KIO 811/17 POSTANOWIENIE dnia 11 maja 2017 r.

Sygn. akt KIO 811/17 

POSTANOWIENIE 

z dnia 11 maja 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   –   w składzie: 

Przewodniczący: 

Anna Packo 

Protokolant:  

Agata Dziuban 

po  rozpoznaniu  na  posiedzeniu  z  udziałem  stron  w  dniu  11  maja  2017  r.,  w  Warszawie, 

odwołania wniesionego w dniu 24 kwietnia 2017 r. przez wykonawcę  

BLS International Services Limited 

912, Indra, Prakash Building, 21, Barakhamba Road, New Delhi-110001, Indie 

w postępowaniu prowadzonym przez  

Ambasadę Rzeczypospolitej Polskiej w Kijowie 

Jarosławiw Wał 12, 01901 Kijów, Ukraina 

przy  udziale  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  

VF  Worldwide  Holdings  Ltd  St.  Louis  Business  Centre  Cnr  St  Louis  &  Desroches 

Streets,  Port  Louis,  Mauritius  i  VF  Consulting  Services  LLC  ul.  Kyrylivska  60,  04080 

Kijów,  Ukraina,  zgłaszających  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego

orzeka: 

1. odrzuca odwołanie, 

2.  kosztami  postępowania  obciąża  BLS  International  Services  Limited  i  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr  (słownie: 

piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  BLS  International  Services 

Limited tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2015,  poz.  2164  ze  zm.)  na  niniejsze  postanowienie  

–  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia  –  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  

Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Warszawie.

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. akt KIO 811/17 

Uzasadnienie 

Zamawiający  –  Ambasada  Rzeczypospolitej  Polskiej  w  Kijowie  prowadzi  postępowanie  

o  udzielenie  zamówienia  publicznego  na  „usługi  przyjmowania  wniosków  wizowych  oraz 

wniosków  o  zezwolenie  uprawniające  do  małego  ruchu  granicznego  na  rzecz  polskich 

placówek zagranicznych na Ukrainie” na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo 

zamówień publicznych.  

Wartość zamówienia jest większa niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie 

art.  11  ust.  8  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało 

opublikowane  28  grudnia  2016  r.  w  Dzienniku  Urzędowym  Unii  Europejskiej  pod  numerem 

2016/S 250-461474. 

24  kwietnia  2017  r.  Odwołujący  –  BLS  International  Services  Limited  wniósł  odwołanie 

wobec  dokonanej  przez  Zamawiającego  czynności  z  14  kwietnia  2017  r.  polegającej  na: 

odrzuceniu  oferty  Odwołującego  oraz  zaniechaniu  wezwania  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  VF  Worldwide  Holdings  Ltd

  i  VF  Consulting 

Services  LLC  (dalej  też  „Konsorcjum  VF”)  do  uzupełnienia:  -  dokumentu  urzędowego 

potwierdzającego  brak  zaistnienia  wobec  spółki  VF  Consulting  Services  LLC  podstawy  do 

wykluczenia  z  art.  24  ust.  1  pkt  22  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych;  -  dokumentów, 

które  zostały  złożone  bez  tłumaczenia  na  język  polski;  -  oryginału  lub  kopii  notarialnie 

poświadczonej  pełnomocnictwa  lub  innych  dokumentów,  z  których  wynikałoby  umocowanie 

do  występowania  w  imieniu  Rogers  Capital  Corporate  Services  Limited,  względnie 

zaniechanie  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów  podmiotowych  złożonych  w  wadliwej 

formie  (kopie  potwierdzone  za  zgodność  z  oryginałem  potwierdzone  przez  osobę 

nieumocowaną do reprezentowania). 

