KIO 1939/18 WYROK dnia 17 października 2018 r.

Sygn. akt: KIO 1939/18 

WYROK 

z dnia 

17 października 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza   -   w składzie: 

Przewodniczący:      Daniel Konicz 

Protokolant:            

Klaudia Ceyrowska 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu 

12  października  2018  r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  w  dniu  25 września  2018  r.  przez 

Odwołującego  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o udzielenie  zamówienia  –  

Pol-

Tax 2 sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, Grupa G.-Audyt sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w 

Katowicach,  Ecovis  System  Revident  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  w postępowaniu 

prowadzonym  przez  Zamawiającego  –  Agencję  Rozwoju  Przemysłu  S.A.  z  siedzibą 

w Warszawie, 

orzeka: 

Uwzględnia odwołanie i nakazuje Zamawiającemu: 

Unieważnienie  czynności  unieważnienia  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego  na 

zakup  usługi  polegającej  na  badaniu  ustawowym  sprawozdań 

finansowych  Agencji  Rozwoju  Przemysłu  S.A.  za  lata  2018-2021  oraz 

skonsolidowanych  sprawozdań  finansowych  Grupy  Kapitałowej  Agencji  Rozwoju 

P

rzemysłu S.A. za lata 2018-2021; 

Unieważnienie czynności odrzucenia oferty Odwołującego z uwagi na niezgodność jej 

treści  z  treścią  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  oraz  z  uwagi  na  to,  że 

zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia; 

Ponowne badanie i ocenę oferty Odwołującego, w tym zwrócenie się do Odwołującego 

o  wyjaśnienia  w  zakresie  rażąco  niskiej  ceny  dotyczące  szczegółowych  podstaw  i 

przyczyn przyjęcia pracochłonności badania sprawozdań, na poziomie wynikającym ze 

złożonych  przez  Odwołującego,  w  piśmie  z  31  sierpnia  2018  r.,  wyjaśnień  rażąco 

niskiej ceny;  

Kosztami postępowania obciąża Zamawiającego i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7.500,00 zł 

(słownie: siedem  tysięcy  pięćset  złotych  00/100)  uiszczoną  przez  Odwołującego 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  Zamawiającego  na  rzecz  Odwołującego  kwotę  w  łącznej  wysokości 

zł  (słownie:  jedenaście  tysięcy  trzysta  osiemdziesiąt  dziewięć  złotych 

00/100),  stanowiącą  koszty  postępowania  odwoławczego  poniesione  przez 

Odwołującego z tytułu wpisu od odwołania, wynagrodzenia pełnomocnika i dojazdu na 

posiedzenie i rozprawę. 

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych 

(Dz.U.  z  2017,  poz.  1579  j.t.  ze  zm.)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego 

doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do 

Sądu Okręgowego w Warszawie. 

Przewodniczący:      ………………………………………. 

Sygn. akt KIO 1939/18 

Uzasadnienie 

Agencja  Rozwoju  Przemysłu  S.A.  z  siedzibą  w  Warszawie  (dalej: „Zamawiający”) 

prowadzi, 

na  podstawie  przepisów  ustawy  z  dnia  29 stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych  (Dz.U.  z  2017  r.,  poz.  1579 

j.t.  ze  zm.),  zwanej  dalej  „Pzp”,  

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na 

zakup usługi polegającej na badaniu ustawowym sprawozdań finansowych Agencji Rozwoju 

Przemysłu  S.A.  za  lata  2018-2021  oraz  skonsolidowanych  sprawozdań  finansowych  Grupy 

Kapitałowej  Agencji  Rozwoju  Przemysłu  S.A.  za  lata  2018-2021,  zwane  dalej: 

„Postępowaniem”. 

Wartość  zamówienia  nie  przekracza  kwot  określonych  w  przepisach  wykonawczych 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp. 

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Biuletynie Zamówień Publicznych 

10 sierpnia 2018 r., pod nr 603464-N-2018. 

września 2018 r. Zamawiający poinformował wykonawców wspólnie ubiegających 

się  o udzielenie  zamówienia  –  Pol-Tax  2  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Warszawie,  

Grupa  G.-

Audyt  sp.  z  o.o.  sp.  k.  z  siedzibą  w  Katowicach,  Ecovis  System  Revident  

sp. 

z o.o. z siedzibą w Warszawie o odrzuceniu złożonej przez nich oferty oraz o unieważnieniu 

Postępowania. 

września  2018  r.  do  Prezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej  (dalej  „Izba”  lub  „KIO”) 

wpłynęło  odwołanie  ww.  wykonawców  (dalej  „Odwołujący”)  od  odrzucenia  ich  oferty  wbrew 

art. 90 ust. 3, art. 89 ust. 1 pkt 4  i art. 89 ust. 1 pkt  2 w zw. z art. 7 ust. 1 Pzp

, a także od 

wynikającej  z  tych naruszeń  czynności  unieważnienia Postępowania  z  naruszeniem  art.  93 

ust. 1 pkt 4 Pzp. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu 

unieważnienia  czynności  unieważnienia  Postępowania  i  powtórzenia  czynności  badania 

i oceny ofert 

przy uwzględnieniu wniosków płynących z uzasadnienia odwołania. 

Odwołujący podał, że gdyby jego oferta nie została odrzucona, Zamawiający nie miałby 

podstaw  do  unieważnienia  Postępowania,  a  Odwołujący  uzyskałby  zamówienie. 

Zakres 

zarzutów,  w  sytuacji  ich  potwierdzenia  się,  wskazuje na  pozbawienie Odwołującego 

możliwości uzyskania zamówienia i jego realizacji, narażając go samym na poniesienie w tym 

zakresie wymiernej szkody. 

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący podał, że: 

I.  W zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 i art. 90 ust. 3 Pzp  

Zamawiający uznał, że oferta Odwołujących zawiera rażąco niską cenę w stosunku do 

przedmiotu zamówienia, co nastąpiło w następujących okolicznościach faktycznych. 

W P

ostępowaniu złożono 3 oferty. Cena oferty Odwołującego plasowała się w środku 

przedziału cen (była drugą w kolejności). Równocześnie jeden z wykonawców zawyżył cenę 

o 

ponad  38%  w  stosunku  do  wartości  zamówienia  oszacowanej  przez  Zamawiającego, 

cena 

oferty  Odwołującego  okazała  się  więc  o  28%  niższa  od  wartości  oszacowanej  przez 

Zamawiającego, a równocześnie cena ta była o 29% niższa od średniej cen ze złożonych ofert. 

Taki  sposób  ukształtowania  się  procentowych  stosunków  cen  wyniknął  z  relatywnie  małej 

liczby ofert, przy uwzględnieniu istotnego zawyżenia ceny przez jednego z wykonawców.  

Odwołujący stwierdził, że pomimo nie zajścia przypadku opisanego w art. 90 ust. 1a 

Pzp, 

Zamawiający zwrócił się do niego o złożenie wyjaśnień, uzasadniając bardzo lakonicznie, 

że  „budzi  to  wątpliwości  Zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  tak  złożonego 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego, 

w 

szczególności  czy  zaoferowane  wynagrodzenie  odzwierciedla  pracochłonność, 

stopień złożoności  prac  i  wymaganych  kwalifikacji  oraz  ze  standardami  rewizji  finansowej”. 

Zamawiający nie zażądał złożenia dowodów na potwierdzenie składanych wyjaśnień. 

Odwołujący nie zakwestionował prawa Zamawiającego do domagania się wyjaśnień; 

przeciwnie 

–  złożył  obszerne  wyjaśnienia.  W  złożonych  wyjaśnieniach  dokładnie  rozpisali 

poszczególne koszty, a także: 

określił  pracochłonność  prac  (przez  podanie  przewidzianej  liczby  godzin  pracy 

zespołu audytorskiego); 

określił stopień złożoności prac (przez oszacowanie ryzyka na poziomie średnim); 

odniósł się do standardów rewizji finansowej (przez odwołanie do obowiązującego 

wszystkie firmy audytorskie Międzynarodowego Standardu Kontroli Jakości 1). 

Zamawiający  nie  miał  uwag  do  wysokości  kosztów  dodatkowych,  ani  do  stawki 

godzinowej.  Zakwestionował  jednak  oszacowaną  pracochłonność  wykonania  prac, 

us

taloną przez  Odwołującego  na  531  godzin  rocznie.  Uznał  bowiem,  że  wymagana 

pracochłonność  wynosi  1000  godzin  rocznie  (a  w  pierwszym  roku  –  1200  godzin). 

Ta 

konstatacja 

była 

wyłączną 

przyczyną 

stwierdzenia 

przez 

Z

amawiającego, 

że zaproponowana przez Odwołujących cena jest rażąco niską. 

Zdaniem  odwołującego  twierdzenia  Zamawiającego  są  gołosłowne  –  znikąd  nie 

wynika,  ażeby  nakład  pracy  na  wykonanie  zamówienia  miał  wynosić  1000  godzin. 

Żadne postanowienie  SIWZ  nie  nakładało  takiego  obowiązku,  jak  też  nie  wynika  to  z  norm 

korporacyjnych obowiązujących biegłych rewidentów. 

