KIO 653/17 WYROK dnia 18 kwietnia 2017 r.

Sygn. akt: KIO 653/17 

WYROK 

z dnia 18 kwietnia 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:     Izabela Kuciak 

Protokolant:             Rafał Komoń 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  12  kwietnia  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  3  kwietnia  2017  r.  przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

(1) Pentacomp Systemy 

Informatyczne  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  (2)  Software  Development  Center  Public 

Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, adres dla pełnomocnika: al. Jerozolimskie 179 (lok. 

poziom  +5),  02-222  Warszawa  w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego: 

Państwowy  Fundusz  Rehabilitacji  Osób  Niepełnosprawnych,  al.  Jana  Pawła  II  13,  00-

828 Warszawa 

przy udziale: 

A.  wykonawcy 

Avility  Sp.  z  o.o.,  ul.  Tucholska  12,  01-608  Warszawa  zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

B.  wykonawcy 

Maxto Sp. z o.o. S.K.A., ul. Willowa 87, 32-085 Modlniczka zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

C.  wykonawcy 

SOFTIQ Sp. z o.o., ul. Esperantystów 20, 44-105 Gliwice zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

1.    Oddala odwołanie. 

Kosztami postępowania obciąża  wykonawców  wspólnie ubiegających się o udzielenie 

zamówienia: 

(1) Pentacomp Systemy Informatyczne S.A. z siedzibą w Warszawie, 

(2) Software Development Center Public Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, adres 

dla pełnomocnika: al. Jerozolimskie 179 (lok. poziom +5), 02-222 Warszawa, i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę 

15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia: 

(1)  Pentacomp  Systemy 

Informatyczne  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  (2)  Software  Development 

Center Public Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, adres dla pełnomocnika: al. 

Jerozolimskie  179  (lok.  poziom  +5),  02-222  Warszawa,  tytułem  wpisu  od 

odwołania; 

zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: 

Pentacomp  Systemy  Informatyczne  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie,  (2) 

Software  Development  Center  Public  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie, 

adres  dla  pełnomocnika:  al.  Jerozolimskie  179  (lok.  poziom  +5),  02-222 

Warszawa  na  rzecz  zamawiającego:  Państwowy  Fundusz  Rehabilitacji  Osób 

Niepełnosprawnych, al. Jana Pawła II 13, 00-828 Warszawa kwotę 3 600 zł 00 

gr  (słownie:  trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy),  stanowiącą  koszty 

postępowania odwoławczego poniesione z tytułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w

 Warszawie.  

Przewodniczący: ……………………… 

Sygn. akt: KIO 653/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  prowadzi,  w  trybie  przetargu  nieograniczonego,  postępowanie  o 

udzielenie  zamówienia  publicznego,  którego  przedmiotem  jest  kompleksowe  wytworzenie 

oraz  wdrożenie  systemu  informatycznego,  który  usprawni  osobom  niepełnosprawnym  i 

podmiotom  działającym  na  ich  rzecz  proces  aplikowania  o  środki  PFRON  będące  w  gestii 

jednostek samorządowych, w ramach projektu pn. „System obsługi wsparcia finansowego ze 

ś

rodków  PFRON”  w  ramach  Programu  Operacyjnego  Polska  Cyfrowa  2014-2020,  Oś 

Priorytetowa 2 „E-administracja i otwarty rząd” Działanie 2.1 „Wysoka dostępność i jakość e-

usług publicznych”. Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym 

Unii Europejskiej w dniu 3 listopada 2016 r. pod numerem 2016/S 212-386165. 

W  przedmiotowym  postępowaniu  Odwołujący  wniósł  odwołanie  wobec  czynności 

podjętych i zaniechanych przez Zamawiającego, polegających na: 

nieprawidłowej  ocenie  oferty  złożonej  przez  Odwołującego,  w  toku  której  w  sposób 

nieuprawniony  przyjęto,  iż  oferta  Odwołującego  zawiera  inne  omyłki  polegające  na 

niezgodności oferty ze Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia (dalej „SIWZ”), 

niepowodujące  istotnych  zmian  w  treści  oferty,  a  w  konsekwencji  dokonaniu 

nieuprawnionego  odrzucenia  oferty  Odwołującego  -  z  uwagi  na  brak  zgody 

Odwołującego  -  pomimo  braku  podstaw  do  poprawienia  omyłki  w  ofercie 

Odwołującego,  co  stanowi,  zdaniem  Odwołującego,  naruszenie  art.  87  ust.  2  pkt  3 

ustawy Pzp i art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty Odwołującego 

pomimo braku podstawy do poprawienia innej omyłki, określonej w art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy  Pzp  i  domagania  się  od  Odwołującego  zgody  na  jej  poprawienie  w  sytuacji, 

gdy oferta ta była w pełni zgodna z SIWZ; 

nieprawidłowej ocenie oferty złożonej przez Odwołującego, w toku której przyjęto, iż 

przedłożona  przez  Odwołującego  gwarancja  bankowa  nie  obejmuje  wszystkich 

sytuacji zatrzymania wadium, uregulowanych w art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy Pzp, z 

uwagi  na  podanie  nieaktualnego  Dziennika  Ustaw,  a  także  jest  niezgodna  z 

rozdziałem  XI  pkt  5  SIWZ,  przez  co  nie  odpowiada  wymogom  co  do 

bezwarunkowości,  a  tym  samym  uzasadnione  było  uznanie  wniesienia  wadium  za 

nieprawidłowe  i  odrzucenie  oferty  Odwołującego,  co  stanowiło,  w  ocenie 

Odwołującego,  naruszenie  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  46  ust.  4a 

ustawy  Pzp  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  nieprawidłowe 

wniesienie  wadium,  podczas  gdy  wadium  zostało  wniesione  w  sposób  prawidłowy, 

gdyż  zakres gwarancji  bankowej  obejmuje  wszystkie  przypadki  zatrzymania  wadium 

wynikające  z  przepisów  ustawy  Pzp,  regulujących  i  odnoszących  się  do  niniejszego 

postępowania, a ponadto treść gwarancji jest zgodna z przepisami; 

nieprawidłowej ocenie oferty złożonej przez Odwołującego, w toku której przyjęto, iż 

przedłożona  przez  Odwołującego  oferta  jest  nieważna  na  podstawie  odrębnych 

przepisów  oraz  nieuprawnionego  -  z  uwagi  na  naruszenia  wskazane  w  pkt  1  i  2 

powyżej  -  przyjęcia  iż  oferta  Odwołującego  i  tak  podlegała  odrzuceniu,  przez  co 

uzasadnione było odstąpienie od wezwania Wykonawcy, na podstawie art. 26 ust. 3a 

ustawy  Pzp,  do  złożenia  prawidłowego  pełnomocnictwa,  co  stanowiło,  zdaniem 

Odwołującego, naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp i art. 26 ust 3a Pzp ustawy 

poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  jej  nieważność  na  podstawie 

odrębnych przepisów, podczas gdy z uwagi na brak tej nieważności, istniał po stronie 

Zamawiającego obowiązek wezwania do złożenia prawidłowego pełnomocnictwa

Wskazując na powyższe Odwołujący wniósł o nakazanie Zamawiającemu: 

1)  unieważnienia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  brak  podstaw 

prawnych; 

2)  dokonania  ponownej  oceny  oferty  Odwołującego  i  przyjęcie,  że  nie  zachodzą 

podstawy do poprawy innej omyłki z uwagi na brak niezgodności oferty z SIWZ oraz 

przyjęcie, iż wadium zostało prawidłowo wniesione; 

3)  wezwania Odwołującego do złożenia prawidłowego pełnomocnictwa. 

Ponadto,  Odwołujący  wniósł  o  dopuszczenie  i  przeprowadzenie  dowodu  z 

oświadczenia przedłożonego przez Bank BGŻ BNP Paribas Spółka Akcyjna z dnia 30 marca 

2017  r.  na  okoliczność  rozumienia  przez  Gwaranta  treści  złożonego  w  gwarancji  wadialnej 

oświadczenia. 

W  uzasadnieniu  swojego  stanowiska  Odwołujący  podał,  że  termin  złożenia  ofert 

został  finalnie  ustalony  na  dzień  2  lutego  2017  r.  W  przedmiotowym  postępowaniu  zostało 

złożonych  15  ofert.  Zamawiający  na  dzień  złożenia  niniejszego  odwołania  nie  dokonał 

jeszcze  wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  W  dniu  24  marca  2017  r.  Zamawiający  przekazał 

informację  o  wykonawcach,  których  oferty  zostały  odrzucone  w  przedmiotowym 

postępowaniu podając uzasadnienie faktyczne i  prawne. Odwołujący podał, że jak wynika z 

przedmiotowego pisma, Zamawiający dokonał odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie 

art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp,  art.  89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  oraz  art.  89  ust.  1  pkt  8 

ustawy Pzp. 

Odnosząc się do wskazanych przez Zamawiającego podstaw prawnych i faktycznych, 

Odwołujący wskazał, co następuje: 

1.  Brak  podstaw  faktycznych  i  prawnych  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. 

Odwołujący wyjaśnił, że Zamawiający pismem z dnia 23 lutego 2017 r. poinformował 

Odwołującego,  iż  dokonał  poprawienia  w  ofercie  Odwołującego  oczywistej  omyłki 

rachunkowej  z  uwzględnieniem  konsekwencji  rachunkowych  dokonanych  poprawek. 

Poprawienie polegało na zmianie w Formularzu cenowym wynagrodzenia maksymalnego za 

usługę utrzymania i finalnie zwiększenia ceny zaproponowanej przez Wykonawcę. 

Odwołujący,  jak  podał, w  piśmie  z  dnia  24  lutego  2017 r. jednoznacznie  wskazał,  iż 

sposób  wypełnienia  Formularza  cenowego  jest  zgodny  z  udzielonymi  przez  Zamawiającego 

wyjaśnieniami, a mianowicie jest wynikiem udzielonej w dniu 5 stycznia 2017 r. odpowiedzi na 

pytanie  o  nr  307,  które  brzmiało

:  „Dokument  SIWZ  –  zał.  2,  Część  H  pkt  1:  „Usługi 

Utrzymania (Etap 7)”: Prosimy o wyjaśnienie, w jaki sposób na podstawie podanej w ofercie 

wartości (wypełniona Tabela) obliczona zostanie wartość do wpisania do Umowy (par. 11, pkt 

2.b). Zgodnie z opisem, zawarta w Tabeli szacowana liczba kwartałów (4) służy wyłącznie do 

porównania ofert”.  

Dalej  Odwołujący  wskazał,  iż  Zamawiający  odpowiadając  wyjaśnił,  „że  w  przypadku 

Usług  Utrzymania  wartości  wpisane  w  pole  „Cena  jednostkowa"  oraz  „Wartość  brutto” 

powinny być jednakowe”. 

Odwołujący  podkreślił,  że  jednoznacznie  wskazał,  iż  wypełniając  przedmiotową 

Tabelę odnosił się do literalnej odpowiedzi, udzielonej na zadane pytanie. Zatem, podane w 

Tabeli wartości nie były omyłką, a celowym i świadomym działaniem. 

Na podstawie udzielonej odpowiedzi, jak wyjaśnił Odwołujący, Zamawiający kolejnym 

pismem z dnia 3 marca 2017 r., poinformował Odwołującego o poprawieniu na mocy art. 87 

ust.  2  pkt  3  ustawy  Pzp  innej  omyłki,  polegającej  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ, 

niepowodującej  istotnej  zmiany  treści  oferty  Wykonawcy,  na  co  Odwołujący  nie  zgodził  się 

wskazując,  iż  jego  oferta  nie  jest  niezgodna  z  SIWZ.  Odwołujący  podał,  że  pomimo 

stanowiska Odwołującego, Zamawiający odrzucił jego ofertę. 

W  ocenie  Zamawiającego,  jak  wyjaśnił  Odwołujący,  oferta  Odwołującego  zawierała 

inną  omyłkę,  która  polegała  na  wpisaniu  przez  Wykonawcę  w  poz.  2E  Tabeli  z  wyceną, 

znajdującej  się  w  rozdziale  II  pkt  1  Formularza  ofertowego,  wartości  brutto  za  4  kwartały 

realizacji  Usługi  Utrzymania,  tj.  100  000,00  złotych,  zamiast  ceny  jednostkowej  brutto  za 

jeden  kwartał.  Z  tych  względów  Zamawiający  poprawił  w  Formularzu  ofertowym  poz.  2E  w 

tabeli w ten sposób, ze zamiast 100 000,00 zł wpisał 25 000,00 zł. 

Zamawiający,  jak  podkreślił  Odwołujący,  pomimo  literalnej  treści  udzielonej 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  307,  wskazał,  iż  pytanie  to  dotyczyło  sposobu  obliczania  wartości 

umowy  w  zakresie  Usługi  Utrzymania,  nie  zaś  sposobu  wypełnienia  Tabeli  z  wyceną  w 

Formularzu ofertowym. Wskazał ponadto, iż nie zmienił treści SIWZ (przywołał art. 38 ust. 2 

ustawy Pzp a nie art. 38 ust. 4 ustawy Pzp), a jedynie odniósł się do postawionego pytania, tj. 

tego, jak zostanie obliczona wartość wpisana w umowie. 

Z  powyższą  argumentację  Zamawiającego,  zdaniem  Odwołującego,  nie  można  się 

zgodzić,  nie  znajduje  ona  potwierdzenia  w  dokumentacji  postępowania,  w  tym  w  udzielonej 

odpowiedzi.  Zamawiający,  w  ocenie  Odwołującego,  udzielił  jednoznacznej  odpowiedzi  na 

postawione  pytanie.  Pytanie,  jak  podał  Odwołujący,  odnosiło  się  zarówno  do  Tabeli 

wskazanej  w  Formularzu  ofertowym,  jak  i  do  umowy  -  odnosiło  się  mianowicie  do  sposobu 

obliczenia wartości Usługi utrzymania w umowie na podstawie danych podanych w Tabeli.  

Zamawiający literalnie wskazał, co podkreślił Odwołujący, iż wartości wpisane w pole 

„Cena  jednostkowa”  oraz  „Wartość  brutto”  powinny  być  jednakowe.

Co  istotne,  zdaniem 

Odwołującego, nie można tak udzielonej odpowiedzi odnieść do postanowień umowy, jako że 

jedynym miejscem, w którym występuje pole „Cena jednostkowa”

 oraz pole „Wartość brutto” 

jest  Tabela  wskazana  w  Formularzu  ofertowym.  W  umowie,  jak  zauważył  Odwołujący,  pola 

przywołane  w  odpowiedzi  Zamawiającego  nie  występują.  Zatem,  zdaniem  Odwołującego, 

udzielona odpowiedź w sposób oczywisty i jednoznaczny mogła odnosić się wyłącznie do pól 

Tabeli. 