Odwołujący zarzucił Zamawiającemu naruszenie: 

1. art. 91 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez wybór jako 

najkorzystniejszej  oferty  Konsorcjum  VF  pomimo  faktu,  że  oferta  Konsorcjum  VF  zawiera 

szereg braków formalnych, co do których Zamawiający powinien przeprowadzić obligatoryjną 

procedurę uzupełnienia, 

2.  art.  89  ust.  1  pkt  1  w  zw.  z  art.  82  ust.  2  w  zw.  z  art.  14  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  i  art.  78  ust.  1  Kodeksu  cywilnego  poprzez  odrzucenie  oferty  Odwołującego  

z  powodu  braku  zachowania  formy  pisemnej  w  złożonej  ofercie  przetargowej,  podczas  gdy 

oferta Odwołującego została podpisana i złożona z zachowaniem formy pisemnej, 

3. art. 7 ust. 1 i 3 ustawy Prawo zamówień publicznych poprzez prowadzenie postępowania 

w  sposób  naruszający  zasadę  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców  

w związku z naruszeniem ww. przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, 

4. art. 26 ust. 3 ustawy Prawo zamówień publicznych w  zw. z pkt 9.1 specyfikacji istotnych 

warunków  zamówienia  poprzez  zaniechanie  wezwania  do  uzupełnienia  Konsorcjum  VF 

dokumentów w postaci urzędowego potwierdzenia wobec spółki VF Consulting Services LLC 

braku  podstaw  do  wykluczenia  w  oparciu  o  przepis  art.  24  ust.  1  pkt  21  ustawy  Prawo 

zamówień  publicznych  w  sytuacji,  gdy  na  Ukrainie  wydawane  są  urzędowe  zaświadczenia 

potwierdzające  ww.  okoliczność  i  uwzględnienie  w  toku  badania  i  oceny  ofert  dokumentu  

w  postaci  dodatkowego  oświadczenia  spółki  VF  Consulting  Services  LLC  złożonego  na 

podstawie  ust.  8.9.2.  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  przed  notariuszem  

w Kijowie, 

5. art. 26 ust. 3 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy Prawo  zamówień publicznych w  zw. z pkt 9.1.  

i  19.1.  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  poprzez  zaniechanie  wezwania 

Konsorcjum  VF  do  uzupełnienia  dokumentów  wobec  spółki  VF  Consulting  Services  LLC, 

pomimo  faktu,  że  dokumenty  te  złożone  zostały  w  języku  obcym  (w  języku  ukraińskim), 

podczas gdy zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych w zw. z pkt. 19.1. 

specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  „Zamawiający  nie  dopuszcza  składania  ofert, 

oświadczeń i jakichkolwiek dokumentów w języku innym niż polski”, 

6. art. 26 ust. 3 w zw. z art. 26 ust. 3a ustawy Prawo zamówień publicznych w zw. z pkt 9.1. 

specyfikacji istotnych warunków zamówienia poprzez zaniechanie wezwania do uzupełnienia 

oryginału  lub  kopii  notarialnie  poświadczonej  pełnomocnictwa  lub  innych  dokumentów,  

z  których  wynikałoby  umocowanie  do  występowania  w  imieniu  Rogers  Capital  Corporate 

Services  Limited,  względnie  zaniechanie  wezwania  do  uzupełnienia  dokumentów 

podmiotowych  złożonych w  wadliwej formie (kopie potwierdzone za  zgodność z oryginałem 

potwierdzone przez osobę nieumocowaną do reprezentowania Konsorcjum VF). 

Odwołujący wskazał, że odwołanie wniesione jest w terminie, zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 

ustawy Prawo zamówień publicznych, tj. przed upływem 10 dni od dnia przesłania informacji 

o czynności stanowiącej podstawę jego wniesienia, 14 kwietnia 2017 r. bowiem Zamawiający 

przekazał  wykonawcom  zawiadomienie  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  w  wyniku 

powtórzenia czynności oferty i informacje o wykonawcach, których oferty zostały odrzucone. 

Tym samym termin na wniesienie odwołania upływa 24 kwietnia 2017 r.  

Zamawiający wniósł o odrzucenie odwołania wskazując, że odrzucenie oferty Odwołującego 

nastąpiło  10  marca  2017  r.,  kiedy  to  skutecznie  doręczono  mu  zawiadomienie  o  wyborze 

oferty  najkorzystniejszej,  które,  zgodnie  z  art.  92  ust.  1  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych,  zawierało  informację  o  powodach  odrzucenia  oferty  Odwołującego.  Informacja 

ta również 10 marca 2017 r. została zamieszczona na stronie internetowej Zamawiającego. 

