KIO 2159/18 WYROK dnia 31 października 2018 r.

Sygn. akt: KIO 2159/18

WYROK

z dnia 31

października 2018 r.

Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:

Przewodniczący: Daniel Konicz

Protokolant:

Dominik Haczykowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31

października 2018 r. w Warszawie odwołania

wniesionego do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 22 października 2018 r. przez

Odwołującego – wykonawcę W.H. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Zakład

Usług Gastronomicznych W.H. w Bydgoszczy, w postępowaniu prowadzonym przez

Zamawiającego – SP ZOZ Centrum Onkologii im. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy,

przy udziale

wykonawców:

Food Investment S.A. z siedzibą w Gdyni;

Vendi Servis sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi;

zgłaszających przystąpienia do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego,

orzeka:

Oddala odwołanie.

Kosztami postępowania obciąża Odwołującego i:

zalicza w poczet kosztów postępowania kwotę 15.000,00 zł (słownie: piętnaście

tysięcy złotych 00/100) uiszczoną przez Odwołującego tytułem wpisu od odwołania;

zasądza od Odwołującego na rzecz Zamawiającego kwotę w łącznej wysokości

3.954,00 zł (słownie: trzy tysiące dziewięćset pięćdziesiąt cztery złote 00/100),

stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione przez Zamawiającego

z

tytułu wynagrodzenia pełnomocnika i dojazdu na posiedzenie i rozprawę.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych

(Dz.U. z 2018 r., poz. 1986 j.t.) na niniejszy wyrok

– w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia

– przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej do

Sądu Okręgowego w Bydgoszczy.

Przewodniczący: ……………………………………….

Sygn. akt KIO 2159/18

Uzasadnienie

SP ZOZ Centrum Onkologii im. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy

(dalej:

„Zamawiający”) prowadzi, na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r.

Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1579 j.t. ze zm.), zwanej dalej „Pzp”,

postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego na

świadczenie usług całodobowego żywienia pacjentów w oparciu o wynajęte pomieszczenia

Bloku Żywieniowego po uzupełnieniu wyposażenia oraz prowadzenie działalności

gastronomiczno-

handlowej w oparciu o wynajęte pomieszczenia Cafe Bar Patio

w Centrum Onkologii

, zwane dalej: „Postępowaniem”.

Wartość zamówienia przekracza kwoty określone w przepisach wykonawczych

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 Pzp.

Ogłoszenie o zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym

Unii Europejskiej 27 lipca 2018 r., pod nr 2018/S 143-327364.

12 października 2018 r. Zamawiający poinformował wykonawców ubiegających się

o

udzielenie zamówienia o wyborze oferty najkorzystniejszej, za którą uznał ofertę złożoną

przez wykonawcę Food Investment S.A. z siedzibą w Gdyni (dalej „Wykonawca FI”).

22 października 2018 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (dalej „Izba” lub „KIO”)

wpłynęło odwołanie wykonawcy W.H. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą

Zakład Usług Gastronomicznych W.H. w Bydgoszczy od:

1. zaniechania

czynności odrzucenia ofert wykonawców FI oraz oraz Vendi Servis

sp.

z o.o. z siedzibą w Łodzi (dalej „Wykonawca VS”);

2. oceny ofert

z uwzględnieniem ofert ww. wykonawców;

3. wyboru oferty Wykonawcy FI jako najkorzystniejszej, w sytuacji gdy oferta ta winna

zos

tać odrzucona;

zarzucając Zamawiającemu naruszenie:

art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp przez zaniechanie odrzucenia ofert wykonawców FI oraz VS,

w sytuacji gdy zawierały one rażąco niską ceną w stosunku do

przedmiotu

zamówienia, co powinno skutkować odrzuceniem ww. ofert;

2. art. 90 ust. 1 Pzp

przez zaniechanie zwrócenia się do ww. wykonawców o złożenie

wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny,

podczas

gdy obiektywnie uzasadnione jest podejrzenie, że oferty wyżej

wymienionych podmiotów zawierały rażąco niską cenę;

3. art. 91 ust. 1 Pzp

przez dokonanie oceny ofert z udziałem ofert ww. wykonawców,

które to oferty winny zostać odrzucone, a także przez dokonanie wyboru oferty

Wykonawcy FI, jako najkorzystniejszej, w sytuacji gdy oferta ta powinna z

ostać

odrzucona;

4. art. 7 ust. 1 Pzp przez prowadzenie P

ostępowania w sposób niezapewniający

zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców;

5. art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp przez zaniechanie odrzucenia oferty Wykonawcy FI,

w

sytuacji, w której oferta ta zawierała błędy w formularzu ofertowym, inne niż

oczywiste omyłki rachunkowe, a waga błędu stanowiła bezwzględną przyczynę

odrzucenia tej oferty;

z daleko posuniętej ostrożności w przypadku uznania, że wskazany błąd stanowi

inną omyłkę polegającą na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków

zamówienia (dalej „SIWZ”), niepowodująca istotnych zmian w treści oferty –

naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp.

Odwołujący wniósł o uwzględnienie odwołania i nakazanie Zamawiającemu:

unieważnienia czynności wyboru oferty najkorzystniejszej;

2. odrzucenia ofert

wykonawców FI i VS;

3. dokonania ponownej oceny ofert i ponownego wyboru oferty najkorzystniejszej,

z

pominięciem ofert ww. wykonawców;

a nadto o

zasądzenie od Zamawiającego na rzecz Odwołującego zwrotu kosztów

postępowania odwoławczego w kwocie 18.600,00 zł, stanowiącej koszty postępowania

odwoławczego z tytułu uiszczonego wpisu od odwołania oraz uzasadnionych kosztów strony

obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika.

Odwołujący podkreślił, że ma interes w uzyskaniu zamówienia, ponieważ prowadzi

przedsiębiorstwo, które w zakresie swojej działalności zajmuje się realizacją usług

stanowiących przedmiot zamówienia. Co więcej, Odwołujący przez okres ponad dwóch i pół

roku realizował usługi, których dotyczy przetarg ogłoszony przez Zamawiającego. W ocenie

O

dwołującego kwestionowane oferty winny zostać odrzucone, zaś oferta Odwołującego winna

zostać uznana za najkorzystniejszą. W sposób oczywisty zakończenie Postępowania

z

naruszeniem przepisów prawa doprowadzi do powstania szkody po stronie Odwołującego,

ponieważ zostanie on pozbawiony możliwości uzyskania zamówienia i w konsekwencji

uzyskania do

chodu z tego tytułu.

