KIO 1577/17 WYROK dnia 11 sierpnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 1577/17 

WYROK 

z dnia 11 sierpnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Ewa Sikorska 

Protokolant:              Adam Skowroński 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  10  sierpnia  2017  roku  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  31  lipca  2017  roku  przez 

wykonawcę 

Zakład  Techniki  Ochrony  Środowiska  Foleko  Spółka  z  ograniczoną 

odpowiedzialnością  w  Świdnicy  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  Przedsiębiorstwo 

Składowania  i  Utylizacji  Odpadów  Spółkę  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w 

Gliwicach 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

P.S.,  B.S. 

oraz 

M.T.,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

uwzględnia  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  braku  uzasadnienia  faktycznego  i 

prawnego punktacji przyznanej wykonawcy 

Zakład Techniki Ochrony Środowiska Foleko 

Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Świdnicy  w  części  zamówienia  Nr  1 

„Niwelacja,  konstrukcja  składowiska”  w  kryterium  „Innowacyjność  projektowa"  i  nakazuje 

zamawiającemu  - 

Przedsiębiorstwu  Składowania  i  Utylizacji  Odpadów  Spółce  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Gliwicach  –  unieważnienie  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  w  części  zamówienia  Nr  1  „Niwelacja,  konstrukcja  składowiska”, 

dokonanie uzasadnienia faktycznego i prawnego oceny oferty wykonawcy 

Zakład Techniki 

Ochrony Środowiska Foleko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy  w 

kryterium  oceny  ofert  „Innowacyjność  projektowa”,  dokonanie  ponownej  oceny  ofert  i 

poinformowanie wykonawców o czynnościach, o których mowa w art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 

29  stycznia  2004  roku  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  roku,  poz.  2164  ze 

zm.) z podaniem uzasadnienia faktycznego i prawnego. 

w pozostałym zakresie zarzuty odwołania oddala; 

kosztami  postępowania  obciąża

  Przedsiębiorstwo  Składowania  i  Utylizacji 

Odpadów Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Gliwicach i: 

2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

10 000 zł 00 gr (słownie: 

dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez    wykonawcę 

Zakład  Techniki 

Ochrony  Środowiska  Foleko  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Świdnicy 

tytułem wpisu od odwołania; 

2.2.  zasądza  od 

Przedsiębiorstwa  Składowania  i  Utylizacji  Odpadów  Spółki  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Gliwicach  na  rzecz  Zakładu  Techniki  Ochrony 

Ś

rodowiska  Foleko  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  Świdnicy  kwotę       

3 600 zł 00 gr (słownie: trzynaście tysiące sześćset złotych zero groszy), stanowiącą koszty 

postępowania odwoławczego, poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), na niniejszy wyrok, w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia, przysługuje skarga, za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej, 

do Sądu Okręgowego w 

Gliwicach. 

………………………….. 

Sygn. akt: KIO 1577/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Przedsiębiorstwo  Składowania  i  Utylizacji  Odpadów  Sp.  z  o.o.  w 

Gliwicach  –  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  budowę  III 

kwatery na składowisku odpadów w Gliwicach przy Ul. Rybnickiej. 

Postępowanie  prowadzone  jest  na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29  stycznia 

2004  roku  –  Prawo  zamówień  publicznych  (Dz.  U.  z  2015  roku,  poz.  2164  ze  zm.),  zwanej 

dalej ustawą P.z.p. 

W dniu 31 lipca 2017 roku wykonawca Zakład Techniki Ochrony Środowiska Foleko 

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Świdnicy (odwołujący) wniósł odwołanie wobec 

czynności wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

I. 

art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 ustawy P.z.p. przez wybór oferty wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia,  to  jest  pana  P.  S.  prowadzącego 

działalność gospodarczą pod firmą „Firma Inżynieryjno - Budowlana „STAWAR P. S.”, pana 

M.  T.  prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  „FOL-BUD  M.  T.”  oraz  pana  B.  S. 

prowadzącego  działalność  gospodarczą  pod  firmą  „B.  S.  Usługi  Transportowo-Budowlane” 

jako  oferty  najkorzystniejszej,  podczas  gdy  prawidłowo  zbadana  i  oceniona  oferta 

odwołującego obliguje zamawiającego do przyznania odwołującemu 5 (pięciu) dodatkowych 

punktów  w  ramach  kryteriów  oceny  ofert,  co  powodowałoby,  że  oferta  odwołującego 

zostałaby  uznana  za  najkorzystniejszą.  Odwołujący  zaoferował  rozwiązanie  w  zakresie 

innowacyjności projektowej, które spełnia wszystkie wymagania zamawiającego wskazane w 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia (dalej jako „s.i.w.z.”) (rozdział XIV pkt 5 s.i.w.z.) 