W świetle udzielonych wyjaśnień, w ocenie Odwołującego, sposób wypełnienia Tabeli 

przez  Odwołującego  był  prawidłowy  (w  taki  też  sposób  Tabelę  wypełnił  jeszcze  jeden  z 

uczestników  niniejszego  postępowania).  Z  kolei  wykonawcy,  którzy  uzupełnili  Tabelę  z 

pominięciem tej odpowiedzi przedłożyli, zdaniem Odwołującego, oferty niezgodne z SIWZ. 

Odwołujący podniósł, że jednoznacznie wskazał, iż wypełniając przedmiotową Tabelę, 

bezpośrednio zrealizował jednoznaczne wytyczne Zamawiającego, zawarte w odpowiedzi na 

pytanie nr 307. Zdaniem Odwołującego, nie jest bowiem możliwe inne rozumienie odpowiedzi 

Zamawiającego  niż  takie,  iż  w  oba  pola  Tabeli  („Cena  jednostkowa”  oraz  „Wartość  brutto”) 

należy  wpisać  jednakowe  wartości.  Każde  odmienne  wypełnienie  Tabeli,  w  świetle 

odpowiedzi na pytanie nr 307, byłoby, w ocenie Odwołującego, niezgodne z SIWZ.  

Zatem, jak podkreślił Odwołujący, wartości podane w Tabeli przez Odwołującego nie 

były  omyłką,  a  celowym  i  świadomym  działaniem,  wynikającym  z  konieczności  zachowania 

zgodności  z  warunkami  zamówienia.  Odwołujący  wypełniając  Tabelę  miał  oczywiście 

ś

wiadomość, że w wierszu Tabeli dotyczącym Usług utrzymania wpisana „Wartość brutto” nie 

jest  iloczynem  „liczby  kwartałów”  i  „ceny  jednostkowej”  oraz  ma  stanowić  maksymalne 

wynagrodzenie  za  świadczenie  Usług  Utrzymania  (Etap7),  które  Wykonawca  wskazuje  w 

Formularzu Ofertowym. Jednakże z treści SIWZ oraz odpowiedzi Zamawiającego, będącej jej 

integralną  częścią,  wynika  jednoznacznie,  w  ocenie  Odwołującego,  że  skoro  „szacowana 

liczba kwartałów służy

 wyłącznie do porównania ofert” oraz „wartości wpisane w pole „Cena 

jednostkowa”  oraz  „Wartość  brutto”  powinny  być  jednakowe”,  to  wypełnienie  Tabeli  tak,  że 

wartość  brutto  nie  jest  iloczynem  szacowanej  liczby  kwartałów  i  ceny  jednostkowej  nie  jest 

błędem, lecz jest literalnie zgodne z SIWZ. 

Odwołujący  podkreślił,  że  gdyby  nie  odpowiedź  Zamawiającego  na  pytanie  nr  307, 

Odwołujący  oczywiście  wypełniłby  Tabelę  wstawiając  wartość  25  000,00  zł  w  pole  „Cena 

jednostkowa”,  ewentualnie  zgodziłby  się  na  poprawienie  oferty  w  sposób  wskazany  przez 

Zamawiającego. 

W  przedstawionym  stanie  faktycznym,  udzielone  wyjaśnienia  nie  pozostawiają, 

zdaniem Odwołującego, żadnych wątpliwości co do sposobu wypełniania Tabeli, tym bardziej, 

ż

e jak wynikało z opisu zawartego pod Tabelą, podana liczba kwartałów miała być wartością 

szacunkową,  służącą  jedynie  do  skalkulowania  ceny  oferty,  porównania  i  oceny  ofert 

złożonych  w przedmiotowym postępowaniu oraz wyboru oferty najkorzystniejszej. Faktyczny 

okres  świadczenia  Usługi  utrzymania,  jak  podał  Odwołujący,  to  okres  od  uruchomienia 

produkcyjnej wersji (data nieznana) do dnia 28 lutego 2019 r. 

Wskazać  również  należy,  zdaniem  Odwołującego,  jak  wynika  to  m.in.  z  wyroku 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  22  marca  2011  r.,  sygn.  akt:  KIO  465/11,  iż  „wyjaśnienia 

udzielane  w  zakresie  odnoszącym  się  do  SIWZ  stanowią  rodzaj  wykładni  autentycznej 

wiążącej  zamawiającego  i  uczestników  przetargu,  stanowiąc  także  rodzaj  zmiany,  jeżeli  nie 

ma  konieczności  odmiennego  lub  uzupełniającego  modyfikowania  treści  SIWZ”  (tak  też  w 

wyroku SO w Warszawie z 18 grudnia 2002 r., sygn. akt: V Ca 1311/02). 

Na częstą praktykę stosowania wyjaśnień zamiast wprowadzania zmian, jak zauważył 

Odwołujący,  wskazała  Krajowa  izba  Odwoławcza  m.in.  w  wyroku  z  dnia  22  grudnia  2014  r. 

stwierdzając,  iż:  „Na  tym  tle  należy  wyrazić  pogląd,  że  częstą  praktyką  zamawiających  jest 

udzielanie  wyjaśnień  bez  zmiany  treści  SIWZ.  Praktyka  ta  może  być  aprobowana,  jeśli 

wyjaśnienia  nie  pozostawiają  wątpliwości  co  do  treści  zmiany,  natomiast  nie  mogą  być 

wykorzystywane do dowolnej interpretacji SIWZ”.  

Tak  więc  w  stanie faktycznym  -  z  uwagi  na  jednoznaczność  udzielonych  wyjaśnień  i 

złożenia  oferty  przez  Odwołującego,  zawierającej  Formularz  ofertowy  wypełniony  z 

uwzględnieniem tych wyjaśnień – Zamawiający, w ocenie Odwołującego, nie miał podstaw do 

przyjęcia, iż w ofercie Odwołującego wystąpiła inna omyłka w rozumieniu art. 87 ust. 2 pkt 3 

ustawy  Pzp,  a  tym  samym  nie  zachodziły  przesłanki  uprawniające  do  odrzucenia  oferty 

Odwołującego z uwagi na brak zgody na poprawienie takiej omyłki. 

Odwołujący  podał,  że  jak  wskazuje  Krajowa  Izba  Odwoławcza  w  wyroku  z  dnia  2 

marca  2010  r.,  sygn.  akt:  KIO/UZP  94/10:  „Przepis  art.  89  ust  1  pkt  7  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  nakłada  na  zamawiającego  obowiązek  odrzucenia  oferty  w  sytuacji, 

gdy  wykonawca  nie  wyraził  zgody  na  poprawienie  omyłek  w  złożonej  ofercie,  jednakże 

przesłanka do odrzucenia oferty na ww. podstawie nie zaistnieje, jeżeli błędną jest czynność 

poprawienia  omyłek  dokonana  przez  zmawiającego.  (...)  Art.  89  ust  1  pkt  7  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  może  mieć  zastosowanie  tylko  w  przypadku  prawidłowego 

poprawienia przez zamawiającego omyłek w ofercie wykonawcy i braku zgody wykonawcy na 

tę  czynność  -  wykonawca  nie  może  ponosić  negatywnych  konsekwencji  błędów 

zamawiającego”.  

2.  Brak  podstaw  faktycznych  i  prawnych  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp w zw. z art. 46 ust. 4a ustawy Pzp. 

Odwołujący  wyjaśnił,  że  Zamawiający  dokonał  odrzucenia  oferty  Odwołującego 

powołując  się  na  fakt  nieprawidłowego  wniesienia  wadium  przez  Odwołującego.  W  ocenie 

Zamawiającego,  jak  podał  Odwołujący,  nieprawidłowe  wniesienie  wadium  wynikało  ze 

wskazania w treści gwarancji wadialnej odesłania do przesłanek zawartych w art. 46 ustawy 

z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień  publicznych  z  oznaczeniem  jako  publikatora 

tekstu jednolitego Dziennika Ustaw z 2013 r., poz. 907 z późniejszymi zmianami. W ocenie 

Zamawiającego,  jak  zauważył  Odwołujący,  wskazanie  nieaktualnego  Dziennika  Ustaw 

oznaczało,  iż  warunki  zapłaty  wadium  odwołują  się  do  treści  art.  46,  w  tym  ust.  4a  ustawy 

Pzp  w  brzmieniu  sprzed  nowelizacji  z  dnia  28  lipca  2016  r.  W  ocenie  Zamawiającego,  jak 

podał Odwołujący, późniejsze zmiany obowiązują do następnego tekstu jednolitego, czyli w 

omawianym przypadku do ukazania się tekstu jednolitego w Dzienniku Ustaw z 2015 r., poz. 

2164 z późn. zm. 

Zamawiający  wskazał  ponadto,  na  co  zwrócił  uwagę  Odwołujący,  iż  załączona  do 

oferty  gwarancja  wadialna  jest  niezgodna  z  rozdziałem  XI  pkt  5  SIWZ,  albowiem  w  treści 

gwarancji określone są warunki proceduralne dla żądania Beneficjenta, pomimo wyraźnego 

postanowienia  SIWZ  w  tym  zakresie.  W  ocenie  Zamawiającego,  jak  dostrzegł  Odwołujący, 

wprowadzenie 

w 

gwarancji 

wadialnej 

proceduralnych 

postanowień, 

dotyczących 

przekazywania oświadczenia o zaistnieniu przesłanek zatrzymania wadium, spowodowało, iż 

zobowiązanie  gwaranta  nie  odpowiadało  wymogom  co  do  bezwarunkowości,  utrudniając  i 

wydłużając Zamawiającemu wyegzekwowanie żądanej wypłaty sumy gwarancyjnej, przez co 

należało uznać, że wadium zostało wniesione w sposób nieprawidłowy. 

Z  zaprezentowanym  stanowiskiem,  zdaniem  Odwołującego,  nie  można  się  zgodzić. 

Prezentowane  przez  Zamawiającego  orzecznictwo  Krajowej  Izby  Odwoławczej,bodnoszące 

się do nieobjęcia zakresem gwarancji wszystkich okoliczności wskazanych w art. 46 ust 4a i 

5  ustawy  Pzp,  zostało  wydane,  w  ocenie  Odwołującego,  w  innym  stanie  faktycznym. 

Odwołujący  zauważył,  że  dokumenty  gwarancji  wadialnej,  na  gruncie  których  zapadły 

wskazane rozstrzygnięcia, nie wskazywały w ogóle podstawy prawnej, a przytaczały warunki 

zatrzymania węższe niż wynikające z obowiązujących przepisów albo też nie obejmowały w 

swej  treści  wszystkich  przesłanek  uprawniających  do  zatrzymania  wadium  przez 

Zamawiającego. 

Odwołujący  podkreślił,  iż  w  treści  gwarancji  wadialnej,  przedłożonej  przez 

Odwołującego, z dnia 29 grudnia 2016 r. o numerze GW/004381/16 wystawionej przez Bank 

BGŻ  BNP  Paribas  Spółka  Akcyjna  wynika  w  sposób  niebudzący  wątpliwości,  iż  Bank 

zobowiązuje  się  wobec  Beneficjenta  bezwarunkowo  i  nieodwołalnie  do  zapłaty  sumy 

gwarancyjnej do kwoty 150 000,00 złotych na pierwsze żądanie Beneficjenta skierowane do 

Banku, zawierające oświadczenie, że zaistniała którakolwiek z przesłanek określonych w art. 

46 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 

2013  r.,  poz.  907  z  późniejszymi  zmianami),  wraz  ze  wskazaniem,  która  konkretnie  z  nich 

zaistniała. 

Wystawca  gwarancji,  jak  zauważył  Odwołujący,  wskazał  jednoznacznie,  iż  warunki 

wypłaty  wadium  zostały  uregulowane  w  ustawie,  której  brzmienie  określają  aktualnie 

obowiązujące  przepisy  prawa.  Bank  nie  ograniczył  się  tylko,  jak  podał  Odwołujący,  do 

wskazania  roku  i  pozycji  publikatora  tekstu  jednolitego,  czy  określenia  enumeratywnie 

wskazanego  katalogu  wprowadzanych  zmian,  ale  użył  sformułowania,  iż  warunki 

uprawniające  Beneficjenta  do  skorzystania  z  gwarancji  wynikają  z  przepisów,  które 

uwzględniają wszystkie wprowadzone po dacie ogłoszenia tekstu jednolitego z 2013 zmiany.  

Zdaniem  Odwołującego,  wskazanie  powyższe  nie  może  być  w  żaden  sposób 

interpretowane,  iż  termin  „późniejsze  zmiany”  odnosi  się  tylko  do  zmian,  jakie  zostały 

wprowadzone do kolejnego ogłoszenia tekstu jednolitego. Ogłoszenie tekstu jednolitego jest, 

w  opinii  Odwołującego,  jedynie  czynnością  techniczną,  która  ma  ułatwiać  dostęp  do 

jednolitych  tekstów  aktów  prawnych.  Z  kolei  zmiany  wprowadzone  przez  ustawodawcę  po 

wydaniu  kolejnego  (czy  któregokolwiek  następnego)  tekstu  jednolitego  nie  tracą,  w  ocenie 

Odwołującego,  przymiotu  „późniejszych  zmian”  również  w  odniesieniu  do  aktów  ujętych  w 

tekstach  jednolitych  ogłoszonych  wcześniej.  Zmiana  ogłoszona  po  wydaniu  tekstu 

jednolitego w 2015 r. jest w istocie zmianą późniejszą tekstu ustawy z dnia 29 stycznia 2004 

r. Prawo zamówień publicznych ogłoszonego i zamieszczonego w tekście jednolitym z 2013 

r. Zatem oczywiste jest, zdaniem Odwołującego, iż sformułowania: „tekst jednolity: Dz. U. z 

2013 r., poz. 907 z późniejszymi zmianami” oraz „tekst jednolity: Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 

z późniejszymi zmianami” w dacie składania oferty są równoważne.