Uzasadniając zarzuty odwołania Odwołujący podał, że 12 października 2018 r.

Zamawiający poinformował o wyborze oferty Wykonawcy FI z ceną 7.330.559.62 zł.

Jako

kolejna uplasowała się oferta Wykonawcy VS, który zaoferował cenę 7.350.909,41 zł.

Odwołujący uplasował się na trzecim miejscu z kwotą oferty 7.659.072,29 zł. Na czwartym

miejscu znalazła się wykonawcy Impel Catering sp. z o.o. sp.k. z ceną 8.714.252.16 zł.

Ostatnia lokata przypadła wykonawcom wspólnie ubiegającym się o udzielenie zamówienia –

PUH Martina Catering sp. z o.o. i PPHU Eksport-Import MARTINA W. M.

, które zaproponowało

kwotę 10.062.828.29 zł.

Odwołujący podał następnie, że zarówno Pzp, jak i dyrektywy, nie definiują pojęcia

rażąco niskiej ceny. W tej sytuacji, opierając się na wykładni językowej, należałoby przyjąć,

że cena rażąco niska, to cena znacząco odbiegająca od realiów rynkowych, nierealna,

niewiarygodna, spekulacyjna, na przykład zakładająca zakup towaru poniżej kosztów zakupu

albo też wykonanie usługi za symboliczną kwotę. Jest to cena nieopłacalna, która nie

uwzględnia reguły ekonomicznej opłacalności przedsięwzięć obowiązującej w danym miejscu

i czasie, że koszty realizacji przedsięwzięcia nie mogą być wyższe od wpływów, jakie ono

przyniesie. Wskazuje się, że może ona zostać zaoferowana zarówno celowo i świadomie, jak i

nieświadomie, to znaczy wskutek błędu wykonawcy na etapie kalkulacji ceny, co grozi

nienależytym wykonaniem lub niewykonaniem zamówienia w przyszłości. Różnica pomiędzy

zaoferowaną niską ceną a rzeczywistą wartością przedmiotu zamówienia nie jest obiektywnie

uzasadniona w przypadku, gdy dany wykonawca nie jest w stanie wykonać zamówienia bez

strat i finansowania wykonania zamówienia z innych źródeł niż wynagrodzenie umowne.

Chociaż Pzp nie wymienia czynników, które jednoznacznie pozwalałyby

zakwalifikować daną cenę jako rażąco niską, to doktryna i orzecznictwo wypracowały pewne

standardy postrzegania ceny jako rażąco niskiej. Przede wszystkim, dokonując badania ceny

oferty, należy odnieść tę cenę do wartości przedmiotu zamówienia określonej przez

zamawiającego oraz do cen innych ofert złożonych w postępowaniu, przy uwzględnieniu

wiedzy i doświadczenia życiowego, a także obecnych na rynku właściwym warunków.

Prawidłowa weryfikacja ceny zakłada więc, że zamawiający weźmie pod uwagę dane z rynku,

które powinien znać sam, bądź też ustalić na podstawie wyjaśnień otrzymanych od

wykonawcy. Na marginesie

należy zwrócić uwagę, że Zamawiający przez wiele lat prowadził

własną kuchnię, a więc posiada własne doświadczenia pozwalające na ocenę kosztów

związanych z prowadzeniem tego rodzaju działalnością w tym chociażby kosztów zatrudnienia

personelu.

Przenosząc powyższe wywody na grunt przedmiotowej sprawy, Odwołujący podniósł,

że oferty wykonawców FI oraz VS zawierają rażąco niską ceną w stosunku do przedmiotu

zamówienia, co powinno skutkować ich odrzuceniem.

Odwołujący stwierdził, że szereg kosztów wykonania zamówienia ma charakter stały

i

wykonawca nie ma na nie wpływu (co znacząco wpływa na ocenę, czy w pozostałym zakresie

przyjęta przez oferenta cena ma charakter rażąco niskiej). Dodatkowo, Wykonawca FI

zadeklarował koszt surowca w stawce osobodnia (tzw. „wsad do kotła”) na poziomie 16,02 zł,

czyli na inne koszty pozostają bardzo niskie kwoty. Wykonawca ten świadczy obecnie usługę

żywienia pacjentów Zamawiającego i mimo bardziej wyśrubowanych założeń SIWZ

zaoferował cenę niższą niż ta, za którą świadczy usługę obecnie. Obecnie stawka tzw.

„osobodnia” wynosi 25,43 zł netto, a w przedmiotowym postępowaniu wykonawca zaoferował

cenę 25,22 zł netto. Różnica w cenie wynosi więc 0,21 zł netto.

Zmiany mające wpływ na zwiększenie ceny w Postępowaniu to:

1. wzrost zadeklarowanej stawk

i wsadu do kotła o min. 1,00 zł;

2. w

zrost kosztów personalnych – w obecnym postępowaniu zamawiający wymaga

zatrudnienia na podstawie umowy o

pracę co najmniej 1 dietetyka, 1 managera,

6 kucharzy;

Zamawiający żąda dodatkowo 4 kelnerów do dystrybucji posiłków

w

oddziałach szpitalnych oraz obsługi kelnerskiej pacjenta w restauracji Fantazja

w

zakresie podania posiłku do stolika i zebrania naczyń po posiłku, czyli musi być

zatrudniony co najmniej 1 kelner, gdyż godziny wydawania posiłków w restauracji

i

w oddziałach pokrywają się; mając powyższe na uwadze wykonawca musi

dysponować co najmniej 5 kelnerami na zmianie.

Biorąc pod uwagę, że Zamawiający żąda działalności w zakresie ok. 13 godzin

dziennie (7 dni w tygodniu i dni ustawowo wolne od pracy) osób zatrudnionych musi być

znacznie więcej.

