KIO 2313/18 WYROK dnia 30 listopada 2018 r.

Sygn. akt: KIO 2313/18 

WYROK 

z dnia 30 listopada 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza  -   w składzie: 

Przewodniczący: 

Katarzyna Brzeska 

Protokolant:   

Marta Słoma  

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  w  dniu  27  listopada  2018 

r.  w  Warszawie  odwołania 

wniesionego w dniu 9 listopada 2018 r. przez 

wykonawcę Zakład Elektronicznej Techniki 

Obliczeniowej  „ZETO”  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lublinie  w  postępowaniu  prowadzonym 

przez Zama

wiającego: Województwo Lubelskie z siedzibą w Lublinie  

przy  udziale  wykonawcy  R-SOFT  Studio 

Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie  zgłaszającego 

przystąpienie po stronie Zamawiającego 

orzeka: 

Uwzględnia  odwołanie  i  nakazuje  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

wyboru najkorzystniejszej oferty w zakresie zadania nr 2 oraz odrzucenie oferty 

wykonawcy R-

SOFT Studio Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie na podstawie art. 89 

ust.  1  pkt  4  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp  z  uwagi,  iż  złożone 

wyjaśnienia potwierdzają, że oferta zawiera rażąco niską cenę;  

W pozostałym zakresie odwołanie oddala;  

3.  Kos

ztami  postępowania  obciąża  w  1/4  wykonawcę  R-SOFT  Studio  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą  w  Lublinie  oraz  w  3/4  wykonawcę  Zakład  Elektronicznej  Techniki 

Obliczeniowej „ZETO” Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie  i: 

1)  zalicza 

w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15  000  zł  00  gr. 

(słownie:  piętnaście  tysięcy  złotych  zero  groszy),  uiszczoną  przez  wykonawcę   

Zakład Elektronicznej Techniki Obliczeniowej „ZETO” Sp. z o.o. z siedzibą w 

Lublinie 

tytułem wpisu od odwołania, 

zasądza  od  wykonawcy:  R-SOFT  Studio  Sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Lublinie 

kwotę  1.950  zł  00  gr.  (słownie:  tysiąc  dziewięćset  pięćdziesiąt  złotych  zero 

groszy)  na  rzecz  wykonawcy 

Zakładu  Elektronicznej  Techniki Obliczeniowej 

„ZETO” Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie.  

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  - 

Prawo  zamówień 

publicznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1986) na niniejszy  wyrok  - w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Lublinie.   

Przewodniczący: 

…………………… 

Sygn. akt KIO 2313/18 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający  –  Województwo  Lubelskie  z  siedzibą  w  Lublinie  w   trybie  przetargu 

nieograniczonego,  na podstawie  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznyc

h (t.j. z 2017 r., poz. 1579) (zwanej dalej również „ustawą Pzp”), postępowanie o 

udzielenie zamówienia pn: „Usługa rozszerzenia funkcjonalności systemów informatycznych 

w ramach projektu Cyfrowe Lubelskie z podziałem na części". Część II zamówienia dotyczyła 

„Rozszerzenia funkcjonalności systemu elektronicznego zarządzania dokumentacją”.  

Wykonawca 

Zakład  Elektronicznej  Techniki  Obliczeniowej  „ZETO”  Sp.  z  o.o.  z 

siedzibą w Lublinie (zwani dalej: „Odwołującym”) w dniu 9 listopada 2018 r. (data wpływu do 

Pr

ezesa  Krajowej  Izby  Odwoławczej)  złożył  w  zakresie  części  II  odwołanie  na  czynność 

wyboru najkorzystniejszej oferty oraz zaniechania wykluczenia wykonawcy R-Soft Studio Sp. 

z o.o. z siedzibą w Lublinie oraz zaniechanie odrzucenia oferty ww. wykonawcy, zarzucając 

Zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 1 pkt 15, art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp oraz 

art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, art. 89 ust. 1 pkt 4, art. 90 ust. 1 pkt 1-5, art. 90 ust. 2 i 3 ustawy 