Odwołujący podkreślił również, iż trudno przyjąć, że bank, który prowadzi działalność 

zarobkową  w  zakresie  świadczenia  tego  typu  usług,  składa  oświadczenie  woli  z  zamiarem 

ograniczenia możliwości skorzystania przez Beneficjenta z przedmiotowej gwarancji. Zatem, 

pomimo  braku  możliwości  stosowania  wobec  gwarancji  mechanizmów  poprawienia 

oczywistych omyłek czy wyjaśniania treści oferty, Zamawiający nie tylko może, ale i powinien 

ustalić,  zdaniem  Odwołującego,  jaka  jest  rzeczywista  treść  oświadczenia  woli  Gwaranta,  a 

oświadczenie  to  powinno  być  tłumaczone  tak,  jak  tego  wymagają,  ze  względu  na 

okoliczności,  w  których  zostało  złożone,  zasady  współżycia  społecznego  oraz  ustalone 

zwyczaje.  Tylko  w  ten  sposób  bowiem,  jak  podkreślił  Odwołujący,  Zamawiający  dochowuje 

zasady uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców na etapie postępowania o 

udzielenie  zamówienia  publicznego.  Odwołujący  przedłożył  pismo  Gwaranta  -  Bank  BGŻ 

BNP  Paribas  Spółka  Akcyjna,  z  którego  jednoznacznie  wynika  rozumienie  złożonego 

oświadczenia. 

Nie jest również uprawniony, zdaniem Odwołującego, pogląd, iż wprowadzenie przez 

bank  postanowień  tzw.  klauzul  identyfikujących  pozbawia  gwarancję  przymiotu 

bezwarunkowości. 

Odwołujący  podał,  że  jak  wskazano  m.in.  w  wyroku  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z 

dnia  30  sierpnia  2011  r.,  sygn.  akt:  KIO  1779/11:  „Jedynymi  postanowieniami  siwz 

dotyczącymi  wadium,  które  nie  zostały  uregulowane  w  ustawie,  ale  winny  być  na  mocy 

delegacji  ustawowej  określone  przez  zamawiającego  i  jako  takie  wywierają  skutki  prawne, 

są:  kwota  wadium  i  rachunek  bankowy,  na  który  wadium  wnoszone  w  formie  pieniężnej 

powinno  być  wpłacane,  jakiekolwiek  dodatkowe  wymagania  zamawiającego  stawiane  w 

treści  siwz  odnośnie  sposobu  wnoszenia  wadium,  jego  deponowania  i  dostarczania,  treści 

dokumentów  wadialnych  (...)  etc.,  nie  wywierają  żadnych  skutków  prawnych,  w 

szczególności  nie  wpływają  na  ocenę  ważności  i  skuteczności  wniesionego  przez 

wykonawcę wadium. Brak podstaw prawnych do egzekwowania wymagań siwz odnoszących 

się  do  wadium,  a  nieznajdujących  oparcia  w  przepisach  ustawy.  Wadium  (czy  raczej 

dokument  potwierdzający/stanowiący wadium w formie  innej  niż  pieniężna)  nie  jest  częścią 

oferty  rozumianej  jako  oświadczenie  woli  wykonawcy  w  przeciwieństwie  do  wszelkich 

doprecyzowujących  to  oświadczenie  dokumentów  i  informacji,  co  do  zakresu  i  sposobu 

wykonania  zobowiązania  będącego  przedmiotem  zamówienia,  tym  samym  brak  w  tym 

przypadku możliwości zastosowania dyspozycji art. 89 ust. 1 pkt 2 ZamPublU w stosunku do 

oferty  zabezpieczonej  wadium  niezgodnym  z  wymaganiami  siwz.  Natomiast  każde 

wniesienie  wadium  do  zamawiającego  przed  terminem  składania  ofert  (art.  45  ust.  3),  w 

wymaganej  wysokości  (art.  45  ust.  4),  w  formach  w  ustawie  określonych  (art.  45  ust.  6), 

pokrywające 

i 

zabezpieczające 

interesy 

zamawiającego 

w 

postaci 

możliwości 

uzyskania/zatrzymania kwoty wadialnej w pełnym zakresie ustawą opisanym (art. 46 ust. 4a i 

5  ZamPublU),  a  także  zgodne  z  odrębnymi  przepisami  regulującymi  np.  wystawianie 

gwarancji bankowych czy innych form wadialnych, winno być zakwalifikowane jako niedające 

podstaw do zastosowania przesłanki wykluczenia wykonawcy wskazanej w art. 24 ust. 2 pkt 

2  ZamPublU.  A  contrario  tylko  wadium  niezgodne  z  wyżej  opisanymi  wymaganiami, 

zakwalifikowane  zostanie  jako  brak  wniesienia  (prawidłowego)  wadium  i  tym  samym 

stanowić  będzie  przesłankę  wykluczenia  wykonawcy  na  podstawie  art.  24  ust.  2  pkt  2 

ustawy”.  

Z  kolei  w  wyroku  z  dnia  7  lipca  2014  r.,  sygn.  akt:  1279/14  przyjęto,  jak  podał 

Odwołujący, w sposób niebudzący wątpliwości, iż:

„Fakt umieszczenia w gwarancji bankowej 

klauzuli identyfikacyjnej, której zgodnie z treścią SIWZ gwarancja nie powinna zawierać, nie 

oznacza,  że  wadium  nie  zostało  wniesione  skutecznie.  Podkreślić  ponownie  należy,  że  w 

sytuacji,  gdy  wadium  odpowiada  przepisom  prawa,  jak  również  (przede  wszystkim) 

zamawiający ma możliwość zaspokojenia ewentualnego roszczenia z wadium, należy uznać, 

ż

e wadium jest skutecznie wniesione, a tym samym nie zachodzą podstawy do wykluczenia 

wykonawcy  z  postępowania.  Nie  można  oceniać  ważności  wadium  przez  pryzmat 

zamieszczenia klauzuli identyfikacyjnej. Fakt, że

 w 

treści SIWZ znalazło się stwierdzenie, w 

którym  Zamawiający  wykluczył  możliwość  wpisania  do  treści  gwarancji  wadialnej  klauzuli 

identyfikacyjnej nie powoduje, że takie wadium, które klauzulę taką zawiera, należy uważać 

za niewniesione. (...) Izba podziela stanowisko wyrażone w wyroku KIO z 3 września 2013 r. 

sygn.  akt  KIO  2033/13,  zgodnie  z  którym:  „(...)  w  orzecznictwie  za  ukształtowany  należy 

uznać  pogląd,  iż  każde  wniesienie  wadium  do  zamawiającego  przed  terminem  składania 

ofert  (art.  45  ust.  3  ZamPublU),  w  wymaganej  wysokości  (art.  45  ust.  4  ZamPublU),  w 

formach  w  ustawie  określonych  (art.  45  ust.

ZamPublU),  pokrywające  i  zabezpieczające 

interesy  zamawiającego  w  postaci  możliwości  uzyskania/zatrzymania  kwoty  wadialnej  w 

pełnym  zakresie  ustawą  opisanym  (art.  46  ust.  4a  i  5  ZamPublU),  a  także  zgodne  z 

odrębnymi  przepisami  regulującymi  np.  wystawianie  gwarancji  bankowych  czy  innych  form 

wadialnych, winno być zakwalifikowane jako niedające podstaw do zastosowania przesłanki 

wykluczenia  wykonawcy  wskazanej  w  art.  24  ust.  2  pkt  2  ZamPublU.  A  contrario  tylko 

wadium  niezgodne  z  wyżej  opisanymi  wymaganiami,  w  szczególności  wadium  nie 

odnoszące  się  do  wszystkich  okoliczności  jego  przepadku,  zakwalifikowane  zostanie  jako 

brak  wniesienia  (prawidłowego)  wadium  i  tym  samym  stanowić  będzie  przesłankę 

wykluczenia  wykonawcy  (art.  24  ust.  2  pkt  2  ZamPublU).  Inaczej,  prawidłowo  wniesione 

wadium, to takie, które zostało wniesione zgodnie z przepisami ustawy i które de facto i de 

iure  zabezpiecza  w  pełni  opisane  w  ustawie  interesy  zamawiającego,  niezależnie  od 

nieznajdujących  oparcia  w  przepisach  ustawy  szczegółowych  wymagań  zamawiającego  w 

tym  zakresie  wyrażonych  w  SIWZ,  które  mogą  zostać  zakwalifikowane  najwyżej  jako 

instrukcyjne”. 

Odwołujący  podał  również,  że  Naczelny  Sąd  Administracyjny  w  wyroku  z  dnia  14 

listopada  2014  r.,  sygn.  akt:  II  GSK  1606/13  wyjaśnił,  że  „treść  dokumentów  gwarancji 

ubezpieczeniowych  wskazująca  na  potrzebę  identyfikacji  przez  bank  zamawiającego  osób 

składających  podpisy  na  żądaniu  zapłaty  kwot  wadium,  w  żadnym  stopniu  nie  mogła 

podważać przedstawionego powyżej charakteru tychże gwarancji ubezpieczeniowych, co w 

konsekwencji  nie  dawało  również  żadnych  podstaw,  aby  wykluczyć  wykonawcę  z 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  związku  z  niezłożeniem  przez  niego 

wymaganego  wadium.  Wynikający  z  niej  wymóg  formalny  nie  pozostawał  w  jakimkolwiek 

związku  z  przywołanymi  powyżej  warunkami  realizacji  uprawnienia  zmawiającego  do 

żą

dania bezwarunkowej zapłaty kwot wadium na pierwsze jego wezwanie”. 

Należy  też  mieć  na  względzie,  jak  podkreślił  Odwołujący,  iż  obowiązek  banku  do 

weryfikacji  dokumentów,  stanowiących  podstawę  wypłaty  środków  z  rachunków  bakowych, 

wynika  z  powszechnie  obowiązujących  przepisów  prawa,  tj.  z  art.  65  ustawy  z  dnia  29 

sierpnia 1997 r. Prawo  bankowe (Dz. U.  z 2016 r., poz. 1988, ze  zm.), mocą którego bank 

dokonujący  wypłat  z  rachunku  bankowego  jest  obowiązany  sprawdzić  autentyczność  i 

prawidłowość  formalną  dokumentu  stanowiącego  podstawę  do  wypłaty  oraz  tożsamość 

osoby dającej zlecenie. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  Odwołujący  stwierdził,  że  wadium  wniesione  przez 

Odwołującego zostało wniesione w sposób prawidłowy, co oznacza brak podstaw prawnych 

do odrzucenia oferty Odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp. 

3.  Brak  podstaw  faktycznych  i  prawnych  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp. 

Z  uwagi  na  fakt  braku  podstaw  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  zgodnie  z 

argumentacją przytoczoną powyżej, Zamawiający, zdaniem Odwołującego, jest obowiązany 

do wezwania Odwołującego, zgodnie z art. 26 ust. 3a ustawy Pzp do złożenia prawidłowego 

pełnomocnictwa.  W  stanie  faktycznym  niniejszej  sprawy,  w  ocenie  Odwołującego,  nie  było 

zatem podstawy do odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust 1 pkt 8 ustawy Pzp, jako że 

konieczne jest uprzednie przeprowadzenie procedury wezwania przez Zamawiającego. 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje:  

We wzorze Formularza ofertowego (Załącznik nr 2 do SIWZ) w pkt II ppkt 1 zawarta 

jest  tabela,  która  służy  do  wyceny  ceny  brutto  oferty.  W  ofercie  Odwołującego  tabela  ta 

została wypełniona w następujący sposób: 

Lp. 

Rodzaj usługi 

Jednostka 

miary 

Liczba 

Cena 

jednostkowa 

brutto 

Wartość  brutto 

(kol. D x kol. E) 

A 

B 

C 

D 

E 

F 

Kompleksowe 

wytworzenie 

oraz 

wdrożenie  Systemu  SOW  wraz  z 

opracowaniem 

i 

dostarczeniem 

dokumentacji (Etap 1, Etap 2, Etap 3, 

Etap 4, Etap 5, Etap 6, Etap 9) 

2 427 629,00 zł 

2 427 629,00 zł 

Usługi Utrzymania (Etap 7) 

kwartał 

100 000,00 zł 

100 000,00 zł 

Usługi Modyfikacji (Etap 7) 

Roboczogodzina  4200 

103,94 zł 

436 548,00 zł 

Instruktaże dla Mentorów 

10 731,75 zł 

21 463,50 zł 

Instruktaże  dla  Pracowników  infolinii 

(16 godzin) (Etap 8.2)  

10 731,75 zł 

21 463,50 zł 

Łączna  kwota  brutto  za  realizację 

zamówienia: (suma pozycji: 1F + 2F + 

3 007 104,00 zł 

3F + 4F + 5F) 

Pod rzeczoną tabelą znajduje się informacja o następującej treści: „Podana liczba kwartałów w 

poz.  2  tabeli  (Usługa  Utrzymania)  jest  wartością  szacunkową,  służącą  jedynie  do 

skalkulowania  ceny  oferty,  porównania  i  oceny  ofert  złożonych  w  przedmiotowym 

postępowaniu  oraz  wyboru  oferty  najkorzystniejszej.  Faktyczny  okres  świadczenia  Usługi 

Utrzymania - od dnia uruchomienia produkcyjnej wersji Systemu do dnia 28.02.2019 r.” 

Pismem  z  dnia  5  stycznia  2017  r.,  Zamawiający  na  pytanie  nr  307  o  następującej 

treści:  

„Dokument  SIWZ  -  zał.  2,  Część  II  pkt  1:  "Usługi  Utrzymania  (Etap  7)":  Prosimy  o 

wyjaśnienie, 

w  jaki  sposób  na  podstawie  podanej  w  ofercie  wartości  (wypełniona  Tabela)  obliczona 

zostanie  wartość  do  wpisania  do  Umowy  (par.  11,  pkt  2.b).  Zgodnie  z  opisem,  zawarta  w 

Tabeli  szacowana  liczba  kwartałów  (4)  służy  wyłącznie  do  porównania  ofert”,  udzielił 

odpowiedzi  wskazując,  że:  „Zamawiający  wyjaśnia,  że  w  przypadku  Usług  Utrzymania 

wartości wpisane w pole „Cena jednostkowa" oraz „Wartość brutto" powinny być jednakowe”. 

W § 11 ust. 1 wzoru umowy zawarte jest następujące postanowienie: „Za  wykonanie   

całości  Przedmiotu  Umowy  Wykonawcy  przysługuje  maksymalne  wynagrodzenie  w 

wysokości  ………………  zł  netto  (słownie:  ……………),    powiększone  o  podatek  VAT,  tj.  w 

wysokości _______ zł brutto (słownie: …………….), płatne na następujących zasadach”. 

Zaś §11 ust. 2 lit. b wzoru umowy brzmi: „Wynagrodzenie,  o którym  mowa w ust.   1   

powyżej będzie należne Wykonawcy w następujących częściach: (….) 

