KIO 639/18 WYROK dnia 18 kwietnia 2018 r.

WYROK 

z dnia 18 kwietnia 2018 r. 

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:  Przewodniczący: Piotr Kozłowski 

Protokolant: Marta Słoma 

po  rozpoznaniu  na  rozprawie  18  kwietnia  2018  r.  w  Warszawie  odw

ołania  wniesionego 

3 kwietnia 2018 r. do Prezesa Krajowej Iz

by Odwoławczej  

przez 

wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia: Zakład Usług 

Komunalnych  w  Ziębicach  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ziębicach,  Remondis  Dolny  Śląsk 

sp. 

z o.o. z siedzibą w Oławie 

w  postępowaniu  o  udzielenie  zamówienia  publicznego  pn.  Świadczenie  usług  związanych 

z 

odbiorem  i  zagospodarowaniem  odpadów  komunalnych  od  właścicieli  nieruchomości 

zamieszkałych i niezamieszkałych, na których powstają odpady komunalne  z terenu Gminy 

Ziębice (nr postępowania ZP.271.1.2.2018) 

pro

wadzonym przez zamawiającego: Gmina Ziębice 

przy  udziale  wykonawcy:  FBSerwis 

Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bielanach 

Wrocławskich  –  zgłaszającego  przystąpienie  do  postępowania  odwoławczego  po  stronie 

zamawiającego 

orzeka: 

1.  Oddala 

odwołanie.  

2.  Kosztami 

post

ępowania  obciąża  odwołującego  –  wykonawców  wspólnie 

ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Zakład  Usług  Komunalnych 

w 

Ziębicach  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Ziębicach,  Remondis  Dolny  Śląsk  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą w Oławie i: 

zalicza  w  poczet  kosztów  postępowania  odwoławczego  kwotę  15000  zł  00  gr 

(słownie: piętnaście tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez odwołującego – 

wykonawców  wspólnie  ubiegających  się  o  udzielenie  zamówienia:  Zakład 

Usług Komunalnych w Ziębicach sp. z o.o. z siedzibą w Ziębicach, Remondis 

Dolny Śląsk sp. z o.o. z siedzibą w Oławie tytułem wpisu od odwołania; 

zasądza  od  odwołującego  –  wykonawców  wspólnie  ubiegających  się 

o 

udzielenie zamówienia: Zakład Usług Komunalnych w Ziębicach sp. z o.o. 

z 

siedzibą w Ziębicach, Remondis Dolny Śląsk sp. z o.o. z siedzibą w Oławie 

na rzecz 

zamawiającego  Gminy  Ziębice  kwotę  3567  zł  00  gr  (słownie:  trzy 

tysiące  pięćset  sześćdziesiąt  siedem  złotych  zero  groszy)  –  stanowiącą  koszty 

postępowania  odwoławczego  poniesione  z  tytułu  uzasadnionych  kosztów  strony 

obejmujących wynagrodzenie pełnomocnika. 

Stosownie  do  art.  198a  i  198b  ustawy  z  dnia  29  stycznia  2004  r. 

–  Prawo  zamówień 

publicznych  (t.j.  Dz.  U.  z  2017  r.  poz.  1579)  na  niniejszy  wyrok 

–  w  terminie  7  dni  od  dnia 

jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej 

do 

Sądu Okręgowego w Świdnicy. 

Przewodniczący: 

……………………………… 

U z a s a d n i e n i e 

Zamawiający Gmina Ziębice prowadzi na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. 

– Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1579) {dalej również: „ustawa pzp” 

lub  „pzp”}  w  trybie  przetargu  nieograniczonego  postępowanie  o  udzielenie  zamówienia  na 

dostawy  pn. 

Świadczenie  usług  związanych  z odbiorem  i  zagospodarowaniem  odpadów 

komu

nalnych  od  właścicieli  nieruchomości  zamieszkałych  i  niezamieszkałych,  na  których 

powstają odpady komunalne z terenu Gminy Ziębice (nr postępowania ZP.271.1.2.2018) 

Ogłoszenie  o  tym  zamówieniu  25  października  2017  r.  zostało  opublikowane 

w 

Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej nr 2017/S_205 pod poz. 423314. 

Wartość  przedmiotowego  zamówienia  przekracza  kwoty  określone  w  przepisach 

wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy pzp. 

22 marca 2018 r. Zamawiający dokonał wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej 

przez 

FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Bielanach  Wrocławskich  {dalej  również: 

„FBSerwis”},  o  czym  zawiadomił  wykonawców  biorących  udział  w prowadzonym 

postępowaniu. 

29  marca  2018 

r.  Odwołujący  Zakład  Usług  Komunalnych  w  Ziębicach  sp.  z  o.o. 

z 

siedzibą  w  Ziębicach  i  Remondis  Dolny  Śląsk  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Oławie  wspólnie 

ubiegający się o udzielenie zamówienia {dalej również: „Konsorcjum ZUK” lub „Odwołujący”} 

wnieśli w formie pisemnej do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej odwołanie od zaniechania 

odrzucenia  oferty  FBSerwis

,  względnie  zaniechania  wezwania  go  do  złożenia  wyjaśnień 

odnośnie ceny. 

Odwołujący  zarzucił  Zamawiającemu następujące naruszenia przepisów  ustawy  pzp 

{lista zarzutów}: 

1.  Art.  91  ust.  1 

–  przez  wybór  oferty,  która  nie  jest  najkorzystniejsza,  w  szczególności 

wobec nieuzasadnionego przyznania FBSerwis dodatkowych 30 pkt w ramach kryterium 

pozacenowego. 

2.  Art.  91  ust.  2d 

–  przez  nieprecyzyjne  opisanie  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

zamówienia {dalej również: „specyfikacja”, „SIWZ” lub „s.i.w.z.”} kryterium oceny ofert nr 

3,  co  skutkowało  umożliwieniem  wykonawcom  składającym  oferty  przedstawienie 

w 

charakterze  dowodu  potwierdzającego  spełnienie  tego  kryterium  pojazdów 

niespełniających wymagań stawianych przez Zamawiającego. 

3.  Art. 89 ust. 1 pkt 3 

– przez jego niezastosowanie i nieodrzucenie oferty, która w swojej 

treści stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. 

4.  Art. 32 ust. 1 

– przez dokonanie oszacowania wartości zamówienia w sposób dowolny, 

bez  dochowania  należytej  staranności,  w  szczególności  bez  poszanowania  odnośnych 

przepisów ustawy pzp. 

5.  Art. 34 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 

– przez dokonanie wadliwego i niezgodnego z ww. 

przepisami oszacowania wartości zamówienia przy zastosowaniu dowolnej i sprzecznej 

z prawem metody oblic

zania wartości szacunkowej. 

6.  Art. 90 ust. 1 

– przez jego niezastosowanie i odstąpienie od zbadania oferty FBBSerwis 

pod  kątem  ceny  usług  jako  potencjalnie  rażąco  niskiej  w  sytuacji  gdy  Wykonawca  ten 

kalkulując cenę oferty założył stosowanie urządzeń niespełniających zarówno oczekiwań 

Zamawiającego,  jaki  i  również  norm  wynikających  z  odnośnych  przepisów  prawa,  a 

mających istotny wpływ na wysokość wyliczonej ceny oferty. 

