KIO 419/18 WYROK dnia 19 marca 2018 r.

KIO 419/18 

Sygn. akt: KIO 419/18 

WYROK 

z dnia 19 marca 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie: 

Przewodniczący:      Emilia Garbala 

 Protokolant:            

Zuzanna Idźkowska 

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2018 

r. w Warszawie odwołania wniesionego 

do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej w dniu 5 marca 2018 r. przez wykonawców wspólnie 

ubiegających się o zamówienie: PHU „Z.” Z. Z. , ul. Klasztorna 27a, 26-035 Raków, PPHU 

„Rafit” Sp. z o.o., ul. Klonowa 55/23, 25-553 Kielce oraz S. i R. H. , Surochów 182, 37-

500 Surochów,  

w  postępowaniu  prowadzonym  przez  zamawiającego  Przeworską  Gospodarkę 

Komunalną Sp. z o.o., Plac Mickiewicza 8, 37-200 Przeworsk, 

orzeka: 

odrzuca  odwołanie  w  zakresie  zarzutu  dotyczącego  art.  91  ust.  2d  ustawy  Prawo 

z

amówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.), 

oddala 

odwołanie w zakresie pozostałych zarzutów,  

kosztami  postępowania  obciąża  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się                              

o zamówienie:  PHU  „Z.”  Z.  Z.  ,  ul.  Klasztorna 27a,  26-035  Raków, PPHU  „Rafit” 

Sp.  z o.o., ul. Klonowa 55/23, 25-553 Kielce oraz  S. i R. H. 

, Surochów 182, 37-

500 Surochów, i: 

KIO 419/18 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  7  500  zł  00  gr 

(słownie:  siedem tysięcy pięćset  złotych zero  groszy)  uiszczoną przez  wykonawców 

wspólnie ubiegających się o zamówienie: PHU „Z.” Z. Z. ,                 ul. Klasztorna 

27a,  26-

035  Raków,  PPHU  „Rafit”  Sp.  z  o.o.,  ul.  Klonowa  55/23,  25-553  Kielce 

oraz S. i R. H. 

, Surochów 182, 37-500 Surochów, tytułem wpisu od odwołania. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r.  Prawo  zamówień 

publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 poz. 1579 ze zm.) na niniejszy wyrok w terminie 7 dni od dnia 

jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do Sądu Okręgowego w Przemyślu. 

Przewodniczący:      …………………… 

KIO 419/18 

Sygn. akt KIO 419/18 

                                                             UZASADNIENIE 

Zamawiający - Przeworska Gospodarka Komunalna Sp. z o.o., Plac Mickiewicza 8, 37-200 

Przeworsk,  prowadzi  w  trybie  przetargu  nieograniczonego, 

postępowanie  o  udzielenie 

zamówienia  publicznego  pn.

„Odbiór  i  zagospodarowanie  osadów  z  oczyszczalni  ścieków                  

w  Przeworsku

”.  Ogłoszenie  o  zamówieniu  zostało  opublikowane  w  Biuletynie  Zamówień 

Publicznych  w  dniu  2  lutego  2018  r.,  nr  513437-N-2018. 

W  postępowaniu  złożone  zostały 

trzy  oferty,  w  tym  m.in.  oferta 

wykonawców  wspólnie ubiegających się  o  zamówienie:  PHU 

„Z.” Z. Z. , ul. Klasztorna 27a, 26-035 Raków, PPHU „Rafit” Sp. z o.o.,                ul. Klonowa 

55/23, 25-553 Kielce oraz S. i R. H. , 

Surochów 182, 37-500 Surochów (dalej: „odwołujący”). 

W  dniu  26  lutego  2018 

r.  zamawiający  poinformował                                        o odrzuceniu oferty 

odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Prawo zamówień publicznych (tj. Dz. 

U.  z  2017  r.  poz.  1579  ze 

zm.),  zwanej  dalej  „ustawą  Pzp”,  z  powodu  zaznaczenia  w 

formularzu  oferty  dwóch  alternatywnych  metod  zagospodarowania  osadów  ściekowych, 

mimo  że  zgodnie  z  wymogami  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  (dalej:  „siwz”) 

wykonawcy  zobowiązani  byli  zaznaczyć  tylko jedną  metodę  i  w  zależności  od  zaznaczonej 

metody, otrzymywali 

inną liczbę punktów w jednym z kryteriów oceny ofert.  

W dniu 5 marca 2018 

r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło odwołanie, 

w którym odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie: 

1)  art. 7 ust. 1 i 3 ustawy  Pzp poprzez 

prowadzenie postępowania w sposób naruszający 

zasadę  zachowania  uczciwej  konkurencji  i  równego  traktowania  wykonawców,                          

w szczególności poprzez odrzucenie oferty odwołującego, w sytuacji gdy jest ona ofertą 

najkorzystniejszą, 

2)  art. 89 ust. 1 pkt 2 

ustawy Pzp poprzez odrzucenie oferty odwołującego, 

3)  art. 91 ust. 2d ustawy Pzp poprzez niezgodny z prawem 

sposób przyznawania punktów       

i niejasne 

sformułowanie kryteriów oceny ofert. 