Zgodnie  z  art.  80  ust.  2  ustawy  z  dnia  11  maja  2017  r. 

o  biegłych  rewidentach, 

firmach audytorskich  oraz  nadzorze  publicznym,  zwanej  dale

j  „Ustawą”,  wynagrodzenie  za 

przeprowadzenie  badania  odzwierciedla  pracochłonność  oraz  stopień  złożoności  prac 

i 

wymagane kwalifikacje. Ustawa nie narzuca jednak w żaden sposób ani sztywnych limitów 

pracochłonności,  ani  metodyki  jej  ustalania.  Kwestie  te  pozostawione  zostały 

dyskrecjonalnemu  uznaniu  firm  audytorskich,  gdyż  okazały  się  one  niemożliwe  do 

sformalizowania przez ustawodawcę. Również samorząd zawodowy biegłych rewidentów pod 

r

ządami aktualnie obowiązującej Ustawy nie podjął prac zmierzających do wypracowania norm 

pracochłonności.  Tym  bardziej  takiej  arbitralnej  oceny  nie  może  dokonywać  Zamawiający. 

Nawet  jednak,  gdyby  hipotetycznie  przyjąć,  że  Zamawiającemu  udało  się  samodzielnie 

wypracować zobiektywizowaną ocenę pracochłonności, to i tak nie podzielił się z Odwołującym 

wnioskami,  pozbawiając  go  możliwości  jakiejkolwiek  polemiki.  Hipoteza  ta  jest  zatem 

irrelewantna w przedmiotowej sprawie. 

W szczególności Odwołujący zwracają uwagę, że przekonanie Zamawiającego co do 

wymaganej  pracochłonności  w  wymiarze  1000  godz.  (1200  godz.  w  pierwszym  roku)  jest 

niepoparte  żadną  argumentacją  faktyczną  ani  prawną.  Zamawiający  nie  określił  bowiem, 

dlaczego uważa, że nakład pracy 1000 godz. jest adekwatny, ani nie wskazał, które elementy 

umowy  nie  zostały  przez  Odwołujących  skalkulowane.  Uzasadnienie  podane  przez 

Zamawiającego  sprowadza  się  do  jednozdaniowego  stwierdzenia,  że  była  to 

„szacowana przez  Zamawiającego  roczna  łączna  pracochłonność  badań”.  Stwarza  również 

sytuację,  w  której  Zamawiający  próbuje  sam  zastąpić  firmę  audytorską  i  przesądzić 

o 

niezbędnej  pracochłonności.  Tymczasem  jest  to  nieprawda  –  Zamawiający  nie  jest  firmą 

audytorską i nie może na swoich szacunkach opierać oceny wymaganej pracochłonności. 

Zamawiający mógłby wprawdzie narzucić sposób wykonywania zamówienia (np. przez 

zastrzeżenie,  że  zamówienie  może  być  realizowane  tylko  w  siedzibie  Zamawiającego 

i 

określenie czasu poświęconego na przebywanie w tej siedzibie), ale byłoby to dopuszczalne 

tylko  wówczas,  gdyby  dokonał  tego  na  etapie  formułowania  SIWZ.  Tymczasem  w  SIWZ 

Zamawiający  nie  odniósł  się  w  żaden  sposób  do  wymaganych  nakładów  czasowych  – 

ustanowił  jedynie  terminy  zakończenia  prac  oraz  zaproponował  w  §  3  ust.  2  wzoru  umowy 

(„WU”),  że  „strony  odnośnie  każdego  z  badań  Sprawozdań  Finansowych  oraz 

Skonsolidowanych  Sprawozdań  Finansowych  za  poszczególne  lata  wskazane  w  §  1  ust.  2 

ustalą  szczegółowy  harmonogram  przeprowadzenia  badania  w  terminie  do  dnia 

października  danego  roku,  którego  sprawozdanie  dotyczy”.  Oznacza  to,  że  kwestia 

rozpoczęcia  prac  audytorskich,  a  także  okresów  i  długości  ich  przeprowadzania, 

została pozostawiona konsensualnym ustaleniom w przyszłości. 

Ponadto  Zamawiający  zakwestionował,  że  złożone  wyjaśnienia  Odwołujących 

„nie odnoszą  się  do  kwestii  szacowania  pracochłonności”.  W  ten  lakoniczny  sposób 

Zamawiający uzasadnił odrzucenie oferty z powodu rzekomo rażąco niskiej ceny. Uszło jednak 

uwadze  Zamawiającego,  że  w  sformułowanym  wezwaniu  w  żaden  sposób  nie  wskazał, 

że oczekuje przedstawienia szacowania pracochłonności. 

Odnosząc się do uzasadnienia Zamawiającego w pierwszym rzędzie należy odwołać 

się do treści wezwania, W sformułowanym wezwaniu Zamawiający podał, że ma wątpliwości 

„czy  zaoferowane  wynagrodzenie  odzwierciedla  pracochłonność”.  W  żaden  jednak  sposób 

z 

tak  sformułowanych  wątpliwości  nie  można  wysnuć  wniosku,  że  podanie  przez 

Odwołującego  stosowanych  przez  niego  pracochłonności  zostanie  uznane  za 

niewystarczające.  Zamawiający  nie  żądał  bowiem  szczegółowego  uzasadnienia  przyjętej 

pracochłonności  –  wymagał  jedynie  potwierdzenia,  że  została  wzięta  pod  uwagę. 

Odwołujący takie  potwierdzenie  złożył  określając  przyjętą  pracochłonność.  Co  więcej, 

Odwołujący  poinformował  Zamawiającego,  że  „pracochłonność  uzależniona  jest  od  wielu 

czynników,  m.in.  znajomości  specyfiki  działalności  Klienta,  znajomości  branży  przez 

kluczowego  biegłego  rewidenta,  rodzaju  majątku,  jego  wartości  i  udziału  w  strukturze 

aktywów”, a także że cena została wyprowadzona „zgodnie z obowiązującym (...) MSKJ 1 oraz 

zasadami ustalania cen”. 

Jak  widać,  odpowiedz  Odwołującego  w  pełni  koresponduje  z  zasygnalizowanymi 

wątpliwościami Zamawiającego. Jeśli nawet udzielona odpowiedz nie zaspokaja wszystkich 

potrzeb  informacyjnych  Zamawiającego  to  nie  wynikło  to  z  niestaranności  Odwołującego, 

lecz 

z lakoniczności pytania Odwołującego. Zamawiający powinien zidentyfikować swój błąd 

(polegający na sformułowaniu wezwania do wyjaśnień w sposób niedający wskazówek co do 

faktycznych oczekiwań informacyjnych) i wówczas zwrócić się do Odwołujących z żądaniem 

dodatkowych  wyjaśnień  w  trybie  art.  87  ust.  1  Pzp  lub  przez  sformułowanie  ponownego 

wezwania. 

Odwołujący stwierdził, że wspomniana możliwość zaistniała, bowiem: 

wezwanie było wyłącznie „odzwierciedleniem przepisu ustawy” (w tym przypadku – 

odzwierciedleniem artykułu 80 ust. 2 Ustawy); 

z uzasadnienia decyzji o odrzuceniu można wywnioskować, że „niektóre elementy 

wyjaśnień  co  do  (...)  założeń  kalkulacyjnych  nie  zostały  w  dostateczny  sposób 

wyjaśnione przez wykonawcę i budzą wątpliwości Zamawiającego”. 

Dawało  to  więc  możliwość  zwrócenia  się  do  Odwołującego  o  dalsze  wyjaśnienia 

założeń  przyjętych  do  kalkulacji  pracochłonności,  czego  Zamawiający  bezpodstawnie  nie 

uczynił. 

Prawdą jest, że w myśl art. 90 ust. 2 Pzp obowiązek wykazania, że oferta nie zawiera 

rażąco niskiej ceny lub kosztu spoczywa na wykonawcy. Jednak w przekazanym wykonawcy 

wezwaniu  zamawiający  powinien  w  sposób  możliwie  precyzyjny  określić  żądany  zakres 

wyjaśnień czy też określić konkretne wątpliwości odnoszące się do podejrzenia rażąco niskiej 

ceny.  Ponieważ  tego  Zamawiający  nie  uczynił  (tj.  w  żaden  sposób  nie  skonkretyzował,  na 

czym te wątpliwości polegają), jego rozstrzygnięcie co do odrzucenia oferty Odwołującego jest 

co najmniej przedwczesne.  

Co więcej, umowa o badanie sprawozdania finansowego jest umową rezultatu. Nie jest 

istotne więc staranie się o osiągniecie efektu, lecz sam finalny efekt. Powoduje to zarówno 

brak legitymacji Odwołującego do zasłaniania się starannym działaniem, jak też – co istotne 

w tej  sprawie 

–  brak  legitymacji  Zamawiającego  do  nakładania  sztywnych  wymogów  co  do 

ilości czasu poświęconego na wykonanie dzieła. 

W myśl przepisu art. 1 Ustawy określa ona m.in. zasady działalności firm audytorskich, 

w  tym  ich  organizacji,  oraz  odpowiedzialności  za  naruszenie  przepisów  prawa  oraz 

wykonywania 

czynności rewizji finansowej, w tym w jednostkach zainteresowania publicznego. 

