KIO 988/17 WYROK dnia 30 maja 2017 r.

Stan prawny na dzień: 24.10.2017

Sygn. akt KIO 988/17 

WYROK 

z dnia 30 maja 2017 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:  

Marek Koleśnikow  

Protokolant:  

Edyta Paziewska  

po rozpoznaniu na rozprawie  w dniu 30 maja 2017 r. w Warszawie odwołania  wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 17 maja 2017 r. przez wykonawców wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  [1]  E.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  (…) 

(pełnomocnik) 

P.C.K.P.A. 

Sp. 

o.o. 

siedzibą 

G., 

(…)  

postępowaniu 

prowadzonym 

przez 

zamawiającego 

S.P. 

Sp. 

o.o.  

z siedzibą w G., (...) 

przy udziale:  

A.  wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia C. Sp. z o.o. Sp. k. z siedzibą 

w  M.,  (…)  zgłaszającego  swoje  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie zamawiającego,  

B.  wykonawcy ubiegającego się o udzielenie zamówienia T. I. T. B. (…) zgłaszającego 

swoje przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego  

orzeka: 

1.  Oddala odwołanie.  


2.   Kosztami postępowania obciąża odwołującego wykonawców wspólnie ubiegających się 

o  udzielenie  zamówienia  [1]  E.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  (...)  (pełnomocnik)  i  [2] 

P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...)  

i:  

2.1) zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  10  000  zł  00  gr 

(słownie:  dziesięć  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  wykonawców 

wspólnie 

ubiegających 

się 

udzielenie 

zamówienia 

E. 

Sp.  

z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  (...)  (pełnomocnik)  i  [2]  P.C.K.P.A.  Sp.  z  o.o.  

z siedzibą w G., (...) tytułem wpisu od odwołania;  

2.2) zasądza od wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia [1] E. 

Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  (...)  (pełnomocnik)  i  [2]  P.C.K.P.A.  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w G., (...) na rzecz  zamawiającego S.P. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...) 

kwotę  93  zł  07  gr  (słownie:  dziewięćdziesiąt  trzy  złote  siedem  groszy)  stanowiącą 

koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  dojazdu  pełnomocnika  na 

wyznaczoną rozprawę.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  –  Prawo  zamówień 

publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 poz. 831, 996, 1020, 1250, 1265, 1579 i 

1920) na niniejszy wyrok – w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za 

pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Gdańsku.  

Przewodniczący: 

………………………………  


Sygn. akt KIO 988/17 

U z a s a d n i e n i e  

Zamawiający  S.P.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  (...)  wszczął  postępowanie  w  trybie 

przetargu nieograniczonego na roboty budowlane obejmujące swym zakresem „Przebudowę 

pomieszczeń w budynku nr 26 dla Oddziałów Radioterapii i Chemioterapii w G. (...)”.  

Postępowanie jest prowadzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 oraz z 2016 poz. 831, 996, 1020, 

1250, 1265, 1579 i 1920) zwanej dalej w skrócie Pzp lub ustawą bez bliższego określenia.  

Zamawiający  poinformował  12.05.2017  r.  o  odrzuceniu  oferty  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  [1]  E.  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  G.,  (...) 

(pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...).  

Wykonawcy  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia  [1]  E.  Sp.  z  o.o.  

z siedzibą w G., (...) (pełnomocnik) i [2] P.C.K.P.A. Sp. z o.o. z siedzibą w G., (...), zgodnie z 

art.  182  ust.  1  pkt  2  Pzp,  wniósł  17.05.2017  r.  do  Prezesa  KIO  odwołanie  na  czynność 

zamawiającego polegającą na odrzuceniu oferty odwołującego 

Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:  

1)   przepisu art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp, przez zaniechanie poprawienia oczywistej omyłki 

rachunkowej w ofercie odwołującego;  

2)   przepisów  art.  89  ust.  1  Pzp,  w  szczególności  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp,  przez 

bezpodstawne odrzucenie oferty odwołującego. 