dla  rozwiązań  projektowych,  bowiem  jest  rozwiązaniem  nowym  w  stosunku  do  rozwiązania 

podstawowego,  zaawansowanym  technologicznie,  ma  wpływ  na  skrócenie  czasu  realizacji 

zamówienia z uwagi na zmniejszoną ilość wykopów (robót ziemnych) oraz brak konieczności 

wykonania  warstwy  drenażowej  składowiska  odpadów,  a  ponadto  jest  rozwiązaniem 

tańszym  w  realizacji  oraz  znaczenie  ułatwia  wykonywanie  obowiązku  monitoringu 

składowiska  odpadów,  to  jest  pozwala  na  precyzyjne  zlokalizowanie  ewentualnych 

nieszczelności  warstwy  uszczelnienia  syntetycznego  (folii),  co  daje  z  kolei  administratorowi 

składowiska  możliwość  szybkiej  reakcji  i  przywrócenia  pełnej  sprawności  obiektu, 

zmniejszając ryzyko emisji niekorzystnych substancji do powietrza, wody, gleby i ziemi. 

Ewentualnie,  w  przypadku  nieuwzględnienia  zarzutu  podniesionego  w  pkt  I, 

odwołujący zarzuca zamawiającemu naruszenie przepisów ustawy P.z.p., które miało wpływ 

na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, a to: 

II. 

art.  92  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  ustawy  P.z.p.  przez  zaniechanie  podania 

uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego  dla  punktacji  przyznanej  ofertom  w  kryterium 

dotyczącym innowacyjności projektowej i produktowej, pomimo że zamawiający jest do tego 

zobligowany zgodnie z naruszoną zasadą przejrzystości oraz konkretyzującym ją przepisem 

art. 92 ust.1 pkt 1 ustawy P.z.p. 

Mając powyższe na uwadze odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania w całości; 

nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej 

oraz nakazanie wyboru oferty odwołującego jako oferty najkorzystniejszej; 

zasądzenie  kosztów  postępowania  odwoławczego  od  zamawiającego  na  rzecz 

odwołującego. 

W  przypadku  nieuwzględnienia  zarzutu  podniesionego  w  pkt  I,  a  uwzględnienia 

zarzutu podniesionego w pkt II, odwołujący wnosi o: 

uwzględnienie odwołania w całości; 

nakazanie zamawiającemu unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej, 

nakazanie  ponownego  badania  i  oceny  ofert  oraz  nakazanie  ponownego  poinformowania 

wykonawców  stosownie  do  wymogów  art.  92  ust.1  ustawy  P.z.p.  wraz  z  podaniem 

uzasadnienia faktycznego i prawnego dla punktacji przyznanej ofertom w każdym kryterium 

oceny, a w szczególności w kryterium dotyczącym innowacyjności projektowej i produktowej; 

zasądzenie  kosztów  postępowania  odwoławczego  od  zamawiającego  na  rzecz 

odwołującego.  

Odwołujący stwierdził, że posiada interes w uzyskaniu przedmiotowego zamówienia, 

ponieważ  jest  przedsiębiorcą  świadczącym  usługi  w  branży  budowlanej  na  potrzeby 

gospodarki  odpadami.  Odwołujący  złożył  ofertę,  jednak  dokonana  przez  zamawiającego 

ocena  złożonej  oferty,  w  wyniku  nieprzyznania  należnych  dodatkowych  punktów  za 

oferowane  rozwiązanie  projektowe,  odebrała  odwołującemu  uzyskanie  zamówienia 

publicznego.  Prawidłowo  oceniona  oferta  odwołującego  powinna  otrzymać  dodatkowe  5 

(pięć)  punktów  dzięki  zaoferowaniu  rozwiązania  w  zakresie  innowacyjności  projektowej, 

które spełnia wszystkie wymagania zamawiającego wskazane w s.i.w.z., a następnie zostać 

wybrana  jako  najkorzystniejsza.  W  konsekwencji,  odwołujący  może  ponieść  szkodę  w 

postaci nieuzyskania niniejszego zamówienia i utraty spodziewanego zysku z jego realizacji. 