3. k

oszt czyszczenia przez specjalistyczną firmę zasłon i krzeseł w restauracji

Fantazja

, co będzie generowało dodatkowe koszty;

4. k

oszt utylizacji odpadów kuchennych i pokonsumpcyjnych wynoszący 400 zł netto

miesięcznie.

Powyższe zarzuty mają w pełni zastosowanie wobec Wykonawcy VS, którego oferta

jest wyższa od oferty Wykonawcy FI o 0,05 zł na osobodniu (w przypadku Wykonawcy FI jest

to kwota 25,22 zł netto, w przypadku Wykonawcy VS jest to kwota 25,29 zł netto).

W

konsekwencji wszystkie pozostałe kwestie pozostają aktualne.

Mając na względzie powyższe należy zauważyć, że w celu pokrycia kosztów

zamówienia podstawowego, wykonawca musi pokryć część kosztów z działalności

dodatkowej, czyli żywienia klientów oraz Cafe Bar Patio.

Ponadto Odwołujący wskazał, że w dniu 9 marca 2018 r. Zamawiający oszacował

wartość zamówienia na 8.130.727,12 zł brutto (zakładając wsad do kotła na poziomie

zł). W ofertach wykonawcy zadeklarowali wsad na poziomie 16,01-16,02 zł.

Konieczne

było wzięcie pod uwagę, że przez okres realizacji umowy różnica w zakładanym

wsadzie do kotła i uwzględnionym przez wykonawców wzrośnie o ok. 269.064,00 zł (1,01 zł

różnicy x 7.400 osobodni miesięcznie x 36 miesięcy). Okoliczność ta nie została

zweryfikowana przez Zamawiającego na etapie wyboru ofert.

Odwołujący zwrócił uwagę, że 10 września 2018 r. do Zamawiającego wpłynęło pismo

od Konsorcjum Martina z dnia

7 września 2018 r. dotyczące rażąco niskiej ceny. Wykonawca

zwr

ócił uwagę Zamawiającego, że zaoferowane ceny budzą istotne wątpliwości w zakresie

rażąco niskiej ceny w kwestii wykonania zamówienia zgodnie z założeniami SIWZ.

Zgodnie z przepisami Pzp z

amawiający w ramach badania ofert jest zobowiązany

zwrócić się o udzielenie wyjaśnień i przedstawienia dowodów dotyczących wyliczenia ceny,

czego Zamawiający nie zrobił.

W ślad za powyższym zarzutem wskazać należy na związane z nim zaniechanie

Zamawiającego związane ze zwróceniem się do wykonawców FI i VS o złożenie wyjaśnień

dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny. Zamawiający ma

obowiązek zwrócić się do wykonawcy o udzielenie wyjaśnień dotyczących elementów oferty

mających wpływ na wysokość ceny wówczas, gdy obiektywnie uzasadnione jest podejrzenie,

że oferta zawiera rażąco niską cenę, zwłaszcza mając na uwadze fakt, że wartość zamówienia

Zamawiający oszacował na kwotę ok. 7.800.000 zł brutto. Wystąpienie z wezwaniem do

wyjaśnienia ceny ustanawia domniemanie prawne, że cena oferty jest rażąco niska.

Obalenie tego d

omniemania należy do wykonawcy. Wykonawca, który otrzymał wezwanie do

złożenia wyjaśnień dotyczących ceny musi przekonać zamawiającego, że wątpliwości co do

zaoferowanej ceny są nieuzasadnione. Nie wystarczy więc, że złoży jakiekolwiek wyjaśnienia

– muszą być one umotywowane wykazaniem okoliczności wpływających na obniżenie ceny

oraz ich bezpośrednim przełożeniem na cenę:

Zgodnie z art. 90 ust. 3 Pzp i

utrwalonym orzecznictwem procedurę wyjaśnień

dotyczących cen oferty należy wszcząć nie tylko wtedy, gdy ceny w oczywisty sposób są

zaniżone, ale także kiedy wydaje się, czy też istnieje podejrzenie, że przedstawiają

rażąco niskie ceny. Jeżeli cena oferty wydaje się rażąco niska w stosunku do przedmiotu

zamówienia i budzi wątpliwości zamawiającego co do możliwości wykonania przedmiotu

zamówienia zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego lub wynikającymi

z

odrębnych przepisów, w szczególności jest niższa o 30% od wartości zamówienia lub

średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert, zamawiający zwraca się o udzielenie

wyjaśnień, w tym złożenie dowodów, dotyczących elementów oferty mających wpływ na

wysokość ceny. Zamawiający zaniechał wezwania ww. wymienionych wykonawców przez co

nierzetelnie podszedł do kwestii badania ofert, mimo, że od otwarcia ofert do dnia ogłoszenia

wyników Postępowania minęło 38 dni.

Na marginesie należy zwrócić uwagę, że Zamawiający w formularzu ofertowym

narzucił średnią miesięczną ilość osobodni na poziomie 7.400 pacjentów, gdzie rzeczywista

ilość na przestrzeni ostatnich 12 miesięcy od momentu ogłoszenia Postępowania wynosiła

700 pacjentów. Wielkość ta zakłamuje rzeczywisty obraz ilości żywionych pacjentów o ok.

700 os

obodni miesięcznie, czyli ok. 8.400 rocznie, czyli ok. 25.200 pacjentów w skali 3 lat

(okresu obowiązywania umowy). Zamawiający posiadał te dane, co udowodnił odpowiedzią

na pytanie 13 z dnia 27 sierpnia 2018

r. Na ten problem zwrócił uwagę również Wykonawca

FI

w piśmie z dnia 31 sierpnia 2018 r., gdzie zwrócił uwagę, że średnia miesięczna liczba

osob

odni w roku 2017 wyniosła ok. 6.800, a Zamawiający podał tę liczbę na poziomie 7.400

osobodni miesięcznie. Jak wskazał Wykonawca FI sytuacja taka powoduje znaczne

zawyżenie łącznej wartości oferty na okres realizacji zamówienia, a tym samym wprowadza

w

błąd potencjalnych wykonawców, którzy mogą kalkulować cenę przy błędnym założeniu

większej liczby żywionych pacjentów niż w rzeczywistości. W związku z powyższą sytuacją

wykonawcy zakładają rozłożenie kosztów stałych na większą liczbę osobodni, co prowadzi do

obniżenia ceny za osobodzień. Zakładając ilość osobodni w miesiącu na wyższym poziomie

400 z formularza) cena osobodnia podana przez wykonawców jest zaniżona, gdyż dzieli

koszty stałe przez większą ilość osobodni, co również powoduje zmianę ceny na wyższą.

