwołującego nie jest uprawnione. 

Po pierwsze, stwierdzić należy stanowczo, że postanowienia SIWZ nie mogą kreować 

odmiennych  od  prawa  zamówień  publicznych  reguł  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego,  co  w  tym  przypadku  oznacza,  że  obowiązek  zastosowania  przez 

zamawiającego  przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  nie  mógłby  wynikać  z  treści  pkt.  10.1. 

SIWZ, ale  wyłącznie z ustawy. 

Po  drugie,  odwołującemu  –  profesjonalnemu  uczestnikowi  postępowań  o  udzielenie 

zamówienia publicznego winny być znane przepisy o zamówieniach publicznych. Te zaś nie 

kwalifikują  wadium  jako  warunku  udziału  w  postepowaniu  o  charakterze  podmiotowym 

(odnoszącym  się  do  wykonawcy),  czy  przedmiotowym  (odnoszącym  się  do  oferowanego 

przedmiotu zamówienia.  

O ile rzeczywiście postanowienie pkt. 10.1. SIWZ nie było dla odwołującego jasne (co 

w  świetle  rozważań  poniżej  nie  jest  uzasadnione)  rzekomą  niejasność  SIWZ  odwołujący 

mógł wyjaśnić przed terminem składania ofert.   

W  ocenie  składu  orzekającego  Izby  stanowisko  odwołującego  wynika  jednak 

wyłącznie z przyjętej przez odwołującego na potrzeby postępowania odwoławczego strategii. 

Po  trzecie,  treść  postanowienia  10.1.  SIWZ  jest  jasna  i  nie  daje  podstaw,  aby 

użytemu  tam  sformułowaniu  „warunkiem  udziału  w  postępowaniu”  nadać  takie  oto 

znaczenie,  że  wniesienie  wadium  jest  jednym  z  tzw.  „warunków  podmiotowych”  czy  

tzw.  „warunków  przedmiotowych”  udziału  w  postępowaniu,  w  przypadku  których  ustawa 

dopuszcza uzupełnianie oświadczeń i dokumentów składanych na ich potwierdzenie. 

Brak  takiego  doprecyzowania  w  pkt.  10.1.  SIWZ  (abstrahując  od  kwestii  zgodności  

z  przepisami  ustawy)  oraz  fakt,  że  warunki  udziału  w  tym  postępowaniu  i  dokumenty  na 

potwierdzenie  ich  spełniania  zostały  ujęte  przez  zamawiającego  w  rozdziale  3  „Warunki 

udziału  w  postępowaniu,  wykaz  oświadczeń  lub  dokumentów  oraz  zasady  dotyczące 

wykonawców  występujących  wspólnie”,  prowadzić  musi  do  wniosku,  że  w  pkt.  10.1.  SIWZ 

KIO 2332/16 

zamawiający  nie  określił  warunku  podmiotowego  czy  przedmiotowego,  do  którego  miałby 

zastosowanie przepis art. 26 ust. 3 ustawy Pzp (w przypadku nie wykazania jego spełniania).  

Wyraz  „warunek”  w  pkt.  10.1.  należy  rozumieć  zgodnie  ze  znaczeniem  w  języku 

polskim, tj. „czynnik, od którego uzależnione jest istnienie lub zajście czegoś”. Postanowienie 

pkt.  10.1.  SIWZ  należy  zatem  interpretować  w  ten  sposób,  że  aby  stać  się  oferentem  

w postępowaniu należy skuteczne złożyć wadium w wysokości 30.000,00 zł.  

W  uzasadnieniu  odwołania  odwołujący  zaprezentował  częściowo  argumentację  

(str.15-17)  pozostającą  w  oderwaniu  od  powiązania  naruszenia  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  

z  pkt.  10.1.  SIWZ  (dopiero  począwszy  od  trzeciego  akapitu  na  stronie  17  odwołujący 

zaprezentował  argumentację  dotyczącą  naruszenia  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  

w powiązaniu z pkt. 10.1. SIWZ).   

Także  jednak  w  tym  zakresie  skład  orzekający  Izby  stanowiska  odwołującego  nie 

podzielił. 

Zgodnie  z  przepisem  art.  45  ust.  3  ustawy  Pzp  „Wadium  wnosi  się  przed  upływem 

terminu składania ofert”. 

Ustanowiony  ww.  przepisem  ustawowy  nakaz  wniesienia  wadium  przed  upływem 

terminu składania ofert to jednocześnie zakaz wniesienia wadium po tym terminie, przez co 

rozumieć należy także zakaz uzupełnienia wadium po upływie terminu składania ofert.  

Tak  jak  w  przypadku  wadium  wniesionego  w  kwocie  niższej  niż  żądana  przez 

zamawiającego  oczywistym  jest  uznanie  za  niedopuszczalne  uzupełnienia  tego  wadium, 

poprzez  dokonanie  „wpłaty  uzupełniającej”  po  upływie  terminu  składania  ofert,  tak  

w  odniesieniu  do  wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej  za  niedopuszczalne  należy 

uznać  jego  uzupełnienie,  poprzez  doręczenie  zamawiającemu  czy  to  nowego  dokumentu 

gwarancji  ubezpieczeniowej,  czy  to  dokumentu  w  postaci  aneksu  do  uprzednio  złożonej 

(przed terminem składania ofert) gwarancji ubezpieczeniowej.  