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania:  

1)   nakazanie  zamawiającemu  dokonania  czynności  zaniechanej  –  poprawienia 

oczywistej  omyłki  rachunkowej  w  ofercie  odwołującego  z  uwzględnieniem 

konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek;  

2)   nakazanie 

zamawiającemu 

unieważnienia 

czynności 

odrzucenia 

oferty 

odwołującego;  

3)   nakazanie zamawiającemu oceny ofert z udziałem oferty odwołującego.  

Argumentacja odwołującego  


Zamawiający  prowadzi  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  w  trybie 

przetargu  nieograniczonego  pn.:  Roboty  budowlane  obejmujące  swoim  zakresem 

„Przebudowę  pomieszczeń  w  budynku  nr  26  dla  Oddziałów  Radioterapii  i  Chemioterapii  

w G. (...)”. 

W  ofercie  odwołującego  wskazano  cenę  netto  za  wykonanie  zamówienia,  oferowany 

upust,  wartość  netto  po  upuście,  podatek  VAT  i  cenę  brutto.  Powyższe  wartości  w  ofercie 

przedstawiono następująco: 

Cena  brutto  wykonania  zamówienia  8.192.046,00  PLN  Cena  netto:  6  685  200,0  zł 

Upust: 625 000,00 zł 6 660 200,00 zł Kwota VAT: 1 531 846,00 zł 

Sprawdzenie  matematyczne  powyższych  danych  w  oczywisty  sposób  wskazuje,  że 

popełniono omyłkę w obliczeniach.  

Po  odjęciu  wyszczególnionej  w  ofercie kwoty  upustu  od  ceny  netto  otrzymujemy  wynik 

6.060.200,00 zł (sześć milionów sześćdziesiąt tysięcy dwieście złotych) nie zaś 6 660 200,00 

zł  (sześć  milionów  sześćset  sześćdziesiąt  tysięcy  dwieście  złotych),  jak  zapisano  

w formularzu ofertowym.  

W konsekwencji błędnie wyliczony jest podatek VAT w kwocie 1.531.846,00 zł, zamiast 

prawidłowego: 1.393.846,00 zł (policzono go od kwoty 6 660 200,00 zł, w stawce 23%) oraz 

wartość  brutto  oferty  wskazana  jako  8.192.046,00  zł  (osiem  milionów  sto  dziewięćdziesiąt 

dwa tysiące czterdzieści sześć złotych), podczas gdy powinna być: 7.454.046,00 zł (siedem 

milionów czterysta pięćdziesiąt cztery tysiące czterdzieści sześć złotych). 

Zamawiający  zaniechał  poprawienia  oczywistej  omyłki  rachunkowej  w  ofercie 

odwołującego,  a  12  maja  2017  r.  poinformował  odwołującego  o  odrzuceniu  jego  oferty  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt Pzp. 

W ocenie odwołującego zaniechanie poprawienia omyłek w ofercie jest bezprawne, zaś 

oraz odrzucenie oferty odwołującego nie znajduje podstaw w przepisach Pzp. 

W  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  zamawiający  zarzuca  odwołującemu,  że  podał  

w  ofercie  minimum trzy  odmienne  warianty  wartości  ceny  oferty,  przez  co  zamawiający  nie 

może  jednoznacznie  i  w  sposób  nie  budzący  wątpliwości  ocenić  jaką  cenę  oferty  podał 

Wykonawca czyli za jaką cenę Wykonawca zaproponował realizację zamówienia. 

Powyższe uzasadnienie jest absurdalne. 

W  ofercie  odwołujący  podał  jedną  cenę  brutto,  nie  zaś  kilka  wariantów.  Jedynym 

mankamentem oferty jest to, że została ona wyliczona wskutek omyłki rachunkowej. 

Nie  jest  prawdą,  że  zamawiający  nie  może  jednoznacznie  i  w  sposób  nie  budzący 

wątpliwości  ocenić  jaką  cenę  oferty  podał  Wykonawca  czyli  za  jaką  cenę  Wykonawca 

zaproponował realizację zamówienia.  