Zasady  te 

określone  zostały  kompletnie,  co  oznacza,  że  brak  jest  podstaw  prawnych  do 

uzurpowania  sobie  prawa  przez  jednostki  badane  do  wpływania  na  rozstrzygnięcia  firm 

audytorskich.  To  Krajowa  Komisja  Nadzoru  (art.  36  Ustawy

)  jest  właściwym  organem, 

który mógłby poddać ocenie ewentualne „spłycenia” badania, co w przedmiotowej sprawie nie 

miało miejsca. 

Dodatkowo Odwołujący zwrócił również uwagę, że badanie sprawozdań finansowych 

Zamawiającego (zarówno jednostkowego, jak i skonsolidowanego) zostało przeprowadzone 

za cenę 75.000 zł netto w odniesieniu do roku 2017 oraz za cenę 50.000 zł netto w odniesieniu 

do roku 2016 i 2015 (o czym Zamawiający poinformował w dniu 17 sierpnia br. w odpowiedzi 

na pytania do SIWZ). Tymczasem bieżąca cena zaoferowana przez Odwołującego wyniosła 

72.000 zł, czyli praktycznie nie uległa zmianie, a wręcz jest wyższa od średniej cen z dwóch 

ostatnich lat obrotowych. Przeczy to również zdroworozsądkowemu podejściu do rozumienia 

rażąco niskiej ceny. 

W podsumowaniu 

Odwołujący zaprzeczył jakoby wymagana pracochłonność realizacji 

zamówienia miała wynieść 1000/1200 godzin. Zamawiający w żaden sposób nie udowodnił, 

ani  nawet  nie  uprawdopodobnił  tego.  Odwołujący  należy  do  czołówki  polskich  firm 

audytorskich, nie wniesiono do jego 

działalności żadnych uwag dyscyplinarnych, i nie można 

w  sposób  racjonalny  zakwestionować  przyjętej  przez  niego  metodyki  prac  audytorskich. 

A 

przynajmniej nie nastąpiło to w Postępowaniu i brak jest jakichkolwiek podstaw, aby takie 

prawo przypisać Zamawiającemu. W ocenie Odwołującego pracochłonność w wymiarze 531 

godz. jest wystarczająca, a nawet optymalna (uwzględniając potrzebę minimalizacji obciążeń 

dla Zamawiającego), a cena zaproponowana przez Odwołujących – realna. 

II.  W zakresie naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp  

Zamawiający  uznał  również,  że oferta Odwołującego  wymaga odrzucenia z  powodu 

niewskazania wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich w ramach wynagrodzenia oraz 

za udzieleni

e wyłącznego zezwolenia za wykonywanie autorskich praw zależnych. 

Odwołujący  rzeczywiście  nie  wskazał  wprost  wynagrodzenia  z  ww.  tytułów. 

Nie 

oznacza to jednak, że nie wskazał go w ogóle, ani że z tego powodu ich oferta musi być 

uznana za niezgodną z treścią SIWZ. 

Przede wszystkim należy spostrzec, że formularz ofertowy został skonstruowany w ten 

sposób,  że  wartość  wynagrodzenia  za  przeniesienie  ewentualnych  praw  lub  za  udzielenie 

wyłącznego  zezwolenia  nie  zwiększa  ceny,  lecz  stanowi  wyłącznie  element  informacyjny. 

Jakakolwiek  kwota  podana  przez  oferentów  za  przeniesienie  praw  oraz  za  udzielenie 

wyłącznego  zezwolenia  za  wykonywanie  autorskich  praw  zależnych  nie  miałby  żadnego 

wpływu na cenę oferty. 

Ponadto  warto  zauważyć,  że  Odwołujący  oświadczył  w  ofercie,  że  „Cena  zawiera 

wynagrodzenie  za  przeniesienie  na  Zamawiającego  majątkowych  praw  autorskich  oraz  za 

udzielenie wyłącznego zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych”. Oznacza to, 

że Odwołujący w pełni zaakceptował treść SIWZ. 

Z  powyższych  okoliczności  nie  można  więc  wyprowadzić  wniosku,  że  oferta  jest 

sprzeczna z SIWZ. SIWZ nie zawierała bowiem unormowania, że obowiązkiem wykonawców 

jest  podanie  cen  jednostkowych  za  przeniesienie  praw  autorskich  oraz  za  udzielenie 

wyłącznego  zezwolenia  za  wykonywanie  autorskich  praw  zależnych;  w  szczególności 

wymogów  takich  nie  statuuje  rozdział  XIV  SIWZ  pn.  „Opis  sposobu  obliczania  ceny”. 

Jedynym 

ograniczeniem określonym w SIWZ w zakresie ceny było sformułowanie w pkt XIV.6 

o treści „Zamawiający wymaga, aby cena ryczałtowa została podana zgodnie z wymaganiami 

określonymi w Formularzu oferty”. Tymczasem w Formularzu oferty wymagania, do których 

ten punkt mógłby się odnosić znajdujemy (poza wspomnianym już wcześniej oświadczeniem 

o zawarciu w cenie wynagrodzenia za p

rzeniesienie praw i udzielenie wyłącznego zezwolenia) 

jedynie w przypisach o treści „cenę należy podać z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku 

wg  następujących  zasad:  końcówki  poniżej  0,5  grosza  pomija  się,  a  końcówki  0,5  grosza 

i 

wyższe  zaokrągla  się  do  1  grosza”  oraz  „cena  brutto  obejmuje  wszelkie  elementy 

cenotwórcze,  w  tym  w  szczególności:  zysk Wykonawcy,  podatki,  koszty  wynagrodzeń  itp.”. 

Wymagania te Odwołujący spełnił. 

Nie  sposób  bowiem  uznać  za  „wymagania”,  o  których  mowa  w  pkt  XIV  SIWZ, 

umieszczenia w formularzu ofertowym rubryk przewidzianych na podanie ceny jednostkowej 

poprzedzonych dopiskiem „w tym za przeniesienie praw autorskich”. Zamawiający nie byłby 

do  takiego  żądania  uprawniony,  gdyż  ustawa  z  dnia  4  lutego  1994  r.  o  prawie  autorskim 

i 

prawach pokrewnych dopuszcza nieodpłatne przeniesienie praw autorskich (por. np. art. 44 

ust.  1).  W  konsekwencji  twórca  ma  możliwość  zaproponowania  uregulowania  kwestii 

przeniesienia praw zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie. Dlatego umożliwienie podania ceny 

jednostkowej  za  przeniesienie  praw  autorskich  nie  może  zostać  uznane  za  postawienie 

takiego wymogu 

– jest to wyłącznie możliwość. 

Co więcej, brak podania cen jednostkowych za przeniesienie praw autorskich wynika 

również  z  niestaranności  Zamawiającego  w  sformułowaniu  formularza  ofertowego. 

Warto 

bowiem  zwrócić  uwagę,  że  Zamawiający  zawarł  w  tym  formularzu  sformułowanie, 

że „cena  zawiera  wynagrodzenie  za  przeniesienie  na  Zamawiającego  majątkowych  praw 

autorskich  oraz  za  udzielenie  wyłącznego  zezwolenia  na  wykonywanie  autorskich  praw 

zależnych”,  podczas  gdy  przewidział  rubrykę  jedynie  na  podanie  wynagrodzenia 

„za przeniesienie majątkowych praw autorskich”. Oznacza to, że w formularzu ofertowym nie 

zostały  przewidziane  rubryki  na  podanie  cen  jednostkowych  za  „udzielenie  wyłącznego 

zezwolenia na wykonywanie autorskich praw 

zależnych”. W konsekwencji formularz ofertowy 

jest 

więc  –  z  jednej  strony  –  wewnętrznie  sprzeczny,  ale  tym  samym  potwierdza 

dopuszczalność  nieodpłatności  (skoro  jest  nieodpłatność  „za  udzielenie  wyłącznego 

zezwolenia  na  wykonywanie  autorskich  praw  zależnych”,  to  nic  nie  stoi  na  przeszkodzie 

nieodpłatności „za przeniesienie majątkowych praw autorskich”). 

Koncepcji nieodpłatności nie przeczy również załączony do SIWZ WU. W zawartych 

tam  postanowieniach  przewidziano  wprawdzie  wykropkowane  miejsca  na  podanie  cen 

„za przeniesienie  praw  autorskich”,  ale  nic  nie  stoi  na  przeszkodzie,  aby  w  tych  miejscach 

zaznaczyć  nieodpłatność  tego  składnika  (np.  przez  wykreślenie).  Tak  czy  inaczej  objęcie 

zapropo

nowaną ceną przeniesienia majątkowych praw autorskich uregulowane zostało w § 7 

ust.  2  o  treści  „Zleceniobiorca  przenosi,  w  ramach  wynagrodzenia  wypłacanego  zgodnie 

z 

zasadami  wskazanymi  w  §  6  umowy,  na  Zleceniobiorcę  autorskie  prawa  majątkowe  do 

Utworów stanowiących utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych 

powstałych w wyniku wykonania umowy na warunkach określonych poniżej”. 