Odwołujący  podniósł,  że  w  ramach  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  zamawiający 

posłużył się następującymi kryteriami: 

cena - waga 50 punktów; 

termin realizacji - waga 25 punktów; 

innowacyjność projektowa - waga 5 punktów; 

innowacyjność produktowa - waga 5 punktów; 

termin płatności - waga 5 punktów; 

wysokość kary umownej za nieterminową realizację zadania - waga 5 punktów. 

Zgodnie  z  treścią  s.i.w.z.  rozdział  XIV  pkt  5  s.  22  innowacyjność  projektowa  polega 

na  zaproponowaniu  nowych  rozwiązań  projektowych  mających  wpływ  na  realizację, 

funkcjonalność  i  eksploatację  składowiska  oraz  obniżenie  kosztów  wykonania  zadania. 

Ponadto zamawiający wskazał, że przedstawione przez wykonawców innowacje projektowe 

będą  oceniane  i  weryfikowane  przez  autora  projektu  -  projektanta  pod  względem 

zastosowania i funkcjonalności. 

Odwołujący  wskazał,  że  zamawiający  uzależnił  przyznanie  punktów  w  kryterium 

innowacja projektowa od spełnienia przez proponowane rozwiązanie zmiennych, które mają 

wpływ na; 

realizację, w tym możliwość zastosowania; 

funkcjonalność; 

eksploatację oraz 

obniżenie kosztów wykonania. 

Odwołujący  stwierdził,  że  wobec  niedoprecyzowania  przez  zamawiającego  pojęcia 

funkcjonalności,  należy  przyjąć  jego  powszechną  konotację.  Tym  samym  funkcjonalność 

będzie oznaczać posiadanie określonych cech użytkowych (np. trwałość rozwiązań, dogodna 

eksploatacja),  a  także  posiadanie  określonych  funkcji  -  sposobu  działania  (np.  możliwość 

detekcji i lokalizacji nieszczelności). 

Odwołujący  podkreślił,  że  zamawiający  nie  zawęził  zakresu  proponowanych  przez 

wykonawców rozwiązań do określonego elementu składowiska odpadów, to jest określonych 

funkcji,  cech,  sposobu  działania,  etc.  Nie  wskazał  także  jakichkolwiek  informacji 

pomocniczych, 

na 

podstawie 

których 

wykonawcy 

mogliby 

poznać 

preferencje 

zamawiającego. 

Wskazał, 

ż

e 

kryterium 

innowacyjności 

projektowej 

w 

ujęciu 

zaprezentowanym  przez  zamawiającego  ma  charakter  niemierzalny  w  oparciu  o  formuły 

matematyczne.  Jednakże  wobec  braku  dokonania  przez  zamawiającego  kwantyfikacji 

polegającej  na  stopniowaniu  zakresu  spełnienia  przez  rozwiązanie  wskazane  w  ofercie 

preferencji  zamawiającego,  należy  przyjąć,  że  na  pozytywną  ocenę  zasługuje  każde 

rozwiązanie,  które  jest  możliwe  do  zastosowania,  ma  korzystny  wpływ  na  realizację 

inwestycji,  ma  korzystny  wpływ  na  eksploatację,  cechuje  je  lepsza  funkcjonalność  w 

stosunku  do  rozwiązania  projektowego  oraz  pozwala  na  obniżenie  kosztów  wykonania.  Z 

warunków opisanych w s.i.w.z. expressis verbis wynika, że decyzja o przyznaniu punktów za 

innowacyjność  projektową  jakkolwiek  polega  na  ocenie  tego  rozwiązania  pod  kątem 

spełnienia przez nie wyżej opisanych cech, to jednak ma charakter związany. Innymi słowy, 

jeżeli  dane  rozwiązanie  spełnia  zakreślone  przez  zamawiającego  w  s.i.w.z.  warunki,  to 

zamawiający  jest  zobligowany  przyznać  punkty  w  ramach  tego  kryterium.  Taki  stan  rzeczy 

pośrednio  jest  wywołany  brakiem  zastosowania  przez  Zamawiającego  podkryteriów  oraz 

wyrazów  wartościujących,  pozwalających  na  precyzyjne  skanalizowanie  preferencji 

zamawiającego,  tak  jak  to  zamawiający  uczynił  w  przypadku  innowacyjności  produktowej, 

wysuwając na czoło poprawę parametrów technicznych i materiałowych, 

Odwołujący stwierdził, że w tym stanie rzeczy jest prawnie niedopuszczalne, aby na 

obecnym  etapie  postępowania  zamawiający  w  jakikolwiek  sposób  doprecyzowywał,  a  w 

gruncie  rzeczy  zmieniał  opis  spełnienia  kryterium  innowacyjności  projektowej.  Natomiast 

wszelkie  ewentualne  wątpliwości  oraz  braki  w  tym  zakresie  wynikające  z  treści  s.i.w.z. 