W  rozpatrywanym  przypadku  wystąpią  omyłka  rachunkowa,  gdyż  przeprowadzenie 

działań arytmetycznych na podanych w ofercie liczbach daje inny wynik niż podana w ofercie 

cena brutto.  

Zamawiający wywodzi jakoby „wpisanie poprawnych wartości w formularz ofertowy” było 

bezwzględnym  obowiązkiem  wykonawcy.  Przeczy  to  przepisom  Pzp  regulującym  tzw. 

„postępowanie korygujące” przy badaniu oferty.  

Oferta  powinna  być  co  do  zasady  sporządzona  bezbłędnie,  jednak  ustawodawca 

dostrzega możliwość popełnienia różnych pomyłek przy jej przygotowaniu i określa kategorie 

omyłek,  których  popełnienie  nie  dyskwalifikuje  oferty.  Zamawiający  podczas  procedury 

badania ofert ma również, co wynika wprost z treści przepisów art. 87 ust. 2 Pzp, obowiązek 

sprawdzenia,  czy  oferta  nie  zawiera  omyłek,  w  tym  oczywistych  omyłek  rachunkowych.  

W  przypadku  ich  dostrzeżenia  ma  obowiązek  ich  poprawienia.  Jest  to  obowiązek  nie 

podlegający swobodnej ocenie zamawiającego. 

Zamawiający  twierdzi  natomiast,  że  nie  może  skorzystać  z  przesłanki  określonej  w  art. 

87  ust.  2  Pzp,  gdyż  w  jego  ocenie  omyłkę  można  poprawić  na  kilka  sposobów,  a  nie 

wiadomo  który  z  nich  jest  zgodny  z  intencją  Wykonawcy,  ponieważ  wymagałoby  to 

dodatkowych wyjaśnień, a taka omyłka nie może zostać uznana za oczywistą. Wniosek taki 

nie ma podstaw w treści złożonej oferty. 

Rachunkowe  sprawdzenie  poprawności  wyliczenia  ceny  oferty  w  tym  przypadku 

sprowadza  się  do  wykonania  kilku  prostych  działań  arytmetycznych,  co  umożliwia  wykrycie 

zaistnienia  omyłki.  Wykonawca  podał  w  ofercie  wartości,  na  podstawie  których  kalkulował 

cenę  oferty.  Tak  więc  dokonanie  obliczeń  nie  wymaga  od  zamawiającego  wykonania 

ż

adnych  dodatkowych  czynności,  analiz  czy  pozyskiwania  danych  niezawartych  w  ofercie. 

Zamawiający twierdzi, że nie może poprawić tych niezgodności jako oczywistej omyłki czy to 

polegającej  na  niezgodności  z  SIWZ,  czy  niezgodności  rachunkowej  ponieważ  nie  jest  

w  stanie  poprawić  błędu  bez  podjęcia  kroków  w  postaci  dodatkowych  wyjaśnień  oraz 

zastosowania  rozważań,  wyliczeń  czy  przyjmowania  do  rozpatrywania  różnych  wariantów 

kalkulacji  ceny  oferty.  Jakiekolwiek  dodatkowe  wyjaśnienia  są  w  analizowanym  przypadku 

zbędne,  tym  bardziej,  że  odwołujący  sam  dwukrotnie  informował  zamawiającego  

o  popełnionej  omyłce.  Pierwszy  raz  informując  jedynie  o  popełnieniu  omyłki,  drugi  raz, 

wskutek  bezczynności  zamawiającego  dokładnie  wskazał,  że  omyłkowo  od  kwoty  netto 

odjęto  opust  w  kwocie  25 000  złotych  zamiast  625  000  zł.  Zamawiający  mógł  ten  fakt  

w  prosty  sposób  potwierdzić  przeprowadzając  działanie  matematyczne  na  podanych  

w ofercie liczbach. 