W  szczególności  odwołujący  wskazał,  że  w  treści  formularza  oferty  należało 

zaznaczyć  jedną  z  dwóch  metod  zagospodarowania  osadów  ściekowych:  albo  rolnicze 

zagospodarowanie  osadów  ściekowych  albo  inne  niż  rolnicze  zagospodarowanie  osadów 

ściekowych.  Jednocześnie  zamawiający  wskazał  w  siwz  dwa  kryteria  oceny  ofert,  w  tym 

kryterium 

„aspekty środowiskowe”, w ramach którego za zadeklarowanie metody nierolniczej 

wykonawca 

miał otrzymywać 15 pkt, natomiast za zadeklarowanie metody rolniczej – 0 pkt. 

Odwołujący zaznaczył w formularzu ofertowym obie metody jednocześnie, za co jego oferta 

została odrzucona  na  podstawie art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp.  Odwołujący  wskazał  przy 

tym 

na  sprzeczność  postanowień  siwz,  w  których  zamawiający  domagał  się  zaznaczenia 

KIO 419/18 

tylko jednej z ww. me

tod, z postanowieniami siwz, w których zamawiający domagał się, aby                   

w  okresie  zimowym  osady  były  zagospodarowywane  metodą  inną  niż  rolnicza.  W  związku                 

z  tym  odwołujący  podniósł,  że  niejasność  zapisów  siwz  powinna  być  rozstrzygana  na 

korzyść  wykonawcy.  Ponadto,  odnosząc  się  do  opisu  kryteriów  oceny  ofert,  odwołujący 

zauważył, że w opisie tym zamawiający nie zastrzegł, że wykonawca może zaznaczyć tylko 

jedną  metodę  zagospodarowania  osadów.  Zdaniem  odwołującego,  jeżeli  „Wykonawca  miał 

obowiązek wskazać tylko jeden wariant a wskazanie dwóch skutkować miało odrzuceniem, 

to  Zamawiający  był  zobowiązany  opisać  to  w  rozdziale  SIWZ  dotyczącym  sposobu 

przyznawania  punktów  a  nie  w  opisie  przedmiotu  zamówienia,  który  na  marginesie  jest 

sprzeczny z innymi zapisami SIWZ

”. 

W

obec powyższego Odwołujący wniósł o: 

uwzględnienie odwołania, 

2)  nakazanie unie

ważnienia czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty          

odwołującego, 

3)  nakazanie  z

amawiającemu  powtórzenia  czynności  oceny  ofert  oraz  wyboru  oferty 

o

dwołującego jako najkorzystniejszej, 

zasądzenia  od  zamawiającego  na  rzecz  odwołującego  kosztów  postępowania 

odwoławczego. 

Pismem  z  dnia  12  marca 

2018  r.  zamawiający  złożył  odpowiedź  na  odwołanie,                     

w której podniósł w szczególności, że „będąc związanym postanowieniami SIWZ, był wręcz 

zobowiązany do odrzucenia oferty Odwołującego, jako niezgodnej z SIWZ. Należy wskazać, 

że  to  właśnie  odmienne  działanie  Zamawiającego  (brak  odrzucenia  oferty  Odwołującego) 

mogłoby  zostać  uznane  za  naruszające  art.  7  ust.  1  i  ust.  3  pzp,  gdyż  doprowadziłoby  do 

sytuacji, w której wykonawcy, którzy prawidłowo określili sposób zagospodarowania osadów 

komunalnych,  poprzez  wybór  jednej  opcji,  zostaliby  potraktowani  na  równi  z  Odwołującym, 

który  w  sposób  błędny  dokonał  zaznaczenia  obu  sposobów  zagospodarowania  osadów 

komunalnych”.  Zamawiający  dodał,  że  z  art.  96  ustawy  o  odpadach  (t.j.  Dz.U.  z  2018  r.,                

poz.  21) 

„jednoznacznie  wynika,  że dla zapewnienia świadczenia usługi  metodą rolniczego 

zagospodarowanie  osadów  ściekowych  przez  okres  całego  roku  kalendarzowego  (na  jaki 

zawarta  będzie  Umowa  w  niniejszym  postępowaniu)  niezbędne  jest,  z  uwagi  na  zakaz 

stosowania  komunalnych  osadów  ściekowych  na  terenach  czasowo  zamarzniętych                          

i pokrytych śniegiem, zapewnienie również innego „zimowego" sposobu zagospodarowania. 

