KIO 960/16 WYROK dnia 20 czerwca 2016 r.

Sygn. akt:  

KIO 960/16 

WYROK 

z dnia 20 czerwca 2016 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Marek Szafraniec 

Protokolant:             Krzysztof Wasilewski 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  14  czerwca  2016  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  w  dniu  3  czerwca  2016  r.  

przez wykonawcę: Viridian Polska sp. z o.o. w Warszawie w postępowaniu prowadzonym 

przez zamawiającego: Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny w Warszawie  

przy 

udziale 

wykonawcy: 

Biameditek 

sp. 

z 

o.o. 

w 

Białymstoku  

zgłaszającego 

swoje 

przystąpienie 

do 

postępowania 

odwoławczego  

po stronie zamawiającego 

orzeka: 

oddala odwołanie, 

kosztami postępowania obciąża wykonawcę: Viridian Polska sp. z o.o. w Warszawie 

i  zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawcę: Viridian 

Polska sp. z o.o. w Warszawie tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  na  niniejszy  wyrok  -  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      …………………………… 

Sygn. akt: KIO 960/16 

U z a s a d n i e n i e 

Postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  prowadzone  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  

na  realizację  zadania:  „Dostawa  aparatury  medycznej  tj.  system  monitorowania  pacjenta, 

kardiomonitory  z  centralą  w  ramach  realizacji  zadania  inwestycyjnego  pn.  »Modernizacja 

Oddziału  Intensywnej  Terapii  w  SPCSK«”  zostało  wszczęte  przez  Samodzielny  Publiczny 

Centralny  Szpital  Kliniczny  w  Warszawie,  zwany  dalej  Zamawiającym.  Ustalona  

przez  Zamawiającego  wartość  zamówienia,  zgodnie  z  informacją  zawartą  w  doręczonym 

przez niego Prezesowi Izby piśmie z dnia 6 czerwca 2016 r., przekraczała kwoty określone  

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  – 

Prawo  zamówień  publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015  r.  poz.  2164),  zwanej  dalej  ustawą  Pzp. 

Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej 

(2016/S 054-090197) w dniu 17 marca 2015 r. 

W  dniu  3  czerwca  2016  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  wpłynęło  odwołanie 

wniesione  przez  wykonawcę:  Viridian  Polska  sp.  z  o.o.  w  Warszawie,  zwanego  dalej 

Odwołującym. 

Odwołanie  zostało  wniesione  wobec  zaniechania  przez  Zamawiającego  odrzucenia  oferty 

złożonej przez Biameditek sp. z o.o. w Białymstoku, a także wobec zaniechania wykluczenia 

powołanego wykonawcy z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

Odwołujący zarzucał Zamawiającemu naruszenie: 

1)  „art.  91  ust.  1  pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  3  Pzp  poprzez  ich  niewłaściwe  zastosowanie,  

a  to  poprzez  wybór  jako  oferty  najkorzystniejszej  w  Postępowaniu  oferty  Biameditek, 

która  -  jako  niezgodna  z  przepisami  Pzp  oraz  dodatkowo  z  zapisami  Specyfikacji 

Istotnych Warunków Zamówienia - podlega odrzuceniu na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i 

pkt  2  Pzp,  a  ponadto  została  złożona  przez  wykonawcę,  który  nie  wykazał  faktu 

niepodlegania wykluczeniu z udziału w Postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 8 i 

pkt  11  Pzp  na  dzień  składania  ofert  (ze  względu  na  brak  przedstawienia  dokumentów 

lub  przedstawienie  niewłaściwych  dokumentów  na  potwierdzenie  braku  przesłanek  

do wykluczenia); 

2)  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  poprzez  ich  niezastosowanie,  

a  przez  to  zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  przez  Biameditek  w  Postępowaniu 

pomimo  tego,  że  oferta  tego  wykonawcy  nie  spełnia  wymagań  Zamawiającego 

opisanych w SIWZ co do przedmiotu zamówienia, w szczególności: 

a)  Biameditek  nie  zaoferował  dopuszczonego  przez  Zamawiającego  -  w  celu 

zapewnienia kompatybilności oferowanego systemu monitorowania pacjenta w OIT B 

z  aktualnie  posiadanym  przez  Zamawiającego  systemem  monitorowania  w  OIT  A 

(kompatybilność  rozumiana  jako  możliwość  stosowania  tych  samych  modułów  i 

akcesoriów  pomiarowych  oraz  podłączenia  do  wspólnego  systemu  centralnego 

monitorowania)  -  dostosowania  posiadanego  aktualnie  przez  Zamawiającego 

systemu  monitorowania  pacjenta  w  OIT  A  /kardiomonitorów  i  centrali/  poprzez  jego 

modernizację  sprzętową  i  programową,  ale  fatycznie  zaoferował  dostawę  na  OIT  A 

zupełnie innego systemu monitorowania pacjenta (ti. Bene View T81 dotychczas nie 

wykorzystywanego  przez  Zamawiającego  ani  w  OIT  A.  ani  w  OIT  B,  czym  de  facto 

doprowadził  do  faktycznej  zmiany  przedmiotu  zamówienia  i  sposobu  jego  realizacji 

(dostawa 

innego 

systemu 

w 

miejsce 

dotychczas 

użytkowanego  

przez  Zamawiającego,  a  nie  modernizację  (unowocześnienie!  dotychczas 

użytkowanego w OIT A systemu monitorowania pacjenta; 

b)  Biameditek, niezależnie od zaoferowanego niezgodnego z SIWZ sposobu wykonania 

zamówienia,  zaoferował  Zamawiającemu  dostawę  na  OIT  A  zupełnie  nowego 

systemu  monitorowania  pacjenta,  który  nie  spełnia  wymagania  kompatybilności, 

rozumianego  zgodnie  z  zapisem Lp. 2 cześć A  Załącznika nr 4 do formularza oferty 

(tj. jako możliwość stosowania tych samych modułów i akcesoriów pomiarowych oraz 

podłączenia  do  wspólnego  systemu  centralnego  monitorowania  jak  wykorzystywany 

aktualnie  w  OIT  A),  bowiem  oferowany  przez  Biameditek  –  w  miejsce  (a  nie  jako 

modernizacja)  aktualnie  posiadanego  przez  Zamawiającego  systemu  w  PIT  A  - 

system  Bene  View  T8  nie  zachowuje  co  najmniej  wszystkich  właściwości  systemu 

monitorowania  aktualnie  wykorzystywanego  w  PIT  A  dotyczących  monitorowanych 

parametrów  (również  co  do  ilości  i  rodzaju  parametrowi,  sposobu  obrazowania  i 

obsługi: 

c)  Biameditek,  w  sposób  niezgodny  z  brzmieniem  Rozdziału  IV  pkt  5.3  SIWZ,  

nie  uwzględnił  w  swojej  ofercie  -  w  ramach  ceny  za  realizację  zamówienia  - 

wymaganych  przez  Zamawiającego  powołanym  zapisem  SIWZ  wszelkich  kosztów 

związanych  z  realizacją  zamówienia,  bowiem  przedmiotem  wyceny  wykonawca  ten, 

w  ramach  formularza  cenowego  —  Załącznika  nr  2  do  formularza  oferty,  uczynił 

jedynie  dostawę  8  stanowisk  systemu  monitorowania  pacjenta  dla  OIT  B,  

zaś  całkowicie  pominął  w  ramach  ceny  za  zamówienie  koszty  związane  z 

dostarczeniem przez siebie - w celu  zapewnienia kompatybilności systemu w OIT A 

oraz  OIT  B  -  nowego  systemu  monitorowania  pacjenta  dla  OIT  A  (systemu  

BeneView T8). 

