KIO 825/17 WYROK dnia 15 maja 2017 r.

Sygn. akt: KIO 825/17 
 

WYROK 

z dnia 15 maja 2017 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Izabela Niedziałek-Bujak  

Protokolant:   

Sylwia Muniak 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniach  8  i  11  maja  2017  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  24  kwietnia  2017  r.  przez 

Wykonawcę 

ENERGOTRONIC-POLSKA  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z 

siedzibą w Zielonej Górze przy ul. Nowy Kisielin – A. Wysockiego 8 (66-002 Zielona Góra) w 

postępowaniu  prowadzonym  przez  Zamawiającego  – 

Przedsiębiorstwo  Komunikacji 

Miejskiej  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w  Jaworznie  przy  ul. 

Krakowskiej 9 (43-600 Jaworzno)  

przy udziale  

Wykonawcy 

MEDCOM  Spółka  z  ograniczoną  odpowiedzialnością  z  siedzibą  w 

Warszawie  przy  ul.  Jutrzenki  78a  (02-230  Warszawa)

  zgłaszającego  przystąpienie  do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego  

orzeka: 

1  Oddala odwołanie  

2.1 Kosztami  postępowania  obciąża Wykonawcę  ENERGOTRONIC  -  POLSKA  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Zielonej Górze i: 

2.2 zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 

15.000 zł 00 gr. (słownie: 

piętnaście tysięcy złotych, zero groszy) uiszczoną przez Wykonawcę ENERGOTRONIC-

POLSKA Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze, tytułem wpisu od odwołania; 

2.3 zasądza  od  Wykonawcy  ENERGOTRONIC  -  POLSKA  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Zielonej 

Górze  na  rzecz  Zamawiającego  –  Przedsiębiorstwa  Komunikacji  Miejskiej  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Jaworznie kwotę 

3.600 zł. 00 gr. (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero 

groszy)  tytułem  zwrotu  kosztów  strony  poniesionych  w  związku  z  wynagrodzeniem 

pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  -  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 z późn. zm.) na niniejszy wyrok - w terminie 7 dni od 

dnia  jego  doręczenia  -  przysługuje  skarga  za  pośrednictwem  Prezesa  Krajowej  Izby 

Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Katowicach. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

Sygn. Akt: KIO 825/17 
 

U z a s a d n i e n i e 

W  postępowaniu  prowadzonym  Zamawiającego  –  Przedsiębiorstwo  Komunikacji  Miejskiej 

Sp.  z  o.o.  z/s  w  Jaworznie  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  na  dostawę  8  sztuk 

ładowarek  Plug-in  dla  potrzeb  ładowania  akumulatorów  trakcyjnych  zainstalowanych  w 

autobusach  elektrycznych  (nr  ref.  PKM/ZP/8/2016),  ogłoszonym  w  Dzienniku  Urzędowym 

Wspólnot Europejskich w dniu 31.12.2016 r., 2016/S 253-466837, Wykonawca Energotronic-

Polska  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Zielonej  Górze  (dalej  jako  Odwołujący),  wniósł  w  dniu  24 

kwietnia 2017 r. odwołanie do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (sygn. akt KIO 825/17). 

Odwołaniem  objęto  czynności  badania  i  oceny  ofert  przeprowadzone  ponownie,  mające 

stanowić wykonanie wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 10.04.2017 r., sygn. akt KIO 

478/13  i  KIO  503/17.  Odwołujący  zarzuca  Zamawiającemu  zaniechanie  wykonania 

nałożonych  przez  KIO  obowiązków,  również  w  zakresie  dokonania  ponownego  badania  i 

oceny oferty Medcom, zaniechanie jej odrzucenia pomimo, że jej treść nie odpowiada treści 

siwz  i  nosi  ona  znamiona  rażąco  niskiej  ceny,  co  w  konsekwencji  doprowadziło  do 

ponownego wyboru tej oferty z naruszeniem przepisów Ustawy: 

1)  art.  185  ust.  7  i  art.  197  ust.  1  Ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  365  §  1  i  art.  366  k.p.c. 

poprzez  zaniechanie  wykonania  w  całości  wyroku  KIO  z  dnia  10.04.2017  r.  (sygn.. 

akt  KIO  478/17  i  KIO  503/17),  w  tym  w  szczególności  zaniechanie  wykonania 

nałożonych  przez  Izbą  na  Zamawiającego  w  uzasadnieniu  ww.  orzeczenia 

obowiązków, również w zakresie dokonania ponownego badania i oceny ofert; 

2)  art. 90 ust. 1 – 3 Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez nieprawidłowe dokonanie 

ponownego badania i oceny oferty Medcom, w tym z pominięciem nałożonych przez 

Izbę na Zamawiającego w uzasadnieniu wyroku KIO z 10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 

478/17, KIO 503/17) obowiązków; 

3)  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  poprzez  zaniechanie  w  wyniku  ponownego  badania  i  oceny 

ofert, odrzucenia oferty Medcom pomimo, że jej treść nie odpowiada treści siwz; 

4)  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  1-3  Pzp  w  zw.  z  art.  7  ust.  1  i  3  Pzp 

poprzez  zaniechanie  w  wyniku  dokonania  ponownego  badania  i  oceny  ofert, 

odrzucenia oferty Wykonawcy Medcom noszącej znamiona rażąco niskiej ceny, 

5)  art. 91 ust. 1 Pzp  w  zw. z art. 7 ust. 1 i 3 Pzp poprzez ponowne dokonanie  wyboru 

oferty najkorzystniejszej z naruszeniem obowiązujących przepisów; 

6)  inne wskazane w uzasadnieniu. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienia 

czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  nakazanie  dokonania  ponownej  czynności 

badania i oceny ofert, nakazanie odrzucenia oferty Medcom i dokonania ponownego wyboru 

oferty najkorzystniejszej. 

Odwołujący  opisał  przebieg  postępowania,  w  tym  okoliczności  podnoszone  w  odwołaniu 

rozpoznanym  wyrokiem  Krajowej  Izby  Odwoławczej  z  dnia  10.04.2017  r.  w  sprawach 

połączonych  o  sygn.  akt  KIO  478/17  i  KIO  503/17,  ze  wskazaniem  na  rozstrzygnięcie  Izby, 

która  nakazała  unieważnić  wybór  oferty  najkorzystniejszej,  odtajnić  wyjaśnienia  wybranego 

Wykonawcy  (Medcom)  i  dokonać  ponownej  oceny  ofert  i  dokonać  wyboru  oferty 

najkorzystniejszej (sygn. akt KIO 478/17). 

Wykonując  wyrok  Izby,  zdaniem  Odwołującego,  Zamawiający  ograniczył  się  jedynie  do 

dokonania  czynności  unieważnienia  wyboru  oferty  najkorzystniejszej  i  odtajnienia  wyjaśnień 

Medcom  z  dnia  13.02.2017  r.  i  21.02.2017  r.,  a  następnie  dokonał  wyboru  ponownie  oferty 

najkorzystniejszej, co nastąpiło w dniu 14.04.2017 r. – jeszcze przed otrzymaniem orzeczenia 

KIO  wraz  z  uzasadnieniem.  Zamawiający  nie  dokonał  ponownie  czynności  oceny  ofert, 

czemu  dał  wyraz  wprost  w  treści  informacji  z  14.04.2017  r.  oraz  protokole  postępowania. 

Zamawiający  nie  uwzględnił  okoliczności  wskazanych  przez  Izbę  w  uzasadnieniu,  w 

szczególności w zakresie dotyczącym wyjaśnienia rażąco niskiej ceny. 

Zarzut rażąco niskiej ceny nie był przedmiotem rozstrzygnięcia Izby w ramach postępowania 

toczącego  się  pod  sygnaturą  akt  KIO  478/17,  albowiem  pomimo  podniesienia  takowego 

zarzutu przez Odwołującego Izba stwierdziła, iż nie będzie go rozpoznawać z uwagi na jego 

przedwczesność z tej przyczyny, iż Odwołującemu nie była znana treść wyjaśnień Medcom, 

zastrzeżonych  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa.  Odwołujący  dopiero  w  dniu  18.04.2017  r. 

mógł  zapoznać  się  z  pełną  treścią  wyjaśnień  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  złożonych  w 

pismach  z  dnia  13.02.2017  r.  oraz  21.02.2017  r.  Ich  analiza  wskazywać  ma  na  ogólny 

charakter  informacji  związanych  z  sytuacją  faktyczną  przedsiębiorcy,  jego  zapleczem 

technicznym  i  technologicznym,  które  nie  wskazują  na  żadne  konkretne  argumenty,  tudzież 

dowody uzasadniające obniżenie ceny ofertowej. Żadna z okoliczności nie daje przewagi nad 

innymi  wykonawcami  biorącymi  udział  w  postępowaniu,  jak  również  nie  wskazuje  na 

odmienną szczególną sytuację tego podmiotu. W szczególności zaplecze techniczne, w tym 

dział  badawczo-rozwojowy,  generują  dodatkowe  koszty  związane  z  ich  funkcjonowaniem  i 

generują  dodatkowe  koszty  dla  podmiotu,  który  dotychczas  nie  sprzedał  urządzeń 

stanowiących  przedmiot  zamówienia.  Wykonawca  będzie  zatem  ponosił  większe  koszty 

związane  z  dłuższym  czasem  realizacji  zamówienia  i  koniecznością  korzystania  z  większej 

ilości  nakładów  (osobowych  i  materiałowych),  wymagających  zaprojektowania  rozwiązania, 

skonstruowania  i  jego  przetestowania.  Dopiero  produkcja  na  większą  skalę  umożliwia 

optymalizację  kosztów,  związaną  z  „efektem  skali”  i  eliminowania  tzw.  problemów  wieku 

dziecięcego.  