Fakt  ten  był  oczywisty  dla  pozostałych  wykonawców,  którzy  złożyli  oferty  w  postępowaniu. 

Nadto,  z  treści  samego  odwołania  w  niniejszej  sprawie  wynika,  że  Odwołujący  także 

wskazał, że zna tą metodę”. Zamawiający podkreślił, że „wyraźnie wskazał, że wykonawca 

jest  zobowiązany  do  wyboru  jednej  z  alternatywnych  metod  zagospodarowania  osadów 

KIO 419/18 

ściekowych.  Alternatywa  oznacza  konieczność  wyboru  między  dwiema  wykluczającymi  się 

możliwościami,  a  więc  brak  wyboru  lub  wybór  obu  metod  powoduje,  że  oferta  z  takim 

oświadczeniem  jest  niezgodna  z  pkt  4  i  15  opisu  przedmiotu  zamówienia  będącym 

załącznikiem do SIWZ”. Zamawiający zauważył też, że odwołujący nie korzystał ze środków 

ochrony  prawnej  w  celu  zakwestionowania postanowień  siwz,  które  uważa  za  wewnętrznie 

sprzeczne.  Odnosząc  się  natomiast  do  zarzutu  dotyczącego  kryteriów  oceny  ofert, 

zamawiający stwierdził, że „Nie sposób uznać, aby Zamawiający, w każdym postanowieniu 

SIWZ  wskazywał,  że  złożenie  oferty,  która  nie  będzie  odpowiadała  treści  SIWZ,  będzie 

skutkowało jej odrzuceniem”. 

W postępowaniu odwoławczym nie zostały zgłoszone przystąpienia.  

W trakcie rozprawy strony 

podtrzymały swoje stanowiska.  

Krajowa Izba Odwoławcza ustaliła, co następuje: 

Przedmiotem zamówienia jest usługa polegająca na odbiorze, załadunku, transporcie 

i  zagospodarowaniu  us

tabilizowanych  komunalnych  osadów  ściekowych  (kod  19  08  05) 

poprzez odzysk alb

o unieszkodliwienie na terenie województwa podkarpackiego lub innego, 

w  przypadku  gdy  odległość  od  miejsca  wytwarzania  osadów  do  miejsca  stosowania  jest 

mniejsza  niż  odległość  do  miejsca  stosowania  położonego  na  obszarze  tego  samego 

województwa. Ilość osadów ściekowych do wywiezienia w okresie obowiązywania umowy -  

3500  Mg, 

w  tym  3000  Mg  w  okresie  innym  niż  zimowy  oraz  500  Mg  w  okresie  zimowym,                

o  uwodnieniu  75-84%. 

Podana  ilość  osadów  jest  ilością  szacunkową,  a  zamawiający 

zastrzega  możliwość  zmniejszenia  bądź  zwiększenia  tej  ilości  o  nie  więcej  niż  25%                         

w zależności od potrzeb.  

W rozdziale III w pkt 3 siwz zamawiający wskazał, że realizacja zamówienia odbywać 

się będzie z zachowaniem wymogów określonych przepisami prawa, w szczególności: 

a)  ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpad

ach (Dz. U. 2016, poz. 1987 z późn. zm.), 

b)  ustawy  z  dnia  27 kwietnia  2001  r

. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2017 r., poz. 

519 z późn. zm.), 

c)  r

ozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 lutego 2015 r. w sprawie komunalnych 

osadów ściekowych (Dz.U. z 2015, poz. 257 z późn. zm.), 

d)  r

ozporządzenia  Ministra  Środowiska  z  dnia  12  grudnia  2014  r.  w  sprawie  wzorów 

dokumentów  stosowanych  na  potrzeby  ewidencji  odpadów  (Dz.U.  2014,  poz.  1973                

z późn. zm.). 

KIO 419/18 

W rozdziale  III  w  pkt  4  siwz 

zamawiający  wskazał,  że  wymaga  zastosowania jednej                         

z poniższych alternatywnych metod zagospodarowania osadów ściekowych: 

  rolnicze zagospodarow

anie osadów ściekowych - art. 96 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 

14 grudnia 2012 roku o odpadach (Dz. U. z 2016 r.

, poz. 1987 z późn. zm.), 

  i

nne  niż  rolnicze  zagospodarowanie  osadów  ściekowych  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami prawa. 

W  pkt  15  tego  samego  rozdziału  siwz  zamawiający  zastrzegł,  że  wykonawca  jest 

zobowiązany  wskazać  w  formularzu  oferty  sposób  zagospodarowania  osadu,  przy  czym 

zamawiający  nie  dopuszcza  zmiany  sposobu  wykorzystania  osadu  na  etapie  realizacji 

umowy.  