Wynagrodzenie  łączne  z  tytułu  realizacji  Usług  Utrzymania  (Etap  7)  nie  może  przekroczyć  

kwoty  …………….  netto    (słownie:    _______),      co    stanowi  kwotę  brutto  w  wysokości 

__________ złotych (słownie _______), płatną w równych kwartalnych ratach, na zasadach 

określonych w ust. 4 poniżej;” 

Natomiast w ust. 4 §11 wzoru umowy wskazano: „Za świadczenie przez Wykonawcę 

Usługi  Utrzymania  Systemu  Wykonawca  otrzyma  kwartalne  wynagrodzenie  ryczałtowe 

płatne na podstawie protokołów odbioru bez  zastrzeżeń  sporządzanych  raz w miesiącu w 

wysokości ………….  zł  (słownie: ………….. złotych) netto,  plus VAT w wysokości 23%,  co 

daje  łącznie  kwotę  …………..  zł  (słownie:  ……………  złotych)  brutto,  za  dany  kwartał 

rozliczeniowy”. 

Pismem  z  dnia  24  stycznia  2017  r.  Zamawiający  ogłosił  jednolity  tekst  SIWZ  nie 

dokonując w rzecznej Tabeli ani we wzorze umowy żadnych zmian. 

Pismem  z  dnia  23  lutego  2017  r.  Zamawiający  zawiadomił  Odwołującego  „o 

poprawieniu  oczywistej  omyłki  rachunkowej  w  Państwa  ofercie,  z  uwzględnieniem 

konsekwencji  rachunkowych  dokonanej  poprawki.  Zamawiający  poprawił  w  formularzu 

ofertowym: 

• 

w  rozdziale  II  pkt  1,  tabela  z  wyceną,  pozycja  2F  „Wartość  brutto  (kol.  D  x  kol.  E)": 

jest - 100 000,00 zł, powinno być - 400 000,00 zł; 

• 

w  rozdziale  II  pkt  1,  tabela  z  wyceną,  pozycja  6F  tabeli  „Łączna  kwota  brutto  za 

realizację  zamówienia  (suma  pozycji:  1F+2F+3F+4F+5F)":  jest  -  3  007  104,00  zł, 

powinno być - 3 307 104,00 zł, 

W  konsekwencji  poprawienia  oczywistej  omyłki  rachunkowej  uległa  zmianie  łączna 

cena brutto za wykonanie całości przedmiotu zamówienia z 3 007 104,00 zł na 3 307 104,00

zł. 

Powyższa  omyłka  rachunkowa  ma  charakter  oczywisty.  Polega  na  poprawieniu 

wyniku działań arytmetycznych w wyżej wskazanych pozycjach tabeli z wyceną na podstawie 

w  niej  zawartych  danych  wyjściowych  i  bezspornych,  zgodnie  ze  wzorcem  przyjętym  przez 

Zamawiającego w SIWZ”. 

W  odpowiedzi  (pismo  z  dnia  24  lutego  2017  r.)  Odwołujący  wskazał,  że  „podana  w 

Formularzu ofertowym kwota wynagrodzenia za Usługę Utrzymania nie jest omyłką, stąd też 

brak podstaw prawnych do dokonywania poprawy. 

Zamawiający udzielając w dniu 5 stycznia 2017 w odpowiedzi na pytanie 307

 „Dokument 

SIWZ - zał. 2, Część II pkt 1: "Usługi Utrzymania (Etap 7)": Prosimy o wyjaśnienie, w jaki sposób 

na  podstawie  podanej  w  ofercie  wartości  (wypełniona  Tabela)  obliczona  zostanie  wartość  do 

wpisania do Umowy (par. 11, pkt 2.b). Zgodnie  z opisem, zawarta w Tabeli szacowana liczba 

kwartałów (4) służy wyłącznie do porównania ofert." wskazał, iż „Zamawiający wyjaśnia, że w 

przypadku  Usług  Utrzymania  wartości  wpisane  w  pole  „Cena  jednostkowa"  oraz  „Wartość 

brutto" powinny być jednakowe." 

W tym stanie rzeczy wnosimy o niezwłoczne unieważnienie czynności

 Zawiadomienia 

o  poprawieniu  w  ofercie  Konsorcjum  pomyłki  i  poinformowanie  o  tym  Wykonawcy.  W 

przeciwnym razie Konsorcjum zmuszone będzie do wniesienia odwołania na ww. czynność”. 

W  dalszej  kolejności  Zamawiający  poinformował  Odwołującego  (pismo  z  dnia  3 

marca  2017  r.),  że:  „W  związku  z  Państwa  odpowiedzią  z  dnia  24.02.2017  r.  na 

zawiadomienie o poprawieniu oczywistej omyłki rachunkowej w poz. 2F wyceny Formularza 

ofertowego,  Zamawiający  przyznaje  rację  argumentacji  Wykonawcy  i  unieważnia  czynność 

poprawienia  oczywistej  omyłki  rachunkowej  z  dnia  23.02.2017  r.  w  zakresie  poz.  2F 

„Wartość brutto (kol. D x kol. E"), rozdział II pkt 1 Formularza ofertowego, poz. 6F „Łączna 

kwota  brutto  za  realizacje  zamówienia  (suma  pozycji:  1F+2F+3F+4F+5F)",  rozdział  II  pkt 1 

Formularza  ofertowego  oraz  poprawienia  łącznej  ceny  brutto  za  wykonanie  całości 

przedmiotu zamówienia”. 

W  uzasadnieniu  Zamawiający  podał:  „Zamawiający  w  dn.  05.01.2017r.  udzielił 

odpowiedzi  na  pytanie  nr  307  o  treści:  Dokument  SIWZ  -  zał.  2,  Część  II  pkt  1:  "Usługi 

Utrzymania (Etap 7) : Prosimy o wyjaśnienie, w jaki sposób na podstawie podanej w ofercie 

wartości  (wypełniona  Tabela)  obliczona  zostanie  wartość  do  wpisania  do  Umowy  (par.  11, 

pkt  2.b).  Zgodnie  z  opisem,  zawarta  w  Tabeli  szacowana  liczba  kwartałów  (4)  służy 

wyłącznie do porównania ofert. 

Odpowiedź: 

Zamawiający  wyjaśnia,  że  w  przypadku  Usług  Utrzymania  wartości  wpisane  w  pole  „Cena 

jednostkowa" oraz „Wartość brutto" powinny być jednakowe". 

Powyższe  pytanie  dotyczyło  sposobu  obliczenia  wartości  Umowy  w  zakresie  Usługi 

Utrzymania,  nie  zaś  sposobu  wypełnienia  tabeli  z  wyceną  w  formularzu  ofertowym.  Mając 

jednak  na  uwadze  literalne  brzmienie  odpowiedzi  Zamawiającego  na  wyżej  wskazane 

pytanie, które mogło zostać odczytane przez Wykonawcę jako obowiązek wskazania w polu 

„Cena jednostkowa" jednakowej wartości jak w polu „Wartość brutto" tj. wartości obejmującej 

realizację  Usługi  Utrzymania  za  4  kwartały  oraz  w  związku  z  jednolicie  obowiązującą  w 

zamówieniach  publicznych  zasadą,  że  wątpliwości  powinny  być  rozstrzygane  na  korzyść 

Wykonawcy, Zamawiający unieważnił czynność poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej 

z dnia 23.02.2017 r.” 

Jednocześnie  Zamawiający  pismem  z  dnia  3  marca  2017  r.  poinformował 

Odwołującego,  „o  poprawieniu  innej  omyłki  polegającej  na  niezgodności  oferty  ze 

specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  nie  powodującej  istotnej  zmiany  treści 

Państwa oferty. Omyłka polega na wpisaniu przez Wykonawcę w poz. 2E tabeli z wyceną 

znajdującej  się  w  rozdziale  II  pkt  1  formularza  ofertowego  wartość  brutto  za  4  kwartały 

realizacji  Usługi  Utrzymania  zamiast  ceny  jednostkowej  brutto  za  jeden  kwartał. 

Zamawiający poprawił w formularzu ofertowym:  

obecnie jest: 

Usługi Utrzymania (Etap 7) 

kwartał 

winno być: 

Usługi Utrzymania (Etap 7)

kwartał

W  treści  rzeczonego  pisma  Zamawiający  wskazał  również:  „Zamawiający  informuje, 

ż

e odrzuci Państwa ofertę na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy, jeśli w terminie 3 dni od 

doręczenia  niniejszego  zawiadomienia  nie  wyrażą  Państwo  zgody  na  poprawienie  omyłki,  o 

której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy. 

Zamawiający  przypomina,  że  zatrzyma  wadium,  jeżeli  Wykonawca  nie  wyrazi  zgody  na 

poprawienie omyłki, o której mowa powyżej, co spowoduje brak możliwości wybrania oferty 

złożonej przez Wykonawcę jako najkorzystniejszej”. 

W  odpowiedzi  (pismo  z  dnia  6  marca  2017  r.)  Odwołujący  wskazał,  „iż  Formularz 

oferty został sporządzony zgodnie z warunkami określonymi przez Zamawiającego. Nie ma 

zatem podstaw prawnych do dokonywania zmiany oferty Wykonawcy. Wprowadzenie zmiany 

przez  Zamawiającego  oznaczać  będzie,  iż  oferta  Konsorcjum  staje  się  ofertą  niezgodną  z 

SIWZ.  Jak  wskazuje  Zamawiający  w  piśmie  z  dnia  3  marca  2017  r.  o  unieważnieniu 

czynności  poprawienia  oferty  Wykonawcy  -  literalne  brzmienie  SIWZ  z  uwzględnieniem 

udzielonych odpowiedzi nie budzi wątpliwości. 

Zamawiający  udzielając  w  dniu  5  stycznia  2017  w  odpowiedzi  na  pytanie  307

„Dokument  SIWZ  -  zał.  2,  Część  II  pkt  1:  "Usługi  Utrzymania  (Etap  7)":  Prosimy  o 

wyjaśnienie,  w  jaki  sposób  na  podstawie  podanej  w  ofercie  wartości  (wypełniona  Tabela) 

obliczona  zostanie  wartość  do  wpisania  do  Umowy  (par.  11,  pkt  2.b).  Zgodnie  z  opisem, 

zawarta  w  Tabeli  szacowana  liczba  kwartałów  (4)  służy  wyłącznie  do  porównania  ofert." 

wskazał,  iż  „Zamawiający  wyjaśnia,  że  w  przypadku  Usług  Utrzymania  wartości wpisane w 

polu „Cena jednostkowa” oraz „Wartość brutto” powinny być jednakowe.” 

Pytanie  dotyczyło  Tabeli  a  odpowiedź  Zamawiającego  nie  pozostawia  żadnych 

wątpliwości w jaki sposób należy tę Tabelę wypełnić - odnosi się do pól z Tabeli.  

Wykonawca  wskazuje,  iż  przygotował  ofertę  zgodnie  z  wymaganiami  SIWZ.  Jak  wynika  z 

analizy  ofert  konkurencji  jeszcze  jeden  wykonawca  wypełnił  Formularz  ofertowy  zgodnie  z 

wymaganiami SIWZ. Pozostali Wykonawcy przygotowali oferty niezgodnie z SIWZ. 

Jako  działanie  niedopuszczalne  i  niezgodne  z  prawem  należy  potraktować 

poprawienie  innej  omyłki  określonej  w  art.  87  ust.  2  pkt  3  PZP,  w  sytuacji  gdy  brak  jest 

niezgodności z SIWZ. W tym stanie rzeczy Konsorcjum nie może zgodzić się na zmianę swojej 

oferty, gdyż doprowadzi to do jawnej niezgodności jej treści z SIWZ. 

W tym stanie rzeczy wnosimy o niezwłoczne unieważnienie czynności

 Zawiadomienia 

o  poprawieniu  w  ofercie  Konsorcjum  innej  omyłki  i  poinformowanie  o  tym  Wykonawcy.  W 

przeciwnym razie Konsorcjum zmuszone będzie do wniesienia odwołania na ww. czynność”. 

Zgodnie  z  rozdziałem  XI  pkt  5  SIWZ  „w  przypadku  wadium  wnoszonego  w  formie 

gwarancji  lub  poręczenia  treść  dokumentu  ma  zawierać  zobowiązanie,  odpowiednio 

podmiotu  udzielającego  gwarancji  lub  poręczyciela,  do  bezwarunkowej,  nieodwołalnej 

zapłaty  wymaganej  kwoty  gwarancji  lub  poręczenia  na  pierwsze  żądanie  pisemne 

Zamawiającego  w  okolicznościach  określonych  w  art.  46  ust.  4a  ustawy  i  art.  46  ust.  5 

ustawy. 

W  dokumencie  tym  gwarant/poręczyciel  nie  może  uzależniać  dokonania  zapłaty  od 

spełniania  przez  beneficjenta  (PEFRON)  dodatkowych  warunków  (np.  żądanie  przesłania 

wezwania  zapłaty  za pośrednictwem banku prowadzącego rachunek PFRON, albo  żądania 

złożenia  wezwania  np.  tylko  w  formie  listu  poleconego  czy  kurierem,  albo  żądania  przez 

notariusza,  że  podpisy  złożone  na  żądaniu  zapłaty  należą  do  osób  umocowanych  do 

działania  w  imieniu  PFRON)  lub  przedłożenia  dodatkowych  dokumentów  z  wyjątkiem 

dokumentu potwierdzającego umocowanie do działania w imieniu PFRON.” 

Odwołujący  przełożył  wraz  z  ofertą  wadium  w  formie  gwarancji  bankowej  Nr 

GW/004381/16,  udzielonej  w  dniu  29  grudnia  2016  r.  przez  BGŻ  BNP  PARIBAS  S.A.  z 

siedzibą  w  Warszawie,  w  której  treści  Gwarant  wskazał,  że  „działając  na  zlecenie 

Pentacomp  Systemy  Informatyczne  S.A.  z  siedzibą:  02-222  Warszawa,  Al.  Jerozolimskie 

179, bezwarunkowo i nieodwołalnie zobowiązujemy się wobec Beneficjenta do zapłaty sumy 

gwarancyjnej  do  kwoty  150  000,00  PLN

  (słownie:  sto  pięćdziesiąt  tysięcy  złotych)  na 

pierwsze  żądanie  Beneficjenta  skierowane  do  Banku,  zawierające  oświadczenie,  że 

zaistniała  którakolwiek  z  przesłanek  określonych  w  art.  46  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004 

Prawo  zamówień  publicznych  (tekst  jednolity:  Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  z  późniejszymi 

zmianami), wraz ze wskazaniem, która konkretnie z nich zaistniała. (…) 

Pisemne  żądanie  wypłaty  od  Beneficjenta,  zawierające  ww.  oświadczenie  i 

wskazujące kwotę żądanej wypłaty w walucie, w której wystawiona została gwarancja, musi 

zostać doręczone Bankowi w terminie obowiązywania niniejszej gwarancji za pośrednictwem 

banku  Beneficjenta  gwarancji  kurierem,  listem  poleconym  lub  w  formie  testowanego 

komunikatu  SWIFT  wraz  z

 potwierdzeniem banku Beneficjenta, że żądanie wypłaty wraz  z 

tym  oświadczeniem  zostało  podpisane  przez  osoby  uprawnione  do  składania  oświadczeń 

wiążących dla Beneficjenta. 