Z  daleko  idącej  ostrożności  Odwołujący  zwrócił  ponadto  uwagę,  że  nawet  jeśliby 

uznać,  że  w  rubrykach  przewidzianych  w  formularzu  ofertowym  na  podanie  cen 

„za przeniesienie majątkowych praw autorskich” należało wpisać słownie „nieodpłatnie” albo 

cyframi „0,00 zł”, to i tak Zamawiający mógł wystąpić o odpowiednie wyjaśnienie treści oferty 

w trybie art. 87 ust. 1 Pzp

. Po otrzymaniu wyjaśnień Odwołującego Zamawiający mógłby co 

najwyżej  –  gdyby  wciąż  podtrzymywał  bezzasadnie  niezgodność  oferty  z  treścią  SIWZ  – 

dokonać  poprawy  innej  omyłki  polegającej  na  niezgodności  oferty  z  SIWZ,  niepowodującej 

istotnych  zmian  w  tr

eści  oferty  (art.  87  ust.  2  pkt  3  Pzp)  lub  też  dokonać  poprawy  omyłki 

pisarskiej 

– gdyby uznał, że Odwołujący omyłkowo pozostawili rubrykę niewypełnioną zamiast 

wpisania tam sformułowania „nieodpłatnie” lub „0,00 zł” (art. 87 ust. 2 pkt 1 Pzp). 

W nieskorzy

staniu przez Zamawiającego z uprawnienia określonego w art. 87 ust. 1 

Pzp 

Odwołujący  dopatruje  się  naruszenia  zasady  równego  traktowania  wykonawców. 

Należy zwrócić  bowiem  uwagę,  że  w  stosunku  do  innego  wykonawcy,  który  w  formularzu 

ofertowym nie tyle nie w

ypełnił pewnych rubryk, ale wręcz dopisał dodatkowe zastrzeżenia, 

Zamawiający  zwrócił  się  o  wyjaśnienie  treści  oferty.  A  zatem  w  sytuacji  ewidentnej 

sprzeczności z treścią SIWZ Zamawiający korzysta z możliwości przewidzianej art. 87 ust. 1 

Pzp, podczas gdy 

w przypadku Odwołującego, kiedy nie ma sprzeczności, a co najwyżej jest 

niejasność, Zamawiający nie zwraca się o wyjaśnienia. Takie działanie świadczy o naruszeniu 

art. 7 ust. 1 Pzp

, co Odwołujący zarzucają Zamawiającemu.  

III. W zakresie naruszenia art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp  

Skutkiem  popełnienia  przez  Zamawiającego  naruszeń  omówionych  powyżej  było 

doprowadzenie do sytuacji, w której cena jedynej nieodrzuconej oferty przewyższyła kwotę, 

którą  Zamawiający  zamierzał  przeznaczyć  na  sfinansowanie  zamówienia,  i  której  nie  mógł 

zwiększyć  do  ceny  najkorzystniejszej  oferty.  W  efekcie  Zamawiający  unieważnił 

P

ostępowanie. 

Wprawdzie unieważnienie Postępowania nie zostało wprost wymienione w art. 180 ust. 

2  Pzp

,  jednakże  mając  na  względzie  fakt,  że  unieważnienie  jest  bezpośrednim  skutkiem 

odrzucenia oferty Odwołującego i w konsekwencji ma istotny wpływ na prawidłowość wyboru 

najkorzystniejszej  oferty  (a  raczej 

–  brak  takiego  wyboru),  należy  uznać  za  zasadne 

rozpatrzenie  tego  zarzutu.  N

iewątpliwym  jest,  że  unieważnienie  czynności  unieważnienia 

P

ostępowania  jest  jedyną  możliwością  zrealizowania  prawa  Odwołujących  do  skutecznego 

wyeliminowania  z  obrotu  prawnego  czynności  odrzucenia  ich  oferty,  a  ponadto  może 

przyczynić  się  do  prawidłowego  wyboru  oferty,  która  w  sposób  obiektywny  jest 

najkorzystniejsza.  W  tej  sytuacji  Odwołujący  stoi  na  stanowisku,  że  rozpatrzenie  zarzutu 

w 

zakresie unieważnienia Postępowania jest elementem wyboru ofert i może być przedmiotem 

odwołania. 

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o odrzucenie odwołania na 

podstawie art. 179 ust. 1 

w zw. z art. 189 ust. 2 pkt 2 Pzp i art. 66 § 1 i 2 ustawy z 23 kwietnia 

1964  r. 

–  Kodeks  cywilny  (Dz.  U.  z  2018  r.,  poz.  1025  j.t.  ze  zm.),  zwanej  dalej  „K.c.”, 

wskazując, że Odwołujący nie posiada interesu prawnego w uzyskaniu zamówienia, ponieważ 

nawet w 

przypadku uznania odwołanie za zasadne, Odwołujący nie ma możliwości wykazania 

nawet  potencjalnej  szkody  w  przypadku  ewentualnego  uznania  odwołania  za  uzasadnione 

merytorycznie. 

Zamawiający podał, że termin otwarcia ofert wyznaczony został na dzień 20 sierpnia 

2018 r. Bieg terminu związania ofertą określony został na 30 dni i upływał w dniu 18 września 

2018  r.  Zamawiający  w  Postępowaniu nie skorzystał  z  instytucji  wezwania do  przedłużenia 

terminu  związania  ofertą  na  podstawie  art.  85  ust.  2  Pzp.  Także  Odwołujący  w  terminie 

związania ofertą, tj. do dnia 18 września 2018 r. nie dokonał samodzielnego przedłużenia tego 

terminu.  Do  dnia  przygotowania 

odpowiedzi  na  odwołanie  Odwołujący  nie  przekazał 

oświadczenia woli w tym zakresie. 

Informacja  o  odrzuceniu  oferty  Odwołującego  i  unieważnieniu  Postępowania 

przekazana została wykonawcom w dniu 20 września 2018 r. Odwołanie zostało wniesione 

w 

dniu 25 września 2018 r. 

Z  powyższego  wynika  zatem,  że  odwołanie  zostało  wniesione  po  upływie  terminu 

związania ofertą, a termin ten przed jego upływem nie został przez Odwołującego przedłużony. 

Zamawiający przywołał  stanowisko Urzędu Zamówień Publicznych, doktryny i  wyrok 

KIO podkreślające wagę terminu związania ofertą dla jej bytu oraz dla możliwości wykazania 

spełniania przesłanek z art. 179 ust. 1 Pzp przez wykonawcę wnoszącego odwołanie. 

Na  wypadek  nieuwzględnienia  powyższego  wniosku  Zamawiający  przedstawił 

argumentację mającą świadczyć o bezzasadności zarzutów odwołania. 

N

a wstępie podał,  że  oszacował  wartość zamówienia na  kwotę  400.000 zł  (netto)  – 

492.000 zł (brutto). Jako podstawę szacowania wartości przyjęto świadczenie usługi badania 

sprawozdania 

finansowego 

Zamawiającego 

oraz 

skonsolidowanego 

badania 

Grupy 

Kapitałowej 

Agencji 

Rozwoju 

Przemysłu 

(dalej 

„GK”) 

za 

rok. 

Podmiotem 

świadczącym  usługę  w  tym  okresie  była  firma  KPMG  sp.  z  o.o.  sp.k. 

(dalej: 

„KPMG”), zatem uzyskane wartości należy uznać za miarodajne. 

W  ramach  wykonywania  usługi  w  siedzibie  Zamawiającego  przebywały  średnio  4 

osoby. Osoby te na różnych etapach prowadzenia badania przychodziły łącznie przez okres 5 

tygodni (zgodnie z przyjętym przez obie strony harmonogramem), co daje to liczbę 800 godzin 

świadczenia  usługi.  Wartość  usługi  za  rok  2017  wynosiła  75.000  zł  netto.  W  oparciu 

o 

powyższe Zamawiający wyliczył średnią stawkę godzinową na poziomie 93,75 zł. 

W  celu  wyliczenia  przewidywanego  wynagrodzenia  wykonawcy  za  badanie 

sprawozdań w latach 2018-2021 przyjęto założenie, że zwiększona będzie czasochłonność 

badania  w  poszczególnych  latach  ze  względu  na  już  zaistniały,  jak  i  prognozowany  wzrost 

liczby spółek w GK. W wyniku powyższego, w ocenie Zamawiającego, minimalna liczba godzin 

niezbędnych do  zapewnienia należytego wykonania umowy  wynosi  1000,  z  zastrzeżeniem, 

że jeżeli  usługodawcą  będzie  podmiot  rozpoczynający  na  nowo  świadczenie  usługi,  

to w pierwszym roku badania liczbę tę należy zwiększyć do minimum 1200 godzin ze względu 

na koniecz

ność zbadania bilansu otwarcia. Zamawiający dodał, że przyjął także zwiększenie 

st

awki  godzinowej  do  kwoty  95  zł.  Całościowe  wynagrodzenie  wykonawcy  wyliczone  przez 

Zamawiającego, powiększone o VAT, wyniosło zatem 492.000 zł. Jest to jednocześnie kwota, 

jaką  Zamawiający  zamierza  przeznaczyć  na  realizację  zamówienia,  z  zastrzeżeniem 

postanowień specyfikacji istotnych warunków zamówienia i wzoru umowy w zakresie zmian 

umowy  związanych  z  ewentualnymi  zmianami  liczby  spółek  wchodzących  w  skład  GK 

i 

objętych  badaniem  skonsolidowanym.  Wyliczenia  (w  oparciu  o  rok  2017)  przedstawia 

poniższa tabela. 

