KIO 1328/18 WYROK dnia 19 lipca 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1328/18 
 

WYROK 

  z dnia 19 lipca 2018 r.  

Krajowa Izba Odwoławcza  



w składzie: 

Przewodniczący:      Anna Chudzik 

Protokolant:    

Rafał Komoń   

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  16  lipca  2018  r.  w Warszawie 

odwołania wniesionego 

do Prez

esa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 6 lipca 2018 r. przez wykonawcę FlexiPower 

Group Sp. z o.o. Sp. k. 

z siedzibą w Woli Zaradzyńskiej, 

w 

postępowaniu prowadzonym przez Gminę Przecław, 

przy udziale wykonawcy 

Hymon Energy Sp. z o. o. z siedzibą w Tarnowie, zgłaszającego 

przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego, 

orzeka: 

Oddala odwołanie; 

Kosztami postępowania obciąża FlexiPower Group Sp. z o.o. Sp. k. i: 

2.1.  zalicza  w 

poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: 

trzy  tysiące  sześćset  złotych  zero  groszy)  stanowiącą  uzasadnione  koszty  strony 

poniesione z ty

tułu wynagrodzenia pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.,  poz.  1579 

z  późn.  zm.)  na  niniejszy  wyrok  –  w terminie 

7 dni od dnia jego dor

ęczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby 

Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu.  

Przewodniczący:      ………………. 

Sygn. akt: KIO 1328/18 
 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający 



Gmina  Przecław 



  prowadzi  w trybie  przetargu  nieograniczonego 

postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Odnawialne  źródła  energii 

w 

Gminach Przecław i Radomyśl Wielki. 

W  dniu  6  lipca  2018  r.  wykonawca  FlexiPower  Group  Sp.  z  o.o.  Sp.k.  wniósł 

odwołanie  wobec  wyboru  oferty  wykonawcy  Hymon  Energy  Sp.  z  o.o.  w  zakresie  części  2 

i 

zaniechania odrzucenia tej oferty jako niezgodnej z ustawą oraz z treścią SIWZ, zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie przepisów: art. 7 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 3 ustawy Pzp oraz art. 

91 i art. 89 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy Pzp. 

Odwołujący  wskazał,  że  oferta  Hymon  Energy  Sp.  z  o.  o.  została  oceniona  jako 

najkor

zystniejsza  w  ramach  procedury  odwróconej,  w  związku  z  czym  Zamawiający 



w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp 



wezwał wykonawcę do złożenia w wyznaczonym terminie 

ak

tualnych  na  dzień  złożenia  oświadczeń  lub  dokumentów  potwierdzających  okoliczności, 

o 

których mowa w  art.  25 ust.  1  ustawy,  a więc również  dokumentów  potwierdzających,  że 

zaoferowane  dostawy  spełniają  wymagania  określone  przez  Zamawiającego,  w  tym 

certyfik

atu potwierdzającego zgodność modułu PV z normą PN-EN 61215 lub PN-EN 61646 

lub  z  normami  równoważnymi,  wydanego  przez  jednostkę  oceniającą  zgodność  zgodnie 

z art.  30b  ust.  1  ustawy  Pzp  (pkt  C  lit.  a  wezwania  w  zw.  z  pkt.  8.7.3  lit.  c  SIWZ).  Hymon 

Energy S

p. z o. o. w odpowiedzi na wezwanie przedłożył certyfikat nr Z2 16 08 84752 007, 

który  nie  obejmował  jednak  zaoferowanego  w formularzu ofertowym  modelu MSMD290AS-

30  tj.  modelu  MSMDxxxAS-30  o  mocy  290  W, 

w  związku  z  czym  Zamawiający  uznał,  że 

wykonawca  nie 

przedłożył  wymaganego  certyfikatu  i  wezwał  ponownie  Hymon  Energy  Sp. 

z 

o.o. do uzupełnienia tegoż dokumentu.  

Odwołujący  podniósł,  że  za  pomocą  jawnej  i  ogólnodostępnej  przeglądarki 

zapewnionej  przez  jednostkę  certyfikującą  ustalił,  że przedłożony  przez  Hymon  Energy  Sp. 

z 

o.o.  certyfikat  dotyczący  zaoferowanego  modułu  MSMD290AS-30  jest  nieważny. 