W 

załączniku  nr  1  do  siwz,  stanowiącym  wzór  formularza  oferty  zamawiający 

przewidział pkt 3 o następującej treści: „Deklarowana metoda zagospodarowania (wstawić X 

przy wybranej metodzie zagospodarowania): 

□    Rolnicze  zagospodarowanie  osadów  ściekowych  (art.  96  ust.  1  pkt  1-3  ustawy  z  dnia                   

14 grudnia 2012 roku o odpadach (Dz. U. z 20

16 roku, poz. 1987 z późn. zm.), 

□  Inne  niż  rolnicze  zagospodarowanie  osadów  ściekowych  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami  prawa  tj

.  …………………………  (przy  wybraniu  tej  metody  proszę  wskazać 

sposób zagospodarowania osadów ściekowych).” 

Ponadto  w  rozdziale  VI  lit.  C  pkt  1.3.c)  zamawiający  zażądał  złożenia  przez 

wykonawcę,  którego  oferta  zostanie  najwyżej  oceniona,  opisu  sposobu  zagospodarowania 

osadów ściekowych w zależność od wybranej metody, tj.: 

w  przypadku  rolniczego  wykorzystania  osadów  ściekowych  (art.  96.  ust.  1  pkt  1-3 

Ustawy o odpadach z dnia 14 grudnia 2012 r. (Dz.U. z 2016 poz. 1987) opis będzie 

zawierał w szczególności: 

 

opis sposobu zagospodarowania osadów ściekowych w okresie zimowym, 

 

wykaz  działek  przeznaczonych  do  aplikacji  osadów  z  przewidzianymi  ilościami 

osadów do aplikacji na gruntach, 

 

oświadczenie o posiadanym tytule prawnym do gruntu, jeżeli wykonawca nie jest 

właścicielem gruntu, 

 

oświadczenie  o  niepodleganiu  gruntu  zakazom  stosowania  aplikacji  osadów 

zgodnie  z  art.  96  ust.  12  Ustawy  o  odpadach  z  dnia  14  grudnia  2012  r,  (Dz.U.                   

z 2016 po. 1987), 

 

oświadczenie o stosowanych uprzednio dawkach osadu na wykazanych gruntach 

lub o braku jego stosowania w okresie ostatnich trzech lat, 

  wyniki badania gruntu dziatek, 

na których mają być stosowane komunalne osady 

ściekowe, 

KIO 419/18 

2)  w przypadku 

innej niż rolnicze zagospodarowanie osadów ściekowych – wykonawca 

ma  złożyć  opis  z  oświadczeniem  o  sposobie  i  miejscu  zagospodarowania  osadów 

ściekowych w sposób inny niż rolniczy. 

W  rozdziale  XIII  siwz  zamawiający  przewidział  dwa  kryteria  oceny  ofert,  w  tym 

kryterium  „aspekty  środowiskowe”  o  wadze  15%.  Sposób  przyznawania  punktów  w  tym 

kryterium był następujący: 

„-  Wariant 1. 

Rolnicze  zagospodarowanie  osadów  ściekowych  (art.  96  ust.  1  pkt  1-3  ustawy  z  dnia  14 

grudnia 2012 roku o odpadach (Dz. U. z 2

016 roku, poz. 1987 z późn. zm.)  - 0 pkt. 

-  Wariant 2. 

Inne  niż  rolnicze  zagospodarowanie  osadów  ściekowych  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami prawa  - 15 pkt

”. 

W  załączniku  nr  9  do  siwz  stanowiącym  projekt  umowy  zamawiający  zawarł  w  §  2 

ust.  2 

dwa  alternatywne  postanowienia  „do  wyboru  w  zależności  od  wybranej  metody 

zagospodarowania”: 

 

„Wykonawca  oświadcza,  że  osady  ściekowe  będą  zagospodarowane  do  celów 

rolniczych,  o  których  mowa  w  art.  96  ust.  1  pkt  1-3.  Wykonawca  ponosi 

odpowiedzialność  za  prawidłowe  wykonanie  usługi  zgodnie  z  obowiązującymi 

przepisami prawa”. 

 

„Wykonawca  oświadcza,  że  osady  ściekowe  będą  zagospodarowane  w  sposób 

…………………………  (zgodnie  ze  sposobem  wskazanym  w  ofercie).  Wykonawca 

zgodnie  z  obowiązującymi  przepisami  prawa  przejmuje  pełną  odpowiedzialność  za 

prawidłowe przetwarzanie odpadów”. 

Odwołujący  złożył  ofertę,  w  której  w  pkt  3  formularza  ofertowego  zaznaczył  obie 

metody  zagospodarowania  osadów,  tj.  zarówno  metodę  rolniczego  zagospodarowania 

osadów, jak i metodę inną niż rolnicze zagospodarowanie osadów, przy czym  zaznaczając 

metodę  inną  niż  rolnicza  odwołujący  sprecyzował,  że  będzie  to  przetwarzanie  odpadów 

metodą  R3  –  recykling  lub  odzysk  substancji  organicznych,  które  nie  są  stosowane  jako 

rozpuszczalniki. 