3)  art.  89  ust.  1  pkt  1  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  Pzp  oraz  w  zw.  z  art.  91  ust.  2  Pzp  

poprzez  ich  niezastosowanie,  a  przez  to  zaniechanie  odrzucenia  oferty  złożonej  

przez  Biameditek  w  Postępowaniu  pomimo  tego,  że  oferta  Biameditek  jest  niezgodna  

z  przepisami  Pzp,  gdyż  wykonawca  ten,  wbrew  podstawowym  zasadom  zamówień 

publicznych,  zaoferował  Zamawiającemu  nieodpłatną  dostawę  systemu  monitorowania 

pacjenta - kardiomonitorów BeneView T8 dla oddziału OIT A, zaś Zamawiający dokonał 

wyboru  oferty  Biameditek  stosując  kryteria  nie  opierające  się  na  kryterium  ceny, 

stanowiącym obligatoryjne kryterium oceny ofert w ramach postępowania prowadzonego 

na podstawie Pzp, 

a ponadto Odwołujący zarzuca Zamawiającemu naruszenie: 

4)  art. 24 ust. 1 pkt 8 i pkt 11 Pzp i w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp poprzez ich niezastosowanie,  

a  przez  to  zaniechanie  wykluczenia  z  udziału  w  Postępowaniu  Biameditek  

pomimo  niewykazania  przez  tego  wykonawcę  spełniania  warunków  udziału  

w  postępowaniu,  tj.  pomimo  tego,  że  Biameditek  nie  potwierdził  niepodlegania 

wykluczeniu  z udziału w Postępowaniu na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 8 i pkt 11 P.z.p. 

na  dzień  składania  ofert  (ze  względu  na  brak  przedstawienia  dokumentów  lub 

przedstawienie  niewłaściwych  dokumentów  na  potwierdzenie  braku  przesłanek  

do wykluczenia), 

ewentualnie naruszenie: 

5)  art.  26  ust.  3  Pzp  poprzez  jego  niezastosowanie,  a  prze  to  zaniechanie  wezwania 

Biameditek  do  uzupełnienia  brakujących  dokumentów  —  zaświadczenia  z  Krajowego 

Rejestru 

Karnego 

lub 

zaświadczenia 

właściwego 

organu 

sądowego 

albo 

administracyjnego  miejsca  zamieszkania  każdego  z  urzędujących  w  dacie  upływu 

terminu składania ofert członków Zarządu Biameditek lub oświadczenia złożonego przed 

właściwym 

organem 

sądowym, 

administracyjnym 

albo 

organem 

samorządu 

zawodowego  lub  gospodarczego  kraju  miejsca  zamieszkania  osoby  będącej  członkiem 

Zarządu  Biameditek  lub  przed  notariuszem,  dotyczących  niekaralności  tych  osób  

w zakresie określonym w art. 24 ust. 1 pkt 8 i pkt 11 Pzp.” 

Uwzględniając podniesione zarzuty, Odwołujący wnosił o” 

1)  „uwzględnienie odwołania w całości;  

2)  nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej; 

3)  nakazanie Zamawiającemu unieważnienia czynności badania i oceny ofert; 

4)  nakazanie Zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert; 

5)  nakazanie Zamawiającemu wykonania czynności odrzucenia oferty Biameditek złożonej 

w Postępowaniu, 

ewentualnie 

6)  nakazanie  Zamawiającemu  wykonania  czynności  wykluczenia  Biameditek  z  udziału  

w Postępowaniu, 

ewentualnie 

7)  nakazanie 

Zamawiającemu 

wezwania 

Biameditek 

do 

złożenia 

dokumentów 

potwierdzających brak podstaw do wykluczenia z udziału w Postępowaniu, na podstawie 

art.  24  ust.  1  pkt  8  i  pkt  11  Pzp,  w  odniesieniu  do  wszystkich  członków  Zarządu 

Biameditek urzędujących w dacie upływu terminu składania ofert, 

8)  nakazanie  Zamawiającemu  dokonania  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

w  Postępowaniu  z  uwzględnieniem  ofert  nie  podlegających  odrzuceniu  złożonych  

przez wykonawców nie podlegających wykluczeniu z udziału w Postępowaniu.” 

W  dniu  6  czerwca  2016  r.  wykonawca  Biameditek  sp.  z  o.o.  w  Białymstoku,  zwany  dalej 

Przystępującym,  doręczył  Prezesowi  Izby  zgłoszenie  przystąpienia  do  postępowania 

odwoławczego po stronie Zamawiającego. 

Izby  wykluczyła  w  odniesieniu  do  rozpoznawanego  odwołania  to,  aby  wypełniona  została 

którakolwiek 

z 

przesłanek 

odrzucenia 

odwołania 

ustanowionych 

w 

art. 

ust. 2 ustawy Pzp. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron  oraz  uczestnika  postępowania 

odwoławczego,  na  podstawie  zebranego  materiału  dowodowego,  z  uwzględnieniem 

stanowisk stron oraz uczestnika postępowania odwoławczego, skład orzekający Izby ustalił i 

zważył, co następuje. 

W  pierwszej  kolejności  Izba  stwierdziła,  że  Odwołującemu,  w  świetle  przepisu  art.  179  

ust. 1 ustawy Pzp, przysługiwało prawo  wniesienia odwołania  w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia prowadzonym przez Zamawiającego.  

Izba  postanowiła  zaliczyć  w  poczet  materiału  dowodowego  dokumenty  przekazane  

przez Zamawiającego w odpowiedzi na wezwanie Prezesa Izby i poświadczone przez niego 

za zgodność z oryginałem, a także te, które zostały złożone przez Strony i Przystępującego, 

w tym również wraz z odwołaniem. 

Mając  na  celu  ocenę  zasadności  zarzutów  podnoszonych  w  odwołaniu,  Izba  ustaliła,  

ż

e  zgodnie  z  pkt  IV.1.3  Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  (SIWZ)  szczegółowy 

opis  asortymentowo  –  ilościowy  przedmiotu  zamówienia  zawiera  załącznik  nr  2  

do  formularza  oferty,  zaś  według  pkt  IV.1.4  SIWZ  zestawienie  parametrów  wymaganych  i 

podlegających ocenie zawiera załącznik 4 do formularza oferty. 