Posiadaczem złożonego certyfikatu o nr. Z2 17 04 84752 011 jest München Energieprodukte 

GmbH,  a  jednostką  certyfikującą  TÜV  SÜD.  Przeglądarka  umieszczona  jest  pod  adresem: 

www.tuev-sued.de/product-testing/certificates. Po wprowadzeniu nr certyfikatu wyszukiwarka 

nie zwraca  danych.  Na stronie widnieje jednocześnie informacja  w  języku  angielskim:  Only 

valid  certificates  will  be  displayed.  Voluntary  certificates  of  conformity  will  be  displayed 

without information on their validity and for a maximum of five years after their date of issue, 

as they only refer to the submitted test specimen at the time of certificate issue, co oznacza, 

że brak wyświetlenia w przeglądarce certyfikatu o wskazanym numerze stanowi o fakcie, że 

jest on nieważny. W przypadku bowiem voluntary certificates of conformity są one widoczne

w  przeglądarce  przez  maksymalnie 5  lat  po  ich wydaniu bez  informacji o ich ważności.  Co 

więcej, certyfikat złożony przez Hymon Energy Sp. z o.o. w dniu 29 maja 2018 r. o nr Z2 16 

08  84752  007,  który  nie  obejmował  zaoferowanego  modułu  MSMD290AS-30  widnieje 

w wyszukiwarce. 

Okoliczności  te  mogły  zostać  zweryfikowane  przez  Zamawiającego. 

Dodatkowo  Odwołujący  wystosował  do  Zamawiającego  pismo,  w  którym  poinformował 

o 

swoim spostrzeżeniu oraz wskazał, w jaki prosty sposób Zamawiający może zweryfikować 

jego  prawdziwość.  Zamawiający  nie  podjął  jednak  czynności  zmierzających  do  reasumpcji 

swojej decyzji. 

Odwołujący  stwierdził,  że  otrzymał  z  jednostki  certyfikującej  informację 

potwierdzającą, że certyfikat nr Z2 17 04 84752 011 jest nieważny, a został zastąpiony przez 

wydany 29 czerwca 2018 r. certyfikat nr Z2 18 06 84758 013, na 

dowód czego załączył do 

odwołania  kopię  korespondencji  z  jednostką  certyfikującą,  a  także  zrzuty  ekranu 

przedstawiające wyniki wyszukiwania złożonych certyfikatów. Wskazał, że mimo powyższych 

okoliczności  Zamawiający  w  dniu  27  czerwca  2018  r.  dokonał  czynności  wyboru  oferty 

Hymon Energy jako najkorzystniejszej. 

Odwołujący podniósł,  że zamawiający ma obowiązek sanacji dokonanych czynności 

w  sytuacji,  gdy  poweźmie  on  informację  o  jej  nieprawidłowości,  czego  w  niniejszym 

postępowaniu  Zamawiający  nie  zrobił,  mimo  powzięcia  informacji  o  podstawie  do  podjęcia 

takiej decyzji.  

Zdaniem Odwołującego oferta Hymon Energy Sp. z o.o. winna zostać odrzucona na 

podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp,  nie  zostało  bowiem  wykazane,  że  zaoferowany 

moduł spełnia wymagania postawione w SIWZ przez Zamawiającego. Odwołujący podkreślił, 

że  ww.  wykonawca  był  już  wzywany  przez  Zamawiającego  do  uzupełnienia  złożonych 

dokumentów  i  wyjaśnień  w  zakresie  certyfikatów,  a  zgodnie  z    utrwalonym  orzecznictwem 

Krajowej  Izby  Odwoławczej  wykonawca  ma  możliwość  jednokrotnego  uzupełnienia 

określonego dokumentu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. Treść oferty Hymon Energy Sp. 

z 

o.o. nie jest zatem zgodna z treścią SIWZ. Certyfikat nieważny jest w istocie certyfikatem 

nieistniejącym,  nie  można  przypisać  mu  waloru  poświadczania  pewnego  stanu,  a  więc  nie 

może on spełniać swojej roli. Należy zatem uznać, że jest to sytuacja, w której certyfikat nie 

został złożony w ogóle. Odwołujący powołał się na orzecznictwo Izby, z którego wynika, że 

konsekwencją  nieuzupełnienia  dokumentu  przedmiotowego  jest  konieczność  odrzucenia 

oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp jako nieodpowiadającej treści SIWZ. 