7.  Art.  90  ust.  1 

– przez odstąpienie od zbadania oferty FBSerwis pod kątem ceny usługi 

jako 

rażąco niskiej w sytuacji, gdy elementy składowe ceny są na poziomie nierealnym 

do zbilansowania z zakładanym zyskiem. 

8.  Art.  7  ust.  1 

–  przez  wybór  oferty  FBSewrwis,  która  powinna  zostać  znacznie  niżej 

oceniona  lub  wręcz  odrzucona,  co  narusza  zasadę  zachowania  uczciwej  konkurencji 

i 

równego traktowania wykonawców. 

9.  Art.  7  ust.  3 

–  przez  wybór  najkorzystniejszej  oferty  w  sposób  naruszający  przepisy 

ustawy  pzp,  co  prowadzić  może  do  udzielenia  zamówienia  wykonawcy  wybranemu 

niezgodnie z jej przepisami. 

Odwołujący  wniósł  o  uwzględnienie  odwołania  i  nakazanie  Zamawiającemu  {lista 

żądań}: 

Unieważnienia wyboru najkorzystniejszej oferty. 

Powtórzenia badania ofert, ze szczególnym uwzględnieniem złożonych przez FBSerwis 

oświadczeń  i  dokumentów  uzasadniających  przyznanie  punktacji  w  kryteriach 

pozacenowych. 

Odrzucenia  oferty  FBSerwis,  której  złożenie  stanowi  czyn  nieuczciwej  konkurencji 

w 

rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. 

4.  Wyboru wykonawcy zgodnie z art. 91 ust. 1 pzp. 

W 

uzasadnieniu  odwołania  zrelacjonowano  następujące  okoliczności  odnośnie 

przebiegu postępowania o udzielenie zamówienia. 

W  warunkach  udziału  w  postępowaniu  dotyczących  zdolności  technicznej 

lub 

zawodowej  wykonawców  (dział  V  lit.  c)  odnośnie  potencjału  technicznego,  jakim  winien 

dy

sponować  wykonawca  przystępujący  do  postępowania,  określono,  że  winien  on 

dysponować  min.  2  pojazdami  przystosowanymi  do  odbioru  zmieszanych  odpadów 

komunalnych,  2  pojazdami  przystosowanymi  do  odbioru  selektywnie  zebranych  odpadów 

komunalnych oraz 1 pojazd

em do odbierania odpadów bez funkcji kompaktującej.  

Przy  czym  w  odnies

ieniu  do  tych  pojazdów,  powiązano  je  z  aspektem 

środowiskowym,  do  którego  odniesiono się  w  kryterium  oceny  ofert  (dział  XIV  pkt  1  ppkt  3 

SIWZ)  określonego  jako  emisja  spalin  pojazdów  przeznaczonych  do  odbioru  odpadów 

komunalnych 

– świadczenie usługi przy pomocy co najmniej jednego pojazdu spełniającego 

normę EURO VI.  Dalej uszczegółowiono (w pkt 3 ppkt 3), że kryterium to dotyczy pojazdów 

specjalistycznych  przystosowanych  do  odbioru  zmi

eszanych  odpadów  komunalnych 

i 

selektywnie zebranych odpadów komunalnych, przyznając temu kryterium wagę 30 pkt. 

FBSerwis wskazał w formularzu JEDZ jako potencjał techniczny, którym dysponuje na 

potrzeby  realizacji  zamówienia,  łącznie  5  pojazdów,  w  tym  2  szt.  określono  jako 

przystosowane  do  odbioru  zmieszanych  odpadów  komunalnych,  a  kolejne  2  szt.  określono 

jako przystosowane do odbioru selektywnie zebranych odpadów komunalnych. Piąty pojazd, 

KS  Opel  DWR  9285C  Euro  6, 

wskazany  na  potrzeby  oceny  w  powyżej  przywołanym 

kryterium, został określony jako pojazd do odbierania odpadów bez funkcji kompaktującej. 

W toku badania oferty FBSerwis Zamawiający pismem z 6 marca 2018 r. wezwał tego 

Wykonawcę  do  udokumentowania,  że  wskazany  pojazd  marki  Opel:  po  pierwsze  –  jest 

pojazdem  specjalistycznym  przystosowanym  do  odbioru  zmieszanych  odpadów 

komunalnych  i  selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych;  po  drugie  –  jest  pojazdem 

spełniającym  normę  Euro  VI;  po  trzecie  –  posiada  konstrukcję,  która  zabezpiecza  przed 

niekontrolow

anym  wydostawaniem  się  na  zewnątrz  odpadów  podczas  ich  transportu; 

jednocześnie domagając się przeprowadzenia wizji lokalnej w terenie tego pojazdu. 

W  odpowiedzi  w  piśmie  z  8  marca  2018  r.  Wykonawca  przedłożył  dokumentację 

fotograficzną  tego  pojazdu.  Jednocześnie  „z  daleko  posuniętej  ostrożności”  wskazał, 

że pojazd  spełnia  wszystkie  wymogi  określone  w  kryterium,  tj.  (i)  jest  pojazdem 

specjalistycznym  przystosowanym  do  odbioru  zmieszanych  odpadów  komunalnych 

i 

selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych;  (ii)  jest  pojazdem  spełniającym  normę 

Euro 

VI.  Asekurując  się  jednocześnie  przywołanymi  przez  siebie  postanowieniami  SIWZ 

i 

podnosząc,  że  wszystkie  warunki  przyznania  punktów  zostały  definitywnie  określone 

w 

brzmieniu  SIWZ  ustalonym  przez  Zamawiającego,  w  tym  w  wyjaśnieniach  SIWZ  z  15 

lutego  2018  r.,  a  także  podkreślając,  że  nie  jest  możliwe  kształtowanie  nowych  warunków 

na 

tym etapie postępowania. 

Odwołujący  zarzucił,  że  wskazany  przez  FBSerwis  pojazd  marki  Opel  nie  spełnia 

warunku określonego przez Zamawiającego.  

Według  Odwołującego  kluczowe  znaczenie  ma  wymóg  dysponowania  spełniającym 

normę  Euro  VI  pojazdem  specjalistycznym,  co  jego  zdaniem  pominął  w  swoich 

wyjaśnieniach FBSerwis. 

Odwołujący  wywiódł,  że  należy  odwołać  się  do  definicji  pojazdu  specjalistycznego 

(którego prawidłowa nazwa to „pojazd specjalny”) wskazanej w art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 

czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1260), z której wynika 

wprost,  że  jest  to  pojazd  samochodowy  lub  przyczepa  przeznaczone  do  wykonywania 

specjalnej  funkcji,  która  powoduje  konieczność  dostosowania  nadwozia  lub  posiadania 

specjalnego wyposażenia.  