Zgodnie 

z 

pkt 

IV.5.1 

SIWZ 

cenę 

oferty 

stanowi 

wartość 

brutto 

ustalona  

zgodnie z załączonym do oferty formularzem cenowym. Zgodnie z pkt IV.5.3 SIWZ powinna 

być  ona  skalkulowana  w  sposób  jednoznaczny  i  powinna  uwzględniać  wszystkie  koszty 

związane z realizacją zamówienia. 

Załącznik  nr  2  do  formularza  oferty  zawierał  w  sobie  tabelę  obejmującą  jeden  wiersz,  

w  którym  w  kolumnie  opisanej  w  nagłówku  tabeli  hasłem  „Opis  przedmiotu  zamówienia” 

wpisane  zostało:  „System  monitorowania  pacjenta,  kardiomonitory  z  centralą”,  w  kolumnie 

„j.m.” wpisane zostało słowo „stanowisko”, zaś w kolumnie „ilość” wpisano liczbę 8. Kolumny 

„Cena jednostkowa brutto” i „Wartość brutto” Zamawiający pozostawił niewypełnione. 

Treść załącznika nr 4 do formularza oferty podzielona została na dwie części: A i B. W części 

A  odnoszącej  sie  do  kardiomonitorów  w  pozycji  2  tabeli  Zamawiający  umieścił  następujący 

zapis:  „Kompatybilność  z  posiadanym  przez  Zamawiającego  systemem  monitorowania  

w  OIT  A  (kompatybilność  rozumiana  jako  możliwość  stosowania  tych  samych  modułów  i 

akcesoriów  pomiarowych  oraz  podłączenia  do  wspólnego  systemu  centralnego 

monitorowania). W celu uzyskania kompatybilności z oferowanym systemem monitorowania 

pacjenta  dla  oddziału  OIT  B  Zamawiający  dopuszcza  dostosowanie  posiadanego  systemu 

monitorowania  pacjenta  w  OIT  A  /  kardiomonitorów  i  centrali/  poprzez  jego  modernizację 

sprzętową  i  programową.  Modernizacja  co  najmniej  zachowująca  wszystkie  właściwości 

systemu monitorowania OIT A dotyczące monitorowanych parametrów (również co do ilości i 

rodzaju parametrów), sposobu obrazowania i obsługi.” 

Pismem z dnia 24 marca 2016 r. Zamawiający  zmienił treść SIWZ, m.in. w zakresie pkt 18 

części A załącznika nr 4 do formularza oferty ustalając następujące jego brzmienie: „Alarmy 

techniczne  z  podaniem  przyczyny  i  rejestracją  zdarzeń”.  Pierwotna  treść  nie  obejmowała 

słów: „podaniem przyczyny i”. 

Pismem  z  dnia  13  kwietnia  2016  r.  Zamawiający,  odpowiadając  na  pytanie:  

„Czy  Zamawiający  dopuści  kardiomonitory,  w  których  możliwość  integracji  z  pompami 

infuzyjnymi firm Braun i Medima będzie dostępna do końca 2016 r.?”, wyjaśnił, że dopuszcza 

takie rozwiązanie. 

Przed upływem terminu składania ofert, zgodnie z pkt 9 pisemnego protokołu postępowania, 

do  Zamawiającego  wpłynęły  2  oferty,  złożone  odpowiednio  przez  Odwołującego  i 

Przystępującego. 

Przystępujący  zaoferował  w  pkt  III.2  formularza  oferty  realizację  przedmiotu  zamówienia  

za  cenę  982 800,00  zł.  Kwota  ta  odpowiadała  wartości  ustalonej  w  załączniku  nr  2  

do formularza oferty, jako wartość oferty brutto. 

Wraz z formularzem oferty Przystępujący złożył Zamawiającemu m.in. uzupełniony załącznik 

nr 4 do formularza oferty. W jego treści, w części A, jako ofertowany model kardiomonitora 

przyłóżkowego  znalazło  się  wskazanie  na  „BeneView  T8,  BeneView  T1,  BeneVision  N19, 

NPS 2”, jako rok produkcji wskazano rok 2016. W pozycji 2 tej części powołanego załącznika 

nr 4 Przystępujący zawarł następujące oświadczenie: „Tak – kompatybilność z oferowanym 

systemem  monitorowania  pacjenta  dla  oddziału  OIT  B  poprzez  zainstalowanie  systemu 

monitorowania  pacjenta  BeneView  T8  w  OIT  A  /kardiomonitorów  i  centrali/  poprzez  jego 

modernizację  sprzętową  i  programową.  Modernizacja  zachowuje  wszystkie  właściwości 

systemu monitorowania OIT A dotyczące monitorowanych parametrów (również co do ilości i 

rodzaju  parametrów),  sposobu  obrazowania  i  obsługi.  System monitorowania  BeneView  T8 

kompatybilny z zaoferowanym na OIT B systemem BeneVision N19.” 

W  pkt  13  części  A  załącznika  nr  4  do  formularza  oferty  Przystępujący  oświadczył,  

ż

e  oferowane  przez  niego  rozwiązanie  spełnia  wymagania  opisane  przez  Zamawiającego,  

z  tym  m.in.  zastrzeżeniem,  że  Zamawiający  dopuścił,  kardiomonitory,  w  których  możliwość 

integracji z pompami infuzyjnymi firm Braun i Medima będzie dostępna do końca 2016 r. 

W  pkt  18  części  A  załącznika  nr  4  do  formularza  oferty  złożył  oświadczenie  o  spełnieniu 

opisanego  tam  wymagania  w  treści  odpowiadającej  pierwotnemu  brzmieniu  SIWZ  

w tym punkcie. 

Do  oferty  Przystępującego  załączone  zostało  również  oświadczenie,  z  którego  wynikało,  

ż

e K.O.P. z dniem 8 kwietnia 2016 r. został odwołany ze stanowiska członka zarządu, a na 

jego 

miejsce 

powołano 

C.J. 

S.H.  

Wraz  z  tym  oświadczeniem  przedstawiono  Zamawiającemu  opis  z  KRS  ujawniający  dane 

spółki  sprzed  dokonania  opisanej  powołanym  oświadczeniem  zmiany  w  składzie  zarządu,  

a  także  protokół  nadzwyczajnego  zgromadzenia  wspólników  spółki  oraz  potwierdzenie 

złożenia  w  dniu  11  kwietnia  2016  r.  w  XIII  Wydziale  Gospodarczego  Krajowego  Rejestru 

Sądowego Sądu Rejonowego w Białymstoku wniosku o zmianę danych podmiotu w rejestrze 

przedsiębiorców. Dwóch spośród urzędujących, zgodnie z oświadczeniem Przystępującego, 

członków  zarządu  spółki  miało  miejsce  zamieszkania  w  Szwecji,  stąd  też,  Przystępujący  

w  celu  wykazania  braku  podstaw  do  wykluczenia  określonych  w  przepisach  art.  24  ust.  1  

pkt  8)  i  11)  ustawy  Pzp  przedstawił  odnoszące  sie  do  nich  zaświadczenia  wystawione  

przez Szwedzki Urząd Policji potwierdzające, że tak w odniesieniu do H. A. M., jak i do C.J. 