powinny być rozstrzygane na korzyść wykonawcy. Zamawiający powinien dążyć bowiem do 

uzyskania  i  utrzymania  stanu  porównywalności  ofert.  W  orzecznictwie  wskazuje  się,  że 

wymóg  porównywalności  ofert  zostaje  spełniony  wówczas,  gdy  istnieje  możliwość 

odtworzenia  procesu  decyzyjnego  zamawiającego  przy  ocenie  ofert.  Przedstawione 

stanowisko dobitniej wyeksponowano w wyroku KIO z dnia 23.1.2012 r., w sprawie o sygn. 

akt KIO 51/12, w którym jednoznacznie podkreślono, że: „Wykonawcy nie mogą pozostawać 

w niepewności co do kryteriów jakimi będzie kierował się zamawiający przy ocenie złożonych 

ofert,  Ponadto  wykonawcy  winni  wiedzieć  jak  zamawiający  będzie  oceniał  oferowane  przez 

nich  zamówienie.  Zamawiający  po  otwarciu  ofert  nie  może  ich  oceniać  w  sposób  dowolny, 

ale  wyłącznie  w  taki  sposób  jak  wynika  to  z  treści  s.i.w.z.  Zamawiający  nie  może  oceniać 

oferty  w  kategoriach  zgodności  lub  niezgodności  ze  swoimi  intencjami,  które  nie  zostały  w 

sposób  jasny  dookreślone  w  SIWZ.  Opierając  ocenę  ofert  wyłącznie  o  swoje  intencje 

doprowadzić  może  do  dowolności,  która  stoi  w  sprzeczności  z  zasadami  zamówień 

publicznych wskazanymi w treści art. 7 ustawy Prawo zamówień publicznych”. 

Odwołujący podniósł, że w konsekwencji powyższych ocen zaoferował zastosowanie 

innego  rozwiązania  projektowego  polegającego  na  zastąpieniu  drenażu  kontrolnego 

(sygnalizacyjnego)  opisanego  w  pkt  3.1  oraz  przepompowni  opisanej  w  pkt  3.4  projektu 

wykonawczego - monitoringiem sensorowym. 

Odwołujący  wskazał,  że  drenaż  kontrolny  wskazany  przez  zamawiającego  jako 

rozwiązanie podstawowe służy do kontroli prawidłowości uszczelnienia składowiska i składa 

się  z  systemu  rurociągów  drenarskich  ułożonych  w  warstwie  mineralnej  o  grubości  30  cm, 

podłączonych za pomocą zbieracza do przepompowni Pw. Drenaż kontrolny ma za zadanie 

przyjmować  wody  odciekowe,  które  w  wyniku  nieszczelności  (rozszczelnienia)  przesłony 

syntetycznej (folii) pojawią się  w  warstwie mineralnej i kierować je poprzez przepompownię 

do  istniejącej  studzienki  kontrolnej  na  kwaterze.  Indolencja  tego  nie  najnowszego  już 

rozwiązania polega na tym, że użytkownik co prawda uzyskuje informację o nieszczelności, 

jednakże nie jest w stanie zlokalizować jej miejsca. Dzieje się tak ponieważ drenaż kontrolny 

jest  układany  w  warstwie  filtracyjnej  (piasek),  co  pozwala  wodzie  (odciekom)  na  swobodną 

migrację na całym obszarze warstwy. Tym samym, nawet jeżeli odciek zostanie zauważony 

w  studni  kontrolnej,  to  nadal  nie  jest  wiadome,  gdzie  nastąpiła  nieszczelność,  co 

uniemożliwia 

jej 

usunięcie. 

Brak  możliwości 

zlokalizowania 

nieszczelności 

jest 

problematyczny  dla  administratora  składowiska,  albowiem  wymusza  na  nim  konieczność 

przeprowadzania  drogich  i  czasochłonnych  prac  w  celu  ustalenia  miejsca  awarii. 

