KIO 223/17 WYROK dnia 17 lutego 2017 r.

Sygn. akt: KIO 223/17 

WYROK 

z dnia 17 lutego 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Marzena Teresa Ordysińska 

Protokolant:            

Edyta Paziewska

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  15  lutego  2017  r.

  w  W.  odwołania  wniesionego  do 

Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  2  lutego  2017  r.  przez

  wykonawcę  (...)  spółka  z 

ograniczoną  odpowiedzialnością  w  W.  w  postępowaniu  prowadzonym  przez 

zamawiającego 

 (...) w W. 

przy  udziale  wykonawcy 

(...)  spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  K., 

zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego 

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie. 

Kosztami 

postępowania 

obciąża 

wykonawcę 

spółka 

z 

ograniczoną 

odpowiedzialnością w W. w W. i: 

3.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 15 000 zł 00  gr

  (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych,  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawcę 

(...)spółka  z 

ograniczoną odpowiedzialnością w W. tytułem wpisu od odwołania, 

3.2. zasądza od wykonawcy 

(...)spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na rzecz 

zamawiającego - 

(...) w W. kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy), poniesioną z tytułu kosztów reprezentacji przed Izbą. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 z późn. zm.)  na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni 

od  dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

I. (...) w W. (zwany dalej Zamawiającym), prowadzi postępowanie na wykonanie zamówienia 

publicznego pn. „Dostawa symulatorów oraz wyposażenie stanowisk symulacji medycznej”. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym WE z dnia 

25  listopada  2016  r.,  poz.  2016/S  (...).   Zamawiający zamieścił  specyfikację  istotnych 

warunków  zamówienia  (dalej:  SIWZ)  na  swojej  stronie  internetowej.  Postępowanie 

prowadzone  jest  w trybie  przetargu  nieograniczonego  na  podstawie  ustawy  z dnia 

29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2015, poz. 2164 z poźn. zm.;  

dalej: Prawo zamówień publicznych). 

W  dniu  2  lutego  2016  r.  (...)spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w W.  (dalej: 

Odwołujący)  wniosła  odwołanie  wobec  wyboru  oferty  w  pakiecie  nr  1,  zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie następujących przepisów:  

1)  art.  89  ust.  1  pkt  1  i  pkt  2  Prawa  zamówień  publicznych  poprzez  jego  niezastosowanie 

i zaniechanie  odrzucenia  oferty  firmy  (...)  sp.  z  o.o.  pomimo,  że  nie  odpowiadała  ona 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia; 

2)  art.  87  ust.  2  pkt  1  i  pkt  3  Prawa  zamówień  publicznych  poprzez  wprowadzenie  zmian 

w treści  oferty  firmy  (...)  sp.  z  o.o.,  która  nie  stanowiła  oczywistej  omyłki,  a  w  praktyce 

stanowiła  zmianę  przedmiotu  zamówienia  tj.  treści  oferty  wykonawcy  i  która  była  zmianą 

niedopuszczalną; 

3)  art.  7  ust.  1  i  ust.  2  Prawa  zamówień  publicznych  poprzez  wybranie  jako 

najkorzystniejszej  oferty  firmy  (...)  sp.  z  o.o.,  która  to  oferta  nie  niezgodna  z  wymaganiami 

Zamawiającego  wskazanymi  w  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia,  a  w 

konsekwencji Zamawiający wybrał wykonawcę nie zgodnie z przepisami ustawy. 

W związku z powyższym Odwołujący  wnosił o  uwzględnienie odwołania i nakazanie 

Zamawiającemu powtórzenia czynności badania i oceny ofert. 

Zamawiający nie uwzględnił zarzutów podniesionych w odwołaniu. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca  (...) 

spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  w  K.,  którego  oferta  została  uznana  przez 

Zamawiającego za najkorzystniejszą (dalej: Przystępujący). 