Odwołujący podniósł, że za niezgodne z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp należy uznać takie 

zachowanie  Zamawi

ającego,  które  pozwala  na  udzielenie  zamówienia  przez  wybór 

najkorzystniejszej  oferty  wykonawcy,  którego  oferta  podlega  odrzuceniu.  W  świetle 

powyższego nie budzi 



zdaniem Odwołującego 



wątpliwości także zarzut naruszenia art. 7 

ust.  3  ustawy  Pzp,  statuu

jącego  zasadę  legalizmu.  Zgodnie  z  nią  zamówienia  udziela  się 

wyłącznie wykonawcy wybranemu zgodnie z przepisami prawa zamówień publicznych. Tym 

samym  nie  można  uznać,  że  wybór  najkorzystniejszej  oferty,  która  podlegała  odrzuceniu 

czyni zadość wskazanej wyżej zasadzie. 

Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu:  unieważnienia  czynności  wyboru 

najkorzystniejszej oferty oraz powtórzenia czynności badania oferty Hymon Energy Sp. z o.o. 

i dokonania czynności odrzucenia tej oferty. 

Do  postępowania  odwoławczego  po  stronie  Zamawiającego  przystąpił  wykonawca 

Hymon Energy Sp. z o.o.

, wnosząc o oddalenie odwołania. 

Na  podstawie  dokument

acji  przedmiotowego  postępowania  oraz  biorąc  pod 

uwagę stanowiska stron i dowody przedstawione na rozprawie, Izba ustaliła i zważyła, 

co następuje: 

Na  wstępie  Izba  ustaliła,  że  Odwołujący  spełnia  określone  w  art.  179  ust.  1  ustawy 

Pzp  przesłanki  korzystania  ze  środków  ochrony  prawnej,  tj.  ma  interes  w uzyskaniu 

zamówienia, a naruszenie przez Zamawiającego przepisów ustawy Pzp może spowodować 

poniesienie przez niego szkody polegającej na nieuzyskaniu zamówienia.  

Izba ustaliła następujący stan faktyczny: 

Zgodnie  z  punktem  8.7.3  lit.  c  SIWZ

,  na  potwierdzenie  spełniania  przez  oferowane 

dostawy  wymagań  określonych  przez  Zamawiającego,  wykonawcy  zobowiązani  byli  złożyć 

certyfikat potwierdzający zgodność modułu PV z normą PN-EN 61215 lub PN-EN 61646 lub 

normami  równoważnymi,  wydany  przez  jednostkę  oceniającą  zgodność  zgodnie  z  art.  30b 

ust. 1 ustawy Pzp. 

W  odpowiedzi  na  wezwanie  skierowane  w  trybie  art.  26  ust.  1  ustawy  Pzp 

Przystępujący  złożył  certyfikat  nr  Z2  16  08  84752  007,  w  odniesieniu  do  którego 

Zamawiający  ustalił,  że  nie  obejmuje  on  zaoferowanego  modelu  MSMD290AS-30. 

W 

związku z powyższym Zamawiający wezwał Przystępującego, na podstawie art. 26 ust. 3 

ustawy  Pzp,    do  uzupełnienia  tego  dokumentu.  Przystępujący  w  dniu  21  czerwca  2018  r. 

przedłożył  certyfikat  Z2  17  04  84752  011  wydany  przez  certyfikującą  TÜV  SÜD  na  rzecz 

spółki  München  Energieprodukte  GmbH  (producenta  oferowanego  modułu).  W  treści 

certyfikatu podano jako datę jego ważności 5 lutego 2022 r. 