Zatem  zawity  termin  na  zaskarżenie  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  upłynął  

20 marca 2017 r., w konsekwencji czego wypełniona została dyspozycja art. 189 ust. 2 pkt 3 

ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  gdyż  odwołanie  od  czynności  odrzucenia  oferty 

zostało  wniesione  po  upływie  terminu  określonego  w  art.  182  ust.  1  pkt  1  ustawy  Prawo 

zamówień publicznych. 

W  wyniku  braku  skutecznego  zaskarżenia  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołujący  utracił 

status  wykonawcy  w  postępowaniu,  co  skutkuje  wniesieniem  przedmiotowego  odwołania 

przez  podmiot  nieuprawniony,  zgodnie  z  art.  189  ust.  2  pkt  2  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. 

Zamawiający  wskazał,  iż  10  marca  2017  r.  dokonał  wyboru,  jako  oferty  najkorzystniejszej, 

oferty  Konsorcjum  VF,  tym  samym  zawiadomieniem  poinformowano  Odwołującego  

o odrzuceniu jego oferty z powodu braku zachowania formy pisemnej. 

20 marca 2017 r. Odwołujący wniósł odwołanie (sygn. akt KIO 553/17) od wyżej wskazanej 

czynności  wyboru  oferty  Konsorcjum  VF  oraz  od  odrzucenia  jego  oferty.  Odwołanie  to,  

z powodu nieuiszczenia  wpisu  w  wymaganej wysokości, zostało zwrócone postanowieniem 

Prezesa KIO z 3 kwietnia 2017 r. 

5  kwietnia  2017  r.  Zamawiający  unieważnił  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

i  przystąpił  do  ponownego  badania  oferty  Przystępującego  –  jako  jedynego  posiadającego 

status 

wykonawcy 

w 

postępowaniu. 

Jednocześnie 

Zamawiający 

poinformował 

Odwołującego,  że  nie  unieważnia  czynności  odrzucenia  jego  oferty,  pozostawiając  w  mocy 

swoją decyzję, zgodnie z informacją przekazaną 10 marca 2017 r. 

14  kwietnia  2017  r.  Zamawiający  dokonał  ponownego  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  

w  wyniku  powtórzenia  czynności  badania  oferty  Konsorcjum  VF.  Po  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego i utracie przez niego statusu wykonawcy, tj. po 10 marca 2017 r. Zamawiający 

nie  dokonywał  żadnych  czynności  związanych  z  oceną  oferty  Odwołującego.  Znalazło  to 

odzwierciedlenie  w  zapisie  „oferta  odrzucona  zgodnie  z  zawiadomieniem  przekazanym  

w dniu 10 marca 2017 r.” 

Zamawiający  nie  zgodził  się  ze  stwierdzeniem,  że  termin  na  wniesienie  odwołania  upłynął  

24  kwietnia  2017  r.,  gdyż  w  zakresie  odrzucenia  oferty  Odwołującego  termin  ten  upłynął  

20  marca  2017  r.,  a  w  informacji  o  wyborze  z  14  kwietnia  2017  r.  widnieje  sformułowanie: 

„oferta odrzucona zgodnie z zawiadomieniem przekazanym w dniu 10 marca 2017 r.”. Jest to 

jedyne  zdanie  odnoszące  się  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego,  ponadto  literalnie 

wskazujące na czynność dokonaną 10 marca. Wskazanie takie w  żadnych okolicznościach 

nie może zostać potraktowane, jak wskazuje Odwołujący, jako dające mu dodatkowy, kolejny 

termin na wniesienie odwołania od czynności odrzucenia oferty z 10 marca 2017 r. 

Zamawiający,  powtarzając  czynność  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nie  zmienił  swojej 

decyzji  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego,  co  wielokrotnie  wskazywano,  skutkiem  czego 

termin  na  wniesienie  odwołania  od  tej  czynności,  liczony  w  sposób,  o  którym  mowa  w  art. 

182 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych upłynął 20 marca 2017 r. i nie podlega 

przywróceniu, gdyż ma charakter zawity. 