Wbrew  temu  co  twierdzi  zamawiający  nie  jest  konieczne  dokonywanie  różnych 

wariantów  kalkulacji  ceny.  Sposób  kalkulacji  ceny  przyjęty  w  ofercie  odwołującego  jest 

oczywisty i nie wywołuje wątpliwości co do intencji odwołującego. Intencją odwołującego było 


zaoferowanie  ceny  z  zastosowaniem  opustu  wskazanego  w  ofercie.  Potwierdza  to 

dodatkowo  informacja  odwołującego  z  10  maja  2017  r.  Zarówno  cena  netto  oferty  jak  

i  wartość  opustu  były  wskazane  w  ofercie.  O  tym,  że  wolą  odwołującego  było  udzielenie 

opustu  świadczy  podanie  w  formularzu  oferty  ceny  netto,  wartości  opustu  i  kwoty 

pomniejszonej  (co  prawda  błędnie)  o  opust,  jak  również  fakt,  że  VAT  został  policzony  od 

kwoty  pomniejszonej  (błędnie)  o  opust,  nie  zaś  od  kwoty  netto.  Również  wskazana  cena 

brutto  została  policzona  od  kwoty  netto  pomniejszonej  o  opust  a  następnie  zwiększonej  

o wartość VAT.  

Widać więc, że od ceny netto odjęto wartość opustu i wartość po opuście przyjęto jako 

podstawę dalszego wyliczenia ceny brutto, a jedynie popełniono omyłkę przy odejmowaniu. 

Wobec  powyższego  sposób  kalkulacji  ceny  brutto  oferty  jest  czytelny  i  możliwe  jest 

prześledzenie  działań  arytmetycznych  wykonanych  przez  odwołującego  pod  względem  ich 

poprawności, a tym samym bezsporne stwierdzenie omyłki.  

SIWZ  nie  wskazuje  szczegółowego  sposobu  określenia  ceny  oferty.  W  rozdziale  XVI 

„Opis  sposobu  obliczenia  ceny”  zamawiający  wskazał  jedynie,  że  Wykonawca  jest 

zobowiązany  do  określenia  w  formularzu  oferty  ceny  –  jako  ceny  kompletnej  za  całość 

zamówienia, jednoznacznej i ostatecznej z uwzględnieniem właściwej stawki VAT, cena musi 

być  podana  w  złotych  polskich  z  dokładnością  do  dwóch  miejsc  po  przecinku,  zaś 

wykonawca zobowiązany jest do wypełnienia formularza ofertowego i określenia w nim ceny 

brutto z uwzględnieniem stawki VAT oraz określenia wartości netto.  

Brak natomiast szczegółowych regulacji na temat samego sposobu obliczenia ceny, jej 

elementów składowych, czy dokonania kalkulacji ofertowej. Zamawiający nie zawarł w SIWZ 

zakazu zastosowania opustów w cenie. Nie zawarł też żadnych regulacji odnośnie sposobu 

ujęcia  ewentualnego rabatu, czy  opustu  w  cenie  oferty.  Należy  przyjąć,  że  odwołujący  jako 

wykonawca  zamówienia  miał  prawo  obniżyć  obliczoną  na  użytek  zamówienia  cenę  i  taką 

obniżoną cenę  wskazać  w ofercie. Postanowienie SIWZ dotyczące „wypełnienia formularza 

ofertowego  i  określenia  w  nim  ceny  brutto  z  uwzględnieniem  stawki  VAT  oraz  określenia 

wartości  netto”  nie  sprzeciwia  się  wskazaniu  ceny  w  sposób  w  jako  zrobił  to  odwołujący. 

Postanowienie  to  wskazuje  jedynie  minimalne  elementy  ceny  jakie  powinny  się  znaleźć  

w  formularzu  oferty,  nie  precyzuje  jednak  w  jaki  sposób  elementy  te  mają  być  wyliczone. 