W  związku  z  przekazaniem  Zamawiającemu  przez  Odwołującego  informacji 

kwestionujących ważność certyfikatu, Zamawiający, pismem z 29 czerwca 2018 r., skierował 

do przystępującego wniosek o odniesienie się do przedstawionych zarzutów. Przystępujący 

złożył  w  tym  zakresie  następujące  wyjaśnienia:  Przedstawiony  certyfikat  o  numerze  TÜV 

S

ÜD  nr  Z2  17  04  84752  011  z  dn.  25.04.2017r.  został  poddany  procesowi  aktualizacji 

z 

powodu  zmiany  warunków  testowych  dla  normy  EN61730.  W  związku  z  tym  niemożliwe 

było  wyszukanie  go  w  wyszukiwarce  https:/lwww.tuev-sued.de/product-testing(certificates). 

Certyfikat  został  uaktualniony,  oraz  został  nadany  nowy  numer  tj.  Z2  18  06  84752  013. 

Przystępujący  załączył  do  wyjaśnień:  oświadczenie  producenta  modułów  fotowoltaicznych 

(München  Energieprodukte  GmbH),  aktualny  certyfikat  nr  Z2  18  06  84752  013  wydany  29 

czerwca  2018  r.,  z  datą  ważności  do  22  listopada  2022  r.  oraz  wydruk  wyników 

wyszukiwania w bazie jednostki certyf

ikującej TÜV SÜD. 

Ponadto w 

dniu 11 lipca 2018 r. Przystępujący przekazał Zamawiającemu informację, 

że zwrócił się do München Energieprodukte GmbH o szczegółowe wyjaśnienie w jednostce 

certyfikującej  TÜV  SÜD,  aby  móc  przedstawić  Zamawiającemu  potwierdzenie  na  istnienie 

oraz  obowiązywanie  certyfikatu.  Przystępujący  przedstawił  oświadczenie  TÜV  SÜD 

Certiflcation  and  Testing 

(Chiny)  Co.,  Ltd.  Oddział  w  Szanghaju,  o  treści:  Pierwotne 

świadectwo o numerze Z2.17.04.84752.011 wydane dnia 2017-04-25 było ważne w okresie 

do  jego  aktualizacji  dokonanej  w  formie  wydania  nowego  świadectwa  o  numerze 

Z2.18.06.84752.013 w dniu 2018-06-29. 

Pismami  z  6  lipca  2018  r. 

Zamawiający  zwrócił  się  do  TÜV  SÜD  Polska  Sp.  z  o.o. 

oraz 

TÜV SÜD AG z prośbą o potwierdzenie, czy na dzień 7 maja 2018 r. oraz na dzień 21 

czerwca 2018 r. certyfikat o nr Z2 17 04 84752 011 istniał i był ważny w zakresie produktu 

MSMD290AS-30. 

Spółka  TÜV  SÜD  Polska  Sp.  z  o.o.  przekazała  Zamawiającemu 

następujące oświadczenie: W nawiązaniu do zapytania dotyczącego certyfikatu nr Z2 17 04 

84752 011, München Energieprodukte GmbH Gmunder Str. 53, 81379 München GERMANY 

potwierdzamy, że Z2 17 04 84752 011 istniał i był ważny w zakresie produktu MSMD290AS-

30 do dnia 29.06.2018.  Od dnia 29.06.2018 r. w  zakresie produktu  MSMD290AS-

30 został 

zastąpiony  Certyfikatem  został  uaktualniony  oraz  został  nadany  nowy  numer  tj.  Z-2  18  06 

84752  013  z  dnia  29.06.2018  r.  w  zakresie  produktu  MSMD290AS-

30,  Certyfikat  został 

poddany procesowi aktualizacji z powodu zmiany warunków testowych dla normy EN61730. 

W aktach sprawy brak jest odpowiedzi 

TÜV SÜD AG, według oświadczenia Zamawiającego 

do dnia rozprawy odpowiedź taka nie została mu udzielona. 

W dniu 27 czerwca 2018 r. Zamawiający dokonał wyboru oferty Przystępującego jako 

najkorzystniejszej. 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

Zgodnie  z  art.  89  ust.  1  ustawy  Pzp,  Zamawiający  odrzuca  ofertę,  jeżeli  jest 

niezgodna  z  ustawą  (pkt  1)  oraz  jeżeli  jej  treść  nie  odpowiada  treści  specyfikacji  istotnych 

warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 (pkt 2). 