Niezależnie od powyższych okoliczności, należy zaznaczyć, że bezwzględną

przyczyną odrzucenia oferty jest każdy inny błąd w obliczeniu ceny niż oczywista omyłka

rachunkowa podlegająca poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2 Pzp. Błędem takim

w

szczególności będzie zastosowanie niewłaściwych jednostek miary, niewłaściwego zakresu

czynności, które trzeba wykonać w trakcie realizacji zamówienia, błędem będzie również

przyjęcie niewłaściwej stawki VAT. Błąd w rozumieniu omawianego przepisu jest więc raczej

błędem w ustaleniu stanu faktycznego niż wadliwie od strony technicznej wykonaną

czynnością obliczenia ceny.

W przedmiotowej sprawie

Zamawiający, dokonując wyboru oferty najkorzystniejszej,

nie powinien brać pod uwagę kwestionowanych w odwołaniu ofert, które z uwagi na wskazane

wyżej okoliczności winny zostać odrzucone. Podkreślić należy, wybierając najkorzystniejszą

ofertę, zamawiający może posługiwać się wyłącznie kryteriami oceny ofert opisanymi w SIWZ,

zgodnie z art. 36 ust. 1 pkt 13 Pzp.

W związku ze stwierdzonymi powyżej uchybieniami w czynnościach Zamawiającego

Odwołujący wskazał również na naruszenie przepisu art. 7 ust. 1 Pzp.

Odwołujący dodał również, że Zamawiający nie podał do publicznej wiadomości

średnich kosztów ani skali zużycia gazu, mimo że wobec Zamawiającego zostało

sformułowane pytanie nr 32. Nie posiadając tej informacji wykonawcy nie wykonujący

wcześniej usługi nie mogli rzetelnie policzyć kosztów eksploatacyjnych.

Kolejny zarzut to brak w dokumentacji Wykonawcy FI

kompletnej na dzień składania

ofert oraz rażące błędy w formularzu ofertowym. W miejscu gdzie powinna być łączna cena

zamówienia przez okres 36 miesięcy wpisano kwotę jednostkową wyżywienia pacjenta.

Analiza formularza oferty wskazuje,

że łączna kwota zamówienia wynosi netto 24,22 zł, która

to kwota została skreślona i obok wpisano jedynie liczbowo 6.787.555,20, (brutto – 27,24 zł,

która to kwota została skreślona i obok wpisano jedynie liczbowo 7.330.559,62 zł). Po otwarciu

ofert zostało stwierdzone, że jest błąd w formularzu i naniesiona została zmiana. Zmiana ta

nie została w żaden sposób wyjaśniona, nie umieszczono żadnych adnotacji na formularzu,

ani podpisu osoby, dokonującej zmiany. Formularz został poprawiony, natomiast

w

dokumentacji nie znalazła się informacja do Wykonawcy FI, w której Zamawiający informuje

o dokonaniu zmi

an w formularzu. W ocenie Odwołującego nie są to oczywiste omyłki pisarskie

i oferta powinna zostać odrzucona w toku badania. Z daleko posuniętej ostrożności, nawet w

przypadku uznania,

że wskazany błąd stanowi inną omyłkę polegającą na niezgodności oferty

z SIWZ

, niepowodująca istotnych zmian w treści oferty nastąpiło naruszenie art. 89 ust. 7 w

zw. z art. 87 ust. 2 pkt 3

Pzp. Nawet bowiem w przypadku uznania, że omyłka nie powodowała

isto

tnych zmian w treści oferty, Zamawiający nanosząc zmiany na treść oferty winien był

zawiadomić o tym wykonawcę i uzyskać zgodę na zmianę w treści ofert.

Odwołujący wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści następujących

dokumentów załączonych do odwołania:

wyciągu z formularza oferty złożonej przez Wykonawcę FI;

pisma wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia –

PUH Martina Catering sp. z o.o. i PPHU Eksport-Import MARTINA W. M. z 7

września 2018 r.

Zamawiający w pisemnej odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie,

argumentując jak niżej.

W pierwszej kolejności, odnosząc się do zarzutu zaniechania odrzucenia ofert

wykonawców FI i VS jako zawierających cenę rażąco niską, Zamawiający wskazał, że nie

zaktualizował się po jego stronie obowiązek dokonania tej czynności, bowiem –

wbrew

twierdzeniom Odwołującego – żadna ze złożonych ofert nie zawierała ceny rażąco

niskiej w rozumieniu Pzp

. Co istotne, według poglądów prezentowanych w orzecznictwie

sądowym sama różnica w wysokości cen ofert nie świadczy jeszcze o rażąco niskiej cenie

którejkolwiek z nich. Zamawiający zwrócił uwagę na wynikające z przepisu art. 90 ust. 1a pkt

1 Pzp przesłanki wezwania wykonawcy do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny i stwierdził,

że w stosunku do ofert kwestionowanych przez Odwołującego nie powziął podejrzenia, jakoby

oferty te zawierały cenę rażąco niską, zaś cena oferty najkorzystniejszej była niższa o 11% od

średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert i o 10% od wartości zamówienia

p

owiększonej o należny podatek od towarów i usług. W takim samym stosunku kształtowała

się cena oferty złożonej przez Wykonawcę VS. Z koeli cena oferty złożonej przez

Odwołującego była o 7% niższa od średniej arytmetycznej cen wszystkich złożonych ofert

i

niższa o 6% od wartości zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług.

Różnica w cenie miedzy ofertą najkorzystniejszą a ofertą Odwołującego wynosiła więc tylko

4%. Tym

samym, w ocenie Zamawiającego, twierdzenia Odwołującego o rażąco niskim

charakterze ceny zawartej w

ofertach wykonawców FI i VS nie znajdują podstaw tak

faktycznych, jak i prawnych. Zaistnienie istotnej różnicy cen pomiędzy ofertami złożonymi

w

toku danego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego (co nota bene nie

nast

ąpiło w przedmiotowej sprawie), nie przesądza zresztą samoistnie o rażąco niskim

charakterze ceny najniższej.