S.H., 

w 

rejestrze 

tym 

brak 

jakichkolwiek 

informacji  

o tych osobach. 

Pismem z dnia 9 maja 2016 r. Zamawiający  wezwał Przystępującego do wyjaśnienia treści 

oferty,  żądając  m.in.  potwierdzenia  kompatybilności  systemu  monitorowania  oferowanego  

na OIT B z systemem monitorowania w OIT A rozumianej jako „możliwość stosowania tych 

samych  modułów  i  akcesoriów  pomiarowych”,  a  nie  „tylko  jako  podłączenie  do  wspólnego 

systemu  centralnego  monitorowania”.  W  piśmie  tym  Zamawiający  zawarł  pouczenie 

następującej treści: „Zamawiający dopuścił celem zachowania kompatybilności modernizację 

systemu  monitorowania  w  istniejącym  oddziale  OIT  A  przy  zachowaniu  wszystkich 

właściwości  aktualnie  użytkowanego  systemu  dotyczących  monitorowanych  parametrów, 

sposobu  obrazowania  i  obsługi  (pkt  2  zestawienia  parametrów  wymaganych).  W  oddziale 

OIT  A  aktualnie  użytkowany  jest  system  Philips  IntelliVue,  w  którego  skład  chodzą 

kardiomonitory IntelliBue MP80 oraz centrala monitorująca M3150.” 

Przystępujący pismem z dnia 10 maja 2016 r. odpowiedział Zamawiającemu na postawione 

przez  niego  pytania,  zapewniając  m.in.  o  istnieniu  pełnej  kompatybilności  systemu 

monitorowania  oferowanego  na  OIT  B  z  systemem  monitorowania  w  OIT  A.  Wyjaśnił  

przy  tym,  że  w  „obu  zaoferowanych  systemach  monitorowania  Mindray,  tj.  BeneView  oraz 

BeneVision stosuje się te same moduły pomiarowe oraz akcesoria pomiarowe”. 

Pismem  z  dnia  6  czerwca  2016  r.  Zamawiający  poinformował  Wykonawców  o  uznaniu  

za najkorzystniejszą oferty złożonej przez Przystępującego. 

Wobec powyższego Odwołujący wniósł odwołanie do Prezesa Izby. 

Izba,  kierując  się  przepisem  art.  192  ust.  7  ustawy  Pzp,  odwołanie  wniesione  

przez Odwołującego rozpoznała w granicach zarzutów w nim zawartych i popieranych w toku 

postępowania odwoławczego. 

Skład  orzekający  Izby,  uwzględniając  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy  oraz 

zakres  zarzutów  podniesionych  w  odwołaniu,  doszedł  do  przekonania,  iż  sformułowane 

przez Odwołującego zarzuty nie znajdują oparcia w ustalonym stanie faktycznym i prawnym, 

a tym samym rozpoznawane odwołanie, jako takie, nie zasługuje na uwzględnienie. 

Stosownie  do  podstawowej  zasady  wynikającej  z  art.  6  k.c.,  znajdującej  swe 

odzwierciedlenie  w  art.  190  ust.  1  ustawy  Pzp,  ciężar  dowodu  w  zakresie  okoliczności 

faktycznych  spoczywa  na  tym,  który  ze  swoich  twierdzeń  wywodzi  skutek  prawny.  

W  rozpoznawanej  sprawie  takim  obowiązkiem  dowodowym  obciążony  był  Odwołujący.  

Tym  samym  to  on  winien  udowodnić,  że  kwestionowane  przez  niego  czynności 

Zamawiającego zostały dokonane wbrew przepisom ustawy Pzp przywołanym w odwołaniu. 

Jak  to  zauważyła  Izba  w  orzeczeniu  KIO  54/12:  „Zgodnie  z  art.  190  ust.  1  ustawy  p.z.p. 

strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki 

prawne.  Ciężar  dowodu,  zgodnie  z  art.  6  k.c.  w  zw.  z  art.  14  ustawy  p.z.p.  spoczywa  

na  osobie,  która  z  danego  faktu  wywodzi  skutki  prawne.  Ciężar  dowodu  rozumieć  należy  

z  jednej  strony  jako  obarczenie  strony  procesu  obowiązkiem  przekonania  sądu  

(w  tym  przypadku  Krajowej  Izby  Odwoławczej)  dowodami  o  słuszności  swoich  twierdzeń,  

a z drugiej konsekwencjami zaniechania realizacji tego obowiązku, lub jego nieskuteczności, 

zaś  tą  konsekwencją  jest  zazwyczaj  niekorzystny  dla  strony  wynik  postępowania  (wyrok 

Sądu  Najwyższego  z  dnia  7  listopada  2007  r.,  sygn.  akt  II  CSK  293/07).  Postępowanie  

przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  toczy  się  z  uwzględnieniem  zasady  kontradyktoryjności, 

zatem  to  strony  obowiązane  są  przedstawiać  dowody  a  Krajowa  Izba  Odwoławcza  

nie  ma  obowiązku  wymuszania  ani  zastępowania  stron  w  jego  wypełnianiu  (wyrok  Sądu 

Najwyższego z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt II CSK 293/07, wyrok Sądu Najwyższego  

z dnia 16 grudnia 1997 r., sygn. akt II UKN 406/97, wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 27 maja 

2008 r., sygn. akt V ACa 175/08, wyrok KIO 1639/11).” W kontekście powołanych poglądów, 

w rozpoznawanej sprawie koniecznym było również dostrzeżenie tego, że zgodnie z art. 190 

ust. 5 ustawy Pzp nie wymagają dowodu jedynie fakty powszechnie znane oraz fakty znane 

z urzędu, a także fakty przyznane  w toku postępowania przez stronę przeciwną, jeżeli Izba 

uzna,  że  przyznanie  nie  budzi  wątpliwości  co  do  zgodności  z  rzeczywistym  stanem  rzeczy,  

a także to, że zgodnie z art. 191 ust. 2 ustawy Pzp wydając wyrok, Izba bierze za podstawę 

stan  rzeczy  ustalony  w  toku  postępowania.  Kierując  się  powołaną  zasadą,  Izba  przyjęła,  

ż

e to na Odwołującym ciążył obowiązek wykazania, że stawiane przez niego zarzuty winny 

zostać przez Izbę uwzględnione. 