BADANIE 2017 

BADANIE 2018 

Wartość badania 

L. osób 

L. osób 

L. tygodni 

L. tygodni 

Stawka godzinowa 

L. roboczogodzin 

L. roboczogodzin 

Stawka godzinowa 

Wartość badania 

BADANIA 2019-2021 

L. lat 

L. osób 

L. tygodni 

Stawka godzinowa 

L. roboczogodzin 

Wartość badań 

Razem 2018-2021 

Odwołujący zaoferował za wykonanie przedmiotu zamówienia łączną kwotę ryczałtową 

354.240  zł  (brutto),  wobec  czego  różnica  pomiędzy  wartością  zamówienia  wyliczoną  przez 

Zamawiającego powiększoną o VAT (492.000 zł) a ceną oferty (354.240 zł) wynosi 137.760 zł 

w okresie 4 lat (rocznie: 34.440 zł). Oznacza to, że cena oferty jest o 28% niższa od wartości 

zamówienia wyliczonego przez Zamawiającego. 

Zamawiający  przytoczył  następnie  art.  90  ust.  1  Pzp  i  stwierdził,  że  w  omawianym 

przypadku zaoferowana cena wydaje się rażąco niska w stosunku do przedmiotu zamówienia 

i  budzi  jego 

wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia  zgodnie 

z postawionymi przez niego wymaganiami

. Zamawiający dokonując tej oceny wziął pod uwagę 

złożoność struktury organizacyjnej, wielkość sum bilansowych spółki oraz szeroki przedmiot 

jej  działalności.  W  ramach  prowadzonej  działalności  Zamawiający  zarządza  także  wieloma 

różnego rodzaju spółkami działając również w interesie Skarbu Państwa oraz innymi spółkami, 

w których Skarb Państwa posiada udziały i akcje. W ramach tego działania wykonywane są 

złożone operacje nabywania, zbywania i zamiany aktywów, niejednokrotnie o bardzo wysokich 

wartościach. Wymaga to stosowania wielu złożonych operacji finansowych z wykorzystaniem 

różnego  rodzaju  instrumentów  finansowych  i  prawnych.  Ponadto  zamawiający  w  ramach 

swojej działalności świadczy usługi finansowe w zakresie: 

pożyczek  kierowanych  do  dużych  przedsiębiorstw  celem  wsparcia  ich  rozwoju 

przez: 

a) 

finansowanie dłużne wzrostu średnich i dużych przedsiębiorstw; 

b) 

finansowanie przedsiębiorstw w procesie restrukturyzacji; 

c) 

pożyczki dla innowacyjnych firm; 

d) 

finansowanie dłużne branż strategicznych obarczonych wysokim ryzykiem, 

ARP S.A. finansuje przedsiębiorstwa z różnorodnych branż, przy czym specjalizuje 

się w  finansowaniu przedsiębiorstw  przemysłowych,  a także świadczących  usługi 

dla przemysłu. 

poręczeń przeznaczonych na wsparcie rozwoju dużych i średnich przedsiębiorstw 

przez udzielanie poręczeń kredytów przeznaczonych na działalność inwestycyjną, 

jak i kredytów obrotowych; 

pomocy  publicznej  obejmującej  finansowanie  udzielane  na  warunkach 

preferencyjnych  w 

ramach  pomocy  na  ratowanie  i  restrukturyzację  dla  dużych 

przedsiębiorstw.  Pomoc  publiczna  skierowana  jest  do  dużych  przedsiębiorstw 

prywatnych,  samorządowych  i  państwowych  znajdujących  się  w  trudnej  sytuacji. 

Celem finansowania jest przywrócenie przedsiębiorcy długookresowej rentowności, 

zdolności do samodzielnego funkcjonowania i konkurowania na rynku. 

Zamawiający podsumował, że jego działalność statutowa wykracza poza standardową 

działalność spółek. Niestandardowy i szeroki wachlarz działalności Zamawiającego przekłada 

się na  złożoność oraz  skomplikowanie operacji księgowych,  które  podlegają badaniu przez 

niezależnego biegłego rewidenta.  Okoliczności te przekładają  się  bezpośrednio na  większą 

niż w przypadku standardowego podmiotu pracochłonność badania sprawozdań finansowych. 

Potwierdzeniem  tego  są  doświadczenia  własne  Zamawiającego  a  w  zakresie  badań 

finansowych  spółki  i  sprawozdań  skonsolidowanych  –  wyliczenia  pracochłonności  na 

podstawie  czasu  pracy  spędzonego  w  siedzibie  Zamawiającego  przez  pracowników  firmy 

audytorskiej badającej sprawozdania finansowe Spółki za 2017 r. Za ostatni okres, tj. za lata 

2017,  usługi  badania  sprawozdań  świadczyła  firma  KPMG,  posiadająca  bogate 

międzynarodowe  i  wszechstronne  doświadczenie  w  badaniu  dużych  podmiotów  o  złożonej 

strukturze organizacyjnej i kapitałowej, świadczących usługi o szerokim spektrum. Podmiot o 

tak dużej praktyce potrzebował w  latach poprzednich ok. 800 godzin (ujmując jedynie czas 

pracy pracowników usługobiorcy w siedzibie ARP S.A.) na realizację zamówienia w zakresie 

badania sprawozdań finansowych, przy czym w okresie świadczenia tych usług nie były objęte 

sprawozdaniem  skonsolidowanym  GK  duże  podmioty  z  sektora  stoczniowego  przejęte 

w  2018  r. 

oraz  spółki  przejęte  od  Skarbu  Państwa  w  ramach  wymiany  aktywów  pomiędzy 

Skarbem Państwa a Zamawiającym w związku z konsolidacją sektora lotniczego. Wszystko to 

przekłada  się  bezpośrednio  na  istotnie  większą  w  stosunku  do  lat  poprzednich  liczbę 

i 

skomplikowanie  operacji  podlegających  ujęciu  i  wykazaniu  w  sprawozdaniu  finansowym, 

a 

tym samym podlegających badaniu przez niezależnego biegłego rewidenta. Wskazać także 

należy,  że  w  skład  GK  Zamawiającego,  oprócz  spółek  ze  wskazanych  powyżej  obszarów, 

wchodzą  również  duże  spółki  z  sektora  kolejowego,  górniczego  i  usług  finansowych.  

Zgodnie 

z  szacunkami Zamawiającego roczna  łączna  pracochłonność  badania sprawozdań 

finansowych  (spółki  i  skonsolidowanego  GK)  powinna  wynosić  minimum  1.000  godzin. 

Ponadto  badanie  sprawozdania  finansowego  po  raz  pierwszy  wymaga  przeprowadzenia 

dodatkowych czynności, w tym sprawdzenia bilansu otwarcia przez nowy podmiot. Dlatego też 

w pierwszym roku świadczenia usługi pracochłonność powinna uwzględniać dodatkowy czas 

pracy (wg szacunków zamawiającego ok. 200 godzin). Zatem w pierwszym roku Zamawiający 

oszacował pracochłonność na 1.200 godzin. 

W  związku  z  powyższym,  w  ocenie  Zamawiającego,  wskazana  przez  wykonawcę 

pracochłonność  na  poziomie  531  godzin  jest  niewystarczająca  do  należytego  wykonania 

usługi. 

Następnie  Zamawiający  omówił  przeprowadzoną  z  Odwołującym  procedurę 

wyjaśnienia ceny jego oferty i stwierdził, że przyjął on do kalkulacji kosztów stawki godzinowe 

zbliżone,  a  nawet  wyższe  od  szacowanych  przez  Zamawiającego.  Jednak  w  zakresie 

szacowanej  czasochłonności  prowadzenia  badania  sprawozdań  zaistniała  bardzo  duża 

rozbieżność  pomiędzy  szacunkami  Zamawiającego  a  Odwołującego.  Zamawiający, 

jak 

wskazano  wcześniej,  szacował  czasochłonność  na  poziomie  1.000  godzin  za 

przeprowadzenie  badań  w  skali  roku,  w  tym  w  pierwszym  roku  na  poziomie  1.200  godzin, 

podczas gdy Odwołujący oszacował czasochłonność badań na poziomie 531 godzin rocznie, 

również  w  pierwszym  roku  świadczenia  usługi,  która  będzie  wymagała  wykonania 

dodatkowych czynności związanych z badaniem bilansu otwarcia. 

W  oc

enie  Zamawiającego  wyjaśnienia  Odwołującego  nie  mogą  zostać  uznane  za 

potwierdzające  prawidłowe  wyliczenie  ceny  ofert  adekwatnej  do  przedmiotu  zamówienia. 

Zamawiający podał, że zgodnie z art. 80 ust. 2 Ustawy wynagrodzenie za przeprowadzenie 

badania odzwierciedla pracochłonność oraz stopień złożoności prac i wymagane kwalifikacje. 

Wezwanie  skierowane  do 

Odwołującego  jednoznacznie  wskazywało  na  konieczność 

wyjaśnienia  przez  niego  sposobu  określenia  wskazanych  w  wezwaniu  elementów 

kosztotwórczych.  Zamawiający  wyraźnie  wskazał  w  piśmie  obszary  budzące  wątpliwości 

w 

zakresie  obliczenia  ceny  oferty,  w  tym  w  szczególności  czy  zaoferowane  wynagrodzenie 

odzwierciedla pracochłonność, stopień złożoności prac. 