Sam  zamawiający  w  uzasadnieniu  odrzucenia  oferty  nie  zakwestionował  zresztą  prawa 

odwołującego do obliczenia ceny z zastosowaniem opustu, ani też samego faktu udzielenia 

takiego opustu. 

W  uzasadnieniu  zamawiający  dowodzi,  że  poprawienie  omyłki  doprowadziłoby  do 

zmiany  treści  oferty  co  jest  niedopuszczalne.  Art.  87  ust.  1  Pzp  co  do  zasady  zakazuje 

jakichkolwiek  zmian  w  treści  oferty,  jednak  dopuszcza  wyjątki  od  tej  zasady,  o  czym 

zamawiający  zdaje  się  zapominać.  Wyjątkiem  od  zasady  niezmienności  treści  oferty  jest 


obowiązek  poprawienia  omyłek  wskazanych  w  art.  87  ust.  2  Pzp.  Omyłki  mogą  dotyczyć 

również tak istotnych elementów oferty jak cena. („stanowisko sprowadzające się do uznania 

wszelkich  oczywistych  omyłek  rachunkowych  jako  zawierających  się  w  niezgodności  treści 

oferty z treścią SIWZ jest nieuprawnione, bo byłoby to sprzeczne z wyszczególnieniem, jakie 

w  tym  zakresie  poczynił  ustawodawca  różnicując  kwestie  oczywistej  omyłki  rachunkowej 

(odrzucenie na podstawie art. 89 ust 1 pkt 6 Pzp) oraz innej omyłki (odrzucenie na podstawie 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp – wyrok KIO o sygn. akt KIO/UZP 30/10). Nie ma przy tym znaczenia 

fakt,  który  podkreśla  zamawiający,  że  wskazana  w  ofercie  cena  brutto  była  odczytana 

podczas  otwarcia  ofert,  czy  też  podana  w  informacji  zamieszczonej  na  stronie 

zamawiającego. Niejednokrotnie zdarza się bowiem, że cena podana podczas otwarcia ofert 

ulega  zmianie  w  trakcie  postępowania  wskutek  poprawienia  omyłki  rachunkowej,  innej 

omyłki, czy nawet zwykłej omyłki pisarskiej. 

Nie jest również istotne to, czy wskutek poprawienia oczywistej omyłki rachunkowej cena 

zmieni  się  nieznacznie  czy  diametralnie.  Istotność  omyłki  ma  znaczenie  tylko  w  przypadku 

wskazanym w art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. 

Zamawiający  odrzucił  ofertę  odwołującego  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp,  gdyż 

jego  zdaniem  treść  oferty  nie  odpowiada  treści  SIWZ.  Zamawiający  nie  wykazał  jednak  na 

czym  polega  niezgodność  oferty  odwołującego  z  treścią  SIWZ.  Odrzucenie  oferty  jest  więc 

całkowicie bezpodstawne.  

Opisane  powyżej  czynności  zamawiającego  skutkujące  eliminacją  oferty  odwołującego  

z  postępowania  zostały  dokonane  bezpodstawnie,  z  naruszeniem  przepisów  Pzp.  Wobec 

powyższego odwołujący wnosi jak we wstępie. 

Odwołujący przesłał w terminie kopię odwołania zamawiającemu 17.05.2017 r. (art. 180 

ust. 5 i art. 182 ust. 1-4 Pzp).  

Zamawiający przesłał w terminie 2 dni kopię odwołania innym wykonawcom 17.05.2017 

r. (art. 185 ust. 1 in initio Pzp). 

22.05.2017 r. wykonawca C. Sp. z o.o. SP. k. z siedzibą w M., (...) złożył (1) Prezesowi 

KIO, z kopiami dla (2) zamawiającego i (3) odwołującego, pismo o zgłoszeniu przystąpienia 

po  stronie  zamawiającego  do  postępowania  toczącego  się  w  wyniku  wniesienia  odwołania 

(art. 185 ust. 2 Pzp).  