Pzp , art. 24 ust. 1 pkt 16 i pkt 17 ustawy Pzp, art. 24 ust. 4 ustawy Pzp oraz art. 22d ust. 2 

ustawy  Pzp,  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp,  art.  26  ust.  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  22d  ust.  2 

ustawy  Pzp  oraz  art.  7  ust.  3  ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  91  ust.  1  ustawy  Pzp  i  art.  2  pkt  5 

ustawy  Pzp.  Odwołujący  wniósł  o  nakazanie  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności 

wyboru  oferty  najkorzystniej    w  zakresie  części  II  postępowania,  dokonanie  ponownego 

badania  ofert  oraz  wykluczenie  wykonawcy  R-

Soft  Studio  Sp.  z  o.o.  z  postępowania  i 

uznanie  jego  oferty  za  odrzuconą,  ewentualnie  wezwanie  wykonawcy  do  uzupełnienia 

dokumentów  potwierdzających  spełnienie  warunku  posiadania  wymaganej  zdolności 

technicznej  lub  zawodowej  lub  odrzucenie  oferty  ww.  wykonawcy,  zasądzenie  od 

Zamawiającego na rzecz Odwołującego kosztów postępowania odwoławczego.  

Uwzględniając  dokumentację  z  przedmiotowego  postępowania  o  udzielenie 

zamówienia publicznego, w tym w szczególności treść ogłoszenia o zamówieniu oraz 

postanowienia SIWZ, ofertę wykonawcy R-Soft Studio Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie, 

jak  również  oświadczenia  i  stanowiska  stron  oraz  uczestnika  postępowania  złożone 

w 

trakcie rozprawy, skład orzekający Izby ustalił i zważył, co następuje:  

Odwołanie,  wobec  nie  stwierdzenia  na  posiedzeniu  niejawnym  braków  formalnych 

oraz w związku z uiszczeniem przez Odwołującego wpisu, podlega rozpoznaniu. Ze względu 

na  brak  przesłanek  uzasadniających  odrzucenie  odwołania  Izba  przeprowadziła  rozprawę 

merytorycznie je rozpoznając.  

Izba  stwierdziła,  że  Odwołujący  legitymuje  się  uprawnieniem  do  korzystania  

ze środków ochrony prawnej, o których stanowi przepis art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.  

Izba  potwierdziła  skuteczność  przystąpienia  do  postępowania  odwoławczego  po 

stronie Zamawiającego wykonawcy R-Soft Studio Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie (zwanego 

dalej również: „Przystępującym”).  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła i zważyła, co następuje: 

Biorąc  pod  uwagę  zgromadzony  w  sprawie  materiał  dowodowy,  oświadczenia 

i  

stanowiska  stron  oraz  uczestników  postępowania  przedstawione  podczas  rozprawy,  Izba 

uznała, iż  odwołanie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie, choć nie wszystkie zarzuty 

potwierdziły się w zebranym przez Izbę materiale dowodowym.  

W  dniu  2  listopada  2018  r.  Zamawiający  w  zakresie  zadania  nr  II  dokonał  wyboru 

najkorzystniejszej oferty wykonawcy R-Soft Stud

io Sp. z o.o. z siedzibą w Lublinie. W dniu 9 

listopada  2018  r.  Odwołujący  wniósł  odwołanie.  Pismem  z  dnia  26  listopada  2018  r. 

Zamawiający  odpowiedział  na  odwołanie,  uwzględniając  zarzut  dotyczący  rażąco  niskiej 

ceny,  w  pozostałej  części  Zamawiający  wniósł  o  oddalenie  odwołania.  Na  rozprawie 

Przystępujący  –  w  zakresie  zarzutu  uwzględnionego  –  wniósł  sprzeciw,  wobec 

uwzględnienia odwołania.  

Zgodzić należało się z Odwołującym, że Przystępujący poprzez złożone wyjaśnienia z 

dnia  13  września  2018  r.  nie  wykazał,  że  zaoferowana  przez  niego  cena  nie  jest  rażąco 

niska.  

Nie budziło wątpliwości, że Przystępujący dla części II zaoferował cenę były niższe o 

co  najmniej  30%  od  wartości  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i 

usług, ustalonej przed wszczęciem postępowania.  