Zamawiający zwrócił następnie uwagę na kwestię rozkładu ciężaru dowodu.

Na gruncie przedmiotowej sprawy

obowiązek wykazania ziszczenia się przesłanki rażąco

niskiej ceny ofert kwestionowanych w od

wołaniu spoczywa na Odwołującym.

Zdaniem

Zamawiającego

Odwołujący

nie

sprostał

temu

obowiązkowi,

ponieważ z przedstawionych twierdzeń i dokumentów nie wynika, by cena zawarta w ofercie

uznanej przez Zamawi

ającego za najkorzystniejszą stanowiła cenę nierealistyczną,

nieadekwatną do zakresu i kosztów prac składających się na dany przedmiot zamówienia,

zakładającą wykonanie zamówienia poniżej jego rzeczywistych kosztów i w takim sensie nie

będącą ceną rynkową, tzn. generalnie nie występującą na rynku, na którym ceny wyznaczane

są m.in. przez ogólną sytuację gospodarczą panującą w danej branży i jej otoczeniu

biznesowym, postęp technologiczno-organizacyjnym oraz obecność i funkcjonowanie

uczciwej konkurencji pod

miotów racjonalnie na nim działających etc.

Zamawiający podał, że oszacowania w zakresie ilości poszczególnych posiłków

(osobodni) dokonano w oparciu o dane wynikające z faktur przedstawionych przez

Wykonawcę FI za okres od 15 lipca 2015 r. do 31 grudnia 2017 r., zakładając niewielki wzrost

ilości

posiłków,

uwzględniający

specyfikę

oddziałów

placówki

Zamawiającego,

wytyczne w zakresie zapewnienia opieki zdrowotnej w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa

i aktualne m

ożliwości w zakresie posiadanej bazy łóżek. Zasadność poczynienia spornego

założenia uzasadniają ponadto m.in. takie okoliczności jak: zwiększenie w ostatnich latach

liczby łóżek z 304 na 322 a także możliwość zmiany specyfiki oddziałów placówki

Zamawiającego (leczenia pacjentów), tj. np. zmiana oddziału zabiegowego w oddział

zachowawczy, przy czym taka modyfikacja wpłynie na ilość i rodzaj wydawanych posiłków,

bowiem pacjenci poddawani zabiegom nie korzystają z żywienia w dniu zabiegu oraz dzień po

nim, za

ś następnie objęci są dietą ścisłą (tzw. kleik), co wpływa na koszt żywienia pacjenta po

stronie wykonawcy. P

orównując dane z roku 2016 i 2017 jednoznacznie stwierdzić należy,

że doszło do wzrostu o kilkanaście procent w zakresie: liczby pacjentów leczonych w oddziale

chemioterapii i

oddziale klinicznym Zamawiającego, liczby osobodni oraz podanych

preparatów cytostatycznych i leków. Tym samym, brak jest podstaw do kwestionowania przez

Odwołującego przyjętej przez Zamawiającego ilości osobodni. Szczegółowe wyjaśnienie

sposobu szacowania wartości zamówienia określa załącznik nr 1 do wniosku 1/ZZP/2018.

W

nawiązaniu do powyższego zważyć również należy, że przeprowadzając

P

ostępowanie Zamawiający uwzględnić musiał specyfikę profilu jego działalności, co w tym

pr

zypadku wiązało się z koniecznością prognozowania co do ilości pacjentów onkologicznych

żywionych w ww. placówce. Oczywistym jest, że dokładne ustalenie liczby pacjentów objętych

hospitalizacją (a więc i żywieniem w Centrum Onkologii) w przyszłości nie jest możliwe,

w

związku z powyższym średnia miesięczna ilość osobodni określona w dokumentacji

przetargowej m

oże ulec zmianie (w tym także w czasie trwania umowy zawartej wskutek

przeprowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego), co zostało

zaznaczone w SIWZ

. Prowadzony monitoring obecnie obowiązującej umowy na żywienie

pacjentów (nr 2/MZP/2015) polega przy tym przede wszystkim na kontrolowaniu wartości

umowy w stosunku do jej realizacji. Kontrolowanie ilości osobodni nie jest istotne dla

prowa

dzonego monitoringu umowy, gdyż ilość ta może ulegać zmianom w czasie

obowiązywania umowy. Tym samym, niesłuszny jest też stawiany Zamawiającemu zarzut

zawyżania wartości osobodni objętych Postępowaniem, a zastosowane wyliczenie nie może

być uznane za wprowadzające wykonawców w błąd. Wszyscy wykonawcy biorący udział

w P

ostępowaniu mieli określone te same ilości osobodni w formularzu cenowym, wobec tego

niewątpliwie mieli takie same możliwości prawidłowego skalkulowania ceny składanej oferty.

Co więcej, ostateczna kwota wartości zamówienia (jak również kwota ceny wskazanej

w

ofercie przez poszczególnych wykonawców) jest pochodną ceny jednostkowej

(stawka

osobodnia) i ilości osobodni, a zatem przyjęcie większej ilości osobodni skutkuje nie

tylko wzrostem warto

ści zamówienia, ale także wzrostem ceny oferowanej przez

wykonawców. Kwestia ta pozostaje zatem bez znaczenia przy badaniu postępowania pod

kątem zarzutu wyboru oferty z ceną rażąco niską. Ponadto Zamawiający zaznaczył, że

dokumentacja przetargowa była dostępna dla wszystkich wykonawców, Odwołujący jednak

nie złożył w przewidzianym ustawą terminie zapytań ani zastrzeżeń do SIWZ w zakresie ilości

osobodni podanych w formularzu cenowym (żaden inny wykonawca także nie złożył w terminie

ustawowym pytania do SIWZ w tym przedmiocie).