Tym  samym,  w  rozpoznawanej  sprawie,  to  Odwołujący  winien  wykazać  m.in.,  że  treść 

złożonej  przez  Przystępującego  oferty  nie  odpowiada  treści  SIWZ.  A  zatem,  z  uwagi  

na normę prawną wypływającą z przepisu art. 89 ust. 1 pkt 2) ustawy Pzp, koniecznym było 

wykazanie  przez  Odwołującego  rzeczywistej  treści  oferty  złożonej  przez  Przystępującego, 

jak  również  odpowiedniej  treści  SIWZ  i  jej  znaczenia  (wykazanie  faktycznie  postawionych  

przez  Zamawiającego,  istotnych  w  kontekście  stawianego  zarzutu,  wymagań  odnoszących 

się  do  przedmiotu  zamówienia),  z  którą  treść  tejże  oferty  należałoby  zestawić,  a  następnie 

wykazanie, że rozbieżności między tymi dwoma dokumentami, w takim wymiarze, jaki ustalił 

on  ich  zaistnienie  i  opisał  je  w  odwołaniu,  faktycznie  miały  miejsce.  Pamiętać  również  

przy  tym  należy  o  powoływanym  przepisie  art.  190  ust.  5  ustawy  Pzp,  z  którego  wynika,  

ż

e  w  każdym  innym  przypadku  niż  określone  w  tymże  przepisie  koniecznym  

jest  przedstawienie  przez  stronę  twierdzącą  dowodów  dla  stwierdzenia  faktów,  

z  których  wywodzi  ona  skutki  prawne.  Niesprostanie  w  rozpoznanej  sprawie  

przez  Odwołującego  obowiązkowi  dowodowemu  pociągać  musiało  uznanie,  że  zarzuty  

przez  niego  podnoszone  są  niezasadne,  a  tym  samym  odwołanie,  jako  takie,  podlega 

oddaleniu. 

Jak  to  wskazała  Izba  w  sprawie  KIO  1736/14:  „Zastosowanie  dyspozycji  art.  89  ust.  1  

pkt 2 ustawy Pzp jako podstawy odrzucenia oferty wykonawcy w postępowaniu o udzielenie 

zamówienia  publicznego  znajduje  szerokie  omówienie  w  doktrynie,  jak  tez  orzecznictwie 

sadów okręgowych i Izby. Reasumując opisywane tam interpretacje normy wynikającej z ww. 

przepisu wskazać należy, iż rzeczona niezgodność treści oferty z SIWZ musi mieć charakter 

zasadniczy  i  nieusuwalny  (ze  względu  na  zastrzeżenie  obowiązku  poprawienia  oferty 

wynikające  z  art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp);  dotyczyć  powinna  sfery  niezgodności  zobowiązania 

zamawianego  w  SIWZ  oraz  zobowiązania  oferowanego  w  ofercie,  tudzież  polegać  może  

na  sporządzeniu  i  przedstawieniu  oferty  w  sposób  niezgodny  z  wymaganiami  SIWZ  

(z zaznaczeniem, iż chodzi tu o wymagania SIWZ dotyczące sposobu wyrażenia, opisania i 

potwierdzenia zobowiązania/świadczenia ofertowego, a wiec wymagania, co do treści oferty, 

a  nie  wymagania  co  do  jej  formy  również  tradycyjnie  zamieszczane  w  SIWZ);  

a  także  możliwe  być  winno  wskazanie  i  wykazanie  na  czym  konkretnie  niezgodność  ta 

polega  –  co  i  w  jaki  sposób  w  ofercie  nie  jest  zgodne  z  konkretnie  wskazanymi, 

skwantyfikowanymi i ustalonymi fragmentami czy normami SIWZ.” 

Analiza  postawionych  w  odwołaniu  zarzutów  i  argumentów  oraz  dowodów  mających 

przemawiać za ich słusznością, przy uwzględnieniu powyższych poglądów odnoszących się 

do  rozkładu  ciężaru  dowodu  w  postępowaniu  odwoławczym,  pozwoliła  Izbie  przyjąć,  

ż

e  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  formułowane  przez  niego  twierdzenia  uznać  można  było  

za należycie udowodnione, a tym samym pozwalające na uwzględnienie odwołania. 

Izba  nie  podzieliła  wyrażonego  przez  Odwołującego  przekonania,  że  treść  pkt  2  części  A 

załącznika  nr  4  do  formularza  oferty  wyłącza,  w  kontekście  zagadnienia  kompatybilności 

dwóch  systemów,  możliwość  złożenia  oferty  w  takiej  treści,  jaka  została  złożona  

przez Przystępującego. Innymi słowy, zapis powołanego punktu, w ocenie Izby, nie wyłączał 

możliwości 

zaoferowania 

kardiomonitorów 

dotychczas 

przez 

Zamawiającego 

nieużytkowanych  na  OIT  A  –  jedynym  warunkiem  było  zagwarantowanie  kompatybilności 

między  systemami  monitorowania  w  OIT  A  i  OIT  B.  Z  zapisu  tego  punktu,  

wbrew  twierdzeniom  Odwołującego,  nie  wynikała  wola  Zamawiającego  uznania  

tylko  i  wyłącznie  systemu  w  OIT  A  za  punkt  odniesienia  dla  systemu  w  OIT  B,  i  to,  

aby  do  właściwości  tego  pierwszego  wykonawca  miałby  dostosowywać  ten  drugi.  

Wprost  przeciwnie  –  w  powołanej  jednostce  redakcyjnej  SIWZ,  w  zdaniu  drugim,  wyraźnie 

dopuszczono  w  celu  uzyskania  kompatybilności  z  oferowanym  systemem  dla  OIT  B, 

możliwość  dostosowania  posiadanego  przez  Zamawiającego  sytemu  w  OIT  A,  

tak  kardiomonitorów,  jak  i  centrali,  przez  ich  modernizację  sprzętową  i  programową.  

W zdaniu kolejnym pkt 2 określone zostały przez Zamawiającego warunki tej modernizacji – 

mowa  tam  o  zachowaniu  określonych  właściwości  sytemu,  nie  zaś  określonych  jego 

składników, tj. konkretnych urządzeń, czy ich elementów. 

Co szczególnie istotne dla ustalenia określonych w treści SIWZ wymagań co do przedmiotu 

zamówienia,  Zamawiający  w  tejże  treści  SIWZ,  nie  wskazał  w  żaden  sposób  na  to,  

jaki  obecnie  system  monitorowania  w  OIT  A  użytkuje.  Nie  określił  też  wartości granicznych 

ż

adnej z właściwości tego systemu, do których odnosić można byłoby treść składanych mu 

ofert. Nie zostało Izbie wykazane, aby Zamawiający, czy to w treści SIWZ, czy późniejszych 

jej  zmianach  i  wyjaśnieniach  odnoszących  się  do  niej,  informacje  takie  Wykonawcom 

przekazał.  Jak  wynika  z  samego  odwołania  (pkt  3.1.3,  strona  6),  wyraźny  komunikat 

opisujący  system  monitorowania  użytkowany  w  OIT  A  przekazany  został  Przystępującemu 

dopiero  w  piśmie  z  dnia  9  maja  2016  r.,  a  zatem  tym,  w  którym  Zamawiający  wzywał 

powołanego  Wykonawcę  do  złożenia  wyjaśnień  odnoszących  się  do  treści  złożonej  

przez  niego  oferty.  Nie  zostało  przed  Izbą  wykazane,  aby  Zamawiający  przekazywał 

Wykonawcom  tego  rodzaju  informacje  jeszcze  przed  upływem  terminu  składania  ofert. 