Przedstawione  przedsięwzięcie  jest  wysoce  kapitałochłonne,  czasochłonne  oraz  wymusza 

eksploatację składowiska w warunkach większej niepewności i ryzyka. 

Odwołujący  stwierdził,  że  monitoring  sensorowy,  tak  samo  jako  drenaż  kontrolny, 

służy  do  kontroli  szczelności  przesłony  syntetycznej  i  składa  się  z  sensorów  (czujników) 

ułożonych  bezpośrednio  pod  przesłoną  syntetyczną  (folią)  połączonych  (każdy  osobno) 

przewodami  ze  skrzynką  pomiarową  usytuowaną  na  koronie  składowiska.  Sensory  są 

układane  na  siatce  kwadratów  o  boku  około  10  x  10  m.  Po  wykonaniu  uszczelnienia 

syntetycznego  (ułożeniu  folii)  na  powierzchni  folii  układane  są  elektrody  połączone  również 

ze  skrzynkami  pomiarowymi.  Pierwszy  pomiar  szczelności  przesłony  syntetycznej  (folii) 

wykonuje się po zakończeniu wszystkich robót związanych z budową kwatery. W miejscach 

ewentualnych nieszczelności przesłony syntetycznej rejestrowane są anomalie w przepływie 

prądu.  Dzięki  temu  ten  system  monitoringu  pozwala  nie  tylko  wykryć  ewentualną 

nieszczelność, ale również  zlokalizować miejsca awarii (rozszczelnienia) z dokładnością do 

kilkunastu  centymetrów,  co  umożliwia  zdecydowanie  tańsze,  mniej  kolizyjne,  prostsze  i 

szybsze usunięcie awarii. 

W  ocenie  odwołującego,  opisywane  właściwości  i  cechy  monitoringu  sensorowego 

wymuszają  uznanie  tego  rozwiązania  za  bezpieczniejsze  dla  środowiska,  ponieważ  nie 

przewidują  zastosowania  pomiędzy  uszczelnieniem  syntetycznym  (folią)  a  przesłoną 

mineralną (gliną) warstwy drenażowej z piasku, w której to warstwie, co wskazano powyżej, 

odcieki  w  przypadku  ewentualnej  awarii  (rozszczelnienia)  mogą  swobodnie  migrować.  W 

przypadku  zastosowania  monitoringu  sensorowego,  uszczelnienie  syntetyczne  (folia) 

przylega  bezpośrednio  do  warstwy  uszczelnienia  mineralnego  (gliny)  i  nawet  w  przypadku 

awarii  (rozszczelnienia  folii)  odcieki  nie  migrują  pomiędzy  warstwami  uszczelnia,  tworząc 

jedynie  lokalne  „oczko”,  co  w  połączeniu  z  możliwością  precyzyjnego  i  szybkiego 

zlokalizowania  miejsca  awarii  daje  szansę  na  zminimalizowanie  negatywnych  skutków 

oddziaływania na środowisko. 

W  odniesieniu  do  wymogu  obniżenia  kosztów  wykonania  odwołujący  wskazał,  że 

monitoring  sensorowy  w  porównaniu  z  drenażem  kontrolnym  jest  rozwiązaniem  nie  tylko 

daleko  bardziej  funkcjonalnym,  ale  przede  wszystkim  znacznie  tańszym  i  to  zarówno  na 

etapie  realizacji,  jak  i  eksploatacji.  Koszt  wykonania  monitoringu  sensorowego  wynosi  120 

000,00  zł  netto,  natomiast  wykonanie  drenażu  kontrolnego  z  przepompownią  w  wersji 

projektowej to koszt rzędu 440 000,00 zł netto. 

Odwołujący wskazał, że monitoring sensorowy nie jest rozwiązaniem prototypowym i 

skutecznie  sprawdza  się  w  praktyce.  Monitoring  sensorowy  został  zastosowany  przez 

odwołującego  na  takich  realizacjach,  jak  m.in.:  składowisko  dla  miasta  Chełma  w 

Srebrzyszczu, składowisko w Kędzierzynie Koźlu, składowisko w Lubomierzu, składowisko w 

Trzebieniu dla miasta Bolesławiec, składowisko dla Biłgoraja w miejscowości Korczowa. 