W  części  szczegółowej  wyjaśnienia  Medcom  wskazał  na  miejsce  produkcji  (Warszawa),  co 

ma pozwolić na obniżenie kosztów o min. 5%. Ponadto, okoliczności które mają umożliwiać 

obniżenie  ceny  to:  sposób  ustalania  marży,  sposób  zarządzania  firmą  oraz  posiadane 

certyfikaty (o min. 2%), wykorzystanie własnego potencjału (o min. 20%), warunki dostaw (o 

min. 15%). W ocenie Odwołującego wyjaśnienia te jako zbyt ogólne, nie mogły być uznane za 

wystarczające.  

Wobec  takiego  charakteru  wyjaśnień  Zamawiający  pismem  z  dnia  21.02.2017  r.  wezwał  do 

wyjaśnienia,  czy  zaoferowana  cena  zawiera  wszelkie  niezbędne  koszty,  a  także  złożenia 

szczegółowych wyjaśnień poszczególnych czynników mających wpływ na wysokość ceny. W 

piśmie  z  dnia  27.02.2017  r.  wykonawca  jedynie  częściowo  odniósł  się  do  pytań 

Zamawiającego. 

Odwołujący  przedstawił  swoje  stanowisko  w  odniesieniu  do  opisanych  w  wyjaśnieniach 

sytuacji  i  wyliczenia  kosztów  w  formie  zestawienia  tabelarycznego.  Odwołujący  analizując 

wyjaśnienia złożone Zamawiającemu wskazał na: 

- brak uwzględnienia kosztu zakupu modułu do komunikacji w wysokości 1000 zł. (pkt 1 a); 

- brak uwzględnienia wszystkich kosztów związanych z użyciem monitora rezystancji izolacji 

(ogranicznika przepięć, dioda z radiatorem) i zaniżeniu kosztu samego monitora (pkt 1b); 

- brak uwzględnienia kosztów drugiego stycznika w wysokości 1450 zł. (pkt 1c); 

-  niezgodność  z  siwz,  gdyż  zastosowane  złącze  Phoenix  EV-T2M4CC-DC125A-6  nie 

zapewnia możliwości ładowania dwóch autobusów jednocześnie (pkt 1d); 

- nierynkowy koszt realizacji oprogramowania Medcom, zaniżony o min. 4100 zł (pkt 1e); 

- zaniżony koszt ładowarki wyposażonej w pomiar energii (pkt 1f); 

- zaniżony koszt wykonania obudowy produkcji Medcom o 500 zł (pkt 1 g); 

- zaniżone koszty zabezpieczenia ładowarek - koszty kluczyków 2000 zł. (pkt 1h). 

Odwołujący  odniósł  się  również  do  poszczególnych  kosztów  wymienionych  w  tabeli  nr  2 

wyjaśnień Medcom z 27.02.2017 r. i wskazał na te elementy przedmiotu zamówienia, których 

koszty  bądź  nie  zostały  uwzględnione,  bądź  zostały  przyjęte  na  poziomie,  który  ocenił  jako 

nierynkowy.  Dotyczy  to  elementów  koniecznych  komponentów  ładowarek,  które  nie  zostały 

wskazane  w  wyjaśnieniach  (Zamawiający  o  nie  się  nie  zapytał),  a  które  są  niezbędne  do 

wykonania  zamówienia  (pkt  2),  których  wartość  oszacował  na  łączną  kwotę  3000  zł.  (nie 

uwzględnione w kosztach urządzeń). W jego ocenie nie zostały również uwzględnione pełne 

koszty  transportu,  gdyż  Wykonawca  nie  uwzględnił  w  kwocie  400  zł  kosztów  załadunku  i 

rozładunku  z  wykorzystaniem  HDS  lub  innego  urządzenia  umożliwiającego  rozładunek  w 

miejscu dostawy  w  wysokości 210 zł. (pkt 6). Jego zastrzeżenia  wywoływały również koszty 

przeglądów  gwarancyjnych,  wskazane  w  kwocie  1600  zł,  której  wyliczenie  nie  zostało 

wyjaśnione,  a  według  wiedzy  Odwołującego  minimalny  koszt  tego  elementu  zobowiązania 

wynosi  2315  zł,  co  powoduje  zaniżenie  kosztów  w  tej  pozycji  o  715  zł.  (pkt  9).  Odwołujący 

wyliczył wyższe koszty instalacji niż wskazane w kwocie 700 zł, co uzasadniał koniecznością 

dostawy  w  dwóch  transportach,  dla  pierwszej  partii  (6  szt.)  oraz  drugiej  partii  (2  szt.), 

przyjmując nie zbędny czas 4 godzin dla instalacji 1 szt. ładowarki przez dwie osoby. Na tej 

podstawie  wyliczył  koszty  uwzględniając  koszty  dojazdu  (600  km),  noclegi,  diety,  koszty 

pracy, wynajem dźwigu, materiałów i narzędzi, dla pierwszego etapu na kwotę 1200 zł, a dla 

drugiego  etapu  1459,50  zł.  Medcom  koszty  te  natomiast  wskazał  w  kwocie  700  zł  (pkt  10). 

Odnośnie  kosztów  serwisowania  i  usuwania  wad  (pkt  11)  w  ocenie  Odwołującego  Medcom 

nieprawidłowo  ustalił  koszty  (1.630,90  zł)  przyjmując  jako  wskaźnik  inne  produkty,  które 

produkuje  i  rozwija  od  lat.  Wprowadzając  na  rynek  nowe  urządzenia,  a  takim  mają  być 

ładowarki  „plug-in”,  powszechnie  wiadomym  jest,  iż  będą  one  bardziej  awaryjne,  bowiem 

naturalną  konsekwencją  procesu  produkcji  jest  eliminacja  ujawnianych,  powtarzających  się 

wad.  Ponadto,  w  jego  ocenie,  nie  został  uwzględniony  koszt  wymiany  złącza  Combo  2,  dla 

którego producent daje gwarancję 2 lat, przy ograniczonej liczbie cykli łączeń. Według wiedzy 

Odwołującego  złącze  to  wymaga  wymiany  przynajmniej  jeden  raz  w  okresie  gwarancji. 

Zamawiający  wymaga udzielenia gwarancji na 5 lat, co powoduje niedoszacowanie kosztów 

w  wysokości  2580  zł  x  2  (pkt  12).  Medcom  świadomie  pominął  koszty  utrzymania  serwisu 

oprogramowania (wskazał 0zł), w sytuacji gdy powszechnym wiadomo, iż przy wykonywaniu 

dedykowanego  oprogramowania  (jak  ma  to  miejsce  w  niniejszym  postępowaniu)  nie  ma 

możliwości  jego  wykonania,  w  sposób  który  nie  będzie  wymagał  późniejszego  nadzoru  i 

usuwania  ujawnionych  wad  lub  usterek.  Całkowity  koszt  utrzymania  na  jedną  ładowarkę 

wynosi  2.575  zł.  Oświadczenie,  w  którym  Medcom  wskazuje,  iż  nie  będzie  świadczył  usługi 

utrzymania oprogramowania przesądza o niezgodności oferty z siwz (pkt 13). Przyjęte przez 

Medcom  koszty  odbiorów  dla  etapu  I  i  II (poz.  14)  w  wysokości  400  zł,  podobnie  jak koszty 

instalacji, zostały zaniżone. Odwołujący wyliczył ich wysokość odrębnie dla każdego z etapów 

przyjmując  czas  niezbędny  3  godzin  na  1  szt.  ładowarki  dokonywany  przez  dwie  osoby  na 

łączną kwotę 6586 zł/8 szt., co daje koszt jednostkowy 823,25 zł i wskazuje na zaniżenie tej 

pozycji  o  423,25  zł.  W  związku  z  szeregiem  nieuwzględnionych  lub  zaniżonych  kosztów 

niezbędnych do realizacji przedmiotu umowy, cena oferty jest rażąco niska, nie tylko bowiem 

nie  uwzględnia  jakiegokolwiek  zysku  ,  ale  wyjaśnienia  Wykonawcy  wprost  wskazują,  iż  nie 

uwzględnił on szeregu niezbędnych do poniesienia kosztów.    