Zgodnie ze 

stanowiskiem orzecznictwa i doktryny, to na wykonawcy ciąży obowiązek 

wykazania,  że  przedstawiona  cena  oferty  nie  jest  ceną  rażąco  niską,  a  zamawiający  ma 

obowiązek  dokonania  analizy  w  celu realnej  oceny,  że wyjaśnienia potwierdzają możliwość 

należytego wykonania przedmiotu zamówienia za oferowaną cenę. W przedmiotowej sprawie 

udzielenie odpowiedzi na poziomie wskazania stawek poszczególnych elementów mających 

wpływ na wysokość ceny oraz ogólnych sformułowań, że kalkulacja ceny jest przygotowana 

prawidłowo należy uznać za niewystarczające. Odwołujący nie wykazał bowiem, że istnieje 

możliwość  prawidłowej  realizacji  zamówienia  w  założonym  przez  niego  czasie  531  godzin 

rocznie. W ocenie Zamawiającego pracochłonność na tym poziomie jest niewystraczająca do 

należytego wykonania zamówienia. Potwierdzają to wyliczenia w oparciu o świadczenie usługi 

przez  KPMG,  jak  również  opisana  wcześniej  złożoność  struktury  Zamawiającego  i  szeroki 

zakres  jego  działania.  Tym  samym,  w  ocenie  Zamawiającego,  wykonawca  nienależycie 

ska

lkulował  jeden  z  kluczowych  elementów  mających  wpływ  na  wysokość  swojego 

wynagrodzenia.  W  zakresie  wyjaśnienia  prawidłowej  kalkulacji  tego  elementu  Odwołujący 

wskazał  jedynie,  że  stawka  za  godzinę  oraz  pracochłonność  uzależniona  jest  od  wielu 

czynników,  m.in.  od  znajomości  specyfiki  działalności  klienta,  znajomości  branży  przez 

kluczowego biegłego rewidenta, rodzaju majątku, jego wartości i udziału w strukturze aktywów, 

co  wpływa  na  sprawność  wykonywanych  usług.  Wykonawca  nie  przedstawił  jednak 

przekonywujących  wyjaśnień,  że  posiada  znajomość  wskazanych  powyżej  aspektów 

działalności Zamawiającego. 

N

ie  kwestionując  zatem  poprawności  samych  wyliczeń  matematycznych  oraz 

przyjętych  stawek  za  poszczególne  rodzaje  usług  za  niedoszacowaną  należy  uznać 

czasochłonność usług. Aspekt ten jest kluczowy dla oceny zdolności wykonania przedmiotu 

zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  Zamawiającego  za  zaoferowaną 

przez wykonawcę cenę. Zdaniem Zamawiającego przeznaczona przez Odwołującego liczba 

531 godzin jest ni

ewystraczająca, aby dokładnie zweryfikować sprawozdania finansowe spółki 

o  takim  przekroju  działalności  oraz  sprawozdania  skonsolidowanego  o  takim  przekroju 

i 

specyfice  spółek  wchodzących  w  skład  GK  (w  tym  m.in.  spółek  z  sektora  górniczego, 

stoczniowego,  k

olejowego  i  usług  finansowych).  Czasochłonność  jest  także  kluczowym 

elementem  obliczenia  realnego  wynagrodzenia  Wykonawcy  za  tego  typu  usługę,  w  tym 

przypadku nawet istotniejszym od wysokości stawek jednostkowych. 

Odnosząc  się  do  treści  zarzutu  Odwołującego  o  gołosłowności  twierdzenia 

Zamawiającego o niemożności wykonania przedmiotowego zamówienia w ramach wskazanej 

przez Odwołującego czasochłonności, w świetle jego wyjaśnień tym bardziej należy uznać za 

gołosłowne. 

W  pierwszej  kolejności  należy  wskazać,  że  Zamawiający  wyjaśnił  w  uzasadnieniu 

decyzji o odrzuceniu oferty w jaki sposób szacował wartość zamówienia, w tym w zakresie 

przewidywanej  czasochłonności  usługi.  Fakt,  że  Zamawiający  nie  jest  podmiotem 

świadczącym  profesjonalne  usługi  w  zakresie  rewizji  finansowej  nie  pozbawia  go  jednak 

umiejętności prawidłowej i racjonalnej oceny składników warunkujących należyte wykonanie 

zamówienia.  Sposób  oceny  tych  składników  został  oparty  o  praktyczne  doświadczenie  we 

współpracy  z  podmiotem  posiadającym  bogate  doświadczenie  w  badaniu  finansowym 

podmiotów  o  dużym  spektrum  działania  i  złożoności  organizacyjnej.  Wskazać  należy,  

że w notowaniach prezentowanych w pismach branżowych firma KPMG jest zdecydowanie 

wyżej  pozycjonowana  niż  którykolwiek  z  podmiotów  w  ramach  Konsorcjum  składającego 

ofertę w przedmiotowym postępowaniu. Wieloletnia obserwacja prac tej firmy przy wykonaniu 

badań  sprawozdań  finansowych  Zamawiającego  i  badań  skonsolidowanych  GK  jest 

wiarygodnym i miarodajnym źródłem wiedzy o nakładach, również czasowych, koniecznych do 

rzetelnego  wykonania  takich  prac.  Faktem  jest,  że  Zamawiający  nie  precyzował  na  etapie 

ogłoszenia o zamówieniu wymagań co do czasochłonności prowadzenia badania sprawozdań. 

Niemniej  jednak  twierdzenie  Odwołującego,  że  wyliczenia  Zamawiającego  nie  jest  poparte 

argumentacją faktyczną i prawną mija się z prawdą. Argumentacja taka została przedstawiona 

w  informacji  o  unieważnieniu  postępowania  z  dnia  20  września  2018  r. 

Argumenty 

przywoływane  w  niniejszej  odpowiedzi  na  odwołanie  stanowią  tylko  i  wyłącznie 

poszerzenie argumentacji przedstawianej w tamtym piśmie. 

Jako nieuprawnione należy uznać także zastrzeżenie przez Odwołującego, że Zamawiający 

„zbyt  skąpo”  sformułował  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  w  rybie  art.  90  ust.  1  Pzp. 

Treść wezwania  została  dostosowana  do  elementów  określonych  art.  80  ust.  2  Ustawy. 

Zgodnie  z  tym  przepisem  wynagrodzenie  za  przeprowadzenie  badania  odzwierciedla 

pracochłonność  oraz  stopień  złożoności  prac  i  wymagane  kwalifikacje.  Zarzut  formułowany 

przez Odwołującego, że Zamawiający nie wskazał, że oczekuje przedstawienia szacowania 

pracochłonności oraz wymagał jedynie potwierdzenia, że została wzięta pod uwagę, w ocenie 

Zamawiającego  próbą  zniwelowania  zbyt  lekkiego  podejścia  do  złożonych  wyjaśnień 

w 

zakresie  rażąco  niskiej  ceny. Wskazanie  przez  Zamawiającego  w  wezwaniu  do  złożenia 

wyjaśnień w tym zakresie, że elementy te budzą jego wątpliwości jednoznacznie wskazuje, 

że jest  on  świadom,  że  Odwołujący  przygotowując  ofertę  brał  pod  uwagę  element 

pracochłonności. Zatem pytanie o to, czy Odwołujący jest świadomy istnienia tego elementu 

nie  miałoby  najmniejszego  sensu,  tym  bardziej  że  Zamawiający  pozostaje  w  przekonaniu, 

że Odwołujący  jest  profesjonalnym  podmiotem  działającym  w  obszarze  rewizji  finansowej. 

Dokonując analizy  wezwania Zamawiającego na  niwie semantyki  wskazać należy,  że treść 

wezwania 

wskazywała  na  obszary  w  szczególności  budzące  jego  wątpliwości,  w  jakim 

kontekście  należy  te  wątpliwości  rozpatrywać  (możliwość  wykonania  tak  złożonego 

przedmiotu  zamówienia  zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego),  oraz 

formułowała  oczekiwanie  złożenia  wyjaśnień  wątpliwości  w  co  najmniej  wskazanych 

obszarach.  Obszar  rewizji  finansowej  jest  obszarem  usług  „miękkich”  i  nie  ma  możliwości 

sform

ułowania żądania wyjaśnień np. przez wskazanie pozycji kosztorysowych, które mogły 

być uznane za wycenione zbyt nisko. Zamawiający dysponuje bowiem informacją o koszcie 

całościowym wykonania usługi, tak więc jego wątpliwości siłą rzeczy mogą być formułowane 

na pewnym poziomie ogólności. Nie pozbawia to jednak takiego pytania waloru legalności. 