W przypadku przesłania żądania w formie testowanego komunikatu przekazanego za 

pośrednictwem  systemu  SWIFT  bank  Beneficjenta  gwarancji  powinien  dodatkowo 

potwierdzić w komunikacie, że przesłany komunikat dokładnie oddaje treść żądania wypłaty, 

a oryginalne żądanie wypłaty zostało przesłane na adres Banku”. 

Odwołujący wraz z odwołaniem przedłożył pismo Gwaranta z dnia 30 marca 2017 r., 

w którym Gwarant wskazał: „Nawiązując do otrzymanego od Państwa pisma Zamawiającego 

w  zakresie  dotyczącym  naszej  ww.  gwarancji,  uprzejmie  informujemy,  że  po 

przeanalizowaniu  użytych  w  nim  argumentów,  niniejszym  potwierdzamy,  że  przedmiotowa 

gwarancja została udzielona przez nasz Bank zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy 

„Prawo zamówień publicznych”. 

Poniżej przedstawiamy szczegółowe ustosunkowanie się do poszczególnych twierdzeń. 

Ad. Użycia starego publikatora przy odniesieniu się do ustawy Prawo zamówień publicznych: 

W  treści  gwarancji,  przy  opisie  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  użyty  jest  publikator 

nie najnowszego (Dz.U. z 2015 r. poz. 2164), ale wcześniejszego (Dz.U. z 2013 r., poz. 907) 

Dziennika Ustaw, pod którym ukazał się tekst jednolity tej ustawy. Natomiast wiązanie z tym 

jakichkolwiek skutków prawnych jest błędne. Użycie publikatora, czy to w umowie (jaką jest 

gwarancja  bankowa),  czy  to  w  ustawie  ma  wyłącznie  cel  informacyjny.  Użycie  publikatora 

ma  wyłącznie  pomóc  jednoznacznie  zidentyfikować  akt  prawny,  do  którego  się  odnosimy. 

Użycie,  czy  to  pierwotnego  publikatora  pod  którym  ukazała  się  dana  ustawa,  czy 

któregokolwiek  z kolejnych publikatorów, pod którym ukazywały się kolejne teksty jednolite 

zawsze w sposób jednoznaczny prowadzi nas do jednego aktu prawnego, czyli do Ustawy z 

dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień  publicznych.  Tak  samo  skutecznym 

odniesieniem  się  do  tej  Ustawy  byłoby  napisanie  tylko  jej  daty  i  nazwy  (bez  żadnego 

publikatora). 

Ad. Warunki wypłaty: 

Jeśli w gwarancji piszemy, że warunkiem wypłaty jest złożenie oświadczenia, że  zaistniała 

któraś  z  przesłanek  określonych  w  art.  46 ww.  Ustawy to mamy  na myśli  każdą  z  sytuacji 

zatrzymania wadium, wymienioną w ustępach tego artykułu (oczywiście  zawsze  zgodnie  z 

aktualnie obowiązującą wersją ustawy). Takie odesłanie jest równoznaczne z tym jakbyśmy 

te przesłanki zatrzymania wadiów zacytowali wprost w treści gwarancji. 

Ad. Bezwarunkowość gwarancji 

Określenie  sposobu  dostarczenia  gwarancji    nie  jest  warunkiem  wypłaty  gwarancji,    a 

jedynie,  określeniem  technicznych  wymogów  dotyczących  przekazania  żądania  wypłaty, 

mających  na  celu  zapewnienie,  że  żądanie  wypłaty  gwarancji  nie  zostanie  złożone  przez 

kogoś, kto podszywa się pod zamawiającego. 

Jednocześnie  chcemy  zaznaczyć,  że  do  Zlecenia  wystawienia  gwarancji  nie  otrzymaliśmy 

Specyfikacji  Istotnych  Warunków  Zamówienia  przed  wystawieniem  przedmiotowej 

gwarancji, a gwarancja została wystawiona  zgodnie  z otrzymanym od Państwa  zleceniem, 

na wzorze Banku”. 

Pismem  z  dnia  24  marca  2017  r.  Zamawiający  poinformował  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego „na postawie art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy, art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy oraz art. 

89 ust. 1 pkt 8 ustawy”.  

W  treści  rzeczonego  pisma  znalazło  się  następujące  uzasadnienie  podjętej 

decyzji: 

„Uzasadnienie faktyczne art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy 

Zamawiający  pismem  DO.WAL/184/2017  z  dnia  03.03.2017  r.  poinformował 

Wykonawcę o poprawieniu na mocy art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy innej omyłki polegającej na 

niezgodności  oferty  ze  specyfikacją  istotnych  warunków  zamówienia,  nie  powodującej 

istotnej zmiany treści oferty Wykonawcy. 

Przedmiotowa  omyłka  polega  na  wpisaniu  przez  Wykonawcę  w  poz.  2E  tabeli  z 

wyceną  znajdującej  się  w  rozdziale  II  pkt  1  formularza  ofertowego  wartości  brutto  za  4 

kwartały  realizacji  Usługi  Utrzymania  tj.  100  000,00  zł  zamiast  ceny  jednostkowej  brutto  za 

jeden kwartał. Mając na uwadze powyższe, Zamawiający poprawił w formularzu ofertowym, 

poz. 2E w tabeli ze 100 000,00 zł na 25 000,00 zł. 

Wykonawca  dn.  06.03.2017  r.  w  odpowiedzi  na  pismo  DO.WAL/184/2017  przesłał 

oświadczenie o niewyrażeniu zgody na poprawienie na mocy art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy innej 

omyłki polegającej na niezgodności oferty  ze specyfikacją istotnych warunków  zamówienia, 

niepowodującej  istotnej  zmiany  treści  oferty  Wykonawcy.  Powyższe  Wykonawca 

argumentował,  że  sporządził  formularz  ofertowy  zgodnie  z  warunkami  określonymi  przez 

Zamawiającego, na potwierdzenie czego przytoczył odpowiedź na pytanie nr 307 udzieloną 

przez  Zamawiającego  w  dniu  05.01.2017  r.  Pytanie  to  brzmiało  „Dokument  SIWZ  -  zał.  2, 

Część  II  pkt  1:  "Usługi  Utrzymania”  (Etap  7):  Prosimy  o  wyjaśnienie,  w  jaki  sposób  na 

podstawie  podanej  w  ofercie  wartości  (wypełniona  Tabela)  obliczona  zostanie  wartość  do 

wpisania do Umowy (par. 11, pkt 2.b). Zgodnie z opisem, zawarta w Tabeli szacowana liczba 

kwartałów  (4)  służy  wyłącznie  do  porównania  ofert”,  natomiast  odpowiedź  Zamawiającego 

„Zamawiający  wyjaśnia, że  w  przypadku  Usług  Utrzymania  wartości wpisane  w  pole  „Cena 

jednostkowa" oraz „Wartość brutto” powinny być jednakowe”. 

Pytanie  nr  307  dotyczyło  sposobu  obliczenia  wartości  Umowy  w  zakresie  Usługi 

Utrzymania,  nie  zaś  sposobu  wypełnienia  tabeli  z  wyceną  w  formularzu  ofertowym. 

Zamawiający udzielając odpowiedzi na pytanie nr 307 nie zmieniał treści SIWZ na podstawie 

art.  38  ust.  4  ustawy  w  zakresie  instrukcji  wypełnienia  tabeli  z  wyceną  w  formularzu 

ofertowym,  tylko  odnosił  się  do  kwestii  postawionej  w  pytaniu  tj.  jak  zostanie  obliczona 

wartość  do  wpisania  w  Umowie.  Ponadto,  należy  podkreślić,  że  Zamawiający  udzielając 

odpowiedzi na pytanie nr 307 w dn. 05.01.2017 r. na wstępie pisma powołał się na przepis 

dotyczący wyjaśnienia treści SIWZ tj. art. 38 ust. 2 ustawy, nie zaś art. 38 ust. 4 ustawy jak 

to  czynił  w  przypadku  pism  zawierających  zmianę  treści  SIWZ,  które  kończył  formułą 

„Pozostałe zapisy SIWZ pozostają bez zmian. Zmiana treści SIWZ w  powyższym  zakresie 

jest  wiążąca    dla    każdej    ze  Stron”.    Mając    na    uwadze  powyższe  Wykonawca  winien 

wypełnić tabelę z wyceną zgodnie z instrukcją zawartą w formularzu ofertowym stanowiącym 

załącznik nr 2 do SIWZ. 

Niemniej  mając  na  uwadze,  że  odpowiedź  na  pytanie  nr  307  mogła  nasuwać 

wątpliwości interpretacyjne, na co powołał się Wykonawca w pismach  z  dn. 24.02.2017 r. i 

06.03.2017  r.  oraz  w  związku  z  jednolicie  obowiązującą  w  zamówieniach  publicznych 

zasadą,  że  wątpliwości  powinny  być  rozstrzygane  na  korzyść  Wykonawcy,  Zamawiający 

poprawił poz. 2E tabeli z wyceną w sposób opisany wyżej. Decyzję o  zastosowaniu art. 87 

ust.  2  pkt  3  ustawy,  Zamawiający  poprzedził  szczegółową  analizą  istotności  omyłki  z 

uwzględnieniem jej znaczenia dla osiągnięcia celu, jaki przyświecał wszczęciu postępowania 

oraz zbadał, czy jest ona możliwa do poprawienia na podstawie wskazanej wyżej ustawowej 

przesłanki.  W  wyniku  przeprowadzonej  analizy  Zamawiający  uznał,  że  omyłka  ta  jest 

nieistotna  i  możliwa  do  poprawienia.  Należy  podkreślić,  iż  Zamawiający  dokonując 

poprawienia  wyżej  opisanej  omyłki  nie  zmienił  treści  oferty  Wykonawcy,  gdyż  zmiana  ta 

miała charakter techniczny, bez zmiany istotnych elementów oferty, w tym ceny oferty. 

Powyższe stanowisko Zamawiającego potwierdza również jednolite orzecznictwo KIO/SO, z 

którego wynika, że wszelkie niezgodności postanowień SIWZ należy rozpatrywać na korzyść 

Wykonawców, o czym mowa np. w Wyroku Sąd Okręgowy w Nowym Sączu z dnia 18 marca 

2015  r.,  sygn.  akt  III  Ca  70/15  stanowi,  iż:  „Zapisy  w  SIWZ  (...)  muszą  mieć  charakter 

precyzyjny  i  jednoznaczny,  a  wątpliwości  powstałe  na  tym  tle  muszą  być  rozstrzygane  na 

korzyść  wykonawcy.  Obowiązek  takiego  formułowania  i  tłumaczenia  ma  na  celu  realizację 

zasady 

uczciwej 

konkurencji 

i 

równego 

traktowania 

wszystkich 

wykonawców 

przystępujących  do  przetargu  (...)”  czy  w  wyroku  KIO  z  dnia  16  marca  2015  r.,  sygn.  KIO 

430/15  Izba  wskazuje,  iż  zgodnie  z  jednolicie  obowiązującą  w  zamówieniach  publicznych 

zasadą  -  wątpliwości  powinny  być  rozstrzygane  na  korzyść  Wykonawcy,  skoro  to 

zamawiający  -  mogąc  zastosować  różne  sformułowania  -  wprowadza  do  specyfikacji 

istotnych warunków zamówienia postanowienie o niejednoznacznej treści, zaś w wyroku z 11 

sierpnia  2014  r.,  sygn.  KIO  1557/14:  „Wykonawcy  nie  mogą  ponosić  negatywnych 

konsekwencji w związku z niezastosowaniem się do niejasnych wymagań SIWZ, a wszelkie 

wątpliwości  interpretacyjne  w  tym  zakresie  winny  być  rozstrzygane  na  korzyść 

wykonawców." Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku KIO z 7 października 

2013  r.,  KIO  2260/13:  „Wszelkie  niejasności  w  treści  dokumentacji  sporządzonej  przez 

zamawiającego  należy  tłumaczyć  na  korzyść  wykonawców,  zaś  ewentualne  błędy 

popełnione  w  toku  postępowania  przez  zamawiającego  nie  mogą  wpływać  negatywnie  na 

sytuację  wykonawców,  biorących  udział  w  postępowaniu"  i  w  wyroku  Sądu  Okręgowego  w 

Gdańsku z 10 lipca 2015 r. (sygn. akt. I C 2/15), w którym to Sąd argumentując swój wyrok 

stwierdził,  że  „nie  wolno  odrzucić  oferty  wykonawcy  z  powodu  nieprawidłowego  wyliczenia 

ceny, jeżeli fakt ten był spowodowany wyłącznie winą zamawiającego, który tak przygotował 

SIWZ, że zawarty w nim sposób obliczenia ceny zawiera błędy". 

W związku z brakiem wyrażenia zgody przez Wykonawcę na poprawienie powyższej 

omyłki, Zamawiający odrzuca ofertę Wykonawcy na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy tj. 

„Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  (...)  wykonawca  w  terminie  3  dni  od  dnia  doręczenia 

zawiadomienia nie zgodził się na poprawienie omyłki, o której mowa wart. 87 ust. 2 pkt 3". 

Uzasadnienie faktyczne art. 89 ust. 1 pkt 7b w zw. z art. 46 ust. 4a ustawy 

Zamawiający  na  mocy  z  art.  45  ust.  1  w  zw.  z  ust.  4  ustawy  żądał  wniesienia  wadium 

w  wysokości  150  tysięcy  złotych.  Wszelkie  informacje  na  temat  formy  wadium  oraz 

zasad  wniesienia  wadium,  Zamawiający  szczegółowo  opisał  w  rozdziale  XI  SIWZ. 