Okoliczność ta nie może zostać uznana za obojętną dla rozstrzygnięcia. Nie sposób bowiem 

przyjąć,  że  treść  SIWZ  określa,  jakie  właściwości  systemu  użytkowanego  w  OIT  A 

Zamawiający uznał za istotne, a zatem takie, które Wykonawca zobowiązany był zachować 

dokonując modernizacji sprzętowej i programowej tego systemu. Właściwości te nie zostały 

jednoznacznie  opisane,  czy  to  przez  ich  wyliczenie  (dokładne  opisanie  poszczególnych 

właściwości  i  odpowiednich  dla  każdej  z  nich  punktów  granicznych),  czy  to  choćby  

przez  wyraźne  wskazanie  na  konkretne  urządzenie  i  jego  specyfikację  w  istotnych  

dla Zamawiającego punktach. 

Niemniej  jednak,  nawet  gdyby  przyjąć,  że  Przystępujący  przed  upływem  terminu  składania 

oferty  posiadał  wiedzę  o  użytkowanym  przez  Zamawiającego  w  OIT  A  systemie 

monitorowania  (czy  to  z  treści  SIWZ,  czy  to  z  korespondencji  od  niej  się  odnoszącej 

prowadzonej  z  Zamawiającym,  czy  też  z  przebiegu  wizji  lokalnej  w  siedzibie 

Zamawiającego),  to  i  tak  Odwołujący  w  toku  postępowania  odwoławczego  nie  przedstawił 

Izbie  dowodów  na  brak  kompatybilności  systemów  oferowanych  przez  Przystępującego,  

czy też dowodów mających jednoznacznie potwierdzać fakt niezagwarantowania utrzymania 

wszystkich  właściwości  dotychczas  posiadanego  w  OIT  A  systemu  monitorowania  

przez  system,  który  miałby  być  tam  użytkowany  po  dokonaniu  oferowanej  przez  tego 

Przystępującego modernizacji. Nawet przy przyjęciu tak poczynionego założenia (posiadania 

przez  Przystępującego  wiedzy  pozwalającej  mu  na  prawidłowe  zidentyfikowanie  systemu 

monitorowania z OIT A), wciąż niemożliwym jest przyjęcie, że Zamawiający przed upływem 

terminu  składania  ofert  należycie  dookreślił,  co  rozumie  pod  hasłem  „wszystkie  (...) 

właściwości sposobu obrazowania i obsługi”. Nie możliwym było tym samym, jednoznaczne 

przesądzenie,  że  np.  taka  „właściwość”  dotychczas  użytkowanego  systemu,  jak  przekątna 

monitora  mogła  zostać  uznana  w  świetle  SIWZ  za  jedną  z  tych  istotnych  właściwości,  

która  przesądzać  miała  o  zaoferowaniu  modernizacji  systemu  dla  OIT  A  spełniającej 

minimalne  wymagania  Zamawiającego.  Podobnie  niemożliwym  było,  w  świetle 

enigmatycznych  w  tym  zakresie  postanowień  SIWZ,  przesądzenie  czy  za  „właściwość  (...) 

obsługi”  istotną  dla  oceny  poprawności  modernizacji  można  uznać  budowę  oferowanego 

kardiomonitora  (to  czy  posiada  on  rozdzielną  konstrukcję  z  jednostką  główną,  

czy  też  jej  nie  posiada).  Niewłaściwym  byłoby  wyciąganie  negatywnych  konsekwencji  

wobec oferty wykonawcy z tak niejednoznacznych zapisów SIWZ. 

Odnosząc się w tym kontekście do twierdzeń Odwołującego sformułowanych w zestawieniu 

tabelarycznym,  które  swój  początek  znajdowało  na  stronie  17  odwołania,  Izba  dostrzegła,  

ż

e przedstawione wraz z odwołaniem dowody odnoszą się do monitorów z różnymi wersjami 

oprogramowania.  Protokół  instalacji  systemu  z  dnia  29  czerwca  2007  r.  wskazuje  

na  zainstalowanie  monitorów  IntelliVue  MP-80,  w  wersji  E.01.24,  tymczasem  wyciąg  

z  instrukcji  obsługi  monitorów  MP20/30,  MP40/50,  MP60/70/80/90  odnosił  się  do  wersji  J  

z oprogramowaniem J.xx.xx. Niemożliwym zatem było przyjęcie, że Odwołujący przedstawił 

Izbie  dowody,  które  korespondowały  ze  sobą  i  jednoznacznie  opisywały  ten  sam  monitor  

w tej samej wersji, a zatem posiadający określone właściwości. W tym przypadku, wszelkie 

twierdzenia  odnoszące  się  do  właściwości,  za  których  zapewnienie  odpowiadać  mogłoby 

oprogramowanie  czy  też  wersja  monitora,  nie  mogły  zostać  uznane  za  udowodnione,  

a zatem takie, które mogłyby służyć za ewentualny punkt odniesienia w procesie weryfikacji 

prawidłowości  sposobu  modernizacji  oferowanego  przez  Przystępującego  dla  systemu  

w  OIT  A.  W  odniesieniu  do  właściwości  fizycznych  monitora  wskazywanego  

przez Odwołującego, te również nie znajdują potwierdzenia – pamiętając o tym, że złożona 

przez  Odwołującego  instrukcja  obsługi  monitorów  odnosi  się  do  innej  ich  wersji,  niż  ta,  

która została wskazana w protokole instalacji, dostrzeżenia  wymagało to, że w  instrukcji tej 

Odwołujący  nie  wskazał  zapisu,  z  którego  wynikać  miałoby,  że  monitor  MP-80  posiada 

przekątną  19”,  a  nie  17”.  Nadto  z  instrukcji  tej  wynika,  że  zintegrowany  joystick  występuje 

tylko  w  monitorach  MP60/70,  z  czego  wynika,  że  nie  występuje  on  w  przypadku  monitora 

MP-80,  do  którego  odwoływał  się  Odwołujący.  Co  do  oświadczenia  złożonego  w  imieniu 

Philips  Polska  sp.  z  o.o.,  a  przedstawionego  Izbie  w  toku  rozprawy  przed  Izbą,  sam 

Odwołujący  przyznał,  że  treść  tegoż  oświadczenia  nie  odnosi  się  do  modelu  MP-80,  

a zatem takiego, jaki to wg niego posiadać w OIT A miał Zamawiający. 

Niezależnie od powyższego ocenić należało zarzuty odnoszące się do systemu oferowanego 

dla  OIT  B  –  pkt  3.1.25  i  3.1.26  odwołania.  Z  powołanych  dwóch  punktów  odwołania,  

a  także  kolejnego,  3.1.27,  jednoznacznie  wynika,  że  sam  Odwołujący,  wbrew  jego 

twierdzeniom  choćby  z  pkt  3.1.8  odwołania,  nie  miał  problemu  z  prawidłowym 

zidentyfikowaniem,  które  urządzenia  wpisane  w  ofercie  Przystępującego,  w  części  A 

załącznika  nr  4  do  formularza  oferty  przyporządkować  należy  do  systemu  dla  OIT  A,  

a  które  do  systemu  OIT  B,  co  czyni  w  tym  zakresie  rozpoznawane  odwołanie  wewnętrznie 

sprzecznym. 