W  jego  ocenie,  przy  braku  wskazania  dowodów  na  potwierdzenie  zaoferowanej  ceny,  nie 

można  przyjąć  jako  wiarygodnego  wyjaśnienia  poziomu  zaoferowanej  ceny,  co  prowadzić 

powinno do stwierdzenia braku obalenia domniemania rażąco niskiej ceny i odrzucenia oferty. 

Zaniechanie należytego zbadania oferty i jej odrzucenia stanowi o naruszeniu art. 90 ust. 1 -3 

Pzp  w  zw.  z  art.  89  ust.  1  pkt  4  Pzp  oraz  art.  7  ust.  1  i  3  poprzez  nierówne  traktowanie 

wykonawców. 

W  oparciu  o  przedstawione  w  wyjaśnieniach  z  dnia  27.02.2017  r.  informacje  szczegółowe 

dotyczące  budowy  oraz  planowanych  do  użycia  komponentów,  Odwołujący  wskazał  na 

niezgodności z treścią siwz.  

W  celu  zapewnienia  zgodności  urządzeń  z  normą  PN-EN  61851-24  konieczne  było  użycie 

protokołu komunikacji zgodnego z normą. W wyjaśnieniach wskazano na protokół CAN, który 

może  być  wykorzystany  ale  wymaga  wtyczki  CHAdeMO.  Zamawiający  w  siwz  wymagał 

zastosowania  wtyczki  Combo  2,  do  której  odpowiednia  norma  PN-EN  61851-24  bazuje  na 

komunikacji  PLC.  Co  więcej,  wymagane  jest  zastosowanie  dwóch  tego  typu  urządzeń 

(możliwość  jednoczesnego  ładowania  dwóch  pojazdów),  a  wykonawca  wskazał,  iż  jego 

urządzenie  wyposażone  będzie  jedne  w  taki  element.  Wniósł  w  tym  zakresie  o 

przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu energoelektroniki.  

Dalej  ponownie  wskazał  na  elementy,  które  nie  zostały  uwzględnione  w  wyjaśnieniach 

dotyczących ceny z pkt 1b, 1c (styczniki), 13 (koszty utrzymania serwisu oprogramowania).  

Do  postępowania  odwoławczego  przystąpił  w  dniu  26.04.2017  r.  po  stronie  Zamawiającego 

Wykonawca Medcom Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (określany jako Medcom). 

Zamawiający złożył odpowiedź na odwołanie wnosząc o jego oddalenie. 

Stanowisko Izby 

Do  rozpoznania  odwołania  zastosowanie  znajdowały  przepisy  ustawy  Prawo  zamówień 

publicznych  obowiązujące  w  dacie  wszczęcia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  (tekst 

jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.), w brzmieniu po nowelizacji dokonanej ustawą z 

dnia  22  czerwca  2016  r.  o  zmianie  ustawy  –  Prawo  zamówień  publicznych  oraz  niektórych 

innych ustaw (Dz.U.2016.1020), zwanej dalej „Ustawą”.  

Należy wskazać, iż Odwołujący posiada interes w uzyskaniu zamówienia, jako jeden z dwóch 

Wykonawców,  którzy  złożyli  ofertę  w  postępowaniu  zakończonym  wyborem  oferty 

konkurencyjnej.  Odwołaniem  zmierza  on  do  wykazania  podstaw  do  odrzucenia  oferty 

Medcom  i  powtórzenia  czynności  wyboru  oferty  najkorzystniejszej,  co  prowadziłoby  do 

sytuacji,  w  której  tylko  jego  oferta  podlegałaby  ocenie  i  wyborowi.  W  świetle  powyższego, 

należało przyjąć, iż sytuacja Odwołującego wymaga podjęcia czynności prawnych w postaci 

wniesienia  odwołania,  które  służy  ochronie  jego  interesu  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz 

przeciwdziała niekorzystnym dla tego Wykonawcy czynnościom Zamawiającego podjętym w 

postępowaniu (art. 179 ust. 1 Ustawy).  

Na  podstawie  treści  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (siwz),  oferty  Medcom, 

wyjaśnień tego Wykonawcy z dnia 13 i 27 lutego 2017 r., dowodów złożonych na rozprawie 

oraz prezentowanych stanowisk, Izba dokonała ustaleń faktycznych stanowiących podstawę 

do wydania rozstrzygnięcia w przedmiocie podniesionych zarzutów. 

Na  wstępie  należy  zaznaczyć,  iż  Odwołujący  przed  skierowaniem  odwołania  na  rozprawę 

wycofał  część  zarzutów,  tj.  opisanych  w  pkt.  1  i  2  odwołania,  związanych  z  brakiem 

wykonania  całości  obowiązków  nałożonych  na  Zamawiającego  wyrokiem  KIO  z  dnia 

10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17). Podtrzymał natomiast zarzuty związane z 

wyborem  oferty  Medcom  z  pominięciem  okoliczności  wskazujących  na  podstawę  do  jej 

odrzucenia,  jako  niezgodnej  z  siwz  oraz  zawierającej  rażąco  niską  cenę  w  stosunku  do 

przedmiotu zamówienia (art. 89 ust. 1 pkt 2 i 4 Ustawy). 

Izba rozpoznała odwołanie w zakresie podtrzymanych zarzutów, w tym zarzut rażąco niskiej 

ceny,  który  wcześniej  nie  był  przedmiotem  rozpoznania  Izby  w  wyroku  z  dnia  10.04.2017  r. 

(sygn..  akt  KIO  478/17  i  KIO  503/17),  a  jego  ponowne  podniesienie  w  obecnym  odwołaniu 

opiera  się  na  treści  wyjaśnień  odtajnionych  i  udostępnionych  Odwołującemu  w  ramach 

powtórzonych przez Zamawiającego czynności w postępowaniu. 

W  postępowaniu  oferty  złożyło  dwóch  wykonawców:  Odwołujący  i  Medcom,  oferując 

wykonanie zamówienia za cenę: 682.896,00 zł. brutto (Medcom)  oraz 1.131.600,00 zł. brutto 

(Odwołujący).  Zamawiający  oszacował  wartość  zamówienia  na  kwotę  1.200.000,00  zł. 

(1.476.000,00  zł.  brutto),  co  stanowi  równowartość  287.432,03  euro  i  było  poprzedzone 

badaniem rynku dostawców ładowarek do ładowania autobusów elektrycznych. Zamawiający 

zwracał  się  do  potencjalnych  podmiotów,  jakie  wskazał  producent  autobusów  (Solaris)  o 

wskazanie,  celem  oszacowania  wartości  planowanego  zamówienia,  szczegółowych  cen 

jednostkowych  ładowarek  o  parametrach  odpowiadających  planowanym  do  zakupu 

ładowarek i ich ilości (8 sztuk). Zamawiający przedłożył pisma z 9.08.2016 r. skierowane do 

APS  Energia  S.A,  EC  Enegineering  Sp.  z  o.o.,  Ekoenergetyka  -  Polska  Sp.  z  o.o., 

Energotronic – Polska Sp. z o.o., Enika Sp. z o.o., Medcom Sp. z o.o., Garo Polska Sp. z o.o. 

oraz  uzyskane  odpowiedzi  od:  Medcom  (cena  budżetowa  netto:  99.000,00  zł  –  za  8  szt. 

ładowarek  100A  i  269.000,00  –  za  5  szt.  ładowarek  300A,  do  których  należy  doliczyć  koszt 

stacji  przyłączeniowej  pantografu  i  słup  podtrzymujący  stację  orientacyjnie  wynoszący 

odpowiednio 37.000 zł i 21.500 zł netto); Energotronic – Polska (1.120.000,00 zł netto – 8 szt. 

stacji ładowania 90 kW i 1.575.000,00 zł netto – 5 szt. stacji ładowania 180 kW).   

Odwołujący  zwrócił  się  do  Zamawiającego  pismem  z  dnia  20.02.2017r.,  w  którym 

prezentował  stwierdzone  samodzielnie,  po  zapoznaniu  się  z  treścią  oferty  Medcom, 

podstawy  do  uznania,  iż  Wykonawca  nie  wykazał  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu  (pkt  1)  oraz  zaoferował  rażąco  niską  cenę,  co  powinno  być  przedmiotem 

wyjaśnienia  w  trybie  art.  90  ust.  1  Ustawy  (pkt  2). W pkt  2  pisma  Odwołujący  szczegółowo 

wskazał,  jakie  elementy  oferty  Medcom  wymagają  wyjaśnienia,  jako  mające  wpływ  na 

wysokość  ceny  i  oczekiwał  od  Zamawiającego  zwrócenia  się  do  Wykonawcy  o  podanie 

rozbicia  ceny  na  poszczególne  składniki. W  pkt 3  pisma  zastrzegł,  iż  informacje  zawarte  w 

przedmiotowym piśmie stanowią jego tajemnicę przedsiębiorstwa.  