Wykonawca 

Konsorcjum: 

Pentacomp 

Systemy 

Informatyczne 

SA, 

Software 

Development  Center  Public  Sp.  z  o.  o.  wraz  z  ofertą  złożył  wadium  w  formie  gwarancji 

bankowej (Gwarancja Bankowa  Przetargowa  Nr  GW/004381/16)  z  dnia  29  grudnia  2016 

roku  wystawionej  przez  Bank  BGŻ  BNP  Paribas  S.A.  W  treści  przedmiotowej  gwarancji 

określono  warunki  zapłaty  sumy  gwarancyjnej  w  taki  oto  sposób;  „  (...)  bezwarunkowo  i 

nieodwołalnie  zobowiązujemy  się  wobec  Beneficjenta  do  zapłaty  sumy  gwarancyjnej  do 

kwoty  150  000,00  PLN  (słownie:  sto  pięćdziesiąt  tysięcy  złotych)  na  pierwsze  żądanie 

Beneficjenta  skierowane  do  Banku  zawierające  oświadczenie,  że  zaistniała  którakolwiek  z 

przesłanek  określonych  w  art.  46  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (tekst  jednolity:  Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  z  późniejszymi  zmianami),  wraz  ze 

wskazaniem,  która  konkretnie  z  nich  zaistniała".  W  złożonej  gwarancji  gwarant  określił, 

poprzez  wskazanie  nieaktualnego  dziennika  ustaw,  warunki  zapłaty  wadium  odwołując  się 

do  de  facto  treści  art.  46,  w  tym  ust.  4a  ustawy  w  brzmieniu  sprzed  nowelizacji  z  dnia  28 

lipca  2016  r.  Podnieść  należy,  iż  stan  prawny  obowiązujący  na  podstawie  ustawy 

opublikowanej w (t.j. Dz. U.  z  2013 r., poz. 907  z  późn.  zm.) w kontekście przepisu art. 46 

ust. 4a ustawy jest inny, niż obecnie obowiązujący, tj.: 

(t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm.) - „Zamawiający zatrzymuje wadium wraz z 

odsetkami,  jeżeli  wykonawca w  odpowiedzi  na  wezwanie,  o  którym mowa w  art.  26 

ust. 3, z przyczyn leżących po jego stronie, nie złożył dokumentów lub oświadczeń, o 

których  mowa  w  art.  25  ust.  1,  pełnomocnictw,  listy  podmiotów  należących  do  tej 

samej grupy kapitałowej, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 5, lub informacji o tym, że 

nie należy do grupy kapitałowej, lub nie wyraził zgody na poprawienie omyłki, o której 

mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3, co powodowało brak możliwości wybrania oferty złożonej 

przez wykonawcę, jako najkorzystniejszej”. 

(t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) - „Zamawiający zatrzymuje wadium wraz 

z odsetkami, jeżeli wykonawca w odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w art. 26 

ust.  3  i  3a,  z  przyczyn  leżących  po  jego  stronie,  nie  złożył  oświadczeń  lub 

dokumentów  potwierdzających  okoliczności,  o  których  mowa  w  art.  25  ust.  1, 

oświadczenia, o którym mowa w art. 25a ust.

 1, pełnomocnictw lub nie wyraził zgody   

na   poprawienie   omyłki,   o    której   mowa    w  art.   87   ust.   2     pkt   3,   co 

spowodowało  brak  możliwości  wybrania  oferty  złożonej  przez  wykonawcę,  jako 

najkorzystniejszej”. 

Ponadto,      przyjmuje      się,      iż      zgodnie      z      zasadami      poprawnej      legislacji   

wskazanie  „z  późn.  zm.”  w  konkretnym  dzienniku  ustaw  oznacza,  iż  późniejsze  zmiany 

obowiązują  do  następnego  teksu  jednolitego,  czyli  w  omawianym  przypadku,  do  ukazania 

się tekstu jednolitego w Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 z późn. zm. 

Należy podkreślić,  że treść gwarancji bankowej musi obejmować wszystkie sytuacje 

zatrzymania wadium uregulowane w art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy, natomiast art. 46 ust. 4a 

ustawy  opublikowanej  w  (Dz.  U.  z  2013  r.,  poz.  907  z  późn.  zm.),  nie  zawiera  przede 

wszystkim warunku zatrzymania wadium z tytułu niezłożenia oświadczenia, o którym mowa 

w art. 25a ust. 1 ustawy. Znowelizowany art. 25a ust. 1 ustawy stworzył nowy dokument tj. 

oświadczenie  (w  tym  wypadku  JEDZ),  który  jest  wstępnym  potwierdzeniem  spełniania 

warunków  udziału  w  postępowaniu  oraz  braku  podstaw  wykluczenia.  Mając  na  uwadze 

powyższe, złożony przez Wykonawcę dokument gwarancyjny w swojej treści nie odnosi się 

do  nowej  kategorii  określonej  art.  46  ust.  4a  ustawy,  które  obecnie  umożliwia 

Zamawiającemu  zatrzymanie  wadium.  Gwarancja  winna  wyraźnie,  jasno  i  konkretnie 

określać  przypadki  uprawniające  Zamawiającego  do  zatrzymania  wadium  -  tak,  by  nie 

występowały  żadne  wątpliwości,  co  do  odpowiedzialności  gwaranta  i  żadne  ryzyka 

uniemożliwiające  Zamawiającemu  skorzystania  z  przysługującego  mu  prawa  zatrzymania 

wadium.  Gwarancja  bankowa  złożona  przez  Wykonawcę  nie  zabezpiecza  oferty  w  sposób 

dający  Zamawiającemu  pewność  pełnego  zaspokojenia  jego  roszczeń,  z  powodu 

niewskazania w jej treści wszystkich okoliczności ustawowo uprawniających do zatrzymania 

wadium.  Określenie  warunków  zapłaty  wadium  w  sposób  węższy  aniżeli  warunki 

zatrzymania wadium, o których mowa w art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy, powoduje, że wadium 

nie może być uznane za prawidłowo wniesione. 

Podobne stanowisko reprezentuje KIO w wyroku  z dnia 17 marca 2015 r., sygn. akt 

KIO  422/15,  gdzie  Izba  wskazała,  że:  „Nieobjęcie  zakresem  gwarancji  okoliczności 

wskazanej w art. 46 ust. 4a ustawy pociąga za sobą skutek w postaci uznania, że gwarancja 

nie stanowi prawidłowo ustanowionego zabezpieczenia uzyskania wadium, nie zabezpiecza 

w  pełni  interesów  Zamawiającego  (...)”.  W  uzasadnieniu  wyroku  wskazano  m.in.,  że 

gwarancja  bankowa  stanowi  samodzielne  zobowiązanie  banku  podejmowane  na  zlecenie 

klienta.  Gwarancja  bankowa  musi  dokładnie  określać  okoliczności,  w  których  po  stronie 

gwaranta  powstaje  obowiązek  zapłaty.  Ponadto,  Izba  uznała,  że  brak  jest  konieczności 

cytowania  w  treści  gwarancji  stosownych  przepisów  ustawy  oraz,  że  dopuszczalnym  jest 

odesłanie  do  konkretnych  numerów  przepisów  ustawy,  jednakże  odesłanie  to  musi  mieć 

charakter jasny, czytelny i niebudzący wątpliwości (wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 

dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt X Ga 189/13). Tożsame stanowisko zawarto w wyroku z dnia 

9  marca  2015  r.,  sygn.  akt  KIO  311/15.  Dodatkowo,  w  wyżej  przytoczonym  wyroku,  „Izba 

wzięła pod uwagę okoliczność,  że gwarancja bankowa jest  zobowiązaniem abstrakcyjnym i 

samoistnym  w  relacji  do  stosunku  podstawowego,  a  więc  treść  zobowiązania  do  wypłaty 

wadium  musi  wynikać  wprost  z  brzmienia  gwarancji.  Obligatoryjnym  elementem  treści 

gwarancji  jest  wskazanie  "zabezpieczonego  rezultatu",  co  następuje  przez  wskazanie 

okoliczności,  których  zaistnienie  będzie  powodem  żądania  zapłaty  przez  beneficjenta 

ziszczenia  się  gwarancji  (zatrzymania  wadium).  Określenie  zabezpieczonego  rezultatu 

powinno  nastąpić  zgodnie  z  dyspozycją  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy  Pzp.  Jakiekolwiek 

odstępstwa 

w 

kształtowaniu 

rezultatu 

zabezpieczenia, 

które 

zawężają 

zakres 

odpowiedzialności gwaranta w stosunku do formuły zawartej w art. 46 ust. 4a i 5 ustawy Pzp 

należy  uznać  za  nieprawidłowe”.  Zdaniem  Izby,  gdy  „gwarancja  bankowa  nie  wymienia 

wszystkich przesłanek zatrzymania wadium, należy uznać, że wadium nie zostało wniesione 

prawidłowo”. 

Ponadto, załączona do oferty gwarancja jest niezgodna z rozdziałem XI pkt 5 SIWZ, 

albowiem  w  treści  gwarancji  określone  są  warunki  dla  żądania  wypłaty  przez  Beneficjenta, 

pomimo  wyraźnego  postanowienia  SIWZ  w  tym  zakresie:  „W  przypadku  wadium 

wnoszonego w formie gwarancji lub poręczenia treść dokumentu ma zawierać zobowiązanie, 

odpowiednio  podmiotu  udzielającego  gwarancji  lub  poręczyciela,  do  bezwarunkowej, 

nieodwołalnej  zapłaty  wymaganej  kwoty  gwarancji  lub  poręczenia  na  pierwsze  żądanie 

pisemne  Zamawiającego  w  okolicznościach  określonych  w  art.  46  ust.  4a  ustawy  i  art.  46 

ust. 5 ustawy. 

W  dokumencie  tym  gwarant/poręczyciel  nie  może  uzależniać  dokonania  zapłaty  od 

spełniania  przez  beneficjenta  (PFRON)  dodatkowych  warunków  (np.  żądanie  przesłania 

wezwania  zapłaty  za    pośrednictwem    banku  prowadzącego    rachunek    PEFON,    albo 

żą

dania  złożenia  wezwania  np.  tylko  w  formie  listu  poleconego  czy  kurierem,  albo  żądania 

przez notariusza, że podpisy złożone na  żądaniu zapłaty należą do osób umocowanych do 

działania  w  imieniu  PFRON)  lub  przedłożenia  dodatkowych  dokumentów  z  wyjątkiem 

dokumentu potwierdzającego umocowanie do działania w imieniu PFRON”. 

Zgodnie z wyżej przytoczonymi zapisami SIWZ wadium wnoszone w gwarancji musi 

mieć  postać  gwarancji  bezwarunkowej,  natomiast  gwarant  warunkuje  zapłatę  sumy 

gwarancyjnej  poprzez  wprowadzenie  do  treści  gwarancji  zapisu,  iż  oświadczenie  o 

zaistnieniu  przesłanek  zatrzymania  wadium  „musi  zostać  doręczone  Bankowi  (...)  za 

pośrednictwem  banku  beneficjenta  gwarancji  kurierem,  listem  poleconym  lub  w  formie 

testowanego  komunikatu  SWIFT  wraz  z  potwierdzeniem  Banku  Beneficjenta,  że  żądanie 

wypłaty wraz z tym oświadczaniem zostało podpisane przez osoby uprawnione do składania 

oświadczeń  wiążących  dla  Beneficjenta.  W  przypadku  przesłania  żądania  w  formie 

testowanego komunikatu przekazanego za pośrednictwem systemu ŚWIT bank Beneficjenta 

gwarancji,  powinien  dodatkowo  potwierdzić  w  komunikacie,  że  przesłany  komunikat 

dokładnie oddaje treść żądania wypłaty, a oryginalne żądanie wypłaty zostało przesłane na 

adres Banku”. 

Mając  na  uwadze  powyższe,  zobowiązanie  gwaranta  nie  odpowiada  wymogom,  co 

do  bezwarunkowości.  Zamawiający  pragnie  podkreślić,  że  wadium  wniesione  w  formie 

gwarancji, musi mieć taką samą płynność jak wadium wniesione w pieniądzu, co oznacza, 

ż

e dochodzenie roszczeń z tytułu zapłaty wadium wniesionego w formie gwarancji nie może 

być  utrudnione  (KIO/UZP  537/08  i  KIO/UZP  62/09)  oraz  musi  dawać  Zamawiającemu  taki 

sam  poziom  bezpieczeństwa  jak  suma  pieniężna  wpłacona  na  jego  rachunek  bankowy. 

Niewątpliwie  opisane  wyżej  warunki  znacznie  utrudniają  i  wydłużają  Zamawiającemu 

wyegzekwowanie  żądanej  wypłaty  sumy  gwarancji  w  sytuacji  ziszczenia  się  przesłanek 

zatrzymania  wadium. Wobec  czego  należy  uznać,  że  wadium  zostało  wniesione  w  sposób 

nieprawidłowy. 

Uzasadnienie faktyczne art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy 

Wykonawca  na  stronach  54-55  oferty  złożył  pełnomocnictwo  rodzajowe  z  dnia 

30.01.2017  r.  ustanawiające  Pana  G.  W.  do  reprezentowania  Konsorcjum:  Pentacomp 

Systemy  Informatyczne  S.A.,  Software  Development  Center  Public  Sp.  z  o.  o  w 

przedmiotowym  postępowaniu.  Zgodnie  z  informacją  zawartą  w  KRS  0000282983 

wygenerowanym 

ze 

strony 

internetowej 

Ministerstwa 

Sprawiedliwości 

https://ems.ms.gov.pl/krs/,  organem  uprawnionym  do  reprezentacji  Wykonawcy  Pentacomp 

Systemy  Informatyczne  S.A.  są  dwaj  Członkowie  Zarządu  działający  łącznie,  natomiast 

powyższe  pełnomocnictwo  zostało  podpisane  tylko  przez  jednego  Członka  Zarządu  tj. 

Wiceprezesa  Zarządu  –  M.  K..  W  związku  z  powyższym,  złożone  pełnomocnictwo  jest 

wadliwe. 

Zamawiający odstąpił od wezwania Wykonawcy na podstawie art. 26 ust. 3a ustawy 

do złożenia prawidłowego pełnomocnictwa, gdyż mimo jego złożenia oferta Wykonawcy i tak 

podlegała odrzuceniu.” 

Izba oddalił wniosek dowodowy zgłoszony przez Zamawiającego o przeprowadzenie 

dowodu z dokumentu w postaci gwarancji wadialnych przedłożonych przez wykonawców w 

przedmiotowym  postępowaniu  na  okoliczność  treści  tych  gwarancji,  gdyż  wniosek  ten  nie 

zmierzał  do  ustalenia  okoliczności  istotnych  dla  rozstrzygnięcia  przedmiotowej  sprawy. 

Treść  gwarancji  wadialnych  złożonych  przez  innych  wykonawców  nie  wpływa  na  ocenę 

spornej gwarancji.  

Krajowa Izba Odwoławcza zważyła, co następuje:  

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.  