Co więcej, przy szacowaniu wartości

zamówienia nie uwzględniono wzrostu wsadu surowcowego, ponieważ w dokumentacji

przetargowej określono minimalną wartość wsadu na kwotę 15,00 zł brutto, pozostawiając

wykonawcy możliwość zaoferowania wsadu o wyższej wartości. Wartość wkładu

surowcowego stanowiła przy tym jedno z kryteriów oceny ofert, a zatem zwiększając jego

wartość, wykonawca mógł uzyskać większą ilość punktów, zwiększając tym samym szansę

na wybór jego oferty jako najkorzystniejszej. Odwołujący nie wykazał, aby cena

zaproponowana przez

Wykonawcę FI, z racji stosunku określonej wartości wsadu

surowcowego do całkowitej wartości wykonania zamówienia, stanowiła cenę nierealną lub

pozbawiającą czynności ww. wykonawcy gospodarczego charakteru działalności,

brak

bowiem podstaw do wnioskowania na podstawie twierdzeń zawartych w treści odwołania,

by kwota pozostała po odjęciu od stawki za osobodzień wartości wsadu surowcowego, nie była

wystarczająca dla zapewnienia przez Wykonawcę FI koniecznej obsługi, przy jednoczesnym

zachowaniu rentowności przedsięwzięcia.

Zamawiający dodał, że względy przemawiające za prawidłowością działania

Zamawiającego w odniesieniu do oferty złożonej przez Wykonawcę FI pozostają aktualne

również w stosunku do Wykonawcy VS, z wyłączeniem argumentacji dotyczącej poprawienia

przez Zamawiającego oczywistej omyłki w ofercie, o czym poniżej).

Zamawiający stwierdził następnie, że zarzut z pkt 5 odwołania został błędnie

sformułowany już z tego względu, że zawiera on twierdzenia o naruszeniu przepisu art. 89 ust.

6 i ust. 7 Pzp, podczas gdy ww. akt nie przewiduje regulacji o takiej numeracji. W

świetle

powyższego, zarzut ten nie powinien podlegać rozpatrywaniu przez KIO z uwagi na treść

przepisu art. 192 ust. 7 Pzp.

Z o

strożności, wnioskując, że Odwołujący ma na myśli przepis art. 89 ust. 1 pkt 6 i pkt

Pzp, Zamawiający oświadczył, że nie dopuścił się naruszenia ww. przepisów prawa.

Oferta Wykonawcy FI

została złożona wraz z formularzem oferty (załącznik nr 2 do SIWZ)

i

formularzem cenowym (załącznik nr 2A do SIWZ). W formularzu oferty wskutek omyłki

Wykonawca FI

wpisał stawkę osobodnia (wartości netto i brutto) zamiast całkowitej wartości

wykonywania usługi przez cały planowany okres jej realizacji, natomiast w formularzu

cenowym

Wykonawca określił skalkulowaną cenę oferty za cały okres wykonywania usług

miesięcy). W ocenie Zamawiającego, omyłka ta miała charakter oczywisty – nie sposób

bowiem byłoby przyjąć, że wskazana w treści formularza oferty kwota 25,22 zł netto i 27,24 zł

brutto stanowi ekwiwalent wartości objętej ofertą usługi przez cały zakładany czas jej

wykonywania. Podkreślić także należy, że ustalenie zaistnienia ww. omyłki i wartości,

jaką Wykonawca FI planował podać w treści formularza oferty, nie wymagało dokonywania

żadnych obliczeń ani innych operacji przez Zamawiającego, bowiem w treści formularza

cenowego (tabela nr 1: ceny jednostkowe posiłków, poz. 4) wskazano jednoznacznie,

co

następuje: „ogółem stawka dzienna osobodnia (suma poz. od 1 do 3) – cena jedn. netto:

25,22 zł – cena jedn. brutto: 27,24 z”. W tabeli nr 3 (wartość zamówienia w skali 36 miesięcy),

suma (wartość brutto) podano natomiast wyraźnie kwotę: 7.330.559,62 zł. W zaistniałej

sytuacji, nie ulegało wątpliwości, że popełniona przez Wykonawcę FI omyłka miała charakter

oczywisty, polegający na błędnym umiejscowieniu w formularzu ofertowym wartości osobodnia

zamiast pełnej kwoty należnej za cały okres wykonywania usług. W związku z powyższym,

w

ocenie Zamawiającego, jest to oczywista omyłka pisarska w rozumieniu normy art. 87 ust. 2

pkt 1 Pzp

, która podlegała skorygowaniu przez Zamawiającego z mocy ww. normy prawa.

Niewątpliwie zaistniała omyłka miała charakter oczywisty, ponieważ jej dostrzeżenie oraz

skorygowanie nie wymagało bowiem żadnych wiadomości specjalnych i widoczne było na tzw.

pierwszy rzut oka. W tym kontekście Zamawiający wskazał, że dnia 4 września 2018 r. o godz.

10:00 Zamawiający dokonał otwarcia ofert, w pierwszej kolejności odczytując cenę wpisaną

w formularzu oferty, a na

stępnie cenę wynikającą z formularza cenowego. Cena całkowita

wykonania usługi wskazana w treści formularza cenowego została też umieszczona

w informacji z otwarcia ofert. W trakcie otwarcia ofert obecni byli przedstawiciele wszystkich

w

ykonawców, którzy złożyli oferty Postępowaniu, zatem powzięli oni informację na temat

zaproponowanej przez

Wykonawcę FI ceny wykonania objętej postępowaniem usługi.

Termin

na wniesienie odwołania od ww. czynności Zamawiającego upłynął bezskutecznie

z dniem

14 września 2018 r. Skorygowanie ceny podanej omyłkowo przez Wykonawcę FI nie

było kwestionowane przez żadnego z wykonawców.

Zamawiający wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z treści:

zestawienia cen złożonych ofert pod kątem badania przesłanki ceny rażąco niskiej;

2. rankingu ofert;

3. zestawienia

wykonanych świadczeń w oddziale chemioterapii, oddziale klinicznym

onkologii i ambulatorium chemioterapii;

4. wniosku

Nr 1/ZZP/2018 wraz z załącznikiem nr 1;

5. oferty Wykonawcy FI;

6. listy

wykonawców obecnych na otwarciu ofert;

7. informacji z otwarcia ofert z dnia

4 września 2018 r.;

8. powiadomienia o wyborze najkorzystniejszej oferty;

wyciąg z SIWZ.