Zamawiający  występując  do  Medcom  pismem  z  dnia  02.02.2017  r.  o  wyjaśnienie  kalkulacji 

ceny, niższej o 53,73% od szacowanej wartości zamówienia, przywołał treść przepisu art. 90 

ust. 1 i 1a Ustawy, bez wskazywania konkretnych informacji odnoszących się do przedmiotu 

zamówienia.  Następnie,  pismem  z  dnia  21.02.2017  r.  zwróciła  się  ponownie  o  udzielenie 

precyzyjnych wyjaśnień, prezentując elementy oferty, na jakie wskazał Odwołujący w piśmie 

z 20.02.2017 r. 

Medcom  składał  wyjaśnienia  odpowiednio  w  piśmie  z  13.02.2017  r.  i  27.02.2017  r., 

zastrzegając  informacje  w  nich  zawarte  jako  tajemnica  przedsiębiorstwa.  Zamawiający, 

zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 10.04.2017 r. (sygn.. akt KIO 478/17 i KIO 503/17), odtajnił 

wyjaśnienia w całości. 

W wyjaśnieniach z dnia 13 lutego 2017 r. Medcom prezentował ogólne informacje, w których 

odnosił się do wykładni przepisu art. 90 ust. 1 Ustawy, a także odnosił się do jego pozycji na 

rynku  jako  producenta  energoelektroniki  (tj.  doświadczenia,  kadry  pracowniczej),  zaplecza 

technicznego  (w  tym  działu  badawczo-rozwojowego,  know-how).  Jako  wyjaśnienia 

szczegółowe prezentował czynniki wraz z ich krótkim omówieniem: kompleksowa produkcja 

ładowarek (pozwala obniżyć koszty o co najmniej 5%), sposób ustalania marży (uzależniona 

od  średniorocznej  wartości  realizowanych  kontraktów),  sposób  zarządzania  spółką  (normy 

jakościowe,  optymalizacja  zatrudnienia,  pozwalające  obniżyć  koszty  o  co  najmniej  2%), 

potencjał własny (kadra licząca ok. 230 osób, w tym konstruktorzy i projektanci, przez co nie 

ma  potrzeby  zlecania  prac  na  zewnątrz,  a  co  pozwala  obniżyć  koszty  o  co  najmniej  20%), 

korzystne  warunki  od  dostawców  i  kontrahentów  (polityka  wobec  dostawców  i 

podwykonawców  pozwala  na  utrzymanie  stałych  upustów  cenowych  i  rabatów,  które 

obniżają koszty zakupu produktów i półproduktów nawet do 25%; logistyka, a także pozycja 

na  rynku  największego  polskiego  odbiorcy  elementów  energoelektronicznych  takich  jak 

kondensatory polipropylenowe oraz tranzystory IGBT, łącznie wpływające na obniżenie ceny 

w postępowaniu o co najmniej 15%). 

W  wyjaśnieniach  z  27  lutego  2017  r.  prezentował  informacje  odnosząc  się  do  elementów 

wskazanych w zapytaniu Zamawiającego z 21.02.2017 r. w dwóch tabelach nr 1 (dotyczące 

pkt  1  ppkt  a-i  pisma  Zamawiającego)  oraz  tabela  nr  2  (dotyczące  pkt  1-17  pisma 

Zamawiającego).  Zachowując  tą  samą  systematykę  Odwołujący  prezentował  argumentację 

własną w odwołaniu oraz na rozprawie, odnosząc się do poszczególnych elementów z obu 

tabel stanowiących wyjaśnienie elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny.   

Dalszą  argumentację  stron  oraz  uczestnika  postępowania  uwzględniono  przy  omówieniu 

poszczególnych elementów oferty, które były przedmiotem zarzutów. 

Uwzględniając powyższe Izba zważyła. 

Odwołanie podlega oddaleniu w całości. 

Zarzuty  kierowane  wobec  czynności  Zamawiającego  związane  są  z  oceną  wyjaśnień 

złożonych przez Medcom w trybie art. 90 ust. 1 Ustawy, z których wynikać mają podstawy do 

uznania oferty wybranej za niezgodną z treścią siwz oraz zawierającą rażąco niską cenę. 

Ad. Tabela nr 1 wyjaśnień z 27.02.2017 r.  

Pkt  1  lit.  a  -  mechanizm  komunikacji  stanowić  ma  element  oferty,  który  świadczy  o  braku 

zgodności z pkt 3.3.7 siwz oraz potwierdza zarzut rażąco niskiej ceny. 

Zgodnie  z  pkt  3.1.3.2  (wymagane  parametry  techniczne)  Zamawiający  określił  interfejs 

komunikacyjny  –  komunikacja  CAN  Low  Speed –  1  przewodowa,  realizowana  po  pinie  PP. 

Zamawiający  opisał  w  siwz  wymagania  dotyczące  spełniania  norm,  w  tym  normy  PN-EN 

61851-24  –  system  przewodowego  ładowania  pojazdów  elektrycznych  –  część  24:  cyfrowe 

przesyłanie  danych  pomiędzy  stacją  prądu  stałego  ładowania  elektrycznych  pojazdów 

drogowych  i  pojazdem  elektrycznym  w  celu  kontroli  ładowania  prądem  stałym  (pkt  3.3.7 

siwz).  Strony  w  ten  sam  sposób  rozumiały  wymagany  parametr  techniczny  –  komunikację 

CAN Low Speed, jako komunikację nienormalizowaną, tj. nie objętą normą PN-EN 61851-24, 

która  opisuje  dwa  protokoły  komunikacji:  CAN  (hight  Speer)  -  używana  w  samochodach 

osobowych  lub  lekkich  ciężarowych  o  napięciu  pracy  do  500  V  d.c.  oraz  PLC.  Ponieważ 

Zamawiający  w  pkt  3.1.3.2  siwz  wskazał  napięcie  ładowania  przedziałem  500-800  V, 

koniecznym  w  ocenie  Odwołującego,  było  zastosowanie  rozwiązania  wykorzystującego 

protokół  PLC,  tak  aby  oferta  odpowiadała  wymaganiom  normy  PN-EN  61851-24.  W  jego 

ocenie,  zastosowanie  komunikacji  Can  Low  Speed,  nienormalizowanej  prowadziło  do  tego, 

ż

e  należało  przyjąć  rozwiązanie,  które  wykorzystuje  oba  protokoły  komunikacji  tj.  Can  Low 

Speed oraz protokół zgodny z  PN-EN tj. PLC.  

Zamawiający  natomiast  odmiennie  rozumiał  zapisy  siwz,  uznawał  bowiem,  iż  parametry 

techniczne  (komunikacja  CAN  Low  Speed)  mają  pierwszeństwo,  a  wskazanie  w  siwz  na 

wymóg  spełniania  normy  PN-EN  ma  charakter  pomocniczy.  O  zgodności  oferty  Medcom 

ś

wiadczyć  ma  również  odpowiedź  na  pytanie  nr  3  z  20.01.2017  r.,  w  której  Zamawiający 

potwierdził, iż wszystkie pojazdy (autobusy) będą poprawnie pracować w oparciu o protokół 

CAN  Low  Speed  i  jest  to  rozwiązanie  wystarczające.  Zdaniem  Zamawiającego  nie  było 

obowiązku zaoferowania rozwiązania, które uwzględniałoby dwa niezależne protokoły (CAN 

Low Speed i PLC). Zamawiający na rozprawie przedłożył korespondencję, jaką prowadził  z 

producentem  autobusów  (Solaris),  w  której  określone  zostały  parametry  ładowania  baterii, 

m.in. komunikacji CAN Low Speed – 1przewodowa realizowana po pinie PP. 

Odwołujący  wnosił  o  przeprowadzenie  dowodu  z  opinii  biegłego  na  okoliczność  braku 

zgodności  oferty  Medcom  z  siwz.  Izba  nie  uwzględniła  wniosku  Odwołującego,  gdyż  teza, 

której  dotyczyć  miałaby  opinia  nie  była  przydatna  do  rozstrzygnięcia  o  zgodności  oferty 

Medcom z siwz. Odwołujący wiązał bowiem skutek niezgodności oferty swiz z koniecznością 

jednoczesnego  zapewnienia  protokołu  CAN  Low  Speed  oraz  protokołu  PLC,  co  nie  było 

zasadniczo  spornym  w  sprawie,  gdyż  Medcom  zaoferował  wyłącznie  komunikację  z 

wykorzystaniem  protokołu  CAN  Low  Speed.  Przeprowadzenie  tego  dowodu  zmierzałoby 

zatem  do  przewlekłości  postępowania,  a  dodatkowo  ocena  biegłego  nie  przesądzałaby  o 

potrzebie uznania oferty Medcom za niezgodną z siwz.  