Odnosząc się do drugiego zarzutu, odwołujący podniósł, że zamawiający posłużył się 

niemierzalnym  matematycznie  kryterium  oceny  ofert,  którego  spełnienie  lub  niespełnienie 

posiada  niebagatelny  wpływ  na  sytuację  odwołującego  w  postępowaniu  o  udzielenie 

zamówienia publicznego. W powołaniu na zasadę przejrzystości oraz wymóg z art. 92 ust. 1 

pkt  1  ustawy  P.z.p.,  odwołujący  wskazał,  że  obowiązkiem  zamawiającego  było  wyjaśnienie 

odwołującemu, z jakich powodów zaoferowane przez niego rozwiązanie w zakresie innowacji 

projektowej  nie  spotkało  się  z  aprobatą  zamawiającego.  Zastrzegł,  że  brak  wymaganego 

uzasadnienia w połączeniu z i tak dosyć skąpym opisem spełnienie kryterium innowacyjności 

projektowej,  może  stanowić  instrument  w  wyłanianiu  danego  wykonawcy  i  w  żadnym 

wypadku  nie  odpowiada  przepisom  prawa,  jak  i  zwyczajom  oraz  praktyce  funkcjonowania 

systemu zamówień publicznych. 

Zamawiający w oświadczeniu złożonym na rozprawie wniósł o oddalenie odwołania i 

zasądzenie  kosztów  zastępstwa  przed  Krajową  Izbą  Odwoławczą  na  podstawie  złożonej 

faktury oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. 

Zamawiający  wskazał  na  pkt  3.1.  projektu  wykonawczego,  z  którego  wynika,  że 

rozwiązanie miało dot. nie tylko kontroli, ale również  zabezpieczenia składowisk. Stwierdził, 

ż

e III kwatera znajduje się najniżej i jest rzeczą naturalną, że chociażby wody opadowe będą 

spływać  do  punktu,  który  jest  najniżej  położony.  Wskazuje  na  §  5  ust  1  rozporządzenia 

Ministra Środowiska z 30.04.2013 r. w sprawie składowisk, gdzie mowa jest o drenażu. 

Przystępujący  poparł  stanowisko  zamawiającego  i  wniósł  o  oddalenie  odwołania. 

Wskazał,  że  uzasadnienie  decyzji  zamawiającego  jest  elementem  dokumentacji 

postępowania  i  było  dostępne  dla  odwołującego.  Stwierdził,  że  odwołujący  nie  wniósł 

odwołania na treść s.i.w.z. i nie zadawał pytań do s.i.w.z. Zamawiający przyznał taką samą 

ilość  punktów  w  kryterium  innowacji  produktowej  i  projektowej  odwołującemu  i 

przystępującemu.  Innowacje  nie  mają  polegać  na  prowadzeniu  rozwiązań  zmieniających 

funkcjonalność przedmiotu zamówienia. Wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów 

postępowania  na  podstawie  złożonej  faktury  oraz  kosztów  opłaty  skarbowej  od 

pełnomocnictwa. 

Izba ustaliła, co następuje: 

W  ramach  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  zamawiający  posłużył  się  następującymi 

kryteriami: 

cena - waga 50 punktów; 

termin realizacji - waga 25 punktów; 

innowacyjność projektowa - waga 5 punktów; 

innowacyjność produktowa - waga 5 punktów; 

termin płatności - waga 5 punktów; 

wysokość kary umownej za nieterminową realizację zadania - waga 5 punktów. 

Zgodnie  z  treścią  s.i.w.z.  rozdział  XIV  pkt  5  s.  22  innowacyjność  projektowa  polega 

na  zaproponowaniu  nowych  rozwiązań  projektowych  mających  wpływ  na  realizację, 

funkcjonalność  i  eksploatację  składowiska  oraz  obniżenie  kosztów  wykonania  zadania. 

Ponadto zamawiający wskazał, że przedstawione przez wykonawców innowacje projektowe 

będą  oceniane  i  weryfikowane  przez  autora  projektu  -  projektanta  pod  względem 

zastosowania i funkcjonalności. 

Odwołujący  zaoferował  zastosowanie  rozwiązania  projektowego,  polegającego  na 

zastąpieniu drenażu kontrolnego (sygnalizacyjnego) opisanego w pkt 3.1 oraz przepompowni 

opisanej w pkt 3.4 projektu wykonawczego monitoringiem sensorowym. 

Pismem  z  dnia  25  lipca  2017  roku  zamawiający  poinformował  o  wyborze,  jako 

najkorzystniejszej  w  części  zamówienia  Nr  1  „Niwelacja,  konstrukcja  składowiska”  oferty 

złożonej przez przystępującego. 