Zgodzić należało się z Odwołującym, że Przystępujący poprzez złożone wyjaśnienia 

powołał  się  na  ogólnie  na  własne  doświadczenie,  nie  wyjaśnił  jednak  jak  przedmiotowa 

okoliczność wpływa na cenę. Zgodzić należało się z Odwołującym, że niewystarczające jest 

powołanie  się  na  podobieństwo  przedmiotu  zamówienia  z  realizowanymi  projektami,  bez 

skonkretyzowania powyższego do zaoferowanej ceny.  

Izba  podzieliła  stanowisko  wyrażone  przez  Odwołującego  iż  Przystępujący  nie 

odpowiedział – w złożonych wyjaśnieniach z dnia 13 września 2018 r. – na wszystkie pytania 

i  wątpliwości  Zamawiającego  kierowane  wezwaniem  do  wyjaśnień.  Przede  wszystkim 

wykonawca nie udzielił Zamawiającemu w zakresie wszystkich czynników cenotwórczych, w 

szczególności  wykonawca  nie  odniósł  się  do  wyliczeń  co  do  kosztów  pracy,  a  w 

konsekwencji wobec wezwania Zamawiającego takich wyliczeń nie złożył.   

Ponadto  jak  słusznie  zauważył  Odwołujący  Przystępujący  składając  wyjaśnienia  – 

pomimo wezwania Zamawiającego – nie przedstawił żadnych dowodów odnoszących się do 

kosztów  pracy  do  czego  również  był  zobowiązany.  Na  rozprawie  oświadczył,  że  posiada 

takie  dokumenty,  jednak  ich  nie  złożył  na  wyraźne  wezwanie  Zamawiającego  w  toku 

postępowania  o  udzielenie  zamówienia.  Przystępujący  powołał  się  na  tajemnicę 

przedsiębiorstwa – a niewątpliwie miał możliwość składając takie dokumenty zatrzeć je jako 

tajemnicę przedsiębiorstwa.  

Zgodzić należało się z Odwołującym – że co do doświadczenia na które powołał się 

Przystępujący  –  nie  wskazano  zakresu  jaki  miał  wpływ  na  kalkulację  zaoferowanej  ceny. 

Dodatkowo  dokumenty  złożone  przez  Przystępującego  na  rozprawie  niewątpliwie  powinny 

być złożone przez wykonawcę w toku postępowania wraz z wyjaśnieniami.  

To co istotne 

– co przesądziło o uwzględnieniu zarzutu naruszenia art. 89 ust. 1 pkt 4 

ustawy  Pzp  w  zw.  z  art.  90  ust.  3  ustawy  Pzp 

–  Przystępujący  nie  wskazał  złożonymi 

wyjaśnieniami konkretnych wyliczeń kosztów pracy, nie wskazano jakie to ma przełożenie na 

personel.  Przystępujący  jedynie  bardzo  ogólnie  wskazał  że  koszty  pracy  nie  będą  niższe 

przewidziane przepisami minimalne wynagrodzenie. Nie zostały chociażby złożone umowy o 

pracę, czy też inne umowy czy dowody wskazujące na poniesiony koszt personelu.  

Owszem wezwanie Zamawiającego było wezwaniem ogólnym, jednak co do kosztów 

pracy  wskazywało  na  konieczność  przedstawienia  stosownych  wyliczeń  –  nie  zostały 

również  złożone  dowody  –  co  w  ocenie  Izby  stanowiło  podstawę  do  odrzucenia  oferty 

Przystępującego.  Izba  zgodziła  się  z  Odwołującym,  że  powyższe  wyjaśnienia  potwierdzają 

jedynie, że kilka osób jest zaangażowanych w projekt.  

Izba  nie  zgodziła  się  z  Przystępującym,  że  w  tym  przypadku  istniały  podstawy  do 

wezwania  Przystępującego  o  dodatkowe  wyjaśnienia  –  gdyż  wobec  braku  odpowiedzi 

Przystępującego co do kosztów pracy – wezwanie to byłoby dodatkowym wezwaniem o tym 

samym zakresie (co do kosztów), co w ocenie Izby jest niedopuszczalne.  