W  świetle  nowelizacji  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  Zamawiający  nie  ma  obecnie 

obowiązku jednoczesnego informowania o czynnościach określonych w przepisie art. 92 ust. 

1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  tj.  o  wyborze  oferty  najkorzystniejszej  i  powodach 

odrzucenia  oferty.  Z  powyższego  wynika,  że  wobec  braku  wniesienia  w  ustawowym  

10-dniowym  terminie  skutecznego  środka  ochrony  prawnej  na  czynność  odrzucenia  oferty 

Odwołującego, 

Zamawiający 

mógł 

ponowić 

jedynie 

czynność 

badania 

oferty 

Przystępującego, bez konieczności ponownego badania oferty Odwołującego. 

W  orzecznictwie  Izby  wskazuje  się,  że  z  przepisów  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych 

można  wyprowadzić  zasadę  koncentracji  środków  ochrony  prawnej,  która  nakłada  na 

każdego  uczestnika  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  obowiązek 

aktywnego  uczestnictwa  w  procedurach  wnoszenia  środków  ochrony  prawnej  i  stawiania 

zarzutów  Zamawiającemu.  Koncentracja  taka  ma  ułatwić  i  przyśpieszyć  racjonalne 

wydatkowanie  środków  publicznych,  w  oparciu  o  umowy  zawarte  z  wykonawcami,  których 

oferty  uznane  zostały  za  najkorzystniejsze,  co  odpowiada  podstawowemu  postulatowi 

prowadzenia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Realizując  postulat  szybkości 

postępowania  i  spójności  jego  wyniku,  Ustawodawca  nakazał,  aby  wszystkie  czynności, 

których  dokonanie  jest  możliwe  na  danym  etapie,  wykonywać  jednocześnie,  przy  czym 

dotyczy to zwłaszcza zgłaszania zarzutów wobec podejmowanych czynności i ewentualnych 

zaniechań  zamawiającego.  Tym  samym  za  niedopuszczalną  uznano  sytuację,  w  której 

wykonawca po raz kolejny składa odwołanie i przywołuje okoliczności, które winien ujawnić 

w zawitym 10-dniowym terminie na ich zaskarżenie.  

W  konsekwencji  powyższego  odwołanie  na  czynność  odrzucenia  oferty  Odwołującego 

powinno  zostać  odrzucone  na  podstawie  art.  189  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych. Odwołujący, którego oferta została odrzucona przez Zamawiającego, nie może 

na  obecnym  etapie  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  zostać  uznany  za  podmiot 

uprawniony  do  wniesienia  odwołania.  Skoro  Odwołujący  nie  złożył  skutecznego  odwołania 

wobec  czynności,  której  dokonanie  wyłączyło  go  z  grona  podmiotów  czynnie  biorących 

udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia (czynność odrzucenia oferty), nie może on 

tym  samym  (nie  będąc  wykonawcą  czynnie  uczestniczącym  w  tym  etapie  postępowania  

o  udzielenie  zamówienia)  kwestionować  również  innych  decyzji  Zamawiającego.  Stąd  też 

każde  wniesione  przez  niego  odwołanie,  nie  tylko  zmierzające  do  podważenia  czynności 

odrzucenia  jego  oferty,  ale  każdej  innej  podjętej  równocześnie  z  tą  czynnością  lub  już  po 

niej,  winno  zostać  odrzucone,  jako  wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony,  na  podstawie 

art. 189 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Również  Przystępujący  –  wykonawcy  wspólnie  ubiegający  się  o  udzielenie  zamówienia  VF 

Worldwide  Holdings  Ltd  i  VF  Consulting  Services  LLC  wnieśli  o  odrzucenie  odwołania 

wskazując,  że  wniesione  zostało  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie  Prawo 

zamówień publicznych. Wskazał, że odwołanie z 24 kwietnia 2017 r. jest drugim odwołaniem 

złożonym  przez  Odwołującego  w  tym  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego. 

Jest  ono  tożsamej  treści,  co  pierwsze  odwołanie  z  20  marca  2017  r.  i  zawiera  identyczne 

zarzuty i żądania. Pierwsze odwołanie zostało zwrócone postanowieniem Prezesa Krajowej 

Izby Odwoławczej z 3 kwietnia 2017 r. 