Odwołujący  dodał,  że  dalszą  wykładnię  tej  definicji  zawiera  m.in.  wyrok  WSA 

w Olsztynie z 10 sierpnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Ol 390/17), 

w którym sąd wskazał, że aby 

uznać  pojazd  za  specjalny  w  rozumieniu  art.  2  pkt  36  ustawy  Prawo  o  ruchu  drogowym, 

dostosowanie pojazdu do specjalnej funkcji musi być tego rodzaju, że wyklucza używanie go 

do  innych  funkcji,  zwykle  związanych  z  rodzajem  pojazdu.  Natomiast  NSA  w  wyroku  z  25 

listopada  2016  r.  (sygn.  akt  I  GSK  117/15)  stwierdził,  że  samo  posiadanie  wyposażenia 

w 

postaci  naklejenia  np.  biało-czerwonych  pasów  odblaskowych  na  błotniki  i  drzwi, 

zamontowania pomarańczowego światła błyskowego i włożenia do bagażnika dodatkowego 

wyposażenia w postaci gaśnicy, akumulatora, przewodów rozruchowych, kanistra na paliwo, 

kilku rodzajów  oleju,  dużej  walizki  z  narzędziami  jest  niewystarczające  dla uznania danego 

pojazdu  za  samochód  o  specjalnym  przeznaczeniu.  Modyfikacje  te  nie  są  bowiem  na  tyle 

istotne, by zmienić zasadnicze przeznaczenie pojazdu w rozumieniu Nomenklatury Scalonej. 

Innymi słowy zakres zmian w pojeździe specjalnym musi się odnosić do jego zasadniczych 

cech  charakterystycznych,  uniemożliwiających  inne  wykorzystanie.  Z  kolei  w  wyroku  z  20 

maja  2016  r.  (sygn.  akt  II  FB

K  1044/14)  NSA  posłużył  się  konkretnymi  przykładami, 

zaliczając  do  nich  pojazdy  przystosowane  do  oczyszczania  dróg  i  zimowego  utrzymania 

dróg,  pojazdy  stanowiące  ruchome  urządzenia  (koparki,  koparko-spycharki,  podnośniki, 

agregaty)  lub  służące  do  prowadzenia  określonej  działalności  (ambulatoria,  pożarnicze, 

pomocy  drogowej,  pogotowie  techniczne,  kina  ruchome,  sklepy,  radiofoniczne,  do  prac 

wiertniczych, laboratoria techniczne, bankowozy, sanitarne). 

Zdaniem  Odwołującego  z  oczywistych  względów  do  tej  samej  grupy  pojazdów 

zaliczają  się  pojazdy  przystosowane  do  odbioru  odpadów  (potocznie  określane  mianem 

„śmieciarek”).  Odwołujący  oświadczył,  że  sam  –  jak  to  określił,  „a  contrario  pojazdu 

przeds

tawionego przez FBSerwis” – wskazał spełniające normę Euro VI śmieciarki bezpylne 

(Mercedes,  Scania),  które  bezdyskusyjnie  wypełniają  definicję  pojazdu  specjalnego 

(specjalistycznego). 

Odwołujący  podniósł,  że  „powyższe”  koreluje  z  dyspozycją  wynikającą  z  §  5  ust.  1 

rozporządzenia  Ministra  Środowiska  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  dla  transportu 

odpadów  z  dnia  7  października  2016  r.  (Dz.U.  poz.  1742),  który  to  przepis  jednoznacznie 

wskazuje,  że transport  odpadów  odbywa się w  sposób  uniemożliwiający  rozprzestrzenianie 

się  odpadów  poza  środki  transportu,  w  szczególności  ich  wysypywanie,  pylenie  i  wyciek, 

oraz ograniczający do minimum uciążliwość zapachową. Jednocześnie rozporządzenie w § 9 

ust. 1 mówiąc o środkach transportu, odsyła do definicji z ustawy Prawo o ruchu drogowym, 

co według Odwołującego potwierdza jego stanowisko. 

Odwołujący zarzucił, że doszło do naruszenia art. 91 ust. 1 pzp oraz art. 91 ust. 2d 

pzp, przez brak precyzji i jednoznaczności stosowanych określeń, co pozwalało na zbyt dużą 

swob

odę  celowej  lub  mimowolnej  interpretacji  tych  określeń  przez  wykonawców,  co 

potencjalnie może prowadzić również do naruszeń art. 29 pzp. 

Odwołujący  stwierdził,  że  pragnie  również  zwrócić  uwagę  na  nieprawidłowości 

dotyczące metod oszacowania wartości udzielanego zamówienia.  

Odwołujący  podał,  że  według  treści  protokołu  ZP-PN  szacunkowa  wartość 

zamówienia  została  ustalona  przez  Zamawiającego  na  podstawie  „planowanych  kosztów 

przewidywanej  ilości  odpadów  komunalnych  do  odebrania  z  terenu  Gminy  Ziębice 

na po

dstawie faktycznej ilości odebranych odpadów i cen za odbiór odpadów w 2017 r.”. 

Odwołujący  zarzucił,  że  oszacowanie  wartości  zamówienia  przez  Zamawiającego 

dokonane zostało z oczywistym naruszeniem art. 34 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp,  gd

yż  są  to  usługi  powtarzające  się  okresowo,  dla których  art.  34  ust.  1  pzp  wskazuje 

dwa  sposoby  obliczania  wartości  zamówień,  z  których  właściwy  w  tym  przypadku  byłby 

pierwszy,  polegający  na  uwzględnieniu  zamówień  udzielonych  w  terminie  poprzednich  12 

miesi

ęcy  lub  w  poprzednim  roku  budżetowym,  z  uwzględnieniem  zmian  ilościowych 

zamawianych  usług  lub  dostaw  oraz  prognozowanego  na  dany  rok  średniorocznego 

wskaźnika  cen  towarów  i  usług  konsumpcyjnych  ogółem,  czyli  na  podstawie  zamówień 

udzielonych w ostatnim ro

ku lub roku budżetowym z zastosowaniem waloryzacji. Odwołujący 

dodał,  że  prawidłowa  metodologia  wyliczenia  wartości  szacunkowej  sprowadza  się  tutaj 

do ustalenia 

wysokości wynagrodzenia wykonawcy realizującego usługi tego samego typu w 

terminie poprzedzających 12 miesięcy lub w poprzednim roku budżetowym, a Zamawiający 

winien odnieść się zatem do umów regulujących tożsame świadczenia w takim okresie. 

Według Odwołującego nie ulega wątpliwości, że zastosowana przez Zamawiającego 

metoda  nie  pokrywa  się  z  żadną  z  opisanych  w  art.  34  pzp,  stąd  istnieje  duże 

prawdopodobieństwo,  że  Zamawiający  bazując  na  błędnym  oszacowaniu  i  nie  mając 

właściwego punktu odniesienia, przyjął zaproponowaną rażąco niską cenę jako właściwą. 

Zdaniem  Odwołującego  okoliczność,  że  oferta  FBSerwis  nie  wypełnia  znamion 

rażąco  niskiej  ceny  w  stosunku  do  prawdopodobnie  zaniżonej  wartości  szacunkowej 

zamówienia,  nie  usprawiedliwia  braku  reakcji  Zamawiającego  na  przedstawienie  w  ofercie 

ceny nierynkowej i ewidentnie zaniżonej. 