Co do treści oferty Przystępującego w zakresie pkt 13 części A załącznika nr 4 do formularza 

oferty,  to  sam  Odwołujący  w  pkt  3.1.25  przywołuje  w  tym  kontekście  udzieloną  

przez  Zamawiającego  odpowiedź  na  pytanie  nr  3  w  piśmie  z  dnia  13  kwietnia  2016  r.,  

w  której  to  odpowiedzi  Zamawiający  wprost  dopuszcza  rozwiązanie,  zaoferowane  

przez  Przystępującego  w  powołanym  punkcie  złożonej  przez  niego  oferty.  Formułowane  

w  tym  kontekście  przez  Odwołującego  twierdzenia  o  długotrwałości  procesu  opracowania 

technologii  dającej  możliwość  integracji  do  końca  2016  r.  zostały  postawione  bez  żadnego 

pokrycia  w  dowodach  przedstawionych  Izbie.  Samo  oświadczenie  złożone  w  imieniu  

Medima  sp.  z  o.o.,  które  zostało  złożone  wraz  z  odwołaniem,  a  z  którego  wynikać  ma,  

ż

e  ani  firma  Mindray,  ani  też  Przystępujący,  do  czasu  złożenia  tego  oświadczenia  

nie  kontaktowali  się  z  tą  spółką  „celem  podjęcia  prac  nad  możliwością  integracji  naszego 

systemu  pomp  infuzyjnych  z  centralami  lub  kardiomonitorami  marki  Mindray”,  nie  świadczy 

jeszcze  o  „długotrwałości  procesu”,  jaki  miałby  nastąpić  po  podjęciu  takich  rozmów.  

Nie  może  też  takie  oświadczenie  świadczyć  o  tym,  że  treść  oferty  złożonej  

przez Przystępującego nie odpowiada treści SIWZ. 

Co  do  pkt  3.1.26  odwołania  i  twierdzeń  Odwołującego  tam  zawartych,  faktem  było  to,  

ż

e Przystępujący w pkt 18 części A załącznika nr 4 do formularza oferty skonstruował jego 

treść  z  wykorzystaniem  pierwotnej  treści  SIWZ.  Jednakże,  co  szczególnie  istotne  

w  tym  kontekście,  nawet  Odwołujący  nie  miał  wątpliwości,  do  jakiego  urządzenia,  o  jakich 

właściwościach  i  charakteryzujących  je  parametrach,  odnosi  się  treść  powołanego  punktu,  

a szerzej, całej części A załącznika nr 4 do formularza oferty – sam Odwołujący wskazał tu 

na  system  BeneVision  N19.  W  takim  przypadku,  w  ocenie  Izby  nie  zostało  wykazane  

przez  Odwołującego,  że  treść  oferty  złożonej  przez  Przystępującego  nie  odpowiada  treści 

SIWZ.  Pierwotne  brzmienie  powołanego  pkt  18  nie  stoi  w  opozycji  do  jego  brzmienia 

ostatecznego,  ustalonego  pismem  z  dnia  24  marca  2016  r.  Stąd  złożenie  oświadczenia  

z 

wykorzystaniem 

pierwotnego 

brzmienia 

nie 

wyklucza 

możliwości 

spełniania  

przez  oferowany  przez  Przystępującego  system  również  wymogu  opisanego  brzmieniem 

ostatecznym tegoż zapisu SIWZ. Co istotne, Odwołujący nawet nie podjął próby wykazania, 

ż

e oferowany przez Przystępującego system BeneVision N19 nie spełnia wymogu opisanego 

pkt 18 w brzmieniu ustalonym pismem z dnia 24 marca 2016 r., tymczasem dowód mający 

potwierdzać,  że  system  ten  spełnia  tenże  wymóg  przedstawił  Przystępujący,  składając 

wyciąg  z  podręcznika  operatora  monitora  pacjenta  BeneVision  N22/N19  zawierający  listę 

komunikatów  alarmów  technicznych.  Podkreślić  należy,  że  także  w  tym  przypadku  ciężar 

dowodu spoczywał na Odwołującym 

Odrębnym zagadnieniem jest sposób prezentacji zaoferowanej przez Przystępującego ceny 

w  złożonej  przez  niego  ofercie,  a  w  tym  kontekście  również  niedostatecznego,  zdaniem 

Odwołującego,  wyróżnienia  w  literalnej  treści  oferty  ilości  poszczególnych  rodzajów 

monitorów, czy centrali. 

Zdaniem  Izby  formułowane  w  tym  zakresie  przez  Odwołującego  twierdzenia  zamknięte  

w  pkt  3.1.8  i  n.  odwołania  nie  znajdują  oparcia  w  treści  SIWZ.  Z  tej  bowiem  wynika,  

ż

e  Zamawiający  oczekiwał  jedynie  wskazania  producenta,  kraju  pochodzenia,  określenia 

oferowanego  modelu  oraz  roku  produkcji  tegoż  w  odniesieniu  dla  systemu  w  OIT  B  –  

tak  nagłówek  załącznika  nr  4  do  formularza  oferty.  Przystępujący  wskazał  również,  czemu 

nawet Odwołujący nie przeczy, inny model kardiomonitora, który poza wszelką wątpliwością, 

zgodnie  z  treścią  oświadczenia  zawartego  w  pkt  2  części  A  załącznika  nr  4  do  formularza 

oferty  miał  zostać  wykorzystany  przy  „modernizacji  sprzętowej  i  programowej”  systemu  

w  OIT  A.  W  tym  też  punkcie  zawarte  jest  oświadczenie  Przystępującego  o  zainstalowaniu 

całego  systemu  „/kardiomonitorów  i  centrali/”  w  OIT  A.  Nie  wykazał  Odwołujący  

w tym zakresie, że treść oferty złożonej przez Przystępującego nie odpowiada treści SIWZ. 

Nie wskazał on bowiem jakikolwiek postanowienia SIWZ, z którego wynikać miałby wyraźny 

obowiązek dookreślenia treści oferty, a zatem takiego dookreślenia przedmiotu oferowanego 

Zamawiającemu  świadczenia,  którego  niedochowanie  pociągać  by  miało  po  stronie 

Zamawiającego obowiązek odrzucenia oferty złożonej przez Przystępującego. Nie  wykazał, 

w  żaden sposób Odwołujący, aby treść oferty Przystępującego nie opowiadała minimalnym 

wymaganiom  jej  stawianym  w  SIWZ  przez  Zamawiającego.  Nie  udokumentował  też 

Odwołujący żadnym dowodem swojego twierdzenia, zgodnie z którym niemożliwe było takie 

zmodernizowanie 

centrali 

M3150, 

aby 

mogła 

ona 

współpracować 

z 

centralą  

BeneVision CMS. 