Odnosząc  się  jeszcze  do  złożonych  przez  Przystępującego  dowodów  na  rozprawie 

należy zauważyć, że Izba zgodnie z art. 180 ust. 1 ustawy Pzp zobowiązana jest do badania 

czynności Zamawiającego – a w tym przypadku do zbadania, czy złożone wyjaśnienia przez 

Przystępującego potwierdzają, że złożona oferta zawiera rażąco niską cenę. Izba zaliczyła w 

poczet  materiału  dowodowego  złożone  dowody  jednak  nie  ulega  wątpliwości,  że 

przedmiotem  oceny 

–  wobec  brzmienia  art.  180  ust.  1  ustawy  Pzp  –  mogą  być  wyłącznie 

złożone  przez  wykonawcę  wyjaśnienia  z  dnia  10  września  2018  r..  Tym  samym  w 

r

ozpoznawanej  sprawie  złożone  na  rozprawie  dowody  należało  uznać  jako 

bezprzedmiotowe.  

Dodatkowo 

–  co  również  potwierdza  stanowisko  Izby  wyrażone  powyżej  –  zwrócić 

należy uwagę na treść art. 190 ust. 1a ustawy Pzp, z którego wynika że ciężar dowodu, że 

of

erta  nie  zawiera  rażąco  niskiej  ceny  spoczywa  w  tym  przypadku  na  wykonawcy,  który  ją 

złożył.  W  ocenie  Izby  Przystępujący  –  w  przedstawionym  stanie  faktycznym  –  nie  wykazał 

poprzez  złożone  wyjaśnienia  (tym  i  złożone  dowody),  że  jego  oferta  nie  zawiera  rażąco 

niskiej  ceny,  do  czego  był  zobowiązany  przepisami  ustawy  Pzp. W  konsekwencji  w  ocenie 

Izby  należało  nakazać  Zamawiającemu  unieważnienie  czynności  wyboru  najkorzystniejszej 

oferty w zakresie zadania nr II oraz odrzucenie oferty wykonawcy R-Soft Studio Sp. z o.o. z 

siedzibą w Lublinie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 90 ust. 3 ustawy 

Pzp  z  uwagi,  iż  złożone  wyjaśnienia  potwierdzają,  że  oferta  zawiera  rażąco  niską  cenę. 

Należy  przypomnieć,  że  w  świetle  przywołanego przepisu wykonawca  zobowiązany  jest  do 

wykazania,  że  zaoferowana  przez  niego  cena  nie  jest  rażąco  niska,  a  w  przypadku 

niesprostania  ciężarowi  dowodowemu  –  niezależnie  od  okoliczności  faktycznych  – 

Zamawiający zobowiązany jest do odrzucenia oferty wykonawcy. 

Odnosząc się do pozostałych zarzutów Izba oddaliła odwołanie, w szczególności co 

do  zarzutu  dotyczącego  zaniechania  wykluczenia  Przystępującego  wobec  przedstawienia 

przez  niego  nieprawdziwych  informacji  dotyczących  spełnienia  warunków  udziału  w 

postępowaniu. W ocenie Izby nie można zgodzić się z Odwołującym, że złożona referencja 

nie spełnia wymagań postawionych w SIWZ wobec tego wykonawca podlega wykluczeniu za 

wprowadzenie  Zamawiającego  w  błąd.  Przede  wszystkim  wskazana  referencja  spełnia 

wymagania Zamawiającego co do zakresu czasowego – na co wskazał Zamawiający, gdyż 

wykonywana  jest  na  rzecz  Zamawiającego,  spełnia  również  wymagania  co  do 

przedmiotowych  wymagań  SIWZ.  Zwrócić  należy  uwagę,  że  Zamawiający  dość  szeroko 

wymagał, wykazania się jedną usługą posiadającą na świadczeniu usługi helpdesk zgodnie z 

ITIL  lub  równoważne  przez  okres  2  lat,  zatem  nie  można  zgodzić  się  z  argumentacją 

Odwołującego, że Przystępujący w tym zakresie nie spełnił warunku udziału a tym bardziej 

nie  można  mówić,  że  wprowadził  Zamawiającego  w  błąd.    Analogicznie  co  do  kadry  nie 

został  wykazany  zarzut  naruszenia  art.  22d  ust.  2  ustawy  Pzp.  W  ocenie  Izby  nie  zostało 

wykazane,  że  udział  wskazanej  kadry  w  innych  przedsięwzięciach  gospodarczych  może 

mieć wpływ na realizację tego zamówienia.  