Jak  to  Odwołujący  stwierdził,  nie  może  ponosić  negatywnych  konsekwencji 

związanych  z  pierwotnie  niewłaściwą  i  zaniżoną  wyceną  zamówienia.  W  takim  przypadku 

każdy  z  zamawiających  mógłby,  w  celu  uniknięcia  zarzutu  zaniechania  obligatoryjnego 

wezwania  do  wyjaśnienia  rażąco  niskiej  ceny,  zaniżać  wartość  szacunkową,  a  następnie 

wskazywać zupełnie inną, istotnie wyższą kwotę jaką przeznaczył na realizację zamówienia. 

A wykonawcy zostaliby pozbawieni możliwości weryfikacji działań takich zamawiających. 

W  przekonaniu  Odwołującego  w  związku  z  dotychczasowym  realizowaniem 

zamówienia  tylko  on  może  dokonać  pewnych  szczególnych  oszczędności,  a  jego  oferta 

powinna stanowić dla Zamawiającego pewien punkt odniesienia dla oceny pozostałych ofert. 

Odwołujący  wskazał  również  na  potencjalny  związek  pomiędzy  potencjałem 

technicznym,  jaki  został  skierowany  do  realizacji  przedmiotu  zamówienia  (w  tym  pojazd 

niebędący pojazdem specjalnym), a zaoferowaną ceną. Według Odwołującego nie wymaga 

odrębnego dowodzenia, że oszczędności na kosztach realizacji świadczenia przekładają się 

na  możliwość  zaoferowania  ceny  znacznie  niższej  niż  u  wykonawców  rzetelnie 

podchodzących do wymagań Zamawiającego. 

W ocenie Odwołującego cena oferty FBSerwis jest irracjonalna i wynika z ewidentnie 

zaniżonej  ceny  odbioru  i  zagospodarowania  1  Mg  zmieszanych  odpadów  komunalnych, 

stanowiącej, ze względu na szacowaną przez Zamawiającego ilość tych odpadów w okresie 

trwania umowy, istotny składnik cenotwórczy. 

Odwołujący podał, że FBSerwis ustalił stawkę 474,90 zł/1 Mg zmieszanych odpadów 

komunalnych, co po uwzględnieniu opłaty w wysokości 415,80 zł/1 Mg za przyjęcie odpadów 

do zagospodarowania przez Zakład Gospodarowania Odpadami GAĆ sp. z o.o. {na dowód 

załączono do odwołania cennik tego podmiotu}, do którego odpady według treści oferty mają 

być dostarczane, że stawka za transport 1 tony tych odpadów została ustalona na poziomie 

59,10  zł.  Odwołujący  dodał,  że  przy  transporcie  tych  odpadów  do  stacji  przeładunkowej  w 

Wąwolnicy, stawka ta spada do 37,50 zł. 

Odwołujący  zarzucił,  że  taka  cena  jest  nierealna,  gdyż  stanowi  wynagrodzenie 

znacznie  poniżej  wysokości  ponoszonych  przez  Wykonawcę  kosztów,  nawet  po 

uwzględnieniu  wykorzystania  do  realizacji  zamówienia  sprzętu  mniej  zaawansowanego 

technologicznie niż wynika to z należytej staranności profesjonalnego wykonawcy.  

Odwołujący podkreślił, że FBSerwis w przetargu na odbiór odpadów w Gminie Oława, 

posiadając  przy  tym  bazę  zlokalizowaną  w  Oławie,  kwestionował  jako  rażąco  niską  cenę 

określoną  przez  innego  wykonawcę  na  poziomie  244  zł/1  Mg,  a  więc  prawie  czterokrotnie 

wyższą. 

Odwołujący  zgłosił  jako  dowód  zasadności  swoich  twierdzeń  opracowaną  przez 

siebie  kalkulację  minimalnych  kosztów  bezpośrednich  transportu  1  Mg  zmieszanych 

odpadów  komunalnych  w  dwóch  wariantach,  pierwszy  –  przy  założeniu  bezpośredniego 

kierowania  tych  odpadów  do  RIPOK  w  Gaci,  drugi  –  przy  założeniu  korzystania  ze  stacji 

przeładunkowej w Wąwolnicy, do której będzie wykonywany transport zmieszanych odpadów 

komunalnych {tabela na 1 stronie została załączona do odwołania}. 

Odwołujący  podniósł,  że  na  tym  etapie  postępowania  jedyny  spoczywający  na  nim 

ciężar dowodowy dotyczy wykazania, że Zamawiający winien był powziąć wątpliwość co do 

ceny  oferty  FBSerwis,  gdyż  podstawą  zwrócenia  się  o  wyjaśnienia  stanowi  uzasadniona 

wątpliwość,  czy  za  taką  cenę  zamówienie  zostanie  wykonane  zgodnie  z  jego  opisem  oraz 

bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa, w tym przy użyciu odpowiednich środków 

technicznych,  sprzętowych,  osobowych  i  czasowych,  z  zachowaniem  określonych  norm  i 

standardów. 

Odwołujący  ponownie  wskazał  na  związek  pomiędzy  potencjałem  technicznym,  jaki 

został skierowany do realizacji przedmiotu zamówienia, a ceną oferty tzn., że oszczędności 

na kosztach realizacji świadczenia przekładają się na możliwość ustalenia ceny na niższym 

poziomie niż wykonawcy, którzy rzetelnie podeszli do wymagań Zamawiającego. Odwołujący 

zarzucił,  że  takie  praktyki  FBSerwis  wypełniają  znamiona  czynu  nieuczciwej  konkurencji, 

który winien być przez Zamawiającego wykryty i napiętnowany odrzuceniem oferty w trybie 

art. 89 ust. 1 pkt 3 pzp, gdyż dla zaistnienia czynu nieuczciwej konkurencji nie potrzeba, aby 

towarzyszył mu zamiar. Hipotezą art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 199 e r. o zwalczaniu 

nieuczciwej  konkurencji  objęte  są  tylko  te  czyny  sprzeczne  z  dobrymi  obyczajami  lub 

prawem, które zagrażają lub naruszają interes przedsiębiorcy, przy czym ustawa ta reguluje 

zapobieganie  i  zwalczanie  nieuczciwej  konkurencji  w  działalności  gospodarczej  (art.  1), 

co 

oznacza,  że  jej  przepisy  znajdują  zastosowanie  między  konkurującymi  ze  sobą 

przedsiębiorcami. Ponadto grożące naruszenie powinno dotyczyć interesu mającego pewną 

wagę gospodarczą. Wreszcie, co istotne, zagrożenie musi być realne, a więc musi zachodzić 

prawdopodobieństwo naruszenia tych interesów. 

Odwołujący  wskazał  również  na  art.  24  ust.  1  pkt  16  oraz  17  pzp,  jako  stanowiące 

odrębne  i  niezależne  od  siebie  podstawy  wykluczenia  z  postępowania,  co  oznacza, 

że wykluczeniu  wykonawcy  za  wprowadzenie  w  błąd  zamawiającego  przy  przekazywaniu 

informacji  w  dokumentach  złożonych  na  potwierdzenie  spełniania  warunków  udziału 

w 

postępowaniu  nie  musi  towarzyszyć  wykluczenie  za  niewykazanie  spełniania  tych 

warunków, poprzedzone zastosowaniem art. 26 ust. 3 pzp. Ratio legis tych uregulowań jest 

bowiem  eliminacja  z  postępowań  takich  wykonawców,  których  działanie  cechuje  zamiar 

wprowadzenia w błąd zamawiającego lub którzy czynią to na skutek swojego lekkomyślnego 

lub  niedbałego  zachowania.  Zastępowanie  informacji  nieprawdziwych  prawdziwymi  należy 

zatem uznać za niedopuszczalne. 