22.05.2017  r.  wykonawca  T.I.T.B.  (...)  złożył  (1)  Prezesowi  KIO,  z  kopiami  dla  (2) 

zamawiającego  i  (3)  odwołującego,  pismo  o  zgłoszeniu  przystąpienia  po  stronie 


zamawiającego do postępowania toczącego się w wyniku wniesienia odwołania (art. 185 ust. 

2 Pzp). 

Zamawiający wniósł odpowiedź na odwołanie do czasu zamknięcia rozprawy 25.05.2017 

r. (art. 186 ust. 1 Pzp). Zamawiający wniósł o oddalenie odwołania. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  z  udziałem  stron,  na  podstawie  dokumentacji 

postępowania,  wyjaśnień  oraz  stanowisk  stron  zaprezentowanych  podczas  rozprawy  – 

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje:  

Izba stwierdziła, że odwołanie nie jest zasadne.  

W  ocenie  Izby  zostały  wypełnione  łącznie  przesłanki  zawarte  w  art.  179  ust.  1  Pzp,  to 

jest  posiadania  interesu  w  uzyskaniu  danego  zamówienia  oraz  wystąpienia  możliwości 

poniesienia szkody przez odwołującego.  

Izba  ustaliła,  że  stan  faktyczny  postępowania  o  udzielenie  zamówienia  publicznego 

(postanowienia  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  oraz  informacje  zawarte  

w ogłoszeniu o zamówieniu) nie jest sporny.  

Izba  postanowiła  dopuścić  jako  dowód  dokumentację  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  przekazaną  przez  zamawiającego,  potwierdzoną  za  zgodność  

z oryginałem.  

W ocenie Izby, zarzut pierwszy naruszenia art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp – przez zaniechanie 

poprawienia  oczywistej  omyłki  rachunkowej  w  ofercie  odwołującego  –  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie.  

Izba  stwierdziła,  że  w  rozpoznawanym  postępowaniu  21.04.2017  r.  zamawiający 

dokonał  jawnego  otwarcia  ofert,  podczas  którego  podał  m.in.  ceny  ofertowe.  25.04.2017  r. 

obecny odwołujący złożył do zamawiającego pismo informujące, że cena jego oferty jest inna 

niż  podana  podczas  otwarcia  ofert.  Następnie  10.05.2017  r.  obecny  odwołujący 

poinformował  o  oczywistej  omyłce  rachunkowej  w  swojej  ofercie.  Jednak  12.05.2017  r. 

zamawiający nie znajdując powodów do uznania tego błędu jako oczywistej omyłki odrzucił 

ofertę odwołującego. Z tego względu odwołujący wniósł 17.05.2017 r. odwołanie zarzucając 

zamawiającemu  naruszenie  art.  87  ust.  2  pkt  2  Pzp  przez  zaniechanie  dokonania 

poprawienia  oczywistej  omyłki  rachunkowej.  Art.  87  ust.  2  pkt  2  Pzp  brzmi  »Zamawiający 

poprawia  w  ofercie  […]  oczywiste  omyłki  rachunkowe,  z  uwzględnieniem  konsekwencji 


rachunkowych  dokonanych  poprawek  […]  niezwłocznie  zawiadamiając  o  tym  wykonawcę, 

którego oferta została poprawiona«.  

Zamawiający  wziął  pod  uwagę  wszystkie  kwoty,  które  obecny  odwołujący  przedstawił  

w ofercie: 

1)   cena brutto wykonania zamówienia: 8.192.046,00;  

2)   słownie:  osiem  milionów  dwieście  dwadzieścia  dwa  tysiące  siedemset 

dziewięćdziesiąt sześć 00/100 brutto [8.222.796,00];  

3)   upust: 625.000,00;  

4)   kwota 

nieopisana: 

(kwota 

nieopisana, 

którą 

zamawiający 

domniemywał, że była to cena netto po opuście);  

5)   kwota VAT: 1.531.846,00.  