II.  Zamawiający  wnosił  o  odrzucenie  odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  7  Prawa 

zamówień publicznych, wskazując, że Odwołujący przekazał mu samą treść odwołania, bez 

załączników,  jednak  Izba  nie  stwierdziła  podstaw  do  odrzucenia  odwołania.  Rzeczywiście 

wśród  załączników  do  odwołania  (co  do  których  Odwołujący  nie  potrafił  wykazać,  że 

doręczono  je  wraz  z  odwołaniem),  oprócz  odpisu  z  KRS,  pełnomocnictwa,  kopii  SIWZ, 

zawiadomienia  o  wynikach  postępowania  z  dnia  23  stycznia  2017  roku  i  odpisów  innych 

dokumentów  stanowiących  część  dokumentacji  postępowania  (które  Zamawiający  zna  z 

urzędu i przekazuje Izbie  w kopii potwierdzonej  za  zgodność z oryginałem), znajdowały się 

załączniki  o  charakterze  merytorycznym,  tj.  specyfikacja  techniczna  komputera  H.  (...)  i 

monitora  P.  (...)  oraz  specyfikacja  sprzętu  (...)  S.  itd.  Brak  tych  dokumentów  nie  tamował 

jednak  możliwości  rozpatrzenia  odwołania  przez  Izbę,  ponieważ  nie  stanowiły  one 

zasadniczej  treści  odwołania,  ale  miały  charakter  dowodów  na  poparcie  argumentacji 

odwołania. Dowody można składać do momentu zamknięcia rozprawy.  W konsekwencji nie 

stwierdzono  zaistnienia  przesłanek,  o  których  mowa  w  art.  189  ust.  2  Prawa  zamówień 

publicznych, wobec czego rozpoznano odwołanie na rozprawie.  

Odwołującemu przysługuje prawo do wniesienia odwołania zgodnie z art. 179 ust. 1 

Prawa  zamówień publicznych, bowiem ma interes w uzyskaniu danego zamówienia  i może 

ponieść szkodę w wyniku ewentualnego naruszenia przez Zamawiającego Prawa zamówień 

publicznych. 

Po  zapoznaniu  się  z dokumentacją  postępowania  i  stanowiskami  Stron,  Krajowa  Izba 

Odwoławcza  zważyła,  co  następuje:  Odwołujący  nie  udowodnił  swoich  racji,  dlatego 

odwołanie należy oddalić.  

Odwołujący  w  części  wstępnej  odwołania  zarzucał  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  1 

Prawo  zamówień  publicznych,  jednak  w  tym  zakresie  nie  tylko  nie  przedstawił  żadnych 

dowodów,  ale  i  nie  popierał  w  odwołaniu  ani  na  rozprawie  tak  sformułowanego  zarzutu  za 

pomocą  żadnej  argumentacji,  nie  przywoływał  żadnych  okoliczności,  które  miałyby 

uzasadnić  naruszenie  (nie  podał  podstawy  faktycznej  zarzutu).  W  konsekwencji  nie  mogła 

stwierdzić naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 1 Prawa zamówień publicznych. 

Zasadniczym  zarzutem  odwołania  było  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Prawa 

zamówień publicznych poprzez zaniechanie odrzucenia oferty Przystępującego pomimo, że 

nie odpowiadała ona SIWZ. 

W  ocenie  Odwołującego,  oferta  Przystępującego  nie  odpowiada  wymogom 

sformułowanym  w  SIWZ  następująco:  „Możliwość  symulacji  całkowicie  bezprzewodowej  na 

odległość  min.  6  metrów  w  tym  w  warunkach  polowych  bez  jakichkolwiek  podłączeń 

elektrycznych lub pneumatycznych. „(...)” zainstalowany możliwie najbliżej symulatora.” (pkt 

9  załącznika  nr  3  do  SIWZ)  oraz  „Możliwość,  co  najmniej  czterech  godzin  pracy  bez 

konieczności  doładowywania  akumulatorów,  zarówno  w  symulatorze,  systemie  sterowania, 

jak i monitorze pacjenta” (pkt 12 załącznika nr 3 do SIWZ). 