17 kwietnia 2018 r. wpłynęła do Izby odpowiedź na odwołanie, w której Zamawiający 

wniósł o jego oddalenie w całości i odniósł się do poszczególnych zarzutów. 

3 kwietnia 

2018 r. Zamawiający przesłał kopię odwołania pozostałym wykonawcom. 

6 kwietnia 

2018 r. do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło w formie pisemnej 

zgłoszenie  przez  FBSerwis  Wrocław  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  we  Wrocławiu  przystąpienia 

do 

postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego. 

Wobec  dokonania  tego  zgłoszenia  w  odpowiedniej  formie,  z  zachowaniem 

dniowego  terminu  oraz  wymogu  przekazania  kopii  zgłoszenia  Stronom  postępowania 

(zgodnie  z  art.  185  ust.  2  pzp),  Izba  nie  miała  podstaw  do  stwierdzenia  nieskuteczności 

przystąpienia, co do którego nie zgłoszono również opozycji.  

Przystępujący  wniósł  o  oddalenie  odwołania,  a  szczegółowo  swoje  stanowisko 

odnośnie poszczególnych zarzutów skonkretyzował w złożonym na posiedzeniu 18 kwietnia 

2018 r. piśmie procesowym. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawierało  braków  formalnych,  a  wpis  od  niego  został 

uiszczony 

– podlegało rozpoznaniu przez Izbę.  

W 

toku  czynności  formalnoprawnych  i  sprawdzających  Izba  nie  stwierdziła, 

aby 

odwołanie podlegało odrzuceniu na podstawie przesłanek określonych w art. 189 ust. 2 

pzp. 

Nie zgłoszono również w tym zakresie odmiennych wniosków. 

Z  uwagi  na  br

ak  podstaw  do  odrzucenia  odwołania  lub  umorzenia  w  całości 

postępowania  odwoławczego,  Izba  skierowała  sprawę  do  rozpoznania  na  rozprawie, 

podczas  której  Odwołujący  podtrzymał  swoje  dotychczasowe  stanowisko,  a  Zamawiający 

wniósł o oddalenie odwołania. 

Po 

przeprowadzeniu 

rozprawy  z  udziałem  Odwołującego,  Zamawiającego 

i 

Przystępującego,  uwzględniając  zgromadzony  materiał  dowodowy,  jak  również 

biorąc  pod  uwagę  oświadczenia  i  stanowiska  zawarte  w  odwołaniu,  odpowiedzi 

na 

odwołanie,  piśmie  procesowym,  a  także  wyrażone  ustnie  na  rozprawie 

i odnotowane w 

protokole, Izba ustaliła i zważyła, co następuje: 

Zgodnie  z  art.  179  ust.  1 

pzp  odwołującemu  przysługuje  legitymacja  do  wniesienia 

odwołania,  gdy  ma  (lub  miał)  interes  w  uzyskaniu  zamówienia  oraz  może  ponieść  szkodę 

w 

wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.  

W  ocenie  Izby  Odwołujący  jako  wykonawca  uczestniczący  w  postępowaniu 

o 

przedmiotowe  zamówienie,  skarżąc  zaniechanie  odrzucenia  oferty  Przystępującego, 

względnie zaniechanie czynności zbadania tej oferty pod kątem rażąco niskiej ceny, wykazał 

spełnienie powyższych przesłanek, co nie było też sporne. 

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. 

{rozstrzygnięcie zarzutów z pkt 1 i 2 listy zarzutów odwołania} 

Zgodnie  z  art.  91  ust.  1  pzp 

Zamawiający  wybiera  ofertę  najkorzystniejszą 

na podstawie 

kryteriów  oceny  ofert  określonych  w  specyfikacji  istotnych  warunków 

za

mówienia. Z ust. 2 tego art. wynika, że kryteriami oceny ofert są cena lub koszt albo cena 

lub koszt i inne kryteria 

odnoszące się do przedmiotu zamówienia, w szczególności aspekty 

środowiskowe, w tym efektywność energetyczna przedmiotu (pkt 3). Natomiast ust. 2d. tego 

art.  stanowi,  że  zamawiający  określa  kryteria  oceny  ofert  w  sposób  jednoznaczny 

i 

zrozumiały, umożliwiający sprawdzenie informacji przedstawianych przez wykonawców. 

Żaden ze sformułowanych w odwołaniu zarzutów naruszenia powyższych przepisów 

nie potwierdził się.  

Odwołujący bezpodstawnie utożsamia termin „pojazd specjalistyczny” użyty w opisie 

kryterium  oceny  ofert  obowiązującym  w  tym  postępowaniu  z  terminem  „pojazd  specjalny”, 

o 

którym mowa w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym ( t.j. Dz.U. 

z   2012  r.  poz.  1137  ze 

zm.)  {dalej  również:  „Prawo  o  ruchu  drogowym”}.  W  odwołaniu 

drobiazgowo  i  adekwatnie  przedstawiono  znaczenie  prawne  tego  terminu  ustalone 

w 

szczególności  dzięki  orzecznictwu  sądów  administracyjnych.  Jednakże  ze  specyfikacji 

istotnych  warunków  zamówienia  nie  wynika  nawet  pośrednio,  aby  intencją  Zamawiającego 

było wymaganie, aby odbiór i transport odpadów odbywał się pojazdami specjalnymi w takim 

rozumieniu.  

Umknęło  jednak  uwadze  Odwołującego,  że  zarówno  na  poziomie  definicyjnym,  jak 

i 

skonkretyzowania  przykładów  nieprzypadkowo  w  przywoływanych  przez  niego 

orzeczeniach  sądów  administracyjnych  nigdzie  nie  opisano  lub  wymieniono  pojazdu 

do 

odbioru  i  transportu  śmieci  (potocznie  powszechnie  nazywanego  śmieciarką),  choć 

wskazano  tak  specyficzne  i  dużo  rzadziej  w  praktyce  spotykane  pojazdy  jak  kina  ruchome 

czy  mobilne  laboratoria  techniczne.  Według  orzecznictwa  sądów  administracyjnych 

śmieciarki nie zaliczają się do pojazdów specjalnych w rozumieniu Prawa o ruchu drogowym. 

Odwołujący przemilczał, że w następnym zdaniu fragmentu uzasadnienia wyroku z 21 maja 

2014 r. (sygn. akt II FBK 1437/12)

, bezpośrednio po zdefiniowaniu i wymienieniu przykładów 

pojazdów  specjalnych,  Naczelny  Sąd  Administracyjny  stwierdził,  co  następuje.  Nie  są 

natomiast  pojazdami  specjalnymi  pojazdy  samochodowe  przeznaczone  do  przewozu 

określonego  rodzaju  ładunków,  np.  cementu  (cementowozy),  benzyny  (cysterny),  śmieci 

(śmieciarki) czy nieczystości (pojazdy asenizacyjne). 