Zamawiający natknął się na pierwszą rozbieżność w cyfrowym i słownym zapisaniu ceny 

ofertowej  (8.192.046,00  i  8.222.796).  Także  kategoria  opust  czy  upust  nie  była  wymagana 

przez zamawiającego. Zamawiający mógł domniemywać, że nieopisana kwota 6.660.200 zł 

to  kwota  netto  po  opuście.  Jednak  zamawiający  nie  miał  podstaw  wnioskować,  że  była  to 

błędnie  wyliczona  cena  netto  po  opuście,  gdyż  zamawiający  nie  mógł  znaleźć 

niepodważalnej  podstawy  do  stwierdzenia,  czy  odwołujący  popełnił  błąd  przy  wpisywaniu 

wartości  opustu  (odwołujący  zamierzał  wpisać  25.000  zł,  a  wpisał  625.000  zł)  czy  może 

odwołujący popełnił błąd przy wpisywaniu wartości po opuście. Dla zamawiającego nie było 

to  oczywiste  cyt.  z  odpowiedzi  na  odwołanie  »skoro,  jak  zauważa  sam  odwołujący,  kwota 

VAT  została  obliczona  w  oparciu  o  wartość  netto  6.660.200  zł,  a  zatem  zamawiający  mógł 

przypuszczać,  że  to  w  kwocie  upustu  jest  błąd.  Za  przyjęciem  takiego  rozumowania 

przemawiałby  również  fakt,  że  tak  wyliczony  VAT  razem  z  kwotą  netto  6.660.200  zł  daje 

kwotę  brutto  umieszczoną  cyfrowo  [8.192.046  PLN]  na  formularzu  ofertowym«.  Dlatego 

zamawiający  doszedł  do  wniosku,  że  w  rozpoznawanym  przypadku  nie  można  mówić  

o  oczywistej  omyłce,  gdy  nawet  nie  można  mieć  pewności  w  którym  miejscu  odwołujący 

zrobił  tę  omyłkę,  a  w  którym  miejscu  podane  liczby  są  wpisane  zgodnie  z  zamierzeniem 

odwołującego.  

Ponadto  zamawiający  wykazał,  że  wpisując  różne  liczby  jako  wpisane  przez 

odwołującego  błędnie  można  opracować  3  warianty  i  co  za  tym  idzie  3  różne  ceny 

ostateczne.  Zgodnie  z  wyrokiem  KIO  z  12  stycznia  2016,  sygn.  akt  KIO  2834/15  »Błąd  

w postaci omyłki rachunkowej musi polegać na błędnym  wyliczeniu – na podstawie danych 

wyjściowych,  bezspornych  –  przyjętych  przez  zamawiającego,  tak  aby  można  było 

bezsprzecznie  stwierdzić  niezmienność  danych  i  dokonać  właściwego  poprawienia  takiej 

omyłki«. Ponadto, zgodnie z wyrokiem KIO z 13 października 2014 r., sygn. akt KIO 2015/14 

»Omyłka  oczywista  to  taka,  której  charakter  przypadkowy,  niezamierzony  jest  dostrzegalny 

na pierwszy rzut oka, bez potrzeby wykonania jakiejkolwiek analizy«.  


W  omawianym  przypadku  zamawiający  stwierdził,  że  są  możliwe  3  różne  warianty 

poprawienia,  z  których  żaden  nie  jest  dominujący  nad  pozostałymi  swoją  logicznością  czy 

podstawnością.  

1  wariant  –  prawidłowa  cena  brutto  wpisana  cyfrowo  –  8.192.046  zł.  Jeżeli  do  pomyłki 

doszło przy jednoczesnym przyjęciu, że  wartość netto z formularza pomniejszono o 25.000 

zł. W takim przypadku należałoby poprawić cenę brutto wpisaną słownie i wartość opustu.  