Pism

em z dnia 26 lutego 2018 r. zamawiający zawiadomił odwołującego o odrzuceniu 

jego  oferty  na  podstawie  art.  89  ust.  1  pkt  2  ustawy  Pzp.  W  uzasadnieniu  zamawiający 

wskazał,  że  wykonawca  „jest  zobowiązany  do  wyboru  jednej  z  alternatywnych  metod 

zagospodarowan

ia  osadów  ściekowych.  Alternatywa  oznacza  konieczność  wyboru  między 

dwiema  wykluczającymi  się  możliwościami,  a  więc  brak  wyboru  lub  wybór  obu  metod 

powoduje,  że  oferta  z  takim  oświadczeniem  jest  niezgodna  z  pkt  4  i  15  opisu  przedmiotu 

KIO 419/18 

zamówienia  będącym  załącznikiem  do  SIWZ.  Niezgodność  treści  oferty  z  SIWZ  ma 

charakter zasadniczy i nieusuwalny i dotyczy sfery niezgodności zobowiązania zamawianego 

określonego w SIWZ oraz zobowiązania oferowanego w ofercie”. 

Krajowa  Izba  Odwoławcza  rozpoznając  na  rozprawie  złożone  odwołanie                                             

i  uwzględniając  dokumentację  z  niniejszego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia 

publicznego oraz stanowiska stron złożone na piśmie i podane do protokołu rozprawy, 

zważyła, co następuje.  

Izba 

postanowiła odrzucić odwołanie w zakresie zarzutu dotyczącego art. 91 ust. 2d 

ustawy P

zp odnoszącego się do opisu kryteriów oceny ofert. Zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 6 

ustawy 

Pzp  Izba  odrzuca  odwołanie,  jeżeli  stwierdzi,  że  w  postępowaniu  o  wartości 

zamówienia  mniejszej  niż  kwoty  określone  w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11               

ust.  8,  odwołanie  dotyczy  innych  czynności  niż  określone  w  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp.                     

Z  kolei  w  myśl  art.  180  ust.  2  ustawy  Pzp,  w  postępowaniach  o  takiej  wartości  odwołanie 

przysługuje wyłącznie wobec czynności:  

1) wyboru trybu negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki lub zapytania o cenę,  

2) określenia warunków udziału w postępowaniu, 

3) wykluczenia odwołującego z postępowania o udzielenie zamówienia, 

4) o

drzucenia oferty odwołującego, 

) opisu przedmiotu zamówienia, 

6) wyboru najkorzystniejszej oferty.  

W

artość  szacunkowa  przedmiotowego  zamówienia  jest  mniejsza  niż  kwoty  określone                                  

w  przepisach  wydanych  na  podstawie  art.  11  ust.  8  Pzp  (wynosi  49.808,66  euro).  Tym 

samym 

w  niniejszym  postępowaniu  wykonawcy  nie  przysługiwało  prawo  wniesienia 

odwołania  na  opis  kryteriów  oceny  ofert,  co  oznacza,  że  odwołanie  w  zakresie  zarzutu 

dotyczącego art. 91 ust. 2d ustawy Pzp, podlegało odrzuceniu.  

Jednocześnie  należy  przyjąć,  że  informacja  o  częściowym  odrzuceniu  odwołania 

powinna 

znaleźć  się  w  sentencji  orzeczenia,  a  nie  tylko  w  jego  uzasadnieniu.  W  art.  196                  

ust.  4  ustawy  Pzp  Ustawodawca  nie  przew

idział  bowiem  możliwości  zamieszczenia                             

w uzasadnieniu wyroku 

wydanego przez Izbę, jakiegokolwiek rozstrzygnięcia. Na powyższe 

zwrócono  uwagę  w  uchwale  Sądu  Najwyższego  z  dnia  17  lutego  2016  r.  III  CZP  111/15,                    

w której Sąd uznał za wadliwą praktykę Izby orzekania w uzasadnieniu wyroku, a nie w jego 

sentencji, 

o części zarzutów i żądań zawartych w odwołaniu.  

Jednocześnie  Izba  stwierdziła,  że  w  zakresie  pozostałych  zarzutów  podniesionych               

w  odwołaniu  nie  została  wypełniona  żadna  z  przesłanek  skutkujących  odrzuceniem 

KIO 419/18 

odwołania  na  podstawie  art.  189  ust.  2  ustawy  Pzp.  Ponadto  Izba  ustaliła  wystąpienie 

przesłanek  z  art.  179  ust.  1  ustawy  Pzp,  tj.  istnienie  po  stronie  odwołującego  interesu                         

w  uzys

kaniu  zamówienia  oraz  możliwość  poniesienia  przez  niego  szkody  z  uwagi  na 

kwestionowaną czynność zamawiającego.  