Ponieważ  cały  zarzut  opiera  się  na  błędnym  zaliczeniu  śmieciarki  do  kategorii 

pojazdów specjalnych w rozumieniu Prawa o ruchu drogowym (oraz na arbitralnym przyjęciu 

założenia,  że  „pojazd  specjalny”  jest  synonimem  „pojazdu  specjalnego”),  jest  to 

wystarczające, aby stwierdzić, że jest on oczywiście bezzasadny. 

Dodać  należy,  że  wbrew  wyobrażeniu  Odwołującego  w  §  9  ust.  1  rozporządzenia 

Ministra  Środowiska  z  dnia  7 października  2016  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  dla 

transportu  odpadów  (Dz.U.  z  2016  r.  poz.  1742)  mowa  jest  tylko  o  tym,  jak  mają  być 

oznaczone  środki  transportu  odpadów  stanowiące  pojazd  albo  zespół  pojazdów 

w rozumieniu 

Prawa  o  ruchu  drogowym,  co  w  żaden  sposób  nie  potwierdza  stanowiska 

Odwołującego.  

Niezależnie  od  powyższego  zauważyć  należy,  że  przypisując  Zamawiającemu 

intencję  wymagania  od  wykonawców,  aby  transport  odpadów  odbywał  się  wyłącznie 

pojazdami  specjalnymi,  paradoksalnie  Odwołujący  domaga  się  stwierdzenia,  że  ustalił 

kryterium  oceny  ofert  niezwiązane  z  przedmiotem  zamówienia,  czyli  wbrew  zasadzie 

określonej  w  art.  91  ust.  2  pzp,  a  pośrednio  również,  że  warunek  udziału  dotyczący 

potencjału  technicznego  został  określony  w  sposób  nieproporcjonalny  do  przedmiotu 

zamówienia  oraz  uniemożliwiający  ocenę  zdolności  wykonawcy  do  należytego  wykonania 

zamówienia, czyli sprzecznie z art. 22 ust. 1a pzp. 

Tymczasem  Zamawiający  formułując  na  potrzeby  prowadzonego  postępowania 

warunek,  aby  wykonawca  dysponował  pojazdami  przeznaczonymi  do  odbioru  odpadów, 

w 

tym  dwoma  przystosowanymi  do  odbioru  zmieszanych  odpadów  komunalnych,  dwoma 

przystosowanymi  do  odbioru  selektywnie  zebranych  odpadów  komunalnych  oraz  jednym 

do 

odbierania  odpadów  bez  funkcji  kompaktującej  prawidłowo  wprowadził  do  treści  s.i.w.z. 

wymaganie wynikające z  §  3  ust.  1 rozporządzenia Ministra Środowiska z  dnia  11  stycznia 

2013  r.  w  sprawie  szczegółowych  wymagań  w  zakresie  odbierania  odpadów  komunalnych 

od  

właścicieli nieruchomości (Dz. U. poz. 122). 

Natomiast  ze  skorelowanego  z  powyższym  warunkiem  (na  co  zwrócił  uwagę  sam 

Odwołujący)  kryterium  oceny  ofert  premiującego  mniejszą  emisję  spalin  pojazdów 

przeznaczonych  do  odbioru  odpadów  komunalnych  wynika  de  facto,  że  jeżeli  którykolwiek 

z 

tych pięciu pojazdów  specjalistycznych będzie spełniał  normę  emisji  Euro VI,  wykonawca 

otrzyma  30  pkt  możliwe  do  uzyskania  w  tym  kryterium.  W  szczególności  z  opisu  tego 

kryterium 

–  wbrew  temu,  co  zdaje  się sugerować  Odwołujący  –  nie  wynika,  aby  uzyskanie 

dodatkowych 

punktów  było  ograniczone  do  kategorii  pojazdów  wyłącznie  przystosowanych 

do  odbioru  zmieszanych  czy  selektywnie  zebran

ych  odpadów  komunalnych,  a  wyłączone 

w odniesieniu  do  trzeciej  z  w

ymienionych  w  ramach  warunku  udziału  kategorii  pojazdu 

specjalistycznego. 

W  tych  okolicznościach,  ponieważ  niesporne  jest,  że  wskazany  w  ofercie  FBSerwis 

Opel o nr rejestracyjnym DWR 9285C 

spełnia normę emisji spalin Euro VI, bezzasadny jest 

zarzut  przyznania  tej  ofercie  przez  Zamawiającego  30  pkt  w  kryterium  premiującym  niższą 

emisję spalin pojazdów przeznaczonych do realizacji przedmiotu zamówienia z naruszeniem 

art. 91 ust. 1 pzp. 

Z  kole

i  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  91  ust.  2d  pzp  należy  uznać 

zarówno za spóźniony, jak i niewystarczająco uzasadniony. 

Odwołujący  zdaje  się  nie  dostrzegać,  że  termin  na  wniesienie  odwołania  od  treści 

ogłoszenia  o  zamówieniu  i  postanowień  specyfikacji  istotnych  warunków  zamówienia  już 

dawno mu upłynął, a zatem odwołanie w tym zakresie na zasadzie art. 189 ust. 2 pkt 3 pzp 

podlega odrzuceniu, gdyż zostało wniesione z naruszeniem 10-dniowego terminu, o którym 

mowa  w  art.  182  ust.  2  pkt  1  pzp,  który  rozpoczął  bieg  od  dnia,  w  którym  zostało 

opublikowane  ogłoszenie  i  udostępniona  specyfikacja.  Dotyczy  to  zarówno  zarzutu 

wadliwego  opisu  kryterium,  jak  i  sposobu  jego  spełniania,  do  czego  Odwołujący 

w 

stosownym czasie nie zgłosił zastrzeżeń 

Niezależnie  od  tego,  z  odwołania  wprost  nie  wynika,  na  czym  miałaby  polegać 

nieprecyzyjność opisu kryterium i sposobu potwierdzenia jego spełniania. Wręcz przeciwnie 

Odwołujący  poświęcił  wiele  miejsca  na  uzasadnienie  swojej  tezy,  że  kryterium  oceny  ofert 

jednoznacznie 

odsyła do terminu „pojazd specjalny” w rozumieniu Prawa drogowego.  

Z  kolei  z  adekwatnie  opisanego  co  do  faktów  (czego  nie  należy  mylić  z  błędnymi 

wnioskami  Odwołującego,  co  z  nich  wynika  w  kontekście  przepisów,  których  naruszenie 

zarzuca) 

przebiegu 

bada

nia 

oferty 

wynika, 

że 

Zamawiający 

zweryfikował, 

czy 

skonkretyzowane  w  niej  oświadczenie  FBSerwis  o  spełnianiu  kryterium  oceny  ofert 

dotyczącego emisji spalin znajduje potwierdzenie w rzeczywistości. 

Pomimo  relatywnej  obszerności  odwołania  Odwołującemu  nie  udało  się  wysłowić, 

na 

czym  konkretnie  miałoby  polegać  niespełnianie  przez  zidentyfikowany  co  do  marki  i  nr 

rejestracyjnego pojazd kryterium oceny ofert. 