2 wariant – prawidłowa cena brutto wpisana słownie – 8.222.796 zł. W takim przypadku 

należałoby uznać, że opust i nieopisana kwota niewymagane przez zamawiającego pojawiły 

się  omyłkowo  i  nie  powinny  być  brane  pod  uwagę.  Należałoby  poprawić  wartość  netto  na 

1.537.596 zł.  

3 wariant – prawidłowa cena netto – 6.060.200 zł. Wtedy poprawienia wymaga pozycja 

VAT  z  1.531.846  zł  na  1.393.846  zł  i  cena  brutto  z  8.192.046,00  na  7.454.046  zł  i  cena 

wyrażona słownie.  

Izba  musi  przychylić  się  do  zdania  zamawiającego,  że  wobec  wielu  możliwości 

poprawienia  omyłki  nie  można  jej  uznać  za  oczywistą  omyłkę  rachunkową,  o  której  mowa  

w  art.  87  ust.  2  pkt  2  Pzp.  Odwołujący  nie  wykazał  dlaczego  jeden  sposób  poprawienia 

omyłki  w  obliczaniu  ceny  miałby  być  przyjęty  jako  oczywisty,  a  pozostałe  uznane  za 

nieoczywiste  czy  niemożliwe  do  zastosowania.  W  związku  z  tym,  w  ocenie  Izby,  zarzut 

naruszenia  art.  87  ust.  2  pkt  2  Pzp  przez  zaniechanie  poprawienia  oczywistej  omyłki 

rachunkowej w ofercie odwołującego – nie może zasługiwać na uwzględnienie.  

W ocenie Izby, zarzut drugi – naruszenia art. 89 ust. 1 Pzp, w szczególności art. 89 ust. 

1  pkt  2  Pzp,  przez  bezpodstawne  odrzucenie  oferty  odwołującego  –  nie  zasługuje  na 

uwzględnienie.  

Izba  stwierdza,  że  zgodnie  z  art.  89  ust.  1  pkt  6  Pzp  zamawiający  ma  obowiązek 

odrzucić ofertę, jeżeli oferta zawiera błędy w obliczeniu ceny lub kosztu, art. 89 ust. 1 pkt 6 

Pzp  brzmi  »Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  […]  zawiera  błędy  w  obliczeniu  ceny  lub 

kosztu«. Zgodnie z przyczynami omówionymi w uzasadnieniu oddalenia zarzutu pierwszego 

zamawiający nie mógł uznać, że oferta odwołującego nie zawiera błędów w obliczeniu ceny.  

Ponadto  powołanie  się  przez  zamawiającego  przy  odrzuceniu  oferty  odwołującego  na 

art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp  nie  miało  wpływu  na  wynik  postępowania,  dlatego  Izba  nie  może 

uwzględnić  odwołania  na  podstawie  art.  192  ust.  2  Pzp,  który  to  przepis  brzmi  »Izba 

uwzględnia  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi  naruszenie  przepisów  ustawy,  które  miało  wpływ  lub 

może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia«.  

W  zawiązku  z  tym  Izba  musi  stwierdzić,  że  zarzut  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  Pzp, 

przez  bezpodstawne  odrzucenie  oferty  odwołującego  –  nie  może  zasługiwać  na 

uwzględnienie.  


Zamawiający  –  podczas  prowadzenia  postępowania  –  nie  naruszył  wskazanych  przez 

odwołującego przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych.  

Z powyższych względów oddalono odwołanie, jak w sentencji.  

O  kosztach  postępowania  odwoławczego  orzeczono  na  podstawie  art.  192  ust.  9  i  10 

Pzp, czyli stosownie do wyniku postępowania uznając za uzasadnione koszty postępowania 

odwoławczego  poniesione  z  tytułu  dojazdu  pełnomocnika  na  wyznaczoną  rozprawę  

w kwocie 93,07 zł zgodnie z § 3 pkt 1 i pkt 2 lit. a rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów  

z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz 

rodzajów kosztów w postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. z 2010 r. 

Nr 41, poz. 238 oraz z 2017 r. poz. 47).  

Przewodniczący: 

………………………………