Odwołujący  nie  udowodnił  tak  postawionych  zarzutów.  Jak  stwierdzono  powyżej, 

dokumenty o charakterze dowodów Odwołujący załączył do odwołania, jednak nie wykazał, 

ż

e  doręczył  je  Zamawiającemu.  Na  rozprawie  nie  przekazał  odpisów  tychże  dokumentów 

Zamawiającemu  i  Przystępującemu  i  nie  wnioskował  o  ich  włączenie  do  materiału 

dowodowego.  Zatem  dokumenty  te  nie  mogły  stać  się  częścią  materiału  dowodowego, 

będącego podstawą oceny merytorycznej. Niezależnie od powyższego, Izby nie przekonała 

argumentacja  Odwołującego.  W  ocenie  Izby  obaj  wykonawcy  zaoferowali  podobne 

rozwiązania  –  oba  były  zgodne  z  SIWZ:  Odwołujący  zaoferował  symulator  oraz  laptopy, 

a Przystępujący  –  symulator  wyposażony  w  tablety  (tablet  jest  wyposażeniem  symulatora 

oferowanego  przez  Przystępującego,  co  wykazał  on  przedkładając  odpis  karty  katalogowej 

oferowanego  urządzenia)  oraz  komputery  stacjonarne.  Oba  te  rozwiązania  odpowiadają 

wymogowi  czterogodzinnej  pracy  bez  zasilania  dla  wymienionych  w  SIWZ  elementów 

przedmiotu  zamówienia  (symulator,  monitor,  system  sterowania).  Izba  nie  podzieliła 

argumentacji  Odwołującego,  że  całość  wyposażenia  sali  szkoleniowej  ma  spełniać  wymóg 

minimalnego  czasu  pracy  bez  zasilania  sieciowego  –  słusznie  podnosili  na  rozprawie 

Zamawiający  i Przystępujący,  że  obaj  wykonawcy  zaoferowali,  zgodnie  z  wymaganiami 

SIWZ,  monitor  o  dużej  przekątnej,  który  nie  może  pracować  bez  zasilania  sieciowego  (nie 

ma  własnej  baterii).  Biorąc  pod  uwagę  całokształt  wymagań  Zamawiającego  odnośnie 

symulatora  i  wyposażenia  sali  szkoleniowej  –  należy  wiec  dojść  do  wniosku,  że  wymóg 

czterogodzinnej  pracy  bez  zasilania  nie  mógł  dotyczyć  całości  wyposażenia  sali 

szkoleniowej, a jedynie – jak wprost wynika z brzmienia pkt 12 SIWZ 

- symulatora, systemu 

sterowania,  i  monitora  pacjenta.  Odwołujący  nie  udowodnił,  że  tablety  na  wyposażeniu 

laptopa  (co  wynikało  z  karty  katalogowej  urządzenia,  złożonej  przez  Przystępującego  na 

rozprawie,  z  której  treścią  Odwołujący  nie  polemizował)  nie  mogą  pełnić  funkcji  systemu 

sterowania  i  monitora  pacjenta  (Odwołujący  nie  zarzucał  braku  możliwości  minimalnego 

czasu pracy na symulatorze, a jedynie na komputerach stacjonarnych).

Konkludując,  w  ocenie  Izby  w  świetle  przytoczonych  postanowień  SIWZ  nie  budzi 

wątpliwości, że wymóg dotyczący ,,mobilności” rozumianej jako możliwość bezprzewodowej 

pracy  w  warunkach  polowych  dotyczył  samego  symulatora  wraz  z  systemem  sterowania 

i monitorem  pacjenta  (co  umożliwia  zarówno  tablet  Przystępującego,  jak  i  laptop 

Odwołującego).  Zamawiający  w  pkt  9  załącznika  nr  3  do  SIWZ  wymagał

    „możliwości 

symulacji  całkowicie  bezprzewodowej  na  odległość  min.  6  metrów  w  tym  w  warunkach 

polowych  bez  jakichkolwiek  podłączeń  elektrycznych  lub  pneumatycznych”,  przy  czym 

w innym  miejscu  wymagał  myszy  przewodowej  i  klawiatury  przewodowej  oraz  monitora 

o dużej  przekątnej  –  Odwołujący  nie  zauważał,  że  tak  opisane  wymogi  wykluczają 

,,możliwość  symulacji  całkowicie  bezprzewodowej”  rozumianej  w  sposób  kompleksowy,  dla 

całości wyposażenia, które to rozumienie postulował Odwołujący w odwołaniu i na rozprawie. 

W  konsekwencji  Izba  nie  dopatrzyła  się  powodów  odrzucenia  oferty  Przystępującego  jako 

niezgodnej z SIWZ. 