1.  Zarzut naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp. 

Prawdą jest, co przyznał sam Zamawiający, że odpowiedź na pytanie nr 307 do SIWZ 

jest  niefortunna.  Jednakowoż  przypisywanie  jej,  jak  czyni  to  Odwołujący,  rozstrzygającego 

znaczenia  dla  sposobu  wypełnienia  Tabeli,  zawartej  w  pkt  II  ppkt  1  Formularza  ofertowego 

nie  znajduje  uzasadnienia.  Podobnie,  nie  zasługuje  na  aprobatę,  przyjęta  przez 

Odwołującego interpretacja odpowiedzi na rzeczone pytanie nr 307, jako że nie uwzględnia 

całokształtu okoliczności mających wpływ na określenie sposobu wypełnienia przedmiotowej 

Tabeli, jak i treści pytania nr 307. 

Wskazując  na  powyższe  w  pierwszej  kolejności  zwrócić  należy  uwagę,  że 

Odwołujący  przecenia  wartość  odpowiedzi  udzielonej  przez  Zamawiającego  na  pytanie  nr 

307, pomijając równie ważne postanowienia SIWZ, które również dotyczą, czy wskazują na 

sposób  wypełnienia  spornej  Tabeli.  Otóż,  nie  można  nie  dostrzec,  że  Zamawiający  żądał 

określenia  w  poz.  2E  Tabeli  ceny  jednostkowej  brutto  Usługi  utrzymania.  Stanowiska  tego 

nie  zmienił,  nawet  po  udzieleniu  odpowiedzi  na  pytanie  nr  307,  bowiem  w  jednolitej  wersji 

SIWZ  zachował  obowiązek  wskazania  ceny  jednostkowej  brutto,  podobnie  jak  i  wartości 

brutto, która miała stanowić iloczyn kol. D i E, a nie odwzorowanie wartości wynikającej z kol. 

E.  

Skoro  więc  Zamawiający  rozróżnił  cenę  jednostkową  brutto  i  wartość  brutto, 

określając  sposób  jej  obliczenia,  który  stanowi  iloczyn  jednostki  miary  i  ceny  jednostkowej 

brutto, to nie można w ocenie Izby, tych wytycznych zignorować.  

Informacja  znajdująca  się  pod  Tabelą,  zgodnie  z  którą  liczba  kwartałów  z  poz.  2 

Tabeli jest wartością szacunkową również ma znaczenie, bowiem wskazuje, po pierwsze, że 

jest istotna dla skalkulowania ceny oferty, a więc również obliczenia wartości brutto z poz. 2F 

wspominanej Tabeli. Po drugie, należy zauważyć, że samo wyróżnienie jednostki miary ma 

sens  tylko,  gdy  służy  dla  obliczenia  ceny.  W  konsekwencji,  informacja  ta  potwierdza,  przy 

zachowanym  układzie  Tabeli,  że  podanie  ceny  jednostkowej  brutto  i  wartości  brutto  jest 

niezbędne  dla  skalkulowania  ceny  oferty,  porównania  ofert,  ale  też  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej, a skoro tak, to cena jednostkowa brutto i wartość brutto nie mogą być tymi 

samymi  wartościami,  przeczyłoby  to  bowiem  racjonalności  Zamawiającego  i  samym 

instrukcjom zawartym w przedmiotowej Tabeli.  

W drugiej kolejności podkreślenia wymaga, że sama Tabela, jak i opisany sposób jej 

wypełnienia  koresponduje  z  postanowieniami  wzoru  umowy  w  tym  przedmiocie.  Zwrócić 

bowiem należy uwagę, że w § 11 ust. 2 lit. b rzeczonej umowy wskazano na wynagrodzenie 

brutto  za  realizację  Usługi  utrzymania,  zaś  ust.  4  odwołuje  się  do  wynagrodzenia  brutto  za 

dany  kwartał.  Powyższe  prowadzi  do  wniosku,  że  po  pierwsze,  w  treści  wzoru  umowy 

rozróżnia  się  wynagrodzenie  brutto  za  wykonanie  Usługi  utrzymania  i  wynagrodzenie 

kwartalne za realizację tej Usługi, co potwierdza, że Zamawiający nie utożsamia tych kwot i 

co jest o tyle istotne, że podane  wynagrodzenia odpowiadają odpowiednio  wartości brutto i 

wartości jednostkowej brutto Usługi utrzymania, określonej w przedmiotowej Tabeli.  

Zwraca przy tym uwagę fakt, co wymaga podkreślenia, że zarówno treść Tabeli, jak i 

informacje jej dotyczące, a zawarte w Formularzu ofertowym, a także wzór umowy nie uległy 

zmianom nawet po udzieleniu przez Zamawiającego wspomnianej odpowiedzi na pytanie nr 

307  i  opublikowaniu  tekstu  jednolitego  SIWZ.  Powyższe  wymaga,  zdaniem  Izby, 

uwzględnienia, wespół z udzieloną odpowiedzią na pytanie nr 307. 

W  tym  kontekście  wart  odnotowania  jest  również  fakt,  że  Zamawiający  udzielając 

spornej  odpowiedzi  powołał  się  na  przepis  38  ust.  2  ustawy  Pzp,  co  oznacza,  że  wolą 

Zamawiającego było udzielenie wyjaśnień, a nie dokonanie zmiany treści SIWZ, i co tę wolę 

potwierdza  i  wzmacnia,  niedokonanie  przez  Zamawiającego,  konsekwentnie  również  w 

opublikowanej, jednolitej wersji SIWZ, jakichkolwiek zmian odnoszących się do materii, która 

była przedmiotem zapytania.  

Dodatkowym  argumentem,  przemawiającym  za  przyjęciem,  że  wolą  Zamawiającego 

nie  było  dokonywanie  zmian  w  tym  zakresie  jest  fakt,  że  Zamawiający  w  toku 

przedmiotowego  postępowania,  jeśli  dokonywał  modyfikacji  SIWZ,  to  wyraźnie  to 

komunikował, wskazując na art. 38 ust. 4 ustawy Pzp i kończąc pismo przewidujące zmiany 

formułą:  „Pozostałe  zapisy  SIWZ  pozostają  bez  zmian.  Zmiana  treści  SIWZ w    powyższym  

zakresie  jest  wiążąca    dla    każdej    ze  Stron”.  W  odniesieniu  do  Tabeli  praktyki  tej  nie 

zastosował,  co  stanowi  kolejny  argument  przemawiający  za  przyjęciem,  że  wolą 

Zamawiającego  nie  był  objęty  zamiar  zmiany  sposobu  wypełnienia  Tabeli,  zwłaszcza  w 

kolumnie 2E.  

Omówione okoliczności, w ocenie Izby, pokazują, że po pierwsze, spornej materii nie 

dotyczy  wyłącznie  odpowiedź  na  pytanie  nr  307,  po  drugie,  że  okoliczności  te  zachowały 

aktualność nawet po udzieleniu rzeczonej odpowiedzi i opublikowaniu przez Zamawiającego 

jednolitej  wersji  SIWZ,  co  przesądza,  że  mają  równorzędne  znaczenie  z  udzieloną 

odpowiedzią i winny być brane pod uwagę przy interpretacji jej treści.  

Przechodząc  zaś  do  tej  interpretacji  i  mając  na  względzie  powołane  wyżej 

okoliczności,  w  ocenie  Izby,  nieuzasadnione  jest  twierdzenie  Odwołującego,  że  cena 

jednostkowa  brutto  i  wartość  brutto  z  poz.  2  Tabeli  mają  być  wartościami  tożsamymi. 

Przeczy temu zachowana instrukcja wypełnienia rzeczonej Tabeli oraz treść wzoru umowy, a 

także opisane wyżej działania Zamawiającego. Wreszcie, co istotne, nie można pomijać, że 

treść  zapytania  dotyczy  wzoru  umowy,  sam  autor  zresztą  odwołuje  się  do  niej  przez 

chociażby  wskazanie  jednostki  redakcyjnej  wzoru  umowy.  Skoro  zaś  zapytanie  dotyczy 

wzoru umowy, to zakładając racjonalność Zamawiającego, a ta chyba nie budzi wątpliwości, 

odpowiedź  również  musi  dotyczyć  tego  wzoru.  Zatem,  udzielona  odpowiedź  nie  inaczej 

winna  być  interpretowana  niż  w  taki  sposób,  że  Zamawiającemu  chodziło  o  to,  iż  wartości 

dotyczące  Usługi  utrzymania,  a  zawarte  w  Tabeli,  będą  przeniesione  do  umowy,  w  tym 

sensie  będą  więc  jednakowe,  że  zarówno  w  Tabeli,  jak  i  w  umowie  będą  to  tożsame 

wartości.  

Oceny tej nie zmienia, zdaniem Izby, użycie przez Zamawiającego słów „pole”, „cena 

jednostkowa  brutto”,  „wartość  brutto”,  które  nie  znajdują  się  we  wzorze  umowy,  bowiem 

posłużenie  się  nimi  na  tylko  to  znaczenie,  że  Zamawiający  wskazywał,    jakie  wartości  z 

Tabeli  i  gdzie  zawarte  będą  przeniesione  do  umowy,  stąd  też  użycie  tych 

charakterystycznych  dla  Tabeli  określeń.  Nadto,  nie  można  zapominać,  że  sporna 

odpowiedź  winna  być  interpretowana  nie  tylko  na  podstawie  jej  treści,  ale  i  zadanego 

pytania,  a  także  całego  kontekstu  sytuacyjnego  i  innych  czynności  podejmowanych  przez 

Zamawiającego.  

W  tym  miejscu  podkreślić  również  należy,  że  sam  autor  pytania  nie  zrozumiał 

odpowiedzi  w  sposób,  jaki  prezentuje  Odwołujący.  Większość  wykonawców  (13  z  15) 

odmiennie  niż  Odwołujący  interpretowała  treść  spornej  odpowiedzi  (w  taki  sposób,  jak 

Zamawiający).  Co  więcej,  drugi  z  wykonawców,  który  analogicznie  wypełnił  Tabelę,  jak 

Odwołujący, przyznał, że popełnił błąd i wyraził zgodę na poprawienie omyłki w tym zakresie.   

Z tych przyczyn należało uznać, że rezultat wykładni odpowiedzi na pytanie nr 307 do 

SIWZ  jest  wadliwy,  a  zatem  nie  było  podstaw,  aby  w  treści  Tabeli  utożsamiać  cenę 

jednostkową  brutto  z  wartością  brutto  w  poz.  2.  Powyższe  przesądza,  że  Odwołujący 

popełnił  w  poz.  2E  Tabeli  błąd,  bo  w  kontekście  przyjętej  interpretacji  SIWZ,  działanie 

Odwołującego  nie  znajduje  uzasadnienia,  a  skoro  tak,  to  błąd  ten  wymagał  naprawienia  i 

skorygowania ceny jednostkowej brutto w poz. 2E Tabeli. Nawet przyjmując, że Odwołujący 

działał  świadomie,  cenę  jednostkową  brutto  utożsamiając  z  wartością  brutto  za  Usługi 

utrzymania,  to  biorąc  pod  uwagę  fakt,  że  działanie  Odwołującego  było  nieuprawnione,  bo 

ź

ródło  tego  stanu  świadomości  było  fałszywe,  a  przynajmniej  Odwołujący  przypisywał  mu 

fałszywe znaczenie, stwierdzić należy, że zaistniały podstawy do poprawienia omyłki w trybie 

przepisu art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp.  

Jednocześnie dostrzec należy, że przyjęty ostatecznie przez Zamawiającego sposób 

poprawienia  przedmiotowej  Tabeli  uwzględnia  wszystkie  interesy  Odwołującego,  bowiem 

cena brutto oferty na skutek poprawienia nie uległa zmianie, co ma istotnie znaczenie, biorąc 

pod uwagę, że jednym z kryteriów oceny ofert była cena właśnie. Jednocześnie zastosowany 

sposób  poprawienia  wychodzi  naprzeciw  prezentowanemu  w  orzecznictwie  poglądowi,  że 

jeżeli SIWZ zawiera jakiekolwiek niejednoznaczności, nieścisłości, te należy tłumaczyć je na 

korzyść  wykonawcy,  a  więc  z  uwzględnieniem  interesów  wykonawcy,  co  Zamawiający 

uczynił.  

W  tym  kontekście  budzi  zdziwienie  brak  zgody  ze  strony  Odwołującego  na 

poprawienie  rzeczonego  błędu.  Odwołujący  dokonał  bowiem  niekorzystnej  dla  siebie 

czynności,  a  mianowicie  nie  wyrażając  zgody  na  poprawienie  omyłki  spowodował,  że  po 

stronie  Zamawiającego  zaktualizował  się  obowiązek  odrzucenia  oferty  Odwołującego  na 

podstawie  przepisu  art.  89  ust.  1  pkt  7  ustawy  Pzp.  Z  tych  przyczyn  zarzut  naruszenia 

przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp należy uznać 

za chybiony. 

2.  Zarzut naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 7b ustawy Pzp w zw. z art. 46 ust. 

4a ustawy Pzp.  

Gwarancja  wadialna  stanowi  zabezpieczenie  zapłaty  wadium  (roszczenia 

Zamawiającego)  w  okolicznościach,  w  których  Zamawiającemu  przysługuje  prawo  do 

zatrzymania  wadium.  Sytuacje  te  zostały  określone  w  przepisie  art.  46  ust.  4a  i  5  ustawy 

Pzp.  Prawidłowo  wniesione  wadium  winno  określać  sytuacje,  w  których  prawo  do 

zatrzymania wadium się aktualizuje, a więc okoliczności wynikające z powołanych przepisów 

prawa.  

Gwarancja  bankowa  jako  umowa  (po  przyjęciu  przez  beneficjenta  jednostronnego 

oświadczenia  woli  gwaranta)  podlega  swobodzie  kontraktowania,  a  zatem  konieczność 

wskazania sytuacji, w których obowiązek zatrzymania wadium przez zamawiającego gwarant 

zabezpiecza  nie  budzi  wątpliwości,  bowiem  nawet  bezwzględnie  obowiązujące  przepisy 

prawa (art. 46 ust. 4a i ust. 5 ustawy Pzp) treści gwarancji nie kształtują. 

W  niniejszej  sprawie  do  rozstrzygnięcia  pozostawało,  czy  Zamawiający,  w  świetle 

spornej  gwarancji,  ma  możliwość  zatrzymania  wadium  we  wszystkich  okolicznościach 

wynikających  z  powołanych  przepisów.  Wątpliwości  budzi  fakt,  że  Bank  zobowiązał  się  do 

zapłaty sumy gwarancyjnej (zagwarantował wypłatę wadium), „jeśli zaistniała którejkolwiek  z 

przesłanek  określonych  w  art.  46  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  Prawo  zamówień 

publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późniejszymi zmianami)”.  