Zamawiający,  pismem  z  5  kwietnia  2017  r.,  poinformował,  iż  unieważnił  swoją  pierwotną 

czynność z 10 marca 2017 r. w zakresie wyboru oferty złożonej przez Przystępującego, jako 

najkorzystniejszej, 

nie 

unieważniając 

jednocześnie 

czynności 

odrzucenia 

oferty 

Odwołującego. Zamawiający powtórzył następnie czynność badania oferty Przystępującego, 

po  uprzednim  wezwaniu  go  do  złożenia  dodatkowych  dokumentów  i  14  kwietnia  2017  r. 

ponownie dokonał wyboru jego oferty jako najkorzystniejszej. 

Wobec zwrotu pierwszego odwołania Odwołującego i niezaskarżenia tego postanowienia do 

sądu  w  przewidzianym  w  ustawie  terminie,  należy  przyjąć,  iż  wszelkie  czynności 

Zamawiającego  podejmowane  w  postępowaniu  po  3  kwietnia  2017  r.  miały  dla 

Odwołującego  charakter  jedynie  informacyjny.  W  konsekwencji  charakter  taki  miały  – 

informacja  Zamawiającego  z  5  kwietnia  2017  r.  o  unieważnieniu  czynności  wyboru  oferty  

i  nieunieważnieniu  czynności  odrzucenia  oferty  Odwołującego  oraz  informacja 

Zamawiającego  z  14  kwietnia  2017  r.  o  ponownym  wyborze  oferty.  W  szczególności  ta 

ostatnia informacja nie wywołała względem Odwołującego żadnych skutków prawnych.  

Przyjęcie odmiennej interpretacji prowadziłoby do absurdalnego wniosku, iż ponowny wybór 

oferty  Przystępującego,  dokonany  po  prawomocnym  odrzuceniu  oferty  Odwołującego, 

spowodowałby  de  facto  przywrócenie  terminu  do  wniesienia  odwołania  lub  ponowne 

przyznanie prawa do wniesienia odwołania od czynności odrzucenia oferty Odwołującego. 

Należy zatem przyjąć, iż odwołanie z 24 kwietnia 2017 r. albo zostało wniesione po upływie 

terminu  określonego  w  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych  i  z  tej  przyczyny  powinno 

zostać  odrzucone  na  podstawie  art.  189 ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych, 

albo  zostało  wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony  i  z  tej  przyczyny  powinno  zostać 

odrzucone na podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

Izba stwierdziła, co następuje. 

Zgodnie z art. 189 ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych Izba odrzuca odwołanie, jeżeli 

stwierdzi, że:  

1) w sprawie nie mają zastosowania przepisy ustawy;  

2) odwołanie zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony;  

3) odwołanie zostało wniesione po upływie terminu określonego w ustawie;  

4)  odwołujący  powołuje  się  wyłącznie  na  te  same  okoliczności,  które  były  przedmiotem 

rozstrzygnięcia  przez  Izbę  w  sprawie  innego  odwołania  dotyczącego  tego  samego 

postępowania wniesionego przez tego samego odwołującego się;  

5)  odwołanie  dotyczy  czynności,  którą  zamawiający  wykonał  zgodnie  z  treścią  wyroku  Izby 

lub  sądu  lub,  w  przypadku  uwzględnienia  zarzutów  w  odwołaniu,  którą  wykonał  zgodnie  

z żądaniem zawartym w odwołaniu;  

6)  w  postępowaniu  o  wartości  zamówienia  mniejszej  niż  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8,  odwołanie  dotyczy  innych  czynności  niż  określone  

w art. 180 ust. 2;  

7) odwołujący nie przesłał zamawiającemu kopii odwołania, zgodnie z art. 180 ust. 5.  

Z  powyższego  przepisu  wynika  więc,  że  Izba  zobowiązana  jest  odrzucić  odwołanie,  jeżeli 

zostało  ono  m.in.  wniesione  po  upływie  terminu  określonego  w  ustawie  Prawo  zamówień 

publicznych lub zostało wniesione przez podmiot nieuprawniony.  