Zamawiający  w  przedmiotowym  piśmie  podał,  że  oferta  odwołującego  uzyskała  dla 

części zamówienia nr 1 „Niwelacja, konstrukcja składowiska” następującą punktację: 

Cena – 47,56 

Termin realizacji – 25,00 

Termin płatności – 5,00 

Gwarancja – 5,00 

Wysokość kary umownej za nieterminową realizację zamówienia – 0,00 

Innowacyjność projektowa – 0 pkt 

Innowacyjność produktowa – 5 pkt 

Łączna punktacja: 87,56 pkt 

W  analogiczny  sposób  zamawiający  podał  punktację  dla  pozostałych  ofert.  Oferta 

przystępującego uzyskała 91,19 pkt. 

Zamawiający  nie  podał  wykonawcom  uzasadnienia  przyznania  punktacji  w 

poszczególnych kryteriach. 

Izba zważyła, co następuje: 

Odwołanie  jest  zasadne  w  zakresie  zarzutu  braku  uzasadnienia  faktycznego  i 

prawnego  punktacji  przyznanej  odwołującemu

  w  części  zamówienia  Nr  1  „Niwelacja, 

konstrukcja składowiska” w kryterium „Innowacyjność projektowa". 

W pozostały zakresie odwołanie podlega oddaleniu. 

W pierwszej kolejności Izba stwierdziła, że odwołujący jest uprawniony do korzystania 

ze środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy P.z.p. 

Zgodnie  z  art.  92  ust.  1  pkt  1  ustawy  P.z.p.,  zamawiający  informuje  niezwłocznie 

wszystkich  wykonawców  o  wyborze  najkorzystniejszej  oferty,  podając  nazwę  albo  imię  i 

nazwisko,  siedzibę  albo  miejsce  zamieszkania  i  adres,  jeżeli  jest  miejscem  wykonywania 

działalności  wykonawcy,  którego  ofertę  wybrano,  oraz  nazwy  albo  imiona  i  nazwiska, 

siedziby  albo  miejsca  zamieszkania  i  adresy,  jeżeli  są  miejscami  wykonywania  działalności 

wykonawców, którzy złożyli oferty, a także punktację przyznaną ofertom w każdym kryterium 

oceny ofert i łączną punktację, podając uzasadnienie faktyczne i prawne. 

Z powyższego wynika, iż wszystkie czynności, o których mowa we wskazanym wyżej 

przepisie,  winny  być  przez  zamawiającego  uzasadnione.  Obowiązek  ten  dotyczy  również 

uzasadnienia czynności oceny ofert i przyznawania im punktów. Wobec każdego wykonawcy 

uzasadnienie  przyznania  określonej  ilości  punktów  jego  ofercie  jest  o  tyle  oczywiste,  że 

każdy  wykonawca  jest  uprawniony  do  tego,  by  wiedzieć,  na  jakiej  podstawie  jego  oferta 

została  oceniona  w  taki  czy  inny  sposób.  Podanie  uzasadnienia  faktycznego  i  prawnego 

oceny  ofert  stanowi  emanację  zawartej  w  art.  7  ust.  1  ustawy  P.z.p.  przejrzystości,  która  

obejmuje między innymi możliwość prześledzenia procesu decyzyjnego zamawiającego. 

W ocenie Izby informacje podane odwołującemu w zakresie przyznania mu punktów 

w kryterium „Innowacyjność projektowa” nie spełniają wymogów pozwalających uznać je za 

uzasadnienie w rozumieniu art. 92 ust. 1 ustawy P.z.p. Podnieść należy, iż kryterium to nie 

było  oceniane  na  podstawie  wzoru  matematycznego  czy  innego  równie  precyzyjnego 

sposobu,  gdzie  przyznanie  punktów  stanowi  wynik  operacji  matematycznej  na  podstawie 

podstawionych  danych  bądź  pozwala  na  zasadzie  zerojedynkowej  ustalić,  czy  dana  ilość 

punktów się wykonawcy należy czy nie. Przyznawanie punktów w kryterium „Innowacyjność 

projektowa”  było  wynikiem  oceny  projektanta,  który  dokonywał  tej  oceny  w  oparciu  o 

posiadaną  wiedzę,  własne  doświadczenie  i  przekonanie  co  do  tego,  na  czym  zaoferowana 

innowacyjność może, a na czym nie może polegać. O podstawach takiej, a nie innej oceny 

odwołujący winien był zostać powiadomiony. 