Odmienne  traktowanie  różnych  form  wadium,  składanych  w  tym  samym  celu  

i  „równoważnych”  (ustawowo  dopuszczonych  –  art.  45  ust.  6  ustawy  Pzp)  stanowiłoby 

naruszenie zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Trudno bowiem 

zaakceptować  stanowisko,  iż  zakres  uprawnień  wykonawcy  składającego  wadium  w  formie 

gwarancji  ubezpieczeniowej  jest  szerszy  niż  wykonawcy  składającego  wadium  w  innej, 

zgodnej z ustawą formie. 

KIO 2332/16 

Nie  do  zaakceptowania  byłby  także  sam  sposób,  w  jaki  uzupełnienie  miałoby 

nastąpić.  W  szczególności  w  przypadku    wadium  w  formie  gwarancji  ubezpieczeniowej 

zaakceptowanie  uzupełniania  wadium  oznaczałoby  także  zaakceptowanie  możliwości 

składania  gwarancji  ubezpieczeniowych  wystawionych  już  po  upływie  terminu  składania 

ofert,  czy  też  aneksów  sporządzonych  już  po  terminie  składania  ofert,  co  byłoby  wprost 

sprzeczne  z  art.  45  ust.  3  ustawy  Pzp,  który  jest  kluczowym,  szczególnym  przepisem 

odnoszącym  się  do  wadium  wnoszonego  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego. 

Potwierdzeniem,  że  uzupełnienie  wadium  po  upływie  terminu  składania  ofert  jest 

niedopuszczalne jest także sformułowanie przez  ustawodawcę przesłanki odrzucenia oferty 

dotyczącej wadium.  

Zgodnie z przepisem art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp „Zamawiający odrzuca ofertę, 

jeżeli:  (…)  wadium  nie  zostało  wniesione  lub  zostało  wniesione  w  sposób  nieprawidłowy, 

jeżeli zamawiający żądał wniesienia wadium”. 

Obowiązkiem zamawiającego jest więc nie tylko odrzucenie oferty w przypadku, gdy 

wadium zabezpieczające ofertę w ogóle nie  zostało wniesione, ale także  w przypadku, gdy 

wniesiono  wadium  nieprawidłowe,  tj.  takie,  które  nie  spełnia  określonych  przez 

zamawiającego  wymagań  np.  co  do  wysokości,  terminu  (w  przypadku  gwarancji 

ubezpieczeniowej – co do okresu jej ważności), czy okoliczności zatrzymania wadium. 

Podnieść  przy  tym  należy,  że  pkt  7b  nie  zawiera  zastrzeżenia  jak  ma  to  miejsce  

w przypadku przesłanki odrzucenia z pkt. 2 art. 89 ust. 1 ustawy Pzp („Zamawiający odrzuca 

ofertę, jeżeli (…) jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia,  

z  zastrzeżeniem  art.  87  ust.  2  pkt  3”),  tj.  art.  89  ust.  1  pkt  7b  nie  nadano  brzmienia:  

„Zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli: (…) wadium nie zostało wniesione lub zostało wniesione 

w  sposób  nieprawidłowy,  jeżeli  zamawiający  żądał  wniesienia  wadium,  z  zastrzeżeniem  

art. 26 ust. 3”. 

Z powyższych  względów należy uznać,  że przepis art. 26 ust. 3 ustawy  Pzp nie ma 

zastosowania do dokumentów wadialnych. 

W  konsekwencji  brak  jest  podstaw,  aby  przyjąć,  że  obowiązek  zamawiającego, 

polegający  na  odrzuceniu  oferty  z  powodu  wniesienia  wadium  w  sposób  nieprawidłowy 

aktualizuje  się  dopiero  po  podjęciu  przez  zamawiającego  próby  sanowania  wadium,  

w  szczególności  –  jak  chciałby  odwołujący  –  po  wezwaniu  go  przez  zamawiającego  do 

uzupełnienia,  poprawienia  lub  złożenia  wyjaśnień  co  do  gwarancji  ubezpieczeniowej  na 

podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp.  

KIO 2332/16 

W  świetle  zaprezentowanych  rozważań  skład  orzekający  Izby  uznał,  że  zarzut 

zaniechania  zastosowania  przez  zamawiającego  przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  nie 

potwierdził się. 

Na  marginesie  skład  orzekający  Izby  zwraca  uwagę  na  fakt,  że  zarzut  zaniechania 

zastosowania  przez  zamawiającego  przepisu  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  związku  

z  postanowieniem  10.1.  SIWZ  odwołujący  postawił,  mając  jedynie  wątpliwość  naruszenia 

tego  przepisu  przez  zamawiającego  –  w  uzasadnieniu  odwołania  (str.  15)  odwołujący 

stwierdził,  że  „Zamawiający  uznał,  że  dokumenty  obejmujące  potwierdzenie  wniesienie 

wadium    przez  wykonawcę  wymaganego  wadium  nie  podlegają  uzupełnieniu,  poprawieniu 

ani wyjaśnieniu. Stanowisko to jest wysoce wątpliwe na gruncie przepisu art. 26 ust. 3 PZP  

w brzmieniu obowiązującym od dnia 28 lipca 2016 r. (…)”. 

Ponieważ  nie  potwierdził  się  żaden  z  zarzutów  odwołania  skład  orzekający  Izby 

oddalił odwołanie. 

KIO 2332/16 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku  sprawy,  na  podstawie  

art.  192  ust.  9  i  10  w  zw.  z  §  3  pkt  1  lit.  a  rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  

15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238).  

Przewodniczący:      ………………………………………