Izba  stwierdziła,  że  wniesione  odwołanie  dotyczy  dwóch  okoliczności:  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  oraz  zaniechania  wezwania  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  

o  udzielenie  zamówienia  VF  Worldwide  Holdings  Ltd

  i  VF  Consulting  Services  LLC  do 

uzupełnienia wskazanych dokumentów.  

W stosunku do obu tych zarzutów zachodzi podstawa odrzucenia wskazana w art. 189 ust. 2 

pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych,  tj.  odwołanie  zostało  wniesione  po  upływie 

terminu określonego w ustawie Prawo zamówień publicznych.  

Zgodnie z art. 182 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, który ma zastosowanie 

w  niniejszym  stanie  faktycznym,  odwołanie  wnosi  się  w  terminie  10  dni  od  dnia  przesłania 

informacji o czynności zamawiającego stanowiącej podstawę jego wniesienia – jeżeli zostały 

przesłane w sposób określony w art. 180 ust. 5 zdanie drugie albo w terminie 15 dni – jeżeli 

zostały  przesłane  w  inny  sposób  –  w  przypadku  gdy  wartość  zamówienia  jest  równa  lub 

przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8. 

Jak  słusznie  wskazał  Zamawiający  oraz  Przystępujący  –  powiadomienie  Odwołującego  

o  odrzuceniu  jego  oferty  oraz  o  uznaniu  oferty  Przystępującego  za  skuteczną  (w  takim 

kształcie,  w  jakim  się  znajdowała,  tj.  ze  wszystkimi  ewentualnymi  wadami)  nastąpiło  

10  marca  2017  r.  i  od  tego  dnia  liczony  jest  10-dniowy  termin  na  wniesienie  odwołania. 

Odwołujący  z  możliwości  tej  skorzystał,  jakkolwiek  nieskutecznie,  gdyż  odwołanie  nie 

spełniło  wymogów  formalnych  i  zostało  zwrócone.  Nie  zmienia  to  jednak  faktu,  że 

Odwołującemu prawo odwołania od czynności Zamawiającego zostało przyznane.  

Owszem,  Zamawiający  dokonał  ponownego  wyboru  i  zawiadomienia  o  wyborze  oferty 

najkorzystniejszej  14  kwietnia  2017  r.,  ale  czynność  ta  obejmowała  wyłącznie  czynności 

dotyczące oferty Przystępującego. Zamawiający, zarówno w zawiadomieniu z 5 kwietnia, jak 

i  z  14  kwietnia  2017  r.  wyraźnie  wskazał,  że  nie  unieważnia  czynności  odrzucenia  oferty 

Odwołującego  i  pozostawia  ją  w  mocy.  Tym  samym  czynność  ta  nie  została  powtórzona  

i  zmieniona,  a  jedynie  została  potwierdzona  jej  skuteczność  i  stałość  –  zatem  nie  ma 

podstaw  do  stwierdzenia,  że  była  ona  w  jakimkolwiek  stopniu  nowa.  Fakt,  że  Zamawiający 

pomiędzy  10  marca  a  14  kwietnia  mógł  ewentualnie  weryfikować  wewnętrznie  słuszność 

swojej decyzji, jednak nie zmieniając jej oficjalnie wobec wykonawców, nie zmienia faktu, że, 

pomimo  nowego  zawiadomienia  z  14  kwietnia  2017  r.,  decyzja  o  odrzuceniu  oferty 

Odwołującego  została  podtrzymana,  a  decyzja  z  10  marca  2017  r.  jest  wciąż  ważna  

i skuteczna wobec wszystkich wykonawców.  

Podobnie  należy  przyjąć  w  stosunku  do  zarzutu  drugiego  –  jak  wskazywali  Zamawiający  

i Przystępujący, zarzuty  dotyczące zaniechania wezwania Przystępującego do uzupełnienia 

dokumentów  nie  uwzględniają  faktu,  że  Zamawiający  po  5  kwietnia  2017  r.  takiego 

uzupełnienia dokonał.  