Odwołujący w zakresie wyjaśnienia przewidywanej czasochłonności wskazał jedynie, 

że  „Stawka  za  godzinę  oraz  pracochłonność  uzależniona  jest  od  wielu  czynników, 

m.in. 

znajomości specyfiki działalności Klienta, znajomości branży przez kluczowego biegłego 

rewidenta,  rodzaju  majątku,  jego  wartości  i  udziału  w  strukturze  aktywów.  co  wpływa  na 

sprawność  wykonywanych  usług.  W  związku  z  powyższym  cena  za  badanie  sprawozdań 

finansowych  Agencji  została  opracowana  skrupulatnie,  zgodnie  z  naszymi  wewnętrznymi 

procedurami, które ustalone są zgodnie z obowiązującymi nas przepisami jak również zgodnie 

z  Umową  Konsorcjum”.  Z  tak  udzielonych  wyjaśnień  nie  wynika,  że  Odwołujący  udzielił 

odpowiedzi w poszczególnych kwestiach wskazanych w piśmie wzywającym do wyjaśnienia 

rażąco niskiej ceny. Wskazując na szacowanie pracochłonności Odwołujący wskazał jedynie, 

że jest ona uzależniona od wielu czynników, m.in. znajomości specyfiki działalności Klienta, 

znajomości  branży  przez  kluczowego  biegłego  rewidenta,  rodzaju  majątku,  jego  wartości  i 

udziału  w  strukturze  aktywów.  Trudno  zgodzić  się  z  twierdzeniem,  że  zdanie  to  wyjaśnia 

poprawność  przyjęcia  pracochłonności  realizacji  zamówienia.  Po  pierwsze  odnosi  się  do 

czysto teoretycznej sytuacji 

co brane jest po uwagę przy szacowaniu czasu niezbędnego na 

wykonanie  zlecenia.  Odwołujący  w  żadnej  mierze  nie  odniósł  tego  do  zakresu  zadań 

przewidywanego  do  realizacji  w  ramach  ewentualnej  umowy  z 

Zamawiającym.  Po  drugie 

tr

udno uznać, że Odwołujący zna specyfikę działalności Zamawiającego oraz wartość i udział 

w  strukturze  aktywów  jego  majątku.  Podmioty  wchodzące  w  skład  odwołującego  się 

k

onsorcjum  nie  wykonywały  usług  rewizji  finansowej  dla  Zamawiającego.  Jak  już  opisano 

wc

ześniej Zamawiający sam w sobie jest podmiotem o złożonej strukturze organizacyjnej oraz 

szerokim spektrum działalności, wykraczającym poza standardowe działania innych spółek. 

Okoliczności te powinny raczej wpływać na przyjęcie ostrożnościowych wyliczeń w zakresie 

pracochłonności uwzględniającej specyfikę klienta i stopień złożoności prac. 

Zamawiający  stwierdził,  że  dokonując  oceny  wyjaśnień  nie  może  przyjąć  ich 

bezkrytycznie. Musi wyjaśnienia te odnieść do posiadanej przez siebie wiedzy o przedmiocie 

zamówienia oraz innych elementów wpływających na możliwość uzyskania usługi z gwarancją 

jej  należytego  wykonania.  Rzetelna  i  obiektywna  ocena  tych  wyjaśnień  pozostaje  nie  tylko 

prawem,  ale  wręcz  obowiązkiem  Zamawiającego,  który  nie  może  zostać  wyłączony  także 

w 

przypadku  oceny  „usług  miękkich”  tak  jak  usługi  rewizji  finansowej    W  omawianym 

przypadku  źródłem  wiedzy  o  przewidywanej  pracochłonności  są  doświadczenia  z  lat 

poprzednich w zakresie badania sprawozdań finansowych zarówno samego Zamawiającego, 

jak  i  GK. 

Porównanie  tej  wiedzy  z  wyliczeniami  Odwołującego  zawartymi  w  wyjaśnieniach 

rażąco niskiej ceny wraz z uwzględnieniem braku jakiegokolwiek odniesienia tych wyliczeń do 

konkretnej  usługi  dla  Zamawiającego,  jednoznacznie  wskazuje,  że  wyjaśnienia  te  były 

niew

ystarczające. 

Odnosząc się do zarzutu odrzucenia oferty Odwołującego z naruszeniem art. 89 ust. 1 

pkt  2 

Pzp  Zamawiający  wskazał,  że  istotne  jest  dla  niego  wydzielenie  z  wynagrodzenia 

wskazywanego w ofercie kwoty 

jaka przypada na wartości niematerialne i prawne przekazane 

w  ramach  zawieranego  kontraktu.  Wynika  to  z  konieczności  prawidłowej  amortyzacji 

wydatków. 

Jednocześnie nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Odwołującego, że nie jest istotne, 

analizując treść WU, określenie w ofercie kwoty wynagrodzenia za przeniesienie autorskich 

praw  majątkowych.  Zgodnie  bowiem  z  art.  43  ust.  1  ustawy  z  4  lutego  1994  r.  o  prawie 

autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U z 2018 r., poz. 11

91 j.t. ze zm.), zwanej dalej „PrAutU”,  

„Jeżeli  z  umowy  nie  wynika,  że  przeniesienie  autorskich  praw  majątkowych  lub  udzielenie 

licencji nastąpiło nieodpłatnie, twórcy przysługuje prawo do wynagrodzenia”. WU nie zawiera 

postanowień,  które  mogłyby  sugerować  na  nieodpłatną  możliwość  przeniesienia  autorskich 

praw  majątkowych.  Brak  wskazania  wynagrodzenia  przez  Wykonawcę  skutkowałby 

zaistnieniem  jego  uprawnienia  wskazanego  w  ust.  2  art.  43  PrAutU

,  zgodnie  z  którym  

„Jeżeli 

w 

umowie 

nie 

określono 

wysokości 

wynagrodzenia 

autorskiego, 

wysokość wynagrodzenia  określa  się  z  uwzględnieniem  zakresu  udzielonego  prawa  oraz 

korzyści wynikających z korzystania z utworu”. 

Z  interpretacji  ww. 

przepisów  wynika,  że  kwota  wskazana  w  ofercie  Odwołującego, 

w 

której nie zostały wskazane kwoty za przeniesienie autorskich praw majątkowych, nie byłaby 

kwotą całkowitą za zrealizowanie przedmiotu zamówienia, ponieważ wykonawca poza kwotą 

wskazaną w ofercie uprawniony byłby do żądania kwoty w niej nie wskazanej, co w ocenie 

zamawiającego wynika wprost  z  brzmienia przywoływanego powyżej  art.  43  ust.  2  PrAutU. 

Przepis ten stosuje się bowiem w przypadku, gdy, po pierwsze strony przemilczały w umowie 

kwestię wynagrodzenia, zaś zgodnie z art. 43 ust. 1 tej ustawy jest ono należne twórcy, a po 

drugie 

–  gdy  strony  ustaliły,  że  twórcy  należy  się  wynagrodzenie,  lecz  w  umowie  brakuje 

postanowień określających jego wysokość. Powyższe, dodatkowe wynagrodzenie, w ocenie 

Zamawiającego, z uwagi na zakres przeniesienia autorskich praw majątkowych wskazanych 

w 

§ 6 WU mogłoby być znaczne. 

Na rozprawie strony podtrzymały przedstawione powyżej stanowiska. 

Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z treści oświadczenia 

z 

12 października 2018 r. o przedłużeniu terminu związania ofertą. 

Po  przeprowadzeniu  rozprawy  Izba,  uwzględniając  zgromadzony  materiał 

dowodowy  omówiony  w  dalszej  części  uzasadnienia,  jak  również  biorąc  pod  uwagę 

oświadczenia 

i 

stanowiska 

stron 

postępowania 

odwoławczego 

zawarte 

w 

przytoczonych powyżej pismach procesowych, a także wyrażone ustnie na rozprawie 

i odnotowane w 

protokole, ustaliła i zważyła, co następuje. 

Skład 

orzekający 

stwierdził, 

że 

Odwołujący 

jest 

legitymowany,  

zgodnie  z  przepisem  art. 

179  ust.  1  Pzp,  do  wniesienia  odwołania.  Tym  samym  Izba  nie 

uwzględniła  przeciwnej  argumentacji  Zamawiającego,  który  wywodził  nie  spełnianie  przez 

Odwołującego wynikających z przywołanego przepisu przesłanek materialnoprawnych z faktu 

braku  związania  ofertą  w  dacie  wniesienia  odwołania.  De  lege  lata  żaden  przepis  Pzp  nie 

wiąże uprawnienia do skorzystania ze środka ochrony prawnej z koniecznością pozostawania 

przez  wykonawcę  wnoszącego  odwołanie  w  stanie  związania  ofertą,  podobnie  jak  nie 

uniemożliwia zamawiającemu  wyboru oferty  wykonawcy,  w  przypadku której stan  ów  ustał, 

z 

zastrzeżeniem  przepisu  art.  89  ust.  1  pkt  7a  Pzp,  który  nie  znajduje  zastosowania 

w przedmiotowej  sprawie

,  jako  że  nie  stanowił  podstawy  odrzucenia  oferty  Odwołującego. 

Co 

więcej,  przywołany  przepis  odnosi  się  do  sytuacji,  w  której  wykonawca  nie  wyraża, 

na 

wniosek zamawiającego, zgody na przedłużenie terminu związania ofertą, czym daje wyraz 

braku zainteresowania ubieganiem się o uzyskanie zamówienia publicznego. W pozostałych 

przypadkach upływ terminu związania ofertą wywołuje jedynie ten skutek, że wykonawca nie 

ma  obowiązku  zawarcia  umowy  w  sprawie  zamówienia  publicznego,  co  jednak  nie  jest 

równoznaczne  z  rezygnacją  z  ubiegania  się  o  udzielenie  zamówienia.  W  okolicznościach 

rozpoznawanej sprawy sytuacja taka nie zachodzi, o czym świadczy zarówno wszczęcie przez 

Odwołującego postępowania odwoławczego, jak i złożone na posiedzeniu oświadczenie. 