Odwołujący  zarzucał  również  naruszenie  art.  87  ust.  2  pkt  1  i  pkt  3  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych poprzez  wprowadzenie  zmian w treści oferty Przystępującego, która 

nie  stanowiła  oczywistej  omyłki,  a  w  praktyce  stanowiła  zmianę  przedmiotu  zamówienia  tj. 

treści  oferty  wykonawcy  i  która  była  zmianą  niedopuszczalną.  Zdaniem  Odwołującego, 

Zamawiający w sposób nieuprawniony w dniu 23 stycznia 2017 roku w trybie art. 87 ust 2 pkt 

3 Prawa zamówień publicznych poprawił dokumenty złożone przez Przystępującego uznając 

ż

e  w  poz.  2  Załącznika  nr  4  popełniono  oczywistą  omyłkę.  Według  Odwołującego 

Przystępujący  zaoferował  urządzenie  niezgodne  z  SIWZ,  według  Przystępującego  – 

zaoferował on urządzenie zgodne z SIWZ, w poz. 2 wskazując moduł z oznaczeniem ,,(...)”, 

a nie urządzenie, co do którego Odwołujący twierdził, że zostało ono zaoferowane w poz. 2. 

Izba  przyznała  rację  Przystępującemu  –  rozstrzygające  w  tym  względzie  są  numery 

katalogowe urządzeń podanych w poz. 1 i 2 – dotyczą one urządzenia zgodnego z SIWZ, a 

nie  urządzenia,  które  wskazywał  Odwołujący.  Zdaniem  Odwołującego  numery  katalogowe 

(karty  katalogowe  zostały  złożone  przez  Przystępującego  na  rozprawie)  nie  mogą 

potwierdzać  stanowiska  Przystępującego,  bo  są  jego  ,,wewnętrzną  sprawą”.  Izba  nie 

przychyliła  się  do  takiego  stanowiska.  Karty  katalogowe  opisują  dany  sprzęt,  jego 

wyposażenie dodatkowe, względnie opcjonalne, z reguły tez wskazują na numer katalogowy 

urządzenia  –  aby  łatwo  bez  wątpliwości  odróżnić  jeden  typ  urządzenia  od  drugiego.  Pod 

takimi  numerami  urządzenia  funkcjonują  w  obrocie.  Odwołujący  nie  podnosił,  że 

Przystępujący  zaoferował  urządzenia  zmodyfikowane  wobec  standardowych,  opisanych 

w kartach  katalogowych.  Dlatego  Izba  nie  miała  podstaw,  aby  uznać,  że  Przystępujący 

zaoferował  urządzenie  inne,  niż  zgodne  z numerami  katalogowymi  podanymi  w  ofercie. 

Jeżeli nazwa modułu w poz. 2 (która nie odpowiadała dokładnej nazwie urządzenia, na którą 

wskazywał  Odwołujący  w  odwołaniu)  w  powiązaniu  z  numerem  katalogowym  wymagała 

zdaniem  Zamawiającego  wyjaśnień  czy  poprawienia  –  w  ocenie  Izby  Zamawiający  był 

uprawniony do tych czynności. 

Pomijając  cały  powyższy  wywód,  Odwołujący  w  ogóle  nie  kwestionował,  że 

w załączniku  nr 3  zatytułowanym  ,,Arkusz  informacji  cenowo-techniczno-eksploatacyjnej” 

Przystępujący podał prawidłową nazwę urządzenia (poz. 7 załącznika nr 3 – ,,(...) (...)”, co do 

którego Odwołujący nie podnosił, że jest ono niezgodne z SIWZ), a nieścisłość w nazwach, 

na którą się powoływał Odwołujący, nastąpiła w załączniku nr 3 ,,Arkuszu obliczenia ceny”, 

który ma charakter wtórny  wobec załącznika nr 4. W ocenie Izby  wywody Odwołującego w 

tym zakresie były nietrafne i Izba oddaliła zarzut również w tym zakresie. 

Wobec  powyższych  okoliczności  Izba  nie  stwierdziła,  że  doszło  do  naruszeń 

przepisów Prawa zamówień publicznych podnoszonych w odwołaniu, dlatego orzeczono jak 

w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 

9  oraz  art.  192  ust.  10  Prawa  zamówień  publicznych    oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  i  §  5 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238). 

Przewodniczący: 

………………………………