Wskazanie  przez  Gwaranta  na  określony  publikator,  zdaniem  Zamawiającego 

powoduje,  że  Bank  zobowiązał  się  do  zapłaty  jedynie  w  okolicznościach  wskazanych  w 

przepisie  art.  46  w  brzmieniu  wynikającym  z  tekstu  aktu  prawnego  (ustawa  Pzp), 

opublikowanego we wskazanym publikatorze, z uwzględnieniem zmian, które weszły w życie 

do czasu opublikowania kolejnego tekstu jednolitego ustawy Pzp. Fakt ten ma o tyle istotne 

znaczenie,  że  ustawa  Pzp  w  powołanym  brzmieniu  nie  obejmuje  przypadków  zatrzymania 

wadium z powodu niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp.  

Zdaniem Izby, stanowisko Zamawiającego jest prawidłowe. Przesądzające znaczenie 

dla  oceny  przedmiotowej  sytuacji  mają  „Zasady  techniki  prawodawczej”  wprowadzone 

rozporządzeniem  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  20  czerwca  2002  r.  w  sprawie  „Zasad 

techniki  prawodawczej”  (t.j.  Dz.  U.  2016  r.,  poz.  283).  Zgodnie  z  §  90  powołanego 

rozporządzenia zmienia się zawsze pierwotny tekst ustawy, a jeżeli wprowadzono do niego 

zmiany - tekst zmieniony. Jeżeli ogłoszono tekst jednolity ustawy, zmienia się ten tekst, a w 

przypadku gdy wprowadzono zmiany do tekstu jednolitego - zmieniony tekst jednolity. 

Powyższe,  zdaniem  Izby  wymaga  przyjęcia,  że  zmianie  podlega  tekst  pierwotny 

ustawy, a w przypadku tekstu już zmienionego, ten tekst. Natomiast inna zasada obowiązuje 

w przypadku ogłoszenia tekstu jednolitego, bowiem wtedy nie zmienia się testu pierwotnego 

czy nawet zmienionego ustawy, ale zmienia się tekst jednolity bądź zmieniony tekst jednolity, 

jeśli wprowadzono do niego zmiany.   

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy oznacza to, że wskazanie w treści spornej 

gwarancji na t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z poźn. zm. ma taki skutek, że referuje do ustawy 

Pzp  w  brzmieniu,  które  uwzględnia  zmiany  do  czasu  opublikowania  t.j.  w  Dz.  U.  z  2015  r., 

poz.  2164  z  późn.  zm.  W  świetle  powołanych  zasad  zmienia  się  bowiem  tekst  jednolity,  a 

jeżeli go zmieniono, ten tekst i dotyczyć to może jedynie aktualnego testu jednolitego, a nie 

uprzedniego  tekstu  jednolitego.  W  konsekwencji  późniejsze  zmiany  tekstu  aktu  prawnego 

względem opublikowanego jednolitego tekstu tego aktu mogą dotyczyć wyłącznie tego aktu, 

który  został  ogłoszony  jako  tekst  jednolity  i  obejmują  zmiany,  które  nie  zostały 

skonsumowane  przez  kolejny  tekst  jednolity.  Zatem,  zwrot  „późn.  zm.”  odnoszony  do  testu 

jednolitego  aktu  prawnego  odnosi  się  do  zmian,  których  nie  obejmuje  następny  tekst 

jednolity.  

Biorąc  zaś  pod  uwagę,  że  po  ogłoszeniu  tekstu  jednolitego  ustawy  Pzp  w  Dz.  U.  z 

2013 r., poz. 907 ogłoszono kolejny tekst jednolity w Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 treść ustawy 

Pzp opublikowanej w Dz. U. z 2013 r., poz. 907 z późn. zm. należy ustalać z uwzględnieniem 

treści  ustawy  stanowiącej  tekst  jednolity  i  zmian  do  niej,  których  nie  obejmuje  kolejny  test 

jednolity.  

Wynik porównania obu tekstów jednolitych ustawy Pzp prowadzi do  wniosku, że ten 

wskazany przez Gwaranta nie uwzględnia zmian, które zostały wprowadzone w dniu 28 lipca 

2016 r. (możliwość zatrzymania wadium w przypadku niezłożenia JEDZ), a zatem uprawiony 

jest pogląd, że wadium nie zostało wniesione w sposób prawidłowy.  

Jednocześnie  podkreślenia  wymaga,  że  oświadczenie  woli  zawarte  w  gwarancji 

podlega wykładni według reguły z art. 65 § 1 k.c., ale zaostrzona odpowiedzialność gwaranta 

na  pierwsze  żądanie  wymaga  ścisłego  tłumaczenia  przesłanek  formalnych  (uzasadnienie 

wyroku  SN  z  dnia  25.06.1999  r.,  II  CKN  402/98,  OSNC  2000/1/16;  także  M.  Olechowski, 

Glosa do wyroku SN z dnia 25.06.1999 r., II CKN 402/98, PUG 2000, z. 7-8, s. 17).  

Oznacza  to,  że  treści  spornej gwarancji  bankowej  nie  należy  wykładać  wbrew  treści 

tam  zawartej  z  pogwałceniem  zasad,  które  regulują  sposób  dokonywania  zmian  w  akcie 

prawnym.  

Nadto,  należy  uwzględnić  fakt,  że  zarówno  Gwarant,  jak  i  Odwołujący  są 

profesjonalnymi  uczestnikami  rynku,  a  zatem  wobec  nich  należy  stosować  podwyższony 

miernik  staranności  (art.  14  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  355  k.c),  który  każe  przyjąć,  że  oba 

podmioty  wskazując  czy  też  akceptując  określone  treści  czynią  to  w  sposób  świadomy,  z 

rozeznaniem skutków podjętych czynności.  

Oceny  tej  nie  zmienia  stanowisko  Gwaranta  zaprezentowane  w  piśmie  z  dnia  30 

marca 2017 r. bowiem po pierwsze, w doktrynie podkreśla się, że właściwość zobowiązania 

gwaranta  przemawia  za  wyłączeniem,  a  co  najmniej  znacznym  ograniczeniem,  stosowania 

wykładni  opartej  na  art.  65  §  2  k.c.  Zaś  uwzględnienie  tego  stanowisko  w  istocie 

prowadziłoby do stasowania reguł wykładni zawartych w powołanym przepisie. 

Po  drugie,  rzeczone  pismo  stanowi  de  facto  polemikę  z  twierdzeniami 

Zamawiającego, zawartymi w decyzji o odrzuceniu oferty Odwołującego i jako takie podlega 

ocenie  przez  Izbę.  Jednocześnie  Izba  nie  podziela  poglądu  Gwaranta,  że  podanie 

publikatora ma wyłącznie charakter informacyjny. Jak wskazano powyższej czynność ta ma 

doniosłe skutki prawne.  

Jeśli  idzie  o  drugi  element  sporu    w  tym  przedmiocie,  to  Zamawiający 

nieprawidłowość  wniesienia  wadium  wiąże  z  zakwestionowaniem  jego  bezwarunkowości,  a 

to  z  tej  przyczyny,  że  w  treści  spornej  gwarancji  zostały  zawarte  postanowienia,  które 

zdaniem  Zamawiającego  warunkują  zapłatę  sumy  gwarancyjnej,  w  szczególności  chodzi  o 

zastrzeżenie, że „pisemne żądanie wypłaty od Beneficjenta, zawierające ww. oświadczenie i 

wskazujące kwotę żądanej wypłaty w walucie, w której wystawiona została gwarancja, musi 

zostać doręczone Bankowi w terminie obowiązywania niniejszej gwarancji za pośrednictwem 

banku  Beneficjenta  gwarancji  kurierem,  listem  poleconym  lub  w  formie  testowanego 

komunikatu  SWIFT  wraz  z

 potwierdzeniem banku Beneficjenta, że żądanie wypłaty wraz  z 

tym  oświadczeniem  zostało  podpisane  przez  osoby  uprawnione  do  składania  oświadczeń 

wiążących dla Beneficjenta”, które dodatkowo jest niezgodne z treścią SIWZ. 

W  ocenie  Izby,  stanowisko  to  jest  nieuprawnione.  Gwarancja  wystawiona  przez 

Gwaranta  nie  straciła  charakteru  bezwarunkowej  przez  to,  że  zawierała  opis  wymagań 

stawianych  wezwaniu  do  zapłaty.  Powstanie  ochrony  wynikającej  z  gwarancji  nie  zostało 

uzależnione  w  treści  czynności  prawnej  od  zdarzenia  przyszłego  i  niepewnego,  czyli 

postanowienia  o  zastrzeżeniu  warunku  w  rozumieniu  art.  89  k.c.  Gwarancja  nie  zawierała 

ż

adnego  odwołania  do  potwierdzenia  realnego  stanu  zaistnienia  okoliczności,  o  których 

mowa  w  art.  46  ust.  4a  i  ust.  5  ustawy  Pzp  albo  udowodnienia  tego  stanu  w  inny  sposób. 

Gwarant ustalił jedynie, w jaki sposób uprawniony ma zgłosić żądanie wypłaty świadczenia. 

W  związku  z  powyższym  bezwarunkowość  gwarancji,  przy  oświadczeniu  w  jej  treści,  że 

Gwarant  zobowiązuje  się  bezwarunkowo  do  określonych  czynności,  nie  powinna  budzić 

wątpliwości. 

Pozostaje zatem pytanie, w jaki sposób należy kwalifikować sporne wymogi związane 

z żądaniem zapłaty, a w szczególności ze sposobem jego doręczenia. Zdaniem Izby, jest to 

element  stosunku  prawnego  łączącego  Gwaranta  i  Beneficjenta  (element  zobowiązania), 

który  nie  stanowi  warunku  w  rozumieniu  art.  89  k.c.  W  ocenie  Izby,  jako  taki  nie  stanowi 

podstawy  do  stwierdzenia  nieprawidłowości  wniesienia  wadium,  nawet  jeśli  Zamawiający 

zastrzegł  w  SIWZ,  że  brak  możliwości  zamieszczenia  klauzul  odnoszących  się  sposobu 

przekazania żądania zapłaty.  

Kwestii nieprawidłowości wadium nie należy wiązać z niezgodnością z SIWZ, bowiem 

tylko treść oferty podlega ocenie pod tym kątem i wywołuje skutki prawne (art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy  Pzp).  Zaś,  wadium  jako  niestanowiące  treści  oferty  wyłączone  jest  spod  tej  oceny. 

Gdyby  ustawodawca  miał  wolę  dokonywania  oceny  w  aspekcie  postanowień  SIWZ  innych 

niż  te,  dla  których  zamawiający  uzyskał  podstawę  normatywną,  z  pewnością  by  to  uczynił. 

Tymczasem brak wyraźnego upoważnienia do powyższego powoduje, że przesłanki z art. 89 

ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp nie należy interpretować rozszerzająco.  

W tym przedmiocie Izba akceptuje stanowisko wyrażone w orzecznictwie (wyrok KIO 

z dnia 30 sierpnia 2010  r., sygn. akt: KIO 1779/10; wyrok KIO z dnia 7 lipca 2014 r., sygn. 

akt: 1279/14).  

Reasumując stwierdzić należy, że wadium nie zostało wniesione przez Odwołującego 

w sposób prawidłowy. Gwarant nie zabezpieczył wypłaty sumy gwarancyjnej w okoliczności 

niezłożenia  przez  Wykonawcę  JEDZ.  Przy  czym  zwraca  uwagę  brak  staranności  w  tym 

zakresie  Odwołującego,  który  jako  zleceniodawca,  wypełniając  zlecenie  na  formularzu 

bankowym,  nie  zweryfikował,  czy  okoliczności  zatrzymania  wadium  będą  określone  w 

sposób wyczerpujący, a dodatkowo nie przedłożył, dla  zabezpieczenia  własnych interesów, 

treści  SIWZ  Gwarantowi.  Tym  bardziej  więc  powyższe  wskazuje,  że  podwyższonej 

staranności wymaganej dla profesjonalisty Odwołujący nie zachował (ar. 355 § 2 k.c.). 

Natomiast  zawarcie  w  treści  spornej  gwarancji  bankowej  klauzul  związanych  ze 

sposobem  doręczenia  Gwarantowi  żądania  zapłaty,  zdaniem  Izby,  nie  przeczy 

bezwarunkowości gwarancji.  

Ostatecznie,  wobec  barku  prawidłowego  wniesienia  wadium  przez  Odwołującego, 

czynność Zamawiającego, polegającą na odrzuceniu oferty Odwołującego na podstawie art. 

89  ust.  1  pkt  7b  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  46  ust.  4a  ustawy  Pzp  należało  uznać  za 

prawidłową, a zatem przedmiotowy zarzut okazał się chybiony. 

3.  Zarzut naruszenia przepisu art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy Pzp.  

Zdaniem Izby powołany zarzut jest uzasadniony. Jakkolwiek sporne pełnomocnictwo 

jest  wadliwe,  to  jednakowoż  stwierdzenie  nieważności  oferty  na  podstawie  odrębnych 

przepisów nie jest możliwe bez zastosowania procedury uzupełnienia pełnomocnictwa  z art. 

26 ust. 3a ustawy Pzp, która ma charakter obligatoryjny. Zatem, tylko w okolicznościach, w 

których  uzupełnione  pełnomocnictwo  pozostawałoby  wadliwe  aktualizowałby  się  obowiązek 

Zamawiającego do odrzucenia oferty wykonawcy z tej przyczyny (art. 89 ust. 1 pkt 8 ustawy 

Pzp).  

W  okolicznościach  niniejszej  sprawy  Zamawiający  odstąpił,  i  słusznie,  od 

zastosowania  procedury  z  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  co  powodowało,  że  Zamawiający  na 

tym etapie postępowania nie mógł przesądzić, czy sporne pełnomocnictwo było prawidłowe. 

Powyższe  uprawniało  więc  Zamawiającego  jedynie  do  poinformowania  Wykonawcy,  że  nie 

wzywał  do  uzupełnienia  pełnomocnictwa  z  uwagi  na  zaktualizowanie  się    przesłanek  do 

odrzucenia oferty Odwołującego.  

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sprawy, na podstawie art. 

192 ust. 9 i 10 w zw. z § 3 pkt 1 lit. a oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów 

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41, 

poz. 238 ze zm.), zaliczając do kosztów postępowania odwoławczego wpis od odwołania  w 

wysokości 15.000,00 zł oraz koszty wynagrodzenia pełnomocnika Zamawiającego w kwocie 

3.600,00 zł. 

Przewodniczący: ………………………