W szczególności na podstawie treści odwołania 

nie  sposób  ustalić  z  jakiego  powodu  pojazd  ten  miałby  nie  spełniać  wymogu  utrzymania 

w 

odpowiednim  stanie  sanitarnym  sprecyzowanym  w  przywoływanym  powyżej 

rozporządzeniu  jako  zapewnienie,  aby  pojazdy  i  urządzenia  były  zabezpieczone  przed 

niekontrolowanym wydostawaniem się na zewnątrz odpadów, podczas ich magazynowania, 

przeładunku,  a także  transportu  (§  4  pkt  2).  Próba  konkretyzacji  w  tym  zakresie  zarzutu 

dopiero na rozprawie nie mogła odnieść skutku, gdyż zgodnie z art. 192 ust. 7 pzp Izba nie 

może orzekać co do zarzutów, które nie były zawarte w odwołaniu, co jednolicie w doktrynie 

i 

orzecznictwie  rozumiane  jest  jako  sprecyzowanie  w  odwołaniu  okoliczności  faktycznych, 

które miałyby wskazywać na naruszenie przez zamawiającego przepisu ustawy pzp, którego 

naruszenie  jest  zarzucane. 

Odwołanie  ogranicza  się  do  przytoczenia  powyższego  przepisu 

z 

podkreśleniem frazy „wysypywanie, pylenie i wyciek”, z czego nic konkretnego nie wynika. 

Izba nie ma obowiązku ani nawet prawa precyzować zarzut za Odwołującego. 

{rozstrzygnięcie zarzutu z pkt 3 listy zarzutów odwołania } 

Ponieważ  Odwołujący  wywiódł,  że  złożenie  przez  FBSerwis  oferty  stanowi  czyn 

nieuczciwej  konkurencji 

w  oparciu  o  błędną  interpretację  postanowień  s.i.w.z.,  o  czym 

rozstrzygnięto  już  powyżej,  również  zarzut  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  89  ust.  1 

pkt 

3 pzp należy uznać za oczywiście bezzasadny. 

{

rozstrzygnięcie zarzutów z pkt 4-7 listy zarzutów odwołania} 

Zarzuty  narusz

enia  przez  Zamawiającego  art.  34  ust.  1  w  zw.  z  art.  32  ust.  1  i  2 

ustawy pzp n

ależy uznać za spóźnione. 

Ponownie 

umknął  uwadze  Odwołującego  upływ  terminu  na  wniesienie  odwołania 

od 

czynności  oszacowania  wartości  zamówienia  przez  Zamawiającego,  a  zatem  odwołanie 

w  

tym  zakresie  na  zasadzie  art.  189  ust.  2  pkt  3  pzp  podlega  odrzuceniu,  gdyż  zostało 

wniesione z naruszeniem 10-dniowego terminu, 

o którym mowa w art. 182 ust. 3 pzp, który 

rozpoczął  bieg  od  dnia,  w  którym  Odwołujący  mógł  się  zapoznać  z  treścią  protokołu 

postępowania  w  zakresie  tej  informacji,  czyli  najpóźniej  od  dnia  otwarcia  ofert  (jeżeli 

Zamawiający wcześniej nie udostępnił tej informacji). 

Odwołujący  nadal  może  oczywiście  podnosić  kwestię  adekwatności  oszacowania 

wartości zamówienia jako podstawę faktyczną zarzutu naruszenia art. 90 ust. 1 w zw. z art. 

90 ust. 1a ustawy pzp. 

Zgodnie z art. 90 ust. 1 pzp jeżeli zaoferowana cena lub koszt, lub ich 

istotne  części  składowe,  wydają  się  rażąco  niskie  w  stosunku  do  przedmiotu  zamówienia 

i 

budzą  wątpliwości  zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  przedmiotu  zamówienia 

zgodnie  z  wymaganiami  określonymi  przez  zamawiającego  lub  wynikającymi  z  odrębnych 

przepisów,  zamawiający  zwraca  się  o  udzielenie  wyjaśnień,  w  tym  złożenie  dowodów, 

dotyczących  wyliczenia  ceny  lub  kosztu,  w  szczególności  w  zakresie:  {przykładowo 

wyliczonych w pkt 1-

5 okoliczności}. Natomiast art. 90 ust. 1a pzp stanowi, że w przypadku 

gdy  cena  całkowita  oferty  jest  niższa  o  co  najmniej  30%  od:  1)  wartości  zamówienia 

powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług,  ustalonej  przed  wszczęciem 

postępowania  zgodnie  z  art.  35  ust.  1  i  2  lub  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich 

złożonych ofert,  zamawiający  zwraca  się o  udzielenie wyjaśnień,  o których mowa w  ust.  1, 

chyba że rozbieżność wynika z okoliczności oczywistych, które nie wymagają wyjaśnienia; 2) 

wartości  zamówienia  powiększonej  o  należny  podatek  od  towarów  i  usług,  zaktualizowanej 

z 

uwzględnieniem okoliczności, które nastąpiły po wszczęciu postępowania, w szczególności 

istotnej  zmiany  cen  rynkowych,  zamawiający  może  zwrócić  się  o  udzielenie  wyjaśnień, 

o 

których mowa w ust. 1. 

Jednakże  pomimo  obszerności  rozważań  o  przepisach  regulujących  ustalanie 

wartości  szacunkowej  w  odniesieniu  do  zamówień  powtarzających  się  okresowo  (skądinąd 

poprawnych  merytorycznie),  szczupłość  powołanych  okoliczności  dotyczących  konkretnie 

tego  postępowania  o  udzielenie  zamówienia,  przesądza  o  niezasadności  tak 

sformułowanego w odwołaniu zarzutu. Wbrew ocenie Odwołującego na podstawie podanych 

przez  niego  informacji  wcale  nie  jest  oczywiste,  na  czym  miałby  polegać  błąd 

Zamawiającego przy szacowaniu wartości zamówienia. 

Przede  wszystkim,  na

wet  jeżeli  jakiś  błąd  rzeczywiście  zaistniał,  nie  sposób 

stwierdzić,  czy  miał  on  jakiekolwiek  znaczenie  w  kontekście  zarzucanego  zaniechania 

wezwania  do  wyjaśnień,  gdyż  w  odwołaniu  nie  podano  ani  na  ile  Zamawiający  oszacował 

wartość  zamówienia,  ani  ile  według  Odwołującego  prawidłowa  wartość  powinna  wynosić. 

Odwołujący  ucieka  w  ten  sposób  od  istotnego  dla  skuteczności  stawianego  zarzutu 

wykazania, że gdyby oszacowanie wartości zamówienia było prawidłowe, zaistniałaby któraś 

z  przywołanych  powyżej  przesłanek  z  art.  90  ust.  1a  pzp,  a  w  konsekwencji  cena  oferty 

FBSerwis (lub jej istotny element składowy) powinny wydawać się rażąco niskie i wzbudzić 

wątpliwości  Zamawiającego  co  do  możliwości  wykonania  za  taką  cenę  przedmiotu 

zamówienia zgodnie z  wymaganiami opisanymi w  specyfikacji,  jak to stanowi  art.  90  ust.  1 

pzp. 