Odnosząc  się  do  kwestii  zgodności  oferty  odwołującego  z  siwz,  Izba  w  pierwszej 

kolejności  stwierdziła,  że  zamawiający  zawarł  w  siwz  jednoznaczne  postanowienia 

świadczące  o  wymogu  wskazania  tylko  jednej  metody  zagospodarowania  osadów.  Wynika 

to: 

a) 

z  treści  rozdziału  III  pkt  4  siwz,  w  którym  zamawiający  stwierdził,  że  „wymaga 

stosowania  jednej 

z  poniższych  alternatywnych  metod  zagospodarowania  osadów 

ściekowych”.  Użycie  słów  „jednej”  i  „alternatywnych”  jasno  wskazuje,  że  wymagane 

było zastosowanie jednej i tylko jednej metody spośród dwóch niżej opisanych; 

b) 

z treści rozdziału III pkt 15 siwz, w którym zamawiający zastrzegł, że wykonawca „jest 

zobowiązany wskazać w formularzu oferty sposób zagospodarowania osadu”. Użycie 

słowa „sposób” w liczbie pojedynczej jasno wskazuje, że chodzi o jeden sposób, a nie 

o dwa sposoby; 

c) 

z  treści  załącznika  nr  1  do  siwz  stanowiącego  wzór  formularza  oferty,  w  którym 

zamawiający  przewidział  pkt  3  o  następującej  treści:  „Deklarowana  metoda 

zagospodarowania  (wstawić  X  przy  wybranej  metodzie  zagospodarowania)  (…)”. 

Użycie  słów  „metoda”  i  „metodzie”  w  liczbie  pojedynczej,  jak  też  treść  zawartej                   

w  nawiasie  instrukcji,  że  „X”  należy  wstawić  przy  metodzie  „wybranej”  -  czyli  jednej                  

z  dwóch  niżej  opisanych,  jasno  wskazuje,  że  wymagane  było  zaznaczenie                             

w  formularzu  oferty  jednej  metody,  a  nie  dwóch  metod.  Potwierdza  to  także  treść 

zawarta w nawiasie znajdującym się w tirecie dotyczącym metody innej niż rolnicza, 

gdzie  zamawiający  wskazał:  „przy  wybraniu  tej  metody  (…)”,  co  również 

jednoznacznie  wskazuje,  że  zamawiający  dopuszczał  wybranie  tylko  jednej  metody                  

i  w  przypadku,  gdyby  była  to  metoda  inna  niż  rolnicza,  zawarł  dodatkowy  wymóg 

dotyczący jej opisania; 

d) 

z  treści  rozdziału  VI  lit.  C  pkt  1.3.c),  w  którym  zamawiający  żądał  złożenia  przez 

wykonawcę  opisu sposobu  zagospodarowania osadów  ściekowych „w  zależność  od 

wybranej  metody”  (pisownia  oryginalna)  i  w  dalszej  treści  określił  wymagane 

dokumenty:  „w  przypadku  rolniczego  wykorzystania  osadów  ściekowych”  „lub                         

w przypadku wybrania drugiej metody”. Użycie ww. sformułowań jasno wskazuje, że

zamawiający  oczekiwał  zastosowania  tylko  jednej  spośród  dwóch  dopuszczonych 

metod; 

e) 

z treści rozdziału XIII siwz, w którym zamawiający przewidział  m.in. kryterium oceny 

KIO 419/18 

ofert 

„aspekty środowiskowe”, w ramach którego liczba przyznawanych punktów była 

zależna od zaznaczonego wariantu. Samo użycie słowa „wariant” jasno wskazuje, że 

chodzi o 

zaznaczenie tylko jednej z dwóch opisanych możliwości, natomiast nie jest 

d

opuszczalne  zaznaczenie  ich  obu.  Należy  także  zauważyć,  że  skutkiem 

zaznaczenia 

w  ofercie  dwóch  metod  zagospodarowania  osadów,  jest  niemożność 

zastosowania  ww.  kryterium  do  oceny  tej  oferty,  bowiem  przewidziano  w  nim 

możliwość przyznawania określonej liczby punktów tylko za jedną wskazaną metodę 

(wariant), a nie za dwie metody jednocz

eśnie; 

f) 

z  treści  §  2  ust.  2  projektu  umowy,  w którym  zamawiający  zawarł  dwa alternatywne 

postanowienia  „do  wyboru  w  zależności  od  wybranej  metody  zagospodarowania”. 