W  ocenie  Izby,  zasadniczym  dla  rozstrzygnięcia  było  odniesienie  się  do  zapisów  siwz, 

których  prawidłowa  interpretacja  była  konieczna  dla  oceny  oferty  Medcom.  Izba  uznała,  iż 

rozwiązanie,  które  wykorzystuje  komunikację  wyłącznie  po  protokole  CAN  Low  Speed, 

spełnia  warunki  techniczne,  co  oznacza,  że  oferta  jest  zgodna  z  siwz.  Skoro  Zamawiający 

opisał w siwz wprost rozwiązanie nieznormalizowane, to odwoływanie się w tym zakresie do 

normy PN-EN 61851-24, musiało prowadzić by do sprzeczności zapisów siwz., które należy 

interpretować  całościowo  jako  spójne  i  pozwalające  na  zaoferowanie  rozwiązania,  które 

będzie  pozwalało  na  komunikację  z  pojazdami  Solaris.  Mając  na  uwadze  jednoznaczną 

odpowiedź  na  pytanie  nr  3  z  20.01.2017  r.,  próba  odmiennej  wykładni  zapisów  siwz, 

prezentowana  wyłącznie  na  potrzeby  postępowania  odwoławczego,  nie  mogła  być  uznana 

za  skuteczną  i  przekonującą.  Opisane  w  pkt  3.1.3.2  siwz  parametry  techniczne  były 

jednoznaczne  w  opisie  protokołu  komunikacji  CAN  Low  Speed  i  czyniły  argumentację 

Odwołującego  zmierzającą  do  nadania  im  odmiennego  znaczenia,  bezzasadną.  Gdyby 

bowiem  intencją  Zamawiającego  było  zapewnienie  komunikacji  równocześnie  po  dwóch 

niezależnych  protokołach,  to  taką  odpowiedź  udzieliłby  w  piśmie  z  20.01.2017  r.  Samo 

odesłanie do normy PN-EN, która zawiera szereg wytycznych, bez sprecyzowania, któremu 

z  nich  należy  dać  pierwszeństwo  przed  jednoznacznymi  zapisami  siwz,  wskazującymi  na 

istotne  dla  Zamawiającego  cechy  rozwiązania  dedykowanego  do  zakupionych  już 

autobusów, nie mogło skutecznie modyfikować parametru technicznego.   

W  świetle  powyższego  zarzut  niezgodności  oferty  Medcom  z  siwz  oparty  na  tej  podstawie 

faktycznej nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Odwołujący  dodatkowo  wskazywał  na  brak  uwzględnienia  kosztu  modułu  do  komunikacji 

PLC,  wymaganego  zgodnie  z  normą  PN-EN.  Izba  mając  na  uwadze  wykładnię  siwz 

prezentowaną powyżej  uznała, iż okoliczność ta nie  wpływa na ocenę oferty, gdyż protokół 

PLC  nie  będzie  wykorzystywany  w  rozwiązaniu  Medcom,  a  tym  samym  nie  ma  potrzeby 

badania  wysokości  kosztu  zakupu  modułu,  którego  Odwołujący  nie  potrafił  jednoznacznie 

określić (w odwołaniu wskazywał na kwotę 1.000 zł, by następnie na rozprawie podnosić ten 

koszt do wysokości 8.000 zł). Izba pominęła tą okoliczność, jako nieistotną dla oceny oferty 

Medcom.  

Pkt 1 lit. b – monitor rezystancji izolacji isoEV425+AGH420 – w ocenie Odwołującego koszt 

zakupu  wskazany  w  wyjaśnieniach  w  wysokości  1450  zł/sztuka  jest  nierynkowy,  a  ponadto 

konieczne było uwzględnienie elementów koniecznych do użycia: ogranicznik przepięć oraz 

diod z radiatorem (2 szt.).  

W  wyjaśnieniach  Medcom  wskazało  dla  tej  pozycji  koszty  na  poziomie  1450  zł  x  2  szt.  dla 

monitora  rezystancji  izolacji  isoEV425+AGH420  lub  inny  równoważny.  Proponowane 

rozwiązanie ma być  zgodne z normą PN-EN 61851-1 (wymagania ogólne) i PN-EN 61851-

23  –  System  przewodowego  ładowania  pojazdów  elektrycznych  –  część  23:  Stacja 

ładowania pojazdów elektrycznych prądu stałego, co było opisane w siwz w pkt 3.2.3 i 3.2.6 

przez wskazanie na normy i specyfikacje. 

Odwołujący  przedstawił  jako  dowód  ofertę  jedynego  na  Polskę  przedstawiciela  producenta 

monitora  Bender  na  kwotę  nie  mniejszą  niż  400  euro  (po  przeliczeniu  wg  średniego  kursu 

4,25  stanowi  równoważność  1700  zł.).  Ponadto  załączył  tłumaczenie  normy  PN-EN  61851-

23, str. 21 i 25 (pkt 11.4.101 oraz pkt 101.1.5), z których wynika konieczność zastosowania 

urządzeń  ochrony  przed  niekontrolowanym  odwrotnym  przepływem  mocy  z  pojazdu  oraz 

zmniejszenia przepięcia do pojazdu elektrycznego do znamionowego impulsu napięciowego 

o wartości 2 500 V. 

Przystępujący  (Medcom)  w  piśmie  procesowym  wyjaśniał,  iż  zaoferuje  produkt  własnej 

produkcji, którego koszty są znacznie niższe i określa je na poziomie 400, 500 zł.  

Odnosząc  się  do  tej  podstawy  zarzutu  należy  zauważyć,  iż  przywołane  normy  PN-EN  nie 

precyzują konkretnych rozwiązań, stąd wiedza Odwołującego o możliwych do zastosowania 

rozwiązaniach  stanowić  miała  jedyne  źródło  dowodu  potwierdzającego  niezgodność  oferty 

Medcom  z  siwz.  Oceniając  argumentację  stron  Izba  miała  na  uwadze  treść  wyjaśnień,  w 

których  Wykonawca  wskazał  obok  produktu  opisanego  oznaczeniem  producenta  na 

rozwiązanie  równoważne  (własne),  jak  również  cel  złożonych  wyjaśnień,  jakim  było 

wykazanie Zamawiającemu, iż cena zaoferowana za przedmiot zamówienia (ładowarki) jest 

rynkowa. Wskazanie  na  wartości  poszczególnych  elementów  przyjętych  do  kalkulacji  ceny, 

nie  stanowiło  szczegółowego  opisu  rozwiązania,  a  zostało  podyktowane  zakresem 

wezwania,  który  wynikał  z  wcześniejszego  pisma  Odwołującego.  Zamawiający  w  żadnym 

momencie (również w ofercie) nie oczekiwał podania nazw poszczególnych komponentów w 

celu  oceny  zgodności  oferty  z  siwz,  stąd  Izba  uznała,  iż  nie  można  pomijać  kontekstu  w 

jakim  informacje  zostały  wskazane  w  wyjaśnieniach.  Odwołujący  próbował  nadać 

wyjaśnieniom  inne  znaczenie,  z  pominięciem  zakresu  wezwania  Zamawiającego,  który  nie 

oczekiwał  przedstawienia  szczegółów  technicznych  oferowanego  rozwiązania  na  wzór 

kosztorysowego, 

szczegółowego 

wymienienia 

wszystkich 

elementów/komponentów 

potrzebnych do wykonania przedmiotu dostawy i ich szczegółowej wyceny. Brak informacji o 

wszystkich  technicznych  urządzeniach,  nie  mógł  zatem  stanowić  podstawy  do  uznania,  iż 

oferta nie obejmuje całości przedmiotu zamówienia, a taki wniosek formułował Odwołujący w 

odniesieniu  do  kosztów  urządzeń.  Wykonawca  składał  wyłącznie  informacje  związane  z 

podstawą  kalkulacji,  która  przyjmując,  iż  dostarczony  element  zostanie  wyprodukowany 

przez  Medcom,  była  wiarygodna.  Odwołujący  przedstawiając  ofertę  przedstawiciela 

producenta  innego  urządzenia  pominął  możliwość,  jaką  posiada  Wykonawca  będący 

producentem  urządzeń  oferowanych  w  tym  postępowaniu,  czyli  skorzystania  z  własnych 

rozwiązań.  Nawet  jeżeli  w  wyjaśnieniach  pojawiła  się  informacja  o  innym  produkcie,  to 

wskazanie  na  inne  rozwiązanie  równoważne  również  zostało  zamieszczone  i  nie  powinno 

być pomijane, szczególnie jeżeli zamierza się wyciągać dalej idące wnioski, niż te związane 

z ustaleniem, czy cena oferty nie jest rażąco niska. 

W  świetle  powyższego  Izba  uznała,  iż  zarzut  niezgodności  oferty  Medcom  oraz  rażąco 

niskiej ceny oparty na tej podstawie nie zasługiwał na uwzględnienie. 

Ad  1lit.  c  –  styczniki  –  brak  uwzględnienia  kosztu  dodatkowego  stycznika  stanowić  ma 

podstawę  do  stwierdzenia  zaniżenia  kosztów  o  min.  1450  zł  oraz  dowodzić  niezgodności 

oferty  z  siwz.  Według  wiedzy  Odwołującego  należało  zastosować  dwa  styczniki,  tak  aby 

rozwiązanie było zgodne z normą PN-EN 61851-23 (pkt 101.1.5). 