Izba  dopuściła  i  przeprowadziła  dowody  z  treści  SIWZ,  oferty  Odwołującego, 

wezwania 

Odwołującego  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny  (pismo  z  30  sierpnia  br.), 

wyjaśnień Odwołującego z 31 sierpnia 2018 r. oraz z zawiadomienia o wyniku Postępowania 

–  pisma  z  20  września  2018  r.  Na  podstawie  przywołanych  dokumentów  skład  orzekający 

stwierdził,  że  Strony  nie  pozostają  w  sporze  co  do  okoliczności  stanu  faktycznego 

wynikającego  z  przytoczonych  powyżej  pisemnych  stanowisk  (odwołania  i  odpowiedzi  na 

odwołanie). 

W ocenie składu orzekającego w zaistniałym stanie faktycznym Zamawiający nie miał 

podstaw  do  odrzucenia  oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  rażąco  niską  cenę,  co  stanowi 

naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 4 i art. 90 ust. 3 Pzp.  

Istotą  problemu  nie  było  odmienne  rozumienie  pojęcia  rażąco  niskiej  ceny, 

czy 

uprawnienie  Zamawiającego  do  wystąpienia  do  Odwołującego  o  udzielenie  wyjaśnień 

w tej  kwestii

,  a  zakres  wezwania  i  związany  z  nim  poziom  szczegółowości  składanych 

wyjaśnień. 

Izba  wskazuje,  że  obowiązkiem  zamawiającego,  korzystającego  z  procedury 

przewidzianej w art. 90 Pzp, jest pr

ecyzyjne wskazanie okoliczności, które mają zostać przez 

wykonawcę wyjaśnione. To z treści wezwania do złożenia wyjaśnień w zakresie rażąco niskiej 

ceny wykonawca czerpać ma bowiem wiedzę o aspektach zaoferowanej przez niego ceny za 

realizację przedmiotu zamówienia, które wzbudziły  wątpliwości zamawiającego.  Nie sposób 

obciążać  wykonawcy  obowiązkiem  antycypowania  zakresu  wezwania,  co  prowadzi  do 

wniosku,  że  w  sytuacji,  gdy  wezwanie  jest  lakoniczne,  nieprecyzyjne,  bądź  ogólnikowe, 

zamawiający  musi  liczyć  się  z  możliwością  otrzymania  wyjaśnień  charakteryzujących  się 

wymienionymi wcześniej cechami.  

Ad  casum 

Zamawiający,  w  trzecim  akapicie  wystosowanego  do  Odwołującego 

wezwania,  wyraził  wątpliwość,  czy  cena  jego  oferty  odzwierciedla  m.in.  pracochłonność 

związaną  z  wykonaniem  zamówienia.  W  odpowiedzi  Odwołujący  złożył  wyjaśnienia 

odnoszące  się  do  tej  kwestii,  a  nadto  przedstawił  wyliczenia  (arkusze  kalkulacyjne)  ze 

wskazaniem  na  oszacowany  przez  niego  wskaźnik  pracochłonności.  Oceniając  treść 

odpowiedzi  O

dwołującego  w  kontekście  treści  wezwania,  skład  orzekający  doszedł  do 

przekonania, że Zamawiający nie był uprawniony do wysnucia wniosku o rażąco niskiej cenie 

oferty  Odwołującego  z  uwagi  na  niedoszacowanie  tego  elementu  kalkulacji  zaoferowanej 

ceny.  Zdaniem  Izby 

okoliczność  stanowiąca  podstawę  odrzucenia  oferty  Odwołującego 

została w istocie jedynie zasygnalizowana (wspomniana) w treści wezwania, natomiast treść 

decyzji 

o 

odrzuceniu 

oferty 

Odwołującego 

i 

odpowiedzi 

na 

odwołanie, 

zawierających wyliczenia pracochłonności związanej z realizacją przedmiotu zamówienia oraz 

podstawy do jej ustalenia, odbiega poziomem szczegółowości od treści wystosowanego do 

Odwołującego  wezwania.  Analizując  treść  wezwania  Odwołujący  nie  mógł  mieć  wiedzy 

o 

okolicznościach  wskazanych  chociażby  w  treści  uzasadnienia  decyzji  o  odrzuceniu  jego 

oferty,  w  której  Zamawiający  wskazał  na  oszacowany  przez  siebie,  nieznany  wcześniej 

Odwołującemu,  poziom  pracochłonności.  W  konsekwencji  Zamawiający  co  najmniej 

przedwcześnie  odrzucił  ofertę  Odwołującego,  bezzasadnie  pozbawiając  go  możliwości 

złożenia  szczegółowych,  odnoszących  się  do  konkretnych  wątpliwości  Zamawiającego, 

wyjaśnień.  Podkreślenia  wymaga,  że  wypracowana  w  orzecznictwie  Izby  zasada 

jednokrotności  wezwania  wykonawcy  do  złożenia  wyjaśnień  rażąco  niskiej  ceny  nie  ma 

bezwzględnego  charakteru  i  nie  znajduje  zastosowania  w  sytuacjach,  w  których,  

jak  w  rozpoznawanej  sprawie,  pierwsze  wezwanie  do  złożenia  wyjaśnień  było  ogólnikowe  

i nie 

obejmowało kwestii poruszonych następnie w uzasadnieniu decyzji o odrzuceniu oferty. 

Biorąc  powyższe  pod  uwagę,  a  także  zważywszy  na  fakt,  że  pracochłonność 

wykonania zamówienia skład orzekający uznaje za istotny element kalkulacyjny ceny oferty, 

Izba  nakazała  Zamawiającemu  kontynuowanie  procedury  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny 

oferty Odwołującego, zgodnie z zakresem wynikającym z pkt 1.3 sentencji orzeczenia. 

Skład  orzekający  uznał,  że  Zamawiający  dopuścił  się  również  naruszenia  przepisu 

art. 89 ust. 1 pkt 2 Pzp z uwagi na brak podstaw do odrzucenia oferty 

Odwołującego z uwagi 

na niezgodność jej treści z treścią SIWZ. 

Przede  wszystkim  stwierdzić  należy,  że  możliwość  skorzystania  z  przywołanego 

przepisu Pzp zachodzi w warunkach wskazania przez zama

wiającego postanowienia SIWZ, 

z 

którym oceniana przez niego oferta jest niezgodna. W przedmiotowej sprawie Zamawiający 

takiego wskazania nie dokonał ani w uzasadnieniu decyzji o odrzuceniu oferty Odwołującego, 

ani nawet na rozprawie. 

Co więcej, lektura postanowień SIWZ nie pozwala na wniosek o istnieniu zarzucanej 

of

ercie  Odwołującego  niezgodności.  Konstrukcja  formularza  oferty,  stanowiącego  załącznik 

nr 

2  do  SIWZ,  potwierdza bowiem  tezę Odwołującego  o  informacyjnym charakterze cen  za 

przeniesienie  praw  autorskich

,  ponieważ  mieszczą  się  one  w  cenach  za  samo  wykonanie 

badań,  ergo  nie  powiększają  –  wbrew  zapatrywaniom  Zamawiającego  –  ceny  oferty, 

nie 

stanowiąc  dodatkowego  wynagrodzenia  osiąganego  przez  wykonawcę  z  tego  tytułu 

(zob. 

tabelę  z  pkt  2  wzoru  formularza  oferty).  Argumentację  tę  wspiera  treść  pkt  3  wzoru 

formula

rza  oferty,  w  którym  wykonawca  oświadcza,  że  zaoferowana  cena  zawiera  m.in. 

wynagrodzenie z tego tytułu. 

W  konsekwencji  skład  orzekający  stwierdził,  że  Odwołujący  był  uprawniony  do 

zaoferowania nieodpłatnego przeniesienia praw autorskich, bowiem nieodpłatne zaoferowanie 

elementu świadczenia nie przeczy odpłatnemu charakterowi umowy w sprawie zamówienia 

publicznego. Co zaś dotyczy argumentacji Zamawiającego opartej na przepisie art. 43 ust. 1 

PrAutU  należy  zauważyć,  że  zawarta  z  Odwołującym  umowa  w  sprawie  zamówienia 

publicznego będzie przewidywać nieodpłatne przeniesienie praw autorskich, jako że § 6 WU 

zostanie uzupełniony o wynagrodzenie wynikające z treści oferty Odwołującego, w której ten 

element 

– jak wspomniano – został zaoferowany nieodpłatnie. 

W kons

ekwencji Izba uznała, że Zamawiający unieważnił Postępowanie z naruszeniem 

przepisu art. 93 ust. 1 pkt 4 Pzp. 

Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w pkt 1 sentencji. 

O 

kosztach postępowania (pkt 2 sentencji wyroku) rozstrzygnięto stosownie do jego 

wyniku, na 

podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 2 pkt 1 w zw. 

z  § 3 pkt  1  i  2  rozporządzenia Prezesa  Rady  Ministrów  z dnia 15 marca 2010  r.  w sprawie 

wysokości i sposobu p obierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu 

odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018 r., poz. 972 j.t.).  

Przewodniczący:      ……………………………………….