Odnosząc  się  do  zarzutu  naruszenia  pierwszego  z  przywołanych  wyżej  przepisów 

zauważyć  należy,  że  zarzut  ten  został  sformułowany  wyłącznie  poprzez  wskazanie,  że 

Odwołujący zarzuca Zamawiającemu naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy Pzp przez wybór 

oferty  Hymon  Energy  Sp.  z  o.o.,  podczas gdy  oferta  ta  podlega  odrzuceniu  jako  niezgodna 

z 

ustawą.  W  treści  odwołania  nie  można  odnaleźć  żadnego  wywodu  w  tym  zakresie  i  nie 

sposób  powziąć  jakiejkolwiek  wiedzy,  w  jakich  okolicznościach  faktycznych  i prawnych 

Odwołujący  upatruje  zarzucanego  naruszenia.  Jedyną  wzmianką  na  ten  temat  jest 

przywołane  wyżej  wskazanie  zawarte  w  petitum  odwołania.  Z  tego  powodu  zarzut  należy 

uznać za sformułowany wadliwie i tym samym oczywiście bezzasadny. 

Odnosz

ąc  się  do  kwestii  zaniechania  odrzucenia  oferty  Przystępującego  na 

podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w pierwszej kolejności podkreślić należy, że ciężar 

wykazania  faktów,  z  których  wywodzona  jest  niezgodność  oferty  z  SIWZ,  spoczywał  na 

Odwołującym,  zgodnie  z  rozkładem  ciężaru  dowodu  wynikającym  z  art.  190  ust.  1  ustawy 

Pzp  oraz  art.  6  Kc. 

Przystępujący  w  dniu  21  czerwca  2018  r.  przedłożył  Zamawiającemu 

certyfikat, który 



według informacji zawartych w treści tego dokumentu 



pozostawał ważny 

do  2022  r., 

jeżeli  zatem  Odwołujący  twierdzi,  że  przedłożony  certyfikat  utracił  ważność, 

spoczywa  na  nim  ciężar  udowodnienia  tej  okoliczności.  Z  uwagi  na  kontradyktoryjny 

charakter  postępowania  odwoławczego  Izba  nie  dokonuje  z  urzędu  badania  ważności 

certyfikatu 

we  własnym  zakresie,  ale  rozstrzyga,  czy  okoliczności,  z  których  strona  tego 

postępowania  wywodzi  skutki  prawne,  zostały  przez  tę  stronę  wykazane.  W  ocenie  Izby 

dowody  przedstawione  przez  Odwołującego  nie  pozwalają  stwierdzić,  że  złożony  przez 

Przystępującego  certyfikat  Z2  17  04  84752  011  był  nieważny,  a  tym  samym,  że  zarzut 

niezgodności oferty z treścią SIWZ jest zasadny. 

Oceniając przedmiotowy zarzut należało mieć na uwadze, że zgodnie z art. 26 ust. 1 

ustawy Pzp, Zamawiający przed udzieleniem zamówienia wzywa wykonawcę, którego oferta 

została  najwyżej  oceniona,  do  złożenia,  w  wyznaczonym  terminie,  m.in.  dokumentów 

przedmiotowych,  aktualnych  na  dzień  ich  złożenia.  Zgodnie  ze  stanowiskiem 

prezentowanym  w  orzecznictwie  analogiczną  regułę  stosuje  się  w  przypadku  dokumentów 

składanych na wezwanie z art. 26 ust. 3 ustawy Pzp. 

Po  pierwsze  Odwołujący  nie  przedstawił  żadnego  dokumentu  stwierdzającego 

nieważność  certyfikatu  w  dacie  jego  złożenia.  Nie  wykazał  też  utraty  ważności  certyfikatu 

w 

dacie  poprzedzającej  wydanie  certyfikatu  zaktualizowanego.  Odwołujący  próbował 

wykazać,  że  oferowany  przez  Przystępującego  moduł  PV  nie  posiadał  ważnego  certyfikatu 

wymaganego w punkcie 8.7.3 lit. c SIWZ

, składając zrzuty ekranu z wynikami wyszukiwania 

w przeglądarce udostępnianej przez jednostkę certyfikującą. Odnosząc się do tego dowodu 

zauważyć  należy,  że  w  złożonych  wydrukach  brak  jest  informacji  o  dacie  wyszukiwania. 