Niezależnie od powyższego okazało się, że Zamawiający nie ma nic do ukrycia, gdyż 

przyznał  w  odpowiedzi  na  odwołanie,  że  dokonał  oszacowania  na  kwotę  1.871.546,96  zł 

na 

podstawie usług zrealizowanych na przestrzeni 9,5 miesiąca wstecz tj. od połowy lutego 

do  końca  listopada  2017  r.  Jednocześnie  dodał,  że  biorąc  pod  uwagę  okres  12  miesięcy 

wstecz  tj.  usługi  wykonane  od  1  grudnia  2016  r.  do  30  listopada  2017  r.  wartość  ta 

wyniosłaby 1.855.569, 90 zł. Odwołujący nie zakwestionował w toku rozprawy adekwatności 

tego wyliczenia. Ponadto Zamawiający podał, że cena oferty FBSerwis wynosi 1.899.287,64 

zł. 

Zamawiający  trafnie  zatem  podniósł,  że  w  świetle  art.  90  ust.  1a  pkt  1  pzp,  aby 

została  spełniona  obligatoryjna  przesłanka  wezwania  FBSerwis  do  wyjaśnienia  ceny  oferty, 

musiałaby  ona  wynosić  poniżej  1.414.889,51  zł  w  stosunku  do  powyższej  wartości 

zamówienia powiększonej o należny podatek od towarów i usług lub poniżej 1.508.213,87 zł 

w  stosunku  do  średniej  arytmetycznej  cen  wszystkich  złożonych  ofert.  Tym  samym 

Zamawiający dowiódł, że nie miał obowiązku wzywać FBSerwis do wyjaśnienia ceny oferty, 

gdyż  nie  było  podstaw,  aby  wydała  się  ona  rażąco  niska  w  stosunku  do  przedmiotu 

zamówienia  i  wzbudzała  wątpliwości  co  do  możliwości  wykonania  za  nią  usług  zgodnie 

z 

opisem  przedmiotu  zamówienia  i  warunkami  umowy,  która  ma  zostać  zawarta  w  sprawie 

tego zamówienia. 

Dla  Izby  nie  była  również  przekonująca  argumentacja  odwołania  odwołująca  się 

do cennika  RIPOK-u  w  Gaci,  w

edług  którego  stawka  za  zagospodarowanie  tony 

zmieszanych  odpadów  komunalnych  wynosi  brutto  415,80  zł,  jako  puntu  wyjścia 

do 

wyliczenia  przyjętej  przez  FBSerwis  stawki  za  transport  tony  tego  rodzaju  odpadów 

na 

poziomie  59,10  zł  brutto.  Wbrew  temu,  co  wydaje  się  Odwołującemu,  załączona 

do 

odwołania  skrótowa  kalkulacja  nie  jest  żadnym  dowodem,  a  jego  twierdzeniem  co  do 

wysokości  kosztów  niezbędnych  dla  wykonania  zamówienia,  które  powinno  zostać 

udowodnione. Tymczasem Przystępujący wykazał, że punkt wyjścia kalkulacji Odwołującego 

oparty  jest  na  nieadekwatnym  w 

odniesieniu  do  FBSerwis  założeniu,  gdyż  ma  on 

zagwarantowaną  cenę  jednostkową  za odbiór  zmieszanych  odpadów  komunalnych 

w 

wysokości  376,92  zł,  czyli  niższą  o  38,88  zł  {pismo  Zakładu  Gospodarowania  Odpadami 

GAĆ  sp.  z  o.o.  z  siedzibą  w  Gaci  z  12  kwietnia  2018  r.}.  W  tych  okolicznościach  nie  ma 

podstaw,  aby  również  w  odniesieniu  do  wysokości  pozostałych  kosztów  bezpośrednich 

kalkulację załączoną do odwołania uznać za wnoszącą coś istotnego dla sprawy, gdyż może 

ona zostać co najwyżej uznana za zobrazowanie założeń przyjętych przez Odwołującego na 

potrzeby kalkulacji ceny swojej  oferty,  co  nie musi  być  adekwatne  w  odniesieniu do  innego 

wykonawcy. 

Wreszcie  skoro,  jak  już  powyżej  rozstrzygnięto,  bezzasadny  okazał  się  zarzut 

przeznaczenia przez FBSerwis do realizacji zamówienia pojazdu niespełniającego wymagań 

specyfikacji,  okoliczność,  że  Konsorcjum  ZUK  założyło  wykorzystanie  pojazdów  powyżej 

tego standardu, świadczy o tym, że Przystępujący mógł skalkulować cenę oferty na niższym 

poziomie niż Odwołujący. 

{ro

zstrzygnięcie zarzutów występujących wyłącznie w uzasadnieniu odwołania} 

Uzasadnienie  odwołania  zawiera  rozważania  dotyczące  relacji  zachodzących 

pomiędzy  uregulowanymi  w  art.  24  ust.  1  w  pkt  16  oraz  w  pkt  17  ustawy  pzp  podstawami 

wykluczenia wykonawcy z postępowania. 

Ponieważ  odwołanie  nie  zawiera  żadnych  okoliczności  faktycznych  dotyczących 

naruszenia  przez  Zamawiającego,  któregokolwiek  z  tych  przepisów,  jedynie  dla  porządku 

Izba odnotowuje, że tak postawiony zarzut należy uznać za bezzasadny. 

Podobnie z uzasadnienia odwołania nie wynika, czy i jaki zarzut Odwołujący chciałby 

postawić  przy  okazji  poczynionych  rozważań  {od  których  zrelacjonowania  Izba  odstąpiła} 

odnośnie  rozumienia  uregulowanej  w  art.  89  ust.  1  pkt  2  pzp  przesłanki  odrzucenia  oferty 

za 

niezgodność jej treści z treścią s.i.w.z. 

{ro

zstrzygnięcie zarzutów z pkt 8-9 listy zarzutów odwołania} 

Ponieważ  zarzuty  naruszenia  przez  Zamawiającego  art.  7  ust.  1  i  3  pzp  mają 

charakter niesamoistny tz

n. ich podstawą nie są odrębne okoliczności, należy uznać je za tak 

samo niezasadne jak powyżej rozstrzygnięte zarzuty.  

Mając powyższe na uwadze, Izba – działając na podstawie art. 192 ust. 1 i 2 ustawy 

pzp 

– orzekła, jak w pkt 1 sentencji. 

O  kosztach 

postępowania  odwoławczego  orzeczono  stosownie  do  jego  wyniku 

na podstawie  art.  192  ust.  9  i  10  ustawy  pzp  w 

zw.  z  §  3  pkt  1  i  2  lit.  b  rozporządzenia 

Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania 

wpisu  od 

odwołania  oraz  rodzajów  kosztów  w  postępowaniu  odwoławczym  i  sposobu  ich 

rozliczania  (Dz.  U.  Nr  41,  poz.  238  ze  zm.) 

–  obciążając  Odwołującego  kosztami  tego 

postępowania,  na  które  złożył  się  uiszczony  przez  niego  wpis  oraz  uzasadnione  koszty 

Zamawiającego w postaci wynagrodzenia pełnomocnika.  

Przewodniczący: 

………………………………