Izba uznała, iż wyjaśnienia w tym zakresie miały na celu wykazanie, iż oferta zawiera koszty 

związane  z  posiadaniem  przez  urządzenia  ładujące  dwóch  wyjść  z  możliwością 

równoczesnego ładowania dwóch autobusów (moc do 40 kW każdy) lub jednego (moc do 85 

kW), co zostało wskazane jako parametr techniczny w pkt 3.1.3.2 siwz. Medcom wskazał, iż 

zastosuje  rozwiązanie  przez  instalację  dwóch  złącz  CCS  Typ  2,  stycznika,  sterowania  i 

modułów komunikacyjnych  z  ppkt  A.  Koszt  całkowity  przedstawiono  ppkt  A,  ppkt  D +  koszt 

stycznika 1450 zł.  

Odwołujący  wnioskował  z  tego  opisu,  iż  rozwiązanie  zakłada  użycie  jednego  stycznika,  co 

będzie stwarzało  zagrożenie porażenia prądem, a do zapewnienia bezpiecznych  warunków 

w  trakcie  ładowania  autobusu  konieczne  byłoby  zastosowanie  3  styczników  do 

jednoczesnego  ładowania  2  autobusów.  Na  pytanie  Przewodniczącej  o  wskazanie  w  jaki 

sposób  jego  twierdzenie  o  konieczności  zastosowania  3  styczników  dla  zapewnienia 

jednoczesnego ładowania 2 autobusów należy odnieść do wymagania SIWZ,  zacytowanego 

w tabeli zdanie 1, w którym mowa jest o wyposażeniu ładowarki  w 2 wyjścia z możliwością 

równoczesnego ładowania 2 autobusów do 40 KW lub 1 do 85 KW wskazał, iż zawiera ono 

łączną alternatywę czyli „lub” użyte w opisie oznacza „i”. 

Medcom  na  rozprawie  przedłożył  schemat  poglądowy  z  zaznaczonym  stycznikiem  S1 

(dwubiegunowy),  który  służyć  ma  zapewnieniu  jednoczesnej  pracy  2  modułów,  czyli 

ładowania  jednego  autobusu  mocą  80  kW.  Na  schemacie  zaznaczono  także  dwa  styczniki 

(po jednym w każdym module) na wyjściu, których koszt miał być uwzględniony w kosztach 

materiałów (tabela nr 2 poz. 1). 

Izba  oddaliła  w  tym  zakresie  odwołanie,  gdyż  wnioski  o  braku  uwzględnienia  kosztów 

dodatkowych  styczników,  jakie  formułował  Odwołujący  nie  miały  oparcia  w  zgromadzonym 

materiale  dowodowym.  Przede  wszystkim,  wyjaśnienia  dotyczące  tego  elementu  nie  miały 

na  celu  wykazania  ilości  styczników,  ale  potwierdzenie,  iż  rozwiązanie  oferowane  będzie 

umożliwiało  jednoczesne  ładowanie  dwóch  pojazdów,  zgodnie  z  wymaganiami  siwz  i  temu 

służyło wskazanie na stycznik (S1). Brak precyzyjnej informacji o budowie obwodu, nie mógł 

w tej sytuacji prowadzić do negatywnych wniosków, gdyż Wykonawca nie był zobowiązany, 

ani w ofercie, ani w wyjaśnieniach opisywać szczegółowo rozwiązania. Ponadto, wyjaśnienia 

jakie  złożył  Medcom  na  rozprawie  były  spójne  i  przekonujące  do  tego,  aby  przyjąć,  iż 

informacja o jednym styczniku dotyczyła stycznika dwubiegunowego, który pozwala osiągnąć 

funkcjonalność oczekiwaną przez Zamawiającego, tj. ładowania mocą 80 kW. 

Ad.  1  lit  d  –  złącze  PHOENIX  EV-T2M4CC  –  ma  wskazywać  na  niezgodność  z  siwz,  gdyż 

nie  zapewnia  możliwości  ładowania  dwóch  autobusów  jednocześnie  (pkt  3.1.3.3  siwz),  a 

zatasowany kabel 6m jest za krótki. 

W  wyjaśnieniach  wskazano  na  zastosowanie  złącza  PHOENIX  EV-T2M4CC  DC125A-6, 

OM50ESBKOO  w  ilości  dwóch  sztuk,  (koszt  około  2.580  zł  x  2  sztuki).  Odwołujący  nie 

zgłaszał zastrzeżeń, co do wysokości kosztów przyjętych dla tej pozycji. 

Oddalając  odwołanie  w  tym  zakresie  Izba  uznała,  iż  podstawa  zarzutu  wynika  z  dowolnej 

interpretacji wyjaśnień, które nie służyły szczegółowemu opisowi rozwiązania, ale wykazaniu 

kosztów,  których  wysokość  przyjęta  do  kalkulacji  nie  była  przez  Odwołującego 

kwestionowana.  Odwołujący  pominął  przede  wszystkim  informację  o  ilości  złączy,  które 

zostały  uwzględnione  w  kalkulacji,  tj.  2  sztuk,  co  czyniło  jego  argumentację  wybiórczą  i 

nieprzekonującą.  Długość  kabla,  jako  nowa  okoliczność,  nie  wskazana  wcześniej  w 

odwołaniu, stanowiła o rozszerzeniu podstawy zarzutu i na podstawie art. 192 ust.7 Ustawy 

została  przez  Izbę  pominięta. W świetle  powyższego  odwołanie  w  tym  zakresie  nie  zostało 

uwzględnione. 

Ad. 1 lit. e – oprogramowanie produkcji Medcom – Odwołujący kwestionuje koszt przyjęty w 

kalkulacji,  jako  nierynkowy  (1500  zł  dla  jednej  ładowarki).  Zarówno  w  odwołaniu  jak  i  w 

piśmie  procesowym  odnosił  się  do  pracochłonności,  która  generuje  wysokie  koszty 

wytworzenia  oprogramowania,  na  które  składają  się  koszty  pracy  programisty.  Złożona  na 

rozprawie  oferta  firmy  zewnętrznej  prezentować  ma  rzeczywiste  koszty  wytworzenia 

produktu,  dla  którego  szacowana  ilość  roboczogodzin  wynosić  ma  700.  Dodatkowo 

Odwołujący  przedłożył  ofertę  Medcom  złożoną  w  postępowaniu  dla  MPK  Kraków  z  ceną 

przekraczającą  190.000,00  zł  za  system  zarządzania  stanowiskami  ładowania.  Własne 

koszty  Odwołujący  oszacował  przyjmując  500  roboczogodzin  przy  potrzebie  stworzenia  od 

początku  oprogramowania.  Wskazywał  przy  tym,  iż  mając  własne  oprogramowanie  można 

ograniczyć koszty, co sam uwzględnił. Zakłada, iż Przystępujący, który zaoferował w innym 

postępowaniu  dostawę  oprogramowania  za  kwotę  191 800  zł  mógł  ograniczyć  koszty,  do 

poziomu  nie  niższego,  niż  dla  ilości  350  godzin  (zaglądając,  że  na  potrzeby  tego 

postępowania  oprogramowanie  wymagać  będzie  połowę  mniej  funkcjonalności),  co 

generowałoby  koszt  na  poziomie  105  000  tj.  ok  13  000  za  ładowarkę.  Na  pytanie  o 

wskazanie  w  jakiej  wysokości  sam  skalkulował  koszt  oprogramowania,  wskazał  na  poziom 

odpowiadający ok 136 godzinom potrzebnych na dostosowanie oprogramowania. 

Przystępujący  na  rozprawie  wyjaśnił,  iż  kalkulując  koszty  oprogramowania,  podobnie  jak 

Odwołujący  założył  możliwość  dostosowania  posiadanego  oprogramowania,  szacując 

pracochłonność na poziomie 40 godzin, tj. 12.000 zł dla 8 ładowarek. 

Oddalając  odwołanie  w  tym  zakresie  Izba  uznała,  iż  przedłożona  oferta  podmiotu 

zewnętrznego  nie  jest  dowodem,  który  miałby  znaczenie,  gdyż  nie  pozwala  ocenić  w  jaki 

sposób  koszty  oprogramowania  kształtowałyby  się  zakładając  jedynie  potrzebę 

dostosowania posiadanego produktu, a nie jego zakup, jako gotowego produktu od podmiotu 

zewnętrznego.  Izba  uznała,  iż  zasadniczo  koszt  wskazany  przez  Medcom  jest  wiarygodny, 

co  wynika  pośrednio  z  wyjaśnień  samego  Odwołującego,  który  podobnie  oszacował  koszt 

dostosowania oprogramowania na poziomie 13.000 zł  za  ładowarkę. Ponieważ Odwołujący 

nie  przedstawił  żadnego  logicznego  uzasadnienia  dlaczego  koszt  ten  należy  powiększyć 

przez ilość zamawianych ładowarek, Izba uznała, iż szacunek przystępującego na poziomie 