Jedynie  z  treści  odwołania  można  wyprowadzić  wniosek,  że  miało  ono  miejsce  po 

udostępnieniu certyfikatu Przystępującemu,  co nastąpiło w dniu 27  czerwca 2018  r.  Należy 

więc  zakładać,  że  Przystępujący  wydrukował  wyniki  wyszukiwania  według  stanu 

najwcześniej  na  dzień  27  czerwca  2018  r.  lub  na  kolejne  dni  poprzedzające  wniesienie 

odwołania.  Informacje  z  tej  wyszukiwarki  nie  mogą  zatem  stanowić  dowodu 

potwierdzającego,  że  dacie  złożenia  certyfikatu,  a  także  w  dacie  wyboru  najkorzystniejszej 

oferty  czy  też  po  dokonaniu  tego  wyboru  produkt  oferowany  przez  Przystępującego  nie 

posiadał  wymaganego  certyfikatu.  Jak  bowiem  wynika  z  ustaleń  poczynionych  przez 

Zamawiającego, certyfikat o numerze Z2 17 04 84752 011 był ważny do 29 czerwca 2018 r. 

i 

w  tej  dacie  został  zaktualizowany,  co  skutkowało  nadaniem  mu  numeru  Z2  18  06  84752 

013.  Wyniki  wyszukiwania  certyfikatu  o  numerze  Z2  17  04  84752  011 

według  stanu  na 

nieznaną  datę w  żadnej  mierze nie mogą  podważać powyższych ustaleń. W tej sytuacji  na 

marginesie  jedynie 

zauważenia  wymaga,  że  wynik  wyszukiwania  w elektronicznej  bazie 

danych  może również  być  obarczony  błędem  chociażby  z  takiego  powodu,  jak  popełnienie 

omyłki pisarskiej we wprowadzanych do wyszukiwarki danych, co dodatkowo potwierdza, że 

tego  typu  wydruki  trudno  uznać  za  samodzielną,  wystarczającą  podstawę  stwierdzenia 

nieważności certyfikatu.  

Kolejnym  dowodem  mającym  potwierdzać  tezę  o  braku  ważnego  certyfikatu,  była 

treść  korespondencji  elektronicznej  prowadzonej  przez  Odwołującego  z  pracownikiem 

jednostki  certyfikującej  (J.  A.  H.).  Odnosząc  się  do  tego  dowodu  po  pierwsze  podkreślić 

należy,  że  korespondencja  załączona  do  odwołania  prowadzona  była  po  dacie  złożenia 

certyfikatu, a nawet po dacie wyboru oferty najkorzystniejszej. Jednocześnie znaczna część 

tej  korespondencji  prowadzona  była  po  ustalonej  przez  Zamawiającego  dacie 

zaktualizowania  certyfikatu  (29  czerwca  2018  r.)

.  Informacje  wynikające  z  korespondencji 

załączonej do odwołania już tylko z tego powodu nie mogą więc być uznane za dowodzące 

zasadności  zarzutów.  Odnosząc  się  do  korespondencji  z  okresu  wcześniejszego  (4-5 

czerwca  2018  r.), 

którą  Odwołujący  złożył  na  rozprawie,  należy  mieć  na  uwadze,  że  nie 

stanowi ona pisemnego oświadczenia przedstawiciela jednostki certyfikującej, a ponadto nie 

wiadomo  czy  pochodzi  od  osoby  uprawnionej  do  udzielania  takich  informacji  w  imieniu  tej 

jednostki. Zauważenia wymaga przy tym,  że Odwołujący zwracał się do tej osoby z prośbą 

o przedstawienie  oficjalnej  informacji  w 

formie  pisemnej,  nie  okazał  jednak  takiej  informacji 

w 

postępowaniu  odwoławczym.  Z powyższych  powodów  przedstawione  tłumaczenie 

korespondencji  elektronicznej 

mogłoby  być  uznane  najwyżej  za  wskazujące  na  istnienie 

wątpliwości  co do  ważności  certyfikatu,  w sytuacji gdyby  strona przeciwna  nie przedstawiła 