Fakt,  że  zamawiający  przewidział  dwa  różne  postanowienia,  z  których  –  jak  wynika                

z wyżej cytowanego sformułowania - jedno zostanie wprowadzone do umowy, jasno 

wskazuje,  że  wykonawca  miał  wskazać  jedną  metodę  zagospodarowania  osadów,                 

a nie dwie metody. 

Ze 

wszystkich wyżej wskazanych postanowień siwz, w szczególności  z faktu użycia w nich 

słów:  „jednej”,  „alternatywnych”,  „wybranej”,  „metody”,  „w  zależności”,  „wariant”,                                

„w  przypadku”,  jednoznacznie  wynika,  że  zamawiający  wymagał  wskazania  w  ofercie  tylko 

jednej  z  dwóch  metod  zagospodarowania  osadów.  Również  treść  wszystkich  wyżej 

wskazanych  postanowień  siwz  czytanych  łącznie  składa  się  na  spójną  całość,  w  której 

zamawiający  konsekwentnie  wymaga  wskazania  tylko  jednej  metody.  Wobec  powyższego 

nie  można  zgodzić  się  z  odwołującym,  że  zachodzi  jakakolwiek  sprzeczność  między  tymi 

postanowieniami  siwz,  które  odnoszą  się  do  sposobu  zadeklarowania  w  ofercie  metody 

zagospodarowania  osadów.  W  szczególności  brak  jest  jakiejkolwiek  sprzeczności  ww. 

posta

nowień  siwz  z  określonym  przez  zamawiającego  sposobem  wypełnienia  formularza 

ofertowego.  Jak  wskazano już  wyżej,  zarówno  treść formularza ofertowego, jak  i  pozostałe 

postanowienia  siwz,  przewidywały  możliwość  zadeklarowania  tylko  jednej  metody 

zagospodarowania osadów. 

Jednocześnie  z  treści  odwołania,  jak  też  z  argumentów  odwołującego  podanych  na 

rozprawie,  wynika,  że  odwołujący  upatruje  sprzeczności  ww.  postanowień  siwz  z  treścią                     

pkt 3 w rozdziale III 

siwz, w którym zamawiający wymienił akty prawne, zgodnie z którymi ma 

być  realizowane  zamówienie.  W  szczególności  odwołujący  podniósł,  że  z  ustawy                             

o  odpadach  wynika,  że  w  okresie  zimowym  zakazane  jest  zagospodarowywanie  osadów 

metodą rolniczą, co oznacza, że zaznaczenie w formularzu oferty wyłącznie metody rolniczej 

byłoby niezgodne z przepisami ww. ustawy i stanowiło poświadczenie nieprawdy.  

Odnosząc się do  ww.  argumentu,  należy  zauważyć,  że oferta  odwołującego  została 

odrzucona  nie  z  powodu  wskazania 

określonego  sposobu  zagospodarowania  osadów                      

KIO 419/18 

w  okresie  zimowym,  ale  z  powodu  zaznaczenia 

dwóch  metod  zagospodarowania  osadów

jednocześnie. Zatem postanowieniami siwz odnoszącymi się do podstawy odrzucenia oferty 

są te postanowienia, które regulują sposób zadeklarowania / zaznaczenia w ofercie metody 

zagospodarowania  osadów,  nie  zaś  te,  które  odnoszą  się  do  sposobu  realizacji  umowy,                     

w  tym  sposobu  realizacji  umowy  w  okresie  zimowym. 

Z  całokształtu  postanowień  siwz 

wynika, że zamawiający wymagał zadeklarowania metody zagospodarowania osadów, która 

będzie  co  do  zasady  stosowana  przez  wykonawcę  w  okresie  realizacji  umowy,  bez 

uwzględnienia  na  etapie  składania  oferty  szczególnego  okresu,  jakim  jest  okres  zimowy. 

Również zakaz zmiany stosowanej metody w okresie realizacji umowy, wynikający z pkt 15 

rozdziału  III  siwz,  odnosi  się  do  metody  zadeklarowanej  w  ofercie,  a  nie  do  metody 

stosowanej  konkretnie  w  okresie  zimowym.   

Kwestię  sposobu  zagospodarowania  osadów                    

w  szczególnym  okresie  zimowym,  zamawiający  rozwiązał  poprzez  zobowiązanie 

wykonawców  w  pkt  3  rozdziału  III  siwz  oraz  w  §  2  ust.  7  projektu  umowy,  do  stosowania 

obowiązujących  przepisów,  w  tym  m.in.  ustawy  o  odpadach  i  rozporządzenia  Ministra 