Co  do  sposobu  zaprezentowania  oferowanej  Zamawiającemu  ceny,  oraz  tego  do  jakiego 

ś

wiadczenia  faktycznie  się  ona  odnosi,  w  ocenie  Izby  nie  wykazał  Odwołujący,  

aby  Zamawiający  w  treści  SIWZ  żądać  miał  szczególnego  sposobu  prezentacji  wyceny 

dostawy  systemu  dla  OIT  B  oraz  modernizacji  systemu  dla  OIT  A.  Mając  świadomość,  

ż

e  oferowane  mu  świadczenie,  obejmować  będzie  co  do  zasady  również  modernizację 

systemu w OIT A, Zamawiający skonstruował załącznik nr 2 do formularza oferty w określony 

sposób,  czyniąc  go  dokumentem  dość  schematycznym  i  ubogim  w  treść.  Co  istotne,  

w pkt IV.5.2 SIWZ Zamawiający zastrzegł, że dopuszcza możliwość jego modyfikacji w ściśle 

określonym tam przypadku związanym z przepisami o podatku VAT. Co równie istotne, cena 

zaprezentowana  z  wykorzystaniem  tak  skonstruowanego  formularza  obejmować  miała, 

zgodnie  z  pkt  IV.5.3  SIWZ,  wszystkie  koszty  związane  z  realizacją  zamówienia,  

a  zatem  również  oferowaną  przez  Przystępującego,  i  dopuszczoną  wyraźnie  

przez Zamawiającego w treści SIWZ, modernizację systemu w OIT A. 

Wobec powyższego, w ocenie Izby, brak było podstaw, w świetle twierdzeń Odwołującego i 

przedstawionych  przez  niego  dowodów,  dla  przyjęcia,  że  zarzut  zaniechania  odrzucenia 

przez Zamawiającego oferty złożonej przez Przystępującego można było uznać za zasadny. 

Niezależnie od powyższego Odwołujący twierdził, że Zamawiający dopuścił się zaniechania 

wykluczenia Przystępującego z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia. 

W  pierwszej  kolejności  Odwołujący  twierdził,  że  powoływana  w  złożonym  wraz  z  ofertą 

oświadczeniu Przystępującego o dokonanych w składzie jego zarządu zmianach osobowych 

uchwała Zgromadzenia Wspólników z dnia 8 kwietnia 2016 r. była nieważna, z uwagi na to, 

ż

e  podjęta  została  w  oparciu  o  nieważne  pełnomocnictwo  dla  osoby  będącej 

przedstawicielem jedynego wspólnika spółki. 

W  toku  rozprawy  przed  Izbą,  Przystępujący  przedstawił  Izbie  postanowienie  wydane  

przez  Sąd  Rejonowy  w  Białymstoku  w  dniu  29  kwietnia  2016  r.,  wydane  zgodnie,  

z  również  przedstawionym  Izbie,  wnioskiem  z  dnia  11  kwietnia  2016  r.  o  zmianę  danych 

pomiotu  w  rejestrze  przedsiębiorców.  W  świetle  treści  powołanego  wniosku,  rzeczone 

postanowienie Sądu Rejonowego zostało wydane z uwzględnieniem protokołu zgromadzenia 

wspólników  z  dnia  8  kwietnia  2016  r.  Zgodnie  z  przepisem  art.  23  ust.  1  ustawy  

z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 687), 

sąd rejestrowy bada, czy dołączone do wniosku dokumenty są zgodne pod względem formy i 

treści  z  przepisami  prawa.  W  kontekście  twierdzeń  Odwołującego,  zauważyć  należy,  

ż

e  co  do  zasady  sąd  uwzględnia  nieważność  czynności  prawnej  z  urzędu,  niezależnie  

od tego, czy ktokolwiek się na okoliczność taką powołuje. W tym zaś przypadku Sąd uznał 

przedstawione mu dokumenty za zgodne pod względem formy i treści z przepisami prawa i 

postanowił  wpisać  w  rejestrze  przedsiębiorców  informację  o  zmianie  składu  osobowego 

zarządu Przystępującego. Fakt ten znajdował swe potwierdzenie również w treści informacji 

z KRS z dnia 5 maja 2016 r., którą przedstawił Przystępujący wraz z doręczonym Prezesowi 

Izby  zgłoszeniem  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego. Wobec  powyższego  Izba, 

dając wiarę postanowieniu Sądu, twierdzenia Odwołującego uznała za niezasadne. 

Niezależnie  od  powyższego,  co  do  możliwości  posługiwania  się  przez  osoby  zamieszkałe  

na  terenie  Szwecji  w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  w  celu  wykazania  braku 

podstaw  do  wykluczenia  określonych  w  przepisach  art.  24  ust.  1  pkt  8)  i  11)  ustawy  Pzp 

zaświadczeniem  wystawionym  przez  Szwedzki  Urząd  Policji,  Izba  uznała,  że  Odwołujący  

nie  udowodnił,  że  zaświadczenie  takie  nie  odpowiada  wymogom  ustawy  Pzp  oraz  aktów 

wykonawczych  do  niej.  Sam  fakt  powołania  się  przez  Odwołującego  na  orzeczenie  Izby 

wydane  w  2014  r.  nie  mógł  zostać  uznany  przez  Izbę  za  przedstawienie  przez  tego 

Wykonawcę  dowodu  dla  stwierdzenia  faktu,  z  którego  wywodził  on  skutki  prawne.  

Nawet  uwzględnienie  dokumentów  (opinii  prawnej)  przedstawionych  w  wówczas 

prowadzonym postępowaniu odwoławczym, nie świadczyłoby o tym, że w dniu wystawienia 

zaświadczeń  przedstawionych  przez  Przystępującego  nie  odpowiadały  one  wymogom 

polskiego  prawa,  albowiem  powszechną  wiedzą  jest  to,  że  stan  prawny  ulega  zmianom,  

a  Odwołujący  nie  podjął  nawet  próby  wykazania,  że  w  prawie  szwedzkim  nie  zaszły  

w  tej  materii  żadne  zmiany.  Co  istotne,  to  na  Odwołującym  ciążył  w  tym  przypadku  ciężar 

dowodowy. 

Mając  to  na  uwadze,  Izba  uznała,  że  nie  zostało  wykazane,  aby  Zamawiający  zaniechał 

wykluczenia  Przystępującego  z  udziału  w  postępowaniu,  czy  też  wezwania  go  do  złożenia 

odpowiednich dokumentów lub oświadczeń potwierdzających brak podstaw do wykluczenia. 

Kierując  się  tak  dokonanymi  ustaleniami,  Izba  uznała,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  

aby Zamawiający dopuścił się naruszenia przepisów ustawy Pzp wskazanych w odwołaniu. 

Uwzględniając  tak  poczynione  ustalenia  i  dokonane  rozstrzygnięcia,  Izba,  działając  

na podstawie art. 192 ust. 1 ustawy Pzp, orzekła jak w sentencji. 

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  

i  10  ustawy  Pzp,  stosownie  do  wyniku  postępowania,  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  

i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238).  

Przewodniczący:      ……………………………