12.000  zł  dla  8  ładowarek,  jest  wiarygodny.  Skoro  zasadniczo  oprogramowanie  jest  jedno 

wspólne  dla  wszystkich  zamawianych  sztuk  ładowarek,  to  koszty  dostosowania 

oprogramowania  należy  podzielić  na  ilość  dostarczanych  ładowarek,  a  nie  go  sztucznie 

podwyższać.  Ponieważ  Przystępujący  jest  producentem  oprogramowania,  nie  musi 

zakupywać większej ilości licencji, a jego realne koszty związane są z pracami programisty, 

który  dostosuje  użytkowane  dotychczas  oprogramowanie,  na  co  wskazywał  sam 

Odwołujący. W  ocenie  Izby,  koszty  wyliczane  przez  Odwołującego  na  poziomie  raz  10.000 

zł/sztuka,  a  raz  13.000  zł/sztuka,  nie  przystają  do  oferty  Medcom,  jak  i  jego  własnej.  Na 

pytanie o wskazanie kosztów jakie sam przyjął dla tej pozycji odniósł się wyłącznie do liczby 

roboczogodzin,  jakich  wymagać  będzie  dostosowanie  oprogramowania,  o  ponad  połowę 

mniejszą,  tj.  136  rbh,  od  ilości  godzin,  jakie  powinien  uwzględnić  Medcom  przy  pracach 

dostosowawczych  (350  rbh).  Jednocześnie  w  żaden  sposób  nie  wyjaśnił  przyczyn  dla  tak 

znaczącej  różnicy  pracochłonności  w  pracach  przystosowawczych.  Takie  niejednoznaczne 

deklaracje  Odwołującego  nie  mogły  mieć  znaczenia,  a  brak  spójności  oświadczeń 

składanych  w  odwołaniu  i  później  na  rozprawia,  co  do  ustalenia  poziomu  kosztów,  czynił 

argumentację  wybiórczą  i  nieprzekonującą.  Izba  przyjęła  zatem,  iż  ilość  godzin  założona 

przez  Medcom,  tj.  40  roboczogodzin  ma  pozwolić  na  przygotowanie  oprogramowania  na 

potrzeby tego zamówienia. Przy braku dowodu przeciwnego Izba oddaliła odwołanie  w tym 

zakresie. 

Ad.  1  lit.  f  –  pomiar  energii  –  Odwołujący  kwestionuje  koszt  ustalony  przez  Medcom  w 

wysokości  860  zł,  bez  dalszej  argumentacji.  Jedyne  na  co  wskazał  to  brak  odpowiedzi  na 

wątpliwość  Zamawiającego,  jakiej  dał  wyraz  w  wezwaniu  z  21.02.2017  r.,  gdyż  odpowiedź 

zawiera  się  wyłącznie  w  stwierdzeniu,  iż  ładowarka  zostanie  wyposażona  w  pomiar.  Na 

rozprawie podtrzymał stanowisko wyrażone w odwołaniu. 

Zamawiający  wzywając  Medcom  wskazał,  iż  oczekuje  precyzyjnych  informacji  dotyczących 

wyposażenia  ładowarek  w  przyrządy  pomiarowe  (liczniki  energii  służące  do  pomiaru 

pobranej  energii  elektrycznej  podczas  procesu  ładowania,  zarówno  przez  autobus,  jak  i 

stacje ładowania – wymaganie siwz 3.1.2.2. i odpowiedź Zamawiającego na pytanie 5 z dnia 

20.01.2017 r.). 

W  wyjaśnieniach  Medcom  wskazał,  iż  ładowarka  wyposażona  jest  w  pomiar  energii: 

pobranej  energii  przez  ładowarkę  i  dostarczonej  energii  do  autobusu.  Koszt  wskazując  na 

poziomie 860,00 zł.  

Oddalając  odwołanie  w  tym  zakresie  Izba  uznała,  iż  Odwołujący  nie  wykazał  zasadności 

zarzutu braku właściwego oszacowania kosztów ograniczając swoje stanowisko do samego 

zaprzeczenia  poprawności  wskazanych  w  wyjaśnieniach  Medcom  kosztów.  Opieranie 

wyłącznie na takim zaprzeczeniu zarzutu nie mogło odnieść zamierzonego skutku. Z drugiej 

strony  Medcom  na  rozprawie  przedstawił  ofertę  na  licznik  legalizowany,  którego  koszty 

zakupu są niższe niż wskazane w wyjaśnieniach. Izba w tym stanie rzeczy nie miała podstaw 

do  uznania,  iż  koszty  przyjęte  do  kalkulacji  nie  pokrywały  realnych  kosztów,  jaki  ponosić 

miałby wykonawca realizując przedmiot zamówienia. 

Ad.  1  lit.  g  –  rozmiary  obudów  –  Odwołujący  wskazywał  na  brak  uwzględnienia  kosztów 

dostosowania obudowy do niestandardowych wymiarów określonych przez Zamawiającego. 

Podany  koszt  3.850,00  zł  stanowić  ma  wyłącznie  koszt  produkcji  samej  obudowy  bez 

kosztów  zaprojektowania  i  przetestowania  niestandardowej  obudowy  dostosowanej  do 

wymagań  z  pkt  3.1.3.3  siwz.  Zdaniem

Odwołującego,  dostosowania 

wymagać 

będzie 

obudowa  przede  wszystkim  poprzez  zapewnienie  2  wyjść,  dostosowanie  wymiarów  oraz 

paneli operatorskich do wymagań Zamawiającego, których koszty oszacował Odwołujący na 

poziomie 4 tyś zł netto dla 8 sztuk ładowarek tj. 500 zł netto za sztukę w oparciu o założoną 

pracochłonność.  Łącznie  40  godzin  dla  działów  konstruktorskich  i  technologicznych  i  cenie 

netto  za  godzinę  100  zł.  Odwołujący  na  rozprawie  przedłożył  fragment  karty  katalogowej 

(załącznik  nr  7),  prezentującej  standardowe  obudowy  Medcom,  które  wymagać  będą 

dostosowania z uwagi na ich nieodpowiednie wymiary i ilości złączy. Odwołujący  zapoznał 

się z produktem na targach i stąd stwierdza, że nie spełniają one wymagań Zamawiającego.  

Zamawiający  w  wezwaniu  z  21.02.2017  r.  oczekiwał  potwierdzenia  uwzględnienia  potrzeby 

dostosowania  obudów  ładowarek  do  jego  wymagań,  w  szczególności  w  odniesieniu  do 

ochrony przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi (wymagania 3.1.3.3. siwz). 

Medcom  w  wyjaśnieniach  wskazał  na  autorskie  wykonanie  Medcomu/  30  letnie 

doświadczenie  w  produkcji  urządzeń.  Standardowe  obudowy  produkcji  MEDCOM  nie 

wymagają  „dostosowania”  aby  spełniać  wymagania  Zamawiającego  zgodnie  z  pkt  3.1.3.3. 

Ochrona  przed  korozją  i  uszkodzeniami  mechanicznymi  zostanie  zapewniona  przez 

obudowę. Przyjął koszty w wysokości 3850,00 zł.  

Oddalając odwołanie w tym zakresie Izba uznała, iż podstawę zarzutu Odwołujący opierał na 

własnym  przekonaniu  o  braku  możliwości  zaoferowania  obudowy  dostępnej  w  ofercie 

Medcom,  spełniającej  wymagania  Zamawiającego,  bez  konieczności  poniesienia 

dodatkowych  nakładów  finansowych.  Twierdzenia  te  jako  gołosłowne  nie  mogły  podważać 

wyjaśnień  producenta,  który  posiada  pełną  wiedzę  o  skali  kosztów,  jakie  ponosi.  Słusznie 

Medcom  zwrócił  uwagę  na  pytanie  Zamawiającego, który  oczekiwał  konkretnej  informacji  o 

ochronie przed korozją i uszkodzeniami mechanicznymi. Pytanie nie wskazywało wprost na 

konieczność  potwierdzenia  rozmiarów  obudów,  a  zatem  brak  szczegółowej  informacji  o 

parametrach  zewnętrznych  nie  mógł  obciążać  Medcom  negatywnymi  konsekwencjami,  na 

jakie  wskazywał  Odwołujący,  czyli  uznania,  iż  wyjaśnienia  nie  potwierdzały  wysokości 

kosztów dostosowania rozmiaru obudowy. 

Ad. 1 lit. h – zabezpieczenie ładowarek przed dostępem osób nieuprawnionych. Odwołujący 

wyliczył  koszt  kluczyków  dla  100  kierowców  na  poziomie  2.000  zł.  Ponadto,  kwestionował 

aby samo wskazanie na panel operatorski było wystarczające do stwierdzenia, iż będzie on 

pełnił rolę zabezpieczenia i nie będzie generowało żadnych dodatkowych kosztów. W ocenie 

Odwołującego  wyjaśnienia  w  tabeli  nr  1  powinny  zawierać  wszystkie  urządzenia  – 

podzespoły, wśród których nie wymieniono panelu operatorskiego. 

Medcom opisał w wyjaśnieniach dwa rozwiązania: 1. Odblokowanie po wpisaniu pinu. Koszt 

0  zł  –  ładowarka  standardowo  jest  wyposażona  w  panel  operatorski  z  wyświetlaczem  i 

klawiszami;  2.  Stacyjka.  Koszt  50  zł  +  kluczyki.  Łącznie  koszty  dla  zabezpieczenia  jednej 

ładowarki określił na poziomie 150 zł.    