dowodów  na  potwierdzenie  jego  ważności.  Tymczasem  w  aktach  sprawy  znajdują  się: 

oświadczenie  producenta  modułów  fotowoltaicznych,  oświadczenie  TÜV  SÜD  Certiflcation 

and Testing 

(Chiny) Co., Ltd. Oddział w Szanghaju oraz oświadczenie TÜV SÜD Polska Sp. 

z o.o. 

Wszystkie te oświadczenia zgodnie potwierdzają okoliczność, że certyfikat o numerze 

Z2 17 04 84752 011 

pozostawał ważny do dnia 29 czerwca 2018 r., kiedy to dokonano jego 

aktualizacji 

związanej ze zmianą normy i nadano mu nr Z2 18 06 84752 013. Odnosząc się 

do  zarzutów  Odwołującego,  że  ww.  oświadczenia  nie  pochodzą  od  jednostki  certyfikującej 

stwierdzić  należy,  że  obie  ww.  spółki  reprezentują  grupę  TÜV  SÜD,  do  której  należy 

wystawca certyfikatu  i  udzieliły  szczegółowych i precyzyjnych informacji na  temat  ważności 

i zmian  tego  dokumentu.  W 

ocenie  Izby  oświadczenia  takie  należy  uznać  za  bardziej 

wiarygodne  niż  niezweryfikowaną  treść  korespondencji  mailowej,  a  z  pewnością  treść  tej 

korespondencji  nie  może  być  uznana  za  obalającą  okoliczności  wynikające  ze  spójnych 

oświadczeń tak spółek z grupy TÜV SÜD, jak i producenta modułu. Nie zasługuje również na 

uwzględnienie  argumentacja  Odwołującego,  że  oświadczenie  w  imieniu  TÜV  SÜD  Polska 

Sp.  z  o.o. 

zostało  podpisane  bez  zachowania  zasad  reprezentacji  spółki.  Powyższe 

twierdzenie nie zostało przez Odwołującego wykazane, a ponadto zauważyć należy, że sam 

Odwołujący 



na którym przecież spoczywał ciężar dowodu 



złożył informacje pochodzące 

od  osoby,  co  do  której  w  ogóle  nie  zostało  wykazane  jej  uprawnienie  i kompetencje  do 

udzielania tego rodzaju informacji w imieniu jednostki certyfikującej. 

Odnosząc  się  do  złożonych  przez  Odwołującego  wydruków  mających  potwierdzać 

datę  zmiany  normy,  stwierdzić  należy,  że  Odwołujący  nie  wykazał,  aby  zmiana  normy 

powodowała  automatycznie  utratę  ważności  certyfikatu  w  tej  samej  dacie,  bez  względu  na 

zakres tych zmian, bez potrzeby stwierdzenia wygaśnięcia takiego certyfikatu przez właściwą 

jednostkę, jak również bez jakiegokolwiek okresu przewidzianego na aktualizację certyfikatu. 

Teza prezentowana przez Odwołującego nie została wykazana.  

Biorąc  powyższe  pod  uwagę  należy  stwierdzić,  że  Odwołujący  nie  wykazał 

zasadności  zarzutu  naruszenia  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp.  W  konsekwencji  brak  jest 

również  podstaw  do  przypisania  Zamawiającemu  naruszenia  art.  7  ust.  1  ustawy  Pzp. 

Odnosząc  się  natomiast  do  zarzucanego  naruszenia  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp,  stwierdzić 

należy, że jest to zarzut niezasadny i wadliwy przez sam fakt, że wskazany przepis można 

naruszyć poprzez udzielenie zamówienia (zawarcie umowy), co w rozpatrywanej sprawie nie 

nastąpiło. 

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji. 

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 192 ust. 9 i 10 

ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b  rozporządzenia  Prezesa  Rady 

Ministrów  z dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(t.j. Dz. U. z 2018, poz.  972).  

Przewodniczący:      ……………….