Odnosząc się do zarzutu dotyczącego naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 15, 16, 17 ustawy 

Pzp poprzez zaniechanie wykluczenia wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 15 ustawy 

Pzp  w  związku  z  art.  24  ust.  1  pkt  16  oraz  17  ustawy  Pzp,  w  ocenie  Izby  zarzut  ten  nie 

potwi

erdził się zgodnie z tym przepisem z postępowania o udzielenie zamówienia wyklucza 

się  wykonawcę,  wobec  którego  wydano  prawomocny  wyrok  sądu  lub  stateczną  decyzję 

administracyjną o niezaleganiu z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie 

spo

łeczne lub zdrowotne, chyba że wykonawca dokonał płatności należnych podatków, opłat 

lub składek na ubezpieczenie społeczne lub zdrowotne wraz z odsetkami lub grzywnami lub 

zawarł wiążące porozumienie w sprawie spłaty tych należności. W ocenie Izby w niniejszym 

stanie faktycznym ziściła się przesłanka „zawarcia wiążącego porozumienia w sprawie spłaty 

tych należności” w postaci rozłożenia na raty należności, co stanowi przesłankę wyłączającą 

wykluczenie wykonawcy na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 15 ustawy Pzp

. Niewątpliwie przepis 

wskazuje  na  zwrot  „Chyba,  że”  co  oznacza  wprowadzenie  wyjątku  od  obligatoryjnego 

wykluczenia, niezależnie czy została zawarta ostateczna decyzja w tej sprawie czy nie, gdyż 

gdyż  sankcja  w  postaci  wykluczenia  jest  wyłączona  w  przypadku  rozłożenia  na  raty 

należności,  co  miało  miejsce  w  niniejszej  sprawie.  Zatem  nie  ziściła  się  przesłanka 

wykluczenia na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 15 ustawy Pzp a w konsekwencji nie mamy do 

czynienia z wprowadzeniem Zamawiającego w błąd, co oznacza że nie potwierdził się zarzut 

naruszenia art. 24 ust. 1 pkt 16 i 17 ustawy Pzp.  

Wobec powyższego - Izba rozpoznając de facto cztery zarzuty - które wyłoniły się w 

oparciu o opisany stan faktyczny jak również przebieg całej rozprawy  – Izba w części (1/4) 

uwzgl

ędniła zarzut  Odwołującego,  w  pozostałej części  (3/4)  Izba  oddaliła niniejsze zarzuty. 

W  konsekwencji  Izba  rozdzieliła  koszty  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  jego 

wyniku 

–  częściowego  uwzględnienia  oraz  częściowego  oddalenia  niniejszego  odwołania, 

o

bciążając  stosownie  kosztami  strony  postępowania  –  t.j.  w  ¼  Przystępującego,  w  ¾ 

Odwołującego co ma swoje odzwierciedlenie w sentencji orzeczenia. Zgodnie z art. 192 ust. 

9  ustawy  Pzp, 

w wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze Izba 

ro

zstrzyga o kosztach postępowania odwoławczego. Z kolei w świetle art. 192 ust. 10 ustawy 

Pzp, 

strony  ponoszą  koszty  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  jego  wyniku,  z 

zastrzeżeniem art. 186 ust. 6. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, reguła ponoszenia przez 

strony  kosztów  postępowania  odwoławczego  stosownie  do  wyników  postępowania 

odwoławczego oznacza, że „obowiązuje w nim, analogicznie do procesu cywilnego, zasada 

odpowiedzialności  za  wynik  procesu,  według  której  koszty  postępowania  obciążają 

ostatecznie 

stronę  „przegrywającą”  sprawę  (por. art.  98  §  1 k.p.c.)” Jarosław  Jerzykowski, 