Izba  oddaliła  odwołanie  w  tym  zakresie,  gdyż  wyliczony  przez  Odwołującego  koszt 

kluczyków stanowił jego indywidualną kalkulację przyjętą dla 100 kierowców, co nie odnosiło 

się  do  warunku  3.1.3.3.  siwz.  Zamawiający  nie  wskazał  w  siwz  potrzeby  dostarczenia 

konkretnej ilości kluczyków. Opisał jedynie jako wymagane zabezpieczenie przed dostępem 

osób  nieuprawnionych:  na  zewnątrz  obudowy  ładowarki  należy  zamontować  urządzenie 

ograniczające  dostęp  do  uruchomienia  ładowarki  przez  osoby  nieuprawnione.  Zalecane 

rozwiązanie  to  dostęp  do  ładowarki  po  uprzednim  wpisaniu  kodu  PIN  lub  użyciu  żetonu 

transporderowego  (równolegle  identyfikującego  użytkownika)  lub  „stacyjka”  na  klucz 

patentowy  lub  też  inne  skuteczne  i  pewne  rozwiązanie  techniczne  przewidziane  do 

intensywnej  eksploatacji.  W  przypadku  gdy  zabezpieczeniem  tym  będzie  ww.  żeton  lub 

stacyjka  na  kluczyk  to  wymagane  będzie  od  Wykonawcy  dostarczenie  (na  koszt 

Wykonawcy)  niezbędnej  ilości  tych  kluczy  lub  żetonów  dla  kierowców  Zamawiającego  i 

personelu  technicznego.  Jak  wynika  z  przywołanych  postanowień  siwz,  Zamawiający  nie 

narzucił  konkretnego  rozwiązania  pozostawiając  wykonawcy  możliwość  zastosowania 

różnych  skutecznych  zabezpieczeń.  Zaproponowane  dwa  rozwiązania  Medcom  generują 

koszty  ustalone  przez  tego Wykonawcę,  przeciwko którym Odwołujący  prezentował  własne 

wyliczenie  oparte  na  wybranym  swobodnie  składniku,  tj.  potrzebnej  ilości  kluczyków.  Przy 

braku  wiążących  wytycznych  Zamawiającego,  co  do  ilości  kluczyków,  nie  było  podstaw  do 

przyjmowania  niekorzystnej  dla  Medcom  podstawy  kalkulacji  kosztów.  W  związku  z 

powyższym odwołanie nie mogło być uwzględnione.  

W dalszej części, zastrzeżenia Odwołującego wynikają z analizy wyjaśnień prezentowanych 

w  tabeli  nr  2  –  w  części  pokrywających  się  z  tabelą  nr  1,  ale  w  innym  ujęciu,  tj.  poprzez 

rozbicie  ceny  na  poszczególne  rodzaje  kosztów.  Zasadniczo,  argumentacja  prezentowana 

powyżej  zachowuje  aktualność  również  w  odniesieniu  do  argumentów  Odwołującego 

podnoszonych  w  kontekście  składowych  kosztów  ujętych  w  tabeli  nr  2.  Uzupełniająco  Izba 

wskazuje, iż Odwołujący nie kwestionował kalkulacji ujętej w pozycji nr 1 – koszty materiałów 

energoelektroniki  (31.195,87  zł.),  której  to  pozycji  Medcom  przypisuje  istotny  udział  w 

kosztach,  jako  stanowiących  prawie  połowę  kosztów  całej  ładowarki.  Odwołujący 

kwestionował  koszty  poszczególnych  urządzeń  -  podzespołów  wchodzących  w  skład 

produktu końcowego (poz. nr 2) – 17.440,72 zł. W odwołaniu oszacował koszt dodatkowych 

elementów,  których  nie  dotyczyły  pytania  Zamawiającego,  a  które  są  niezbędne  do 

wykonania  przedmiotu  zamówienia:  zabezpieczenia  wejściowe  (rozłącznik+wkładki 

bezpiecznikowe);  stycznik  mocy;  gniazdo  odkładcze  Combo;  wyłączniki  nadprądowe  i 

różnicowo-prądowe  osprzętu  pomocniczego;  zasilacze  DC  osprzętu  dodatkowego;  moduł 

komunikacyjny  z  systemem;  switch  4portowy;  przetwornik  temperatury  wtyku  ładowania; 

szyny  miedziane,  okablowanie,  złącza  i  tuleje,  normalla;  materiały  montażowe  do  podłoża. 

Łączną wartość tych elementów ustalił na kwotę ponad 3000 zł. 

Należy  zauważyć,  iż  Zamawiający  wzywając  Medcom  do  wyjaśnień  nie  wymagał  podania 

szczegółowego  wyliczenia  urządzeń-podzespołów,  a  jedynie  wskazania  kosztów  w  ujęciu 

uwzględniającym  sugestie  Odwołującego  skierowaną  do  Zamawiającego  w  piśmie  z 

20.02.2017 r.  

Medcom w poz. nr 2 wskazał koszty podzespołów z tabeli nr 1 oraz podzespoły stosowane 

wyłącznie  w  ładowarkach do pojazdów elektrycznych. Na rozprawie  wyjaśnił, iż  w pozycji 2 

tabeli nr 2 zostały ujęte koszty elementów uwzględnionych w tabeli nr 1, czyli tych urządzeń-

podzespołów, których dotyczyły pytania Zamawiającego wprost. Pozostałe koszty, jak koszty 

materiałów do ich wytworzenia, uwzględnił  w pozycji nr 1 tabeli nr 2.  

Odnosząc  się  do  tej  argumentacji,  ponownie  należy  zauważyć,  iż  wyjaśnienia  w  zakresie 

rażąco  niskiej  ceny  miały  na  celu  wskazanie  sposobu  kalkulacji  ceny  przez  odniesienie  się 

między innymi do tych elementów, które Zamawiający sprecyzował w wezwaniu. Odwołujący 

próbował  natomiast  nadać  tym  wyjaśnieniom  inne  znaczenie,  jako  szczegółowego  opisu 

rozwiązań,  ze  wskazaniem  na  elementy  komponentów,  użytych  materiałów,  co  nie  było 

konieczne na etapie składania oferty. Wyjaśnień nie można inaczej oceniać, niż wynikało to z 

wezwania  Zamawiającego,  który  szczegółowo  odnosił  się  do  istotnych  elementów 

przedmiotu  zamówienia,  oczekując  od  Wykonawcy  tylko  w  tym  zakresie  informacji,  bez 

żą

dania przedstawienia opisu rozwiązania z podaniem ilości i wartości materiałów i urządzeń 

–  komponentów. W części  argumentacja Odwołującego  opierała  się  na  błędnym  założeniu, 

jakoby  wyjaśnienia  stanowić  miały  kosztorysowe  przedstawienie  założeń  z  uwzględnieniem 

ilości  materiałów  i  pracochłonności,  co  do  których  brak  było  wytycznych  w  siwz.  Cena  jaką 

oferowali  wykonawcy  miała  charakter  ryczałtowy,  zatem  podstawą  wyceny  ofert  były 

kalkulacje  własne  wykonawców,  wynikające  z  ich  indywidualnych  założeń  i  sytuacji 

faktycznej  na  rynku.  Wyjaśnienia  złożone  przez  Medcom  w  dwóch  pismach  odnosiły  się 

zarówno  do  ogólnej  sytuacji  producenta  urządzeń  i  jego  możliwości,  jakie  stwarza  własne 

zaplecze  techniczne  (m.in.  laboratorium  badawcze),  jak  i  szczegółowych  założeń 

kosztowych,  jakie  przyjął  do  wyceny  oferty.  Ponieważ  Odwołujący  nie  przedstawił 

przekonujących  dowodów,  które  podważałyby  założenia  kosztowe  Medcom,  Izba  nie  miała 

podstaw do ich pominięcia i uznania za nieprawidłowe.        

W  świetle  powyższego,  Izba  uznała,  iż  Zamawiający  nie  naruszył  przepisów  Ustawy 

dokonując wyboru oferty Medcom, a tym samym odwołanie podlegało oddaleniu w całości.  

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku na podstawie art. 192 ust. 9 oraz 

art. 192 ust. 10 Prawa zamówień publicznych  oraz w oparciu o przepisy § 3 i § 5 ust. 3 pkt 1 

rozporządzenia  Prezesa  Rady  Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości 

i sposobu  pobierania  wpisu  od  odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu 

odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.).  Izba  zaliczyła  do 

kosztów  postępowania  wpis  uiszczony  przez  Odwołującego  oraz  koszty  wynagrodzenia 

pełnomocnika  Zamawiającego,  stwierdzone  rachunkiem  złożonym  przed  zamknięciem 

rozprawy,  ograniczone  do  wysokości  określonej  rozporządzeniem  i  obciążyła  nimi 

Odwołującego.  

Przewodniczący: ……………………….