Izba nie podziela przy tym stanowiska zamawiającego, iż odwołujący nie wykazał, iż 

takie  uzasadnienie,  jakie  otrzymał,  uniemożliwiło  mu  sporządzenie  i  wniesienie  odwołania. 

Przede  wszystkim  Izba  podkreśla,  że  odwołujący  nie  otrzymał  uzasadnienia,  a  jedynie 

informację  o  ilości  przyznanych  mu  punktów.  Na  podstawie  uzyskanej  wiedzy  odwołujący 

skonstruował  odwołanie  koncentrując  się  na  wykazaniu,  że  zaoferowane  przez  niego 

rozwiązanie  jest  rozwiązaniem  spełniającym  wymogi  postawione  przez  zamawiającego  w 

rozdz.  XIV  pkt  5  s.i.w.z.  Dopiero  na  rozprawie  w  dniu  10  sierpnia  br.  dowiedział  się,  jakie 

zarzuty  zamawiający  sformułował  wobec  jego  oferty,  w  tym,  że  rozwiązanie  zbyt  mocno 

ingeruje  w  projekt,  przedłużyłoby  wykonanie  zadania,  nie  zapewnia  zabezpieczenia 

składowiska  itp. Wszystkie  te  informacje  powinny  były  być  zawarte  w  informacji  o  wyborze 

najkorzystniejszej oferty oraz o przyznanej punktacji. 

Bez  znaczenia  jest  podnoszony  przez  przystępującego  argument,  że  informacje  te 

znajdowały  się  u  zamawiającego  i  odwołujący  mógł  z  łatwością  uzyskać  o  nich  wiedzę. 

Wszystkie  informacje  o  podstawach  czynności  zamawiającego,  o  których  mowa  w  art.  92 

ust.  1  ustawy  P.z.p.  wykonawca  winien  uzyskać  z  zawiadomienia  wystosowanego  przez 

zamawiającego  na  podstawie  wskazanego  przepisu  i  od  dnia  uzyskania  tych  informacji 

rozpoczyna się bieg termin do wniesienia odwołania na wskazane czynności. Zawarta w art. 

182 ust. 1 ustawy P.z.p. regulacja wymaga konkretnego działania ze strony zamawiającego, 

które  urzeczywistnia  się  poprzez  wystosowanie  do  wykonawcy  informacji  o  tych 

czynnościach  za  pomocą  jednego  ze  sposobów  porozumiewania  się  zamawiającego  z 

wykonawcami. 

Wobec  faktu,  iż  odwołującemu  uniemożliwiono  zapoznanie  się  z  przyczyną 

nieprzyznania  punktów  w  kryterium  „Innowacyjność  projektowa”,  Izba  nakazała 

zamawiającemu sporządzenie uzasadnienia faktycznego i prawnego, z którego w sposób nie 

budzący wątpliwości będą wynikać decyzje w zakresie oceny wskazanego kryterium. 

Wobec  powyższego  Izba  oddaliła  zarzut  niewłaściwej  oceny  oferty  odwołującego  w 

kryterium  „Innowacyjność  projektowa”  uznając  go  za  przedwczesny.  Dopiero  po 

sporządzeniu  szczegółowego  uzasadnienia  odwołujący  będzie  mógł  ocenić  zasadność 

czynności  zamawiającego  i  podjąć  decyzję  w  kwestii  ewentualnego  wniesienia  w  tym 

zakresie środka odwoławczego 

Zarówno odwołujący, jak i zamawiający, złożyli do akt sprawy opinie ekspertów jako 

dowody  na  wykazanie  zasadności  podnoszonej  przez  nich  argumentacji  w  zakresie  oceny 

kryterium „Innowacyjność projektowa”. W związku z oddaleniem zarzutu błędnej oceny oferty 

odwołującego  w  tym  kryterium,  Izba  nie  przeprowadziła  dowodu  ze  złożonych  opinii.  Nie 

oznacza to, iż Izba odmówiła opiniom  waloru dowodowego  w sprawie, jednakże uznała,  że 

przeprowadzenie z nich dowodów, o które wnioskowały strony, na tym etapie postępowania 

byłoby nieuzasadnione. Z tych samych przyczyn Izba odmówiła przeprowadzenia dowodu z 

pozostałych dokumentów złożonych przez zamawiającego na rozprawie. 

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania. 

………………………………………