Komentarz  do  art.192  ustawy  - 

Prawo  zamówień  publicznych,  w:  Dzierżanowski  W., 

Jerzykowski  J.,  Stachowiak  M.  Prawo  zamówień  publicznych.  Komentarz,  LEX,  2014, 

wydanie  VI.  Zatem 

użyty  w  art.  192  ust.  10  ustawy  Pzp  zwrot  stosownie  do  jego  wyniku 

należy  rozumieć  analogicznie  jak  w  procesie  cywilnym.  Jak  wynika  z  postanowienia  SN  z 

dnia 31 stycznia 1991 r. II CZ 255/90, LEX nr 5314 stosunkowe rozdzieleni

e kosztów polega 

na rozdzieleniu 

kosztów między stronami stosownie do wyniku postępowania i do wysokości 

w  jakiej  zostały  poniesione.  Stosunkowy  podział  kosztów  procesu  (100  k.p.c.)  dotyczy  ich 

całości  co  oznacza  przyjęcie  za  podstawę  obliczeń  sumy  należności  obu  stron,  ustalonej 

stos

ownie  do  zasad  z  art.  98  §  2  i  3  k.p.c.  (oraz  art.  99  k.p.c.  w  przypadkach  tam 

wskazanych). Sumę tę dzieli się proporcjonalnie do stosunku w jakim strony utrzymały się ze 

swymi  roszczeniami  lub  obroną,  otrzymując  w  wyniku  kwoty,  stanowiące  ich  udziały  w 

ca

łości  kosztów.  Jeżeli  poniesione  przez  stronę  koszty  przewyższają  obciążający  ją  udział 

zasądzeniu na jej rzecz podlega różnica.  

Wobec uwzględnienia jednego z zarzutów przez Zamawiającego – i w konsekwencji 

wobec  wniesienia  sprzeciwu  w  tej  części  –  Izba  nie  mogła  obciążyć  w  całości  kosztami 

Przystępującego,  bo  sprzeciw  został  wniesiony  tylko  w  części  (1/4  –  co  do  zarzutu  rażąco 

niskiej  ceny,  który  to  zarzut  Izba  uwzględniła  zatem  jedynie  w  tym  zakresie  koszty  mógł 

ponieść  Przystępujący).  W  pozostałym  zakresie  zamawiający  nie  uwzględnił  zarzutów 

odwołania – a zarzuty te zostały oddalone przez Izbę, zatem w tym zakresie koszty musiał 

ponieść  Odwołujący.  W  konsekwencji  Izba  dokonało  podziału  kosztów  postępowania  z 

godnie z wynikiem 

– co ma swoje odzwierciedlenie w sentencji wyroku. Analogiczna sytuacja 

zapadła na gruncie orzeczenia o sygn. akt KIO 17/17 oraz KIO 24/17.   

Ponadto j

ak wynika z postanowienia Sądu Okręgowego w Gliwicach z 20 lipca 2016 

r. sygn. akt X Ga 280/16 

– w przypadku rozstrzygnięcia, w którym część odwołania zostaje 

oddalona,  zaś  część  uwzględniona,  zasada  odpowiedzialności  za  wynik  postępowania 

odwoławczego  oznacza  obowiązek  stosunkowego  rozdzielenia  kosztów  postępowania 

odwoławczego  w  takiej  części,  w  jakiej  odwołanie  odniosło  skutek.  Identyczny  pogląd 

wyrażono  w  wyroku  Sądu Okręgowego  w Warszawie  z  22  stycznia  2016  r.  sygn.  akt  XXIII 

Ga  1992/15  oraz  w  postanowieniu  Sądu  Okręgowego  we Wrocławiu  z  dnia  3  października 

2013 r. sygn. akt X Ga 286/13. 

Identyczny pogląd wyrażono w wyroku Sądu Okręgowego w 

Warszawie z 22 stycznia 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 1992/15, wyroku Sądu Okręgowego w 

Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt XXIII Ga 880/16, wyroku Sądu Okręgowego 

we Wrocławiu z 17 listopada 2016 r. sygn. akt X Ga 653/16. 

Wobec powyższego, orzeczono jak na wstępie.  

Przewodniczący:   

……………………