Do postępowania odwoławczego, po stronie Zamawiającego, przystąpienia zgłosili

wykonawcy FI ora

z VS, wnosząc o oddalenie odwołania. Izba, wobec zaistnienia w odniesieniu

do zgłoszonych przystąpień przesłanek z art. 185 ust. 2 Pzp, postanowiła o ich dopuszczeniu

do udziału w postępowaniu odwoławczym w charakterze przystępujących.

Po przeprowadzeniu r

ozprawy Izba, uwzględniając zgromadzony materiał

dowodowy omówiony w dalszej części uzasadnienia, jak również biorąc pod uwagę

oświadczenia i stanowiska stron i Wykonawcy FI zawarte w przytoczonych powyżej

pismach procesowych, a

także wyrażone ustnie na rozprawie i odnotowane

w

protokole, ustaliła i zważyła, co następuje.

Skład

orzekający

stwierdził,

że

Odwołujący

jest

legitymowany,

zgodnie z przepisem art.

179 ust. 1 Pzp, do wniesienia odwołania.

Izba dopuściła i przeprowadziła dowody z treści wniosku o wszczęcie Postępowania

z

9 marca 2018 r. z załącznikiem zawierającym oszacowanie wartości zamówienia

(z

aktualizacją), SIWZ, ofert Odwołującego i przystępujących, zawiadomienia o wyborze

najkorzystniejszej oferty z 12 października 2018 r. i dokumentów załączonych do odwołania

i

odpowiedzi na odwołanie. Skład orzekający stwierdził, że przywołane dowody

odzwierciedlają stan faktyczny wynikający z pisemnych stanowisk w rozpoznawanej sprawie.

Przechodząc do merytorycznej oceny zarzutów odwołania Izba uznała, że nie

zasługuje ono na uwzględnienie.

Rozstrzygnięcie o zarzutach dotyczących rażąco niskiej ceny ofert wykonawców FI

oraz VS wymagało przesądzenia na której ze stron spoczywał ciężar instruowania

postępowania w tym zakresie. Przypomnieć w tym miejscy należy, że w przedmiotowej

sprawie Zamawiający nie występował do żadnego z wykonawców o wyjaśnienia rażąco niskiej

ceny, zatem

przedmiotem oceny Izby w ramach postępowania odwoławczego była

prawidłowość tej właśnie decyzji. Biorąc powyższe pod uwagę należało odpowiedzieć na

pytanie, czy dowód bezprawności wspomnianego zaniechania obciążał Odwołującego,

zgodnie z podstawowym rozkładem ciężaru dowodu wynikającym z art. 190 ust. 1 Pzp, czy też

może w sprawie znajdował zastosowanie odwrócony ciężar dowodu (art. 190 ust. 1a pkt 1

Pzp) obarczający przystępujących obowiązkiem wykazania, że zaniechanie wezwania ich do

wyjaśnień nie naruszało przepisów Pzp. Skład orzekający rozpoznający przedmiotową sprawę

opowiada się za pierwszym z wyrażonych poglądów.

Uzasadniając powyższe należy zwrócić uwagę na konstrukcję przepisu art. 190 ust. 1a

Pzp

, stanowiącego odstępstwo od klasycznego rozkładu ciężaru dowodu. Nie referuje on

wprawdzie wprost do żadnej czynności, bądź zaniechania zamawiającego, a stricte do ceny

oferty (miast do oceny tej ceny), jednak

– w opinii składu orzekającego – można z powyższego

wyprowadzić wniosek, że ust. 1a odnosi się li tylko do sytuacji, w których zamawiającemu

zostały złożone wyjaśnienia rażąco niskiej ceny. Skoro bowiem nie można odrzucić oferty

z

powodu rażąco niskiej ceny przed uzyskaniem od składającego ją wykonawcy wyjaśnień

w tej materii, to

– przywołując treści art. 190 ust. 1a Pzp – ciężar dowodu, że oferta nie zawiera

rażąco niskiej ceny spoczywać będzie na wykonawcy (stronie, bądź – zależnie od okoliczności

– uczestniku postępowania odwoławczego) albo gdy popierać będzie stanowisko

zamawiającego o pozytywnej weryfikacji złożonych przez niego wyjaśnień rażąco niskiej ceny,

albo gdy będzie kwestionował negatywną ocenę jego wyjaśnień dokonaną przez

zamawiającego. W każdej z opisanych sytuacji musi jednak dojść do złożenia wyjaśnień,

w przeciwnym razie zastosowanie znajdzie przepis art. 190 ust. 1 Pzp,

przewidujący klasyczny

rozkład ciężaru dowodu. W sytuacji braku wyjaśnień, o których mowa w art. 90 ust. 1 Pzp,

uprawnione jest co najwyżej twierdzenie o podejrzeniu zaoferowania rażąco niskiej ceny,

czy

wątpliwościach odnośnie jej określenia (por. sformułowania użyte w art. 90 ust. 1 Pzp),

stąd stawiany Zamawiającemu zarzut naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 Pzp był chybiony.

Nie

sposób nie zauważyć, że przyjęcie przeciwnego zapatrywania w kwestii rozkładu ciężaru

dowodu

powodowałoby, że odwołanie, w którym kwestionowane jest zaniechanie wezwania

do złożenia wyjaśnień rażąco niskiej ceny (zwłaszcza w warunkach nie ziszczenia się

przesłanek skutkujących obowiązkiem dokonania tej czynności – por. art. 90 ust. 1a Pzp)

mogłoby ograniczać się de facto jedynie do wskazania na tą okoliczność, bez przytaczania

przez odwołującego szczegółowej argumentacji uzasadniającej zarzut, co stoi w sprzeczności

z § 4 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 22 marca 2010 r. w sprawie

regulaminu postępowania przy rozpoznawaniu odwołań (Dz.U. z 2018 r., poz. 1092 j.t. ze zm.).

Konsekwencją prezentowanych powyżej poglądów było stwierdzenie, że Odwołujący

nie sprostał ciężarowi udowodnienia, że Zamawiający powinien był powziąć wątpliwości co do

charakteru cen oferowanych przez przystępujących. Zawarte w odwołaniu twierdzenia

skład orzekający uznał za częściowo chybione, a nadto, niezależnie od ich trafności –

w

całości za gołosłowne. Odwołujący ograniczył się bowiem do fragmentarycznego

przytoczenia istotnych, w jego ocenie, wymogów dotyczących realizacji zamówienia (por. str.