Należy tu zwrócić uwagę, że jeśli wykonawca składa odwołanie, to powinien się odnosić do 

stanu  istniejącego  w  postępowaniu  przetargowym,  który  istnieje  w  momencie  wnoszenia 

odwołania, a zatem „zaktualizowanych” czynności zamawiającego.  

Co  zaś  do  czynności  Zamawiającego,  które  nastąpiły  5  kwietnia  i  później,  to  rzeczywiście 

należy  przyznać  rację  Zamawiającemu,  że  nie  wpływają  one  na  sytuację  Odwołującego  

w  postępowaniu,  gdyż  postępowanie  zakończyło  się  do  Odwołującego  wraz  ze  zwrotem 

odwołania 3 kwietnia 2017 r. – chyba żeby Zamawiający następnie unieważnił swoją decyzję 

o  odrzuceniu  oferty  i  „przywrócił”  go  do  postępowania.  W  chwili  składania  odwołania 

Odwołujący  zatem  nie  był  już  wykonawcą,  czyli  podmiotem  ubiegającym  się  o  udzielenie 

zamówienia.  

Art.  179  ust.  1  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  środki  ochrony  prawnej  przysługują 

wykonawcy,  uczestnikowi  konkursu,  a  także  innemu  podmiotowi,  jeżeli  ma  lub  miał  interes  

w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  poniósł  lub  może  ponieść  szkodę  w  wyniku 

naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych.  

Przepis  ten  co  prawda  mówi  o  „innym  podmiocie”,  ale  co  do  zasady  nie  dotyczy  on 

wykonawcy, który status wykonawcy utracił (choć można sobie wyobrazić sytuację, w której 

taki  były  wykonawca,  dowiedziawszy  się,  że  zamawiający  nierówno  potraktował  jego  i  jego 

konkurenta  i  po  odrzuceniu  ofert  z  analogicznych  powodów,  przywrócił  do  postępowania 

tylko jednego wykonawcę, mógłby złożyć odwołanie skutecznie). 

Warto  też  zauważyć,  że  zasada  ograniczenia  prawa  do  wniesienia  odwołania  przez  byłego 

wykonawcę  została  rozpoznana  w  przepisach  odwoławczych  i  przywołana  wprost  w  art.  2 

ust.  2  dyrektywy  Rady  92/13/EWG  z  dnia  25  lutego  1992  r.  koordynującej  przepisy 

ustawowe,  wykonawcze  i  administracyjne  odnoszące  się  do  stosowania  przepisów 

wspólnotowych  w  procedurach  zamówień  publicznych  w  sektorach  gospodarki  wodnej, 

energetyki, transportu i telekomunikacji zgodnie z którym uprawnienia do wnoszenia środków 

odwoławczych  kandydatów  uważa  się  za  zainteresowanych,  jeżeli  instytucja  zamawiająca 

nie 

udostępniła 

informacji 

o 

odrzuceniu 

ich 

wniosku 

przed 

powiadomieniem 

zainteresowanych  oferentów  o  decyzji  o  udzieleniu  zamówienia  (co  prawda  niniejsze 

zamówienie  nie  należy  do  wymienionych  sektorów  ani  nie  składano  w  nim  wniosków  

o  dopuszczenie  do  udziału  w  postępowaniu,  jednak  chodzi  tu  o  samą  możliwość 

ograniczenia praw byłych wykonawców we wciąż toczącym się postępowaniu). 

Należy  zatem  przyjąć,  iż  odwołanie  z  24  kwietnia  2017  r.  zostało  wniesione  po  upływie 

terminu  określonego  w  ustawie  Prawo  zamówień  publicznych  i  z  tej  przyczyny  podlega 

odrzuceniu  w  oparciu  o  art.  189  ust.  2  pkt  3  ustawy  Prawo  zamówień  publicznych  oraz 

zostało  wniesione  przez  podmiot  nieuprawniony  i  z  tej  przyczyny  podlega  odrzuceniu  na 

podstawie art. 189 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych. 

W związku z powyższym Izba orzekła jak w sentencji odrzucając odwołanie.  

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 ustawy 

Prawo zamówień publicznych, stosownie do wyniku postępowania, zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 

2, § 3 pkt 1 i § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 

r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  

w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący: 

………………………………