Środowiska  w  sprawie  komunalnych  osadów  ściekowych.  Natomiast  z  żadnego 

postanowienia  siwz  nie  wynika,  aby  zamawiający  oczekiwał  zadeklarowania  w  formularzu 

ofertowym sposobu zagospodarowania osadów odrębnie w okresie zimowym. Utożsamianie 

wymogu  stosowania  w  okresie  realizacji  umowy  aktów  prawnych  wskazanych  w  pkt  3 

rozdzia

łu III siwz  z koniecznością wskazania w ofercie sposobu zagospodarowania osadów 

w  konkretnym  okresie  zimowym,  jest  błędne  i  nie  poparte  treścią  żadnego  z  postanowień 

siwz  odnoszącym  się  do  sposobu  zadeklarowania  metody  zagospodarowania  osadów.  Na 

margines

ie  jedynie  należy  zauważyć,  że  odwołujący  zaznaczając  w  ofercie  obie  metody 

zagospodarowania osadów, nie zastrzegł, że metoda nierolnicza, tj. przetwarzanie odpadów 

metodą  R3  –  recykling  lub  odzysk  substancji  organicznych,  będzie  przez  niego  stosowana 

wyłącznie w okresie zimowym. Tym samym treść złożonej przez niego oferty nie jest spójna 

z  podnoszoną  argumentacją,  jakoby  zaznaczenie  obu  metod  było  niezbędne  do  tego,  aby 

zgodnie  z  prawdą  i  z  przepisami  uwidocznić  w  ofercie  metodę,  która  będzie  stosowana                    

w okresie zimowym. 

Niezależnie  od  powyższego  należy  podkreślić,  że  jeśli  odwołujący  uważał  za 

stosowne  uwidocznienie  w  ofertach 

również  metody  zagospodarowania  osadów  konkretnie 

w  okresie  zimowym,  to  wobec  ww.  postanowień  siwz  zawierających  jednoznaczny  wymóg 

zadeklarowania  tylko  jednej  metody,  powinien  był  treść  tych  postanowień  zakwestionować. 

W tym celu odwołujący mógł wnieść odwołanie na opis przedmiotu zamówienia (rozdział III 

siwz, w którym znajdują się m.in. pkt 4 i 15), które zgodnie z art. 180 ust. 2 pkt 5 ustawy Pzp, 

przysługuje wykonawcom w postępowaniach o wartości mniejszej od tzw. progów unijnych, 

w terminie określonym w art. 182 ust. 2 pkt 2 ustawy Pzp. Odwołujący mógł także, zgodnie                   

KIO 419/18 

z art. 38 ust. 1 ustawy P

zp, ustalić z zamawiającym w drodze pytań do siwz, w jaki sposób 

metoda  zagospodarowania  osadów  w  okresie  zimowym  może  być  ewentualnie  w  ofercie 

wskazana.  W  interesie  wykonawcy  jest  bowiem  upew

nienie  się  przed  terminem  składania 

ofert,  czy 

określone treści  w  ofercie  są  dopuszczalne,  jak też  kwestionowanie postanowień 

ogłoszenia o zamówieniu lub siwz, które są w jego ocenie wadliwe. Korzystanie ze środków 

ochrony  prawnej  lub  możliwości  zadawania  pytań  do  siwz,  służy  m.in.  uniknięciu  ryzyka 

złożenia oferty podlegającej odrzuceniu. Natomiast opieranie się wyłącznie na założeniu, że 

własna  interpretacja  postanowień  siwz  jest  właściwa,  zwłaszcza  w  przypadku  postanowień 

tak jednoznacznych, jak w niniejszej sprawie, może prowadzić do odrzucenia oferty i utraty 

możliwości  uzyskania  zamówienia.  W  przedmiotowej  sprawie  odwołujący  nie  kwestionował 

postanowień siwz przed upływem terminu składania ofert, co oznacza, że na obecnym etapie 

argumenty 

dotyczące  sprzeczności  postanowień  siwz  należy  uznać  za  spóźnione, 

nie

zależnie od tego, że są też one niezasadne.  

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, Izba stwierdziła, że zamawiający nie naruszył 

art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp odrzucając ofertę odwołującego, a w konsekwencji nie doszło 

także  -  w  związku  z  odrzuceniem  ww.  oferty  -  do  naruszenia  art.  7  ust.  1  i  3  ustawy  Pzp. 

Wobec  powyższego  Izba  postanowiła  jak  w  sentencji  wyroku,  orzekając  na  podstawie                     

art. 190 ust. 7 i art. 191 ust. 2 ustawy Pzp. 

O  kosztach  postępowania  orzeczono  stosownie  do  wyniku,  na  podstawie  art.  192      

ust.  9  i  10  ustawy  Pzp  oraz  w  oparciu  o  przepisy 

§ 5  ust.  4  rozporządzenia Prezesa  Rady 

Ministrów  z  dnia  15  marca  2010  r.  w  sprawie  wysokości  i  sposobu  pobierania  wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich  rozliczania 

(Dz. U. Nr 41 poz. 238 ze zm.). 

Przewodniczący    …………………….