8 odwołania), niemniej jednak w odniesieniu do żadnego z nich (poza kosztem wsadu do

kotła, którego wzrost Izba uznała za nieistotny) nie wskazał w jaki sposób przekładają się one

na koszty realizacji zamówienia. Odwołujący, odmiennie niż w sprawie zakończonej wydaniem

wyroku o sygn. akt KIO 50

0/15, który wielokrotnie przywoływał w toku rozprawy,

nie

przedstawił choćby uproszczonej kalkulacji kosztów realizacji zamówienia, pomimo tego

że każdy z wykonawców miał obowiązek przedstawienia wraz z ofertą formularza cenowego

(załącznik nr 2A do SIWZ), zawierającego m.in. wyliczenie cen jednostkowych

poszczególnych rodzajów posiłków. Konieczne jest zatem stwierdzenie, że Odwołujący miał

obiektywnie taką możliwość, z której jednak nie skorzystał.

Zdaniem Izby bezskuteczne było również kwestionowanie ustalonej przez

Zamawiającego wartości szacunkowej zamówienia, w tym przewidywanej liczbę osobodni.

Skład orzekający uznał, że załączony do wniosku o wszczęcie postępowania szacunek wraz

z aktualizacją spełnia wymogi przewidziane przepisami art. 32, 34-35 Pzp,

uwzględniając w tym zakresie argumentację Zamawiającego zawartą na str. 5-6 odpowiedzi

na odwołanie, wspartą załączonym do pisma zestawieniem wykonanych świadczeń.

Nie

sposób nie zauważyć również, że dane stanowiące podstawę szacowania wartości

zamówienia (w tym podważana liczba osobodni) były wspólne dla wszystkich wykonawców

biorących udział w Postępowaniu, zatem zakładać należy, że stanowiły podstawę obliczenia

cen ofert złożonych przez każdego z nich. To wykonawca których od tych założeń odstępuje,

ni

e zaś wykonawca, który się nimi posługuje, naraża się na wadliwe określenie ceny za

realizację przedmiotu zamówienia.

Finalnie nie można tracić z pola widzenia okoliczności, że ceny ofert Odwołującego i

przystępujących niewiele różniły się nie tylko od siebie, ale i od wartości szacunkowej

zamówienia (por. zestawienie cen ofert pod kątem badania rażąco niskiej ceny). Należy to

poczytywać za przejaw normalnej walki konkurencyjnej, nie zaś za niczym nieuzasadnione

zaniżanie cen za realizację przedmiotu zamówienia.

W konsekwencji zarzut obrazy przepisu art. 90 ust. 1 Pzp nie mógł się ostać.

Skład orzekający nie dopatrzył się również zarzucanego Zamawiającemu naruszenia

art. 89 ust. 1 pkt 6 i 7 Pzp w odniesieniu do oceny oferty Wykonawcy FI.

Nie ulega wątpliwości, że formularz oferty Wykonawcy FI, sporządzony według wzoru

stanowiącego załącznik nr 2 do SIWZ, obarczony był nieprawidłowością polegającą na

wskazaniu stawki dziennej osobodnia w miejscu przeznaczonym na podanie całkowitej ceny

za r

ealizację zamówienia. Powyższe nie stanowi jednak ani błędu w obliczeniu ceny

w

rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 6 Pzp, ani innej omyłki, której poprawienie wymagałoby zgody

wykonawcy.

Błąd w obliczeniu ceny jest – jak wskazuje doktryna prawa zamówień publicznych

(zob. M. Jaworska: Komentarz do art. 89 Pzp

[w:] M. Jaworska (red.), D. Grześkowiak-Stojek,

J. Jarnicka, A. Matusiak:

Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Legalis/el. 2018) –

spowodowany błędnym rozpoznaniem przez wykonawcę stanu faktycznego lub prawnego,

wynikającego z określonych wymogów SIWZ, bądź przepisów prawa, skutkiem czego cena

oferty obliczona jest w oparciu o nieprawidłowo ustalony zakres wymagań zamawiającego lub

z naruszeniem regulacji prawnych mających wpływ na kalkulację ceny, np. przepisów

podatkowych. Sytuacja taka nie zaszła w przedmiotowym stanie faktycznym,

bowiem

załączony do oferty formularz cenowy, sporządzony wg wzoru stanowiącego

załącznik nr 2A do SIWZ, potwierdza ujęcie przez Wykonawcę FI w cenie oferty pełnego

zakresu świadczenia.

Nie ma również podstaw, aby zakwalifikować opisaną powyżej nieprawidłowość jako

inną omyłkę z art. 87 ust. 2 pkt 3 Pzp. Porównanie treści formularza oferty

i formularza cenowego złożonych przez Wykonawcę FI nie wskazuje na żadną niezgodność

treści oferty z SIWZ, ani też Odwołujący na ową niezgodność w ogóle się nie powoływał

w

uzasadnieniu odwołania. Ergo, Zamawiający prawidłowo zakwalifikował wspomniane

uchybienie jako omyłkę pisarską, której poprawienie nie wymagało interwencji ze strony

Wykonawc

y FI, a więc miało przymiot oczywistego. W tym zakresie Izba uwzględniła

argumentację Zamawiającego przedstawioną na str. 7-8 odpowiedzi na odwołanie

i

przywołane tam dowody.

W konsekwencji powyższych zapatrywań nie stwierdzono również naruszenia

przepisów art. 7 ust. 1 i art. 91 ust. 1 Pzp.

Mając to uwadze orzeczono, jak w pkt 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania (pkt 2 sentencji wyroku) rozstrzygnięto stosownie do jego

wyniku, na

podstawie art. 192 ust. 9 i 10 Pzp oraz w oparciu o przepisy § 5 ust. 3 pkt 1 w zw.

z § 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie

wysokości i sposobu p obierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów

w

postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz.U. z 2018, poz. 972 j.t.).

Przewodniczący: ……………………………………….